alepohori

Γιώργο, και οι 2 γαλαξίες ήταν εξαιρετικά δύσκολοι, ειδικά ο 6042. Έχω ξαναπεί το εξής: Πρώτα βρίσκω το πεδίο του γαλαξία και βεβαιώνομαι για την ορθότητά του και μετά αρχίζω να προσπαθώ να τον δω. Αν είναι απλώς πολύ αμυδρός, θα φανεί με απλή πλάγια όραση, χωρίς τίποτα άλλο. Αν είναι περισσότερο, θα φανεί πάλι με πλάγια όραση, αλλά με πολλές προσπάθειες. Στα παραδείγματα όμως αυτά έπρεπε να κουνηθεί το πεδίο, δεδομένου ότι είμαστε στο σωστό. Έχω ισημερινή στήριξη. Δηλαδή πολύ σταθερή. Και όχι μόνο αυτό. Μπορώ να περνάω συνεχώς πάνω από τον γαλαξία που ψάχνω, με αργή περιστροφή του knob ορθής αναφοράς. Περνάω, βλέπω, περνάω, βλέπω και πάει λέγοντας. Μέχρι να φανεί.. Και όταν λέω ότι είδα έναν γαλαξία, φυσικά δεν εννοώ συνεχή και σταθερή θέαση. Μιλάμε για στιγμιαία εμφάνιση, η οποία μόλις διαπιστωθεί, επιβεβαιώνεται:α) το σχήμα του γαλαξία ( στρογγυλός, μακρόστενος) και β) η θέση που έχει με αστέρια του χάρτη. Ασφαλώς ακολουθεί και δεύτερη επιβεβαίωση και τρίτη. Γιαυτό αφιερώνω τόση ώρα....Μετά σημειώνεται η παρατήρηση και οι συνθήκες της. Αν έχει την Uranometria, πήγαινε στον Α9. Δες ότι ο 6042 είναι στη γωνία ισοσκελούς τριγώνου με 2 αστέρια που πρέπει να τα βρούμε οπωσδήποτε. Έτσι, δεν χωρά αμφιβολία για την θέση του 6042. Αρκεί να φανεί. Προσπάθησε τον 1259 (mag 14,3 SB13,4) του Α426 του Περσέα. Πες μου εντυπώσεις. Τον έχω δει από Πάρνωνα, με "μάρτυρα"!! Φιλικά Δημήτρης

Ναι, Α426. Το Αλεποχώρι είναι πολύ καλό δυτικά-βορειοδυτικά. Ανατολικά είναι χάλι.

Τα ίδια πρέπει να είμαστε... Εσείς είστε και ψηλότερα. Όταν βρεθούμε Πάρνωνα, θα ξαναδοκιμάσουμε μαζί αυτούς τους στόχους! Ή αν δε προλάβουμε τους ίδιους, πάμε προς Περσέα και A421!

Δε θα τους έλεγα και τόσο τυχερούς. Εκτός από τον μονότονο ουρανό τους (οι ίδιοι και οι ίδιοι αστερισμοί "γύρω-γύρω όλοι" όλη τη χρονιά), έχουν καθαρό ουρανό 1 στις 1000!! Και από αυτές, εκτός από το πολικό ψύχος, έχουν και το σέλας! Χώρια το καλοκαίρι που έχουν 2 ώρες νύχτα!

Δείτε την παρουσίαση του master Μπαλάση (!) από την οποία έμαθα για τους διπλούς δίπλα στον M81 http://www.astronomia.org.gr/const/uma/uma.pdf Πρόκειται για το Σ1386 και Σ1387. (σημείωση 3).

Παραθέτω μια πολύ ωραία εξήγηση του Στέφανου Σοφολόγη . Δε βρήκα την αντίστοιχη δημοσίευση, γιαυτό και το ανέκτησα από το αρχείο μου. "Λόγω του φαινομένου της περίθλασης του φωτός που συμβαίνει όταν αυτό περνάει από ένα άνοιγμα (οπή, φακός, κάτοπτρο κλπ.), τα σημειακά αντικείμενα, δηλ. αυτά που έχουν αμελητέες διαστάσεις, δεν απεικονίζονται σαν σημειακά, αλλά το είδωλό τους έχει διαστάσεις μεγαλύτερες και ίσες με το όριο Dawes του τηλεσκοπίου (η μονάδα μέτρησης είναι το δευτερόλεπτο της μοίρας (") όπως γράφεις ή arc-second.) Λέγοντας διαστάσεις εννοούμε τη φαινόμενη διάμετρο του αντικειμένου στον ουρανό και για τα αστέρια είναι συνήθως πολύ μικρότερη από 0,01 arcsec. Παράδειγμα: Έστω δύο αστέρια που έχουν στον ουρανό φαινόμενη διάμετρο 0,001 arcsec το πρώτο και 0.003 arcsec το δεύτερο. Λόγω της περίθλασης του φωτός δεν θα παρουσιαστούν στο εστιακό επίπεδο του τηλεσκοπίου με αυτές τις διαστάσεις αλλά σαν φωτεινοί δίσκοι (δίσκοι Airy) με διάμετρο 0,65arcsec (0.65”) για ένα τηλεσκόπιο 8 ιντσών. Κανένα αστρικό είδωλο δεν μπορεί να φανεί πιο μικρό από αυτό το όριο, όσο μικρό κι αν είναι στην πραγματικότητα. Αν χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερο τηλεσκόπιο, οι δίσκοι θα γίνουν 0,47arcsec (για 10ιντσο) ή 0,32 arcsec (14ιντσο). Η σχέση που δίνει τη διακριτική ικανότητα r σε arcsec για ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου ιντσών είναι r=4,56/D. Με βάση αυτά απαντώ στις ερωτήσεις που έθεσες (με διαφορετική σειρά): 1 και 3. Ασφαλώς μπορούμε να διακρίνουμε αστέρια με πραγματική φαινόμενη διάμετρο μικρότερη από το όριο του Dawes, αρκεί η φωτεινότητά τους να είναι εντός των δυνατοτήτων του τηλεσκοπίου. Ο όρος διακριτική ικανότητα αναφέρεται στο κατά πόσο μπορούμε να διακρίνουμε ξεχωριστά δύο αστέρια που είναι τόσο κοντά μεταξύ τους ώστε οι φωτεινοί δίσκοι τους να εφάπτονται ή να αλληλεπικαλύπτονται. Όταν τα κέντρα τους απέχουν κατά το όριο του Dawes, τότε αλληλεπικαλύπτονται κατά μία ακτίνα και αρχίζουν να φαίνονται σαν ένα αστέρι αντί για δύο. Στην πράξη το seeing δυσκολεύει περισσότερο τα πράγματα και μπορεί να μην καταφέρουμε να έχουμε καλύτερη διακριτική ικανότητα από 1,0~ 0,7arcsec ακόμα και με μεγάλα τηλεσκόπια. Το αν ένα αστέρι θα το δούμε σαν σημείο ή σαν δίσκο στον προσοφθάλμιο φακό εξαρτάται από τη μεγέθυνση αλλά για να γίνει κατανοητό πρέπει να απαντηθεί σε συνδιασμό με την ερώτηση 4. 4. Η διακριτική ικανότητα του γυμνού ματιού είναι συνήθως 60~90 arcsec. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε είδωλο ή αντικείμενο παρουσιάζεται μπροστά μας με φαινόμενη διάμετρο μικρότερη απ’ αυτό το τόξο, το βλέπουμε σαν σημείο, δηλ. χωρίς διαστάσεις, εκτός αν το μεγεθύνουμε. Ας πάμε πάλι στο παραπάνω παράδειγμα: Το 8ιντσο τηλεσκόπιο κάνει όλα τα αστέρια να φαίνονται σαν δίσκοι 0,65arcsec. Με τα δικά μου μάτια που τυχαίνει να έχουν διακριτική ικανότητα 85arcsec πρέπει να μεγεθύνω τους δίσκους των 0,65sec τόσες φορές ώστε να φαίνονται σαν δίσκοι 85arcsec. Δηλ. να χρησιμοποιήσω μεγέθυνση 85:0,65 = 130 φορές. Τότε θα πάψω να βλέπω τα αστεράκια σαν σημεία και θα αρχίσω να τα διακρίνω σαν ελάχιστους δίσκους. Επιπλέον θα μπορώ να διακρίνω ως ξεχωριστά αστέρια που η μεταξύ τους φαινόμενη απόστασή τους είναι στο όριο του Dawes, δηλ. θα εκμεταλλεύομαι στο έπακρο τη διακριτική ικανότητα του συγκεκριμένου τηλεσκοπίου (εφόσον βέβαια τα οπτικά του επιτρέπουν να φτάνει σ΄ αυτή τη θεωρητική ανάλυση). Στην πράξη αν χρησιμοποιήσω κάπως μεγαλύτερη μεγέθυνση (200Χ) θα δω ευκολότερα τις λεπτομέρειες, παρότι στην εικόνα δεν θα προστεθεί επιπλέον λεπτομέρεια. 2. Πράγματι το χώρισμα Cassini στον Κρόνο είναι της τάξης των 0,5~0.6 arcsec. Κι όμως είναι ορατό όχι μόνο με τηλεσκόπια 4 ιντσών αλλά και με 2,4 ιντσών (60mm), ενώ θεωρητικά θα απαιτούνταν τηλεσκόπιο 8~10 ιντσών! Γιατί συμβαίνει αυτό το παράδοξο με τα μικρά τηλεσκόπια; Ας σκεφτούμε όλα τα (άπειρα και συνεχόμενα) φωτεινά σημεία στις «όχθες» του Cassini. Λόγω της περίθλασης αυτά σκορπούν σε δίσκους που αλληλεπικαλύπτονται και στην περιοχή των «οχθών» και επάνω στο μαύρο κενό του χωρίσματος (λιγότερο όμως γιατί λείπουν τα φωτεινά σημεία του κενού). Επιπλέον, ο δίσκος στον οποίο σκορπά ένα φωτεινό σημείο είναι φωτεινότερος στο κέντρο και σκοτεινότερος προς την περιφέρειά του. Το αποτέλεσμα είναι να χαθεί η καθαρά μαύρη περιοχή, όμως θα αφήσει στη θέση της μια περιοχή απλά λιγότερο φωτεινή από τις «όχθες». Επειδή αυτό το φαινόμενο της διαβάθμισης του κοντράστ συμβαίνει κατά μήκος μιας γραμμής (της καμπύλης του χωρίσματος) γίνεται εύκολα αντιληπτό στο μάτι. (Και κυρίως επειδή ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται πολύ αποτελεσματικότερα τα ερεθίσματα που φτιάχνουν γραμμές από ότι τα σημεία.) Αν το Cassini ήταν μια σκοτεινή οπή φαινόμενης διαμέτρου 0,5arcsec κι όχι γραμμή φαινόμενου πλάτους 0,5arcsec, δεν θα φαινόταν καθόλου. Ανάλογο φαινόμενο συμβαίνει με γραμμικά χαρακτηριστικά στη Σελήνη. Έτσι, η χαράδρα πλάτους 700m που βρίσκεται μέσα στην κοιλάδα Vallis Alpes μπορεί να φανεί με ένα τηλεσκόπιο 10 ιντσών (σε άριστες συνθήκες) παρότι το φαινόμενο πλάτος της είναι 0,38arcsec (για τη Σελήνη σε απόσταση 380.000 km). Αντίθετα, ένας σκοτεινός κρατήρας 700m δεν θα φανεί με το ίδιο τηλεσκόπιο (θα φανεί όμως σαν σημείο αν τα χείλη του φωτιστούν έντονα από πλάγιο φως.) Γενικά, στη Σελήνη και στους πλανήτες θα πρέπει να έχουμε χαρακτηριστικά με έντονο κοντράστ (και άριστο seeing) για να εκμεταλλευτούμε τη διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου. "

Συμφωνώ και εγώ!

Μάνο, θυμάμαι ότι έβλεπα με γυμνό μάτι τον 16 Her, μεγέθους 5,69, σε ύψος περίπου 40 μοιρών. Λογικά σε μεγαλύτερο ύψος, θα φτάνει τουλάχιστον τα mag6.

Δημήτρη, μη φανταστείς ιδιαίτερα αμυδρούς πυρήνες. Πιο πολύ σαν αστέρια φαίνονταν. Το συμπέρασμα ότι ήταν γαλαξίες, πάρθηκε από την άλω που τα περιέβαλλε, αλλά και από την επαλήθευση της θέσης τους από τον χάρτη.

Το πρωί της Παρασκευής είχα έντονη την πεποίθηση ότι το βράδυ επιτέλους θα έκανα μια άνετη, όμορφη και ευχάριστη παρατήρηση από Αλεποχώρι. Ο φίλος Δημήτρης ήταν από την αρχή πρόθυμος να ακολουθήσει και έτσι οι προυποθέσεις είχαν εκπληρωθεί! Το σημείο της παρατήρησης θα ήταν το γνωστό σημείο (θέση 4 για όσους ξέρουν), στο οποίο είχα παεί αρκετά πριν φτάσει και ο Δημήτρης. Το πρόγραμμα έλεγε Ηρακλή και Λύρα. Στον Ηρακλή είχα σκοπό να εξαντλήσω το Abell 2151, τουλάχιστον τους γαλαξίες που είναι αστα όρια του 8". Όταν όμως ήρθε ο Δημήτρης, πιάσαμε την πάρλα (μα πολύ πάρλα!) με αποτέλεσμα, το ψάξιμο να ξεκινήσει αρκετά αργότερα. Να βρεθεί κανείς στο πεδίο του Abell 2151 είναι πολύ εύκολο. Αστροάλματα απο 8Χ50: β Her---> γ Her---> 16 Her---> 5 Her. Από εδώ και πέρα, ο κύριος χάρτης δε βοηθά. Πρέπει να πάμε στον επιπρόσθετο Α9 και να αρχίσουμε αστροάλματα από προσοφθάλμιο. Πρώτος στόχος, ο NGC6055. Το καταλληλότερο προσοφθάλμιο για αστροάλματα και για χάρτες με τόσο μικρό πεδίο, όπως ο Α9 της Uranometria, είναι ο Pentax XW10. O NGC6055 είναι αρκετά μακριά από λαμπρό αστέρι και επομένως έπρεπε να κάνουμε προσεκτική σύγκριση του πεδίου μας με αυτό του χάρτη. Μ ετη βοήθεια μικρών γεωμετρικών σχημάτων, φτάσαμε στο πεδίο του NGC6055 και το μόνο που έμενε, ήταν να τον δούμε!! Τελικά εντοπίστηκε με διαδοχικές θεάσεις πλάγιας όρασης. Είναι μεγέθους 13,7v και SB 13. Ο φακός ήταν ο N7T6, ο οποίος αντικατέστησε τον XW10 που μας έφερε στο σωστό πεδίο. Ο επόμενος ήταν ο NGC6056. Παρόλο που φαίνεται κοντά στον 6055, έπρεπε να επιστρέψουμε στο λαμπρό αστέρι της αφετηρίας και να ακολουθήσουμε διαφορετικό δρόμο. Αυτός ήταν αρκετά πιο εύκολος από τον 6055, παρά το mag13,9v. Αυτό οφείλεται στην μεγαλύτερη επιφανειακή λαμπρότητα, 12,9. Και περνάμε σε κάτι πολύ όμορφο. Σε κάτι που προσπαθούσα πολύ ώρα.. Στον NGC6042. Στο σωστό πεδίο οδηγηθήκαμε με τον N7 και όχι με τον XW10. Ο γαλαξίας αυτός εμφανίστηκε στιγμιαία όταν σάρωνα πολύ αργά την στενή περιοχή του με αργή περιστροφή του knob ορθής αναφοράς, ενώ ταυτόχρονα έβλεπα το πεδίο που περνούσε από μπροστά μου με πλάγια όραση. Έτσι εκμεταλλεύτηκα και την μεγαλύτερη ευαισθησία που έχει το μάτι μας στην κίνηση. Mag13,9v και SB13,2. O Ηρακλής είχε χαμηλώσει πολύ και έτσι άφησα το Abell 2151. Ήταν η σειρά του NGC6210. Πλανητικό μεγέθους 8,8v και διαμέτρου 21". Εδώ έριξα πολύ μεγέθυνση. Ορθοσκοπικό στις 300Χ και OIII. Παρατήρησα ότι στη μεγέθυνση αυτή, δεν είδα μεγάλη διαφορά με το OIII. Πάντως το 6210 σηκώνει και μεγαλύτερη μεγέθυνση! Χαλαρά!! Και περνάμε στο Seyfert's Sextent. Εδώ τα αστροάλματα είχαν : β Her---> π Her και λίγη σάρωση. Αρκούσε ο 8X50. Κάνω την π΄ρωτη απόπειρα: Περνάω ένα αμυδρό "ανοιχτό σμήνος" και.... τίποτα! Άντε πάλι από την αρχή.. Το ίδιο "σμήνος" και τίποτα πάλι! Πολλές απόπειρες..Τα ίδια.. Με τα πολλά, είδα επιτέλους ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτό το "σμήνος": Είχε πολύ "άλω". Δηλαδή έμοιαζε σα να βρίσκεται μέσα σε νεφέλωμα. Με προσεκτικότερη ματιά, είδα ότι το "νεφέλωμα" αυτό δεν ήταν συμπαγές. Ήταν σε μερικά κομματάκια. Κατάλαβα ότι ήταν το Seyfert. Παρατήρησα 2 πράγματα. 1) Ότι οι γαλαξίες που το αποτελούν έχουν πολύ λαμπρούς πυρήνες και 2) ότι στην πολύ στενή περιοχή του υπάρχουν και αρκετά λαμπρά αστέρια! Αυτά αρκούν για να μπερδέψουν τον παρατηρητή ότι βλέπει ένα αμυδρό ανοιχτό σμήνος! Επόμενος στόχος ήταν ο IC1296 , mag14v , SB13,7 ,δίπλα στο M57, αλλά….δεν ….

KonstantinosM, είναι πολλά τα αντικείμενα του καταλόγου, για τα οποία έχεις δίκιο. Ήταν λάθος μου που δεν το έψαξα καλά.Ωστόσο, αν είχα μεγάλο τηλεσκόπιο, θα προσπαθούσα τα ακόλουθα και ας γελάς όσο θές! (έχουν αναφερθεί θεάσεις με 36"!!!!) Comet Levy-Rudenko, 12th Moon of Saturn (Helene), The Jovian Aurorae, Any galaxy within 1 degree of the Horsehead, Braids in the F Ring of Saturn, S Andromedae, B Cassiopeia, The 3 quasars surrounding NGC3842. Και αν θες να δεις αυτό:A 37 minute 46 second young moon, είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσεις, αν πας στις 1/8/2008 στο Novosibirsk! Οι αναφορές σου περί παραπληροφόρησης και σκόπιμης δημιουργίας εντυπώσεων, αφήνονται ασχολίαστες, στην κρίση του κοινού! ΥΓ.Πάρνωνα θα πάω στις 7/6.Θα περιμένω το καμιόνι σου!

Μπορεί να έχουν βάλει σκόπιμα κάποια αδύνατα ¨αντικείμενα", για να εντοπίζουν τις... κακόβουλες αναφορές! Κοινώς, τους αδαείς ψεύτες! Τι να πω... Πάντως, η θέαση των S Ανδρομέδας ή B Κασσιόπειας δεν έχω λόγο να μη πιστέψω ότι είναι εφικτές. http://mira.aavso.org/cgi-bin/vsp.pl?action=render&name=s+and&ra=&dec=&charttitle=&chartcomment=&aavsoscale=Choose&fov=30&resolution=100&maglimit=16&othervars=&Submit=Plot+Chart http://mira.aavso.org/cgi-bin/vsp.pl?action=render&name=b+cas&ra=&dec=&charttitle=&chartcomment=&aavsoscale=Choose&fov=30&resolution=100&maglimit=16&othervars=&Submit=Plot+Chart Και κάτι άλλο: Ένα 20άρι ξετινάζει όλη την Uranometria. Είμαι βέβαιος γι'αυτό.Και αν είχα τέτοιο, θα παύλευα πολύ αμυδρότερους γαλαξίες από αυτούς που περιγράφουν αυτοί ως "extremely faint" με τις 17,5 ίντσες, μεγέθους 14,3v. Και μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν διάφορα τεχνάσματα για θέαση συνοδών λαμπρών αστέρων, χωρίς να είναι ζαβολιές, όπως η θέαση του Sirius B με την μέθοδο του εξαγώνου.Ιδού: http://www.hkastroforum.net/viewtopic.php?t=11123&postdays=0&postorder=asc&start=0

KonstantinosM και οι υπόλοιποι, ψυχραιμία!! Για τα παραδείγματα που έχετε αναφέρει, συμφωνώ. Είναι και κάποια άλλα στη λίστα, για τα οποία δεν αποκλείω τίποτα διότι δεν γνωρίζω την βαθμό δυσκολίας τους. Δε μιλάω για μένα, αλλά για κάτοχο τεράστιου κατοπτρικού.

Τελικά, Παρασκευή 30/5 θα πάω Αλεποχώρι. Όσοι δεν έχετε έρθει και μπορείτε, αξίζει να έρθετε.Είναι λιγότερο από 1 ώρα από Αθήνα και πολύ καλύτερος δρόμος από του Κιθαιρώνα. Ο ουρανός είναι συγκρίσιμος με αυτόν του Κιθαιρώνα, αλλά το υψόμετρο είναι μικρότερο, 350m.

δεν χτυπάμε κανένα Αλεποχώρι την Παρασκευή ; ΟΚ!

Εγώ θα είμαι και την Παρασκευή. Θέλει κάποιος να έρθει;

Και εμένα μου έκαναν πολύ εντύπωση όλα αυτά, αλλά είδατε με τι θηρία παρατηρούν; Πιστεύω ότι από καθαρό ουρανό, μεγάλο υψόμετρο, 20 ίντσες και οξεία όραση, πολλά από αυτά είναι εφικτά.. Από την άλλη μεριά, γαλαξίας 29mag, πατημασιές στο φεγγάρι, διαχωρισμός διπλού 0,001" και μερικά άλλα, όντως μου φαίνονται κάπως...

Καλορίζικη! Περιμένω κάλεσμα να παρακολουθήσω την διαδικασία της εμφάνισης! Μη ξεχνιόμαστε!

Σας ευχαριστώ. Ελπίζω να προλάβω να τα γυρίσω, γιατί αναμένεται φορτωμένο πρόγραμμα. Όλο και κάτι θα φέρω πάντως..

Δυστυχώς δε θα μπορέσω να δω την απόκρυψη! Θα επιστρέφω από Δανία! Όσοι μπορείτε, δείτε την! Είναι πανεύκολη! Αναμένω θετικές αναφορές!

Γεια σε όλους! Επειδή πρόκειται να πάω επαγγελματικό ταξίδι στη Δανία την επόμενη βδομάδα, γνωρίζει κανείς κάποιο κατάστημα αστρονομικών ειδών στη Κοπεγχάγη;;;;; Ευχαριστώ!

Ιωάννα, δε μου είπες, είδες διαφορά με την ευθυγράμμιση που κάναμε; Το κάτοπτρό σου δεν έχει κυκλάκι στη μέση και η ακρίβεια μάλλον θα είναι περιορισμένη, αλλά σε σχέση με πριν, θα βελτιώθηκε αρκετά.

Δε προλάβαινα να βλέπω από τα τηλεσκόπια! Είδαμε πολλά και ωραία πράγματα, τα περισσότερα ήταν διάσημα (M13, M81, M82, NGC4565, M104, M94 και άλλα πολλά). Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση 2 πολύ αμυδρά διπλά, δίπλα στον Μ81. Το ένα ζεύγος έσπασε πολύ εύκολα. Το άλλο ήταν πολύ δύσκολο, αλλά τελικά έσπασε με ορθοσκοπικό στις 300X! Πολύ ενδιαφέρον! Ο εντοπισμός πάρα πολύ εύκολος. Ακριβώς δίπλα στον M81. Δοκιμάστε το! Το 12άρι του Ανδρέα έδωσε ρέστα! Εξαιρετικό! Ανδρέα, ήταν χαρά μου που το ευθυγραμμίσαμε! Ευχαριστούμε που....... δεν παρατήρησες σχεδόν καθόλου!!!

Ο Boattini, στις 24/5/2008 και ώρα 20:35 θωΕ, θα βρίσκεται 9h 00m 46,86s και -25μοίρες 05' 49,8" Στο πεδίο αυτό βρίσκεται ο S Pyx, φασματικού τύπου Μ,πολύ κόκκινος! http://mira.aavso.org/cgi-bin/vsp.pl?action=render&name=s+pyx&ra=&dec=&charttitle=&chartcomment=&aavsoscale=Choose&fov=&resolution=100&maglimit=&othervars=&Submit=Plot+Chart Τι λέτε φίλοι του Κιθαιρώνα; Θα μπορέσουμε να τον δούμε αύριο;