kkokkolis

Moonbeams, Evelyn De Morgan, 1855- 1919

Rex Mars Planet Patrol Space Tank, 1952

Robot and Son, 1956

Space Academy Set, Tom Corbett, 1952

Thunderbirds, Gerry & Sylvia Anderson, 1965-1966 Αθάνατα 60's! http://www.youtube.com/watch?v=4zi8szqllPU

Muppets from Space, Columbia Pictures, 1999 Space... It's not as deep as you think!

L'Aurore boréale, Les Aspirations, William Chapman, 1904 La nuit d'hiver étend son aile diaphane Sur l'immobilité morne de la savane Qui regarde monter, dans le recueillement, La lune, à l'horizon, comme un saint-sacrement. L'azur du ciel est vif, et chaque étoile blonde Brille à travers les fûts de la forêt profonde. La rafale se tait, et les sapins glacés, Comme des spectres blancs, penchent leurs fronts lassés Sous le poids de la neige étincelant dans l'ombre. La savane s'endort dans sa majesté sombre, Pleine du saint émoi qui vient du firmament. Dans l'espace nul bruit ne trouble, un seul moment, Le transparent sommeil des gigantesques arbres Dont les troncs sous le givre ont la pâleur des marbres. Seul, le craquement sourd d'un bouleau qui se fend Sous l'invincible effort du grand froid triomphant Rompt d'instant en instant le solennel silence Du désert qui poursuit sa rêverie immense. Tout à coup, vers le nord, du vaste horizon pur Une rose lueur émerge dans l'azur, Et, fluide clavier dont les étranges touches Battent de l'aile ainsi que des oiseaux farouches, Eparpillant partout des diamants dans l'air, Elle envahit le vague océan de l'éther. Aussitôt ce clavier, zébré d'or et d'agate, Se change en un rideau dont la blancheur éclate, Dont les replis moelleux, aussi prompts que l'éclair, Ondulent follement sur le firmament clair. Quel est ce voile étrange, ou plutôt ce prodige ? C'est le panorama que l'esprit du vertige Déroule à l'infini de la mer et des cieux. Sous le souffle effréné d'un vent mystérieux, Dans un écroulement d'ombres et de lumières, Le voile se déchire, et de larges rivières De perles et d'onyx roulent dans le ciel bleu, Et leurs flots, tout hachés de volutes de feu, S'écrasent et, trouant les archipels d'opale, Déferlent par-dessus une montagne pâle De nuages pareils à des vaisseaux ancrés Dans les immensités des golfes éthérés, Et puis, rejaillissant sur des vapeurs compactes, Inondent l'horizon de roses cataractes. Le voile en un clin d'oeil se reforme plus beau, Lové comme un serpent, flottant comme un drapeau. Plus rapide cent fois qu'un jet pyrotechnique, Il fait en pétillant un sabbat fantastique, Et met en mouvement des milliers de soleils A travers des brouillards transparents et vermeils Comme cristallisés dans la plaine éthérée. Quelquefois on dirait une écharpe nacrée Qu'un groupe de houris secouerait en volant Dans l'incommensurable espace étincelant ; Tantôt on le prendrait pour le réseau de toiles Que Prométhée étend pour saisir les étoiles, Ou pour le tablier sans bornes dans lequel Les anges vanneraient des roses sur le ciel. Et la forêt regarde, enivrée, éblouie. Se dérouler au loin cette scène inouïe ; Et l'orignal, le mufle en avant, tout tremblant, Les quatre pieds cloués sur un mamelon blanc, L'oeil grand ouvert, au bord de la savane claire, Fixe depuis longtemps l'auréole polaire Poudroyant de ses feux le céleste plafond, Et son extase fauve en deux larmes se fond.

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Space, Time and Rockets, Rheta Randolf, Catherine Barry, 1952

Και το πρωτότυπο του Explore Scientific 100 μοιρών 30mm, 3''!!! Δεν μένει καμμία αμφιβολία για το που κατασκευάζονται νομίζω, έ;

Και ένα Erfle 100mm 70 μοιρών, δίπλα σε έναν Nagler T4. Πραγματικό φινιστρίνι. Μπορείς νομίζω να δείς με τα δύο μάτια από μέσα, βγάζοντας τους διοφθαλμίους στην σύνταξη.

Ορίστε και ένα Siebert Observatory Elite 80mm 4'', δίπλα σε έναν Pentax XW 40mm για σύγκριση και πάνω στο Cas 60'' του Mount Wilson Οbservatory.

Photopic Sky Survey, Nick Risinger, 2011 Τι είναι αυτό; Η αστροφωτογραφία. Έχω μείνει άναυδος. Σύνδεσμος στο Σύμπαν της Τέχνης: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=159894#159894 Σελίδα 349. Απλώς ενημερώνω και εδώ επειδή δεν πρέπει να την χάσει κανείς. Η ιστοσελίδα του αστροφωτογράφου: http://skysurvey.org/ Διαδραστική έκδοση της φωτογραφίας (δείτε σε πλήρη οθόνη) http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html Η αστροφωτογραφία (αυξομείωση με την ροδέλα του ποντικού) http://media.skysurvey.org/openzoom.html

Photopic Sky Survey, Nick Risinger, 2011 Η Αστροφωτογραφία! Η ιστοσελίδα του αστροφωτογράφου: http://skysurvey.org/ Διαδραστική έκδοση της φωτογραφίας (δείτε σε πλήρη οθόνη) http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html Η αστροφωτογραφία (αυξομείωση με την ροδέλα του ποντικού) http://media.skysurvey.org/openzoom.html Μην τυχόν και δεν το δείτε ΟΛΟΙ! This stunning 360 degree panorama of the night sky was stitched together from 37,000 images by a first-time astrophotographer. Nick Risinger, a 28-year-old native of Seattle, trekked more than 60,000 miles around the western United States and South Africa to create the largest-ever true-color image of the stellar sphere. The final result is an interactive, zoomable sky map showing the full Milky Way and the stars, planets, galaxies and nebulae around it. "The genesis of this was to educate and enlighten people about the natural beauty that is hidden, but surrounds us," Risinger said. The project began in March 2010, when Risinger and his brother took a suite of six professional-grade astronomical cameras to the desert in Nevada. By June, Risinger had quit his job as a marketing director for a countertop company to seek the darkest skies he could find. Every night, Risinger and his father set up the cameras on a tripod that rotates with Earth. The cameras automatically took between 20 and 70 exposures each night in three different-color wavelengths. Previous professional sky surveys (including the Digitized Sky Survey of the 1980s, which is the source for the World Wide Telescope and Google Sky) shot only in red and blue. Including a third color filter gives the new survey a more real feeling, Risinger said. "I wanted to create something that was a true representation of how we could see it, if it were 3,000 times brighter," he said. ‘I wanted to create something that was a true representation of how we could see it, if it were 3,000 times brighter.’ Risinger sought out dry, dark places far from light-polluting civilization. Most of the northern half of the sky was shot from deserts in Arizona, Texas and northern California, although Risinger had one clear, frigid night in Colorado. "It was January and we were hanging out in Telluride waiting for the weather to clear in Arizona or Texas," he said. "Finally we realized the weather was hopeless down south, but it was perfectly clear where we were." They drove an hour away, set up near a frozen lake, and sat in their car with the heat off for 12 hours as the temperature outside dropped to minus 6 degrees Fahrenheit. "I would have loved to turn the car on for heat, but I was afraid the exhaust would condense on the equipment and make a shutter freeze or ice up the lenses," Risinger said. "Certainly it was the coldest I’ve ever been, but I’ve still got all 10 toes and fingers." The southern hemisphere was captured in two trips to South Africa, not far from the site of the 11-meter Southern African Large Telescope. While there, Risinger and his father stayed with a sheep farmer who also watched the skies with his own amateur telescope. Back in Seattle, Risinger used a combination of standard and customized astrophotography software to subtract noise from the cameras, stack the three colors on top of each other, link each picture to a spot on the sky and stitch the whole thing together. He taught himself most of the techniques using online tutorials. Risinger plans to sell poster-sized prints of the image from his website and is looking for someone to buy his cameras, but otherwise has no plans to make money from his efforts. He wants to make the panorama available to museums and planetariums, or modify it for a classroom tool. "When Hubble shoots something, it’s a very small piece of the larger puzzle. The purpose of this project is to show the big puzzle," he said. "It’s the forest-for-the-trees kind of concept. Astronomers spend a lot of their time looking at small bugs on the bark. This is more appreciating the forest." ΠΗΓΗ: Wired Science Risinger sets up his cameras in Colorado.

Σκύψε και δέστο μια πράσινη επιγραφή που έχει είναι ελαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις πόσο έχει; μόνο φράγκα 140, αφού το θέλεις πάρτο. Επωλήθη και ο Nagler στον Αλέξη. Σας ευχαριστώ και εύχομαι να αξιοποιηθούν στο έπακρο.

http://www.youtube.com/watch?v=SCE98guaH5A Astronomy, Garage Inc., Metallica, 1998 Σύνθεση και πρώτη εκτέλεση: Blue Oyster Cult, 1974 The clock strikes twelve and moondrops burst Out at you from their hiding place? Like acid and oil on a madman's face His reasons tend to fly away Like lesser birds on the four winds, yeah Like silver scrapes in May Now the sands become a crust And most of you have gone away... Yea, gone away Ah, come Susie dear, let's take a walk Just out there upon the beach I know you'll soon be married And you'll want to know where winds come from Well, it's never said at all On the map that Carrie reads Behind the clock back there you know At the four winds bar, mm, yeah Yeah Hey! Hey! Hey! Hey! Four winds at the four winds bar Two doors locked, ten windows barred One door left to take you in The other one just mirrors it Hey! Hey! Yeah! Hey! Yeah! Hey! Ooh, in hellish glare and inference The other one's a duplicate The queenly flux, eternal light Or the light that never warms Yes, the light that never, never warms Yes, the light that never, never warms Never warms, never warms The clock strikes twelve and moondrops burst Out at you from their hiding place? Miss Carrie nurse and Susie dear Would find themselves at four winds bar It's the nexus of the crisis And the origin of storms Just the place to hopelessly Encounter time and then came me Hey! Hey! Hey! Hey! Call me Desdenova, eternal light These gravely digs of mine Will surely prove a sight And don't forget my dog, fixed and consequent Astronomy - a star Astronomy - a star Astronomy (astronomy) - a star, yeah Astronomy - a star Astronomy

Καλώς ήλθες Θανάση.

Ναι. Στα σκοτάδια οι μεγάλες κόρες εξόδου είναι χάρμα οφθαλμών. Εξ' άλλου, όταν δεν βρίσκεσαι σε σκοτάδι ο οφθαλμός σου ουδέποτε μυδρίει τόσο ώστε να επιτύχει κόρη εισόδου της τάξης των 5-7 χιλιοστομέτρων. Έχεις 1-4mm και είσαι επαρκώς καλυμμένος, ιδίως αν το Plossl σου είναι καλής ποιότητας. Μπορείς να δοκιμάσεις τον ES11 με barlow 2x (ο 14 που είχα τα πήγαινε μια χαρά με barlow) αλλά και να πάρεις έναν φακό 36mm περίπου για να πας μέχρι τα 6mm στο μέλλον. Η ES θα κυκλοφορήσει προσοφθαλμίους 68 μοιρών γεμισμένους με άζωτο, στα 40, 34, 28, 24, 20 και 16mm. Πρόκειται προφανώς για μια νέα σειρά αν κρίνουμε από τα μεγέθη και όχι απλή ενσάρκωση των Q70 όπως το 25mm που έχεις και τα 20, 15 και 10 που έχω εγώ (από Agena).

Δεν είναι ακριβώς ιδανική, μάλλον προτεινόμενη. Και δεν είναι ανελαστική, αλλά περισσότερο μια ζώνη προτίμησης. Πχ, για DSO με EP 5mm ο ουρανός δεν είναι πολύ μαύρος και, αν και το κοντράστ δεν θα αλλάξει μειώνοντας το EP μπορεί να βλέπεις το αντικείμενο μπροστά σε ένα ομορφότερο υπόβαθρο. Αλλά δεν είναι σώνει και καλά 2mm, είναι 3.5-1.5mm ανάλογα με τις συνθήκες. Σε μεγάλα όργανα, ή μεγάλη φωτορρύπανση, ακόμη και στα 2mm ο ουρανός φωτεινός θα είναι. Στους πλανήτες αναγκαστικά θα πας παρακάτω και για να έχεις μεγαλύτερη μεγέθυνση αλλά και επειδή η φωτεινότητά τους το επιτρέπει. Υπάρχει όμως ένα κατώτατο όριο, μεταξύ 0.9 και 0.5mm. Όταν έχεις μεγάλο exit pupil ο αστιγματισμός μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα. Όταν έχεις μικρό μπορεί να χαλάσει όλη η εικόνα από ένα floater (σημαδάκι μέσα στο υαλοειδές του οφθαλμού).

Πράγματι ήταν ένας και μοναδικός. Ουδέποτε μπήκε σε οποιοδήποτε καλούπι, άφησε την μέγιστη ελευθερία ερμηνείας των έργων του (που μάλλον έκρυβε παρά προωθούσε) και ουδέποτε αποκάλεσε εαυτόν καλλιτέχνη ή μουσικό αλλά γυμνοπαιδιστή και φωνομετρικό. Ένας άνθρωπος από άλλο κόσμο. Erik Satie, Ramon Casas i Carbó, 1891 Ελαιογραφία

http://www.youtube.com/watch?v=ZsFvmfMa03E&feature=related La Lune, futuramaXXXX, 2009 avec Gnossienne No 1, Erik Satie, 1893

Δεν το δατηρούν. Αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα αλλά λογω της κλιμακας των αποστάσεων δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό στο μάτι. Συμπυκνώνονται και απλώνονται ταυτόχρονα, όμως μήνες ή έτη φωτός μπορεί να αντιστοιχούν σε μια μεταβολή 1 arcsec ή και λιγότερο. Οι μεταβολές τους τροποποιούνται επίσης από την βαρύτητα του ίδιου του νεφελώματος, είτε ενός κεντρικού (πρωτο) αστέρα ή αστρικού καταλοίπου.