kkokkolis

Πως έγινε αυτό; Το είχες ανοίξει; Εμένα πάλι δεν παίρνει ρεύμα από τις εσωτερικες μπαταρίες. Όταν βάζω εξωτερική μπαταρία δουλεύει κανονικά. Κάτι παρόμοιο πρέπει να έγινε, αλλά δεν καταλαβαίνω πως. Δεν έχω ανοίξει την βάση ποτέ.

Merci

Παρατήρησα τον Ουρανό γύρω στις 12:00 με το φεγγάρι ψηλά και χρησιμοποιώντας τον σωλήνα του 4SE. Γύρω του είδα 3 αστέρια που το Planetarium μου τα δείχνει γύρω στα 9.65 Mag, αλλά δορυφόρους δεν είδα. Τι μέγεθος έχουν τα φεγγάρια; Έχω ελπίδες να τα δω με 6 ίντσες και μετά την δύση της Σελήνης από τον Πειραιά, έστω την ημέρα της αντίθεσης; Δεν έβαλα μεγάλη μεγέθυνση, γύρω στα 100, γιατί με το Dob η παρακολούθηση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Να ανεβάσω μεγέθυνση χρησιμοποιώντας την βάση του Nexstar;

Σωστά βρε παιδιά, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά. Μπορεί έτσι να δει φως κάποιος στριμωγμένος. Οι καιροί ου μενετοί. Πάντως και εμένα μου φαίνεται πως το κατακρήμνισες. Αν μπορούσα κάπου να το καταχωνιάσω (παντόφλα γαρ) θα έτρεχα. Δημήτρη, και συ Σαμιώτης; Βέβαια, από τον οίκο των Σοφούληδων, μέχρι πρωθυπουργό έχετε βγάλει. Και γω από την Σάμο του Λεβάντε.

Συνάδερφε 3c273, μακάρι να μπορούσα να σου απαντήσω. Ευτυχώς (για μένα) ή δυστυχώς (για όποιον περιμένει απαντήσεις) χρησιμοποιώ τα τηλεσκόπια για ψυχαγωγία και αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων πως δεν δοκιμάζω τα όριά τους ή τα δικά μου, αλλά κυρίως περιμένω να δω όμορφες εικόνες. Μπορώ να σου πω πάντως πως τα δημοσιευθέντα όρια αφορούν αστέρες (σημειακές πηγές φωτός) και υπό ιδανικές συνθήκες. Όταν έχουν κάποια έκταση, τότε δεν θα τα δεις στο όριο που δημοσιεύει η εταιρία. Πάντως αντικείμενα μεγέθους 11 έχω δει με άνεση σε μέτριους ουρανούς, μπορεί να έχω δει και 12-12.5. Είμαι σίγουρος πάντως πως εσύ θα δεις αφού το έβαλες στόχο και θα ενημερώσεις και μένα...

Πρέπει να γνωρίζεις το πεδίο του ερευνητή σου. Κυμαίνονται στις 5.5 με 6.5 μοίρες οι περισσότεροι. Ο δικός σου το γράφει πουθενά;

Σίγουρα θα φαίνονται Ανδρομέδα κλπ, αφού φαίνονται ωραιότατα και με τα κιάλια. Σχετικά με τις ζώνες του Κρόνου υποψιάζομαι πως ήταν απλά θέμα collimation, οπότε προτείνω να ξαναδοκιμάσεις, ευκαιρίας δοθείσης.

Χμμμ... Κατόπιν συστηματικής ανασκοπήσεως των απαντήσεων και περίσκεψης, νομίζω πως κατανόησα πλέον τον λόγο για τον οποίο πωλούνται τόσα μεταχειρισμένα ED80 και δη τα πλείστα εξ αυτών μετ' επισημάνσεως ''σαν καινούριο'', ''σχεδόν αμεταχείριστο'' κτλ. Οπότε φίλε Nikk, από αυτά που έχω δοκιμάσει προσωπικά έχω να προτείνω: 1. Αν θες κυρίως επίγεια παρατήρηση σε 10-60x το Orion ST80. 2. Αν θες πλανήτες Mak 90-100mm. Με focal reducer παλεύεις και άλλους φωτεινούς στόχους. Εκτός του C4 υπάρχουν και πολλά 90ρια από Skywatcher, Orion κλπ. Όχι όμως το C90, δεν ήταν καλό και αντικαταστάθηκε από το C4. Θέλεις και τρίποδα φυσικά. 3. Για DSO's δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια παραχωρήσεων σε διάμετρο. Και αφού έχεις ήδη 6'' η μέγιστη παραχώρηση είναι να πέσεις μόνο μία παρακάτω. Εδώ το Skywatcher 130 Flextube προσφέρει μεγάλη διάμετρο, Dobsonian λογική με την οποία είσαι εξοικειωμένος, ενσωματωμένη επαρκέστατη βάση, μικρό μέγεθος και καλή τιμή. Μόνο ένα τραπεζάκι χρειάζεται και ένα φωτοχιτώνιο. Βλέπεις και τους πλανήτες βέβαια, και σε μεγάλη μεγέθυνση με barlow. Αυτά.

Angelus ex machina!

Τι εννοείς να τους έχει; Για κάθε χάρτη εξαρτάται από την κλίμακα. Εσύ πως θα τους χρησιμοποιήσεις; Αν έχεις δει στο Tellrad, όσο απομακρύνεται το μάτι οι ορατοί κύκλοι μεγεθύνονται ώστε να αντιστοιχούν σταθερά σε 4, 2 & 0.5 μοίρες. Στον χάρτη που χειρίζεσαι βλέπεις πόσα mm αντιστοιχούν σε 1 μοίρα και φτιάχνεις τους 3 ομόκεντρους κύκλους αναλόγως σε μία διαφάνεια, την οποία κινείς πάνω σε αυτόν. Ο Pocket Sky Atlas έχει ένα έτοιμο υπόδειγμα. Αν θες για την κλίμακα αυτή μπορούμε να τελέσουμε την παλιά καλή ''ξεπατικοσούρα'' όπως στο σχολείο, με το τσιγαρόχαρτο του Παπαστράτου. Η Uranometria έχει άλλη κλίμακα όμως και εκεί δεν θα αντιστοιχούν σωστά.

Ναι, και εγώ απόρησα. Γιατί δεν βολεύει; Εμένα πάντως με βολεύει με τα κιάλια να έχω χάρτη με υποδειγμα Tellrad, καθώς έχουν πεδίο 4.4 μοιρών (150x70), σχεδόν όσο το Tellrad, οπότε καταλαβαίνω που να κατευθυνθώ. Ακόμη και στο GOTO βολεύει πολλές φορές. Εφ'όσον έχεις ερευνητή με διαγώνιο ένας Rigel ή Tellrad σε κάθε τηλεσκόπιο είναι χρήσιμος.

Baader Planetarium Planetarium NV 110/220, 1968

La Contemplation du Ciel, Astronomie des Dames, Camille Flammarion, 1903 L´univers est infini. L´espace est sans bornes. Si, entraînés par notre amour pour le ciel, nous avions la fantaisie et surtout le moyen d´entreprendre un voyage qui aurait pour terme la limite des cieux, nous serions surpris, en arrivant aux confins de la Voie Lactée, de voir se renouveler, devant nos yeux éblouis, le spectacle grandiose et phénoménal d´un univers nouveau ; et si, dans notre course folle, nous franchissions ce nouvel archipel de mondes pour nous lancer à la recherche de la barrière des cieux, nous trouverions toujours éternellement, devant nous, des univers succédant aux univers. Des millions de soleils roulent dans l´espace immense. Partout, de tous côtés, la création se renouvelle en des variations infinies. Selon toutes probabilité, la vie universelle s´est répandue là-bas comme ici et a semé le germe de l´intelligence sur ces mondes lointains que nous devinons dans le voisinage des soleils innombrables qui peuplent l´éther, car tout nous prouve, sur la Terre, que la vie est le but de la nature. Foyers ardents, sources intarissables de chaleur et de vie, ces soleils variés, multiples, colorés, versent leurs rayons sur les terres qui leur appartiennent et qu´ils fécondent. Notre globe n´est pas une exception dans l´univers. Il est, comme nous l´avons vu tout à l´heure, un astre du ciel, nourri, chauffé, éclairé, vivifié par le Soleil qui, lui-même n´est qu´une étoile. Mondes innombrables ! Nous rêvons à eux. Qui nous dit que leurs habitants inconnus ne songent pas à nous, eux aussi, et que l´espace n´est pas traversé par des vols de pensés comme il l´est par les effluves de la gravitation universelle et de la lumière ? N´existe-t-il pas, entre les humanités célestes, dont la Terre n´est qu´un modeste hameau, une immense solidarité, à peine pressentie par nos sens imparfaits ? Élevons nos méditations vers cet infini ! Ne laissons échapper aucune occasion d´employer les meilleures de nos heures, celles du silence et de la paix des nuits enchanteresses, pour permettre à notre esprit de contempler, d´admirer, d´épeler les mots du grand livre des cieux. Laissons notre âme, libre de son essor, s´envoler, rapide et heureuse, vers ces contrés merveilleuses qui lui réservent d´inénarrables joies, et rendons hommage à la première, à la plus belle des sciences, à l´Astronomie, qui répand en nous la lumière de la vérité. Pour les âmes poétiques, la contemplation du ciel transporte la pensée en des régions supérieures que n´atteindrait aucune autre méditation. Qui ne se souvient des beaux vers de Victor Hugo dans ses Orientales ? Qui ne les a lus ? Qui ne les a entendus ? Ils portent comme titre EXTASE, et c´est bien là leur nom véritable. On les chante quelquefois, et il semble que la mélodie complète encore leur beauté si pure : J´étais seul près des flots par une nuit d´étoiles. Pas un nuage aux cieux, sur les mers pas de voiles ; Mes yeux plongeaient plus loin que le monde réel, Et les bois et les monts et toute la nature Semblaient interroger, dans un confus murmure, Les flots des mers, les feux du ciel. Et les étoiles d´or, légions infinies, A voix haute, à voix basse, avec mille harmonies Disaient, en inclinant leurs couronnes de feu ; Et les flots bleus, que rien ne gouverne et n´arrête, Disaient en recourbant l´écume de leur crête : - C´est le Seigneur, le Seigneur Dieu ! Notre immortel poète était astronome. J´ai eu, plus d´une fois, l´honneur de m´entretenir avec lui des problèmes du ciel étoilé. Et je me disais que les astronomes pourraient parfois être poètes. Il est difficile, en effet, de se défendre d´un sentiment de profonde émotion devant les abîmes de l´espace infini, à l´aspect de la multitude innombrable des mondes suspendus sur nos têtes. Nous éprouvons, en cette solitaire contemplation du ciel, qu´il y a, dans l´univers, autre chose que la matière tangible et visible : des forces, des lois, des destinées. Nos cerveaux de fourmis, se reconnaissent bien minuscules sans doute ; mais ils sentent qu´il y a quelque chose de plus grand que la Terre : le ciel ; de plus absolu que le visible : l´invisible ; de supérieur aux affaires plus ou moins vulgaires de la vie : le sentiment du beau, du vrai et du bien. On sent qu´un immense mystère plane sur la nature, sur les êtres et sur les choses. Et c´est encore en cela que l´Astronomie surpasse toutes les sciences, qu´elle devient notre souveraine éducatrice, qu´elle est le phare de la philosophie moderne. O Nuit mystérieuse, Nuit sublime, Nuit infinie ! tu fais disparaître devant nos yeux le voile que la lumière du jour déployait au-dessus de nos têtes ; tu rends au ciel sa transparence, et tu nous montres la réalité prodigieuse, l´écrin scintillant des diamants célestes, les étoiles innombrables se succédant sans fin dans l´incommensurable espace. Sans toi, nous ne saurions rien. Sans toi, nos yeux n´auraient jamais deviné la population sidérale, nos esprits n´auraient jamais perçu l´harmonie des cieux, et nous serions restés les parasites aveugles et sourds d´un monde isolé du reste de l´univers. O Nuit sacrée ! Si, d´une part, tu planes, supérieure au jour de toute la hauteur de la Vérité, au-dessus de l´illusion, d´autre part, tu verses, du haut de tes urnes invisibles, la paix silencieuse et tranquille, le calme pénétrant, dans nos âmes fatiguées parfois des agitations de la vie, et tu nous fais oublier les luttes, les intrigues, les perfidies, les misères des heures du travail, de l´activité et du bruit, et tous les mensonges conventionnels de la civilisation. Le repos et les rêves sont ton domaine. Nous t´aimons pour cette paix, pour ce calme, pour cette tranquillité. Nous t´aimons parce que tu es vraie. Nous t´aimons parce que tu nous mets en communication avec les autres mondes, parce que tu nous fait pressentir la vie universelle et éternelle, parce que tu nous donnes l´espérance, parce que tu nous proclame citoyens du ciel.

Τελείωσε, είναι πλέον επίσημο. Δύο μοντέλα διπλού εστιακού λόγου, 17/14mm και 12.5/10mm. 10 στοιχεία σε 7 ομάδες. Η μετατροπή εστιακού λόγου γίνεται με την προσθαφαίρεση της τελeυταίας ομάδας φακών, η οποία είναι ειδικά σχεδιασμένη για τον κάθε προσοφθάλμιο και όχι ένα γενικό barlow. Βάρος; 660 και 990 γραμμάρια. http://www.nikonvision.co.jp/products/telescope/nav_hw.htm Τιμή; 985 Ευρώ έκαστο Δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη αν στην τιμή αυτή συμπεριλαμβάνεται και ένα τηλεσκόπιο δώρο. Το βέβαιο είναι πως δεν συμπεριλαμβάνονται μεταφορικά και τελωνείο.

Ρε παιδί μου, πολύ βάρβαρο μου φαίνεται το υλικό για να σκεπάζεις αστρονομικό εξοπλισμό. Θα σκέπαζες ποτέ το μωράκι σου με λινάτσα, ή τσουβαλόπανο από κάνναβη; Άσε που έκείνα τουλάχιστον έχουν το πλεονέκτημα πως αναπνέουν, ενώ αυτό μάλλον όχι. Και την έχω ήδη πατήσει με υγρασία στο τηλεσκόπιο, απότοκη ενδεχομένως της συχνής κάλυψης με την σακούλα PVC της αυθεντικής συσκευασίας. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός γενικώς...

WALL·E, Andrew Stanton, Pixar Animation Studios & Disney, 2008 Computer-animated science fiction 1/2 Αριστούργημα

Space Is Deep, Space Ritual, Hawkwind, 2001 Space is dark, it is so endless When you're lost it's so relentless It does not feel, it does not die Space is neither truth nor lie Is this the reason, deep in our minds? It does not feel, it does not die Space is neither truth nor lie Into the void we have to travel To find the clue which will unravel Is this the reason, deep in our minds? The secret lies with our tomorrow In each of us is a hidden sorrow The path goes onwards through the night Beyond the realms of ancient light Is this the reason, deep in our minds?

Timepiece, Jawish Hameed, Πλανητάριο Negara, Μαλαισία

USS Enterprise NCC-170, Startrek, 1966-1969

Rocker, Georgepre10: Σύρμα!

Ευχαριστώ. Όποιος γνωρίζει, ας στείλει ένα πμ, μην καταχραστώ την αγγελία περισσότερο.

Καλησπέρα. Περιμένω και εγώ την απάντηση με ενδιαφέρον. ED80 πουλιούνται πολύ συχνά εδώ, σχεδόν όλοι οι παλιοί τα έχουν χρησιμοποιήσει. Το έχει ένας φίλος αστροφωτογράφος και το εκθειάζει, αλλά δεν το έχει χρησιμοποιήσει ποτέ σε σκοτεινό ουρανό για να μου πει. Εκείνος μου το συνέστησε για την χρήση σαν δεύτερο και πολλές φορές σκέφτηκα να πάρω ένα μεταχειρισμένο αλλά τελικά αγόραζα κάτι άλλο: 1. SW 130 Flextube Νευτώνιο επειδή είναι μεγαλύτερης διαμέτρου 2. Synta ST80 Αχρωματικό επειδή είναι ελαφρύτερο και κοντύτερο 3. Celestron C4 Maksutov για τους 2 παραπάνω λόγους αλλά και επειδή έχει μεγάλη εστιακή απόσταση και όχι ψευδόχρωμα. Μου έχει μείνει η απορία ωστόσο: Καθαρά για οπτική παρατήρηση, τι προσφέρει το ED80 σε αρκετά σκοτεινό ουρανό και σε σύγκριση με τις άλλες λύσεις;

Καλησπέρα Βασίλη. Μήπως θα μπορούσες να μου πεις που βρίσκει κανείς τις Pelican στην Αθήνα; Θα ήθελα μια μικρότερη ίσως, σειρά 1500 νομίζω. Καλοπούλητος ο εξοπλισμός σου. Ευχαριστώ.

Ο zoom είναι καλύτερος από τα προσοφθάλμια που συνοδεύουν το τηλεσκόπιο, αν μιλούμε για τα Super 25 & 10mm. Σκέτος για όλες τις δουλειές (deep sky & πλανήτες) μέχρι 150x και με barlow ως 300x για τους πλανήτες. Αργότερα ίσως τον συμπληρώσεις με ένα ευρυγώνιο 24-38mm 70 μοιρών, καθώς είναι στενό το πεδίο στα 24mm, ώστε να βρίσκεις τα αντικείμενα πιο εύκολα.

Καλό νέο, αχρείαστα όμως να' ναι.