Δροσος Γεωργιος

Η Έρευνα του Σταθμού της Τρίτης Προάγει την Υγεία του Πληρώματος καθώς το Πλήρωμα Αποσυσκευάζει το Φορτίο. Η βιοϊατρική έρευνα κορυφώθηκε στο επιστημονικό πρόγραμμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Τρίτη, καθώς τα πληρώματα της Αποστολής 73 και της Αποστολής Axiom 4 (Ax-4) εξερεύνησαν την κυτταρική ανοσία και την ηλεκτρική μυϊκή διέγερση. Οι μεταφορές φορτίου και η συντήρηση του εξοπλισμού άσκησης ολοκλήρωσαν την ημέρα για τους διαστημικούς κατοίκους. Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης) ξεκίνησε τη βάρδιά του συνεχίζοντας τις σπουδές του στη διαστημική βιολογία και συλλέγοντας δείγματα αίματος και σάλιου για επεξεργασία και αποθήκευση. Περιέστρεψε τα δείγματα σε μια φυγόκεντρο και στη συνέχεια τοποθέτησε τα δείγματα αίματος σε μια επιστημονική κατάψυξη. Στη συνέχεια, αποθήκευσε τα δείγματα σάλιου στον θερμοκοιτίδα Kubik. Τα δείγματα θα αναλυθούν για να κατανοηθεί η επίδραση της μικροβαρύτητας στην κυτταρική ανοσία, να παρακολουθηθούν οι ανοσολογικές αντιδράσεις που σχετίζονται με το στρες στο διάστημα και να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα ανοσίας που προκαλούνται από το διάστημα. Οι μηχανικοί πτήσης της NASA Jonny Kim, Nichole Ayers και Anne McClain πέρασαν την ημέρα τους σε μια ποικιλία δραστηριοτήτων συντήρησης του τροχιακού εργαστηρίου και υποστήριξης του πληρώματος. Ο Κιμ επικεντρώθηκε κυρίως στις υδραυλικές εγκαταστάσεις της τροχιάς καθώς αποστράγγιζε και αντικαθιστούσε τις δεξαμενές στη μονάδα Tranquility. Ο Άγιερς έλεγξε τα εξαρτήματα τροφοδοσίας και τα καλώδια μέσα στη μονάδα εργαστηρίου Destiny και στη συνέχεια απενεργοποίησε και αποθήκευσε ένα μικροσκόπιο. Ο ΜακΚλέιν έκανε ένα τεστ γνωστικής λειτουργίας σε έναν φορητό υπολογιστή και συνέχισε να υποστηρίζει το πλήρωμα του Ax-4 κατά τη διάρκεια του πολυάσχολου ερευνητικού τους προγράμματος.Η βετεράνος αστροναύτης Πέγκι Γουίτσον και οι συνάδελφοί της στο Ax-4, Σούμπχανσου Σούκλα, Σλάβος Ουζνάνσκι-Βισνιέφσκι και Τίμπορ Κάπου συνέχισαν τις πολυάριθμες διαστημικές τους έρευνες σε όλο το τροχιακό εργαστήριο. Οι ιδιωτικοί αστροναύτες, κατά τη δεύτερη πλήρη εβδομάδα τους στον σταθμό, εξερεύνησαν την ηλεκτρική διέγερση των μυών για να βελτιώσουν τις διαστημικές προπονήσεις και να αντιμετωπίσουν την μυϊκή ατροφία στη μικροβαρύτητα. Άλλα πειράματα του Ax-4 την Τρίτη εξέτασαν υφάσματα στολών που προάγουν τη θερμική άνεση κατά την άσκηση σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, την ψυχική υγεία του πληρώματος και τη διαστημική γεωργία.Οι μηχανικοί πτήσης της Roscosmos, Σεργκέι Ριζίκοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι, πέρασαν τη βάρδιά τους την Τρίτη εργαζόμενοι μαζί στη μονάδα εξυπηρέτησης Zvezda επισκευάζοντας και τοποθετώντας εξαρτήματα σε έναν διάδρομο, έναν από τους δύο μέσα στον διαστημικό σταθμό, συμπεριλαμβανομένου του διαδρόμου COLBERT που βρίσκεται στο Tranquility. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov ξεκίνησε την ημέρα του αναλύοντας βιολογικά δείγματα από τους συναδέλφους του κοσμοναύτες και στη συνέχεια επισκεύασε τον εξοπλισμό βιντεοσκόπησης. Ολοκλήρωσε τη βάρδιά του μεταφέροντας νερό από το νεοαφιχθέν διαστημόπλοιο Progress 92 και ξεφορτώνοντας μερικούς από τους τρεις τόνους προμηθειών και υλικού πληρώματος. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram.Ο ιδιωτικός αστροναύτης της αποστολής Axiom 4, Tibor Kapu (αριστερά), από την Ουγγαρία, φορτώνει ερευνητικά δείγματα σε μια καταψύκτη επιστημονικών δεδομένων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη βοήθεια του διοικητή της αποστολής 73, Takuya Onishi, από την JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης). https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/07/08/tuesdays-station-research-advancing-crew-health-as-crew-unpacks-cargo/

Το Webb της NASA Ξύνεται Πέρα από την Επιφάνεια του Ποδιού της Γάτας για την 3η Επέτειο. Είναι το νιαούρισμα της γάτας! Για να γιορτάσει την τρίτη χρονιά που αποκαλύπτει εκπληκτικές σκηνές του σύμπαντος σε υπέρυθρο φως, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA «ξεριζώνει» τα παχιά, σκονισμένα στρώματα ενός τμήματος μέσα στο Νεφέλωμα Ποδιού της Γάτας (NGC 6334). Εστιάζοντας την κάμερα NIRCam (Κάμερα Εγγύς Υπερύθρου) του Webb σε ένα μόνο «φακό» μέσα σε αυτήν την ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων, αποκάλυψε ένα υποσύνολο μίνι φακόντων, τα οποία φαίνεται να περιέχουν νεαρά αστέρια που διαμορφώνουν το περιβάλλον αέριο και σκόνη. Η ματιά του Webb σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή του Νεφελώματος Ποδιού της Γάτας μόλις ξύνει την επιφάνεια των τριών ετών πρωτοποριακής επιστήμης του τηλεσκοπίου. «Τρία χρόνια μετά την έναρξη της αποστολής του, το Webb συνεχίζει να υλοποιεί τον σχεδιασμό του - αποκαλύπτοντας προηγουμένως κρυφές πτυχές του σύμπαντος, από τη διαδικασία σχηματισμού των αστεριών μέχρι μερικούς από τους πρώτους γαλαξίες», δήλωσε ο Shawn Domagal-Goldman, αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής στην έδρα της NASA στην Ουάσινγκτον. «Καθώς σπάει επανειλημμένα τα δικά του ρεκόρ, το Webb αποκαλύπτει επίσης άγνωστα για να αντιμετωπίσουν νέες γενιές εμβληματικών αποστολών. Είτε πρόκειται για την παρακολούθηση των μυστηρίων της σκοτεινής ύλης με το σχεδόν ολοκληρωμένο Ρωμαϊκό Διαστημικό Τηλεσκόπιο Nancy Grace της NASA, είτε για τον περιορισμό της αναζήτησής μας για ζωή σε πλανήτες σαν τη Γη με το Παρατηρητήριο Κατοικήσιμοι Κόσμοι, τα ερωτήματα που έχει θέσει το Webb είναι εξίσου συναρπαστικά με τις απαντήσεις που μας δίνει». Ευέλικτη Σχηματισμός Αστέρων Η εξέλιξη από ένα μεγάλο μοριακό νέφος σε τεράστια αστέρια περιλαμβάνει πολλαπλά βήματα, μερικά από τα οποία δεν είναι ακόμη καλά κατανοητά από τους αστρονόμους. Βρίσκεται περίπου 4.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Σκορπιού, το Νεφέλωμα Cat's Paw προσφέρει στους επιστήμονες την ευκαιρία να μελετήσουν την ταραγμένη διαδικασία από σύννεφο σε άστρο με μεγάλη λεπτομέρεια. Η παρατήρηση του νεφελώματος από τον Webb στο εγγύς υπέρυθρο φως βασίζεται σε προηγούμενες μελέτες του Hubble της NASA και του αποσυρμένου διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer σε ορατό και υπέρυθρο φως, αντίστοιχα.Με την ευκρινή του ανάλυση, το Webb δείχνει δομικές λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά που δεν έχουν ξαναδεί: Τα τεράστια νεαρά αστέρια διασπούν κοντινό αέριο και σκόνη, ενώ το φωτεινό τους φως παράγει μια φωτεινή νεφελώδη λάμψη που απεικονίζεται με μπλε χρώμα. Είναι μια προσωρινή σκηνή όπου τα ανατρεπτικά νεαρά αστέρια, με τη σχετικά σύντομη ζωή και τη φωτεινότητά τους, έχουν έναν σύντομο αλλά σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη ιστορία της περιοχής. Ως συνέπεια της ζωντανής συμπεριφοράς αυτών των τεράστιων αστεριών, η τοπική διαδικασία σχηματισμού αστεριών τελικά θα σταματήσει. Περίπλοκη Δομή της Όπερας Ξεκινήστε με το φασόλι toe στο πάνω κέντρο, το οποίο ονομάζεται "Όπερα" για την κυκλική, κλιμακωτή δομή του. Οι κύριοι παράγοντες για τη θολή μπλε λάμψη της περιοχής είναι πιθανότατα προς το κάτω μέρος της: είτε το φως από τα φωτεινά κιτρινωπά αστέρια είτε από μια κοντινή πηγή που εξακολουθεί να είναι κρυμμένη πίσω από την πυκνή, σκούρα καφέ σκόνη.Ακριβώς κάτω από τα πορτοκαλί-καφέ στρώματα σκόνης βρίσκεται ένα φωτεινό κίτρινο αστέρι με αιχμές περίθλασης. Ενώ αυτό το τεράστιο αστέρι έχει αποκολληθεί στο άμεσο περιβάλλον του, δεν μπόρεσε να ωθήσει το αέριο και τη σκόνη μακριά σε μεγαλύτερες αποστάσεις, δημιουργώντας ένα συμπαγές κέλυφος περιβάλλοντος υλικού.Κοιτάξτε προσεκτικά για να παρατηρήσετε μικρές κηλίδες, όπως η περιοχή σε σχήμα διαπασών ακριβώς αριστερά της Όπερας, που περιέχουν λιγότερα αστέρια. Αυτές οι φαινομενικά κενές ζώνες υποδεικνύουν την παρουσία πυκνών νηματίων σκόνης στο προσκήνιο που φιλοξενούν αστέρια που εξακολουθούν να σχηματίζονται και εμποδίζουν το φως των αστεριών στο φόντο. Προβολέας στα αστέρια Προς το κέντρο της εικόνας υπάρχουν μικρές, φλογερές κόκκινες συστάδες διάσπαρτες ανάμεσα στην καφέ σκόνη. Αυτές οι λαμπερές κόκκινες πηγές σηματοδοτούν περιοχές όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μαζικός σχηματισμός αστεριών, αν και με σκοτεινό τρόπο.Μερικά τεράστια μπλε-λευκά αστέρια, όπως αυτό στο κάτω αριστερό toe bean, φαίνεται να είναι πιο ευκρινή από άλλα. Αυτό συμβαίνει επειδή οποιοδήποτε ενδιάμεσο υλικό μεταξύ του αστεριού και του τηλεσκοπίου έχει διαλυθεί από την αστρική ακτινοβολία.Κοντά στο κάτω μέρος αυτού του toe bean υπάρχουν μικρά, πυκνά νήματα σκόνης. Αυτές οι μικροσκοπικές συστάδες σκόνης κατάφεραν να παραμείνουν παρά την έντονη ακτινοβολία, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι αρκετά πυκνές για να σχηματίσουν πρωτοαστέρες. Ένα μικρό τμήμα κίτρινου στα δεξιά υποδεικνύει τη θέση ενός ακόμα τυλιγμένου σε αστέρα μεγάλης μάζας που κατάφερε να λάμψει μέσα από το παρεμβαλλόμενο υλικό.Σε όλη αυτή τη σκηνή υπάρχουν πολλά μικρά κίτρινα αστέρια με αιχμές περίθλασης. Φωτεινά μπλε-λευκά αστέρια βρίσκονται στο προσκήνιο αυτής της εικόνας Webb, αλλά μερικά μπορεί να αποτελούν μέρος της πιο εκτεταμένης περιοχής του Νεφελώματος Cat's Paw.Μια εντυπωσιακή πτυχή αυτής της εικόνας Webb είναι το φωτεινό, κόκκινο-πορτοκαλί οβάλ επάνω δεξιά. Ο χαμηλός αριθμός αστεριών στο φόντο υποδηλώνει ότι πρόκειται για μια πυκνή περιοχή που μόλις ξεκινά τη διαδικασία σχηματισμού των αστεριών. Μερικά ορατά και ακόμα καλυμμένα αστέρια είναι διάσπαρτα σε όλη αυτήν την περιοχή, τα οποία συμβάλλουν στον φωτισμό του υλικού στη μέση. Μερικά ακόμα τυλιγμένα αστέρια αφήνουν σημάδια της παρουσίας τους, όπως ένα τόξο στο κάτω αριστερό μέρος, το οποίο υποδηλώνει μια ενεργητική εκτόξευση αερίου και σκόνης από μια φωτεινή πηγή. Εξερευνήστε περαιτέρω αυτό το υποσύνολο των φασολιών toe ξεκινώντας μια αφηγηματική περιήγηση ή πλησιάζοντας την εικόνα. Σας προσκαλούμε επίσης να θυμηθείτε τα τρία χρόνια επιστημονικών παρατηρήσεων του Webb. Βίντεο Α (Αφηγηματική Οπτικοποίηση): Κοσμικά Σπήλαια στο Νεφέλωμα Cat's Paw Αυτή η οπτικοποίηση εξερευνά ένα υποσύνολο δομών που θυμίζουν φασόλια toe μέσα σε ένα τμήμα του Νεφελώματος Cat's Paw, μιας τεράστιας, τοπικής περιοχής σχηματισμού άστρων που βρίσκεται περίπου 4.000 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Σκορπιού. Αυτή η εικόνα από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA σε εγγύς υπέρυθρο φως δημοσιεύθηκε προς τιμήν της τρίτης επετείου επιστημονικών δραστηριοτήτων του τηλεσκοπίου. Από την έναρξη των επιστημονικών δραστηριοτήτων του τον Ιούλιο του 2022, οι παρατηρήσεις του Webb για το σύμπαν μας έχουν εντυπωσιάσει τους επιστήμονες και το κοινό. Γλιστρήστε στο κάτω αριστερό φασόλι toe, περνώντας δίπλα από πολλά μικρά κίτρινα αστέρια στην πορεία, όπου νήματα αερίου και σκόνης πλαισιώνουν την σπηλαιώδη περιοχή. Η νεφελώδης λάμψη της περιοχής, που αναπαρίσταται με μπλε χρώμα, προέρχεται από το έντονο φως τεράστιων νεαρών αστεριών. Πλέστε προς το πάνω μέρος του φασολιού, το οποίο έχει το παρατσούκλι «Όπερα» για την κυκλική, κλιμακωτή δομή του. Καθώς κινείστε, θα περάσετε από πορτοκαλί-καφέ σκόνη που ποικίλλουν σε πυκνότητα και μικρές, φλογερές κόκκινες συστάδες όπου συμβαίνει ο σχηματισμός των αστεριών, αν και με σκοτεινό τρόπο. Βίντεο Β: Ζουμ στο Νεφέλωμα Cat's Paw Αυτό το βίντεο με ζουμ δείχνει τη θέση του Νεφελώματος Cat's Paw στον ουρανό. Ξεκινά με μια φωτογραφία εδάφους από τον αείμνηστο αστροφωτογράφο Akira Fujii και στη συνέχεια δείχνει εικόνες από την Ψηφιακή Έρευνα Ουρανού. Το βίντεο στη συνέχεια εστιάζει σε ένα επιλεγμένο τμήμα του ουρανού για να αποκαλύψει μια εικόνα του Νεφελώματος Cat's Paw από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο ορατό φως. Το βίντεο συνεχίζει να ζουμάρει σε ένα τμήμα του Cat's Paw, το οποίο σταδιακά μεταβαίνει στην εκπληκτική εικόνα που τράβηξε το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA σε εγγύς υπέρυθρο φως. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb είναι το κορυφαίο διαστημικό επιστημονικό παρατηρητήριο στον κόσμο. Το Webb λύνει μυστήρια στο ηλιακό μας σύστημα, κοιτάζοντας πέρα από μακρινούς κόσμους γύρω από άλλα αστέρια και διερευνώντας τις μυστηριώδεις δομές και την προέλευση του σύμπαντός μας και τη θέση μας σε αυτό. Το Webb είναι ένα διεθνές πρόγραμμα με επικεφαλής τη NASA με τους συνεργάτες της, την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) και την CSA (Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος). Για να μάθετε περισσότερα για το Webb, επισκεφθείτε τη διεύθυνση: https://science.nasa.gov/webb

Συνεχίζοντας την αναζήτηση αργίλου. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα, η Perseverance εξερευνά το οροπέδιο Krokodillen αναζητώντας αργιλώδη πετρώματα. Ένα προηγούμενο ιστολόγιο ανέφερε ότι αυτά τα πετρώματα θα μπορούσαν να κρύβουν ενδείξεις για το υδάτινο παρελθόν του Άρη και η Perseverance εξερευνά πολλαπλές πιθανές τοποθεσίες για να βρει έναν κατάλληλο στόχο για δειγματοληψία. Όταν δεν βρέθηκε στόχος δειγματοληψίας στην προηγούμενη έξαρση, η Επιστημονική Ομάδα αποφάσισε να επιστρέψει στην τοποθεσία "Main Topsail". Σε μια μόνο διαδρομή προς αυτήν την περιοχή, η Perseverance οδήγησε 411,7 μέτρα (1.350,7 πόδια ή λίγο πάνω από ένα τέταρτο του μιλίου) - η μεγαλύτερη απόσταση οδήγησης που έχει επιτευχθεί ποτέ από ρομποτικό όχημα σε άλλο πλανήτη. Πάμε, Πέρσι, πάμε! Πίσω στην περιοχή κοντά στο "Main Topsail" και το "Salmon Point", η ομάδα προσπάθησε να τρίψει και να δειγματίσει τα αργιλώδη πετρώματα σε μερικούς διαφορετικούς στόχους. Αυτά τα πετρώματα, ωστόσο, αποδεικνύονται πολύ εύθραυστα και δύσκολα στη δειγματοληψία και την τρίψιμο. Το Perseverance έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν δύσκολα λεπτά πετρώματα, όπως κατά τη διάρκεια της εκστρατείας μετώπου ανεμιστήρα μέσα στον κρατήρα Jezero. Σε αυτό το σενάριο και σε αυτό, οι ομάδες Επιστήμης και Μηχανικής συνεργάζονται επιμελώς για να βρουν τους στόχους υψηλότερης προτεραιότητας και να βρουν πετρώματα που θα μπορούσαν να αντέξουν την τριβή και τις διαδικασίες πυρηνοληψίας. Σε αυτήν την περίπτωση, η ομάδα αποφάσισε να επιστρέψει στην τοποθεσία μιας προηγούμενης τριβής, το "Strong Island", για να λάβει δείγματα από το βράχο που έχουμε ήδη τριβεί και αναλύσει. Αυτή η τριβή έδειξε την ισχυρή αργιλώδη υπογραφή που η ομάδα θέλει να λάβει δείγμα και θα κάνουμε μια ακόμη προσπάθεια πυρηνοληψίας αυτή την εβδομάδα.Μια έγχρωμη εικόνα από την επιφάνεια του Άρη δείχνει ανώμαλο κίτρινο-καφέ έδαφος, καλυμμένο με χαλίκι και πολύ μεγαλύτερα επίπεδα, γωνιώδη πετρώματα που φαίνονται πάνω από την επιφάνεια. Ένα τμήμα του ρόβερ Perseverance είναι ορατό στην κάτω αριστερή γωνία της εικόνας. Το ρόβερ Mars Perseverance της NASA απέκτησε αυτήν την εικόνα του στόχου "Gallants", που ονομάστηκε από τον συμμετέχοντα στο Make-A-Wish, Joshua, που βρίσκεται στο κάτω αριστερό τεταρτημόριο της εικόνας. Το Perseverance χρησιμοποίησε την ενσωματωμένη αριστερή κάμερα πλοήγησης (Navcam), η οποία βρίσκεται ψηλά στον ιστό του ρόβερ και βοηθά στην οδήγηση, για να καταγράψει την εικόνα την 1η Ιουλίου 2025 (1551η ηλιακή ώρα ή 1.551η ημέρα του Άρη της αποστολής Mars 2020), κατά την τοπική μέση ηλιακή ώρα 13:10:08. Την περασμένη εβδομάδα, η ομάδα Perseverance φιλοξένησε δύο πολύ ξεχωριστούς επισκέπτες, τη Madeline και τον Joshua, και είχε τη μοναδική τιμή να εκπληρώσει τις επιθυμίες τους μέσω του ιδρύματος Make-A-Wish. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στο JPL, η Madeline και ο Joshua ονομάστηκαν επίτιμα μέλη της Ομάδας Επιχειρήσεων Mars 2020. Επισκέφτηκαν τα δοκιμαστικά ρόβερ στην αυλή του JPL Mars, παρακολούθησαν δεδομένα να φτάνουν από το ρόβερ με την ομάδα επιχειρήσεων Perseverance και παρακολούθησαν μια συνάντηση σχεδιασμού του ρόβερ, συνεργαζόμενη με τα μέλη της ομάδας επιστήμης και μηχανικής στην πανεπιστημιούπολη. Η Madeline και ο Joshua θα είναι για πάντα συνδεδεμένοι με την αποστολή Mars 2020, καθώς ο καθένας επέλεξε το όνομα ενός από τους στόχους σχεδιασμού μας. Ο στόχος της Madeline, «Jigging Cove», ήταν στόχος για την ανάλυση «όλων των τεχνικών» των Mastcam-Z και SuperCam, συμπεριλαμβανομένων των LIBS, VISIR και RMI. Η επιλογή του Joshua, «Gallants», θα χρησιμοποιηθεί για τον επόμενο στόχο πυρήνωσης. Συνεχίζοντας την ανθεκτικότητα που επέδειξαν η Madeline και ο Joshua, το Perseverance θα επιχειρήσει να λάβει δείγματα από αυτό το πλούσιο σε άργιλο υπόβαθρο πριν συνεχίσει την έρευνα κατά μήκος του χείλους του κρατήρα Jezero.Το ρόβερ Mars Perseverance της NASA απέκτησε αυτήν την εικόνα που δείχνει τον στόχο «Jigging Cove», που ονομάστηκε από τη Madeline, συμμετέχουσα στο Make-A-Wish, και βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας. Το Perseverance χρησιμοποίησε την αριστερή κάμερα Mastcam-Z, μία από ένα ζεύγος καμερών που βρίσκονται ψηλά στον ιστό του ρόβερ, για να καταγράψει την εικόνα στις 27 Ιουνίου 2025 (Ηλιοφάνεια 1547 ή Αρειανή ημέρα 1.547 της αποστολής Mars 2020) στην τοπική μέση ηλιακή ώρα 11:26:04. https://science.nasa.gov/blog/continuing-the-quest-for-clays/

Αστρικό Δίδυμο. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble της NASA κατέγραψε ένα φωτεινό μεταβλητό αστέρι, το V 372 Orionis, και τον συνοδό του σε αυτήν την εορταστική εικόνα που δημοσιεύθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023. Το ζευγάρι βρίσκεται στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα, μια κολοσσιαία περιοχή σχηματισμού αστεριών περίπου 1.450 έτη φωτός από τη Γη. Το V 372 Orionis είναι ένας ιδιαίτερος τύπος μεταβλητού αστέρα γνωστός ως Μεταβλητός Ωρίωνας. Αυτά τα νεαρά αστέρια βιώνουν κάποιες θυελλώδεις διαθέσεις και πόνους ανάπτυξης, οι οποίοι είναι ορατοί στους αστρονόμους ως ακανόνιστες διακυμάνσεις στη φωτεινότητα. Οι Μεταβλητοί Ωρίωνας συχνά συνδέονται με διάχυτα νεφελώματα, και το V 372 Orionis δεν αποτελεί εξαίρεση. Το ανομοιογενές αέριο και η σκόνη του Νεφελώματος του Ωρίωνα διαπερνούν αυτή τη σκηνή. https://www.nasa.gov/image-article/stellar-duo/

Πιλοτικό πείραμα επικοινωνίας ελληνικών αστεροσκοπείων με διαστημόπλοιο στον Άρη. Επικοινωνία με σύστημα λέιζερ με το σκάφος της αποστολής Psyche. Για τις πρωτοβουλίες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που οδήγησαν στην ανάληψη υλοποίησης εμβληματικών έργων στο τομέα του Διαστήματος και αναδεικνύουν την Ελλάδα σε ευρωπαϊκό πυλώνα ανάπτυξης καινοτομίας στις νέες διαστημικές τεχνολογίες επικοινωνιών ενημερώθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος από τον διευθυντή και πρόεδρο του ΔΣ του ΕAΑ, Σπύρο Βασιλάκο.Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, Σταύρος Καλαφάτης. Όπως αναφέρει ανακοίνωση, ο κ. Βασιλάκος παρουσίασε τις εξελίξεις σε ένα μοναδικό πιλοτικό στον κόσμο πείραμα σε συνεργασία με τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος: την επικοινωνία με ακτίνες λέιζερ του Αστεροσκοπείου Κρυονερίου στην Κορινθία με διαστημόπλοιο στον Άρη, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, στο πλαίσιο της διαστημικής αποστολής «ΨΥΧΗ-Phyche». Το μήνυμα στάλθηκε και λίγα λεπτά αργότερα η απάντηση έφτασε στο Αστεροσκοπείο Χελμού. Πρόκειται για τη βαθύτερη ευρυζωνική ζεύξη στο διάστημα, που μπορεί να σημαίνει πραγματική «επανάσταση» στο πεδίο των τηλεπικοινωνιών.Σε αυτό το πρωτοποριακό πείραμα συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών -και με τα δύο Αστεροσκοπεία που διαθέτει στην Πελοπόννησο- με στόχο να μετατραπεί το Αστεροσκοπείο Κρυονερίου στο μεγαλύτερο διαστημικό κόμβο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εμβληματική αυτή συνεργασία θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες στη θεματική περιοχή των οπτικών και κβαντικών επικοινωνιών και θα λειτουργήσει ως αναπτυξιακός παράγοντας, καθιστώντας το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και την Ελλάδα σημαντικό παίκτη σε διεθνές επίπεδο στις διαστημικές εφαρμογές και στις νέες τεχνολογίες. Το σκάφος της αποστολής Psyche https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978929/pilotiko-peirama-epikoinonias-ellinikon-asteroskopeion-me-diastimoploio-ston-ari/

Πιλοτικό πείραμα επικοινωνίας ελληνικών αστεροσκοπείων με διαστημόπλοιο στον Άρη. Επικοινωνία με σύστημα λέιζερ με το σκάφος της αποστολής Psyche. Για τις πρωτοβουλίες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που οδήγησαν στην ανάληψη υλοποίησης εμβληματικών έργων στο τομέα του Διαστήματος και αναδεικνύουν την Ελλάδα σε ευρωπαϊκό πυλώνα ανάπτυξης καινοτομίας στις νέες διαστημικές τεχνολογίες επικοινωνιών ενημερώθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος από τον διευθυντή και πρόεδρο του ΔΣ του ΕAΑ, Σπύρο Βασιλάκο.Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για θέματα Έρευνας και Καινοτομίας, Σταύρος Καλαφάτης. Όπως αναφέρει ανακοίνωση, ο κ. Βασιλάκος παρουσίασε τις εξελίξεις σε ένα μοναδικό πιλοτικό στον κόσμο πείραμα σε συνεργασία με τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος: την επικοινωνία με ακτίνες λέιζερ του Αστεροσκοπείου Κρυονερίου στην Κορινθία με διαστημόπλοιο στον Άρη, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, στο πλαίσιο της διαστημικής αποστολής «ΨΥΧΗ-Phyche». Το μήνυμα στάλθηκε και λίγα λεπτά αργότερα η απάντηση έφτασε στο Αστεροσκοπείο Χελμού. Πρόκειται για τη βαθύτερη ευρυζωνική ζεύξη στο διάστημα, που μπορεί να σημαίνει πραγματική «επανάσταση» στο πεδίο των τηλεπικοινωνιών.Σε αυτό το πρωτοποριακό πείραμα συμμετέχει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών -και με τα δύο Αστεροσκοπεία που διαθέτει στην Πελοπόννησο- με στόχο να μετατραπεί το Αστεροσκοπείο Κρυονερίου στο μεγαλύτερο διαστημικό κόμβο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εμβληματική αυτή συνεργασία θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς πυλώνες στη θεματική περιοχή των οπτικών και κβαντικών επικοινωνιών και θα λειτουργήσει ως αναπτυξιακός παράγοντας, καθιστώντας το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και την Ελλάδα σημαντικό παίκτη σε διεθνές επίπεδο στις διαστημικές εφαρμογές και στις νέες τεχνολογίες. Το σκάφος της αποστολής Psyche https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978929/pilotiko-peirama-epikoinonias-ellinikon-asteroskopeion-me-diastimoploio-ston-ari/

Τα φράγματα σε όλο τον κόσμο συγκρατούν τόσο πολύ νερό που έχουν μετατοπίσει τους πόλους της Γης. Αναδιανέμουν τη μάζα σε όλο τον πλανήτη μετατοπίζοντας τη θέση του φλοιού της Γης σε σχέση με τον μανδυα. Η κατασκευή χιλιάδων φραγμάτων από το 1835 έχει προκαλέσει ταλάντωση των πόλων της Γης σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα μεγάλα φράγματα συγκρατούν τόσο πολύ νερό που αναδιανέμουν τη μάζα σε όλο τον πλανήτη μετατοπίζοντας τη θέση του φλοιού της Γης σε σχέση με τον μανδύα, το μεσαίο στρώμα του πλανήτη.Ο μανδύας της Γης είναι κολλώδης και ο φλοιός σχηματίζει ένα συμπαγές κέλυφος που μπορεί να ολισθαίνει πάνω του. Το βάρος στον φλοιό που τον προκαλεί να μετατοπιστεί σε σχέση με τον μανδύα μετατοπίζει επίσης τη θέση των πόλων της Γης, ανέφεραν οι ερευνητές.«Οποιαδήποτε κίνηση μάζας μέσα στη Γη ή στην επιφάνειά της αλλάζει τον προσανατολισμό του άξονα περιστροφής σε σχέση με τον φλοιό, μια διαδικασία που ονομάζεται πραγματική πολική περιπλάνηση» αναφέρουν οι ερευνητέςΟι επιστήμονες γνώριζαν ήδη ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες που εκτοπίζουν τεράστιους όγκους νερού μπορούν να προκαλέσουν πολική περιπλάνηση. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο έδειξε ότι η δραματική τήξη των πάγων λόγω της κλιματικής αλλαγής μπορεί να μετακινήσει τους πόλους κατά 27 μέτρα μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Και μια μελέτη του 2023 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άντληση υπόγειων υδάτων μεταξύ 1993 και 2010 προκάλεσε πολική μετατόπιση 80 εκατοστών. Τα ευρήματα Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση στους πόλους της Γης 6,862 φραγμάτων που κατασκευάστηκαν σε όλο τον πλανήτη μεταξύ 1835 και 2011. Η ομάδα χρησιμοποίησε μια ήδη δημοσιευμένη βάση δεδομένων φραγμάτων η οποία προηγουμένως αποκάλυψε ότι ο όγκος του νερού που συγκρατούν αυτά τα φράγματα – ένας όγκος που θα μπορούσε να γεμίσει το Γκραν Κάνιον δύο φορές – είχε οδηγήσει σε πτώση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 23 χιλιοστά.Η αποθήκευση νερού πίσω από τα φράγματα προκάλεσε την μετακίνηση των πόλων της Γης σε συνολική απόσταση 1,1 μ. κατά την περίοδο της μελέτης, διαπίστωσαν οι συγγραφείς της νέας έρευνας.«Καθώς παγιδεύουμε νερό πίσω από τα φράγματα, όχι μόνο αφαιρεί νερό από τους ωκεανούς, οδηγώντας έτσι σε παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας, αλλά αναδιανέμει επίσης τη μάζα με διαφορετικό τρόπο σε όλο τον κόσμο», δήλωσε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Νατάσα Βαλέντσιτς, μεταπτυχιακή φοιτήτρια γεωλογίας, γεωφυσικής και πλανητικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.Τα αποτελέσματα, τα οποία βασίστηκαν σε υπολογισμούς και μοντελοποίηση υπολογιστών, έδειξαν δύο διακριτές φάσεις πολικής περιπλάνησης κατά την περίοδο της μελέτης. Η πρώτη, από το 1835 έως το 1954, αντικατοπτρίζει την κατασκευή φραγμάτων μεγάλης κλίμακας στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Αυτό προκάλεσε τη μετακίνηση του Βόρειου Πόλου 20 εκατοστά πιο κοντά στον 103ο μεσημβρινό ανατολικά, μια νοητή γραμμή που εκτείνεται από βορρά προς νότο μέσω της Ρωσίας, της Μογγολίας και της Κίνας. Η στάθμη Η δεύτερη φάση, από το 1954 έως το 2011, αντικατοπτρίζει την εκτεταμένη κατασκευή φραγμάτων στην Ανατολική Αφρική και την Ασία. Αυτά τα φράγματα πρόσθεσαν μάζα στις αντίθετες πλευρές του πλανήτη από τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οδηγώντας σε μια μετατόπιση 57 εκατοστά στη θέση του Βόρειου Πόλου προς τον 117ο δυτικό μεσημβρινό, ο οποίος διασχίζει τη δυτική Βόρεια Αμερική και τον Νότιο Ειρηνικό. Η πολική περιπλάνηση δεν είναι γραμμική, αλλά σχηματίζει μια ασταθή γραμμή, γι’ αυτό και οι καθαρές μετατοπίσεις προς κάθε κατεύθυνση δεν αθροίζονται στα 3,7 πόδια.Ενώ η θέση των πόλων έχει σχετικά μικρή επίδραση στις διεργασίες της Γης, η επίδραση των φραγμάτων στη στάθμη της θάλασσας είναι σημαντική, δήλωσε η Βαλέντσικ. «Δεν πρόκειται να βυθιστούμε σε μια νέα εποχή των παγετώνων, επειδή ο πόλος μετακινήθηκε κατά περίπου ένα μέτρο συνολικά, αλλά έχει επιπτώσεις στη στάθμη της θάλασσας», είπε.Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι επιστήμονες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα φράγματα στις προβλέψεις τους για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, επειδή τα φράγματα εμποδίζουν τόσο πολύ νερό να φτάσει στους ωκεανούς. Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά 4,7 έως 6,7 ίντσες (12 έως 17 εκατοστά) κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Περίπου το ένα τέταρτο αυτής της ποσότητας νερού βρίσκεται πίσω από φράγματα, πράγμα που σημαίνει ότι ανάλογα με το πού βρίσκεστε στον κόσμο, τα φράγματα θα επηρεάσουν τη στάθμη της θάλασσας. Αυτό είναι ένα άλλο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπόψη, επειδή αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι αρκετά μεγάλες, αρκετά σημαντικές» είπε η Βαλέντσι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1979531/ta-fragmata-se-olo-ton-kosmo-sygkratoyn-toso-poly-nero-poy-echoyn-metatopisei-toys-poloys-tis-gis/

Μια διαστημική κουκουβάγια εντόπισε το James Webb. Η σύγκρουση γαλαξιών δημιούργησε μια κοσμική δομή που μοιάζει με το συμπαθητικό πτηνό. Ερευνητική ομάδα με τη βοήθεια του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου που έφτιαξε η ανθρωπότητα, του James Webb, εντόπισε ένα διαστημικό αντικείμενο με πρόσωπο κουκουβάγιας που φαίνεται να μας κοιτάζει από απόσταση μερικών δισ. ετών φωτός από εμάς.Πρόκειται για μια κοσμική δομή σχηματισμένη μέσω της εξαιρετικά ασυνήθιστης σύγκρουσης δύο σπάνιων δακτυλιοειδών γαλαξιών. Η δομή χρησιμεύει ως ένα φυσικό εργαστήριο όπου οι ερευνητές μπορούν να μελετήσουν πολλές από τις διαδικασίες που συνοδεύουν την εξέλιξη των γαλαξιών. Οι γαλαξίες έχουν διάφορα σχήματα, από στροβιλιζόμενες σπείρες όπως ο γαλαξίας μας μέχρι τον γαλαξία M82 που έχει σχήμα πούρου. Ένας ελαφρώς πιο ιδιόρρυθμος τύπος είναι οι δακτυλιοειδείς γαλαξίες, που σχηματίζονται όταν ένας μικρός γαλαξίας διασχίζει κατευθείαν ένα μεγαλύτερο γειτονικό του γαλαξία εκτινάσσοντας άστρα και αέριο μέσω κρουστικών κυμάτων σε έναν δακτύλιο γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα.Οι δακτυλιοειδείς γαλαξίες είναι αρκετά σπάνιοι, αντιπροσωπεύοντας μόλις το 0,01% όλων των γαλαξιών που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής. Ακόμα πιο σπάνιο όμως είναι ένα ζεύγος δακτυλιοειδών γαλαξιών που ανιχνεύονται κατά τη σύγκρουση ακριβώς αυτό που είναι αυτή η κοσμική κουκουβάγια όπως περιγράφεται στη μελέτη της ερευνητικής ομάδας. Η ύπαρξη αυτής της κοσμικής δομής έχει ήδη επιβεβαιωθεί από μια άλλη ερευνητική ομάδα που ανίχνευσε ανεξάρτητα την ίδια γαλαξιακή σύγκρουση. H κοσμική δομή όπως την κατέγραψε το James Webb. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978988/mia-diastimiki-koykoyvagia-entopise-to-james-webb/

Είναι πραγματικό ροκ συγκρότημα ή είναι δημιούργημα της Τεχνητής Νοημοσύνης; «Hold the Light«, μάλλον η καλύτερη σύνθεση των Velvet Sundown Σύμφωνα με το … ChatGPT, οι The Velvet Sundown δεν είναι ένα πραγματικό ροκ συγκρότημα, αλλά ένα εντυπωσιακό δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, διότι: ● Η μπάντα εμφανίστηκε ξαφνικά τον Ιούνιο του 2025 στο Spotify με 400–850 χιλιάδες ακροατές, χωρίς καμία πραγματική ιστορία, συνέντευξη ή ζωντανές εμφανίσεις στο παρελθόν. ● Οι εικόνες των μελών (στο Spotify, Instagram, X) έχουν αναγνωριστεί ως προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης. ● Η πλατφόρμα Deezer έδειξε ότι τα τραγούδια τους είναι 100% δημιουργήματα τεχνητής νοημοσύνης ● Ο «εκπρόσωπος Andrew Frelon» παραδέχτηκε στο περιοδικό Rolling Stone ότι χρησιμοποίησαν το εργαλείο Suno για τη δημιουργία μουσικής και χαρακτήρισε το όλο εγχείρημα ως “art hoax” – μια σκόπιμη πρόκληση προς την μουσική βιομηχανία. ● Και στις 5 Ιουλίου 2025 «η ίδια η μπάντα» επιβεβαίωσε πως το όλο project είναι δημιούργημα της τεχνητής νοημοσύνης ως μια “καλλιτεχνική πρόκληση” για το πως αντιλαμβανόμαστε την ταυτότητα, την ιδιοκτησία και την δημιουργία στο διαδίκτυο. Διαβάστε σχετικά: AI claims and a hoax spokesman: Viral band confuses the world of music και How a Canadian’s AI hoax duped the media and propelled a ‘band’ to streaming success

Είναι δυνατή η ύπαρξη εξωγήινων από σκοτεινή ύλη ή σκοτεινή ενέργεια; Σήμερα γνωρίζουμε ότι η γνωστή μας ύλη από την οποία είμαστε φτιαγμένοι κι εμείς, αποτελεί μόνο το 5% περίπου του περιεχομένου του σύμπαντος. Το υπόλοιπο σύμπαν συνίσταται από 68% σκοτεινή ενέργεια και 27% σκοτεινή ύλη.Τίθεται λοιπόν το εξής εύλογο ερώτημα: Δεδομένου ότι, υπάρχει ζωή – τουλάχιστον στη Γη – φτιαγμένη από την κανονική ύλη, το 5% του σύμπαντος, γιατί να μην υπάρχει κάποια μορφή ζωής φτιαγμένη από το 95% του πλειοψηφικού και «σκοτεινού» περιεχομένου του;Καταφατική είναι η απάντηση που βρίσκουμε στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Starplex», του Robert J. Sawyer, που κυκλοφόρησε το 1996. Εκεί ο ανθρώπινος εγωισμός καταρρακώνεται. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο: «Όχι μόνο δεν είμαστε στο κέντρο του σύμπαντος, αλλά δεν είμαστε καν από την ουσία που είναι φτιαγμένο το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος!» Στο Starplex περιγράφεται η ύπαρξη εξωγήινης ευφυούς ζωής φτιαγμένης από τεράστιες δομές σκοτεινής ύλης, η οποία κυριαρχεί στο σύμπαν.Προφανώς το «αν είναι δυνατόν να υπάρχουν μορφές ζωής από σκοτεινή ύλη ή σκοτεινή ενέργεια;» δεν μπορεί να απαντηθεί από μυθιστορήματα φαντασίας, έστω και επιστημονικής. Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως ούτε η επιστήμη μπορεί να το απαντήσει δεδομένου ότι, ακόμα και σήμερα, γνωρίζουμε πολύ λίγα για την σκοτεινή ύλη και ενέργεια. Τόσο λίγα που δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Βέβαια δεν είναι κακό, έστω και με αυτά τα ελάχιστα δεδομένα, να προσπαθήσει κανείς να δώσει κάποιες συγκεκριμένες απαντήσεις.Η βασική ιδιότητα της κανονικής ύλης που της επιτρέπει να σχηματίζει σύνθετες, δεσμευμένες, συσσωρευμένες δομές, είναι ο ηλεκτρομαγνητισμός. Το γεγονός ότι η ύλη που γνωρίζουμε, σχηματίζει γαλαξίες, άστρα, πλανήτες, μόρια και όλες τις μορφές ζωής που γνωρίζουμε, οφείλεται στο ότι συνίσταται από βαρείς, θετικά φορτισμένους ατομικούς πυρήνες, που αποτελούνται από πρωτόνια και νετρόνια, και ελαφρά, αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια, τα οποία μπορούν να σχηματίσουν δεσμευμένες καταστάσεις (άτομα και ιόντα) με τους ατομικούς πυρήνες. Επιπλέον αυτά τα δύο βασικά είδη φορτισμένων σωματιδίων, πυρήνες και ηλεκτρόνια, δημιουργούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αλλά και με το φως. Γι αυτό η κανονική ύλη μπορεί να σχηματίσει δεσμευμένες καταστάσεις, όπως τα άτομα. Μπορεί να απορροφήσει φως, να ιονιστεί ή να μεταβεί σε διεγερμένες καταστάσεις και να επανεκπέμψει φως. Τα άτομα μπορούν να συνδεθούν και να σχηματίσουν μόρια κι ακόμη πιο πολύπλοκες δομές. Η κανονική ύλη μπορεί επίσης να καταρρεύσει, εκπέμποντας ενέργεια με τη μορφή φωτός. Τι μπορούμε να πούμε για την σκοτεινή ύλη. Σίγουρα, δεν έχει τέτοιες ιδιότητες. Όσον αφορά την σκοτεινή ύλη μέχρι σήμερα υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα: ● πόσα είδη σωματιδίων σκοτεινής ύλης υπάρχουν, κι αν υπάρχουν, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά τους; ● υπάρχουν «σκοτεινές ιδιότητες» όπως η σκοτεινή ακτινοβολία, αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν μόνο μεταξύ σωματιδίων σκοτεινής ύλης; ● μήπως η σκοτεινή ύλη δεν είναι σωματίδια, αλλά καποιο είδος σκοτεινού ρευστού με μάζα; Η μόνη σημαντική πληροφορία που έχουμε για την σκοτεινή ύλη προέρχεται έμμεσα από τις βαρυτικές της αλληλεπιδράσεις στο σύμπαν. Οι αστρονόμοι κατάφεραν να δουν πώς η σκοτεινή ύλη κάμπτει τον ιστό του διαστήματος και να προσδιορίσουν ένα τεράστιο ποσό της σκοτεινής ύλης από τις παρατηρήσεις: του φαινομένου βαρυτικών φακών, της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, των δομών μεγάλης κλίμακας του σύμπαντος, των βαρυονικών ακουστικών ταλαντώσεων κ.λπ. Διαπιστώνουν ότι η σκοτεινή ύλη είναι απίστευτα συνεπής με το να αλληλεπιδρά μόνον βαρυτικά με την γνωστή ύλη και τον εαυτό της. Δεν εμφανίζει άλλου είδους αλληλεπιδράσεις (ηλεκτρομαγνητικές ή πυρηνικές ασθενείς/ισχυρές αλληλεπιδράσεςις) ούτε με τον εαυτό της. Οι προσομοιώσεις, ειδικά σε μεγάλες κοσμικές κλίμακες, δείχνουν με βεβαιότητα ότι η σκοτεινή ύλη πρέπει: ● να γεννήθηκε ψυχρή ή να κινείται αργά σε σύγκριση με την ταχύτητα του φωτός, ακόμη και στους πρώιμους κοσμικούς χρόνους, ● να συσσωρεύεται όχι μόνο σε γιγάντιες δομές που μοιάζουν με άλω, αλλά που ενσωματώνουν μέσα τους ένα μεγάλο σύνολο παρόμοιων δομών, ● να είναι ανίκανη να αποβάλει σημαντική ποσότητα της ορμής και της στροφορμής της, καθώς παραμένει διάχυτη και δεν έχει καταρρεύσει με κανένα μετρήσιμο τρόπο, ακόμη και μετά από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Ίσως η πιο εντυπωσιακή ‘ιδιότητα’ της σκοτεινής ύλης είναι το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, παρά τις ατέρμονες αναζητήσεις με απίστευτα ευαίσθητους ανιχνευτές, δεν μπορέσαμε ποτέ να την εντοπίσουμε άμεσα. Δεν έχουμε δει ποτέ σκοτεινή ύλη να απορροφά ή να εκπέμπει φως. Δεν την έχουμε δει ποτέ να απορροφάται ή να εκπέμπεται από οποιοδήποτε κβάντο γνωστής (κανονικής) ύλης. Δεν την έχουμε δει ποτέ να συγκρούεται και να μεταφέρει ορμή σε ένα σωματίδιο κανονικής ύλης. Δεν την έχουμε δει ποτέ να δημιουργεί οποιαδήποτε υπογραφή στο εργαστήριο που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα σωματίδιο σκοτεινής ύλης. Όλες οι προσπάθειες άμεσης ανίχνευσής της παραμένουν άγονες.Θα μπορούσε λοιπόν να πει κάποιος πως είναι απίθανο η σκοτεινή ύλη να συνδέεται για να σχηματίσει μια δεσμευμένη δομή οποιουδήποτε τύπου. Ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σκοτεινά άτομα, σκοτεινοί πλανήτες, σκοτεινά άστρα ή σκοτεινά όντα.Μήπως η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά με κάποιον τρόπο που προς το παρόν δεν γνωρίζουμε; Μπορεί, αλλά η απλούστερη ερμηνεία των παρατηρήσεων δεν απαιτεί κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ενώ η κανονική ύλη και η σκοτεινή ύλη αναμένεται να αλληλεπιδρούν βαρυτικά, η κανονική ύλη μπορεί να κάνει πράγματα που η σκοτεινή ύλη δεν μπορεί, όπως: να καταρρέει βαρυτικά, να εκπέμπει θερμότητα (και να ψύχεται), να σχηματίζει άστρα, να υφίσταται πυρηνική σύντηξη, να αλληλεπιδρά με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.Έτσι, φαίνεται πραγματικά απίθανο να υπάρχει κάποιου είδους «σκοτεινή, έξυπνη ζωή». Η ζωή, όπως την γνωρίζουμε, απαιτεί τουλάχιστον μεταβολισμό και ικανότητα αναπαραγωγής. Η ευφυής ζωή απαιτεί πολλά περισσότερα: την ικανότητα να αξιοποιείς την ενέργεια, να χρησιμοποιείς εργαλεία και να αναπτύσσεις τεχνολογία – κι αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, υποθέτοντας έναν εξωγήινο πολιτισμό φτιαγμένο από σκοτεινά «πράγματα» – θα έπρεπε να μπορεί να ταξιδεύει από το ένα μέρος στο άλλο με τη δική του ισχύ. Η σκοτεινή ύλη, με βάση όσα είναι γνωστά γι’ αυτήν, ακόμα κι αν έχει κάποια πολύ αδύναμη μορφή αλληλεπίδρασης με τον εαυτό της, μάλλον δεν μπορεί να κάνει τίποτα από αυτά.Και όσον αφορά την σκοτεινή ενέργεια; Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Η σκοτεινή ύλη, τουλάχιστον έχει την ικανότητα να συσσωρεύεται λόγω της μη μηδενικής μάζας ηρεμίας της (για την ακρίβεια, η συμπεριφορά της συνάδει με την ύπαρξη μη μηδενικής μάζας ηρεμίας). Αλλά η σκοτεινή ενέργεια, δεν διαθέτει μάζα ηρεμίας και συμπεριφέρεται σαν να είναι μια μορφή ενέργειας εγγενής στον ίδιο τον κενό χώρο. Δεν συσσωρεύεται, δεν έχει ανομοιογένειες, δεν είναι περισσότερο (ή λιγότερο) συσσωματωμένη όπου υπάρχει κανονική και σκοτεινή ύλη. Αντίθετα, συμπεριφέρεται σαν να είναι απολύτως ομοιόμορφη προς όλες τις κατευθύνσεις και θέσεις, και δεν φαίνεται να αλληλεπιδρά με κανέναν άλλο τρόπο.Γι αυτό, οποιοδήποτε σενάριο όπου οι εξωγήινοι είναι φτιαγμένοι από σκοτεινή ύλη προς το παρόν αφήνεται στους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας.Και οι εξωγήινοι που πιθανόν μας επισκέφθηκαν, όπως αναφέρουν οι αυτόπτες μάρτυρες των αγνώστου ταυτότητας αντικειμένων ή UFO; Είμαστε 100% βέβαιοι ότι τα UFO δεν μπορεί να είναι φτιαγμένα ούτε από σκοτεινή ύλη ούτε από σκοτεινή ενέργεια για έναν απλούστατο λόγο: έχουν παρατηρηθεί άμεσα! Τα ακλόνητα πειραματικά και παρατηρησιακά δεδομένα αποδεικνύουν ότι η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια δεν μπορούν να αλληλεπιδράσουν με την κανονική ύλη (και το φως), και τα ήδη παρατηρηθέντα UFO εκπέμπουν ξεκάθαρα φως με τρόπο που αποκλείει οποιαδήποτε πιθανή εξήγηση να είναι από σκοτεινή ύλη/ενέργεια. Ότι κι αν είναι, σίγουρα δεν είναι φτιαγμένα από τα «σκοτεινά πράγματα». διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: Could there be dark matter aliens out there? – https://bigthink.com/starts-with-a-bang/dark-matter-aliens

H μικρή μπάλα που άνοιξε τον παγκόσμιο ουρανό της τηλεόρασης. Ξημερώματα 10ης Ιουλίου 1962, από το Cape Canaveral της Φλόριντα, εκτοξεύεται για πρώτη φορά ένας δορυφόρος που δεν προορίζεται για στρατιωτικές αποστολές ή πειράματα επιστημονικού χαρακτήρα, αλλά για κάτι πολύ πιο φιλόδοξο: να ενώσει την εικόνα και τη φωνή δύο ηπείρων.Ονομάζεται Telstar 1, έχει σχήμα σφαίρας, διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από μια μπάλα μπάσκετ και είναι καλυμμένος με ηλιακά κύτταρα. Στα 77 κιλά βάρος του κουβαλά μια επανάσταση: την αρχή της παγκόσμιας ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης. Από το όραμα του Άρθουρ Κλαρκ στη δορυφορική τηλεόραση Το 1945, ο Βρετανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Άρθουρ Κλαρκ δημοσιεύει μια ριζοσπαστική ιδέα: να τεθούν δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά, ώστε να λειτουργούν ως τηλεπικοινωνιακοί σταθμοί μεταξύ ηπείρων. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω συνεργασίας της NASA με την AT&T και τα Bell Labs, υλοποιούν ένα πιο ταπεινό – αλλά πρωτοποριακό – πρώτο βήμα.Με επένδυση που ξεπερνά τα 50 εκατ. δολάρια, ο Telstar 1 εξοπλίζεται με ενισχυτές κύματος TWTA, σύστημα μετάδοσης 14 watt, κεραίες μικροκυμάτων και δυνατότητα μεταφοράς εικόνας, φωνής, δεδομένων και φαξ.Μόλις λίγες ώρες μετά την εκτόξευση, ο Telstar στέλνει την πρώτη ζωντανή εικόνα από τις ΗΠΑ προς τη Γαλλία: μια αμερικανική σημαία που κυματίζει στον σταθμό της AT&T στην Αντόβερ του Μέιν.Στις 23 Ιουλίου, το κοινό παρακολουθεί την πρώτη δημόσια δορυφορική τηλεοπτική μετάδοση μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής: στο πλάνο εμφανίζονται ο Γουόλτερ Κρονκάιτ από τη Νέα Υόρκη, ο Ρίτσαρντ Ντίμπλμπι από τις Βρυξέλλες και εικόνες από το Άγαλμα της Ελευθερίας και τον Πύργο του Άιφελ.Πριν εμφανιστεί ο πρόεδρος Κένεντι στο πλάνο, μεταδίδεται κατά λάθος live αγώνας μπέιζμπολ των Cubs με τους Phillies, σηματοδοτώντας… την πρώτη αθλητική μετάδοση διατλαντικά. Το ίδιο βράδυ, ο δορυφόρος μεταδίδει και το πρώτο τηλεφώνημα μέσω δορυφόρου, μεταξύ του αντιπροέδρου Λίντον Τζόνσον και του προέδρου της AT&T. Ένας «ήρωας» 7 μηνών – και το πυρηνικό πλήγμα που τον σκότωσε Ο Telstar 1 λειτουργεί κανονικά έως τον Νοέμβριο του 1962, όταν η πυρηνική δοκιμή Starfish Prime στην ανώτερη ατμόσφαιρα δημιουργεί ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που καταστρέφει το κανάλι εντολών του.Ο δορυφόρος «παλεύει» για λίγο ακόμη – επανενεργοποιείται στις 20 Δεκεμβρίου και εκπέμπει διαλείπουσα τηλεμετρία έως τις 21 Φεβρουαρίου 1963, οπότε και σιγεί οριστικά.Μολονότι έζησε μόλις 7 μήνες, ο Telstar είχε ήδη αλλάξει τον κόσμο. Πριν τον Telstar, χρειάζονταν ώρες για να μεταφερθεί ένα βίντεο από Λονδίνο σε Νέα Υόρκη – ακόμα και για την τηλεοπτική μετάδοση της στέψης της Ελισάβετ, το 1953, το φιλμ πετούσε με αεροπλάνο. Μετά τον Telstar, το παγκόσμιο κοινό μπορούσε να δει σε πραγματικό χρόνο τις Ολυμπιάδες, τις προεδρικές δηλώσεις, τις εκτοξεύσεις πυραύλων και τις κρίσεις.Ο Κένεντι τον αποκαλεί «σύμβολο των αμερικανικών επιτευγμάτων στο διάστημα». Ο κόσμος τον θυμάται ως το σημείο μηδέν του παγκόσμιου τηλεοπτικού πολιτισμού. Από τον Telstar στο live streaming ετών Η τεχνολογία που ξεκίνησε εκείνο το καλοκαίρι του 1962 με ένα δορυφόρο-μπάλα 34 ιντσών και κεραίες 7 ορόφων, έγινε σήμερα εφαρμογή στο κινητό μας. Οι δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά, όπως τους φαντάστηκε ο Άρθουρ Κλαρκ, δίνουν πια 24ωρη κάλυψη.Η ιστορία του Telstar είναι η ιστορία του πλανήτη που έγινε κοινότητα. Είναι η αρχή του CNN, των διεθνών εκλογών, των Ολυμπιάδων που βλέπουμε ζωντανά, της γεωπολιτικής εικόνας που φτάνει ταυτόχρονα σε κάθε ήπειρο. Ήταν ο πρώτος. Και ακόμα «ταξιδεύει» νοερά πάνω από τα κεφάλια μας. – https://www.naftemporiki.gr/stories/1979529/i-stigmi-poy-i-gi-apektise-matia-ston-oyrano-mia-mikri-mpala-poy-anoixe-ton-pagkosmio-oyrano-tis-tileorasis/

Roscosmos Το διαστημικό σύστημα Kondor-FKA τέθηκε σε λειτουργία Πρόκειται για δύο δορυφόρους που μπορούν να παρατηρούν τη Γη όλο το εικοσιτετράωρο με ακρίβεια έως και 1 μέτρου. Οι συσκευές παρακολουθούν την Αρκτική και τη Βόρεια Θαλάσσια Οδό, ενώ παράλληλα δημιουργούν λεπτομερείς χάρτες του εδάφους. Σε ποιους κλάδους χρησιμοποιούνται τα δορυφορικά δεδομένα; • στη γεωργία; • στη μετεωρολογία; • στην πυρηνική ενέργεια; • για το Υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών; Ο Kondor-FKA Νο. 2 εκτοξεύτηκε τον Νοέμβριο του 2024 από το Κοσμοδρόμιο Βοστότσνι. Η Roscosmos εργάζεται για τη δημιουργία των συσκευών Kondor-FKA Νο. 3 και Νο. 4 για την επέκταση του συστήματος. Στη φωτογραφία: εκτόξευση του διαστημοπλοίου Kondor-FKA Νο. 2; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_589123 Η εβδομάδα ξεκινά με διέγερση μυών και κυτταρική έρευνα κατά τη μεταφορά φορτίου Το πλήρωμα της Αποστολής 73 ξεκίνησε την εβδομάδα μελετώντας την ηλεκτρική διέγερση των μυών και την κυτταρική ανοσία για την προστασία της υγείας του πληρώματος σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Οι κάτοικοι της τροχιάς αποσυσκευάζουν επίσης ένα νέο φορτηγό σκάφος και συνεχίζουν να υποστηρίζουν το πλήρωμα της Αποστολής Axiom 4 (Ax-4) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι μηχανικοί πτήσης της NASA, Nichole Ayers και Anne McClain, ενώθηκαν μαζί στην εργαστηριακή μονάδα του Columbus τη Δευτέρα και εξερεύνησαν την διέγερση των μυών με μικρά ηλεκτρικά σήματα για να βοηθήσουν στην πρόληψη της μυϊκής ατροφίας που προκαλείται από το διάστημα. Η Ayers φορούσε ηλεκτρόδια καθώς η McClain χειριζόταν βιοϊατρικό εξοπλισμό στέλνοντας ηλεκτρικούς παλμούς στα πόδια της, προσομοιώνοντας τις δυνάμεις φορτίου στο έδαφος. Οι ερευνητές διερευνούν την ηλεκτρική διέγερση των μυών για να συμπληρώσουν τις καθημερινές διαστημικές προπονήσεις και να διατηρήσουν τους αστροναύτες σε φόρμα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Στη συνέχεια, η Ayers συνεργάστηκε με τον μηχανικό πτήσης της NASA, Jonny Kim, βοηθώντας τον καθώς επιθεώρησε τις καταπακτές στον αεροθάλαμο Quest και τη μονάδα Harmony και κατέβασε φωτογραφίες για περαιτέρω ανάλυση από μηχανικούς στο έδαφος. Ο Kim ξεκίνησε την ημέρα του στη μονάδα Tranquility αντικαθιστώντας τα εξαρτήματα των τροχιακών υδραυλικών, στη συνέχεια άλλαξε στη εργαστηριακή μονάδα Destiny και άλλαξε ερευνητικό υλικό. Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Japan Aerospace Exploration) ξεκίνησε τη βάρδιά του με ένα τυπικό τεστ γνωστικής λειτουργίας και στη συνέχεια κατέγραψε τα γεύματα και τα φάρμακά του για την ημέρα. Στη συνέχεια, ο Onishi εγκατέστησε υλικό υπολογιστή που υποστηρίζει την προηγμένη συσκευή άσκησης αντίστασης και στη συνέχεια συνέλεξε δείγματα σάλιου του για αποθήκευση στον θερμοκοιτίδα Kubik και αργότερα για ανάλυση για να μελετήσει τις κυτταρικές αλλαγές στη μικροβαρύτητα. Πριν βοηθήσει την Ayers, η McClain επισκεύασε τον εξοπλισμό υποστήριξης ζωής της διαστημικής στολής και στη συνέχεια έλεγξε τις συνδέσεις καλωδίων σε έναν υπολογιστή που υποστηρίζει το εμπορικό υλικό παρατήρησης της Γης MUSES. Η McClain εργάστηκε επίσης όλη την ημέρα υποστηρίζοντας τα μέλη του πληρώματος του Ax-4 καθώς διεξήγαγαν την ιδιωτική τους έρευνα. Η βετεράνος αστροναύτης και Διοικητής του Ax-4, Peggy Whitson, πέρασε τη Δευτέρα βοηθώντας τους συναδέλφους της στο Ax-4, Shubhanshu Shukla, Sławosz Uznański-Wiśniewski και Tibor Kapu κατά τη διάρκεια της πολυάσχολης ημέρας των διαστημικών πειραμάτων τους. Το κουαρτέτο εξερεύνησε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαστημικής γεωργίας για την παροχή φρέσκιας τροφής στα πληρώματα, του τρόπου κυκλοφορίας του αίματος στο διάστημα, μιας διεπαφής ανθρώπου-υπολογιστή και άλλων τη Δευτέρα. Το νέο διαστημόπλοιο μεταφοράς εμπορευμάτων Progress 92 εκφορτώνεται σήμερα μετά την πρόσδεσή του στη μονάδα Poisk το Σάββατο 5 Ιουλίου. Οι μηχανικοί πτήσης της Roscosmos, Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritskiy, άνοιξαν την καταπακτή του Progress την Κυριακή και συνέχισαν να εργάζονται μέχρι τη Δευτέρα, μεταφέροντας μερικούς από τους τρεις τόνους τροφίμων, καυσίμων και προμηθειών του στο τροχιακό φυλάκιο. Ο Ryzhikov αργότερα ενεργοποίησε μια κάμερα στραμμένη προς τη Γη, την οποία οι φοιτητές θα ελέγχουν εξ αποστάσεως για μια εβδομαδιαία συνεδρία παρατήρησης. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov βοήθησε τους συναδέλφους του κοσμοναύτες με τις εργασίες μεταφοράς φορτίου, εργάστηκε στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό υπολογιστών και φωτογράφισε την εξωτερική κατάσταση του Poisk με το Progress 92 συνδεδεμένο σε αυτό. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram. Αυτή η φωτογραφία μεγάλης διάρκειας τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά 260 μίλια πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό στα ανοικτά των ακτών του ινδονησιακού νησιού Ιάβα. Φώτα πόλης και καταιγίδες με κεραυνούς σχηματίζουν ραβδώσεις κάτω από τα ίχνη των αστεριών πάνω από την ατμοσφαιρική λάμψη της Γης.

Το λιώσιμο των πάγων λειτουργεί ως… φυτίλι που προκαλεί ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις. Το φαινόμενο αναμένεται να ενισχύσει και άλλο τη κλιματική αλλαγή. Το λιώσιμο των παγετώνων θα μπορούσε να προκαλέσει συχνές και μεγάλης έντασης ηφαιστειακές εκρήξεις επιδεινώνοντας πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα που θα δημιουργήσουν την κλιματική αλλαγή υποστηρίζει ερευνητική ομάδα που θα παρουσιάσει την Τετάρτη σε επιστημονικό συνέδριο στην Πράγα τη σχετική μελέτη που πραγματοποίησε.Εκατοντάδες ηφαίστεια στην Ανταρκτική, τη Ρωσία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βόρεια Αμερική βρίσκονται κάτω από τους παγετώνες. Αλλά καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και αυτά τα στρώματα πάγου λιώνουν και υποχωρούν, αυτά τα ηφαίστεια είναι πιθανό να γίνουν πιο ενεργά σύμφωνα με τους ερευνητές που μελέτησαν τη δραστηριότητα έξι ηφαιστείων στη νότια Χιλή κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.«Οι παγετώνες τείνουν να καταστέλλουν τον όγκο των εκρήξεων από τα ηφαίστεια από κάτω τους. Αλλά καθώς οι παγετώνες υποχωρούν λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι αυτά τα ηφαίστεια συνεχίζουν να εκρήγνυνται πιο συχνά και πιο έντονα» αναφέρει ο Πάμπλο Μορένο Γιάγκερ μεταπτυχιακός φοιτητής στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, επικεφαλής της μελέτης.Οι επιστήμονες διατύπωσαν για πρώτη φορά τη θεωρία ότι το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσε να επηρεάσει τα ηφαίστεια τη δεκαετία του 1970. Αυτός ο γεωλογικός μηχανισμός είναι σχετικά απλός. Το βάρος των παγετώνων ασκεί μια καθοδική δύναμη στον φλοιό και τον μανδύα της Γης. Έτσι όταν ο πάγος υποχωρεί τα υπόγεια αέρια και το μάγμα διαστέλλονται οδηγώντας σε συσσωρεύσεις πίεσης που τροφοδοτούν εκρήξεις.Αυτή η διαδικασία είναι ήδη γνωστό ότι έχει αναδιαμορφώσει ριζικά την Ισλανδία, η οποία βρίσκεται πάνω από τις αποκλίνουσες τεκτονικές πλάκες της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας. Το 2002 οι επιστήμονες υπολόγισαν τις αλλαγές στην ηφαιστειακή δραστηριότητα της Ισλανδίας καθώς οι παγετώνες της υποχώρησαν στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Τα ηφαίστεια του νησιού αντέδρασαν με ένα κύμα εκρήξεων, με ρυθμό 30 έως 50 φορές μεγαλύτερο από ό,τι πριν ή έκτοτε. Η μελέτη Ωστόσο, ο κίνδυνος που θα μπορούσε να παραμονεύει μέσα στα ηπειρωτικά ηφαιστειακά συστήματα παραμένει ελάχιστα μελετημένος. Για να τον διερευνήσουν οι ερευνητές εξέτασαν έξι ηφαίστεια που βρίσκονται στη νότια Χιλή, συμπεριλαμβανομένου του πλέον αδρανούς ηφαιστείου Μότσο-Τσοσουένκο, και πώς αυτά αντέδρασαν στην τήξη του παγοκαλύμματος της Παταγονίας πριν από χιλιάδες χρόνια.Χρησιμοποιώντας τη ραδιενεργό αποσύνθεση του χημικού στοιχείου αργού που απελευθερώθηκε από τα ηφαίστεια που εκρήγνυνται στην περιοχή ως ισοτοπικό ρολόι και μελετώντας κρυστάλλους που άρχισαν να σχηματίζονται μέσα σε μαγματικά πετρώματα που εκτινάχθηκαν όταν εξερράγησαν τα ηφαίστεια οι ερευνητές μπόρεσαν να παρακολουθήσουν την ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής και τη σχέση της με τον εξαφανιζόμενο πάγο της.Διαπίστωσαν ότι μεταξύ 26,000 και 18,000 ετών πριν, κατά την κορύφωση της τελευταίας εποχής των παγετώνων, το κάλυμμα πάγου μείωσε τον όγκο των εκρήξεων προκαλώντας τη συσσώρευση μιας γιγαντιαίας δεξαμενής μάγματος κάτω από την επιφάνεια της περιοχής. Όταν έλιωσε το παγοκάλυμμα η πίεση αυξήθηκε μέσα σε αυτή τη δεξαμενή και τελικά απελευθερώθηκε για να σχηματίσει το ηφαίστειο Μότσο-Τσοσουένκο.Αυτή η απειλή έχει πλανητική διάσταση: 245 από τα δυνητικά ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο βρίσκονται κάτω από πάγο σύμφωνα με μελέτη του 2020. «Η βασική προϋπόθεση για αυξημένη εκρηκτικότητα είναι αρχικά η ύπαρξη μιας πολύ πυκνής παγετώδους κάλυψης πάνω από έναν μαγματικό θάλαμο, και το σημείο ενεργοποίησης είναι όταν αυτοί οι παγετώνες αρχίζουν να υποχωρούν, απελευθερώνοντας πίεση – κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε μέρη όπως η Ανταρκτική» λέει ο Γιάεγκερ.Πρόσθεσε ότι άλλες περιοχές ανησυχίας περιλαμβάνουν τη Βόρεια Αμερική, τη Νέα Ζηλανδία και τη Ρωσία, λέγοντας ότι αυτές οι περιοχές «απαιτούν στενότερη επιστημονική προσοχή». Σε σύντομα χρονικά διαστήματα, οι εκρήξεις συνήθως απελευθερώνουν θειικά αερολύματα που αντανακλούν το ηλιακό φως πίσω στο Διάστημα. Αυτό έχει οδηγήσει σε ψυκτικά γεγονότα μετά από προηγούμενες εκρήξεις, μερικές από τις οποίες έχουν προκαλέσει σημαντικούς λιμούς. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, τα αέρια του θερμοκηπίου από αυτά τα ηφαίστεια πιθανότατα θα προκαλέσουν επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής, αναφέρουν οι ερευνητές.«Με την πάροδο του χρόνου, η σωρευτική επίδραση πολλαπλών εκρήξεων μπορεί να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της συσσώρευσης αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό δημιουργεί έναν βρόχο θετικής ανάδρασης, όπου το λιώσιμο των παγετώνων προκαλεί εκρήξεις, και οι εκρήξεις με τη σειρά τους θα μπορούσαν να συμβάλουν σε περαιτέρω υπερθέρμανση και τήξη» εξηγεί ο Γιάεγκερ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978424/to-liosimo-ton-pagon-leitoyrgei-os-fytili-poy-prokalei-ischyres-ifiasteiakes-ekrixeis/

Ιστολόγιο Curiosity, Ηλ. 4588: Ράβδοι και κοιλάδες. Ημερομηνία σχεδιασμού γης: Τετάρτη, 2 Ιουλίου 2025 Καθώς διασχίζουμε το έδαφος των κυβόλιθων, συναντάμε μια σειρά από πιο ανθεκτικές ράχες/κηλίδες υποβάθρου και περιοχές που είναι πιο χαλικώδεις και τείνουν να σχηματίζουν πολυγωνικά ή κοιλοειδείς χαρακτηριστικά χαμηλότερου ανάγλυφου. Ξεκινήσαμε τον σχεδιασμό σήμερα το πρωί σε ένα από τα χαρακτηριστικά που μοιάζουν με κοιλάδες μετά από μια ακόμη επιτυχημένη διαδρομή. Η επιστημονική ομάδα ενδιαφέρεται να προσδιορίσει γιατί βλέπουμε αυτές τις διαφορετικές γεωμορφολογικές και διαβρωτικές εκφράσεις. Έχει το βράχο που περιλαμβάνει τις πιο ανθεκτικές ράχες και κηλίδες διαφορετική σύνθεση από το βράχο στις κοιλάδες και τις περιοχές χαμηλού ανάγλυφου; Πώς ποικίλλουν οι βράχοι ως προς την υφή; Μπορεί το ανθεκτικό υποβάθρου να είναι ένας δείκτης για το τι θα συναντήσουμε όταν φτάσουμε στους μεγάλους κυβόλιθους προς τους οποίους οδηγούμε; Καταφέραμε να βρούμε μια αρκετά μεγάλη περιοχή βράχου για να βουρτσίσουμε με ασφάλεια (στόχος - "Guapay"), μετά την οποία θα τοποθετήσουμε APXS και MAHLI για να προσδιορίσουμε τη σύνθεση και την υφή. Η ChemCam θα αναλύσει επίσης έναν διαφορετικό βραχώδη στόχο, το «Taltal», για τη χημεία και την υφή του, και θα αποκτήσουμε επίσης μια συνοδευτική εικόνα τεκμηρίωσης της Mastcam. Η ανθεκτική κορυφογραμμή προς την οποία σκοπεύουμε να οδηγήσουμε («Volcan Pena Blanca») και τελικά να ερευνήσουμε θα καταγραφεί σε ένα μωσαϊκό της Mastcam. Η ChemCam θα χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες απεικόνισης μεγάλων αποστάσεων για να απεικονίσει τον λόφο «Mishe Mokwa» νοτιοανατολικά της τρέχουσας τοποθεσίας μας, ο οποίος πιθανότατα περιέχει στρώματα βραχώδους υποστρώματος από τα οποία τελικά θα περάσουμε καθώς συνεχίζουμε την ανάβασή μας στο Όρος Sharp.Μετά από μια προγραμματισμένη διαδρομή, που θα μας οδηγήσει πιο κοντά στην κορυφογραμμή «Volcan Pena Blanca», η MARDI θα απεικονίσει το νέο έδαφος κάτω από τους τροχούς, πριν εκτελέσουμε κάποιες ατμοσφαιρικές παρατηρήσεις. Η Mastcam θα κάνει μια παρατήρηση ταυ για την παρακολούθηση της σκόνης στην ατμόσφαιρα και η Navcam θα αποκτήσει μια ταινία ζενίθ. Οι τυπικές δραστηριότητες DAN, RAD και REMS ολοκληρώνουν το σχέδιο. Το ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη έλαβε αυτήν την εικόνα χρησιμοποιώντας την αριστερή κάμερα πλοήγησης που βρίσκεται στο ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη την 4η Ηλιακή Οδό (2025-07-02 07:33:39 UTC). https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sol-4588-ridges-and-troughs/ Ιστολόγιο Curiosity, Ήλιοι 4589 – 4592: Προετοιμασία για την εξερεύνηση του Ηφαιστείου Peña Blanca. Ημερομηνία σχεδιασμού της Γης: Πέμπτη, 3 Ιουλίου 2025 Η ομάδα χάρηκε πολύ σήμερα το πρωί όταν έμαθε ότι η διαδρομή της Τετάρτης ολοκληρώθηκε άψογα, τοποθετώντας μας σε μια σταθερή θέση απέναντι σε μια κορυφογραμμή ύψους ~3 ποδιών που βρίσκεται ~35 πόδια μακριά. Αυτή η κορυφογραμμή είναι το ανατολικό άκρο ενός χαρακτηριστικού που η ομάδα έχει ανεπίσημα ονομάσει «Ηφαίστειο Peña Blanca». Αυτό το χαρακτηριστικό σίγουρα φαινόταν ενδιαφέρον στις τροχιακές εικόνες, αλλά μόλις είδαμε τις φωτογραφίες του Curiosity από το έδαφος, αποφασίσαμε ότι ήταν αρκετά δροσερό για να αφιερώσουμε χρόνο για να το ερευνήσουμε πιο προσεκτικά. Οι εικόνες από το έδαφος δείχνουν πολύ περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι είναι ορατό σε τροχιά, συμπεριλαμβανομένων σαφών ιζηματογενών δομών που εκτίθενται κατά μήκος της επιφάνειας της κορυφογραμμής, οι οποίες θα μπορούσαν να παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για το πώς εναποτέθηκαν αρχικά οι βράχοι στο έδαφος με τα κυβικά τεμάχια - αμμόλοφοι; Ποτάμια; Λίμνες; Η ομάδα επέλεξε το αγαπημένο της σημείο για να πλησιάσει την κορυφογραμμή και να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της Τετάρτης, οπότε το Curiosity έκανε μια απότομη δεξιά στροφή για να μας οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας τις σημερινές εικόνες, βελτιώσαμε το σχέδιό μας για την ακριβή τοποθεσία προσέγγισης και σχεδιάσαμε μια διαδρομή για να μας οδηγήσει εκεί, προετοιμάζοντας μας για την επιστήμη επαφής τη Δευτέρα. Είχαμε την ευκαιρία να σχεδιάσουμε τέσσερις ηλιακές εκδρομές σήμερα, για να καλύψουμε το Σαββατοκύριακο των διακοπών της 4ης Ιουλίου στις ΗΠΑ, οπότε υπήρχε πολύς χρόνος για δραστηριότητες εκτός από την διαδρομή. Το Curiosity βρίσκεται αυτή τη στιγμή ακριβώς μπροστά από μερικούς ανοιχτόχρωμους βράχους, συμπεριλαμβανομένου ενός στον οποίο δώσαμε το υποβλητικό όνομα "Huellas de Dinosaurios". Είναι εξαιρετικά απίθανο να δούμε ίχνη δεινοσαύρων στο βράχο, αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να το ερευνήσουμε με APXS, MAHLI και ChemCam. Έχουμε επίσης ένα ζευγάρι στόχων μόνο με ChemCam σε έναν πιο τυπικό στόχο σε βραχώδες υπόστρωμα που ονομάζεται "Amboro" και μερικά βότσαλα που ονομάζεται "Tunari". Η Mastcam θα τραβήξει μια υψηλή ανάλυση μωσαϊκού που καλύπτει το Volcán Peña Blanca, μερικούς κοντινούς βράχους που ονομάζεται "Laguna Verde", έναν μικρό ανοιχτόχρωμο βράχο που ονομάζεται "Suruto" και διάφορα μοτίβα στο έδαφος. Δύο μωσαϊκά ChemCam RMI με χαρακτηριστικά στην μακρινή όψη Mishe Mokwa και δραστηριότητες παρακολούθησης του περιβάλλοντος ολοκληρώνουν το σχέδιο. Άποψη Navcam της κορυφογραμμής ύψους περίπου 3 ποδιών που σηματοδοτεί την ανατολική πλευρά του Volcán Peña Blanca. Η κορυφογραμμή βρίσκεται επί του παρόντος περίπου 35 πόδια μακριά από το ρόβερ και η ομάδα χρησιμοποίησε εικόνες όπως αυτή κατά τη διάρκεια του σημερινού σχεδιασμού για να αποφασίσει την ακριβή τοποθεσία για την προσέγγιση του Curiosity. https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sols-4589-4592-setting-up-to-explore-volcan-pena-blanca/

Aaisha Ali: Από τη Θαλάσσια Βιολογία στο Κέντρο Ελέγχου Artemis Καθώς η ανθρωπότητα προετοιμάζεται να επιστρέψει στην επιφάνεια της Σελήνης, η Aaisha Ali βρίσκεται στα παρασκήνια διασφαλίζοντας την ετοιμότητα της αποστολής για τους αστροναύτες που πρόκειται να τεθούν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη κατά τη διάρκεια του Artemis II. Η Ali είναι η επικεφαλής της πτήσης ελέγχου εδάφους Artemis στο Johnson Space της NASA... Η Ali έλαβε πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Texas A&M στο Galveston πριν ξεκινήσει μια καριέρα ως θαλάσσια βιολόγος. Η περιέργειά της για την επιστήμη και την επικοινωνία την οδήγησε τελικά από τη μελέτη της θαλάσσιας ζωής στο να μοιράζεται την αποστολή της NASA με το κοινό. Με ένα ισχυρό σύνολο δεξιοτήτων που περιλαμβάνει δημόσιες σχέσεις, σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης και στρατηγικές επικοινωνίες, συνέχισε να εργάζεται στο Διαστημικό Κέντρο του Χιούστον και αργότερα στο Johnson στις ομάδες πρωτοκόλλου και ψηφιακής απεικόνισης. Σήμερα, η Ali ηγείται της ομάδας ελέγχου εδάφους που υποστηρίζει το Artemis II, διασφαλίζοντας ότι τα συστήματα, οι προσομοιώσεις και οι διαδικασίες είναι έτοιμα για την αποστολή. Ο ρόλος της περιλαμβάνει την ανάπτυξη κανόνων πτήσης, την οριστικοποίηση σχεδίων επιχειρήσεων και την καθοδήγηση εκπαιδευτικών συνεδριών - γνωστών ως "network sims" - που προετοιμάζουν την ομάδα της να ανταποκριθεί γρήγορα και αποτελεσματικά. "Επειδή έχω μια πολύπλευρη επαγγελματική πορεία, μου έχει δώσει μια διαφορετική προοπτική", είπε. «Η ποικιλομορφία των νοοτροπιών μας βοηθά να προσεγγίζουμε τα προβλήματα. Μερικές φορές μια διαφορετική οπτική γωνία είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε». Η οπτική της διαμορφώθηκε επίσης από τις επισκέψεις στη γιαγιά της στην Καραϊβική ως παιδί. «Έζησε στο τροπικό δάσος σε ένα μικρό χωριό στο Τρινιντάντ», είπε η Άλι. «Ήμουν αρκετά τυχερή που πέρασα καλοκαίρια στο νησί και βίωσα έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, κάτι που με βοήθησε να εξελιχθώ στο άτομο που είμαι σήμερα».Η επικοινωνία, εξήγησε, είναι εξίσου σημαντική με την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη. «Όταν αναφέρουμε στον διευθυντή πτήσης, είμαστε οι ειδικοί στο σύστημά μας. Αλλά πρέπει να είμαστε σαφείς και συνοπτικοί. Δεν έχεις πολύ χρόνο στον κύκλο πτήσης για να εξηγήσεις».Αυτή η σαφήνεια, η ταπεινότητα και το αίσθημα ομαδικής εργασίας είναι αξίες που η Άλι λέει ότι έχουν διαμορφώσει το ταξίδι της. Κοιτάζοντας μπροστά, η Άλι είναι ιδιαίτερα παθιασμένη με το να εμπνέει τη Γενιά της Άρτεμις - εκείνους που μια μέρα θα εξερευνήσουν τη Σελήνη και τον Άρη. Συχνά μοιράζεται συμβουλές με τις ανιψιές και τους ανιψιούς της, συμπεριλαμβανομένου ενός αποφασισμένου ανιψιού που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης από την ηλικία των 7 ετών.«Κάνε αυτό που αγαπάς και η NASA θα βρει μια θέση για σένα», είπε. «Η NASA είναι ένα μεγάλο μέρος. Αν αγαπάτε τη νομική, έχουμε δικηγόρους. Αν αγαπάτε την τέχνη, την επιστήμη ή την τεχνολογία, υπάρχει μια θέση για εσάς. Το πάθος είναι αυτό που ψάχνουμε.» Στον ελεύθερο χρόνο της, η Άλι απολαμβάνει τη φωτογραφία και την επαφή με τη φύση κάνοντας κάμπινγκ και επισκέψεις σε εθνικά πάρκα. Λατρεύει επίσης να σχεδιάζει ταξίδια στο Walt Disney World, να γνωρίζει νέους ανθρώπους, να βιώνει διαφορετικούς πολιτισμούς και να μαθαίνει νέα πράγματα.Ακόμα και όταν οι μέρες της είναι γεμάτες με προσομοιώσεις και προετοιμασία για αποστολές, η Άλι γνωρίζει ότι η προσγείωση αστροναυτών στην επιφάνεια της Σελήνης για την Artemis III δεν είναι πολύ μακριά. «Υπάρχει πολλή ανηφόρα ακόμα», είπε. «Αλλά είμαστε έτοιμοι.» Το πάθος μου ήταν πάντα η επιστήμη. Ξεκίνησα εξερευνώντας τον ωκεανό και τώρα μπορώ να βοηθήσω στην εξερεύνηση των αστεριών. Aaisha Ali Υπεύθυνη Πτήσης Ελέγχου Εδάφους Artemis Δεν το κάνουμε μόνοι μας. Όλοι - από τους μηχανικούς μας μέχρι το προσωπικό φύλαξης και τους εργαζόμενους στην καφετέρια - παίζουν ρόλο στο να φτάσουμε στη Σελήνη. Η NASA είναι για τον κόσμο. Και μας χρειάζεται όλους. Aaisha ali https://www.nasa.gov/centers-and-facilities/johnson/aaisha-ali-from-marine-biology-to-the-artemis-control-room/

Τα τηλεσκόπια Hubble και Webb της NASA αποκαλύπτουν δύο όψεις ενός ντουέτου αστρικών σμηνών. Μια ξέφρενη έκταση αερίου, σκόνης και αστεριών οριοθετεί την εκθαμβωτική περιοχή ενός ντουέτου αστρικών σμηνών σε αυτή τη συνδυασμένη εικόνα από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Webb της NASA. Τα ανοιχτά σμήνη NGC 460 και NGC 456 βρίσκονται στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, έναν νάνο γαλαξία που περιστρέφεται γύρω από τον Γαλαξία μας. Τα ανοιχτά σμήνη αποτελούνται από μερικές δεκάδες έως μερικές χιλιάδες νεαρά αστέρια που συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους από τη βαρύτητα. Αυτά τα συγκεκριμένα σμήνη αποτελούν μέρος ενός εκτεταμένου συμπλέγματος αστρικών σμηνών και νεφελωμάτων που πιθανότατα συνδέονται μεταξύ τους. Καθώς τα νέφη αερίου καταρρέουν, γεννιούνται αστέρια. Αυτά τα νεαρά, θερμά αστέρια εκπέμπουν έντονους αστρικούς ανέμους που διαμορφώνουν τα νεφελώματα γύρω τους, σκαλίζοντας τα σύννεφα και πυροδοτώντας άλλες καταρρεύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους δημιουργούν περισσότερα αστέρια. Σε αυτές τις εικόνες, η οπτική γωνία του Hubble καταγράφει το λαμπερό, ιονισμένο αέριο καθώς η αστρική ακτινοβολία φυσάει «φυσαλίδες» στα νέφη αερίου και σκόνης (μπλε), ενώ η υπέρυθρη όραση του Webb επισημαίνει τις συστάδες και τις λεπτές νηματώδεις δομές σκόνης (κόκκινη). Στις εικόνες του Hubble, η σκόνη συχνά φαίνεται να σκιαγραφείται ενάντια στο φως και να εμποδίζει το φως, αλλά στην οπτική γωνία του Webb, η σκόνη - που θερμαίνεται από το φως των αστεριών - λάμπει με τη δική της υπέρυθρη λάμψη. Αυτό το μείγμα αερίου και σκόνης ανάμεσα στα αστέρια του σύμπαντος είναι γνωστό ως διαστρικό μέσο. Τα οζίδια που είναι ορατά σε αυτές τις εικόνες είναι σκηνές ενεργού σχηματισμού αστεριών, με αστέρια ηλικίας από μόλις ένα έως 10 εκατομμύρια χρόνια. Αντίθετα, ο Ήλιος μας είναι 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. Η περιοχή που περιέχει αυτά τα σμήνη, γνωστή ως σύμπλεγμα N83-84-85, φιλοξενεί πολλαπλά, σπάνια αστέρια τύπου Ο, θερμά και εξαιρετικά ογκώδη αστέρια που καίνε υδρογόνο όπως ο Ήλιος μας. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι υπάρχουν μόνο περίπου 20.000 αστέρια τύπου Ο μεταξύ των περίπου 400 δισεκατομμυρίων αστέρων στον Γαλαξία μας. Το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τους ερευνητές επειδή είναι λιγότερο εμπλουτισμένο σε μέταλλα από τον Γαλαξία μας. Οι αστρονόμοι αποκαλούν όλα τα στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο - δηλαδή, με περισσότερα από δύο πρωτόνια στον πυρήνα του ατόμου - "μέταλλα". Αυτή η κατάσταση μιμείται τις συνθήκες στο πρώιμο σύμπαν, επομένως το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου παρέχει ένα σχετικά κοντινό εργαστήριο για να διερευνηθούν θεωρίες σχετικά με τον σχηματισμό των αστεριών και το διαστρικό μέσο στα πρώιμα στάδια της κοσμικής ιστορίας. Με αυτές τις παρατηρήσεις του NGC 460 και του NGC 456, οι ερευνητές σκοπεύουν να μελετήσουν πώς οι ροές αερίου στην περιοχή συγκλίνουν ή διαιρούνται· να βελτιώσουν το ιστορικό συγκρούσεων μεταξύ του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου και του συναδέλφου του νάνου γαλαξία, του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου· να εξετάσουν πώς συμβαίνουν εκρήξεις σχηματισμού αστεριών σε τέτοιες βαρυτικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ γαλαξιών· και να κατανοήσουν καλύτερα το διαστρικό μέσο.Ένα τεράστιο δίκτυο από αστέρια, αέριο και σκόνη είναι τυλιγμένο ανάμεσα σε ένα δίδυμο αστρικών σμηνών σε αυτή τη συνδυασμένη εικόνα από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Webb της NASA. Τα ανοιχτά σμήνη NGC 460 και NGC 456 βρίσκονται στο Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, έναν νάνο γαλαξία σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας. Αυτό το εξαιρετικά λεπτομερές μωσαϊκό 527 megapixel αποτελείται από 12 επικαλυπτόμενες παρατηρήσεις και περιλαμβάνει ορατά και υπέρυθρα μήκη κύματος. Για να δείτε μερικές από τις απίστευτες λεπτομέρειες, κατεβάστε το αρχείο 40,1 MB και κάντε ζουμ. Νέφη ιονισμένου αερίου κυριαρχούν στο ανοιχτό σμήνος NGC 460 στην εικόνα Hubble (αριστερά), ενώ έλικες σκόνης εμφανίζονται στην εικόνα Webb (δεξιά). Μαζί, οι δύο εικόνες παρέχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της περιοχής. Η εικόνα Hubble του NGC 456 (αριστερά) δείχνει ένα πρησμένο, γαλαζωπό νέφος ιονισμένου αερίου, ενώ η εικόνα Webb (δεξιά) εμφανίζει το περίγραμμα σκόνης που μοιάζει με σπηλιά του ίδιου σμήνους. https://science.nasa.gov/missions/hubble/nasas-hubble-and-webb-reveal-two-faces-of-star-cluster-duo/

Το Tianwen-2 κοιτάζει πίσω στη Γη. Το κινεζικό διαστημόπλοιο Tianwen-2, που εκτοξεύθηκε στα τέλη Μαΐου 2023, κατευθύνεται προς τον μικρό αστεροειδή, τον Kamo’oalewa, με σκοπό να συλλέξει δείγματα από αυτόν και να τα στείλει με μια κάψουλα πίσω στη Γη το 2027. Στη συνέχεια θα συνεχίσει το ταξίδι του προς την Κύρια Ζώνη Αστεροειδών, με στόχο την εξερεύνηση του κομήτη 311P/PANSTARRS μετά από 10 χρόνια, γύρω στο 2035.Εν τω μεταξύ, στις 30 Μαΐου 2025, όταν το Tianwen-2 απείχε περίπου 590.000 χιλιόμετρα από τη Γη, φωτογράφισε την Γη και την Σελήνη. Και πριν από μερικές ημέρες, η Κινεζική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος (CNSA) έδωσε στην δημοσιότητα τις αντίστοιχες εικόνες:Το διαστημικό σκάφος Tianwen-2 στοχεύει να μάθει περισσότερα για τους αστεροειδείς και τους κομήτες, οι οποίοι είναι υπολείμματα υλικού από τον σχηματισμό των πλανητών. Με τον τρόπο αυτό, οι επιστήμονες ελπίζουν να κατανοήσουν το πώς εξελίχθηκε το ηλιακό μας σύστημα και το πώς πλανήτες όπως η Γη έγιναν κατοικήσιμοι με την πάροδο του χρόνου. https://www.universetoday.com/articles/tianwen-2-looks-back-at-the-earth

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Αυτή τη νύχτα, στις 00:27 ώρα Μόσχας, το πλήρωμα του ISS συνάντησε το φορτηγό πλοίο Progress MS-31. Ο κοσμοναύτης Kirill Peskov κατέγραψε εντυπωσιακά πλάνα από την άφιξη του διαστημικού φορτηγού. Στο τέλος, μπορείτε ακόμη και να ακούσετε τον ήχο της πρόσδεσης με τη μονάδα Poisk, και χάρη στις φυσαλίδες στη δεξαμενή νερού, βλέπουμε κυριολεκτικά τη στιγμή του "αγγίγματος". Το πλοίο έφερε περισσότερα από 2.600 κιλά φορτίου, συμπεριλαμβανομένων αναλώσιμων και εξοπλισμού για τα πειράματα Impulse, Mirage, Fullerene, Biopolymer, Virtual, Splanch, Biodegradation, Orbita-MG και Separation. Το πλοίο εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ με τον πύραυλο Soyuz-2.1a στις 3 Ιουλίου. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239536%2Fe1dfb02764057d4375%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_23096 Roscosmos Η Roscosmos θα εκτοξεύσει 18 μικρούς δορυφόρους CubeSat σε τροχιά. 17 συσκευές για Ρώσους πελάτες, 1 για έναν ξένο πελάτη. Μεταξύ αυτών: ▪️ δύο CubeSat 3U "Geoscan-4" και "Geoscan-5" για τη δοκιμή τεχνολογιών μετάδοσης πακέτων δεδομένων σε συστήματα παρακολούθησης και IoT. ▪️ ο δορυφόρος InnoSat16 του 16U CubeSat είναι η πρώτη ρωσική συσκευή αυτού του μεγέθους για τη δοκιμή τεχνολογιών τηλεπισκόπησης της Γης. Εκτόξευση - το 3ο τρίμηνο του 2025 από το Κοσμοδρόμιο Βοστότσνι. Οι Cubesats είναι μικροσκοπικοί κυβικοί δορυφόροι για τη μελέτη του διαστήματος και του πλανήτη μας από τροχιά κοντά στη Γη. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι το χαμηλό τους κόστος, το οποίο παρέχει πρόσβαση στην έρευνα για πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_589028 Etaireía Pyrávlon kai Diastímatos Energia Αστροναύτης καταγράφει εκπληκτική εικόνα μιας σπάνιας αστραπής. Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό ηλεκτρικό φαινόμενο που δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Ονομάζεται sprite και αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά αλλά και μυστηριώδη φαινόμενα που εκδηλώνονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης. Η αστροναύτης της NASA Νικόλ Άγιερς κατέγραψε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αυτή την εκπληκτική αστραπή επιτρέποντας στους ειδικούς να εντοπίσουν πιθανώς άγνωστα στοιχεία για αυτό το ατμοσφαιρικό… ηλεκτροσόκ.Τα sprites ανήκουν στην κατηγορία των TLEs, δηλαδή των Φωτεινών Παροδικών Συμβάνων (Transient Luminous Events). Πρόκειται για ηλεκτρικές εκκενώσεις που ξεκινούν από τις κορυφές των νεφών στη διάρκεια καταιγίδων και φτάνουν στην ιονόσφαιρα σε ύψος 80-90 χιλιομέτρων. Οι εκκενώσεις δημιουργούν «πλοκάμια» από πλάσμα, ή ιονισμένο αέριο, το οποίο όμως δεν φτάνει τις ακραίες θερμοκρασίες των συνηθισμένων κεραυνών.Οι πρώτες αναφορές για την ύπαρξη των sprites χρονολογούνται στα τέλη του 19ου αιώνα, το φαινόμενο όμως παρέμενε ανεπιβεβαίωτο μέχρι την πρώτη φωτογραφία του το 1989. Παρά τις παρατηρήσεις που έγιναν στη συνέχεια κυρίως από αποστολές των διαστημικών λεωφορείων της NASA η μελέτη των sprites είναι δύσκολη λόγω της βραχύβιας φύσης τους.Αν και ο μηχανισμός της γέννησής τους παραμένει ασαφής, υπάρχουν ενδείξεις ότι, σε κάποιες τουλάχιστον περιπτώσεις, τα sprites προκαλούνται από μικρά μετέωρα (κόκκοι σκόνης ή πετραδάκια) που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα και δημιουργούν διαταραχές των ηλεκτρικών φορτίων στην ιονόσφαιρα.«Έχουμε μια υπέροχη θέα πάνω από τα σύννεφα, έτσι ώστε οι επιστήμονες να μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους τύπους εικόνων για να κατανοήσουν καλύτερα τον σχηματισμό, τα χαρακτηριστικά και τη σχέση των TLE με τις καταιγίδες» έγραψε o Ayers στην ανάρτηση της στην οποία δημοσίευσε την εντυπωσιακή εικόνα που κατέγραψε πάνω από ουρανό του Μεξικού.Σε αντίθεση με το σέλας, το οποίο παρατηρείται εύκολα από το έδαφος καθώς και από το Διάστημα, είναι πολύ πιο δύσκολο να παρατηρήσει κανείς ένα sprite από τη στεριά, καθώς απαιτεί ειδικές συνθήκες όπως καθαρό σκοτεινό ουρανό, μακρινές μεγάλες καταιγίδες και ελάχιστη φωτορύπανση.Οι οπτικές αναφορές των sprites καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 1886, αλλά μόλις στις 4 Ιουλίου του 1989 τραβήχτηκαν οι πρώτες εικόνες από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Μινεσότα.Για όποιον αναρωτιέται για την επίδρασή τους στα αεροσκάφη, τα sprites στην πραγματικότητα λαμβάνουν χώρα πολύ πάνω από τα υψόμετρα των εμπορικών πτήσεων και επομένως δεν αποτελούν άμεσο κίνδυνο για τα αεροσκάφη. Ενώ οι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί τους θα μπορούσαν θεωρητικά να επηρεάσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα ενός αεροσκάφους δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα τέτοια περιστατικά. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1977544/astronaytis-katagrafei-ekpliktiki-eikona-mias-spanias-astrapis/

Τρεις θεωρίες φυσικής και δύο κατηγορίες φυσικών. Ο 20ός αιώνας είδε τη γέννηση τριών φυσικών θεωριών που αποτελούν πλέον τα θεμέλια της σύγχρονης φυσικής. Αυτές είναι η κβαντομηχανική, η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν και το καθιερωμένο προτυπο της σωματιδιακής φυσικής. Από αυτές τις τρεις θεωρίες, η κβαντομηχανική αναμφίβολα ήλθε σε ρήξη με αυτό που εκείνη την εποχή θεωρούνταν κοινή λογική. Η ανακάλυψη της κβαντομηχανικής έριξε την κοινότητα των φυσικών σε μια άβυσσο βαθιάς μεταφυσικής αμφισβήτησης από την οποία δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει. Η ιδέα ότι η πραγματικότητα πρέπει να έχει απόλυτο νόημα, κάτι που είχε όταν η Νευτώνεια φυσική ήταν ακόμα το βασικό πλαίσιο για την περιγραφή της φύσης, έπρεπε να εγκαταλειφθεί, καθώς έννοιες όπως η «δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου», η «κβαντική σύμπλεξη» και η «κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης» έγιναν απαραίτητες για την επιστημονική περιγραφή της πραγματικότητας.Η ειδική και η γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν, που δημοσιεύθηκαν το 1905 και το 1915, προκάλεσαν έναν παρόμοιο φιλοσοφικό πονοκέφαλο, αλλά σε αντίθεση με την κβαντομηχανική, η μυστηριώδης ομίχλη που αρχικά κάλυπτε τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν έχει πλέον σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί. Δεν υπάρχουν πλέον ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να ερμηνεύεται η γενική σχετικότητα (η «μικρότερη» θεωρία της ειδικής σχετικότητας περιλαμβάνεται στη γενική σχετικότητα ως ειδική περίπτωση), πρόκειται απλώς για την αποδοχή αναμφισβήτητων φυσικών γεγονότων.Τα μαθηματικά των δυο θεωριών – σχετικότητας και κβαντομηχανικής – έχουν γίνει κατανοητά σε μεγάλο βαθμό εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό είναι το πώς αυτές οι δύο θεωρίες θα μπορούσαν να συνυπάρξουν. Οι φυσικοί δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να τις συνδυάσουν σε μια ενιαία θεωρία – σε μια θεωρία της κβαντικής βαρύτητας.Εν αντιθέσει με την κβαντομηχανική και την γενική σχετικότητα, η ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου της σωματιδιακής φυσικής – ή απλώς του καθιερωμένου προτύπου, όπως συχνά ονομάζεται – δεν έθεσε πολλά θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα. Αντιθέτως, η ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου που έγινε από τους Sheldon Glashow, Steven Weinberg και Abdus Salam στα μέσα της δεκαετίας του 1970 έφερε τελικά την σαφήνεια σε έναν τομέα που ασχολούνταν με ένα ολοένα και πιο συγκεχυμένο σύνολο εμπειρικών δεδομένων για μεγάλο χρονικό διάστημα.Κατά την διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών, οι θεωρητικοί φυσικοί αγωνίζονταν να κατανοήσουν αυτό που φαινόταν σαν μια ζούγκλα στοιχειωδών σωματιδίων με περίπλοκες αλληλεπιδράσεις, αλλά μόλις ανακαλύφθηκε το καθιερωμένο πρότυπο, μπήκε μια τάξη στο χάος. Με αυτόν τον τρόπο, η ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου ήταν πολύ διαφορετική από τις ανακαλύψεις της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας περίπου εξήντα χρόνια νωρίτερα. Ενώ οι δύο πρώτες θεωρίες είχαν ανοίξει την πόρτα σε μια μακριά και μερικές φορές επώδυνη συζήτηση για την φυσική και φιλοσοφική τους ερμηνεία, το καθιερωμένο πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής φαινόταν περισσότερο σαν μια πόρτα που έκλεινε.Το καθιερωμένο πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής συγκέντρωσε πολλά διαφορετικά μαθηματικά πλαίσια που είχαν ανακαλυφθεί τις προηγούμενες δεκαετίες: την θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν και την κβαντομηχανική, την θεωρία του ηλεκτρομαγνητισμού του Maxwell από το 1865 (καθώς και ορισμένες γενικεύσεις γνωστές ως μη-Αβελιανές θεωρίες βαθμίδας), την θεωρία του Paul A. M. Dirac από το 1926 η οποία προέβλεψε τα αντισωματίδια, και τέλος, τον μηχανισμό Higgs που ανακαλύφθηκε το 1964, ο οποίος εξηγεί θεωρητικά την προέλευση της μάζας υποατομικών σωματιδίων. Αυτή η λίστα των μαθηματικών δομικών ενοτήτων που υποστηρίζουν το καθιερωμένο πρότυπο δείχνει πόσο διαφορετική ήταν η ανακάλυψή του σε σύγκριση με την ανακάλυψη της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας. Ενώ οι δύο προηγούμενες θεωρίες αντιπροσώπευαν μια πλήρη ρήξη με τη Νευτώνεια φυσική που προηγήθηκε αυτών, το καθιερωμένο πρότυπο ήταν μια φυσική συγχώνευση των θεωριών που προηγήθηκαν. Από μαθηματική άποψη, το καθιερωμένο πρότυπο είναι ένα εξαιρετικά μη τετριμμένο τμήμα μαθηματικού μηχανισμού που χρειάστηκε τεράστια εφευρετικότητα για να αποκαλυφθεί, αλλά από εννοιολογική και φιλοσοφική άποψη δεν αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο άλμα. Φαίνεται περισσότερο σαν μια φυσική κατάληξη μιας αναζήτησης που διεξαγόταν επί δεκαετίες.Στις δεκαετίες που ακολούθησαν την ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου, όλα τα σωματίδια και οι αλληλεπιδράσεις που προβλέπει τελικά επιβεβαιώθηκαν μέσα από αμέτρητες παρατηρήσεις με εκπληκτική ακρίβεια. Αλλά αυτό που είναι εξίσου αξιοσημείωτο είναι ότι τίποτα άλλο πέραν του καθιερωμένου προτύπου δεν έχει παρατηρηθεί. Μέσα από 50 χρόνια πειραματικών ερευνών σε ολοένα και υψηλότερες ενεργειακές κλίμακες, έχουμε δει όλες τις προβλέψεις του καθιερωμένου προτύπου να επιβεβαιώνονται και πολύ λίγες υποψίες πέραν αυτού.Η ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου απαιτούσε ένα πολύ διαφορετικό σύνολο ικανοτήτων σε σύγκριση με αυτές που απαιτούνταν για την ανακάλυψη της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας μισό αιώνα νωρίτερα. Είναι γεγονός ότι η κβαντομηχανική και η γενική σχετικότητα γκρέμισαν θεμέλια της παλαιότερης φυσικής. Κι αυτό έγινε χάρη σε εξαιρετικά πρωτοπόρους και οραματιστές φυσικούς. Η ανακάλυψη αυτών των θεωριών δεν οφειλόταν τόσο πολύ στην μεγάλη μαθηματική οξυδέρκεια – αν κι αυτή ήταν επίσης απαραίτητη -, όσο στην διαίσθηση, την βαθύτερη δημιουργική σκέψη και την πρωτοτυπία. Από αυτή την άποψη, η ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου ήταν πολύ διαφορετική: έμοιαζε με την συναρμολόγηση των κομματιών του παζλ όλων των επιστημονικών ανακαλύψεων που είχαν προηγηθεί. Η ανακάλυψή τους δεν απαιτούσε πρωτίστως διαίσθηση ή δημιουργική σκέψη, αλλά μάλλον πολλές τεχνικές ικανότητες και μαθηματική επιδεξιότητα. Οι δύο κατηγορίες φυσικών Το βασικότερο νέο εννοιολογικό δεδομένο του καθιερωμένου προτύπου είναι ο μηχανισμός Higgs, που αντιπροσωπεύει μια πραγματικά αξιοσημείωτη θεωρητική εξέλιξη. Αλλά σε σύγκριση με τα εννοιολογικά επιτεύγματα που εκφράζουν οι ανακαλύψεις της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας, μοιάζει περισσότερο με τεχνικό επίτευγμα. Ένα επιχείρημα που υποστηρίζει την άποψη αυτή είναι ότι ο τύπος των θεωρητικών φυσικών που ανακάλυψαν το καθιερωμένο πρότυπο, ήταν πολύ διαφορετικός σε σχέση με όσους ανακάλυψαν την κβαντομηχανική και την γενική σχετικότητα. Ήταν περισσότερο τεχνικά καταρτισμένοι και μαθηματικά επιδέξιοι σε σχέση με τους προκατόχους τους, οι οποίοι ήταν πιο οραματιστές. Ούτε ο Niels Bohr ούτε ο Albert Einstein θα μείνουν στην ιστορία για τις εξαιρετικές μαθηματικές τους ικανότητες. Στην πραγματικότητα, οι τεχνικές δεξιότητες του Bohr ήταν πιθανώς μάλλον περιορισμένες και ο Einstein χρειαζόταν την βοήθεια του μαθηματικού Marcel Grossmann για να κατανοήσει την διαφορική γεωμετρία. Αντίθετα, ερευνητές όπως οι Steven Weinberg, Julian Schwinger και Shinichiro Tomonaga, οι οποίοι έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη της σχετικιστικής κβαντικής θεωρίας πεδίου – που αποτελεί βασικό μέρος του καθιερωμένου προτύπου της σωματιδιακής φυσικής-, διέθεταν εξαιρετικές μαθηματικές ικανότητες.Αυτή η μετατόπιση από την φιλοσοφική και εννοιολογική σκέψη προς μια πολύ πιο τεχνικά προσανατολισμένη προσέγγιση μπορεί επίσης να παρατηρηθεί και στις γενιές ερευνητών που ακολούθησαν μετά την ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου. Αυτό που απαιτούνταν για την εξερεύνηση και την τελειοποίηση του καθιερωμένου προτύπου ήταν πάνω απ’ όλα οι τεχνικοί υπολογισμοί, κι έτσι οι φυσικοί που διέπρεψαν στην εποχή μετά το καθιερωμένο πρότυπο ήταν κυρίως όσοι ήταν πιο πολύ τεχνικά επιδέξιοι. Η πολιτισμική μετατόπιση μεταξύ της περιόδου της κβαντομηχανικής και της γενικής σχετικότητας, με την περίοδο του καθιερωμένου προτύπου, φαίνεται από την τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο γενεών φυσικών που ανακάλυψαν τις τρεις κεντρικές θεωρίες του εικοστού αιώνα.Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να το δείξουμε αυτό είναι να εξετάσουμε την διαφορετική στάση απέναντι στη φιλοσοφία που είχαν οι πρωταγωνιστές αυτών των δύο ιστορικών περιόδων. Πάρτε για παράδειγμα τον Niels Bohr, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψη και ανάπτυξη της κβαντομηχανικής. Ο Bohr ήταν πολύ εξοικειωμένος με την φιλοσοφία και επηρεάστηκε από φιλοσόφους όπως ο Søren Kierkegaard και ο Emanuel Kant. Ο Werner Heisenberg είπε κάποτε για τον Bohr ότι ήταν «πρωτίστως φιλόσοφος, όχι φυσικός». Όταν ο Bohr έλαβε υψηλότερη τιμητική διάκριση της Δανίας το 1947, επέλεξε για το οικόσημό του τα σύμβολα γιν και γιανγκ του ανατολικού Ταοϊσμού. Και ο Werner Heisenberg, όπως και ο Bohr, είχε μελετήσει την σύγχρονη φιλοσοφία. Ο Heisenberg είχε μακροσκελείς συζητήσεις με τον Wolfgang Pauli για την φιλοσοφία, την θρησκεία και την επιστήμη και έγραφε εκτενώς σχετικά με τις φιλοσοφικές του απόψεις. Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τον Wolfgang Pauli, ο οποίος φίλος με τον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή C. G. Jung, με τον οποίο είχε μια εκτενή αλληλογραφία στην οποία συζητούσαν θέματα όπως η συγχρονικότητα, η ερμηνεία των ονείρων και ο μυστικισμός. Αλλά και ο Erwin Schrödinger, ο οποίος ενδιαφερόταν βαθιά για τη φιλοσοφία και παρέθετε συχνά ρήσεις του Arthur Schopenhauer στις διαλέξεις του. Ο Schrödinger είχε διαβάσει τα αρχαία σανσκριτικά κείμενα των Ουπανισάδων και ενδιαφερόταν για την συνείδηση, για την οποία πίστευε ότι βρισκόταν πέρα από την εμβέλεια της επιστήμης. Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τον J. Robert Oppenheimer, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων είχε διαβάσει και το Μπαγκαβάτ Γκίτα. Η λίστα συνεχίζεται, κι αυτό που δείχνει είναι πως οι θεωρητικοί φυσικοί στις αρχές του εικοστού αιώνα ήταν πολύ ανοιχτοί στη φιλοσοφική σκέψη.Θα διαπιστώσετε την αντίθεση με αυτούς, αν εξετάσετε τους θεωρητικούς φυσικούς που ηγήθηκαν στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Ο μεγαλύτερος (μάλλον) ήρωας όλων, ο Richard Feynman, συχνά κορόιδευε τη φιλοσοφία, με την οποία είχε ελάχιστη σχέση. Ο Steven Weinberg, επίσης από τους μεγαλύτερους ήρωες εκείνης της εποχής, έγραψε στο βιβλίο του «Όνειρα μιας Τελικής Θεωρίας» ένα ολόκληρο κεφάλαιο με τον τίτλο «Ενάντια στη φιλοσοφία», όπου εξέφραζε τις αρνητικές του απόψεις για την φιλοσοφία. Αυτό που χαρακτήριζε τόσο τον Weinberg όσο και τον Feynman και πολλούς άλλους της γενιάς τους είναι η εστίαση στους μαθηματικούς υπολογισμούς και την αυστηρή ανάλυση σε συνδυασμό με την αδιαφορία για συζητήσεις που σχετίζονται με την φιλοσοφία, την μεταφυσική ή ακόμα και την ερμηνεία της σύγχρονης φυσικής.Οι γενιές των θεωρητικών φυσικών που εμφανίστηκαν μετά την ανακάλυψη του καθιερωμένου προτύπου φαίνεται σε μεγάλο βαθμό να έχουν καταλήξει σε μια φιλοσοφική άποψη παρόμοια με τον επιστημονικό υλισμό και έχουν υιοθετήσει το περίφημο αξίωμα «σκάσε και υπολόγιζε» ως κεντρικό τους δόγμα. Το θέμα εδώ δεν είναι να εξακριβώσουμε το αν η φιλοσοφική σκέψη είναι ωφέλιμη, αλλά να επισημάνουμε την διαφορά μεταξύ των ιδιοσυγκρασιών και της κουλτούρας των κοινοτήτων της θεωρητικής φυσικής στο πρώτο και το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Φαίνεται σαφές ότι αυτή η διαφορά αντανακλά τις πολύ διαφορετικές προκλήσεις που αντιμετώπισαν αυτές οι δύο ομάδες φυσικών.Ενώ οι Bohr και Einstein και οι σύγχρονοί τους αντιμετώπισαν εννοιολογικά προβλήματα που απαιτούσαν μια ομάδα ερευνητών με ανοιχτό μυαλό και όραμα, οι Feynman και Weinberg και οι σύγχρονοί τους αντιμετώπισαν ένα κυρίως τεχνικό πρόβλημα που δεν απαιτούσε ενορατική σκέψη. Αντίθετα, απαιτούσε τεράστια τεχνική τόλμη. Τώρα, όποιος είναι εξοικειωμένος με την θεωρητική φυσική, θα βρει εξωφρενικό τον ισχυρισμό ότι ο Feynman δεν ήταν ένας οραματιστής στοχαστής. Το θέμα είναι ότι σε σύγκριση με τους προκατόχους του, Bohr και Einstein, ο Feynman ήταν ένας ερευνητής με πολύ πιο τεχνικό πνεύμα, που διέθετε μια εντυπωσιακή διαίσθηση, αλλά πάνω απ’ όλα είχε πολύ ισχυρές μαθηματικές ικανότητες. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ της δημιουργίας ενός εντελώς νέου θεωρητικού πλαισίου, όπως έκαναν οι Bohr και Einstein και οι σύγχρονοί τους, και της ανάλυσης και ανάπτυξης μαθηματικών σε δομές που έχουν ήδη βρεθεί.Για παράδειγμα, αυτό που έκαναν οι Julian Schwinger και Richard Feynman όταν ανακάλυψαν την κβαντική ηλεκτροδυναμική, την θεωρία που περιγράφει την αλληλεπίδραση μεταξύ φωτός και ηλεκτρονίων, ήταν απίστευτα εντυπωσιακό, αλλά στην ουσία ανέπτυξαν μια θεωρία της οποίας οι βασικές αρχές, όπως η ειδική σχετικότητα, οι εξισώσεις Maxwell και Dirac, και η κβαντομηχανική, είχαν ήδη ανακαλυφθεί. Με αυτή την έννοια, τα επιτεύγματά τους είναι πολύ διαφορετικά από αυτά των Einstein, Heisenberg και Bohr. Στην πραγματικότητα, όταν άλλαξε η φύση των προκλήσεων που αντιμετώπιζαν οι φυσικοί, είναι φυσιολογικό να αλλάξει και ο τύπος των ερευνητών που εργάστηκαν πάνω σ’ αυτές.Για να το θέσουμε δαφορετικά, αν οι Feynman και Weinberg είχαν γεννηθεί περίπου 60 χρόνια νωρίτερα, πιθανότατα να μην είχαν παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψη της κβαντομηχανικής και της σχετικότητας. Και αντιστρόφως. Αν οι Bohr και Einstein είχαν γεννηθεί μισό αιώνα αργότερα, μπορεί να μην είχαν παίξει κρίσιμο ρόλο στην ανακάλυψη και ανάπτυξη του καθιερωμένου προτύπου. πηγή: Jesper Grimstrup, «THE ANT MILL» – https://jespergrimstrup.org/2025/06/23/the-ant-mill-how-theoretical-high-energy-physics-descended-into-groupthink-tribalism-and-mass-production-of-research/

Το πρώτο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης ικανό να φτιάχνει πυρηνικούς αντιδραστήρες. Πρόκειται για ένα ειδικά σχεδιασμένο για την περίσταση λογισμικό. Η εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού Palantir Technologies ανακοίνωσε τη συνεργασία της με την εταιρεία The Nuclear Company για την ανάπτυξη ενός συστήματος λογισμικού που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και όπως λένε θα φέρει επανάσταση στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων.Οι δύο εταιρείες συνεργάζονται σε μια πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης για την επιτάχυνση της κατασκευής πυρηνικών εγκαταστάσεων. Οι εταιρείες κάνουν λόγο για ένα «πυρηνικό λειτουργικό σύστημα» (Nuclear Oparating System) που θα είναι το πρώτο σύστημα λογισμικού τεχνητής νοημοσύνης σχεδιασμένο αποκλειστικά για την επίτευξη έγκαιρης και εντός προϋπολογισμού κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων.Το NOS είναι το τελευταίο έργο της πρωτοβουλίας λειτουργικού συστήματος κατασκευής Warp Speed της Palantir, η οποία παρέχει σχεδιασμό υλικών πόρων, επιτρέποντας στους χρήστες να προσαρμόζονται και να επιταχύνουν κάθε σειρά προϊόντων σύμφωνα με μοναδικούς περιορισμούς και στόχους, σε πραγματικό χρόνο.Οι δύο εταιρείες αναφέρουν ότι το NOS θα παρέχει βεβαιότητα χρονοδιαγράμματος παρέχοντας στις ομάδες κατασκευής «άμεση, ενημερωμένη καθοδήγηση» προσαρμοσμένη στους περιορισμούς πραγματικού χρόνου, ώστε να μπορούν να προγραμματίζουν αποτελεσματικά την εργασία τους και να αποφεύγουν τον χρόνο διακοπής λειτουργίας. Θα παρέχει μια παρακολουθούμενη και επαληθευμένη αλυσίδα εφοδιασμού, αποτρέποντας σφάλματα αποστολής, ελλείψεις υλικών και απώλεια εγγράφων, και επιτρέποντας την ιεράρχηση των εργασιών ή την έναρξη επιλογών δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας εάν είναι πιθανές καθυστερήσεις, παρέχοντας εξοικονόμηση κόστους.«Το μέλλον της ενεργειακής ασφάλειας και κυριαρχίας θα διαμορφωθεί από την ικανότητά μας να αναπτύσσουμε προηγμένες τεχνολογίες σε κλίμακα», δήλωσε ο Μάικ Γκάλαχερ από την Palantir Technologies.Η αποστολή της Nuclear Company είναι να κατασκευάζει πυρηνική ενέργεια «γρήγορα, με ασφάλεια και σε κλίμακα», δήλωσε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Τζόναθαν Γουέμπ. «Με την Palantir, έχουμε έναν τεχνολογικό συνεργάτη που συμμερίζεται την αίσθηση του επείγοντος και κατανοεί ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι απλώς ένα ενεργειακό ζήτημα είναι μια επιτακτική ανάγκη εθνικής ασφάλειας». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1977589/to-proto-systima-technitis-noimosynis-ikano-na-ftiachnei-pyrinikoys-antidrastires/

Πρόταση της Ελλάδας για δεύτερο AI Factory – Φάρος 2. Πρόκειται για συνολική επένδυση της τάξεως των 43 εκατ. ευρώ Η εκδήλωση ενδιαφέροντος της ΔΕΗ για Gigafactories ΤΝ δεν είναι η μοναδική πρόσφατη ελληνική πρωτοβουλία σχετική με την Τεχνητή Νοημοσύνη.Υπό τον συντονισμό του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Τεχνητής Νοημοσύνης, με επικεφαλής τον υπουργό Δημήτρη Παπαστεργίου, η κοινοπραξία που υλοποιεί το εργοστάσιο Τεχνητής Νοημοσύνης υπό την ονομασία Φάρος (AI Factory Pharos) στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου (ΤΠΠΛ) σε συνεργασία και με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, κατέθεσε (στο τέλος Ιουνίου) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόταση για τη δημιουργία του Φάρος 2 στη Δυτική Μακεδονία.Σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για συνολική επένδυση της τάξεως των 43 εκατ. ευρώ, ουσιαστικά συνέχεια του AI Factory Pharos, και με στόχο η Ελλάδα να καταστεί στρατηγικός τεχνολογικός πυλώνας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς με τις υποδομές αυτές και τη δημιουργία ενός διασυνδεδεμένου και λειτουργικού οικοσυστήματος Τεχνητής Νοημοσύνης η χώρα δύναται να αποτελέσει κέντρο υπολογιστικής ισχύος και καινοτομίας.Το Φάρος 2 περιλαμβάνει και την προμήθεια δεύτερου υπέρ υπολογιστή, ενώ περίπου το ήμισυ της χρηματοδότησης του έργου θα προέλθει από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (Πρόγραμμα Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση). Το εργοστάσιο στο Λαύριο με τον υπερ- υπολογιστή Δαίδαλο Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται στο μεταξύ η κατασκευή του AI Factory Pharos στο Λαύριο η οποία θα στηριχθεί στον υπέρ υπολογιστή Δαίδαλο. Το διάστημα αυτό εκτός την προετοιμασία – κατασκευή του χώρου στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου αναπτύσσονται τα αναγκαία εργαλεία (λογισμικό) για τις νεοφυείς επιχειρήσεις που θα επωφεληθούν από το Φάρος και σχεδιάζεται το επιχειρησιακό μοντέλο λειτουργίας του.Στο Νομικό Πρόσωπο που θα λειτουργήσει το AI Factory Pharos το 70% θα ανήκει στο Υπερταμείο και το 30% στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ενώ στην κοινοπραξία του έργου συμμετέχουν τα περισσότερα ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικοί φορείς: το Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Έρευνας – ΕΔΥΤΕ τεχνολογικός φορέας του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Τεχνητής Νοημοσύνης, ο Δημόκριτος, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) το Ερευνητικό Κέντρο ΑΘΗΝΑ, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Ινστιτούτο Τεχνολογικής Έρευνας στην Κρήτη, το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης.Το AI Factory Pharos αποτελεί μέρος της στρατηγικής της Ελλάδας για την ΤΝ που έχει εκπονηθεί από την Συμβουλευτική Επιτροπή Τεχνητής Νοημοσύνης υπό τον πρωθυπουργό με την αρωγή της Ειδικής Γραμματείας Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1977791/protasi-tis-elladas-gia-deytero-ai-factory-faros-2/

Δημήτρης Σκαρλάτος: Ο Έλληνας ερευνητής που έλαβε μεγάλο διεθνές βραβείο για επαναστατικές τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης μιλά στη «Ν» Καινοτόμες λύσεις στην ασφάλεια και τις ενεργειακές ανάγκες των AI data centers. Απονεμήθηκε φέτος στον Δημήτρη Σκαρλάτο το Young Computer Architect Award της IEEE, μία από τις σημαντικότερες ετήσιες παγκόσμιες διακρίσεις στον τομέα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών, η οποία τιμά νεαρής ηλικίας ερευνητές για την εξαιρετική τους συνεισφορά στην έρευνα. Το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο από την Technical Committee on Computer Architecture (TCCA) της IEEE Computer Society, σε επιστήμονες που έχουν αναδειχθεί για τη διακεκριμένη συμβολή τους στον τομέα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και οι οποίοι έχουν αποκτήσει το διδακτορικό τους τα τελευταία έξι χρόνια.Το Young Computer Architect Award 2025 απονεμήθηκε στον Δημήτρη Σκαρλάτο για τις συνεισφορές του στη διαχείριση εικονικής μνήμης και στην ασφάλεια συστημάτων. Η απονομή του βραβείου πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συμποσίου Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών (ISCA 2025), το οποίο φέτος φιλοξενήθηκε στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Το ISCA αποτελεί το κορυφαίο παγκόσμιο επιστημονικό φόρουμ για την παρουσίαση νέων ιδεών και πειραματικών αποτελεσμάτων στον τομέα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών.Ο Δημήτρης Σκαρλάτος κατάγεται από τη Μυτιλήνη της Λέσβου και αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Στη συνέχεια, πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στο University of Illinois at Urbana–Champaign, όπου και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 2020. Από το 2021 είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Carnegie Mellon University, ενός από τα κορυφαία πανεπιστήμια παγκοσμίως στον τομέα.Στο Carnegie Mellon, το ερευνητικό έργο του επικεντρώνεται στον ριζικό επανασχεδιασμό των υποδομών των data centers για την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, με έμφαση στη διαχείριση μνήμης, την υπολογιστική αποδοτικότητα, την ενεργειακή απόδοση και τη διασφάλιση της ιδιωτικότητας.Το έργο του έχει αναγνωριστεί διεθνώς με πολλές διακρίσεις, ανάμεσά τους τα NSF CAREER Award, Intel Outstanding Researcher Award, Linux Foundation Faculty Award, Intel Rising Star Faculty Award, καθώς και διαδοχικά βραβεία από τις Amazon, AMD, Intel, Oracle και Meta. Η έρευνά του έχει βραβευθεί σε κορυφαία διεθνή συνέδρια Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και Λειτουργικών Συστημάτων, ενώ τεχνολογίες που ανέπτυξε έχουν ενσωματωθεί στον πυρήνα του Linux, στο Android και χρησιμοποιούνται σε data centers της Metα. Η Αρχιτεκτονική Υπολογιστών είναι ο τομέας της Επιστήμης και Μηχανικής Υπολογιστών που ασχολείται με την εσωτερική δομή, την οργάνωση και την απόδοση των υπολογιστών και των ψηφιακών συστημάτων, όπως αυτά υλοποιούνται μέσω ηλεκτρονικών υποσυστημάτων και ψηφιακής λογικής. Η συμβολή των Ελλήνων επιστημόνων στον τομέα είναι μακρά και ουσιαστική, και η φετινή διάκριση του Δημήτρη Σκαρλάτου ενισχύει περαιτέρω τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο ερευνητικό και τεχνολογικό χάρτη. Ο Δημήτρης Σκαρλάτος μίλησε στο Naftemporiki.gr για την έρευνα και την βράβευση του καθώς και για το παρόν και μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης. Ποιος τομέας του ερευνητικού σας έργου ξεχώρισε και ήταν αυτός που σας χάρισε αυτή τη διάκριση; Η διάκριση αυτή αφορά την έρευνά μας σε υπολογιστικά συστήματα μεγάλης μνήμης που βρίσκονται σε data centers και στην ασφάλεια υπολογιστών. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι πως με την εκρηκτική ανάπτυξη του AI, τα data centers χρειάζονται όλο και μεγαλύτερη μνήμη, κάτι που φέρνει μεγάλες προκλήσεις σε επίπεδο απόδοσης και ενεργειακής κατανάλωσης. Η δουλειά μας ανέδειξε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα και προσέφερε λύσεις που έφεραν σημαντική αύξηση στην αποδοτικότητα των datacenters.Πιο συγκεκριμένα, ένα κομμάτι της έρευνάς μας υιοθετήθηκε από data centers εταιρειών όπως η Meta, επιτυγχάνοντας αύξηση της αποδοτικότητάς τους έως και 20%, Δεδομένης της εφαρμογής της σε εκατομμύρια servers και data centers παγκοσμίως, το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής είναι ιδιαίτερα σημαντικό.Παράλληλα, στον τομέα της ασφάλειας, υπάρχει εδώ και χρόνια το ζήτημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των χρηστών – κάτι που γίνεται ακόμα πιο κρίσιμο με την άνοδο του ΑΙ. Στο πλαίσιο αυτό, η δουλειά μας εντόπισε σοβαρές ευπάθειες και προτείναμε καινοτόμες λύσεις που οδήγησαν σε μέτρα προστασίας, τόσο σε επίπεδο software όσο και hardware, διασφαλίζοντας την ασφαλή και αξιόπιστη ανάπτυξη συστημάτων ΑΙ. Μερικές από τις προτάσεις μας έχουν ήδη εφαρμοστεί σε λογισμικά συστήματα, ενώ κάποιες οδήγησαν και την Intel να προχωρήσει σε βελτιώσεις στους δικούς της επεξεργαστές.Συνολικά, η έρευνά μας έχει αντίκτυπο στον πραγματικό κόσμο κάτι το οποίο φαίνεται ταυτόχρονα και από την υιοθέτηση των τεχνολογιών μας από το λειτουργικό σύστημα των Linux, το οποίο και χρησιμοποιείται σε όλα τα data centers παγκοσμίως. Εκτός των data centers, η δουλειά μας υιοθετήθηκε και από το λειτουργικό σύστημα Android, επηρεάζοντας εκατομμύρια συσκευές σε όλο τον κόσμο.Το τελευταίο χρονικό διάστημα η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα data centers που θα υποδέχονται και θα επεξεργάζονται τα δεδομένα τεχνητής νοημοσύνης. Οι εξαιρετικά υψηλές ενεργειακές τους απαιτήσεις αποτελούν το νούμερο ένα ζήτημα που προσπαθεί να επιλύσει η βιομηχανία της τεχνολογίας. Ποιές μπορεί να είναι κάποιες πιθανές λύσεις σε αυτό το πρόβλημα με βάση τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες και ποιές λύσεις θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές στο κοντινό μέλλον;Πράγματι, αυτός είναι και ένας από τους βασικούς άξονες της έρευνάς μας, καθώς τα data centers καταναλώνουν ήδη πάνω από 400 TWh ετησίως, με εκτιμήσεις να ξεπερνούν τα 1000 TWh μέχρι το 2030 — περισσότερη ενέργεια δηλαδή από τις συνολικές ετήσιες ανάγκες της Ιαπωνίας, της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο. Εξετάζοντας το πρόβλημα στον πυρήνα του, βλέπουμε ότι είναι ένας συνδυασμός της διαθέσιμης τεχνολογίας σε hardware και software και της αυξημένης ζήτησης συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης. Σε πρώτη φάση, η κυκλοφορία νέου hardware [από εταιρείες όπως η Nvidia], έχει στόχο την αύξηση της αποδοτικότητας με μειωμένη ενεργειακή κατανάλωση. Στην πραγματικότητα όμως η υπέρογκη ανάγκη για απόδοση των ΑΙ συστημάτων – σε συνδυασμό με άλλους τεχνολογικούς περιορισμούς – αυξάνει το ενεργειακό αποτύπωμα. Για παράδειγμα η τελευταία γενιά GPUs της Nvidia, απαιτεί 1000W για μια μόνο GPU. Αυτό είναι σχεδόν ανάλογο με την ενεργειακή κατανάλωση ενός πλυντηρίου πιάτων σε λειτουργία, οπότε η αναγωγή στις εκατομμύρια GPUs που τρέχουν non stop σε κέντρα δεδομένων μας δίνει να καταλάβουμε το τεράστιο μέγεθος του ενεργειακού αποτυπώματος.Ταυτόχρονα, οι περισσότερες λύσεις που βρίσκονται σε στάδιο εφαρμογής εστιάζουν κυρίως σε βελτιώσεις στο λογισμικό. Τα οφέλη αυτής προσέγγισης ωστόσο είναι σχετικά περιορισμένα καθώς βλέπουμε πως υπάρχει ένας «αγώνας δρόμου» μεταξύ της τακτικής κυκλοφορίας νέου hardware – το οποίο και αλλάζει τις προδιαγραφές του λογισμικού – και των βελτιώσεων του λογισμικό.Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτή η άνιση και ετεροχρονισμένη πρόοδος μεταξύ των δυο, έχει μεγάλο κόστος σε ανθρώπινο δυναμικό, καθώς υπάρχει μια συνεχής προσπάθεια για «catch up» στην εκάστοτε τεχνολογία. Αξιοποιώντας τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες, οι πάροχοι data centers εξετάζουν ήδη προηγμένες λύσεις ψύξης, όπως το immersion cooling που προσφέρει σημαντικά οφέλη σε επίπεδο αποδοτικότητας. Με αυτή τη μέθοδο, βυθίζουμε κυριολεκτικά τους επεξεργαστές σε ειδικό υγρό ώστε η ψύξη να γίνεται πολύ πιο αποδοτική σε σχέση με τον αέρα, καθώς το υγρό απορροφά και μεταφέρει τη θερμότητα γρηγορότερα.Λίγο πιο μακροπρόθεσμα, πολλές ερευνητικές προσπάθειες στρέφονται στην αξιοποίηση πυρηνικής ενέργειας και μικρών αρθρωτών πυρηνικών αντιδραστήρων (SMRs), τους οποίους μπορούμε να σκεφτούμε στο μέγεθος ενός μεγάλου λεωφορείου ή container. Οι αντιδραστήρες αυτοί έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν αυτές τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες, αλλά προς το παρόν αντιμετωπίζουν προκλήσεις πριν γίνουν έτοιμοι για χρήση σε παραγωγικά data centers.Η έρευνά μας επικεντρώνεται στον ολιστικό συν-σχεδιασμό συστημάτων AI, από το software μέχρι το hardware. Αυτή η κάθετη ενσωμάτωση έχει τη δυναμική να ξεκλειδώσει μεγάλα περιθώρια αποδοτικότητας και να ξεφύγει από τις σημερινές προσεγγίσεις, που λειτουργούν συνήθως απομονωμένα σε επίπεδα του computing stack. Πρόσφατα παρουσιάσαμε έναν νέο τύπο λειτουργικού συστήματος ειδικά σχεδιασμένο για αποδοτικό AI πάνω σε GPUs, το οποίο προσφέρει έως και 10x καλύτερη αποδοτικότητα σε σχέση με υπάρχουσες λύσεις της Nvidia. Σήμερα τα GPUs συνήθως χρησιμοποιούνται για ένα workload [εργασία] τη φορά — όμως όσο αυξάνεται η ισχύς τους, αυτή η προσέγγιση αφήνει μεγάλα κενά. Η λύση μας εισάγει ένα λειτουργικό σύστημα [OS] που μπορεί να «μαθαίνει» τα χαρακτηριστικά του κάθε workload, να «στοιβάζει» πολλαπλά workloads ταυτόχρονα και να διαχειρίζεται δυναμικά τις ενεργειακές τους απαιτήσεις, μεγιστοποιώντας έτσι την απόδοση και περιορίζοντας τη σπατάλη πόρων στα data centers.Με αυτόν τον τρόπο, βρίσκουμε λύση στην επιβαρυντική σχέση μεταξύ hardware και software καθώς πλέον το software [με τη χρήση του ΑΙ] είναι σε θέση να προσαρμόζεται αυτόματα στις απαιτήσεις νέου hardware. Το θέμα της ασφάλειας των δεδομένων στα AI data centers που βρίσκεται αυτή την στιγμή και ποιες είναι οι τεχνολογίες προστασίας που βρίσκονται υπό ανάπτυξη; Το ζήτημα της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων των χρηστών σε συστήματα ΑΙ είναι ένα από τα πλέον σημαντικά θέματα που ερευνώνται αυτή τη στιγμή. Όπως καταλαβαίνουμε, η εκπαίδευση συστημάτων ΑΙ – όπως το ChatGPT– απαιτεί όλο και μεγαλύτερη πρόσβαση σε δεδομένα. Αυτό εντείνει την ανάγκη δημιουργίας πρωτοκόλλων που εξασφαλίζουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων σε όλα τα στάδια μεταφοράς, αποθήκευσης και υπολογισμού, χωρίς όμως να περιορίζεται η ισχύς του ΑΙ.Ένα μεγάλο μέρος της επιστημονικής έρευνας παγκοσμίως εστιάζει στο πως μπορούμε να υλοποιήσουμε ΑΙ εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα και χρησιμοποιώντας «trusted execution environments», δηλαδή ασφαλή περιβάλλοντα εκτέλεσης τα οποία υποβοηθούνται από ασφαλές hardware. Πάνω σε αυτές τις τεχνικές μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κρυπτογραφικούς αλγορίθμους [όπως το secure multiparty computation]. Αυτό επιτρέπει σε πολλούς χρήστες να μοιράζονται δεδομένα με απόλυτη ασφάλεια, χωρίς ωστόσο κανένας μεμονωμένος χρήστης να έχει πλήρη πρόσβαση σε όλο το σύνολο των δεδομένων.Άλλες τεχνολογίες που εξελίσσονται αφορούν την προσθήκη watermarking (ψηφιακών υδατογραφημάτων-υπογράφων) σε περιεχόμενο παραγόμενο από τεχνητή νοημοσύνης ούτως ώστε να είναι εφικτό να καταλαβαίνουμε αν κάτι έχει παραχθεί από άνθρωπο ή από συστήματα ΑΙ. Ένας ακόμα κρίσιμος άξονας είναι το λεγόμενο “red teaming” των AI μοντέλων, ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα ευπάθειες που θα μπορούσαν να επιτρέψουν σε επιτιθέμενους να αποσπάσουν δεδομένα εκπαίδευσης ή να παραβιάσουν την ιδιωτικότητα.Η δική μας έρευνα επικεντρώνεται σε μια νέα γενιά κρυπτογραφημένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, τα οποία μπορούν να επεξεργάζονται κρυπτογραφημένα δεδομένα χωρίς ποτέ να τα αποκρυπτογραφούν. Πρόσφατα δείξαμε ότι αυτή η τεχνολογία μπορεί να κλιμακωθεί αποδοτικά ακόμη και για μεγάλα γλωσσικά μοντέλα, χωρίς να απαιτείται πολλαπλάσια επιβάρυνση σε ταχύτητα. Έτσι, οι χρήστες δεν χρειάζεται να ανησυχούν για κακόβουλες παραβιάσεις ή διαρροές δεδομένων, αφού η προστασία παραμένει ισχυρή σε κάθε επίπεδο. Το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η τεχνολογία είναι μελλοντικά ασφαλής, προσφέροντας post-quantum προστασία — δηλαδή ακόμη και οι μελλοντικοί κβαντικοί υπολογιστές δεν θα μπορούν να «σπάσουν» την κρυπτογράφησή τους. Ανακοινώνονται καθημερινά κυρίως από τεχνολογικούς κολοσσούς η δημιουργία μεγάλων data centers AI. Μπορείτε να μας πείτε με απλά λόγια τα οφέλη αυτών των data centers; Ο βασικός λόγος πίσω από την εκρηκτική ανάπτυξη νέων data centers για AI είναι η τεράστια αύξηση της ζήτησης για τεχνητή νοημοσύνη. Όλο και περισσότερες υπηρεσίες βασίζονται πλέον στο AI, ενώ ακόμα και η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών γίνεται με τη βοήθειά του. Επιπλέον, καθημερινά όλο και περισσότεροι χρήστες χρησιμοποιούν AI προϊόντα, δημιουργώντας τεράστια υπολογιστική ζήτηση. Γι’ αυτό το λόγο οι μεγάλες εταιρείες επενδύουν μαζικά στη δημιουργία νέων data centers, εξοπλισμένων με AI hardware όπως GPUs, τα οποία προσφέρουν πολύ μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ σε σχέση με προηγούμενες γενιές.Σε σύγκριση με τα παλαιότερα data centers, τα νέα είναι ειδικά σχεδιασμένα ώστε να διαχειρίζονται τεράστιους όγκους δεδομένων πιο γρήγορα και αποδοτικά, με σύγχρονες λύσεις ψύξης και βελτιωμένη ενεργειακή διαχείριση, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως. Ενδεικτικά, ενώ παλαιότερα ένα τυπικό server rack χρειαζόταν περίπου 10 kilowatts για να λειτουργήσει, σήμερα ένα rack με προηγμένα AI chips μπορεί να ξεπεράσει τα 100 kilowatts. Με γνώμονα αυτό, τα νέα data centers σχεδιάζονται ώστε να ανταποκρίνονται στις τεράστιες ενεργειακές απαιτήσεις, με καλύτερη διανομή ενέργειας, εγγύτητα σε ενεργειακά δίκτυα και εξελιγμένα συστήματα ψύξης. Έτσι μπορούν να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες και να προσφέρουν πιο γρήγορες, αξιόπιστες και σύγχρονες υπηρεσίες σε εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως.Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας / όφελος είναι το λεγόμενο «AI sovereignty», την ικανότητα δηλαδή ενός κράτους ή οργανισμού, να έχει έλεγχο πάνω στην ανάπτυξη, τη χρήση και τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται από ΑΙ συστήματα, χωρίς να εξαρτάται από τρίτους [άλλες χώρες ή ιδιωτικούς φορείς]. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, χώρες [όπως στην ΕΕ], να επενδύουν σημαντικά σε data centers, εταιρείες ανάπτυξης ΑΙ, παραγωγή software – ακόμα και τσιπ, ουσιαστικά σε όλους τους άξονες που εμπεριέχονται στην τεχνολογία ΑΙ. Ποιοί τομείς εκτιμάται ότι θα λειτουργούν σύντομα σε μεγάλο ή και 100% ποσοστό με τεχνητή νοημοσύνη; Εκτιμώ ότι σχεδόν όλοι οι τομείς θα αναδιαμορφωθούν ριζικά με βάση το ΑΙ, ακόμα κι αν δεν φτάσουμε ποτέ σε πλήρη αυτοματοποίηση. Η επίδρασή του ΑΙ στην παραγωγικότητα θα είναι καθοριστική, απελευθερώνοντας χρόνο, πόρους και δημιουργικότητα. Πιστεύω πως το AI θα αναλάβει πλήρως εργασίες ρουτίνας καθώς και εργασίες που αφορούν σε βασική γνώση πεδίων— από basic programming και απλή λογιστική (π.χ. προετοιμασία φορολογικών δηλώσεων), μέχρι καταχώριση δεδομένων, επεξεργασία εγγράφων, εξυπηρέτηση πελατών και παραγωγή περιεχομένου, όπως περιγραφές προϊόντων, ενημερωτικά δελτία ή περιεχόμενο για social media. Ήδη σε πολλούς τομείς δοκιμάζεται για να διευκολύνει καθημερινές διαδικασίες [ιατρική, customer service, logistics etc]. Δυνατό παράδειγμα αποτελεί ο κλάδος της ιατρικής όπου βλέπουμε προσπάθειες εφαρμογής του AI για φιλτράρισμα περιστατικών ακόμα και διάγνωση, αφήνοντας έτσι περισσότερο χρόνο στους γιατρούς να επικεντρώνονται σε πιο σύνθετα ζητήματα.Ωστόσο, σε τομείς που απαιτούν σύνθετη σκέψη, δημιουργικότητα, νομική ευθύνη, ηγεσία, υψηλή τεχνική εξειδίκευση και περιβάλλοντα υψηλής εμπιστοσύνης, ο ανθρώπινος ρόλος θα παραμείνει ουσιώδης. Σε εργασίες όπως η επιστημονική έρευνα αιχμής, ο σχεδιασμός πολύπλοκων συστημάτων, η παραγωγή νέας γνώσης και η δημιουργία αυθεντικού περιεχομένου, αλλά και εκεί όπου χρειάζεται κρίση σε αβέβαιες συνθήκες, διαχείριση περίπλοκων ανθρώπινων παραμέτρων και ευθύνη για αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα ζωές, η ανθρώπινη συμβολή θα είναι κρίσιμη. Το ΑΙ μπορεί να είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο — όμως ο άνθρωπος θα συνεχίσει να δίνει κατεύθυνση, να λαμβάνει αποφάσεις όταν τα δεδομένα δεν αρκούν και να χτίζει την εμπιστοσύνη που χρειάζεται η πρόοδος. Ποιά τα μεγάλα οφέλη αλλά και ποιοί οι πιθανοί κίνδυνοι που διαβλέπετε εσείς ότι μπορεί να υπάρξουν από τη γενικευμένη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης; Πιστεύω πως τα οφέλη από τη γενικευμένη χρήση του ΑΙ είναι τεράστια, κυρίως σε ό,τι αφορά την αύξηση της παραγωγικότητας και τις νέες δυνατότητες που προσφέρει. Πολύ μικρές ομάδες ή ακόμα και μεμονωμένα άτομα θα μπορούν να «τρέχουν» ολόκληρες επιχειρήσεις — από την ανάπτυξη προϊόντων μέχρι τη διαφήμιση και το marketing — με το AI να τους επιτρέπει να επικεντρώνονται στις βασικές ιδέες αντί για trivial και επαναλαμβανόμενες εργασίες. Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιώσει συνολικά την αποδοτικότητα οργανισμών, καλύπτοντας ελλείψεις προσωπικού σε θέσεις που σήμερα απασχολούν ανθρώπους σε μονότονες ή μικρές καθημερινές εργασίες, ώστε αυτοί να μπορούν να στραφούν σε πιο ουσιαστικά καθήκοντα. Τέτοια use cases μπορούν να έχουν τεράστιο αντίκτυπο ειδικά σε οικονομίες όπως η Ελλάδα, δίνοντας σε νέους ανθρώπους τη δυνατότητα να στήσουν startups γρήγορα, με χαμηλότερο κόστος και λιγότερα εμπόδια.Το μεγάλο στοίχημα, όμως, είναι πόσο γρήγορα μπορούμε να προσαρμοστούμε σε αυτό το νέο περιβάλλον και να διαχειριστούμε τους πιθανούς κινδύνους. Η κακή χρήση της τεχνολογίας μπορεί να ενισχύσει τις κοινωνικές ανισότητες, να μειώσει ευκαιρίες για επαγγελματική ανέλιξη σε ορισμένα επαγγέλματα ή να οδηγήσει σε εσφαλμένη χρήση δεδομένων και παραπληροφόρηση.Ειδικότερα, ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα στην χρήση AI είναι οι λεγόμενες «παραισθήσεις» — δηλαδή όταν τα συστήματα AI παράγουν πληροφορίες που φαίνονται αληθοφανείς αλλά είναι ανακριβείς ή τελείως λανθασμένες. Αυτή η αδυναμία καθιστά απαραίτητο τον ανθρώπινο έλεγχο και τη συνεχή βελτίωση των μοντέλων.Κατανοώντας λοιπόν τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την χρήση του ΑΙ, είναι πλέον ουσιώδης ο ρόλος της εκπαίδευσης στη σωστή χρήση της τεχνολογίας. Η εκθετική ανάπτυξη του ΑΙ επιτάσσει την άμεση προσαρμογή και εξέλιξη της εκπαίδευσης ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα οι νέες γενιές χρηστών. Έχοντας πλέον άμεση και εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία, η συνεχής εκπαίδευση και η ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, θα εξασφαλίσουν ότι το ΑΙ μπορεί να χρησιμοποιηθεί με υπευθυνότητα και ορθό τρόπο, ενισχύοντας τις ανθρώπινες δυνατότητες.Ποιοί είναι επόμενοι στόχοι σας στον τομέα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και την έρευνα για την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης;Οι επόμενοι στόχοι μου στον τομέα της Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και της έρευνας για το ΑΙ παραμένουν επικεντρωμένοι στη βελτίωση της αποδοτικότητας των AI data centers, καθώς πρόκειται για ένα κρίσιμο ζήτημα που απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια. Παράλληλα, θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι θα μπορέσουμε να υποστηρίξουμε την εκρηκτική ανάπτυξη του AI με πιο βιώσιμο τρόπο. Πέρα όμως από την έρευνα, στόχος μας είναι να δούμε αυτές τις τεχνολογίες να γίνονται πράξη στην πραγματική αγορά και να μετατρέπονται σε προϊόντα που θα έχουν πραγματικό αντίκτυπο σε επιχειρήσεις και χρήστες σε όλο τον κόσμο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1977833/dimitris-skarlatos-o-ellinas-ereynitis-poy-elave-megalo-diethnes-vraveio-gia-epanastatikes-technologies-technitis-noimosynis-mila-sti-n/

Νέα στοιχεία για τον serial killer της ζωής στη Γη. Καινούργια ευρήματα για το Μεγάλο Θανατικό στον πλανήτη μας. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που έκανε η οποία αποκαλύπτει τον ένοχο της μαζικότερης εξαφάνισης ειδών χλωρίδας και πανίδας στην ιστορία της Γης προσφέροντας παράλληλα στοιχεία για τους σημερινούς και μελλοντικούς κλιματικούς κινδύνους στον πλανήτη μας.Πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια, σχεδόν όλη η ζωή στη Γη εξαφανίστηκε. Γνωστή ως η μαζική εξαφάνιση της Πέρμιας-Τριαδικής περιόδου η το Μεγάλο Θανατικό αυτή ήταν η πιο καταστροφική από τις πέντε μαζικές εξαφανίσεις που έχουν αναγνωριστεί στα τελευταία 539 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του πλανήτη μας. Έως και το 94% των θαλάσσιων ειδών και το 70% των χερσαίων οικογενειών σπονδυλωτών εξαφανίστηκαν. Τα τροπικά δάση οποία χρησίμευαν, όπως και σήμερα, ως σημαντικές δεξαμενές άνθρακα και βοηθούσαν στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του πλανήτη γνώρισαν επίσης τεράστιες μειώσεις.Οι επιστήμονες συμφωνούν εδώ και καιρό ότι αυτό το γεγονός προκλήθηκε από μια ξαφνική αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου που οδήγησε σε μια έντονη και ταχεία θέρμανση της Γης. Αλλά αυτό που παρέμεινε μυστήριο είναι γιατί αυτές οι εξαιρετικά θερμές συνθήκες παρέμειναν για εκατομμύρια χρόνια. Μια τεράστια έκρηξη Η παρακμή των τροπικών δασών εγκλώβισε τη Γη σε μια κατάσταση θερμοκηπίου επιβεβαιώνοντας την υποψία των επιστημόνων ότι όταν το κλίμα του πλανήτη μας διασχίσει ορισμένα «σημεία καμπής» μπορεί να ακολουθήσει μια πραγματικά καταστροφική οικολογική κατάρρευση.Αιτία για το συμβάν μαζικής εξαφάνισης της Πέρμιας-Τριαδικής περιόδου ήταν η έναρξη μιας αλυσίδας τρομερής έντασης ηφαιστειακών εκρήξεων στην περιοχή της Σιβηρίας. Οι εκρήξεις αυτές εκτιμάται ότι διήρκεσαν για πολλές χιλιάδες έτη και αποτέλεσμα είχαν την απελευθέρωση αστείρευτων ποσοτήτων λάβας με εκτιμήσεις ειδικών να κάνουν λόγο για ένα τρισ. λίτρα λάβας.Όταν η λάβα στερεοποιήθηκε δημιουργήθηκαν τα περίφημα «Σκαλιά της Σιβηρίας», μια έκταση ηφαιστειογενών πετρωμάτων έκτασης περίπου δύο εκατ. τετραγωνικών χλμ.Οι τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώθηκαν από αυτή την κολασμένη περίοδο που διήρκεσε μερικές δεκάδες ή ίσως και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες έτη προκάλεσαν αύξηση της θερμοκρασίας και θεωρείται ο κύριος μηχανισμός εξόντωσης για μεγάλο μέρος της ζωής εκείνη την εποχή.Στην ξηρά πιστεύεται ότι οι θερμοκρασίες της επιφάνειας αυξήθηκαν πολύ γρήγορα 6-10 βαθμούς Κελσίου καθιστώντας αδύνατο για πολλές μορφές ζωής να προλάβουν να εξελιχθούν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Σε άλλες παρόμοιες εκρήξεις, το κλιματικό σύστημα συνήθως επιστρέφει στην προηγούμενη κατάστασή του εντός 100.000 έως ενός εκατομμυρίου ετών.Αλλά αυτές οι συνθήκες «υπερθερμοκηπίου», οι οποίες οδήγησαν σε μέσες θερμοκρασίες επιφάνειας στον ισημερινό άνω των 34 βαθμών Κελσίου, περίπου 8 βαθμούς Κελσίου θερμότερες από την τρέχουσα μέση θερμοκρασία στον ισημερινό)παρέμειναν για περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια και η νέα μελέτη προσπαθεί να δώσει μια απάντηση. Τα δάση πεθαίνουν Η ερευνητική ομάδα εξέτασε το αρχείο απολιθωμάτων ενός ευρέος φάσματος χερσαίων φυτικών βιοσυστημάτων, όπως άνυδρα, τροπικά, υποτροπικά, εύκρατα και θαμνώδη. Αναλύσε πώς άλλαξαν τα βιοσυστήματα από λίγο πριν από το συμβάν μαζικής εξαφάνισης, μέχρι περίπου οκτώ εκατομμύρια χρόνια μετά.Οι ερευνητές βασίστηκαν στην παραδοχή ότι η Γη θερμάνθηκε πολύ γρήγορα, οδηγώντας στον θάνατο της βλάστησης χαμηλού έως μεσαίου γεωγραφικού πλάτους, ειδικά των τροπικών δασών. Ως αποτέλεσμα, η αποτελεσματικότητα του κύκλου του οργανικού άνθρακα μειώθηκε σημαντικά αμέσως μετά τις ηφαιστειακές εκρήξεις.Τα φυτά επειδή δεν μπορούν απλώς να σηκωθούν και να κινηθούν επηρεάστηκαν πολύ έντονα από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Πριν από το συμβάν υπήρχαν πολλά τροπικά και υποτροπικά δάση γύρω από τον ισημερινό καθώς και περιοχές με τύφη που απορροφούσαν άνθρακα.Ωστόσο όταν οι ερευνητές ανακατασκεύσαν απολιθώματα φυτών από επιτόπια έρευνα, αρχεία και βάσεις δεδομένων γύρω από το συμβάν, είδαν ότι αυτά τα βιοσυστήματα είχαν εξαφανιστεί εντελώς από τις τροπικές ηπείρους. Αυτό οδήγησε σε ένα «κενό άνθρακα» πολλών εκατομμυρίων ετών στο γεωλογικό αρχείο.Αυτά τα δάση αντικαταστάθηκαν από μικροσκοπικά φυτά ύψους μόνο δύο έως 20 εκατοστών. Θύλακες μεγαλύτερων φυτών παρέμειναν προς τους πόλους, σε παράκτιες και σε ελαφρώς ορεινές περιοχές όπου η θερμοκρασία ήταν ελαφρώς χαμηλότερη. Μετά από περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια, είχαν ως επί το πλείστον επαναποικίσει τη Γη. Ωστόσο, αυτοί οι τύποι φυτών ήταν επίσης λιγότερο αποτελεσματικοί στη δέσμευση άνθρακα στον κύκλο του οργανικού άνθρακα.Αυτό είναι ανάλογο από κάποιες απόψεις με την εξέταση των επιπτώσεων της αντικατάστασης όλων των τροπικών δασών σήμερα με τη χλωρίδα των θάμνων mallee και spinifex που θα μπορούσαμε να περιμένουμε να δούμε στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Τα δάση επιστρέφουν Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη σημερινή εποχή οι ερευνητές έκαναν εκτιμήσεις για τον ρυθμό με τον οποίο τα φυτά απορροφούν το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα και το αποθηκεύουν ως οργανική ύλη κάθε διαφορετικού βιοτόμου (ή την «καθαρή πρωτογενή παραγωγικότητά» του) που υποδηλώνεται στο αρχείο απολιθωμάτων.Στη συνέχεια οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα πρόσφατα αναπτυγμένο μοντέλο κύκλου άνθρακα που ονομάζεται SCION για να ελέγξουν αριθμητικά τη θεωρία τους. Όταν αναλύσαμε τα αποτελέσματα του μοντέλου μας, διαπιστώσαμε ότι η αρχική αύξηση της θερμοκρασίας από τις Σιβηρικές Παγίδες διατηρήθηκε για πέντε έως έξι εκατομμύρια χρόνια μετά το συμβάν λόγω της μείωσης της καθαρής πρωτογενούς παραγωγικότητας.Μόνο όταν τα φυτά επανεγκαθίσταντο και ο κύκλος του οργανικού άνθρακα επανεκκινούσε, η Γη άρχισε σιγά σιγά να βγαίνει από τις συνθήκες του υπερθερμοκηπίου. Διατήρηση κλιματικής ισορροπίας Είναι πάντα δύσκολο να κάνουμε αναλογίες μεταξύ της κλιματικής αλλαγής του παρελθόντος στο γεωλογικό αρχείο και αυτού που βιώνουμε σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή η έκταση των αλλαγών του παρελθόντος συνήθως μετριέται σε διάστημα δεκάδων έως εκατοντάδων χιλιάδων ετών, ενώ σήμερα βιώνουμε αλλαγές σε διάστημα δεκαετιών έως αιώνων.Μια βασική συνέπεια της εργασίας μας, ωστόσο, είναι ότι η ζωή στη Γη, αν και ανθεκτική, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε μαζικές αλλαγές σε σύντομες χρονικές κλίμακες χωρίς δραστικές αναδιαμορφώσεις του βιοτικού τοπίου.Στην περίπτωση της μαζικής εξαφάνισης της Πέρμιας-Τριαδικής περιόδου, τα φυτά δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν σε μια τόσο γρήγορη χρονική κλίμακα όσο 1.000 έως 10.000 χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο συμβάν εξαφάνισης.Συνολικά, τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν πόσο σημαντικά είναι τα τροπικά και υποτροπικά φυτικά βιοσυστήματα και περιβάλλοντα για τη διατήρηση της κλιματικής ισορροπίας. Με τη σειρά τους, δείχνουν πώς η απώλεια αυτών των βιοσυστημάτων μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση της κλιματικής αλλαγής και να χρησιμεύσει ως ένα καταστροφικό σημείο καμπής για το κλίμα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1977367/nea-stoicheia-gia-ton-serial-killer-tis-zois-sti-gi/

Κίνηση – ματ της ΔΕΗ για είσοδο στην ΑΙ: Πρόταση στην Κομισιόν για Gigafactory τεχνητής νοημοσύνης στη Δυτική Μακεδονία, Τα Gigafactories ΤΝ αποτελούν γιγαντιαία κέντρα δεδομένων, Εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη δημιουργία στη Δυτική Μακεδονία ενός εκ των 5 Gigafactories Τεχνητής Νοημοσύνης (TN) που σχεδιάζονται στην Ευρώπη, στο πλαίσιο σχετικής πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχει καταθέσει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Όμιλος ΔΕΗ. Πόροι 20 δισ. ευρώ Πρόκειται για επένδυση της τάξεως των 3 με 5 δισ. ευρώ (το καθένα από γιγαντιαία εργοστάσια ΤΝ) με την ΕΕ να έχει ανακοινώσει ότι για το σύνολο των προς υλοποίηση Gigafactories θα κινητοποιηθούν συνολικά πόροι 20 δισ. ευρώ, τμήμα των 200 δισ. που θα επενδυθούν συνολικά για την ΤΝ, προκειμένου η Ευρώπη να αποκτήσει τις δικές της κρίσιμες υποδομές.Τα Gigafactories ΤΝ αποτελούν γιγαντιαία κέντρα δεδομένων, σχεδιασμένα και βελτιστοποιημένα ειδικά για τις ανάγκες της Τεχνητής Νοημοσύνης. Όπως είναι γνωστό η Ε.Ε. έχει μείνει πολύ πίσω, σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα, χώρες στις οποίες για τις υποδομές αυτές έχουν επενδύσει ήδη οι τεχνολογικοί τους κολοσσοί (Microsoft, Google, Amazon, Meta και Baidu, Alibaba, Tencent, Huawei). 76 προτάσεις από 16 κράτη Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η ΕΕ την προηγούμενη εβδομάδα εκδήλωση ενδιαφέροντος για τη δημιουργία Gigafactories ΤΝ κατέθεσαν συνολικά 76 φορείς, από 16 κράτη και σε 60 διαφορετικές τοποθεσίες.Όπως επισημάνθηκε μάλιστα «ο μεγάλος αριθμός προτάσεων που ελήφθησαν ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες της Επιτροπής. Αποτελεί σαφή απόδειξη της υψηλής δυναμικής και του ενδιαφέροντος για την Τεχνητή Νοημοσύνη σε όλη την Ευρώπη και ιδίως για τα γιγαντιαία εργοστάσια Τεχνητής Νοημοσύνης».Στους ενδιαφερόμενους περιλαμβάνονται μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρίες από τις αγορές των κέντρων δεδομένων, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας καθώς και επενδυτές. Πρόκειται για το αρχικό στάδιο της διαδικασίας κατά το οποίο η Επιτροπή θα χαρτογραφήσει το δυναμικό που υφίσταται ενόψει της επίσημης πρόσκλησης για την υποβολή των δεσμευτικών προτάσεων που έχει προγραμματιστεί για το τέλος του 2025.Το μεγαλύτερο τμήμα των κεφαλαίων που θα διατεθούν για τα Gigafactories ΤΝ θα προέλθει από τον ιδιωτικό τομέα (τουλάχιστον το 65%) και η ΕΕ θα ξεκινήσει σύντομα συζητήσεις με όλους τους ενδιαφερόμενους για να προετοιμάσει τα επόμενα βήματα της εν λόγω πρωτοβουλίας. Ο μηχανισμός InvestAI και τα 200 δισ. Οι αποφάσεις για την προσπάθεια της Ευρώπης να επενδύσει στις δικές της υποδομές Τεχνητής Νοημοσύνης (InvestAI) μια πρωτοβουλία για την κινητοποίηση 200 δισ. ευρώ σε επενδύσεις στην ΤΝ, ανακοινώθηκαν τον Φεβρουάριο του 2025, στη Σύνοδο Κορυφής για την ΤΝ στο Παρίσι, από την πρόεδρο της Επιτροπής Ursula von der Leyen.Ο Μηχανισμός InvestAI, σύμφωνα με την ΕΕ, «θα ενισχύσει τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για να εγγυηθεί ένα ασφαλές επενδυτικό τοπίο και να καλλιεργήσει ένα ανταγωνιστικό και καινοτόμο οικοσύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης εντός της Ευρώπης», ενώ ρόλο σε όλο αυτό θα διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Τα πλεονεκτήματα της ΔΕΗ Η πρόταση της ΔΕΗ στηρίζεται σε δύο βασικά πλεονεκτήματα που διαθέτει ώστε να επενδύσει σε γιγαντιαίο εργοστάσιο ΤΝ. Έχει στην ιδιοκτησία της τις αναγκαίες εκτάσεις στη Δυτική Μακεδονία (πρώην λιγνιτικές περιοχές) και τη δυνατότητα (προφανώς και την τεχνογνωσία) να εφοδιάσει αυτές τις υποδομές με την (μπόλικη) ενέργεια που είναι απαραίτητη.Άλλωστε, η διοίκησή της έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να επενδύσει σε κέντρα δεδομένων σε αυτή την περιοχή ώστε να συμβάλλει στην ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ευρώπη. Πρόσφατα, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Γιώργος Στάσσης, μίλησε για τις συζητήσεις που έχει με ενδιαφερόμενους huperscalers (εταιρίες που παρέχουν cloud υπολογιστική ισχύ και αποθήκευση δεδομένων σε τεράστια κλίμακα) προκειμένου να αναπτύξουν από κοινού το φιλόδοξο αυτό σχέδιο. Μέχρι στιγμής η ΔΕΗ δεν έχει μιλήσει επίσημα για την κατάθεση ενδιαφέροντος δημιουργίας γιγαντιαίου εργοστασίου ΤΝ.Εκτιμάται, πάντως, πως η προετοιμασία της για υποδομές αυτού του είδους και τα πλεονεκτήματα που διαθέτει, είναι ικανά να την οδηγήσουν σε συνεργασίες και εν τέλει στην κατάθεση μιας ισχυρής πρότασης ώστε να προχωρήσει στη δημιουργία ενός εκ των 5 Gigafactories ΤΝ στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας InvestAI, για την κάλυψη των αναγκών της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. https://www.naftemporiki.gr/business/1977785/kinisi-mat-tis-dei-gia-eisodo-stin-ai-protasi-stin-komision-gia-gigafactory-technitis-noimosynis-sti-dytiki-makedonia/

Το κβαντικό φαινόμενο σήραγγας εν δράσει. Η κβαντική σήραγγα είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα κβαντομηχανικά φαινόμενα που αναδεικνύουν την βαθύτερη διαφορά του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο. Ρίξτε μια μπάλα στον τοίχο. Θα αναπηδήσει προς τα πίσω. Όμως, ένα κβαντομηχανικό σωματίδιο μπορεί περιστασιακά να διασχίζει τον κλασικά αδιαπέραστο τοίχο!Φέτος είναι το Διεθνές Έτος Κβαντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, που σηματοδοτεί τα 100 χρόνια από την ανακάλυψη της κβαντομηχανικής. Η κβαντομηχανική κάνει ακριβείς προβλέψεις σε ατομική και υποατομική κλίμακα, αλλά οι φυσικοί εξακολουθούν ακόμα να προβληματίζονται για το πώς πρέπει να ερμηνεύονται οι εξισώσεις και τα φαινόμενα της κβαντικής φυσικής.Αφήστε μια μπάλα να κυλήσει σε μια κοιλάδα και θα εγκλωβιστεί για πάντα σ’ αυτή. Αλλά το κβαντομηχανικό σωματίδιο, «μπορεί να διεισδύσει μέσα από το βουνό και να διαφύγει από την κοιλάδα» – όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν σε άρθρο πριν από έναν αιώνα στο περιοδικό Nature, σε μια από τις πρώτες περιγραφές του εξωφρενικού αυτού φαινομένου.Η δυνατότητα των κβαντικών σωματιδίων να διασχίζουν κλασικά απαγορευμένες περιοχές πεπερασμένης έκτασης και να συνεχίζουν την κίνησή τους από την άλλη μεριά του «φράγματος», αναφέρεται συνήθως ως φαινόμενο σήραγγας. Η ονομασία του φαινομένου προέρχεται από την κλασική εικόνα ενός σφαιριδίου που επιχειρεί να ανέβει σε έναν λόφο, αλλά η ταχύτητά του δεν είναι αρκετή ώστε να φτάσει στην κορυφή και να περάσει στην άλλη πλευρά του λόφου. Σύμφωνα με την κλασική φυσική, ο μόνος τρόπος για να βρεθεί στην άλλη πλαγιά του λόφου είναι να υποθέσουμε ότι υπάρχει μια σήραγγα πριν την κορυφή, στην οποία το σφαιρίδιο διεισδύει και φτάνει εύκολα στην άλλη πλευρά.Στον μικρόσκοσμο όμως η δυνατότητα διείσδυσης των σωματιδίων σε τέτοιες απαγορευμένες περιοχές είναι απόλυτα φυσιολογική. Αν η έκταση μιας τέτοιας περιοχής είναι πεπερασμένη, η εκθετική απόσβεση που υφίσταται εκεί η κυματοσυνάρτηση του σωματιδίου δεν είναι αρκετή για να μηδενίσει την πιθανότητα να διασχίσει το φράγμα δυναμικού και να βρεθεί εκ νέου σε μια ενεργειακά επιτρεπόμενη περιοχή.Στην περιοχή του φράγματος η κυματοσυνάρτηση υφίσταται μια εκθετική μείωση του πλάτους της που αφήνει όμως μια μικρή πιθανότητα στο σωματίδιο να φτάσει ως την άλλη πλευρά και να συνεχίσει την κίνησή του ως ένα κύμα με αισθητά μειωμένο πλάτος. (Περισσότερες λεπτομέρειες για το φαινόμενο σήραγγος μπορείτε να διαβάσετε στην Κβαντομηχανική Ι του Στέφανου Τραχανά).Η δυνατότητα των σωματιδίων να διέρχονται μέσα από εμπόδια λύνει πολλά μυστήρια. Για παράδειγμα, εξήγησε διάφορους χημικούς δεσμούς, τις ραδιενεργές διασπάσεις και το πως οι πυρήνες υδρογόνου (τα πρωτόνια) στο εσωτερικό του ήλιου μπορούν να υπερνικήσουν την μεταξύ τους ηλεκτροστατική άπωση και να συντηχθούν (συνενωθούν) αρχικά προς πυρήνες του δευτερίου (2H) και στη συνέχεια προς πυρήνες ηλίου (4He), παράγοντας ηλιακό φως.Οι φυσικοί, αφού περιέγραψαν μαθηματικά πώς τα κβαντομηχανικά σωματίδια περνάνε μέσα από αδιαπέραστα φράγματα, πήγαν ένα βήμα πιο μακριά. Αναρωτήθηκαν, αν έχει νόημα το ερώτημα: πόσο χρόνο χρειάζεται ένα σωματίδιο για να διασχίσει ένα φράγμα; Και πραγματοποίσαν πειράματα με σκοπό την ακριβή μέτρηση της χρονικής διάρκειας του φαινομένου σήραγγος στο εργαστήριο(*).Στην πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Nature των Sharoglazova et al, με τίτλο «Energy–speed relationship of quantum particles challenges Bohmian mechanics» , υποστηρίζεται ότι η μέτρηση της διάρκειας του κβαντομηχανικού φαινομένου σήραγγας μπορεί να καθορίσει την αλήθεια ή όχι της μπομιανής κβαντομηχανικής (θεωρία de Broglie-Bohm). Πρόκειται για μια εναλλακτική ερμηνεία της κβαντικής φυσικής σύμφωνα με την οποία τα σωματίδια καθοδηγούνται από κύματα. Η μπομιανή μηχανική θεωρεί ότι το σωματίδιο δεν είναι ένα πράγμα, αλλά δύο – ένα κύμα και ένα (στην κυριολεξία σημειακό) σωματίδιο του οποίου η κίνηση καθορίζεται από το κύμα. Και προφανώς, έρχεται σε σύγκρουση με την κβαντομηχανική ερμηνεία της Κοπεγχάγης, ότι η φύση είναι εγγενώς πιθανοκρατούμενη, φιλοδοξώντας να επαναφέρει τον ρεαλισμό και τον ντετερμινισμό στον μικρόκοσμο.Οι ερευνητές Sharoglazova et al έστησαν ένα πείραμα για να διερευνήσουν την ταχύτητα των σωματιδίων που διασχίζουν ένα ενεργειακό φράγμα. Κατασκεύασαν έναν κυματοδηγό – μια κατοπτρική δομή που περιορίζει την κίνηση των φωτονίων προς μία κατεύθυνση. Με ένα λέιζερ στο ένα άκρο του κυματοδηγού, δημιούργησαν φωτόνια που συναντούσαν ένα φράγμα (ένα σκαλοπάτι στην κατοπτρική επιφάνεια) με τόση ενέργεια που σύμφωνα με την κλασική φυσική, δεν θα μπορούσαν να περάσουν.Όταν ένα σωματίδιο διαπερνά ένα φράγμα, η κινητική του ενέργεια είναι χαμηλότερη από τη δυναμική ενέργεια του φράγματος, πράγμα που σημαίνει ότι η τοπική κινητική του ενέργεια είναι αρνητική. Αυτή η ενέργεια υπολογίστηκε για κάθε εκτέλεση του πειράματος και αποδείχθηκε ότι όσο πιο αρνητική ήταν, τόσο πιο γρήγορα ταξίδευαν τα σωματίδια μέσα στο φράγμα. Η διάδοση του φωτός μέσω των κατόπτρων σήμαινε ότι ο αριθμός των ενεργών σωματιδίων στους κυματοδηγούς μειωνόταν με την απόσταση μέσα στο φράγμα. Οι χρόνοι παραμονής βρέθηκαν πεπερασμένοι, σε αντίθεση με την πρόβλεψη του Bohm ότι το χρονικό διάστημα παραμονής των σωματιδίων μέσα στο φράγμα είναι άπειρο.Όμως, με μια πρώτη ματιά, φαίνεται ότι η εν λόγω μελέτη από μόνη της, είναι απίθανο να συνεισφέρει ακόμα και στην βέβαιη μη-εγκυρότητα της μπομιανής ερμηνείας της κβαντομηχανικής. Το πείραμά της Sharoglazova και των συνεργατών της βασίζεται σε μια σειρά από υποθέσεις, όπως για παράδειγμα, η εξίσωση που καθορίζει την χρονική εξέλιξη της κυματοσυνάρτησης ισχύει για σωματίδια με μάζα ηρεμίας διάφορη του μηδενός, αλλά στο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν φωτόνια που δεν έχουν μάζα ηρεμίας. Δεν παύει όμως να είναι μια σημαντική μελέτη, τουλάχιστον, όσον αφορά το στήσιμο της πειραματικής διάταξης και την συλλογή των δεδομένων του πειράματος. Το κλασικό «ανάλογο» του φαινομένου σήραγγας. Η γενική μορφή της κυματοσυνάρτησης ενός σωματιδίου που διασχίζει μια κλασικά απαγορευμένη περιοχή. Πειραματική διάταξη που χρησιμοποίησαν οι Sharoglazova et al για να μετρήσουν την ταχύτητα των φωτονίων καθώς διασχίζουν ένα απαγορευμένο κλασικά φράγμα δυναμικού. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ: ‘Tour de force’ experiment probes quantum tunnelling in action και εδώ: Tunnelling photons challenge interpretation of quantum mechanics.