Δροσος Γεωργιος

H τεχνητή νοημοσύνη ρίχνεται στη μάχη κατά του Αρμαγεδδώνα (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδή που εντόπισε το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης. Αλγόριθμοι ΑΙ εντόπισαν για πρώτη φορά ένα δυνητικά απειλητικό αστεροειδή.Ένας νέος αλγόριθμος τεχνητής νοημοσύνης που έχει προγραμματιστεί να κυνηγά δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς κοντά στη Γη ανακάλυψε τον πρώτο του διαστημικό βράχο.Ο αστεροειδής πλάτους περίπου 180 μέτρων έχει λάβει την ονομασία 2022 SF289 και αναμένεται να πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 225.000 χιλιομέτρων που είναι αρκετά μικρότερη από αυτή μεταξύ του πλανήτη μας και της Σελήνης, που απέχουν κατά μέσο 384, 400 χλμ. Η τροχιά του 2022 SF289 είναι τέτοια ώστε να καταγραφεί ως ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα επηρεάσει τη Γη στο άμεσο μέλλον. Το πρόγραμμα HelioLinc3D, το οποίο βρήκε τον αστεροειδή, αναπτύχθηκε για να αναζητά διαστημικούς βράχους που έχουν κατεύθυνση που θα τους φέρει κοντά στη Γη και άρα θα μπορεί να εντοπίζει δυνητικά επικίνδυνους διαστημικούς βράχους. Το πρόγραμμμα θα ενταχθεί στα εργαλεία του Αστεροσκοπείου Vera C. Rubin, που βρίσκεται ακόμη σε στάδιο κατασκευής στη Βόρεια Χιλή. Τα δεδομένα δείχνουν ότι ο 2022 SF289 δεν αποτελεί κίνδυνο για τη Γη όπως και κανένας άλλος από τους αστεροδείς που γνωρίζουμε ότι θα περάσουν κοντά από τη Γη τα επόμενα 100 χρόνια. Παρόλα αυτάο οι αστρονόμοι αναζητούν δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς και παρακολουθούν τις τροχιές τους μόνο και μόνο για να βεβαιωθούν ότι δεν οδεύουν προς σύγκρουση με τον πλανήτη.Η NASA έχει οργανώσει μάλιστα ειδικό τμήμα εντοπισμού και παρακολούθησης διαστημικών βράχων που μπορεί δυνητικά να αποτελέσουν κίνδυνο για τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα φυσικά. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1502390/h-techniti-noimosyni-richnetai-sti-machi-kata-toy-armageddona-vinteo/

Υπερτερούν συντριπτικά οι αδέσποτοι πλανήτες. Η παρουσία «ελεύθερων» πλανητών μάς είναι από χρόνια γνωστή, αν και όχι και ιδιαίτερα μελετημένη. Σύμφωνα, ωστόσο, με δύο νέες έρευνες που θα δημοσιευθούν σύντομα στο επιστημονικό περιοδικό The Astronomical Journal, οι πλανήτες που δεν βρίσκονται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο αλλά περιπλανιούνται απλώς μόνοι τους στο σύμπαν, είναι στον γαλαξία μας εκατοντάδες φορές περισσότεροι από ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα. Επιπλέον, αν και οι μέχρι σήμερα παρατηρήσεις ήθελαν τους πλανήτες να έχουν μεγάλο μέγεθος, η θεωρία αυτή έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρές αμφισβητήσεις.Προηγούμενα ευρήματα έδειχναν ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους πλανήτες είχαν περίπου το μέγεθος του Δία, του πιο μεγάλου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Όμως, αυτό το συμπέρασμα συγκέντρωσε πολλές αντιδράσεις – ακόμη και οι επιστήμονες που το ανακοίνωσαν το βρήκαν εκπληκτικό.Για να μελετήσουν καλύτερα αυτούς τους κόσμους, ο Ντέιβιντ Μπένετ, αστρονόμος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, και η ομάδα του χρησιμοποίησαν δεδομένα εννέα ετών από το τηλεσκόπιο Microlensing Observations στη Νέα Ζηλανδία. Οι εξωπλανήτες ανιχνεύθηκαν εμμέσως με τη μέτρηση του τρόπου με τον οποίο η βαρύτητά τους στρεβλώνει και μεγεθύνει το φως που φθάνει από τα μακρινά αστέρια πίσω τους, ένα φαινόμενο γνωστό ως φαινόμενο βαρυτικού μικροφακού.Από την ανάλυση αυτή εκτιμούν πως οι «ελεύθεροι πλανήτες» είναι περίπου 20 φορές περισσότεροι από τα άστρα γύρω από τα οποία «στήνονται» τα ηλιακά συστήματα. Επίσης φαίνεται πως οι πλανήτες αυτοί, τους οποίους οι επιστήμονες υπολογίζουν σε τρισεκατομμύρια εντός του Γαλαξία μας, έχουν περίπου το μέγεθος του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη στη δική μας αστρική γειτονιά.Ο Πρέμεκ Μος, αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, ο οποίος δεν συμμετείχε στην εργασία, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα ενισχύονται και από προηγούμενες ενδείξεις για «μοναχικούς πλανήτες» από παρατηρήσεις που έγιναν με το πείραμα οπτικού βαρυτικού φακού και το δίκτυο μικροφακών του κορεατικού τηλεσκοπίου.Ωστόσο, υπάρχει ακόμη κάποια ασάφεια σχετικά με το αν αυτοί οι πλανήτες είναι πραγματικά ελεύθεροι ή απλώς έχουν εκτοξευθεί σε αρκετά μεγάλες τροχιές ώστε οι επιστήμονες να μην μπορούν να τους συνδέσουν με ένα άστρο ξενιστή. Ο δρ Μος πιστεύει ότι ο παρατηρούμενος πληθυσμός περιλαμβάνει πιθανώς ένα μείγμα και των δύο, αλλά θα είναι δύσκολο να εξαχθεί ο σχετικός αριθμός του καθενός μόνο με τις μετρήσεις μικροφακών.Οι αστρονόμοι των νέων μελετών προσβλέπουν σε ακόμη καλύτερα δεδομένα για ελεύθερα αιωρούμενους πλανήτες που θα ληφθούν με το διαστημικό τηλεσκόπιο Nancy Grace Roman, μια αποστολή της NASA που πρόκειται να εκτοξευθεί το 2027, η οποία θα μπορούσε να εντοπίσει εκατοντάδες τέτοιους πλανήτες. Σε συνδυασμό με δεδομένα από το τηλεσκόπιο «Ευκλείδης» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να μετρήσουν τη μάζα πιο άμεσα, με λιγότερη εξάρτηση από μοντέλα.Θα μπορούσε κάποιος από αυτούς τους πλανήτες να είναι κατοικήσιμος; Πιθανώς, υπέθεσε ο δρ Μπένετ, εξηγώντας ότι θα είναι σκοτεινοί χωρίς ένα άστρο κοντά τους, αλλά όχι απαραιτήτως ψυχροί. Το υδρογόνο στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν θερμοκήπιο και να παγιδεύσει τη θερμότητα που προέρχεται από το εσωτερικό του.Αλλά προς το παρόν, η αναζήτηση ζωής σε αυτούς τους μοναχικούς κόσμους είναι αδύνατη. «Ισως να έχουν μια μέθοδο για να το κάνουν σε εκατό χρόνια», επισήμανε ο δρ Μπένετ, «ωστόσο, οι επιστήμονες αυτή τη στιγμή δίνουν έμφαση σε πράγματα που μπορούν πραγματικά να γίνουν». Πώς «αυτονομούνται» Οι τρισεκατομμύρια «ελεύθεροι» πλανήτες είναι, ως προς τη δομή τους, ίδιοι με εκείνους που είναι μέρη ενός ηλιακού συστήματος, φτιάχνονται δηλαδή από τη σκόνη και τα αέρια που περιβάλλουν ένα νεαρό άστρο. Συμβαίνει, όμως, αργότερα να «αυτονομούνται» από αυτό. Το να «εξοβελιστεί» ένας πλανήτης από ένα ηλιακό σύστημα είναι μια σύνθετη υπόθεση που απασχολεί εδώ και χρόνια τους επιστήμονες. Μπορεί να συμβεί είτε όταν ένα πολύ μεγάλο αντικείμενο –φέρ’ ειπείν ένας αστεροειδής– προσκρούει πάνω σε έναν πλανήτη, βγάζοντάς τον από το βαρυτικό πεδίο του άστρου που βρίσκεται στο κέντρο του συστήματος, είτε η βαρυτική δύναμη ενός άστρου μειώνεται, με αποτέλεσμα οι πλανήτες που είναι μακρύτερα να παύουν να επηρεάζονται. Επιπλέον, είναι δυνατό δύο πλανήτες να συγκρουστούν μεταξύ τους, με συνέπεια ο ένας εξ αυτών να βγει «εκτός τροχιάς». Katrina Miller / The New York Times – https://www.kathimerini.gr/world/562557961/nasa-kyriarchoyn-oi-monachikoi-planites/

Στη θεωρία των χορδών το μετάλλιο Dirac 2023. To Διεθνές Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής Abdus Salam (ICTP) απένειμε το μετάλλιο Dirac 2023 σε τέσσερις φυσικούς για την συνεισφορά τους στη θεωρία των χορδών, ένα μαθηματικό πλαίσιο της θεμελιώδους φυσικής που στοχεύει να περιγράψει το σύνολο του σύμπαντος: Jeffrey Harvey, Πανεπιστήμιο Chicago, HΠA Igor Klebanov, Πανεπειστήμιο Princeton University, ΗΠΑ Stephen Shenker, Πανεπιστήμιο Stanford , ΗΠΑ Leonard Susskind, Πανεπιστήμιο Stanford, ΗΠΑ Η βράβευσή τους αντανακλά την πρωτοποριακή εργασία τους στην διαταρακτική και μη διαταρακτική θεωρία των χορδών και την κβαντική βαρύτητα, ειδικότερα στις πτυχές που σχετίζονται με τις ανωμαλίες, την δυαδικότητα, τις μαύρες τρύπες και την ολογραφία. Οι προαναφερθέντες φυσικοί έχουν στο ενεργητικό τους πολλές πρωτότυπες δημοσεύσεις στην ανάπτυξη της θεωρίας των χορδών, με στόχο την ενοποίηση όλων των φυσικών αλληλεπιδράσεων, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας. Η έρευνά τους οδήγησε σε νέες και βαθύτερες γνώσεις σχετικά με τη φυσική των μαύρων τρυπών και σε σημαντικές εννοιολογικές ανακαλύψεις διαμέσου των νέων αρχών της δυαδικότητας και της ολογραφίας.Το μετάλλιο Dirac του ICTP απονέμεται προς τιμήν του Paul Dirac, ενός από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20ου αιώνα. Απονέμεται κάθε χρόνο στα γενέθλια του Ντιράκ, στις 8 Αυγούστου, σε επιστήμονες με σημαντική συμβολή στη θεωρητική φυσική.Στο βίντεο που ακολουθεί ο διευθυντής του ICTP Atish Dabholkar κάνει μια εκλαϊκευμένη παρουσίαση της θεωρίας χορδών και της συνεισφοράς των τεσσάρων βραβευθέντων φυσικών: διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: ICTP Announces 2023 Dirac Medallists (via JD M) https://physicsgg.me/2023/08/08/στη-θεωρία-των-χορδών-το-μετάλλιο-dirac-2023/

Εκτοξευόμενο όχημα Soyuz-2.1b εκτοξεύτηκε από το Plesetsk Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σήμερα στις 16:20 ώρα Μόσχας εκτοξεύτηκε ο πύραυλος Soyuz-2.1b με διαστημόπλοιο από το κοσμοδρόμιο Plesetsk προς το συμφέρον του ρωσικού υπουργείου Άμυνας. Η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα και η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους στην υπολογισμένη τροχιά ήταν φυσιολογικές. Την εκτιμώμενη ώρα, η συσκευή εκτοξεύτηκε στην τροχιά στόχο και έγινε αποδεκτή για έλεγχο από επίγειες εγκαταστάσεις. Στο διαστημόπλοιο αποδόθηκε ο σειριακός αριθμός Kosmos-2569. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567743

Ο Pavel Kazmerchuk, επικεφαλής σχεδιαστής του έργου Luna-25, είπε στο RT για τις κύριες δυσκολίες στην ανάπτυξη του σταθμού Σημείωσε ότι «τα βασικά προβλήματα σχετίζονταν με τη μάζα». «Όπως γνωρίζετε, η μάζα στο διάστημα είναι ο πιο πολύτιμος πόρος. Είχαμε πολύ αυστηρούς περιορισμούς στη μάζα, αφού ο όγκος της δεξαμενής είναι σταθερός. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού να βάλεις καύσιμα. Επομένως, μειώσαμε τη μάζα της υπόλοιπης δομής, τη μάζα των συσκευών», είπε ο Kazmerchuk. Ο επικεφαλής σχεδιαστής, μιλώντας για τις νέες τεχνολογίες, σημείωσε ότι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός λύσεων χρησιμοποιήθηκε στον σταθμό. «Για παράδειγμα, μια κατευθυντική κίνηση κεραίας, χρησιμοποιεί γρανάζια με μια πολύ μικρή μονάδα. Έπρεπε να εισαγάγουμε νέες τεχνολογίες για την κατασκευή τέτοιων γραναζιών EDM. Αυτό το πρόβλημα επιλύθηκε επίσης με επιτυχία. Και ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκε μια μονάδα δίσκου με μοναδικά χαρακτηριστικά μάζας, δηλαδή πολύ ελαφριά, με καλό πόρο», δήλωσε ο Kazmerchuk.Πιο κοντά στον φυσικό δορυφόρο: η εκτόξευση του «Luna-25» - 11 Αυγούστου! Σήμερα το "Soyuz-2.1b" με το "Luna-25" μεταφέρθηκε στην εκκίνηση του Vostochny. Αφού τοποθέτησαν τον πύραυλο σε κάθετη θέση, οι ειδικοί της Roscosmos συνέχισαν να τον προετοιμάζουν για εκτόξευση. Η εκτόξευση του Soyuz-2.1b με την άνω σκηνή Fregat και τον αυτόματο σταθμό Luna-25 είναι στις 11 Αυγούστου στις 02:10:57 ώρα Μόσχας. 🗓 Παραλαβή - 8 Αυγούστου 🗓 Έναρξη — 11 Αυγούστου στις 02:10:57 ώρα Μόσχας Το "Luna-25" θα πρέπει να επεξεργαστεί την τεχνολογία της μαλακής προσγείωσης. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243667%2F8afbb37447a715107c https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567734

Κλιματική αλλαγή: Το ατμοσφαιρικό CO2 ανεβαίνει σε επίπεδα «μαζικής εξαφάνισης ειδών» Μέχρι το τέλος του αιώνα η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει σε επίπεδα που οδηγούν σε μεγάλη απώλεια βιοποικιλότητας σε όλο τον πλανήτη, προειδοποιεί νέα μελέτη για την κλιματική αλλαγή.Η ανάλυση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Earth’s Future επιβεβαιώνει ότι η βιοποικιλότητα του πλανήτη μειώνεται όταν η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα αυξάνεται, κυρίως επειδή το CO2 απορροφάται από το νερό και αυξάνει την οξύτητά του, μια μεταβολή που επηρεάζει το τροφικό πλέγμα στους ωκεανούς.Εφόσον δεν ληφθούν δραστικά μέτρα για περιορισμό των εκπομπών άνθρακα, λέει η μελέτη, μέχρι το 2100 το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει τα 800 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) κατά όγκο, συγκέντρωση σχεδόν διπλάσια με τα 421 ppm που καταγράφηκαν φέτος.Αυτό θα σήμαινε ότι το CO2 θα πλησίαζαν την τιμή των 870 ppm που συνδέεται με 19 κύματα εξαφάνισης ειδών τα τελευταία 543 εκατομμύρια χρόνια.Τα επεισόδια αυτά ήταν πιο ήπια από τα πέντε κύματα μαζικής εξαφάνισης ειδών που έχει ζήσει ο πλανήτης, ήταν όμως αρκετά για να εξαφανίσουν τουλάχιστον το 6,4% των θαλάσσιων ειδών σε παγκόσμιο επίπεδο.«Όταν το διοξείδιο του άνθρακα ανεβαίνει, οι εξαφανίσεις επίσης ανεβαίνουν, και όταν το διοξείδιο του άνθρακα πέφτει, οι εξαφανίσεις επίσης πέφτουν» δήλωσε στο LiveScience ο Ουίλιαμ Τζάκσον Ντέιβις, πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών μελετών στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνια και μέλος της ερευνητικής ομάδας.Τόνισε μάλιστα ότι πολλά είδη οδηγούνται στην εξαφάνιση ακόμα και με τις σημερινές συνθήκες: «Η τρέχουσα συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 421 ppm. Όταν εισάγουμε αυτή την τιμή στη σχέση ανάμεσα στη βιοποικιλότητα και τη συγκέντρωση του CO2 στο παρελθόν βλέπουμε ότι αντιστοιχεί σε απώλεια βιοποικιλότητας κατά 6,39%» είπε.Και προειδοποίησε ότι η συγκέντρωση CO2 αυξάνεται σήμερα κατά περισσότερο από 2 ppm ανά έτος, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της βιοποικιλότητας κατά 10% μέσα στις επόμενες δεκαετίες. https://www.in.gr/2023/08/07/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-atmosfairiko-co2-anevainei-se-epipeda-mazikis-eksafanisis-eidon/

Τα ποτάμια της Γης και του Άρη έχουν κοινά χαρακτηριστικά και πέφτουν θύματα της κλιματικής αλλαγής. Ο Άρης έχει κάποτε ποταμούς (πηγή φωτό Kevin M. Gill/Twitter) Ενδιαφέρουσα μελέτη για τις κλιματικές επιπτώσεις στους δύο πλανήτες.Οι ποταμοί στη Γη μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που διατηρούν το γενικό τους σχήμα και σε αυτούς που αλλάζουν καθώς περνούν στο έδαφος. Το ίδιο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, μπορούν και ποτάμια στον Άρη.Αυτή η μελέτη βοηθά κυρίως τους ερευνητές να κατανοήσουν πώς το μεταβαλλόμενο κλίμα θα επηρεάσει τα ποτάμια στη Γη. Αλλά οι ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Tulane στις ΗΠΑ πιστεύουν ότι αυτά τα ευρήματα ανοίγουν την πόρτα επίσης για τη μελέτη του αρχαίου κλίματος του Άρη.Για παράδειγμα, θα μπορούσε να βοηθήσει να απαντηθούν ερωτήματα όπως εάν οι περιβαλλοντικές συνθήκες στον Άρη ήταν κάποτε κατάλληλες για ζωή. Στη μελέτη οι ερευνητές εξέτασαν μια ιδιότητα που ονομάζεται ελικοειδότητα, η ικανότητα ενός αντικειμένου ή δομής να καμπυλώνει ή να κάμπτεται. Όσο χαμηλότερη είναι η ελικοειδότητα ενός ποταμού τόσο περισσότερο μοιάζει με ευθεία γραμμή. Όσο υψηλότερη είναι η ελικοειδότηταενός ποταμού, τόσο περισσότερο… λυγίζει και στρίβει. Συγκεκριμένα, η ομάδα ήθελε να μάθει πώς αλλάζει η ελικοειδότητα ενός ποταμού ανάλογα με τιςπεριβαλλοντικές πιέσεις που του ασκούνται. Οι ερευνητές μελέτησαν μια συλλογή δεδομένων για 21 από ποταμούς της Γης.Αυτό περιελάμβανε ιστορικά δεδομένα από τον πέμπτο αιώνα μ.Χ. σε συνδυασμό με σύγχρονες εικόνες που χρονολογούνται από το 1939. Φυσικά, λίγα σημεία δεδομένων ήταν διαθέσιμα από τον Άρη, έτσι οι ερευνητές επανεξέτασαν την πορεία της κοίτης έξι ποταμών που υπήρχαν στο μακρινό παρελθόν στον Κόκκινο Πλανήτη, ποταμών η ύπαρξη των οποίων έχει επιβεβαιωθεί χωρίς αμφιβολία.Προηγουμένως, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η ελικοειδότητα ενός ποταμού μειώνεται καθώς το νερό ρέει αλλά τα αποτελέσματα της νέας μελέτης αντικρούει αυτή την εκδοχή.Τόσο στη Γη όσο και στον Άρη, βρήκαν ότι κάθε ποτάμι που μελετήθηκε ταιριάζει σε ένα από τα δύο μοτίβα. Η μία ομάδα ποταμών διατήρησε σχετικά σταθερή ελικοειδότητα, ενώ τα άλλα ποτάμια είχαν αυξημένη ελικοειδότητα καθώς ελίσσονταν προς τον ωκεανό.Στη Γη, αυτή η γνώση θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανόηση του πώς συμπεριφέρονται τα ποτάμια, βοηθώντας τους ανθρώπους να σχεδιάσουν μελλοντικά έργα υποδομής αλλά να μελετήσουν και μελλοντικές φυσικές καταστροφές. Στον Άρη, θα μπορούσε να βοηθήσει τους πλανητικούς επιστήμονες να αποκτήσουν μια εικόνα του πώς έμοιαζε ο πλανήτης την περίοδο της ύπαρξης του όπου υπήρχε νερό στην επιφάνεια του γεγονός που μπορεί να συμβάλει ανάμεσα στα άλλα και στο εκτιμηθεί καλύτερα η πιθανότητα να είχε αναπτυχθεί εκείνη την χρονική περίοδο ζωή στον Άρη και που θα μπορούσε αυτό να έχει συμβεί για να επικεντρωθούν εκεί οι έρευνες που διεξάγονται από ρομποτικούς εξερευνητές και στο κοντινό μέλλον από τις επανδρωμένες αποστολές που θα ταξιδέψουν στον Κόκκινο Πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1502056/ta-potamia-tis-gis-kai-toy-ari-echoyn-koina-charaktiristika-kai-peftoyn-thymata-tis-klimatikis-allagis/

Πυρηνική σύντηξη με ‘απόδοση’ πάνω από 170% H ερευνητική ομάδα του National Ignition Facility (NIF), στο Εθνικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ στην Καλιφόρνια, τον Δεκέμβριο του 2022 ανακοίνωσε μια μεγάλη επιτυχία όσον αφορά την παραγωγή ενέργειας από πυρηνική σύντηξη. Χρησιμοποιώντας το ισχυρότερο λέιζερ του κόσμου, μια συστοιχία από 192 δέσμες, βομβάρδισε μια μικρή κάψουλα με υδρογόνο. Σ’ αυτές τις ακραίες συνθήκες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας, τα ισότοπα του υδρογόνου δευτέριο και τρίτιο, ενώνονται προς ήλιο-4 και απελευθερώνεται ενέργεια. Απεικόνιση του πειράματος πυρηνικής σύντηξης NIF. Η ενδόρρηξη της κάψουλας προκαλεί σε θερμοκρασίες και πυκνότητες που υπερβαίνουν αυτές που επικρατούν στον ήλιο. Στα πειράματα της 5ης Δεκεμβρίου του 2022 παρήχθη περισσότερη ενέργεια από ό,τι προσφέρθηκε με λέιζερ στους πυρήνες για να πραγματοποιηθεί η σύντηξη, με απόδοση 151%. Προσφέρθηκαν 2,05 MJ (MegaJoules) ενέργειας σε ένα σφαιρίδιο «πυρηνικής ανάφλεξης» και παρήχθησαν 3,15 MJ ενέργειας από την πυρηνική σύντηξη. Από την επιτυχημένη πυρηνική ανάφλεξη σύντηξης του Δεκεμβρίου του 2022, οι αμερικανοί επιστήμονες συνέχισαν τα πειράματα για να βελτιώσουν την απόδοση της διαδικασίας. Σε ένα πείραμα που διεξήχθη στις 30 Ιουλίου, επαναλήφθηκε η ανάφλεξη με μεγαλύτερη απόδοση. Η πυρηνική σύντηξη παρήγαγε ενέργεια μεγαλύτερη των 3,5 MJ. Αν προσφέρθηκε το ίδιο ποσό ενέργειας με το πείραμα του Δεκεμβρίου (2,05 ΜJ) τότε η απόδοση είναι πάνω από 170%. Υπενθυμίζεται (ξανά) ότι για να προκύψει αυτή η τερατώδης απόδοση ως δαπανώμενη ενέργεια θεωρείται μόνον στο ποσό της ενέργειας που μεταφέρουν τα λέιζερ στους πυρήνες υδρογόνου για να συντηχθούν, χωρίς να υπολογίζεται η ενέργεια που απαιτείται για να λειτουργήσει ολόκληρη η εγακατάσταση. Σύμφωνα με τους ερευνητές το νέο αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί σε προσεχή συνέδρια και θα δημοσιευθεί σε περιοδικά με κριτές.Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η εμπορική πυρηνική σύντηξη θα απαιτήσει αντιδράσεις σύντηξης που παράγουν έως και 100 φορές την ενέργεια που μεταφέρουν τα λέιζερ. Το βελτιωμένο αποτέλεσμα του NIF ήρθε «μόνο οκτώ μήνες» μετά την αρχική ανακάλυψη, και είναι ένα ενθαρυντικό μήνυμα για το ότι ο ρυθμός προόδου της πυρηνικής σύντηξης επιταχύνεται. πηγή: https://www.ft.com/content/a9815bca-1b9d-4ba0-8d01-96ede77ba06a

Ρωσικό πλοίο πήρε τον ISS μακριά από διαστημικά συντρίμμια Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Αποστολών, οι κινητήρες του διαστημικού σκάφους Progress MS-22 που προσδέθηκαν στη μονάδα Zvezda ενεργοποιήθηκαν στις 05:03 ώρα Μόσχας και λειτούργησαν για 196 δευτερόλεπτα, δίνοντας ώθηση 0,3 m/s. Ως αποτέλεσμα, το μέσο ύψος της τροχιάς του σταθμού αυξήθηκε κατά 0,5 km και ανήλθε στα 416,4 km. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567731

Vostochny News: προετοιμασία του Soyuz-2.1b για την εκτόξευση του Luna-25 Οι ειδικοί της Roscosmos ολοκλήρωσαν τις δοκιμές και μετέφεραν τη συναρμολόγηση του πρώτου και δεύτερου σταδίου του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1b στη μονάδα μεταφοράς και εγκατάστασης. Εκτόξευση Luna-25 από όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1b με άνω σκάλα Fregat τον Αύγουστο. Ο αυτόματος σταθμός "Luna-25" για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας αποστέλλεται στον φυσικό δορυφόρο της Γης. Θα πρέπει να επεξεργαστεί την τεχνολογία της ήπιας προσγείωσης, να πάρει και να αναλύσει το έδαφος και να πραγματοποιήσει μακροχρόνια επιστημονική έρευνα, να μελετήσει το ανώτερο στρώμα του επιφανειακού ρεγολίθου στην περιοχή του Νότιου Πόλου της Σελήνης, καθώς και τη σεληνιακή εξώσφαιρα . Όσον αφορά την προσγείωση, το Luna-25 είναι θεμελιωδώς διαφορετικό από τους προκατόχους του: οι σοβιετικοί σεληνιακόι σταθμοί προσγειώθηκαν στην ισημερινή ζώνη, ο νέος σταθμός πρέπει να κάνει μια ήπια προσγείωση στη σχεδόν πολική περιοχή με δύσκολο έδαφος. Συναρμολογημένη διαστημική κεφαλή για την εκτόξευση του "Luna-25" Οι ειδικοί της Roscosmos έριξαν το κεφάλι φέρινγκ στον αυτόματο σταθμό. Η συναρμολογημένη διαστημική κεφαλή προετοιμάζεται ήδη για μεταφορά στη συναρμολόγηση και δοκιμαστικό κτίριο για περαιτέρω συναρμολόγηση. Ο πύραυλος Soyuz-2.1b έχει ήδη συναρμολογηθεί σε ένα «πακέτο» (πρώτο και δεύτερο στάδιο). Πρώτα θα συναρμολογηθεί το τμήμα κεφαλής με το τρίτο στάδιο και στη συνέχεια θα ολοκληρωθεί η γενική συναρμολόγηση του διαστημικού πυραύλου στη μονάδα μεταφοράς και εγκατάστασης. «Είμαστε απλώς καταδικασμένοι να εξερευνήσουμε τη Σελήνη»: Ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών μίλησε για την αποστολή Luna-25 Το κύριο καθήκον της αποστολής Luna-25 στη Σελήνη είναι η αναζήτηση νερού. Αυτό είπε σε συνέντευξή του στο RT ο Lev Zeleny, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με αυτόν, όλη η ανθρωπότητα αγωνίζεται για την ανάπτυξη του Νότιου Πόλου του δορυφόρου της Γης, επειδή είναι πιο γεμάτος με μόνιμο πάγο, και επομένως, πιθανώς, με νερό. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμη πόσο είναι και πόσο βαθιά μπορεί να είναι. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243666%2F095155f1842f98b353%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567730

Σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το ινδικό διαστημόπλοιο Chandrayaan-3. Το ινδικό μη επανδρωμένοδιαστημικό σκάφος Chandrayaan-3 μπήκε σήμερα σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, τέσσερα χρόνια έπειτα από την πρώτη, αποτυχημένη απόπειρα προσσελήνωσης ενός διαστημοπλοίου, ανακοίνωσε ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικών Ερευνών (ISRO).Εφόσον η αποστολή κυλήσει σύμφωνα με το πρόγραμμα, το διαστημόπλοιο θα προσσεληνωθεί κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης – μια περιοχή που δεν έχει εξερευνηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα– γύρω στις 23-24 Αυγούστου.Επιτυχημένες προσσεληνώσεις έχουν κάνει μέχρι σήμερα μόνο τρεις άλλες χώρες, η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Κίνα.Η πρώτη απόπειρα της Ινδίας, πριν από τέσσερα χρόνια, απέτυχε όταν το προσωπικό εδάφους έχασε την επαφή με το διαστημόπλοιο λίγο πριν από την άφιξή του στη Σελήνη.Το Chandrayaan-3 μεταφέρει ένα σκάφος προσσελήνωσης, το Vikram, που στα σανσκριτικά σημαίνει «Γενναιότητα», καθώς και ένα ρόβερ, το ρομποτάκι Pragyan (το όνομα σημαίνει «Σοφία») που θα εξερευνήσει την επιφάνεια της Σελήνης. Το Chandrayaan-3 χρειάστηκε πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσει στη Σελήνη, σε σύγκριση με τις αποστολές Apollo της NASA, τις δεκαετίες του 1960-70, που έφταναν στον δορυφόρο της Γης μέσα σε μερικές ημέρες. Ο ινδικός πύραυλος δεν είναι τόσο ισχυρός όσο ο Sarurn, ο πύραυλος του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος. Έκανε πέντε ή έξι ελλειπτικές περιφορές γύρω από τη Γη για να αναπτύξει ταχύτητα, προτού να ακολουθήσει την πορεία του προς τη Σελήνη.Το ινδικό διαστημικό πρόγραμμα έχει αναπτυχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Το 2014 η Ινδία έγινε η πρώτη χώρα της Ασίας που έθεσε έναν δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τον Άρη και τρία χρόνια αργότερα εκτόξευσε ταυτόχρονα 104 δορυφόρους. Μέχρι το καλοκαίρι του 2024 πιστεύεται ότι θα πραγματοποιηθεί και μια τριήμερη, επανδρωμένη αποστολή γύρω από τη Γη. πηγή: https://www.skai.gr/news/technology/to-diastimoploio-chandrayaan-3-mpike-se-troxia-gyro-apo-ti-selini – https://twitter.com/isro

Κλιματική αλλαγή: Η ξηρασία απειλεί την Ελλάδα – Δυσοίωνες προβλέψεις για δύο περιοχές. Τάση αύξησης της ξηρασίας – όχι όμως υψηλού κινδύνου – τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα διαφαίνεται από τα επιστημονικά μοντέλα που εφαρμόζονται και τις μελέτες που γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση την αύξηση των θερμοκρασιών και την ελάττωση των βροχών τα τελευταία χρόνια.«Αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι η άνοδος της θερμοκρασίας και η αύξηση της ξηρασίας, παράλληλα με τη μείωση των βροχοπτώσεων και αυτός ο συνδυασμός οδηγεί στις ξηροθερμικές συνθήκες που παρατηρούμε.Οι πυρκαγιές είναι αποτέλεσμα αυτής της ξηροθερμικής κατάστασης καθώς όσο μεγαλύτερη ξηρασία υπάρχει, τόσο ευκολότερο είναι να εξαπλωθούν οι φωτιές. Αν οι συνθήκες αυτές συνεχιστούν, τότε θα μπορούσαν να υπάρχουν περιοχές στην Ελλάδα που θα αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως οι Κυκλάδες και η ανατολική Κρήτη, που ήδη δέχονται μικρά ποσοστά βροχής» επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Χριστίνα Αναγνωστοπούλου.Η ίδια διευκρινίζει ότι «δεν βρισκόμαστε ακόμη στο κομμάτι της ερημοποίησης» καθώς, όπως λέει, «ο όρος «ερημοποίηση» παραπέμπει στην υποβάθμιση της γης σε άνυδρες και ξηρές περιοχές τόσο από βιολογικής πλευράς όσο και από πλευράς οικονομικής παραγωγικότητας».Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται το κλίμα, σημειώνει ότι παράγοντας – κλειδί είναι οι βροχοπτώσεις. «Ούτως ή άλλως, βλέποντας το πώς κατανέμεται η βροχόπτωση στην περιοχή της Ελλάδας διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα δίπολο βροχής. Στη δυτική ηπειρωτική Ελλάδα, το Ιόνιο, την Ήπειρο και τη δυτική Πελοπόννησο σημειώνονται βροχές γιατί από εκεί έρχονται όλα τα συστήματα που φέρνουν βροχοπτώσεις. Ακολουθεί η ομβροσκιά της Πίνδου και καθώς τα συστήματα αυτά έχουν δώσει όλη την υγρασία δυτικά, περνώντας την Πίνδο δεν έχουν τόσο βροχή, γι’ αυτό και καταγράφονται λιγότερες βροχοπτώσεις σε ηπειρωτικές περιοχές που βρίσκονται πιο ανατολικά. Όσο περνούν πάλι, πάνω από το Αιγαίο οι αέριες μάζες εμπλουτίζονται με υδρατμούς, με αποτέλεσμα να υπάρχουν βροχοπτώσεις στη Σάμο, τη Χίο, τα Δωδεκάνησα, όπου τελικά υπάρχει υγρασία και γι’ αυτό η βιοποικιλότητα σε αυτές τις περιοχές είναι πιο πλούσια από ό,τι στις Κυκλάδες» αναφέρει χαρακτηριστικά.Σε κάθε περίπτωση τονίζει ότι η κατάσταση αυτή δεν επηρεάζεται από τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών αλλά από την κίνηση των αέριων μαζών, ενώ σε ό,τι αφορά το μέλλον επισημαίνει τις δυσκολίες που υπάρχουν στην πρόβλεψη καθώς ο παράγοντας «βροχόπτωση» είναι δύσκολο να εντοπιστεί και να περιγραφεί πολύ καλά από τα κλιματικά μοντέλα. «Είναι άλλο να γνωρίζουμε ότι θα έχουμε έξι μήνες ανομβρία και άλλο ότι θα βρέξει ενδιάμεσα στους επόμενους μήνες. Τα δύο αυτά ενδεχόμενα έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή και οικονομία, στον τουρισμό και σε όλους τους άλλους τομείς και αυτό είναι δύσκολο να εντοπιστεί» προσθέτει. Για τα βήματα που θα ήταν καλό να ακολουθηθούν υπογραμμίζει ότι «χρειάζεται πολύ καλός προγραμματισμός από τους φορείς ώστε να μην χάνεται νερό, απαιτείται η λήψη μέτρων διαχείρισης υδάτων και περιορισμού της σπατάλης νερού κατά τις αρδεύσεις στον αγροτικό τομέα και θα ήταν χρήσιμη η αξιοποίηση του νερού από τους βιολογικούς καθαρισμούς για αγροτικές χρήσεις».«Το νερό είναι αυτό που μπορούμε εμείς να αλλάξουμε. Αν αυξηθεί η θερμοκρασία αυτό δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, αν όμως υπάρχουν αποθέματα νερού τουλάχιστον αυτό θα βοηθήσει για να μην φτάσουμε στα χειρότερα» συμπληρώνει. Επιπλέον σημειώνει ότι τέτοιου είδους μέτρα θα μπορέσουν να μειώσουν το αποτύπωμα του ανθρώπου στα πράγματα και αυτό, όπως λέει, θα φανεί όχι άμεσα, δηλαδή μέσα στην επόμενη δεκαετία αλλά σε βάθος χρόνου. «Για παράδειγμα, με την υπεράντληση υδάτων λόγω γεωτρήσεων πέφτει ο υδροφόρος ορίζοντας. Ακόμη και αν οι γεωτρήσεις σταματήσουν να αντλούν νερό, ο υδροφόρος ορίζοντας και πάλι θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να επανέλθει στα ίδια επίπεδα. Είναι άλλωστε πολυπαραγοντικό το θέμα και εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως οι χιονοπτώσεις» τονίζει.Σε επίπεδο μέτρων ατομικής προστασίας συνιστά, τέλος, την προσαρμογή του πληθυσμού σε πιο ξηροθερμικές συνθήκες. Όπως επισημαίνει, «θα πρέπει να σκεφτούμε πώς ζουν οι άνθρωποι στην Κύπρο ή στη βόρεια Αφρική, όχι βέβαια τόσο άμεσα. Αυτό θα μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για να είμαστε έτοιμοι για τέτοιες συνθήκες, σε συνδυασμό πάντα με έναν καλό προγραμματισμό στις χρήσεις του νερού» Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έτοιμη για την 54η πτήση της στον Άρη. … η «επινοητικότητα» Φωτογραφία της επινοητικότητας (Ingenuity), του ελικοπτέρου στον πλανήτη Άρη που τραβήχτηκε στις 2 Αυγούστου 2023 από την αριστερή Mastcam-Z του διαστημικού οχήματος Perseverance, από απόσταση μόλις 15 μέτρων. Το ελικόπτερο Ingenuity έχει διανύσει πετώντας στον πλανήτη Άρη απόσταση 12 χιλιομέτρων, σε 95 λεπτά κατανεμημένα σε 53 πτήσεις. Το Ingenuity είναι το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα που πέταξε στον Άρη, και αρχικά ήταν προγραμματισμένο να εκτελέσει …. μόνο 5 πτήσεις! Η 54η πτήση μετά από τρίμηνη ξεκούραση είναι στα σκαριά ή μπορεί να έχει γίνει ήδη!Υπενθυμίζεται ότι μια πτήση στον Άρη είναι δυσκολότερη από ό,τι στη Γη, γιατί ναι μεν ο Άρης έχει μικρότερη ένταση βαρύτητας (gα=3,7 m/s²) σε σχέση με εκείνη της Γης (gγ=9,8 m/s²), αλλά η ατμόσφαιρά του κοντά στην επιφάνειά του είναι δεκάδες φορές αραιότερη σε σχέση με Γη (ργ=60ρα). Έτσι για να αιωρείται το ελικοπτεράκι στον Άρη πρέπει η συχνότητα περιστροφής του έλικα να είναι περίπου 5 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Γης. πηγή: twitter

Ανίχνευση ακτίνων γάμμα από τον Ήλιο με ενέργειες ρεκόρ. Η ροή φωτονίων με πολύ υψηλές ενέργειες από τον Ήλιο δεν εξηγείται από τα αποδεκτά θεωρητικά ηλιακά μοντέλα Οι παρατηρήσεις της τελευταίας δεκαετίας απέδειξαν ότι ο Ήλιος εκπέμπει πολύ περισσότερες ακτίνες γάμμα σε ενέργειες GeV (1 GeV=109 eV) σε σχέση με τις προβλέψεις των θεωρητικων μοντέλων. Τώρα το παρατηρητήριο High-Altitude Water Cherenkov (HAWC) στο Μεξικό δείχνει ότι η εν λόγω περίσσεια ακτίνων γάμμα εκτείνεται μέχρι τις ενέργειες των TeV (1 TeV=1012 eV). Αυτή η ανακάλυψη έχει επιπτώσεις όσον αφορά την κατανόηση της ατμόσφαιρας των άστρων όπως ο Ήλιος, αλλά και της αστροσωματιδιακής φυσικής.Οι ηλιακές ακτίνες γάμμα παράγονται όταν σωματίδια υψηλής ενέργειας που ονομάζονται κοσμικές ακτίνες κατευθύνονται προς την επιφάνεια του Ήλιου αλλά παρεκλίνουν εξαιτίας του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Καθώς αυτά τα σωματίδια απομακρύνονται από την επιφάνεια του Ήλιου, αλληλεπιδρούν με τα σωματίδια της ηλιακής ατμόσφαιρας και δημιουργούν ακτίνες γάμμα. Τα μοντέλα προβλέπουν τον αριθμό των εκπεμπόμενων φωτονίων σε δεδομένο εύρος ενεργειών υποθέτοντας συγκεκριμένες ιδιότητες των κοσμικών ακτίνων, του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου και της ηλιακής ατμόσφαιρας.Το πείραμα HAWC παρουσιάζει την πρώτη ανίχνευση ακτίνων γάμμα από τον Ήλιο, με ενέργειες TeV, ένα εύρημα που βασίζεται σε δεδομένα έξι και πλέον ετών. Η ροή τους είναι πολύ υψηλότερη από την προβλεπόμενη, υποδεικνύοντας ότι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κοσμικών ακτίνων και της ηλιακής ατμόσφαιρας είναι εξαιρετικά αποδοτικές στην παραγωγή ακτίνων γάμμα. Επιπλέον, η ροή ακτίνων γάμμα TeV ποικίλλει αντιστρόφως ανάλογα με το επίπεδο της ηλιακής δραστηριότητας, υποδηλώνοντας ότι το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου επηρεάζει τη ροή – ένα αποτέλεσμα που θα είναι χρήσιμο στην δημιουργία θεωρητικων μοντέλων.Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η εργασία τους απαιτεί ένα αναθεωρημένο θεωρητικό πλαίσιο που θα μπορεί να εξηγήσει την περίσσεια των ηλιακών ακτίνων γάμμα τόσο σε ενέργειες GeV όσο και σε TeV. Φάσμα του ηλιακού δίσκου. Η κόκκινη συνεχής γραμμή δείχνει το φάσμα από το παρατηρητήριο HAWC, από τη συλλογή δεδομένων διάρκειας 6,1 ετών. https://physics.aps.org/articles/v16/s107 – https://arxiv.org/abs/2212.00815

Το James Webb είδε το τέλος του ηλιακού μας συστήματος (βίντεο) Μία από τις εικόνες του Ring Nebula από το James Webb. πηγή φωτό NASA/ESA/CSA/Institute for Earth and Space Exploration/JWST Ring Nebula Imaging Project) Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε λεπτομερείς εικόνες από πλανητικό νεφέλωμα παρόμοιο με αυτό που θα μετατραπεί ο Ήλιος.Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα (Ring Nebula), γνωστό και ως Μεσιέ 57 (Μ57) ή NGC 6720, είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Λύρα. Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα και πιο αναγνωρίσιμα νεφελώματα τέτοιου είδους στους γήινους ουρανούς. Ένα πλανητικό νεφέλωμα είναι ένα νεφέλωμα εκπομπής που αποτελείται από ένα διαστελλόμενο σφαιρικό κύμα ιονισμένου αερίου που εξακοντίζεται στο Διάστημα, από κάποιο άστρο εξ’ αιτίας διαδοχικών εκρήξεων, σηματοδοτώντας έτσι το τέλος του κύκλου της ζωής του. Η λανθασμένη ονομασία αντί του ορθού «αστρικό νεφέλωμα» εξακολουθεί να αποδίδεται από την πρώτη ανακάλυψή τους στον 18ο αιώνα από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ που υπέθεσε ότι τα νεφελώματα αυτά περιέχουν νεαρούς πλανήτες κάτι που όμως δεν ισχύει.Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα απέχει περίπου 2,300 έτη φωτός από τη Γη και αποτελεί σταθερό στόχο παρατηρήσεων από τους αστρονόμους αφού πρόκειται για ένα περιβάλλον που όπως όλα δείχνουν θα πάρει τη θέση του ηλιακού μας συστήματος όταν σε περίπου πέντε δισ. έτη ο Ήλιος αφού κάψει τα καύσιμα του αρχικά διογκωθεί μετατρεπόμενος σε ερυθρό γίγαντα καταπίνοντας ή καταστρέφοντας ολοσχερώς τους εσωτερικούς πλανήτες (Αρη, Αφροδίτη, Ερμή, Γη) και στη συνέχεια… υποχωρήσει και γίνει ένας λευκός νάνος, ένα αστρικό υπόλειμμα.Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έστρεψε τα πανίσχυρα όργανα του στο Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα και κατέγραψε λεπτομερείς εικόνες που βοηθούν τους επιστήμονες να μελετήσουν καλύτερα το νεφέλωμα αυτό αλλά και να μάθουν περισσότερα για το τέλος του ηλιακού μας συστήματος. «Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μας πρόσφερε μια εκπληκτική θέα του Νεφελώματος του Δακτυλίου που δεν έχουμε ξαναδεί. Οι εικόνες υψηλής ανάλυσης όχι μόνο δείχνουν τις περίπλοκες λεπτομέρειες του διαστελλόμενου κελύφους του νεφελώματος, αλλά αποκαλύπτουν επίσης την εσωτερική περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό νάνο με εξαιρετική ευκρίνεια» αναφέρει ο Μάικ Μπάρλοου, καθηγητής του University College του Λονδίνου και επικεφαλής επιστήμονας των παρατηρήσεων στο Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα με το James Webb. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1501254/to-james-webb-eide-to-telos-toy-iliakoy-mas-systimatos-vinteo/

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης που δεν έπρεπε να υπάρχει. Καλλιτεχνική απεικόνιση του καυτού Δία που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το άστρο του. πηγή φωτό (Robert Lea) Πρόκειται για «καυτό Δία» σε απόσταση αναπνοής από το μητρικό του άστρο.Ένας τεράστιος πλανήτης στο μέγεθος του Δία βρέθηκε να περιφέρεται γύρω από ένα σχετικά μικρό άστρο εκπλήσσοντας τους αστρονόμους και προκαλώντας τριγμούς στα κυρίαρχα μοντέλα και θεωρίες για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ερυθρό νάνο TOI-4860 που βρίσκεται σε απόσταση 261 ετών φωτός στον αστερισμό του Κορακιού. Το άστρο αυτό έχει μάζα που ισοδυναμεί με μόλις το ένα τρίτο της μάζας του Ήλιου.Ο εν λόγω εξωπλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία TOI-4860 b ανήκει στην κατηγορία των πλανητών που ονομάζονται «καυτοί Δίες» αφού είναι αέριοι γίγαντες που εξαιτίας της εγγύτητας με το άστρο τους αναπτύσσονται σε αυτούς πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε τόσο κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο που ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε περίπου 36 ώρες όταν συγκριτικά η Γη χρειάζεται 365 μέρες για να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον Ήλιο.Και κάπου εδώ ξεκινά το πρόβλημα ή πιο σωστά το κοσμικό μυστήριο αφού σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία πλανήτες με μέγεθος του Δία δεν μπορούν να σχηματιστούν σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό τους άστρο και σίγουρα όχι σε άστρα τόσο μικρής μάζας όπως το TOI-4860. Ένα επιπλέον στοιχείο που επίσης προβληματίζει τους επιστήμονες είναι ότι ο εξωπλανήτης φαίνεται να είναι εμπλουτισμένος με υψηλή αναλογία μετάλλων, διαθέτει δηλαδή στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο.Η ερευνητική ομάδα που έκανε την ανακάλυψη παρουσιάζει https://academic.oup.com/mnrasl/article/525/1/L98/7235807?login=false τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronimical Society: Letters» σκοπεύει τώρα να κυνηγήσει παρόμοιους κόσμους γύρω από μικρού μεγέθους άστρα χρησιμοποιώντας το Very Large Telescope που βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1501492/anakalyfthike-exoplanitis-poy-den-eprepe-na-yparchei/

Η NASA αποκατέστησε πλήρως την επικοινωνία της με το Voyager 2. Χρειάστηκε μια «διαστρική κραυγή» στην άλλη άκρη του διαστήματος για να διορθωθεί ένα τεράστιο λάθος: η NASA ανακοίνωσε απόψε ότι αποκατέστησε πλήρως την επικοινωνία της με το θρυλικό Voyager 2, με το οποίο είχε χάσει την επαφή στα τέλη Ιουλίου.Το διαστημόπλοιο που εκτοξεύτηκε το 1977 και αυτή τη στιγμή απέχει 19,9 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, «λειτουργεί κανονικά» και παρέμεινε «στην προκαθορισμένη τροχιά του», σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία.Οι εντολές που στάλθηκαν στις 21 Ιουλίου στο Voyager το οδήγησαν να στρέψει την κεραία του σε λάθος κατεύθυνση, μακριά από τη Γη, με αποτέλεσμα να διακοπεί η μετάδοση δεδομένων. Αυτήν την εβδομάδα η NASA επιβεβαίωσε ότι κατάφερε να εντοπίσει το σήμα του και να διαπιστώσει ότι ήταν «σε καλή κατάσταση». Έπειτα, με μια τεχνική που την αποκάλεσε «διαστρική κραυγή», του έδωσε την εντολή να ανακατευθύνει την κεραία και να την στρέψει προς την κατεύθυνση της Γης. Η «διαστρική κραυγή» χρειάστηκε 18 ώρες να φτάσει στο διαστημόπλοιο Οι ειδικοί εξήγησαν ότι η τεχνική αυτή δεν είχε πολλές πιθανότητες να επιτύχει, όμως τελικά αποδείχθηκε αποτελεσματική. Λόγω της απόστασης στην οποία βρίσκεται το Voyager 2, η εντολή χρειάστηκε 18 ώρες να φτάσει στο διαστημόπλοιο. Οι τεχνικοί της NASA χρειάστηκε κατόπιν να περιμένουν άλλες 18 ώρες μέχρι να βεβαιωθούν για το θετικό αποτέλεσμα.Η υπηρεσία λαμβάνει ξανά επιστημονικά δεδομένα και τηλεμετρία από το διαστημόπλοιο.Αν δεν λειτουργούσε η μέθοδος που εφάρμοσε η NASA, οι επιστήμονες θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι τον Οκτώβριο, ελπίζοντας ότι η κεραία του Voyager θα επέστρεφε από μόνη της αυτόματα στην προκαθορισμένη θέση της και το πρόβλημα θα λυνόταν.Το Voyager 2 βγήκε το 2018 από το ηλιακό σύστημά μας και ταξιδεύει πλέον στο διαστρικό κενό. Το «δίδυμό» του, το Voyager 1, βγήκε από το ηλιακό σύστημα το 2012 και βρίσκεται σε απόσταση 24 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Τα δύο θρυλικά διαστημόπλοια φέρουν επάνω τους δίσκους από χρυσό και χαλκό με ήχους και εικόνες από τη Γη. https://www.in.gr/2023/08/05/b-science/nasa-apokatestise-pliros-tin-epikoinonia-tis-voyager-2/

Joseph Rotblat: Ο πυρηνικός φυσικός που είπε όχι στην ατομική βόμβα. … και βραβεύθηκε το 1995 με το Νόμπελ ειρήνης «για τη συνεισφορά του στην εξάλειψη του ρόλου των πυρηνικών όπλων στη διεθνή πολιτική» Η φωτογραφία του πάσου του Τζόζεφ Ρότμπλατ στα Εργαστήρια του Λος Άλαμος το 1944 Ο Τζόζεφ Ροτμπλάτ ήταν ο μόνος πυρηνικός επιστήμονας που αποχώρησε το 1944 από το κέντρο κατασκευής της πρώτης ατομικής βόμβας στο Λος Άλαμος των ΗΠΑ («Σχέδιο Μανχάταν»). Συνειδητοποιώντας τον επερχόμενο κίνδυνο αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα κατά των πυρηνικών εξοπλισμών. Συνεργάστηκε με τον Μπέρτραντ Ράσελ για την υπογραφή και προβολή του «Μανιφέστου Αϊνστάιν – Ράσελ» το 1955 και το 1957 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του κινήματος «Pugwash», που συσπείρωσε επιστήμονες από όλο τον κόσμο στον αγώνα κατά των πυρηνικών όπλων.Λίγο πριν φύγει από τη ζωή το 2005 ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης επιστήμονας και ακτιβιστής είχε προλάβει να υπογράψει κοινή έκκληση με τους δημάρχους της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι για έναν κόσμο ελεύθερο από τα πυρηνικά όπλα. Με αφορμή τα 72 χρόνια που συμπληρώθηκαν από την ρίψη της ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι, ακολουθεί μια συνέντευξη που ο Τζόζεφ Ροτμπλάτ είχε παραχωρήσει στον Στέλιο Κούλογλου. Στέλιος Κούλογλου: Είχατε καταλάβει την ισχύ της ατομικής ενέργειας πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Τζόζεφ Ροτμπλάτ: Ακριβώς. Από το 1939. Κατάγομαι από την Πολωνία και δούλευα στη Βαρσοβία. Διάβασα σε μια αγγλική εφημερίδα για την διάσπαση του ουρανίου. Εκείνη την εποχή πειραματιζόμουν με τη διασπορά νετρονίων με ουράνιο. Σκέφτηκα ότι κατά τη διαδικασία της διάσπασης, δηλαδή όταν τα άτομα ουρανίου διασπώνται από νετρόνια, βγαίνουν κι άλλα νετρόνια. Το εργαστήριο ήταν έτοιμο και δεν άργησα να κάνω το πείραμα και να ανακαλύψω ότι σε κάθε διάσπαση διαφεύγουν περισσότερα νετρόνια. Ήταν μια σημαντική παρατήρηση. Πρώτη φορά θα εκμεταλλευόμασταν την ενέργεια των ατόμων. Η ενέργεια μιας τέτοιας διαδικασίας είναι μικρή. Αλλά με πολλές διασπάσεις έχεις μεγάλη ενέργεια. Αν αρχίσει μια αλυσιδωτή αντίδραση με κάθε νετρόνιο να απελευθερώνει λίγη ενέργεια σε πολύ σύντομο διάστημα τότε λαμβάνεις τεράστια ενέργεια. Με το πείραμα άνοιξε ο δρόμος για την απελευθέρωση της ατομικής ενέργειας, που τώρα εφαρμόζεται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.Ταυτόχρονα σκέφτηκα ότι αν αυτή η διαδικασία γινόταν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δηλαδή διαρκούσε λιγότερα από 1 χιλιοστό του δευτερολέπτου, θα προκαλούσε μια μεγάλη έκρηξη, με άλλα λόγια την ατομική βόμβα. Δεν ήμουν ο μόνος που το κατάλαβα. Υπήρχαν και πολλοί άλλοι. Εγώ, όμως ήμουν ο μόνος που αποφάσισε ότι δεν ήθελα να το κάνω. Είμαι επιστήμονας, με ενδιαφέρει μόνο η έρευνα προς όφελος της ανθρωπότητας και όχι για το κακό της. Ήταν αποκρουστική η ιδέα να φτιάξω την ατομική βόμβα. Αποφάσισα λοιπόν, να το ξεχάσω. Ήταν εύκολο τότε, διότι έφυγα από την Πολωνία για να κάνω έρευνες στο Παρίσι και στο Λίβερπουλ. Σ.Κ: Όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος αλλάξατε γνώμη; Τζ.Ροτ: Όταν ξεκίνησε ο Πόλεμος άλλαξα γνώμη, επειδή από το καλοκαίρι του ’39 που έγινε η ανακάλυψη έως τον Πόλεμο που άρχισε τον Σεπτέμβριο, διάβασα άρθρα σε γερμανικές εφημερίδες για την εφαρμογή της διάσπασης για στρατιωτικούς σκοπούς. Προβληματίστηκα πολύ. Εγώ έχω ηθικούς φραγμούς να μην χρησιμοποιώ για καταστροφικούς λόγους την επιστήμη, ενώ άλλοι επιστήμονες ίσως να μην έχουν. Επειδή η ανακάλυψη έγινε στη Γερμανία σκεφτόμουν τότε τους Γερμανούς επιστήμονες. Ήταν σαφές ότι θα έφταναν στο ίδιο συμπέρασμα που έφτασα κι εγώ. Ο πόλεμος και η εισβολή στην Πολωνία πλησίαζαν. Σκέφτηκα ότι αν μπορεί να φτιαχτεί η βόμβα και την αποκτήσει ο Χίτλερ θα κερδίσει τον Πόλεμο. Είχα το δίλημμα και το απώθησα, όμως τα πολιτικά γεγονότα το επανέφεραν.Άλλωστε ζω σε κόσμο πολιτικό, είμαι πολιτικό ον και δεν μπορώ να αποστασιοποιούμαι.. Αποκαλύφθηκε η στρατιωτική ισχύς της Γερμανίας. Αν ο Χίτλερ έφτιαχνε τη βόμβα, τότε, η δημοκρατία ήταν καταδικασμένη. Έτσι καταπάτησα την αρχή μου.. Ο μόνος τρόπος να εμποδίσω τον Χίτλερ να χρησιμοποιήσει τη βόμβα και να κερδίσει, ήταν να τη φτιάξουμε και να τον απειλήσουμε με αντίποινα. Την ιδέα της πυρηνικής αποτροπής, την ανέπτυξα εγώ ως ορθολογιστής. Έπρεπε να φτιάξουμε τη βόμβα το συντομότερο, σε περίπτωση, που ο Χίτλερ μας απειλούσε με αυτή. Γι’ αυτόν τον λόγο δούλευα για τη βόμβα. Όχι για να χρησιμοποιηθεί, το τονίζω αυτό! Ποτέ δεν ήταν πρόθεση μου να χρησιμοποιηθεί ούτε κατά της Γερμανίας. Πρόθεση μου ήταν να αποτρέψω τη χρήση της από άλλους. Σ.Κ: Γι’ αυτό εγκαταλείψατε το σχέδιο Μανχάταν; Τζ.Ροτ: Ναι, μερικά χρόνια μετά. Στα τέλη του 1944. Είχα ενταχθεί στο σχέδιο Μανχάταν στο Λος Άλαμος. Δεν ξέραμε αν έφτιαχναν τη βόμβα ή όχι. Στην ουσία είχαν ξεκινήσει παράλληλα με εμάς, αλλά, συμπέραναν λάθος ότι δεν θα λειτουργούσε. Είχαν σταματήσει το 1942 και δεν το ξέραμε. Στα τέλη του 1944 έμαθα ότι είχαν σταματήσει και είπα ότι δεν χρειάζεται πια να τη φτιάξω από φόβο μην την φτιάξουν οι Γερμανοί. Γι’ αυτό παραιτήθηκα και επέστρεψα στην Αγγλία. Σ.Κ: Είχατε την πληροφορία από έναν στρατιωτικό ότι θα χρησιμοποιηθεί η βόμβα εναντίον της ΕΣΣΔ; Τζ.Ροτ: Ακριβώς. Το 1944. Ο πόλεμος μαινόταν ακόμα στο ρωσικό μέτωπο, κυρίως στο Στάλινγκραντ, όπου οι Ρώσοι καθυστερούσαν τους Γερμανούς και οι σύμμαχοι είχαν χρόνο να ετοιμαστούν για την απόβαση στη Νορμανδία. Τότε, έτυχε να ζω στο σπίτι του επικεφαλής της Αγγλικής ομάδας, τον Σερ Τζέιμς Τσέντβικ. Ο στρατηγός Λέσλι Γκρόουβς ήταν διευθυντής του σχέδιου Μανχάταν. Ήταν φίλος του Τσέντβικ και ερχόταν στο Λος Άλαμος. Στις 4 Μαρτίου 1944, δεν θα το ξεχάσω ποτέ, ήρθε να δειπνήσουμε στο σπίτι των Τσέντβικ. Μετά το δείπνο, σε συζήτηση που είχαμε μας είπε με μεγάλη ευκολία: «Συνειδητοποιείτε ασφαλώς ότι ο μόνος σκοπός είναι να νικήσουμε τους Ρώσους». Οι Ρώσοι ήταν σύμμαχοι κι ο Χίτλερ ο εχθρός. Σοκαρίστηκα. Τι κάναμε; Τόση δουλειά για να επιτεθούμε στους Ρώσους; Διαφωνούσα με το καθεστώς τους, αλλά ήταν συμπολεμιστές, σκοτώθηκαν σε έναν κοινό σκοπό κι εγώ έφτιαχνα μια ατομική βόμβα για να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους; Σ.Κ: Γι’ αυτό διάβασα ότι σοκαριστήκατε μόλις μάθατε για τη Χιροσίμα; Τζ.Ροτ: Παραιτήθηκα από το σχέδιο και ήταν δύσκολο να με αποδεσμεύσουν. Μου έθεσαν όρους επιστρέφοντας στην Αγγλία, να μη μιλήσω σε συναδέλφους για το σχέδιο. Έως τον Αύγουστο του 1945 δεν ήξερα τι συνέβαινε στο Λος Άλαμος. Το έμαθα στις 16 Αυγούστου, ακούγοντας στο BBC για την καταστροφή της Χιροσίμα. Σοκαρίστηκα, πρώτον διότι είχα μια αμυδρή ελπίδα ότι η βόμβα δεν θα λειτουργούσε καθώς βασιζόταν μόνο σε υπολογισμούς. Δεν ήξερα ότι είχε γίνει δοκιμή λίγες εβδομάδες πριν την Χιροσίμα. Επίσης ήλπιζα να μην χρησιμοποιηθεί κατά αμάχων. Να έκαναν επίδειξη ισχύος στους Ιάπωνες, χωρίς να σκοτώσουν ανθρώπους. Όταν έμαθα ότι υπήρχαν τόσες απώλειες σοκαρίστηκα. Σ.Κ: Λέτε ότι ήταν επίδειξη ισχύος; Τζ.Ροτ: Ναι, διότι δεν μπορώ να μην θυμάμαι αυτό που είχε πει ο Στρατηγός Γκρόουβς πριν από μήνες. Ήταν σαφές και αργότερα επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα και από απόρρητα έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν, ότι ο Τρούμαν αποφάσισε να ρίξει τη βόμβα ενώ οι Ιάπωνες είχαν ηττηθεί και ήθελαν συνθηκολόγηση. Αυτό έγινε για να δείξει στους Ρώσους ότι ήταν οι ΗΠΑ οι κυρίαρχοι του κόσμου, ότι είχαν το τέλειο όπλο. Επιβεβαιώθηκαν όσα είπε ο Γκρόουβς. Σ.Κ: Τι ατμόσφαιρα επικρατούσε στο Λος Άλαμος; Τζ.Ροτ: Εγώ θα περιέγραφα την ατμόσφαιρα στο Λος Άλαμος σαν τον παράδεισο και την κόλαση μαζί. Παράδεισος ήταν για έναν επιστήμονα. Πέρα από την ομορφιά του τοπίου. Ήμουν πολύ νέος τότε και συνάντησα τόσους σημαντικούς επιστήμονες που δεν είχα γνωρίσει έως τότε προσωπικώς. Γευματίζαμε και μιλούσαμε με μελλοντικούς νικητές των Νόμπελ. Τα εργαστήρια ήταν όλα δικά μας. Επομένως ήταν ο παράδεισος του επιστήμονα. Ήταν και κόλαση επειδή ήξερα ότι μελετούσαν την καταστροφή. Ήξερα ότι δουλεύαμε για κάτι που ίσως μας κατέστρεφε. Ήταν δύσκολο να έχεις αυτά τα ανάμικτα συναισθήματα. Σ.Κ: Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση όταν παραιτηθήκατε; Τζ.Ροτ: Δεν αντέδρασαν. Εγώ είχα μάθει ότι οι Γερμανοί είχαν πάψει να φτιάχνουν τη βόμβα. Ο φίλος μου ο Τσέντβικ είχε πληροφορίες και μου το είχε πει. Ζήτησα να αποδεσμευτώ. Μου είπαν να μην πω τον λόγο της παραίτησης. Οι άλλοι το έμαθαν αργότερα. Αν το ήξεραν από νωρίς δεν ξέρω τι θα συνέβαινε. Κάποιοι επιστήμονες είχαν άλλους λόγους να χρησιμοποιηθεί η βόμβα στην Ιαπωνία. Είχαν μάθει ότι οι Ιάπωνες φέρονταν σκληρά στους αιχμαλώτους πολέμου. Υπήρχε αντι-ιαπωνικό κλίμα. Αργότερα, έμαθα ότι οι περισσότεροι επιστήμονες διαφωνούσαν. Υπογράφτηκαν διαμαρτυρίες από διάφορα τμήματα του σχεδίου. Σ.Κ: Μετά τον πόλεμο αρχίσατε να προειδοποιείτε για τον κίνδυνο των πυρηνικών όπλων; Τζ.Ροτ: Η πρώτη προειδοποίηση ήταν μετά τη δοκιμή Μπράβο. Αυτό ήταν το 1954. Θα ξεκινήσω από πιο παλιά. Η Χιροσίμα είχε μεγάλο αντίκτυπο πάνω μου. Άλλαξε τη ζωή μου. Επηρέασε πρώτα την έρευνά μου. Χαράμισα τη φήμη μου ως πυρηνικός επιστήμων. Η δουλειά μου ήταν η πυρηνική φυσική, όμως, δεν μου άρεσε αυτή η εφαρμογή της πυρηνικής φυσικής. Σκέφτηκα ότι εγώ θα ήθελα να αποφασίσω πως θα εφαρμοστεί η δουλειά μου και δεν ήθελα να εφαρμοστεί σε καταστροφικούς σκοπούς. Η πυρηνική φυσική βάδισε όλο περισσότερο στην κατασκευή ολέθριων όπλων. Αποφάσισα να αλλάξω γραμμή στην έρευνα μου λοιπόν και έβλεπα ότι οι εφαρμογές για ειρηνικούς σκοπούς ήταν στην ιατρική. Η πυρηνική φυσική μπορεί να εφαρμοστεί στην ιατρική. Αποφάσισα λοιπόν να αλλάξω πορεία. Ξεκίνησα πειράματα εφαρμογής στην ιατρική. Ήρθα στο Λονδίνο και πήρα έδρα σε νοσοκομείο. Η υπόλοιπη ακαδημαϊκή μου καριέρα χαραμίστηκε.Η δεύτερη απόφαση ήταν να ειδοποιήσω τον κόσμο για τον κίνδυνο των πυρηνικών όπλων. Και πρώτα τους επιστήμονες ως συνάδελφός τους. Μετά θα μιλούσα στο κοινό. Ξεκίνησα αμέσως μια εκστρατεία για να κινητοποιηθεί η επιστημονική κοινότητα. Στήσαμε οργανώσεις στη Βρετανία. Συνεργάστηκα και με φίλους στις ΗΠΑ μετά τον Πόλεμο, για να στήσουμε οργανώσεις για να αποφευχθεί, η χρήση των πυρηνικών όπλων. Το έργο μας γινόταν όλο και πιο σοβαρό και ανακατεύτηκαν όλο και περισσότεροι επιστήμονες. Πάω τώρα στη δοκιμή Μπράβο. Η κυβέρνηση έλεγε ότι γίνονταν δοκιμές ψηλά στην ατμόσφαιρα χωρίς βλαβερές συνέπειες. Προσπαθούσε να πείσει ότι δεν υπήρχαν λόγοι ανησυχίας. Τότε, απαιτείτο εξειδικευμένη γνώση για τις βιολογικές επιπτώσεις της ραδιενέργειας για να γίνει σαφές ότι είναι πιο επικίνδυνη απ’ ότι έλεγε η κυβέρνηση. Αυτά τα αποκαλύψαμε μέσω του Τύπου. Η δοκιμή Μπράβο ήταν η πρώτη δοκιμή βόμβας υδρογόνου που ήταν 1000 φορές πιο ισχυρή από τη βόμβα της Χιροσίμα. Οι επιπτώσεις στην υγεία από τις δοκιμές είναι σοβαρές και πρέπει να απαγορευτούν. Έτσι ξεκίνησε η κινητοποίηση κατά των δοκιμών πυρηνικών όπλων. Σ.Κ: Έκαναν δοκιμές και στη δεκαετία του ’50 παρά τις προειδοποιήσεις; Τζ.Ροτ: Χρειάστηκε χρόνος για να σχηματιστεί εικόνα στην κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, στην Αγγλία αν και αποκαλύφθηκε η ιστορία μετά τη δοκιμή του Μπράβο το ’54, χρειάστηκαν δυο χρόνια για να αρχίσει η εκστρατεία για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Συμμετείχα ενεργά στην ίδρυσή της. Αυτά έγιναν το ’58. Συμμετείχα επίσης ενεργά στην αποκάλυψη μυστικών. Το ’58 οι κυβερνήσεις άρχισαν να το παρατηρούν. Προσπαθούσαμε για ένα μορατόριουμ δοκιμών. Λόγω της πολιτικής κατάστασης σταμάτησαν, αλλά επανήλθαν το ’63 πριν υπογραφούν οι Συνθήκες απαγόρευσης των δοκιμών στην ατμόσφαιρα που βλάπτουν σοβαρά την υγεία. Σ.Κ: Στο τέλος του ’40 και του ’50 έκαναν δοκιμές κοντά σε κατοικημένες περιοχές; Τζ.Ροτ: Στη Νεβάδα τους ανακοίνωσαν πως αν θέλουν να δουν τη δοκιμή θα πρέπει να ανέβουν στο βουνό. Ήταν τακτική των ΗΠΑ και της Αγγλίας για να μειώσουν την ανησυχία του κοινού. Να τους κάνουν να νομίζουν ότι είναι σαν ακτινογραφία. Τότε, ξέραμε ότι μια ακτινογραφία ήταν βλαβερή ιδίως κατά την κύηση. Προσπαθούσαν να πείσουν ότι ως ένα σημείο η ραδιενέργεια ήταν αβλαβής. Από ένα σημείο και μετά φαινόταν ότι ήταν βλαβερή. Εγώ ήμουν ένας από αυτούς, του οποίου το έργο έδειξε ότι κι η παραμικρή έκθεση σε ραδιενέργεια είναι βλαβερή. Πήρε χρόνο στην επιστημονική κοινότητα να το δεχτεί και ακόμη περισσότερο χρόνο πήρε στην κυβέρνηση. Υπήρχε η απόπειρα να μειώσουν τον αντίκτυπο αλλά υπήρχε και άγνοια για το ποιος είναι ο αντίκτυπος. Αργότερα μειώθηκε το επιτρεπτό επίπεδο ραδιενέργειας. Η επιστήμη είναι συνήθως ευεργετική αλλά ενίοτε είναι και επιζήμια λόγω ελλιπούς γνώσης. Σ.Κ: Το ’55 ξεκινήσατε με τον Μπένετ Ράσελ την εκστρατεία πυρηνικού αφοπλισμού… Τζ.Ροτ: Ήταν σπουδαίος άνθρωπος. Η συνεργασία μου μαζί του ήταν άμεσο αποτέλεσμα της παρέμβασής μου για τη δοκιμή Μπράβο το 1954. Μου ζήτησε το BBC να μιλήσω στην πρώτη εκπομπή που έγινε για τη βόμβα υδρογόνου. Εκεί μίλησε και ο Ράσελ για τις επιδράσεις στην κοινωνία. Εκεί συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε για να εμποδίσουμε την κατασκευή της βόμβας υδρογόνου. Από τότε είχαμε κοινό στόχο. Το αποκορύφωμα ήταν όταν έγραψαν με τον Αϊνστάιν το μανιφέστο, το γνωστό μανιφέστο Ράσελ – Αϊνστάιν που απευθυνόταν στο κοινό, σε κυβερνήσεις και επιστήμονες για τις επιδράσεις των πυρηνικών όπλων και τους καλούσε όλους να λάβουν μέτρα για τον κίνδυνο. Το έχουν υπογράψει έντεκα άνθρωποι κυρίως Νομπελίστες. Ήμουν ο νεότερος. Σ.Κ: Είχατε πει ότι όταν ο Ράσελ έμαθε ότι ο Αϊνστάιν πέθανε απογοητεύτηκε… Τζ.Ροτ: Ο Ράσελ είχε στείλει ο ίδιος το μανιφέστο να το υπογράψει ο Αϊνστάιν. Πήγαινε αεροπορικώς από Ρώμη στο Παρίσι στις 18 Απριλίου 1955 όταν ο πιλότος ανακοίνωσε το θάνατο του Αϊνστάιν. Ο Ράσελ σοκαρίστηκε διότι πίστευε πως χωρίς τη στήριξη του μεγάλου επιστήμονα Αϊνστάιν το σχέδιο του θα κατέρρεε. Όταν έφτασε στο ξενοδοχείο στο Παρίσι βρήκε ένα γράμμα που του είχαν στείλει από το Λονδίνο. Περιείχε την υπογραφή του Αϊνστάιν για το μανιφέστο. Ήταν από τις τελευταίες ενέργειες του Αϊνστάιν. Σ.Κ: Είχατε μιλήσει προσωπικώς με τον Αϊνστάιν; Τζ.Ροτ: Δεν μου επιτρεπόταν. Ήμουν ανεπιθύμητο πρόσωπο στις ΗΠΑ. Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε, αλλά αλληλογραφούσαμε. Μου λείπει. Σ.Κ: Σας ικανοποιούν τα αποτελέσματα του μακροχρόνιου αγώνα σας; Τζ.Ροτ: Αν εστιάσω στον σκοπό μου, τον πυρηνικό αφοπλισμό δεν είμαι ικανοποιημένος. Πυρηνικά όπλα υπάρχουν ακόμα. Αν εστιάσω στην αποφυγή ενός πυρηνικού πολέμου, τότε, είμαι ικανοποιημένος. Καταφέραμε να τον αποφύγουμε. Δεν διεκδικώ τη δόξα. Αναμίχθηκαν πολλοί παράγοντες. Συνεισφέραμε όμως πολύ στην αποφυγή του πυρηνικού πολέμου. Έχω ανάμικτα αισθήματα. Σκοπός ήταν να μην ξεφύγει ο έλεγχος με τα πυρηνικά. Ο κίνδυνος των πυρηνικών όπλων είναι πιο αυξημένος από ότι ήταν πριν 18 χρόνια. Σ.Κ: Είναι καθήκον των επιστημόνων να αποκαλύπτουν; Τζ.Ροτ: Είναι καθήκον όχι μόνο του επιστήμονα, αλλά και του κάθε πολίτη. Η τεχνολογία έχει ωφέλιμες και βλαβερές συνέπειες. Ίσως γίνει κατάχρηση. Ίσως εφαρμοστεί κάτι βλαβερό για το κέρδος. Αν εργάζεσαι σε ένα εργοστάσιο και ο ιδιοκτήτης πουλάει ένα βλαβερό προϊόν είναι καθήκον σου, πρέπει ως πολίτης να το αποκαλύψεις. Να ενημερώσεις τον κόσμο και να το εμποδίσεις. Αναφέρθηκα ιδιαιτέρως στους επιστήμονες λόγω του σπουδαίου κοινωνικού ρόλου της επιστήμης σήμερα. Η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν όλο και σημαντικότερο ρόλο. Το έργο του επιστήμονα μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο σε όλους μαζί παρά στον καθένα ξεχωριστά. Άρα είναι υποχρέωση του να θυμάται τις ευθύνες του. Γιατί το έργο του μπορεί να προκαλέσει κακό.Διαβάζουμε καθημερινώς στις εφημερίδες, όχι μόνο για όπλα, αλλά για άλλους τομείς όπως για τη βιολογία και για τις εφαρμογές στην κλωνοποίηση, στη μεταλλαγμένη τροφή. Η γενετική μηχανική θέτει σοβαρά ηθικά ζητήματα που επηρεάζουν γενιές, οικογένειες, λαούς. Οι επιστήμονες φέρουν την ευθύνη των πράξεων τους. Ξέρουμε ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα των επιστημονικών ερευνών μπορούν να έχουν βλαβερές εφαρμογές. Ανέφερα τη βιολογία. Μπορούμε να φτιάξουμε πολεμικά όπλα κατασκευάζοντας μικρόβια με μετάλλαξη γονιδίων. Κάνοντας μια έρευνα δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα μας είναι άγνωστο και απρόβλεπτο. Αφού το αποτέλεσμα μπορεί να έχει βλαβερή εφαρμογή είναι ευθύνη του επιστήμονα να προβλέψει το αποτέλεσμα. Αν δεν το βρει να συμβουλευτεί συνάδερφους του. Γι’ αυτό μιλάω για τις ευθύνες των επιστημόνων. Σ.Κ: Στην κρίση του πυραύλων με την Κούβα είχατε ανησυχήσει; Τζ.Ροτ: Ήξερα περισσότερο τους κινδύνους. Προσπάθησα να φέρω σε επαφή γρήγορα επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ. Οργάνωσα συνάντηση και φρόντισα να μην τους εμποδίσει κανείς να έρθουν. Ο πολιτισμός μας κινδύνευε να αφανιστεί. Όλα όσα έχουμε μάθει από τότε δείχνουν ότι πράγματι, κινδυνεύαμε πάρα πολύ. Στην κρίση της Κούβας ο κόσμος γνώριζε τον κίνδυνο. Εξ αιτίας και της δράσης μας, η κοινή γνώμη συνειδητοποίησε τον κίνδυνο. Όταν όμως έληξε ο Ψυχρός Πόλεμος και κατέρρευσε η ΕΣΣΔ οι άνθρωποι πίστεψαν ότι τα προβλήματα έληξαν, ότι ο πυρηνικός κίνδυνος πέρασε και έχασαν το ενδιαφέρον τους. Γι’ αυτό κάποιες κυβερνήσεις νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ο,τι θέλουν, διότι κανείς δεν νοιάζεται. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Σ.Κ: Ο κόσμος δεν το συνειδητοποιούσε τότε. Ούτε τώρα. Ότι μπορεί να σήμαινε το τέλος του πολιτισμού… Τζ.Ροτ: Ναι θα μπορούσε. Είχαμε αρκετά όπλα για να συμβεί αυτό. Σ.Κ: Και τώρα; Τζ.Ροτ: Από τότε, τα πυρηνικά όπλα εξελίχθηκαν με αποκορύφωμα το 1996. Υπήρχαν 78.888 πυρηνικές κεφαλές και επιπλέον αποθέματα. Μετά αρχίσαν να μειώνονται, φτάσαμε στις μισές αλλά είναι ακόμα αρκετές. Αν χρησιμοποιηθούν το αποτέλεσμα θα είναι ολέθριο. πηγή: https://tvxs.gr/istoria/san-simera-istoria/tz-rotmplat-o-pyrinikos-epistimonas-poy-eipe-oxi-stin-atomiki-bomba/

Το σφαιρικό αστρικό σμήνος NGC 6652. Το αστραφτερό σφαιρικό σμήνος NGC 6652 όπως το φωτογράφησε πρόσφατα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA/ESA. Ο πυρήνας του σμήνους διαχέεται από το απαλό γαλάζιο φως αμέτρητων άστρων, ενώ μια χούφτα αρκετά φωτεινών άστρων στο προσκήνιο κοσμούνται με σταυρωτές αιχμές περίθλασης. Το σμήνος NGC 6652 βρίσκεται στον δικό μας Γαλαξία, στον αστερισμό του Τοξότη, και απέχει περίπου 30.000 έτη φωτός από τη Γη. Αν και πλέον το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έχει ‘αντικατασταθεί’ από το τηλεσκόπιο James Webb, φαίνεται ότι εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αστρονομικά εργαλεία, ενώ εξειδικεύεται σε έναν τομέα που το James Webb μάλλον… υστερεί. Το Hubble έχει την δυνατότητα να εντοπίζει και να καταγράφει λεπτομερείς εικόνες από σφαιρωτά σμήνη στο γαλαξία.Το σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Στον γαλαξία έχουν εντοπιστεί περί τα 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Απέχει 6.500 έτη φωτό από το κέντρο του γαλαξία μας Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Η πυκνότητα της ύλης και η έντονη κοσμική δραστηριότητα στο κέντρο του γαλαξία μας εμποδίζει τις παρατηρήσεις ακόμη και των διαστημικών τηλεσκοπίων. Όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετά την τελευταία αναβάθμιση διαθέτει εξοπλισμό που του επιτρέπει να εισβάλει στην καρδιά του γαλαξία μας και να εντοπίζει σφαιρωτά σμήνη. Το Hubble εντόπισε το σφαιρωτό σμήνος NGC 6652 που στον αστερισμό του Τοξότη περίπου από 30.000 έτη φωτός από τη Γη και περίπου 6.500 έτη φωτός από το κέντρο του γαλαξία μας.Ο πυρήνας του σμήνους φωτίζεται από το απαλό μπλε φως αμέτρητων άστρων αλλά και από το έντονο φως ορισμένων πολύ φωτεινών άστρων που βρίσκονται διάσπαρτα στο σμήνος. Κάθε νέα ανακάλυψη και παρατήρηση σε σφαιρωτά σμήνη αυξάνει τις γνώσεις των επιστημόνων τόσο για αυτά όσο και για την ύπαρξη των άστρων γενικότερα. πηγή: https://www.in.gr/2023/08/06/b-science/space/hubble-anakalyfthike-neo-astriko-melissi-sto-kentro-tou-galaksia/ – https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/2023/hubble-glimpses-a-glitzy-galactic-cluster

Είναι το LK-99 υπεραγώγιμο υλικό σε θερμοκρασία δωματίου; Πειράματα ερευνητών στη Νότια Κορέα υποστηρίζουν ότι το υλικό με την ονομασία LK-99 είναι το πρώτο υπεραγώγιμο υλικό σε θερμοκρασία δωματίου. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός ή είναι απλώς διαφημιστικό κόλπο; Η υπεραγωγιμότητα είναι το φαινόμενο, όπου, στις κατάλληλες φυσικές συνθήκες, η ηλεκτρική αντίσταση ενός υλικού μηδενίζεται. Χωρίς ηλεκτρική αντίσταση δεν χάνεται ηλεκτρική ενέργεια λόγω θερμότητας. Το ιερό δισκοπότηρο της επιστήμης των υπεραγωγών είναι να βρεθεί ένας υπεραγωγός σε θερμοκρασία δωματίου και κανονικές συνθήκες πίεσης. Είναι το LK-99 ένα τέτοιο υλικό; Διάγραμμα που δείχνει τη δομή του υλικού που είναι γνωστό ως LK-99 που θεωρείται υποψήφιος υπεραγωγός σε θερμοκρασία δωματίου. Ο μόλυβδος-απατίτης με πρόσμειξη χαλκού [Pb10-xCux(PO4)6O (0,9<x<1,1)] μπορεί να κατασκευαστεί εύκολα, αλλά οι πρώτες προσπάθειες επίδειξης υπεραγωγιμότητας και κβαντικής αιώρησης δείχνουν αμφίβολες. Είτε πρόκειται για την ανακάλυψη της δεκαετίες, είτε για την γκάφα της δεκαετίας: εργαστήρια σε όλο τον κόσμο σπεύδουν να επαναλάβουν τα πειράματα ερευνητών στη Νότια Κορέα που ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν τον πρώτο υπεραγωγό που λειτουργεί σε θερμοκρασία δωματίου.Οι υπεραγωγοί είναι υλικά μέσα από τα οποία το ηλεκτρικό ρεύμα περνά χωρίς καμία αντίσταση. Τέτοια υλικά βρίσκουν ήδη πρακτικές εφαρμογές, όπως για παράδειγμα στους μαγνητικούς τομογράφους. Λειτουργούν όμως μόνο σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν, κάτι που δημιουργεί την ανάγκη για ογκώδη και ακριβά συστήματα ψύξης με υγρό ήλιο.Η υπεραγωγιμότητα σε θερμοκρασία δωματίου θα έφερνε επανάσταση στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, όπου οι απώλειες ενέργειας παραμένουν σημαντικό πρόβλημα. Θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί στην ανάπτυξη ταχύτερων τσιπ, στα οποία η ηλεκτρική αντίσταση λειτουργεί ως φρένο. Μηδενική αντίσταση Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έμειναν έκπληκτοι την περασμένη εβδομάδα με την εμφάνιση δύο νοτιοκορεατικών μελετών που δεν έχουν υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο αλλά αναρτήθηκαν στο ηλεκτρονικό αποθετήριο arXiv. https://arxiv.org/find/cond-mat/1/OR+id:+2307.12037+id:+2307.12008/0/1/0/past/0/1 Στις δύο αναρτήσεις, η ομάδα του Σούκπε Λι του νοτιοκορεατικού Ερευνητικού Κέντρου Κβαντικής Έρευνας παραθέτουν οδηγίες για τη σύνθεση του νέου υλικού, με την ονομασία LK-99, το οποίο αποτελείται από μια μορφή απατίτη στην οποία προστίθενται άτομα χαλκού.Τουλάχιστον δύο κρατικά αμερικανικά εργαστήρια και τρία κινεζικά πανεπιστήμια έσπευσαν να αναπαράγουν τα ευρήματα, αναφέρει το πρακτορείο Reuters.Ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Τσουφού στην Κίνα ανέφερε πως δεν παρατήρησε μηδενισμό της ηλεκτρικής αντίστασης, ενώ μια δεύτερη ομάδα στο Πανεπιστήμιο Σαουθίστερν στη Νανζίνγκ διαπίστωσε ότι η αντίσταση ήταν μηδενική μόνο σε θερμοκρασίες κάτω των -163 βαθμών Κελσίου.Μια τρίτη ομάδα του Πανεπιστημίου του Χουατσόνγκ ανάρτησε στο YouTube βίντεο που φέρει να δείχνει ένα κομμάτι LK-11 να αιωρείται πάνω από έναν μαγνήτη, κάτι που έχει σημασία επειδή οι υπεραγωγοί απωθούν τους μαγνήτες ανεξάρτητα από τον προσανατολισμό τους και χωρίς να περιστρέφονται όπως μια πυξίδα. Το κομάτι του υλικού που είναι γνωστό ως LK-99 φαίνεται να αιωρείται εν μέρει, πάνω από έναν μόνιμο μαγνήτη. Αυτό θα μπορούσε να είναι απόδειξη για μερική κβαντική αιώρηση. To γεγονός ότι δεν αιωρείται πλήρως όπως είναι γνωστό ότι κάνουν οι πραγματικοί υπεραγωγοί τύπου II, θα μπορούσε να είναι ένα διαφορετικό μαγνητικό φαινόμενο, όπως ο διαμαγνητισμός. Ορισμένοι ειδικοί εξέφρασαν επιφυλάξεις, δεδομένου ότι οι υπεραγωγοί δεν είναι τα μόνα υλικά που αιωρούνται πάνω από μαγνήτες. Ακόμα, το βίντεο δείχνει ότι η μία πλευρά του υλικού ακουμπά τον μαγνήτη, κάτι που δεν θα αναμενόταν να συμβεί αν η ηλεκτρική αντίστασή του ήταν όντως μηδενική.Άλλοι επιστήμονες επισήμαναν ότι το όνομα ενός από τους τρεις ερευνητές που υπέγραφαν την πρώτη μελέτη δεν περιλαμβάνεται στα έξι ονόματα που υπογράφουν την δεύτερη, ένδειξη ότι στην ομάδα μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες και εντάσεις.Την Πέμπτη, η Κορεατική Εταιρεία Υπεραγωγιμότητας και Κρυογονικής ανακοίνωσε ότι διορίζει επιτροπή ειδικών για την αξιολόγηση των ισχυρισμών σε δείγματα που θα διαθέσουν οι ίδιοι οι νοτιοκορεάτες ερευνητές, οι οποίοι μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει καμία δήλωση στο Τύπο. Μακρύ ιστορικό απογοήτευσης Η επιφυλακτικότητα της επιστημονικής κοινότητας είναι δικαιολογημένη δεδομένου ότι πολλοί ανάλογοι ισχυρισμοί έχουν διαψευστεί στο παρελθόν.Τα υλικά που κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί ως υπεραγωγοί δωματίου έχουν μάλιστα αποκτήσει το δικό τους ανεπίσημο όνομα: «υπεραγώγιμα υλικά αγνώστου ταυτότητας», κατά αντιστοιχία με τα UFO.«Τα λέμε USO» είπε στο Reuters ο Μάικ Νόρμαν, φυσικός του Εθνικού Εργαστηρίου «Αργκόν» στις ΗΠΑ. «Υπάρχει μια μακρά ιστορία USO, στην οποία περιλαμβάνονται και κάποια πολύ διάσημα πρόσωπα που νόμισαν εσφαλμένα ότι είχαν ανακαλύψει υπεραγωγούς. Έτσι είναι όλα στην επιστήμη. Μπορείς να παραπλανηθείς» σχολίασε.Ο Νόρμαν επισήμανε ότι οι δύο επίμαχες μελέτες πάσχουν σε αρκετά σημεία. Σε κάποιες περιπτώσεις πρόκειται μάλλον για απλά τυπογραφικά λάθη, αυτό όμως που δημιουργεί αμφιβολίες είναι η έλλειψη δεδομένων για το πώς συμπεριφέρεται το LK-99 συμπεριφέρεται σε ένα εύρος θερμοκρασιών.Επιφυλακτική παραμένει και η Σινέντ Γκρίφιν, φυσικός στερεάς κατάστασης στο Εθνικό Εργαστήριο «Λόρενς Μπέρκλεϊ», η οποία προσομοίωσε τη συμπεριφορά του νέου υλικού σε υπερυπολογιστή.Η προσομοίωση έδειξε ότι η προσθήκη ατόμων χαλκού προκαλεί αναδιάταξη των ατόμων του απατίτη με τρόπο που θυμίζει υπεραγωγούς. Για να συμβεί όμως αυτό τα άτομα χαλκού πρέπει να ενσωματωθούν σε πολύ συγκεκριμένες θέσεις, κάτι που δύσκολα θα μπορούσε να επιτευχθεί σε πραγματικές συνθήκες.Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν νόμοι της φυσικής που απαγορεύουν την υπεραγωγιμότητα σε θερμοκρασία δωματίου, επισήμανε ο Νόρμαν, ο φυσικός του Εθνικού Εργαστηρίου «Αργκόν».«Υπάρχουν εκεί έξω άφθονα ορυκτά που δεν έχουμε εξετάσει» είπε. «Και πιθανότατα υπάρχουν ενδιαφέροντα φυσικά φαινόμενα που κρύβονται σε αυτά τα υλικά». https://physicsgg.me/2023/08/05/είναι-το-lk-99-υπεραγώγιμο-υλικό-σε-θερμοκ/

Σύμφωνα με τη NASA, η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Crew Dragon με τον κοσμοναύτη της Roscosmos Konstantin Borisov στον ISS αναβλήθηκε για τις 25 Αυγούστου στις 10:49 ώρα Μόσχας. Ελλιμενισμός πλοίου στο τμήμα Harmony των ΗΠΑ - 26 Αυγούστου στις 09:45 ώρα Μόσχας Το Crew-7 περιλαμβάνει επίσης τους αστροναύτες Jasmine Mogbeli, Andreas Mogensen και Satoshi Furukawa. https://m.vk.com/wall-30315369_567724

Baikonur: ετοιμάζουμε το φορτηγό Progress MS-24 για εκτόξευση Σήμερα, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 31, οι ειδικοί της Roscosmos εξέτασαν τα μπλοκ του πυραύλου Soyuz-2.1a, έλεγξαν τη στεγανότητα των γραμμών των μπλοκ Β και G, έλεγξαν τη σύνδεση των διαμερισμάτων 1Α και 2Α, την κεντρική μονάδα το προϊόν. Μετά τη σύνδεση, πραγματοποιήθηκαν ηλεκτρικοί έλεγχοι του μπλοκ "Α". Εκκίνηση του Soyuz-2.1a με το Progress MS-24 στις 23 Αυγούστου. https://m.vk.com/wall-30315369_567723

Φωτιές: Τον Ιούλιο κάηκε έκταση μεγαλύτερη από το Λονδίνο – Απελευθερώθηκε CO2 ίσο με αυτό που εκπέμπουν 222.000 αυτοκίνητα σε ένα χρόνο. Στις πυρκαγιές στην Ελλάδα αναφέρεται με άρθρο του το Euronews που κάνει λόγο για καταστροφικά αποτελέσματα και μεγάλη επιβάρυνση στο περιβάλλον. Η έκταση που κάηκε είναι μεγαλύτερη από το Λονδίνο, σημειώνει το δημοσίευμα που παραθέτει δεδομένα και στοιχεία που περιγράφουν το μέγεθος της καταστροφής που έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις.Χαρακτηριστικό είναι ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή επιτροπή παρακολούθησης της ατμόσφαιρας Copernicus, οι φωτιές απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα ένα μεγατόνο (ένα εκατομμύριο τόνους) εκπομπών CO2!Για να αντιληφθούμε το μέγεθος, ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με τη ρύπανση που παράγεται από την κίνηση 222.5000 αυτοκινήτων σε ένα χρόνο, 500.000 κιλά άνθρακα που καίγονται ή 2,3 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που καταναλώνονται. Ο παρατεταμένος καύσωνας Ο συνεχιζόμενος καύσωνας έπαιξε ρόλο στην ένταση και στη διάρκεια των πυρκαγιών. Το Euronews επικαλείται την έκθεση του meteo, που αναφέρει ότι ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών που προκλήθηκαν αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν ασυνήθιστος, όμως ο καύσωνας – ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής – σήμανε ότι εξαπλώθηκαν με ασυνήθιστη ένταση.«Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες και οι ξηρές ατμοσφαιρικές συνθήκες που επηρέασαν τη χώρα μας κατά τη διάρκεια του πρόσφατου καύσωνα δημιούργησαν επίσης ένα περιβάλλον εξαιρετικά ευνοϊκό για την εκδήλωση μεγάλων δασικών πυρκαγιών», αναφέρει η έκθεση, η οποία επισημαίνει σημαντική αύξηση της ευφλεκτότητας και της ταχύτητας εξάπλωσης στις πληγείσες περιοχές.Περίπου 222.577 εκτάρια (σχεδόν το 2% της συνολικής έκτασης της Ελλάδας) έχουν καταστραφεί από πυρκαγιές από τις αρχές του 2023, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Δασικών Πυρκαγιών.Αυτό είναι ήδη 30% περισσότερο από τον ετήσιο μέσο όρο, σημειώνει η έκθεση του meteo. Οι συνέπειες στην ατμόσφαιρα. Οι προβλέψεις της υπηρεσίας Copernicus για τα αιωρούμενα σωματίδια και άλλους ρύπους που σχετίζονται με τις εκπομπές εξαιτίας των πυρκαγιών έχουν δείξει ότι ο καπνός μεταφέρεται προς τα νότια σε όλη τη Μεσόγειο. Αυτό επιβεβαιώθηκε από ορατές εικόνες των καπνών από διάφορους δορυφόρους.Οι εμπειρογνώμονες λένε πως οι πυρκαγιές θα επηρεάσουν την ποιότητα του αέρα τόσο τοπικά στα σημεία των πυρκαγιών όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.Η παρακολούθηση της μεταφοράς του καπνού είναι το κλειδί για τη λήψη των κατάλληλων μέτρων για την ελαχιστοποίηση των πιθανών επιπτώσεων, προσθέτουν.Θα χρειαστεί χρόνος για να εκτιμηθεί ο πλήρης περιβαλλοντικός αντίκτυπος των πυρκαγιών στην Ελλάδα και αλλού στη νότια Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι.Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS) – μια άλλη υπηρεσία του Copernicus – ανέφερε ότι περισσότερα από 173.000 εκτάρια δασών της ΕΕ είχαν γίνει στάχτη στις 22 Ιουλίου. Αυτό είναι υπερδιπλάσιο του μέσου όρου των 80.000 εκταρίων που καταγράφηκε από το 2003 έως το 2022. https://www.in.gr/2023/08/03/b-science/perivallon-b-science/foties-ton-ioulio-kaike-ektasi-megalyteri-apo-londino-apeleytherothike-co2-iso-ayto-pou-ekpempoun-222-000-aytokinita-se-ena-xrono/

Η μαγευτική θέα του Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος. Εικόνες υψηλής ανάλυσης του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb αποκαλύπτουν την περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό νάνο του Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος To Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα ή Messier 57 Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της ΝASA κατέγραψε νέες εντυπωσιακές εικόνες του εμβληματικού Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος, γνωστό και ως Messier 57. Οι εικόνες που δημοσιεύθηκαν σήμερα παρουσιάζουν την περίπλοκη και αιθέρια ομορφιά του νεφελώματος με πρωτοφανή λεπτομέρεια, παρέχοντας στους επιστήμονες και στο κοινό μια μαγευτική θέα αυτού του ουράνιου θαύματος. Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα βρίσκεται νότια από τον φωτεινότερο αστέρα της Λύρας, τον Βέγα, και ανάμεσα στους αστέρες β και γ Λύρας. Ακόμα και ένα μικρό τηλεσκόπιο μπορεί να αποκαλύψει την χαρακτηριστική δομή του λαμπρού αερίου που μοιάζει με ντόνατ. Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα. Τα πλανητικά νεφελώματα είναι τα πολύχρωμα υπολείμματα άστρων που πεθαίνουν και έχουν εκτοξεύσει στο διάστημα μεγάλο μέρος της μάζας τους. Ο Albert Zijlstra, καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, δήλωσε: «Είμαστε έκπληκτοι από τις λεπτομέρειες στις εικόνες, καλύτερες από ότι είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν. Γνωρίζαμε ότι τα πλανητικά νεφελώματα ήταν όμορφα. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι εντυπωσιακό». Οι εικόνες υψηλής ανάλυσης δεν δείχνουν μόνο το περίπλοκες λεπτομέρειες του διαστελλόμενου κελύφους του νεφελώματος, αλλά αποκαλύπτουν επίσης και την εσωτερική περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό νάνο με εξαιρετική λεπτομέρεια. Γινόμαστε μάρτυρες των τελευταίων κεφαλαίων της ζωής ενός άστρου, μια προεπισκόπηση του μακρινού μέλλοντος του Ήλιου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις λεπτομερείς εικόνες του Δακτυλιοειδούς Νεφελώματος από το James Webb, για να μελετήσουμε πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα πλανητικά νεφελώματα. Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα (ή M57) ανακαλύφθηκε από τον Antoine Darquier de Pellepoix το έτος 1779. Το 1800 ο Κόμης Friedrich von Hahn ανακάλυψε τον αμυδρό κεντρικό αστέρα. Το M57 απέχει περίπου 2570 έτη φωτός από τη Γη. Το νεφέλωμα δαστέλλεται με ρυθμό περί το 1 δευτερόλεπτο του τόξου ανά αιώνα, που στη συγκεκριμένη απόσταση αντιστοιχεί σε 20 ως 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, και έχει φθάσει σε διάμετρο της τάξεως του 1 έτους φωτός. Η μάζα του εκτιμάται σε 1,2 φορά τη μάζα του Ήλιου.Τα στρώματα του νεφελώματος M57 φωτίζονται από τον κεντρικό του λευκό νάνο αστέρα, και τα διαφορετικά χημικά στοιχεία του νεφελώματος εκπέμπουν φως συγκεκριμένων μηκών κύματος. Έτσι, αυτές οι εικόνες δεν παρέχουν μόνο μια αισθητική απόλαυση· περιέχουν πληθώρα επιστημονικών γνώσεων για τις διαδικασίες της αστρικής εξέλιξης. Μελετώντας το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα με το Webb, ελπίζουμε να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση των κύκλων ζωής των άστρων και των στοιχείων που απελευθερώνουν στο διάστημα. https://www.manchester.ac.uk/discover/news/manchester-astronomer-captures-stunning-images-of-the-ring-nebula-on-james-webb-space-telescope/

Στην εκτόξευση του "Luna-25". Σχετικά με τα στάδια πτήσης του αυτόματου σταθμού. Τον Αύγουστο, για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης Ρωσίας, ένας αυτόματος σταθμός θα ξεκινήσει από το Vostochny προς τη Σελήνη. Θα πρέπει να προσγειωθεί απαλά στην περιοχή του Νότιου Πόλου και να μελετήσει τον σεληνιακό ρεγόλιθο και την εξώσφαιρα. Για να βρίσκεται σε έναν φυσικό δορυφόρο της Γης και να ολοκληρώσει όλες τις εργασίες, το Luna-25 πρέπει να περάσει από διάφορα στάδια πτήσης: ▪ εκτόξευση του σταθμού σε τροχιά πτήσης προς τη Σελήνη. ▪ Πτήση Luna-25 στον φυσικό δορυφόρο της Γης. ▪ πτήση γύρω από τη Σελήνη σε κυκλική τροχιά κοντά σε πολικές περιοχές με ύψος 100 km - διαρκεί τρεις ημέρες. ▪ πτήση γύρω από τη Σελήνη σε ελλειπτική τροχιά προσγείωσης με ελάχιστο ύψος 18 km και μέγιστο 100 km. ▪ προσγείωση του σταθμού στην περιοχή του Νότιου Πόλου. Μετά την προσγείωση στο φεγγάρι και την κατεύθυνση της κατευθυντικής κεραίας του σταθμού προς τη Γη, ξεκινά η επιστημονική εργασία του Luna-25 στη σεληνιακή επιφάνεια, η οποία αναμένεται να διαρκέσει ένα χρόνο. Διαβάστε περισσότερα για κάθε στάδιο στον ιστότοπό μας: https://www.roscosmos.ru/39514/ Εν τω μεταξύ, ο Vostochny προετοιμάζεται για την εκτόξευση του διαπλανητικού σταθμού Luna-25. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567718