Jump to content

studious

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    260
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

Όλα αναρτήθηκαν από studious

  1. Κυλινδρικό κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο (το ηλιακό ρολόι του Βηρωσσού) Χαραγμένες σε μια ημικυλινδρική κατακόρυφη κοίλη επιφάνεια 11 ωριαίες γραμμές (σε κατάλληλα υπολογισμένα διαστήματα) ορίζουν τις 12 ημερήσιες ώρες.
  2. Κωνικό ηλιακό ωρολόγιο (ο κώνος του Διονυσιόδωρου) Χαραγμένες (σε μια ημικωνική κοίλη επιφάνεια με κλίση προς τον ουράνιο πόλο) 11 ωριαίες γραμμές (σε διαστήματα 15 μοιρών) ορίζουν τις 12 ημερήσιες ώρες ενώ τρεις καμπύλες ορίζουν την πορεία του ήλιου κατά το θερινό ηλιοστάσιο (η κατώτερη), τις ισημερίες (η μεσαία) και το χειμερινό ηλιοστάσιο (η ανώτερη). Τις υπόλοιπες ημέρες η σκιά του ήλιου διαγράφει παράλληλα τόξα ανάμεσα στις παραπάνω καμπύλες ανάλογα με την εποχή.
  3. Σφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο Στραμμένο προς το νότο ένα δίκτυο από 7 τόξα (που δημιουργούν 6 τομείς, ένα για κάθε ζεύγος ζωδίων, με το ανώτερο τόξο να ορίζει το θερινό ηλιοστάσιο, το μεσαίο τις ισημερίες και το κατώτερο το χειμερινό ηλιοστάσιο) και 13 ωριαίες γραμμές υποδεικνύει την ώρα με τη βοήθεια του ορίου του φωτός του ήλιου και της σκιάς. Η μεσαία ωριαία γραμμή υποδεικνύει την ανατολή και τη δύση του ήλιου, οι αριστερές καμπύλες τις προμεσημβρινές ώρες, οι δεξιές τις μεταμεσημβρινές και οι ακραίες τη μεσημβρία.
  4. Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με οπή στην οροφή (το Πλινθίο του Σκοπίνα) Στραμμένο προς το νότο ένα δίκτυο 11 ωριαίων γραμμών (σε κατάλληλα υπολογισμένα διαστήματα) ορίζει τις 12 ημερήσιες ώρες με τη βοήθεια του φωτεινού στίγματος του ήλιου που διαπερνά τη μικρή οπή στην οροφή του.
  5. Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με έκκεντρα γνωμονικά σημεία Δύο άνισοι οριζόντιοι γνώμονες, τοποθετημένοι αντιδιαμετρικά σε ένα κοίλο ημισφαίριο, υποδεικνύουν τις ώρες, σε δύο ξεχωριστά δίκτυα χαραγμένων ωριαίων γραμμών, με την καμπύλη του χειμερινού ηλιοστασίου του ενός να συμπίπτει με την καμπύλη του θερινού ηλιοστασίου του άλλου. Ο μεγάλος γνώμονας ήταν στραμμένος προς το βορρά (και ήταν ιδιαίτερα κατάλληλος για την υπόδειξη των θερινών ωρών με ακρίβεια).
  6. Τεταρτοσφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με κεντρικό γνωμονικό σημείο Το ήμισυ ενός κοίλου ημισφαιρίου έχει ευφυέστατα τοποθετηθεί σύμφωνα με την κλίση (γεωγραφικό πλάτος) του τόπου και έχει τις καμπύλες των εποχών χαραγμένες παράλληλα με τη μπροστινή έδρα του ρολογιού.
  7. Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με κεντρικό γνωμονικό σημείο (το ηλιακό ρολόι του Αναξίμανδρου) Χαραγμένες στην επιφάνεια ενός κοίλου ημισφαιρίου 11 ωριαίες γραμμές (σε διαστήματα 15 μοιρών) ορίζουν τις 12 ημερήσιες ώρες ενώ τρεις καμπύλες ορίζουν την πορεία του ήλιου κατά το θερινό ηλιοστάσιο (η κατώτερη), τις ισημερίες (η μεσαία) και το χειμερινό ηλιοστάσιο (η ανώτερη). Τις υπόλοιπες ημέρες η σκιά του ήλιου της ακμής του κατακόρυφου κεντρικού (στραμμένου προς το νότο) γνώμονα διαγράφει τόξα παράλληλα ανάμεσα στις παραπάνω καμπύλες ανάλογα με την εποχή.
  8. Τα ωρολόγια των αρχαίων Ελλήνων Εισαγωγή Ηλιακά ωρολόγια Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με κεντρικό γνωμονικό σημείο (το ηλιακό ρολόι του Αναξίμανδρου) Κομμένο σφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με κεντρικό γνωμονικό σημείο (η σκάφη του Αρίσταρχου) Τεταρτοσφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με κεντρικό γνωμονικό σημείο Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με έκκεντρα γνωμονικά σημεία Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με οπή στην οροφή (το Πλίνθιο του Σκοπίνα) Ημισφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο με οπή στην πλάτη (αντιβόρειο) Σφαιρικό ηλιακό ωρολόγιο Κωνικό ηλιακό ωρολόγιο (ο κώνος του Διονυσιόδωρου) Κυλινδρικό κεκλιμένο ηλιακό ωρολόγιο Κυλινδρικό κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο(το ηλιακό ρολόι του Βηρωσσού) Φορητά ηλιακά ωρολόγια Φορητό δακτυλιοειδές ηλιακό ωρολόγιο (το «προς τα ιστορούμενα» φορητό ωρολόγιο του Παρμενίωνος) Φορητό δισκοειδές ηλιακό ωρολόγιο (το «προς παν κλίμα» φορητό ωρολόγιο) Φορητό ραβδόμορφο ηλιακό ωρολόγιο Επίπεδα ηλιακά ωρολόγια Επίπεδα οριζόντια ηλιακά ωρολόγια (η Αράχνη του Ευδόξου και ο Πελεκίνος του Πατροκλή) Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο νότιου προσανατολισμού Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο νοτιοανατολικού προσανατολισμού (η φαρέτρα του Απολλώνιου) Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο ανατολικού προσανατολισμού (ο δίσκος του Αρίσταρχου) Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο βορειοανατολικού προσανατολισμού Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο βόρειου προσανατολισμού Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο βορειοδυτικού προσανατολισμού Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο δυτικού προσανατολισμού Κατακόρυφο ηλιακό ωρολόγιο νοτιοδυτικού προσανατολισμού Υδραυλικά ωρολόγια Αναλογική πήλινη κλεψύδρα Παραβολική κλεψύδρα-ωρολόγιο Το ρολόι – ξυπνητήρι του Πλάτωνος Το υδραυλικό ωρολόγιο του Κτησιβίου (ένα θαύμα του αυτοματισμού) Το αναφορικό ωρολόγιο Το υδραυλικό ωρολόγιο του Αρχιμήδη Το ξυπνητήρι του Αριστοτέλη Αντίον ηελίου στήσας ρίνα και στόμα χάσκων, δείξεις τας ώρας πάσι παρερχομένοις. Ελληνική Ανθολογία 11.418 http://www.kotsanas.com/gr/index_ekthemata.html
  9. How would future on Mars be, if food can be grown in microgravity? Ankur | Jun 30 2006 As part of NASA’s exploration agenda, the ‘Tropi’ project — if successful — will provide as a food source and as oxygen producers on long-range trips to Mars.
  10. Γιάννης Σταύρου, Θεσσαλονίκη των χρωμάτων, λάδι σε καμβά (λεπτομέρεια)
  11. "Yet there are moments when the walls of the mind grow thin; when nothing is unabsorbed, and I could fancy that we might blow so vast a bubble that the sun might set and rise in it and we might take the blue of midday and the black of midnight and be cast off and escape from here and now." — Virginia Woolf (The Waves)
  12. Το Ομηρικό Σύμπαν, όπως απεικονίζεται στην Ασπίδα του Αχιλλέα.Από τη θέση των ουράνιων σωμάτων συμπεραίνουμε ότι βρισκόμαστε περίπου στο μήνα Νοέμβριο. Πηγή: Florence & Kenneth Wood (1999). Homer's Secret Iliad: The Epic of the Night Skies Decoded. London: John Murray, Albemarle Street, σελ. 199.
  13. Οι θέσεις των πόλεων της Ελλάδας Όμως και οι γεωδαιτικές σχέσεις των αρχαίων ελληνικών πόλεων έχουν ουράνιες αντιστοιχίες σύμφωνα με το εν λόγω σύγγραμμα. Παραδειγματικά: οι ομηρικές τοποθεσίες και πόλεις της Βοιωτίας αντιστοιχούν κατά εκπληκτικό τρόπο στα αστέρια του Δράκοντος, όπως επίσης και η Τροία με την ενδοχώρα ανατολικά της αντικατοπτρίζεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και η Πύλος με τη λοιπή Μεσσηνία, όπου το βασίλειο του Νέστορος, στον αστερισμό του Αιγόκερω. Το πλήθος των παραλληλισμών μεταξύ των αστρικών τροχιών και της γήινης δραστηριότητος είναι οπωσδήποτε πολύ μεγάλο, για να αποδοθεί σε απλές συμπτώσεις. Όπως εύστοχα παρατηρεί ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» Κρίστιαν Τάιλερ, που έκανε ειδικό αφιέρωμα στις στήλες της εφημερίδος εν όψει της εκδόσεως του βιβλίου, «όλα φαίνονται πολύ τέλεια για να είναι αληθινά (...). Οι συγγραφείς της «Μυστικής Ιλιάδας» απορρίπτουν κάθε ένσταση ότι διαστρέβλωσαν το ομηρικό υλικό, για να το κάνουν να ταιριάζει στις πεποιθήσεις τους. Κάθε τους υπόθεση εξετάστηκε με βάση τα δεδομένα του πρωτοτύπου κειμένου και βρέθηκε απολύτως ταιριαστή». Κατόπιν αυτών απομένει να μελετηθεί και να αξιολογηθεί η θεωρία αυτή, η οποία, εάν είναι ορθή, θα αποτελέσει το έναυσμα αξιωμάτων, όπως και του ιστορικού δόγματος ότι η επιστήμη της αστρονομίας γεννήθηκε στη Βαβυλώνα και από εκεί τη διδάχθηκαν οι Έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες. ΠΗΓΗ: http://www.davlos.gr/webfiles/yearspec.php?id=7632&kod=11358&page=9
  14. ΙΛΙΑΔΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ..ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ Του Μάριου Μαμανέα "Διαρκούσης της δεκαετίας του 1930, η νεαρή κόρη ενός αγρότη από το Κάνσας των Η.Π.Α. περνούσε νύχτες ολόκληρες παρατηρώντας τις κινήσεις των πλανητών στο ουράνιο στερέωμα. Αργότερα ως δασκάλα στην Αγγλία συνδύασε την αφοσίωσή της στην αστρονομία με την αγάπη της για τα ομηρικά έπη. Αυτό την οδήγησε σε μια ανακάλυψη, που θα είχε παρασιωπηθεί, εάν η κόρη της, η δρ. Φλόρενς Γουντ, δεν είχε αξιολογήσει τις σημειώσεις της μητέρας της το 1991". Έτσι ξεκινά ο πρόλογος της παρουσίασης από τη μεγάλη εφημερίδα του Λονδίνου «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» του βιβλίου με τίτλο «Η Μυθική Ιλιάδα», έργου του ζεύγους Κέννεθ και Φλόρενς Γουντ, που κυκλοφόρησε στη Μεγάλη Βρεταννία πριν από λίγα χρόνια. Ο λόγος αφορά την Έντνα Λέι, μητέρα της δρος Φλόρενς Γουντ, η οποία μετά από έρευνες σαράντα τουλάχιστον ετών κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Ιλιάδα εκτός από ηρωικό έπος είναι και το αρχαιότερο σύγγραμμα αστρονομίας στον κόσμο. Κατά την άποψή της οι περιγραφόμενες στην Ιλιάδα μάχες μεταξύ Αχαιών και Τρώων αντικατοπτρίζουν τις τροχιές αστέρων και αστερισμών, που φαίνονται σαν να μάχονται για μια πρωτοκαθεδρική θέση στον ουράνιο θόλο. Στα πέντε από τα εννέα συνολικά κεφάλαια του βιβλίου, που επιμελήθηκαν οι Γουντ, η ιστορική ακολουθία των γεγονότων του Τρωικού πολέμου συμβαδίζει κατά τρόπο παράδοξο (ίσως όμως όχι συμπτωματικό τελικά) με τις κινήσεις ουρανίων σωμάτων. Οι απλοί αστέρες εκλαμβανόμενοι ως πολεμιστές και οι αστερισμοί ως επιφανείς ήρωες ή τμήματα στρατού κινούνται με τέτοιο τρόπο, σαν να έχουν συγχρονισθεί μέσα στο γίγνεσθαι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά αυτή η εκδοχή εάν ληφθεί υπ’ όψιν το γεγονός ότι και ο υπεύθυνος του εκδοτικού οίκου Τζων Μιούρεϊ, που εξέδωσε το έργο, σημειώνει με έμφαση, ότι «τα στοιχεία που αναφέρονται περιγράφουν αστρικές κινήσεις χρονολογούμενες στην 9η χιλιετία π.0, πολύ πριν καταγραφεί η αστρονομία της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου». Συνεχίζει δε παρατηρώντας, ότι «ο Όμηρος υπήρξε πιθανότατα ο τελευταίος και ο πιο πλήρης ως προς τις γνώσεις του από μια μακρά παράδοση ραψωδών, που είχαν απομνημονεύσει όσα γνώριζαν. Μετά το τέλος της ζωής του το ελληνικό αλφάβητο διατήρησε τα έργα τους δια της καταγραφής. Εκείνο που επίσης άλλαξε ήταν η μελέτη του ουρανίου χάρτη, η οποία από απλή εμπειρική παρατήρηση εξελίχθηκε σε επιστήμη με την συνδρομή των μαθηματικών και της γεωμετρίας. Έτσι η αστρονομική υφή της Ιλιάδας λησμονήθηκε». Στην τελική επιμελημένη μορφή του το βιβλίο περιλαμβάνει ένα μακρύ κατάλογο 650 αστέρων και 45 αστερισμών, τους οποίους κατά τους συγγραφείς ο Όμηρος γνωρίζει και παρουσιάζει με ονόματα θεών και ηρώων. Οι κυριότεροι θεοί των αρχαίων Ελλήνων αντιστοιχούν στη Σελήνη (Ήρα) και στους ορατούς πλανήτες Αφροδίτη, Άρη, Δία, Ποσειδώνα και Κρόνο, ενώ ο Ερμής άλλοτε αντιστοιχεί στον ομώνυμο θεό και άλλοτε στο θεό Απόλλωνα. Περαιτέρω συγκρίσεις και συνθέσεις της Έντνας Λέι είναι αξιοπρόσεκτες. Σαν παραδείγματα η παράταξη του στρατού του Αχιλλέα, όπου ο ίδιος αντικατοπτρίζεται στον Μεγάλο Κύνα. Ομοίως σε άλλη φάση της πορείας των ουρανίων σωμάτων ο Έκτωρ (Ωρίων) αντιπαρατίθεται με τον Αχιλλέα (Μεγάλο Κύνα) και εν συνεχεία καταδιώκεται από τον τελευταίο και φονεύεται («πίπτοντας» προς τη Δύση) από την εκδικητική μανία του βασιλιά των Μυρμιδόνων για το θάνατο του Πατρόκλου που ως Μικρός Κύων δεν είναι πλέον ορατός. Read more: http://sadentrepese.blogspot.com/2009/03/blog-post_28.html#ixzz1RvHOtJyK
  15. Από την έκθεση του Αντώνη Ασπρόμουργου με θέμα την εικαστική αναπαράσταση ιστορικών ευρημάτων, από την νεολιθική εποχή μέχρι και τον 13ο αιώνα. αστρονομικοί χάρτες και ημερολόγια
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης