alepohori

Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών διαφωνιών και συζητήσεων στο παρελθόν. Ένα θέμα που θα επιχειρήσω να το θίξω αποκλειστικά μέσα από την δική μου εμπειρία των 2 χρόνων που ασχολούμαι αποκλειστικά και μόνο με την παρατήρηση. Ο μοναδικός σκοπός είναι η ανάδειξη των αναμφισβήτητων πλεονεκτημάτων που έχει η παρατήρηση με κατοπτρικό τηλεσκόπιο και ισημερινή στήριξη. Τα πλεονεκτήματα αυτά αποζημιώνουν στο έπακρο και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ίσως θα περίμενε κανείς τον παρατηρητή, πολύ περισσότερο δε, όταν έχει ξεπεράσει τις αρχικές δυσκολίες, αλλά και τα εξίσου αναμφισβήτητα μειονεκτήματα αυτής. Τολμώ να πω ότι κάποια από τα θετικά στοιχεία που θα αναφέρω, ίσως δεν τα έχει φανταστεί ένας αρχάριος, ο οποίος θα έχει εισέλθει στον θαυμαστό κόσμο της παρατήρησης με κυριολεκτικά βομβαρδισμένο μυαλό με φράσεις όπως «η ισημερινή κάνει μόνο για φωτογραφία», «η ισημερινή είναι μπελάς», «πάρε dob και σε 1 λεπτό έστησες» κτλ. Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι σε όποια αναφορά κάνω για ισημερινή στήριξη, θα εννοώ ποιοτική ισημερινή στήριξη και αντίστοιχα θα ισχύουν και στην dobsonian. Θέλω δηλαδή να θεωρηθεί ότι εξαλείφονται όλες οι δυσκολίες και οι μπελάδες που προκύπτουν από μέτριας ή κακής ποιότητας βάσεις, ώστε να αναδειχθούν τα καλά και τα κακά που πηγάζουν καθαρά και αποκλειστικά από την τεχνική φύση των κατασκευών αυτών. Επίσης, θεωρώ ότι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που θα αναφέρω είναι αυτά που θα απολαύσει ή θα αντιμετωπίσει αντίστοιχα, ένας εξοικειωμένος χρήστης ισημερινής ή dobsonian στήριξης. Αφορισμός ή απόρριψη της μιας ή της άλλης στήριξης, λόγω «αδυναμίας εξοικείωσης», πιστεύω ότι αποπροσανατολίζει το κοινό που ενδιαφέρεται να μάθει. Μειονεκτήματα ισημερινής στήριξης: 1) Ίσως το γνωστότερο μειονέκτημα της ισημερινής στήριξης: Απαιτεί πολύ χρόνο στο στήσιμό της. Πολύ περισσότερα πήγαινε-έλα στην διαδρομή αυτοκίνητο-σημείο παρατήρησης τα οποία συνοδεύονται και από το αντίστοιχο κουβάλημα (κεφαλή, αντίβαρα, τριπόδι κλπ). 2) Μετά το στήσιμο, απαιτείται ελάχιστος επιπλέον χρόνος για την πολική ευθυγράμμιση (αυτό ίσως δεν έπρεπε καν να το αναφέρω, αλλά θέλω να είμαι δίκαιος). Και λέω ελάχιστος χρόνος, διότι θυμίζω ότι μιλάμε καθαρά για παρατήρηση, οπότε ξεχνάμε την διολίσθηση και προτιμούμε μια απλή σκόπευση του Βόρειου ουράνιου πόλου μέσα από τον ερευνητή 8Χ50, αφού φυσικά έχουμε προβεί στην ευθυγράμμισή του. Χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο και η πολική ευθυγράμμιση γίνεται σε 5 λεπτά το πολύ. 3) Η συναρμολογημένη και η πολικά ευθυγραμμισμένη ισημερινή στήριξη έχει νεκρή περιοχή, περιοχή δηλαδή του ουρανού που δεν μπορεί να στραφεί καν ο σωλήνας. Αυτή είναι η πολύ κλειστή περιοχή του Βόρειου ουράνιου πόλου. Το νεκρό σημείο Της dobsonian είναι το ζενίθ. 4) Ο σωλήνας σε μια ισημερινή στήριξη που στρέφεται από ένα σημείο προς ένα άλλο, συνήθως στρέφεται και ως προς τον διαμήκη άξονά του, με αποτέλεσμα ο εστιαστής να παίρνει εντελώς δυσπρόσιτες για το μάτι του παρατηρητή θέσεις. Αυτό απαιτεί διόρθωση, η οποία επιτυγχάνεται με στρέψη του σωλήνα ως προς τον άξονα αυτόν. Προσοχή: Η ενέργεια αυτή δεν έχει καμία πρακτική επίπτωση στην πολική ευθυγράμμιση! Επαναλαμβάνω: Η παρατήρηση και η παρακολούθηση του στόχου ΔΕΝ επηρεάζονται. 5) Ο σωλήνας σε ισημερινή δέχεται περισσότερες ροπές από αυτόν σε dobsonian. Το φαινόμενο αυτό επιδεινώνεται και από το λανθασμένο ζύγισμα, τους πολύ μακρούς σωλήνες και τον δυνατό άνεμο, με αποτέλεσμα, με τις συνθήκες αυτές, να είναι απαγορευτικές οι πολύ μεγάλες μεγεθύνσεις. Πάντως είναι ελάχιστες οι φορές που οι ροπές στο δικό μου 8f6 επάνω στην GP ήταν τόσες που απέτρεπαν μεγεθύνσεις μεγαλύτερες των 250X. 6) Και δυστυχώς το υψηλό κόστος Ας έρθουμε στα πλεονεκτήματα της πολικά ευθυγραμμισμένης και ζυγισμένης ισημερινής στήριξης: 1) Φυσικά το βασικότερο όλων είναι η δυνατότητα παρακολούθησης του στόχου μας. Αυτό σε πραγματικά αμυδρούς στόχους, βοηθά πάρα πολύ. Ελευθερώνονται εντελώς τα χέρια του παρατηρητή και μπορεί να επικεντρώσει την προσοχή του σε αυτό που βλέπει. Αυτό προσφέρει σημαντικότατες επιμέρους διευκολύνσεις: 1 α )Μπορεί άνετα να απομακρυνθεί από το τηλεσκόπιο, για να έχει πρόσβαση στα προσοφθάλμια, στο τραπέζι του, στον χάρτη του, χωρίς τον φόβο να χαθεί ο στόχος, ακόμα και αν δεν έχει μοτέρ στην Ορθή Αναφορά. 1 β )Επιτρέπει πραγματικά την χρήση τεράστιων μεγεθύνσεων σε οποιοδήποτε ύψος του στόχου από τον ορίζοντα και την παρακολούθησή του με την ίδια άνεση που θα είχε χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε άλλη μικρότερη μεγέθυνση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον εντοπισμό αμυδρών σημειακών στόχων (αστρικά πλανητικά), όπου η σταδιακή εναλλαγή προσοφθαλμίων πάνω από το ίδιο πεδίο, είναι απαραίτητη. 2) Η ισημερινή στήριξη ευνοεί πάρα πολύ και την πλάγια όραση. Το συνεχές πέρασμα του σωλήνα πάνω από το ίδιο πεδίο, προκειμένου να δούμε έναν αμυδρό στόχο με πλάγια όραση, με το dobsonian είναι αρκετά δυσκολότερο από αυτό με την ισημερινή, ειδικά σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Με την ισημερινή γίνεται πραγματικά παιχνίδι, αφού το μόνο που κάνουμε είναι να στρέφουμε το χειριστήριο Ορθής Αναφοράς πέρα-δώθε. 3) Η ισημερινή βοηθά πάρα πολύ τον παρατηρητή, όταν αυτός χρησιμοποιεί χάρτη. Και αυτό γιατί μπορεί εύκολα να προσανατολίσει το πεδίο που βλέπει στο προσοφθάλμιο. Πώς γίνεται αυτό; Απλούστατα, αρκεί να θυμάται ότι η περιστροφή του χειριστηρίου της Ορθής Αναφοράς έχει αποτέλεσμα την φαινόμενη μετατόπιση του πεδίου προς τα ανατολικά! Από κει και πέρα, ξέρει πού είναι ο Βορράς, η Δύση, ο Νότος μέσα στο πεδίο του. Η γνώση των σημείων αυτών είναι βασικότατη για την εφαρμογή του πιο δημοφιλούς και αποτελεσματικού τρόπου εντοπισμού αντικειμένων, των αστροαλμάτων. Ζυγίστε την ουσία των μειονεκτημάτων και των πλεονεκτημάτων και έπειτα κρίνετε. Αυτά είχα να πω προς γνώση και ανταλλαγή εμπειριών και όχι απλών στερεότυπων απόψεων.

Ανανέωση.

Ανανέωση.

Τον έχω χρησιμοποιήσει ελάχιστα για να σου απαντήσω! Για να καταλάβεις έχω: 35mm, 18mm, 12mm, 10mm, 7mm, 4mm. Δηλαδή σχεδόν κάθε φακός είναι το μισός του επόμενου! Τι να τον κάνω τον barlow.... Εκτός από τον συνδυασμό Ν7Τ6 + barlow, δεν τον είχα χρησιπομοιήσει με κανέναν άλλον.

Πωλείται ο γνωστός αποχρωματικός barlow Celestron Ultima 2Χ, σχεδόν αχρησιμοποίητος. Τιμή 75 ευρώ.

Κανέναν δεν αδίκησα. Εγώ έχω εντελώς άλλη εντύπωση. Είπα αυτό: "Κατανοώ ότι δεν ασχολούνται όλοι με την παρατήρηση και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ασχολείται με την φωτογραφία." Δείξε μου την μομφή κατά της αστροφωτογράφησης. Να υπολογίσω την ώρα; Τι σχέση έχει αυτό; Κανείς δεν είναι πιο αστρονόμος από τον άλλον. Πάλι εκεί το πάμε;

Συμφωνώ με τον Στέφανο. Εδώ η συντριπτική πλειοψηφία των συζητήσεων τουλάχιστον τον τελευταίο καιρό, αναλώνεται σε ένα κύκλο άπειρων επαναλήψεων των ίδιων και των ίδιων αντικειμένων. Πού είναι οι παρατηρήσεις όλων ημών των ερασιτεχνών; Πόσοι παρατηρούν με πρόγραμμα; Κατανοώ ότι δεν ασχολούνται όλοι με την παρατήρηση και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ασχολείται με την φωτογραφία. Αλλά πόσοι παρατηρητές έχουν την θέληση και την περιέργεια να ψάξουν ένα αντικείμενο που δεν είναι "highlight", με αστροάλματα; Πόσοι παρατηρητές θέλουν πραγματικά να δημιουργήσουν τους δικούς τους προσωπικούς καταλόγους; Και στην τελική, πόσοι παρατηρητές μπορούν να βρουν ένα λαμπρό αντικείμενο NGC ΜΟΝΟ με ερευνητή και χάρτη; Ας απαντήσουμε λοιπόν σε αυτά τα ερωτήματα και ας μη κατηγορούμε τα εισαγωγικά και μη βιβλία. Δεν έχω διαβάσει το Nightwatch,διότι δεν το είχα ποτέ, αλλά η βαθειά κατανόηση της Ουρανογραφίας είναι κάτι που αν δεν το παλέψεις, δεν την κατακτάς ποτέ, όσα Nightwatch και να διαβάσεις. Και πολύ περισσότερο αν δε πάρεις έναν χάρτη και έναν ερευνητή σε τηλεσκόπιο και να αρχίσεις το όργωμα. Η θεωρία θα μας φάει...

Στις 11/8/2008 και ώρα 02:30 έχουμε μια ευκαιρία για παρατήρηση της Αμάλθειας. Την ώρα εκείνη θα βρίσκεται σε μέγιστη αποχή από τον Δία και το φεγγάρι θα έχει δύσει. Το μόνο πρόβλημα θα είναι το χαμηλό ύψος (12,5 μοίρες), αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε. Εγώ θα το δοκιμάσω από τον κατασκότεινο ουρανό της Σερίφου!

Τάκη, πάντα τέτοιες παρατηρήσεις! Τελικά η καλή παρέα είναι το Α και το Ω για απολαυστικές παρατηρήσεις. Πάντως για πολλές αντοχές κατά την παρατήρηση, συνιστώ καφέ και μπισκότα! Η ζάχαρη είναι βασική τροφή για τον εγκέφαλο! Για καλή όραση δε γνωρίζω, αλλά όταν ήμουν μικρός, έπεσα κατά λάθος σε ζωμό καρότου

Ξεχάστε τα προγράμματα για την εκμάθηση του ουρανού! ΜΑΤΙ, ΜΑΤΙ, ΜΑΤΙ

Το διήμερο στον Πάρνωνα προσφερόταν για σεμινάριο: O ορισμός του κάκιστου seeing, "παρατηρείν", σύμφωνα με τον Τάκη! Αυτό δε μας εμπόδισε να δούμε πολλά και ωραία αντιεκίμενα, άλλα εύκολα, άλλα δύσκολα. Στην αρχή αφιέρωσα πολλή ώρα για τον εντοπισμό του IC δίπλα στο M57. Δεν τα κατάφερα. Τον είχα στο πεδίο, αλλά δε κατάφερα να τον διακρίνω. Μια άλλη φορά ίσως. Σειρά είχε ο IC4617, δίπλα στο Μ13. Εδώ δε χρησιμοποίησα αναλυτικό χάρτη. Και αυτό γιατί βρίσκεται ακριβώς στην ορθή γωνία ορθογωνίου τριγώνου με το NGC6207 και ένα λαμπρό αστέρι. Τον είδα πολύ δύσκολα με πλάγια όραση και κίνηση του σωλήνα και το επιβεβαίωσα με το 20" τέρας που βρισκόταν δίπλα μου! Η Uranometria δεν αναφέρει μέγεθος. Κύριε planetman, νομίζω ότι τον έχετε δει και εσείς, κάνω λάθος; Και πάμε στον Αετό. Όποιος έχει δει τα σκοτεινά B143 και B142, θα καταλαβαίνει γιατί τα θαύμαζα περίπου 20 λεπτά με το 35mm. Πρόκειται για σκοτεινά 6ου βαθμού, τεράστια σε έκταση, εξαιρετικά μαύρα, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι και τα 2 μαζί σχηματίζουν τον αριθμό "3"!! Καταπληκτικά αντικείμενα! Και μάλιστα, βόρεια του Β143 υπάρχει και ένα υπέροχο διπλό αστέρι, κόκκινο-κυανόλευκο!! Δε ξέρω αν είναι πραγματικό διπλό, αλλά η Uranometria το έχει με το σύμβολο του διπλού! Την επόμενη νύχτα διαπίστωσα ότι τα 2 σκοτεινά φαίνονται και με κυάλια! Βρίσκονται δίπλα στον γ Αετού! Δοκιμάστε τα! Το NGC6804 είναι αρκετά εύκολο πλανητικό, μεγέθους 12 και διαμέτρου 66". Βάλτε όση μεγέθυνση θέλετε. Είναι τόσο λαμπρό, που με το UHC μάλλον φαίνεται καλύτερα. Ένα πάρα πολύ αμυδρό αστέρι βρίσκεται στην βόρεια άκρη του. Β335. Φτωχό φόντο, ώστε να αναδειχτεί καλύτερα, αλλά πολύ μαύρο, 6ου βαθμού, ώστε να κάνει εντύπωση, έτσι κι'αλλιώς! Και πολύ μικρό, 6Χ6', με Radian 18mm. Το Β330 ήταν αρκετά μεγάλο, 30Χ30', με πλούσιο φόντο και αρκετά μαύρο, 4ου βαθμού. Εδώ ήταν εμφανής η σταδιακή αύξηση της πυκνότητας, όσο προχωρούσαμε προς το κέντρο του, φυσικά με χαμηλή μεγέθυνση, λόγω μεγέθους. Επίσης πρόσεξα ότι με προσεκτική ματιά και πέρασμα του πεδίου από πάνω του, δίνει την αίσθηση τρισδιάστατης εικόνας, μάλλον λόγω της βαθμιαίας αύξησης της πυκνότητας από έξω προς τα μέσα. LDN673. Και αυτό "μαύρη μαυρίλα πλάκωσε". 6 βαθμού, πολύ πλούσιο φόντο, αρκετά μεγάλο, σε χαμηλή μεγέθυνση. Ακανόνονιστο, ασύμμετρο σχήμα. Πολύ όμορφο. NGC6803. Η περιγραφή της Uranometria προκαλούσε: "Almost stellar". 10"διάμετρος και μέγεθος, αρκετά λαμπρό, 11,4. Πράγματι, είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις πλανητικό σχεδόν αστρικό, αλλά τόσο λαμπρό. Να νομίζεις ότι με μεγάλη μεγέθυνση θα δεις δισκάκι, αλλά να παραμένει σχεδόν σημείο! ΟΙΙΙ με Pentax 10mm. Kαι τώρα τα "δύσκολα". PN G45,4-2,7. Και μόνο να το βρει κανείς χειροκίνητα είναι πρόκληση. Πάντως δεν είναι πολύ μικρό, 14", αλλά αρκετά αμυδρό, 12,7. Εκείνο που το δυσκολέυει είναι η χαμηλή ανταπόκριση στο ΟΙΙΙ. Δύσκολα το ξεχώρισα από παρακείμενο αστεράκι, το οποίο φαινόταν πιο έντονο από το πλανητικό, αλλά με το πέρασμα του ΟΙΙΙ πάνω από το Pentax 10mm, είχαμε εξίσωση των λαμπροτήτων! Αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό... Το PN G52,2-4,0 είναι το δεύτερο μικρότερο πλανητικό που βλέπω. Διάμετρος 5"!! Μέγεθος 12,9. Σχετικά εύκολος ο εντοπισμός, αλλά με το ΟΙΙΙ απλά δεν σβήνει, όπως τα διπλανά αστέρια. Είναι το μόνο που φαίνεται, αλλά δεν δυναμώνει. Και τελειώνουμε με το απόλυτο!!!! Νέo όριο για τα πλανητικά: PN G51,9-3,8. Δύσκολο πλανητικό από κάθε άποψη. Δύσκολος εντοπισμός: Στον χάρτη φαίνεται το πλανητικό μέσα στο....λευκό του χαρτιού. Το πλησιέστερο αστέρι του χάρτη απέχει σχεδόν μισή μοίρα. Σε αυτό προστίθεται και το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό, 12mm, αλλά και το μέγεθός του, 14mag! Και σαν μην έφταναν αυτά, η ανταπόκριση στο ΟΙΙΙ ήταν ελάχιστη. Με το πέρασμα του OIII πάνω από τον Pentax 10mm δεν είδα ΣΧΕΔΌΝ καμία διαφορά. Χρειάστηκε να αποστηθίσω την λαμπρότητα όπως φαινόταν χωρίς το φίλτρο και να την συγκρίνω με αυτή που φαινόταν με βιδωμένο φίλτρο. Η σύγκριση έγινε με παρακείμενο αστέρι. Το συνιστώ σε αυτούς που τους αρέσουν τα δύσκολα! Προσπάθησα και το G1 στην Ανδρομέδα. Βρήκα το πεδίο, αλλά με ορθοσκοπικό 4mm δε μπόρεσα να διακρίνω τίποτα περισσότερο από μια θαμπάδα. Καλές διακοπές σε όλους!

Radian 18mm για έρευνα του πεδίου (αν και θα προτιμούσα τον N16, γι'αυτό και τον πουλάω). Pentax XW 10mm για εύκολα deep sky και πλανητικά. Nagler T6 7mm για καραdeep! Οι πλανήτες μένουν στο περιθώριο, ας βλέπω από τους διπλανούς μου.. Ο barlow κυρίως χώρο μου πιάνει.... ΥΓ. Ωραίο θέμα, Γιώργο!

Όποιος έχει τον δεύτερο τόμο της Uranometria, μπορεί να χρησιμοποιήσει τις πολύ χρήσιμες διαφάνειες, για να βρει όποιον κομήτη θέλει, αν γνωρίζει τις συντεταγμένες του! Αρκεί ένα μικρό σημαδάκι με μολύβι πάνω στον χάρτη και η εύρεση γίνεται πανεύκολη! Συμφωνώ με τον Μάνο. Εγώ έτσι βρήκα και τους 2 κομήτες με τον D'Arrest να είναι πιο δύσκολος, τόσο λόγω μεγέθους, όσο και διαμέτρου. Πάντως είχε σημειακό, λαμπρό πυρήνα, αλλά πολύ δυσδιάκριτη άλω που φάνηκε καλά μόνο με πλάγια όραση.

Φίλε Γιάννη, χάρηκα πάρα πολύ που κυνηγήσατε το όνειρο και το πιάσατε! Η αστρονομία έχει αλλάξει την ζωή μου τα τελευταία 2 χρόνια και έχω γνωρίσει πραγματικά πολύ αξιόλογα άτομα, τόσο, που χαίρομαι και εγώ με την χαρά τους!!! Αυτό δεν είναι και το νόημα του πράγματος; Όσο για την Shanghai, δε περνά μέρα που να μη σκεφτώ την 22/7/2009....

Μαζί σου! Το συναίσθημα όταν είδα για πρώτη φορά το "λαμπρό αστέρι" του νότου (Δίας) για να δοκιμάσω το πρώτο μου τηλεσκόπιο, δε ξεχνιέται ποτέ.

Ο Boattini είναι πάρα πολύ κοντά στον π Κριού (διπλός) και στο ανοιχτό σμήνος DoDz1. Το πεδίο πρέπει να είναι υπέροχο.

Στο NASA TV μάλλον έχασαν! Τραβάνε από Κίνα και συννέφιασε ολικώς!!!

ακουσατε κραυγες απο μέσα΄΄΄΄;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Και το NASA σε λιγο ξεκινά!

Τι ώρα Ελλάδος ξεκινά η έκλειψη; Βρήκα και αυτό http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv/index.html

Καλό μήνα! http://novosibirskguide.com/eclipse-2008/live-broadcasting/ Λέτε να ακούσουμε την κραυγή του Ευφραιμίδη;;;;;;

Βρε Έλενα, με συγχωρείς δηλαδή, αλλά είσαι στον Ωρίωνα και ρωτάς ΚΑΙ εδώ τι τηλεσκόπιο να πάρεις; Στον σύλλογό σου τι σου είπαν; Και εν πάση περιπτώσει, ούτε βιβλίο δεν έχεις, πάρε ένα και διάβασε λίγο. Πόσες σελίδες πρέπει να γεμίσουν ακόμα;

"Touring the Universe through binoculars" του Philip Harrington. Το μόνο κακό του είναι που δεν έχει χάρτες. Παίρνεις τον Pocket Sky Atlas και καθάρισες!