Δροσος Γεωργιος

Ξεκίνησε μια νέα εποχή για την αστρονομία νετρίνων. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του ανιχνευτή νετρίνων IceCube στην Ανταρκτική, οι φυσικοί αποκαλύπτουν μια κοσμική πηγή νετρίνων υψηλής ενέργειας. Καλλιτεχνική αναπαράσταση μιας κοσμικής πηγής νετρίνων που λάμπει πάνω από το παρατηρητήριο IceCube στον νότιο πόλο. Κάτω από τον πάγο οι φωτοανιχνευτές συλλαμβάνουν τα σήματα των νετρίνων. Στον φαινομενικά ακίνδυνο σπειροειδή γαλαξία Messier 77 (M77 ή NGC 1068) που απέχει 47 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, ‘κρύβεται’ μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που προκαλεί την έντονη ακτινοβολία του περιβάλλοντος αερίου. Η ερευνητική ομάδα του τηλεσκοπίου νετρίνων IceCube αναφέρει την ανίχνευση νετρίνων υψηλής ενέργειας που προέρχονται από αυτόν τον γαλαξία [Evidence for neutrino emission from the nearby active galaxy NGC 1068]. https://www.science.org/doi/10.1126/science.abg3395 Αν απόψε το βράδυ κοιτάξετε ψηλά, νότια-νοτιοανατολικά στον νυχτερινό ουρανό στις 11:50 μμ, θα δείτε σίγουρα την εντυπωσιακή προσέγγιση 3ο του Δία στη Σελήνη (11 ημερών). Όμως, αν διαθέτετε κιάλια ή ένα ταπεινό τηλεσκόπιο, μπορείτε επιπλέον να εντοπίσετε – στην περιοχή που υποδεικνύουν οι τέσσερις παύλες στην εικόνα – τον σπειροειδή γαλαξία Messier 77 (M77). Η παραπάνω δημοσίευση ανοίγει το δρόμο για την χρήση κοσμικών νετρίνων για αστροφυσικές μετρήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ερμηνεία της προέλευσης των κοσμικών ακτίνων υψηλής ενέργειας του σύμπαντος.Σύμφωνα με την Janet Conrad, μέλος της ερευνητικής ομάδας IceCube: «Αυτή η παρατήρηση σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην αστρονομία νετρίνων. Αγωνιστήκαμε τόσο πολύ για να εντοπίσουμε με ακρίβεια πιθανές κοσμικές πηγές νετρίνων και τώρα έχουμε δει μία. Έχουμε σπάσει ένα φράγμα».Τα νετρίνα κοσμικής προέλευσης συγκαταλέγονται στα πιο ενεργητικά και πιο άφθονα σωματίδια του σύμπαντος. Αλληλεπιδρούν όμως ελάχιστα με την ύλη. Έτσι, τα κοσμικά νετρίνα που παράγονται από τους λεγόμενους κοσμικούς επιταχυντές μπορούν να διασχίσουν χωρίς να αλληλεπιδράσουν έτη φωτός κανονικής ύλης. Αυτή η μικρή πιθανότητα αλληλεπίδρασης είναι προβληματική όταν πρόκειται για την ανίχνευση νετρίνων, αφού μπορούν εύκολα να περάσουν μέσα από έναν ανιχνευτή χωρίς να αλληλεπιδράσουν με αυτόν. Όμως η έλλειψη αλληλεπιδράσεων είναι πλεονέκτημα όσον αφορά τον προσδιορισμό της διαδρομής που ακολουθούν τα κοσμικά νετρίνα – από την πηγή τους μέχρι τη Γη όπου ανιχνεύονται.Οι ερευνητές ελπίζουν πως ανατρέχοντας στις διαδρομές των κοσμικών νετρίνων, θα μπορέσουν να εντοπίσουν τους ‘επιταχυντές’ που τα παρήγαγαν. Αυτοί οι επιταχυντές αναμένεται να είναι πηγή όχι μόνο νετρίνων υψηλής ενέργειας, αλλά και κοσμικών ακτίνων. Οι εν λόγω κοσμικές ακτίνες έχουν τεράστιες ενέργειες—πάνω από ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερες από τις ενέργειες των σωματιδίων που επιταχύνονται στους επιταχυντές σωματιδίων στα διάφορα εργαστήρια της Γης. Το πού (και πώς) η φύση δημιουργεί τέτοιες κοσμικές ακτίνες υψηλής ενέργειας δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα. Τα νετρίνα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των κοσμικών επιταχυντών και να αποκαλύψουν επίσης την εσωτερική τους λειτουργία.Το Παρατηρητήριο νετρίνων IceCube βρίσκεται στην Ανταρκτική, όχι μακριά από το Νότιο Πόλο. Οι οπτικοί αισθητήρες του παρατηρητηρίου βρίσκονται σε βάθος 1,5 με 2 km κάτω από την επιφάνεια της Ανταρκτικής σε μια τρισδιάστατη διάταξη που περιλαμβάνει 1 km3 οπτικά διαφανούς πάγου. Όταν ένα νετρίνο αλληλεπιδρά με τον πυρήνα ενός ατόμου σε αυτόν τον πάγο, παράγονται φορτισμένα σωματίδια. Αυτά τα σωματίδια στη συνέχεια εκπέμπουν υπεριώδη και ‘μπλε’ φωτόνια που συλλέγουν οι αισθητήρες.Το 2018, η ερευνητική ομάδα του IceCube ανέφερε την ανίχνευση μιας έκλαμψης νετρίνων που φαινόταν να προέρχεται από ένα μπλέιζαρ (blazar), έναν πίδακα ακτίνων γάμμα που προκαλεί μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα. Αυτή η σύμπτωση μεταξύ ενός blazar και μιας έκλαμψης νετρίνων έχει αφήσει ανοιχτά πολλά ερωτήματα, καθώς τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα που προέρχονται από το blazar δεν ταιριάζουν με αυτά που προβλέπουν τα μοντέλα νετρίνων. Γιαυτό, οι ερευνητές ενδιαφέρονται να εντοπίσουν κι άλλες κοσμικές πηγές νετρίνων.Το IceCube βρήκε για πρώτη φορά ενδείξεις νετρίνων που προέρχονταν από τον γαλαξία M77 το 2020, όταν ανέφεραν πως είχαν βρει 63 νετρίνα που προέρχονταν από τον εν λόγω γαλαξία. Αλλά αυτό το αποτέλεσμα ήταν αρκετά χαμηλής στατιστικής σημασίας (2,9 σίγμα), δηλαδή το σήμα θα μπορούσε να ήταν μια τυχαία διακύμανση.Μια λεπτομερέστερη επανεπεξεργασία των δεδομένων απέδειξε ότι από τα μερικές χιλιάδες ανιχνευθέντα γεγονότα που οφείλονταν σε κοσμικά νετρίνα, τα 79 προέρχονται από τον M77, με στατιστική ακρίβεια 4,2 σίγμα. [Το εύρημα] δεν είναι ακόμη πάνω από το διάσημο επίπεδο «5 σίγμα», αλλά αν μπορούσαμε να επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα πολλές, πολλές φορές, η πιθανότητα να λάβουμε αυτό το αποτέλεσμα τυχαία είναι μικρότερη από 1 στις 100.000.Υπάρχουν θεωρητικά μοντέλα σύμφωνα με τα οποία η μαύρη τρύπα του Μ77 θα μπορούσε να είναι ένας κοσμικός επιταχυντής που στο περιβάλλον της παράγει κοσμικές ακτίνες υψηλής ενέργειας και τα παρατηρούμενα νετρίνα. Όμως είναι ακόμα νωρίς για να ισχυριστεί κανείς ότι το IceCube επιβεβαίωσε τις σχετικές θεωρίες. https://physicsgg.me/2022/11/04/ξεκίνησε-μια-νέα-εποχή-για-την-αστρονο/

Κινεζικός πύραυλος πέφτει ανεξέλεγκτα στη Γη. (πηγη φωτο Shutterstock) Ένα τμήμα του βάρους 23 τόνων και ύψους παρόμοιου με 10οροφο κτίριο κινεζικού πυραύλου που μετέφερε στο Διάστημα το τελευταίο τμήμα του κινεζικού διαστημικού σταθμού πέφτει ανεξέλεγκτα στη Γη χωρίς κανείς να γνωρίζει που θα καταλήξει.Στις 31 Οκτωβρίου η Κίνα εκτόξευσε την τρίτη και τελευταία μονάδα του διαστημικού σταθμού τον οποίο κατασκεύασε σε χρόνο ρεκόρ. Τη μονάδα μετέφερε στο Διάστημα ο γιγάντιος πύραυλος Long March 5B που έχει κατασκευάσει η κινεζική διαστημική υπηρεσία για να υλοποιεί το φιλόδοξο διαστημικό της πρόγραμμα. Όμως η Κίνα επέλεξε ο σχεδιασμός και η λειτουργία του πυραύλου να γίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι ελεγχόμενες οι κινήσεις του αφού απελευθερώσει το φορτίο του με αποτέλεσμα κάποια τμήματα του να κινούνται ανεξέλεγκτα και να πέφτουν στη Γη προκαλώντας εύλογες ανησυχίες. Η Κίνα υποστηρίζει ότι οι πιθανότητες να πέσει κάποιο τμήμα του πυραύλου στη στεριά και να προκαλέσει ζημιές ή να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές είναι πολύ μικρός και δεν τον λαμβάνουν υπόψη.Ένα τμήμα του πυραύλου που εκτοξεύτηκε στις 31 Οκτωβρίου επιστρέφει ανεξέλεγκτα στη Γη και θα πέσει σε άγνωστο ακόμη σημείο του πλανήτη κάποια στιγμή είτε σήμερα Παρασκευή είτε αύριο Σάββατο. Είναι η τέταρτη μέσα σε δύο χρόνια που ένα μεγάλο διαστημικό κινεζικό “σκουπίδι” γυρνάει σαν ρωσική ρουλέτα γύρω από τη Γη. Μολονότι ένα μεγάλο μέρος του πυραύλου θα καεί από την ατμόσφαιρα εωσότου φτάσει στη Γη, ένα μέρος του τελικά – το 20% έως 40% – αναμένεται να πέσει σε αυτήν, πιθανώς στη θάλασσα που καλύπτει το 70% του πλανήτη μας. Εκτιμάται ότι περίπου το 88% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει στις περιοχές πιθανής πτώσης, αλλά οι ειδικοί πάντως επεσήμαναν ότι οι πιθανότητες να χτυπηθεί κάποιος από το τεράστιο “σκουπίδι”, είναι μόλις έξι στα 10 τρισεκατομμύρια.Τον Ιούλιο φέτος ένα τμήμα πυραύλου Long March 5B βάρους 5,5 έως 10 τόνων είχε συντριβεί στον Ινδικό Ωκεανό, τον Απρίλιο του 2021 είχε συμβεί κάτι παρόμοιο στον ίδιο ωκεανό, ενώ το 2020 τμήματα του πυραύλου είχαν πέσει κάπου στην δυτική Αφρική. Αν και δεν έχουν αναφερθεί καταστροφές ή θάνατοι μέχρι στιγμής από τέτοια περιστατικά, αυξάνονται σταδιακά οι φωνές όσων ζητούν να καθιερωθούν διεθνείς κανονισμοί ή και νόμοι για την αποτροπή τέτοιων συμβάντων, που προέρχονται και από άλλες χώρες με διαστημικό πρόγραμμα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1397148/kinezikos-pyraylos-peftei-anexelegkta-sti-gi/

Η έκρηξη της Τόνγκα ενίσχυσε την κλιματική αλλαγή. πηγη φωτο Shutterstock Μια ακόμη μελέτη έρχεται να φωτίσει τις επιπτώσεις της τρομερής έκρηξης στο ηφαίστειο της Τόνγκα στις αρχές του χρόνου. Τα ευρήματα δείχνουν ότι πρόκειται για την πιο ισχυρή έκρηξη τα τελευταία 140 έτη στη Γη και επιπλέον δημιούργησε συνθήκες ευνοϊκές στην κλιματική αλλαγή. Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2021 το ηφαίστειο στο νησί Τόνγκα στον Ειρηνικό άρχισε να ενεργοποιείται και στις 15 Ιανουαρίου προκλήθηκε με εξαιρετικά ισχυρή έκρηξη τα επακόλουθα της οποίας έγιναν με διαφόρους τρόπους αντιληπτά σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Το κρουστικό κύμα της έκρηξης έφθασε μέχρι την Ελλάδα. Ο καπνός της έφτασε στο ύψος-ρεκόρ των 55 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, στα σύνορα της στρατόσφαιρας κάτι που δεν έχει ποτέ διαπιστωθεί στο παρελθόν.Επιστήμονες της NASA υπολόγισαν ότι η έκρηξη της Τόνγκα απελευθέρωσε εκρηκτική ισχύ ισοδύναμη με 10 μεγατόνους ΤΝΤ, κάτι που σημαίνει ότι ήταν 500 φορές πιο ισχυρή από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Οι γεωεπιστήμονες κατατάσσουν την έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα στην κλίμακα 5 του δείκτη ηφαιστειακής εκρηκτικότητας (VEI). Πρόκειται για την ισχυρότερη έκρηξη μετά από εκείνη του Πινατούμπο, που είχε καταταχθεί στην κλίμακα 6 (η κλίμακα VEI φτάνει έως το 8 και, συγκριτικά η Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έχει ταξινομηθεί ως 7).Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Science» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την πιο ολοκληρωμένη μελέτη των επιπτώσεων της έκρηξης της Τόνγκα. Τα ευρήματα της μελέτης προέρχονται από την επεξεργασία των δεδομένων τριών μετεωρολογικών δορυφόρων που παρακολουθούσαν το φαινόμενο. Οι ερευνητές υπολόγισαν το ύψος που έφτασε το νέφος ηφαιστειακής ύλης το οποίο άγγιξε τα 60 χλμ. Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές κάνουν λόγο για μια ηφαιστειακή στήλη ύψους 57 χλμ που είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί από την κολοσσιαία έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883 η οποία θεωρείται από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της Γης. Το νέφος ξεπέρασε την τροπόσφαιρα και τη στρατόσφαιρα και εισήλθε στο τρίτο ατμοσφαιρικό στρώμα του πλανήτη μας, την μεσόσφαιρα.Το δεύτερο σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι ότι τα υλικά που μετέφερε στην ατμόσφαιρα της Γης το ηφαιστειακό νέφος και κυρίως οι μεγάλες ποσότητες των υδρατμών σε συνδυασμό με τα μεταλλικά υλικά της τέφρας δημιούργησαν συνθήκες ενίσχυσης της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη γεγονός που προκαλεί αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα. Όπως φαίνεται η έκρηξη της Τόνγκα και οι συνέπειες της θα συνεχίσουν να μας απασχολούν για πολλά χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/society/1397182/i-ekrixi-tis-tongka-enischyse-tin-klimatiki-allagi/

Φρόιντ: Το μυστικό πάθος. Freud: The Secret Passion ή Freud, είναι μια ταινία του 1962 σε σκηνοθεσία του John Huston και παραγωγή Wolfgang Reinhardt. Περιγράφει τα πρώτα ψυχαναλυτικά βήματα του Αυστριακού νευρολόγου-ψυχίατρου Sigmund Freud, τον οποίο υποδύεται ο Montgomery Clift. Το αρχικό σενάριο της ταινίας είχε γράψει ο Jean-Paul Sartre, ο οποίος τελικά απέσυρε το όνομά του. Η ταινία κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 12 Δεκεμβρίου 1962. Μπορείτε εύκολα να την βρείτε και να την κατεβάσετε στον υπολογιστή σας … Στην εισαγωγή της ταινίας ο αφηγητής αναφέρεται στα τρία μεγάλα πλήγματα που δέχθηκε ο ανθρώπινος εγωκεντρισμός από την επιστήμη: «Από τα πανάρχαια χρόνια… υπήρξαν τρεις μεγάλες αλλαγές στην αντίληψη του ανθρώπου για τον εαυτό του. Τρία μεγάλα πλήγματα που είχαν να κάνουν με τη ματαιοδοξία μας. Πριν από τον Κοπέρνικο, νομίζαμε ότι ήμασταν το κέντρο του σύμπαντος… ότι όλα τα ουράνια σώματα στρέφονταν γύρω από τη γη μας. Αλλά ο μεγάλος αστρονόμος κατέρριψε αυτή την άποψη… και αναγκασθήκαμε να παραδεχτούμε ότι ο πλανήτης μας… δεν ήταν παρά ένας από τους πολλούς που περιφέρονται γύρω από τον ήλιο… Ότι υπάρχουν και άλλα συστήματα πέρα από το ηλιακό μας σύστημα … Σε μυριάδες κόσμους. Πριν από τον Κάρολο Δαρβίνο… ο άνθρωπος πίστευε ότι ήταν ένα είδος μοναδικό… ξεχωριστό και πέρα από το ζωικό βασίλειο. Αλλά ο μεγάλος βιολόγος μας έκανε να δούμε ότι η σωματική μας ανατομία είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας εξελικτικής διαδικασίας της οποίας οι νόμοι δεν είναι διαφορετικοί για εμάς… από οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωντανών οργανισμών. Πριν από τον Σίγκμουντ Φρόιντ, ο άνθρωπος πίστευε πως ότι έλεγε… και έκανε ήταν τα προϊόντα της συνειδητής του θέλησης και μόνο. Αλλά ο μεγάλος ψυχαναλυτής… απέδειξε την ύπαρξη μιας άλλης πλευράς του μυαλού μας… που λειτουργεί σε μια σκοτεινή μυστικότητα και μπορεί να καθορίζει ακόμη και τη ζωή μας. Αυτή είναι η ιστορία της διείσδυσης του Freud στο σκοτεινό ανθρώπινο ασυνείδητο. Και την αποκάλυψη των τρόπων με τους οποίους αυτό αναδύεται στο φως.»Σύμφωνα με τον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή Διονύση Λιάρο: «ο άθλος του Φρόυντ να παίξει έναν ρόλο όμοιο με του Κοπέρνικου – Αρίσταρχου του Σαμίου (δεν είναι η γη στο κέντρο του σύμπαντος) και του Δαρβίνου ότι ο άνθρωπος μοιάζει ουσιωδέστατα με τις κατώτερες μορφές ζωής από τις οποίες εξελίχθηκε, δηλαδή να δείξει σε ένα τρίτο ναρκισσιστικό τραύμα της ανθρώπινης υπερηφάνειας ότι δεν είμαστε απολύτως κύριοι της συμπεριφοράς μας και συνεπώς της μοίρας μας. Δεν ανακάλυψε τον όρο «Ασυνείδητο» που ήταν τρέχον στην εποχή του, αλλά τον τρόπο λειτουργίας του, πράγμα που είναι η νύχτα με τη μέρα. Και να μην έχει τα θεραπευτικά αποτελέσματα που ελπίζει η ψυχολογία του βάθους, έχει όμως, αναντίρρητα, βαθειά ανθρωπογνωστική αξία…Η ταινία κλείνει με τον αφηγητή να επανέρχεται στο θέμα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας την οποία και χαρακτηρίζει ως τον αρχαιότερο εχθρό του ανθρώπου: «Γνώθι σαυτόν, 2000 χρόνια πριν, αυτά τα λόγια ήταν σκαλισμένα στο ναό στους Δελφούς. Γνώθι σαυτόν. Ήταν η αρχή της σοφίας. Σε αυτό επαφίεται η μοναδική ελπίδα της νίκης… εναντίον του αρχαιότερου εχθρού του ανθρώπου. Της ματαιοδοξίας του. Αυτή η γνώση είναι πλέον μέσα στις δυνατότητές μας. Θα τη χρησιμοποιήσουμε; Ας ελπίσουμε»

Ανιχνευτής νετρίνων εντόπισε νετρίνα που ταξίδεψαν από τα βάθη ενός γαλαξία (βίντεο) Αν και στη Γη εισέρχονται μόνιμα αμέτρητα νετρίνα η φύση τους είναι τέτοια που τα καθιστά δύσκολα στον εντοπισμό πολύ περισσότερο νετρίνα που προέρχονται από τα βάθη του Σύμπαντος. Ένας ανιχνευτής νετρίνων στην Ανταρκτική εντόπισε νετρίνα προερχόμενα από ένα γαλαξία σε απόσταση 47 εκατ. ετών φωτός από εμάς. Είναι μόλις η δεύτερη φορά που εντοπίζονται τέτοιου είδους νετρίνα γεγονός που συμβάλει στη καλύτερη κατανόηση των χαρακτηριστικών τους. Τα νετρίνα είναι μία κατηγορία σωματιδίων που αλληλεπιδρούν τόσο ασθενώς με την ύλη, ώστε να περνούν σχεδόν ανεπηρέαστα μέσα από οποιοδήποτε αντικείμενο. Έτσι, μολονότι ο πλανήτης μας βομβαρδίζεται συνεχώς από εκατομμύρια νετρίνα, πολλά από τα οποία προέρχονται μάλιστα από τα πέρατα του σύμπαντος, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό διαπερνά αναλλοίωτο μέσα από τη Γη. Αν και σημαντικές ποσότητες νετρίνων παράχθηκαν με τη Μεγάλη Έκρηξη, νέα σωματίδια συνεχίζουν να εκπέμπονται από το εσωτερικό του Ήλιου αλλά και από βίαια κοσμικά φαινόμενα, όπως οι υπερκαινοφανείς αστέρες, ή ακόμη και στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης.Στον Σταθμό Αμούδσεν-Σκοτ στην Ανταρκτική έχει δημιουργηθεί η εγκατάσταση IceCube η οποία λειτουργεί ως ένα είδος τηλεσκοπίου για τον εντοπισμό νετρίνων. Διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι βρήκε βάσιμες ενδείξεις για την εκπομπή υψηλής ενέργειας νετρίνων από έναν κοντινό γαλαξία, τα οποία έφτασαν μέχρι τον πλανήτη μας. Είναι η δεύτερη μόλις φορά που ανιχνεύονται κοσμικά νετρίνα στη Γη.Η πηγή των νετρίνων ήταν ο γαλαξίας NGC 1068, γνωστός και ως Messier 77, στον αστερισμό του Κήτους, σε απόσταση 47 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για έναν γαλαξία ορατό ακόμη και με μεγάλα κιάλια, που είχε ανακαλυφθεί ήδη από τον 18ο αιώνα και ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αποτελέσει στόχο πολλών αστρονομικών παρατηρήσεων. Ο NGC 1068 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας περίπου σαν τον δικό μας, όμως -αντίθετα με τον δικό μας- είναι άκρως ενεργός, δηλαδή η περισσότερη ακτινοβολία του δεν παράγεται από τα άστρα του, αλλά από ύλη που πέφτει μέσα σε μια τεράστια μαύρη τρύπα, με μάζα εκατομμύρια φορές πιο μεγάλη από τον Ήλιο μας και πολύ μεγαλύτερη από την αδρανή μαύρη τρύπα στο κέντρο του δικού μας γαλαξία. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικής Φράνσις Χάλζεν του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν-Μάντισον, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση https://www.science.org/doi/10.1126/science.abg3395 στην επιθεώρηση «Science», ανέφεραν ότι εντοπίστηκαν μέχρι στιγμής από τον εν λόγω γαλαξία 80 νετρίνα με ενέργεια της τάξης των TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ). Μερικά νετρίνα που φτάνουν στη Γη, αλληλεπιδρούν με τον πάγο και δημιουργούν άλλα σωματίδια (μιόνια), τα οποία εκπέμπουν στιγμιαίες λάμψεις φωτός που γίνονται αντιληπτές από τους περίπου 5.000 οπτικούς αισθητήρες του IceCube. Τα μοτίβα του φωτός χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την κατεύθυνση προέλευσης και τις ενέργειες των νετρίνων.Η λεγόμενη αστρονομία νετρίνων αποτελεί ένα πρόσθετο εργαλείο για την κατανόηση των πιο ακραίων αντικειμένων στο σύμπαν. Η πρώτη ανίχνευση κοσμικών νετρίνων από το Παρατηρητήριο IceCube -που είχε ξεκινήσει να λειτουργεί το 2011- είχε γίνει το 2018, με πιθανή πηγή προέλευσης τον μακρινό γαλαξία TXS 0506+056. Το υπό κατασκευή πιο εξελιγμένο Παρατηρητήριο IceCube-Gen2, ένας πιο ευαίσθητος ανιχνευτής δεύτερης γενιάς, θα μπορεί να «πιάνει» πολύ περισσότερα νετρίνα από κοσμικές πηγές όπως οι μαύρες τρύπες που επιταχύνουν τα υποατομικά σωματίδια με τρόπο ανάλογο γήινων επιταχυντών όπως του CERN. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1397155/anichneytis-netrinon-entopise-netrina-poy-taxidepsan-apo-ta-vathi-enos-galaxia-vinteo/

Οι αστροναύτες στον ISS ξεκινούν τις προετοιμασίες για τον έβδομο ρωσικό διαστημικό περίπατο το 2022 Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (VKD-55) - μελέτη της τεκμηρίωσης επί του σκάφους και του προκαταρκτικού κυκλογράμματος του διαστημικού περιπάτου. Πείραμα "διασποράς" (σχηματισμός και συμπεριφορά διασπορών υγρής φάσης υπό συνθήκες μικροβαρύτητας). Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Μεταφορά φορτίου από το διαστημόπλοιο Progress MS-21 στον σταθμό· Προετοιμασία για ολοκληρωμένη εκπαίδευση του πληρώματος σε ενέργειες σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης· Αξιολόγηση του επιπέδου φυσικής κατάστασης σε διάδρομο και μέτρηση του σωματικού βάρους σε αστροναύτες. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38463/

Επιστήμονες του ΑΠΘ πέταξαν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας πάνω από τον Ατλαντικό για διαστημικό πείραμα. Επιστημονική ομάδα του ΑΠΘ πραγματοποίησε σειρά παραβολικών πτήσεων με στόχο τη συλλογή δεδομένων για τα γαλακτώματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως σε ποικίλες εφαρμογές από εντομοκτόνα, και λιπαντικά μέχρι τρόφιμα και φάρμακα. Οι παραβολικές πτήσεις, οι πτήσεις που κάποια στιγμή δημιουργούνται στο εσωτερικό του σκάφους συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, πραγματοποιούνται πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο διαφόρων ειδών μελετών και πειράματων κυρίως διαστημικού ενδιαφέροντος. Οι παραβολικές πτήσεις είναι ο μόνος τρόπος για να υλοποιηθούν πειράματα σε ανθρώπους χωρίς να φύγουν από τη γήινη ατμόσφαιρα. Κατά τη διάρκεια των πολλαπλών πτήσεων με ανόδους και καθόδους (όπως σε ένα τρενάκι λούνα παρκ) που φτάνουν μέχρι και τις 45 °, οι ερευνητές μαθαίνουν περισσότερα σχετικά με τις επιπτώσεις της βαρύτητας στα πειράματα και τη βελτίωση του εξοπλισμού που προορίζεται για το Διάστημα. Κάθε ανάβαση και κατάβαση προσφέρει περίπου 20 δευτερόλεπτα μικροβαρύτητας.Ένα πείραμα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας εκτέλεσε επιστημονική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πάνω από τον Ατλαντικό και με αφετηρία το Μπορντό της Γαλλίας ένα ειδικά διαμορφωμένο αεροπλάνο (Airbus A310) εκτελώντας 93 αλλεπάλληλες απότομες ανόδους και καθόδους ακολουθώντας πτητική τροχιά σε σχήμα παραβολής έδωσε στην ομάδα Δυναμικής Πολυφασικών Συστημάτων του Tμήματος Χημείας του ΑΠΘ, με επικεφαλής τον καθηγητή Χημείας Θοδωρή Καραπάντσιο, τη δυνατότητα να ελέγξει σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας (όπως στο Διάστημα) την ακρίβεια όσων είχε μελετήσει και σχεδιάσει στο πανεπιστημιακό εργαστήριο.Το πείραμα «Low-g emulsions» ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 27 Οκτωβρίου. Πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο καμπάνιας Παραβολικών Πτήσεων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και αφορούσε τη μελέτη φαινομένων που καθορίζουν τη σταθερότητα γαλακτωμάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως σε ποικίλες εφαρμογές (εντομοκτόνα, γυαλιστικά, λιπαντικά, χρώματα, βερνίκια αλλά και σε τρόφιμα, φάρμακα, φυτοφάρμακα).Το πείραμα ήταν αμιγώς ελληνικό τόσο στον σχεδιασμό και κατασκευή της πειραματικής διάταξης όσο και στην επιστημονική ομάδα που χειρίστηκε την διάταξη εντός και εκτός του αεροσκάφους κατά την διάρκεια των πτήσεων. Το πείραμα έγινε στο πλαίσιο της συμμετοχής της ομάδας του ΑΠΘ σε ένα πολύ μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα μελέτης γαλακτωμάτων (SMD-PASTA) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, που βρίσκεται εδώ και μήνες σε εξέλιξη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε τροχιά γύρω από τη γη με συμμετοχή ομάδων από Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Ιδρύματα από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ιαπωνία. «Η εμπειρία της ομάδας του ΑΠΘ με 5 ώρες παραμονής σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας» Η ομάδα του ΑΠΘ θεωρείται από τις πιο έμπειρες στην Ευρώπη αφού έχει πετάξει συνολικά σε εννιά αποστολές παραβολικών πτήσεων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος με συνολικό χρόνο παραμονής σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας πάνω από 5 ώρες. Σε αυτή την Καμπάνια Παραβολικών Πτήσεων, η ιπτάμενη ομάδα του ΑΠΘ εκτός του κ Καραπάντσιου αποτελείτο από τους χειριστές πτήσης Δρ. Σωτήρη Ευγενίδη (Χημικό) και Αγγελική Χονδρού (υποψήφια διδακτόρισσα ΑΠΘ), και από την ομάδα υποστήριξης εδάφους κ. Μαργαρίτη Κώστογλου (καθηγητή του τμήματος Χημείας ΑΠΘ), και τον κ. Τριαντάφυλλο Τσιλιπήρα (Τεχνικό ΑΠΘ ).«Η ελληνική αποστολή με τη συμμετοχή της σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα αιχμής, μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα στην επιστημονική -και όχι μόνο- κοινότητα εντός και εκτός συνόρων: Ότι η Ελλάδα έχει το κατάλληλο εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό να εκτελέσει απαιτητικά πειράματα και να παράγει υψηλής ποιότητας επιστημονικό έργο. Παράλληλα όμως δίνεται και στους νέους μας το μήνυμα, ότι η Ελλάδα δεν έχει απωλέσει τη δυνατότητα να αποτελεί χώρο ευκαιριών και αυτό έχει ισχυρό συμβολισμό ως μέσο ανάσχεσης στο κύμα φυγής επιστημονικού κεφαλαίου που βιώνει η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καραπάντσιος.Περιγράφοντας την αίσθηση της έλλειψης βαρύτητας, όπως αυτή προκαλείται στις παραβολικές πτήσεις, εξήγησε πως το στοιχείο της υπερέντασης κυριαρχεί τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ολοκλήρωση της πτήσης. Όλες οι ομάδες που συμμετέχουν σε αυτά τα πειράματα, λαμβάνουν ειδική εκπαίδευση, αλλά και προληπτική φαρμακευτική αγωγή για τις παρενέργειες που μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό η απότομη αλλαγή των συνθηκών βαρύτητας.«Οι ομάδες που συμμετέχουν επιλέγονται από την Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος έπειτα από αξιολόγηση που βασίζεται σε αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, ενώ οι τεχνικές προδιαγραφές και η ασφαλής λειτουργία κάθε πειράματος ελέγχονται από εξειδικευμένο προσωπικό που επισκέπτεται τις ομάδες στα εργαστήρια τους καθόλη τη διάρκεια της προετοιμασίας τους», σημείωσε ο κ.Καραπάντσιος.Στόχος κάθε πειράματος που μετέχει σε παραβολικές πτήσεις είναι να εκμεταλλευτεί τα 25 δευτερόλεπτα μηδενικής βαρύτητας σε κάθε μια από τις 93 παραβολές που εκτελούνται συνολικά στις 3 ημέρες πτήσεις, έτσι ώστε να μελετήσει το φυσικό φαινόμενο που την ενδιαφέρει. Κι αν ο μέσος άνθρωπος θα αναρωτηθεί τι προλαβαίνει να παρατηρήσει κάποιος μέσα στα διαστήματα αυτά των 25 δευτερολέπτων, ο κ. Καραπάντσιος διαβεβαίωσε πως ο χρόνος είναι υπεραρκετός για τη μελέτη φαινόμενων που αφορούν την αλληλεπίδραση σταγόνων και φυσαλίδων σε διασπορά και ότι και σε αυτή την αποστολή η ομάδα άντλησε πολύτιμα στοιχεία για το ερευνητικό της έργο.Σε κάθε καμπάνια παραβολικών πτήσεων συμμετέχουν περίπου 10 Επιστημονικές Ομάδες και κάθε καμπάνια αποτελείται από επτά ημέρες τελικών δοκιμών των πειραμάτων και στη συνέχεια τρεις ημέρες πτήσεων. Η προηγούμενη συμμετοχή της ομάδας του ΑΠΘ σε αποστολή παραβολικής πτήσης έλαβε χώρα τον Μάιο του 2017 ενώ η επόμενη στην οποία θα συμμετέχει είναι προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο του 2023. «Η σπουδαιότητα του πειράματος» Σε ό,τι αφορά τη σπουδαιότητα του πειράματος της ομάδας του ΑΠΘ ο κ. Καραπάντσιος επισήμανε πως «βρίσκεται καταρχήν σε αυτήν καθ’ αυτήν την επιστημονική σημασία των αποτελεσμάτων που συλλέχθηκαν σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Συγκεκριμένα, τα πειραματικά αποτελέσματα έδειξαν τους μηχανισμούς με τους οποίους μπορούν να παρασκευαστούν γαλακτώματα ιδιαίτερης σταθερότητας ακόμη και με χρήση μικρής ποσότητας χημικών ουσιών (τασενεργών) αρκεί να επιλεγούν οι κατάλληλες συνθήκες γαλακτωματοποίησης».Τα πειράματα στην πειραματική διάταξη του ΑΠΘ αφορούσαν στη μελέτη της δυναμικής συμπεριφοράς των σταγόνων οργανικού υγρού (ελαιώδης φάση) εντός συνεχούς υδατικής φάσης. Ως γαλάκτωμα ορίζεται η διασπορά σταγονιδίων ενός υγρού εντός άλλου υγρού, με τα δύο υγρά να μην αναμιγνύονται μεταξύ τους. Σε συνθήκες γήινης βαρύτητας, λόγω της διαφοράς πυκνότητας των δύο υγρών των γαλακτωμάτων, η άνωση οδηγεί στο γρήγορο διαχωρισμό σε δυο διακριτά στρώματα, ένα ελαίου και ένα νερού, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η μελέτη της κίνησης και της αλληλεπίδρασης των σταγόνων. Αντίθετα, σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας οι βαρυτικές επιδράσεις εξαλείφονται. Αυτό επιτρέπει τη μελέτη της δυναμικής συμπεριφοράς των σταγόνων και των αλληλεπιδράσεων τους (συνένωση και συσσωμάτωση σταγόνων), κάτι το οποίο συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών αποσταθεροποίησης των γαλακτωμάτων και θα οδηγήσει σε νέα δεδομένα που θα βελτιώσουν την ποιότητα βιομηχανικών προϊόντων σε μορφή γαλακτώματος.Στα πειράματα του ΑΠΘ μεταβάλλεται κάθε φορά μια από τις τρεις παραμέτρους: 1) συγκέντρωση γαλακτωματοποιητή (τασενεργή ουσία), 2) αναλογία ελαιώδους-υδατικής φάσης και 3) συχνότητα και διάρκεια μετακίνησης του εμβόλου που προκαλεί την γαλακτωματοποίηση. Όλα τα παραπάνω επιδρούν στην κατανομή μεγέθους των σταγόνων ελαίου των παραχθέντων γαλακτωμάτων και κατά συνέπεια στη σταθερότητα τους.Στα πειράματα χρησιμοποιήθηκαν τρείς διαγνωστικές τεχνικές: κάμερα λήψης βίντεο υψηλής ταχύτητας με ικανότητα να καταγράφει σε χιλιοστά του δευτερολέπτου τα περιστατικά συγκρούσεων γειτονικών σταγόνων, φωτογραφική κάμερα υψηλής ανάλυσης με ικανότητα αυτοματοποιημένης λήψης εικόνων σε προδιαγεγραμμένα χρονικά διαστήματα, διάταξη φασματοσκοπίας ηλεκτρικής εμπέδησης για την παρακολούθηση της εξέλιξης στο χρόνο του ογκομετρικού κλάσματος της διασπαρμένης φάσης (σταγόνες ελαιώδους φάσης). https://www.naftemporiki.gr/techscience/1396710/epistimones-toy-apth-petaxan-se-synthikes-elleipsis-varytitas-pano-apo-ton-atlantiko-gia-diastimiko-peirama/

Οι αστροναύτες στο ISS μελετούν τη συμπεριφορά των διασπορών υγρής φάσης στη μικροβαρύτητα Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Eκπαίδευση για τον έλεγχο του ευρωπαϊκού τηλεχειριστηρίου ERA - έλεγχος της λειτουργικότητας του χειριστή στο εφεδρικό κανάλι τροφοδοσίας, αποσύνδεσή του από το βασικό σημείο πτήσης BTL-2 έξω από τη μονάδα εργαστηρίου πολλαπλών χρήσεων Nauka, έλεγχος και λειτουργία στους μεντεσέδες, επιστροφή του χειριστή στην αρχική του κατάσταση· Πείραμα "διασποράς" (σχηματισμός και συμπεριφορά διασπορών υγρής φάσης υπό συνθήκες μικροβαρύτητας). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Εργασία μετά την ελλιμενοποίηση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στον ISS — μεταφορά φορτίου από το διαστημόπλοιο στον σταθμό, πλήρωση πέντε δεξαμενών επί του σκάφους με πόσιμο νερό από τη δεξαμενή του διαστημικού σκάφους. Δοκιμή του διαδρόμου BD-2 στη μονάδα σέρβις Zvezda. Αντικατάσταση της ενσωματωμένης τεκμηρίωσης σε υπολογιστές tablet. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν. https://www.roscosmos.ru/38458/

Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Mars Express επισκέφτηκε τον Φόβο για να αποκαλύψει τα μυστικά του. Ο Αμερικανός αστρονόμος Άσαφ Χολ ανακάλυψε τον Αύγουστο του 1877 τον Φόβο και τον Δείμο, τους δύο δορυφόρους του Άρη. Πρόκειται για δύο μικρά σε μέγεθος σώματα που τα χαρακτηριστικά τους προκαλούν προβληματισμό στους επιστήμονες όλα αυτά τα χρόνια που γνωρίζουμε την ύπαρξη τους.Το σχήμα τους που δεν είναι σφαιρικό, η πολύ κοντινή απόσταση στην οποία βρίσκονται από τον πλανήτη τους, η τροχιά τους και άλλα στοιχεία έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη διάφορων θεωριών για την προέλευση των δύο δορυφόρων. Μια από πιο δημοφιλείς θεωρίες είναι ότι πρόκειται για αστεροειδείς που ανήκαν στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Άρη και κάποια στιγμή η βαρυτική έλξη του Κόκκινου Πλανήτη τους εγκλώβισε για πάντα εκεί. Άλλη θεωρία είναι ότι οι δύο δορυφόροι δημιουργήθηκαν με τρόπο παρόμοιο όπως η Σελήνη. Είναι δηλαδή προϊόν μιας πτώσης ενός γιγάντιου διαστημικού σώματος στην επιφάνεια του Άρη και από τα συντρίμμια της κολοσσιαίας σύγκρουσης που εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα σχηματίστηκαν οι δύο διαστημικοί βράχοι που μετατράπηκαν σε δορυφόρους του Κόκκινου Πλανήτη.Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Mars Εxpress που εξερευνά από το 2003 το σύστημα του Άρη και μελετά την γεωχημεία και εξωβιολογία του πλησίασε τον Φόβο σε απόσταση 83 χλμ. και κατέγραψε τις πιο κοντινές και λεπτομερείς εικόνες που έχουμε μέχρι σήμερα στη διάθεση μας από τον δορυφόρο συμπεριλαμβανομένων δεδομένων για το υπέδαφος του τα οποία αποκαλύπτονται για πρώτη φορά. Τα νέα δεδομένα αναμένεται να βοηθήσουν σημαντικά τους επιστήμονες να καταλήξουν σε κάποια πιο οριστικά συμπεράσματα για την προέλευση του Φόβου και ακολούθως του Δείμου. Η απόκτηση ολοκληρωμένης εικόνας για τα γεωλογικά χαρακτηριστικά του Φόβου είναι εξαιρετικά χρήσιμη για ένα ακόμη λόγο.Υπάρχουν σε εξέλιξη οργάνωση σχεδίων για να χρησιμοποιηθεί ο Φόβος ως… σκαλοπάτι στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή που θα πραγματοποιηθεί στον Άρη. H NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες εξετάζουν το ενδεχόμενο η πρώτη αποστολή να προσεδαφιστεί αρχικά στον Φόβο και οι αστροναύτες να οργανώσουν από εκεί με μεγαλύτερο ποσοστό ασφάλειας και επιτυχίας την μετακίνηση τους στην επιφάνεια του Άρη. Έχουν επίσης πέσει στο τραπέζι προτάσεις δημιουργίας μια μόνιμης επανδρωμένης βάσης στον Φόβο για διαφόρων ειδών χρήσεις. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1396170/o-eyropaikos-doryforos-mars-express-episkeftike-ton-fovo-gia-na-apokalypsei-ta-mystika-toy/

Κλιματική αλλαγή: Το 1/3 των παγετώνων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco θα εξαφανιστεί ως το 2050. Το ένα τρίτο των παγετώνων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco θα έχει εξαφανιστεί ως το 2050 «όποιο κι αν είναι το κλιματικό σενάριο», προειδοποίησε σήμερα Πέμπτη η οργάνωση του ΟΗΕ, ζητώντας «να μειωθούν άμεσα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» προκειμένου να διατηρηθούν τα εναπομείναντα δύο τρίτα.Η έκθεση αφορά 18.600 παγετώνες συνολικού μεγέθους 66.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων που βρίσκονται σε 50 χώρους παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, δηλαδή το 10% της συνολικής επιφάνειας των παγετώνων στη Γη, «αντιπροσωπευτικών» της κατάστασης των παγετώνων παγκοσμίως, διευκρίνισε η Unesco. Μία από τις δέκα μεγαλύτερες απειλές Σύμφωνα με έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) που δημοσιεύθηκε την άνοιξη, το λιώσιμο των παγετώνων και του χιονιού αποτελεί μία από τις δέκα μεγαλύτερες απειλές της κλιματικής αλλαγής.Οι παγετώνες παγκόσμιας κληρονομιάς λιώνουν με ρυθμούς 58 δισεκ. τόνους πάγου ετησίως, δηλαδή όσος όγκος νερού χρησιμοποιούν ετησίως η Γαλλία και η Ισπανία, συμβάλλοντας στην άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, επεσήμανε η Unesco.Τα δύο τρίτα των παγετώνων αυτών «θα μπορούσαν να σωθούν, αν περιορίσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου», πρόσθεσε. Οι προειδοποιήσεις που φοβίζουν Η διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP27), που θα διεξαχθεί από τις 6 ως τις 18 Νοεμβρίου στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, θα είναι «κρίσιμης σημασίας για την εξεύρεση λύσεων», υπογράμμισε η Οντρεΐ Αζουλέ, διευθύντρια της Unesco.Όλοι οι παγετώνες της Αφρικής που έχουν περιληφθεί στον κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco «πιθανότατα θα εξαφανιστούν» ως το 2050, κυρίως αυτοί στο Εθνικό Πάρκο του Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία.Στην Ευρώπη οι παγετώνες στα Πυρηναία, στη Γαλλία και την Ισπανία, αναμένεται να εξαφανιστούν, όπως και αυτοί στις Δολομιτικές Άλπεις στην Ιταλία αλλά και στα εθνικά πάρκα Γέλοουστοουν και Γιοσέμιτι στις ΗΠΑ. Ο όγκος των παγετώνων στην προστατευόμενη περιοχή των Τριών Παράλληλων Ποταμών στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας μειώθηκε κατά το ήμισυ και αυτή τη στιγμή λιώνουν γρηγορότερα από τους υπόλοιπους.«Περίπου το 50% των παγετώνων παγκόσμιας κληρονομιάς ενδέχεται να έχει εξαφανιστεί σχεδόν εντελώς ως το 2100, με βάση το σενάριο σύμφωνα με το οποίο οι εκπομπές αερίων θα παραμείνουν στο υφιστάμενο επίπεδο», προειδοποίησε η Unesco.Εκτός από την έκκληση για «δραστική» μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, η Unesco ζητεί να δημιουργηθεί «ένα παγκόσμιο ταμείο για την εποπτεία και τη διατήρηση των παγετώνων». https://www.in.gr/2022/11/03/b-science/klimatiki-allagi-1-3-ton-pagetonon-pagkosmias-klironomias-tis-unesco-tha-eksafanistei-os-2050/

Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1b εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Plesetsk Την Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2022, από το Κρατικό Δοκιμαστικό Κοσμοδρόμιο Plesetsk του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην περιοχή του Αρχάγγελσκ, πληρώματα μάχης των Διαστημικών Δυνάμεων των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων εκτόξευσαν ένα όχημα εκτόξευσης μεσαίας κατηγορίας Soyuz-2.1b με ένα διαστημόπλοιο προς το συμφέρον του ρωσικού υπουργείου Άμυνας. Η εκτόξευση του φέροντος πυραύλου και η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους στην υπολογισμένη τροχιά έγιναν στην κανονική λειτουργία. Μετά την εκτόξευση, το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1b μεταφέρθηκε για συνοδεία μέσω του επίγειου αυτοματοποιημένου συγκροτήματος ελέγχου του Κύριου Διαστημικού Κέντρου Δοκιμών που ονομάστηκε από τον G.S. Τίτοφ. Κατά τον εκτιμώμενο χρόνο, το διαστημόπλοιο εκτοξεύτηκε στην τροχιά του στόχου από το ανώτερο στάδιο Fregat και έγινε δεκτό για έλεγχο επίγειων εγκαταστάσεων των Διαστημικών Δυνάμεων των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων. Μια σταθερή σύνδεση τηλεμετρίας έχει δημιουργηθεί και διατηρηθεί με το διαστημόπλοιο. Τα ενσωματωμένα συστήματα του οχήματος λειτουργούν κανονικά. Του αποδόθηκε ο αύξων αριθμός «Cosmos-2563». Μετά την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους σε τροχιά, οι αξιωματικοί του Κύριου Διαστημικού Κέντρου Πληροφοριών των Διαστημικών Δυνάμεων των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων εισήγαγαν πληροφορίες σχετικά με αυτό στον κύριο κατάλογο διαστημικών αντικειμένων του ρωσικού συστήματος διαστημικού ελέγχου και άρχισαν να αναλύουν και να επεξεργάζονται πληροφορίες σχετικά με το νέο διαστημικό αντικείμενο. https://www.roscosmos.ru/38461/

Η παράξενη μεταθανάτια πορεία του εγκεφάλου του Άλμπερτ Αϊνστάιν Η τραγική ιστορία του πώς κλάπηκε ο εγκέφαλος του Αϊνστάιν και έγινε 240 κομματια. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν πέθανε από ανεύρισμα, σε ηλικία 76 ετών, στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Πρίνστον στο Πλέινσμπορο του Νιου Τζέρσεϊ. Πριν το θάνατό του, είχε καταστήσει σαφές ότι δεν ήθελε να μελετηθεί ούτε ο εγκέφαλος ούτε το σώμα του. Ο Αϊνστάιν δεν ήθελε να τον λατρεύουν.Μάλιστα, είχε αφήσει πίσω του και συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με τη σορό του. Η τελευταία του επιθυμία ήταν να αποτεφρωθεί και οι στάχτες του να σκορπιστούν στα κρυφά. Εν μέρει έτσι και έγινε, αποτεφρώθηκε και η τέφρα του σκορπίστηκε σε άγνωστη τοποθεσία. Εκτός, δηλαδή, από τον εγκέφαλό του. Ένα παράξενο ταξίδι για το πιο πολύτιμο μέρος της ανατομίας του Στη 01:15 τα ξημερώματα της 18ης Απριλίου 1955, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν – θεωρητικός φυσικός, αγωνιστής για την ειρήνη και αδιαμφισβήτητη ιδιοφυΐα – ψιθύρισε μερικές λέξεις στα γερμανικά, πήρε δύο ανάσες και πέθανε. Η νοσοκόμα που είχε βάρδια στο νοσοκομείο του Πρίνστον δεν μιλούσε γερμανικά. Το νόημα των τελευταίων λέξεων του Αϊνστάιν χάθηκε για πάντα.Η αποτέφρωση του έγινε αργότερα την ίδια μέρα στο Τρέντον. Την επομένη, ο ο γιος του, Χανς Άλμπερτ, έμαθε ότι το σώμα του πατέρα του δεν είχε μείνει άθικτο. Στο πρωτοσέλιδο των New York Times έγραφε «ο εγκέφαλος που επεξεργάστηκε τη θεωρία της σχετικότητας και κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη της πυρηνικής σχάσης» είχε αφαιρεθεί «για επιστημονική μελέτη».Αμέσως μετά το θάνατο του, ο άνθρωπος που επέβλεψε τη νεκροψία του αείμνηστου φυσικού – ένας παθολόγος ονόματι Thomas Stoltz Harvey – άνοιξε το κρανίο του και αφαίρεσε το περίφημο περιεχόμενό του. Ο Harvey έκοψε τον εγκέφαλο σε 2 σετ των 200 εξαιρετικά λεπτών τεμαχίων ιστού. Δεν ξεπερνούσαν το μισό πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας. Χωρίς την άδεια της οικογένειας του Αϊνστάιν, τοποθέτησε αυτές τις «φέτες» εγκεφάλου σε διαφάνειες και τις μοίρασε σε άγνωστο αριθμό ερευνητών. Ήλπιζε ότι θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά της ιδιοφυίας. Αφού η σύζυγος του απείλησε να πετάξει τα κομμάτια που απέμεναν σε βάζα σπίτι του, τα φύλαξε σε ένα κουτί μηλίτη κάτω από το ψυγείο με τις μπύρες. Που είναι τα κομμάτια σήμερα; Ο Harvey κράτησε το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου του Αϊνστάιν μέχρι το 1998. Τελικά επέστρεψε τα υπολείμματα στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Πρίνστον, 43 χρόνια μετά. Σήμερα, οι επιστήμονες επιτρέπεται να ρίξουν μια ματιά στον εγκέφαλο, μόνο αν υποβάλουν στο Ιατρικό Κέντρο μια πολύ πειστική πρόταση.Tο μόνο μόνιμο μέρος για να δείτε κομμάτια του εγκεφάλου που άλλαξε τον κόσμο είναι το Μουσείο Mütter στη Φιλαδέλφεια. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ιατρικά μουσεία της Αμερικής, περιέχει ένα τεράστιο σύνολο ανατομικών δειγμάτων, οργάνων και ιατρικών μοντέλων.Προς υπεράσπιση του Harvey, αυτό που έκανε δεν ήταν ιδιαίτερα ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή. Κατάφερε αργότερα να πάρει την άδεια από τον Χανς Άλμπερτ να κρατήσει τον εγκέφαλο, εφόσον τον χρησιμοποιούσε μόνο για επιστημονικές μελέτες. https://www.tovima.gr/2022/11/02/world/i-parakseni-metathanatia-poreia-tou-egkefalou-tou-almpert-ainstain/

Το ρωσικό παρατηρητήριο «Spektr-RG» παρακολουθεί τον «διαστημικό καιρό» για δεύτερη χρονιά Ρυθμός καταμέτρησης επτά ανιχνευτών του τηλεσκοπίου ART-XC στην περιοχή 60–120 keV από τις 15 Αυγούστου 2021 έως τις 30 Οκτωβρίου 2022 G. Το ρωσικό τηλεσκόπιο ART-XC πήρε το όνομά του από τον M.N. Ο Pavlinsky στο αστεροσκοπείο Spektr-RG ξεκίνησε το δεύτερο έτος παρατήρησης του διαστημικού καιρού. Λόγω του γεγονότος ότι το αστεροσκοπείο περιστρέφεται γύρω από το σημείο Lagrange L2 περίπου 1,5 εκατομμύριο χιλιόμετρα από τη Γη, υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία όχι μόνο για τη μελέτη αντικειμένων στο βαθύ διάστημα, αλλά και για τη μελέτη της κατάστασης ακτινοβολίας κοντά στην «ουρά» της μαγνητόσφαιρας του πλανήτη μας . Σύμφωνα με τις διαταραχές της λόγω της αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας, μπορεί κανείς να παρακολουθεί τον «διαστημικό καιρό». Ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των φορτισμένων σωματιδίων του ηλιακού ανέμου και της μαγνητόσφαιρας της Γης, σχηματίζεται μια πολύπλοκη διαμόρφωση της ροής γύρω και της σύλληψης του πλάσματος του ηλιακού ανέμου. Συγκεκριμένα, από τη νυχτερινή πλευρά, η μαγνητόσφαιρα της Γης τραβιέται προς τα έξω, σχηματίζοντας μια μαγνητική ουρά, στην περιοχή της οποίας βρίσκεται το παρατηρητήριο Spektr-RG. Κατά τη διάρκεια της αυξημένης ηλιακής δραστηριότητας, συμβαίνουν εκτοξεύσεις μάζας στεμμάτων. Μπορούν να φτάσουν κοντά στη Γη και να παραμορφώσουν τη μαγνητόσφαιρα, συμπεριλαμβανομένης της πρόκλησης διαταραχών στη μαγνητική «ουρά», αυξάνοντας σημαντικά τη ροή των σωματιδίων του ηλιακού ανέμου στην περιοχή όπου βρίσκεται το παρατηρητήριο Spektr-RG και άλλα διαστημόπλοια. Το τηλεσκόπιο ART-XC πήρε το όνομά του από τον M.N. Ο Pavlinsky έχει μοναδικούς ευαίσθητους ανιχνευτές για την ανίχνευση ακτίνων Χ και τα φορτισμένα σωματίδια είναι ένα επιβλαβές υπόβαθρο για αυτόν. Ως εκ τούτου, οι προγραμματιστές του τηλεσκοπίου έχουν καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να καταγράψουν και στη συνέχεια να «σκοτώσουν» τέτοια συμβάντα που σχετίζονται με την είσοδο φορτισμένων σωματιδίων στους ανιχνευτές. Όπως αποδείχθηκε, αυτό μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση του «διαστημικού καιρού». Πριν από ένα χρόνο, στις 28 Οκτωβρίου 2021, μετά τις 19:00 ώρα Μόσχας, οι ανιχνευτές του τηλεσκοπίου ART-XC κατέγραψαν τετραπλάσια αύξηση στο φόντο, η οποία προκλήθηκε από μια σειρά ηλιακών εκλάμψεων. Μετά από αυτό το γεγονός, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια οθόνη παρακολούθησης της κατάστασης ακτινοβολίας στο σημείο Lagrange L2 για την καταγραφή ισχυρών ηλιακών εκλάμψεων που άρχισαν να συμβαίνουν με την έναρξη του ηλιακού μέγιστου. Το σημείο L2 Lagrange παρέχει μοναδικές ευκαιρίες για τον εντοπισμό μεγάλων αστροφυσικών δορυφόρων, επομένως, η συλλογή και ανάλυση της κατάστασης ακτινοβολίας σε αυτήν την περιοχή είναι απαραίτητη για τον ικανό σχεδιασμό εξαιρετικά ευαίσθητων επιστημονικών οργάνων και τη διασφάλιση της αξιόπιστης λειτουργίας των υποσχόμενων συστημάτων υπηρεσίας. διαστημόπλοιο. Η παρακολούθηση κατάστασης ακτινοβολίας στην περιοχή του σημείου Lagrange L2 βρίσκεται στη δημόσια διαθέσιμη επίσημη πηγή Διαδικτύου του παρατηρητηρίου Spektr-RG. Μετά από μια καθημερινή συνεδρία επικοινωνίας με το διαστημόπλοιο και λήψη δεδομένων μετρήσεων για την προηγούμενη ημέρα, το ειδικά αναπτυγμένο λογισμικό επεξεργάζεται τα λαμβανόμενα δεδομένα και στέλνει πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της ακτινοβολίας στον ιστότοπο του έργου. Έτσι, τα δεδομένα εμφανίζονται με καθυστέρηση 1 ημέρας. Η οθόνη ART-XC παρέχει δεδομένα σχετικά με την κατάσταση της ακτινοβολίας με τη μορφή μιας καμπύλης φωτός (δηλαδή, του ρυθμού μέτρησης) των ανιχνευτών του τηλεσκοπίου στην περιοχή ενέργειας 60–120 keV. Αυτό το εύρος αντανακλά μόνο την κατάσταση της ακτινοβολίας και πρακτικά δεν επηρεάζεται από αστροφυσικές πηγές, με εξαίρεση τις φωτεινές εκρήξεις ακτίνων γάμμα. Ο ιστότοπος σάς επιτρέπει να βλέπετε διαδραστικά την καμπύλη φωτός σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και με διαφορετικά διαστήματα μέσης τιμής, από 10 λεπτά έως μία ημέρα, η οποία επιλέγεται αυτόματα. Ο χρήστης μπορεί επίσης να κατεβάσει την καμπύλη φωτός στον προσωπικό του υπολογιστή για περαιτέρω μελέτη. https://www.roscosmos.ru/38456/

Οι Κοσμοναύτες στον ISS αντικατέστησαν την ενσωματωμένη τεκμηρίωση με αυτή που παραδόθηκε από το Progress MS-21 Η πτήση των Ρώσων συμμετεχόντων της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, κοσμοναυτών του Roscosmos Sergey, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina. Τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Πείραμα "Σενάριο" (επεξεργασία μεθόδων για την αξιολόγηση της ανάπτυξης καταστροφικών και δυνητικά επικίνδυνων φαινομένων). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Πείραμα "Dubrava" (παρακολούθηση των δασικών οικοσυστημάτων). διεξαγωγή ενός "Μαθήματος Διαστήματος"? Εργασία μετά την ελλιμενοποίηση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στον ISS — προληπτική συντήρηση των μηχανισμών σφράγισης του καλύμματος της καταπακτής μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μικρής ερευνητικής μονάδας Poisk, εκφόρτωση φορτίου υψηλής προτεραιότητας και αμερικανικού φορτίου από το διαστημόπλοιο, αντικατάσταση εγγράφων επί του σκάφους με αυτόν που παραδίδεται από το διαστημόπλοιο· Συντήρηση της συσκευής αποχέτευσης και υγιεινής (τουαλέτα) στη μονάδα σέρβις Zvezda. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. https://www.roscosmos.ru/38452/

Παντελής Πουλάκης (ESA) στη «Ν»: Έτσι θα φέρουμε στη Γη το έδαφος του Άρη. Πριν από λίγα 24ωρα η NASA ανακοίνωσε την οριστική της συμφωνία της με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) για την υλοποίηση του προγράμματος Mars Sample Return που αφορά τη λήψη δειγμάτων του εδάφους (κυρίως δειγμάτων πετρωμάτων) από τον Άρη και την μεταφορά τους στη Γη για ανάλυση. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σύνθετη και φιλόδοξη αποστολή η οποία αν ολοκληρωθεί με επιτυχία, αν φτάσουν δηλαδή στα επιστημονικά εργαστήρια τα δείγματα, είναι βέβαιο ότι θα αποκαλυφθούν πολλά σημαντικά στοιχεία για την γεωατμοσφαιρική ιστορία και κατάσταση του Άρη και ίσως ανακαλύψουμε στοιχεία για την πιθανή παρουσία της ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Παράλληλα οι τεχνολογίες και μέθοδοι που θα αναπτυχθούν στο πλαίσιο του MSR θα ανοίξουν τον δρόμο για την οργάνωση νέων εξίσου ή και περισσότερο φιλόδοξων αποστολών τόσο στον Άρη όσο γενικότερα στο ηλιακό μας σύστημα.Ο μηχανικός Παντελής Πουλάκης τα τελευταία 12 χρόνια αναλαμβάνει την οργάνωση και εκτέλεση των πιο δύσκολων ρομποτικών πρότζεκτ στην ESA, ήταν εκ των επικεφαλής της αποστολής ExoMars και συμμετέχει πλέον στο πρόγραμμα MSR ως στέλεχος της Διεύθυνσης Διαστημικής Πτήσης και Ρομποτικής Εξερεύνησης στο Τμήμα Εξερεύνησης του Άρη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Ο κ. Πουλάκης μιλά στο Naftemporiki.gr για το πώς θα έρθουν στη Γη τα δείγματα από τον Άρη και γιατί είναι πολύ σημαντική η μεταφορά τους στον πλανήτη μας. Σε ποιο στάδιο υλοποίησης βρίσκεται η αποστολή αυτή τη στιγμή; To Mars Sample Return (MSR) είναι στην ουσία είναι μια καμπάνια που αποτελείται από μια σειρά αποστολών. Η πρώτη MSR αποστολή είναι το Perseverance ρόβερ της NASA και βρίσκεται στον Άρη ήδη εδώ και ένα χρόνο και μαζεύει τα δείγματα που θα επιστρέψουν στη Γη. Οι επόμενες δύο MSR αποστολές είναι το Sample Return Lander (SRL) και το Earth Return Orbiter (ERO) και είναι στο στάδιο του σχεδιασμού και υλοποίησης από τη NASA και την ESA αντίστοιχα. Το Sample Return Lander θα υποδεχτεί τα δείγματα από το Perseverance ροβερ και θα τα εκτοξεύσει και θα τα θέσει σε τροχιά γύρω από τον Άρη. To διαστημικό σκάφος Earth Return Orbiter, έχει ως αποστολή να συλλέξει τα δείγματα από την τροχιά του Άρη και να τα επιστρέψει στη Γη. H εκτόξευση το ERO και του SRL από τη Γη είναι προγραμματισμένες για το 2027 και 2028 αντίστοιχα, με στόχο τα δείγματα να έχουν επιστρέψει το 2033. Πρόκειται για μια από τις πιο πολυσύνθετες αποστολές που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα. Πόσο εύκολο είναι να συνεργάζονται τόσες διαφορετικές ομάδες σε διαφορετικές χώρες; Το Mars Sample Return είναι πραγματικά μια εξαιρετικά περίπλοκη προσπάθεια, και η συνεργασία πολλαπλών ομάδων στην Ευρώπη και στην Αμερική είναι από τις βασικές προκλήσεις. Όμως υπάρχει αρκετή εμπειρία και από τις δύο πλευρές στη διαχείριση πολύπλοκων αποστολών από την πολυετή συνεργασία στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Επίσης σημαντικό μέρος του ρόλου της NASA και της ESA είναι η διαχείριση αυτής της πολυπλοκότητάς της συνεργασίας μέσω ειδικών τεχνικών επιτροπών και ανταλλαγής πληροφοριών μέσω προσυμφωνημένων διαύλων και διαδικασιών. Γιατί είναι σημαντικό να έρθουν τα δείγματα στη Γη και τι προσδοκούμε να μάθουμε από αυτά; Η μεταφορά δειγμάτων του Άρη στη Γη θα επιτρέψει σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να εξετάσουν τα δείγματα χρησιμοποιώντας εξελιγμένα όργανα, τα οποία είναι πολύ μεγάλα και πολύ περίπλοκα για να σταλούν στον Άρη. Επίσης η διατήρηση και επιμέλεια των δειγμάτων θα επιτρέψει σε μελλοντικές γενιές να τα μελετήσουν, χρησιμοποιώντας νέες θεωρίες και μοντέλα -τα οποία δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα, όπως συνέβη με τα δείγματα που επιστράφηκαν από τη Σελήνη εδώ και δεκαετίες. Τέλος, επιτυχία της αποστολής θα σηματοδοτήσει τo πρώτο ταξίδι μετ’ επιστροφής στον Άρη, κάτι το οποίο θα είναι το πρώτο βήμα για την αποστολή αστροναυτών στον Κόκκινο Πλανήτη. NASA/JPL/CALTECH https://www.naftemporiki.gr/techscience/1385842/pantelis-poylakis-esa-sti-n-etsi-tha-feroyme-sti-gi-to-edafos-toy-ari/

Το νέο ψηφιακό πλανητάριο μας δείχνει το ρόλο και τη θέση του ανθρώπου στο Σύμπαν. Αν υπάρχει ένας χώρος όπου κάποιος μπορεί να γίνει κυριολεκτικά ένα με τον κόσμο της επιστήμης, να ταξιδέψει σε άλλους πλανήτες σαν βρίσκεται μέσα σε διαστημόπλοιο ή να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με δεινόσαυρους είναι το νέο ψηφιακό πλανητάριο στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Στην έναρξη της λειτουργίας του νέου site της Ναυτεμπορικής ο διευθυντής του νέου ψηφιακού πλανηταρίου δρ. Μάνος Κιτσώνας μας αποκαλύπτει τα μυστικά του εντυπωσιακού θόλου που μας ταξιδεύει στον χώρο και τον χρόνο του Σύμπαντος και μας μιλάει για τα σχέδια αναβάθμισης του που θα πραγματοποιηθούν το προσεχές καλοκαίρι. Η συνέντευξη σας συμπίπτει με την έναρξη λειτουργίας του νέου site της Ναυτεμπορικής που ενσωματώνει όλες τις νέες τεχνολογίες και εφαρμογές που απαιτούνται στον συνεχώς εξελισσόμενο κόσμο του Διαδικτύου. Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αρχικά όχι την ιδιότητα σας ως διευθυντή του Πλανηταρίου αλλά τις σπουδές σας ως ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός υπολογιστών για να σας ρωτήσω αν όταν παίρνατε το διδακτορικό σας φανταζόσασταν την εξέλιξη της τεχνολογίας τόσο στο επίπεδο της καθημερινότητας της ζωής μας όσο και σε πιο εξειδικευμένα πεδία όπως για παράδειγμα, στην αποστολή ενός drone που πετά στον Άρη και μας στέλνει εικόνες και δεδομένα. Tόσο κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών μου σπουδών όσο και κατά τη διάρκεια του διδακτορικού μου έβλεπα ότι εξελίσσονταν σε ερευνητικό επίπεδο διάφορες ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές τεχνολογίες που είδαμε τελικά να εμφανίζονται τα επόμενα χρόνια αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο γρήγορα θα γινόταν η υλοποίηση τους και πόσο γρήγορα θα εξαπλώνονταν. Όμως η αλήθεια ότι σε ερευνητικό επίπεδο οι περισσότερες από τις σημερινές τεχνολογίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γίνονταν ως μαθήματα ή ερχόμασταν σε επαφή μαζί τους στο πανεπιστήμιο από την δεκαετία του 1980 χωρίς ποτέ βέβαια να φανταστεί κανείς ότι τεχνολογίες όπως οι οθόνες αφής, τα κινητά τηλέφωνα με τις διάφορες εφαρμογές ή ακόμη και η τεχνητή νοημοσύνη θα εισέρχονταν τελικά με αυτό τον τρόπο στην ζωή μας. Είναι δύσκολο να γίνονται τέτοιου είδους προβλέψεις γιατί πολλές ιδέες που αναπτύσσονται στα εργαστήρια παραμένουν τελικά εκεί και δεν ολοκληρώνεται η υλοποίηση τους η οποία συχνά συνδέεται με την εμπορικότητα που μπορεί να έχει μια αναπτυσσόμενη τεχνολογία.Πάντως μπορώ να ομολογήσω ότι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι διάφορα πράγματα που βλέπαμε σε ερευνητικό στάδιο και είχαν να κάνουν για παράδειγμα, με την ανάπτυξη αλγορίθμων για εφαρμογές θα είχαν τελικά τόσο ευρεία εφαρμογή στην καθημερινή ζωή. Να επαναλάβω πάντως πώς ότι εντυπωσιακό και προηγμένο τεχνολογικά βλέπουμε ξαφνικά μπροστά μας ως μια νέα επαναστατική τεχνολογία δεν γεννήθηκε πριν από λίγο καιρό αλλά έχει πίσω του δουλειά, έρευνα και δοκιμές πολλών ετών. Για παράδειγμα, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που εκτοξεύτηκε πρόσφατα και όλοι απολαμβάνουμε τις εντυπωσιακές του εικόνες είναι προϊόν 20ετούς και πλέον εργασίας και όλα τα συστήματα του σχεδιάστηκαν και βασίζονται σε τεχνολογίες των δύο προηγούμενων δεκαετιών. Για να είναι κάτι τόσο σύνθετο αξιόπιστο και λειτουργικό χρειάζονται πολλά χρόνια δοκιμών οπότε η τεχνολογία τους είναι στην ουσία προηγούμενης γενιάς. Ότι βλέπουμε να κυκλοφορεί σήμερα δεν είναι ότι πιο σύγχρονο υπάρχει σήμερα αλλά ότι πιο καλά δοκιμασμένο. Τις σημερινές τεχνολογίες σε τέτοιου επιπέδου μηχανήματα όπως τα διαστημικά τηλεσκόπια θα τις δούμε να εφαρμόζονται σε μελλοντικά συστήματα και συσκευές. Αυτή η εντυπωσιακή εξέλιξη της τεχνολογίας ακούμπησε όπως ήταν επόμενο και τον τομέα των πλανητάριων και είχαμε την τύχη στην Ελλάδα χάρις στο Ίδρυμα Ευγενίδου να είμαστε από τις πρώτες χώρες που αποκτήσαμε ένα ψηφιακό πλανητάριο. Είναι υπερβολικό να πούμε ότι τα νέα ψηφιακά πλανητάρια αποτέλεσαν από μόνα τους μια ξεχωριστή τεχνολογική επανάσταση που προκάλεσε με την σειρά της μια επιμορφωτική και εκπαιδευτική επανάσταση; Να πούμε ότι η μεγάλη επανάσταση στον χώρο των πλανηταρίων έγινε στις αρχές της νέας χιλιετίας. Όταν περάσαμε από την παραδοσιακή προβολή με τους αστρομηχανικούς προβολείς και μεμονωμένους προβολείς βίντεο και σλάιντς στην τεχνολογία Digital Full Dome η οποία έφερε αυτή την επανάσταση διαχωρίζοντας τις εποχές πριν και μετά το DFD. Το ψηφιακό πλανητάριο που κατασκευάστηκε στο Ίδρυμα Ευγενίδου το 2003 δεν ήταν απλά ένα από τα πρώτα σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά ήταν το μεγαλύτερο σε μέγεθος και το καλύτερα εξοπλισμένο. Μάλιστα η τεχνολογία του σε κάποια μέρη του συστήματος είχε αναπτυχθεί ειδικά για το δικό μας πλανητάριο εξαιτίας του μεγέθους του όπου υπήρχαν ακόμη μεγαλύτερες απαιτήσεις. Αυτός ο πολλαπλασιασμός των τεχνικών δυνατοτήτων του πλανηταρίου πολλαπλασίασε και την εκπαιδευτική του ικανότητα. Με τα προηγούμενης τεχνολογίας πλανητάρια μπορούσαμε να δείξουμε τον ουρανό και βασικά στοιχεία για την κίνηση των πλανητών και άστρων.Όμως με το νέο ψηφιακό πλανητάριο μπορούμε να ξεκολλήσουμε από τη Γη και να έχουμε μια προσομοίωση πτήσης στο Σύμπαν. Να βιώσουμε μια ρεαλιστική εμπειρία ενός ταξιδιού στο ηλιακό μας σύστημα να δούμε από πολύ κοντά τους πλανήτες και τους δορυφόρους τους, να φύγουμε από το ηλιακό μας σύστημα να εισχωρήσουμε στο γαλαξία μας και στη συνέχεια να επισκεφτούμε άλλους γαλαξίες, να δούμε δηλαδή το Σύμπαν στην ολότητα του. Είναι μια μοναδική εμπειρία που μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα πλανητάριο. Αυτές οι καταπληκτικές δυνατότητες επέκτειναν φυσικά αναλόγως και τον ρόλο του πλανηταρίου ως εργαλείο επιμόρφωσης και εκπαίδευσης. Οι θεατές παίρνουν μια σωστή αίσθηση της διάστασης του χώρου και του χρόνου στο Διάστημα και άρα μπορεί ο καθένας να κατανοήσει καλύτερα τον τη θέση και τον ρόλο του ανθρώπου στο Σύμπαν. Υπάρχουν λοιπόν πολλές προεκτάσεις που απορρέουν από τις προβολές στα ψηφιακά πλανητάρια. Μπορεί τα ψηφιακά πλανητάρια να προβάλλουν παραστάσεις με θεματολογία από πολλά επιστημονικά πεδία και τομείς όμως παραδοσιακά και στο μυαλό όλων είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον κόσμο του Διαστήματος. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η διαστημική δραστηριότητα και εξερεύνηση βρίσκεται σε πρωτοφανή άνθηση. Μια ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι αν όλα αυτά που καταγράφει και μεταδίδει στη Γη το εκπληκτικό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το διαστημικό σκάφος Juno στον Δία ή το ρόβερ Perseverance θα αποτυπωθούν σύντομα στους θόλους των πλανηταρίων; Βεβαίως και θα δούμε. Από όσο γνωρίζω δημιουργούνται στο εξωτερικό νέες παραστάσεις που βασίζονται στα δεδομένα όλων των οργάνων και αποστολών που προαναφέρατε αλλά θα πρέπει να τονίσω εδώ ότι στο δικό μας ψηφιακό πλανητάριο στο Ίδρυμα Ευγενίδου έχουμε την δυνατότητα και θα το κάνουμε πολύ σύντομα να ενσωματώσουμε τις εικόνες και τα υπόλοιπα στοιχεία που στέλνουν το James Webb ή οι άλλες αποστολές στις δικές μας παραστάσεις κάτι που κάνουμε ήδη άλλωστε με εικόνες και δεδομένα που στέλνει όλα αυτά τα χρόνια το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και άλλες σημαντικές διαστημικές αποστολές. Επίσης ανεξάρτητα με την ενσωμάτωση αυτών των νέων εικόνων και δεδομένων σε παραστάσεις του δικού μας πλανηταρίου που σχεδιάζουμε να γίνει μέσα στο 2023 οι δυνατότητες του πλανηταρίου μας δίνουν την δυνατότητα να προβάλλουμε αυτό το υλικό στο θόλο μας σε ειδικές εκδηλώσεις και παρουσιάσεις ακόμη και ζωντανά μέσω Διαδικτύου. Το ψηφιακό πλανητάριο κλείνει σε λίγους μήνες 20 έτη ζωής. Γνωρίζω ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αναβάθμισης του. Πότε αναμένεται να ξεκινήσει η λειτουργία του και ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά και πλεονεκτήματα του νέου μοντέλου; Το 2023 συμπληρώνονται 20 χρόνια από την έναρξη του νέου ψηφιακού πλανηταρίου το οποίο συνεχίζουμε ακόμη και σήμερα να το ονομάζουμε νέο γιατί όλα αυτά τα χρόνια γίνονται συνεχώς αναβαθμίσεις είτε στο προβολικό είτε στο υπολογιστικό του σύστημα. Η αναβάθμιση που σχεδιάζουμε για του χρόνου είναι στα πάντα και είναι η πρώτη φορά που θα γίνει τέτοιας έκτασης αναβάθμιση που περιλαμβάνει υπολογιστές, προβολείς, αυτοματισμοί, ήχος, φώτα και όλα θα αναβαθμιστούν με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Αν και η τελευταία αναβάθμιση έγινε το 2017 με την τοποθέτηση στους προβολείς λέιζερ φωσφόρου που είναι τεχνολογία αιχμής θα πάμε σε επόμενη φάση όπου κάθε προβολέας θα έχει τρία λέιζερ ως πηγή. Αυτό θα έχει ως παραγόμενο αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερη φωτεινότητα και ευκρίνεια ακόμη μεγαλύτερη ανάλυση άρα και ποιότητα εικόνας που είναι φυσικά και το ζητούμενο σε ένα τόσο μεγάλο θόλο όπως αυτό του πλανηταρίου μας. Οι θεατές θα βλέπουν ακόμη πιο καλά και καθαρά τα όσα θα προβάλλονται και άρα θα τα κατανοούν ακόμη καλύτερα. Αυτή η αναβάθμιση θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ακόμη πιο εντυπωσιακών παραστάσεων από αυτές που προβάλλονται σήμερα. Η αναβάθμιση θα ξεκινήσει με το κλείσιμο των σχολείων τον προσεχή Ιούνιο και ευελπιστούμε ότι θα έχει ολοκληρωθεί αρχές Σεπτεμβρίου όπου θα ξεκινήσει μια ανεπίσημη λειτουργία του νέου συστήματος για 2-3 εβδομάδες και τον Οκτώβριο θα γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις και η επίσημη έναρξη του πλανηταρίου με την καινούργια τεχνολογική του υποδομή. EEF Τι μπορούμε να περιμένουμε από την εξέλιξη της τεχνολογίας των πλανηταρίων στο προσεχές μέλλον; Η τεχνολογία αιχμής είναι οι LED οθόνες δηλαδή να μην υπάρχει οθόνη προβολής αλλά ο ίδιος ο θόλος να αποτελείται από φωτοδιόδους LED και να μην είναι ο θόλος μια επιφάνεια όπου δέχεται από άλλη πηγή τις εικόνες που προβάλλει αλλά να μετατρέπεται ο ίδιος ο θόλος σε οθόνη. Έχουν ξεκινήσει δοκιμές αυτής της τεχνολογίας αλλά σε μικρότερου μεγέθους θόλους και όχι σε θόλους όπως του πλανηταρίου μας που είναι σχεδόν ένα στρέμμα. Οι δοκιμές δείχνουν ότι είναι πολύ ενδιαφέρον και πολλά υποσχόμενο σύστημα αλλά χρειάζεται ακόμη να γίνει και άλλη δουλειά και βελτίωσης της τεχνολογίας αυτής για να πιάσει τα απαιτούμενα στάνταρτ αξιοπιστίας και ποιότητας. Πάντως την παρακολουθούμε αυτή την τεχνολογία και την έχουμε υπόψη μας για πιθανή χρήση στο μέλλον. Αναμένουμε επίσης την είσοδο τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης που θα δημιουργούν καλύτερη διάδραση με το λογισμικό του πλανηταρίου και ειδικά της εφαρμογής της προσομοίωσης της πλοήγησης στο Διάστημα. Επίσης ένα τέτοιο σύστημα θα επιτρέπει σε ένα παρουσιαστή μιας παράστασης να εισχωρεί μέσα στην παράσταση κάνοντας την παρουσίαση ακόμη πιο συναρπαστική. Αυτή την στιγμή ανάμεσα σε ένα παρουσιαστή και μια παράσταση παρεμβάλλεται ένας τεχνικός που ελέγχει το όλο σύστημα. Με την τεχνητή νοημοσύνη ο τεχνικός παύει να υπάρχει και όλα γίνονται αυτόματα αυξάνοντας την αμεσότητα της όλης εμπειρίας. Πόσες παραστάσεις προβάλλονται αυτή την στιγμή στο ψηφιακό πλανητάριο και τι τομείς καλύπτουν; Αυτή την στιγμή προβάλλονται οκτώ παραστάσεις πυρήνας των οποίων είναι όπως πάντα η αστρονομία, η αστροφυσική και τη διαστημική τεχνολογία. Έχουμε και δικές μας παραγωγές αυτού του είδους όπως η παράσταση το «Κέντρο του Κόσμου» που αποτελεί μια ιστορία της αστρονομίας από τις εποχές που οι άνθρωποι θεωρούσαν τη Γη κέντρο του Σύμπαντος και πώς επιστήμονες με την βοήθεια των τηλεσκοπίων αποκάλυψαν την πραγματικότητα. Άλλη ενδιαφέρουσα παράσταση είναι η «Ιστορία της Γης» που δείχνει την ιστορία του πλανήτη μας που δεν ήταν πάντα φιλόξενος και όπου πέρασαν πολλές φάσεις εμφάνισης και εξαφάνισης της ζωής σε αυτόν. Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση είναι επίσης αυτή που παρουσιάζει και εξηγεί το φαινόμενος του σέλαος από την στιγμή που ζούμε σε μια περιοχή όπου δεν έχουμε τη δυνατότητα να δούμε αυτό το φαινόμενο. Υπάρχουν και άλλες ενδιαφέρουσες παραστάσεις όπως αυτή για τους δεινόσαυρους που ζούσαν κάποτε στην Ανταρκτική αλλά και παιδικές που παρουσιάζεται με απλό κατανοητό στα παιδιά τρόπο το φαινόμενο της πτώσης μετεωριτών στη Γη και γενικότερα μαθαίνουν τι είναι αυτό που στην καθομιλούμενη ονομάζουμε πεφταστέρια. Έχετε προγραμματίσει την προσθήκη κάποιων νέων παραστάσεων τη φετινή σεζόν; Παράγουμε σταθερά δικές μας παραστάσεις για το πλανητάριο μας και σύντομα θα παρουσιάσουμε μια νέα παράσταση με τίτλο «Ταξίδι στον Γαλαξία» και δουλεύουμε και παραστάσεις που θα ξεκινήσουν να προβάλλονται την νέα χρονιά. Αν ερχόταν κάποιος και σας έλεγε ότι μπορεί να εκπληρώσει όποια επιθυμία ή όραμα έχετε για τα πλανητάρια τόσο σε τεχνολογικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο της διασύνδεσης τους με το κοινό και την κοινωνία τι θα του ζητούσατε; Θα πρέπει να ομολογήσω ότι με την εμφάνιση του Digital Full Dome εκπλήρωσε ένα όνειρο πολλών γενιών του ανθρώπων που ασχολούνταν με τα πλανητάρια δηλαδή να μην γίνεται μια απλή στατική παρουσίαση του ουρανού αλλά να ταξιδεύει ο θεατής στο Διάστημα. Το δικό μας πλανητάριο ξεκίνησε με αυτή την τεχνολογία όποτε είμασταν ήδη κάποια βήματα μπροστά. Το δικό μου όνειρο είναι να μπορεί μέσω της τεχνητής νοημοσύνης ή όποιας άλλης τεχνολογίας να επιτευχθεί η διάδραση ενός ανθρώπου με το πλανητάριο και να επικοινωνούν μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε ότι λέει κάποιος να αποτυπώνεται και να προβάλλεται άμεσα στον θόλο και αυτός να είναι μέρος οπτικά του όλου σκηνικού. Αυτό θα βοηθήσει ανάμεσα στα άλλα και στην εκπαιδευτική εμπειρία και όχι μόνο στην αστρονομία αλλά και σε άλλους τομείς με τη χρήση δεδομένων που θα υπάρχουν σε βάσεις δεδομένων τα οποία θα εντοπίζει και ανασύρει το ίδιο το σύστημα πολύ γρήγορα και θα τα προβάλει. Τελειώνοντας την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μας δεν θα μπορούσα να παραλείψω την αναφορά στον Διονύση Σιμόπουλο που συνέδεσε άρρηκτα το όνομα του τόσο με το πλανητάριο όσο και με την επιμόρφωση των νεότερων κυρίως γενιών σε όλα όσα αφορούν τον κόσμο του Διαστήματος. Ποια είναι κατά την γνώμη σας η παρακαταθήκη του; Καταρχάς για όλους στο Ίδρυμα Ευγενίδου είναι μια τεράστια απώλεια αλλά και για μένα προσωπικά αφού ήμουν στενός συνεργάτης του για πάνω από 20 χρόνια και όσα γνωρίζω για τα πλανητάρια τα έμαθα μέσα από αυτή την σχέση. Ήταν μια μοναδική προσωπικότητα και δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά αποτελούσε προσωπικότητα παγκοσμίου φήμης και βεληνεκούς στην κοινότητα των πλανηταρίων σε βαθμό τέτοιο ώστε να αποτελεί ουσιαστικά έναν άτυπο σύμβουλο των εταιρειών που αναπτύσσουν τεχνολογίες για πλανητάρια με αποτέλεσμα όχι μόνο να ασκεί πίεση για να προχωρούν στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών αλλά σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι τεχνολογίες να αποτελούν και προτάσεις του που έγιναν αποδεκτές από τις εταιρείες. Το νέο ψηφιακό πλανητάριο ήταν παιδί του Διονύση Σιμόπουλου το οποίο έγινε φυσικά με την στήριξη του Ιδρύματος γιατί ως προηγούμενη γενιά ένα τέτοιο πλανητάριο αποτελούσε για αυτόν ένα όνειρο. Η παρακαταθήκη του λοιπόν είναι πράγματι το νέο ψηφιακό πλανητάριο, ο τρόπος εργασίας μας και οι παραγωγές μας. Ο δρ, Μάνος Κιτσώνας είναι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Υπολογιστών Διευθυντής Πλανηταρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου Awards Committee Chair, International Planetarium Society https://www.naftemporiki.gr/techscience/1385851/to-neo-psifiako-planitario-mas-deichnei-to-rolo-kai-ti-thesi-toy-anthropoy-sto-sympan/

Κοσμοναύτες στο ISS ξεφορτώνουν το διαστημόπλοιο Progress MS-21 που έφτασε Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την περίοδο από 28 Οκτωβρίου έως 30 Οκτωβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα ακόλουθα: Εργασία μετά την προσάρτηση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στον ISS — έλεγχος της στεγανότητας της άρθρωσης και ανοίγματος των καταπακτών μεταφοράς μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μικρής ερευνητικής μονάδας Poisk, εγκατάσταση βιδωτών σφιγκτήρων που αποσπώνται γρήγορα, λήψη δειγμάτων αέρα με δειγματολήπτη στο διαστημόπλοιο , διατήρηση του διαστημικού σκάφους, τοποθέτηση αεραγωγών, αποσυναρμολόγηση μηχανισμού ελλιμενισμού, εκφόρτωση επείγοντος, υψηλής προτεραιότητας και αμερικανικού φορτίου, πλήρωση δύο πλαϊνών δεξαμενών με πόσιμο νερό από τη δεξαμενή του πλοίου. Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Πείραμα "UV-ατμόσφαιρα" (χαρτογραφία της νυχτερινής ατμόσφαιρας στην περιοχή σχεδόν υπεριώδους με ανιχνευτή ευρείας γωνίας με μεγάλο άνοιγμα και υψηλή χωροχρονική ανάλυση). Πείραμα «About Gagarin from Space» (ανοικτή μετάδοση από το ρωσικό τμήμα του ISS μέσω ενός καναλιού ραδιοερασιτεχνικής επικοινωνίας σε επίγειους σταθμούς λήψης ραδιοερασιτεχνών σε όλο τον κόσμο εικόνων και φωτογραφικού υλικού αφιερωμένου στη ζωή και το έργο του πρώτου κοσμοναύτη Yu .A. Gagarin); Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Εβδομαδιαίος καθαρισμός σταθμού. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38449/

Κοσμοναύτες στο τρένο του ISS για την παροχή πρώτων βοηθειών Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πρόσδεση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στη μικρή ερευνητική μονάδα Poisk του ρωσικού τμήματος του ISS — προετοιμασία των συστημάτων επί του σκάφους του ρωσικού τμήματος για ελλιμενισμό, έλεγχος της κλειστής κατάστασης των παραθύρων των παραθύρων των ρωσικών μονάδων για την προστασία των γυάλινων επιφανειών από μόλυνση κατά τη διάρκεια της ελλιμενισμού, διαβούλευση με το πλήρωμα για τις ιδιαιτερότητες της ελλιμενισμού, έλεγχος από το πλήρωμα του ραντεβού και ελλιμενισμός του διαστημικού σκάφους· Εκπαίδευση πρώτων βοηθειών; Πείραμα "Interaction-2" (μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Εργασια με το σύστημα κλιματισμού SKV-1 στη μονάδα σέρβις Zvezda. Συντήρηση του αναλυτή αερίων GL2106. Καθαρισμός ηλεκτρικής σκούπας του ερμητικού προσαρμογέα της μονάδας λειτουργικού φορτίου Zarya. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38444/

Η προετοιμασία δύο πλοίων για εκτοξεύσεις στον ISS το 2023 ξεκίνησε στο Baikonur Την Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2022, ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-22 και το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 για εκτοξεύσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το πρώτο τρίμηνο του 2023 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της 254ης τοποθεσίας, ειδικοί από την Energia Rocket and Space Corporation με το όνομα S.P. Η Koroleva (μέρος της Roscosmos State Corporation) επανενεργοποίησε το πλοίο Progress MS-22, το οποίο βρισκόταν σε λειτουργία αποθήκευσης από τον Μάρτιο του 2022, πραγματοποίησε την εξωτερική επιθεώρηση και τον έλεγχο της αρχικής κατάστασης των συστημάτων επί του σκάφους και επίσης πραγματοποίησε εργασίες για την προετοιμασία του εξοπλισμός πλοίου και εδάφους για ηλεκτρικές δοκιμές εξοπλισμού συστημάτων εποχούμενου. Επιπλέον, πραγματοποίησαν εξωτερική επιθεώρηση και μετρήσεις ελέγχου του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23, το οποίο έφτασε στο κοσμοδρόμιο τον Σεπτέμβριο του 2022, και συνέδεσαν επίσης το διαστημικό σκάφος με εξοπλισμό δοκιμών εδάφους για τη διεξαγωγή δοκιμών του εξοπλισμού υπηρεσίας. Στο εγγύς μέλλον προγραμματίζονται εκτενείς ηλεκτρικές δοκιμές και δοκιμές των αυτόματων συστημάτων του πλοίου. Οι εκτοξεύσεις των διαστημοπλοίων Progress MS-22 και Soyuz MS-23 από πυραύλους μεταφοράς Soyuz-2.1a προγραμματίζονται τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2023, αντίστοιχα. https://www.roscosmos.ru/38443/

Το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-21 έφτασε στον ISS Την Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2022, στις 05:48:54 ώρα Μόσχας, το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-21 έδεσε στη μικρή ερευνητική μονάδα Poisk του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το πλοίο με φορτίο 2.520 κιλών εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ με πύραυλο φορέα Soyuz-2.1a στις 26 Οκτωβρίου. Μεταξύ των φορτίων είναι 702 κιλά καυσίμων για τον ανεφοδιασμό του σταθμού, 420 κιλά πόσιμο νερό, 41 κιλά άζωτο και 1.357 κιλά διάφορου εξοπλισμού και υλικών, συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού πόρων για τα συστήματα του ρωσικού τμήματος του ISS, εξοπλισμού ατομικής προστασίας, ιατρικός έλεγχος και υγειονομική και υγειονομική υποστήριξη, ρουχισμός, μερίδες τροφίμων και φρέσκα τρόφιμα για το πλήρωμα της 68ης μακροχρόνιας αποστολής. Στάλθηκαν πακέτα σε ένα φορτηγό για τη διεξαγωγή ρωσικών επιστημονικών πειραμάτων Splanch, Neuroimmunity, Correction, Impact και Terminator στο σταθμό. Επίσης, για το πείραμα της τρισδιάστατης εκτύπωσης, φέρθηκαν καρούλια με νήματα για να χρησιμοποιηθούν ως αναλώσιμο σε τρισδιάστατο εκτυπωτή. Από το 1978, αυτή ήταν η 182η προσάρτηση διαστημικών σκαφών της οικογένειας Progress σε τροχιακούς σταθμούς, συμπεριλαμβανομένου του 87ου ελλιμενισμού με το ISS. Το πλήρωμα της 68ης αποστολής μεγάλης εμβέλειας εργάζεται επί του παρόντος στον ISS, αποτελούμενο από κοσμοναύτες της State Corporation Roscosmos Sergey Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina, τους αστροναύτες της NASA Francisco Rubio, Nicole Mann και Josh Kassada, καθώς και από τον Kossadai. Wakata. https://www.roscosmos.ru/38416/

Το διαστημόπλοιο Progress MS-21 πλησιάζει τον ISS, η μετάδοση του ελλιμενισμού θα ξεκινήσει στις 05:30 ώρα Μόσχας Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πτήση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στον ISS — δοκιμές του τρόπου ελέγχου τηλεχειριστή και της τηλεόρασης, διόρθωση τροχιάς, δημιουργία ηλιακού προσανατολισμού με επακόλουθη περιστροφή στον Ήλιο. Η προσάρτηση του διαστημικού σκάφους φορτίου Progress MS-21 στη μικρή ερευνητική μονάδα Poisk του ρωσικού τμήματος του ISS έχει προγραμματιστεί για τις 28 Οκτωβρίου στις 05:50 ώρα Μόσχας. Το docking θα μεταδοθεί στον ιστότοπο Roscosmos και στα κοινωνικά δίκτυα (YouTube, VKontakte) στις 05:30 ώρα Μόσχας. Η υπηρεσία Τύπου του Roskosmos ετοίμασε ένα press kit για την πτήση του διαστημικού σκάφους. εκπαίδευση για τον έλεγχο του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science". Ανεφοδιασμός με φρέον του κυκλώματος φρέον του συστήματος κλιματισμού SKV-2 στη μονάδα σέρβις Zvezda. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). πείραμα "Plasma Crystal-4" (μελέτη κρυστάλλων και υγρών σκόνης πλάσματος σε συνθήκες μικροβαρύτητας στον ISS). Πείραμα "UV-ατμόσφαιρα" (χαρτογραφία της νυχτερινής ατμόσφαιρας στην περιοχή σχεδόν υπεριώδους με ανιχνευτή ευρείας γωνίας με μεγάλο άνοιγμα και υψηλή χωροχρονική ανάλυση). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν

Οι αστροναύτες στο ISS εξερευνούν σκονισμένους κρυστάλλους πλάσματος στη μικροβαρύτητα Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πείραμα "Plasma Crystal-4" (μελέτη κρυστάλλων και υγρών σκόνης πλάσματος σε συνθήκες μικροβαρύτητας στον ISS). Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Interaction-2" (μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "UV-ατμόσφαιρα" (χαρτογραφία της νυχτερινής ατμόσφαιρας στην περιοχή σχεδόν υπεριώδους με ανιχνευτή ευρείας γωνίας με μεγάλο άνοιγμα και υψηλή χωροχρονική ανάλυση). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Πείραμα "Splanch-2" (λήψη δεδομένων που αντικατοπτρίζουν τις ιδιαιτερότητες των αλλαγών σε διάφορα μέρη του γαστρεντερικού σωλήνα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της πτήσης στο διάστημα). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). εργαστείτε με το σύστημα ανάκτησης νερού ούρων SRV-UM στην εργαστηριακή μονάδα πολλαπλών χρήσεων Nauka. Φόρτιση μπαταριών για διαστημικές στολές "Orlan-MKS". Προετοιμασία για ανεφοδιασμό του συστήματος κλιματισμού SKV-2 στη μονάδα σέρβις Zvezda με ψυκτικό. Δειγματοληψία αέρα από δειγματολήπτες στις ενότητες Zvezda, Science και Destiny. συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. https://www.roscosmos.ru/38430/

Εκτοξεύτηκε το τελευταίο τμήμα του κινεζικού διαστημικού σταθμού. Η Κίνα εκτόξευσε την Δευτέρα την τρίτη και τελευταία υπομονάδα του διαστημικού σταθμού της, ενός φιλόδοξου δεκαετούς έργου που δίνει στη χώρα μόνιμη παρουσία στο Διάστημα κόντρα στην κυριαρχία των ΗΠΑ.Η υπομονάδα Mengtian, ή «Ουράνιο Όνειρο», εκτοξεύτηκε στις 09.37 ώρα Ελλάδας από το διαστημικό κέντρο του Ουεντσάνγκ στο νησί του Χαϊνάν, τοποθετημένη στην κορυφή του ισχυρότερου πυραύλου της Κίνας, Long March 5B.H συναρμολόγηση του σταθμού Tiangong («Ουράνιο Παλάτι») άρχισε τον Απρίλιο του 2021 με την εκτόξευση της υπομονάδας Tianhe, τον κύριο χώρο διαβίωσης των αστροναυτών. Φέτος τον Ιούλιο ακολούθησε η εκτόξευση του Wentian («Ουράνια Αναζήτηση»), εργαστηρίου για επιστημονικά πειράματα.Το Mengtian των 23 τόνων, το οποίο επίσης θα χρησιμοποιηθεί ως εργαστήριο, προγραμματίζεται να προσδεθεί στην άκρη της υπομονάδας Tianhe αργότερα την Δευτέρα. Αργότερα θα μεταφερθεί σε διαφορετική θυρίδα στο πλάι του Tianhe, οπότε ο σταθμός θα αποκτήσει την τελική του μορφή σε σχήμα «Τ».Η ολοκλήρωση του τροχιακού συγκροτήματος, το οποίο σχεδιάζεται να παραμείνει σε λειτουργεία για τουλάχιστον μια δεκαετία, αποτελεί ορόσημο για τις κινεζικές επιχειρήσεις σε χαμηλή γήινη τροχιά. Η υπομονάδα Mengtian εκτοξεύτηκε με πύραυλο Long March 5B (Reuters) Το μόνο άλλο τροχιακό εργαστήριο που βρίσκεται σήμερα σε λειτουργία είναι ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS), στον οποίο η Κίνα ουδέποτε έγινε δεκτή λόγω αντιρρήσεων της NASA.Με τον ISS να αναμένεται να παροπλιστεί στα τέλη της δεκαετίας, επιχειρήσεις που πραγματοποιούν πειράματα σε τροχιά θα αναγκαστούν να στραφούν στην Κίνα, η οποία σχεδιάζει περισσότερα από 1.000 επιστημονικά πειράματα.Σε συνεργασία με την υπηρεσία Διαστήματος του ΟΗΕ, η Κίνα έχει ήδη εγκρίνει τις πρώτες εννέα προτάσεις από επιστήμονες άλλων χωρών, από την Ινδία μέχρι την Ελβετία.Για να τεθεί σε πλήρη λειτουργία ο σταθμός απαιτούνται ακόμα δύο αποστολές που έχουν προγραμματιστεί για φέτος. Το ρομποτικό σκάφος ανεφοδιασμού Tanzhou-5 θα εκτοξευτεί τον Νοέμβριο, πριν από την άφιξη τριών αστροναυτών τον Δεκέμβριο.Στον Tiangong βρίσκονται σήμερα δύο άνδρες αστροναύτες και μια γυναίκα, ωστόσο με την ολοκλήρωση της συναρμολόγησης ο χώρος των 110 κυβικών μέτρων θα μπορεί να φιλοξενεί έξι άτομα.Το 2023 η Κίνα σχεδιάζει να εκτοξεύσει το διαστημικό τηλεσκόπιο Xuntian, το οποίο ανά διαστήματα θα προσδένεται στον σταθμό για εργασίες συντήρησης.Το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο από τότε που ο Μάο Τσετούνγκ παραδέχτηκε ότι η χώρα του δεν μπορούσε να εκτοξεύσει ούτε μια πατάτα στο Διάστημα.Το 2003 η Κίνα έγινε μόλις η τρίτη χώρα με δυνατότητα εκτόξευσης αστροναυτών, μετά τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση. https://www.in.gr/2022/10/31/b-science/space/ektokseytike-teleytaio-tmima-tou-kinezikou-diastimikou-stathmou/

Δρ. Σταμάτης Κριμιζής στην «Ν»: Οι μεγάλες ανακαλύψεις ήδη άρχισαν. O κορυφαίος και πολυβραβευμένος Έλληνας αστροφυσικός δρ. Σταμάτης Κριμιζής, ο μοναδικός επιστήμονας που έχει επισκεφτεί όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος συμμετέχοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (π.χ. κατασκευή οργάνων διαστημοπλοίων) σε αποστολές που πέρασαν και κατέγραψαν δεδομένα από τους πλανήτες αποδέχτηκε την πρόσκληση μας να είναι παρών στην έναρξη λειτουργίας του ανανεωμένου Naftemporiki.gr. και να μας μιλήσει για όσα ετοιμάζεται η επιστήμη και τεχνολογία να μας φέρει από τον κόσμο του Διαστήματος. Ποιο είναι το παρόν και το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης και ποια θα είναι η επίδραση των νέων ανακαλύψεων που θα γίνουν έξω από τη Γη για την ανθρωπότητα; Εύχομαι «καλή επιτυχία» στο νέο site της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΉΣ το οποίον αναμένω θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό από το υπάρχον. Οι μεγάλες ανακαλύψεις ήδη άρχισαν από τα «αχαρτογράφητα νερά» που μας ταξιδεύει το τηλεσκόπιο James Webb. όπως η ανακάλυψη υδρατμών σε ατμόσφαιρα εξωπλανήτη αποδεικνύει ότι αυτό το θεμελιώδες συστατικό της βιολογικής αλυσίδας στη Γη είναι παρόν όχι μόνο στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος αλλά και σε άλλα αστρικά περιβάλλοντα. Υπάρχει κάθε προσδοκία ότι οι εξελίξεις στην εξωβιολογία την επόμενη δεκαετία θα είναι δραματικές με ότι αυτό συνεπάγεται για τις βασικές απόψεις της ανθρωπότητας όσον αφορά την θρησκεία, την επιστήμη, και γενικά τις αντιλήψεις μας για την μοναδικότητα του διαστημόπλοιου Γη και των επιβατών του.Βέβαια η άλλη, πιο πρακτική, διάσταση θα είναι η επέκταση της ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη, και η αρχή της εξερεύνησης του Άρη με ανθρώπινα πληρώματα, όχι ρομποτικά σκάφη όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα. Είναι σχετικά βέβαιο ότι την δεκαετία του 2030 θα αρχίσει η μόνιμη εγκατάσταση του ανθρώπινου είδους στη Σελήνη, δηλαδή η οικοδόμηση μιας «αποικίας» που θα εξελιχθεί σε συνεχή και αυτάρκη παρουσία σε ουράνιο σώμα εκτός Γης. Αρχικά ο τουρισμός και κατόπιν η πιθανή εξόρυξη ορυκτών θα αποτελέσουν οικονομικές δραστηριότητες και πηγές πλούτου. Στο απώτερο μέλλον, επιστημονικά παρατηρητήρια και η δημιουργία βάσης για πιθανή εξερεύνηση του Άρη θα αποτελέσουν μια άλλη δραστηριότητα.Τέλος, εν όψει της αλματωδώς αυξανόμενης εμπορικής δραστηριότητας σε διαστημικές υπηρεσίες-περίπου $350 δις. ετησίως σήμερα-η εξάρτησή μας από δορυφόρους πέριξ της Γης θα είναι μέρος της καθημερινότητας των πολιτών πολύ περισσότερο από σήμερα. Δορυφορικές τηλεπικοινωνίες όλων των ειδών, πλοήγηση, δελτία γήινου και διαστημικού καιρού, χρηματικές συναλλαγές και γενική εμπορική δραστηριότητα, μεταξύ πολλών άλλων, θα έχουν διασυνδέσει την ανθρωπότητα σε μεγαλύτερη αλληλεξάρτηση από ποτέ. Πιθανόν αυτή η αλληλεξάρτηση να αποδειχθεί ο πιο αποτελεσματικός δεσμός για την διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης. Ο δρ.Σταμάτης Κριμιζής, είναι ομότιμος διευθυντής διαστημικών προγραμμάτων της NASA στο Πανεπιστήμιο John Hopkins των ΗΠΑ και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διαδραμάτισε κορυφαίο ρόλο σε ιστορικές αποστολές της NASA όπως τα Voyager I και 2, Galileo, Ulysses, Cassini και New Horizons, μεταξύ πολλών άλλων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1385832/dr-stamatis-krimizis-stin-n-oi-megales-anakalypseis-idi-archisan-i-exoviologia-tha-prokalesei-dramatikes-exelixeis/

Ημέρα Σκοτεινής Ύλης. Σήμερα είναι η Ημέρα Σκοτεινής Ύλης. https://www.interactions.org/dark-matter-day Η Σκοτεινή Ύλη είναι ελάχιστα τρομακτική σε σχέση με άλλα πράγματα που συμβαίνουν σήμερα, αλλά πολύ πιο μυστηριώδης. Την ψάχνουμε … την ψάχνουμε … και την ψάχνουμε … αλλά δεν μπορούμε να την δούμε. Ούτε καν με τα πιο ισχυρά τηλεσκόπια μας. Παρά το γεγονός ότι είναι αόρατη, οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 85% της μάζας του Σύμπαντός μας! Δεν πιστεύουμε πως είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη σε όλους τους γαλαξίες, ή ακόμα και σε ολόκληρο το Σύμπαν. Επειδή δεν υπάρχουν γαλαξιακές ζυγαριές, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν τα μαθηματικά για να ζυγίσουν τα πράγματα στο διάστημα. Αποδεικνύεται ότι οι εξωτερικοί βραχίονες των σπειροειδών γαλαξιών περιστρέφονται τόσο γρήγορα που αν αποτελούνταν μόνο από την ορατή μάζα τους θα είχαν διαλυθεί. Έτσι προτάθηκε η ύπαρξη μιας αόρατης ύλης που δεν αλληλεπιδρά με το φως ώστε η επιπλέον βαρύτητα να εξισσοροπεί τις φυγόκεντρες δυνάμεις: Παρά το γεγονός ότι δεν έχει ομοιόμορφη κατανομή, η Σκοτεινή Ύλη εξακολουθεί να υπάρχει παντού. Ίσως την επόμενη φορά που θα είστε στο αυτοκίνητό σας ή θα περπατάτε κάπου, ελέγξτε ξανά μήπως … έχει γλιστρήσει στο πίσω κάθισμα ή στην τσέπη σας! Το CERN και το Boulby Underground Laboratory https://www.ukri.org/?_gl=1*szuu16*_ga*NTQ3NjQ0NzI3LjE2NjcyMTY3NTY.*_ga_HPSM59M7J4*MTY2NzIxNjc1Ni4xLjEuMTY2NzIxNjc3OC4wLjAuMA.. έχουν δεσμευτεί να ξεσκεπάσουν τη σκοτεινή ύλη. Και τα δυο εργαστήρια εκτελούν διαφορετικά πειράματα σε διαφορετικές χώρες, αλλά έχουν τον ίδιο τελικό στόχο. Η σκοτεινή ύλη εξακολουθεί να τους διαφεύγει, αλλά η συνεργασία τους μπορεί να οδηγήσει στην ανίχνευσή της. https://physicsgg.me/2022/10/31/ημέρα-σκοτεινής-ύλης-2/