kkokkolis

La nuit, Marceline Desbordes-Valmore, 1819-1833 Viens ! Le jour va s'éteindre... il s'efface, et je pleure. N'as-tu pas entendu ma voix ? écoute l'heure ; c'est ma voix qui te nomme et t'accuse tout bas ; c'est l'amour qui t'appelle, et tu ne l'entends pas ! Mon courage se meurt. Toute à ta chère idée, d'elle, de toi toujours tendrement obsédée, pour ton ombre j'ai pris l'ombre d'un voyageur, et c'était un vieillard riant de ma rougeur. Eh quoi ! Le jour s'éteint ? N'est-ce pas un nuage, un vain semblant du soir, un fugitif orage ? Que je voudrais le croire ! Hélas ! Un si beau jour ne devrait pas mourir sans consoler l'amour. Viens ! Ce voile jaloux ne doit pas te surprendre. Dans les cieux à son gré laisse-le se répandre ; ne va pas comme moi le prendre pour la nuit, quand son obscurité m'importune et me nuit. Si le soleil plus pur allait paraître encore ! Si j'allais avec lui revoir ce que j'adore ! Si je pouvais du moins, en lui livrant ces fleurs, me cacher dans son sein, et rougir de mes pleurs ! Il me dirait : " je viens, j'accours, ma bien-aimée ! " ce nuage qui fuit t'aurait-il alarmée ? " la nuit est loin, regarde ! " et je verrais ses yeux rendre la vie aux miens, et la lumière aux cieux. Non ! Le jour est fini. Ce calme inaltérable, l'oiseau silencieux fatigué de bonheur, le chant vague et lointain du jeune moissonneur, tout m' invite au repos... tout m'insulte et m'accable. Mais adieu tout ! Adieu, toi qui ne m'entends pas, toi qui m'as retenu la moitié de mon être, qui n'as pu m'oublier, qui vas venir peut-être ! Tu trouveras au moins la trace de mes pas, si tu viens ! Adieu, bois où l' ombre est si brûlante ! ... nuit plus brûlante encor, nuit sans pavots pour moi, tu règnes donc enfin ! Oui, c'est toi, c'est bien toi ! Quand me rendras-tu l'aube ? Oh ! Que la nuit est lente ! Hélas ! Si du soleil tu balances le cours, tu vas donc ressembler au plus long de mes jours ! L'alouette est rentrée aux sillons ; la cigale à peine dans les airs jette sa note égale ; un souffle éveillerait les échos du vallon, et les échos muets ne diront pas mon nom. Et vous, dont la fatigue a suspendu la course, vieillard ! Ne riez plus, si mes tristes accents... non ! Déjà le sommeil appesantit ses sens ; il rêve sa jeunesse au doux bruit de la source. Oh ! Que je porte envie à ses songes confus ! Que je le trouve heureux ! Il dort, il n'attend plus.

Δημήτρη, έτσι τα βλέπω και εγώ. Πάνο, νομίζω πως δεν χρησιμοποιούμε την ίδια ορολογία, γιαυτό και μπερδευόμαστε. ΥΓ: Αυτό που κάνουμε πως ονομάζεται; Τρίλογος;

Αυτό μου έλεγε. Πως το όλον των διαφορών είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών τους. Δεν πείσθηκα 100% ακόμη. Εξάλλου είπαμε πως δεν υπάρχουν αποδείξεις. Και ένας εξωτερικός παρατηρητής (νάτος ο εξωγήινος) είναι ο πλέον κατάλληλος να γνωμοδοτήσει επί του θέματος. Ο άνθρωπος υπόκειται σε συστηματικό σφάλμα όταν συγκρίνει τον εαυτό του με τα ζώα.

Ερασιτεχνικώς θα πω πως προς το παρόν πιστεύω το αντίθετο. Νομίζω (δίχως να είμαι Μαρξιστής) πως πρόκειται για ποσοτική διαφορά. Πρόσφατα έκανα μια μακροσκελή συζήτηση με τον φίλο μου τον Ευάγγελο Καφετζόπουλο, συγγραφέα του "Σεξουαλικού Πιθήκου" . Μου εξηγούσε πως πιστεύει πως πρόκειται για ποιοτική διαφορά, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις γιαυτό. Κάτι σαν αλλαγή δευτέρας τάξης κατά τη συστημική επιστήμη.

Εννοείς η Φύση ή τα όντα της φύσης; Αν εννοείς το δεύτερο, η απάντηση είναι απλή. Όλα τα νοήμονα όντα έχουν κανόνες σωστής και λάθος συμπεριφοράς. Τα πρωτεύοντα περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα και τα κοινωνικά περισσότερο από τα μοναχικά. Ακόμη και το μοναχικά ακολουθούν κανόνες κατά την περίοδο του ζευγαρώματος, αλλιώς μπορεί να χάσουν την αναπαραγωγική ευκαιρία. Φυσικά τα ήθη τους τα μελετά η Ηθολογία και όχι η Ηθική Φιλοσοφία. Αλλά στα ομοιόθερμα και σε ορισμένα Υμενόπτερα και Ισόπτερα ανέκυψαν συμπεριφορές (όπως ο αλτρουϊσμός) που απασχολούν την Ηθική Φιλοσοφία σε ανθρώπινες εφαρμογές. Αν εννοείς το πρώτο, απάντησέ μου πρώτα αν η Φύση έχει νοημοσύνη και θα σου πω. Μπαινοβγαίνω (όπως και εσείς) στα διαλείμματα διαφόρων υποχρεώσεων και ζητώ συγνώμη για τη σύγχυση που προκαλείται με τις ερωταποκρίσεις.

Να το κάνω, αλλά γιατί και για ποιόν; Τρεις και ο κούκος μιλάμε εδώ και δεν σποκλείω να λάβω κανένα μήνυμα, άμεσο ή έμμεσο, να μην μιλήσω για τούτο και για εκείνο. Η ηλικία μου και το βιογραφικό μου δεν μου επιτρέπουν να υποκύπτω σε λογοκρισίες, ειδικά από άτομα αναρμόδια φύση και θέση να λογοκρίνουν. Όπότε μπορούμε να μεταφέρουμε τη συζήτηση σε κάποιο forum βιολογίας ή να αναμείνουμε την ενεργό εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον Αλέξη καταρχήν και μερικά ακόμη μέλη. Προς το παρόν αποφάσισα να συνεχίσω το "Σπάνια Γη" των Ward & Brownlee που άφησα στη μέση.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το ερώτημα του Πάνου. Βέβαια απήντησες πως η εξέλιξη προχωρεί σε διαστήματα χιλιάδων και εκατομμυρίων ετών αλλά υπάρχουν και αντίθετες υποθέσεις, όπως του Stephen Jay Gould, τις οποίες βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες και αρκετά πειστικές. Στην περίπτωση του ανθρώπου από την μία λέμε πως έχουμε καταστρέψει τη φυσική επιλογή (κάτι που δεν μπορεί να αποδειχθεί αν δεν περάσουν μερικές χιλιάδες χρόνια) και από την άλλη οι μηχανισμοί της σεξουαλικής επιλογής συνεχίζουν να ισχύουν ελαφρώς διαφοροποιημένοι -πάντοτε κάποιοι έχουν περισσότερες αναπαραγωγικές ευκαιρίες από κάποιους άλλους- και έχουν προστεθεί μηχανισμοί κοινωνικής επιλογής, πολιτικής επιλογής, γενοκτονίες, ευγονική, τεχνητή παράταση ζωής έως την αναπαραγωγική ηλικία σε άτομα με ασθενή φαινότυπο και άλλες παρεμβάσεις στο έργο της εξέλιξης. Άλλο ένα ερώτημα για μένα είναι εκείνο της αναπαράστασης των υποτιθέμενων εξωγήινων μορφών ζωής στην λαϊκή κουλτούρα και τις τέχνες. Όταν είναι εχθρικοί είναι εντομόμορφοι, αμοιβαδόμορφοι ή ερπετόμορφοι (βλ Alien), όταν είναι φιλικοί ανθρωπόμορφοι (βλ Avatar) και συχνά έχουν μεικτά χαρακτηριστικά, όπως ανθρώπινο σώμα με τεράστιο εγκέφαλο (= ευφυΐα, αν και γνωρίζουμε πως η αυλάκωση σχετίζεται με το IQ περισσότερο από τον όγκο του κρανίου) αλλά πράσινο δέρμα ή κεραίες. Φυσικά αυτά είναι αποκυήματα φαντασίας. Θα μπορούσαμε να πάρουμε το παράδειγμα ενός γνωστού γαιώδους εξωπλανήτη και χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές παραμέτρους να υποθέσουμε αν υπήρχε ζωή επάνω του τι μορφή θα είχε αυτή, ποιές προσαρμογές θα ήταν απαραίτητες, τι έκταση θα μπορούσε να έχει η βιοποικιλότητα, αν είναι εφικτή η ανάπτυξη ευφυίας κλπ. Μέχρι στιγμής το μόνο γνωστό πρότυπο είναι εκείνο της αποκόλλησης του Κέρατος της Δυτικής Αφρικής με τις επακόλουθες μεταβολές στους βιοτόπους των εκεί πρωτευόντων. Μέσα στα τρισεκατομμύρια εξωπλανητών δεν αποκλείεται να έχει επαναληφθεί κάτι παρόμοιο σε μερικά εκατομμύρια εξωπλανήτες, αλλά υπάρχουν εναλλακτικές οδοί ανάπτυξης ενός είδους με ευφυΐα και εκτεταμένη κατασκευή και χρήση εργαλείων; Ποιές θα μπορούσαν να είναι αυτές;

Θα ήταν ωραίο να κάναμε μια ερασιτεχνική συζήτηση αστροβιολογίας. Έχουμε και βιολόγο και βιοχημικό και νευροεπιστήμονα στις τάξεις μας, τι άλλο χρειάζεται; Δεν ξέρω αν χωρά η ηθική στην συζήτηση (η οποία γίνεται επιστήμη όταν μελετάται από την νομική) αλλά η ηθολογία σίγουρα χωρά και ακόμη περισσότερο η εξέλιξη. Αν υπάρχει απόλυτη άγνοια για την προ Big Bang εποχή (αν μπορούμε να την αναφέρουμε έτσι), σήμερα η επιστήμη μας δίνει μια όμορφη αλυσίδα γεγονότων από το Big Bang έως και την τρέχουσα χρονική στιγμή, καθώς και την γνώση πως η αλληλουχία θυμίζει δένδρο: ξεκινά με έναν κορμό (που αναπαριστά τα φυσικά γεγονότα) και κατόπιν διακλαδίζεται σε μεγάλους κλάδους (που αναπαριστούν τα αστροφυσικά ή αστρονομικά και γεωλογικά γεγονότα) και κατόπιν σε πολυάριθμα κλαδιά (που αναπαριστούν τα βιολογικά γεγονότα). Η αστροβιολογία ενός άλλου πλανήτη αφορά τη μελέτη ενός τέτοιου μεγάλου κλάδου και την ανάπτυξή του σε κλαδάκια, σύμφωνα με υποθετικά μοντέλα προς το παρόν και, ελπίζουμε, σύμφωνα με αδιάσειστα στοιχεία στο μέλλον. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δεις πως διακλαδώθηκε η εξέλιξη σε έναν άλλο πλανήτη, ποιές θα είναι εκεί οι προσαρμογές, ποιά η βιοχημεία, φυσιολογία και ανατομία των εκεί όντων, αλλά και ποιά η ηθολογία και νευροβιολογία τους.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ Ορισμένα από τα εξαρτήματα της παραπάνω αγγελίας τα απέκτησα και άλλα δεν με ενδιαφέρουν πλέον. Ως εκ τούτων αναζητώ: 1) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 82 μοιρών 30mm γεμισμένο με άζωτο 2) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 68 μοιρών 24mm γεμισμένο με άζωτο 3) Προσοφθάλμιο Explore Scientific 100 μοιρών 14mm γεμισμένο με άζωτο 4) Televue Radian 4mm Σας ευχαριστώ.

Ερωτήματα: 1) Η ΟΟ επαλουμινώνει κάτοπτρα και άλλων εταιριών εκτός από τα δικά της; 2) Υπάρχουν και άλλες εταιρίες που επαλουμινώνουν κάτοπτρα στην Ευρώπη; 3) Εάν 2=ΝΑΙ, υπάρχει θετική εμπειρία κάποιου μέλους; 4) Μήπως τελικά συμφέρει να αγοράσει κάποιος καινούριο κάτοπτρο;

Εν ολίγοις λέω πως η φυσική είναι μία μέθοδος για να προσεγγίσουμε την φύση και φαινόμενα που προϋπάρχουν και είναι ανεξάρτητα της κατανόησής τους. Η βαρύτητα λειτουργούσε πριν τον Νεύτωνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατανοούν την φύση, ούτε την φυσική και πιστεύουν πως τα πράγματα απλώς πέφτουν προς τα "κάτω" ή καταφεύγουν στη μεταφυσική (έτσι τα έφτιαξε ο Δίας ή πέφτουν επειδή κάποιος τα "μάτιασε" κλπ). Υπάρχουν τώρα φαινόμενα που έχουν γίνει αντιληπτά και η φυσική δεν τα εξήγησε ακόμη και άλλα που δεν τα έχουμε ακόμη αντιληφθεί. Τα τελευταία υπάρχουν αλλά δεν υπάρχουν για εμάς μέχρι να τα αντιληφθούμε. Τα έχουν πει πολλοί αυτά, δεν είναι τίποτε καινοτόμο. Το πλέον σημαντικό είναι πως δεν χρειάζεται να γνωρίζεις φυσική για να παίξεις μπιλιάρδο ή για να ζήσεις (αν και χρειάζεται για να κάνεις μια επιτυχή εγχείρηση). Επειδή η εξέλιξη λειτούργησε μέσα στη φύση, μέσω της μεθόδου δοκιμής- λάθους και άρα έχει σεβαστεί τους νόμους της για κάθε είδος που επεβίωσε. Δεν πρέπει να το ξεχνούμε αυτό. Τι αρτηριακή πίεση θα πρέπει να είχε ο Βροντόσαυρος ώστε ο εγκέφαλός του να τροφοδοτείται επαρκώς με αίμα; Ποιά η διαφορά στην αρτηριακή του πίεση με τον λαιμό του οριζόντιο και κατακόρυφο; Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν πως κινείτο με κατακόρυφο λαιμό αρνούνται τους νόμους της φυσικής (από τους οποίους προκύπτει πως η καρδιά του ίσως δεν θα χωρούσε στο σώμα του ώστε να φθάνει το αίμα σε τέτοιο ύψος) αλλά ο ανόητος βροντόσαυρος δεν τους αρνήθηκε, γιαυτό και επέζησε περισσότερο από εμάς (μέχρι τώρα).

Θα επανέλθω.

Άρα κατάλαβες τι εννοώ. Καθημερινά μπερδεύουμε τη φύση με τη φυσική. Αν όχι όσοι την έχουν σπουδάσει, όλοι οι υπόλοιποι, που είναι και οι συντριπτικά περισσότεροι.

Αυτό δεν είπα; (περί μεταφυσικής). Το μπιλιάρδο ή το ποδόσφαιρο είναι καλό παράδειγμα. Αυτοί οι νόμοι λοιπόν αξιοποιούνται πριν γίνουν αντικείμενο μελέτης. Έχετε σκεφτεί πως η φυσική και τα μαθηματικά μας είναι βιολογικά προϊόντα και τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό; Μπορεί να υπάρξουν φυσική ή μαθηματικά (προσοχή, όχι η φύση ή οι αριθμοί) έξω από την σφαίρα της αντίληψης και επίδρασης μιάς κοινωνίας εμβίων; Αν ναι, πρέπει να μου το δηλώσει κάτι άβιο για να το πιστέψω.

Απλό είναι. Τόσο ο εγκέφαλος σε ασυνείδητο επίπεδο, όσο και όλο το υπόλοιπο σώμα αξιοποιούν τους φυσικούς νόμους, τα μαθηματικά (βλ μουσική) και τις εξελικτικές ανακαλύψεις του φαινομένου της ζωής πολύ πριν γίνουν συνειδητές έννοιες ή αντικείμενο μελέτης ή τμήμα ενός θεωρητικού συστήματος. Το γνωστικό σύστημα αντιμετώπιζε ενιαία το χωρόχρονο πριν συστηματοποιηθεί αυτή η γνώση, όπως ο άνθρωπος κολυμπούσε πριν διατυπώσει την υδροδυναμική θεωρία. Μέχρι να αναπτυχθεί η επιστήμη, το συνειδητό κατέφευγε στη μεταφυσική για να εξηγήσει πράγματα που το κύτταρο και το σώμα εφαρμόζουν επί εκατομμύρια χρόνια εντός του φυσικού πεδίου. Ψόφιο το Astrovox σήμερα.

Ναι. Όπως ο άνθρωπος είχε ανέκαθεν DNA, αλλά το ανακάλυψε 50 χρόνια μετά τον Einstein.

Δεν είμαι σίγουρος. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον χρόνο σαν 4η διάσταση και μάλιστα τον αντιλαμβάνεται ευκολότερα από την τρίτη (καθώς ο άνθρωπος έχει περιορισμένη κινητικότητα σε αυτήν σε σχέση με τους αετούς ή τις φώκιες). Διαθέτουμε και μια ποκιλία βιολογικών ρολογιών αλλά και χρονομέτρων. Η κλασσική αντίληψη του χρόνου είναι ως τέταρτης διάστασης. Πριν τον Νεύτωνα ή τον Leibniz, οι αρχαίοι ιστορικοί προσδιόριζαν τον χώρο σε συνάρτηση με το χρόνο. Καί όταν ένας Πετρίτης βουτά προς το θήραμά του χαρτογραφεί τον χωρόχρονο στον εγκέφαλό του, όπως έκανε και ένας αρχαίος σφενδονήτης.

Νομίζω πως η αντίληψη του χρόνου ως 4ης διάστασης είναι εγγενής ικανότητα του ανθρωπίνου όντος, σε αντίθεση με την αντίληψη του τετραδιάσταστου χώρου. Από τις 5 διαστάσεις και πάνω ο εγκέφαλος μπλοκάρει, εκτός αν έχει σπουδάσει μαθηματικά (ή γεννηθεί ως μαθηματική ιδιοφυΐα). Η αντίληψη του χρόνου ως διάστασης φαίνεται στην ικανότητα βολής που χαρακτήριζε τους κυνηγούς/ τροφοσυλλέκτες προγόνους μας, πριν αναπτύξουν τη μαθηματική σκέψη. Προφανώς είναι εγγενής και σε πολλά πτηνά και θηλαστικά (αν όχι όλα).

Lamps View, André Jolicoeur, 2012

Space Generic, André Jolicoeur, 2012

A space ship of my own!, André Jolicoeur, 2012

The Meteorite, André Jolicoeur, 2010

Trip to the Moon, André Jolicoeur, 2010

Starflood, André Jolicoeur, 2010

Sunvisit, André Jolicoeur, 2010