Ήταν περίπου το 1995 που είχαμε ανέβει με τον Δημήτρη τον Κολοβό να κάνουμε παρατήρηση στον Κιθαιρώνα λίγο πιο κάτω από την κορυφή, σε ένα πλάτωμα πάνω σε μια στροφή που συνηθήζαμε να μαζευόμαστε τότε. Κατά τα μεσάνυχτα πλάκωσε ένας βοσκός που εκ των υστέρων καταλήξαμε οτι μάλον ήταν πιωμένος, σταμάτησε το αυτοκίνητό στα 100 μέτρα από εμάς βγάζει απο την μέση ένα πιστόλι και αρχίζει να πυροβολεί στον αέρα ουρλιάζοντας. Περιττό να σας πω ότι μαζέψαμε σε δευτερόλεπτα χώσαμε στο αυτοκίνητο τα τηλεσκόπια όπως όπως και όπου φύγει φύγει από δε την βιασύνη μας ένα χειριστήριο του τηλεσκοπίου περίσσευε και σερνότανε στο δρόμο. Το καταλάβαμε μερικά χιλιόμετρα παρακάτω. Μετά από αυτό έψαξα στην περιοχή και ανακάλυψα το μέρος κάτω από το γεφυράκι που πηγαίνουν και τώρα τα παιδιά και κάνουν παρατήρηση και από τότε δεν ανεβαίναμε πάνω αλά καθιερώσαμε το γεφυράκι για παρατήρηση. Άρα σύντεκνε κουζουλοί βοσκοί που οπλοφορούνε κυκλοφορούνε και στην Αθήνα και πρέπει πάντα να είμαστε προσεκτικοί. Αν κατάλαβα καλά πήγατε στην Ασή Γωνιά 3 χιλιόμετρα στην ευθεία είναι το χωριό μου... Να σας πω ότι καπου εκεί κοντά έχω δει τον καλύτερο ουρανό στην Κρήτη αλλά και συνολικά, είναι από το νότιο μέρος της Ασή Γωνιάς καθώς πήγαινα απο τον Φραγκοκάστελο προς Καλικράτη, δεν είχα μαζί μου τηλεσκόπιο αλά μόνο κιάλια . Αυτή η εικόνα μου έχει αποτυπωθεί και με στοιχειώνει και σίγουρα κάποια χρονιά θα κατεβάσω το 20αρι για να κάνω παρατήρηση από εκεί. Βέβαια το 1995 έχει τεράστια διαφορά από το 2010 από άποψη φωτορύπανσης, αφου στο χωριό κάθε χρόνο που κατεβαίνω το καλοκαίρι η κατάσταση χειροτερεύει.. Κατά τα άλλα από ότι διάβασα, είχατε μια χορταστική βραδιά με υπέροχους στόχους και πάντα έτσι συμβαίνει για αυτά που δεν είδατε, κάθε τηλεσκόπιο έχει τους περιορισμούς του. Μπράβο λοιπόν εις άλλα με υγεία και χαιρετισμούς στην πατρίδα...