Δροσος Γεωργιος

Το James Webb κατέγραψε τη γέννηση ενός άστρου μέσα σε μια κοσμική κλεψύδρα (βίντεο) NASA, ESA, CSA, and STScI, J. DePasquale (STScI) Μια ακόμη εκπληκτική σκηνή από τις διεργασίες που εξελίσσονται στο Σύμπαν κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που είδε με πρωτοφανή λεπτομέρεια τη διαδικασία σχηματισμού ενός άστρου σε ένα επίσης υπό δημιουργία νεφέλωμα που έχει αυτή τη στιγμή σχήμα κλεψύδρας.Κάθε εικόνα που καταγράφει και μας στέλνει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για το εντυπωσιακό οπτικά περιεχόμενο της ενώ ταυτόχρονα φωτίζει κάθε είδους κοσμικό γεγονός και φαινόμενο αυξάνοντας τις γνώσεις μας για τους μηχανισμούς του Σύμπαντος. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε ο άνθρωπος φωτογράφισε μια κοσμική κλεψύδρα γύρω από ένα άστρο που ακόμη βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού του.Η κλεψύδρα είναι ένα νεφέλωμα στον αστερισμό του Ταύρου και ο πρωτοαστέρας που υπάρχει σε αυτό έλαβε την κωδική ονομασία «L1527». Το νεφέλωμα όπως εκτιμούν οι ειδικοί συγκεντρώνει ακόμη μάζα για να λάβει την τελική του μορφή. Την καταγραφή των εικόνων έκανε το όργανο NIRCam του τηλεσκοπίου που κοιτάζει στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός. Οι πρώτες μελέτες του νεφελώματος δείχνουν ότι έχει ηλικία μόλις 100.000 ετών, βρίσκεται δηλαδή στο πρώιμο στάδιο του σχηματισμού του με αποτέλεσμα να μην είναι ακόμη σε θέση να παράγει δική του ενέργεια. «Αυτή η εικόνα του L1527 μας δίνει μια ιδέα για το πώς έμοιαζαν ο Ήλιος και το ηλιακό μας σύστημα σε πρώιμο στάδιο», αναφέρουν η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1403328/to-james-webb-kategrapse-ti-gennisi-enos-astroy-mesa-se-mia-kosmiki-klepsydra-vinteo/

Το σκάφος της αποστολής Artemis I κατέγραψε εικόνες της Γης από το Διάστημα (βίντεο) Με το Orion καθοδόν προς τη Σελήνη, οι κάμερες άρχισαν να λειτουργούν και να καταγράφουν εικόνες από τον πλανήτη μας καθώς απομακρυνόταν από αυτόν.Αφού απελευθερώθηκε από τον πανίσχυρο πύραυλο SLS το σκάφος Orion ξεκίνησε το ταξίδι του για τη Σελήνη όπου θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από αυτή για 25 μέρες. Καθώς το σκάφος απομακρυνόταν από τη Γη οι κάμερες του άρχισαν να λειτουργούν και να καταγράφουν εικόνες από το διαστημικό περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν. Κάποιες από αυτές τις εικόνες δείχνουν τον πλανήτη μας, τον γαλάζιο βόλο που ξεπροβάλει μέσα στο σκοτεινό ωκεανό του Διαστήματος. Η Γη όπως την κατέγραψε το σκάφος Orion (Credit NASA TV) Οι κάμερες κατέγραψαν εικόνες και από το εσωτερικό του σκάφος. Στην καμπίνα του σκάφους υπάρχουν κούκλες σε φυσικό ανθρώπινο μέγεθος κατασκευασμένες και τοποθετημένες έτσι ώστε να προσομοιώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι επιστήμονες της NASA θα παρακολουθούν όλων των ειδών τις επιπτώσεις που θα έχει στις κούκλες το ταξίδι είτε αυτές αφορούν τις πιέσεις και τις συνθήκες της πτήσης είτε πολύ περισσότερο τα ποσοστά της έκθεσης στην βλαβερή για τον ανθρώπινο οργανισμό ακτινοβολία (ηλιακή και κοσμική). Θα γίνει επίσης παρακολούθηση και μελέτη αν αυτές οι ακτινοβολίες προκαλούν βλάβες στα όργανα του σκάφους. Η καμπίνα του σκάφους Orion που θα μεταφέρει σε λίγα χρόνια ανθρώπους στη Σελήνη. (Credit NASA TV) Τα αποτελέσματα όπως είναι ευνόητο θα βοηθήσουν στην καλύτερη οργάνωση των επόμενων αποστολών του προγράμματος Artemis και ειδικά των επανδρωμένων η πρώτη εκ των οποίων σύμφωνα με τον επικεφαλής της NASA Μπιλ Νέλσον θα γίνει το 2024, ένα χρόνο νωρίτερα από ότι υπολογιζόταν. Σε αυτή την αποστολή θα συμμετέχει τουλάχιστον μια γυναίκα που θα είναι και αυτή που θα βγει πρώτη από το σκάφος που θα προσεληνωθεί και θα γίνει έτσι η πρώτη γυναίκα που πατά το έδαφος της Σελήνης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1403339/to-skafos-tis-apostolis-artemis-i-kategrapse-eikones-tis-gis-apo-to-diastima-vinteo/

NASA στη «Ν»: Θα μετατρέψουμε τη Σελήνη σε βάση για να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη Τετάρτη, 16 Νοεμβρίου 2022 11:14 πηγή φωτό ( NASA/Robert Lea) Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία αποκαλύπτει στη Ναυτεμπορική τα μυστικά της αποστολής Artemis I και των επανδρωμένων αποστολών που θα γίνουν στη Σελήνη και τον Άρη.Το σκάφος Orion της αποστολής Artemis 1 βρίσκεται καθοδόν προς τη Σελήνη και ο Τζέημς Τζ. Ράσελ, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του προγράμματος Moon to Mars στο πλαίσιο του οποίου σχεδιάζεται η ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα στη Σελήνη και τον Άρη μίλησε στη «Ναυτεμπορική» για το πλάνο εξερεύνησης του φυσικού μας δορυφόρου και του Κόκκινου Πλανήτη. Ποιοι είναι οι στόχοι της αποστολής Artemis I; Η NASA στέλνει το σκάφος Orion με την βοήθεια του πυραύλου SLS σε ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής που θα το φέρει κάποια στιγμή χιλιάδες χλμ. μακριά από τη Σελήνη σε περιοχές που δεν έχει φτάσει ποτέ μέχρι σήμερα σκάφος με δυνατότητα μεταφοράς ανθρώπων. Η NASA έχει θέσει για αυτή την αποστολή μια σειρά από στόχους που περιλαμβάνουν τη δοκιμή των συστημάτων και οργάνων λειτουργίας του Orion, τη δοκιμή της θερμικής του ασπίδας και τη δοκιμή της περισυλλογής του από τον ωκεανό όταν επιστρέψει. Επίσης το Orion μεταφέρει 10 CubeSats, μικρούς δορυφόρους, τους οποίους θα απελευθερώσει όταν πλησιάσει τη Σελήνη. Η χρήση τέτοιων δορυφόρων θα είναι πολύ σημαντική για τις επανδρωμένες αποστολές και επειδή οι CubeSats δεν λειτουργούν πάντοτε σύμφωνα με τον σχεδιασμό και τις προσδοκίες οι δοκιμές σε αυτούς που στέλνουμε τώρα θα μας βοηθήσουν να συμπληρώσουμε τα κενά που έχουμε για αυτούς. Αν και η NASA έχει κάνει ότι είναι δυνατόν για να μην πάνε όλα σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό της αποστολής εντούτοις έχουν αναπτυχθεί διάφορα εναλλακτικά σενάρια εξέλιξης της αποστολής σε περίπτωση που υπάρξει σε οποιαδήποτε φάση της κάποιο πρόβλημα. Κάθε πρόβλημα που θα προκύπτει θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς λειτουργούν τα συστήματα του σκάφους αλλά και το πώς πρέπει να οργανώσουμε καλύτερα την αποστολή γενικότερα. Αν επιτευχθούν όλοι οι στόχοι της αποστολής Artemis 1 σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό πότε εκτιμάτε ότι θα είστε έτοιμοι να στείλετε την πολυαναμενόμενη επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια της Σελήνης; Πριν από αυτή την αποστολή προηγούνται η Artemis 1 και Artemis 2 που θα είναι επανδρωμένη αποστολή η οποία θα τεθεί σε τροχιά γύρω από την Σελήνη. Η Artemis 2 δεν αναμένεται νωρίτερα από το 2024. Θα υπάρξει επίσης μια δοκιμαστική αποστολή προσεδάφισης στη Σελήνη σε συνεργασία με την εταιρεία Space X. Με τα σημερινά δεδομένα η επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια της Σελήνης δεν θα πραγματοποιηθεί πριν από το 2025. Αν το πρόγραμμα Artemis υλοποιηθεί στο σύνολο του με απόλυτη επιτυχία θα μετατραπεί τελικά η Σελήνη σε μια βάση για τη πραγματοποίηση επανδρωμένων ταξιδιών στον Άρη; Σωστά. Ο Άρης βρίσκεται στον ορίζοντα μας για ανθρώπινη παρουσία εκεί και εξερεύνηση επειδή είναι ένας προορισμός γεμάτος ενδιαφέρον για επιστημονικές ανακαλύψεις. Ταυτόχρονα η πρόκληση αυτού του ταξιδιού οδηγεί στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών που θα επιτρέψουν στους ανθρώπους να ταξιδεύουν και να εξερευνούν κόσμους πολύ μακριά από τη Γη. Χρησιμοποιώντας ότι μαθαίνουμε μέσα από το πρόγραμμα Artemis για τη Σελήνη θα κατανοήσουμε καλύτερα και θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της προσεδάφισης στον Άρη, της διαβίωσης εκεί αλλά και της μετακίνησης από τον Άρη σε άλλες περιοχές. Ο απώτερος στόχος της NASA ήταν πάντοτε να στείλει ανθρώπους στον Άρη και θα χρησιμοποιήσουμε τη Σελήνη για να μας βοηθήσει να φτάσουμε εκεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1402790/nasa-sti-n-tha-metatrepsoyme-ti-selini-se-vasi-gia-na-steiloyme-anthropoys-ston-ari/

Εντόπισαν μαύρη τρύπα τρώει… σπαγγέτι Τα άστρα που κάνουν το λάθος να πλησιάσουν υπερβολικά μια μαύρη τρύπα καταστρέφονται με τη διαδικασία της «σπαγγετοποίησης».Άστρο στο μέγεθος του Ήλιου που είχε την ατυχία να πλησιάσει μια μαύρη τρύπα διαλύθηκε και χάθηκε για πάντα μέσα στο κοσμικό τέρας σε ένα φαινόμενο που οι αστροφυσικοί αποκαλούν «σπαγγετοποίηση».Αυτός είναι ο επίσημος όρος για τα άστρα που παραμορφώνονται από το ακραίο βαρυτικό πεδίο μιας μαύρης τρύπας και χάνουν το σφαιρικό σχήμα τους. Μετατρέπονται τελικά σε έναν μακρύ χείμαρρο καυτού πλάσματος που τυλίγεται γύρω από τη μαύρη τρύπα όπως τα μακαρόνια σε ένα πιρούνι (εικόνα πάνω).Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες είναι εξ ορισμού αόρατος, μπορούν όμως να γίνουν αντιληπτές από την ισχυρή ακτινοβολία που εκπέμπει το υλικό του καταδικασμένου άστρου καθώς κινείται σπειροειδώς γύρω από τον ορίζοντα των γεγονότων.Η ανακάλυψη της συγκεκριμένης μελανής οπής, η οποία βρίσκεται στον γαλαξία SDSS J152120.07+140410.5 σε απόσταση 850 ετών φωτός από τη Γη, προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι σε ένα μεγάλο παζλ που προβληματίζει εδώ και δεκαετίες τους κοσμολόγους. Μικρομεσαίο αίνιγμα Οι μαύρες τρύπες χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες μεγέθους. Η πρώτη κατηγορία τις μαύρες τρύπες εξαιρετικά μεγάλης μάζας, έως και δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλίου, οι οποίες κρύβονται στα κέντρα των περισσότερων γαλαξιών και πιθανώς σχηματίζονται από τη συγχώνευση μεγαλύτερων μελανών οπών.Η δεύτερη κατηγορία είναι οι μαύρες τρύπες μικρής μάζας, μερικές δεκάδες φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, οι οποίες σχηματίζονται όταν γερασμένα μεγάλα άστρα εξαντλούν τα πυρηνικά καύσιμά τους και καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος.Η τρίτη, και πιο μυστηριώδης κατηγορία αφορά τις ενδιάμεσες μαύρες τρύπες με μάζα 100 έως 10.000 φορές τη μάζα του Ήλιου (IMBH), οι οποίες εντοπίζονται συχνότερα σε νάνους γαλαξίες. Μπορεί να σχηματίζονται από τη συγχώνευση μικρότερων μελανών οπών ή από άλλους μηχανισμούς.Το σημαντικό είναι ότι, σύμφωνα με την κρατούσα υπόθεση, οι γιγάντιες μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών σχηματίζονται από τη συγχώνευση τέτοιων «μικρομεσαίων» μελανών οπών. Κανείς όμως δεν το γνωρίζει με βεβαιότητα.Προκειμένου να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί αυτή η θεωρία απαιτούνται ακριβείς παρατηρήσεις IMBH. Μέχρι σήμερα όμως οι αστρονόμοι έχουν συλλέξει μετρήσεις μόνο για 20 μικρομεσαίες μαύρες τρύπες σε σχετικά μικρή απόσταση από τη Γη.Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Nature Astronomy, προσθέτει ακόμα μια IMBH στη λίστα. Η μαύρη τρύπα ανακαλύφθηκε όταν τηλεσκόπια που λειτουργούν στη Χαβάη κατέγραψαν τη λάμψη που εξέπεμψε το υλικό του άστρου καθώς κινούταν με ακραία ταχύτητα γύρω από τον ορίζοντα των γεγονότων.«Το γεγονός ότι μπορέσαμε να παρατηρήσουμε αυτή τη μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους την ώρα που καταβρόχθιζε ένα άστρο μάς προσέφερε την ευκαιρία να καταγράψουμε κάτι που σε διαφορετική περίπτωση θα παρέμενε αόρατο» σχολίασε η Σαρλότ Άνγκους του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης.«Επιπλέον, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ιδιότητες της λάμψης για να κατανοήσουμε καλύτερα την αινιγματική ομάδα των μελανών οπών μεσαίου μεγέθους».Περισσότερα στοιχεία για τις μικρομεσαίες μαύρες τρύπες αναμένονται μετά το 2037, οπότε θα εκτοξευτεί στο διάστημα ο ευρωπαϊκός ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων LISA, ο οποίος θα μπορεί να ανιχνεύει μακρινές μελανές οπές με μάζα από 10.000 ηλιακές μάζες και πάνω. https://www.tovima.gr/2022/11/16/science/otan-mayri-trypa-troei-spaggeti/

Τι γυρεύει αυτό το φίδι μέσα στον Ήλιο; (βίντεο) ESA Ένα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο κατέγραψαν τα διαστημικά παρατηρητήρια που μελετούν τον Ήλιο.Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος European Solar Orbiter που παρατηρεί μόνιμα τον Ήλιο κατέγραψε ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Μια μάζα πλάσματος (ιονισμένο αέριο) σε νηματοειδή μορφή κινείται στην επιφάνεια του Ήλιου μοιάζοντας με ένα φίδι που κινείται με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο μητρικό μας άστρο.Το νήμα αυτό δημιουργήθηκε σε μια ηλιακή κηλίδα, μια περιοχή του Ήλιου όπου επικρατούν διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο του άστρου και η θερμοκρασία εκεί είναι χαμηλότερη από τις υπόλοιπες περιοχές. Στις ηλιακές κηλίδες δημιουργούνται οι επονομαζόμενες ηλιακές εκλάμψεις. Πρόκειται για εκρήξεις εξαιρετικής λαμπρότητας που εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση https://www.esa.int/ESA_Multimedia/Videos/2022/11/Solar_snake_spotted_slithering_across_Sun_s_surface του o Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος το νήμα κινήθηκε στον Ήλιο με ταχύτητα 608 χιλιάδων χλμ./ώρα και αμέσως μετά ακολούθησε μια ηλιακή έκλαμψη γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να εικάζουν ότι τα δύο φαινόμενα συνδέονται ανοίγοντας ένα νέο πεδίο έρευνας και μελέτης στους μηχανισμούς του μητρικού μας άστρου. Τα τελευταία εντείνονται οι προσπάθειες αποκρυπτογράφησης της λειτουργίας του Ήλιου σε μια προσπάθεια να αρχίσουμε ανάμεσα στα άλλα να προβλέπουμε την εκδήλωση των διαφόρων φαινομένων που συμβαίνουν εκεί τα οποία επηρεάζουν με διαφόρους τρόπους τη Γη αλλά και την ανθρώπινη δραστηριότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1402847/ti-gyreyei-ayto-to-fidi-mesa-ston-ilio-vinteo/

Τον Πίνακα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη ερευνητική επιρροή παγκοσμίως κοσμεί η παρουσία έντεκα Ελλήνων πανεπιστημιακών. Μια σημαντική διάκριση για τα ελληνικά πανεπιστήμια έρχεται με την ανακοίνωση του Πίνακα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη ερευνητική επιρροή παγκοσμίως στον οποίο βρίσκονται έντεκα έλληνες πανεπιστημιακοί επιστήμονες.Σε μια περίοδο που τα ελληνικά πανεπιστήμια βάλλονται από διαφόρων ειδών ενδογενή αλλά και εξωτερικά προβλήματα ο ερχομός διεθνών διακρίσεων για αυτά είναι σίγουρα κάτι που δημιουργεί ελπίδες και αισιοδοξία για το παρόν και το μέλλον της τριτοβάθμια εκπαίδευσης και της πανεπιστημιακής κοινότητας στο σύνολο της.Έντεκα Έλληνες πανεπιστημιακοί Ελληνικών Τριτοβάθμιων Ιδρυμάτων στον Πίνακα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη ερευνητική επιρροή παγκοσμίως «Highly Cited Researchers» της Web of Science Έντεκα Έλληνες πανεπιστημιακοί και ερευνητές οι οποίοι εργάζονται σε ελληνικά τριτοβάθμια ιδρύματα και ερευνητικούς φορείς, περιλαμβάνονται στη λίστα των 6.938 επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή, παγκοσμίως, όπως αυτή προκύπτει από την απήχηση του έργου τους για την τελευταία 11ετία. Ο σχετικός κατάλογος με τίτλο «The Highly Cited Researchers» συντάσσεται από τον διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό Thomson Reuters στο πλαίσιο του project Clarivate Analytics και στηρίζεται στα δεδομένα της ερευνητικής βάσης δεδομένων Web of Science. Από αυτούς οι 4.000 κατατάσσονται σε 21 συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία και τομείς και οι 3.200 στην κατηγορία των διεπιστημονικών πεδίων και τομέων.Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση και την επιλογή των ερευνητών με υψηλή διάκριση προέρχονται από τους δείκτες βασικών επιστημών (ESI), 2011-2021, οι οποίοι προκύπτουν από περίπου 179.000 άρθρα και ερευνητικές εργασίες υψηλής απήχησης και επίδρασης. Κάθε μία από αυτές τις ερευνητικές εργασίες κατατάσσεται στο κορυφαίο 1% των άρθρων με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών για κάθε συγκεκριμένο έτος. Ένα δεύτερο κριτήριο επιλογής ενός ερευνητή στον εν λόγω πίνακα είναι το κατά πόσο το σύνολο των ετεροαναφορών του σε ένα συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο, τον κατατάσσει στο 1% των ερευνητών με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών στο συγκεκριμένο πεδίο. Με αυτόν τον τρόπο αναδεικνύεται το έργο νεότερων ερευνητών, οι οποίοι δεν επικαλύπτονται από το έργο παλαιότερων ερευνητών που λόγω πολυετούς δραστηριοποίησης έχουν μεγαλύτερο όγκο ερευνητικού έργου.Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού, από τα περίπου 9.000.000 ερευνητών, που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, συντάσσεται ο πίνακας με τους καλύτερους 6.938 ερευνητές, το έργο των οποίων είναι σημαντικό, σύμφωνα με συγκεκριμένους δείκτες, και αποτελεί συγχρόνως πηγή για τις εργασίες άλλων ερευνητών.Στον πίνακα 1 παρουσιάζονται οι έντεκα Έλληνες Πανεπιστημιακοί και ερευνητές που εργάζονται σε ελληνικά τριτοβάθμια ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα και σύμφωνα με την κατάταξη έχουν πολύ σημαντική ερευνητική επίδραση παγκοσμίως. Στον εν λόγω πίνακα , παρουσιάζεται το συνολικό ερευνητικό τους έργο σε επίπεδο δημοσιεύσεων στην βάση Web of Science, συνόλου ετεροαναφορών και δείκτη H-index, όπως αυτά αποτυπώνονται στα διαθέσιμα στοιχεία της βάσης του Web of Science.Μεταξύ των Ελλήνων πανεπιστημιακών και ερευνητών ηγείται ο Καθηγητής Ιατρικής και Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Μελέτιος – Αθανάσιος Δημόπουλος με 2358 δημοσιεύσεις και 88.632 ετεροαναφορές και ακολουθούν ο επίσης Καθηγητής Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεράσιμος Φιλιππάτος με 749 δημοσιεύσεις και 84.500 αναφορές, στην 3η θέση, o Καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης Κωνσταντίνος Στούμπος με 186 δημοσιεύσεις και 31.149 αναφορές, στην 4η θέση ο Καθηγητής Πληροφορικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιώργος Καραγιαννίδης με 578 δημοσιεύσεις και 18.155 ετεροαναφορές και την πρώτη πεντάδα κλείνει ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Νίκος Καραμάνος με 376 δημοσιεύσεις και 12.294 αναφορές.Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω δεδομένα, τρεις εξ αυτών προέρχονται από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και από μία συμμετοχή έχουν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και το Ινστιτούτο Πληροφοριακών Συστημάτων ΑΘΗΝΑ.Ο David Pendlebury, επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης ερευνών στο Ινστιτούτο Επιστημονικών Πληροφοριών της Clarivate, δήλωσε: “Η έρευνα τροφοδοτεί τον αγώνα για τη γνώση και είναι σημαντικό τα Κράτη και τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα να γιορτάζουν για τα άτομα που κινούν τον τροχό της καινοτομίας. Ο κατάλογος «Highly Cited Researchers» εντοπίζει και εξυμνεί μεταξύ των άλλων τρεις εξαιρετικούς ερευνητές στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, οι οποίοι έχουν σημαντικό αντίκτυπο και επίδραση στην ερευνητική κοινότητα, όπως αποδεικνύεται από τον ρυθμό με τον οποίο το έργο τους αναφέρεται από τους συναδέλφους τους. Αυτά τα άτομα όπως και όλοι όσοι συμπεριλαμβάνονται στον πίνακα, συμβάλλουν στη μετατροπή της ανθρώπινης εφευρετικότητας στις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του κόσμου μας – και είναι τιμή μας να γιορτάζουμε τα επιτεύγματά τους. Φέτος, 7.225 χαρακτηρισμοί «Highly Cited Researcher» αποδόθηκαν σε 6.938 άτομα. Ο αριθμός των βραβείων υπερβαίνει τον αριθμό των μοναδικών ατόμων, επειδή ορισμένοι ερευνητές λαμβάνουν αναγνώριση σε περισσότερους από έναν ερευνητικούς τομείς των Βασικών Επιστημονικών Δεικτών (ESI).Την φετινή χρονιά η Clarivate συνεργάστηκε με τον οργανισμό Retraction Watch και επέκτεινε την ποιοτική ανάλυση του καταλόγου των ερευνητών με τις περισσότερες αναφορές, αντιμετωπίζοντας τις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με πιθανή παραβατική συμπεριφορά (όπως λογοκλοπή, χειραγώγηση εικόνων, ψεύτικη αξιολόγηση από ομοτίμους). Με τη βοήθεια του Retraction Watch και της σημαντικής βάσης βάσης δεδομένων του, οι αναλυτές της Clarivate αναζήτησαν στοιχεία και ενδείξεις για παραπτώματα σε όλες τις δημοσιεύσεις των ατόμων που περιλαμβάνονταν στον προκαταρκτικό κατάλογο Highly Cited Researchers.Η συμμετοχή στον εν λόγω πίνακα αποτελεί διάκριση η οποία αντανακλά και στα Ιδρύματα των διακριθέντων πανεπιστημιακών. Παράλληλα αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά το υψηλό επίπεδο του έμψυχου δυναμικών των Πανεπιστημίων μας και των ερευνητικών μας κέντρων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1403000/ton-pinaka-ton-epistimonon-me-ti-megalyteri-ereynitiki-epirroi-pagkosmios-kosmei-i-paroysia-enteka-ellinon-panepistimiakon/

NASA: Εκτοξεύτηκε με επιτυχία η αποστολή «Artemis 1» με προορισμό τη Σελήνη. Εκτοξεύθηκε με μικρή καθυστέρηση η αποστολή «Artemis 1» της NASA με προορισμό τη Σελήνη.Ο πύραυλος SLS μεταφέρει το σκάφος Orion έξω από τη Γη, κι αυτό στη συνέχεια θα ταξιδέψει στη Σελήνη, θα τεθεί σε τροχιά γύρω από αυτήν για 39-42 μέρες και θα επιστρέψει στον πλανήτη μας. Αν ο πύραυλος και το σκάφος λειτουργήσουν ομαλά και όλα πάνε σύμφωνα με τον σχεδιασμό της αποστολής, θα ξεκινήσει η υλοποίηση της επόμενης αποστολής του προγράμματος Artemis.Τίποτα δεν εμποδίζει την εκτόξευση στη συγκεκριμένη ημερομηνία, δήλωνε νωρίτερα σε συνέντευξη Τύπου ο Τζιμ Φρι, αξιωματούχος της NASA. Εν τω μεταξύ, η NASA μετέδωσε ζωντανά την εκτόξευση. Η στιγμή της εκτόξευσης του «Artemis 1» Παρακάτω φαίνεται η στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου της NASA με προορισμό τη Σελήνη. «Αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο στην ανθρώπινη εξερεύνηση της Σελήνης» έγραψε στο Τwitter η NASA λίγο μετά την αναχώρηση της αποστολής «Artemis 1». Τρεις απόπειρες εκτόξευσης του «Artemis 1» ματαιώθηκαν Νωρίτερα, τρεις απόπειρες εκτόξευσης ματαιώθηκαν την τελευταία στιγμή λόγω τεχνικών προβλημάτων. Η μη επανδρωμένη αποστολή σηματοδοτεί την έναρξη του εμβληματικού προγράμματος «Artemis», που φιλοδοξεί να στείλει την πρώτη γυναίκα στη Σελήνη, το νωρίτερο το 2025. Στα σχέδια της NASA είναι η διατήρηση μόνιμης παρουσίας αστροναυτών στη Σελήνη, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής ενός διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της Γης. Για την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία, θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την πρώτη αποστολή στον πλανήτη Άρη.Υπενθυμίζεται πως η εκτόξευση του «Artemis 1» έχει αναβληθεί άλλες τρεις φορές εξαιτίας προβλημάτων που προέκυψαν την τελευταία στιγμή.Η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης (29/8) αναβλήθηκε μετά από διάφορα προβλήματα που προέκυψαν, μεταξύ άλλων με ένα σύστημα που προοριζόταν για την ψύξη των κινητήρων του πυραύλου πριν από την εκτόξευση, και διάφορες διαρροές που εμφανίστηκαν κατά τον ανεφοδιασμό του πυραύλου με καύσιμα.Η δεύτερη απόπειρα -μία εβδομάδα μετά (3/9)- ακυρώθηκε μετά τη διαρροή υδρογόνου, την οποία προσπάθησαν επί ώρες να επιλύσουν, χωρίς ωστόσο αίσιο αποτέλεσμα.Η εκτόξευση ακυρώθηκε και για τρίτη φορά (24/9) υπό την απειλή της τροπικής καταιγίδας «Ίαν», που βρισκόταν στα νότια της Τζαμάικα. Έτσι, η NASA προετοίμασε τον πύραυλο και τον μετέφερε για ασφάλεια στο κτίριο συναρμολόγησης.

Artemis 1: Αύριο εκτός απροόπτου η εκτόξευση με προορισμό τη Σελήνη. Αύριο 16 Νοεμβρίου αναμένεται – εκτός απροόπτου – η εκτόξευση της μη επανδρωμένης αποστολής Artemis 1 με προορισμό τη Σελήνη σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία (NASA). Η εκτόξευση του πυραύλου SLS (Space Launch System), του ισχυρότερου που κατασκεύασε ποτέ η NASA, αναμένεται στη 01:04 (τοπική ώρα – 08:04 ώρα Ελλάδος).Η μη επανδρωμένη αποστολή Artemis 1 είναι δοκιμαστική και δεν έχει στόχο την προσελήνωση της κάψουλας Orion, που έχει σχεδιαστεί για τη μεταφορά αστροναυτών. Εάν τελικά η εκτόξευση πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, η αποστολή θα διαρκέσει περίπου 25 ημέρες, 11 ώρες και 36 λεπτά και η κάψουλα θα επιστρέψει στη Γη στις 11 Δεκεμβρίου.Σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA oταν ο πύραυλος Space Launch System της NASA και το διαστημικό σκάφος Orion εκτοξευθούν θα είναι ορατά κατά μήκος της Διαστημικής Ακτής και σε όλες τις περιοχές της Φλόριντα για ένα μικρό περίπου λεπτό όπως απεικονίζεται στον χάρτη παρακάτω: Όπως αναφέρει η NASA αν ο καιρός το επιτρέψει, το έντονο φως του πυραύλου και των τεσσάρων κινητήρων RS-25 θα μπορούσε να φανεί στον σκοτεινό νυχτερινό ουρανό για έως και 70 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA. Ο πύραυλος και το διαστημόπλοιο δεν θα είναι πλέον ορατά με γυμνό μάτι αφού φτάσουν σε υψόμετρο 42.000 ποδιών. Η ορατότητα εκκίνησης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ώρα και οι ημερομηνίες εκκίνησης.Νωρίτερα, απόπειρες εκτόξευσης ματαιώθηκαν την τελευταία στιγμή λόγω τεχνικών προβλημάτων και καιρικών φαινομένων.Η μη επανδρωμένη αποστολή σηματοδοτεί την έναρξη του εμβληματικού προγράμματος Artemis, που φιλοδοξεί να στείλει την πρώτη γυναίκα στη Σελήνη, το νωρίτερο το 2025. Στα σχέδια της NASA είναι η διατήρηση μόνιμης παρουσίας αστροναυτών στη Σέληνη, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής ενός διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της Γης. Για την αμερικανική διαστημική υπηρεσία, θα είναι το εφαλτήριο για την πρώτη αποστολή στον πλανήτη Άρη. https://physicsgg.me/2022/11/15/artemis-1-αύριο-εκτός-απροόπτου-η-εκτόξευση-μ/

Οι αστροναύτες στον ISS προετοιμάζονται για το EVA-55 και παρατηρούν τη Γη Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την περίοδο από 11 Νοεμβρίου έως 13 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - μελέτη της διαδικασίας κλειδώματος από τη μικρή ερευνητική ενότητα Poisk, Εγκατάσταση αμερικανικών εξαρτημάτων στο Orlan-ISS Νο. 4 και Νο. 5, εγκατάσταση φακού Fresnel σε διαστημικές στολές, προετοιμασία και τοποθέτηση ιατρικών συσκευασιών για EVA. Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "EarthKAM" (on-line παρατήρηση της Γης) - διακοπή λειτουργίας, αποσύνδεση εξοπλισμού και αποθήκευση. Πείραμα "Matryoshka-R" (μελέτη της κατάστασης της ακτινοβολίας στη διαδρομή πτήσης και στο ISS) - αρχικοποίηση των ανιχνευτών "BUBBLE-dosimeter" και τοποθέτηση για έκθεση. Εβδομαδιαίος καθαρισμός σταθμού. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38502/

Οι αστροναύτες στον ISS εξασκήθηκαν σε ενέργειες σε περίπτωση ατυχημάτων μετά την άφιξη του διαστημικού σκάφους Cygnus Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - εκπαίδευση για τη μεταφορά των διαστημικών στολών υπό πίεση "Orlan-MKS" Νο. 4 και Νο. 5 από τη μικρή ερευνητική μονάδα Poisk στο διαμέρισμα μετάβασης της μονάδας σέρβις Zvezda, εγκατάσταση μια πρόσθετη συμπίεση φορητής μονάδας στο "Poisk", ελέγχοντας τη λειτουργία των συστημάτων διαστημικής στολής και των μονάδων πρόσδεσής τους με την πλακέτα χρησιμοποιώντας τηλεμετρικές πληροφορίες. Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Πείραμα "Αναγνώριση" (μελέτη της δυναμικής της δομής του ISS υπό διάφορες εξωτερικές επιδράσεις δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στη δομοστοιχειωτή δομή του σταθμού). Πείραμα "Interaction-2" (μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Εκπαίδευση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μετά την άφιξη του αμερικανικού φορτηγού πλοίου Cygnus (πτήση NG-18). Αντικατάσταση της μονάδας μεταγωγής ισχύος BCK-2. Δοκιμαστική ενεργοποίηση της τροφοδοσίας του αυτοματισμού του ενεργού τροποποιημένου συστήματος σύνδεσης SSA-M της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων "Nauka". Καθαρισμός ηλεκτρικών επαγωγικών ανιχνευτών καπνού στο Poisk. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38493/

Ο δορυφόρος CAPSTONE τέθηκε σε τροχιά στη Σελήνη ανοίγοντας το δρόμο για την κατασκευή τοπικού διαστημικού σταθμού (βίντεο) Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2022 13:19 O δορυφόρος CAPSTONE είναι πλέον σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη (πηγή φωτό NASA) Η NASA ανακοίνωσε ότι ο μικρόσκοπικός δορυφόρος CAPSTONE πραγματοποίησε με επιτυχία μια πλήρη τροχιακή κίνηση γύρω από τη Σελήνη ανοίγοντας το δρόμο για την κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού. στον φυσικό μας δορυφόρο.Με ανακοίνωση του επικεφαλής της NASA Μπιλ Νέλσον έκανε γνωστό ότι ένας μικροδορυφόρος με την ονομασία CAPSTONE που είχε στείλει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία στη Σελήνη εισήλθε με επιτυχία σε μια ειδικά σχεδιασμένη τροχιά γύρω από την Σελήνη. Η συγκεκριμένη τροχιά έχει σχεδιαστεί για να κινείται σε αυτή ένας διαστημικός σταθμός τον οποίο έχουν αποφασίσει να κατασκευάσουν από κοινού η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος στη Σελήνη. Αυτός ο διαστημικός σταθμός που έχει λάβει την ονομασία «Σεληνιακή Πύλη» θα χρησιμοποιείται αρχικά για να κάνουν μια στάση εκεί οι επανδρωμένες αποστολές που προγραμματίζονται να πραγματοποιηθούν στο φεγγάρι τα προσεχή χρόνια. Με αυτό τον τρόπο πιστεύεται ότι θα αυξάνεται η επιτυχής προσελήνωση των επανδρωμένων αποστολών. Σε επόμενη φάση ο σταθμός αυτός θα λειτουργεί και ως επικοινωνιακός κόμβος ανάμεσα στη Σελήνη και τη Γη και αργότερα θα μπορέσει να αποτελέσει μια βάση για επανδρωμένες αποστολές που θα ταξιδεύουν στον Άρη ή θα επιστρέφουν από αυτόν. Ο δορυφόρος έχει μέγεθος φούρνου μικροκυμάτων και βάρος 25 κιλών, θα μελετήσει επί περίπου έξι μήνες την τροχιά που έχει σχεδιαστεί να ακολουθεί. Η Σεληνιακή Πύλη θα κινείται σε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από την Σελήνη. Η τροχιακή κίνηση του σταθμού θα τον φέρνει κοντά στην επιφάνεια ώστε να μπορούν να ταξιδέψουν σε αυτή ή να επιστρέψουν από αυτή εύκολα και γρήγορα τα πληρώματα των επανδρωμένων αποστολών. Κάποιες στιγμές όμως ο σταθμός θα απομακρύνεται από την Σελήνη και θα πλησιάζει προς την Γη ώστε να είναι πιο εύκολη η μετάβαση των πληρωμάτων και φορτίων με προμήθειες και εφόδια από τον πλανήτη μας σε αυτόν.Η αρχική ιδέα ήταν ο σταθμός να ξεκινήσει να κατασκευάζεται το 2020 ή 2021 ώστε να είναι έτοιμος να υποδεχτεί το 2024 το πλήρωμα της επανδρωμένης αποστολής που θα στείλει η NASA στην Σελήνη. Όμως υπήρξε καθυστέρηση στην οργάνωση του πρότζεκτ και σύμφωνα με τον νέο σχεδιασμό η εκκίνηση της κατασκευής της Σεληνιακής Πύλης θα γίνει την άνοιξη του 2024 και θα ολοκληρωθεί το 2026. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1401639/o-doryforos-capstone-tethike-se-trochia-sti-selini-anoigontas-to-dromo-gia-tin-kataskeyi-topikoy-diastimikoy-stathmoy-vinteo/

Περιπλανώμενη μαύρη τρύπα έσβησε το φως στο μυστηριώδες άστρο Μπετελγκέζ (βίντεο) Μια νέα θεωρία πέφτει στο τραπέζι για ένα από τα πιο μυστηριώδη άστρα που γνωρίζουμε. Το Μπελτεγκέζ έχει εναλλασσόμενη φωτεινότητα φαινόμενο που έχει ενταθεί χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες με αποτέλεσμα να διατυπώνονται πολλές θεωρίες. Η τελευταία υποδεικνύει ως υπεύθυνη μια... περιπλανωμένη μαύρη τρύπα.Ο Μπετελγκέζ, ένας κόκκινος υπερ-γίγαντας που βρίσκεται σε απόσταση 550 ετών φωτός στον αστερισμό του Ωρίωνα. Έχει διαπιστωθεί ότι άστρο ακολουθεί μια διαδικασία αυξομείωσης της φωτεινότητας του με ένα σταθερό ρυθμό που διαρκεί περίπου 400 ημέρες. Όμως στα τέλη του 2019 η φωτεινότητα του άστρου μειώθηκε απότομα πάρα πολύ και το άστρο παρέμεινε πολύ θαμπό για περίπου δύο μήνες προκαλώντας προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα η οποία προσπαθεί να βρει απάντηση σε αυτό το φαινόμενο χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει μέχρι σήμερα.Οι παρατηρήσεις και οι μελέτες που ακολούθησαν τον εντοπισμό του φαινομένου παρήγαγαν διαφόρων ιδέες και θεωρίες με δύο από αυτές να κυριαρχούν έκτοτε. Η μια θεωρία κάνει λόγο για ένα μεγάλο ψυχρό σημείο στην επιφάνεια του άστρου, επειδή αυτό είναι κάτι που συναντάται σε κόκκινους υπερ-γίγαντες και αυτό το ψυχρό σημείο προκαλεί το περιοδικό θάμπωμα του. Η δεύτερη θεωρία αναφέρει την παρουσία ενός νέφους σκόνης που σχηματίστηκε ξαφνικά μπροστά στο άστρο, όπως αυτό φαίνεται από τη Γη. Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο KU Leuven στο Βέλγιο υποστήριξαν ότι και οι δύο θεωρίες ισχύουν και ο συνδυασμός τους προκαλεί το φαινόμενο. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία εμφανίστηκε ένα ψυχρό σημείο στο άστρο το οποίο, λόγω της τοπικής πτώσης θερμοκρασίας οδήγησε σε συμπύκνωση το αέριο που υπήρχε εκεί μετατρέποντας το σε σκόνη θαμπώνοντας το άστρο. Εικόνες με χρονολογική σειρά από το φαινόμενο μείωσης της φωτεινότητας στο Μπετελγκέζ (πηγή φωτό NASA) Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ με δημοσίευση https://academic.oup.com/mnras/article-abstract/516/4/5021/6665936?login=false της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» υποστηρίζει ότι το φως του άστρου το «έσβησε» μια… περιπλανώμενη μαύρη τρύπα. Η μελέτη των μαύρων τρυπών οδήγησε πριν από μερικά χρόνια στην ανακάλυψη ότι υπάρχουν μαύρες τρύπες που για άγνωστο ακόμη λόγο κυκλοφορούν ελεύθερες στο Διάστημα προκαλώντας όπως είναι ευνόητο διαφόρων ειδών φαινόμενα όταν περνούν από περιοχές που υπάρχει κοσμική ύλη σε οποιαδήποτε μορφή και η ύλη αυτή εισέρχεται το πανίσχυρο βαρυτικό βεληνεκές της μαύρης τρύπας που την έχει πλησιάσει. Κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 100 εκατ. περιπλανώμενες μαύρες τρύπες μέσα στον γαλαξία μας αλλά είναι φυσικά εξαιρετικά δύσκολος ο εντοπισμός τους αφού οι ίδιες δεν είναι εντοπίσημες από μόνες τους ενώ δεν υπάρχει σε σταθερή βάση ύλη που να αλληλεπιδρά γύρω τους για να εντοπιστούν όπως συμβαίνει με τις συμβατικές μαύρες τρύπες.Να σημειωθεί ο Μπετελγκέζ είναι 15-20 φορές μεγαλύτερος από τον Ήλιο και θα αυτοκαταστραφεί στο τέλος της ζωής του σε έκρηξη σουπερνόβα αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς είναι ένα σχετικά νεαρής ηλικίας άστρο οπότε αυτό το βίαιο τέλος του θα αργήσει πολύ να συμβεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1402143/periplanomeni-mayri-trypa-esvise-to-fos-sto-mystiriodes-astro-mpetelgkez-vinteo/

Έτοιμο να μπει στην… πρίζα το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στον κόσμο (βίντεο) Ενα μέρος της τεράστιας συστοιχίας του τηλεσκοπίου για τον Ήλιο (πηγή φωτό YouTube Τα τελευταία χρόνια να έχουμε στείλει κοντά στον Ήλιο δορυφόρους και σκάφη που τον παρατηρούν και μελετούν τα φαινόμενα του μητρικού μας άστρου συνεχώς όμως κρίνεται απαραίτητη και η παρατήρηση του από τη Γη και στο πλαίσιο αυτό η Κίνα δημιούργησε μια συστοιχία μερικών εκατοντάδων τηλεσκοπίων η οποία θα προστεθεί στον στόλο των ηλιακών παρατηρητηρίων.Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα https://www.nature.com/articles/d41586-022-03595-7 της η επιθεώρηση «Nature» ολοκληρώθηκε η δημιουργία του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου στον κόσμο. Πρόκειται για μια συστοιχία 313 τηλεσκοπίων διαμέτρου έξι μέτρων το καθένα από αυτά. Το τηλεσκόπιο ονομάζεται Daocheng Solar Radio Telescope (DSRT) και βρίσκεται σε ένα οροπέδιο της επαρχίας Σιτσουάν στη νοτιοδυτική Κίνα. Αποτελείται από 313 τηλεσκόπια διαμέτρου έξι μέτρων το καθένα από αυτά. Η συστοιχία έχει κυκλική διάταξη δημιουργώντας ένα τηλεσκοπικό δακτύλιο διαμέτρου 3,14 χλμ. Βασική αποστολή του DSRT θα είναι η καταγραφή δεδομένων (εικόνες ραδιοκυμάτων κ.α.) με στόχο την αποκρυπτογράφηση του φαινομένου των ηλιακών εκλάμψεων.Οι ηλιακές εκλάμψεις ή στεμματικές εκπομπές μάζας (CME) είναι στην ουσία εκρήξεις που συμβαίνουν στον Ήλιο και εκτοξεύουν φως, ενέργεια και ηλιακό υλικό στο Διάστημα. Όταν συμβαίνει μια τέτοια έκρηξη ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Το DSRT αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος παρατήρησης του Ήλιου που υλοποιεί η Κίνα το όποιο ονομάζεται Chinese Meridian Project. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος κατασκευάζεται μια ακόμη συστοιχία τηλεσκοπίων. Πρόκειται για το Chinese Spectral Radioheliograph που θα αποτελείται από 100 τηλεσκόπια σε σπειροειδή διάταξη που θα πραγματοποιεί παρατηρήσεις για την φυσική του Ήλιου και τα καιρικά φαινόμενα που παράγει το μητρικό μας άστρο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1402137/etoimo-na-mpei-stin-priza-to-megalytero-tileskopio-ston-kosmo-vinteo/

Κοσμοναύτες στον ISS ετοιμάζουν διαστημικές στολές Orlan-MKS για διαστημικό περίπατο Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - έλεγχος των κονσολών ελέγχου εξόδου και των συστημάτων για τοποθέτηση διαστημικών στολών με πλακέτα στη μικρή ερευνητική μονάδα Poisk και το διαμέρισμα μετάβασης της μονάδας σέρβις Zvezda, επανενεργοποίηση, επιθεώρηση και Δμός του Διαχωρισμος υδραυλικά συστήματα των διαστημικών στολών Orlan -MKS "No. 4 and No. 5; μελέτη της διαδρομής μετάβασης και των χώρων εργασίας εξόδου μέσω των παραθύρων του σταθμού και χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα οπτικοποίησης, Εγκατάσταση του μηχανισμού ελλιμενισμού του φορτηγού πλοίου Progress MS-21. Καθημερινή παρακολούθηση του ηλεκτροκαρδιογραφήματος Holter και καθημερινή καταγραφή της αρτηριακής πίεσης στους αστροναύτες. Εργασια με φορητό αναλυτή ούρων και βόθρο και συσκευή υγιεινής (τουαλέτα) στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science". Συμπίεση του σταθμού με άζωτο από τους κυλίνδρους του φορτηγού πλοίου Progress MS-21. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38486/

Οι αστροναύτες στον ISS δοκίμασαν τη δύναμη των μυών των χεριών πριν από τον διαστημικό περίπατο Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - προετοιμασία εξοπλισμού και εργαλείων που θα ληφθούν για τον διαστημικό περίπατο, αξιολόγηση της λειτουργικής κατάστασης της μυϊκής συσκευής των χεριών των αστροναυτών. Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα EarthKAM (on-line παρατήρηση της Γης). Συμπίεση του σταθμού με άζωτο από τους κυλίνδρους του φορτηγού πλοίου Progress MS-21. Αντικατάσταση πόρων του αναλυτή αερίου IK0501 στη μονάδα σέρβις Zvezda. Ανεφοδιασμός δύο δεξαμενών επί του σκάφους με νερό από τη δεξαμενή του φορτηγού πλοίου Progress MS-21. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38476/

Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Andrey Fedyaev θα μεταβεί στον ISS με το διαστημικό σκάφος Crew Dragon τον Φεβρουάριο του 2023 ως μέρος διασταυρούμενων πτήσεων Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Andrey Fedyaev, στο πλαίσιο διασταυρούμενων πτήσεων, θα μεταβεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το αμερικανικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon ως μέρος του πληρώματος της αποστολής Crew-6 στα μέσα Φεβρουαρίου 2023. Εκτός από τον Andrei Fedyaev, στο πλήρωμα της αποστολής Crew-6 περιλαμβάνονται οι αστροναύτες της NASA Stephen Bowen και Woody Hoburg, καθώς και ο αστροναύτης των ΗΑΕ Sultan al-Neyadi. Τον Ιούλιο του 2022, στο πλαίσιο του προγράμματος ISS, η Roscosmos και η NASA υπέγραψαν συμφωνία για διασταυρούμενες πτήσεις τριών Ρώσων κοσμοναυτών με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο American Crew Dragon και τριών Αμερικανών αστροναυτών στο ρωσικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS το 2022-2024. Το φθινόπωρο του 2022, ο αστροναύτης της NASA Francisco Rubio πέταξε στον σταθμό στο Soyuz MS-22 και η κοσμοναύτης της Roscosmos Anna Kikina πέταξε με το Crew Dragon (αποστολή πλήρωμα-5). Τον Μάρτιο του 2023, μαζί με τους κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Kononenko και Nikolai Chub, σχεδιάζεται να παραδώσει τον αστροναύτη της NASA Loral O'Hara στον ISS με το διαστημόπλοιο Soyuz MS-23. Η εφαρμογή της συμφωνίας θα καταστήσει δυνατή, σε περίπτωση ακύρωσης ή σημαντικής καθυστέρησης στην εκτόξευση ρωσικού ή αμερικανικού διαστημικού σκάφους, να διασφαλιστεί η παρουσία στον ISS τουλάχιστον ενός κοσμοναύτη της Roscosmos και ενός αστροναύτη της NASA για την εξυπηρέτηση των Ρώσικων και αμερικανικων τμήματων του σταθμού, αντίστοιχα. https://www.roscosmos.ru/38470/

Τηλεσκόπιο James Webb: Προσεγγίζοντας το σύμπαν μέσα από την τέχνη. Μία από τις πιο πρόσφατες εικόνες του τηλεσκοπίου. Είναι το Νεφέλωμα Ταραντούλα, που απέχει 160.000 έτη φωτός από τη Γη Βρίσκομαι σε ένα υπόγειο και παραδόξως, αντί να νιώθω κλειστοφοβία, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζει έκθαμβος αντικείμενα που εμπνέονται από τα άστρα. Ίσως γι’ αυτό να ευθύνεται ότι απέναντί μου δεν έχω μόνο τη δημιουργό τους, αλλά και ανθρώπους της NASA, οι οποίοι μου μιλούν με θέρμη για το δικό τους δημιούργημα, ένα αναμφισβήτητο επίτευγμα της επιστήμης και της μηχανικής. Έχω κατέβει τα σκαλιά που οδηγούν στα έγκατα του Olympic Tower, στην καρδιά του Μανχάταν, και στέκομαι μπροστά σε μια σειρά αλλόκοτων έργων που απεικονίζουν ουράνια σώματα και αποζητούν επειγόντως την ερμηνεία μου. Στο κέντρο βρίσκεται μια επίχρυση εξαγωνική κατασκευή, από την οποία ξεπροβάλλουν τρία προτεταμένα χέρια. Καθώς περιπλανιέμαι ανάμεσα σε έργα και σε οθόνες, σκοντάφτω πάνω σε μια γυναίκα που φοράει γυαλιά εικονικής πραγματικότητας και μοιάζει σαν κάτι να ψάχνει γονατιστή. Έξω από το κτίριο κυματίζουν δύο ελληνικές σημαίες, μία στην 51η και μία στην 52η οδό της Νέας Υόρκης. Αμφότερες διατυμπανίζουν την καταγωγή του πρώτου ιδιοκτήτη του ουρανοξύστη, που δεν ήταν άλλος από τον Αριστοτέλη Ωνάση. Είμαι εδώ ως επισκέπτης μιας έκθεσης έργων τέχνης που πραγματοποιείται στο ONX Studio, στον πρωτοποριακό χώρο που έχει ιδρύσει εδώ και δύο χρόνια το Ίδρυμα Ωνάση, για να επιταχύνει τη δουλειά καλλιτεχνών όλων των εθνικοτήτων, που ασχολούνται με τη διευρυμένη, εικονική και επαυξημένη, πραγματικότητα. Στα πρώτα μου κιόλας λεπτά στον χώρο νιώθω ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο κατάλληλο σημείο για να εκτεθούν τα έργα μεικτής τεχνικής που έχει δημιουργήσει η εννοιολογική καλλιτέχνις Άσλι Ζελίνσκι. Το ONX είναι κάτι πρωτοποριακό ακόμα και για τα δεδομένα της Νέας Υόρκης. Πουθενά αλλού αυτή τη στιγμή δεν δίνεται η ελευθερία σε ανεξάρτητους καλλιτέχνες να δουλέψουν και να εκθέσουν τρισδιάστατα έργα διευρυμένης πραγματικότητας, χωρίς να έχουν την έγνοια της εμπορικότητας ή την πρόθεση της εκπαίδευσης. Η έκθεση –η οποία ολοκληρώθηκε στα τέλη Οκτωβρίου– έχει τον τίτλο Ξεδιπλώνοντας το σύμπαν: πρώτο φως. Έμπνευσή της είναι το πρόγραμμα James Webb Space Telescope (JWST) της NASA, του οποίου επιστημονικός διευθυντής είναι ο κάτοχος του Νόμπελ Φυσικής του 2006, ο Δρ. Τζον Μάδερ. «Το JWST είναι και δεν είναι το παιδί μου», μου λέει. «Αρχικά, δεν ήταν δική μου ιδέα, αλλά προσκλήθηκα να δουλέψω σε αυτό, και είπα αμέσως ναι. Αυτόν τον μήνα κλείσαμε ακριβώς 27 χρόνια από τότε». Ουσιαστικά, αυτό το διαστημικό εργαλείο αποτελεί και την αιτία που βρισκόμαστε όλοι συγκεντρωμένοι γύρω από το τραπέζι του ONX Studio. Όταν πριν από έναν χρόνο η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ έφτανε κοντά στην εκτόξευση του τηλεσκοπίου στο διάστημα, έκανε ένα κάλεσμα σε καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν έργα τέχνης εμπνευσμένα από το JWST. Ο στόχος ήταν να προσεγγιστεί ένα μεγαλύτερο κοινό από εκείνο των σταθερών φίλων της αστρονομίας. Ήταν σχεδόν αυτονόητο ότι, ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα επιλέγονταν, θα ήταν και η Ζελίνσκι, καθώς η ίδια δούλευε ήδη επτά χρόνια με τη NASA και ήταν πλήρως εξοικειωμένη με τη γλώσσα της. «Αυτοί οι άνθρωποι είναι η έμπνευσή μου», μου εκμυστηρεύεται δείχνοντάς τους διακριτικά. «Χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα μπορούσα να κάνω το παραμικρό. Αυτοί κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά, κι έρχομαι εγώ μετά, την “πειράζω”, και την κρεμάω στον τοίχο». Τα έργα της Ζελίνσκι είναι κατά κύριο λόγο αντικείμενα που έχουν παραχθεί με την τεχνική του 3D printing, βίντεο εγκαταστάσεις, αλλά και μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας. ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ 20.000 ΑΝΘΡΩΠΩΝ Το JWST εκτοξεύτηκε στο διάστημα πριν από έναν χρόνο, στις 25 Δεκεμβρίου του 2021, από τα εδάφη της Γαλλικής Γουιάνας. Είναι ο επιστημονικός διάδοχος του Hubble, το επόμενο μεγάλο διαστημικό παρατηρητήριο δηλαδή. Έχει το μέγεθος ενός γηπέδου τένις και βρίσκεται 1,5 εκατ. χιλιόμετρα μακριά, στο σημείο Λαγκράνζ 2. Χρειάστηκε να δουλέψουν 20.000 άνθρωποι για να βρίσκεται σήμερα σε αυτή τη θέση, ενώ ξοδεύτηκαν πάνω από 10 δισ. δολάρια για την κατασκευή του. Πρόκειται για το αυθεντικό αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνεργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ένα από τα τέσσερα συστήματα οπτικής που υπάρχουν πάνω του είναι αμερικανικό. Όπως μου επισημαίνει ο Δρ. Τζον Μάδερ, πρόκειται για έναν θρίαμβο της επιστήμης, της μηχανικής αλλά και της δημόσιας υποστήριξης. «Δεν θα μπορούσαμε να το πετύχουμε χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου, της Ευρώπης και του Καναδά, που μας παρείχαν τους πόρους», μου λέει. Οι εικόνες που στέλνει το JWST κάνουν μόλις 5 δευτερόλεπτα για να φτάσουν στη Γη. Χρειάστηκε δύο μέρες για να ξεδιπλωθεί στο διάστημα, γι’ αυτό το ονομάζουν «οριγκάμι τηλεσκόπιο». Είναι μια εντελώς πρωτότυπη κατασκευή, η οποία αξιοποιεί τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες υπέρυθρου φωτός που υπάρχουν. Έχει πάνω του 250 «σημεία αστοχίας», και πήρε το όνομά του από τον Τζέιμς Γουέμπ, έναν οραματιστή μάνατζερ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η NASA δεν θα έπρεπε να ασχολείται μόνο με επανδρωμένες αποστολές, αλλά να δημιουργεί και προγράμματα με ευρύτερη κοινωνική και επιστημονική χρησιμότητα. «Αυτό που με ενθουσίαζε από τα πολύ πρώτα στάδια της ιδέας», σημειώνει ο Δρ. Μάδερ, «ήταν ότι θα μπορούσαμε να δούμε τους πρώτους γαλαξίες που μεγάλωσαν μέσα στο υλικό του Big Bang». Πράγματι, το JWST θα μπορεί να κοιτάξει περίπου 100 με 250 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang. Το προηγούμενο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble, κοίταξε την παιδική ηλικία των άστρων, το James Webb θα κοιτάξει τώρα την ηλικία του νεογέννητου. «Και είναι ενδιαφέρον ότι έχουμε ήδη κάποιες πρώτες εκπλήξεις από το τηλεσκόπιο, παρόλο που βρισκόμαστε ακόμη στους πρώτους μήνες της λειτουργίας του», επισημαίνει ο επιστημονικός επικεφαλής του προγράμματος. «Φαίνεται λοιπόν ότι περίπλοκοι, γιγάντιοι γαλαξίες μεγάλωσαν πολύ γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Πολύ πρόσφατα λάβαμε μια εικόνα ενός πολύ κόκκινου κβάζαρ (γαλαξιακός πυρήνας), ο οποίος φαίνεται να μεγαλώνει πολύ γρήγορα και να είναι περικυκλωμένος από πολλούς μεγάλους και φωτεινούς γαλαξίες. Αυτό βέβαια είναι ένα μόνο μέρος της ιστορίας που επεξεργαζόμαστε. Μου αρέσει να λέω ότι οι αστρονόμοι βλέπουν τα πάντα δύο φορές. Στην αρχή βλέπουν μια εικόνα και μετά συνθέτουν μια δεύτερη φανταστική εικόνα, η οποία λέει την πραγματική ιστορία πίσω από την πρώτη, που εμπεριέχει όλα όσα ξέρουμε ως τη δεδομένη στιγμή. Σε λίγο θα είμαστε σε θέση να κάνουμε ταινίες που θα δείχνουν πως μπορεί πραγματικά να έχουν συμβεί όλα αυτά που βλέπουμε», καταλήγει ο Δρ. Μάδερ. «ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ» «Το τηλεσκόπιο αυτό συζητήθηκε για πρώτη φορά το 1989, έναν χρόνο πριν εκτοξευθεί το τηλεσκόπιο Hubble», μου λέει ο Πολ Γκάιτνερ, μηχανικός της NASA, ο οποίος μόλις συνταξιοδοτήθηκε. «Οι επιστήμονες κατάλαβαν ότι υπήρχαν κάποιες ερωτήσεις που δεν μπορούσαν να απαντηθούν από το Hubble. Μια από αυτές ήταν το πώς σχηματίστηκαν τα πρώτα αστέρια στους γαλαξίες. Για να απαντήσεις αυτή την ερώτηση, και να κοιτάξεις τόσο πίσω, θα έπρεπε να έχεις ένα μεγαλύτερο, υπέρυθρο αυτή φορά, τηλεσκόπιο, που θα μπορούσε να βλέπει ένα μεγαλύτερο μήκος κύματος του φωτός. Το ορατό φως από τόσο πίσω στον χρόνο έχει κυριολεκτικά συμπτυχθεί από την κοσμική επέκταση. Φτάνει σ’ εμάς σήμερα ως υπέρυθρο φως. Η NASA ξεκίνησε να χρηματοδοτεί το σχέδιο το 1995, και ήταν μια τρομερή πρόκληση από μηχανικής σκοπιάς. Έπρεπε να εφευρεθούν ή να αναπτυχθούν πάρα πολλές καινούργιες τεχνολογίες. Επειδή είναι ένα πολύ μεγάλο τηλεσκόπιο, έπρεπε να χωρέσει διπλωμένο μέσα στον πύραυλο της εκτόξευσης και να ξεδιπλώσει στο διάστημα. Μιλάμε για μια τεράστια πρόκληση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξαιτίας του γεγονότος ότι έπρεπε να πιάνει το υπέρυθρο φως, το οποίο έχει την αίσθηση θερμικής ακτινοβολίας, το τηλεσκόπιο έπρεπε να είναι απίστευτα ψυχρό, ώστε να μη βλέπει τον εαυτό του. Η κατασκευή ενός πράγματος σε συνθήκες ατμόσφαιρας δωματίου, στο σωστό μέγεθος και σχήμα, να ξεδιπλώνει και να φτάνει σε υπερ-ψυχρές θερμοκρασίες: ο κόσμος πίστευε ότι είχαμε χάσει το μυαλό μας!».Η Ελέιν Σιούαρτ, εκπρόσωπος μιας νέας γενιάς μηχανικών της NASA, η οποία δούλεψε στην ομάδα για την αποτροπή ρύπανσης του τηλεσκοπίου, προσθέτει ότι «η έγνοια μας ήταν να κρατάμε όσο πιο καθαρή γινόταν την επιφάνεια του καθρέφτη και να διατηρούμε αυτές τις ευαίσθητες επιφάνειες αναλλοίωτες. Σε κάθε φάση της διαδικασίας κατασκευής χρειάστηκε να γίνουμε πολύ εφευρετικοί, καλλιτέχνες με κάποιον τρόπο, ώστε να προκύψει το οριγκάμι τηλεσκόπιο. Ακόμα και η μεταφορά του ήταν πρόκληση. Έπρεπε να φτιάξουμε αυτό το μίνι δωμάτιο αποστείρωσης για να το μετακινήσουμε μέσω αεροπλάνου κι έπειτα μέσω πλοίου στη Γαλλική Γουιάνα».Ο Γκάιτνερ συμπληρώνει ότι «το εντυπωσιακό είναι ότι έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά σε επίπεδο δυνατοτήτων. Κάθε φορά που οι άνθρωποι φτιάχνουν ένα νέο εργαλείο για να κοιτάζουν τη φύση με αυτό, ανακαλύπτουν τρομερά πράγματα. Περιμένουμε εκπλήξεις. Κι ενώ έχει σχεδιαστεί με συγκεκριμένους στόχους, πιθανότατα θα κάνει κάποιες απίθανες ανακαλύψεις που κανείς ποτέ δεν σκέφτηκε να τις θέσει ως στόχο του. Είναι ένα φοβερό εργαλείο, το οποίο χρειάστηκε μια γενιά για να φτιαχτεί. Είχα μαλλιά όταν ξεκινούσαμε, ήμουν νέος», αστειεύεται. «Εγώ, όταν συνελήφθη ως ιδέα το 1995, δεν είχα γεννηθεί καν», λέει η Στιούαρτ, «και εκτοξεύτηκε την ημέρα των Χριστουγέννων του 2021, μία μέρα πριν γίνω 26 χρονών!». Το θέμα είναι, καταλήγει ο Γκάιτνερ, «ότι είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που λειτουργεί τόσο όμορφα, πολύ καλύτερα από τις προσδοκίες μας. Θα γνωρίζετε ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι οι χαμηλές προσδοκίες. Ε, αυτό το πράγμα είχε υψηλές προσδοκίες, κι εμείς τις ξεπεράσαμε!». «ΠΩΣ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ;» Οι πρώτες εικόνες που έδωσε η NASA στη δημοσιότητα, στις 12 Ιουλίου 2022, ξεπέρασαν πράγματι κάθε προσδοκία. Ήταν το νεφέλωμα Carina, μια ματιά στη δημιουργία των πρώτων άστρων που μας έκοψε πραγματικά την ανάσα. «Είδες αυτές τις εικόνες;» με ρωτάει η Ζελίνσκι. «Ήταν κανονικά έργα τέχνης. Ένιωσα σχεδόν ταπεινωμένη, τρομαγμένη, όταν τις είδα πρώτη φορά. Ήταν πολύ πιο σπουδαίες από αυτό που περίμενα. Ήμουν στο Γκόνταρντ, στα κέντρο διαστημικών πτήσεων της NASA, και έβλεπα τις εικόνες να ξεπροβάλλουν στην οθόνη την ημέρα της δημοσίευσής τους, κι έτρεμα. Έλεγα από μέσα μου: Τι θα κάνω εγώ; Είναι αδύνατον να το βελτιώσω αυτό! Πώς μιλάς για όλο αυτό; Θα δεις ότι στην έκθεση η μόνη εικόνα που δεν άγγιξα καλλιτεχνικά ήταν το νεφέλωμα Carina. Εκεί πραγματικά τα χρειάστηκα. Ένιωσα να παγώνω και να ακινητοποιούμαι. Έκανα τέχνη με το Κουιντέτο του Στέφαν, με το δακτυλιοειδές Νεφέλωμα και με το Βαθύ Πεδίο του Χαμπλ. Με αυτό το τελευταίο ασχολήθηκα πολύ γιατί ήταν το πρώτο που είδαμε, και ήταν μια πρώτη καλή εικόνα να βγει προς τα έξω και για να προσανατολίσει όλη την αποστολή. Το νεφέλωμα Carina με τρόμαξε, γιατί είναι ήδη τέχνη από μόνο του. Είναι πανέμορφο. Είναι δύσκολο να πεις κάτι περισσότερο».Οι απόκοσμες εικόνες που στέλνει στη Γη το JWST φλερτάρουν έντονα με το μεταφυσικό. Τα νέα που κομίζει όμως θα ήταν αδιανόητα χωρίς τη σπουδαία επιστήμη του. Μπαίνω στον πειρασμό να πω στους συνομιλητές μου ότι οι επιστήμονες προσεγγίζουν πιο πρακτικά τα πράγματα και ότι οι ερωτήσεις που θέτουν αξιώνουν απαντήσεις πιο απτές, αλλά η Ζελίνσκι με διορθώνει: «Μα είναι καλλιτέχνες και αυτοί!» λέει αυθόρμητα. «Νομίζω ότι η τέχνη και η επιστήμη είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος», συμπληρώνει ο Πολ Γκάιτνερ. «Σκέφτομαι για παράδειγμα τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αλλά και το ίδιο το τηλεσκόπιο, παρόλο που είναι προϊόν της μηχανικής, είναι όμορφο. Και είναι αστείο, γιατί όσο πιο πολύ ωρίμαζε ο σχεδιασμός του, τόσο πιο ωραίο γινόταν το ίδιο. Η μορφή ακολουθεί τη λειτουργία και φαίνεται ότι τα πράγματα που ευχαριστούν τον ανθρώπινο νου είναι λειτουργικά. Νιώθω ότι το τηλεσκόπιο το ίδιο μοιάζει με έργο τέχνης, όπως και τα έργα της Άσλι». Η συζήτησή μας έχει πάρει αναπόδραστα μια πιο φιλοσοφική χροιά. «Μα και το τηλεσκόπιο έχει εμπνευστεί από τη φύση», μου λέει η νεότερη της ομήγυρης. «Βλέπετε ξεκάθαρα ότι πάνω του υπάρχουν δομές εξαγώνων που μοιάζουν με κυψέλες. Μας εξυπηρετούν μεν, αλλά βλέπουμε και ομορφιά σε αυτές». «Τέχνη και επιστήμη», συμπληρώνει η Ζελίνσκι, «διατυπώνουν τις ίδιες βαθιές ερωτήσεις. Επιχειρούν απλώς να τις απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει, νομίζω, και με τη θρησκεία». Το δέος που νιώθουμε, σκέφτομαι με τη σειρά μου, απέναντι στα προϊόντα της ανθρώπινης ευφυΐας μοιάζει με τις εμπειρίες της έκστασης. «Το χρυσό έργο είναι το πρώτο που έφτιαξα, το 2016», συνεχίζει η Ζελίνσκι. «Παρατηρούσα ότι ο κόσμος ήθελε να ξέρει τι πρόκειται να βρούμε, αλλά κανείς δεν ήξερε. Κανείς δεν ξέρει τι θα βρούμε. Αυτό είναι το θέμα. Το έργο αυτό, “Η Εξερεύνηση”, είναι τα χέρια των επιστημόνων που βγαίνουν έξω από το τηλεσκόπιο και δεν γνωρίζουν τι θα βρουν. Είναι σαν να βγαίνεις στα τυφλά έξω στο σύμπαν και να μην ξέρεις τι θα πάρεις στα χέρια σου». Η πιο πρόσφατη εικόνα που πήραμε από το τηλεσκόπιο, «οι πυλώνες της δημιουργίας», είναι ένα ακόμα υψηλής ευκρίνειας έργο του JWST, που προκαλεί ρίγη. Βλέποντας τόσο βαθιά μέσα στο σύμπαν, ουσιαστικά βλέπουμε τι έχει συμβεί στο παρελθόν. Ίσως να είμαστε πολύ κοντά σε σπουδαίες ανακαλύψεις, όπως προβλέπει ο Δρ. Μάδερ. Ίσως να μπορέσουμε να απαντήσουμε την ερώτηση που τον συναρπάζει: «Πώς είναι εφικτή η ζωή;». Αν συγκρίνει μάλιστα κανείς τη φωτογραφία που είχε πάρει το Hubble από το ίδιο συμπαντικό σημείο, θα δει πόσο πιο κοντά έχουμε φτάσει στην αποκάλυψη θεμελιωδών γνώσεων. «Ανακαλύπτουμε τα μυστικά του σύμπαντος, αυτά που δεν γνωρίζαμε και θα θέλαμε να τα μάθουμε», καταλήγει ο Δρ. Μάδερ. «Πόσο υπέροχο είναι που οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύπτουν αυτά τα πράγματα και που το σύμπαν μάς αφήνει να τα ανακαλύπτουμε. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια ιστορία του σύμπαντος η οποία θα στερούνταν αποδεικτικών στοιχείων, εμείς όμως έχουμε αποδεικτικά στοιχεία και είμαστε σε θέση να τα εντοπίζουμε. Είναι λοιπόν μια αξιοσημείωτη ιστορία. Το σύμπαν έχει μια ιστορία. Η ηλικία του σύμπαντος μας είναι γνωστή. Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Ποιος ξέρει τι θα συμβεί μετά;» ΣΠΑΝΙΟΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ Δεν μπορώ να κρύψω ότι το τηλεσκόπιο και οι εικόνες του με κάνουν να νιώθω αυτό που ονομάζεται «κοσμική ασημαντότητα». Είναι ταπεινωτική η γνώση που λέει ότι είσαι πραγματικά μηδαμινός μέσα στο αχανές του σύμπαντος. Αλλά είναι ταυτόχρονα εξυψωτική. Γνωρίζοντας καλύτερα το παρελθόν, μπορείς ενδεχομένως να αντικρίσεις με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση το μέλλον. Η ανθρωπότητα δεν επενδύει μόνο σε όπλα και σε εφήμερες επιβραβεύσεις. Θέλουμε να μάθουμε ποιοι είμαστε και από πού προήλθε η ζωή. «Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σας απαντήσω σε τίποτα από αυτά τα δυο», ομολογεί ο Δρ. Μάδερ. «Αλλά είμαστε σε καλό δρόμο», του ανταπαντώ. «Ναι, το τηλεσκόπιο αυτό είναι μια μηχανή που παράγει καλά νέα», σπεύδει να συμφωνήσει ο Γκάιτνερ. Τόσο καλά νέα όσο και μια ενδεχόμενη είδηση για την ύπαρξη ζωής σε κάποιον εξωπλανήτη; Κάνω αυτή την τελευταία ερώτηση στον Δρα Μάδερ, σίγουρος ότι την ακούει για πολλοστή φορά. «Είναι αλήθεια», μου απαντά, «αλλά για τους εξωπλανήτες δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε μόνο ότι υπάρχουν. Έως τώρα δεν έχουμε υπόψη μας άλλα ηλιακά συστήματα σαν το δικό μας. Το δικό μας είναι μοναδικό. Γι’ αυτό θέλουμε να ξέρουμε αν υπάρχει πιθανή ύπαρξη ζωής κάπου αλλού. Πιστεύω ότι είναι πολύ απίθανο να είμαστε οι μόνοι. Από την άλλη πιστεύω ότι πιθανώς να είμαστε σπάνιοι. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν γείτονες αλλά να είναι πολύ μακριά. Και πιθανότατα οι περισσότεροι γείτονες θα είναι πρώιμες μορφές ζωής, ένα μικρό κύτταρο ζωής όπως αυτά που υπήρχαν στη Γη κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της. Πριν από την Κάμβρια έκρηξη, που σημαίνει πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια, δεν είχαμε περίπλοκες μορφές ζωής με μάτια, πόδια και δόντια. Δεν θα έλεγες ότι είχαμε καν κάποιου είδους πολιτισμό. Έτσι σήμερα εμείς οι άνθρωποι της Γης έχουμε αυτό που αποκαλούμε ανεπτυγμένο πολιτισμό, και είμαστε πολύ σπάνιοι. Είμαστε εδώ πολύ μικρό διάστημα, επομένως δεν νομίζω ότι θα βρούμε άλλη ζωή εφάμιλλης νοημοσύνης εδώ γύρω. Αλλά βέβαια θα ήταν ενδιαφέρον αν βρίσκαμε». Αυτό το τηλεσκόπιο τελικά διευρύνει αποφασιστικά τους ορίζοντές μας. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε όλοι εναγωνίως τα επόμενα νέα του. https://physicsgg.me/2022/11/14/τηλεσκόπιο-james-webb-προσεγγίζοντας-το-σύμπ/

Οι αστροναύτες στο ISS μελετούν τον φθορισμό των βιολογικών ιστών στη μικροβαρύτητα Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την περίοδο από 3 Νοεμβρίου έως 6 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - Προετοιμασία αντικαταστάσιμων στοιχείων των διαστημικών στολών Orlan-MKS, βοηθητικού και ατομικού εξοπλισμού, εξοπλισμού και εργαλείων για την έξοδο, Αξιολόγηση του επιπέδου φυσικής κατάστασης των αστροναυτών σε διάδρομο, Προετοιμασία μιας μικρής ερευνητικής ενότητας "Poisk" και το διαμέρισμα μετάβασης της μονάδας σέρβις Zvezda προς την έξοδο. Ολοκληρωμένη εκπαίδευση πληρώματος σε ενέργειες σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης· ΕργασΙα με το σύστημα ανάκτησης νερού ούρων SRV-UM στην εργαστηριακή μονάδα πολλαπλών χρήσεων Nauka. Πείραμα "Lasma" (μελέτη της μικροκυκλοφορίας του αίματος και του φθορισμού των βιολογικών ιστών σε συνθήκες μικροβαρύτητας). Πείραμα "Hurricane" (ανάπτυξη τεχνικών μέσων και μεθόδων για την παρακολούθηση της εξέλιξης καταστροφικών φυσικών και ανθρωπογενών φαινομένων στη Γη ή των προδρόμου τους). Μεταφορά φορτίου από το διαστημόπλοιο Progress MS-21 στον σταθμό· Βιοχημική ανάλυση ούρων και τεστ ακοής για αστροναύτες. Εβδομαδιαίος καθαρισμός σταθμού. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38471/

Τι πειράματα ετοιμάζει η NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; Για περισσότερα από 20 χρόνια, οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) έχουν πραγματοποιήσει χιλιάδες επιστημονικά πειράματα σε ένα από τα πιο πρωτοποριακά εργαστήρια στο σύμπαν. Αυτή την εβδομάδα, μια νέα παρτίδα πειραμάτων έφτασε στο εργαστήριο του διαστημικού σταθμού. Μελέτη της ανθρώπινης γονιμότητας Θα μπορούσαν οι άνθρωποι να ζήσουν στο διάστημα; Αν και πρόκειται για ένα αρκετά μακρινό σενάριο, οι επιστήμονες στον διαστημικό σταθμό θα πραγματοποιήσουν πειράματα για να δουν πώς επηρεάζει τη γονιμότητα η έλλειψη βαρύτητας.Στο πλαίσιο της έρευνας OVOSPACE, η οποία χρηματοδοτείται από τη NASA και την Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία (ASI), οι ερευνητές μελετούν τον τρόπο με τον οποίο η μικροβαρύτητα επηρεάζει τα κύτταρα των ωοθηκών.Οι δυο διαστημικές υπηρεσίες έστειλαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ωοθηκικά κύτταρα βοοειδών για να μελετήσουν την ανάπτυξη αυτών των κυττάρων, στο πλαίσιο μιας έρευνας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτιωμένες θεραπείες γονιμότητας στη Γη.Η διαβίωση σε συνθήκες μειωμένης βαρύτητας στη Σελήνη ή τον Άρη για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα θα μπορούσε να επηρεάσει τη γονιμότητα, εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής Μαριάνο Μπιζάρι, από το τμήμα πειραματικής ιατρικής του Πανεπιστημίου Sapienza της Ρώμης.«Αυτό απειλεί τον στόχο της δημιουργίας μόνιμων ή εκτεταμένων οικισμών πέρα από τη Γη», ανέφερε σε δήλωσή του.«Η απορρύθμιση των αναπαραγωγικών λειτουργιών μπορεί να εγκυμονεί πρόσθετους κινδύνους για την υγεία», πρόσθεσε.Τα αποτελέσματα της έρευνας θα μπορούσαν να δώσουν νέα στοιχεία για την ανάπτυξη των ωαρίων και να προσδιορίσουν θεραπείες για την προστασία του ανθρώπινου αναπαραγωγικού συστήματος σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές, εξήγησε ο Μπιζάρι. Τρισδιάστατη εκτύπωση ανθρώπινων ιστών στο διάστημα Η εκτύπωση ανθρώπινων οργάνων αποτελεί όραμα για την επιστημονική κοινότητα και πολλοί ερευνητές ελπίζουν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητας θα διευκολύνουν αυτή τη διαδικασία. Ωστόσο, η εκτύπωση μικροσκοπικών, πολύπλοκων δομών που βρίσκονται στο εσωτερικό των ανθρώπινων οργάνων, όπως οι τριχοειδείς δομές, έχει αποδειχθεί δύσκολη στο περιβάλλον βαρύτητας της Γης, λένε οι ερευνητές που βρίσκονται πίσω από τον BioFabrication Facility, έναν τρισδιάστατο βιοεκτυπωτή.Ως εκ τούτου, ελπίζουν ότι η εκτύπωση ιστών που μοιάζουν με όργανα σε συνθήκες μικροβαρύτητας, θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την κατασκευή ολόκληρων ανθρώπινων οργάνων στο διάστημα.Το 2019, η ομάδα του BioFabrication Facility εκτύπωσε με επιτυχία ένα μέρος ανθρώπινου μηνίσκου καθώς και ανθρώπινα καρδιακά κύτταρα.Μια αναβαθμισμένη έκδοση του τρισδιάστατου εκτυπωτή θα κατασκευάσει ιστό χόνδρου γόνατος στον διαστημικό σταθμό, χρησιμοποιώντας βιομεταλλεύματα και κύτταρα για να διαπιστωθεί αν η εκτύπωση σε συνθήκες μικροβαρύτητας μπορεί να παράγει δείγματα ιστών υψηλότερης ποιότητας από αυτά που εκτυπώνονται στη Γη. Πώς προσαρμόζονται τα φυτά στο διάστημα Ένα άλλο πείραμα στο εργαστήριο του διαστημικού σταθμού εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα φυτά προσαρμόζονται στο διάστημα.Στο πλαίσιο της έρευνας Plant Habitat-03, οι σπόροι που παράγονται από φυτά που καλλιεργούνται στο διάστημα, επιστρέφουν στη Γη, υποβάλλονται σε επεξεργασία και αποστέλλονται πίσω στο διάστημα. Οι ερευνητές μελετούν αν αυτό αποτελεί προσαρμοστικό πλεονέκτημα για την επόμενη γενιά των φυτών.Τα φυτά που εκτίθενται σε διαστημική πτήση υφίστανται αλλαγές που περιλαμβάνουν την προσθήκη επιπλέον πληροφοριών στο DNA τους, οι οποίες ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο τα γονίδια ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται, αλλά δεν αλλάζουν την ίδια την αλληλουχία του DNA. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται επιγενετική αλλαγή, εξηγούν οι ερευνητές, οι οποίοι θέλουν να διαπιστώσουν αν αυτές οι προσαρμογές στα φυτά που αναπτύσσονται στο διάστημα, μπορούν να μεταφερθούν στην επόμενη γενιά.«Αυτό θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για την ανάπτυξη καλλιεργειών σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές», δήλωσαν.Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν στην ανάπτυξη καλύτερων στρατηγικών για την προσαρμογή των καλλιεργειών σε αραιοκατοικημένα ενδιαιτήματα εδώ στη Γη. Πρώτοι δορυφόροι από την Ουγκάντα και τη Ζιμπάμπουε Παράλληλα με αυτά τα πειράματα, στον διαστημικό σταθμό έφτασαν και οι πρώτοι δορυφόροι από την Ουγκάντα και τη Ζιμπάμπουε. Οι CubeSats (μίνι δορυφόροι σε σχήμα κύβου) που αναπτύχθηκαν από φοιτητές στην Ουγκάντα, τη Ζιμπάμπουε και την Ιαπωνία, θα συλλέγουν δεδομένα που θα μπορούν στη συνέχεια να εφαρμοστούν στις χώρες τους.Οι δορυφόροι αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο ενός διασυνοριακού πανεπιστημιακού προγράμματος που δίνει τη δυνατότητα σε φοιτητές από αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν πρακτική εμπειρία ανάπτυξης δορυφόρων. Μελέτη επικίνδυνων λασπορροών Οι επιστήμονες θα μελετήσουν επίσης το φαινόμενο των επικίνδυνων λασπορροών και ιδίως των καταστροφικών που μπορεί να προκύψουν μετά από πυρκαγιές. Οι χημικές ουσίες που καίγονται κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς δημιουργούν ένα λεπτό στρώμα εδάφους που απωθεί το νερό της βροχής. Στη συνέχεια, η βροχή διαβρώνει το έδαφος, και αυτό μπορεί να προκαλέσει καταστροφικές λασπορροές που αποτελούνται από άμμο, νερό και παγιδευμένο αέρα και οι οποίες μεταφέρουν ογκόλιθους και συντρίμμια.«Η βαρύτητα παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, καθώς οδηγεί τον αέρα προς τα πάνω και έξω από το μείγμα, και σπρώχνει τα σωματίδια προς τα κάτω στον πυθμένα του νερού», δήλωσε η Ίνγκριντ Τόμακ, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Δομικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο.«Η αφαίρεση της βαρύτητας, επομένως, θα μπορούσε να παράσχει πληροφορίες για τη δυναμική της εσωτερικής δομής αυτών των μιγμάτων άμμου-νερού-αέρα και μια βασική γραμμή για τη συμπεριφορά τους», πρόσθεσε.Οι ερευνητές στο εργαστήριο του διαστημικού σταθμού θα εξετάσουν έναν πολτό από αέρα, νερό και άμμο σε συνθήκες μικροβαρύτητας για να κατανοήσουν καλύτερα τις ιδιότητες αυτών των επικίνδυνων λασπορροών, ελπίζοντας ότι θα μας βοηθήσουν να προβλέψουμε και να μοντελοποιήσουμε καλύτερα αυτό το φυσικό φαινόμενο. https://physicsgg.me/2022/11/12/τι-πειράματα-ετοιμάζει-η-nasa-στον-διεθνή/

Την Τετάρτη νέα απόπειρα εκτόξευσης της αποστολής Artemis I για τη Σελήνη. Μια ακόμη προσπάθεια εκτόξευσης της αποστολής Artemis I θα πραγματοποιήσει η NASA στις 16 Νοεμβρίου μετά τις αποτυχημένες για διάφορες αιτίες απόπειρες εκτόξευσης του σκάφους της αποστολής τους προηγούμενους δύο μήνες. Η αποστολή ανοίγει την αυλαία του φιλόδοξου προγράμματος των ΗΠΑ για την επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη.Ο γιγάντιος πύραυλος SLS βρίσκεται ξανά στην θέση του στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα έτοιμος να πυροδοτήσει τις πανίσχυρες μηχανές του για να στείλει στο Διάστημα το σκάφος της αποστολής Artemis I. Μετά από σοβαρά τεχνικά προβλήματα αλλά και την κακοκαιρία που ανέβαλαν την εκτόξευση τουλάχιστον τρεις φορές τους προηγούμενους δύο μήνες η NASA ευελπιστεί ότι την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου όλα θα πάνε καλά και το σκάφος της αποστολής θα ξεκινήσει το ταξίδι του για την Σελήνη ανοίγοντας τον δρόμο για την εκτόξευση των επόμενων προγραμματισμένων αποστολών του φιλόδοξου προγράμματος Artemis στο πλαίσιο του οποίου θα δημιουργηθεί ένας σεληνιακός διαστημικός σταθμός και θα γίνουν επανδρωμένες αποστολές στο έδαφος της Σελήνης.Η NASA ανακοίνωσε χθες Παρασκευή ότι συνεχίζει την προσπάθειά της για να προχωρήσει στην εκτόξευση της μη επανδρωμένης αποστολής Artemis 1 με προορισμό τη Σελήνη, την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου, αφού η επιθεώρηση του πυραύλου SLS αποκάλυψε μόνο μικρές φθορές λόγω του κυκλώνα Νικόλ που έπληξε τη Φλόριντα. «Τίποτα δεν εμποδίζει» την εκτόξευση στη συγκεκριμένη ημερομηνία, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Τζιμ Φρι, αξιωματούχος της NASA.Η εκτόξευση του πυραύλου SLS (Space Launch System), του ισχυρότερου που κατασκεύασε ποτέ η NASA, αναμένεται στη 01:04 (τοπική ώρα – 08:04 ώρα Ελλάδος). Η μη επανδρωμένη αποστολή Artemis 1 είναι δοκιμαστική και δεν έχει στόχο την προσελήνωση της κάψουλας Orion, που έχει σχεδιαστεί για τη μεταφορά αστροναυτών. Εάν τελικά η εκτόξευση πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, η αποστολή θα διαρκέσει περίπου 25 ημέρες και η κάψουλα θα επιστρέψει στη Γη στις 11 Δεκεμβρίου.Η NASA έχει δύο εναλλακτικές ημερομηνίες για την εκτόξευση: την 19η και την 25η Νοεμβρίου. «Επί του παρόντος είμαστε επικεντρωμένοι στην 16η Νοεμβρίου και αν υπάρξει κώλυμα (…) τότε θα εξετάσουμε την πιθανότητα για τις 19 Νοεμβρίου», δήλωσε ο Τζιμ Φρι. Ο πύραυλος SLS παρέμεινε στην εξέδρα εκτόξευσης στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι κατά την έλευση του κυκλώνα Νικόλ. Ωστόσο, οι άνεμοι που τον συνόδευαν δεν ξεπέρασαν τα όρια αντοχής του, σύμφωνα με τον αξιωματούχο της NASA. Σημείωσε ότι αν η NASA είχε ενημερωθεί για ενδεχόμενη απειλή από τον κυκλώνα, θα άφηνε τον πύραυλο στο κτίριο συναρμολόγησης για λόγους ασφαλείας.Άλλωστε, ο πύραυλος είχε επιστρέψει εκεί στα τέλη Σεπτεμβρίου για να προστατευθεί από τον κυκλώνα Ίαν και είχε επιστρέψει στην εξέδρα λίγες ημέρες πριν από την έλευση του κυκλώνα Νικόλ. Νωρίτερα, δύο απόπειρες εκτόξευσης ματαιώθηκαν την τελευταία στιγμή λόγω τεχνικών προβλημάτων. Η μη επανδρωμένη αποστολή σηματοδοτεί την έναρξη του εμβληματικού προγράμματος Artemis, που φιλοδοξεί να στείλει την πρώτη γυναίκα στη Σελήνη, το νωρίτερο το 2025. Στα σχέδια της NASA είναι η διατήρηση μόνιμης παρουσίας αστροναυτών στη Σέληνη, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής ενός διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της Γης. Για την αμερικανική διαστημική υπηρεσία, θα είναι το εφαλτήριο για την πρώτη αποστολή στον πλανήτη Άρη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1400964/ti-tetarti-nea-apopeira-ektoxeysis-tis-apostolis-artemis-i-gia-ti-selini/

Τράβηξαν την κουρτίνα στο κέντρο του γαλαξία μας και αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο σμήνος γαλαξιών. NASA Οι πυκνές συγκεντρώσεις ύλης στο έντονης δραστηριότητας κέντρο του γαλαξία μας μπλοκάρουν τα όργανα των αστρονόμων και δεν επιτρέπουν τις παρατηρήσεις σε αυτές τις περιοχές. Ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι μια άγνωστη μέχρι σήμερα ομάδα γαλαξιών παρέμενε αθέατη κρυμμένη πίσω από το κέντρο του γαλαξία.Η πυκνότητα της ύλης στο κέντρο του γαλαξία μας εμποδίζει την παρατήρηση του για αυτό και γνωρίζουμε σχετικά λίγα πράγματα για ότι υπάρχει και ότι συμβαίνει εκεί. Η αδυναμία διείσδυσης στο γαλαξιακό κέντρο εμποδίζει και την παρατήρηση μιας περιοχής που οι επιστήμονες ονομάζουν «ζώνη της αποφυγής». Πρόκειται για μια περιοχή που αν και καλύπτει 10%-20% του ουράνιου θόλου παραμένει αόρατη επειδή το γαλαξιακό κέντρο εμποδίζει τα τηλεσκόπια να κάνουν παρατηρήσεις εκεί.Με δημοσίευση https://arxiv.org/pdf/2210.16332.pdf της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει μια εντυπωσιακή όσο και απρόσμενη ανακάλυψη που έκανε μελετώντας μια σειρά από δεδομένα που προέρχονται από παρατηρήσεις της υπέρυθρης ακτινοβολίας στη ζώνη της αποφυγής. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα γαλαξιακό σμήνος που βρίσκεται σε απόσταση τριών δισ. ετών φωτός από τη Γη. Το σμήνος αυτό αποτελείται από τουλάχιστον 58 γαλαξίες που είναι συγκεντρωμένοι σε ένα μικρό τμήμα της συγκεκριμένης ζώνης.Προηγούμενες παρατηρήσεις της υπέρυθρης ακτινοβολίας στη ζώνη της αποφυγής είχαν υποδείξει την ύπαρξη χιλιάδων μεμονωμένων γαλαξιών αλλά είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια μεγάλη κοσμική δομή εκεί διευρύνοντας έτσι τις γνώσεις μας για αυτή τη μυστηριώδη περιοχή του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1401573/travixan-tin-koyrtina-sto-kentro-toy-galaxia-mas-kai-apokalyfthike-ena-megalo-sminos-galaxion/

Το άκρως απόρρητο σκάφος των ΗΠΑ προσγειώθηκε μετά από αποστολή 2,5 ετών στο Διάστημα. Θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστής μιας δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς μυστηρίου τύπου «X-Files» αλλά αποτελεί πρωταγωνιστή σε ένα μυστηριώδες διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ. Το σκάφος Χ-37Β εκτοξεύεται μυστικά και παραμένει κάθε φορά για 1-2 χρόνια σε τροχιά γύρω από τη Γη πραγματοποιώντας μη ανακοινώσιμες αποστολές δημιουργώντας ένα πραγματικό μύθο γύρω από την ύπαρξη του. Το σκάφος προσγειώθηκε πριν από λίγες ώρες μετά από παραμονή ρεκόρ 2,5 ετών στο Διάστημα.Είναι γνωστό με την κωδική του ονομασία, X-37B, και αποτελεί το πιο… μυστηριώδες σκάφος τουλάχιστον από εκείνα που γνωρίζουμε την ύπαρξη του. Ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων «διαστημοπλάνων», αεροσκαφών που μπορούν να πετούν τόσο εντός της γήινης ατμόσφαιρας όσο και στο Διάστημα. Το Χ-37Β ξεκίνησε τις μη επανδρωμένες πτήσεις του το 2010 οι οποίες καλύπτονται από πυκνό πέπλο μυστηρίου αφού η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ στην οποία και ανήκει κρατά άκρως απόρρητες τις αποστολές του και έχει καταφέρει να μην έχει διαρρεύσει ποτέ το παραμικρό για αυτές. Το μόνο που γνωρίζουμε κάθε φορά είναι η διάρκεια της κάθε αποστολής που κατά μέσο όσο διαρκούν 18 μήνες. Σε αυτά τα δώδεκα χρόνια λειτουργίας του το X-37B έχει μείνει σε τροχιά γύρω από τη Γη για πάνω από δέκα χρόνια.Όπως είναι ευνόητο ο χρόνος παραμονής του σκάφους στο Διάστημα σε συνδυασμό με το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τον εξοπλισμό και τις αποστολές του έχουν προκαλέσει ένα πλήθος φημών τόσο για τις δυνατότητες όσο και για το τι κάνει στη διάρκεια των αποστολών του. Δοκιμές διαστημικού οπλοστασίου, δοκιμές συστημάτων καταστροφής εχθρικού στρατιωτικού εξοπλισμού και δορυφόρων, κατασκοπία και άλλες παρόμοιες θεωρίες έχουν πέσει στο τραπέζι για το X-37B. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ το μόνο που λέει επισήμως είναι ότι το σκάφος δοκιμάζει τεχνολογίες για επαναχρησιμοποιούμενα σκάφη.Όπως έγινε γνωστό το X-37B προσγειώθηκε το Σάββατο 13 Νοεμβρίου στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, ύστερα από παραμονή περίπου δυόμιση ετών σε τροχιά. «Συνεχίζει να καταρρίπτει ρεκόρ, παρέχοντας στη χώρα μας μια απαράμιλλη ικανότητα να δοκιμάζει να ενσωματώνει γρήγορα νέες διαστημικές τεχνολογίες», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Boeing Τζιμ Τσίλτον. Το σκάφος αποτελεί δημιουργία της United Launch Alliance, μια κοινοπραξία της Boeing και της Lockheed Martin. Αυτή την φορά πάντως δόθηκαν στη δημοσιότητα περισσότερες πληροφορίες για την αποστολή που περιελάμβανε την αξιολόγηση της ανθεκτικότητας ορισμένων υλικών και σπόρων στο Διάστημα, καθώς και την παραγωγή ενέργειας από την ηλιακή ακτινοβολία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1401274/to-akros-aporrito-skafos-ton-ipa-prosgeiothike-meta-apo-apostoli-25-eton-sto-diastima/

Εντοπίστηκαν θαμμένα στο βυθό συντρίμμια του διαστημικού λεωφορείου Τσάλεντζερ που διαλύθηκε στον αέρα (βίντεο) Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2022 8:53 Στιγμιότυπο από την εκτόξευση του Τσάλεντζερ Μια από τις τραγωδίες που έπληξε το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ επέστρεψε στην επικαιρότητα αφού δύτες που αναζητούσαν τα συντρίμμια ενός αεροσκάφους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εντόπισαν συντρίμμια του διαστημικού λεωφορείου Τσάλεντζερ που διαλύθηκε ένα λεπτό μετά την εκτόξευση του το 1986 στέλνοντας στον θάνατο το πλήρωμα του.Στις 28 Ιανουαρίου 1986 σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και υπό την παρουσία εκατοντάδων θεατών εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ που πραγματοποιούσε την δέκατη αποστολή του. Μόλις 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του όταν το σκάφος ήταν σε ύψος σε ύψος 15 χιλιομέτρων άπαντες έμειναν εμβρόντητοι βλέποντας το Τσάλεντζερ να διαλύεται στον αέρα. Το επταμελές πλήρωμα του Τσάλεντζερ ανάμεσα στο οποίο ήταν και μια δασκάλα, ο πρώτος πολίτης που έπαιρνε μέρος σε μια διαστημική αποστολή, έχασε ακαριαία τη ζωή του.Η αιτία που διαλύθηκε το διαστημικό λεωφορείο ήταν όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια μια αποκόλληση σε δακτύλιο σφραγίσματος (O-ring) στους αγωγούς στερεών καυσίμων, η οποία προκάλεσε ρήγμα στον δεξιό πύραυλο καυσίμων, επιτρέποντας θερμό αέριο υπό πίεση από το εσωτερικό του κινητήρα του πυραύλου να διαρρεύσει έξω. Η διαρροή έσπασε την πρόσδεση που συνέδεε τον πύραυλο με την Εξωτερική Δεξαμενή Καυσίμων, με αποτέλεσμα την αποκόλλησή τους. Μετά από μία ανεξέλεγκτη τροχιά λίγων δευτερολέπτων, το λεωφορείο καταστράφηκε από δυνάμεις αεροδυναμικής αντίστασης. Δύτες που γύριζαν ντοκιμαντέρ για την πτώση ενός πολεμικού αεροσκάφους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στα ανοιχτά της πολιτείας Φλόριντα των ΗΠΑ, βρήκαν τυχαία στον βυθό, μισοθαμμένο στην άμμο, ένα τμήμα του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου Challenger που είχε εκραγεί και γίνει κομμάτια λίγο μετά την εκτόξευση του το 1986, όπως ανακοίνωσε η NASA.Οι δύτες εξερευνούσαν τον βυθό στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ του History Channel με τίτλο “Το Τρίγωνο των Βερμούδων: Στα καταραμένα νερά”, σχετικά με τη μυστηριώδη εξαφάνιση αεροπλάνων και πλοίων στην περιοχή αυτή (θα κάνει πρεμιέρα στις 22 Νοεμβρίου). Κι ενώ έψαχναν για ένα αμερικανικό αεροπλάνο διάσωσης που είχε εξαφανιστεί στις 5/12/1945, έπεσαν πάνω σε ένα πολύ πιο σύγχρονο εύρημα, με διαστάσεις περίπου 4,5 επί 4,5 μέτρα, το οποίο έφερε τα χαρακτηριστικά διακριτικά της NASA. Είναι η πρώτη φορά εδώ και 25 χρόνια που έχει έρθει στο φως ένα τμήμα του διαστημικού λεωφορείου που είχε καταστραφεί, οδηγώντας στον θάνατο επτά αστροναύτες και σοκάροντας τότε την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη. Ο επικεφαλής της NASA Μπιλ Νέλσον δήλωσε ότι εξετάζεται κατά πόσο θα επιχειρηθεί η ανάσυρση του ευρήματος, ώστε να τιμηθεί η μνήμη των αδικοχαμένων αστροναυτών.Το θανατηφόρο περιστατικό παραμένει μια από τις χειρότερες καταστροφικές στην ιστορία του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος. Οι ΗΠΑ είχαν τότε, ψάχνοντας επί επτά μήνες, βρει στον βυθό 167 κομμάτια του διαστημικού λεωφορείου, συνολικού βάρους 118 τόνων, σχεδόν του μισού Challenger. Το νέο συντρίμμι που βρέθηκε, είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν ποτέ βρεθεί. Όλα τα κομμάτια του Challenger παραμένουν ιδιοκτησία της αμερικανικής κυβέρνησης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1400357/entopistikan-thammena-sto-vytho-syntrimmia-toy-diastimikoy-leoforeioy-tsalentzer-poy-dialythike-ston-aera-vinteo/

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις σκουληκότρυπες από τις μαύρες τρύπες; Θεωρητικοί υπολογισμοί δείχνουν ότι οι σκουληκότρυπες – θεωρητικά προς το παρόν αστροφυσικά αντικείμενα – είναι δύσκολο να διακριθούν από τις μαύρες τρύπες Στη Φυσική, σκουληκότρυπα είναι μια υποθετική τοπολογική ιδιότητα του χωρόχρονου που σχηματίζει μία σήραγγα, η οποία συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία. Η ύπαρξή της είναι συνεπής με τη γενική θεωρία της σχετικότητας, αλλά μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι δεν έχουν εντοπίσει τέτοιο αντικείμενο, Σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, οι σκουληκότρυπες συνήθως απεικονίζονται ως σήραγγες που οδηγούν τους ταξιδιώτες μεταξύ δύο σημείων στο χρόνο και στο χώρο. Αν και η ύπαρξή τους προβλέπεται θεωρητικά (από το 1916), αυτά τα μυστηριώδη αντικείμενα δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ από τους αστρονόμους. Σύμφωνα με μια νέα δημοσίευση [Polarized image of equatorial emission in horizonless spacetimes: Traversable wormholes] οι σκουληκότρυπες θα μπορούσαν να κρύβονται σε κοινή θέα. Προσομοιώνοντας τις εκπομπές πολωμένου φωτός από τον δίσκο προσαύξησης γύρω από μια κατηγορία στατικών διασχίσιμων σκουληκοτρυπώνν και μαύρων τρυπών, ο Petya Nedkova και οι συνεργάτες του από το πανεπιστήμιο της Σόφιας, προβλέπουν ότι μπορεί να υπάρχουν μόνο μικρές διαφορές στα φάσματα του πολωμένου φωτός που εκπέμπεται από μια διασχίσιμη σκουληκότρυπα και από μια μαύρη τρύπα.Οι ερευνητές μελέτησαν μια υποθετική στατική, διασχίσιμη σκουληκότρυπα – η οποία ούτε εξελίσσεται ούτε περιστρέφεται. Προσομοίωσαν το φως που εκπέμπεται απευθείας από τον δίσκο που περιβάλλει την σκουληκότρυπα, αναλύοντας την πόλωσή της. Οι ερευνητές στη συνέχεια δημιούργησαν μια εικόνα αυτού του πολωμένου φωτός. Δημιούργησαν επίσης έμμεσες εικόνες της σκουληκότρυπας χρησιμοποιώντας πολωμένο φως που κάμπτεται από το αντικείμενο. Συγκρίνοντας την απευθείας εικόνα της σκουληκότρυπας με εκείνη που δείχνει το πολωμένο φως που εκπέμπεται από τον δίσκο που περιβάλλει μια στατική μαύρη τρύπα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εικόνες τους ήταν σχεδόν πανομοιότυπες, με την ένταση και την κατεύθυνση της πόλωσης να διαφέρουν λιγότερο από 4%. Ωστόσο, οι έμμεσες εικόνες ήταν διακριτές – τα μοτίβα πόλωσης ήταν παρόμοια, αλλά οι παρατηρήσιμες ακτίνες των αντικειμένων ήταν σημαντικά διαφορετικές. Οι εντάσεις πόλωσης της σκουληκότρυπας ήταν επίσης μια τάξη μεγέθους μεγαλύτερες στις έμμεσες εικόνες από αυτές της μαύρης τρύπαςΟ Nedkova δήλωσε ότι η ερευνητική του ομάδα σχεδιάζει την αναζήτηση άλλων σημάτων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διάκριση των μαύρων τρυπών και των σκουληκότρυπων, αλλά να μην απαιτούν τις ακριβείς παρατηρήσεις που γίνονται για τον εντοπισμό των φαινομένων πόλωσης. Ορισμένες από τις μετρήσεις θα απαιτούσαν ένα επίπεδο ακριβείας που δεν μπορούν να επιτύχουν τα τωρινά τηλεσκόπια. Θα αναζητήσουμε κάτι που θα μας δείχνει την διαφορά πιο εύκολα. https://physicsgg.me/2022/11/11/μπορούμε-να-ξεχωρίσουμε-τις-σκουληκό/

Εστιάζοντας σε έναν (όχι πολύ) μακρινό γαλαξία. Νέες εικόνες του James Webb, από τον νάνο γαλαξία Wolf–Lundmark–Melotte (WLM) Το διαστημικό τηελσκόπιο James Webb εστιάζει σε μια περιοχή του νάνου γαλαξία Wolf–Lundmark–Melotte (WLM). Εκτός των μεμονωμένων άστρων του γαλαξία WLM, βλέπουμε μέσα από αυτόν και άλλους γαλαξίες πολύ μακριά από αυτόν. Ο WLM είναι ένας νάνος γαλαξίας στη γειτονιά του Γαλαξία μας, απέχει περίπου 3 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένας σχετικά απομονωμένος γαλαξίας και οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ο WLM δεν έχει αλληλεπιδράσει με άλλα συστήματα. Το γεγονός αυτό τον καθιστά υποψήφιο γαλαξία για την εφαρμογή των θεωριών για τον σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών, αφού οι άλλοι κοντινοί γαλαξίες είναι ακατάλληλοι για τον σκοπό αυτό αφού συν-μπλέκονται και αλληλεπιδρούν με τον Γαλαξία μας. Ένα άλλο ενδιαφέρον και σημαντικό στοιχείο του WLM είναι ότι τα αέριά του είναι παρόμοια με εκείνα των των γαλαξιών του αρχέγονου σύμπαντος. Δηλαδή, είναι φτωχό σε στοιχεία βαρύτερα στοιχεία από το υδρογόνο και το ήλιο. Αυτό κάνει τον WLM εξαιρετικά ενδιαφέροντα γαλαξία, γιατί μελετώντας τον διερευνούμε το πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα άστρα σε μικρούς γαλαξίες όπως οι πρώτοι γαλαξίες στο πρώιμο σύμπαν. Υπερτερεί συντριπτικά η διακριτική ικανότητα του James Webb Ένα τμήμα του νάνου γαλαξία WLM. Αριστερά, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και δεξιά από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb Συγκρίνετε την εικόνα του James Webb με εκείνη του Spitzer. Είναι σαν να έχεις καθαρίσει τα λασπόνερα από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου σου! https://physicsgg.me/2022/11/09/εστιάζοντας-σε-έναν-όχι-πολύ-μακρινό-γ/