Δροσος Γεωργιος

Οι εξωγήινοι δεν έχουν επικοινωνήσει μαζί μας γιατί δεν γνωρίζουν ακόμη την ύπαρξη μας. Σύμφωνα με νέα θεωρία προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί υπάρχουν στον γαλαξία μας αλλά είναι πολύ μακριά και δεν έχουν φτάσει ακόμη τα σήματα που τους έχουμε στείλει.Μπορεί οι θεωρίες συνομωσίας αλλά και τα διάφορα… X-Files σενάρια να κάνουν λόγο για ύπαρξη εξωγήινων με προηγμένες τεχνολογικές δυνατότητες οι οποίοι έχουν κάνει την εμφάνιση τους στη Γη και έχουν πραγματοποιήσει διαφόρων ειδών ενέργειες αλλά μέχρι στιγμής τουλάχιστον αποδείξεις για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν. Οι θιασώτες της ύπαρξης νοήμονος εξωγήινης ζωής που αντιμετωπίζουν το ζήτημα με πιο ορθολογικό τρόπο έχουν διατυπώσει την άποψη ότι είναι πιθανό οι εξωγήινοι προηγμένοι πολιτισμοί που έχουν αναπτυχθεί στο γαλαξία μας βρίσκονται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από εμάς και τα διαφόρων ειδών σήματα επικοινωνίας που έχουμε στείλει ή γενικότερα τα τεχνολογικά μας ίχνη δεν έχουν φτάσει σε αυτούς. Eπιπλέον αν τελικά υπάρχει ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός που εντοπίσει τα σήματα μας και αποφασίσει να απαντήσει πιθανότατα θα χρειαστεί ανάλογα μεγάλος χρόνος για να φτάσει το δικό τους σήμα σε εμάς άρα θεωρητικά η απάντηση μπορεί να βρίσκεται… καθ’ οδόν.Με δημοσίευση τους στο αρχείο διαδικτυακών επιστημονικών δημοσιεύσεων arXiv επιστήμονες του Πανεπιστημίου Hebrew στην Ιερουσαλήμ ποσοτικοποιούν τη θεωρία της απόστασης στην οποία βρίσκονται νοήμονες εξωγήινοι πολιτισμοί. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή τα σήματα επικοινωνίας που έχει στείλει η ανθρωπότητα στο Διάστημα έχουν φτάσει σε περίπου 15 χιλιάδες άστρα του γαλαξία μας τα πιο μακρινά εκ των οποίων βρίσκονται σε απόσταση 50 ετών φωτός από τη Γη.Με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας υπολογίζεται ότι διαθέτει μερικές εκατοντάδες δισ. άστρα και η απόσταση της Γης από το κέντρο του γαλαξία είναι περίπου 28 χιλιάδες έτη φωτός οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα σήματα μας προς τους εξελιγμένους εξωγήινους πολιτισμούς θα ταξιδεύουν για αρκετό ακόμη καιρό μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους. Η εκτίμηση των ερευνητών είναι ότι στη διαστημική μας γειτονιά, σε αυτή την απόσταση των 50 ετών φωτός από εμάς, δεν υπάρχει κάποιος προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός για αυτό και δεν είχαμε κάποια ανταπόκριση στα σήματα που στείλαμε. Υπάρχει πάντοτε και η πιθανότητα να υπάρχει ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός σε σχετικά κοντινή απόσταση και να έχει εντοπίσει τα σήματα μας αλλά για κάποιο λόγο δεν έχει αποφασίσει ακόμη να απαντήσει σε αυτά.Η επικοινωνία με εξωγήινους πολιτισμούς αποτελεί ένα διαχρονικό ντιμπέιτ ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα με κορυφαίους επιστήμονες όπως ο Στίβεν Χόκινγκ να είναι κάθετα αρνητικοί στην επαφή με εξωγήινους θεωρώντας ότι αν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός είναι τόσο προηγμένος να φτάσει εδώ θα το κάνει μόνο με εχθρικές διαθέσεις. Θα έρθουν δηλαδή εδώ για να κατακτήσουν τον πλανήτη μας και πιθανώς να εξοντώσουν αν όχι το σύνολο πάντως τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων και όσοι επιζήσουν θα λειτουργούν ως σκλάβοι τους. Ο Χόκινγκ έχει παρομοιάσει την έλευση των εξωγήινων στη Γη με αυτή των κονκισταδόρες στην Αμερική… https://www.naftemporiki.gr/techscience/1419262/oi-exogiinoi-den-echoyn-epikoinonisei-mazi-mas-giati-den-gnorizoyn-akomi-tin-yparxi-mas/

H NASA αποκαλύπτει την κόλαση του ηλιακού μας συστήματος (βίντεο) Νέες εικόνες από την Ιώ δείχνουν το απόκοσμο περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει τα εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες ενεργά ηφαίστεια του δορυφόρου του Δία.Η Ιώ είναι ο τρίτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Είναι το γεωλογικά πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, ηφαίστεια εκρήγνυνται αδιάκοπα εκτοξεύοντας κολοσσιαίες ποσότητες πυρακτωμένων υλικών σε ύψος εκατοντάδων χλμ. Η Ιώ αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του Δία και εκτός από τα πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο του Δία προκαλώντας υψηλής έντασης σέλας.Η αποστολή Juno της NASA που εξερευνά τα τελευταία χρόνια το Δία και τα δεκάδες φεγγάρια του πέρασε πολύ κοντά από την Ιώ καταγράφοντας μοναδικές εικόνες που δείχνουν τον πλανήτη ως ένα κατακόκκινο διαστημικό σώμα από το οποίο ξεπηδούν φλόγες, ένα πραγματικά κολασμένο κόσμο. πηγή φωτό NASA/JPL Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η Ιώ εκτοξεύει υλικά και στην Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του οποίου έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός. Πιο συγκεκριμένα φαίνεται ότι από την Ιώ εκτοξεύεται διοξείδιο του θείου στην επιφάνεια της Ευρώπης. Το αέριο που αποτελεί από τα κύρια προϊόντα της ηφαιστειακής δραστηριότητας σύμφωνα με τους ερευνητές εκτοξεύεται στο Διάστημα από την Ιώ ιονίζεται (τα σωματίδια γίνονται φορτισμένα) και συλλαμβάνεται από το μαγνητικό πεδίο του Δία το οποίο δεν κατευθύνει το ιονισμένο πλέον διοξείδιο του θείου στον πλανήτη αλλά στην Ευρώπη. Η NASA στην ανακοίνωση της κάνει λόγο για το πιο ηφαιστειογενές σώμα στο ηλιακό μας και αναμένεται να στείλει το Juno ξανά εκεί αφού έχει επεκτείνει την πετυχημένη αποστολή μέχρι το 2025 η οποία σύμφωνα με τον αρχικά σχεδιασμό έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2018. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1418984/h-nasa-apokalyptei-tin-kolasi-toy-iliakoy-mas-systimatos-vinteo/

Πυρηνική σύντηξη με απόδοση 150% Η επιστημονική είδηση που κυριάρχησε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης την περασμένη εβδομάδα είναι σχετικά με το επίτευγμα-ρεκόρ στην παραγωγή ενέργειας από πυρηνική σύντηξη, ότι «για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες πειραματισμών αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν πυρηνική σύντηξη με θετικό ισοζύγιο ενέργειας». Ενδεικτικό της σημασίας του μεγάλου επιστημονικού επιτεύγματος είναι ότι παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου από την αμερικανίδα υπουργό Ενέργειας Τζένιφερ Γκράνολμ: Το Εθνικό Εργαστήριο Λόρενς Λίβερμορ στην Καλιφόρνια, το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Ενέργειας, χρησιμοποίησε το ισχυρότερο λέιζερ του κόσμου, μια συστοιχία από 192 δέσμες, για να βομβαρδίσει μια μικρή κάψουλα με υδρογόνο. Έτσι, υπό συνθήκες ακραίων συνθηκών πίεσης και θερμοκρασίας, τα ισότοπα του υδρογόνου δευτέριο και τρίτιο, ενώνονται προς ήλιο-4 και απελευθερώνοντας ενέργεια. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, στα πειράματα της 5ης Δεκεμβρίου παρήχθη περισσότερη ενέργεια από ό,τι προσφέρθηκε με λέιζερ στους πυρήνες για να πραγματοποιηθεί η σύντηξη, με απόδοση 150%. Προσφέρθηκαν 2 MJ (MegaJoules) ενέργειας σε ένα σφαιρίδιο «πυρηνικής ανάφλεξης» και παρήχθησαν 3 MJ ενέργειας από την πυρηνική σύντηξη. Η ανακοίνωση αυτή δημιούργησε δυο «παρανοήσεις»: Η πρώτη (αφελής) παρανόηση είναι, ότι παραβιάζεται η αρχή διατήρησης της ενέργειας, αφού δαπανήθηκαν 2 MJ ενέργειας και παρήχθησαν 3 MJ ωφέλιμης ενέργειας από την πυρηνική σύντηξη, με μια απόδοση μεγαλύτερη του 100%. Όμως, η επιπλέον ενέργεια που εμφανίζεται δεν δημιουργείται εκ του μηδενός. Βρίσκεται αποθηκευμένη στους πυρήνες και απελευθερώνεται κατά την διαδικασία στης σύντηξης των πυρήνων.Η δεύτερη παρανόηση είναι, ότι η διαδικασία της σύντηξης που επετεύχθη έχει πράγματι απόδοση 150%, αφού –2MJ + 3MJ = +1MJ, οπότε αν λυθούν κάποια τεχνικά απομείναντα προβλήματα, θα μπορούμε σύντομα να χρησιμοποιήσουμε την πυρηνική σύντηξη για φθηνή παραγωγή ενέργειας. Δυστυχώς όμως, δεν ξοδεύτηκαν μόνο 2MJ ενέργειας. Αυτό αντιστοιχεί μόνον στο ποσό της ενέργειας που μετέφεραν τα λέιζερ στους πυρήνες για να συντηχθούν. Για να λειτουργήσει ολοκληρη η εγκατάσταση ξοδεύτηκε πολύ περισσότερη επιπλέον ενέργεια, χοντρικά 300 ΜJ, οπότε στην πραγματικότητα δεν έχουμε κάνενα κέρδος ενέργειας. Αντίθετα, έχουμε πολύ μεγάλο έλλειμμα αφού –(300+2) + 3 = –299 MJ.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η ερευνητική ομάδα του National Ignition Facility (NIF) δεν έχει σημειώσει καμία πρόοδο. Μπορεί η ωφέλιμη ενέργεια από την σύντηξη να είναι μικρή, είναι όμως 10 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του 2019 και πάνω από 100 φορές περισσότερη από εκείνη του 2010. Αν συνεχιστεί η έρευνα τότε σε χρονικό διάστημα … μεγαλύτερο από 10 χρόνια, θα φτάσουμε σε πραγματικό πλεόνασμα ενέργειας. Κι αν παράλληλα έχουν λυθεί τα διάφορα πρακτικά τεχνικά προβλήματα, τότε ίσως δημιουργηθεί το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από πυρηνική σύντηξη. Η πυρηνική σχάση είναι μια πυρηνική αντίδραση κατά την οποία ο πυρήνας ενός ατόμου διασπάται σε ελαφρύτερους πυρήνες. Η πυρηνική σύντηξη είναι μια πυρηνική αντίδραση κατά την οποία δύο ή περισσότεροι ατομικοί πυρήνες συντήκονται προς έναν βαρύτερο πυρήνα. Η ποσότητα της ενέργειας που θα απελευθερωθεί σε μια εξώθερμη πυρηνική αντίδραση (σύντηξης ή σχάσης) εξαρτάται από τις ενέργειες σύνδεσης ανά νουκλεόνιο των πυρήνων που συμμετέχουν στις πυρηνικές αντιδράσεις. https://physicsgg.me/2022/12/18/πυρηνική-σύντηξη-με-απόδοση-150/

Ανακοίνωση Η πτήση του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού συνεχίζεται κανονικά, οι κοσμοναύτες εργάζονται σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, τίποτα δεν απειλεί τη ζωή και την υγεία τους. Το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022, οι κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina κάνουν προγραμματισμένο καθάρισμα στις μονάδες του σταθμού και θα εισέλθουν σε ένα Σαββατοκύριακο που άξιζε το απόγευμα, το οποίο θα διαρκέσει μέχρι το πρωί της Δευτέρας. Εν τω μεταξύ, ειδικοί από το Κέντρο Ελέγχου Αποστολών κοντά στη Μόσχα παρακολουθούν και αναλύουν συνεχώς τη λειτουργία των συστημάτων του ρωσικού τμήματος του ISS και του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 μετά την αποσυμπίεση του ψυγείου του συστήματος εξωτερικού θερμικού ελέγχου του διαστημικού σκάφους στις 15 Δεκεμβρίου . Η θερμοκρασία στον χώρο διαβίωσης του διαστημικού σκάφους (το όχημα καθόδου και το διαμέρισμα ανέσεων) και το διαμέρισμα οργάνων-αδρανών του είναι εντός των καθορισμένων ορίων - περίπου +30 βαθμούς Κελσίου. Οι δοκιμές που έγιναν στα συστήματα του πλοίου δείχνουν ότι δεν υπάρχουν άλλες δυσλειτουργίες σε αυτό. Παράλληλα, οι ομάδες εργασίας ανακαλύπτουν τα αίτια της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, αναλύουν την τεχνική κατάσταση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 και αναπτύσσουν συστάσεις για περαιτέρω ενέργειες από ειδικούς εδάφους και το πλήρωμα του σταθμού. Στα τέλη Δεκεμβρίου έχει προγραμματιστεί συνάντηση στην οποία θα ακουστούν τα συμπεράσματα των ομάδων εργασίας και θα ληφθούν αποφάσεις για περαιτέρω ενέργειες. Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23. Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να επιταχυνθεί η αποστολή του στον ISS σε προγενέστερη ημερομηνία.

Μία ελληνική πρόταση για μεταφορά φορτίων στη Σελήνη. Μια ελληνική εταιρεία έχει σχεδιάσει επαναστατικά οχήματα μεταφοράς μεγάλων φορτίων στο φεγγάρι.Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι η Σελήνη θα αποτελέσει πεδίο έντονου ενδιαφέροντος τα προσεχή χρόνια όχι μόνο από κρατικές διαστημικές εταιρείες που έχουν ανακοινώσει σειρά προγραμμάτων εξερεύνησης και δημιουργίας επανδρωμένων εγκαταστάσεων στο φυσικό μας δορυφόρο αλλά και από ιδιωτικές εταιρείες που βλέπουν το φεγγάρι ως ένα τόπο τουριστικής αλλά και εξορυκτικής εκμετάλλευσης.Η διαχείριση μεγάλων φορτίων στο περιβάλλον της Σελήνης είναι ένας τομέας που σύντομα θα απασχολήσει την ανθρωπότητα και κάπου εδώ έρχεται μια ελληνική εταιρεία να παρουσιάσει τις δικές της ενδιαφέρουσες προτάσεις. Πρόκειται για την εταιρεία Σεληνοδρόμια Ι.Κ.Ε. (LUNAR CARGO P.C.) η οποία φιλοδοξεί να συμμετέχει στην διεκδίκηση κομματιού από την πίτα της μεταφοράς φορτίων στη Σελήνη, πίτα που σύμφωνα με τους ειδικούς θα έχει αξία 1.2 τρισ. δολάρια μέχρι το 2040.Έχοντας καταθέσει σχετική αίτηση για δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας από το 2021 ο ιδρυτής της εταιρείας Χαράλαμπος Κοσμάς μιλάει στο Naftemporiki.gr για τις μεθόδους προσελήνωσης αλλά και τα οχήματα μεταφοράς που έχει σχεδιάσει Η μία μέθοδος αφορά προσελήνωση μεγάλων φορτίων, και θα υλοποιηθεί μέσω ενός διαστημικού οχήματος σε σχήμα τροχού (με την ονομασία OPLONAS), που θα προσεληνωθεί στην μεγαλύτερη επίπεδη επιφάνεια της Σελήνης “Ωκεανός των καταιγίδων” (Oceanus Procellarum). Η δεύτερη μέθοδος (με την ονομασία MACEDONAS) αφορά μικρά φορτία (<1 κιλό) και θα υλοποιηθεί επάνω στην επιφάνεια της Σελήνης, σε κάποιο ψηλό σημείο (βουνό η στεφάνι κρατήρα) ως ένα σύστημα μηχανικής “αρπαγής” και επιβράδυνσης των φορτίων, με υλικά (ιμάντες και σύρματα) προερχόμενα από το OPLONAS. Η έκρηξη στην ζήτηση μεταφορών για τη Σελήνη οφείλεται σε μια σειρά παραγόντων μεταξύ των οποίων και η αναμενόμενη εδώ και πολλά χρόνια εμπορική εκμετάλλευση της τεχνολογίας σύντηξης. Αν και είχε επιτευχθεί σύντηξη με μείγμα Δευτερίoυ Τριτίου εδώ και δεκαετίες, η έλλειψη Ηλίου-3 απο τη Γη δεν επιτρέπει την πλήρη αξιοποίηση της τεχνολογίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις 24 τόνοι Ήλιο-3 μπορούν να προσφέρουν όση ενέργεια χρειάζεται η Αμερική για ένα χρόνο. Η αξία ενός κιλού είναι 3 δις. δολάρια, και η Σελήνη υπολογίζεται ότι σελήνη εχει 1.1 δις τόνους Ηλιο-3. Πώς προέκυψε η ιδέα των δύο συστημάτων; Η αρχική ιδέα προέκυψε το 2003 όταν διάβασα σε τεύχος του περιοδικού New-Scientist για την ανακάλυψη από την TOYOTA ενός κράματος με βάση το τιτάνιο πού είχε ελαστικές ιδιότητες και θα μπορούσε να αντέξει επανειλημμένες κρούσεις χωρίς παραμόρφωση ή κόπωση. Το ονομάσανε gummetal (λαστιχο-μέταλλο). Τότε εργαζόμουν στόν EUMETSAT (Darmstadt, DE) ως Project controller στο μεγαλύτερο δορυφορικό έργο της Ευρώπης προϋπολογισμού 2 δισ. και διάρκειας 17 ετών (αν και ο πρώτος δορυφόρος ξεπέρασε κατά πολύ την σχεδιασθείσα διάρκεια ζωής, και αποδείχθηκε ο μακροβιότερος μετεωρολογικός δορυφόρος όλων των εποχών με 19.3 χρόνια υπηρεσίας). Ένα άλλο πιο συμβατικό κράμα τιτανίου (Ti-6Al-4V) ήταν το βασικό υλικό πολλών εξαρτημάτων του δορυφόρου, και αμέσως σκέφτηκα ότι ένα διαστημικό όχημα με το gummetal θα είχε πιο πολλές πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση εφαπτόμενης προσελήνωσης, σε κάποια από τις πεδιάδες. Το σχετικό κράμα χρησιμοποιείται εμπορικά σήμερα σε σκελετούς γυαλιών(οπτικής) και στα σιδεράκια ορθοδοντοτεχντικής.Είχε ήδη προηγηθεί συζήτηση (στα πλαίσια φιλοσοφικών αναζητήσεων) με ένα Ελβετό βετεράνο της διαστημικής βιομηχανίας (Dr. Marco Bernasconi) που μού είχε περιγράψει την ιδέα ενός πρωτοπόρου των Σεληνιακών σχεδίων της δεκαετίας του 70, του Ehrike Krafft για τήν κατασκευή ενός διαστημοπλοίου μέ “πέδιλα” για προσελήνωση σε προπαρασκευασμένο διάδρομο με κοσκινισμένο ρεγόλιθο.Στην συνέχεια (2008) παρουσίασα στα πλαίσια ενός συμβολαίου με την Thales Alenia Space, (στα πλαίσια της ανατεθείσης σε αυτούς από την ESA, μελέτης για την εξερεύνηση της Σελήνης), μια απλή υλοποίηση της ιδέας, με την μορφή κοίλης μπάλας, σάν τρισδιάστατη υλοποίηση του ήλιου της Βεργίνας. Bελτίωσα τον σχεδιασμό, μετατρέποντας την μπάλα σε κύλινδρο και αντικαθιστώντας τις προστατευτικές ακίδες με ένα μεγάλο κυλινδρικό πέλμα, που θα συγκρατούνταν από τον κύλινδρο με ιμάντες υψηλής εφελκυστικής αντοχής και το όλο σύσταμα θα έμοιαζε με τροχό. Το πέλμα μαζί με τους ιμάντες θα έπρεπε να μπεί σε περιστροφή γύρω από τον κύλινδρο για να εξισωθεί η ταχύτητα περιστροφής ενός σημείου του πέλματος με την ταχύτητα που “τρέχει” το έδαφος (σε σχέση με το OPLONAS) κατά την προσελήνωση.Οι υπολογισμοί, σχετικά με τις φυγόκεντρες δυνάμεις που θα ασκηθούν από το πέλμα κατά την ιδιοπεριστροφή ακύρωσαν την επιλογή του gummetal σαν συνδετικό υλικό ανάμεσα στον κύλινδρο και το πέλμα, αλλά ευτυχώς δύο άλλα υλικά Zylon/Dyneema μπορούν να ικανοποιήσουν τις ακραίες απαιτήσεις εφελκυστικής αντοχής. Έτσι το gummetal θα χρησιμεύσει μόνο στο πέλμα. Επειδή το OPLONAS υπόκειται σε περιορισμούς όσον αφορά τις περιοχές που μπορεί να προσεληνωθεί, (καθ ότι απαιτεί πεδιάδες), και επίσης αναζητούσα τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με τα υλικά gummetal και Zylon/Dyneema, μετά την προσελήνωση, προέκυψε το MACEDONAS, το οποίο μπορεί να εγκατασταθεί σε οποιοδήποτε υψηλό σημείο (βουνό ή στεφάνι κρατήρα). Ο OPLONAS στην τελική του μορφή (Experimetal Offworld Systems) Τι ακριβώς κάνουν με απλά λόγια αυτά τα συστήματα; Τι είδους εργασίες και εφαρμογές μπορούν να εκτελέσουν; Φρενάρουν τα φορτία από την τροχιακή ταχύτητα (1.6 km /sec) σε κατάσταση ηρεμίας, με μηχανικά μέσα, χωρίς την χρήση καυσίμου και φυσικά χωρίς κινητήρες επιβράδυνσης. Όλα τα υλικά του OPLONAS είναι επαναχρησιμοποιήσιμα. Ο μέν κύλινδρος προστασίας του φορτίου μπορεί στην συνέχεια να γίνει χώρος ενδιαίτησης, οι δέ ιμάντες μπορούν να υλοποιήσουν ένα MACEDONAS. Επίσης θα προετοιμάσουν το έδαφος για ακόμα πιο αποτελεσματικά συστήματα προσελήνωσης. Δίτροχους OPLONAS και MACEDONAS με ηλεκτρομαγνητική πέδηση. Πόσο χρόνο απαιτεί η κατασκευή τους και ποιο το πιθανό κόστος; Η κατασκευή όλου του συστήματος θα διαρκέσει 5 με 8 χρόνια. Κόστος από 2 με 5 δισ. Το βέλτιστο μέγεθος και κατά συνέπεια κόστος, αλλά και η βέλτιστη ταχύτητα υλοποίησης θα εξαρτηθεί από εμπορικές παραμέτρους. Όσο πιο πολύ βιάζεται η αγορά και είναι διατεθειμένη να πληρώσει “γρηγορόσημο” τόσο θα επιταχύνουμε και εμείς με διπλές βάρδιες κλπ. Αυτό θα μπορέσει να εκτιμηθεί με ακρίβεια όταν μπορέσουμε και εμείς να δεσμευτούμε με συγκεκριμένα στοιχεία κόστους και παραδόσεων. Η πολυπλοκότητα του έργου πάντως και ειδικότερα η κατασκευή ειδικών εγκαταστάσεων για δοκιμές αντοχής και πιστοποίηση δεν επιτρέπουν υλοποίηση σε λιγότερο από 5 χρόνια. Ένας δορυφόρος γεωστατικής τροχιάς χρειάζεται 2.5 με 3.5 χρόνια. Επίσης ο ρυθμός κατασκευής των δύο συστημάτων θα εξαρτηθεί από τον ρυθμό υλοποίησης έργων τών ESA & NASA σχετικά με τηλεπικοινωνιακές υποδομές στην Σελήνη και υπηρεσίες πλοήγησης. Δεν συμφέρει να τρέχουμε και να πρέπει να φτιάξουμε αυτές τις υποδομές μόνοι μας. Επίσης οι βάσεις που θα υλοποιήσουν θα είναι οι βασικοί πελάτες μας. Δεν έχει νόημα να προτρέχουμε. Έχει υπάρξει ενδιαφέρον από κάποια διαστημική υπηρεσία ή κάποια ιδιωτική διαστημική εταιρεία; Πέραν από σχόλια πολλών ειδικών του διαστήματος που το χαρακτηρίζουν “inspirational” ή “fascinating”, είχα πρόσκληση από εκδότη εξωτερικού να γράψω σχετικό βιβλίο, από έναν παραγωγό του Bloomberg TV να κάνουν εκπομπή, αλλά το πιο σημαντικό είναι η πρόσφατη διάκριση στα πλαίσια το Ευρωπαϊκού διαγωνισμού καινοτομίας στο διάστημα, όπου οι αξιολογητές προέρχονταν από την ESA και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και από τον Σύνδεσμο ευρωπαϊκών διαχειριστών δορυφόρων (ESOA). Επίσης παρακολουθώ με πρόσκληση τις εργασίες μιας υπηρεσίας που έχει ιδρύσει η NASA (https://lsic.jhuapl.edu/) για την ανάπτυξη τεχνολογιών χρήσιμων για το πρόγραμμα ARTEMIS. Θα μπορούσαν με κάποιες απαιτούμενες ανά περίπτωση τροποποιήσεις να βρουν εφαρμογή και χρήση αυτά τα συστήματα στη Γη; Θα έλεγα πως όχι, αλλά η επίπτωση του όλου συστήματος στην Γή θα είναι σωτήρια αφού θα λύσει το ενεργειακό πρόβλημα και το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, επιτρέποντας την εξόρυξη Ηλίου-3, το ιδανικό καύσιμο για τους αντιδραστήρες σύντηξης. Σε ποιο διαγωνισμό λάβατε μέρος και τι διάκριση λάβατε; Ο διαγωνισμός λέγεται “European INNOVATION IN SPACE AWARDS 2022”, και έλαβα την δεύτερη θέση μετά πολλών εμποδίων. Η δική μου καμπάνια έγινε με ένα κινητό μόνο και κατάφερα να έχω τον δεύτερο αριθμό ψήφων, μπροστά από την INMARSAT, μια εταιρεία 7,3 δισ. ευρώ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1418760/mia-elliniki-protasi-gia-metafora-fortion-sti-selini/

Γιγάντιο πέπλο σκόνης μαζικής γέννησης νέων άστρων. πηγή φωτό ESA/Hubble & NASA, O. De Marco; Acknowledgment: M.H. Özsaraç Το Hubble κατέγραψε μια εκπληκτική εικόνα από ένα ανοικτό σμήνος άστρων όπου αποτελεί ένα τεράστιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων.Ανοικτό σμήνος ή ανοικτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία ομάδα που μπορεί να αποτελείται και από μερικές χιλιάδες άστρα τα οποία έχουν κοινή προέλευση και ηλικία. Ένα ανοικτό αστρικό σμήνος είναι η τελευταία προσθήκη στην πραγματικά ατελείωτη συλλογή εικόνων που έχει καταγράψει τις τρεις δεκαετίες της λειτουργίας του το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.Πρόκειται για μια εικόνα ενός μέρους από το ανοικτό αστρικό σμήνος NGC 6530 που βρίσκεται σε απόσταση 4,350 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Τοξότη. Το σμήνος αυτό αποτελεί μέρος του εντυπωσιακού Νεφελώματος Λιμνοθάλασσας που αποτελεί συχνό στόχο αστρονομικών παρατηρήσεων. Στο σμήνος NGC 6530 υπάρχουν πολλές χιλιάδες άστρα και η συγκεκριμένη περιοχή επιλέχθηκε για παρατήρηση επειδή εκεί γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα και υπάρχουν νεογέννητα άστρα γύρω από τα οποία έχουν σχηματιστεί πρωτοπλανητικοί δίσκοι, οι περιστρεφόμενοι περιαστρικοί δίσκοι από πυκνό αέριο και σκόνη. Οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν από την παρατήρηση αυτών των περιοχών νέα στοιχεία για τους μηχανισμούς γέννησης και εξέλιξης των άστρων αλλά και των συστημάτων που δημιουργούνται στη συνέχεια γύρω από αυτά. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1418774/gigantio-peplo-skonis-mazikis-gennisis-neon-astron/

Ανακοίνωση Οι πληροφορίες που κυκλοφόρησε το RIA Novosti με αναφορά σε «ενημερωμένη πηγή» για την αύξηση της θερμοκρασίας στο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Soyuz MS-22, που βρίσκεται στον Διεθνη Διαστημικό Σταθμό, έως +50 βαθμούς Κελσίου δεν αληθεύουν. Την Παρασκευή, ειδικοί από το Κέντρο Ελέγχου Αποστολής κοντά στη Μόσχα, μαζί με Ρώσους κοσμοναύτες στο σταθμό, πραγματοποίησαν μια σειρά από δοκιμές των συστημάτων του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22, συμπεριλαμβανομένης της μέτρησης της θερμοκρασίας στον ζωτικό χώρο του διαστημικού σκάφους (μονάδα καθόδου και βοηθητικό διαμέρισμα), όπου ήταν περίπου +30 βαθμοί Κελσίου . Αυτή είναι μια μικρή αλλαγή θερμοκρασίας. Επί του παρόντος, οι ειδικοί στη Γη, μαζί με το πλήρωμα του ISS, αναπτύσσουν διάφορες επιλογές για την αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει προκύψει, συνεχίζοντας να αναλύουν τα δεδομένα που προέρχονται από τον σταθμό, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών και εγγραφών βίντεο. Αξίζει να τονιστεί ότι οι αλλαγές στο καθεστώς θερμοκρασίας δεν είναι πλέον κρίσιμες για τη λειτουργία του εξοπλισμού και την άνεση του πληρώματος του ISS, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων των ίδιων των κοσμοναυτών, και δεν αποτελούν απειλή για τη ζωή και την υγεία τους, παραμένοντας εντός αποδεκτών τιμών. Το απαιτούμενο καθεστώς θερμοκρασίας στον ζωτικό χώρο του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 διατηρείται μέσω του ρωσικού τμήματος του σταθμού. https://www.roscosmos.ru/38635/

Ρωσικός τρισδιάστατος εκτυπωτής που δοκιμάζεται στον ISS Φέτος, οι κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation εκτύπωσαν τα πρώτα δείγματα προϊόντων από πολυμερή υλικά χρησιμοποιώντας έναν ρωσικό τρισδιάστατο εκτυπωτή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στο μέλλον, οι τεχνολογίες πρόσθετων θα επιτρέψουν στα πληρώματα, ιδίως, να παράγουν γρήγορα τα απαραίτητα ανταλλακτικά για την επισκευή του εξοπλισμού σε πτήσεις στο βαθύ διάστημα. Εκτυπωτής που δημιουργήθηκε από την Energia Rocket and Space Corporation με το όνομα S.P. Ο Korolev (μέρος του Roscosmos), μαζί με το Πολυτεχνείο Tomsk και το Tomsk State University, μεταφέρθηκε στον σταθμό τον Ιούνιο από το φορτηγό πλοίο Progress MS-20. Τον Ιούλιο-Αύγουστο, ο κοσμοναύτης Oleg Artemiev δοκίμασε τη λειτουργικότητα του εκτυπωτή στο ISS και εκτύπωσε 19 δείγματα προϊόντων χρησιμοποιώντας τη μέθοδο σύντηξης πολυμερών στρώμα-προς-στρώμα. Ανάμεσά τους είναι δομικά στοιχεία, ωμοπλάτες, προτομή του Yu.A. Gagarin, πιόνια σκακιού και εμβλήματα πανεπιστημίων που συμμετέχουν στο πείραμα. Ως απόδειξη της σημασίας ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή στο διάστημα, ένα τζάμι κόπηκε αμέσως από ένα τυπωμένο δείγμα για να επισκευαστεί ένα σπασμένο τρυπάνι. Τα δείγματα προϊόντων επιστράφηκαν στη Γη τον Σεπτέμβριο από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21. Τον Οκτώβριο, το φορτηγό πλοίο Progress MS-21 παρέδωσε πηνία με πολυμερή στον σταθμό και τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο, οι κοσμοναύτες της Roscosmos συνέχισαν τη δοκιμαστική εκτύπωση δειγμάτων προϊόντων. https://www.roscosmos.ru/38613/

Αρχέγονο τεράστιο κοσμικό οικοσύστημα ανακάλυψε το James Webb (βίντεο) Χιλιάδες «αόρατους» μέχρι σήμερα γαλαξίες και αστρικά σμήνη που γεννήθηκαν στην αυγή της ύπαρξης του Σύμπαντος ανακάλυψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος.Κάθε φορά που το James Webb στρέφει το πανίσχυρο βλέμμα του στα βάθη του Σύμπαντος οι αποκαλύψεις είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακές. Όπως συνέβη και σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις έτσι και αυτή τη φορά οι ερευνητές που χρησιμοποίησαν το πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα έμειναν πραγματικά με ανοικτό το στόμα από τις εικόνες που κατέγραψε και τις ανακαλύψεις που έκανε.Το James Webb στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος PEARLS GTO εντόπισε και κατέγραψε εικόνες από χιλιάδες γαλαξίες και αστρικά σμήνη που δημιουργήθηκαν μόλις 300 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο κοσμικό οικοσύστημα που δεν ήταν ορατό μέχρι σήμερα όχι μόνο εξαιτίας της ασύλληπτης απόστασης που βρίσκεται από εμάς, περίπου 13,5 δισ. έτη φωτός μακριά, αλλά και επειδή το φως τους είναι ιδιαίτερα ασθενές. Τα όργανα του τηλεσκοπίου κατέγραψαν εικόνες από αυτή την μέχρι σήμερα αόρατη στα επιστημονικά όργανα περιοχή του Σύμπαντος στο υπεριώδες, το υπέρυθρο και ορατό φάσμα του φωτός. Ανάμεσα στα άλλα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής σφαιρωτά αστρικά σμήνη γύρω από ελλειπτικούς γαλαξίες αλλά και περιοχές γέννησης νέων άστρων μέσα σε σπειροειδείς γαλαξίες σε αυτή την περιοχή. Τα μέλη της ερευνητικής ομάδα μπορούν με τα δεδομένα που συνέλεξε το James Webb να μελετήσουν με λεπτομέρεια αυτούς τους αρχαίους γαλαξίες και άστρα ενώ θα ακολουθήσουν όπως έγινε γνωστό και άλλες παρατηρήσεις από εδώ και πέρα στη συγκεκριμένη περιοχή που μπορεί να αποκαλύψει πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1418366/archegono-terastio-kosmiko-oikosystima-anakalypse-to-james-webb-vinteo/

Γαλαξίες του «κοσμικού μεσημεριού» εντόπισε το James Webb. Άλλη μια εντυπωσιακή ανακάλυψη από το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος.Το James Webb συνεχίζει να κοιτάζει με το… διαπεραστικό του βλέμμα τόσο τη διαστημική γειτονιά μας όσο και τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του Σύμπαντος αποκαλύπτοντας στοιχεία που φωτίζουν την εξέλιξη του.Το τελευταίο εύρημα του πανίσχυρου τηλεσκοπίου είναι τρεις σπειροειδείς γαλαξίες που δημιουργήθηκαν την αποκαλούμενη εποχή του «κοσμικού μεσημεριού» του Σύμπαντος. Πρόκειται για μια περίοδο πριν από 8-10 δισ. έτη όταν οι γαλαξίες που υπήρχαν στο Σύμπαν διέθεταν τα μισά από τα άστρα που διαθέτουν σήμερα και η μελέτη τους θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του κοσμικού περιβάλλοντος εκείνη την περίοδο καθώς και την εξέλιξη των γαλαξιών. Οι τρεις γαλαξίες βρίσκονται στο γαλαξιακό σμήνος SMACS 0723 που έχει βάλει στο στόχαστρο του το James Webb τους τελευταίους μήνες. Επιπλέον ένας από τους τρεις γαλαξίες διαπιστώθηκε ότι ανήκει στη κατηγορία των αποκαλούμενων παθητικών γαλαξιών στους οποίους διακόπτεται από νωρίς η παραγωγή νέων άστρων και μέχρι σήμερα πιστευόταν ότι αυτοί οι γαλαξίες είναι σπάνιοι στο Σύμπαν και σε κάθε περίπτωση δεν υπήρχαν στις αρχικές περιόδους της ύπαρξης του. Όμως ο εντοπισμός του συγκεκριμένου γαλαξία στο χωροχρονικό σημείο που βρίσκεται δημιουργεί υποψίες ότι οι παθητικοί γαλαξίες είναι τελικά διάσπαρτοι στο Σύμπαν και είχαν κάνει την εμφάνιση τους αρκετά νωρίς. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1417897/galaxies-toy-kosmikoy-mesimerioy-entopise-to-james-webb/

Η Σελήνη μάς καλεί ξανά, Πενήντα χρόνια από την επιστροφή του «Απόλλων 17» Πριν από μισό αιώνα, οι αστροναύτες της NASA Γιουτζίν Σέρναν και Χάρισον Σμιτ αποχαιρέτησαν το φεγγάρι, γράφοντας «τέλος» στην ιστορία των επανδρωμένων αποστολών στον φυσικό μας δορυφόρο. Φέτος το «Αρτεμις 1» πραγματοποίησε τροχιές γύρω από τη Σελήνη και επέστρεψε απρόσκοπτα βουτώντας στον Ειρηνικό Ωκεανό στις 11 Δεκεμβρίου, την ίδια ημερομηνία, που πριν από 50 χρόνια, οι Σμιτ και Σέρναν βρέθηκαν για τελευταία φορά πάνω στη Σελήνη. Φωτ. NASA via The New York Times. Πριν από μισό αιώνα, στις 14 Δεκεμβρίου 1972, οι αστροναύτες της NASA Γιουτζίν Σέρναν και Χάρισον Σμιτ αποχαιρέτησαν τη Σελήνη, γράφοντας «τέλος» στην ιστορία των επανδρωμένων αποστολών στον φυσικό μας δορυφόρο. Δύο χρόνια νωρίτερα, άλλωστε, είχαν ακυρωθεί τα σχέδια για τη συνέχιση του προγράμματος «Απόλλων». Οι δύο αστροναύτες επέστρεψαν στον θάλαμο διακυβέρνησης, όπου τους περίμενε ο Ρόναλντ Εβανς, το τρίτο μέλος, και ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής.Η επέτειος της Τετάρτης είναι για τους λάτρεις της διαστημικής εξερεύνησης πάντα μελαγχολική, καθώς σηματοδοτεί το γκρέμισμα μιας γέφυρας φτιαγμένης με επινοητικότητα, τεχνολογία και πολλά χρήματα, που συνέδεσε πρόσκαιρα τη Γη με τη Σελήνη. Η φετινή επέτειος είναι πιο αισιόδοξη. Το «Aρτεμις 1», πρώτη αποστολή του ομώνυμου προγράμματος, προσέγγισε τη Σελήνη, πραγματοποίησε τροχιές γύρω από αυτή και επέστρεψε απρόσκοπτα βουτώντας στον Ειρηνικό Ωκεανό στις 11 Δεκεμβρίου, την ίδια ημερομηνία που μισό αιώνα νωρίτερα οι Σμιτ και Σέρναν βρέθηκαν για τελευταία φορά πάνω στη Σελήνη. Δρόμος για το «Αρτεμις 3» Το μη επανδρωμένο «Αρτεμις 1» θα διαδεχθεί το «Αρτεμις 2» που θα πραγματοποιήσει, με τετραμελές πλήρωμα, τροχιά γύρω από τη Σελήνη προτού επιστρέψει στον πλανήτη μας, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για το «Αρτεμις 3» που θα μεταφέρει αστροναύτες στη σεληνιακή επιφάνεια. Το μήνυμα είναι σαφές: επιστρέφουμε στη Σελήνη.To 1972 o πόλεμος στο Βιετνάμ, ο πόλεμος κατά της φτώχειας και o σκεπτικισμός της κοινής γνώμης για τη διαστημική εξερεύνηση δεν επέτρεψαν τη συνέχιση του προγράμματος «Απόλλων». Η δουλειά που κληροδότησαν οι τελευταίοι «περιπατητές» της Σελήνης στην παγκόσμια κοινότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τα δείγματα ορυκτών που συνέλεξαν με αυτά των προηγούμενων αποστολών αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο για την ανάπτυξη της σεληνιακής επιστήμης. Εκτοτε η επιστημονική κοινότητα ανέμενε την ημέρα που ο άνθρωπος θα επέστρεφε στη Σελήνη, όπως θα συμβεί με το πρόγραμμα «Αρτεμις».Παρά την πάροδο μισού αιώνα, η αντιπαράθεση για την ανάγκη επιστροφής, τόσο για τον λόγο όσο και για τον τρόπο, στη Σελήνη εξακολουθεί να μαίνεται.Οταν το πλήρωμα του «Απόλλων 17» ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής, εκείνο τον ιδιαίτερα θερμό Δεκέμβριο του 1972, δελφίνια κολυμπούσαν στον ποταμό Γιανγκ Τσε, χρυσοί βάτραχοι χοροπηδούσαν στα τροπικά δάση της Κόστα Ρίκα και ζούσαν δύο βόρειοι λευκοί ρινόκεροι. Πενήντα χρόνια αργότερα, όταν το «Αρτεμις 1» επέστρεψε στη Γη, ο πλανήτης μας είναι αρκετούς βαθμούς Κελσίου θερμότερος και έχουμε αυξηθεί κατά τέσσερα δισεκατομμύρια. https://physicsgg.me/2022/12/16/η-σελήνη-μάς-καλεί-ξανά/

Εκτοξεύτηκε ο πρώτος δορυφόρος που θα παρακολουθεί όλο το νερό της Γης. Πύραυλος της SpaceX που εκτοξεύθηκε το πρωί της Παρασκευής μετέφερε σε τροχιά έναν γαλλο-αμερικανικό δορυφόρο που σχεδιάστηκε για την πρώτη παγκόσμια επισκόπηση των επιφανειακών υδάτων, μια αποστολή που αναμένεται να ρίξει νέο φως στους μηχανισμούς και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.Ο πύραυλος Falcon 9 εκτοξεύθηκε λίγο πριν από τις 4 τα ξημερώματα τοπική ώρα. (14:00 ώρα Ελλάδας) από την βάση Βάντενμπεργκ της αμερικανικής Διοίκησης Διαστήματος, περίπου 275 χλμ βορειοδυτικά του Λος Άντζελες.Το ανώτερο στάδιο του πυραύλου βγήκε στην ατμόσφαιρα σε λιγότερο από εννέα λεπτά και αργότερα απελευθέρωσε τον δορυφόρο στην αρχική τροχιά του σε ύψος περίπου 850 χιλιομέτρων. O δορυφόρος εκτοξεύτηκε κλεισμένος σε προστατευτικό περίβλημα στην κορυφή του πυραύλου (NASA/Keegan Barber)) Ο δορυφόρος SWOT (Surface Water and Ocean Topography, Τοπογραφία Επιφανειακών Υδάτων και Ωκεανών) της NASA ενσωματώνει προηγμένη τεχνολογία ραντάρ που στηρίζεται στα μικροκύματα για να συγκεντρώνει μετρήσεις υψηλής ευκρίνειας για τη στάθμη ωκεανών, λιμνών και ποταμών στο 90% του πλανήτη.Προηγούμενες προσπάθειες για την καταγραφή υδατικών συστημάτων βασίζονταν σε επιτόπιες μετρήσεις ή δορυφόρους που μπορούν να σαρώνουν τη γήινη επιφάνεια μόνο σε ευθεία γραμμη.Τα δεδομένα του SWOT, τα οποία θα συγκεντρώνονται από σαρώσεις ραντάρ τουλάχιστον δύο φορές κάθε 21 ημέρες, θα χρησιμοποιούνται για τη διεύρυνση των μοντέλων για την κυκλοφορία των υδάτων στους ωκεανούς, τη βελτίωση των προβλέψεων για τον καιρό και το κλίμα και για τη βελτίωση της διαχείρισης των αποθεμάτων γλυκού νερού σε περιοχές που πλήττονται από ξηρασία, λένε ερευνητές.Τα εξαρτήματα του δορυφόρου, που έχει μέγεθος ενός οχήματος SUV, κατασκευάστηκαν κυρίως από το Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA (JPL) και τη γαλλική διαστημική υπηρεσία CNES.Ένας από τους μείζονες στόχους της αποστολής είναι να διερευνηθεί το πώς οι ωκεανοί απορροφούν την ατμοσφαιρική θερμότητα και το διοξείδιο του άνθρακα, σε μια διαδικασία που ρυθμίζει με φυσικό τρόπο της παγκόσμιες θερμοκρασίες και έχει βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση της κλιματικής αλλαγής. https://www.in.gr/2022/12/16/b-science/perivallon-b-science/ektokseytike-o-protos-doryforos-pou-tha-parakolouthei-olo-nero-tou-planiti/

Για τα μάτια του Δία: Η «Ήρα» της NASA κατασκοπεύει την καυτή αντίζηλη Ιώ. Έξι χρόνια μετά την άφιξή της στο σύστημα του Δία, η αποστολή Juno (Ήρα) της NASA ετοιμάζεται να επισκεφθεί το φεγγάρι με τα περισσότερα ηφαίστεια στο Ηλιακό Σύστημα.Η Ιώ, ερωμένη του Δία και αντίζηλη της Ήρας στην ελληνική μυθολογία, είναι ο τρίτος μεγαλύτερος δορυφόρος του γιγάντιου πλανήτη, περίπου στο μέγεθος της Σελήνης.Σε αντίθεση όμως με άλλα μεγάλα φεγγάρια του Δία, τα οποία καλύπτονται από πάγο, η επιφάνεια της Ιούς συγκλονίζεται από συνεχείς ηφαιστειακές εκρήξεις και λάμπει από απέραντες λίμνες λάβας.Η ενέργεια που τροφοδοτεί αυτή την ακραία γεωλογική δραστηριότητα προέρχεται από το βαρυτικό πεδίο του Δία, το οποίο προκαλεί παλίρροιες και ισχυρές δυνάμεις τριβής που θερμαίνουν το εσωτερικό του δορυφόρου.Στο πρώτο κοντινό πέρασμά του από την Ιώ, το Juno πέρασε σε απόσταση 80.000 χιλιομέτρων και κατέγραψε δεκάδες ηφαίστεια και ροές λάβας στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Δεκάδες εστίες υψηλής θερμοκρασίας διακρίνονται στην υπέρυθρη εικόνα της Ευρώπης από το Juno (NASA/JPL-CALTECH/SWRI/ASI/INAF/JIRAM) Στα επόμενα περάσματα που προγραμματίζονται το επόμενο έτος, αναφέρει η NASA σε ανακοίνωσή της, το σκάφος θα πλησιάσει περισσότερο, σε απόσταση μόλις 1.500 χιλιομέτρων, και θα συλλέξει μετρήσεις για την εσωτερική δομή του δορυφόρου.«Θα εξετάσουμε επίσης το βαρυτικό πεδίο και θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την εσωτερική δομή της Ιούς. Θέλουμε να διαπιστώσουμε αν το μάγμα που δημιουργεί όλα αυτά τα ηφαίστεια σχηματίζει έναν παγκόσμιο ωκεανό ή αν είναι κατακερματισμένο» δήλωσε στο BBC ο καθηγητής Σκοτ Μπόλτον, κύριος ερευνητής της αποστολής.Οι νέες παρατηρήσεις της Ιούς έρχονται μετά τα κοντινά περάσματα του σκάφους από τον Γανυμήδη και την Ευρώπη, δύο δορυφόρους που πιστεύεται ότι κρύβουν στο εσωτερικό τους παγκόσμιους ωκεανούς νερού.Οι μετρήσεις υποδεικνύουν ότι το εξωτερικό κάλυμμα πάγου του Γανυμήδη έχει πάχος τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων, ενώ το κάλυμμα της Ευρώπης ίσως είναι πολύ λεπτότερο, πάχους 6-8 χιλιομέτρων.H Ευρώπη είναι προορισμός της αποστολής Europa Clipper της NASA, η οποία προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2024 με αποστολή να εξετάσει αν ο υπόγειος ωκεανός μπορεί να κρύβει μικροβιακή ζωή. https://www.in.gr/2022/12/15/b-science/space/gia-ta-matia-tou-dia-ira-tis-nasa-kataskopeyei-tin-kayti-antizili-io/

Ανθρώπινες αποικίες στο εσωτερικό αστεροειδών. Δημιουργία οικισμών μέσα σε «κούφιους» διαστημικούς βράχους είναι η νέα ιδέα για την διαβίωση του ανθρώπου μακριά από τη Γη. Στο σχήμα βλέπουμε πως θα μπορούσε να τροποιηθεί ένας αστεροειδής ώστε να γινει κατοικίσιμος: Η επιφάνειά του έχει καλυφθεί από ηλιακούς συλλέκτες. Το παχύ στρώμα των πετρωμάτων του αστεροειδούς χρησιμεύει ως ασπίδα ακτινοβολίας. Ο αστεροειδής περιστρέφεται γύρω από τον κατάλληλο άξονα ώστε να δημιουργείται τεχνητή βαρύτητα στην εσωτερική του επιφάνεια. Τη στιγμή που η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Σελήνη για μόνιμη εγκατάσταση αυτή την φορά και προετοιμάζει την πρώτη της επίσκεψη στον Άρη η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να ρίχνει στο τραπέζι ιδέες και προτάσεις για δημιουργία τόπων κατοικίας στο Διάστημα όχι απαραίτητα πάνω σε ένα πλανήτη. Έχουν διατυπωθεί διαφόρων ειδών προτάσεις και σχέδια για δημιουργία μικρότερων και μεγαλύτερων εγκαταστάσεων στο διαστημικό κενό που θα προσομοιάζουν τις γήινες συνθήκες όπως οι περίφημοι κύλινδροι O’Neil.Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Rochester στη Νέα Υόρκη διατυπώνουν μια νέα πρόταση που ούτε και οι συγγραφείς και σεναριογράφοι επιστημονικής φαντασίας δεν είχαν συλλάβει μέχρι σήμερα. Με δημοσίευση https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fspas.2021.645363/full της στην επιθεώρηση «Frontiers in Astronomy and Space Science» η επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι αν σκάψουμε κάποιο αστεροειδή και τον κάνουμε… κούφιο μπορούμε στο εσωτερικό του να δημιουργήσουμε εγκαταστάσεις στις οποίες να ζουν οι άνθρωποι.Αναφέρουν ότι εκτός από το σκάψιμο και στη συνέχεια το «χτίσιμο» αποικιών θα πρέπει παράλληλα να αυξήσουμε την περιστροφή του διαστημικού βράχου κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται τεχνητή βαρύτητα που θα επιτρέπει στους κατοίκους της αποικίας να βιώνουν γήινες συνθήκες και να είναι πιο άνετη η διαμονή τους εκεί. Επιπλέον η εξωτερική πλευρά του αστεροειδή που θα παραμείνει ως έχει θα αποτελεί ασπίδα των ανθρώπων από τη βλαβερή διαστημική ακτινοβολία.Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα σε ένα αστεροειδή με διάμετρο 300 μέτρων θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια αποικία με κατοικήσιμη έκταση παρόμοια με αυτή που έχει το Μανχάταν. Όπως υποστηρίζει η ομάδα η δημιουργία μιας αποικίας σε ένα αστεροειδή είναι πολύ πιο εύκολη από τη δημιουργία ενός κυλίνδρου O’Neil τον οποίο είδαμε σε διάφορες ταινίες επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια όπως το Interstellar και το Elysium. Η ομάδα υποστηρίζει ότι η ιδέα της θεωρητικώς τουλάχιστον είναι εφαρμόσιμη αλλά σίγουρα όχι με τις σημερινές μηχανικές δυνατότητες και τεχνολογίες που διαθέτει η ανθρωπότητα. https://physicsgg.me/2022/12/16/ανθρώπινες-αποικίες-στο-εσωτερικό-ασ/

Ο Ελον Μασκ έστειλε τις μπάλες του Μουντιάλ στο Διάστημα (βίντεο) Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2022 11:23 Οι μπάλες εκτοξεύτηκαν με ένα πύραυλο, επέστρεψαν στη Γη και παραδόθηκαν στους διοργανωτές του Παγκοσμίου Κυπέλλου.Το Μουντιάλ του Κατάρ πλησιάζει προς την ολοκλήρωση του με τον τελικό Γαλλίας-Αργεντινής να συγκεντρώνει πλέον όλα τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως έγινε γνωστό οι επίσημες μπάλες των αγώνων λίγο πριν την ένάρξη του τουρνουά πραγματοποίησαν μια βόλτα έξω από τη Γη. Πιο συγκεκριμένα σε μια πτήση της Space X με τον πύραυλο Falcon 9 τοποθετήθηκαν ορισμένες από τις μπάλες και ταξίδεψαν με ταχύτητα άνω των 8 χιλιάδων χλμ./ώρα σε απόσταση 172 χλμ. από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Ο πύραυλος μαζί με τις μπάλες επέστρεψε στη συνέχεια και προσγειώθηκε σε ένα μη επανδρωμένο πλοίο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι μπάλες παραδόθηκαν μετά το διαστημικό του ταξίδι στην αεροπορική εταιρεία του Κατάρ η οποία τις μετέφερε στη Ντόχα και τις παρέδωσε στους διοργανωτές του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δεν έχει γίνει γνωστό αν οι μπάλες αυτές χρησιμοποιήθηκαν σε κάποιον από τους αγώνες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1417861/o-elon-mask-esteile-tis-mpales-toy-moyntial-sto-diastima-vinteo/

Εταιρεία στον Καναδά υπόσχεται πυρηνική σύντηξη… εδώ και τώρα με δική της εναλλακτική μέθοδο. Στο κυνήγι του ιερού δισκοπότηρου της ενέργειας μπαίνει όπως φαίνεται δυναμικά και ο ιδιωτικός τομέας που αναζητά τρόπους να φτάσει στην πυρηνική σύντηξη με... παρακαμπτήριες μεθόδους.Τη στιγμή που την επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο συνεχίζει να απασχολεί η ανακοίνωση της επίτευξης πυρηνικής σύντηξης στο εθνικό εργαστήριο Lawrence Livermore των ΗΠΑ μια εταιρεία από τον Καναδά υποστηρίζει ότι αναπτύσσει μια εναλλακτική μέθοδο πυρηνικής σύντηξης η οποία μάλιστα μπορεί να είναι εμπορικά αξιοποιήσιμη σε μια δεκαετία ενώ οι άλλες μέθοδοι υπόσχονται κάποια απτά αποτελέσματα σε βάθος 25ετίας.Η συμβατική μέθοδος παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι αυτή της πυρηνικής σχάσης αλλά η πυρηνική σύντηξη που μιμείται τις συνθήκες που υπάρχουν στον πυρήνα των άστρων υπόσχεται άφθονη, φθηνή και φιλική στο περιβάλλον ενέργεια. Από την δεκαετία του 1950 γίνονται προσπάθειες επίτευξης πυρηνικής σύντηξης χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. Η βασική μέθοδος που έχει αναπτυχθεί κάνει χρήση μαγνητικών πεδίων για την επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης. Στο Lawrence Livermore γίνεται χρήση πανίσχυρων λέιζερ.Η εταιρεία General Fusion που εδρεύει στον Καναδά έκανε γνωστό ότι χρησιμοποιεί μεγάλης ισχύος έμβολα τα οποία συμπιέζουν υγρό μέταλλο γύρω από ιονισμένο αέριο δημιουργώντας συνθήκες πίεσης τέτοιες που το μείγμα θα φτάσει σε θερμοκρασίες περίπου 80 εκατ. βαθμών Κελσίου και θα ξεκινήσει η διαδικασία της πυρηνικής σύντηξης. Η εταιρεία ονομάζει την μέθοδο της Μαγνητική Στοχευμένη Σύντηξη (MTF) με την οποία μαγνητικά πεδία χρησιμοποιούνται για να περιορίζουν τις απώλειες αλλά και την εσωτερική συμπίεση του ιονισμένου αερίου (πλάσμα) για να αυξηθεί η θερμοκρασία του. Η διαδικασία αυτή ξεκινά με την εισροή πλάσματος υδρογόνου σε ένα δοχείο με υγρό μέταλλο. Τα έμβολα ενεργοποιούνται για να συμπιέζουν το υγρό μέταλλο γύρω από το πλάσμα μέχρις ότου το πλάσμα να φτάσει στην επιθυμητή για την έναρξη της σύντηξης θερμοκρασία.Η εταιρεία αναφέρει ότι σχεδιάζει να έχει έτοιμο ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας μέσω πυρηνικής σύντηξης στις αρχές της επόμενης δεκαετίας αλλά υποστηρίζει ότι η τεχνολογία θα είναι το 2027 έτοιμη να αποδίδει καρπούς σε βιομηχανική κλίμακα. «Ίδρυσα το 2002 την General Fusion με όραμα να αναπτύξουμε μια τεχνολογία που θα δώσει τέλος στην εξάρτηση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και θα σταματήσει την κλιματική αλλαγή. Για να πετύχει αυτό το σχέδιο γνώριζα ότι χρειαζόμασταν μια πρακτική μέθοδος που θα ξεπερνούσε τα εμπόδια της εμπορικής αξιοποίησης της πυρηνικής σύντηξης. Επέλεξα τη μέθοδο MTF και μετά από 20 χρόνια δοκιμών είμαστε σε θέση να δείξουμε ότι είναι αποτελεσματική, είναι ένα εκπληκτικό συναίσθημα» δηλώνει ο δρ. Μάικλ Λάμπερτζ ιδρυτής και επικεφαλής επιστήμονας της General Fusion.Θα πρέπει τώρα η εταιρεία να δώσει στη δημοσιότητα συγκεκριμένα στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της ή τουλάχιστον που να δείχνουν ότι η μέθοδος αυτή είναι υποσχόμενη και αν γίνουν επενδύσεις πάνω σε αυτή μπορεί να φέρει τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1417836/etaireia-ston-kanada-yposchetai-pyriniki-syntixi-edo-kai-tora-me-diki-tis-enallaktiki-methodo/

Ανακοίνωση Σύμφωνα με προκαταρκτικές πληροφορίες, την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου σημειώθηκε βλάβη στο εξωτερικό δέρμα του θαλάμου οργάνων-συναρμολόγησης του επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς Soyuz MS-22. Το πλήρωμα ανέφερε ότι η συσκευή προειδοποίησης του διαγνωστικού συστήματος του πλοίου έσβησε, υποδεικνύοντας πτώση πίεσης στο σύστημα ψύξης. Μια οπτική επιθεώρηση επιβεβαίωσε τη διαρροή, μετά την οποία αποφασίστηκε να διακοπούν οι προγραμματισμένες δραστηριότητες εκτός οχημάτων από τα μέλη του πληρώματος του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin. Προκειμένου να διαπιστωθούν τα αίτια του περιστατικού, η Ρωσίδα κοσμοναύτης Anna Kikina, χρησιμοποιώντας μια κάμερα σε έναν χειριστή τοποθετημένο στην πολυλειτουργική εργαστηριακή μονάδα Nauka, φωτογράφισε και κινηματογράφησε την εξωτερική επιφάνεια του διαστημικού σκάφους. Τα δεδομένα μεταδόθηκαν στη Γη, οι ειδικοί άρχισαν να μελετούν τις εικόνες. Αυτή τη στιγμή όλα τα συστήματα του ISS και του πλοίου λειτουργούν κανονικά, το πλήρωμα είναι ασφαλές. Μετά την ανάλυση της κατάστασης, θα ληφθεί απόφαση για περαιτέρω ενέργειες τόσο των ειδικών στη Γη όσο και των μελών του πληρώματος του ISS Russian Segment. https://www.roscosmos.ru/38627/

Άρης: Πρώτη ηχογράφηση εξωγήινου ανεμοστρόβιλου από το ρομπότ Perseverance. Για πρώτη φορά στα χρονικά της εξερεύνησης του Άρη, το ρομπότ Perseverance της NASA όχι μόνο βιντεοσκόπησε αλλά επιπλέον ηχογράφησε έναν ανεμοστρόβιλο που το βομβάρδισε με σκόνη.Τα δύο μικρόφωνα του τροχοφόρου ρομπότ, τα πρώτα που φτάνουν στον κόκκινο πλανήτη, ηχογράφησαν τον «αμμοστρόβιλο» στις 27 Σεπτεμβρίου 2021, ωστόσο η μελέτη που περιγράφει τα ευρήματα δημοσιεύτηκε μόλις τώρα στην επιθεώρηση Nature Communications.Η ερημική επιφάνεια του Άρη μαστίζεται συχνά από αμμοθύελλες, οι οποίες ανά διαστήματα καλύπτουν ολόκληρο τον πλανήτη με ένα αδιαφανές, κοκκινωπό πέπλο.Οι αμμοστρόβιλοι, όπως ονομάζονται οι ανεμοστρόβιλοι που μεταφέρουν σκόνη, είναι το μόνο που μπορεί κανείς να διακρίνει να κινείται σε ένα κατά τα άλλα νεκρό τοπίο.00:00H μελέτη ίσως προσφέρει τώρα περισσότερα στοιχεία για την επίδραση της σκόνης στο κλίμα του πλανήτη και τις φθορές που μπορεί να προκαλέσει σε επιστημονικά όργανα.«Καθώς ο αμμοστρόβιλος περνούσε πάνω από το Perseverance μπορούσαμε να ακούσουμε την πρόσκρουση μεμονωμένων κόκκων σκόνης πάνω στο ρομπότ» δήλωσε στην Washington Post η Ναόμι Μέρντοχ του ινστιτούτου αεροδιαστημικής μηχανικής Isae-Supaero, επικεφαλής της μελέτης.Ο εξωγήινος ήχος διακόπτεται για λίγα δευτερόλεπτα, καθώς το μάτι της δίνης περνά πάνω από το Perseverance, και επανέρχεται για λίγα ακόμα δευτερόλεπτα όταν η άλλη πλευρά του ανεμοστρόβιλου φτάνει στο ρομπότ.Οι αμμοστρόβιλοι, γνωστοί και ως κονιορτοστρόβιλοι, σχηματίζονται συνήθως τις θερμότερες ώρες της ημέρας, όταν θερμός αέρας αρχίζει να ανεβαίνει από το έδαφος. Η ανοδική κίνηση ρίχνει την πίεση στο επίπεδο του εδάφους, οπότε η βάση του στροβίλου ρουφά περισσότερο θερμό αέρα και επιταχύνει την περιστροφή.Το όργανο SuperCam στην κορυφή του Perseverance κατέγραψε εικόνες από τις οποίες υπολογίζεται ότι ο αμμοστρόβιλος είχε διάμετρο 25 μέτρα και ύψος 118 μέτρα, ήταν δηλαδή ψηλότερος από το Άγαλμα της Ελευθερίας μαζί με το βάθρο του.Στην ηχογράφηση που παρουσίασε η NASA την Τρίτη δεν ακούγεται το μανιασμένο ουρλιαχτό που θα περίμενε κανείς από έναν ανεμοστρόβιλο στη Γη.Η ατμόσφαιρα του Άρη, η οποία αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από διοξείδιο του άνθρακα, είναι 100 φορές πιο αραιή από τη γήινη και οι ήχοι ακούγονται πνιχτοί. Η επιτυχία της πρώτης ηχογράφησης αμμοστροβίλου ήταν λίγο-πολύ θέμα τύχης, επισήμανε η Μέρντοχ.Τα μικρόφωνα του Perseverance μεταδίδουν καταγραφές διάρκειας μόλις τριών λεπτών και αυτό γίνεται μόνο οκτώ φορές τον μήνα. Οι ηχογραφήσεις προγραμματίζονται για τις ώρες που υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα στροβίλων και οι κάμερες του ρομπότ είναι στραμμένες προς την κατεύθυνση όπου αναμένεται το φαινόμενο.Η προσπάθεια απέδωσε και ο αμμοστρόβιλος καταγράφηκε από πολυάριθμα όργανα, τα οποία μέτρησαν την πτώση της πίεσης κατά το σύντομο πέρασμα και τις μικρές μεταβολές της θερμοκρασίας.Οι ανεμοστρόβιλοι είναι τώρα η τελευταία ελπίδα της NASA για παράταση ζωής στο InSight, ένα στατικό ρομπότ που καταγράφει σεισμούς στον Άρη.Οι ηλιακοί συλλέκτες του είναι καλυμμένοι με σκόνη και η μόνη ελπίδα για παράταση ζωής είναι κάποιος περαστικός ανεμοστρόβιλος που θα μπορούσε ίσως να καθαρίσει τα σκονισμένα πάνελ https://www.in.gr/2022/12/14/b-science/space/aris-proti-ixografisi-eksogiinou-anemostrovilou-apo-rompot-perseverance/ 00:27H μελέτη ίσως προσφέρει τώρα περισσότερα στοιχεία για την επίδραση της σκόνης στο κλίμα του πλανήτη και τις φθορές που μπορεί να προκαλέσει σε επιστημονικά όργανα.«Καθώς ο αμμοστρόβιλος περνούσε πάνω από το Perseverance μπορούσαμε να ακούσουμε την πρόσκρουση μεμονωμένων κόκκων σκόνης πάνω στο ρομπότ» δήλωσε στην Ναόμι Μέρντοχ του ινστιτούτου αεροδιαστημικής μηχανικής Isae-Supaero, επικεφαλής της μελέτης.Ο εξωγήινος ήχος διακόπτεται για λίγα δευτερόλεπτα, καθώς το μάτι της δίνης περνά πάνω από το Perseverance, και επανέρχεται για λίγα ακόμα δευτερόλεπτα όταν η άλλη πλευρά του ανεμοστρόβιλου φτάνει στο ρομπότ.Οι αμμοστρόβιλοι, γνωστοί και ως κονιορτοστρόβιλοι, σχηματίζονται συνήθως τις θερμότερες ώρες της ημέρας, όταν θερμός αέρας αρχίζει να ανεβαίνει από το έδαφος. Η ανοδική κίν

Πυρηνική σύντηξη: Η αρχή έγινε, μα ο δρόμος είναι μακρύς Πλέον οι έρευνες, οι οποίες διεξάγονται από τη δεκαετία του '50 και έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με τον ανταγωνισμό να εντείνεται, εισέρχονται αναμφίβολα σε ένα νέο και πιο προχωρημένο στάδιο. «Το γεγονός ότι καταφέραμε να παράγουμε περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώσαμε αποδεικνύει εμπράκτως ότι αυτό είναι δυνατό. Μπορεί να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία να εργαστούμε και να κάνουμε βελτιώσεις, κάτι που εν δυνάμει ίσως γίνει μια πηγή ενέργειας στο μέλλον».Με αυτά τα λόγια, σαφώς προσεκτικά και μετρημένα σε σύγκριση με τους διθυράμβους που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ο επικεφαλής του προγράμματος όπλων του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Livermore των ΗΠΑ, Μαρκ Χέρμαν, ανακοίνωσε το ιστορικό - σε κάθε περίπτωση - επίτευγμα των συναδέλφων του: Την επίτευξη, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, θετικού ισοζυγίου ενέργειας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σύντηξης - κάτι που έγινε δυνατό υπό κρατική εποπτεία και χρηματοδότηση και με βάση τις προτεραιότητες του αμερικανικού Πενταγώνου.Πλέον οι έρευνες, οι οποίες διεξάγονται από τη δεκαετία του '50 και έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με τον ανταγωνισμό να εντείνεται, εισέρχονται αναμφίβολα σε ένα νέο και πιο προχωρημένο στάδιο. Ενα στάδιο, ωστόσο, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα στην ενεργειακή κρίση, καθώς η μεταφορά του πειράματος που διεξήχθη υπό ιδανικές εργαστηριακές συνθήκες σε μαζικό επίπεδο θα απαιτήσει, σύμφωνα με τους ειδικούς, τουλάχιστον 10-20 χρόνια. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, χωρίς η επιτυχία του εγχειρήματος να είναι δεδομένη, τουλάχιστον με βάση τα σημερινά δεδομένα. «Με συντονισμένη προσπάθεια και επενδύσεις, μερικές δεκαετίες έρευνας με βάση τις γνωστές τεχνολογίες θα μπορούσαν να μας φέρουν σε θέση να κατασκευάσουμε έναν σταθμό παραγωγής ενέργειας» σημείωσε χαρακτηριστικά και η διευθύντρια του εργαστηρίου, Κίμπερλι Μπάντιλ. Το πείραμα-σταθμός Το επιτυχημένο πείραμα-σταθμός έλαβε χώρα το πρωί της 5ης Δεκεμβρίου, όταν 192 γιγαντιαία λέιζερ «βομβάρδισαν» έναν μικρό κύλινδρο με μέγεθος όσο μια γόμα, ο οποίος περιείχε ένα παγωμένο κουκούλι υδρογόνου εγκλεισμένο σε διαμάντι. Η διαδικασία διήρκεσε απειροελάχιστο χρόνο (κάπου 100 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου) και η ενέργεια που καταναλώθηκε ανήλθε σε 2,05 μεγατζάουλ - περίπου όση παράγεται από 0,45 κιλά της γνωστής και πανίσχυρης εκρηκτικής ουσίας ΤΝΤ. Οσο για την παραχθείσα ενέργεια, υπολογίστηκε πως ήταν κατά 1,5 φορά μεγαλύτερη.«Ο στόχος ήταν να δείξουμε πώς μπορεί να προκληθεί ανάφλεξη ενός θερμοπυρηνικού καυσίμου σε εργαστήριο για πρώτη φορά. Αυτό επετεύχθη και πρόκειται για ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Ομως, η μετάβαση από αυτό το σημείο στην ενέργεια που απαιτείται για το δίκτυο περνά από έναν πολύ δύσκολο και μακρύ δρόμο» σημείωσε ο Ρικάρντο Μπέτι, επικεφαλής του όμορου εργαστηρίου στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, ο οποίος δεν συμμετείχε στο συγκεκριμένο πείραμα της Καλιφόρνιας.Σε κάθε περίπτωση, ουδείς μπορεί να υποτιμήσει τη σημασία του επιστημονικού επιτεύγματος που ανακοινώθηκε χθες. Αξίζει να σημειωθεί, άλλωστε, ότι θεωρητικά, με τα συστατικά που περιέχει ένα ποτήρι νερό και την προσθήκη πολύ μικρής ποσότητας του (σπάνιου, αλλά δυνατόν να παραχθεί συνθετικά από το υδρογόνο) τριτίου, είναι δυνατόν να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες ενός μέσου σπιτιού για έναν ολόκληρο χρόνο.Αυτός είναι και ο λόγος που καθιστά τη συγκεκριμένη διαδικασία ιδιαιτέρως ελκυστική και ελπιδοφόρα, με αποτέλεσμα να πληθαίνουν διαρκώς και οι ιδιωτικές εταιρείες και οι επενδυτές (ανάμεσά τους ο Μπιλ Γκέιτς και ο Τζεφ Μπέζος) που δραστηριοποιούνται στον σχετικά νέο αυτόν κλάδο, αντλώντας ολοένα μεγαλύτερα ποσά για να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους. https://www.tanea.gr/2022/12/15/science-technology/pyriniki-syntiksi-i-arxi-egine-ma-o-dromos-einai-makrys/

Διείσδυση στον πυρήνα του Ήλιου με νετρίνα. Μελετώντας τα νετρίνα που παράγονται στον Ήλιο ως προϊόντα μιας σειράς πυρηνικών αντιδράσεων (κύκλος CNO), οι φυσικοί επανεκτίμησαν την χημική σύνθεση του πυρήνα του Ήλιου Μια αναπαράσταση του κύκλου CNO. Η διαδικασία ξεκινά από στην πάνω αριστερή γωνία με έναν πυρήνα άνθρακα-12 που συντήκεται με έναν πυρήνα υδρογόνου (στην ουσία ένα πρωτόνιο p). Οι επόμενες αλληλεπιδράσεις παράγουν άλλους πυρήνες, με τελικό προϊόν να τον πυρήνα ηλίου-4. Στην πορεία παράγονται φωτόνια (γ), ποζιτρόνια (e+) και νετρίνα (ν). Τα ηλιακά νετρίνα παράγονται ως προϊόντα των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης στον πυρήνα του Ήλιου. Οι μετρήσεις των ηλιακών νετρίνων έχουν δώσει πληροφορίες σχετικά με τη θερμοκρασία και την πυκνότητα στο εσωτερικό του Ήλιου, αλλά υπάρχουν ακόμα αβεβαιότητες σχετικά με την χημική του σύσταση. Η ερευνητική ομάδα που χειρίζεται τον ανιχνευτή νετρίνων Borexino δημοσίευσε τα νέα αποτελέσματα των μετρήσεων ροής των νετρίνων που παράγονται από τον λεγόμενο κύκλο καύσης υδρογόνου CNO στον Ήλιο. https://physicsgg.me/2012/11/24/κύκλος-cnο-ένας-μηχανισμός-πυρηνικής-σύ/ Αυτός ο κύκλος – ο οποίος απαιτεί την παρουσία άνθρακα (C), αζώτου (N) και οξυγόνου (O) – παράγει νετρίνα που ‘μεταφέρουν’ πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες του εσωτερικού του Ήλιου. Η μέτρηση αυτών των νετρίνων, παρέχει μια πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με αφθονία των στοιχείων στο εσωτερικό του Ήλιου, φέρνοντάς μας πιο κοντά στην επίλυση μιας διαμάχης που μαστίζει την ηλιακή φυσική για περισσότερα από 20 χρόνια.Τα άστρα ξοδεύουν περίπου το 90% της ζωής τους συντήκοντας υδρογόνο σε ήλιο, παράγοντας και δύο νετρίνα σ’ αυτή τη διαδικασία. O κύκλος πρωτονίου – πρωτονίου (pp) https://physicsgg.me/2012/04/13/ο-κύκλος-σύντηξης-πρωτονίου-πρωτονίο/ – και ο κύκλος CNO είναι οι δύο βασικοί τρόποι με τους οποίους πργματιποιείται η αστρική σύντηξη. Το αν σε ένα άστρο κυριαρχεί ο κύκλος pp ή ο κύκλος CNO εξαρτάται από τη θερμοκρασία του πυρήνα του, η οποία καθορίζεται κυρίως από τη μάζα του άστρου. Στον Ήλιο και παρόμοια άστρα χαμηλής μάζας, κύκλος pp παράγει σχεδόν όλη την πυρηνική ενέργεια, ενώ ο κύκλος CNO είναι η κύρια πηγή ενέργειας για άστρα με μεγαλύτερη μάζα. Ο κύκλος pp είναι μια σειρά πυρηνικών αντιδράσεων που δεν απαιτούν επιπλέον πυρήνες εκτός από το υδρογόνο ως καύσιμο. Αντίθετα, ο κύκλος CNO βασίζεται στην παρουσία πυρήνων C, N και O ως καταλύτες στην παραγωγή ηλίου. Στον Ήλιο, αυτή η καταλυτική διαδικασία εισάγει μια γραμμική εξάρτηση μεταξύ της ποσότητας των C, N και O και της ροής των νετρίνων από τον κύκλο CNO. Επομένως, τα νετρίνα CNO αποτελούν ένα ισχυρό εργαλείο για την ανίχνευση της χημικής σύνθεσης στον πυρήνα του Ήλιου.Η γνώση της χημικής σύστασης του Ήλιου είναι σημαντική όχι μόνο για την ηλιακή φυσική αλλά για όλη την αστρονομία, καθώς η αφθονία των στοιχείων στον Ήλιο παρέχει έναν «χημικό κανόνα» για τη μέτρηση της στοιχειακής αφθονίας σε άλλα άστρα και νέφη αερίων. Υπήρξε, ωστόσο, μια μακροχρόνια διαμάχη γύρω από την ηλιακή αφθονία. Η κύρια τεχνική για τη μέτρηση της χημικής σύστασης του Ήλιου είναι η παρατήρηση των γραμμών απορρόφησης στο ηλιακό φάσμα. Οι πρώτες φασματοσκοπικές μελέτες βρήκαν σχετικά υψηλά επίπεδα στην περιεκτικότητα κρίσιμων στοιχείων όπως C, N και O, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 προηγμένες τεχνικές άρχισαν να μετρούν αφθονίες που ήταν 30 έως 40% χαμηλότερες σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις. Όταν αυτές οι χαμηλότερες τιμές αφθονίας χρησιμοποιούνται ως δεδομένα στο καθιερωμένο ηλιακό πρότυπο (SSM) – το θεωρητικό πρότυπο για τον υπολογισμό της δομής και της εξέλιξης του Ήλιου – οι προβλέψεις διαφωνούν σημαντικά με τις ηλιοσεισμολογικές μετρήσεις της εσωτερικής δομής του Ήλιου. Από την άλλη πλευρά, εισάγοντας ως δεδoμένα τις παλαιότερες ηλιακές αφθονίες – οι οποίες βασίζονται σε απλοϊκή και ξεπερασμένη μοντελοποίηση – οδηγούν σε προβλέψεις του SSM που είναι σε καλή συμφωνία με τα δεδομένα ηλιοσεισμολογίας.Γι αυτό το παράδοξο 20 ετών, που ονομάστηκε πρόβλημα ηλιακής αφθονίας, https://arxiv.org/abs/1403.3097 δεν είχε βρεθεί μια ικανοποιητική λύση. Οι πιο πρόσφατες φασματοσκοπικές μετρήσεις φαίνεται να κινούνται προς την καλύτερη συμφωνία με τις παρατηρήσεις της ηλιοσεισμολογίας. Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες που ασχολούνται με την φυσική του Ήλιου αναζητούν εδώ και καιρό έναν ανεξάρτητο τρόπο μέτρησης της χημικής αφθονίας του Ήλιου. Και εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι τα νετρίνα και τα νέα αποτελέσματα του ανιχνευτή Borexino.Ο ανιχνευτής Birexino βρίσκεται κάτω από ένα βουνό στο Gran Sasso στην Ιταλία για να προστατεύεται από την κοσμική ακτινοβολία και μετρά το ενεργειακό φάσμα της ροής των ηλιακών νετρίνων σε πολύ χαμηλές ενέργειες (περίπου 100 keV), διαχωρίζοντας τις επιμέρους συνεισφορές που προέρχονται από διαφορετικές πυρηνικές αντιδράσεις στον πυρήνα του Ήλιου. Από την ανάλυση των δεδομένων της τελικής φάσης ΙΙΙ του πειράματος (Ιανουάριος 2017 έως Οκτώβριος 2021), μετρήθηκαν από τον ανιχνευτή 4,8 νετρίνα ανά ημέρα.Η μέτρηση της ροής νετρίνων από τον κύκλο CNO μπορεί να μετατραπεί σε μια μέτρηση της αφθονίας C και N συμπεριλαμβάνοντας τις μετρήσεις μιας άλλης ροής νετρίνων: εκείνη που προκύπτει από τη διάσπαση του βορίου-8, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θερμοκρασία. Οι φυσικοί του Borexino χρησιμοποίησαν αυτή τη ροή για να προσδιορίσουν την θερμοκρασία του πυρήνα του Ήλιου με ακρίβεια περίπου 0,1%. Η ομάδα χρησιμοποίησε τη θερμοκρασία συτή για να συσχετίσει την ροή των νετρίνων CNO και των αφθονιών C, N και O, καταλήγοντας στο ίδιο αποτέλεσμα με τις πρώτες μετρήσεις της αφθονίας των στοιχείων στον πυρήνα του Ήλιου. Χρησιμοποιώντας μόνο τις μετρήσεις νετρίνων, αυτή η μεθοδολογία προσφέρει έναν πραγματικά ανεξάρτητο προσδιορισμό της ηλιακής σύνθεσης με τον οποίο μπορούν να συγκριθούν οι φασματοσκοπικοί προσδιορισμοί, νέοι και παλιοί. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο Ήλιος έχει υψηλές αφθονίες C, N και O, σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις των υπερσύγχρονων φασματοσκοπικών μελετών (εκτός από μία). Οι αντιδράσεις διαμέσου των οποίων παράγονται νετρίνα στο εσωτερικό του Ήλιου. Ο πίνακας δίνει επίσης την ενέργεια και την ροή αυτών των νετρίνων που φτάνουν στη Γη Η απόκλιση μεταξύ της αφθονίας του πυρήνα που υπολογίζεται από το Borexino και των επιφανειακών αφθονιών που μετρήθηκαν με φασματοσκοπικές μελέτες μπορεί να υποδηλώνει ότι η χημική σύνθεση του Ήλιου ποικίλλει ανάλογα με το βάθος. Μια τέτοια ανομοιόμορφη κατανομή στοιχείων θα μπορούσε να εξηγηθεί, για παράδειγμα, από το γεγονός ότι ο Ήλιος σχηματίστηκεσε ένα ανομοιογενές περιβάλλον ή από το ότι τα εξωτερικά στρώματα του Ήλιου εμπλουτίστηκαν σε ορισμένα στοιχεία από την συσσώρευση πλανητικού υλικού.Ο έλεγχος αυτών των υποθέσεων θα απαιτήσει πιο εκλεπτυσμένες μετρήσεις νετρίνων CNO. Δυστυχώς, το Borexino έκλεισε το 2021 και δεν υπάρχει προς το παρόν πείραμα που να μπορεί να παρατηρήσει ηλιακά νετρίνα σε αρκετά χαμηλές ενέργειες. Ωστόσο, το Borexino μας άφησε μια εντυπωσιακή κληρονομιά, καθώς οι μετρήσεις του για τη ροή νετρίων CNO και άλλων νετρίνων αντιπροσωπεύουν ορόσημα για μελλοντικά πειράματα νετρίνων. Η ομάδα του Borexino ανέπτυξε τεχνολογίες που είναι και θα είναι χρήσιμες σε άλλα πειράματα, όπως το πείραμα μετρίνων SNO+ στον Καναδά. Αναπτύχθηκαν επίσης τεχνικές ανάλυσης δεδομένων για αφαίρεση υποβάθρου που σίγουρα θα βρουν μελλοντικές εφαρμογές σε μελέτες νετρίνων καθώς και σε αναζητήσεις σκοτεινής ύλης. Δεν υπάρχουν ακόμη σχέδια για κάποιο συγκεκριμένο πείραμα ηλιακών νετρίνων, αλλά αν στηνόταν ένα πείραμα χρησιμοποιώντας την τεχνογνωσία που προσέφερε ο ανιχνευτής Borexino, θα είχε ένα λαμπρό μέλλον και θα παρείχε ανεκτίμητες πληροφορίες για τον Ήλιο. https://physicsgg.me/2022/12/15/διείσδυση-στον-πυρήνα-του-ήλιου-με-νετ/

Μαθηματικοί κύκλοι. η ρωσική εμπειρία «Μαθηματικοί κύκλοι» , Dmitri Fomin, Sergey Genkin, Ilia Itenberg – Μετάφραση: Γιάννης Παπαδόγγονας – εδόσεις εφαλτήριο Το βιβλίο αυτό δεν είναι διδακτικό εγχειρίδιο. Δεν είναι ένα βοήθημα για μαθηματικούς διαγωνισμούς. Δεν είναι ένα σύνολο από μαθήματα για διδασκαλία στην τάξη. Δεν παρουσιάζει μια σειρά από εργασίες για μαθητές, ούτε προσφέρει μια ανάπτυξη κάποιων μαθηματικών πεδίων για αυτο­μελέτη. Τι είδους βιβλίο είναι αυτό; Είναι ένα βιβλίο που έχει γραφτεί στο πλαίσιο μιας σημαντικής άτυπης εκπαιδευτικής παράδοσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ενθάρρυνε τη δημιουργία ομάδων μαθητών, δασκάλων και μαθηματικών, που ονομάζονταν «μαθηματικοί κύκλοι». Η βασική αντίληψη που το διέπει είναι ότι η μελέτη των μαθηματικών μπορεί να γεννήσει τον ίδιο ενθουσιασμό που προκαλεί και ένα ομαδικό άθλημα – χωρίς να είναι απαραίτητα ανταγωνιστική. Το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές και δασκάλους που αγαπούν τα μαθηματικά και θέλουν να μελετήσουν τους διάφορους κλάδους τους πέρα από τα στενά όρια του σχολικού προγράμματος. Είναι επίσης ένα βιβλίο ψυχαγωγικών μαθηματικών και, ταυτόχρονα, ένα έργο που περιέχει έναν τεράστιο πλούτο θεωρητικής ύλης και προβλημάτων σε βασικούς τομείς «εξωσχολικών μαθηματικών». Το βιβλίο βασίζεται στη μοναδική εμπειρία που έχουν αποκομίσει πολλές γενιές Ρώσων εκπαιδευτών και πανεπιστημιακών δασκάλων. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να ανακαλύψουν, να μάθουν και να απολαύσουν σε αυτό το έργο τόσο οι μαθητές όσο και οι δάσκαλοι… Οι ερασιτέχνες λάτρεις των μαθηματικών επίσης θα γοητευτούν από αυτό… Σε όλα τα κεφάλαια, η παρουσίαση και το ύφος γραφής είναι εξαίσια ελκυστικά και «ανάλαφρα», ακόμα κι όταν εξετάζονται πιο δύσκολα αντικείμενα. Σίγουρα έχει θέση σε κάθε σχολική και προσωπική βιβλιοθήκη. – Mathematical Reviews ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος στην ελληνική έκδοση vii Πρόλογος xi Πρόλογος στη ρωσική έκδοση xiii Κεφάλαιο 0: Κεφάλαιο 0 1 Κεφάλαιο 1: Ισοτιμία 5 Κεφάλαιο 2: Συνδυαστική-1 11 Κεφάλαιο 3: Διαιρετότητα και υπόλοιπα 22 Κεφάλαιο 4: Η Αρχή του Περιστερώνα 37 Κεφάλαιο 5: Γραφήματα-1 46 Κεφάλαιο 6: Η τριγωνική ανισότητα 59 Κεφάλαιο 7: Παίγνια 66 Κεφάλαιο 8: Προβλήματα για τον πρώτο χρόνο 77 Κεφάλαιο 9: Επαγωγή 92 Κεφάλαιο 10: Διαιρετότητα-2: Ισοϋπολοιπικές σχέσεις και διοφαντικές εξισώσεις 117 Κεφάλαιο 11: Συνδυαστική-2 133 Κεφάλαιο 12: Αναλλοίωτες ποσότητες 153 Κεφάλαιο 13: Γραφήματα-2 167 Κεφάλαιο 14: Γεωμετρία 188 Κεφάλαιο 15: Βάσεις αριθμητικών συστημάτων 205 Κεφάλαιο 16: Ανισότητες 216 Κεφάλαιο 17: Προβλήματα για τον δεύτερο χρόνο 231 Παράρτημα Α: Μαθηματικοί διαγωνισμοί 252 Παράρτημα Β: Απαντήσεις, υποδείξεις, λύσεις 265 Παράρτημα Γ: Παραπομπές 343 Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση του Γιώργου Λ. Ευαγγελόπουλου: Το παρόν κείμενο έρχεται να προσθέσει κάποιες σκέψεις στα δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα που ακολουθούν, δηλαδή στον «Πρόλογο στη ρωσική έκδοση» και τον «Πρόλογο» (στην αμερικανική έκδοση) που έγραψε ο Mark Saul, τα οποία συνιστούμε θερμά στον αναγνώστη να διαβάσει με προσοχή. Διότι μόνον έτσι θα καταλάβει πώς προέκυψε ο θεσμός των «Μαθηματικών Κύκλων» μέσα από μια συγκεκριμένη εκπαιδευτική λογική για τη μαθηματική παιδεία στην τότε ΕΣΣΔ. Αλλά και γιατί η American Mathematical Society (AMS), επιλέγοντας να εκδώσει αυτό το βιβλίο στα αγγλικά, το μακρινό 1996, ξεκίνησε ένα πείραμα που αφορούσε τη «μετεμφύτευση» στην αμερικανική μαθηματική κουλτούρα ενός θεσμού που προερχόταν από μια άλλη μαθηματική παράδοση. Ενός θεσμού του οποίου η λειτουργία στην Αμερική «υποστηρίχθηκε», στην αρχή, κυρίως από Ρώσους και Ανατολικοευρωπαίους (π.χ. Ούγγρους και Ρουμάνους) μαθηματικούς οι οποίοι μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μετακινήθηκαν στις ΗΠΑ και δίδαξαν σε αμερικανικά πανεπιστήμια, αλλά και από κάποιους Αμερικανούς εκπαιδευτικούς που είχαν πρωτοποριακές αντιλήψεις για το είδος και τους σκοπούς της μαθηματικής παιδείας στην πατρίδα τους –η οποία είναι σήμερα ηγέτιδα δύναμη στην επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη παγκοσμίως–, οπότε είδαν το όλο θέμα με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Περίπου 30 χρόνια μετά την έκδοση του ανά χείρας βιβλίου στα αγγλικά, στις ΗΠΑ ο θεσμός των «Μαθηματικών Κύκλων» έχει γνωρίσει εντυπωσιακή ανάπτυξη. Αν ρίξει κανείς, π.χ., μια ματιά στα βιβλία της σειράς «MSRI Mathematical Circles» της AMS, θα διαπιστώσει ότι αρκετά από αυτά δεν αποτελούν μεταφράσεις από τα ρωσικά αλλά έχουν γραφεί απευθείας στα αγγλικά και περιλαμβάνουν εξαιρετικής ποιότητας μαθηματική ύλη που αποτέλεσε αντικείμενο διδασκαλίας σε «Μαθηματικούς Κύκλους» σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ. Ανάμεσα σε αυτά είναι και το δίτομο έργο των Zvezdelina Stankova και Tom Rike (επιμ.), A Decade of the Berkeley Math Circle: The American Experience, Volume I (AMS, 2008) και A Decade of the Berkeley Math Circle: The American Experience, Volume IΙ (AMS, 2014), γεγονός που δεν εκπλήσσει αφού ο θεσμός των «Μαθηματικών Κύκλων» γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση στην Καλιφόρνια. Από πλευράς μου θα ήθελα να προσθέσω, στη συνέχεια, δύο παραμέτρους που θεωρώ κρίσιμες για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας αυτού του θεσμού, οπότε και για την αξία του παρόντος βιβλίου. Πρώτον, στους «Μαθηματικούς Κύκλους» στην τότε ΕΣΣΔ δεν είχαν πρόσβαση μόνον οι ταλαντούχοι στα Μαθηματικά μαθητές αλλά, αντιθέτως, είχε πρόσβαση όποιος το επιθυμούσε. Οι ταλαντούχοι «προέκυπταν» στην πορεία, μέσα από τη μαθηματική εκπαίδευση που έπαιρναν όσες και όσοι ήθελαν, χάρη στις διαλέξεις, τους μαθηματικούς διαγωνισμούς και τις συζητήσεις που διοργανώνονταν στο πλαίσιο των «Μαθηματικών Κύκλων». Όπως τονίζει ο André Toom στη βιβλιοκρισία που έγραψε για το ανά χείρας βιβλίο και δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό The American Mathematical Monthly (1997, τεύχος 104:5, σελ. 468­471), στους ρωσικούς «Μαθηματικούς Κύκλους» δεν γινόταν κάποιο είδος επιλογής –και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με τους «Μαθηματικούς Κύκλους» που διοργανώνονται σήμερα στις ΗΠΑ–, καθώς μπορούσε να συμμετάσχει σε αυτούς ο καθένας. Και συνεχίζει ως εξής: «Έτσι έκανα ο ίδιος σαράντα χρόνια πριν. Απλώς, πήρα το τρόλεϋ, πήγα στην παλαιά πανεπιστημιούπολη στο κέντρο της Μόσχας και άρχισα να παρακολουθώ ‘ανεπίσημες’ τάξεις στις οποίες δίδασκαν φοιτητές του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Δεν υπέβαλα ‘επίσημη’ αίτηση, δεν πλήρωσα δίδακτρα, δεν βαθμολογήθηκα, όμως εκεί έγινα επαγγελματίας μαθηματικός» (ό.π., σελ. 468­469). Η πρώτη αυτή παράμετρος, την οποία μόλις επεσήμανα, έχει τη σημασία της για την ύλη του παρόντος βιβλίου. Το βιβλίο αποτελεί μια εξαιρετική συλλογή προβλημάτων αλλά ταυτόχρονα περιέχει και σημαντικές «οδηγίες» για όσους θα τα διδάξουν. Κανονικά, οι «Μαθηματικοί Κύκλοι» που έχετε μπροστά σας απευθύνονται σε μαθητές ηλικίας 12­14 ετών, όμως, όπως παρατηρεί και ο André Toom (σελ. 470), το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί από αναγνώστες οποιασδήποτε ηλικίας. Σκοπός του είναι να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και, μέσα από μια σειρά προβλημάτων, που ξεκινούν από απλούς γρίφους και φτάνουν μέχρι πολύ δύσκολα μαθηματικά προβλήματα, να τους μάθει πριν απ’ όλα να σκέπτονται «αυτονόμως» και δημιουργικά, δηλαδή να χρησιμοποιούν τις θεωρητικές τους γνώσεις για να προσπαθήσουν να λύσουν προβλήματα «μη καθιερωμένου τύπου» ή αλλιώς «μη τετριμμένα προβλήματα» (συνήθως προβλήματα «Μαθηματικών Ολυμπιάδων» και λοιπών μαθηματικών διαγωνισμών, γραπτών ή προφορικών). Είναι χαρακτηριστική η διαφωνία του Toom ακόμα και με τους συγγραφείς του βιβλίου, οι οποίοι θεωρούν ότι το αρχικό κεφάλαιο, δηλαδή το «Κεφάλαιο 0», που περιλαμβάνει προβλήματα τα οποία απευθύνονται σε μαθητές 10-­11 ετών, δεν έχει κατ’ ουσία μαθηματικό περιεχόμενο. Χαρακτηρίζει αφελή αυτόν τον ισχυρισμό, καθώς πιστεύει ότι η επίλυση των προβλημάτων αυτού του κεφαλαίου «προϋποθέτει την πιο θεμελιώδη ικανότητα, την ικανότητα για αφαιρετική σκέψη» (ό.π., σελ. 471). Μάλιστα, δίνει ως παράδειγμα το πρώτο πρόβλημα του «Κεφαλαίου 0», το οποίο έχει ως εξής: «Ένας αριθμός βακτηρίων τοποθετούνται σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα το κάθε βακτήριο διαιρείται σε δύο βακτήρια, στο επόμενο δευτερόλεπτο καθένα από τα βακτήρια που έχουν προκύψει διαιρείται και πάλι σε δύο, κ.λπ. Μετά από ένα λεπτό, ο σωλήνας έχει γεμίσει. Πότε ήταν ακριβώς μισογεμάτος;». Η απάντηση έχει ως εξής: Αν σκεφτούμε αντίστροφα, καταλαβαίνουμε ότι, αν ο σωλήνας είναι γεμάτος μετά από 60 δευτερόλεπτα, θα πρέπει να είναι μισογεμάτος ένα δευτερόλεπτο νωρίτερα. Δηλαδή, μετά από 59 δευτερόλεπτα. Εντούτοις, όπως σημειώνει ο Toom στη βιβλιοκρισία του, ορισμένοι μαθητές απαντούν ότι μισογεμάτος θα είναι ο σωλήνας μετά από μισό λεπτό, εκλαμβάνοντας, συνειδητά η ασύνειδα, την αύξηση ως γραμμική. Κι όμως, λέει ο Toom, αυτό το πρόβλημα δείχνει πόσο πολύ διαφέρει η εκθετική αύξηση από τη γραμμική. Αναφερόμενος, τώρα, στη δομή που έχουν οι ενότητες των προβλημάτων και στον τρόπο που πρέπει ο διδάσκων να χρησιμοποιεί τα προβλήματα για να μεγιστοποιεί την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του, ο Toom εφιστά την προσοχή μας σε μια πολύ σημαντική, κατά την άποψή του, έννοια, την οποία αποκαλεί «μεταφορά της εξάσκησης» (transfer of training): «Ας φανταστούμε το σύνολο όλων των πιθανών προβλημάτων ενός κλάδου των Μαθηματικών ως έναν μετρικό χώρο. Κάθε χωριστό πρόβλημα είναι ένα σημείο αυτού του χώρου και όμοια προβλήματα βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο. Συζητώντας ένα πρόβλημα με τους μαθητές μας, καλύπτουμε μια σφαίρα στης οποίας το κέντρο βρίσκεται το πρόβλημα, ενώ η ακτίνα της ισούται με την ικανότητα των μαθητών μας να μεταφέρουν την εξάσκησή τους από αυτό το πρόβλημα σε όμοια προβλήματα. Ο σκοπός μας είναι να καλύψουμε τον μέγιστο δυνατό χώρο με αυτές τις σφαίρες. Είναι η μεταφορά της εξάσκησης δυνατή; Για τους συγγραφείς των Κύκλων, για μένα, και για όλους όσοι έχουμε διδάξει με αυτό τον τρόπο, η απάντηση είναι προφανής: “Ναι, φυσικά, η μεταφορά της εξάσκησης είναι δυνατή και συνδέεται στενά με μια άλλη πολύτιμη ανθρώπινη ικανότητα, τη γενίκευση”» (ό.π., σελ. 469). Σε αυτή την παράγραφο συμπυκνώνεται παραστατικά και μάλλον πλήρως η όλη λογική του τρόπου διδασκαλίας των προβλημάτων στο πλαίσιο των «Μαθηματικών Κύκλων». (…) Διαβάστε εδώ ένα ενδεικτικό κεφάλαιο του βιβλίου. https://efaltirio.gr/wp-content/uploads/2022/12/MathCirclesChap7.pdf https://physicsgg.me/2022/12/14/μαθηματικοί-κύκλοι/

Οι κοσμοναύτες στον ISS εξοικειώθηκαν με το αναθεωρημένο σχέδιο διαστημικού περιπάτου Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-56) - μελέτη του ενημερωμένου κυκλογράμματος εξόδου, διατήρηση της μονάδας κόμβου Prichal, αποσυναρμολόγηση αεραγωγών και κλείσιμο μεταβατικών καταπακτών μεταξύ της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων Prichal και Nauka, εγκατάσταση από λάμπες, βιντεοκάμερες και δεξαμενές ποτού σε διαστημικές στολές "Orlan-MKS" Νο. 4 και Νο. 5. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Αντικατάσταση πόρων του φίλτρου μείγματος αερίου-υγρού στο σύστημα αναγέννησης νερού από συμπύκνωμα ατμοσφαιρικής υγρασίας SRV-K2M στη μονάδα σέρβις Zvezda. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. https://www.roscosmos.ru/38618/

Εκτοξεύεται ο… Μεγάλος Αδελφός του νερού της Γης (βίντεο) Ο εικονιζόμενος δορυφόρος SWOT θα μελετήσει το νερό της Γης (πηγή φωτό NASA) Το υλικό από το οποίο αποτελείται το 70% της επιφάνεια της Γης θα μελετηθεί διεξοδικά από νέο μεγάλο επιστημονικό πρόγραμμα.Τα νερά της Γης, οι ωκεανοί, οι λίμνες και οι ποταμοί μπαίνουν στο μικροσκόπιο ενός νέου ερευνητικού προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό θα εκτοξευτεί αύριο ένας δορυφόρος που θα συλλέγει τα απαραίτητα δεδομένα για την μελέτη των υδάτων και της σχέση του με την κλιματική αλλαγή. Μία διεθνής αποστολή δορυφόρου υπό τη NASA έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση από τη Νότια Καλιφόρνια αύριο, Πέμπτη, τα ξημερώματα στο πλαίσιο ενός μεγάλου επιστημονικού προγράμματος μελέτης του πλανήτη Γη, προκειμένου να πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά μία συνολική έρευνα για τους ωκεανούς, τις λίμνες και τους ποταμούς σε παγκόσμιο επίπεδο.Ο προηγμένος αυτός δορυφόρος ραντάρ έχει επονομαστεί SWOT (Surface Water and Ocean Topography, Τοπογραφία Επιφανειακών Υδάτων και Ωκεάνών) και έχει σχεδιαστεί για να δώσει στους επιστήμονες μία χωρίς προηγούμενο εικόνα για το νερό που καλύπτει ποσοστό 70% του πλανήτη, φωτίζοντας με νέα επιστημονική γνώση τόσο τη μηχανική, όσο και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.Ένας πύραυλος φορέας Falcon 9 ιδιοκτησίας και διαχείρισης της εταιρίας εμπορικών εκτοξεύσεων SpaceX που ανήκει στον δισεκατομμυριούχο Ίλον Μασκ έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί αύριο πριν από την αυγή από τη βάση διαστημικών εκτοξεύσεων Βάντενμπεργκ στις ΗΠΑ, σε απόσταση 275 χιλιομέτρων στα βορειοδυτικά του Λος Άντζελες, προκειμένου να θέσει σε τροχιά τον δορυφόρο SWOT.Αν όλα εξελιχθούν όπως έχουν προγραμματιστεί, ο δορυφόρος, που έχει το μέγεθος ενός οχήματος SUV, θα συλλέγει ερευνητικά δεδομένα μέσα σε μερικούς μήνες. Ο SWOT ενσωματώνει περίπου 20 χρόνια ανάπτυξης με τη χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας ραντάρ που στηρίζεται στα μικροκύματα. Η τεχνολογία αυτή θα παρέχει μετρήσεις για τους ωκεανούς, τις λίμνες, τις δεξαμενές υδάτων και τους ποταμούς σε παγκόσμιο επίπεδο και σε υψηλή ανάλυση για το 90% του πλανήτη.Ο δορυφόρος σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από το εξειδικευμένο εργαστήριο κινητήρων τζετ της NASA ( Jet Propulsion Laboratory -JPL) που βρίσκεται κοντά στο Λος Άντζελες. Η ανάπτυξή του έγινε με τη συνεργασία της NASA με διαστημικούς φορείς στη Γαλλία και στον Καναδά, ενώ το πρόγραμμα SWOT υλοποιεί μία από τις 15 διαστημικές αποστολές που έχουν καταγραφεί από το Συμβούλιο Εθνικής Έρευνας στις ΗΠΑ ως προγράμματα, τα οποία θα πρέπει να υλοποιήσει η NASA μέσα στην επόμενη δεκαετία.“Είναι πραγματικά η πρώτη αποστολή παρατήρησης σχεδόν όλων των ποσοτήτων ύδατος στην επιφάνεια του πλανήτη”, δήλωσε ο Μπεν Χάμλινγκτον, επιστήμονας του JPL, ο οποίος ηγείται και της ομάδας παρατήρησης των αλλαγών στην επιφάνεια της θάλασσας (NASA). Ένας από τους κεντρικούς στόχους της αποστολής είναι να εξερευνήσει πώς οι ωκεανοί απορροφούν την ατμοσφαιρική θερμότητα και το διοξείδιο του άνθρακα σε μια φυσική διαδικασία που μετριάζει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες και την κλιματική αλλαγή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1417255/ektoxeyetai-o-megalos-adelfos-toy-neroy-tis-gis-vinteo/

Ακούστε τον ήχο που κάνει ο «διάβολος σκόνης» του Άρη. Το ρόβερ της NASA στον Άρη ηχογράφησε τους εντυπωσιακούς ανεμοστρόβιλους του Κόκκινου ΠλανήτηΈνας μικρής κλίμακας ανεμοστρόβιλος , που σηκώνει άμμο ή σκόνη στην μετεωρολογική διεθνή ορολογία αποκαλείται «dust devil». Τέτοιοι διάβολοι σκόνης δημιουργούνται και στον Άρη και έχουν καταγραφεί από το στόλο των δορυφόρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη. Όμως το ρόβερ της αποστολής Perseverance της NASA στον Άρη κατέγραψε άλλη μια πρωτιά αφού κατάφερε να ηχογραφήσει ένα διάβολο σκόνης που δημιουργήθηκε εκεί που βρίσκεται. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο στο οποίο εμφανίζεται ο διάβολος σκόνης και εμπεριέχεται το ηχητικό αρχείο του ανεμοστρόβιλου.Οι ανεμοστρόβιλοι σχηματίζονται συνήθως σε συνθήκες έντονων καιρικών φαινομένων αλλά οι διάβολοι σκόνης δημιουργούνται σε αίθριες συνθήκες ή στη χειρότερη περίπτωση με ουρανό με ελαφρά νέφωση. Οι ανεμοστρόβιλοι σχηματίζονται συνήθως σε συνθήκες έντονων καιρικών φαινομένων αλλά οι διάβολοι σκόνης δημιουργούνται σε αίθριες συνθήκες ή στη χειρότερη περίπτωση με ουρανό με ελαφρά νέφωση. Σύμφωνα με την NASA ο ανεμοστρόβιλος που κατέγραψε το ρόβερ είχε ύψος 118 μέτρων και διάμετρο 25 μέτρων. Οι διάβολοι σκόνης θεωρούνται από τους ειδικούς σημαντικό μέρος του κύκλου σκόνης του Άρη, του μηχανισμού που μεταφέρει, ανυψώνει και γενικά κινεί την σκόνη του πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1417224/akoyste-ton-icho-poy-kanei-o-diavolos-skonis-toy-ari/

Οι κοσμοναύτες στον ISS ελέγχουν τις διαστημικές στολές πριν από τον διαστημικό περίπατο Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-56) - επανενεργοποίηση του φορτηγού πλοίου Progress MS-21, αποσυναρμολόγηση αεραγωγών, αφαίρεση βιδωτών σφιγκτήρων που αποσπώνται γρήγορα και κλείσιμο των καταπακτών μεταφοράς μεταξύ της μικρής ερευνητικής μονάδας Poisk και της Progress MS -21 , εγκατάσταση επαναφορτιζόμενων μπαταριών και αντικαταστάσιμων στοιχείων στις διαστημικές στολές Orlan-MKS Νο. 4 και Νο. 5, διαχωρισμός υδραυλικών συστημάτων και συστημάτων διαστημικής φόρμας για τη σύνδεση τους με την πλακέτα στο Poisk και το διαμέρισμα μεταφοράς της μονάδας σέρβις Zvezda, έλεγχος λειτουργία των συστημάτων Orlanov-MKS , διαθεσιμότητα επικοινωνίας και λήψη ιατρικών παραμέτρων από τις διαστημικές στολές, συναρμολόγηση μιας γενικής συσκευασίας με εργαλεία εξόδου. Πείραμα "OMIKi-SPK" (αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας και των προσαρμοστικών αποθεμάτων ενός ατόμου από ξηρές κηλίδες αίματος χρησιμοποιώντας πρωτεομική, μεταβολομική και λιπιδομική). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). https://www.roscosmos.ru/38607/