konpan

Γειά σου Κλεάνθη! Μη στεναχωριέσαι, κάπως έτσι ξεκίνησα και 'γώ πριν από δύο χρόνια. Πρώτα αγόρασα και μετά άρχισα να ρωτάω και να ψάχνομαι. Λοιπόν αφού αγόρασες από Πλανητάριο μάλλον θα σου πρότειναν και το βιβλίο http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1598 το οποίο αν δεν έχεις πάρει, πάρτο αμέσως. Επίσης χρειάζεσαι έναν χάρτη απλό για αρχή και φτηνό μέχρι να μάθεις "που πάνε τα τέσσερα" συγνώμη για την έκφραση αλλά κάπως έτσι αισθανόμουν και 'γω όταν ξεκίναγα. Οσον αφορά το τι μπορείς να δεις μέσα από το τηλεσκόπιο που πήρες, μπορώ να πώ, πολλά πράγματα για αρχή και ανάλογα με το κέφι σου και τις ανησυχίες σου θα προχωρήσεις παραπέρα. Ολοι ξεκινάμε από τη σελήνη και τους πλανήτες (όσους φαίνονται αυτη την εποχή). Μαθαίνουμε τον ουρανό και τους αστερισμούς, ψάχνεις κάποια ενδιαφέροντα αντικείμενα Messier (υπάρχουν αρκετά από τα πιό όμορφα από αυτά στόν ουρανό αυτή την εποχή) και διαβάζεις πολύ... Αυτά, καλό ξεκίνημα και καλές παρατηρήσεις.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Βασίλη. Η φωτογράφηση με τέτοια τηλεσκόπια απαιτεί άπνοια. Επιπλέον ένα πεντόκιλο αντίβαρο και αν δοκιμάσεις και σου αρέσει το σπόρ έναν paracor baader.

Μπράβο Ηλία, τόπες και τόκανες! Πήρες το ιδανικό όργανο για την κλάση σου! Νάσαι καλά και να το χαρείς στο έπακρο και εμείς μαζί με σένα κοιτώντας τις φωτογραφίες σου.

Τους πλανήτες με τι τους φωτογραφίζεις, με την SPC? Σε ρωτάω γιατί αν έχεις και κάποια DSLR δεν χρειάζεται να ψάχνεις για αστρονομική κάμερα και να μπαίνεις σε τέτοια λούκια. Ενα μικρό οδηγητικό φτηνό μπορείς να πάρεις από το πλανητάριο και δακτυλίδια επίσης όλα μαζί γύρω στα 200 ευρώ. Δακτυλίδια για το 8αρι έχεις για να το βάλεις στη βάση?

Binoviewer έχεις? Αν όχι έχω ένα denkmeier για πούλημα. Αν σε ενδιαφέρει στείλε πμ Εγω το χρησιμοποίησα με το ΟΟ 12" με πολύ καλές εντυπώσεις αλλά από τον καιρό πού άρχισα να ασχολούμαι με φωτογράφηση οι παρατηρήσεις πού κάνω είναι ελάχιστες και έτσι το έχω και ξεκουράζεται στο βαλιτσάκι του. Είναι αυτό http://www.optcorp.com/product.aspx?pid=105-120-127-7062

Η διάδοση της γνώσης μπορεί να γίνει όχι επαναλαμβάνοντας κάτι το οποίο έχει κριθεί εκ φύσεως ανέφικτο από την επιστημονική κοινότητα, μόνο και μόνο για να κάνει ντόρο, αλλά ερευνώντας και ανακαλύπτωντας νέους τρόπους και δρόμους που μπορεί στην προκειμμένη περίπτωση να οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Σας συνιστώ το βιλίο που προανέφερα του Ν.Πράντζου "Η περιπέτεια του μέλλοντος" για όσους δεν το έχουν διαβάσει. Θα σας αρέσει. Μα νομίζω φίλε μου ότι δεν μιλάμε για θεωρείες στην προκειμμένη περίπτωση οπότε θεωρώ κάπως άστοχο το παράδειγμα. Εδώ μιλάμε για αναζήτηση εθελοντών επιστημόνων προς αυτοκτονία για να εποικίσθεί ένας πλανήτης του οποίου ακόμα δεν ξέρουμε τι έχει το υπέδαφος κάτω από 20-30cm. Πρέπει λοιπόν να περάσουν πάρα πολλά χρόνια μέχρι να γίνουν όλες οι απαραίτητες έρευνες και να αποφασισθεί κάτι τέτοιο. Ισως με την τρεχουσα οικονομική κατάσταση να μην το προλάβουν ούτε τα εγγονια μας. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η βιασύνη του κ.Davies? Ισως αν προσέχαμε λίγο την συμπεριφορά μας για τα χώματα που πατάμε, για τον πλανήτη που ζούμε(και τον εαυτό μου βάζω μέσα) ίσως να κερδίζαμε μερικές χιλιετίες άνετης και όμορφης (κατά το δυνατόν για τον καθένα μας και του απογόνους μας) ζωής που δεν θα βρούμε σε κανέναν πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος όσο και αν προσπαθήσουμε να τον "γαιοποιήσουμε". Ε εδώ δεν νομίζω ότι χρειάζεται σχόλιο αν είναι να συγκρίνουμε τα ταξίδια του Κολόμβου του Κουκ η του Μαγγελάνου με επανδρωμένη αποστολή στον Αρη! Εν κατακλείδι και υποκειμενικά όταν κάποιοι επιστήμονες, καταξιωμένοι αν θέλετε, ρίχνουν "πυροτεχνήματα" κάτι θέλουν να πετύχουν. Ο νοών νοείτω.

Ωραία τα λέτε όλοι σας. Εκείνο που θα είναι ενδιαφέρον είναι (εάν τον πάρουν φυσικά στα σοβαρά τον παραπάνω επιστήμονα) πως θα κατορθώσουν να επανδρώσουν με εθελοντές επιστήμονες μια τέτοια αποστολή. Θέλω να πω ότι κανένας άνθρωπος ό οποίος είναι στα καλά του δεν θα δεχόνταν να αυτοκτονήσει στην κυριολεξία για χάρη της επιστήμης, εκτός και άν τον παραμυθιάσουν τόσο πολύ και του τάξουν ποιός ξέρει τι, είτε στον ίδιο είτε στους συγγενείς που θα αφήσει στη γή. Γιατί ας μην γελιώμαστε όλα για το χρήμα γίνονται και άν κάποιοι ονειρεύονται τέτοια ταξίδια, κανένας από μας δεν μπορεί να ξέρει τι έχουν στο μυαλό τους. Αλωστε αν έχετε διαβάσει το βιβλίο του κ. Ν.Πράντζου απο τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης θα δείτε ότι η σκέψη αυτή δεν είναι πρωτοφανής, δεν έχει όμως δωθεί ιδιαίτερη σημασία σε κάτι τέτοιο αφού υπάρχουν άλλες πολύ πιό πρόσφορες (όπως ας πούμε τα αναδημιουργούμενα ρομπότ) που έχουν συζητηθεί κατά καιρούς αλλά δεν γνωρίζω αν έχουν προχωρήσει σε στάδιο υλοποίησης και ούτε είναι εύκολο να γνωρίζουμε κάτι τέτοιο. Νομίζω λοιπόν ότι αξίζει μιά δόση κριτικής ειρωνείας το εν λόγω άρθρο για τον λόγο ότι δεν λέει τίποτα το καινούργιο.