PapGeo

Αρχικά ξεκίνησαν ως Meade, μετά επανήλθαν ως Bresser (θυγατρική της Meade), τώρα έρχονται ως «no name». Το πλαίσιο δείχνει ίδιο, όπως και το μπλε χρώμα των οπτικών, όπως και τα αναγραφόμενα χαρακτηριστικά. Το μόνο που λείπει είναι το όνομα. Κάτι πάντως διακρίνεται πάνω στην φωτογραφία της διαφήμισης. Μάλλον πρόκειται για τον ίδιο κατασκευαστή. Καλού – κακού, όποιος τα αγοράσει, ας κάνει και το γνωστό τεστ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=27250&highlight=#27250 Αν όλα καλά, στην τιμή των 23 ευρώ, αποτελούν τον οικονομικότερο τρόπο για να ξεκινήσει κανείς αστρονομικές παρατηρήσεις, ή να συμπληρώσει τον υπάρχοντα εξοπλισμό (τηλεσκόπιο). Αν κάτι δεν πάει καλά, ισχύει η γνωστή εγγύηση επιστροφής χρημάτων των Lidl, εντός μηνός από την ημερομηνία αγοράς του προϊόντος. Φιλικά PapGeo

Άντε λοιπόν, και μετά σας βλέπω όλους να μαζεύεστε στον KOSTAKIS για να σας φέρει στα ίσια σας! Ήδη απ΄όσο γνωρίζω έχει βοηθήσει κάποιο φίλο για την ισημερινή του. Παρεμπιπτόντως, επειδή τυγχάνω καινούργιος στην οικογένεια, τι είδους προβλήματα αντιμετωπίζετε και θέλετε όλοι να μπείτε χειρουργείο?

Δεν είδα το τεύχος ακόμα, αλλά, όπως τα παραθέτεις Γιώργο, διαβάζονται τουλάχιστον ενοχλητικά. Το καταλαβαίνεις όμως κι εσύ, το marketing πολλές φορές προκαλεί – η πρόκληση είναι μέρος του παιχνιδιού – προκειμένου να επιτευχθεί η προώθηση των προϊόντων.

Πολύ ενθαρρυντικά μου φαίνονται όλα αυτά. Φαντάζομαι το πρόσωπο του Παναγιώτη όταν τα διαβάσει! Τα όπλα που έλυνα στο στρατό (οπλουργός γαρ) μοιάζουν με παιδικές ασκήσεις! :lol:

Λοιπόν, αφού μένω στο κέντρο της Αθήνας, δηλαδή στην πλέον επιβαρημένη περιοχή της Ελλάδας, συνάγω ότι η περίπτωσή μου ανήκει στην κατηγορία no 4. Ψηφίζω λοιπόν αυτήν. Πάντως, κάποιες φορές έχω εκπλαγεί ευχάριστα παρατηρώντας ή βρίσκοντας δύσκολα αντικείμενα, σε βραδιές με καλό seeing, χωρίς υγρασία στην ατμόσφαιρα. Δεν θα ξεχάσω επίσης, όταν πρωτοείδα τον γαλαξία της Ανδρομέδας με γυμνό μάτι.

Καλορίζικο το μακρύκανο και καλές παρατηρήσεις! Σταύρο, καλά έκανες και τα έγραψες, για να παίρνουν ιδέες και τα νεότερα μέλη, που πρόσφατα απέκτησαν (dobsonian και όχι μόνο) τηλεσκόπιο.

Έτσι φαίνεται. Πάντως εμένα με εντυπωσίασε και η χαμηλή τιμή του άλλου βιβλίου που ανέφερα. Παρατήρηση: Οι διαστάσεις των βιβλίων που παρέθεσα αναφέρονται βεβαίως σε cm. Ο δαίμων του… πληκτρολογίου!!!

Περνώντας μια βόλτα πριν λίγες μέρες από το κεντρικό βιβλιοπωλείο του Παπασωτηρίου στην Αθήνα, το μάτι μου έπεσε σε δύο βιβλία με αστροφωτογραφίες. Μπορεί το ίντερνετ σήμερα να μας παρέχει άφθονο υλικό με καταπληκτικές αστροφωτογραφίες, αλλά, τουλάχιστον για μένα, που διατηρώ καλή σχέση με το χαρτί ως μέσο άντλησης εμπειριών και γνώσης, τέτοια βιβλία παρέχουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες και εικόνες, ενώ κάλλιστα μπορούν να κοσμήσουν με την παρουσία τους κάθε βιβλιοθήκη. Επιπλέον, αποτελούν πανέμορφα δώρα για τους φίλους μας. Σας τα παρουσιάζω λοιπόν: 1. «ΣΥΜΠΑΝ, Ένας Εποχιακός Οδηγός Παρατήρησης του Ουρανού», ενός από τους «γκουρού» της αστροφωτογράφησης, του Robert Gentler, εκδ. Γκρίτζαλης, σελ. 160, διαστάσεις 24 x 28mm, τιμή 35,00 ευρώ. Περιέχει περίπου 130 από τις φωτογραφίες του, δομημένες κατά εποχή εμφάνισης των αντικειμένων στον ουρανό. Οι φωτογραφίες παρατίθενται μαζί με το όνομα του αντικειμένου, τον αστερισμό, την απόσταση, τις συντεταγμένες και σύντομες πληροφορίες σχετικές με το εικονιζόμενο αντικείμενο. Χρήσιμο βιβλίο για τις πληροφορίες του και την χρονική σειρά κατάταξης της ύλης του. 2. «UNIVERSE, A Journey from Earth to the Edge of the Cosmos», του Nicolas Cheetham, εκδ. Quercus, London, σελ. 224, διαστάσεις 26 x 30mm, τιμή 15,90 ευρώ. Περιέχει περίπου 200 φωτογραφίες, τραβηγμένες από τροχιακά ή διαπλανητικά παρατηρητήρια. Οι φωτογραφίες παρατίθενται μαζί με το όνομα του αντικειμένου, την απόσταση και σύντομες πληροφορίες σχετικές με το εικονιζόμενο αντικείμενο. Το βιβλίο παρουσιάζει τα αντικείμενα ταξινομημένα κατά αύξουσα σειρά απόστασης από τη Γη, ξεκινώντας από το Ηλιακό Σύστημα, περνώντας στο Γαλαξία μας και προχωρώντας πέραν από αυτόν, έως τα όρια του γνωστού μας σύμπαντος. Όμορφος τρόπος για να συλλογιστεί και να συγκρίνει κανείς τις χαοτικές αποστάσεις που μας χωρίζουν με όλα αυτά τα αντικείμενα. Φιλικά PapGeo

Γεια χαρά. Το όριο της φορητότητας θεωρώ οτι είναι το ΕΤΧ-105, το οποίο και έχω. Το ΕΤΧ-105 είναι επίσης το όριο μεταξύ αστρονομικού οργάνου και αστρονομικού gadget στην συγκεκριμένη σειρά τηλεσκοπίων, καθώς, μαζί με το ΕΤΧ-125, έχει καλύτερη ποιότητα κατασκευής σε σχέση τα μικρότερα αδέρφια του, με 1450mm εστιακή απόσταση δίνει καλές έως πολύ καλές εικόνες πλανητών και με 4 ίντσες διάμετρο παρέχει εικόνες από τα φωτεινότερα deep sky αντικείμενα μέσα από την πλούσια βάση δεδομένων του. Φιλικά PapGeo

Πολύ όμορφη. Συγχαρητήρια!

Το μόνο που μπορώ να καταλάβω μέσα από την άγνοια που με διακρίνει σε αυτό το θέμα είναι ότι οι γραμμές δεν παρουσιάζουν κάποια περιοδικότητα στο σφάλμα. Μπορεί κάποιος να μας δώσει τα «φώτα» του? Θα δω και τα σχετικά links. Ευχαριστώ PapGeo

Εγώ έχω καταργήσει τα ολόκληρα γάντια και χρησιμοποιώ τα ποδηλατικά μου, που σταματούν πάνω στην πρώτη κλείδωση των δακτύλων, αφήνοντας το υπόλοιπο μισό τμήμα τους ακάλυπτο, για ευκολότερο χειρισμό του εξοπλισμού χωρίς να γλιστράει από μέσα τους, κυρίως για την εναλλαγή των προσοφθαλμίων. Έτσι αφενός δεν κρυώνουν τα χέρια μου, αφετέρου λειτουργώ με άνεση και ασφάλεια. Φιλικά PapGeo

Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ. Μάλλον έχω αρκετή μελέτη μπροστά μου, πριν τελικά αποφασίσω. Πρέπει να εμβαθύνω περισσότερο στο θέμα και το παραπάνω site που δόθηκε βλέπω ότι μπορεί να με βοηθήσει. Επίσης, βρήκα κι ένα παλιό τεύχος του S&T στην βιβλιοθήκη μου (Απρίλιος 2003), που αναφέρεται στην οδήγηση, και είναι αρκετά ενημερωτικό ως προς τις μεθόδους και τα πιθανά σφάλματα. Ευχαριστώ και πάλι. PapGeo

Χρήσιμη πατέντα. Έχω σκεφτεί κι εγώ να την κάνω. Βοηθάει όχι μόνο στο να μην παγώνει το χέρι που κρατά τον σωλήνα τον χειμώνα, αλλά και αποτρέπει και τυχόν θερμότερες σχετικές εκπομπές υδρατμών από το ίδιο το χέρι που κρατάει τον σωλήνα να περνούν μπροστά από αυτόν - αφεστιάστε έντονα κάποιο βράδυ και θα το δείτε μέσα στο προσοφθάλμιο που θα «βράζει». Γουδοχέρι ε…?

Συμφωνώ κι εγώ με όσους εκφράστηκαν «ανασχετικά». Neuton καλώς ήλθες. Η επαγγελματική σου ιδιότητα θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις πολλά από τα τεχνικά θέματα που σχετίζονται με την λήψη και επεξεργασία στην αστροφωτογράφηση. Έχεις ένα συν (+) ξεκινώντας. Δεν φτάνει όμως για να έχεις άμεσα αποτελέσματα. Απαιτείται αρκετό διάβασμα κι επιμελείς προσπάθειες, είτε αγοράσεις τελικά ένα ταπεινό και οικονομικό σύστημα, είτε το πιο εξελιγμένο και ακριβό. Το διάβασμα είναι ωφέλιμο όχι μόνο για να «τα καταφέρεις» να φωτογραφήσεις, αλλά και για να γνωρίζεις τί είδους ουράνιο σώμα είναι και πού βρίσκεται αυτό που φωτογραφίζεις, πόσο μακριά, κλπ. Για να στο θέσω και διαφορετικά, και έναν αρχαιολογικό χώρο αν επισκεφτείς και φωτογραφίσεις τα απομεινάρια του με τον καλύτερο τρόπο, δεν έχει την ίδια αξία με το να γνωρίζεις περισσότερα για το κάθε τμήμα του και το τι εξυπηρετούσε. Διακρίνω πάντως μια έντονη διάθεση για γρήγορη μάθηση και πρόοδο. Εύχομαι να διατηρηθεί και στο μέλλον. Καλή συνέχεια! Φιλικά PapGeo

Ανδρέα, με βοήθησες πολύ, αλλά παράλληλα με προβλημάτισες. Ανακεφαλαιώνουμε: Καλό το σχήμα για ξεκίνημα αστροφωτογράφησης, αλλά: - Απαιτείται οδηγητικό με μεγαλύτερη εστιακή. - Απορρίπτεται η λύση φωτογράφησης μέσα από μεγάλα αστικά κέντρα εκτός αν χρησιμοποιηθούν ειδικά φίλτρα, που όμως στην περίπτωσή μας δημιουργούν άλλα προβλήματα. - Μονόδρομος η λύση φωτογράφησης από σκοτεινό ουρανό. - Αν τα 5 λεπτά είναι ο κατά προσέγγιση μέγιστος χρόνος παρακολούθησης για τηλεσκόπιο με 500mm εστιακή χωρίς σφάλμα στο tracking και μάλιστα με οδήγηση, τότε ο χρόνος αυτός πέφτει στο μισό για τηλεσκόπιο με εστιακή 1000mm (?). Μάλλον αποθαρρυντικά μου φαίνονται, για όσα αρχικά σκεφτόμουν (prime focus φωτογράφηση με τηλεσκόπιο των 8 ιντσών). Αναφέρθηκες στην εστιακή του οδηγητικού. Όταν λέμε οδήγηση εννοούμε να έχουμε στο στόχαστρο το ίδιο το αντικείμενο φωτογράφησης ή κάποιο γειτονικό αστέρι? Υποθέτω το δεύτερο, αλλά αν είναι έτσι, δεν μπορείς ανεβάσεις μεγεθύνσεις στο οδηγητικό για ευκολότερες μικροδιορθώσεις στο κεντράρισμα του στόχου? – με την ευκαιρία, οι ταχύτητες της HEQ5 κάνουν για τέτοιες μικροδιορθώσεις? Υποθέτω επίσης ότι για αυτόν τον σκοπό θα χρειαστεί και ειδικό προσοφθάλμιο με σταυρόνημα, σωστά? Φιλικά PapGeo

Φίλοι μου, σας ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες και τις συμβουλές που μου δώσατε. Αυτό που σκέφτομαι να κάνω είναι να προσάρμοζα πάνω σε μία βάση τύπου HEQ5 ένα νευτώνιο, λ.χ. ένα Sky-Watcher 200mm (f/5, f/l 1000mm), μαζί με μία DSLR φωτογραφική, λ.χ. μια Canon 300D, για prime focus φωτογράφηση και ίσως για οδηγητικό ένα μικρό τηλεσκόπιο που ήδη έχω, ένα Celestron 80mmWA (f/5, f/l 400mm), προκειμένου να φωτογραφίζω μέσα από Αθήνα τουλάχιστον. Το Celestron (αχρωματικό) πιθανώς θα εξυπηρετούσε για φωτογράφηση και μόνο του, για την κάλυψη μεγάλων πεδίων του ουρανού. Πώς σας φαίνεται το όλο set up? Ταιριάζει ως σύνολο? Κάπου είχα διαβάσει τον Aristarchus να λέει ότι έχει σημασία να ταιριάζει η εστιακή του τηλεσκοπίου σε σχέση με τη επιλογή της αντίστοιχης φωτογραφικής μηχανής. Θα μπορούσα με μικρές εκθέσεις (έως 5 λεπτά, ή και λιγότερο) να βγάλω κάτι αξιόλογο από deep sky αντικείμενα, λ.χ. ανοιχτά ή σφαιρωτά σμήνη, ή και κάποιους γαλαξίες και νεφελώματα? Η συγκεκριμένη στήριξη δεν παίρνει go-to. Αυτό υποθέτω είναι σημαντικό για την δυνατότητα εύρεσης των αντικειμένων από αστικά κέντρα, μήπως τελικά είναι κι απαγορευτικό? Μπορώ να πλοηγηθώ άνετα σε σκοτεινούς ουρανούς, αλλά μέσα από την Αθήνα? Υποθέτω ότι θα πρέπει να εντοπίζω (όπου αυτό είναι εφικτό) το αντικείμενο με το προσοφθάλμιο πρώτα και μετά να βγάζω το τελευταίο για να βιδώσω την φωτογραφική μηχανή. Τελικά, αν γίνεται δουλειά με αυτό το σχήμα, τι άλλο απαιτείται να προσθέσω σε αυτό για να συμπληρωθεί? Ελπίζω να μην κουράζω. Ευχαριστώ PapGeo

Χαιρετώ την παρέα. Που λέτε, όταν ξεκίνησα ενεργά την αστρονομία, μου κόλλησε κι εμένα το μικρόβιο της αστροφωτογράφησης. Σύντομα όμως κατάλαβα – και με τον σκληρότερο τρόπο – ότι το χόμπι αυτό απαιτεί μεγάλη αφοσίωση και αρκετά χρήματα για τον απαιτούμενο εξοπλισμό, που τότε δεν είχα. Γιαυτό και πάγωσα την όλη ιδέα και από τότε κινούμαι παρατηρησιακά. Δεν έπαψε όμως να με απασχολεί το ζήτημα. Θα ήθελα να ρωτήσω τους φίλους που έχουν την HEQ5 - όχι κατ΄ανάγκη την pro, αλλά το παλαιότερο μοντέλο (σε μαύρο χρώμα), πόσο τα έχουν καταφέρει με αυτήν την στήριξη στην αστροφωτογράφηση. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, αν έχουν την δυνατότητα να πετυχαίνουν εκθέσεις μεγάλης διάρκειας των αντικειμένων χωρίς εκτροπές. Ευχαριστώ PapGeo

Συμφωνώ, οι ορθοσκοπικοί, όταν συνδυάζονται με χειροκίνητα τηλεσκόπια, όπως τα dob, χρειάζονται γερά νεύρα για παρατεταμένη παρατήρηση πλανητών. Ίσως είναι προτιμότερο να χάνεις λίγο από την οξύτητά τους, προκειμένου να αυξήσεις τον χρόνο και την άνεση στην παρατήρηση μέσω ενός wide angle προσοφθαλμίου. Το ζήτημα σίγουρα εμπεριέχει και στοιχεία υποκειμενικότητας.

Γιώργο συγκινητικό και νοσταλγικό το άρθρο σου, με την εγκατάλειψη σε πρώτο πλάνο, αλλά μέσα από αυτήν είδα να ξεπροβάλει, εκτός από ευγνωμοσύνη, η ελπίδα και, ξέρεις κάτι, μου φαίνεται ότι είσαι ένα σημαντικό κομμάτι της και μέρος της λύσης του προβλήματος. Λές άραγε οι μαθητές των σχολείων να ξαναγυρίσουν στα ίδια μονοπάτια?

Δημήτρη μεγάλη ατυχία, μέσα σε τόση σκοτεινιά να μη μπορείς να στήσεις πουθενά! – με ασφάλεια υποθέτω. Εύχομαι να ευχαριστήθηκες τουλάχιστον τα ωραία κρέατα της περιοχής! Πάντως, απ΄όσο γνωρίζω ο δρόμος συνεχίζει ως χωματόδρομος προς τα νότια μετά την Ζαρούχλα. Με την ευκαιρία, πολύ θα το ήθελα να έστηνα κάποτε σκηνή για οργανωμένη παρατήρηση στις όχθες της λίμνης του Τσιβλού. Όποιος δεν έχει πάει έστω για βόλτα εκεί, χάνει! Canopus, το Ζούμπερι και γενικά, όλη η ακτογραμμή μέχρι τον Μαραθώνα τουλάχιστον, έχει πια σοβαρό πρόβλημα. Μόνη «σωτηρία» ο ουρανός πάνω από την θάλασσα. Κι εγώ πιτσιρικάς σάρωνα με τα κιάλια τον νυχτερινό ουρανό της περιοχής. Πρόσφατα που ξαναδοκίμασα απογοητεύτηκα.

Γιώργο (glamt) καλώς ήλθες. Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα με τα 7x50 κιάλια σου. Συμφωνώ με τα προηγούμενους κυρίους και συστήνω αυτοσυγκράτηση ως προς τις όποιες αγορές αστρονομικού υλικού, μέχρι να καταλήξεις με ασφάλεια κάπου, μετά από αρκετή μελέτη των συζητήσεων του φόρουμ. Η προσωπική εμπειρία μετράει επίσης, αν είναι δυνατή, γιατί ο καθένας εδώ έχει τα γούστα του κι εσύ τα δικά σου! Διάβασε στο μεταξύ κι αυτά εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=8758&highlight=#8758 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=32896&highlight=#32896 Φιλικά PapGeo

Θαυμάσια δουλειά! Μπράβο! Η χαρά της δημιουργίας στην ερασιτεχνική αστρονομία σε όλο της το μεγαλείο.

Σωστά, τα κιάλια διαμέτρου 25mm είναι «πολύ λίγα» για αστρονομική χρήση, λόγω περιορισμένης φωτοσυλλεκτικής ικανότητας. Είναι πολύ ωφέλημα όμως για ημερήσια χρήση σε εκδρομές και διακοπές γενικά, όταν δεν μπορείς, ή δεν θέλεις να έχεις μεγάλο βάρος μαζί σου. Έχω κι εγώ ένα ζευγάρι (όχι από LIDL) και μου έχουν χρησιμεύσει ιδιαίτερα σε τέτοιες περιπτώσεις. Τα ρίχνεις στον σάκο σου, ή τα δένεις στη ζώνη σου και τα ξεχνάς μέχρι να τα χρειαστείς.

Titan, καλορίζικος. Έχω την εντύπωση ότι βιάζεσαι να τα πάρεις όλα από την αρχή. Αγόρασε πρώτα το dob, πειραματίσου επάνω του, δες τι σου αρέσει, τι σε δυσκολεύει και όταν καταλήξεις προχώρα παραπέρα. Τα DSO, ανάλογα με το είδος και τις διαστάσεις τους, απαιτούν και τις αντίστοιχες μεγεθύνσεις. Πέραν από το πόσο καλά μετακινείται το τηλεσκόπιο από το χέρι σου, μπορείς να βοηθηθείς αρκετά με την κατάλληλη επιλογή προσοφθαλμίων με μεγάλο φαινόμενο πεδίο, όπως ήδη υπονόησε ο giorgosgr. Δες κι εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=15673&highlight=#15673 Φιλικά PapGeo