kkokkolis

Blink-a-Gear Robot, Taiyo, Ιαπωνία, 1969

Στην πραγματικότητα τα ραβδία είναι περισσότερα από τα κωνία, περί τα 12- 14*10 στην εβδόμη σε όλον τον αμφιβληστροειδή, έναντι 6-7*10 στην έκτη συγκεντρωμένα σε μια περιοχή, την ωχρά κηλίδα, το sweet spot της όρασης. Η διαφορά στην αντίληψη του φωτός οφείλεται στις διαφορετικές χημικές ιδιότητες της ροδοψίνης (ραβδία) έναντι της ιωδοψίνης (κωνία). Το χρωματικό μας σύστημα είναι RGB.

Αν μπορούσαμε θα έκαναν χαρακίρι οι αστροφωτογράφοι. Να ξοδεύουν ένα cargo χρήματα και εμείς να έχουμε ψυχεδέλεια με ψίχουλα; Στο σκοτάδι έχουμε κάποια ευαισθησία στο γκριζοπρασινολαδί, ποικιλία Αμφίσσης. Τα υπόλοιπα χρώματα είναι αόρατα στα ραβδία. Τα κωνία που αντιλαμβάνονται τα 3 βασικά χρώματα (RGB) δεν ερεθίζονται επαρκώς σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Αν θες να πειραματιστείς, πάρε την πλέον παρδαλή φωτογραφία του Hubble, τύπωσέ την, κράτα την μπροστά σου το βράδυ με κλειστά φώτα, τραβηγμένες κουρτίνες, καμμία πηγή φωτός στο δωμάτιο. Περίμενε μισή ώρα: τι χρώματα βλέπεις;

Απορώ πώς δεν έχει πουληθεί ακόμη το προσοφθάλμιο αυτό (και σε αυτή την τιμή). Είναι εξαιρετικό και δεν κάνω διαφήμιση. Αφού δεν είναι και τόσο γνωστό και δεν δίνετε επαρκή στοιχεία, πως να γίνει ελκυστικό; Να πώ εγώ δυο πράγματα; Meade 18mm 4000 SWA. Made in Japan (τα 5000 είναι made in China). Πεδίο 67 μοιρών. Είναι κλώνος του παλαιού TeleVue Wide-Field (πρόγονος του Panoptic). Ορίστε και μια συγκριτική δοκιμή: http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=274

Constellations, D’Aulaire’s Book of Greek Myths, Ingri and Edgar Parin d'Aulaire, Doubleday, 1962

Under the Stars, Shellie Mitchell, 2007 Ύφασμα σε ξύλο

Sleeping under the Stars, Shellie Mitchell, 2007 Patchwork

Αν μιλάς για το Dob 8 και τα δύο κάνουν. Αν θες να δεις νεφελώματα (εκπομπής, πλανητικά) το ΟΙΙΙ. Αν θες να το βάλεις για να σκοτεινιάσει ο ουρανός σε περιοχή με φωτορρύπανση, χωρίς όμως να χαθούν τα αστέρια, για περισσότερο γενική χρήση, το UHC-S.

Πολύ καλό. Ο -συνάδελφος- Amadeus έχει μεταδοτικότητα. Αυτός με έμαθε να φωτογραφίζω (όχι τα άστρα, αυτό δεν θέλω να το μάθω).

τι διαφορα εχει με το ΟΙΙ ?? Όπως βλέπεις στα διαγράμματα, από το ΟΙΙΙ περνά μια στενή ζώνη του φάσματος και μόνο, 490-520nm. Από το UHC-s περισσότερες ζώνες (άρα τα αστέρια δεν σκιάζονται πολύ). Το ΟΙΙΙ είναι για νεφελώματα που δεν φαίνονται αλλιώς, ή είναι πολύ αχνά. Το UHC-s αποκλείει ορισμένες ακτινοβολίες, όπως από φώτα Νατρίου και βελτιώνει την αντίθεση σε περισσότερα αντικείμενα, αλλά όχι τόσο πολύ. Το OIII είναι καταλληλότερο για μεγαλύτερα τηλεσκόπια, αλλά αυτό είναι σχετικό.

Under The Stars, House of falling leaves, William Stanley Braithwaite, 1908 I take my soul in my hand, I give it, a bounding ball (Over Love's sea and land), For you to toss and let fall At command. Dear, as we sit here together ­- Silence and alternate speech, Dreams that are loose from the tether, Stars in an infinite reach Of dark ether : Over and under and through Silence and stars and the dreams, How my emotions pursue, With a still passion that teems Full of you. O what can the stars desire, And what can the night fulfil, Of a thousand thoughts on fire That burns on my soul's high hill Like a pyre. Does the flame leap upward, Where God feels ­- and heat makes human, Pity, in His heart ­- a snare To win worship for a woman Unaware ? If He made all Time for this, O beloved, shall we not dare To crown His dream with a kiss, While each new-born star makes fair Night's abyss ?

Αν μιλάς για το Dob 8'' f/6, το ιδανικό είναι ευρυγώνιο 12mm. (11-13). Σου δίνει 100x (και DSO's, και πλανήτες, σκέτο ή με Barlow2x- 3x ή Powermate 2.5x=200-250-300x), exit pupil ακριβώς 2mm (για DSO's) και αν είναι SWA 68 μοιρών 0.68 μοίρες πεδίο, αν είναι UWA 82 μοιρών 0.82 μοίρες. Χωράει η πανσέληνος, ο ήλιος και η συντριπτική πλειοψηφία των αντικειμένων. Nagler 12T4, 13 ή 11 Τ6, Pentax XW10 (αρκετά κοντά), UWA 11mm από Meade 5000 ή Explore Scientific ή Axiom, Vixen LVW 13mm ή Baader Hyperion 13 ή 10mm. Ο 12Τ4 τυγχάνει ο ιδανικότερος.

Για ποιό SCT μιλάς; Ένα C11 σου δίνει 50x με FR 0.63x & Panoptic 35, ή το ίδιο χωρίς μειωτή με Plossl 55mm. Ίσως με φακούς >25-30mm γίνει εμφανής η κεντρική παρεμπόδιση στην παρατήρηση, ιδίως την ημέρα. Τα C6-C8 δεν χρειάζονται FR. Η εικόνα με FR είναι εξαιρετική στα C4 & C6, έχω ακούσει το ίδιο και για το C8. Στο C9.25 & C11 συχνά βάζουν ένα ED80-102 ή ένα αχρωματικό piggyback για τις χαμηλές μεγεθύνσεις.

Αν ήταν τρέλλα θα το σεβόμασταν (εμείς, οι δημοσιογράφοι δεν σέβονται τίποτε). Παιχνίδι δημοσιότητας. Και η ιδέα πως μπορεί να ανήκει σε ένα βραχύβιο ον ένα κομμάτι γης το οποίο η φύση διαμορφώνει επί εκατομμύρια χρόνια, που κάποτε το ξέβρασαν τα ηφαίστεια και θα το καταπιεί αύριο το στόμα της Αφρικής για να το λιώσει το στομάχι του πλανήτη μας, δεν είναι ανόητη μόνο με την νομικοπολιτική έννοια, είναι ωστόσο πέραν του ανόητου με κάθε άλλη. Εμείς ανήκουμε στην Γη, όχι εκείνη σε εμάς. Όταν μας χωνεύει το έδαφος και επιστρέφει τα μόριά μας στην ανακύκλωση το αποδεικνύει.

Το εξωφρενικό είναι πως η Meade δεν λέει τίποτε γι’ αυτό, αντιθέτως στο εγχειρίδιο του προϊόντος παρουσιάζει την διατομή ενός κλασσικού μακρύτερου νευτωνίου. Αυτό όπως καταλαβαίνετε επιπλέκει την συντήρηση του DS130. Πώς να συντηρήσεις κάτι το οποίο αποτελείται από εξαρτήματα που δεν γνωρίζεις πως υπάρχουν. Θα ήθελα να συγκρίνουμε αυτό το “καταδιοπτρικό» DS130 με το SW130 κάποια νύκτα.

Δεν έχασες τίποτε. Απλώς το Meade DS 2130 έχει ένα "κρυφό" οπτικό στοιχείο, ένα Barlow δηλαδή το οποίο περίπου διπλασιάζει την εστιακή απόσταση. Επειδή είναι κρυφό (υπάρχει λόγος γι' αυτό) δεν γνωρίζουμε ακριβή στοιχεία, από τα στοιχεία που αναφέρεις μάλλον πρόκειται για έναν Barlow 2x επί ενός κατόπτρου περίπου f/3.35. Γιατί το κάνουν αυτό; Προκύπτει ένα βραχύσωμο Νευτώνιο, ελκυστικό σε όσους θα ήθελαν ένα SCT αλλά δεν μπορούν να το πάρουν. Η πρακτική είναι γνωστή από παλαιότερα, διαδεδομένη με τα κάτοπτρα των 114mm τα οποία πια αντικαθίστανται από τα 130mm. Μάλιστα ένα Tanzutsu 114 είχε και γυαλί μπροστά για να ομοιάζει με κατοδιοπτρικό! Άλλος λόγος; Ένα φθηνό κάτοπτρο κάτω από f/4 χαρακτηρίζεται από πολλές οπτικές ανωμαλίες, έχει δε μεγάλη κεντρική παρεμπόδιση εκ των πραγμάτων. Επίσης είναι κατάλληλο μόνο για widefield λόγω μικρού εστιακού λόγου. Τοποθετώντας τον Barlow μεγαλώνει η εστιακή ώστε ο χρήστης να βλέπει και τους πλανήτες και καλύπτονται ορισμένα οπτικά προβλήματα από τα άκρα του κατόπτρου ιδίως. Ποιό είναι το πρόβλημα; Ο Barlow αυτός είναι χαμηλής ποιότητας, αχρωματικός και επιδεινώνει την δίοδο φωτός, προσθέτοντας τις δικές του ανωμαλίες. Δεν αφαιρείται ώστε να τοποθετήσεις έναν καλύτερο δικό σου. Όταν βάλεις δικό σου Barlow τότε έχεις 2 εν σειρά, αν μάλιστα ο φακός είναι ένα μοντέρνο SWA ή UWA έχεις 3 εν σειρά. Αν θολώσει από υγρασία ή μαζέψει σκόνη είναι δύσκολο να το καθαρίσεις. Γενικά αυτά τα τηλεσκόπια αναφέρονται σαν μέτρια για τους λόγους αυτούς, σε αντίθεση με ένα κανονικό 130mm όπως το SW130 το οποίο χρησιμοποιεί την τεχνική Flextube για να βραχυνθεί χωρίς να θυσιάζει την ποιότητα εικόνας.

Vostok 2, L.Cherkashyn, 2010

Η παραδοξότητα αυτού του παραδείγματος με οδηγεί στον αναλογισμό πως, κάθε αξίωση για ιδιοκτησία οποιουδήποτε υλοτεμαχίου επί του ηλιακού συστήματος και πέραν αυτού, είναι ωσαύτως αβάσιμη και παράλογη. Εσάς;

Ευχαριστώ. Μεγάλη μου τιμή και ένεση κινήτρου για την -μακρά- συνέχεια.

Sea Of Grey, John E. Kaufmann, 2008

Κραυγή, Edvard Munch, 1893 Ίσως γιατί ο ουρανός τους δεν είναι πάντοτε έναστρος.

Λογότυπο INSAP II, Ignat Konstantinov, 1999 Το λογότυπο Αστρονομικού Συνεδρίου στην Μάλτα, στο οποίο ο ουρανός του Βικεντίου στολίζει τους τοπικούς μεγάλιθους, καταδεικνύει πως ο πίνακας αυτός είναι ο Παρθενώνας του έναστρου ουρανού. Σχεδόν όλοι προτιμούν να τον αντιγράψουν παρά να εικάσουν τον δικό τους.

STS 130, Rise of the cupola, NASA, 2010 Στην απέλπιδα προσπάθεια της NASA να αναβιώσει το ένδοξο παρελθόν και να δεσμεύσει χρηματοδότηση, οι αστροναύτες εγκαταλείπουν την παρωχημένη εικόνα του Υπερανθρώπου και προσπαθούν να μετατραπούν σε Pop Idols.

Πύργος Telefonica, Santiago Calatrava, Βαρκελώνη, 1992 Ο πύργος των 136m του Ολυμπιακού πάρκου Montjuic λειτουργεί σαν ένα τεράστιο ηλιακό ρολόι.

Unfold, Brenna Vaughan, 2009