Heal

Το ότι η Αφροδίτη έχει γωνιώδη διάμετρο της τάξεως του 1' είναι γεγονός, το ότι η Αφροδίτη είναι ορατή ως μη σημειακή πηγή δια γυμνού οφθαλμού είναι υπό συζήτηση (που κρατάει πάνω από ένα αιώνα π.χ. http://articles.adsabs.harvard.edu//full/1916PASP...28...85C/0000085.000.html για όσους έχουν όρεξη να δουν τι συζητούσαν οι αστρονόμοι 100 χρόνια πριν). Πάντως υπάρχουν αναφορές πως άνθρωποι με οξεία όραση βλέπουν μη σημειακό αντικείμενο. Για το αν μπορούμε να δούμε τον Πλούτωνα σαν δίσκο δες την προήγουμενη συζήτησή μας σχετικά με το αν θα μπορούσε να φανεί ο Αλδεβαράν ως δίσκος: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=209607&highlight=#209607 .

Ίσως να επαναλάβω κάποια από τα πράγματα που ανέφεραν φίλοι νωρίτερα, αλλά καλό είναι ξεκαθαρίσουμε ορισμένα θέματα. Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω την προσωιπκή μου εμπειρία, μιας και σε τέτοια θέματα είναι καλό πριν τοποθετηθούμε να έχουμε δει με τα μάτια μας ή να παραπέμψουμε σε συγκρίσεις και κριτικές φίλων που έχουν δοκιμάσει οι ίδιοι τα τηλεσκόπια. Για αρκετά χρόνια είχα πρόσβαση και την τύχη να παρατηρώ από το τηλεσκόπιο Northumberland διοπτρικό αχρωματικό 12 ιντσών μήκους 6 μέτρων, στην ουσία μιλάμε για f/20 ( http://www.ast.cam.ac.uk/about/northumberland.telescope ), δείχνοντας τον ουρανό σε επισκέπτες αλλά και για τη δική μου διασκέδαση. Πιστεύω πως φίλοι από το astrovox που με είχαν επισκεφθεί στην Αγγλία θα το θυμούνται. Φυσικά ένα τέτοιο μακρύ διοπτρικό τηλεσκόπιο σου δίνει πολύ καθαρές εικόνες, ο εστιακός λόγο δεν σου δημιουργεί κανένα πρόβλημα με χρωματικά σφάλματα και απολαμβάνεις μια εξαιρετική εικόνα. Για να παρατηρήσεις μπορεί να χρειστεί να ξαπλώσεις κάτω από το σωλήνα ή να ανέβεις αρκετά ψηλά, φυσικά για αυτό υπάρχει ειδική πτυσόμμενη καρέκλα που σου επιτρέπει να χαρείς την παρατήρηση σε κάθε θέση. Αν λοιπόν κάποιος συγκρίνει αυτό το τηλεσκόπιο με ένα 12 ιντσο dob, το dob δεν έχει τύχη, αλλά πόσοι ερασιτέχνες μπορούν να είναι ιδιοκτήτες ενός τέτοιου τηλεσκοπίου; Μιλάμε για τεράστιο συνολικό κόστος και θόλο σε μέγεθος διόροφου σπιτιού. Όμως στο ίδιο αστεροσκοπείο είχαμε και ένα χαριτωμένο χειροποίητο dobsonian 12.5" και ήταν πάρα πολλές οι νύχτες που θα ήθελα να ρίξω απλώς μια ματιά και να δω ένα νεφέλωμα που μου είχε λείψει, ε αυτές ήταν οι νύχτες που προτιμούσα το κατοπτρικό παρά να ανοιγοκλείνω το θόλο και να αφιερώνω μια ώρα αντί για 5-10 λεπτά. Αν βάλει κάποιος στην σύγκριση και τις εικόνες που θυμάμαι από τα obsessions 16" στον Πάρνωνα, τότε όσο και να θέλει να υποστηρίξει το 12" διοπτρικό, τα τεκμήρια τον διαψεύδουν... Πού καταλήγουμε λοιπόν με όλα αυτά; Συγκρίνοντας ίδιες διαμέτρους σε διοπτρικά και κατοπτρικά τα πρώτα υπερτερούν. Αν θέλει κάποιος να πάει σε μεγαλύτερη διάμετρο με διοπτρικό πρέπει είτε να επενδύσει σε αποχρωματικό είτε σε αχρωματικό με πολύ μακρύ σωλήνα, σε κάθε περίπτωση το κόστος είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο από το αντίστοιχο κατοπτρικό. Όλα, και όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα, τα μεγάλα επαγγελματικά οπτικά τηλεσκόπια χρησιμοποιούν καθρέφτες. Ο φίλος kokkolis πιο πάνω είπε πολύ σωστά ότι και οι δύο τύποι εξακολουθούν να υπάρχουν στο εμπόριο, πράγμα που σημαίνει ότι για συγκεκριμένα πράγματα αξίζει κανείς να προτιμήσει τον ένα τύπο από τον άλλο. Τέλος αν κάποιος ενδιαφέρεται για ένα τηλεσκόπιο εισόδου στο χόμπυ, όπως ο φίλος mcguyver που επανέφερε το νήμα, η πιο λογική λύση είναι ένα κατοπτρικό 6 έως 10 ιντσών, ανάλογα με το βαλάντιό του, τη δυναντότητα μεταφοράς, την προτίμιση σε στήριξη, την επιθυμία ή όχι για goto και οποιοδήποτε κριτήριο είναι για κάποιον σημαντικό.

Άξιος Βαγγέλη, γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό σήμερα. Πάντως τα καφεδάκια και τα ντόνατς του Tim Hortons είναι ένα και ένα για το κρύο!

Το 0.04" είναι 1/25 του ενός δευτερολέπτου της μοίρας, δηλαδή το (1/25)*(1/3600) μιας μοίρας. Θέλει προσοχή γιατί προσπαθούμε να συγκρίνουμε την γωνιώδη διάσταση του Ήλιου με την υποτιθέμενη γωνιώδη διάσταση ενός αντικειμένου που έχει πολλαπλασιαστεί x800 (θα ήταν κατατοπιστικό να προσπάθησεις να φανταστείς αν έβλεπες τον Ήλιο με μεγέθυνση x800 πόσο μικρή θα ήταν η λεπτομέρεια που θα είχε τις γωνιώδεις διαστάσεις του αστέρα και αν αυτή η παρατήρηση είναι εφικτή), οπότε οδηγούμαστε στο φαινομενικό παράδοξο ότι το αστέρι θα έπρεπε να είναι ορατό σαν δίσκος μέσα από το τηλεσκόπιο. Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο σύνδεσμο που έδωσα παραπάνω για την διακριτική ικανότητα (ή εδώ που δίνονται περισσότερα στοιχεία http://www.rocketmime.com/astronomy/Telescope/ResolvingPower.html#Airy ), στην ουσία θέλεις να είναι τόσο μεγάλο το τηλεσκόπιό σου ώστε η περίθλαση να είναι μικρότερη από την γωνιώδη διάμετρο του αντικειμένου. Για να γίνει αυτό εφικτό το τηλεσκόπιο πρέπει να έχει διάμετρο αρκετά μέτρα -ή να καταφύγεις σε τεχνικές οπτικής συμβολομετρίας, όπως εξηγεί ο Μανούσος παραπάνω. Εκτός αυτού οι περιορισμοί της ατμόσφαιρας μας εμποδίζουν να φτάσουμε τα θεωρητικά όρια των τηλεσκοπίων, ιδίως σε μεγάλες διαμέτρους.

Η γωνιώδης διάμετρος του Αντάρη είναι 0.04", μπορείς να υπολογίσεις αυτό τον αριθμό εύκολα, εφόσον γνωρίζεις την ακτίνα του και την απόστασή του. Η διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου, εξαρτάται από τη διάμετρο του αντικειμενικού κατόπτρου ή φακού και από το μήκος κύματος της ακτινοβολίας του φωτός (αν και αυτό το όριο σχετίζεται με να ξεχωρίσεις δύο αστέρια που βρίσκονται το ένα πολύ κοντά στο άλλο, εντούτοις μας αρκεί για να απαντήσουμε και το θέμα που μας απασχολεί με τις πληροφορίες από εδώ [code:1]http://www.astronomia.gr/wiki/index.php?title=Διακριτική_Ικανότητα_Τηλεσκοπίου[/code:1] Οπότε τελικά δοκίμασε με τον τύπο που δίνεται στο astronomia.gr να δεις αν θα μπορέσουμε με μεγάλο ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο να διακρινουμε ως μη σημειακό αντικείμενο ένα αστέρι. Φυσικά, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες θέτουν ακόμη περισσότερους περιορισμούς, ακόμη και στα καλύτερα τηλεσκόπια και τότε πρέπει να βρούμε άλλες λύσεις.

Ο Βέγας έχει απόκλιση 38 μοίρες, επομένως για ένα τόπο με γεωγραφικό πλάτος 40, όπως η Θεσσαλονίκη, θα απέχει δύο μοίρες από το ζενιθ κατά τη μεσουράνηση. Ο Αρκτούρος έχει απόκλιση 19 μοίρες, οπότε όταν διασχίζει τον μεσημβρινό του ίδιου τόπου θα απέχει από το ζενίθ 40-19= 21 μοίρες.

Αν απαντήσει κάποιος με απόλυτη βεβαιότητα αυτή την ερώτηση, τότε θα έχει λύσει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοσμολογίας. Από τις περισσότερες παρατηρήσεις που έχουμε σήμερα το άθροισμα αυτών των αριθμών είναι πολύ κοντά στη μονάδα, πράγμα που υποδηλώνει πως η γεωμετρία του Σύμπαντος είναι μάλλον επίπεδη.

Μπορείς να αρχίσεις με τις τιμές που έχει ήδη εκεί και να αντικαταστήσεις το z. Μια πιθανή προσέγγιση για το Ω_Μ είναι 0.25 και το Ω_Vac 0.75.

Ανοίγεις ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα σχετικά με τις αποστάσεις στην κοσμολογία, που δεν είναι και ότι απλούστερο, μιας και το σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται. Αν θέλεις, παίξε με τον υπολογιστή αποστάσεων διαλέγοντας διάφορες τιμές για το z, την πυκνότητα ύλης και σκοτεινής ενέργειας (Ω_Μ και Ω_vac) σε αυτό το σύνδεσμο http://www.astro.ucla.edu/~wright/CosmoCalc.html όπως θα δεις το αποτέλεσμα εξαρτάται και από τη γεωμετρία του σύμπαντος, έτσι για την ίδια τιμή της παραμέτρου Hubble αλλά για διαφορετικές επιλογές της ποσότητας ύλης στο σύμπαν οδηγούν σε διαφορετικές γεωμετρίες και τελικά σε διαφορετικά αποτελέσματα για τις αποστάσεις. Για να σου λυθούν οι απορίες προσπάθησε να διαβάσεις τα tutorials των οποίων οι σύνδεσμοι βρίσκονται στην ίδια σελίδα, ιδίως το δεύτερο.

Γιάννη και Τόλη σας ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω να τα πούμε με το καλό κάποια στιγμή από κοντά και πάλι!

Σας ευχαριστώ όλους θερμότατα! Η αλήθεια είναι πως ίσως πρόκειται για ένα εντελώς νέο φαινόμενο στα πολύ ενδιαφέροντα μάγναστρα, δηλαδή τα πολύ ισχυρά μαγνητισμένα αστέρια νετρονίων. Σχετικά με την ερώτηση του Daniel: Στα αστέρια νετρονίων είναι αρκετά σύνηθες το αντίθετο, δηλαδή μια απότομη αύξηση της ταχύτητας περιστροφή τους η οποία αναφέρεται σαν glitch. Οφείλεται στην αλληλεπίδραση του φλοιού με τον πυρήνα: ο στερεός φλοιός μειώνει σιγά σιγά την ταχύτητά του καθώς τον φρενάρει το μαγνητικό πεδίο σε αντίθεση με τον πυρήνα ο οποίος περιστρέφεται ελάχιστα ταχύτερα, η διαφορά αυτή της ταχύτητας όταν ξεπεράσει ένα όριο μπορεί να ωθήσει τον φλοιό ώστε να κινηθεί γρηγορότερα. Σε αυτό το μάγναστρο όμως παρατηρήθηκε εντελώς το αντίθετο, οπότε θεωρούνται δύο μηχανισμοί πιθανότεροι: Είτε κάποιο σπάσιμο του φλοιού (μπορείτε να το φανταστείτε σαν έναν ισχυρό σεισμό) μιας και υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο συνέβη αφού παρατηρήσαμε μια έκλαμψη στις ακτίνες Χ, αντέστρεψε αυτή την τάση με αποτέλεσμα να κινηθεί πιο γρήγορα ένα κομμάτι του φλοιού από τον πυρήνα και τελικά να δούμε τον μηχανισμό του "glitch" να λειτουργεί αντίστροφα δηλαδή συνολικά ο φλοιός να επιβραδύνθηκε. Η άλλη εκδοχή είναι ότι λόγω της έκρηξης εμπλουτίστηκε η μαγνητόσφαιρα με υλικό, το οποίο δημιούργησε έναν άνεμο. Ο άνεμος αυτός τέντωσε τις μαγνητικές γραμμές οι οποίες τελικά φρέναραν περισσότερο από ότι συνήθως το αστέρι νετρονίων.

Αν κάποτε η μόνιμη κατοικία μου είναι σε πιο σκοτεινό ουρανό, τότε ίσως...

Βέβαια αυτό το τηλεσκόπιο είναι ακόμη στα χαρτιά, θα είμαστε τυχεροί αν δει το πρώτο φως στο 2022!

Μια πολύ σημαντική παρατήρηση δημοσιεύθηκε τις τελευταίες ημέρες. Συγκεκριμένα παρατηρήσεις σε ζεύγος πάλσαρ λευκού νάνου. Το συγκεκριμένο πάλσαρ έχει εξαιρετικά μεγάλη μάζα (2 Ηλιακές μάζες), και η γενική σχετικότητα προβλέπει σημαντική μείωση στη τροχιά του η οποία επιβεβαιώνεται από τις μετρήσεις. Εκτός αυτού όμως, αξίζει να δώσουμε θερμότατα συγχαρητήρια στον Γιάννη Αντωνιάδη, γνωστό και ως Vegan στο Astrovox, ο οποίος είναι επικεφαλής της μελέτης! Η μελέτη αυτή δημοσιεύεται στο Science. http://www.sciencemag.org/content/340/6131/1233232

Ευχαριστούμε πολύ Χρήστο για την επιμέλεια και την ενημέρωση. Δυστυχώς το κακό δε θέλει πολύ για να γίνει...

Ορισμένα αντικείμενα με θερμοκρασία της τάξεως των εκατοντάδων βαθμών, όπως οι πρωτοπλανητικοί δίσκοι των οποίων η μελέτη είναι απαραίτητη για την κατανόηση της δημιουργίας των ηλιακών συστημάτων ή και πλανήτες αυτοί καθεαυτοί, εκπέμπουν το μέγιστο της θερμικής τους ακτινοβολίας τους στο υπέρυθρο μέρος του φάσματος. Έτσι ενώ είναι πολύ αμυδροί στο οπτικό μέρος του φάσματος (το φως που αισθάνονται τα μάτια μας) είναι πολύ λαμπεροί στο υπέρυθρο καθιστώντας πολύ σημαντική τη μελέτη τους σε αυτό το μέρος του φάσματος.

Για τα δίδακτρα οι πληφοροφορίες που χρειάζεσαι βρίσκονται στις ιστοσελίδες των Πανεπιστημίων, συνήθως θα τα βρεις στην κατηγορία fees ή tuition (θέλει λίγη υπομονή και ψάξιμο, αλλά εκεί θα βρεις αξιόπιστες πληροφορίες). Να έχεις υπόψιν ότι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πληρώνεις τα Home Fees που είναι φθηνότερα από τα Overseas, που πληρωνουν οι μη Ευρωπαίοι φοιτητές. Το κόστος ζωής ποικίλλει μέσα στην ίδια χώρα από πόλη σε πόλη, επίσης εξαρτάται και από τις ανάγκες σου και από τους συμβιβασμούς που είσαι διατεθιμένος να κάνεις, μια ιδέα μπορείς να πάρεις από εδώ: http://www.numbeo.com/cost-of-living/ Καλή επιτυχία!

Ρίξε μια ματιά σε αυτές εδώ τις παλιότερες συζητήσεις: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=7487&postdays=0&postorder=asc&start=45 καθώς και εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=4646&postdays=0&postorder=asc&start=0 Για τα συγκεκριμένα τμήματα πρέπει να συζητήσεις με τους καθηγητές της σχολής σου (υποθέτω πως είσαι φοιτητής), αφού περιγράψεις τί σε ενδιαφέρει, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν και τις δυνατότητές σου. Σχετικά με τα δίδακτρα ποικίλλουν από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο ακόμη και στην ίδια χώρα, επίσης πρέπει να λάβεις υπόψιν σου το κόστος ζωής της χώρας, αλλά και τη δυνατότητα υποτροφίας ή κάποιου μισθού αν εργάζεσαι ώς supervisor ή teaching assistant, και συνεισφέρεις στη διδασκαλία των προπτυχιακών. Η επιλογή των φοιτητών στα τμήματα γίνεται με κριτήριο τον βαθμό πτυχίου, τις συστατικές επιστολές, και το βιογραφικό εν γένει. Για την ποιότητα των πανεπιστημίων μπορείς να δεις τις διεθνείς τους βαθμολογίες, για παράδειγμα δες εδώ: http://www.topuniversities.com/university-rankings/university-subject-rankings/2012/physics

Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι τα νέα ερωτήματα που τίθενται μετά τα αποτελέσματα του Planck!

Αγαπητέ Καρυοθραύστη, έγραφα την απάντηση μου την ώρα που έγραφες και τη δική σου για αυτό δεν αναφέρθηκα σε αυτήν, μιας και είχα δει μόνο το κείμενο του Δημήτρη. Δεν υπάρχει κάποια διαφωνία.

Ο φίλος dp297 νομίζω πως προσεγγίζει πιο σωστά την απάντηση σε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα. Το κάθε φωτόνιο κινείται ΠΑΝΤΑ με την ταχύτητα του φωτός. Όταν το φως περνάει μέσα από ένα υλικό τα φωτόνια συγκρούονται ή απορροφόνται και επανεκπέμπονται, το φως που θα δούμε τελικά έχει υποστεί αυτή τη διαδικασία η οποία τελικά το επιβραδύνει (για αναλογία ας φανταστούμε ότι ένα αυτοκίνητο ενώ κινείται με την ίδια ταχύτητα, αντί να πηγαίνει ευθεία κάνει ζικ-ζακ οπότε τελικά αργεί). Αν το προτιμάτε την κυματική περιγραφή: το ηλεκτρικό και το μαγνητικό πεδίο προκαλούν την ταλάντωση των φορτισμένων σωματιδίων του υλικού από το οποίο διέρχεται, τα οποία σωματίδια με τη σειρά τους επανεκπέμπουν φως με την ίδια συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που αντιστοιχεί στο αρχικό φως, αλλά με μια διαφορά φάσης η οποία τελικά θα φανεί σαν μείωση ταχύτητας. Αυτό ισχύει για το φως όταν διέρχεται από κάποιο υλικό γενικά, είτε είναι ο αέρας, είτε το νερό είτει κάποιο νεφέλωμα. Αν και είναι εμφανής ο πειρασμός να εφαρμόσουμε τα θεωρήματα κινητής ενέργειας που γνωρίζουμε από το λύκειο, δεν μπορεί να πει κανείς ότι το φως κινείται πιο αργά άρα έχασε κινητική ενέργεια. Το κάθε φωτόνιο εξακολουθεί να κινείται με την ταχύτητα του φωτός αλλά πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η αλλαγή του μονοπατιού και το γεγονός ότι τα μόρια του υλικού από το οποίο διέρχεται το φως αρχίζουν να ταλαντώνονται με αποτέλεσμα μέρος την ενέργειας να πηγαίνει εκεί.

Μια πολύ καλή αφορμή για σκέψη. Το ότι ο Κοπέρνικος είχε γνώση των παλιότερων απόψεων για τη θέση του Ήλιου δεν αμφισβητείται, για τον ίδιο άλλωστε ήταν σημαντικό να χρησιμοποιήσει αναφορές σε αναγνωρισμένους στοχαστές του παρελθόντος για να υποστηρίξει τις θέσεις του. Αυτό φυσικά δεν υπαινίσσεται αντιγραφή ή κλοπή ιδεών και ούτε μειώνει την καίρια θέση του στην επιστημονική επανάσταση. Δυστυχώς ελάχιστα γνωρίζουμε για τον Αρίσταρχο και την ακριβή διατύπωση του Ηλιοκεντρισμού του. Σχετικά με τον Αρίσταρχο όμως θέλω να το δω από μια άλλη σκοπιά. Γιατί αν και ο Αρίσταρχος, ενώ είχε δίκιο, δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς του;

Καλησπέρα Στέλλα, Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα, αν τα κβάζαρς είναι τοπικά αντικείμενα (που στην "αργκό" της αστρονομίας υποδηλώνει κοντινές αποστάσεις) τότε οποιαδήποτε κοσμολογική ερμηνεία (δηλαδή αντικείμενα σε πολύ μεγάλες αποστάσεις) δεν τον αφορά. Στην μελέτη που παρουσιάστηκε πρόσφατα και ανέφερε παραπάνω ο φίλος XB70A δεν αμφισβητείται ότι τα κβάζαρς είναι μακρινά αντικείμενα, ίσα ίσα είναι και μακρινά και μια ομάδας τους καλύπτει μια πάρα πολύ εκτεταμένη περιοχή. Τί σημαίνει αυτό για την κοσμολογία; Προς το παρόν τηρώ στάση αναμονής

Σχετικά με τη θεωρία του Arp, δεν μπορούμε να πούμε σε καμιά περίπτωση πως επιβεβαιώνεται από την τελευταία μελέτη που βρήκε τη μεγάλη δομή από κβάζαρς. Η θεωρία του Arp υποστηρίζει ότι τα κβάζαρς είναι αντικείμενα που εκτινάσσονται από κοντινούς γαλαξίες και είχε διατυπωθεί αρκετά πριν τα ισχυρά τηλεσκόπια που έχουμε σήμερα. Με το Hubble ιδίως, έγινε σαφές ότι τα κβάζαρς εδράζονται όντως σε πολύ μακρινούς γαλαξίες και δεν πρόκειται για κοντινά αντικείμενα. Σχετικά με αυτή τη δημοσίευση τα αποτελέσματά της είναι όντως συναρπαστικά αναμένουμε επιβεβαίωση και άπο άλλες ομάδες, ενώ πλέον πρέπει να δούμε τί συμβαίνει με την υπόθεση της ομοιογένειας του σύμπαντος σε μεγάλες κλίμακες. Φυσικά οποιαδήποτε εξήγηση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις υπόλοιπες παρατηρήσεις οι οποίες μας έχουν επιτρέψει να προσδιορίσουμε τις λεπτομέρειες της διαστολής του σύμπαντος (κοσμική ακτινοβολία υποβάθρο και ανομοιογένειες, βαρυονικές ακουστικές ταλαντώσεις, δομή σε μεγάλη κλίμακα).