Δροσος Γεωργιος

Νέο παγκόσμιο ρεκόρ έντασης μαγνητικού πεδίου. Η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών ανακοίνωσε ότι ένας υβριδικός μαγνήτης στην Εγκατάσταση Σταθερού Υψηλού Μαγνητικού Πεδίου(SHMFF)στην πόλη Χεφέι πέτυχε νέο παγκόσμιο ρεκόρ έντασης σταθερού μαγνητικού πεδίου, παράγοντας ένα σταθερό μαγνητικό πεδίο έντασης 45,22 Τέσλα στις 12 Αυγούστου [αν και το 2019 είχαν παραχθεί 45,5 Tesla (;), δείτε ΕΔΩ]. https://physicsgg.me/2019/06/13/455-tesla-το-νέο-παγκόσμιο-ρεκόρ-μαγνητικού-π/ Υπενθυμίζεται ότι στα εργαστήρια μπορούν να δημιουργηθούν πολύ ισχυρότερα μαγνητικά πεδία, αλλά με ελάχιστη χρονική διάρκεια, δείτε π.χ. ΕΔΩ. https://physicsgg.me/2018/09/21/νέο-παγκόσμιο-ρεκόρ-μαγνητικού-πεδίο-2/ Η Κίνα έσπασε έτσι το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ των 45 Τέσλα που είχε πετύχει το 1999 ένας υβριδικός μαγνήτης στο Εθνικό Εργαστήριο Υψηλού Μαγνητικού Πεδίου των ΗΠΑ. Ο κινεζικός μαγνήτης είχε κατασκευαστεί το 2016 και αρχικά είχε παράγει πεδίο έντασης 40 Τέσλα, ο δεύτερος στον κόσμο που είχε «πιάσει» αυτό το όριο.«Για να πετύχουμε στη συνέχεια ακόμη υψηλότερα μαγνητικά πεδία, κάναμε καινοτομίες στη δομή του μαγνήτη και αναπτύξαμε νέα υλικά», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Κουάνγκ Γκουανγκλί, διευθυντής του Εργαστηρίου Υψηλού Μαγνητικού Πεδίου του Ινστιτούτου Φυσικής Επιστήμης της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στη Χεφέι.Η επίτευξη πεδίου έντασης 45,22 Τέσλα, σύμφωνα με την ανακοίνωση των Κινέζων επιστημόνων, «συνιστά ένα σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη της μαγνητικής τεχνολογίας στην Κίνα και σε όλο τον κόσμο».Τόνισαν επίσης ότι η εγκατάσταση SHMFF παρέχει πλέον σε χρήστες ερευνητές παγκοσμίως το ισχυρότερο σταθερό μαγνητικό πεδίο, προσφέροντας ήδη σε περισσότερα από 170 ινστιτούτα και πανεπιστήμια της Κίνας και άλλων χωρών τις πειραματικές συνθήκες για έρευνα αιχμής σε διάφορους ερευνητικούς τομείς. https://physicsgg.me/2022/08/16/νέο-παγκόσμιο-ρεκόρ-έντασης-μαγνητικ/

Ιδού ο ισχυρότερος «ανάποδος» κεραυνός της Γης. actu.epfl.ch Το 2018 ένας τρομερός κεραυνός δημιουργήθηκε στον συννεφιασμένο ουρανό της Οκλαχόμα στις ΗΠΑ. Σε αντίθεση με την συντριπτική πλειονότητα των κεραυνών αυτός δεν χτύπησε κάποιο σημείο στο έδαφος αλλά είχε φορά προς τα πάνω. Σχηματίζονται κατά μέσο όρο 100 κεραυνοί το δευτερόλεπτο στη Γη και περίπου 8 δισ. κεραυνοί ετησίως. Μόλις χίλιοι από αυτούς κινούνται... ανάποδα και για αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολη η παρατήρηση και μελέτη τους. Παράλληλα αυτοί οι κεραυνοί υπολογίζεται ότι είναι κατά μέσο όρο 50 φορές πιο ισχυροί από εκείνους που πέφτουν στην επιφάνεια του πλανήτη.Ενας πολίτης που ασχολείται ερασιτεχνικά με κάποιους τομείς της επιστήμης κατάφερε να καταγράψει μια εικόνα του κεραυνού στην Οκλαχόμα. Ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Ερευνας Georgia Tech στις ΗΠΑ μελέτησαν τα διαθέσιμα στοιχεία για αυτόν τον κεραυνό και με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science Advances» αναφέρουν ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο «άναποδο» κεραυνό που γνωρίζουμε.Σύμφωνα με τους ερευνητές ο κεραυνός της Οκλαχόμα είχε έκταση 80 χλμ. αγγίζοντας τις περιοχές της ατμόσφαιρας που συνορεύουν με το Διάστημα. Η μονάδα μέτρησης Κουλόμπ είναι μια μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού φορτίου και είναι αυτή με την οποία οι επιστήμονες μετρούν την ισχύ των κεραυνών. Κατά μέσο όρο ένας κεραυνός που πέφτει στη Γη έχει ισχύ 5 Κουλόμπ. Ο κεραυνός στην Οκλαχόμα είχε ισχύ 300 Κουλόμπ, εξήντα φορές μεγαλύτερη από ένα τυπικό κεραυνό. Η έκταση και η ισχύς του συγκεκριμένου κεραυνού μοιάζουν πραγματικά με εξωγήινο καιρικό φαινόμενο. CHRIS HOLMES Εικόνες από τον «ανάποδο» κεραυνό στην Οκλαχόμα που αποδείχτηκε ο πιο ισχυρός που γνωρίζουμε. Οι γραμμές ιονισμένου αέρα ενός κερανού που ακτινοβολούν αμυδρό, γαλάζιο φως ονομάζονται βηματικοί οδηγοί (step leaders) Στους κεραυνούς σχηματίζονται επίσης μικρές εκκενώσεις που τείνουν προς τα επάνω και αποκαλούνται ανοδικές ταινίες (upward streamers) του κεραυνού. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η θερμοκρασία στις ανοδικές ταινίες του κεραυνού στην Οκλαχόμα ήταν σχετικά χαμηλή, περίπου 205 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι βηματικοί οδηγοί στους οποίους κινείται το πιο ισχυρό ηλεκτρικό φορτίο του κεραυνού είχαν θερμοκρασία περίπου 4,5 χιλιάδων βαθμών Κελσίου. https://naftemporiki.gr/story/1895239/idou-o-isxuroteros-anapodos-keraunos-tis-gis

Το ψάρεμα διαστρικού μετεωρίτη από τον ωκεανό με τη βοήθεια ενός τεράστιου μαγνήτη. Ομάδα αστρονόμων σχεδιάζει να ανελκύσει έναν μικρό μετεωρίτη που έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό και προερχόταν από άλλο αστρικό σύστημα Θραύσματα του μετεωρίτη CNEOS 2014-01-08 έπεσαν περίπου 300 χιλιόμετρα βόρεια του νησιού Μάνους (κόκκινος δείκτης) στη θάλασσα Μπίσμαρκ στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό Η ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ελπίζει να βρει θραύσματα αυτού του διαστρικού βράχου – γνωστού ως CNEOS 2014-01-08 – που έπεσε στη Γη στις 8 Ιανουαρίου 2014, με ενέργεια που αντιστοιχούσε σε 110 τόνους ΤΝΤ.«Η εύρεση ενός τέτοιου θραύσματος θα αποτελούσε την πρώτη επαφή που είχε ποτέ η ανθρωπότητα με υλικό μεγαλύτερο από τη σκόνη που προέρχεται πέρα από το ηλιακό σύστημα», δήλωσε στο Live Science ο Αμίρ Σιράτζ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτη που προδημοσιεύθηκε στην πλατφόρμα ArXiv. https://arxiv.org/abs/2208.00092 Ο αστροφυσικός προσδιόρισε τη διαστρική προέλευση του αντικειμένου σε μια μελέτη του 2019 με 99,999% βεβαιότητα, την οποία επιβεβαίωσε τον Μάιο του 2022 η Διοίκηση Διαστήματος των ΗΠΑ. Δεν υπήρξαν μάρτυρες της πτώσης του αντικειμένου που χτύπησε τη Γη.«Μπήκε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα περίπου 160 χλμ./ώρα από τις ακτές της Νέας Γουινέας τη νύχτα, με περίπου 1% της ενέργειας της βόμβας της Χιροσίμα», δήλωσε ο ερευνητής.Ο μετεωρίτης έχει πλάτος μόλις μισό μέτρο και φαίνεται να είναι το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που ανακαλύφθηκε ποτέ στο ηλιακό μας σύστημα. Το 2017, ένα άλλο διαστρικό αντικείμενο, το «Oumuamua» διέσχισε το ηλιακό μας σύστημα με ταχύτητα σχεδόν 92.000 χλμ./ώρα. Την ανακάλυψη του Oumuamua ακολούθησε ο διαστρικός κομήτης 2I/Borisov, ο οποίος εντοπίστηκε από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Gennadiy Borisov στην Κριμαία.Ο CNEOS 2014-01-08 θεωρείται ότι προέρχεται από άλλο αστρικό σύστημα επειδή ταξίδευε με ταχύτητα 60 χλμ. /δευτερόλεπτο σε σχέση με τον Ήλιο.«Στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο, κάθε αντικείμενο που ταξιδεύει ταχύτερα από περίπου 42 χλμ. ανά δευτερόλεπτο βρίσκεται σε μια αδέσμευτη, υπερβολική τροχιά διαφυγής σε σχέση με τον ήλιο», εξήγησε ο Σιράτζ. «Αυτό σημαίνει ότι το CNEOS 2014-01-08 ξεπερνούσε σαφώς το τοπικό όριο ταχύτητας για τα δεσμευμένα αντικείμενα και δεν διασταυρώθηκε με άλλους πλανήτες στην πορεία, οπότε πρέπει να προήλθε από το εξωτερικό του ηλιακού συστήματος».Στο πλαίσιο του προγράμματος Galileo Project ύψους 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων, οι επιστήμονες θα κατεβάσουν έναν τεράστιο μαγνήτη στο σημείο που βρίσκεται ο μετεωρίτης, περίπου 300 χιλιόμετρα βόρεια του νησιού Μάνους στη Θάλασσα Μπίσμαρκ στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.Η αντοχή του CNEOS 2014-01-08 ξεπερνά κατά πολύ την αντοχή ενός τυπικού σιδερένιου μετεωρίτη, και για θα η ανάκτησή του θα είναι πιο εύκολη, σύμφωνα με τον ερευνητή. Η αντοχή του υλικού αναφέρεται στο πόσο εύκολα μπορεί κάτι να αντισταθεί στην παραμόρφωση ή την πρόκληση ζημιάς.Οι περισσότεροι μετεωρίτες περιέχουν αρκετό σίδηρο ώστε να κολλήσουν στον τύπο μαγνήτη που σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε για την ωκεάνια αποστολή», δήλωσε. «Δεδομένης της εξαιρετικά υψηλής αντοχής του υλικού του, είναι πολύ πιθανό τα θραύσματα του CNEOS 2014-01-08 να είναι σιδηρομαγνητικά».Ξεκινώντας από την Παπούα Νέα Γουινέα, το πλοίο του προγράμματος Galileo θα κατεβάσει έναν μαγνήτη στο βυθό, ο οποίος θα παραμείνει εκεί για 10 ημέρες. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι ο μαγνήτης θα καταφέρει να ανακτήσει μερικά μικροσκοπικά θραύσματα του μετεωρίτη.Ωστόσο, δεν είναι σαφές πότε οι αστρονόμοι θα μπορέσουν να οργανώσουν την αποστολή τους. Το πρόγραμμα Galileo Project έχει ήδη δεσμεύσει 500.000 δολάρια, ενώ απαιτούνται άλλα 1,1 εκατομμύρια δολάρια για να γίνει πραγματικότητα.«Ο εναλλακτικός τρόπος για να μελετήσουμε ένα διαστρικό αντικείμενο από κοντά είναι η εκτόξευση μιας διαστημικής αποστολής σε ένα μελλοντικό αντικείμενο που θα περάσει από τη γειτονιά της Γης», δήλωσε ο Σιράτζ, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του επεξεργάζονται τις λεπτομέρειες μιας τέτοιας αποστολής σε περίπτωση που εμφανιστεί ένα άλλο αντικείμενο όπως το Oumuamua στο ηλιακό σύστημα. «Αλλά αυτό θα ήταν 1.000 φορές ακριβότερο, αφού θα κόστιζε περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια», τόνισε. https://physicsgg.me/2022/08/13/το-ψάρεμα-διαστρικού-μετεωρίτη-από-το/

Ποιά είναι η ιδιαιτερότητα του εξωπλανήτη HD 56414 b; Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν δυσεύρετο αέριο γίγαντα εξωπλανήτη σε τροχιά γύρω από ένα μεγάλο πολύ λαμπερό άστρο. Κατά τα τελευταία 25 χρόνια οι επιστήμονες έχουν βρει χιλιάδες πλανήτες γύρω από άστρα στον γαλαξία μας, όμως πάνω από το 99% από αυτούς κινούνται πέριξ σχετικά μικρών άστρων, είτε λευκών νάνων είτε παρόμοιων με τον Ήλιο μας (που θεωρείται μεσαίου μεγέθους άστρο στο σύμπαν) ή λίγο μεγαλύτερων. Ελάχιστοι εξωπλανήτες έχουν ανακαλυφθεί γύρω από πολύ μεγάλου μεγέθους άστρα τύπου-Α, τα οποία είναι πολύ φωτεινά, γαλαζωπά και τουλάχιστον διπλάσια από τον Ήλιο. Μερικά από τα λαμπρότερα άστρα στον γήινο ουρανό, όπως ο Σείριος και ο Βέγας, είναι άστρα τύπου-Α.Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής τον Στίβεν Τζιακαλόνε, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters» [HD 56414 b: A Warm Neptune Transiting an A-type Star], https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/ac80f4/pdf εντόπισαν έναν νέο πλανήτη, τον HD 56414 b, που έχει το μέγεθος του Ποσειδώνα και κινείται γύρω από ένα μεγάλο καυτό αλλά βραχύβιο άστρο τύπου-Α. Τέτοιοι πλανήτες εκτιμάται ότι σχετικά γρήγορα «απογυμνώνονται» από τα αέριά τους υπό την επίδραση της ισχυρής ακτινοβολίας (ακτίνων-Χ, υπεριώδους κ.ά.) του μητρικού άστρου τους.«Βρήκαμε το πιο καυτό άστρο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα με πλανήτη γύρω του ο οποίος είναι μικρότερος του Δία. Τέτοιοι πλανήτες είναι πραγματικά δύσκολο να βρεθούν και πιθανώς δεν πρόκειται να βρούμε πολλούς παρόμοιους στο προβλεπόμενο μέλλον», δήλωσε ο Τζιακαλόνε.Ο νέος εξωπλανήτης HD 56414 b, γύρω από το άστρο HD 56414, παρατηρήθηκε με το τηλεσκόπιο TESS της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Έχει ακτίνα σχεδόν τετραπλάσια της Γης και χρειάζεται 29 ημέρες (η διάρκεια του έτους του) για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιφορά πέριξ του άστρου του. Κινείται σε απόσταση από το άστρο που είναι περίπου το ένα τέταρτο της απόστασης Γης-Ήλιου. Η ηλικία του άστρου και του εξωπλανήτη είναι 420 εκατομμυρίων ετών, πολύ μικρότερη από εκείνη της Γης και του Ήλιου (περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη).Με βάση τις έως τώρα αναλύσεις, εκτιμάται ότι παρόλο που η ακτινοβολία του ισχυρού άστρου καταστρέφει σταδιακά την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη, αυτός θα επιβιώσει για περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, αλλά στη συνέχεια το μητρικό άστρο αναμένεται να εξαντλήσει τα πυρηνικά καύσιμά του, να καταρρεύσει βαρυτικά και να παράγει μία έκρηξη σούπερ-νόβα. https://physicsgg.me/2022/08/12/ποιά-είναι-η-ιδιαιτερότητα-του-εξωπλα/

Αντιύλη: 2 ή 3 πράγματα που (δεν) ξέρω γι’ αυτήν. Όταν η ύλη και η αντιύλη έρθουν σε ‘επαφή’, εξαφανίζονται παράγοντας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Όλα τα άτομα περιέχουν αντιύληΤα πιο γνωστα υποατομικά σωματίδια είναι το πρωτόνιο, το νετρόνιο και το ηλεκτρόνιο. Αυτά τα σωματίδια σχηματίζουν τα άτομα από τα οποία συνίσταται το σώμα μας και ο κόσμος που μας περιβάλλει. Από αυτά, μόνο το ηλεκτρόνιο είναι στοιχειώδες, δηλαδή δεν περιέχει μικρότερα συστατικά. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια είναι σύνθετα. Αποτελούνται από στοιχειώδη σωματίδια – τα κουάρκ και τα γλοιόνια.Συνήθως λέμε ότι τα πρωτόνια και τα νετρόνια ‘συνίστανται’ από τρία κουάρκ. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο μπερδεμένη Τα πρωτόνια και τα νετρόνια περιέχουν ολόκληρες θάλασσες από κουάρκ, αντικουάρκ και γλοιόνια. Μέσα σε ένα πρωτόνιο ή ένα νετρόνιο, σωματίδια και αντισωματίδια συνεχώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και εξαφανίζονται.Θεωρούμε ως συστατικά των πρωτονίων ή των νετρονίων μόνο τρία κουάρκ επειδή, μέσα σε αυτή τη δίνη των σωματιδίων που εμφανίζονται και εξαφανίζονται, τρία κουάρκ παραμένουν χωρίς τα αντίστοιχα αντι-κουάρκ. Τα αντιπρωτόνια (η αντίστοιχη αντιύλη των πρωτονίων) περιέχουν τρία μη ζευγαρωμένα αντικουάρκ.Επομένως, η αντιύλη είναι παντού, μέσα σε κάθε άτομό σας, και στα άτομα όλων όσων βρίσκονται γύρω σας.Η ύπαρξη της αντιύλης είχε προβλεφθεί θεωρητικάΤο 1928, ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς του 20ου αιώνα, ο Paul Dirac, βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα παζλ. Προσπαθώντας να περιγράψει την συμπεριφορά των ηλεκτρονίων, αντικατέστησε την εξίσωση Schrödinger με μια νέα κβαντική εξίσωση που αναπαρήγαγε την σχέση ενέργειας–ορμής του ελεύθερου σωματιδίου σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας. Αλλά για να λειτουργήσει η εξίσωση, χρειαζόταν ένα σωματίδιο που εκείνη την εποχή δεν ήταν γνωστό ότι υπήρχε. Το νέο σωματίδιο έπρεπε να έχει την ίδια μάζα με ένα ηλεκτρόνιο αλλά το αντίθετο φορτίο. Τρία χρόνια αργότερα, πρότεινε τελικά την ύπαρξη ενός τέτοιου σωματιδίου, το οποίο ονόμασε «αντιηλεκτρόνιο». Την ίδια χρονιά, ο Αμερικανός φυσικός Carl Anderson, στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας στην Καλιφόρνια, έβγαζε φωτογραφίες από παράξενα ίχνη σωματιδίων που άφηναν οι κοσμικές ακτίνες όταν διέσχιζαν έναν ανιχνευτή σωματιδίων γνωστό ως θάλαμο Wilson. Το 1932, ο Anderson επιβεβαίωσε ότι τα ίχνη προέρχονταν από τα σωματίδια που είχε προβλέψει ο Dirac, τα οποία παρήχθησαν όταν οι κοσμικές ακτίνες συγκρούστηκαν με την ατμόσφαιρα της Γης. Ο Anderson ονόμασε τα σωματίδια «ποζιτρόνια». Αυτή ήταν η πρώτη επιβεβαιωμένη παρατήρηση αντιύλης. Φωτογραφία του πρώτου ποζιτρονίου στον θάλαμο φυσαλίδων από τον C. D. Anderson Πολλές φορές οι θεωρητικές μαθηματικές εξισώσεις έχουν οδηγήσει στην πρόβλεψη και άλλων σωματιδίων. Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι μάζες και η σταθερότητα των ατόμων δεν μπορούσαν να εξηγηθούν μόνο από τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια τους. Ο Ernest Rutherford υπέθεσε ότι ένα άλλο, ουδέτερο σωματίδιο πρέπει να προστεθεί στην μάζα τους – το νετρόνιο. Και το 1930, ο Wolfgang Pauli αντί να αμφισβητήσει τις θεμελιώδεις αρχές διατήρησης, προτίμησε να υποθέσει ότι κατά την ραδιενεργή διάσπαση β ενός πυρήνα εκπέμπονταν ένα αόρατο και άγνωστο μέχρι τότε σωματίδιο. Αργότερα το σωματίδιο αυτό ονομάστηκε νετρίνο.Και σήμερα οι επιστήμονες αναζητούν υποθετικά σωματίδια, όπως τα αξιόνια, τα υπερσυμμετρικά σωματίδια ή τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης, που θα μπορούσαν να απαντήσουν μακροχρόνια ερωτήματα στη σωματιδιακή φυσική και την κοσμολογία.Οι φυσικοί μπορούν να δημιουργήσουν υβριδικά άτομα φτιαγμένα εν μέρει από αντιύληΟι επιστήμονες μπορούν συνδυάζοντας αντιπρωτόνια με άτομα ηλίου να παράγουν ένα μετασταθές υβριδικό άτομο που αποτελείται από ύλη και αντιύλη – ένα αντιπρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο που περιφέρεται γύρω από έναν πυρήνα ηλίου – που ονομάζεται αντι–πρωτονικό ήλιο.Τα υβριδικά άτομα όπως αυτό ονομάζονται «εξωτικά» άτομα. Σε γενικές γραμμές, ένα εξωτικό άτομο προκύπτει όταν ένα συστατικό σωματίδιο ενός κανονικού ατόμου αντικαθίσταται με ένα διαφορετικό μεν σωματίδιο, αλλά με το ίδιο ηλεκτρικό φορτίο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το νέο σωματίδιο είναι σωματίδιο αντιύλης, όπως στο αντιπρωτονικό ήλιο, όπου ένα ηλεκτρόνιο του ατόμου ηλίου αντικαθίσταται με ένα αντιπρωτόνιο. Άλλα τέτοια παραδείγματα είναι το μιόνιουμ (το οποίο συνίσταται από ένα αντιμιόνιο και ένα ηλεκτρόνιο) και το ποζιτρόνιουμ, (το οποίο περιέχει ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο).Τα εξωτικά άτομα χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ύλης και αντιύλης σε μικροσκοπική κλίμακα. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σωματιδίων και των αντισωματιδίων μέσα στα άτομα επιτρέπουν στους ερευνητές να μελετήσουν φαινόμενα που δεν μπορούν να διερευνηθούν διαφορετικά. Σύμφωνα με την φυσικό του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης Anna Soter, αυτές οι αλληλεπιδράσεις είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την αναζήτηση νέας φυσικής.Οι επιστήμονες διερευνούν εξωτικά άτομα για να αναζητήσουν τα σημάδια μιας άγνωστης «πέμπτης δύναμης» μεταξύ του αντιπρωτονίου και του ηλεκτρονίου. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν επίσης εξωτικά άτομα για να πραγματοποιήσουν ακριβέστατες μετρήσεις των ιδιοτήτων των σωματιδίων. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουν συμμετρίες στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στπιχειωδών σωματιδίων, όπως την πρόβλεψη ότι τα σωματίδια και τα αντισωματίδια τους θα πρέπει να έχουν ακριβώς την ίδια μάζα και το ίδιο (κατ’ απόλυτη τιμή) ηλεκτρικό φορτίο.«Μέχρι σήμερα, το μετασταθές αντιπρωτονικό άτομο ηλίου είναι το μεγαλύτερο εξωτικό άτομο με αντιύλη που οι επιστήμονες μπόρεσαν να μελετήσουν χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία λέιζερ», λέει η Soter. «Αλλά πιο απλά συστήματα, όπως το μιόνιουμ και το ποζιτρόνιουμ, έχουν επίσης τεράστιο ενδιαφέρον. Αυτά τα άτομα αποτελούνται μόνο από στοιχειώδη σωματίδια, απουσία ισχυρής αλληλεπίδρασης».Εκτός από τη δημιουργία υβριδικών ατόμων, οι επιστήμονες μπορούν επίσης να δημιουργήσουν αντι-άτομα. Για παράδειγμα, συνδυάζοντας αντιπρωτόνια και ποζιτρόνια, οι επιστήμονες στο CERN παράγουν αντι-υδρογόνο.Οι φυσικοί βρίσκουν περισσότερη αντιύλη στον γαλαξία μας από ότι περίμενανΣτη δεκαετία του 1970, η αποστολή INTEGRAL της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας ανίχνευσε ένα σήμα ακτίνων γάμμα στο κέντρο του Γαλαξία. Η λαμπρότητα και η κατανομή αυτού του σήματος έδειξε ότι μπορούσε να προέρχεται από την εξαΰλωση στον πυρήνα του γαλαξία μας 9 τρισεκατομμυρίων χιλογράμμων ποζιτρονίων (ή 1043 ποζιτρόνια) ανά δευτερόλεπτο – πολύ περισσότερα από ό,τι περίμεναν οι επιστήμονες.Από πού προέρχονται όλα αυτά τα ποζιτρόνια είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Μερικοί υποψήφιοι θα μπορούσαν να είναι: η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία, άλλες τεράστιες μαύρες τρύπες στην περιοχή, άστρα νετρονίων που περιστρέφονται γρήγορα (πάλσαρ) ή εξαϋλώσεις μεταξύ σωματιδίων σκοτεινής ύλης.Αρκετά πειράματα στοχεύουν στον εντοπισμό της πηγής των ακτίνων γάμμα στο κέντρο του γαλαξία μας. Όπως για παράδειγμα το Compton Spectrometer and Imager (COSI), ένα τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα που θα μελετίσει τον πυρήνα του γαλαξία μας και ίσως ανιχνεύσει την πηγή αυτών των ποζιτρονίων. Άλλες προσπάθειες, όπως το All-sky Medium Energy Gamma-ray Observatory (AMEGO), στοχεύουν επίσης να ρίξουν φως σε αυτό το μυστήριο.Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες εντόπισαν μια ακόμη περίσσεια ποζιτρονίων, με πολύ υψηλότερη ενέργεια. Ο ανιχνευτής κοσμικών ακτίνων PAMELA, σε έναν ρωσικό δορυφόρο, ανίχνευσε το 2008 περισσότερα σωματίδια αντιύλης σε σχέση με τα θεωρητικώς αναμενόμενα. Άλλα πειράματα, όπως το AMS-02, που λειτούργησαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2011, επιβεβαίωσαν το εύρημα του ανιχνευτή PAMELA.Από πού προέρχονται αυτά τα επιπλέον ποζιτρόνια; Έχουν διατυπωθεί αρκετές υποθέσεις. Σύμφωνα με τον Tim Linden, αστρονόμο στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, οι ισχυρότεροι υποψήφιοι μπορεί να είναι τα πάλσαρ. Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τις ακτίνες γάμμα από τα πάλσαρ για να υπολογίσουν πόσα ποζιτρόνια απελευθερώνουν. «Λαμβάνουμε δεδομένα που ταιριάζουν πολύ καλά με μοντέλα όπου τα πάλσαρ θα παρήγαγαν την περίσσεια ποζιτρονίων που βλέπουμε», υποστηρίζει ο Linden. https://physicsgg.me/2022/08/15/αντιύλη-2-ή-3-πράγματα-που-δεν-ξέρω-γι-αυ/

Το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-23 έφτασε στο Μπαϊκονούρ Διαστημικό σκάφος μεταφοράς φορτίου (CTS) Progress MS-23 παραδόθηκε στην εγκατάσταση επεξεργασίας στο κοσμοδρόμιο Baikonur για να υποβληθεί σε τυπική επεξεργασία σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της υποστήριξης μεταφοράς του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS RS). Σήμερα το πρωί , στην εγκατάσταση ολοκλήρωσης και δοκιμής του Site 254, το διαστημόπλοιο εκφορτώθηκε και εγκαταστάθηκε στον σταθμό επεξεργασίας του για να υποβληθεί στη διαδικασία αποδοχής και περαιτέρω απενεργοποίηση. Στη συνέχεια, ως μέρος των εισερχόμενων εργασιών επιθεώρησης, ειδικοί της RSC Energia πραγματοποίησαν οπτική επιθεώρηση του διαστημικού σκάφους και έλεγξαν τη λειτουργία των μηχανισμών ανάπτυξης πτερυγίων ηλιακής συστοιχίας. Το Progress MS-23 θα παραμείνει σε αποθήκη μέχρι την έναρξη της άμεσης επεξεργασίας πριν από την εκτόξευση. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a που μεταφέρει Progress MS-23 στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής επανατροφοδότησης στον ISS έχει προγραμματιστεί για το επόμενο καλοκαίρι . https://en.roscosmos.ru/22849/

Ήταν φέτα λουκάνικου και όχι άστρο που φωτογράφισε το James Webb. Εν μέσω «βομβαρδισμού» αποκαλυπτικών φωτογραφιών του εξωδιαστήματος από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA, ο Γάλλος φυσικός επιστήμονας Étienne Klein αιφνιδίασε τους 90.000 followers του λογαριασμού του στο Twitter αναρτώντας -υποτίθεται – φωτογραφία του Proxima Centauri (Εγγύτατος του Κενταύρου). Πρόκειται για έναν αστέρα, τύπου ερυθρού νάνου, που απέχει 4,243 έτη φωτός από τη Γη, εντοπίζεται στον αστερισμό Κένταυρο και είναι ο κοντινότερος αστέρας στο Ηλιακό Σύστημά μας. Αρκετές ημέρες αργότερα παραδέχθηκε ότι ήταν φωτογραφία μιας φέτας λουκάνικου chorizo και εξήγησε ότι η κίνησή του ήταν μια προειδοποίηση να είμαστε προσεκτικοί ενώπιον viral αστρονομικών φωτογραφιών. Τη φωτογραφία, που είχε γίνει viral, συνόδευε η λεζάντα «Φωτογραφία του Proxima Centauri, του πλησιέστερου στον Ήλιο αστέρα, ευρισκόμενου σε απόσταση 4,2 ετών φωτός από τη Γη. Τραβήχτηκε από το JWST. Αυτό το επίπεδο λεπτομέρειας… Μέρα τη μέρα, ένας νέος κόσμος αποκαλύπτεται».Μετά από χιλιάδες views, likes και retweets, o Klein, ο οποίος είναι διευθυντής έρευνας στη French Alternative Energies and Atomic Energy Commission, διευκρίνισε ότι πρόκειται για φωτογραφία μιας φέτας λουκάνικου chorizo και ότι επρόκειτο για φάρσα. «Εντάξει, όταν είναι ώρα για απεριτίφ, η γνωσιακή προκατάληψη έχει, κατά τα φαινόμενα, πολλά περιθώρια να εκδηλωθεί… Να το προσέχετε αυτό» έγραψε σε επόμενο tweet. «Σύμφωνα με τη σύγχρονη κοσμολογία, κανένα αντικείμενο που σχετίζεται με τα ισπανικά αλλαντικά δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρά μόνον στη Γη».Αργότερα και μετά την οργή των viewers που αισθάνθηκαν εξαπατημένοι, ο Étienne Klein προχώρησε σε απολογία και υπογράμμισε ότι αυτή η ανάρτηση ήταν ένα είδος προειδοποίησης σε μια εποχή viral αστρονομικών φωτογραφιών. «Ας μάθουμε να είμαστε επιφυλακτικοί ενώπιον επιχειρημάτων από αυθεντίες, όπως επίσης μπροστά στην αυθόρμητη ευγλωττία κάποιων φωτογραφιών» τόνισε.Μιλώντας στο Le Point για την αρχική ανάρτησή του, είπε: «Αποδεικνύει επίσης το ότι σε αυτόν τον τύπο μέσου κοινωνικής δικτύωσης, οι παραποιημένες ειδήσεις έχουν πάντα μεγαλύτερη επιτυχία από τις αληθινές ειδήσεις. Νομίζω ότι αν δεν είχα πει ότι επρόκειτο για φωτογραφία από το James Webb δεν θα είχε τέτοια επιτυχία». https://physicsgg.me/2022/08/11/ήταν-φέτα-λουκάνικου-και-όχι-άστρο-που/

Το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι. Το Ίδρυμα Ευγενίδου δημοσίευσε το άρθρο που είχε ετοιμάσει ο Διονύσης Σιμόπουλος λίγες ημέρες πριν φύγει από τη ζωή, έχοντας δώσει μια μεγάλη μάχη με τον καρκίνο: Η Σελήνη στο 99,1% της φωτεινότητάς της, σχεδόν Πανσέληνος δηλαδή, την στιγμή που ανατέλλει πάνω από την κορυφογραμμή του Ευβοϊκού Ολύμπου, στις 2 Αυγούστου του 2020. Credit: © Δημήτρης Μάλλιαρης Η καθημερινή παρουσία της Σελήνης στον ουρανό αλλά και η συνεχής αλλαγή της φωτισμένης της μορφής επηρέαζε ανέκαθεν τους ανθρώπους όπως φαίνεται στα τραγούδια, στις προλήψεις και στις δογματικές τους αντιλήψεις. Γιατί παρ’ όλο που η Σελήνη αντανακλά μόνο το 7% του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω στη γεμάτη κοιλώματα επιφάνειά της, είναι αρκετά λαμπερή ώστε να καλύπτει με το φως της ένα αρκετά μεγάλο μέρος των άστρων της νύχτας. Πολλές μάλιστα παραδόσεις, που κρατάνε από την αρχαία ακόμη εποχή, συνδέουν τη Πανσέληνο του κάθε μήνα με διάφορες αγροτικές εργασίες. Πάρτε για παράδειγμα την Πανσέληνο του Αυγούστου που ακόμη και σήμερα πολλοί την θεωρούν ότι είναι λαμπρότερη και μεγαλύτερη απ’ οποιαδήποτε άλλη Πανσέληνο του χρόνου, κάτι που φυσικά δεν είναι σωστό αφού πρόκειται απλά για μια οπτική απάτη.Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι ότι στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ο Ήλιος βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της ετήσιας φαινόμενης τροχιάς του στον ουρανό ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα. Σ’ αυτή τη θέση η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλος του παρατηρητή παρασύρεται να πιστέψει ότι η Πανσέληνος είναι μεγαλύτερη ενώ επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της Πανσελήνου δεν διαφέρει καθόλου από ώρα σε ώρα. Υπάρχει φυσικά μετρήσιμη διαφορά του μεγέθους της Σελήνης ανάλογα με το αν βρίσκεται στο περίγειό της ή στο απόγειό της, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε μήνα. Αυτό όμως δεν έχει σχέση με το πόσο μεγάλη φαίνεται όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, που οφείλεται όπως είπαμε αποκλειστικά και μόνο σε οπτική απάτη. Υπάρχουν όμως κι άλλοι παρόμοιοι μύθοι που έχουν καλλιεργηθεί στους διάφορους λαούς μεταξύ των οποίων και η σύνδεση της έξαρσης της «τρέλας» την ημέρα της Πανσελήνου. Απ’ αυτόν τον μύθο άλλωστε προέρχεται και η λέξη «σεληνιασμός» και η σύνδεσή της με την επιληψία. Στατιστικές μελέτες που έγιναν επανειλημμένα και έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά (όπως το Annals of Emergency Medicine, το Journal of Emergency Nursing, και το Journal of Toxicology and Psychological Report) αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει καμιά απολύτως σχέση με την συμπεριφορά του ανθρώπου και την Πανσέληνο. Μύθος είναι επίσης και αυτό που ακούγεται ότι την ημέρα της Πανσελήνου γεννιόνται περισσότερα παιδιά ή ότι υπάρχουν περισσότερα ατυχήματα και άλλα παρόμοια. Παρ’ όλα αυτά οι μύθοι αυτοί συνεχίζουν να υπάρχουν και να μπερδεύουν τον κάθε πολίτη χωρίς καμιά απολύτως απόδειξη.Πάρτε επίσης κι έναν ακόμη μύθο σχετικά με τον χρωματισμό της Πανσελήνου που ορισμένοι τον θέλουν μερικές φορές να είναι «μπλε». Κάτω από ορισμένες συνθήκες πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις που η χροιά της Σελήνης παίρνει ένα γαλαζωπό χρώμα (αντί του κανονικού της γκρίζου) όταν στην ατμόσφαιρα υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σκόνης από κάποια πρόσφατη και μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη για παράδειγμα με την έκρηξη του ηφαίστειου Κρακατόα το 1883. Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο σπάνιο ώστε έμεινε στα χρονικά ως έκφραση ενδεικτική της έννοιας του «σχεδόν ποτέ». Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια χρησιμοποιείται και η φράση «Μπλε Σελήνη» για να χαρακτηρίσει την ύπαρξη δύο πανσελήνων σ’ έναν μήνα, η δεύτερη δηλαδή Πανσέληνος σ’ ένα μήνα ονομάζεται «Μπλε Σελήνη» παρ’ όλο που ένα τέτοιο φαινόμενο αν και ασυνήθιστο (αφού η περίοδος από την μια Πανσέληνο έως την επόμενη φτάνει τις 29,5 περίπου ημέρες και για την ακρίβεια 29,53059 ημέρες) δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιο. Ο Φεβρουάριος φυσικά, που έχει μόνο 28 ή 29 ημέρες, είναι αδύνατον να περιλάβει ποτέ μια «Μπλε Σελήνη», ενώ κατά μέσον όρο ένας μήνας με δύο Πανσελήνους συμβαίνει μια φορά κάθε 2,5 περίπου χρόνια (και για την ακρίβεια κάθε 2,72 χρόνια), κάτι που φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα σπάνιο. Συνολικά στα επόμενα 40 χρόνια θα έχουμε 17 μήνες που θα περιλαμβάνουν δύο Πανσελήνους τον ίδιο μήνα. Είναι πάντως γεγονός ότι η παρουσία της Σελήνης στον νυχτερινό ουρανό πραγματικά δεν έχει αντίζηλο, γι’ αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο που η μυθολογία είναι γεμάτη με τις ιστορίες της που πολλές την ταύτιζαν με την θεά Άρτεμη. Όταν πρόβαλλε στον ουρανό το χαριτωμένο της πρόσωπο με την ασημένια ανταύγεια, η ομορφιά της έκανε τα άστρα να ωχριούν, ενώ η φαντασία των αρχαίων παρομοίαζε τις ακτίνες της Σελήνης με τα γρήγορα και μυτερά βέλη της Αρτέμιδος. Η αγνή πανέμορφη παρθένα, η κυνηγός θεά, ήταν για τον Όμηρο το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς. Στη Σελήνη απέδιδαν επίσης τη νυχτερινή δροσιά και τις βροχές, γι’ αυτό ονόμαζαν την Άρτεμη «Ποτάμια» και την λάτρευαν κοντά σε πηγές και λίμνες όπου πίστευαν ότι λούζονταν μαζί με τις Νύμφες μακριά από τα βέβηλα βλέμματα των ανδρών. Σύμφωνα επίσης με την ελληνική μυθολογία η Σελήνη ήταν κόρη των Τιτάνων Υπερίωνα και Θείας, αδελφή του Ήλιου και της Ιούς, και μητέρα του Ωρίωνα με πατέρα τον Ήλιο. Όπως ο Ήλιος έτσι και η Σελήνη είχε το δικό της άρμα που το έσερναν βόδια ή άλογα ή και ελάφια, ενώ αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στην Κλασσική κυρίως εποχή η λατρεία της Σελήνης είχε ατονήσει γιατί πίστευαν ότι η λατρεία των ουράνιων σωμάτων ήταν γνώρισμα των βαρβάρων. Από την αρχαιότητα ακόμη στο ορατό αυτό πρόσωπο της Σελήνης διακρίνονταν διάφορες μορφές και σχήματα που κυριολεκτικά γοήτευαν τους ανθρώπους της Γης επί χιλιάδες χρόνια. Μερικοί πίστευαν ότι ήταν ένα κουνέλι. Άλλοι πάλι ότι ήταν βάτραχος. Ενώ οι περισσότεροι έλεγαν ότι μπορούσαν να διακρίνουν ένα ανθρώπινο πρόσωπο: έναν άνθρωπο στη Σελήνη. Στις σκανδιναβικές χώρες έβλεπαν δύο παιδιά να μεταφέρουν ανάμεσά τους έναν κουβά νερό, ενώ στη Γροιλανδία απαγόρευαν στις νέες κοπέλες να κοιτάζουν την Πανσέληνο γιατί πίστευαν ότι θα έμεναν έγκυοι. Φυσικά πολλοί από τους κλασικούς έλληνες φιλοσόφους είχαν αντιληφθεί από νωρίς ότι ο διαφορετικός φωτισμός των περιοχών της Σελήνης οφειλόταν στις ανωμαλίες του εδάφους της. Ο Θαλής ο Μιλήσιος, για παράδειγμα, πίστευε ότι ο δορυφόρος μας ήταν φτιαγμένος από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένη και η Γη, ενώ ο Δημόκριτος υποστήριζε ότι οι διαφορές του φωτισμού της οφείλονταν στην ύπαρξη βουνών και κοιλάδων. Κι έτσι από την κλασική ακόμη εποχή, οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι μπόρεσαν να διαλευκάνουν αρκετά από τα μυστήρια της Σελήνης, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο μηχανισμός των φάσεών της. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν κατανοήσει δηλαδή ότι το φως της Σελήνης δεν ήταν παρά η αντανάκλαση των ακτίνων του Ήλιου στην επιφάνειά της. Επειδή όμως το φως του Ήλιου φωτίζει καθημερινά διαφορετικές περιοχές της πλευράς της που είναι στραμμένη προς τη Γη, βλέπουμε τη Σελήνη να αλλάζει μορφή συνεχώς ανάλογα με το πώς φαίνεται από τη Γη. Έτσι όταν η Σελήνη βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με τον Ήλιο στρέφει προς εμάς το μη φωτιζόμενο ημισφαίριό της, οπότε λέμε ότι έχουμε Νέα Σελήνη ή Νουμηνία. Με την πάροδο των ημερών η Σελήνη μετατοπίζεται στην τροχιά της και έτσι από τη Γη αρχίζουμε να βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο μέρος του φωτιζόμενου ημισφαιρίου της. Όταν η αποχή της από τον Ήλιο είναι 90 μοίρες, φαίνεται να είναι φωτισμένη κατά το 1/2, και η φάση αυτή ονομάζεται πρώτο τέταρτο. Η κίνηση της Σελήνης γύρω από τη Γη συνεχίζεται μέχρις ότου βρίσκεται σε αντίθεση προς τη θέση του Ήλιου, βρίσκεται δηλαδή απέναντι από τον Ήλιο με την Γη στη μέση, οπότε εμείς βλέπουμε από τη Γη ολόκληρο το φωτιζόμενο ημισφαίριό της και λέμε ότι έχουμε Πανσέληνο. Τότε η Σελήνη ανατέλλει όταν ο Ήλιος δύει. Ο χρόνος όμως κυλάει και η Σελήνη συνεχίζει την κίνησή της μέχρις ότου βρεθεί στη φάση του τελευταίου τέταρτου. Τέλος, η Σελήνη ξανάρχεται σε σύνοδο με τον Ήλιο, οπότε έχουμε και πάλι Νουμηνία ή Νέα Σελήνη. Από τη μια σύνοδο ως την επομένη, για τη συμπλήρωση δηλαδή όλων των φάσεων της Σελήνης, χρειάζονται περίπου 29,5 ημέρες, και για την ακρίβεια 29 ημέρες 12 ώρες, 44 λεπτά και 2,86 δευτερόλεπτα. Ο χρόνος αυτός ονομάζεται συνοδικός μήνας και είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο διαδοχικών πανσελήνων ή δύο διαδοχικών φάσεων Νέας Σελήνης, από την οποία γεννήθηκε ο ημερολογιακός μας μήνας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που τα πρώτα ημερολόγια βασίζονταν σε έναν κύκλο σεληνιακών μηνών. Υπάρχει όμως και ένας άλλος «μήνας» που ονομάζεται «αστρικός μήνας», και είναι ο πραγματικός χρόνος μιας πλήρους περιφοράς της Σελήνης γύρω από τη Γη αφού μετράει την χρονική περίοδο μεταξύ δύο διαδοχικών περασμάτων της Σελήνης μπροστά από ένα δεδομένο άστρο. Η κίνηση αυτή γίνεται εμφανής καθώς η θέση της Σελήνης ανάμεσα στα άστρα αλλάζει από νύχτα σε νύχτα. Ο χρόνος αυτός είναι περίπου 27 ημέρες, και για την ακρίβεια 27 ημέρες 7 ώρες, 43 λεπτά και 11,5 δευτερόλεπτα. Η αιτία της μεγαλύτερης διάρκειας του συνοδικού μήνα σε σχέση με τον αστρικό μήνα είναι αρκετά απλή: Κατά τη διάρκεια ενός μήνα, το ντουέτο Γη και Σελήνη έχει διασχίσει μια αρκετά μεγάλη απόσταση γύρω από τον Ήλιο. Έτσι όταν η Σελήνη έχει ολοκληρώσει μία πλήρη περιφορά της γύρω από τη Γη, πρέπει να ταξιδέψει επιπλέον πάνω από δύο ακόμη ημέρες για να ξαναγυρίσει στην ίδια γραμμική σχέση που είχε με την Γη και τον Ήλιο ώστε να δημιουργηθούν οι ίδιες πάλι προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για να έχει την ίδια φάση με αυτή με την οποία άρχισε την τροχιά της γύρω από τη Γη. https://physicsgg.me/2022/08/11/το-αυγουστιάτικο-φεγγάρι/

Ο εντοπισμός ενός γαλαξιακού επιταχυντή σωματιδίων Pevatron. Είναι 100 φορές ισχυρότερος από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) Η ανάλυση των 12-ετών παρατηρήσεων κοσμικών ακτίνων γάμμα επέτρεψε στους ερευνητές να εντοπίσουν μια γαλαξιακή πηγή σωματιδίων με ενέργειες της τάξης των πετα-ηλεκτρονιοβόλτ (PeV) Οι κοσμικές ακτίνες βομβαρδίζουν συνεχώς τη Γη από όλες τις κατευθύνσεις. Το ενεργειακό φάσμα αυτών των σωματιδίων – τα οποία είναι κυρίως πρωτόνια και άλλοι ατομικοί πυρήνες – προσεγγίζεται με παρακάτω λογαριθμικό διάγραμμα. Τα περισσότερα από τα σωματίδια έχουν ενέργειες λίγων GeV (109eV) ή και μικρότερες. Όμως υπάρχουν κοσμικές ακτίνες με ενέργειες της τάξης των TeV (1012eV) (τερα-ηλεκτρονιοβόλτ), και πιο σπάνια πολύ ισχυρότερες, της τάξης τουλάχιστον του ενός PeV ή πετα-ηλεκτρονιοβόλτ (1015eV). Οι κοσμικές πηγές από τις οποίες προέρχονται αυτές οι υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες ονομάζονται «PeVatrons» (κατ’ αναλογία με τον Tevatron, τον πρώτο επιταχυντή στη Γη που πέτυχε ενέργειες ενός TeV). Ενώ θεωρούνται ότι προέρχονται από το εσωτερικό του Γαλαξία μας, η ταυτότητα των κοσμικών επιταχυντών «PeVatrons» που τις παράγουν παραμένει μυστήριο. Η ροή των κοσμικών ακτίνων ως συνάρτηση της ενέργειας (πηγή διαγράμματος) Σε μια πρόσφατη μελέτη που προέκυψε μετά από ανάλυση των δεδομένων που συλλέχθηκαν τα τελευταία 12 χρόνια από το τηλεσκόπιο Fermi Large Area Telescope (Fermi-LAT), επισημαίνεται ως πιθανή πηγή ένα υπόλειμμα σουπερνόβα (SuperNova Remnant=SNR).Η ακριβής προέλευση των κοσμικών ακτίνων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί δεδομένου ότι οι τροχιές αυτών των φορτισμένων σωματιδίων επηρεάζονται από διαστρικά μαγνητικά πεδία. Οι αστρονόμοι χαρτογραφούν τις πηγές κοσμικών ακτίνων έμμεσα παρατηρώντας την ακτινοβολία γάμμα που δημιουργείται όταν οι κοσμικές ακτίνες αλληλεπιδρούν με το διαστρικό υλικό κοντά στο σημείο όπου οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν τα σωματίδια. Αλλά η ακτινοβολία πολύ υψηλής ενέργειας που μπορεί να υποδηλώνει έναν κοσμικό επιταχυντή PeVatron μπορεί επίσης να δημιουργηθεί από άλλες διαδικασίες, όπως η αντίστροφη σκέδαση Compton της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τα υψηλής ενέργειας σχετικιστικά ηλεκτρόνια.Η Ke Fang και οι συνεργάτες της από το πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison μελέτησαν το υπόλειμμα σπουπερνόβα G106.3 + 2.7, σε απόσταση περίπου 2600 έτη φωτός από τη Γη, αναζητώντας έναν μηχανισμό που θα μπορούσε να εξηγήσει τόσο την ακτινοβολία γάμμα που ανιχνεύται από το Fermi-LAT όσο και τις ακτίνες Χ και ραδιοκύματα που μετρήθηκαν από άλλα παρατηρητήρια. Βρήκαν πως τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι το G106.3 + 2.7 είναι PeVatron, καθώς είναι ασύμβατα με την αντίστροφη σκέδαση Compton. Η Fang ελπίζει ότι το G106.3 + 2.7 θα είναι το πρώτο από τα πολλά γαλαξιακά PeVatron που θα ανακαλυφθούν. https://physicsgg.me/2022/08/11/ο-εντοπισμός-ενός-γαλαξιακού-επιταχυ/

Η προεκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz МS-22 ξεκίνησε στο Μπαϊκονούρ. Το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς (MTS) Soyuz МS-22 ξεκινά την επεξεργασία του πριν από την πτήση στη μονάδα επεξεργασίας της τοποθεσίας 254 του κοσμοδρόμου Baikonur σύμφωνα με το πρόγραμμα του προγράμματος υποστήριξης μεταφοράς για το ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Σήμερα, MTS Soyuz МS- 22, το οποίο παραμένει σε λειτουργία αποθήκευσης από τα μέσα Δεκεμβρίου 2021, ενεργοποιήθηκε στην εγκατάσταση ολοκλήρωσης και δοκιμής. Κατά την εγκατάσταση του διαστημικού σκάφους στην εξέδρα ITF, οι ειδικοί της RSC Energia πραγματοποίησαν οπτική επιθεώρηση του διαστημικού σκάφους και παρακολούθηση αρχικής κατάστασης των συστημάτων επί του σκάφους, συνέδεσαν τον εξοπλισμό δοκιμής εδάφους, συνέδεσαν τη διάταξη δοκιμής και πραγματοποίησαν ενεργοποιήσεις ολοκλήρωσης αγοράς του υλικού υπηρεσίας. Στο εγγύς μέλλον, πρόκειται να πραγματοποιηθούν ηλεκτρικές δοκιμές ενσωματωμένων στο διαστημόπλοιο και να δοκιμαστούν τα ηλεκτρονικά συστήματα επί του σκάφους. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a που μεταφέρει το Soyuz-MS-22 στο πλαίσιο του προγράμματος παράδοσης των συμμετεχόντων στην αποστολή ISS-68 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2022. https://en.roscosmos.ru/22851/

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης που ίσως είναι ο νεαρότερος του γαλαξία μας. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά έναν τελείως «νεογέννητο» εξωπλανήτη, σε απόσταση 395 ετών φωτός από τη Γη, ο οποίος μπορεί να είναι ο νεαρότερος πλανήτης που έχει μέχρι σήμερα βρεθεί στον γαλαξία μας.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Γιέχαν Μπάε του Πανεπιστημίου της Φλόριντα και του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ραδιοααστρονομίας (NRAO) των ΗΠΑ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters», πραγματοποίησαν την ανακάλυψη με το τηλεσκόπιο ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) στη Χιλή.Ο πολύ νεαρός εξωπλανήτης, που είναι ακόμη «υπό κατασκευή», καθώς βρίσκεται εντός του δίσκου πρωτογενούς ύλης (αερίων και σκόνης) που περιβάλλει το άστρο του, φαίνεται να έχει το μέγεθος του Δία. Κινείται πέριξ του επίσης νεαρού άστρου AS 209 στον αστερισμό του Οφιούχου, το οποίο έχει ηλικία μόνο 1,6 εκατομμύρια χρόνια, συνεπώς ο πλανήτης του θα είναι ακόμη νεότερος, ίσως 1,5 εκατ. ετών (συγκριτικά η Γη έχει ηλικία περίπου 4,5 δισεκατομμυρίων ετών).Ο εξωπλανήτης φαίνεται να βρίσκεται σε απρόσμενα μεγάλη απόσταση από το άστρο του, περίπου 200 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης-Ήλιου. Οι αστρονόμοι δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς ένα τόσο νεαρό άστρο είναι δυνατό να υποστηρίξει έναν τόσο μεγάλο πλανήτη σε τόσο μεγάλη απόσταση. Ο πλανήτης θα αποτελέσει μελλοντικό στόχο του νέου ισχυρού αμερικανικού διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb Space Telescope, με στόχο να υπολογιστεί η μάζα και η χημική σύνθεση της ατμόσφαιράς του.Κατά τα τελευταία 30 χρόνια οι αστρονόμοι έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη άνω των 5.000 εξωπλανητών, ενώ πολλοί ακόμη αναμένουν την επιβεβαίωσή τους με νέες παρατηρήσεις. https://www.in.gr/2022/08/11/b-science/space/diastima-anakalyfthike-eksoplanitis-pou-isos-einai-o-nearoteros-tou-galaksia-mas/

Προσκρούσεις γιγάντιων μετεωριτών δημιούργησαν τις ηπείρους. Οι ήπειροι της Γης σχηματίστηκαν από τις πτώσεις τεράστιων μετεωριτών κατά τη διάρκεια του πρώτου δισεκατομμυρίου από τα περίπου 4,5 δισ. έτη της ύπαρξης του πλανήτη μας. Αυτό εκτιμούν επιστήμονες που βρήκαν στο υπέδαφος της Αυστραλίας νέες ενδείξεις γι’ αυτή τη θεωρία.Οι ερευνητές από την Αυστραλία, την Κίνα και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον δρ Τιμ Τζόνσον της Σχολής Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Curtin, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», επεσήμαναν ότι η ιδέα πως οι ήπειροι αρχικά δημιουργήθηκαν στις περιοχές όπου έγινε η πρόσκρουση γιγάντιων μετεωριτών, έχει διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες, αλλά έως τώρα δεν υπήρχαν βάσιμες ενδείξεις που να την υποστηρίζουν.Ο Τζόνσον δήλωσε ότι, αυτή τη φορά, «εξετάζοντας μικροσκοπικούς κρυστάλλους του ορυκτού ζιρκονίου από την περιοχή Πιλμπάρα Κρέιτον στη Δυτική Αυστραλία, όπου έχει βρεθεί το καλύτερο διατηρημένο απομεινάρι του αρχαίου γήινου φλοιού, εντοπίσαμε ενδείξεις γι’ αυτές τις γιγάντιες προσκρούσεις μετεωριτών. Η μελέτη της σύνθεσης των ισοτόπων οξυγόνου σε αυτούς τους κρυστάλλους ζιρκονίου αποκάλυψε μια διαδικασία «από πάνω προς τα κάτω», που άρχισε με την τήξη των πετρωμάτων κοντά στην επιφάνεια και συνεχίστηκε βαθύτερα, και η οποία συνάδει με τις γεωλογικές επιπτώσεις από τις πτώσεις των γιγάντιων μετεωριτών».Οι ερευνητές ανέφεραν ότι «η νέα έρευνα παρέχει τα πρώτα βάσιμα στοιχεία ότι οι διαδικασίες που τελικά διαμόρφωσαν τις ηπείρους, ξεκίνησαν με τις προσκρούσεις των γιγάντιων μετεωριτών, παρόμοιων με εκείνων που ευθύνονταν για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, οι οποίες όμως συνέβησαν δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα».Η κατανόηση του σχηματισμού και της συνεχιζόμενης εξέλιξης των ηπείρων θεωρείται σημαντική, με δεδομένο ότι αυτές φιλοξενούν την μεγάλη πλειονότητα της βιομάζας της Γης, όλους τους ανθρώπους και σχεδόν όλα τα σημαντικά ορυκτά του πλανήτη.«Μεταξύ άλλων οι ήπειροι φιλοξενούν κρίσιμα μέταλλα όπως το λίθιο, τον ψευδάργυρο και το νικέλιο, τα οποία είναι ζωτικά για τις νέες πράσινες τεχνολογίες, που είναι αναγκαίες προκειμένου να υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις μας να μετριάσουμε την κλιματική αλλαγή», επεσήμανε ο Τζόνσον. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.nature.com/articles/s41586-022-04956-y https://physicsgg.me/2022/08/10/προσκρούσεις-γιγάντιων-μετεωριτών-δ/

Πώς λούζονται όσοι κατοικούν στον... Διεθνή Διαστημικό Σταθμό -Ιταλίδα αστροναύτης μοιράζεται την εμπειρία της . Είναι γνωστό ότι πολλά πράγματα αλλάζουν όταν βρίσκεσαι σε χώρους με μηδενική βαρύτητα, όπως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός που βρίσκεται πάντοτε σε τροχιά γύρω από τη Γη.Αυτό που δεν είναι ενδεχομένως τόσο γνωστό είναι πως και οι απλές, καθημερινές συνήθειες αλλάζουν σε σχέση με τη γήινη εκδοχή τους και γίνονται... Zero gravity.Μία από τις συνήθειες αυτές είναι το πλύσιμο του σώματος αλλά και τον μαλλιών. Το μπάνιο και του λούσιμο αποτελούν, για πολλούς, καθημερινή συνήθεια, όμως στον διεθνή διαστημικό σταθμό είναι αρκετά δυσκολότερη η επιτέλεσή του και απαιτεί περισσότερους από έναν ανθρώπους.Στο ISS, οι αστροναύτες δεν κάνουν ντους, αλλά χρησιμοποιούν υγρό σαπούνι, νερό και σαμπουάν χωρίς ξέβγαλμα. Απλώνουν υγρό σαπούνι και νερό από ειδικές θήκες στο δέρμα τους. Στη συνέχεια χρησιμοποιούν σαπούνι χωρίς ξέβγαλμα με λίγο νερό για να καθαρίσουν τα μαλλιά τους. Χρησιμοποιούν επίσης πετσέτες για να σκουπίσουν το νερό που περισσεύει.Παρακάτω η Σαμάνθα Κριστοφορέτι, η 45χρονη Ιταλίδα πρώην πιλότος και νυν αστροναύτης, μοιράζεται με τους ακόλουθούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο στο οποίο παρουσιάζει λεπτομερώς την ρουτίνα περιποίησης των μαλλιών της, πως στίβει την πετσέτα της και πως τυλίγει μία τορτίγια. Για την ιστορία Στις πρώτες μέρες της NASA, οι αστροναύτες στις αποστολές Gemini και Apollo είχαν πολύ λίγες επιλογές. Μπορούσαν να κάνουν ένα μπάνιο με σφουγγάρι με μια πετσέτα, σαπούνι και νερό, αλλά το νερό ήταν πολύ περιορισμένο μέσα σε μικροσκοπικές κάψουλες. Αυτοί οι άνθρωποι, επίσης, δεν άλλαζαν πραγματικά ρούχα. Όταν οι αστροναύτες επέστρεψαν στη Γη τη δεκαετία του 1960, έμαθαν από τα λάθη τους.Επάλειφαν με υγρό σαπούνι όλο τους το σώμα και μετά το ξέπλεναν με 12 φλιτζάνια (2,8 λίτρα) πεπιεσμένου νερού που περνούσε από έναν εύκαμπτο σωλήνα με μια κεφαλή ντους. Στη συνέχεια έπρεπε να στεγνώσουν με μια πετσέτα και να αναρροφήσουν κάθε σταγόνα νερού πριν μπουν στον εξοπλισμό και βραχυκυκλώσουν κάτι.Από την αρχή μέχρι το τέλος, η διαδικασία κράταγε δύο ώρες, οπότε πολλοί αστροναύτες την παρέλειπαν. Και πάλι έμαθαν από τα λάθη τους.Κατά την εποχή των διαστημικών λεωφορείων, οι αστροναύτες χρησιμοποιούσαν το σύστημα σπογγώδους λουτρού, όπως έκαναν τα πληρώματα Gemini και Apollo. Αλλά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σήμερα έχει βελτιώσει την κατάσταση του ντους στη μορφή που μας παρουσιάζει η κυρία Κριστοφορέτι. Όλο το νερό παρέχεται σε μικρά σακουλάκια και όποιο πέσει στο δέρμα τους κολλάει σε σταγόνες. Για τον καθαρισμό, οι αστροναύτες χρησιμοποιούν σαπούνι χωρίς ξέβγαλμα, συν λίγο νερό από μια θήκη και σαμπουάν για να καθαριστούν. Κάθε νερό που χρησιμοποιούν πρέπει να συλλαμβάνεται με μια πετσέτα προς αποφυγήν βραχυκυκλώσεων.Οποιαδήποτε υγρασία μένει πίσω συλλαμβάνεται από το Σύστημα Περιβαλλοντικού Ελέγχου και Υποστήριξης Ζωής και ανακυκλώνεται. Και εννοούμε την όποια υγρασία. Το σύστημα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ανακτά κάθε σταγόνα νερού, από το ντους μέχρι την αναπνοή και την ούρηση, στη συνέχεια το καθαρίζει και το επαναχρησιμοποιεί. https://www.iefimerida.gr/kosmos/pos-loyzontai-osoi-katoikoyn-ston-diethni-diastimiko-stathmo-italida-astronaytis

NASA: Πώς η σκόνη επηρεάζει το κλίμα – Δορυφορική φωτογραφία της Κύπρου. Mια νέα αποστολή της NASA θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς η αερομεταφερόμενη σκόνη, η οποία έχει βάρος ίσο με 10.000 αεροπλανοφόρα, επηρεάζει το κλίμα και με ποιο τρόπο, εάν δηλαδή το θερμαίνει ή το ψύχει.Σε ανακοίνωσή της, η NASA προβάλλει δορυφορική φωτογραφία που λήφθηκε τον Ιούνιο του 2020 στην οποία απεικονίζεται η γεωγραφική περιοχή της Αν. Μεσογείου με την Κύπρου στο κέντρο.Η λεζάντα της φωτογραφίας αναφέρει “Ένα νέφος σκόνης απλώνεται στην ανατολική Μεσόγειο, καλύπτοντας τμήματα της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου. Η αποστολή EMIT της NASA θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς η αερομεταφερόμενη σκόνη επηρεάζει το κλίμα”.Το όργανο παρακολούθησης ΕΜΙΤ άρχισε ήδη τις πρώτες του μετρήσεις μετά την εκτόξευσή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Ιούλιο.Το EMIT είναι το πρώτο όργανο που θα χρησιμοποιήσει μια νέα τεχνολογία φασματομετρίας που εφευρέθηκε από τη NASA για την ολοκληρωμένη μέτρηση της σύνθεσης της σκόνης της Γης.Είναι σχεδιασμένη να αναλύει την αερομεταφερόμενη σκόνη για να μελετήσει εάν και πως αυτή επηρεάζει το κλίμα. Σκόνη με βάρος 10.000 αεροπλανοφόρων Οπως σημειώνει η NASA, κάθε χρόνο, οι ισχυροί άνεμοι μεταφέρουν περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο μετρικούς τόνους – ή το βάρος 10.000 αεροπλανοφόρων – ορυκτής σκόνης από τις ερήμους της Γης και άλλες ξηρές περιοχές μέσω της ατμόσφαιρας.Ενώ οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η σκόνη επηρεάζει το περιβάλλον και το κλίμα, δεν έχουν αρκετά δεδομένα για να προσδιορίσουν, λεπτομερώς, ποιες είναι ή μπορεί να είναι αυτές οι επιπτώσεις στο μέλλον – τουλάχιστον όχι ακόμη.Το όργανο της NASA θα συμβάλει στην κάλυψη αυτών των κενών και μεταξύ άλλων θα προσδιορίσει τη σύνθεση της ορυκτής σκόνης από τις άνυδρες περιοχές της Γης, θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς η σκόνη επηρεάζει τις διάφορες διαδικασίες του πλανήτη, ενώ τα δεδομένα του θα βελτιώσουν την ακρίβεια των κλιματικών μοντέλων και θα βοηθήσει τους επιστήμονες να προβλέψουν πώς τα μελλοντικά κλιματικά σενάρια θα επηρεάσουν το είδος και την ποσότητα της σκόνης στην ατμόσφαιρά μας. Θερμαίνει ή ψύχει τον πλανήτη μας η σκόνη; Αυτή τη στιγμή, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν εάν η ορυκτή σκόνη έχει σωρευτική επίδραση θέρμανσης ή ψύξης στον πλανήτη. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σωματίδια σκόνης στην ατμόσφαιρα έχουν διαφορετικές ιδιότητες.Για παράδειγμα, ορισμένα σωματίδια μπορεί να είναι σκούρα κόκκινα, ενώ άλλα μπορεί να είναι λευκά. Το χρώμα, αναφέρει, έχει σημασία γιατί καθορίζει αν η σκόνη θα απορροφήσει την ενέργεια του Ήλιου, όπως τα σκουρόχρωμα ορυκτά, ή θα την αντανακλά, όπως τα ανοιχτόχρωμα ορυκτά. Εάν περισσότερη σκόνη απορροφά την ενέργεια του Ήλιου από ό,τι την αντανακλά, θα θερμάνει τον πλανήτη και το αντίστροφο.Το EMIT θα παρέχει μια λεπτομερή εικόνα για το πόση σκόνη προέρχεται από τα σκοτεινά και πόση από τα ανοικτόχωρμα ορυκτά.Αυτές οι πληροφορίες θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να προσδιορίσουν εάν η σκόνη θερμαίνει ή ψύχει τον πλανήτη συνολικά, καθώς και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.Τα σωματίδια της ορυκτής σκόνης ποικίλλουν ως προς το χρώμα επειδή αποτελούνται από διαφορετικές ουσίες. Η σκούρα κόκκινη ορυκτή σκόνη παίρνει το χρώμα της, για παράδειγμα, από τον σίδηρο. Η σύνθεση των σωματιδίων σκόνης επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με πολλές από τις φυσικές διεργασίες της Γης.Για παράδειγμα, η ορυκτή σκόνη παίζει ρόλο στο σχηματισμό νεφών και στην χημεία της ατμόσφαιρας. Όταν η ορυκτή σκόνη εναποτίθεται στους ωκεανούς ή στα δάση, μπορεί να παρέχει θρεπτικά συστατικά για ανάπτυξη, λειτουργώντας σαν λίπασμα. Όταν πέφτει σε χιόνι ή πάγο, η σκόνη επιταχύνει το λιώσιμο, οδηγώντας σε περισσότερη απορροή νερού. Οσον αφορά τον άνθρωπο, η σκόνη μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία όταν εισπνέεται.Το σίγουρο είναι ότι με τις αναμενόμενες μετρήσεις θα δοθούν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα και θα ανοίξουν νέοι ορίζοντες στην κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζει η σκόνη στον πλανήτη μας. https://www.in.gr/2022/08/10/b-science/perivallon-b-science/nasa-pos-skoni-epireazei-klima-doryforiki-fotografia-tis-kyprou/

THE LINE: η πρώτη κάθετη πόλη χωρίς αυτοκίνητα. Σχέδια για την «THE LINE», την πρώτη κάθετη πόλη χωρίς αυτοκίνητα, έδωσε στη δημοσιότητα η Σαουδική Αραβία. Παράλληλα, δημοσιοποιήθηκε βίντεο για τον σχεδιασμό αυτής της πόλης, έναν καλυμμένο με ανακλαστικές επιφάνειες ουρανοξύστη, ύψους 500 μέτρων, ο οποίος προορίζεται να γίνει στέγη εννέα εκατομμυρίων ανθρώπων. Το πρότζεκτ για την, σε ευθεία γραμμή, πόλη, η οποία θα έχει μήκος 170 χιλιόμετρα και πλάτος 200 μέτρα, εγκαινίασε ο διάδοχος του θρόνου στη Σαουδική Αραβία Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και χαρακτηρίζεται ως «μια επανάσταση στον πολιτισμό». Το εδαφικό αποτύπωμά της είναι μόνον 34 τετραγωνικά χιλιόμετρα και θα στεγάσει εννέα εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι θα ζουν σε γειτονιές όπου όλες οι καθημερινές ανάγκες θα είναι προσβάσιμες με τα πόδια εντός πέντε λεπτών. Οι υποδομές της πόλης θα επιτρέπουν τη μετάβαση από το ένα στο άλλο άκρο της πόλης μέσα σε 20 λεπτά, κάτι που σημαίνει ότι δεν απαιτούνται αυτοκίνητα . Η The Line σχεδιάζεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Neom και της κίνησης Vision 2030 της Σαουδικής Αραβίας για να διαφοροποιήσει την οικονομία της και να εξαρτάται σε μικρότερο βαθμό από το αργό πετρέλαιο.Η κατασκευή αυτή παρότι θα υλοποιηθεί στη Γη, μας παραπέμπει στις διαστημικές αποικίες Ο’Neill που κάποτε το ανθρώπινο είδος θα αναγκαστεί να δημιουργήσει στο διάστημα. https://physicsgg.me/2013/08/27/οι-διαστημικές-αποικίες-οneil-και-η-ταιν/ https://physicsgg.me/2022/08/10/the-line-η-πρώτη-κάθετη-πόλη-χωρίς-αυτοκίνητ/

Βράδυ Πέμπτης και Παρασκευής η βροχή των Περσείδων. REUTERS /DOUG MURRAY Για μια ακόμη χρονιά, οι κάτοικοι της Ελλάδας θα μπορέσουν να δουν το φαντασμαγορικό θέαμα που παρέχει η βροχή των διαττόντων αστέρων, που είναι γνωστοί ως Περσείδες. Οι διάττοντες Περσείδες, η πιο εντυπωσιακή καλοκαιρινή βροχή από «πεφταστέρια», θα κορυφωθούν και φέτος μέσα στην καρδιά του Αυγούστου, συγκεκριμένα τα βράδια της Πέμπτης και κυρίως της Παρασκευής, στο νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.Μάλιστα φέτος η κορύφωση των εν λόγω μετεώρων θα συμπέσει σχεδόν με την τελευταία από τις φετινές υπερπανσελήνους (04:36 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή), κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει πιο δύσκολη η παρατήρηση των Περσείδων. Το φεγγάρι θα βρίσκεται ξανά πιο κοντά στη Γη από ό,τι συνήθως (η πανσέληνος θα συμπέσει σχεδόν με το περίγειο της Σελήνης) και έτσι θα φαίνεται κάπως πιο μεγάλο και φωτεινό, «σβήνοντας» πολλά «πεφταστέρια», εκτός από τα πιο λαμπερά.Οι Περσείδες είναι θεαματικές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Οι Περσείδες «δίνουν» περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων μέσα στο έτος. Το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ συνήθως «δίνουν» 50 έως 60 την ώρα. Φέτος λόγω της πανσελήνου, σύμφωνα με τη NASA, αναμένεται να είναι ορατά το πολύ 10 έως 20 την ώρα.Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους. Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Το «σόου» αρχίζει λίγο μετά τη δύση του ήλιου, αλλά όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.Οι Περσείδες -οι οποίες καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.- προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων.Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το τελευταίο κοντινό πέρασμά του από τη Γη ήταν το 1992 και το επόμενο αναμένεται το 2125, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 130 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), σε ύψος άνω των 80 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.Η επόμενη πανσέληνος θα συμβεί στις 10 Σεπτεμβρίου 2022, ενώ η επόμενη υπερπανσέληνος στις 3 Αυγούστου 2023. https://naftemporiki.gr/story/1894231/bradu-pemptis-kai-paraskeuis-i-broxi-ton-perseidon

Η Ρωσία εκτόξευσε τον ιρανικό δορυφόρο- Ανησυχία στη Δύση. via REUTERS/ROSCOSMOS Η Ρωσία εκτόξευσε σήμερα από το Καζακστάν έναν ιρανικό δορυφόρο παρατήρησης καθώς Μόσχα και Τεχεράνη προσπαθούν να οικοδομήσουν στενότερους δεσμούς ενόψει των δυτικών κυρώσεων. Την ίδια ώρα, διατυπώνονται ανησυχίες από ορισμένους δυτικούς αξιωματούχους, οι οποίοι εκφράζουν φόβους πως η Μόσχα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει για να υποστηρίξει την επίθεσή της στην Ουκρανία, κάτι που η Τεχεράνη αρνείται.Ειδικότερα, ο δορυφόρος τηλεανίχνευσης Καγιάμ εκτοξεύθηκε με πύραυλο Σογιούζ στις 08:52 (ώρα Ελλάδας) από το ρωσικό κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδόθηκαν απ' ευθείας από τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos. Ο δορυφόρος, στον οποίο δόθηκε το όνομα του πέρση ποιητή και φιλοσόφου Ομάρ Καγιάμ (1048-1131), τέθηκε στη συνέχεια σε τροχιά.Η εκτόξευση του Καγιάμ πραγματοποιήθηκε τρεις εβδομάδες μετά την επίσκεψη του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στο Ιράν, όπου στις 19 Ιουλίου συναντήθηκε με τον ομόλογό του Εμπραχίμ Ραϊσί και τον ανώτατο ηγέτη της χώρας, τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.Στόχος του είναι κυρίως «να παρακολουθεί τα σύνορα της χώρας», να συμβάλλει στη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής, να ελέγχει τους υδάτινους πόρους και τις φυσικές καταστροφές, σύμφωνα με την ιρανική διαστημική υπηρεσία.Η Τεχεράνη απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι ο δορυφόρος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τη Μόσχα για να ενισχύσει τις ικανότητές της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι το Ιράν θα έχει τον πλήρη έλεγχο και τη λειτουργία του «από την πρώτη μέρα». Προηγουμένως η Washington Post ανέφερε ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν για τη νέα συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Ιράν, φοβούμενοι ότι ο δορυφόρος όχι μόνο θα βοηθήσει τη Ρωσία στην Ουκρανία, αλλά θα προσφέρει επίσης στο Ιράν «πρωτοφανείς δυνατότητες» για την παρακολούθηση πιθανών στρατιωτικών στόχων στο Ισραήλ και την ευρύτερη μέση Ανατολή.Πάντως το Ιράν διαβεβαιώνει ότι ο δορυφόρος έχει σχεδιαστεί για επιστημονική έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της ακτινοβολίας και του περιβάλλοντος για γεωργικούς σκοπούς.Απαντώντας μάλιστα στη Washington Post που υποστήριξε ότι η Ρωσία «εξετάζει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει για μήνες το δορυφόρο» στο πλαίσιο της επίθεσής της στην Ουκρανία, πριν παραχωρήσει αργότερα τον έλεγχό του στο Ιράν, η ιρανική Διαστημική Υπηρεσία δήλωσε: «Όλες οι εντολές που συνδέονται με τον έλεγχο και τη λειτουργία αυτού του δορυφόρου θα εκδίδονται από την πρώτη ημέρα και αμέσως μετά την εκτόξευση από ιρανούς ειδικούς με έδρα το ιρανικό υπουργείο Επικοινωνιών». «Καμιά τρίτη χώρα δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στα δεδομένα» που στέλνονται από το δορυφόρο μέσω ενός «αλγορίθμου κρυπτογράφησης», διαβεβαίωσε η ίδια πηγή, καταγγέλλοντας τους «ψευδείς» ισχυρισμούς της αμερικανικής εφημερίδας. https://naftemporiki.gr/story/1893953/i-rosia-ektokseuse-ton-iraniko-doruforo-anisuxia-sti-dusi

Η διάρκεια των ημερών στη Γη φαίνεται να μεγαλώνει ξανά. Η διάρκεια της μέρας στον πλανήτη μας ξαφνικά φαίνεται να γίνεται μεγαλύτερη, όπως δείχνουν τα ατομικά ρολόγια ακριβείας και οι αστρονομικές παρατηρήσεις, αλλά οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η αύξηση της μέρας, έστω και ανεπαίσθητα, κατά κλάσματα του δευτερολέπτου, μπορεί μελλοντικά να έχει, μεταξύ άλλων, επιπτώσεις στην τήρηση του χρόνου, σε συστήματα πλοήγησης όπως το GPS και σε άλλες τεχνολογίες.Κατά τις τελευταίες δεκαετίες η περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της -που καθορίζει πόσο διαρκεί η μέρα- είχε επιταχυνθεί, κάτι που έκανε τις μέρες μικρότερες σε διάρκεια. Έτσι φέτος τον Ιούνιο καταγράφηκε ρεκόρ μικρότερης μέρας κατά τον τελευταίο μισό αιώνα.Όμως, παρά το ρεκόρ αυτό, από το 2020 φαίνεται να έχει αρχίσει περιέργως σιγά-σιγά να επιβραδύνεται η ταχύτερη περιστροφή του άξονα του πλανήτη, με αποτέλεσμα να υπάρχει ξανά η τάση να μεγαλώσουν οι μέρες, για λόγους που προς το παρόν παραμένουν μυστήριο.Παρόλο που η μέρα συμβατικά ορίζεται ότι έχει 24 ώρες, στην πραγματικότητα η διάρκεια του «24ώρου» ποικίλλει, ανάλογα με το πόσο χρόνο χρειάζεται η Γη για να κάνει μια πλήρη περιστροφή. Κάτι που με τη σειρά του εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, μεταξύ άλλων από συμβάντα όπως ένας μεγάλος σεισμός, τα κλιματικά και ατμοσφαιρικά φαινόμενα, οι ωκεανοί κ.α. Έτσι, στην πράξη σπανιότατα η μέρα διαρκεί 86.400 δευτερόλεπτα.Εδώ και εκατομμύρια χρόνια η περιστροφή της Γης επιβραδυνόταν, κυρίως λόγω των παλιρροιών υπό την επήρεια της Σελήνης, μια διαδικασία που κάθε αιώνα προσέθετε περίπου 2,3 χιλιοστά του δευτερολέπτου στη διάρκεια της μέρας..Πριν δισεκατομμύρια χρόνια η γήινη μέρα δεν διαρκούσε περισσότερες από 19 ώρες.Όμως κατά τα τελευταία 20.000 χρόνια περίπου, μια άλλη διαδικασία έχει λάβει χώρα προς την αντίθετη κατεύθυνση, επιταχύνοντας την περιστροφή του πλανήτη μας. Όταν τελείωσε η τελευταία εποχή των πάγων, η τήξη τους «ελάφρωσε» την επιφάνεια της Γης και ο άξονάς της άρχισε να περιστρέφεται ταχύτερα, μειώνοντας τη διάρκεια της μέρας κατά περίπου 0,6 χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα.Απο τη δεκαετία του 1960 οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να κάνουν ολοένα ακριβέστερες μετρήσεις της ταχύτητας περιστροφής της Γης. Σε συνδυασμό με τα ατομικά ρολόγια που παρέχουν ύψιστη ακρίβεια, επιβεβαιώθηκε η ολοένα μεγαλύτερη μείωση της διάρκειας της μέρας.Στις 29 Ιουνίου 2022 καταγράφηκε η πιο σύντομη μέρα στη Γη: 1,59 χιλιοστά του δευτερολέπτου λιγότερα από τα 86.400 δευτερόλεπτα ή 86.400.000 χιλιοστά του δευτερολέπτου ενός κανονικού 24ώρου. Όμως, αν ληφθούν υπόψη και αφαιρεθούν οι διακυμάνσεις λόγω παλιρροιών και εποχικότητας, φαίνεται πως από το 2020 μέχρι σήμερα αφανώς η μέρα αρχίζει και πάλι να μεγαλώνει.Η αιτία γι’ αυτό – στο μέτρο που όντως συμβαίνει – είναι ασαφής. Πιθανώς οφείλεται σε αλλαγές στα καιρικά συστήματα, στην αυξανόμενη τήξη των πάγων λόγω κλιματικής αλλαγής, σε φυσικές καταστροφές όπως η τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου στην Τόνγκα τον Ιανουάριο φέτος κ.α. Το φαινόμενο μπορεί να αποδειχθεί παροδικό, κάτι που μένει να φανεί στο μέλλον.Αν τελικά επιβεβαιωθεί ότι οι μέρες στη Γη γίνονται ξανά μεγαλύτερης διάρκειας, θα πρέπει ίσως, σύμφωνα με τους Ματ Κινγκ και Κρίστοφερ Γουότσον του αυστραλιανού Πανεπιστημίου της Τασμανίας, κάποια στιγμή να ενσωματωθεί στα συστήματα τήρησης του χρόνου ένα «αρνητικό εμβόλιμο δευτερόλεπτο», κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί και το οποίο πάντως θεωρείται ελάχιστα πιθανό προς το παρόν. Ας αναλογιστούμε απλώς ότι τελευταία όλοι έχουμε λίγα έξτρα χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα… https://physicsgg.me/2022/08/08/η-διάρκεια-των-ημερών-στη-γη-φαίνεται-ν/

Virgin Galactic: Οι τουρίστες του Διαστήματος θα περιμένουν Το αρχικό χρονοδιάγραμμα έχει αναθεωρηθεί συνολικά τρεις φορές. Ανησυχία για τα επίπεδα ρευστότητας της εταιρείας Λίγους μήνες παραπάνω για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους θα πρέπει να περιμένουν οι τουρίστες του διαστήματος που φρόντισαν να εξασφαλίσουν ένα από τα «χρυσά» εισιτήρια που διέθεσε στην αγορά η Virgin Galactic. Η εταιρεία πήγε πίσω το χρονοδιάγραμμα των εμπορικών πτήσεων κατά ένα τρίμηνο και είδε την μετοχή της να κάνει… βουτιά!Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που η Virgin Galactic απογοητεύει το υποψήφιο κοινό. Ο αρχικός στόχος ήταν να ξεκινήσει τα ταξίδια μέσα στο τρίτο τρίμηνο του 2022, κάτι που ανέβαλε για το τελευταίο τρίμηνο του 2022 και μετά πάλι για το πρώτο τρίμηνο του 2023 πριν καταλήξει στη σημερινή αναθεώρηση που κάνει λόγο για το δεύτερο τρίμηνο του 2023.Η εταιρεία που ίδρυσε ο Ρίτσαρντ Μπράνσον απέδωσε τη νέα καθυστέρηση σε προβλήματα προσωπικού και προβλήματα που έχουν να κάνουν με την εφοδιαστική αλυσίδα. Η απογοήτευση του κοινού έχει ήδη αποτυπωθεί στην πορεία της μετοχής της εταιρείας, που έχει χάσει περίπου 39% της αξίας της από τις αρχές της χρονιάς. Και σήμερα κατέγραψε νέα ελεύθερη πτώση που έφτασε το 14% προσυνεδριακά.Προς την κατεύθυνση αυτή συνηγορούν και τα οικονομικά στοιχεία που δείχνουν πως η εταιρεία «καίει» μετρητά με φρενήρη ρυθμό και σύντομα θα χρειαστεί πιθανότητα να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου και να αναζητήσει νέους επενδυτές.Για το τρίμηνο, η διαστημική Virgin κατέγραψε ζημιές ύψους 110 εκατ. δολαρίων, με την δεξαμενή μετρητών να βρίσκεται μόλις στα 329,8 εκατ. δολάρια, μειωμένα κατά 40% σε σχέση με πέρυσι. https://www.tanea.gr/2022/08/05/science-technology/virgin-galactic-oi-touristes-tou-diastimatos-tha-perimenoun/

Δελφίνια στις ελληνικές θάλασσες: Σημαντικοί οι πληθυσμοί τους παρά τα πολλά προβλήματα Η Αναστασία Μήλιου από το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος μιλά στο kathimerini.gr για τα δελφίνια στις θάλασσές μας, αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν Όλοι θαύμασαν τις υπέροχες εικόνες που αιχμαλώτισε ο φακός της ομάδας Up Stories, χρησιμοποιώντας drone, με «πρωταγωνιστές» του video δεκάδες ενήλικα δελφίνια μαζί με τα μικρά τους, να κολυμπούν κοντά στην περιοχή του Θεολόγου Φθιώτιδας.Αλήθεια, πόσο συχνό είναι το παραπάνω θέαμα στην Ελλάδα και τι κινδύνους αντιμετωπίζουν τα δελφίνια στη χώρα μας;«Αυτά που βλέπετε στο συγκεκριμένο video είναι ένα κοπάδι με 30 περίπου ρινοδέλφινα. Για εμάς που ερευνούμε τα κητώδη είναι ένα συνηθισμένο μέγεθος κοπαδιού» ξεκινάει να εξηγεί στην «K» η Αναστασία Μήλιου, διευθύντρια έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» και προσθέτει: «Το συγκεκριμένο είχε πολλά νεαρά μέλη και είναι ένα σχετικά μεγάλο κοπάδι για το συγκεκριμένο είδος. Έχουμε δει όμως και κοπάδια που αποτελούνται από περισσότερα από 200 δελφίνια. Αυτό το παρατηρούμε συχνά στα ζωνοδέλφινα».Με τρία σκάφη και μια ερευνητική ομάδα αφιερωμένη εξ’ ολοκλήρου στο αντικείμενο, το ινστιτούτο συγκεντρώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου δεδομένα για τη συμπεριφορά των δελφινιών στις ελληνικές θάλασσες, τις μεταναστεύσεις των πληθυσμών τους, αλλά και τους παράγοντες που τα απειλούν. Όπως μας λέει η κα Μήλιου: «Συναντάμε συχνά πολυπληθείς ομάδες. Είμαστε πολύ τυχεροί που στις ελληνικές θάλασσες επιβιώνουν ακόμα σημαντικοί πληθυσμοί δελφινιών».Η ίδια τονίζει όμως πως δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε και όπως σπεύδει να εξηγήσει: «Έχουμε καλούς πληθυσμούς, αλλά το κοινό δελφίνι για παράδειγμα, το οποίο καταγράφεται και στο βόρειο αλλά και στο νότιο και ανατολικό Αιγαίο, έχει ήδη εξαφανιστεί από το Ιόνιο. Τώρα πια αυτό το δελφίνι μόνο… κοινό δεν είναι, ενώ και ο μεσογειακός πληθυσμός του είδους έχει μειωθεί ανησυχητικά».Αυτά τα ιδιαίτερα χαρισματικά ζώα σχηματίζουν σύνθετες κοινωνικές ομάδες αλλά και υποομάδες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. «Οι υποομάδες διαχωρίζονται είτε για λίγο, είτε για περισσότερο. Βλέπουμε ομάδες με ενήλικα που είναι γρήγορα στο κολύμπι και στο ψάρεμα. Βλέπουμε και μικτές ομάδες με νεαρά και ενήλικα δελφίνια, οι οποίες λειτουργούν “εκπαιδευτικά” για τα μικρότερα δελφίνια. Σε κάθε περίπτωση, η κινητικότητά τους διαμορφώνεται από το που βρίσκεται η τροφή τους αλλά και που εντοπίζονται οι κίνδυνοι». Τα δελφίνια κάνουν σεξ όλο το έτος «χτίζοντας» ισχυρότερους δεσμούς Σύμφωνα με την κ. Μήλιου, το πιο πολυπληθές είδος δελφινιών από τα τέσσερα που ζουν στην Ελλάδα είναι τα ζωνοδέλφινα… «τα οποία συναντάμε στο ανοιχτό πέλαγος σε μεγάλα κοπάδια. Την ίδια στιγμή όμως δυστυχώς είναι και το είδος που συναντάμε πιο συχνά σε περιστατικά εκβρασμών. Το σταχτοδέλφινο είναι ένα λιγότερο γνωστό είδος το οποίο συναντάμε σε ολιγομελείς μεταναστευτικές ομάδες σε περιοχές με βαθύτερα νερά. Το ρινοδέλφινο κάνει την εμφάνισή του περισσότερο στα ρηχά νερά και είναι και το είδος που αλληλεπιδρά περισσότερο με τα αλιευτικά εργαλεία και για αυτό το λόγο είναι και το πιο ευάλωτο απ’ όλα. Στις θάλασσές μας που αδειάζουν από ψάρια λόγω της υπεραλίευσης, τα ρινοδέλφινα πλησιάζουν ολοένα και συχνότερα τα δίχτυα των παράκτιων αλιέων σε αναζήτηση τροφής και συχνά τα καταστρέφουν. Πάντως, τα δελφίνια κινούνται σε όλο το εύρος των ελληνικών θαλασσών- στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, μέχρι νοτιότερα στην Κρήτη». φωτ.: facebook Archipelagos Οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν Παρόλο που στις ελληνικές θάλασσες επιβιώνουν ως σήμερα σημαντικοί πληθυσμοί δελφινιών, τα υπέροχα αυτά ζώα αντιμετωπίζουν αυξανόμενους ανθρωπογενείς κινδύνους.«Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η ιδιαίτερα έντονη υπεραλίευση, η οποία ουσιαστικά μειώνει δραματικά τα αποθέματα της τροφής τους στη θάλασσα» εξηγεί η κ. Μήλιου και συνεχίζει: «Είναι η υπεραλίευση άλλωστε, η οποία προκαλεί και τις περισσότερες ανισορροπίες αυτή τη στιγμή στα θαλάσσια οικοσυστήματα, όπως το χιλιοειπωμένο πια ζήτημα με τις μωβ μέδουσες ή η εμφάνιση των ξενικών ή εισβολικών ψαριών.Όσο παραμένουμε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη όπου δεν εφαρμόζεται κανένα ουσιαστικό πλαίσιο διαχείρισης της αλιείας, με αποτέλεσμα να “αδειάζουμε” εντατικά τις θάλασσες μας από τα ψάρια, τόσο περισσότερο αντιμέτωποι θα βρισκόμαστε με το πρόβλημα της ανισορροπίας στα θαλάσσια οικοσυστήματα». Σε κίνδυνο δελφίνια και φάλαινες Σημαντικοί παράγοντες που απειλούν τους πληθυσμούς των δελφινιών είναι και η πλαστική ρύπανση αλλά και η ηχορύπανση του βυθού. Το ηχητικό φορτίο που προκαλούν τα πλοία, σκάφη κτλ (ιδίως τα μεγάλα ταχύπλοα), σε πολλές περιοχές είναι ιδιαίτερα έντονο και προκαλεί πολυάριθμα προβλήματα σε αυτά τα ευφυή θαλάσσια θηλαστικά η επικοινωνία των οποίων βασίζεται στον ήχο. φωτ.: facebook Archipelagos | ενήλικο δελφίνι μαζί με το μικρό του, στις ελληνικές θάλασσες Όπως υπογραμμίζει η κα Μήλιου: «Eίναι παράδοξο εν έτη 2022, σε μία εποχή που τόσα πολλά λέγονται για την προστασία του περιβάλλοντος, να συνεχίζουμε να ανεχόμαστε ως κοινωνία τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση των θαλασσών μας. Παρόλο που δεν εφαρμόζουμε στην πράξη κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία τους, έχουμε την τύχη να επιβιώνουν στις ελληνικές θάλασσες σημαντικοί πληθυσμοί και από τα τέσσερα είδη δελφινιών. Και ειδικά σε μια εποχή όπου πολλοί πληθυσμοί δελφινιών μειώνονται ανησυχητικά σε άλλες περιοχές της Μεσογείου». https://www.kathimerini.gr/life/environment/561988567/delfinia-stis-ellinikes-thalasses-simantikoi-oi-plithysmoi-toys-para-ta-polla-provlimata/

Σπάνιο είδος μέδουσας καταγράφηκε μόλις για δεύτερη φορά Δύτης κατέγραψε πανέμορφα πλάνα με σπάνια μέδουσα στην Παπούα Νέα Γουινέα. Σπάνια μέδουσα καταγράφηκε από δύτη στην Παπούα Νέα Γουινέα μόλις για δεύτερη φορά. Ο δύτης κατάφερε να τραβήξει τα πλάνα μοναδικής ομορφιάς που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Πώς ονομάζεται η σπάνια μέδουσα Η πανέμορφη μέδουσα, η οποία διαθέτει τέσσερις ομάδες ριγέ πλοκάμια που ακολουθούν πίσω από ένα ημιδιαφανές σώμα με «δαχτυλίδια» γύρω από έναν έντονο κόκκινο πυρήνα, ονομάζεται Chirodectes maculatus, αναφέρει το Motherboard. Είναι ένα απίστευτα ασυνήθιστο είδος μέδουσας που εντοπίστηκε αρχικά στις ακτές του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας.«Είδα έναν νέο τύπο μέδουσας κατά την κατάδυση σήμερα. Φέρει επάνω της όμορφα μοτίβα και είναι λίγο μεγαλύτερη από μια μπάλα ποδοσφαίρου. Μάλιστα, κολυμπούν αρκετά γρήγορα», αναφέρει η περιγραφή στο βίντεο. https://www.facebook.com/watch/ScubaKavieng/ https://www.tanea.gr/2022/08/05/science-technology/spanio-eidos-medousas-katagrafike-molis-gia-deyteri-fora/

10 χρόνια στον πλανήτη Άρη. Συμπληρώθηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια από την ‘προσγείωση’ του διαστημικού οχήματος Curiosity της NASA στον πλανήτη Άρη. Παρά τα σημάδια φθοράς που φέρει η ακούραστη ‘Περιέργεια’, συνεχίζει την αποστολή της μελέτης της επιφάνειας του Άρη και της αναζήτησης αποδείξεων αρχέγονης μικροβιακής (έστω) ζωής. Η αφίσα για την 10η επέτειο της προσ-αρείωσης του Curiosity Το Curiosity έχει διανύσει στην επιφάνεια του Άρη περίπου 29 χιλιόμετρα και έχει σκαρφαλώσει σε ύψος 625 μέτρων καθώς εξερευνά τον κρατήρα Gale και τους πρόποδες του όρους Sharp.Έχει αναλύσει 41 δείγματα αρειανών βράχων και εδάφους, χάρη στα επιστημονικά όργανα που διαθέτει: Γεώτρηση στο αρεανό έδαφος … μελέτησε τον ουρανό του Κόκκινου Πλανήτη, συλλαμβάνοντας εικόνες από σύννεφα που λάμπουν: Έρχονται τα σύννεφα πάνω από το Curiosity … αλλά και την κίνηση των δορυφόρων του: Το Curiosity συλλαμβάνει τον μεγαλύτερο δορυφόρο Φόβο να διέρχεται μπροστά από τον μικρότερο δορυφόρο Δείμο Ο αισθητήρας ακτινοβολίας που διαθέτει το διαστημικό όχημα επιτρέπει στους επιστήμονες να μετρήσουν την ακτινοβολία υψηλής ενέργειας στην οποία θα εκτεθούν οι μελλοντικοί αστροναύτες στην επιφάνεια του Άρη. Η πρόσφατη διαδρομή του Curiosity Όμως, η πιο σημαντική διαπίστωση του Curiosity ήταν ότι το νερό σε υγρή μορφή καθώς και τα χημικά δομικά στοιχεία που απαιτούνται για την υποστήριξη της ζωής ήταν παρόντα για τουλάχιστον δεκάδες εκατομμύρια χρόνια στον κρατήρα Gale, που κάποτε ήταν μια μεγάλη λίμνη. Ίχνη των τροχών της Περιέργειας στην επιφάνεια του Άρη Στην πραγματικότητα η αποστολή του Curiosity επεκτάθηκε πρόσφατα για άλλα τρία χρόνια, αφού μια ομάδα αφοσιωμένων μηχανικών της ΝASA, επινοεί τρόπους για την ελαχιστοποίηση της φθοράς του, την διατήρηση της κύλισης των ταλαιπωρημένων τροχών του και την εξοικονόμηση ενέργειας από την πυρηνική μπαταρία πλουτωνίου που διαθέτει. H πρώτη φωτογραφία που έστειλε το Curiosity Διαβάστε περισσότερα στο αφιέρωμα της NASA με τίτλο ‘10 Years Since Landing, NASA’s Curiosity Mars Rover Still Has Drive‘ και δείτε το αντίστοιχο βίντεο: https://physicsgg.me/2022/08/06/10-χρόνια-στον-πλανήτη-άρη/

Πέθανε ο Διονύσης Σιμόπουλος Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 79 ετών ο επιφανής αστροφυσικός και επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύσης Σιμόπουλος. Η πορεία του «από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι», όπως την είχε αφηγηθεί ο ίδιος στην «Κ» το 2019. Ο ίδιος είχε μιλήσει προ μηνών, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο.«Ο καρκίνος στο πάγκρεας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Όταν μου ανακοινώθηκε από τους γιατρούς, σκέφτηκα ότι θα έχω 2-3 μήνες ζωής, το πολύ. Ο γιατρός μου είπε αν δεν κάνω τίποτα θα ζήσω 6 μήνες, και αν κάνω αυτά που πρέπει θα ζήσω παραπάνω. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε, κι εγώ ακόμα ζω και βασιλεύω και πιστεύω ότι θα δω και την τέλεια ανακαίνιση του πλανηταρίου το 2023», δήλωνε χαρακτηριστικά μόλις πριν από λίγους μήνες, τον Οκτώβριο του 2021…Ο Διονύσης Σιμόπουλος είχε μιλήσει στην «Κ» και τον Ηλία Μαγκλίνη την άνοιξη του 2019, ξετυλίγοντας το νήμα της ζωής του, μιας ζωής που θα μπορούσε να διαβαστεί και ως μυθιστόρημα, με τίτλο «Από την Πάτρα στην Αμερική με 250 δολάρια στην τσέπη…» ή «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι. Η περιπέτεια της κατάκτησης του Διαστήματος», όπως είναι και ο τίτλος βιβλίου του.«…ποιος ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος προτού γίνει ο πλέον αγαπητός, ο απόλυτος εκλαϊκευτής της επιστήμης στη χώρα μας;»: Αυτή ήταν η ερώτηση στην οποία είχε κληθεί τότε, «παραμονές μιας σοβαρής εγχείρισης», να απαντήσει ο καταξιωμένος αστροφυσικός, επιχειρώντας «μια γενναία κατάδυση στο παρελθόν», με το ηθικό του μάλιστα να παραμένει ακμαιότατο παρά την περιπέτεια της υγείας του, μια περιπέτεια την οποία ο ίδιος είχε μοιραστεί τότε με την «Κ» και τους αναγνώστες της. Στις 20 Ιουλίου 1969, στο Κέιπ Κανάβεραλ, ανταποκριτής της «Βραδυνής», με τον πύραυλο του «Απόλλων 11» πίσω του, λίγες ώρες πριν από την εκτόξευση. Ο λόγος ανήκει αποκλειστικά σε εκείνον. Ο Διονύσης Σιμόπουλος σε πρώτο πρόσωπο – Όσα δήλωνε στην «Κ» και τον Ηλία Μαγκλίνη το 2019 Κατάγομαι από το χωριό Γρύλλος της Ηλείας, αλλά μεγάλωσα στην Πάτρα. Οπου και να πάω, φυτεύω ένα γιασεμί για να θυμάμαι το άρωμα του γιασεμιού της Πάτρας.Μικρός διάβαζα πολύ. Μέχρι και Κερτ Βόνεγκατ είχα διαβάσει! Πήγαινα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πάτρας, αλλά δεν μας επιτρεπόταν να πηγαίνουμε εμείς στα βιβλία. Επρεπε να πούμε στον υπάλληλο ποιο βιβλίο θέλαμε. Δεν υπήρχαν βιβλία στα σπίτια τότε, και δεν ξέραμε τι να ζητήσουμε. Υπήρξε όμως ένα «αντίδοτο»: η Αμερικανική Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (USIS) στην πλατεία Ολγας. Είχε ό,τι βιβλίο μπορεί να φανταστεί κανείς: από εκεί βρήκα το Barron’s με πληροφορίες για όλα τα αμερικανικά πανεπιστήμια και έκανα την αίτησή μου. Είχε και μια πολύ ωραία συλλογή περιοδικών. Στο Collier’s διάβασα για πρώτη φορά και για το Διάστημα. Ετσι ξεκίνησα να διαβάζω επιστημονική φαντασία. Στους προσκόπους Κατάλαβα ότι με μαγεύει ο νυχτερινός ουρανός όταν, με τους πρoσκόπους, πηγαίναμε εκδρομές. Μία από τις δραστηριότητές μας ήταν η αναγνώριση διαφόρων αστερισμών. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον ουρανό. Το 1960, γιορτάζονταν τα 50 χρόνια προσκοπισμού στην Ελλάδα με μια μεγάλη κατασκήνωση στην Αμφίκλεια. Είχαν στείλει αντιπροσωπείες αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ.Μπορείτε να φανταστείτε πώς ήταν οι δικές τους σκηνές και ο εξοπλισμός και πώς τα δικά μας… Μαζί με τις σκηνές τους είχαν στήσει και τρία τηλεσκόπια. Εμείς τηλεσκόπιο ούτε σε φωτογραφία δεν είχαμε δει. Θέλαμε να δούμε μέσα από αυτά αλλά ντρεπόμασταν. Τελικά σκέφτηκα:«Η μισή ντροπή δική μας κι μισή ντροπή δική τους». Αυτή είναι μια φράση που με ακολουθεί εδώ και 76 χρόνια. Πήγα λοιπόν και τους ρώτησα, και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ο Γαλαξίας σε όλο του το μεγαλείο. Εκείνο όμως που με εντυπωσίασε πραγματικά ήταν το Φεγγάρι.Ενα χρόνο προτού πετάξει ο Γκαγκάριν, εγώ είχα γίνει κυβερνήτης του Διαστήματος. Ωστόσο, οι περισσότεροι καθηγητές μου πίστευαν ότι θα ακολουθούσα κλασικές σπουδές. Οταν ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο, ο πατέρας μου με είχε ρωτήσει τι «με τρώει», τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Ηθελα να γίνω μηχανολόγος. Τελικά πέτυχα στο Φυσικό· από τα 600 άτομα είχα το μοναδικό 10 στην Εκθεση. Ομως ένα σύγγραμμα Φυσικής κόστιζε όσο δύο μισθοί του πατέρα μου (δασονόμος ήταν).Τότε άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να φύγω στην Αμερική. Μετέφρασα μόνος μου τα χαρτιά του απολυτηρίου μου και τους βαθμούς μου. Το φθηνότερο πανεπιστήμιο ήταν εκείνο της Λουιζιάνα. Επίσης, το είχα ταυτίσει με το «Οσα παίρνει ο άνεμος», το οποίο είχα διαβάσει τέσσερις φορές. Η θυσία Τελικά, έφυγα με 250 δολάρια στην τσέπη μου. Ο πατέρας μου μάζεψε ό,τι μπορούσε για το εισιτήριο του πλοίου, το οποίο έφευγε από την Πάτρα. Σχεδόν ένα ετήσιο εισόδημα της οικογένειάς μου πήγε στο ταξίδι μου. Τότε δεν είχα καταλάβει το μέγεθος της θυσίας εκείνης…Αρχικά, πέρασα ένα εξάμηνο σε θείους της μητέρας μου στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια. Ημουν άφραγκος. Ηταν μια πολύ δύσκολη περίοδος. Τελικά γράφτηκα στο πανεπιστήμιο καθυστερώντας την αποπληρωμή της εγγραφής. Κάποιος μακρινός συγγενής κατάφερε και συγκέντρωσε 250 δολάρια, τα οποία του επέστρεψα το 1968. Από την ανιψιά του, που ήταν μπροστά όταν άνοιγε τον φάκελο με το ευχαριστήριο γράμμα και τα χρήματα, έμαθα ότι συγκινήθηκε και δάκρυσε – ήμουν ο πρώτος που του επέστρεφε δανεικά χρήματα.Ανταποκριτής της «Βραδυνής» για τις αποστολές της NASA στη Σελήνη Τον πρώτο χρόνο στο πανεπιστήμιο μπλέχτηκα στις διάφορες επιτροπές κι άρχισα να γίνομαι γνωστός. Είχα πάρει ως μάθημα επιλογής την πολιτική θεωρία. Μπαίνοντας στην ομάδα debate του πανεπιστημίου, άρχισε να μου αρέσει το αντικείμενο και αποφάσισα να σπουδάσω Πολιτική Επικοινωνία. Ηθελα με τον τρόπο μου να γίνω κάτι για να προσφέρω κάποτε στην Ελλάδα.Ολα όμως τα μαθήματα επιλογής που έπαιρνα ήταν Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία (που όλοι απέφευγαν). Πήρα ένα μάθημα Αστροφυσικής με τον καθηγητή που ήταν υπεύθυνος για το μικρό πλανητάριο του πανεπιστημίου. Ετσι έκανα αίτηση για τη θέση του επιστάτη στο πλανητάριο. Αργότερα, ο καθηγητής μου έγινε σύμβουλος του νεόδμητου πλανηταρίου της Λουιζιάνας και με πρότεινε για βοηθό. Οι φίλοι μου τότε μου έλεγαν ότι η δουλειά αυτή θα με απομάκρυνε λόγω του καλού της μισθού από τα πράγματα με τα οποία έλεγα ότι ήθελα να ασχοληθώ. Ετσι έγινε, αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ.Τότε γνώρισα και τη μετέπειτα σύζυγό μου, την Κάρεν. Εγώ άλλαζα συχνά κοπέλες τότε, και είχα μάλιστα μερικές ατάκες που επαναλάμβανα για να τις φλερτάρω. Οταν χωρίζαμε, εκείνες έκαναν τα παράπονά τους η μία στην άλλη και έτσι γνωστοποιήθηκαν τα μυστικά μου!Οταν προσπάθησα να φλερτάρω την Κάρεν, εκείνη δεν εντυπωσιάστηκε. Οταν παντρευτήκαμε έναν χρόνο αργότερα, όλη η διοίκηση του πανεπιστημίου θεωρούσε ότι ο γάμος θα διαρκούσε έξι μήνες το πολύ. Τους διαψεύσαμε! Η Κάρεν άφησε πίσω της μια πολύ σημαντική καριέρα για να με ακολουθήσει.Το φθινόπωρο του 1968 ξεκινά το διαστημικό πρόγραμμα «Απόλλων», και τότε μου ήρθε η ιδέα: Ημουν γραφιάς, κι έκανα παρουσιάσεις για το Διάστημα σε σχολεία (έλεγα μάλιστα στα πιτσιρίκια ότι είμαι από τον Αρη, για να δικαιολογήσω την ξενική προφορά μου). Πήρα δύο μαθήματα δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο και σκέφθηκα να ξεκινήσω να στέλνω ανταποκρίσεις. Είχα ζητήσει αντί για χρήματα να μου στέλνουν την εφημερίδα αεροπορικώς. Η «Βραδυνή» ήταν η μόνη εφημερίδα που έκανε αντιπολίτευση τότε στη χούντα. Εκεί έγραφα, και κάλυψα όλες τις αποστολές της προσσελήνωσης. Στο «Apollo 11» ήμουν ο μοναδικός Ελληνας ανταποκριτής. Υπολόγισα ότι ο ήχος έφτασε σε εμάς 14 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, και τον νιώσαμε να μας χτυπά στο στήθος – δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την αίσθηση. Το Ιδρυμα Ευγενίδου Τα άρθρα μου στη «Βραδυνή» διάβασαν οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος Ευγενίδου. Η πρώτη συνάντηση με την κ. Σίμου, την αδελφή του Ευγενίδη, δεν πήγε πολύ καλά. Τα έκανα όλα λάθος. Πρόσεξα, ωστόσο, ότι το πλανητάριο του Ιδρύματος ήταν σε νηπιακή κατάσταση.Απογοητεύθηκα με την εικόνα που αντίκρισα. Είχα την εμπειρία που χρειαζόταν, αλλά δεν είχα πάρει ακόμα ούτε πτυχίο. Δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι θα μπορούσα να αντικαταστήσω τον καθηγητή Κωτσάκη στα 29 μου.Πριν φύγουμε, η Σίμου μου είπε ότι τελικά εμείς οι Ελληνες του εξωτερικού ρίχνουμε μαύρη πέτρα πίσω μας, και δεν ενδιαφερόμαστε πια για την πατρίδα. Της απάντησα ότι πάντα ενδιαφέρομαι για την Ελλάδα, και ότι θα βρίσκομαι ένα τηλεφώνημα μακριά της. Αυτή μου η κουβέντα πρέπει να ήταν που την κέρδισε. Στο μεταξύ, πήρα πτυχίο, έγινα και διευθυντής του πλανηταρίου της Λουιζιάνας, διότι ο τότε διευθυντής του αποφάσισε να γίνει… παιδί των λουλουδιών!Αργότερα η Σίμου ζήτησε πάλι να με δει. Μέσα σε δέκα λεπτά είχαμε συμφωνήσει. Ετσι το Ευγενίδειο έγινε το σπίτι μου, εκεί κοιμόμουν. Θυμάμαι, με έναν από τους διευθυντές του Ιδρύματος συγκρουόμασταν σε καθημερινή βάση. Σε μια σύσκεψη είχαμε κυριολεκτικά σκοτωθεί μπροστά σε Ελληνες και Αμερικανούς. Και πάνω στην έξαψη της στιγμής είπα ότι παραιτούμαι. Κατευθείαν πήρε ένα μειλίχιο ύφος και μου είπε: «Ξέρεις, Διονύση, οι παραιτήσεις ενίοτε γίνονται δεκτές».Με ρωτάτε αν έχω συναίσθηση της προσφοράς μου στη χώρα. Οχι, δεν έχω. Θα σας πω κάτι, και μην το πάρετε ως ένδειξη μετριοφροσύνης. Εγώ ήμουν ο πρώτος ανάμεσα σε εκατοντάδες εργαζομένους που πέρασαν από το Ιδρυμα, αλλά ήμουν πολυλογάς και στους δημοσιογράφους άρεσε η απλότητα με την οποία εξηγούσα δύσκολες έννοιες. Φαινόμουν χαρισματικός, αλλά εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τη γλάστρα που ποτίζεται μαζί με τον βασιλικό. Πάντοτε άκουγα τους συνεργάτες μου, και πρέπει να τονίσω ότι είχαμε τους πόρους για να πραγματοποιήσουμε αυτά που θέλαμε. Ποιος ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος Ο Διονύσης Σιμόπουλος γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 8 Μαρτίου 1943 (καταγωγή Γρύλλος, Ηλείας) αλλά μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία (Ιαν. 1963 – Δεκ. 1972) στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα (ΗΠΑ) στο Μπατόν Ρουζ, ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο του απενεμήθησαν διάφορα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε θέματα ομιλιών και επικοινωνίας. Είναι παντρεμένος (1968) με την Κάρεν-Λουϊζα Πήτερσον και έχουν μια κόρη (1974) και δύο γιους (1976, 1978).Άρχισε να εργάζεται τον Ιανουάριο του 1968 και χρημάτισε Επιμελητής (Ιαν.-Σεπ. 1968), Βοηθός Διευθυντής Εκπαίδευσης (Σεπ. 1968-Σεπ. 1969), και Διευθυντής Πλανηταρίου (Σεπ. 1969-Μαρ. 1973) στο Κέντρο Τεχνών και Επιστημών της Λουϊζιάνα (Louisiana Art & Science Museum) καθώς και Ειδικός Σύμβουλος Επιστημονικής Εκπαίδευσης της Σχολικής Επιτροπής (1970-1973). Τον Οκτώβριο του 1972 προσκλήθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ευγενίδου όπου εργάστηκε ως Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου (Απρ. 1973-Απρ. 2014).Είχε διδάξει σε δεκάδες επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων ως εισηγητής θεμάτων επικοινωνίας, λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, είχε παρακολουθήσει ενεργά πολυάριθμα Συνέδρια και Σεμινάρια όπου παρουσίασε εργασίες του και είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες του σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες (θα βρείτε μερικά από τα άρθρα που δημοσίευσε την τελευταία δεκαετία πατώντας ΕΔΩ). https://physicsgg.me/tag/σιμοπουλοσ/ Χρημάτισε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (ΕΑΑΕ – European Association for Astronomy Education) (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), Εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας (από το 1978) και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (από το 1980), και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων.Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση (IPS Service Award) της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για την συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» (Palmes Academiques) του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας. Στις 17 Οκτωβρίου 2012, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) τον τίμησε για την συμβολή του στην εκλαΐκευση της επιστήμης σε ειδική εκδήλωση στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. Στην καθιερωμένη ετήσια πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών στις 22 Δεκεμβρίου 2015, το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας τον βράβευσε «για τη συνολική του προσφορά στην εκλαΐκευση και τη διάδοση της Αστρονομίας και την πρότυπη λειτουργία του Ευγενιδείου Πλανηταρίου». Για τη σωστή μαζική επιμόρφωση Με στόχο τη σωστή μαζική επιμόρφωση είχε γράψει πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, όπως «Κόκκινοι Γίγαντες – Άσπροι Νάνοι», «Εξερευνητές», «Στα Μονοπάτια των Άστρων», «Τηλεγνώσεις», «Παράθυρο στο Σύμπαν», κλπ, πάνω από 250 σενάρια (κείμενα και σκηνοθεσία) πολυθεαμάτων Πλανηταρίου, τα σενάρια δύο σειρών (30 και 24 επεισοδίων) βιντεομαθημάτων αστρονομίας και αστροναυτικής (ΥΠΕΠΘ), μία σειρά τεσσάρων CD-ROM αστρονομίας (ΔΟΛ) και είχε δώσει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ’ ολόκληρη τη χώρα. Διονύσης Σιμόπουλος: «Τhat's all folks» Ζήτησε να βάλουν μια φωτό με το εξής απλό και σαφές: «Τhat's all folks».«Ο μπαμπάς μας πριν 2 ημέρες μου ζήτησε να αλλάξω αυτό το cover photo. Κράτησε το χιούμορ του μέχρι τέλους. “Έφυγε” με χαμόγελο στα χείλη», γράφει στην ανάρτηση με το νέο cover photo που ανέβασαν τα παιδιά του... https://www.kathimerini.gr/society/561991255/pethane-o-dionysis-simopoylos/

Η Νότια Κορέα «ταξιδεύει» πρώτη φορά για το φεγγάρι. … με το σκάφος Danuri Η Νότια Κορέα προστέθηκε στο «κλαμπ» των χωρών με σεληνιακές φιλοδοξίες. Η ασιατική χώρα «ταξιδεύει» πια προς το φεγγάρι με την πρώτη της αποστολή, το σκάφος Korea Pathfinder Lunar Orbiter (KPLO), γνωστό και ως Danuri, που εκτοξεύτηκε το βράδυ της Πέμπτης από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα των ΗΠΑ με πύραυλο Falcon 9 της αμερικανικής Space X. Αναμένεται, μετά από μια σκοπίμως επιλεγμένη μακρά πορεία, να φτάσει στη Σελήνη στα μέσα Δεκεμβρίου, όπου θα τεθεί σε τροχιά σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από την επιφάνειά της.Η αποστολή διευθύνεται από το Ινστιτούτο Αεροδιαστημικών Ερευνών της Κορέας (KARI), το οποίο δήλωσε ότι η αποστολή «αποτελεί το πρώτο βήμα που θα διασφαλίσει και θα επαληθεύσει την ικανότητα της χώρας για διαστημική εξερεύνηση». Η Νότια Κορέα έχει ακόμη πιο φιλόδοξα διαστημικά σχέδια για το μέλλον. Αν όλα πάνε καλά, το επόμενο στάδιο θα είναι η προσελήνωση ενός νοτιοκορεατικού ρομποτικού σκάφους έως το 2030. Korea Pathfinder Lunar Orbiter (KPLO), επισήμως Danuri Το κόστους 180 εκατ. δολ. και βάρους 678 κιλών Danuri (συνδυασμός των κορεατικών λέξεων «σελήνη» και «απόλαυση») φέρει έξι επιστημονικά όργανα, πέντε νοτιοκορεατικής κατασκευής και ένα της αμερικανικής NASA (την κάμερα ShadowCam). Η αποστολή έχει σχεδιαστεί να διαρκέσει τουλάχιστον έναν χρόνο. Μεταξύ άλλων θα μελετηθεί το μαγνητικό πεδίο του φεγγαριού και οι μυστηριώδεις ανωμαλίες του (κατά τόπους είναι ανεξήγητα ισχυρό). Ακόμη το σκάφος με τις τρεις κάμερές του θα αναζητήσει κατάλληλα σημεία για μια μελλοντική προσελήνωση από τη Νότια Κορέα, καθώς επίσης νερό σε μορφή πάγου μέσα σε ανήλιαγους κρατήρες.Η χώρα συμμετέχει και στο νέο πρόγραμμα «Άρτεμις», με το οποίο η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία θα στείλει ξανά αστροναύτες στη Σελήνη, σε πιο μόνιμη βάση αυτή τη φορά. Ολοένα περισσότερες χώρες, εκτός των ΗΠΑ και της Ρωσίας που έχουν μακρά σεληνιακή «προϋπηρεσία» από τη δεκαετία του 1960, ενδιαφέρονται για παρουσία στο φεγγάρι(η Κίνα που έχει στείλει αρκετές επιτυχείς ρομποτικές αποστολές, η Ινδία, το Ισραήλ, η Ιαπωνία, η Ευρώπη κ.α.).Η Νότια Κορέα αναπτύσσει παράλληλα τους δικούς της πυραύλους. Ο πρώτος (Naro-1) είχε τεθεί με επιτυχία σε τροχιά το 2013 και ο δεύτερος μεγαλύτερος πύραυλος Nuri έθεσε φέτος τον Ιούνιο σε τροχιά αρκετούς δορυφόρους. Η χώρα διαθέτει ήδη αρκετούς επικοινωνιακούς και περιβαλλοντικούς δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά, καθώς κι ένα ευρύ πρόγραμμα στρατιωτικών πυραύλων (υπό την απειλή της Βόρειας Κορέας που έχει ένα εκτεταμένο πυραυλικό πρόγραμμα).Παράλληλα με το Danuri, στη Σελήνη κατευθύνεται το μικρό αμερικανικό σκάφος CAPSTONE που αναμένεται να τεθεί σε σεληνιακή τροχιά το Νοέμβριο. Στο τέλος Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου αναμένεται η μη επανδρωμένη αποστολή Άρτεμις 1, το πρώτο τεστ του νέου γιγάντιου πυραύλου και της κάψουλας της NASA που προορίζεται να φέρει ξανά τους Αμερικανούς αστροναύτες στο φεγγάρι έως το 2025.Τέλος, το 2023 η Ινδία προγραμματίζει να στείλει στη Σελήνη την αποστολή Chandrayaan-3, που θα περιλαμβάνει μια άκατο και ένα ρομποτικό ρόβερ. https://physicsgg.me/2022/08/05/η-νότια-κορέα-ταξιδεύει-πρώτη-φορά-γ/

Το James Webb έριξε... απόχη και έπιασε το αρχαιότερο άστρο του Σύμπαντος (βίντεο) NASA, ESA, B. Welch (JHU), D. Coe (STScI), A. Paga Στη φωτογραφία που κατέγραψε το James Webb εικονίζεται ένα τμήμα του γαλαξία που βρίσκεται το αρχαιότερο άστρο του Σύμπαντος. Πρίν από πέντε μήνες το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble «είδε» το φως του πιο μακρινού μεμονωμένου άστρου που έχει ποτέ παρατηρηθεί μέχρι σήμερα. Το άστρο, το οποίο ονομάστηκε Earendel (σημαίνει «άστρο της αυγής» στα παλαιά αγγλικά), βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12,9 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ απόστασης ήταν ένα άστρο σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός, που είχε βρεθεί πάλι από το Hubble το 2018. Ο νέος κάτοχος του ρεκόρ βρίσκεται σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση στον χώρο και τον χρόνο. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το Earendel έχει τουλάχιστον 50 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο μας και είναι εκατομμύρια φορές πιο φωτεινό.Tο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb με την απαράμιλλη... όραση του «κοίταξε» τον γαλαξία Sunrise Arc στον οποίο βρίσκεται το Earendel. NASA, ESA, B. WELCH (JHU), D. COE (STSCI), A. PAGA Με το βέλος στην εικόνα σημειώνεται το άστρο Earendel όπως το κατέγραψε το James Webb. Η ποιότητα και καθαρότητα των εικόνων που κατέγραψε από τον γαλαξία είναι σύμφωνα με τους ερευνητές που τις μελετούν σαν να μεγέθυνε χίλιες φορές τις εικόνες ΄που είχε καταγράψει το Hubble από εκεί. NASA SPACE NEWS Record Broken AGAIN! NASA's JWST captured the most distant star in marvellous detail Στις εικόνες εμφανίζεται και το Earendel γεγονός που δημιουργεί ελπίδες ότι αυτές οι νέες εικόνες θα βοηθήσουν την αποκάλυψη κάποιων νέων στοιχείων για αυτό το άστρο. https://naftemporiki.gr/story/1892998/to-James-webb-erikse-apoxi-kai-epiase-to-arxaiotero-astro-tou-sumpantos-binteo