alepohori

Θα γίνουν 22,5 και 21,8 αντιστοίχως

Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! Να ρωτήσω: Εκείνος που μετά την έκλειψη κάθεται κάτω και μένει ακίνητος με τα χέρια μπροστά στο πρόσωπο, σαν να έχασε μόλις το αεροπλάνο για την Μόσχα, ποιος είναι;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Τα Orion Optics, εκτός από τα πολύ καλά οπτικά τους, έχω παρατηρήσει ότι έχουν και πολύ καλύτερης ποιότητας εσωτερική επίστρωση του σωλήνα. Πραγματικό ματ χρώμα. Στο Bresser που είχα, ήταν τόσο χάλια το εσωτερικό βάψιμο, που σχεδόν καθρέφτιζε. Σε όσα Skywatcher έχω δει, κυμαίνεται σε αρκετά καλύτερο επίπεδο. Το θεωρώ πολύ σημαντικό για την συνολική βελτ'ιωση του contrast. Όταν παρατηρούσα τον Δία με το O.O. έβλεπα ότι, όταν τον έφερνα στο χείλος του πεδίου μου, έβλεπα πολύ ενοχλητικές αντανακλάσεις και μάλιστα έντονες. Δεν άργησα να καταλάβω ότι οφείλονταν στα... εσωτερικά παξιμάδια συγκράτησης του μπροστινού στεφανιού του σωλήνα. Τα κάλυψα με βαμμένη χαρτοταινία και το πρόβλημα λύθηκε. Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα, αλλά με τέτοιες μικροβελτιώσεις, το συνολικό αποτέλεσμα αξίζει. Αμφιβάλλω για το πόσο σωστό είναι να λειτουργεί συνεχώς ο ανεμιστήρας. Η δουλειά του είναι να επιταχύνει την διαδικασία εξισορρόπησης της εσωτερικής θερμοκρασίας με την εξωτερική, σπρώχνοντας συνεχώς τον αέρα. Με το να δουλεύει συνεχώς, έχουμε συνεχή ροή αέρα μέσα στον σωλήνα, ακόμα και αν η θερμοκρασία είναι ισορροπημένη.

το ίδιο συμβαίνει και με τον απλο dotfinder, τουλάχιστον με τον δικό μου. Έχεις δίκιο Κώστα.

Χωρίς το φίλτρο, η διαφορά με το διπλανό αστέρι, είναι ανύπαρκτη. Και τα 2 είναι 13,9mag. Με το φίλτρο, το αστέρι χάνεται τελείως και το πλανητικό ίσα που ξεχωρίζει. Δείτε το και θα καταλάβετε για τι διαφορές μιλάμε!!

Επαναφέρω το θέμα για να εκθειάσω την παρατήρηση ενός εκ των πιο περίεργων αστρικών πλανητικών που έχω δει μέχρι σήμερα. Το NGC6881 δεν είναι ούτε το αμυδρότερο, ούτε το μικρότερο πλανητικό που έχω δει. Σίγουρα πάντως είναι το πιο δύσκολο. Έχει οπτικό μέγεθος 13,9v, φωτογραφικό μέγεθος 14,3p και διάμετρο 11-12". Η δυσκολία του όμως δεν ήταν αυτή. Ήταν η μηδενική ανταπόκριση στα φίλτρα OIII και UHC.Για να είμαι ακριβής, σχεδόν μηδενική. Εντυπωσιακά αναίσθητο!Αξίζει να αναφέρω ότι αν δεν υπήρχε αστέρι ακριβώς ίδιου μεγέθους ακριβώς δίπλα του, κάθε σύγκριση με φίλτρο θα ήταν εντελώς αδύνατη, ώστε να ξεχωρίσει. Είναι κλασικό παράδειγμα ότι μια άλλη παράμετρος που καθορίζει την δυσκολία των πλανητικών, είναι και η ανταπόκρισή τους στα φίλτρα, πέρα από την διάμετρο και τα μεγέθη. Θα ήθελα να μας έλεγε τις δικές του εντυπώσεις κάποιος που το έχει δει και από μεγαλύτερο τηλεσκόπιο.

Ύστερα από αυτά, σου εύχομαι να ευχαριστηθείς όσο μπορείς περισσότερο τα ταξίδια σου! Καλή υπομονή και θα δεις ότι θα ανταμοιφθείς!

Ο ερευνητής με σταυρόνημα, όπως ο 8Χ50 που χρησιμοποιώ, είναι υπερπολύτιμος όταν συνδυάζεται με καλό χάρτη, όπως π.χ. η Uranometria. Και αυτό γιατί, μέσα από αυτόν φαίνονται αστέρια μεγέθους όσο σχεδόν και αυτά που έχει ο χάρτης. Όταν όμως χρειάζονται αστροάλματα ανάμεσα σε λαμπρά αστέρια, πολύ μεγαλύτερης έκτασης ή όταν χρησιμοποιούμε χάρτη με λιγότερα αστέρια (λιγότερο λεπτομερή), τότε ο ερευνητής κουκίδας εξυπηρετεί πολύ περισσότερο. Αρκεί να εντοπίσουμε λαμπρά αστέρια, να κοιτάξουμε απο τον ερευνητή από το ένα μάτι, έχοντας και το άλλο ανοιχτό να κοιτά τον ουρανό και να κινηθούμε διαγράφοντας νοητά σχήματα που θα ορίζουν τα λαμπρά άστρα που μας καθοδηγούν.

Ήταν σίγουρα από τις πιο ωραίες απόπειρες. Ο Ανδρέας με περίμενε στο σημείο παρατήρησης χωρίς να έχει στήσει, καθώς οι συνθήκες ψηλά δεν προέτρεπαν κάτι τέτοιο. Όταν έφτασα, δεν ήμουν μόνος μου. Μια χάρτινη σακούλα με απαραίτητα εργαλεία για την παρατήρηση της απόκρυψης, με συνόδευε. Η σακούλα έλαβε της πρέπουσα θέση της στο τραπέζι και την ανοίξαμε χωρίς καθυστέρηση. Παρόλο που η ώρα της απόκρυψης απείχε 3-4 ώρες, έπρεπε να προετοιμαστούμε καλά. Κάτσαμε λοιπόν γύρω από το τραπέζι σαν να επρόκειτο να καταστρώσουμε κάποιο δύσκολο σχέδιο απόδρασης... Από την σακούλα ξεπρόβαλλε πρώτα η σαλάτα του σεφ. Ακολούθησαν σε σχηματισμό φάλαγγας τα 2 χάμπουργκερ. Η παρέλαση συνεχίστηκε με το παραδοσιακό σάντουιτς και έκλεισε με τις 2 μπύρες. Κοιτάξαμε πάνω... Πολλά αραιά σύννεφα σε μεγάλο ύψος, ένδειξη της υψηλής υγρασίας και της άπνοιας... "Μάλλον δε θα δούμε απόκρυψη.." είπαμε. Έπρεπε όμως να προχωρήσουμε αμείλικτα στο σχέδιο. Και αρχίσαμε να καταβροχθίζουμε τα φαγητά, με εμένα, τον εμνευστή του φιλόδοξου σχεδίου, να κάνω την αρχή. Το σάντουιτς δεν είχε παρά λίγα λεπτά ζωής... Σε λίγο θα ακολουθούσε και η σαλάτα του σεφ.. Σιγά μη γλίτωνε.. Ο Ανδρέας είχε αναλάβει έναν ρόλο κλειδί για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος: Tην..εκτέλεση των χάμπουργκερ. Το σχέδιο προχωρούσε με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού.. Κατά την διάρκεια εκπόνησης του σχεδίου, διψάσαμε. Οι μπύρες δε μπορούσαν να γλιτώσουν.. Ανέλαβαν να μας δροσίσουν και να φωτίσουν την σκέψη μας... Οι κουβέντες έδιναν κι'έπαιρναν.. Και δώστου μπύρα, δώστου φαγητό, δώστου μπλα μπλα... Το σχέδιο γύρω από το τραπέζι προχωρούσε.. Η συννεφιά όχι όμως.. Η μελέτη του σχεδίου, κάποια στιγμή τελείωσε (και τα φαγητά επίσης). Έπρεπε να προχωρήσουμε στην εκτέλεσή του.. "Τι λες; Στήνουμε;" ρώτησε ο Ανδρέας. "Φυσικά" του λέω, "να περάσει λίγο η ώρα και μετά βλέπουμε" . Χρειάστηκαν να περάσουν σχεδόν 2 ώρες, για να στρέψουμε τους σωλήνες μας προς το πεδίο του υπό απόκρυψη αστεριού. Τα σύννεφα είχαν σχεδόν διαλυθεί, αλλά η περιοχή του στόχου ήταν αποκαρδιωτικά φωτεινή, λόγω της Σελήνης. Παντού ασπρίλα.. Πώς να βρεις εκεί μέσα αστέρι 11mag........ Οι αρχικές μου ελπίδες στηρίζονταν στον εντοπισμό των Ιχθύων. Μετά θα ακολουθούσε ο εντοπισμός του Κήτους, το ι του Κήτους και με αστροάλματα θα έφτανα στο στόχο μου. Μάταια όμως. Οι Ιχθείς άφαντοι.. Το ι Κήτους το ίδιο. Απέμενε μισή ώρα από την πιθανή έναρξη της απόκρυψης και ακόμα έψαχνα να αναγνωρίσω έστω ένα αστεράκι του Κήτους. Τελικά είδα και αναγνώρισα με μεγάλη δυσκολία τον β Κήτους, μεγέθους 2,04!!! Έπρεπε να βρω και τον ι, μεγέθους 3,56. Η ώρα πλησίαζε και κάθε προσπάθεια από τον ερευνητή ήταν άκαρπη.. Όλα κάτασπρα... 15-10 λεπτά πριν την πιθανή έναρξη, είχα αρχίσει να αγχώνομαι. Κοίταξα τον πρώτο βοηθητικό χάρτη της Uranometria.. Έπρεπε να βρω ένα λαμπρό αστέρι, που να σχηματίζει κάποιο απλό σχήμα με τον εντοπισμένο β Κήτους και με τον υπό αναζήτηση ι Κήτους. Τελικά βρήκα τον Fomalhaut, α Νοτίου Ιχθύος. Απέχει 27 μοίρες (!) από τον β Κήτους, αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Σχηματίζει ακριβώς ορθογώνιο τρίγωνο με τα υπόλοιπα 2 αστέρια του Κήτους. Ο 8Χ50 ήταν άχρηστος. Ο ερευνητής κουκίδας είχε τον πρώτο λόγο. Έβλεπα τον Fomalhaut, τον β Κήτους και έπρεπε να σχηματίσω το ίδιο τρίγωνο στον ουρανό. Ο ι Κήτους θα έπρεπε να βρίσκεται στη θέση που τοποθέτησα την κουκίδα. Κοιτάζω από το προσοφθάλμιο 35mm. Σχεδόν κέντρο! Το νερό είχε μπει στο αυλάκι, αλλά ο χρόνος ήταν ελάχιστος πια.. Το αστέρι-στόχος απείχε 2,5 μοίρες από τον ι Κήτους. Αστροάλματα από το 35mm, μέσα από την Uranometria και στη συνέχεια από τον 18mm και τον 12mm μέσα από τους βοηθητικούς χάρτες της EAON. Δεν έπρεπε να κάνω λάθος και να χάσω τον δρόμο μου.. Η αγωνία μεγάλωνε.. Πολλές εναλλακτικές ματιές σε 2 χάρτες της ΕΑΟΝ για συνεχείς επιβεβαιώσεις.. Το πολυπόθητο αστέρι μπήκε στο πεδίο στις 00:55! Η πιθανή έναρξη του φαινομένου; Στις 00:57! Παρακολουθούσαμε μέχρι τις 01:05..Τίποτα.. Δεν παρατηρήθηκε απόκρυψη, αλλά τι σημασία έχει..... Μετά, δεν τα παράτησα. Έπρεπε να βεβαιωθώ ότι κοιτούσα στο σωστό πεδίο, χωρίς αυτή τη φορά να υπάρχει άγχος.. Όλα ταίριαζαν.. Η εμπειρία ήταν μοναδική.. Η Σελήνη, που τόσο μας είχε παιδέψει και αγχώσει, έπρεπε να μας αποζημιώσει και το έκανε, στις 300X...

http://www.asteroidoccultations.com/2008_09/0912_859_13105.htm http://www.astrosurf.com/eaon/Cartes/September%202008/859_Bouzareah.htm Έχω το προαίσθημα ότι θα πετύχει. Ύψος αστέρα κατά το φαινόμενο, περίπου 43 μοίρες.

+1. Εύχομαι και εγώ να πάνε όλα καλά.

Όλοι δίκιο έχουμε. Η σύγκριση φωτεινότητας ανάμεσα σε ένα 8 f/6 και 8 f/4, έχει επικρατήσει (και για μένα, ορθώς) να γίνεται ως προς την μεγέθυνση και όχι ως προς την εστιακή του προσοφθαλμίου.

Φίλε μου θα μου επιτρέψεις μια ερώτηση; Πώς είναι δυνατόν να λειτουργεί το μάτι μας ως αισθητήρας, αφού, όσο χρόνο και να κοιτάζουμε ένα αντικείμενο, παραμένει το ίδιο φωτεινό; Δεύτερη ερώτηση: Είναι γνωστό ότι το μάτι μας συλλέγει φως για 1/10 του δευτερολέπτου και στη συνέχεια το μόνο που κάνει είναι να ανανεώνει συνεχώς την εικόνα που κοιτά (κάνω λάθος ; ). Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να προλάβει το μάτι μας στον ελάχιστο χρόνο του 1/10 του δευτερολέπτου να αντιληφθεί διαφορά στην φωτεινότητα ανάμεσα σε ένα 8" f/6 και σε ένα 8" f/4; Αυτά είχα να ρωτήσω. Σε ευχαριστώ.

Αγαπητέ Μάνο, δε καταλαβαίνω το ύφος σου. Όσο για την ερώτησή μου, ομολογώ ότι δεν το ήξερα.

Μη σου κάνει τόσο εντύπωση. Ένα 8" έχει χαλαρά 14άρι αστέρι, από σκοτεινό ουρανό.

Μπράβο ρε Μάνο! Δεν διέκρινες καθόλου διάμετρο;

Παναγιώτη, να ζήσετε ρε φίλε!!! Βίον ανθόσπαρτον!! Πάω τώρα να σου αλλάξω μυαλά με τις DOB...Σώθηκα..... Ούτε εδώ βλέπω να υπερτερεί.Το ίδιο μου κάνει.Απλά με την DOB κουνάς τον σωλήνα.Γιατί όλοι νομίζεται πως απλά αφήνουμε τον στόχο να περάσει απ το πεδίο?Τον ακολουθούμε με το χέρι.Ενας έμπειρος με καλή Dob το κάνει άνετα. Το κούνημα του σωλήνα για πολύ αμυδρούς στόχους (~14mag), τουλάχιστον σε μένα, δεν λειτουργεί πάντα. Πάντως, όντως το κούνημα είναι μια βολική λύση για λίγο φωτεινότερα αντικείμενα. Είπαμε μιλάμε για έμπειρους παρατηρητές.Κ στην dob ο χάρτης προσανατολίζεται πολύ εύκολα.Κοιτώντας απ τον ερευνητή φτιάχνεις ένα σχήμα με το μυαλό σου κ προσανατολίζεις τον χάρτη ώστε να συμφωνεί το σχήμα.4-5 δευτερόλεπτα μου παίρνει. Μιλάμε για αστροάλματα από προσοφθάλμιο και όχι από ερευνητή. Και όταν ο χάρτης δεν έχει αστέρι για διάσημα μισής μοίρας, βράσε όρυζα αν δεν έχεις προσανατολισμό! Βέβαια, εκείνο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να βάλεις μεγάλη μεγέθυνση, να μη κουνήσεις τον σωλήνα και να δεις προς ποια μεριά κατευθύνεται το αστέρι στο πεδίο σου, σηματοδοτώντας την Δύση..Αλλά και πάλι η ακρίβεια θα είναι περιορισμένη και θα απαιτείται συνεχής επιβεβαίωση, λόγω και της περιστροφής του πεδίου, όσο θα περνά η ώρα. Οπότε...

Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών διαφωνιών και συζητήσεων στο παρελθόν. Ένα θέμα που θα επιχειρήσω να το θίξω αποκλειστικά μέσα από την δική μου εμπειρία των 2 χρόνων που ασχολούμαι αποκλειστικά και μόνο με την παρατήρηση. Ο μοναδικός σκοπός είναι η ανάδειξη των αναμφισβήτητων πλεονεκτημάτων που έχει η παρατήρηση με κατοπτρικό τηλεσκόπιο και ισημερινή στήριξη. Τα πλεονεκτήματα αυτά αποζημιώνουν στο έπακρο και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ίσως θα περίμενε κανείς τον παρατηρητή, πολύ περισσότερο δε, όταν έχει ξεπεράσει τις αρχικές δυσκολίες, αλλά και τα εξίσου αναμφισβήτητα μειονεκτήματα αυτής. Τολμώ να πω ότι κάποια από τα θετικά στοιχεία που θα αναφέρω, ίσως δεν τα έχει φανταστεί ένας αρχάριος, ο οποίος θα έχει εισέλθει στον θαυμαστό κόσμο της παρατήρησης με κυριολεκτικά βομβαρδισμένο μυαλό με φράσεις όπως «η ισημερινή κάνει μόνο για φωτογραφία», «η ισημερινή είναι μπελάς», «πάρε dob και σε 1 λεπτό έστησες» κτλ. Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι σε όποια αναφορά κάνω για ισημερινή στήριξη, θα εννοώ ποιοτική ισημερινή στήριξη και αντίστοιχα θα ισχύουν και στην dobsonian. Θέλω δηλαδή να θεωρηθεί ότι εξαλείφονται όλες οι δυσκολίες και οι μπελάδες που προκύπτουν από μέτριας ή κακής ποιότητας βάσεις, ώστε να αναδειχθούν τα καλά και τα κακά που πηγάζουν καθαρά και αποκλειστικά από την τεχνική φύση των κατασκευών αυτών. Επίσης, θεωρώ ότι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που θα αναφέρω είναι αυτά που θα απολαύσει ή θα αντιμετωπίσει αντίστοιχα, ένας εξοικειωμένος χρήστης ισημερινής ή dobsonian στήριξης. Αφορισμός ή απόρριψη της μιας ή της άλλης στήριξης, λόγω «αδυναμίας εξοικείωσης», πιστεύω ότι αποπροσανατολίζει το κοινό που ενδιαφέρεται να μάθει. Μειονεκτήματα ισημερινής στήριξης: 1) Ίσως το γνωστότερο μειονέκτημα της ισημερινής στήριξης: Απαιτεί πολύ χρόνο στο στήσιμό της. Πολύ περισσότερα πήγαινε-έλα στην διαδρομή αυτοκίνητο-σημείο παρατήρησης τα οποία συνοδεύονται και από το αντίστοιχο κουβάλημα (κεφαλή, αντίβαρα, τριπόδι κλπ). 2) Μετά το στήσιμο, απαιτείται ελάχιστος επιπλέον χρόνος για την πολική ευθυγράμμιση (αυτό ίσως δεν έπρεπε καν να το αναφέρω, αλλά θέλω να είμαι δίκαιος). Και λέω ελάχιστος χρόνος, διότι θυμίζω ότι μιλάμε καθαρά για παρατήρηση, οπότε ξεχνάμε την διολίσθηση και προτιμούμε μια απλή σκόπευση του Βόρειου ουράνιου πόλου μέσα από τον ερευνητή 8Χ50, αφού φυσικά έχουμε προβεί στην ευθυγράμμισή του. Χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο και η πολική ευθυγράμμιση γίνεται σε 5 λεπτά το πολύ. 3) Η συναρμολογημένη και η πολικά ευθυγραμμισμένη ισημερινή στήριξη έχει νεκρή περιοχή, περιοχή δηλαδή του ουρανού που δεν μπορεί να στραφεί καν ο σωλήνας. Αυτή είναι η πολύ κλειστή περιοχή του Βόρειου ουράνιου πόλου. Το νεκρό σημείο Της dobsonian είναι το ζενίθ. 4) Ο σωλήνας σε μια ισημερινή στήριξη που στρέφεται από ένα σημείο προς ένα άλλο, συνήθως στρέφεται και ως προς τον διαμήκη άξονά του, με αποτέλεσμα ο εστιαστής να παίρνει εντελώς δυσπρόσιτες για το μάτι του παρατηρητή θέσεις. Αυτό απαιτεί διόρθωση, η οποία επιτυγχάνεται με στρέψη του σωλήνα ως προς τον άξονα αυτόν. Προσοχή: Η ενέργεια αυτή δεν έχει καμία πρακτική επίπτωση στην πολική ευθυγράμμιση! Επαναλαμβάνω: Η παρατήρηση και η παρακολούθηση του στόχου ΔΕΝ επηρεάζονται. 5) Ο σωλήνας σε ισημερινή δέχεται περισσότερες ροπές από αυτόν σε dobsonian. Το φαινόμενο αυτό επιδεινώνεται και από το λανθασμένο ζύγισμα, τους πολύ μακρούς σωλήνες και τον δυνατό άνεμο, με αποτέλεσμα, με τις συνθήκες αυτές, να είναι απαγορευτικές οι πολύ μεγάλες μεγεθύνσεις. Πάντως είναι ελάχιστες οι φορές που οι ροπές στο δικό μου 8f6 επάνω στην GP ήταν τόσες που απέτρεπαν μεγεθύνσεις μεγαλύτερες των 250X. 6) Και δυστυχώς το υψηλό κόστος Ας έρθουμε στα πλεονεκτήματα της πολικά ευθυγραμμισμένης και ζυγισμένης ισημερινής στήριξης: 1) Φυσικά το βασικότερο όλων είναι η δυνατότητα παρακολούθησης του στόχου μας. Αυτό σε πραγματικά αμυδρούς στόχους, βοηθά πάρα πολύ. Ελευθερώνονται εντελώς τα χέρια του παρατηρητή και μπορεί να επικεντρώσει την προσοχή του σε αυτό που βλέπει. Αυτό προσφέρει σημαντικότατες επιμέρους διευκολύνσεις: 1 α )Μπορεί άνετα να απομακρυνθεί από το τηλεσκόπιο, για να έχει πρόσβαση στα προσοφθάλμια, στο τραπέζι του, στον χάρτη του, χωρίς τον φόβο να χαθεί ο στόχος, ακόμα και αν δεν έχει μοτέρ στην Ορθή Αναφορά. 1 β )Επιτρέπει πραγματικά την χρήση τεράστιων μεγεθύνσεων σε οποιοδήποτε ύψος του στόχου από τον ορίζοντα και την παρακολούθησή του με την ίδια άνεση που θα είχε χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε άλλη μικρότερη μεγέθυνση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον εντοπισμό αμυδρών σημειακών στόχων (αστρικά πλανητικά), όπου η σταδιακή εναλλαγή προσοφθαλμίων πάνω από το ίδιο πεδίο, είναι απαραίτητη. 2) Η ισημερινή στήριξη ευνοεί πάρα πολύ και την πλάγια όραση. Το συνεχές πέρασμα του σωλήνα πάνω από το ίδιο πεδίο, προκειμένου να δούμε έναν αμυδρό στόχο με πλάγια όραση, με το dobsonian είναι αρκετά δυσκολότερο από αυτό με την ισημερινή, ειδικά σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Με την ισημερινή γίνεται πραγματικά παιχνίδι, αφού το μόνο που κάνουμε είναι να στρέφουμε το χειριστήριο Ορθής Αναφοράς πέρα-δώθε. 3) Η ισημερινή βοηθά πάρα πολύ τον παρατηρητή, όταν αυτός χρησιμοποιεί χάρτη. Και αυτό γιατί μπορεί εύκολα να προσανατολίσει το πεδίο που βλέπει στο προσοφθάλμιο. Πώς γίνεται αυτό; Απλούστατα, αρκεί να θυμάται ότι η περιστροφή του χειριστηρίου της Ορθής Αναφοράς έχει αποτέλεσμα την φαινόμενη μετατόπιση του πεδίου προς τα ανατολικά! Από κει και πέρα, ξέρει πού είναι ο Βορράς, η Δύση, ο Νότος μέσα στο πεδίο του. Η γνώση των σημείων αυτών είναι βασικότατη για την εφαρμογή του πιο δημοφιλούς και αποτελεσματικού τρόπου εντοπισμού αντικειμένων, των αστροαλμάτων. Ζυγίστε την ουσία των μειονεκτημάτων και των πλεονεκτημάτων και έπειτα κρίνετε. Αυτά είχα να πω προς γνώση και ανταλλαγή εμπειριών και όχι απλών στερεότυπων απόψεων.

Ανανέωση.

Ανανέωση.