Δροσος Γεωργιος

«Selini»: To ελληνικό videogame που έφτιαξαν ένας πεντάχρονος με τον πατέρα του. Ο Ανδρέας Δημογιάννης έπαιζε με τον πεντάχρονο Ορφέα ένα βιντεοπαιχνίδι στο κινητό του τηλέφωνο όταν ο μικρός ρώτησε τον πατέρα του γιατί παίζουν παιχνίδια άλλων και δεν φτιάχνουν το δικό τους βιντεοπαιχνίδι. Οι περισσότεροι μπαμπάδες θα προσπαθούσαν να εξηγήσουν στο παιδί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Όμως ο Ανδρέας Δημογιάννης ήταν λάτρης των videogames και αποφάσισε να πραγματοποιήσει σε συνεργασία με τον Ορφέα την επιθυμία του.Ξεκίνησαν την προσπάθεια αποτέλεσμα της οποίας έξι χρόνια μετά είναι το Selini, ένα 2.5D Metroidvania adventure game το οποίο βασίζεται εξερεύνηση ενός αινιγματικού κόσμου που δοκιμάζει τους παίκτες με σκληρούς εχθρούς. Η ιστορία του SELINI μεταφέρει τους παίκτες σε έναν κατεστραμμένο και δυστοπικό κόσμο όπου και τους αφήνει να τον ανακαλύψουν μόνοι τους απλώς παρατηρώντας το περιβάλλον και τα διάφορα σημάδια που οι δημιουργοί έχουν προσθέσει με πολλή προσοχή. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει κείμενο ή ομιλία σε ολόκληρο το παιχνίδι, όλη η ιστορία αφηγείται από τα περιβάλλοντα στοιχεία που βρίσκονται στο παιχνίδι. Επιπλέον, γίνεται φανερό ότι το παιχνίδι θέλει ευαισθητοποιήσει για περιβαλλοντικά, κοινωνικά και ηθικά θέματα. Το Naftemporiki.gr μίλησε με τον Ανδρέα Δημογιάννη για αυτή την ενδιαφέρουσα περιπέτεια στην οποία αποφάσισε να μπει μαζί με το παιδί του. Πώς προέκυψε η δημιουργία του παιχνιδιού; O Ορφέας ήταν περίπου 5 χρονών όταν παίζαμε κάποιο παιχνίδι στο κινητό μου και μου έκανε μια φαινομενικά πολύ απλή ερώτηση: "Για ποιο λόγο παίζουμε παιχνίδια στο κινητό; Γιατί δεν φτιάχνουμε ένα δικό μας παιχνίδι;" Αυτή η ερώτηση θα άλλαζε τη ζωή μου για πάντα! Εγώ ήμουν μεγάλος θαυμαστής ατμοσφαιρικών και γραμμικών παιχνιδιών όπως το Inside. Ο Ορφέας όμως μεγαλώνοντας άρχιζε να τείνει περισσότερο σε παιχνίδια εξερεύνησης σε διασυνδεδεμένους κόσμους όπως το Hollow Knight, Environmental Station Alpha και Axiom Verge (metroidvanias). Οπότε ήταν αναπόφευκτο το SELINI να παντρέψει την απλότητα του Inside σε έναν πολύπλοκο και δυστοπικό κόσμο που σε καλεί να εξερευνήσεις και να εξελίξεις τον χαρακτήρα σου. Πόσο καιρό σας πήρε για να φτιάξετε το παιχνίδι; Ένα βιντεοπαιχνίδι της κλίμακας του SELINI χρειάζεται αρκετά χρόνια για να αναπτυχθεί, με την προϋπόθεση πως υπάρχει μια αφιερωμένη ομάδα να ασχολείται σε καθημερινή βάση. Έως τώρα το παιχνίδι αναπτύσσεται από τους 2 μας και πλέον έχουμε έτοιμο το demo με το οποίο θα οδεύσουμε προς Kickstarter. Ποιο είναι το κόστος ενός τέτοιου πρότζεκτ; Το κόστος έως τώρα είναι τα ατελείωτα ξενύχτια (για μένα, τον μπαμπά κυρίως!) για να μπορέσω να αποκτήσω τις κατάλληλες γνώσεις, αλλά και η θυσία μιας "φυσιολογικής" καριέρας! Όλα τα έσοδα από τη δουλειά μου σαν φωτογράφος τα επένδυσα στο πρότζεκτ. Πλέον έχω πάρει το μεγάλο ρίσκο να παρατήσω οποιαδήποτε δουλειά και να αφοσιωθώ μόνο στο SELINI με στόχο να κάνω την καμπάνια στο Kickstarter πετυχημένη. Θέλουμε να μαζέψουμε τους πόρους ώστε να δημοσιεύσουμε το παιχνίδι σε υπολογιστές αλλά και όλες τις γνωστές κονσόλες (συμπεριλαμβανομένου του Nintendo Switch) μέσα στο 2023. Όσοι στηρίξουν στο Kickstarter θα μπορέσουν να "προαγοράσουν" ένα αντίγραφο του παιχνιδιού με έκπτωση (15 Ευρώ) και θα βοηθήσουν ένα ελληνικό πρότζεκτ να στήσει τη δική του ομάδα για να ολοκληρωθεί. Για όσους δεν γνωρίζουν, το Kickstarter είναι ή πιο δημοφιλής και διαδεδομένη πλατφόρμα συμμετοχικής χρηματοδότησης (crowdfunding) στον κόσμο. Στην πράξη, το κοινό χρηματοδοτεί το όνειρό σου με αντάλλαγμα ένα αντίγραφο του προϊόντος όταν θα είναι έτοιμο, προφανώς με κάποιο όφελος όπως έκπτωση ή άλλα δωράκια, αλλά και την ηθική ικανοποίηση του να συνεισφέρεις να ολοκληρωθεί κάτι που πιστεύεις πως έχει αξία. Αν κάποιος πιστεύει στο SELINI, μπορεί να ακολουθήσει το project στο Kickstarter πατώντας στο παρακάτω link. Έτσι θα μπορέσει να ενημερωθεί όταν το πρότζεκτ δημοσιευθεί καθώς να παίξει και το demo. https://www.naftemporiki.gr/story/1915769/selini-to-elliniko-videogame-pou-eftiaksan-enas-pentaxronos-me-ton-patera-tou

Ένα πείραμα απορρόφησης της σκοτεινής ύλης. Aναλύθηκαν τα πρώτα δεδομένα ενός πειράματος που στοχεύει στην άμεση ανίχνευση της σκοτεινής ύλης. Το εν λόγω πείραμα αναζητά μια μορφή σκοτεινής ύλης που είναι γνωστή ως φερμιονική σκοτεινή ύλη, διαμέσου της απορρόφησής της από πυρήνες Ξένου. PandaX: ένας ανιχνευτής σκοτεινής ύλης στην Κίνα Κατά την τελευταία δεκαετία, οι φυσικοί έχουν επανειλημμένα εξετάσει λεπτομερώς δεξαμενές που περιέχουν τόνους υγρού ξένου, ελπίζοντας να εντοπίσουν τις λάμψεις φωτός που θα μπορούσαν να προκαλούνται από την σύγκρουση μεταξύ ενός σωματιδίου σκοτεινής ύλης και ενός ατόμου ξένου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες ήταν αφιερωμένες στην ανίχνευση των λεγόμενων ασθενώς αλληλεπιδρώντων μαζικών σωματιδίων (WIMPs=Weakly Interactive Massive Particles – Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματίδια με Μάζα), υποθετικά σωματίδια σκοτεινής ύλης με μάζα μεγαλύτερη από 10 GeV. Σε μια νέα δημοσίευση οι ερευνητές παρουσίασαν την ανάλυση ενός νέου συνόλου δεδομένων όπου έψαχναν για πιο ελαφρά σωματίδια τα οποία ανήκουν στην υποθετική φερμιονική σκοτεινή ύλη με μάζα μερικές δεκάδες MeV. Παρόλο που δεν βρήκαν κανένα σήμα πέρα από το αναμενόμενο επίπεδο υποβάθρου, έθεσαν τους μεγαλύτερους μέχρι τώρα περιορισμούς σε μοντέλα φερμιονικής σκοτεινής ύλης με σωματίδια μάζας μικρότερες των GeV.Το σύνολο δεδομένων είναι το πρώτο που ελήφθη από το πείραμα PandaX-4T στο υπόγειο εργαστήριο της Κίνας Jinping. Η ομάδα του PandaX έψαξε σ’ αυτά τα δεδομένα για ενδείξεις μιας αλληλεπίδρασης πέρα από το καθιερωμένο πρότυπο, στην οποία ένα σωματίδιο φερμιονικής σκοτεινής ύλης απορροφάται από τον πυρήνα ενός ατόμου ξένου. Μετά την απορρόφηση, ο πυρήνας του ξένου ανακρούεται εκπέμποντας είτε ένα νετρίνο είτε ένα αντινετρίνο. Η αλληλεπίδραση θα πρέπει επίσης να προκαλέσει μια εναπόθεση ενέργειας με τη μορφή φωτονίων και ηλεκτρονίων, τα οποία θα καταγραφούν σε φωτοανιχνευτές στα άκρα της δεξαμενής. Σε αντίθεση με τη σκέδαση των WIMPs, η οποία προβλέπεται να παράγει μια εναπόθεση ενέργειας ευρέος φάσματος, η απορρόφηση από τους πυρήνες των φερμιονικών σωματιδίων σκοτεινής ύλης θα πρέπει να εναποθέτει ενέργεια σε ένα στενό εύρος.Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν μέχρι στιγμής αντιπροσωπεύουν το ισοδύναμο της έκθεσης 0,6 τόνων υγρού ξένου στην υποθετική φερμιονική σκοτεινή ύλη επί ένα χρόνο. Όταν το PandaX-4T ολοκληρωθεί το 2025, θα έχει επιτύχει αθροιστική έκθεση 10 φορές μεγαλύτερη, δημιουργώντας ακόμη ισχυρότερους περιορισμούς στη θεωρία(*). Κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει και στην απόρριψή της, προκαλώντας μεταξύ άλλων και υπαρξιακά αδιέξοδα στους εμπλεκόμενους θεωρητικούς-πειραματικούς φυσικούς. πηγή: https://physics.aps.org/articles/v15/s138 https://physics.aps.org/articles/v15/s138 (*) Τα ίδια ισχύουν και για τον ανιχνευτή XENONnT (Potential Dark Matter Signal Gives Way to New Limits), έτσι ώστε κάποιοι φυσικοί προτείνουν ότι «με τόσο πολύ ξένον, θα μπορούσαν να ερευνηθούν κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα εκτός από τη σκοτεινή ύλη, συμπεριλαμβανομένων των νετρίνων και άλλων εξαιρετικά σπάνιων διεργασιών. Αυτοί οι υπερευαίσθητοι ανιχνευτές μπορούν να «βλέπουν» πράγματα, διαφορετικά από αυτά για τα οποία κατασκευάστηκαν. Ίσως επιβεβαιωθεί πάλι αυτό που έλεγε ο φυσικός Freeman Dyson, ότι «οι νέες κατευθύνσεις στην επιστήμη ξεκινούν συχνότερα από νέα εργαλεία παρά από νέες έννοιες’. https://physicsgg.me/2022/10/16/ένα-πείραμα-απορρόφησης-της-σκοτεινή/

Άδοξο τέλος για το διασημότερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο. University of Central Florida Εικόνα από το κατεστραμμένο ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο. Πριν από δύο χρόνια το γιγαντιαίο ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο κατέρρευσε μετά από μια μακρά πορεία δεκαετιών, που σημαδεύτηκαν από μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις. Η πλατφόρμα οργάνων του 305 μέτρων τηλεσκοπίου κατέρρευσε προκαλώντας ζημιές στο «πιάτο» αλλά και στις γύρω εγκαταστάσεις.Ήταν ένα δυσάρεστο γεγονός για την επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο αφού το εμβληματικό ραδιοτηλεσκόπιο για σχεδόν έξι δεκαετίες έπαιζε σημαντικό ρόλο στην επιστημονική έρευνα πάνω στη ραδιοαστρονομία, το ηλιακό σύστημα κ.α. Το τηλεσκόπιο, που είχε χτιστεί το 1963, ήταν για δεκαετίες το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, και είναι ιστορικής σημασίας για την αστρονομία. Ήταν από αυτό που απεστάλη διαστρικό μήνυμα το 1974, απευθυνόμενο σε πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς, και αυτό από στο οποίο ανακαλύφθηκε ο πρώτος πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος, το 1992. Επίσης, έχει κάνει σημαντική δουλειά ως προς τη μελέτη των αστεροειδών που βρίσκονται κοντά στη Γη, τη μελέτη περίεργων φαινομένων όπως τα FRB (fast radio bursts) κ.α. Τον έλεγχο του τηλεσκοπίου είχε το Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης των ΗΠΑ το οποίο όταν έγινε η κατέρρευση είχε ανακοινώσει ότι θα χρηματοδοτήσει την ανακατασκευή του ραδιοτηλεσκοπίου. Τελικά έγινε γνωστό ότι η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να μην προχωρήσει στην χρηματοδότηση της ανακατασκευής θεωρώντας ότι υπάρχουν πλέον πολλά τηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο που μπορούν να αναλάβουν τις αποστολές και τις παρατηρήσεις που πραγματοποιούσε το τηλεσκόπιο του Αρεσίμπο. Αποφασίστηκε στο σημείο που εξακολουθεί να βρίσκεται το κατεστραμμένο πλέον τηλεσκόπιο να κατασκευαστεί ένα κέντρο επιστημονικής επιμόρφωσης. https://www.naftemporiki.gr/story/1915430/adokso-telos-gia-to-diasimotero-radiotileskopio-ston-kosmo

Αποθηκεύοντας δεδομένα για 1.000 χρόνια. Η έρευνα για την αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων μέσα σε κλώνους DNA έχει προχωρήσει σημαντικά την τελευταία δεκαετία. Τα περισσότερα από τα υφιστάμενα συστήματα αποθήκευσης δεδομένων κάποια στιγμή σταματούν να λειτουργούν. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές λύσεις στον ορίζοντα.Η έρευνα για την αποθήκευση ψηφιακών δεδομένων μέσα σε κλώνους DNA έχει προχωρήσει σημαντικά την τελευταία δεκαετία με την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος, τη σύνθεση του DNA και την ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών. Οι επιστήμονες έχουν ήδη κωδικοποιήσει ταινίες, βιβλία και λειτουργικά συστήματα υπολογιστών στο DNA. Το Netflix το χρησιμοποίησε ακόμη και για να αποθηκεύσει ένα επεισόδιο της σειράς θρίλερ «Biohackers», του 2020.Οι πληροφορίες που είναι αποθηκευμένες στο DNA καθορίζουν τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος (ή οποιοδήποτε άλλο είδος). Αλλά πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι προσφέρει μια απίστευτα συμπαγή, ανθεκτική και μακράς διάρκειας μορφή αποθήκευσης που θα μπορούσε να αντικαταστήσει πολλά είδη αναξιόπιστων ψηφιακών μέσων που έχουμε στη διάθεσή μας σήμερα, τα οποία είτε καταστρέφονται εύκολα, είτε απαιτούν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Ορισμένοι ερευνητές διερευνούν άλλους τρόπους αποθήκευσης δεδομένων για πάντα, όπως η χάραξη πληροφοριών πάνω σε απίστευτα ανθεκτικές γυάλινες χάντρες, σε μια σύγχρονη εκδοχή των σχεδίων των σπηλαίων.Καθώς κινούμαστε προς έναν όλο και πιο ψηφιοποιημένο κόσμο, η εξάρτησή μας από τα δεδομένα εκτοξεύεται στα ύψη. Ταινίες, φωτογραφίες, ιστοσελίδες, επιχειρηματικά έγγραφα, κρίσιμα αρχεία ασφαλείας – όλα όσα χρησιμοποιούμε είναι ψηφιοποιημένα.Οι περισσότεροι από τους όγκους δεδομένων που έχουμε παράγει αποθηκεύονται ως 1 και 0 σε μαγνητικές ταινίες, όπως οι σκληροί δίσκοι, αλλά αυτό απέχει πολύ από την ιδανική λύση. Πρώτον, ο απομαγνητισμός είναι ένα τεράστιο ζήτημα – οι μόνιμοι μαγνήτες χάνουν σταδιακά το μαγνητικό τους πεδίο με την πάροδο του χρόνου, οπότε για να διατηρηθούν τα δεδομένα είναι σημαντικό να ξαναγράφονται οι σκληροί δίσκοι κάθε λίγα χρόνια.«Κατά μέσο όρο διαρκεί ίσως 10 έως 20 χρόνια, ίσως 50 αν είστε τυχεροί και οι συνθήκες είναι ιδανικές», δήλωσε στο BBC η Ντίνα Ζιελίνσκι, επιστήμονας του Γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας, που ειδικεύεται στην ανθρώπινη γονιδιωματική.Η αποθήκευση δεδομένων απαιτεί επίσης τεράστια κέντρα δεδομένων τα οποία καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας για να διατηρούν τα πράγματα δροσερά – κάτι που δεν είναι ιδανικό σε έναν κόσμο επιρρεπή σε ενεργειακές κρίσεις. Το πρόβλημα θεωρείται σημαντικό – για παράδειγμα, το πρόγραμμα μοριακής αποθήκευσης πληροφοριών (Mist) της αμερικανικής κυβέρνησης, που ξεκίνησε το 2019, στοχεύει στην εξεύρεση μιας εναλλακτικής λύσης στις σημερινές τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης δεδομένων.«Στην πραγματικότητα κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από hardware. Νομίζω ότι η βιομηχανία δεν μπορεί πραγματικά να συμβαδίσει με τη δημιουργία αρκετών σκληρών δίσκων και διακομιστών για την αποθήκευση όλων αυτών των δεδομένων», σημείωσε η Ζιελίνσκι.Χρειάζεται όμως να διατηρήσουμε όλα αυτά τα δεδομένα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;Οι άνθρωποι θέλουν να αποθηκεύουν δεδομένα για μεγάλο χρονικό διάστημα για πολλούς λόγους. Ο ένας είναι η επιστήμη – οι ερευνητές παράγουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων και όσο περισσότερα έχουν, τόσο το καλύτερο. Τα ραδιοτηλεσκόπια και οι επιταχυντές σωματιδίων, όπως ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (γνωστό ως Cern) στα σύνορα της Γαλλίας και της Ελβετίας, για παράδειγμα, παράγουν δέσμες δεδομένων και οι επιστήμονες θέλουν να τα διατηρήσουν όλα, δήλωσε ο Λάτσεζαρ Ιόνκοφ, επιστήμονας υπολογιστών που εργάζεται στην αποθήκευση DNA στο Εθνικό Εργαστήριο Λος Άλαμος. Μόνο ο LHC παράγει 90 petabytes (90 εκατομμύρια gigabytes) ετησίως.Ο Μαρκ Μπαθ, καθηγητής βιολογικής μηχανικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, συνίδρυσε την νεοφυή εταιρεία Cache DNA για να καταστήσει τα βιομόρια ευρέως προσβάσιμα και χρήσιμα. Οι παγκόσμιες απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα μας υποχρεώνουν να διατηρήσουμε τόσο τις πληροφορίες που έχουν δημιουργηθεί από τον άνθρωπο, όπως η τέχνη και η επιστήμη, όσο και το DNA όλων των ζωντανών οργανισμών του πλανήτη, λέει ο Μπαθ.«Με αυτόν τον τρόπο, αν η ζωή είτε αναδημιουργηθεί εδώ είτε μεταφερθεί ή εισαχθεί με άλλο τρόπο από άλλους πλανήτες κ.ο.κ., θα υπάρχουν αρχεία για το τι κάναμε και τι είχαμε», λέει.Πολλοί ερευνητές που ασχολούνται με την αποθήκευση του DNA πιστεύουν ότι έχουν βρει το τέλειο μέσο αποθήκευσης τόσο για ευρεία όσο και για απίστευτα μακροχρόνια αποθήκευση. Συνήθως θεωρούμε το DNA ως έναν τρόπο αποθήκευσης γονιδιωματικών πληροφοριών, αλλά πολλοί επιστήμονες ερευνούν τώρα τη δυνατότητα αποθήκευσης των τεράστιων ποσοτήτων ψηφιακών δεδομένων που σήμερα κατακλύζουν τα κέντρα δεδομένων σε όλο τον κόσμο.Το DNA είναι μια φυσική επιλογή, λέει ο Μπαθ. «Η φύση χρησιμοποιεί το DNA εδώ και πολλές χιλιετίες για την αποθήκευση πληροφοριών με τη μορφή γονιδιωμάτων», λέει. «Υπάρχει εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, άρα είναι κάτι στο οποίο μπορούμε κατά κάποιο τρόπο να βασιστούμε».Επιπλέον, το γεγονός ότι μπορούμε να ανακτήσουμε θραύσματα DNA από ζώα εκατομμυρίων ετών, όπως τα μαλλιαρά μαμούθ, τα οποία παρέχουν σημαντικά δεδομένα για το γονιδίωμά τους, δείχνει ότι το DNA είναι απίστευτα ανθεκτικό, σημειώνει η Ζιελίνσκι. Ο χρόνος ημιζωής του DNA – ο χρόνος που χρειάζεται για να υποβαθμιστεί κατά το ήμισυ – είναι περίπου 500 χρόνια σε ένα καλά διατηρημένο απολίθωμα, πράγμα που σημαίνει ότι το DNA θα έπαυε να είναι αναγνώσιμο μετά από περίπου 1,5 εκατομμύριο χρόνια.Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του DNA είναι ότι είναι μια απίστευτα πυκνή αποθήκη πληροφοριών, σε βαθμό που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη συσκευή. Τα εκτιμώμενα 33 zettabytes δεδομένων που θα έχουν παραχθούν από τους ανθρώπους μέχρι το 2025 (δηλαδή 3,3 ακολουθούμενα από 22 μηδενικά) θα μπορούσαν να συμπιεστούν στο μέγεθος μιας μπάλας του πινγκ-πονγκ με την αποθήκευση του DNA, σύμφωνα με τον Ιόνκοφ. Πιστεύει ότι η αποθήκευση τόσο μεγάλης ποσότητας πληροφοριών στο DNA θα μπορούσε να απέχει μόλις λίγες δεκαετίες.Ωστόσο, το DNA είναι εξαιρετικά εύθραυστο.«Υπάρχουν άπειροι τρόπων για να το καταστρέψει κανείς», λέει η Ολγκίκα Μιλένκοβιτς, καθηγήτρια Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Η υγρασία, τα οξέα και η ραδιενέργεια καταστρέφουν το DNA.Ένα άλλο εμπόδιο για την αποθήκευση πολλών δεδομένων στο DNA είναι φυσικά το κόστος, το οποίο είναι πολύ υψηλότερο από την αποθήκευση δεδομένων σε διακομιστές ή σκληρούς δίσκους.Επίσης, η ευρεία σύνθεση DNA ενέχει κινδύνους. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν για να αποθηκεύσουν άλλα πράγματα εκτός από δεδομένα. Θεωρητικά, θα μπορούσαν να συνθέσουν ιούς ή βακτήρια, εξήγησε η ερευνήτρια – ή ακόμη και να δημιουργήσουν το DNA κάποιου και να το αφήσουν σε μια σκηνή εγκλήματος.«Υπάρχουν στην πραγματικότητα έλεγχοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πραγματικό εκεί μέσα, τίποτα επιβλαβές, όπως μια αλληλουχία για παθογόνα», προσθεσε.Ο Μπαθ συμφωνεί ότι υπάρχουν «τεράστια» ζητήματα και κίνδυνοι για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Σημείωσε ότι πολλές εταιρείες επιδιώκουν να καταγράψουν το DNA όλων των ανθρώπων στον πλανήτη. Άλλοι έχουν επισημάνει πόσο τρομακτικό είναι να φανταστεί κανείς ότι κάποιος μπορεί να κρατήσει τις αλληλουχίες DNA δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε ένα μικρό σύστημα αποθήκευσης δεδομένων.«Πρέπει να οικοδομήσουμε τεχνολογίες γύρω από αυτό, γιατί αν δεν το κάνουμε, δεν θα είμαστε σε θέση να μετριάσουμε αυτούς τους κινδύνους ή να τους κατανοήσουμε- θα είναι μια πολύ άγνωστη και ανεξέλεγκτη οντότητα», προειδοποιεί ο ερευνητής.Μέχρι στιγμής, με τη χρήση αυτής της τεχνολογίας έχουν αποθηκευτεί τα εξής έργα: η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Μάγκνα Κάρτα, η Βίβλος του Βασιλιά Τζέιμς και το βιβλίο «Γυρίστε τον Γαλαξία με Οτοστόπ» του Ντάγκλας Άνταμς. Η Microsoft έχει αποθηκεύσει την ταινία «Superman» του 1978 σε γυαλί, ενώ το 2000, η καλλιτέχνης Μίκα Ταζίμα (Mika Tajima) συγκέντρωσε και αποθήκευσε όλα τα tweets που αναρτήθηκαν στην Ιαπωνία. https://physicsgg.me/2022/10/15/αποθηκεύοντας-δεδομένα-για-1-000-χρόνια/

Παρατηρήθηκε η ισχυρότερη έκρηξη φωτός στο σύμπαν … που έχουν δει ποτέ οι επιστήμονες Η εικόνα είναι ένας συνδυασμός 4 παρατηρήσεων με δύο όργανα του τηλεσκοπίου Gemini South στη Χιλή που λήφθηκαν το πρωί της Παρασκευής 14 Οκτωβρίου 2022. Οι αστρονόμοι είδαν στον ουρανό την πιο ισχυρή λάμψη φωτός που έχουν ποτέ παρατηρήσει. Επρόκειτο για μια έκρηξη ακτίνων-γάμα, η οποία επίσης είναι η κοντινότερη που έχει ποτέ ανιχνευθεί, σε απόσταση 2,4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη (z =0.1505), στην κατεύθυνση του αστερισμού του Βέλους. Τόσο ισχυρή φωτεινή αναλαμπή μπορεί να κάνει δεκαετίες ή και αιώνες για να εμφανιστεί ξανά, σύμφωνα με τους επιστήμονες.Η παρατήρηση έγινε στις 14 Οκτωβρίου από το επίγειο διεθνές τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, το οποίο διευθύνεται από το κέντρο αστρονομίας NOIRLab των ΗΠΑ, ενώ στις 9 Οκτωβρίου είχαν προηγηθεί αρχικές παρατηρήσεις από διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων-Χ και γάμα. H φωτεινή έκρηξη-ρεκόρ με την ονομασία GRB221009A πιθανώς προήλθε από την έκρηξη κάποιου γιγάντιου υπερκαινοφανούς αστέρα (σούπερ-νόβα) που γέννησε κάποια μαύρη τρύπα.Όταν σχηματίζονται οι μαύρες τρύπες δημιουργούν ισχυρούς «πίδακες» σωματιδίων τα οποία επιταχύνονται μέχρι σχεδόν την ταχύτητα του φωτός. Αυτοί οι πίδακες στη συνέχεια διαπερνούν τα απομεινάρια του κατεστραμμένου πλέον άστρου, με αποτέλεσμα να προκαλούν την εκπομπή ισχυρών ακτίνων Χ και γάμα που διασχίζουν το σύμπαν. Τέτοια συμβάντα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, απελευθερώνουν τόση ενέργεια όση θα παράγει ο Ήλιος σε όλη τη ζωή του των 10 δισεκατομμυρίων ετών.Αν η κατεύθυνση τους «δείχνει» προς τη Γη, τότε μπορεί να γίνουν αντιληπτές ως πολύ φωτεινές αναλαμπές που έχουν ονομαστεί GRB (Gamma-Ray Bursts). Οι πρώτες τέτοιες ηλεκτρομαγνητικές εκρήξεις είχαν ανακαλυφθεί τυχαία από αμερικανικούς στρατιωτικούς δορυφόρους στη δεκαετία του 1960.Η νέα τιτάνια κοσμική έκρηξη κινητοποίησε τους αστρονόμους σε διάφορα μέρη του κόσμου, καθώς έσπευσαν να μελετήσουν τα «μεθεόρτια» του φαινομένου. Ενδεικτικά, ένα κινεζικό τηλεσκόπιο κατέγραψε φωτόνια με την εντυπωσιακή ενέργεια των 18 τερα-ηκετρονιοβόλτ (TeV), όταν συγκριτικά ο μεγάλος επιταχυντής του CERN παράγει σωματίδια με ενέργεια έως 13 TeV. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί GRB με ενέργεια άνω των 10 TeV.«Η ασυνήθιστα μακράς διάρκειας GRB221009A είναι η φωτεινότερη GRB που έχει ποτέ καταγραφεί και η μετέπειτα λάμψη σπάει όλα τα ρεκόρ σε όλα τα μήκη κύματος. Επειδή είναι τόσο φωτεινή και επίσης κοντινή, θεωρούμε ότι πρόκειται για την ‘ευκαιρία του αιώνα’ να απαντήσουμε τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα αναφορικά με αυτές τις εκρήξεις», δήλωσε ο Μπρένταν Ο’Κόνορ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ.Η νέα έκρηξη-ρεκόρ συνέβη 20 φορές κοντύτερα στον πλανήτη μας από ό,τι μια μέση έκρηξη GRB μέχρι σήμερα, παρόλα αυτά ήταν σε απόσταση ασφαλείας. Αν όμως μια τέτοια έκρηξη συνέβαινε πολύ κοντινότερα στον πλανήτη μας, σε απόσταση μερικών χιλιάδων ετών φωτός, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική, προκαλώντας πιθανώς μαζική εξαφάνιση ειδών (και ανθρώπων). Ορισμένοι επιστήμονες, σύμφωνα με τη NASA, θεωρούν πιθανό ότι τουλάχιστον μία από τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στη Γη, η Ορδοβίκεια πριν περίπου 450 εκατομμύρια χρόνια, προκλήθηκε από μια τέτοια σχετικά κοντινή ηλεκτρομαγνητική έκρηξη.Οι GRB συμβαίνουν σε δύο διαφορετικές μορφές. Η μία, η σπανιότερη, είναι σύντομης διάρκειας (έως δύο δευτερόλεπτα), αποτελεί το 30% περίπου όλων των σχετικών φαινομένων που έχουν παρατηρηθεί και εκτιμάται ότι προκαλείται από συγκρούσεις άστρων νετρονίων (πάλσαρ). Ο δεύτερος τύπος GRB είναι μεγαλύτερης διάρκειας (επί αρκετά λεπτά) και πιθανώς προκαλείται από κατακλυσμικές εκρήξεις υπερ-νόβα, που είναι 100 φορές φωτεινότερες από μια σούπερνόβα και προέρχεται από τον θάνατο τεράστιων άστρων. Όπως συνέβη και στην τελευταία περίπτωση-ρεκόρ, οι αστρονόμοι μπορούν να δουν το «λυκόφως» μετά από μια τέτοια έκρηξη. https://physicsgg.me/2022/10/15/παρατηρήθηκε-η-ισχυρότερη-έκρηξη-φωτ/

Πώς καταφέραμε να μετρήσουμε την καμπύλη φωτός μιας από τις φωτεινότερες εκρήξεις ακτίνων γάμμα στην ιστορία των παρατηρήσεων Στις 9 Οκτωβρίου 2022, συνέβη μια από τις φωτεινότερες εκρήξεις ακτίνων γάμμα στην ιστορία των παρατηρήσεών τους. Δεν έπεσε στο οπτικό πεδίο του τηλεσκοπίου ART-XC. M. N. Pavlinskii, αλλά ακριβώς λόγω αυτού, ήταν δυνατό να μετρηθεί αξιόπιστα η καμπύλη φωτός του στις περιοχές σκληρών ακτίνων Χ - μαλακού γάμμα. Πώς συνέβη? Οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα είναι οι φωτεινότερες σύντομες εκρήξεις σκληρής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Παρατηρούνται τακτικά από διαστημόπλοια που λειτουργούν στο κατάλληλο εύρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Εκρήξεις ακτίνων γάμμα που διαρκούν περισσότερο από 2 δευτερόλεπτα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εκρήξεων σουπερνόβα, όταν ο ταχέως περιστρεφόμενος πυρήνας ενός τεράστιου αστεριού καταρρέει. Μερικές φορές τέτοιες εκρήξεις συνοδεύονται από επαρκώς ισχυρή εκπομπή ακτίνων Χ, η οποία μπορεί να παρατηρηθεί όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ίδιας της έκρηξης ακτίνων γάμμα, αλλά και για πολλές ώρες και ακόμη και ημέρες μετά από αυτήν (τα λεγόμενα afterglows). Στο τέλος κάθε ημέρας παρατηρήσεων, οι επίγειοι σταθμοί λαμβάνουν από το διαστημόπλοιο και μεταδίδουν στο IKI RAS το επόμενο τμήμα των επιστημονικών δεδομένων που συγκεντρώθηκαν από το τηλεσκόπιο ART-XC που φέρει το όνομα V.I. M. N. Pavlinsky στο αστεροσκοπείο Spektr-RG. Η γρήγορη ανάλυση των δεδομένων που ελήφθησαν το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου 2022 έδειξε απότομη και ισχυρή αύξηση του ρυθμού καταμέτρησης ταυτόχρονα και στους 7 ανιχνευτές του τηλεσκοπίου. Παρόμοια φαινόμενα που παρατηρήθηκαν πρόσφατα, κατά κανόνα συνδέονταν με ηλιακές εκλάμψεις, οι οποίες έγιναν πιο συχνές με την αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας. Τα ηλιακά σωματίδια υψηλής ενέργειας διαπερνούν τη δομή του τηλεσκοπίου μέσω και διαμέσου, αλληλεπιδρώντας με αυτό. Αυτή η αλληλεπίδραση δημιουργεί δευτερεύουσα ακτινοβολία ακτίνων Χ, η οποία καταγράφεται από ανιχνευτές, και κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκλάμψεων, όχι το κεντρικό, αλλά το περιφερειακό τμήμα του ανιχνευτή φωτίζεται πιο έντονα. Αλλά με το γεγονός της 9ης Οκτωβρίου 2022, όλα ήταν διαφορετικά. Ο φωτισμός των ανιχνευτών αποδείχθηκε σχεδόν ομοιόμορφος, γεγονός που έδειχνε ότι δεν καταγράφαμε τη «λάμψη» της δομής, αλλά μια άμεση ροή ακτίνων Χ. Τις στιγμές μιας απότομης αύξησης του ρυθμού καταμέτρησης, η εικόνα της πηγής δεν εμφανιζόταν, επομένως, το ίδιο το αντικείμενο ήταν εκτός οπτικού πεδίου του τηλεσκοπίου ART-XC, αλλά η ακτινοβολία του έφτασε στους ανιχνευτές μέσω των υλικών κατασκευής . Κρίνοντας από τις μέγιστες τιμές του καταγεγραμμένου ρυθμού καταμέτρησης και λαμβάνοντας υπόψη την απορρόφηση ακτίνων Χ στο σώμα του τηλεσκοπίου, η σκληρή ροή ακτίνων Χ που προσπίπτει στην εξωτερική πλευρική επιφάνεια του ART-XC θα πρέπει να είναι αρκετές φορές υψηλότερη. Αύξηση του ρυθμού καταμέτρησης καταγράφηκε σε ενεργειακά κανάλια έως 120 κιλοηλεκτρον-Volt. Όλα αυτά έδειξαν ότι το τηλεσκόπιο ART-XC κατέγραψε μια από τις πιο ισχυρές εκρήξεις ακτίνων γάμμα στην ιστορία. Αυτή η έκρηξη ακτίνων γάμμα, που ονομάζεται GRB20221009A, καταγράφηκε από πολλά εξειδικευμένα διαστημικά παρατηρητήρια: Swift, Fermi (NASA), INTEGRAL (ESA), Konus-Wind (ρωσικό όργανο στο διαστημικό σκάφος της NASA). Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, το σχήμα της καμπύλης φωτός παραμορφώθηκε σοβαρά λόγω υπερκορεσμού των ανιχνευτών ακτίνων Χ και ακτίνων γάμμα.«Λόγω του γεγονότος ότι το τηλεσκόπιο ART-XC είναι εξοπλισμένο με ανιχνευτές υψηλής ποιότητας με υψηλή χρονική ανάλυση, καθώς και του γεγονότος ότι η έκρηξη ακτίνων γάμμα παρατηρήθηκε από την πλευρική κατεύθυνση και η ακτινοβολία του μειώθηκε από την προστασία του τηλεσκοπίου, ήταν δυνατό να μετρηθεί αξιόπιστα η πραγματική καμπύλη φωτός του GRB20221009A», τονίζει ο Igor Lapshov, Ανώτερος Ερευνητής, Τμήμα Αστροφυσικής Υψηλής Ενέργειας, IKI RAS. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες, οι παρατηρήσεις του πεδίου αυτής της έκρηξης ακτίνων γάμμα οργανώθηκαν γρήγορα με επίγεια οπτικά τηλεσκόπια. Εντοπίστηκε ένα φωτεινό οπτικό παροδικό (ένα αντικείμενο με μεταβλητή φωτεινότητα), η φωτεινότητα του οποίου μειώθηκε γρήγορα. Η μετρούμενη μετατόπιση προς το κόκκινο της πηγής έκρηξης ακτίνων γάμμα αποδείχθηκε z=0,15, που αντιστοιχεί σε απόσταση μεγαλύτερη από 700 Mpc, ή σχεδόν δύο δισεκατομμύρια έτη φωτός. Τα τηλεσκόπια του επίγειου επιστημονικού συγκροτήματος του έργου Spektr-RG συμμετείχαν επίσης ενεργά σε αυτήν την εκστρατεία παρατήρησης. Φασματοσκοπικές και φωτομετρικές παρατηρήσεις του οπτικού μεταβατικού έγιναν με το τηλεσκόπιο 1,6 μέτρων του Αστεροσκοπείου Sayan, καθώς και με το Ρωσοτουρκικό τηλεσκόπιο 1,5 μέτρων. Συνεχίζουν ακόμα και τώρα. Στο εγγύς μέλλον, το φάσμα και η καμπύλη φωτός της μεταλάμψης αναμένεται να δείξουν σημάδια της έκρηξης του μητρικού σουπερνόβα της έκρηξης ακτίνων γάμμα GRB20221009A. Αναφορά Το διαστημόπλοιο Spektr-RG, που αναπτύχθηκε από την JSC NPO Lavochkina (μέρος της κρατικής εταιρείας Roscosmos), εκτοξεύτηκε στις 13 Ιουλίου 2019 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Δημιουργήθηκε με τη συμμετοχή της Γερμανίας στο πλαίσιο του Ομοσπονδιακού Διαστημικού Προγράμματος της Ρωσίας με εντολή της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το αστεροσκοπείο είναι εξοπλισμένο με δύο μοναδικά τηλεσκόπια καθρέφτη ακτίνων Χ: ART-XC im. M. N. Pavlinsky (IKI RAS, Ρωσία) και eROSITA (MPE, Γερμανία), που λειτουργούν με βάση την αρχή της οπτικής ακτίνων Χ λοξής πρόσπτωσης. Τα τηλεσκόπια είναι εγκατεστημένα στη διαστημική πλατφόρμα Navigator (NPO Lavochkina, Ρωσία), προσαρμοσμένα στις εργασίες του έργου. Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι να χαρτογραφήσει ολόκληρο τον ουρανό στο μαλακό (0,3–8 keV) και το σκληρό (4–20 keV) εύρος του φάσματος των ακτίνων Χ με πρωτοφανή ευαισθησία. Επιστημονικός διευθυντής του τροχιακού παρατηρητηρίου ακτίνων Χ "Spektr-RG" Ακαδημαϊκός Rashid Sunyaev. Εικόνα #1: Αριστερά: μεταλάμψη της έκρηξης ακτίνων γάμμα GRB221009A (που φαίνεται από το βέλος) από το τηλεσκόπιο Sayan 1,6 m. Δεξιά: αρχειακή εικόνα της ίδιας περιοχής του ουρανού από την έρευνα PanSTARRS. Εικόνα I. A. Zaznobin, R. A. Burenin, IKI RAS; M. V. Eselevich, ISTP SB RAS. Εικόνα #2: GRB20221009A GRB20221009A καμπύλη φωτός από δεδομένα SWG/ART-XC. Μ. Ν. Παβλίνσκι. Η καταγεγραμμένη καμπύλη φωτός εμφανίζεται με μαύρο, η καμπύλη φωτός με κόκκινο, διορθωμένη για τον νεκρό χρόνο των ανιχνευτών του τηλεσκοπίου, που οδήγησε σε «κορεσμό» και απώλεια μέρους των γεγονότων. Εικόνα I. Yu. Lapshov, S. V. Molkov, R. A. Burenin, A. A. Lutovinov, V. A. Arefiev, S. Yu. Sazonov, IKI RAS. Εικόνα #3: Καμπύλη φωτός της έκρηξης ακτίνων γάμμα GRB20221009A από το Ρωσοτουρκικό τηλεσκόπιο RTT-150. Εικόνα I. F. Bikmaev, I. M. Khamitov (επίσης TUG, Τουρκία), E. N. Irtuganov, M. A. Gorbachev, N. A. Sakhibullin (KFU); R. A. Burenin (ΙΚΙ ΡΑΣ). https://www.roscosmos.ru/38373/

Αστροναύτες από το ISS λένε σε ραδιοερασιτέχνες για τον Γιούρι Γκαγκάριν Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Πείραμα «About Gagarin from Space» (ανοικτή μετάδοση από το ρωσικό τμήμα του ISS μέσω ενός καναλιού ραδιοερασιτεχνικής επικοινωνίας σε επίγειους σταθμούς λήψης ραδιοερασιτεχνών σε όλο τον κόσμο εικόνων και φωτογραφικού υλικού αφιερωμένου στη ζωή και το έργο του πρώτου κοσμοναύτη Yu .A. Gagarin); Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Δοκιμαστική επαλήθευση της ενιαίας πλατφόρμας αντικραδασμικής προστασίας VZP-U στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science", σχεδιασμένη για επιστημονικά πειράματα. Στοιβασία του αφαιρεθέντος εξοπλισμού στο φορτηγό πλοίο Progress MS-19· αξιολόγηση της ακοής στους αστροναύτες. Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38372/

Art satellite of a dream: Η Roscosmos και το Unity Foundation θα στείλουν παιδικές ζωγραφιές στο διάστημα Τα σχέδια παιδιών ηλικίας 2 έως 17 ετών που έχουν παρουσιάσει καρκίνο τυπώνονται σε πλάκες που είναι τοποθετημένες μέσα και στην επιφάνεια του διαστημικού σκάφους Skif-D. Ο δορυφόρος έχει προγραμματιστεί να εκτοξευθεί σε τροχιά στα τέλη Οκτωβρίου από το κοσμοδρόμιο Vostochny. Δεκάδες παιδιά που ζωγράφισαν τα όνειρά τους, αλλά και οι γονείς τους, χάρη στη χορηγία, θα μπορέσουν να δουν προσωπικά την εκτόξευση του πυραύλου. Ο Skif-D είναι ένας δορυφόρος επίδειξης που θα ξεκινήσει τον σχηματισμό του τροχιακού αστερισμού του ομοσπονδιακού έργου Sphere. Η συσκευή έχει σχεδιαστεί για να δημιουργεί ένα σύστημα ευρυζωνικής πρόσβασης στο Διαδίκτυο στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών του Άπω Βορρά και της Αρκτικής. Συνολικά, το σύστημα Skif θα πρέπει να έχει 12 συσκευές και να αναπτύσσεται σε δύο στάδια. Το έργο υλοποιείται ως μέρος μιας σειράς φιλανθρωπικών διαστημικών έργων τέχνης της Roscosmos State Corporation, του ιδρύματος UNITY και της εταιρείας Academician M.F. Reshetnev Information Satellite Systems. Από το 2016, δύο διαστημικές στολές έχουν σταλεί στο ISS - "Victory" και "Dreamer" με ζωγραφιές παιδιών με καρκίνο από 23 πόλεις δέκα χωρών. Εδώ και έξι χρόνια, έρχονται χαρμόσυνα νέα από διάφορα μέρη του κόσμου ότι τα παιδιά που συμμετείχαν στο έργο έχουν πάθει ύφεση και πιστεύουν ότι το διάστημα τα έχει βοηθήσει. Στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού έργου Dream Satellite, η ομάδα του ιδρύματος UNITY, μαζί με τον κοσμοναύτη Sergey Kud-Sverchkov, επισκέφτηκαν τα παιδοογκολογικά τμήματα του Irkutsk, Tulun, Bratsk, Usolye-Sibirsky, Yekaterinburg, Yeysk, Voronezh, Lipetsk, Tambov, Volgograd, Περιφέρεια Μόσχας, Βελιγράδι στη Σερβία και Λουσάκα στη Ζάμπια. Κατά τη διάρκεια των master classes στα νοσοκομεία, ο Kud-Sverchkov είπε στα παιδιά για την πτήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, την πορεία του προς ένα όνειρο και το γεγονός ότι οι πιο αγαπημένες επιθυμίες είναι βέβαιο ότι θα πραγματοποιηθούν. Καλλιτέχνες και ψυχολόγοι βοήθησαν τα παιδιά να δείξουν τα όνειρά τους σε χαρτί: σπίτι, ρουκέτες, διαστημικά τοπία, κατοικίδια. Η Varya από το Tulun στην περιοχή του Ιρκούτσκ τράβηξε μια καρδιά επειδή ονειρεύεται να γίνει καρδιολόγος, η Nikita από το Voronezh ονειρεύεται να κερδίσει την πρώτη θέση σε έναν αγώνα πάλης μόλις φύγει από το νοσοκομείο και ο Časlav από τη Σερβία ονειρεύεται τον δικό της πλανήτη με κατοικίδια. Η «Art Therapy» επιτρέπει στα παιδιά να στραφούν από τη δύσκολη θεραπεία και η ευκαιρία να στείλουν το όνειρό τους στο διάστημα δίνει ελπίδες για ανάκαμψη. Το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα UNITY δημιουργεί ένα σύστημα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για ασθενείς με καρκίνο που βασίζεται στις καλύτερες παγκόσμιες πρακτικές προσαρμοσμένες στη ρωσική πραγματικότητα. https://www.roscosmos.ru/38368/ Το "Skif-D" βρίσκεται ήδη στο φέρινγκ: οι προετοιμασίες για την εκτόξευση συνεχίζονται στο Vostochny Οι ειδικοί του κοσμοδρόμου Vostochny συγκέντρωσαν μια διαστημική κεφαλή για την επερχόμενη εκτόξευση τεσσάρων διαστημικών σκαφών - του πρώτου δορυφόρου του έργου Sphere που ονομάζεται Skif-D και τριών επικοινωνιακών δορυφόρων Gonets-M. Το διαστημικό σκάφος υποβλήθηκε σε έναν πλήρη κύκλο εκπαίδευσης στο Τεχνικό Συγκρότημα του Κοσμοδρόμου, μετά τον οποίο τους επετράπη να προσδεθούν στην ανώτερη σκηνή. Μετά την πρόσδεση στην επάνω σκηνή "Fregat" με το διαστημόπλοιο "Gonets-M" και "Skif-D", το head fairing τυλίγεται. Αυτή τη στιγμή, η διαστημική κεφαλή είναι προετοιμασμένη για μεταφορά και περαιτέρω ενσωμάτωση στο όχημα εκτόξευσης. https://www.roscosmos.ru/38369/

Ιδού η ισχυρότερη κάμερα στον κόσμο (βίντεο) SLAC Αυτή είναι η ισχυρότερη κάμερα στον κόσμο. Παρουσιάστηκε η ισχυρότερη κάμερα στον κόσμο. Η LSST (Large Synoptic Survey Telescope Camera) κατασκευάζεται στο εθνικό εργαστήριο SLAC των ΗΠΑ. Η κάμερα ζυγίζει τρεις τόνους, ο εμπρόσθιος φακός της έχει πλάτος 1,57 μέτρα και αποτελείται από 189 αισθητήρες CCD που αποδίδουν ανάλυση 3,200 megapixel. Η κάμερα θα τοποθετηθεί στο τηλεσκόπιο Simonyi Survey, του Αστεροσκοπείου Vera C. Rubin που βρίσκεται στην κορυφή του όρους Cerro Pachon στη βόρειο Χιλή.H κάμερα έχει δυνατότητα καταγραφής εικόνων σε διάφορα φάσματα του φωτός γεγονός που θα επιτρέψει στους επιστήμονες να κάνουν παρατηρήσεις και συλλογή δεδομένων για ορισμένα από τα πιο μυστηριώδη κοσμικά φαινόμενα και δομές όπως η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια.Η κάμερα μπορεί να καταγράψει περισσότερο από 40 φορές την περιοχή της πανσελήνου στον ουρανό σε μία εικόνα και έχει ικανότητα εντοπισμού διαστημικών αντικειμένων με 100 εκατ. φορές μικρότερη φωτεινότητα από αυτή που μπορεί να εντοπίσει το ανθρώπινο μάτι. Η κάμερα θα μπορεί να καταγράφει ένα τεράστιο όγκο δεδομένων που υπολογίζεται σε 15 terabytes ημερησίως. Η κάμερα αναμένεται να ξεκινήσει να λειτουργεί στο αστεροσκοπείο της Χιλής τον προσεχή Μάϊο. NBC BAY AREA Massive Camera for Astronomy Built in the Bay Area https://www.naftemporiki.gr/story/1915103/idou-i-isxuroteri-kamera-ston-kosmo-binteo

Το James Webb φωτογράφισε 17 ομόκεντρους δακτύλιους αστρικής σκόνης. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες 17 ομόκεντρων δακτυλίων σκόνης που δημιούργησε ζευγάρι αστέρων.Το “αποτύπωμα” δημιουργήθηκε από την αλληλεπίδραση δύο γιγάντιων άστρων, γνωστών συλλογικά ως Wolf-Rayet 140, σε απόσταση άνω των 5.000 ετών φωτός από τη Γη. Οι δακτύλιοι δημιουργούνται κάθε οκτώ χρόνια όταν τα άστρα περνούν κοντά το ένα από το άλλο στην επιμήκη τροχιά τους. Κατά τη διάρκεια της στενής τους προσέγγισης, οι ηλιακοί άνεμοι από τα άστρα συγκρούονται, με αποτέλεσμα το αέριο που ρέει από τα άστρα, να μετατρέπεται σε σκόνη. «Το WR140 φυσάει κάθε οκτώ χρόνια ένα γλυπτό δαχτυλίδι καπνού, το οποίο στη συνέχεια φουσκώνει στον αστρικό άνεμο σαν μπαλόνι», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Πίτερ Τάτχιλ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. «Οκτώ χρόνια αργότερα, καθώς το δυαδικό σύστημα επιστρέφει στην τροχιά του, εμφανίζεται ένας άλλος δακτύλιος, ίδιος με τον προηγούμενο, που ρέει στο διάστημα μέσα στη φούσκα του προηγούμενου, σαν γιγάντιες μπαμπούσκες».Η δομή των 17 δακτυλίων δημιουργήθηκε σε διάστημα περίπου 130 ετών και εκτείνεται σε μια περιοχή του διαστήματος μεγαλύτερη από το δικό μας ηλιακό σύστημα.Το δυαδικό WR140 αποτελείται από ένα τεράστιο αστέρι Wolf-Rayet και ένα ακόμη μεγαλύτερο μπλε υπεργίγαντα. Ένα Wolf-Rayet γεννιέται με τουλάχιστον 25 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο. Ένα αστέρι Wolf-Rayet παράγει ισχυρούς ανέμους που σπρώχνουν τεράστιες ποσότητες αερίου στο διάστημα. Το αστέρι σε αυτό το δυαδικό σύστημα πιστεύεται ότι έχει χάσει τουλάχιστον τη μισή του μάζα μέσω αυτής της διαδικασίας.Καθώς ο άνθρακας και τα βαρέα στοιχεία εκτοξεύονται στο διάστημα, συμπιέζονται στο σημείο όπου συναντώνται οι άνεμοι από τα δύο άστρα.«Δεν είναι απλά μια εντυπωσιακή εικόνα. Αυτό το σπάνιο φαινόμενο αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την κοσμική σκόνη και το πώς μπορεί να επιβιώσει στα σκληρά διαστημικά περιβάλλοντα», δήλωσε η δρ Ολίβια Τζόουνς συν-συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο Κέντρο Τεχνολογίας Αστρονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Τζόουνς πρόσθεσε ότι οι τελευταίες παρατηρήσεις θα μπορούσαν να παράσχουν νέες γνώσεις σχετικά με το πώς η πρώτη γενιά άστρων έσπειρε σκόνη και αέριο και συνέβαλε στη δημιουργία νέων άστρων στο πρώιμο σύμπαν. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature Astronomy» με τίτλο: Nested dust shells around the Wolf–Rayet binary WR 140 observed with JWST https://www.nature.com/articles/s41550-022-01812-x?utm_campaign=natastronTWT https://physicsgg.me/2022/10/13/το-james-webb-φωτογράφισε-17-ομόκεντρους-δακτύλ/

Διπλή κλιματική επίθεση δέχονται οι πάγοι της Γροιλανδίας. Shutterstock Εικόνα από την Γροιλανδία οι πάγοι της οποίας λιώνουν με επιτάχυνση. Η Γροιλανδία είναι η 12η σε έκταση χώρα του πλανήτη και το 80% της επιφάνειας της καλύπτεται από πάγους. Αν λιώσει το σύνολο των πάγων της Γροιλανδίας η στάθμη του νερού στους ωκεανούς της Γης θα αυξηθεί κατά επτά μέτρα βυθίζοντας το σύνολο των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών του πλανήτη με ότι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν σε οικολογικό και ανθρωπιστικό επίπεδο.Έχει διαπιστωθεί ότι ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας στις αρκτικές περιοχές είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή στις υπόλοιπες περιοχές του πλανήτη. Οι παγετώνες της Γροιλανδίας διαθέτουν τη δεύτερη σε μέγεθος μάζα φρέσκου νερού σε παγωμένη μορφή. Η έκταση του παγωμένου φρέσκου νερού είναι περίπου 1,2 εκατ. τετρ. χλμ. δεύτερη πίσω από την Ανταρκτική. Οι πάγοι στη Γροιλανδία άρχισαν να λιώνουν τη δεκαετία του 1990 και το λιώσιμο επιταχύνθηκε από τη δεκαετία του 2000 και έκτοτε.Πραγματοποιούνται συνεχώς μελέτες για την κατάσταση που βιώνει η Γροιλανδία και η τελευταία αποκαλύπτει την αιτία της ταχείας τήξης των πάγων εκεί. Επιστήμονες των πανεπιστημίων του Εδιμβούργου και της Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature GeoScience» αποκαλύπτουν την αιτία της ταχύτερης του αναμενομένου τήξης των πάγων στη Γροιλανδία.Σύμφωνα με τους ερευνητές η Γροιλανδία δέχεται διπλή κλιματική… επίθεση. Οι πάγοι της Γροιλανδίας λιώνουν και από την αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα αλλά και από την αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας αλλά και διαφόρων φαινομένων που δημιουργούνται ως συνέπεια αυτής της αύξησης θερμοκρασίας στο νερό. Φαινόμενα που επηρεάζουν αρνητικά τους πάγους της Γροιλανδίας με αποτέλεσμα να καταρρέουν συνολικά και με διαφόρους τρόπους.Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους αναλύοντας δεδομένα που σχετίζονται με την υποχώρηση των πάγων της Γροιλανδίας από το 1979 ως το 2018. Το λιώσιμο των πάγων μέσα στο νερό αποτελεί όπως εκτιμούν οι ερευνητές το βασικό πρόβλημα της Γροιλανδίας και θεωρούν ότι αν δεν υπήρχε η αύξηση της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα του πλανήτη τα τελευταία 40 έτη αυτό το φαινόμενο δεν θα είχε κάνει την εμφάνιση στην περιοχή και οι πάγοι της Γροιλανδίας δεν θα έλιωναν με αυτό τον ρυθμό. https://www.naftemporiki.gr/story/1914807/dipli-klimatiki-epithesi-dexontai-oi-pagoi-tis-groilandias

Εντοπίστηκαν εξωπλανήτες στους οποίους ίσως βρέχει... σίδερο. NASA/ JPL Καλλιτεχνική απεικόνιση του ενός εκ των δύο εξωπλανητών που εντοπίστηκε το βαρύτερο χημικό στοιχείο. Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν στην ατμόσφαιρα δύο καυτών εξωπλανητών το βαρύτερο χημικό στοιχείο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, το μέταλλο βάριο, το οποίο είναι δυόμισι φορές βαρύτερο από το σίδερο. Αυτό προσδίδει πιθανώς στους εν λόγω πλανήτες «εξωτικά» χαρακτηριστικά, όπως να βρέχει σίδερο. Με άλλα λόγια, το γνωστό γηπεδικό σύνθημα «μια βροχή σας σώζει» μάλλον δεν ισχύει σε μερικούς εξωπλανήτες όπου μπορεί η βροχή να είναι...σιδερένια!Χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τόμας Αζεβέδο Σίλβα του Πανεπιστημίου του Πόρτο και του πορτογαλικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής και Επιστημών του Διαστήματος, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», ανακάλυψαν το βάριο στους εξωπλανήτες WASP-76b και WASP-121b, δύο αέριους και καυτούς γίγαντες.Η απρόσμενη ανακάλυψη εγείρει πληθώρα ερωτημάτων για το τι είδους ατμόσφαιρα έχουν οι δύο πλανήτες, οι οποίοι έχουν περίπου το μέγεθος του Δία και εκτιμώμενες επιφανειακές θερμοκρασίες 1.000 έως 2.500 βαθμών Κελσίου, λόγω της μεγάλης εγγύτητάς τους στα μητρικά άστρα τους, γύρω από τα οποία περιφέρονται σε μόνο μία έως δύο μέρες (η διάρκεια του έτους τους).«Γιατί άραγε υπάρχει ένα τόσο βαρύ στοιχείο στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αυτών των πλανητών; Δεν περιμέναμε σίγουρα να βρούμε βάριο, το οποίο ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί σε κανέναν εξωπλανήτη», ανέφερε ο Σίλβα. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται ποιά φυσική διαδικασία μπορεί να εξηγήσει την παρουσία βαρίου σε τόσο μεγάλο υψόμετρο και στους δύο εξωπλανήτες. Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει κάποιον φυσικό μηχανισμό που να αποτελεί βάσιμη εξήγηση. Το χημικό στοιχείο Βάριο είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 56 και ατομικό βάρος 137,33. Αναφέρεται με το διεθνές σύμβολο Ba. https://www.naftemporiki.gr/story/1915082/entopistikan-eksoplanites-stous-opoious-isos-brexei-sidero

Σκοτάδι και στην επιστήμη: Κλείνουν το CERN για εξοικονόμηση ενέργειας Η γιγάντια εγκατάσταση κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα καταναλώνει έως και 120 megawatt ηλεκτρικής ισχύος. Η ενεργειακή κρίση που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρεάζει ακόμα και το μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο μηχάνημα του κόσμου.Για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, το CERN αποφάσισε να κλείσει νωρίτερα τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) για την ετήσια περίοδο συντήρησης, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του Nature.Ο LHC, εγκατεστημένος σε μια κυκλική σήραγγα 27 χιλιομέτρων κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα, είναι εξαιρετικά ενεργοβόρος: καταναλώνει περίπου 120 megawatt ηλεκτρικής ενέργειας -όσο μια μικρή πόλη- από τα οποία τα 27 MW αφορούν το σύστημα ψύξης για τους χιλιάδες υπεραγώγιμους μαγνήτες που λειτουργούν κατά μήκος της σήραγγας.Η δε συνολική κατανάλωση του CERN φτάνει τις 1,3 terawatt hours, περίπου το μισό σε σχέση με την γειτονική πόλη της Γενεύης.Η απόφαση για πρόωρο κλείσιμο ελήφθη στις 26 Σεπτεμβρίου από το διοικητικό συμβούλιο του εργαστηρίου πυρηνικής ενέργειας, έπειτα από αίτημα της γαλλικής εταιρείας ενέργειας EDF για μείωση της κατανάλωσης.Η περίοδος συντήρησης θα αρχίσει στις 28 Νοεμβρίου, δύο εβδομάδες νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί, ενώ για το 2023 η κατανάλωση ενέργειας προβλέπεται να μειωθεί κατά 20%, κάτι που θα επιτευχθεί κυρίως μέσω της επίσπευσης της επόμενης περιόδου συντήρησης στα μέσα Νοεμβρίου 2023.Σύμφωνα πάντως με τον Γιοακίμ Μνιχ, διευθυντή Έρευνας και Υπολογιστικής στο CERN, βασικό κίνητρο για την απόφαση δεν ήταν το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος αλλά η ανάγκη εξοικονόμησης φυσικού αερίου για τις ανάγκες των νοικοκυριών.«Δεν είναι κάτι που κάνουμε κυρίως για εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά ως ένδειξη κοινωνικής ευθύνης» είπε.Εκτίμησε δε ότι η επίπτωση στα προγραμματισμένα επιστημονικά πειράματα θα είναι σχετικά μικρή.Εκτός από το εσπευσμένο κλείσιμο του LHC για φέτος, το CERN λαμβάνει κι άλλα μέτρα εξοικονόμησης. Μεταξύ άλλων κλείνει τον φωτισμό των εσωτερικών δρόμων τις νυχτερινές ώρες και αναβάλλει για μια εβδομάδα την έναρξη λειτουργίας των συστημάτων θέρμανσης. https://www.tanea.gr/2022/10/13/science-technology/skotadi-kai-stin-epistimi-kleinoun-to-cern-gia-eksoikonomisi-energeias/

Διαστημικοί σταθμοί: από τα όνειρα στις πόλεις σε τροχιά Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε την ιστορία των τροχιακών σταθμών - από τη στιγμή που γεννήθηκε η ιδέα των διαστημικών πόλεων μέχρι την κατασκευή ενός σύγχρονου αναλόγου του Πύργου της Βαβέλ - του μεγαλύτερου διεθνούς έργου στην ιστορία της ανθρωπότητας - του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Κεφάλαιο 6: ASTP - το πρώτο πρωτότυπο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Τον Απρίλιο του 1970, ο πρεσβευτής της κρίσης που προέκυψε λόγω του ατυχήματος στο αμερικανικό διαστημόπλοιο Apollo 13, Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ Mikhail Millionshchikov, ανακοίνωσε την ανάγκη έναρξης διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ για συνεργασία στο διάστημα. Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν απαραίτητο να σκεφτεί κανείς τη δημιουργία ενός διεθνούς συστήματος διάσωσης για να βοηθήσει τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες που βρίσκονται σε κίνδυνο έξω από τη Γη. Για να γίνει αυτό, ήταν απαραίτητο να αναπτυχθούν μέτρα για τη συμβατότητα των σοβιετικών και αμερικανικών διαστημικών σκαφών, κυρίως όσον αφορά το ραντεβού και την ελλιμενισμό τους. Οι φιλικές επισκέψεις κοσμοναυτών στις Ηνωμένες Πολιτείες και αστροναυτών στην ΕΣΣΔ και η αλληλογραφία μεταξύ του διαχειριστή της NASA Thomas Paine και του Προέδρου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ Mstislav Keldysh μίλησαν για την ανάγκη κοινής εργασίας. Στις 26 Οκτωβρίου 1970, πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα η πρώτη συνάντηση ειδικών από τις δύο χώρες για να συζητηθεί πιθανή εργασία, στην οποία γεννήθηκε η ιδέα να πραγματοποιηθεί μια κοινή πτήση του διαστημικού σκάφους Soyuz και Apollo σε τροχιά κοντά στη Γη. Η υλοποίηση του έργου ξεκίνησε στις 24 Μαΐου 1972 στη Μόσχα, όταν ο Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ Alexei Kosygin και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον υπέγραψαν τη Συμφωνία Συνεργασίας στην Εξερεύνηση και Χρήση του Εξωτερικού Διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς. Ένα από τα σημεία του εγγράφου προέβλεπε τον ελλιμενισμό των πλοίων των δύο χωρών με την αμοιβαία μεταφορά κοσμοναυτών / αστροναυτών, προγραμματισμένη για το 1975. Για το πρόγραμμα ASTP (πειραματική πτήση Apollo-Soyuz), τα διαστημόπλοια τροποποιήθηκαν ειδικά. Οι μονάδες ελλιμενισμού τους, κατασκευασμένες σύμφωνα με ένα ασύμμετρο σχήμα ενεργητικού-παθητικού "κώνου καρφίτσας", δεν ήταν κατάλληλες για ένα πείραμα που περιελάμβανε "αλλαγή ρόλων" κατά την πτήση (τα πλοία έπρεπε να αναλάβουν ρόλο ενεργών και παθητικών συσκευών με τη σειρά τους ). Αντί για κανονικά συστήματα σύνδεσης, υποτίθεται ότι ήταν εξοπλισμένα με έναν καθολικό «ενεργητικό-παθητικό» κόμβο, που αναπτύχθηκε ειδικά στο TsKBEM (τώρα η Energia Rocket and Space Corporation που φέρει το όνομα του S.P. Korolev της Roscosmos State Corporation). Ο Vladimir Sergeevich Syromyatnikov έγινε ο κύριος προγραμματιστής της ενιαίας θύρας ελλιμενισμού APAS, ο οποίος στη συνέχεια ανέπτυξε άλλες ενοποιημένες θύρες σύνδεσης για τον σταθμό Mir και το ISS. Η "Ένωση" στην τροποποίηση 7K-TM έλαβε: ανδρόγυνο-περιφερειακή μονάδα ελλιμενισμού APAS-75 αντί του τυπικού συστήματος σύνδεσης και εσωτερικής μετάβασης SSVP που είναι εγκατεστημένο στο διαστημόπλοιο Soyuz και προορίζεται για πτήσεις προς τον σταθμό Salyut. αυξημένη αντοχή του οικιακού διαμερίσματος, δεδομένου ότι το πλοίο Apollo ήταν μεγαλύτερο σε μάζα. ένα βελτιωμένο σύστημα υποστήριξης ζωής που επιτρέπει μια μακρά αυτόνομη πτήση. νέα ηλιακά πάνελ. Το διαστημόπλοιο Apollo που τροποποιήθηκε για πτήσεις κοντά στη Γη (μονάδα εντολής και υπηρεσίας CSM, χωρίς τη σεληνιακή μονάδα LM) συμπληρώθηκε με ένα ειδικό διαμέρισμα μετάβασης αγκυροβόλησης και ασφάλισης αέρα εξοπλισμένο με μονάδα APAS-75. Το διαμέρισμα έλυσε το κύριο (πέρα από την ασυμβατότητα των αρχικών μηχανισμών ελλιμενισμού) πρόβλημα πλοίων από διαφορετικές χώρες. Ήταν η διαφορά στις παραμέτρους της ατμόσφαιρας: οι κοσμοναύτες Soyuz δούλευαν σε περιβάλλον δύο αερίων (άζωτο-οξυγόνο) με πίεση κοντά στη γη, οι αστροναύτες του Apollo ανέπνεαν καθαρό οξυγόνο με μειωμένη πίεση (0,35 γη). Τα συστήματα υποστήριξης ζωής χτίστηκαν με διαφορετικές αρχές. Η σύνδεση με μια προσπάθεια εξισορρόπησης της ατμόσφαιρας ήταν αδύνατη - αυτό θα είχε οδηγήσει σε ασθένεια αποσυμπίεσης (caisson) των πληρωμάτων. Για να εξασφαλιστεί η συμβατότητα των συστημάτων, δημιουργήθηκε ένας ειδικός μεταβατικός χώρος σύνδεσης και ασφάλισης αέρα. Σε αυτό δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα, οι παράμετροι της οποίας αντιστοιχούσαν στο αέριο περιβάλλον του πλοίου στο οποίο έγινε η μετάβαση. Για να μειωθεί η διαφορά στις ατμόσφαιρες, η πίεση στο Apollo αυξήθηκε και στο Soyuz, αντίθετα, μειώθηκε αυξάνοντας τη μερική περιεκτικότητα σε οξυγόνο στο περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, η διάρκεια της διαδικασίας έκπλυσης αζώτου από το αίμα του πληρώματος (αποκορεσμός) κατά το κλείδωμα μειώθηκε από οκτώ ώρες σε τρεις. Στο διάστημα αυτό οι αστροναύτες βρίσκονταν στο θάλαμο μεταφοράς, αποφεύγοντας το «κασόνι». Στην ΕΣΣΔ, κατασκευάστηκαν έξι πλοία 7K-TM για το πρόγραμμα ASTP. Πραγματοποιήθηκαν τρεις δοκιμαστικές πτήσεις: δύο μη επανδρωμένα οχήματα με το όνομα Kosmos-638 και Kosmos-672 τον Απρίλιο και τον Αύγουστο του 1974 και ένα επανδρωμένο Soyuz-16 (με πλήρωμα Anatoly Filipchenko και Nikolai Rukavishnikov) τον Δεκέμβριο του 1974. Το τέταρτο χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο και το πέμπτο - εφεδρικό πλοίο (ήταν προετοιμασμένο για άμεση εκτόξευση στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ). Το έκτο αντίγραφο μετατράπηκε αργότερα για να εγκαταστήσει μια κάμερα τηλεπισκόπησης της Γης και έκανε μια αυτόνομη πτήση τον Σεπτέμβριο του 1976 (η περιγραφή της πτήσης Soyuz-22 δόθηκε στο προηγούμενο μέρος του υλικού) χωρίς σύνδεση.Η αμερικανική πλευρά δεν διεξήγαγε πρόβες: από τον Μάιο του 1973 έως τον Φεβρουάριο του 1974, το διαστημόπλοιο Apollo, παρόμοιο σε σχεδιασμό με το ASTP που είχε ανατεθεί για το πείραμα, πραγματοποίησε τρεις επανδρωμένες πτήσεις προσδεδεμένες στον σταθμό Skylab. Στις 15 Ιουλίου 1975, στις 15:20 ώρα Μόσχας, το Soyuz-19 εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ με τους κοσμοναύτες Alexei Leonov (διοικητής) και Valery Kubasov (μηχανικός πτήσης). Επτάμισι ώρες αργότερα, στις 22:50 ώρα Μόσχας, το Apollo απογειώθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με τους αστροναύτες Thomas Stafford (κυβερνήτης), Vance Brand (πιλότος μονάδας διοίκησης) και Dick Slayton (πιλότος μονάδας ελλιμενισμού). Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το αμερικανικό πλοίο δεν είχε αριθμό. «Αναδρομικά» σε ορισμένες πηγές ονομάζεται «Απόλλων 21». Γιατί 21; Από το Apollo 1 στο Apollo 17 - το σεληνιακό πρόγραμμα, τα επόμενα τρία πλοία πέταξαν στον σταθμό Skylab. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι το Soyuz-19 και το Apollo-21 συμμετείχαν στον ελλιμενισμό του ASTP. Στις 17 Ιουλίου στις 19:12, τα πλοία ελλιμενίστηκαν, σχηματίζοντας το πρώτο διεθνές διαστημικό συγκρότημα κοντά στη Γη, και τα πληρώματα έκαναν μια ιστορική «χειραψία στο διάστημα». Κατά τη διάρκεια της πτήσης, διενεργήθηκαν δύο φορές αμοιβαία έρευνα και ελλιμενισμός. Αν και οι εργασίες δεν κύλησαν ομαλά, όλες οι εργασίες της πτήσης ολοκληρώθηκαν. Τα πλοία έμειναν ελλιμενισμένα για 46 ώρες και 36 λεπτά. Εκτός από την εκτέλεση εργασιών ελλιμενισμού, τα πληρώματα διεξήγαγαν επιστημονική έρευνα και τεχνικά πειράματα. Ο συνολικός χρόνος πτήσης του Soyuz-19 ήταν 5 ημέρες 22 ώρες 31 λεπτά, το Apollo - 9 ημέρες 1 ώρα 28 λεπτά. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και πριν επιλεγεί το σχέδιο που εφαρμόστηκε κατά το πείραμα ASTP, Σοβιετικοί και Αμερικανοί ειδικοί εξέτασαν άλλες επιλογές, ιδίως με την ελλιμενοποίηση ενός αμερικανικού πλοίου στο σταθμό Salyut. Είναι αλήθεια ότι το πρώτο DOS δεν ήταν κατάλληλο για τέτοιες εργασίες, αφού είχε μόνο ένα λιμάνι ελλιμενισμού και δεν μπορούσε να δεχθεί ταυτόχρονα δύο πλοία με πληρώματα. Η αλλαγή του σταθμού για δύο σταθμούς σύνδεσης αποδείχθηκε μια αργή διαδικασία και εφαρμόστηκε στην πραγματικότητα μόλις το 1977. Εικάζεται ότι ήταν η αδυναμία χρήσης του Salyut ως κοινού πειραματικού σταθμού που ώθησε τους διαπραγματευτές στην ιδέα να αγκυροβολήσουν το διαστημόπλοιο Soyuz και Apollo μέσω της μονάδας μετάβασης ελλιμενισμού και πύλης. Οι υπάλληλοι της McDonnell Douglas Astronautics Company, ενός από τους εργολάβους του σταθμού Skylab, πρότειναν τη δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου σοβιεοαμερικανικού σταθμού σε τροχιά, όπου θα μπορούσαν να εργαστούν κοσμοναύτες και αστροναύτες που έφτασαν στο διαστημόπλοιο Apollo και Soyuz. Ο σταθμός υποτίθεται ότι αποτελείται από δύο μονάδες - το Skylab-B (εφεδρική μονάδα του αμερικανικού σταθμού Skylab, αλλά με τροποποιημένα σημεία πρόσδεσης) και το Salyut. Το προκύπτον κοινό εργαστήριο διαστήματος υποτίθεται ότι ήταν ένα νέο βήμα στην κοινή εξερεύνηση του διαστήματος, παρέχοντας αμοιβαία τεχνολογικά οφέλη και εξοικονόμηση κόστους. Υποτίθεται ότι το διεθνές πλήρωμα των έξι ατόμων θα διεξήγαγε πειράματα, βιοϊατρική έρευνα και παρατηρήσεις του Ήλιου, των άστρων και της Γης. Ο σταθμός, που θεωρήθηκε ως το επόμενο βήμα μετά το πείραμα ASTP, υποτίθεται ότι θα δημιουργηθεί σε τροχιά με κλίση 51,6 °. Με αυτή την κλίση πέταξαν όλοι οι σοβιετικοί και ρωσικοί σταθμοί και τώρα λειτουργεί ο ISS. Η McDonnell Douglas Astronautics Company πρότεινε το 1976 τη διεξαγωγή μιας επιστημονικής αποστολής 140 ημερών, που θα περιλαμβάνει διάφορα στάδια: πρώτον, το Skylab-B εκτοξεύεται σε τροχιά με ύψος 435 km και κλίση 51,6 °. Την επόμενη μέρα, το Apollo εκτοξεύεται με τρεις αστροναύτες, προσγειώνεται στην αξονική μονάδα ελλιμενισμού του σταθμού. Το Salyut εκτοξεύεται σε τροχιά με υψόμετρο 240 χιλιομέτρων και κλίση 51,6 °, στην οποία υποτίθεται ότι έδενε το Soyuz με τρεις κοσμοναύτες. Το Salyut με το αγκυροβολημένο Soyuz ανεβάζει την τροχιά του κατά σχεδόν 200 km και πλησιάζει τον αμερικανικό σταθμό, δύο κοσμοναύτες στο Soyuz αποσυνδέονται από το Salyut και προσγειώνονται στον πρώτο ακτινωτό κόμβο του σταθμού Skylab-B. Στη συνέχεια, ο εναπομείνασας κοσμοναύτης στο Salyut επρόκειτο να προσδεθεί το σοβιετικό σταθμό στον δεύτερο ακτινωτό κόμβο Skylab-B. Δυστυχώς, για πολλούς λόγους, το έργο δεν ήταν προορισμένο να πραγματοποιηθεί. Για προφανείς λόγους, και οι δύο πλευρές έδωσαν μεγαλύτερη προσοχή στη μυστικότητα των τεχνολογικών τους εξελίξεων και, από την άλλη, υπήρχαν πραγματικά προβλήματα με τη συμβατότητα του σχεδιασμού και των εξαρτημάτων, κυρίως της ατμόσφαιρας των αμερικανικών και σοβιετικών διαστημικών σκαφών. Το Apollo και το Skylab δεν σχεδιάστηκαν δομικά για την πίεση που χρησιμοποιήθηκε στο Soyuz και το Salyut και η σύνθεση αερίου των διαστημικών σκαφών διαφορετικών χωρών ήταν εντελώς διαφορετική. Λίγο αργότερα, συζητήθηκε η ιδέα των πτήσεων στους σταθμούς Salyut με επαναχρησιμοποιήσιμα διαστημόπλοια του συστήματος Space Shuttle, τα οποία δεν επιβαρύνθηκαν από την «κληρονομιά μιας καθαρά ατμόσφαιρας οξυγόνου». Το 1977, όταν ο σταθμός Salyut-6 βρισκόταν ήδη σε τροχιά, υποτέθηκε ότι ένα λεωφορείο με μια πειραματική μονάδα επί του σκάφους θα μπορούσε σύντομα να προσδεθεί σε μία από τις δύο μονάδες ελλιμενισμού του.Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ των υπερδυνάμεων σταδιακά επιδεινώθηκαν. Η τεχνική συνάντηση Salyut-Shuttle που είχε προγραμματιστεί για τον Απρίλιο του 1978 αναβλήθηκε επ' αόριστον (τώρα το γνωρίζουμε μέχρι το 1992, όταν γεννήθηκε το πρόγραμμα Mir-Shuttle). Και τον Σεπτέμβριο του 1978, η NASA σταμάτησε να σχεδιάζει ένα διεθνές πρόγραμμα εν αναμονή των αποτελεσμάτων μιας διυπηρεσιακής αναθεώρησης της διαστημικής συνεργασίας ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης. Το Skylab-B, το οποίο ήταν έτοιμο σε μέταλλο, δεν μπήκε ποτέ σε τροχιά - έγινε έκθεμα στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Αστροναυτικής στην Ουάσιγκτον. Παράλληλα με την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης, η NASA διερευνούσε τη δυνατότητα να ανυψώσει τον πρώτο της σταθμό σε μια υψηλότερη τροχιά και να τον εξοπλίσει εκ των υστέρων στην εποχή των πτήσεων με λεωφορείο. Όμως, οι καθυστερήσεις στην έναρξη του προγράμματος Space Shuttle και η υψηλή ηλιακή δραστηριότητα, λόγω της οποίας διογκώθηκε η ατμόσφαιρα, οδήγησαν στο γεγονός ότι το Skylab εκτοπίστηκε ανεξάρτητα ως αποτέλεσμα αεροδυναμικής πέδησης και κάηκε στην ατμόσφαιρα της Γης στις 11 Ιουλίου 1979. Αν και πέρασαν 20 χρόνια μεταξύ της πτήσης ASTP το 1975 και του πρώτου λεωφορείου ελλιμενισμού με τον σταθμό Mir, η διαστημική συνεργασία μεταξύ των υπερδυνάμεων συνεχίστηκε. Επιστημονικά πειράματα πραγματοποιήθηκαν στους δορυφόρους «Bion», στο πλαίσιο του διεθνούς έργου «Venus-Halley» και του κοινού προγράμματος «Intercosmos». Θα μιλήσουμε για επανδρωμένες πτήσεις στο πλαίσιο του πιο πρόσφατου προγράμματος στο επόμενο κεφάλαιο. https://www.roscosmos.ru/38327/

Οι αστροναύτες στον ISS ετοιμάζονται να δοκιμάσουν τον Ευρωπαίο χειριστή Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos, Σεργκέι Προκόπιεφ, Ντμίτρι Πετελίν και Άννα Κίκινα, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα, ολοκληρώθηκαν οι σταθμοί ενδοσκάφος δοκιμή του εξοπλισμού των συστημάτων ραντεβού Kurs-P της μονάδας εξυπηρέτησης Zvezda SM και Kurs-NA του φορτηγού πλοίου Progress MS-19. Μεταφορά της διοίκησης του ISS στον Σεργκέι Προκόπιεφ από τη Samantha Cristoforetti. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα "Vizir" (μελέτη μεθόδων καταγραφής της τρέχουσας θέσης και προσανατολισμού φορητού επιστημονικού εξοπλισμού επανδρωμένων διαστημικών συγκροτημάτων). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα του συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Δοκιμαστική επαλήθευση της ενιαίας πλατφόρμας αντικραδασμικής προστασίας VZP-U στην εργαστηριακή ενότητα πολλαπλών χρήσεων "Science", σχεδιασμένη για επιστημονικά πειράματα. Προετοιμασία μιας περιφερειακής θέσης στην ενότητα "Επιστήμη" για εκπαίδευση εν πλω με τον ευρωπαϊκό τηλεχειριστή ERA. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38367/

Ελβετία: Λιώνουν οι παγετώνες (σοκαριστικές εικόνες), To 2022 ήταν δραματική χρονιά για τους παγετώνες της Ελβετίας καθώς οι πάγοι στις ελβετικές Aλπεις λιώνουν με ταχείς ρυθμούς, έχοντας χάσει φέτος περίπου 6% του όγκου τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής (στη φωτογραφία του Arnd Wiegmann/Reuters, επάνω, νερό ρέει από το λιώσιμο του πάγου, στον παγετώνα Pers, κοντά στο αλπικό θέρετρο Ποντρεσίνα). Αποχαιρετώντας τους ελβετικούς πάγους Η συγκεκριμένη αεροφωτογραφία, που τραβήχτηκε τέλη Ιουνίου 2022, δείχνει τον παγετώνα του Ροδανού να δημιουργεί μία λίμνη, με τα νερά του να λιώνουν. Σύμφωνα με την Ελβετική Ακαδημία Επιστημών (SCNAT), οι ελβετικοί παγετώνες έχασαν φέτος πάνω από το 6% του όγκου τους. Συγκριτικά, χρονιές με απώλεια όγκου πάγου περί τα 2% έχουν χαρακτηριστεί ως «ακραίες». Πρώτη φορά δίχως πάγους, μετά από 2000 χρόνια Πεζοπορίες, για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2022, στο πέρασμα Τρανσφλερόν, το οποίο βρισκόταν θαμμένο κάτω από πάγους για τουλάχιστον 2000 χρόνια. Μέχρι πριν μία δεκαετία, το πάχος του παγωμένου στρώματος που σκέπαζε το πέρασμα ήταν 15 μέτρα. Οι λόγος για τη σημερινή κατάσταση: Ελάχιστες χιονοπτώσεις τον περασμένο χειμώνα, υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σκόνη από τη Σαχάρα και στην Ελβετία: Κίτρινη και επικίνδυνη Και σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά: Μετά τον ήπιο χειμώνα, η σκόνη από τη Σαχάρα επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το φαινόμενο την περίοδο ανάμεσα στον μήνα Μάρτιο και Μάιο. Στη φωτογραφία, το όρος Μπρίζεν πίσω από κίτρινη ομίχλη. Το χιόνι στη συνέχεια απορροφούσε περισσότερες ακτίνες ηλίου, με αποτέλεσμα οι παγετώνες να χάνουν ακόμη πιο σύντομα το στρώμα χιονιού που τους προστάτευε. Παρελθόν οι πεζοπορίες στους πάγους; Με το λιώσιμο των πάγων, ίσως εικόνες όπως αυτή, στον παγετώνα Γκρις, μπορεί σύντομα να αποτελούν παρελθόν. Εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα και τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, οι περισσότεροι παγετώνες στις Αλπεις θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2100. Θησαυροί, κρυμμένοι σε παγωμένα σπήλαια Πόλος έλξης τουριστών: Μία σπηλιά μέσα στον παγετώνα του ποταμού Ροδανού, ο οποίος χάνει ετησίως περίπου 5 μέτρα όγκου την τελευταία δεκαετία. Οι πάγοι, μερικοί από αυτούς ηλικίας χιλιάδων ετών, λειτουργούν ως ζωντανά αρχεία, τα οποία διατηρούν υπολείμματα ζώων και φυτών – μάρτυρες όλων των αλλαγών κατά τη διάρκεια της κλιματικής αλλαγής, παγκοσμίως. Στερεύει και ο ποταμός Ροδανός Ο ελβετογαλλικός ποταμός, μήκους 807 χιλιομέτρων, αναδύεται μετά τον παγετώνα του Ροδανού. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού καύσωνα ο ποταμός στέγνωσε σχεδόν εντελώς. Ακόμα και όταν γέμισε και πάλι, μετά τις βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου, το νερό ήταν πολύ ζεστό για να ψύξει τους γαλλικούς πυρηνικούς σταθμούς κατά μήκος της διαδρομής του. «Πρώτες βοήθειες» για χιόνια και πάγους Εργαζόμενοι σε ελβετικό χιονοδρομικό κέντρο καλύπτουν το χιόνι που έχει απομείνει από τον περασμένο χειμώνα με μουσαμάδες για να… καθυστερήσουν το λιώσιμό του. Ο πάγος έχει και έναν σταθεροποιητικό ρόλο στα βουνά: το λιώσιμο ενέχει κινδύνους κατολισθήσεων βράχων και λάσπης. Οι ελβετικές αρχές κλείνουν ήδη την πρόσβαση σε τμήματα των Αλπεων λόγω επικινδυνότητας. https://www.in.gr/2022/10/13/b-science/perivallon-b-science/elvetia-lionoun-oi-pagetones-sokaristikes-eikones/

Η Άννα μας στον «Δράκο» Όσο πλησίαζε η καθέλκυση του αμερικανικού πλοίου Crew Dragon, τόσο πιο έντονο ήταν το ενδιαφέρον για την Άννα Κίκινα, μια Ρωσίδα που άνοιξε μια νέα εποχή διασταυρούμενων πτήσεων μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Η μόνη γυναίκα στο σώμα κοσμοναυτών Roscosmos, έξυπνη, όμορφη με μακριά ξανθή πλεξούδα, εύθυμη, με ισχυρή θέληση και σκόπιμη, εμπνέει πολλά κορίτσια να κατακτήσουν νέα ύψη. Προέρχεται από την παιδική ηλικία Επιλογή μεταξύ 300-400 υποψηφίων, τεστ και εξετάσεις σε διάφορα θέματα - από τη φυσική μέχρι την ιστορία της αστροναυτικής. ιατρική επιλογή - η υγεία πρέπει να είναι κοσμική με την πιο αληθινή έννοια της λέξης. ψυχολογικά τεστ. Αν είσαι ακόμα στον επαγγελματικό χώρο, υπάρχουν περίπου δέκα χρόνια εκπαίδευσης, τεστ, εξετάσεις, νέες γνώσεις, αδρεναλίνη μπροστά. Και μόνο τότε, αν όλα πάνε καλά και η τύχη χαμογελάσει, - μια πτήση στο διάστημα. Οι περισσότεροι δεν θα ξεκινούσαν καν, αλλά οι περισσότεροι δεν χρειάζεται να... Η Άννα Κίκινα γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1984 στο Νοβοσιμπίρσκ, μια πόλη όπου σε λίγες ώρες μπορείς να βρεθείς στον κόσμο της παρθένας φύσης και να νιώσεις τη μαγεία της τάιγκα της Σιβηρίας με τα αιωνόβια πεύκα, τα ελικοειδή ποτάμια, να αναπνεύσεις στον καθαρό αέρα των κωνοφόρων, πηγαίνετε για μανιτάρια και μούρα. Από μικρή ήταν ένα πολύ δραστήριο, κινητό κορίτσι, κέρδισε την πρώτη της νίκη σε ηλικία 7 ετών σε αγώνες κολύμβησης. Ήταν μια φανταστική στιγμή: έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά έδωσε ό,τι καλύτερο μπορούσε και αποδείχθηκε η καλύτερη. Στη συνέχεια ξύπνησε τον ενθουσιασμό και τη λαχτάρα να πετύχει ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. Στην 9η τάξη, η Άννα, έχοντας μάθει από την αγαπημένη της γιαγιά, Raisa Vasilievna, ότι σε άλλο σχολείο μαθητές λυκείου προσλήφθηκαν στην ειδική τάξη "Young Rescuer", έβαλε αμέσως φωτιά με την ιδέα να φτάσει εκεί. . Ήταν κάτι νέο, ενδιαφέρον και η κοπέλα έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να πάει στο 29ο σχολείο, το οποίο ήταν με αθλητική προκατάληψη. Τα παιδιά εδώ πέρασαν την υποχρεωτική εξέταση στη φυσική αγωγή - τόσο θεωρητική όσο και πρακτική, συμμετείχαν σε πολλούς διαγωνισμούς - τόσο ενδοσχολικούς όσο και διασυνοικιακούς. Η ενεργητική Anya παρακολούθησε σχεδόν όλα τα σχολικά τμήματα. Ο κύκλος των ενδιαφερόντων του κοριτσιού αυξανόταν συνεχώς: από το καράτε και το σάμπο στο πινγκ πονγκ, από έναν κύκλο κεραμικών στο να παίζει KVN. Ήθελε να είναι έγκαιρα παντού, και μόνο τέτοιες φευγαλέες και περιορισμένες 24 ώρες την ημέρα χρησίμευαν ως εμπόδιο (όπως, πράγματι, τώρα). Πώς γίνεται ένας άνθρωπος αυτός που είναι; Ίσως οι ιδιότητες που ορίστηκαν αρχικά να μην είναι αρκετές. Αυτό που έχει σημασία είναι η αλληλουχία των γεγονότων, μια σειρά από αποφάσεις που μετατρέπονται σε μονοπάτι ζωής. Και εδώ είναι απαραίτητο να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι κοντά, καλοί μέντορες που θα σας πουν πώς και πού να προχωρήσετε, θα δώσουν το παράδειγμα και θα σας βοηθήσουν να κάνετε τη σωστή επιλογή. Φυσικά, οι πρώτοι και κύριοι δάσκαλοι στη ζωή ενός παιδιού είναι οι γονείς. Ο παπά Yuri Vladimirovich και η μητέρα Irina Viktorovna ενστάλαξαν στην Anya μια προσεκτική στάση απέναντι στη φύση, σεβασμό για τους ανθρώπους, για τον εαυτό της, φροντίδα για τους άλλους, δίδαξαν αμοιβαία βοήθεια και υποστήριξη. Από την παιδική ηλικία, η Anya ονειρευόταν να βοηθήσει και να ωφελήσει ανθρώπους και ζώα, έτσι υπήρχαν σκέψεις να συνδέσουν τη ζωή της με το επάγγελμα του γιατρού, του αστυνομικού ή του κτηνιάτρου. Η Άννα ήταν επίσης τυχερή στο σχολείο με υπέροχους δασκάλους που νοιάζονταν ολόψυχα για τους μαθητές τους, ενσταλάζοντας όχι μόνο τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις, αλλά και ανθρώπινες ιδιότητες. Η δασκάλα της τάξης Valentina Fedorovna Nizolenko φρόντιζε τους θαλάμους και τους δίδαξε μια καλοπροαίρετη και σεβαστική στάση απέναντι στους ανθρώπους. Ο Vladislav Parshin, ένας διασώστης από την υπηρεσία έρευνας και διάσωσης, έγινε παράδειγμα ευσυνείδητης και υπεύθυνης στάσης στη δουλειά του, άνοιξε τον ρομαντισμό των εκδρομών στο βουνό και το νερό για τα παιδιά. Σε ηλικία 12 ετών, η Anya άρχισε να ασχολείται με το τμήμα σπηλαίων. Μακριές πεζοπορίες με επισκέψεις σε διάφορες σπηλιές με επικεφαλής τον Oleg Georgievich Dobrov δίδαξαν το κορίτσι να ξεπεράσει πολλά εμπόδια, την εισήγαγε στην αθλητική αναρρίχηση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης εξοπλισμού αναρρίχησης. Σπούδασε επίσης στο στρατιωτικό-πατριωτικό σχολείο, όπου ο εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών taijutsu Yuri Polyakov μετριάστηκε τον χαρακτήρα της Anya, δίδαξε το σθένος και την αντοχή της. Ο δάσκαλος του κύκλου κεραμικής, Lyubov Fedorovna Maslennikova, προσπάθησε να βρει μια προσέγγιση σε κάθε μαθητή, να δείξει προσοχή, ποτέ δεν απαξιώνει ακόμη και την αδύναμη εργασία: τελικά, κάθε παιδί βάζει την ψυχή του στη δημιουργία του. Ο προπονητής του τμήματος θαλάσσιου τουρισμού, Yuri Viktorovich Skorodumov, δεν άφησε τις δικές του προσπάθειες και τα μέσα, προσπαθώντας να παρέχει στα παιδιά εξοπλισμό, ανεξάρτητα από τον υλικό πλούτο στην οικογένεια, και να δημιουργήσει τις ίδιες συνθήκες για εκπαίδευση. Ο κατάλογος των ανθρώπων που επηρέασαν τον μελλοντικό κοσμοναύτη μπορεί να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Άννα κρατά προσεκτικά τις αναμνήσεις όλων όσοι φώτισαν την πορεία της και την οδήγησαν στο σωστό δρόμο!Ο δρόμος προς το όνειρο Μετά το σχολείο, η Άννα μπήκε στην Ακαδημία Υδάτινων Μεταφορών του Νοβοσιμπίρσκ και άρχισε να σπουδάζει ως υδραυλικός μηχανικός. Εδώ η κοπέλα αποφάσισε να συνεχίσει να ενισχύει το σώμα και το ηθικό της, γι 'αυτό πήγε στο ολόπλευρο τμήμα. Ο προπονητής Andrei Moshkovsky έδωσε στους μαθητές την ευκαιρία να διαφοροποιήσουν τη σωματική τους ανάπτυξη. Υπήρχε κολύμβηση, σκι αντοχής, γυμναστική δύναμης, σκοποβολή με αεροβόλο και στίβος. Κάτω από την αυστηρή καθοδήγηση του Αντρέι Νικολάεβιτς, η Άννα μεγάλωσε από τις αρχικές τάξεις στον κύριο του αθλητισμού στο πολύαθλο. Αυτή τη στιγμή, εμφανίστηκε ένα άλλο χόμπι. Η επιφάνεια του νερού, το τραγούδι των πουλιών, η φουσκωτή σχεδία γλιστρά μετρημένα κατά μήκος της ροής του ποταμού, που περιβάλλεται από βραχώδεις πλαγιές καλυμμένες με πράσινο. Αλλά τώρα το ρεύμα επιταχύνεται - το σκάφος επιταχύνει, η φαρδιά ήρεμη κορδέλα του ποταμού αντικαθίσταται από ένα φίδι που βράζει και αφρίζει με ογκόλιθους που προεξέχουν από το νερό εδώ κι εκεί και καταρρέουν με ορμητικά νερά, πλημμυρίζοντας τη βάρκα και όλους όσοι κάθονται σε αυτό απ 'την κορφή ως τα νύχια. Η ζωή σε μια τέτοια κατάσταση εξαρτάται κυριολεκτικά από τη δουλειά της ομάδας στο σκάφος και από το πόσο σωστά και σκληρά δουλεύουν οι συμμετέχοντες με τα κουπιά. Αυτό είναι το ράφτινγκ, στο οποίο η Άννα έγινε επίσης κυρίαρχος των σπορ. Φυσικά, το κορίτσι δεν ξέχασε τις σπουδές της, έτσι αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο με κόκκινο δίπλωμα στην ειδικότητα "Προστασία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης σε εγκαταστάσεις νερού". Σχεδόν παράλληλα, η Άννα έλαβε μια δεύτερη τριτοβάθμια εκπαίδευση: οικονομολόγος-διευθυντής με πτυχίο στα Οικονομικά και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αν κοιτάξετε πίσω, υπάρχει ένα συναίσθημα: η Άννα φαινόταν να ήξερε ότι θα ήταν αστροναύτης και προετοιμαζόταν εντατικά για αυτό. Η γνώση στα οικονομικά βοήθησε στην πρόβλεψη, τον υπολογισμό, τη δημιουργία γραφημάτων. οι δεξιότητες μηχανικής κατέστησαν δυνατή την κατανόηση του σχεδιασμού πλοίων, σταθμών, οργάνων. Τα μαθήματα ναυαγοσωστικής και διάφορα αθλήματα παρείχαν όχι μόνο σωματική εκπαίδευση, αλλά και δίδαξαν πώς να επιβιώνουν σε δύσκολες κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, έψαχνε τον εαυτό της, δοκίμασε διάφορα επαγγέλματα. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, το κορίτσι μετακόμισε στο Αλτάι, όπου έγινε διευθυντής προγράμματος στο ραδιόφωνο. Την γοήτευαν οι ζωντανές μεταδόσεις, της άρεσε να επικοινωνεί με το κοινό και να εκπληρώνει τις μουσικές του επιθυμίες. Ταυτόχρονα, η Άννα ένιωθε στην καρδιά της ότι δεν ήταν αυτό το όριο των δυνατοτήτων και ότι η πραγματική της κλήση δεν είχε έρθει ακόμη. Και, αφού περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή, κάποτε έκανε διακριτικά αίσθηση: ένας συνάδελφος υπεύθυνος για την παρακολούθηση ειδήσεων μίλησε εν συντομία για την πρώτη ανοιχτή πρόσληψη για το σώμα κοσμοναυτών Roscosmos. Ενδιαφερόμενη, η Anya μελέτησε τους όρους του διαγωνισμού και θεώρησε ότι συμμορφώθηκε πλήρως με τις απαιτήσεις. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν κίνητρο, το οποίο δεν κράτησε. Και το κορίτσι άρχισε να συλλέγει πολλά έγγραφα και ιατρικά πιστοποιητικά. Προετοιμαζόμενη για την επιλογή πλήρους απασχόλησης, ανανέωσε τις γνώσεις της στη φυσική, τα μαθηματικά, μελέτησε την ιστορία της αστροναυτικής και τις αρχές του σχεδιασμού διαστημικών σκαφών και βελτίωσε το αγγλικό της επίπεδο. Ήταν σίγουρη για ένα πράγμα - στο επίπεδο της φυσικής της κατάστασης. Να σημειωθεί ότι οι απαιτήσεις για γυναίκες και άνδρες είναι ίδιες, αλλά αυτό δεν ενόχλησε την Άννα. Ήταν σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και πέρασε στο επόμενο στάδιο της επιλογής. Ακολούθησαν δύο ημέρες ψυχολογικών δοκιμών και έρευνας. στη συνέχεια - μια εξέταση σε εξειδικευμένα θέματα. Το τελευταίο στάδιο ήταν μια εις βάθος ιατρική εξέταση με εξετάσεις σε θάλαμο πίεσης και φυγόκεντρο. «Οι άνθρωποι τείνουν να φοβούνται το άγνωστο. Αρχίζουν να αντλούν για τον εαυτό τους κάποιες δυσκολίες που δεν υπάρχουν καν. Απλώς κάντε το πρώτο βήμα. Και θα δείτε ότι όλα θα αρχίσουν να γυρίζουν από μόνα τους», πιστεύει η Άννα. Οι δυσκολίες βέβαια ήταν πολλές, αλλά δεν ήταν ανυπέρβλητες. Έτσι, το φθινόπωρο του 2012, έγινε το μοναδικό κορίτσι που μπήκε στην πρώτη οκτάδα, ξεπερνώντας τριακόσιους υποψηφίους. Όλα είναι αληθινά Έχοντας περάσει την επιλογή, η Άννα βυθίστηκε στη διαδικασία της συνεχούς μάθησης: εκπαίδευση, δοκιμές, εξετάσεις - και όλα αυτά σε λειτουργία χωρίς διακοπή. Της έλειπαν οι τακτικές και συνηθισμένες εξόδους στη φύση, αλλά δεν έλειπε η αδρεναλίνη: άλματα με αλεξίπτωτο (τώρα η Άννα έχει πάνω από ενάμιση εκατό από αυτά), «επιβίωση» σε διάφορες κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες, πέρασμα δοκιμών σε φυγόκεντρο, σε θάλαμο ήχου, θάλαμο πίεσης. Ένα τεράστιο φάσμα θεωρητικών γνώσεων, η μελέτη των συστημάτων του διαστημικού σκάφους και του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, επιστημονικά πειράματα: μόνο τον πρώτο ενάμιση χρόνο πέρασαν 45 εξετάσεις στο σώμα κοσμοναυτών. Είναι δύσκολο να αντέξεις τέτοιο ρυθμό και φορτίο χωρίς την υποστήριξη αγαπημένων προσώπων. Οι γονείς της εξεπλάγησαν με την απόφασή της να γίνει αστροναύτης, αλλά, φυσικά, ήταν ενθουσιασμένοι και ενδιαφέρονταν. Και ο σύζυγός της Αλέξανδρος (γνωρίστηκαν σε έναν διαγωνισμό ράφτινγκ στο Αλτάι το 2008) πάντα βοηθούσε και ενθάρρυνε. Το 2017, η Άννα συμμετείχε στο πείραμα SIRIUS για 17 ημέρες, προσομοιώνοντας μια πτήση στο φεγγάρι και άντεξε εύκολα όλες τις δυσκολίες της απομόνωσης από τον έξω κόσμο ως μέλος ενός διεθνούς πληρώματος. Πάντα μιλούσε θερμά για όλους με τους οποίους είχε ποτέ συνεργαστεί και προσπαθούσε να βρει μια κοινή γλώσσα με όλους, διατηρώντας τον επαγγελματισμό και θυμόταν ότι κάνουν ένα κοινό πράγμα. Δεν έχει σημασία ποιος ήταν - άνδρες ή γυναίκες, Ρώσοι και ξενο πληρωμα.Ήρθε η ώρα Το 2021, η Άννα εκπαιδεύτηκε ως μέλος του εφεδρικού πληρώματος του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21. Και αυτό το καλοκαίρι, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ της NASA και της Roscosmos για τις διασταυρούμενες πτήσεις, σύμφωνα με την οποία η Άννα Κίκινα θα πετάξει στο ISS ως ειδικός στις αποστολές του Πληρώματος-5. Η Άννα έπρεπε να δώσει εξετάσεις πριν από την πτήση τόσο στο Star City για το ρωσικό τμήμα του ISS όσο και στο Χιούστον για το διαστημόπλοιο Crew Dragon. Το κορίτσι αντιμετώπισε με επιτυχία όλες τις δοκιμές. Σημειώνει ότι αισθάνεται πάντα υποστήριξη - τόσο στη Ρωσία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρ' όλα αυτά, η Άννα πέρασε όλη την επαγγελματική της σταδιοδρομία προετοιμάζοντας να πετάξει με το Soyuz, οπότε η είδηση ότι η αποστολή θα γινόταν σε άλλο πλοίο την αναστάτωσε αρχικά λίγο. Αλλά γρήγορα συγκέντρωσε τον εαυτό της, συνειδητοποιώντας ότι αυτή ήταν μια άλλη ευκαιρία να αποκτήσει νέα εμπειρία. Μετά από δέκα χρόνια προετοιμασίας για μια διαστημική πτήση, η Άννα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας αστροναύτης πρέπει να είναι πάντα έτοιμος για οτιδήποτε. Απλά πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τη δουλειά και όλα θα πάνε καλά. Εντάχθηκε εύκολα στο αμερικανικό πλήρωμα και βεβαιώθηκε ότι οι αρχές του σχεδιασμού του πλοίου είναι οι ίδιες και οι διαφορές είναι μόνο σε ορισμένες αποχρώσεις. Για παράδειγμα, στο Dragon υπάρχει ένας αεροστεγής χώρος διαβίωσης για το πλήρωμα και στο Soyuz υπάρχουν δύο από αυτούς (διαμέρισμα ανέσεων και μονάδα καθόδου), επομένως το αμερικανικό πλοίο έχει περισσότερο χώρο και, κατά συνέπεια, ελευθερία κινήσεων. Για την Anya, αυτό ήταν ασυνήθιστο στην αρχή, αλλά στη διαδικασία της εκπαίδευσης συνήθισε το αμερικανικό πλοίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κοπέλα σχεδιάζει επίσης να κάνει πτήση με το Soyuz της πατρίδας της. «Η σχέση στο πλήρωμα είναι πολύ άνετη, ποιοτική και αποτελεσματική για μένα. Είμαι ικανοποιημένος με τη μαθησιακή διαδικασία τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Ρωσία. Όλοι οι ειδικοί ενδιαφέρονται να συνεχίσουμε να πετάμε στο διάστημα, έτσι ώστε η επανδρωμένη αστροναυτική να επιβιώσει», τόνισε η Άννα σε συνέντευξη Τύπου πριν από την πτήση στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών. Σήμερα, όταν την ρωτούν την Άννα πώς αξιολογεί αυτά τα δέκα χρόνια στο σώμα κοσμοναυτών και τι θυμάται περισσότερο, απαντά ότι ήταν σαν μια «φωτεινή πολύπλευρη ταινία». «Είναι σημαντικό να αγαπάς αυτό που κάνεις. Μην περιμένετε να πραγματοποιηθεί η πτήση, αλλά απολαύστε την ίδια τη διαδικασία. Τότε θα υπάρξουν δυνάμεις και εσωτερικά αποθέματα», είναι σίγουρη η Άννα Κίκινα. Το 2021, η Άννα έγινε η πρέσβειρα της συλλογής ρούχων για Ρώσους αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η Mattel, εμπνευσμένη από την επιτυχία και τα ταλέντα της Άννας Κίκινα, κυκλοφόρησε μια κούκλα αστροναύτη Barbie στην εικόνα της. Η Άννα θα πάρει μαζί της στην πτήση το σύμβολο της πατρίδας της Novosibirsk - Gorodovichka, έναν μικρό χαρούμενο πλεκτό άνδρα με κοντό παντελόνι και πορτοκαλί μαλλιά. Άννα Κίκινα: «Ο αστροναύτης είναι ένα πολύ ενδιαφέρον επάγγελμα. Είναι σημαντικό να πληροίτε υψηλές επαγγελματικές απαιτήσεις, αλλά όλα είναι αληθινά. Κι αν νιώθεις τη δύναμη μέσα σου, τότε οι δρόμοι είναι ανοιχτοί. https://www.roscosmos.ru/38325/

Υπουργός της Αγκόλα για τη συνεργασία με τη Ρωσία στο διάστημα Σε σχέση με την εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο Baikonur του τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου της Αγκόλα Angosat-2, που δημιουργήθηκε από μια επιχείρηση της κρατικής εταιρείας Roscosmos, ο Υπουργός Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Δημοσίων Σχέσεων της Δημοκρατίας της Αγκόλα Mario Augusto da Silva Oliveira μίλησε για συνεργασία με τη Ρωσία στο διάστημα. — Πόσο σημαντικός είναι ο δορυφόρος για την Αγκόλα; Τι θα αλλάξει στη χώρα μόλις τεθεί σε λειτουργία; — Αυτός ο δορυφόρος έχει μεγάλη σημασία για τη χώρα μας. Αυτό οφείλεται, καταρχάς, στην έλευση των διαστημικών τεχνολογιών τηλεπικοινωνιών. Γιατί η χώρα μας είναι μεγάλη και είναι απαραίτητο η επικοινωνία να φτάσει σε όλες τις γωνιές της. Και να είναι επικοινωνία υψηλής ποιότητας, η οποία θα συνεπάγεται εκσυγχρονισμό σε όλους τους τομείς, να είναι διαθέσιμη σε όλους και, ως εκ τούτου, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του λαού της Αγκόλα. — Σκοπεύει η Αγκόλα να παραγγείλει περισσότερους δορυφόρους από τη Ρωσία; — Αυτός ο δορυφόρος είναι το πρώτο βήμα για τη χώρα μας στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών. Θα δούμε πρώτα πώς λειτουργεί και θα το χρησιμοποιήσουμε και μετά ίσως χρειαστεί να παραγγείλουμε νέους δορυφόρους. - Πόσο σύντομα μετά την εκτόξευση αναμένετε να θέσετε σε λειτουργία τον δορυφόρο; — Σκοπεύουμε να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε αυτόν τον δορυφόρο μόλις περάσει τις τεχνικές διαδικασίες. Υπάρχει μια σειρά από τέτοιες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται. Από όσο γνωρίζουμε, αυτό είναι περίπου 90 ημέρες - και ο δορυφόρος θα τεθεί σε λειτουργία. — Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για διαστημική συνεργασία με τη Ρωσία; — Συνεργαζόμαστε με τη Ρωσία στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών εδώ και αρκετό καιρό. Η διαστημική σφαίρα είναι αρκετά μεγάλη, και συνεχώς εξελίσσεται. Φυσικά, σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας. Θα ήθελα να σημειώσω την κολοσσιαία δουλειά που έχει γίνει και από τις δύο πλευρές, τόσο από την πλευρά των ρωσικών αρχών όσο και από την πλευρά των τεχνικών ομάδων - τη δική μας και της Ρωσίας. Μελετήσαμε πολύ καιρό και δουλέψαμε σκληρά, ήταν πολύ δύσκολο και σκληρό. - Γιατί η Αγκόλα επέλεξε τη Ρωσία ως εταίρο για την εξερεύνηση του διαστήματος; — Η Ρωσία και η Αγκόλα έχουν πολύ μακρά ιστορία συνεργασίας σε διάφορους τομείς από την ανεξαρτησία της δημοκρατίας μας. Η Ρωσία είναι επίσης γνωστή ως ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες στη διαστημική τεχνολογία. Και η Αγκόλα λατρεύει να μαθαίνει από τους καλύτερους και θέλει να συνεργαστεί με τους καλύτερους, γι' αυτό και επέλεξε τη Ρωσία για αυτό το σημαντικό βήμα. - Τι, κατά τη γνώμη σας, άλλες αφρικανικές χώρες εκτός από την Αγκόλα σχεδιάζουν να αναπτύξουν διαστημικά προγράμματα στο άμεσο μέλλον και ποιες σχεδιάζουν να προσελκύσουν Ρώσους ειδικούς; Η Αφρική είναι μια πολύ μεγάλη αναπτυσσόμενη ήπειρος. Ως εκ τούτου, πολλές χώρες αναζητούν συνεργασία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της διαστημικής τεχνολογίας. Επομένως, δεν θα εκπλαγώ αν εμφανιστεί σήμερα μια άλλη χώρα που θα συνεργαστεί είτε με τη Ρωσία είτε με άλλη παγκόσμια δύναμη. Οι αφρικανικές χώρες βρίσκονται σε ανάπτυξη και αναζητούν καλύτερους τρόπους βελτίωσης της ζωής. Σκέφτεστε να στείλετε τον πρώτο Angolan στο διάστημα; - Η Αγκόλα μόλις μπαίνει στον κόσμο της διαστημικής τεχνολογίας. Η Αγκόλα χρησιμοποιεί το διάστημα για ειρηνικούς σκοπούς και κάνει τα πάντα για να αναπτυχθεί σε αυτόν τον τομέα. Η εκτόξευση του πρώτου Angolan στο διάστημα θα είναι ένα ακόμη μεγάλο βήμα για την ανάπτυξη της χώρας προς αυτή την κατεύθυνση. https://www.roscosmos.ru/38361/

Η Ρωσία εκτοξεύει τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο της Αγκόλας σε τροχιά Την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2022, το διαστημόπλοιο τηλεπικοινωνιών της Αγκόλα Angosat-2, που δημιουργήθηκε από μια επιχείρηση της κρατικής εταιρείας Roscosmos, εκτοξεύτηκε σε μια δεδομένη τροχιά. Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, στις 18:00:00 ώρα Μόσχας από έναν πύραυλο φορέα Proton-M με ανώτερη βαθμίδα DM-03. Τα οχήματα εκτόξευσης λειτούργησαν κανονικά. Αυτή ήταν η 15η εκτόξευση ρωσικού οχήματος εκτόξευσης το 2022 και η έκτη από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Για το "Proton-M" αυτή η πτήση ήταν η 113η, για το DM-03 - η έκτη στην ιστορία. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). Ο δορυφόρος Angosat-2 δημιουργήθηκε σε χρόνο αρκετά ρεκόρ για τη ρωσική διαστημική βιομηχανία - δύο χρόνια. Το διαστημόπλοιο βασίζεται στην καθολική πλατφόρμα μεσαίου μεγέθους Express-1000H που αναπτύχθηκε από τον ISS, η οποία έχει μια μακροπρόθεσμη περίοδο πιστοποίησης πτήσης, η οποία καθιστά δυνατή την εγγύηση της αξιόπιστης λειτουργίας του δορυφόρου AngoSat-2 για τα εκτιμώμενα 15 χρόνια. Η δορυφορική πλατφόρμα περιλαμβάνει τα συστήματα σχεδιασμού και εξυπηρέτησης που παρέχουν τροφοδοσία, θερμικές συνθήκες, σταθερή θέση της συσκευής στο διάστημα, καθώς και τον έλεγχό της. Η μονάδα ωφέλιμου φορτίου, η οποία υποστηρίζει τη λειτουργία στις ζώνες C-, Ku- και Ka-, προμηθεύτηκε η ευρωπαϊκή εταιρεία Airbus. Το AngoSat-2 σχεδιάζεται να τοποθετηθεί σε γεωστατική τροχιά στη θέση 23 μοιρών ανατολικού γεωγραφικού μήκους. Ο δορυφόρος έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σταθερής και κινητής επικοινωνίας, ψηφιακή τηλεοπτική και ραδιοφωνική μετάδοση και πρόσβαση στο Διαδίκτυο υψηλής ταχύτητας. Είναι σε θέση να καλύψει ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, καθώς και ευρωπαϊκές χώρες, με τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. https://www.roscosmos.ru/38348/

Ο πύραυλος Proton-M με δορυφόρο της Αγκόλα εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ Την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, στις 18:00:00 ώρα Μόσχας, εκτοξεύτηκε ένα όχημα εκτόξευσης Proton-M από την 81η θέση του κοσμοδρομίου Baikonur με ένα άνω στάδιο DM-03 και το τηλεπικοινωνιακό διαστημόπλοιο Angolan Angosat-2, που δημιουργήθηκε από επιχείρηση της κρατικής εταιρείας "Roscosmos". Ο πύραυλος-φορέας λειτούργησε στην κανονική λειτουργία, το ανώτερο στάδιο έχει διαχωριστεί από το τρίτο στάδιο του πυραύλου και αυτή τη στιγμή θέτει τον δορυφόρο σε μια δεδομένη τροχιά. Αυτή ήταν η 15η εκτόξευση ρωσικού οχήματος εκτόξευσης το 2022 και η έκτη από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Για το "Proton-M" αυτή η πτήση ήταν η 113η, για το DM-03 - η έκτη στην ιστορία. Το όχημα εκτόξευσης Proton-M κατασκευάστηκε από το Κρατικό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Παραγωγής που πήρε το όνομά του από τον M.V. Khrunichev, ανώτερο στάδιο DM-03 - Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev, το διαστημόπλοιο Angosat-2 - από την εταιρεία "Information Satellite Systems" που πήρε το όνομά του από τον Ακαδημαϊκό M.F. Reshetnev (μέρος του Roskosmos). Το όχημα εκτόξευσης Proton-M χρησιμοποιείται από το 2001 για την εκτόξευση ωφέλιμων φορτίων σε συγκεκριμένες τροχιές και τροχιές αναχώρησης ως μέρος ομοσπονδιακών και εμπορικών προγραμμάτων. Τις δύο δεκαετίες λειτουργίας του, πέρασε τέσσερις φάσεις βαθύ εκσυγχρονισμού, που κατέστησαν δυνατή τη σημαντική βελτίωση των ενεργειακών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών του. Η σημερινή εκτόξευση ήταν η 427η εκτόξευση της οικογένειας πυραύλων Proton από το 1965. https://www.roscosmos.ru/38347/

Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ έγινε ο διοικητής του ISS Την Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2022, ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ ανέλαβε τη διοίκηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από την αστροναύτη της ESA Samantha Cristoforetti. Παρουσία όλου του πληρώματος, ο Ιταλός παρέδωσε στον Ρώσο ένα συμβολικό κλειδί του σταθμού. Η τελετή ολοκληρώθηκε με το καθιερωμένο χτύπημα της καμπάνας του πλοίου. Το βράδυ της Πέμπτης, 13 Οκτωβρίου 2022, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon με το πλήρωμα Crew-4 - τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines και Jessica Watkins και Samantha Cristoforetti - θα εγκαταλείψουν τον ISS για να επιστρέψουν στη Γη. Μετά την αναχώρησή του, το πλήρωμα της 68ης μακροχρόνιας αποστολής θα συνεχίσει να εργάζεται στον σταθμό, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina, τους αστροναύτες της NASA Francisco Rubio, Nicole Mann και Josh Kassada, καθώς και το astronaut JAXA Koichi Wakata. https://www.roscosmos.ru/38349/

Εκπληκτικές εικόνες από τη σύγκρουση δύο άστρων νετρονίου (βίντεο) NASA/Elizabeth Wheatley (STScI) Τον Αύγουστο του 2017 τα αστρονομικά όργανα συνέλαβαν τα ίχνη ενός από τα πιο εντυπωσιακά, βίαια και μυστηριώδη κοσμικά φαινόμενα. Σε απόσταση περίπου 130 εκατ. ετών φωτός από τη Γη υπήρχε ένα δυαδικό σύστημα αστέρων νετρονίων. Τα δύο άστρα είχαν εισέλθει σε ένα… χορό θανάτου που κατέληξε στην σύγκρουση/συγχώνευση τους. Τα επιστημονικά όργανα εντόπισαν τα βαρυτικά κύματα αλλά και την ακτινοβολία γάμα που παρήχθησαν από αυτή την κοσμική διεργασία.Ομάδα ερευνητών αξιοποιώντας κυρίως δεδομένα που κατέγραψε από αυτή την σύγκρουση το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκάλυψε το ακριβές σημείο της έκρηξης που ακολούθησε την σύγκρουση και μια σειρά από δεδομένα που κρίνονται ως ιδιαίτερα σημαντικά στην κατανόηση των φαινομένων που παράγονται από τις συγκρούσεις των άστρων νετρονίου.Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός πίδακα που δημιουργήθηκε από την σύγκρουση ο οποίος εκτοξεύει στο Διάστημα ύλη με ασύλληπτες ταχύτητες. Οι παρατηρήσεις του Hubble παρουσίαζαν μια κοσμική «ψευδαίσθηση» δείχνοντας την ύλη να ταξιδεύει στο Διάστημα με ταχύτητες 4-7 φορές μεγαλύτερη από αυτή του φωτός κάτι που σύμφωνα τουλάχιστον με την κρατούσα κοσμολογική θεωρία δεν μπορεί να ισχύει αφού η μέγιστη ταχύτητα στο Σύμπαν είναι αυτή του φωτός, δηλαδή 300 χιλιάδες χλμ./δευτ. Έτσι οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο πίδακας εκτοξεύει την ύλη με ταχύτητα που αντιστοιχεί σε ποσοστό 98% με αυτή του φωτός NASA GODDARD Hubble Reveals Ultra-Relativistic Jet https://www.naftemporiki.gr/story/1914638/ekpliktikes-eikones-apo-ti-sugkrousi-duo-astron-netroniou-binteo

Την 1η θέση στα προκριματικά της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής κατέλαβε ελληνική ομάδα. Η ομάδα Pop2See Smart Class κατέκτησε την 1η θέση στα προκριματικά της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, και θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα (WRO 2022) που θα διεξαχθεί στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, στις 17-19 Νοεμβρίου. Η ομάδα αποτελείται από: την Αλίκη Ράγκου, πρωτοετή φοιτήτρια Χημικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, τον Κωνσταντίνο Μαζαράκη, μαθητή 3ης Λυκείου στο Πρότυπο Γενικό Λύκειο Πατρών τον Γιάννη Ράγκο, μαθητή 1ης Λυκείου στο 13ο ΓΕΛ Πατρών, και τον προπονητή τους, Σπύρο Τσουκαλά, που ασχολείται με το χώρο των startups Αφού διακρίθηκε στον Εθνικό Διαγωνισμό Νέων Επιστημόνων του Υπουργείου Παιδείας, η ομάδα εκπροσώπησε τον Σεπτέμβριο, μαζί με άλλες δύο ομάδες, την Ελλάδα στον 33ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό των Νέων Επιστημόνων 2022, στο Leiden της Ολλανδίας. Εκεί το πρότζεκτ Pop2See Smart Class παρουσιάστηκε στους κριτές αλλά και σε πολλούς επισκέπτες, μαθητές, καθηγητές και γονείς, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.Το περίπτερο της ομάδας επισκέφθηκε και η Πρέσβης της Ελλάδας στη Χάγη, κυρία Κατερίνα Γκίνη, η οποία ενθουσιάστηκε με την καινοτομία και εφευρετικότητα της πρότασης-λύσης για την ανεξαρτητοποίηση των τυφλών μαθητών.Στις προσπάθειές τους στάθηκαν αρωγοί και οι μέντορες της ομάδας, Ιωάννης Ε. Κοσμαδάκης, ServiceNow developer στη Deloitte, Δημήτρης Τσαπλαρής, μέλος της startup Kytion Robotics, και η ambassador της ομάδας, Άννα Μπαλάν, Tik Tok influencer. Το Pop2See Smart Class επιτρέπει στα τυφλά παιδιά να παρακολουθούν το πρόγραμμα των γενικών σχολείων και των πανεπιστημίων, με ή χωρίς παράλληλη στήριξη, λύνοντας ένα πρόβλημα της σύγχρονης εκπαίδευσης.Συνεισφέρει τόσο στην αυτονομία και σταδιακή ανεξαρτητοποίηση των τυφλών παιδιών, όσο και στην αναβάθμιση της αλληλεπίδρασης με τους εκπαιδευτικούς, ενώ ταυτόχρονα τα βοηθά να ενταχθούν στα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια, προσδοκώντας να αλλάξει την εκπαιδευτική τους καθημερινότητα. https://www.naftemporiki.gr/story/1914466/tin-1i-thesi-sta-prokrimatika-tis-olumpiadas-ekpaideutikis-rompotikis-katelabe-elliniki-omada

Μυστικά από τα βάθη της Σαντορίνης Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ θα κάνει γεωτρήσεις στα υποθαλάσσια ηφαίστεια σε βάθος 860 μέτρων Κάθε πυρήνας θα ανασύρεται και θα μελετάται επάνω στο «Joides Resolution» από μια ομάδα 30 επιστημόνων. Θα μελετηθούν η ιστορία, η δυναμική και οι κίνδυνοι των υποθαλάσσιων εκρήξεων, καθώς και η σχέση των ηφαιστειακών κέντρων. Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ έρχεται για πρώτη φορά στη Μεσόγειο, στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης. Το σκάφος «Joides Resolution» θα πραγματοποιήσει έξι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις σε βάθη που ποτέ δεν έχουν ερευνηθεί έως σήμερα, αποκαλύπτοντας έτσι πολύτιμα στοιχεία για τη γεωλογική ιστορία του ηφαιστειακού συγκροτήματος των Χριστιανών, της Σαντορίνης και του Κολούμπου. Πρώτο βήμα είναι η ενημέρωση των πολιτών της Σαντορίνης –και ιδίως των μαθητών– για αυτή την εξαιρετικά σημαντική επιστημονική αποστολή, με μια έκθεση που αρχίζει αυτή την Κυριακή. Πώς άρχισαν όλα Η ιστορία της αποστολής αυτής ξεκινάει τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Μια ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων, στην οποία συμμετέχουν και επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπέβαλαν στο Διεθνές Πρόγραμμα Εξερεύνησης των Ωκεανών (International Ocean Discovery Program, IODP) πρόταση για την πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνητικών γεωτρήσεων στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα της Σαντορίνης. Η πρόταση έγινε δεκτή και πλέον πλησιάζει η ώρα να πραγματοποιηθεί. «Η ωκεανογραφική αποστολή θα πραγματοποιηθεί με το ερευνητικό σκάφος “Joides Resolution” σε διάστημα δύο μηνών, από τα μέσα Δεκεμβρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου», εξηγεί η Εύη Νομικού, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμμετέχουσα στην επιστημονική ομάδα του ερευνητικού προγράμματος. «Το σκάφος θα πραγματοποιήσει έξι υποθαλάσσιες γεωτρήσεις: δύο μέσα στην Καλντέρα σε βάθος έως 360 μέτρων από την επιφάνεια του πυθμένα και ακόμη τέσσερις σε βάθος έως 860 μέτρων: στα νησάκια Χριστιανά, στα βορειοδυτικά του ηφαιστείου Κολούμπο, στη λεκάνη της Ανάφης και στη λεκάνη της Αμοργού». Το μεγαλύτερο ερευνητικό σκάφος των ΗΠΑ «Joides Resolution», στην πρώτη του αποστολή στη Μεσόγειο, θα κάνει γεωτρήσεις σε βάθος 860 μέτρων στα υποθαλάσσια ηφαίστεια της Σαντορίνης, προκειμένου να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας για τη γεωλογική ιστορία του νησιού. Σε κάθε γεώτρηση το πλοίο θα βγάζει εκατοντάδες μέτρα ιζήματος από τον πυθμένα της θάλασσας, ένα είδος «καρότου» που στην επιστημονική ορολογία ονομάζεται «πυρήνας». «Κάθε στρώμα του πυθμένα έχει συγκεκριμένη ηλικία και έχει προέλθει από ένα συγκεκριμένο γεγονός. Το πλεονέκτημα της μελέτης των υποθαλάσσιων ιζημάτων είναι ότι είναι αδιατάρακτα, επομένως θα μας αποκαλύψουν τη γεωλογική ιστορία της περιοχής», εξηγεί η κ. Νομικού. «Ετσι λοιπόν θα μπορούμε να δούμε πόσο μεγάλη ήταν η μινωική έκρηξη, αφού θα εκτιμήσουμε τον όγκο του ηφαιστειακού υλικού γύρω από τη Σαντορίνη, αλλά και ποια ήταν η σειρά των εκρήξεων. Θα καταλάβουμε καλύτερα τη δυναμική των υποθαλάσσιων ρηγμάτων και ποια είναι η σχέση τους με την ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής. Θα τεκμηριώσουμε την πετρογένεση, εξέλιξη και αποθήκευση του μάγματος στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα, τόσο χρονικά όσο και χωρικά. Θα μελετήσουμε την ιστορία, τη δυναμική και τους κινδύνους των υποθαλάσσιων εκρήξεων των Καμένων και του Κολούμπου. Είναι πολλά τα επιστημονικά ερωτήματα που έχουμε, στα οποία ελπίζουμε ότι θα πάρουμε απαντήσεις».Κάθε πυρήνας θα ανασύρεται και θα μελετάται επιτόπου, επάνω στο ερευνητικό σκάφος από μια ομάδα 30 επιστημόνων. «Τα αποτελέσματα θα βγαίνουν πριν ολοκληρωθεί η αποστολή», εξηγεί η κ. Νομικού. Φωτ. ΙODP Κάθε αποστολή με το «Joides Resolution» είναι μια σημαντική ερευνητική επένδυση ύψους περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που καλύπτεται από το IODP. Πολύ σημαντικό είναι ότι της κάθε αποστολής προηγείται πάντα ένα πρόγραμμα προσέγγισης και ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό, θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη του Δήμου Θήρας έκθεση στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο στα Φηρά με τίτλο «Αναζητώντας τα μυστικά της Γης». Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 17 έως τις 23 Οκτωβρίου, ενώ τα εγκαίνιά της θα πραγματοποιηθούν μία ημέρα νωρίτερα, σε μια εκδήλωση με δημόσιες διαλέξεις από τους επιστήμονες της αποστολής. Εκθεση για το κοινό Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας μετά τα εγκαίνια, οι μαθητές όλων των σχολείων της Σαντορίνης και της Θηρασιάς (09.00-12.30) αλλά και οι κάτοικοι (17.00-20.30) θα μπορούν να επισκεφθούν την έκθεση και να ενημερωθούν για το Διεθνές Πρόγραμμα Εξερεύνησης των Ωκεανών (IODP), τη θαλάσσια έρευνα και γενικά τι ελπίζουν να μάθουν οι επιστήμονες από τα πετρώματα στην καλδέρα της Σαντορίνης και στις γύρω θαλάσσιες λεκάνες. Θα μπορέσουν να δουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο του θαλάσσιου πυθμένα γύρω από τη Σαντορίνη, να κοιτάξουν κελύφη από μικροαπολιθώματα κάτω από ένα μικροσκόπιο και να πάρουν το δικό τους χάρτινο μοντέλο του «Joides Resolution» για να το φτιάξουν στο σπίτι. Να συζητήσουν με επιστήμονες που συμμετέχουν στην αποστολή, όπου ο καθένας θα εξηγεί την ειδικότητά του (λ.χ. γεωλόγοι, παλαιοντολόγοι, γεωφυσικοί, ηφαιστειολόγοι κ.ά.). Ενα μεγάλο φουσκωτό μοντέλο του ωκεανογραφικού πλοίου θα περιμένει τους μαθητές για να το «εξερευνήσουν». «Η ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας είναι ένα σημαντικό κομμάτι της αποστολής», λέει η κ. Νομικού. «Στόχος της δεν είναι μόνο να λύσει απορίες σχετικά με το πλοίο που θα βλέπουν στην περιοχή τους τις επόμενες ημέρες, αλλά και να μεταδώσει τη γνώση». Φωτ. ΙODP Σημαντικές εξελίξεις στην επιστημονική γνώση για το ηφαίστειο Αλματα έχει κάνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες η επιστημονική γνώση για τα ηφαίστεια της Σαντορίνης. Οι γεωτρήσεις του αμερικανικού ερευνητικού σκάφους θα είναι οι τελευταίες σε μια σειρά από ερευνητικές αποστολές, που με τη χρήση εξελιγμένων τεχνολογιών τοποθετούν μικρά «κομμάτια στο παζλ» ενός από τα πιο διάσημα ηφαίστεια του πλανήτη. Επιβεβαιώνουν παράλληλα πόσο ισχυρό παραμένει το επιστημονικό ενδιαφέρον γι’ αυτό το «ζωντανό εργαστήριο της φύσης», που είναι η Σαντορίνη.«Από το 2001, που ξεκίνησε η χαρτογράφηση του πυθμένα της Σαντορίνης, και ειδικά το 2006, που άρχισαν οι υποθαλάσσιες έρευνες, η γνώση μας για τη Σαντορίνη έχει αυξηθεί σημαντικά», λέει η Εύη Νομικού, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Εχουμε πλέον πολύ καλά βυθομετρικά δεδομένα, γνωρίζουμε δηλαδή τη μορφολογία του θαλάσσιου πυθμένα. Μάλιστα σε τμήματα που τα θεωρούμε σημαντικά, όπως η βόρεια πλευρά της Καλντέρας και το Κολούμπο, η χαρτογράφηση έχει γίνει με υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα, δίνοντάς μας υψηλής ποιότητας εικόνα. Από το 2006 έχουμε πραγματοποιήσει πολλές ωκεανογραφικές αποστολές και συλλέξει γεωφυσικά δεδομένα, γνωρίζουμε δηλαδή πώς είναι η στρωματογραφία των ιζημάτων κάτω από τον πυθμένα. Επίσης γνωρίζουμε τη σύσταση του πυθμένα επιφανειακά, σε βάθος 6-8 μέτρων». Οσον αφορά τα σεισμικά δεδομένα, το 2015 είχε έρθει στη Σαντορίνη ένα άλλο αμερικανικό ερευνητικό σκάφος, με τη βοήθεια του οποίου τοποθετήθηκαν υποθαλάσσιοι σεισμογράφοι και πραγματοποιήθηκαν σεισμικές έρευνες. «Πλέον ξέρουμε τι συμβαίνει σε βάθος 10 χλμ. μέσα στον φλοιό της γης. Εχουμε αναγνωρίσει τα ενεργά υποθαλάσσια ρήγματα, έχουμε εκτιμήσει την επικινδυνότητά τους». Φωτ. ΙODP Αποστολές με ρομπότ Οι νέες τεχνολογίες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. «Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί πολλές αποστολές με υποθαλάσσια αυτοκινούμενα ρομπότ. Μάλιστα το 2019 είχε πραγματοποιηθεί μια ανάλογη αποστολή με τη συμμετοχή της NASA. Συνεπώς έχουμε εξαιρετικό οπτικό υλικό για τα υποθαλάσσια ηφαίστεια στο εσωτερικό της Καλντέρας και τα ηφαίστεια γύρω από τη Σαντορίνη, με έμφαση στο Κολούμπο. Στα τέλη Νοεμβρίου, μάλιστα, θα τοποθετήσουμε μηχανήματα μέσα στο Κολούμπο, για να παρακολουθήσουμε τη δραστηριότητά του».Η έρευνα δεν περιορίζεται στα ιζήματα. «Εχουμε συλλέξει μικροβιολογικό υλικό, στο οποίο πραγματοποιήσαμε αναλύσεις DNA και RNA. Μαθαίνουμε συνεχώς για τα βακτήρια του ηφαιστείου στο Κολούμπο και στην Καλντέρα», προσθέτει η κ. Νομικού. «Τέλος, μέσω ορυκτολογικών και χημικών αναλύσεων έχουμε εκτιμήσει τη σύσταση του μαγματικού θαλάμου και τις διαστάσεις του, κάτι πολύ σημαντικό καθώς μας αποκαλύπτει τον βαθμό επικινδυνότητάς του».Πολλά είναι βέβαια αυτά που πρέπει ακόμα να απαντηθούν. «Δεν έχουμε λύσει όλα τα μυστήρια. Η Σαντορίνη είναι ένα ανοιχτό γεωλογικό μουσείο, ένα φυσικό εργαστήριο. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών τις τελευταίες δεκαετίες συνεργάζεται με κορυφαία ξένα πανεπιστήμια, που χρησιμοποιούν καινοτόμες τεχνολογίες, προκειμένου να αποκαλύψουμε τη γεωλογική ιστορία των ηφαιστείων του νησιού και να εκτιμήσουμε την επικινδυνότητά τους. Δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα τι συμβαίνει σε μεγάλο βάθος, έχουμε καταγράψει κυρίως την επιφάνεια. Δεν γνωρίζουμε ακόμα τι σχέση έχουν τα ηφαιστειακά κέντρα μεταξύ τους. Σε κάποιες από αυτές τις απορίες ευελπιστούμε ότι θα πάρουμε απαντήσεις μέσα από την αποστολή του “Joides Resolution” και του Διεθνούς Προγράμματος Εξερεύνησης των Ωκεανών». https://www.kathimerini.gr/society/562087528/mystika-apo-ta-vathi-tis-santorinis/

O πρώτος τουρίστας που ταξίδεψε στο Διάστημα κλείνει τώρα θέση για τον γύρο της Σελήνης Ο 82χρονος Ντένις Τίτο και η 57χρονη σύζυγός του Ακίκο θα ταξιδέψουν με το Starship, το νέο σκάφος που αναπτύσσει η SpaceX για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά, Ο Ντένις Τίτο, ο επιχειρηματίας που έγραψε ιστορία το 2001 ως ο πρώτος τουρίστας στο Διάστημα, έκλεισε θέση σε αποστολή της SpaceX που θα πετάξει τον γύρο της Σελήνης.Ο 82χρονος Τίτο και η 57χρονη σύζυγός του Ακίκο θα ταξιδέψουν με το Starship, το νέο σκάφος που αναπτύσσει η SpaceX για αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά, μέχρι τη Σελήνη και τελικά τον Άρη.Το φουτουριστικό γυαλιστερό σκάφος δεν έχει ταξιδέψει ακόμα στο Διάστημα, προγραμματίζεται όμως να χρησιμοποιηθεί από τη NASA για την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης του προγράμματος Artemis.Ο Τίτο λέγεται ότι είχε πληρώσει 20 εκατομμύρια δολάρια στη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos για να ταξιδέψει το 2001 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου παρέμεινε για σχεδόν οκτώ ημέρες.Στη σχεδιαζόμενη αποστολή της SpaceX, έχει την ευκαιρία να θαυμάσει το φεγγάρι από απόσταση μόλις 200 χιλιομέτρων.Ο Τίτο, θα συμμετάσχει στη δεύτερη πτήση του StarShip γύρω από τη Σελήνη, ενώ δύο άλλοι επιχειρηματίες, ο αμερικανός Τζάρεντ Άιζακμαν και ο ιάπωνας Γιουσάκου Μεζάβα, έχουν κλείσει θέση για την πρώτη πτήση, η οποία προγραμματίζεται για το 2023.Ο Ντένις Τίτο, μηχανικός που αργότερα εργάστηκε ως οικονομικός αναλυτής, αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσο κοστίζει το εισιτήριο για Σελήνη.Εφόσον όμως καταφέρει να ταξιδέψει, θα είναι ο γηραιότερος άνθρωπος που πετά στο Διάστημα.«Θα πρέπει να παραμείνουμε υγιείς για όσα χρόνια χρειαστεί μέχρι να ετοιμάσει το σκάφος η SpaceX» είπε στο Associated Press ο τουρίστας του διαστήματος.«Αν δεν ήταν αυτή η αποστολή θα μπορούσα να κάθομαι στην κουνιστή καρέκλα χωρίς να γυμνάζομαι καθόλου». https://www.tanea.gr/2022/10/12/science-technology/o-protos-touristas-pou-taksidepse-sto-diastima-kleinei-tora-thesi-gia-ton-gyro-tis-selinis/