Heal

Και εμένα μου φαίνεται παράξενος ο όρος φωτομόλυνση. Η μόλυνση γενικά αναφέρεται στην παρουσία παθογόνου μικροοργανισμού.

Θερμά συγχαρητήρια και καλή συνέχεια! Εξαιρετική δουλειά!

Καλό ταξίδι, Fred. Τον θυμάμαι σε παλιές εξορμήσεις στον Πάρνωνα. Ευγενικός και φιλικός πάντα. Επισης κάτοχος μιας εξαιρετικά πλουσιας συλλογής μετεωριτών, εντύπων και αντικειμένων με αστρονομικό ενδιαφέρον. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του.

Για καταλόγους γαλαξιών μπορείς να δεις εδώ: http://www.astro.ljmu.ac.uk/~ikb/research/galaxy-redshift-surveys.html είναι οι διάφορες παρατηρήσεις που έχουν γίνει. Η SDSS έχει καλύψει τεράστιο αριθμό γαλαξιών http://www.sdss.org Τα 13.8 δις έτη φωτός θα ήταν ο ορίζοντάς μας αν το σύμπαν ήταν στατικό, λόγω όμως του φαινομένου της διαστολής (όχι της πληθωριστικής αλλά της συμβατικής) ο ορίζοντάς μας είναι 3 φορές μεγαλύτερος.

Επειδή μεσολαβεί και η διαστολή του Σύμπαντος ο κοσμολογικός ορίζοντας είναι μεγαλύτερος από το γινόμενο της ηλικίας επί την ταχύτητα του φωτός. Αν λάβουμε υπόψιν και αυτόν το παράγοντα η ακτίνα του παρατηρήσιμου σύμπαντος υπολογίζεται σε 45 δις έτη φωτός, δηλαδή παραπάνω από 3 φορές μεγαλύτερη από 13.8 δις έτη φωτός.

Μερικές σκέψεις και από μένα. - Η ΠΕΕΑ μπορεί να είναι μια εκδήλωση που σηκώνει "think big" προσέγγιση. Ο χώρος χρειάζεται προβολή σε εθνικό επίπεδο, πέρα από τα πλαίσια των εξειδικευμένων εντύπων και ιστοσελίδων. - Το αντίτιμο για τη συμμετοχή να είναι χαμηλό, και να μην αποσκοπεί στην αποθάρρυνηση συμμετεχόντων, αλλά στην κάλυψη εξόδων της οργάνωσης. - Ο όποιος περιορισμός στις συμμετοχές να υπαγορεύεται από τον διαθέσιμο χώρο, τις θέσεις για τα αυτοκίνητα, τους παρατηρητές και τα τηλεσκόπια και να εξαρτάται από την τοποθεσία που θα οργανώνεται η ΠΕΕΑ. - Ο κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται. Σε θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια και τον αλληλοσεβασμό των παρατηρητών δε χωρούν εκπτώσεις.

Αν ο σύλλογος δεν αποκόμισε κανένα οικονομικό αντάλλαγμα από την διοργάνωση, προφανώς η προσφορά των μελών του είναι εθελοντική. Αν ο σύλλογος έλαβε χρήματα για την κάλυψη των εξόδων των μελών του (μεταφορά, διαμονή, σίτιση), τότε η προσφορά των μελών του είναι εθελοντική. Αν ο σύλλογος (ως νομικό πρόσωπο) έλαβε χρήματα σε μορφή χορηγίας ή δωρεάς από τον διοργανωτή της κατασκήνωσης, η προσφορά των μελών εξακολουθεί να είναι εθελοντική. Η περίπτωση του να μην είναι μια δράση εθελοντική, είναι στην περίπτωση που συγκεκριμένα άτομα λάβουν κάποια αμοιβή για την εργασία που προσέφεραν. Το αν είναι μια κατασκήνωση ακριβή ή όχι είναι συζητήσιμο, με ένα googlaρισμα βρίσκεις ότι μια τυπική κατασκήνωση 2-3 εβδομάδων χωρίς εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι στα 600 ευρώ.

Σταμάτη εύχομαι καλή επιτυχία στο εγχείρημα και καλή δύναμη! Είμαι σίγουρος πως με την καλή διάθεση και την εμπειρία που υπάρχει θα δούμε σύντομα δυναμική παρουσία της Ερασιτεχνικής Αστρονομίας και στη Βοιωτία!

Στις 23/2 και ώρα 19.00 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο Πλανητάριο με ομιλητή τον κ. Θεοχάρη Αποστολάτο, Αναπληρωτή Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Φυσικής. Ο τίτλος της ομιλίας είναι: «Βαρυτικά Κύματα: Πλέον μπορούμε να ακούσουμε τη μελωδία του Κόσμου». Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά απαιτείται κράτηση θέσης στα τηλέφωνα της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Ευγενίδου 210 9469631 και 632. Ο κ. Αποστολάτος, εκτός από διακεκριμένος επιστήμονας και εξαιρετικός ομιλητής, είναι και μαθητής του Kip Thorne, υπό την επίβλεψη του οποίου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Υπενθυμίζεται ότι ο Kip Thorne είναι ένας από τους πρωτεργάτες της έρευνας των βαρυτικών κυμάτων και του προγράμματος LIGO. http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=4724&cnode=180

Θερμά συγχαρητήρια Θανάση! Χαίρομαι που σε ευχαριστεί και σε γεμίζει αυτό που κάνεις!

Συγκρίνοντας κατηγορίες αντικειμένων, προφανώς δίνεις κάποιους ορισμούς οι οποίοι σου επιτρέπουν να κατανείμεις τα αντικείμενα σε κατηγορίες, άρα δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείς να αποφύγεις έτσι την αυθαιρεσία των ορισμών.

Για να το πούμε πιο ξεκάθαρα: Η ύλη (matter) πολλές φορές αναφέρεται σε κάτι που έχει μάζα ηρεμίας (rest mass), δηλαδή ιδιοτήτα αδράνειας και βαρύτητας και καταλαμβάνει όγκο. Στην πραγματικότητα (δηλαδή με βάση όσα γνωρίζουμε σήμερα), η μάζα και η ενέργεια είναι ισοδύναμες, και ο όγκος είναι αποτέλεσμα της απαγορευτικής αρχής του Pauli. O Sean Caroll, ένας από τους πιο σημαντικούς σχετικιστές (και άνθρωπος που δεν του αρέσει να κρύβει τα φιλοσοφικά προβλήματα κάτω από το χαλί), λέει ότι ύλη είναι οτιδήποτε μπορεί να συνεισφέρει στους όρους πηγών της βαρύτητας με βάση της Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, δηλαδή οτιδήποτε έχει είτε μάζα είτε ενέργεια.

Αν είναι η μάζα, τότε θα είναι και η ενέργεια

Ε, οι φυσικοί μια χαρά ορισμούς έχουν, απλά έχουν τους δικούς του ορισμούς που εξυπηρετούν την επιστήμη . Δε μπορούμε να ορίσουμε έναν όρο που θες έτσι επειδή γουστάρουμε αν δεν εξυπηρετεί κάτι. Και επίσης δίνεις πολύ πεζή ερμηνεία στον όρο φυσική οντότητα όπως σου είπα, δηλαδή βγάζεις από τον ορισμό σου οντότητες αντιληπτές με τις αισθήσεις μας (πεδία). Μη μου πεις ότι δεν έχεις "νιώσει" ποτέ ένα μαγνητικό πεδίο κρατώντας έναν μαγνήτη... Και φυσικά να θυμίσω πως την εποχή που η φιλοσοφία ήταν στα χάι της δεν ξεχώριζε από τη φυσική To ξέρω ότι εχουν τους δικους τους ορισμους. Αυτο δεν τους απαλλασει απο το γεγονος ότι αυτοι οι ορισμοι πρέπει να βγαζουν νοημα. Οσον αφορα το μαγνήτη δεν νιωθω κανενα μαγνητικο πεδίο. Νιωθω τη δυναμη που ασκείται στο μαγνήτη. Το μαγνητικό πεδίο ειναι ένα μαθηματικο concept, που περιγραφει κατι. Τωρα γενικοτερα με με τον όρο φυσικη οντοτητα μπορουμε να ορισουμε πολλα πραγματα αλλα θα πρεπει να υπαρχει καποια αντιστοιχια. Πχ το ηλεκτρομαγνητικο πεδίο ειναι ίδιου τυπου οντοτητα όπως το ηλεκτρόνιο? Προφανως δεν ειναι. Το ΗΜ πεδιο ειναι οντοτητα κ υπάρχει...αλλά δεν ειναι φυσικη οντοτητα. Οι φυσικοι δεν εχουν προβλημα με αυτους τους ορισμους...δυστυχως ομως. Θα έπρεπε να εχουν. Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση! Το μαγνητικό πεδίο δεν είναι ένα μαθηματικό concept που περιγράφει κάτι. Είναι μια φυσική οντότητα που μπορεί να διαδίδεται μέσα στο χώρο (ηλεκτρομαγνητικό κύμα), αλληλεπιδρά με την ύλη, έχει πυκνότητα ενέργειας και μπορεί να λειτουργήσει ως όρος πηγής στην εξίσωση της Γενικής Θεωρίας της σχετικότητας με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να λειτουργήσει και ένας πλανήτης. Σε σχέση με το αν νοιώθουμε τον μαγνήτη ή τη δύναμη, που ασκεί, ας αλλάξουμε λίγο την ερώτηση και ας σκεφτούμε τί ακριβώς αισθανόμαστε όταν βλέπουμε ή πιάνουμε ένα αντικείμενο; Όταν βλέπουμε κάτι αυτό που καταλήγει στα μάτια μας είναι τα φωτόνια που σκεδάζονται πάνω στο αντικείμενο (αυτά έχουν υλική υπόσταση; ναι αφού αφού έχουν ενέργεια, ορμή και αλληλεπιδρούν με την ύλη ή μήπως όχι γιατί δεν έχουν μάζα ηρεμίας). Όταν πάλι αγγίζουμε κάτι, στην ουσία αισθανόμαστε τις δυνάμεις που μας εμποδίζουν να εισχωρήσουμε στο ενδοατομικό κενό (ας θυμηθούμε ότι οι "διαστάσεις" του πυρήνα είναι 10000 μικρότερες από αυτές του ατόμου, άρα στην ουσία υπάρχει ο πυρήνας και άδειος χώρος που τριγυρνούν τα ηλεκτρόνια). Επομένως και σε αυτή την περίπτωση αισθανόμαστε ένα πεδίο...

Γεια σου Δημήτρη, Αυτό που είναι εντελώς διαφορετικό σε αυτή την περίπτωση σε σχέση με την ανακοίνωση του 2014, είναι ότι τώρα παρατηρήθηκε για πρώτη φορά ένα βαρυτικό κύμα να περνάει από τη Γη αφού ανιχνεύθηκε το "τέντωμα" του χώρου από τους δύο σταθμούς του LIGO. Στην προηγούμενη περίπτωση η παρατήρηση ήταν έμμεση, δηλαδή δεν είδαμε κάποιο βαρυτικό κύμα να περνάει από τη γειτονιά μας, αλλά θεωρήθηκε πως είχε εντοπιστεί το αποτύπωμά του στην αρχική εξέλιξη του σύμπαντος (και θυμάστε και την συζήτηση που ακολούθησε για το κατά πόσο ήταν σωστή η ανάλυση και αν είχε λάβει υπόψιν της την επίδραση της σκόνης που υπάρχει στο Σύμπαν). Δηλαδή τι ακριβώς είδαν σε αυτή την περίπτωση: Είδαν ότι ο χώρος τεντώθηκε και πιέστηκε με συχνότητα που αυξανόταν μέχρι που αυτό το κουδούνισμα έσβησε. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική πρόβλεψη της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας μιας και η βαρύτητα κατά βάση παραμορφώνει τον χώρο και τον χρόνο, κάτι που εμείς αυτό το αντιλαμβανόμαστε σαν ελκτική δύναμη- αλλά αυτές οι παραμορφώσεις ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός. Πηγή αυτών των βαρυτικών κυμάτων ήταν ο στροβιλισμός δύο μαύρων τρυπών που έπεφταν η μία πάνω στην άλλη και η ακριβής μορφή του σήματος προβλέπεται από τη Γενική Θεωρίας της σχετικότητας. Πόσο μεγάλη ήταν αυτή η διαφορά: 1 μέρος στα 10^21 (δηλαδή το 10 ακολουθούμενο από 21 μηδενικά). Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται για κάποιο σήμα που προέρχεται από τη Γη; Οι δύο ανιχνευτές βρίσκονται σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, στη Λουιζιάνα ο ένας (νότιες ΗΠΑ) και στην Πολιτεία Ουάσινγκτων ο άλλος (βορειοδυτικές ΗΠΑ), οπότε αν υπήρχε ένα γήινο σήμα θα επηρέαζε μόνο τον έναν ανιχνευτή.

Άψογη! Συγχαρητήρια Αντώνη!

Θερμότατα συγχαρητήρια! Η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος του Βόλου ήταν πρωτοπόρος και έδειξε το δρόμο σε πολλούς συλλόγους ερασιτεχνών αστρονόμων.

Επειδη δεν το διευκρίνισε η άσκηση θεώρησα και εγώ βιάστηκα ότι δεν έπαιζε ρόλο... Λύνοντας το με την δεύτερη συλλογιστική είχα βρει 70.5 μοίρες. . @heal ποια η διαφορά των δύο συλλογισμων ώστε το αποτέλεσμα να αποκλινει κατά 10 μοίρες περιπου; Η διαφορά είναι αυτή που περιέγραψε ο Κωνσταντίνος, τα αιεφανή αστέρια δεν ανατέλλουν ούτε δύουν, άρα είτε παρατηρείς μια ολόκληρη νύχτα, είτε μια στιγμή θα δεις ακριβώς τον ίδιο αριθμό. Αντίθετα, συνέχεια ανατέλλουν νέα αμφιφανή αστέρια, άρα με βάση τη δεύτερη προσέγγιση πρέπει η παρατήρηση να γίνει πλησιέστερα στον πόλο ώστε η επιφάνεια που καλύπτουν οι αειφανείς στον ουρανό να είναι μεγαλύτερη.

Ακριβώς, έτσι είναι! Στην πρώτη περίπτωση θέλουμε η επιφάνεια που καταλαμβάνουν στον ουράνιο θόλο οι αειφανείς να είναι το μισό του ημισφαιρικού θόλου (π έναντι 2π, μιας και βλέπουμε μόνο το μισό της σφαιρικής επιφάνειας κάθε στιγμή) και λύνοντας το ολοκλήρωμα το τόξο που περιέχει τους αειφανείς αστερισμούς είναι 2π/3 (120 μοίρες), το οποίο συμβαίνει σε γεωγραφικό πλάτος 60 μοιρών. Με βάση τη δεύτερη συλλογιστική θα μπορέσει κανείς να το υπολογίσει ως εξής: η επιφάνεια του ουράνιου θόλου που καλύπτουν οι οι αμφιφανείς είναι όλη η ουράνια σφαία (4π) μείον την επιφάνεια των αειφανών μείον την επιφάνεια των αφανών (οι δύο αυτές επιφάνειες είναι ίσες μεταξύ τους αν κάνεις ένα σχήμα και δεις ποιες γωνίες είναι κατακορυφή θα φανεί αμέσως, ας τις ονομάσουμε Α), και Β την επιφάνεια που καλύπτουν οι αμφιφανείς: συνολικά θα πρέπει να είναι: 2Α+Β=4π και επειδή ψάχνουν το γεωγραφικό πλάτος όπου Α=Β ισχύει ότι Α=4π/3, λύνοντας βλέπουμε ότι όντως αυτό συμβαίνει όταν το γεωγραφικό πλάτος είναι τοξο συνημιτόνου 1/3 δηλαδή σε γωνία περίπου 70 μοιρών.

Πραγματικά συγκλονιστική είδηση. Ένα βήμα πιο κοντά σε μια από τις μεγαλύτερες αναζητήσεις της ανθρωπότητας.

Τί θερμοκρασία είχε στον εξωτερικό χώρο όταν η θερμοκρασία μέσα στο αστεροσκοπείο έφτασε τους 42; Αν δεν ήταν αισθητά χαμηλότερη φοβάμαι πώς λίγα μπορούν να γίνουν χωρίς δραστική επέμβαση.

Συγχαρητήρια! Τίποτα δε γίνεται τυχαία, επιμονή και υπομονή!

Η καλύτερη μέθοδος είναι δοκιμή και επιτυχία. Οτιδήποτε μπορείς να δεις με τα μάτια σου στον ουρανό, σίγουρα θα φαίνεται και από το τηλεσκόπιο. Οπότε ξεκινάς από τα πιο εύκολα: φεγγάρι και πλανήτες (για να βρεις τους τελευταίους χρειάζεται μια εξοικείωση με προγράμματα-χάρτες), και τα κοιτάς με το τηλεσκόπιό σου. Αυτό θα σε βοηθήσει να μάθεις το τηλεσκόπιό σου (πως σκοπεύεις). Στη συνέχεια μπορείς να εξερευνήσες περιοχές που υπάρχει αρκετό υλικό για να παρατηρήσεις, αυτή την εποχή για παράδειγμα βρες στον ουρανό τον αστερισμό του τοξότη και προσπάθησε να εντοπίσεις μερικά απο τα νεφελώματα ή τα σμήνη που υπάρχουν.

Επίσης να θυμήσουμε ότι η υπεριώδης ακτινοβολία είναι επικίνδυνη για τα μάτια μας...