kkokkolis

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Και το πρωτότυπο του Explore Scientific 100 μοιρών 30mm, 3''!!! Δεν μένει καμμία αμφιβολία για το που κατασκευάζονται νομίζω, έ;

Και ένα Erfle 100mm 70 μοιρών, δίπλα σε έναν Nagler T4. Πραγματικό φινιστρίνι. Μπορείς νομίζω να δείς με τα δύο μάτια από μέσα, βγάζοντας τους διοφθαλμίους στην σύνταξη.

Ορίστε και ένα Siebert Observatory Elite 80mm 4'', δίπλα σε έναν Pentax XW 40mm για σύγκριση και πάνω στο Cas 60'' του Mount Wilson Οbservatory.

Photopic Sky Survey, Nick Risinger, 2011 Τι είναι αυτό; Η αστροφωτογραφία. Έχω μείνει άναυδος. Σύνδεσμος στο Σύμπαν της Τέχνης: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=159894#159894 Σελίδα 349. Απλώς ενημερώνω και εδώ επειδή δεν πρέπει να την χάσει κανείς. Η ιστοσελίδα του αστροφωτογράφου: http://skysurvey.org/ Διαδραστική έκδοση της φωτογραφίας (δείτε σε πλήρη οθόνη) http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html Η αστροφωτογραφία (αυξομείωση με την ροδέλα του ποντικού) http://media.skysurvey.org/openzoom.html

Photopic Sky Survey, Nick Risinger, 2011 Η Αστροφωτογραφία! Η ιστοσελίδα του αστροφωτογράφου: http://skysurvey.org/ Διαδραστική έκδοση της φωτογραφίας (δείτε σε πλήρη οθόνη) http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html Η αστροφωτογραφία (αυξομείωση με την ροδέλα του ποντικού) http://media.skysurvey.org/openzoom.html Μην τυχόν και δεν το δείτε ΟΛΟΙ! This stunning 360 degree panorama of the night sky was stitched together from 37,000 images by a first-time astrophotographer. Nick Risinger, a 28-year-old native of Seattle, trekked more than 60,000 miles around the western United States and South Africa to create the largest-ever true-color image of the stellar sphere. The final result is an interactive, zoomable sky map showing the full Milky Way and the stars, planets, galaxies and nebulae around it. "The genesis of this was to educate and enlighten people about the natural beauty that is hidden, but surrounds us," Risinger said. The project began in March 2010, when Risinger and his brother took a suite of six professional-grade astronomical cameras to the desert in Nevada. By June, Risinger had quit his job as a marketing director for a countertop company to seek the darkest skies he could find. Every night, Risinger and his father set up the cameras on a tripod that rotates with Earth. The cameras automatically took between 20 and 70 exposures each night in three different-color wavelengths. Previous professional sky surveys (including the Digitized Sky Survey of the 1980s, which is the source for the World Wide Telescope and Google Sky) shot only in red and blue. Including a third color filter gives the new survey a more real feeling, Risinger said. "I wanted to create something that was a true representation of how we could see it, if it were 3,000 times brighter," he said. ‘I wanted to create something that was a true representation of how we could see it, if it were 3,000 times brighter.’ Risinger sought out dry, dark places far from light-polluting civilization. Most of the northern half of the sky was shot from deserts in Arizona, Texas and northern California, although Risinger had one clear, frigid night in Colorado. "It was January and we were hanging out in Telluride waiting for the weather to clear in Arizona or Texas," he said. "Finally we realized the weather was hopeless down south, but it was perfectly clear where we were." They drove an hour away, set up near a frozen lake, and sat in their car with the heat off for 12 hours as the temperature outside dropped to minus 6 degrees Fahrenheit. "I would have loved to turn the car on for heat, but I was afraid the exhaust would condense on the equipment and make a shutter freeze or ice up the lenses," Risinger said. "Certainly it was the coldest I’ve ever been, but I’ve still got all 10 toes and fingers." The southern hemisphere was captured in two trips to South Africa, not far from the site of the 11-meter Southern African Large Telescope. While there, Risinger and his father stayed with a sheep farmer who also watched the skies with his own amateur telescope. Back in Seattle, Risinger used a combination of standard and customized astrophotography software to subtract noise from the cameras, stack the three colors on top of each other, link each picture to a spot on the sky and stitch the whole thing together. He taught himself most of the techniques using online tutorials. Risinger plans to sell poster-sized prints of the image from his website and is looking for someone to buy his cameras, but otherwise has no plans to make money from his efforts. He wants to make the panorama available to museums and planetariums, or modify it for a classroom tool. "When Hubble shoots something, it’s a very small piece of the larger puzzle. The purpose of this project is to show the big puzzle," he said. "It’s the forest-for-the-trees kind of concept. Astronomers spend a lot of their time looking at small bugs on the bark. This is more appreciating the forest." ΠΗΓΗ: Wired Science Risinger sets up his cameras in Colorado.

Σκύψε και δέστο μια πράσινη επιγραφή που έχει είναι ελαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις πόσο έχει; μόνο φράγκα 140, αφού το θέλεις πάρτο. Επωλήθη και ο Nagler στον Αλέξη. Σας ευχαριστώ και εύχομαι να αξιοποιηθούν στο έπακρο.

http://www.youtube.com/watch?v=SCE98guaH5A Astronomy, Garage Inc., Metallica, 1998 Σύνθεση και πρώτη εκτέλεση: Blue Oyster Cult, 1974 The clock strikes twelve and moondrops burst Out at you from their hiding place? Like acid and oil on a madman's face His reasons tend to fly away Like lesser birds on the four winds, yeah Like silver scrapes in May Now the sands become a crust And most of you have gone away... Yea, gone away Ah, come Susie dear, let's take a walk Just out there upon the beach I know you'll soon be married And you'll want to know where winds come from Well, it's never said at all On the map that Carrie reads Behind the clock back there you know At the four winds bar, mm, yeah Yeah Hey! Hey! Hey! Hey! Four winds at the four winds bar Two doors locked, ten windows barred One door left to take you in The other one just mirrors it Hey! Hey! Yeah! Hey! Yeah! Hey! Ooh, in hellish glare and inference The other one's a duplicate The queenly flux, eternal light Or the light that never warms Yes, the light that never, never warms Yes, the light that never, never warms Never warms, never warms The clock strikes twelve and moondrops burst Out at you from their hiding place? Miss Carrie nurse and Susie dear Would find themselves at four winds bar It's the nexus of the crisis And the origin of storms Just the place to hopelessly Encounter time and then came me Hey! Hey! Hey! Hey! Call me Desdenova, eternal light These gravely digs of mine Will surely prove a sight And don't forget my dog, fixed and consequent Astronomy - a star Astronomy - a star Astronomy (astronomy) - a star, yeah Astronomy - a star Astronomy

Καλώς ήλθες Θανάση.

Ναι. Στα σκοτάδια οι μεγάλες κόρες εξόδου είναι χάρμα οφθαλμών. Εξ' άλλου, όταν δεν βρίσκεσαι σε σκοτάδι ο οφθαλμός σου ουδέποτε μυδρίει τόσο ώστε να επιτύχει κόρη εισόδου της τάξης των 5-7 χιλιοστομέτρων. Έχεις 1-4mm και είσαι επαρκώς καλυμμένος, ιδίως αν το Plossl σου είναι καλής ποιότητας. Μπορείς να δοκιμάσεις τον ES11 με barlow 2x (ο 14 που είχα τα πήγαινε μια χαρά με barlow) αλλά και να πάρεις έναν φακό 36mm περίπου για να πας μέχρι τα 6mm στο μέλλον. Η ES θα κυκλοφορήσει προσοφθαλμίους 68 μοιρών γεμισμένους με άζωτο, στα 40, 34, 28, 24, 20 και 16mm. Πρόκειται προφανώς για μια νέα σειρά αν κρίνουμε από τα μεγέθη και όχι απλή ενσάρκωση των Q70 όπως το 25mm που έχεις και τα 20, 15 και 10 που έχω εγώ (από Agena).

Δεν είναι ακριβώς ιδανική, μάλλον προτεινόμενη. Και δεν είναι ανελαστική, αλλά περισσότερο μια ζώνη προτίμησης. Πχ, για DSO με EP 5mm ο ουρανός δεν είναι πολύ μαύρος και, αν και το κοντράστ δεν θα αλλάξει μειώνοντας το EP μπορεί να βλέπεις το αντικείμενο μπροστά σε ένα ομορφότερο υπόβαθρο. Αλλά δεν είναι σώνει και καλά 2mm, είναι 3.5-1.5mm ανάλογα με τις συνθήκες. Σε μεγάλα όργανα, ή μεγάλη φωτορρύπανση, ακόμη και στα 2mm ο ουρανός φωτεινός θα είναι. Στους πλανήτες αναγκαστικά θα πας παρακάτω και για να έχεις μεγαλύτερη μεγέθυνση αλλά και επειδή η φωτεινότητά τους το επιτρέπει. Υπάρχει όμως ένα κατώτατο όριο, μεταξύ 0.9 και 0.5mm. Όταν έχεις μεγάλο exit pupil ο αστιγματισμός μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα. Όταν έχεις μικρό μπορεί να χαλάσει όλη η εικόνα από ένα floater (σημαδάκι μέσα στο υαλοειδές του οφθαλμού).

Πράγματι ήταν ένας και μοναδικός. Ουδέποτε μπήκε σε οποιοδήποτε καλούπι, άφησε την μέγιστη ελευθερία ερμηνείας των έργων του (που μάλλον έκρυβε παρά προωθούσε) και ουδέποτε αποκάλεσε εαυτόν καλλιτέχνη ή μουσικό αλλά γυμνοπαιδιστή και φωνομετρικό. Ένας άνθρωπος από άλλο κόσμο. Erik Satie, Ramon Casas i Carbó, 1891 Ελαιογραφία

http://www.youtube.com/watch?v=ZsFvmfMa03E&feature=related La Lune, futuramaXXXX, 2009 avec Gnossienne No 1, Erik Satie, 1893

Δεν το δατηρούν. Αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα αλλά λογω της κλιμακας των αποστάσεων δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό στο μάτι. Συμπυκνώνονται και απλώνονται ταυτόχρονα, όμως μήνες ή έτη φωτός μπορεί να αντιστοιχούν σε μια μεταβολή 1 arcsec ή και λιγότερο. Οι μεταβολές τους τροποποιούνται επίσης από την βαρύτητα του ίδιου του νεφελώματος, είτε ενός κεντρικού (πρωτο) αστέρα ή αστρικού καταλοίπου.

Σου δίνω άλλη μια ευκαιρία να το ξανασκεφτείς 1-2 ωρίτσες...

Αλέξη, είναι 10mm, μεταξύ του 15mm και του 9mm Plossl που αγόρασες. Από μια άνετη απόσταση 15mm βλέπεις περίπου 40-50 μοίρες του πεδίου. για τις υπόλοιπες πρέπει να πλησιάσεις. Γι' αυτό εγώ το χρησιμοποιώ για πλανητική κυρίως. Όμως είναι εντυπωσιακά καλές οι εικόνες και το field stop πεντακάθαρο. Στα νεφελώματα η λεπτομέρεια απερίγραπτη. Είναι επίσης μικρό και ελαφρύ. Και φθηνό (για Nagler). Και ιστορικό. Αλλά γι' αυτό το άτιμο το eye relief είμαι πρόθυμος να χρησιμοποιήσω ένα Nagler T4 μισού κιλού + Barlow, οπότε πιθανολογώ πως και τα δικά σου μάτια θα ζοριστούν, όπως σε είχα προειδοποιήσει για τους Plossl. Αν όμως τα βγάζεις πέρα με τον 9mm Plossl θα εκτιμήσεις πόσο καλύτερο, ανετότερο και περισσόττερο ευρύπεδο είναι το 7mm T1. Στο Nexstar 6SE τα 215x που δίνει είναι οριακά τις περισσότερες νύκτες (εξαιρετικά όμως για πλανήτες). Εμένα μου δίνει περίπου 240x λόγω 2'' διαγωνίου και κάτι παραπάνω με τον τροχό φίλτρων. Αν δεν πωληθεί δεν θα στενοχωρηθώ, πρέπει όμως να κάνω χώρο στην βαλίτσα για κάτι που περιμένω

Ο Nagler 7mm T1 Made in Japan, αρίστης καταστάσεως, είναι ακόμη διαθέσιμος σε τιμή 140 ευρώ.

Ξύνεις πληγές τώρα, αλλά ας είναι, θυσιαζόμαστε για την επιστήμη!

Ο Explore Scientific 14mm πετάει για Κορφού. Εύχομαι να το ευχαριστηθείς Μιχαήλ. Ο Nagler 7mm T1 είναι ακόμη διαθέσιμος.

Αρκετές φορές κατά την αναζήτηση έργων τέχνης συναντώ προβλήματα από την διφορούμενη έννοια της λέξης "άστρο". Εφήμερες τηλεπερσόνες. άνυδρες γλάστρες, ρηχοκαμπυλόγραμμες αοιδοί, πάσης λογής διάττοντες αυτοπροτείνονται ως σφετεριστές της λάμψης του Σείριου, του Λαμπαδία, του Αρκτούρου. Συνήθως προσπερνώ, αυτήν όμως την φορά νιώθω την ανάγκη να κάνω μια εξαίρεση. Όσοι δεν το έχετε ακούσει ακούστε το και οι υπόλοιποι νοσταλγήστε ελεύθερα: Stars, R. J. Dio, Hear N' Aid, 1985 Ronnie James Dio (Dio): Who cries for the children? I do Dave Meniketti (Y&T): Some time in the night When you're feeling the cold Ronnie James Dio: Take a look at the sky above you Rob Halford (Judas Priest): Those are faces in the light If the story were told Ronnie James Dio: They are calling you, calling you Yeah We are magic in the night Kevin DuBrow (Quiet Riot): We are shadow, we are light Dave Meniketti: We are forever you and I Chorus (vocal lead: Rob Halford): We're stars We're stars Eric Bloom (Blue Oyster Cult): We can be strong We are fire and stone Paul Shortino (Quiet Riot, Rough Cutt): And we all want to touch a rainbow Geoff Tate (Queensryche): But singers and songs Will never change it alone We are calling you, calling you Don Dokken (Dokken): We're the beating of a heart The beginning we're the start Paul Shortino: Forever we will shine Yeah Chorus (vocal leads: Paul Shortino, Don Dokken, Ronnie James Dio, Geoff Tate): We're stars We're stars We're stars We're stars Guitar solos: 1st solo: Craig Goldie/Eddie Ojeda 2nd solo: Vivian Campbell/Brad Gillis 3rd solo: Neal Schon/George Lynch 4th solo: Yngwie Malmsteen/Vivian Campbell 5th solo: George Lynch/Carlos Cavazo 6th solo: Brad Gillis/Craig Goldie/Donald "Buck Dharma" Roeser Kevin DuBrow: We are magic in the night Rob Halford: We are shadow, we are light Geoff Tate: We are forever you and I Chorus (vocal leads: Dave Meniketti, Eric Bloom, Rob Halford) We're stars We're stars We're stars We're stars We're stars, yeah We're stars We are shadow, we are light We're stars We are magic in the night We're stars, oh yeah We're stars We're stars We are magic in the night We're stars We are shadow, we are light We're stars We're stars We're stars We're the magic We're stars We're stars We're the beating of a heart We're stars Forever we will shine We're stars We're stars We're stars We're stars

Νομίζω τελικά πως πράγματι βρίσκεσαι σε λάθος forum, καθώς όπως βλέπεις οι άνθρωποι εδώ σκέπτονται και αντιλαμβάνονται διαφορετικά από εσένα. Η πείρα από ανάλογες περιπτώσεις δείχνει πως ενδέχεται ούτε εμείς να σε πείσουμε, ούτε εσύ εμάς, αλλά ούτε και να προκληθεί κάποιο... xaoz (αν μου επιτρέπεις και καλή τη πίστη), καθώς οι ιδέες αμφοτέρων φαίνονται αδιάσειστα εδραιωμένες. Έτσι θα σου προτείνω να κάνεις την έρευνά σου ελεύθερα όπως θέλεις και να εμπιστευτείς τις πηγές που επιθυμείς, χωρίς να προκαλείς τις δικές μας εμπειρίες, γνώσεις, γνώμες, πηγές ή πεποιθήσεις και αντιστρόφως, εμείς τις δικές σου. Ας βλέπουμε το φεγγαράκι ο καθένας με τα δικά του μάτια και τον κόσμο με το μυαλό που διαθέτουμε. Δεν υπάρχει πιστεύω λόγος να προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε ο ένας στον άλλο οτιδήποτε. Ανέφελους ουρανούς ας έχουμε μόνο.

Moonstruck, Norman Jewison, 1987

Mal di luna, La Giara tema luna, Kaos, Paolo & Vittorio Taviani, Luigi Pirandello, 1984