Διαβασα οτι κοιταζοντας προς δυο διαφορετικες κατευθυνσεις,αν μπορουσαμε να δουμε μεχρι τα ορια του συμπαντος,θα κοιταζαμε το ιδιο σημειο,την μεγαλη εκρηξη.Οι δυο κατευθυνσεις απομακρυνονται μεταξυ τους μεχρι την αποσταση οπου η μετατοπιση στο ερυθρο ειναι Ζ=1,25.Μετα η μια κατευθυνση συνκλινει προς την αλλη μεχρι την τελικη εκρηξη.Τα παραπανω ειναι φυσικα νοητικα,αφου δεν μπορουμε να δουμε τοσο βαθια,παρα μονο οσο περιπου το βαθυ πεδιο του τηλεσκοπιου Hubble. Γιατι το οριο που απομακρυνονται οι κατευθυνσεις ειναι τοΖ=1.25? Αν αντιστρεψουμε το πειραμα,στελνωντας δυο ακτινες φωτος σε διαφορετικες κατευθυνσεις μαλλον θα ειχαμε τελειως διαφορετικα αποτελεσματα,αφου η πεπερασμενη ταχυτητα του φωτος δεν θα μπορουσε να προλαβει την διαστολη του συμπαντος. Παντως ειναι πολυ ενδιαφερων οτι ουσιαστικα κοιταμε παντα προς την ιδια κατευθυνση,μονο το τι παρεμβαλλεται διαφερει απο κατευθυνση σε κατευθυνση.