Jump to content

Δροσος Γεωργιος

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    15101
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    16

Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος

  1. Οι πάγοι που λιώνουν στη Γροιλανδία μπορούν να βυθίσουν τις ΗΠΑ. REUTERS/RITZAU SCANPIX Μια εικόνα από τις δυτικές ακτές της Γροιλανδίας που λιώνουν με πολύ ταχύ ρυθμό. Το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, μετά την Ανταρκτική, και το λιώσιμό του αυξάνει το ύψος της στάθμης της θάλασσας. Η αύξηση της στάθμης αναμένεται να προκαλέσει τεράστια προβλήματα αφού υπάρχει κίνδυνος όχι απλά να πλημμυρίσουν νησιωτικές και παράκτιες περιοχές σε όλο τον πλανήτη αλλά κυριολεκτικά να βυθιστούν.Επιστήμονες τεσσάρων κρατικών ερευνητικών ινστιτούτων της Δανίας μελέτησαν δορυφορικά δεδομένα από την περίοδο 2002-2021 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την εικοσαετία στη Γροιλανδία έχουν λιώσει περίπου 5,100 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου. Η ποσότητα του νερού από αυτό το λιώσιμο θα μπορούσε να βυθίσει τις ΗΠΑ σε βάθος μισού μέτρου. Σύμφωνα με τους ερευνητές η απώλεια των πάγων της Γροιλανδίας αυτά τα 20 έτη έχουν οδηγήσει σε αύξηση της στάθμης της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 1,2 εκατοστά που είναι μεγάλη αύξηση.Η μελέτη δείχνει ότι οι πιο έντονες απώλειες πάγων στη Γροιλανδία συμβαίνουν στις περιοχές κοντά στις ακτές όπου οι πάγοι συρρικνώνονται με ταχύ ρυθμό και τελικά πέφτουν στη θάλασσα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι πάγοι στις δυτικές ακτές της Γροιλανδίας. Σύμφωνα με μελέτη της NASA το νερό που βρίσκεται κάτω από τους πάγους έχει αποκτήσει υψηλότερες από το κανονικό θερμοκρασίες γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα το νερό αυτό να συμβάλει πολύ στο λιώσιμο των πάγων οι οποίοι δέχονται τις… επιθέσεις ζέστης τόσο από την ατμόσφαιρα όσο και από τη θάλασσα.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας με τον υπάρχοντα ρυθμό του λιώσιμου των πάγων στη Γροιλανδία στο τέλος του αιώνα η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα είναι 7-13 εκατοστά εξέλιξη με ανυπολόγιστες καταστροφικές συνέπειες τόσο στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα όσο και στον ανθρώπινο πολιτισμό.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών αν λιώσει το σύνολο των πάγων στη Γροιλανδία η στάθμη της θάλασσας στον πλανήτη θα αυξηθεί περίπου επτά μέτρα κάτι που σημαίνει ότι σχεδόν το σύνολο των νησιωτικών περιοχών και μεγάλο μέρος της στεριάς της Γης θα βουλιάξει με ότι αυτό συνεπάγεται. Να σημειωθεί ότι πριν από λίγους μήνες ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία παρουσίασε μια μελέτη στην οποία αναφέρεται αναφέρεται ότι η Γροιλανδία έχει χάσει 3,500 δισεκατομμύρια τόνους πάγων την τελευταία δεκαετία. https://www.naftemporiki.gr/story/1829027/oi-pagoi-pou-lionoun-sti-groilandia-mporoun-na-buthisoun-tis-ipa
  2. Εντοπίστηκε η ύπαρξη ενός πανάρχαιου υπερβουνού. Σε αρχαίες ηπείρους όπως η Γκοντβάνα υπήρχαν γιγάντιες οροσειρές που διαβρώνονταν και έριχναν πολύτιμα συστατικά στους ωκεανούς. Ήταν διατυπωμένη μια θεωρία η οποία έκανε λόγο για την ύπαρξη στο μακρινό παρελθόν κάποιας μεγάλης οροσειράς η οποία διαβρώθηκε σχετικά γρήγορα και τροφοδότησε τους ωκεανούς με διάφορα θρεπτικά και άλλα συστατικά (σίδηρος, φώσφορος κ.α.) μεταβάλλοντας δραστικά την χημεία των ωκεανών. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας ήταν η έκρηξη της ζωής στη Κάμβρια περίοδο πριν από περίπου 540 εκατ. έτη. Δεν είχαν βρεθεί όμως μέχρι πρόσφατα στοιχεία που να στηρίζουν αυτή την θεωρία.Πριν από τρεις μήνες επιστήμονες της Ερευνητικής Σχολής Γεωλογικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας (ANU) ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα ίχνη μια τέτοιας οροσειράς. Όπως ανέφεραν η οροσειρά ήταν παρόμοια σε μέγεθος με τα Ιμαλάια και εκτεινόταν σε απόσταση τουλάχιστον 2.500 χιλιομέτρων, στην τοποθεσία της σημερινής δυτικής Αφρικής και βορειοανατολικής Βραζιλίας, οι οποίες την εποχή εκείνη αποτελούσαν μέρος της υπερηπείρου Γκοντβάνα.Ερευνητές από το ίδιο πανεπιστήμιο επανέρχονται και με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Earth and Planetary Science Letters» παρουσιάζουν τα ευρήματα τους για την ύπαρξη μιας ακόμη τέτοιας οροσειράς που ήταν κατά πολύ αρχαιότερη αλλά και κατά πολύ μεγαλύτερη από την πρώτη που εντοπίστηκε.Πρόκειται για μια οροσειρά που επίσης είχε ύψος παρόμοιο με αυτό των κορυφών των Ιμαλαΐων αλλά το μήκος της άγγιζε τα οκτώ χιλιάδες χλμ. H οροσειρά αυτή είχε σχηματιστεί πριν από περίπου δύο δισ. έτη σε μια ήπειρο που είχε σχηματιστεί εκείνη την περίοδο και έχει ονομαστεί Nuna. Η ανακάλυψη αυτής της οροσειράς συμπληρώνει και ένα κομμάτι του γεωλογικού παζλ της Γης.Οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι οι ωκεανοί σταμάτησαν να εξελίσσονται κατά το χρονικό διάστημα που ξεκίνησε πριν από περίπου 1,7 δισ. έτη μέχρι πριν από 750 εκατ. έτη το οποίο έχουν χαρακτηρίσει «βαρετή περίοδο» της Γης. Οι υποστηρικτές αυτής θεωρίες πίστευαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι στο επίμαχο χρονικό διάστημα διακόπηκε απότομα ο σχηματισμός οροσειρών στον πλανήτη. Η ανακάλυψη των δύο «υπερβουνών» όπως χαρακτηρίζουν οι ειδικοί αυτές τις γιγάντιες αρχαίες οροσειρές και χρονολόγηση του σχηματισμού τους πριν και μετά από την βαρετή περίοδο ενισχύει την ιδέα της απουσίας για περίπου ένα δισ. έτη μεγάλων οροσειρών στον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/story/1829162/entopistike-i-uparksi-enos-panarxaiou-uperbounou
  3. Εκπληκτικός κοσμικός «κεραυνός» X-ray: NASA/CXC/SAO Ενα σπάνιο αλλά εξαιρετικά εντυπωσιακό όσο και ενδιαφέρον επιστημονικά κοσμικό φαινόμενο κατέγραψαν τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra με την NASA να δίνει στη δημοσιότητα μια εκπληκτική του φαινομένου. Σε απόσταση 650 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το R Aquarii, ένα αστρικό δίδυμο που αποτελείται από ένα ερυθρό νάνο και ένα λευκό νάνο. Οι ερυθροί νάνοι αποτελούν το πιο κοινό τύπο άστρων του Σύμπαντος. Εχουν μικρότερη μάζα και διάμετρο από τον Ήλιο καθώς και μικρότερη επιφανειακή θερμοκρασία. Οι λευκοί νάνοι είναι ένα αστρικό πτώμα, ένα άστρο που έχει εξαντλήσει τα πυρηνικά του καύσιμα και θεωρείται πλέον «νεκρό».Τα δύο άστρα του R Aquarii βρίσκονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο και κατά την διαδικασία αυτή ο λευκός νάνος αποσπά ύλη από τον σύντροφο του. Κάθε φορά που συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα αυτής της... κλεμμένης ύλης στην επιφάνεια του λευκού νάνου προκαλείται μια έκρηξη που εκτοξεύει ενέργεια στο Διάστημα δημιουργώντας εντυπωσιακά οπτικά φαινόμενα όπως το εικονιζόμενο που μοιάζει με την εικόνα ενός κεραυνού που διαπερνά ένα ηφαιστειακό νέφος https://www.naftemporiki.gr/story/1829168/ekpliktikos-kosmikos-keraunos
  4. Ζούμε ακόμα σε έναν Ευκλείδειο κόσμο. Η γεωμετρία της αρχαίας Ελλάδας αντέχει για περισσότερες από δύο χιλιετίες, ακόμη και μετά τη σχετικότητα και την κβαντομηχανική Ο Ευκλείδης έγραψε το διάσημο εγχειρίδιο γεωμετρίας του, τα «Στοιχεία», περί το 300 π.Χ. Πρόκειται για ένα αριστούργημα στοχασμού και παρουσίασης. Τα «Στοιχεία» συνάγουν άφθονα, απροσδόκητα και ισχυρά αποτελέσματα διαμέσου μερικών ξεκάθαρα διατυπωμένων, «αυτονόητων» υποθέσεων, ή αλλιώς αξιωμάτων. Χρησίμευσε στην εκπαίδευση πολλών γενιών μαθητών όχι μόνο στην γεωμετρία, την επιστήμη του χώρου και της μέτρησης, αλλά και στην τέχνη της καθαρής σκέψης και των λογικών συμπερασμάτων. Πολλά έχουν συμβεί στην επιστήμη από τότε που εμφανίστηκε το βιβλίο πριν από δύο χιλιετίες και πλέον αλλά κατά κάποιο τρόπο, – αν και υπήρξαν μερικές πολύ αργές αλλαγές – ο Ευκλείδης αντέχει.Το σύστημα της κλασικής μηχανικής και βαρύτητας του Isaac Newton και το σύστημα ηλεκτρομαγνητισμού του James Clerk Maxwell χτίστηκαν πάνω στα θεμέλια της Ευκλείδειας γεωμετρίας. Πρόσθεσαν σωματίδια, πεδία και δυνάμεις, αλλά ο χώρος στον οποίο ζούσαν αυτά τα αντικείμενα ήταν του Ευκλείδη.Ένα από τα αξιώματα του Ευκλείδη, το λεγόμενο αξίωμα της παραλληλίας, φάνηκε σε πολλούς μεταγενέστερους αναγνώστες λιγότερο πειστικό από τα υπόλοιπα. Λέει ότι οι κάθετοι που φέρονται από δύο διαφορετικά σημεία σε μια ευθεία δεν τέμνονται ποτέ, αλλά ότι όλα τα υπόλοιπα ζεύγη ευθειών που διέρχονται από αυτά τα σημεία τέμνονται μία φορά. Τον 19ο αιώνα, οι μαθηματικοί έδειξαν ότι τροποποιώντας λίγο το αξίωμα της παραληλίας του Ευκλείδη και διατηρώντας τα υπόλοιπα αξιώματά του, μπορούμε να πάρουμε μια όμορφη —και συνεπή— περιγραφή του πως λειτουργεί η γεωμετρία στην επιφάνεια μιας σφαίρας.Ο Γερμανός μαθηματικός Bernhard Riemann ακολούθησε μια πιο ριζοσπαστική προσέγγιση. Εμπνευσμένος από την προοπτική της περιγραφής επιφανειών και υπερεπιφανειών περισσότερων διαστάσεων, πρότεινε ότι η Ευκλείδεια γεωμετρία γίνεται ακριβής σε μικρές αποστάσεις (όπου η επίδραση της καμπυλότητας είναι αμελητέα), αλλά για να περιγράψει κανείς την μεγάλης κλίμακας γεωμετρία πρέπει να συνδυάσει τις τοπικές περιγραφές. Όπως για παράδειγμα, ένας σκιέρ που κατεβαίνει ένα ανώμαλο βουνό, ενώ προσπαθεί να διανύσει μια ευθεία, στην συνολική του πορεία διανύει μια καμπύλη.Η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Albert Einstein το 1905 ενέπνευσε έναν από τους δασκάλους του, τον Hermann Minkowski, να προτείνει μια ακόμα γενίκευση της Ευκλείδειας γεωμετρίας. Τελειώνοντας τη διάλεξή του «Χώρος και Χρόνος» το 1908, διακήρυξε: «Εφεξής ο χώρος και ο χρόνος από μόνοι τους, είναι καταδικασμένοι να ξεθωριάσουν σε απλές σκιές και μόνο ένα είδος ένωσης των δύο θα διατηρήσει μια ανεξάρτητη πραγματικότητα». Ωστόσο, ο χωροχρόνος του Minkowski εξακολουθεί να έχει τις ρίζες του στον Ευκλείδη. Ενσωματώνει μια γενίκευση του αξιώματος παραλληλίας και το «χωρικό» μέρος του σε οποιαδήποτε σταθερή στιγμή είναι ο καθαρά Ευκλείδειο. Απέμεινε στον Αϊνστάιν να κάνει για τον Minkowski ότι είχε κάνει ο Riemann για τον Ευκλείδη, δηλαδή να εισάγει την καμπυλότητα του χωροχρόνου στην γενική θεωρία της σχετικότητας του 1915 .Αυτό το πλαίσιο λειτούργησε άψογα. Υποστηρίζει εφαρμογές που ο Ευκλείδης δεν φαντάστηκε ποτέ, όπως οι έννοιες των διαστελλόμενων συμπάντων, των βαρυτικών κυμάτων και (θεωρητικά) τις σκουληκότρυπες που συνδέουν απομακρυσμένα μεταξύ τους μέρη. Όμως, το πλαίσιο του Αϊνστάιν εξακολουθεί να είναι με αναγνωρίσιμο τρόπο Ευκλείδειο, επεκταμένο και προσαρμοσμένο ώστε να εισάγει τον χρόνο και την μεγάλης κλίμακας καμπυλότητας.Τα κβαντικά φαινόμενα μπορεί να φαίνεται πως υπονομεύουν τις πιο θεμελιώδεις έννοιες του Ευκλείδη για τον χώρο: την δυνατότητα να τον διαιρέσουμε σε μικρά κομμάτια και να τον μετρήσουμε με κανόνες και διαβήτες. Οι κβαντικοί χάρακες αποτελούνται από άτομα και τα άτομα είναι θολά συγκροτήματα κυματοειδών ηλεκτρονίων. Οι μεταγενέστερες εξελίξεις στα μαθηματικά κατέστησαν επίσης αυτές τις Ευκλείδειες υποθέσεις το αντίθετο του «αυτονόητου».Κι όμως το Καθιερωμένο Πρότυπο των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την σκέπη του Ευκλείδη. Τα σχετικιστικά κβαντικά πεδία εξακολουθούν να ζουν στο συνεχές του Ευκλείδη – ή ακριβέστερα, στην επικαιροποίησή του από τον Αϊνστάιν. Για μένα, πρόκειται για το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού που ο Eugene Wigner αποκάλεσε «η παράλογη αποτελεσματικότητα των μαθηματικών στις φυσικές επιστήμες». https://physicsgg.me/2022/02/05/ζούμε-ακόμα-σε-έναν-ευκλείδειο-κόσμο/
  5. Μήπως η Κβαντική Φυσική μας αποκαλύπτει ότι η ζωή δεν είναι παρά ένα όνειρο; Μια προκλητική κβαντική υπόθεση αμφισβητεί την αντικειμενική πραγματικότηταΗ φίλη μου η Έμιλυ, μου λέει συχνά τα όνειρά της κι εγώ λιγότερο συχνά της λέω τα δικά μου, τα οποία συνήθως είναι πολύ θολά και ασύνδετα για να τα διηγηθώ. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα όνειρά μας, να βρούμε νόημα σε αυτά. Τι αποκαλύπτουν για τους φόβους και τις επιθυμίες μας;Η ερμηνεία των ονείρων είναι μια ατελής, άκρως υποκειμενική τέχνη, όπως σίγουρα θα ομολογούσε ο Sigmund Freud, στις σπάνιες στιγμές της ταπεινότητάς του. Τα όνειρα είναι εντελώς ιδιωτικές εμπειρίες ενός προσώπου, που δεν αφήνουν ίχνη πέρα από την ελλιπή μνήμη του ονειροπόλου. Κι όμως, το να δίνουμε νόημα στα όνειρα, δεν είναι εντελώς διαφορετικό από το να νοηματοδοτούμε την «πραγματικότητα», ότι κι αν είναι αυτή. Ναι, όλοι ζούμε στον ίδιο κόσμο. Μπορούμε να συγκρίνουμε σημειώσεις για το τι συμβαίνει και να βγάλουμε συμπεράσματα, με έναν τρόπο που δεν ισχύει για τα όνειρα.Κι όμως η εμπειρία μας για τον κόσμο είναι μοναδική για τον καθένα μας. Το ίδιο και η ερμηνεία του, η οποία εξαρτάται από τις πεποιθήσεις μας, τις επιθυμίες, τις αποστροφές μας και ότι έχει σημασία για εμάς. Δεν είναι περίεργο που συχνά διαφωνούμε έντονα, και πολλές φορές βίαια, για το τι έχει συμβεί και τι σημαίνει.Η επιστήμη προσφέρει την καλύτερη ελπίδα μας για την επίτευξη συναίνεσης σχετικά με το τι συμβαίνει. Οι επιστήμονες συγκεντρώνουν στοιχεία αποδεικτικών στοιχείων και προσπαθούν να συναρμολογήσουν αυτά τα θραύσματα σε μια συνεκτική ιστορία. Μετά από πολλές διαφωνίες και δεύτερες σκέψεις, οι επιστήμονες συγκλίνουν σε μια εύλογη αφήγηση. Οι σύγχρονοι άνθρωποι εξελίχθηκαν από πιθηκοειδή πλάσματα που ζούσαν στην Αφρική πριν από εκατομμύρια χρόνια. Ένας νέος, θανατηφόρος κορωνοϊός εμφανίστηκε στην Κίνα και εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο.Όπως επισημαίνει ο φιλόσοφος Michael Strevens στο The Knowledge Machine, η επιστήμη επιλύει τις διαφορές μέσω επαναλαμβανόμενων παρατηρήσεων και πειραμάτων. Ο Strevens αποκαλεί την αφοσίωση των επιστημόνων στα εμπειρικά δεδομένα ως ο «σιδηρούς κανόνας της ερμηνείας». Στην ιδανική περίπτωση, ο σιδηρούς κανόνας παράγει ανθεκτικές, αντικειμενικά αληθινές θεωρήσεις του κόσμου.Αλλά η υποκειμενικότητα είναι δύσκολο να εξαλειφθεί ακόμη και στη φυσική, το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζονται όλες οι επιστήμες. Η κβαντομηχανική, ένα μαθηματικό μοντέλο για την συμπεριφορά της ύλης στον μικρόκοσμο, είναι η πιο αυστηρά δοκιμασμένη θεωρία της επιστήμης. Αμέτρητα πειράματα την έχουν επιβεβαιώσει, όπως επίσης και τα τσιπ των υπολογιστών, τα λέιζερ και άλλες τεχνολογίες που εκμεταλλεύονται τα κβαντικά φαινόμενα.Δυστυχώς, η κβαντική μηχανική αψηφά την κοινή λογική. Για περισσότερο από έναν αιώνα, μάταια οι φυσικοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν την θεωρία και να την μετατρέψουν σε μια ‘λογική’ ιστορία. «Κάθε επαρκής φυσικός μπορεί να ‘κάνει’ κβαντομηχανική», γράφει ο David J. Griffiths στο βιβλίο του ‘Introduction to Quantum Mechanics’, «αλλά οι ιστορίες που λέμε στους εαυτούς μας για αυτό που κάνουμε είναι τόσο διαφορετικές και σχεδόν τόσο απίθανες, όσο και τα παραμύθια της Σεχραζάντ».Πολλοί φυσικοί αγνοούν τους γρίφους που θέτει η κβαντική μηχανική. Παίρνουν μια πρακτική, λειτουργική στάση απέναντι στη θεωρία, η οποία συνοψίζεται στην προτροπή, «Βούλωσέ το και υπολόγιζε!» Δηλαδή, ξεχάστε αυτά τα κβαντικά παράδοξα και συνεχίστε να εργάζεστε π.χ. για την κατασκευή του κβαντικού υπολογιστή, που μπορεί να σας κάνει πλούσιους! Άλλοι συνεχίζουν να διερευνούν τη θεωρία. Το 1961 ένας πρωτοπόρος θεωρητικός φυσικός, ο Eugene Wigner, πρότεινε ένα πείραμα σκέψης παρόμοιο με το αίνιγμα του γάτου του Schrödinger. Αντί για τον μυθικό γάτο σε ένα κουτί, φαντάστηκε ότι ένας φίλος του (ο φίλος του Wigner) βρίσκεται μέσα σε ένα εργαστήριο όπου υπάρχουν μια φιάλη που περιέχει θανατηφόρο αέριο, έναν απαριθμητή Geiger, και μια ραδιενεργή πηγή. Η ραδιενέργεια θα ενεργοποιούσε τον απαριθμητή Geiger, ο οποίος αναβοσβήνει, και στην συνέχεια θα έθετε σε κίνηση ένα σφυρί που θα έσπαγε το μπουκάλι και το δηλητηριώδες αέριο θα απελευθερωνόταν.Τώρα φανταστείτε ότι ο Wigner είναι έξω από το εργαστήριο. Αν ο φίλος του Wigner δει τον ανιχνευτή να αναβοσβήνει, ξέρει ότι το θανατηφόρο αέριο θα απελευθερωθεί. Αλλά για τον Wigner, που βρίσκεται έξω από το εργαστήριο, η ραδιενεργή πηγή, ο φίλος του και ολόκληρο το εργαστήριο κυμαίνονται σε μια θολούρα πιθανών καταστάσεων. Ο Wigner και ο φίλος του φαίνεται να βρίσκονται σε δύο διαφορετικές πραγματικότητες. O «φίλος του Wigner» στην θέση του «γάτου του Schrödinger» Το 2020, οι φυσικοί πραγματοποίησαν μια εκδοχή του πειράματος σκέψης του Wigner και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι διαισθήσεις του ήταν σωστές. Σε μια είδηση του Science με τίτλο “Quantum paradox points to shaky foundations of reality”, εικάζεται ότι το πείραμα θέτει υπό αμφισβήτηση την αντικειμενικότητα. «Θα μπορούσε να σημαίνει ότι δεν υπάρχει απόλυτο γεγονός», γράφει ο δημοσιογράφος George Musser, «κάτι που να είναι τόσο αληθινό για μένα όσο και για σένα».Μια νέα ερμηνεία της κβαντικής μηχανικής που ονομάζεται QBism (προφέρεται «Κυβισμός», όπως το αντίστοιχο κίνημα της τέχνης) καθιστά την υποκειμενική εμπειρία το θεμέλιο της γνώσης και της ίδιας της πραγματικότητας. Ο David Mermin, ένας θεωρητικός φυσικός, λέει ότι η ερμηνεία QBism μπορεί να εξαφανίσει την «σύγχυση στα θεμέλια της κβαντικής μηχανικής». Απλώς πρέπει να αποδεχτείτε ότι όλη η γνώση ξεκινά με την «ατομική προσωπική εμπειρία».Σύμφωνα με το QBism, ο καθένας από εμάς κατασκευάζει ένα σύνολο αντιλήψεων για τον κόσμο, με βάση τις αλληλεπιδράσεις του με αυτόν. Συνεχώς και σιωπηρά, ενημερώνουμε τις πεποιθήσεις μας όταν αλληλεπιδρούμε με συγγενείς που αρνούνται να εμβολιαστούν, με επιστήμονες που με 110 νεκρούς την ημέρα θεωρούν ότι όλα πάνε καλά ή με ανιχνευτές που εντοπίζουν φωτόνια. Η μεγάλη πραγματικότητα στην οποία ζούμε όλοι αναδύεται από τις συγκρούσεις όλων των υποκειμενικών μας μικρο-πραγματικοτήτων.Οι QBists κρύβουν τον νου-κεντρισμό τους, έστω και μόνο για να μην θεωρούνται τρελλοί ή μυστικιστές. Αποδέχονται ότι η ύλη υπάρχει, όπως επίσης και ο νους, και απορρίπτουν τον σολιψισμό, ο οποίος υποστηρίζει ότι κανένα ον με αισθήσεις δεν μπορεί πραγματικά να είναι σίγουρο ότι αντιλαμβάνεται τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο όπως κάποια άλλη παρόμοια ύπαρξη. Αλλά το βασικό μήνυμα του QBism, υπογραμμίζει η δημοσιογράφος Amanda Gefter, είναι η ιδέα ότι «μια ενιαία αντικειμενική πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση». Ένα όνειρο, θα μπορούσατε να πείτε.Οι υποστηρικτές διαφωνούν για τους ορισμούς και οι φυσικοί και οι φιλόσοφοι που αγαπούν την αντικειμενικότητα απορρίπτουν πλήρως την ερμηνεία QBism. Όλη αυτή η διαμάχη, ειρωνικά, φαίνεται να επιβεβαιώνει την υπόθεση του QBism ότι δεν υπάρχει απόλυτη αντικειμενικότητα. υπάρχουν μόνο υποκειμενικές, οι προσωπικές απόψεις.Οι φυσικοί έχουν περισσότερα κοινά από όσα θα ήθελαν να παραδεχτούν με τους καλλιτέχνες, οι οποίοι προσπαθούν να μετατρέψουν το χάος των πραγμάτων σε μια αφήγηση γεμάτη νόημα. Μερικοί καλλιτέχνες αποτρέπουν την επιθυμία μας για νόημα. Το ποίημα του T. S. Eliot «Η έρημη χώρα» είναι ένα συνονθύλευμα εικόνων που ξεπροβάλλουν μέσα και έξω από το κενό. Το ποίημα μοιάζει με όνειρο ή εφιάλτη. Το νόημά του είναι ότι δεν υπάρχει κανένα νόημα, δεν υπάρχει κύρια αφήγηση. Η ζωή είναι ένα αστείο και το αστείο είναι δικό σου αν πιστεύεις το αντίθετοΑν είστε πρακτικός άνθρωπος, όπως ένας πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών επιστημών που παρακολουθεί το μάθημα λογοτεχνίας, μπορεί να συμπεράνετε όπως και ο T. S. Eliot, ότι οι προσπάθειες κατανόησης της ύπαρξης είναι μάταιες. Μπορεί να παροτρύνετε τους φίλους που ειδικεύονται στη φιλοσοφία να απολαύσουν τη ζωή αντί να ανησυχούν για το νόημά της. Μπορείτε να συνοψίσετε αυτή τη συμβουλή με ένα πιασάρικο σύνθημα: «Βουλώστε το και δημιουργήστε!» Αλλά ακόμη και αυτοί οι πραγματιστές πρέπει να αναρωτιούνται πότε πότε τι σημαίνει το κοινό μας όνειρο.Τα παραπάνω είναι μια ελεύθερη και συνοπτική απόδοση ενός άρθρου του δημοσιογράφου John Horgan που δημοσιεύθηκε χθες στο περιοδικό scientificamerican. Αν σας δημιουργήθηκαν απορίες, υπάρχουν αρκετοι τρόποι για να τις απαντήσετε. Για παράδειγμα, μπορείτε να μελετήσετε τα βιβλία κβαντομηχανικής του Στέφανου Τραχανά, ο οποίος ως φυσικός αντί ‘να το βουλώσει κάνοντας υπολογισμούς’, επέλεξε να κατανοήσει και στη συνέχεια να εκλαϊκεύσει την κβαντομηχανική. Πρόσφατα μάλιστα κυκλοφόρησε το κατάλληλο για τέτοιους προβληματισμούς βιβλίο του: ‘Οι ερμηνείες της κβαντομηχανικής‘. https://physicsgg.me/2022/02/03/μήπως-η-κβαντική-φυσική-μας-αποκαλύπτ/ Κοινοποιήστε:
  6. Ολοκληρώθηκε ο ανεφοδιασμός του φορτηγού πλοίου Progress MS-19 Στο τεχνικό συγκρότημα της τοποθεσίας 254 του κοσμοδρομίου Baikonur, συνεχίζεται η προγραμματισμένη προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-19 (TGC) για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 80ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες ανεφοδιασμού του διαστημικού σκάφους με προωθητικά εξαρτήματα και συμπιεσμένα αέρια. Μετά την επιστροφή από το σταθμό ανεφοδιασμού και εξουδετέρωσης, το πλοίο εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας του κτιρίου συναρμολόγησης και δοκιμής για να πραγματοποιήσει το τελικό στάδιο της προετοιμασίας πριν από την εκτόξευση. Το TGK Progress MS-19 πρόκειται να παραδώσει στον ISS 430 κιλά καυσίμου ανεφοδιασμού, 420 λίτρα νερού στις δεξαμενές του συστήματος Rodnik, 40 κιλά συμπιεσμένου αζώτου σε κυλίνδρους, καθώς και περίπου 1.600 κιλά διάφορου εξοπλισμού και υλικών στο διαμέρισμα φορτίου, συμπεριλαμβανομένου του ενσωματωμένου θαλάμου πόρων Εξοπλισμός ISS Russian Segment, αγωγοί καλωδίων για τη μετασκευή της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων Nauka, εξοπλισμός ιατρικού ελέγχου και υγιεινής και υγιεινής, είδη ένδυσης και τυπικές μερίδες τροφίμων για τα μέλη του πληρώματος Expedition 66. Σύμφωνα με το ρωσικό πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων, ένα συγκρότημα από τα ακόλουθα φορτία-στόχους θα σταλεί στον σταθμό: Στοίβες "Neurolab" για τη διεξαγωγή μιας σειράς ιατρικών πειραμάτων "Pilot-T" για τη μελέτη της επίδρασης των παραγόντων μακροπρόθεσμης πτήσης στο διάστημα στην ποιότητα της επαγγελματικής δραστηριότητας των κοσμοναυτών. Στοίβες "Air" και "Surface" για τη διεξαγωγή του πειράματος "Aseptic" για την ανάπτυξη μέσων για τη διασφάλιση της στειρότητας κατά την εκτέλεση βιοπειραμάτων σε συνθήκες πτήσης στο διάστημα. τοποθέτηση "Bioprobe" για το πείραμα "Βιοαποδόμηση" για τη μελέτη της επίδρασης της μικροχλωρίδας στα δομικά υλικά στο διάστημα και την ανάπτυξη μεθόδων για τη βιολογική ασφάλεια των διαστημικών σκαφών. Εγκατάσταση «Biomodule» για το πείραμα «Photobioreactor» για τη μελέτη της δυνατότητας λήψης τροφής και οξυγόνου από φωτοσυνθετικά μικροφύκη σπιρουλίνα υπό συνθήκες αβαρούς. στοίβαξη "Κύπελλα" και "Δοκιμαστικοί σωλήνες" για το πείραμα "Biomag-M" για τη μελέτη της επίδρασης των διαστημικών παραγόντων στις ιδιότητες των βιοοργανισμών κατά τη θωράκιση του μαγνητικού πεδίου της Γης. Στοίβες "BOP", "PM" και "PS" για το πείραμα "Cascade" για την ανάπτυξη αποτελεσματικών μεθόδων για τη βιοτεχνολογική παραγωγή κυτταροκαλλιεργειών στη μικροβαρύτητα. τοποθέτηση του "Probiovit" για την ανάπτυξη τεχνολογίας για την παραγωγή φαρμακολογικών προϊόντων με ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες στη μικροβαρύτητα. Επιπλέον, στο διαμέρισμα φορτίου του Progress MS-19 TGC υπάρχουν έξι μικρά κυβικά διαστημόπλοια YuZGU-55 No. 5-10, που αναπτύχθηκαν από το Southwestern State University στο πλαίσιο του προγράμματος του επιστημονικού και εκπαιδευτικού πειράματος Radioskaf και προβλεπόμενη εκτόξευση από τον ISS κατά τη διάρκεια εξωοχηματικών δραστηριοτήτων Ρώσων κοσμοναυτών. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-19 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 2022 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_02-04.html
  7. Το πλήρωμα του ISS-67 πέρασε μια εργάσιμη ημέρα στον προσομοιωτή ISS Russian Segment Η προετοιμασία συνεχίζεται για την επόμενη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εκτός από τη διενέργεια δοκιμών και εξετάσεων, οι κοσμοναύτες πρέπει να περάσουν μια λεγόμενη τυπική ημέρα πτήσης στο ρωσικό τμήμα του ISS σύμφωνα με μια τυπική καθημερινή τροχιά ρουτίνας. Επιπλέον, τα πληρώματα θα πρέπει να δείξουν την ετοιμότητά τους για πιθανές μη ονομαστικές καταστάσεις και έκτακτες ανάγκες. Το πρώτο πλήρωμα του ISS-67, συμπεριλαμβανομένων των Oleg Artemyev, Denis Matveev και Sergey Korsakov, ήταν οι πρώτοι που εκτέλεσαν τις εργασίες που είχαν ανατεθεί. Ο Oleg Artemyev είναι ο μόνος στο πλήρωμα με εμπειρία διαστημικών πτήσεων από δύο αποστολές στο ISS υπό τη ζώνη του. Ωστόσο, τα μέλη του πληρώματος έχουν πολλά κοινά. Είναι μέλη του Roscosmos Cosmonaut Corps για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρόλο που προέρχονται από διαφορετικά ντραφτ, και τα τρία είναι απόφοιτοι του Κρατικού Τεχνικού Πανεπιστημίου Bauman Moscow. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εκτόξευση διαστημικού σκάφους Soyuz MS-21, η οποία πρόκειται να μεταφέρει το πλήρωμα του ISS-67 στον σταθμό στις 18 Μαρτίου 2022, ονομάζεται ήδη "εκτόξευση Bauman". Κατά τη διάρκεια της τυπικής ημέρας πτήσης, οι κοσμοναύτες εκπλήρωσαν τα καθήκοντα που είχαν ανατεθεί ξεκινώντας από απλά, όπως η ηχογράφηση ενός μηνύματος βίντεο, έως πολύπλοκα που σχετίζονται με διαφορετικές πτυχές των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων. Εργάστηκαν σε μια σειρά από μη ονομαστικές καταστάσεις που προσομοιώθηκαν από τους εκπαιδευτές του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών Gagarin. Οι κοσμοναύτες αντιμετώπισαν ένα προσομοιωμένο ατύχημα: έσβησαν μια φωτιά και αποκατέστησαν την ατμόσφαιρα στο σταθμό. Σε τέτοιες εκπαιδευτικές συνεδρίες, προσομοιώνονται μόνο καταστάσεις βάσει σχεδιασμού, με τον αλγόριθμο των ενεργειών που περιγράφεται στην ενσωματωμένη τεκμηρίωση. http://en.roscosmos.ru/22702/
  8. Λιώνει η σκεπή της Γης. SHUTTERSTOCK Οι πάγοι στο Εβερεστ λιώνουν Το Έβερεστ είναι η υψηλότερη οροσειρά των Ιμαλαΐων και το υψηλότερο σημείο του πλανήτη πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Όπως φαίνεται ούτε η αποκαλούμενη «σκεπή της Γης» μένει αλώβητη από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης επιστημονικής έρευνας που έχει γίνει μέχρι σήμερα στο Έβερεστ δείχνουν ότι ο παγετώνας του όρους, ο South Col Glacier, λιώνει και μάλιστα με ταχύ ρυθμό εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη.Η αποστολή Perpetual Planet Everest Expedition οργανώθηκε το 2019 από το National Geographic και την Rolex. Στο πλαίσιο της αποστολής η ερευνητική ομάδα εγκατέστησε στο Έβερεστ δύο μετεωρολογικούς σταθμούς ενώ επίσης είχαν συλλεχθεί δείγματα πάγου από την κορυφή του όρους. Οι δύο σταθμοί βρίσκονται σε ύψος 7,945 μέτρων και 8,420 μέτρων. Ο δεύτερος σταθμός βρίσκεται μόλις 400 μέτρα από την κορυφή του Εβερεστ.Η ανάλυση του πυρήνα του πάγου δείχνει ότι ο παγετώνας South Col Glacier συρρικνώνεται κατά περίπου δύο μέτρα ετησίως. Σύμφωνα με τους ερευνητές το χιόνι στον παγετώνα έχει αρχίσει να χάνει την ικανότητα του να ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται ο μηχανισμός που προκαλεί το λιώσιμο των πάγων.Όπως φαίνεται ο παγετώνας έχει συρρικνωθεί κατά 55 μέτρα τα τελευταία 25 χρόνια ρυθμός 80 φορές ταχύτερος από τον ρυθμό σχηματισμού του ο οποίος σύμφωνα με τους υπολογισμούς διήρκεσε περίπου δύο χιλιάδες έτη. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι εκτός από την αυξημένη θερμοκρασία οι άνεμοι παίζουν επίσης κεντρικό ρόλο στο λιώσιμο του South Col Glacier.Ο παγετώνας αποτελεί μέρος του δικτύου παγετώνων των Ιμαλαίων στην παρουσία των οποίων στηρίζουν την διαβίωση τους περίπου ένα δισ. άνθρωποι. Εκτός των άλλων το λιώσιμο του South Col Glacier κάνει ακόμη πιο δύσκολη και απρόσιτη την ανάβαση στην κορυφή του Εβερεστ. Το λιώσιμο προκαλεί περισσότερες χιονοστιβάδες που όπως είναι ευνόητο αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τους ορειβάτες. Επίσης καθώς οι πάγοι λιώνουν αποκαλύπτουν τα απότομα βράχια του όρους προκαλώντας επιπλέον δυσκολία στην αναρρίχηση του όρους. https://www.naftemporiki.gr/story/1828849/lionei-i-skepi-tis-gis
  9. NASA: Αναβλήθηκε ξανά η αποστολή των Αμερικάνων στη σελήνη Τα σχέδια των Αμερικανών να πάνε ξανά στη σελήνη φαίνεται ότι αναβάλλονται. Η εκτόξευση θα γινόταν στα τέλη της χρονιάς που έφυγε. Πήρε όμως αναβολή. Μετά ήταν προγραμματισμένη να γίνει τον μήνα που διανύουμε.Αναβλήθηκε και πάλι. Μετά η NASA είπε πως ο πύραυλος με την αποστολή θα εκτοξευτεί τον Μάρτιο. Πλέον εξετάζεται η εκτόξευση να γίνει τον Απρίλιο, ίσως και τον Μάιο.Η NASA είπε πως το κώλυμα της εκτόξευσης δεν έχει να κάνει με κάποιο τεχνικό λάθος, ή με κάποια απόφαση, αλλά με το γεγονός ότι οι έλεγχοι προηγούνται και που πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλοί και θα ολοκληρωθούν εκείνη την περίοδο. Η Αποστολή «Άρτεμις 1» δεν θα είναι επανδρωμένη, δεν θα έχει αστροναύτες δηλαδή που θα τους στείλει στη σελήνη, αλλά θα σηματοδοτήσει την έναρξη ενός νέου προγράμματος που θα ανοίξει τον δρόμο για να πάνε αργότερα αστροναύτες – μετά από χρόνια- στη σελήνη.Το σχέδιο της αποστολής είναι να εκτοξευτεί ο τεράστιος πύραυλος των 100 μέτρων SLS, ο οποίος θα μεταφέρει το διαστημικό όχημα Orion που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της γης.Η τελική πρόβα προβλέπει ότι ο SLS, θα μεταφερθεί και θα τοποθετηθεί στην εξέδρα εκτόξευσης, θα γεμίσει με τα καύσιμα που θα έχει όταν εκτοξευτεί και θα γίνει η αντίστροφη μέτρηση χωρίς όμως να φτάσει στο «Lift off», δηλαδή στο μηδέν.Ο υπεύθυνος για την ανάπτυξη των συστημάτων εξερεύνησης της NASA, Τομ Γουίτμέγιερ είπε πως δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα και συμπλήρωσε: «Υπάρχουν απλώς πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν, είναι ένα τεράστιο όχημα». https://www.in.gr/2022/02/02/b-science/space/nasa-anavlithike-ksana-apostoli-ton-amerikanon-sti-selini/
  10. Το ελικόπτερο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι μπορούσε να πετάξει. Austin Prete/University of Maryland Αυτό είναι το drone που κατασκευάστηκε με βάση το σχέδιο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Στα τέλη του 1480 το ιδιοφυές μυαλό του Λεονάρντο Ντα Βίντσι συνέλαβε άλλη μια προχωρημένη για την εποχή του ιδέα και το ταλαντούχο χέρι του την αποτύπωσε στο χαρτί. Ο κορυφαίος καλλιτέχνης άφησε πίσω του εκτός από τους πίνακες ένα πλήθος σχεδίων και σημειώσεων του επιστημονικού και τεχνολογικού τομέα. Ανάμεσα στα πιο διάσημα επιστημονικά και τεχνολογικά του σχέδια είναι μιας ιπτάμενης μονοθέσιας μηχανής. Η μηχανή αυτή είχε χαρακτηριστικά του ελικοπτέρου για αυτό και ο Ντα Βίντσι καταγράφεται ως ο εφευρέτης του άσχετα αν πέρασαν πέντε αιώνες για να κάνει την εμφάνιση του το πρώτο ελικόπτερο. WIKIMEDIA COMMONS To περίφημο σκίτσο με το ελικόπτερο που σχεδίασε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ στις ΗΠΑ αποφάσισαν να διαπιστώσουν αν ο Ντα Βίντσι είχε σκεφτεί και σχεδιάσει ένα λειτουργικό ιπτάμενο όχημα. Οι ερευνητές κατασκεύασαν ένα drone με βάση το σχέδιο και τον τρόπο λειτουργίας της ιπτάμενης μηχανής του Ντα Βίντσι. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές το drone πετάει κάτι που πιστοποιεί για μια ακόμη φορά την διάνοια του Ντα Βίντσι.«Έμεινα έκπληκτος από το γεγονός ότι το drone πέταξε» δήλωσε ο Όστιν Πριτ, τελειόφοιτος φοιτητής στο τμήμα αεροδιαστημικής μηχανικής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ που πήρε μέρος στην κατασκευή του drone. Οι προσομοιώσεις που έκανε στον υπολογιστή η ερευνητική έδειχναν ότι μπορεί η μηχανή που είχε σχεδιάσει ο Ντα Βίντσι να πετάξει αλλά τα μέλη της ομάδας παρέμεναν δύσπιστα. Έφτιαξαν ορισμένα από τα βασικά εξαρτήματα του drone σε τρισδιάστατο εκτυπωτή και κατασκεύασαν το ιπτάμενο όχημα το οποίο έχει πραγματοποιήσει αρκετές πετυχημένες πτήσεις.Όπως αναφέρουν οι ερευνητές το ελικόπτερο του Ντα Βίντσι δεν επρόκειτο να πετάξει αν κάποιος προσπαθούσε να το κατασκευάσει όχι μόνο τον 15ο αιώνα αλλά και τους επόμενους λόγω έλλειψης των απαραίτητων υλικών και τεχνολογιών όπως αυτές που υπάρχουν σήμερα. Παρόλα αυτά όπως λένε οι ερευνητές η βασική ιδέα της προώθησης του σκάφους με μια έλικα στην κορυφή η οποία στροβιλιζόμενη προκαλεί ανύψωση αποδεικνύεται σωστή. https://www.naftemporiki.gr/story/1828903/to-elikoptero-tou-leonarnto-nta-bintsi-mporouse-na-petaksei
  11. Η διόρθωση υψομέτρου τροχιάς του ISS έχει προγραμματιστεί για τις 6 Φεβρουαρίου Η τακτική διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έχει προγραμματιστεί για τις 6 Φεβρουαρίου 2022 προκειμένου να διαμορφωθούν οι βαλλιστικές συνθήκες πριν από την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους με πλήρωμα Soyuz MS-21 στις 18 Μαρτίου και την προσγείωση του οχήματος καθόδου Soyuz MS-19 στις 30 Μαρτίου). προκαταρκτικά δεδομένα της υπηρεσίας βαλλιστικής-ναυτιλιακής υποστήριξης του Κέντρου Ελέγχου Αποστολής TsNIIMash (μέρος του Roscosmos), στις 09:30 UTC θα εκδοθεί εντολή για την ενεργοποίηση των προωθητικών μηχανών του φορτηγού Progress MS-18 που είναι ελλιμενισμένο στο ρωσικό τμήμα ISS της Zvezda Service Module . Οι προωθητές αναμένεται να καούν για 109,4 δευτερόλεπτα και να δώσουν στον σταθμό ώθηση 0,2 m/sec. Μετά τον διορθωτικό ελιγμό, το μέσο τροχιακό υψόμετρο του σταθμού θα αυξηθεί κατά 400 μέτρα, σε υψόμετρο 417,6 km. Οι παράμετροι τροχιάς του ISS μετά τον διορθωτικό ελιγμό θα πρέπει να είναι οι εξής: Περίοδος τροχιάς: 92,86 λεπτά; Κλίση τροχιάς: 51,66 μοίρες; Ελάχιστο τροχιακό υψόμετρο: 415,67 km; Μέγιστο τροχιακό υψόμετρο: 439,62 km. Καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης του ISS έγιναν 314 διορθώσεις τροχιάς, συμπεριλαμβανομένων 165 διορθώσεων με τη βοήθεια κινητήρων διαστημικών σκαφών φορτίου Progress. Ένα πλήρωμα των κοσμοναυτών της Roscosmos Anton Shkaplerov (διοικητής σταθμού) και Pyotr Dubrov, καθώς και οι αστροναύτες της NASA Mark Vande Hei. Ο Raja Chari, ο Thomas Marshburn, η Kayla Barron και ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Matthias Maurer βρίσκονται τώρα στο ISS. http://en.roscosmos.ru/22699/
  12. Τα μαμούθ επιστρέφουν 10.000 χρόνια μετά την εξαφάνισή τους – Πώς θα γίνει – Τι λέει επιστήμονας Δέκα χιλιάδες χρόνια από την εξαφάνιση των μαμούθ από τη Γη, οι επιστήμονες ξεκινούν ένα φιλόδοξο σχέδιο για να τα επαναφέρουν. Επιστήμονας δίνει λεπτομέρειες σχετικά με το πώς σκοπεύει να φέρει πίσω από την εξαφάνιση το μαλλιαρό μαμούθ ή τουλάχιστον τα γονίδιά του αφανισμένου ζώου.Τα μαμούθ ως επί το πλείστον αφανίστηκαν πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Καθώς η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, ο εναπομείνας πληθυσμός εγκλωβίστηκε στο νησί Wrangel και τελικά εξαφανίστηκε πριν από 4.000 χρόνια. Πλέον επιστήμονες σχεδιάζουν να τα επαναφέρουν, δημιουργώντας ένα υβρίδιο ασιατικού ελέφαντα και μαμούθ. Πώς θα το κάνουν;Καλά διατηρημένα δείγματα αυτών των εξαφανισμένων γιγαντιαίων θηλαστικών έχουν βρεθεί στο μόνιμο πάγο της Αρκτικής, επιτρέποντας στους ερευνητές να πάρουν μια γεύση από την αλληλουχία του DNA τους, σημειώνει δημοσίευμα του newsweek.Με αυτά τα δείγματα, οι επιστήμονες του Χάρβαρντ επεξεργάζονται σχέδια για να συνδυάσουν αυτό το DNA με δείγματα που ελήφθησαν από ασιατικούς ελέφαντες -τους πλησιέστερους ζωντανούς συγγενείς των μαμούθ- ώστε να επαναφέρουν τα γονίδια από τα εξαφανισμένα θηλαστικά .Μιλώντας με το HMS News στις 12 Νοεμβρίου 2021, ο γενετιστής του HMS Τζωρτζ Τσερτς δήλωσε ότι τα σχέδια για τον συνδυασμό των ανθεκτικών στο ψύχος γονιδίων των μαμούθ με σύγχρονους ασιατικούς ελέφαντες δεν θα ξαναζωντανέψουν τα μαμούθ, όμως τα γονίδιά τους θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να κατοικήσουν ελέφαντες στην Αρκτική και να περιορίσουν ως έναν βαθμός την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που σημειώνεται εκεί.«Προσπαθούμε να ξαναζωντανέψουμε αυτά τα γονίδια», δήλωσε ο επιστήμονας στο HMNews. «Ο τομέας το έχει ήδη κάνει αυτό πραγματικότητα να συνδυάσει δηλαδή δύο γονίδια που προσδίδουν στους οργανισμούς ιδιότητες ανθεκτικότητας στο κρύο. Η ιδέα είναι να εισάγουμε με ασφάλεια αυτά μαζί με άλλα γονίδια στους σημερινούς ελέφαντες, ώστε οι ελέφαντες να μπορούν να ζουν άνετα σε περιβάλλοντα της Αρκτικής και να τα αποκαθιστούν», υπογράμμισε.Για το σκοπό αυτό, ο Τσερτς ίδρυσε μαζί με άλλους εταιρεία ονόματι Colossal που έχει ως στόχο να «παταντάρει» την τεχνολογία γονιδιακής επεξεργασίας για να φέρει πίσω στη ζωή το «πεθαμένο» DNA των μαμούθ.Ένας από τους κύριους παράγοντες που ενθαρρύνουν τους ερευνητές να δημιουργήσουν υβρίδια μαμούθ και ελέφαντα, τα οποία μπορούν να επιβιώσουν σε ψυχρότερες θερμοκρασίες είναι η κλιματική αλλαγή. Μιλώντας στους Times, ο Τσερτς δήλωσε ότι αυτό το νέο ζώο δεν θα πρέπει να ονομάζεται μαλλιαρό μαμούθ: «Ένας αρκτικός ελέφαντας είναι καλύτερος όρος», είπε. «Όλα τα είδη ελεφάντων απειλούνται με εξαφάνιση» Ο Τσερτς δήλωσε στο HMNews ότι αυτά τα υβρίδια θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν τους ελέφαντες που ζουν σήμερα. «Όλα τα είδη ελεφάντων απειλούνται με εξαφάνιση», είπε. «Προσπαθούμε να τους δώσουμε νέα γη στην Αρκτική ώστε να είναι μακριά από τον άνθρωπο, ο οποίος είναι ο κύριος ένοχος για την εξαφάνιση».Καθώς η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται και θερμαίνει την ατμόσφαιρα, θερμαίνει την Αρκτική ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του πλανήτη. Τις επόμενες δεκαετίες αυτό αναμένεται να έχει δυνητικά καταστροφικές συνέπειες, όπως το λιώσιμο του πάγου της Αρκτικής και η απελευθέρωση των τεράστιων ποσοτήτων άνθρακα και μεθανίου που αυτό το λιώσιμο συνεπάγεται επιδεινώνοντας περαιτέρω την κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια θέρμανση.Φέροντας στην φύση και ιδιαίτερα στην Αρκτική τα υβρίδια ελέφαντα-μαμούθ, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποτροπή αυτής της καταστροφής.Τα ζώα αυτά θα μπορούσαν να περιορίσουν την ταχεία ανάπτυξη των δέντρων που λαμβάνει χώρα τώρα στην Αρκτική, η οποία δυσκολεύει τους πάγους να διεισδύσουν στο έδαφος και να το παγώσουν. Αν τα καταφέρουν, ο μόνιμος παγετώνας θα μπορούσε να σωθεί και ο άνθρακας που αποθηκεύει θα παρέμενε εγκλωβισμένος. https://www.in.gr/2022/02/03/b-science/ta-mamouth-epistrefoun-10-000-xronia-meta-tin-eksafanisi-tous-pos-tha-ginei-ti-leei-epistimonas/
  13. Δροσος Γεωργιος

    Κοσμολογία

    Δεν βρέθηκαν μαγνητικά μονόπολα στην Ανταρκτική. Μπορεί να μην βρέθηκαν μαγνητικά μονόπολα στην ανάλυση των δεδομένων του Παρατηρητηρίου Νετρίνων IceCube στην Ανταρκτική, αλλά η μέθοδος ανάλυσης θα μπορούσε να βοηθήσει στην περαιτέρω αναζήτηση αυτών των θεωρητικών, προς το παρόν, σωματιδίων. Ο ανιχνευτής νετρίνων IceCube Το Σύμπαν θα μπορούσε να περιέχει αφθονία μαγνητικών μονοπόλων. Θεωρητικά προβλέπεται ότι αυτά τα σωματίδια δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Έκρηξης, αλλά η εν λόγω πρόβλεψη πρέπει να επαληθευτεί και πειραματικά. Έτσι οι φυσικοί του πειράματος IceCube αναζήτησαν τις ‘υπογραφές’ των μαγνητικών μονοπόλων στα δεδομένα που συνέλεξαν τα τελευταία οκτώ χρόνια [Search for Relativistic Magnetic Monopoles with Eight Years of IceCube Data]. Αν και δεν εντόπισαν κάνένα μαγνητικό μονόπολο, η ανάλυση που έκαναν θα τελειοποιήσει τις μελλοντικές αναζητήσεις μαγνητικών μονοπόλων. Αν κόψουμε στα δύο έναν μαγνήτη τότε θα δημιουργηθούν δυο μικρότεροι μαγνήτες. Αν στη συνέχεια κόβουμε στη μέση τους μαγνήτες που προκύπτουν, θα παρατηρήσουμε πως θα εμφανίζονται πάντα νέοι μικρότεροι μαγνήτες και ότι είναι αδύνατον να απομονώσουμε έναν βόρειο ή νότιο πόλο. Όταν φτάσουμε στα άτομα τότε το μαγνητικό πεδίο θα οφείλεται στην κίνηση των ηλεκτρικών φορτίων και στο σπιν των σωματιδίων. Σκέτους βόρειους ή νότιους πόλους, ή αλλιώς μαγνητικά μονόπολα, δεν πρόκειται να βρούμε με την μέθοδο του τεμαχισμού. Ο Paul Dirac το 1931 συνδυάζοντας τον ηλεκτρομαγνητισμό με την κβαντομηχανική, χρησιμοποίησε την έννοια του μαγνητικού μονοπόλου, απέδειξε ότι η ύπαρξη έστω και ενός μόνο μαγνητικού μονοπόλου όχι μόνο αποκαθιστούσε την πλήρη συμμετρία στις εξισώσεις του Maxwell, αλλά ταυτόχρονα θα ερμήνευε και την κβάντωση του ηλεκτρικού φορτίου! Οι 5000 αισθητήρες του IceCube σχεδιάστηκαν για να ανιχνεύουν νετρίνα, αλλά θα μπορούσαν επίσης να εντοπίζουν και σήματα μαγνητικών μονοπόλων. Αυτή η ικανότητα είναι δυνατή διότι όταν τα μαγνητικά μονόπολα διασχίζουν τον πάγο, αναμένεται να εκπέμψουν μια μορφή ακτινοβολίας, γνωστή ως ακτινοβολία Cherenkov. Αυτή η ακτινοβολία προκαλείται επίσης και από την αλληλεπίδραση των νετρίνων με τον πάγο κι έτσι εντοπίζονται από τους αισθητήρες του IceCube. Για την αναζήτηση σημάτων που οφείλονται στα μαγνητικά μονόπολα αναπτύχθηκε μια ειδική μέθοδος εντοπισμού της ακτινοβολίας Cherenkov που έφερε τα χαρακτηριστικά μονοπόλων που κινούνταν σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Δυστυχώς δεν βρέθηκαν σήματα μαγνητικών μονοπόλων στα δεδομένα που συνέλεξε ο ανιχνευτής IceCube μέσα 2886 ημέρες λειτουργίας. Όμως, έθεσαν ένα νέο, αυστηρότερο ανώτερο όριο στην πιθανή ροή των μαγνητικών μονοπόλων. Έτσι, εξακολουθεί να παραμένει μια και μοναδική αναφορά ανίχνευσης μαγνητικού μονοπόλου. Πρόκειται για το ‘μονόπολο του Αγίου Βαλεντίνου‘ που καταγραψε η πειραματική διάταξη που έστησε ο πειραματικός φυσικός Blas Cabrera Navarro στο υπόγειο εργαστήριο του Stanford στις 14 Φεβρουαρίου του 1982. https://physicsgg.me/2022/02/03/δεν-βρέθηκαν-μαγνητικά-μονόπολα-στην/
  14. Συγκρότημα εκτόξευσης Soyuz στη Γουιάνα σε προετοιμασίες για την εκτόξευση διαστημικού σκάφους OneWeb Ειδικοί του Κέντρου Λειτουργίας Εγκαταστάσεων Διαστημικής Υποδομής επίγειας (μέρος του Roscosmos) προετοιμάζουν συστήματα και μονάδες του συγκροτήματος εκτόξευσης Soyuz στο Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας. Οι εργασίες περιλαμβάνουν προετοιμασία του σύνθετου τεχνολογικού εξοπλισμού εκτόξευσης για την υποδοχή του οχήματος εκτόξευσης. Οι ειδικοί του TsENKI πραγματοποιούν επίσης τις τελικές εργασίες για τον έλεγχο όλων των επικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος θερμοστατικού ελέγχου. Ο πύραυλος Soyuz-ST-B με τρία στάδια έχει συναρμολογηθεί στην εγκατάσταση συναρμολόγησης και δοκιμών και ολοκληρώνει τους ελέγχους ηλεκτρικού και εξοπλισμού ασφαλείας, που διενεργήθηκαν από την Progress Ειδικοί του Rocket και του Διαστημικού Κέντρου (μέρος της Roscosmos) από κοινού με το διαστημόπλοιο Arianespace.OneWeb βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο κτίριο S3B και εγκαθίστανται στον διανομέα. Η ανώτερη βαθμίδα Fregat-M, αφού γεμίστηκε με εξαρτήματα προωθητικού πυραύλων, παραδόθηκε για συναρμολόγηση διαστημικής κεφαλής την 1η Φεβρουαρίου 2022. Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-ST-B με το ανώτερο στάδιο Fregat-M και το διαστημόπλοιο OneWeb έχει προγραμματιστεί για τις 10 Φεβρουαρίου στις 21:09 UTC. http://en.roscosmos.ru/22700/
  15. Αναπόφευκτος (μάλλον) ο θάνατος των κοραλλιών της Γης. SHUTTERSTOCK Είναι γνωστό ότι τα εξαιρετικά ευαίσθητα στις αλλαγές του περιβάλλοντος τους κοράλλια αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα τις τελευταίες δεκαετίες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Η αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων στα οποία βρίσκονται οι κοραλλιογενείς ύφαλοι δημιουργούν ένα τοξικό για τα κοράλλια περιβάλλον με αποτέλεσμα να καταστρέφονται. Ήδη μεγάλες εκτάσεις κοραλλιογενών υφάλων έχουν καταστραφεί με τους επιστήμονες να έχουν ριχθεί σε μια μάχη με τον χρόνο για να ανακαλύψουν κάποιες μεθόδους διάσωσης των κοραλλιών.Όμως τα νέα δεν είναι ευχάριστα για τους κοραλλιογενείς υφάλους του πλανήτη οι οποίοι αποτελούν ζωτικής σημασίας κρίκο στην υγεία, την βιοποικοιλότητα και τους μηχανισμούς των ωκεανών όπως επίσης βασικό παράγοντα για τη διαβίωση (διατροφή) αλλά και οικονομία (αλιεία, τουρισμός) πολλών κοινοτήτων στη Γη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «PLOS Climate» ερευνητική ομάδα από την Αυστραλία και τη Βρετανία αναφέρει ότι αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με αυτή της προβιομηχανικής εποχής το 99% των κοραλλιών της Γης θα καταστραφούν. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι άκρως ανησυχητικά αφού όλοι οι στόχοι για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και την αποφυγή της αύξησης της θερμοκρασίας έχουν μέχρι στιγμής αποτύχει παταγωδώς.Η σταθερή άρνηση των μεγάλων ρυπαντών του πλανήτη (των χωρών που εκπέμπουν τις μεγαλύτερες ποσότητες βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα) να προχωρήσουν γρήγορα σε αλλαγές στο ενεργειακό τους μοντέλο καθιστούν σχεδόν βέβαιη την αύξηση της μέσης παγκόσμια θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον ένα βαθμό Κελσίου μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Αν τα ευρήματα της νέας μελέτης είναι ορθά αυτό σημαίνει ότι μέσα στα επόμενα 20 χρόνια οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα αρχίζουν προοδευτικά να εξαφανίζονται.Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η μόνη περιοχή κοραλλιογενών υφάλων που έχει σημαντικές ελπίδες να αντέξει είναι αυτή που βρίσκεται στον ανατολικό Ινδικό Ωκεανό επειδή εκεί τα νερά ήταν ανέκαθεν πιο ψυχρά από ότι αυτά στα οποία αναπτύχθηκαν οι υπόλοιποι κοραλλιογενείς ύφαλοι στον πλανήτη και έτσι μπορεί τα κοράλλια σε εκείνη την περιοχή να αντέξουν. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι υπολογίζουν ότι από τους κοραλλιογενείς ύφαλοι εξαρτώνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περίπου ένα δισ. άνθρωποι. https://www.naftemporiki.gr/story/1828375/anapofeuktos-mallon-o-thanatos-ton-korallion-tis-gis
  16. Άρης: Βροχή αστεροειδών στιγμάτισε τον πλανήτη με κρατήρες Επί 600 εκατομμύρια χρόνια ο Άρης δεχόταν σταθερά «επιθέσεις» από αστεροειδείς, κάτι που οδήγησε στον σχηματισμό πολλών κρατήρων στην επιφάνειά του.Το εύρημα αυτό, το οποίο δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Earth and Planetary Science Letters, έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες οι οποίες στήριζαν την υπόθεση πως κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής υπήρχαν κάποιες «εξάρσεις» πρόσκρουσης αστεροειδών στην επιφάνεια του πλανήτη. Αναλύοντας τους κρατήρες Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν αλγόριθμο ο οποίος ανέλυσε πάνω από 500 κρατήρες πρόσκρουσης, δηλαδή κρατήρες που δημιουργήθηκαν έπειτα από πρόσκρουση στερεών σωμάτων στην επιφάνεια του πλανήτη. Ο αλγόριθμος αυτός χρησιμοποίησε εικόνες πολύ υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια του Άρη, υπολογίζοντας και συσχετίζοντας το μέγεθος των διαφορετικών κρατήρων. Το μέγεθος των κρατήρων είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό το οποίο χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να υπολογίσουν την συχνότητα πρόσκρουσης σωμάτων στην επιφάνεια του Άρη.Σε προηγούμενες έρευνες, οι επιστήμονες λάμβαναν υπόψη και τους κρατήρες μικρού μεγέθους, υποστηρίζοντας ότι αυτοί προέκυψαν από θραύσματα μεγάλων αστεροειδών οι οποίοι διαλύονταν καθώς πλησίαζαν την επιφάνεια του Άρη. Αντίθετα, στην πρόσφατη έρευνα οι επιστήμονες βασίστηκαν μόνο στους κρατήρες οι οποίοι είχαν διάμετρο μεγαλύτερη από είκοσι χιλιόμετρα. «Όταν μεγάλα σώματα συγκρούονται μεταξύ τους, διαλύονται σε κομμάτια, κάτι το οποίο μέχρι πρότινος θεωρούνταν σημαντικό για τη δημιουργία κρατήρων», σημείωσε σε σχετικές δηλώσεις του ο δρ. Άντονι Λαγκαίν, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης και ερευνητής στο Κέντρο Διαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Curtin στην Αυστραλία, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι «η έρευνά μας δείχνει ότι δεν είναι πιθανό τα θραύσματα να οδήγησαν στον σχηματισμό κρατήρων της επιφάνειας του πλανήτη». Βασιζόμενος στους μεγάλους κρατήρες, ο αλγόριθμος υπολόγισε ότι αυτοί σχηματίστηκαν με σταθερό ρυθμό τα τελευταία 600 εκατομμύρια χρόνια και όχι ανά διαστήματα συχνής πρόσκρουσης αστεροειδών, όπως υποδείκνυαν οι προηγούμενες έρευνες. Αλγόριθμος χρήσιμος για περαιτέρω μελέτες Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της επιστημονικής δημοσίευσης, ο αλγόριθμος τον οποίο χρησιμοποίησαν θα μπορούσε να προσαρμοστεί κατάλληλα και να αξιοποιηθεί για τη μελέτη κρατήρων της Γης και της Σελήνης. Με τη χρήση του αλγορίθμου, η ηλικία των κρατήρων μπορεί να υπολογιστεί με αυτόματο τρόπο, ενώ παράλληλα η ανάλυση του σχηματισμού και της εξέλιξης των κρατήρων καθίσταται πιο αποτελεσματική. https://www.in.gr/2022/02/02/b-science/space/aris-vroxi-asteroeidon-stigmatise-ton-planiti-kratires/
  17. Δροσος Γεωργιος

    Κοσμολογία

    Η απεραντοσύνη του φωτός στο διάστημα…. με την βοήθεια της διεισδυτικής όρασης του Chandra. Δημοσιεύθηκε μια νέα σειρά εντυπωσιακών εικόνων που προέκυψαν από τα δεδομένα ακτίνων Χ του διαστημικού τηλεσκοπίου Chandra, σε συνδυασμό με δεδομένα άλλων τηλεσκοπίων στο ορατό φάσμα του φωτός. Πρόκειται για τα παρακάτω αστρονομικά αντικείμενα: Η Κασσιόπη Α, ένα κατάλοιπο σουπερνόβα στον Γαλαξία μας Το μεταβλητό άστρο R Aquarii που στην πραγματικότητα είναι ένα ζεύγος άστρων, ενός λευκού νάνου και ενός ερυθρού γίγαντα, Το νεφέλωμα της κιθάρας και το πάλσαρ PSR B2224+65 Το σμήνος γαλαξιών Abell 2597 γαλαξιών που απέχει εκατομμύρια έτη φωτός Ο γαλαξίας NGC 4490 που συγκρούστηκε με τον μικρότερο σύντροφό του NGC 4485 https://physicsgg.me/2022/02/03/η-απεραντοσύνη-του-φωτός-στο-διάστημα/
  18. Η Glavkosmos και η Bangladesh Satellite Company Ltd. θα συνεργαστούν για τη δημιουργία δορυφορικού συστήματος απομακρυσμένης παρατήρησης της Γης για το Μπαγκλαντές Μνημόνιο συνεργασίας υπέγραψαν την Τετάρτη ο Glavkosmos (μέρος του Roscosmos) και η κρατική δορυφορική εταιρεία του Μπαγκλαντές, Bangladesh Satellite Company Limited. Ο Ντμίτρι Λοσκούτοφ, Διευθύνων Σύμβουλος της Glavkosmos JSC, και ο Δρ. Shahjahan Mahmood, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Bangladesh Satellite Company Limited υπέγραψαν το Μνημόνιο. «Τα μέρη εκφράζουν τις προθέσεις τους να δημιουργήσουν σχέσεις συνεργασίας για την ανάπτυξη μακροπρόθεσμης, αποτελεσματικής και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας στον τομέα της προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών της ρωσικής διαστημικής βιομηχανίας στη Λαϊκή Δημοκρατία του Μπαγκλαντές, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής και εκτόξευσης του Bangabandhu Satellite-2 Δορυφορικό σύστημα γεωσκόπησης, κατασκευή επίγειας υποδομής (δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί) για την απόκτηση δεδομένων γεωσκόπησης από ρωσικά και ξένα διαστημόπλοια, υπηρεσίες εκτόξευσης, εκπαιδευτικά προγράμματα σε διαστημικούς τομείς, εμπορικές τροχιακές πτήσεις και συμβουλευτικές υπηρεσίες», αναφέρει το έγγραφο. Το Μνημόνιο Συνεργασίας τίθεται σε ισχύ από τη στιγμή της υπογραφής του και θα ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2026. http://en.roscosmos.ru/22698/
  19. Το τέλος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός που υπήρξε ένα μοναδικό εργαστήριο προσφέροντας στην ανθρωπότητα τεράστια επιστημονικά, εκπαιδευτικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, θα συνεχίσει να λειτουργεί έως το 2030. Η ‘αποστρατεία’ του προγραμματίζεται να συμβεί τον Ιανουάριο του 2031. Σταδιακά θα τεθεί εκτός τροχιάς και στη συνέχεια θα κάνει ελεγχόμενη «βουτιά» σε μια απόμερη περιοχή του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, πέριξ του λεγόμενου Σημείου Νέμο, που έχει αποκληθεί «διαστημικό κοιμητήριο», επειδή έχει υποδεχθεί κατά καιρούς και άλλες διαστημοσυσκευές που έφθασαν στο τέλος της ζωής τους. Αυτό περιλαμβάνει το ανανεωμένο σχέδιο για τον ISS της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας(NASA), που δόθηκε στη δημοσιότητα. Στο μεταξύ, έως το τέλος της δεκαετίας του 2020, αναμένεται να έχει δημιουργηθεί ένας άλλος διαστημικός σταθμός -ή και δύο- με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα ή και υπό τον πλήρη έλεγχό του. Η NASA σχεδιάζει να αγοράζει χρόνο σε αυτούς τους εμπορικούς διαστημικούς σταθμούς, προκειμένου να συνεχίσει τα πειράματα μικροβαρύτητας, βιοϊατρικής έρευνας, ανάπτυξης τεχνολογιών, εξοικείωσης των αστροναυτών της με το διάστημα κ.α.Η NASA έχει υπογράψει ήδη συμφωνίες με τρεις αμερικανικές εταιρείες, σύμφωνα με το πρακτορείο UPI, για να αναπτύξουν τους νέους διαστημικούς σταθμούς: πρόκειται για τις Blue Origin (συμβόλαιο 130 εκατ. δολ.), Nanoracks (160 εκατ. δολ.) και Northrop Grumman Systems (126 εκατ. δολ.). https://physicsgg.me/2022/02/02/το-τέλος-του-διεθνούς-διαστημικού-στα/
  20. Ξεκινά τα δρομολόγια τo πρώτο ηλεκτρικό επιβατηγό αεροσκάφος. Aviation To εικονιζόμενο ηλεκτρικό αεροσκάφος, το Alice θα ξεκινήσει επίσημα τις πτήσεις του πολύ σύντομα. Τα τελευταία χρόνια πολλές εταιρείες έχουν κατασκευάσει αεροσκάφη που κινούνται με ηλεκτρική ενέργεια ή υβριδικά σκάφη που χρησιμοποιούν εν μέρει ηλεκτρική ενέργεια. Η Ισραηλινή εταιρεία Eviation έχει κατασκευάσει ένα 100% ηλεκτροκίνητο επιβατηγό αεροσκάφος το οποίο όπως αναφέρει η εταιρεία πέρασε με επιτυχία όλες τις τεχνικές δοκιμές και είναι θέμα λίγων εβδομάδων να πραγματοποιήσει την πρώτη του επίσημη πτήση που θα είναι ταυτόχρονα και η πρώτη για τα ηλεκτρικά επιβατηγά αεροσκάφη.To Alice όπως είναι το όνομα του αεροσκάφους παίρνει ενέργεια από μια μπαταρία που λειτουργεί με τεχνολογία παρόμοια με αυτές των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και των κινητών τηλεφώνων. Μπορεί να κινείται με ταχύτητα περίπου 450 χλμ./ώρα και η μπαταρία του προσφέρει αυτονομία περίπου μιας ώρας στην οποία μπορεί να κάνει δρομολόγια σε αποστάσεις περίπου 800 χλμ. Το Alice μπορεί να μεταφέρει εννέα επιβάτες με τα στελέχη της Eviation να εκτιμούν ότι σε επτά με δέκα χρόνια θα πετούν ηλεκτρικό αεροσκάφη με χωρητικότητα 20-40 επιβατών.Η εταιρεία έχει δημιουργήσει τρία μοντέλα του αεροσκάφους. Ένα για κανονικά εμπορικά δρομολόγια με όλους τους επιβάτες και δυνατότητα μεταφοράς περίπου 800 κιλών φορτίου, ένα μοντέλο για ιδιωτικές πτήσεις για μάξιμουμ έξι επιβάτες και μικρότερη δυνατότητα μεταφοράς φορτίων και ένα μοντέλο μόνο για μεταφορά φορτίων. Σύμφωνα με την εταιρεία το κόστος για μια πτήση με το Alice θα είναι 70% μικρότερο από αυτό για μια πτήση με ένα συμβατικό αεροσκάφος. https://www.naftemporiki.gr/story/1827670/ksekina-ta-dromologia-to-proto-ilektriko-epibatigo-aeroskafos
  21. Οι δύο Τρώες αστεροειδείς που ακολουθούν την Γη… και περιφέρονται γύρω από το σημείο Λαγράντζ L4 Πρόκειται για τον 2010 TK7, με διάμετρο 300 μέτρα που ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2010 από το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE και για τον 2020 XL5 με διάμετρο 1200 μέτρα που ανακάλυψε το Pan-STARRS τον Δεκέμβριο του 2020 και από τον Ιανουάριο του 2021 κατατάχθηκε στους Τρώες αστεροειδείς [The Second Earth Trojan 2020 XL5]. Οι αστεροειδείς 2010 TK7 και 2020 XL5, ανήκουν στην ομάδα των Τρώων αστεροειδών που κινούνται στην ίδια τροχιά με την Γη και περιφέρονται γύρω από το σημείο Lagrange L4. Αν ανακαλυφθούν αστεροειδείς και στο σημείο L5, τότε αυτοί θα ανομαστούν Έλληνες αστεροειδείς (διότι θα φαίνονται σαν να καταδιώκουν τους Τρώες αστεροειδείς, όπως στην περίπτωση των αστεροειδών που ακολουθούν τον Δία). O Γάλλος μαθηματικός Josheph Louis de Lagrange, το 1772 απέδειξε ότι σε ένα σύστημα σωμάτων υπάρχουν σημεία όπου οι βαρυτικές και οι φυγόκεντρες δυνάμεις που ασκούνται μέσα στο σύστημα εξουδετερώνονται αμοιβαία. Στην περίπτωση ενός πλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα άστρο πολύ μεγαλύτερης μάζας υπάρχουν στην τροχιά του δυο σημεία Lagrange στα οποία αν τοποθετηθούν κάποια σώματα θα περιφέρονται ευσταθώς. Στα σημεία L4 και L5 η ισορροπία είναι ευσταθής, ενώ στα άλλα τρία ασταθής. Όσον αφορά τον αστεροειδή 2020 XL5 σύμφωνα με την ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο Nature [Orbital stability analysis and photometric characterization of the second Earth Trojan asteroid 2020 XL5], δεν θα συνοδεύει για πάντα τον πλανήτη μας. Ενώ θα παραμείνει στη σημερινή του θέση για περίπου 4.000 χρόνια, τελικά θα διαφύγει από αυτή.Αφού λοιπόν θα μας συνοδεύει τόσα χρόνια ο αστεροειδής 2020 XL5 θα μπορούσε κάλλιστα να σχεδιαστεί μια αποστολή με στόχο την μελέτη του ή και την εκμετάλλευσή του με κάποιο τρόπο. Yπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Οκτώβριο εκτοξεύθηκε από τη NASA η ρομποτική αποστολή Lucy με στόχο την μελέτη των Τρώων αστεροειδών του Δία.Οι επιστήμονες θέλουν -εν τω μεταξύ- να μελετήσουν τους γήινους Τρωικούς αστεροειδείς επειδή αποτελούνται από αρχέγονα υλικά που ανάγονται στην πρώιμη εποχή γέννησης του ηλιακού συστήματός μας και άρα πιθανώς περιέχουν τμήματα των υλικών που σχημάτισαν την ίδια τη Γη. «Αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε περισσότερους Τρωικούς αστεροειδείς και αν μερικοί από αυτούς έχουν πιο "βολικές" τροχιές, πιθανώς θα είναι φθηνότερο να φτάσουμε σε αυτούς παρά στη Σελήνη. Συνεπώς θα μπορούσαν να γίνουν ιδανικές βάσεις για μία προωθημένη εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος ή ακόμη και πηγή πρώτων υλών», δήλωσε ο αστρονόμος Σέζαρ Μπρισένο του αστεροσκοπείου Cerro Tololo Inter-American Observatory στη Χιλή. 2nd Earth trojan asteroid confirmed! Much bigger than first! https://physicsgg.me/2022/02/02/οι-δύο-τρώες-αστεροειδείς-που-ακολουθ/
  22. Αστραπή έκτασης 768 χλμ. έσπασε όλα τα ρεκόρ. WMO Αστραπή που εκτάθηκε σε απόσταση 768 χιλιομέτρων στις ΗΠΑ την 29η Απριλίου 2020 κατέχει πλέον το ρεκόρ αυτής με το μεγαλύτερο μήκος που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό. Η υπηρεσία του ΟΗΕ επικύρωσε ακόμη ένα ρεκόρ, αυτό της αστραπής με τη μεγαλύτερη διάρκεια: τη 18η Ιουνίου 2020, καθώς θύελλα έπληττε την Ουρουγουάη και τη βόρεια Αργεντινή, αστραπή είχε διαρκέσει 17,102 δευτερόλεπτα.Το προηγούμενο ρεκόρ, που είχε παρατηρηθεί στη βόρεια Αργεντινή την 4η Μαρτίου 2019, κατείχε αστραπή διάρκειας 16,73 δευτερολέπτων, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, οι ειδικοί του οποίου βασίζονται στους δορυφόρους για τις μετρήσεις τους. Η αστραπή που έσπασε το ρεκόρ μήκους το 2020 εκτεινόταν οριζοντίως σε απόσταση 768 χιλιομέτρων στον ουρανό των νότιων ΗΠΑ (Τέξας, Λουιζιάνα, Μισισίπι). Η απόσταση αυτή είναι περίπου ίση με αυτή που χωρίζει για παράδειγμα το Λονδίνο (Βρετανία) από το Αμβούργο (Γερμανία).Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε αστραπή μήκους 709 χιλιομέτρων που αυλάκωσε τον ουρανό της νότιας Βραζιλίας την 31η Οκτωβρίου 2018. Τα δύο νέα ρεκόρ καταγράφηκαν σε περιοχές όπου είναι συνηθισμένα τέτοια φαινόμενα στη βόρεια και στη νότια Αμερική, δηλαδή αντίστοιχα στις Μεγάλες Πεδιάδες και στη λεκάνη Λα Πλάτα.«Ο κεραυνός είναι μεγάλος κίνδυνος και θρηνούμε πολλά θύματα κάθε χρόνο. Αυτά τα νέα ρεκόρ υπογραμμίζουν τις σοβαρές ανησυχίες για τη δημόσια ασφάλεια που προκαλούν τα ηλεκτροφόρα σύννεφα που παράγουν αστραπές που ενίοτε διατρέχουν αξιοσημείωτες αποστάσεις», σχολίασε ο γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, ο Πέτερι Τάαλας. «Ακόμη πιο ακραίες τιμές» Τα δεδομένα για τα νέα ρεκόρ που επικυρώθηκαν από τον ΠΜΟ, ο οποίος τηρεί το επίσημο αρχείο για τέτοιου είδους ακραία φαινόμενα σε παγκόσμια κλίμακα, δημοσιεύονται στο Ενημερωτικό Δελτίο της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας (Bulletin of the American Meteorological Society).«Είναι πιθανόν να υπάρχουν ακόμη πιο ακραίες τιμές, και θα μπορέσουμε αναμφίβολα να τις παρατηρήσουμε όταν οι τεχνικές εντοπισμού των αστραπών είναι ακόμη πιο εξελιγμένες», υπογραμμίζει ο Ράνταλ Σέρβενι, ειδικός του ΠΜΟ για τα ακραία μετεωρολογικά και κλιματικά φαινόμενα.Σύμφωνα με τον Ρον Χόλι, γνωστό ειδικό για τους κεραυνούς και μέλος της επιτροπής του ΠΜΟ για τα ακραία μετεωρολογικά και κλιματικά φαινόμενα, οι δύο αστραπές οι οποίες έσπασαν ρεκόρ «δεν ήταν μεμονωμένα φαινόμενα», αφού παράγονται κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Ο ίδιος προειδοποιεί πως «όταν ακούμε τη βροντή, πρέπει να προστατευόμαστε από τον κεραυνό».Σύμφωνα με τον ΠΜΟ, τα μόνα ασφαλή σημεία είναι κτίρια με επαρκή διάσταση και ηλεκτρική εγκατάσταση και όχι για παράδειγμα μια παραλία ή μια στάση λεωφορείου. Είναι κανείς καλύτερα προστατευμένος στο εσωτερικό ενός κλειστού οχήματος με μεταλλική οροφή, αλλά όχι πάνω σε μοτοσικλέτα.Υπάρχουν και άλλοι τύποι αρχείων που συνδέονται με τις αστραπές. Η πιο φονική αστραπή, που χτύπησε απευθείας ανθρώπους, καταγράφηκε το 1975 στη Ζιμπάμπουε, όταν 21 άνθρωποι χτυπήθηκαν από κεραυνό σε καλύβα όπου είχαν βρει καταφύγιο. Το ρεκόρ θανάτων από «έμμεσο» χτύπημα είχε καταγραφεί το 1994, όταν 469 άνθρωποι πέθαναν στην Αίγυπτο εξαιτίας κεραυνού που χτύπησε χώρο αποθήκευσης καυσίμων προκαλώντας πυρκαγιά στην πόλη Ντρόνκα. https://www.naftemporiki.gr/story/1827536/astrapi-ektasis-768-xlm-espase-ola-ta-rekor
  23. Από την metal μπάντα στην Πάτρα, στο χρυσό deal με τον Ζάκερμπεργκ. Δικαίωση και αναγνώριση μπορούν να αισθάνονται τα στελέχη Accusonus καθώς εφόσον ανακοινωθεί το deal με το Facebook θα αποτελούν ένα από τα πιο επιτυχημένα success story των ελληνικών startup.Μεγάλο deal για πατρινή εταιρεία η οποία εξαγοράζεται από το facebook για 100 εκατομμύρια ευρώ.Συμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πελοπόννησος» η εξαγορά αφορά την εταιρεία προηγμένης ηχητικής τεχνολογίας Accusonus που ίδρυσαν οι Αλέξανδρος Τσιλφίδης, Ηλίας Κοκκίνης και Μιχάλης Τζάννες.Η Accusonus μπορεί να μην είναι γνωστή στο ευρύ κοινό της Πάτρας. Είναι πασίγνωστη όμως στην κοινότητα των νεοφυών επιχειρήσεων και ακόμα πιο πολύ, στην διεθνή μουσική βιομηχανία, για το λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης και τα ψηφιακά εργαλεία επεξεργασίας ήχου που αναπτύσσει.H Accusonus είναι μία εταιρεία που ίδρυσε ο Αλέξανδρος Τσιλφίδης και ο Ηλίας Κοκκίνης το 2013 στην Πάτρα μετά την αποφοίτησή τους από το Πανεπιστήμιο, με αφετηρία την αγάπη τους για τη μουσική τεχνολογία και τον ήχο. Ο Ηλίας ήταν drummer σε μία τοπική heavy metal/punk μπάντα και εργαζόταν και ως τεχνικός ήχου.Ο Αλέξανδρος ασχολούνταν με ηλεκτρονική μουσική δημιουργώντας κυρίως soundtracks για θεατρικά και κινηματογραφικά έργα. Αφού φοίτησαν και οι δύο στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στην Πάτρα, απέκτησαν PhDs στην Επεξεργασία Σημάτων Ήχου και εργάστηκαν ως ερευνητές.Λίγους μήνες μετά την ίδρυση της Accusonus ήρθε κοντά τους ο Μιχάλης Τζάννες (πρώην CEO της Aware, εισηγμένη εταιρεία στο NASDAQ) ως επενδυτής. Η εταιρία με έδρα στις ΗΠΑ Σήμερα η εταιρεία έχει μεταφέρει την έδρα της στις ΗΠΑ και διατηρεί σε Αθήνα και Πάτρα εργαστήρια ανάπτυξης λογισμικού, απασχολώντας περίπου 50 μηχανικούς και ειδικούς λογισμικού. Συμφωνία 100 εκατομμυρίων ευρώ Η Accusonus είχε ήδη σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό της. Έχει χιλιάδες πελάτες και συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας, ενώ το λογισμικό της προτάθηκε για το Technical Achievement Award της Cinema Audio Society των ΗΠΑ.Τα προϊόντα της, τα έχουν χρησιμοποιήσει τεχνικοί ήχου μεγάλων μουσικών όπως Bob Dylan, Lou Reed, Shakira, Goo Goo Dolls, Super Furry Animals, Wilco, Jennifer Lopez κ.λπ. Τεχνολογίες της, χρησιμοποιεί και η Adobe στα προϊόντα της (Adobe Premiere κ.λπ.). Την Παρασκευή οι υπογραφές Το deal, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ και αφορά το σύνολο των μετοχών της εταιρείας που ίδρυσαν οι Αλέξανδρος Τσιλφίδης, Ηλίας Κοκκίνης και Μιχάλης Τζάννες. Σε αυτή δε έχουν εισέλθει μετοχικά αρκετά venture capitals σε δύο γύρους χρηματοδότησης, όπως η Big Pi Ventures, η IQMobility.Οι υπογραφές έχει προγραμματιστεί να μπουν, εκτός απροόπτου, την Παρασκευή και οι σχετικές ανακοινώσεις να γίνουν στις αρχές της επόμενης εβδομάδας. https://www.in.gr/2022/02/02/greece/apo-tin-punk-mpanta-stin-patra-sto-xryso-deal-ton-zakermpergk/
  24. Πώς η φυσική του συντονισμού διαμορφώνει την ύπαρξή μας. Το φαινόμενο του συντονισμού είναι γνωστό από την φυσική των εξαναγκασμένων ταλαντώσεων. Όταν συμβαίνει συντονισμός τότε έχουμε ταλάντωση με το μέγιστο πλάτος. Γι αυτό ένας τραγουδιστής της όπερας μπορεί να σπάσει ένα ποτήρι κρασιού με την φωνή του, αρκεί η συχνότητα του ήχου που παράγει να συμπίπτει με κάποια ιδιοσυχνότητα του ποτηριού. Το ίδιο φαινόμενο που σπάει το ποτήρι ή ‘συντονίζει’ το ραδιόφωνο με συγκεκριμένους σταθμούς, καθορίζει επίσης και την ύπαρξη των υποατομικών σωματιδίων!Σχεδόν κάθε φορά που οι φυσικοί ανακοινώνουν ότι ανακάλυψαν ένα νέο σωματίδιο, είτε πρόκειται για το μποζόνιο Χιγκς είτε για κάποιο νέο τετρακουάρκ, αυτό που στην πραγματικότητα ενοπίζουν είναι ένα μικρό ‘καρούμπαλο’ που αναδύεται από μια κατά τα άλλα ομαλή καμπύλη σε μια γραφική παράσταση. Ένα τέτοιο εξόγκωμα είναι η αναμφισβήτητη υπογραφή του «συντονισμού», ενός από τα πιο πανταχού παρόντα φαινόμενα στη φύση. Ο συντονισμός κρύβεται πίσω από εντελώς διαφορετικές πτυχές του κόσμου, στις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και λήψεις, στα μουσικά όργανα, στις πυρηνικές αντιδράσεις π.χ. στο εσωτερικό των άστρων, στην απορρόφηση και εκπομπή της ακτινοβολίας από την ύλη κ.ά.Στην απλούστερη μορφή του, ο συντονισμός εμφανίζεται όταν ένα αντικείμενο εξαναγκάζεται να ταλαντωθεί από εξωτερική δύναμη κοντά σε μία από τις «φυσικές» συχνότητές του (όταν ένα σώμα αφήνεται να ταλαντωθεί ελεύθερα, τότε ταλαντώνεται με μια από τις φυσικές του συχνότητες). Το ότι τα αντικείμενα έχουν φυσικές συχνότητες ‘είναι μία από τις θεμελιώδεις ιδιότητες τόσο των μαθηματικών όσο και του σύμπαντος’. Η κούνια στην παιδική χαρά είναι ένα γνώριμο παράδειγμα: ‘Δώστε της μια ώθηση και αυτή θα επιλέξει αυτόματα την συχνότητα συντονισμού της’. Ή, χτυπήστε ένα ποτήρι κρασιού και αυτό θα δονείται με συχνότητα μερικών εκατοντάδων Hz, δημιουργώντας έναν χαρακτηριστικό τόνο καθώς οι δονήσεις μεταφέρονται στον περιβάλλοντα αέρα. Οι φυσικές συχνότητες ενός συστήματος εξαρτώνται από τις εγγενείς του ιδιότητες: Για παράδειγμα, σε ένα φλάουτο είναι οι συχνότητες των ηχητικών κυμάτων που ταιριάζουν ακριβώς στην κυλινδρική του γεωμετρία.Ο Ελβετός μαθηματικός Leonhard Euler έλυσε την εξίσωση που περιγράφει ένα σύστημα που εκτελεί εξαναγκασμένη ταλάντωση κοντά στην συχνότητα συντονισμού το 1739. Διαπίστωσε ότι το σύστημα έκανε ‘διάφορες και υπέροχες κινήσεις’, όπως το διατύπωνε σε μια επιστολή προς τον μαθηματικό Johann Bernoulli, και ότι όταν το σύστημα ταλαντώνεται ακριβώς με την συχνότητα συντονισμού, η απόσταση από τη θέση ισορροπίας ή το πλάτος της κίνησης ‘αυξάνεται συνεχώς τείνοντας στο άπειρο’.Η εξαναγκασμένη ταλάντωση ενός συστήματος στην συχνότητα συντονισμού μπορεί να έχει δραματικά αποτελέσματα: ένας υψίφωνος τραγουδιστής, για παράδειγμα, μπορεί να σπάσει ένα ποτήρι αναπαράγοντας επίμονα μια νότα στην συχνότητα συντονισμού του ποτηριού. Μια γέφυρα που συντονίζεται στον βηματισμό των των στρατιωτών που βαδίζουν πάνω της μπορεί να καταρρεύσει. Αλλά συχνά, η απώλεια ενέργειας, την οποία παρέλειπε η ανάλυση του Euler, εμποδίζει την ανεξέλεγκτη εξέλιξη της κίνησης ενός φυσικού συστήματος. Αν ο τραγουδιστής αναπαράγει την συχνότητα με μικρή ένταση, οι δονήσεις στο ποτήρι θα αυξηθούν στην αρχή, αλλά οι μεγαλύτερες δονήσεις προκαλούν την ακτινοβολία περισσότερης ενέργειας προς τα έξω ως ηχητικά κύματα από ό,τι πριν, οπότε τελικά θα επιτευχθεί μια ισορροπία που οδηγεί σε ταλαντώσεις με σταθερό πλάτος. Τώρα ας υποθέσουμε ότι ο τραγουδιστής ξεκινά με χαμηλή συχνότητα και διαδοχικά την αυξάνει. Καθώς ο τραγουδιστής ξεπερνά την συχνότητα συντονισμού του ποτηριού, ο ήχος στιγμιαία γίνεται πολύ πιο δυνατός. Αυτή η αύξηση προκύπτει επειδή τα ηχητικά κύματα που φτάνουν στο ποτήρι σε συγχρονισμό με τους κραδασμούς που ήδη υπάρχουν, όπως ακριβώς το σπρώξιμο μιας κούνιας την σωστή στιγμή μπορεί να αύξήσει το πλάτος της ταλάντωσης.Μια γραφική παράσταση του πλάτους του ήχου ως συνάρτηση της συχνότητας θα αποκαλύψει μια καμπύλη με ένα χαρακτηριστικό καρούμπαλο στην περιοχή της συχνότητας συντονισμού, μια καμπύλη που είναι εντυπωσιακά παρόμοια με τα’καρούμπαλα’ που αποκαλύπτουν νέα σωματίδια. Το εύρος της ‘καμπανοειδούς’ καμπύλης στην περίπτωση του ποτηριού είναι αντιστρόφως ανάλογο με τον χρόνο που θα δονείται αν διεγερθεί στιγμιαία, ενώ στην περίπτωση του μικρόκοσμου των σωματιδίων είναι αντιστρόφως ανάλογο με το χρόνο ζωής του σωματιδίου μέχρι να διασπαστεί. Η καμπύλη συντονισμού – το πλάτος της εξαναγκασμένης ταλάντωσης ενός συστήματος συναρτήσει της συχνότητας του εξωτερικού διεγέρτη γύρω από την συχνότητα συντονισμού ω0. Παρατηρείστε ότι το εύρος της καμπανοειδούς καμπύλης είναι ανάλογο με τον συντελεστή απόσβεσης (γ=b/2m). Συνήθως μεγάλη απόσβεση σημαίνει περισσότερες τριβές. Αν το σύστημα διεγερθεί στιγμιαία και αφεθεί να ταλαντωθεί ελεύθερα, τότε ο χρόνος ταλάντωσης τ είναι αντιστρόφως ανάλογος του γ (τ~1/γ), επομένως και του εύρους της καμπύλης συντονισμού. Ο χρόνος ζωής ενός σωματίδίου είναι αντιστρόφως ανάλογος με το εύρος του συντονισμού ο οποίος αποκαλύπτει το σωματίδιο στα πειραματικά δεδομένα (η παραπάνω καμπύλη μας αποκάλυψε το σωματίδιο Higgs για πρώτη φορά τo 2012) Γιατί όμως τα σωματίδια συμπεριφέρονται σαν ποτήρια κρασιού που βουίζουν; Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο συντονισμός εθεωρείτο ως μια ιδιότητα των δονούμενων και ταλαντούμενων συστημάτων. Τα σωματίδια, που κινούνταν σε ευθείες γραμμές και συμπεριφέρονται σαν μπάλες του μπιλιάρδου, φαίνονταν άσχετα με αυτόν τον κλάδο της φυσικής.Όμως η ανάπτυξη της κβαντικής μηχανικής έδειξε το αντίθετο. Τα πειράματα απέδειξαν ότι το φως, το οποίο εθεωρείτο ηλεκτρομαγνητικό κύμα, μερικές φορές συμπεριφέρεται σαν να συνίσταται από σωματίδια, τα ‘φωτόνια’, καθένα από τα οποία διαθέτει μια ποσότητα ενέργειας ανάλογη με την συχνότητα του σχετικού ηλεκτρομαγνητικού κύματος. Αντίστοιχα και τα σωματίδια ύλης όπως τα ηλεκτρόνια παρατηρήθηκε ότι μερικές φορές εμφανίζουν κυματική συμπεριφορά με την ίδια σχέση μεταξύ συχνότητας και ενέργειας.Το 1925, εμπνευσμένος από αυτή την συσχέτιση, ο Αυστριακός φυσικός Erwin Schrödinger διατύπωσε μια εξίσωση για το άτομο υδρογόνου του οποίου οι λύσεις είναι κύματα που ταλαντώνονται με διάφορες φυσικές συχνότητες, όπως και οι λύσεις εξισώσεων που διέπουν την κυματική (ακουστική) των πνευστών ή των εγχόρδων. Κάθε λύση της εξίσωσης Schrödinger παριστάνει μια πιθανή κατάσταση του ηλεκτρονίου του ατόμου σε τροχιά. Το ηλεκτρόνιο μπορεί να μεταπηδήσει σε μια κατάσταση υψηλότερης ενέργειας απορροφώντας ένα φωτόνιο του οποίου η συχνότητα αποτελεί τη διαφορά μεταξύ των φυσικών συχνοτήτων των δύο καταστάσεων.Τέτοιες μεταβάσεις είναι από μόνες τους μια μορφή συντονισμού: Ακριβώς όπως στον συντονισμό του ποτηριού κρασιού, έτσι και ένα άτομο απορροφά ενέργεια μόνο από κύματα με συγκεκριμένες συχνότητες, και μπορεί επίσης να αποβάλλει ενέργεια εκπέμποντας κύματα με τις ίδιες συχνότητες. (Όταν διεγείρονται ακριβώς με την σωστή συχνότητα, ορισμένα άτομα θα ταλαντωθούν για περισσότερες από 10 τετράκις εκατομμύρια φορές πριν απελευθερώσουν την ενέργειά τους ως φωτόνια — πρόκειται για εξαιρετικά μικρού εύρους ατομικούς συντονισμούς που αποτελούν την βάση για τα πιο ακριβή ατομικά ρολόγια στον κόσμο.)Η κβαντική θεωρία αποκάλυψε ότι η δομή των ατόμων, όχι λιγότερο από τη δομή της μουσικής, είναι στενά συνδεδεμένη με τον συντονισμό. Τα ηλεκτρόνια που συνδέονται με τα άτομα μοιάζουν με ηχητικά κύματα παγιδευμένα μέσα σε φλαόυτο. Όσον αφορά τους ατομικούς πυρήνες, η εξέλιξη της πυρηνικής φυσικής στην δεκαετία του 1930 έδειξε ότι πολλοί ατομικοί πυρήνες υπάρχουν στο σύμπαν σήμερα εξαιτίας του φαινομένου του συντονισμού. Οι μεταπτώσεις συντονισμού είναι κρίσιμες στις αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης που μετουσιώνουν έναν τύπο ατομικού πυρήνα σε έναν άλλο. Ο πιο διάσημος από αυτούς τους πυρηνικούς συντονισμούς επιτρέπει την σύντηξη τριών πυρήνων ηλίου σε έναν πυρήνα άνθρακα. Χωρίς αυτόν, τα άστρα δεν θα μπρούσαν να σχηματίσουν άνθρακα ή βαρύτερα στοιχεία και η ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα ήταν δυνατή.Αλλά οι ρίζες του συντονισμού στην θεμελιώδη φυσική βρίσκονται βαθύτερα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 οι φυσικοί άρχισαν να αναπτύσσουν ένα ισχυρό μαθηματικό εργαλείο γνωστό ως κβαντική θεωρία πεδίου που παραμένει η γλώσσα της σωματιδιακής φυσικής μέχρι σήμερα. Στην κβαντική θεωρία πεδίου, οι πραγματικά στοιχειώδεις οντότητες του σύμπαντος είναι πεδία που γεμίζουν όλο το σύμπαν. Τα σωματίδια είναι εντοπισμένα, διεγέρσεις συντονισμού αυτών των πεδίων, που δονούνται σαν ελατήρια σε ένα άπειρο υπόστρωμα. Οι συχνότητες στις οποίες τα κβαντικά πεδία προτιμούν να δονούνται προκύπτουν από θεμελιώδεις σταθερές των οποίων η προέλευση παραμένει ασαφής. Αυτές οι συχνότητες καθορίζουν με τη σειρά τους τις μάζες των αντίστοιχων σωματιδίων. ‘Διαταράξτε το κενό του άδειου χώρου αρκετά δυνατά στην σωστή συχνότητα’ και θα δημιουργηθεί πλήθος σωματιδίων.Υπό αυτή την έννοια, ο συντονισμός είναι υπεύθυνος για την ύπαρξη των σωματιδίων. Ήταν και εξακολουθεί να είναι το υποζύγιο της πειραματικής σωματιδιακής φυσικής. Όταν μετρούν πόσο συχνά παράγονται συγκεκριμένοι συνδυασμοί σωματιδίων σε συγκρούσεις υψηλής ενέργειας, οι φυσικοί βλέπουν κορυφές που εξέχουν στα δεδομένα του ρυθμού ανίχνευσης καθώς μεταβάλλουν την ενέργεια της σύγκρουσης: πρόκειται για καμπύλες συντονισμού παρόμοιες με τις αντίστοιχες των μηχανικών ταλαντώσεων.Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, οι φυσικοί είδαν πολύ περισσότερες καμπύλες συντονισμού σε σχέση με αυτές που περίμεναν. Αρχικά, κανείς δεν ήξερε πως να τις εξηγήσει. Πολλά από τα ‘καρούμπαλα’ είχαν μεγάλο εύρος, υποδηλώνοντας την ύπαρξη σωματιδίων που έζησαν ελάχιστα, λίγο περισσότερο από ένα τρισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυρίου του δευτερολέπτου. Σε αντίθεση με τα πιο γνωστά σωματίδια που μπορούν να ανιχνευθούν άμεσα, αυτά τα νεοφερμένα σωματίδια θα μπορούσαν να παρατηρηθούν μόνο μέσω φαινομένου του του συντονισμού.Οι φυσικοί αναγνώρισαν αργότερα πως αυτά τα νέα εφήμερα σωματίδια δεν διέφεραν ουσιαστικά από τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια, εκτός από την σύντομη διάρκεια της ζωής τους. Ακόμα κι έτσι, τα βραχύβια σωματίδια συχνά αναφέρονται απλώς ως «συντονισμοί» – μια απόδειξη ενός φαινομένου που έχει παίξει έναν εντυπωσιακά κεντρικό ρόλο στην διεύρυνση της κατανόησης του σύμπαντός μας. https://physicsgg.me/2022/02/01/πώς-η-φυσική-του-συντονισμού-διαμορφώ/
  25. Σούπερ μάτια για τον ISS Στο εγγύς μέλλον, ένα μοναδικό υπερφασματόμετρο θα εγκατασταθεί στο ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS RS), το οποίο, ως μέρος του διαστημικού πειράματος Uragan, θα βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων που σχετίζονται με την τηλεπισκόπηση της Γης από την τροχιά.Στο RSC Energia, στη βάση ελέγχου - ένα δίδυμο της μονάδας σέρβις Zvezda του ISS RS, διεξάγονται τώρα πολύπλοκες δοκιμές αυτού του εξοπλισμού. Πρέπει να επιβεβαιώσουν την ετοιμότητα του εξοπλισμού για λειτουργία επί του σταθμού.Το υπερφασματόμετρο αποτελείται από τρία κύρια μέρη: μια μονάδα υλικού, έναν ειδικό βραχίονα για τη στερέωσή του στο παράθυρο του σταθμού και λογισμικό για τον έλεγχο επιστημονικού εξοπλισμού. Τα δύο τελευταία στοιχεία αναπτύχθηκαν σύμφωνα με τους όρους αναφοράς της Energia Rocket and Space Corporation στο Ινστιτούτο Φυσικής και Τεχνολογίας της Μόσχας (MIPT) και η οργανική μονάδα που σχεδιάστηκε για να συλλαμβάνει την επιφάνεια της γης στις φασματικές περιοχές αναπτύχθηκε από το Lepton Εταιρία.Διάφορα φυσικά φαινόμενα, καθώς και ανθρώπινες δραστηριότητες, αφήνουν πίσω τους ίχνη που είναι αόρατα στη συμβατική ψηφιακή φωτογραφία. Ένα άλλο πράγμα είναι η υπερφασματική απεικόνιση, η οποία μπορεί να συγκριθεί υπό όρους με ένα μικροσκόπιο, το οποίο επιτρέπει σε κάποιον να διεισδύσει στη λεπτή δομή του αντικειμένου που φωτογραφίζεται και, κατά συνέπεια, να λάβει πολύ περισσότερες πληροφορίες για αυτό.Στον κόσμο, η διαστημική υπερφασματομετρία χρησιμοποιείται ευρέως για την επίλυση προβλημάτων παγκόσμιας και περιφερειακής οικολογίας, γεωργίας, δασοκομίας και διαχείρισης των υδάτων, παρακολουθώντας διάφορες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα, λόγω των δυνατοτήτων του, το υπερφασματόμετρο μπορεί όχι μόνο να δείξει τα όρια των δασικών περιοχών, αλλά και να παρέχει πληροφορίες για τη σύνθεση των ειδών των μεμονωμένων δέντρων του.Τα τελευταία χρόνια, έργα διαστημικών δορυφόρων τηλεπισκόπησης για απεικόνιση της Γης σε υπερφασματική λειτουργία έχουν δημιουργηθεί και στη Ρωσία. Αλλά πριν στείλουν μια πλήρως αυτόματη δορυφορική πλατφόρμα σε τροχιά, οι σχεδιαστές προσπαθούν να επεξεργαστούν στο μέγιστο τα μεμονωμένα στοιχεία μελλοντικών δορυφόρων αυτού και άλλων επιστημονικών προγραμμάτων σε πραγματικές συνθήκες διαστημικής πτήσης που βασίζονται στο ISS RS.– Επιλύονται διάφορα καθήκοντα στο σταθμό, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης τεχνολογιών και εξοπλισμού για αυτόματα διαστημόπλοια. Αυτές είναι οι επικοινωνίες, η δορυφορική πλοήγηση και, φυσικά, η τηλεπισκόπηση της Γης. Αυτή η πρακτική υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, ξεκινώντας από τον σταθμό Salyut, - λέει ο Mikhail Belyaev, Επικεφαλής του Τμήματος Υποστήριξης Διαστημικών Πειραμάτων και Μαθηματικής Μοντελοποίησης της RSC Energia.Το ISS είναι ένα καθολικό εργαστήριο σε μηδενική βαρύτητα, όπου οι κοσμοναύτες, όπως οι εργαστηριακοί βοηθοί στη Γη, υπό την καθοδήγηση επιστημόνων, μπορούν πάντα να κάνουν γρήγορα αλλαγές στα στάδια δοκιμών σχεδιασμού προτού τεθεί σε παραγωγή. Στον ίδιο χώρο, απευθείας στον σταθμό, θα γίνει η επεξεργασία των αποτελεσμάτων της έρευνας υπερφασματόμετρου, η οποία θα επιτρέψει την ταχύτερη ανάλυση των πληροφοριών, τη βελτίωση της ποιότητας του σχεδιασμού παρατήρησης και τη μείωση των ροών δεδομένων που μεταδίδονται στη Γη.Ταυτόχρονα, ο έλεγχος των στοιχείων του εξοπλισμού δεν θα απαιτεί πολύ χρόνο από τους κοσμοναύτες (ο οποίος δεν είναι πάντα αρκετός σε τροχιά λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας). Ο εξοπλισμός, αφού εγκατασταθεί στον δακτύλιο της φινιστρίνι του σταθμού, με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού και κινητού ηλεκτρομηχανικού βραχίονα, θα στοχεύει ανεξάρτητα στο απαιτούμενο σημείο βολής.- Η RSC Energia παρέχει στους προγραμματιστές μια μοναδική ευκαιρία όχι μόνο να σχεδιάσουν μια συσκευή, αλλά και να την κατασκευάσουν, να περάσουν ολόκληρο τον κύκλο των απαραίτητων δοκιμών και να εργαστούν σε συνθήκες πρακτικά πραγματικής λειτουργίας στο διάστημα, - λέει ο Sergey Shibanov, επικεφαλής του το εργαστήριο διαστημικού οπτοηλεκτρονικού εξοπλισμού ELFOX MIPT.Αυτό και άλλα έργα υλοποιούνται ως μέρος του πειράματος Uragan, το οποίο λαμβάνει χώρα στον ISS εδώ και 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έχει συσσωρευτεί μια τεράστια βάση δεδομένων για τη δυναμική της τήξης των παγετώνων, την εμφάνιση κατολισθήσεων, τις συνέπειες της ηφαιστειακής δραστηριότητας, τις κατολισθήσεις, τις χιονοστιβάδες, τις φυσικές και ανθρωπογενείς πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τις καταιγίδες σκόνης.Όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν μεγάλη πρακτική σημασία, ειδικότερα, χάρη στα δεδομένα του Hurricane, προβλέφθηκε απελευθέρωση μεθανίου από τον πυθμένα της λίμνης Βαϊκάλης από ηφαίστεια λάσπης, τα οποία οδήγησαν στην εμφάνιση χαλαρού πάγου και αποψυγμένων περιοχών επικίνδυνων για κίνηση. Η πρόβλεψη των επιστημόνων έδωσε τη δυνατότητα στο Υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων να λάβει έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα και να αποφύγει τραγικές συνέπειες.Οι διαστημικές εικόνες και οι φασματομετρικές πληροφορίες που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια του πειράματος χρησιμοποιούνται ευρέως από το Ινστιτούτο Γεωγραφίας, το Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας, το Ινστιτούτο Προβλημάτων στη Μηχανική, το Κρατικό Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας με το όνομα N.E. Bauman και άλλοι.Αναμφίβολα, το έργο θα συνεχίσει να αναπτύσσεται τόσο στην πλατφόρμα ISS όσο και στον μελλοντικό Ρωσικό Τροχιακό Σταθμό Εξυπηρέτησης, ο οποίος σχεδιάζεται αυτήν τη στιγμή. Άλλωστε, μια τέτοια επιστημονική πλατφόρμα σε τροχιά μπορεί να αντικαταστήσει δεκάδες επίγεια εργαστήρια και επιστημονικές αποστολές. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα είναι φθηνότερο η διεξαγωγή έρευνας σε τροχιακό σταθμό με τη συμμετοχή αστροναυτών παρά από αυτόματα διαστημόπλοια.– Πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε επιστήμη στο διάστημα. Άλλωστε αυτή είναι η βάση της διαστημικής δραστηριότητας. Για χάρη των επιστημονικών επιτευγμάτων και της πρακτικής εφαρμογής τους, συμπεριλαμβανομένης της εδώ στη Γη, εκτοξεύουμε διαστημόπλοια, δημιουργούμε τροχιακούς σταθμούς, προσπαθούμε να κατακτήσουμε νέα ύψη στο διάστημα, - είναι σίγουρος ο Mikhail Belyaev. https://www.energia.ru/ru/news/news-2022/news_01-31.html
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης