kkokkolis

Space Chess Set, Mingo

Forbidden Planet, 1957

Space Chess, Αγνώστου 3D Graphics

Supernova, Leta Krähenbühl, Liechtenstein, IYA 2009 Γραμματόσημο

Milky Way with Sagittarius, Sheila Szabototh, ΗΠΑ Ελαιογραφία σε καμβά

Moon & Venus over Portland, Mark Seibold, ΗΠΑ

C3PO & R2D2, Star Wars, George Lucas, 1977

Pueblo moon, Bernard Goodman

Astronomy, Joe Bergeron, 2005

Hubble Space Telescope, Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti, Palazzo Loredan, Ιταλία, 2010 APOD 13/10/10

Sir William Keith Murray και διοπτρικό τηλεσκόπιο, 1858

Εγκρίνεται από την πλειοψηφία. Αν μπορείς και 10ρι ακόμη καλύτερα, αλλα μόνο μέχρι εκεί που μπορείς, ne plus ultra. Πάνω απ' όλα διασκέδασέ το και ίσως σε μερικούς μήνες θα μπορείς και συ να συγκρούεσαι στο forum τόσο επιδέξια όπως εμείς.

Συμφωνώ απόλυτα. Το καλύτερο είναι αυτό που χρησιμοποιείς περισσότερο, άρα για μένα είναι το... Astrovox! Οι εξορμήσεις είναι όντως πρόβλημα. Γι αυτό αν δεν αποδείξω στον εαυτό μου πως θα μπορώ να πηγαίνω κάποια στιγμή σε μερικές (μετράω ήδη 1+1) δεν θα προχωρήσω. Για το μπαλκόνι και τον κήπο στο εξοχικό έχω ήδη αρκετά και όλα είναι πολύ καλά, άντε το 6 να γίνει κάποτε 8, και το Achro να γίνει ED. Οπότε μέχρι τότε είναι ωραίο να επιθυμώ κάτι και να το πραγματεύομαι. Άλλωστε το επιθυμείν ηδύτερον του έχειν. Το φλερτ υπερτερεί του γάμου, εκτός αν στον γάμο συνεχίσεις να φλερτάρεις. Κατά προτίμηση με την γυναίκα σου βεβαίως.

Κώστα, ούτε το ένα είναι ούτε το άλλο. Για να είναι σεβαστή μία άποψη, θα πρέπει να αποδίδει τον αναλογούντα σεβασμό και στην άλλη, πράγμα που δεν γίνεται και τόσο συχνά πιά. Όσον αφορά το "σωστότατο" και πάλι θα διαφωνήσω! Διότι (and I quote) "Ούτε είναι υποχρεωτικό να θέλεις να θεωρείσαι ερασιτέχνης αστρονόμος. Μπορεί απλά να θέλεις (ή να πρέπει) να διασκεδάσεις για να μην αρρωστήσεις από την πολύ δουλειά. "! Το είπες πολύ ωραία για να αυτοαναιρείσαι. Δεν αυτοαναιρούμαι, ή τουλάχιστον δεν το εννοούσα έτσι. Εννοώ σεβαστό σαν άποψη και σωστότατο με την έννοια πως για το Nexstar ζητώ βοήθεια από όσους έχουν και αγαπούν το Nexstar (Cloudy Nights Nexstar Forum), για το δυνάμει Dob από όσους έχουν και αγαπούν ένα Dob (υπάρχουν πολλοί εδώ κατά σύμπτωση ) και πάει λέγοντας. Πρέπει και εμείς να μάθουμε να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας και στα λεμόνια να αντιπαρατάσουμε πορτοκάλια και μανταρίνια, κουρδιστά και ξεκούρδιστα, όπως μας κάνει γούστο. Ο ουρανός είναι μεγάλος και μας χωράει όλους.

Efxar1sto, σε χιλιοefxar1sto! Μιά Stanley FatMax XL Extreme ήδη δέχεται επιθέσεις από το αναιδές μου βλέμμα και τα ανερυθρίαστα χάδια μου. Τι μανούλι είναι αυτό! Αν το πουλούσαν σαν Delsey ή Samsonite θα έκανε άνετα 150 ευρώ. Το Σαββατοκύριακο θα επιδοθώ σε δοκιμές τακτοποίησης: βγάλε αυτό να βάλεις εκείνο, ετούτο από εδώ, ά τι ωραία που χωράει και πάλι από την αρχή. Φυσικά θα πάρω και δεύτερη, μην σου πω και τρίτη, πολλά πράγματα μαζεύτηκαν και το μεγάλο δεν το πήραμε ακόμη, τι θ' απογίνει; Ξανά efxar1sto, efxar1sto!

Abîme, La légende des siècles, Victor Hugo, 1802-1885 L'Homme Je suis l'esprit, vivant au sein des choses mortes. Je sais forger les clefs quand on ferme les portes ; Je fais vers le désert reculer le lion ; Je m'appelle Bacchus, Noé, Deucalion ; Je m'appelle Shakspeare, Annibal, César, Dante ; Je suis le conquérant; je tiens l'épée ardente, Et j'entre, épouvantant l'ombre que je poursuis, Dans toutes les terreurs et dans toutes les nuits. Je suis Platon, je vois; je suis Newton, je trouve. Du hibou je fais naître Athène, et de la louve Rome ; et l'aigle m'a dit : - Toi, marche le premier ! J'ai Christ dans mon sépulcre et Job sur mon fumier. Je vis ! dans mes deux mains je porte en équilibre L'âme et la chair; je suis l'homme enfin, maître et libre. Je suis l'antique Adam ! j'aime, je sais, je sens ; J'ai pris l'arbre de vie entre mes points puissants ; Joyeux, je le secoue au-dessus de ma tête, Et, comme si j'étais le vent de la tempête, J'agite ses rameaux d'oranges d'or chargés, Et je crie : - Accourez, peuples! prenez, mangez ! Et je fais sur leurs fronts tomber toutes les pommes ; Car, science, pour moi, pour mes fils, pour les hommes Ta sève à flots descend des cieux pleins de bonté, Car la Vie est ton fruit, racine Eternité ! Et tout germe, et tout croît, et, fournaise agrandie, Comme en une forêt court le rouge incendie, Le beau Progrès vermeil, l'oeil sur l'azur fixé, Marche, et tout en marchant dévore le passé. Je veux, tout obéit, la matière inflexible Cède ; je suis égal presque au grand Invisible ; Coteaux, je fais le vin comme lui fait le miel ; Je lâche comme lui des globes dans le ciel ; Je me fais un palais de ce qui fut ma geôle ; J'attache un fil vivant d'un pôle à l'autre pôle ; Je fais voler l'esprit sur l'aile de l'éclair ; Je tends l'arc de Nemrod, le divin arc de fer, Et la flèche qui siffle et la flèche qui vole Et que j'envoie au bout du monde, est ma parole. Je fais causer le Rhin, le Gange et l'Orégon Comme trois voyageurs dans le même wagon. La distance n'est plus. Du vieux géant Espace J'ai fait un nain. Je vais, et, devant mon audace, Les noirs titans jaloux lèvent leur front flétri ; Prométhée, au Caucase enchaîné, pousse un cri, Tout étonné de voir Franklin voler la foudre ; Fulton, qu'un Jupiter eût mis jadis en poudre, Monte Léviathan et traverse la mer ; Galvani, calme, étreint la mort au rire amer ; Volta prend dans ses mains le glaive de l'archange Et le dissout ; le monde à ma voix tremble et change ; Caïn meurt, l'avenir ressemble au jeune Abel ; Je reconquiers Eden et j'achève Babel. Rien sans moi. La nature ébauche; je termine. Terre, je suis ton roi. La Terre Tu n'est que ma vermine. Le sommeil, lourd besoin, la fièvre, feu subtil, Le ventre abject, la faim, la soif, l'estomac vil, T'accablent, noir passant, d'infirmités sans nombre, Et, vieux, tu n'est qu'un spectre, et mort, tu n'est qu'une ombre. Tu t'en vas dans la cendre ! Et moi je reste au jour ; J'ai toujours le printemps, l'aube, les fleurs, l'amour ; Je suis plus jeune après des millions d'années. J'emplis d'instincts rêveurs les bêtes étonnées. Du gland je tire un chêne et le fruit du pépin. Je me verse, urne sombre, au brin d'herbe, au sapin, Au cep d'où sort la grappe, aux blés qui font les gerbes. Se tenant par la main, comme des soeurs superbes, Sur ma face où s'épand l'ombre, où le rayon luit, Les douze heures du jour, les douze heures de nuit Dansent incessamment une ronde sacrée. Je suis source et chaos; j'ensevelis, je crée. Quand le matin naquit dans l'azur, j'étais là. Vésuve est mon usine, et ma forge est l'Hékla ; Je rougis de l'Etna les hautes cheminées. En remuant Cuzco, j'émeus les Pyrénées. J'ai pour esclave un astre; alors que vient le soir Sur un de mes côtés jetant un voile noir, J'ai ma lampe, le lune au front humain m'éclaire ; Et si quelque assassin, dans un bois séculaire, Vers l'ombre la plus sûre et le plus âpre lieu S'enfuit, je le poursuis de ce masque de feu. Je peuple l'air, la flamme et l'onde; et mon haleine Fait comme l'oiseau-mouche éclore la baleine ; Comme je fais le ver, j'enfante les typhons. Globe vivant, je suis vêtu des flots profonds, Des forêts et des monts ainsi que d'une armure. Saturne Qu'est-ce que cette voix chétive qui murmure ? Terre, à quoi bon tourner dans ton champ si borné, Grain de sable, d'un grain de cendre accompagné ? Moi dans l'immense azur je trace un cercle énorme, L'espace avec terreur voit ma beauté difforme ; Mon anneau, qui des nuits empourpre la pâleur, Comme les boules d'or que croise le jongleur Lance, mêle et retient sept lunes colossales. Le soleil Silence au fond des cieux, planètes, mes vassales ! Paix! Je suis le pasteur, vous êtes le bétail. Comme deux chars de front passent sous un portail, Dans mon moindre volcan Saturne avec la Terre Entreraient sans toucher aux parois du cratère. Chaos! je suis la loi. Fange! je suis le feu. Contemplez-moi ! Je suis la vie et le milieu, Le Soleil, l'éternel orage de lumière. Sirius J'entends parler l'atome. Allons, Soleil, poussière, Tais-toi ! Tais-toi, fantôme, espèce de clarté ! Pâtres dont le troupeau fuit dans l'immensité, Globes obscurs, je suis moins hautain que vous n'êtes. Te voilà-t-il pas fier, ô gardeur des planètes, Pour sept ou huit moutons que tu pais dans l'azur ! Moi, j'emporte en mon orbe auguste, vaste et pur, Mille sphères de feu dont la moindre a cent lunes. Le sais-tu seulement, larve qui m'importunes ? Que me sert de briller auprès de ce néant ? L'astre nain ne voit pas même l'astre géant. Aldebaran Sirius dort ; je vis ! C'est à peine s'il bouge. J'ai trois soleils, l'un blanc, l'autre vert, l'autre rouge ; Centre d'un tourbillon de monde effrénés, Ils tournent, d'une chaîne invisible enchaînés, Si vite, qu'on croit voir passer une flamme ivre, Et que la foudre a dit : Je renonce à les suivre ! Arcturus Moi, j'ai quatre soleils tournants, quadruple enfer, Et leurs quatre rayons ne font qu'un seul éclair. La comète Place à l'oiseau comète, effroi des nuits profondes ! Je passe. Frissonnez! Chacun de vous, ô mondes, O soleils ! n'est pour moi qu'un grain de sénevé ! Septentrion Un bras mystérieux me tient toujours levé ; Je suis le chandelier à sept branches du pôle. Comme des fantassins le glaive sur l'épaule, Mes feux veillent au bord du vide où tout finit ; Les univers semés du nadir au zénith, Sous tous les équateurs et sous tous les tropiques, Disent entre eux : - On voit la pointe de leurs piques ; Ce sont les noirs gardiens du pôle monstrueux. -- L'éther ténébreux, plein de globes tortueux, Ne sait pas qui je suis, et dans la nuit vermeille Il me guette, pendant que moi, clarté, je veille. Il me voit m'avancer, moi l'immense éclaireur, Se dresse, et, frémissant, écoute avec horreur S'il n'entend pas marcher mes chevaux invisibles. Il me jette des noms sauvages et terribles, Et voit en moi la bête errante dans les cieux. Or nous sommes le nord, les lumières, les yeux, Sept yeux vivants, ayant des soleils pour prunelles, Les éternels flambeaux des ombres éternelles. Je suis Septentrion qui sur vous apparaît. Sirius avec tous ses globes ne serait Pas même une étincelle en ma moindre fournaise. Entre deux de mes feux cent mondes sont à l'aise. J'habite sur la nuit les radieux sommets. Les comètes de braise elles-mêmes jamais N'oseraient effleurer des flammes de leurs queues Le chariot roulant dans les profondeurs bleues. Cet astre qui parlait je ne l'aperçois pas. Les étoiles des cieux vont et viennent là-bas, Traînant leurs sphères d'or et leurs lunes fidèles, Et, si je me mettais en marche au milieu d'elles Dans les champs de l'éther à ma splendeur soumis, Ma roue écraserait tous ces soleils fourmis ! Le zodiaque Qu'est-ce donc que ta roue à côté de la mienne ? De quelque point du ciel que ta lumière vienne, Elle se heurte à moi qui suis le cabestan De l'abîme, et qui dis aux soleils : Toi, va-t-en ! Toi, reviens. C'est ton tour. Toi, sors. Je te renvoie ! Car je n'existe pas seulement pour qu'on voie A jamais, dans l'azur farouche et flamboyant, Le Taureau, le Bélier, et le Lion fuyant Devant ce monstreux chasseur, le Sagittaire, Je plonge un seau profond dans le puit du mystère, Et je suis le rouage énorme d'où descend L'ordre invisible au fond du gouffre éblouissant. Ciel sacré, si des yeux pouvaient avoir entrée Dans ton prodige, et dans l'horreur démesurée, Peut-être, en l'engrenage où je suis, verrait-on, Comme l'Ixion noir d'un divin Phlégéthon, Quelque effrayant damné, quelque immense âme en peine, Recommençant sans cesse une ascension vaine, Et pour l'astre qui vient quittant l'astre qui fuit, Monter les échelons sinistres de la nuit ! La Voie Lactée Millions, millions, et millions d'étoiles ! Je suis, dans l'ombre affreuse et sous les sacrés voiles, La splendide forêt des constellations. C'est moi qui suis l'amas des yeux et des rayons, L'épaisseur inouïe et morne des lumières, Encor tout débordant des effluves premières, Mon éclatant abîme est votre source à tous. O les astres d'en bas, je suis si loin de vous Que mon vaste archipel de splendeurs immobiles, Que mon tas de soleils n'est, pour vos yeux débiles, Au fond du ciel, désert lugubre où meurt le bruit, Qu'un peu de cendre rouge éparse dans la nuit ! Mais, ô globes rampants et lourds, quelle épouvante Pour qui pénétrerait dans ma lueur vivante, Pour qui verrait de près mon nuage vermeil ! Chaque point est un astre et chaque astre un soleil. Autant d'astres, autant d'immensités étranges, Diverses, s'approchant des démons ou des anges, Dont les planètes font autant de nations ; Un groupe d'univers, en proie aux passions, Tourne autour de chacun de mes soleils de flammes ; Dans chaque humanité sont des coeurs et des âmes, Miroirs profonds ouverts à l'oeil universel, Dans chaque coeur l'amour, dans chaque âme le ciel ! Tout cela naît, meurt, croît, décroît, se multiplie. La lumière en regorge et l'ombre en est remplie. Dans le gouffre sous moi, de mon aube éblouis, Globes, grains de lumière au loin épanouis, Toi, zodiaque, vous, comètes éperdues, Tremblants, vous traversez les blêmes étendues, Et vos bruits sont pareils à de vagues clairons, Et j'ai plus de soleils que vous de moucherons. Mon immensité vit, radieuse et féconde. J'ignore par moments si le reste du monde, Errant dans quelque coin du morne firmament, Ne s'évanouit pas dans mon rayonnement. Les Nébuleuses À qui donc parles-tu, flocon lointain qui passes ? À peine entendons-nous ta voix dans les espaces. Nous ne te distinguons que comme un nimbe obscur Au coin le plus perdu du plus nocturne azur. Laisse-nous luire en paix, nous, blancheurs des ténèbres, Mondes spectres éclos dans les chaos funèbres, N'ayant ni pôle austral ni pôle boréal : Nous, les réalités vivant dans l'idéal, Les univers, d'où sort l'immense essaim des rêves, Dispersés dans l'éther, cet océan sans grèves Dont le flot à son bord n'est jamais revenu ; Nous les créations, îles de l'inconnu ! L'Infini L'être multiple vit dans mon unité sombre. Dieu Je n'aurais qu'à souffler, et tout serait de l'ombre.

Το C6 πρέπει να είναι στα ίδια μεγέθη, λίγο πιο κοντό. Επειδή το κατάστημα είναι ηλεκτρονικό και δεν υπάρχει περιθώριο για δοκιμές, ποιό μοντέλο είναι αυτό που προτείνεις; Ίσως πάρω δύο, ωραία θα ήταν να βόλευα και τους σωλήνες των 130 Heritage ή/και του ST 80. Στις τσεπούλες μπορούν να βολευτούν αντάπτορες, red dot finders, φθηνοί προσοφθάλμιοι, αντικραδασμικά πατάκια και άλλα ψιλοπράγματα. Κάτι ακόμη: έχεις βάλει προστατευτικό υλικό μέσα; Έχω και εγώ ένα παλαιό sleeping bag από τον στρατό, θα μπορούσαν να συνδυαστούν η λύση του Zio με την δική σου. Τώρα είδα πως πωλούνται σε αρκετά μέρη και στην Αττική. Θα πάω να δω από κοντά. http://www.stanleyworks.gr/sub_category/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%98%CE%AE%CE%BA%CE%B5%CF%82+%CE%95%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD.ctlg http://gr.stanleydealers.eu/index.php?regio=GR&address=%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%AC%CF%82

Σεβαστό και σωστότατο. Άλλωστε αυτόν τον ρόλο έχουν τα χειριστήρια, του ψηφιακού βοηθού. Τα επόμενα Synscan είμαι βέβαιος θα μιλάνε κιόλας: "I'm sorry, Dave. I'm afraid I can't do that."

Νομίζω πως διαμορφώθηκε ξεκάθαρα η άποψη. Μικρό SCT έχουμε ούτως ή άλλως και δεν αλλάζει αν δεν σπάσει και τότε μέχρι C8 το πολύ μπορώ να πάω με την ίδια βάση. Οπότε μένει για δεύτερο οικιακό και ο στόχος είναι ένα αξιοπρεπές Dob Νευτώνιο εκστρατείας, με τις σύγχρονες ευκολίες, μια που προσφέρονται πια. Να λύσουμε και το πρόβλημα των εξορμήσεων και φύγαμε. Αλλά σιγά σιγά, νέοι είμαστε ακόμη. Σας ευχαριστώ!

Βρε παιδιά, ξαναλέμε τα ίδια εδώ. Το GOTO δεν σου απαγορεύει να μάθεις τον ουρανό αν το θέλεις. Ούτε είναι υποχρεωτικό να θέλεις να θεωρείσαι ερασιτέχνης αστρονόμος. Μπορεί απλά να θέλεις (ή να πρέπει) να διασκεδάσεις για να μην αρρωστήσεις από την πολύ δουλειά. Εγώ πάντως βρίσκω την Ανδρομέδα και το Μ13 και δεν με εμπόδισε το Nexstar (με βοήθησαν βέβαια τα κιάλια και τα μη GOTO τηλεσκόπια). Και προτιμώ τον τίτλο ''αστροπαρατηρητής''. Λίγο είναι; Και πριν πάρω GPS στο αυτοκίνητο 15 χρόνια οδηγούσα με τον χάρτη και την εμπειρία (εντάξει και με τις οδηγίες του Στρατάρχη). Αλλά την ευκολία του GPS την θέλω τώρα και όταν διαπιστώνω πως μου προτείνει βλακείες ξανά χάρτης ή ρωτάω τους περαστικούς. Ό,τι βολεύει, η δουλειά μας να γίνεται. Μετά από τόσα χρόνια στα θρανία, πανεπιστήμια, ειδικότητες, συνέδρια, τόνους βιβλία ανέλιξη θα πρέπει ακόμη να αποδεικνύουμε πως δεν είμαστε βλάκες; Όχι άλλες εξετάσεις, ήμαρτον, ήρθε η ώρα των παιδιών μας να δώσουν πανελλήνιες πιά. Ο ουρανός ανήκει σε όλους. Χωρίς παρεξήγηση, έτσι;

Και αυτές οι Stanley ωραίες είναι. Τι έχεις χωρέσει μέσα; Το C4 MAK το βόλεψα σε μια τσάντα παλιάς βιντεοκάμερας. Τώρα που μίκρυναν οι κάμερες μίκρυναν και οι τσάντες. Το C6 δεν μου φαίνεται να χωράει, Ούτε ο σωλήνας του 130 Flextube.

Ευχαριστώ συντοπίτη. Με πας εκει που με συμφέρει να πάω. Newton 1 point! Άλλος;

Μια απλή ερώτηση: SCT f/10 ή Newton f/5; Παράμετροι: 1. Ίδια ακριβώς μεγαλούτσικη διάμετρος, ας πούμε 10'' ή 12'' ή 14'' 2. Αποκλειστικά και μόνο οπτική παρατήρηση (ούτε στο μέλλον αστροφωτογραφία ) 3. Παραπλήσια ποιότητα 4. Παραπλήσια τα χαρακτηριστικά της βάσης, ας πούμε πως είναι και τα δύο υψαζιμουθιακά Autotracking & GOTO (μην μου πείτε για απλό Dob ή ισημερινό παρακαλώ) 5. Αδιάφορη η διαφορά κόστους Ποιό υπερτερεί με βάση της προδιαγραφές αυτές; Ποιό θα προσφέρει ομορφότερες εικόνες από όλην την ουράνια χλωρίδα, ποιό θα δείχνει περισσότερες λεπτομέρειες και ποιό θα διευκολύνει την καθημερινότητα ως προς μεταφορά, στήσιμο, αποθήκευση, συντήρηση, χειρισμό, χρηστικότητα; Έχω ήδη διαμορφώσει μια κάποια άποψη με τα μικρά (5'' & 6'') που έχω αλλά θέλω την κοινή γνώμη να με προσανατολίσει καλύτερα κατόπιν της κινέζικης εισβολής που εμπλουτίζει τις επιλογές μας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον ανταποκριθεί...

Πάρε Augmentin καλύτερα και περίμενε. Αυτή η κίνηση των κινέζων θα ταράξει ίσως Αμερικάνους και Ιάπωνες και το μέλλον είναι ενδιαφέρον. Μην βιαστείς να αγοράσεις τώρα. Που ξέρεις, τα επόμενα Starbook της Vixen μπορεί να έχουν ενσωματωμένα Tamagotchi και Harakiri!

Ό,τι κάνουν οι Αστροφωτογράφοι. To Powertank του Aldi μου πρόσφερε 5 παρατηρήσεις (15 ώρες περίπου) πριν δείξει κάτω από 70% και το ξαναγεμίσω. Ποιό μεγάλο πρόβλημα είναι όχι η διάμετρος (υπάρχει και Nexstar 8SE αλλά και CPC1100) αλλά το κόστος και το γεγονός πως στην Celestron δεν λύνονται τα φρένα για να κάνεις χειροκίνητη λειτουργία όποτε θέλεις. Είναι το μόνο πράγμα που μου την σπάει με το Nexstar, αλλά το μετακινώ με τα βελάκια του χειριστηρίου, απλώς παίρνει παραπάνω χρόνο. Η Skywatcher όμως ίσως βρήκε την χρυσή τομή με τα Dob GOTO: Και διάμετρος (8-10-12-14-16) και Autotracking και GOTO και Dual Encoder για να το μετακινείς με το χέρι χωρίς να χάνεται η ευθυγράμμιση και χειροκίνητη λειτουργία αν κατάλαβα καλά και τιμή κατώτερη των LX200 και CPC σε ανάλογες διαμέτρους.