wereniki

το ίδιο..

έχουν..

ανατολή

..και

δύση..

..τελικά

"Τὸ χρυσάφι" Κάποτε θὰ σταματήσουμε σὰ μιὰ γαλάζια ἅμαξα μέσ᾿ στὸ χρυσάφι δὲ θὰ μετρήσουμε τὰ μαῦρα ἄλογα δὲ θά ῾χουμε τίποτα ν᾿ ἀθροίσουμε δὲ θά ῾χουμε πιὰ τίποτα γιὰ νὰ μοιράσουμε κρατώντας ἕνα ξύλο θὰ περάσουμε μέσ᾿ ἀπ᾿ τὴ μαύρη τρύπα τοῦ ἥλιου ποῦ θὰ καίει. Γιάννης Σκαρίμπας, από τη συλλογή «ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ»

Εδώ, μόνο σήμερα μας έκανε τη χάρη ο ήλιος και φάνηκε! Μέχρι σήμερα μόνο σύννεφα, πολλά σύννεφα και απίστευτο κρύο, για τα δεδομένα της ανατολικής Κρήτης! Μέσα από την χορταστική όμως περιγραφή του Βαγγέλη, «είδαμε» και θαυμάσαμε και εμείς..! Πάντα τέτοια παιδιά

''Sol lucet omnibus'' .......... «Ο ήλιος σαν επειγόντως να εκλήθη από τη Δύση αφήνοντας ημιτελές το δειλινό...», από το ποίημα «Γεγονότα», Κική Δημουλά

«...Ένας χάρτινος ήλιος ψηλά θα σταθεί Τα φτερά μου μπορεί να τα κάψει Κι αν μετρήσει η νύχτα μια πτώση βουβή Στο βυθό να σε βρω έχω τάξει...» Παρασκευάς Καρασσούλος

"Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας Με όραση καινούρια προχωρούμε Η μέρα έχει μαιάνδρους Όπως η θάλασσα κύματα Στην καρδιά μας αδειάσαμε (προσωρινά) Την πόλη Εμείναμε με την εικόνα τ' ουρανού O ήλιος εμέτρησε τη γη μας Η μέρα τούτη όπου ξυπνήσαμε Με θάλασσα και κύματα Με όραση και μνήμη καθαρή Τόσο μεγάλωσε Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη μετρήσει Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη χωρέσει" Γ. Σαραντάρης, Ποιήματα, τόμ. 5, Gutenberg Τσόκλης

Εντυπωσιακά πλάνα του Ήλιου! Είτε το πιστεύετε είτε όχι, πρόκειται για μια σχετικά ήσυχη μέρα για τον ήλιο. Η παρακάτω καταπληκτική εικόνα δείχνει ηλιακές κηλίδες που κινούνται κατά μήκος της επιφάνειάς του. Το έντονο φως κοντά στον ορίζοντα είναι η AR 9169, μια ηλιακή κηλίδα από τον τελευταίο ηλιακό κύκλο. Το αέριο που ακτινοβολεί και ρέει γύρω από τις ηλιακές κηλίδες έχει θερμοκρασία πάνω από ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου! Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε την επιφάνεια του ήλιου όπως φαίνεται από το Solar Dynamics Observatory της NASA. NASA SDO - Spiraling Active Region in Profile

«Χορός με τη σκιά μου" Στίχοι: Μάνος Χατζηδάκις Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη http://www.youtube.com/watch?v=jViKVR_Et3U Το βράδυ σπίτι μου γυρίζω κυνηγημένη σαν πουλί, μες στα σεντόνια αντικρίζω μου το θάνατο που με καλεί. Κρύβω στα χέρια την καρδιά παίρνω απ’ τις πόρτες τα κλειδιά, και προσπαθώ να του ξεφύγω κρυφά σαν τα παιδιά μικρά. Κυλώ σα δάκρυ στη σιωπή, μέσα στου κόσμου τη ντροπή, και σαν τα ρούχα μου ξεσκίζω γυμνή μ’ αρπάζει η αστραπή. Στους δρόμους σύντροφο γυρεύω μια μπάντα παίζει το ρυθμό, σκίζω τους τοίχους και χορεύω να βρω τον άγνωστο αριθμό. Κοιτάω μ’ ελπίδα μια φωτιά που ανάβει έν’ άστρο στο νοτιά, άραγε νά 'ναι ‘κει το φως μου, το φως ή η ατέλειωτη ερημιά; Φοβάμαι του όχλου τη χολή ένας τυφώνας με καλεί, η Αγάπη χάνεται στη μνήμη κι εγώ χορεύω σαν τρελή..

Για εκτυπώσεις: info@helensotiriadis.com Το παράγγειλα!!!! Σ' ευχαριστώ, Κωνσταντίνε, καλή χρονιά να έχετε!

Χιλιαδού!!! Τι υπέροχο μέρος!!! Τι αναμνήσεις έχω από την αγαπημένη αυτή παραλία... Αριστερά, μετά την παραλία των γυμνιστών, υπάρχει μια Θαλασσινή σπηλιά...παραμυθένια! Μπαίνεις μπουσουλώντας από ένα πολύ μικρό άνοιγμα μιας ελάχιστης παραλίας δύο μόλις μέτρων και βρίσκεσαι σε ένα τεράστιο θολωτό δωμάτιο, το οποίο επικοινωνεί υπόγεια στο δεξί του πλάι με τη Θάλασσα...! Δεν είναι μόνο οι απόκοσμοι ήχοι που ακούς, αλλά σε μαγεύει το συμπαντικό, παραμυθένιο Φως, που διαχέεται σε όλη τη σπηλιά από το μικρό αυτό υποθαλάσσιο άνοιγμα χαρίζοντας απλόχερα νεραϊδίσια χρώματα στα τοιχώματα όλης της σπηλιάς... Εκεί μέσα, σ’ αυτήν την εξωπραγματική «μήτρα» της Γης, είχα αποφασίσει, να γεννήσω τη δεύτερη κόρη μου, αλλά η ίδια αποφάσισε να έρθει τρεις εβδομάδες νωρίτερα, οπότε «γλύτωσε το παιδί», όπως λέει γελώντας ο σύζυγος- γιατρός Μ. Εξακολουθώ να λατρεύω τις εξερευνήσεις σε όλα τα σπήλαια, Θαλάσσια και μη, της μητέρας Γαίας... Εννοείται, ότι θα ψάξω να βρω άμεσα το ημερολόγιο αυτό! ......................... «Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη υπάρχει μια έκσταση, όλα σκληρά σαν τα κοχύλια μπορείς να τα κρατήσεις στην παλάμη σου. Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες.» Γιώργος Σεφέρης (απόσπασμα από το ποίημα «[Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές...]» της ενότητας «Σχέδια για ένα καλοκαίρι» στη συλλογή Τετράδιο γυμνασμάτων (1940)) Χιλιαδού

New Year's Wishes from ISS

Το ημερολόγιο του Σύμπαντος σε μια εικόνα! Όταν η ιστορία του Σύμπαντος από την Μεγάλη Έκρηξη μέχρι σήμερα συμπιέζεται σε ένα ημερολογιακό έτος, προκύπτει η παρακάτω σύνθεση: (η σύνθεση είναι του Ethan Siegel από το scienceblogs)

«ΑΣΑΗ», Μίλτος Σαχτούρης από τη συλλογή "Χρωμοτραύματα" (1980) Ὅταν ἀνέβαινες στὸ βουνὸ ἐσὺ κατέβαινες στὴν πεδιάδα νὰ κυνηγᾶς ψυχὲς νὰ κυνηγήσεις ἄσπρες πεταλοῦδες καὶ τὶς περνᾶς σὲ ἀσημένια ψιλὰ σύρματα γιατί ὁ ἴδιος εἶσαι σὺ αὐτὸς ποὺ ἀνεβαίνει κι αὐτὸς ποὺ κατεβαίνει δὲν εἶναι λοιπὸν ἡ πεταλούδα, πεταλούδα ἡ πεθαμένη δὲν εἶναι πεθαμένη οὔτε ὁ τάφος, τάφος της – Ἀσάη! σοῦ ἐφώναξα λοιπὸν ὅπως σου ἔλεγα ἐγὼ τὶς σκάλες κατεβαίνοντας ἐγὼ ὁ ἴδιος τὶς σκάλες ἀνεβαίνοντας καὶ λίγο ἔλειψε νὰ τσακιστοῦμε ἐγὼ τραβώντας γιὰ τὸν Οὐρανὸ ἐγὼ πέφτοντας κατακόρυφα φωνάζοντας κι οἱ δυὸ μαζί: – Ἀσάη Ἑσμέ! Ἑσμὲ Ἀσάη!

Με σιγουριά και ελπίδα στις δυνάμεις του καθενός, για να ξεπεράσουμε τα δύσκολα. Καλές πλεύσεις και πεντακάθαρους ουρανούς

Γιόρταζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά; Πρέπει κατ' αρχάς να ειπωθεί ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν φαίνεται να γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά. Γι' αυτούς μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία. Στην Αθήνα, ωστόσο, μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή, σωστότερα, την τελευταία ημέρα του απερχομένου, αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων. Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σώτειρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά. Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς, ο οποίος επεκτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επομένως και στον ελληνικό χώρο. Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 π.Χ. καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους, κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διάδοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις, όπως π.χ. στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μ.Χ. όρισε για την επικράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμβρίου.) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάνδρεια Σωσιγένη, τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει, οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο. Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα, η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του Ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού. Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελούσαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες, οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους «κοίλους» και «πλήρεις» μήνες, αντίστοιχα, των Αρχαίων). Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγαριών, επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 ½ ημέρες. Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και, αν δεν λαμβάνονταν μέτρα, συνεχώς θα διογκωνόταν, αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες. Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρόσθεταν κατά διαστήματα, συνήθως ανά διετία, έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών. Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποίησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι. π.Χ., αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο, αν και ορισμένοι αμφισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής. Πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή, όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς. Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος), κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας, οι ανθρώπινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γάμου αυτού και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του, συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του. Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζονται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα, σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή, όπως αποδεδειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς. Οι μήνες και οι αντιστοιχίες τους με τους σημερινούς αναφέρονται παρακάτω: Εκατομβαίων (30 ημέρες) 16 Ιουλίου - 15 Αυγούστου Μεταγειτνιών (29 ημέρες) 16 Αυγούστου - 15 Σεπτεμβρίου Βοηοδρομιών (30 ημέρες) 16 Σεπτεμβρίου - 15 Οκτωβρίου Πυανεψιών (29 ημέρες) 16 Οκτωβρίου - 15 Νοεμβρίου Μαιμακτηριών (30 ημέρες) 16 Νοεμβρίου - 15 Δεκεμβρίου Ποσειδεών (29 ημέρες) 16 Δεκεμβρίου - 15 Ιανουαρίου Γαμηλιών (30 ημέρες) 16 Ιανουαρίου - 15 Φεβρουαρίου Ανθεστηριών (29 ημέρες) 16 Φεβρουαρίου - 15 Μαρτίου Ελαφηβολιών (30 ημέρες) 16 Μαρτίου - 15 Απριλίου Μουνιχιών (29 ημέρες) 16 Απριλίου - 15 Μαϊου Θαργηλιών (30 ημέρες) 16 Μαϊου - 15 Ιουνίου Σκιροφοριών (29 ημέρες) 16 Ιουνίου - 15 Ιουλίου Πηγές: Μ. Τιβέριος, http://www.tovima.gr/default.asppid=2&ct=114&artid=177907&dt=24/12/2006, Ε. Κορδάκης, http://www.mani.org.gr/ithi/mines_arhaion/mines.htm Πηγή εικόνας: Εννέα έτη φωτός blog, http://enneaetifotos.blogspot.com/2010/09/blog-post_6186.html

Επειδή οι εορταστικές εκδηλώσεις στο Δήμο Σητείας με τραβούν απ’ το μανίκι κι επειδή δεν ξέρω, αν θα προλάβω έγκαιρα απόψε να σας ευχηθώ, θέλω μέσα από την καρδιά μου, να στείλω στο Σύμπαν(της Τέχνης και όχι μόνο...) την ευχή, στη δύσκολη εποχή που όλοι ζούμε, να βρούμε τα ωραία που υπάρχουν - ακόμα και στα αζήτητα- έξω και μέσα μας... Μακάρι στο χρόνο που μπαίνει, να προσπαθούμε σε κάθε βήμα μας, να κερδίζουμε το όνειρο αντί να ονειρευόμαστε το κέρδος... Με την αγάπη μου, Κατερίνα Γουλιέλμου ή wereniki Pablo Picasso "New Year"

Βρε άνθρωπε, τι έκανες εκεί;;; Εξαιρετική δουλειά, ΜΠΡΑΒΟ σου! Έχεις σκεφτεί, να την στείλεις και στα Σχολεία; Θα βοηθήσει πάρα πολύ!!! Άντε, με τη νέα χρονιά περιμένουμε και άλλα καλούδια...

Για τη χρονιά που έρχεται... «Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος» Στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης Μουσική: Σπύρος Σαμοΐλης Πρώτη εκτέλεση: Ισιδώρα Σιδέρη Άλλες ερμηνείες: Ελένη Βιτάλη http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=rZK8NS16LrM&NR=1 Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος στην αυλή και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι. Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή! Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή, για νάμπουν οι μοσκοβολιές από το περβόλι. Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι, και μια πληγή από βόλι είναι για σε, ποιητή!** Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή! Νύσταξα*** να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω, μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή! Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί**** χίλια θε να 'δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο! Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή!Σημ.: Η Βιτάλη τραγουδά: * Μικρή ** Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι, αχ, κάθε του τριαντάφυλλο είναι και μια πληγή! *** Γέρασα **** για ένα πρωί και μόνο