Δροσος Γεωργιος

Το σπάσιμο του καθρέφτη της ομοτιμίας Οι φυσικοί Chen-Ning Yang (αριστερά) και Tsung-Dao Lee, βραβεύθηκαν το 1957 Νόμπελ Φυσικής, για την δημοσίευσή τους σχετικά με την παραβίαση της ομοτιμίας Τον Νοέμβριο του 1954, ο Wolfgang Pauli – ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς του 20ου αιώνα – είδε ένα όνειρο τόσο παράξενο ώστε ακόμη και μετά από τρία χρόνια το συγκρατούσε στη μνήμη του. Όπως συνήθιζε το περιέγραψε σε μια επιστολή που έστειλε στον ψυχαναλυτή Carl Jung. Ο Pauli έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για την έννοια της συμμετρίας, τόσο στη φυσική όσο και στην ψυχολογία, όπου θεωρούσε το συνειδητό και το ασυνείδητο ως κατοπτρικά μεταξύ τους είδωλα. Στο εν λόγω όνειρο βλέπει ότι βρίσκεται με μια σκοτεινή γυναίκα – την ανιμά του – σε ένα δωμάτιο στο οποίο εκτελούνται πειράματα με αντικατοπτρισμούς. Οι «άλλοι» που βρίσκονται στο δωμάτιο πιστεύουν ότι οι αντικατοπτρισμοί δείχνουν πραγματικά αντικείμενα, όμως ο Pauli και η σκοτεινή γυναίκα γνωρίζουν ότι πρόκειται απλά για κατοπτρικά είδωλα. Και το κρατούν μυστικό. «Το μυστικό αυτό μας γεμίζει με φόβο». Κατά διαστήματα, η σκοτεινή γυναίκα μεταμορφώνεται στην Κινέζα που εμφανιζόταν σε προηγούμενα όνειρα και είχε παρουσιάσει τον Pauli μπροστά στους «αγνώστους»Η Κινέζα, σύμφωνα με τον Jung, αντιπροσωπεύει την ολιστική πλευρά της σκοτεινής γυναίκας, καθότι η κινεζική φιλοσοφία επιδιώκει να συμφιλιώσει τα αντίθετα. Ο Pauli υπέθεσε ότι οι «άλλοι» αντιπροσωπεύουν τη συλλογική άποψη την οποία εξέλαβε ως «δικές του συμβατικές αντιρρήσεις … προς ορισμένες ιδέες – και τον φόβο του γιαυτές». Το πρόβλημα με το οποίο παλεύει είναι ότι «δεν υπάρχει συμμετρία ‘αντικειμένων’ και ‘ αντικατοπτρισμών’ στο όνειρο αυτό, εφόσον όλη η ουσία έγκειται στη διάκριση μεταξύ των δυο. Μολονότι αυτός μπορεί να αντιληφθεί πως ότι φαίνεται ως αντικείμενο είναι απλά αντικατοπτρισμός, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους «άλλους». Στο όνειρο αυτό δεν υπάρχει κατοπτρική συμμετρία. Κάτι που είναι αδύνατο. Ο Pauli πίστευε φανατικά στην διατήρηση κατοπτρικής συμμετρίας, ότι η φύση δεν διακρίνει μεταξύ του «αριστερά» και του «δεξιά». Πως αν εκτελέσουμε ένα πείραμα και παρατηρήσουμε το είδωλό του στον καθρέπτη θα διαπιστώσουμε ότι αυτά τα δυο είναι πανομοιότυπα. Το δεύτερο θα πρέπει να αποτελεί τέλεια κατοπτρική ανάκλαση του πρώτου. Στα μαθηματικά η διατήρηση της ομοτιμίας συνεπάγεται ότι μια εξίσωση της φυσικής πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη κατά την εναλλαγή αριστερού-δεξιού.Τη εποχή που είδε το όνειρο με την Κινέζα και τους αντικατοπτρισμούς που δεν ήταν αντικατοπτρισμοί, ο Pauli έγραφε ένα άρθρο-ορόσημο με αφορμή τα εβδομηκοστά γενέθλια του Bohr, όπου εκλάμβανε την διατήρηση της ομοτιμίας ως αξίωμα. Τότε όμως δεν έδωσε στο όνειρο περαιτέρω σημασία.Τον Ιούνιο του 1956 – δυο κινεζικής καταγωγής αμερικανοί φυσικοί, ο Chen-Ning Yang και ο Tsung-Dao Lee έστειλαν στον Pauli ένα άρθρο τους. Σ’ αυτό αποδείκνυαν ότι στην ασθενή αλληλεπίδραση δεν διατηρείται η κατοπτρική συμμετρία ή ομοτιμία. Ο Pauli χαμογέλασε ειρωνικά και δεν έδωσε καμία περαιτέρω σημασία στο άρθρο.Εκείνη την εποχή, οι φυσικοί πίστευαν ότι όλες οι γνωστές θεμελιώδεις δυνάμεις – ο ηλεκτρομαγνητισμός, η βαρύτητα, η ισχυρή δύναμη και η ασθενής δύναμη – υπάκουαν στη συμμετρία ομοτιμίας, ότι όλοι νόμοι της φύσης είναι αμφιδέξιοι. Γιατί το σύμπαν να μην φαίνεται το ίδιο στον καθρέφτη;Η εργασία των Lee και Yang με τίτλο “Question of Parity Conservation in Weak Interactions”, που δημοσιεύτηκε την 1η Οκτωβρίου 1956, εντυπωσίασε την κοινότητα της φυσικής. Οι ιδέες τους προκάλεσαν μια φρενίτιδα συζητήσεων και πειραμάτων, και μόλις ένα χρόνο μετά μοιράστηκαν το Νόμπελ Φυσικής! Μια μουντή μέρα του Γενάρη του 1957 στη Ζυρίχη, ο Wolfgang Pauli έγραφε στον συνάδελφό του Victor Weisskopf «είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω ένα πολύ μεγάλο ποσό» ότι κανένα πείραμα δεν θα επιβεβαίωνε παραβίαση της κατοπτρικής συμμετρίας. Είχε αμφιβολίες σχετικά με την πρόταση των Lee και Yang και αποτύπωσε τον σκεπτικισμό του με την θρυλική διατύπωσή του: «Ich glaube aber nicht, daß der Herrgott ein schwacher Linkshänder ist». (Δεν πιστεύω ότι ο Θεός είναι ασθενής αριστερόχειρας.)Όμως δύο μέρες αργότερα, ο κομψός καθρέφτης της ομοτιμίας γκρεμίστηκε. Μια Κινέζα, η Chien-Shiung Wu, πραγματοποίησε ένα πολύ όμορφο πείραμα, με το οποίο αποδεικνυόταν πέραν πάσης αμφιβολίας η παραβίαση της ομοτιμίας στην περίπτωση των ασθενών αλληλεπιδράσεων. Τα αρχικά δεδομένα από το πείραμα της Wu έδειξαν ότι η θεωρία των Lee και Yang ήταν σωστή. Ο Pauli έγραψε: «Sehr aufregend. Wie sicher ist die Nachricht;» (Πολύ συναρπαστικό. Πόσο σίγουρο είναι αυτό το νέο;). Με ένα ιστορικό πείραμα η Chien-Shiung Wu έδειξε ότι η φύση μερικές φορές παραβίαζε την ομοτιμία, αποδεικνύοντας την ορθότητα της θεωρίας των Lee και Yang. Παρά τον καθοριστικό της ρόλο, η Wu δεν βραβεύθηκε ποτέ με Νόμπελ για τη εργασία της – όπως συνέβη με τους Lee and Yang. Την δεκαετία του 1950, οι φυσικοί μαστίζονταν από ένα πρόβλημα γνωστό ως παράδοξο ταυ – θήτα. Τα σωματίδια τ+ και θ+ – που τώρα ονομάζονται καόνια- είχαν την ίδια μάζα, ίδιο φορτίο, ίδιο χρόνο ζωής, όμως το ένα αποσυντίθετο σε δυο πιόνια: (θ+→ π+ + π0), ενώ το άλλο σε τρία: τ+→ π+ + π0 + π0 ή π+ + π+ + π−.Οι υποθέσεις για την επίλυση του γρίφου τ-θ πολλαπλασιάζονταν. Μερικοί φυσικοί πρότειναν ότι τα σωματίδια δεν ήταν τελικά πανομοιότυπα – ότι το ταυ ήταν λίγο βαρύτερο από το θήτα – ή ότι οι υψηλοί αριθμοί σπιν μπορεί να εξηγήσουν την παράξενη διάσπαση. Τα πειράματα απέδειξαν γρήγορα ότι όλα αυτά τα μοντέλα ήταν λάθος.Σε ένα συνέδριο τον Απρίλιο του 1956, ο Yang συζήτησε τον γρίφο τ-θ, προκαλώντας μια έντονη συζήτηση. Κάποια στιγμή, ο Richard Feynman έθεσε μια ερώτηση στον Martin Block: «Μήπως … η ομοτιμία δεν διατηρείται… μήπως η φύση έχει έναν τρόπο να ορίζει μοναδικά τη δεξιοχειρία ή την αριστεροχειρία;» Ο Yang απάντησε ότι αυτός και ο Lee είχαν ερευνήσει την ερώτηση αλλά δεν κατέληξαν σε οριστικό συμπέρασμα.Μετά το συνέδριο, ο Lee έκανε μια σημαντική ανακάλυψη μιλώντας με τον Jack Steinberger, την οποία θυμήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του 2001: «Αν η ομοτιμία δεν διατηρείται στις διασπάσεις παράξενων σωματιδίων, θα μπορούσε να υπάρξει μια ασυμμετρία μεταξύ των γεγονότων… Αυτό είναι το κλειδί που λείπει!» Η συζήτηση οδήγησε τον Steinberger και τους συναδέλφους του να αναζητήσουν παραβίαση ομοτιμίας στη διάσπαση υπερονίων, αλλά με πολύ λίγα δεδομένα -μόλις 48 ανιχνευμένα σωματίδια- τα αποτελέσματά τους ήταν ασαφή.Εν τω μεταξύ, ο Lee και ο Yang άρχισαν να εξετάζουν τα υπάρχοντα δεδομένα. Σύμφωνα με τον ιστορικό της φυσικης Allan Franklin, εκείνη την εποχή όλοι πίστευαν ορθά – τουλάχιστον από όσο γνωρίζουμε τώρα – ότι η ομοτιμία διατηρείται στις ισχυρές και ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις. Είχε επιβεβαιώσει κανείς ότι η ομοτιμία διατηρείται στις ασθενεις αλληλεπιδράσεις; Η απάντηση των Lee και Yang ήταν όχι. (Στην πραγματικότητα, τα πειράματα στη δεκαετία του 1930 είχαν ήδη αποκαλύψει παραβίαση της ομοτιμίας, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία, λέει ο Franklin.)Πολλοί φυσικοί, όπως ο Pauli, αμφισβητούσαν την παραβίαση της ομοτιμίας. «Γιατί η φύση πρέπει να διακρίνει μεταξύ αριστερά και δεξιά;» λέει ο Franklin. Ο Feynman πόνταρε εναντίον του 50 προς 1 και ο Felix Bloch είπε στους συναδέλφους του στο Stanford ότι θα στοιχημάτιζε το καπέλο του. Αργότερα εκμυστηρεύτηκε στον Lee, ότι ήταν τυχερός που δεν είχε καπέλο.Τελικά ο γρίφος λύθηκε από τους Lee και Yang διατυπώνοντας την υπόθεση ότι οι ασθενείς αλληλεπιδράσεις παραβιάζουν τη διατήρησης της ομοτιμίας. Η υπόθεση ήταν αποδεκτή από τους πειραματικούς φυσικούς, αλλά αντιμετωπίστηκε ως ύβρις από τους θεωρητικούς. Κι αυτό γιατί η ομοτιμία είναι μια συμμετρία του χωροχρόνου όπως και οι στροφές, επομένως έπερεπε να διατηρείται απολύτως.Πέρα από τις αμφιβολίες, οι πειραματιστές άρπαξαν την ιδέα των Lee και Yang. Η Chien Shiung Wu, συνάδελφός τους στο Columbia, εγκατέλειψε όλα τα σχέδιά της και σχεδίασε ένα πείραμα χρησιμοποιώντας την διάσπαση του κοβαλτίου-60. Μέχρι τον Δεκέμβριο, είχε αρκετά δεδομένα για να αποδείξει την παραβίαση της ομοτιμίας.Όταν οι συνάδελφοι φυσικοί στο Columbia, Leon Lederman και Richard Garwin, άκουσαν για το επίτευγμα της Wu, συνειδητοποίησαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια δέσμη μιονίων για να επιβεβαιώσουν το αποτέλεσμά της. Αργά το βράδυ της Παρασκευής, ο Lederman, Garwin και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής ονόματι Marcel Weinrich έστησαν ένα πείραμα χρησιμοποιώντας καθημερινά απλά υλικά.«Μέχρι τις έξι το πρωί, ήμασταν σε θέση να καλέσουμε συναδέλφους και να τους πούμε ότι οι νόμοι της ομοτιμίας παραβιάζουν την κατοπτρική συμμετρία», θυμόταν αργότερα ο Lederman. Το σύμπαν, με διαφορά περίπου 1 στις 10.000, έδειχνε να «κλίνει» προς τα αριστερά και όχι δεξιά.Και τα δύο πειράματα δημοσιεύτηκαν στις 15 Φεβρουαρίου 1957 στο Physical Review. Παρά τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Wu και τις 26 υποψηφιότητές της για Νόμπελ, δεν έλαβε ποτέ το βραβείο, κάτι που προκαλούσε την οργή συναδέλφων της, όπως ο Pauli. Η πρώτη της αναγνώριση για την πειραματική επαλήθευση της παραβίασης της ομοτιμίας ήρθε μετά από πολύ καιρό, με το βραβείο Wolf το 1978. Χιουμοριστική επιστολή Pauli προς Bohr: «Με μεγάλη λύπη μας γνωστοποιούμε ότι η για πολλά χρόνια αγαπημένη μας φίλη ΟΜΟΤΙΜΙΑ πέθανε γαλήνια στις 19 Ιανουαρίου 1957, μετά από μια σύντομη ταλαιπωρία που υπέστη λόγω πειραματικής μεταχείρισης, Εκ μέρους των συγγενών e, μ, ν Η ανακάλυψη της παραβίασης της ομοτιμίας έβαλε στο επίκεντρο την έρευνα για την ανακάλυψη της παραβίασης συζυγίας φορτίου και ομοτιμίας (CP) και άλλων φαινομένων που σπάζουν τη συμμετρία που οδήγησαν στην διαρύπωση του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωμτιδίων. «Το γεγονός ότι η ίδια η ομοτιμία παραβιάστηκε ήταν απλώς μια τεράστια αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε», λέει ο Franklin.Οι φυσικοί που είχαν αντιμετωπίσει τις συμμετρίες της φύσης με θρησκευτική ευλάβεια, ένιωσαν μια συγκλονιστική προδοσία. Όπως είπε ο Yang στην ομιλία κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ: «Αυτή η προοπτική δεν μας άρεσε. Αντίθετα, μπορούμε να πούμε πως οδηγηθήκαμε σ’ αυτή με μεγάλη δυσφορία». https://physicsgg.me/2022/10/03/το-σπάσιμο-του-καθρέφτη-της-ομοτιμίας/

Αστεροειδής που θα μπορούσε να καταστρέψει ολόκληρη πόλη πλησιάζει τη Γη. Το αντικείμενο 2022 SE37 έχει διάμετρο μισού χιλιομέτρου. Διαστημικός βράχος με διάμετρο μισού χιλιομέτρου ανακαλύφθηκε από ρώσους αστρονόμους λίγες ημέρες πριν περάσει σε σχετικά μικρή απόσταση από τη Γη αυτή την εβδομάδα.Το αντικείμενο 2022 SE37 καταχωρήθηκε στη λίστα των «δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών», δεν θα απειλήσει όμως τη Γη στο προσεχές μέλλον, ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Μαθηματικών «Κέλντις» της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.Για να χαρακτηριστεί «δυνητικά επικίνδυνος», ένας αστεροειδής θα πρέπει να έχει μέγεθος άνω των 140 μέτρων και να πλησιάζει τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 750.000 χιλιομέτρων.Αντικείμενα με διάμετρο άνω των 100 μέτρων θα μπορούσαν να καταστρέψουν μια ολόκληρη πόλη σε περίπτωση πρόσκρουσης, ενώ αστεροειδείς ή κομήτες με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου θα προκαλούσαν καταστροφές σε επίπεδο χώρας ή ηπείρου.Ο 2022 SE37 ανακαλύφθηκε το Σαββατοκύριακο με δύο τηλεσκόπια στη Ρωσία.Σύμφωνα με τη NASA, ένας άλλος αστεροειδής με την ονομασία 2018 ER1, ο οποίος έχει διάμετρο 26 μέτρων, προσπέρασε τη Γη στις 2 Οκτωβρίου σε απόσταση 560.0000 χιλιομέτρων, ενώ την Δευτέρα 3 Οκτωβρίου ένας βράχος με διάμετρο 10 μέτρων θα περάσει σε απόσταση 160.000 χιλιομέτρων.Αναγνωρίζοντας ότι ο κίνδυνος μελλοντικής πρόσκρουσης στη Γη είναι υπαρκτός, η NASA πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα το πρώτο πείραμα πλανητικής προστασίας, για το οποίο το σκάφος DART συνετρίβη στον αστεροειδή Δίμορφο με στόχο να αλλάξει ελαφρώς την τροχιά του. https://www.tanea.gr/2022/10/03/science-technology/asteroeidis-pou-tha-mporouse-na-katastrepsei-olokliri-poli-plisiazei-ti-gi/

Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας για το DNA των προγόνων του ανθρώπου Το βραβείο τιμά τον Πάαμπο «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τα γονιδιώματα εξαφανισμένων προγόνων και την ανθρώπινη εξέλιξη». Στον Σουηδό γενετιστή Σβάντε Πάαμπο, ο οποίος κατάφερε να διαβάσει το DNA του ανθρώπου του Νεάντερταλ και άλλων συγγενών του Homo Sapiens, θα απονεμηθεί το φετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας.Όπως ανακοίνωσε το μεσημέρι της Δευτέρας η επιτροπή των Νόμπελ στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Σουηδίας, το βραβείο τιμά τον Πάαμπο «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τα γονιδιώματα εξαφανισμένων προγόνων του ανθρώπου και την ανθρώπινη εξέλιξη».Οι φετινές ανακοινώσεις συνεχίζονται την Τρίτη με το Νόμπελ Φυσικής και την Τετάρτη με το Νόμπελ Χημείας. Ο νικητής του βραβείου Λογοτεχνίας θα ανακοινωθεί την Πέμπτη, Ειρήνης την Παρασκευή και Οικονομικών Επιστημών την Δευτέρα. Ο Σβάντε Πάαμπο, 67 ετών. είναι διευθυντής του τμήματος Γενετική στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας «Μαξ Μπλανκ» στη Λειψία της Γερμανίας (Niklas Elmehed © Nobel Prize Outreach) Εκτός από το έργο του με τον άνθρωπο του Νεάντερταλ, ο Πάαμπο είναι επίσης γνωστός για την ανακάλυψη ενός άγνωστου μέχρι πρόσφατα συγγενικού είδους, του ανθρώπου της Ντενίσοβα στην Ευρασία.Ακόμα, διαπίστωσε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος φέρει γονίδια τόσο των Νεάντερταλ όσο και των Ντενίσοβαν, κάτι που σημαίνει ότι υπήρξε επιμειξία ανάμεσα στα τρία είδη όταν ο σύγχρονος άνθρωπος άρχισε να μεταναστεύει από την Αφρική στην Ευρασία πριν από περίπου 70.000 χρόνια. Βίος και πολιτεία του Homo Sapiens Ο Homo Sapiens εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 300.000 χρόνια, ενώ ο πλησιέστερος γνωστός συγγενής μας, Homo Νeanderthalensis, εξελίχθηκε εκτός Αφρικής και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και τη Δυτική Ασία πριν από περίπου 300.000 χρόνια, μέχρι που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς πριν από περίπου 30.000 χρόνια.Νωρίτερα, πριν από 70.000 χρόνια, ομάδες σύγχρονων ανθρώπων μετανάστευσαν από την Αφρική στη Μέση Ανατολή και από εκεί σε όλο τον πλανήτη.Οι σύγχρονοι άνθρωποι και οι Νεάντερταλ συνυπήρξαν στην Ευρώπη για δεκάδες χιλιάδες χρόνια, κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι τα δύο είδη είχαν σεξουαλικές σχέσεις που επέτρεψαν την ανταλλαγή γονιδίων, όπως ανακάλυψε η ομάδα του σουηδού γενετιστή.Ο Σβάντε Πάαμπο, 67 ετών, διευθυντής του τμήματος Γενετική στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας «Μαξ Μπλανκ» στη Λειψία της Γερμανίας, κατάφερε να επιλύσει την τεράστια τεχνική πρόκληση της αλληλούχησης αρχαίου γενετικού υλικού.Στην πορεία των χιλιετιών, το μόριο του DNA διασπάται σε αναρρίθμητα θραύσματα, και οι απειροελάχιστες ποσότητες που απομένουν είναι αναπόφευκτα επιμολυσμένες με γενετικό υλικό μικροβίων, ή ακόμα και των ίδιων των ερευνητών που συνέλεξαν τα δείγματα.Η αρχή της επανάστασης ήρθε τη δεκαετία του 1990, όταν ο Πάαμπο, νεοδιορισμένος τότε καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, κατάφερε να αλληλουχήσει ένα τμήμα μιτοχονδριακού DNA από οστό Νεάντερταλ ηλικίας 40.000 ετών. Οι μελέτες του Πάαμπο για τους Νεάντερταλ και τους Ντενίσοβαν αποκάλυψε ότι το γενεαλογικό μας δέντρο είναι πιο περίπλοκο από ό,τι πιστεύαμε (Nobel.se) Μέχρι το 2010, όταν πια είχε μετακομίσει στη Λειψία και είχε στη διάθεσή του νεώτερες τεχνολογίες αλληλούχησης DNA, ο Πάαμπο και οι συνεργάτες του είχαν πλέον καταφέρει αυτό που κάποτε θεωρείτο ακατόρθωτο, να διαβάσει το μεγαλύτερο μέρος του γονιδιώματος των Νεάντερταλ.Η συγκριτική ανάλυση έδειξε ότι ο τελευταίος κοινός πρόγονος του σύγχρονου ανθρώπου και του Νεάντερταλ έζησε πριν από περίπου 800.000 χρόνια.Ακόμα, η γενετική σύγκριση αποκάλυψε ότι το DNA των σύγχρονων ανθρώπων άνθρωποι ευρωπαϊκής ή ασιατικής καταγωγής αποτελείται κατά 1 έως 4 τοις εκατό από γονίδια των Νεάντερταλ, ενώ οι Αφρικανοί στερούνται σχεδόν τελείως τέτοιων γονιδίων.Αυτό σημαίνει ότι υπήρξε επιμειξία ανάμεσα στους Νεάντεραλ και τους σύγχρονους ανθρώπους στα δεκάδες χιλιάδες χρόνια της συνύπαρξής τους.Και όπως φαίνεται τα γονίδια των Νεάντερταλ επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και φυσιολογία, καθώς έχουν μεταξύ άλλων συνδεθεί με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ή ακόμα και με τη λοίμωξη Covid-19. Οι πληθυσμοί ευρωπαϊκής καταγωγής φέρουν γονίδια Νεάντερταλ, ενώ στην ανατολική Ασία διατηρούνται γονίδια των Ντενίσοβαν (Nobel.se) Συγγενής από τη Σιβηρία Η επόμενη μεγάλη ανακάλυψη αφορούσε ένα μικρό οστό δακτύλου 40.000 ετών, το οποίο βρέθηκε το 2008 στη σπηλιά Ντενίσοβα στη νότια Σιβηρία.Ο Πάαμπο κατάφερε να απομονώσει και να αλληλουχήσει γενετικό υλικό, το οποίο όπως διαπίστωσε δεν προερχόταν ούτε από σύγχρονο άνθρωπο ούτε από Νεάντερταλ, αλλά από κάποιον άγνωστο ως τότε συγγενή των δύο ειδών.Ήταν ο άνθρωπος της Ντενίσοβα, του οποίου η εξελικτική πορεία παραμένει μέχρι σήμερα εν πολλοίς άγνωστη.Ενώ οι Νεάντερταλ είχαν εξαπλωθεί ευρέως στη δυτική Ευρασία, οι Ντενίσοβαν ζούσαν στα ανατολικά.Οι σύγχρονοι άνθρωποι τους συνάντησαν και διασταυρώθηκαν και με αυτούς, όπως μαρτυρούν οι σημερινοί πληθυσμοί της Μελανησίας άλλων περιοχών της Νοτιοανατολικής Ασίας, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει έως και το 6% του DNA τους από τους Ντενίσοβαν.Χάρη στον Σβάντε Πάαμπο, οι γνώσεις μας για την ανθρώπινη εξελικτική ιστορία εμπλουτίστηκαν σε βάθος. Μάθαμε για παράδειγμα ότι, μέχρι να μεταναστεύσει ο Homo sapiens εκτός Αφρικής, δύο άλλα είδη ανθρωπίνων είχαν ήδη αποικίσει την Ευρασία.Μάθαμε επίσης ότι τα γονίδια των εξαφανισμένων ξαδέλφων μας επηρεάζουν τη φυσιολογία μας. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το γονίδιο EPAS1 των Ντενίσοβαν, το οποίο προσφέρει πλεονέκτημα επιβίωσης σε μεγάλα υψόμετρα και είναι κοινό μεταξύ των κατοίκων του σημερινού Θιβέτ.Τα βραβεία Νόμπελ συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο δέκα εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών, περίπου 900.000 ευρώ.Η τελετή απονομής πραγματοποιείται στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη, με εξαίρεση το Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο απονέμεται συνήθως την ίδια ημερομηνία στο Όσλο. Παρακολουθείστε την ανακοίνωση του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής 2022: Υπενθυμίζεται ότι: 112 βραβεία Νόμπελ Ιατρικής έχουν απονεμηθεί από το 1901 έως το 2021. 12 γυναίκες έχουν βραβευτεί μέχρι στιγμής με το Νόμπελ Ιατρικής. Ο Frederick G. Banting, 32 ετών, ήταν ο νεαρότερος βραβευμένος με Νόμπελ Ιατρικής (το 1923 για την ανακάλυψη της ινσουλίνης). Ο Peyton Rous, 87 ετών, ήταν ο γηραιότερος που βραβεύθηκε με Νόμπελ Ιατρικής (το 1966 για την ανακάλυψη ιών που προκαλούν όγκους). Περισσότερα στοιχεία και στατιστικά για το Νόμπελ Ιατρικής θα βρείτε ΕΔΩ: www.nobelprize.org https://www.nobelprize.org/prizes/facts/facts-on-the-nobel-prize-in-physiology-or-medicine/ https://www.tanea.gr/2022/10/03/science-technology/nompel-iatrikis-fysiologias-gia-to-dna-ton-anthropinon-progonon/

Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2022 Θα βραβευθούν με Νόμπελ οι ‘αιώνιοι’ υποψήφιοι από το ερευνητικό πεδίο της Κβαντικής Φυσικής, Alain Aspect, John Clauser και Anton Zeilinger; Παρακολουθείστε την ανακοίνωση του βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2022: Τα προγνωστικά επαληθεύθηκαν! Οι Alain Aspect (ο άνθρωπος που απέδειξε πειραματικά ότι ο Θεός παίζει ζάρια), John F. Clauser και Anton Zeilinger βραβεύονται με το Νόμπελ Φυσικής 2022 «για τα πειράματα με συν-πλεκόμενα (entangled) φωτόνια, που επιβεβαιώνουν την παραβίαση των ανισοτήτων Bell και την πρωτοποριακή επιστήμη της κβαντικής πληροφορικής». https://physicsgg.me/2022/10/04/βραβείο-νόμπελ-φυσικής-2022/

Τον Νοέμβριο η επόμενη απόπειρα εκτόξευσης της Artemis 1 για την Σελήνη. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε χθες Παρασκευή ότι η επόμενη απόπειρα εκτόξευσης του πυραύλου με προορισμό τη Σελήνη θα γίνει τον Νοέμβριο, χωρίς να καθορίσει ακόμη συγκεκριμένη ημερομηνία για την ήδη καθυστερημένη αποστολή της Artemis 1.Σύμφωνα με τη NASA, η μη επανδρωμένη διαστημική αποστολή στη Σελήνη εκτιμάται ότι θα πραγματοποιηθεί στο διάστημα 12-27 Νοεμβρίου. Η ακριβής ημερομηνία θα καθοριστεί από τους ειδικούς τις επόμενες ημέρες, ανέφερε η NASA σε διαδικτυακή ανάρτησή της. Μέχρι χθες, παρέμενε ανοικτό το ενδεχόμενο εκτόξευσης τον Οκτώβριο.Στις αρχές της εβδομάδας, ο διαστημικός πύραυλος SLS (Space Launch System), ο ισχυρότερος που κατασκευάστηκε ποτέ από τη NASA, χρειάστηκε να επιστραφεί στο κτίριο συναρμολόγησης του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι για να προστατευτεί από τον κυκλώνα Ίαν που έπληξε τη Φλόριντα.Ο διαστημικός πύραυλος δεν υπέστη «καμία ζημιά», υπογράμμισε η NASA.Προτού μεταφέρουν ξανά τον πύραυλο στην πλατφόρμα εκτόξευσης, οι τεχνικοί της NASA θα χρειαστεί να πραγματοποιήσουν πολυάριθμους ελέγχους.Η μη επανδρωμένη αποστολή Artemis 1 στη Σελήνη έχει ήδη αναβληθεί δύο φορές, λόγω διαρροής καυσίμων, στα τέλη Αυγούστου και στις αρχές Σεπτεμβρίου.Η Artemis είναι το νέο εμβληματικό πρόγραμμα της NASA για την επιστροφή αστροναυτών στη Σελήνη. H αποστολή Artemis 1 δεν θα είναι επανδρωμένη προκειμένου να επαληθευτεί ότι η κάψουλα Orion, στην κορυφή του πυραύλου SLS, είναι ασφαλής για τη μεταφορά πληρώματος στο μέλλον. https://physicsgg.me/2022/10/01/τον-νοέμβριο-η-επόμενη-απόπειρα-εκτόξ/

Έκλειψη Ηλίου στις 25 Οκτωβρίου, ορατή στην Ελλάδα. Η μερική έκλειψη Ηλίου θα πραγματοποιηθεί στις 25 Οκτωβρίου 2022 και θα είναι ορατή στο βόρειο ημισφαίριο, στην Αφρική, την Ασία και την Ευρώπη: Η μέγιστη φάση της μερικής έκλειψης θα παρατηρηθεί στη Δυτική Σιβηρία, κοντά στο Νιζνεβάρτοβσκ, όπου η Σελήνη θα καλύψει περίπου το 82.01% του ηλιακού δίσκου.Στην Ελλάδα θα αρχίσει στις 12:36 μμ, η μέγιστη κάλυψη του ηλιακού δίσκου (37,8%) θα συμβεί στις 1:43 μμ και το φαινόμενο θα ολοκληρωθεί στις 2:51 μμ. Προσοχή! Ποτέ μην κοιτάτε χωρίς ειδικά γυαλιά έκλειψης τον Ήλιο. Κινδυνεύετε να τυφλωθείτε. Τα γυαλιά ηλίου δεν λειτουργούν.

Η σύγκρουση του DART με τον αστεροειδή Δίμορφο. …. όπως την είδαν τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb Το διαστημικό σκάφος της NASA, DART στις 26 Σεπτεμβρίου 2022 συγκρoύστηκε με τον αστεροειδή Δίμορφο προκειμένου να τον εκτρέψει από την πορεία του. Σύμφωνα με τη NASA ταχύτητα της πρόσκρουσης ήταν 22.000 χιλιόμετρα ανά ώρα ή 6,1 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και ames Webb κατέγραψαν την σκηνή της σύγκρουσης στο ορατό φάσμα του φωτός και το στο υπέρυθρο, αντίστοιχα. Η κινούμενη εικόνα που ακολουθεί συνδυάζει τρεις από τις εικόνες που τραβήχτηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και εκτείνεται χρονικά από 22 λεπτά μετά την πρόσκρουση έως 8,2 ώρες μετά τη σύγκρουση: H επόμενη κινούμενη εικόνα είναι από φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, και εκτείνεται χρονικά από τις 7:14 μ.μ. EDT, 26 Σεπτεμβρίου (λίγο πριν την πρόσκρουση) έως 5 ώρες μετά: Στις 26 Σεπτεμβρίου το σκάφος της αποστολής DART της NASA έπεσε με ταχύτητα 24 χιλιάδων χλμ./ώρα πάνω στον αστεροειδή Δίμορφο. Το σκάφος ξεκίνησε πριν από έντεκα μήνες το ταξίδι του από την Γη και έφθασε στον αστεροειδή Δίδυμο που έχει διάμετρο 800 μέτρων και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 11 εκατ. χλμ. από τη Γη. Ενας διαστημικός βράχος διαμέτρου 160 μέτρων, ο Δίμορφος, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δίδυμο λειτουργώντας έτσι ως δορυφόρος του.Στόχος της αποστολής ήταν το σκάφος να πέσει πάνω στον Δίμορφο για να τον εκτρέψει ελαφρά από την πορεία του. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων της NASA η σύγκρουση θα μεταβάλει την τροχιακή κίνηση του Δίμορφου και θα περιφέρεται πέριξ του Δίδυμου τουλάχιστον 73 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα.Πολλά επίγεια τηλεσκόπια είχαν στρέψει τα όργανα τους στον Δίμορφο για να καταγράψουν τη σύγκρουση. Το ίδια έκαναν και τα διαστημικά τηλεσκόπια όπως το Hubble και το James Webb που κατέγραψαν την σκηνή της σύγκρουσης το μεν Hubble στο ορατό φάσμα του φωτός και το James Webb στο υπέρυθρο. Οι εικόνες των δύο τηλεσκοπίων δόθηκαν στη δημοσιότητα δίνοντας μια νέα οπτική του εγχειρήματος αλλά και επιπλέον δεδομένα στους επιστήμονες που μελετούν το συμβάν. NASA, ESA, CSA, AND STSCI Στην αριστερή εικόνα είναι η σύγκρουση του σκάφους στον Δίμορφο στο ορατό φως όπως την κατέγραψε το Hubble και στην δεξιά εικόνα η σύγκρουση στο υπέρυθρο φάσμα όπως την κατέγραψε το James Webb. THEBHP Webb and Hubble Capture Detailed Views of NASA DART Impact with Asteroid Didymos and its moonlet Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος σχεδιάζει να εκτοξεύσει το 2024 μια αποστολή που θα ταξιδέψει στον Δίδυμο και τον Δίμορφο για να καταγράψει από κοντά τις επιπτώσεις της σημερινής σύγκρουσης, τον κρατήρα που θα δημιουργηθεί στον διαστημικό βράχο και τη νέα του τροχιά. https://www.naftemporiki.gr/story/1910795/to-hubble-kai-to-James-webb-kategrapsan-ti-sugkrousi-tou-skafous-kamikazi-me-ton-asteroeidi-binteo

Ο αστεροειδής Nilerodgers Ο Αμερικανός παραγωγός δίσκων, τραγουδοποιός, μουσικός, συνθέτης, ενορχηστρωτής και κιθαρίστας, Νάιλ Ρότζερς, έχει πλέον το ίδιο όνομα με έναν αστεροειδή. Ο φίλος του Ρότζερς, Σάιμον Λάερι, ο οποίος εργάζεται στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο και συνεργάζεται με τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση παρουσίασε τον Nilerodgers (191911) σε δείπνο για τον εορτασμό των 70ων γενεθλίων του τραγουδοποιού. Σύμφωνα με το «Rolling Stone», ο αστεροειδής Nilerodgers (191911) ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2005. Ο Λάερι έκανε τα απαραίτητα βήματα, ώστε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση να εγκρίνει να μετονομαστεί επίσημα ο αστεροειδής σε σχήμα πατάτας, Nilerodgers. Ο αστεροδειδής βρίσκεται περίπου 300 εκατομμύρια μίλια μακριά από τη Γη, ανάμεσα στον Άρη και στον Δία και απαιτείται διάστημα περίπου έξι χρόνων για να ολοκληρώσει μια πλήρης τροχιά.«Μόλις ξεπεράσεις την έκπληξη της χειρονομίας, συνδέεσαι με την αγάπη που την έκανε να συμβεί» είπε ο Ρότζερς στο Rolling Stone για το δώρο και πρόσθεσε: «Είναι η αγάπη, τα ανθρώπινα συναισθήματα που σου δίνουν οι άλλοι, έτσι ελπίζω ότι σε όλη μου τη ζωή θα συνεχίσω να δίνω στους άλλους όσα περισσότερα μπορώ».Ο Ρότζερς γιόρτασε τα γενέθλιά του στις 19 Σεπτεμβρίου με δωρεά ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο μη κερδοσκοπικό του Ίδρυμα We Are Family. Let’s Dance https://physicsgg.me/2022/09/30/ο-αστεροειδής-nilerodgers/

Η 68η μακροχρόνια αποστολή ξεκίνησε τις εργασίες στον ISS Η πτήση των Ρώσων μελών της 68ης μακροχρόνιας αποστολής, των κοσμοναυτών της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετελίν, συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Eπιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής - συνεργαστείτε με τον τηλεμετρικό σταθμό Istochnik-M στο ISS για λήψη πληροφοριών τηλεμετρίας από το διαστημόπλοιο, φωτογραφία του διαστημικού σκάφους που αγκυροβολεί μονάδα μέσα από το παράθυρο της μονάδας σέρβις Zvezda μετά την αποσύνδεση. Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν, https://www.roscosmos.ru/38306/

Νέες ενδείξεις για την ύπαρξη υγρού νερού κάτω από τον νότιο πόλο του Άρη. Μια ομάδα Ευρωπαίων επιστημόνων ανακοίνωσε ότι αποκάλυψε νέες ενδείξεις για την πιθανή ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή κάτω από το κάλυμμα πάγου στο νότιο πόλο του Άρη. Οι νέες εκτιμήσεις συνάδουν με παλαιότερες μετρήσεις ραντάρ που «βλέπουν» κάτω από τη επιφάνεια του πάγου και οι οποίες είχαν αρχικά ερμηνευθεί ότι έδειχναν την πιθανότητα υγρού νερού από κάτω.Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιρλανδία, με επικεφαλής τον καθηγητή Νιλ ‘Αρνολντ του Ινστιτούτου Πολικής Έρευνας Scott του βρετανικού Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», χρησιμοποίησαν δορυφορικές μετρήσεις σχετικά με το σχήμα της ανώτερης επιφάνειας του στρώματος πάγου, προκειμένου να προβλέψουν, με τη βοήθεια ενός υπολογιστικού μοντέλου, κατά πόσο μπορεί ένας όγκος νερού κάτω από το πολικό στρώμα πάγου να επηρεάζει την άνωθεν παγωμένη επιφάνεια.«Ο συνδυασμός των νέων τοπογραφικών δεδομένων, των αποτελεσμάτων του υπολογιστικού μοντέλου μας και των στοιχείων του ραντάρ καθιστούν πλέον πολύ πιο πιθανό ότι τουλάχιστον μια περιοχή υποπαγετωνικού υγρού νερού υπάρχει σήμερα στον ‘Αρη και ότι ο πλανήτης πρέπει να είναι ακόμη γεωθερμικά ενεργός, προκειμένου να διατηρείται το νερό σε υγρή μορφή κάτω από το παγοκάλυμμα», δήλωσε ο Άρνολντ.Όπως η Γη, ο ‘Αρης διαθέτει στρώματα παχιού πάγου και στους δύο πόλους του, τα οποία εκτιμάται ότι έχουν συνολικό όγκο ανάλογο με το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας. Αντίθετα με τον πλανήτη μας όμως, όπου κάτω από το πολικό παγοκάλυμμα μπορεί να υπάρχουν κανάλια γεμάτα νερό ή ακόμη και μεγάλες λίμνες, μέχρι πρόσφατα θεωρείτο ότι κάτω από την πολική παγοκάλυψη του ‘Αρη δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από στερεός πάγος λόγω του πολύ ψυχρού αρειανού κλίματος.Το 2018 για πρώτη φορά στοιχεία από το ραντάρ MARSIS του δορυφόρου Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη, έδειξαν ότι μια περιοχή στη βάση του πάγου κάτω από το νότιο αρειανό πόλο, ανακλούσε έντονα το σήμα του ραντάρ, κάτι που ερμηνεύθηκε ως ένδειξη για την ύπαρξη υγρού νερού κάτω από τους πάγους.Η ανάλυση των νέων στοιχείων από τον δορυφόρο Mars Global Surveyor της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), σχετικά με την τοπογραφία του πολικού καλύμματος του νοτίου πόλου, αποκάλυψε μια επιφάνεια μήκους 10 έως 15 χιλιομέτρων, η οποία διαφέρει από τη γύρω περιοχή και φέρει ενδείξεις για την ύπαρξη νερού – ίσως και παγωμένης λίμνης – από κάτω, κάτι που ενισχύεται από τους υπολογισμούς και τις προσομοιώσεις του ειδικού υπολογιστικού μοντέλου. https://physicsgg.me/2022/09/29/νέες-ενδείξεις-για-την-ύπαρξη-υγρού-νε/

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης «δίδυμος» του Δία. Sci.News Καλλιτεχνική απεικόνιση του νέου εξωπλανήτη που εντοπίστηκε σε ένα ερυθρό νάνο. Έχει διαπιστωθεί ότι οι ερυθροί νάνοι αποτελούν τον πιο κοινό τύπο άστρων του γαλαξία μας. Τα άστρα αυτά έχουν μικρότερη θερμοκρασία και φωτεινότητα από τον Ήλιο για αυτό τον λόγο η κατοικήσιμη ζώνη τους βρίσκεται σε πιο κοντινή απόσταση από αυτά από ότι οι κατοικήσιμη ζώνη άστρων σαν τον Ήλιο ή φυσικά μεγαλύτερα και πιο θερμά ή φωτεινά από τον Ήλιο.Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι οι ερυθροί νάνοι φιλοξενούν κατά μέσο όρο περισσότερους πλανήτες από ότι οι υπόλοιποι τύποι άστρων του Σύμπαντος. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του φημισμένου Πανεπιστημίου Caltech στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα νέο εξωπλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα ερυθρό νάνο και έχουν ξεκινήσει τις δημοσιεύσεις σε επιστημονικές διαδικτυακές βάσεις και έντυπα. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται ανήκει στο σύστημα του άστρου TOI-5205 που βρίσκεται σε απόσταση 283 ετών φωτός από τη Γη. Το άστρο αυτό εκτιμάται ότι έχει περίπου 60% μικρότερη μάζα από αυτή του Ήλιου. Πρόκειται για ένα γίγαντα αερίου με μέγεθος μόλις μία φορά μεγαλύτερο από αυτό του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους σε μέγεθος πλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα σε ένα σύστημα ερυθρού νάνου. Οι ερευνητές έχουν συλλέξει στοιχεία που η μελέτη τους αναμένεται να προσφέρει στοιχεία για την σύσταση του εξωπλανήτη και την ατμοσφαιρική του εξέλιξη. https://www.naftemporiki.gr/story/1910161/anakalufthike-eksoplanitis-didumos-tou-dia

Η πρώτη ματιά του Juno στην παγωμένη Ευρώπη. … τον δορυφόρο του Δία Η καλυμμένη με πάγο επιφάνεια της Ευρώπης, καταγράφηκε από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA κατά τη διάρκεια της πτήσης του στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. Στην πλησιέστερη προσέγγισή του το Juno έφτασε σε απόσταση περίπου 352 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του δορυφόρου Η πρώτη εικόνα από το πέρασμα της Πέμπτης έδειξε κρατήρες, φαράγγια, κορυφογραμμές και άλλα χαρακτηριστικά του απόκρημνου εδάφους της Ευρώπης.«Το να βλέπεις το επίπεδο λεπτομέρειας των τοπίων και των χαρακτηριστικών της Ευρώπης κόβει την ανάσα», δήλωσε ο Lucas Paganini, επιστήμονας του προγράμματος για την αποστολή Juno στα κεντρικά γραφεία της NASA.Κατά το πέρασμα του, το Juno εκινείτο με ταχύτητα περίπου 24 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, είχε συνεπώς ένα χρονικό «παράθυρο» μόνο δύο ωρών για να συλλέξει δεδομένα και να φωτογραφίσει τον δορυφόρο. Μπορεί η Ευρώπη να φιλοξενεί ζωή; Οι επιστήμονες της NASA θα συγκρίνουν τώρα αυτές τις φωτογραφίες με παλαιότερες πριν από τουλάχιστον δύο δεκαετίες, για να δουν κατά πόσο η επιφάνεια της Ευρώπης έχει αλλάξει σε αυτό το διάστημα, καθώς είναι γνωστό ότι αποτελεί ένα δυναμικό γεωλογικό σώμα.Τα στοιχεία αυτά είναι χρήσιμα για την προετοιμασία της αμερικανικής αποστολής Europa Clipper που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024 και να φθάσει εκεί το 2030. Θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα αν η Ευρώπη μπορεί να φιλοξενεί ζωή κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της, όπου εκτιμάται ότι υπάρχει ένας τεράστιος και βαθύς ωκεανός.Η Ευρώπη έχει διάμετρο περίπου 3.100 χιλιομέτρων και έχει το 90% του μεγέθους της Σελήνης. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της είναι οι θεαματικοί και πανύψηλοι πίδακες νερού που εκτινάσσονται περιοδικά από ρωγμές στην επιφάνεια της.Το Juno εκτοξεύθηκε το 2011 και έφθασε στο σύστημα του Δία το 2016, όπου βρίσκεται έκτοτε. Το σκάφος είχε το 2021 κάνει ένα κοντινό πέρασμα από έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο, τον Γανυμήδη, ενώ αναμένεται να κάνει κάτι ανάλογο στον ηφαιστειακά ενεργό δορυφόρο Ιώ μεταξύ Δεκεμβρίου 2023-Ιανουαρίου 2024.Είναι συνολικά η τρίτη φορά που ένα διαστημικό σκάφος πλησιάζει την παγωμένη Ευρώπη σε απόσταση μικρότερη των 500 χιλιομέτρων. Η τελευταία φορά ήταν η προσέγγιση του Galileo το 2000. STELLARHESK Juno's Flyby of Europa - In Real Time! https://physicsgg.me/2022/09/30/η-πρώτη-ματιά-του-juno-στην-παγωμένη-ευρώπ/

Tο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μετατρέπεται σε... Χαϊλάντερ. European Space Agency Το τηλεσκόπιο Hubble. Η NASA και η διαστημική εταιρεία του αμερικανού μεγιστάνα Ελον Μασκ, η SpaceX, θα μελετήσουν κατά πόσο είναι εφικτό να παρατείνουν κατά 15-20 χρόνια τη ζωή του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, χρησιμοποιώντας ένα σκάφος τύπου Dragon της Space X για να θέσουν σε υψηλότερη τροχιά το τηλεσκόπιο.Από τότε που το Hubble τέθηκε σε τροχιά το 1990, σταδιακά πέφτει προς τη Γη λόγω έλξης του από την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης. Στο παρελθόν γίνονταν περιοδικές διορθώσεις της τροχιάς του με τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία, αλλά η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο, ήταν το 2009 και έκτοτε το τηλεσκόπιο βυθίζεται αργά αλλά σταθερά.Η νέα συμφωνία NASA-SpaceX αποσκοπεί στο να ανακοπεί αυτή η αυτοκαταστροφική καθοδική πορεία. Ενώ το Hubble αρχικά βρισκόταν σε απόσταση 615 χιλιομέτρων από τη γήινη επιφάνεια, τώρα έχει πέσει κάτω από τα 540 χιλιόμετρα. Παρόλα αυτά, συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά και θα συνεχίσει τουλάχιστον έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας ή τις αρχές της επόμενης. Μετά όμως, αν δεν έχει γίνει κάτι, μοιραία θα καταλήξει σε κάποιον ωκεανό, κάποια στιγμή προς το τέλος της δεκαετίας του 2030.Υπό μελέτη, που θα διαρκέσει έξι μήνες, βρίσκεται πλέον αν μια κατά πάσα πιθανότητα μη επναδρωμένη αποστολή με το σκάφος Dragon της SpaceX μπορεί να ωθήσει με ασφάλεια το Hubble σε υψηλότερη τροχιά, ξανά πάνω από τα 600 χιλιόμετρα, έτσι ώστε να του προσδώσει έως δύο ακόμη δεκαετίες λειτουργικής ζωής. Μόλις ολοκληρωθεί η μελέτη, η NASA θα αποφασίσει αν όντως θα αρχίσει τον σχεδιασμό μιας επιχείρησης επέκτασης της ζωής του τηλεσκοπίου.Η κάψουλα Crew Dragon έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι στιγμής για τη μεταφορά αστροναυτών και φορτίων της NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μεταξύ άλλων, θα εξεταστεί αν η κάψουλα χρειάζεται τροποποιήσεις για να εκτελέσει τη λεπτή αποστολή της στο Hubble. https://www.naftemporiki.gr/story/1910440/to-diastimiko-tileskopio-hubble-metatrepetai-se-xailanter

Η ευτυχέστερη στιγμή του Αϊνστάιν. Το «εύρηκα» του Αϊνστάιν: για έναν παρατηρητή σε ελεύθερη πτώση, δεν υπάρχει βαρύτητα. Καθώς ένας παρατηρητής στέκεται στο πάτωμα ενός δωματίου, δέχεται δυο δυνάμεις: η μία είναι η δύναμη του βάρους και η άλλη η δύναμη στήριξης του πατώματος στα πόδια του. Αν το πάτωμα του διαμερίσματος καταρρεύσει ο παρατηρητής γίνεται «αβαρής» – η ζυγαριά δείχνει μηδέν. Μόλις συναντήσει το δάπεδο του αμέσως από κάτω διαμερίσματος, η βαρύτητα θα επανεμφανιστεί. Εν τω μεταξύ όμως θα είναι ένας αδρανειακός παρατηρητής. Από την απλή παρατήρηση ότι ένα άτομο που πέφτει ελεύθερα δεν αισθάνεται το βαρυτικό πεδίο προέκυψε το μεγαλύτερο άλμα στην σκέψη του Αϊνστάιν, την συνειδητοποίηση ότι η βαρύτητα μπορεί να είναι ισοδύναμη με την επιτάχυνση. Ότι η βαρύτητα επηρεάζει όλα τα σώματα με τον ίδιο τρόπο επειδή είναι μια ιδιότητα του χωροχρόνου (η καμπυλότητά του) και όχι μια δύναμη που διαδίδεται μέσω του χωροχρόνου (όπως ηλεκτρομαγνητικές ή πυρηνικές δυνάμεις). Όταν εκφράστηκε με τρόπο που είναι ξεκάθαρα ανεξάρτητος από την επιλογή των συντεταγμένων, αυτή η ιδέα εξελίχθηκε στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.Οι βάσεις για αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως «αρχή της ισοδυναμίας» είχε τεθεί πολύ πριν από τον Αϊνστάιν, δίνοντας ένα συναρπαστικό παράδειγμα ανάπτυξης μιας επιστημονικής ιδέας μέσω της συνεχούς αλληλεπίδρασης μεταξύ θεωρίας και πειράματος. Αυτή η ιδέα ελέγχεται πειραματικά και σήμερα με βελτιωμένες τεχνικές και μετρήσεις, ακόμα και στο διάστημα. Θεωρητικά, η αρχή της ισοδυναμίας (συμπεριλαμβανομένου του αναλλοίωτου Lorentz της ειδικής σχετικότητας – ότι οι νόμοι της φυσικής παραμένουν οι ίδιοι για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές), θεωρείται ως μία από τις πιο θεμελιώδεις αρχές της φύσης. Οι παραβιάσεις της ισοδυναμίας προβλέπονται γενικά σε θεωρίες ενοποίησης της βαρύτητας με «μη γεωμετρικές» θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις, αλλά δεν υπάρχει συμφωνία σχετικά με τη μορφή που θα λάβουν αυτές οι παραβιάσεις. https://physicsgg.me/2022/09/30/η-ευτυχέστερη-στιγμή-του-αϊνστάιν/

Τρία Μπάουμαν στο πλοίο «S.P. Κορόλεφ» επέστρεψε από το διάστημα στη Γη Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022, στις 13:57:11 ώρα Μόσχας, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προσγειώθηκε στο περιοχή Καζακστάν πόλη Zhezkazgan. Οι Oleg Artemiev, Denis Matveev και Sergey Korsakov, κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation, επέστρεψαν στη Γη με το πλοίο αφού πέρασαν 195 ημέρες στον σταθμό από τον Μάρτιο του 2022. Δεδομένου ότι και οι τρεις είναι απόφοιτοι του Κρατικού Τεχνικού Πανεπιστημίου της Μόσχας με το όνομα N.E. Μπάουμαν, το πλήρωμα ονομαζόταν «Μπάουμαν». Το Soyuz MS-21 αποσυνδέθηκε από τη μονάδα κόμβου Prichal του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στις 29 Σεπτεμβρίου 2022 στις 10:34 ώρα Μόσχας. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους και η κάθοδός του στη Γη έγιναν σε κανονική λειτουργία. Ο Oleg Artemiev σημείωσε περίπου 561 ημέρες συνολικά για τρεις διαστημικές πτήσεις και περίπου 54 ώρες συνολικά για οκτώ διαστημικούς περιπάτους. Για τον Denis Matveev και τον Sergei Korsakov, αυτή ήταν η πρώτη διαστημική πτήση. Ο Denis Matveev σημείωσε συνολικά περισσότερες από 26 ώρες για τέσσερις διαστημικούς περιπάτους. Κατά τη διάρκεια της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στο ISS, πραγματοποιήθηκαν επιστημονικά και εφαρμοσμένα πειράματα, παραλήφθηκε το φορτηγό πλοίο Progress MS-20, πραγματοποιήθηκαν πέντε διαστημικοί περίπατοι στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος για την προετοιμασία του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA για λειτουργία έξω από το Nauka multi -Εργαστηριακή μονάδα σκοπού και διορθώσεις τροχιάς έξι σταθμών έγιναν από κινητήρες Progress MS-20. Το πλοίο «Soyuz MS-21» ονομάζεται «S.P. Korolev» προς τιμήν του Sergei Pavlovich Korolev, επικεφαλής σχεδιαστή πυραύλων και διαστημικής τεχνολογίας, υπό την ηγεσία του οποίου ιδρύθηκε η οικογένεια επανδρωμένων διαστημικών σκαφών Soyuz, τα οποία από το 1966 έχουν πραγματοποιήσει 172 πτήσεις. Το πλήρωμα της 68ης μακροπρόθεσμης αποστολής, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin, τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines, Jessica Watkins και Francisco Rubio, και η αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Samantha Cristoforetti, συνεχίζει τις πτήσεις. https://www.roscosmos.ru/38285/

Το πλοίο «Σ.Π. Korolev» με τρεις κοσμοναύτες Bauman από το ISS Την Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2022, στις 10:34:20 ώρα Μόσχας, το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής αποσυνδέθηκε από τον κόμβο Prichal του ρωσικού τμήματος Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και επιστρέφει στη Γη. Στο διαστημόπλοιο βρίσκονται οι Oleg Artemyev, Denis Matveev και Sergey Korsakov, κοσμοναύτες της Roscosmos State Corporation, οι οποίοι πετούν στον σταθμό από τον Μάρτιο του 2022. Δεδομένου ότι και οι τρεις είναι απόφοιτοι του Κρατικού Τεχνικού Πανεπιστημίου της Μόσχας με το όνομα N.E. Μπάουμαν, το πλήρωμα ονομαζόταν «Μπάουμαν». Ο Όλεγκ Αρτέμιεφ ολοκληρώνει την τρίτη του διαστημική πτήση, ο Ντένις Ματβέεφ και ο Σεργκέι Κορσάκοφ ολοκληρώνουν την πρώτη τους. Η εκτόξευση του κινητήρα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 για πέδηση για αποστράγγιση έχει προγραμματιστεί στις 13:03 ώρα Μόσχας, η διαίρεση του σε διαμερίσματα - στις 13:31 ώρα Μόσχας, η είσοδος του οχήματος καθόδου στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας - στις 13:34 ώρα Μόσχας και η εισαγωγή του κύριου αλεξίπτωτου - στις 13:43 ώρα Μόσχας. Η προσγείωση του οχήματος καθόδου με τους κοσμοναύτες έχει προγραμματιστεί στις 13:57 ώρα Μόσχας, 148 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Ζεζκαζγκάν του Καζακστάν. Κατά τη διάρκεια της 67ης μακροχρόνιας αποστολής στο ISS, πραγματοποιήθηκαν επιστημονικά και εφαρμοσμένα πειράματα, παραλήφθηκε το φορτηγό πλοίο Progress MS-20, πραγματοποιήθηκαν πέντε διαστημικοί περίπατοι στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος για την προετοιμασία του ευρωπαϊκού τηλεχειριστή ERA για λειτουργία έξω από το Nauka multi -Εργαστηριακή μονάδα σκοπού και διορθώσεις τροχιάς έξι σταθμών έγιναν από κινητήρες Progress MS-20. Το πλοίο «Soyuz MS-21» ονομάζεται «S.P. Korolev» προς τιμήν του Sergei Pavlovich Korolev, επικεφαλής σχεδιαστή πυραύλων και διαστημικής τεχνολογίας, υπό την ηγεσία του οποίου ιδρύθηκε η οικογένεια επανδρωμένων διαστημικών σκαφών Soyuz, τα οποία έχουν πραγματοποιήσει 172 πτήσεις από το 1966. Το πλήρωμα της 68ης μακροπρόθεσμης αποστολής, αποτελούμενο από τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin, τους αστροναύτες της NASA Chell Lindgren, Robert Hines, Jessica Watkins και Francisco Rubio, και η αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Samantha Cristoforetti, συνεχίζει τις πτήσεις. https://www.roscosmos.ru/38284/

Οι κοσμοναύτες στο ISS μελετούν την προσαρμογή της κυκλοφορίας του αίματος στην έλλειψη βαρύτητας Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής, προγραμματισμένη για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - η τελετή μεταφοράς της διοίκησης του ISS από τον Oleg Artemyev στη Samantha Cristoforetti , υπογράφοντας την πράξη για τη μεταφορά μιας μετατόπισης στο ρωσικό τμήμα του σταθμού από τον Oleg Artemyev στον Sergey Prokopyev, τοποθετώντας τον επιστρεφόμενο εξοπλισμό, τα αποτελέσματα των πειραμάτων "Structure", "Biofilm", "MSK-2", "Biomag -M», «Cytomehanarium», «Reflex», «Corriction» και «Fagen», ένα εμπορευματοκιβώτιο ωφέλιμου φορτίου και επείγοντα φορτία προς το πλοίο, επαναλειτουργία του πλοίου. Πείραμα "Cardiovector" (απόκτηση νέων επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με το ρόλο του δεξιού και του αριστερού τμήματος της καρδιάς στην προσαρμογή του κυκλοφορικού συστήματος στις συνθήκες μιας μακροχρόνιας διαστημικής πτήσης). Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν. https://www.roscosmos.ru/38300/

Αόρατη ασπίδα προστατεύει δύο μικρούς γειτονικούς γαλαξίες από τις επιθέσεις του γαλαξία μας. STScI, Leah Hustak Κάτω δεξιά στην εικόνα τα δύο λαμπερά σημάδια είναι αριστερά το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου και δεξιά το Μεγάλο Νέφος και γύρω τους εικονίζεται το «στέμμα» αερίου που τους προστατεύει. Τα Νέφη του Μαγγελάνου, το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, είναι δύο μικροί γαλαξίες μέλη της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών στην οποία ανήκει ο γαλαξίας μας. Είναι οι κοντινότεροι γαλαξίες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι, ευρισκόμενοι σε απόσταση από τη Γη 168.000 έτη φωτός το Μέγα Νέφος και 195.000 έτη φωτός το Μικρό Νέφος.Οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι οι δύο γαλαξίες πλησιάζουν κατά καιρούς τον δικό μας γαλαξία. Σύμφωνα με τα συμβατικά κοσμολογικά μοντέλα η αλληλεπίδραση των δύο γαλαξιών με τον δικό μας θα έπρεπε να διαταράσσει αρνητικά τη «λειτουργία» τους με πιο εμφανές αποτέλεσμα τη διακοπή της παραγωγής νέων άστρων σε αυτούς.Όμως έχει επίσης διαπιστωθεί ότι η γέννηση νέων άστρων στους δύο γαλαξίες συνεχίζεται απρόσκοπτα δημιουργώντας ένα κοσμικό μυστήριο το οποίο προσπαθούν να λύσουν οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της ανάλυσης που έκανε σε δεδομένα παρατηρήσεων που έχουν γίνει στους δύο γαλαξίες τα τελευταία 30 έτη.Όπως υποστηρίζουν οι δύο γαλαξίες έχουν αποκτήσει μια κολοσσιαία κοσμική ασπίδα που τους προστατεύει από την αρνητική επίδραση του δικού μας γαλαξία αλλά και γενικότερα επιτρέποντας τους να συνεχίσουν να εξελίσσονται χωρίς προβλήματα και κυρίως να μην επηρεάζεται η διαδικασία της αστρογένεσης.Σύμφωνα με τους ερευνητές η ασπίδα αυτή είναι ένα «στέμμα» που περιβάλλει τους δύο γαλαξίες και αποτελείται από καυτό υπερφορτισμένο αέριο. Το στέμμα αυτό δεν επιτρέπει στον γαλαξία μας ή σε όποιον άλλο μεγάλο γαλαξία πλησιάζει τα Νέφη του Μαγγελάνου να απορροφά τα υλικά τους (κυρίως τα αέρια) τα οποία είναι απαραίτητα για την παραγωγή νέων άστρων. Αν και το στέμμα αυτό βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τους δύο γαλαξίες καταφέρνει να τους προστατεύει από τις επιθέσεις μεγαλύτερων γαλαξιών.Όμως αυτή η κοσμική δομή είναι αόρατη για αυτό και η ύπαρξη της περνούσε απαρατήρητη από τα «μικροσκόπια» των επιστημόνων που μελετούσαν τους δύο γαλαξίες. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα «κουκούλι» που προστατεύει τους δύο γαλαξίες και όπως είναι ευνόητο το κουκούλι αυτό θα αποτελέσει από εδώ και πέρα αντικείμενο νέων παρατηρήσεων και μελετών. https://www.naftemporiki.gr/story/1910086/aorati-aspida-prostateuei-duo-mikrous-geitonikous-galaksies-apo-tis-epitheseis-tou-galaksia-mas

Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 έφτασε στο Baikonur για να εκτοξεύσει το πλήρωμα στον ISS την άνοιξη του 2023 Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 παραδόθηκε στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ για να προετοιμαστεί για την εκτόξευση του πληρώματος της 69ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022, το πλοίο εκφορτώθηκε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών της 254ης τοποθεσίας του κοσμοδρόμου και εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας για εισερχόμενη επιθεώρηση και περαιτέρω συντήρηση. Στο εγγύς μέλλον, ειδικοί από την Energia Rocket and Space Corporation με το όνομα S.P. Η Koroleva (μέρος της Roscosmos State Corporation) θα ξεκινήσει μια εξωτερική επιθεώρηση του Soyuz MS-23 και θα ελέγξει τους μηχανισμούς για το άνοιγμα των ηλιακών πάνελ του. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 και το πλήρωμα της 69ης μακροπρόθεσμης αποστολής στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2023. https://www.roscosmos.ru/38297/

Το ρωσοτουρκικό τηλεσκόπιο είδε τη μετατροπή ενός αστεροειδούς σε κομήτη Τη νύχτα της 26ης προς 27η Σεπτεμβρίου 2022, χρησιμοποιώντας το ρωσοτουρκικό οπτικό τηλεσκόπιο RTT-150 μήκους 1,5 μέτρου, το οποίο αποτελεί μέρος του επίγειου επιστημονικού συγκροτήματος του έργου Spektr-RG, έγινε η παρατήρηση του διπλού αστεροειδούς Didim- Στο Dimorph πραγματοποιήθηκε μια ελεγχόμενη σύγκρουση από το DART (NASA). Η παρατήρηση πραγματοποιήθηκε τη στιγμή που το DART, έχοντας διανύσει περίπου 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την εκτόξευσή του τον Νοέμβριο του 2021, συνετρίβη στην επιφάνεια του αστεροειδούς Dimorph, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τα Δίδυμο. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο RTT-150, ήταν δυνατό να δούμε ένα σύννεφο σκόνης που ανέβηκε ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης. Στο μέλλον, αυτό το σύννεφο σκόνης θα παρασυρθεί από τον ηλιακό άνεμο και την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας και ο αστεροειδής θα μετατραπεί προσωρινά σε κομήτη. Το σύννεφο σκόνης είναι καθαρά ορατό στην εικόνα (κόκκινο βέλος - διπλός αστεροειδής, μπλε - σύννεφο σκόνης), που ελήφθη με το τηλεσκόπιο RTT-150. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν πολωσιμετρικές παρατηρήσεις, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να μελετήσουμε τις ιδιότητες του νέφους σκόνης και της ουσίας που απαρτίζει τον αστεροειδή. Το Ρωσοτουρκικό οπτικό τηλεσκόπιο 1,5 μέτρου RTT-150 κατασκευάστηκε στην Οπτική και Μηχανική Ένωση του Λένινγκραντ (LOMO) και εγκαταστάθηκε στο Τουρκικό Κρατικό Παρατηρητήριο στο όρος Bakirlytepe. Οι κύριοι οργανισμοί για το έργο από τη ρωσική πλευρά είναι το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Καζάν, από την τουρκική πλευρά - το Εθνικό Αστεροσκοπείο TUBITAK (TUG). Ένα από τα κύρια καθήκοντα των παρατηρήσεων είναι η επίγεια υποστήριξη για τη λειτουργία τροχιακών παρατηρητηρίων, συμπεριλαμβανομένων των Integral (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία με τη συμμετοχή της Ρωσίας), Planck (ESA) και Spektr-RG (State Corporation Roscosmos με τη συμμετοχή της Γερμανίας). . https://www.roscosmos.ru/38301/

Υπερυπολογιστής της HPE: η δύναμη πίσω από τις επόμενες μεγάλες ανακαλύψεις. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην επιστήμη, στην τεχνολογία και τα big data είναι πιο μεγάλες, πιο περίπλοκες και πιο επιτακτικές όσο ποτέ άλλοτε. Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε την εντελώς νέα υπολογιστική προσέγγιση των υπερυπολογιστών της HPE, οι οποίοι συμβάλλουν ήδη σε σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις, πραγματοποιούν άλματα καινοτομίας, και παραδίδουν συναρπαστικά επιτεύγματα στην υπηρεσία της κοινωνίας και του ανθρώπου.Από τη φαρμακευτική έρευνα μέχρι την πρόβλεψη ακραίων καιρικών φαινομένων και την εξερεύνηση του διαστήματος, τα υπολογιστικά συστήματα υψηλής απόδοσης (HPC) επιταχύνουν τη διαδικασία ανακαλύψεων, αυξάνουν την ακρίβεια των υπολογισμών, και διευρύνουν τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας, καθώς ανοίγουν νέους ορίζοντες στη γνώση και την τεχνολογική πρόοδο.Είναι πασίδηλο ότι για να ανταπεξέλθουμε στην περιπλοκότητα του σύγχρονου κόσμου χρειαζόμαστε πολύ πιο ισχυρούς υπολογιστές. Οι τεχνολογίες των υπερυπολογιστών συνιστούν την καλύτερη απάντηση στις νέες προκλήσεις, καθώς διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ και πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες απ’ τους παραδοσιακούς υπολογιστές που γνωρίζαμε. Χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες HPC, οι οργανισμοί επωφελούνται ουσιαστικά, καθώς τους επιτρέπεται πλέον να διαχειρίζονται αποδοτικότερα όλο το φάσμα των εργασιών που σχετίζονται με δεδομένα, ξεκινώντας από δραστηριότητες μικρής κλίμακας και φτάνοντας έως εργασίες υψηλών απαιτήσεων, ενώ ταυτόχρονα τους δίνεται η ευκαιρία να κατανοούν καλύτερα πληροφορίες και γεγονότα που είναι δύσκολο να εντοπιστούν, να μετρηθούν ή να αναλυθούν απ’ τον άνθρωπο. Οι υπερυπολογιστές μετασχηματίζουν τα σύγχρονα data centers, εξοπλίζοντάς τα με δυνατότητες που έρχονται απ’ το μέλλον. Απ’ τις τεχνολογίες HPC ωστόσο μπορεί να επωφεληθεί κάθε οργανισμός που υλοποιεί σύνθετα έργα δεδομένων κι έχει μεγάλες ανάγκες σε ταχύτητα, ευελιξία και επεκτασιμότητα, καθώς προσφέρονται και ως υπηρεσία στο cloud. Για να αντιμετωπιστούν κατά συνέπεια οι σημαντικότερες επιστημονικές, μηχανικές και επιχειρηματικές προκλήσεις του παρόντος, θα πρέπει να γίνονται διαρκώς επενδύσεις σε τεχνολογίες υπερυπολογιστών. Οι οργανισμοί που θα υιοθετήσουν στρατηγικά αυτές τις τεχνολογίες θα έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν εντυπωσιακά, και να ηγηθούν στους τομείς δραστηριότητάς τους.Οι υπερυπολογιστές της HPE παρέχουν μια ολοκληρωμένη λύση υπολογισμού, λογισμικού, αποθήκευσης δεδομένων και δικτύωσης, και έχουν επιδόσεις εξακλίμακας (exascale). Φέρουν μια αρχιτεκτονική HPC επόμενης γενιάς, σχεδιασμένη από την αρχή προκειμένου να αξιοποιεί αποτελεσματικά τις πληροφορίες που προκύπτουν από τεράστιες, συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες σύνθετων δεδομένων.Οι λύσεις που προσφέρουν οι υπερυπολογιστές της HPE γίνονται επιπλέον η κρίσιμη υποδομή της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης – τεχνολογιών που μεταφέρονται τάχιστα απ’ τα ερευνητικά εργαστήρια στη βιομηχανική παραγωγή – καθώς διευκολύνουν δραστικά την επεξεργασία δεδομένων, δίνοντας έτσι ένα κρίσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τόσο σε επιχειρήσεις, όσο και σε ερευνητικούς και επιστημονικούς οργανισμούς που τις αξιοποιούν.Γι’ αυτό και πολλοί εμβληματικοί οργανισμοί ανά τον κόσμο στρέφονται σήμερα στις ρηξικέλευθες δυνατότητες που προσφέρουν οι υπερυπολογιστές της HPE. Μερικές ημερομηνίες-σταθμοί: Στα τέλη Μαΐου του 2022, η HPE ανακοίνωσε ότι ο Frontier, o νέος υπερυπολογιστής που κατασκεύασε αξιοποιώντας τεχνολογία της AMD για το Oak Ridge National Laboratory (ORNL) του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, έφτασε τα 1,1 exaflops, κι έγινε έτσι ο ταχύτερος υπερυπολογιστής στον κόσμο, ο πρώτος που έσπασε το φράγμα της εξακλίμακας (exascale). Ο υπερυπολογιστής, ο οποίος είναι πιο ισχυρός από τους επτά αμέσως επόμενους υπερυπολογιστές του κόσμου μαζί, θα δίνει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να δημιουργούν μοντέλα και να κάνουν προσομοιώσεις σε επίπεδο εξακλίμακας. Θα μπορούν έτσι να επιλύουν προβλήματα 8 φορές πιο περίπλοκα, με έως και 10 φορές μεγαλύτερη ταχύτητα. Με το προηγμένο του δυναμικό και τις άνευ προηγουμένου επιδόσεις του, ο Frontier προβλέπεται ότι θα επιταχύνει τη διαδικασία ανακαλύψεων, θα φέρει μια μεγάλη επανάσταση στην επιστήμη, και θα αντιμετωπίσει τις πιο δυσεπίλυτες προκλήσεις του κόσμου, σε κρίσιμους τομείς όπως η διάγνωση και η πρόγνωση του καρκίνου και άλλων ασθενειών, η ανακάλυψη φαρμάκων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και τα νέα υλικά για τη δημιουργία ασφαλέστερων και βιώσιμων προϊόντων. Τον Οκτώβριο του 2020, ο European High Performance Computing Joint Undertaking (EuroHPC JU) ανέθεσε στην HPE την κατασκευή ενός από τους ταχύτερους υπερυπολογιστές στον κόσμο, που θα εδρεύει στη Φινλανδία. Η μέγιστη απόδοσή του θα προσεγγίζει τα 550 petaflops. Ο νέος υπερυπολογιστής, ονόματι «LUMI», θα αξιοποιεί υπερυπολογιστές HPE Cray EX, και σκοπός του θα είναι η ενίσχυση του τομέα έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας, με στόχο την προώθηση της επιστήμης, την ενίσχυση της βιομηχανικής ανταγωνιστικότητας, και τη διασφάλιση της τεχνολογικής κυριαρχίας της Ευρώπης. Τον Απρίλιο του 2021, το Ελβετικό Εθνικό Κέντρο Υπερυπολογιστών (CSCS), η HPE και η NVIDIA ανακοίνωσαν τη δημιουργία του “Alps”, του πιο ισχυρού υπερυπολογιστή στον κόσμο για την ανάπτυξη εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος βασίζεται σε υπερυπολογιστές της σειράς HPE Cray EX. Ο “Alps” θα αξιοποιηθεί στη διεξαγωγή πρωτοποριακής έρευνας σε ένα ευρύ φάσμα πεδίων, όπως το κλίμα και η μετεωρολογία, οι επιστήμες υλικών, η αστροφυσική, η υπολογιστική δυναμική των ρευστών, οι βιοεπιστήμες, η μοριακή δυναμική, η κβαντική χημεία και η σωματιδιακή φυσική, καθώς και σε τομείς όπως τα οικονομικά και οι κοινωνικές επιστήμες. Σημαντικές ανακαλύψεις, όπως αυτές νέων φαρμάκων, αναμένεται να καταστούν εφικτές χάρη στις δυνατότητες που προσφέρει αυτός ο νέος υπερυπολογιστής. Τον Νοέμβριο του 2021, η HPE ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει έναν από τους πιο ισχυρούς υπερυπολογιστές της Ευρώπης που θα εγκατασταθεί και θα λειτουργεί στο CINES (Εθνικό Κέντρο Υπολογιστών Ανώτατης Εκπαίδευσης), στη Γαλλία. Ο νέος υπερυπολογιστής, ο οποίος ονομάζεται «Adastra», χρησιμοποιεί το σύστημα HPE Cray EX. Συνδυάζοντας σημαντικά προηγμένες δυνατότητες στη μοντελοποίηση, την προσομοίωση, την τεχνητή νοημοσύνη, τη μηχανική μάθηση και την ανάλυση, το Adastra θα βοηθήσει τους επιστήμονες και τους ερευνητές να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους γρηγορότερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια, ώστε να προωθήσουν την έρευνα σε τομείς όπως η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ανακάλυψη νέων, αποτελεσματικών υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μπαταριών επόμενης γενιάς, και η προώθηση της ιατρικής έρευνας για τον σχεδιασμό και την παραγωγή φαρμάκων. Τον Μάιο του 2022, η HPE σε συνεργασία με τη GENCI, τη γαλλική εθνική υποδομή για τεχνολογίες HPC, ανακοίνωσε την κατασκευή του Jean Zay, ενός υπερυπολογιστή που θα αξιοποιηθεί στην έρευνα θεμελιωδών φυσικών επιστημών όπως η σωματιδιακή φυσική, η κοσμολογία και οι βιολογικές επιστήμες, για να προωθήσει ανακαλύψεις στην παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης, στην εξερεύνηση του διαστήματος και την πρόβλεψη του κλίματος, ενώ παράλληλα θα ενδυναμώσει την εφαρμοσμένη έρευνα για τη βελτίωση τομέων όπως είναι τα φάρμακα, και οι κινητήρες εσωτερικής καύσης αυτοκινήτων, και αεροπλάνων, ενώ θα βοηθήσει και στην εξεύρεση λύσεων για φαινόμενα φυσικών καταστροφών και πανδημιών. https://www.kathimerini.gr/life/technology/562062388/yperypologistis-tis-hpe-i-dynami-piso-apo-tis-epomenes-megales-anakalypseis/

Οι χώρες που συμμετείχαν στο έργο του ISS επέτρεψαν την πτήση του πληρώματος Crew-5 με την Άννα Κίκινα Τη Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2022, μια επιτροπή εκπροσώπων των διαστημικών υπηρεσιών των χωρών εταίρων για το έργο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εξέτασε την ετοιμότητα και ενέκρινε την πτήση του πληρώματος Crew-5 με την κοσμοναύτη Roscosmos Anna Kikina στο επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon . Εκτός από την Anna Kikina, το πλήρωμα περιλαμβάνει τους αστροναύτες της NASA Nicole Mann και Josh Kassada και τον αστροναύτη της JAXA Koichi Wakata. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Crew Dragon με το πλήρωμα Crew-5 σε όχημα εκτόξευσης Falcon-9 από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στη Φλόριντα έχει προγραμματιστεί για όχι νωρίτερα από τις 3 Οκτωβρίου 2022 στις 19:46 ώρα Μόσχας. Τον Ιούλιο του 2022, στο πλαίσιο του προγράμματος ISS, η Roscosmos και η NASA υπέγραψαν συμφωνία για διασταυρούμενες πτήσεις τριών Ρώσων κοσμοναυτών με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο American Crew Dragon και τριών Αμερικανών αστροναυτών στο ρωσικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS το 2022-2024. Η πτήση του αστροναύτη της NASA Francisco Rubio με το Soyuz MS-22, που ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022, ήταν η πρώτη από αυτές, η πτήση της Anna Kikina στο Crew Dragon θα είναι η δεύτερη. Η εφαρμογή της συμφωνίας θα καταστήσει δυνατή, σε περίπτωση ακύρωσης ή σημαντικής καθυστέρησης στην εκτόξευση ρωσικού ή αμερικανικού διαστημικού σκάφους, να διασφαλιστεί η παρουσία στον ISS τουλάχιστον ενός κοσμοναύτη της Roscosmos και ενός αστροναύτη της NASA για την εξυπηρέτηση των Ρωσικων και αμερικανικων τμηματων του σταθμού, αντίστοιχα.

Οι αστροναύτες στον ISS ξεφορτώνουν το διαστημόπλοιο «K.E. Τσιολκόφσκι Η πτήση των Ρώσων μελών της 67ης μακροχρόνιας αποστολής — των κοσμοναυτών της Roscosmos Oleg Artemiev, Denis Matveev, Sergei Korsakov, Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin — συνεχίζεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2022, στο ρωσικό τμήμα του σταθμού, πραγματοποιήθηκαν τα εξής: Προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 (S.P. Korolev) με το πλήρωμα της 67ης μακροπρόθεσμης αποστολής, που έχει προγραμματιστεί για τις 29 Σεπτεμβρίου 2022 - εκπαίδευση κοσμοναυτών με τη στολή πεπιεσμένου αέρα "Chibis-M" με δημιουργία αρνητικής πίεσης στο κάτω μέρος του σώματος πριν από την κάθοδο στη Γη, επαναφόρτιση του buffer και εφεδρικών μπαταριών του πλοίου, συσκευασία του εξοπλισμού επιστροφής και του επιστημονικού εξοπλισμού του πειράματος "Protective Composite" (αξιολόγηση της σταθερότητας του σύνθετου πολυμερούς προστασίας από την ακτινοβολία υπό τροχιακή συνθήκες πτήσης) στο πλοίο, αποτροπή μηχανισμών σφράγισης καλύμματος καταπακτής μεταξύ της μονάδας κόμβου "Prichal" και του διαστημικού σκάφους "Soyuz MS-21"· Μεταφορά φορτίου από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-22 (K.E. Tsiolkovsky) στον σταθμό. Πείραμα "Νευροανοσία" (αξιολόγηση της επίδρασης του στρες στην ανοσία και τα συστήματα αντιδραστικότητας στο στρες στο διάστημα). Πείραμα "OMIKi-SPK" (αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας και των προσαρμοστικών αποθεμάτων ενός ατόμου από ξηρές κηλίδες αίματος χρησιμοποιώντας πρωτεομική, μεταβολομική και λιπιδομική). Πείραμα "Pilot-T" (μελέτη της αξιοπιστίας της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός αστροναύτη σε μια μακροπρόθεσμη διαστημική πτήση). Πείραμα "Διαχωρισμός" (δοκιμή και δοκιμή στη μικροβαρύτητα ενός συστήματος για την αναγέννηση του νερού από τα ούρα) Πείραμα "Econ-M" (φωτογραφία της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης). Συντήρηση συστημάτων υποστήριξης ζωής. Το υλικό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια του Yu.A. Γκαγκάριν https://www.roscosmos.ru/38295/

Οι πρώτες εικόνες της σύγκρουσης του σκάφους καμικάζι με τον αστεροειδή Δίμορφο. NASA/ASI Μία από τις εικόνες της στιγμής της σύγκρουσης του σκάφους με τον Δίμορφο όπως την κατέγραψε η διαστημοσυσκευή LICIACube. Το σκάφος της αποστολής DART έπεσε όπως ήταν προγραμματισμένο τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 23 χιλιάδες χλμ/ώρα πάνω στον αστεροειδή Δίμορφο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια για να συναντήσει τον αστεροειδή Δίδυμο διαμέτρου περίπου 800μ μέτρων και τον Δίμορφο διαμέτρου περίπου 200 μέτρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δίδυμο λειτουργώντας ως δορυφόρος του.Η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. Το σκάφος λίγες μέρες πριν κάνει την βουτιά θανάτου του πάνω στον Δίμορφο είχε απελυθερώσει μια ιταλικής κατασκευής διαστημοσυσκευή, την LICIACube η οποία θα κατέγραφε εικόνες τόσο από την σύγκρουση όσο και από ότι θα συμβεί στον Δίμορφο μετά από αυτή.Παράλληλα τις κάμερες και τα όργανα τους είχαν στρέψει στον Δίμορφο τόσο επίγεια όσο και διαστημικά τηλεσκόπια. Η NASA αλλά και οι ομάδες ελέγχου των τηλεσκοπίων έδωσαν στη δημοσιότητα τις πρώτες εικόνες από την στιγμή της σύγκρουσης αφού χθες δόθηκαν στη δημοσιότητα εικόνες που κατέγραψε το σκάφος της αποστολής με την δική του κάμερα λίγα δευτερόλεπτα πριν πέσει πάνω στον αστεροειδή. NASA/ASI Μια ακόμη εικόνα που κατέγραψε η διαστημοσυσκευή LICIACube από την στιγμή της σύγκρουσης. Σε πρώτο πλάνο στη φωτογραφία βρίσκεται ο Δίδυμος και πίσω του ο Δίμορφος τη στιγμή της σύγκρουσης με το σκάφος.Η παρακολούθηση των τηλεσκοπίων και της διαστημοσυσκευής έγινε για να καταγραφεί το σύννεφο σκόνης ώστε να μπορέσει να υπολογιστεί η ποσότητα της ύλης που εκτινάχθηκε. Θα επιτραπεί επίσης να κατανοηθεί καλύτερα η σύνθεση του Δίμορφου, που είναι αντιπροσωπευτικός αστεροειδών που απαντώνται συχνά, άρα να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της μεθόδου ώστε σε περίπτωση πραγματικής απειλής της Γης από κάποιο αστεροειδή να δούμε αν μπορούμε να του αλλάξουμε την πορεία με αυτή την μέθοδο.Η χρήση πυραύλων, εκρηκτικών ή ακόμη και πυρηνικών όπλων για την εξουδετέρωση διαστημικών βράχων που θα απειλήσουν τη Γη και την ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της διερεύνησης της αποτελεσματικότητας της με πολλούς ειδικούς να εκτιμούν ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μην έχει τελικά ουσιαστικά αποτελέσματα και απλά να διασπάσει σε πολλά μικρότερα κομμάτια ένα αστεροειδή πολλά από τα οποία να συνεχίσουν τελικά την πορεία τους στον πλανήτη μας χωρίς τότε να μπορούμε να κάνουμε τίποτε να τα σταματήσουμε και τελικά να... βομβαρδιστούμε από τα θραύσματα αυτά. https://www.naftemporiki.gr/story/1909631/oi-protes-eikones-tis-sugkrousis-tou-skafous-kamikazi-me-ton-asteroeidi-dimorfo

Γειτονικός γαλαξίας «ταρακουνά» δυνατά το δικό μας γαλαξία. NASA JPL-Caltech R. Hurt (SSC Caltech) Καλλιτεχνική απεικόνιση του γαλαξία μας να ταλαντώνεται όπως συμβαίνει σύμφωνα με τη νέα μελέτη όταν συγκρούεται μαζί του μικρός γειτονικός γαλαξίας. Φανταστείτε τον γαλαξία μας ως μια λίμνη με γαλήνια νερά και τα εκατοντάδες δισ. άστρα του να πλέουν στην επιφάνεια της λίμνης ήρεμα και… ατάραχα. Ξαφνικά κάποιος από την ακτή ρίχνει μέσα στην λίμνη μια πέτρα μεγέθους παρόμοιου με αυτό που έχουν 400 εκατ. άστρα σαν τον Ήλιο. Η γαλήνη της λίμνης διαταράσσεται και οι κυματισμοί που δημιουργούνται υποχρεώνουν τα άστρα να κινούνται μέσα στο νερό σε ένα χαοτικό χορό που διαρκεί χιλιάδες χρόνια μέχρι να επανέλθει η ηρεμία στα νερά.Πολλοί αστρονόμοι έχουν διατυπώσει την άποψη ότι ένα κοσμικό φαινόμενο έχει υποχρεώσει κάποια στιγμή τον γαλαξία μας να δονηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι σπείρες του να αποκτήσουν κυματοειδή κίνηση και τα άστρα του γαλαξία να αρχίσουν να ταλαντεύονται με διαφορετικές ταχύτητες και συχνότητες το κάθε ένα εξ αυτών δημιουργώντας ένα χαοτικό γαλαξιακό περιβαλλον.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που πραγματοποίησε και προτείνει μια λύση σε αυτόν το μυστηριώδες κοσμικό φαινόμενο.Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα της αποστολής Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος η οποία πραγματοποιεί τρισδιάστατη χαρτογράφηση του γαλαξία μας, των άστρων αλλά και διαφόρων σωμάτων όπως αστεροειδείς κ.α. Μελέτησαν δεδομένα περίπου 20 εκατ. άστρων τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονται στις εξωτερικές περιοχές του γαλαξία μας και άρα είναι πιο «ευάλωτα» στις συνέπειες που έχουν κοσμικά συμβάντα όπως η αλληλεπίδραση του γαλαξία μας με κάποιο άλλο γαλαξία ή άλλη κοσμικη δομη.Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Τοξότης, ένας γειτονικός νάνος γαλαξίας, έχει συγκρουστεί τουλάχιστον δύο φορές με το γαλαξία μας «ταρακουνώντας» τον και προκαλώντας την ταλάντωση των άστρων. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι εργασία τους ανοίγει ένα νέο επιστημονικό πεδίο το οποίο ονομάζουν «γαλαξιακή σεισμολογία».Προηγούμενες μελέτες είχαν υποδείξει την ύπαρξη αυτών των δονήσεων και της ταλάντωσης των άστρων αλλά η νέα μελέτη είναι η πρώτη που όχι μόνο επιβεβαιώνει με στοιχεία ότι αυτό το φαινόμενο συνέβη αλλά ότι επηρέασε ολόκληρο το γαλαξία από τις εξωτερικές του περιοχές μέχρι το κέντρο του. Η εκτίμηση που υπάρχει πλέον είναι ότι οι συγκρούσεις με τον Τοξότη και οι δονήσεις που προκλήθηκαν από αυτές μετέβαλαν το μέγεθος αλλά και το σχήμα του δικού μας γαλαξία. https://www.naftemporiki.gr/story/1909668/geitonikos-galaksias-tarakouna-dunata-to-diko-mas-galaksia