Δροσος Γεωργιος

Το ουράνιο τόξο του Ηλιου. Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Αυτή τη φορά ειδικοί της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας συγκέντρωσαν εικόνες που έχουν καταγράψει διαστημικά τηλεσκόπια που παρατηρούν τον Ηλιο (SDO, SOHO, IRIS) και δημιούργησαν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κολάζ. Σε αυτό απεικονίζεται εν είδει ουράνιου τόξου η όψη του Ηλιου σε όλα τα μήκη κύματος ακόμη και σε εκείνα που δεν είναι ορατά στο ανθρώπινο μάτι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=550466

Γνωρίζοντας τον Γαλαξία μας. Επειτα από 12 χρόνια ερευνών ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι ο Γαλαξίας μας δεν αποτελείται από δύο γιγάντιες σπείρες, όπως πιστευόταν ως σήμερα, αλλά από τέσσερις, γεγονός που αλλάζει τα κοσμικά μας δεδομένα. Οι αστρονόμοι δεν μπορούν να δουν το ακριβές σχήμα του Γαλαξία μας επειδή τον παρατηρούν από το εσωτερικό του και υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες στη λεπτομερή «ανατομική» παρατήρηση και ανάλυσή του. Η τεχνική που χρησιμοποιούν για να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα για το σχήμα του είναι να παρατηρούν τα άστρα του και τις αποστάσεις που αυτά έχουν από εμάς. Ως σήμερα οι παρατηρήσεις και ειδικά εκείνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer έδειχναν ότι ο Γαλαξίας μας αποτελείται από δύο γιγάντιες σπείρες. Ομάδα αστρονόμων από το Πανεπιστημίο του Λιντς της Βρετανίας χρησιμοποίησε διάφορα ραδιοτηλεσκόπια στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ και στην Κίνα και παρατηρούσαν επί 12 χρόνια 1.650 γιγάντια άστρα. Από τη θέση στην οποία βρίσκονται και τη λαμπρότητά τους οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα άστρα δεν κατανέμονταν σε δύο αλλά σε τέσσερις σπείρες. «Ο Γαλαξίας είναι στην ουσία το κοσμικό σπίτι μας και η μελέτη της δομής του μάς δίνει μια καταπληκτική ευκαιρία να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ένας συμβατικός σπειροειδής γαλαξίας, δηλαδή πώς γεννιούνται άστρα» αναφέρει ο Μέλβιν Χόαρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society». Μπορεί να μη γνωρίζαμε πόσες ακριβώς είναι οι σπείρες του Γαλαξία, αλλά έχουμε στοιχεία για το ποιος ευθύνεται για την ύπαρξή τους. Πρόκειται για τον Τοξότη, έναν γειτονικό γαλαξία που ανήκει στην κατηγορία των γαλαξιών-νάνων. Ο Τοξότης κινείται με ταχύτητα προς τον δικό μας Γαλαξία και θα συγκρουστεί μαζί του σε περίπου 10 εκατ. χρόνια. Είναι η τρίτη φορά που ο Τοξότης θα συγκρουστεί με τον Γαλαξία και οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι οι εντυπωσιακές σπείρες του Γαλαξία μας είναι αποτέλεσμα αυτών των «επαφών». Αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν μέσω προσομοιώσεων να ανασυνθέσουν και να «δουν» με μεγάλη λεπτομέρεια το εντυπωσιακό κοσμικό συμβάν. Ο Τοξότης είναι ένας γαλαξίας με περίπου δέκα χιλιάδες φορές μικρότερη μάζα από τον δικό μας. Πριν από περίπου δύο δισ. έτη συγκρούστηκε με τον Γαλαξία μας και αμέσως μετά τη σύγκρουση πήγε και «εγκαταστάθηκε» στα βόρεια γαλακτικά μας σύνορα. Πριν από περίπου ένα δισ. έτη ο Τοξότης αποφάσισε να επανέλθει και συγκρούστηκε εκ νέου με τον Γαλαξία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εντυπωσιακές σπείρες του Γαλαξία είναι προϊόντα αυτών των δύο συγκρούσεων. Από τις παρατηρήσεις και τη μελέτη της κίνησης του Τοξότη έχει υπολογισθεί ότι ο Γαλαξίας βρίσκεται και πάλι σε διαδικασία σύγκρουσης, η οποία αναμένεται να συμβεί σε περίπου δέκα εκατομμύρια έτη. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ δημιούργησαν την πιο λεπτομερή και μεγαλύτερης ακρίβειας προσομοίωση των συγκρούσεων του Τοξότη με τον Γαλαξία και των φαινομένων - αποτελεσμάτων που προκαλούνται από αυτές. Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για μια εντυπωσιακή εργασία η οποία παρουσιάζει για πρώτη φορά τόσο καθαρά και με τόση λεπτομέρεια τις γαλαξιακές συγκρούσεις. «Η εργασία μας θα διευρύνει τις γνώσεις γύρω από την εξέλιξη των γαλαξιών αφού οι συγκρούσεις γειτονικών γαλαξιών είναι πολύ συχνό φαινόμενο στο Σύμπαν. Πολλοί σπειροειδείς γαλαξίες είναι πιθανόν να έχουν δημιουργηθεί μέσα από αυτή τη διαδικασία» υποστηρίζει ο Κρις Παρσέλ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=550662 Αρχίζει η χαρτογράφηση του δικού μας Γαλαξία. Πρόκειται για μία από τις πιο φιλόδοξες αποστολές της ESA. Το Γαία έχει κατασκευαστεί κατά τρόπο ώστε να ανιχνεύσει περισσότερο από ένα δισ. αστέρια και να δημιουργήσει τον πιο λεπτομερή χάρτη του δικού μας γαλαξία. Το διαστημικό τηλεσκόπιο, το οποίο κόστισε 740 εκατ. ευρώ, εκτοξεύθηκε χθες από τη Γαλλική Γουιάνα στις 6 το πρωί τοπική ώρα και σύμφωνα με τους επιστήμονες θα τους παράσχει έναν ανυπολόγιστο θησαυρό στοιχείων. Στην πραγματικότητα, το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο θα μας δώσει μια πολύ σαφή εικόνα σχετικά με το πώς δημιουργήθηκε ο δικός μας γαλαξίας. Η καταπληκτική ευαισθησία των αισθητήρων του θα επιτρέψει επίσης τον εντοπισμό πολλών χιλιάδων ουράνιων σωμάτων τα οποία δεν βλέπαμε μέχρι σήμερα, όπως παραδείγματος χάρη είναι νέοι πλανήτες και αστεροειδείς. Τώρα το διαστημικό τηλεσκόπιο ταξιδεύει προς έναν σταθμό παρατήρησης, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση ενάμισι εκατ. χιλιομέτρων από τον δικό μας πλανήτη. Για να φτάσει μέχρι εκείνο το σημείο θα χρειαστεί να ταξιδεύει επί περίπου ένα μήνα. Ομως, αυτό το χρονικό διάστημα δεν είναι παρά μία ελάχιστη καθυστέρηση αν λάβει κανείς υπόψη ότι η κατασκευή της Γαίας χρειάστηκε περισσότερο από είκοσι χρόνια. Βασικός στόχος του νέου διαστημικού τηλεσκοπίου, όταν θα βρεθεί στη θέση του, θα είναι η αστρομετρία, δηλαδή η επιστήμη της χαρτογράφησης τόσο των ουράνιων σωμάτων όσο και της κίνησής τους. Για να καταφέρει να φέρει σε πέρας την αποστολή της, η Γαία είναι εξοπλισμένη με δύο τηλεσκόπια που ρίχνουν φως σε ένα τεράστιο φωτογραφικό ανιχνευτή ενός δισεκατομμυρίου πίξελ, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με τρία όργανα. Η Γαία θα χρησιμοποιήσει αυτόν τον εκπληκτικό, σταθερό και υπερευαίσθητο οπτικό εξοπλισμό και θα μπορεί να στοχεύει σε όποιο αστέρι επιλέξει με πολύ μεγάλη σιγουριά. Στοχεύοντας ξανά και ξανά κάποιους στόχους μέσα στην επόμενη πενταετία, θα μπορέσει να προσδιορίσει τις συντεταγμένες των πιο φωτεινών αστέρων με απόλυτη ακρίβεια. Επίσης, το καινούργιο διαστημικό τηλεσκόπιο δεν θα αρκείται στην καταγραφή και παρακολούθηση των αστέρων, αλλά θα δημιουργεί και πλήρη «πορτρέτα» τους. Πλην της απόστασης, της θέσης τους, η Γαία θα μπορεί να παρακολουθεί και την κίνησή τους στο ουράνιο στερέωμα, ενώ θα καταγράφει και όλες τις φυσικές τους ιδιότητες όπως η φωτεινότητα, η θερμοκρασία και η σύνθεσή τους. Πιθανώς, σε κάποιες περιπτώσεις να μπορεί να προσδιορίσει και την ηλικία τους. Επιπλέον, για 150 εκατομμύρια αστέρια το διαστημικό τηλεσκόπιο Γαία θα μετρήσει την ταχύτητα με την οποία κινούνται είτε κατά την προσέγγισή τους στον δικό μας πλανήτη είτε κατά την απομάκρυνσή τους από αυτόν. Αυτό θα επιτρέψει στους ερευνητές να τα χρησιμοποιήσουν ως τρισδιάστατους δείκτες για να αποκρυπτογραφήσουν και να καταγράψουν την εξέλιξη του γαλαξία μας μέσα στον χρόνο από το παρελθόν μέχρι το μέλλον. Καθώς το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο θα μπορεί να παρακολουθεί οτιδήποτε περνάει μπροστά από τον φωτογραφικό αισθητήρα του, σύμφωνα με τους επιστήμονες του προγράμματος, θα καταφέρει να δει πολλά πράγματα τα οποία παραμένουν άγνωστα, όπως εξωπλανήτες, αστεροειδείς, κομήτες. «Η Γαία θα μας επιτρέψει για πρώτη φορά να κάνουμε έναν περίπατο στον γαλαξία μας», εξηγεί ο καθηγητής Τζέρι Γκίλμορ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Σύμφωνα με τα στοιχεία των υπευθύνων του προγράμματος, εντός της δεκαετίας τα στοιχεία που θα έχει συγκεντρώσει η Γαία θα έχουν ξεπεράσει το ένα εκατ. Gigabytes (1 petabyte). Μάλιστα, όπως λένε οι επιστήμονες, η ανάλυση όλου αυτού του πληροφοριακού πλούτου θα χρειαστεί πολλές δεκαετίες. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_20/12/2013_533152

Διαστημικούς περίπατους ξεκινούν στον ISS για τη βλάβη στο σύστημα ψύξης. Οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού προετοιμάζονται για να πραγματοποιήσουν μια απροσδόκητη σειρά από διαστημικούς «περιπάτους» προκειμένου να διορθώσουν τη βλάβη που παρουσιάστηκε στο σύστημα ψύξης. Η πρώτη επιχείρηση θα ξεκινήσει το Σάββατο. Οι στολές που θα χρησιμοποιηθούν έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα, ενώ έχει τοποθετηθεί και ειδικός αναπνευστήρας σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. Η βλάβη εκδηλώθηκε την Τετάρτη σε ένα από τα δύο δίκτυα σωληνώσεων μέσα στα οποία κυκλοφορεί αμμωνία για την απαγωγή της πλεονάζουσας θερμότητας και την εκπομπή της στο Διάστημα. Ο «Βρόχος Α» του συστήματος ψύξης τέθηκε αυτόματα εκτός λειτουργίας λόγω πτώσης της θερμοκρασίας. Οι μηχανικοί της NASA στο έδαφος αύξησαν το φορτίο του Βρόχου Β, παράλληλα όμως περιόρισαν την κατανάλωση ενέργειας. Αρκετά μη κρίσιμα συστήματα τέθηκαν εκτός λειτουργίας στην αμερικανική υπομονάδα Harmony, το ευρωπαϊκό εργαστήριο Columbus και το ιαπωνικό Kibo. «Θα κρατήσετε τη μισή [ισχύ] σε κάθε υπομονάδα, οπότε οι χώροι διαβίωσης δεν θα επηρεαστούν» είπε στο πλήρωμα το Κέντρο Ελέγχου στο Χιούστον του Τέξας. Το πρόβλημα οφείλεται πιθανότατα στη δυσλειτουργία μιας βαλβίδας που βρίσκεται μέσα σε μια από τις αντλίες αμμωνίας. Οι διαστημικοί περίπατοι έχουν διακοπεί για τους αμερικανούς αστροναύτες έπειτα από ένα ανησυχητικό περιστατικό τον περασμένο Ιούλιο, όταν η στολή ενός ιταλού αστροναύτη γέμισε νερό που παραλίγο να τον πνίξει. Οι ρώσοι κοσμοναύτες συνεχίζουν ωστόσο κανονικά τις εξωτερικές εργασίες καθώς χρησιμοποιούν διαφορετικές στολές. Στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο του ISS, το οποίο συμπλήρωσε φέτος 15 χρόνια σε τροχιά, ζουν σήμερα δύο Αμερικανοί, τρεις Ρώσοι και ένας Ιάπωνας. Βλάβες σε συστήματα ψύξης έχουν εμφανιστεί τουλάχιστον πέντε ακόμα φορές στο παρελθόν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231281988 Στα κράνη των αστροναυτων του ΔΔΣ τοποθετήθηκαν αναπνευστικοί σωλήνες. Τα κράνη των Αμερικανών αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά τους επικείμενους τους περιπάτους στο ανοιχτό διαστημικό χώρο θα είναι εφοδιασμένα με πλαστικούς σωλήνες αναπνοής και απορροφητικά επιθέματα σε περίπτωση νέων διαρροών νερού στις στολές τους, - ανακοίνωσε η NASA. Τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, ο Ιταλός αστροναύτης Λούκα Παρμιτάνο σχεδόν έπνιξε με νερό, το οποίο άρχισε να εισρέι στο κράνος του από το σύστημα ψύξης του σκαφάνδρου του. Η NASA σχεδιάζει να αντικαταστήσει όλα τα κοστούμια στο αμερικανικό τμήμα του ΔΔΣ, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο το Φεβρουάριο, όταν θα συνδεθεί με το Σταθμό ένα νέο διαστημόπλοιο εφοδιασμού Dragon. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_19/256270991/ H NASA θα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα ρωσικά διαστημόπλοια. Η Roscosmos και η NASA κατέληξαν σε προκαταρκτική συμφωνία για πτήσεις ξένων αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) με τα ρωσικά διαστημόπλοια Soyuz μετά το 2017. Η ισχύουσα σύμβαση προβλέπει τη χρήση των Soyuz μέχρι το 2017. «Το 2017 και λίγο περισσότερο οι ξένοι αστροναύτες θα πετούν μαζί με Ρώσους κοσμοναύτες με τα Soyuz», - είπαν στη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos). Η NASA υπολογίζει να πραγματοποιήσει στα τέλη του 2017 1-2 δοκιμαστικές πτήσεις επανδρωμένων εμπορικών διαστημοπλοίων προς το ΔΔΣ, αλλά πριν από την ολοκλήρωση των δοκιμών ασφάλειας, δεν προβλέπεται η χρήση τους για τις πτήσεις ανθρώπων στο διάστημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_19/256277271/ Εκτοξεύτηκε το διαστημικό τηλεσκόπιο «Γαία» Η πιο φιλόδοξη ευρωπαϊκή διαστημική αποστολή είναι πλέον γεγονός. Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Γαία» εκτοξεύτηκε σήμερα από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία στη Γαλλική Γουιάνα με τον ρωσικό πύραυλο – φορέα «Sojuz-CT» με το διαστημόπλοιο «Fregat-MT», και αποστολή του είναι να συνθέσει τον πιο λεπτομερή χάρτη του γαλαξία μας που έχει υπάρξει ποτέ. Το κόστος του τηλεσκόπιου ξεπερνά τα 700 εκατομμύρια δολάρια και θα καταγράψει χάρη στη μεγαλύτερη διαστημική κάμερα που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα, 1.000 megapixel την ηλικία, την κίνηση, την ταχύτητα και την απόσταση ενός δισεκατομμυρίου αστεριών. Μάλιστα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται και η λήψη τρισδιάστατων φωτογραφιών, οι οποίες θα συμβάλλουν στον προσδιορισμό της θέσης του πλανήτη μας στον γαλαξία. Εξάλλου, το «Γαία» θα εξερευνήσει το διάστημα αναζητώντας πλανήτες, αστεροειδής και κομήτες πέραν του ηλιακού συστήματος ενώ για πολλούς επιστήμονες η αποστολή είναι ένα τεστ στη θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αινστάιν. Το ταξίδι θα διαρκέσει περίπου ένα μήνα ενώ για την προετοιμασία του χρειάστηκαν περισσότερα από είκοσι χρόνια. Βίντεο. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_19/12/2013_532989

Ο «ανθρώπινος» χάρτης της Σελήνης. Ένα νέο χάρτη της Σελήνης δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της η επιστημονική επιθεώρηση «New Scientist». Ο χάρτης δημιουργήθηκε με αφορμή την επιτυχή προσεδάφιση στη Σελήνη της κινεζικής αποστολής Chang'e-3. Σε αυτόν τον χάρτη σημειώνονται τα σημεία στον φυσικό μας δορυφόρο όπου έχουν προσεδαφιστεί κάποιες από τις παλαιότερες αποστολές εκεί αλλά και τα σημεία που έχουν επιλεχθεί για να προσεδαφιστούν εκείνες που είναι προγραμματισμένες να γίνουν τα επόμενα χρόνια. Luna 9: Σοβιετική Ενωση 1966 Η αποστολή προσεδαφίστηκε με επιτυχία στον Ωκεανό των Καταιγίδων Apollo 17: ΗΠΑ 1972 Η τελευταία επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Η προσεδάφιση έγινε στην Κοιλάδα Taurus-Littrow που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της περίφημης Θάλασσας της Γαλήνης, την περιοχή που προσεδαφίστηκε η θρυλική αποστολή Apollo 11 τα μέλη της οποίας έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που πάτησαν το έδαφος της Σελήνης. Luna 24: Σοβιετική Ενωση 1976 Η τελευταία αποστολή στη Σελήνη όπου υπήρξε προσεδάφιση πριν από την πρόσφατη κινεζική αποστολή. Η προσεδάφιση έγινε στη Θάλασσα της Κρίσης. Chang'e-3: Κίνα 2013 Η πρώτη προσελήνωση κινεζικής αποστολής. Η προσεδάφιση έγινε στη Θάλασσα των Δακρύων Astrobotic: Google 2015 Πρόκειται για μια αποστολή που έχει χρηματοδοτήσει ο γίγαντας ιντερνετικών υπηρεσιών και σύμφωνα με τον σχεδιασμό η προσεδάφιση θα γίνει στον Βόρειο Πόλο της Σελήνης Luna-Glob: Ρωσία/Σουηδία/Ελβετία 2016 Η αποστολή θα προσεδαφιστεί στον Νότιο Πόλο Chandrayann-2: Ινδία 2017 Πρόκειται για σύνθετη αποστολή στην οποία θα τεθεί δορυφόρος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη αλλά θα υπάρξει και προσεδάφιση ρομπότ εξερεύνησης. Δεν έχει ακόμη αποφασισθεί το σημείο προσεδάφισης. SELENE-2: Ιαπωνία 2018 Και αυτή είναι μια σύνθετη αποστολή στην οποία θα τεθεί δορυφόρος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη αλλά θα υπάρξει και προσεδάφιση ρομπότ εξερεύνησης. Δεν έχει ακόμη αποφασισθεί το σημείο προσεδάφισης. Sackleton Energy Company: 2018 Άλλη μια ιδιωτική αποστολή που σύμφωνα με τον σχεδιασμό θα στείλει στον Νότιο Πόλο της Σελήνης ένα ζευγάρι εξερευνητικών ρομπότ Resource Prospector: ΗΠΑ (πιθανή συμμετοχή Καναδά/Ιαπωνίας) 2018 Αποστολή εξερευνητικού ρομπότ στη Σελήνη με σημείο προσεδάφισης τον Βόρειο Πόλο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=550158

Το 36% των Ελλήνων δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο. Ουραγός στη χρήση του internet εμφανίζεται η Ελλάδα , καθώς υπολείπεται του μέσου όρους της ΕΕ των «28» σε πολλά ποιοτικά στοιχεία. Σύμφωνα με την έρευνα της Eurostat, περίπου το 1/3 ή και περισσότερο των ατόμων σε Ρουμανία (42%), Βουλγαρία (41%), Ελλάδα (36%), Ιταλία (34%), Πορτογαλία (33%), Κύπρο (32%) και Πολωνία (32%) δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο. Στην ΕΕ των «28», το 79% των νοικοκυριών είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο το 2013 και το 76% είχε ευρυζωνική σύνδεση στο internet, σε σύγκριση με 55% και 42% αντίστοιχα το 2007. Για τα περισσότερα άτομα η χρήση του διαδικτύου έχει γίνει μια τακτική δραστηριότητα, με το 62% των ατόμων να το χρησιμοποιούν κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα και ένα επιπλέον 10% τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Από την άλλη, το 21% των πολιτών ανέφεραν ότι δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το internet σε σύγκριση με 37% το 2007. Όσον αφορά στη χρήση του internet στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το 41% των ατόμων στην ΕΕ έχει χρησιμοποιήσει το διαδίκτυο για συναλλαγές με τις δημόσιες αρχές ή υπηρεσίες το 2013. Κυρίως για φορολογικές δηλώσεις (44%), αιτήσεις έκδοσης προσωπικών έγγραφων (20%), χορήγηση επιδομάτων κοινωνικής ασφάλισης (16%), αλλά και εγγραφή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή πανεπιστήμιο (9%) . Το επίπεδο πρόσβασης σήμερα στο δαδίκτυο κυμαίνεται από 54% των νοικοκυριών στη Βουλγαρία έως 95% στην Ολλανδία. Στα περισσότερα κράτη-μέλη, το ποσοστό πρόσβασης στο διαδίκτυο ήταν υψηλό το 2013 , με μερίδιο άνω του 90% στην Ολλανδία (95% των νοικοκυριών), το Λουξεμβούργο (94%), στη Δανία και στη Σουηδία (93%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν σε Βουλγαρία (54% ), Ελλάδα (56%) και Ρουμανία (58%). Το 2013, σε κάθε κράτος μέλος τουλάχιστον το ήμισυ των νοικοκυριών διέθετε ευρυζωνική σύνδεση, δηλαδή γρήγορο internet. Στη Φινλανδία το ποσοστό αυτό ήταν στο 88% και στη Γερμανία στο 85%. Η πλειοψηφία των ατόμων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα στη Δανία ανέρχεται στο 84%, στην Ολλανδία 83%, στο Λουξεμβούργο 82%, στη Σουηδία 81%, στη Φινλανδία 80% και στο Ηνωμένο Βασίλειο 78%. Τα υψηλότερα ποσοστά των ατόμων που ανέφεραν ότι χρησιμοποίησαν το διαδίκτυο τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, αλλά όχι κάθε μέρα, καταγράφονται στην Τσεχία (16%)μ στην Εσθονία, την Ιρλανδία και την Αυστρία (14%). Περίπου το 1/3 ή και περισσότερο των ατόμων σε Ρουμανία (42%), Βουλγαρία (41%), Ελλάδα (36%), Ιταλία (34%), Πορτογαλία (33%), Κύπρο (32%) και Πολωνία (32%) δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο, ενώ σε έξι κράτη-μέλη το ποσοστό αυτό ήταν κάτω από 10%. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231281738

Η NASA ανέστειλε την πτήση του σκάφους Cygnus προς το ΔΔΣ. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) για ένα μήνα ανέστειλε την εκτόξευση του διαστημικού φορτηγού σκάφους Cygnus προς το Διεθνές Διαστημικό Σταθμό, αναφέρεται σε μήνυμα στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας. Αρχικά προγραμμάτιζαν την εκτόξευση για τις 19 Δεκεμβρίου του 2013, τώρα οι ειδικοί της NASA επισημάνουν ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί το νωρίτερο στα μέσα του Ιανουαρίου. Ως λόγος της αναστολής στάθηκαν δυσλειτουργίες της αντλίας, για την επισκευή της οι κοσμοναύτες που βρίσκονται στο ΔΔΣ θα πρέπει να βγούνε στο ανοικτό διάστημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_18/256144012/

Εντυπωσιακή φωτογραφία ενός υπέρλαμπρου άστρου 200 φορές μεγαλύτερου από τον Ηλιο. Βλέποντάς το κάποιος θα έλεγε με ευκολία ότι πρόκειται για το άστρο που οδήγησε τους τρεις μάγους στη Βηθλεέμ. Πρόκειται για το RS Puppis που βρίσκεται σε απόσταση 6,5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη το οποίο φωτογράφισε σε όλη του την μεγαλειότητα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. To RS Puppis είναι 200 φορές πιο μεγάλο από τον Ηλιο και 15 χιλιάδες φορές πιο λαμπρό! Το RS Puppis ανήκει στους Κηφείδες, μια οικογένεια παλλόμενων μεταβλητών αστέρων. Χαρακτηρίζονται από περιοδικές διακυμάνσεις στη φωτεινότητά τους λόγω περιοδικών μεταβολών των διαστάσεων, της θερμοκρασίας ή κάποιας άλλης αστρικής ιδιότητας που οφείλεται σε εσωτερικές διαδικασίες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=550083

«Λαγός από νεφρίτη» - σύμβολο της Κίνας στη Σελήνη. Η Κίνα πέτυχε ένα νέο τεχνολογικό άλμα στο διαστημικό χώρο. Το κινεζικό πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης προς το παρόν δεν έχει στρατιωτική συνιστώσα, αλλά η επιτυχία της στο ειρηνικό διάστημα έχει «διπλό πάτο». Έτσι σχολίασαν Ρώσοι ειδικοί σε συνέντευξή τους στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» την έναρξη της μελέτης της επιφάνειας της Σελήνης από την κινεζική σεληνάκατο Jade Rabbit (Λαγός από νεφρίτη). Την νύχτα από την 14η προς την 15η Δεκεμβρίου το σεληνιακό όχημα κατέβηκε ομαλά από την πλατφόρμα μεταφοράς της συσκευής καθόδου Chang'e-3 μετά από την επιτυχημένη προσελήνωσή του. Οι κάμερες του ρόβερ φωτογράφησαν τα πρώτα μέτρα κίνησής του και μετέδιδαν ήδη αυτές τις εικόνες στη Γη. Είναι εξαιρετικό επίτευγμα της κινεζικής κοσμοναυτικής, - θεωρεί ο εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Άπω Ανατολή Αλεξάντρ Λάριν. - Δείχνει ότι η Κίνα έχει κάνει σημαντικό άλμα στην ανάπτυξη προηγμένων διαστημικών τεχνολογιών. Στον κόσμο θεωρούν ότι η Κίνα μπορεί μόνο να αντιγράφει την τεχνολογία άλλων χωρών, ενώ είναι ανίκανη να ασχολείται με τη δική της επιστημονική και τεχνική δημιουργικότητα. Οι Κινέζοι όμως έχουν αποδείξει ότι αυτό δεν είναι έτσι. Μπορούμε να αναμένουμε ότι στο μέλλον η Κίνα θα γίνει όχι μόνο μια από τις ισχυρότερες οικονομίες, αλλά και μια από τις ηγέτιδες της τεχνολογικής προόδου. Στον τομέα της εξερεύνησης της Σελήνης συναγωνίζονταν μεταξύ τους η ΕΣΣΔ και οι ΗΠΑ. Η Κίνα φιλοδοξεί να γίνει σαν αυτές διαστημικές δυνάμεις, - είπε στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» ο ειδικός Αλεξάντρ Σαλίτσκι. - Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι δεν συνέβη τίποτα το νέο – είχαν ήδη επισκεφτεί τη Σελήνη διάφορα σοβιετικά και αμερικανικά διαστημόπλοια. Όμως από το 1976, όταν εργάστηκε εκεί το σοβιετικό όχημα Lunokhod-2 δεν συνέβη τίποτα παρόμοιο. Ωστόσο, πέρασαν από τότε σχεδόν 40 χρόνια και οι Κινέζοι το έκαναν αυτό, μάλιστα, χρησιμοποιόντας τις δικές τους τεχνολογίες. Έδειξαν σε όλους ότι είναι ικανοί να κάνουν ό,τι νωρίτερα θεωρόταν μονοπώλιο της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ. Η προσελήνωση του Jade Rabbit προκάλεσε αναρίθμητα δημοσιεύματα στα δυτικά ΜΜΕ για την πρόθεση της Κίνας να δημιουργήσει εκεί στρατιωτική βάση. Ο πολιτικός αναλυτής Βλαντίμιρ Γιεβσέεφ τα βλέπει ως καθαρές επινοήσεις. Ταυτόχρονα όμως θεωρεί ότι οποιαδήποτε πρόοδος στο διαστημικό χώρο έχει «διπλό προορισμό». - Η Κίνα, όπως συνήθως, εργάζεται για το μέλλον. Η Σελήνη είναι μια από τις προοπτικές. Δεν βλέπω εκεί κανένα στρατιωτικό στόχο. Αλλά η ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας οδηγεί πάντα στην ανάπτυξη των βαλλιστικών πυραύλων μάχης. Όλα εδώ είναι αλληλοσυνδεδεμένα, είναι κρίκοι μιας και της ίδιας αλυσίδας. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς να επιδοθεί στην εξερεύνηση του ειρηνικού διαστήματος και να μην σκέφτεται για το αν είναι δυνατόν να εγκατασταθούν εκεί όπλα, πώς μπορεί να γίνει αυτό και πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η καταπολέμηση των δορυφόρων. Εγώ προσωπικά, πάντα έβλεπα το δεύτερο πάτο στις διαστημικές επιτυχίες της Κίνας. Υποκινεί και ενθαρρύνει την Κίνα για την ανάπτυξη των διαστημικών της προγραμμάτων ο παγκόσμιος ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ, - πιστεύει ο Βλαντίμιρ Γιεβσέεφ. - Η Κίνα ξέρει ότι αν ο στρατός των ΗΠΑ στερηθεί την στήριξη από το διάστημα, τότε θα χάσει το κύριο πλεονέκτημά του. Πρόκειται για το μπλοκάρισμα των διαύλων επικοινωνίας και των συστημάτων στόχευσης. Η Κίνα ετοιμάζεται εξαιρετικά επίμονα για αυτό και δεν αποκλείεται ότι δημιουργεί και αντίστοιχα συστήματα. Το ερευνητικό πρόγραμμα του «Λαγού από νεφρίτη» είχε σχεδιαστεί για τρεις μήνες. Οι ειδικοί το βλέπουν αυτό ως γενική πρόβα και προετοιμασία για την προσελήνωση το 2017 διαστημικού λεωφορείου και την επιστροφή του στη Γη με δείγματα του σεληνιακού εδάφους και άλλων υλικών της Σελήνης. http://greek.ruvr.ru/2013_12_17/256058834/ Η διαμάχη για τη Σελήνη θα ξεσπάσει στα μέσα του 21ου αιώνα. Στα μέσα του 21ου αιώνα θα πρέπει να αναμένουμε όξυνση της διαμάχης για τους σεληνιακούς πόρους, δήλωσε ο διευθυντής του Ρωσικού Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Λεβ Ζελιόνι. «Η Σελήνη υπό μία έννοια μπορεί να θεωρηθεί ως η έβδομη ήπειρος της Γης. Στα μέσα του 21ου αιώνα θα ξεσπάσει ανταγωνιστική διαμάχη για την κατάκτηση περιοχών κοντά στους σεληνιακούς πόλους και τη δυνατότητα δημιουργίας σεληνιακής βάσης», - δήλωσε ο επιστήμονας. Σύμφωνα με τον Λεβ Ζελιόνι, η Σελήνη είναι πλούσια σε ποικιλία πόρων, συμπεριλαμβανομένων των σπάνιων μετάλλων. Στους πόλους της Σελήνης βρίσκεται μεγάλη ποσότητα πάγου, γεγονός που λύνει το πρόβλημα της παροχής νερού στη σεληνιακή βάση. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_17/256076985/

Διαφορετικές προσεγγίσεις για την πτήση στον Άρη: Κινητήρες και εθελοντές. Ποιος θα είναι ο πρώτος άνθρωπος στον Άρη; Πάνω από 200 χιλιάδες εθελοντές από διάφορες χώρες έχουν εκφράσει την επιθυμία να συμμετάσχουν στον αποικισμό του Κόκκινου πλανήτη. Εμπνευστές του ιδιωτικού προγράμματος Mars One είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν μια ποιοτική επιλογή των υποψηφίων και να ξεκινήσουν τις ασκήσεις προετοιμασίας. Εν τω μεταξύ στη Ρωσία άρχισαν οι δοκιμές ενός νέου κινητήρα για τις μακρινές διαστημικές αποστολές. Στο ρωσικό Σχεδιαστικό γραφείο Χημείας και Αυτοματισμού για πρώτη φορά στον κόσμο διεξάγονται εργαστηριακές δοκιμές σε βιομηχανικές συνθήκες ενός ριζικά νέου ηλεκτρικού προωθητικού κινητήρα, του μαγνητο-πλασμα-δυναμικού. Με παρόμοιους μαγνητο-πλασμα-δυναμικούς κινητήρες είχαν ασχοληθεί σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ και τη Γερμανία. Όμως εκεί την πίδακα του πλάσματος δεν μπόρεσαν να την κάνουν να υπακούει στον άνθρωπο. Ενώ οι Ρώσοι ειδικοί κατάφεραν να δημιουργήσουν μια κατασκευή με ηλεκτρομαγνήτη, όταν υπό τις ίδιες τάσεις στο ηλεκτρικό κύκλωμα είναι δυνατόν να αλλάζει η διαμόρφωση του μαγνητικού πεδίου και με αυτό τον τρόπο να επηρεάζει τις διαδικασίες δημιουργίας και επιτάχυνσης του πλάσματος. Απο την Διαστημικη Εξερεύνηση-14/1/2009-Σελ.9 (Για τους κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος). Σε σχετικο αρθρο βρηκα ακομα το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου. 1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων. 2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων. 3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων. 4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν. 5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων. 6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 46% αναλογα την ωση. Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα εν.αρχη και μετα βλεπουμε. Σχετικο παλιο αρθρο: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=539388 Το διαστημικό σκάφος που θα είναι εξοπλισμένο με έναν παρόμοιο κινητήρα θα μπορεί να επιταχύνεται και να επιβραδύνεται χωρίς να αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του κινητήρα. Συνεπώς, ο κινητήρας για τα μακρινά διαστημικά ταξίδια έχει ήδη αναπτυχθεί. Έμεινε να πραγματοποιηθούν οι δοκιμές του και μετά μπορεί να κληθούν οι κοσμοναύτες για την επανδρωμένη πτήση στον Άρη. Στο ολλανδικό ιδιωτικό πρόγραμμα Mars One όλα είναι ακριβώς αντίθετα. Υπάρχει το σχέδιο πτήσης, ήδη υπάρχουν πάνω από 200 χιλιάδες εθελοντές. Έχει μάλιστα αποφασιστεί ότι η χρηματοδότηση της ακριβής επιχείρησης για τον αποικισμό του Άρη θα πραγματοποιείται από τις πωλήσεις των τηλεοπτικών προβολών της ζωής των πρώτων «Αρειανών». Μόνο που δεν υπάρχουν τα τεχνικά μέσα για την υλοποίηση αυτής της ιδέας, επισημάνει ο συντάκτης του περιοδικού «Τα νέα της κοσμοναυτικής» Αλεξάντρ Ιλίν: Το πρόγραμμα σε μεγάλο βαθμό θυμίζει ένα σόου. Η τεχνική πλευρά σε αυτό δεν παρουσιάζεται σχεδόν καθόλου στην πράξη. Φυσικά, όλοι θα ήθελαν να δούνε με τα ίδια τους τα μάτια πως ο άνθρωπος θα πατήσει στον Άρη, είναι πολύ ενδιαφέρων, είναι συναρπαστικό. Όμως είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ένα πράγμα είναι να το ανακοινώσουμε και άλλο πράγμα είναι να πραγματοποιήσουμε έστω και μια μικρή εργασία προετοιμασίας. Σήμερα το πρόγραμμα αυτό από τεχνική πλευρά είναι αδύνατο. Εν τω μεταξύ η λήψη των δηλώσεων για συμμετοχή στο πρόγραμμα Mars One έχει ολοκληρωθεί. Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους οι διοργανωτές υπόσχονται να ανακοινώσουν ποιους από τις 200 χιλιάδες που επιθυμούν να πάνε στον Άρη έχουν επιλέξει για τις ασκήσεις προετοιμασίας. Μέχρι το 2015 από αυτούς θα δημιουργήσουν από έξι έως δέκα ομάδες αποτελούμενες από τέσσερα άτομα η καθεμία ομάδα. Τελικά θα επιλεγούν μόνο τέσσερις εθελοντές, οι οποίοι θα ταξιδέψουν πρώτοι στον Άρη. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για το 2025. http://greek.ruvr.ru/2013_12_17/256075677/

Η μέρα που οι ωκεανοί της Γης θα βράσουν. Οι μέρες της Γης είναι γνωστό ότι είναι μετρημένες, αφού η ακτινοβολία του Ήλιου θα γίνεται όλο και ισχυρότερη μέχρι που οι ωκεανοί θα αρχίσουν να βράζουν. Μια νέα μελέτη εκτιμά τώρα το πότε και το πώς θα έρθει το τέλος: η υδρόγειος θα έχει χάσει όλο το νερό της σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Όπως συμβαίνει στα περισσότερα άκρα, ο Ήλιος γίνεται αργά αλλά σταθερά όλο και πιο φωτεινός στην πορεία της εξέλιξής του. Όταν μάλιστα εξαντλήσει τα πυρηνικά καύσιμά του, το μητρικό μας άστρο θα διογκωθεί σε κόκκινο γίγαντα και δεν αποκλείεται ακόμα και να καταπιεί ολόκληρη τη Γη. Μέχρι τότε βέβαια ο πλανήτης θα είναι ήδη νεκρός από υπερθέρμανση: η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας λόγω αύξησης της ακτινοβολίας θα επιταχύνει την εξάτμιση του νερού και θα γεμίσει την ατμόσφαιρα υδρατμούς. Οι υδρατμοί λειτουργούν όμως ως αέριο του θερμοκηπίου, οπότε θα αυξήσουν περαιτέρω τη θερμοκρασία σε ένα είδος φαύλου κύκλου. Το τι μπορεί να συμβεί σε αυτή την περίπτωση είναι εμφανές στη γειτονική Αφροδίτη, θύμα ενός ανεξέλεγκτου φαινομένου του θερμοκηπίου, με επιφανειακές θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 400 βαθμούς Κελσίου. Είναι γενικά δύσκολο για τους επιστήμονες να εκτιμήσουν πότε θα έρθει το τέλος. Αυτό, εξάλλου, δεν εξαρτάται μόνο από τη συμπεριφορά του Ήλιου αλλά και από την αντίδραση της Γης. Όπως εξηγούν οι γάλλοι ερευνητές που υπογράφουν τη νέα μελέτη στο περιοδικό Nature, http://www.nature.com/nature/journal/v504/n7479/full/nature12827.html τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής δεν είναι αξιόπιστα σε υψηλές θερμοκρασίες και σε βάθος εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών. Μέχρι σήμερα, οι μόνες εκτιμήσεις για το τέλος της Γης βασίζονταν κυρίως σε αστροφυσικά μοντέλα, τα οποία θεωρούν τη Γη ομοιογενή ενώ δεν είναι. Μια πιθανώς πιο αξόπιστη απάντηση δίνει τώρα το υπολογιστικό μοντέλο του Εργαστηρίου Μετεωρολογικής Δυναμικής στη Γαλλία, το οποίο λαμβάνει υπόψη περισσότερους παράγοντες. Η προσομοίωση δείχνει ότι η αρχή του τέλους θα έρθει όταν η μέση ισχύς της ηλιακής ακτινοβολίας φτάσει τα 375 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο, συγκριτικά με 341 W/m2 σήμερα, και η επιφανειακή θερμοκρασία θα ξεπεράσει τότε 70 βαθμούς Κελσίου. Αυτό προβλέπεται να συμβεί σε ένα δισ. χρόνια. Μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα, οι ωκεανοί θα αρχίσουν να βράζουν και το υγρό νερό θα εξαφανιστεί. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, προηγούμενες μελέτες εκτιμούσαν ότι το τέλος θα έρθει αρκετά νωρίτερα, σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Η νέα εκτίμηση όμως λαμβάνει υπόψη την κυκλοφορία του αέρα στην ατμόσφαιρα, καθώς και την ιδιότητα των νεφών να ανακλούν την εισερχόμενη ακτινοβολία, παράγοντες που θα φρενάρουν την αύξηση της θερμοκρασίας. Οι ερευνητές, τέλος, επισημαίνουν ότι η μελέτη δεν έχει σημασία μόνο για το μέλλον της Γης, αλλά και για τον υπολογισμό των συνθηκών που πρέπει να επικρατούν σε έναν πλανήτη προκειμένου να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Με άλλα λόγια, οι προβλέψεις για το τέλος της Γης ίσως βοηθήσουν στην αναζήτηση ενός νέου κατοικήσιμου πλανήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231281594

Καποια στιγμή ειχε γίνει μια μικρη συζητηση να υπάρχει σελίδα επιστημονικής φαντασίας εδω στο Astrovox οπου μπορούσαν οι φίλοι να ανεβάζουν με ενα οριο λεξεων βέβαια προσωπικα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας.Ας το κοιτάξουμε πάλι.Πιστευω αξίζει τον κόπο.

Η χωματερή που «πνίγει» τη Γη. Υποψήφιο στα Οσκαρ και σε άλλα κινηματογραφικά βραβεία θα είναι εφέτος το «Gravity», το οποίο επανέφερε στο προσκήνιο το πρόβλημα με τα διαστημικά σκουπίδια που κινούνται σε τροχιά γύρω από τη Γη προκαλώντας κατά καιρούς διάφορα προβλήματα. Ο γερμανός φωτογράφος Μίχαελ Νάγιαρ,με τη βοήθεια ειδικών του Ινστιτούτου Αεροδιαστημικών Συστημάτων του Πανεπιστημίου του Μπράουνσβαιγκ, έφτιαξε μια εικόνα με βάση τα τελευταία στοιχεία από τον όγκο των διαστημικών σκουπιδιών. Στην εικόνα αποτυπώνεται το συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα με τα διαστημικά σκουπίδια τα οποία «κυκλώνουν» επικίνδυνα πλέον τη Γη και αν δεν υπάρξει σύντομα κάποια δραστική λύση είναι πιθανό να αντιμετωπίσουμε πολύ σοβαρά προβλήματα στις διαστημικές αποστολές. Σε τροχιά γύρω από τη Γη υπολογίζεται ότι βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες αντικείμενα που είναι συντρίμμια δορυφόρων και πυραύλων. Ο αριθμός τους μάλιστα πολλαπλασιάζεται καθώς έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους και σπάνε σε περισσότερα κομμάτια. Τα διαστημικά σκουπίδια υπολογίζεται ότι κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες των 28 χιλιάδων χλμ./ώρα. Εκτιμάται ότι περίπου 20 χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια έχουν μέγεθος άνω των δέκα εκατοστών, γεγονός που τα καθιστά ιδιαιτέρως επικίνδυνα. Εκτιμάται επίσης ότι υπάρχουν περισσότερα από 370 χιλιάδες αντικείμενα μεγέθους 1-10 εκατοστών τα οποία «ταξιδεύουν» στο Διάστημα. Τα διαστημικά σκουπίδια απειλούν τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά και τα διαστημικά σκάφη που ξεκινούν από τη Γη για να πραγματοποιήσουν αποστολές. Σύμφωνα με τη NASA, ο αριθμός των διαστημικών σκουπιδιών αυξάνεται με τέτοιο ρυθμό ώστε πολύ σύντομα θα είναι πλέον αδύνατο να πραγματοποιηθούν διαστημικές αποστολές. Και αυτό διότι θα είναι απίθανο τα σκάφη και οι δορυφόροι που θα εκτοξεύονται να μην χτυπηθούν κατά την έξοδο τους από τη Γη από κάποιο διαστημικό σκουπίδι. Ετσι η ανάγκη ανάληψης δράσης εναντίον των διαστημικών σκουπιδιών είναι κάτι περισσότερο από επιτακτική. Τα τελευταία χρόνια έχουν πέσει στο τραπέζι διάφορες ιδέες και σχέδια συλλογής ή καταστροφής των διαστημικών σκουπιδιών, κανένα τους όμως δεν αντιμετωπίζει «μαζικά» το πρόβλημα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=549432 Σαν σήμερα: 17 Δεκεμβρίου. 1903: Πραγματοποιείται στη Βόρειο Καρολίνα από τους αδελφούς Ορβιλ και Γουίλμπορ Ράιτ η πρώτη πτήση παγκοσμίως με μηχανοκίνητο αεροπλάνο Η πτήση τους διαρκεί 1 λεπτό, καλύπτοντας 850 πόδια. Μεσα σε 110 χρόνια η ανθρωπότητα εκανε τεραστια βηματα στην αεροδιαστημική τεχνολογία με αποτέλεσμα χιλιάδες αεροπλανα να διασχίζουν ολο τον πλανήτη και εκατοντάδες δορυφόροι,διαστημικοί σταθμοι και rover να εξερευνούν ολο το Ηλιακο μας σύστημα.

Μυστηριώδες υλικό ρέει στο εσωτερικό ενός κρατήρα του μεγάλου αστεροειδή. Μια εντυπωσιακή εικόνα από την Εστία έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Στην εικόνα καταγράφεται μια ενδιαφέρουσα αλλά μυστηριώδης προς το παρόν γεωλογική διεργασία που εξελίσσεται στον μεγάλο αστεροειδή τον οποίο πλησίασε και μελέτησε το διαστημικό σκάφος Dawn. Πιο συγκεκριμένα στην επεξεργασμένη χρωματικά εικόνα καταγράφεται η ροή κάποιου άγνωστου υλικού που κυλά εντός αλλά και εκτός του κρατήρα «Αέλια» που βρίσκεται στον αστεροειδή. Το διαστημικό σκάφος Dawn προσέγγγισε και μελέτησε την Εστία (Vesta) από τον Ιούλιο του 2011 ως τον Σεπτέμβριο του 2012. Το Dawn συνεχίζει την αποστολή του κυνηγώντας τον ακόμη μεγαλύτερο από την Εστία αστεροειδή Δήμητρα (Ceres) τον οποίο αναμένεται να πλησιάσει και να ξεκινήσει να εξερευνά τον Φεβρουάριο του 2015. Η Εστία έχει διάμετρο 530 χλμ, μέγεθος που την κατατάσσει στην κατηγορία των «πρωτοπλανητών», οι οποίοι αποτελούν τα απομεινάρια των συγκρούσεων μεταξύ μικρών σε μέγεθος πλανητών. Διαχρονικά αποτελεί πόλο έλξης μετεωριτών και μικρών διαστημικών βράχων οι οποίοι πέφτουν επάνω της δημιουργώντας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και πλούσιο γεωλογικό περιβάλλον. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τρόπος δημιουργίας της Εστίας και ο σχηματισμός του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα σιδήρου που διαθέτει είναι παρόμοιοι με της Γης και της Σελήνης. Για τον λόγο αυτό και αποφασίστηκε να γίνει εκεί μια αποστολή εξερεύνησης. Το Dawn μας έδωσε εικόνα από έναν πραγματικά μοναδικό κόσμο που δεν έχει σχέση με τους υπόλοιπους αστεροειδείς. Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ένα γιγάντιο βουνό που βρίσκεται κοντά στον Νότιο Πόλο της Εστίας. Η κορυφή του βρίσκεται σε ύψος 22 χλμ από την επιφάνεια! http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=549725

Πρώτες εικόνες από την κινεζική αποστολή στη Σελήνη. Δύο μέρες μετά την ιστορική προσσελήνωση της αποστολής Chang'e-3, το ρομπότ Yutu κατέβηκε από τη ράμπα της σεληνακάτου, άρχισε να εξοικειώνεται με τη σεληνιακή επιφάνεια και μετέδωσε τις πρώτες καρτ-ποστάλ. Λίγες ώρες μετά την προσεδάφιση στη Θάλασσα των Δακρύων το μεσημέρι του Σαββάτου ώρα Ελλάδας, το Chang'e-3 ανέπτυξε μια ράμπα για τη μεγάλη έξοδο του ρομπότ. Οι τροχοί του Yutu ξεκλειδώθηκαν με την ενεργοποίηση πυροτεχνικών συσκευών, το καλώδιο που το συνέδεε με τη σεληνάκατο κόπηκε, και το ρομπότ κατέβηκε μαλακά μέχρι την επιφάνεια. Την Κυριακή, η σεληνάκατος και το ρομπότ φωτογράφισαν το ένα το άλλο και μετέδωσαν τα πορτρέτα στο Κέντρο Ελέγχου Αεροδιαστήματος στο Πεκίνο. Το Chang'e-3 δεν είναι η πρώτη ρομποτική αποστολή που φτάνει στην επιφάνεια της Σελήνης, είναι όμως η πρώτη φορά από το 1976 που επιχειρείται μια «μαλακή», ή ελεγχόμενη προσεδάφιση -αυτό σημαίνει ότι το σκάφος πρέπει να χρησιμοποιήσει προωθητήρες για να ρυθμίζει την ταχύτητα και τον προσανατολισμό του για την κάθοδο. Η τελευταία φορά που είχε συμβεί αυτό ήταν στην σοβιετική αποστολή Luna 24, η οποία έφερε πίσω στη Γη δείγματα του σεληνιακού εδάφους. Η τελευταία μαλακή προσσελήνωση των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε το 1972 με την επανδρωμένη αποστολή Apollo 17. Το Yutu («κουνέλι από ιαδεΐτη») παίρνει το όνομα ενός μυθικού κουνελιού που ζει στο φεγγάρι μαζί με τη θεά Τσανγκ-ε. Το Chang'e-3 είναι η τρίτη αποστολή της Κίνας στη Σελήνη -οι δύο πρώτες, Chang'e 1 και 2, είχαν τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι αναζητώντας κατάλληλη τοποθεσία για προσσελήνωση. Η νέα, ιστορική αποστολή εκτοξεύτηκε την 1η Δεκεμβρίου και αρχικά τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Το Σάββατο βγήκε από τροχιά και χρησιμοποίησε τους προωθητήρες του για να κατέβει μέχρι το ύψος των 4 μέτρων από την επιφάνεια, οπότε αφέθηκε να πέσει ελεύθερα μέχρι το έδαφος (η δύναμη της βαρύτητας στη Σελήνη είναι έξι φορές ασθενέστερη από ό,τι στη Γη. Η αποστολή προγραμματιζόταν αρχικά να προσεδαφιστεί στον Κόλπο των Δακρύων, μια μεγάλη βασαλτική λεκάνη σχεδόν ελεύθερη από μεγάλες πέτρες. Αρκετά κινεζικά μέσα ανέφεραν ότι το Chang'e-3 προσσεληνώθηκε σε αυτή την περιοχή, αργότερα όμως έγινε σαφές ότι το σκάφος προσεδαφίστηκε πιο ανατολικά, στη Θάλασσα των Δακρύων. Το Chang'e-3 θα παραμείνει σε λειτουργία για ένα χρόνο και θα πραγματοποιήσει μεταξύ άλλων αστρονομικές παρατηρήσεις της Γης και άλλων σωμάτων. Η περιήγηση του Yutu προγραμματίζεται να διαρκέσει περίπου τρεις μήνες. Το εξάτροχο ρομπότ διαθέτει δύο ηλιακούς συλλέκτες για την τροφοδοσία του με ενέργεια, πιστεύεται όμως ότι είναι επίσης εξοπλισμένο με μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια πλουτωνίου, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιεί το ρομπότ Curiosity της NASA στον Άρη, η οποία θα το κρατά ζεστό τις παγωμένες σεληνιακές νύχτες. H Κίνα δεν έχει αποκαλύψει τεχνικές λεπτομέρειες για την αποστολή, σύμφωνα όμως με κινεζικά μέσα το Yutu μεταφέρει επιστημονικά όργανα βάρους 20 κιλών και έχει εμβέλεια περίπου 10 χιλιομέτρων. Στο κάτω τμήμα της μπροστινής πλευράς υπάρχουν κάμερες για την αποφυγή εμποδίων, ενώ δύο πανοραμικές κάμερες υπάρχουν σε έναν ιστό που υψώνεται κάθετα στο μέσο του ρομπότ. Το Yutu φέρει επίσης έναν ρομποτικό βραχίονα, στην άκρη του οποίου υπάρχει ένα φασματόμετρο πρωτονίων, σωματιδίων α και ακτίνων Χ. Σύμφωνα με τα κινεζικά μέσα, τέλος, το ρομπότ είναι επίσης εξοπλισμένο με ένα ραντάρ εδάφους το οποίο λειτουργεί σε δύο μήκη κύματος και απεικονίζει το υπέδαφος σε βάθος 30 έως 100 μέτρων. Θα μπορέσει έτσι να μελετήσει το επιφανειακό στρώμα που ονομάζεται ρεγόλιθος και θα φτάσει βαθύτερα μέχρι τα ηφαιστειακά, βασαλτικά πετρώματα της Θάλασσας των Δακρύων. Οι παρατηρήσεις της αποστολής Chang'e-3, και η σύγκριση των δεδομένων με τις μετρήσεις των αμερικανικών αποστολών Apollo, θα μπορούσαν να αποκαλύψουν νέα στοιχεία για το σχηματισμό και την εξέλιξη της Σελήνης. Το Chang'e-3 πιστεύεται εξάλλου ότι ανοίγει το δρόμο για μια κινεζική αποστολή συλλογής και επιστροφής δειγμάτων το 2017, ή ακόμα και για μια επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη την επόμενη δεκαετία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231281221

Στολή για επιχειρήσεις σε αστεροειδείς αναπτύσσει η ΝASA Μοιάζει με πρόβα κουστουμιών για τα γυρίσματα του Armageddon: Αστροναύτες της NASA δοκιμάζουν μέσα σε μια πισίνα τη στολή που θα χρησιμοποιηθεί στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδείς. Η αποστολή αστροναυτών σε έναν τέτοιο διαστημικό βράχο επιλέχθηκε ως το επικρατέστερο σενάριο για το σχεδιασμό της NASA έπειτα από την απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα να ακυρώσει το σχέδιο για νέες επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη. (Λαθος που μάλλον σύντομα ο Προεδρος και η ΝΑΣΑ θα διορθώσουν βλεποντας τις κινήσεις των αλλων διαστημικών δυνάμεων) Όποιος κι αν είναι ο προορισμός, οι μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στο βαθύ διάστημα θα βασίζονται στο Orion, μια κάψουλα που αναπτύσσει η NASA έπειτα από τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι στολές που φορούν σήμερα οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι υπερβολικά ογκώδεις για τον περιορισμένο χώρο του Orion. Μια νέα, μικρότερη και πιο ευκίνητη στολή δοκιμάζεται τώρα στο Εργαστήριο Ουδέτερης Πλευστότητας, μια γιγάντια πισίνα στο Τέξας στην οποία οι συνθήκες έχουν ρυθμιστεί προσεκτικά έτσι ώστε οι αστροναύτες να έχουν ίδια πυκνότητα με το νερό ώστε να μπορούν να παραμένουν μετέωροι, περίπου όπως συμβαίνει σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η στολή είναι μια τροποποιημένη έκδοση του «Προηγμένου Συστήματος Διαφυγής Πληρώματος», μια μάλλον περίπλοκη ονομασία για την πορτοκαλί στολή που φορούσαν οι αστροναύτες κατά την εκτόξευση και κατά την επιστροφή του διαστημικού λεωφορείου. Μερικές από τις τροποποιήσεις είναι τα μεγαλύτερα γάντια και η αυξημένη ελευθερία των αρθρώσεων στους αγκώνες. Ας ελπίσουμε ότι οι αστροναύτες της NASA θα νιώθουν το ίδιο άνετα όσο ο Μπρους Ουίλις στον «Αρμαγεδδών». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231281279 Η πτώση του μετεωρίτη του Τσελιάμπινσκ σε 3D (βίντεο) Αμερικανοί επιστήμονες συνεχίζουν τη μελέτη του μετεωρίτη του Τσελιάμπινσκ. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα επιστημονικών παρατηρήσεων και φωτογραφιών κατοίκων του Τσελιάμπινσκ, δημιουργούν μονταρισμένο τρισδιάστατο μοντέλο της πτώσης του εν λόγω μετεωρίτη. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_16/255977756/

Το si-cluster καταλύτης στην ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας στην Ελλάδα. Με το βλέμμα στραμμένο στο διάστημα, η έναρξη των εργασιών των συνεργατικών δράσεων των μελών του si-Cluster στο πλαίσιο του προγράμματος της ΓΓΕΤ "Δημιουργία Καινοτομικών Συστάδων Επιχειρήσεων - Ένα Ελληνικό Προϊόν, Μία Αγορά: Ο Πλανήτης", είναι γεγονός και παρουσιάστηκαν στις 11 Δεκεμβρίου στην Αθήνα. Με κοινό στόχο την εδραίωση δεσμών μεταξύ ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και εταιρειών σε τομείς τεχνολογικής υπεροχής και σκοπό την παραγωγή καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας σχετικών με την πλοήγηση, τις τηλεπικοινωνίες και την παρατήρηση της γης, το πρόγραμμα στοχεύει να αποτελέσει την πλατφόρμα, όπου συνδυάζονται αρμονικά όλα τα σχετικά διαστημικά προγράμματα διαφόρων υπουργείων και κυβερνητικών οργανώσεων ώστε να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας. Το πρώτο ελληνικό cluster στον τομέα των Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών θα δώσει μια μοναδική ευκαιρία ώστε να αναδειχθούν κυρίως στη διεθνή αλλά και την εγχώρια αγορά, οι δυνατότητες που προσφέρονται στην Ελλάδα σε αυτόν τον ταχέως αναπτυσσόμενο κλάδο. Το παρόν στην εκδήλωση έδωσε και ο καθηγητής Δρ. Κωνσταντίνος Σταυρινίδης, Ηead of Mechanical Engineering Department, στο κέντρο ESTEC της ESA. "Ήταν μια πραγματική τιμή και ιδιαίτερη ικανοποίηση να συμμετέχω στα εγκαίνια του si-cluster. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειδικά τον καθηγητή Μακιό και τον Δρ.Πότση για αυτό το σημαντικό επίτευγμα να συνδέσουν επαγγελματικά στην Ελλάδα περίπου 20 βιομηχανίες και 5 πανεπιστήμια ώστε να προωθήσουν ενεργά τις διαστημικές δραστηριότητες", δήλωσε. "Το διάστημα αποτελεί ένα εργαστήριο για την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής", είπε ο κ. Χρήστος Βασιλάκος, Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, του Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Τα εργαλεία, οι υπηρεσίες και τα προϊόντα που αναπτύσσονται για το διάστημα παρέχουν πολλές φορές καινοτόμες και έξυπνες λύσεις για προβλήματα σε μη-διαστημικούς τομείς, όπως για παράδειγμα η Ιατρική. "Καθημερινά υπάρχουν περίπου 27 χρήσεις που χρησιμοποιεί ένας πολίτης και σχετίζονται με το διάστημα και δεν τις γνωρίζει", ανέφερε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Δρ. Κωνσταντίνος Σταυρινίδης. Η εξερεύνηση του διαστήματος προσφέρει μία αστείρευτη πηγή γνώσης προς όφελος των πολιτών και η προώθησή της συμβάλλει στην απρόσκοπτη ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας. Από το 2005 που εντάχθηκε ως πλήρες μέλος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) η Ελλάδα συμμετέχει σε προγράμματα που αφορούν τους τομείς των τηλεπικοινωνιών, των τεχνολογιών της πληροφορίας, καθώς και της παρατήρησης της Γης, όπως η πρωτοβουλία Copernicus για την διαχείριση των φυσικών πόρων και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. "Το si-cluster αναμένεται να λειτουργήσει καταλυτικά στην αύξηση της συμμετοχής της Ελλάδας στην ESA, μέσα από ευκαιρίες για νέες συμφωνίες με τον Οργανισμό καθώς και την αύξηση του επιπέδου του μηχανισμού geo-return στη χώρα", δήλωσε ο Δρ.Βασιλάκος. Η βελτίωση του επιπέδου ενεργής συμμετοχής των Ελληνικών οργανισμών σε προγράμματα της ESA θα προσφέρει πολλά οφέλη. Νέες ευκαιρίες απασχόλησης θα προκύψουν για υψηλά καταρτισμένους νέους επιστήμονες που τώρα αναζητούν την τύχη τους σε χώρες του εξωτερικού. Το σημαντικότερο είναι πως θα επωφεληθεί η κοινωνία με τη μορφή των υπηρεσιών και των προϊόντων που θα αναπτυχθούν. Μέσα στα πρώτα δύο χρόνια, σκοπός του si-cluster είναι να δημιουργηθούν προϊόντα για τη διεθνή αγορά του Διαστήματος. Ένα τέτοιο επίτευγμα θα ενισχύσει και την κατεύθυνση της ESA να εξοπλίζει τις αποστολές της με όργανα και εργαλεία λογισμικού και hardware που αναπτύσσονται κυρίως εντός Ευρώπης, ωφελώντας παράλληλα την ανάπτυξη του ανθρωπίνου δυναμικού και την οικονομία των κρατών μελών της, όπως η Ελλάδα. "Όπως ανέφερε και ο Γενικός Γραμματέας της ΓΓΕΤ, Δρ. Βασιλάκος, το si-cluster μπορεί να παίξει καίριο ρόλο στην πρόωθηση των επιδιώξεων της Ελληνικής βιομηχανίας στην ανάπτυξη και τις εφαρμογές της διαστημικής τεχνολογίας, στα πλαίσια ακόμα και της Ελληνικής συμμετοχής της Ελλάδας στην ESA. Ανυπομονούμε να συμμετάσχουμε ενεργά στη μελλοντική πορεία , η οποία θα παρέχει σίγουρα ευκαιρίες στην πρόοδο των διαστημικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα και την εμπλοκή υψηλά καταρτισμένων επαγγελματιών σε αυτόν τον τομέα", αναφέρει ο καθηγητής Δρ.Σταυρινίδης. Οι δράσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο του si-Cluster αποτελούν αναμφισβήτητα μία μοναδική ευκαιρία ώστε να αναδειχθούν στην εγχώρια και στη διεθνή αγορά οι δυνατότητες που προσφέρονται στην Ελλάδα στον κλάδο της αεροδιαστημικής τεχνολογίας και των εφαρμογών της. Διαβάστε το Δελτίο Τύπου για την έναρξη της λειτουργίας του si-cluster εδώ http://new.si-cluster.gr/images/stories/documents/si-Cluster-Corallia-PressRelease-2013-12-11.pdf http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_si-cluster_katalhutes_sten_anhaptyxe_tes_diastemikhes_technologhias_sten_Ellhada Και δεύτερη αποστολή πιθήκου στο Διάστημα ανακοίνωσε το Ιράν. Το Ιράν ανακοίνωσε ότι κατάφερε για δεύτερη φορά το 2013 να στείλει πίθηκο στο Διάστημα. Ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας, Χασάν Ρουχανί, συνεχάρη τους επιστήμονες, συμπληρώνοντας ότι ο «Φαργκάμ» επέστρεψε υγιής στη Γη. Ο πίθηκος ταξίδεψε με πύραυλο, στον οποίο για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε υγρό καύσιμο, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ISNA. Πάντως, στη Δύση αντιμετωπίζουν με καχυποψία τις ανακοινώσεις για το θέμα, όπως με καχυποψία αντιμετωπίζονται οι «διαστημικές» προθέσεις του Ιράν. Η Τεχεράνη υποστηρίζει ότι οι αποστολές αυτές είναι πρόβα για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή, ωστόσο οι ΗΠΑ και αρκετές ακόμα κυβερνήσεις θεωρούν ότι το διαστημικό πρόγραμμα του Ιράν είναι στην πραγματικότητα μια συγκεκαλυμμένη προσπάθεια ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων, ικανών να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές. Η προηγούμενη ανακοίνωση των ιρανών για την αποστολή πιθήκου στο Διάστημα (το Φεβρουάριο του 2013) είχε χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως... «μαϊμού». Για την ιστορία, αρκετοί πίθηκοι έχουν ταξιδέψει στο Διάστημα σε δοκιμαστικές αποστολές. Οι ΗΠΑ, έστειλαν τον «Γιόρικ» έξω από την ατμόσφαιρα το 1951. Όπως το θέτει η NASA, ήταν «ο πρώτος πίθηκος που επέζησε μιας πτήσης στο Διάστημα». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231280833 Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε κατά 2 χλμ. από τη Γη. Το ρωσικό μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress Μ-21Μ, που είναι συνδεδεμένο με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αύξησε με τη βοήθεια των κινητήρων του το ύψος πτήσης του Σταθμού κατά 2,3 χλμ., ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων στα περίχωρα της Μόσχας. Το μέσο ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ μετά τον ελιγμό είναι 417,6 χλμ. Ο στόχος αυτής της ενέργειας ήταν η προετοιμασία της σύνδεσης με το Σταθμό του μεταγωγικού διαστημοπλοίου Progress Μ-22Μ, η εκτόξευση του οποίου από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί για τις 5 Φεβρουαρίου http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_13/255631984/ Στη Ρωσία κατασκευάστηκε φωνητικός βοηθός για τους κοσμοναύτες. Το ρωσικό «Κέντρο Τεχνολογιών Λόγου» σχεδίασε για τους κοσμοναύτες ένα σύστημα φωνητικής διεύθυνσης της διαστημικής τεχνολογίας. «Με τη βοήθεια των τεχνολογιών λόγου μπορεί να δίνει εντολές στους διαχειριστές, χωρίς να αφήνει από τα χέρια του τα αναγκαία αντικείμενα, να χρησιμοποιεί τον κατάλογο, να θέτει σε λειτουργία μια κάμερα και να σβήνει μιαν άλλη, να μεταφράζει σύνθετες φράσεις των συναδέλφων του στη μητρική γλώσσα του κοσμοναύτη, να δέχεται φωνητικές πληροφορίες για τους εναπομείναντες πόρους του σκάφανδρου και μάλιστα θα προσδιορίζει το επίπεδο άγχους των μελών του πληρώματος», - ανακοίνωσα από το γραφείο Τύπου του «Κέντρου Τεχνολογιών Λόγου». Το σύστημα φωνητικού διαλόγου ανθρώπου – υπολογιστή αναγνωρίζει το 99,5 των λεχθέντων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_14/255742576/ Σαν σήμερα: 16 Δεκεμβρίου 1915: Ο γερμανός φυσικός και μαθηματικός Αλμπερτ Αϊνστάιν δημοσιεύει τη νέα «Θεωρία της Σχετικότητας»

Οι πόλοι της Γης μετακινούνται λόγω και της κλιματικής αλλαγής. Οι γεωγραφικοί πόλοι της Γης αλλάζουν σιγά-σιγά θέση υπό την επίδραση και της κλιματικής αλλαγής, καθώς εξαιτίας της λιώνουν οι πάγοι της Γης, με συνέπεια να μεταβάλλεται ελαφρώς ο άξονας περιστροφής του πλανήτη μας, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Αμερικανών επιστημόνων. Η ανακάλυψη σημαίνει πως πιθανώς είναι δυνατό να παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως, μέσω της καταγραφής της θέσης του Βόρειου Πόλου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κινεζικής καταγωγής Τζιανλί Τσεν του πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο διεθνές συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής στο Σαν Φρανσίσκο, σύμφωνα με το «New Scientist», έδειξαν ότι το λιώσιμο των πάγων επηρεάζει την κατανομή της μάζας στην επιφάνεια της Γης. Αυτό, με τη σειρά του, μεταβάλλει ανεπαίσθητα τον άξονα περιστροφής του πλανήτη μας, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από επιτόπιες μετρήσεις και στους δύο πόλους. Η αργή μετακίνηση του άξονα περιστροφής της Γης προκύπτει κυρίως από ένα συνδυασμό δύο διαφορετικών παραγόντων: του γεγονότος ότι η Γη δεν είναι απολύτως άκαμπτη και του γεγονότος ότι ο πλανήτης μας περιφέρεται σε ετήσια βάση γύρω από τον Ήλιο. Όμως κι αν υπολογισθούν αυτές οι δύο αιτίες, πάλι ένα μέρος της μετακίνησης του άξονα μένει ανεξήγητο. Από τότε που άρχισαν οι πρώτες μετρήσεις το 1899, υπολογίζεται ότι ο γεωγραφικός Βόρειος Πόλος μετακινείται προς τα νότια με μέσο ρυθμό δέκα εκατοστών το χρόνο, κατά μήκος της γραμμής του γεωγραφικού μήκους που βρίσκεται 70 μοίρες δυτικά και η οποία διέρχεται από τον ανατολικό Καναδά. Αυτή η αργή μετακίνηση οφείλεται επίσης στην μεταβολή της κατανομής της μάζας της Γης, καθώς ο γήινος φλοιός αργά αλλά σταθερά ανασηκώνεται συνεχώς μετά το τέλος της τελευταίας εποχής των πάγων, όταν το μεγαλύτερο μέρος τους έλιωσε κι έτσι απάλλαξε την επιφάνεια του πλανήτη από το βάρος τους. Όμως, σύμφωνα με τη νέα αμερικανική μελέτη, το 2005 υπήρξε μια ξαφνική και απρόσμενη μεταβολή, καθώς ο γεωγραφικός Βόρειος Πόλος άρχισε να μετακινείται προς τα ανατολικά πλέον και ήδη από τότε μέχρι σήμερα έχει διανύσει συνολικά 1,2 μέτρα περίπου. Αναλύοντας στοιχεία παρατηρήσεων από τον περιβαλλοντικό δορυφόρο GRACE της NASA, που παρακολουθεί τις διαχρονικές διακυμάνσεις στο γήινο βαρυτικό πεδίο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι γι’ αυτή την αλλαγή του άξονα περιστροφής προς τα ανατολικά ευθύνεται κυρίως το πιο πρόσφατο μαζικό λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, της Ανταρκτικής και των άλλων παγετώνων του πλανήτη μας, που είχε ως συνέπεια τη σταδιακή άνοδο της στάθμης των υδάτων των θαλασσών. «Το λιώσιμο των πάγων και η άνοδος της στάθμης των θαλασσών μπορούν να εξηγήσουν το 90% της μετακίνησης προς τα ανατολικά. Η κινητήρια δύναμη γι’ αυτή την ξαφνική αλλαγή είναι η κλιματική αλλαγή» δήλωσε ο Τζιανλί Τσεν. Σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, η μεγαλύτερη συνεισφορά στην μετακίνηση του γήινου άξονα και, κατά συνέπεια, των γήινων πόλων προέρχεται από το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, η οποία χάνει περίπου 250 γιγατόνους ετησίως. Το λιώσιμο των παγετώνων των βουνών συνεισφέρει 194 γιγατόνους και το λιώσιμο της Ανταρκτικής άλλους 180 γιγατόνους το χρόνο. Υπενθυμίζεται ότι οι μαγνητικοί πόλοι της Γης αλλάζουν θέση με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με τους γεωγραφικούς. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/12/2013_532414

Μπορούμε άραγε να ζήσουμε μακριά από τον Ήλιο; Νέα όρια της ζώνης, που μπορεί να κατοικηθεί και αφορά σε πλανήτες του τύπου της Γης, πρότειναν οι ερευνητές από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Χρησιμοποιώντας ως βάση μελέτης ακριβέστερους συντελεστές απορρόφησης μορίων νερού και διοξειδίου του άνθρακα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εν δυνάμει «κατοικήσιμοι» πλανήτες πρέπει να αναζητηθούν μακρύτερα από τα άστρα, σε σχέση με ότι πιστεύαμε παλαιότερα. Ανάλογες μελέτες είναι πολύ σημαντικές για το σχεδιασμό των μελλοντικών προγραμμάτων αναζήτησης «εξωπλανητών», αλλά προς το παρόν δεν επαρκεί η κατανόησή σχετικά με το πώς είναι κατασκευασμένες οι κλιματικές μηχανές. Κινητήρια δύναμη για την αναζήτηση πλανητών εκτός του Ηλιακού μας συστήματος αποτελεί η προσπάθεια να βρεθεί ζωή πέραν της μοναδικής μέχρι στιγμής κοιτίδας της. Ο αριθμός των «νέων κόσμων» αυξάνεται με τεράστια ταχύτητα: για περίπου 700 ουράνια σώματα είναι σχεδόν με βεβαιότητα γνωστό ότι πρόκειται όντως για εξωπλανήτες γύρω από άλλα άστρα, ενώ πάνω από 2.000 «υποψήφιοι» εξωπλανήτες, που έχουν ανακαλυφθεί από το τηλεσκόπιο «Κέπλερ», περιμένουν να επιβεβαιωθούν ή όχι ως τέτοιοι. Στο εγγύς μέλλον ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί περαιτέρω. Είναι απαραίτητο με κάποιο τρόπο να ταξινομηθεί αυτή η αφθονία, ώστε κατόπιν να επιλεγούν για συστηματική μελέτη τα πιο ενδιαφέροντα ουράνια σώματα, δηλαδή εκείνα, που είναι πιθανότερο να αποτελέσουν τόπο διαβίωσης ζωντανών οργανισμών. Κριτήριο για την επιλογή ενδέχεται να αποτελέσει η θέση του πλανήτη εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης», το διαστημικό χώρο γύρω από ένα αστέρι, εντός του οποίου ένας πλανήτης με γήινη μάζα και παρόμοια σύνθεση ατμόσφαιρας (άζωτο, νερό, διοξείδιο του άνθρακα) μπορεί να διατηρήσει στην επιφάνειά του υγρό νερό. Όπως είναι γνωστό, στην επιφάνεια της Αφροδίτης και του Άρη δεν υπάρχει νερό. Τα όρια της ζώνης, που μπορεί να κατοικηθεί, επηρεάζονται όχι μόνο από τη θερμοκρασία του αστεριού, αλλά και τη σύνθεση ή τις ιδιότητες της ατμόσφαιρας του ίδιου του πλανήτη. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνονται στο μοντέλο, βάσει του οποίου εν συνεχεία υπολογίζονται οι αποστάσεις, που συνήθως μετρώνται σε αστρονομικές μονάδες, δηλαδή την απόσταση του Ήλιου από τη Γη (1,5 εκατ. χιλιόμετρα). Η νέα εργασία της ομάδας των ερευνητών από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, τη NASA, καθώς και από τα Πανεπιστήμια της Ουάσιγκτον και του Μπορντό στη Γαλλία έθεσε υπό αμφισβήτηση το μοντέλο, που είχε σχεδιαστεί νωρίτερα από τον Τζορτζ Κάστινγκ, το οποίο προέβλεπε ότι τα εσωτερικά και εξωτερικά όρια της κατοικήσιμης ζώνης για τον Ήλιο μας βρίσκονται μεταξύ 0,95 και 1,67 αστρονομικής μονάδας. Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιήθηκε σ’ αυτήν ένα αρκετά απλό μοντέλο πλανήτη, χωρίς σύννεφα. Σε κάθε περίπτωση προέκυπτε ότι η Γη βρίσκεται σε εντελώς οριακό σημείο της περιοχής, που είναι κατάλληλη για ζωή. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο πρώτος συντάκτης της νέας μελέτης, Ραβί Κουμάρ Κοπαράπου, στο μοντέλο του Κάστινγκ χρησιμοποιήθηκαν πεπαλαιωμένοι και λιγότερο ακριβείς συντελεστές απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας από μόρια νερού και διοξειδίου του άνθρακα, το σημαντικότερο δηλαδή από τα αέρια του θερμοκηπίου. Τα δεδομένα αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικά για την κατανόηση του πώς η ακτινοβολία των αστέρων επηρεάζει τη φωτοχημεία της ατμόσφαιρας, τη θερμοκρασία της επιφάνειας και την κατακράτηση ύδατος. Επιπλέον, στο μοντέλο υπήρχαν και κάποιες άλλες ανακρίβειες, ενώ δεν εξέταζε και τους αστέρες τύπου M (αρκετά κρύα και μικρά αστέρια και τους ερυθρούς νάνους). Αυτές τις ανακρίβειες ανέλαβε να διορθώσει η νέα μελέτη. Στο μοντέλο πρωτίστως έχουν συμπεριληφθεί τα πλέον πρόσφατα στοιχεία για την απορρόφηση της ηλιακής ακτινοβολίας. Εν συνεχεία διασαφηνίστηκαν κάποιοι φυσικοί μηχανισμοί συμπεριφοράς της ακτινοβολίας στην ατμόσφαιρα. Στην εργασία τους οι ερευνητές παρέθεσαν ταυτοχρόνως αρκετά συμπεράσματα: πού θα βρίσκεται η κατοικήσιμη ζώνη γύρω από τα αστέρια διαφόρων τύπων και τί είδους θα είναι αυτή για τους διάφορους πλανήτες. Είναι ενδιαφέρον, ποιους περιορισμούς θέτει η «ζώνη» σχετικά με τη θέση της Γης έναντι του Ηλίου. Αποδεικνύεται ότι ο πλανήτης μας μόλις και μετά βίας συμπεριλαμβάνεται στα αναγκαία όρια: το εσωτερικό σύνορο της «κατοικήσιμης ζώνης» βρίσκεται στην 0,99 αστρονομική μονάδα από τον Ήλιο και το εξωτερικό στην 1,70, πράγμα που σημαίνει συνολικά λίγο περισσότερο από ότι έδινε το μοντέλο του Κάστινγκ. Εκτός αυτού, αρκετοί από τους εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν, όπως για παράδειγμα ο HD85512b, σύμφωνα με το νέο μοντέλο, τίθεται εκτός της «κατοικήσιμης ζώνης», αν και στο παρελθόν θεωρούνταν ότι βρίσκεται εντός αυτής. Οι ίδιοι οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι το μοντέλο είναι απίθανο να θεωρηθεί πλήρες, λόγω της έλλειψης υπολογισμού των νεφών στην ατμόσφαιρα, τα οποία είναι σε θέση να αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και επομένως να εμποδίζουν με αυτό τον τρόπο την υπερθέρμανση του πλανήτη και να χρησιμεύουν ως «κάλυμμα» για την εσωτερική θερμότητα, μη επιτρέποντάς της να διαφύγει στο Διάστημα. Με την εμφάνιση των νεφών τα όρια της ζώνης μπορούν να διευρυνθούν προς αμφότερες τις κατευθύνσεις. Επιπλέον, προσθέτουν οι σχολιαστές, ο ίδιος ο πλανήτης μπορεί να θερμαίνεται χάρη στις εσωτερικές διεργασίες του, κάτι που επίσης δεν έχει υπολογιστεί στο μοντέλο. Τι προσφέρει όμως η μελέτη, εκτός από μια ακόμη κατά προσέγγιση εκτίμηση; Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι, βάσει των αποτελεσμάτων τους είναι δυνατή με μεγαλύτερη ακρίβεια η «στόχευση» των εργαλείων, που προορίζονται να αναζητήσουν δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες, ιδιαίτερα γύρω από αστέρια τύπου K και M. Για παράδειγμα, το μελλοντικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) έχει τη δυνατότητα να καταγράψει το φάσμα ενός παρόμοιου με τη Γη πλανήτη, που περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι τύπου M. Στο βαθμό, που το JWST δεν έχει σχεδιαστεί κυρίως για τη μελέτη εξωπλανητών, οι έρευνες αυτές θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά στοχευμένες. Το άρθρο εγκρίθηκε και θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Astrophysical Journal. Εκτός από τα έντυπα συμπεράσματά τους, οι συντάκτες του σχεδίασαν επίσης και ένα «υπολογιστικό σύστημα κατοικήσιμης ζώνης», ένα διαδικτυακό πρόγραμμα, που επιτρέπει να υπολογιστούν τα όρια της ζώνης για αστέρες βασικής ακολουθίας με θερμοκρασίες 2.600-7.200 βαθμών Kelvin. Φυσικά, αυτή η προσομοίωση βασίζεται μόνο στη σημερινή κατανόηση του προβλήματος, αλλά είναι απίθανο χωρίς αυτές τις αναγκαστικά κατά προσέγγιση προσπάθειες να κατανοήσουμε πώς είναι δυνατή η ζωή στο Σύμπαν. http://greek.ruvr.ru/2013_12_16/254030942/

Ενας άτλας για τον Γαλαξία. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει για τη φιλόδοξη αποστολή GAIA του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Η εκτόξευση του σκάφους της αποστολής είναι προγραμματισμένη να γίνει την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου. Το σκάφος της αποστολής θα διαθέτει διάφορα όργανα, όπως μια σούπερ κάμερα 1,5 gigapixel, με τα οποία θα επιχειρήσει να χαρτογραφήσει και μάλιστα τρισδιάστατα περίπου ένα δισεκατομμύριo άστρα του γαλαξία μας. Επιπλέον το σκάφος θα εντοπίζει πλανήτες ενώ επίσης θα σημειώσει με ακρίβεια στους συμπαντικούς χάρτες τη θέση κοντινών αλλά και απομακρυσμένων γαλαξιών. Το GAIA θα ταξιδέψει σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χλμ από τη Γη και θα τεθεί σε τροχιά σε ένα σημείο του Διαστήματος όπου θα έχει την καλύτερη δυνατή θέση για να κάνει τη χαρτογράφηση και να μπορεί ταυτόχρονα να μεταδίδει απρόσκοπτα δεδομένα πίσω στη Γη. Υπολογίζεται ότι το σκάφος θα στείλει όγκο δεδομένων που θα ξεπερνά τα 200 terabytes. «Η αποστολή GAIA θα προκαλέσει επανάσταση στην αστρονομία και αυτό δεν είναι απλά μια αισιόδοξη πρόβλεψη» δηλώνει ο Πίτερ Άλλαν, του Rutherford Appleton Laboratory στη Βρετανία που είναι μέλος της αποστολής. Βίντεο. http://www.youtube.com/watch?v=bRoca9jCnCQ http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=549389

Η Κίνα πανηγυρίζει για την ιστορική προσσελήνωση του Chang'e-3 Η σεληνάκατος Chang'e-3 της Κίνας έγινε το Σάββατο η πρώτη αποστολή που πραγματοποιεί ελεγχόμενη προσεδάφιση στη Σελήνη εδώ και 37 χρόνια. Το σκάφος μεταφέρει ένα τροχοφόρο ρομπότ που θα εξερευνήσει τον Κόλπο της Ίριδας στην ορατή πλευρά του φεγγαριού, και παράλληλα θα επιδείξει στη διεθνή κοινότητα τη διαστημική κινεζική τεχνογνωσία. Το Chang'e-3 είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη έπειτα από την εκτόξευσή του την 1η Δεκεμβρίου. Το Σάββατο, γύρω στη 1 μετά το μεσημέρι ώρα Ελλάδας, ενεργοποίησε τους προωθητήρες του για την τελική κάθοδο, κατά την οποία έστελνε φωτογραφίες που μεταδόθηκαν απευθείας στην κρατική τηλεόραση. Δώδεκα λεπτά μετά την έξοδο από τροχιά, η σεληνάκατος άγγιξε τη σεληνιακή έρημο. Το Chang'e-3 δεν είναι η πρώτη ρομποτική αποστολή που φτάνει στην επιφάνεια της Σελήνης, είναι όμως η πρώτη φορά από το 1976 που επιχειρείται μια «μαλακή», ή ελεγχόμενη προσεδάφιση -αυτό σημαίνει ότι το σκάφος πρέπει να χρησιμοποιήσει προωθητήρες για να ρυθμίζει την ταχύτητα και τον προσανατολισμό του για την κάθοδο. Η τελευταία φορά που είχε συμβεί αυτό ήταν στην σοβιετική αποστολή Luna 24, η οποία έφερε πίσω στη Γη δείγματα του σεληνιακού εδάφους. Η τελευταία μαλακή προσσελήνωση των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκε το 1972 με την επανδρωμένη αποστολή Apollo 17. Λίγο μετά την προσσελήνωση, το Chang-3 ανέπτυξε τους ηλιακούς συλλέκτες του, οι οποίοι είχαν παραμείνει διπλωμένοι στη διάρκεια της καθόδου. Την Κυριακή προγραμματίζεται να ανοίξει τη θυρίδα του και να απελευθερώσει το ρομπότ Yutu, το οποίο προγραμματίζεται να περιηγηθεί στη σεληνιακή επιφάνεια για αρκετούς μήνες. Το ρομπότ των 130 κιλών φέρει δύο ηλιακούς συλλέκτες, πιστεύεται όμως ότι διαθέτει και μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια πλουτωνίου, όπως συμβαίνει και με το ρομπότ Curiosity της NASA στον Άρη. Το Yutu («κουνέλι από ιαδεΐτη») παίρνει το όνομα ενός μυθικού κουνελιού που ζει στο φεγγάρι μαζί με τη θεά Τσανγκ-ε. Η σεληνάκατος θα παρακολουθεί το τροχοφόρο ρομπότ, παράλληλα όμως θα πραγματοποιεί αστρονομικές παρατητήσεις της Γης και άλλων σωμάτων. Οι τεχνολογίες που αξιοποιούνται στην αποστολή ανοίγουν τώρα το δρόμο για μια μελλοντική αποστολή συλλογής και επιστροφής δειγμάτων, ίσως και για μια επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι τη δεκαετία του 2020. Νωρίτερα, μέχρι το 2020, προγραμματίζεται να έχει συναρμολογηθεί και ο πρώτος κινεζικός διαστημικός σταθμός. Οι ίδιες τεχνολογίες επικοινωνίας και παρακολούθησης πιστεύεται ωστόσο ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τις δραστηριότητες του κινεζικού στρατού στο διάστημα, όπως η παρακολούθηση κινεζικών και ξένων δορυφόρων. Στην αποστολή Change'e-3, πάντως, η Κίνα χρειάστηκε τη συνδρομή της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, η οποία ανέλαβε να παρακολουθεί το σκάφος με τους επίγειους σταθμούς της. Ο Κόλπος της Ίριδας (Sinus Iridium) που θα εξερευνήσει η αποστολή είναι μια μεγάλη ηφαιστειακή λεκάνη με έδαφος επίπεδο και σχεδόν καθόλου μεγάλες πέτρες. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231280848 Ανακαλύφθηκε ένα λάθος κατά την προσγείωση του κινεζικού σεληνιακού οχήματος. Το πρώτο κινέζικο σεληνιακό τροχοφόρο ρομπότ «Yutu» («Λαγός από νεφρίτη») στις 14 Δεκεμβρίου προσσεληνώθηκε περίπου 400 χλμ ανατολικά του κρατήρα Κόλπος της Ίριδας στη Θάλασσα των Βροχών, όπου σύμφωνα με το σχέδιο έπρεπε να πραγματοποιηθεί η προσεδάφιση. Το λάθος διαπιστώθηκε από μέλη του αμερικανικού φόρουμ Unmannedspaceflight.com από το βίντεο, που ελήφθη κατά την κάθοδο της συσκευής. Επίσημη επιβεβαίωση της πληροφορίας για το λάθος δεν υπάρχει. Εν τω μεταξύ η Κίνα ανέφερε ότι τη νύχτα προς Κυριακή το σεληνιακό τροχοφόρο ρομπότ εγκατέλειψε με επιτυχία τη σεληνάκατο και βγήκε στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_15/255805920/

Νέα προστασία της γης από τους επικίνδυνους αστεροειδείς. Οι ειδικοί του ρωσικού διαστημικού κλάδου συναρμολογούν μικρά διαστημικά σκάφη με ηλεκτρικό πυραυλικό κινητήρα, τα οποία στο μέλλον θα βοηθήσουν στη διόρθωση της τροχιάς των επικίνδυνων για τη Γη αστεροειδών, στρέφοντας τους προς άλλη κατεύθυνση. Η νέα γενιά μικρών δορυφόρων τύπου «Ανάπα» θα μελετήσει τις διαστημικές ακτινοβολίες, την ηλιακή δραστηριότητα, την ιονόσφαιρα της Γης και την ραδιενέργεια στο διάστημα. Χάρη στους σχεδιαζόμενους κινητήρες οι μικροί δορυφόροι θα είναι σχεδόν ιδανικοί για μακρινές πτήσεις σε μεγάλες αποστάσεις. Άλλωστε, προς το παρόν οι νέοι δορυφόροι προορίζονται, μάλλον, για την προστασία της Γης από επικίνδυνους αστεροειδείς. Το πρώτο πρόγραμμα, στο οποίο θα συμμετάσχουν, είναι η έρευνα ενός από τους πλέον γνωστούς αστεροειδείς, του Άποφις. Τελευταία φορά γύρω από τη Γη ο Άποφις πέρασε φέτος τον Ιανουάριο, ενώ η επόμενη προσέγγιση του, σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα γίνει το 2029. «Μετά την είσοδο του σκάφους στην τροχιά του Άποφις, με επιστημονικές συσκευές θα γίνει η μελέτη του, ενώ με συνεδρίες επικοινωνιών με τη Γη θα γίνει εξακρίβωση των παραμέτρων της κίνησής του», - είπε ο επικεφαλής της ομάδας των σχεδιαστών Αλεξάντρ Σαχάνοφ. Αυτό θα βοηθήσει στην υλοποίηση της θεωρίας της απόκλισης των επικίνδυνων αστεροειδών. Οι νέοι δορυφόροι θα μπορούν να μεταφέρουν μέχρι 30 κιλά επιστημονικών συσκευών. Σε αυτές θα περιλαμβάνονται αρχικά σαρωτές για τη χαρτογράφηση των αστεροειδών, οπτικές συσκευές για τη μέτρηση της υπέρυθρης ακτινοβολίας και πομποί ραδιοσημάτων. Η εργασία των μικρών σκαφών θα είναι και ο έλεγχος της λειτουργίας των ηλεκτρικών πυραυλικών κινητήρων, οι οποίοι θα μπορούν να χρησιμοποιούνται και για μακρινές διαπλανητικές αποστολές. Μετά από λίγα χρόνια θα πρέπει να υλοποιηθεί ένα από τα πλέον φιλόξενα προγράμματα του διαστημικού κλάδου – η αποστολή ενός βαρέως διαστημοπλοίου «Intergeliozond» στον Ήλιο. Σε αυτόν θα υπάρχει ηλεκτρικός πυραυλικός κινητήρας, σχεδιασμένος από ρώσους μηχανικούς. http://greek.ruvr.ru/2013_12_14/255688496/

Κοινοποιήθηκε η ημερομηνία έναρξης της κατασκευής του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου στον κόσμο. Η προετοιμασία του χώρου στη Χιλή, στον οποίο θα εγκατασταθεί το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο E-ELT (Ευρωπαϊκό Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο), θα αρχίσει το Μάρτιο του 2014. Η συμφωνία για την έναρξη των εργασιών κατασκευής υπεγράφη με την τοπική κατασκευαστική εταιρεία ICAFAL Ingenieria y Construccion. Το τηλεσκόπιο E-ELT με τμηματικό κάτοπτρο με διάμετρο 39,3 m θα αρχίσει λειτουργία στις αρχές του 2020 και θα είναι το μεγαλύτερο οπτικό τηλεσκόπιο στην ιστορία της ανθρωπότητας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_12_11/255390626/

Πρόσκρουση αστεροειδή «ίσως χάρισε ζωή» στη μακρινή Ευρώπη. Η επανεξέταση των δεδομένων μιας παλαιότερης αποστολής της NASA αποκαλύπτει ενδείξεις για μια αρχαία πρόσκρουση αστεροειδή ή κομήτη στο δορυφόρο του Δία Ευρώπη -μια πρόσκρουση που δεν αποκλείεται να έφερε τα δομικά συστατικά της ζωής. «Οργανικά υλικά, τα οποία είναι σημαντικοί δομικοί λίθοι της ζωής, ανιχνεύονται συχνά σε κομήτες και αρχέγονους αστεροειδείς» δήλωσε ο Τζιμ Σίρλεϊ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της Καλιφόρνια. «Ο εντοπισμός των υπολειμμάτων αυτής της πρόσκρουσης στην επιφάνεια της Ευρώπης ίσως ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της αναζήτησης ζωής στην Ευρώπη» πρόσθεσε. Όπως επισημαίνει η NASA σε ανακοίνωσή της, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η Ευρώπη είναι ο καλύτερος προορισμός για την ανακάλυψη μικροβιακής ζωής εκτός της Γης. Ένα από τα τέσσερα μεγάλα φεγγάρια του Δία, η Ευρώπη καλύπτεται από ένα στρώμα πάγου, κάτω από το οποίο πιστεύεται ότι υπάρχει ένας παγκόσμιος, βαθύς ωκεανός υγρού νερού. Τις ελπίδες για τον εντοπισμό ζωής στην Ευρώπη ενισχύει στο μεταξύ και μια δεύτερη μελέτη στο Science Express, η οποία χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble για να ανακαλύψει γιγάντιους πίδακες νερού στην Ευρώπη. Οι πίδακες, οι οποίοι φτάνουν σε ύψος 200 χιλιομέτρων, καθιστούν σαφές ότι οι μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι το νερό του υπόγειου ωκεανού και να πραγματοποιήσουν φασματοσκοπικές και χημικές αναλύσεις. Η μελέτη για την αρχαία πρόσκρουση, η οποία θα παρουσιαστεί την Παρασκευή σε συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας, εντοπίζει στην Ευρώπη φυλλοπυριτικά πετρώματα, βασικά συστατικά του αργίλου ή πηλού. Το υλικό αυτό, ορατό σε υπέρυθρες εικόνες της αποστολής Galileo, βρέθηκε να σχηματίζει έναν δακτύλιο γύρω από τη λεκάνη ενός κρατήρα διαμέτρου 30 χιλιομέτρων. Ο Σίρλει και οι συνεργάτες του επανεξέτασαν υπέρυθρες εικόνες που μετέδωσε το Galileo το 1998. Οι εικόνες δεν προσφέρουν υψηλή ανάλυση, ωστόσο μια νέα τεχνική επεξεργασίας επέτρεψε τη μείωση του θορύβου και τον εντοπισμό νέων χαρακτηριστικών. Δεδομένου ότι ο άργιλος δεν θα μπορούσε να είχε περάσει τον παγωμένο φλοιό για να φτάσει στην επιφάνεια από το εσωτερικό του δορυφόρου, η πιθανότερη εξήγηση για τις αποθέσεις είναι ότι προήλθε από κάποια κοσμική πρόσκρουση. Η γεωμετρία των αποθέσεων αργίλου υποδηλώνει ότι ο αστεροειδής ή κομήτης προσέκρουσε επιφάνεια υπό γωνία τουλάχιστον 45 μοιρών σε σχέση με την επιφάνεια. Μια τέτοια ρηχή γωνία θα επέτρεπε σε μεγάλο μέρος των συντριμμιών να επιστρέψει στο έδαφος αντί να εκτιναχθεί στο Διάστημα. Βάσει του μεγέθους του κρατήρα, οι ερευνητές εκτιμούν ότι το εισερχόμενο αντικείμενο ήταν είτε αστεροειδής διαμέτρου 1.100 μέτρων είτε κομήτης διαμέτρου 1.700 μέτρων. Το ίδιο περίπου μέγεθος είχε ο κομήτης ISON που καταστράφηκε πριν από μερικές εβδομάδες σε κοντινό πέρασμα από τον Ήλιο. Στην φωτογραφία το Hubble ανίχνευσε τη φασματική υπογραφή του οξυγόνου και του υδρογόνου στα οποία διασπώνται οι υδρατμοί των πιδάκων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231280389

Εξωγήινες λίμνες και θάλασσες από υδρογονάνθρακες στον δορυφόρο του Κρόνου Τιτάνα Το βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τα δεδομένα που στέλνει στη Γη το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA. Το Cassini εξερευνά τον Κρόνο και τους δορυφόρους του εδώ και δέκα χρόνια. Στο βίντεο βλέπουμε το βόρειο τμήμα του δορυφόρου του Κρόνου, Τιτάνα. Πρόκειται για το μόνο μέρος του ηλιακού μας συστήματος (εκτός από τη Γη) που στην επιφάνειά του υπάρχει το υγρό στοιχείο. Το υγρό στοιχείο που σχηματίζει τις λίμνες και τις θάλασσες του Τιτάνα είναι υδρογονάνθρακες, κυρίως μεθάνιο και αιθάνιο. Βίντεο. http://physicsgg.me/2013/12/13/b%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b8%ce%ac%ce%bb%ce%b1%cf%83%cf%83%ce%b5%cf%82-%cf%85%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%b1%ce%bd%ce%b8/

Ο δολοφόνος των δεινοσαύρων «έσπειρε» ζωή στο Διάστημα! Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη αναφέρει ότι η ζωή δεν είναι προϊόν του πλανήτη μας αλλά τουλάχιστον τα δομικά της υλικά έφτασαν εδώ με αστεροειδείς ή κομήτες βρίσκοντας φιλόξενο περιβάλλον. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι σε μια τουλάχιστον περίπτωση είναι πολύ πιθανό να υπήρξε το αντίστροφο δρομολόγιο, δηλαδή να έφυγε ζωή από τη Γη και να κατέληξε σε έναν πλανήτη ή δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος. Οι ερευνητές υποστηρίζουν μάλιστα ότι αυτό πιθανότατα συνέβη όταν έπεσε στη Γη ο τεράστιος αστεροειδής που πιστεύεται ότι οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι πριν από περίπου 66 εκ. έτη ένας αστεροειδής με διάμετρο δέκα χλμ έπεσε σε μια περιοχή της Κεντρικής Αμερικής και πιο συγκεκριμένα στο σημερινό Μεξικό. Η σύγκρουση ήταν κολοσσιαία με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι η ενέργεια που απελευθερώθηκε ήταν περίπου ένα δισ. φορές μεγαλύτερη από εκείνη των δύο ατομικών βομβών που έπεσαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι! Οι αλυσιδωτές επιπτώσεις αυτής της σύγκρουσης εξώθησαν σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς τους δεινοσαύρους σε εξαφάνιση βάζοντας τέλος στην κυριαρχία τους στον πλανήτη και επιτρέποντας έτσι σε άλλα είδη ζώων να αναπτυχθούν και να «ανθίσουν», ανάμεσα στα οποία και τα θηλαστικά. Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου Penn στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ μελέτησαν την πτώση του συγκεκριμένου αστεροειδή και διεύρυναν το πεδίο της έρευνάς τους όχι μόνο στις επιπτώσεις της πρόσκρουσης επί της Γης, αλλά αν και εκτός αυτής. Είναι δεδομένο ότι η τρομερή σύγκρουση εκτόξευσε στο Διάστημα μεγάλες ποσότητες πετρωμάτων, εδάφους και γενικότερα υλικών της Γης. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι ορισμένα από αυτά τα πετρώματα περιείχαν κάποιους μορφές ζωής, κάποιους ζωντανούς οργανισμούς, οι οποίοι όχι μόνο επιβίωσαν της σύγκρουσης αλλά κατάφεραν να επιβιώσουν και στο μη φιλικό για τη ζωή διαστημικό περιβάλλον. Σύμφωνα τουλάχιστον με αυτές τις προσομοιώσεις τα πετρώματα πρέπει να έφτασαν και να έπεσαν σε σημεία του ηλιακού μας συστήματος όπου οι οργανισμοί που περιείχαν θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν. Σύμφωνα με τους ερευνητές υπάρχει 50% πιθανότητα, τα πετρώματα που μετέφεραν ζωντανούς οργανισμούς να έπεσαν στον Αρη και την Ευρώπη, τον παγωμένο δορυφόρο του Δία στο υπέδαφος του οποίου πιστεύεται ότι υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός. «Θα είναι μεγάλη έκπληξη για μένα αν τελικά δεν έφτασε η ζωή από τη Γη στο Αρη. Ακόμη και με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις και προβλέψεις οι πιθανότητες να έφτασαν στον ωκεανό της Ευρώπης και να εξακολουθούν να ζουν εκεί μορφές ζωής από τη Γη είναι αυξημένες» αναφέρει η Ρέιτσελ Γουόρθ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrobiology». Οι ερευνητές πάντως επισημαίνουν ότι αν τελικά το σενάριο ότι έφτασε στον Αρη ζωή από τη Γη ως απόρροια του συγκεκριμένου συμβάντος αποδειχθεί αληθινό, αυτό δεν αναιρεί την πιθανότητα ότι η ζωή στη Γη έφτασε με τον ίδιο τρόπο από τον Αρη πριν από δισεκατομμύρια έτη. Η ανακάλυψη πριν από λίγα χρόνια ενός γιγάντιου κρατήρα διαμέτρου 180 χλμ βαθιά στο υπέδαφος της χερσονήσου του Γιουκατάν οδήγησε τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τον κρατήρα που δημιουργήθηκε από την πτώση του αστεροειδή που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκ. έτη. Όμως τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα δεν έχουν επιτρέψει ακόμη στους επιστήμονες να φτάσουν στον κρατήρα και να συλλέξουν δείγματα από αυτόν για να βρουν στοιχεία για αυτό το εντυπωσιακό αλλά και μεγάλης ιστορικής αξίας συμβάν. Ομάδα ειδικών του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Ενυδρείου Monterey Bay και του Ινστιτούτου Ωκεανών Schmidt έστρεψε το ενδιαφέρον της σε ένα υποθαλάσσιο απόκρημνο βράχο που βρίσκεται κοντά στο σημείο της πρόσκρουσης. Χρησιμοποιώντας εξελιγμένο εξοπλισμό χαρτογράφησαν λεπτομερώς τον απόκρημνο βράχο που ονομάζεται Campeche Escarpment, εκτείνεται στον πυθμένα σε μήκος 600 χλμ και κάποια σημεία του έχουν ύψος 4 χλμ! Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μελέτη του βράχου θα προσφέρει ενδιαφέροντα δεδομένα για τη σύγκρουση με τον αστεροειδή αφού θεωρούν ότι ίχνη υλικών που εκτοξεύτηκαν κατά την πρόσκρουση θα καταστεί δυνατόν να εντοπιστούν στις διαστρωματώσεις του. Μάλιστα έχουν προσφέρει μέρος των χαρτογραφήσεων του απόκρημνου βράχου στις υπηρεσίες Google Earth και Google maps. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=548168