kkokkolis

Timepiece House, Carrie Meinberg Burke, Charlottesville, Virginia, ΗΠΑ, 1995 Φωτογράφηση: Prakash Patel

Botswana Solstice Machine

Μπορείς να βεβαιωθείς πως το χαρτόνι διαθέτει τις αναγκαίες ανοχές πριν επιχειρήσεις την αγορά και μετατροπή;

Φτάσαμε τις... ... σελίδες!

October Evening, Robinson Jeffers, 1926 Male-throated under the shallow sea-fog Moaned a ship's horn quivering the shorelong granite. Coyotes toward the valley made answer, Their little wolf-pads in the dead grass by the stream Wet with the young season's first rain, Their jagged wail trespassing among the steep stars. What stars? Aldebaran under the dove-leash Pleiades. I thought, in an hour Orion will be risen, Be glad for summer is dead and the sky Turns over to darkness, good storms, few guests, glad rivers.

Voyage à travers l'impossible, Georges Méliès, 1904

Le Reve D'un Astronome, La lune à un mètre, Georges Méliès, 1898

Le Voyage dans la Lune, Georges Méliès, 1902 Απ' ευθείας από την δεύτερη σελίδα, επίκαιρο και εκπληκτικό. Και φυσικά, μην χάσετε τον κουρδιστό Hugo...

Αν το κάνεις μέσα στο σπίτι, μετά την είσοδο του Barlow κοίταξε στην οροφή ή τους τοίχους του σπιτιού για την διαθλασμένη δέσμη Laser (θα είναι κάπως ασθενής λόγω διάχυσης, άρα κλείσε τα έντονα φώτα). Αν την δεις γύρνα τις βίδες του πρωτεύοντος μέχρι να εξαφανισθεί από την οροφή. Θα βρίσκεται πια στην οθόνη του Laser Colimator. Κοίταξε εκεί προσεκτικά (δώσε χρόνο στους οφθαλμούς να προσαρμοστούν) και προσπάθησε να αναγνωρίσεις το σκοτεινό νεφέλωμα της κυκλικής περιμέτρου του κέντρου του κατόπτρου. Η αντίθεση μπορεί να είναι χαμηλή ανάλογα με το laser που έχεις (το Saxon είχε έντονη, το Hotech χαμηλή). Αν αναγνωρίσεις τον σκοτεινό δακτύλιο φέρε τον περιμετρικά του κέντρου του στόχου, bullseye δηλαδή. Κομπλέ. Ήταν υποσχόμενη η νύκτα σήμερα αλλά έχει κάτι βρωμοσύννεφα. Αν φύγουν σφυρίξτε. (off topic).

Νομίζω πως έχω άλλο ένα Kydex. Θα το δοκιμάσω. Το Kydex είναι λίγο γυαλιστερό. Οι αστρομανιακοί (ο Τάσος δηλαδή) μπορούν να το επενδύσουν με FPI Protostar. Telrad από ΗΠΑ http://www.optcorp.com/productList.aspx?mid=75&uid=105-166-167 Από Ευρώπη http://www.astroshop.eu/m,Telrad Και από Ψωροκώσταινα http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=search Με τα μεταφορικά σχεδόν το ίδιο θα βγει και θα περιμένεις. Μπορείς να βρεις και μεταχειρισμένο ίσως.

On the Road to Carina, Babak Tafreshi, 2012 Για να πάρουμε μιαν ιδέα περί του τι σημαίνει Atacama APOD 18/02/12

Για τον Telrad που λέγαμε, θα μπορούσα να τον τοποθετήσω με βίδες ώστε να μπορεί να αφαιρεθεί η βάση. Στην πόλη χωρίς Telrad και με φωτασπίδα, στην εξοχή με Telrad. Βέβαια θα μείνουν οι οπές, αλλά μπορώ να τις κλείνω με 2 κοντές βίδες. Το έχει κάνει κανείς;

Δεν στήνουμε ένα μαγαζάκι εμείς; Ολοκληρωμένα πακέτα: Knobs, καλύμματα, φακοβαστοί, φωτοχιτώνια, φωτασπίδες, dollies, λαβές, καπάκια, βάσεις ερευνητών, βιδάκια, τόσα πράγματα που χρειάζονται.

Τι λες Τάσο για μια θήκη Hyperion από δερματίνη; Αν όμως έχει σκόνη μέσα μπορεί να το γδάρει, έτσι; Όπως και τα πουγκιά από το ουΐσκυ. Κακή ιδέα.

BΟΡΕΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Σταύρος Χίος, 2012

πμ

Νάτη η δοκιμή παιδιά: http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=2729 Κακώς απέκλεισε τον Baader φυσικά (μου είπε πως το τηλεσκόπιό του είναι γρήγορο, αλλά έβαλε έναν Konig μέσα ) καθώς είχε πιθανότητες απ' ότι φαίνεται. Νικητές; ES68 24 από τα ευρύστερνα και ZAO από τα ανορεξικά. 24mm-to-26mm_Eyepiece_Comparison_v01-24-2012.pdf

Βρες το κατάλληλο Allen και βγάλε πρώτα μία βίδα. Βάλε ένα Bob's. Προχώρα με την δεύτερη και μετά με την τρίτη. Αν τις βγάλεις όλες μαζί πες Adios στον καθρέπτη.

Πάνο! Έχει βίδες Allen μέσα!

Τάσο, αυτό είναι. Θήκη CD. Μόνο που ποτέ δεν αγόραζα τόσα πολλά μαζεμένα -από το πρώτο Archos και τον πρώτο φορητό WD Caviar τα έκοψα εντελώς μάλιστα. Έχω 50ρι και δεν κάνει, χρειάζεται 100ρι. Προσοχή! Πρώτα αφαιρούμε το κάλυμμα β'οντος και μετά το καπάκι, ώστε να μην πέσει στο α'ον. Φίλε Johny, οι ίντσες δεν έχουν σημασία. Τι 8'', τι 10'', τι 12'', τι 14'', τι 16'': η διαφορά είναι μεταξύ των Flextube και όλων των υπολοίπων. Ότι ισχύει για τα 12ρια ισχύει και για το δικό σου, με μικρές τροποποιήσεις στα μεγέθη.

Συμβουλή από καλό και έμπειρο τεχνοκράτη ερασιτέχνη αστρονόμο: Ζητάς από τον οδοντίατρο να τον ακτινοβολήσει (τον μύκη) με το πιστόι σκλήρυνσης πάστας σφραγισμάτων. Καλό;

Ο 14ρης μοιάζει εκπληκτικά με τον 20ρη, σε σχεδίαση, διαστάσεις, eye relief. Υποθέτω πως έτσι θα είναι.

Portrait of the Milky Way Galaxy, Jon Lomberg, 2011

Astronomical Bodies, Michael Burton & Dr. Terence Kee, University of Leeds, 2010 Τέχνη; Επιστήμη; Διαβάστε και κρίνετε. ASTRONOMICAL BODIES - Synopsis When considering the origins of life we face a dilemma. All essential chemicals to start life existed on early Earth except a suitable form of phosphorus. We consume phosphate in food and drink, we mine phosphate rock from the ground to use as a fertiliser in food production. Phosphate is an essential structural material in biology found in the cell membrane, bone and teeth. It is found in ATP, the energy molecule of the body and is a main component of RNA and DNA. It passes through our body everyday, is found in our urine and accumulates into kidney stones. However, Earth’s native phosphate was largely insoluble and un-reactive to kick-start life. So before life subsequently evolved to use this resource, what came before and how did this chemical get into biology? Dr Terence Kee and his research team at Leeds University propose a reactive form of phosphorus arrived during the bombardment period of Earth in meteorites. These extraterrestrial chemicals called phosphonates and phosphinates, although related to phosphate are more soluble and chemically reactive. Water and lightening could have unlocked this vital phosphorus to enable pre-biotic life. These proposed origins of life place our existence not in planetary isolation but as a natural element of a bio-friendly universe. They redefine us as astro-biological products and reveal the universe as incubating life. As a potentially common distribution mechanism of chemicals through meteorites, could we help facilitate the natural colonisation of space with life? In reaction to the importance of phosphorus in the origins of life on Earth, the design proposes the recovery of phosphate from our bodies in urine to create meteorites to distribute biological chemicals to hospitable celestial bodies like Europa. Then over to life to self-assemble, evolve and spread. The universe began with a Big Bang, or so it is thought. In these early beginnings, molecules gathered into ever greater complexity and dust condensed into matter to form glaxaies, stars and planets amongst other astronomical bodies. Earth is a speck in a vast ocean of astrological features. In its infancy, Earth was a very different place. With very little atmosphere, its surface was bathed in UV rays from our young sun. It's surface was largely covered by vast oceans. Volcanos spewed toxic chemicals into the atmosphere. Electric storms and daily bombardment from meteorites and comets made the conditions even more turbulent. So how did life emerge in these conditions to shape Earth into the place we call home? On this early Earth all molecules required to create life were present, all except one. There wasn't a suitable form of phosphorus reactive enough to interact with other molecules to build life. Especially as phosphates can be found everywhere in biology. However, here on early Earth phosphorus was believed to be locked-up in minerials and rock - not reactive enough to help kick-start life. I teamed up with Dr Terence Kee and his team based at the University of Leeds, on their research for the origins of life on Earth and search for a suitable form of phosphate. LIFE AND THE UNIVERSE How did chemistry become biology without all the key components in the soup of life? Dr Kee and team proposes that meteorites brought reactive and soluble species of phosphorus to early Earth in a special meteorites called Schreibersite meteorites. These are iron-based rocks containing phosphonates and phosphinates - reactive forms of phosphorus formed in outer space. Could this extraterrestrial chemical have kick-started life? If so, how does this change our perception of how we originated? With other proposed areas of space capable to sustain life, could meteorites have seeded life-promoting chemicals elsewhere too? Might we not be alone? In our own solar system, the areas astrobiologists believe life could exist or potentially exist is expanding. Beyond the earlier proposals such as subterranean Mars within the haitational zone*, new regions of space are being suggested. These include Europa, the ice moon of Jupiter and more recently Titan, a moon of Saturn that expels great geysers of water into space. And these are just in our solar system... NASA's Kepler Mission aims to search beyond our solar system for Earth-like planets that could be habitable by life. The mission began in February 2010 and has already made some tantilising discoveries, with countless more Earth-like planets on the horizon. If there could be many more habitable planets and meteorites are seeding chemicals throughout the Universe, could it be likely that life does exist elsewhere? Habitational Zone - is the optimum region of space for life to exist: neither too far away or too close to the sun on planets neither too big or too small . Exemplified by Earth's conditions. NEW ORIGINS & NEW BELIEFS "There is no doubt that in the near future we shall have the capability to seed other planets with life." John Gribbin, Astrophysicist. Astronomical Bodies investigates two possible impacts that the origins of life research might have on the way we redefine ourselves and how we might relate differently with our environment and our planetary position in the wider unvierse. P-selves Phosphorus is an extremly valuable resource with life promoting properties. By understanding this how might we acknowledge and re-evaluate our current connection with this chemical? We excrete phosphorus from our body in urine, it accumulates as a main component of kidney stones inside us. How can we capture this phosphorus to use it as an important resource? We have long known that Phosphates are a limiting factor in biological systems - we exploit this by applying it on the soil as a fertiliser for plants. Life thrives when it is present. Astronomical Bodies redesigns our relationship with urination and this daily act to continue the chemical's cycle back into space. An apron with front chambers recovers the phosphate from the body through crystallisation from urine. The phosphate is used as a structural component to build a meteorite containing all chemicals necessary for seeding life on other planets. Then over to chemistry to build gradual molecular complexity until finally life emerges