Δροσος Γεωργιος

Το νεότερο σουπερνόβα η παρθενική εικόνα της αποστολής IXPE. NASA/CXC/SAO/IXPE Αυτή είναι μια από τις εικόνες που κατέγραψε ο δορυφόρος IXPE από την Κασσιοπή Α. Τον περασμένο Δεκέμβριο η NASA αύξησε το στόλο των διαστημικών παρατηρητηρίων με ένα δορυφόρο που ενσωματώνει τρία τηλεσκόπια τα οποία παρατηρούν στο φάσμα των ακτινών Χ. Βασικό αντικείμενο της αποστολής IXPE είναι παρατηρήσεις για τα δύο πιο δυναμικά και μυστηριώδη κοσμικά αντικείμενα, τις μαύρες τρύπες και τα άστρα νετρονίου.Οι επιτελείς της αποστολής επέλεξαν την νεότερη έκρηξη σουπερνόβα που γνωρίζουμε στον γαλαξία μας για να πραγματοποιήσει ο δορυφόρος την πρώτη του παρατήρηση. Πριν από 340 χρόνια, ένα άστρο μεγάλης μάζας ανατινάχθηκε σε απόσταση έντεκα χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Κασσιόπης. Ο υπερκαινοφανής αστέρας ονομάστηκε Κασσιόπη Α και αυτό που υπάρχει στην θέση του άστρου που καταστράφηκε βίαια είναι ένα άστρο νετρονίου και ένα κέλυφος υλικών που εκτοξεύεται στο Διάστημα μετά την έκρηξη. Ο δορυφόρος κατέγραψε εικόνες και δεδομένα από την Κασσιόπη Α που αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των αστρονόμων και θεωρείται ένα είναι ένα από τα πιο μελετημένα αντικείμενα στον γαλαξία μας.Σε κάθε παρατήρηση οι επιστήμονες ανακαλύπτουν νέα στοιχεία που φωτίζουν όχι μόνο την ιστορία του άστρου που καταστράφηκε αλλά το τι συνέβη μετά την έκρηξη και το τι συνεχίζει να συμβαίνει εκεί. Παράλληλα κάθε νέο στοιχείο στη Κασσιόπη Α βοηθά τους επιστήμονες να συμπληρώσουν το παζλ για το πότε και πώς εκρήγνυνται τα μεγάλα, γερασμένα άστρα.Οι εκρήξεις αυτές πιστεύεται ότι σκόρπισαν στο Διάστημα βαριά στοιχεία του περιοδικού πίνακα, από το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο, παράγονται από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στους πυρήνες των άστρων. Ανάμεσα τους είναι και στοιχεία όπως το οξυγόνο και ο άνθρακας που αποτέλεσαν δομικά υλικά για την παρουσία της ζωής στην Γη και δεδομένης της αφθονίας τους στο Σύμπαν ίσως έχουν συμβάλει στην εμφάνιση της ζωής και σε άλλους κόσμους. https://www.naftemporiki.gr/story/1832355/to-neotero-soupernoba-i-partheniki-eikona-tis-apostolis-ixpe

Πλανήτης υποψήφιος για ζωή βρίσκεται δίπλα σε νεκρό άστρο. ESA/NASA Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός πλανήτη με συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης σε ένα λευκό νάνο. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Royal Astronomical Society» ομάδα ερευνητών αναφέρει την ύπαρξη ενός πλανήτη που αν και βρίσκεται σε ένα σύστημα το άστρο του οποίου είναι πλέον νεκρό διαθέτει (δυνητικά) συνθήκες φιλόξενες στη παρουσία της ζωής.Ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 117 ετών φωτός από εμάς και είναι πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο, σχεδόν 60 φορές πιο κοντά από ότι η Γη στον Ήλιο. Όμως το άστρο είναι ένας λευκός νάνος. Με τον όρο λευκός νάνος χαρακτηρίζεται το υπόλειμμα του πυρήνα ενός άστρου μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του αυτού του άστρου. Ο πλανήτης βρίσκεται στην αποκαλούμενη κατοικήσιμη ζώνη δηλαδή απόσταση από το άστρο του όπου οι συνθήκες και ειδικότερα οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στην επιφάνεια τους είναι τέτοιες που να επιτρέπουν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, παράγοντας που θεωρείται κρίσιμος για την παρουσία της ζωής.«Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα διαστημικό σώμα στην κατοικήσιμη ζώνη ενός λευκού νάνου. Για αυτό και υπάρχει πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε ένα κόσμο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον λευκό νάνο» αναφέρει ο Τζέι Φαρίχι, του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου. Ο εντοπισμός του πλανήτη έγινε με έμμεσες παρατηρήσεις και πρέπει τώρα να γίνουν νέες έρευνες εκεί για να πιστοποιηθεί η ύπαρξη του και να αποτελέσει γεγονός η ανακάλυψη για πρώτη φορά κάποιου πλανήτη όχι μόνο φιλικού στη ζωή αλλά γενικότερα εκεί που υπάρχει ένας λευκός νάνος.«Στην αστρονομία όταν εντοπίζουμε μια κοσμική δομή αυτό σημαίνει συνήθως ότι υπάρχουν πολλές ακόμη στο Σύμπαν» αναφέρει ο Φαρίχι διατυπώνοντας έτσι την άποψη ότι θα είναι περισσότερο κοινή από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα ή ύπαρξη πλανητικών συστημάτων γύρω από ένα λευκό νάνο. https://www.naftemporiki.gr/story/1832177/planitis-upopsifios-gia-zoi-brisketai-dipla-se-nekro-astro

Το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-19 μεταφέρθηκε στο σημείο εκτόξευσης Οι τελικές επιχειρήσεις προεκτόξευσης με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a και το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-19 βρίσκονται σε εξέλιξη στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022, ο πύραυλος Soyuz-2.1a/Progress MS-19 μεταφέρθηκε στο σημείο εκτόξευσης Site 31. Η μεταφορά του πυραύλου από το κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών ξεκίνησε στις 02:30 UTC. Μετά την καθετοποίηση του πυραύλου και την εισαγωγή των στηλών εξυπηρέτησης στο σημείο εκτόξευσης Site 31, οι ειδικοί των θυγατρικών της Roscosmos άρχισαν να εργάζονται σύμφωνα με το πρόγραμμα L-3 ημερών. Σήμερα θα πραγματοποιηθούν αυτόνομες δοκιμές των συστημάτων και εξαρτημάτων του διαστημικού σκάφους φορτίου, καθώς και του συγκροτήματος οχημάτων εκτόξευσης και εκτόξευσης, ακολουθούμενες από τις τελικές εργασίες στο μαξιλάρι και την έκθεση για τα αποτελέσματα της ημέρας L-3. Το Progress MS-19 είναι να παραδώσει στον ISS 430 κιλά καυσίμου, 420 λίτρα νερού στις δεξαμενές του συστήματος Rodnik, 40 κιλά συμπιεσμένου εμφιαλωμένου αζώτου, καθώς και περίπου 1.600 κιλά διάφορου εξοπλισμού και υλικών στο χώρο αποσκευών, συμπεριλαμβανομένου του αεροσκάφους. αναλώσιμος εξοπλισμός του ρωσικού τμήματος του ISS, στοίβες καλωδίων για τη μονάδα εργαστηρίου πολλαπλών χρήσεων Nauka, εγκαταστάσεις ιατρικού ελέγχου και υγιεινής, ρούχα και τυπικές μερίδες για το πλήρωμα της 66ης κύριας αποστολής. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-12.html

Κυλιόμενες πέτρες στον Άρη Αυτή η εικόνα του Άρη έχει περισσότερα απ' όσα φαίνονται αρχικά: φωλιασμένα στη λεπτομέρεια του γκρεμού που διασχίζει αυτή τη σκηνή υπάρχουν σημάδια γεωλογίας σε κίνηση. Η μεγέθυνση αποκαλύπτει αρκετούς ογκόλιθους που έχουν πέσει από την άκρη του γκρεμού, αφήνοντας μικρά λακκάκια στο μαλακό υλικό καθώς κατέβαιναν στην πλαγιά. Η εικόνα τραβήχτηκε από την κάμερα CaSSIS στο ESA/Roscosmos ExoMars Trace Gas Orbiter στις 3 Αυγούστου 2020 και καταγράφει ένα κομμάτι μέσα από το σύστημα που μοιάζει με λαβύρινθο του εύστοχα ονομαζόμενου Noctis Labyrinthus. Το χαρακτηριστικό που μοιάζει με γκρεμό που διατρέχει το κεντρικό τμήμα της εικόνας είναι μέρος ενός συστήματος horst-graben, το οποίο περιλαμβάνει υπερυψωμένες κορυφογραμμές και οροπέδια (horst) εκατέρωθεν βυθισμένων κοιλάδων (graben) που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα τεκτονικών διεργασιών που τράβηξαν τον πλανήτη επιφάνεια χωριστά. Ολόκληρο το δίκτυο οροπέδων και τάφρων που αποτελούν το Noctis Labyrinthus εκτείνεται σε περίπου 1200 km, με μεμονωμένους βράχους που φτάνουν τα 5 km πάνω από την επιφάνεια κάτω. Αλλού σε αυτήν την εικόνα και συγκεκριμένα προς τη δεξιά πλευρά υπάρχουν κομμάτια γραμμικών κυματισμών που έχουν διαμορφωθεί από ο άνεμος. Μερικοί μικροί κρατήρες πρόσκρουσης σημαδεύουν επίσης τη σκηνή. Η εικόνα τραβήχτηκε πάνω από το ανατολικότερο τμήμα του Noctis Labyrinthus στις 265,8° Α/8,70° Ν στο Τετράγωνο του Phoenicis Lacus, κοντά στη διασταύρωση με το Lus Chasma του Valles Marineris – το «μεγάλο φαράγγι» του Άρη. Το TGO έφτασε στον Άρη το 2016 και ξεκίνησε την πλήρη επιστημονική του αποστολή το 2018. Το διαστημόπλοιο όχι μόνο επιστρέφει θεαματικές εικόνες, αλλά παρέχει επίσης τον καλύτερο κατάλογο των ατμοσφαιρικών αερίων του πλανήτη και χαρτογραφεί την επιφάνεια του πλανήτη για τοποθεσίες πλούσιες σε νερό. Θα παρέχει επίσης υπηρεσίες αναμετάδοσης δεδομένων για τη δεύτερη αποστολή ExoMars που περιλαμβάνει το rover Rosalind Franklin και την πλατφόρμα Kazachok, όταν φτάσει στον Άρη το 2023. http://en.roscosmos.ru/22731/

Γενική συναρμολόγηση του οχήματος εκτόξευσης με το διαστημόπλοιο φορτίου Progress MS-19 Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκληρώνεται η προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roskosmos ολοκλήρωσαν ένα σύνολο τεχνολογικών εργασιών για τη γενική συναρμολόγηση του διαστημικού οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-19 TGC στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών στη θέση 31 του κοσμοδρομίου Baikonur . Με βάση τα αποτελέσματα της επόμενης συνεδρίασης, η τεχνική διεύθυνση και η κρατική επιτροπή εξέδωσαν συμπέρασμα σχετικά με την ετοιμότητα του ILV για αφαίρεση και εγκατάσταση στον τόπο εκτόξευσης. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το pad 31 του κοσμοδρομίου Baikonur. Το διαστημόπλοιο πρέπει να παραδώσει στον ISS καύσιμο ανεφοδιασμού, προμήθειες πόσιμου νερού και συμπιεσμένα αέρια, καθώς και 1.600 kg διάφορου εξοπλισμού και υλικών που είναι απαραίτητα για την περαιτέρω λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη λειτουργία. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-11.html

Κινεζικός και όχι αμερικανικός ο πύραυλος που θα πέσει τον Μάρτιο πάνω στη Σελήνη. Xinhua Στιγμιότυπο από την εκτόξευση της αποστολής Chang'e 5-T1 το 2014 με ένα τμήμα του πυραύλου να βρίσκεται πιθανώς σε πορεία σύγκρουσης με τη Σελήνη. Ο μετεωρολόγος Ερικ Μπέργκερ και ο Μπιλ Γκρέι προγραμματιστής λογισμικού για συστήματα εντοπισμού των αποκαλούμενων γεωπλήσιων αντικειμένων (αστεροειδών, κομητών με τροχιά που τους φέρνει κοντά στη Γη) ανακοίνωσαν στα τέλη Ιανουαρίου ότι ένα τμήμα πυραύλου Falcon 9 της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, μετά το πέρας της αποστολής του τέθηκε εκτός πορείας και έχει πάρει πορεία σύγκρουσης με τη Σελήνη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους η σύγκρουση αυτή θα συμβεί στις 4 Μαρτίου πιθανότατα σε κάποιο σημείο κοντά στον ισημερινό στην αθέατη πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου.Όμως με νέα ανακοίνωση του ο Μπιλ Γκρέι αναφέρει ότι έκανε λάθος και το τμήμα του πυραύλου που θα πέσει στην επιφάνεια της Σελήνης δεν είναι της Space X αλλά τμήμα του πυραύλου Long March 3C της αποστολής Chang'e 5-T1 της Κίνας. Η αποστολή έγινε το 2014 και ήταν προπομπός Chang'e 5 η οποία συνέλεξε και έφερε πίσω στη Γη δείγματα της επιφάνειας της Σελήνης. Ο Γκρέι αναφέρει ότι ήρθαν στην κατόχη του νέα δεδομένα από την πορεία και τροχιά του Falcon 9 τα οποία αποκλείουν την πιθανότητα να είναι αυτός ο πύραυλος που θα πέσει την Σελήνη.Κάνοντας έρευνα για τις υπόλοιπες διαστημικές αποστολές που η πορεία των πυραύλων τους ήταν τέτοια που να τους καθιστά υποψήφιους για να είναι κάποιος από αυτούς εκείνος που... λοξοδρόμησε και ετοιμάζεται να συγκρουστεί με τον φυσικό μας δορυφόρο ο Γκρέι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι ο κινεζικός πύραυλος αλλά και πάλι δηλώνει ότι διατηρεί επιφυλάξεις αν είναι πράγματι αυτός. Επιμένει πάντως στην πρόβλεψη του για την σύγκρουση στις 4 Μαρτίου η οποία θα δημιουργήσει ένα κρατήρα διαμέτρου περίπου 20 μέτρων. https://www.naftemporiki.gr/story/1831941/kinezikos-kai-oxi-amerikanikos-o-puraulos-pou-tha-pesei-ton-martio-pano-sti-selini

Αθηνά Καππάτου στη «Ν»: Είμαστε στο σωστό δρόμο για άφθονη, καθαρή και ασφαλή ενέργεια. Shutterstock Τον γύρο του κόσμου έκανε η είδηση ότι επιστήμονες στη Βρετανία παρήγαγαν χάρη στην πυρηνική σύντηξη περισσότερη ποσότητα ενέργειας από ποτέ πριν. Η παραγωγή ενέργειας μέσω της πυρηνικής σύντηξης αποτελεί ένα όραμα που απασχολεί διαχρονικά την επιστημονική κοινότητα και οι προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια. Η Dr. Αθηνά Καππάτου συμμετείχε στο νέο ρεκόρ πυρηνικής σύντηξης. Στην ερευνητική ομάδα που πραγματοποίησε το νέο επίτευγμα στην πυρηνική σύντηξη συμμετείχε μέσω της κοινοπραξίας EUROfusion και η Dr. Αθηνά Καππάτου ερευνήτρια στο Max-Planck-Institut für Plasmaphysik, Garching, στη Γερμανία. Η Ελληνίδα επιστήμονας μίλησε στη «Ναυτεμπορική» για το νέο επίτευγμα. Τι σημαίνει αυτό το επίτευγμα; Στο JET, τον μεγαλύτερο πειραματικό αντιδραστήρα σύντηξης στον κόσμο, καταφέραμε να παράγουμε 59 Megajoules ενέργειας σε 5 δευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας το καύσιμο μελλοντικών σταθμών παραγωγής ενέργειας βασιζόμενων στη σύντηξη: δευτέριο και τρίτιο (δύο βαρύτερα ισότοπα του υδρογόνου). Προς το παρόν το JET είναι η μόνη εγκατάσταση του είδους που μπορεί να λειτουργήσει με δευτέριο και τρίτιο, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για την προετοιμασία του επερχόμενου διεθνούς πειράματος σύντηξης ITER που κατασκευάζεται στη νότια Γαλλία.Πρόκειται για ένα παγκόσμιο ρεκόρ για την περισσότερη ενέργεια σύντηξης. Με τα πρόσφατα πειράματα οι συνεργάτες στο JET καταφέραμε να δείξουμε για πρώτη φορά ότι μπορούμε να παράγουμε και να διατηρήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα υψηλό επίπεδο σύντηξης. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα πειράματα αυτά μας επέτρεψαν να μελετήσουμε με μεγάλη λεπτομέρεια όλες τις σχετικές διεργασίες σε ένα πλάσμα υψηλής ενεργειακής απόδοσης. Το κύριο αποτέλεσμα είναι μια πολύ καλή ταύτιση μεταξύ των πειραμάτων και των υπολογιστικών μας μοντέλων. Αυτό μας επιτρέπει να προετοιμαστούμε για ακόμη πιο φιλόδοξα πειράματα στο διεθνή αντιδραστήρα σύντηξης ITER και σε εγκαταστάσεις σύντηξης πέραν αυτής. Πως φτάσατε σε αυτή την επιτυχία; Tα συναρπαστικά αποτελέσματα που παρουσιάσαμε στο κοινό είναι το αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς πολλών επιστημόνων, μηχανικών, τεχνικών, ειδικών στους υπολογιστές, εδώ και πολλά χρόνια. Παρ'ότι τα πειράματα έγιναν στο JET στο Ηνωμένο Βασίλειο, σχεδιάστηκαν και διεξήχθησαν από περισσότερους από 350 ερευνητές από όλη την Ευρώπη μέσω του EUROfusion. Δεν πρόκειται για μια τυχαία επιτυχία της μιας φοράς, αλλά μάλλον για ένα πολύ καλά εκτελεσμένο σχέδιο για να προωθήσουμε κατανόησή μας για τα πλάσματα με υψηλή παραγωγή ενέργειας σύντηξης, να παράσχουμε πληροφορίες στον ITER που θα τεθεί σύντομα σε λειτουργία και να φέρουμε τη σύντηξη ένα βήμα πιο κοντά. Τα ρεκόρ δεν ήταν καν ο στόχος. Για την παραγωγή του ρεκόρ των 59 megajoules απαιτήθηκαν μόνο 0,17 χιλιοστόγραμμα (περίπου 0,1 mg τριτίου και 0,07 mg δευτέριου) του μίγματος καυσίμου σύντηξης. Συγκριτικά, τα ορυκτά καύσιμα θα απαιτούσαν 10 εκατομμύρια φορές περισσότερα καύσιμα για την παραγωγή της ίδιας ποσότητας ενέργειας. EUROFUSION JET's World Record Fusion Energy Pulse: 59 Megajoules Πόσο κοντά είμαστε στην επίτευξη πυρηνικής σύντηξης που θα μπορεί να αξιοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας; Η μετάβαση σε υψηλότερη ισχύ σύντηξης για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, όπως θέλουμε να κάνουμε στα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, απαιτεί μεγαλύτερες και πιο προηγμένες εγκαταστάσεις. Το διεθνές πρόγραμμα ITER έχει ως στόχο να επιδείξει ισχύ σύντηξης μέχρι 500 Megawatt για μέχρι μια ώρα. Το επόμενο βήμα, μετά τον ITER, θα είναι ένας ευρωπαϊκός σταθμός επίδειξης παραγωγής ενέργειας από τη σύντηξη (EU-DEMO). Ο EU-DEMO θα επιδείξει την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο και είναι ήδη υπό σχεδιασμό. Αναμένουμε ότι αυτά που μάθαμε στο JET πρόσφατα θα βοηθήσουν στη λειτουργεία του ITER, αλλά και τις εργασίες σχεδιασμού του EU-DEMO. Γιατί χρειάστηκαν 25 χρόνια για να σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ; Τα τελευταία 25 χρόνια, πολλά πειράματα και πρωτοποριακά αποτελέσματα επιτεύχθηκαν στο JET. Τα πειράματα αυτά έγιναν κυρίως με χρήση μόνο δευτερίου. Για παράδειγμα, μετά τα πρώτα πειράματα δευτερίου-τριτίου το 1997, διαπιστώθηκε ότι το υλικό του εσωτερικού τοιχώματος του JET, το πλησιέστερο μέρος της μηχανής στο πολύ καυτό πλάσμα, ο άνθρακας, δεν ήταν κατάλληλο υλικό για σύντηξη υψηλής απόδοσης (κυρίως λόγω της κατακράτησης καυσίμου). Αποφασίστηκε τότε, με βάση τα αποτελέσματα από άλλα πειράματα στην Ευρώπη, ότι το εσωτερικό τοίχωμα του ITER που βρισκόταν τότε υπό σχεδιασμό θα έπρεπε να είναι κατασκευασμένο από βολφράμιο και βηρύλλιο.Για το λόγο αυτό, το εσωτερικό τοίχωμα του JET αντικαταστάθηκε πλήρως το 2009-2011 από άνθρακα σε βολφράμιο και βηρύλλιο (όλα με σύστημα ρομποτικής!). Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι ερευνητές έπρεπε να μάθουν πώς να λειτουργούν με αυτό το νέο τοίχωμα - και τα κατάφεραν, εξοικονομώντας στον ITER σημαντικό χρόνο στο μέλλον. Επιπλέον, όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο η κατανόηση του πλάσματος έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ, μέσω πειραμάτων στο JET και σε άλλα tokamak, αλλά και η τεχνολογία και η διάγνωση (ο τρόπος μέτρησης του πλάσματος) έχουν προχωρήσει πολύ. Υπήρξαν τεράστιες εξελίξεις. Ήταν πλέον καιρός, το 2021, να δοκιμάσουμε ξανά το μείγμα δευτέριο-τρίτιο. Και άξιζε η αναμονή, τα αποτελέσματα που παρουσιάζουμε τώρα είναι εκπληκτικά. Το επόμενο ρεκόρ αυτού του είδους θα το σπάσει ο ITER, και στην παραγωγή ενέργειας, αλλά και στη διάρκεια! Μπορούμε να σκεφτόμαστε ένα κοντινό μέλλον με άφθονη, καθαρή και ασφαλή ενέργεια; Η σύντηξη έχει τη δυνατότητα να παρέχει καθαρή, ασφαλή και άφθονη ενέργεια για ολόκληρο τον κόσμο. Ενώ η σύντηξη βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, επιτυχίες όπως αυτές που ανακοινώσαμε πρόσφατα με την ομάδα του JET μας πείθουν ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Η ενέργεια σύντηξης είναι πολύπλοκη και χρειάζεται χρόνο, αλλά αξίζει τον κόπο. Οι ενεργειακές μας απαιτήσεις δεν θα σταματήσουν να αυξάνονται… Επομένως, πρέπει να την αναπτύξουμε τώρα, ώστε να την έχουμε ως επιλογή όταν τη χρειαστούμε οπωσδήποτε. TOMONEWS US Nuclear Fusion Breakthrough: Oxford’s JET Nuclear Fusion Reactor Sets Major Fusion Record Ποια είναι τα επόμενα ερευνητικά σας σχέδια: Η έρευνά μας για τη σύντηξη δεν τελειώνει εδώ.Θα εξακολουθήσω να συμμετέχω στα πειράματα JET, μερικά από τα οποία προγραμματίζονται έτσι ώστε να μπορέσουμε να συγκρίνουμε και να κατανοήσουμε καλύτερα τα επιτυχημένα πλάσματα δευτερίου-τριτίου. Συνεχίζω να εργάζομαι και να εκτελώ πειράματα στο tokamak ASDEX Upgrade στο Garching της Γερμανίας, όπου είναι η βάση μου. Είμαι επίσης μέλος της ομάδας που συντονίζει την έρευνα σύντηξης EUROfusion σε ευρωπαϊκά tokamak. * Η Dr. Αθηνά Καππάτου είναι ερευνήτρια στο Max Planck Institute for Plasma Physics στο Garching της Γερμανίας. Μετά τις προπτυχιακές της σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο που ολοκληρώθηκαν το 2010, απέκτησε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Eindhoven University of Technology στην Ολλανδία το 2014 ως διδακτορική φοιτήτρια του Ινστιτούτου DIFFER. Έκτοτε εργάζεται στο πείραμα σύντηξης ASDEX Upgrade στο Garching της Γερμανίας. Υπήρξε υπότροφος της κοινοπραξίας EUROfusion με υποτροφία EUROfusion Researcher Grant το 2017-2018. Εδώ και αρκετά χρόνια συμβάλλει επίσης στο πρόγραμμα του JET. Συμμετοχή στο JET: Επιστημονικός συντονιστής (scientific coordinator) (μαζί με τους Dr. Clive Challis, Dr. Jörg Hobirk, Dr. Ernesto Lerche) του πειράματος "Hybrid scenario for high fusion performance in DT", ένα από τα κύρια σενάρια πλάσματος που αναπτύχθηκαν και εκτελέσθηκαν στην πειραματική εκστρατεία DTE2. https://www.naftemporiki.gr/story/1831417/athina-kappatou-sti-n-eimaste-sto-sosto-dromo-gia-afthoni-kathari-kai-asfali-energeia

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κομήτης που έχουμε δει από τη Γη. Dark Energy Survey/DOE/FNAL/DECa Ευρωπαίοι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν επίσημα τις αρχικές εκτιμήσεις ότι ο κομήτης Μπερναρντινέλι-Μπερνστάιν (2014 UN271) είναι ο μεγαλύτερος που έχει ποτέ παρατηρηθεί από τη Γη, "κλέβοντας" έτσι τα σκήπτρα μεγαλύτερου μεγέθους από τον κομήτη Χέιλ-Μποπ. Ο πρώτος έχει διάμετρο περίπου 137 χιλιομέτρων, ενώ ο δεύτερος 74 χιλιομέτρων.Οι ερευνητές του Αστεροσκοπείου του Παρισιού και του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, με επικεφαλής τον αστρονόμο Εμανουέλ Λελούς, έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο arXiv, ενώ θα ακολουθήσει κανονική δημοσίευση τους στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής "Astronomy & Astrophysics Letters".Ο κομήτης Bernardinelli-Bernstein ανακαλύφθηκε από τον κοσμολόγο Γκάρι Μπερνστάιν του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια και τον συνεργάτη του μεταδιδακτορικό ερευνητή Πέδρο Μπερναρντινέλι του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. Είχε αρχικά γίνει ορατός το 2014 και εκτιμάται ότι η προέλευση του είναι το παγωμένο Νέφος Όορτ στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος.Καθώς ο κομήτης πλησίασε κάπως στον πλανήτη μας, οι επιστήμονες έκαναν νέες παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο ALMA στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Ο κομήτης διαγράφει μια τεράστια τροχιά πέριξ του Ήλιου, που χρειάζεται 5,5 εκατομμύρια χρόνια για να ολοκληρωθεί. Όσο ο κομήτης πλησιάζει τον Ήλιο, θα εξαερώνεται υπό την τρομερή θερμότητα του άστρου και θα χάνει μάζα, με αποτέλεσμα ο πυρήνας του να λιώνει και να συρρικνώνεται, ενώ η ουρά του από αέρια και σκόνη να μεγαλώνει.Εκτιμάται ότι όταν πια αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής του προς το Όορτ, θα έχει μείνει το μισό περίπου μέγεθος του. Αναμένεται να πλησιάσει περισσότερο τη Γη το 2031, αλλά θα παραμείνει σε μεγάλη απόσταση ασφαλείας, πέρα από την τροχιά του Κρόνου. Ο κομήτης Hale-Bopp είχε ανακαλυφθεί το 1995 και είχε γίνει ορατός με γυμνά μάτια το 1996, κάτι που ποτέ δεν θα συμβεί με τον Bernardinelli-Bernstein. https://www.naftemporiki.gr/story/1831609/autos-einai-o-megaluteros-komitis-pou-exoume-dei-apo-ti-gi

Άκαρπη η αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών στο κέντρο του γαλαξία μας. NASA/CXC/UMass/Q.D. Wang; Radio: NRF/SARAO/MeerKAT Εντυπωσιακή εικόνα από το κέντρο του γαλαξία μας οι έρευνες στο οποίο δεν έχουν αποδώσει ακόμη καρπούς όσον αφορά την πιθανή ύπαρξη κάποιου προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) στην Καλιφόρνια πραγματοποίησαν την τέταρτη κατά σειρά έρευνα εντοπισμού κάποιου ίχνους εξωγήινου προηγμένου πολιτισμού σε περιοχές που βρίσκονται στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το πιο ευαίσθητο επίγειο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, τη συστοιχία Murchison Widefield Array (MWA) που βρίσκεται στην έρημο της Δυτικής Αυστραλίας.Οι ερευνητές ερεύνησαν περιοχές όπου υπάρχουν 144 γνωστοί εξωπλανήτες και μερικά δισ. άστρα γύρω από τα οποία θωρείται δεδομένο ότι υπάρχουν αμέτρητοι πλανήτες που περιμένουν να τους ανακαλύψουμε. Οι ερευνητές αναζήτησαν τις αποκαλούμενες «τεχνολογικές υπογραφές» δηλαδή ίχνη από βιομηχανική δραστηριότητα, τεχνητό φως ή άλλη δραστηριότητα προϊόν ενός νοήμον και προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού. Όπως και οι τρεις προηγούμενες έτσι και αυτή η έρευνα δεν έφερε κάποιο αποτέλεσμα.Έχουν αναπτυχθεί κάποιες μέθοδοι εντοπισμού πλανητών που πιθανότατα βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη των συστημάτων τους, είναι δηλαδή όπως και η Γη σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο που να επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Οι ερευνητές προσπαθούν να κάνουν παρατηρήσεις σε τέτοιους κόσμους που είναι αυξημένες οι πιθανότητες να έχει κάνει την εμφάνιση κάποια μορφή ζωής με υψηλή νοημοσύνη η οποία ανέπτυξε προηγμένο πολιτισμό τα ίχνη του οποίου θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά. Προς το παρόν πάντως το γαλαξιακό κέντρο φαίνεται κενό από εξωγήινους. https://www.naftemporiki.gr/story/1831708/akarpi-i-anazitisi-eksogiinon-politismon-sto-kentro-tou-galaksia-mas

Starship: Ο Ίλον Μασκ ετοιμάζεται να δοκιμάσει τον μεγαλύτερο πύραυλο που εκτοξεύτηκε ποτέ. Η τελική μορφή του φουτουριστικού πυραύλου Starship, ο οποίος σχεδιάστηκε για αποστολές ανθρώπων στη Σελήνη και τον Άρη, θα είναι έτοιμη για την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση εντός του έτους, πιθανώς μέσα μόλις σε δύο μήνες, υποσχέθηκε ενώπιον πλήθους θαυμαστών ο Ίλον Μασκ.Ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της SpaceX ανέβηκε την Πέμπτη στη σκηνή για να παρουσιάσει το Starship σε δημοσιογράφους και λάτρεις του Διαστήματος που συνέρευσαν στο κέντρο εκτόξευσης της εταιρείας του στη Μπόκα Τσίκα του Τέξας.Το ίδιο το Starship, ένα ατσάλινο, γυαλιστερό σκάφος με πλευρικά πτερύγια, πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχή δοκιμαστική πτήση τον περυσινό Μάιο, έπειτα από μια σειρά θεαματικών αποτυχιών. Πηγή: SpaceX Στη δοκιμή, το Starship έφτασε μέχρι το ύψος των 10 χιλιομέτρων, πριν επιστρέψει για αυτόνομη προσεδάφιση. Για να φτάσει όμως στο Διάστημα, το σκάφος πρέπει να τοποθετηθεί στην κορυφή του νέου επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου «Super Heavy», ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Από τις δοκιμές τοποθέτησης του Starship στην κορυφή του πυραύλου (SpaceX) Το πρωτότυπο του Super Heavy έχει ήδη συναρμολογηθεί στη Μπόκα Τσίκα, δεν έχει όμως εκτοξευτεί.Με ύψος που πλησιάζει τα 120 μέτρα, ο πύραυλος θα προσφέρει διπλάσια ώση σε σχέση με τους πυραύλους των αποστολών Apollo της NASA και θα μπορεί να μεταφέρει σε φορτία 100 τόνων. Νέοι κινητήρες Στην εκδήλωση της Πέμπτης ο Μασκ παραδέχτηκε ότι η SpaceX αντιμετώπισε δυσκολίες στην ανάπτυξη των νέων κινητήρων «Rapror 2» που θα χρησιμοποιηθούν στον πύραυλο. Λόγω των ακραίων θερμοκρασιών που αναπτύσσονται παρατηρήθηκε τήξη του ακροφυσίου του κινητήρα, ωστόσο η εταιρεία βρίσκεται «πολύ κοντά» στην επίλυση του προβλήματος.\Μέχρι τα τέλη του έτους, είπε ο Μασκ, η SpaceX θα είναι σε θέση να παραγάγει ένα σκάφος και έναν πύραυλο ανά μήνα.«Σε αυτή τη φάση νιώθω πολύ αισιόδοξος ότι θα φτάσουμε σε τροχιά φέτος» δήλωσε ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος της τεχνολογίας. Για ορισμένους αναλυτές όμως το χρονοδιάγραμμα φαίνεται υπεραισιόδοξο. Στην πρώτη τροχιακή πτήση του, το Starship θα ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από τη Γη και θα πέσει στον Ειρηνικό έξω από τη Χαβάη, ενώ ο πύραυλος Super Heavy θα έχει απορριφθεί νωρίτερα στον Κόλπο του Μεξικού, Στην τελική τους μορφή, τόσο το σκάφος όσο και ο πύραυλος θα είναι πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμα και θα επιστρέφουν είτε στην ξηρά είτε σε πλωτές πλατφόρμες.Στη Μπόκα Τσίκα συναρμολογείται ήδη ένας πύργος με τεράστιους βραχίονες που θα συλλαμβάνουν τον χρησιμοποιημένο Super Heavy λίγα μέτρα πριν αγγίξει το έδαφος. Η ιδέα είναι ότι οι ίδιοι βραχίονες θα μεταφέρουν τον πύραυλο πίσω στην εξέδρα εκτόξευσης για την επόμενη αποστολή.Σε εκκρεμότητα η περιβαλλοντική άδειαΤο χρονοδιάγραμμα της πρώτης πτήσης του Starship σε τροχιά εξαρτάται από την εξέλιξη της περιβαλλοντικής μελέτης που διενεργεί η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Αεροπορίας (FAA) στην εγκατάσταση της Μπόκα Τσίκα, η οποία βρίσκεται κοντά σε καταφύγιο άγριας ζωής.Τις επόμενες εβδομάδες η FAA αναμένεται να αποφασίσει αν τα σχέδια της SpaceX απειλούν το περιβάλλον σε βαθμό που να απαιτείται μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Μια τέτοια διαδικασία μπορεί να διαρκέσει χρόνια, επισημαίνει το Reuters.Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Μασκ δήλωσε πως έχει ενδείξεις ότι το πράσινο φως της FAA θα μπορούσε να ανάψει τον Μάρτιο.Στην χειρότερη περίπτωση, είπε ο Μασκ, η SpaceX μπορεί να μεταφέρει το πρόγραμμα Starship στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, όπου η εταιρεία έχει ήδη λάβει περιβαλλοντική αδειοδότηση.Σε αυτό το ενδεχόμενο η καθυστέρηση εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 6 με 8 μήνες, πρόσθεσε.Σε κάθε περίπτωση, η SpaceΧ ελπίζει να εκτοξεύσει το 2023 το Starship στην «πρώτη ιδιωτική αποστολή γύρω από τη Σελήνη», την οποία θα μισθώσει ο ιάπωνας δισεκατομμυριούχος της μόδας Γιουσάκου Μεζάβα.Η NASA έχει ήδη συμφωνήσει να χρησιμοποιήσει μια επόμενη βερσιόν του Starship για αποστολή ανθρώπων στη Σελήνη εντός της δεκαετίας, ενώ ο Μασκ οραματίζεται και ταξίδια στον Άρη. https://www.in.gr/2022/02/11/b-science/space/starship-o-ilon-mask-etoimazetai-na-dokimasei-ton-megalytero-pyraylo-pou-ektokseytike-pote/

Η χιονισμένη Ελλάδα όπως φαίνεται από το διάστημα Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία της χιονισμένης Ελλάδας, η οποία τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις αρχές Φεβρουαρίου.Τη φωτογραφία, που δείχνει τη Χαλκίδα, τον πορθμό του Ευρίπου και μέρος του Ευβοϊκού Κόλπου, τράβηξε ο Γερμανός αστροναύτης Ματίας Μάουρερ, ο οποίος την ανάρτησε στον λογαριασμό του στο Twitter με τη λεζάντα «εναρμονισμένη με τα εθνικά χρώματα της, η χειμωνιάτικη Ελλάδα δείχνει τον εαυτό της στα μπλε και στα λευκά» Το συνοδευτικό κείμενο της ESA αναφέρει ότι «για δεύτερη χρονιά στη σειρά, η Ελλάδα γνώρισε άνευ προηγουμένου ποσότητες χιονιού, σκεπάζοντας τη χώρα στα λευκά» και επισημαίνει ότι «η καταιγίδα Ελπίδα σάρωσε την Ελλάδα και επίσης τμήματα της Τουρκίας, προκαλώντας εκτεταμένα προβλήματα στη Μεσογειακή χώρα που είναι γνωστή περισσότερο για τις παραλίες της με τη λευκή άμμο και τα ασπροβαμμένα σπίτια της παρά για το χιόνι».Ακόμη, επισημαίνεται ότι «μολονότι είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς την ομορφιά του λευκού και μπλε τοπίου σε αυτή την εικόνα, είναι επίσης μια δυσάρεστη υπενθύμιση για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη. Ιδίως όταν συγκρίνει κανείς με την φωτογραφίες των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2021, τις οποίες είχε τραβήξει ο αστροναύτης Τομά Πεσκέ στη διάρκεια της αποστολής του ‘Αλφα». Μια γρήγορα μεταβαλλόμενη Γη Όπως οι δορυφόροι παρακολουθούν τη Γη από ψηλά, το ίδιο κάνουν και οι αστροναύτες, γινόμενοι μάρτυρες μιας γρήγορα μεταβαλλόμενης Γης. Οι φωτογραφίες που τραβούν οι αστροναύτες, έρχονται να συμπληρώσουν τα δορυφορικά δεδομένα, αλλά επίσης εξυπηρετούν έναν άλλο ζωτικό ρόλο: να αναδεικνύουν το πρόβλημα του κλίματος στο ευρύ κοινό.Ο αστροναύτης της ESA Ματίας Μάουερ, πέρα από τη σχετική σημαντική επιστημονική εργασία του πάνω στον ISS στο πλαίσιο της αποστολής Cosmic Kiss (Κοσμικό Φιλί), είναι ιδιαίτερα ενεργός στα social media.Σύμφωνα με την ESA, μια όμορφη φωτογραφία όπως αυτή της χιονισμένης Ελλάδας «ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις για το πώς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούμε και επηρεάζουμε το περιβάλλον μας. Μπορούμε να νιώσουμε ταυτόχρονα δέος για την ομορφιά αλλά και για την πραγματικότητα της κατάστασης. Το ερώτημα είναι: τι θα κάνουμε γι’ αυτήν;». Δείτε τις φωτογραφίες του Γερμανού αστροναύτη: https://www.in.gr/2022/02/14/b-science/space/xionismeni-ellada-opos-fainetai-apo-diastima/

Διάστημα: Η συμβολή της Ελλάδας στο πρώτο κύκλο παρατηρήσεων του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb Οι πανίσχυρες μελανές οπές και η εξέλιξη των γαλαξιών θα βρίσκονται στο «σκόπευτρο» του θαύματος της διαστημικής τεχνολογίας που ονομάζεται Διαστημικό Τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ (James Webb Space Telescope, JWST), η εκτόξευση και η τελική διαμόρφωση του οποίου, προχωρούν -μέχρι σήμερα- όπως είχαν σχεδιάσει οι υπεύθυνοι του προγράμματος. Αν για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα αυτό που διανύουμε είναι ένα κρίσιμο διάστημα, για την Ελλάδα, η πετυχημένη λειτουργία του πλέον ακριβού διαστημικού συστήματος παρατήρησης έχει μια επιπλέον σημασία, αφού στον πρώτο κύκλο προγράμματος παρατηρήσεων του James Webb, έχει επιλεγεί ένα σημαντικό πρόγραμμα από τη χώρα μας.«Το πρόγραμμα αυτό αφορά το πώς οι πίδακες μελανής οπής επηρεάζουν την εξέλιξη ενός γαλαξία, διαταράσσοντας νέφη που μπορούν να δημιουργούνται, την εξέλιξη των γαλαξιών, το πώς επηρεάζουν τους γαλαξίες οι μαύρες τρύπες», εξήγησε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM» η Καλλιόπη Δασύρα, αστροφυσικός, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Φυσικής του ΕΚΠΑ, συνεργάτης του Εθνικού Αστεροσκοπείου, επιστημονική υπεύθυνη του σχετικού προγράμματος του πρώτου κύκλου προγράμματος παρατηρήσεων του James Webb. Στην αφετηρία για χρήση του JWST και η Ελλάδα Η επιλογή των προγραμμάτων για τον πρώτο κύκλο «χρήσης» του υπερ-εξελιγμένου Διαστημικού Τηλεσκοπίου -τον επονομαζόμενο «Κύκλο 1 (Cycle 1)»- έγινε στα τέλη Μαρτίου του 2021 από το επονομαζόμενο Space Telescope Science Institute (STScI) και ως γενική κατεύθυνση, οι επιστήμονες επέλεξαν η μεγάλη μερίδα των προτάσεων που θα επιλεγούν για τον πρώτο αυτό κύκλο παρατηρήσεων να αφορούν την αναζήτηση ατμόσφαιρας σε «κοντινούς» εξωπλανήτες αλλά και τη μελέτη των πιο πρώιμων γαλαξιών του σύμπαντος. Ύστερα από 460 ώρες που θα δοθούν σε προγράμματα, τα οποία ονομάζονται Early Outreach Science και θα βοηθήσουν στην ευθυγράμμιση του Τηλεσκοπίου JWST και τη ρύθμιση των συστημάτων του, περίπου 4000 ώρες παρατήρησης θα «δοθούν» στα λεγόμενα Time-Guaranteed Observations προγράμματα. Αυτά τα έχουν επιλέξει/προτείνει οι επιστήμονες που βοήθησαν στο να κατασκευαστούν τμήματα και συστήματα του JWST. Ωστόσο, το μεγαλύτερο τμήμα των ωρών παρατήρησης του πρώτου έτους, περίπου 6000 ώρες, θα αφορούν τα General Observing προγράμματα, ένα από τα οποία είναι το ελληνικό.Οι προτάσεις από τα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ) αποτελούν το 33% του συνόλου των προτάσεων που επιλέχθηκαν και αναλογούν στο 30% του διαθέσιμου χρόνου παρατήρησης με το Τηλεσκόπιο Webb. Είναι συνεπώς μεγάλη τιμή για την πρόταση, στην οποία είναι επιστημονικά υπεύθυνη η κ. Δασύρα, το γεγονός ότι κάποια στιγμή, μετά το φετινό καλοκαίρι -τόσο νωρίς στη χρήση του- ο 6,5 μέτρων καθρέπτης του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James θα «κοιτάξει» εκεί όπου έχει προτείνει η ελληνική πρόταση. Οι μαύρες τρύπες και η εξέλιξη των γαλαξιών «Όταν σκεφτόμαστε τον τρόπο με τον οποίο οι μαύρες τρύπες μπορούν να επηρεάζουν τους Γαλαξίες, είναι σύνηθες να σκεφτόμαστε τη βαρυτική έλξη που αυτές ασκούν σε όποιο αντικείμενο βρίσκεται στο εγγύς περιβάλλον τους, πολύ κοντά στο κέντρο ενός Γαλαξία. Υπάρχει όμως κάτι παραπάνω σε αυτό. Καθώς ένα αντικείμενο, όπως ένα αστέρι ή ένα γιγαντιαίο νέφος από αέρια «πέφτουν» προς μια μελανή οπή, θα σχηματίσουν ένα ειδικό δίσκο(σ.σ equationdisc) γύρω του. Τα φορτισμένα σωματίδια που σχηματίζουν αυτό τον δίσκο «παγιδεύονται» από γραμμές του μαγνητικού πεδίου και αυτά μπορεί να εκτιναχθούν προς τα έξω και προς τον Γαλαξία σε πολύ υψηλές ταχύτητες, ταχύτητες κοντά σε αυτή του φωτός. Μια εκτίναξη που θα γίνει σαν ένας πίδακας, με έναν τρόπο που μοιάζει με δέσμη. Αυτά ονομάζονται πίδακες μελανής οπής», εξηγεί η κ. Δασύρα καθώς περιγράφει το αντικείμενο που θα μελετηθεί μέσα από την εγκεκριμένη ελληνική πρόταση. «Ριπές» μέσα στο Σύμπαν Η Ελληνίδα επιστήμονας εξηγεί ακόμη ότι, μέσα από τις παρατηρήσεις που θα κάνει με το JWST, η ομάδα της ελπίζει πως θα εκτελέσει συγκεκριμένες μετρήσεις, που ενδεχομένως θα αποδείξουν κάτι εξαιρετικά σημαντικό επιστημονικά. «Καθώς λοιπόν αυτοί οι πίδακες ταξιδεύουν μέσα από γαλαξίες μπορεί να «συγκρουστούν» με το πυκνό «σύννεφο» που υπάρχει ανάμεσα στα αστέρια (σ.σ. interstellarmedium) και να σχηματίσουν «ανέμους»! Ανέμους, οι οποίοι μπορεί να είναι πολύ εκτεταμένοι και έντονοι. Τόσο έντονοι που μπορεί να «διώξουν» αέρια μέσα από Γαλαξίες…», περιγράφει η κ. Δασύρα.Ο στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος, που θα εκτελεστεί μέσα από τον πρώτο κύκλο παρατηρήσεων του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb, είναι -μεταξύ άλλων- η έρευνα των μηχανισμών εναπόθεσης ενέργειας, η έρευνα της θερμοκρασίας, της πυκνότητας, της πίεσης αερίου, του πώς οι διαφορές πίεσης μπορεί να οδηγήσουν σε διάλυση ή κατάρρευση νεφών.«Το ενδιαφέρον μας είναι πώς σε περιπτώσεις τέτοιων φαινομένων θα μπορέσουμε να μετρήσουμε την πίεση των νεφών που έχουν «χτυπηθεί» από έναν πίδακα μιας μελανής οπής, ώστε να μετρήσουμε μεταβολές της πίεσης που μπορεί να είναι τόσο έντονες που θα «σπρώξουν» τεράστιες ροές αερίων από μια περιοχή στην άλλη. Θα το κάνουν, μάλιστα, με έναν τρόπο παρόμοιο μ’ αυτόν που οι άνεμοι διαδίδονται στην ατμόσφαιρα της Γης!», επισημαίνει η κ. Δασύρα.Τι περιμένει, αν όλα πάνε καλά το επόμενο διάστημα στο τεχνικό κομμάτι της ενεργοποίησης του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb, η ομάδα πίσω από την ελληνική πρόταση που τιμήθηκε με την επιλογή της πρότασης της; «Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποδείξουμε πως οι μελανές οπές μπορούν να επηρεάζουν συνολικά την εξέλιξη ενός Γαλαξία, ακόμη και αν βρίσκονται στο κέντρο του!», εξηγεί η Ελληνίδα αστροφυσικός. https://www.in.gr/2022/02/12/b-science/space/diastima-symvoli-tis-elladas-sto-proto-kyklo-paratiriseon-tou-diastimikou-tileskopiou-james-webb/

Το τηλεσκόπιο James Webb άνοιξε τα μάτια του και είδε το πρώτο του άστρο … 18 φορές! Η πρώτη εικόνα που μας έστειλε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb απέχει πολύ από το να είναι εκπληκτική. Βλέπουμε 18 θολές λευκές κουκκίδες σε μαύρο φόντο και όλες αντιστοιχούν στο ίδιο αντικείμενο: το άστρο HD84406 που βρίσκεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb πλησιάζει στην ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της πολύμηνης διαδικασίας ευθυγράμμισης του πρωτεύοντος κατόπτρου του χρησιμοποιώντας την κάμερα Near Infrared Camera (NIRCam). Προς το παρόν επιβεβαίωσε ότι η NIRCam μπορεί να συλλέξει φως από ουράνια αντικείμενα και στη συνέχεια να αναγνωρίσει το αστρικό φως από το ίδιο άστρο σε καθένα από τα 18 κύρια τμήματα του κατόπτρου. Τον επόμενο μήνα, οι αστρονόμοι που χειρίζονται το τηλεσκόπιο θα προσαρμόσουν σταδιακά τα τμήματα του κατόπτρου έτσι ώστε τα 18 είδωλα να φαίνονται ως ένα μοναδικό άστρο. Μέσα από την παραπάνω διαδικασία προέκυψε και η παρακάτω «selfie» του τηλεσκοπίου. Σ’ αυτή την φωτογραφία το φωτεινό τμήμα ήταν στραμμένο σε ένα φωτεινό άστρο, ενώ τα άλλα δεν είχαν εκείνη τη στιγμή την ίδια ευθυγράμμιση:

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης σε τροχιά γύρω από λευκό νάνο που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή. Βρετανοί αστρονόμοι εντόπισαν την παρουσία ενός κατοικίσιμου πλανήτη σε τροχιά γύρω από ένα άστρο που πεθαίνει Καλλιτεχνική απεικόνιση πλανήτη σε τροχιά γύρω από λευκό νάνο Εφόσον επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας πιθανώς κατοικήσιμος πλανήτης θα έχει βρεθεί σε τροχιά γύρω από έναν λευκό νάνο, με τον πλανήτη αυτόν να εντοπίζεται σε αυτό που θεωρείται «κατοικήσιμη ζώνη» από το θνήσκον άστρο, καθώς η τροχιά του δεν είναι ούτε υπερβολικά μακριά ούτε υπερβολικά κοντά και έτσι η θερμοκρασία της επιφανείας του πρέπει να είναι ανεκτή. Η σχετική αναφορά περιλαμβάνεται στις μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, με τον Τζέι Φάριχι, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που ήταν επικεφαλής της μελέτης, να δηλώνει πως η παρατήρηση αυτή ήταν εντελώς νέα για τους αστρονόμους.«Πρόκειται για την πρώτη φορά που έχει βρεθεί οτιδήποτε στην κατοικήσιμη ζώνη ενός λευκού νάνου. Επομένως υφίσταται η πιθανότητα ζωής σε έναν άλλο κόσμος στην τροχιά αυτή», δήλωσε ο Βρετανός επιστήμονας στο BBC.Ενώ τα πολύ μεγάλα αστρικά σώματα προκαλούν μαύρες τρύπες όταν πεθαίνουν, τα μικρότερα (όπως ο δικός μας Ήλιος) μετατρέπονται σε λευκούς νάνους, δηλαδή άστρα που έχουν κάψει όλο το καύσιμο του πυρήνα τους και έχουν χάσει τα εξωτερικά τους στρώματα. Συνήθως έχουν το μέγεθος ενός κοινού πλανήτη και βγάζουν ένα λευκό-γαλάζιο χρώμα στην αρχή τους.Ο πιθανός πλανήτης, που εντοπίστηκε βρίσκεται 117 έτη φωτός από τη Γη, είναι 60 φορές πιο κοντά στον λευκό νάνο από ό,τι η Γη στον Ήλιο.Η αναφορά γίνεται σε πιθανό πλανήτη διότι δεν έχει ακόμη καταγραφεί το αστρικό αυτό σώμα αλλά οι ανωμαλίες στην κίνηση 65 σωμάτων στην τροχιά της κατοικήσιμης ζώνης αυτού του λευκού νάνου δείχνουν ότι εκεί υπάρχει κάποιος πλανήτης που τα επηρεάζει με τη βαρύτητά του. https://physicsgg.me/2022/02/11/ανακαλύφθηκε-εξωπλανήτης-σε-τροχιά-γ/

Το φορτηγό πλοίο "Progress MS-19" στάλθηκε για γενική συνέλευση με όχημα εκτόξευσης. Στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur, ολοκληρώνεται η προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). .Σήμερα, το Progress MS-19 TGK ως μέρος της διαστημικής κεφαλής (SCV) έφτασε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 31 για γενική συναρμολόγηση με το όχημα εκτόξευσης. Πριν αποσταλεί το διαστημόπλοιο από τη θέση 254, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos πραγματοποίησαν κλίση του CHG σε οριζόντια θέση και φόρτωσή του σε μονάδα μεταφοράς σχεδιασμένη για τη μεταφορά κεφαλών με διαστημόπλοια Progress και Soyuz. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το πρόγραμμα πτήσης διαστημικού σκάφους προβλέπει ένα διήμερο ραντεβού και παράδοση περίπου 2.500 κιλών ωφέλιμου φορτίου στον ISS, συμπεριλαμβανομένου ανεφοδιασμού καυσίμων, νερού και αερίου, καθώς και διάφορου εξοπλισμού και υλικών για το πλήρωμα της 66ης μακροχρόνιας αποστολής . https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-10.html

Ο ρωσικός πύραυλος Soyuz εκτοξεύεται από το ευρωπαϊκό διαστημικό λιμάνι. Την Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου 2022, στις 18:09:37 UTC, κοινά ρωσικά και ευρωπαϊκά πληρώματα πραγματοποίησαν εκτόξευση ενός πυραύλου Soyuz-ST-B με ένα ανώτερο στάδιο Fregat-M και 34 διαστημόπλοια OneWeb από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας. Αυτή ήταν η δέκατη τρίτη εκτόξευση στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος OneWeb. Εννέα λεπτά μετά την απογείωση, ο ενισχυτής και το διαστημόπλοιο χωρίστηκαν κανονικά από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης. Μέσα σε 3,5 ώρες, οι δορυφόροι OneWeb θα διαχωριστούν με τη σειρά τους από το ρωσικό ενισχυτή, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων. Η Roscosmos είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα Soyuz στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας από τη ρωσική πλευρά και συντονίζει τη δουλειά με τη ρωσική βιομηχανία πυραύλων και διαστήματος επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Ο Glavkosmos (μέρος της Roscosmos) είναι ο επικεφαλής συμβατικός ενοποιητής των ρωσικών επιχειρήσεων συνεργασίας σε αυτό το έργο, διασφαλίζοντας την αλληλεπίδραση με την Arianespace.Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-ST αναπτύχθηκε στο Progress Rocket and Space Center (Σαμάρα, μέρος του Roscosmos) και βασίζεται στον πύραυλο Soyuz-2. Έχει σχεδιαστεί για να εκτοξεύει διαστημόπλοιο από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας. Ο πύραυλος είναι προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις του Διαστημικού Κέντρου της Γουιάνας όσον αφορά την ασφάλεια, το σύστημα τηλεμετρίας και τις συνθήκες λειτουργίας. Επιπλέον, είναι εξοπλισμένο με φέρινγκ ωφέλιμου φορτίου τύπου ST που, μαζί με την άνω βαθμίδα Fregat, εξασφαλίζει την εκτόξευση σε τροχιά μεγάλης γκάμα ωφέλιμων φορτίων. http://en.roscosmos.ru/22719/

Στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για την επόμενη γενια Ευρωπαίων Αστροναυτών και 24 Ελληνες. Περίπου 1.360 επίδοξοι αστροναύτες, εκ των 22.500 και πλέον υποψηφιοτήτων που ελήφθησαν, πέρασαν στη δεύτερη φάση της διαδικασίας επιλογής των μελλοντικών αστροναυτών της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), όπως ανακοινώθηκε σήμερα.Τέσσερις με έξι υποψήφιοι θα περάσουν μονάχα τη γραμμή τερματισμού στα τέλη του 2022, έπειτα από μια μακρά διαδικασία επιλογής, από την οποία θα αναδυθεί μια νέα γενιά αστροναυτών της ESA και των 22 κρατών μελών της.Έπειτα από μια πρώτη επιλογή, 1.361 υποψήφιοι (831 άνδρες και 530 γυναίκες) συνεχίζουν και θα συμμετάσχουν σε μια δεύτερη φάση: μια ημέρα «εξετάσεων ψυχολογικής απόδοσης σε μία εγκατάσταση στην Ευρώπη», διευκρινίζει η υπηρεσία σε ένα δελτίο τύπου.Η πρώτη επιλογή περιλαμβάνει «τουλάχιστον τρεις υποψηφίους από κάθε κράτος μέλος», συμπλήρωσε η ESA. Η Γαλλία, χώρα που είχε παρουσιάσει τις περισσότερες υποψηφιότητες στην αρχή του διαγωνισμού, προηγείται με μεγάλη διαφορά, με 404 υποψηφίους (250 άνδρες και 154 γυναίκες).Ακολουθούν η Γερμανία (194 υποψήφιοι), η Βρετανία (166) και η Ιταλία (159).H Ελλάδα έχει 24 υποψηφίους ( 22 άνδρες και 2 γυναίκες). Αρχικά είχαν θέσει υποψηφιότητα από την χώρα μας 281 άτομα.Συνολικά, ένας αριθμός ρεκόρ 22.523 ενδιαφερομένων είχε θέσει υποψηφιότητα στο τέλος της εκστρατείας προσλήψεων, τον Ιούνιο του 2021. Ήτοι ο τριπλάσιος αριθμός σε σύγκριση με την προηγούμενη διαδικασία επιλογής, πριν από 11 χρόνια.Η ESA θέλει να προσλάβει μια πιο ποικιλόμορφη γενιά, με περισσότερες γυναίκες. Ξεκίνησε, επίσης, ένα σχέδιο για μια αποστολή στο μέλλον με έναν αστροναύτη με σωματική αναπηρία: 27 υποψήφιοι για αυτήν τη θέση έχουν κληθεί στη δεύτερη φάση. Δείτε τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε η ESA για κάθε κράτος μέλος:

Οι δοκιμές κενού του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21 ξεκίνησαν στο Baikonur Στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 254 του κοσμοδρομίου Baikonur, συνεχίζεται η προετοιμασία πριν από την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους μεταφοράς Soyuz MS-21 (TPK). Σήμερα, στο τεχνικό συγκρότημα, το πλοίο μεταφέρθηκε σε θάλαμο κενού για δοκιμές διαρροής. Μετά την ολοκλήρωση των προπαρασκευαστικών μέτρων, ειδικοί της RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos πραγματοποίησαν τη μεταφορά και φόρτωση του Soyuz MS-21 TPK στις βάσεις του θαλάμου κενού 17T523MR. Ο κύκλος δοκιμών πνευμονοκέφαλου με χρήση περιβάλλοντος ηλίου-αέρα στους δοκιμασμένους όγκους προορίζεται για ποιοτικό έλεγχο της στεγανότητας του διαστημικού σκάφους και των εποχούμενων συστημάτων του υπό συνθήκες εδάφους. Η αποστολή 67 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2022. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-10_1.html

Η πρώτη εικόνα της επιφάνειας της Αφροδίτης από τo Parker Solar Probe της NASA. Το Parker Solar Probe της NASA όμως κατάφερε με το όργανο WISPR να διαπεράσει την ατμόσφαιρα και να μας χαρίσει για πρώτη φορά μία εικόνα των γεωλογικών χαρακτηριστικών του πλανήτη.Ο “δίδυμος” πλανήτης της Γης, η Αφροδίτη, περιβάλλεται από ένα πυκνό νέφος τοξικών αερίων που δε μας επιτρέπει να δούμε την επιφάνειά της στο φάσμα του ορατού φωτός που βλέπει ο άνθρωπος. Το Parker Solar Probe της NASA όμως κατάφερε με το όργανο WISPR να διαπεράσει την ατμόσφαιρα και να μας χαρίσει για πρώτη φορά μία εικόνα των γεωλογικών χαρακτηριστικών της επιφάνειας όπως βουνά και πεδιάδες. «Η Αφροδίτη είναι το τρίτο πιο φωτεινό αντικείμενο στον ουρανό αλλά μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε πολλές πληροφορίες για την επιφάνειά της επειδή μας μπλόκαρε η πυκνή ατμόσφαιρα. Τώρα βλέπουμε επιτέλους την επιφάνεια σε μήκη κύματος ορατού φωτός για πρώτη φορά από το διάστημα», ανέφερε ο αστροφυσικός Brian Wood.Το WISPR κατάφερε να πιάσει την υπέρυθρη ακτινοβολία που εκπέμπεται από τη νυχτερινή πλευρά της Αφροδίτης. Οι θερμοκρασίες στη βραχώδη επιφάνειά της είναι τόσο μεγάλες που η Αφροδίτη ουσιαστικά λάμπει, σαν ένα κομμάτι σίδερο που βγαίνει από κλίβανο. Οι εικόνες συμπίπτουν με τις εικόνες radar που έχουμε από το σκάφος Magellan του 1990. Φαίνεται η περιοχή Aphrodite Terra, το μεγαλύτερο υψίπεδο της επιφάνειας του πλανήτη και εμφανίζεται ως η σκοτεινή περιοχή που περιβάλλεται από φωτεινά σύννεφα. Λόγω του μεγάλου υψομέτρου, η Aphrodite Terra είναι ψυχρότερη από την υπόλοιπη επιφάνεια και είναι ορατή κοντά στο φάσμα των υπερύθρων.Αν και οι εικόνες δεν αποκάλυψαν κάτι νέο για την τοπογραφία του πλανήτη, οι εκπομπές της θερμότητας από διαφορετικά ορυκτά θα μας αποκαλύψουν την ορυκτολογία του πλανήτη, βοηθώντας με τη σειρά τους να καταλάβουμε την ιστορία της Αφροδίτης η οποία θεωρείται πλούσια σε ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Geophysical Research Letters. https://physicsgg.me/2022/02/11/η-πρώτη-εικόνα-της-επιφάνειας-της-αφρο/

Ρεκόρ θερμότητας από μια έκρηξη πυρηνικής σύντηξης Eνα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα έφερε την προοπτική αξιοποίησης της δύναμης των άστρων το νέο επιστημονικό ρεκόρ όσον αφορά την ποσότητα της ενέργειας που απελευθερώνεται σε μια διαρκή αντίδραση πυρηνικής σύντηξης.Ερευνητές στο Joint European Torus (JET), ένα πείραμα σύντηξης στο Οξφορντσαϊρ της Αγγλίας, παρήγαγαν 59 μεγατζάουλ θερμότητας – ισοδύναμο περίπου 14 κιλών TNT – στη διάρκεια μιας έκρηξης σύντηξης διάρκειας πέντε δευτερολέπτων, ποσότητα υπερδιπλάσια του προηγούμενου ρεκόρ των 21,7 μεγατζάουλ που είχε καταγραφεί στις ίδιες εγκαταστάσεις το 1997.Ο άθλος που ανακοινώθηκε χθες ακολουθεί περισσότερες από δύο δεκαετίες δοκιμών και βελτιώσεων στο Culham Centre for Fusion Energy και χαιρετίστηκε ως «σημαντικό ορόσημο» στον δρόμο προς τη μετατροπή της πυρηνικής σύντηξης σε μια βιώσιμη πηγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα.«Αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα μας φέρνουν ένα τεράστιο βήμα πιο κοντά στην κατάκτηση μιας από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα της επιστήμης και της μηχανικής», δήλωσε ο καθηγητής Ιαν Τσάπμαν, διευθύνων σύμβουλος της βρετανικής Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας. «Είναι σαφές πως πρέπει να κάνουμε ουσιαστικές αλλαγές προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής και η πυρηνική σύντηξη προσφέρει τόσο πολλές δυνατότητες».Το JET, το οποίο έχει σχήμα δαχτυλιδιού, είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να περιέχει πλάσματα ή ηλεκτρικά φορτισμένα αέρια, που θερμαίνονται στους 150 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, μια θερμοκρασία δέκα φορές υψηλότερη από εκείνη στο κέντρο του Ηλιου.Σε τόσο ακραίες θερμοκρασίες, οι ατομικοί πυρήνες μπορούν να συντηχθούν ώστε να σχηματίσουν νέα στοιχεία και να απελευθερώσουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Οι ίδιες αντιδράσεις σύντηξης τροφοδοτούν τον Ηλιο, σε σημαντικά χαμηλότερες θερμοκρασίες όμως, διότι τα άστρα έχουν βοηθό τη βαρύτητα.Τα πειράματα στο JET έχουν επικεντρωθεί στο κατά πόσο η πυρηνική σύντηξη είναι δυνατή με ένα καύσιμο βασισμένο σε δύο ισότοπα υδρογόνου, γνωστά ως δευτέριο και τρίτιο, που συνδυάζονται σχηματίζοντας αέριο ήλιο. Τα τελευταία αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι είναι, και προσφέρουν, μια κρίσιμης σημασίας επιβεβαίωση στο Iter, ένα μεγαλύτερο σχέδιο πυρηνικής σύντηξης που κατασκευάζεται στη Νότια Γαλλία. Το Iter έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει την καύση καυσίμου δευτερίου – τριτίου το 2035 και να παράγει τελικά περισσότερη θερμότητα από εκείνη που χρειάζεται προκειμένου να διατηρεί το πλάσμα του σε υψηλή θερμοκρασία.Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν με το Iter, το επόμενο βήμα είναι η κατασκευή ενός ευρωπαϊκού ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού επίδειξης, που θα παράγει περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από εκείνη που θα χρησιμοποιεί και θα είναι συνδεδεμένο με το ηλεκτρικό δίκτυο. Η προοπτική της ενέργειας από πυρηνική σύντηξη είναι βαθιά ελκυστική διότι δεν απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου και ένα κιλό καυσίμου σύντηξης εμπεριέχει περίπου δέκα φορές περισσότερη ενέργεια από ό,τι ένα κιλό άνθρακα, πετρελαίου ή φυσικού αερίου.Παρότι το δευτέριο είναι διαθέσιμο σε αφθονία στο νερό της θάλασσας, το τρίτιο είναι εξαιρετικά σπάνιο και παράγεται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Οι μελλοντικοί ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί πυρηνικής σύντηξης – συμπεριλαμβανομένου του Iter – αναμένεται να παράγουν το δικό τους καύσιμο τριτίου χρησιμοποιώντας νετρόνια υψηλής ενέργειας, που απελευθερώνονται όταν το δευτέριο και το τρίτιο συντήκονται, για τη διάσπαση του κοινού μετάλλου λίθιο σε τρίτιο και ήλιο. https://www.in.gr/2022/02/11/b-science/perivallon-b-science/rekor-thermotitas-apo-mia-ekriksi-pyrinikis-syntiksis/

Οι τρεις μαθηματικοί που τετραγώνισαν τον κύκλο. Πρόκειται για τους Andras Máthé, Oleg Pikhurko και Jonathan Noel που απέδειξαν για πρώτη φορά πώς κατασκευάζουμε ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού με έναν κύκλο Τεμαχίζοντας τον κύκλο σε κομμάτια μπορούμε αναδιατάσσοντάς τα να κατασκευάσουμε ένα ισεμβαδικό τετράγωνο Δεδομένου ότι χρησιμοποιούμε ως μονάδα μέτρησης εμβαδών ένα τετράγωνο που έχει ως πλευρά την μονάδα μήκους, τίθεται αμέσως και το πρόβλημα του τετραγωνισμού των διαφόρων σχημάτων. Πολύ εύκολα ‘τετραγωνίζονται’, δηλαδή υπολογίζεται το εμβαδόν σχημάτων όπως τρίγωνα, παραλληλόγραμμα και ορισμένων πολυγώνων. Δυσκολότερο είναι το επόμενο βήμα, να τετραγωνιστούν εμβαδά σχημάτων που περικλείονται από καμπύλες και πρώτα απ΄ όλα το εμβαδόν ενός κύκλου.Ο τετραγωνισμός του κύκλου, είναι ένα από τα τρία μεγάλα προβλήματα της αρχαιότητας (μαζί με το Δήλιο πρόβλημα και την τριχοτόμηση της γωνίας) που βασάνιζε τους μαθηματικούς για πολλούς αιώνες. Πρόκειται για την κατασκευή με κανόνα και διαβήτη ενός τετραγώνου πλευράς α, που έχει εμβαδό ίσο με δεδομένο κύκλο, ας πούμε με ακτίνα r=1 για ευκολία, έτσι ώστε: π∙12=α2, όπου π ο λόγος της περιφέρειας προς την διάμετρο του κύκλου. Επομένως ο τετραγωνισμός του κύκλου ισοδυναμεί με την κατασκευή ενός ευθυγράμμου τμήματος, πάντα με κανόνα και διαβήτη, μήκους .Στην αρχαιότητα είχε διαπιστωθεί ότι ο αριθμός π είναι σταθερός, αλλά η κατασκευή μήκους ίσου με τον αριθμό π με χάρακα και διαβήτη αποτύγχαναν παταγωδώς. Ο πρώτος που αναφέρεται ιστορικά ότι ασχολήθηκε με τον τετραγωνισμό του κύκλου είναι ο Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος (500-428 π.Χ.), δάσκαλος και φίλος του Περικλή. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, γύρω στο 450 π.Χ. ο Αναξαγόρας βρισκόταν στην φυλακή για ασέβεια. Είχε υποστηρίξει ότι ο Ήλιος δεν ήταν θεός, αλλά μάλλον ένας διάπυρος βράχος με το μέγεθος της Πελοποννήσου. Όμως ένας άνθρωπος που διαθέτει γνήσιο επαναστατικό πνεύμα ακόμα και στην φυλακή δεν χάνει τον καιρό του. Εκμεταλλεύτηκε την φυλάκισή του για να επιλύσει το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου. Χρησιμοποιώντας μόνο έναν χάρακα και έναν διαβήτη, μπορείτε να κατασκευάσετε ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού με έναν δεδομένο κύκλο; Η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε ο Αναξαγόρας απαντήθηκε το 1882, όταν ο Γερμανός μαθηματικός Ferdinand von Lindemann απέδειξε πως είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί κανόνας και διαβήτης για να κατασκευαστεί ένα μήκος ίσο με έναν υπερβατικό αριθμό, όπως ο αριθμός π (ή την τετραγωνική του ρίζα που είναι επίσης υπερβατικός αριθμός). Αλλά το μήκος της πλευράς ενός τετραγώνου που είναι ισεμβαδικό με έναν κύκλο ακτίνας 1, είναι , το οποίο είναι αδύνατο κατασκευαστεί με χάρακα και διαβήτη. Επομένως ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι αδύνατος με αυτόν τον τρόπο.Κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, θα λέγαμε, αν αυτό ήταν το τέλος της ιστορίας. Όμως, το 1925 ο Alfred Tarski επανέφερε το πρόβλημα τροποποιώντας τους κανόνες. Προβληματίστηκε για το αν κάποιος θα μπορούσε τεμαχίζοντας έναν κύκλο σε πεπερασμένο αριθμό κομματιών, που θα μπορούσαν να συρθούν πάνω στο επίπεδο, να τα αναδιατάξει σχηματίζοντας ένα τετράγωνο ίσου εμβαδού – μια προσέγγιση γνωστή ως ισοδιαχωρισμός (θυμίζει το Οστομάχιον του Αρχιμήδη).Προφανώς δυο σχήματα που χωρίζονται σε ισάριθμα ίσα μέρη (ισοδιαχωρίσιμα) έχουν ίσα εμβαδά. Έτσι οι μαθηματικοί που παραδόξως εξακολούθησαν να εργάζονται πάνω στο πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου, αφήνοντας στην άκρη τους χάρακες και τους διαβήτες, έκαναν προόδους. Μια εργασία που δημοσιεύθηκε το 1964 ήταν η πρώτη που έκανε ουσιαστική πρόοδο στην εκδοχή του προβλήματος που διατύπωσε ο Tarski. Οι συγγραφείς της έδειξαν ότι ο ισοδιαχωρισμός δεν μπορούσε να γίνει με ψαλίδι. Εφόσον αυτός ήταν δυνατός, θα απαιτούσε πιο περίπλοκα κομμάτια φράκταλ, γεμάτα με τρύπες και περίπλοκα οδοντωτά άκρα.Τα πράγματα παρέμειναν στάσιμα μέχρι το 1990, όταν ο Miklós Laczkovich απάντησε στο ερώτημα του Tarski με ένα ηχηρό ναι: Ένας κύκλος θα μπορούσε να διαμορφωθεί εκ νέου με ισοδιαχωρισμό σε ένα τετράγωνο.Για να οπτικοποιήσετε το επίτευγμα του Laczkovich, φανταστείτε έναν κύκλο και ένα τετράγωνο δίπλα-δίπλα σε μια σελίδα. Απέδειξε ότι αν ο κύκλος χωριζόταν έως το πολύ 1050 κομμάτια, όλα τους περίπλοκα και με ασυνήθιστα σχήματα, αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να μετακινηθούν – χωρίς καν να περιστραφούν – μέχρι να γεμίσουν εντελώς το τετράγωνο.Αλλά για να φτάσει στο αποτέλεσμα αυτό, ο Laczkovich δεν δούλεψε με σχήματα. Αντίθετα, μετέτρεψε το πρόβλημα της γεωμετρίας σε πρόβλημα θεωρίας γραφημάτων. Πήρε ένα μεγάλο γράφημα με δύο ξεχωριστά σύνολα κορυφών — το ένα αντιστοιχούσε σε κύκλο, το άλλο σε τετράγωνο — και μετά επέβαλλε αντιστοιχίες μεταξύ των κορυφών του ενός συνόλου με το άλλο.Υπήρχε όμως ένα κόλλημα. Ο Laczkovich απέδειξε ότι ο ισοδιαχωρισμός του κύκλου σε τετράγωνο μπορούσε να γίνει, αλλά δεν κατάφερε δείξει πώς θα κατασκευαστούν τα κομμάτια, ούτε μπορούσε να τα περιγράψει με οποιονδήποτε τρόπο. Κι ακόμη χειρότερα, τα κομμάτια είναι «μη μετρήσιμα», πράγμα που σημαίνει ότι είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το εμβαδό τους.Το επόμενο μεγάλο βήμα έγινε δεκαετίες αργότερα με την εργασία που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2016 από τους Łukasz Grabowski, Máthé και Pikhurko. Η απόδειξή τους, σε αντίθεση με αυτή του Laczkovich, θεωρούσε ότι τα κομμάτια είναι ως επί το πλείστον καλά καθορισμένα. Αλλά και πάλι υπήρχε ένα θολό σημείο: αυτά τα καλώς ορισμένα κομμάτια του κύκλου δεν γέμιζαν όλο το τετράγωνο. Χρειαζονταν επιπλέον κομμάτια για να καλύψουν ένα μικροσκοπικό τμήμα του τετραγώνου. Έστω κι αν το τμήμα αυτό είναι τόσο μικροσκοπικό που δεν έχει εμβαδόν και οι μαθηματικοί το αναφέρουν ως «σύνολο μέτρου μηδέν».Οι Andrew S. Marks και Spencer T. Unger, έκαναν μια σημαντική βελτίωση ένα χρόνο μετά, δίνοντας μια πληρέστερη απόδειξη του τετραγωνισμού του κύκλου, περιγράφοντας όλα τα κομμάτια που χρειάζονται για να τετραγωνιστεί ο κύκλος, χωρίς το απωθητικό κομμάτι με μηδενικό εμβαδό.Η απόδειξή τους περιλάμβανε πολύ περισσότερα κομμάτια – περίπου 10200 – κι αυτά τα κομμάτια εξακολουθούσαν να είναι αρκετά περίπλοκα. Το μειονέκτημα στην εργασία μας, δήλωσε ο Marks, είναι ότι παρόλο που τα κομμάτια καθορίζονται ρητά από μαθηματική άποψη, είναι πολύ δύσκολο να τα οπτικοποιήσουμε.Όμως, στην εργασία των Andras Máthé, Oleg Pikhurko και Jonathan Noel με τίτλο ‘Circle Squaring with Pieces of Small Boundary and Low Borel Complexity‘, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, υποδεικνύεται πώς ένας κύκλος μπορεί να τετραγωνιστεί κόβοντάς τον σε κομμάτια τα οποία όμως μπορούν να οπτικοποιηθούν και πιθανώς να σχεδιαστούν.Τα κομμάτια τους, που εξακολουθούν να είναι πολλά, περίπου 10200, έχουν απλούστερα σχήματα και είναι πολύ πιο εύκολο για τους μαθηματικούς να τα οπτικοποιήσουν. Αλλά και πάλι δεν φτάσαμε στο το τέλος της ιστορίας του τετραγωνισμού του κύκλου.Ήδη, ο Pikhurko έχει ιδέες για να απλοποιήσει περαιτέρω τα κομμάτια, μειώνοντας τον συνολικό αριθμό τους και κάνοντάς τα λιγότερο ανομοιόμορφα. Ο Marks κάνει προσομοιώσεις στον υπολογιστή που δείχνουν – αλλά δεν αποδεικνύουν – ότι ο ισοδιαχωρισμός μπορεί να επιτευχθεί με 22 κομμάτια. Πιστεύει ότι ο ελάχιστος αριθμός είναι πιθανότατα ακόμη χαμηλότερος. Και δηλώνει ότι: θα στοιχημάτιζα μια ταπεινή μπύρα (αλλά όχι 1000 δολάρια) ότι μπορεί να αποδειχθεί ο τετραγωνισμός του κύκλου με λιγότερα από 20 κομμάτια. https://physicsgg.me/2022/02/10/οι-τρεις-μαθηματικοί-που-τετραγώνισα/

Και τρίτος εξωπλανήτης γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου. Ο Εγγύτατος Κενταύρου (διεθνώς Proxima Centauri) είναι αστέρας, τύπου ερυθρού νάνου σε απόσταση 4,24 έτη φωτός από τη Γη και εντοπίζεται στον αστερισμό Κένταυρο. Παρόλο που δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, είναι ο κοντινότερος (εγγύτερος) αστέρας στο Ηλιακό μας Σύστημα. Ο αστέρας αποτελεί μέλος ενός τριπλού αστρικού συστήματος, μαζί με τους άλφα Κενταύρου Α και άλφα Κενταύρου Β που βρίσκονται σε στενή τροχιά μεταξύ τους. Ο διπλός αστέρας που αναφέρεται ως Alpha Centauri AB (στο γυμνό μάτι εμφανίζεται ως απλός αστέρας και αποτελεί το τρίτο λαμπρότερο άστρο στον νυχτερινό ουρανό) και το πολύ πιο αμυδρό άστρο Proxima Centauri, το πλησιέστερο στο ηλιακό μας σύστημα. Ευρωπαίοι αστρονόμοι έχουν βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη ακόμη ενός πλανήτη σε τροχιά γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου (Proxima Centauri), το κοντινότερο στον Ήλιο άστρο, σε απόσταση μόνο τεσσάρων ετών φωτός από τη Γη. Ο υποψήφιος εξωπλανήτης Proxima d -που μένει να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω παρατηρήσεις- είναι ο τρίτος που ανιχνεύεται στο σύστημα του Εγγύτατου και αυτός με τη μικρότερη μάζα, μόνο το ένα τέταρτο της Γης. Πρόκειται για έναν από τους ελαφρύτερους εξωπλανήτες που έχουν βρεθεί ποτέ στον γαλαξία μας.Ο Proxima d περιφέρεται σε απόσταση περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, μικρότερη από το ένα δέκατο της απόστασης του Ερμή από τον Ήλιο. Χρειάζεται έτσι μόνο πέντε ημέρες για μία πλήρη περιφορά (η διάρκεια του έτους του) και αναμένεται να είναι καυτός και όχι φιλόξενος για ζωή επειδή βρίσκεται κοντά στον Εγγύτατο.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζοάο Φαρία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Πορτογαλίας, έκαναν την ανακάλυψη με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου (ESO) στη Χιλή και στη συνέχεια τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Αστρονομίας και Αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics».Γύρω από τον Εγγύτατο Κενταύρου έχουν ανακαλυφθεί δύο μεγαλύτεροι εξωπλανήτες, ο Proxima b με μάζα παρόμοια της Γης, έτος 11 ημερών και συνθήκες πιθανώς φιλόξενες για ζωή, καθώς και ο Proxima c, σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση, ο οποίος χρειάζεται πέντε χρόνια για μία πλήρη περιφορά. H ύπαρξη του Proxima b επιβεβαιώθηκε το 2020, ενώ του Proxima c, που παραμένει υποψήφιος, δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη. https://physicsgg.me/2022/02/11/και-τρίτος-εξωπλανήτης-γύρω-από-τον-εγ/

L-2 ημέρα στη Γαλλική Γουιάνα Συνεχίζονται οι εργασίες στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας, που βρίσκεται στο υπερπόντιο διαμέρισμα της Γουιάνας της Γαλλίας, για την προετοιμασία της εκτόξευσης του πυραύλου Soyuz-ST-B από τον ισημερινό ευρωπαϊκό διαστημικό λιμένα. Τη Δευτέρα, 7 Φεβρουαρίου 2022, ο πύραυλος εγκαταστάθηκε στις εγκαταστάσεις εκτόξευσης και πάνω του τοποθετήθηκε η επικεφαλής διαστημική μονάδα (το ανώτερο στάδιο με το διαστημόπλοιο κάτω από τα πτερύγια του φέρινγκ). Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-ST-B προετοιμάζεται στο σημείο εκτόξευσης κάτω από έναν πύργο κινητής υπηρεσίας, ο οποίος προστατεύει τον πύραυλο και το προσωπικό στις δύσκολες καιρικές συνθήκες του ισημερινού κλίματος της Γαλλικής Γουιάνας. Την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου, την ημέρα L-2 Το πρόγραμμα περιλαμβάνει αυτόνομες και ολοκληρωμένες δοκιμές του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-ST-B και των συστημάτων ανώτερης βαθμίδας Fregat-M. Η εκτόξευση ενός πυραύλου Soyuz-ST-B με την επόμενη παρτίδα 34 διαστημοπλοίων OneWeb έχει προγραμματιστεί για τις 10 Φεβρουαρίου 2022 στις 18:09:37 UTC. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 394 δορυφόροι επικοινωνιών OneWeb σε τροχιά της Γης και η επερχόμενη εκτόξευση θα ανεβάσει τον αριθμό τους σε 428. http://en.roscosmos.ru/22715/ L-1 ημέρα στη Γουιάνα Οι προετοιμασίες προεκτόξευσης συνεχίζονται στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας (Γαλλική Γουιάνα) για την εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-ST-B με το ανώτερο στάδιο Fregat-M και 34 διαστημόπλοια OneWeb προγραμματισμένα για τις 10 Φεβρουαρίου 2022 στις 18:09:37 ώρα Μόσχας. Οι ειδικοί στο Το Κέντρο Λειτουργίας Επίγειων Εγκαταστάσεων Διαστημικής Υποδομής (μέρος της Roscosmos) προετοιμάζει τον εξοπλισμό ανεφοδιασμού για την πλήρωση του οχήματος εκτόξευσης με προωθητικά εξαρτήματα. Μια ομάδα του NPO Lavochkin (μέρος του Roscosmos) δοκιμάζει την ανώτερη βαθμίδα Fregat-M. Την Τετάρτη, 9 Φεβρουαρίου 2022, η Arianespace θα προεδρεύσει μιας αξιολόγησης ετοιμότητας για την επερχόμενη εκτόξευση παρουσία του πελάτη του διαστημικού σκάφους. Η συνάντηση αναμένεται να εγκρίνει τις εργασίες για το χρονοδιάγραμμα της ημέρας έναρξης. http://en.roscosmos.ru/22718/

Κοσμικό «Walking Dead»: Νεκρός πλανήτης συγκρούστηκε με άστρο…ζόμπι. University of Warwick Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη που πέφτει πάνω στον λευκό νάνο. Ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο κατάφεραν να παρατηρήσουν για πρώτη φορά οι αστρονόμοι. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητές με επιστήμονες του Πανεπιστημίου Warwick στη Βρετανία περιγράφουν τη σύγκρουση ενός νεκρού πλανήτη με ένα νεκρό άστρο.Όταν τα άστρα καταναλώνουν τα καύσιμα τους το τέλος τους εξαρτάται από τον τύπο του κάθε άστρου. Κάποια άστρα αυτοκαταστρέφονται μέσα σε εκρήξεις σουπερνόβα και μετατρέπονται είτε σε άστρα νετρονίων, είτε σε μαύρες τρύπες είτε σε λευκούς νάνους που αποκαλούνται «αστρικά πτώματα». Τα άστρα μικρού ή μεσαίου μεγέθους όταν τα καύσιμα τους τελειώνουν αρχικά διογκώνονται πολύ και μετατρέπονται σε κόκκινους γίγαντες οι οποίοι καταλήγουν σε λευκούς νάνους.Αν γύρω από ένα τέτοιο άστρο έχει σχηματιστεί κάποιο πλανητικό σύστημα οι πλανήτες του συστήματος «πεθαίνουν» με διαφόρους τρόπους ανάλογα με την θέση και την απόσταση τους από το άστρο. Κάποιοι από τους νεκρούς πλανήτες αρχίζουν προοδευτικά να χάνουν την ύλη τους η οποία καταλήγει στο άστρο. Κάποια στιγμή οι πλανήτες αυτοί κινούνται προς το άστρο, πέφτουν πάνω του και εξαφανίζονται ολοσχερώς από το χάρτη του Σύμπαντος. Πρόκειται για μια διαδικασία την οποία οι επιστήμονες γνώριζαν ότι συμβαίνει αλλά δεν είχαν καταφέρει να μέχρι σήμερα να παρατηρήσουν.Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra οι ερευνητές είδαν ένα νεκρό πλανήτη να πέφτει πάνω στο G 29-38, ένα λευκό νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 44 ετών φωτός από τη Γη. Η παρατήρηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική εκτός των άλλων αφού ο Ήλιος αναμένεται να μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα και στη συνέχεια σε λευκό νάνο και οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν τι θα συμβεί στους πλανήτες, τους δορυφόρους και τους αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος. Εκτιμάται ότι ο Ήλιος θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα σε περίπου πέντε δισ. έτη αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν εκτιμήσεις για τη μοίρα της Γης. https://www.naftemporiki.gr/story/1830915/kosmiko-walking-dead-nekros-planitis-sugkroustike-me-astrozompi

Η NASA ανησυχεί για το σχέδιο ανάπτυξης δορυφόρων Starlink της SpaceXς Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA) όπως και μερικές άλλες μεγάλες εταιρίες ανησυχούν για το σχέδιο Starlink της SpaceX, αναφορικά με την ανάπτυξη περίπου 30.000 δορυφόρων.Η SpaceX του Ίλον Μασκ έχει λάβει εξουσιοδότηση για περίπου 12.000 δορυφόρους, σχετικά με την προσφορά ευρυζωνικών διαδικτυακών υπηρεσιών και έχει αιτηθεί έγκριση για την ανάπτυξη σχηματισμών δορυφόρων δεύτερης γενιάς, που περιλαμβάνουν 30.000 δορυφόρους .«Η NASA ανησυχεί για το ενδεχόμενο μιας σημαντικής αύξησης στη συχνότητα συνδυαστικών προβλημάτων, αλλά και πιθανών επιπτώσεων στις επιστημονικές αποστολές και επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις της», όπως ανέφερε η ίδια υπηρεσία στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των ΗΠΑ (FCC).Η NASA επεσήμανε ότι επί του παρόντος υπάρχουν συνολικά 25.000 αντικείμενα σε τροχιά και περίπου 6.100 σε ύψος μικρότερο των 600 χιλιομέτρων. Η ανησυχία της NASA Η επέκταση του προγράμματος Gen2 της SpaceX «θα υπερδιπλασιάσει τον αριθμό των αντικειμένων που ιχνηλατούνται και βρίσκονται σε τροχιά, ενώ θα αυξήσει τον αριθμό των αντικειμένων κάτω από τα 600 χιλιόμετρα, περισσότερο από πέντε φορές» πρόσθεσε η NASA.O αστροφυσικός Τζόναθαν ΜακΝτόουελ (Harvard-Smithsonian) που είναι μέλος στην επιτροπή της Αμερικανικής Αστρονομικής Κοινότητας, η οποία εξετάζει τις επιπτώσεις των δορυφόρων στην αστρονομία δήλωσε: «Μας ανησυχεί να έχουμε αυτούς τους μεγάλους αριθμούς από δορυφόρους, οι οποίοι θα παρεμβάλλονται στις αστρονομικές παρατηρήσεις… Νομίζω ότι χρειαζόμαστε λίγο περισσότερη εμπειρία με τους αρκετούς χιλιάδες λειτουργικούς δορυφόρους, πριν μπορέσουμε να φτάσουμε στις δεκάδες χιλιάδες δορυφόρους».Ο Μασκ έγραψε σε μία ανάρτησή του στο Twitter στις 15 Ιανουαρίου, ότι η SpaceX είχε 1.469 ενεργούς δορυφόρους Starlink, ενώ 272 θα κινούνται σύντομα σε επιχειρησιακές τροχιές.Η Amazon.com που έχει δεσμευτεί να δαπανήσει τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή 3.236 τέτοιων δορυφόρων μέσω του προγράμματος Kuiper, εξέφρασε ξεχωριστά τις ανησυχίες της στην FCC, αναφορικά με το σχέδιο της SpaceX, όπως και ο πάροχος δορυφορικών υπηρεσιών Dish Network.Η Amazon ανακοίνωσε ότι από τις διαστημικές εφαρμογές της SpaceX «τουλάχιστον εκατοντάδες και πιθανώς περισσότεροι από δέκα χιλιάδες δορυφόροι της SpaceX θα μπορούσαν να λειτουργούν στα ίδια ύψη όπως το σύστημα Kuiper».Επίσης, προειδοποίησε «ότι οι συνέπειες αυτής της αλληλοκάλυψης των τροχιών θα είναι μία δραματική αύξηση στους κινδύνους, αλλά και σε άλλες επιβαρύνσεις για το σύστημα Kuiper» και ζήτησε από την FCC να επιβάλλει «λογικούς όρους».Παρά το γεγονός ότι είναι υπερβολικά ακριβή στην ανάπτυξή της, η δορυφορική τεχνολογία μπορεί να παρέχει υπηρεσίες διαδικτύου υψηλής ταχύτητας για ανθρώπους που ζουν σε αγροτικές και δύσβατες περιοχές, όπου δεν μπορεί να υπάρξει πρόσβαση σε οπτικές ίνες και σε πύργους ψηφιακών συνδέσεων. Η τεχνολογία αυτή μπορεί επίσης να είναι ένα σημαντικό σύστημα υποστήριξης σε περιπτώσεις περιοχών που πλήττονται από τυφώνες, αλλά και άλλες φυσικές καταστροφές που πλήττουν τις επικοινωνίες. https://www.in.gr/2022/02/10/b-science/nasa-anisyxei-gia-sxedio-anaptyksis-doryforon-starlink-tis-spacex/