Δροσος Γεωργιος

Η τεχνητή νοημοσύνη στη μάχη για την πρόληψη απέναντι στις δασικές πυρκαγιές. Στην μάχη για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών μπαίνει η τεχνητή νοημοσύνη μέσω καινοτόμων προγραμμάτων που έχουν αναπτυχθεί, συντονιστής των οποίων είναι το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.Πρόκειται για δύο καινοτόμα προγράμματα το «Deep Cube» και το «SeasFire» που ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2021 και τον Μάρτιο του 2022 αντίστοιχα και μέσω της αξιοποίησης τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, επιδιώκουν να εκτιμήσουν τον κίνδυνο δασικής πυρκαγιάς με διαφορετικούς τρόπους.Όπως τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εντεταλμένος ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης, νεοεκλεγείς στο ΕΜΠ, Γιάννης Παπουτσής, «η στόχευση του Deep Cube είναι να αξιοποιήσει πολύ μεγάλο πλούτο δορυφορικών δεδομένων που είναι διαθέσιμα αυτή την στιγμή, ελεύθερα και δωρεάν σε συνδυασμό με τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης για να μπορέσουμε να εξάγουμε νέες πληροφορίες μέσα από τα δορυφορικά δεδομένα», και προσθέτει ότι στο Deep Cube υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες κι εφαρμογές, μία εκ των οποίων είναι η εκτίμηση κινδύνου δασικής πυρκαγιάς για την επόμενη ημέρα. «Είναι μία εφαρμογή που έχουμε αναπτύξει σε συνεργασία με το Πυροσβεστικό Σώμα», αναφέρει με αφορμή και την έναρξη σήμερα της αντιπυρικής περιόδου.Το συγκεκριμένο πρόγραμμα πέρσι λειτούργησε πιλοτικά για την Ελλάδα ωστόσο φέτος η εφαρμογή του έχει επεκταθεί για όλη την Μεσόγειο. «Ως χώρα και ως φορέας (Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) έχουμε καινοτομήσει, είμαστε από τους πρώτους. Θα το αναπτύξουμε και για άλλες χώρες , στα πλαίσια άλλων προγραμμάτων που μας έχουν ζητηθεί, στην Ισπανία για παράδειγμα και θα το κάνουμε και για την ευρύτερη Μεσόγειο», τονίζει.«Μέσω του καινοτόμου προγράμματος προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα της πρόληψης του κινδύνου, που είναι σύνθετο και πολυδιάστατο καθώς είναι μια σειρά από περιβαλλοντικές και άλλες παράμετροι που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αυξάνοντας ή μειώνοντας τον κίνδυνο κάθε φορά. Αυτό επειδή είναι δύσκολο κανείς να το μοντελοποιήσει προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης για να μάθουμε όλες αυτές τις σύνθετες και μη γραμμικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ όλων αυτών των παραμέτρων. Αυτό μπορεί να συμβεί αξιοποιώντας ιστορικά δεδομένα. Αφήνουμε ένα μοντέλο να παίρνει σαν είσοδο αυτές τις παραμέτρους και με βάση το ιστορικό των καμένων εκτάσεων να μάθει αυτές τις σύνθετες αλληλοσυσχετίσεις. Και στη συνέχεια αφού το εκπαιδεύσουμε αυτό το μοντέλο το βάζουμε στην παραγωγή. Σε καθημερινή βάση μαζεύουμε όλες αυτές τις παραμέτρους και κάνουμε μία εκτίμηση για την επόμενη μέρα», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπουτσής και προσθέτει την σημαντική συμβολή του Πυροσβεστικού Σώματος σε αυτό το εγχείρημα.Με γνώμονα το «Deep Cube» η ερευνητική ομάδα του Orion Lab του ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ προχώρησε μετά από ένα χρόνο, τον Μάρτιο του 2022 στην ανάπτυξη ενός δεύτερου πρωτοποριακού προγράμματος του “ SeasFire’’ που χρηματοδοτήθηκε από Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Το “ SeasFire’’ μελετάει την εκτίμηση κινδύνου για δασική πυρκαγιά αλλά σε άλλη χωροχρονική κλίμακα, σε 2, 3, 4, 5 μήνες από σήμερα. «Μετά το DeepCube πήραμε το θάρρος να το προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και να εξετάσουμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη για να προβλέψουμε τη συχνότητα και την ένταση των δασικών πυρκαγιών στην Ευρώπη σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Μία βασική παραδοχή που κάνουμε είναι το φαινόμενο της πεταλούδας δηλαδή κάτι το οποίο συνέβη κάποια στιγμή παλαιότερα, σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη, μπορεί να επηρεάσει τι θα γίνει εδώ και τώρα και αυτό γιατί είναι ένα μεγάλο διασυνδεδεμένο σύστημα με φυσικές διεργασίες που επηρεάζουν η μία την άλλη, σε διάφορες χωροχρονικές αποστάσεις. Πρόκειται για τηλεσυνδέσεις. Αυτό προσπαθούμε να μοντελοποιήσουμε στο SeasFire κι επικεντρωνόμαστε στην Ευρώπη, αλλά για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τον εποχιακό κίνδυνο για τις πυρκαγιές στην Ευρώπη πρέπει να πάρουμε πληροφορία από το τι γίνεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, τι γίνεται στην Αφρική, τι γίνεται σε άλλες περιοχές του πλανήτη παλαιότερα για να μπορέσουμε να προβλέψουμε τι θα γίνει το φετινό καλοκαίρι. Αυτή είναι η καινοτομία του», υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπουτσής. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη από τις φυσικές καταστροφές Σύμφωνα με τον κ. Παπουτσή η επιστημονική κοινότητα προχωράει με γοργούς ρυθμούς στην κατεύθυνση να χρησιμοποιείται η τεχνητή νοημοσύνη για την πρόληψη από αυτά τα φαινόμενα. «Το ζήτημα είναι πώς όλα αυτά τα τεχνολογικά εργαλεία που αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη και τα δορυφορικά δεδομένα, θα αποκτήσουν την εμπιστοσύνη των επιχειρησιακών. Επομένως, πρέπει να χτιστεί η εμπιστοσύνη και η κατανόηση σε αυτά τα εργαλεία, για να μπορέσουν να αξιοποιηθούν και επιχειρησιακά», σημειώνει ο κ. Παπουτσής.Τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως η τεχνητή νοημοσύνη αξιοποιείται όλο και περισσότερο από την επιστημονική κοινότητα σε συνδυασμό με τα κλιματολογικά και δορυφορικά δεδομένα. «Υπάρχει πολύ μεγάλη κινητικότητα και δείχνει ότι μπορεί να προσφέρει πολλά η τεχνητή νοημοσύνη. Στα επόμενα χρόνια θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα και ως προς την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης σε όλη τη φάση του κύκλου διαχείρισης των πυρκαγιών. Τέτοιες εφαρμογές θα βγαίνουν συνέχεια και ήδη βγαίνουν από την επιστημονική κοινότητα, το ζήτημα είναι πώς αυτές θα ενταχθούν σε έναν επιχειρησιακό σχεδιασμό ή σε μία αντιμετώπιση με βάση τα πρωτόκολλα που έχει η Πολιτική Προστασία, η Πυροσβεστική, ο ΟΑΣΠ ή οι άλλοι φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση φυσικών καταστροφών. Αυτό είναι άλλο θέμα και αφορά την εθνική πολιτική και μία φάση συστηματικής αξιολόγησης αλλά και συνανάπτυξης κάποιων υπηρεσιών», επισημαίνει ο κ. Παπουτσής. https://physicsgg.me/2023/05/01/η-τεχνητή-νοημοσύνη-στη-μάχη-για-την-πρ/

Ας μιλήσουμε για τη μέρα σας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Χθες, οι κοσμοναύτες μας έδεσαν τον χειριστή ERA στον προσαρμογέα στο airlock στη μονάδα Rassvet σε δοκιμαστική λειτουργία. Στη συνέχεια, αποδέσμευσαν και το επέστρεψαν στο βασικό σημείο πτήσης στη Nauka. Επίσης, στις 27 Απριλίου, διεξήχθη μια δοκιμή του τρόπου ελέγχου τηλεχειριστή (χειροκίνητα) στο ρωσικό τμήμα με ένα φορτηγό Progress MS-22 που ήταν αγκυροβολημένο. Λεπτομέρειες, όπως πάντα, στην ιστοσελίδα μας: https://www.roscosmos.ru/39194/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567180

Προετοιμασία διαστημοπλοίων Soyuz MS-24 και Progress MS-23 Στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur, το πρόγραμμα για επίγεια εκπαίδευση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-23 (TGC) και του επανδρωμένου οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-24 (TPK) για πτήσεις προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το 2023 συνεχίζεται. Σήμερα, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής του χώρου 254, πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη λειτουργία ελέγχου φωτισμού ηλιακών μπαταριών του εποχούμενου συστήματος τροφοδοσίας της TGC Progress MS-23. Κατά τη δοκιμή της λειτουργίας των ηλιακών συλλεκτών στο έδαφος, οι ειδικοί της RSC Energia πραγματοποίησαν την τυπική ανάπτυξη τμημάτων φωτοκυττάρων και τα ακτινοβόλησαν με ισχυρούς λαμπτήρες για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της μετατροπής της φωτεινής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-23 TGC στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής ανεφοδιασμού του ISS έχει προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2023. Τη Δευτέρα, το πρώτο στάδιο των δοκιμών εδάφους του Soyuz MS-24 TPK ολοκληρώθηκε στο τεχνικό συγκρότημα. Κατά τη διάρκεια των τελικών εργασιών, οι ειδικοί της RSC Energia ολοκλήρωσαν έναν κύκλο δοκιμαστικών ενεργοποιήσεων του εξοπλισμού των συστημάτων επί του σκάφους και στη συνέχεια το πλοίο πέρασε τη διαδικασία του σετ ελέγχου ετοιμότητας εκτόξευσης και μια σειρά σύνθετων δοκιμών σε διάφορους τρόπους πτήσης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εργασιών του πρώτου σταδίου του Soyuz MS-24 TPK, ήταν ναφθαλίνη στο χώρο εργασίας στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής μέχρι την έναρξη της άμεσης προετοιμασίας για την εκτόξευση. Η εκτόξευση του Soyuz MS-24 με το πλήρωμα της 70ης μακροπρόθεσμης αποστολής στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2023. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_2970

SpaceX: Έρευνα των αμερικανικών αρχών μετά τη βροχή τσιμέντου από την εκτόξευση του Starship Έλεγχο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκτόξευσης του Starship πραγματοποίησαν οι αμερικανικές αρχές, μετά την εκρηκτική πυροδότηση που εκτόξευσε κομμάτια μπετόν σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων από την εγκατάσταση της SpaceX στο Τέξας.Η βάση Starbase στην ακτή του Μπόκα Τσίκα, η οποία βρίσκεται δίπλα σε καταφύγιο άγριας ζωής, υπέστη σοβαρές ζημιές από τη δοκιμή του ισχυρότερου πυραύλου στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης, o οποίος τελικά εξερράγη σε ύψος 30 χιλιομέτρων λόγω τεχνικών προβλημάτων.Ο πύραυλος άνοιξε κρατήρα κάτω από την εξέδρα εκτόξευσης, προκάλεσε πυρκαγιά που εξαπλώθηκε σε έκταση 14 στρεμμάτων και εκτίναξε ένα σύννεφο κονιορτοποιημένου τσιμέντου που κάλυψε μια κωμόπολη σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων, ανέφερε σε έκθεσή της η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. Μεγάλα κομμάτια μπετόν εκτοξεύτηκαν εκατοντάδες μέτρα μακριά (Reuters) Το περιστατικό προκάλεσε την οργή περιβαλλοντικών οργανώσεων, οι οποίες απαιτούν να διενεργηθεί νέα έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αναφέρει το Reuters.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναβολή της επόμενης δοκιμαστικής εκτόξευσης και ίσως θα επηρέαζε τη NASA, η οποία βασίζεται στο Starship για τη μεταφορά ανθρώπων στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis εντός της δεκαετία.Η ακτίνα στην οποία έφτασαν τα συντρίμμια φαίνεται πως υπερβαίνει τις προβλέψεις της άδειας που είχε παραχωρήσει πέρυσι η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής, σύμφωνα με την οποία η πτώση θραυσμάτων πρέπει να περιορίζεται σε έκταση 2.800 στρεμμάτων γύρω από την εξέδρα εκτόξευσης. Τοποθετημένο στην κορυφή του πυραύλου Super Heavy, το Starship έχει ύψος 120 μέτρα (SpaceX) Στην πραγματικότητα, μεταλλικά θραύσματα και κομμάτια μπετόν έπεσαν σαν βροχή στην προστατευόμενη περιοχή όπου ζει ένα απειλούμενο είδος πτηνού, κατήγγειλε η περιβαλλοντική οργάνωση Center for Biological Diversity.«Αυτό που συνέβη δεν ήταν αυτό που περίμεναν» σχολίασε στο Reuters ο Τζάρεντ Μάργκολις, δικηγόρος της οργάνωσης που ζήτησε νέα έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ένας μεγάλος κρατήρας σχηματίστηκε κάτω από τη μεταλλική εξέδρα εκτόξευσης (Twitter) Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της SpaceX Έλον Μασκ έδειξε να αναγνωρίζει τις παράπλευρες απώλειες από την δοκιμή και δήλωσε η SpaceX αναπτύσσει «μια γιγάντια ατσάλινη πλάκα που ψύχεται με νερό» και τοποθετείται κάτω από την πλατφόρμα εξέδρας για να την προστατεύσει από την ισχύ των 33 πυραυλοκινητήρων του Starship. Ακόμα και η μεταλλική περίφραξη της εγκατάστασης κατέρρευσε από την ισχύ της πυροδότησης (Reuters) Η πλάκα «δεν ήταν έτοιμη έγκαιρα» για τη δοκιμαστική πτήση και οι μηχανικοί της εταιρείας υπολόγισαν «εσφαλμένα» ότι η εξέδρα θα άντεχε την πυροδότηση, έγραψε στο Twitter.Παρόλο που η πτήση δεν ολοκληρώθηκε, ο Μασκ δήλωσε πως το εγχείρημα ήταν επιτυχές, καθώς προσέφερε χρήσιμα δεδομένα για την τελειοποίηση του πυραύλου και τον σχεδιασμό της επόμενης πτήσης «σε ένα ή δύο μήνες». https://www.in.gr/2023/04/28/b-science/space/spacex-ereyna-ton-amerikanikon-arxon-meta-ti-vroxi-tsimentou-apo-tin-ektokseysi-tou-starship/

Zhurong: Το πρώτο κινεζικό ρομπότ στον Άρη μάλλον πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Έπειτα από μήνες σιωπής, η Κίνα παραδέχτηκε ότι το πρώτο ρομπότ που έστειλε στην επιφάνεια άλλου πλανήτη μπορεί να μην ξυπνήσει ποτέ από τη χειμέρια νάρκη.Το τροχοφόρο ρομπότ Zhurong στον Άρη, βαφτισμένο προς τιμήν κινεζικής θεότητας της φωτιάς, τέθηκε σε προγραμματισμένη κατάσταση αναμονής τον Μάιο του 2022, όταν ο ερχομός του αρειανού χειμώνα περιόρισε το φως που δέχονταν οι ηλιακοί συλλέκτες.Το Zhurong υποτίθεται ότι θα ξυπνούσε τον Δεκέμβριο, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Ανεξάρτητοι ειδικοί εκτιμούν ότι το ρομπότ μπορεί να ξέμεινε από ενέργεια λόγω συσσώρευσης σκόνης στους ηλιακούς συλλέκτες, όπως είχε συμβεί και σε αρκετές προηγούμενες αποστολές στον Άρη.Μόλις πέρυσι, η NASA ανακοίνωσε ότι το στατικό ρομπότ InSight, ο πρώτος σεισμογράφος στον Άρη, υπέκυψε σε μεγάλη αμμοθύελλα για τον ίδιο λόγο.Παρόλα αυτά, ο Ζανγκ Ρονγκτσιάιο, αρχιτέκτονας του κινεζικού προγράμματος εξερεύνησης του Άρη, δήλωσε αισιόδοξος ότι Zhurong μπορεί και να ξυπνήσει. To Zhurong μόλις που διακρίνεται ως μπλε κουκκίδα σε εικόνες από τον δορυφόρο MRO της NASA (NASA/JPL-Caltech/UArizona) «Δεν είχαμε καμία επαφή με το ρομπότ από τότε που τέθηκε σε νάρκη» δήλωσε στην κινεζική τηλεόραση όπως αναμεταδίδει το Reuters. «Το παρακολοθούμε κάθε μέρα και πιστεύουμε ότι δεν έχει ξυπνήσει επειδή το ηλιακό φως δεν έχει φτάσει στο ελάχιστο επίπεδο που απαιτείται για παραγωγή ενέργειας».Πράγματι, εικόνες από κάμερα που λειτουργεί στον δορυφόρο ΜRO της NASA που κινείται γύρω από τον Άρη δείχνουν ότι το ρομπότ παραμένει ακίνητο τουλάχιστον από τον Σεπτέμβριο.Το Ζhurong, βάρους 240 κιλών, είναι εξοπλισμένο με γεωραντάρ που αναζήτησε πάγο στο υπέδαφος, κάμερα για τοπογραφικές μετρήσεις και ακόμα τέσσερα επιστημονικά όργανα.Από την προσεδάφισή του τον Μάιο του 2021 το ρομπότ πρόλαβε να διανύσει απόσταση δύο χιλιομέτρων και μεταξύ άλλων ανακάλυψε ενδείξεις για σαρωτικές πλημμύρες στο μακρινό παρελθόν, πριν ο Άρης μεταμορφωθεί στην παγωμένη έρημο που βλέπουμε σήμερα.Τον Άρη εξερευνούν σήμερα δύο ακόμα ρομπότ της NASA, το Curiosity που συνεχίζει να λειτουργεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία και το νεότερο Perseverance που έφτασε στον Άρη πριν από περίπου δύο χρόνια.Σε αντίθεση με το Zhurong τα δύο αμερικανικά ρομπότ δεν λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια αλλά με θερμοηλεκτρικές γεννήτριες πλουτωνίου που προσφέρουν αδιάλειπτη παροχή ενέργειας. https://www.in.gr/2023/04/28/b-science/space/nekriki-sigi-proto-kineziko-rompot-ston-ari-mallon-pethane-isyxa-ston-ypno-tou/

Μπορεί να καλλιεργηθεί ρύζι στον Άρη. πηγή φωτό NASA Πετυχημένα πειράματα σε προσομοιωμένο αρειανό περιβάλλον.Ένα από τα ζητήματα που πρέπει να λύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η ανθρωπότητα αν θέλει να ταξιδεύει ολοένα και πιο μακριά στο Διάστημα και να ζήσει σε εξωγήινους κόσμους που έχουν αφιλόξενες συνθήκες είναι αυτό της διατροφής και ειδικά με φρέσκα τρόφιμα ώστε να λαμβάνουν οι άνθρωποι και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά και άλλα συστατικά που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού του.Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να δημιουργήσει πολύ σύντομα μόνιμες επανδρωμένες βάσεις στη Σελήνη και η κοντινή απόσταση με τη Γη διευκολύνει την τροφοδοσία αυτών των βάσεων από τον πλανήτη μας. Όμως στον Άρη που είναι ο επόμενος στόχος για δημιουργία βάσεων και αργότερα αποικιών η τροφοδοσία θα είναι μια χρονοβόρος και δύσκολη διαδικασία αφού με τις υπάρχουσες τεχνικές δυνατότητες το ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη από τη Γη διαρκεί περίπου έξι μήνες. Για αυτό τον λόγο γίνονται συνεχείς προσπάθειες από την επιστημονική κοινότητα και τις διαστημικές υπηρεσίες για ανάπτυξη μεθόδων καλλιέργειας τροφίμων είτε σε διαστημικές συνθήκες έλλειψης βαρύτητας είτε σε ακραία περιβάλλοντα όπως αυτό του Άρη.Έχουν αναπτυχθεί επαναστατικές μέθοδοι αεροπονίας και υδροπονίας με τις οποίες έχει επιτευχθεί η καλλιέργεια τροφίμων σε διαστημικές συνθήκες αυξάνοντας τις ελπίδες για τη επίτευξη της λειτουργίας μικρότερων ή μεγαλύτερων θερμοκηπίων στον Άρη. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Άρκανσο παρουσίασε https://www.hou.usra.edu/meetings/lpsc2023/pdf/2990.pdf στο 54ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης στις ΗΠΑ τα πειράματα που πραγματοποίησε με διάφορες ποικιλίες ρυζιού τις οποίες καλλιέργησε σε προσομοιωμένο αρειανό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα η καλλιέργεια έγινε σε χώμα που δημιούργησαν επιστήμονες της NASA από πλούσιο σε βασάλτη χώμα προερχόμενο από την αμερικανική έρημο Μοχάβε.Οι ερευνητές δημιούργησαν τρεις νέες ποικιλίες ρυζιού. Μια ποικιλία άγριου ρυζιού και δύο γενετικά τροποποιημένες ρυζιού όλες εκ των οποίων ήταν σχεδιασμένες να είναι ανθεκτικές στη ξηρασία, τα υψηλά επίπεδα αλατότητας του εδάφους και άλλες δύσκολες στη καλλιέργεια συνθήκες. Τις τρεις ποικιλίες τις καλλιέργησαν στο προσομοιωμένο αρειανό έδαφος όπως επίσης σε μια γλάστρα με γήινο χώμα καθώς και σε μια γλάστρα με χώμα προϊόν ανάμιξης συμβατικού και προσομοιωμένου χώματος. Διαπιστώθηκε ότι το ρύζι που καλλιεργήθηκε στο… αρειανό χώμα αναπτύχθηκε σωστά ενώ δεν συνέβη το ίδιο με τις καλλιέργειες στα άλλα χώματα. Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα νέα πειράματα με ένα διαφορετικού τύπου προσομοιωμένο αρειανό έδαφος και διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού από αυτές που χρησιμοποίησαν τώρα.«Η έρευνά μας θα μπορούσε να έχει εφαρμογές εδώ στη Γη ανεξάρτητα με το αν θα αποικήσει ο άνθρωπος κάποτε τον Άρη. Μίλησα με έναν Αυστραλό ερευνητή από μια περιοχή όπου το έδαφος έχει υψηλή αλατότητα και μελέτησα τη δουλειά της ερευνητικής ομάδας ως έναν πιθανό τρόπο καλλιέργειας τροφίμων σε τέτοια περιβάλλοντα. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη Γη ως επίγειο ανάλογο προτού σταλούν οι σπόροι στον Άρη»» δήλωσε ο Δρ. Άμπιλας Ραματσαντράν, ερευνητής στο Κέντρο Διαστημικών και Πλανητικών Επιστημών του Αρκάνσας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1465503/mporei-na-kalliergithei-ryzi-ston-ari/

Πολύ σκληρό για να πεθάνει το Voyager 2. Η ερευνητική δραστηριότητα του Voyager 2 θα συνεχιστεί για άλλα τρία χρόνια Το Voyager 2 εκτοξεύτηκε από τη Γη πριν από 46 χρόνια (!!), στις 20 Αυγούστου 1977. Είναι το μόνο διαστημικό σκάφος που πλησίασε και φωτογράφησε τους τέσσερις πλανήτες: Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα. Το Voyager 2 απέχει πάνω από 20 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται περίπου δύο ημέρες για να του στείλουμε ένα μήνυμα και να πάρουμε απάντηση. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας είναι η αποστολή των Voyager H NASA σχεδιάζει να διατηρήσει τα επιστημονικά όργανα του Voyager 2 ενεργοποιημένα για μερικά χρόνια παραπάνω σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό, δίνοντας την ευκαιρία στο γερασμένο διαστημικό σκάφος να χρησιμοποιεί και τα πέντε επιστημονικά όργανά του για τη μελέτη του διαστρικού χώρου.Για να παραταθεί η λειτουργία αυτών των οργάνων το Voyager 2 έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί μια μικρή δεξαμενή εφεδρικής ισχύος που φυλασσόταν ως τμήμα ενός ενσωματωμένου μηχανισμού ασφαλείας. Η κίνηση αυτή θα επιτρέψει στην αποστολή να αναβάλει το κλείσιμο ενός επιστημονικού οργάνου μέχρι το 2026, αντί για φέτος.Το Voyager 2 και το δίδυμο Voyager 1 είναι τα μόνα διαστημόπλοιο που λειτουργούν έξω από την ηλιόσφαιρα, την προστατευτική φυσαλίδα των σωματιδίων και των μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται από τον Ήλιο. Τα Voyager βοηθούν τους επιστήμονες να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το σχήμα της ηλιόσφαιρας και τον ρόλο της στην προστασία της Γης από τα υψηλής ενέργειας σωματίδια και άλλες ακτινοβολίες που βρίσκονται στο διαστρικό περιβάλλον.Και τα δύο Voyager τροφοδοτούνται ενεργιακά με θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων, οι οποίες μετατρέπουν τη θερμότητα από την ραδιενέργεια του πλουτώνιο σε ηλεκτρική ενέργεια. Η αδιάκοπη ραδιενεργή διάσπαση σημαίνει ότι η γεννήτρια παράγει ελαφρώς λιγότερη ενέργεια κάθε χρόνο. Μέχρι στιγμής, η μείωση αυτή δεν έχει επηρεάσει την επιστημονική απόδοση της αποστολής, αλλά για να αντισταθμίσουν την απώλεια, οι μηχανικοί απενεργοποιούσαν άλλα συστήματα που δεν είναι απαραίτητα για τη διατήρηση του διαστημικού σκάφους σε πτήση. Με αυτές τις επιλογές να έχουν πλέον εξαντληθεί στο Voyager 2, ένα από τα πέντε επιστημονικά όργανα του διαστημικού σκάφους ήταν το επόμενο στη λίστα τους για να θυσιαστεί ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη ενεργειακή οικονομία.Αναζητώντας έναν τρόπο για να αποφευχθεί το κλείσιμο ενός επιστημονικού οργάνου του Voyager 2, η ομάδα εξέτασε πιο προσεκτικά έναν μηχανισμό ασφαλείας που έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τα όργανα σε περίπτωση που η τάση του διαστημικού σκάφους έπεφτε απότομα. Επειδή μια διακύμανση της τάσης θα μπορούσε να βλάψει τα όργανα, το Voyager είναι εξοπλισμένο με έναν ρυθμιστή τάσης που ενεργοποιούσε μια εφεδρική τροφοδοσία σε μια τέτοια περίπτωση. Ο μηχανισμός αυτός είχε πρόσβαση σε ένα μικρό ενεργειακό απόθεμα, το οποίο τώρα θα χρησιμοποιηθεί ώστε να διατηρηθεί η λειτουργία όλων των επιστημονικών οργάνων.Τα ηλεκτρικά συστήματα και στο δύο Voyager λειτουργούν σχετικά σταθερά επί 46 χρόνια, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη για ένα δίχτυ ασφαλείας. Η ομάδα των μηχανικών είναι επίσης σε θέση να παρακολουθεί την τάση και να ανταποκρίνεται σε περίπτωση υπερβολικής διακύμανσης. Εφόσον οι νέες τροποποιήσεις λειτουργήσουν σωστά στο Voyager 2, θα εφαρμοστούν και στο Voyager 1.Η αποστολή Voyager αρχικά είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει μόνο τέσσερα χρόνια, στέλνοντας και τα δυο διαστημικά σκάφη πέρα από τον Κρόνο και τον Δία. Η NASA επέκτεινε την αποστολή έτσι ώστε το Voyager 2 να επισκεφθεί τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό. Το 1990, η NASA επέκτεινε πάλι την αποστολή, αυτή τη φορά με στόχο να τα στείλει έξω από την ηλιόσφαιρα. Το Voyager 1 έφτασε στα όρια ττης ηλιόσφαιρας το 2012, ενώ το Voyager 2 (ταξιδεύοντας πιο αργά και σε διαφορετική κατεύθυνση) έφτασε στα όρια της ηλιόσφαιρας το 2018.Kανένα άλλο διαστημικό σκάφος δεν πρόκειται να ξεπεράσει τα δυο Voyager. Ούτε τα Pioneer, ούτε το New Horizons. Τα Voyager θα παραμένουν για αιώνες οι πιο απομακρυσμένες ανθρώπινες κατασκευές! https://physicsgg.me/2023/04/28/πολύ-σκληρό-για-να-πεθάνει-το-voyager-2/

Τι απέγινε η «θεωρία των πάντων»; Η θεωρία των πάντων υπήρξε εμμονή των φυσικών στη δεκαετία του 1980. Τι απέγινε λοιπόν; Μόνο οι αισιόδοξοι τα καταφέρνουν σ’ αυτόν τον κόσμο – είχε διαβάσει στο περιτύλιγμα μιας καραμέλας ο θεωρητικός φυσικός John Ellis. Του κόλλησε τόσο πολύ που το 1986 αναφέρθηκε στο ρητό της καραμέλας σε άρθρο του στο περιοδικό Nature με τίτλο: «Υπεχορδές: η θεωρία των πάντων ή του τίποτα;». https://www.symmetrymagazine.org/article/whatever-happened-to-the-theory-of-everything Ήταν αρκετά αισιόδοξος και πολύ θετικός σχετικά με την θεωρία αυτή.Σύμφωνα με τον Ellis, η «θεωρία των πάντων» είναι ένα μάλλον σαρκαστικό όνομα για μια θεωρία που περιγράφει όλα ανεξαιρέτως τα φυσικά φαινόμενα σε ένα θεμελιώδες επίπεδο. Η ιδέα διαδόθηκε τόσο επιστημονικά όσο και πολιτιστικά. Πολλοί συγγραφείς, φιλόσοφοι και δημοσιογράφοι την υιοθέτησαν, συμπεριλαμβανομένων των δημιουργών της βιογραφικής ταινίας του 2014 για τον Στίβεν Χόκινγκ.Γιατί λοιπόν σήμερα ελάχιστοι άνθρωποι αναφέρονται στη θεωρία των πάντων;«Θα έπαιζε τον ρόλο μιας μόνο μηχανής που κινεί τα πάντα», λέει ο Francesco Sannino, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας. «Αυτό είναι σαφώς ελκυστικό, αλλά και μια ρομαντική άποψη για τον κόσμο γύρω μας». Το πολύ καλό Καθιερωμένο Πρότυπο Ο Ellis λέει ότι εξακολουθεί και σήμερα να είναι αισιόδοξος, αλλά οι προσδοκίες του είναι πιο συγκρατημένες. «Σίγουρα θα ήμουν ευχαριστημένος με μια θεωρία των πάντων, αλλά και με οτιδήποτε πέραν αυτού που περιγράφει το Καθιερωμένο Πρότυπο.»Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι η θεωρία που διαθέτουν οι φυσικοί για να περιγράψουν τον υποατομικό κόσμο. Αλλά το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν είναι μια θεωρία των πάντων. Δεν μπορεί να εξηγήσει την προέλευση της ύλης στο σύμπαν ή την επιταχυνόμενη διαστολή του, ούτε τι είναι η αόρατη σκοτεινή ύλη που εξηγεί γιατί οι γαλαξίες δεν διαλύονται εξαιτίας της γρήγορης περιστροφής τους. Το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν μπορεί να περιγράψει την βαρυτική δύναμη – ούτε να την ενοποιήσει με τις άλλες τρεις θεμελιώδεις δυνάμεις.Αλλά για να προχωρήσουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο και προς μια θεωρία των πάντων, οι φυσικοί χρειάζονται ένα πάτημα με την μορφή μιας απροσδόκητης πειραματικής απόκλισης – την οποία όμως προς το παρόν δεν έχουν βρει.«Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι πολύ καλό», λέει ο Peter Woit, θεωρητικός φυσικός στο Columbia. «Παρά την γιγάντια προσπάθεια, δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε κάτι καλύτερο».Όταν ξεκίνησε ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων το 2008, οι φυσικοί ήλπιζαν ότι τελικά θα αποκάλυπταν φυσική πέραν της αναμενόμενης. «Αρκετοί συνάδελφοι πίστευαν ότι θα ανακαλύπταμε 100 νέα σωματίδια με το καλημέρα», λέει ο Francesco Sannino. «Ήταν μια αφελής προσδοκία και όχι η πραγματική συμπεριφορά της φύσης».Ο Ellis και πολλοί άλλοι φυσικοί ήταν αισιόδοξοι ότι ο LHC θα ανακάλυπτε την υπερσυμμετρία, μια επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου που λύνει πολλά προβλήματα προσθέτοντας πολλά νέα σωματίδια. Η πειραματική ανακάλυψη της υπερσυμμετρίας θα ήταν ένα συγκεκριμένο βήμα προς τη θεωρία των υπερχορδών, την «θεωρία των πάντων» που διαφήμιζε ο Ellis στο άρθρο του το 1986.«Η θεωρία χορδών θέτει τα πάντα σε μια ονειρική θεωρία των πάντων – όμως πρέπει να αγοράσεις επτά ακόμη διαστάσεις», λέει ο Sannino.Αλλά ο LHC βρήκε μόνο ένα νέο θεμελιώδες σωματίδιο: το μποζόνιο Higgs, το οποίο ήταν και το τελευταίο κομμάτι του Καθιερωμένου Προτύπου. Όλες οι άλλες ανακαλύψεις από τον LHC απλά ενίσχυσαν τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου.Η υπερσυμμετρία φαινόταν όλο και λιγότερο πιθανό να είναι σωστή και η θεωρία των υπερχορδών δεν έδωσε ποτέ κάποιες συγκεκριμένες προβλέψεις που θα μπορούσαν να ελεγχθούν πειραματικά στο άμεσο μέλλον.«Η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα αναρωτιέται, όπως στην παλιά διαφήμηση της δεκαετίας του 1980, ‘Where’s the beef?‘. Δεν υπάρχει κρέας προς το παρόν», λέει ο Ellis. «Ίσως οι φυσικοί των σωματιδίων να έχουν γίνει λίγο χορτοφάγοι και να έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για το κρέας». Koιτώντας ψηλά Πάρα πολλοί φυσικοί ήταν κάποτε αισιόδοξοι ό,τι θα μπορούσαν να τροποποιήσουν την θεωρία των χορδών προς ένα μαθηματικό εργαλείο ικανό για συγκεκριμένες προβλέψεις. «Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα», σύμφωνα με τον Ellis. «Οι άνθρωποι είναι πλέον πολύ πιο προσεκτικοί».Όμως δεν χάθηκαν όλα. Η θεωρία των χορδών έχει αποκαλύψει νέους τρόπους σκέψης για τις σχέσεις μεταξύ της βαρύτητας και των άλλων θεμελιωδών δυνάμεων, καθώς και γνώσεις για τη φυσική της συμπυκνωμένης ύλης και το τι συμβαίνει κατά την διάρκεια των συγκρούσεων βαρέων πυρήνων στον LHC.Όταν βαρέα ιόντα συγκρούονται στον LHC, τα κουάρκ και τα γλοιόνια των πυρήνων τους συμπεριφέρονται ως ένα σχεδόν τέλειο ρευστό. Αυτό το φαινόμενο είναι δύσκολο να εξηγηθεί χρησιμοποιώντας παραδοσιακές προσεγγίσεις. Αλλά οι ιδέες από την θεωρία των χορδών δείχνουν το πως μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους με τρόπο που να δημιουργεί ένα ρευστό με εξαιρετικά μικρό ιξώδες. Σύμφωνα με τον Ellis, «Η θεωρία των χορδών έχει μεταμορφωθεί όχι μόνο σε μια υποψήφια θεωρία των πάντων – που σίγουρα εξακολουθεί να ακούγεται πολύ αισιόδοξο – αλλά και σε μια θεωρία για ορισμένα πράγματα επίσης».Ο Ellis αναγνωρίζει ότι ο δρόμος προς μια θεωρία των πάντων έχει αποδειχθεί πολύ πιο σκληρός σε σχέση με αυτό που οραματιζόταν ο ίδιος και η επιστημονική κοινότητα τη δεκαετία του 1980. Και απολογείται λέγοντας πως, ο κόσμος είναι πιθανώς πολύ πιο περίπλοκος από όσο θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.Αλλά εξακολουθεί να είναι αισιόδοξος και εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι φυσικοί πρέπει να στρέψουν το βλέμμα τους ψηλά. «Ο Νεύτωνας ενοποίησε την κίνηση του μήλου με την κίνηση της Σελήνης. Άμα κοιτάξουμε ψηλά, θα αποκτήσουμε βαθύτερες γνώσεις». https://physicsgg.me/2023/04/29/τι-απέγινε-η-θεωρία-των-πάντων/

Χθες, ο ISS φιλοξένησε μια εκπαιδευτική συνεδρία για χειροκίνητη ελεγχόμενη κάθοδο στο Soyuz MS-23 Όταν επιστρέφουν στη Γη, οι αστροναύτες πρέπει να είναι έτοιμοι να στραφούν στον χειροκίνητο έλεγχο της καθόδου εάν προκύψει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το ρωσικό τμήμα του σταθμού διαθέτει έναν ειδικό ενσωματωμένο προσομοιωτή, στον οποίο οι κοσμοναύτες πρέπει να επεξεργαστούν ανεξάρτητα τη λίστα των κύριων κινδύνων κατά την προετοιμασία και την εκτέλεση της καθόδου, καθώς και τις ενέργειες για την αντιμετώπισή τους. Ο Oleg Artemiev μας έδειξε αυτόν τον προσομοιωτή Διαβάστε περισσότερα για το πώς πήγε η μέρα σε τροχιά κοντά στη Γη στην αναφορά στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39189/ https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243584%2Fdcc9b49b93e15a7e79%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567166

"Πρόοδος MS-23": προετοιμασία για εκτόξευση Σήμερα στο Baikonur έλεγξαν τα ηλιακά πάνελ ενός φορτηγού πλοίου - ανέπτυξαν τμήματα φωτοκυττάρων και τα ακτινοβόλησαν με ισχυρούς λαμπτήρες για να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα της μετατροπής της φωτεινής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1a με Progress MS-23 είναι τον Μάιο του 2023. Soyuz MS-24: προετοιμασία για εκτόξευση Και τη Δευτέρα, το πρώτο στάδιο των δοκιμών εδάφους ενός επανδρωμένου διαστημικού σκάφους έφτασε στο τέλος του. Οι ειδικοί ολοκλήρωσαν έναν κύκλο δοκιμαστικής ενεργοποίησης του εξοπλισμού των συστημάτων επί του σκάφους και στη συνέχεια το πλοίο πέρασε τη διαδικασία του σετ ελέγχου ετοιμότητας εκκίνησης και μια σειρά σύνθετων δοκιμών σε διάφορους τρόπους πτήσης. Στη συνέχεια, το Soyuz MS-24 ήταν ναφθαλίνη μέχρι την έναρξη της άμεσης προετοιμασίας. Η εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24 στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567171 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567172

Αποκατάσταση στο CTC ανάκτηση κοσμοναύτη μετά από τροχιακή αποστολή Μετά το διαστημικό ταξίδι, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η φυσική απόδοση. Οι δραστηριότητες αποκατάστασης πραγματοποιούνται σε δύο στάδια - οξεία και περίοδος σανατόριο. Το καθένα είναι από 20 έως 40 ημέρες, και η διάρκεια καθορίζεται από τον γιατρό. Πρώτα πρέπει να αφαιρέσετε τη νευρο-ψυχολογική ένταση και να δημιουργήσετε ένα θετικό συναισθηματικό υπόβαθρο, να προσαρμοστείτε στις γήινες συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με σωματική δραστηριότητα, μασάζ, κολύμπι, γυμναστική στην πισίνα και ασκήσεις φυσιοθεραπείας. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή. Μετά την εξέλιξη των γεγονότων, ξεκινά το δεύτερο στάδιο - το σανατόριο. Οι αστροναύτες συνεχίζουν να αναρρώνουν στη βάση ενός σανατόριου ή ενός κέντρου αποκατάστασης. Σε αυτό το στάδιο μπορούν να προστεθούν διάφορες ιατρικές διαδικασίες σύμφωνα με τις συστάσεις του γιατρού και άλλων ειδικών ιατρών του Κέντρου. Η προπονητική διαδικασία αυτές τις εβδομάδες γίνεται πιο έντονη. Στα μέσα Μαρτίου, η Άννα Κίκινα επέστρεψε στη Γη και τώρα υποβάλλεται σε αποκατάσταση μετά την ολοκλήρωση των εργασιών σε τροχιά. Τώρα η Άννα ολοκληρώνει το δεύτερο στάδιο της αποκατάστασης σε ένα σανατόριο στο Πιατιγκόρσκ. «Νιώθω καλά! Η ατμόσφαιρα της πόλης του θερέτρου, δραστηριότητες φυσικής αποκατάστασης σύμφωνα με το πρόγραμμα και υπό την καθοδήγηση του κορυφαίου προπονητή-δάσκαλου του πληρώματος, θεραπευτικές διαδικασίες του σανατόριου και επίλυση όλων των οργανωτικών ζητημάτων υπό τον έλεγχο του γιατρού του πληρώματος, περπατημα στον καθαρό αέρα - όλα μαζί αποκαθιστούν το σώμα μου. Κάθε μέρα γίνομαι πιο δυνατή, είμαι πολύ ευχαριστημένη!», είπε η Άννα Κίκινα. Πέρασε τις πρώτες δέκα ημέρες μετά την προσγείωση στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον. Το πρόγραμμα αποκατάστασης πραγματοποιήθηκε από ομάδα ειδικών από το CPC. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου, ο κοσμοναύτης, έχοντας περάσει την κλινική και φυσιολογική εξέταση, θα μπορεί να κάνει τις απαιτούμενες διακοπές. Στο εγγύς μέλλον, η Άννα θα επιστρέψει στον συνήθη τρόπο εργασίας της στη Γη. Στη συνέχεια, για να λάβει εισδοχή για να προετοιμαστεί για την επόμενη πτήση στο διάστημα, η Άννα θα πρέπει να περάσει από την Κύρια Ιατρική Επιτροπή. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567167 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567170

Στα βάθη των ωκεανών κρύβονται εκατοντάδες χιλιάδες άγνωστα είδη. Μια φιλόδοξη παγκόσμια προσπάθεια έχει ξεκινήσει από ερευνητές προκειμένου να ανακαλύψουν και να καταγράψουν τη θαλάσσια ζωή.Μια φιλόδοξη παγκόσμια προσπάθεια έχει ξεκινήσει από ερευνητές προκειμένου να ανακαλύψουν και να καταγράψουν τη θαλάσσια ζωή που κρύβεται στους ωκεανούς του κόσμου.Η Ocean Census έχει ως στόχο να εντοπίσει 100.000 άγνωστα είδη μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, επιτρέποντας στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα και να προστατεύσουν το οικοσύστημα της βαθιάς θάλασσας.Όπως σημειώνει το CNN, υπάρχουν τεράστια κενά στις γνώσεις μας για τα βάθη των ωκεανών. Από τα 2,2 εκατομμύρια είδη που πιστεύεται ότι υπάρχουν στους ωκεανούς της Γης, μόνο 240.000 έχουν περιγραφεί από τους επιστήμονες, σύμφωνα με την απογραφή.Η πρωτοβουλία βασίζεται σε προηγούμενα προγράμματα, όπως η Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής, η οποία ολοκληρώθηκε το 2010 και εντόπισε 6.000 πιθανά νέα ωκεάνια είδη.Οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις περιλαμβάνουν υποβρύχιες απεικονίσεις υψηλής ανάλυσης, μηχανική μάθηση και αλληλουχία του DNA που περιέχεται στο θαλασσινό νερό. Οι καινοτομίες θα συμβάλουν στην επιτάχυνση της ταχύτητας και της κλίμακας ανακάλυψης νέων μορφών ζωής, δήλωσε ο θαλάσσιος βιολόγος Άλεξ Ρότζερς, επιστημονικός διευθυντής του προγράμματος. Είναι καθηγητής βιολογίας διατήρησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τεχνολογικές εξελίξεις Συνήθως οι επιστήμονες χρειάζονται τουλάχιστον ένα χρόνο για να περιγράψουν οριστικά ένα είδος μετά την ανακάλυψή του, αλλά οι νέοι τύποι τεχνολογίας καθιστούν πολύ πιο εύκολη τη μελέτη των θαλάσσιων πλασμάτων στο φυσικό τους περιβάλλον. Σε αυτά περιλαμβάνονται εργαλεία όπως η υποβρύχια σάρωση με λέιζερ που μπορεί να σαρώσει ζελατινοειδή πλάσματα, όπως οι μέδουσες, τα οποία είναι δύσκολο να μελετηθούν στην ξηρά.Η απογραφή των ωκεανών θα συμβάλει επίσης στον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο τα θαλάσσια οικοσυστήματα ανταποκρίνονται στην κλιματική κρίση και στην αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο η θαλάσσια ζωή θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε ένα θερμότερο κλίμα.Το έργο διευθύνεται από το Nekton, ένα ινστιτούτο θαλάσσιας επιστήμης και διατήρησης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, και χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Nippon, ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με έδρα την Ιαπωνία.Κατά την επόμενη δεκαετία, δεκάδες αποστολές στα hotspots βιοποικιλότητας του ωκεανού θα αναζητήσουν νέα είδη με τη συμμετοχή δυτών, υποβρυχίων και ρομπότ βαθιάς θάλασσας. Το πρόγραμμα ελπίζει επίσης να εμπλέξει ιδιωτικά σκάφη και ιδιώτες. Τα δεδομένα και οι πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν θα είναι ανοικτά προσβάσιμα από επιστήμονες, φορείς χάραξης πολιτικής και το κοινό για μη εμπορική χρήση. https://www.naftemporiki.gr/green/1465408/yparchoyn-100-000-agnosta-thalassia-eidi-mechri-simera/

Η σκιά της μαύρης τρύπας και ο πίδακας που εκτοξεύει. … για πρώτη φορά στην ίδια εικόνα Η νέα εικόνα της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία M87. Για πρώτη φορά βλέπουμε μαζί, τόσο τη σκιά της μαύρης τρύπας όσο και τον ισχυρό πίδακά της Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι παρατήρησαν στην ίδια εικόνα τη σκιά μια μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία Μεσιέ 87 (Μ87) και τον ισχυρό πίδακα που εκτοξεύεται από αυτήν. Χάρη σε αυτήν την εικόνα, μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα πώς οι μαύρες τρύπες μπορούν να εκτοξεύουν αυτούς τους πίδακες. Η σχετική δημοσίευση, στην οποία συμμετέχουν η ερευνήτρια του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη, Καρολίνα Κασάντιο και η Ευθαλία Τραϊανού από το ινστιτούτο ραδιοαστρονομίας Max-Planck, παρουσιάζεται στο περιοδικό «Nature» με τίτλο «A ring-like accretion structure in M87 connecting its black hole and jet « https://www.nature.com/articles/s41586-023-05843-w Οι περισσότεροι γαλαξίες έχουν στο κέντρο τους μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Ενώ οι μαύρες τρύπες είναι γνωστό ότι καταπίνουν την ύλη στην άμεση περιοχή τους, μπορούν επίσης να εκτοξεύσουν ισχυρούς πίδακες ύλης που εκτείνονται πέρα από τους γαλαξίες στους οποίους ζουν. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μαύρες τρύπες δημιουργούν τέτοιους τεράστιους πίδακες αποτελεί ένα μακροχρόνιο ερώτημα της αστρονομίας.Η νέα εικόνα δείχνει για πρώτη φορά ακριβώς αυτό: πώς η βάση ενός πίδακα συνδέεται με την ύλη που στροβιλίζεται γύρω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα εξίμισι δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερης μάζας από τον Ήλιο. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στον γαλαξία Μ87, σε απόσταση 55 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας.Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Καρολίνα Κασάντιο, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία συμμετέχει στη δημοσίευση, «ο μηχανισμός εκτόξευσης των ισχυρών σχετικιστικών πιδάκων από το περιβάλλον των αδηφάγων υπερμεγεθών μαύρων τρυπών, οι οποίες βρίσκονται στο κέντρο των ενεργών γαλαξιών, εξακολουθεί να προβληματίζει την αστροφυσική κοινότητα». «Με αυτή τη νέα εικόνα του Μ87», εξηγεί η κ. Κασάντιο, «παρατηρούμε για πρώτη φορά τη σύνδεση μεταξύ του πίδακα και της περιοχής εκπομπής που περιβάλλει τη μαύρη τρύπα. Αυτό προσθέτει ένα νέο σημαντικό στοιχείο για να λυθεί το μυστήριο του μηχανισμού εκτόξευσης πιδάκων».Η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα απεικονίστηκε για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Event Horizon Telescope (EHT) το 2017, ωστόσο η εικόνα που δημοσιεύεται σήμερα δείχνει ραδιοφωτισμό που εκπέμπεται σε μεγαλύτερο μήκος κύματος από ό,τι η εικόνα του EHT. «Σε αυτό το μήκος κύματος μπορούμε να δούμε πώς ο πίδακας αναδύεται από τον δακτύλιο εκπομπής γύρω από την κεντρική υπερμεγέθη μαύρη τρύπα», σημειώνει ο Τόμας Κρικμπάουμ από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για τη Ραδιοαστρονομία. Επίσης, το μέγεθος του δακτυλίου που παρατηρείται σήμερα είναι περίπου 50% μεγαλύτερο σε σύγκριση με την προηγούμενη εικόνα και οι προσομοιώσεις που έγιναν σε υπολογιστή για τις ανάγκες της έρευνας υποδηλώνουν ότι η νέα εικόνα αποκαλύπτει περισσότερο υλικό που πέφτει προς τη μαύρη τρύπα από αυτό που θα μπορούσε να παρατηρηθεί με το EHT.Οι παρατηρήσεις της παρούσας έρευνας έγιναν το 2018 με τρεις διαφορετικές ομάδες τηλεσκοπίων, τα GMVA που βρίσκονται στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ALMA στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, στο οποίο συνεργάζεται και το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (ESO) και GLT στη Γροιλανδία. Επισημαίνεται ότι για να αποτυπωθεί σωστά το πραγματικό σχήμα ενός αστρονομικού αντικειμένου είναι σημαντικό τα τηλεσκόπια να είναι διασκορπισμένα σε όλη τη Γη. Οι μελλοντικές παρατηρήσεις με αυτό το δίκτυο τηλεσκοπίων θα συνεχίσουν να αποκαλύπτουν πώς οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες μπορούν να εκτοξεύουν ισχυρούς πίδακες. https://physicsgg.me/2023/04/27/η-σκιά-της-μαύρης-τρύπας-και-ο-πίδακας-π/

Σπάνια Γαία εντοπίστηκε σε καυτό εξωπλανήτη (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη KELT-9b (πηγή φωτό NASA/JPL-Caltech) Στον KELT-9b υπάρχει το μέταλλο τέρβιο.Το 2017 ανακαλύφθηκε ένας ακόμη εξωπλανήτης. Πρόκειται για τον KELT-9b που βρίσκεται σε απόσταση 650 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Κινείται γύρω από ένα πολύ νεαρό άστρο η ηλικία του οποίου εκτιμάται ότι δεν ξεπερνά τα 400 εκατ. έτη. Η εγγύτητα του στο μητρικό του άστρο (ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 36 ώρες) υποχρεώνει τον KELT-9b να βιώνει κολασμένες συνθήκες. Στην πλευρά του εξωπλανήτη που βλέπει το άστρο καθώς περιστρέφεται γύρω από αυτό αναπτύσσονται θερμοκρασίες περίπου 4,5 χιλιάδών βαθμών Κελσίου καθιστώντας τον KELT-9b τον πιο καυτό εξωπλανήτη από τους περίπου 5,100 που έχουμε ανακαλύψει μέχρι σήμερα. Ο KELT-9b αποτελεί στόχο των αστρονόμων και μελέτες που έχουν γίνει σε αυτόν έχουν αποκαλύψει στοιχεία για την ατμοσφαιρική του κατάσταση και σύνθεση όπως την παρουσία σιδήρου και τιτανίου. Με δημοσίευση https://www.sci.news/astronomy/terbium-atmosphere-ultra-hot-jupiter-kelt-9b-11863.html της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της ατμοσφαιρικής μελέτης που πραγματοποίησε στον KELT-9b.Οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία τέρβιου, ενός βαρέως μετάλλου που ανήκει στη κατηγορία των σπάνιων γαιών που είναι μέταλλα τα οποία αποτελούν δομικά υλικά σε προϊόντα ευρείας χρήσης του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι μπαταρίες ηλεκτρονικών συσκευών και ηλεκτρικών οχημάτων κ.α. Μάλιστα το τέρβιο είναι και από τα πλέον σπάνια μέλη αυτής της ομάδας μετάλλων και η εξόρυξη του γίνεται σε ποσοστό 99% σε μια περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας.«Αναπτύξαμε μια νέα μέθοδο που καθιστά δυνατή τη λήψη πιο λεπτομερών ατμοσφαιρικών πληροφοριών. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο ανακαλύψαμε επτά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τέρβιου που δεν έχει βρεθεί ποτέ πριν στην ατμόσφαιρα οποιουδήποτε εξωπλανήτη και προκαλεί μεγάλη έκπληξη η ύπαρξη του στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη. Η ανίχνευση βαρέων στοιχείων στις ατμόσφαιρες των εξαιρετικά καυτών εξωπλανητών είναι ένα ακόμη βήμα προς την εκμάθηση του πώς λειτουργούν οι ατμόσφαιρες των πλανητώνΌσο καλύτερα γνωρίζουμε αυτούς τους πλανήτες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να βρούμε τη Γη 2.0 στο μέλλον» αναφέρει ο Νίκολας Μπορσάτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, μέλος της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1465032/spania-gaia-entopistike-se-kayto-exoplaniti-vinteo/

Στον ρωσικό τροχιακό σταθμό σχεδιάζεται να επεξεργαστεί την τεχνολογία της κβαντικής επικοινωνίας Η RSC Energia και η KuSpace Technologies υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για την ανάπτυξη δορυφορικών τεχνολογιών για κβαντικές επικοινωνίες. Η κύρια κατεύθυνση της τεχνολογικής συνεργασίας είναι η επέκταση των δυνατοτήτων των εμπορικών υπηρεσιών ROS για τη δημιουργία και πειραματικές πτητικές δοκιμές πολλά υποσχόμενων δορυφορικών δικτύων οπτικών επικοινωνιών και εγκαταστάσεων κβαντικών επικοινωνιών σε ανοιχτά κανάλια μετάδοσης δεδομένων. Επιπλέον, σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί το ROS ως κόμβος τεχνολογίας πληροφοριών για την περαιτέρω βελτίωση των υψηλής ασφάλειας δορυφορικών δικτύων προς το συμφέρον ομοσπονδιακών, περιφερειακών και εταιρικών πελατών. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα: https://www.roscosmos.ru/39182/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567162

Ξαναρχίζουμε το σεληνιακό πρόγραμμα με την εκτόξευση του Luna-25» Σήμερα στο Central Manege της Μόσχας, ο επικεφαλής της Roscosmos Γιούρι Μπορίσοφ στον μαραθώνιο «Γνώση. Ο Πρώτος» μίλησε για τις προτεραιότητες της Κρατικής Επιχείρησης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Roskosmos σχεδιάζει να αυξήσει δραματικά τον τροχιακό αστερισμό: να παράγει 250-300 διαστημόπλοια ετησίως μέχρι το 2025, έναν δορυφόρο την ημέρα έως το 2030. Ο Γιούρι Μπορίσοφ τόνισε επίσης την ανάγκη συνέχισης της επιστημονικής διαστημικής έρευνας. Από τα σημαντικότερα έργα, ξεχώρισε τη δημιουργία του οχήματος εκτόξευσης Amur με επαναχρησιμοποιήσιμο πρώτο στάδιο. Στο επανδρωμένο πρόγραμμα, ο επικεφαλής της Roscosmos χαρακτήρισε την ανάπτυξη του ρωσικού τροχιακού σταθμού, ο οποίος θα αντικαταστήσει το ρωσικό τμήμα του ISS, το κύριο καθήκον. Ο Γιούρι Μπορίσοφ πρόσθεσε ότι η Roskosmos δεν κόβει τη δυνατότητα διεθνούς συνεργασίας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567165

iSpace στη «Ν»: Θα στείλουμε δύο νέες αποστολές στη Σελήνη. Μιλά στη Ναυτεμπορική ο επικεφαλής της ιαπωνικής εταιρείας που θέλει να... ιδιωτικοποιήσει το φεγγάρι.Η Σελήνη δεν αποτελεί στρατηγικό στόχο μόνο των χωρών που διαθέτουν ισχυρές κρατικές διαστημικές υπηρεσίες αλλά και του ιδιωτικού τομέα που προσβλέπει στο φυσικό μας δορυφόρο μια νέα πηγή εμπορικής και οικονομικής δραστηριότητας σε πολλούς τομείς. Διάφορες εταιρείες σε όλο τον κόσμο εκπονούν τα τελευταία χρόνια σχέδια αρχικά εξερεύνησης και στη συνέχεια εκμετάλλευσης του σεληνιακού περιβάλλοντος.Το 2019, η αποστολή Beresheet του Ισραήλ ήταν η πρώτη απόπειρα ιδιωτικής εταιρείας να πραγματοποιήσει μια προσεδάφιση στη Σελήνη. Το διαστημόπλοιό της αποστολής κατάφερε να περιφερθεί γύρω από το φεγγάρι αλλά χάθηκε κατά την προσπάθεια προσεδάφιση. Τη σκυτάλη πήρε η ιαπωνική εταιρεία iSpace η οποία οργάνωσε μια αποστολή στη Σελήνη.Αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με τον προγραμματισμό την Τρίτη 25 Απριλίου το σκάφος Hakuto-R θα ακουμπούσε την επιφάνεια της Σελήνης και θα απελευθέρωνε ένα εξερευνητικό ρόβερ, καθώς και ένα ρομπότ σε μέγεθος μπάλας του τένις. Το σκάφος εκτοξεύτηκε από έναν πύραυλο SpaceX τον περασμένο Δεκέμβριο και ενώ αυτό βρισκόταν μόλις 90 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης το κέντρο ελέγχου της αποστολής έχασε την επαφή με το σκάφοςτο οποίο κατά πάσα πιθανότητα συνετρίβη.Ο Τακέσι Χακαμάντα, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της iSpace μιλά στο Naftemporiki.gr για την αποστολή που δεν ολοκληρώθηκε αλλά και τα επόμενα σχέδια της εταιρείας.«Αν και δεν περιμένουμε να ολοκληρώσουμε τη σεληνιακή προσεδάφιση αυτή τη στιγμή, πιστεύουμε ότι έχουμε επιτύχει πλήρως την ουσία αυτής της αποστολής, έχοντας αποκτήσει πολλά δεδομένα και εμπειρία με το να μπορέσουμε να εκτελέσουμε τη φάση προσεδάφισης. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να τροφοδοτήσουμε αυτή τη γνώση και τη μάθηση σε μια επόμενη αποστολή ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο αυτήν την εμπειρία. Για τον σκοπό αυτό οργανώνουμε ήδη ταυτόχρονα την Αποστολή 2 και την Αποστολή 3 έχοντας δημιουργήσει τα θεμέλια που μπορούν να διατηρήσουν αυτή τη συνέχεια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά όλους τους υπαλλήλους που συνέβαλαν σε αυτήν την αποστολή από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, όλες τις οικογένειες που συνέχισαν να την υποστηρίζουν και όλους τους μετόχους, τους συνεργάτες της αποστολής Hakuto-R, τους πελάτες, τους προμηθευτές και πολλούς άλλους που συνέχισαν να πιστεύουν στο όραμα της iSpace. Θα συνεχίσουμε να προχωράμε». Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα είναι οι μόνες χώρες που έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν προσεληνώσεις στέλνοντας ανθρώπους και ρομπότ στην επιφάνεια της Σελήνης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1465013/ispace-sti-n-tha-steiloyme-dyo-nees-apostoles-sti-selini/

Τι θα συμβεί στο γαλαξία μας όταν συγκρουστεί με την Ανδρομέδα; Καλλιτεχνική απεικόνιση του κβάζαρ Ρ172+18. (πηγή φωτό ESO- M Kornmesser) Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο Γαλαξίας μπορεί να μετατραπεί σε ένα κβάζαρ.Μια νέα μελέτη προσπαθεί να φωτίσει την ύπαρξη και τα φαινόμενα που παράγει ένα από τα πιο εντυπωσιακά όσο και μυστηριώδη κοσμικά σώματα, το κβάζαρ. Πρόκειται για ένα από τα πιο ισχυρά και φωτεινά αστρόμορφα ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται στον πυρήνα γαλαξιών. Όμως, μέχρι σήμερα παρέμενε μυστήριο τι θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο ισχυρή δραστηριότητα και απαντήσεις δίνει μια έρευνα που δημοσιεύεται https://academic.oup.com/mnras/article/522/2/1736/7035603?login=false στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».Παρατηρώντας 48 γαλαξίες που φιλοξενούν κβάζαρ και συγκρίνοντάς τους με περισσότερους από 100 γαλαξίες χωρίς κβάζαρ, επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τα Πανεπιστήμια του Σέφιλντ και του Χερτφορντσάιρ ανακάλυψε ότι το φαινόμενο είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης γαλαξιών. Όταν δύο γαλαξίες συγκρουστούν, οι βαρυτικές δυνάμεις ωθούν τεράστιες ποσότητες αερίου προς υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του υπολείμματος του συστήματος γαλαξιών που προκύπτει από τη σύγκρουση. Λίγο πριν το αέριο καταναλωθεί από τη μαύρη τρύπα, απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με τη μορφή ακτινοβολίας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη χαρακτηριστική φωτεινότητα των κβάζαρ.Επίσης, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γαλαξίες με κβάζαρ έχουν περίπου τριπλάσιες πιθανότητες να αλληλεπιδρούν ή να συγκρούονται με άλλους γαλαξίες. «Τα κβάζαρ είναι ένα από τα πιο ακραία φαινόμενα στο Σύμπαν και αυτό που βλέπουμε είναι πιθανό να αντιπροσωπεύει το μέλλον του δικού μας Γαλαξία όταν συγκρουστεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια», δηλώνει ο καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, Κλάιβ Ταντχάντερ.Τα κβάζαρ είναι σημαντικά για τους αστροφυσικούς, καθώς λόγω της φωτεινότητάς τους ξεχωρίζουν σε μεγάλες αποστάσεις και λειτουργούν ως φάροι για τις πρώτες εποχές της ιστορίας του Σύμπαντος. «Ένα από τα κύρια επιστημονικά κίνητρα για το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA ήταν η μελέτη των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος και το τηλεσκόπιο αυτό είναι σε θέση να ανιχνεύσει φως ακόμη και από τα πιο μακρινά κβάζαρ, που εκπέμφθηκαν πριν από σχεδόν 13 δισεκατομμύρια χρόνια», εξηγεί ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Χερτοφρντσάιρ, Τζόνι Πιρς. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1464632/ti-tha-symvei-sto-galaxia-mas-otan-sygkroystei-me-tin-andromeda/

Το μυστήριο των κβάζαρ. Kαλλιτεχνική απεικόνιση του quasar J0313-1806 Πριν από εξήντα χρόνια ανακαλύφθηκαν τα κβάζαρ, τα πιο ισχυρά και φωτεινά αστρόμορφα ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται στον πυρήνα γαλαξιών. Όμως, μέχρι σήμερα παρέμενε μυστήριο τι θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο ισχυρή δραστηριότητα και απαντήσεις δίνει μια έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society». https://academic.oup.com/mnras/article/522/2/1736/7035603?login=false Παρατηρώντας 48 γαλαξίες που φιλοξενούν κβάζαρ και συγκρίνοντάς τους με περισσότερους από 100 γαλαξίες χωρίς κβάζαρ, επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τα Πανεπιστήμια του Σέφιλντ και του Χερτφορντσάιρ ανακάλυψε ότι το φαινόμενο είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης γαλαξιών.Όταν δύο γαλαξίες συγκρουστούν, οι βαρυτικές δυνάμεις ωθούν τεράστιες ποσότητες αερίου προς υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του υπολείμματος του συστήματος γαλαξιών που προκύπτει από τη σύγκρουση. Λίγο πριν το αέριο καταναλωθεί από τη μαύρη τρύπα, απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με τη μορφή ακτινοβολίας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη χαρακτηριστική φωτεινότητα των κβάζαρ.Επίσης, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γαλαξίες με κβάζαρ έχουν περίπου τριπλάσιες πιθανότητες να αλληλεπιδρούν ή να συγκρούονται με άλλους γαλαξίες.«Τα κβάζαρ είναι ένα από τα πιο ακραία φαινόμενα στο Σύμπαν και αυτό που βλέπουμε είναι πιθανό να αντιπροσωπεύει το μέλλον του δικού μας Γαλαξία όταν συγκρουστεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια», δηλώνει ο καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, Κλάιβ Ταντχάντερ.Τα κβάζαρ είναι σημαντικά για τους αστροφυσικούς, καθώς λόγω της φωτεινότητάς τους ξεχωρίζουν σε μεγάλες αποστάσεις και λειτουργούν ως φάροι για τις πρώτες εποχές της ιστορίας του Σύμπαντος. «Ένα από τα κύρια επιστημονικά κίνητρα για το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA ήταν η μελέτη των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος και το τηλεσκόπιο αυτό είναι σε θέση να ανιχνεύσει φως ακόμη και από τα πιο μακρινά κβάζαρ, που εκπέμφθηκαν πριν από σχεδόν 13 δισεκατομμύρια χρόνια», εξηγεί ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Χερτοφρντσάιρ, Τζόνι Πιρς. https://physicsgg.me/2023/04/26/το-μυστήριο-των-κβάζαρ/

Σχετικά με τον επερχόμενο ρωσικό διαστημικό περίπατο Οι κοσμοναύτες Sergei Prokopyev και Dmitry Petelin συνεχίζουν να προετοιμάζονται για εργασία έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η έξοδος, που είχε προγραμματιστεί προηγουμένως για τις 26 Απριλίου 2023, αναβλήθηκε, προσωρινά, για τις αρχές Μαΐου λόγω της ανάγκης για μια πιο λεπτομερή μελέτη των καθηκόντων της Κατά την έξοδο, οι αστροναύτες θα πρέπει να μεταφέρουν το airlock με τον χειριστή ERA από τη μονάδα Rassvet και να το προσαρτήσουν στη μονάδα Nauka. Το airlock έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει ωφέλιμα φορτία πάνω από το ISS με τη βοήθεια ενός χειριστή και να τα επιστρέφει εντός του σταθμού προς το συμφέρον του προγράμματος εφαρμοσμένης επιστημονικής έρευνας.Το Σαββατοκύριακο, οι κοσμοναύτες μελέτησαν την τεκμηρίωση και το κυκλόγραμμα της επερχόμενης εργασίας, ετοίμασαν τα εργαλεία, έλεγξαν τις διαστημικές στολές για διαρροές και τα συστήματα σύνδεσης Orlan με την πλακέτα, φόρτισαν τις μπαταρίες και μελέτησαν τους χώρους εργασίας από τα παράθυρα του σταθμού. Επίσης στο ρωσικό τμήμα, πραγματοποιήθηκε μια προπόνηση για τον έλεγχο του χειριστή ERA για την επερχόμενη μεταφορά του airlock από τη μονάδα Rassvet και την πρόσδεσή του στη Nauka κατά την έξοδο. Λεπτομέρειες υπάρχουν στον ιστότοπο της Roscosmos: https://www.roscosmos.ru/39175/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567152 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567149

Η Roscosmos ενημέρωσε τους εταίρους για την παράταση της συμμετοχής της Ρωσίας στο έργο ISS έως το 2028 Επιστολές υπογεγραμμένες από τον επικεφαλής της Roscosmos Γιούρι Μπορίσοφ στάλθηκαν στον διαχειριστή της NASA Bill Nelson, στον επικεφαλής της ESA Josef Aschbacher, στην πρόεδρο της CSA Lisa Campbell και στον Keiko Nagaoka, Υπουργό Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ιαπωνίας. «Σας ενημερώνω ότι η κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας ενέκρινε την παράταση της συμμετοχής της Ρωσίας στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έως το 2028. Το πρόγραμμα ISS είναι το μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο διεθνές έργο στον τομέα του διαστήματος και χαίρομαι που ένα τόσο μοναδικό εργαστήριο θα συνεχίσει το έργο του και θα συμβάλει στην υλοποίηση των πιο τολμηρών ιδεών της ανθρωπότητας στην εξερεύνηση του διαστήματος», δήλωσε ο Yuri Borisov. είπε σε επιστολές προς τους εταίρους. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567160

Δορυφορικούς κυνηγούς καταιγίδων εκτοξεύει η NASA (βίντεο) Καλλιτυεχνική απεικόνιση των δορυφόρων TROPICS (πηγή φωτό NASA) Πρόκειται για δύο δορυφόρους CubeSats που θα παρατηρούν τροπικούς κυκλώνες.Οι πολύ μικρού μεγέθους δορυφόροι CubeSats προκαλούν τα τελευταία χρόνια μια πραγματική επανάσταση αφού το μικρό κόστος κατασκευής επιτρέπει στην επιστημονική κοινότητα να έχει στη διάθεση της ένα νέο πολύ σημαντικό εργαλείο έρευνας. Δύο μικροσκοπικούς δορυφόρους CubeSats για την παρακολούθηση καταιγίδων θα εκτοξεύσει η NASA την ερχόμενη Κυριακή 30 Απριλίου από τη Νέα Ζηλανδία. Η αποστολή με τίτλο TROPICS (Time- Resolved Observations of Precipitation structure and storm Intensity with a Constellation of Smallsats) περιλαμβάνει συνολικά τέσσερις πανομοιότυπους δορυφόρους που έχουν σχεδιαστεί για να παρατηρούν τροπικούς κυκλώνες από χαμηλή τροχιά της Γης και να κάνουν παρατηρήσεις πιο συχνά από τους υπάρχοντες δορυφόρους παρακολούθησης καιρού. Οι δύο πρώτοι δορυφόροι σχεδιάζεται να εκτοξευθούν στις 30 Απριλίου (ξημερώματα 1ης Μαΐου στην Ελλάδα), ενώ μια δεύτερη εκτόξευση προγραμματίζεται για τις 15 Μαΐου. Και οι τέσσερις δορυφόροι θα εκτοξευθούν με έναν πύραυλο Rocket Lab Electron. Στόχος της αποστολής είναι η μελέτη των τροπικών κυκλώνων και η βελτίωση στην κατανόηση των διαδικασιών που προκαλούν γρήγορες αλλαγές στη δομή των καταιγίδων. Το TROPICS έχει τη δυνατότητα να παρέχει ωριαίες παρατηρήσεις της βροχόπτωσης, της θερμοκρασίας και της υγρασίας μιας καταιγίδας σε σύγκριση με τις παρατηρήσεις κάθε έξι ώρες των σημερινών δορυφόρων. Η συχνότερη συλλογή δεδομένων μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να βελτιώσουν τα μοντέλα πρόγνωσης καιρού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1464359/doryforikoys-kynigoys-kataigidon-ektoxeyei-i-nasa-vinteo/

Το αρχαιότερο σμήνος γαλαξιών στο Σύμπαν εντόπισε το James Webb. Πρόκειται για ομάδα γαλαξιών ηλικίας περίπου 13,2 δισ. ετών.Tα πανίσχυρα όργανα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb κάνουν συνεχώς νέες ανακαλύψεις στις εσχατιές του Σύμπαντος αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία για το κοσμικό περιβάλλον που υπήρχε την πρώτη περίοδο ύπαρξης του Σύμπαντος. Κάθε παρατήρηση του James Webb προκαλεί θαυμασμό αλλά και έκπληξη στην επιστημονική κοινότητα αφού εντοπίζονται δομές και στοιχεία που ανατρέπουν και μάλιστα ριζικά την εικόνα που είχε σχηματιστεί για την εξέλιξη που είχε το Σύμπαν μετά τη γέννηση του πριν από περίπου 13,8 δισ. έτη.Οι περισσότερες παραδοχές και θεωρίες για τη βρεφική και παιδική ηλικία του Σύμπαντος κυριολεκτικά κατεδαφίζονται από όσα ανακαλύπτει το James Webb. Πρόσφατα το τηλεσκόπιο ανακάλυψε ορισμένους από τους πρώτους γαλαξίες του Σύμπαντος οι οποίοι είχαν μέγεθος και αριθμό άστρων παρόμοιο με αυτό των συμβατικών γαλαξιών που γνωρίζουμε σήμερα γεγονός που ανέτρεψε πλήρως την εικόνα που είχαν οι κοσμολόγοι που θεωρούσαν ότι η πρώτη γενιά γαλαξιών αποτελούνταν από μικρούς σε μέγεθος γαλαξίες με λίγα άστρα στο εσωτερικό τους.Με δημοσίευση https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/acb99e της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) παρουσιάζει την ανακάλυψη που έκανε με τη βοήθεια του James Webb. Οι ερευνητές εντόπισαν επτά γαλαξίες που είχαν σχηματίσει ένα σμήνος 650 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Οι ειδικοί το ονομάζουν «πρωτοσμήνος» και είναι το αρχαιότερο σμήνος γαλαξιών που γνωρίζουμε. ΑΛΑΞΙΕΣ Στη φωτογραφία εικονίζεται η περιοχή του Σύμπαντος που ερεύνησε το James Webb και στα πλαίσια υποδεικνύεται η θέση των γαλαξιών του αρχαίου σμήνους (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, T. Morishita (IPAC). Image processing: A. Pagan (STScI)) «Μπορούμε να δούμε αυτούς τους μακρινούς γαλαξίες σαν μικρές σταγόνες νερού σε διαφορετικούς ποταμούς και μπορούμε να δούμε ότι τελικά όλοι θα γίνουν μέρος ενός μεγάλου, πανίσχυρου ποταμού» αναφέρει η Μπενεντέτα Βουλκάνι, του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Το σκάφος (μάλλον) συνετρίβη λέει η εταιρεία του πρώτου ιδιωτικού σκάφους που ταξίδεψε στη Σελήνη (βίντεο) Το εικονιζόμενο σκάφος της iSpace θα έπρεπε να έχει πατήσει το έδαφος της Σελήνης αλλά κατά πάσα πιθανότητα συνετρίβη (πηγή φωτό iSpace) Θα ήταν η πρώτη εμπορική προσσελήνωση αν η αποστολή ολοκληρωνόταν με επιτυχία.H ιαπωνική εταιρεία iSpace ευελπιστούσε ότι θα γίνει ο πρώτος ιδιωτικός φορέας που θα πραγματοποιήσει μια προσσελήνωση σκάφους στο φυσικό μας δορυφόρο. Αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με τον προγραμματισμό την Τρίτη 25 Απριλίου το σκάφος Hakuto-R θα ακουμπούσε την επιφάνεια της Σελήνης και θα απελευθέρωνε ένα εξερευνητικό ρόβερ, καθώς και ένα ρομπότ σε μέγεθος μπάλας του τένις. Το σκάφος εκτοξεύτηκε από έναν πύραυλο SpaceX τον περασμένο Δεκέμβριο και ενώ αυτό βρισκόταν μόλις 90 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης το κέντρο ελέγχου της αποστολής έχασε την επαφή με το σκάφος χωρίς κανείς να γνωρίζει έκτοτε τι έχει συμβεί.«Δεν έχουμε επικοινωνία με το σκάφος. Πρέπει να υποθέσουμε ότι δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε την προσσελήνωση», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της iSpace, Τακέσι Χακαμάντα που ανέφερε επίσης ότι παρόλο που δεν θα υπάρξει η προσσελήνωση η εταιρεία οι στόχοι της αποστολής έχουν εκπληρωθεί με τα δεδομένα και την εμπειρία που αποκτήθηκε από το όλο εγχείρημα. Το σκάφος προσεδάφισης ήταν λίγο πάνω από 2 μέτρα ύψος και ζύγιζε 340 κιλά, σχετικά μικρό και συμπαγές σύμφωνα με τα πρότυπα ενός σεληνιακού σκάφους. Είχε προγραμματιστεί για έναν ελιγμό διάρκειας μιας ώρας περίπου 100 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης με ταχύτητα περίπου 6.000 χλμ/ώρα. Αφού έφτασε στο σημείο προσεδάφισης στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης, το Hakuto-R επρόκειτο να προσεδαφιστεί και να απελευθερώσει το ρόβερ και το ρομποτάκι για να αναλύσουν το σεληνιακό έδαφος, τη γεωλογία και την ατμόσφαιρα της Σελήνης. Το ρομποτάκι κατασκευάστηκε από την εταιρεία παιχνιδιών TOMY, η οποία δημιούργησε τα Transformers. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα είναι οι μόνες χώρες που έχουν καταφέρει να στείλουν στην επιφάνεια της Σελήνης ένα ρομπότ μέσω των κρατικών διαστημικών υπηρεσιών τους. Το 2019, η αποστολή Beresheet του Ισραήλ ήταν η πρώτη απόπειρα ιδιωτικής εταιρείας να πραγματοποιήσει μια προσεδάφιση στη Σελήνη. Το διαστημόπλοιό της αποστολής κατάφερε να περιφερθεί γύρω από το φεγγάρι αλλά χάθηκε κατά την προσπάθεια προσεδάφισης όπως συνέβη όπως όλα δείχνουν και με το ιαπωνικό σκάφος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1464592/to-skafos-mallon-synetrivi-leei-i-etaireia-toy-protoy-idiotikoy-skafoys-poy-taxidepse-sti-selini-vinteo/

Σεληνιακές κατοικίες και αποστολές σε αστεροειδείς σχεδιάζει η Κίνα. Κατασκευή εγκαταστάσεων στο φεγγάρι και επισκέψεις σε αστεροειδείς στο διαστημικό πρόγραμμα του Πεκίνου.Πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό ότι η διαστημική υπηρεσία της Κίνας (NSA) εξετάζει τρόπους εκμετάλλευσης των τοπικών υλικών της Σελήνης για τη χρήση τους ως δομικών υλικών στη δημιουργία κτισμάτων (βάσεων, κατοικιών κ.α.) στο φυσικό μας δορυφόρο.Τώρα η NSA δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για τον οδικό χάρτη της Κίνας στη προσπάθεια να δημιουργήσει συνθήκες μόνιμης εγκατάστασης της χώρας στη Σελήνη. Το Πεκίνο θέλει να πραγματοποιήσει μια επανδρωμένη αποστολή στον φυσικό μας δορυφόρο μέχρι το αργότερο τα τέλη της δεκαετίας και να υπάρχουν άμεσα εγκαταστάσεις διαμονής των αστροναυτών. Στο πλαίσιο αυτού του στόχου θα πραγματοποιηθούν τρεις αποστολές στη Σελήνη (Chang’e 6, 7 και οι οποίες ανάμεσα στα άλλα θα αναζητήσουν τις κατάλληλες περιοχές για να δημιουργηθούν βάσεις και καταλύματα καθώς και τα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αυτό τον σκοπό. Η NSA σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης για τη δημιουργία αυτών των εγκαταστάσεων και οι τρεις αποστολές θα εξετάσουν αν αυτό είναι εφικτό.H NSA ανακοίνωσε παράλληλα την αποστολή Tianwen-2 το σκάφος της οποίας θα πλησιάσει τον αστεροειδή 2016HO, θα προσεδαφιστεί σε αυτόν και θα συλλέξει δείγματα για μελέτη. Ο αστεροειδής ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο η οποία τον φέρνει κάποια στιγμή σχετικά κοντά στη Γη και αν η αποστολή στεφθεί με επιτυχία θα είναι ο πρώτος αστεροειδής που κινείται στο διαπλανητικό Διάστημα του ηλιακού μας συστήματος που θα συλλεχθούν δείγματα του. Αν όλα πάνε καλά στον αστεροειδή 2016HO το σκάφος της αποστολής θα συνεχίσει το ταξίδι του για να επισκεφτεί διαστημικούς βράχους στη κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και το Δία.Να σημειωθεί ότι η Κίνα έχει συνάψει συμφωνία με τη Ρωσία για τη δημιουργία μιας κοινής επανδρωμένης βάσης στη Σελήνη χωρίς να είναι ακόμη γνωστό αν οι ανακοινώσεις της NSA για την κατασκευή εγκαταστάσεων αφορούν και αυτή την βάση ή αν πρόκειται για ένα ξεχωριστό πρότζεκτ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1464281/seliniakes-katoikies-kai-apostoles-se-asteroeideis-schediazei-i-kina/