Δροσος Γεωργιος

Η πρώτη ματιά του Juno στην παγωμένη Ευρώπη. … τον δορυφόρο του Δία Η καλυμμένη με πάγο επιφάνεια της Ευρώπης, καταγράφηκε από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA κατά τη διάρκεια της πτήσης του στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. Στην πλησιέστερη προσέγγισή του το Juno έφτασε σε απόσταση περίπου 352 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του δορυφόρου Η πρώτη εικόνα από το πέρασμα της Πέμπτης έδειξε κρατήρες, φαράγγια, κορυφογραμμές και άλλα χαρακτηριστικά του απόκρημνου εδάφους της Ευρώπης.«Το να βλέπεις το επίπεδο λεπτομέρειας των τοπίων και των χαρακτηριστικών της Ευρώπης κόβει την ανάσα», δήλωσε ο Lucas Paganini, επιστήμονας του προγράμματος για την αποστολή Juno στα κεντρικά γραφεία της NASA.Κατά το πέρασμα του, το Juno εκινείτο με ταχύτητα περίπου 24 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, είχε συνεπώς ένα χρονικό «παράθυρο» μόνο δύο ωρών για να συλλέξει δεδομένα και να φωτογραφίσει τον δορυφόρο. Μπορεί η Ευρώπη να φιλοξενεί ζωή; Οι επιστήμονες της NASA θα συγκρίνουν τώρα αυτές τις φωτογραφίες με παλαιότερες πριν από τουλάχιστον δύο δεκαετίες, για να δουν κατά πόσο η επιφάνεια της Ευρώπης έχει αλλάξει σε αυτό το διάστημα, καθώς είναι γνωστό ότι αποτελεί ένα δυναμικό γεωλογικό σώμα.Τα στοιχεία αυτά είναι χρήσιμα για την προετοιμασία της αμερικανικής αποστολής Europa Clipper που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024 και να φθάσει εκεί το 2030. Θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα αν η Ευρώπη μπορεί να φιλοξενεί ζωή κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της, όπου εκτιμάται ότι υπάρχει ένας τεράστιος και βαθύς ωκεανός.Η Ευρώπη έχει διάμετρο περίπου 3.100 χιλιομέτρων και έχει το 90% του μεγέθους της Σελήνης. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της είναι οι θεαματικοί και πανύψηλοι πίδακες νερού που εκτινάσσονται περιοδικά από ρωγμές στην επιφάνεια της.Το Juno εκτοξεύθηκε το 2011 και έφθασε στο σύστημα του Δία το 2016, όπου βρίσκεται έκτοτε. Το σκάφος είχε το 2021 κάνει ένα κοντινό πέρασμα από έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο, τον Γανυμήδη, ενώ αναμένεται να κάνει κάτι ανάλογο στον ηφαιστειακά ενεργό δορυφόρο Ιώ μεταξύ Δεκεμβρίου 2023-Ιανουαρίου 2024.Είναι συνολικά η τρίτη φορά που ένα διαστημικό σκάφος πλησιάζει την παγωμένη Ευρώπη σε απόσταση μικρότερη των 500 χιλιομέτρων. Η τελευταία φορά ήταν η προσέγγιση του Galileo το 2000. STELLARHESK Juno's Flyby of Europa - In Real Time! https://physicsgg.me/2022/09/30/η-πρώτη-ματιά-του-juno-στην-παγωμένη-ευρώπ/

Tο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετατρέπεται σε... Χαϊλάντερ. European Space Agency Το τηλεσκόπιο Hubble. Η NASA και η διαστημική εταιρεία του αμερικανού μεγιστάνα Ελον Μασκ, η SpaceX, θα μελετήσουν κατά πόσο είναι εφικτό να παρατείνουν κατά 15-20 χρόνια τη ζωή του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, χρησιμοποιώντας ένα σκάφος τύπου Dragon της Space X για να θέσουν σε υψηλότερη τροχιά το τηλεσκόπιο.Από τότε που το Hubble τέθηκε σε τροχιά το 1990, σταδιακά πέφτει προς τη Γη λόγω έλξης του από την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης. Στο παρελθόν γίνονταν περιοδικές διορθώσεις της τροχιάς του με τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία, αλλά η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο, ήταν το 2009 και έκτοτε το τηλεσκόπιο βυθίζεται αργά αλλά σταθερά.Η νέα συμφωνία NASA-SpaceX αποσκοπεί στο να ανακοπεί αυτή η αυτοκαταστροφική καθοδική πορεία. Ενώ το Hubble αρχικά βρισκόταν σε απόσταση 615 χιλιομέτρων από τη γήινη επιφάνεια, τώρα έχει πέσει κάτω από τα 540 χιλιόμετρα. Παρόλα αυτά, συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά και θα συνεχίσει τουλάχιστον έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας ή τις αρχές της επόμενης. Μετά όμως, αν δεν έχει γίνει κάτι, μοιραία θα καταλήξει σε κάποιον ωκεανό, κάποια στιγμή προς το τέλος της δεκαετίας του 2030.Υπό μελέτη, που θα διαρκέσει έξι μήνες, βρίσκεται πλέον αν μια κατά πάσα πιθανότητα μη επναδρωμένη αποστολή με το σκάφος Dragon της SpaceX μπορεί να ωθήσει με ασφάλεια το Hubble σε υψηλότερη τροχιά, ξανά πάνω από τα 600 χιλιόμετρα, έτσι ώστε να του προσδώσει έως δύο ακόμη δεκαετίες λειτουργικής ζωής. Μόλις ολοκληρωθεί η μελέτη, η NASA θα αποφασίσει αν όντως θα αρχίσει τον σχεδιασμό μιας επιχείρησης επέκτασης της ζωής του τηλεσκοπίου.Η κάψουλα Crew Dragon έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι στιγμής για τη μεταφορά αστροναυτών και φορτίων της NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μεταξύ άλλων, θα εξεταστεί αν η κάψουλα χρειάζεται τροποποιήσεις για να εκτελέσει τη λεπτή αποστολή της στο Hubble. https://www.naftemporiki.gr/story/1910440/to-diastimiko-tileskopio-hubble-metatrepetai-se-xailanter

Η ευτυχέστερη στιγμή του Αϊνστάιν. Το «εύρηκα» του Αϊνστάιν: για έναν παρατηρητή σε ελεύθερη πτώση, δεν υπάρχει βαρύτητα. Καθώς ένας παρατηρητής στέκεται στο πάτωμα ενός δωματίου, δέχεται δυο δυνάμεις: η μία είναι η δύναμη του βάρους και η άλλη η δύναμη στήριξης του πατώματος στα πόδια του. Αν το πάτωμα του διαμερίσματος καταρρεύσει ο παρατηρητής γίνεται «αβαρής» – η ζυγαριά δείχνει μηδέν. Μόλις συναντήσει το δάπεδο του αμέσως από κάτω διαμερίσματος, η βαρύτητα θα επανεμφανιστεί. Εν τω μεταξύ όμως θα είναι ένας αδρανειακός παρατηρητής. Από την απλή παρατήρηση ότι ένα άτομο που πέφτει ελεύθερα δεν αισθάνεται το βαρυτικό πεδίο προέκυψε το μεγαλύτερο άλμα στην σκέψη του Αϊνστάιν, την συνειδητοποίηση ότι η βαρύτητα μπορεί να είναι ισοδύναμη με την επιτάχυνση. Ότι η βαρύτητα επηρεάζει όλα τα σώματα με τον ίδιο τρόπο επειδή είναι μια ιδιότητα του χωροχρόνου (η καμπυλότητά του) και όχι μια δύναμη που διαδίδεται μέσω του χωροχρόνου (όπως ηλεκτρομαγνητικές ή πυρηνικές δυνάμεις). Όταν εκφράστηκε με τρόπο που είναι ξεκάθαρα ανεξάρτητος από την επιλογή των συντεταγμένων, αυτή η ιδέα εξελίχθηκε στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.Οι βάσεις για αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως «αρχή της ισοδυναμίας» είχε τεθεί πολύ πριν από τον Αϊνστάιν, δίνοντας ένα συναρπαστικό παράδειγμα ανάπτυξης μιας επιστημονικής ιδέας μέσω της συνεχούς αλληλεπίδρασης μεταξύ θεωρίας και πειράματος. Αυτή η ιδέα ελέγχεται πειραματικά και σήμερα με βελτιωμένες τεχνικές και μετρήσεις, ακόμα και στο διάστημα. Θεωρητικά, η αρχή της ισοδυναμίας (συμπεριλαμβανομένου του αναλλοίωτου Lorentz της ειδικής σχετικότητας – ότι οι νόμοι της φυσικής παραμένουν οι ίδιοι για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές), θεωρείται ως μία από τις πιο θεμελιώδεις αρχές της φύσης. Οι παραβιάσεις της ισοδυναμίας προβλέπονται γενικά σε θεωρίες ενοποίησης της βαρύτητας με «μη γεωμετρικές» θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις, αλλά δεν υπάρχει συμφωνία σχετικά με τη μορφή που θα λάβουν αυτές οι παραβιάσεις. https://physicsgg.me/2022/09/30/η-ευτυχέστερη-στιγμή-του-αϊνστάιν/

Τρία Μπάουμαν στο πλοίο «S.P. Κορόλεφ» επέστρεψε από το διάστημα στη Γη Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022, στις 13:57:11 ώρα Μόσχας, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προσγειώθηκε στο περιοχή Καζακστάν πόλη Zhezkazgan. Οι Oleg Artemiev, Denis Matveev και Sergey Korsakov, κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation, επέστρεψαν στη Γη με το πλοίο αφού πέρασαν 195 ημέρες στον σταθμό από τον Μάρτιο του 2022. Δεδομένου ότι και οι τρεις είναι απόφοιτοι του Κρατικού Τεχνικού Πανεπιστημίου της Μόσχας με το όνομα N.E. Μπάουμαν, το πλήρωμα ονομαζόταν «Μπάουμαν». Το Soyuz MS-21 αποσυνδέθηκε από τη μονάδα κόμβου Prichal του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στις 29 Σεπτεμβρίου 2022 στις 10:34 ώρα Μόσχας. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους και η κάθοδός του στη Γη έγιναν σε κανονική λειτουργία. Ο Oleg Artemiev σημείωσε περίπου 561 ημέρες συνολικά για τρεις διαστημικές πτήσεις και περίπου 54 ώρες συνολικά για οκτώ διαστημικούς περιπάτους. Για τον Denis Matveev και τον Sergei Korsakov, αυτή ήταν η πρώτη διαστημική πτήση. Ο Denis Matveev σημείωσε συνολικά περισσότερες από 26 ώρες για τέσσερις διαστημικούς περιπάτους. Κατά τη διάρκεια της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στο ISS, πραγματοποιήθηκαν επιστημονικά και εφαρμοσμένα πειράματα, παραλήφθηκε το φορτηγό πλοίο Progress MS-20, πραγματοποιήθηκαν πέντε διαστημικοί περίπατοι στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος για την προετοιμασία του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA για λειτουργία έξω από το Nauka multi -Εργαστηριακή μονάδα σκοπού και διορθώσεις τροχιάς έξι σταθμών έγιναν από κινητήρες Progress MS-20. Το πλοίο «Soyuz MS-21» ονομάζεται «S.P. Korolev» προς τιμήν του Sergei Pavlovich Korolev, επικεφαλής σχεδιαστή πυραύλων και διαστημικής τεχνολογίας, υπό την ηγεσία του οποίου ιδρύθηκε η οικογένεια επανδρωμένων διαστημικών σκαφών Soyuz, τα οποία από το 1966 έχουν πραγματοποιήσει 172 πτήσεις. Το πλήρωμα της 68ης μακροπρόθεσμης αποστολής, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin, τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines, Jessica Watkins και Francisco Rubio, και η αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Samantha Cristoforetti, συνεχίζει τις πτήσεις. https://www.roscosmos.ru/38285/

Το πλοίο «Σ.Π. Korolev» με τρεις κοσμοναύτες Bauman από το ISS Την Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2022, στις 10:34:20 ώρα Μόσχας, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής αποσυνδέθηκε από τον κόμβο Prichal του ρωσικού τμήματος Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και επιστρέφει στη Γη. Στο διαστημόπλοιο βρίσκονται οι Oleg Artemyev, Denis Matveev και Sergey Korsakov, κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation, οι οποίοι πετούν στον σταθμό από τον Μάρτιο του 2022. Δεδομένου ότι και οι τρεις είναι απόφοιτοι του Κρατικού Τεχνικού Πανεπιστημίου της Μόσχας με το όνομα N.E. Μπάουμαν, το πλήρωμα ονομαζόταν «Μπάουμαν». Ο Όλεγκ Αρτέμιεφ ολοκληρώνει την τρίτη του διαστημική πτήση, ο Ντένις Ματβέεφ και ο Σεργκέι Κορσάκοφ ολοκληρώνουν την πρώτη τους. Η εκτόξευση του κινητήρα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 για πέδηση για αποστράγγιση έχει προγραμματιστεί στις 13:03 ώρα Μόσχας, η διαίρεση του σε διαμερίσματα - στις 13:31 ώρα Μόσχας, η είσοδος του οχήματος καθόδου στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας - στις 13:34 ώρα Μόσχας και η εισαγωγή του κύριου αλεξίπτωτου - στις 13:43 ώρα Μόσχας. Η προσγείωση του οχήματος καθόδου με τους κοσμοναύτες έχει προγραμματιστεί στις 13:57 ώρα Μόσχας, 148 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Ζεζκαζγκάν του Καζακστάν. Κατά τη διάρκεια της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στο ISS, πραγματοποιήθηκαν επιστημονικά και εφαρμοσμένα πειράματα, παραλήφθηκε το φορτηγό πλοίο Progress MS-20, πραγματοποιήθηκαν πέντε διαστημικοί περίπατοι στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος για την προετοιμασία του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA για λειτουργία έξω από το Nauka multi -Εργαστηριακή μονάδα σκοπού και διορθώσεις τροχιάς έξι σταθμών έγιναν από κινητήρες Progress MS-20. Το πλοίο «Soyuz MS-21» ονομάζεται «S.P. Korolev» προς τιμήν του Sergei Pavlovich Korolev, επικεφαλής σχεδιαστή πυραύλων και διαστημικής τεχνολογίας, υπό την ηγεσία του οποίου ιδρύθηκε η οικογένεια επανδρωμένων διαστημικών σκαφών Soyuz, τα οποία έχουν πραγματοποιήσει 172 πτήσεις από το 1966. Το πλήρωμα της 68ης μακροπρόθεσμης αποστολής, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin, τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines, Jessica Watkins και Francisco Rubio, και η αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Samantha Cristoforetti, συνεχίζει τις πτήσεις. https://www.roscosmos.ru/38284/

Οι κοσμοναύτες στο ISS μελετούν την προσαρμογή της κυκλοφορίας του αίματος στην έλλειψη βαρύτητας Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής, προγραμματισμένη για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - η τελετή μεταφοράς της διοίκησης του ISS από τον Oleg Artemyev στη Samantha Cristoforetti , υπογράφοντας την πράξη για τη μεταφορά μιας μετατόπισης στο ρωσικό τμήμα του σταθμού από τον Oleg Artemyev στον Sergey Prokopyev, τοποθετώντας τον επιστρεφόμενο εξοπλισμό, τα αποτελέσματα των πειραμάτων "Structure", "Biofilm", "MSK-2", "Biomag -M», «Cytomehanarium», «Reflex», «Corriction» και «Fagen», ένα εμπορευματοκιβώτιο ωφέλιμου φορτίου και επείγοντα φορτία προς το πλοίο, επαναλειτουργία του πλοίου. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν. https://www.roscosmos.ru/38300/

Αόρατη ασπίδα προστατεύει δύο μικρούς γειτονικούς γαλαξίες από τις επιθέσεις του γαλαξία μας. STScI, Leah Hustak Κάτω δεξιά στην εικόνα τα δύο λαμπερά σημάδια είναι αριστερά το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου και δεξιά το Μεγάλο Νέφος και γύρω τους εικονίζεται το «στέμμα» αερίου που τους προστατεύει. Τα Νέφη του Μαγγελάνου, το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, είναι δύο μικροί γαλαξίες μέλη της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών στην οποία ανήκει ο γαλαξίας μας. Είναι οι κοντινότεροι γαλαξίες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι, ευρισκόμενοι σε απόσταση από τη Γη 168.000 έτη φωτός το Μέγα Νέφος και 195.000 έτη φωτός το Μικρό Νέφος.Οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι οι δύο γαλαξίες πλησιάζουν κατά καιρούς τον δικό μας γαλαξία. Σύμφωνα με τα συμβατικά κοσμολογικά μοντέλα η αλληλεπίδραση των δύο γαλαξιών με τον δικό μας θα έπρεπε να διαταράσσει αρνητικά τη «λειτουργία» τους με πιο εμφανές αποτέλεσμα τη διακοπή της παραγωγής νέων άστρων σε αυτούς.Όμως έχει επίσης διαπιστωθεί ότι η γέννηση νέων άστρων στους δύο γαλαξίες συνεχίζεται απρόσκοπτα δημιουργώντας ένα κοσμικό μυστήριο το οποίο προσπαθούν να λύσουν οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της ανάλυσης που έκανε σε δεδομένα παρατηρήσεων που έχουν γίνει στους δύο γαλαξίες τα τελευταία 30 έτη.Όπως υποστηρίζουν οι δύο γαλαξίες έχουν αποκτήσει μια κολοσσιαία κοσμική ασπίδα που τους προστατεύει από την αρνητική επίδραση του δικού μας γαλαξία αλλά και γενικότερα επιτρέποντας τους να συνεχίσουν να εξελίσσονται χωρίς προβλήματα και κυρίως να μην επηρεάζεται η διαδικασία της αστρογένεσης.Σύμφωνα με τους ερευνητές η ασπίδα αυτή είναι ένα «στέμμα» που περιβάλλει τους δύο γαλαξίες και αποτελείται από καυτό υπερφορτισμένο αέριο. Το στέμμα αυτό δεν επιτρέπει στον γαλαξία μας ή σε όποιον άλλο μεγάλο γαλαξία πλησιάζει τα Νέφη του Μαγγελάνου να απορροφά τα υλικά τους (κυρίως τα αέρια) τα οποία είναι απαραίτητα για την παραγωγή νέων άστρων. Αν και το στέμμα αυτό βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τους δύο γαλαξίες καταφέρνει να τους προστατεύει από τις επιθέσεις μεγαλύτερων γαλαξιών.Όμως αυτή η κοσμική δομή είναι αόρατη για αυτό και η ύπαρξη της περνούσε απαρατήρητη από τα «μικροσκόπια» των επιστημόνων που μελετούσαν τους δύο γαλαξίες. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα «κουκούλι» που προστατεύει τους δύο γαλαξίες και όπως είναι ευνόητο το κουκούλι αυτό θα αποτελέσει από εδώ και πέρα αντικείμενο νέων παρατηρήσεων και μελετών. https://www.naftemporiki.gr/story/1910086/aorati-aspida-prostateuei-duo-mikrous-geitonikous-galaksies-apo-tis-epitheseis-tou-galaksia-mas

Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 έφτασε στο Baikonur για να εκτοξεύσει το πλήρωμα στον ISS την άνοιξη του 2023 Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 παραδόθηκε στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ για να προετοιμαστεί για την εκτόξευση του πληρώματος της 69ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022, το πλοίο εκφορτώθηκε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών της 254ης τοποθεσίας του κοσμοδρόμου και εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας για εισερχόμενη επιθεώρηση και περαιτέρω συντήρηση. Στο εγγύς μέλλον, ειδικοί από την Energia Rocket and Space Corporation με το όνομα S.P. Η Koroleva (μέρος της Roscosmos State Corporation) θα ξεκινήσει μια εξωτερική επιθεώρηση του Soyuz MS-23 και θα ελέγξει τους μηχανισμούς για το άνοιγμα των ηλιακών πάνελ του. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 και το πλήρωμα της 69ης μακροπρόθεσμης αποστολής στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2023. https://www.roscosmos.ru/38297/

Το ρωσοτουρκικό τηλεσκόπιο είδε τη μετατροπή ενός αστεροειδούς σε κομήτη Τη νύχτα της 26ης προς 27η Σεπτεμβρίου 2022, χρησιμοποιώντας το ρωσοτουρκικό οπτικό τηλεσκόπιο RTT-150 μήκους 1,5 μέτρου, το οποίο αποτελεί μέρος του επίγειου επιστημονικού συγκροτήματος του έργου Spektr-RG, έγινε η παρατήρηση του διπλού αστεροειδούς Didim- Στο Dimorph πραγματοποιήθηκε μια ελεγχόμενη σύγκρουση από το DART (NASA). Η παρατήρηση πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που το DART, έχοντας διανύσει περίπου 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την εκτόξευσή του τον Νοέμβριο του 2021, συνετρίβη στην επιφάνεια του αστεροειδούς Dimorph, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τα Δίδυμο. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο RTT-150, ήταν δυνατό να δούμε ένα σύννεφο σκόνης που ανέβηκε ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης. Στο μέλλον, αυτό το σύννεφο σκόνης θα παρασυρθεί από τον ηλιακό άνεμο και την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας και ο αστεροειδής θα μετατραπεί προσωρινά σε κομήτη. Το σύννεφο σκόνης είναι καθαρά ορατό στην εικόνα (κόκκινο βέλος - διπλός αστεροειδής, μπλε - σύννεφο σκόνης), που ελήφθη με το τηλεσκόπιο RTT-150. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν πολωσιμετρικές παρατηρήσεις, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να μελετήσουμε τις ιδιότητες του νέφους σκόνης και της ουσίας που απαρτίζει τον αστεροειδή. Το Ρωσοτουρκικό οπτικό τηλεσκόπιο 1,5 μέτρου RTT-150 κατασκευάστηκε στην Οπτική και Μηχανική Ένωση του Λένινγκραντ (LOMO) και εγκαταστάθηκε στο Τουρκικό Κρατικό Παρατηρητήριο στο όρος Bakirlytepe. Οι κύριοι οργανισμοί για το έργο από τη ρωσική πλευρά είναι το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Καζάν, από την τουρκική πλευρά - το Εθνικό Αστεροσκοπείο TUBITAK (TUG). Ένα από τα κύρια καθήκοντα των παρατηρήσεων είναι η επίγεια υποστήριξη για τη λειτουργία τροχιακών παρατηρητηρίων, συμπεριλαμβανομένων των Integral (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία με τη συμμετοχή της Ρωσίας), Planck (ESA) και Spektr-RG (State Corporation Roscosmos με τη συμμετοχή της Γερμανίας). . https://www.roscosmos.ru/38301/

Υπερυπολογιστής της HPE: η δύναμη πίσω από τις επόμενες μεγάλες ανακαλύψεις. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην επιστήμη, στην τεχνολογία και τα big data είναι πιο μεγάλες, πιο περίπλοκες και πιο επιτακτικές όσο ποτέ άλλοτε. Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε την εντελώς νέα υπολογιστική προσέγγιση των υπερυπολογιστών της HPE, οι οποίοι συμβάλλουν ήδη σε σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις, πραγματοποιούν άλματα καινοτομίας, και παραδίδουν συναρπαστικά επιτεύγματα στην υπηρεσία της κοινωνίας και του ανθρώπου.Από τη φαρμακευτική έρευνα μέχρι την πρόβλεψη ακραίων καιρικών φαινομένων και την εξερεύνηση του διαστήματος, τα υπολογιστικά συστήματα υψηλής απόδοσης (HPC) επιταχύνουν τη διαδικασία ανακαλύψεων, αυξάνουν την ακρίβεια των υπολογισμών, και διευρύνουν τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας, καθώς ανοίγουν νέους ορίζοντες στη γνώση και την τεχνολογική πρόοδο.Είναι πασίδηλο ότι για να ανταπεξέλθουμε στην περιπλοκότητα του σύγχρονου κόσμου χρειαζόμαστε πολύ πιο ισχυρούς υπολογιστές. Οι τεχνολογίες των υπερυπολογιστών συνιστούν την καλύτερη απάντηση στις νέες προκλήσεις, καθώς διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ και πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες απ’ τους παραδοσιακούς υπολογιστές που γνωρίζαμε. Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες HPC, οι οργανισμοί επωφελούνται ουσιαστικά, καθώς τους επιτρέπεται πλέον να διαχειρίζονται αποδοτικότερα όλο το φάσμα των εργασιών που σχετίζονται με δεδομένα, ξεκινώντας από δραστηριότητες μικρής κλίμακας και φτάνοντας έως εργασίες υψηλών απαιτήσεων, ενώ ταυτόχρονα τους δίνεται η ευκαιρία να κατανοούν καλύτερα πληροφορίες και γεγονότα που είναι δύσκολο να εντοπιστούν, να μετρηθούν ή να αναλυθούν απ’ τον άνθρωπο. Οι υπερυπολογιστές μετασχηματίζουν τα σύγχρονα data centers, εξοπλίζοντάς τα με δυνατότητες που έρχονται απ’ το μέλλον. Απ’ τις τεχνολογίες HPC ωστόσο μπορεί να επωφεληθεί κάθε οργανισμός που υλοποιεί σύνθετα έργα δεδομένων κι έχει μεγάλες ανάγκες σε ταχύτητα, ευελιξία και επεκτασιμότητα, καθώς προσφέρονται και ως υπηρεσία στο cloud. Για να αντιμετωπιστούν κατά συνέπεια οι σημαντικότερες επιστημονικές, μηχανικές και επιχειρηματικές προκλήσεις του παρόντος, θα πρέπει να γίνονται διαρκώς επενδύσεις σε τεχνολογίες υπερυπολογιστών. Οι οργανισμοί που θα υιοθετήσουν στρατηγικά αυτές τις τεχνολογίες θα έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν εντυπωσιακά, και να ηγηθούν στους τομείς δραστηριότητάς τους.Οι υπερυπολογιστές της HPE παρέχουν μια ολοκληρωμένη λύση υπολογισμού, λογισμικού, αποθήκευσης δεδομένων και δικτύωσης, και έχουν επιδόσεις εξακλίμακας (exascale). Φέρουν μια αρχιτεκτονική HPC επόμενης γενιάς, σχεδιασμένη από την αρχή προκειμένου να αξιοποιεί αποτελεσματικά τις πληροφορίες που προκύπτουν από τεράστιες, συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες σύνθετων δεδομένων.Οι λύσεις που προσφέρουν οι υπερυπολογιστές της HPE γίνονται επιπλέον η κρίσιμη υποδομή της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης – τεχνολογιών που μεταφέρονται τάχιστα απ’ τα ερευνητικά εργαστήρια στη βιομηχανική παραγωγή – καθώς διευκολύνουν δραστικά την επεξεργασία δεδομένων, δίνοντας έτσι ένα κρίσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τόσο σε επιχειρήσεις, όσο και σε ερευνητικούς και επιστημονικούς οργανισμούς που τις αξιοποιούν.Γι’ αυτό και πολλοί εμβληματικοί οργανισμοί ανά τον κόσμο στρέφονται σήμερα στις ρηξικέλευθες δυνατότητες που προσφέρουν οι υπερυπολογιστές της HPE. Μερικές ημερομηνίες-σταθμοί: Στα τέλη Μαΐου του 2022, η HPE ανακοίνωσε ότι ο Frontier, o νέος υπερυπολογιστής που κατασκεύασε αξιοποιώντας τεχνολογία της AMD για το Oak Ridge National Laboratory (ORNL) του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, έφτασε τα 1,1 exaflops, κι έγινε έτσι ο ταχύτερος υπερυπολογιστής στον κόσμο, ο πρώτος που έσπασε το φράγμα της εξακλίμακας (exascale). Ο υπερυπολογιστής, ο οποίος είναι πιο ισχυρός από τους επτά αμέσως επόμενους υπερυπολογιστές του κόσμου μαζί, θα δίνει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να δημιουργούν μοντέλα και να κάνουν προσομοιώσεις σε επίπεδο εξακλίμακας. Θα μπορούν έτσι να επιλύουν προβλήματα 8 φορές πιο περίπλοκα, με έως και 10 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα. Με το προηγμένο του δυναμικό και τις άνευ προηγουμένου επιδόσεις του, ο Frontier προβλέπεται ότι θα επιταχύνει τη διαδικασία ανακαλύψεων, θα φέρει μια μεγάλη επανάσταση στην επιστήμη, και θα αντιμετωπίσει τις πιο δυσεπίλυτες προκλήσεις του κόσμου, σε κρίσιμους τομείς όπως η διάγνωση και η πρόγνωση του καρκίνου και άλλων ασθενειών, η ανακάλυψη φαρμάκων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και τα νέα υλικά για τη δημιουργία ασφαλέστερων και βιώσιμων προϊόντων. Τον Οκτώβριο του 2020, ο European High Performance Computing Joint Undertaking (EuroHPC JU) ανέθεσε στην HPE την κατασκευή ενός από τους ταχύτερους υπερυπολογιστές στον κόσμο, που θα εδρεύει στη Φινλανδία. Η μέγιστη απόδοσή του θα προσεγγίζει τα 550 petaflops. Ο νέος υπερυπολογιστής, ονόματι «LUMI», θα αξιοποιεί υπερυπολογιστές HPE Cray EX, και σκοπός του θα είναι η ενίσχυση του τομέα έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας, με στόχο την προώθηση της επιστήμης, την ενίσχυση της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας, και τη διασφάλιση της τεχνολογικής κυριαρχίας της Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 2021, το Ελβετικό Εθνικό Κέντρο Υπερυπολογιστών (CSCS), η HPE και η NVIDIA ανακοίνωσαν τη δημιουργία του “Alps”, του πιο ισχυρού υπερυπολογιστή στον κόσμο για την ανάπτυξη εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος βασίζεται σε υπερυπολογιστές της σειράς HPE Cray EX. Ο “Alps” θα αξιοποιηθεί στη διεξαγωγή πρωτοποριακής έρευνας σε ένα ευρύ φάσμα πεδίων, όπως το κλίμα και η μετεωρολογία, οι επιστήμες υλικών, η αστροφυσική, η υπολογιστική δυναμική των ρευστών, οι βιοεπιστήμες, η μοριακή δυναμική, η κβαντική χημεία και η σωματιδιακή φυσική, καθώς και σε τομείς όπως τα οικονομικά και οι κοινωνικές επιστήμες. Σημαντικές ανακαλύψεις, όπως αυτές νέων φαρμάκων, αναμένεται να καταστούν εφικτές χάρη στις δυνατότητες που προσφέρει αυτός ο νέος υπερυπολογιστής. Τον Νοέμβριο του 2021, η HPE ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει έναν από τους πιο ισχυρούς υπερυπολογιστές της Ευρώπης που θα εγκατασταθεί και θα λειτουργεί στο CINES (Εθνικό Κέντρο Υπολογιστών Ανώτατης Εκπαίδευσης), στη Γαλλία. Ο νέος υπερυπολογιστής, ο οποίος ονομάζεται «Adastra», χρησιμοποιεί το σύστημα HPE Cray EX. Συνδυάζοντας σημαντικά προηγμένες δυνατότητες στη μοντελοποίηση, την προσομοίωση, την τεχνητή νοημοσύνη, τη μηχανική μάθηση και την ανάλυση, το Adastra θα βοηθήσει τους επιστήμονες και τους ερευνητές να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους γρηγορότερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια, ώστε να προωθήσουν την έρευνα σε τομείς όπως η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ανακάλυψη νέων, αποτελεσματικών υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μπαταριών επόμενης γενιάς, και η προώθηση της ιατρικής έρευνας για τον σχεδιασμό και την παραγωγή φαρμάκων. Τον Μάιο του 2022, η HPE σε συνεργασία με τη GENCI, τη γαλλική εθνική υποδομή για τεχνολογίες HPC, ανακοίνωσε την κατασκευή του Jean Zay, ενός υπερυπολογιστή που θα αξιοποιηθεί στην έρευνα θεμελιωδών φυσικών επιστημών όπως η σωματιδιακή φυσική, η κοσμολογία και οι βιολογικές επιστήμες, για να προωθήσει ανακαλύψεις στην παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης, στην εξερεύνηση του διαστήματος και την πρόβλεψη του κλίματος, ενώ παράλληλα θα ενδυναμώσει την εφαρμοσμένη έρευνα για τη βελτίωση τομέων όπως είναι τα φάρμακα, και οι κινητήρες εσωτερικής καύσης αυτοκινήτων, και αεροπλάνων, ενώ θα βοηθήσει και στην εξεύρεση λύσεων για φαινόμενα φυσικών καταστροφών και πανδημιών. https://www.kathimerini.gr/life/technology/562062388/yperypologistis-tis-hpe-i-dynami-piso-apo-tis-epomenes-megales-anakalypseis/

Οι χώρες που συμμετείχαν στο έργο του ISS επέτρεψαν την πτήση του πληρώματος Crew-5 με την Άννα Κίκινα Τη Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2022, μια επιτροπή εκπροσώπων των διαστημικών υπηρεσιών των χωρών εταίρων για το έργο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εξέτασε την ετοιμότητα και ενέκρινε την πτήση του πληρώματος Crew-5 με την κοσμοναύτη Roscosmos Anna Kikina στο επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon . Εκτός από την Anna Kikina, το πλήρωμα περιλαμβάνει τους αστροναύτες της NASA Nicole Mann και Josh Kassada και τον αστροναύτη της JAXA Koichi Wakata. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Crew Dragon με το πλήρωμα Crew-5 σε όχημα εκτόξευσης Falcon-9 από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στη Φλόριντα έχει προγραμματιστεί για όχι νωρίτερα από τις 3 Οκτωβρίου 2022 στις 19:46 ώρα Μόσχας. Τον Ιούλιο του 2022, στο πλαίσιο του προγράμματος ISS, η Roscosmos και η NASA υπέγραψαν συμφωνία για διασταυρούμενες πτήσεις τριών Ρώσων κοσμοναυτών με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο American Crew Dragon και τριών Αμερικανών αστροναυτών στο ρωσικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS το 2022-2024. Η πτήση του αστροναύτη της NASA Francisco Rubio με το Soyuz MS-22, που ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022, ήταν η πρώτη από αυτές, η πτήση της Anna Kikina στο Crew Dragon θα είναι η δεύτερη. Η εφαρμογή της συμφωνίας θα καταστήσει δυνατή, σε περίπτωση ακύρωσης ή σημαντικής καθυστέρησης στην εκτόξευση ρωσικού ή αμερικανικού διαστημικού σκάφους, να διασφαλιστεί η παρουσία στον ISS τουλάχιστον ενός κοσμοναύτη της Roscosmos και ενός αστροναύτη της NASA για την εξυπηρέτηση των Ρωσικων και αμερικανικων τμηματων του σταθμού, αντίστοιχα.

Οι αστροναύτες στον ISS ξεφορτώνουν το διαστημόπλοιο «K.E. Τσιολκόφσκι Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής, που έχει προγραμματιστεί για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - εκπαίδευση κοσμοναυτών με τη στολή πεπιεσμένου αέρα "Chibis-M" με δημιουργία αρνητικής πίεσης στο κάτω μέρος του σώματος πριν από την κάθοδο στη Γη, επαναφόρτιση του buffer και εφεδρικών μπαταριών του πλοίου, συσκευασία του εξοπλισμού επιστροφής και του επιστημονικού εξοπλισμού του πειράματος "Protective Composite" (αξιολόγηση της σταθερότητας του σύνθετου πολυμερούς προστασίας από την ακτινοβολία υπό τροχιακή συνθήκες πτήσης) στο πλοίο, αποτροπή μηχανισμών σφράγισης καλύμματος καταπακτής μεταξύ της μονάδας κόμβου "Prichal" και του διαστημικού σκάφους "Soyuz MS-21"· Μεταφορά φορτίου από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-22 (K.E. Tsiolkovsky) στον σταθμό. Πείραμα "Νευροανοσία" (αξιολόγηση της επίδρασης του στρες στην ανοσία και τα συστήματα αντιδραστικότητας στο στρες στο διάστημα). Πείραμα "OMIKi-SPK" (αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας και των προσαρμοστικών αποθεμάτων ενός ατόμου από ξηρές κηλίδες αίματος χρησιμοποιώντας πρωτεομική, μεταβολομική και λιπιδομική). Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα ενός συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα) Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38295/

Οι πρώτες εικόνες της σύγκρουσης του σκάφους καμικάζι με τον αστεροειδή Δίμορφο. NASA/ASI Μία από τις εικόνες της στιγμής της σύγκρουσης του σκάφους με τον Δίμορφο όπως την κατέγραψε η διαστημοσυσκευή LICIACube. Το σκάφος της αποστολής DART έπεσε όπως ήταν προγραμματισμένο τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 23 χιλιάδες χλμ/ώρα πάνω στον αστεροειδή Δίμορφο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια για να συναντήσει τον αστεροειδή Δίδυμο διαμέτρου περίπου 800μ μέτρων και τον Δίμορφο διαμέτρου περίπου 200 μέτρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δίδυμο λειτουργώντας ως δορυφόρος του.Η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. Το σκάφος λίγες μέρες πριν κάνει την βουτιά θανάτου του πάνω στον Δίμορφο είχε απελυθερώσει μια ιταλικής κατασκευής διαστημοσυσκευή, την LICIACube η οποία θα κατέγραφε εικόνες τόσο από την σύγκρουση όσο και από ότι θα συμβεί στον Δίμορφο μετά από αυτή.Παράλληλα τις κάμερες και τα όργανα τους είχαν στρέψει στον Δίμορφο τόσο επίγεια όσο και διαστημικά τηλεσκόπια. Η NASA αλλά και οι ομάδες ελέγχου των τηλεσκοπίων έδωσαν στη δημοσιότητα τις πρώτες εικόνες από την στιγμή της σύγκρουσης αφού χθες δόθηκαν στη δημοσιότητα εικόνες που κατέγραψε το σκάφος της αποστολής με την δική του κάμερα λίγα δευτερόλεπτα πριν πέσει πάνω στον αστεροειδή. NASA/ASI Μια ακόμη εικόνα που κατέγραψε η διαστημοσυσκευή LICIACube από την στιγμή της σύγκρουσης. Σε πρώτο πλάνο στη φωτογραφία βρίσκεται ο Δίδυμος και πίσω του ο Δίμορφος τη στιγμή της σύγκρουσης με το σκάφος.Η παρακολούθηση των τηλεσκοπίων και της διαστημοσυσκευής έγινε για να καταγραφεί το σύννεφο σκόνης ώστε να μπορέσει να υπολογιστεί η ποσότητα της ύλης που εκτινάχθηκε. Θα επιτραπεί επίσης να κατανοηθεί καλύτερα η σύνθεση του Δίμορφου, που είναι αντιπροσωπευτικός αστεροειδών που απαντώνται συχνά, άρα να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της μεθόδου ώστε σε περίπτωση πραγματικής απειλής της Γης από κάποιο αστεροειδή να δούμε αν μπορούμε να του αλλάξουμε την πορεία με αυτή την μέθοδο.Η χρήση πυραύλων, εκρηκτικών ή ακόμη και πυρηνικών όπλων για την εξουδετέρωση διαστημικών βράχων που θα απειλήσουν τη Γη και την ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διερεύνησης της αποτελεσματικότητας της με πολλούς ειδικούς να εκτιμούν ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μην έχει τελικά ουσιαστικά αποτελέσματα και απλά να διασπάσει σε πολλά μικρότερα κομμάτια ένα αστεροειδή πολλά από τα οποία να συνεχίσουν τελικά την πορεία τους στον πλανήτη μας χωρίς τότε να μπορούμε να κάνουμε τίποτε να τα σταματήσουμε και τελικά να... βομβαρδιστούμε από τα θραύσματα αυτά. https://www.naftemporiki.gr/story/1909631/oi-protes-eikones-tis-sugkrousis-tou-skafous-kamikazi-me-ton-asteroeidi-dimorfo

Γειτονικός γαλαξίας «ταρακουνά» δυνατά το δικό μας γαλαξία. NASA JPL-Caltech R. Hurt (SSC Caltech) Καλλιτεχνική απεικόνιση του γαλαξία μας να ταλαντώνεται όπως συμβαίνει σύμφωνα με τη νέα μελέτη όταν συγκρούεται μαζί του μικρός γειτονικός γαλαξίας. Φανταστείτε τον γαλαξία μας ως μια λίμνη με γαλήνια νερά και τα εκατοντάδες δισ. άστρα του να πλέουν στην επιφάνεια της λίμνης ήρεμα και… ατάραχα. Ξαφνικά κάποιος από την ακτή ρίχνει μέσα στην λίμνη μια πέτρα μεγέθους παρόμοιου με αυτό που έχουν 400 εκατ. άστρα σαν τον Ήλιο. Η γαλήνη της λίμνης διαταράσσεται και οι κυματισμοί που δημιουργούνται υποχρεώνουν τα άστρα να κινούνται μέσα στο νερό σε ένα χαοτικό χορό που διαρκεί χιλιάδες χρόνια μέχρι να επανέλθει η ηρεμία στα νερά.Πολλοί αστρονόμοι έχουν διατυπώσει την άποψη ότι ένα κοσμικό φαινόμενο έχει υποχρεώσει κάποια στιγμή τον γαλαξία μας να δονηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι σπείρες του να αποκτήσουν κυματοειδή κίνηση και τα άστρα του γαλαξία να αρχίσουν να ταλαντεύονται με διαφορετικές ταχύτητες και συχνότητες το κάθε ένα εξ αυτών δημιουργώντας ένα χαοτικό γαλαξιακό περιβαλλον.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που πραγματοποίησε και προτείνει μια λύση σε αυτόν το μυστηριώδες κοσμικό φαινόμενο.Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα της αποστολής Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος η οποία πραγματοποιεί τρισδιάστατη χαρτογράφηση του γαλαξία μας, των άστρων αλλά και διαφόρων σωμάτων όπως αστεροειδείς κ.α. Μελέτησαν δεδομένα περίπου 20 εκατ. άστρων τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται στις εξωτερικές περιοχές του γαλαξία μας και άρα είναι πιο «ευάλωτα» στις συνέπειες που έχουν κοσμικά συμβάντα όπως η αλληλεπίδραση του γαλαξία μας με κάποιο άλλο γαλαξία ή άλλη κοσμικη δομη.Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Τοξότης, ένας γειτονικός νάνος γαλαξίας, έχει συγκρουστεί τουλάχιστον δύο φορές με το γαλαξία μας «ταρακουνώντας» τον και προκαλώντας την ταλάντωση των άστρων. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι εργασία τους ανοίγει ένα νέο επιστημονικό πεδίο το οποίο ονομάζουν «γαλαξιακή σεισμολογία».Προηγούμενες μελέτες είχαν υποδείξει την ύπαρξη αυτών των δονήσεων και της ταλάντωσης των άστρων αλλά η νέα μελέτη είναι η πρώτη που όχι μόνο επιβεβαιώνει με στοιχεία ότι αυτό το φαινόμενο συνέβη αλλά ότι επηρέασε ολόκληρο το γαλαξία από τις εξωτερικές του περιοχές μέχρι το κέντρο του. Η εκτίμηση που υπάρχει πλέον είναι ότι οι συγκρούσεις με τον Τοξότη και οι δονήσεις που προκλήθηκαν από αυτές μετέβαλαν το μέγεθος αλλά και το σχήμα του δικού μας γαλαξία. https://www.naftemporiki.gr/story/1909668/geitonikos-galaksias-tarakouna-dunata-to-diko-mas-galaksia

Πλανήτης Άρης: Κινεζικό ρομπότ εντόπισε ενδείξεις κατακλυσμιαίων πλημμυρών. Η πρώτη κινεζική αποστολή στην επιφάνεια του Άρη φαίνεται πως ανακάλυψε νέα στοιχεία για το υγρό παρελθόν του πλανήτη: το ραντάρ του ρομπότ Zhurong εντόπισε στο υπέδαφος ενδείξεις για δύο σαρωτικές αρχαίες πλημμύρες στο βόρειο ημισφαίριο.Η ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί στα ευρήματα αποστολών της NASA, τα οποία απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο Άρης διέθετε λίμνες και θάλασσες μέχρι πριν από περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε ο πλανήτης άρχισε να μετατρέπεται στην άνυδρη έρημο που βλέπουμε σήμερα.To Zhurong προσεδαφίστηκε τον Μάιο του 2021 στο Utopia Planitia, τον μεγαλύτερο κρατήρα του Ηλιακού Συστήματος με διάμετρο 3.300 μέτρων, και μέχρι σήμερα έχει διανύσει απόσταση 1.171 μέτρων. To Utopia Planitia καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου του Άρη (NASA) Το ρομπότ είναι εξοπλισμένο με γεωραντάρ που εξετάζει το υπέδαφος με ραδιοκύματα σε δύο περιοχές συχνοτήτων: ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας που φτάνουν σε βάθος μέχρι 10 μέτρων και ραδιοκύματα χαμηλής συχνότητας που διεισδύουν μέχρι τα 80 μέτρα αλλά προσφέρουν χαμηλότερη ανάλυση εικόνας.Οι μετρήσεις, οι οποίες παρουσιάζονται στο έγκριτο περιοδικό Nature, αποκαλύπτουν ότι κάτω από την επιφάνεια του Utopia Planitia κρύβονται δύο ύποπτα στρώματα, το ένα σε βάθος από 10 έως 30 μέτρα και ένα βαθύτερο στα 30 έως 80 μέτρα.Το ραντάρ δεν μπορεί να διευκρινίσει αν οι σχηματισμοί αυτοί αποτελούνται από πέτρα ή πάγο, θεωρούν όμως πιθανότερο το πρώτο ενδεχόμενο.Και οι δύο σχηματισμοί φαίνεται ότι σχηματίστηκαν όταν μικρές πέτρες κάλυψαν ένα στρώμα από μεγαλύτερους βράχους.Η εξήγηση που προτείνουν οι ερευνητές είναι ότι αυτό συνέβη στη διάρκεια μεγάλων πλημμυρών που συνέβησαν πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια και πριν από 1,6 δισεκατομμύρια χρόνια.Την εποχή εκείνη ο Άρης είχε πιθανώς χάσει το μεγαλύτερο μέρος του νερού του, διατηρούσε όμως μεγάλους όγκους παγετώνων που θα μπορούσαν να είχαν προκαλέσει την πλημμύρα όταν έλιωσαν, εκτιμά η μελέτη.Για την επιβεβαίωση των συμπερασμάτων απαιτούνται πάντως περαιτέρω μελέτες, οι οποίες μεταξύ άλλων θα αξιοποιήσουν δεδομένα από το ραντάρ του κινεζικού δορυφόρου Tianwen-1, το οποίο έφτασε στον Άρη μαζί με το Zhurong. https://www.in.gr/2022/09/27/b-science/space/planitis-aris-kineziko-rompot-entopise-endeikseis-kataklysmiaion-plimmyron/

Ο ISS δοκίμασε το σύστημα ελέγχου κίνησης του S.P. Κορόλεφ» πριν κατέβει στη Γη Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής, που έχει προγραμματιστεί για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - αποδέσμευση των λυμάτων και της συσκευής υγιεινής (τουαλέτα) στο πλοίο, έλεγχος συστήματος δοκιμής της κίνησης και πλοήγησης του πλοίου πριν από την αποδέσμευση, εκπαίδευση του πληρώματος για την εκτέλεση της κατάβασης, εκπαίδευση αστροναυτών με τη στολή πνευμονοσκεπής "Chibis-M" με τη δημιουργία αρνητικής πίεσης στο κάτω μέρος του σώματος πριν από την κατάβαση στη Γη, επαναφόρτιση υπολογιστών tablet, Τοποθέτηση επιστημονικού εξοπλισμού "Biopolymer" στο πλοίο. Πείραμα "Matryoshka-R" (μελέτη της κατάστασης της ακτινοβολίας στη διαδρομή πτήσης και στο ISS). Πείραμα "Νευροανοσία" (αξιολόγηση της επίδρασης του στρες στην ανοσία και τα συστήματα αντιδραστικότητας στο στρες στο διάστημα). Πείραμα «About Gagarin from Space» (ανοικτή μετάδοση από το ρωσικό τμήμα του ISS μέσω καναλιού ραδιοερασιτεχνικής επικοινωνίας σε επίγειους σταθμούς λήψης ραδιοερασιτεχνών σε όλο τον κόσμο εικόνων, φωτογραφικού υλικού αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του πρώτου κοσμοναύτη Yu .A. Gagarin); Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Κλείσιμο μεταβατικών καταπακτών μεταξύ της μονάδας εξυπηρέτησης "Zvezda" και του φορτηγού πλοίου "Progress MS-20". Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38290/

Οι κοσμοναύτες στον ISS πραγματοποίησαν εκπαίδευση για χειροκίνητη κάθοδο στη Γη Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Κατά την περίοδο από 23 έως 25 Σεπτεμβρίου 2022, πραγματοποιήθηκαν τα ακόλουθα στο ρωσικό τμήμα του σταθμού: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροχρόνιας αποστολής, προγραμματισμένη για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - εκπαίδευση του πληρώματος σε χειροκίνητη ελεγχόμενη κάθοδο στο πλοίο, εκπαίδευση κοσμοναύτες με στολή πεπιεσμένου αέρα "Chibis-M" με δημιουργία αρνητικής πίεσης στο κάτω μέρος του σώματος πριν από την κάθοδο στη Γη, αποθήκευση εξοπλισμού που αφαιρέθηκε και επιστράφηκε στο πλοίο, δειγματοληψία συμπυκνώματος ατμοσφαιρικής υγρασίας από το σύστημα αναγέννησης νερού SRV-K2M για κάθοδο στη Γη με σκοπό την ποιοτική ανάλυση· Επιχειρήσεις μετά την ελλιμενοποίηση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 (K.E. Tsiolkovsky) με το πλήρωμα της 68ης μακροχρόνιας αποστολής - εξοικείωση του πληρώματος με τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ανακατανομή ρόλων και καθηκόντων του πληρώματος σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αποτροπή μηχανισμών στεγανοποίησης καλύμματα καταπακτής μεταξύ της μικρής ερευνητικής μονάδας Rassvet και του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22, μεταφορά θηκών στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, μεταφορά φορτίου από το πλοίο στο ISS, διατήρηση του αναλυτή αερίου στο πλοίο. Εκφόρτωση του φορτηγού πλοίου Progress MS-20· Πείραμα "Διόρθωση" (μελέτη της αποτελεσματικότητας της φαρμακολογικής διόρθωσης του μεταβολισμού των ορυκτών υπό συνθήκες παρατεταμένης έκθεσης στη μικροβαρύτητα). Πείραμα "Νευροανοσία" (αξιολόγηση της επίδρασης του στρες στην ανοσία και τα συστήματα αντιδραστικότητας στο στρες στο διάστημα). Πείραμα "Biofilm" (μελέτη προτύπων σχηματισμού βιοφίλμ σε συνθήκες μικροβαρύτητας). Πείραμα Fagen (προσδιορισμός της επίδρασης της συνδυασμένης ηλιακής και γαλαξιακής ακτινοβολίας στη γενετική συσκευή των βακτηριοφάγων υπό συνθήκες πτήσης στο διάστημα). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). πείραμα "OMIKi-SPK" (αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας και των προσαρμοστικών αποθεμάτων ενός ατόμου από ξηρές κηλίδες αίματος χρησιμοποιώντας πρωτεομική, μεταβολομική και λιπιδομική). Πείραμα "Αναγνώριση" (μελέτη της δυναμικής της δομής του ISS υπό διάφορες εξωτερικές επιδράσεις δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στη δομοστοιχειωτή δομή του σταθμού). Πείραμα EarthKAM (on-line παρατήρηση της Γης). Εβδομαδιαίος καθαρισμός σταθμού. Συντήρηση του συστήματος υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38283/

Οι τελευταίες εικόνες του DART πριν την πρόσκρουσή του με τον Δίμορφο. … και η καταγραφή της πρόσκρουσης από γήινα τηλεσκόπια! (νέωτερη ενημέρωση) Η αποστολή DART της NASA πραγματοποίησε με επιτυχια την πρώτη δοκιμή πλανητικής άμυνας με σκοπό την εκτροπή αστεροειδούς. Το διαστημικό σκάφος της NASA, DART συγκρoύστηκε με τον αστεροειδή Δίμορφο (*), προκειμένου να τον εκτρέψει από την πορεία του (διαβάστε σχετικά: Κοιτώντας ψηλά). Αν και ο αστεροειδής δεν αποτελεί πραγματική απειλή για τη Γη, το γεγονός αυτό είναι η πρώτη δοκιμή εσκεμμένης πρόσκρουσης με σκοπό την εκτροπή ενός αστεροειδούς από την τροχιά του, που θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος για τον πλανήτη μας. Είναι ένα μικρό βήμα για την ανθρωπότητα για την αντιμετώπιση μιάς μελλοντικής απειλής από αστεροειδή. Ο αστεροειδής Δίδυμος (πάνω αριστερά) και ο δορυφόρος του Δίμορφος, 2,5 περίπου λεπτά πριν από την πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους DART με τον Δίμορφο. Η εικόνα λήφθηκε από την κάμερα DRACO του DART, όταν απείχε απόσταση 920 χιλιόμετρα από τον Δίμορφο. Ο Δίδυμος έχει διάμετρο περίπου 780 μέτρα και ο Δίμορφος έχει μήκος περίπου 160 μέτρα. Ο αστεροειδής Δίμορφος όπως φαίνεται από το διαστημόπλοιο DART, έντεκα (11) δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση! Το DART κατέγραψε αυτή την εικόνα από απόσταση 68 χιλιομέτρων από τον Δίμορφο. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που περιείχε ολόκληρο τον Δίμορφο στο οπτικό πεδίο της κάμερας του DART. Η τελευταία πλήρης εικόνα του αστεροειδούς Δίμορφου, που τραβήχτηκε από απόσταση περίπου 12 χιλιόμετρα από τον αστεροειδή και 2 δευτερόλεπτα (!!) πριν την πρόσκρουση. Η εικόνα δείχνει ένα τμήμα του αστεροειδούς που έχει πλάτος 31 μέτρα Η τελική ματιά του DART πριν από την πρόσκρουση. Η φωτογραφία λήφθηκε από αποσταση περίπου 6 χιλιομέτρων από τον αστεροειδή και μόνο 1 δευτερόλεπτο πριν την πρόσκρουση. Η πρόσκρουση του DART σημειώθηκε κατά την διάρκεια της μετάδοσης της εικόνας στη Γη, με αποτέλεσμα μια μερική εικόνα. Βλέπουμε ένα τμήμα του αστεροειδούς που έχει πλάτος 16 μέτρα Σύμφωνα με τη NASA ταχύτητα της πρόσκρουσης ήταν 22.000 χιλιόμετρα ανά ώρα ή 6,1 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (από τα δεδομένα στις λεζάντες των δυο τελευταίων φωτογραφιών διαπιστώνουμε πράγματι ότι σε ένα δευτερόλεπτο το DART διάνυσε περίπου 6 χιλόμετρα). Το DART λίγες μέρες πριν την πρόσκρουση εκτόξευσε έναν μικροσκοπικό δορυφόρο τύπου CubeSat (LICIACube) ο οποίος θα καταγράψει με τις κάμερές του, LEIA (LICIACube Explorer Imaging for Asteroid) και LUKE (LICIACube Unit Key Explorer), το δραματικό του τέλος. Οι εικόνες αυτές αναμένεται να δημοσιευθούν σε λίγες μέρες. Σε μερικές ημέρες ή και εβδομάδες οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας γήινα και διαστημικά τηλεσκόπια (James Webb και Hubble), θα επιβεβαιώσουν αν η τροχιά του αστεροειδή μεταβλήθηκε. Προς το παρόν το σύστημα τηλεσκοπίων ATLAS κατέγραψε την σύγκρουση DART-Δίμορφου ως εξής: Σύμφωνα με δηλώσεις του Σταμάτιου Κριμιζή στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ: «Με το εν λόγω πείραμα οι επιστήμονες μετρούν πόσο ακριβώς μπορεί να αλλάξει με μια τέτοια κινητική επέμβαση η τροχιά ενός αστεροειδούς, ώστε να προστατευτεί η Γη από τυχόν κινδύνους στο μέλλον. Είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα προσπαθεί να αλλάξει την τροχιά ενός ουράνιου σώματος. Ο μικρός αστεροειδής στον οποίο έγινε η δοκιμή, δεν αποτελούσε κανέναν κίνδυνο για τη Γη, αλλά υπάρχουν περίπου 30.000 αστεροειδείς που έρχονται κοντά στον πλανήτη μας και ανά πάσα στιγμή υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να μας χτυπήσει. Έχουμε μια δυνατότητα που δεν είχαν οι δεινόσαυροι πριν 62 εκατ. χρόνια και είδαμε τι έγινε. Το διαστημικό σκάφος DART ήταν εξοπλισμένο με αρκετές νέες τεχνολογίες μεταξύ των οποίων μια ιονική μηχανή που χρησιμοποιούσε το αέριο Ξένον. Ο κ. Κριμιζής εξήγησε ότι η εν λόγω μηχανή μπορεί και αυξάνει την ταχύτητα του διαστημόπλοιου καθώς είναι εν πλω. Η επικινδυνότητα ενός αστεροειδούς που κατευθύνεται προς τη Γη εξαρτάται από το μέγεθός του και το όριο έχει οριστεί στα 140 μέτρα. Αν είναι 140 μέτρα, μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη πόλη, ας πούμε το λεκανοπέδιο της Αττικής ή το Λονδίνο, και το κρίσιμο σημείο είναι να γνωρίζουν οι επιστήμονες αρκετά χρόνια πριν τον κίνδυνο προκειμένου να μπορέσουν να του αλλάξουν τροχιά». πηγή: https://www.nasa.gov/feature/dart-s-final-images-prior-to-impact (*) Ο Δίδυμος ανακαλύφθηκε το 1996, ενώ ο «σύντροφος» του το 2003. Το όνομα Δίμορφος προτάθηκε από τον αναπληρωτή καθηγητή Κλεομένη Τσιγάνη του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος της αποστολής DART. https://physicsgg.me/2022/09/27/οι-τελευταίες-εικόνες-του-dart-πριν-την-πρ/

NASA: Αποσύρει διαστημικό πύραυλο από την πλατφόρμα εκτόξευσης λόγω του τυφώνα Ίαν. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία (NASA) γνωστοποίησε σήμερα ότι θα αποσύρει τον πύραυλο SLS (Space Launch System) από την πλατφόρμα εκτόξευσης στη Φλόριντα για να τον προστατεύσει από τον επερχόμενο τυφώνα Ίαν, ο οποίος αναμένεται να πλήξει το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι τις επόμενες ημέρες.Η απόσυρση του διαστημικού πυραύλου από την πλατφόρμα εκτόξευσης και η μεταφορά του στο κτίριο συναρμολόγησης (περίπου 8 χιλιόμετρα μακρύτερα) είναι μια περίπλοκη διαδικασία για την οποία απαιτούνται 8-11 ώρες.Η μη επανδρωμένη αποστολή Artemis 1 στη Σελήνη έχει ήδη αναβληθεί δύο φορές λόγω διαρροής καυσίμων. Πρόσφατες δοκιμές έδειξαν ότι οι μηχανικοί της NASA επιδιόρθωσαν τη βλάβη, αλλά οι προβλέψεις των μετεωρολόγων ενόψει της έλευσης του τυφώνα Ίαν στη Φλόριντα προκάλεσαν ανησυχία για το κατά πόσο ο διαστημικός πύραυλος θα μπορούσε να αντέξει τους ισχυρούς ανέμους. https://www.naftemporiki.gr/story/1909177/nasa-aposurei-diastimiko-puraulo-apo-tin-platforma-ektokseusis-logo-tou-tufona-ian

Ανθρωπότητα-Αστεροειδής 1-0 (βίντεο της στιγμής της πτώσης του σκάφους DART στον Δίμορφο) ESA/Science Lab Καλλιτεχνική απεικόνιση της στιγμής της σύγκρουσης του σκάφους DART με τον αστεροειδή. Η πρόσκρουση επιβεβαιώθηκε: διαστημόπλοιο της NASA, της υπηρεσίας διαστήματος των ΗΠΑ, έπεσε εσκεμμένα πάνω σε αστεροειδή με σκοπό να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας, κατά τη διάρκεια αποστολής άνευ προηγουμένου με σκοπό να η ανθρωπότητα να μάθει πώς θα προστατευτεί από δυνητική μελλοντική υπαρξιακή απειλή γι’ αυτή.Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης.Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου.«Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. 6ABC PHILADELPHIA 🛰 DART NASA: Spacecraft successfully slams into an asteroid Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτα. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο.Θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση.Αν και ο στόχος είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, αυτή η άσκηση «πλανητικής άμυνας», που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που αστεροειδής εγείρει μια μέρα απειλή να συγκρουστεί με τη Γη.Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. Τρία λεπτά μετά την πρόσκρουση, δορυφόρος μικρού μεγέθους, περίπου όσου έχει κουτί παπουτσιών, που ονομάζεται LICIACube και αφέθηκε από το σκάφος προτού γίνει η σύγκρουση, επρόκειτο να περάσει σε απόσταση 55 χιλιομέτρων από τον αστεροειδή για να συλλέξει εικόνες.Το εγχείρημα παράλληλα επρόκειτο να παρακολουθείται από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, που επρόκειτο να εντοπίσουν το σύννεφο σκόνης ώστε να μπορέσει να υπολογιστεί η ποσότητα της ύλης που εκτινάχθηκε. Θα επιτραπεί επίσης να κατανοηθεί καλύτερα η σύνθεση του Δίμορφου, που είναι αντιπροσωπευτικός αστεροειδών που απαντώνται συχνά, άρα να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Η εκτίμηση της «ζημιάς» Το ευρωπαϊκό σκάφος Ήρα, που αναμένεται να εκτοξευτεί το 2024, θα παρατηρήσει από κοντά τον Δίμορφο το 2026, για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της πρόσκρουσης και να μετρηθεί, για πρώτη φορά, η μάζα του αστεροειδούς. Οι αστεροειδείς έχουν επιφυλάξει εκπλήξεις για τους επιστήμονες στο παρελθόν. Το 2020, το αμερικανικό σκάφος Osiris-Rex παρεισέφρησε βαθύτερα από ό,τι αναμενόταν στην επιφάνεια του αστεροειδή Μπένου. Η ακριβής σύνθεση του Δίμορφου δεν είναι γνωστή μέχρι στιγμής.«Αν ο αστεροειδής αντιδράσει στην πρόσκρουση του DART με τρόπο εντελώς απρόβλεπτο, αυτό μπορεί να μας οδηγήσει να επανεξετάσουμε αν η κινητική πρόσκρουση είναι τεχνική που μπορεί να έχει γενική εφαρμογή», επισήμανε ο Τομ Στάτλερ, επιστημονικός επικεφαλής της αποστολής.Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι εξαλείφθηκαν εξαιτίας της σύγκρουσης αστεροειδούς μεγέθους 10 χιλιομέτρων με τη Γη. Σχεδόν 30.000 αστεροειδείς κάθε μεγέθους έχουν καταλογογραφηθεί (σχετικά) κοντά στη Γη. Σήμερα, κανένας από τους γνωστούς αστεροειδείς δεν απειλεί τον πλανήτη μας, τουλάχιστον για τα επόμενα 100 χρόνια. Εκτός αν δεν έχει καταγραφεί ακόμα.Αυτοί που έχουν μέγεθος ενός χιλιομέτρου και πλέον έχουν καταγραφεί πρακτικά όλοι, λένε επιστήμονες. Όμως προσθέτουν ότι δεν είναι καταγεγραμμένο παρά μόλις το 40% των αστεροειδών μεγέθους 140 μέτρων και πλέον, που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφή σε μεγάλες περιοχές. «Το σημαντικότερο καθήκον μας είναι να βρούμε» όσους δεν έχουν εντοπιστεί, τόνισε ο Λίντλι Τζόνσον, ειδικός για την πλανητική άμυνα στη NASA. Όσο συντομότερα βρεθούν, τόσο περισσότερο χρόνο να έχουν οι ειδικοί για να καταρτίσουν σχέδιο άμυνας. Το πείραμα DART είναι το πρώτο, κρίσιμο βήμα ως προς αυτό, εξηγεί ο κ. Τζόνσον. «Είναι περίοδος που προκαλεί μεγάλο ενθουσιασμό (…) για τη διαστημική ιστορία και ακόμη και για την ιστορία της ανθρωπότητας». . https://www.naftemporiki.gr/story/1909217/anthropotita-asteroeidis-1-0-binteo-tis-stigmis-tis-ptosis-tou-skafous-dart-ston-dimorfo

Σταμάτης Κριμιζής: Η σύγκρουση με αστεροειδή είναι αναπόφευκτη Ο διαστημικός επιστήμονας μιλάει για το πείραμα «DART» της NASA που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη: ένα διαστημόπλοιο θα συγκρουστεί με δορυφόρο του αστεροειδούς Δίδυμος, με σκοπό να αλλάξει την τροχιά του • Στόχος να διαπιστωθεί πόσο είναι εφικτό να αλλάξει η τροχιά ενός αστεροειδούς που βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη Η σύγκρουση θα γίνει με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα και θα αποτελέσει έναν μοναδικό σταθμό στην ανθρώπινη ιστορία: οι επιστήμονες θα έχουν παρέμβει στην αδιασάλευτη πορεία του Σύμπαντος. Αύριο, στις 02.14 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας, τo «DART» (Double Asteroid Redirection Test), ένα διαστημόπλοιο βάρους 600 κιλών που εκτοξεύτηκε από τη Γη στις 24 Νοεμβρίου 2021, θα συγκρουστεί με τον Δίμορφο, έναν δορυφόρο του αστεροειδούς Δίδυμος, με σκοπό να αλλάξει την τροχιά του Διδύμου. Στόχος των ερευνητών είναι να διαπιστώσουν κατά πόσο είναι εφικτό να αλλάξουν την τροχιά και την ταχύτητα ενός αστεροειδούς που βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη· και με τον τρόπο αυτό να αποτρέψουν σενάρια μεγάλης καταστροφής για τον πλανήτη μας.Τα αποτελέσματα του αυριανού πειράματος, το οποίο χρηματοδοτείται από τη NASA, θα μετρηθούν επί τόπου από το διαστημόπλοιο «DART» αλλά και με τηλεσκόπια από τη Γη.Πόσο πιθανό είναι, όμως, να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τον πλανήτη μας τα επόμενα 100 χρόνια; «Η σύγκρουση αυτή είναι απολύτως βέβαιη. Θα γίνει», απαντά στα «ΝΕΑ» ο πολυβραβευμένος επιστήμονας του Διαστήματος Σταμάτης Κριμιζής, ο άνθρωπος που πριν από 22 χρόνια άνοιξε με την έρευνά του τον δρόμο για το αυριανό πείραμα. «Το θέμα είναι με τι μεγέθους αστεροειδή θα γίνει η σύγκρουση. Η τελευταία σχεδόν σύγκρουση, δηλαδή η έκρηξη ενός αστεροειδούς στην ατμόσφαιρα της Γης, ο οποίος είχε διάμετρο γύρω στα 20 μέτρα, έγινε πάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας στις 15 Φεβρουαρίου του 2014. Η έκρηξη που τη συνόδευσε ήταν ισοδύναμη με 400-500 χιλιοτόνους ΤΝΤ, δηλαδή περίπου 25 φορές μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα», εξηγεί και προσθέτει: «Επίσης, το 1908 μια έκρηξη που ισοδυναμούσε με 10 μεγατόνους έγινε πάνω από το Τουνγκούσκα της Σιβηρίας και ισοπέδωσε 2.150 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ευτυχώς σε σχετικά ακατοίκητη περιοχή». Θέμα αριθμών Η σύγκρουση κάποιου αστεροειδούς με τη Γη, όπως εξηγεί ο Σταμάτης Κριμιζής, είναι θέμα αριθμών. «Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί περισσότεροι από 10.000 αστεροειδείς με διάμετρο μεγαλύτερη των 140 μέτρων, οι οποίοι διασχίζουν την τροχιά της Γης, δηλαδή υπάρχει η δυνατότητα να συγκρουστούν μαζί της. Την ίδια στιγμή, υπολογίζεται ότι υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι 25.000 αστεροειδείς αυτού του μεγέθους που δεν έχουν παρατηρηθεί ακόμα. Αρα, ο συνολικός αριθμός, αν συμπεριλάβουμε αστεροειδείς όλων των μεγεθών, είναι πάνω από 30.000 μέχρι σήμερα και καθημερινά καταμετρούνται ακόμη περισσότεροι. Από αυτούς, πάνω από 855 έχουν διάμετρο ενός χιλιομέτρου…».Αστεροειδείς τέτοιου μεγέθους μπορεί να αποβούν επικίνδυνοι για τη ζωή στον πλανήτη μας. «Αυτοί που έχουν διάμετρο πάνω από ένα χιλιόμετρο μπορεί να γίνουν καταστρεπτικοί για ολόκληρη τη Γη, αλλά οι πιθανότητες υπολογίζονται σε μία σύγκρουση κάθε 500.000 χρόνια. Συγκρούσεις με αστεροειδείς διαμέτρου 60 μέτρων υπολογίζεται ότι γίνονται μία κάθε 1.300 χρόνια κ.ο.κ.», λέει ο Σταμάτης Κριμιζής. «Πάντως, αν μιλάμε για έναν αστεροειδή διαμέτρου 30 μέτρων, η πιθανότητα σύγκρουσης με τη Γη μπορεί να φτάνει το 100% τα επόμενα 100 χρόνια, αν όμως μιλάμε για διάμετρο 140 μέτρων, πέφτει στο 10%». Προετοίμασε το έδαφος Ο ίδιος έχει ηγηθεί και συμμετάσχει με όργανά του στην εξερεύνηση και των εννέα κλασικών πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Και προετοίμασε το έδαφος, μαζί με την επιστημονική του ομάδα στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins των ΗΠΑ, για το αυριανό πείραμα που υπόσχεται να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τους αστεροειδείς που διασχίζουν την τροχιά της Γης.«Εχω ζήσει με αυτό το πείραμα τα τελευταία 20-25 χρόνια της ζωής μου», περιγράφει ο Σταμάτης Κριμιζής, ο οποίος είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και ομότιμος διοικητής Διαστημικών Προγραμμάτων της ΝΑSΑ στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins των ΗΠΑ, όπου κατασκευάστηκε το διαστημόπλοιο «DART». «Οταν διοικούσα τα διαστημικά προγράμματα της NASA στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, η ομάδα μου έφτιαξε το πρώτο διαστημόπλοιο – δορυφόρο ενός αστεροειδούς, του αστεροειδούς Eros. Αυτό έγινε το 2000, ενώ το 2001 προσπαθήσαμε και καταφέραμε να προσεδαφίσουμε αυτόν τον δορυφόρο – παρότι δεν ήταν κατασκευασμένος για κάτι τέτοιο – ώστε να αποδείξουμε ότι είναι δυνατό να ωθήσουμε έναν αστεροειδή σε διαφορετική τροχιά. Για να γίνει η διπλή ανακατεύθυνση, αυτό που επιχειρείται με το αυριανό πείραμα, χρειάστηκαν 20 χρόνια», συνεχίζει. Αλλωστε, η προσεδάφιση του διαστημοπλοίου «NEAR» στον αστεροειδή Eros το 2001 οδήγησε τη ΝΑSA να ιδρύσει το Γραφείο Πλανητικής Προστασίας που χρηματοδοτεί τώρα την αποστολή «DART». Τόσο το «NEAR» όσο και το «DART» σχεδιάστηκαν, εκτοξεύθηκαν και ελέγχονται από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) του Johns Hopkins, στο οποίο ο Σταμάτης Κριμιζής είχε την ευθύνη της Διοίκησης Διαστημικών Προγραμμάτων για 14 χρόνια, από το 1990 μέχρι το 2004. Ποιος είναι ο Δίμορφος Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δίμορφος είναι ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε το 2003 και βαφτίστηκε τον Ιούνιο του 2020 από το… Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Την ονομασία του – η οποία εγκρίθηκε από τη Διεθνή Αστρονομική Ενωση και ανακοινώθηκε επισήμως από την IAU, τη NASA και την ESA – εμπνεύστηκε ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ Κλεομένης Τσιγάνης εξαιτίας των «μορφολογικών μεταβολών που θα υποστεί με την πρόσκρουση του «DART»», όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος τότε, μιλώντας στα «ΝΕΑ». «Ο Δίμορφος θα γίνει το πρώτο ουράνιο σώμα στην Ιστορία που θα είναι γνωστό στον άνθρωπο με δύο διαφορετικές μορφές: αυτή που θα αντικρίσει η αποστολή «DART» πριν από την πρόσκρουσή της σε αυτό, και η μεταγενέστερη, την οποία θα «δει» η ευρωπαϊκή αποστολή «Hera» το 2024».Ο Σταμάτης Κριμιζής εξηγεί πως «το αυριανό πείραμα θα στεφθεί από επιτυχία αν η τροχιά του Διδύμου αλλάξει αισθητά, ώστε να μπορεί να προβλεφθεί η απαιτούμενη ώθηση αν στο μέλλον κάποιος μεγάλος αστεροειδής – διαμέτρου μεγαλύτερης των 140 μέτρων – παρατηρηθεί σε συγκρουσιακή τροχιά με τη Γη. Σε αυτήν την περίπτωση, θα εκτοξευθεί διαστημόπλοιο με κατάλληλο εξοπλισμό ώστε να αποτρέψει τη σύγκρουση. Πλέον θα έχουμε τη δυνατότητα να αμυνθούμε ως Γη, σε αντίθεση με την εποχή όταν χτύπησε ο αστεροειδής που αφάνισε τους δεινόσαυρους, πριν από 62 εκατομμύρια χρόνια – τότε δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα», σημειώνει.Κι αν μέχρι πρότινος το να αλλάξουν οι άνθρωποι την τροχιά ενός αστεροειδούς ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, πλέον οι δυνατότητες της επιστήμης μοιάζουν ανεξάντλητες… «Ο έλεγχος της τροχιάς ενός αστεροειδούς είναι σχετικά εύκολος και τώρα με το πείραμα του «DART» θα έχουμε μια καλή πληροφόρηση για τις λεπτομέρειες, με αριθμούς. Αλλωστε, είχαμε καταφέρει να προσεδαφίσουμε το διαστημόπλοιο «NEAR» το 2001 στον αστεροειδή Eros και αποδείξαμε ότι είναι εφικτό», περιγράφει ο Σταμάτης Κριμιζής και καταλήγει: «Ομως ο συνολικός έλεγχός μας στο περιβάλλον της Γης είναι αμφίβολος και η κλιματική αλλαγή είναι ένα παράδειγμα που το αποδεικνύει…». https://www.tanea.gr/2022/09/27/interviews/stamatis-krimizis-i-sygkrousi-me-asteroeidi-einai-anapofeykti/

Υποβρύχια ασύρματη κάμερα χωρίς μπαταρίες. Ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ δημιούργησαν την πρώτη υποθαλάσσια κάμερα χωρίς μπαταρίες, η οποία τροφοδοτείται από διάφορα ηχητικά κύματα μέσα στο νερό, όπως αυτά που παράγονται από διερχόμενα πλοία ή ψάρια. Η καινοτόμος αυτόνομη κάμερα τραβάει έγχρωμες φωτογραφίες ακόμη και στο σκοτεινό περιβάλλον κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ μεταδίδει ασύρματα τις φωτογραφίες μέσω του νερού.Δεν χρειάζεται μπαταρίες ως πηγή ενέργειας, καθώς – χάρη σε ειδικά πιεζοηλεκτρικά υλικά – μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια την μηχανική ενέργεια από τις δονήσεις των ηχητικών κυμάτων που ταξιδεύουν μέσω του νερού. Η κάμερα χρησιμοποιεί επίσης τα ηχητικά κύματα για να στείλει τα δεδομένα σε έναν δέκτη εκτός νερού, ο οποίος αναδημιουργεί την εικόνα.Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι πάνω από το 95% των ωκεανών της Γης δεν έχουν ποτέ παρατηρηθεί, κάτι που σημαίνει ότι ξέρουμε περισσότερα για τη Σελήνη παρά για τους ωκεανούς του πλανήτη μας. Μια δυσκολία είναι μέχρι σήμερα η τροφοδότηση μιας υποθαλάσσιας κάμερας για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που απαιτεί ενσύρματη σύνδεση με κάποιο ερευνητικό πλοίο ή αποστολή σκάφους για την περιοδική επαναφόρτιση των μπαταριών της.Η νέα φωτογραφική μηχανή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για το ξεπέρασμα αυτού του προβλήματος, καθώς είναι περίπου 100.000 φορές πιο ενεργειακά αποδοτική από κάθε άλλη υποθαλάσσια κάμερα. Καθώς δεν χρειάζεται δική της πηγή ενέργειας, μπορεί να λειτουργήσει συνεχώς επί αρκετές εβδομάδες και έτσι θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν άγνωστες έως τώρα περιοχές των ωκεανών, αναζητώντας νέα είδη ψαριών, θαλάσσια ρύπανση, επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κ.α.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Φαντέλ Αντίμπ του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης των Υπολογιστών και μέλος του Εργαστηρίου Media Lab του ΜΙΤ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», σχεδιάζουν να βελτιώσουν περαιτέρω τη συσκευή τους, ώστε να αυξήσουν τη μνήμη της και να μπορεί να τραβήξει υποθαλάσσιο βίντεο. Δεν είναι παράξενο που η ανάπτυξη της κάμερας χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Γραφείο Ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. https://physicsgg.me/2022/09/26/υποβρύχια-ασύρματη-κάμερα-χωρίς-μπατ/

Ο Γιούρι Μπορίσοφ για τη συμμετοχή της Ρωσίας στο έργο ISS μετά το 2024 Την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022, μετά την επιτυχή εκτόξευση και πρόσδεση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 με το πλήρωμα της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη Τύπου στο Μπαϊκονούρ, στην οποία ο Γιούρι Μπορίσοφ , Γενικός Διευθυντής της Roscosmos State Corporation, μίλησε για τη συμμετοχή της Ρωσίας στο έργο ISS μετά το 2024 και τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων με τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας της NASA, Kenneth Bowersox. Σχετικά με τη συμμετοχή της Ρωσίας στο έργο ISS «Η Ρωσία εκπληρώνει πάντα αυστηρά τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Είχαμε μια συνομιλία με τον Kenneth Bowersox σχετικά με τη συνέχιση των εργασιών στο έργο ISS. Το σχέδιό μας είναι να το δουλέψουμε μέχρι το 2024. Στη συνέχεια, ανάλογα με την κατάσταση του ISS, θα συνεχίσουμε τη συμμετοχή μας σε αυτό το διεθνές έργο με μεγάλη πιθανότητα μέχρι το 2028. Και τότε όλα θα εξαρτηθούν, πρώτα από όλα, από την τεχνική κατάσταση του σταθμού». Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με την αντιπροσωπεία της NASA «Σημειώσαμε τη σημασία των διασταυρούμενων πτήσεων στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπογράφηκε τον Ιούλιο του 2022. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια πρακτική προς το συμφέρον και των δύο μερών, η οποία διασφαλίζει την ασφαλή εργασία των πληρωμάτων στον ISS. Η τεχνική είναι πολύπλοκη, όλα είναι πιθανά. Το cross-flying θα φέρει κάποια αξιοπιστία σε αυτή τη διεθνή αποστολή. Μοιραστήκαμε σχέδια για επανδρωμένα προγράμματα. Οι συνάδελφοι μας μίλησαν για το σεληνιακό πρόγραμμα. Συμφωνήσαμε ότι σε κάθε περίπτωση, στο μέλλον θα είναι απαραίτητο να προβλεφθούν όλα τα τεχνικά μέτρα για τη διασφάλιση της ασφάλειας των πληρωμάτων σε τροχιά. Σχετικά με τις πτήσεις των Ρώσων κοσμοναυτών στο αμερικανικό διαστημόπλοιο Starliner «Θα είμαστε πάντα ευπρόσδεκτοι όταν εμφανίζονται νέα πλοία. Αλλά υπάρχουν ορισμένοι κανόνες: πρέπει να συλλέξετε στατιστικά στοιχεία αξιοπιστίας - πρόκειται για τουλάχιστον τρεις πτήσεις. Σχετικά με την προηγούμενη εκτόξευση και ελλιμενισμό του Soyuz MS-22 «Η εκτόξευση, η πτήση και ο ελλιμενισμός ήταν εκπληκτικά φυσιολογικές, χωρίς οποιεσδήποτε αποχρώσεις. Έχω ήδη μιλήσει με το πλήρωμα, έχουν ήδη ισοφαρίσει την πίεση, σύντομα θα ανοίξουν οι καταπακτές και θα μετακινηθούν στο σταθμό. Το πλήρωμα είναι ευχαριστημένο με την πτήση. Του ευχηθήκαμε να εκπληρωθεί ολόκληρο το προγραμματισμένο επιστημονικό πρόγραμμα και να επιστρέψει γρήγορα στην πατρίδα του». Με τη σειρά του, ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της NASA, Kenneth Bowersox, ευχαρίστησε τον Γενικό Διευθυντή της Roscosmos και ειδικούς της ρωσικής βιομηχανίας πυραύλων και διαστήματος για την επιτυχή εκτόξευση και ελλιμενισμό του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22. «Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Γιούρι Ιβάνοβιτς και σε όλους τους ειδικούς στο Μπαϊκονούρ. Μας έκαναν μέρος της παράδοσής τους. Πήραμε μέρος σε όλα τα στάδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους υπεύθυνους τόσο στη Ρωσία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες που συμμετείχαν στην ανάπτυξη της συμφωνίας για τις διασταυρούμενες πτήσεις και την εφαρμογή της στην πράξη», είπε. https://www.roscosmos.ru/38274/

Αναβάλλεται ξανά η εκτόξευση του πυραύλου της αποστολής Artemis 1 Η εκτόξευση δεν θα γίνει την Τρίτη, λόγω των καιρικών συνθηκών που προβλέπονται. Δεν θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, όπως ήταν προγραμματισμένο η εκτόξευση του νέου πρωτοποριακού πυραύλου της NASA για τη Σελήνη.Συγκεκριμένα, η πολυαναμενόμενη αποστολή Artemis 1, δεν θα ξεκινήσει το ταξίδι της στο Διάστημα -ούτε αυτήν την Τρίτη, όπως είχε ανακοινωθεί- λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που προβλέπουν οι μετεωρολόγοι.Υπό την απειλή της τροπικής καταιγίδας «Ίαν», που αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στα νότια της Τζαμάκιας, η NASA θα προετοιμάσει τον πύραυλο και θα τον μεταφέρει για ασφάλεια στο κτίριο συναρμολόγησης.Ο «Ίαν» αναμένεται ότι θα ενισχυθεί σε κυκλώνα τις επόμενες ημέρες και θα κατευθυνθεί, μέσω του Κόλπου του Μεξικού, προς τη Φλόριντα, όπου βρίσκεται το διαστημικό κέντρο Κένεντι.Υπενθυμίζεται πως οι προηγούμενες προσπάθειες εκτόξευσης της αποστολής Artemis 1 είχαν αναβληθεί, καθώς είχε παρατηρηθεί διαρροή υδρογόνου κατά την πλήρωση των δεξαμενών του πυραύλου SLS με χωρητικότητα 3,7 εκατ. λίτρα καυσίμου.Ο SLS, ο ισχυρότερος πύραυλος που έχει κατασκευαστεί ποτέ με ύψος 98 μέτρα, μεταφέρει την κάψουλα Orion, με επιβάτες τρία ανδρείκελα, σε μια πτήση που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη πριν επιστρέψει πέφτοντας στον Ειρηνικό περίπου 40 ημέρες αργότερα.Η ίδια πτήση προγραμματίζεται να επαναληφθεί με πλήρωμα το 2024, πριν την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης που θα ακολουθήσει το 2025 το νωρίτερο και θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την SpaceX του Έλον Μασκ. https://www.tanea.gr/2022/09/24/science-technology/anavalletai-ksana-i-ektokseysi-tou-pyraylou-tis-apostolis-artemis-1/

7.1 τόνοι ανθρώπινων «σκουπιδιών» στον πλανήτη Άρη. Ο Άρης είναι πια διάσπαρτος από άχρηστα ανθρώπινης κατασκευής αντικείμενα και δυστυχώς δεν διαθέτει «σκουπιδιάρικο» για να τα μαζέψει. Τα διαφόρων μεγεθών πεταμένα ανθρώπινα πράγματα στον γειτονικό πλανήτη υπολογίζονται σε 7.119 κιλά ή περίπου 7,1 τόνους.Προέρχονται από τρεις πηγές στη διάρκεια των περίπου 50 ετών της εξερεύνησης του πλανήτη: πεταμένα εξαρτήματα, διαστημοσυσκευές που έχουν συντριβεί και όσες είναι ακέραιες αλλά αδρανείς και μη λειτουργικές πια. Σύμφωνα με το Γραφείο Υποθέσεων Εξωτερικού Διαστήματος των Ηνωμένων Εθνών, η ανθρωπότητα έχει στείλει 18 διαστημικά σκάφη σε 14 ξεχωριστές αποστολές. Πολλές βρίσκονται ακόμη εν ενεργεία, αλλά για άλλες ο ‘Αρης έχει γίνει ο «τάφος» τους.Το τελευταίο «σκουπίδι» που ανακαλύφθηκε, ήταν στα μέσα Αυγούστου φέτος, όταν η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι το ρόβερ της Perseverance εντόπισε ένα κομμάτι εξοπλισμού, ένα μπλεγμένο τμήμα διχτυού, που είχε εκτιναχθεί κατά τη δική του προσεδάφιση.Κάθε αποστολή που επιχειρεί να κατέβει στην αρειανή επιφάνεια ομαλά, διαθέτει εξοπλισμό (θερμική ασπίδα, αλεξίπτωτο κ.α.) που απορρίπτει κατά την κάθοδο του σκάφους. Όταν το εξάρτημα που εκτινάσσεται πριν την προσεδάφιση, πέσει στο έδαφος, μπορεί να σπάσει σε μικρότερα κομμάτια, τα οποία πιθανώς να παρασυρθούν από τους ισχυρούς αρειανούς ανέμους, όπως συνέβη στην περίπτωση της άφιξης του Perseverance το 2021. Εκτός από αυτό το ρόβερ, και άλλα αμερικανικά ρόβερ όπως το Curiosity και το Opportunity έχουν πέσει πάνω σε αντικείμενα που προέρχονταν από τη δική τους προσεδάφιση.Η δεύτερη κατηγορία μεγαλύτερων ‘σκουπιδιών’ είναι οι εννέα αδρανείς σήμερα διαστημοσυσκευές στην επιφάνεια του πλανήτη, οι οποίες είναι: όχημα προσεδάφισης Mars 3, όχημα προσεδάφισης Mars 6, όχημα προσεδάφισης Viking 1, όχημα προσεδάφισης Viking 2, ρόβερ Sojourner, όχημα προσεδάφισης Beagle 2, όχημα προσεδάφισης Phoenix, ρόβερ Spirit και ρόβερ Opportunity. Οι περισσότερες από αυτές είναι σχεδόν άθικτες, συνεπώς από μια άποψη θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιστορικά ‘λείψανα’ παρά σκουπίδια.Η τρίτη κατηγορία, των σκαφών που έχουν συντριβεί, πληροί καλύτερα τις προϋποθέσεις χαρακτηρισμού τους ως σκουπιδιών. Τουλάχιστον δύο συνετρίβησαν, ενώ με άλλα τέσσερα χάθηκε η επικοινωνία λίγο πριν ή κατά την προσεδάφιση τους, οπότε μάλλον θα πρέπει να θεωρούνται ότι έγιναν κομμάτια, π.χ. λόγω πιο γρήγορης καθόδου τους από ό,τι έπρεπε. Αν κανείς προσθέσει όλα τα παραπάνω, τότε – σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ρομποτιστή Cagri Kilic του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια – το βάρος όλων των ανθρώπινων κατασκευών που έχουν σταλεί στον ‘Αρη, αγγίζει τους δέκα τόνους (9.979 κιλά). Αν από αυτά αφαιρεθεί το βάρος των μέχρι σήμερα λειτουργικών διαστημοσυσκευών (2.860 κιλά), τότε μένουν σκουπίδια βάρους 7.119 κιλών. Ορισμένοι ανησυχούν για τους κινδύνους που μπορεί να αποτελέσουν ορισμένα από αυτά τα απορρίμματα για τις τρέχουσες και τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές στον ‘Αρη. Μπορεί π.χ. κάποιο ρόβερ να μπλεχτεί σε ένα τέτοιο σκουπίδι. Υπομονή συνεπώς μέχρι που οι οι άνθρωποι θα μεταφέρουν απορριμματοφόρα στον «κόκκινο» πλανήτη, όταν πια τον αποικίσουν. https://physicsgg.me/2022/09/25/7-1-τόνοι-ανθρώπινων-σκουπιδιών-στον-π/