Δροσος Γεωργιος

Το James Webb φωτογραφίζει τον Κρόνο. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb πριν από λίγες ημέρες έστρεψε το βλέμμα του στον πιο εντυπωσιακό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Κρόνο. Ιδού το αποτέλεσμα: Ο Κρόνος και ορισμένοι δορυφόροι του, όπως καταγράφηκαν από το όργανο NIRCam του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb στις 25 Ιουνίου 2023. Ο ίδιος ο Κρόνος φαίνεται εξαιρετικά σκοτεινός σε αυτό το υπέρυθρο μήκος κύματος που παρατηρείται από το τηλεσκόπιο, καθώς το αέριο μεθάνιο απορροφά σχεδόν όλο το ηλιακό φως που πέφτει στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, οι παγωμένοι δακτύλιοι παραμένουν φωτεινοί, οδηγώντας στην ασυνήθιστη εμφάνιση του Κρόνου στην εικόνα Webb.Αυτή η νέα εικόνα του Κρόνου δείχνει ξεκάθαρα λεπτομέρειες μέσα στο σύστημα δακτυλίων του πλανήτη, μαζί με πολλά από τα φεγγάρια του πλανήτη – τη Διόνη, τον Εγκέλαδο και την Τηθύ. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πρόσφατα τον Webb για να εξερευνήσουν τον Εγκέλαδο και βρήκαν ένα μεγάλο λοφίο που εκτοξεύεται από τον νότιο πόλο του φεγγαριού που περιέχει τόσο σωματίδια όσο και άφθονες ποσότητες υδρατμών – αυτό το λοφίο τροφοδοτεί τον δακτύλιο Ε του Κρόνου.Η ατμόσφαιρα του Κρόνου δείχνει επίσης εκπληκτικές και απροσδόκητες λεπτομέρειες. Αν και το διαστημικό σκάφος Cassini παρατήρησε την ατμόσφαιρα με μεγαλύτερη διαύγεια, αυτή είναι η πρώτη φορά που η ατμόσφαιρα του πλανήτη φαίνεται με αυτή τη διαύγεια σε αυτό το συγκεκριμένο μήκος κύματος (3,23 μικρά), που είναι μοναδικό για τον Webb. Οι μεγάλες, σκοτεινές, διάχυτες δομές στο βόρειο ημισφαίριο δεν ακολουθούν τις γραμμές γεωγραφικού πλάτους του πλανήτη, επομένως αυτή η εικόνα δεν έχει τη γνωστή ριγέ εμφάνιση που συνήθως φαίνεται από τα βαθύτερα ατμοσφαιρικά στρώματα του Κρόνου. Η κηλίδα θυμίζει μεγάλης κλίμακας πλανητικά κύματα στα στρατοσφαιρικά αερολύματα ψηλά πάνω από τα κύρια σύννεφα, δυνητικά παρόμοια με αυτά που παρατηρήθηκαν στις πρώιμες παρατηρήσεις Webb NIRCam του Δία.Όταν συγκρίνουμε τον βόρειο και τον νότιο πόλο του πλανήτη σε αυτήν την εικόνα, οι διαφορές στην εμφάνιση είναι χαρακτηριστικές με γνωστές εποχιακές αλλαγές στον Κρόνο. Για παράδειγμα, ο Κρόνος βιώνει αυτήν τη στιγμή το βόρειο καλοκαίρι, με το νότιο ημισφαίριο να αναδύεται από το σκοτάδι στο τέλος ενός χειμώνα. Ωστόσο, ο βόρειος πόλος είναι ιδιαίτερα σκοτεινός, ίσως λόγω μιας άγνωστης εποχιακής διαδικασίας που επηρεάζει ιδιαίτερα τα πολικά αερολύματα. Μια μικρή ένδειξη λάμψης προς την άκρη του δίσκου του Κρόνου μπορεί να οφείλεται στον φθορισμό μεθανίου σε μεγάλο υψόμετρο (η διαδικασία εκπομπής φωτός μετά την απορρόφηση του φωτός), στην εκπομπή από το ιόν τριυδρογόνου (H3+) στην ιονόσφαιρα ή και στα δύο. Η φασματοσκοπία από το Webb θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιβεβαίωση αυτού. https://physicsgg.me/2023/06/30/το-james-webb-φωτογραφίζει-τον-κρόνο/

Η Vigrin Galactic έκανε πρεμιέρα στις τουριστικές της πτήσεις στο Διάστημα (βίντεο) Εικόνα από τη στιγμή της έναρξης της πρώτης πτήσης της Virgin Galactic. πηγή φωτό (Virgin Galactic) Στο παρθενικό επίσημο ταξίδι συμμετείχαν τέσσερις επιβάτες και πλήρωμα δύο ατόμων.Το 2004 ο Βρετανός μεγιστάνας Ρίτσαρντ Μπράνσον που έχει λάβει και τον τίτλο του σερ ίδρυσε την Virgin Galactic, τον διαστημικό βραχίονα του κολοσσού των αερομεταφορών Virgin. Η Virgin Galactic δημιουργήθηκε με στόχο να προσφέρει μικρής χρονικής διάρκειας ταξίδια στα όρια Γης και Διαστήματος με τους επιβάτες αυτών των πτήσεων να απολαμβάνουν τη θέα του πλανήτη από ύψος 80 χλμ. από την επιφάνεια του.Όμως υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην κατασκευή του σκάφους που θα μετέφερε τους επιβάτες σε αυτές τις διαστημικές βόλτες και στη συνέχεια οι δοκιμές του σκάφους παρουσίασαν σημαντικά προβλήματα. Όμως ο Μπράνσον δεν απογοητεύτηκε και επέμενε ενώ προφανώς η καλή του σχέση με το διεθνές τζετ σετ οδήγησε εκατοντάδες διάσημους καλλιτέχνες αλλά και επιχειρηματίες στο να μπουν σε λίστα αναμονής για μία πτήση με την εταιρεία όταν αυτή ξεκινούσε την λειτουργία της επισήμως. Υπολογίζεται ότι έχουν κράτηση περίπου 800 άτομα τα οποία έχουν καταβάλει προκαταβολές για μια πτήση με το κόστος για μια θέση να ανέρχεται σε πρώτη φάση σε περίπου 450 χιλιάδες δολάρια αλλά όταν ξεκινήσουν τα δρομολόγια η τιμή αναμένεται να πέφτει προοδευτικά. Με αυτό τον τρόπο ο Μπράνσον συνέχισε να έχει κίνητρο για να συνεχίσει να επενδύει στην εταιρεία.Το σκάφος που έχει λάβει την ονομασία Unity τοποθετήθηκε στο μητρικό του σκάφος που ονομάζεται VMS Eve το οποίο μετέφερε το Unity σε ύψος 10 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης και το απελευθέρωσε σε εκείνο το σημείο. Το σκάφος ενεργοποίησε τον πυραυλοκινητήρα του για να φτάσει στα όρια του Διαστήματος και στη συνέχεια οι πιλότοι τον έκλεισαν για να αιωρηθεί το σκάφος στην ατμόσφαιρα και οι επιβάτες να βιώσουν συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η πρώτη πτήση που έλαβε την ονομασία «Galactic 01» ήταν κλεισμένη από την Πολεμική Αεροπορία της Ιταλίας αλλά και το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ιταλίας και μέσα στο σκάφος μπήκαν δύο αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας της Ιταλίας και ένας επιστήμονας οι οποίοι πραγματοποίησαν πειράματα μικροβαρύτητας στα λίγα λεπτά που διήρκεσε η πτήση. Στο σκάφος βρισκόταν και ο εκπαιδευτής αστροναυτών της Virgin Galactic Κόλιν Μπένετ ενώ υπήρχε και πλήρωμα δύο πιλότων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1488844/i-vigrin-galactic-ekane-premiera-stis-toyristikes-tis-ptiseis-sto-diastima-vinteo/ Το διαστημοπλάνο μεταφέρθηκε σε μεγάλο ύψος από ένα μητρικό αεροπλάνο με διπλή άτρακτο (Virgin Galactic) Από αριστερά, ο αντισμήναρχος Βάλτερ Βιλαντέι, ο αεροναυπηγός Πανταλεόνε Καρλούτσι και ο αντισμήναρχος Άντζελο Λαντόλφι (Reuters) Το φουτουριστικό κτήριο του Spaceport America στην έρημο του Νιου Μέξικο (Reuters)

Καλλιτεχνικές φωτογραφίες του Κρόνου από το James Webb (βίντεο) Ο Κρόνος σε ασπρόμαυρο φόντο. πηγή φωτό ( JWSTFeed.com) Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε υπέροχες ασπρόμαυρες εικόνες του πλανήτη.Μια ακόμη πτυχή του μας αποκάλυψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος. Το James Webb έστρεψε το βλέμμα του στον Κρόνο και κατέγραψε νέες εικόνες του οι οποίες θα μπορούσαν άνετα να τοποθετηθούν σε μια έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Οι εικόνες καταγράφηκαν στις 24 και 25 Ιουνίου και ο πλανήτης αποτυπώνεται με εντυπωσιακό τρόπο μαζί με τα δαχτυλίδια του που μοιάζουν να έχουν ένα φωτισμό τύπου Neon.Οι εικόνες που καταγράφουν τα τηλεσκόπια είναι ασπρόμαυρες και οι εντυπωσιακές φωτογραφίες που δημοσιεύονται στη συνέχεια είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας που γίνεται με τοποθέτηση αποχρώσεων διαδικασία που γίνεται όχι για αισθητικούς λόγους αλλά για να τονιστούν οι λεπτομέρειες της κάθε εικόνες, οι διαφορετικές κοσμικές δομές, διαστημικά σώματα και κάθε είδους στοιχεία που συνθέτουν την κάθε εικόνα ώστε να γίνεται κατανοητό το τι βλέπουμε σε αυτές τις εικόνες. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος που συμμετέχει μαζί με την NASA στη λειτουργία του τηλεσκοπίου αποφάσισε να δώσει στη δημοσιότητα τις αρχικές ασπρόμαυρες εικόνες που κατέγραψε πριν από λίγα 24ωρα το James Webb από τον Κρόνο. Οι συγκεκριμένες εικόνες ελήφθησαν στο πλαίσιο μιας μελέτης που κάνουν αστρονόμοι του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Βρετανία για τον Κρόνο θέλοντας να αποκαλύψουν νέα στοιχεία για τον πλανήτη, τους εντυπωσιακούς του δακτυλίους αλλά και τα δεκάδες φεγγάρια του. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1488563/kallitechnikes-fotografies-toy-kronoy-apo-to-james-webb-vinteo/

Λύθηκε το αίνιγμα του εξωπλανήτη που δεν έπρεπε να υπάρχει. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη που επιβιώνει δίπλα στο άστρο του. πηγή φωτό ( Tobias Roetsch / gtgraphics.de.) Πρόκειται για ένα μοναδικό αστρικό και πλανητικό σύστημα.Το 2015 ανακαλύφθηκε ο εξωπλανήτης 8 Ursae Minoris b σε απόσταση 520 ετών φωτός από τη Γη. Η μελέτη του πλανήτη προκάλεσε πραγματικό πονοκέφαλο στην επιστημονική κοινότητα αφού τα διαθέσιμα στοιχεία έδειχναν ότι ο πλανήτης αυτός δεν έπρεπε να υπάρχει αφού ήταν σε τέτοια απόσταση από το μητρικό του άστρο το οποίο βίωνε διαδικασία διόγκωσης και θα έπρεπε από καιρό να είχε… καταπιεί τον πλανήτη.Αστρονόμοι από το Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης με τη βοήθεια αστρονόμων από άλλα πανεπιστήμια με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» παρουσιάζουν μια λύση στο κοσμικό αίνιγμα προσφέροντας μάλιστα ελπίδες και στη Γη αφού ο Ήλιος ανήκει στην κατηγορία των άστρων που όταν κάψει τα καύσιμα του δεν θα καταστραφεί σε μια έκρηξη σουπερνόβα αλλά θα ακολουθήσει τη διαδικασία της αυτοκαταστροφής αρχικά με τη διόγκωση του μετατρεπόμενος σε ερυθρό γίγαντα και στη συνέχεια προχωρώντας στη συρρίκνωση σε λευκό νάνο.Όταν ο Ήλιος φτάσει στο τέλος της ζωής του, θα αυξηθεί σε 100 φορές το σημερινό του μέγεθος, καταπίνοντας τον Ερμή την Αφροδίτη και πιθανότατα τη Γη την οποία αν δεν καταπιεί πάντως σίγουρα θα καταστρέψει μετατρέποντας την σε πραγματικό κάρβουνο. Πολλοί πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα αντιμετωπίζουν παρόμοια μοίρα, καθώς τα αστέρια που τους φιλοξενούν, γερνούν. Ωστόσο η νέα έρευνα αφήνει ελπίδες για τη Γη.Ο πλανήτης 8 UMi b, που επίσημα ονομάζεται Halla, μοιάζει με τον Δία και περιστρέφεται γύρω από το ερυθρό γιγάντιο άστρο Baekdu (8 UMi), σε απόσταση μόλις το μισό της απόστασης που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο. Η ομάδα των αστρονόμων ανακάλυψε ότι ο Halla συνεχίζει να υπάρχει, παρά την επικίνδυνη εξέλιξη που είχε το Baekdu. Διαπίστωσαν ότι το άστρο καίει ήλιο στον πυρήνα του, γεγονός που σηματοδοτεί ότι είχε ήδη επεκταθεί πάρα πολύ ως ερυθρό γιγάντιο αστέρι κάποτε στο παρελθόν. Το άστρο θα είχε διογκωθεί έως και 1,5 φορά την τροχιακή απόσταση του πλανήτη καταπίνοντας τον πλανήτη κατά τη διαδικασία, πριν συρρικνωθεί στο σημερινό του μέγεθος, μόλις στο ένα δέκατο της απόστασης αυτής. Ωστόσο, ο πλανήτης συνεχίζει να υπάρχει, αποτελώντας έναν «εξαιρετικό επιζώντα», όπως δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Μαρκ Χον.Είχαν διατυπωθεί διαφόρων ειδών θεωρίες για το συμβαίνει με τον πλανήτη αυτό και οι ερευνητές παρουσιάζουν τα ευρήματα τους τα οποία υποδεικνύουν την απάντηση στο κοσμικό αίνιγμα. Οι ερευνητές εντόπισαν μεγάλες ποσότητες ηλίου στο εσωτερικό του άστρου γεγονός που τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το σύστημα ήταν κάποτε δυαδικό, δηλαδή υπήρχαν δύο άστρα εκεί, και το άστρο καθώς διογκώθηκε δεν κατάπιε τον πλανήτη αλλά το γειτονικό του άστρο με αποτέλεσμα να… χορτάσει και να σταματήσει να αναπτύσσεται χαρίζοντας έτσι τη ζωή στον 8 UMi b. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι πρόκειται για μοναδικό αστρικό και πλανητικό σύστημα, ένα σύστημα που δεν έχει εντοπιστεί ξανά στο Σύμπαν μέχρι σήμερα. Όπως είναι ευνόητο το σύστημα αυτό θα αποτελεί πλέον σταθερό στόχο παρατηρήσεων για να μελετηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1488601/lythike-to-ainigma-toy-exoplaniti-poy-den-eprepe-na-yparchei/

Επιστήμονες κατέγραψαν την πρώτη εικόνα από σωματίδια-φαντάσματα του γαλαξία μας. Την πρώτη ισχυρή απόδειξη για την εκπομπή νετρίνων στον γαλαξία μας, τα οποία αποκαλούνται ως σωματίδια-φαντάσματα, καθώς υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες, αλλά δεν ανιχνεύονται, παρουσίασαν επιστήμονες. Η βασισμένη στα νετρίνα εικόνα του γαλαξία μας είναι η πρώτη του είδους της και παρουσιάζεται σε δημοσίευση στο περιοδικό Science.Η ανακάλυψη επιτεύχθηκε μέσω συνεργασίας περισσοτέρων των 350 ερευνητών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν το Παρατηρητήριο Νετρίνων IceCube που βρίσκεται στην Ανταρκτική και υποστηρίζεται από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ. Το Παρατηρητήριο ανιχνεύει τα σημάδια των νετρίνων υψηλής ενέργειας στο διάστημα χρησιμοποιώντας χιλιάδες διασυνδεδεμένους αισθητήρες, θαμμένους βαθιά μέσα σε ένα κυβικό χιλιόμετρο πάγου.Πρόκληση αποτέλεσε για τους ερευνητές όχι μόνο η ανίχνευση των διαβόητα φευγαλέων νετρίνων και της διάκρισής τους από άλλα είδη διαστρικών σωματιδίων, αλλά και ο φιλόδοξος στόχος του προσδιορισμού της προέλευσής τους. Όταν τα νετρίνα τυχαίνει να αλληλεπιδρούν με τον πάγο κάτω από το Παρατηρητήριο IceCube, αυτές οι σπάνιες συναντήσεις παράγουν αμυδρά μοτίβα φωτός, τα οποία το Παρατηρητήριο μπορεί να ανιχνεύσει. Ορισμένα μοτίβα φωτός δείχνουν σαφώς προς μία συγκεκριμένη περιοχή του ουρανού, επιτρέποντας στους ερευνητές να προσδιορίσουν την πηγή των νετρίνων. Τέτοιες αλληλεπιδράσεις αποτέλεσαν τη βάση για την ανακάλυψη, το 2022, νετρίνων που προέρχονταν από έναν άλλο γαλαξία, 47 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.Άλλες αλληλεπιδράσεις παράγουν καταιγιστικές «μπάλες φωτός» στον διαυγή πάγο και οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης, με τη βοήθεια του οποίου συνέκριναν τη σχετική θέση, το μέγεθος και την ενέργεια περισσότερων από 60.000 τέτοιων καταιγισμών φωτός που δημιουργούνται από νετρίνα και καταγράφηκαν από το IceCube σε διάστημα δέκα ετών.Οι ερευνητές πέρασαν πάνω από δύο χρόνια δοκιμάζοντας και επαληθεύοντας τον αλγόριθμό τους, χρησιμοποιώντας τεχνητά δεδομένα που προσομοιώνουν ανιχνεύσεις νετρίνων. Όταν, τελικά, τροφοδότησαν τον αλγόριθμο με τα πραγματικά δεδομένα που παρείχε ο IceCube, προέκυψε μία εικόνα που έδειχνε φωτεινά σημεία, τα οποία αντιστοιχούσαν σε σημεία του γαλαξία μας, που πιθανολογείται ότι εξέπεμπαν νετρίνα. Αυτές οι θέσεις βρίσκονταν σε σημεία, όπου οι παρατηρούμενες ακτίνες γ θεωρούνταν ότι ήταν υποπροϊόντα των συγκρούσεων μεταξύ κοσμικών ακτινών και διαστρικού αερίου και θεωρητικά θα έπρεπε, επίσης, να παράγουν νετρίνα.«Όπως συμβαίνει τόσο συχνά, οι σημαντικές ανακαλύψεις στην επιστήμη επιτρέπονται από την πρόοδο της τεχνολογίας», αναφέρει η διευθύντρια του Τμήματος Φυσικής του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ, Ντενίς Κάλντγουελ. «Οι δυνατότητες που παρέχει ο εξαιρετικά ευαίσθητος ανιχνευτής IceCube σε συνδυασμό με τα νέα εργαλεία ανάλυσης δεδομένων, μας έδωσαν μία εντελώς νέα άποψη του γαλαξία μας, μία άποψη που είχε μόνο υπαινιχθεί στο παρελθόν. Καθώς αυτές οι δυνατότητες συνεχίζουν να βελτιώνονται, μπορούμε να προσβλέπουμε στο να παρακολουθούμε αυτήν την εικόνα να αναδύεται με όλο και μεγαλύτερη ανάλυση, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως κρυμμένα χαρακτηριστικά του γαλαξία μας που δεν είχε δει ποτέ πριν η ανθρωπότητα», προσθέτει η ίδια. https://www.in.gr/2023/06/30/b-science/epistimones-kategrapsan-tin-proti-eikona-apo-somatidia-fantasmata-tou-galaksia-mas/

Κολούμπο: Παρακολουθούν στενά το υποθαλάσσιο ηφαίστειο της Σαντορίνης -Οι ενεργές «καμινάδες» σε 500 μέτρα βάθος Ερευνες του ΕΚΠΑ στο Κολούμπο, το υποθαλάσσιο ηφαίστειο στη Σαντορίνη Υπό στενή παρακολούθηση βρίσκεται το Κολούμπο, το πιο ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο στη Μεσόγειο, το οποίο είναι λίγο έξω από τη Σαντορίνη.Η επικοινωνία στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής γίνεται με δυσκολία. «Είμαι σε ωκεανογραφική αποστολή και το σήμα δεν είναι καλό…», λέει με ζωντάνια, ενδεικτική της αγάπης που τρέφει για το αντικείμενό της, η Δρ. Παρασκευή Νομικού, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του ΕΚΠΑ στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος.Η δραστήρια επιστήμονας είναι μέλος της ομάδας των Ελλήνων και ξένων ειδικών που έχουν θέσει υπό στενή παρακολούθηση -το τελευταίο διάστημα- το Κολούμπο, το πιο ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο στη Μεσόγειο, που βρίσκεται λίγο έξω από το νησί της Σαντορίνης απ’ όπου και έλκει την καταγωγή της.Αν και για σχεδόν 400 χρόνια το Κολούμπο παρέμενε «ήσυχο», η πρόσφατη ανακάλυψη θαλάμου συγκέντρωσης τήγματος έχει οδηγήσει τους ερευνητές στη συστηματική παρακολούθηση του. «Μπορούμε να ελέγξουμε τα σημάδια μιας πιθανής έκρηξης» «Στις μέρες μας είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση να ελέγξουμε τα σημάδια μιας πιθανής έκρηξης. Το γεγονός, πλέον, ότι οι κάτοικοι γνωρίζουν πως το υποθαλάσσιο ηφαίστειο παρακολουθείται αυτό τους παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια», δηλώνει με νόημα και συνεχίζει: «Το κράτος πρέπει να είναι ενήμερο και σύντομα θα έχουμε στα χέρια μας όλα τα στοιχεία ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της παρούσας κατάστασης».Με την ολοκλήρωση, πρόσφατα, της δεύτερης ωκεανογραφικής αποστολής, που χρηματοδοτείται από τον Δήμο Θήρας και εκτελέστηκε με το ελληνικό ωκεανογραφικό σκάφος «ΑΙΓΑΙΟ» του ΕΛΚΕΘΕ σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), οι επιστήμονες αναμένουν με ενδιαφέρον τα νέα στοιχεία.Σε 4 με 5 μήνες οι ερευνητές θα έχουν στα χέρια τους όλα τα νέα δεδομένα«Αυτό που κάναμε ήταν να ποντίσουμε περισσότερα εξειδικευμένα μηχανήματα παρακολούθησης στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο. Τα δεδομένα αυτά θα τα έχουμε σε 4 με 5 μήνες, όταν θα πάμε να τα ανασύρουμε. Παράλληλα, προχωρήσαμε και σε συντήρηση των μηχανημάτων που είχαν ποντιστεί τον Δεκέμβριο του 2022», λέει η κυρία Νομικού.Με τον τρόπο αυτό, οι ειδικοί θα ελέγξουν, όπως εξηγεί, το υδροθερμικό πεδίο. «Υπάρχουν κάποιες «καμινάδες» στα 500 μέτρα βάθος, οι οποίες είναι πολύ ενεργές και θέλουμε να ελέγξουμε τη ροή των αεριών και των υγρών που βγαίνουν απ’ αυτές. Να δούμε αν αυξάνονται ή μειώνονται. Παράλληλα, πώς είναι η κλίση του πυθμένα του Κολούμπο. Μεταβάλλεται; Ποια είναι θερμοκρασία; Αλλάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα; Όπως επίσης και η χημική σύσταση του νερού και των αερίων. Αυτές οι μετρήσεις είναι πολύ σημαντικές για τη μελέτη του υποθαλάσσιου ηφαιστείου που ξέρουμε ότι είναι πολύ ενεργό», τονίζει.Στις μετρήσεις που είχαν γίνει το 2013 και το 2014 δεν είχε διαπιστωθεί κάποια αλλαγή. Το 2019 έγινε μια μεγάλη αποστολή με τη NASA και συνελέγησαν νέα στοιχεία. Πλέον, με τις νέες εντατικές έρευνες θα υπάρξει «ένα πλήρες update», επισημαίνει η Σαντορινιά ειδικός στα ηφαίστεια. Στόχος η κατασκευή εξειδικευμένων χαρτών ηφαιστειακής επικινδυνότητας και η ενημέρωση της Πολιτικής Προστασίας Τα νέα επιστημονικά δεδομένα που θα προκύψουν από το ερευνητικό πρόγραμμα «SANTORY: SANTORini seafloor’s observatorY» (www.santory.gr) θα εμπλουτίσουν τη βάση δεδομένων της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Θήρας και την κατασκευή εξειδικευμένων χαρτών ηφαιστειακής επικινδυνότητας.«Είναι σημαντικό να συνεχιστεί η οικονομική ενίσχυση των ωκεανογραφικών αποστολών από τον δήμο Θήρας και να συντηρηθούν τόσο τα όργανα παρακολούθησης του υποθαλάσσιου ηφαιστειακού παρατηρητηρίου, όσο και να εκτελούνται συνεχώς νέες μετρήσεις στον Κολούμπο σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο», τονίζει η κυρία Νομικού.Σημειώνεται ότι το υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπο μελετάται εντατικά τα τελευταία 20 χρόνια από τους επιστήμονες του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών (ΙΘΑΒΒΥΚ) του ΕΛΚΕΘΕ και των κορυφαίων ξένων Ινστιτούτων/Πανεπιστημίων (INGV, GEOMAR, Univ. of Hamburg, Univ. of Rhode Island, ENS) αλλά και του Τμήματος Τοπογράφων του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα γίνει η επόμενη έκρηξη Την τελευταία φορά που εξερράγη το Κολούμπο, το 1650, σκότωσε 70 ανθρώπους λόγω δηλητηρίασης από τα αέρια της έκρηξης. Σύμφωνα με τους ερευνητές αν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός διόγκωσης του μαγματικού θαλάμου, κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 150 χρόνια το Κολούμπο θα φθάσει τα 2 κυβικά χιλιόμετρα μάγματος, που εκτιμάται ότι υπήρχαν όταν έγινε η έκρηξη του 1650 μ.Χ. Όμως, μολονότι μπορεί να γίνει μια εκτίμηση για τον μελλοντικό όγκο του μάγματος, σύμφωνα με τους ερευνητές, «δεν υπάρχει τρόπος να πει κανείς με βεβαιότητα πότε θα γίνει η επόμενη έκρηξη του ηφαιστείου». https://www.iefimerida.gr/ellada/koloympo-oi-epistimones-parakoloythoyn-stena-ypothalassio-ifaisteio-tis-santorinis

Ανίχνευσαν το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων. ● Επιτέλους, διαθέτουμε έναν δεύτερο τρόπο για να ανιχνεύσουμε άμεσα βαρυτικά κύματα: αξιοποιώντας τις χρονικές διακυμάνσεις των πάλσαρ χιλιοστών του δευτερολέπτου σε όλο τον Γαλαξία μας. ● Για πρώτη φορά, ανιχνεύθηκε το «βουητό» των βαρυτικών κυμάτων που διαχέεται στο σύμπαν. ● Από τα δεδομένα της συνεργασίας NANOGrav και άλλων ερευνητικών ομάδων φαίνεται ότι αυτό το υπόβαθρο προκαλείται και από ζεύγη υπερμεγέθων μαύρων τρυπών. Οι μελλοντικές παρατηρήσεις θα μας αποκαλύψουν οριστικά τη φύση του. Προς το παρόν υπάρχουν τρεις διαφορετικοί μέθοδοι εντοπισμού των βαρυτικών κυμάτων: με τα επίγεια συμβολόμετρα λέιζερ π.χ. LIGO, τα συμβολόμετρα λέιζερ στο διάστημα (LISA) και τις συστοιχίες χρονισμού πάλσαρ. Η καθεμία είναι ευαίσθητη σε διαφορετικό εύρος συχνοτήτων των βαρυτικών κυμάτων. Ενώ το LIGO ανίχνευσε πρώτο βαρυτικά κύματα σε πολύ υψηλές συχνότητες, η συνεργασία NANOGrav τα ανιχνεύει σε πολύ χαμηλές συχνότητες (nanohertz). Κάνοντας μια αναλογία με το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, τα βαρυτικά κύματα που ανίχνευσε το LIGO αντιστοιχούν χοντρικά στις ακτίνες Χ. Αν τα τηλεσκόπια των αστρονόμων μπορούσαν να δουν μόνο τις ακτίνες Χ τότε θα αγνοούσαμε τα πιο ενδιαφέροντα και σημαντικά αντικείμενα του σύμπαντος. Νέα δεδομένα που προέρχονται από έξι διαφορετικά τηλεσκόπια στην Ευρώπη, επιβεβαιώνουν την παρουσία βαρυτικών κυμάτων που ανοίγει ένα νέο παράθυρο στη μελέτη της δημιουργίας και εξέλιξης του Σύμπαντος. «Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική διεθνή συνεργασία και έρευνα 25 ετών η οποία απέδωσε καρπούς και θα οδηγήσει τις εξελίξεις στα επόμενα χρόνια, με πρωταγωνιστή το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ Γιάννης Αντωνιάδης, ερευνητής του ΙΤΕ που συμμετείχε με την ομάδα του στην έρευνα, ο οποίος επισήμανε ότι «ήδη κατασκευάζεται το νέο, κορυφαίας τεχνολογίας, τηλεσκόπιο ΑΡΓΟΣ που θα τοποθετηθεί στην Κρήτη και θα υποστηρίξει την εξερεύνηση των βαρυτικών κυμάτων παγκοσμίως».Τα αποτελέσματα παρατηρήσεων της τελευταίας 25ετίας, δημοσιεύονται σήμερα στην επιθεώρηση Astronomy & Astrophysics και αναφέρονται σε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων χαμηλών συχνοτήτων, που υπόσχονται πρωτόγνωρες ανακαλύψεις στη μελέτη του σχηματισμού και της εξέλιξης του Σύμπαντός μας και των γαλαξιών που το κατοικούν. Τα βαρυτικά αυτά κύματα αποδίδονται κυρίως σε ζεύγη υπερμεγεθών μαύρων τρυπών, με μάζες εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από αυτές του Ήλιου, που περιστρέφονται η μία γύρω από την άλλη, λόγω βαρυτικής έλξης.Σειρά άρθρων που δημοσιεύθηκαν σήμερα από την Ευρωπαϊκή κοινοπραξία αστρονόμων – European Pulsar Timing Array (EPTA), από δέκα Ιδρύματα σε διάφορες χώρες, παρουσιάζει τα αποτελέσματα παρατηρήσεων που προέρχονται από έξι ραδιοτηλεσκόπια, από τα πιο ευαίσθητα του κόσμου. Τα δεδομένα αυτά συνάδουν με ένα υπόβαθρο βαρυτικών κυμάτων που διέπει ολόκληρο το Σύμπαν, μιας βασικής πρόβλεψης της Σύγχρονης Φυσικής και Κοσμολογίας. Η ομάδα του δρ Γιάννη Αντωνιάδη, ερευνητή στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), συμμετείχε στην ανάλυση δεδομένων της έρευνας αυτής. Η ανίχνευση του υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων αποτελεί σημαντικό ορόσημο για το άνοιγμα ενός νέου παραθύρου στο φάσμα των βαρυτικών κυμάτων, το οποίο θα επιτρέψει στους αστρονόμους να μελετήσουν τον σχηματισμό και την εξέλιξη των μεγαλύτερων δομών στο Σύμπαν. Θα προσφέρει επίσης τη δυνατότητα για νέους ελέγχους της φύσης της Βαρύτητας και της σκοτεινής ύλης, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τις φυσικές διεργασίες που διαμόρφωσαν το πρώιμο Σύμπαν.Το σήμα που ανιχνεύθηκε αποτελεί κυματισμούς στη δομή του χωροχρόνου που προβλέπονται από τη Γενική Θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Τα κύματα αυτά ταλαντώνονται με χρονικές κλίμακες ετών έως δεκαετιών, έχουν μήκος κύματος εκατομμυρίων χιλιομέτρων, το οποίο είναι πολύ χαμηλό για να ανιχνευθεί από επίγεια συμβολόμετρα όπως το LIGO και VIRGO, τα οποία επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων το 2015.Ωστόσο, μια διαφορετική τεχνική που ονομάζεται «συστοιχίες χρονισμού πάλσαρ», χρησιμοποιεί τα πάλσαρ (αστέρες νετρονίων), ως φυσικά ρολόγια ακριβείας για να ανιχνεύσει αυτά τα κύματα. Τα πάλσαρ έχουν εξαιρετικά σταθερή περιστροφή και εκπέμπουν περιοδικούς παλμούς ραδιοκυμάτων (όπως ένας φάρος), που φτάνουν στη Γη σε προβλέψιμους χρόνους. Όταν ένα βαρυτικό κύμα περνά απ’ τη Γη, προκαλεί μια μικρή παραμόρφωση του χωροχρόνου που μεταβάλλει τον χρόνο άφιξης των παλμών.«Συγκρίνοντας τους παρατηρηθέντες χρόνους άφιξης με τους αναμενόμενους, μπορούμε να μετρήσουμε την επίδραση του βαρυτικού κύματος και να εξάγουμε πληροφορίες για την πηγή και το πλάτος του» λέει ο Γιάννης Αντωνιάδης. Επειδή η μεταβολή αυτή είναι εξαιρετικά μικρή και γίνεται σε χρονικές κλίμακες ετών έως δεκαετιών, απαιτούνται μακροχρόνιες παρατηρήσεις πολλών πάλσαρ ώστε να επιτευχθεί η ανίχνευση της επίδρασης των βαρυτικών κυμάτων.Το σύνολο δεδομένων που αναλύθηκε από το EPTA περιέχει ευαίσθητα δεδομένα για 25 πάλσαρ που συλλέχθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες με τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια της Ευρώπης. Πρόκειται για το ραδιοτηλεσκόπιο των 100 μέτρων Effelsberg στη Γερμανία, το τηλεσκόπιο Lovell του αστεροσκοπείου Jodrell Bank στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ραδιοτηλεσκόπιο Nançay στη Γαλλία, το ραδιοτηλεσκόπιο 60 μέτρων στη Σαρδηνία της Ιταλία και το ραδιοτηλεσκόπιο Westerbork Radio Synthesis Telescope στην Ολλανδία. Για την ανάλυση των δεδομένων συνεργάστηκαν πάνω από 70 ερευνητές απ’ όλο τον Κόσμο. Από την Ελλάδα, εκτός της ομάδας του κ. Αντωνιάδη συμμετείχε στην ανάλυση και ο δρ Νικόλας Καβαλιέρο από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.Το EPTA αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης διεθνούς προσπάθειας, του International Pulsar Timing Array (IPTA), το οποίο συνδυάζει δεδομένα από παρόμοια πειράματα στη Βόρεια Αμερική (NANOGrav), την Αυστραλία (PPTA), την Ινδία (InPTA) και τη Νότια Αφρική (MeerKAT). Παρόμοιες ενδείξεις για την ύπαρξη του υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα από το NANOGrav, ενώ οι μετρήσεις συνάδουν και με τα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν από το PPTA, και την κοινοπραξία Chinese Pulsar Timing Array. Η σχετική θέση στον Γαλαξία μας των πάλσαρ που ανέδειξαν το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων. Μερικά από αυτά απέχουν μεταξύ τους απόσταση ~10.000 ετών φωτός. «Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό», εξηγεί ο κ. Αντωνιάδης. «Η πιθανότητα το σήμα που είδαμε στα δεδομένα μας να έχει εμφανιστεί τυχαία είναι μία στις δέκα χιλιάδες. Ωστόσο, ο χρυσός κανόνας στην Επιστήμη για να ισχυριστεί κανείς την ανίχνευση ενός νέου φαινομένου είναι το αποτέλεσμα του πειράματος να έχει πιθανότητα να συμβεί τυχαία λιγότερο από μία φορά στο εκατομμύριο. Αν και το αποτέλεσμα του EPTA δεν πληροί ακόμη αυτό τον κανόνα, το γεγονός ότι οι συνάδελφοί μας σε όλο τον κόσμο βλέπουν το ίδιο σήμα μας κάνει πολύ πιο σίγουρους πως αυτό που βλέπουμε είναι πραγματικό».Μέσα στους επόμενους μήνες, οι επιστήμονες του EPTA θα συνδυάσουν τα δεδομένα τους με αυτά των συναδέλφων τους στα πλαίσια του IPTA για να χαρακτηρίσουν καλύτερα το σήμα. «Όλοι είμαστε βέβαιοι ότι το συνδυαστικό σύνολο των δεδομένων θα οδηγήσει στην τελική απόδειξη της γνησιότητας του σήματος», προσθέτει ο κ. Αντωνιάδης. Επιπλέον, το σχέδιο EPTA προετοιμάζεται ήδη για το επόμενο βήμα. Σύμφωνα με τον Αντωνιάδη, «μια πτυχή αυτού είναι ο σχεδιασμός νέων οργάνων ανίχνευση. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ΙΤΕ ηγείται μιας διεθνούς προσπάθειας που υποστηρίζεται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την κατασκευή ενός ραδιοτηλεσκοπίου επόμενης γενιάς στην Κρήτη. Το τηλεσκόπιο, το οποίο ονομάζουμε ARGOS, (https://argos-telescope.eu/) σχεδιάζεται ειδικά για παρατηρήσεις χρονομέτρησης πάλσαρ. Μόλις κατασκευαστεί, θα γίνει το πιο ευαίσθητο όργανο για τέτοιου είδους μετρήσεις και θα μας επιτρέψει να εξερευνήσουμε καλύτερα το νέο αυτό παράθυρο στην αστρονομία βαρυτικών κυμάτων που μόλις άνοιξε, σκάβοντας βαθύτερα για σήματα από το Πρώιμο Σύμπαν». πηγές: https://www.amna.gr/home/article/742165/Nea-epistimonika-dedomena-sto-dromo-pros-tin-exichniasi-tis-dimiourgias-tou-Sumpantos–me-ti-summetochi-tou-Institoutou-Astrofusikis-tou-ITE – https://bigthink.com/starts-with-a-bang/spacetime-rippling-gravitational-waves/ – https://www.space.com/gravitational-wave-background-universe-1st-detection – https://www.quantamagazine.org/an-enormous-gravity-hum-moves-through-the-universe-20230628/ Τέσσερις ξεχωριστές μελέτες σχετικά με την ανακάλυψη του υποβάθρου των βαρυτικών κυμάτων έχουν δημοσιευτεί ήδη στο The Astrophysical Journal Letters: The NANOGrav 15-year Data Set: Evidence for a Gravitational-Wave Background The NANOGrav 15-year Data Set: Observations and Timing of 68 Millisecond Pulsars The NANOGrav 15-Year Data Set: Detector Characterization and Noise Budget The NANOGrav 15-year Data Set: Search for Signals from New Physics Ας σημειωθεί ότι η στατιστική ακρίβεια της ανίχνευσης του υποβάθρου των βαρυτικών κυμάτων ΔΕΝ ξεπερνά το περίφημο όριο των 5 σίγμα που απαιτείται για την επίσημη αποδοχή της ανακάλυψης. Ενώ η ακρίβεια των μετρήσεων του NANOGrav είναι περίπου 4σ (υπάρχει δηλαδή πιθανότητα περίπου 1 στις 10.000 το σήμα του να είναι στατιστική διακύμανση), οι μετρήσεις της κινεζικής ερευνητικής ομάδας CPTA, διαθέτουν μεγαλύτερη στατιστική ακρίβεια 4,6 σ. Η ινδική ομάδα InPTA βλέπει το υπόβαθρο των βαρυτικών κυμάτων με μικρότερη σιγουριά 3 σ και πολύ μικρότερη το αυστραλιανό Parkes Pulsar Timing Array, μόνο 2 σ. Παρακολουθείστε την ανακοίνωση της ερευνητικής ομάδας NANOGrav: https://physicsgg.me/2023/06/29/ανίχνευσαν-το-υπόβαθρο-των-βαρυτικών/

Το πλήρωμα του ISS-70 επιχείρησε έκτακτη ανάγκη στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών Οι Oleg Kononenko, Nikolai Chub και Loral O'Hara απέτρεψαν μια πυρκαγιά στο διαστημόπλοιο Soyuz σε έναν πολύπλοκο προσομοιωτή. Η δυσκολία είναι ότι δεν μπορεί να σβήσει με τους συνηθισμένους τρόπους. Εάν η φωτιά δεν εξαλειφθεί, θα οδηγήσει σε αποσυμπίεση! Επίσης, ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub βυθίστηκαν στο υδροηλεκτρικό εργαστήριο για να προετοιμαστούν για τον διαστημικό περίπατο. Στο βίντεο, οι αστροναύτες είπαν πώς αυτή η διαδικασία διαφέρει από την πραγματική δραστηριότητα εκτός οχήματος. Ήδη τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους, ο Oleg Kononenko, μαζί με τους Nikolai Chub και Loral O'Hara, θα τεθούν σε τροχιά με το Soyuz MS-24. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243635%2Fc338c518bcb188db07%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567511

Το σχέδιο της NASA για να μετατρέψει τη Σελήνη… ορυχείο. Αποκαλύπτονται στοιχεία για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του φεγγαριού.Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη με επανδρωμένες αποστολές και δημιουργία μόνιμων βάσεων τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τις Κίνα και Ρωσία ξεκίνησαν και τα σενάρια για τα σχέδια εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του φεγγαριού. Μια ιδέα για το τι σχεδιάζεται έδωσε ο Τζέραλντ Σάντερς, πυραυλικός επιστήμονας στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνστον της NASA, μιλώντας σε συνέδριο της βιομηχανίας εξορύξεων.Σύμφωνα με τον Σάντερς η NASA αναζητεί τρόπους για να εκμεταλευτεί αρχικά τους πόρους ενέργειας, οξυγόνου, νερού και στη συνέχεια την εξόρυξη σιδήρου και σπάνιων γαιών. Ο αμερικανός επιστήμονας αναφέρει ότι στόχος της NASA είναι το πρόγραμμα αυτό να έχει ξεκινήσει εντός των επόμενων δέκα ετών. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, η αποστολή Artemis 3, θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του 2025 και θα ακολουθήσουν και άλλες μαζί με τη δημιουργία ενός τροχιακού σεληνιακού σταθμού στα πρότυπα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.Ο Σάντερς αποκάλυψε ότι στόχος της NASA δεν είναι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Σελήνης αποκλειστικά για τις δικές της ανάγκες και την παρουσία των αστροναυτών της εκεί αλλά για να προσελκύσει εμπορικές επενδύσεις δημιουργώντας μια κυκλική οικονομία που θα κάνει βιώσιμη την μόνιμη παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη καθιστώντας την ανάμεσα στα άλλα ένα κόσμο που θα μπορεί να λειτουργεί υποστηρικτικά στην προσπάθεια να φτάσει και να παραμείνει ο άνθρωπος στον Άρη.Ο Σάντερς ανέφερε επίσης ότι η NASA θα στείλει άμεσα, εντός των προσεχών ημερών ή εβδομάδων, στη Σελήνη εξοπλισμό ανασκαφών και επεξεργασίας του εδάφους του Άρη και την απόκτηση ρηγόλιθου (ή ρεγκόλιθου) που είναι ένα ενδιάμεσο στρώμα μεταξύ του εδάφους και των πετρωμάτων που υπάρχει και στη Γη. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί πολλές προτάσεις και μέθοδοι αξιοποίησης του σεληνιακού ρηγόλιθου κυρίως ως δομικού υλικού για την κατασκευή κάθε είδους κτισμάτων και καταλυμμάτων στο φεγγάρι. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1488069/to-schedio-tis-nasa-gia-na-metatrepsei-ti-selini-orycheio/

Το ηλιακό μας σύστημα έχει συλλάβει έναν εξωπλανήτη και τον κρύβει σε μια παγωμένη εξορία. Στο νέφος Oort μπορεί να υπάρχει ένας εξωπλάνητης. πηγή φωτό (NASA) Σύμφωνα με νέα μελέτη ο άγνωστος πλανήτης βρίσκεται στο απομακρυσμένο νέφος Οορτ.Η αδυναμία να εξηγηθούν κάποια φαινόμενα που υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα έχουν οδηγήσει στην υπόδειξη ως αιτίας ύπαρξης αυτών των φαινομένων έναν πλανήτη που βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή μετά τον Ποσειδώνα. Εδώ και αρκετά χρόνια οι αστρονόμοι αναζητούν επίμονα τον πλανήτη που ονομάστηκε Πλανήτης Χ ή έστω κάποιες απτές αποδείξεις της ύπαρξης του χωρίς μέχρι στιγμής κάποιο αποτέλεσμα.Με δημοσίευση https://arxiv.org/pdf/2306.11109.pdf της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv διεθνής ερευνητική ομάδα ταράζει τα αστρονομικά νερά υποστηρίζοντας ότι υπάρχει ένας ακόμη άγνωστος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα ο οποίος βρίσκεται στο νέφος Οορτ. Πρόκειται για μια εξωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος σε απόσταση περίπου ενός έτους φωτός από τη Γη στην οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία βρίσκονται πυρήνες κομητών και υλικά που δημιουργήθηκαν αμέσως μετά τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος. Το νέφος Οορτ πήρε το όνομα του από τον Ολλανδό επιστήμονα Γιαν Οορτ που πρότεινε την ύπαρξη του πριν από 70 χρόνια. Αν και έχουν εντοπιστεί κάποια σώματα που πιστεύεται ότι ανήκουν σε αυτό το νέφος εντούτοις δεν έχει αποδειχθεί με αδιαμφισβήτητο τρόπο η ύπαρξη του.Όμως η μελέτη της ερευνητικής ομάδας που αποτελείται από επιστήμονες σε πανεπιστήμια και ερευνητικούς οργανισμούς στις ΗΠΑ και τη Γαλλία υποδεικνύει την παρουσία ενός πλανήτη στο νέφος Οορτ και μάλιστα όχι ενός πλανήτη που είναι προϊόν του ηλιακού μας συστήματος αλλά ενός περιφερόμενου στο Διάστημα εξωπλανήτη που κατάφερε με τις βαρυτικές του δυνάμεις το ηλιακό μας σύστημα να συλλάβει και να τον εγκλωβίσει εντός του νέφους Οορτ.Εχει διαπιστωθεί ότι διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα απομακρύνουν από τη θέση τους κάποιους πλανήτες και τους οδηγούν έξω από το αστρικό τους σύστημα υποχρεώνοντας τους να περιπλανώνται στο διαστρικό κενό. Εχουν εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια τέτοιου είδους πλανήτες. Θεωρητικώς αν κάποιος τέτοιου είδους πλανήτης βρεθεί εντός του βαρυτικού βεληνεκούς ενός μεγαλύτερου σώματος (πλανήτη ή άστρου) ή μιας μεγάλης κοσμικής δομής όπως ένα αστρικό σύστημα μπορεί να εγκλωβιστεί εκεί και να αποκτήσει ένα νέο τόπο κατοικίας. Μένει να διαπιστωθεί τώρα αν υπάρχει τρόπος να γίνει προσπάθεια εντοπισμού αυτού του πλανήτη για να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί η ύπαρξη του. https://arxiv.org/pdf/2306.11109.pdf

Ένα «ντόνατ» στην επιφάνεια του Άρη. Το διαστημικό όχημα Perseverance εντοπίζει τρύπιο βράχο στον Κόκκινο Πλανήτη. Θα μπορούσε να είναι μετεωρίτης. Στις 23 Ιουνίου το Perseverance φωτογράφισε στην επιφάνεια του Άρη μια μεγάλη πέτρα με σκούρο χρώμα που μοιάζει με ντόνατ, αφού έχει μια τρύπα στο κέντρο της. Η πέτρα περιβάλλεται από άλλες μικρότερες παρόμοιας απόχρωσης, που μάλλον δείχνει την κοινή τους προέλευση. Σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, το πέτρινο ντόνατ θα μπορούσε να είναι ένας μεγάλος μετεωρίτης δίπλα στα μικρότερα κομμάτια του. Έτσι, ο μεγαλώνει ο κατάλογος των περίεργων ευρημάτων στην επιφάνεια του Άρη. Ας θυμηθούμε μερικά από αυτά: Η τέλεια ισορροπία βράχου: Η φωτογραφία λήφθηκε από διαστημικό όχημα Perseverance στις 12 Ιουνίου 2022 Τo παράξενο νηματοειδές αντικείμενο (που μάλλλον προέρχεται από το ίδιο το ρόβερ Perseverance): Η φωτογραφία λήφθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. To πέτρινο ‘κατοικίδιο’ του Perseverence: Το πέτρινο ‘φυτό’ που βρήκε το Curiosity: Ή το σφαιρικό μπαλάκι που βρήκε πάλι το Curiosity https://physicsgg.me/2023/06/28/ένα-ντόνατ-στην-επιφάνεια-του-άρη/

Σύμπαν: Πώς δημιουργήθηκε – Τα νέα επιστημονικά δεδομένα, στις έρευνες συμμετέχει το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ. Νέα δεδομένα που προέρχονται από έξι διαφορετικά τηλεσκόπια στην Ευρώπη, επιβεβαιώνουν την παρουσία βαρυτικών κυμάτων που ανοίγει ένα νέο παράθυρο στη μελέτη της δημιουργίας και εξέλιξης του Σύμπαντος.«Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική διεθνή συνεργασία και έρευνα 25 ετών η οποία απέδωσε καρπούς και θα οδηγήσει τις εξελίξεις στα επόμενα χρόνια, με πρωταγωνιστή το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ Γιάννης Αντωνιάδης, ερευνητής του ΙΤΕ που συμμετείχε με την ομάδα του στην έρευνα, ο οποίος επισήμανε ότι «ήδη κατασκευάζεται το νέο, κορυφαίας τεχνολογίας, τηλεσκόπιο ΑΡΓΟΣ που θα τοποθετηθεί στην Κρήτη και θα υποστηρίξει την εξερεύνηση των βαρυτικών κυμάτων παγκοσμίως». Υπόσχονται πρωτόγνωρες ανακαλύψεις Τα αποτελέσματα παρατηρήσεων της τελευταίας 25ετίας, δημοσιεύονται σήμερα στην επιθεώρηση Astronomy & Astrophysics και αναφέρονται σε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων χαμηλών συχνοτήτων, που υπόσχονται πρωτόγνωρες ανακαλύψεις στη μελέτη του σχηματισμού και της εξέλιξης του Σύμπαντός μας και των γαλαξιών που το κατοικούν. Τα βαρυτικά αυτά κύματα αποδίδονται κυρίως σε ζεύγη υπερμεγεθών μαύρων τρυπών, με μάζες εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από αυτές του Ήλιου, που περιστρέφονται η μία γύρω από την άλλη, λόγω βαρυτικής έλξης.Σειρά άρθρων που δημοσιεύθηκαν σήμερα από την Ευρωπαϊκή κοινοπραξία αστρονόμων – European Pulsar Timing Array (EPTA), από δέκα Ιδρύματα σε διάφορες χώρες, παρουσιάζει τα αποτελέσματα παρατηρήσεων που προέρχονται από έξι ραδιοτηλεσκόπια, από τα πιο ευαίσθητα του κόσμου. Τα δεδομένα αυτά συνάδουν με ένα υπόβαθρο βαρυτικών κυμάτων που διέπει ολόκληρο το Σύμπαν, μιας βασικής πρόβλεψης της Σύγχρονης Φυσικής και Κοσμολογίας. Σημαντικό ορόσημο Η ομάδα του δρ Γιάννη Αντωνιάδη, ερευνητή στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), συμμετείχε στην ανάλυση δεδομένων της έρευνας αυτής. Η ανίχνευση του υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων αποτελεί σημαντικό ορόσημο για το άνοιγμα ενός νέου παραθύρου στο φάσμα των βαρυτικών κυμάτων, το οποίο θα επιτρέψει στους αστρονόμους να μελετήσουν τον σχηματισμό και την εξέλιξη των μεγαλύτερων δομών στο Σύμπαν. Θα προσφέρει επίσης τη δυνατότητα για νέους ελέγχους της φύσης της Βαρύτητας και της σκοτεινής ύλης, αποκαλύπτοντας ενδεχομένως τις φυσικές διεργασίες που διαμόρφωσαν το πρώιμο Σύμπαν.Το σήμα που ανιχνεύθηκε αποτελεί κυματισμούς στη δομή του χωροχρόνου που προβλέπονται από τη Γενική Θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Τα κύματα αυτά ταλαντώνονται με χρονικές κλίμακες ετών έως δεκαετιών, έχουν μήκος κύματος εκατομμυρίων χιλιομέτρων, το οποίο είναι πολύ χαμηλό για να ανιχνευθεί από επίγεια συμβολόμετρα όπως το LIGO και VIRGO, τα οποία επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά την ύπαρξη βαρυτικών κυμάτων το 2015. «Συστοιχίες χρονισμού πάλσαρ» Ωστόσο, μια διαφορετική τεχνική που ονομάζεται «συστοιχίες χρονισμού πάλσαρ», χρησιμοποιεί τα πάλσαρ (αστέρες νετρονίων), ως φυσικά ρολόγια ακριβείας για να ανιχνεύσει αυτά τα κύματα. Τα πάλσαρ έχουν εξαιρετικά σταθερή περιστροφή και εκπέμπουν περιοδικούς παλμούς ραδιοκυμάτων (όπως ένας φάρος), που φτάνουν στη Γη σε προβλέψιμους χρόνους. Όταν ένα βαρυτικό κύμα περνά απ’ τη Γη, προκαλεί μια μικρή παραμόρφωση του χωροχρόνου που μεταβάλλει τον χρόνο άφιξης των παλμών.«Συγκρίνοντας τους παρατηρηθέντες χρόνους άφιξης με τους αναμενόμενους, μπορούμε να μετρήσουμε την επίδραση του βαρυτικού κύματος και να εξάγουμε πληροφορίες για την πηγή και το πλάτος του» λέει ο Γιάννης Αντωνιάδης. Επειδή η μεταβολή αυτή είναι εξαιρετικά μικρή και γίνεται σε χρονικές κλίμακες ετών έως δεκαετιών, απαιτούνται μακροχρόνιες παρατηρήσεις πολλών πάλσαρ ώστε να επιτευχθεί η ανίχνευση της επίδρασης των βαρυτικών κυμάτων. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες Το σύνολο δεδομένων που αναλύθηκε από το EPTA περιέχει ευαίσθητα δεδομένα για 25 πάλσαρ που συλλέχθηκαν τις τελευταίες τρεις δεκαετίες με τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια της Ευρώπης. Πρόκειται για το ραδιοτηλεσκόπιο των 100 μέτρων Effelsberg στη Γερμανία, το τηλεσκόπιο Lovell του αστεροσκοπείου Jodrell Bank στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ραδιοτηλεσκόπιο Nançay στη Γαλλία, το ραδιοτηλεσκόπιο 60 μέτρων στη Σαρδηνία της Ιταλία και το ραδιοτηλεσκόπιο Westerbork Radio Synthesis Telescope στην Ολλανδία. Για την ανάλυση των δεδομένων συνεργάστηκαν πάνω από 70 ερευνητές απ’ όλο τον Κόσμο. Από την Ελλάδα, εκτός της ομάδας του κ. Αντωνιάδη συμμετείχε στην ανάλυση και ο δρ Νικόλας Καβαλιέρο από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.Το EPTA αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης διεθνούς προσπάθειας, του International Pulsar Timing Array (IPTA), το οποίο συνδυάζει δεδομένα από παρόμοια πειράματα στη Βόρεια Αμερική (NANOGrav), την Αυστραλία (PPTA), την Ινδία (InPTA) και τη Νότια Αφρική (MeerKAT). Παρόμοιες ενδείξεις για την ύπαρξη του υποβάθρου βαρυτικών κυμάτων ανακοινώθηκαν ταυτόχρονα από το NANOGrav, ενώ οι μετρήσεις συνάδουν και με τα αποτελέσματα που αναφέρθηκαν από το PPTA, και την κοινοπραξία Chinese Pulsar Timing Array. Η πιθανότητα για το σήμα που είδαν οι επιστήμονες «Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό», εξηγεί ο κ. Αντωνιάδης. «Η πιθανότητα το σήμα που είδαμε στα δεδομένα μας να έχει εμφανιστεί τυχαία είναι μία στις δέκα χιλιάδες. Ωστόσο, ο χρυσός κανόνας στην Επιστήμη για να ισχυριστεί κανείς την ανίχνευση ενός νέου φαινομένου είναι το αποτέλεσμα του πειράματος να έχει πιθανότητα να συμβεί τυχαία λιγότερο από μία φορά στο εκατομμύριο. Αν και το αποτέλεσμα του EPTA δεν πληροί ακόμη αυτό τον κανόνα, το γεγονός ότι οι συνάδελφοί μας σε όλο τον κόσμο βλέπουν το ίδιο σήμα μας κάνει πολύ πιο σίγουρους πως αυτό που βλέπουμε είναι πραγματικό».Μέσα στους επόμενους μήνες, οι επιστήμονες του EPTA θα συνδυάσουν τα δεδομένα τους με αυτά των συναδέλφων τους στα πλαίσια του IPTA για να χαρακτηρίσουν καλύτερα το σήμα. «Όλοι είμαστε βέβαιοι ότι το συνδυαστικό σύνολο των δεδομένων θα οδηγήσει στην τελική απόδειξη της γνησιότητας του σήματος», προσθέτει ο κ. Αντωνιάδης.Επιπλέον, το σχέδιο EPTA προετοιμάζεται ήδη για το επόμενο βήμα. Σύμφωνα με τον Αντωνιάδη, «μια πτυχή αυτού είναι ο σχεδιασμός νέων οργάνων ανίχνευση. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ΙΤΕ ηγείται μιας διεθνούς προσπάθειας που υποστηρίζεται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την κατασκευή ενός ραδιοτηλεσκοπίου επόμενης γενιάς στην Κρήτη. Το τηλεσκόπιο, το οποίο ονομάζουμε ARGOS, (https://argos-telescope.eu/) σχεδιάζεται ειδικά για παρατηρήσεις χρονομέτρησης πάλσαρ. Μόλις κατασκευαστεί, θα γίνει το πιο ευαίσθητο όργανο για τέτοιου είδους μετρήσεις και θα μας επιτρέψει να εξερευνήσουμε καλύτερα το νέο αυτό παράθυρο στην αστρονομία βαρυτικών κυμάτων που μόλις άνοιξε, σκάβοντας βαθύτερα για σήματα από το Πρώιμο Σύμπαν».Η ομάδα του κ. Αντωνιάδη υποστηρίζεται από το ΕΛΙΔΕΚ και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, καθώς και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του προγράμματος «Ορίζοντας Ευρώπη 2021-2027». https://www.in.gr/2023/06/29/b-science/space/sympan-pos-dimiourgithike-ta-nea-epistimonika-dedomena-stis-ereynes-symmetexei-institouto-astrofysikis-tou-ite/

Πολυσύμπαν, το απρόσιτο σύνορο της κοσμολογίας. Το πολυσυμπαν ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής μεθόδου αφού δεν μπορούμε να αποδείξουμε την ύπαρξή του. ● Μια απώτερη προσπάθεια για την κατανόηση του κόσμου μας είναι να σκεφτούμε ότι το σύμπαν μας αποτελεί μέρος κάτι μεγαλύτερου, μιας νοητικής συλλογής συμπάντων που ονομάζεται πολυσύμπαν. ● Η ιδέα του πολυσύμπαντος προκύπτει από τις θεωρίες φυσικής υψηλών ενεργειών όταν επιχειρούν να περιγράψουν τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος. ● Το πρόβλημα είναι ότι, για να μάθουμε με βεβαιότητα αν το σύμπαν μας ανήκει ή όχι σε ένα πολυσύμπαν θα πρέπει να παραβιάσουμε τους νόμους της φυσικής. Ωστόσο, πάντα κάτι μαθαίνουμε καθώς προσπαθούμε να υπερβούμε τα όρια της γνώσης μας. Το σύμπαν, εξ ορισμού, αντιπροσωπεύει την ορατή έκταση του χώρου και όλα όσα υπάρχουν μέσα σε αυτό, γνωστά και άγνωστα. Με άλλα λόγια, το «σύμπαν» αντιπροσωπεύει τα πάντα μέσα στον κοσμικό μας ορίζοντα, που ορίζεται από την απόσταση που έχει διανύσει το φως από τη Μεγάλη Έκρηξη. Ο κοσμικός ορίζοντας είναι ο ‘θόλος’ των πληροφοριών μας. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα μεγαλύτερο σύμπαν εκεί έξω, πέρα από αυτό που μπορούμε να μετρήσουμε. Αλλά δεν θα μπορέσουμε ποτέ να το μάθουμε με βεβαιότητα, αφού για να γνωρίζουμε κάτι, πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε τις πληροφορίες από την εμπειρία μας για το τι υπάρχει. Όταν κάτι είναι πέρα από το φράγμα του φωτός, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ότι υπάρχει. Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε ότι μπορεί να υπάρχει.Σε τέτοιες εικασίες μας οδηγούν οι σύγχρονες θεωρίες της φυσικής που επιχειρούν να περιγράψουν την Μεγάλη Έκρηξη και τις πολύ πρώτες στιγμές της. Αμφισβητούν τα παραδοσιακά όρια της επιστημονικής μεθόδου – δηλαδή, την ιδέα ότι οι υποθέσεις πρέπει να είναι επαληθεύσιμες για να γίνουν αποδεκτές. Οι κοσμολόγοι που κινούνται σ’ αυτά τα όρια προτείνουν ότι το σύμπαν μας δεν είναι παρά ένα από μια τεράστια συλλογή συμπάντων, το καθένα με τους δικούς του νόμους φυσικής! Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει εφόσον η πληθωριστική υπόθεση της ταχύτατης διαστολής του αρχέγονου σύμπαντος είναι σωστή ή εφόσον το τοπίο (landscape) της θεωρίας των υπερχορδών είναι σωστό.Είδαμε στο χρονικό διάστημα των τελευταίων δεκαετιών, ότι η σύγχρονη κοσμολογία μας δίδαξε περισσότερα από όσα πιστεύαμε ότι μπορούμε να μάθουμε για το σύμπαν μας. Φθάσαμε στα όρια που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν οι επιστημονικές μας γνώσεις. Η πιο προκλητική ιδέα της σύγχρονης κοσμολογίας είναι το πολυσύμπαν.H έννοια του πολυσύμπαντος είναι εκπληκτικά κοντά σε αυτήν της θρησκευτικής πίστης. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Tέτοιες προσεγγίσεις αν και υπερβαίνουν την σφαίρα της φυσικής επιστήμης, συνεισφέρουν στην προσέγγιση της φυσικής με την φιλοσοφία επεκτείνοντας το εύρος της γνωσιοθεωρίας. Αλλά η ιδέα είναι καινούργια και χρειάζεται λίγη ανάλυση.Πρώτον, πώς αρχίζει να αποκτά νόημα κάτι τέτοιο όπως μια συλλογή διαφορετικών συμπάντων, μερικά από αυτά πιθανώς άπειρα; Είναι καλύτερο να οπτικοποιήσετε την ιδέα χρησιμοποιώντας δύο χωρικές διαστάσεις. Φανταστείτε μια επίπεδη επιφάνεια που την τεντώνετε προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν τεντώνεται συνεχώς επ’ άπειρον, η επιφάνεια γίνεται ένας επίπεδος, άπειρος χώρος. Μικρά, δισδιάστατα πλάσματα που μοιάζουν με αμοιβάδες θα μπορούσαν να ζουν σε αυτό το άπειρο δισδιάστατο σύμπαν.Σκεφτείτε τώρα δύο τέτοιες επίπεδες επιφάνειες, που είναι παράλληλες μεταξύ τους – χωρίς κανένα κοινό σημείο. Η δεύτερη επίπεδη επιφάνεια είναι επίσης άπειρη προς τις δύο διαστάσεις της, και άλλα είδη πλασμάτων ζουν εκεί. Τέλος, φανταστείτε ότι ένα στενό τούνελ συνδέει κάπου τους δύο επίπεδους χώρους.Χωρις πρόσβαση στο τούνελ, τα πλάσματα που κατοικούν σε κάθε χώρο πιστεύουν ότι ζουν σε ένα ενιαίο, άπειρο σύμπαν. Αυτό ισχύει ειδικά αν η σήραγγα βρίσκεται έξω από τον κοσμικό τους ορίζοντα. Δεν θα μάθουν ποτέ ότι τα σύμπαντά τους είναι μέρος μιας μεγαλύτερης δομής, ενός δισδιάστατου πολυσύμπαντος. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς έναν άπειρο αριθμό δισδιάστατων επίπεδων χώρων στοιβαγμένoι o ένας πάνω στον άλλο, ο καθένας συνδεδεμένος με το επόμενο με ένα παρόμοιο τούνελ και κάθε σήραγγα απρόσιτη στους κατοίκους του κάθε ‘σύμπαντος’.Το πολυσύμπαν δεν είναι απαραίτητα τόσο απλό. Τα σύμπαντα μπορεί να είναι καμπύλα και πεπερασμένα, που φυτρώνουν σε ένα άπειρο μητρικό σύμπαν. Τα σύμπαντα που αναπτύσσονται μπορεί από μόνα τους να είναι άπειρα. Σκεφτείτε τα ως διαστελλόμενες τσιχλόφουσκες. Οι μικρές θα συρρικνωθούν, ενώ οι μεγαλύτερες μπορεί να συνεχίσουν να μεγαλώνουν.Αν μια φούσκα αρχίσει να αναπτύσσεται σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή επίπεδου χώρου, ορισμένοι από τους κατοίκους θα μεταφερθούν σε αυτήν. Άλλοι θα παραμείνουν έξω και τρομοκρατημένοι θα βλέπουν τους φίλους τους να εξαφανίζονται. Τα πλάσματα που επιβιώνουν στην αναπτυσσόμενη φούσκα αρχίζουν να εξερευνούν τον νέο τους κόσμο. Περνούν γενιές και γενιές. Οι επιστήμονές τους μετρούν την καμπυλότητα του χώρου και βλέπουν ότι το σύμπαν τους είναι κλειστό, όπως η επιφάνεια μιας σφαίρας. Δεδομένου ότι η φούσκα συνέχισε να μεγαλώνει, το άνοιγμα που μοιάζει με τούνελ προς το αρχικό σύμπαν είναι πολύ πέρα από τον κοσμικό τους ορίζοντα. Αυτά τα πλάσματα ζουν σε ένα κλειστό, διαστελλόμενο σύμπαν, χωρίς να γνωρίζουν τη σύνδεσή τους με έναν επίπεδο, άπειρο χώρο. Εν τω μεταξύ, τα πλάσματα στον αρχικό χώρο έβλεπαν το άνοιγμα προς το σύμπαν των φυσαλίδων να κλείνει όλο και περισσότερο μέχρι που έγινε πολύ στενό για να το διασχίσουν. Το μόνο που τους έχει απομείνει είναι μια ‘ουλή’ στο διάστημα που σηματοδοτεί το ξεχασμένο γεγονός της γέννας. Το σύμπαν της φυσαλίδας είναι απομονωμένο από το μητρικό του σύμπαν.Θα μπορέσουμε κάποτε να επαληθεύσουμε την ύπαρξη του πολυσύμπαντος;Είναι πιθανό κάθε ένα από αυτά τα σύμπαντα να έχει τους δικούς του φυσικούς νόμους ή τουλάχιστον διαφορετικές τιμές για τις σταθερές που χρησιμοποιούμε για να γράψουμε εξισώσεις όπως, η ταχύτητα του φωτός, η σταθερά της βαρύτητας και η μάζα του ηλεκτρονίου. Οι θεωρητικοί του πολυσύμπαντος υποστηρίζουν ότι απλώς ζούμε στο σύμπαν όπου οι σταθερές της φύσης επιτρέπουν να σχηματιστούν άστρα, πλανήτες και η σωστή χημεία, έτσι ώστε να υπάρχουμε και να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο.Αλλά αν ζούμε σε ένα πολυσύμπαν, θα μπορέσουμε κάποτε να το μάθουμε; Μπορεί να παρατηρηθεί το πολυσύμπαν; Είναι το πολυσύμπαν μια ελεγχόμενη επιστημονική υπόθεση ή είναι απλώς μάταιες εικασίες που προκαλούν ένα επικίνδυνο σχίσμα στην κοινότητα της φυσικής; Επί της ουσίας: Είναι επαληθεύσιμο το πολυσύμπαν; Αν υπάρχουν άλλα σύμπαντα έξω από τον κοσμικό μας ορίζοντα, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Είναι απρόσιτα για εμάς και για τους ανιχνευτές μας. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τα δούμε ή να τα επισκεφτούμε, ούτε να μας δει ή να μας επισκεφτεί κάποιος που μπορεί να ζει σ’ αυτά.Έτσι, με την αυστηρή επιστημονική έννοια, η ύπαρξη του πολυσύμπαντος δεν θα μπορέσει ποτέ να επιβεβαιωθεί άμεσα. Ωστόσο, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να συμπεράνουμε ότι κάτι υπάρχει, ακόμα κι αν δεν μπορούμε ποτέ να το δούμε ή να το αγγίξουμε. Οι αστροφυσικοί καταλήγουν σε παρόμοιο συμπέρασμα όταν υποθέτουν την ύπαρξη μιας τεράστιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία μας από την κίνηση των κοντινών άστρων και επεκτείνουν αυτό το συμπέρασμα σε άλλους γαλαξίες. Οι φυσικοί των σωματιδίων κάνουν το ίδιο όταν διαπιστώνουν τις ιδιότητες ενός σωματιδίου από τα ίχνη που αφήνει σε έναν ανιχνευτή. Κανείς δεν μπορεί να δει ένα ηλεκτρόνιο με τα μάτια του. Γνωρίζουμε ότι τα ηλεκτρόνια υπάρχουν από τις ενδείξεις που αποτυπώνουν σε ανιχνευτές και επιταχυντές σωματιδίων.Αν δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα δούμε ένα γειτονικό σύμπαν, τουλάχιστον υπάρχει τρόπος να ανιχνεύσουμε την παρουσία του έμμεσα στον κοσμικό μας ορίζοντα; Μια τέτοια μέθοδος δεν θα αποδείκνυε την ύπαρξη του πολυσύμπαντος – θα μπορούσε να χρησιμεύσει μόνο για να δείξει την δυνατότητα ύπαρξης γειτονικών συμπάντων – αλλά σίγουρα θα πρόσφερε μια κάποια υποστήριξη στην ιδέα.Η διαφορά μεταξύ της εύρεσης παρατηρησιακών υπογραφών γειτονικών συμπάντων και της εύρεσης υπογραφών ενός πλήρους φυσικού πολυσύμπαντος είναι πολύ σημαντική, όμως συχνά αυτά τα δύο συγχέονται. Ακόμη κι αν μπορούσαν να βρεθούν πειστικές παρατηρησιακές υπογραφές γειτονικών συμπάντων στον κοσμικό μας ορίζοντα, δεν θα επιβεβαίωναν την ύπαρξη του πολυσύμπαντος. Κι αυτό γιατί οι επικρατούσες θεωρίες για το πολυσύμπαν υπολογίζουν τεράστιο αριθμό συμπάντων – της τάξης του 10500 στην περίπτωση της θεωρίας χορδών. Αυτό είναι αδύνατο να αποδειχθεί πειραματικά. Η ύπαρξη ενός πολυσύμπαντος, έστω και πεπερασμένης έκτασης, θα παραμείνει άδηλη.Αυτό το εννοιολογικό φράγμα δεν ρίχνει την ιδέα του πολυσύμπαντος στο καλάθι των αχρήστων. Το αντίθετο μάλιστα. Καθώς διερευνούμε τα όρια του δυνατού, μαθαίνουμε πάντα κάτι, ακόμα κι αν δεν είναι ακριβώς αυτό που περιμέναμε. Η ιστορία της επιστήμης έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι κάθε φορά που εργαζόμαστε για να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας για τον κόσμο, το απροσδόκητο είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μας. Για να βρεις κάτι, πρέπει πρώτα να ψάξεις. διαβάστε περισότερες λεπτομέρειες: The multiverse is cosmology’s unreachable frontier https://physicsgg.me/2023/06/28/πολυσύμπαν-το-απρόσιτο-σύνορο-της-κοσ/

Εκτοξεύτηκε από το Vostochny ο υδρομετεωρολογικός δορυφόρος «Meteor-M» Νο 2-3! Σήμερα στις 14:34:49 ώρα Μόσχας, το Soyuz-2.1b εκτοξεύτηκε με το ανώτερο στάδιο Fregat, το διαστημόπλοιο Meteor-M No. 2-3 και 42 ρωσικούς και ξένους δορυφόρους. Ο μεταφορέας λειτούργησε κανονικά, το ανώτερο στάδιο χωρίστηκε από το τρίτο στάδιο του πυραύλου και αυτή τη στιγμή βάζει το διαστημόπλοιο στις καθορισμένες τροχιές. Αυτή ήταν η ένατη εκτόξευση ρωσικού οχήματος εκτόξευσης το 2023, συμπεριλαμβανομένου του δεύτερου από το κοσμοδρόμιο Vostochny. Για το "Soyuz-2.1b" αυτή η πτήση ήταν η 63η, για την οικογένεια των "Φρεγκάτες" - η 115η στην ιστορία. Το νέο «Meteor-M» Νο 2-3 βρίσκεται ήδη σε τροχιά! Το διαστημόπλοιο «Meteor-M» Νο. 2-3, που εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Vostochny με τον πύραυλο φορέα «Soyuz-2.1b», έφτασε στην επιθυμητή τροχιά και διαχωρίστηκε από το «Fregat». Το ανώτερο στάδιο συνεχίζει να εκτοξεύει 42 ρωσικούς και ξένους συνδεδεμένους δορυφόρους σε τροχιές στόχους. Το «Meteor-M» Νο 2-3 θα μελετήσει τους φυσικούς πόρους της Γης, θα παρακολουθεί το κλίμα και το περιβάλλον. Είναι εξοπλισμένο με τον εξοπλισμό του συστήματος έρευνας και διάσωσης COSPAS-SARSAT. Το Meteor-M" Νο 2-3 είναι εξοπλισμένο με σύγχρονα όργανα υψηλής ακρίβειας. Η χρήση υπερφασματικού εξοπλισμού υπερύθρων του επιτρέπει να λύσει τα καθήκοντα προτεραιότητας της τηλεπισκόπησης της Γης: αύξηση της αξιοπιστίας των μετεωρολογικών προβλέψεων, μελέτη παγκόσμιων διαδικασιών και πρόληψη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, φυσικές και ανθρωπογενείς. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243620%2F073616112d86df9049%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243631%2Fc9deb1e8690bafc3eb%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567496

Το ραδιοτηλεσκόπιο ALMA ανίχνευσε θειούχο πυρίτιο. …. σε πρωτοπλανητικό δίσκο Το νεαρό άστρο HD 169142 απέχει 375 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη. Φιλοξενεί έναν γιγάντιο πρωτοπλανήτη ενσωματωμένο στον πλούσιο σε αέρια και σκόνη πρωτοπλανητικό δίσκο του. Η καλλιτεχνική αναπαράσταση στην εικόνα δείχνει τον πλανήτη που μοιάζει με τον Δία να αλληλεπιδρά και να θερμαίνει το αέριο μορίων στη γειτονιά του. Έτσι, προκαλούνται πολλές φασματικές γραμμές εκπομπής, που αποδεικνύουν την ύπαρξη μονοξειδίου του θείου (SO), θειούχου πυριτίου και τα συνήθη μονοξείδια του άνθρακα 12CO και 13CO. Οι αστρονόμοι που χρησιμοποιούν την συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) για να μελετήσουν τον πρωτοπλανητικό δίσκο γύρω από ένα νεαρό άστρο εξεπλάγησαν από την χημική ένωση που ανακάλυψαν. Πρόκειται για το θειούχο πυρίτιο (SiS). Η ανακάλυψη αυτή παρέχει στους αστρονόμους μια εναλλακτική μέθοδο για την ανίχνευση και τον χαρακτηρισμό πρωτοπλανητών όταν δεν είναι δυνατές οι άμεσες παρατηρήσεις. Τα αποτελέσματα θα δημοσιευθούν στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters με τίτλο «»»SO and SiS Emission Tracing an Embedded Planet and Compact 12CO and 13CO Counterparts in the HD 169142 Disk» . https://arxiv.org/abs/2306.13710 Το άστρο HD 169142 βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τους αστρονόμους λόγω της παρουσίας του μεγάλου περιστρεφόμενου δίσκου του, πλούσιου σε σκόνη και αέρια. Αρκετοί υποψήφιοι πρωτοπλανήτες έχουν εντοπιστεί την τελευταία δεκαετία, και πριν από μερικούς μήνες επιβεβαιώθηκε ότι ένας τέτοιος υποψήφιος είναι ο HD 169142 b. Πρόκειται για έναν γιγάντιο πρωτοπλανήτη που μοιάζει με τον Δία.«Όταν παρατηρήσαμε το άστρο HD 169142 και τον δίσκο του σε μήκη κύματος υποχιλιοστών, εντοπίσαμε αρκετές χημικές υπογραφές αυτού του πρόσφατα επιβεβαιωμένου γιγαντιαίου πρωτοπλανήτη αερίου», δήλωσε ο αστρονόμος Charles Law. «Τώρα επιβεβαιώσαμε ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις χημικές υπογραφές για να καταλάβουμε τι είδους πλανήτες μπορεί να σχηματίζονται στους δίσκους γύρω από νεαρά άστρα».Η ερευνητική ομάδα εστίασε στο σύστημα HD 169142 γιατί πίστευε ότι η παρουσία του γιγάντιου πρωτοπλανήτη HD 169142 b ήταν πιθανό να συνοδεύεται από ανιχνεύσιμες χημικές υπογραφές. Και είχε δίκιο. Η ομάδα του Law ανίχνευσε το μονοξείδιο του άνθρακα12CO, το μονοξείδιο του ισοτόπου του13CO και το μονοξείδιο του θείου SO, τα οποία είχαν ανιχνευθεί παλαιότερα και θεωρήθηκε ότι σχετίζονται με πρωτοπλανήτες σε άλλους δίσκους. Αλλά για πρώτη φορά, η ομάδα ανίχνευσε επίσης θείουχο πυρίτιο (SiS). Αυτό προκάλεσε έκπληξη διότι για να είναι ανιχνεύσιμη η εκπομπή SiS από το ALMA, θα πρέπει να έχει απελευθερωθεί από τους κόκκους σκόνης στα τεράστια κύματα κρούσης που προκαλούνται από το αέριο που κινείται με υψηλές ταχύτητες. Αυτή η συμπεριφορά προκύπτει συνήθως σε εκροές που προκαλούνται από γιγάντιους πρωτοπλανήτες. Σύμφωνα με τον Law: «Το SiS ήταν ένα μόριο που δεν είχαμε ξαναδεί σε πρωτοπλανητικό δίσκο, πόσο μάλλον στην περιοχή ενός γιγάντιου πρωτοπλανήτη. Το γεγονός ότι καταφέραμε να ανιχνεύσουμε την εκπομπή SiS σημαίνει ότι αυτός ο πρωτοπλανήτης πρέπει να παράγει ισχυρά ωστικά κύματα στο περιβάλλον αέριο».Μ’ αυτή τη νέα χημική προσέγγιση στην ανίχνευση νεαρών πρωτοπλανητών, οι επιστήμονες ανοίγουν ένα νέο παράθυρο που θα εμβαθύνει την κατανόησή τους για τους εξωπλανήτες. Οι πρωτοπλανήτες, ειδικά αυτοί που εξακολουθούν να είναι ενσωματωμένοι στους γονικούς περιαστρικούς δίσκους τους, όπως στο σύστημα HD 169142, παρέχουν μια άμεση σύνδεση με τον γνωστό πληθυσμό εξωπλανητών. Υπάρχει τεράστια ποικιλομορφία στους εξωπλανήτες και με τη χρήση των χημικών υπογραφών που παρατηρήθηκαν από το ALMA, προκύπτει ένας νέος τρόπος για να κατανοήσουμε πώς αναπτύσσονται διαφορετικοί πρωτοπλανήτες με την πάροδο του χρόνου και πώς τελικά συνδέονται οι ιδιότητές τους με αυτές των εξωπλανητικών συστημάτων.Εκτός της νέας μεθόδου όσον αφορά το κυνήγι (πρωτο)πλανητών από το ALMA, αυτή η ανακάλυψη ξεδιπλώνει νέα και ενδιαφέρουσα αστροχημεία. Καθώς θα ερευνώνται όλο και περισσότεροι πρωτοπλανητικοί δίσκοι γύρω από νεαρά άστρα, αναπόφευκτα θα βρίσκονται κι άλλα ενδιαφέροντα αλλά αναπάντεχα μόρια, όπως το SiS. Ανακαλύψεις όπως αυτή δείχνουν ότι οι αστρονόμοι, προς το παρόν, απλά έξυσαν την επιφάνεια της πραγματικής χημικής ποικιλομορφίας που σχετίζεται με τις πρωτοπλανητικές διαδικασίες. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: A Surprise Chemical Find by ALMA May Help Detect and Confirm Protoplanets https://physicsgg.me/2023/06/27/το-ραδιοτηλεσκόπιο-alma-ανίχνευσε-θειούχ/

Ο Σεργκέι Προκόπιεφ και ο Ντμίτρι Πετελίν πήγαν στο διάστημα! Οι αστροναύτες άνοιξαν την καταπακτή εξόδου στις 17:24 ώρα Μόσχας. Θα περάσουν σχεδόν 7 ώρες στην εξωτερική επιφάνεια του ISS! Το κύριο καθήκον είναι να εγκαταστήσετε μια κεραία στη μονάδα Zvezda για μετάδοση πληροφοριών υψηλής ταχύτητας. Ο διαστημικός περίπατος τελείωσε! Ο Sergei Prokopiev και ο Dmitry Petelin έκλεισαν την καταπακτή εξόδου της μονάδας Poisk στις 23:48 ώρα Μόσχας. Οι αστροναύτες εργάστηκαν στην εξωτερική επιφάνεια του ISS για 6 ώρες και 24 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου: ▪ αποσυναρμολόγησε τον επιστημονικό εξοπλισμό «Seismoprognoz», τον εξοπλισμό του παλαιού συστήματος μετάδοσης πληροφοριών και τον πομποδέκτη. ▪ Εγκατάσταση και σύνδεση νέου εξοπλισμού μετάδοσης δεδομένων υψηλής ταχύτητας. ▪ Αφαίρεσε από τη μονάδα "Zvezda" την πινακίδα Νο. 2 του πειράματος "Impact" και ένα αφαιρούμενο δοχείο κασέτας. ▪ τράβηξε μια φωτογραφία της εξωτερικής επιφάνειας του Zvezda. ▪ Καθάρισε την εξωτερική επιφάνεια των υαλοπινάκων. ▪ αποσυναρμολόγησε το δοχείο εξοπλισμού Bioisk-MSN από τη μονάδα Poisk. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243619%2Fbae7aee1c755f85923%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243628%2Faf9e6852ac38409ef8%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567463

Ο πύραυλος Soyuz-2.1b με τον δορυφόρο Meteor-M Νο 2-3 μεταφέρθηκε στο συγκρότημα εκτόξευσης Vostochny! Μετά την εγκατάσταση του φορέα σε κάθετη θέση, οι ειδικοί της Roscosmos συνέχισαν να τον προετοιμάζουν για εκτόξευση. Εκτόξευση του Soyuz-2.1b με το ανώτερο στάδιο Fregat, το διαστημόπλοιο Meteor-M No. 2-3 και 42 ρωσικούς και ξένους δορυφόρους - 27 Ιουνίου στις 14:34:49 ώρα Μόσχας Θυμηθείτε ότι το "Meteor-M" No. 2-3 έχει σχεδιαστεί για να παρακολουθεί το κλίμα και το περιβάλλον, να μελετά τους φυσικούς πόρους του πλανήτη μας, να ελέγχει την ηλιογεωφυσική κατάσταση (την επίδραση του Ήλιου στα κύρια κελύφη της Γης). Το Soyuz-2.1b συναρμολογήθηκε στο Vostochny Σήμερα, το κοσμοδρόμιο ολοκλήρωσε τη γενική συναρμολόγηση του πυραύλου Soyuz-2.1b με το ανώτερο στάδιο Fregat, το υδρομετεωρολογικό διαστημικό σκάφος Meteor-M No. 2-3 και 42 ρωσικούς και ξένους δορυφόρους. Έναρξη - 27 Ιουνίου στις 14:34:49 ώρα Μόσχας https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567472

Ξεκινά η κατασκευή μικροδορυφόρων στην Ελλάδα. Αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς η ελληνική διαστημική βιομηχανία.Η Ελλάδα παρά τις διαφόρων ειδών δυσκολίες των τελευταίων ετών τόσο στο τοπικό όσο και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον δείχνει μια αξιοσημείωτη δραστηριότητα στο διαστημικό τομέα τόσο σε ερευνητικό όσο και παραγωγικό επίπεδο.Ένα από τα ξεχωριστά πρότζεκτ αυτής της δραστηριότητας είναι το πρόγραμμα ΕΡΜΗΣ – [ERMIS Hellenic Cubesat Demonstration Mission] έχει σαν στόχο να πιστοποιήσει νέες, καινοτόμες διαστημικές τεχνολογίες και εφαρμογές, όπως οι επικοινωνίες 5G για το διαδίκτυο των πραγμάτων (IoT), δορυφορικές τηλεπικοινωνίες και η παρατήρηση της γης με υπερφασματική κάμερα. Στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΡΜΗΣ θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα ένα σμήνος από τρεις τεχνολογικά προηγμένους νανοδορυφόρους (CubeSats), με έμφαση στις τηλεπικοινωνίες 5G/IoT, στην δια-δορυφορική σύνδεση (inter-satellite link) και στην υπερφασματική τηλεπισκόπηση (hyperspectral remote sensing) και θα πιστοποιηθούν για πρώτη φορά νέες τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί στην Ελλάδα, όπως: επικοινωνίες IoT/5G, δια-δορυφορικές συνδέσεις, επεξεργασία δεδομένων εικόνας σε τροχιά με χρήση επιταχυντών υλικού για αλγόριθμους συμπίεσης υπερφασματικών εικόνων και κωδικοποίηση οπτικού καναλιού σύμφωνα με τα διαστημικά πρότυπα CCSDS, αλγόριθμοι αυτομάτου ελέγχου για την παρατήρηση και τον έλεγχο της ακριβούς θέσης του δορυφόρου, οπτικές επικοινωνίες με laser και σύνδεση του δορυφόρου με τον οπτικό διαστημικό σταθμό εδάφους στον Χελμό, καθώς και υπερφασματική τηλεπισκόπηση με ακρίβεια 5m για διαστημικές εφαρμογές εθνικού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα έξυπνη γεωργία.To πρόγραμμα ΕΡΜΗΣ αποτελεί το πρώτο μέρος του Εθνικού Προγράμματος Μικροδορυφόρων με προϋπολογισμό 200 εκατ. Ευρώ και χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό ταμείο ανάκαμψης (RRF – EU Next Generation EU). To έργο με προϋπολογισμό περίπου 4.9 εκατ. Ευρώ συντονίζει το νεοσύστατο Τμήμα Αεροδιαστημικής Επιστήμης & Τεχνολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (www.aerospace.uoa.gr) και συμμετέχουν στο έργο η OQ Hellas, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Την διαστημική αποστολή ERMIS επιβλέπει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ΕΟΔ)/European Space Agency με την υποστήριξη του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1486622/xekina-i-kataskeyi-mikrodoryforon-stin-ellada/

Το James Webb εντόπισε σε αστρικό σύστημα άγνωστο μόριο άνθρακα βασικό «εργαλείο» στην ύπαρξη της ζωής. Η περιοχή στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα που έγινε η ανακάλυψη του μορίου άνθρακα. πηγή φωτό ( ESA/Webb, NASA, CSA, M. Zamani (ESA/Webb), and the PDRs4All ERS Team) Μια ακόμη επίδειξη των δυνατοτήτων του έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο.Διεθνής ομάδα επιστημόνων κατάφερε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb της NASA να ανιχνεύσει στο Διάστημα ένα μόριο άνθρακα που η ύπαρξη του είχε προβλεφθεί θεωρητικά. Το μόριο που ονομάζεται κατιόν μεθυλίου (CH3+) και θεωρείται σημαντικό επειδή βοηθά στο σχηματισμό πιο πολύπλοκων μορίων με βάση τον άνθρακα. Το κατιόν μεθυλίου ανιχνεύθηκε στο νεαρό αστρικό σύστημα γνωστό ως d203-506 που βρίσκεται περίπου 1.350 έτη φωτός μακριά στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Στο νεαρό αστρικό σύστημα έχει σχηματιστεί ένας πρωτοπλανητικός δίσκος.Οι ενώσεις άνθρακα αποτελούν τα θεμέλια κάθε γνωστής ζωής και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για τους επιστήμονες που εργάζονται για να κατανοήσουν τόσο πώς αναπτύχθηκε η ζωή στη Γη όσο και πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να αναπτυχθεί αλλού στο Σύμπαν. Η μελέτη της διαστρικής οργανικής χημείας είναι ένας τομέας που γοητεύει τα τελευταία χρόνια τους επιστήμονες και η παρουσία του James Webb αποτελεί ένα πολύτιμο σύμμαχο όσων πραγματοποιούν τέτοιες έρευνες.Οι εντυπωσιακές δυνατότητες του Webb το καθιστούν ιδανικό όχι μόνο για την αναζήτηση και μελέτη πλανητών και γαλαξιών αλλά και έρευνες στον. μικρόκοσμο του Σύμπαντος και την ανίχνευση χημικών στοιχείων, μορίων κ.α. «Αυτή η ανίχνευση όχι μόνο επικυρώνει την απίστευτη ευαισθησία του Webb, αλλά επιβεβαιώνει επίσης την (υποτιθέμενη) κεντρική σημασία του CH3+ στη διαστρική χημεία» αναφέρει η Μαρί Ντριμέλ του Πανεπιστημίου Paris-Saclay στη Γαλλία, μέλος της επιστημονικής ομάδας. Οι επιστήμονες πιστεύουν πώς η παρουσία του CH3+ είναι αυτή που πυροδοτεί τις απαραίτητες χημικές διεργασίες για τη δημιουργία πιο σύνθετων μορίων άνθρακα και τελικάστην εμφάνιση της ζωής. Σύνθετη φωτογραφία με τρεις εικόνες από τις παρατηρήσεις του James Webb στο νεαρό αστρικό σύστημα. Στην πάνω δεξιά εικόνα MIRI-MID Infrared σημειώνεται το σημείο που εντόπισε το τηλεσκόπιο το μόριο του άνθρακα. πηγή φωτό (ESA/Webb, NASA, CSA, M. Zamani (ESA/Webb), and the PDRs4All ERS Team) Το άστρο του συστήματος d203-506 είναι ένας ερυθρός νάνος και το σύστημα βομβαρδίζεται από ισχυρό υπεριώδες φως (UV) από κοντινά νεαρά, τεράστια και καυτά άστρα . Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι περισσότεροι δίσκοι που σχηματίζουν πλανήτες περνούν από μια περίοδο τόσο έντονης υπεριώδους ακτινοβολίας, καθώς τα αστέρια τείνουν να σχηματίζονται σε ομάδες που συχνά περιλαμβάνουν τεράστια άστρα που παράγουν υπεριώδη ακτινοβολία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1487653/to-james-webb-entopise-se-astriko-systima-agnosto-morio-anthraka-vasiko-ergaleio-stin-yparxi-tis-zois/

Μοναδικές εικόνες του Άρη από την αποστολή MAVEN. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εντυπωσιακές φωτογραφίες του Κόκκινου Πλανήτη.Μπορεί τα διαστημόπλοια που έχουν επισκεφτεί τον Άρη καθώς και ο στόλος των επιστημονικών δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη να έχουν στείλει ένα μεγάλο αριθμό φωτογραφιών του όμως η NASA έδωσε στη δημοσιότητα δύο νέες πραγματικά μοναδικές εικόνες. Πρόκειται για φωτογραφίες του Κόκκινου Πλανήτη που κατέγραψε το σκάφος της αποστολής MAVEN με το όργανο υπεριώδους φασματοσκοπία IUVS. Σε αυτές τις εικόνες το όζον στην ατμόσφαιρα του Άρη εμφανίζεται με βυσσινί χρώμα ενώ τα σύννεφα και η ομίχλη εμφανίζονται λευκά ή μπλε. Η επιφάνεια μπορεί να φαίνεται πράσινη ή με απόχρωση ανοικτού καφέ προς το κίτρινο.Η πρώτη εικόνα τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου του νότιου ημισφαιρίου. Ένας από τους βαθύτερους κρατήρες του Άρη, ο Argyre Basin, εμφανίζεται κάτω αριστερά γεμάτος με ατμοσφαιρική ομίχλη (που απεικονίζεται εδώ ως απαλό ροζ). Τα βαθιά φαράγγια του Valles Marineris εμφανίζονται πάνω αριστερά γεμάτα με σύννεφα. Η παγοκάλυψη στο Νότιο Πόλο είναι ορατή και έχει συρρικνωθεί από τις αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Η αυξημένη θερμοκρασία το καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο και θύελλες σκόνης οδηγούν τους υδρατμούς σε πολύ μεγάλα υψόμετρα, εξηγώντας την ανακάλυψη του MAVEN για αυξημένη απώλεια υδρογόνου από τον Άρη αυτή την εποχή του χρόνου. πηγή φωτό NASA/LASP/CU Boulder Η δεύτερη εικόνα αφορά το βόρειο ημισφαίριο του Άρη και καταγράφηκε όταν ο πλανήτη βρισκόταν στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς του από τον Ήλιο. Οι ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες στο Βόρειο Πόλο προκαλούν άφθονα λευκά σύννεφα. Τα τεράστια φαράγγια του Valles Marineris διακρίνονται με ανοικτόχρωμη απόχρωση κάτω αριστερά, μαζί με πολλούς κρατήρες. Το όζον, που αποτυπώνεται σε απόχρωση ματζέντα (κόκκινο-μωβ), έχει συσσωρευτεί στο Βόρειο Πόλο τα ψυχρά βράδια του χειμώνα. Το όζον εξαφανίζεται στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της άνοιξης από χημικές αντιδράσεις με υδρατμούς που περιορίζονται σε χαμηλά υψόμετρα της ατμόσφαιρας τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου. πηγή φωτό NASA/LASP/CU Boulder Η σημαντικότερη ανακάλυψη της αποστολής MAVEN μέχρι στιγμής είναι ότι ο Ήλιος είναι η αιτία για τις αφιλόξενες συνθήκες που επικρατούν στον Άρη όπου τις νύχτες η θερμοκρασία φθάνει έως και τους 140 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν και η επιφάνεια του είναι μια απέραντη έρημος με το νερό να βρίσκεται σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε η αποστολή ο ηλιακός άνεμος συρρικνώνει συνεχώς την ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργώντας έτσι το ακραίο περιβάλλον σε αυτόν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1486307/monadikes-eikones-toy-ari-apo-tin-apostoli-maven/

Η θερμόσφαιρα της Γης βιώνει καύσωνα εξαιτίας γεωμαγνητικών καταιγίδων. Ρεκόρ θερμοκρασιών σε αυτό το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας.Η γήινη θερμόσφαιρα σημείωσε πρόσφατα τις υψηλότερες θερμοκρασίες σχεδόν 20 ετών μετά την απορρόφηση ενέργειας από γεωμαγνητικές καταιγίδες που έπληξαν τη Γη φέτος. Γεωμαγνητική καταιγίδα ονομάζεται το φαινόμενο που σχετίζεται με ξαφνικές και δυναμικές αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Προκαλείται από έντονες εκρήξεις πλάσματος από την επιφάνεια του Ήλιου στο διάστημα. Ως αποτέλεσμα μιας γεωμαγνητικής καταιγίδας, υπάρχουν ταχείες αλλαγές στις παραμέτρους του ηλιακού ανέμου. Η γεωμαγνητική καταιγίδα είναι μία από τις παραμέτρους που διαμορφώνουν το λεγόμενο διαστημικό καιρό και η οποία προκαλεί διαταραχές στα γήινα συστήματα εδάφους και στα συστήματα επικοινωνίας στη Γη.Η θερμοκρασία στη θερμόσφαιρα που είναι τo δεύτερο υψηλότερο στρώμα της ατμόσφαιρας πιθανότατα θα συνεχίσει να ανεβαίνει τα επόμενα χρόνια καθώς αυξάνεται η δραστηριότητα του Ήλιου, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τους δορυφόρους σε τροχιά της Γης, προειδοποιούν οι ειδικοί. Η θερμόσφαιρα εκτείνεται από την κορυφή της μεσόσφαιρας, περίπου 85 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος μέχρι το κάτω μέρος της εξώσφαιρας που είναι το τελευταίο ατμοσφαιρικό στρώμα της Γης πριν το Διάστημα.Για περισσότερα από 21 χρόνια, η NASA μετρούσε τη θερμοκρασία της θερμόσφαιρας μέσω υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από μόρια διοξειδίου του άνθρακα και νιτρικού οξειδίου. Οι επιστήμονες μελτούν τα δεδομένα που συλλέγονται από τον δορυφόρο Thermosphere, Ionosphere, Mesosphere, Energetics and Dynamics (TIMED) της NASA και τα εντάσσουν στην Κλίμακα Θερμόσφαιρας TCI όπου η μέτρηση γίνεται σε terawatts ή TW, 1 TW ισούται με 1 τρισεκατομμύριο watt. Η άνοδος της θερμοκρασίας στη θερμόσφαιρα προκλήθηκε από τρεις γεωμαγνητικές καταιγίδες τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.«Αυτές οι καταιγίδες εναποθέτουν την ενέργειά τους στη θερμόσφαιρα και την θερμαίνουν. Η αυξημένη θέρμανση έχει ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα υπέρυθρης εκπομπής από το μονοξείδιο του αζώτου και το διοξείδιο του άνθρακα στη θερμόσφαιρα. Κανονικά, οι υπέρυθρες εκπομπές μετά από μια καταιγίδα ψύχουν τη θερμόσφαιρα αλλά όταν οι καταιγίδες επανέρχονται η θερμοκρασία παραμένει υψηλή» λέει ο Μάρτιν Μλίντζακ, του Κέντρου Ερευνας Λάνγκλει της NASA που είαι ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής TIMED.Μετά την αύξηση ρεκόρ της θερμοκρασίας στη θερμόσφαιρα έκαναν την εμφάνιση τους τουλάχιστον δύο ακόμη γεωμαγνητικές καταιγίδες. Μία στις 24 Μαρτίου, η οποία συνδεόταν με την πιο ισχυρή ηλιακή καταιγίδα που έπληξε τη Γη για περισσότερα από έξι χρόνια και μια άλλη εξίσου ισχυρή καταιγίδα στις 24 Απριλίου. Οι τιμές TCI μετά από αυτές τις καταιγίδες παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, αλλά δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει την κορύφωση του Μαρτίου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1486771/i-thermosfaira-tis-gis-vionei-kaysona-exaitias-geomagnitikon-kataigidon/

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά κοσμική έκρηξη που οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπάρχει μόνο στα… χαρτιά. πηγή φωτό MIT Πρόκειται για μια σύγκρουση άστρων που βρίσκονταν κοντά σε μια μαύρη τρύπα.Μια σπάνια κοσμική έκρηξη εντοπίστηκε σε ένα πανάρχαιο γαλαξία η οποία προκλήθηκε από ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες είχαν προβλέψει στη θεωρία αλλά δεν είχαμε μέχρι σήμερα ανιχνεύσει. Διεθνής ερευνητική ομάδα εντόπισε με τη βοήθεια διαστημικών και επίγειων τηλεσκοπίων μια έκρηξη ακτίνων γ σε ένα ελλειπτικό γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου τριών δισ. ετών φωτός από τη Γη.Σύμφωνα με τους ερευνητές η έκρηξη αυτή πιθανώς προκλήθηκε από τη σύγκρουση δύο αστέρων νετρονίων (εξαιρετικής πυκνότητας υπολείμματα άστρων) στο χαοτικό περιβάλλον που δημιουργεί η παρουσία μιας γιγάντιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξίοα. Η πυκνότητα των άστρων νετρονίων είναι τέτοια που μπορούν να συγκεντρώσουν μάζα παρόμοια με αυτή του Ήλιου σε μια σφαίρα έκτασης όσο μια πόλη στη Γη.Οι τρομερές βαρυτικές δυνάμεις που ασκούνται από τη μαύρη τρύπα στο γαλαξιακό κέντρο μπορούν ανάμεσα στα άλλα να διαταράξουν την κίνηση των κοντινών αστεριών και άλλων διαστημικών σωμάτων αυξάνοντας τις πιθανότητες συγκρούσεων δημιουργώντας ένα σκηνικό «κοσμικών κατεδαφίσεων» όπως χαρακτηρίζουν τα φαινόμενα που συμβαίνουν σε αυτό το περιβάλλον οι ερευνητές.«Τα περισσότερα αστέρια στο Σύμπαν πεθαίνουν με προβλέψιμο τρόπο, ο οποίος βασίζεται απλώς στη μάζα τους. Αυτή η έρευνα δείχνει μια νέα διαδρομή προς την αστρική καταστροφή. Η ιδέα ότι τα αστέρια μπορούν επίσης να πεθάνουν μέσω συγκρούσεων σε εξαιρετικά πυκνές περιοχές υπάρχει τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980. Έτσι περιμέναμε 40 χρόνια να βρεθούν οι υπογραφές παρατήρησης του φαινομένου» λέει ο Αντριου Λεβάν του Πανεπιστημίου Radboud στην Ολλανδία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1487293/entopistike-gia-proti-fora-kosmiki-ekrixi-poy-oi-epistimones-gnorizan-oti-yparchei-mono-sta-chartia/

Εξωτικό αποτυχημένο άστρο πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες. Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός καφέ νάνου (πηγή φωτό NASA/ESAJPL) Πρόκειται για ένα καφέ νάνο με θερμοκρασία τριπλάσια από τη φυσιολογική.Με άρθρο https://arxiv.org/abs/2306.08672 της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσίευσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη ενός «εξωτικού» κοσμικού σώματος που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1,400 τών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές έδωσαν στο σώμα αυτό την κωδική ονομασία WD0032-317B και οι ερευνητές εκτιμούν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άγνωστο μέχρι σήμερα τύπο καφέ νάνου. Οι καφέ νάνοι χαρακτηρίζονται ως υποαστρικά σώματα και αποτελούν κατά κάποιο τρόπο έναν «αποτυχημένο αστέρα» ή κατά κάποιους ειδικούς ένα κοσμικό σώμα ενδιάμεσο σε ένα άστρο και έναν πλανήτη.Οι καφέ νάνοι έχουν ατμοσφαιρικές συνθήκες που μοιάζουν με αυτές του Δία αλλά έχουν μάζα 13-80 μεγαλύτερη από αυτή του γίγαντα αερίου του ηλιακού μας συστήματος. Οι καφέ νάνοι έχουν θερμοκρασίες επιφανείας που αγγίζουν τους 2,200 βαθμούς Κελσίου όταν κατά μέσο όρο η θερμοκρασία σε ένα συμβατικό άστρο είναι περίπου 3,700 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές η θερμοκρασία στην επιφάνεια του WD0032-317B είναι 7,700 βαθμοί Κελσίου που είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή στην επιφάνεια του Ήλιου. Πρόκειται για μια πρωτοφανή θερμοκρασία για καφέ νάνο με την επιστημονική κοινότητα να πονοκεφαλιάζει για το τι συμβαίνει. Ίσως η εξήγηση βρίσκεται στις αλληλεπιδράσεις του WD0032-317B με το μητρικό του άστρο, ένα καυτό λευκό νάνο. Ο καφέ νάνος είναι τόσο κοντά στο λευκό νάνο ώστε ολοκληρώνει μια τροχιά γύρω από αυτόν σε μόλις 12 ώρες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1485897/exotiko-apotychimeno-astro-ponokefaliazei-toys-epistimones/

Κλίμα: Θεαματικά βίντεο της NASA δείχνουν το CO2 να πνίγει τον πλανήτη. Ένα παχύ πέπλο διοξειδίου του άνθρακα πάλλεται γύρω από τον πλανήτη σε μια σειρά εντυπωσιακών animation που δημοσιοποίησε η NASA.Τα βίντεο του Στούντιο Επιστημονικής Απεικόνισης της NASA δείχνουν τις ετήσιες εκπομπές CO2 στη διάρκεια του 2021.Οι εκπομπές από την καύση ορυκτών καυσίμων -την κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής– εμφανίζονται πορτοκαλί, ενώ οι εκπομπές από κάθε είδους πυρκαγιές έχουν χρωματιστεί κόκκινες. Με πράσινο εμφανίζονται οι εκπομπές από τα χερσαία οικοσυστήματα, με μπλε οι εκπομπές των ωκεανών.Οι πράσινες κουκκίδες που εμφανίζονται στην ξηρά δείχνουν το CΟ2 που απορροφάται από τη βλάστηση, ενώ οι μπλε κουκκίδες αντιστοιχούν στην απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από το φυτοπλαγκτόν στους ωκεανούς.Όπως σημειώνει η NASA σε ανακοίνωσή της, η ξηρά και οι ωκεανοί απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο ορισμένες περιοχές λειτουργούν ως πηγές CO2.Τα τρία βίντεο απεικονίζουν την εκπομπή και απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου. Στο animation για την Βόρεια και Νότια Αμερική, ένα καφεκίτρινο νέφος που αντιστοιχεί στις εκπομπές των ορυκτών καυσίμων και τις πυρκαγιές συσσωρεύεται στο Βόρειο Ημισφαίριο.Ακόμα και σε αυτή την κλίμακα, ορισμένες πηγές CO2 είναι ευδιάκριτες. «Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι οι εκπομπές από την καύση ορυκτών καυσίμων στον βορειοανατολικό αστικό διάδρομο που εκτείνεται από την πόλη της Ουάσιγκτον μέχρι τη Βοστόνη στις Ηνωμένες Πολιτείες» επισημαίνει η NASA.Οι πράσινες κουκκίδες που αναβοσβήνουν στη Νότια Αμερική δείχνουν την απορρόφηση του CO2 από το δάσος του Αμαζονίου. «Η ταχεία ταλάντωση πάνω από τον Αμαζόνιο δείχνουν την επίδραση των φυτών, τα οποία απορροφούν άνθρακα μόνο όταν λάμπει ο ήλιος και τον απελευθερώνουν στη διάρκεια της νύχτας» εξηγεί η ανακοίνωση. Το δεύτερο animation εστιάζει στην Ασία και την Αυστραλία. «Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό είναι οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων από την Κίνα. Η αραιοκατοικημένη Αυστραλία λειτουργεί κυρίως ως αποθήκη άνθρακα, όπως δείχνουν οι πράσινες κουκκίδες που αναβοσβήνουν. Προς το τέλος του βίντεο, η ήπειρος της Ωκεανίας καλύπτεται από τις εκπομπές του Βορείου Ημισφαιρίου. Το τρίτο βίντεο αφορά την Αφρική, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, με το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών να πηγάζει από την Ευρώπη και τη Σαουδική Αραβία. Αραιά κόκκινα σύννεφα που κινούνται πάνω από την Αφρική αντιστοιχούν στις πυρκαγιές με τις οποίες οι αγρότες καθαρίζουν τα χωράφια τους μετά τη συγκομιδή.Οι πυρκαγιές, σημειώνει η ανακοίνωση, απελευθερώνουν μεν πολύ λιγότερο CO2 συγκριτικά με την καύση ορυκτών καυσίμων, επιδεινώνουν όμως την κλιματική αλλαγή καταστρέφοντας τη βλάστηση που θα απορροφούσε CO2 στο μέλον. https://www.in.gr/2023/06/23/b-science/perivallon-b-science/klima-theamatika-vinteo-tis-nasa-deixnoun-co2-na-pnigei-ton-planiti/

Αστεροειδής μήκους δέκα λεωφορείων κατευθύνεται προς τη Γη – Πόσα κοντά θα φτάσει. Ένας τεράστιος διαστημικός βράχος μεγαλύτερος από δέκα λεωφορεία στοιβαγμένα στη σειρά κατευθύνεται προς τη Γη.Η NASA αναφέρει ότι ο αστεροειδής, που ονομάζεται επιστημονικά 2013 WV44, θα περάσει από τον πλανήτη μας την Τετάρτη. Εκτιμάται ότι έχει διάμετρο έως και 160 μέτρα, γεγονός που τον καθιστά μεγαλύτερο τόσο από το London Eye όσο και από το Big Ben.Θα ταξιδεύει με ταχύτητα 11,8 χλμ το δευτερόλεπτο και δεν θα πλησιάσει τη Γη περισσότερο από 0,02334 αστρονομικές μονάδες ή περίπου 2,1 εκατομμύρια μίλια.Παρά το γεγονός ότι είναι περίπου εννέα φορές πιο μακριά από το φεγγάρι, ο αστεροειδής έχει ταξινομηθεί ως αντικείμενο κοντά στη Γη (NEO) και παρακολουθείται από τη NASA. Οι NEO είναι κομήτες και αστεροειδείς που ωθούνται από τη βαρυτική έλξη κοντινών πλανητών σε τροχιές που τους επιτρέπουν να εισέλθουν στη γειτονιά της Γης», δήλωσε η NASA. πηγή: Daily Mail Αποτελούμενοι κυρίως από πάγο νερού με ενσωματωμένα σωματίδια σκόνης, οι κομήτες σχηματίστηκαν αρχικά στο ψυχρό εξωτερικό πλανητικό σύστημα, ενώ οι περισσότεροι από τους βραχώδεις αστεροειδείς σχηματίστηκαν στο θερμότερο εσωτερικό ηλιακό σύστημα μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία.Σύμφωνα με τη ΝΑSA, το επιστημονικό ενδιαφέρον για τους κομήτες και τους αστεροειδείς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατάστασή τους επειδή παραμένουν σχετικά αμετάβλητα υπολείμματα από τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού συστήματος πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια».Ένα NEO ορίζεται ως τέτοιο όταν βρίσκεται σε απόσταση 1,3 αστρονομικών μονάδων (AU) (120,8 εκατομμύρια μίλια) από τον ήλιο και ως εκ τούτου εντός 0,3 AU (27,8 εκατομμύρια μίλια) από την τροχιά της Γης.Αν και το 2013 WV44 θα βρίσκεται σε απόσταση 2,1 εκατομμυρίων μιλίων, αυτό είναι σχετικά κοντά σε αστρονομικούς όρους.Ένας αστεροειδής ορίζεται ως «δυνητικά επικίνδυνος» εάν βρίσκεται σε απόσταση 0,05 αστρονομικών μονάδων (4,65 εκατομμύρια μίλια) από τη Γη και έχει διάμετρο μεγαλύτερο από 459 πόδια (140 μέτρα).Ευτυχώς, το 2013 WV44 δεν πληροί αυτές τις προδιαγραφές, επομένως δεν θεωρείται δυνητικά επικίνδυνο, αλλά θα μπορούσε ακόμα να μπει στην τροχιά μας. https://www.in.gr/2023/06/26/b-science/space/asteroeidis-mikous-deka-leoforeion-kateythynetai-pros-ti-gi-posa-konta-tha-ftasei/