aktistar

http://scienceworld.wolfram.com/astronomy/JulianDate.html

Για την καταγραφή των αστρονομικών παρατηρήσεων χρησιμοποιούμε συνήθως το "Ιουλιανό ημερολόγιο". Η "Ιουλιανή Ημερομηνία"(JD) είναι αριθμός των ημερών που έχουν περάσει από το μεσημέρι (GMT) της 1ης Ιανουαρίου του 4713 π.Χ. Όλες οι άλλες χρονικές υποδιαιρέσεις εκφράζονται ως κλάσματα της Ιουλιανής ημέρας.

Δημήτρη, Με έπεισες ότι το seeing αποτελεί ιδιαίτερα περίπλοκη υπόθεση και θα χαρώ πολύ να διαβάσω την εργασία σου. Δεν έχω πειστεί βέβαια ακόμη ότι ο παρατηρητής που θεωρεί ότι θα φτάσει "βαθύτερα" αν πάψει ο άνεμος έχει εντελώς άδικο. Όσο για την ιδέα σου σχετικά με μετρήσεις seeing από τους ερασιτέχνες τη βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα. Ας το συζητήσουμε σύντομα. Γιάννης

Και εγώ νομίζω ότι η δυσκολία προέρχεται από τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τους όρους της έντασης και του seeing. Συνήθως γίνεται η διάκριση μεταξύ τριών τύπων seeing. 1. scintillation 2. agitation και 3. smearing. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα είδος περιοδικής ταλάντωσης της καμπύλης του μέτωπου του κύματος. Εφόσον το κέντρο του άστρου παραμένει στην ίδια θέση στο εστιακό επίπεδο ο μέσος όρος έντασης της ακτινοβολίας στο κέντρο παραμένει σταθερός. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε συνεχείς μετατοπίσεις του άστρου χωρίς να αλλάζει η διάμετρός του. Το συνολικό αποτέλεσμα επομένως είναι μείωση της κεντρικής φωτεινότητας. Στην τρίτη περίπτωση το μέτωπο που φθάνει στο τηλεσκόπιο διασπάται σε πάρα πολλά μικρότερα μέτωπα διαφορετικής φάσης και στην περίπτωση αυτή μου φαίνεται αναπόφευκτη η έλάττωση του μέγιστου της έντασης. Αν κάνω λάθος - που δεν το αποκλείω - θα υποχρεωθώ να ξαναδιαβάσω βιβλία που έχω πολύ καιρό να ανοίξω...

Δημήτρη, Μήπως θέλεις να πεις ότι το seeing δεν μπορεί να εκφραστεί ως συνάρτηση της κατανομής της έντασης όπως και η ένταση δεν μπορεί να εκφραστεί ως συνάρτηση του seeing. Όμως το ότι δεν μπορούμε να περιγράψουμε κάθε σχέση με μια συνάρτηση δεν σημαίνει ότι δεν υφίσταται σχέση. Γιάννης

Το είδωλο έχει μεγαλύτερη διάμετρο επομένως η μέγιστη τιμή pixel σε μια εικόνα CCD είναι μικρότερη. Έτσι τις βραδιές με seeing τα πιο αμυδρά άστρα είναι αόρατα στη φωτογραφία μας εφ'όσον ο λόγος σήματος προς θόρυβο έχει χειροτερέψει. Το ίδιο ισχύει και για το ανθρώπινο μάτι. Οπότε Δημήτρη μάλλον θέλεις να πείς ότι ο σωστός ορισμός της "εντασης" σχετίζεται με το συνολικό αριθμό των φωτονίων που συλλέγουμε από ένα άστρο στη μονάδα του χρόνου.

Δημήτρη, Μήπως θα ήταν εύκολο να μας περιγράψεις την μεθοδο DIMM και το είδος της μάσκας που χρειάζεται να φτιάξει κανείς έτσι ώστε όσοι ερασιτέχνες το επιθυμούν να μπορούν να μετρήσουν το seeing με ακρίβεια αν διαθέτουν CCD; Θα σου είμασταν ευγνώμονες. Γιάννης Ηλιόπουλος

Αγαπητοί φίλοι, Για να συμφωνήσουμε ότι έχει νόημα να δημιουργήσουμε ένα πανελλαδικό συντονιστικό όργανο της ερασιτεχνικής αστρονομίας πιστεύω ότι θα πρέπει να συζητήσουμε εξαντλητικά πρώτα για το ποιοί θα είναι οι στόχοι του. (εκστρατεία ενάντια στη φωτορύπανση, περιοδικό αστρονομίας, συντονισμός παρατηρήσεων, διοργανώσεις εκδηλώσεων πανελλαδικής εμβέλειας, βάσεις δεδομένων; ) Τη στιγμή αυτή είναι ελάχιστοι οι ερασιτέχνες που διαθέτουν επαρκή χρόνο για τις παρατηρήσεις τους και έτσι δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν να επιθυμούν κάποιοι από αυτούς να αναλάβουν διοικητικές υποχρεώσεις. Είναι γνωστό βέβαια ότι βρίσκονται πάντοτε άτομα που αρέσκονται στο να προεδρεύουν, όμως αυτό από μόνο του σπάνια εγγυάται την επιτυχία ενός προγράμματος. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν όσο γίνεται καλύτερα τι ακριβώς θέλουμε από το όργανο αυτό. Η δική μου γνώμη είναι ότι για να λειτουργήσει σωστά ένα τέτοιο όργανο θα πρέπει (α) να διαθέτει έμμισθο προσωπικό με συγκεκριμένο job description και (β) να εδρεύει μακριά από αστικά κέντρα σε μέρος όπου θα μπορούσαν να διοργανώνονται τακτικά συγκεντρώσεις ερασιτεχνών από όλη την Ελλάδα. (γ) να υπάρχει σε κάθε σύλλογο ένα άτομο (και μόνο ένα) υπεύθυνο για την επικοινωνία μεταξύ συλλόγου και συντονιστικού οργάνου. Δεν θα τεκμηριώσω τη γνώμη μου στο σημείο αυτό. Ας προτείνουν και άλλοι τις δικές του ιδέες. Γιάννης Ηλιόπουλος

Δημήτρη, Η εξέλιξη των επιστημονικών θεωριών συχνά προκύπτει μέσα από τις κρίσεις της θεωρίας που υποδηλώνουν την ανάγκη μιας αναθεώρησης των προϋποθέσεων του ισχύοντος εννοιολογικού πλαισίου. Η εξοικείωση του επιστήμονα-δημιουργού στην περίπτωση αυτή με την ιστορία της σκέψης του παρέχει την απαραίτητη ελευθερία πνεύματος για να αποστασιοποιηθεί από το καθιερωμένο μοντέλο. Ο προβληματισμός των αρχαίων φιλόσοφων που εγκαινίασαν τον «πολιτισμό του λόγου» έχει εντοπίσει ήδη από την εποχή του Αριστοτέλη τις βασικές αντινομίες που αφορούν το νόημα της γνώσης και της εμπειρίας. Πέρα από τις συγκεκριμένες προτάσεις της Αριστοτελικής φυσικής που δεν ισχύουν σήμερα, το ευρύτερο φιλοσοφικό πλαίσιο μέσα από το οποίο προκύπτει η φυσική αυτή παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Γιατί και πάλι η επιστήμη αισθάνεται την ανάγκη να καταλάβει τον εαυτό της και να επαναπροσδιορίσει το νόημά της. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός πως επιστήμονες-δημιουργοί όπως ο Μπόρ, ο Άινσταιν, ο Χάιζεμπεργκ αντλούσαν πάντοτε από την ανθρωπιστική τους παιδεία επιστημονική έμπνευση. Νομίζω ότι αυτή είναι, σε πολύ γενικές γραμμές, η απάντηση στο ερώτημά σου. Δεν μπορώ φυσικά να την αναπτύξω περισσότερο στα πλαίσια αυτού του φόρουμ. Γιάννης Ηλιόπουλος

Εφ’όσον το σχόλιό μου δεν έγινε αντιληπτό θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το βιβλίο του κ. Πλακίδη σε κάθε ερασιτέχνη αστρονόμο και κάθε καλλιεργημένο άνθρωπο ! Έχει δίκιο ο Κώστας να εκθειάζει το βιβλίο αυτό στο βαθμό που το κάνει, ας μου επιτρέψει όμως να είμαι δύσπιστος για το αν υπάρχουν βιβλία ικανά να εμπνεύσουν και να ενθουσιάσουν όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους και «όλους όσους θα ήθελαν να λέγονται απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Είναι εύλογο ο Δημήτρης, ως αστρονόμος, να βρίσκει ξεπερασμένο το αστρονομικό περιεχόμενο του βιβλίου αυτού. Το Astronomical Image Processing for Windows του Berry είναι σίγουρα περισσότερο επίκαιρο και ενδιαφέρον για όσους θα ήθελαν να ασχοληθούν στις μέρες μας με την αστρονομία. Εμένα βέβαια μου αρέσουν και τα παλιά και τα ξεπερασμένα βιβλία πάρα πολύ, μάλλον γιατί δεν πολυπιστεύω στην πρόοδο. Πιστεύω στο νόμο της συντήρησης της ποσότητας του ανεξιχνίαστου μέσα από τις μεταμορφώσεις του. Νομίζω λοιπόν ότι θα έρθει ο καιρός που η σύγχρονη επιστήμη θα αποτελέσει και αυτή μέρος της ιστορίας της μυθολογίας. Όμως όλοι αυτοί οι μύθοι, όλες αυτές οι ιστορίες ήταν και είναι ιδιαίτερα συναρπαστικές. Και όλοι αυτοί οι κόσμοι που δημιουργούν είναι υπέροχοι. Και εγώ θα ήθελα να τους γνωρίσω όλους ! Γιατί να μην ταυτίσουμε την ευρύτερη ανθρώπινη πραγματικότητα με τη δυνατότητα να βιώνουμε μια πολλαπλότητα μυθικών κόσμων ; Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ερευνώντας τους μύθους μας γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Γιάννης Ηλιόπουλος

Η δυσκολία της συνεννόησης δείχνει ότι δεν αρκεί να διαβάζουμε αυτά που γράφει κάποιος για να τα καταλάβουμε. Προϋπόθεση είναι να έχουμε ήδη προβληματιστεί αρκετά πάνω στα θέματα που διαπραγματεύεται, να ξέρουμε να τον ακούμε με προσοχή και το κύριο μέλημά μας να μην είναι απλά να επικρατήσει η άποψή μας. Γιατί, φοβάμαι πολύ, ότι ακόμη και αν συμπεριλάβουμε στη νέα ελληνική γραμματική τα απαραίτητα πλεον κίτρινα γελαστά προσωπάκια που θα δείχνουν πότε κάνουμε χιούμορ, πότε χρησιμοποιούμε μετωνυμία ή μεταφορά, δεν θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Γιάννης Ηλιόπουλος

Αγαπητοί φίλοι, Το μόνο βιβλίο που πρέπει χωρίς αμφιβολία να υπάρχει σε κάθε σπίτι είναι, απ’ ότι γνωρίζω, ο τηλεφωνικός κατάλογος. Η αξία οποιουδήποτε άλλου βιβλίου θα μπορούσε να αμφισβητηθεί. Γιατί άραγε να πρέπει να γνωρίζουμε καλύτερα τη μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων απ’ ότι άλλοι λαοί; Η συγγένειά μας με τους προγόνους μας αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση μια χωρίς ιδιαίτερη σημασία συγγένεια αίματος. Η συγγένεια του πνεύματος δεν προϋποθέτει καμιά σχέση αίματος. Όσο για την Καινή Διαθήκη που αναφέρει ο Κώστας, δεν είμαι βέβαιος ότι είναι το κατάλληλο βιβλίο για όσους υποκλίνονται κάθε νύκτα εκστατικά μπρος στην κρυστάλλινη μαγεία, των ειδώλων ενός φακού τριών στοιχείων. Ο χαρακτηρισμός «ειδωλολάτρες» θα ήταν μάλλον εκείνος που καλύτερα θα τους ταίριαζε. «Θεάματα εξαίσια, τεράστια, φανταστικά, θέλγουν δια του γοητευτικού κάλλους των τον ερευνώντα τας λεπτομερείας των, και μεταφέρουν εις την μεγαλειότητά του αχανούς τον παραδιδόμενον εις την προς το άπειρον πτήσιν.» (Φλαμμαριών) Τείνω να πιστέψω τα τελευταία χρόνια ότι ένα βιβλίο δεν μπορεί να δράσει ευεργετικά πάνω σε έναν άνθρωπο εάν δεν το έχει γράψει πρώτα ο ίδιος. Εξαίρεση αποτελεί μόνο ο τηλεφωνικός κατάλογος. Γιάννης Ηλιόπουλος