wereniki

“Ο λόγος της σιωπής” Στίχοι: Καρασούλος Παρασκευάς Μουσική: Γαλάνη Δήμητρα Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη Αφού δεν του έμεινε κανείς μαζί του να μιλάει άρχισε να ξεχνάει τις διαδρομές της λογικής. Κι αφού στα λόγια του κανείς ποτέ δεν απαντούσε μόνος του όπως ζούσε βρήκε την γλώσσα της σιωπής. Κι είπε το θάνατο αρχή Τον έρωτα είπε φόβο Την πόλη έλεγε σιωπή Τη θάλασσα είπε δρόμο Μα δεν μπορούσε την σιωπή κι έτσι όπως ζούσε μόνος φοβότανε το φόβο πήρε το τέλος σαν αρχή. Βγήκε μια νύχτα στα ανοιχτά μπρος στο μεγάλο δρόμο να βρει έναν άλλον κόσμο στης θάλασσας την αγκαλιά. Κι είπε το θάνατο αρχή Τον έρωτα είπε φόβο Την πόλη έλεγε σιωπή στη θάλασσα είδε δρόμο.

Μπράβο σε όλους τους διοργανωτές και του συμμετέχοντες! Πάντα τέτοια! Εύχομαι κάποτε, να μοιραστώ κι εγώ την όμορφη παρέα σας, ζώντας από κοντά όλα τα βγαλμένα μέσα από την ποιητική πνοή, του πατέρα ουρανού!

Lightning Captured at 7,207 Images per Second APOD 23/7/2012

Στην κόρη μου και στο νέο μέλος της οικογένειάς μας, τον γαμπρό μου. "Ώμο τον ώμο οι δυό μαζί ν'αντέχουμε το βάρος από τα μελλούμενα, ορκισμένοι στην άκρα σιγαλιά και στην συμβασιλεία των άστρων…" "Να μαζεύεις δάφνη και μάρμαρο για την άσπρη αρχιτεκτονική της τύχης σου..." Οδυσσέας Ελύτης

"Έλα πάμε εκεί που δεν έφτασε άλλο πιόνι! Έλα πάμε εκεί που η νύχτα τελειώνει! Έλα πάμε εκεί που χαράζει η μέρα! Έλα να ταξιδέψουμε πέρα απ' τη σκακιέρα!" (σελ. 20) Ευγένιος Τριβιζάς, "Οι δραπέτες της σκακιέρας", εικόνες Ράνια Βαρβάκη, εκδόσεις Καλέντης

«Στο διάστημα δραπέτες» Στίχοι: Ζακ Στεφάνου Μουσική: Ζακ Στεφάνου Πρώτη εκτέλεση: Ζακ Στεφάνου Πες μου για τους πλανήτες, πες μου να γίνουμε στο διάστημα αλήτες με μια καρδιά για πλοίο και μία φλογισμένη σκέψη για το κρύο. Πες μου να βάλουμε στο έργο μας εμάς για σκηνοθέτες, μόνοι κι ελεύθεροι αιώνια συνένοχοι στο διάστημα δραπέτες. Πες μου γι' αυτές τις νότες, που τραγουδούν κι αγρότες και ιππότες, πες μου για τις ελπίδες, που μες την άβυσσο γεννούνε ηλιαχτίδες. Πες μου για τους ανέμους, για κάτι ήλιους ξεχασμένους, όχι πια υπηρέτες μόνοι κι ελεύθεροι στο διάστημα δραπέτες. Πες μου που σταματάμε, στην Ανδρομέδα ή στο Σείριο ρωτάμε, πες μου αν θα πετάμε ή ώτο-στοπ με όνειρα αλλονών θα πάμε. Πες μου για τους ανέμους, για κάτι ναύτες τρελαμένους, όχι πια υπηρέτες μόνοι κι ελεύθεροι στο διάστημα δραπέτες.

Από mail που μου έστειλε φίλος, με τίτλο:"Πώς είναι ο κόσμος και πώς θα ήθελαν να τον βλέπουν οι Γερμανοί"!

Ωραία παρέα!!! Ωραία πράγματα!!! Να περάσετε ΤΕΛΕΙΑ Μην ξεχνάτε: φωτογραφίες και περιγραφές, για να μετέχουμε κι εμείς...

Η αρχαιολογία είναι μία από τις αγάπες μου!

«Πώς περνούν οι άνθρωποι» Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη Άλλες ερμηνείες: Τρίφωνο Πώς περνούν οι άνθρωποι μ' ένα γεια σου οι άνθρωποι αχ! Και μένει ο πόνος. Φίλα με κι αγάπα με όλα τ' άλλα τα 'παμε αχ! Εδώ είν' ο χρόνος. Ήλιε μου φως δως μου τη γιατρειά του κόσμου βρες. Ήλιε μου αυγές γέννα μη λησμονάς κανένα ναι, πριν το φως, τα πάντα ένα. Με κλειστά τα βλέφαρα στην καρδιά μου σ' έφερα γλυκιά μου αχτίδα. Φώτιζε την τέχνη μου πόνε καλλιτέχνη μου ε, ζωή σε είδα. Ήλιε μου φως δως μου τη γιατρειά του κόσμου βρες. Ήλιε μου αυγές γέννα μη λησμονάς κανένα ναι, ουρανέ, μαζί κι εμένα...

“Του κύκλου η αρχή” Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη Ποια είναι του κύκλου η αρχή και ποιο είναι το τέλος; Του φεγγαριού ένα μέρος έχει κρυφτεί κι ας είναι εκεί. Κι όποιος θελήσει να το δει, το φως που είναι κρυμμένο, πάντα παγιδευμένος του κύκλου ψάχνει την αρχή..

Φτου, βγαίνω και τα φυλάς εσύ! Το ουράνιο κρυφτό, που λέγαμε... Moon Meets Jupiter APOD 20/7/2012

Μμμμ! μυρίζει παράδεισος μετεωριτών ή κάνω λάθος; Αν δεν το κατάλαβες, ζηλεύω, θα ήθελα να ήμουν κι εγώ εκεί! Μόλις έχω λίγο ελεύθερο χρόνο, θα ανεβάσω φωτογραφίες δύο μικρών μετεωριτών, που προστέθηκαν στη συλλογή μου, δώρο του καθηγητή Ξενοφώντα Μουσά, όταν ήρθε για την ομιλία την σχετική με τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Τελικά η Ποίηση, εκτός των άλλων, ξεκουράζει! "Βίρα τις άγκυρες" Στον ταρσανά σου με τα σύνεργα αγκαλιά, λαξεύματα στου φεγγαριού την κοίτη, τα τρεχαντήρια σου ορμίζεις τα μελιά, στα αφροκύματα τα γαλανά τ’ αποσπερίτη. Φευγάτα όνειρα στα ξάρτια πεθυμιές, οράματα στου χρόνου το λημέρι, γραμμές στα ίσαλα, περγαμηνές, στην πλώρη ασημένιο πεφταστέρι. Καλά ταξίδια μια γλυκιά απαντοχή, ρίμες στα πέλαγα νοσταλγικές ν’ αφήσεις, να μείνει ο χρόνος σ’ ομιχλώδη προσοχή, από τ’ αμπάρια της ζωής να τον μεθύσεις. Βίρα τις άγκυρες για μια Ιθάκη μακρινή, να συνταιριάσεις τα ποθούμενα του χτες του τώρα, να’ ναι στ’ αλήθεια της ψυχής σου η φωνή, τα τρεχαντήρια σου στο γκρίζο, ελπιδοφόρα. Γιάννης Χαρκιολάκης

Επειδή μου αρέσουν τα...διαφορετικά, τα παράξενα, τα πρωτότυπα! A beautiful short film..

Zooming Into The Center Of The Milky Way [720p]

"Υποκλίσεις" Υποκλίνομαι στους νικητές της βαρύτητας στον ήλιο τον ανεγείροντα τα άνθη στον οίστρο τον ανθίζοντα τα πάθη στον ρου τον ανάστροφον του ποταμού και στους ηττημένους της βαρύτητας υποκλίνομαι στο αγριολούλουδο το κυρτωμένο απ’ το άρωμά του στον έρωτα που έχασε το ρο του στην ρυτίδα του ιδρώτα την κοίτη Α.Α.

Απλά... ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ

Πανέμορφο, όπως πάντα, το βίντεο και τέλεια δεμένη η μουσική επένδυση!!!

Simulation: A Disk Galaxy Forms APOD 17/7/2012

"Τοπίο", Οκτάβιο Παζ από την ποιητική συλλογή "Η πέτρα του ήλιου", εκδόσεις Ίκαρος, μετάφραση Τάσος Δενέγρης Γκρεμός και βάραθρο καιρός περισσότερο παρά λιθάρια ύλη αιώνια. Απ' τις ουλές ανάμεσα πέφτει χωρίς ν' αναδεύεται νερό παρθένο κι' αδιάκοπο. Στέκεται το άπειρο πέτρα στην πέτρα πέτρες επάνω από τον αέρα. Αποκαλύπτετ' ο κόσμος έτσι πως είναι ήλιος ακίνητος μέσα στο χάος. Πλάστιγγα του ήλιου δεν βαραίνουν τα βράχια περισσότερο από τους ίσκιους μας.

Για λίγη δροσιά μέσα στην αποχαύνωση της απίστευτης ζέστης, μερικά μουσικά ακούσματα Tasmin Archer- Sleeping Satellite http://www.youtube.com/watch?v=UuhDDx49TTw&feature=player_embedded .......................... Emilie Autumn - Across the Sky ......................... Depeche Mode - Enjoy The Silence ......................... Judy Garland- Over The Rainbow (Subtitiles) Γραμμένο για την ταινία «Ο μάγος του Οζ» και... μια επίσκεψη εδώ!!!

Λοιπόν, την προηγούμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα Τετάρτη 11/7 στις 21.46΄και Πέμπτη 12/7 τις 21.51΄ μου περιέγραψε ο άντρας μου περίεργο, φλεγόμενο, αυξομειούμενης έντασης, στο χρώμα της φωτιάς, πορτοκαλί αντικείμενο, με χαμηλή πτήση από δυτικά προς ανατολικά, που χάθηκε στον ορίζοντα. Βρισκόταν σε σκάφος στο λιμάνι με παρέα, το είδαν πολλά άτομα και σίγουρα δεν ήταν ο ISS, γιατί τον έχουμε δει πολλές φορές να περνάει και ξέρουμε πώς είναι. Ακόμα αναρωτιούνται, τι ήταν αυτό που είδαν

Μπράβο, πλάσμα!!! Άξιος, πάντα άξιος Ελπίζω, να στείλετε και τέτοιες φωτο στην έκθεση αστροφωτογραφίας που θα κάνουμε στη Σητεία, στο πλαίσιο της Παγκρήτιας συνάντησης, ε;;;