Δροσος Γεωργιος

Ο νέος πόλεμος του Διαστήματος πάει σινεμά και Ρωσία - Αμερική συγκρούονται. Εποχές Ψυχρού Πολέμου φέρνει στο μυαλό η νέα διαστημική μάχη μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Η νέα κόντρα των δύο μεγάλων δυνάμεων αυτή τη φορά περνά στο κινηματογραφικό πεδίο. Την προηγούμενη εβδομάδα ο κρατικός διαστημικός οργανισμός της Ρωσίας, Roscosmos, ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να στείλει στον διαστημικό σταθμό τα άτομα που επέλεξε για τα γυρίσματα της ταινίας που ετοιμάζει. Η κίνηση αυτή θα μπορούσε να εκληφθεί ως απάντηση στα σχέδια που είχε ανακοινώσει ο Τομ Κρουζ τον περασμένο Μάιο. Ο χολιγουντιανός σταρ - ο οποίος έχει τις ριψοκίνδυνες αποστολές δεύτερη φύση του - είχε ανακοινώσει πριν από ενάμιση χρόνο το παράτολμο πρότζεκτ του, το οποίο μέχρι σήμερα κανείς άλλος δεν τόλμησε να δοκιμάσει. Ενωσε τις δυνάμεις του μαζί με τον αμφιλεγόμενο πολυεκατομμυριούχο μηχανικό και βιομήχανο Ιλον Μασκ και τη NASA, για μια περιπέτεια μυθοπλασίας η οποία θα γυριστεί στο Διάστημα. Μάλιστα πριν ακριβώς από έναν χρόνο ο διοικητής της NASA Τζιμ Μπράιντενσταϊν είχε αναφέρει μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter: «Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα δουλέψουμε με τον Τομ Κρουζ για μία ταινία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Είναι ανάγκη τα δημοφιλή μέσα να εμπνεύσουν τη νέα γενιά των μηχανικών και των επιστημόνων, ώστε να κάνουν πραγματικότητα τα φιλόδοξα σχέδια της NASA». Το σενάριο και τη σκηνοθεσία της μεγαλεπήβολης αυτής παραγωγής που θα πραγματοποιήσει με την εταιρεία του Ιλον Μασκ SpaceΧ ο 59χρονος σταρ τα εμπιστεύτηκε στον Νταγκ Λάιμαν («Χωρίς ταυτότητα», «Ο κύριος και η κυρία Σμιθ»), με τον οποίο έχει συνεργαστεί στις ταινίες «American Made» και «Στα όρια του αύριο». Σε αυτόν λέγεται, λοιπόν, ότι ανήκει η αρχική ιδέα του πρωτοποριακού εγχειρήματος. Στη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από το θέμα των διαστημικών σχεδίων είναι και εκείνη η εκδοχή που θέλει τον Τομ Κρουζ να είχε φλερτάρει με την ιδέα μιας τέτοιας υπερπαραγωγής πριν από δύο δεκαετίες. Τότε - λέγεται - ο Τζέιμς Κάμερον είχε συνάψει συμφωνία με την κυβέρνηση της Ρωσίας, για να πάει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και να γυρίσει ένα τρισδιάστατο ντοκιμαντέρ. Αποφάσισε όμως να αλλάξει τα σχέδιά του και να κάνει ένα φιλμ μυθοπλασίας. Σκέφτηκε μάλιστα ως ιδανικότερο συνεργάτη τον Τομ Κρουζ και του είπε: «Τομ, εμείς οι δύο θα κλείσουμε θέσεις στο Σογιούζ, αλλά κάποιος πρέπει να μας εκπαιδεύσει ως μηχανικούς». Ο 39χρονος δεν πτοήθηκε από αυτή την απαιτητική προετοιμασία και του απάντησε «Κανένα πρόβλημα, θα αρχίσω μαθήματα μηχανικού σε διαστημόπλοια». Χρειάστηκε να περάσουν 20 χρόνια για να αποφασίσει ο Τομ Κρουζ ότι έφτασε η ώρα να κάνει το σχέδιό του πραγματικότητα. Πέρυσι τον Μάιο ο σουπερστάρ δήλωσε πως πήρε τη μεγάλη απόφαση μαζί με τους συνεργάτες του και λίγους μήνες αργότερα το αντίπαλον δέος εκδήλωσε τις ίδιες προθέσεις. Οι Ρώσοι Τον περασμένο Νοέμβριο το ρωσικό τηλεοπτικό Κανάλι Ενα άρχισε έναν διαγωνισμό σχετικά με την επιλογή πρωταγωνιστικού ρόλου για μια ταινία μεγάλου μήκους η οποία θα γυριστεί στο Διάστημα. Το μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο της Ρωσίας, το οποίο συνεργάζεται με τη διαστημική υπηρεσία Roscosmos, φαίνεται ότι έχει στόχο να κυκλοφορήσει το φιλμ πριν η ταινία του Τομ Κρουζ αρχίζει να παίζεται στα σινεμά. Επέσπευσε μάλιστα τις διαδικασίες κάνοντας όμως ένα πολύ απαιτητικό κάστινγκ. Για την ταινία που έχει τίτλο «Challenge» αναζήτησε μια γυναίκα η οποία δεν ήταν απαραίτητο να είναι ηθοποιός αρκεί να πληρούσε τη μακρά λίστα των προϋποθέσεων που έθεσε: Να είναι 25 έως 40 ετών, να έχει περίμετρο στήθους 112 εκατοστά, να ζυγίζει από 50 έως 70 κιλά, να μπορεί να τρέξει ένα χιλιόμετρο σε τριάμισι λεπτά ή και λιγότερο, να κολυμπά τα 800 μέτρα ελεύθερο σε 20 λεπτά, και να κάνει βουτιά από έναν βατήρα με εντυπωσιακή τεχνική. Εκτός όμως από αυτές τις εξετάσεις οι υποψήφιες έπρεπε να διαγωνιστούν και στην ανάγνωση αποσπάσματος του Αλεξάντερ Πούσκιν και του Ευγένιου Ονέγκιν. Να σημειωθεί ότι οι υποψήφιες για το γύρισμα που θα διαρκέσει περίπου 10 μέρες χρειάστηκε να περάσουν από εκτεταμένη ψυχολογική, σωματική και ιατρική διαδικασία ελέγχου για περίπου έναν χρόνο. Τελικά για τον ρόλο της πρωταγωνίστριας - που θα υποδυθεί μια γιατρό η οποία θα χρειαστεί να ταξιδέψει στο Διάστημα για να εγχειρήσει έναν κοσμοναύτη που αρρώστησε - επιλέχθηκε η 36χρονη Γιούλια Πέρεσιλντ (ο άντρας ηθοποιός που θα υποδυθεί έναν βοηθητικό ρόλο υποβλήθηκε σε ξεχωριστή διαδικασία ακρόασης). Η ρωσίδα ηθοποιός εκτός από τα τυπικά προσόντα για τον ρόλο αυτό έχει ως διακρίσεις τη συμμετοχή της στο «The Edge» του Αλεξέι Ούτσιτελ, υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα, αλλά και τον ρόλο της στο «In the Fog» του Σεργκέι Λοζνίτσα το 2012. Εχει παίξει σε πολλές ρωσικές σειρές και πατριωτικές πολεμικές ταινίες. Μια από αυτές ήταν και εκείνη που πραγματεύεται την Μάχη της Σεβαστούπολης, το 1941-42, στην οποία υποδύθηκε τη Λουντμίλα Παβλιτσένκο, μια νεαρή Σοβιετική, η οποία εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό και έγινε ξακουστή ως ελεύθερη σκοπεύτρια. Τη σκηνοθεσία της διαστημικής ταινίας που σκοπό έχει να διαδώσει στον κόσμο τις δράσεις της Ρωσίας στο Διάστημα αλλά και να αποθεώσει το επάγγελμα των κοσμοναυτών υπογράφει ο γνωστός από την τηλεόραση Κλιμ Σιπένκο. Η πιο πρόσφατη δουλειά του ήταν το Salyut 7, μια ταινία καταστροφής που αποτύπωνε την αποστολή του Soyuz Τ - 13 τo 1985. Για τις ανάγκες των ιδιαίτερων γυρισμάτων που θα γίνουν εκτός της τροχιάς της Γης θα πρέπει να περάσουν μια ειδική εκπαίδευση ανάμεσα στην οποία είναι και εκείνη σε μηδενική βαρύτητα. Οι δύο σταρ της Ρωσίας έχουν περάσει όλες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και θα ξεκινήσουν την 1η Ιουνίου ένα ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης για διαστημικές πτήσεις. Το πλήρωμα του φιλμ - αυτού του είδους «διαστημικού πειράματος» όπως ανέφερε ο γενικός διευθυντής του Roscosmos Ντμίτρι Ρογκόζιν - αναμένεται να κάνει την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 5 Οκτωβρίου. Την ίδιο μήνα χωρίς να έχει γίνει γνωστή η ακριβής ημερομηνία θα πετάξουν για το Διάστημα και οι αμερικανοί καλλιτέχνες. Αυτό σημαίνει ότι αν ακολουθηθεί το χρονοδιάγραμμα των δύο αντιπάλων παραγωγών κατά πάσα πιθανότητα τα δύο συνεργεία θα συναντηθούν στο Διάστημα. Το βέβαιο είναι πως μέχρι να φτάσει αυτή η στιγμή κρατούν καλά κλεισμένα τα χαρτιά τους χωρίς να αποκαλύπτουν περισσότερες λεπτομέρειες για το τιτάνιο σχέδιό τους. Για την ταινία του Τομ Κρουζ δεν έχει διαρρεύσει ακόμη τίποτα σχετικά με τον τίτλο της, το στόρι, τον ήρωα που πρόκειται να υποδυθεί. Το βλέμματα όμως ούτως ή άλλως έχουν στραφεί σε αυτή τη μάχη για το ποιος θα γράψει πρώτος το όνομά του στο διαστημικό κινηματογραφικό πανί... https://www.tanea.gr/2021/05/18/science-technology/o-neos-polemos-tou-diastimatos-paei-sinema/

Άρης Ροζάκης: Νέα διάκριση για τον καθηγητή Αεροναυπηγικής και Μηχανολογίας. Με το φετινό Μετάλλιο «Horace Mann» τιμήθηκε ο Έλληνας καθηγητής του Τμήματος Αεροναυπηγών και Μηχανολόγων Μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) Άρης Ροζάκης. Μάλιστα του απονεμήθηκε από ένα άλλο αμερικανικό πανεπιστήμιο, το Μπράουν, του οποίου ο ίδιος υπήρξε επιφανής απόφοιτος. Το Μετάλλιο απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν μεταπτυχιακό απόφοιτο του Brown, ο οποίος αργότερα είχε σημαντική συνεισφορά στο επιστημονικό πεδίο του. Ο Άρης Ροζάκης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πήρε από το Μπράουν «μάστερ» το 1980 και διδακτορικό το 1982. Από εκείνο το έτος διδάσκει στο Caltech έχοντας διαγράψει μία λαμπρή πορεία, καθώς, μεταξύ άλλων, υπήρξε από το 2003 έως το 2009 διευθυντής των Μεταπτυχιακών Αεροδιαστημικών Εργαστηρίων (GALCIT) και επικεφαλής του Τομέα Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών από το 2009 έως το 2015. Ο Έλληνας επιστήμονας έχει διακριθεί σε ένα ευρύ διεπιστημονικό πεδίο, από τη Γεωφυσική και τη Σεισμολογία έως την αντοχή των αεροδιαστημικών υλικών και τις μικροηλεκτρονικές και οπτοηλεκτρονικές συσκευές. Έχει εκλεγεί στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ από το 2016 και είναι, επίσης, μέλος στην Εθνική Ακαδημία Μηχανικών των ΗΠΑ, στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών και στην Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), καθώς επίσης αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει τιμηθεί με πολλά επιστημονικά μετάλλια, όπως το «Theodore von Karman» (2016) και το «Timoshenko» (2018), ενώ είναι κάτοχος 13 τεχνολογικών πατεντών στις ΗΠΑ. https://www.in.gr/2021/05/19/b-science/episthmes/aris-rozakis-nea-diakrisi-gia-ton-kathigiti-aeronaypigikis-kai-mixanologias/

Αρχαιότερες από όσο πιστεύαμε οι τεκτονικές πλάκες της Γης. Η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη εκατό εκατ. έτη μετά την γέννηση του Ήλιου. Οι τεκτονικές πλάκες, τα τμήματα από τα οποία απαρτίζεται ο στερεός φλοιός, σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία σχηματίστηκαν πριν από 3-3,5 δισ. έτη. Χωρίς την παρουσία των τεκτονικών πλακών και μάλιστα με τον τρόπο που αυτές λειτουργούν ο πλανήτης μας θα ήταν εντελώς διαφορετικός και πιθανότατα αφιλόξενος τουλάχιστον για την παρουσία σύνθετων μορφών ζωής. Μελετώντας αρχαίους κρυστάλλους ζιρκονίου ομάδα διεθνής ερευνητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τεκτονικές πλάκες εμφανίστηκαν τουλάχιστον 200 εκατ. έτη νωρίτερα από την ημερομηνία που αναφέρει η κρατούσα θεωρία. «Ανασυνθέτουμε τον τρόπο με τον οποίο η Γη μετατράπηκε από μια μπάλα λιωμένων πετρωμάτων και μετάλλων στον πλανήτη που γνωρίζουμε σήμερα» αναφέρει ο Μάικλ Άντερσον, γεωλόγος στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian στην Ουάσινγκτον που ήταν επικεφαλής της έρευνας. Η μελέτη των τεκτονικών πλακών και ο εντοπισμός ευρημάτων που να αποκαλύπτουν την ιστορία και εξέλιξη τους είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα επειδή οι αρχικές πλάκες έχουν καλυφθεί από νεότερες ενώ παράλληλα έχουν υπάρξει διαδικασίες ανακύκλωσης τους στο πέρας των αιώνων. Αναλύοντας την χημική σύσταση 3,500 πανάρχαιων ζιρκονίων εντόπισαν διάφορα χημικά και ραδιενεργά στοιχεία η παρουσία των οποίων συνδέεται με την ύπαρξη τεκτονικών πλακών. Η χρονολόγηση αυτών των στοιχείων υπέδειξε όχι μόνο την δική τους ηλικία αλλά και αυτή των τεκτονικών πλακών. https://www.naftemporiki.gr/story/1727681/arxaioteres-apo-oso-pisteuame-oi-tektonikes-plakes-tis-gis

Αποστολή επιστροφής δειγμάτων του Τιτάνα που μπορεί να κρύβουν ζωή. Ο Κρόνος διαθέτει περισσότερους από 80 δορυφόρους και γνωρίζαμε ότι ο μεγαλύτερος εξ αυτών είναι το Τιτάνας. Οι διάφορες παρατηρήσεις και κυρίως οι αποστολές εξερεύνησης του δορυφόρου με κυριότερη την αποστολή Cassini αποκάλυψαν ότι ο Τιτάνας βρίσκεται σε μια γεωατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με αυτή που πιστεύεται ότι βρισκόταν η Γη στην βρεφική της ηλικία. Για αυτόν τον λόγο ο Τιτάνας αποτελεί πλέον μόνιμο στόχο μελέτης αφού από την μια πλευρά μπορούμε να μάθουμε στοιχεία για την εξέλιξη του πλανήτη μας αλλά παράλληλα ενδέχεται να έχουν αναπτυχθεί στον δορυφόρο κάποιες μορφές ζωής. Οι διαστημικές υπηρεσίες μελετούν διάφορες προτάσεις εξερεύνησης του Τιτάνα και ειδικότερα των λιμνών υδρογονανθράκων που διαθέτει. H NASA έχει πάντως αποφασίσει να εκτοξεύσει το 2027 ένα σκάφος με προορισμό τον Τιτάνα το οποίο θα μεταφέρει ένα drone που θα εξερευνήσει τον δορυφόρο. Η πρόσφατη επιτυχής αποστολής του drone στον Άρη δημιουργεί αισιοδοξία ότι το ίδιο θα συμβεί και στον Τιτάνα. Όμως ομάδα επιστημόνων της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας σχεδιάζει μια ακόμη αποστολή ακόμη πιο φιλόδοξη. Μηχανικοί του Κέντρου Ερευνών Γκλεν της NASA έλαβαν χρηματοδότηση 125 χιλιάδων δολαρίων από το πρόγραμμα NIAC που προσφέρει οικονομική στήριξη σε ερευνητικές προσπάθειες που ασχολούνται με την ανάπτυξη νέων καινοτόμων τεχνολογιών εξερεύνησης του Διαστήματος. Η ερευνητική ομάδα θα σχεδιάσει μια αποστολή στην οποία ένα σκάφος θα πάει στον Τιτάνα θα συλλέξει δείγματα από τις λίμνες του και θα επιστρέψει στην Γη για να μελετηθούν τα δείγματα ευελπιστώντας ότι σε αυτά μπορεί να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Μάλιστα το σκάφος θα κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει ως καύσιμα τους υδρογονάνθρακες των λιμνών για να ανεφοδιαστεί στον δορυφόρο για το ταξίδι της επιστροφής. Η διαστημική υπηρεσία της Ιαπωνίας πραγματοποίησε πετυχημένη αποστολή συλλογής δειγμάτων από αστεροειδή και επιστροφής τους πίσω στην Γη ενώ επιστρέφει στον πλανήτη μας και το σκάφος που έστειλε η NASA σε άλλο αστεροειδή από τον οποίο πήρε δείγματα. Ανάλογες αποστολές σχεδιάζονται να γίνουν και στον Άρη. https://www.naftemporiki.gr/story/1727916/apostoli-epistrofis-deigmaton-tou-titana-pou-mporei-na-kruboun-zoi

Η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας θα είναι σύντομα μη αναστρέψιμη. Το Ινστιτούτο του Πότσνταμ για την έρευνα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής προειδοποιεί ότι η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας σύντομα θα είναι μη αναστρέψιμη. Το ολοκληρωτικό τους λιώσιμο σε μεγάλο βάθος χρόνου θα σήμαινε μάλιστα αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 7 μέτρα! Λόγω των αυξανόμενων θερμοκρασιών, έχει ήδη αρχίσει η αποσταθεροποίηση των κεντρικών-δυτικών περιοχών της Γροιλανδίας, ανακοίνωσε σήμερα το Ινστιτούτο επικαλούμενο Γερμανούς και Νορβηγούς ερευνητές του. Σύντομα θα φτάσουμε σε ένα κρίσιμο σημείο, το οποίο θα σημαίνει μια σχεδόν μη αναστρέψιμη εξέλιξη, συμφωνα με τους υπολογισμούς τους. Κατά τους ερευνητές του Ινστιτούτου είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι θα υπάρξει στο μέλλον σημαντικά ισχυρότερη τήξη του πάγου. Ο λόγος είναι τα λεγόμενα φαινόμενα ανάδρασης: όσο χαμηλότερο είναι το ύψος του παγετονικού καλύμματος, τόσο μεγαλύτερη είναι η άνοδος της θερμοκρασίας. Για να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη, όχι μόνο θα πρέπει να σταματήσει εντελώς η υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά οι θερμοκρασίες θα πρέπει να μειωθούν πολύ κάτω από τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής, τονίζουν οι ερευνητές του Ινσιτούτου του Πότσνταμ για την έρευνα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Το παγετονικό κάλυμμα της Γροιλανδίας καλύπτει πάνω από το% 80 του νησιού που ανήκει στη Δανία. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ολοκληρωτική τήξη των πάγων της Γροιλανδίας μετά από εκατοντάδες χρόνια θα οδηγούσε σε αύξηση της στάθμης της θάλασσας πάνω από επτά μέτρα. https://physicsgg.blogspot.com/2021/05/blog-post_18.html

Ποιό είναι το βαρύτερο νετρίνο; Τα νετρίνα είναι εξαιρετικά άφθονα στο σύμπαν μας. Σπάνια αλληλεπιδρούν με την ύλη και είναι τουλάχιστον 500.000 φορές ελαφρύτερα από τα ηλεκτρόνια. Παράγονται στον ήλιο, σε άστρα που εκρήγνυνται και σε ραδιενεργές διασπάσεις που συμβαίνουν ακόμα και στο σώμα μας. Επειδή όμως αλληλεπιδρούν πολύ σπάνια με την ύλη εντοπίζονται πολύ δύσκολα. Αρχικά οι φυσικοί πίστευαν ότι αυτά τα σωματίδια δεν είχαν μάζα ηρεμίας, όπως συμβαίνει με τα φωτόνια. Όμως τα πειράματα αποκάλυψαν ότι τα νετρίνα έχουν μάζα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τρεις τύποι νετρίνων με τρεις διαφορετικές μάζες. Οι φυσικοί δεν έχουν ακόμη μετρήσει την ακριβή τιμή οποιασδήποτε από αυτές τις μάζες. Δεν γνωρίζουν ούτε καν ποιό νετρίνο είναι το βαρύτερο, κάτι που θα αποτελούσε ένα τεράστιο άλμα στην κατανόησή τόσο των νετρίνων όσο και της φυσικής που κυβερνά το σύμπαν μας. Το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό ως «ιεραρχία της μάζας νετρίνων» ή «διάταξη μαζών των νετρίνων». Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχουν τρεις τύποι (ή γεύσεις) νετρίνων – τα νετρίνα του ηλεκτρονίου (νe), νετρίνα του μιονίου (νμ) και νετρίνα του ταυ (ντ). Tα νετρίνα «ταλαντώνονται», που σημαίνει ότι μπορούν να αλλάζουν μεταξύ αυτών των τριών τύπων (γεύσεων). Η γεύση δεν είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των νετρίνων αφού αλλάζει με το χρόνο. Συνεπώς τα νe, νμ και ντ δεν είναι στάσιμες καταστάσεις με συγκεκριμένες μάζες αλλά υπερθέσεις στάσιμων καταστάσεων, οι οποίες παριστάνονται με ν1, ν2 και ν3. Ας σημειωθεί ότι τα «πραγματικά» νετρίνα, αυτά που έχουν καθορισμένη μάζα και παραμένουν τα ίδια για πάντα, όπως συμβαίνει με όλα τα στοιχειώδη σωματίδια είναι τα ν1, ν2 και ν3, και όχι τα νe, νμ και ντ. Δεν γνωρίζουμε τις απόλυτες τιμές των μαζών, αλλά έχουν μετρηθεί οι διαφορές των τετραγώνων τους: \delta m_{21}^{2} = m_{2}^{2} - m_{1}^{2} και |\delta m_{32}^{2}| = |m^{2}_{3} - m_{2}^{2}| . Στο φάσμα των μαζών αυτές οι δυο καταστάσεις είναι πολύ κοντά, ενώ η τρίτη η ν3, βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση. Όμως ανεξάρτητα από την ιεραρχία δεδομένου ότι \delta m_{21}^{2} << |\delta m_{32}^{2}| , είναι λογικό να κάνουμε την προσέγγιση |\delta m_{32}^{2}| \approx \delta m_{31}^{2}|. Φάσμα του τετραγώνου της μάζας των νετρίνων. Βλέπουμε επίσης και το περιεχόμενο γεύσης των ιδιοκαταστάσεων. Ανεξάρτητα από την κλίμακα της απόλυτης μάζας του ελαφρότερου νετρίνου, υπάρχουν δυο πιθανές ιεραρχίες των μαζών των νετρίνων οι οποίες φαίνονται στο παραπάνω σχήμα: η κανονική ιεραρχία m3>m2 και η ανεστραμμένη ιεραρχία m3 Οι πυρηνικές διεργασίες στον πυρήνα του ήλιου δημιουργούν έναν κατακλυσμό νετρίνων του ηλεκτρονίου, πολλά από τα οποία μετατρέπονται σε νετρίνα μιονίου και ταυ μέχρι να φτάσουν στη Γη. Όταν τα σωματίδια υψηλής ενέργειας χτυπούν την ατμόσφαιρα της Γης, δημιουργούνται νετρίνα του μιονίου, και αυτά μπορεί να να ταλαντωθούν προς νετρίνα του ηλεκτρονίου ή του ταυ μέχρι να ανιχνευθούν. Όπως είπαμε οι τρεις τύποι (γεύσεις) νετρίνων δεν αντιστοιχούν άμεσα σε τρεις μάζες. Αντ’ αυτού, υπάρχουν τρεις «καταστάσεις μάζας νετρίνων» με αριθμούς 1, 2 και 3, η καθεμία με διαφορετικές πιθανότητες αλληλεπίδρασης με την ύλη ως ένα νετρίνο ηλεκτρονίου, ένα νετρίνο του μιονίου ή ένα νετρίνο του σωματιδίου ταυ. Γνωρίζοντας τους ρυθμούς με τους οποίους τα νετρίνα ταλαντώνονται από τον έναν τύπο στον άλλο, οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν κάποιες εκτιμήσεις σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ των τριών καταστάσεων μάζας. Οι προσεκτικές μετρήσεις των ηλιακών νετρίνων έδειξαν ότι η δεύτερη κατάσταση μάζας είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από την πρώτη. Οι μετρήσεις των ταλαντώσεων των νετρίνων που παράγονται στην ατμόσφαιρα και αυτών που δημιουργούνται στους επίγειους επιταχυντές, δείχνουν μεγάλη διαφορά μάζας μεταξύ της τρίτης κατάστασης μάζας και των άλλων δύο. Αλλά μέχρι στιγμής οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν εάν η κατάσταση μάζας 3 είναι πολύ μεγαλύτερη ή πολύ μικρότερη από τις καταστάσεις 1 και 2. Για να διακρίνουν μεταξύ της «κανονικής ιεραρχίας μαζών» (την διάταξη 1, 2, 3) και της «ανεστραμμένης ιεραρχίας μαζών» (3, 1, 2), οι ερευνητές δημιουργούν δέσμες νετρίνων που διασχίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα βουνών και βράχων της Γης. Όταν ένα νετρίνο ταξιδεύει, το ‘ποσοστό’ του που αντιστοιχεί σε νετρίνο του ηλεκτρονίου θέλει να αλληλεπιδράσει με τα ηλεκτρόνια στη Γη, και τα ‘ποσοστά’ που αντιστοιχούν σε νετρίνα μιονίου και ταυ δεν επηρεάζονται. Αυτή η επιπλέον αλληλεπίδραση καθορίζει την ταλάντωση που θα συμβεί. Υπάρχουν δυο κατηγορίες πειραμάτων νετρίνων. Τα πειράματα εξαφάνισης νετρίνων στα οποία μετρείται η ροή των νετρίνων σε κάποια απόσταση από την πηγή τους, όπου ελέγχεται αν αυτή είναι μικρότερη από την αναμενόμενη, θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν ταλαντώσεις. Επίσης υπάρχουν και τα πειράματα εμφάνισης νετρίνων, στα οποία νετρίνα μιας γεύσης που αρχικά δεν υπήρχαν ανιχνεύονται σε κάποια απόσταση από την πηγή. Σε κάθε περίπτωση η απόσταση μεταξύ πηγής και σημείου ανίχνευσης πρέπει να είναι μεγάλη, της τάξης των χιλιομέτρων ή χιλιάδων χιλιομέτρων, ανάλογα με την ενέργεια. Τα πειράματα NOvA στις Ηνωμένες Πολιτείες και T2K στην Ιαπωνία – βοήθησαν στη βελτίωση της κατανόησης των ταλαντώσεων νετρίνων. Αλλά οι μετρήσεις τους για τη ιεραρχία μαζών μέχρι στιγμής παραμένουν ασαφείς. Είτε το ν3 είναι το ελαφρύτερο είτε το βαρύτερο νετρίνο, θα έχει τεράστιες επιπτώσεις σχετικά με την κατανόηση αυτών των άφθονων σωματιδίων. Για παράδειγμα, η πηγή της μάζας των νετρίνων παραμένει άγνωστη. Ο προσδιορισμός της εφόσον είναι παρόμοιος με τον μηχανισμό Higgs (ο οποίος είναι υπεύθυνος για την μάζα άλλων σωματιδίων), εξαρτάται εν μέρει από την ιεραρχία των μαζών. Επίσης, δεδομένου ότι τα νετρίνα δεν έχουν ηλεκτρικό φορτίο, θα μπορούσαν θεωρητικά να ταυτίζονται με τα αντισωματίδιά τους, τα αντίστοιχα σωματίδια της αντιύλης. Η γνώση της διάταξης των μαζών των νετρίνων θα καθοδηγήσει τα πειράματα που ερευνούν αυτό το πρόβλημα. Αναζητώντας μια απάντηση στο ερώτημα της ιεραρχίας μαζών των νετρίνων, το πείραμα NOvA στέλνει δέσμες νετρίνων και αντινετρίνων περίπου 500 μίλια από το Fermilab στο Illinois προς έναν ανιχνευτή που βρίσκεται στην Minnesota. Ένα άλλο πείραμα, το T2K έστελνε νετρίνα περίπου 190 μίλια από το J-PARC στο Tokai της Ιαπωνίας, προς έναν ανιχνευτή κάτω από το όρος Ikeno. Στα πειράματα αυτά συγκρίνεται ο ρυθμός ταλαντώσεων των νετρίνων με τον ρυθμό ταλαντώσεων των αντινετρίνων. Τυχόν διαφορές μεταξύ τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να καταλάβουν τι συμβαίνει με τις μάζες των νετρίνων. Θα μπορούσε επίσης να τους βοηθήσει να διακρίνουν γιατί η ύλη κυριάρχησε έναντι της αντιύλης στο αρχέγονο σύμπαν. Ίσως να οφείλουμε την ύπαρξή μας στα νετρίνα! Το πείραμα NOvA προς το παρόν δεν βλέπει ισχυρή ασυμμετρία μεταξύ των ταλαντώσεων των νετρίνων και των αντινετρίνων. Όμως, το πείραμα T2K ανέφερε ενδείξεις ότι τα νετρίνα μπορεί να ταλαντώνονται διαφορετικά από τα αντινετρίνα. Ενώ το T2K σταμάτησε να λειτουργεί για να αναβαθμιστεί, το NOvA θα συνεχίσει την συλλογή δεδομένων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας. Μεταξύ των δύο δυνατοτήτων, εκείνη που θα διευκόλυνε πολλά μελλοντικά πειράματα, αν ίσχυε, είναι η ανεστραμμένη ιεραρχία m3 Σε αντίθεση με πολλά μυστήρια στη σωματιδιακή φυσική, η ιεραρχία της μάζας των νετρίνων έχει πάρει τον δρόμο προς την επίλυσή της. Τα πειράματα της επόμενης γενιάς έχουν τις δυνατότητες να δώσουν την απάντηση. Το Deep Underground Neutrino Experiment, ένα πείραμα στο Fermilab, θα στείλει νετρίνα κατά μήκος μιας διαδρομής περίπου 800 μιλίων από το Ιλλινόις στη Νότια Ντακότα – 60% πιο μακριά σε σχέση με το πείραμα NOvA, ‘παρέχοντας’ περισσότερη ύλη στα νετρίνα για να αλληλεπιδράσουν με αυτή. Μια τόσο μεγάλη διαδρομή θα ενισχύσει την επίδραση της Γης στις ταλαντώσεις των νετρίνων, επιτρέποντας στους φυσικούς να εκμαιεύσουν την ιεραρχία των μαζών. Στην Ιαπωνία, η προγραμματισμένη αναβάθμιση του πειράματος T2K θα πρέπει επίσης να δώσει μια απάντηση μέσα σε λίγα χρόνια από τη συλλογή των δεδομένων. Αρκετοί φυσικοί περιμένουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2030, θα έχουμε έχουμε μια οριστική πειραματική απάντηση στο πρόβλημα της ιεραρχίας των μαζών των νετρίνων. Αλλά, ακόμα και τότε θα γνωρίζουμε μόνο τις διαφορές μεταξύ των τριών μαζών – το συνολικό μέγεθος των μαζών θα παραμένει άγνωστο. https://physicsgg.me/2021/05/18/%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf/

Μαύρη τρύπα συνελήφθη να καταπίνει άστρο στο μέγεθος του Ήλιου. Στις 9 Σεπτεμβρίου 2018, τηλεσκόπια στη Γη κατέγραψαν μια ισχυρή λάμψη που προερχόταν από έναν γαλαξία σε απόσταση 860 εκατομμυρίων ετών φωτός. Ήταν η επιθανάτια λάμψη ενός άστρου στο μέγεθος του Ήλιου, το οποίο είχε την ατυχία να πλησιάσει την τερατώδη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία. Οι παρατηρήσεις του σπάνιου φαινομένου επιβεβαιώνουν ότι οι μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας που βρίσκονται στα κέντρα σχεδόν όλων των γαλαξιών καταναλώνουν υλικό από το περιβάλλον τους με τον ίδιο τρόπο που τρέφονται και οι μαύρες τρύπες μικρής μάζας, κρυμμένες ανάμεσα στα άστρα των γαλαξιών. Η κατανάλωση υλικού από τις μαύρες τρύπες είναι ανεξάρτητη από τη μάζα τους, αναφέρουν ερευνητές του ΜΙΤ, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου του Νότου (ESA) και άλλων ερευνητικών ιδρυμάτων. Η μελέτη δημοσιεύεται στο έγκριτο Τhe Astrophysical Journal και είναι διαθέσιμη εδώ. https://arxiv.org/abs/2101.04692 «Αυτό που δείξαμε ήταν ότι, αν έχεις δει μια μαύρη τρύπα, τις έχεις δει όλες» σχολιάζει ο Ντίραζ Πάσαμ του MIT, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Όταν πετάς προς το μέρος τους μια σφαίρα αερίου, όλες δείχνουν να κάνουν περίπου το ίδιο πράγμα». Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι «μικρές» μαύρες τρύπες, με μάζα περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία όταν απορροφούν υλικό, συνήθως υδρογόνο από άστρα που κινούνται σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα. Το υλικό που επιταχύνεται καθώς πλησιάζει τη μαύρη τρύπα αρχικά σχηματίζει έναν δίσκο γύρω της που ονομάζεται δίσκος συσσώρευσης. Σταδιακά, το υπέρθερμο υλικό του δίσκου χάνεται για πάντα μέσα στον ορίζοντα γεγονότων της μελανής οπής. Αμέσως μετά, ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας που κρύβονται στο εσωτερικό όριο του δίσκου συσσώρευσης προκαλούν την εκπομπή ισχυρής ακτινοβολίας στο φάσμα των ακτίνων Χ, ένα είδος πίδακα ακτινοβολίας που ονομάζεται στέμμα. Όταν τελικά το δείπνο τελειώσει, η μαύρη τρύπα επιστρέφει σε μια κατάσταση «ησυχίας» και παύει να εκπέμπει ακτινοβολία. Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί πολλές φορές σε μαύρες τρύπες μικρής μάζας, όχι όμως και στις τερατώδεις μαύρες τρύπες που βρίσκονται στα κέντρα γαλαξιών, των οποίων η μάζα είναι συνήθως δεκάδες εκατομμύρια μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. «Σε αυτές τις μαύρες τρύπες η διαδικασία αυτή συμβαίνει σε χρονικές κλίμακες που διαρκούν χιλιάδες χρόνια. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τόσο πολύ» σχολιάζει ο δρ Πάσαμ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι ερευνητές ήταν τυχεροί που πέτυχαν την κεντρική μαύρη τρύπα να τρώει «στο πόδι». Αντί να απορροφά σταδιακά υλικό από κάποιο συνοδό άστρο, η μαύρη τρύπα είχε την τύχη να καταπιεί απότομα κάποιο διερχόμενο άστρο. Σε αυτή την περίπτωση, το άστρο παραμορφώνεται πριν χαθεί για πάντα: η πλευρά του που κοιτάζει προς τη μαύρη τρύπα δέχεται ισχυρότερη βαρυτική έλξη από ό,τι η αντίθετη πλευρά, και αυτή η ανισορροπία αναγκάζει το άστρο να χάσει το σφαιρικό σχήμα του και να μετατραπεί σε αυτό που οι αστρονόμοι ονομάζουν «κοσμικό σπαγγέτι» (ναι, αυτή είναι η επίσημη ορολογία). Η ερευνητική ομάδα άρχισε να ασχολείται με το φαινόμενο τον Σεπτέμβριο του 2018, όταν το αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο ASASSN, σχεδιασμένο να ανιχνεύει σουπερνόβα, κατέγραψε μια ξαφνική λάμψη σε έναν γαλαξία που βρίσκεται 860 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Τα επόμενα δύο χρόνια, οι αστρονόμοι συνέχισαν να παρακολουθούν το συμβάν με ραδιοτηλεσκόπια και διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων Χ. «Πετύχαμε την μαύρη τρύπα στη φάση του σχηματισμού του δίσκου συσσώρευσης» αναφέρει ο Πάσαμ. «Στη συνέχεια ο δίσκος καταρρέει, το στέμμα γίνεται εντονότερο και λάμπει έντονα στο φάσμα των ακτίνων Χ. Τελικά δεν υπάρχει άλλο αέριο για να τραφεί η μαύρη τρύπα, οπότε η συνολική φωτεινότητα μειώνεται και πέφτει σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα». «Γνωρίζαμε ότι αυτός ο κύκλος συμβαίνει στις μαύρες τρύπες αστρικής μάζας, που έχουν μόνο 10 φορές τη μάζα του Ήλιου. Τώρα το βλέπουμε να συμβαίνει σε κάτι 5 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο» καταλήγει. Εκτός του ότι επιβεβαιώνει ότι οι μαύρες τρύπες όλων των μεγεθών έχουν τους ίδιους τρόπους στο τραπέζι, η μελέτη είναι μόλις η δεύτερη που καταγράφει το σχηματισμό του στέμματος από την αρχή μέχρι το τέλος του φαινομένου. https://physicsgg.blogspot.com/2021/05/blog-post_86.html

Τρεις Έλληνες στην λίστα με τους επιστήμονες που το έργο τους είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο στον τομέα τους. Στη λίστα του Publons των Thomson Reuters που καταγράφει τους επιστήμονες και ερευνητές, των οποίων το έργο είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο στον τομέα τους συμπεριλήφθηκαν και τρεις Έλληνες. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει με 3.079 Δημοσιεύσεις ο Καθηγητής Καρδιολογίας, ΕΚΠΑ, Χριστόδουλος Στεφανάδης. Στη 13η θέση βρίσκεται ο Καθηγητής Βιοστατιστικής, Μεθοδολογίας της Έρευνας και Επιδημιολογίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Δημοσθένης Παναγιωτάκος με 2.432 Δημοσιεύσεις. Τη 16η θέση καταλαμβάνει ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ, Καθηγητής Αιματολογίας – Ογκολογίας, Μελέτιος - Αθανάσιος Δημόπουλος με 2.358 Δημοσιεύσεις Όσον αφορά αμιγώς τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές με τις περισσότερες Δημοσιεύσεις τις πρώτες πέντε θέσεις κατέχουν: Χριστόδουλος Στεφανάδης, Καθηγήτης Καρδιολογίας, ΕΚΠΑ - 3.079 Δημοσιεύσεις Δημοσθένης Παναγιωτάκος, Καθηγητής Βιοστατιστικής, Μεθοδολογίας της Έρευνας και Επιδημιολογίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο - 2.432 Δημοσιεύσεις Μελέτιος Αθανάσιος Δημόπουλος, Πρύτανης του ΕΚΠΑ, Καθηγητής Αιματολογίας -Ογκολογίας - 2.358 Δημοσιεύσεις Νεκτάριος Μπενέκος, Kύριος Eρευνητής στο CERN - 1.007 Δημοσιεύσεις Αριστίδης Τσατσάκης, Καθηγητής Τοξικολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης - 989 Δημοσιεύσεις Αυτά τα στοιχεία υπογραμμίζουν τη σημαντική ερευνητική παρουσία των Ελλήνων Επιστημόνων στο διεθνή χώρο πάρα τις δύσκολες συγκυρίες που βιώνει η χώρα μας. https://www.pronews.gr/epistimes/987906_treis-ellines-stin-lista-me-toys-epistimones-poy-ergo-toys-eihe-megalytero

Κτίριο που αποθηκεύει ενέργεια σαν μια γιγαντιαία μπαταρία. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Τσάλμερς στη Σουηδία ανέπτυξαν μία νέα τεχνολογία που ουσιαστικά μετατρέπει το απλό σκυρόδεμα σε μια μορφή επαναφορτιζόμενης μπαταρίας. Φιλοδοξία των ερευνητών είναι κάποια στιγμή, μελλοντικά, η συγκεκριμένη τεχνολογία να επιτρέπει τη μετατροπή ολόκληρων κτιρίων σε χώρους μαζικής αποθήκευσης ενέργειας, να λειτουργούν δηλαδή σαν πελώριες μπαταρίες. Αν και εξαιρετικά φιλόδοξη η προσπάθεια ενδεχομένως έχει κάποιες πιθανότητες επιτυχίας αφού το τσιμέντο αποτελεί το πλέον διαδεδομένο υλικό κατασκευής κτιρίων σε όλο τον κόσμο. Η βασική ιδέα αφορά την ίδια την σύσταση του τσιμέντου, στο οποίο έχουν προστεθεί μικρές ποσότητες ινών άνθρακα ώστε το μίγμα να αποκτήσει αγωγιμότητα και συγχρόνως ευκαμψία. Επιπλέον, μέσα στο μίγμα έχουν ενσωματωθεί ένα μεταλλικό πλέγμα ανθρακονημάτων, σίδερο για την άνοδο και νικέλιο για την κάθοδο. Το πρωτότυπο της μπαταρίας που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές Η συγκεκριμένη ιδέα επέτρεψε τη δημιουργία ενός επαναφορτιζόμενου συστήματος, του οποίου όμως οι δυνατότητες ακόμη βρίσκονται υπό διερεύνηση. Η συγκεκριμένη «μπαταρία», με το συγκεκριμένο μίγμα τσιμέντου κατάφερε να αποδώσει 7Wh ανά τετραγωνικό μέτρο, ποσότητα που είναι δέκα φορές καλύτερη από προηγούμενους πειραματισμούς με μίγματα τσιμέντου. Οι ερευνητές του σουηδικού πανεπιστημίου σημειώνουν ότι η πυκνότητα ενέργειας είναι ακόμη πολύ χαμηλή σε σύγκριση με τις εμπορικά διαθέσιμες μπαταρίες. Ωστόσο, πιστεύουν ότι οι όποιοι περιορισμοί μπορούν να ξεπεραστούν χάρη στο μέγεθος των μπαταριών όταν χρησιμοποιηθούν σε κλίμακα ολόκληρων κτιρίων. Τα οφέλη της μετατροπής πολυώροφων κτιρίων σε τεράστιες μπαταρίες είναι προφανή. Οι επιστήμονες που εργάζονται στο πρόγραμμα ξεκαθαρίζουν ότι η ιδέα βρίσκεται στα πρώτα στάδια εφαρμογής. Προφανώς υπάρχουν αρκετά σοβαρά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν πριν το πρόγραμμα περάσει σε φάση εμπορικής εφαρμογής, όπως ποια θα είναι η διάρκεια ζωής μίας τέτοιας «μπαταρίας» και αν θα πρέπει να αναπτυχθούν νέες τεχνικές ανακύκλωσης για την απόσυρσή τους. https://physicsgg.me/2021/05/18/%ce%ba%cf%84%ce%af%cf%81%ce%b9%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%bd%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%b9/

Η RSC Progress ολοκληρώνει τη συγκόλληση δεξαμενών οξειδωτή πυραύλων Soyuz-5 Οι ειδικοί της RSC Progress (Samara, μέρος της Roscosmos) ολοκλήρωσαν τη συγκόλληση της δεξαμενής οξειδωτή πρώτου σταδίου (δεξαμενή «O») για το νέο όχημα εκτόξευσης Soyuz-5. Η επιθεώρηση ακτίνων Χ επιβεβαίωσε την απουσία ελαττωμάτων στις συγκολλημένες ραφές. Οι ειδικοί της Progress έχουν κατασκευάσει έναν εξομοιωτή πλήρους μεγέθους της δεξαμενής οξειδωτή του πυραύλου νέας γενιάς Soyuz-5 με διάμετρο 4100 mm. Μετά την εγκατάσταση του εξοπλισμού εντός της δεξαμενής, η δεξαμενή 'O' θα σταλεί στο TsNIIMash (μέρος της Roscosmos) για δυναμικές δοκιμές. Η κατασκευή της δεξαμενής οξειδωτή πρώτου σταδίου Soyuz-5 είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην παραγωγή ενός οχήματος εκτόξευσης νέας γενιάς. Το προοπτικό όχημα εκτόξευσης δύο σταδίων μεσαίας κατηγορίας Soyuz-5 αναπτύσσεται για να εξασφαλίσει την εκτόξευση μη επανδρωμένου διαστημικού σκάφους σε συγχρονισμένες, εξαιρετικά ελλειπτικές, μεταφορικές και γεωστατικές τροχιές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ανώτερων σταδίων. Ο πύραυλος θα χρησιμοποιεί νέους κινητήρες: ο κύριος κινητήρας πρώτου σταδίου είναι ο RD-171 MV που αναπτύχθηκε από την NPO Energomash και ο δεύτερος κινητήρας RD-0124 MS που αναπτύχθηκε από το Γραφείο Σχεδίασης Αυτοματισμού Voronezh Chemical (και οι δύο αποτελούν μέρη της Roscosmos). Οι κινητήρες παρέχουν σχεδόν μέγιστη απόδοση και λειτουργούν με καύσιμο οξυγόνου-ναφθυλίου. Οι εκτοξεύσεις του νέου πυραύλου προγραμματίζονται από το Baikonur Cosmodrome στο πλαίσιο του έργου Ρωσίας-Καζακστάν Baiterek. http://en.roscosmos.ru/22106/ Νέο σύστημα διαστημικής επικοινωνίας θα τεστάρει τον Ιούνιο η NASA. Καθώς τα όργανα που στέλνουμε στο Διάστημα είναι ολοένα και πιο εξελιγμένα και μπορούν να συλλέγουν μεγάλο όγκο δεδομένων χρειαζόμαστε ολοένα και πιο αποτελεσματικούς τρόπους μετάδοσης τους στην Γη. Τα σημερινά συστήματα επικοινωνίας χρησιμοποιούν ραδιοσήματα αλλά οι διαστημικές υπηρεσίες προσπαθούν να τα αναβαθμίσουν ή να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες ώστε κάθε σήμα να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η λύση σε πρώτη φάση βρίσκεται στην τεχνολογία των λέιζερ. Συστήματα επικοινωνίας με χρήση ακτίνων λέιζερ μπορούν να μεταδώσουν μεγάλα αρχεία όπως βίντεο υψηλής ανάλυσης ή μεγάλο όγκο δεδομένων και γενικότερα να μεταδώσουν 10-100 φορές περισσότερα δεδομένα από τα σημερινά συστήματα επικοινωνίας. «Με τα σημερινά συστήματα θα χρειάζονταν εννέα μήνες για να σταλεί από τον Άρη στην Γη ένα αρχείο που περιείχε έναν ολοκληρωμένο χάρτη του πλανήτη. Με ένα σύστημα λέιζερ θα χρειαστούν περίπου εννέα ημέρες» αναφέρει σε ανακοίνωση της η NASA η οποία θα ξεκινήσει σύντομα τις δοκιμές ενός νέου συστήματος επικοινωνίας, του Laser Communications Relay Demonstration (LCRD). Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα στείλει τον Ιούνιο σε γεωσύγχρονη τροχιά ένα σύστημα LCRD το οποίο για δύο έτη θα λαμβάνει από δύο βάσεις στην Καλιφόρνια και την Χαβάη δεδομένα και θα τα στέλνει πίσω για να δοκιμαστούν οι δυνατότητες του. Το μεγάλο μειονέκτημα των συστημάτων επικοινωνίας λέιζερ είναι ότι η λειτουργία τους παρεμποδίζεται από τα σύννεφα. Με τις δοκιμές που θα γίνουν οι ειδικοί θα εντοπίσουν τα ατμοσφαιρικά εμπόδια που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο σύστημα για να βρεθούν τρόποι υπερπήδησης τους. Αν όλα πάνε καλά στις δοκιμές το LCRD θα αρχίσει να λειτουργήσει ως επικοινωνιακός κόμβος που θα στέλνει δεδομένα σε εν εξελίξει διαστημικές αποστολές και θα λαμβάνει τα δικά τους για να τα μεταδώσει στην Γη. https://www.naftemporiki.gr/story/1727219/neo-sustima-diastimikis-epikoinonias-tha-testarei-ton-iounio-i-nasa

Μικροσκοπικό καθρεφτάκι θα αποκαλύψει την σκοτεινή ύλη. Μια καινοτόμος συσκευή που δημιούργησαν ερευνητές στις ΗΠΑ θα προσπαθήσει να δώσει απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Σύμπαντος. Μπορεί να αποτελεί το 85% του Σύμπαντος αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς είναι, τι είναι και ποιες οι ιδιότητες της. Πρόκειται για την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη για την οποία έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες που ξεκινούν από κάποιες προσπάθειες περιγραφής της και καταλήγουν στο ότι δεν υπάρχει και πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο για να έχουμε ολοκληρωμένα κοσμολογικά μοντέλα. Γίνονται συνεχώς μελέτες, πειράματα και προσπάθειες εντοπισμού της σκοτεινής ύλης χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ομάδα Αμερικανών ερευνητών αποφάσισε να μπει στο κυνήγι της σκοτεινής ύλης αναπτύσσοντας μια μέθοδο εντοπισμού της. Οι ερευνητές βασίζουν την προσπάθεια τους σε μια θεωρία σύμφωνα με την οποία ότι ο γαλαξίας μας γεμάτος από μικροσκοπικά σωματίδια, τα σκοτεινά φωτόνια τα οποία έχουν μάζα αλλά τόσο μικρή που τα σημερινά τεχνικά μέσα δεν μπορούν να τα ανιχνεύσουν. Η ερευνητική ομάδα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ντελαγουέαρ προτείνει την δημιουργία ενός επιταχυνσιόμετρου που θα αποτελείται από νιτρίδιο του πυριτίου και ένα μικροσκοπικό καθρέφτη δημιουργώντας δύο επιφάνειες που το φως θα αναπηδά ανάμεσα τους. Αν οι αποστάσεις ανάμεσα στα δύο υλικά μεταβάλλεται οι ερευνητές οι ερευνητές θα γνωρίζουν από την μελέτη του ανακλώμενου φωτός την παρουσία των σκοτεινών φωτονίων και εντοπίζοντας στα σκοτεινά φωτόνια αυτόματα θα υπάρχει επιβεβαίωση της ύπαρξης της σκοτεινής ύλης. «Η σκοτεινή ύλη μπορεί να δημιουργείται σε μαύρες τρύπες ή μπορεί να αποτελείται από κάτι τρισεκατομμύρια φορές μικρότερο από ένα ηλεκτρόνιο» αναφέρει η Σουάτι Σινγκχ, επικεφαλής της μελέτης. Η Σινγκχ είναι θεωρητικός κβαντικής φυσικής που ασχολείται με την ανάπτυξη νέων πρωτοποριακών μεθόδων εντοπισμού της σκοτεινής ύλης. Όπως είναι ευνόητο η επιστημονική κοινότητα θα αναμένει με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας. https://www.naftemporiki.gr/story/1727029/mikroskopiko-kathreftaki-tha-apokalupsei-tin-skoteini-uli

Εντοπίστηκε η τελευταία «λεία» του γαλαξία μας. O γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων δημιουργήθηκε μόλις 200 εκατ. έτη μετά την γέννηση του Σύμπαντος. Βέβαια ο γαλαξίας μας έτσι όπως τον γνωρίζουμε εμείς και όπως είναι σήμερα δεν έχει σχέση με την αρχική του μορφή αφού στην διάρκεια της ύπαρξης του συγκρούστηκε και τελικά συγχωνεύτηκε με άλλους γαλαξίες. Μάλιστα κάποιες μελέτες κάνουν λόγο για αρκετές συγκρούσεις στις οποίες βγήκε πάντοτε νικητής ο γαλαξίας μας ακόμη και όταν ήρθε αντιμέτωπος με μεγαλύτερους σε μέγεθος γαλαξίες. Διεθνής ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» αναφέρει ότι ο γαλαξίας μας κατέληξε στην σημερινή του έκταση και μορφή πριν από περίπου δέκα δισ. έτη μετά από μια ακόμη σύγκρουση με έναν μικρότερο σε μέγεθος γαλαξία. Παρόλα αυτά οι ερευνητές σημειώνουν ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό του ο γαλαξίας μας ήταν σχηματοποιημένος στην σημερινή του μορφή πριν από αυτή την σύγκρουση η οποία απλά έβαλε τις τελευταίες κοσμικές… πινελιές. Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας 95 άστρα που κινούνται σε τροχιά γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας η κίνηση, η χημεία και η ηλικία τους υποδεικνύουν ότι ανήκαν σε έναν γαλαξία με τον οποίο συγχωνεύτηκε ο δικός μας πριν από περίπου δέκα δισ. έτη. « Αυτά τα άστρα αποτελούν τα απομεινάρια του προηγούμενου γαλαξία» αναφέρει ο Τεντ Μακέρεθ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο επικεφαλής της μελέτης τα ευρήματα της οποίας θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της εξέλιξης του γαλαξία μας και των γεγονότων που συνέβησαν στην διάρκεια της ύπαρξης του. https://www.naftemporiki.gr/story/1727475/entopistike-i-teleutaia-leia-tou-galaksia-mas

Νέο ρεκόρ στην διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή. Ένας άντρας παράλυτος από τον λαιμό και κάτω για περισσότερο από δέκα χρόνια, κατάφερε, σύμφωνα με νέα έρευνα, να συντάξει ολόκληρη πρόταση χρησιμοποιώντας το μυαλό του. Οι επιστήμονες εμφύτευσαν δύο μικροσκοπικούς αισθητήρες αποτελούμενους από πολύ λεπτά ηλεκτρόδια, πάχους όσο μια τρίχα, 4 x 4 χιλιοστά – στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου του για να του επιτρέψουν να γράψει τις σκέψεις του. Ο άνδρας ήταν 65 ετών κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία διεξήχθη εννέα χρόνια μετά τον τραυματισμό του νωτιαίου μυελού το 2007. Του ζητήθηκε να φανταστεί να κρατά ένα στυλό και ένα χαρτί και μετά να προσπαθεί να γράψει. Οι αισθητήρες που τοποθετήθηκαν στο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου του ανίχνευσαν τη δραστηριότητα καθώς οπτικά έβλεπε την κίνηση. Στη συνέχεια, ένας αλγόριθμος αποκωδικοποίησε την κίνηση για κάθε γράμμα, μεταφράζοντας το σε κείμενο που εμφανίστηκε σε μια οθόνη υπολογιστή. Ο άντρας – γνωστός μόνο ως T5 – μπόρεσε να επικοινωνήσει με κείμενο σε ταχύτητες που ανταγωνίζονται εκείνες που επιτεύχθηκαν από τους φίλους του με μηνύματα που έστελναν στο κινητό τους τηλέφωνο, δήλωσε η ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Χρησιμοποιώντας το σύστημα «brain-to-text» (από τον εγκέφαλο στο κείμενο), ο T5 πληκτρολόγησε 90 χαρακτήρες – ή 18 λέξεις – ανά λεπτό – περισσότερο από το διπλάσιο της προηγούμενης καταμέτρησης για την πληκτρολόγηση με μια τέτοια «διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή», ανέφερε η ομάδα στο επιστημονικό περιοδικό «Nature». https://www.nature.com/articles/s41586-021-03506-2 Συμφωνα με τους ερευνητές, ένας κανονικός άνθρωπος, μπορεί, κατά μέσο όρο, να πληκτρολογήσει περίπου 23 λέξεις ανά λεπτό σε ένα κινητό τηλέφωνο. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέα ελπίδα για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που έχουν χάσει τη χρήση των άνω άκρων τους ή την ικανότητά τους να μιλούν λόγω ασθένειας ή τραυματισμού, δήλωσε ο καθηγητής νευροχειρουργικής στο Στάνφορντ, Τζέιμι Χέντερσον. «Στόχος είναι να αποκατασταθεί η ικανότητα επικοινωνίας μέσω κειμένου». Όταν ένα άτομο βιώνει παράλυση, παραμένει η δραστηριότητα των νεύρων του εγκεφάλου για ενέργειες όπως περπάτημα, ομιλία ή να πιάνουμε το ποτήρι. Ο σκοπός αυτής της έρευνας είναι να αξιοποιήσει αυτή τη δραστηριότητα, έτσι ώστε ο ασθενής να ανακτήσει τις ικανότητες που έχει χάσει. Ο Φρανκ Ουίλετ, ειδικός ερευνητής και νευροεπιστήμονας του Ιατρικού Ινστιτούτου Howard Hughes (HHMI), ο οποίος συνεργάστηκε με τον Τζέιμι Χέντερσον, είπε ότι η ομάδα εργάστηκε για περίπου δύο χρόνια, επισημαίνοντας ότι το συγκεκριμένο τμήμα έχει «μακρά ιστορία ανάπτυξης διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή για να βοηθήσει τους ανθρώπους με παράλυση». https://physicsgg.me/2021/05/18/%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%cf%80%ce%b1%cf%86%ce%ae-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b5%cf%86%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb/

Η ρουτίνα διόρθωση τροχιάς ISS έχει προγραμματιστεί για τις 20 Μαΐου. Μια κανονική διόρθωση τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έχει προγραμματιστεί για τις 20 Μαΐου 2021 για να σχηματίσει αρχικές βαλλιστικές συνθήκες πριν από την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-19 και την προσγείωση του διαστημικού σκάφους του Soyuz MS-18. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Κέντρου Ελέγχου Αποστολής TsNIIMash (μέρος της Roscosmos), το διαστημικό σκάφος φορτίου Progress MS-16 θα ενεργοποιήσει αυτόματα τους κινητήρες του στις 17:01 UTC για 180,5 δευτερόλεπτα δίνοντας στον σταθμό μια ώθηση 0,2 m / s. Μετά τον διορθωτικό ελιγμό, το μέσο ύψος της τροχιάς του σταθμού θα αυξηθεί κατά 350 μέτρα στα 419,72 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης. Οι προκαταρκτικές παράμετροι τροχιάς της τροχιάς ISS θα έχουν ως εξής: Περίοδος περιστροφής: 92,91 λεπτά; Κλίση τροχιάς: 51,66 deg; Ελάχιστο ύψος τροχιάς πάνω από την επιφάνεια της Γης: 417,73 χλμ. Μέγιστο ύψος τροχιάς πάνω από την επιφάνεια της Γης: 438,22 km. Επί του παρόντος, το 65ο πλήρωμα αποστολής εργάζεται στο ISS συμπεριλαμβανομένων των κοσμοναυτών Roscosmos Oleg Novitsky, Pyotr Dubrov και αστροναύτη της NASA Mark Vande Hei που έφτασαν στο σταθμό στις 9 Απριλίου 2021 με το διαστημικό σκάφος Soyuz MS-18, καθώς και το πλήρωμα διαστημοπλοίων Crew Dragon του Οι αστροναύτες της NASA Shane Kimbrow και Megan MacArthur, ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Thomas Pesquet, καθώς και ο αστροναύτης της Ιαπωνικής Αεροναυπηγικής, Ακίχικο Χοσίδη. http://en.roscosmos.ru/22102/ Δύο διαστημικοί τουρίστες από την Ιαπωνία θα ξεκινήσουν στο ISS στο Soyuz MS-20. Η Space Adventures, Inc., η κορυφαία εταιρεία διαστημικών εμπειριών στον κόσμο, ανακοίνωσε ότι ο Yusaku Maezawa ξεκίνησε τις προετοιμασίες για αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) περνώντας επιτυχώς τις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις. Αυτός και ο βοηθός παραγωγής του, Yozo Hirano, σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν στο ρωσικό Soyuz MS-20 από το κοσμοδρόμιο Baikonur στις 8 Δεκεμβρίου 2021. Η διάρκεια της διαστημικής πτήσης θα είναι 12 ημέρες και θα διοικείται από τον κοσμοναύτη Alexander Misurkin. Κύριος. Ο Maezawa και το πλήρωμά του θα ξεκινήσουν περίπου τρεις μήνες προπόνησης διαστημικής πτήσης τον Ιούνιο στο Yuri Gagarin Cosmonaut Training Center στη Star City της Ρωσίας. "Είμαι τόσο περίεργος" πώς είναι η ζωή στο διάστημα "; Έτσι, σκοπεύω να μάθω μόνος μου και να μοιραστώ με τον κόσμο στο κανάλι μου στο YouTube", δήλωσε ο Yusaku Maezawa. «Είμαστε ενθουσιασμένοι για τον Maezawa-san, και είμαστε περήφανοι που μας επέτρεψαν να πετάξει στο διάστημα», δήλωσε ο Eric Anderson, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Space Adventures, Inc. «Θα πετάει με το αξιόπιστο και αληθινό διαστημικό σκάφος Soyuz, επισκέπτοντας το διαστημικό σταθμό, όπως έχει και οι προηγούμενοι πελάτες μας που συμμετέχουν στο διάστημα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που δύο SFP θα πετάξουν μαζί και η πρώτη τουριστική αποστολή στο ISS στη δεκαετία! Καλώς ήλθατε στο διάστημα, Yusaku! " Η Space Adventures συνεργάζεται με τη Roscosmos από την πρώτη διαστημική τουριστική πτήση στον κόσμο το 2001. Συνολικά, επτά αυτοχρηματοδοτούμενα άτομα επισκέφθηκαν το διαστημικό σταθμό και τον κ. Η Maezawa σχεδιάζει να είναι η 8η και η πρώτη από την Ιαπωνία. Σχετικά με το yusaku maezawa Ο Yusaku Maezawa, Διευθύνων Σύμβουλος της Start Today, Ltd, είναι ιαπωνικός επιχειρηματίας ηλεκτρονικού εμπορίου και παγκοσμίως γνωστός συλλέκτης τέχνης. Ίδρυσε τη ZOZO, Ltd., μια διαδικτυακή επιχείρηση λιανικής πώλησης ρούχων, την οποία πούλησε στην Yahoo! Ιαπωνία το 2019. Μαζί με την αποστολή Soyuz MS-20 στο ISS, σχεδιάζει επίσης να συμμετάσχει σε μια περιφερειακή αποστολή επί του διαστημικού σκάφους Starship του SpaceX που έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2023. Σχετικά με το yozo hirano Ο Yozo Hirano έγινε μέλος της ZOZO, Ltd. μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο όπου έγινε διευθυντής της φωτογραφικής ομάδας. Επί του παρόντος, εργάζεται στο SPACETODAY ως παραγωγός ταινιών. Στο ISS, κ. Ο Χιράνο θα είναι υπεύθυνος για την τεκμηρίωση του κ. Η αποστολή της Maezawa. Σχετικά με τις διαστημικές περιπέτειες Η Space Adventures οργάνωσε τις πτήσεις για τους πρώτους ιδιωτικούς αστροναύτες στον κόσμο (Dennis Tito, Mark Shuttleworth, Greg Olsen, Anousheh Ansari, Charles Simonyi, Richard Garriott και Guy Laliberté) και σήμερα προσφέρει μια ποικιλία αποστολών διαστημικής πτήσης σε τροχιά χαμηλής γης, το Διεθνές Διαστημικό Σταθμός και πέρα. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τη διεύθυνση www.spaceadventures.com. http://en.roscosmos.ru/22104/ Η Ευρώπη στέλνει ένα σκουπιδιάρικο στο Διάστημα. Το πρόβλημα των αμέτρητων αντικειμένων κάθε είδους και μεγέθους που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα σε τροχιά γύρω από την Γη είναι μεγάλο και διογκώνεται συνεχώς. Στο τραπέζι έχουν πέσει πολλές ιδέες και έχουν υλοποιηθεί κάποιες από αυτές με διαστημικά οχήματα και συστήματα συλλογής και καταστροφής των διαστημικών σκουπιδιών. Όλα αυτά τα οχήματα και συστήματα όμως έχουν δυνατότητα απόσυρσης και καταστροφής ενός κάθε φορά αντικειμένου γεγονός που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δώσει λύση στο πρόβλημα αλλά απλά να γίνονται στοχευμένες κινήσεις απομάκρυνσης κάποιου διαστημικού σκουπιδιού που θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνο. Ένα τέτοιο διαστημικό σκουπίδι θέλει να καταστρέψει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Είχε ανακοινωθεί πριν από δύο χρόνια ότι ο ΕΟΔ θα συνεργαζόταν με την ελβετική νεοφυή εταιρεία ClearSpace για την κατασκευή ενός σκάφους που θα συλλέγει και θα καταστρέφει διαστημικά σκουπίδια. Όπως έγινε γνωστό ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος υπέγραψε την συμφωνία με την ClearSpace και το 2025 θα εκτοξευτεί ένα σκάφος που θα εκτοξευτεί σε ύψος 500 χλμ. Το σκάφος θα κάνει σε αυτό το ύψος δοκιμές των συστημάτων του και αν όλα λειτουργούν σωστά θα κινηθεί σε μεγαλύτερα ύψη και θα προσεγγίσει ένα τμήμα πυραύλου που βρίσκεται σε τροχιά από το 2013 μετά από μια αποστολή της ESA. Πρόκειται για ένα διαστημικό σκουπίδι βάρους 100 κιλών που αποτελεί σίγουρα μεγάλη απειλή για οτιδήποτε βρεθεί στον δρόμο του. Το σκάφος θα «αιχμαλωτίσει» τον στόχο του με ρομποτικούς βραχίονες. Στη συνέχεια τα δύο αντικείμενα θα πέσουν πίσω στην ατμόσφαιρα, όπου και θα καούν. «Το πλάνο που έχουμε είναι ότι αυτή η πρωτοποριακή τεχνολογία αιχμαλώτισης αντικειμένων μπορεί να αποτελέσει την βάση όχι μόνο για την απομάκρυνση διαστημικών σκουπιδιών αλλά και για αποστολές ανεφοδιασμού καυσίμων ή επισκευής δορυφόρων» αναφέρει η Λουίζα Ινοσέντι, επικεφαλής του τομέα διαστημικού καθαρισμού της ESA. https://www.naftemporiki.gr/story/1726936/i-europi-stelnei-ena-skoupidiariko-sto-diastima

Astroschool: από την Κρήτη… στο Διάστημα. Η έρευνα, οι ομαδικές εργασίες, τα προγράμματα εκτός σχολείου και ο πειραματισμός έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν τη συμμετοχή των νέων της χώρας μας τόσο σε Ολυμπιάδες Μαθημάτων όσο και σε διεθνείς διαγωνισμούς. «Μάθημα» που η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα το έχει πάρει συχνά, οπότε ανεξαρτήτως πολιτικών και μεταρρυθμίσεων στα σχολεία κινείται αυτενεργώντας. Στην Κρήτη, σχολεία και πανεπιστήμιο αναζήτησαν πρόσφατα κοινούς «δρόμους» με αποτελέσματα που αποδείχθηκαν εντυπωσιακά: το 1ο Σχολείο Αστροφυσικής της Κρήτης γεννήθηκε φέτος την άνοιξη. Και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας, του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Συλλόγου Φυσικών Κρήτης. Από τον Μάρτιο μέχρι τις 8 Μαΐου, λοιπόν, εν μέσω πανδημίας, 150 επιλεγμένοι μαθητές από την Α’ ή Β’ Τάξη 52 λυκείων από όλο το νησί συναντήθηκαν διαδικτυακά για να συστηθούν και να αποκτήσουν γνώσεις πάνω σε βασικά θέματα αστροφυσικής, οι οποίες καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το Σύμπαν. Διαδικτυακά Πώς έγινε αυτό; Με διαλέξεις πανεπιστημιακών και ερευνητών του Ινστιτούτου Αστροφυσικής που «ταξίδεψαν» τους νέους στα… άστρα, καλύπτοντας συνοπτικά τη βασική θεματολογία της σύγχρονης αστροφυσικής. Οι μαθητές έτσι «πάτησαν» νοερά σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, μαθαίνοντας πληροφορίες που, όπως είναι φυσικό, βασίζονται στις γνώσεις Φυσικής του Λυκείου, αλλά επεκτείνονται εντυπωσιακά, σε ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο και για άλλα σχολεία της χώρας. «Το σχολείο αυτό είναι μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε τους μελλοντικούς φοιτητές και πολίτες της χώρας μας που ενδιαφέρονται για κάτι διαφορετικό πέρα από τη στενή σχολική γνώση» λέει σχετικά στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροφυσικής, καθηγητής Βασίλης Χαρμανδάρης και προσθέτει: «Κύριος στόχος του είναι να δώσει ένα κίνητρο στους μαθητές να ανακαλύψουν τη χαρά της κατανόησης του κόσμου που μας περιβάλλει, να εκτιμήσουν τον καθοριστικό ρόλο που έχει η τεχνολογία στη συλλογή και ανάλυση δεδομένων, αλλά και να μάθουν να εφαρμόζουν τη μεθοδολογία επίλυσης των αστρονομικών ερωτημάτων σε άλλους κλάδους της φυσικής και της ίδιας της ζωής». Πάντως, όπως εξηγεί, «είχαμε τελικά υπερδιπλάσιο αριθμό αιτήσεων από τις διαθέσιμες θέσεις και το ενδιαφέρον που έδειξαν οι μαθητές με την ενεργό συμμετοχή στις διαλέξεις και τις εύστοχες ερωτήσεις τους μάς γεμίζει αισιοδοξία». Κάτι που σπρώχνει τώρα όλους τους φορείς που υλοποίησαν το Σχολείο Αστροφυσικής να σκέφτονται πώς θα το μετατρέψουν σε έναν θεσμό που θα προσφέρει αφιλοκερδώς γνώσεις στους μαθητές της Κρήτης αλλά και της χώρας μας για πολλά χρόνια στο μέλλον. Διάκριση Και βέβαια όλα αυτά δίνουν και… πτυχίο, καθώς έχει προβλεφθεί όλοι οι μαθητές και μαθήτριες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα να λάβουν βεβαίωση συμμετοχής, ενώ όσοι από αυτούς το επιθυμούν, μπορούν να συμμετάσχουν και σε μια γραπτή διαδικτυακή εξέταση στις 22 Μαΐου 2021 πάνω στην ύλη η οποία παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια των διαλέξεων. Οι πέντε πρώτοι θα λάβουν τιμητικό έπαινο και βιβλία αστροφυσικής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και οι τρεις πρώτοι θα έχουν την ευκαιρία να μείνουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για δύο βραδιές στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα στον Ψηλορείτη και να λάβουν ενεργά μέρος σε παρατηρήσεις μαζί με τους αστρονόμους του Ινστιτούτου Αστροφυσικής. Μαθήματα «Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ταξίδευα στο Διάστημα, στη γνώση, σε αυτόν τον απέραντο ανεξερεύνητο κόσμο που υπάρχει εκεί έξω, κλεισμένος ουσιαστικά στο σπίτι μου, ενώ δεν μπορούσα καν να δω τους φίλους μου, τη γιαγιά μου, να πάω στο σχολείο» λέει ο Λύσανδρος Ζώρας, μαθητής της Α’ Λυκείου στο Ηράκλειο Κρήτης. «Και όλα αυτά έγιναν χάρη στο 1ο Σχολείο Αστροφυσικής Κρήτης – Astroschool. Ενα σχολείο που φαίνεται ότι έλειπε και που εξαιτίας της πανδημίας έγινε ολόκληρο διαδικτυακά. Και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου στο Διάστημα και η αγάπη μου για την αστρονομία και την αστροφυσική μεγάλωσε» συνεχίζει και συμπληρώνει: «Είναι αλήθεια ότι αυτό το πεδίο πάντα μου κινούσε το ενδιαφέρον, αλλά μεγαλώνοντας νομίζω ότι άρχισα να καταλαβαίνω λίγο περισσότερα. Με συναρπάζει κυρίως για τα ερωτήματα που κρύβει και που είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να τα συλλάβει, όπως: «Πόσο μεγάλο είναι το Σύμπαν;», «Θα βρούμε ποτέ άλλη μορφή ζωής;», «Θα βρούμε άλλο κατοικήσιμο πλανήτη κοντά μας;»… Οι διαλέξεις που παρακολούθησα με βοήθησαν να εμβαθύνω σε αυτό. Το Διάστημα είναι συναρπαστικό και όλοι οι εκπαιδευτές μας κατάφεραν να μας μεταδώσουν την αγάπη τους, το μυστήριο και φυσικά πάρα πολλές πληροφορίες. Ελπίζω, πως θα υπάρξει και δεύτερο και πολλά ακόμα, πως περισσότερα παιδιά θα μπορέσουν να το παρακολουθήσουν και πως και εμείς θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε», καταλήγει ο μαθητής. https://www.in.gr/2021/05/17/b-science/space/astroschool-apo-tin-kriti-sto-diastima-apo-tin-kriti-sto-diastima/

Κατασκευάστηκε επαναστατική μπαταρία με πρότυπο ένα… σάντουιτς. Το BLT είναι ένα δημοφιλές ανά τον κόσμο είδος σάντουιτς που ονομάστηκε έτσι από τα βασικά συστατικά του το μπέικον, το μαρούλι και την τομάτα (Bacon, Lettuce, Tomato) και τον τρόπο που τα υλικά τοποθετούνται ανάμεσα στις φέτες του ψωμιού. Επιστήμονες της Σχολής Μηχανολογίας και Εφαρμοσμένης Επιστήμης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ δημιούργησαν μια νέα επαναστατική μπαταρία για χρήση σε ηλεκτρικά οχήματα εμπνεόμενοι όπως αναφέρουν από την «μηχανική» του συγκεκριμένου σάντουιτς. Η μπαταρία βασίζεται στην χρήση της τεχνολογίας λιθίου και μετάλλου, η οποία προσφέρει μεγαλύτερη χωρητικότητα και ενεργειακή πυκνότητα σε σχέση με τις μπαταρίες ιόντων λιθίου. Οι ερευνητές σχεδίασαν μια διάταξη της μπαταρίας με διαφορετικά επίπεδα στα οποία τοποθετούνται οι ηλεκτρολύτες με τρόπο ανάλογο που τοποθετούνται τα υλικά σε ένα σάντουιτς BLT. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μπαταρία τους θα έχει διάρκεια ζωής 10-15 έτη και θα φορτίζονται πλήρως μέσα σε χρονικό διάστημα 10-20 λεπτών. Οι σημερινές μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχουν μέση διάρκεια ζωής τα επτά έτη και χρειάζονται κατά μέσο όρο οκτώ ώρες για να φορτιστούν πλήρως. Η αχίλλειος πτέρνα αυτής της μπαταρίας όπως και των υπολοίπων που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρικά οχήματα είναι η σταθερότητας στην λειτουργίας της. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ασχολούνται πλέον με την επίλυση αυτού του προβλήματος ώστε να καταφέρουν σύντομα να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη εκδοχή της μπαταρίας τους. https://www.naftemporiki.gr/story/1726097/kataskeuastike-epanastatiki-mpataria-me-protupo-ena-santouits

Μία ηθοποιός και ένας σκηνοθέτης στο Διάστημα για την πρώτη πραγματική διαστημική ταινία. Η Ρωσίδα ηθοποιός Γιούλια Περσλίντ και ο Ρώσος σκηνοθέτης Κλιμ Σιπένκο είναι οι δύο καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν για να σταλούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Soyuz MC-19, όπου θα γίνουν τα γυρίσματα της ταινίας «Πρόκληση». Οι δύο καλλιτέχνες επελέγησαν αφού υποβλήθηκαν σε ιατρικές εξετάσεις αλλά και με καλλιτεχνικά κριτήρια και θα αποτελέσουν μέλη του πληρώματος του διαστημοπλοίου που θα τους μεταφέρει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αναφέρεται στην κοινή ανακοίνωση της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Roskosmos και του Πρώτου καναλιού της ρωσικής τηλεόρασης. Ως αντικαταστάτες τους, όπως γίνεται συνήθως στις διαστημικές αποστολές επελέγησαν η ηθοποιός Αλιόνα Μορντόβινα και ο εικονολήπτης Αλεξέι Ντούντιν. Τα γυρίσματα της ταινίας θα γίνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η αποστολή με το διαστημόπλοιο Soyuz MC-19 προγραμματίζεται για τις 5 Οκτωβρίου του 2021, και η εκτόξευση θα γίνει από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η ειδική εκπαίδευση των καλλιτεχνών- κοσμοναυτών θα ξεκινήσει έως την 1η Ιουνίου. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει δοκιμασίες σε φυγοκεντρωτή, σε σταντ κραδασμών, πτήσεις με αεροσκάφος σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και πτώση με αλεξίπτωτο. Η εκπαίδευσή τους θα μεταδίδεται από το Πρώτο κανάλι. Η ταινία «Πρόκληση» Η ταινία με τίτλο «Πρόκληση» είναι μέρος ενός επιστημονικού- εκπαιδευτικού προγράμματος στο πλαίσιο του οποίου προγραμματίζεται να γυρισθεί ένας κύκλος ντοκιμαντέρ που θα έχει ως θέμα τις επιχειρήσεις του πυραυλικού -διαστημικού τομέα αλλά και τους εμπειρογνώμονες που συμμετέχουν στην παραγωγή πυραύλων φορέων, διαστημοπλοίων καθώς και τις απαιτούμενες επίγειες υποδομές. «Το πρόγραμμα θα αποτελέσει προφανή επιβεβαίωση ότι οι πτήσεις στο διάστημα σταδιακά θα γίνονται προσιτές όχι μόνο στους επαγγελματίες του διαστημικού τομέα, αλλά σε όλο και πιο ευρείς κύκλους ανθρώπων που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν τέτοιες πτήσεις», αναφέρεται στην ανακοίνωση της Roskosmos. H ταινία «Πρόκληση» είναι μια δραματική διαστημική ταινία, στην παραγωγή της οποίας συμμετέχουν η συμμετέχουν η Roskosmos, το Πρώτο κανάλι και τα κινηματογραφικά στούντιο Yellow, και Black and White. https://physicsgg.me/2021/05/14/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%b7%ce%b8%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%b7%ce%bd%ce%bf%ce%b8%ce%ad%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4/ Η NASA δοκιμάζει υποβρύχιο που θα στείλει σε υπόγειους ωκεανούς στο ηλιακό σύστημα. Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη υπόγειων ωκεανών σε δύο δορυφόρους πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα και υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι υπάρχουν και άλλοι κόσμοι εντός του ηλιακού μας συστήματος που κρύβουν μέσα τους ωκεανούς και θάλασσες. Όπως είναι ευνόητο από την στιγμή που εκτός από την Γη κανένα άλλο διαστημικό σώμα στο ηλιακό μας σύστημα δεν είναι φιλικό στην ζωή στην επιφάνεια του η αναζήτηση για την παρουσία κάποιων μορφών ζωής έστω και στις πιο απλές μορφές της (μικροβιακές κ.α.) θα πρέπει να γίνει στο υπέδαφος τους. Αν μάλιστα κάτω από την επιφάνεια τους υπάρχει νερό και πολύ περισσότερο θάλασσες και ωκεανοί οι πιθανότητες παρουσίας της ζωής αυξάνεται πολύ. Η Ευρώπη, ο παγωμένος δορυφόρος του Δία, και ο Εγκέλαδος, ο παγωμένος δορυφόρος του Κρόνου, διαθέτουν μεγάλους υπόγειους ωκεανούς. Μάλιστα οι παρατηρήσεις και μελέτες στον Εγκέλαδο έχουν δείξει ότι διαθέτει μια σειρά από ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής συνθήκες. Βέβαια οι ωκεανοί αυτοί βρίσκονται σε βάθη δεκάδων ή εκατοντάδων χλμ. κάτω από την επιφάνεια και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος για να φτάσουμε σε αυτούς. Επίσης όταν καταφέρουμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτούς τους ωκεανούς θα πρέπει να έχουμε και τα μέσα για να τους εξερευνήσουμε. Με αυτό το όραμα το Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA, το περίφημο JPL, ανέπτυξε τεχνολογία για ένα αυτόνομο υποβρύχιο εξερεύνησης που θα μπορούσε να σταλεί στους εξωγήινους ωκεανούς για να ανακαλύψει τι υπάρχει εκεί. Το σκάφος ονομάζεται Orpheus και βασίζεται στα συστήματα αυτόνομης κίνησης που ανέπτυξαν οι μηχανικοί του JPL για το ρόβερ και το drone της αποστολής Perseverance στον Άρη. Στην κατασκευή του υποβρυχίου συμμετείχε το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole το οποίο οργανώνει και μια ερευνητική αποστολή για να δοκιμαστεί το Orpheus. Από τις 14-27 Μαΐου το υποβρύχιο θα ταξιδέψει σε διάφορες αβύσσους της Γης για να δοκιμαστούν η ανθεκτικότητα αλλά και οι τεχνολογίες του. Το ρομπότ έχει εκτός των άλλων την δυνατότητα να συλλέγει και να αναλύει το DNA των όντων με τα οποία έρχεται σε επαφή όπως επίσης να αναλύει δείγματα του νερού ή άλλων υλικών στο περιβάλλον που βρίσκεται. Το υποβρύχιο θα σταλεί σε βάθη 6-11 χιλιάδων μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας όπου θα αντιμετωπίσει συνθήκες που θεωρητικά προσομοιάζουν αυτές που υπάρχουν και στους υπόγειους εξωγήινους ωκεανούς. Όπως είναι ευνόητο τα αποτελέσματα των δοκιμών αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον αφού εκτός των άλλων μπορεί να κάνει σημαντικές ανακαλύψεις για τον δικό μας πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/story/1726061/i-nasa-dokimazei-upobruxio-pou-tha-steilei-se-upogeious-okeanous-sto-iliako-sustima H Space X ξεκινά τις δοκιμές δρομολογίων του διαστημοπλοίου της εντός της Γης. Όταν ο Ελον Μασκ παρουσίαζε τα σχέδια του διαστημικού σκάφους που θα χρησιμοποιούσε η διαστημική τους εταιρεία, η Space X, για να στείλει ανθρώπους στον Άρη είχε πει ότι στόχος ήταν το σκάφος αυτό να πραγματοποιεί και πτήσεις εντός της Γης. Μετά από μερικές αποτυχημένες δοκιμές το πρωτότυπο του σκάφους που ονομάζεται Starship κατάφερε πριν από λίγες μέρες να πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη πετυχημένη πτήση προσφέροντας αισιοδοξία στα στελέχη της Space X που σύμφωνα τουλάχιστον με το αφεντικό της έχει στόχο να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη πτήση στον Άρη εντός της προσεχούς πενταετίας. Όπως όμως φαίνεται τα σχέδια για χρήση του σκάφους και για πτήσεις εντός της Γης τρέχουν εξίσου γρήγορα. Με την χρήση του Starship θα πραγματοποιούνται μέσω υποτροχιακών πτήσεων γρήγορες μετακινήσεις εντός του πλανήτη μας και μάλιστα σύμφωνα με τον Μασκ το κόστος θα είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Η Space X ζήτησε άδεια από τις αρμόδιες Αρχές των ΗΠΑ για να πραγματοποιήσει μια εκτόξευση του Starship που θα ξεκινήσει το ταξίδι του από διαστημικό κέντρο της εταιρείας στο Τέξας και θα προσθαλασσωθεί έξω από τις ακτές του νησιού Kauai που ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Χαβάης. Με τα συμβατικά αεροσκάφη η πτήση από το Τέξας στα νησιά της Χαβάης διαρκεί 6-7 ώρες. Σύμφωνα με τα στελέχη της Space X αν όλα πάνε καλά το Starship θα κάνει το ταξίδι σε 90 λεπτά. Όπως είναι ευνόητο η δοκιμή αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού αν αποδειχθεί εφικτή και ασφαλής μια τέτοια πτήση εντός του πλανήτη και επιπλέον το κόστος της είναι προσιτό μπορεί να φέρει επανάσταση στις αερομεταφορές. https://www.naftemporiki.gr/story/1726014/h-space-x-ksekina-tis-dokimes-dromologion-tou-diastimoploiou-tis-entos-tis-gis

Έπιασε δουλειά ο ρομποτικός εξερευνητής της NASA στον Άρη και εντόπισε μυστηριώδη πετρώματα. Τον περασμένο Φεβρουάριο προσεδαφίστηκε στον Άρη ο πλέον προηγμένος ρομποτικός εξερευνητής που έχει στείλει η ανθρωπότητα στον πλανήτη. Το ρόβερ της NASA έχει ως βασική αποστολή την αναζήτηση ιχνών ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Για αυτό και προσεδαφίστηκε σε έναν κρατήρα που κάποτε ήταν λίμνη άρα μπορεί να είχαν αναπτυχθεί σε αυτόν κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Το ρόβερ ανάμεσα στα άλλα θα χτυπά με λέιζερ πετρώματα για να αποκαλύπτονται εσωτερικά τους στρώματα στα οποία πιθανώς να βρίσκονται τα ίχνη της ζωής που υπήρχε κάποτε στον Κόκκινο Πλανήτη. Όμως αφού το ρόβερ πέρασε ένα αρχικό στάδιο δοκιμών των συστημάτων του και καταγραφής εικόνων στην συνέχεια οι επιτελείς της αποστολής του ανέθεσαν τον ρόλο του συντονιστή και παρατηρητή της λειτουργίας του drone που μετέφερε μαζί του. Το drone ολοκλήρωσε με επιτυχία την πρώτη φάση της αποστολής του και πήρε παράταση λειτουργίας για μερικές εβδομάδες. Ήρθε όμως η ώρα να ξεκινήσει και το ρόβερ τις δικές του έρευνες. Άρχισε την εξερεύνηση της περιοχής στην οποία βρίσκεται. Σε πρώτη φάση οι επιστήμονες της NASA θέλουν να διαπιστώσουν τι είδους είναι τα πετρώματα που βρίσκονται στην περιοχή που κινείται το ρόβερ. Αν πρόκειται για ιζηματογενή πετρώματα ή ηφαιστειακά πετρώματα. Τα ηφαιστειακά πετρώματα αποτελούν ένα είδος γεωλογικού ρολογιού επιτρέποντας στους επιστήμονες να ανακαλύψουν στοιχεία για την ιστορία και την εξέλιξη της περιοχής που βρίσκονται. Τα ιζηματογενή πετρώματα σχηματίζονται από την σκόνη και άλλα υλικά και στην προκειμένη περίπτωση αν υπήρχαν κάποτε κάποιες μορφές ζωής στον κρατήρα του Άρη τα ίχνη τους πιθανότατα θα βρίσκονται στα ιζηματογενή πετρώματα. Σε αυτή την πρώτη εξερεύνηση του το ρόβερ εντόπισε και ορισμένα πετρώματα την ταυτότητα των οποίων δεν μπορούν να αναγνωρίσουν οι ειδικοί και προς το παρόν έχουν κατηγοριοποιηθεί ως «μυστηριώδη». Να σημειωθεί ότι το ρομπότ θα πραγματοποιήσει και άλλες γεωατμοσφαιρικές μελέτες στον Άρη. https://www.naftemporiki.gr/story/1725978/epiase-douleia-o-rompotikos-eksereunitis-tis-nasa-ston-ari-kai-entopise-mustiriodi-petromata

Η Κίνα πάτησε και στον Άρη. Η Κίνα κατάφερε δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής να προσεδαφίσει στην επιφάνεια του Άρη τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ που έχει βαφτίσει Zhurong. Η Κίνα είχε ήδη αποπειραθεί να στείλει ερευνητικό ρομπότ στον Άρη, το 2011, αποστολή που διεξήχθη από κοινού με τη Ρωσία. Μετά την αποτυχία της, το Πεκίνο αποφάσισε να συνεχίσει την περιπέτεια μόνη. Η Διαστημική Υπηρεσία της Κίνας εκτόξευσε την 23η Ιουλίου 2020 από τη Γη τη μη επανδρωμένη αποστολή Tianwen-1, όπως ονομάζεται το διαστημόπλοιο που έστειλε στο διάστημα. Αποτελείτο από τρία στοιχεία: το βασικό τμήμα του σκάφους που θα μείνει σε τροχιά γύρω από τον Άρη, το τμήμα που προσεδαφίστηκε και, μέσα σε αυτό, το τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ Zhurong. «Το σκάφος Tianwen-1 προσεδαφίστηκε με επιτυχία στην προκαθορισμένη ζώνη» του Άρη με το ρομπότ Zhurong, μετέδωσε το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο CCTV, διευκρινίζοντας ότι ελήφθη σήμα στη Γη. Η προσεδάφιση έγινε σε έναν τομέα του κόκκινου πλανήτη που αποκαλείται Utopia Planitia, μια αχανή κοιλάδα στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη. Για τους Κινέζους, αυτή είναι η πρώτη ανεξάρτητη προσπάθεια εξερεύνησης του διαστήματος. Έχουν φιλόδοξα σχέδια, ευελπιστούν να επιτύχουν όλα όσα έχουν καταφέρει οι Αμερικανοί, που έχουν προχωρήσει σε αρκετές αποστολές στον Άρη από τη δεκαετία του 1960. Τον Φεβρουάριο, η Κίνα είχε επιτύχει το Tianwen-1 να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Άρη και να αρχίσει να στέλνει φωτογραφικά στιγμιότυπα και άλλο υλικό από τον κόκκινο πλανήτη για να μελετηθεί από τους επιστήμονες. Νωρίς σήμερα, κατάφερε να προσεδαφίσει το τμήμα που μετέφερε το μικρό ρομπότ Zhurong, το οποίο μπόρεσε να βγει έξω, στην επιφάνεια. Η επιτυχής ολοκλήρωση και των τριών φάσεων παρθενικής αποστολής στον Άρη αποτελεί παγκόσμια πρώτη. Με βάρος που ξεπερνά τα 200 κιλά, το Zhurong είναι εφοδιασμένο με τέσσερα φωτοβολταϊκά πάνελ για να εξασφαλίζεται η τροφοδοσία του με ηλεκτρισμό. Θα είναι επιχειρησιακό για τρεις μήνες. Διαθέτει επίσης κάμερες, ραντάρ και λέιζερ, που θα επιτρέψουν να μελετηθεί το περιβάλλον του και να αναλυθεί η σύνθεση πετρωμάτων του Άρη. Το όνομα Zhurong παραπέμπει στον θεό της φωτιάς στην κινεζική μυθολογία. Ο συμβολισμός δικαιολογείται από την ονομασία του Άρη στα κινεζικά, Huoxing, «ο πλανήτης της φωτιάς». https://www.naftemporiki.gr/story/1726414/i-kina-patise-kai-ston-ari

Η μόλυνση της ατμόσφαιρας συρρικνώνει την στρατόσφαιρα. Αφού τρυπήσαμε το στρώμα του όζοντος, αφού μολύναμε τον αέρα που αναπνέουμε, αφού διαταράξαμε την ατμόσφαιρα προκαλώντας κλιματικές αλλαγές μαθαίνουμε τώρα ότι οι επιπτώσεις των βλαβερών αερίων που εκπέμπει η ανθρωπότητα έχουν προκαλέσει την συρρίκνωση της στρατόσφαιρας. Ερευνητική ομάδα αποκαλύπτει μια νέα άγνωστη πτυχή των παρενεργειών της ανθρώπινης δραστηριότητας. Όπως φαίνεται οι εκπομπές ρύπων προκαλούν σοβαρές διαταραχές στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σε ύψη 60 χλμ. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η στρατόσφαιρα έχει συρρικνωθεί κατά 400 μέτρα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Σύμφωνα με τους ερευνητές αν δεν αλλάξει κάτι δραστικό σε σχέση με τις εκπομπές των ρύπων σε 60 χρόνια η συρρίκνωση της στρατόσφαιρας θα είναι τετραπλάσια σε σχέση με την σημερινή. Η αλλαγή αυτή ανάμεσα στα άλλα θα επηρεάσει αρνητικά τα σύστημα εντοπισμού στίγματος όπως το GPS και τις ραδιοεπικοινωνίες. Η στρατόσφαιρα εκτείνεται σε απόσταση 20-60 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης. Πιο κάτω είναι η τροπόσφαιρα στην οποία ζούμε εμείς και όπου το διοξείδιο του άνθρακα θερμαίνεται και εξαπλώνεται στον αέρα. Όμως η έντονη παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα στην τροπόσφαιρα το οδηγεί και στην στρατόσφαιρα όπου ψύχει τον αέρα που υπάρχει εκεί με αποτέλεσμα προκαλεί την συρρίκνωση της. «Η συρρίκνωση της στρατόσφαιρας είναι ένα σκληρό και σαφές σημάδι του επηρεασμού της ανθρώπινης δραστηριότητας σε πλανητικό επίπεδο και άλλο ένα δείγμα του κλιματικού συναγερμού που εκπέμπεται για την ανθρωπότητα. Είναι σοκαριστικό. Αποδεικνύεται ότι καταστρέφουμε την ατμόσφαιρα σε ύψη 60 χλμ.» αναφέρει ο Χουάν Ανέλ, επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Βίγκο στην Ισπανία και μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Environmental Research Letters». https://physicsgg.blogspot.com/2021/05/blog-post_99.html

Εξωγήινα άτομα πλουτωνίου στον βυθό του ωκεανού. Επιστήμονες που μελετούσαν ένα δείγμα φλοιού από τον βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού, σε βάθος 1 μιλίου, ανακάλυψαν ίχνη σπάνιου ισότοπου πλουτωνίου. Εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν κατά τη σύγκρουση αστεριών και αργότερα έπεσε κάτω, περνώντας από την ατμόσφαιρα της Γης ως κοσμική σκόνη πριν από εκατομμύρια χρόνια. Η ανάλυσή τους ανοίγει ένα νέο παράθυρο στο σύμπαν. «Είναι φανταστικό το γεγονός ότι ορισμένα άτομα πλουτωνίου στη Γη μπορούν να μας βοηθήσουν να μάθουμε περισσότερα για το σύμπαν» λέει στους New York Times o Άντον Γουόλνερ, ο οποίος υπογράφει τη μελέτη. Ο Γουόλνερ, πυρηνικός φυσικός, εργάζεται στο Australian National University καθώς και στο Helmholtz Center in Dresden, Germany. Το πλουτώνιο έχει εξαιρετικά κακή φήμη και όχι χωρίς λόγο. Το ραδιενεργό στοιχείο τροφοδότησε την πρώτη έκρηξη πυρηνικών δοκιμών στον κόσμο, καθώς και τη βόμβα που ισοπέδωσε την ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι επιπτώσεις του πλουτωνίου στην υγεία ήταν θανατηφόρες. Οι αστροφυσικοί γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό ότι δημιουργείται αυθόρμητα στο σύμπαν, αλλά δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν συγκεκριμένους τόπους προέλευσης. Αυτό που καθιστά τον βαθύ ωκεανό ένα καλό μέρος για τη συγκέντρωση εξωγήιων ίχνων είναι η ακραία απόστασή του από τα κύματα αλλαγών κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη. Σε αυτήν την περίπτωση, οι επιστήμονες στάθηκαν τυχεροί. Είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν υλικό από μια ιαπωνική αποστολή δειγματοληψίας στον βυθό του Ειρηνικού. Τα αστέρια στους πυρήνες τους μετατρέπουν τα ελαφριά στοιχεία σε βαρύτερα, δημιουργώντας στοιχεία τόσο βαρύ όσο το σίδερο. Η νέα ανακάλυψη ρίχνει φως στους δύο διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους το σύμπαν πιστεύεται ότι δημιουργεί όλα τα στοιχεία που είναι βαρύτερα από τον σίδηρο, συμπεριλαμβανομένων πολλών που βρίσκονται στην καθημερινή ζωή, όπως ο χαλκός και ο ψευδάργυρος, ο υδράργυρος και το ιώδιο. https://physicsgg.blogspot.com/2021/05/blog-post_99.html

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από την ατμόσφαιρα του Δία από το NASA Hubble Την τεράστια ατμόσφαιρα που διαθέτει ο πλανήτης Δίας αποτυπώνουν φωτογραφίες του παρατηρητηρίου Gemini North που βρίσκεται στη Χαβάη και το διαστημικό τηλεσκόπιο NASA Hubble. Οι ερευνητές κατάφεραν να δείξουν τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος σε μια σειρά από μήκη φωτός. Οι εικόνες ενώ αποκαλύπτουν λεπτομέρειες της ατμόσφαιρας, που δεν είναι ορατή με το ανθρώπινο μάτι. Οι φωτογραφίες δείχνουν επίσης λεπτομέρειες των ατμοσφαιρικών χαρακτηριστικών, όπως τη Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα, τις καταιγίδες και τους τεράστιους κυκλώνες που εκτείνονται σε όλον τον δίσκο του πλανήτη. Ο πλανήτης Δίας είναι γίγαντας αερίων, με μάζα λίγο μικρότερη από το ένα χιλιοστό της ηλιακής, αλλά δυόμισι φορές μεγαλύτερη του αθροίσματος της μάζας των υπόλοιπων πλανητών του ηλιακού συστήματος. Μαζί με τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, αναφέρονται ως αέριοι γίγαντες. Η προβολή πλανητών σε διαφορετικά μήκη κύματος φωτός επιτρέπει στους επιστήμονες να συλλέξουν μη διαθέσιμες με άλλον τρόπο πληροφορίες, όπως τα χαρακτηριστικά καταιγίδων. Οι εικόνες τραβήχθηκαν ταυτόχρονα, στις 11 Ιανουαρίου 2017, ανακοίνωσε η ομάδα. Οι ορατές και υπεριώδεις προβολές καταγράφηκαν από την Wide Field Camera 3 του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, ενώ η υπέρυθρη εικόνα προέρχεται από το Near-InfraRed Imager (NIRI) του παρατηρητηρίου στη Χαβάη. Οι εκπλήξεις από την παρατήρηση της Μεγάλης Κόκκινης Κηλίδας Η Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα του Δία είναι η πιο μαζική και μελετημένη καταιγίδα στο ηλιακό σύστημα και θεωρείται αρκετά μεγάλη για να «καταπιεί» ολόκληρη τη γη. Στις ορατές και υπεριώδεις εικόνες είναι εμφανής, αλλά είναι σχεδόν αόρατη για τις υπέρυθρες εικόνες. Από την άλλη, οι αντίθετες περιστρεφόμενες ζώνες του Δία είναι ορατές και στις τρεις προβολές. Η παρατήρηση της Μεγάλης Κόκκινης Κηλίδας οδήγησε και σε νέες εκπλήξεις. Η σκοτεινή περιοχή στην υπέρυθρη εικόνα είναι μεγαλύτερη από το αντίστοιχο κόκκινο ωοειδές, στην ορατή εικόνα. Η ασυμφωνία προκύπτει λόγω των διαφορετικών δομών που προέρχονται από διαφορετικά μήκη κύματος. Οι υπέρυθρες εικόνες δείχνουν περιοχές καλυμμένες με πυκνά σύννεφα, ενώ οι ορατές και υπεριώδεις δείχνουν τις θέσεις των χρωμοφόρων. Τα συγκεκριμένα σωματίδια δίνουν στη Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδατην ιδιαίτερη απόχρωση, απορροφώντας μπλε και υπεριώδες φως. Ορατή και η Μικρή Κόκκινη Κηλίδα Ορατή είναι και η Μικρή Κόκκινη Κηλίδα, στην κάτω δεξιά πλευρά των φωτογραφιών. Η καταιγίδα σχηματίστηκε από τη συγχώνευση τριών καταιγίδων παρόμοιου μεγέθους το 2000 και διαθέτει καθορισμένη κόκκινη εξωτερική περίμετρο σε ορατό φως. Ωστόσο, στις υπέρυθρες φωτογραφίες, η Μικρή Κόκκινη Κηλίδα είναι αόρατη και χάνεται στη μεγαλύτερη ζώνη ψυχρότερων νεφών, που εμφανίζονται σκοτεινά σε αυτήν την προβολή. Όπως και η Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα, έτσι και η μικρή διαθέτει χρωμοφόρα στοιχεία, που απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα κόκκινο χρώμα, λιγότερο ορατή στην υπεριώδη εικόνα. Πέραν της όμορφης περιήγησης του Δία, οι παρατηρήσεις που προέρχονται από τις φωτογραφίες παρέχουν πληροφορίες για την ατμόσφαιρα του πλανήτη, καθώς κάθε μήκος κύματος μπορεί να ανιχνεύει διαφορετικά στρώματα νεφών και σωματιδίων. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/986608_entyposiakes-fotografies-apo-tin-atmosfaira-toy-dia-apo-nasa-hubble-vinteo

Τι γράφει ο Αϊνστάιν στην επιστολή του αξίας 400.000 δολαρίων. Μια επιστολή του Αϊνστάιν, η οποία περιλαμβάνει την διάσημη εξίσωσή Ε=mc2, πωλείται σε δημοπρασία. Στάλθηκε από τον Einstein στον Πολωνο-Αμερικανό φυσικό Ludwik Silberstein το 1946 και η αξία της εκτιμάται στα 400.000 δολάρια, σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών RR Auction. Στο γράμμα του ο Einstein υπολογίζει την διαφορά μάζας μεταξύ ενός συστήματος δύο ίσων μαζών m, όταν αυτές βρίσκονται σε άπειρη απόσταση μεταξύ τους, και όταν οι ίδιες μάζες βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το κέντρο μάζας τους. Από που προκύπτει το ενδιαφέρον για ένα τόσο απλό σύστημα και έναν τόσο απλό υπολογισμό; Η απάντηση βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο της επιστολής του Αϊνστάιν: οι «ατομικές σταθερές» που αναφέρει ο Αϊνστάιν είναι αυτές που σήμερα θεωρούνται ως «θεμελιώδεις» σταθερές – η ταχύτητα του φωτός c, η σταθερά του Planck h, η σταθερά της βαρύτητας G κλπ. Οι τιμές αυτών των σταθερών είναι αυθαίρετες – δεν καθορίζονται από την φυσική θεωρία και θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν οποιαδήποτε τιμή. Το γιατί έχουν τις συγκεκριμένες τιμές είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα στη φυσική – και ο Αϊνστάιν πίστευε ότι η απάντηση θα δινόταν μέσω μιας «θεωρίας που θα ενοποιούσε την βαρύτητα με τις άλλες δυνάμεις». Σε αυτή την αναζήτηση για μια «ενιαία θεωρία δυνάμεων» κατανάλωσε μάταια το τελευταίο τρίτο της ζωής του ο Αϊνστάιν. https://physicsgg.me/2021/05/15/%cf%84%ce%b9-%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b5%ce%b9-%ce%bf-%ce%b1%cf%8a%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85/

Πότε εμφανίστηκε η πρωταρχική γενιά των άστρων στο Σύμπαν; Ανάλυση δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble καταδεικνύει ότι τα πρώτα άστρα και ο πρώτοι μικροί γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν σχηματίστηκαν αρκετά νωρίτερα απ’ όσο πιστεύαμε προηγουμένως. Ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής την Rachana Bhatawdekar του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος ESA κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, χάρη στην διεισδυτική ματιά του Hubble, με την βοήθεια του οποίου κατόρθωσε να συλλέξει δεδομένα μέχρι την εποχή που το Σύμπαν ήταν «μόλις» 500 εκατ. ετών. Στην διάρκεια της έρευνας αυτής δεν εντοπίστηκαν ενδείξεις για την ύπαρξη των πρωταρχικών άστρων του Σύμπαντος, που σημαίνει ότι πρέπει να σχηματίστηκαν αρκετά νωρίτερα. Τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας θα δημοσιευθούν στο επιστημονικό περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (MNRAS). Τα άστρα αυτά, άστρα του Πληθυσμού ΙΙΙ, όπως είναι γνωστά, αποτελούνται αποκλειστικά από υδρογόνο, ήλιο και λίθιο, δηλαδή από τα μοναδικά στοιχεία που «πρόλαβαν» να συντηχθούν στην διάρκεια της αρχέγονης πυρηνοσύνθεσης, λίγα μόνο λεπτά μετά την Μεγάλη Έκρηξη (οι βαρύτεροι ατομικοί πυρήνες του περιοδικού πίνακα θα σχηματιστούν αργότερα μέσα από τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό των άστρων). Με την βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, αλλά και με την συμβολή του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer της NASA και του τηλεσκοπίου VLT του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου ESO στην Χιλή, η Bhatawdekar και η ομάδα της συνέλεξαν και ανέλυσαν δεδομένα για το γαλαξιακό σμήνος MACS J0416, για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τα 500 εκατ. χρόνια μέχρι το 1 δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Bhatawdekar, «δεν βρήκαμε αποδείξεις για την ύπαρξη αυτής της πρωταρχικής γενιάς των άστρων του Πληθυσμού ΙΙΙ σε αυτό το κοσμικό χρονικό διάστημα». Η έρευνα αυτή υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Hubble Frontier Fields, όταν από το 2012 μέχρι το 2017 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble συνέλεξε δεδομένα για 6 γαλαξιακά σμήνη. Πρόκειται για τις βαθύτερες παρατηρήσεις που υλοποιήθηκαν ποτέ, όχι μόνο για τα ίδια τα γαλαξιακά σμήνη, αλλά και για τους ακόμη πιο μακρινούς γαλαξίες που «κρύβονται» πίσω τους. Παρόλο που η παρατήρηση τόσο μακρινών γαλαξιών υπερβαίνει κατά πολύ τις τεχνικές δυνατότητες του τηλεσκοπίου, μπορεί να υλοποιηθεί χάρη στο φαινόμενο της βαρυτικής εστίασης. Καθώς, δηλαδή, η τεράστια μάζα του κάθε γαλαξιακού σμήνους στρεβλώνει τον χώρο γύρω τους, λειτουργεί σαν ένας γιγάντιος μεγεθυντικός φακός που καμπυλώνει, παραμορφώνει και μεγεθύνει το φως των γαλαξιών που βρίσκονται πίσω του. Συνδυάζοντας δηλαδή την διακριτική ικανότητα του Hubble με τις δυνατότητες που μας προσφέρουν αυτά τα «τηλεσκόπια της φύσης», μπορούμε να δούμε γαλαξίες 10-100 φορές πιο αμυδρούς απ’ όσο είχαμε παρατηρήσει μέχρι τότε. Στην έρευνά τους αυτή, η Bhatawdekar και η ομάδα της ανακάλυψαν ορισμένους από τους γαλαξίες με την μικρότερη μάζα που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ, οι οποίοι είχαν ήδη σχηματιστεί όταν το Σύμπαν είχε ηλικία μικρότερη του ενός δισ. ετών. Σε μια εποχή, δηλαδή, όπου η απουσία αποδεικτικών στοιχείων για την ύπαρξη των άστρων του Πληθυσμού III, αλλά και η ανακάλυψη πολλών γαλαξιών μικρής μάζας, καταδεικνύει ότι αυτοί ακριβώς οι μικροί γαλαξίες είναι και οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για τον επαναϊονισμό του Σύμπαντος. https://www.eef.edu.gr/el/arthra/pote-emfanistike-i-protarhiki-genia-ton-astron-sto-sympan/

Επιστημονικά Βραβεία Ιδρύματος Μποδοσάκη 2021 Το Ίδρυμα Μποδοσάκη ανακοινώνει τους έξι επιστήμονες που βραβεύονται στο πλαίσιο του θεσμού των Επιστημονικών Βραβείων για το 2021, ως αναγνώριση του δημιουργικού και ολοκληρωμένου επιστημονικά έργου τους. Τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη απονέμονται από το 1993, κάθε δύο έτη, σε Έλληνες και Ελληνίδες, ηλικίας έως 40 ετών, που διαπρέπουν στον χώρο της επιστήμης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι έξι βραβευόμενοι για το 2021 διακρίθηκαν για την εξαιρετική τους συμβολή στους ακόλουθους επιστημονικούς τομείς: στις Βασικές Επιστήμες, στις Βιοεπιστήμες, στις Εφαρμοσμένες Επιστήμες/Τεχνολογία και στις Κοινωνικές Επιστήμες. Η τελετή απονομής των Επιστημονικών Βραβείων Μποδοσάκη αναμένεται να πραγματοποιηθεί περί το τέλος του έτους. Επιστημονικά Βραβεία Ιδρύματος Μποδοσάκη 2021 Τομέας Βασικών Επιστημών: Κλάδος Μαθηματικών Το βραβείο απονέμεται από κοινού στους: Στέφανο Αρετάκη, Επίκουρο Καθηγητή στα Θεωρητικά Μαθηματικά στο University of Toronto, για το έργο του στον κλάδο των Καθαρών Μαθηματικών και την επιρροή του στην περιοχή της Θεωρίας της Σχετικότητας. Σε μια σειρά πρωτοποριακών εργασιών, ο Στ. Αρετάκης απέδειξε μαθηματικά την ύπαρξη μιας νέας αστάθειας των λεγόμενων «ακραίων» Μελανών Οπών, η οποία ονομάστηκε «αστάθεια Αρετάκη» και πλέον αποτελεί αντικείμενο μελετών στη Φυσική. Θεμιστοκλή Σαψή, Αναπληρωτή Καθηγητή Μηχανολογίας και Επιστήμης των Ωκεανών στο ΜΙΤ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Ινστιτούτο για Δεδομένα, Συστήματα και Κοινωνία, Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης και Μηχανικής, για το έργο του στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και συγκεκριμένα στη μελέτη ποσοτικών χαρακτηριστικών αβεβαιότητας για μη γραμμικά δυναμικά συστήματα. Το έργο του επιτρέπει τη βαθιά κατανόηση των φυσικών φαινομένων, όπως τα ακραία φαινόμενα στους ωκεανούς, τα οποία προσεγγίζει με αυστηρή μαθηματική μεθοδολογία. Είναι ως εκ τούτου εξαιρετικά χρήσιμο για την ανάλυση και πρόβλεψη φυσικών ωκεανίων φαινομένων και για τον σχεδιασμό και την ασφάλεια ποικίλων μηχανικών συστημάτων. Τομέας Βιοεπιστημών: Κλάδος Βιοιατρικών Επιστημών Το βραβείο απονέμεται από κοινού στους: Χρήστο Κυρατσού, Αντιπρόεδρο Έρευνας Μολυσματικών Νόσων και Τεχνολογιών Ιικών Φορέων στη Regeneron Pharmaceuticals Inc., για τη συνεισφορά του στην αντιμετώπιση ιογενών ασθενειών όπως ο Έμπολα και ο SARS-COV-2 με νέες ισχυρές θεραπείες, στις οποίες συγκαταλέγεται και ένα κοκτέιλ αντισωμάτων για τη θεραπεία των πρώτων σταδίων της μόλυνσης με SARS-COV-2. Θαλή Παπαγιαννακόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του New York University, για το επιστημονικό έργο του στον τομέα της μηχανικής του γονιδιώματος του καρκίνου και του μεταβολισμού του. Η προσέγγισή του γεφυρώνει το κενό ανάμεσα στη βιολογία του καρκίνου και την ανοσολογία. Τομέας Κοινωνικών Επιστημών: Κλάδος Οικονομικής Επιστήμης, Πολιτικής Επιστήμης, Νομικής Επιστήμης Το βραβείο απονέμεται στη Μυρτώ Καλουπτσίδη, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Harvard University, στο Τμήμα Οικονομικών, για την καινοτόμο έρευνά της στην εφαρμοσμένη μικροοικονομία και τη μελέτη της στη διασταύρωση Βιομηχανικής Οργάνωσης και Διεθνούς Εμπορίου. Τομέας Εφαρμοσμένων Επιστημών/Τεχνολογίας: Κλάδος Εναλλακτικών και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Τεχνολογίες Χαμηλών Εκπομπών Άνθρακα, Αποδοτικής Χρήσης και Διατήρησης Ενέργειας Το βραβείο απονέμεται στον Αντώνιο Παπαβασιλείου, Αναπληρωτή Καθηγητή στο στο Université Catholique de Louvain (UCLouvain), κάτοχο της Έδρας ENGIE και μέλος του Κέντρου Επιχειρησιακής Έρευνας και Οικονομετρίας (CORE) του Louvain Institute of Data Analysis and Modeling στο UCLouvain, για τη συνεισφορά του στην ορθολογική χρήση των ενεργειακών πόρων και την υψηλής κλίμακας διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας. Ο θεσμός των Επιστημονικών Βραβείων εντάσσεται στο πλαίσιο των κοινωφελών σκοπών του Ιδρύματος Μποδοσάκη για την προαγωγή της παιδείας. Με τα Επιστημονικά Βραβεία, το Ίδρυμα αναγνωρίζει το δημιουργικό έργο νέων Ελλήνων επιστημόνων, ανταμείβει τη συνεπή και συνεχή προσπάθειά τους για την προαγωγή της επιστήμης, τιμά την ηθική τους συνέπεια και επιδιώκει να συμβάλλει στη δημιουργία σωστών προτύπων για την ελληνική κοινωνία. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη, κ. Δ. Σ. Βλαστό : «Μέσα σ’ ένα έτος κατά το οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα έλαμψε με τις εκπληκτικές επιδόσεις της στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η απονομή των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη φέρνει στο προσκήνιο το εξαιρετικό έργο νέων Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν διεθνώς. Οι κ.κ. Στ. Αρετάκης, Μ. Καλουπτσίδη, Χρ. Κυρατσούς, Α. Παπαβασιλείου, Θ. Παπαγιαννακόπουλος, Θ. Σαψής καινοτομούν, διαπρέπουν, αναγνωρίζονται διεθνώς και συνεισφέρουν στην εξέλιξη της γνώσης σε καίριους επιστημονικούς κλάδους.» Τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο και έχουν αναγνωρίσει μέχρι σήμερα το έργο 51 Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην επιστημονική έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο. https://physicsgg.me/2021/05/13/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%b1-%ce%b9%ce%b4%cf%81%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b4/