Δροσος Γεωργιος

Τον ισχυρότερο υπερυπολογιστή στον κόσμο κατασκευάζει η Metα με στόχο το metaverse. Metα Η Metα έδωσε στη δημοσιότητα με εικόνα του υπερυπολογιστή που κατασκευάζει. Η Metα, η μητρική εταιρεία του Facebook, ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει ένα υπερυπολογιστή ο οποίος θα είναι έτοιμος να ξεκινήσει να λειτουργεί εντός του προσεχούς εξαμήνου. Όπως αναφέρουν τα στελέχη του γίγαντα των υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης ο υπερυπολογιστής που ονομάζεται Research SuperCluster (RSC) προορίζεται σε πρώτη τουλάχιστον φάση για την ανάπτυξη τεχνολογιών για τον εικονικό κόσμο του metaverse στον οποίο η Metα θέλει να αποκτήσει κυριαρχικό ρόλο όπως έχει και στα social media και για αυτό τον λόγο έχει στρέψει τη στρατηγική και τη δράση της σε αυτή τη κατεύθυνση. Πρόσφατα η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα προσλάβει άμεσα δέκα χιλιάδες άτομα υψηλής εξειδίκευσης στην Ευρώπη που θα ασχολούνται αποκλειστικά με το metaverse.Ευελπιστούμε ότι ο RSC θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε εξ αρχής νέα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης όπως για παράδειγμα, την μετάφραση σε πραγματικό χρόνο ώστε να μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και συζητούν ή να παίζουν βιντεοπαιχνίδια σε περιβάλλον επαυξημένης πραγματικότητας μεγάλες ομάδες ατόμων που μιλούν διαφορετική γλώσσα» αναφέρουν σε ανάρτηση τους οι επικεφαλής δημιουργίας του νέου υπερυπολογιστή. O ισχυρότερος υπερυπολογιστής στον κόσμο αυτή τη στιγμή είναι ο κινεζικός Fugaku με ισχύ 442 petaflops. Ένα petaflop αντιστοιχεί με ένα τετράκις εκατομμύριο υπολογισμούς/δευτ. Ο Research SuperCluster της Metα έχει ισχύ 5 exaflops. Ένα exaflop αντιστοιχεί σε ένα εκατομμύριο petaflop οπότε είναι εύκολο αντιληπτό ότι αν οι δυνατότητες του RSC είναι αυτές που αναφέρει η εταιρεία έχουμε να κάνουμε με μια νέα τεχνολογική επανάσταση. Τέτοιας ισχύος μηχανήματα θα μπορέσουν να φέρουν αφάνταστες εξελίξεις σε πολλούς τομείς από την πληροφορική μέχρι την Φυσική, την χημεία, την ιατρική, τη βιομηχανία των φαρμάκων κ.α. https://www.naftemporiki.gr/story/1825046/ton-isxurotero-uperupologisti-ston-kosmo-kataskeuazei-i-meta-me-stoxo-to-metaverse

Εκεί που πέφτει μαύρο χιόνι, πέτρινο χιόνι και… αντιηλιακό χιόνι. Στον HD 209458 b βρέχει μαύρο χιόνι. Ελλάδα βιώνει σφοδρές χιονοπτώσεις το τελευταίο 48ωρο αλλά αν ζούσαμε σε άλλους πλανήτες αυτό που ζούμε τώρα θα έμοιαζε με ήπιο καιρικό φαινόμενο. Αν ζούσαμε στον εξωπλανήτη HD 209458 b θα έπρεπε να ζούμε μόνιμα με μαύρο χιόνι να πέφτει από τον ουρανό. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Πήγασου. Επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο ο πλανήτη ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 84 ώρες.Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον πλανήτη έχουν τεράστια διαφορά ανάμεσα στην πλευρά του που βλέπει το άστρο κατά την τροχιακή του κίνηση και την αντίθετη πλευρά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλείται ένα αλυσιδωτό ακραίο φαινόμενο που έχει ως αποτέλεσμα καυτά αέρια που σχηματίζονται στην ατμόσφαιρα να μετατρέπονται σε νιφάδες οξειδίου του τιτανίου οι οποίες προσμειγνύονται με κάποιο άγνωστο στοιχείο. Αποτέλεσμα αυτής της πρόσμιξης είναι να πέφτει μόνιμα στην επιφάνεια του πλανήτη «μαύρο, καυτό, καπνιστό χιόνι» όπως το χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες. Πετρόχιονο Αν ζούσαμε στον CoRoT-7b θα έπρεπε να όποτε αποφασίζουμε να ξεμυτίζουμε από τα σπίτια μας να κυκλοφορούμε με ενισχυμένα κράνη. Αυτό γιατί στον CoRoT-7b που βρίσκεται σε απόσταση 480 ετών φωτός από τη Γη η ατμόσφαιρα του είναι γεμάτη μέταλλα τα οποία σχηματίζουν πέτρινα νέφη που ρίχνουν στην επιφάνειατου πλανήτη βότσαλα και πέτρες. Καλλιτεχνική απεικόνιση του CoRoT-7b. Αντιηλιακό χιόνι Στον Kepler 13-Ab που βρίσκεται σε απόσταση 1,730 ετών φωτός από τη Γη το χιόνι θα μας προστάτευε από την ακτινοβολία του άστρου του. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «κλειδωμένη» τροχιά γύρω από το άστρο του. Αυτό σημαίνει ότι μόνο η μια πλευρά του πλανήτη αντικρίζει το μητρικό του άστρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές στη σκοτεινή πλευρά του εξωπλανήτη συχνά βρέχει και χιονίζει. Ωστόσο δεν πέφτουν σταγόνες νερού ή νιφάδες χιονιού αλλά βρέχει και χιονίζει διοξείδιο του τιτανίου, ό,τι δηλαδή περιέχει το αντηλιακό μας για να μας προστατεύει από τη βλαβερή ηλιακή ακτινοβολία. Καλλιτεχνική απεικόνιση του Kepler 13-Ab. Το απόλυτο κρύο Σε απόσταση 21,500 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται ο εξωπλανήτης OGLE-2005-BLG-390Lb. Πρόκειται για ένα βραχώδη εξωπλανήτη με πολύ λεπτή ατμόσφαιρα που βρίσκεται στη μέση του γαλαξία μας. Σε αυτόν τον πλανήτη δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε τουλάχιστον όχι στην επιφάνεια του. Οι παρατηρήσεις και μελέτες που έχουν γίνει στον εξωπλανήτη έχουν δείξει ότι στην επιφάνεια του η θερμοκρασία βρίσκεται στους -220 βαθμούς Κελσίου. Καλλιτεχνική απεικόνιση του OGLE-2005-BLG-390Lb. https://www.naftemporiki.gr/story/1824810/ekei-pou-peftei-mauro-xioni-petrino-xioni-kai-antiiliako-xioni

Συνέντευξη με τον Ιωάννη Ηλιόπουλο (Καθιερωμένο πρότυπο, πείραμα Muon g-2, CERN) Simply Physics gr Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος είναι διακεκριμένος και διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας στον κλάδο της Θεωρητικής Φυσικής και της Φυσικής των Στοιχειωδών Σωματιδίων. Μια συμβολή στον κλάδο αυτό σχετίζεται με τον αριθμό και τις ιδιότητες των κουάρκ. Την δεκαετία του 1960 πιστεύαμε πως υπήρχαν στον κόσμο τρία είδη κουάρκ. Το 1969, ο Ηλιόπουλος, σε συνεργασία με τους S. L. Glashow και L. Maiani, προέβλεψαν θεωρητικά την ύπαρξη ενός τετάρτου είδους, (σήμερα ξέρουμε πως τελικά υπάρχουν έξι) [διαβάστε σχετικά: Μια ιστορία για το γοητευτικό κουάρκ]. Το 1971, σε συνεργασία με τους Cl. Bouchiat και Ph. Meyer, απέδειξε ότι μια θεωρία με τέσσερα (η έξι) κουάρκ είναι μαθηματικά συνεπής Αυτή η πρόβλεψη επιβεβαιώθηκε πειραματικά το 1974 με την ανακάλυψη μιας πληθώρας νέων σωματιδίων στην σύσταση των οποίων υπεισέρχεται το καινούργιο κουάρκ. Η ανακάλυψη αυτή είχε πολλαπλές συνέπειες: πρώτα απ’ όλα, έλυσε μερικά προβλήματα που σχετίζονταν με τις διασπάσεις ορισμένων ασταθών σωματιδίων. Αλλά, πιό σημαντικά, άνοιξε τον δρόμο για την διατύπωση μιας ενοποιημένης θεωρίας που φιλοδοξεί να περιγράψει όλες τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα στοιχειώδη σωμάτια. Η τελική μορφή αυτής της θεωρίας δεν έχει ακόμα βρεθεί. Πρόκειται για ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα που φαίνεται να απαιτεί την εισαγωγή καινούργιων ιδεών στη φυσική, αλλά συγχρόνως, και την διατύπωση νέων εννοιών στα μαθηματικά. Το 1974 μελέτησε τις ιδιότητες ενός νέου είδους συμμετρίας, που φαίνεται να είναι ένας απαραίτητος σταθμός στο δρόμο για την ενοποιημένη θεωρία. Τα τελευταία χρόνια, συχνά σε συνεργασία με τους Ι. Αντωνιάδη, θ. Τομαρά και Ε. Φλωράτο, ασχολείται με τα προβλήματα που συναντάμε στην πρoσπάθεια να συνδυάσουμε τις δύο μεγάλες ανακαλύψεις των αρχών του περασμένου αιώνα, την κβαντική θεωρία και την θεωρία της βαρύτητας. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Ηλιόπουλος έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις: 1978 Βραβείο Paul Langevin της Société Française de Physique. 1979 Μετάλλιο Matteucci της Accademia Nazionale dei XL. 1984 Μεγάλο Βραβείο Ricard της Société Française de Physique. 1986 Sakurai Prize της American Physical Society. 1999 Επίτιμος Διδάκτορας, Πανεπιστήμιο Κρήτης. 2002 Επίτιμος Διδάκτορας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. 2002 Επίτιμος Διδάκτορας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. 2002 Αριστείο Μποδοσάκη. 2007 Μετάλλιο Dirac, του Abdus Salam International Centre for Theoretical Physics (Trieste). Έχει επίσης ανακηρυχθεί μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών (2002), και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1980), καθώς και Επίτιμος Διδάκτωρ του Université de la Méditerranée στο Aix-Marseille το 1996 και των Πανεπιστημίων Κρήτης και Ιωαννίνων το 2002. https://physicsgg.me/2022/01/26/συνέντευξη-με-τον-ιωάννη-ηλιόπουλο-κα/

To διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έφθασε στο «σπίτι» του. Το Webb εκτοξεύτηκε από την Γαλλική Γουιάνα στις 25 Δεκεμβρίου και διάνυσε απόσταση περίπου ~1.000.000 μίλια για να μπει χθες σε τροχιά γύρω από το σημείο Lagrange L2. Το «σύστημα Γη/L2» περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο ενώ το Webb περιφέρεται γύρω από το L2 όπως δείχνει η παραπάνω εικόνα. Σημειώστε επίσης ότι ο προσανατολισμός του Webb είναι τέτοιος ώστε το κάτοπτρο και τα όργανα του να προστατεύονται από την ηλιακή ακτινοβολία, εξασφαλίζοντάς τα στην ψύξη του απόλυτου σκότους. ESA NASA στη «Ν»: Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb θα μετασχηματίσει την επιστήμη Σχεδόν ένα μήνα μετά την εκτόξευσή του, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έφτασε στο σημείο που θα εγκατασταθεί, 1,5 εκατομμύριο χλμ από τη Γη, από όπου θα μπορεί να παρατηρήσει τους πρώτους γαλαξίες στο Σύμπαν, επιβεβαίωσε η NASA. Ενεργοποίησε τους προωθητές του για να φτάσει στο Lagrange 2 ή στο σημείο "L2", ιδανικό για την παρατήρηση του Σύμπαντος. «Καλώς ήρθες σπίτι, Webb!» αναφώνησε ο επικεφαλής της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, Μπιλ Νέλσον. «Έχουμε φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στο ξεκλείδωμα των μυστηρίων του σύμπαντος. Και ανυπομονώ να δω τις πρώτες νέες εικόνες του σύμπαντος από το τηλεσκόπιο Webb αυτό το καλοκαίρι!», πρόσθεσεΣε αυτήν την προσεκτικά επιλεγμένη τροχιά, η Γη, ο Ήλιος και η Σελήνη θα βρίσκονται όλοι στην άλλη πλευρά του αλεξήλιου του,κάτι που θα εξασφαλίσει ότι θα λειτουργεί στο σκοτάδι και στο πολύ μεγάλο κρύο που είναι απαραίτητο για τη μελέτη των πρώτων κοσμικών μέσω των αισθητήρων του. Αυτή είναι η τρίτη φορά που το τηλεσκόπιο λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο από την εκτόξευσή του με πύραυλο Ariane 5 στι25Δεκεμβρίου. THE SECRETS OF THE UNIVERSE Mission Update: James Webb Has Reached Its Final Destination! Η διάρκεια της αποστολής θα μπορούσε να είναι 20 χρόνια, σύμφωνα με τον Κιθ Πάρις , έναν από τους διαχειριστές του έργου. Μια πιθανότητα, η οποία δεν εξετάζεται επί του παρόντος, θα ήταν μια μελλοντική αποστολή να πάει στο διάστημα για να τροφοδοτήσει το τηλεσκόπιο με καύσιμα. Το τηλεσκόπιο James Webb, του οποίου το κόστος για τη NASA υπολογίζεται στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια, είναι από τα πιο ακριβά επιστημονικά διαστημικά μέσα που κατασκευάστηκε ποτέ, συγκρίσιμο με τον προκάτοχό του Hubble ή τον τεράστιο επιταχυντή σωματιδίων στο CERN.Αλλά ενώ το Hubble βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Γη, το Webb θα περιφέρεται στην περιοχή του διαστήματος που ονομάζεται σημείο Lagrange 2, όπου οι βαρυτικές δυνάμεις της Γης και του Ήλιου αντισταθμίζονται από τη φυγόκεντρη δύναμη του τηλεσκοπίου, επιτρέποντας μια σταθερή τροχιά με μικρότερη χρήση καυσίμου.Το νέο τηλεσκόπιο δεν θα βρίσκεται ακριβώς στο σημείο L2 αλλά θα ταλαντώνεται γύρω του, σε απόσταση παρόμοια με αυτή της Γης και της Σελήνης, σε έναν κύκλο έξι μηνώνΆλλες. διαστημικές αποστολές έχουν τοποθετηθεί στο παρελθόν στο L2, όπως το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel που αναπτύχθηκε από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ή ένας δορυφόρος της NASA που προοριζόταν να μελετήσει τη Μεγάλη Έκρηξη.Η τοποθέτηση του James Webb θα του επιτρέψει επίσης να παραμένει σε συνεχή επαφή με τη Γη μέσω του Deep Space Network, ενός δικτύου τριών μεγάλων κεραιών στην Αυστραλία, την Ισπανία και την Καλιφόρνια. Η NASA είχε καταφέρει στις αρχές Ιανουαρίου να αναπτύξει - μια πολύ επικίνδυνη επιχείρηση - τον τεράστιο καθρέφτη του τηλεσκοπίου που θα του επιτρέψει να δέχεται ακτινοβολία που εκπέμπεται από τα πρώτα αστέρια και τους γαλαξίες, που σχηματίστηκε πριν από περισσότερα από 13,4 δισεκατομμύρια χρόνια, λιγότερο από 400 εκατομμύρια χρόνια μετά το Μεγάλη έκρηξη.Το διαστημικό τηλεσκόπιο θα πρέπει επίσης να κάνει ένα μεγάλο βήμα στην εξερεύνηση εξωπλανητών, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από αστέρια εκτός από τον Ήλιο. Θα εξετάσει την ατμόσφαιρά τους, αναζητώντας συνθήκες που να ευνοούν την εμφάνιση της ζωής. Σχετικά με το σημείο Lagrange L2 H μελέτη ενός απομονωμένου συστήματος δυο μαζών που αλληλεπιδρούν βαρυτικά γίνεται σχετικά εύκολα στην κλασική μηχανική, τόσο που θα νόμιζε κανείς πως το πρόβλημα των τριών σωμάτων θα απαιτούσε απλά λίγη περισσότερη προσπάθεια. Όμως, σύμφωνα με ένα παλιό ρητό, δύο είναι παρέα, οι τρεις είναι πλήθος. Έτσι, το πρόβλημα των τριών σωμάτων είναι σχεδόν το ίδιο δυσεπίλυτο όσο και το γενικότερο πρόβλημα των Ν σωμάτων.Μια ειδική περίπτωση προβλήματος τριών σωμάτων είναι το σύστημα Ήλιος, Γη και ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο Webb. Δεδομένου ότι οι δορυφόροι έχουν ελάχιστη μάζα σε σχέση με την Γη και τον Ήλιο το πρόβλημα αυτό μπορεί να προσεγγιστεί δίνοντας κάποιες τροχιές για τους δορυφόρους που σχετίζονται με τα σημεία Lagrange.Τα σημεία Lagrange είναι σημεία μεταξύ δύο ουράνιων σωμάτων, π.χ. Ήλιος και Γη, όπου διατηρείται βαρυτική ισορροπία. Αν σε ένα από αυτά τα σημεία τοποθετηθεί ένας δορυφόρος, θα δέχεται συνολική βαρυτική δύναμη μηδέν, αν συνυπολογιστεί βέβαια και η φυγόκεντρος δύναμη. Υπάρχουν πέντε τέτοια σημεία ισορροπίας (L1 έως L5) για ένα σύστημα όπως η Γη και ο Ήλιος. Τα σημεία Lagrange αποτελούν μια εξαιρετική θέση για δορυφόρους, καθώς απαιτούνται λίγες διορθώσεις τροχιάς για να διατηρηθεί η επιθυμητή τροχιά. Τα μικρά αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά στα σημεία Lagrange βρίσκονται σε ισορροπία σε τουλάχιστον δύο κατευθύνσεις σε σχέση με το κέντρο μάζας των μεγάλων σωμάτων. Στα σημεία L4 και L5 η ισορροπία είναι ευσταθής, ενώ L1, L2 και L3 ασταθής. H απόσταση του σημείου Lagrange L2 (και L1) του συστήματος Γης-Ήλιου απέχει από την Γη απόσταση r, που ικανοποιεί την εξίσωση (το πρόσημο συν αντιστοιχεί στο σημείο L2 και το μείον στο L1): όπου R η απόσταση Γης-Ήλιου, Μ1 η μάζα του Ήλιου και Μ2 η μάζα της Γης.(Η εξίσωση αυτή δεν δίνει την ακριβή απόσταση του σημείου L2 αφού η απόσταση Γης-Ήλιου δεν είναι σταθερή. R είναι η μέση απόσταση Γης- Ήλιου). Θεωρώντας r<<R ώστε και Μ2/Μ2<<1, η παραπάνω εξίσωση,δίνει την ακόμα πιο προσεγγιστική σχέση της απόστασης του σημείου L2 (και του L1) από τη Γη: Για M1=1,988×1030 kg, M2=5,972×1024kg και R=1,471×108km η εξίσωση (1) χρησιμοποιώντας την αριθμητική μέθοδο Newton δίνει για την απόσταση του L2 από τη Γη την τιμή 1.477.000 km (και για το σημείο L1, 1.467.000 km) , ενώ η εξ. (2) 1.472.000 km. Σύμφωνα με το site του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, αυτή τη στιγμή τo Webb απέχει από την Γη 907530,5 μίλια, δηλαδή 1.460.528 km. πηγή: https://blogs.nasa.gov/webb/2022/01/24/orbital-insertion-burn-a-success-webb-arrives-at-l2/ https://www.naftemporiki.gr/story/1825008/to-diastimiko-tileskopio-James-webb-efthase-sto-spiti-tou

Έλεγχος των ηλιακών συλλεκτών του φορτηγού πλοίου Progress MS-19 Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ συνεχίζεται το τελικό στάδιο προετοιμασίας πριν από την πτήση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC). Σήμερα, πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη λειτουργία ελέγχου φωτισμού των ηλιακών μπαταριών του συστήματος τροφοδοσίας του πλοίου στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής της τοποθεσίας 254.Κατά τη διάρκεια επίγειων δοκιμών της λειτουργίας των ηλιακών συλλεκτών του TGC Progress MS-19, ειδικοί από την RSC Energia πραγματοποίησαν μια συνηθισμένη ανάπτυξη τμημάτων φωτοκυττάρων και τα ακτινοβόλησαν με ισχυρούς λαμπτήρες για να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα της μετατροπής της φωτεινής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια. Επιπλέον, οι δοκιμαστές έχουν ξεκινήσει τις προετοιμασίες για τον ανεφοδιασμό των προμηθειών οξυγόνου επί του σκάφους και έχουν αρχίσει να φορτώνουν εξοπλισμό και προμήθειες που θα παραδοθούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-19 TGC στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του ISS έχει προγραμματιστεί για τον Φεβρουάριο του 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_01-24.html

Το διαστημοπλάνο που θα πετά εντός και εκτός πλανήτη χωρίς… ξεκούραση. Radian One To Radian One υπόσχεται μοναδικές εμπειρίες στους αιθέρες. Η αμερικανική εταιρεία αεροδιαστήματος Radian Aerospace παρουσίασε τα σχέδια ενός σκάφους που ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων διαστημοπλάνων. Πρόκειται για σκάφη που συνδυάζουν τα χαρακτηριστικά συμβατικών αεροσκαφών και διαστημοπλοίων έτσι ώστε να απογειώνονται και να προσγειώνονται από τα αεροδρόμια αλλά να μπορούν να πραγματοποιούν πτήσεις έξω από την γήινη ατμόσφαιρα.Το Radian One είναι ένα σκάφος που θα μπορεί να προσγειώνεται και να απογειώνεται από μεγάλα αεροδρόμια και είτε να πετά σε διάφορους προορισμούς του πλανήτη είτε να συνεχίζει το ταξίδι του έξω από τη Γη. Σύμφωνα με την εταιρεία το σκάφος σχεδιάστηκε για να έχει κατά βάση τουριστική χρήση πραγματοποιώντας σύντομες βόλτες σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Θα μπορεί να ολοκληρώνει ένα κύκλο γύρω από τη Γη σε 90 λεπτά.Όμως το σκάφος θα μπορεί να παραμένει στο Διάστημα συνεχόμενα για πέντε μέρες έτσι ώστε να πραγματοποιούνται ερευνητικές αποστολές. Θα μπορεί επίσης αν χρειάζεται να μεταφέρει επιβάτες και φορτία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ή σε άλλους διαστημικούς σταθμούς που αναμένεται να δημιουργηθούν τα επόμενα χρόνια. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του Radian One είναι πώς όταν επιστρέψει στη Γη από ένα ταξίδι στο Διάστημα θα μπορεί να πετάξει ξανά σε λιγότερο από 48 ώρες. Η εταιρεία έχει ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία εύρεσης χρηματοδότησης για την κατασκευή του σκάφους και έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερα από 20 εκατ. δολάρια αλλά εκτιμάται ότι το κόστος θα αγγίξει το ένα δισ. δολάρια. https://www.naftemporiki.gr/story/1824054/to-diastimoplano-pou-tha-peta-entos-kai-ektos-planiti-xoris-ksekourasi

Ξεκινά η κατασκευή διαστημικού τηλεοπτικού και κινηματογραφικού στούντιο. Space Entertainment Enterprise Η Space Entertainment Enterprise έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα της μονάδας που θέλει να κατασκευάσει για να λειτουργεί ως διαστημικό στούντιο. Όπως φαίνεται δεν θα έχει την συμβατι μορφή των διαστημικών μονάδων αυτού του είδους αλλά θα έχει σφαιρικό σχήμα. Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η αμερικανική εταιρεία Axiom Space θα κατασκευάσει μια μονάδα διαστημικού τουρισμού που αρχικά θα προσδεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η μονάδα αυτή θα μπορεί να λειτουργεί και ως τόπος επιστημονικών και ερευνητικών αποστολών. Το σχέδιο είναι η μονάδα να λειτουργήσει για κάποιο χρονικό διάστημα στον ISS και στη συνέχεια να αποκολληθεί από αυτόν και γίνει ένας αυτόνομος ιδιωτικός διαστημικός σταθμός στον οποίο θα μπορούν σταδιακά να προσαρμόζονται και άλλες μονάδες.Η βρετανική εταιρεία Space Entertainment Enterprise ανακοίνωσε ότι θέλει να δημιουργήσει μια διαστημική μονάδα η οποία θα μπορεί να λειτουργεί ως κινηματογραφικό ή τηλεοπτικό στούντιο και να γυρίζονται εκεί ταινίες, εκπομπές και γενικότερα οπτικοακουστικό υλικό ψυχαγωγικού περιεχομένου. Φιλοδοξία της εταιρείας είναι στη μονάδα αυτή να μπορούν να πραγματοποιούνται επίσης κάποια δημοφιλή σπορ οι αγώνες των οποίων να μπορούν να μεταδίδονται σε ζωντανή μετάδοση στη Γη.Την κατασκευή της μονάδας ανέλαβε η Axiom Space και όταν θα είναι έτοιμη θα πάει να κολλήσει δίπλα στην τουριστική ομάδα της εταιρείας που εκτιμάται ότι θα βρίσκεται ήδη στον ISS. Όταν η μονάδα της Axiom Space εγκαταλείψει τον σταθμό και έχει μαζί της και την μονάδα της Space Entertainment Enterprise τα στελέχη της οποίας λένε ότι ο σχεδιασμός τους είναι η διαστημική τους μονάδα-στούντιο να είναι έτοιμη να εκτοξευτεί το 2024. Να σημειωθεί ότι η Space Entertainment Enterprise είναι συμπαραγωγός μίας ταινίας με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ σκηνές της οποίας θα γυριστούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.naftemporiki.gr/story/1824238/ksekina-i-kataskeui-diastimikou-tileoptikou-kai-kinimatografikou-stountio

Aνακαλύφθηκαν υποθαλάσσια μικρόβια που παράγουν οξυγόνο σε βαθύ σκοτάδι χωρίς φωτοσύνθεση. SHUTTERSTOCK Δεν θα υπήρχε καθόλου οξυγόνο στη Γη -άρα ούτε και άνθρωποι- εάν δεν υπήρχε το φως του Ήλιου, χάρη στο οποίο γίνεται η φωτοσύνθεση από τα φυτά και παράγεται οξυγόνο. Δανοί επιστήμονες έκαναν την απρόσμενη ανακάλυψη ότι το οξυγόνο, επίσης, παράγεται χωρίς το φως, από μικρόβια στα σκοτεινά και ανήλιαγα βάθη των ωκεανών.Αμέτρητοι αριθμοί μικροοργανισμών ζουν στα νερά των θαλασσών σε διάφορα βάθη και μερικά από αυτά φαίνεται πως μπορούν να παράγουν οξυγόνο, παρόλο που δεν κάνουν φωτοσύνθεση. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Μπεάτε Κραφτ του Τμήματος Βιολογίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science».Το οξυγόνο είναι ζωτικό για τη ζωή στη Γη και σχεδόν όλο παράγεται μέσω φωτοσύνθεσης από φυτά και μικροοργανισμούς, όπως τα κυανοβακτήρια. Έως τώρα είχαν ανακαλυφθεί λίγα μικρόβια, ικανά να παράγουν οξυγόνο χωρίς το φως του ήλιου, αλλά είχαν βρεθεί σε πολύ περιορισμένες ποσότητες και σε πολύ συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Αυτή η εικόνα φαίνεται να αλλάζει με το ωκεάνιο μικρόβιο Nitrosopumilus maritimus και τα «ξαδέρφια» του, τα οποία αφθονούν στους ωκεανούς, παίζοντας βασικό ρόλο στον κύκλο του αζώτου (οξειδώνουν την αμμωνία για να παράγουν άζωτο), κάτι για το οποίο χρειάζονται οξυγόνο.Η παραγωγή αζώτου απαιτεί οξυγόνο και, όπως είπε η Κραφτ, έως τώρα αποτελούσε αίνιγμα πώς γίνεται τέτοιοι μικροοργανισμοί να αφθονούν ακόμη και όταν μεταφέρονται σε νερά χωρίς καθόλου οξυγόνο. Μάλιστα, σε μερικές περιοχές των θαλασσών, σύμφωνα με τον ερευνητή Ντον Κάνφιλντ, «αυτά τα μικρόβια είναι τόσο κοινά, που κάθε πέμπτο κύτταρο σε ένα κουβά θαλασσινού νερού προέρχεται από αυτά».Οι εργαστηριακές μελέτες έδειξαν τελικά ότι τα εν λόγω μικρόβια δεν χρειάζονται οξυγόνο από το περιβάλλον, καθώς παράγουν το δικό τους και μάλιστα σε ένα τελείως σκοτεινό περιβάλλον. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι με ποιον τρόπο αυτά τα μικρόβια παράγουν οξυγόνο στο σκοτάδι χωρίς φωτοσύνθεση, καθώς φαίνεται να χρησιμοποιούν έναν άγνωστο, μέχρι σήμερα, βιολογικό μηχανισμό.«Δίνεται, πλέον, η δυνατότητα να ανακαλύψουμε έναν τελείως νέο μεταβολισμό που λειτουργεί στους ωκεανούς, για τον οποίο δεν γνωρίζαμε τίποτα έως τώρα», δήλωσε ο ερευνητής Ντον Κάνφιλντ, ο οποίος δεν απέκλεισε ότι ο ίδιος ο βιολογικός μηχανισμός υπάρχει και σε άλλους οργανισμούς, κάτι που μένει να ανακαλυφθεί. https://www.naftemporiki.gr/story/1824753/anakalufthikan-upothalassia-mikrobia-pou-paragoun-oksugono-se-bathu-skotadi-xoris-fotosunthesi

Μοναδικό φαινόμενο με μαύρη τρύπα να προκαλεί γέννηση άστρων. NASA, ESA, B. Tully, S. Conti, W/Space Telescope Science Institut Στη φωτογραφία εικονίζεται ο γαλαξίας νάνος και στην ένθετη το κέντρο του γαλαξία με την μαύρη τρύπα. Έχει διαπιστωθεί πώς τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στις πανίσχυρες βαρυτικές δυνάμεις μιας μαύρης τρύπας. Άστρα, πλανήτες και κάθε είδους κοσμικές δομές και ύλη που βρίσκεται εντός του βαρυτικού βεληνεκούς μιας μαύρης τρύπας εξαφανίζεται τελικά από το Σύμπαν όπως τουλάχιστον εμείς το γνωρίζουμε. Έτσι οι μαύρες τρύπες είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την καταστροφή.Για πρώτη φορά όμως διαπιστώνεται ότι μπορεί μια μαύρη τρύπα να συνδέεται και με τη δημιουργία. Πιο συγκεκριμένα ερευνητές του Τμήματος Φυσικής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Μοντάνα στις ΗΠΑ αναλύοντας δεδομένα του τηλεσκοπίου Hubble αναφέρουν ότι η μαύρη τρύπα που βρίσκεται σε ένα γαλαξία νάνο αποτελεί την πηγή γέννησης νέων άστρων.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση Nature οι ερευνητές παρουσιάζουν τα ευρήματα τους από τον γαλαξία Henize 2-10 που βρίσκεται σε απόσταση 30 εκατ. ετών στον αστερισμό της Πυξίδας. Οι γαλαξίες νάνοι είναι μικροί σε μέγεθος γαλαξίες με επίσης μικρό αριθμό άστρων σε σχέση πάντα με τους μεγαλύτερους γαλαξίες. Έχει διαπιστωθεί ότι μαύρες τρύπες που βρίσκονται σε γαλαξίες νάνους εκπέμπουν κοσμική ύλη με τη μορφή πιδάκων σωματιδίων ή αερίων. Σύμφωνα με τους ερευνητές η μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία εκπέμπει ιονισμένο αέριο το οποίο ταξιδεύει στο Διάστημα και συγκρούεται με ένα πυκνό νεφέλωμα που βρίσκεται στις παρυφές του γαλαξία. Η κοσμική αυτή διεργασία προκαλεί τη γέννηση άστρων στο νεφέλωμα. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται αυτό το φαινόμενο και όπως είναι ευνόητο ο γαλαξίας και η μαύρη τρύπα θα αποτελέσουν από εδώ και πέρα αντικείμενο νέων ερευνών. https://www.naftemporiki.gr/story/1823948/monadiko-fainomeno-me-mauri-trupa-na-prokalei-gennisi-astron

Ο κυνηγός εξωπλανητών TESS εντόπισε πέντε χιλιάδες και συνεχίζει. tess.gsfc.nasa.gov To TESS είναι ένας διαστημικός ανιχνευτής εξωπλανητών. To 2018 η NASA εκτόξευσε τον δορυφόρο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) ο οποίος λειτουργεί στην ουσία ως ένα διαστημικό τηλεσκόπιο με αποστολή τον εντοπισμό εξωπλανητών. Το TESS έχει την ικανότητα να εντοπίζει στο αχανές Σύμπαν τα ίχνη διαστημικών σωμάτων τα οποία είναι πιθανότατα πλανήτες. Αφού το TESS κάνει τον εντοπισμό πρέπει στη συνέχεια οι αστρονόμοι να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη χρησιμοποιώντας κάποια από τα επίγεια ή/και διαστημικά τηλεσκόπια και μεθόδους εντοπισμού που έχουν στην διάθεση τους.Στα τρία πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, μέχρι τον Ιανουάριο του 2021, το TESS είχε εντοπίσει περίπου 2,400 υποψήφιους εξωπλανήτες. Με ανακοίνωση της η Μισέλ Κουνιμότο η αστρονόμος του ΜΙΤ, επικεφαλής της ομάδας Faint Star Search που μελετά τα δεδομένα που στέλνει το TESS, αναφέρει ότι το τελευταίο δωδεκάμηνο ο δορυφόρος έσπασε όλα τα ρεκόρ του ξεπερνώντας τους 2,5 χιλιάδες εντοπισμούς εξωπλανητών. Πλέον ο αριθμός των υποψηφίων εξωπλανητών του TESS ξεπερνά τις πέντε χιλιάδες.Όμως η διαδικασία επιβεβαίωσης δεν είναι απλή και εύκολη και έτσι μέχρι στιγμής από τους περισσότερους από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που έχει υποδείξει το TESS μόλις για τους 176 έχει υπάρξει επιβεβαίωση και έχουν προστεθεί στη λίστα των περίπου πέντε χιλιάδων εξωπλανητών που έχουν επιβεβαιωμένα εντοπιστεί στο Σύμπαν.Αν και ο αρχικός προγραμματισμός της αποστολής ήταν ο δορυφόρος να λειτουργήσει για δύο έτη η πολύ πετυχημένη δράση του TESS οδήγησε στην απόφαση να παραταθεί η λειτουργία του για δύο ακόμη έτη, δηλαδή μέχρι τα τέλη του 2022 και αναλόγως των επιδόσεων και της λειτουργικότητας του θα γίνει φυσικά επαναξιολόγηση της κατάστασης του. https://www.naftemporiki.gr/story/1824575/o-kunigos-eksoplaniton-tess-entopise-pente-xiliades-kai-sunexizei

Η NASA οργανώνει ανοικτό διαγωνισμό για την κατασκευή... έξυπνης διαστημικής τουαλέτας. HeroX Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υπάρχει ένα σύστημα ανακύκλωσης των οργανικών αποβλήτων των αστροναυτών. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για τις μεγάλης διάρκειας επανδρωμένες αποστολές που σχεδιάζονται. Στο πλαίσιο αυτό η NASA ανακοίνωσε ότι διοργανώνει ένα διαγωνισμό στον οποίο μπορεί να πάρει μέρος όποιος έχει μια καλή ιδέα για τη δημιουργία μιας… έξυπνης τουαλέτας.Η τουαλέτα αυτή θα χρησιμοποιείται από τους αστροναύτες που θα συμμετέχουν στις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Το πλήρωμα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη θα πρέπει να ταξιδεύει τουλάχιστον δώδεκα μήνες για να πάει και να επιστρέψει από τον πλανήτη συν τον χρόνο παραμονής του εκεί. Η NASA θέλει οι αστροναύτες να έχουν στη διάθεση τους μια τουαλέτα η οποία θα ανακυκλώνει τα οργανικά τους απόβλητα μετατρέποντας σε μια σειρά από χρήσιμα υλικά.Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα ήθελε η τουαλέτα αυτή να μετατρέπει τα οργανικά απόβλητα όχι μόνο σε καθαρό νερό για μαγείρεμα αλλά και κατανάλωση όπως συμβαίνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά να τα μετατρέπει και σε άλλου είδους ύλες όπως καύσιμα ή υλικά που θα τοποθετούνται σε εκτυπωτές 3D για την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων ή και οικημάτων στον Άρη.Ο διαγωνισμός ονομάζεται «Waste to Base Challenge» και η NASA συνεργάζεται με την εταιρεία HeroX η οποία θα αναλάβει τη διαδικασία χρηματοδότησης όποιων ιδεών που θα υποβληθούν στο διαγωνισμό κριθούν ενδιαφέρουσες. Η HeroX ειδικεύεται στις εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης μέσω του Διαδικτύου (crowdfunding).Οι διαστημικές υπηρεσίες συνεργάζονται συνήθως με μεγάλες ή μικρότερες αλλά εξειδικευμένες σε κάποιο τομέα εταιρείες για την κατασκευή των οργάνων και συστημάτων των διαστημοπλοίων ή του εξοπλισμού των αστροναυτών. Είναι ίσως η πρώτη φορά που ζητείται η βοήθεια των φίλων του Διαστήματος σε ανοικτό διαγωνισμό για τέτοιας σημασίας έργο και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την συμμετοχή που θα υπάρξει αλλά και το αποτέλεσμα που θα προκύψει. https://www.naftemporiki.gr/story/1823571/i-nasa-organonei-anoikto-diagonismo-gia-tin-kataskeui-eksupnis-diastimikis-toualetas

Ανακαλύφθηκε άγνωστος και υγιής κοραλλιογενής ύφαλος στον Ειρηνικό Ωκεανό. Alexis Rosenfeld/@alexis.rosenfeld Μία από τις εικόνες της εξερεύνησης του άγνωστου μέχρι σήμερα κοραλλιογενούς υφάλου που διαθέτει μεγάλα κοράλλια σε σχήμα ανοικτού λουλουδιού. Μια αναπάντεχη και ιδιαίτερα καλοδεχούμενη ανακάλυψη έκανε ομάδα ερευνητών σε μια περιοχή στα ανοικτά της Ταϊτής, το μεγαλύτερο νησί της Γαλλικής Πολυνησίας στις νότιες περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού. Σε βάθος 35-70 μέτρων υπάρχει ένας άγνωστος μέχρι σήμερα κοραλλιογενής ύφαλος με μεγάλα κοράλλια που μοιάζουν με ανθισμένα τριαντάφυλλα.Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιου είδους ανακαλύψεις έτσι και σε αυτή την περίπτωση η τύχη έπαιξε τον ρόλο αφού ο ύφαλος εντοπίστηκε όταν μια ερευνήτρια του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας πήρε μέρος σε μια τουριστικού χαρακτήρα κατάδυση στην περιοχή είδε κάποια από τα κοράλλια. «Όταν είδα τα κοράλλια σκέφτηκα ότι κάτι πολύ ενδιαφέρον υπάρχει και εκεί και πρέπει να γίνει έρευνα» δηλώνει η Λετίσια Χέντουιν η οποία ενημέρωσε τους συναδέλφους της για αυτό που είχε δει και διοργανώθηκε μια ερευνητική αποστολή υπό την αιγίδα της UNESCO.Η έρευνα αποκάλυψε την ύπαρξη ενός κοραλλιογενούς υφάλου έκταση περίπου τριών χλμ. ο οποίος είναι παρθένος και το πιο σημαντικό απόλυτα υγιής. Την τελευταία δεκαετία οι κοραλλιογενείς ύφαλοι σε όλο τον πλανήτη υποφέρουν από την κλιματική αλλαγή. Η αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων τα καθιστά τοξικά για τα κοράλλια με αποτέλεσμα μεγάλες εκτάσεις των υφάλων να έχουν καταστραφεί. Οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο αναζητούν απεγνωσμένα τρόπους διάσωσης των κοραλλιών πριν την ολική καταστροφή τους.Η καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων θα προκαλέσει κατάρρευση πολλών και σημαντικών οικοσυστήματων κάτι που θα έχει τεράστιες περιβαλλοντικές αλλά και οικονομικές επιπτώσεις για τις τοπικές κοινότητες. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι βρίσκονται κατά βάση σε ρηχά νερά και κοντά στην επιφάνεια. Αυτός ο νέος ύφαλος εκτείνεται σε βάθη που είναι δύσκολο για τους δύτες να τον εξερευνήσουν αφού δεν μπορούν να παραμένουν για πολύ ώρα σε τέτοια βάθη.Η ερευνητική ομάδα εξοπλίστηκε με ειδικές μπουκάλες οξυγόνου που τους επέτρεψε να πραγματοποιήσουν έρευνες συνολικής διάρκειας 200 ωρών. Οι ερευνητές έκαναν εξερεύνηση, μετρήσεις, λήψη δειγμάτων και τράβηξαν φωτογραφίες και βίντεο του υφάλου. Η ανακάλυψη του υφάλου δημιουργεί προσδοκίες ότι ίσως υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι ύφαλοι στους ωκεανούς και υπάρχει τώρα σκέψη για να οργανωθούν ερευνητικές αποστολές για τον εντοπισμό τους. Πάντως σε κάθε περίπτωση αυτός ο ύφαλος θεωρείται εξαιρετική και μοναδική περίπτωση. https://www.naftemporiki.gr/story/1823328/anakalufthike-agnostos-kai-ugiis-koralliogenis-ufalos-ston-eiriniko-okeano

Η έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα δημιούργησε «κυματισμούς» σε όλη την ατμόσφαιρα της Γης. via REUTERS/MAXAR TECHNOLOGIES Η τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου Χούνγκα Τόνγκα-Χούνγκα Χα'απάι στο νησιωτικό κράτος Τόνγκα του Ειρηνικού δημιούργησε πρωτόγνωρους ισχυρούς «κυματισμούς» στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες δεν είχαν ποτέ παρατηρήσει μέχρι σήμερα μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα και με το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου, το κρουστικό κύμα της έκρηξης, κάνοντας τον γύρο της Γης, πέρασε τουλάχιστον δύο φορές πάνω από την ατμόσφαιρα της Ελλάδας, προκαλώντας απότομη πρόσκαιρη πτώση της ατμοσφαιρικής πίεσης.Οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να κατανοήσουν τα μεγάλα κύματα που διέτρεξαν τη γήινη ατμόσφαιρα μετά την έκρηξη στην Τόνγκα. Τα δορυφορικά δεδομένα δείχνουν ότι το συμβάν πυροδότησε ένα ασυνήθιστο μοτίβο ατμοσφαιρικών βαρυτικών κυμάτων, σύμφωνα με το «Nature». Προηγούμενες εκρήξεις ηφαιστείων δεν είχαν παράγει τέτοιο σήμα, κάτι που έχει αφήσει έκπληκτους πολλούς επιστήμονες.Η αρχική ανακάλυψη των ατμοσφαιρικών κυματισμών έγινε μέσω εικόνων που τράβηξε το όργανο AIRS (Atmospheric Infrared Sounder) του δορυφόρου Aqua της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) μερικές ώρες μετά την έκρηξη στις 14 Ιανουαρίου. Δείχνουν δεκάδες ομόκεντρους κύκλους, που ο καθένας αντιπροσωπεύει ένα ταχέως κινούμενο κύμα στα αέρια της ατμόσφαιρας, εκτεινόμενος σε απόσταση άνω των 16.000 χιλιομέτρων. Τα κύματα αυτά έφθασαν από τον ωκεανό στην ιονόσφαιρα και φαίνεται να πέρασαν αρκετές φορές γύρω από τη Γη.«Πρόκειται για κάτι πραγματικά μοναδικό. Δεν έχουμε ποτέ δει κάτι παρόμοιο στα δεδομένα. Το όργανο AIRS λειτουργεί εδώ και περίπου 20 χρόνια και ποτέ έως τώρα δεν είχαμε δει τέτοια ωραία μοτίβα ομόκεντρων κυματισμών», δήλωσε ο επιστήμονας της ατμόσφαιρας Λαρς Χόφμαν του γερμανικού Κέντρου Υπερυπολογιστών Julich.Τέτοια κύματα στην ατμόσφαιρα συμβαίνουν όταν τα μόρια του αέρα διαταράσσονται κάθετα, όχι οριζόντια, κάτι που μπορεί να συμβεί π.χ. όταν ο άνεμος δυναμώνει, καθώς ανεβαίνει και περνάει πάνω από ένα βουνό. Οι κυματισμοί αυτοί μεταφέρουν ενέργεια μέσω της ατμόσφαιρας και συχνά δημιουργούν υψηλά νέφη με μορφή κυματισμών.Θεωρητικά η γρήγορη άνοδος στην ατμόσφαιρα του θερμού αέρα και της στάχτης από μια έκρηξη ηφαιστείου θα μπορούσε να πυροδοτήσει παρόμοια κύματα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, αλλά ποτέ έως τώρα δεν είχε παρατηρηθεί κάτι ανάλογο. «Αυτό είναι κάτι που πραγματικά μας δημιουργεί απορία, καθώς πρέπει να έχει να κάνει με τη φυσική του όλου συμβάντος, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη τι είναι αυτό», δήλωσε ο φυσικός της ατμόσφαιρας Κόργουιν Ράιτ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπαθ, ο πρώτος στον κόσμο που παρατήρησε τους κυματισμούς στα δεδομένα τα οποία συνέλεξε ο Χόφμαν.Ο ειδικός στο κλίμα Σκοτ Όσπρεϊ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αποδίδει το φαινόμενο των κυματισμών της ατμόσφαιρας στο ότι η έκρηξη της Τόνγκα υπήρξε μοναδική, επειδή συνέβη πολύ γρήγορα σε σχέση με άλλες ηφαιστειακές εκρήξεις. «Το συμβάν φαίνεται να τελείωσε μέσα σε μερικά μόνο λεπτά, αλλά ήταν τόσο εκρηκτικό που πιθανώς πυροδότησε μερικά ισχυρά βαρυτικά κύματα», εκτίμησε.Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι οι επιπτώσεις της έκρηξης θα διαρκέσουν αρκετά, επηρεάζοντας τον καιρό σε μεγάλες αποστάσεις, μέχρι και στην Ευρώπη. «Θα παρακολουθήσουμε πολύ προσεκτικά για να δούμε πώς θα εξελιχθεί», δήλωσε ο Όσπρεϊ.Ερωτηματικό για τους γεωεπιστήμονες αποτελεί κατά πόσο το συγκεκριμένο ηφαίστειο μπορεί να «δώσει» και άλλες μεγάλες εκρήξεις. Ο ηφαιστειολόγος Σέιν Κρόνιν του νεοζηλανδικού Πανεπιστημίου του Όκλαντ, ο οποίος παρακολουθεί στενά το ηφαίστειο της Τόνγκα για μελλοντικές εκρήξεις, ανέφερε ότι το ηφαίστειο θα μπορούσε πιθανώς να τροφοδοτηθεί με νέες μεγάλες ποσότητες μάγματος από βαθιά στο υπέδαφος και να παράγει έτσι περισσότερες εκρήξεις. Αλλά είναι επίσης πιθανό ότι έχει εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος από το μαγματικό «ρεζερβουάρ» του, οπότε στο μέλλον θα μπορεί να γεννήσει μόνο μικρότερες εκρήξεις, οι οποίες θα παραμείνουν κρυμμένες κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν έχουν σαφή εικόνα της κατάστασης του ηφαιστείου. https://www.naftemporiki.gr/story/1822949/i-ekriksi-tou-ifaisteiou-tis-tongka-dimiourgise-kumatismous-se-oli-tin-atmosfaira-tis-gis

Η NASA στέλνει ιστιοφόρο για να εξερευνήσει αστεροειδή. NASA/JPL Η NASA ανακοίνωσε την αποστολή NEA Scout η οποία έχει στόχο την εξερεύνηση ενός μικρού αστεροειδή. Στο διαστημόπλοιο της πρώτης αποστολής του προγράμματος Artemis της NASA στο οποίο περιλαμβάνονται επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη θα τοποθετηθεί και ένα σκάφος μεγέθους όσο ένα κουτί παπουτσιών. Στη διάρκεια του ταξιδιού προς τη Σελήνη το διαστημόπλοιο θα απελευθερώσει το μικροσκοπικό σκάφος το οποίο αφού θα κινηθεί αρχικά για λίγο μόνο του στη συνέχεια θα αναπτύξει ένα μεγάλο ιστίο που θα αξιοποιεί την ηλιακή ακτινοβολία για να κινείται.Το διαστημικό ιστιοφόρο θα «κυνηγήσει» τον αστεροειδή 2020 GE που έχει διάμετρο 18 μέτρων και αν καταφέρει να τον βρει και να τον πλησιάσει θα πραγματοποιήσει διάφορες μελέτες σε αυτόν. Θα καταγράψει διάφορα δεδομένα όπως το σχήμα, την κίνηση και τον τρόπο που περιστρέφεται ο αστεροειδής.Θα μελετήσει επίσης την επιφάνεια του αλλά και αν γύρω από αυτόν υπάρχει σκόνη ή άλλα υλικά που τον συνοδεύουν στην αέναη περιπλάνηση του στο ηλιακό μας σύστημα. Η κάμερα του ιστιοφόρου θα καταγράψει φυσικά πολλές εικόνες του αστεροειδή που θα βοηθήσουν στο να διαπιστωθεί αν είναι ένα ενιαίο σώμα ή αν αποτελεί ένα σύνολο πολλών μικρότερων διαστημικών πετρωμάτων.Σε περίπτωση που η αποστολή ολοκληρωθεί με επιτυχία θα γράψει ιστορία αφού θα είναι ο μικρότερος αστεροειδής που έχει εξερευνηθεί μέχρι σήμερα από το μικρότερο σε μέγεθος σκάφος που έχει χρησιμοποιηθεί για αυτό τον σκοπό. VIDEOFROMSPACE Near-Earth Asteroid Scout to launch on NASA Artemis I mission Τα στοιχεία που θα συλλεχθούν αναμένεται να βοηθήσουν τόσο στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών των αστεροειδών ώστε να αναπτυχθούν κάποιες τεχνολογίες εξουδετέρωσης τους σε περίπτωση κινδύνου αλλά και για την οργάνωση ρομποτικών ή και επανδρωμένων αποστολών σε αστεροειδείς. https://www.naftemporiki.gr/story/1823737/i-nasa-stelnei-istioforo-gia-na-eksereunisei-asteroeidi

Πόσες «μίνι» μαύρες τρύπες υπάρχουν στο Σύμπαν; NASA / ESA / Hubble / N. Bartmann Το Σύμπαν είναι όπως φαίνεται γεμάτο από μικρές μαυρες τρύπες. Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τα πιο μυστηριώδη κοσμικά σώματα στο Σύμπαν και αποτελούν μόνιμο πλέον αντικείμενο έρευνας αφού χάρις στα νέας γενιάς όργανα και μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος μπορούμε να συλλέγουμε συνεχώς νέα δεδομένα για αυτές. Νέα μελέτη καταγράφει τον αριθμό των μαύρων τρυπών με μάζα κοντινή με αυτή του Ήλιου.Η κατηγοριοποίηση των μαύρων τρυπών γίνεται με βάση το μέγεθος τους και οι ερευνητές επικεντρώνουν την προσοχή τους συνήθως στις μεγάλου μεγέθους μαύρες τρύπες αφού όχι μόνο είναι πιο εύκολος ο εντοπισμός τους αλλά και επειδή τα φαινόμενα που παράγουν είναι εντυπωσιακά και φωτίζουν διαφόρων ειδών κοσμικές διεργασίες.Το μέγεθος των μαύρων τρυπών υπολογίζεται με βάση την μάζα του Ήλιου. Υπάρχουν μαύρες τρύπες με μάζα κοντινή με αυτή του μητρικού μας άστρου και μαύρες τρύπες με μάζα εκατομμύρια ακόμη και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Όπως είναι ευνόητο οι μικρού μεγέθους μαύρες τρύπες είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο με τα υπάρχοντα τεχνικά μέσα που διαθέτουμε να εντοπιστούν και να παρατηρηθούν ειδικά αν είναι ανενεργές.Ειδικοί της Διεθνούς Σχολής Προηγμένων Επιστημών (SISSA) πραγματοποίησαν μια μελέτη για να βρουν τον πληθυσμό των μικρού μεγέθους μαύρων τρυπών στο Σύμπαν. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια νέα υπολογιστική μέθοδο και κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα για το πόσες μαύρες τρύπες με μάζα 5-160 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου υπάρχουν στο Σύμπαν.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο αριθμός αυτών των «μίνι» μαύρων τρυπών είναι 40 x 1018 αυτό μεταφράζεται στον αριθμό 4 που ακολουθείται από 19 μηδενικά δηλ. 40,000,000,000,000,000,000.Σύμφωνα με τους ερευνητές αν ο υπολογισμός τους είναι σωστός η ύλη αυτών των τρυπών αντιστοιχεί στο 1% της ορατής (βαρυονικής) ύλης στο Σύμπαν. Δεδομένου ότι η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η βαρυονική ύλη αποτελεί περίπου το 5% της συνολικής μάζας ενέργειας του Σύμπαντος το γεγονός ότι το 1% από αυτή την ύλη ανήκει σε μικρές μαύρες τρύπες είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ανοίγει νέα πεδία έρευνας για τους κοσμολόγους. https://www.naftemporiki.gr/story/1823377/poses-mini-maures-trupes-uparxoun-sto-sumpan

Ο Anton Shkaplerov και ο Pyotr Dubrov ετοιμάζονται για διαστημικό περίπατο. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Anton Shkaplerov και Pyotr Dubrov προετοιμάζονται για τον 59ο διαστημικό περίπατο στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος (το 51ο προγραμματισμένο) ως μέρος των καθηκόντων της 66ης μακροπρόθεσμης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σήμερα, 18 Ιανουαρίου 2022, ως μέρος της τελικής εκπαίδευσης για δραστηριότητες εκτός οχήματος, τα μέλη του πληρώματος της Ρωσίας ελέγχουν τον εξοπλισμό και τα εργαλεία που είναι απαραίτητα για την επίλυση εργασιών εξόδου, επιθεωρούν τις διαστημικές στολές Orlan-MKS Νο. 4 και 5, καθώς και διαβουλεύσεις με ειδικούς από το Κύρια Ομάδα Επιχειρησιακού Ελέγχου (Rocket and Space Corporation Energia με το όνομα S.P. Korolev) και το Κέντρο Ελέγχου Αποστολών TsNIIMash (μέρος της Roscosmos State Corporation) για επικείμενες εργασίες στον ανοιχτό χώρο. Ο κύριος στόχος του EVA θα είναι η ενσωμάτωση του Prichal Nodal Module στο ρωσικό τμήμα του ISS. Για να γίνει αυτό, ο Anton Shkaplerov και ο Petr Dubrov θα πρέπει να εγκαταστήσουν και να συνδέσουν τις κεραίες του συστήματος παθητικού ραντεβού Kurs-P στην εξωτερική επιφάνεια της νέας ρωσικής μονάδας, να εγκαταστήσουν ξανά την κάμερα και να τοποθετήσουν ένα καλώδιο τηλεόρασης, να τοποθετήσουν στόχους για ελλιμενισμό πλοίων και τοποθετήστε κιγκλιδώματα για τη μετάβαση μεταξύ Nauka και "Pier". Αν υπάρξει χρόνος, οι κοσμοναύτες της Roskosmos θα διαλύσουν τις κεραίες του ενεργού συστήματος ραντεβού Kurs-NA από το Prichal. Οι εργασίες στο διάστημα έχουν προγραμματιστεί για τις 19 Ιανουαρίου 2022, η καταπακτή της μικρής ερευνητικής ενότητας Poisk αναμένεται να ανοίξει στις 15:00 ώρα Μόσχας. Η προγραμματισμένη διάρκεια εξόδου είναι 6,5 ώρες. Θα ξεκινήσει ζωντανή μετάδοση όλων των λειτουργιών στον ιστότοπο Roscosmos και στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτή θα είναι η τρίτη έξοδος στη διαστημική καριέρα του Anton Shkaplerov και η τέταρτη για τον Pyotr Dubrov. Η επερχόμενη έξοδος θα είναι η 155η, που θα εκτελείται από κοσμοναύτες με οικιακές διαστημικές στολές από τον Μάρτιο του 1965. Роскосмос / Центр управления полетами https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_01-18.html

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών είδε τον αστεροειδή που πλησίασε τη Γη. Η τροχιά του 19094 PC1 τον έφερε κοντά στη Γη. Τo Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής Διαστημικών Εφαρμογών & Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) οργάνωσε αποστολή για την παρατήρηση του αστεροειδούς 7482 (1994 PC1) με το τηλεσκόπιο Κρυονερίου (1.2μ), η οποία στεφθηκε με επιτυχία.Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται στο σχετικό βίντεο, στις 18/01/2022 (ώρα 20:30 UTC ή 18:30 ώρα Ελλάδος), ο Αστρονόμος του ΙΑΑΔΕΤ Δρ. Α. Λιάκος, παρατήρησε τον αστεροειδή, ο οποίος στο βίντεο φαίνεται σταθερός στο κέντρο της εικόνας, με το υπόβαθρο των αστέρων να κινούνται. Ο αστεροειδής πέρασε σχετικά "κοντά" από τη Γη, σε απόσταση 1,93 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ή αλλιώς 5,15 φορές την απόσταση Γης-Σελήνης.Ο αστεροειδής είχε φαινόμενο μέγεθος 10.17mag, διάμετρο 1052 μέτρα, κινείται με ταχύτητα 70.415 χλμ την ώρα (19,56 km/s) και η περίοδος περιστροφής του γύρω από τον Ήλιο είναι 572 μέρες. Ανήκει στην κατηγορία των δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών λόγω των διαστάσεών του και των σχετικά κοντινών διελεύσεων από τη Γη.Το 1933 είχε πλησιάσει περισσότερο τη Γη, σε απόσταση 1,1 εκατ. χλμ., ενώ δεν θα ξαναβρεθεί τόσο κοντά έως το 2105, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA και του Caltcech. Ο αστεροειδής ταξινομείται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνος, χαρακτηρισμός που δίνεται σε κάθε αστεροειδή διαμέτρου άνω των 140 μέτρων, ο οποίος πλησίασε σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο. ALEXIOS LIAKOS 7482 (1994 PC1) asteroid flyby on 18 Jan 2022 from Kryoneri Observatory Η ακριβής στόχευση και παρατήρηση ενός αντικειμένου που κινείται με τόσο μεγάλη ταχύτητα είναι σημαντική επιτυχία, που δείχνει την ικανότητα και τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας του ΙΑΑΔΕΤ και του ΕΑΑ να ανταποκρίνονται σε θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια του Διαστήματος (SST). https://www.naftemporiki.gr/story/1822926/to-ethniko-asteroskopeio-athinon-eide-ton-asteroeidi-pou-plisiase-ti-gi-binteo

Νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι η Γη βιώνει την έκτη μαζική εξαφάνιση της ζωής. EPA/MARIO LOPEZ Από την Αφρική έως τα νησιά Γκαλαπάγκος περισσότερα από 16.300 είδη απειλούνται με εξάλειψη, προειδοποιεί η Παγκόσμια Ενωση Προστασίας της Φύσης στην ετήσια Κόκκινη Λίστα της. Από την έρευνα που διεξήχθη σε 41.415 είδη βρέθηκε ότι απειλούνται με εξαφάνιση 16.306, δηλαδή τουλάχιστον 200 περισσότερα από πέρυσι και αυτό σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει προκαλέσει ειδικά από την βιομηχανική επανάσταση και μετά τεράστιες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και τα οικοσυστήματα του πλανήτη οδηγώντας στην εξαφάνιση πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας. Η έκταση της εξαφάνισης αποτελεί αντικείμενο διαρκούς έρευνας και πολλοί ειδικοί έχουν υποστηρίξει ότι βιώνουμε την εποχή της έκτης μαζικής εξαφάνισης ειδών στον πλανήτη υπεύθυνος της οποίας είναι φυσικά ο άνθρωπος.Οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν λόγο για περίπου 9 εκατ. είδη χλωρίδας και πανίδας που υπάρχουν στον πλανήτη με τα περίπου επτά εκατ. να παραμένουν άγνωστα. Οι διάφορες έρευνες που έχουν γίνονται κατά καιρούς καταγράφουν διαφορετικά αποτελέσματα και ποσοστά για τα είδη που έχουν εξαφανιστεί κυρίως τους τελευταίους αιώνες. Η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) η οποία συντάσσει και τη γνωστή Κόκκινη Λίστα Απειλουμένων Ειδών αναφέρει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει οδηγήσει σε εξαφάνιση 869 είδη από τα περίπου δύο εκατ. είδη που γνωρίζουμε.Όμως με δημοσίευση της στο επιστημονικό περιοδικό «Biological Reviews» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Χαβάης ανοίγει ένα νέο κεφαλαίο στο συγκεκριμένο ζήτημα κάνοντας λόγο για μια τεραστίων διαστάσεων καταστροφή που έχει συντελεστεί τους τελευταίους πέντε αιώνες.Σύμφωνα με τους ερευνητές από το 1500 μ.Χ. μέχρι σήμερα η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει οδηγήσει σε εξαφάνιση 150-260 χιλιάδες είδη. Αν τα ευρήματα της έρευνας είναι σωστά τότε όπως είναι ευνόητο η έκτη μαζική εξαφάνιση στον πλανήτη βρίσκεται υπό πλήρη εξέλιξη. Σύμφωνα με τους ερευνητές η (τεράστια) διαφορά στα αποτελέσματα τους σε σχέση με αυτά της IUCN είναι τα ασπόνδυλα ζώα τα οποία οι έρευνες της IUCN δεν λαμβάνουν υπόψη υπολογίζοντας μόνο πτηνά και θηλαστικά.Όμως τα ασπόνδυλα όντα υπολογίζεται ότι αποτελούν περισσότερο από το 90% της πανίδας του πλανήτη και αυτά σύμφωνα με τους ερευνητές εξολοθρεύονται με πολύ ταχύ ρυθμό αλλά αυτό το γεγονός περνάει κάτω από τα περισσότερα ερευνητικά ραντάρ. Η συνεχής αποψίλωση των δασών για γεωργικούς, οικιστικούς ή επιχειρηματικούς λόγους, η μόλυνση του περιβάλλοντος και η εισαγωγή ξένων ειδών σε τοπικά οικοσυστήματα που λειτουργούν ως εισβολείς σε αυτά είναι ορισμένοι από τους βασικούς παράγοντες αυτής της μαζική εξαφάνισης ειδών στον πλανήτη μας. Όπως είναι ευνόητο αν η ανθρωπότητα δεν αλλάξει τακτική και συμπεριφορά σύντομα η καταστροφή που θα προκαλέσει θα έχει πάρει διαστάσεις Αρμαγεδδώνα για όλα τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη μας. https://www.naftemporiki.gr/story/1822707/nea-meleti-epibebaionei-oti-i-gi-bionei-tin-ekti-maziki-eksafanisi-tis-zois

Γιώργος Ευσταθίου στη «Ν»: Το Σύμπαν είναι πιο έξυπνο από εμάς και θα είναι έκπληξη να είμαστε μόνοι μας μέσα σε αυτό. ESO/J. Law Η βρετανική Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ότι απονέμει την κορυφαία διάκριση της, το Χρυσό Μετάλλιο Αστρονομίας για το 2022, στον ελληνοκυπριακής καταγωγής καθηγητή αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ Γιώργο Ευσταθίου, έναν από τους κορυφαίους αστροφυσικούς και κοσμολόγους στον κόσμο. Το Χρυσό Μετάλλιο, που απονεμήθηκε για πρώτη φορά το 1824, αποτελεί αναγνώριση του συνόλου του έργου και των επιτευγμάτων ενός επιστήμονα και με αυτό έχουν τιμηθεί στο παρελθόν διάσημοι επιστήμονες όπως ο 'Αλμπερτ Αϊνστάιν, ο Έντουιν Χαμπλ, ο 'Αρθουρ Έντιγκτον και ο Στίβεν Χόκινγκ.Ο Γιώργος Ευσταθίου είναι καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ και ήταν ο πρώτος διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ. Υπήρξε επικεφαλής του τμήματος Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.Είναι από τους πρωτοπόρους στους τομείς των προσομοιώσεων και ειδικά αυτών για τη δομή του Σύμπαντος και επίσης από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τη κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου, τον απόηχο της Μεγάλης Έκρηξης από την οποία προέκυψε το Σύμπαν. Έχει επίσης συμμετάσχει σε έρευνες για τον σχηματισμό των γαλαξιών και τη σκοτεινή ενέργεια. Ήταν μέλος της Επιστημονικής Ομάδας για τον δορυφόρο Planck του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Έχει λάβει πολλά βραβεία ανάμεσα στα οποία τα Maxwell, Heineman, Gruber, Hughes και Nemitsas ενώ επίσης έχει τιμηθεί με το Βραβείο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Μποδοσάκη.O κ. Ευσταθίου μίλησε στη «Ναυτεμπορική» για τη βράβευση του, την ερευνητική του πορεία αλλά και τα μυστικά του Σύμπαντος. Συγχαρητήρια για αυτή την ιδιαίτερα σημαντική βράβευση. Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν πληροφορηθήκατε την απόφαση της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας να σας δώσει αυτό το βραβείο; Είναι προφανώς τεράστια τιμή να αναγνωρίζεσαι με αυτό τον τρόπο από πολύ σημαντικούς συναδέλφους σου. Ορισμένοι από τους διασημότερους επιστήμονες έχουν λάβει το Χρυσό Μετάλλιο και στέκομαι με ταπεινότητα στο γεγονός ότι σχετίζομαι πλέον μαζί τους μέσω αυτής της βράβευσης. Είστε από τους πρωτοπόρους στον τομέα των υπολογιστικών προσομοιώσεων γενικά αλλά και ειδικότερα με αυτές για την δομή του Σύμπαντος. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με αυτόν τον τομέα; Υπάρχουν ορισμένα επιστημονικά προβλήματα που είναι από την φύση τους υπολογιστικά. H συμπεριφορά των σωματιδίων υπό την επίδραση της βαρύτητας σε ένα διαστελλόμενο Σύμπαν είναι ένα τέτοιο πρόβλημα. Το 1978 έπεσα πάνω σε μια καινοτόμο αριθμητική μέθοδο που ανέπτυξαν επιστήμονες του τομέα των υπολογιστών η οποία μπορούσε να βρει εφαρμογή στην κοσμολογία. Η μέθοδος αυτή μου επέτρεψε να κάνω μεγάλες για εκείνη την εποχή προσομοιώσεις με τις οποίες μελετούσα την εξέλιξη της δομής του Σύμπαντος. Το κίνητρο φυσικά ήταν να κάνω κάτι που δεν είχε ξαναγίνει μέχρι τότε. Τα επόμενα χρόνια κατάφερα με τους συνεργάτες μου Μαρκ Ντέιβις και Κάρλος Φρενκ να κάνουμε προσομοιώσεις για τη κατανομή του γαλαξία και τα αποτελέσματα συνέπιπταν με τις παρατηρήσεις που είχαν γίνει. Οι προσομοιώσεις βασίζονταν στην υπόθεση ότι το μεγαλύτερο μέρος της ύλης στο Σύμπαν είναι αόρατο, αυτό που σήμερα ονομάζουμε σκοτεινή ύλη. Πόσο έχει προοδεύσει ο τομέας των προσομοιώσεων και τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τα επόμενα χρόνια; Η πρόοδος που έχει υπάρξει είναι με μια λέξη, απίστευτη. Οι προσομοιώσεις στην εποχή που τις ξεκίνησα εγώ περιλάμβαναν 30 χιλιάδες σωματίδια και χρειάζονταν περίπου 70 ώρες σε ένα υπολογιστή IBM 360/195 που ήταν ένας υπερυπολογιστής πριν από 44 χρόνια. Μια τέτοια προσομοίωση σήμερα μπορεί να γίνει σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα σε ένα υψηλών επιδόσεων φορητό υπολογιστή. Οι σημερινές προσομοιώσεις περιλαμβάνουν δισεκατομμύρια σωματίδια και μπορούν επίσης να παρακολουθήσουν την αλληλεπίδραση των αερίων με τη βαρύτητα. Είστε επίσης πρωτοπόρος στον τομέα της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου. Τι έχουμε μάθει μέχρι στιγμής για τη γέννηση του Σύμπαντος από την έρευνα σε αυτή την ακτινοβολία και τι άλλες πολύτιμες πληροφορίες κρύβονται μέσα σε αυτή που πρέπει να προσπαθήσουμε να τις ανακαλύψουμε; Η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου μας έχει προσφέρει ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών για το νεαρό Σύμπαν αλλά και την κοσμολογία γενικότερα. Ήμουν μέλος της αποστολής Planck, του δορυφόρου που μετρά με πολύ μεγάλη ακρίβεια τις διακυμάνσεις σε αυτή την ακτινοβολία. Τα ευρήματα στηρίζουν τη θεωρία ότι το Σύμπαν επεκτεινόταν τις πρώτες του στιγμές ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός, μια περίοδος που η επιστημονική κοινότητα έχει ονομάσει πληθωρισμό. Κατά τη διάρκεια της φάσης του πληθωρισμού κβαντικές διακυμάνσεις πήραν τέτοια έκταση ώστε να παραχθούν όλες οι δομές που βλέπουμε σήμερα στο Σύμπαν. Ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη συνέχεια θα μπορούσε να είναι ο εντοπισμός των ιχνών βαρυτικών κυμάτων που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του πληθωρισμού. Αυτή η ανακάλυψη θα παρείχε αποδείξεις ότι ο πληθωρισμός πράγματι συνέβη και θα έδινε απαντήσεις για τα επίπεδα ενέργειας του πληθωρισμού. Είστε ένας από τους πιο διακεκριμένους και αναγνωρισμένους κοσμολόγους στον κόσμο. Φαίνεται να υπάρχει μια κρατούσα θεωρία για την διαδικασία γέννησης το Σύμπαντος αλλά υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το πιθανό τέλος του. Νιώθετε κοντά σε κάποια από αυτές τις θεωρίες ή μήπως έχετε αναπτύξει κάποια δική σας ιδέα πάνω σε αυτά τα ζητήματα; Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια συμφωνία στην επιστημονική κοινότητα είτε για την γέννηση είτε για το τέλος του Σύμπαντος. Πολλοί κοσμολόγοι εμού συμπεριλαμβανομένου θα έλεγαν ότι υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι μια διαδικασία παρόμοια με τον πληθωρισμό συνέβη στο πρώιμο Σύμπαν. Όμως δεν έχουμε κανένα στοιχείο και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ακόμη τον πληθωρισμό σε θεμελιακό επίπεδο. Υπάρχουν κάποιες θεωρίες που κάνουν λόγο για παράλληλα ή πολλαπλά σύμπαντα και ορισμένοι επιστήμονες έχουν πει ότι δεδομένα που προκύπτουν από τη κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου επιβεβαιώνουν τη θεωρία των πολλαπλών συμπάντων. Ποια είναι η δική σας άποψη; Οι περισσότερες θεωρίες για τον πληθωρισμό οδηγούν στην ύπαρξη ενός πολυσύμπαντος. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει πώς να μελετά ή να κάνει προβλέψεις για ότι συμβαίνει σε ένα πολυσύμπαν. Είναι μια κατάσταση γνωστή ως «πρόβλημα μέτρησης». Νομίζω ότι είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και μας δείχνει ότι μας λείπουν πολλά σημαντικά κομμάτια μιας νέας Φυσικής η οποία είναι απαραίτητη για βρούμε αυτές τις λύσεις. Έχουμε πλέον στη διάθεση μας πολλά ισχυρά τηλεσκόπια επίγεια και διαστημικά καθώς και πολύ ισχυρούς υπερυπολογιστές για να κάνουμε προσομειώσεις. Τι ανακαλύψεις πιστεύετε ότι θα γίνουν τα επόμενα χρόνια; Ένα πράγμα που έμαθα στη μακρά πορεία της καριέρας μου είναι ότι το Σύμπαν είναι πολύ πιο έξυπνο από εμάς. Δεν θέλω λοιπόν να γίνω αλαζόνας και να προσπαθήσω να προβλέψω τι θα ανακαλύψει ο άνθρωπος τα επόμενα χρόνια. Με τι ασχολείστε αυτή την περίοδο; Εργάζομαι στον τομέα των βαρυτικών φακών αυτή την στιγμή και επίσης γράφω ένα προπτυχιακό εγχειρίδιο για την κοσμολογία. Ποια είναι η γνώμη σας για την πιθανότητα να υπάρχει νοήμων ζωή στο Σύμπαν και αν υπάρχει τέτοια ζωή υπάρχει περίπτωση να έρθουμε σε επαφή μαζί της; Δεν έχω κάποια ειδική γνώση πάνω σε αυτό το ζήτημα. Πάντως θα είναι μεγάλη έκπληξη αν είμαστε το μόνο νοήμον είδος σε αυτό το αχανές Σύμπαν.😄😄😄 https://www.naftemporiki.gr/story/1822789/giorgos-eustathiou-sti-n-to-sumpan-einai-pio-eksupno-apo-emas-kai-tha-einai-ekpliksi-na-eimaste-monoi-mas-mesa-se-auto

Το «Progress MS-19» ετοιμάζεται να εκτοξευτεί Στο τεχνικό συγκρότημα της τοποθεσίας 254 του κοσμοδρομίου Baikonur, ξεκινά το τελικό στάδιο προετοιμασίας εδάφους του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) για την πτήση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Μετά την επανενεργοποίηση και τον έλεγχο της αρχικής κατάστασης των συστημάτων επί του πλοίου, οι ειδικοί της RSC Energia προχώρησαν στον ανεφοδιασμό των δεξαμενών του συστήματος ύδρευσης Rodnik και άρχισαν να προετοιμάζουν το παραδοθέν φορτίο και τον εξοπλισμό για τοποθέτηση στο πλοίο. Επιπλέον, σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασιών στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών, συνεχίζεται η προετοιμασία του TGC Progress MS-19 για τον επερχόμενο ανεφοδιασμό με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a με το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τον Φεβρουάριο του 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_01-17.html

Εξωπλανήτης που οι εποχές του εναλλάσσονται μέρα παρά μέρα. NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (IPAC) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη που ακολουθεί εκκεντρική τροχιά γύρω από το άστρο του η οποία του προκαλεί ακραία φαινόμενα. Η νέα γενιά επίγειων τηλεσκοπίων, ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων και νέες μέθοδοι παρατήρησης του Διαστήματος άλλαξαν δραματικά την άποψη που υπήρχε στην επιστημονική για την ποικιλία των πλανητών στο Σύμπαν. Η κυρίαρχη επιστημονική άποψη για δεκαετίες ήταν πώς στο ηλιακό μας σύστημα βρίσκονται όλοι οι τύποι πλανητών που μπορούν να υπάρξουν στο Σύμπαν και όλα τα πλανητικά συστήματα θα μοιάζουν σε γενικές γραμμές με το δικό μας.Η ανακάλυψη χιλιάδων εξωπλανητών και η μελέτη τους έδειξε ότι η ποικιλία τόσο στους τύπους των πλανητών όσο και στις συνθήκες που επικρατούν σε αυτούς είναι πολύ μεγάλη και με κάθε νέα ανακάλυψη εξωπλανήτη ή κάθε νέα μελέτη σε κάποιον από αυτούς διαπιστώνεται ότι υπάρχουν αμέτρητοι κόσμοι με άγνωστες, ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές σε πολλές περιπτώσεις συνθήκες.Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου McGill στον Καναδά χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer για να μελετήσει τον εξωπλανήτη XO-3b που ανακαλύφθηκε το 2007. Ο πλανήτης που βρίσκεται σε απόσταση 848 ετών φωτός από τη Γη ανήκει στην κατηγορία του «καυτού Δία». Ο XO-3b ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε μόλις 72 ώρες. Με απλά λόγια ένα έτος στον XO-3b διαρκεί μόλις τρεις μέρες.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ο εξωπλανήτης βιώνει εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις. Η κλίση του άξονα περιστροφής της Γης δημιουργεί τις εποχές στον πλανήτη μας. Στον XO-3b οι εποχές δημιουργούνται από την εκκεντρική τροχιά του γύρω από το μητρικό του άστρο. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο εξωπλανήτης βιώνει καλοκαίρι για 24 ώρες και ακολουθούν 48 ώρες χειμώνα. «Οι διακυμάνσεις θερμοκρασίας από τη μια εποχή είναι στην άλλη είναι εκατοντάδες φορές μεγαλύτερες και ισχυρότερες από αυτές που βιώνουμε στη Γη» αναφέρει η Λίζα Ντανγκ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές εικάζουν ότι η πολύ κοντινή απόσταση του πλανήτη στο άστρο του προκαλεί παραμορφώσεις στο σχήμα του εξαιτίας των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων. Τα χαρακτηριστικά που έχει ο XO-3b προβλημάτισαν τους ερευνητές και σημειώνουν ότι μπορεί τελικά να μην είναι πλανήτης αλλά ένας καφέ νάνος, ένα διαστημικό σώμα που δεν είναι ούτε πλανήτης ούτε άστρο. Τα σώματα αυτά αναφέρονται από τους επιστήμονες ως «αποτυχημένα άστρα». https://www.naftemporiki.gr/story/1822494/eksoplanitis-pou-oi-epoxes-tou-enallassontai-mera-para-mera

Η επιφάνεια της Σελήνης είναι μια «σούπα» κρυστάλλων που έβραζαν σε ωκεανό μάγματος. NASA/GODDARD SPACE FLIGHT CENTER/ARIZONA STATE UNI Διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters» εξηγούν το πώς σχηματίστηκε η επιφάνεια της Σελήνης. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τις αναλύσεις που έχουν γίνει στα πετρώματα που έχουν φέρει από τη Σελήνη οι επανδρωμένες αποστολές της NASA οι ερευνητές πραγματοποίησαν προσομοιώσεις και ανέπτυξαν μαθηματικά μοντέλα.Με αυτό τον τρόπο μελέτησαν την χημική σύνθεση αλλά και τη συμπεριφορά των πετρωμάτων του φυσικού μας δορυφόρου στη διαδικασία της γεωλογικής του εξέλιξης. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Σελήνη σχηματίστηκε από τα θραύσματα της κατακλυσμικής σύγκρουσης της Γης με ένα διαστημικό σώμα που είχε μέγεθος παρόμοιο με αυτό του πλανήτη Άρη. Ένα μεγάλος μέρος των υλικών που διασκορπίστηκαν στο Διάστημα από την τρομερή σύγκρουση μπήκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη και ακολουθώντας τους μηχανισμούς δημιουργίας πλανητών στους αστρικούς δίσκους τα υλικά άρχιζαν να κολλούν μεταξύ τους σχηματίζοντας τελικά τη Σελήνη.Γνωρίζουμε επίσης ότι αρχικά στη Σελήνη είχε σχηματιστεί ένας ωκεανός μάγματος. Μέχρι σήμερα η δημοφιλέστερη θεωρία για την επιφάνεια της Σελήνης είναι ότι αυτή αποτελείται κυρίως από ανορθίτη, ένα πολύ ελαφρύ ορυκτό οι κρύσταλλοι του οποίου έπλεαν στην επιφάνεια του ωκεανού μάγματος που υπήρχε στη νεογέννητη Σελήνη.Οι ερευνητές κατέληξαν σε δύο ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι η διαδικασία ψύξης και στερεοποίησης του ωκεανού μάγματος διήρκεσε αρκετές εκατοντάδες εκατ. έτη. Το δεύτερο είναι ότι σε αυτή τη μακρά γεωλογική διεργασία υπήρξε μια ζύμωση των κρυστάλλων διαφόρων πετρωμάτων όχι μόνο εκείνων που ήταν στην επιφάνεια του ωκεανού μάγματος αλλά και εκείνων που βρίσκονταν στο εσωτερικό του. Με απλά λόγια οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η επιφάνεια της Σελήνης είναι το αποτέλεσμα μιας σούπας υλικών που... έβραζαν για εκατοντάδες εκατ. έτη και δημιούργησαν ένα μείγμα που όταν το μάγμα στερεοποιήθηκε αποτέλεσε τελικά την επιφάνεια του φεγγαριού. https://www.naftemporiki.gr/story/1822103/i-epifaneia-tis-selinis-einai-mia-soupa-krustallon-pou-ebrazan-se-okeano-magmatos

Ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχει μορφή ύλης που δεν λιώνει. YouTube Η κρατούσα επιστημονική θεώρηση είναι πώς όσο περισσότερο θερμαίνεται η ύλη, οποιαδήποτε γνωστή μορφή ύλης, τόσο περισσότερο διαταράσσεται η δομή και η συμπεριφορά των ατόμων που την αποτελούν. Έτσι τελικά η ύλη λιώνει ή εξατμίζεται. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι τα παγόβουνα, αν βρεθούν σε συνθήκες θερμοκρασίας πάνω από τους μηδέν βαθμούς Κελσίου θα λιώσουν ή θα εξατμιστούν όσο μεγάλα και αν είναι.Τα τελευταία 50 έτη οι επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν θεωρητικά μοντέλα τα οποία να περιγράφουν υλικά που μπορούν να θερμαίνονται χωρίς να μεταβάλλεται η δομή και συμπεριφορά των ατόμων που τις αποτελούν. Όμως όλες αυτές οι προσπάθειες ή καλύτερα όλες οι εξισώσεις των επιστημόνων κατέληξαν στο ίδιο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή η ύλη όταν έρθει σε επαφή με αυξημένη θερμοκρασία θα λιώσει ή θα εξατμιστεί.Ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες των Πανεπιστημίων του Κεντάκι στις ΗΠΑ και Hebrew στην Ιερουσαλήμ με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Physical Review Letters» παρουσιάζει ένα νέο μοντέλο που ανέπτυξαν το οποίο επιτρέπει τη δημιουργία ύλης που δεν λιώνει. Μια πρώτη εφαρμογή αυτής της ύλης θα μπορούσε να είναι στην κατασκευή υπεραγώγιμων υλικών που θα βοηθούσαν στη παραγωγή ενέργειας φιλικής στο περιβάλλον. «Τα όσα αναφέρονται στη μελέτη είναι εντυπωσιακά αφού δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει ύλη που να σπάει τη συμμετρία ακόμη και σε υψηλές θερμοκρασίες» δηλώνει ο Άμος Γιάρομ, καθηγητής του τμήματος Φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Technion του Ισραήλ ο οποίος δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μέθοδος Οι ερευνητές ανέπτυξαν το μοντέλο τους αξιοποιώντας την αποκαλούμενη κβαντική θεωρία πεδίου, μια σύγχρονη θεωρία της φυσικής επιστήμης που συνδυάζει την κβαντική θεωρία με την θεωρία της ειδικής σχετικότητας. Η κβαντική θεωρία πεδίου έχει ευρεία χρήση στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και στη φυσική συμπυκνωμένης ύλης. Οι φυσικοί χρησιμοποιούν αυτή την θεωρία για να δημιουργήσουν μοντέλα ουσιών δηλαδή να περιγράψουν τα χαρακτηριστικά, τη συμπεριφορά και τις αλληλεπιδράσεις τους.«Η δημιουργία ενός μοντέλου ύλης σημαίνει να καταγράψουμε μια ουσία σε μαθηματική γλώσσα, να γράψουμε τους θεμελιώδους νόμους που ελέγχουν τη συμπεριφορά των σωματιδίων που αποτελούν αυτή την ύλη και πώς τα σωματίδια δημιουργούν αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Η ανακάλυψη τέτοιων μοντέλων είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στον τομέα της Φυσικής» αναφέρουν τα μέλη της ερευνητικής ομάδας. Τις τελευταίες δεκαετίες οι φυσικοί έχουν αναπτύξει δεκάδες τέτοια μοντέλα. Τα περισσότερα περιγράφουν μορφές ύλης που γνωρίζουμε αλλά και ορισμένες εντελώς υποθετικές μορφές ύλης. «Η Φυσική βασίζεται σε εργαστηριακά πειράματα στα οποία αναπαράγονται οι νόμοι της φύσης. Όμως στη θεωρητική φυσική τα πειράματα βρίσκονται μόνο μέσα στο μυαλό μας, κάνουμε μαθηματικά παιχνίδια με παραδείγματα που δεν μπορούν απαραίτητα να γίνουν μετρήσιμα σε κάποιο εργαστήριο και αυτό γίνεται ώστε να ανακαλύψουμε κάποια νέα όρια του πιθανού μέσα στο πλαίσιο των νόμων της φύσης» εξηγούν οι ερευνητές. Με αυτού του είδους τα πειράματα οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν εκτιμήσεις για τις πιθανότητες ύπαρξης διαφόρων άγνωστων μορφών ύλης και στη συνέχεια να προσπαθούν να τις δημιουργήσουν μέσα στα εργαστήρια. Η ύλη που δεν λιώνει Στη νέα μελέτη οι ερευνητές προσπάθησαν να διερευνήσουν την πιθανότητα να είναι εφικτό με τους γνωστούς νόμους της Φυσικής να υπάρξει μια ουσία που δεν θα λιώνει. Αν είναι δηλαδή πιθανό η κρυσταλλική κατάσταση μιας ύλης να μην εξαφανιστεί ακόμη και σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες. Τα αμέτρητα παραδείγματα της σχέσης αύξησης της θερμοκρασίας και κατάρρευσης της ύλης έδειχναν ότι αυτή η συνθήκη είναι ένας απαράβατος νόμος της φύσης.Όμως ο Ρώσοισραηλινός φυσικός Λεβ Λαντάου που βραβεύθηκε με Νόμπελ Φυσικής το 1962 ανακάλυψε την εξαίρεση στον κανόνα. Διαπίστωσε ότι ο εστέρας Rochelle (άλας καλίου νατρίου) είναι ένας κρύσταλλος η δομή του οποίου ενισχύεται όταν θερμαίνεται. Όμως αυτό το μοναδικό φαινόμενο συμβαίνει μόνο εντός μια συγκεκριμένης ακτίνας θερμοκρασιών. Αν η θερμοκρασία υπερβεί τα όρια αυτής της ακτίνας ο κρύσταλλος αυτός ακολουθεί την πορεία όλων των άλλων υλικών και λιώνει.Οι ερευνητές αφού έλαβαν υπόψη τους και αυτόν τον παράγοντα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θεωρητικώς τουλάχιστον υπάρχει η πιθανότητα της ύπαρξης ενός υλικού το οποίο η θερμότητα σε οποιαδήποτε διαβάθμιση της δεν προκαλεί το λιώσιμο του. Η λογική που ακολούθησαν ήταν πρώτα να σκεφτούν το τι υλικό θέλουν να βρουν και στη συνέχεια να ψάξουν μέσω των εξισώσεων τον τρόπο να το φτιάξουν. Αναφέρουν ότι αν και χρησιμοποίησαν σε κάποιες φάσεις υπολογιστές αποφάσισαν να κάνουν όλους τους υπολογισμούς και τις εξισώσεις με «μολύβι και χαρτί».Όπως υποστηρίζουν με αυτή την μέθοδο κατάφεραν να δημιουργήσουν εξισώσεις οι οποίες περιγράφουν ένα είδος ύλης που δεν λιώνει. Η ύλη αυτή μοιάζει πολύ με αυτές που ανήκουν στην οικογένεια των αποκαλούμενων σούπερ υλικών όπως τα σούπερ υγρά τα οποία ρέουν χωρίς τριβή και οι υπεραγωγοί οι οποίοι κάνουν την εμφάνιση τους μόνο σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο πειραματίζονται με αυτά τα σούπερ υλικά έτσι ώστε να καταφέρουν να τα κάνουν να δουλεύουν σε θερμοκρασίες δωματίου. Ένα τέτοιο επίτευγμα θα επέτρεπε να υπάρξουν πολύ μεγάλα κέρδη στον τομέα της ενέργειας αφού θα μπορεί θεωρητικά να μεταφέρεται ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς να χάνεται ενέργεια κατά την μεταφορά του.Οι ερευνητές σπεύδουν να τονίσουν ότι η προσπάθεια τους δεν έχεις στόχο την επίλυση των παγκόσμιων ενεργειακών προβλημάτων αλλά για να κατανοήσει η επιστήμη καλύτερα τους νόμους της φύσης. Επιπλέον εκτός από τη σχέση δομής της ύλης με τη θερμοκρασία η έρευνα αυτή μπορεί να βοηθήσει στην εξεύρεση του ιερού δισκοπότηρου της φυσικής των σωματιδίων. Της ενοποιημένης θεωρίας πεδίου που είναι μια προσπάθεια να περιγραφούν όλες οι θεμελιώδεις δυνάμεις και οι σχέσεις μεταξύ των στοιχειωδών σωματιδίων σε ένα θεωρητικό πλαίσιο. https://www.naftemporiki.gr/story/1822288/ereunites-upostirizoun-oti-uparxei-morfi-ulis-pou-den-lionei

Η σπορά του Grothendieck. Alexandre Grothendieck: Récoltes et Semailles I, II. Réflexions et témoignage sur un passé de mathématicien Πριν από μερικές ημέρες, στις 13 Ιανουαρίου 2022, εμφανίστηκε στις προθήκες των γαλλικών βιβλιοπωλείων μία νέα, καλαίσθητη έκδοση του περίφημου έργου, «Récoltes et Semailles» (Συγκομιδή και Σπορά, σε ελεύθερη απόδοση) του κορυφαίου μαθηματικού του 20ού αιώνα Alexandre Grothendieck (1928 – 2014). Το δίτομο έργο, το οποίο ο συγγραφέας του χαρακτήριζε «τερατώδες, με περισσότερες από χίλιες σελίδες», περιλαμβάνει την περιπέτεια της σκέψης του σπουδαίου επιστήμονα. Ο Grothendieck επηρέασε όσο λίγοι τη μαθηματική επιστήμη με τις ρηξικέλευθες έρευνές του στην αλγεβρική γεωμετρία. Το 1966 τιμήθηκε με την ύψιστη μαθηματική διάκριση, το βραβείο Fields, το οποίο δεν παρέλαβε ποτέ αρνούμενος να ταξιδέψει στη Μόσχα για πολιτικούς λόγους. Από εκείνα τα χρόνια άρχισε να απομακρύνεται από τους κύκλους και τους θεσμούς της επιστημονικής κοινότητας, μέχρι που αποσύρθηκε σταδιακά στο καταφύγιό του, κοντά στο χωριό Lassere στην περιοχή Ariège της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Αδιάκοπα εργαζόμενος, κυρίως από τις 10 το βράδυ έως τα ξημερώματα, άφησε χειρόγραφα αρκετών χιλιάδων σελίδων στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ (από το οποίο αποφοίτησε το 1948 και επέστρεψε για ένα διάστημα ως καθηγητής) και στα προσωπικά του αρχεία.Η νέα έκδοση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Gallimard», οι οποίες και τη συστήνουν στους αναγνώστες σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα έργο που ξεκινά «ως μία καυστική κριτική της ηθικής των μαθηματικών» για να οδηγήσει τον αναγνώστη, μέσα από μίαν απρόβλεπτη πνευματική εμπειρία, στην περιοχή της ριζοσπαστικής οικολογίας. Στην ουσία είναι ένα σύνθετο έργο πολλαπλών κατευθύνσεων στο οποίο η περιπλάνηση στη μαθηματική επιστήμη συναντά την κριτική του σύγχρονου κόσμου, πριν πάρει τη μορφή ενός ιδιόμορφου υπαρξιακού και φιλοσοφικού στοχασμού.Ο συγγραφέας, στην αρχή της έκδοσης εν είδη προλόγου, προετοιμάζει τον αναγνώστη για την περιπέτεια που θα ακολουθήσει, γράφοντας ανάμεσα σε άλλα: «[…] Ο άνθρωπος που ανακάλυψε και δάμασε τη φωτιά ήταν κάποιος ακριβώς όπως εσείς και εγώ. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν κάποιος που αποκαλούμε «ήρωα», «ημίθεο» και τα συναφή. Σίγουρα, όπως εσείς και εγώ, γνώριζε το σφίξιμο της αγωνίας και την αποδεδειγμένα μάταιη θεραπεία της ματαιοδοξίας που σε κάνει να το ξεχνάς. Αλλά τη στιγμή που «γνώρισε» τη φωτιά, δεν υπήρχε ούτε φόβος ούτε ματαιοδοξία. Αυτή είναι η αλήθεια στον ηρωικό μύθο. Η ισχύς του αμβλύνεται, διαλύεται όταν χρησιμοποιείται για να μας κρύψει μίαν άλλη πτυχή των πραγμάτων, εξίσου πραγματική και ουσιαστική.Σκοπός μου, στο έργο «Récoltes et Semailles», ήταν να μιλήσω και για τις δύο αυτές διαστάσεις -την επιθυμία για γνώση και τον φόβο με τα μάταια αντίδοτά του. Νομίζω ότι «καταλαβαίνω», ή τουλάχιστον γνωρίζω, αυτόν τον μηχανισμό και τη φύση του. (Ίσως μια μέρα ανακαλύψω, με απορία, πόσο εξαπατούσα τον εαυτό μου…) Αλλά σε σχέση με τον φόβο, τη ματαιοδοξία και τα ύπουλα εμπόδια που φέρει η δημιουργικότητα, ξέρω καλά ότι δεν έχω διερευνήσει σε βάθος αυτό το μεγάλο αίνιγμα. Και δε γνωρίζω αν θα βρω ποτέ την απάντηση του μυστηρίου στα χρόνια που μού απομένουν να ζήσω […]». https://physicsgg.me/2022/01/17/η-σπορά-του-grothendieck/

Ανιχνεύθηκε άνθρακας-12 στον Άρη. Το ρόβερ Curiosity της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανίχνευσε την υπογραφή άφθονου «ελαφρού» άνθρακα στον Άρη [Υπάρχουν δυο σταθερά φυσικά ισότοπα άνθρακα, ο 12C και ο 13C, και ένα ραδιενεργό ο ο 14C με χρόνο ημιζωής περίπου 5.730 έτη], για τον οποίο υπάρχουν τρεις πιθανές εξηγήσεις: να προέρχεται από χημικές αντιδράσεις στην ατμόσφαιρα λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας, να δημιουργήθηκε από περαστικό νέφος κοσμικής σκόνης ή να έχει «ντόπια» βιολογική προέλευση, έχοντας παραχθεί στο παρελθόν από μορφές μικροβιακής ζωής, όπως συμβαίνει και στη Γη.Το ρόβερ τριγυρνάει στον γειτονικό πλανήτη από το 2012, παίρνοντας κατά καιρούς δείγματα από την επιφάνεια του και κάνοντας αναλύσεις επιτόπου με το φορητό χημικό εργαστήριο του. Αυτή τη φορά, οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωεπιστημών Κρίστοφερ Χάουζ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το “Science”, ανακοίνωσαν ότι το Curiosity ανίχνευσε φασματοσκοπικά ένα σήμα που θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη αρχαίας αρειανής ζωής, χωρίς ασφαλώς να αποκλείονται άλλες πιο «πεζές» εξηγήσεις.Ο άνθρακας που βρέθηκε παγιδευμένος σε αρειανά πετρώματα, είναι εντυπωσιακά εμπλουτισμένος με ελαφριά ισότοπα άνθρακα. Στη Γη ένα τέτοιο σήμα αποτελεί ισχυρή ένδειξη για αρχαία μικροβιακή ζωή. Δεδομένου όμως ότι πρόκειται για τον ‘Αρη – όπου έχουν διαψευστεί οι κατά καιρούς αρχικές εκτιμήσεις – οι ερευνητές είναι διστακτικοί να πανηγυρίσουν. Έτσι, μελετούν παράλληλα όλες τις εναλλακτικές μη βιολογικές ερμηνείες του φαινομένου, κυρίως την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα του «κόκκινου» πλανήτη και την αστρόσκονη. Πάντως και οι εναλλακτικές αυτές εξηγήσεις είναι εξίσου «εξωτικές» με την πιθανότητα κάποια υπόγεια μικρόβια να παρήγαγαν κάποτε εμπλουτισμένο άνθρακα με τη μορφή αερίου μεθανίου.Ο άνθρακας υπάρχει σε δύο σταθερές ισοτοπικές μορφές: του «ελαφρού» άνθρακα-12 που αποτελεί τη συντριπτική πλειονότητα του υπάρχοντος άνθρακα, και του βαρύτερου άνθρακα-13. Η ζωή έχει εξελίξει μηχανισμούς στη Γη που ευνοούν τον ελαφρύτερο άνθρακα, με αποτέλεσμα τα περισσότερα οργανικά μόρια που έχουν βιολογική προέλευση, να περιέχουν άνθρακα-12.Οι ερευνητές ανέλυσαν τις μετρήσεις του ρόβερ από 24 διαφορετικά δείγματα πετρωμάτων από τον κρατήρα Γκέιλ, ο οποίος κάποτε περιείχε μια αρχαία λίμνη. Σε έξι από αυτά τα δείγματα η αναλογία του άνθρακα-12 σε σχέση με τον άνθρακα-13 ήταν τόσο μεγάλη (πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στη Γη), που ο Χάουζ έκανε λόγο για «δραματικά σήματα». Μια πιθανή εύλογη εξήγηση είναι ότι πριν δισεκατομμύρια χρόνια μικρόβια τρέφονταν με άνθρακα από το μάγμα στο αρειανό υπέδαφος και στη συνέχεια παρήγαγαν αέριο μεθάνιο. Μετά, άλλα επιφανειακά μικρόβια θα τρέφονταν με τη σειρά τους με αυτό το μεθάνιο, εμπλουτίζοντας το περαιτέρω με ελαφρύ άνθρακα, ο οποίος τελικά παγιδεύτηκε στα πετρώματα μετά τον θάνατο των μικροοργανισμών.Μέχρι στιγμής όμως το ρόβερ δεν έχει δει φυσικά ίχνη αρχαίων μικροβίων, συνεπώς μια τροποποιημένη εκδοχή της παραπάνω θεωρίας είναι ότι μετά το αρχικό στάδιο της διαδικασίας που ξεκίνησε από μικρόβια βαθιά στο υπέδαφος, το δεύτερο στάδιο στην επιφάνεια του πλανήτη δεν έγινε από άλλα μικρόβια, αλλά από την υπεριώδη ακτινοβολία που μπορεί να διέσπασε το αέριο μεθάνιο μικροβιακής προέλευσης, εμπλουτίζοντας έτσι τον ελαφρύ άνθρακα.Εναλλακτικά, η υπεριώδης ακτινοβολία θα μπορούσε να έχει κάνει εξ αρχής όλη τη «δουλειά», χωρίς καθόλου βοήθεια από τα μικρόβια. Η ακτινοβολία αυτή, όπως έχουν δείξει πρόσφατα εργαστηριακά πειράματα στη Γη από Ιάπωνες πλανητικούς επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Τόκιο, μπορεί να αντιδράσει χημικά με το μονοξείδιο του άνθρακα – που αποτελεί το 96% της αρειανής ατμόσφαιρας – και να παράγει άκρως εμπλουτισμένο άνθρακα-12. Μια άλλη εναλλακτική εξήγηση είναι ότι, στο νεαρό ακόμη ηλιακό σύστημα, ο ‘Αρης πέρασε μέσα από ένα διαστρικό μοριακό νέφος αερίων και σκόνης, κάτι που πιστεύεται ότι συμβαίνει κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια. Ο άνθρακας στη διαστρική σκόνη είναι ελαφρύς και, κρίνοντας από τις αναλύσεις μετεωριτών, θα μπορούσε να εξηγεί τα αυξημένα επίπεδα άνθρακα-12 που παρατηρούνται στον ‘Αρη.Το Curiosity συνεχίζει να «μυρίζει» τη σημερινή αραιή αρειανή ατμόσφαιρα και έχει ήδη ανιχνεύσει μεθάνιο, αλλά σε συγκεντρώσεις πολύ χαμηλές για να μπορέσει να μετρήσει τα επίπεδα των ισοτόπων του άνθρακα. Προς το παρόν, είναι δύσκολο να πει κανείς πιο από τα παραπάνω σενάρια – ή ίσως κάποιο άλλο – είναι πιο βάσιμο. Ο Χάουζ δήλωσε, με συγκρατημένη επιφύλαξη, ότι τα νέα ευρήματα ενισχύουν κάπως την πιθανότητα να υπήρχαν κάποτε μικροοργανισμοί στον Άρη, χωρίς μάλιστα να αποκλείεται ότι υπάρχουν ακόμη στο υπέδαφος του. Επεσήμανε ότι «και τα τρία σενάρια υποδηλώνουν έναν ασυνήθιστο κύκλο άνθρακα στον ‘Αρη, πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε στη Γη σήμερα. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερα δεδομένα για να αποφασίσουμε ποιά είναι η σωστή εξήγηση. Θα ήταν ωραία αν το ρόβερ ανίχνευε μια μεγάλη ποσότητα μεθανίου και μετρούσε τα ισότοπα άνθρακα σε αυτήν, αλλά μέχρι στιγμής οι ποσότητες μεθανίου που έχουν ανιχνευθεί, είναι τόσο μικρές που τα ισότοπα δεν είναι δυνατό να μετρηθούν». https://physicsgg.me/2022/01/18/ανιχνεύθηκε-άνθρακας-12-στον-άρη/