Δροσος Γεωργιος

Τηλεσκόπιο-δακτυλίδι για τη μελέτη του Ήλιου. Google Earth Η εικονιζόμενη κυκλική συστοιχία τηλεσκοπίων στην Κίνα θα μελετήσει τον Ήλιο. Η Κίνα θέλει να αποκτήσει ηγετική θέση και στον τομέα της διαστημικής παρατήρησης κατασκευάζοντας πολύ μεγάλων διαστάσεων και δυνατοτήτων επίγεια τηλεσκόπια ενώ έχει ανακοινώσει και τη δημιουργία ενός διαστημικού τηλεσκοπίου που θα εκτοξευτεί το 2024. Όπως έγινε γνωστό ξεκίνησε σε ένα οροπέδιο της επαρχίας Σιτσουάν στη νοτιοδυτική Κίνα η δημιουργία της μεγαλύτερης συστοιχίας τηλεσκοπίων στον κόσμο τα οποία θα έχουν ως αποστολή τη μελέτη του Ήλιου.Το Daocheng Solar Radio Telescope (DSRT) θα αποτελείται από 313 τηλεσκόπια διαμέτρου έξι μέτρων το καθένα από αυτά. Η συστοιχία θα έχει κυκλική διάταξη δημιουργώντας ένα τηλεσκοπικό δακτύλιο διαμέτρου 3,14 χλμ. Βασική αποστολή του DSRT θα είναι η καταγραφή δεδομένων (εικόνες ραδιοκυμάτων κ.α.) με στόχο την αποκρυπτογράφηση του φαινομένου των ηλιακών εκλάμψεων.Οι ηλιακές εκλάμψεις ή στεμματικές εκπομπές μάζας (CME) είναι στην ουσία εκρήξεις που συμβαίνουν στον Ήλιο και εκτοξεύουν φως, ενέργεια και ηλιακό υλικό στο Διάστημα. Όταν συμβαίνει μια τέτοια έκρηξη ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας. GOOGLE EARTH Η εικονιζόμενη κυκλική συστοιχία τηλεσκοπίων στην Κίνα θα μελετήσει τον Ήλιο. Το DSRT αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος παρατήρησης του Ήλιου που υλοποιεί η Κίνα το όποιο ονομάζεται Chinese Meridian Project. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος κατασκευάζεται μια ακόμη συστοιχία τηλεσκοπίων. Πρόκειται για το Chinese Spectral Radioheliograph που θα αποτελείται από 100 τηλεσκόπια σε σπειροειδή διάταξη που θα πραγματοποιεί παρατηρήσεις για την φυσική του Ήλιου και τα καιρικά φαινόμενα που παράγει το μητρικό μας άστρο. Όταν ολοκληρωθεί το Chinese Meridian Project τον Ήλιο θα παρατηρούν συνεχώς περί τα 300 τηλεσκόπια. https://naftemporiki.gr/story/1897174/tileskopio-daktulidi-gia-ti-meleti-tou-iliou

Δρ Ελένη Βαρδουλάκη: «…γέφυρα μεταξύ Αστροφυσικής και της καθημερινής μας ζωής» «Το Σύμπαν στο Τσεπάκι Σου» || εκδόσεις Key Books Αποκαλυπτικές φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Τζέιμς Γουέμπ, που έδωσε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας η NASA, μας δίνουν μια νέα οπτική, δείχνοντάς μας πώς ήταν το σύμπαν πριν από 13 -και παραπάνω- δισεκατομμύρια χρόνια. Οι εικόνες αυτές εγείρουν παντός είδους επιστημονικά ερωτήματα, από αστρονομικής φύσης έως και φιλοσοφικής.Η Δρ Ελένη Βαρδουλάκη, αστροφυσικός και επικοινωνιολόγος της επιστήμης, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον της επιστήμης, έγραψε το βιβλίο «Το Σύμπαν στο Τσεπάκι Σου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books. Στις σελίδες του, με απλό λόγο και χιούμορ, η Ελληνίδα αστροφυσικός μάς οδηγεί σε ένα ταξίδι στον χρόνο και τον χώρο. Μιλήσαμε μαζί της. Τι σας ώθησε στη συγγραφή του βιβλίου; «Ήθελα να φτιάξω μια γέφυρα μεταξύ Αστροφυσικής και της καθημερινής μας ζωής. Να εξηγήσω με απλά λόγια και με αναλογίες από την καθημερινότητα τις δύσκολες φυσικές έννοιες που περιγράφουν το διάστημα. Και να δείξω τη χρησιμότητα της Αστροφυσικής στην καθημερινή μας ζωή. Μ’ αρέσει πολύ να μιλάω και να συζητάω για Αστροφυσική και θέλω να περάσω αυτή την αγάπη που έχω για το σύμπαν σε όλο τον κόσμο! Γι’ αυτό και έχω αρχίσει ήδη το επόμενο βιβλίο. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει και αυτό πάρα πολύ!» Γιατί είναι χρήσιμη η Αστροφυσική στην καθημερινή μας ζωή; «Για να μπορέσω εγώ σαν αστροφυσικός να παρατηρήσω ένα μακρινό αστέρι ή ένα μακρινό γαλαξία (που αποτελείται από δισεκατομμύρια αστέρια) χρειάζομαι τηλεσκόπια. Μεγάλα τηλεσκόπια σε Γη και διάστημα. Δημιουργώ, λοιπόν, τεχνολογία που δεν υπήρχε για να κάνω την έρευνα μου, αλλά που στη συνέχεια θα εφαρμοστεί στην καθημερινότητα. Στο βιβλίο μου δίνω πολλά παραδείγματα, αλλά ας πούμε μερικά εδώ. Το wifi ανακαλύφθηκε από αστροφυσικούς στην Αυστραλία, ώστε να μεταφέρουν ασύρματα τα δεδομένα τους. Το ceran -υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένες οι κεραμικές εστίες στις κουζίνες μας, δημιουργήθηκε πρώτα σαν κάτοπτρο διαστημικού τηλεσκοπίου, γιατί είναι πολύ ανθεκτικό στις μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας. Η μαγνητική τομογραφία, πολύ σημαντική στην ιατρική, χρησιμοποιεί τεχνικές που δημιουργήθηκαν για την έρευνα στην Αστροφυσική. Και άλλα πολλά.» Πώς σας προσέλκυσε ο κλάδος της Αστροφυσικής; «Πάντα με γοήτευε το διάστημα και το άγνωστο. Είναι έμφυτη η ανάγκη του ανθρώπου για εξερεύνηση. Μου άρεσε πολύ και η Φυσική. Έτσι, όταν πήγα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για το πτυχίο Φυσικής, ήρθα σε επαφή με τον κλάδο της Αστροφυσικής και με κέρδισε. Μου άνοιξε τα μάτια στην απεραντοσύνη του σύμπαντος και μου δημιούργησε περισσότερα ερωτήματα, που ήθελα να απαντήσω. Αποφάσισα, λοιπόν, να κάνω καριέρα στην Αστροφυσική. Έφυγα για διδακτορικό στην Οξφόρδη και μετά συνέχισα την ακαδημαϊκή μου πορεία με σταθμούς σε Πόρτο, Κρήτη, Βόννη και Τάουτενμπουργκ της Γερμανίας. Πολύ θα ήθελα στο εγγύς μέλλον να ξαναγυρίσω πίσω στην Ελλάδα και να συνεχίσω εδώ την έρευνά μου». Πώς προέκυψε η ιδέα εκλαΐκευσης της Αστροφυσικής; «Το 2017, άρχισα να γράφω εκλαϊκευμένα άρθρα για το ευρύ κοινό και ξεκίνησα το κανάλι Rogue Astrophysics στο YouTube με εκλαϊκευμένα βίντεο που εξηγούν ανακαλύψεις και έννοιες στην Αστροφυσική. Εκείνη την εποχή ζούσα στη Βόννη της Γερμανίας και έφτιαξα μια ομάδα για τη διοργάνωση βραδιών Αστροφυσικής (Astronomy on Tap Bonn) σε παμπ, για το ευρύ κοινό, με ομιλίες και κουίζ. Όταν πήγα στην Ιένα, εν μέσω πανδημίας, συνέχισα διαδικτυακά πλέον με συνεντεύξεις από επιστήμονες, με το Astronomy on Tap Jena.» Ποια είναι η πιο συχνή ερώτηση από το ευρύ κοινό; «Για τις μαύρες τρύπες, για το Σύμπαν μας και τι υπήρχε πριν τη μεγάλη έκρηξη και, φυσικά, για εξωγήινους. Οι μαύρες τρύπες, σημεία στο διάστημα με τεράστια μάζα που έλκουν τα πάντα γύρω τους. Δε τους ξεφεύγει τίποτα, ακόμα και το ίδιο το φως. Εξού και το μαύρες. Το Σύμπαν μας πιστεύουμε ότι δημιουργήθηκε από μια μεγάλη έκρηξη, το big bang. Το έχουμε αποδείξει από παρατηρήσεις με τα τηλεσκόπιά μας και από συγκρίσεις των δεδομένων με τις θεωρίες μας για τη δημιουργία του σύμπαντος. Δεν γνωρίζουμε, όμως, τι υπήρχε πριν τη μεγάλη έκρηξη. Δεν έχουμε τα παρατηρησιακά δεδομένα να το δούμε. Όσον αφορά τους εξωγήινους, υπάρχουν προγράμματα όπως το SETI που ψάχνουν για ραδιοσήματα από το διάστημα που μπορεί να προέρχονται από εξωγήινες τηλεπικοινωνίες. Αλλά δεν έχουμε βρει κάτι». Χρειαζόμασταν ακόμα ένα διαστημικό τηλεσκόπιο; «Ο λόγος για το JWST (James Webb Space Telescope) και η σύντομη απάντηση είναι, ναι! Το JWST παρατηρεί στο υπέρυθρο της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Ξέρετε, τα μάτια μας δε βλέπουν στο υπέρυθρο. Τα μάτια μας έμαθαν, εξελίχθηκαν, να βλέπουν στο οπτικό. Επίσης η ατμόσφαιρα της Γης δρα σαν φίλτρο που μπλοκάρει μεγάλο μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας. Έτσι πρέπει να στείλουμε αυτά τα τηλεσκόπια στο διάστημα, για να παρατηρούν ανενόχλητα. Και τι βλέπει το JWST; Αστέρια και σκόνη και υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, ανιχνεύει χημικά στοιχεία στον γαλαξία μας, σε άλλους γαλαξίες καθώς και στις ατμόσφαιρες εξωπλανητών. Και ψάχνει να βρει τα πρώτα αστέρια και τους πρώτους γαλαξίες που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν, κάτι που δεν το έχουμε δει ακόμα». Ένα μήνυμα προς τα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν τον κλάδο της Αστροφυσικής. «Η Αστροφυσική είναι μια υπέροχη επιστήμη! Αν θέλετε να γίνετε αστροφυσικοί δεν είναι απαραίτητο να έχετε πρώτο πτυχίο Φυσικής, όπως εγώ. Μπορείτε να πάτε από τα μαθηματικά, την επιστήμη υπολογιστών, το Πολυτεχνείο για παράδειγμα, σε ένα μάστερ Αστροφυσικής. Εκεί μπορείτε να επιλέξετε ποια κατεύθυνση σας αρέσει: παρατηρησιακή Αστροφυσική που κάνει χρήση τηλεσκοπίων, θεωρητική Αστροφυσική ή προσομοιώσεις. Επιπλέον, με τον τεράστιο όγκο δεδομένων που παίρνουμε από τηλεσκόπια υπάρχει και ανάγκη για ειδικούς σε αλγόριθμους τεχνίτης νοημοσύνης για την επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων. Όλοι οι δρόμοι, σχεδόν, οδηγούν στην Αστροφυσική!» https://naftemporiki.gr/story/1896245/dr-eleni-bardoulaki-gefura-metaksu-astrofusikis-kai-tis-kathimerinis-mas-zois

Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του Δία από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Mια σύνθεση φωτογραφιών του Δία από την Near Infrared Camera του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb Αμερικανοί αστρονόμοι έδωσαν στη δημοσιότητα νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του Δία, τις πρώτες που τράβηξε το νέο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb από τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.Οι υπέρυθρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο τέλος Ιουλίου και στη συνέχεια χρωματίστηκαν τεχνητά, παρέχουν, μεταξύ άλλων, τις καλύτερες έως τώρα παρατηρήσεις για το τεράστιο σέλας που δημιουργείται στους δύο πόλους του Δία. Φαίνονται επίσης η γνωστή Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (μια γιγάντια καταιγίδα), άλλες μικρότερες καταιγίδες, αχνοί δακτύλιοι και δύο μικρότεροι δορυφόροι του, η Αμάλθεια και η Αδράστεια, διαμέτρου περίπου 200 και 20 χιλιομέτρων αντίστοιχα.«Ποτέ πριν δεν είχαμε δει έτσι τον Δία. Είναι κάτι απίστευτο. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε πραγματικά ότι οι εικόνες θα ήσαν τόσο καλές», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια, καθηγήτρια αστρονομίας Ίμκε ντε Πάτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ. https://physicsgg.me/2022/08/22/νέες-εντυπωσιακές-φωτογραφίες-του-δί

Η Αθήνα από το Διάστημα Μια εικόνα της Αθήνας, όπως φαίνεται από το Διάστημα, δημοσίευσε ο αστροναύτης της NASA, Σέιν Κίμπρο. Μια εικόνα της Αθήνας, όπως φαίνεται από το Διάστημα, δημοσίευσε ο αστροναύτης της NASA, Σέιν Κίμπρο.Ο φωτογραφικός φακός από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό απαθανάτισε την ελληνική πρωτεύουσα μετά τη δύση του ηλίου, χαρίζοντας μια όμορφη εικόνα. Ο Αμερικανός αστροναύτης, μέλος του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, δεν έχασε την ευκαιρία να δημοσιεύσει τη φωτογραφία, την Παρασκευή, στους λογαριασμούς που διατηρεί σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.«Καλησπέρα Αθήνα, Ελλάδα! Εκπληκτική θέα της πόλης σας τη νύχτα από το Διάστημα», ανέφερε. https://www.kathimerini.gr/society/561478723/i-athina-apo-to-diastima/

Το Hubble εντόπισε εκπληκτικό σφαιρωτό σμήνος στον πυρήνα του γαλαξία μας. ESA/Hubble & NASA, R. Cohen Μια από τις εικόνες του σφαιρωτού σμήνους που εντόπισε το Hubble κοντά στον πυρήνα του γαλαξία μας. Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Η πυκνότητα της ύλης και η έντονη κοσμική δραστηριότητα στο κέντρο του γαλαξία μας εμποδίζει τις παρατηρήσεις ακόμη και των διαστημικών τηλεσκοπίων. Όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετά την τελευταία αναβάθμιση διαθέτει εξοπλισμό που του επιτρέπει να εισβάλει στην καρδιά του γαλαξία μας και να εντοπίζει σφαιρωτά σμήνη.To Hubble εντόπισε και κατέγραψε εικόνες από το εντυπωσιακό σφαιρωτό σμήνος NGC 6540 που βρίσκεται πολύ κοντά στον πυρήνα του γαλαξία μας. Σε αυτό το σφαρωτό σμήνος είναι στοιβαγμένα και αλληλοεξαρτώμενα από τις βαρυτικές τους δυνάμεις δεκάδες χιλιάδες ίσως και μερικά εκατ. άστρα πολλά εκ των οποίων έχουν εξαιρετική λαμπρότητα. «Η σκόνη και τα αέρια που βρίσκονται στο κέντρο του γαλαξία μας δημιουργούν ένα πέπλο που όχι μόνο εμποδίζει το φως που εκπέμπουν τα σφαιρωτά σμήνη αλλά μεταβάλει και την απόχρωση των άστρων. Τα σφαιρωτά σμήνη διαθέτουν στοιχεία για τις απαρχές της ύπαρξης του γαλαξία μας και μελετώντας αυτά τα σμήνη μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα την εξέλιξη του γαλαξία μας» αναφέρει σε ανακοίνωση του σχετικά με την ανακάλυψη του Hubble Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος. https://naftemporiki.gr/story/1896961/to-hubble-entopise-ekpliktiko-sfairoto-sminos-ston-purina-tou-galaksia-mas

Σπάνιο καφέ νάνο εντόπισε το James Webb (βίντεο) Ο καφέ νάνος GLASS-JWST-BD1 όπως φαίνεται μέσα από διάφορα φίλτρα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. NASA/JPL-Caltec Οι καφέ (φαιοί) νάνοι δεν είναι ούτε άστρα, ούτε πλανήτες. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως αποτυχημένα άστρα. Μπορεί να έχουν περίπου το μέγεθος του πλανήτη Δία, αλλά η μάζα τους είναι 13 έως 80 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Δία. Οι πυρήνες τους δεν έχουν αρκετή θερμοκρασία και πίεση για να διατηρήσουν τις πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης που πραγματοποιούνται στα άστρα όπως ο ήλιος μας. Είναι θερμοί όταν σχηματίζονται και σταδιακά η θερμοκρασία τους μειώνεται. H λάμψη τους είναι μικρή καθώς εξασθενίζει αργά στην διάρκεια της ζωής τους και τα τηλεσκόπια δεν μπορούν να δουν καθαρά την ατμόσφαιρα αυτών των αντικειμένων. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST), μια διεθνής ομάδα αστρονόμων εντόπισε τυχαία έναν καφέ νάνο που βρίσκεται κάπου μεταξύ 1.850 και 2.350 έτη φωτός από τη Γη, σε κατεύθυνση κάθετη στο γαλαξιακό επίπεδο. Η μάζα αυτού του καφέ νάνου που ονομάστηκε GLASS-JWST-BD1, είναι περίπου 31,43 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Δία και έχει θερμοκρασία περίπου 600 Κ. Η ηλικία του εκτιμάται στα 5 δισεκατομμύρια χρόνια.Η ανακάλυψη περιγράφεται λεπτομερώς στην δημοσίευση των Nonino et al με τίτλο ‘Early results from GLASS-JWST. XIII. A faint, distant, and cold brown dwarf‘. https://arxiv.org/abs/2207.14802 Στα συμπεράσμα της δημοσίευσης επισημαίνεται ότι, «η μεγάλη απόσταση του καφέ νάνου GLASS-JWST-BD1 επιβεβαιώνει την δυνατότητα του JWST να ανιχνεύει αστρικά αντικείμενα στο όριο των πολύ χαμηλών μαζών μεταξύ αστρικής και υποαστρικής λειτουργίας, που βρίσκονται έως και την άλω του Γαλαξία μας, επιτρέποντας την εξερεύνηση της σχέσης της μεταλλικότητας με τον σχηματισμό άστρων με μικρή μάζα και την εξέλιξη της ατμόσφαιρας των καφέ νάνων». NASA SPACE NEWS LOOK! NASA's James Webb Space Telescope Discovered a New Faint, Distant and Cold Brown Dwarf https://naftemporiki.gr/story/1896941/spanio-kafe-nano-entopise-to-James-webb-binteo

Η NASA παρουσίασε τις περιοχές της Σελήνης που θα στείλει την επανδρωμένη αποστολή της (βίντεο) NASA O χάρτης με τα πιθανά σημεία προσεδάφισης της επανδρωμένης αποστολής της NASA στη Σελήνη. Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο της τελευταίας στιγμής στις 29 Αυγούστου η NASA θα εκτοξεύσει την πρώτη αποστολή του προγράμματος Artemis στο πλαίσιο του οποίου θα πραγματοποιηθούν πολλών ειδών αποστολές στη Σελήνη. Η πρώτη αποστολή, η Artemis 1, που θα εκτοξευθεί από το διαστημικό κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα έχει στόχο την δοκιμή του νέου τεράστιου και πολύ ισχυρού πυραύλου της NASA, του SLS, ο οποίος θα μεταφέρει από εδώ και στο εξής διαστημόπλοια και φορτία σε μεγαλύτερες αποστάσεις από ότι οι υπάρχοντες πύραυλοι της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.Ο SLS θα μεταφέρει το νέο διαστημικό σκάφος της NASA, το Orion, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί από εδώ και πέρα στις επανδρωμένες αποστολές της. Στην αποστολή Artemis 1 το Orion δεν θα είναι επανδρωμένο αλλά θα είναι προγραμματισμένο να μπει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για να δοκιμαστούν οι λειτουργίες και τα όργανα του.Η επόμενη αποστολή, Artemis II, θα είναι επανδρωμένη αλλά το πλήρωμα του Orion δεν θα προσεληνωθεί. Θα κάνει και αυτή η αποστολή μια αναγνωριστική πτήση γύρω από την Σελήνη πραγματοποιώντας προπαρασκευαστικές ενέργειες για την αποστολή Artemis III. Στο πλήρωμα της τρίτης αποστολής του προγράμματος που θα προσεληνωθεί θα υπάρχει τουλάχιστον μια γυναίκα αστροναύτης αφού έχει αποφασισθεί γυναίκα να είναι αυτή που θα βγει πρώτη από την σεληνάκατο γράφοντας ιστορία αφού θα είναι η πρώτη γυναίκα που πατά το πόδι της στην επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή Artemis III ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε αλλά για διαφόρους λόγους υπήρξαν καθυστερήσεις και αναμένεται να πραγματοποιηθεί σε 4-5 έτη.Η NASA ανακοίνωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής τα 13 σημεία της Σελήνης που οι επιστήμονες της θεωρούν καταλληλότερα για να γίνει η προσεδάφιση της αποστολής Artemis III. Όλα τα σημεία βρίσκονται κοντά στον Νότιο Πόλο της Σελήνης. NASA O χάρτης με τα πιθανά σημεία προσεδάφισης της επανδρωμένης αποστολής της NASA στη Σελήνη. NASA GODDARD Artemis III Landing Region Candidates H αμερικανική διαστημική υπηρεσία έδωσε μάλιστα στη δημοσιότητα και ένα χάρτη όπου σημειώνονται αυτές οι περιοχές και το προσεχές χρονικό διάστημα μετά από ενδελεχή μελέτη τους θα επιλεγεί εκείνη που θα υποδεχτεί τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη μετά από μισό αιώνα. https://naftemporiki.gr/story/1896641/i-nasa-parousiase-tis-perioxes-tis-selinis-pou-tha-steilei-tin-epandromeni-apostoli-tis-binteo

Το καλεντάρι της ζωής και θανάτου Ήλιου και Γης παρουσιάζει η ESA. SHUTTERSTOCK Το σκάφος Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) έχει ως κύρια αποστολή του την χαρτογράφηση των άστρων του γαλαξία μας αλλά πραγματοποιεί και άλλες έρευνες. Μια από αυτές όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η ESA ήταν η αποκάλυψη της ακριβούς ηλικίας του Ήλιου αλλά και ο οδικός χάρτης της… καταστροφής του η οποία θα προκαλέσει και την καταστροφή της Γης και το τέλος του ηλιακού συστήματος όπως το γνωρίζουμε.Η ανάλυση των δεδομένων του GAIA δείχνει ότι ο Ήλιος έχει ηλικία 4,57 δισ. ετών. Είναι γνωστό ότι ο Ήλιος ανήκει στην κατηγορία των άστρων που δεν θα αυτοκαταστραφεί σε μία έκρηξη σουπερνόβα αλλά όταν τελειώσουν τα καύσιμα του αρχικά θα διογκωθεί μετατρεπόμενος σε ένα ερυθρό γίγαντα και στη συνέχεια θα συρρικνωθεί μετατρεπόμενος σε λευκό νάνο, σε ένα αστρικό «κουφάρι».Η φάση της διόγκωσης θα καταστρέψει τους εσωτερικούς πλανήτες είτε «καταπίνοντας» τους είτε μετατρέποντας τους σε ένα πραγματικό κοσμικό… κάρβουνο. Οι εξωτερικοί πλανήτες μπορεί να μην καταστραφούν σε πρώτη φάση αλλά η απουσία του Ήλιου θα προκαλέσει διαφόρων μεταβολές σε αυτούς.Σύμφωνα με τα στοιχεία του GAIA ο Ήλιος είναι ένας μεσήλικας που σε περίπου 5-6 δισ. έτη θα εισέλθει στη φάση της διόγκωσης του και δεν πρόκειται να καταπιεί τη Γη η οποία θα βιώσει όμως την καυτή ανάσα του άστρου κάτι που αναμένεται να καταστρέψει ολοσχερώς την επιφάνεια της αλλά σύμφωνα με κάποιες θεωρίες ίσως κάποιες εσωτερικές της περιοχές να μην επηρεαστούν και να αποτελέσουν ένα ασφαλές καταφύγιο σε περίπτωση που εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι στον πλανήτη μας. https://naftemporiki.gr/story/1896933/to-kalentari-tis-zois-kai-thanatou-iliou-kai-gis-parousiazei-i-esa

Δεν βρήκε νερό στον Άρη το Mars InSight. … τουλάχιστον σε βάθος τριακοσίων μέτρων κάτω από τα «πόδια του» Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, δεν υπάρχουν οι μεγάλες ποσότητες νερού σε υγρή ή παγωμένη μορφή που αναμένονταν στο υπέδαφος του πλανήτη Άρη. Τουλάχιστον όχι στην περιοχή του ισημερινού, όπου προσγειώθηκε το διαστημικό σκάφος InSight – και μέχρι βάθος 300 μέτρα.Το InSight δεν διαθέτει τρυπάνι μήκους 300 μέτρων για να πραγματοποιήσει απευθείας γεωτρήσεις και να διαπιστώσει την ύπαρξη νερού. Διαθέτει όμως σεισμόμετρο. Το οποίο ανιχνεύει τις δονήσεις που προκαλούν οι (αρειανοί) σεισμοί και οι πτώσεις μετεωριτών. Αλλά η διάδοση αυτών των σεισμικών δονήσεων εξαρτάται από την φύση του υπεδάφους του Άρη. Για παράδειγμα, το ξηρό υλικό αντιδρά διαφορετικά στους κραδασμούς από το ρευστό υλικό που μοιάζει με πηλό. Αυτού του είδους οι διαφορές αποτέλεσαν την βάση της μελέτης.Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια σειρά από 10.000 προσομοιώσεις χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τύπους υλικών ως μέσο διάδοσης των σεισμικών κυμάτων που ανίχνευσε το InSight. Διαπίστωσαν ότι τα σήματα που κατέγραφε το InSight ταίριαζαν καλύτερα με ένα μέσο διάδοσης ξηρό και με πορώδεις βράχους που δεν περιείχαν σχεδόν καθόλου νερό. Κι αυτό προκάλεσε έκπληξη, καθώς πολλοί επιστήμονες περίμεναν ότι το νερό, τουλάχιστον σε μορφή πάγου, θα ήταν πανταχού παρόν στο υπέδαφος του Άρη, ακόμη και στα ισημερινά γεωγραφικά πλάτη όπου βρίσκεται το InSight.Αυτό το έυρημα αλλάζει κάπως τα δεδομένα που αφορούν τις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, τουλάχιστον ως προς τις θέσεις κατασκευής μιας μόνιμης βάσης στον πλανήτη. Γιατί υπάρχουν πολλές δημοσιεύσεις τα τελευταία χρόνια, που δείχνουν να υπάρχει άφθονο νερό στους πόλους του Άρη. Ένα βίντεο της NASA που περιγράφει την παρουσία νερού στον Άρη. https://physicsgg.me/2022/08/21/δεν-βρήκε-νερό-στον-άρη-το-mars-insight/

Μια κλιματική αλλαγή προκάλεσε την εποχή των ερπετών στη Γη. SHUTTERSTOCK Η ταχεία εξέλιξη των ερπετών στη Γη πυροδοτήθηκε πιθανώς από σχεδόν 30 εκατομμύρια χρόνια ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας πριν περίπου 270 έως 240 εκατομμύρια χρόνια. Η εποχή των ερπετών υπήρξε ουσιαστικά γέννημα της κλιματικής αλλαγής και όχι μιας προηγηθείσας μαζικής εξαφάνισης των θηλαστικών και άλλων ζώων, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις επιστημόνων από τις ΗΠΑ και τον Καναδά.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Τιάγκο Σιμόες του Τμήματος Οργανισμικής και Εξελικτικής Βιολογίας και του Μουσείου Συγκριτικής Ζωολογίας του αμερικανικού Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Sciences Advances», μελέτησαν τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στη Γη σε βάθος χρόνου και τον ρόλο που η κλιματική αλλαγή μπορεί να έπαιξε σε αυτές, οδηγώντας με τη σειρά της σε αλλαγές στην εξέλιξη νέων ειδών.Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η σειρά κλιματικών κρίσεων μεταξύ της Πέρμιας και της Τριαδικής γεωλογικής περιόδου, οι οποίες συνέβησαν πριν 265 έως 230 εκατομμύρια χρόνια. Αυτές οι σημαντικές κλιματικές αλλαγές σχετίζονται με δύο από τις μεγαλύτερες μαζικές εξαφανίσεις ειδών στην ιστορία του πλανήτη, την πρώτη πριν 261 εκατ. χρόνια και τη δεύτερη πριν 252 εκατ. χρόνια.Η τελευταία, η οποία εξαφάνισε το 86% όλων των ειδών παγκοσμίως, ξεκίνησε πιθανότατα από δύο γιγάντιες καταστροφικές ηφαιστειακές εκρήξεις, που οδήγησαν σε άνοδο της θερμοκρασίας έως και 30 βαθμούς Κελσίου, λόγω της έκλυσης τεράστιων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Παρόλο που οι προσκρούσεις αστεροειδών που εξαφάνισαν τους δεινόσαυρους, είναι πιο διάσημες, στην πραγματικότητα οι εν λόγω κατακλυσμικές ηφαιστειακές εκρήξεις ήταν από τα πιο καταστροφικά συμβάντα στην ιστορία της Γης. Ο πλανήτης μας ήδη βρισκόταν σε τροχιά ανόδου της θερμοκρασίας του, αλλά οι εκρήξεις πυροδότησαν μια ακόμη πιο γρήγορη άνοδο της θερμοκρασίας που κράτησε τουλάχιστον 20 εκατομμύρια χρόνια.Η τελευταία μαζική εξαφάνιση ειδών κατά το τέλος της Πέρμιας περιόδου σηματοδότησε μια νέα εποχή στην ιστορία της Γης, κατά την οποία τα ερπετά έγιναν η κυρίαρχη ομάδα ζώων στην ξηρά. Στη συνέχεια, κατά την Τριαδική περίοδο (πριν 252-200 εκατομμύρια χρόνια), τα ερπετά εξελίχθηκαν με ταχείς ρυθμούς, δημιουργώντας μια έκρηξη ποικιλότητας διαφορετικών ειδών τους, επηρεάζοντας σημαντικά την ανάπτυξη νέων οικοσυστημάτων.Τα ερπετά ήταν ακόμη σχετικά σπάνια στη διάρκεια της Πέρμιας περιόδου, όμως στη διάρκεια της Τριαδικής σημείωσαν πραγματική έκρηξη σε αριθμό ειδών, μορφολογική ποικιλία και ικανότητες. Τότε, μεταξύ άλλων, εμφανίστηκαν οι πρώτοι κροκόδειλοι, σαύρες, χελώνες κ.α.Μέχρι τώρα οι περισσότεροι παλαιοντολόγοι πίστευαν ότι αυτή η γρήγορη εξέλιξη και διαφοροποίηση των ερπετών οφειλόταν στην εξαφάνιση των ανταγωνιστικών ειδών. Όμως η νέα μελέτη αποδίδει την κυριαρχία των ερπετών όχι στις μαζικές εξαφανίσεις που εξάλειψαν τους ανταγωνιστές τους, αλλά στη σταθερή άνοδο των παγκοσμίων θερμοκρασιών ήδη πριν το τέλος της Πέρμιας περιόδου, ξεκινώντας πριν τουλάχιστον 270 εκατ. χρόνια. Στο πλαίσιο μιας μακρόχρονης πορείας κλιματικών αλλαγών και κρίσεων που διήρκεσαν δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, τα ερπετά έγιναν πανταχού παρόντα στη Γη.«Βασικά ή άνοδος των παγκόσμιων θερμοκρασιών πυροδότησε όλα αυτά τα διαφορετικά μορφολογικά πειράματα, μερικά από τα οποία πήγαν πολύ καλά και επιβίωσαν για εκατομμύρια χρόνια μέχρι σήμερα, ενώ άλλα εξαφανίστηκαν μετά από λίγα εκατομμύρια χρόνια», δήλωσε ο Σιμόες.Η μελέτη δείχνει πώς μια μεγάλη ομάδα οργανισμών μπορεί να εξελιχτεί και να κυριαρχήσει λόγω της κλιματικής αλλαγής, κάτι άκρως σχετικό με τη σημερινή άνοδο των θερμοκρασιών. Μάλιστα, με δεδομένο ότι η σημερινή εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι περίπου εννέα φορές μεγαλύτερη από εκείνη πριν 250 εκατομμύρια χρόνια, ερωτηματικό αποτελεί τι είδους επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό μελλοντικά για την εξαφάνιση ή την εμφάνιση νέων κυρίαρχων ειδών.«Οι μείζονες μεταβολές στην παγκόσμια θερμοκρασία μπορούν να έχουν δραματικές και ποικίλες επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα. Η μελέτη μας δείχνει ότι οι αυξανόμενες θερμοκρασίες στη διάρκεια της Πέρμιας-Τριαδικής περιόδου οδήγησαν στην εξαφάνιση πολλών ζώων, μεταξύ άλλων πολλών προγόνων των θηλαστικών, αλλά επίσης πυροδότησαν την εκρηκτική εξέλιξη άλλων, ιδίως των ερπετών που τελικά κυριάρχησαν στην Τριαδική περίοδο», ανέφερε η αναπληρώτρια καθηγήτρια βιολογίας και παλαιοντολογίας Στεφανί Πιρς του Χάρβαρντ. https://naftemporiki.gr/story/1896910/mia-klimatiki-allagi-prokalese-tin-epoxi-ton-erpeton-sti-gi

Εξερευνώντας τα παγωμένα φεγγάρια του Δία Η διαστημική αποστολή JUICE της ΕSA Η αποστολή του διαστημοπλοίου JUICE της ESA, που κατασκευάζεται από την Airbus, θα ξεκινήσει το 2023 και αναμένεται να φτάσει στον Δία το 2030. Θα εξερευνήσει τα τρία μεγαλύτερα φεγγάρια του, τον Γανυμήδη, την Καλλιστώ και την Ευρώπη. Φωτ. ESA - SJM Κανονίσαμε να βρεθούμε λίγες ημέρες πριν ολοκληρώσει τις διακοπές του στην Ελλάδα και επιστρέψει στη Γερμανία. Ο θάνατος του Διονύση Σιμόπουλου, διακεκριμένου αστροφυσικού και ομότιμου διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, μόλις είχε γίνει γνωστός. Για τον 43χρονο Ηλία Ρούσσο, επίσης αστροφυσικό, ερευνητή πλανητικών επιστημών στο τμήμα Πλανητών και Κομητών του γερμανικού ινστιτούτου Max Planck, ο Σιμόπουλος υπήρξε μορφή σχεδόν μυθική. «Δεν τον είχα συναντήσει ποτέ αλλά τον είχα γνωρίσει μέσα από το έργο του – από τα βιβλία του και το Ευγενίδειο, φυσικά. Το ενδιαφέρον μου για την αστρονομία σε μεγάλο βαθμό επηρεάστηκε από εκείνον. Εφερε τη διαστημική επιστήμη πιο κοντά στους Ελληνες. Η προσφορά του είναι τεράστια. Και δεν χρησιμοποιώ τυχαία ενεστώτα. Και το έργο του και η προσφορά του συνεχίζονται και θα συνεχιστούν – και μετά τον θάνατό του».Η μελέτη του σύμπαντος συνάρπαζε τον κ. Ρούσσο από τότε που ήταν μαθητής του Δημοτικού στην Αθήνα. Θυμάται πόσο μεγάλη εντύπωση του είχε κάνει μια φωτογραφία από το Voyager 2: είχε τραβηχτεί κατά τη διέλευσή του από τον Ποσειδώνα το 1989 και είχε δημοσιευθεί σε δεκάδες έντυπα της εποχής. «Μέχρι τότε, καθώς ήμουν μόλις 10 ετών, είχα την εντύπωση ότι τόσο μακρινοί πλανήτες είναι προσβάσιμοι μόνο μέσω τηλεσκοπίων. Νομίζω πως τότε ουσιαστικά σκέφτηκα –αισθάνθηκα, αν θέλετε– για πρώτη φορά ότι η διαστημική έρευνα θα ήταν το μέλλον μου», λέει.Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να επιβεβαιωθεί εκείνη η πρώτη «άγουρη» αίσθηση. Συνέβαλαν και δύο νέες αποστολές, με τα διαστημόπλοια Mars Pathfinder και Cassini. Η πρώτη προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια του Αρη το καλοκαίρι του 1997, η δεύτερη εκτοξεύτηκε προς τον Κρόνο τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς. Τόσο πολύ τον γοήτευσαν, που θεώρησε μονόδρομο το να σπουδάσει Φυσική. Με πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και Master από το Διεθνές Διαστημικό Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, ο Ελληνας επιστήμονας ξεκίνησε την έρευνα για τη διδακτορική διατριβή του στο Max Planck το 2004, αναλύοντας μετρήσεις από το Cassini, το οποίο λίγους μήνες νωρίτερα είχε μπει σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. Βρέθηκε, δηλαδή, στην «καρδιά» του πειράματος της αμερικανικής NASA και του ευρωπαϊκού ESA που είχε θαυμάσει ως πιτσιρικάς. Θέμα τύχης; «Ναι, πράγματι ήμουν τυχερός, γιατί βρέθηκα στο σωστό μέρος τον σωστό χρόνο. Αλλά είχα προσπαθήσει να δημιουργήσω τις συνθήκες, ώστε, αν βρισκόμουν μπροστά στην ευκαιρία, να την αρπάξω. Υπό αυτή την έννοια, μάλλον πήρα ο ίδιος την τύχη μου στα χέρια μου…». Και κάπως έτσι, το Max Planck έγινε επιστημονικό σπίτι του.To Cassini ήταν μια μοναδική αποστολή, γιατί σχεδιάστηκε για να εξερευνήσει συστηματικά και μέσω υψηλής ποιότητας πειραματικών μετρήσεων ένα εξαιρετικά πολύπλοκο πλανητικό σύστημα με δακτυλίους και δεκάδες φεγγάρια – γνωρίζουμε 62 μέχρι σήμερα. Ποιος ήταν ο δικός του ρόλος; «Συμμετείχα στο πρόγραμμα ως μέλος της ομάδας του Magnetospheric Imaging Instrument (MIMI), ενός από τα 19 πειράματα του Cassini. Η έρευνά μου αφορούσε τη μελέτη του διαστημικού περιβάλλοντος του Κρόνου, τo οποίο διαμορφώνεται από τη μαγνητόσφαιρά του, δηλαδή την περιοχή όπου το μαγνητικό πεδίο που ο ίδιος ο πλανήτης “παράγει” κυριαρχεί του μαγνητικού πεδίου του ηλίου. Το μαγνητικό πεδίο του Κρόνου παγιδεύει μεγάλες ποσότητες υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων (π.χ. ηλεκτρόνια, πρωτόνια) διαμορφώνοντας ζώνες ακτινοβολίας κοντά στον πλανήτη και τους δακτυλίους του, παρόμοιες με τις ζώνες ακτινοβολίας Βαν Αλεν που υπάρχουν γύρω από τη Γη. Με τη μελέτη τους προσπαθούμε να απαντήσουμε σε θεμελιώδη ερωτήματα, όπως για παράδειγμα το κατά πόσον οι φυσικές διεργασίες που τους δίνουν υψηλές ενέργειες έχουν εφαρμογή και σε διαφορετικά περιβάλλοντα (π.χ. στη Γη, στον Δία) ή αν αναδεικνύουν κάποια ιδιαιτερότητα της μαγνητόσφαιρας του Κρόνου. Η παρακολούθησή τους είναι σημαντική για δύο ακόμη λόγους. Πρώτον, γιατί αυτά τα σωματίδια μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στα ηλεκτρονικά συστήματα των διαστημοπλοίων ή και “θόρυβο” σε πειραματικές μετρήσεις. Και δεύτερον, γιατί αλληλεπιδρούν με το όλο σύστημα του Κρόνου: για παράδειγμα, βομβαρδίζουν τις επιφάνειες και τις ατμόσφαιρες των φεγγαριών του, μεταβάλλοντας τις γεωφυσικές και χημικές τους ιδιότητες, τις οποίες έχουμε παρατηρήσει με άλλα πειράματα στο Cassini ή και με τηλεσκόπια από τη Γη», εξηγεί ο Ηλίας Ρούσσος. Υπάρχει ζωή… εκεί έξω; Με βάση την απλή λογική και τον νόμο των πιθανοτήτων, ναι, αλλά «άλλο οι πιθανότητες, άλλο οι αποδείξεις», λέει ο κ. Ρούσσος. Οι προκλήσεις Τον Απρίλιο του 2023 θα γίνει από τον Ευρωπαϊκό Διαστημικό Οργανισμό η αποστολή ενός νέου διαστημοπλοίου, του Jupiter Icy Μoons Explorer (Εξερευνητής των παγωμένων φεγγαριών του Δία). «JUICE, όπως ο χυμός στα αγγλικά –να ξέρατε πόσοι έχουν διαμαρτυρηθεί γι’ αυτό το όνομα– ακρωνύμιο, για την ακρίβεια», σχολιάζει γελώντας ο Ελληνας αστροφυσικός. Το JUICE αναμένεται να φτάσει στον Δία το 2030. Θα κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και των τριών μεγαλύτερων φεγγαριών του: του Γανυμήδη, της Καλλιστώς και της Ευρώπης. «Αυτά τα φεγγάρια ή κάποια από αυτά πιστεύουμε –είμαστε σχεδόν βέβαιοι, δηλαδή, αλλά μένει να το αποδείξουμε– ότι έχουν τεράστιους ωκεανούς νερού κάτω από την παγωμένη επιφάνειά τους. Θα χαρτογραφήσουμε τις επιφάνειές τους, θα αφουγκραστούμε το εσωτερικό αυτών των υπόγειων ωκεανών και θα αξιολογήσουμε κατά πόσον μπορούν να φιλοξενούν εξωγήινη ζωή, έστω σε μικροβιακή μορφή, ή όχι, για να κάνουμε πιο εμπεριστατωμένες μελέτες Αστροβιολογίας», τονίζει ο Ηλίας Ρούσσος, που συμμετέχει στον σχεδιασμό και αυτής της αποστολής, που έχει αρχικό προϋπολογισμό 850 εκατ. ευρώ. Παράλληλα θα «τρέχει» και το Europa Clipper, πρόγραμμα της NASA, που επίσης έχει στόχο να εξερευνήσει τους παγωμένους ωκεανούς –αν υπάρχουν– κάτω από την επιφάνεια της Ευρώπης.Δηλαδή μπορεί να υπάρχει ζωή… εκεί έξω; «Είναι κλισέ αυτό που θα πω, αλλά με βάση την απλή λογική και τον νόμο των πιθανοτήτων και με δεδομένο το μέγεθος του σύμπαντος πρέπει να υπάρχει ζωή σε πάρα πολλές μορφές στο Διάστημα. Και στη γειτονιά μας, δηλαδή στο δικό μας ηλιακό σύστημα, και σε άλλους γαλαξίες. Βέβαια, άλλο οι πιθανότητες, άλλο οι αποδείξεις. Οσο κι αν οι αριθμοί είναι με το μέρος μας, χρειαζόμαστε κάτι χειροπιαστό».Τι μας προσφέρουν αυτές οι αποστολές, τελικά; «Δεν πρόκειται να αλλάξει η καθημερινότητά μας από τα δεδομένα που θα προκύψουν από το JUICE, το Europa Clipper ή οποιοδήποτε αντίστοιχο πρόγραμμα», επισημαίνει ο συνομιλητής μου. «Ομως απαντούν –αυτός είναι ο στόχος, τουλάχιστον– στο θεμελιώδες ερώτημα της ανθρωπότητας: πώς λειτουργεί το σύμπαν; Eπιπλέον, υπάρχουν και τα κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητα παράπλευρα οφέλη της διαστημικής έρευνας, όπως τα τεχνολογικά επιτεύγματα που προκύπτουν και τα οποία είναι σημαντικά και πολύ χρήσιμα. Σε κάθε περίπτωση, το σύμπαν δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί. Και ο άνθρωπος είναι ανυπόμονος, θέλει τα πάντα σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο, με τον λιγότερο κόπο. Καθήκον της έρευνας είναι να περιορίσει, όσο γίνεται, αυτή την τάση…».Το κομμάτι του σχεδιασμού, πάντως, φαίνεται πως ενδιαφέρει περισσότερο τον Ηλία Ρούσσο από οτιδήποτε άλλο στη δουλειά του. «Ναι, δεν θα το κρύψω», επιβεβαιώνει. «Εχουμε πλέον τη δυνατότητα να ταξιδεύουμε σε κάποια από τα συστήματα τα οποία μέχρι τώρα –επί αιώνες– μόνο παρατηρούσαμε με τηλεσκόπια. Είναι πολύ σημαντικό ότι πλέον μπορούμε να πάμε σε κάποιους πλανήτες, προσεδαφιζόμαστε στην επιφάνειά τους, κάνουμε δειγματοληψία, δεν τους παρατηρούμε απλώς. Είναι συναρπαστικό το πώς σχεδιάζονται τέτοιες, τόσο πολύπλοκες και απαιτητικές αποστολές. Κομμάτι αυτής της διαδικασίας ήθελα να γίνω και είμαι ευτυχής που το πέτυχα. Το Διάστημα είναι για μένα ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και ερωτημάτων, παντού βλέπω άλυτα προβλήματα στα οποία προσπαθώ να βρω λύση. Είναι η μουσική μου!». Οι επιστήμονες πιστεύουν πως κάποια από τα φεγγάρια του Δία έχουν ωκεανούς νερού κάτω από την παγωμένη επιφάνειά τους – και ίσως μορφές ζωής. Φωτ. ESA – SJM Τουρισμός στο Διάστημα Τον ρωτώ αν θα συμμετείχε σε μια επανδρωμένη αποστολή, αν του δινόταν η ευκαιρία. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το ονειρεύομαι. Αλλά δεν είναι απλά τα πράγματα. Ενα ταξίδι στη Σελήνη διαρκεί περίπου τρεις ημέρες. Για να φτάσουμε, όμως, στον Δία, για παράδειγμα, χρειαζόμαστε δεκαετίες – άρα πολύ μεγαλύτερα διαστημόπλοια, πανάκριβα, με πάρα πολλές δυνατότητες». Και ανθρώπους διατεθειμένους να ζήσουν σε ένα διαστημικό σκάφος για τόσο μεγάλο διάστημα, προσθέτω.«Αυτό δεν είναι δύσκολο, όσο κι αν ακούγεται παράξενο», διαφωνεί ο κ. Ρούσσος. «Οταν σπούδαζα στη Γαλλία, είχα καθηγητή τον Νικολάι Πολιαρένκο, εκ των σχεδιαστών των πρώτων σοβιετικών σκαφών προσεδάφισης στη Σελήνη στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Ηταν τόσο μεγάλες οι τεχνικές δυσκολίες, όπως μας έλεγε, που, αν ήθελαν να νικήσουν τους Αμερικανούς στη διαστημική κούρσα, έπρεπε να αποδεχτούν ότι όποιος πήγαινε στη Σελήνη πιθανότατα δεν θα μπορούσε να επιστρέψει, θα έμενε εκεί. Και όμως, υπήρχαν πάρα πολλοί εθελοντές. Σε ό,τι με αφορά, λοιπόν, για να επιστρέψω στο αρχικό σας ερώτημα, μάλλον ως τουρίστας θα ταξιδέψω κάποια στιγμή στο Διάστημα. Ηδη γίνεται, απλώς είναι τόσο υψηλό το κόστος που αποτελεί προνόμιο μιας μικρής ελίτ. Ελπίζω να γίνει σε μερικά χρόνια πιο προσιτό και να το προλάβω…».Η κουβέντα μας θα κλείσει με ένα υποθετικό ερώτημα: Αν μπορούσε να συναντήσει κάποιον από τους επιστήμονες που άνοιξαν δρόμους στην αστροφυσική και δεν είναι πια εν ζωή, ποιον θα επέλεγε; «Τον Αμερικανό φυσικό Τζέιμς βαν Αλεν· από εκείνον πήραν το όνομά τους οι ζώνες ακτινοβολίας που βρίσκονται γύρω από τη Γη. Ηταν επιβλέπων καθηγητής του κ. Κριμιζή, ο οποίος μου έχει πει ότι ο λόγος του ήταν καθηλωτικός, κάθε συζήτηση μαζί του ήταν σαν διάλεξη γεμάτη πολύτιμες γνώσεις. Θα ήθελα πολύ να τον έχω γνωρίσει. Θα του έκανα πολλές ερωτήσεις για την “αυγή” της διαστημικής εξερεύνησης, στην οποία συνέβαλε όσο λίγοι». Ελληνες του Διαστήματος Υπάρχουν πολλοί Ελληνες στον χώρο της διεθνούς διαστημικής επιστήμης; «Ναι και μάλιστα συμμετέχουν σε προγράμματα διαστημικής έρευνας με τεράστια επιτυχία στο εξωτερικό, με κορυφαίο εκπρόσωπό τους τον δρα Σταμάτη Κριμιζή», απαντάει ο Ηλίας Ρούσσος. «Υπάρχουν όμως και στη χώρα μας ιδρύματα που παράγουν αξιόλογο έργο και υψηλής ποιότητας έρευνα, όπως το Αστεροσκοπείο Αθηνών, τα Πανεπιστήμια Πάτρας και Θράκης, η Ακαδημία Αθηνών. Καθώς και ένας σημαντικός αριθμός ιδιωτικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε θέματα διαστημικής τεχνολογίας, κυρίως μέσω της συνδρομής μας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Η ελληνική διαστημική κοινότητα είναι αρκετά ισχυρή και ανταγωνιστική, αλλά διάσπαρτη, με τις επιτυχίες της να είναι κυρίως απόρροια πρωτοβουλιών μεμονωμένων ατόμων ή ομάδων και όχι αποτέλεσμα συγκεκριμένης στρατηγικής από το ελληνικό κράτος». https://www.kathimerini.gr/society/562006078/o-astrofysikos-ilias-royssos-stin-k-exereynontas-ta-pagomena-feggaria-toy-dia/

Θέλετε να βαφτίσετε ένα εξωπλανήτη; NASA/W. Stenzel Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η ονοματοδοσία των διαστημικών σωμάτων που ανακαλύπτονταν (πλανήτες, άστρα, γαλαξίες, αστεροειδείς, νεφελώματα κ.α.) ήταν αποκλειστικό προνόμιο της επιστημονικής κοινότητας. Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση που ιδρύθηκε το 1919 είναι ο θεματοφύλακας της επιστήμης της αστρονομίας σε όλες τις μορφές της. Ανάμεσα στα άλλα είναι η διεθνώς αναγνωρισμένη αρχή για τον καθορισμό των ονομάτων ουράνιων σωμάτων και των χαρακτηριστικών τους.Από το 2015 η ΔΑΕ αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία και στην μεγάλη παγκόσμια κοινότητα των ερασιτεχνών αστρονόμων και γενικότερα των φίλων του Διαστήματος να συμμετέχουν στην ονοματοδοσία διαστημικών σωμάτων. Η ΔΑΕ διοργανώνει κατά καιρούς διαγωνισμούς ονοματοδοσίας στους οποίους προσκαλεί το κοινό είτε να προτείνουν ένα όνομα ενός διαστημικού σώματος είτε να επιλέξουν κάποιο από μια προτεινόμενη λίστα.Ο νέος ανοικτός διαγωνισμός της ΔΑΕ ονομάζεται NameExoWorlds 2022 και έχει ως αντικείμενο την ονοματοδοσία εξωπλανητών. Σύμφωνα με τους κανόνες τους διαγωνισμού οι συμμετέχοντες θα πρέπει να δημιουργήσουν μεικτές ομάδες εργασίας αποτελούμενες η κάθε μια από επιστήμονες, ερασιτέχνες αστρονόμους και φίλους του Διαστήματος. Κάθε ομάδα θα πρέπει να οργανώσει μια εκδήλωση ενημέρωσης του κοινού για τον κόσμο των εξωπλανητών και παράλληλα θα επιλέξει ένα όνομα για κάποιο εξωπλανήτη από μια προτεινόμενη λίστα 20 εξαπλανητών.Αν μια ομάδα εργασίας επιθυμεί μπορεί να δώσει ένα όνομα και στο μητρικό άστρο του εξωπλανήτη ονομάζοντας παράλληλα έτσι ολόκληρο το αστρικό σύστημα. Την απόφαση για το όνομα που θα πάρει κάθε εξωπλανήτης από αυτά που έχουν προταθεί θα πάρει μια επιτροπή της ΔΑΕ στην οποία θα συμμετέχουν και οι ερευνητές που ανακάλυψαν τον εξωπλανήτη. https://naftemporiki.gr/story/1896416/thelete-na-baftisete-ena-eksoplaniti

Γκρο πλαν στη γέννηση ενός νέου γαλαξία (βίντεο) International Gemini Observatory/NOIRLab/NSF/AURA Στη φωτογραφία εικονίζεται μια σκηνή από τη γαλαξιακή σύγκρουση που κατέγραψε το τηλεσκόπιο Gemini North. To επίγειο τηλεσκόπιο Gemini North στη Χαβάη κατέγραψε εικόνες από μια από τις πιο εντυπωσιακές, σύνθετες και σημαντικές κοσμικές διεργασίες, την σύγκρουση δύο γαλαξιών. Οι συγκρούσεις αυτές άλλες φορές οδηγούν συνήθως σε συγχωνεύσεις υπέρ του μεγαλύτερου γαλαξία με τον μικρότερο να εξαφανίζεται από τον γαλαξιακό χάρτη. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν συμβαίνει αυτό και ο δικός μας γαλαξίας σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες έχει καταφέρει να βγει νικητής από τέτοιου είδους κοσμικές αναμετρήσεις εναντίον μεγαλύτερων γαλαξιών.Οι συγκρούσεις-συγχωνεύσεις γαλαξιών ανάμεσα στα άλλα δημιουργούν συνθήκες μαζικής γέννησης νέων άστρων ανανεώνοντας τόσο το τοπικό γαλαξιακό περιβάλλον όσο και το Σύμπαν γενικότερα. Το Gemini North κατέγραψε τη σύγκρουση που εξελίσσεται ανάμεσα στο γαλαξία NGC 4568 και στο γαλαξία NGC 4567. Οι δύο γαλαξίες είναι σπειροειδείς όπως και ο δικός μας και βρίσκονται σε απόσταση 60 εκατ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Παρθένου.Οι δύο γαλαξίες έχουν πλησιάσει ο ένας τον άλλο σε απόσταση περίπου 20 χιλιάδων ετών φωτός που ακούγεται πολύ μεγάλη αλλά οι τρομερές βαρυτικές δυνάμεις που αναπτύσσονται σε αυτή την κοσμική διαδικασία έχουν ήδη αρχίσει να παράγουν αποτελέσματα. Το σχήμα των δύο γαλαξιών έχει αρχίσει εξαιτίας των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων να παραμορφώνεται και σε εκείνες τις περιοχές δημιουργούνται νέα άστρα. Εκτιμάται ότι η διαδικασία της συγχώνευσης θα ολοκληρωθεί σε περίπου 500 εκατ. έτη και οι δύο σπειροειδείς γαλαξίες θα δώσουν την θέση τους σε ένα νέο ελλειπτικό γαλαξία. NOIRLABASTRO Cosmoview Episode 50: The Merging Galaxy Pair NGC 4568 and NGC 4567 Όπως είναι ευνόητο οι επιστήμονες μπορούν χάρις στα διαστημικά τηλεσκόπια, τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια και διάφορες νέες μεθόδους διαστημικής παρατήρησης να βλέπουν και να μελετούν ανάμεσα στα άλλα τις γαλαξιακές συγκρούσεις καθώς αυτές εξελίσσονται. Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας κινείται προς τον δικό μας γαλαξία και εκτιμάται ότι σε περίπου πέντε δισ. έτη θα υπάρξει μια σύγκρουση η οποία πιθανότατα θα αποτελέσει το τέλος του γαλαξία μας όπως τουλάχιστον τον γνωρίζουμε εκτός αν κάνει πάλι την έκπληξη και καταφέρει με κάποιο τρόπο να επιβιώσει. https://naftemporiki.gr/story/1896535/gkro-plan-sti-gennisi-enos-neou-galaksia-binteo

Διαστημική Ολυμπιάδα 2022. Την Κυριακή 7 Αυγούστου, ο Διονύσης Σιμόπουλος πέθανε αφού πάλεψε γενναία με τον καρκίνο. Λίγες ημέρες προτού «φύγει», πιστός στο ραντεβού του με την «Καθημερινή» και τη στήλη «Εξ αφορμής» έστειλε, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, τη συνεργασία που ακολουθεί. Τη δημοσιεύουμε στη μνήμη ενός αλησμόνητου ανθρώπου και σπάνιου συνεργάτη ο οποίος θα μας λείψει πολύ… «Ισως να αποδειχτεί ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός απ’ όλους, το πιο αμύθητο μαργαριτάρι από τις εξερευνήσεις μας στο Διάστημα είναι η συνειδητοποίηση ότι ζούμε σ’ ένα νησί απομονωμένο σε μια εβενόχρωμη θάλασσα». Διονύσης Σιμόπουλος (1943-2022) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ Στα μέσα του περασμένου μήνα (16 έως 24 Ιουλίου) η Αθήνα έγινε το κέντρο της διεθνούς επιστήμης και τεχνολογίας του Διαστήματος. Τις ημέρες εκείνες σε ένα παγκόσμιας ακτινοβολίας επιστημονικό συνέδριο παρουσιάστηκαν απευθείας ή μέσω Διαδικτύου περίπου 3.000 επιστημονικές εργασίες των τελευταίων μερικών ετών. Ηταν το πρώτο και μεγαλύτερο επιστημονικό και υβριδικό συνέδριο που έχει γίνει ποτέ. Η επιλογή της Αθήνας έγινε ομόφωνα αποδεκτή, όταν προτάθηκε η υποψηφιότητα πριν από τέσσερα χρόνια, ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά της Committee on Space Research (COSPAR) λόγω του επιπέδου των Ελλήνων ερευνητών του Διαστήματος. Το ενδιαφέρον της χώρας μας για το Διάστημα άλλωστε περιλαμβάνει επίσης και την πρόσφατη σχετικά δημιουργία του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος.Οπως τόσο χαρακτηριστικά ανέφερε και ο δρ Λέναρντ Α. Φισκ, απερχόμενος πρόεδρος της COSPAR, «το συνέδριο των Αθηνών ήταν το πιο πετυχημένο επιστημονικά, τεχνικά και οργανωτικά των τελευταίων τουλάχιστον ετών», από την έναρξη των πρώτων διοργανώσεων τη δεκαετία του 1950. Κι αυτό χάρη κυρίως στην ψυχή του συνεδρίου, τον Ελληνα ακαδημαϊκό Σταμάτη Κριμιζή, τον αντιπρόεδρο του συνεδρίου δρα Μανώλη Γεωργούλη, καθώς επίσης και τα μέλη της επιστημονικής και τοπικής οργανωτικής επιτροπής. Για να γίνει πιο κατανοητή η έκταση του συνεδρίου στην Ελλάδα, να σημειώσουμε ότι οι παρουσιάσεις έγιναν σε 30 αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και του ξενοδοχείου Κάραβελ, αριθμός πολύ μεγαλύτερος από οποιαδήποτε προηγούμενη διοργάνωση.Απασχολημένοι από την καθημερινότητά μας πολλές φορές δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τις σύγχρονες αυτές εξερευνήσεις του ανθρώπου και τις δυνατότητες που μας έχουν δοθεί από την παρουσία των οργάνων και γενικότερα των μηχανών μας στο Διάστημα. Το κερασάκι όλης αυτής της διοργάνωσης ήταν και το γεγονός της επεξήγησης των πρώτων φωτογραφιών από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που έγινε στη συνέντευξη Τύπου του συνεδρίου των Αθηνών, από τον Τζον Μάδερ (Nobel Φυσικής, 2006) που είναι ο Senior Project Scientist του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «το τηλεσκόπιο και τα επιστημονικά του όργανα (με πιθανή διάρκεια ζωής 20 ετών) λειτουργούν καλύτερα από τις προβλέψεις».Μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις που επελέγησαν από την επιστημονική επιτροπή με στόχο να προβληθούν στο διεθνές και ελληνικό κοινό, περιλαμβάνουν διάφορα φαινόμενα της ηλιακής δραστηριότητας. Ενδιαφέρον παρουσίασε επίσης και η εισήγηση της Αθηνάς Κουστένη, Director of Research, French Center for Scientific Research (CNRS), Paris Observatory, σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις της προστασίας του πλανήτη μας. Σε άλλες διαστημικές δραστηριότητες περιλαμβάνεται και η εκστρατεία επιστροφής δειγμάτων από τον Αρη και οι δυσκολίες μιας τέτοιας αποστολής. Τέλος, έγινε αρκετή αναφορά για τις ατμόσφαιρες των δορυφόρων Ευρώπη του Δία και Τιτάνα και Εγκέλαδου του Κρόνου.Δίνεται έτσι στην επιστημονική κοινότητα η ευκαιρία να «μοιραστεί» με τον καθένα/καθεμία τις τρέχουσες εξελίξεις και μάλιστα με τρόπο απλό και κατανοητό. Τον συντονισμό της συνέντευξης Τύπου ανέλαβαν ο έμπειρος δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς και ο Μάικλ Μπάκλεϊ, Senior Communication Manager του Johns Hopkins University.Σε ό,τι αφορά τις εθνικές προτεραιότητες στο Διάστημα, αυτές πρέπει να καθορίζονται με βάση τις ανάγκες της χώρας. Για να καταλήξουμε όμως σε τομείς δραστηριοτήτων στις διαστημικές εφαρμογές, οφείλουμε πρώτα να δούμε πού έχουμε την απαραίτητη κρίσιμη μάζα επιστημόνων και μηχανικών αλλά και τις υποδομές που θα τεθούν ανάλογα με τις εθνικές και οικονομικές προτεραιότητες, καθώς και την ανάγκη να στηριχθεί η επιστημονική κοινότητα και η βιομηχανία που ασχολείται με το Διάστημα. Η σχεδίαση αυτή είναι εμφανώς δουλειά του νέου φορέα και η όποια σχεδίαση που θα προκύψει δεν θα πρέπει να είναι στατική αλλά δυναμική εμπλουτιζόμενη συνεχώς με βάση τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Επομένως, αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι να καθορίσει τη διαστημική της πολιτική με βάση τους στόχους και τις δυνατότητες που έχουμε.Με όλες αυτές τις ανακαλύψεις λοιπόν δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να πούμε ότι καθένας από εμάς χρησιμοποιεί καθημερινά δεκάδες αντικείμενα τα οποία προέρχονται από τις διαστημικές μας δραστηριότητες. Η νέα αυτή μεγάλη εποχή ανακαλύψεων υπόσχεται να πλουτίσει τον κόσμο ολόκληρο με νέες ιδέες και γνώσεις, με νέες τεχνολογίες, και πιθανότατα με ένα νέο πνεύμα ειρήνης και συνεργασίας. Και ίσως να αποδειχτεί ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός απ’ όλους, το πιο αμύθητο μαργαριτάρι από τις εξερευνήσεις μας στο Διάστημα, είναι η συνειδητοποίηση ότι ζούμε σ’ ένα νησί απομονωμένο σε μια εβενόχρωμη θάλασσα. Σ’ αυτή την απέραντη θάλασσα τα σύγχρονα διαστημόπλοια και οι δορυφόροι είναι τα νέα μας φορτηγά, τα πλοία των θησαυρών του νέου ωκεανού. Τα πλοία που θα ανοίξουν την απέραντη θάλασσα του Διαστήματος όπως ο Κολόμβος και ο Μαγγελάνος άνοιξαν στην ανθρωπότητα τους επίγειους ωκεανούς. * Ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος ήταν επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου. https://physicsgg.me/2022/08/20/διαστημική-ολυμπιάδα-2022/

Η καλύτερη μέχρι σήμερα φωτογραφία του μεγαλύτερου άστρου στο Σύμπαν. Wikimedia Commons Καλλιτεχνική απεικόνιση του άστρου R136a1. Οι αστρονόμοι κατάφεραν να τραβήξουν την πιο καθαρή μέχρι σήμερα φωτογραφία του κολοσσιαίου άστρου R136a1, του μεγαλύτερου άστρου που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στο σύμπαν. Το άστρο είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν με το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και άλλα επίγεια τηλεσκόπια, αλλά ποτέ με αρκετή καθαρότητα. Η νέα παρατήρηση πέτυχε ανάλυση τρεις φορές καλύτερη του Hubble και ελαφρώς καλύτερη του νέου μεγάλου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.Η παρατήρηση, η οποία έγινε με το διαμέτρου 8,1 μέτρων διεθνές τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, οδηγεί στη νέα εκτίμηση ότι το εν λόγω άστρο-μαμούθ που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160.000 ετών φωτός από τη Γη στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος (έναν νάνο γαλαξία κοντά στον δικό μας), έχει μάζα «μόνο» 170 έως 230 μεγαλύτερη του Ήλιου και όχι 250-320 φορές που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση. Ακόμη κι έτσι όμως παραμένει το μεγαλύτερο γνωστό άστρο. INTERNATIONAL GEMINI OBSERVATORY Αυτή είναι η εικόνα του άστρου R136a1 που κατέγραψε το Gemini South. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως πως σχηματίστηκαν τόσο μεγάλα άστρα, με μάζα τουλάχιστον 100 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου μας. Τέτοια γιγάντια άστρα συνήθως βρίσκονται κρυμμένα στις «πυκνοκατοικημένες» καρδιές αστρικών σμηνών καλυμμένων από σκόνη.Επίσης είναι βραχύβια και πεθαίνουν νέα, έχοντας κάψει τα πυρηνικά καύσιμά τους μέσα σε λίγα μόνο εκατομμύρια χρόνια (συγκριτικά ο Ήλιος δεν έχει καν διανύσει τη μισή ζωή του που αναμένεται να είναι 10 δισεκατομμύρια χρόνια). JUPITER TV Star R136a1 Τα χημικά στοιχεία που είναι βαρύτερα από το ήλιο στο σύμπαν, δημιουργούνται στη διάρκεια του κατακλυσμικού εκρηκτικού θανάτου άστρων με μάζα τουλάχιστον 150 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. https://naftemporiki.gr/story/1896331/i-kaluteri-mexri-simera-fotografia-tou-megaluterou-astrou-sto-sumpan

Διαστημικές φυσαλίδες για την ρύθμιση του κλίματος της Γης. Η ιδέα βασίζεται στη δημιουργία και την ανάπτυξη φυσαλίδων πυριτίου που μοιάζουν με λεπτό φιλμ και θα εκτρέπουν την ηλιακή ακτινοβολία. Φυσαλίδες πυριτίου ως ασπίδα έναντι της ηλιακής ακτινοβολίας Οι «διαστημικές φυσαλίδες» όπως τις αποκαλούν οι επιστήμονες του ΜΙΤ, θα ενώνονταν μεταξύ τους σαν μία σχεδία. Μόλις αναπτυχθεί αυτή στο διάστημα θα έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Βραζιλία. Οι φυσαλίδες θα λειτουργήσουν στη συνέχεια σαν ένα επιπλέον ρυθμιστικό φίλτρο, έναντι της ηλιακής ακτινοβολίας που παίζει τον βασικότερο ρόλο όσον αφορά το κλίμα που επικρατεί στη Γη. Ο στόχος με αυτές τις νέες «διαστημικές φυσαλίδες» θα ήταν έλεγχος του γήινου κλίματος.Αυτό το νέο σχέδιο βασίζεται σε μια ιδέα που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον αστρονόμο Roger Angel, o οποίος αρχικά πρότεινε τη χρήση ενός «σύννεφου» από μικρά διαστημόπλοια για την προστασία της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου. Οι ερευνητές στο MIT έχουν υιοθετήσει την ίδια βασική ιδέα και τη βελτίωσαν, αντικαθιστώντας τα διαστημόπλοια με φουσκωτές φυσαλίδες πυριτίου. Το να μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η θωράκιση της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου θα ήταν μόνο ένα μέρος της λύσης. Θα πρέπει επιπλέον να μπορούμε να ρυθμίζουμε κι άλλες παραμέτρους.Όμως, το πρώτο βήμα πρέπει να ξεκινήσει από την βασικότερη παράμετρο που καθορίζει το κλίμα της Γης, την ακτινοβολία του Ήλιου. Και η «σχεδία» των διαστημικών φυσαλίδων είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Οι φυσαλίδες θα μπορούσαν να κατασκευαστούν στο διάστημα, σχηματίζοντας μια κατάλληλη διάταξη τοποθετημένη στο σημείο Λαγκρανζ L1 μεταξύ της Γης και του Ήλιου. H βασική ιδέα απαιτεί την αποστολή των φυσαλίδων σε συγκεκριμένο σημείο έξω από την ατμόσφαιρα: στο λεγόμενο «Σημείο Λαγκράνζ». Αυτή είναι μια θέση μεταξύ της Γης και του Ήλιου όπου υπάρχει βαρυτικη ισορροπία, καθώς η έλξη του Ήλιου αντισταθμίζει την βαρύτητα της Γης. Ως εκ τούτου, οι διαστημικές φυσαλίδες θα μπορούσαν θεωρητικά να παραμένουν στο σημείο αυτό σταθερές. Ίσως θα χρειαστεί επιπλέον να στείλουμε κάποιο είδος διαστημικού σκάφους για να ελέγχει την κατάσταση της ασπίδας, η οποία θα μας δώσει την δυνατότητα να ρυθμίζουμε την κλιματική αλλαγή ή τουλάχιστον να επιβραδύνουμε τις δυσοίωνες κατευθύνσεις της.Επισημαίνεται ότι οι επιστήμονες του MIT δεν βλέπουν την ιδέα τους ως εναλλακτική λύση στις τρέχουσες προσπάθειες και στα μέτρα που λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο για την ανθρωπογενή επίδραση στο κλίμα της Γης. Προς το παρόν, την θεωρούν ως μια εφεδρική λύση που προορίζεται να βοηθήσει εάν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο. Στο απώτερο μέλλον, εφόσον τελικά η ανθρωπότητα δεν αυτοκαταστραφεί, θα μνημονεύεται ως ένα από τα πρώτα βήματα που μας οδήγησαν στο να γίνουμε Πολιτισμός Τύπου I. https://physicsgg.me/2022/04/17/πότε-θα-γίνουμε-πολιτισμός-τύπου-i/ https://physicsgg.me/2022/08/19/διαστημικές-φυσαλίδες-για-την-ρύθμισ/

Ρώσος κοσμοναύτης διέκοψε διαστημικό περίπατο εξαιτίας βλάβης στη στολή του. Ένας από τους δύο ρώσους κοσμοναύτες που εκτελούσαν εργασίες σε εξωτερικό βραχίονα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού υποχρεώθηκε σήμερα να επιστρέψει στο εσωτερικό του ISS, εξαιτίας ενός προβλήματος στον εξοπλισμό της στολής του. Το κέντρο ελέγχου της Μόσχας έδωσε εντολή στον Όλεγκ Αρτέμιεφ να ολοκληρώσει πρόωρα τον διαστημικό του περίπατο.Ο ρώσος κοσμοναύτης είχε συμπληρώσει σχεδόν τρεις ώρες εκτός ISS (η αποστολή είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει περίπου έξι ώρες) όταν η ένδειξη της μπαταρίας στην στολή του άρχισε να υποχωρεί απότομα, υποχρεώνοντας τους υπεύθυνους να διατάξουν την άμεση επιστροφή του Αρτέμιεφ στο εσωτερικό του διαστημικού σταθμού.«Όλεγκ, άφησε τα πάντα και γύρισε πίσω αμέσως!», είπαν στον Αρτέμιεφ από το κέντρο ελέγχου στη Μόσχα.Ο Όλεγκ Αρτέμιεφ επέστρεψε στο εσωτερικό του ISS, ενώ ο συνάδελφός του Ντενίς Ματβέεφ ολοκλήρωσε τις εργασίες στον ρομποτικό βραχίονα του διαστημικού σταθμού. Ο Ρομπ Νάβιας, εκπρόσωπος της NASA, διαβεβαίωσε ότι ο Όλεγκ Αρτέμιεφ «δεν διέτρεξε ποτέ σοβαρό κίνδυνο». O Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα εργαστήριο που έχει μέγεθος περίπου όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, φιλοξενεί πληρώματα από διάφορες χώρες του κόσμου για περισσότερες από δύο δεκαετίες. https://naftemporiki.gr/story/1896018/rosos-kosmonautis-diekopse-diastimiko-peripato-eksaitias-blabis-sti-stoli-tou

Βρέθηκε φυτό που μπορεί να καλλιεργηθεί στο αρειανό έδαφος. Wikipedia Στη φωτογραφία εικονίζεται το φυτό μηδική που όπως φαίνεται μπορεί να αποτελέσει ένα πραγματικό διατροφικό πολυεργαλείο για την επιβίωση του ανθρώπου στον Άρη. Θεωρείται δεδομένο ότι εντός της προσεχούς δεκαετίας η ανθρωπότητα θα είναι τεχνικά σε θέση να στείλει μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Η επιστημονική κοινότητα έχει ξεκινήσει ένα παράλληλο αγώνα δρόμου για να βρει τρόπους που θα επιτρέψουν στον άνθρωπο όχι μόνο να φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη αλλά να μπορέσει να ζήσει εκεί.Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία καταλυμάτων που θα προσφέρουν ασφάλεια, τεχνολογίες δημιουργίας οξυγόνου, νερού και καυσίμων και φυσικά τρόπους παραγωγής φρέσκων τροφίμων. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση PLoS OΝΕ ερευνητές με επικεφαλής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αϊόβα στις ΗΠΑ παρουσιάζουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων που πραγματοποίησαν για την καλλιέργεια φυτών σε αρειανό περιβάλλον.Όπως αναφέρουν υπάρχει ένα φυτό που όχι μόνο μπορεί να αναπτυχθεί στο αρειανό έδαφος αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί τόσο ως λίπασμα για καλλιέργεια άλλων τροφίμων όσο και ως μέσο αφαλάτωσης νερού. Πρόκειται για τη μηδική (τριφύλλι πολυετές) είναι ένα πολυετές όσπριο που σχηματίζει μπλε με μοβ λουλούδια. Το φυτό που ειναι γνωστό επίσης με την ονομασία «Αλφαλφα» άνήκει στην οικογένεια Fabaceae (η οικογένεια που περιλαμβάνει φασόλια και αρακά). Είναι η πιο σημαντική κτηνοτροφική καλλιέργεια στον κόσμο. Πρόκειται για ένα φυτό ιδιαίτερα προσαρμόσιμο στις καιρικές συνθήκες και είναι ανθεκτικό στη ξηρασία.Οι ερευνητές αναφέρουν ότι στα πειράματα που έκαναν το φυτό αυτό εκτός από τη δική του καλλιέργεια έδειξε ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα για να καλλιεργούνται ρέβες (γογγύλια), μαρούλια και ραπανάκια. https://naftemporiki.gr/story/1896058/brethike-futo-pou-mporei-na-kalliergithei-sto-areiano-edafos

SLS: Η NASA ετοιμάζει τον γιγάντιο πύραυλο για την παρθενική του πτήση στη Σελήνη. Ο νέος γιγαντιαίος πύραυλος της NASA Space Launch System (SLS) ξεκίνησε την πορεία του προς την εξέδρα 39B του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι στη Φλόριντα, εν όψει της εκτόξευσής του που έχει προγραμματιστεί για τις 29 Αυγούστου.Η πρώτη αποστολή θα είναι μη επανδρωμένη, αλλά οι μελλοντικές θα στείλουν αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης, για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια.Ο πύραυλος ύψους σχεδόν 100 μέτρων οδηγείται με έναν τεράστιο ελκυστήρα προς την εξέδρα. Η μεταφορά του ξεκίνησε από το κτίριο συναρμολόγησης αργά το βράδυ της Τρίτης (16/8)- τοπική ώρα- με ταχύτητα λίγο πάνω από 1 χλμ/ ώρα και θα χρειαστεί 8-10 ώρες για να ολοκληρώσει το ταξίδι των 6,7 χιλιομέτρων.Στο πλαίσιο της αποστολής «Άρτεμις 1» η κάψουλας πληρώματος Orion θα κάνει μια περιστροφή γύρω από τη Σελήνη πριν επιστρέψει στη Γη για να προσθαλασσωθεί 42 ημέρες αργότερα. Με την αποστολή αυτή, η NASA θέλει να ελέγξει αν η θερμική ασπίδα της κάψουλας πληρώματος Orion μπορεί να αντέξει τη θερμότητα της επανεισόδου στη γήινη ατμόσφαιρα.Πρόκειται για μια σημαντική στιγμή για την αμερικανική διαστημική υπηρεσία, η οποία θα γιορτάσει τον Δεκέμβριο την επέτειο μισού αιώνα από το Apollo 17, την τελευταία προσεδάφιση ανθρώπου στη Σελήνη. Η NASA βλέπει την επιστροφή στη Σελήνη ως έναν τρόπο προετοιμασίας για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2030 ή λίγο αργότερα. Ο SLS έχει 15% μεγαλύτερη ώθηση από τους πυραύλους Saturn V του Apollo. Αυτή η επιπλέον ισχύς θα επιτρέπει στον πύραυλο να στέλνει μεγαλύτερα φορτία, ώστε να είναι δυνατές οι αποστολές μακράς διαρκείας. Μόλις ο SLS φτάσει στην εξέδρα εκτόξευσης, οι μηχανικοί θα έχουν μόλις μιάμιση εβδομάδα για να τον ετοιμάσουν. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία έχει ανακοινώσει και άλλες δυο ημερομηνίες εκτόξευσης σε περίπτωση που προκύψουν τεχνικά προβλήματα ή οι καιρικές συνθήκες εμποδίσουν τον πύραυλο να εκτοξευθεί στις 29 Αυγούστου. Οι άλλες δυο ημερομηνίες είναι 2 και 5 Σεπτεμβρίου https://physicsgg.me/2022/08/17/sls-η-nasa-ετοιμάζει-τον-γιγάντιο-πύραυλο-γι/

Επαναστατική μέθοδος δημιουργίας των μέσων διαβίωσης του ανθρώπου στον Άρη. NASA Σχεδόν το σύνολο των τεχνικών μέσων που απαιτούνται για να πραγματοποιηθεί ένα επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη έχει αναπτυχθεί ή βρίσκεται σε τελικό στάδιο ανάπτυξης. Κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη δεκαετία αναμένεται να πραγματοποιηθεί το πρώτο ιστορικό επανδρωμένο ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη.Όμως για να μπορέσει να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει στις άκρως αφιλόξενες συνθήκες του Άρη θα πρέπει να μπορεί να παράγει εκεί τα βασικά υλικά διαβίωσης όπως τον αέρα που θα αναπνέει, τα καύσιμα που θα χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του εντός και εκτός πλανήτη και φυσικά τα τρόφιμα που θα καταναλώνει.Τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί διάφορες τεχνολογίες και μέθοδοι δημιουργίας αυτών των βασικών «υλικών» επιβίωσης και διαμονής στον Άρη. Κάποιες από αυτές έχουν περάσει μάλιστα στο στάδιο της υλοποίησης και δοκιμών τους. Διεθνής ερευνητική ομάδα https://tecnico.ulisboa.pt/en/news/tecnico-researchers-lead-project-to-extract-oxygen-from-mars/ με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λισαβώνας δημοσίευσε μια μελέτη στην οποία παρουσιάζεται ένα σύστημα επεξεργασίας χημικών μορίων έτσι ώστε να παράγονται τα μόρια εκείνα που θα είναι χρήσιμα στη δημιουργία οξυγόνου, καυσίμων και καλλιεργειών τροφίμων. Την έρευνα αυτή χρηματοδοτεί ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος.Η νέα προτεινόμενη μέθοδος βασίζεται στη χρήση πλάσματος για τον διαχωρισμό αλλά και την ανακύκλωση μορίων με στόχο την αξιοποίηση τους για το επιθυμητό κάθε φορά αποτέλεσμα. Με τον όρο πλάσμα οι επιστήμονες αναφέρουν την κατάσταση της ύλης στην οποία αυτή δεν λαμβάνει συγκεκριμένο όγκο και σχήμα που να οφείλεται στην ίδια (όπως συμβαίνει στα αέρια), και επιπλέον βρίσκονται ελεύθερα και όχι σε μοριακούς δεσμούς τα ηλεκτρικά φορτισμένα ατομικά της σωματίδια (ιόντα και ηλεκτρόνια). Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι αρχικές δοκιμές αυτής της μεθόδου έχουν παρουσιάσει πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα και δείχνει ότι μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη βιώσιμων συνθηκών στον Άρη. https://naftemporiki.gr/story/1895856/epanastatiki-methodos-dimiourgias-ton-meson-diabiosis-tou-anthropou-ston-ari

Ανακαλύφθηκε κρατήρας πρόσκρουσης αστεροειδούς από την εποχή των δεινοσαύρων. Προσομοίωση της δημιουργίας του καρατήρα Nadir. (Α) Τη χρονική στιγμή t = 0, ο αστεροειδής προσκρούει στην επιφάνεια του νερού με ταχύτητα ~20 km/s. (Β) Αρκετά δευτερόλεπτα αργότερα, σχηματίζεται ένας προσωρινός κρατήρας και μια σημαντική ποσότητα νερού εξατμίζεται. (C) εμφανίζεται σημαντική ανύψωση του βυθού (~400 m σε σχέση με πριν την πρόσκρουση), με αποτέλεσμα τον σχηματισμό μιας ανυψωμένης κορυφής κρατήρα. (D) η ακτινική κατάρρευση της υπόγειας ζώνης πρόσκρουσης έχει ως αποτέλεσμα περαιτέρω μεταβολή του κρατήρα, συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού αναβαθμίδων στην επιφάνεια. Η επιστροφή του νερού μεταφέρει σημαντικό όγκο εκτιναγμένου υλικού και άλλων ιζημάτων στον κρατήρα, που εναποτίθενται πάνω από αυτόν. Βρετανοί και Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν, μέσω ανάλυσης σεισμικών δεδομένων, στα ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός πιθανού μεγάλου υποθαλάσσιου κρατήρα πρόσκρουσης αστεροειδούς.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή γεωεπιστημών Ουίσντιν Νίκολσον του σκωτσέζικου Πανεπιστημίου Heriot-Watt, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.abn3096 ..Ο Ναντίρ -όπως ονομάστηκε ο αφρικανικός κρατήρας διαμέτρου τουλάχιστον 8,5 χιλιομέτρων- βρίσκεται θαμμένος κάτω από ιζήματα πάχους 300 έως 400 μέτρων στον βυθό, σε θαλάσσιο βάθος 900 μέτρων, σε απόσταση περίπου 400 χλμ. από την ακτή της Γουινέα στη Δ. Αφρική. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν οι δύο κρατήρες – ο Τσιξουλούμπ και ο Ναντίρ – να συνδέονται μεταξύ τους.Αν επιβεβαιωθεί ότι ο Ναντίρ δημιουργήθηκε από πτώση αστεροειδούς, οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπήρξε αρχικά ένας μεγαλύτερος μητρικός αστεροειδής, ο οποίος κατά την πτώση του στη Γη διασπάστηκε στην ατμόσφαιρα σε μικρότερα κομμάτια, αρκετά μεγάλα για να προκαλέσουν κατακλυσμικές καταστροφές. Εναλλακτικά, μπορεί να υπήρξαν εξ αρχής δύο ξεχωριστοί αστεροειδείς – ή και περισσότεροι που δεν έχουν ακόμη βρεθεί οι κρατήρες τους- οι οποίοι έπεσαν σε κοντινό χρονικό διάστημα ο ένας από τον άλλο.Η σεισμική ανάλυση και η κατοπινή μοντελοποίηση οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο αστεροειδής είχε διάμετρο περίπου 400 μέτρων και θα έπεσε -με δύναμη ισοδύναμη έκρηξης 5.000 μεγατόνων ΤΝΤ- σε θάλασσα που θα είχε βάθος 800 μέτρων, προκαλώντας διαδοχικά τεράστια τσουνάμι ύψους έως ενός χιλιομέτρου, σεισμό μεγέθους 6,5 έως 7 βαθμών και πιθανώς απελευθερώνοντας σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου από εναποθέσεις άνθρακα στον βυθό. https://physicsgg.me/2022/08/18/ανακαλύφθηκε-κρατήρας-πρόσκρουσης-α/

Έκρηξη «κανίβαλος» στον Ήλιο ίσως μπλοκάρει σήμερα και αύριο τα συστήματα GPS (βίντεο) NASA/GSFC/SDO Οι ηλιακές εκλάμψεις ή στεμματικές εκπομπές μάζας (CME) είναι στην ουσία εκρήξεις που συμβαίνουν στον Ήλιο και εκτοξεύουν φως, ενέργεια και ηλιακό υλικό στο Διάστημα. Όταν συμβαίνει μια τέτοια έκρηξη ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Την περασμένη Κυριακή προκλήθηκε μια ηλιακή έκλαμψη και την Δευτέρα προκλήθηκε μια ακόμη η οποία κυριολεκτικά κατάπιε την προηγούμενη σχηματίζοντας μια νέα σούπερ ηλιακή έκλαμψη. Τόσο η NASA όσο και η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ αναφέρουν ότι η έκρηξη «κανίβαλος» αναμένεται να προκαλέσει μια ιδιαίτερα ισχυρή γεωμαγνητική καταιγίδα που πιθανώς να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στις δορυφορικές τηλεπικοινωνίες προκαλώντας δυσλειτουργίες ανάμεσα στα άλλα στα συστήματα εντοπισμού στίγματος, τα συστήματα που είναι γνωστά με το ακρωνύμιο GPS. THE VITAL INFO™ Radio Blackout ALERT: Massive Solar Flare Heading Towards Earth At 600 Km/s | Solar Storm August 17 Η NASA αναφέρει ότι τα προβλήματα θα κάνουν την εμφάνιση τους κυρίως σήμερα Τετάρτη με την NOAA να αναφέρει ότι οι επιπτώσεις της γεωμαγνητικής καταιγίδας θα διαρκέσουν μέχρι τις 19 Αυγούστου. https://naftemporiki.gr/story/1895771/ekriksi-kanibalos-ston-ilio-isos-mplokarei-simera-kai-aurio-ta-sustimata-gps-binteo

Στην Ευρώπη χιονίζει… ανάποδα σχηματίζοντας την τεράστια κρούστα πάγου. NASA/JPL-Caltech Με διάμετρο 3.100 χιλιομέτρων, η Ευρώπη είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος από τους περίπου 80 γνωστούς δορυφόρους του Δία. Είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη, αλλά μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα. Έχει διαπιστωθεί ότι κάτω από το στρώμα πάγου της επιφάνεια της Ευρώπης υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός που μπορεί να έχει διπλάσια ποσότητα νερού από εκείνους της Γης και διάφορα ευρήματα δείχνουν ότι μπορεί να είναι φιλικός στη ζωή.Το στρώμα πάγου της Ευρώπης έχει βάθος μερικών δεκάδων χλμ. και τα τελευταία χρόνια έχουν κατατεθεί διαφόρων ειδών προτάσεις και ιδέες για την διάνοιξη μιας τρύπας στην επιφάνεια μέσω της οποίας θα σταλεί κάποιο ρομποτικό υποβρύχιο όχημα στον ωκεανό για να τον εξερευνήσει.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Astrobiology» ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι το στρώμα πάγου της Ευρώπης «χτίζεται» από χιόνι που παράγεται στον υπόγειο ωκεανό και κινείται προς την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου.Σύμφωνα με τους ερευνητές το χιόνι αυτό αν και προέρχεται από τον ωκεανό έχει σχεδόν μηδενικά επίπεδα αλατότητας οπότε και προκαλεί οποιαδήποτε βλάβη στα σημεία του πάγου που πηγαίνει και προσκολλάται. Επιπλέον το επίπεδο αλατότητας των πάγων της Ευρώπης αποτελεί ένα από τους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους επιστήμονες που θα οργανώσουν μια αποστολή διάτρησης του πάγου για να πραγματοποιηθούν έρευνες στο εσωτερικό του δορυφόρου. Το επίπεδο αλατότητας παίζει ρόλο στην ανθεκτικότητα και συμπεριφορά του πάγου οπότε θα πρέπει να κατασκευαστούν αναλόγως τα όργανα διάτρησης.Παρεμφερές γεωλογικό φαινόμενο έχει παρατηρηθεί στην παγοκρηπίδα της Ανταρκτικής και οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν τώρα να κάνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις για να διαπιστώσουν τυχόν κοινά στοιχεία με την Ευρώπη. HELEN GLAZER/WALKING IN ANTARCTICA/HELEN GLAZER Στη φωτογραφία εικονίζεται ένα σημείο κάτω από την παγοκρηπίδα της Ανταρκτικής το οποίο αποτελείται από ένα υλικό που μοιάζει με νιφάδες χιονιού. Παρόμοιο υλικό υπάρχει πιθανότατα και στον παγωμένο δορυφόρο του Δία, την Ευρώπη. Η επερχόμενη αποστολή εξερεύνησης της Ευρώπης Clipper της NASA θα πραγματοποιήσει σειρά καταγραφών, αναλύσεων και μετρήσεων με ειδικά ραντάρ της παγωμένης επιφάνειας της Ευρώπης με στόχο τη συλλογή στοιχείων που θα βοηθήσουν στην κατανόηση των γεωχημικών της χαρακτηριστικών. https://naftemporiki.gr/story/1895603/stin-europi-xionizei-anapoda-sximatizontas-tin-terastia-krousta-pagou

Ο δορυφόρος της Πολυμήλης. Η απόσταση του ανακαλυφθέντος δορυφόρου από τον αστεροειδή Πολυμήλη είναι περίπου 125 μίλια (200 km). Ο δορυφόρος έχει διάμετρο περίπου 3 μίλια (5 km) και η Πολυμήλη περίπου 17 μίλια (27 km). Πριν από δέκα μήνες η NASA εκτόξευσε το σκάφος της αποστολής Lucy. Το σκάφος θα πραγματοποιήσει ένα 12ετές ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου θα περάσει κοντά από οκτώ αστεροειδείς, οι περισσότεροι από τους οποίους θα είναι Τρωικοί.Πρόκειται για δύο ομάδες αστεροειδών με ονόματα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου: μία πριν τον Δία και μία μετά από αυτόν, παγιδευμένους αφενός από την ισχυρή βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και αφετέρου από τη βαρύτητα του Ήλιου. Η μία ομάδα αστεροειδών (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L4 στο Διάστημα) φέρει ονόματα Ελλήνων ηρώων του πολέμου της Τροίας και η άλλη (με επίκεντρο το σημείο Λαγκράνζ L5) ονόματα Τρώων. Η κόστους σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων αποστολή θα επιτρέψει στους επιστήμονες να ρίξουν την πρώτη κοντινή ματιά σε αυτούς τους αστεροειδείς, οι οποίοι έχουν μια ποικιλία χρωμάτων από το γκρι έως το σκούρο κόκκινο και πιστεύεται ότι είναι απομεινάρια που ξέμειναν στο διάστημα μετά τον σχηματισμό του Δία, του Κρόνου και των άλλων μακρινών εξωτερικών πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.Εκτιμάται ότι οι εν λόγω αστεροειδείς – που αριθμούν πάνω από 7.000 – είναι αρκετά μακρινοί για να «βάζουν το χεράκι» τους στους μετεωρίτες που κατά καιρούς πέφτουν στη Γη. Δεν έχουν μελετηθεί ποτέ έως τώρα και μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικοί από τους γνωστότερους και κοντινότερους αστεροειδείς που βρίσκονται στην αποκαλούμενη Κύρια Ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία.Στις 27 Μαρτίου το σκάφος της αποστολής έφτασε στον αστεροειδή Πολυμήλη, που είναι ο μικρότερος σε μέγεθος αστεροειδής από αυτούς που πρόκειται να επισκεφτεί. Τα πρώτα στοιχεία που έστειλε στο σκάφος υπεδείκνυαν την ύπαρξη ενός διαστημικού βράχου ο οποίος φαινόταν να αποτελεί δορυφόρο του αστεροειδή Πολυμήλη. Η NASA οργάνωσε αμέσως ένα πρότζεκτ στο οποίο συμμετείχαν 26 ερενυνητικές ομάδες που θα παρατηρούσαν τον αστεροιδή Πολυμήλη όταν αυτός βρισκόταν σε απόσταση 770 εκατ. χλμ. από τη Γη.Όπως ανακοίνωσε η NASA οι παρατηρήσεις επιβεβαιώνουν ότι ο αστεροειδής διαθέτει πράγματι ένα δορυφόρο που βρίσκεται σε απόσταση 200 χλμ. από αυτόν. Το γεγονός ότι ο δορυφόρος κινείται σε τόσο κοντινή απόσταση από τον αστεροειδή καθιστά αδύνατη την παρατήρηση του τόσο με τα επίγεια όσο και με τα διαστημικά τηλεσκόπια. Ο αστεροειδής Πολυμήλη έχει διάμετρο περίπου 17 χλμ. και ο δορυφόρος του έχει διάμετρο περίπου πέντε χλμ. Η αποστολή Το μήκους περίπου 15 μέτρων σκάφος Lucy πήρε το όνομα του ομώνυμου γνωστού Αυστραλοπίθηκου ηλικίας 3,2 εκατομμυρίων ετών που είχε ανακαλυφθεί στην Αιθιοπία το 1974. Το σκάφος συναρμολογήθηκε στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, διαθέτει δύο μεγάλους ηλιακούς συλλέκτες πλάτους επτά μέτρων ο καθένας και τέσσερα επιστημονικά όργανα για να μελετήσει τη χημική σύνθεση, μάζα, θερμοκρασία και τοπογραφία των αστεροειδών, ενώ παράλληλα θα τους φωτογραφίσει. Θα κάνει τον Απρίλιο του 2025 την πρώτη προσέγγιση αστεροειδούς – του «Ντοναλντγιόχανσον» (φέρει το όνομα του επιστήμονα που ανακάλυψε τον Αυστραλοπίθηκο Λούσι) στην κύρια ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία. Τον Αύγουστο του 2027 θα προσεγγίσει τον πρώτο Τρωικό αστεροειδή, τον Ευρυβάτη (διαμέτρου 64 χιλιομέτρων) και τους τέσσερις μικρούς δορυφόρους του. Θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη κοντινές διελεύσεις σε άλλους αστεροειδείς της ίδιας «οικογένειας», με την τελευταία προσέγγιση – στον αστεροειδή «Πάτροκλο» και το μικρότερο ταίρι του – να προγραμματίζεται για τον Μάρτιο του 2033. Oι αστεροειδείς που θα επισκεφθεί το διαστημικό σκάφος Lucy Πρόκειται για μια πολύπλοκη αποστολή, που προετοιμαζόταν από τη NASA εδώ και χρόνια και η οποία θα απαιτήσει χειρισμούς υπερβολικά μεγάλης ακρίβειας λόγω των πολλών προγραμματισμένων «ραντεβού» της – περισσότερων από κάθε άλλη διαστημική αποστολή στο παρελθόν – με δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς. https://physicsgg.me/2022/08/17/ο-δορυφόρος-της-πολυμήλης/

Η Ρωσία παρουσίασε τον διαστημικό της σταθμό. REUTERS/Maxim Shemetov Αυτή είναι η μακέτα του ROSS, του διαστημικού σταθμού που φιλοδοξεί να κατασκευάσει η Ρωσία. H Ρωσία (ως Σοβιετική Ένωση) ήταν η πρώτη χώρα που κατασκεύασε ένα διαστημικό σταθμό. Ο MIR τέθηκε σε λειτουργία το 1986 και για 15 χρόνια τον επισκέπτονταν οι Ρώσοι κοσμοναύτες. Στη συνέχεια η Ρωσία αποφάσισε να εγκαταλείψει τον MIR και να συνεργαστεί με την NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).Όμως η ένταση τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στο Κρεμλίνο και τη Δύση με αποκορύφωμα την εισβολή στην Ουκρανία οδήγησε στην απόφαση της Ρωσίας να διακόψει μέχρι το 2025 την παρουσία της στον ISS και να κινηθεί σε δύο μέτωπα. Αρχικά η Ρωσία ανακοίνωσε στρατηγική συνεργασία με την Κίνα για τη δημιουργία μιας κοινής επανδρωμένης βάσης στην επιφάνεια της Σελήνης. Στη συνέχεια η Ρωσία έκανε γνωστό ότι ξεκινά με ταχείς ρυθμούς την προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου δικού της διαστημικού σταθμού.Η διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας, η Roscosmos, παρουσίασε μια μακέτα αυτού του διαστημικού σταθμού. Ο σταθμός αυτός θα ονομάζεται ROSS και θα κατασκευαστεί σε δύο φάσεις. Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψαν τα στελέχη της Roscosmos ο ROSS θα αποτελείται από έξι συνολικά τμήματα.Μέσα στην πενταετία 2025-2030 θα εκτοξευθούν τέσσερα τμήματα που θα καταστήσουν λειτουργικό τον σταθμό ώστε να υποδέχεται πληρώματα και μέχρι το 2035 θα έχει ολοκληρωθεί η προσθήκη και των άλλων δύο τμημάτων. Δεν δόθηκε κάποια πληροφορία για τις δυνατότητες του σταθμού όπως τον αριθμό των ατόμων που θα μπορεί να φιλοξενήσει όπως και τι είδους εργασίες, πειράματα και άλλες δραστηριότητες θα μπορεί να υποστηρίξει. https://naftemporiki.gr/story/1895567/i-rosia-parousiase-ton-diastimiko-tis-stathmo