alepohori

Γιάννη, ευχαριστώ πολύ!! Πραγματικά άξιζε το ξενύχτι, η νύστα, ο κόπος, ακόμα και αυτό που περνάω στη δουλειά αυτή τη στιγμή!! Η εμπειρία ήταν μοναδική! Πολλά μπράβο σε όλους όσοι προσπάθησαν να κυνηγήσουν την ευκαιρία. Συγχαρητήρια και στον Ηλία για το πρωτοσέλιδο (15:14μμ): www.spaceweather.com Ηλία, ευχαριστούμε! Πάντα τέτοια!

http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1226 Έλεος με αυτό το Nightwatch....

Στο τέλος θα λέμε ότι κάνουμε παρατήρηση μέσα απ'το πάπλωμα.. Να με συμπαθάτε Η παρατήρηση έχει να κάνει με το στόχο όχι με τον τρόπο που θα φτασει το τηλεσκόπιο σε αυτόν. Ειναι σαν να λέμε πήρα αμαξι χωρίς ηλεκτρικά παράθυρα sorry αλλά εμενα αυτή ειναι η γνώμη μου Αυτή είναι η διαφορά μας φίλε Κώστα! Το ψάξιμο και η εύρεση του στόχου είναι κομμάτια του observing session! Ίσως γι' αυτό αγαπώ τις αντίκες!

Στο τέλος θα λέμε ότι κάνουμε παρατήρηση μέσα απ'το πάπλωμα.. Να με συμπαθάτε

Εγώ Γιώργο μπορώ να σε δικαιολογήσω. Τόσους μήνες περίμενες να κατασταλλάξουν οι εικόνες στη μνήμη σου και δεν ήθελες να δεις καμία φωτογραφία! Ήθελες να μείνεις με την οπτική εικόνα του όλου σκηνικού κατά την ολικότητα! Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος, Μαράκι! Και μπράβο για την πάρα πολύ όμορφη φωτογραφία σου. Θυμίζει την δική μου, με τη διαφορά ότι εσύ δεν έψαχνες να διαβάσεις τις ρυθμίσεις μέσα στα σκοτάδια... Και στην επόμενη!

Φίλε Αντώνη ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Εννοείται ότι δεν έχω ούτε την εμπειρία, ούτε όλα αυτά που λες! Οπότε το ξεχνάμε. Νίκο, είμαι μέσα. Βλέπουμε τον καιρό και μιλάμε.

Στέφανε και φίλοι, προτείνω "Αρίσταρχο" και μετά Ύδατα Στυγός. Υπάρχει ορειβατική πινακίδα 1 χιλιόμετρο πριν τον "Αρίσταρχο" που αν θυμάμαι καλά, έλεγε ότι απείχαν άλλη μια ωρίτσα μέσα από μονοπάτι!! Όποιος έχει πληροφορίες για το μονοπάτι και τη δυσκολία, ας βοηθήσει.

Βασίλη πολύ ενδιαφέρον! Άλλη μια προσθήκη στiς αγαπημένες σελίδες. Ευχαριστούμε. Αξίζει να παρατηρήσουμε την έλλειψη του όρου "λυκαυγές" στην αμερικάνικη ορολογία. Χρησιμοποιούν το "twilight" τόσο για το λυκόφως όσο και για το λυκαυγές. Έτσι είναι υποχρεωμένοι να προσδιορίσουν το πότε αναφέρονται με τον όρο "twilight": Στο ξημέρωμα ή στο σούρουπο.. Βέβαια, στην ελληνική γλώσσα δεν έχει νόημα ο όρος "έναρξη του λυκόφωτος", ούτε η "λήξη του λυκαυγούς". Ένας φιλόλογος ίσως να μας διαφώτιζε περισσότερο. Στα πιο πρακτικά, η γνώση των χρονικών αυτών σημείων είναι χρήσιμη όταν κυνηγάμε δύσκολους deep sky στόχους! Γλιτώνουμε πολύ χαμένο κόπο έτσι.

Παναγιώτη μπράβο για την πολύ όμορφη συνολική δουλειά σου!! Καλή χρονιά!

Βασίλη καλορίζικα να είναι! Βλέπω ο συνονώματός σου διάλεξε την καλύτερη μέρα να στα φέρει. Γιορτή, γενέθλια, πρωτοχρονιά.. Πολύχρονος, να χαίρεσαι την οικογένεια, με υγεία και καθαρούς ουρανούς!

Ευχαριστώ όλους! Βαγγέλη, Δημήτρη, Παναγιώτη όποτε θέλετε, πάμε! Σε οποιεσδήποτε συνθήκες! Η διαδρομή όταν χιονίζει θα είναι απίστευτη.

Thanks! Τάσο, η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να ρωτήσω αν δουλεύουν τα καρεκλάκια του πάνω σαλέ. Αλλά ήθελα να την κάνω μόνος μου και δε ρώτησα. Ξεκίνησα από τα 2060 τον ποδαρόδρομο. Η διαδρομή θα έλεγα ότι είναι αρκετά σαφής, έστω και με χιόνι. Μιλάμε για δρόμο, όχι μονοπάτι. Το μόνο σημείο "που τα χρειάστηκα" ήταν 700 μέτρα πριν, όταν ο δρόμος απλά δεν υπήρχε από το χιόνι! Έπρεπε να πατάω καλά το παγωμένο χιόνι, ώστε να αφήσω ίχνη, τα οποία ακολούθησα προσεκτικά στην επιστροφή, διότι η ομίχλη είχε αυξηθεί επικίνδυνα! Αλλά μετά οκ, ο δρόμος ξαναεμφανίστηκε! Να αναφέρω ότι την προηγούμενη μέρα έκανα απόπειρα να φτάσω, αλλά πήρα άλλο δρόμο και μετά από 5 χλμ οδηγήθηκα σε αδιέξοδο!

Γεια σας και χρόνια πολλά! Παρόλο που η επιλογή των Άνω Λουσών έγινε με σκοπό την παρατήρηση της γνωστής απόκρυψης και παρόλο που αυτή τελικά κατέστη αδύνατη λόγω της νέφωσης, η παραμονή μας στο μικρό και γραφικό αυτό χωριό της Αχαίας δεν στερήθηκε εμπειριών. Κατά την επιλογή του μέρους, δεν ήταν δύσκολο να δω μέσω του Google Earth ότι βρισκόταν αρκετά κοντά με τον "Αρίσταρχο". Δεν ξέραμε τον δρόμο όμως και γι' αυτό χρειαστήκαμε την πολύτιμη βοήθεια του φίλου Δημήτρη Γκιώνη. Οι δρόμοι που μου υπέδειξε ο Δημήτρης ήταν 2: Ο ένας ήταν μέσω των καθισμάτων του χιονοδρομικού κέντρου Καλαβρύτων, τα οποία ξεκινούσαν από το πάνω σαλέ και ο άλλος ήταν ένας πολύ δύσβατος δρόμος η διεύλευση από τον οποίο απαιτούσε πολλή προσοχή. Χωρίς πολλή σκέψη επέλεξα τον δεύτερο τρόπο. Σήμερα νωρίς το πρωί ξεκίνησα από το χωριό για το τηλεσκόπιο. Με προσοχή λοιπόν οδήγησα το αυτοκίνητο μέχρι τα 2060μ, όπου και το πάρκαρα, αφού ο δρόμος μπροστά μου είχε τόσο χιόνι που έκανε απαγορευτικό το πέρασμά του με συμβατικό όχημα. Αρχισα λοιπόν το περπάτημα στις 08:10, με πολύ λιτό εξοπλισμό: Την φωτογραφική, το τρίποδο, το κινητό, ένα μπουκάλι νερό και μια σοκολάτα! Σταθερό βήμα, κανονικής ταχύτητας, αν και το υψόμετρο ευνοούσε αρκετά την γρήγορη κόπωση. Ο καιρός ήταν αρκετά αίθριος, αν και ο Ήλιος δε με είχε βρει, καθώς ακόμα βρισκόμουν στην δυτική πλευρά του βούνου. Το τοπίο από κάτω μου, μαγευτικό: Το φως του αστεριού μας είχε ήδη αρχίσει να ακουμπά τις κορυφές των απέναντι οροσειρών, έχοντας ακόμα ένα μεγάλο μέρος τους, στην σκιά. Αυτό έδινε στα βουνά μια πολύ όμορφη αντίθεση. Η πάχνη που έψαχνε απεγνωσμένα κρυψώνα στην σκιά, λίγες στιγμές πριν την βρεί και αυτήν ο Ήλιος, κείτοταν χαμηλά στους κάτω αγρούς, τους δρόμους, δίνοντας σε μένα που είχα την τύχη να την κοιτώ από τα 2150μ, την εντύπωση ενός τεράστιου φυσικού λευκού στρώματος. Λίγο παρακάτω όμως, εκεί που δεν υπήρχε λόφος-βουνό να την καλύψει, είχε ήδη αρχίσει να εγκαταλείπει το έδαφος και να μετατρέπεται σε αραιή νέφωση. Κάθε λίγο και λιγάκι κοιτούσα το GPS του κινητού μου και έβλεπα μέσα στην γλυκιά μου κούραση, το υψόμετρο να ανεβαίνει: 2200, 2205, 2220. Σε όλη σχεδόν την διαδρομή μπορούσα να διακρίνω ίχνη κάποιου ανθρώπου που μέρες πριν φαίνεται ότι είχε κάνει το ίδιο δρομολόγιο. Τα ίχνη του ήταν μεγαλύτερα από τα δικά μου, που σημαίνει ότι περπατούσε σε φρέσκο χιόνι, ενώ εγώ σε παγωμένο. Ώσπου επιτέλους αντίκρυσα τον Ήλιο και με χαρά δεν απέφυγα να ζεστάνει λίγο το πρόσωπό μου, αν και με τόσο περπάτημα, είχα ζεσταθεί αρκετά! Απλά ένιωσα ότι με ενθάρρυνε να συνεχίσω και σίγουρα με γέμισε δύναμη! Ο Ήλιος ήρθε και με συνάντησε στο καλύτερο σημείο της διαδρομής, ούτε ραντεβού να είχαμε! Εκεί επέλεξα να κάνω την μία και μοναδική στάση για ξεκούραση: Γύρω στα 2300 απλωνόταν μια πανέμορφη μικρή πεδιάδα, η οποία ήταν διάσπαρτη από μικρούς χαμηλούς βράχους και θάμνους στολισμένοι με παγοκρύσταλους. Αυτά τα υπέροχα κρύσταλλα είχαν πάρει την μορφή του ανέμου που τα μαστίγωνε αλύπητα, λες και ήθελαν να κλέψουν την παράσταση βρισκόμενα επάνω στους θάμνους και τους βράχους τους οποίους στόλιζαν. Εκεί έμεινα να φωτογραφίσω τα παιχνιδίσματα του φωτός μέσα στις σταγόνες των κρυστάλλων, για πάνω από 20 λεπτά. Ξαφνικά όμως είδα σύννεφο να ανεβαίνει την πλαγιά και να στροβιλίζεται στην κορυφή της όπου βρισκόμουν. Το σύννεφο γρήγορα έγινε μεγαλύτερο και σε ελάχιστα λεπτά μετατράπηκε σε ομίχλη, κρύβοντας αρκετά τον Ήλιο, ώστε να μου προκαλέσει μια μικρή ανησυχία. Αμέσως σκέφτηκα ότι έπρεπε να συνεχίσω τον δρόμο μου, όντας βέβαιος ότι στην επόμενη στροφή, θα αντικρύσω τον "Αρίσταρχο". Πράγματι, τον είδα να απέχει απόσταση μεγαλύτερη απ' όσο περίμενα, αλλά ήταν σχεδόν στο ίδιο ύψος με μένα. Ο αέρας δυνάμωνε, αλλά η θέα του τηλεσκοπίου μού έδωσε τεράστια δύναμη να διανύσω και το τελευταίο χιλιόμετρο της διαδρομής. Τώρα πλέον δε καταλάβαινα τίποτα!! Λίγα μέτρα μόνο.. Ανεβαίνω στην κορυφή και τότε νιώθω έναν άνεμο με πολύ μεγάλη ένταση. Έναν άνεμο, που κάποιες στιγμές, έπρεπε να περπατώ έχοντας αντίθετη κλίση για να τον υπερνικήσω. Ο "Αρίσταρχος" υψωνόταν μέσα στην ομίχλη μπροστά μου, έχοντας πιάσει πάγο στην οροφή του. Κομμάτια πάγου από εκεί αποσπάζονταν λόγω του ανέμου και έπεφταν με δύναμη λίγα μέτρα μακριά μου!!! "Θα στήσω την μηχανή και ας μου έρθει ολόκληρο κομμάτι πάνω μου", σκεφτόμουν! Δε με ένοιαζε. Επιπολαιότητα σίγουρα, αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ αρνητικά και δυσάρεστα ενδεχόμενα εκείνη την στιγμή. Με τόσο δυνατό άνεμο δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να στηθεί τρίποδο με μηχανή! Το μόνο κατάλληλο μέρος ήταν η μεριά του τηλεσκοπίου που έδινε απάγγιο. Για καλή μου τύχη, στην μεριά αυτή υπήρχε η ιδανική υποδοχή για το τρίποδο: Μια μαύρη μεταλλική κατασκευή λίγα μέτρα από το τηλεσκόπιο, που επέτρεπε τόσο την ασφαλή στήριξη του τριπόδου, όσο και μια στοιχειώδη προστασία από τους επικίνδυνους πλευρικούς ανέμους. Δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου και μετά από περίπου 30 λεπτά, πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Η ικανοποίηση φυσικά, τεράστια! Είχα περπατήσει 5 χλμ σε 1,5 ώρα, έχοντας κάνει μια στάση των 20 λεπτών. Ο καιρός αμετάβλητος καθόλη την διάρκεια της επιστροφής. Θέλω να αφιερώσω τις φωτογραφίες που ακολουθούν πρωτίστως στον φίλο Δημήτρη Γκιώνη, για τις πολύτιμες οδηγίες του και στην Μάχη, με την ελπίδα να ακολουθήσει και εκείνη την διαδρομή αυτή, γιατί ξέρω πόσο πολύ το θέλει! Επίσης, αποχαιρετώντας το Διεθνές Έτος Αστρονομίας, θέλω να εκφράσω την ελπίδα να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα και να στελεχωθεί γρήγορα αυτό το τηλεσκόπιο, και η αξιοποίησή του να συνοδευτεί από λαμπρή συνεισφορά στον χώρο της Αστρονομίας και Αστροφυσικής. Καλή Χρονιά σε όλους Χαρακτηριστικό δείγμα κάποιου κομματιού της διαδρομής Ο "Αρίσταρχος" μέσα σε πυκνή ομίχλη και με τονφακό της μηχανής σε χειροκίνητη εστίαση. Ο άνεμος εντονότατος. Η επιγραφή στο διπλανό κτίριο. 2350μ, θερμοκρασία άγνωστη. Φθορά από κακόβουλα χέρια ή κάτι άλλο; Το πόμολο της μίας πόρτας! Η ομίχλη γινόταν πυκνότερη και ο άνεμος δυνάμωνε Η πρώτη θέα του "Αρίσταρχου"!

Απίστευτο!!!! Δάκρυσα από τα γέλια! Ό,τι έπρεπε τέτοιες μέρες. Πολύ καλό! Καλή Πρωτοχρονιά!!

προβλέπω σκηνές 3 νύχτες πριν...

Σου τα'χω μαζεμένα Βαγγέλη, γιαυτό! πλάκα κάνω βρε!

Προφανώς με τον όρο "μέγιστο νότιο πλάτος" εννοείς την ελάχιστη απόκλιση που είναι ορατή από το πλάτος μας. Το ύψος του ουράνιου ισημερινού από πλάτος 38 μοιρών είναι 90-38=52 μοίρες. Άρα λοιπόν η ελάχιστη ορατή απόκλιση είναι -52 μοίρες. Βάλε και την διάθλαση στα χαμηλά ύψη και κέρδισε άλλη μισή μοίρα, αν θυμάμαι καλά! Το σχήμα σου βγάζει το σωστό αποτέλεσμα, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν αποτυπώνει καλά το ύψος του ουράνιου ισημερινού.

Εγώ με την Μάχη δηλώνουμε συμμετοχή από Άνω Λούσους Αχαίας! Καλή επιτυχία μας, καθαρούς ουρανούς!

Καλώς μας ήρθες! Καλή σταδιοδρομία, "*|%&$*)!!!

Δεν χρειάζεται ούτε καν βοηθητικός χάρτης. Δείχνω το αστέρι στον χάρτη 41 της Uranometria. Από σκοτεινό ουρανό, ίσως είναι ορατό και με γυμνό μάτι. Η Σελήνη θα έχει δύσει.

Δεν έχει αποδειχθεί η μετάπτωση των Ισημεριών;; Εδώ έχει μετρηθεί τόσο κατά απόκλιση, όσο και κατά ορθή αναφορά και λες ότι δεν έχει αποδειχθεί; Μήπως θες να αμφισβητήσεις την εξήγηση που της δίνουμε; Και πού την αποδίδεις; Και εδώ που τα λέμε, δεν έχεις δώσει τις πηγές σου. Θα συμφωνήσω με τον Bi2L.

Μπορείς να μας το εξηγήσεις αυτό; Γιατί, πχ, το διπλό είδωλο να μην εμφανίζεται κατά τον κατακόρυφο άξονα και να εμφανίζεται μόνο στον οριζόντιο; Εγώ νομίζω ότι είναι θέμα ταλαντώσεων. Εσωτερικές αντανακλάσεις δε νομίζω να είναι, αφού παρατηρείται τόσο στα σκοτεινά, όσο και στα φωτεινά σημεία.

Υπάρχουν 1002 και παραπάνω ιστότοποι αφιερωμένοι σε παιδιά 13 ετών και μικρότερα. Πώς να το κάνουμε δηλαδή βρε Δημήτρη; Το ότι το site είναι ελεύθερο σημαίνει ότι μπορεί ο καθένας να μπαίνει και να γράφει ό,τι θέλει, αρκεί να είναι σχετικό με την αστρονομία; Ε δε γίνεται. Και η αντίδρασή μου δεν ήρθε από το πουθενά. Είναι το αποτέλεσμα μιας εμπειρίας κατά την οποία παρατηρώ δημοσιεύσεις εντελώς άκυρες! Έγινε 1, 2 ,3,.....10,...15 φορές.. Ε αναρωτιέμαι ποιο είναι το όριο ελαστικότητας που επικαλείσαι και ο ίδιος. Και δεν είναι μόνο θέμα δικής μου αντίδρασης. Έχει γεμίσει το φόρουμ με άχρηστα κλειδωμένα ή μη θέματα ή δημοσιεύσεις, με αποτέλεσμα όταν κάποιος χρειαστεί να ψάξει κάτι, θα βρεθεί σε έναν κυκεώνα σελιδων που δε θα τον οδηγήσει πουθενά. Αλλιώς, ας ανοίξει κατηγορία θεμάτων "Περί ανέμων και υδάτων" να τελειώνει η ιστορία. Και μόνο η απουσία αυτής της κατηγορίας θεμάτων, δείχνει καθαρά την πρόθεση των διαχειριστών να κρατηθεί κάποιο επίπεδο. Α! Ξέχασα. Αναμένω με αγωνία να μάθω ποιο ήταν αυτό το μαύρο αντικείμενο που πέρασε από το φεγγάρι πριν 4 χρόνια.