kkokkolis

Κιάλια 40x203, Luciano Jorge Ricci, Macau, 2008

Pentax XW, Ιαπωνία

Sun & Moon Tattoo, Tim Baxley

O Sköll και ο Hati κυνηγούν τον Sól και την Máni, John Charles Dollman, 1909 Στους μύθους των Βορείων, οι λύκοι Sköll και Hati κυνηγούν τα άρματα του Ηλίου και της Σελήνης. Ο μύθος καταλήγει με επιτυχία των θηρευτών!

The Sun & the Moon, Neil Hague, 1993-94 Εικονογράφηση ανέκδοτου παιδικού βιβλίου

Τεκτονικά σύμβολα, Melrose Lodge, 1755

Ήλιος και Σελήνη, Χρονικό της Νυρεμβέργης, Hartmann Schedel, 1440-1514 Η αντιληπτή ισοτιμία μεγέθους των δύο σημαντικότερων ουρανίων σωμάτων για τον άνθρωπο είναι εμφανής στις περισσότερες απεικονίσεις ήδη από την αρχαιότητα.

Hideaway, Inga Nielsen, 2006 Η θαυμάσια αυτή εικόνα κυκλοφορεί παντού στο διαδίκτυο (αναζητήστε Sun Moon North Pole) σαν φωτογραφία. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε με το πρόγραμμα Terragen™ και δεν θα μπορούσε να είναι αυθεντική, καθώς ήλιος και σελήνη έχουν το ίδιο περίπου φαινομενικό μέγεθος όταν παρατηρούνται από οπουδήποτε στην Γή, ακόμη και στον Βόρειο Πόλο. APOD 20/06/06

Το φίλτρο της σελήνης δεν είναι το καλύτερο, καθώς θα παρατηρήσεις πως έχει μεγάλη "κορνίζα" (στενεύει το field stop) και δεν είναι ουδέτερο όπως έπρεπε, αλλά πράσινο. Αν έχεις γυαλιά ηλίου και τα φορέσεις θα έχεις παρόμοιο αποτέλεσμα τζάμπα. Επίσης δεν υπάρχει κίνδυνος κοιτάζοντας την σελήνη. Απλά κάνεις απότομη μύση και πονάει λίγο το μάτι, αφήνοντας αρνητικό μετείκασμα (δηλαδή ακόμη και αν κλείσεις το μάτι βλέπεις για αρκετή ώρα το "αρνητικό" της σελήνης. Την σελήνη πάντοτε να την βλέπεις τελευταία, επειδή χαλάει την προσαρμογή. Αν σώνει και καλά θέλεις φίλτρο πάρε το (είναι φθηνό) αν και πολύ καλύτερα είναι τα Baader Moon & Skyglow http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1279 ή το πολωτικό φίλτρο της Celestron http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=814 . Νομίζω το Baader για γενική χρήση είναι ότι πρέπει, το άλλο είναι πιο χρήσιμο αν παρατηρείς την σελήνη το απόγευμα, πριν δύσει ο ήλιος, όταν βρίσκεται στην Ανατολή σε σημείο όπου το φως είναι πολωμένο. Για DeepSky τώρα, οι επιλογές είναι το OIII όπως αυτό: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=932 και διάφορα UHC: όπως αυτό http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=929 . Επειδή έχεις μόνο 5΄΄ προτιμότερο το UHC γιατί το ΟΙΙΙ θα σκοτεινιάζει πολύ τα αστέρια. Όχι πως δεν θα είναι αποτελεσματικό αν κεντράρεις το νεφέλωμα (προσοχή, όχι γαλαξίες). Με τα πλανητικά μην ασχοληθείς ακόμη. Αν κάποιος είναι εξειδικευμένος παρατηρητής πλανητών και γνωρίζει τι ακριβώς θέλει να δει, τότε θα πάρει ένα. Εγώ κυρίως στον Άρη όταν είχε αντίθεση είδα διαφορά, δεν είναι για κάθε ημέρα. Σου έβαλα συνδέσμους από το Πλανητάριο, αλλά η καλύτερη εταιρία θεωρείται η Lumicon. Όμως πιστεύω πως για το DS130 δεν πρέπει να επενδύσεις σε ιδιαίτερα ακριβά αξεσουάρ. Μάθε πάνω του και κατόπιν θα γνωρίζεις τι σου χρειάζεται.

Από τις έως τώρα απαντήσεις επιβεβαιώνεται ο βασικός σκελετός: Κοντά στα 30, κοντά στα 20, κοντά στα 10 και κάτι 6-8, σπανιότερα 5. Οι κάτοχοι των C11 φυσικά έχουν μια μετατόπιση προς τις μεγαλύτερες εστιακές (40-56), ενώ τα 5ρια φαντάζομαι, πέρα από νύκτες με εξαίρετο seeing θα χρησιμοποιούνται περισσότερο στα κοντά και μεσαία διοπτρικά και οι ορθοσκοπικοί τρυπώνουν εδώ και κει. Δηλαδή 3-4 φακοί + μερικοί ορθοσκοπικοί (νομίζω ο 6 είναι το best seller, αλλά και οι μεγαλύτεροι έχουν θέση στα C9.25-C11). Μου αρέσει να μπαίνουν τα πράγματα σε μια τάξη.

Καλημέρα. Το ερώτημα αυτό το είδα σήμερα στο Cloudy Nights και συμπτωματικά με απασχολεί και εμένα το τελευταίο διάστημα λόγω αλλαγών στην προσωπική μου συλλογή. Η αλήθεια είναι πως όταν η παρατήρηση δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (συνθήκες πόλης δηλαδή), συλλαμβάνω τον εαυτό μου να ασχολείται περισσότερο με αλλαγές και συγκρίσεις προσοφθαλμίων και λιγότερο με αυτό που βλέπω. Όταν οι συνθήκες είναι καλές (εξοχή) συμβαίνει το αντίθετο, ξεχνώ να αλλάξω φακό και μένω με έναν φακό που με ικανοποιεί πολλή ώρα, έως ότου διαπιστώσω πως το αντικείμενο δεν χωράει στο πεδίο ή, αντιθέτως, είναι ιδιαίτερα μικρό- φυσικά όταν ο φακός είναι ο Baader Hyperion Zoom, όλα αυτά ρυθμίζονται εν ριπή οφθαλμού. Είχα θέσει στο πρόσφατο παρελθόν και ένα ερώτημα για το αν προτιμάτε μεμονωμένους προσοφθαλμίους ή πλήρεις σειρές. Το συμπέρασμά μου είναι πως οι προτιμήσεις μοιράζονται, αλλά όταν αγοράζει κάποιος φθηνούς προσοφθαλμίους (πχ τυπικούς Plossl) είναι αρκετά εύκολο να αποκτήσει μια πλήρη σειρά, όταν περνά σε κάπως ακριβότερους (πχ Baader Hyperions ή Baader Genuine Ortho) διαλέγει συχνά και πάλι μια σειρά αλλά όχι κατ’ ανάγκην πλήρη, εγώ ας πούμε δεν αγόρασα όλους τους Hyperions καθώς δεν είχα ανάγκη όλα τα εστιακά μήκη (λόγω Zoom και FTR) και επέλεξα 5+1, από τους Agena τους 3 των 1.25΄, από τους BGO 2 και ίσως άλλους 1-2. Όταν όμως θέλεις να αποκτήσεις τα ακριβά Premium λίγοι έχουν την δυνατότητα να επενδύσουν σε μια ολοκληρωμένη σειρά, οπότε η επιλογή λίγων καλών κομματιών είναι επιβεβλημένη. Το ερώτημα λοιπόν είναι πόσα και ποιας εστιακής μπορεί να είναι αυτά τα premium κομμάτια, όταν πρόκειται για ένα μέσο τηλεσκόπιο 1000-2000mm εστιακής; Για τα δικά μου τηλεσκόπια των 1325 και 1500mm (και αυτό στο οποίο στοχεύω 1500 έχει) σκέφτομαι πως μια αφαιρετική συλλογή περιλαμβάνει τουλάχιστον: 1. Χαμηλής μεγέθυνσης φακό, exit pupil όχι μεγαλύτερο του 6 σε f/5 Νευτώνιο. Αυτήν την στιγμή έχω το Hyperion Aspheric 31mm 2. Ερευνητικό φακό, κοντά στο 2mm exit pupil σε f/10, ο σημαντικότερος φακός σε SCT. Αυτήν την στιγμή έχω το Nagler 22mm T4 3. Μέσης μεγέθυνσης φακό, κοντά στο 2mm exit pupil σε f/5 και 1mm σε f/10, ο φακός με τον οποίο παρατηρούνται διάφορα Deep Sky αντικείμενα αλλά και οι πλανήτες αρχίζουν να αποκτούν ενδιαφέρον. Αυτήν την στιγμή έχω το Nagler 12mm T4 4. Υψηλής μεγέθυνσης: εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς 1mm διαφορά μπορεί να σημαίνει βήμα 50x ή και παραπάνω. Ευτυχώς υπάρχει ένα κάτω όριο (κοντά στα 0.5mm exit pupil). Από την άλλη το γενικά χαμηλότερο κόστος αυτών των φακών, αλλά και το μικρότερο μέγεθος- βάρος επιτρέπει να μην είναι μόνο ένας, ενώ ακόμη και ένας Barlow ή Powermate μπορεί να καλύψει όταν χρησιμοποιηθεί με τον 3. Έχω ένα μείγμα Radian 8, BGO 9 & 6, Nagler 7. Ένα premium UWA με καλό eye relief κοντά στα 7mm (δεν υπάρχει δυστυχώς Τ4, αλλά υπάρχει ο Ethos) μπορεί να καλύψει. Αυτά είναι. Η χρήση τηλεσκοπίων f/5 και f/10 περιπλέκει λίγο τα πράγματα (ένα 5mm χρειάζεται στο f/5 αλλά περισσεύει στο f/10), αλλά μπορείς να καταλήξεις σε 4 Premium, συμπληρώνοντας τα κενά ιδίως προς τα κάτω με Barlow- ορθοσκοπικούς που δεν κοστίζουν ακριβά. Αυτά είναι. Εσείς πόσους φακούς χρησιμοποιείτε σε μια τυπική παρατήρηση; Φθάνουν 4 καλοί φακοί (χονδρικά των περίπου 30, 20, 10 και έως 5mm) για την πλειονότητα των παρατηρήσεων σε ένα μέσο τηλεσκόπιο 1000-2000mm (με τις εστιακές των φακών να κυλίονται προς τα πάνω ή προς τα κάτω για τα υπόλοιπα τηλεσκόπια);

NASA Finds Water on Mars, Patrick Corrigan, 2008

Kinder Έκλειψη, Τηλέμαχος Αθανασιάδης, 2010

Water On Mars, Ellen Roper, 2005 APOD 01/01/05

Δεν είναι κάτι σπουδαίο σαν μαστοριά, πρόκειται όμως για μία βολική λύση. Είναι γνωστή η προτίμηση της Televue σε ένα σύστημα διπλής κάνης που χαρακτηρίζει ορισμένα προσοφθάλμια, πχ Nagler 12 T4, Panoptic 22, Ethos 13 και κάτω. Είναι αρκετά εκνευριστικό (αυτές οι βιδούλες ασφάλισης είναι εύκολο να χαθούν) και για όποιους χρήστες επιθυμούν να το αποφύγουν, υπάρχει η δυνατότητα προμήθειας ενός προσαρμογέα TeleVue EBX-2120 (φωτογραφία) που επιτρέπει να χρησιμοποιούνται άνετα σε εστιαστές 2΄΄ και –κυρίως- να δέχονται φίλτρα 2΄΄. Αν δεν το έχετε και δεν μπορείτε να το βρείτε εύκολα (υποθέτοντας πως το χρειάζεστε) την ίδια ακριβώς δουλειά κάνει το Baader Fine Tune Ring 28mm, το οποίο κοστίζει λιγότερο από τα μισά χρήματα και υπάρχει και στην Ελληνική αγορά. Το δοκίμασα αλλά φωτογραφία δεν έβγαλα, μπορείτε να καταλάβετε όμως γιατί μιλώ από τις εικόνες που ακολουθούν. Τώρα ο 22 και ο 12 Τ4 μπορούν να εναλλάσσονται στο διαγώνιο σαν ίσοι και με άνεση, χωρίς φόβο η εσωτερική κάνη να χτυπήσει το κάτοπτρο (δεν ισχύει αυτό στα Νευτώνια, αλλά για ορισμένους διαγωνίους υπάρχει φόβος). Πρέπει να λειτουργεί το ίδιο και με τους Ethos σας.

Stargazing from the Spires, Louisa Stoppard, Thomas Lewton, Bang!, Oxford Science Magazine, 2010

Stargazing Globe, Αγνώστου

Star Gazing, Melissa Egan, 2003 Λάδι και ακρυλικό σε καμβά

To the Moon, John Brainard, 1796-1828 Bless thy bright face ! though often blessed before By raving maniac and by pensive fool ; One would say something more-- but who as yet, When looking at thee in the deep blue sky, Could tell the poorest thought that struck his heart ? Yet all have tried, and all have tried in vain. At thee, poor planet, is the first attempt That the young rhymster ventures. And the sigh The boyish lover heaves, is at the Moon. Bards, who -- ere Milton sung or Shakspeare played The dirge of sorrow, or the song of love, Bards, who had higher soared than Fesole, Knew better of the Moon. 'T was there they found Vain thoughts, lost hopes, and fancy's happy dreams, And all sweet sounds, such as have fled afar From waking discords, and from daylight jars. There Ariosto puts the widow's weeds When she, new wedded, smiles abroad again, And there the sad maid's innocence -- 't is there That broken vows and empty promises, All good intentions, with no answering deed To anchor them on the substantial earth, Are shrewdly packed. -- And could he think that thou, So bright, so pure of aspect, so serene, Art the mere storehouse of our faults and crimes ? I'd rather think as puling rhymsters think, O; love-sick maidens fancy -- Yea, prefer The dairy notion that thou art but cheese, Green cheese -- than thus misdoubt thy honest face.

Poor Pluto Θα επαναλάβουμε αυτό το αριστούργημα για λόγους αρτιότητος.

Size Matters!

Michael Moore

Ταφόπλακα

Πλούτων Ζητιάνος

Asteroid