Δροσος Γεωργιος

Εντοπίστηκαν εξωπλανήτες στους οποίους ίσως βρέχει... σίδερο. NASA/ JPL Καλλιτεχνική απεικόνιση του ενός εκ των δύο εξωπλανητών που εντοπίστηκε το βαρύτερο χημικό στοιχείο. Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν στην ατμόσφαιρα δύο καυτών εξωπλανητών το βαρύτερο χημικό στοιχείο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, το μέταλλο βάριο, το οποίο είναι δυόμισι φορές βαρύτερο από το σίδερο. Αυτό προσδίδει πιθανώς στους εν λόγω πλανήτες «εξωτικά» χαρακτηριστικά, όπως να βρέχει σίδερο. Με άλλα λόγια, το γνωστό γηπεδικό σύνθημα «μια βροχή σας σώζει» μάλλον δεν ισχύει σε μερικούς εξωπλανήτες όπου μπορεί η βροχή να είναι...σιδερένια!Χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τόμας Αζεβέδο Σίλβα του Πανεπιστημίου του Πόρτο και του πορτογαλικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής και Επιστημών του Διαστήματος, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», ανακάλυψαν το βάριο στους εξωπλανήτες WASP-76b και WASP-121b, δύο αέριους και καυτούς γίγαντες.Η απρόσμενη ανακάλυψη εγείρει πληθώρα ερωτημάτων για το τι είδους ατμόσφαιρα έχουν οι δύο πλανήτες, οι οποίοι έχουν περίπου το μέγεθος του Δία και εκτιμώμενες επιφανειακές θερμοκρασίες 1.000 έως 2.500 βαθμών Κελσίου, λόγω της μεγάλης εγγύτητάς τους στα μητρικά άστρα τους, γύρω από τα οποία περιφέρονται σε μόνο μία έως δύο μέρες (η διάρκεια του έτους τους).«Γιατί άραγε υπάρχει ένα τόσο βαρύ στοιχείο στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αυτών των πλανητών; Δεν περιμέναμε σίγουρα να βρούμε βάριο, το οποίο ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί σε κανέναν εξωπλανήτη», ανέφερε ο Σίλβα. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται ποιά φυσική διαδικασία μπορεί να εξηγήσει την παρουσία βαρίου σε τόσο μεγάλο υψόμετρο και στους δύο εξωπλανήτες. Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει κάποιον φυσικό μηχανισμό που να αποτελεί βάσιμη εξήγηση. Το χημικό στοιχείο Βάριο είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 56 και ατομικό βάρος 137,33. Αναφέρεται με το διεθνές σύμβολο Ba. https://www.naftemporiki.gr/story/1915082/entopistikan-eksoplanites-stous-opoious-isos-brexei-sidero

Σκοτάδι και στην επιστήμη: Κλείνουν το CERN για εξοικονόμηση ενέργειας Η γιγάντια εγκατάσταση κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα καταναλώνει έως και 120 megawatt ηλεκτρικής ισχύος. Η ενεργειακή κρίση που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρεάζει ακόμα και το μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο μηχάνημα του κόσμου.Για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, το CERN αποφάσισε να κλείσει νωρίτερα τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) για την ετήσια περίοδο συντήρησης, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του Nature.Ο LHC, εγκατεστημένος σε μια κυκλική σήραγγα 27 χιλιομέτρων κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα, είναι εξαιρετικά ενεργοβόρος: καταναλώνει περίπου 120 megawatt ηλεκτρικής ενέργειας -όσο μια μικρή πόλη- από τα οποία τα 27 MW αφορούν το σύστημα ψύξης για τους χιλιάδες υπεραγώγιμους μαγνήτες που λειτουργούν κατά μήκος της σήραγγας.Η δε συνολική κατανάλωση του CERN φτάνει τις 1,3 terawatt hours, περίπου το μισό σε σχέση με την γειτονική πόλη της Γενεύης.Η απόφαση για πρόωρο κλείσιμο ελήφθη στις 26 Σεπτεμβρίου από το διοικητικό συμβούλιο του εργαστηρίου πυρηνικής ενέργειας, έπειτα από αίτημα της γαλλικής εταιρείας ενέργειας EDF για μείωση της κατανάλωσης.Η περίοδος συντήρησης θα αρχίσει στις 28 Νοεμβρίου, δύο εβδομάδες νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί, ενώ για το 2023 η κατανάλωση ενέργειας προβλέπεται να μειωθεί κατά 20%, κάτι που θα επιτευχθεί κυρίως μέσω της επίσπευσης της επόμενης περιόδου συντήρησης στα μέσα Νοεμβρίου 2023.Σύμφωνα πάντως με τον Γιοακίμ Μνιχ, διευθυντή Έρευνας και Υπολογιστικής στο CERN, βασικό κίνητρο για την απόφαση δεν ήταν το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος αλλά η ανάγκη εξοικονόμησης φυσικού αερίου για τις ανάγκες των νοικοκυριών.«Δεν είναι κάτι που κάνουμε κυρίως για εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά ως ένδειξη κοινωνικής ευθύνης» είπε.Εκτίμησε δε ότι η επίπτωση στα προγραμματισμένα επιστημονικά πειράματα θα είναι σχετικά μικρή.Εκτός από το εσπευσμένο κλείσιμο του LHC για φέτος, το CERN λαμβάνει κι άλλα μέτρα εξοικονόμησης. Μεταξύ άλλων κλείνει τον φωτισμό των εσωτερικών δρόμων τις νυχτερινές ώρες και αναβάλλει για μια εβδομάδα την έναρξη λειτουργίας των συστημάτων θέρμανσης. https://www.tanea.gr/2022/10/13/science-technology/skotadi-kai-stin-epistimi-kleinoun-to-cern-gia-eksoikonomisi-energeias/

Διαστημικοί σταθμοί: από τα όνειρα στις πόλεις σε τροχιά Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε την ιστορία των τροχιακών σταθμών - από τη στιγμή που γεννήθηκε η ιδέα των διαστημικών πόλεων μέχρι την κατασκευή ενός σύγχρονου αναλόγου του Πύργου της Βαβέλ - του μεγαλύτερου διεθνούς έργου στην ιστορία της ανθρωπότητας - του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Κεφάλαιο 6: ASTP - το πρώτο πρωτότυπο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Τον Απρίλιο του 1970, ο πρεσβευτής της κρίσης που προέκυψε λόγω του ατυχήματος στο αμερικανικό διαστημόπλοιο Apollo 13, Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ Mikhail Millionshchikov, ανακοίνωσε την ανάγκη έναρξης διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ για συνεργασία στο διάστημα. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν απαραίτητο να σκεφτεί κανείς τη δημιουργία ενός διεθνούς συστήματος διάσωσης για να βοηθήσει τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες που βρίσκονται σε κίνδυνο έξω από τη Γη. Για να γίνει αυτό, ήταν απαραίτητο να αναπτυχθούν μέτρα για τη συμβατότητα των σοβιετικών και αμερικανικών διαστημικών σκαφών, κυρίως όσον αφορά το ραντεβού και την ελλιμενισμό τους. Οι φιλικές επισκέψεις κοσμοναυτών στις Ηνωμένες Πολιτείες και αστροναυτών στην ΕΣΣΔ και η αλληλογραφία μεταξύ του διαχειριστή της NASA Thomas Paine και του Προέδρου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ Mstislav Keldysh μίλησαν για την ανάγκη κοινής εργασίας. Στις 26 Οκτωβρίου 1970, πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα η πρώτη συνάντηση ειδικών από τις δύο χώρες για να συζητηθεί πιθανή εργασία, στην οποία γεννήθηκε η ιδέα να πραγματοποιηθεί μια κοινή πτήση του διαστημικού σκάφους Soyuz και Apollo σε τροχιά κοντά στη Γη. Η υλοποίηση του έργου ξεκίνησε στις 24 Μαΐου 1972 στη Μόσχα, όταν ο Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ Alexei Kosygin και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον υπέγραψαν τη Συμφωνία Συνεργασίας στην Εξερεύνηση και Χρήση του Εξωτερικού Διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς. Ένα από τα σημεία του εγγράφου προέβλεπε τον ελλιμενισμό των πλοίων των δύο χωρών με την αμοιβαία μεταφορά κοσμοναυτών / αστροναυτών, προγραμματισμένη για το 1975. Για το πρόγραμμα ASTP (πειραματική πτήση Apollo-Soyuz), τα διαστημόπλοια τροποποιήθηκαν ειδικά. Οι μονάδες ελλιμενισμού τους, κατασκευασμένες σύμφωνα με ένα ασύμμετρο σχήμα ενεργητικού-παθητικού "κώνου καρφίτσας", δεν ήταν κατάλληλες για ένα πείραμα που περιελάμβανε "αλλαγή ρόλων" κατά την πτήση (τα πλοία έπρεπε να αναλάβουν ρόλο ενεργών και παθητικών συσκευών με τη σειρά τους ). Αντί για κανονικά συστήματα σύνδεσης, υποτίθεται ότι ήταν εξοπλισμένα με έναν καθολικό «ενεργητικό-παθητικό» κόμβο, που αναπτύχθηκε ειδικά στο TsKBEM (τώρα η Energia Rocket and Space Corporation που φέρει το όνομα του S.P. Korolev της Roscosmos State Corporation). Ο Vladimir Sergeevich Syromyatnikov έγινε ο κύριος προγραμματιστής της ενιαίας θύρας ελλιμενισμού APAS, ο οποίος στη συνέχεια ανέπτυξε άλλες ενοποιημένες θύρες σύνδεσης για τον σταθμό Mir και το ISS. Η "Ένωση" στην τροποποίηση 7K-TM έλαβε: ανδρόγυνο-περιφερειακή μονάδα ελλιμενισμού APAS-75 αντί του τυπικού συστήματος σύνδεσης και εσωτερικής μετάβασης SSVP που είναι εγκατεστημένο στο διαστημόπλοιο Soyuz και προορίζεται για πτήσεις προς τον σταθμό Salyut. αυξημένη αντοχή του οικιακού διαμερίσματος, δεδομένου ότι το πλοίο Apollo ήταν μεγαλύτερο σε μάζα. ένα βελτιωμένο σύστημα υποστήριξης ζωής που επιτρέπει μια μακρά αυτόνομη πτήση. νέα ηλιακά πάνελ. Το διαστημόπλοιο Apollo που τροποποιήθηκε για πτήσεις κοντά στη Γη (μονάδα εντολής και υπηρεσίας CSM, χωρίς τη σεληνιακή μονάδα LM) συμπληρώθηκε με ένα ειδικό διαμέρισμα μετάβασης αγκυροβόλησης και ασφάλισης αέρα εξοπλισμένο με μονάδα APAS-75. Το διαμέρισμα έλυσε το κύριο (πέρα από την ασυμβατότητα των αρχικών μηχανισμών ελλιμενισμού) πρόβλημα πλοίων από διαφορετικές χώρες. Ήταν η διαφορά στις παραμέτρους της ατμόσφαιρας: οι κοσμοναύτες Soyuz δούλευαν σε περιβάλλον δύο αερίων (άζωτο-οξυγόνο) με πίεση κοντά στη γη, οι αστροναύτες του Apollo ανέπνεαν καθαρό οξυγόνο με μειωμένη πίεση (0,35 γη). Τα συστήματα υποστήριξης ζωής χτίστηκαν με διαφορετικές αρχές. Η σύνδεση με μια προσπάθεια εξισορρόπησης της ατμόσφαιρας ήταν αδύνατη - αυτό θα είχε οδηγήσει σε ασθένεια αποσυμπίεσης (caisson) των πληρωμάτων. Για να εξασφαλιστεί η συμβατότητα των συστημάτων, δημιουργήθηκε ένας ειδικός μεταβατικός χώρος σύνδεσης και ασφάλισης αέρα. Σε αυτό δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα, οι παράμετροι της οποίας αντιστοιχούσαν στο αέριο περιβάλλον του πλοίου στο οποίο έγινε η μετάβαση. Για να μειωθεί η διαφορά στις ατμόσφαιρες, η πίεση στο Apollo αυξήθηκε και στο Soyuz, αντίθετα, μειώθηκε αυξάνοντας τη μερική περιεκτικότητα σε οξυγόνο στο περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, η διάρκεια της διαδικασίας έκπλυσης αζώτου από το αίμα του πληρώματος (αποκορεσμός) κατά το κλείδωμα μειώθηκε από οκτώ ώρες σε τρεις. Στο διάστημα αυτό οι αστροναύτες βρίσκονταν στο θάλαμο μεταφοράς, αποφεύγοντας το «κασόνι». Στην ΕΣΣΔ, κατασκευάστηκαν έξι πλοία 7K-TM για το πρόγραμμα ASTP. Πραγματοποιήθηκαν τρεις δοκιμαστικές πτήσεις: δύο μη επανδρωμένα οχήματα με το όνομα Kosmos-638 και Kosmos-672 τον Απρίλιο και τον Αύγουστο του 1974 και ένα επανδρωμένο Soyuz-16 (με πλήρωμα Anatoly Filipchenko και Nikolai Rukavishnikov) τον Δεκέμβριο του 1974. Το τέταρτο χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο και το πέμπτο - εφεδρικό πλοίο (ήταν προετοιμασμένο για άμεση εκτόξευση στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ). Το έκτο αντίγραφο μετατράπηκε αργότερα για να εγκαταστήσει μια κάμερα τηλεπισκόπησης της Γης και έκανε μια αυτόνομη πτήση τον Σεπτέμβριο του 1976 (η περιγραφή της πτήσης Soyuz-22 δόθηκε στο προηγούμενο μέρος του υλικού) χωρίς σύνδεση.Η αμερικανική πλευρά δεν διεξήγαγε πρόβες: από τον Μάιο του 1973 έως τον Φεβρουάριο του 1974, το διαστημόπλοιο Apollo, παρόμοιο σε σχεδιασμό με το ASTP που είχε ανατεθεί για το πείραμα, πραγματοποίησε τρεις επανδρωμένες πτήσεις προσδεδεμένες στον σταθμό Skylab. Στις 15 Ιουλίου 1975, στις 15:20 ώρα Μόσχας, το Soyuz-19 εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ με τους κοσμοναύτες Alexei Leonov (διοικητής) και Valery Kubasov (μηχανικός πτήσης). Επτάμισι ώρες αργότερα, στις 22:50 ώρα Μόσχας, το Apollo απογειώθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με τους αστροναύτες Thomas Stafford (κυβερνήτης), Vance Brand (πιλότος μονάδας διοίκησης) και Dick Slayton (πιλότος μονάδας ελλιμενισμού). Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το αμερικανικό πλοίο δεν είχε αριθμό. «Αναδρομικά» σε ορισμένες πηγές ονομάζεται «Απόλλων 21». Γιατί 21; Από το Apollo 1 στο Apollo 17 - το σεληνιακό πρόγραμμα, τα επόμενα τρία πλοία πέταξαν στον σταθμό Skylab. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι το Soyuz-19 και το Apollo-21 συμμετείχαν στον ελλιμενισμό του ASTP. Στις 17 Ιουλίου στις 19:12, τα πλοία ελλιμενίστηκαν, σχηματίζοντας το πρώτο διεθνές διαστημικό συγκρότημα κοντά στη Γη, και τα πληρώματα έκαναν μια ιστορική «χειραψία στο διάστημα». Κατά τη διάρκεια της πτήσης, διενεργήθηκαν δύο φορές αμοιβαία έρευνα και ελλιμενισμός. Αν και οι εργασίες δεν κύλησαν ομαλά, όλες οι εργασίες της πτήσης ολοκληρώθηκαν. Τα πλοία έμειναν ελλιμενισμένα για 46 ώρες και 36 λεπτά. Εκτός από την εκτέλεση εργασιών ελλιμενισμού, τα πληρώματα διεξήγαγαν επιστημονική έρευνα και τεχνικά πειράματα. Ο συνολικός χρόνος πτήσης του Soyuz-19 ήταν 5 ημέρες 22 ώρες 31 λεπτά, το Apollo - 9 ημέρες 1 ώρα 28 λεπτά. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και πριν επιλεγεί το σχέδιο που εφαρμόστηκε κατά το πείραμα ASTP, Σοβιετικοί και Αμερικανοί ειδικοί εξέτασαν άλλες επιλογές, ιδίως με την ελλιμενοποίηση ενός αμερικανικού πλοίου στο σταθμό Salyut. Είναι αλήθεια ότι το πρώτο DOS δεν ήταν κατάλληλο για τέτοιες εργασίες, αφού είχε μόνο ένα λιμάνι ελλιμενισμού και δεν μπορούσε να δεχθεί ταυτόχρονα δύο πλοία με πληρώματα. Η αλλαγή του σταθμού για δύο σταθμούς σύνδεσης αποδείχθηκε μια αργή διαδικασία και εφαρμόστηκε στην πραγματικότητα μόλις το 1977. Εικάζεται ότι ήταν η αδυναμία χρήσης του Salyut ως κοινού πειραματικού σταθμού που ώθησε τους διαπραγματευτές στην ιδέα να αγκυροβολήσουν το διαστημόπλοιο Soyuz και Apollo μέσω της μονάδας μετάβασης ελλιμενισμού και πύλης. Οι υπάλληλοι της McDonnell Douglas Astronautics Company, ενός από τους εργολάβους του σταθμού Skylab, πρότειναν τη δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου σοβιεοαμερικανικού σταθμού σε τροχιά, όπου θα μπορούσαν να εργαστούν κοσμοναύτες και αστροναύτες που έφτασαν στο διαστημόπλοιο Apollo και Soyuz. Ο σταθμός υποτίθεται ότι αποτελείται από δύο μονάδες - το Skylab-B (εφεδρική μονάδα του αμερικανικού σταθμού Skylab, αλλά με τροποποιημένα σημεία πρόσδεσης) και το Salyut. Το προκύπτον κοινό εργαστήριο διαστήματος υποτίθεται ότι ήταν ένα νέο βήμα στην κοινή εξερεύνηση του διαστήματος, παρέχοντας αμοιβαία τεχνολογικά οφέλη και εξοικονόμηση κόστους. Υποτίθεται ότι το διεθνές πλήρωμα των έξι ατόμων θα διεξήγαγε πειράματα, βιοϊατρική έρευνα και παρατηρήσεις του Ήλιου, των άστρων και της Γης. Ο σταθμός, που θεωρήθηκε ως το επόμενο βήμα μετά το πείραμα ASTP, υποτίθεται ότι θα δημιουργηθεί σε τροχιά με κλίση 51,6 °. Με αυτή την κλίση πέταξαν όλοι οι σοβιετικοί και ρωσικοί σταθμοί και τώρα λειτουργεί ο ISS. Η McDonnell Douglas Astronautics Company πρότεινε το 1976 τη διεξαγωγή μιας επιστημονικής αποστολής 140 ημερών, που θα περιλαμβάνει διάφορα στάδια: πρώτον, το Skylab-B εκτοξεύεται σε τροχιά με ύψος 435 km και κλίση 51,6 °. Την επόμενη μέρα, το Apollo εκτοξεύεται με τρεις αστροναύτες, προσγειώνεται στην αξονική μονάδα ελλιμενισμού του σταθμού. Το Salyut εκτοξεύεται σε τροχιά με υψόμετρο 240 χιλιομέτρων και κλίση 51,6 °, στην οποία υποτίθεται ότι έδενε το Soyuz με τρεις κοσμοναύτες. Το Salyut με το αγκυροβολημένο Soyuz ανεβάζει την τροχιά του κατά σχεδόν 200 km και πλησιάζει τον αμερικανικό σταθμό, δύο κοσμοναύτες στο Soyuz αποσυνδέονται από το Salyut και προσγειώνονται στον πρώτο ακτινωτό κόμβο του σταθμού Skylab-B. Στη συνέχεια, ο εναπομείνασας κοσμοναύτης στο Salyut επρόκειτο να προσδεθεί το σοβιετικό σταθμό στον δεύτερο ακτινωτό κόμβο Skylab-B. Δυστυχώς, για πολλούς λόγους, το έργο δεν ήταν προορισμένο να πραγματοποιηθεί. Για προφανείς λόγους, και οι δύο πλευρές έδωσαν μεγαλύτερη προσοχή στη μυστικότητα των τεχνολογικών τους εξελίξεων και, από την άλλη, υπήρχαν πραγματικά προβλήματα με τη συμβατότητα του σχεδιασμού και των εξαρτημάτων, κυρίως της ατμόσφαιρας των αμερικανικών και σοβιετικών διαστημικών σκαφών. Το Apollo και το Skylab δεν σχεδιάστηκαν δομικά για την πίεση που χρησιμοποιήθηκε στο Soyuz και το Salyut και η σύνθεση αερίου των διαστημικών σκαφών διαφορετικών χωρών ήταν εντελώς διαφορετική. Λίγο αργότερα, συζητήθηκε η ιδέα των πτήσεων στους σταθμούς Salyut με επαναχρησιμοποιήσιμα διαστημόπλοια του συστήματος Space Shuttle, τα οποία δεν επιβαρύνθηκαν από την «κληρονομιά μιας καθαρά ατμόσφαιρας οξυγόνου». Το 1977, όταν ο σταθμός Salyut-6 βρισκόταν ήδη σε τροχιά, υποτέθηκε ότι ένα λεωφορείο με μια πειραματική μονάδα επί του σκάφους θα μπορούσε σύντομα να προσδεθεί σε μία από τις δύο μονάδες ελλιμενισμού του.Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ των υπερδυνάμεων σταδιακά επιδεινώθηκαν. Η τεχνική συνάντηση Salyut-Shuttle που είχε προγραμματιστεί για τον Απρίλιο του 1978 αναβλήθηκε επ' αόριστον (τώρα το γνωρίζουμε μέχρι το 1992, όταν γεννήθηκε το πρόγραμμα Mir-Shuttle). Και τον Σεπτέμβριο του 1978, η NASA σταμάτησε να σχεδιάζει ένα διεθνές πρόγραμμα εν αναμονή των αποτελεσμάτων μιας διυπηρεσιακής αναθεώρησης της διαστημικής συνεργασίας ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης. Το Skylab-B, το οποίο ήταν έτοιμο σε μέταλλο, δεν μπήκε ποτέ σε τροχιά - έγινε έκθεμα στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Αστροναυτικής στην Ουάσιγκτον. Παράλληλα με την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης, η NASA διερευνούσε τη δυνατότητα να ανυψώσει τον πρώτο της σταθμό σε μια υψηλότερη τροχιά και να τον εξοπλίσει εκ των υστέρων στην εποχή των πτήσεων με λεωφορείο. Όμως, οι καθυστερήσεις στην έναρξη του προγράμματος Space Shuttle και η υψηλή ηλιακή δραστηριότητα, λόγω της οποίας διογκώθηκε η ατμόσφαιρα, οδήγησαν στο γεγονός ότι το Skylab εκτοπίστηκε ανεξάρτητα ως αποτέλεσμα αεροδυναμικής πέδησης και κάηκε στην ατμόσφαιρα της Γης στις 11 Ιουλίου 1979. Αν και πέρασαν 20 χρόνια μεταξύ της πτήσης ASTP το 1975 και του πρώτου λεωφορείου ελλιμενισμού με τον σταθμό Mir, η διαστημική συνεργασία μεταξύ των υπερδυνάμεων συνεχίστηκε. Επιστημονικά πειράματα πραγματοποιήθηκαν στους δορυφόρους «Bion», στο πλαίσιο του διεθνούς έργου «Venus-Halley» και του κοινού προγράμματος «Intercosmos». Θα μιλήσουμε για επανδρωμένες πτήσεις στο πλαίσιο του πιο πρόσφατου προγράμματος στο επόμενο κεφάλαιο. https://www.roscosmos.ru/38327/

Οι αστροναύτες στον ISS ετοιμάζονται να δοκιμάσουν τον Ευρωπαίο χειριστή Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα, ολοκληρώθηκαν οι σταθμοί ενδοσκάφος δοκιμή του εξοπλισμού των συστημάτων ραντεβού Kurs-P της μονάδας εξυπηρέτησης Zvezda SM και Kurs-NA του φορτηγού πλοίου Progress MS-19. Μεταφορά της διοίκησης του ISS στον Σεργκέι Προκόπιεφ από τη Samantha Cristoforetti. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Δοκιμαστική επαλήθευση της ενιαίας πλατφόρμας αντικραδασμικής προστασίας VZP-U στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science", σχεδιασμένη για επιστημονικά πειράματα. Προετοιμασία μιας περιφερειακής θέσης στην ενότητα "Επιστήμη" για εκπαίδευση εν πλω με τον ευρωπαϊκό τηλεχειριστή ERA. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38367/

Ελβετία: Λιώνουν οι παγετώνες (σοκαριστικές εικόνες), To 2022 ήταν δραματική χρονιά για τους παγετώνες της Ελβετίας καθώς οι πάγοι στις ελβετικές Aλπεις λιώνουν με ταχείς ρυθμούς, έχοντας χάσει φέτος περίπου 6% του όγκου τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής (στη φωτογραφία του Arnd Wiegmann/Reuters, επάνω, νερό ρέει από το λιώσιμο του πάγου, στον παγετώνα Pers, κοντά στο αλπικό θέρετρο Ποντρεσίνα). Αποχαιρετώντας τους ελβετικούς πάγους Η συγκεκριμένη αεροφωτογραφία, που τραβήχτηκε τέλη Ιουνίου 2022, δείχνει τον παγετώνα του Ροδανού να δημιουργεί μία λίμνη, με τα νερά του να λιώνουν. Σύμφωνα με την Ελβετική Ακαδημία Επιστημών (SCNAT), οι ελβετικοί παγετώνες έχασαν φέτος πάνω από το 6% του όγκου τους. Συγκριτικά, χρονιές με απώλεια όγκου πάγου περί τα 2% έχουν χαρακτηριστεί ως «ακραίες». Πρώτη φορά δίχως πάγους, μετά από 2000 χρόνια Πεζοπορίες, για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2022, στο πέρασμα Τρανσφλερόν, το οποίο βρισκόταν θαμμένο κάτω από πάγους για τουλάχιστον 2000 χρόνια. Μέχρι πριν μία δεκαετία, το πάχος του παγωμένου στρώματος που σκέπαζε το πέρασμα ήταν 15 μέτρα. Οι λόγος για τη σημερινή κατάσταση: Ελάχιστες χιονοπτώσεις τον περασμένο χειμώνα, υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σκόνη από τη Σαχάρα και στην Ελβετία: Κίτρινη και επικίνδυνη Και σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά: Μετά τον ήπιο χειμώνα, η σκόνη από τη Σαχάρα επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το φαινόμενο την περίοδο ανάμεσα στον μήνα Μάρτιο και Μάιο. Στη φωτογραφία, το όρος Μπρίζεν πίσω από κίτρινη ομίχλη. Το χιόνι στη συνέχεια απορροφούσε περισσότερες ακτίνες ηλίου, με αποτέλεσμα οι παγετώνες να χάνουν ακόμη πιο σύντομα το στρώμα χιονιού που τους προστάτευε. Παρελθόν οι πεζοπορίες στους πάγους; Με το λιώσιμο των πάγων, ίσως εικόνες όπως αυτή, στον παγετώνα Γκρις, μπορεί σύντομα να αποτελούν παρελθόν. Εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα και τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, οι περισσότεροι παγετώνες στις Αλπεις θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2100. Θησαυροί, κρυμμένοι σε παγωμένα σπήλαια Πόλος έλξης τουριστών: Μία σπηλιά μέσα στον παγετώνα του ποταμού Ροδανού, ο οποίος χάνει ετησίως περίπου 5 μέτρα όγκου την τελευταία δεκαετία. Οι πάγοι, μερικοί από αυτούς ηλικίας χιλιάδων ετών, λειτουργούν ως ζωντανά αρχεία, τα οποία διατηρούν υπολείμματα ζώων και φυτών – μάρτυρες όλων των αλλαγών κατά τη διάρκεια της κλιματικής αλλαγής, παγκοσμίως. Στερεύει και ο ποταμός Ροδανός Ο ελβετογαλλικός ποταμός, μήκους 807 χιλιομέτρων, αναδύεται μετά τον παγετώνα του Ροδανού. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού καύσωνα ο ποταμός στέγνωσε σχεδόν εντελώς. Ακόμα και όταν γέμισε και πάλι, μετά τις βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου, το νερό ήταν πολύ ζεστό για να ψύξει τους γαλλικούς πυρηνικούς σταθμούς κατά μήκος της διαδρομής του. «Πρώτες βοήθειες» για χιόνια και πάγους Εργαζόμενοι σε ελβετικό χιονοδρομικό κέντρο καλύπτουν το χιόνι που έχει απομείνει από τον περασμένο χειμώνα με μουσαμάδες για να… καθυστερήσουν το λιώσιμό του. Ο πάγος έχει και έναν σταθεροποιητικό ρόλο στα βουνά: το λιώσιμο ενέχει κινδύνους κατολισθήσεων βράχων και λάσπης. Οι ελβετικές αρχές κλείνουν ήδη την πρόσβαση σε τμήματα των Αλπεων λόγω επικινδυνότητας. https://www.in.gr/2022/10/13/b-science/perivallon-b-science/elvetia-lionoun-oi-pagetones-sokaristikes-eikones/

Η Άννα μας στον «Δράκο» Όσο πλησίαζε η καθέλκυση του αμερικανικού πλοίου Crew Dragon, τόσο πιο έντονο ήταν το ενδιαφέρον για την Άννα Κίκινα, μια Ρωσίδα που άνοιξε μια νέα εποχή διασταυρούμενων πτήσεων μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Η μόνη γυναίκα στο σώμα κοσμοναυτών Roscosmos, έξυπνη, όμορφη με μακριά ξανθή πλεξούδα, εύθυμη, με ισχυρή θέληση και σκόπιμη, εμπνέει πολλά κορίτσια να κατακτήσουν νέα ύψη. Προέρχεται από την παιδική ηλικία Επιλογή μεταξύ 300-400 υποψηφίων, τεστ και εξετάσεις σε διάφορα θέματα - από τη φυσική μέχρι την ιστορία της αστροναυτικής. ιατρική επιλογή - η υγεία πρέπει να είναι κοσμική με την πιο αληθινή έννοια της λέξης. ψυχολογικά τεστ. Αν είσαι ακόμα στον επαγγελματικό χώρο, υπάρχουν περίπου δέκα χρόνια εκπαίδευσης, τεστ, εξετάσεις, νέες γνώσεις, αδρεναλίνη μπροστά. Και μόνο τότε, αν όλα πάνε καλά και η τύχη χαμογελάσει, - μια πτήση στο διάστημα. Οι περισσότεροι δεν θα ξεκινούσαν καν, αλλά οι περισσότεροι δεν χρειάζεται να... Η Άννα Κίκινα γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1984 στο Νοβοσιμπίρσκ, μια πόλη όπου σε λίγες ώρες μπορείς να βρεθείς στον κόσμο της παρθένας φύσης και να νιώσεις τη μαγεία της τάιγκα της Σιβηρίας με τα αιωνόβια πεύκα, τα ελικοειδή ποτάμια, να αναπνεύσεις στον καθαρό αέρα των κωνοφόρων, πηγαίνετε για μανιτάρια και μούρα. Από μικρή ήταν ένα πολύ δραστήριο, κινητό κορίτσι, κέρδισε την πρώτη της νίκη σε ηλικία 7 ετών σε αγώνες κολύμβησης. Ήταν μια φανταστική στιγμή: έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά έδωσε ό,τι καλύτερο μπορούσε και αποδείχθηκε η καλύτερη. Στη συνέχεια ξύπνησε τον ενθουσιασμό και τη λαχτάρα να πετύχει ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. Στην 9η τάξη, η Άννα, έχοντας μάθει από την αγαπημένη της γιαγιά, Raisa Vasilievna, ότι σε άλλο σχολείο μαθητές λυκείου προσλήφθηκαν στην ειδική τάξη "Young Rescuer", έβαλε αμέσως φωτιά με την ιδέα να φτάσει εκεί. . Ήταν κάτι νέο, ενδιαφέρον και η κοπέλα έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να πάει στο 29ο σχολείο, το οποίο ήταν με αθλητική προκατάληψη. Τα παιδιά εδώ πέρασαν την υποχρεωτική εξέταση στη φυσική αγωγή - τόσο θεωρητική όσο και πρακτική, συμμετείχαν σε πολλούς διαγωνισμούς - τόσο ενδοσχολικούς όσο και διασυνοικιακούς. Η ενεργητική Anya παρακολούθησε σχεδόν όλα τα σχολικά τμήματα. Ο κύκλος των ενδιαφερόντων του κοριτσιού αυξανόταν συνεχώς: από το καράτε και το σάμπο στο πινγκ πονγκ, από έναν κύκλο κεραμικών στο να παίζει KVN. Ήθελε να είναι έγκαιρα παντού, και μόνο τέτοιες φευγαλέες και περιορισμένες 24 ώρες την ημέρα χρησίμευαν ως εμπόδιο (όπως, πράγματι, τώρα). Πώς γίνεται ένας άνθρωπος αυτός που είναι; Ίσως οι ιδιότητες που ορίστηκαν αρχικά να μην είναι αρκετές. Αυτό που έχει σημασία είναι η αλληλουχία των γεγονότων, μια σειρά από αποφάσεις που μετατρέπονται σε μονοπάτι ζωής. Και εδώ είναι απαραίτητο να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι κοντά, καλοί μέντορες που θα σας πουν πώς και πού να προχωρήσετε, θα δώσουν το παράδειγμα και θα σας βοηθήσουν να κάνετε τη σωστή επιλογή. Φυσικά, οι πρώτοι και κύριοι δάσκαλοι στη ζωή ενός παιδιού είναι οι γονείς. Ο παπά Yuri Vladimirovich και η μητέρα Irina Viktorovna ενστάλαξαν στην Anya μια προσεκτική στάση απέναντι στη φύση, σεβασμό για τους ανθρώπους, για τον εαυτό της, φροντίδα για τους άλλους, δίδαξαν αμοιβαία βοήθεια και υποστήριξη. Από την παιδική ηλικία, η Anya ονειρευόταν να βοηθήσει και να ωφελήσει ανθρώπους και ζώα, έτσι υπήρχαν σκέψεις να συνδέσουν τη ζωή της με το επάγγελμα του γιατρού, του αστυνομικού ή του κτηνιάτρου. Η Άννα ήταν επίσης τυχερή στο σχολείο με υπέροχους δασκάλους που νοιάζονταν ολόψυχα για τους μαθητές τους, ενσταλάζοντας όχι μόνο τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις, αλλά και ανθρώπινες ιδιότητες. Η δασκάλα της τάξης Valentina Fedorovna Nizolenko φρόντιζε τους θαλάμους και τους δίδαξε μια καλοπροαίρετη και σεβαστική στάση απέναντι στους ανθρώπους. Ο Vladislav Parshin, ένας διασώστης από την υπηρεσία έρευνας και διάσωσης, έγινε παράδειγμα ευσυνείδητης και υπεύθυνης στάσης στη δουλειά του, άνοιξε τον ρομαντισμό των εκδρομών στο βουνό και το νερό για τα παιδιά. Σε ηλικία 12 ετών, η Anya άρχισε να ασχολείται με το τμήμα σπηλαίων. Μακριές πεζοπορίες με επισκέψεις σε διάφορες σπηλιές με επικεφαλής τον Oleg Georgievich Dobrov δίδαξαν το κορίτσι να ξεπεράσει πολλά εμπόδια, την εισήγαγε στην αθλητική αναρρίχηση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εξοπλισμού αναρρίχησης. Σπούδασε επίσης στο στρατιωτικό-πατριωτικό σχολείο, όπου ο εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών taijutsu Yuri Polyakov μετριάστηκε τον χαρακτήρα της Anya, δίδαξε το σθένος και την αντοχή της. Ο δάσκαλος του κύκλου κεραμικής, Lyubov Fedorovna Maslennikova, προσπάθησε να βρει μια προσέγγιση σε κάθε μαθητή, να δείξει προσοχή, ποτέ δεν απαξιώνει ακόμη και την αδύναμη εργασία: τελικά, κάθε παιδί βάζει την ψυχή του στη δημιουργία του. Ο προπονητής του τμήματος θαλάσσιου τουρισμού, Yuri Viktorovich Skorodumov, δεν άφησε τις δικές του προσπάθειες και τα μέσα, προσπαθώντας να παρέχει στα παιδιά εξοπλισμό, ανεξάρτητα από τον υλικό πλούτο στην οικογένεια, και να δημιουργήσει τις ίδιες συνθήκες για εκπαίδευση. Ο κατάλογος των ανθρώπων που επηρέασαν τον μελλοντικό κοσμοναύτη μπορεί να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Άννα κρατά προσεκτικά τις αναμνήσεις όλων όσοι φώτισαν την πορεία της και την οδήγησαν στο σωστό δρόμο!Ο δρόμος προς το όνειρο Μετά το σχολείο, η Άννα μπήκε στην Ακαδημία Υδάτινων Μεταφορών του Νοβοσιμπίρσκ και άρχισε να σπουδάζει ως υδραυλικός μηχανικός. Εδώ η κοπέλα αποφάσισε να συνεχίσει να ενισχύει το σώμα και το ηθικό της, γι 'αυτό πήγε στο ολόπλευρο τμήμα. Ο προπονητής Andrei Moshkovsky έδωσε στους μαθητές την ευκαιρία να διαφοροποιήσουν τη σωματική τους ανάπτυξη. Υπήρχε κολύμβηση, σκι αντοχής, γυμναστική δύναμης, σκοποβολή με αεροβόλο και στίβος. Κάτω από την αυστηρή καθοδήγηση του Αντρέι Νικολάεβιτς, η Άννα μεγάλωσε από τις αρχικές τάξεις στον κύριο του αθλητισμού στο πολύαθλο. Αυτή τη στιγμή, εμφανίστηκε ένα άλλο χόμπι. Η επιφάνεια του νερού, το τραγούδι των πουλιών, η φουσκωτή σχεδία γλιστρά μετρημένα κατά μήκος της ροής του ποταμού, που περιβάλλεται από βραχώδεις πλαγιές καλυμμένες με πράσινο. Αλλά τώρα το ρεύμα επιταχύνεται - το σκάφος επιταχύνει, η φαρδιά ήρεμη κορδέλα του ποταμού αντικαθίσταται από ένα φίδι που βράζει και αφρίζει με ογκόλιθους που προεξέχουν από το νερό εδώ κι εκεί και καταρρέουν με ορμητικά νερά, πλημμυρίζοντας τη βάρκα και όλους όσοι κάθονται σε αυτό απ 'την κορφή ως τα νύχια. Η ζωή σε μια τέτοια κατάσταση εξαρτάται κυριολεκτικά από τη δουλειά της ομάδας στο σκάφος και από το πόσο σωστά και σκληρά δουλεύουν οι συμμετέχοντες με τα κουπιά. Αυτό είναι το ράφτινγκ, στο οποίο η Άννα έγινε επίσης κυρίαρχος των σπορ. Φυσικά, το κορίτσι δεν ξέχασε τις σπουδές της, έτσι αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με κόκκινο δίπλωμα στην ειδικότητα "Προστασία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης σε εγκαταστάσεις νερού". Σχεδόν παράλληλα, η Άννα έλαβε μια δεύτερη τριτοβάθμια εκπαίδευση: οικονομολόγος-διευθυντής με πτυχίο στα Οικονομικά και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αν κοιτάξετε πίσω, υπάρχει ένα συναίσθημα: η Άννα φαινόταν να ήξερε ότι θα ήταν αστροναύτης και προετοιμαζόταν εντατικά για αυτό. Η γνώση στα οικονομικά βοήθησε στην πρόβλεψη, τον υπολογισμό, τη δημιουργία γραφημάτων. οι δεξιότητες μηχανικής κατέστησαν δυνατή την κατανόηση του σχεδιασμού πλοίων, σταθμών, οργάνων. Τα μαθήματα ναυαγοσωστικής και διάφορα αθλήματα παρείχαν όχι μόνο σωματική εκπαίδευση, αλλά και δίδαξαν πώς να επιβιώνουν σε δύσκολες κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, έψαχνε τον εαυτό της, δοκίμασε διάφορα επαγγέλματα. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, το κορίτσι μετακόμισε στο Αλτάι, όπου έγινε διευθυντής προγράμματος στο ραδιόφωνο. Την γοήτευαν οι ζωντανές μεταδόσεις, της άρεσε να επικοινωνεί με το κοινό και να εκπληρώνει τις μουσικές του επιθυμίες. Ταυτόχρονα, η Άννα ένιωθε στην καρδιά της ότι δεν ήταν αυτό το όριο των δυνατοτήτων και ότι η πραγματική της κλήση δεν είχε έρθει ακόμη. Και, αφού περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή, κάποτε έκανε διακριτικά αίσθηση: ένας συνάδελφος υπεύθυνος για την παρακολούθηση ειδήσεων μίλησε εν συντομία για την πρώτη ανοιχτή πρόσληψη για το σώμα κοσμοναυτών Roscosmos. Ενδιαφερόμενη, η Anya μελέτησε τους όρους του διαγωνισμού και θεώρησε ότι συμμορφώθηκε πλήρως με τις απαιτήσεις. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν κίνητρο, το οποίο δεν κράτησε. Και το κορίτσι άρχισε να συλλέγει πολλά έγγραφα και ιατρικά πιστοποιητικά. Προετοιμαζόμενη για την επιλογή πλήρους απασχόλησης, ανανέωσε τις γνώσεις της στη φυσική, τα μαθηματικά, μελέτησε την ιστορία της αστροναυτικής και τις αρχές του σχεδιασμού διαστημικών σκαφών και βελτίωσε το αγγλικό της επίπεδο. Ήταν σίγουρη για ένα πράγμα - στο επίπεδο της φυσικής της κατάστασης. Να σημειωθεί ότι οι απαιτήσεις για γυναίκες και άνδρες είναι ίδιες, αλλά αυτό δεν ενόχλησε την Άννα. Ήταν σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και πέρασε στο επόμενο στάδιο της επιλογής. Ακολούθησαν δύο ημέρες ψυχολογικών δοκιμών και έρευνας. στη συνέχεια - μια εξέταση σε εξειδικευμένα θέματα. Το τελευταίο στάδιο ήταν μια εις βάθος ιατρική εξέταση με εξετάσεις σε θάλαμο πίεσης και φυγόκεντρο. «Οι άνθρωποι τείνουν να φοβούνται το άγνωστο. Αρχίζουν να αντλούν για τον εαυτό τους κάποιες δυσκολίες που δεν υπάρχουν καν. Απλώς κάντε το πρώτο βήμα. Και θα δείτε ότι όλα θα αρχίσουν να γυρίζουν από μόνα τους», πιστεύει η Άννα. Οι δυσκολίες βέβαια ήταν πολλές, αλλά δεν ήταν ανυπέρβλητες. Έτσι, το φθινόπωρο του 2012, έγινε το μοναδικό κορίτσι που μπήκε στην πρώτη οκτάδα, ξεπερνώντας τριακόσιους υποψηφίους. Όλα είναι αληθινά Έχοντας περάσει την επιλογή, η Άννα βυθίστηκε στη διαδικασία της συνεχούς μάθησης: εκπαίδευση, δοκιμές, εξετάσεις - και όλα αυτά σε λειτουργία χωρίς διακοπή. Της έλειπαν οι τακτικές και συνηθισμένες εξόδους στη φύση, αλλά δεν έλειπε η αδρεναλίνη: άλματα με αλεξίπτωτο (τώρα η Άννα έχει πάνω από ενάμιση εκατό από αυτά), «επιβίωση» σε διάφορες κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες, πέρασμα δοκιμών σε φυγόκεντρο, σε θάλαμο ήχου, θάλαμο πίεσης. Ένα τεράστιο φάσμα θεωρητικών γνώσεων, η μελέτη των συστημάτων του διαστημικού σκάφους και του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, επιστημονικά πειράματα: μόνο τον πρώτο ενάμιση χρόνο πέρασαν 45 εξετάσεις στο σώμα κοσμοναυτών. Είναι δύσκολο να αντέξεις τέτοιο ρυθμό και φορτίο χωρίς την υποστήριξη αγαπημένων προσώπων. Οι γονείς της εξεπλάγησαν με την απόφασή της να γίνει αστροναύτης, αλλά, φυσικά, ήταν ενθουσιασμένοι και ενδιαφέρονταν. Και ο σύζυγός της Αλέξανδρος (γνωρίστηκαν σε έναν διαγωνισμό ράφτινγκ στο Αλτάι το 2008) πάντα βοηθούσε και ενθάρρυνε. Το 2017, η Άννα συμμετείχε στο πείραμα SIRIUS για 17 ημέρες, προσομοιώνοντας μια πτήση στο φεγγάρι και άντεξε εύκολα όλες τις δυσκολίες της απομόνωσης από τον έξω κόσμο ως μέλος ενός διεθνούς πληρώματος. Πάντα μιλούσε θερμά για όλους με τους οποίους είχε ποτέ συνεργαστεί και προσπαθούσε να βρει μια κοινή γλώσσα με όλους, διατηρώντας τον επαγγελματισμό και θυμόταν ότι κάνουν ένα κοινό πράγμα. Δεν έχει σημασία ποιος ήταν - άνδρες ή γυναίκες, Ρώσοι και ξενο πληρωμα.Ήρθε η ώρα Το 2021, η Άννα εκπαιδεύτηκε ως μέλος του εφεδρικού πληρώματος του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21. Και αυτό το καλοκαίρι, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ της NASA και της Roscosmos για τις διασταυρούμενες πτήσεις, σύμφωνα με την οποία η Άννα Κίκινα θα πετάξει στο ISS ως ειδικός στις αποστολές του Πληρώματος-5. Η Άννα έπρεπε να δώσει εξετάσεις πριν από την πτήση τόσο στο Star City για το ρωσικό τμήμα του ISS όσο και στο Χιούστον για το διαστημόπλοιο Crew Dragon. Το κορίτσι αντιμετώπισε με επιτυχία όλες τις δοκιμές. Σημειώνει ότι αισθάνεται πάντα υποστήριξη - τόσο στη Ρωσία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρ' όλα αυτά, η Άννα πέρασε όλη την επαγγελματική της σταδιοδρομία προετοιμάζοντας να πετάξει με το Soyuz, οπότε η είδηση ότι η αποστολή θα γινόταν σε άλλο πλοίο την αναστάτωσε αρχικά λίγο. Αλλά γρήγορα συγκέντρωσε τον εαυτό της, συνειδητοποιώντας ότι αυτή ήταν μια άλλη ευκαιρία να αποκτήσει νέα εμπειρία. Μετά από δέκα χρόνια προετοιμασίας για μια διαστημική πτήση, η Άννα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας αστροναύτης πρέπει να είναι πάντα έτοιμος για οτιδήποτε. Απλά πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τη δουλειά και όλα θα πάνε καλά. Εντάχθηκε εύκολα στο αμερικανικό πλήρωμα και βεβαιώθηκε ότι οι αρχές του σχεδιασμού του πλοίου είναι οι ίδιες και οι διαφορές είναι μόνο σε ορισμένες αποχρώσεις. Για παράδειγμα, στο Dragon υπάρχει ένας αεροστεγής χώρος διαβίωσης για το πλήρωμα και στο Soyuz υπάρχουν δύο από αυτούς (διαμέρισμα ανέσεων και μονάδα καθόδου), επομένως το αμερικανικό πλοίο έχει περισσότερο χώρο και, κατά συνέπεια, ελευθερία κινήσεων. Για την Anya, αυτό ήταν ασυνήθιστο στην αρχή, αλλά στη διαδικασία της εκπαίδευσης συνήθισε το αμερικανικό πλοίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κοπέλα σχεδιάζει επίσης να κάνει πτήση με το Soyuz της πατρίδας της. «Η σχέση στο πλήρωμα είναι πολύ άνετη, ποιοτική και αποτελεσματική για μένα. Είμαι ικανοποιημένος με τη μαθησιακή διαδικασία τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Ρωσία. Όλοι οι ειδικοί ενδιαφέρονται να συνεχίσουμε να πετάμε στο διάστημα, έτσι ώστε η επανδρωμένη αστροναυτική να επιβιώσει», τόνισε η Άννα σε συνέντευξη Τύπου πριν από την πτήση στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών. Σήμερα, όταν την ρωτούν την Άννα πώς αξιολογεί αυτά τα δέκα χρόνια στο σώμα κοσμοναυτών και τι θυμάται περισσότερο, απαντά ότι ήταν σαν μια «φωτεινή πολύπλευρη ταινία». «Είναι σημαντικό να αγαπάς αυτό που κάνεις. Μην περιμένετε να πραγματοποιηθεί η πτήση, αλλά απολαύστε την ίδια τη διαδικασία. Τότε θα υπάρξουν δυνάμεις και εσωτερικά αποθέματα», είναι σίγουρη η Άννα Κίκινα. Το 2021, η Άννα έγινε η πρέσβειρα της συλλογής ρούχων για Ρώσους αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η Mattel, εμπνευσμένη από την επιτυχία και τα ταλέντα της Άννας Κίκινα, κυκλοφόρησε μια κούκλα αστροναύτη Barbie στην εικόνα της. Η Άννα θα πάρει μαζί της στην πτήση το σύμβολο της πατρίδας της Novosibirsk - Gorodovichka, έναν μικρό χαρούμενο πλεκτό άνδρα με κοντό παντελόνι και πορτοκαλί μαλλιά. Άννα Κίκινα: «Ο αστροναύτης είναι ένα πολύ ενδιαφέρον επάγγελμα. Είναι σημαντικό να πληροίτε υψηλές επαγγελματικές απαιτήσεις, αλλά όλα είναι αληθινά. Κι αν νιώθεις τη δύναμη μέσα σου, τότε οι δρόμοι είναι ανοιχτοί. https://www.roscosmos.ru/38325/

Υπουργός της Αγκόλα για τη συνεργασία με τη Ρωσία στο διάστημα Σε σχέση με την εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο Baikonur του τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου της Αγκόλα Angosat-2, που δημιουργήθηκε από μια επιχείρηση της κρατικής εταιρείας Roscosmos, ο Υπουργός Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Δημοσίων Σχέσεων της Δημοκρατίας της Αγκόλα Mario Augusto da Silva Oliveira μίλησε για συνεργασία με τη Ρωσία στο διάστημα. — Πόσο σημαντικός είναι ο δορυφόρος για την Αγκόλα; Τι θα αλλάξει στη χώρα μόλις τεθεί σε λειτουργία; — Αυτός ο δορυφόρος έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα μας. Αυτό οφείλεται, καταρχάς, στην έλευση των διαστημικών τεχνολογιών τηλεπικοινωνιών. Γιατί η χώρα μας είναι μεγάλη και είναι απαραίτητο η επικοινωνία να φτάσει σε όλες τις γωνιές της. Και να είναι επικοινωνία υψηλής ποιότητας, η οποία θα συνεπάγεται εκσυγχρονισμό σε όλους τους τομείς, να είναι διαθέσιμη σε όλους και, ως εκ τούτου, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του λαού της Αγκόλα. — Σκοπεύει η Αγκόλα να παραγγείλει περισσότερους δορυφόρους από τη Ρωσία; — Αυτός ο δορυφόρος είναι το πρώτο βήμα για τη χώρα μας στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών. Θα δούμε πρώτα πώς λειτουργεί και θα το χρησιμοποιήσουμε και μετά ίσως χρειαστεί να παραγγείλουμε νέους δορυφόρους. - Πόσο σύντομα μετά την εκτόξευση αναμένετε να θέσετε σε λειτουργία τον δορυφόρο; — Σκοπεύουμε να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτόν τον δορυφόρο μόλις περάσει τις τεχνικές διαδικασίες. Υπάρχει μια σειρά από τέτοιες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται. Από όσο γνωρίζουμε, αυτό είναι περίπου 90 ημέρες - και ο δορυφόρος θα τεθεί σε λειτουργία. — Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για διαστημική συνεργασία με τη Ρωσία; — Συνεργαζόμαστε με τη Ρωσία στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών εδώ και αρκετό καιρό. Η διαστημική σφαίρα είναι αρκετά μεγάλη, και συνεχώς εξελίσσεται. Φυσικά, σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας. Θα ήθελα να σημειώσω την κολοσσιαία δουλειά που έχει γίνει και από τις δύο πλευρές, τόσο από την πλευρά των ρωσικών αρχών όσο και από την πλευρά των τεχνικών ομάδων - τη δική μας και της Ρωσίας. Μελετήσαμε πολύ καιρό και δουλέψαμε σκληρά, ήταν πολύ δύσκολο και σκληρό. - Γιατί η Αγκόλα επέλεξε τη Ρωσία ως εταίρο για την εξερεύνηση του διαστήματος; — Η Ρωσία και η Αγκόλα έχουν πολύ μακρά ιστορία συνεργασίας σε διάφορους τομείς από την ανεξαρτησία της δημοκρατίας μας. Η Ρωσία είναι επίσης γνωστή ως ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες στη διαστημική τεχνολογία. Και η Αγκόλα λατρεύει να μαθαίνει από τους καλύτερους και θέλει να συνεργαστεί με τους καλύτερους, γι' αυτό και επέλεξε τη Ρωσία για αυτό το σημαντικό βήμα. - Τι, κατά τη γνώμη σας, άλλες αφρικανικές χώρες εκτός από την Αγκόλα σχεδιάζουν να αναπτύξουν διαστημικά προγράμματα στο άμεσο μέλλον και ποιες σχεδιάζουν να προσελκύσουν Ρώσους ειδικούς; Η Αφρική είναι μια πολύ μεγάλη αναπτυσσόμενη ήπειρος. Ως εκ τούτου, πολλές χώρες αναζητούν συνεργασία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της διαστημικής τεχνολογίας. Επομένως, δεν θα εκπλαγώ αν εμφανιστεί σήμερα μια άλλη χώρα που θα συνεργαστεί είτε με τη Ρωσία είτε με άλλη παγκόσμια δύναμη. Οι αφρικανικές χώρες βρίσκονται σε ανάπτυξη και αναζητούν καλύτερους τρόπους βελτίωσης της ζωής. Σκέφτεστε να στείλετε τον πρώτο Angolan στο διάστημα; - Η Αγκόλα μόλις μπαίνει στον κόσμο της διαστημικής τεχνολογίας. Η Αγκόλα χρησιμοποιεί το διάστημα για ειρηνικούς σκοπούς και κάνει τα πάντα για να αναπτυχθεί σε αυτόν τον τομέα. Η εκτόξευση του πρώτου Angolan στο διάστημα θα είναι ένα ακόμη μεγάλο βήμα για την ανάπτυξη της χώρας προς αυτή την κατεύθυνση. https://www.roscosmos.ru/38361/

Η Ρωσία εκτοξεύει τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο της Αγκόλας σε τροχιά Την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2022, το διαστημόπλοιο τηλεπικοινωνιών της Αγκόλα Angosat-2, που δημιουργήθηκε από μια επιχείρηση της κρατικής εταιρείας Roscosmos, εκτοξεύτηκε σε μια δεδομένη τροχιά. Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, στις 18:00:00 ώρα Μόσχας από έναν πύραυλο φορέα Proton-M με ανώτερη βαθμίδα DM-03. Τα οχήματα εκτόξευσης λειτούργησαν κανονικά. Αυτή ήταν η 15η εκτόξευση ρωσικού οχήματος εκτόξευσης το 2022 και η έκτη από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Για το "Proton-M" αυτή η πτήση ήταν η 113η, για το DM-03 - η έκτη στην ιστορία. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). Ο δορυφόρος Angosat-2 δημιουργήθηκε σε χρόνο αρκετά ρεκόρ για τη ρωσική διαστημική βιομηχανία - δύο χρόνια. Το διαστημόπλοιο βασίζεται στην καθολική πλατφόρμα μεσαίου μεγέθους Express-1000H που αναπτύχθηκε από τον ISS, η οποία έχει μια μακροπρόθεσμη περίοδο πιστοποίησης πτήσης, η οποία καθιστά δυνατή την εγγύηση της αξιόπιστης λειτουργίας του δορυφόρου AngoSat-2 για τα εκτιμώμενα 15 χρόνια. Η δορυφορική πλατφόρμα περιλαμβάνει τα συστήματα σχεδιασμού και εξυπηρέτησης που παρέχουν τροφοδοσία, θερμικές συνθήκες, σταθερή θέση της συσκευής στο διάστημα, καθώς και τον έλεγχό της. Η μονάδα ωφέλιμου φορτίου, η οποία υποστηρίζει τη λειτουργία στις ζώνες C-, Ku- και Ka-, προμηθεύτηκε η ευρωπαϊκή εταιρεία Airbus. Το AngoSat-2 σχεδιάζεται να τοποθετηθεί σε γεωστατική τροχιά στη θέση 23 μοιρών ανατολικού γεωγραφικού μήκους. Ο δορυφόρος έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σταθερής και κινητής επικοινωνίας, ψηφιακή τηλεοπτική και ραδιοφωνική μετάδοση και πρόσβαση στο Διαδίκτυο υψηλής ταχύτητας. Είναι σε θέση να καλύψει ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, καθώς και ευρωπαϊκές χώρες, με τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. https://www.roscosmos.ru/38348/

Ο πύραυλος Proton-M με δορυφόρο της Αγκόλα εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ Την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, στις 18:00:00 ώρα Μόσχας, εκτοξεύτηκε ένα όχημα εκτόξευσης Proton-M από την 81η θέση του κοσμοδρομίου Baikonur με ένα άνω στάδιο DM-03 και το τηλεπικοινωνιακό διαστημόπλοιο Angolan Angosat-2, που δημιουργήθηκε από επιχείρηση της κρατικής εταιρείας "Roscosmos". Ο πύραυλος-φορέας λειτούργησε στην κανονική λειτουργία, το ανώτερο στάδιο έχει διαχωριστεί από το τρίτο στάδιο του πυραύλου και αυτή τη στιγμή θέτει τον δορυφόρο σε μια δεδομένη τροχιά. Αυτή ήταν η 15η εκτόξευση ρωσικού οχήματος εκτόξευσης το 2022 και η έκτη από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Για το "Proton-M" αυτή η πτήση ήταν η 113η, για το DM-03 - η έκτη στην ιστορία. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). Το όχημα εκτόξευσης Proton-M χρησιμοποιείται από το 2001 για την εκτόξευση ωφέλιμων φορτίων σε συγκεκριμένες τροχιές και τροχιές αναχώρησης ως μέρος ομοσπονδιακών και εμπορικών προγραμμάτων. Τις δύο δεκαετίες λειτουργίας του, πέρασε τέσσερις φάσεις βαθύ εκσυγχρονισμού, που κατέστησαν δυνατή τη σημαντική βελτίωση των ενεργειακών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών του. Η σημερινή εκτόξευση ήταν η 427η εκτόξευση της οικογένειας πυραύλων Proton από το 1965. https://www.roscosmos.ru/38347/

Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ έγινε ο διοικητής του ISS Την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ ανέλαβε τη διοίκηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από την αστροναύτη της ESA Samantha Cristoforetti. Παρουσία όλου του πληρώματος, ο Ιταλός παρέδωσε στον Ρώσο ένα συμβολικό κλειδί του σταθμού. Η τελετή ολοκληρώθηκε με το καθιερωμένο χτύπημα της καμπάνας του πλοίου. Το βράδυ της Πέμπτης, 13 Οκτωβρίου 2022, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon με το πλήρωμα Crew-4 - τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines και Jessica Watkins και Samantha Cristoforetti - θα εγκαταλείψουν τον ISS για να επιστρέψουν στη Γη. Μετά την αναχώρησή του, το πλήρωμα της 68ης μακροχρόνιας αποστολής θα συνεχίσει να εργάζεται στον σταθμό, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina, τους αστροναύτες της NASA Francisco Rubio, Nicole Mann και Josh Kassada, καθώς και το astronaut JAXA Koichi Wakata. https://www.roscosmos.ru/38349/

Εκπληκτικές εικόνες από τη σύγκρουση δύο άστρων νετρονίου (βίντεο) NASA/Elizabeth Wheatley (STScI) Τον Αύγουστο του 2017 τα αστρονομικά όργανα συνέλαβαν τα ίχνη ενός από τα πιο εντυπωσιακά, βίαια και μυστηριώδη κοσμικά φαινόμενα. Σε απόσταση περίπου 130 εκατ. ετών φωτός από τη Γη υπήρχε ένα δυαδικό σύστημα αστέρων νετρονίων. Τα δύο άστρα είχαν εισέλθει σε ένα… χορό θανάτου που κατέληξε στην σύγκρουση/συγχώνευση τους. Τα επιστημονικά όργανα εντόπισαν τα βαρυτικά κύματα αλλά και την ακτινοβολία γάμα που παρήχθησαν από αυτή την κοσμική διεργασία.Ομάδα ερευνητών αξιοποιώντας κυρίως δεδομένα που κατέγραψε από αυτή την σύγκρουση το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκάλυψε το ακριβές σημείο της έκρηξης που ακολούθησε την σύγκρουση και μια σειρά από δεδομένα που κρίνονται ως ιδιαίτερα σημαντικά στην κατανόηση των φαινομένων που παράγονται από τις συγκρούσεις των άστρων νετρονίου.Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός πίδακα που δημιουργήθηκε από την σύγκρουση ο οποίος εκτοξεύει στο Διάστημα ύλη με ασύλληπτες ταχύτητες. Οι παρατηρήσεις του Hubble παρουσίαζαν μια κοσμική «ψευδαίσθηση» δείχνοντας την ύλη να ταξιδεύει στο Διάστημα με ταχύτητες 4-7 φορές μεγαλύτερη από αυτή του φωτός κάτι που σύμφωνα τουλάχιστον με την κρατούσα κοσμολογική θεωρία δεν μπορεί να ισχύει αφού η μέγιστη ταχύτητα στο Σύμπαν είναι αυτή του φωτός, δηλαδή 300 χιλιάδες χλμ./δευτ. Έτσι οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πίδακας εκτοξεύει την ύλη με ταχύτητα που αντιστοιχεί σε ποσοστό 98% με αυτή του φωτός NASA GODDARD Hubble Reveals Ultra-Relativistic Jet https://www.naftemporiki.gr/story/1914638/ekpliktikes-eikones-apo-ti-sugkrousi-duo-astron-netroniou-binteo

Την 1η θέση στα προκριματικά της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής κατέλαβε ελληνική ομάδα. Η ομάδα Pop2See Smart Class κατέκτησε την 1η θέση στα προκριματικά της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, και θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα (WRO 2022) που θα διεξαχθεί στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, στις 17-19 Νοεμβρίου. Η ομάδα αποτελείται από: την Αλίκη Ράγκου, πρωτοετή φοιτήτρια Χημικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, τον Κωνσταντίνο Μαζαράκη, μαθητή 3ης Λυκείου στο Πρότυπο Γενικό Λύκειο Πατρών τον Γιάννη Ράγκο, μαθητή 1ης Λυκείου στο 13ο ΓΕΛ Πατρών, και τον προπονητή τους, Σπύρο Τσουκαλά, που ασχολείται με το χώρο των startups Αφού διακρίθηκε στον Εθνικό Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων του Υπουργείου Παιδείας, η ομάδα εκπροσώπησε τον Σεπτέμβριο, μαζί με άλλες δύο ομάδες, την Ελλάδα στον 33ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό των Νέων Επιστημόνων 2022, στο Leiden της Ολλανδίας. Εκεί το πρότζεκτ Pop2See Smart Class παρουσιάστηκε στους κριτές αλλά και σε πολλούς επισκέπτες, μαθητές, καθηγητές και γονείς, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.Το περίπτερο της ομάδας επισκέφθηκε και η Πρέσβης της Ελλάδας στη Χάγη, κυρία Κατερίνα Γκίνη, η οποία ενθουσιάστηκε με την καινοτομία και εφευρετικότητα της πρότασης-λύσης για την ανεξαρτητοποίηση των τυφλών μαθητών.Στις προσπάθειές τους στάθηκαν αρωγοί και οι μέντορες της ομάδας, Ιωάννης Ε. Κοσμαδάκης, ServiceNow developer στη Deloitte, Δημήτρης Τσαπλαρής, μέλος της startup Kytion Robotics, και η ambassador της ομάδας, Άννα Μπαλάν, Tik Tok influencer. Το Pop2See Smart Class επιτρέπει στα τυφλά παιδιά να παρακολουθούν το πρόγραμμα των γενικών σχολείων και των πανεπιστημίων, με ή χωρίς παράλληλη στήριξη, λύνοντας ένα πρόβλημα της σύγχρονης εκπαίδευσης.Συνεισφέρει τόσο στην αυτονομία και σταδιακή ανεξαρτητοποίηση των τυφλών παιδιών, όσο και στην αναβάθμιση της αλληλεπίδρασης με τους εκπαιδευτικούς, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθά να ενταχθούν στα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια, προσδοκώντας να αλλάξει την εκπαιδευτική τους καθημερινότητα. https://www.naftemporiki.gr/story/1914466/tin-1i-thesi-sta-prokrimatika-tis-olumpiadas-ekpaideutikis-rompotikis-katelabe-elliniki-omada

Μυστικά από τα βάθη της Σαντορίνης Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ θα κάνει γεωτρήσεις στα υποθαλάσσια ηφαίστεια σε βάθος 860 μέτρων Κάθε πυρήνας θα ανασύρεται και θα μελετάται επάνω στο «Joides Resolution» από μια ομάδα 30 επιστημόνων. Θα μελετηθούν η ιστορία, η δυναμική και οι κίνδυνοι των υποθαλάσσιων εκρήξεων, καθώς και η σχέση των ηφαιστειακών κέντρων. Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ έρχεται για πρώτη φορά στη Μεσόγειο, στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης. Το σκάφος «Joides Resolution» θα πραγματοποιήσει έξι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις σε βάθη που ποτέ δεν έχουν ερευνηθεί έως σήμερα, αποκαλύπτοντας έτσι πολύτιμα στοιχεία για τη γεωλογική ιστορία του ηφαιστειακού συγκροτήματος των Χριστιανών, της Σαντορίνης και του Κολούμπου. Πρώτο βήμα είναι η ενημέρωση των πολιτών της Σαντορίνης –και ιδίως των μαθητών– για αυτή την εξαιρετικά σημαντική επιστημονική αποστολή, με μια έκθεση που αρχίζει αυτή την Κυριακή. Πώς άρχισαν όλα Η ιστορία της αποστολής αυτής ξεκινάει τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Μια ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων, στην οποία συμμετέχουν και επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπέβαλαν στο Διεθνές Πρόγραμμα Εξερεύνησης των Ωκεανών (International Ocean Discovery Program, IODP) πρόταση για την πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνητικών γεωτρήσεων στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα της Σαντορίνης. Η πρόταση έγινε δεκτή και πλέον πλησιάζει η ώρα να πραγματοποιηθεί. «Η ωκεανογραφική αποστολή θα πραγματοποιηθεί με το ερευνητικό σκάφος “Joides Resolution” σε διάστημα δύο μηνών, από τα μέσα Δεκεμβρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου», εξηγεί η Εύη Νομικού, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμμετέχουσα στην επιστημονική ομάδα του ερευνητικού προγράμματος. «Το σκάφος θα πραγματοποιήσει έξι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις: δύο μέσα στην Καλντέρα σε βάθος έως 360 μέτρων από την επιφάνεια του πυθμένα και ακόμη τέσσερις σε βάθος έως 860 μέτρων: στα νησάκια Χριστιανά, στα βορειοδυτικά του ηφαιστείου Κολούμπο, στη λεκάνη της Ανάφης και στη λεκάνη της Αμοργού». Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ «Joides Resolution», στην πρώτη του αποστολή στη Μεσόγειο, θα κάνει γεωτρήσεις σε βάθος 860 μέτρων στα υποθαλάσσια ηφαίστεια της Σαντορίνης, προκειμένου να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας για τη γεωλογική ιστορία του νησιού. Σε κάθε γεώτρηση το πλοίο θα βγάζει εκατοντάδες μέτρα ιζήματος από τον πυθμένα της θάλασσας, ένα είδος «καρότου» που στην επιστημονική ορολογία ονομάζεται «πυρήνας». «Κάθε στρώμα του πυθμένα έχει συγκεκριμένη ηλικία και έχει προέλθει από ένα συγκεκριμένο γεγονός. Το πλεονέκτημα της μελέτης των υποθαλάσσιων ιζημάτων είναι ότι είναι αδιατάρακτα, επομένως θα μας αποκαλύψουν τη γεωλογική ιστορία της περιοχής», εξηγεί η κ. Νομικού. «Ετσι λοιπόν θα μπορούμε να δούμε πόσο μεγάλη ήταν η μινωική έκρηξη, αφού θα εκτιμήσουμε τον όγκο του ηφαιστειακού υλικού γύρω από τη Σαντορίνη, αλλά και ποια ήταν η σειρά των εκρήξεων. Θα καταλάβουμε καλύτερα τη δυναμική των υποθαλάσσιων ρηγμάτων και ποια είναι η σχέση τους με την ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής. Θα τεκμηριώσουμε την πετρογένεση, εξέλιξη και αποθήκευση του μάγματος στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα, τόσο χρονικά όσο και χωρικά. Θα μελετήσουμε την ιστορία, τη δυναμική και τους κινδύνους των υποθαλάσσιων εκρήξεων των Καμένων και του Κολούμπου. Είναι πολλά τα επιστημονικά ερωτήματα που έχουμε, στα οποία ελπίζουμε ότι θα πάρουμε απαντήσεις».Κάθε πυρήνας θα ανασύρεται και θα μελετάται επιτόπου, επάνω στο ερευνητικό σκάφος από μια ομάδα 30 επιστημόνων. «Τα αποτελέσματα θα βγαίνουν πριν ολοκληρωθεί η αποστολή», εξηγεί η κ. Νομικού. Φωτ. ΙODP Κάθε αποστολή με το «Joides Resolution» είναι μια σημαντική ερευνητική επένδυση ύψους περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που καλύπτεται από το IODP. Πολύ σημαντικό είναι ότι της κάθε αποστολής προηγείται πάντα ένα πρόγραμμα προσέγγισης και ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη του Δήμου Θήρας έκθεση στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο στα Φηρά με τίτλο «Αναζητώντας τα μυστικά της Γης». Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 17 έως τις 23 Οκτωβρίου, ενώ τα εγκαίνιά της θα πραγματοποιηθούν μία ημέρα νωρίτερα, σε μια εκδήλωση με δημόσιες διαλέξεις από τους επιστήμονες της αποστολής. Εκθεση για το κοινό Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μετά τα εγκαίνια, οι μαθητές όλων των σχολείων της Σαντορίνης και της Θηρασιάς (09.00-12.30) αλλά και οι κάτοικοι (17.00-20.30) θα μπορούν να επισκεφθούν την έκθεση και να ενημερωθούν για το Διεθνές Πρόγραμμα Εξερεύνησης των Ωκεανών (IODP), τη θαλάσσια έρευνα και γενικά τι ελπίζουν να μάθουν οι επιστήμονες από τα πετρώματα στην καλδέρα της Σαντορίνης και στις γύρω θαλάσσιες λεκάνες. Θα μπορέσουν να δουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο του θαλάσσιου πυθμένα γύρω από τη Σαντορίνη, να κοιτάξουν κελύφη από μικροαπολιθώματα κάτω από ένα μικροσκόπιο και να πάρουν το δικό τους χάρτινο μοντέλο του «Joides Resolution» για να το φτιάξουν στο σπίτι. Να συζητήσουν με επιστήμονες που συμμετέχουν στην αποστολή, όπου ο καθένας θα εξηγεί την ειδικότητά του (λ.χ. γεωλόγοι, παλαιοντολόγοι, γεωφυσικοί, ηφαιστειολόγοι κ.ά.). Ενα μεγάλο φουσκωτό μοντέλο του ωκεανογραφικού πλοίου θα περιμένει τους μαθητές για να το «εξερευνήσουν». «Η ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας είναι ένα σημαντικό κομμάτι της αποστολής», λέει η κ. Νομικού. «Στόχος της δεν είναι μόνο να λύσει απορίες σχετικά με το πλοίο που θα βλέπουν στην περιοχή τους τις επόμενες ημέρες, αλλά και να μεταδώσει τη γνώση». Φωτ. ΙODP Σημαντικές εξελίξεις στην επιστημονική γνώση για το ηφαίστειο Αλματα έχει κάνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες η επιστημονική γνώση για τα ηφαίστεια της Σαντορίνης. Οι γεωτρήσεις του αμερικανικού ερευνητικού σκάφους θα είναι οι τελευταίες σε μια σειρά από ερευνητικές αποστολές, που με τη χρήση εξελιγμένων τεχνολογιών τοποθετούν μικρά «κομμάτια στο παζλ» ενός από τα πιο διάσημα ηφαίστεια του πλανήτη. Επιβεβαιώνουν παράλληλα πόσο ισχυρό παραμένει το επιστημονικό ενδιαφέρον γι’ αυτό το «ζωντανό εργαστήριο της φύσης», που είναι η Σαντορίνη.«Από το 2001, που ξεκίνησε η χαρτογράφηση του πυθμένα της Σαντορίνης, και ειδικά το 2006, που άρχισαν οι υποθαλάσσιες έρευνες, η γνώση μας για τη Σαντορίνη έχει αυξηθεί σημαντικά», λέει η Εύη Νομικού, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Εχουμε πλέον πολύ καλά βυθομετρικά δεδομένα, γνωρίζουμε δηλαδή τη μορφολογία του θαλάσσιου πυθμένα. Μάλιστα σε τμήματα που τα θεωρούμε σημαντικά, όπως η βόρεια πλευρά της Καλντέρας και το Κολούμπο, η χαρτογράφηση έχει γίνει με υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα, δίνοντάς μας υψηλής ποιότητας εικόνα. Από το 2006 έχουμε πραγματοποιήσει πολλές ωκεανογραφικές αποστολές και συλλέξει γεωφυσικά δεδομένα, γνωρίζουμε δηλαδή πώς είναι η στρωματογραφία των ιζημάτων κάτω από τον πυθμένα. Επίσης γνωρίζουμε τη σύσταση του πυθμένα επιφανειακά, σε βάθος 6-8 μέτρων». Οσον αφορά τα σεισμικά δεδομένα, το 2015 είχε έρθει στη Σαντορίνη ένα άλλο αμερικανικό ερευνητικό σκάφος, με τη βοήθεια του οποίου τοποθετήθηκαν υποθαλάσσιοι σεισμογράφοι και πραγματοποιήθηκαν σεισμικές έρευνες. «Πλέον ξέρουμε τι συμβαίνει σε βάθος 10 χλμ. μέσα στον φλοιό της γης. Εχουμε αναγνωρίσει τα ενεργά υποθαλάσσια ρήγματα, έχουμε εκτιμήσει την επικινδυνότητά τους». Φωτ. ΙODP Αποστολές με ρομπότ Οι νέες τεχνολογίες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. «Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί πολλές αποστολές με υποθαλάσσια αυτοκινούμενα ρομπότ. Μάλιστα το 2019 είχε πραγματοποιηθεί μια ανάλογη αποστολή με τη συμμετοχή της NASA. Συνεπώς έχουμε εξαιρετικό οπτικό υλικό για τα υποθαλάσσια ηφαίστεια στο εσωτερικό της Καλντέρας και τα ηφαίστεια γύρω από τη Σαντορίνη, με έμφαση στο Κολούμπο. Στα τέλη Νοεμβρίου, μάλιστα, θα τοποθετήσουμε μηχανήματα μέσα στο Κολούμπο, για να παρακολουθήσουμε τη δραστηριότητά του».Η έρευνα δεν περιορίζεται στα ιζήματα. «Εχουμε συλλέξει μικροβιολογικό υλικό, στο οποίο πραγματοποιήσαμε αναλύσεις DNA και RNA. Μαθαίνουμε συνεχώς για τα βακτήρια του ηφαιστείου στο Κολούμπο και στην Καλντέρα», προσθέτει η κ. Νομικού. «Τέλος, μέσω ορυκτολογικών και χημικών αναλύσεων έχουμε εκτιμήσει τη σύσταση του μαγματικού θαλάμου και τις διαστάσεις του, κάτι πολύ σημαντικό καθώς μας αποκαλύπτει τον βαθμό επικινδυνότητάς του».Πολλά είναι βέβαια αυτά που πρέπει ακόμα να απαντηθούν. «Δεν έχουμε λύσει όλα τα μυστήρια. Η Σαντορίνη είναι ένα ανοιχτό γεωλογικό μουσείο, ένα φυσικό εργαστήριο. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών τις τελευταίες δεκαετίες συνεργάζεται με κορυφαία ξένα πανεπιστήμια, που χρησιμοποιούν καινοτόμες τεχνολογίες, προκειμένου να αποκαλύψουμε τη γεωλογική ιστορία των ηφαιστείων του νησιού και να εκτιμήσουμε την επικινδυνότητά τους. Δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα τι συμβαίνει σε μεγάλο βάθος, έχουμε καταγράψει κυρίως την επιφάνεια. Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι σχέση έχουν τα ηφαιστειακά κέντρα μεταξύ τους. Σε κάποιες από αυτές τις απορίες ευελπιστούμε ότι θα πάρουμε απαντήσεις μέσα από την αποστολή του “Joides Resolution” και του Διεθνούς Προγράμματος Εξερεύνησης των Ωκεανών». https://www.kathimerini.gr/society/562087528/mystika-apo-ta-vathi-tis-santorinis/

O πρώτος τουρίστας που ταξίδεψε στο Διάστημα κλείνει τώρα θέση για τον γύρο της Σελήνης Ο 82χρονος Ντένις Τίτο και η 57χρονη σύζυγός του Ακίκο θα ταξιδέψουν με το Starship, το νέο σκάφος που αναπτύσσει η SpaceX για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά, Ο Ντένις Τίτο, ο επιχειρηματίας που έγραψε ιστορία το 2001 ως ο πρώτος τουρίστας στο Διάστημα, έκλεισε θέση σε αποστολή της SpaceX που θα πετάξει τον γύρο της Σελήνης.Ο 82χρονος Τίτο και η 57χρονη σύζυγός του Ακίκο θα ταξιδέψουν με το Starship, το νέο σκάφος που αναπτύσσει η SpaceX για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά, μέχρι τη Σελήνη και τελικά τον Άρη.Το φουτουριστικό γυαλιστερό σκάφος δεν έχει ταξιδέψει ακόμα στο Διάστημα, προγραμματίζεται όμως να χρησιμοποιηθεί από τη NASA για την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης του προγράμματος Artemis.Ο Τίτο λέγεται ότι είχε πληρώσει 20 εκατομμύρια δολάρια στη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos για να ταξιδέψει το 2001 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου παρέμεινε για σχεδόν οκτώ ημέρες.Στη σχεδιαζόμενη αποστολή της SpaceX, έχει την ευκαιρία να θαυμάσει το φεγγάρι από απόσταση μόλις 200 χιλιομέτρων.Ο Τίτο, θα συμμετάσχει στη δεύτερη πτήση του StarShip γύρω από τη Σελήνη, ενώ δύο άλλοι επιχειρηματίες, ο αμερικανός Τζάρεντ Άιζακμαν και ο ιάπωνας Γιουσάκου Μεζάβα, έχουν κλείσει θέση για την πρώτη πτήση, η οποία προγραμματίζεται για το 2023.Ο Ντένις Τίτο, μηχανικός που αργότερα εργάστηκε ως οικονομικός αναλυτής, αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσο κοστίζει το εισιτήριο για Σελήνη.Εφόσον όμως καταφέρει να ταξιδέψει, θα είναι ο γηραιότερος άνθρωπος που πετά στο Διάστημα.«Θα πρέπει να παραμείνουμε υγιείς για όσα χρόνια χρειαστεί μέχρι να ετοιμάσει το σκάφος η SpaceX» είπε στο Associated Press ο τουρίστας του διαστήματος.«Αν δεν ήταν αυτή η αποστολή θα μπορούσα να κάθομαι στην κουνιστή καρέκλα χωρίς να γυμνάζομαι καθόλου». https://www.tanea.gr/2022/10/12/science-technology/o-protos-touristas-pou-taksidepse-sto-diastima-kleinei-tora-thesi-gia-ton-gyro-tis-selinis/

Η αντικραδασμική πλατφόρμα για επιστημονικά πειράματα συνεχίζει να δοκιμάζεται στον ISS Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Interaction-2" (μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Δοκιμαστική επαλήθευση της ενιαίας πλατφόρμας αντικραδασμικής προστασίας VZP-U στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science", σχεδιασμένη για επιστημονικά πειράματα. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38362/

Οι αστροναύτες στο ISS αξιολογούν τα προσαρμοστικά αποθέματά τους με μια εξέταση αίματος Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πείραμα "OMIKi-SPK" (αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας και των προσαρμοστικών αποθεμάτων ενός ατόμου από ξηρές κηλίδες αίματος χρησιμοποιώντας πρωτεομική, μεταβολομική και λιπιδομική). Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Interaction-2" (μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση του συστήματος αναγέννησης νερού από συμπύκνωμα ατμοσφαιρικής υγρασίας SRV-K2M στη μονάδα σέρβις Zvezda. μεταφορά υποθέσεων στο ρωσικό τμήμα του ISS μεταξύ του Sergey Prokopiev και της Anna Kikina. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38358/

Η κοσμοναύτης της Roscosmos Anna Kikina γνώρισε τις ρωσικές ενότητες του ISS Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Κατά την περίοδο από 7 Οκτωβρίου έως 9 Οκτωβρίου 2022, πραγματοποιήθηκαν τα ακόλουθα στο ρωσικό τμήμα του σταθμού: Πείραμα "Αναγνώριση" (μελέτη της δυναμικής της δομής του ISS υπό διάφορες εξωτερικές επιδράσεις δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στη δομοστοιχειωτή δομή του σταθμού). Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής· Εξοικείωση της Άννας Κίκινα με το ρωσικό τμήμα του ISS. Εκπαίδευση του πληρώματος του σταθμού σε λειτουργικά καθήκοντα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, εξέταση της διαδικασίας για τις ενέργειες του πληρώματος σε περίπτωση απώλειας προσανατολισμού του ISS. Εκπαίδευση πληρώματος 5 για εξοικείωση με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης στο σταθμό. Εβδομαδιαίος καθαρισμός του ISS. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38353/

Ο πύραυλος "Proton-M" με δορυφόρο της Αγκόλα μεταφέρθηκε στο συγκρότημα εκτόξευσης του Μπαϊκονούρ Την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022, ο διαστημικός πύραυλος Proton-M με το τηλεπικοινωνιακό διαστημικό σκάφος της Αγκόλα Angosat-2, που δημιουργήθηκε από επιχείρηση της κρατικής εταιρείας Roscosmos, μεταφέρθηκε στο συγκρότημα εκτόξευσης της 81ης τοποθεσίας του κοσμοδρομίου Baikonur. Μετά την εγκατάσταση του πυραύλου σε κάθετη θέση στο συγκρότημα εκτόξευσης, ειδικοί από τις επιχειρήσεις Roscosmos άρχισαν να τον προετοιμάζουν για εκτόξευση. Ο δορυφόρος Angosat-2 σχεδιάζεται να εκτοξευτεί από όχημα εκτόξευσης Proton-M με ανώτερη βαθμίδα DM-03. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). https://www.roscosmos.ru/38331/

Ο πύραυλος Proton-M συναρμολογήθηκε στο Μπαϊκονούρ για να εκτοξεύσει τον δορυφόρο της Αγκόλα Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών της τοποθεσίας 92A του κοσμοδρομίου Baikonur, ειδικοί από τις επιχειρήσεις της κρατικής εταιρείας Roscosmos ολοκλήρωσαν τη γενική συνέλευση του διαστημικού πυραύλου Proton-M με το τηλεπικοινωνιακό διαστημικό σκάφος της Αγκόλας Angosat-2 , που δημιουργήθηκε από την επιχείρηση Roscosmos. Μετά από αυτό, η κρατική επιτροπή εξέδωσε πόρισμα σχετικά με την ετοιμότητα του πυραύλου για αφαίρεση και εγκατάσταση στο συγκρότημα εκτόξευσης της 81ης τοποθεσίας την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022. Ο δορυφόρος Angosat-2 σχεδιάζεται να εκτοξευτεί από όχημα εκτόξευσης Proton-M με ανώτερη βαθμίδα DM-03. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). https://www.roscosmos.ru/38330/

Η πρώτη φορά που ο άνθρωπος άλλαξε την τροχιά ενός αστεροειδούς! Πριν από δυο εβδομάδες η NASA καθοδήγησε ένα διαστημόπλοιο έτσι ώστε να συντριβεί σε έναν μικρό αστεροειδή που ονομάζεται Δίμορφος. O Δίμορφος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή, τον Δίδυμο. Η αποστολή ονομάζεται επίσημα Double Asteroid Redirection Test, αλλά μπορεί να τη γνωρίζετε με την συντομογραφία της: DART. Η ανάλυση των δεδομένων που λήφθησαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες από την ερευνητική ομάδα της NASA Double Asteroid Redirection Test (DART) δείχνει ότι η πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους με τον αστεροειδή στόχο του, τον Δίμοφο, άλλαξε με επιτυχία την τροχιά του αστεροειδούς.«Όλοι μας έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας. Τελικά, είναι το μόνο που έχουμε», δήλωσε ο ερευνητής της NASA, Bill Nelson. «Αυτή η αποστολή δείχνει ότι η NASA προσπαθεί να είναι προετοιμασμένη ώστε να αντιμετωπίσει έναν πραγματικά επικίνδυνο για την Γη αστεροειδή. Πρόκειται για μια στιγμή ορόσημο για την πλανητική άμυνα και όλη την ανθρωπότητα»Πριν από την πρόσκρουση του DART, ο Δίμορφος χρειαζόταν 11 ώρες και 55 λεπτά για μια πλήρη περιφορά του γύρω από τον μεγαλύτερο μητρικό του αστεροειδή, τον Δίδυμο. Από την εσκεμμένη σύγκρουση του DART με τον Δίμορφο στις 26 Σεπτεμβρίου, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν τηλεσκόπια στη Γη για να μετρήσουν πόσο έχει μεταβληθεί η εν λόγω περίοδος περιφοράς. Η NASA επιβεβαίωσε ότι η πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους άλλαξε την τροχιά του Δήμορφου γύρω από το Δίδυμο κατά 32 λεπτά, συντομεύοντας την περίοδο περιφοράς των 11 ωρών και 55 λεπτών σε 11 ώρες και 23 λεπτά. Αυτή η μέτρηση έχει ένα περιθώριο σφάλματος περίπου συν ή πλην 2 λεπτά. Η NASA είχε θέσει ως στόχο μια ελάχιστη μεταβολή της περιόδου του Δίμορφου τα 73 δευτερόλεπτα. Αυτά τα πρώτα δεδομένα δεδομένα δείχνουν ότι το DART ξεπέρασε το ελάχιστο όριο πάνω από 25 φορές.Για να κατανοήσουμε την επίδραση της ανάκρουσης από την εκτίναξη, χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις φυσικές ιδιότητες του αστεροειδούς, όπως τα χαρακτηριστικά της επιφάνειάς του. Τα ζητήματα αυτά είναι ακόμα προς διερεύνηση. Εικόνες όπως η παρακάτω βοήθησαν τους επιστήμονες να κατανοήσουν την αλλαγή της τροχιάς που προκύπτει από την πρόσκρουση του DART. Σ’ αυτό το βίντεο χρησιμοποιούνται εικόνες από την κάμερα LUKE του μικρότερου σκάφους LICIACube που μετέφερε το DART και απελευθέρωσε πριν την σύγκρουση. Το βίντεο δείχνει ξεκάθαρα την ροή υλικού από τον Δίμορφο λόγω της πρόσκρουσης. Οι ερευνητές προσπαθούν να υπολογίσουν την συνολική μεταβολή της ορμής του Δίμορφου από τη σύγκρουση του DART με ταχύτητα περίπου 22.530 χιλιομέτρων την ώρα. Αυτό περιλαμβάνει περαιτέρω ανάλυση της «εκτόξευσης» – των πολλών τόνων βράχων του αστεροειδούς που μετατοπίστηκαν και εκτοξεύτηκαν στο διάστημα εξαιτίας της πρόσκρουσης. Η ανάκρουση από την εκτόξευση συντριμμιών ενίσχυσε σημαντικά το αποτέλεσμα της ώθησης του DART προς τον Δίμορφο – περίπου όπως ο αέρας που διαφεύγει από ένα τρύπιο μπαλόνι ωθεί το μπαλόνι προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η (απλή) Φυσική της σύγκρουσης του διαστημικού σκάφους με τον αστεροειδή Σύμφωνα με τη NASA, η ταχύτητα πρόσκρουσης του DART ήταν περίπου υ1=6300 m/s, θεωρώντας ως σύστημα αναφοράς τον Δίμορφο. Δεδομένου ότι η μάζα του είναι DART m1=610 kg και του Δίμορφου είναι m2=5×109 kg, ένας μαθητής Β’ Λυκείου αν θεωρήσει την κρούση πλαστική σύμφωνα με την παραπάνω εικόνα, μπορεί εύκολα να υπολογίσει την ταχύτητα του συσσωματώματος – που θα είναι και η νέα ταχύτητα του αστεροειδούς. Αρκεί να εφαρμόσει την αρχή διατήρησης της ορμής και θα καταλήξει στην σχέση: . To αποτέλεσμα είναι περίπου 0,77 mm/s, μια πάρα πολύ μικρή τιμή. Μπορεί να εξετάσαμε το πρόβλημα θεωρώντας τον αστεροειδή ακίνητο, ωστόσο, αυτός ο υπολογισμός εξακολουθεί να ισχύει και για έναν εξωτερικό παρατηρητή που βλέπει τον αστεροειδή να κινείται, με την διαφορά ότι τώρα τα 0,77 mm/s θα είναι η μεταβολή της ταχύτητας του αστεροειδούς.Κι αν η κρούση είναι τέλεια κεντρική ελαστική, ποιά θα ήταν η ταχύτητα του Δίμορφου αμέσως μετά την κρούση; (θεωρώντας πάλι τον Δίμορφο αρχικά ακίνητο). Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής μπορεί να εφαρμόσει τις αρχές διατήρησης της ορμής και ενέργειας και να καταλήξει στη σχέση , η οποία δίνει την τιμή 1,54 mm/s – ακριβώς η διπλάσια τιμή σε σχέση με εκείνη που προέκυψε κατά την πλαστική κρούση. Κι αυτή η τιμή εξακολουθεί να ισοδυναμεί με μια πολύ μικρή μεταβολή της ταχύτητας του Δίμορφου.Οι ελαστική και οι πλαστική κρούση είναι τα δύο ακραία σενάρια της σύγκρουσης, και σύμφωνα με τους παραπάνω υπολογισμούς ο καλύτερος τρόπος για να αλλάξει η τροχιά ενός αστεροειδούς είναι η ελαστική σύγκρουση.Παρατηρώντας τις εικόνες του Δίμορφου μετά τη σύγκρουση, φαίνεται ότι υπάρχει υλικό που εκτοξεύθηκε από τον αστεροειδή. Δεδομένου ότι τα συντρίμμια κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση από την αρχική κίνηση του DART, φαίνεται ότι το διαστημόπλοιο μερικώς αναπήδησε. Χωρίς εκτοξευόμενο υλικό, θα είχαμε κάτι πιο κοντά σε μια πλαστική σύγκρουση και μικρότερη μεταβολή στην ταχύτητα στου Δίμορφου.Πώς μπορούμε να μετρήσουμε το αποτέλεσμα της σύγκρουσης;Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και με το καλύτερο σενάριο η μεταβολή της ταχύτητας του αστεροειδούς εξαιτίας της σύγκρουσης θα είναι πάρα πολύ μικρή, χιλιοστά ανά δευτερόλεπτο σύμφωνα με τους παραπάνω χονδρικούς υπολογισμούς. Πως γίνεται να μετρηθεί μια τόσο ελάχιστη μεταβολή ταχύτητας; Ευτυχώς ο Δίμορφος αποτελεί το ένα μέλος ενός διπλού συστήματος αστεροειδών. Περιφέρεται γύρω από τον μεγαλύτερο σύντροφό του, τον Δίδυμο. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που η NASA επέλεξε να ‘χτυπήσει’ αυτόν τον στόχο.Το κλειδί για τον υπολογισμό του αποτελέσματος της σύγκρουσης του DART με τον Δίμορφο ήταν η μέτρηση της περιόδου μιας πλήρους περιφοράς του Δίμορφου γύρω από τον Δίδυμο.Ο Δίμορφος περιφέρεται γύρω από το Δίδυμο σύμφωνα με την ίδια φυσική που περιγράφει την περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη. Aπλοποιώντας τα πράγματα θεωρώντας την τροχιά του Δίμορφου κυκλική και ότι η μάζα του (m) είναι αρκετά μικρότερη ως προς την μάζα του Δίδυμου (M), οπότε εφαρμόζοντας τον δεύτερο νόμο του Νεύτωνα για την κυκλική κίνηση , όπου η κεντρομόλος επιτάχυνση – παίρνουμε . Δεδομένου ότι , τελικά η περίοδος της περιφοράς του Δίμορφου γύρω από τον Δίδυμο θα είναι: . Αν μετά την κρούση η τροχιά του Δίμορφου εξακολουθεί να είναι κυκλική, τότε αν μετρήσουμε τη νέα περίοδο περιφοράς του, μπορούμε να εκτιμήσουμε την μεταβολή της ακτίνας της τροχιάς του εξαιτίας της πρόσκρουσης του διαστημικού σκάφους DART, χωρίς να χρειάζεται η μέτρηση της μικροσκοπικής μεταβολής της ταχύτητας του Δίμορφου από την σύγκρουση (που είναι ανέφικτη).Πώς υπολογίζεται η νέα περίοδος περιφοράς του Δίμορφου;Επειδή είναι πραγματικά δύσκολο να δούμε την ακριβή κίνηση του ίδιου του Δίμορφου, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν ένα κόλπο για την μέτρηση της περιόδου του.Φανταστείτε ότι μπορείτε να δείτε το ηλιακό φως που αντανακλάται και από τους δύο αστεροειδείς. Αυτό θα παρήγαγε κάποιο επίπεδο έντασης φωτός που θα μπορούσε να ανιχνευθεί από ένα τηλεσκόπιο στη Γη. Καθώς ο μικρότερος αστεροειδής Δίμορφος περιφέρεται γύρω από τον μεγαλύτερο, διέρχεται από τη σκιά που ρίχνει ο Δίδυμος και μισή τροχιά μετά, ρίχνει για λίγο την σκιά του στον Δίδυμο. Έτσι η συνολική ένταση του φωτός που ανακλούν οι αστεροειδείς θα μειωθεί όταν μικρότερος βρίσκεται πίσω από τον μεγαλύτερο – θα αυξηθεί πάλι όταν επανεμφανιστεί και θα μειωθεί λιγότερο όταν βρεθεί μπροστά του. Αυτό το βίντεο δείχνει μια εξαιρετικά μεγεθυμένη άποψη του τρόπου με τον οποίο φαίνεται από τη Γη η τροχιά του Δίμορφου γύρω από τον Δίδυμο, περίπου μία εβδομάδα μετά την πρόσκρουση του DART. Ο Δίμορφος διέρχεται από τη σκιά που ρίχνει ο Δίδυμος και μισή τροχιά μετά, ρίχνει για λίγο την σκιά του στον Δίδυμο. Στην πραγματικότητα, μόνο το συνολικό φως και από τους δύο αστεροειδείς μπορούν να δουν τα τηλεσκόπια. Το γράφημα δείχνει ότι το συνολικά ανακλώμενο φως μειώνεται λίγο όταν κάποιο σώμα σκιάζεται από το άλλο. Οι αστρονόμοι του DART μετρούν τα χρονικά διαστήματα μεταξύ των βυθίσεων που σηματοδοτούν αυτά τα συμβάντα έκλειψης προκειμένου να προσδιορίσουν τη νέα περίοδο της τροχιάς. Παρατηρώντας μόνο την μεταβολή στην ένταση του φωτός, μπορείτε να μετρήσετε την τροχιακή περίοδο. Αν αυτή μεταβληθεί, τότε θα ξέρετε ότι οφείλεται στην σύγκρουση του DART με τον Δίμορφο. Και το ωραίο είναι πως οι αστρονόμοι βρήκαν ότι μετά την σύγκρουση η περίοδος περιφοράς του Δίμορφου γύρω από τον Δίδυμο μειώθηκε κατά 32±2 λεπτά!Φυσικά το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει: Μια τέτοια σύγκρουση με ένα ένα μικρό διαστημόπλοιο θα μπορούσε να εκτρέψει έναν επικίνδυνο για την Γη αστεροειδή; Η απάντηση, ως συνήθως, είναι ότι εξαρτάται. Δεν θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα αν ο αστεροειδής βρίσκεται ήδη πολύ κοντά στη Γη…Αλλά αν «κοιτάμε πάνω» και εντοπίσουμε τον αστεροειδή όταν θα βρίσκεται πολύ μακριά, τότε ακόμη και μια μικροσκοπική μεταβολή της ταχύτητάς του, ίσως να άλλαζε την τροχιά του ώστε να αποτραπεί η καταστροφή του πλανήτη μας. Μας ενδιαφέρει λοιπόν να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει όταν ένα διαστημόπλοιο συγκρούεται με έναν αστεροειδή. Κι αυτός είναι ο σκοπός της αποστολής DART. https://physicsgg.me/2022/10/12/η-πρώτη-φορά-που-ο-άνθρωπος-άλλαξε-την-τ/

«Εκρηκτικές» λίμνες υπάρχουν στην Ευρώπη. NASA/ESA/K. Retherford/SWRI Με διάμετρο 3.100 χιλιομέτρων, η Ευρώπη είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος από τους περίπου 80 γνωστούς δορυφόρους του Δία. Είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη, αλλά μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα. Έχει διαπιστωθεί ότι κάτω από το στρώμα πάγου της επιφάνεια της Ευρώπης υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός που μπορεί να έχει διπλάσια ποσότητα νερού από εκείνους της Γης και διάφορα ευρήματα δείχνουν ότι μπορεί να είναι φιλικός στη ζωή.Όμως σειρά ερευνών έχει δείξει ότι εκτός από τον ωκεανό ανάμεσα σε αυτόν και την επιφάνεια στο εσωτερικό των πάγων του έχουν σχηματιστεί μικρότερες και μεγαλύτερες λίμνες με νερό σε υγρή μορφή. Έχει επίσης παρατηρηθεί η ύπαρξη κάποιων πιδάκων που εκτοξεύουν υλικά από την επιφάνεια της Ευρώπης.Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες της NASA παρουσίασε μια μελέτη σύμφωνα με την οποία οι λίμνες που υπάρχουν στην Ευρώπη είναι ρηχές και κάποιες από αυτές βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια και κάποιες βρίσκονται σε μεγαλύτερα βάθη. Σύμφωνα με την μελέτη ύπαρξη αυτών των λιμνών παράγει διαφόρων ειδών γεωλογικά φαινόμενα όπως κρυοηφαιστειακή δραστηριότητα που προκαλούν την εκτόξευση είτε νερού είτε παγωμένης λάβας. NASA/ESA/K. RETHERFORD/SWRI Ανάμεσα στα άλλα τα στοιχεία αυτά είναι χρήσιμα για την προετοιμασία της αμερικανικής αποστολής Europa Clipper που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024 και να φθάσει εκεί το 2030. Θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα αν η Ευρώπη μπορεί να φιλοξενεί ζωή κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της, όπου εκτιμάται ότι υπάρχει ένας τεράστιος και βαθύς ωκεανός. https://www.naftemporiki.gr/story/1914413/ekriktikes-limnes-uparxoun-stin-europi

E=mc2: Σπάνιο βίντεο του Αϊνστάιν να εξηγεί τη διασημότερη εξίσωση της επιστήμης. Viral στο Twitter έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες σπάνιο βίντεο με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν να εξηγεί τη διασημότερη εξίσωση της σχετικότητας, πιθανότατα τη διασημότερη εξίσωση στην ιστορία της επιστήμης.Στο ασπρόμαυρο βίντεο ο γερμανός θεωρητικός φυσικός εξηγεί την εξίσωση E=mc2 που περιγράφει την ισοδυναμίας της μάζας και της ενέργειας.Το σύμβολο Ε αντιστοιχεί στην ενέργεια ενός σώματος σε ηρεμία, το m στη μάζα του και το c στην ταχύτητα του φωτός στο κενό, περίπου 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. H ιστορική εξίσωση προκύπτει από τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας, τη θεωρία του Αϊνστάν που περιγράφει τη σχέση ανάμεσα στον χώρο και τον χρόνο. Η ιδέα της ισοδυναμίας μάζας και ενέργειας άνοιξε το δρόμο στην πυρηνική ενέργεια και τα πυρηνικά όπλα, όπου ένα πολύ μικρό μέρος της μάζας του αρχικού ραδιενεργού υλικού μετατρέπεται σε ακτινοβολία.Περίπου μια δεκαετία μετά την ειδική σχετικότητα, ο Αϊνστάν διατύπωσε τη θεωρία της γενικής σχετικότητας, η οποία αφορά την παραμόρφωση του χρόνου και του χώρου από τη μάζα και εξηγεί τη βαρύτητα ως αποτέλεσμα αυτής της παραμόρφωσης.Όπως λέει ο Αϊνστάιν στο βίντεο, «από τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας προκύπτει ότι η μάζα και η ενέργεια είναι και οι δύο διαφορετικές εκδηλώσεις του ίδιου πράγματος –μια κάπως άγνωστη ιδέα για το μέσο μυαλό».«Επιπλέον, η εξίσωση στην οποία η ενέργεια εξισώνεται με τη μάζα, πολλαπλασιαζόμενη με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός, έδειξε ότι ακόμα και πολύ μικρές ποσότητες μάζας μπορούν να μετατραπούν σε πολύ μεγάλες ποσότητες ενέργειας και το αντίστροφο.Η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας, καταλήγει ο Αϊνστάιν, αποδείχθηκε πειραματικά το 1932 από τον Τζον Κόκροφτ και τον Έρνεστ Ουόλτον.Οι δύο ερευνητές, αναφέρει το IFLScience, βομβάρδισαν με μια δέσμη πρωτονίων στόχους από βηρύλλιο και λίθιο για να διασπάσουν το λίθιο σε ήλιο. Μέτρησαν την κινητική ενέργεια των πυρήνων ηλίου που προέκυψαν και διαπίστωσαν ότι ήταν μεγαλύτερη από την συνολική αρχική ενέργεια των πρωτονίων και των πυρήνων λιθίου. Επιβεβαίωσαν επίσης ότι αυτή η αύξηση της ενέργειας συνοδεύτηκε από απώλεια μάζας.Αφότου επιβεβαίωσαν τα ευρήματα με πειράματα με άλλα στοιχεία, οι Κρόκροφτ και Ουόλτον βραβεύτηκαν με το Νόμπελ Φυσικής του 1952. https://www.in.gr/2022/10/12/b-science/episthmes/emc2-spanio-vinteo-tou-ainstain-na-eksigei-ti-diasimoteri-eksisosi-tis-epistimis/

Γιατί αυτοκαταστράφηκαν οι μεθανογόνοι μικροοργανισμοί του πλανήτη Άρη. H πρώτη έγχρωμη φωτογραφία της επιφάνειας του Άρη από το Viking 1 την 21 Ιουλίου 1976 Ο ‘Αρης μπορεί να είχε άφθονους μικροοργανισμούς που ζούσαν λίγο κάτω από την επιφάνεια του πριν δισεκατομμύρια χρόνια. Όμως αυτά τα αρχαία μικρόβια πυροδότησαν μια – αντίστροφη από τη Γη – κλιματική αλλαγή που έφερε μια Αρειανή Εποχή των Πάγων και έκανε τον πλανήτη αφιλόξενο για ζωή, με αποτέλεσμα οι μικροοργανισμοί τελικά να αυτοκαταστραφούν. Αυτή είναι η εκτίμηση μιας νέας γαλλικής επιστημονικής μελέτης μοντελοποίησης. Η μελέτη εκτιμά ότι πριν περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια, σε μια εποχή που στη Γη οι πρώτες μικροσκοπικές μορφές ζωής εμφανίζονταν στους ωκεανούς της (οδηγώντας τελικά στους κατοπινούς πιο μεγάλους και πολύπλοκους οργανισμούς), στον ‘Αρη πιθανώς υπήρχαν ουκ ολίγα απλά μικρόβια που τρέφονταν με υδρογόνο και απέβαλαν μεθάνιο. Η αλληλεπίδραση της ατμόσφαιρας και λιθόσφαιρας του ‘Αρη με τα μεθανογόνα μικρόβια, σύμφωνα με τις προσομοιώσεις των υπολογιστικών μοντέλων, είχε – αντίθετα με τη Γη όπου το περιβάλλον έγινε σταδιακά ολοένα πιο φιλόξενο για ζωή – άσχημη κατάληξη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστροβιολόγο Μπορίς Σοτερέ του Ινστιτούτου Βιολογίας της Σχολής Ecole Normale Superieure του Παρισιού, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy» [Early Mars habitability and global cooling by H2-based methanogens], εκτιμούν ότι ενώ στη Γη το μεθάνιο που παρήγαγαν παρόμοια μικρόβια, ζέστανε σιγά-σιγά τον πλανήτη, στον ‘Αρη οδήγησε στην πτώση της θερμοκρασίας του, αναγκάζοντας τους μικροοργανισμούς να εισχωρήσουν ολοένα πιο βαθιά στο υπέδαφος, προκειμένου να επιβιώσουν.«Εκείνο τον καιρό, ο ‘Αρης θα ήταν σχετικά υγρός και ζεστός, με θερμοκρασίες μεταξύ μείον δέκα και 20 βαθμών Κελσίου. Είχε υγρό νερό με τη μορφή ποταμών, λιμνών και ίσως ωκεανών στην επιφάνεια του. Αλλά η ατμόσφαιρα του θα ήταν αρκετά διαφορετική από εκείνη της Γης. Ήταν εξίσου πυκνή αλλά πλουσιότερη σε διοξείδιο του άνθρακα και υδρογόνο, που και τα δύο έδρασαν ως ισχυρά αέρια ανόδου της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Σοτερέ. Καθώς ο ‘Αρης απείχε περισσότερο από τον Ήλιο από ό,τι η Γη και συνεπώς ήταν ήδη ψυχρότερος εκ φύσεως, χρειαζόταν εκείνα τα μικροβιακά «αέρια του θερμοκηπίου» για να διατηρήσει θερμοκρασίες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Αλλά καθώς εκείνα τα αρχαία μεθανογόνα μικρόβια άρχισαν να «καταβροχθίζουν» το ατμοσφαιρικό υδρογόνο και να παράγουν μαζικά μεθάνιο, τελικά επιβράδυναν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αντί, όπως θα περίμενε κανείς, να το επιταχύνουν. Σύμφωνα με τον Σοτερέ, «στον αρχαίο ‘Αρη το υδρογόνο ήταν ένα πολύ ισχυρό αέριο ανόδου της θερμοκρασίας λόγω αλληλεπίδρασης με το διοξείδιο του άνθρακα, κάτι που δεν βλέπουμε στην ατμόσφαιρα της Γης, η οποία δεν είναι πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα όπως ήταν εκείνη του ‘Αρη. Έτσι τα μικρόβια ουσιαστικά αντικατέστησαν ένα ισχυρότερο αέριο κλιματικής αλλαγής, το υδρογόνο, με ένα λιγότερο ισχυρό, το μεθάνιο, κάτι που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την πτώση της θερμοκρασίας».Καθώς ο γειτονικός πλανήτης ψυχράνθηκε περισσότερο, ολοένα μεγαλύτερο μέρος του υγρού νερού του μετατράπηκε σε πάγο και οι επιφανειακές θερμοκρασίες του έπεσαν κάτω από τους μείον 60 βαθμούς Κελσίου, σπρώχνοντας τα μικρόβια όλο πιο βαθιά κάτω από την επιφάνεια, όπου υπήρχε ακόμη μεγαλύτερη θερμότητα. Σύμφωνα με το μοντέλο, μέσα σε λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια τα μικρόβια είχαν αναγκαστεί να ζήσουν σε βάθος μεγαλύτερο του ενός χιλιομέτρου. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι σε τρεις μόνο περιοχές, που πιθανώς είχαν παραμείνει θερμότερες, μπορεί τα μικρόβια να επιβίωσαν για καιρό κοντά στην επιφάνεια: στον κρατήρα Jezero (όπου σήμερα επιχειρεί το ρόβερ Perseverance της NASA), στην Πεδιάδα Ελλάς του νοτίου αρειανού ημισφαιρίου και σε άλλη μία πεδιάδα.Το σημαντικό ερώτημα που ζητά απάντηση, είναι κατά πόσο αρχαία μικρόβια μπορεί να ζουν ακόμη στο υπέδαφος του ‘Αρη. Οι αρειανοί δορυφόροι έχουν ανιχνεύσει ίχνη μεθανίου στην σημερινή αραιή ατμόσφαιρα του πλανήτη, αλλά είναι αδύνατο μέχρι στιγμής να πει κανείς κατά πόσο αυτό το μεθάνιο έχει βιολογική προέλευση ή γεωχημική. Ο Σοτερέ επεσήμανε ότι, αν ισχύουν τα ευρήματα του μοντέλου του, αυτό δείχνει ότι η ζωή μπορεί τυχαία να εμφανίζεται στο σύμπαν αλλά και να αυτοκαταστρέφεται μέσω της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον της μέσω ενός φαύλου κύκλου. Όπως είπε, «τα συστατικά της ζωής υπάρχουν παντού στο σύμπαν. Συνεπώς είναι δυνατό η ζωή να εμφανίζεται τακτικά στο σύμπαν. Όμως η ανικανότητα της να διατηρήσει φιλόξενες συνθήκες στην επιφάνεια ενός πλανήτη οδηγεί στην εξαφάνιση της πολύ γρήγορα. Το πείραμα μας δείχνει ότι ακόμη και μια πολύ πρωτόγονη βιόσφαιρα μπορεί να έχει ένα τελείως αυτοκαταστροφικό αποτέλεσμα». https://physicsgg.me/2022/10/11/πως-αυτοκαταστράφηκαν-οι-μεθανογόνο/

Η NASA στέλνει στην Αφροδίτη αερόστατο εξερεύνησης (βίντεο) NASA/JPL Στιγμιότυπο από τις δοκιμές του αερόστατου της Αφροδίτης. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι κάποτε η Αφροδίτη ήταν ένας πλανήτης με συνθήκες φιλικές στην ζωή που για άγνωστο λόγο μετατράπηκε στη σημερινή κολασμένη και απόλυτα τοξική κατάσταση της. Για δεκαετίες η Αφροδίτη βρισκόταν μακριά από το ενδιαφέρον των διαστημικών υπηρεσιών και της επιστημονικής κοινότητας αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την εξερεύνηση του πλανήτη με τα νέα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα που έχουν αναπτυχθεί.Προετοιμάζονται και σχεδιάζονται διαφόρων ειδών αποστολές εξερεύνησης της Αφροδίτης και μια από αυτές αφορά την αποστολή ενός αερόστατου που θα μπορέσει να διεισδύσει στις πυκνές νεφώσεις του πλανήτη και θα κάνει συλλογή διαφόρων ειδών δεδομένων. Πρόκειται για ένα «αερομπότ» όπως το ονομάζει το Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA (το JPL) που βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία του αερόστατου.Οι μηχανικοί του JPL πραγματοποίησαν δύο δοκιμές ενός μοντέλου του αερομπότ σε μικρότερη κλίμακα από αυτό που θα ταξιδέψει στην Αφροδίτη. JPLRAW JPL’s Venus Aerobot Prototype Aces Test Flights Over Nevada Το αερόστατο με διάμετρο τεσσάρων μέτρων δοκιμάστηκε στην έρημο της Νεβάδα και τα αποτελέσματα ήταν πολύ ικανοποιητικά όχι μόνο όσον αφορά την πτητική του ικανότητα αλλά και τη λειτουργία των οργάνων καταγραφής δεδομένων.Το αερόστατο που θα ταξιδέψει στην Αφροδίτη θα έχει διάμετρο δώδεκα μέτρων. Το αερομπότ θα ταξιδέψει με ένα σκάφος το οποίο θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Το σκάφος θα απελευθερώσει το αερόστατο που θα εισέλθει στο εσωτερικό της ατμόσφαιρας του πλανήτη και θα μεταδίδει τα δεδομένα που θα συλλέγει στο σκάφος που θα λειτουργεί ως τηλεπικοινωνιακός κόμβος. Η χρήση αερόστατων για την εξερεύνηση της Αφροδίτης αποτελεί πρόταση των ειδικών εδώ και αρκετά χρόνια ενώ έχει επίσης πέσει στο τραπέζι η αποστολή στην Αφροδίτη τεράστιων αερόστατων σχεδιασμένων να λειτουργούν ως μόνιμες επανδρωμένες μάλιστα ερευνητικές βάσεις. https://www.naftemporiki.gr/story/1913884/i-nasa-stelnei-stin-afroditi-aerostato-eksereunisis-binteo

NASA: Αποστολή εξετελέσθη - Το σκάφος DART έβγαλε από την τροχιά του τον αστεροειδή Δίμορφο. NASA Το διαστημικό σκάφος το οποίο η NASA έστειλε επίτηδες να συντριβεί σαν πύραυλος σε έναν αστεροειδή, τον περασμένο μήνα, κατάφερε να βγάλει από τη φυσική τροχιά του τον διαστημικό βράχο, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στον κόσμο, ανακοίνωσε απόψε ο επικεφαλής της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.Η αποστολή αυτή θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να μάθει πώς μπορεί να προστατευθεί από μια ενδεχόμενη μελλοντική απειλή, εκτρέποντας τους αστεροειδείς από την πορεία τους. Από τις παρατηρήσεις των τηλεσκοπίων, που παρουσίασε η NASA στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, φαίνεται ότι η «αποστολή αυτοκτονίας» του διαστημικού σκάφους DART, στις 26 Σεπτεμβρίου, πέτυχε τον πρωταρχικό στόχο της: άλλαξε την πορεία του αστεροειδούς μέσω κινητικής ενέργειας. NASA NASA's DART Mission to an Asteroid (Official Mission Trailer) Το σκάφος της αποστολής DART προσέκρουσε σκόπιμα στον αστεροειδή Δίμορφο, τον δορυφόρο ενός μεγαλύτερου αστεροειδούς, του Διδύμου. Σύμφωνα με τον Μπιλ Νέλσον, από την πρόσκρουση αυτή μειώθηκε η τροχιά του Δίμορφου κατά 32 λεπτά. Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. https://www.naftemporiki.gr/story/1914189/nasa-apostoli-eksetelesthi-to-skafos-dart-ebgale-apo-tin-troxia-tou-ton-asteroeidi-dimorfo