Δροσος Γεωργιος

Οι ειδικοί πίσω απο την αφιξη της Gaia στο τίποτα. Με μια τελευταία, μέτρια, πυροδότηση των προωθητήρων προχθές το απόγευμα, ο παρατηρητής δισεκατομμυρίων αστεριών της ESA ολοκλήρωσε την είσοδο του σε τροχιά γύρω από το "L2", ένα εικονικό σημείο μακριά στο διάστημα. Αλλά πώς τίθεται κάτι σε τροχιά γύρω από το τίποτα; Και, ούτως ή άλλως, ποιος μπορεί να σας δείξει πώς να πάτε εκεί; Ακριβώς μετά τις 15:30 GMT (17:30 ώρα Ελλάδας) προχθές, η Gaia με μια σύντομη καύση στους προωθητήρες, ώθησε το σκάφος της γαλαξιακής έρευνας στην προγραμματισμένη επιστημονική τροχιά του. Η δουλειά είχε ως επί το πλείστον ολοκληρωθεί την περασμένη εβδομάδα, μετά από μια πυροδότηση προώθησης, σχεδόν δύο ωρών, που έθεσε τη Gaia σε μια παραμορφωμένη τροχιά γύρω από το σημείο L2 Lagrange, σε απόσταση 1.500.000 χιλιομέτρων από τη Γη. Ωστόσο αυτός ο φαινομενικά απλός ελιγμός κρύβει ένα εκπληκτικό γεγονός: το σημείο L2 αποτελείται από ακριβώς τίποτα. Είναι απλά ένα σημείο στον χώρο. "Τα σημεία Lagrange είναι ιδιαίτερα - είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει τίποτα εκεί", λέει ο Markus Landgraf, αναλυτής της αποστολής στο ESOC, κέντρο επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία. "Είναι σημεία όπου οι βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των δύο μαζών, όπως ο Ήλιος και η Γη, αθροίζονται για να αντισταθμίσουν τη φυγόκεντρο δύναμη της κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο, και παρέχουν μοναδικά πλεονεκτικές ευκαιρίες παρατήρησης για τη μελέτη του Ήλιου ή του Γαλαξία μας." Όπως φαίνεται από αυτό το σημείο Lagrange (υπάρχουν συνολικά πέντε τέτοια σημεία στο σύστημα Ήλιου-Γης), ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη θα είναι πάντα κοντά μεταξύ τους στον ουρανό, έτσι η Gaia μπορεί να χρησιμοποιεί το αλεξήλιο της ώστε να προστατεύσει τα όργανά της από το το φως και τη θερμότητα από αυτά τα τρία ουράνια σώματα ταυτόχρονα. Αυτό βοηθά επίσης τον δορυφόρο για να παραμένει δροσερός και να απολαμβάνει μια σαφή εικόνα του Σύμπαντος από την άλλη πλευρά. Το L2 παρέχει ένα περιβάλλον μέτριας ακτινοβολία, η οποία βοηθά στην παράταση της ζωής των ανιχνευτών του οργάνου στο διάστημα. Ωστόσο, οι τροχιές γύρω από τα L2 είναι θεμελιωδώς ασταθείς. http://sci.esa.int/interactive/media/flashes/5_5_1.htm "Θα πρέπει να διεξάγει καύσεις παραμονής του σταθμού κάθε μήνα για να κρατήσει τη Gaia γύρω από το L2, διαφορετικά οι αναταράξεις θα προκαλέσουν την "πτώση εκτός σημείου", λέει ο Διευθυντής Επιχειρήσεων της Gaia, David Milligan. http://en.wikipedia.org/wiki/Perturbation_%28astronomy%29 Για εκείνους που έχουν συνηθίσει να βλέπουν εικόνες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σε τροχιά γύρω από τη Γη, ή το Mars Express σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, φαίνεται διαισθητικά ότι το διαστημικό σκάφος θα πρέπει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από κάτι. Πώς μπορείτε να έχετε ένα διαστημικό σκάφος σε τροχιά γύρω από ένα σημείο όπου δεν υπάρχει τίποτα; Για να διατηρηθεί αυτή η τροχιά για την προγραμματισμένη 5-ετή αποστολή της Gaia απαιτείται πολύ προσεκτική εργασία από την ομάδα δυναμικής πτήσεων της ESA - οι ειδικοί, οι οποίοι καθορίζουν και προβλέπουν τις τροχιές, προετοιμάζουν τους ελιγμούς στην τροχιά και καθορίζουν τη συμπεριφορά του δορυφόρου. Οι εμπειρογνώμονες της δυναμικής πτήσεων χρησιμοποιούν μια σειρά από εργαλεία λογισμικού, τα οποία αναπτύσσονται και βελτιώνονται μέσα στις δεκαετίες στήριξης των αποστολών γύρω από τη Γη και σε όλο το Ηλιακό Σύστημα. Για να σχεδιάσει την τροχιά, η ομάδα εφαρμόζει μαθηματικά μοντέλα για να παράγει μια αρχική υπόθεση για την τροχιά στόχου και πώς θα γίνει η προσέγγιση εκεί. Αυτή η υπόθεση θα πρέπει να αντιστοιχεί και στις απαιτήσεις και τους περιορισμούς του εκτοξευτή καθώς και των αναγκαίων τηλεπικοινωνιακών συνδέσεων. Στη συνέχεια, αυτές οι αρχικές υποθέσεις τροφοδοτούνται σε λογισμικό προσομοίωσης για να ελεγχθεί αν τα αποτελέσματα παραβιάζουν κάποιον από τους περιορισμούς. Συχνά, δεν υπάρχει δυνατή λύση. "Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι όπου η εξειδίκευση και η εμπειρία είναι απαραίτητη για να επανεξετάσει τις παραδοχές και στη συνέχεια να ξεκινήσει πάλι από την αρχή," λέει ο Frank Dreger, Επικεφαλής της Δυναμικής Πτήσεων. "Δεν υπάρχει καμία εμπορική πηγή για αυτό το είδος λογισμικού ή εξειδίκευσης - έχει ήδη αναπτυχθεί εδώ και πολλά χρόνια στο ESOC και αντιπροσωπεύει μια δυνατότητα που είναι σπάνια στον κόσμο και μοναδική στην Ευρώπη." http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_eidikohi_phiso_apho_ten_haphixe_tes_Gaia_sto_thipota

Ραδιοσταθμός παίζει στον ρυθμό της κοσμικής ακτινοβολίας που βομβαρδίζει τη Σελήνη. Όλοι μπορούν πλέον να εντρυφήσουν στο ρεπερτόριο του φεγγαριού: Το τελευταίο εργαλείο για την παρακολούθηση του διαστημικού καιρού είναι ένας διαδικτυακός ραδιοσταθμός ο οποίος μετατρέπει σε μουσική τις μετρήσεις της ακτινοβολίας στη Σελήνη. Ο επιστημονικός ραδιοσταθμός λειτουργεί σε πραγματικό χρόνο και λαμβάνει μετρήσεις της ακτινοβολίας που δέχεται ο Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος (LRO) της ΝASA. Τα επίπεδα της ακτινοβολίας καθορίζουν τις νότες και το κλειδί της μουσικής, ακόμα και το ποιο όργανο ακούγεται -για παράδειγμα πιάνο, κιθάρα ή μπάντζο. Οι πλανητικοί επιστήμονες συχνά μετατρέπουν τα δεδομένα αποστολών σε ήχους, προκειμένου να αξιοποιούν την ικανότητα του ανθρώπινου αφτιού να αντιλαμβάνεται μικρές μεταβολές ακόμα και σε συνθήκες υψηλού θορύβου. «Η μουσική διευκολύνει τους ανθρώπους να προσλάβουν τα δεδομένα -είναι κάτι που μοιάζει φυσικό για τις διαστημικές αποστολές» σχολίασε ο Τζον Κέλερ, ερευνητής της αποστολής LRO στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA. Ο νέος ραδιοσταθμός ονομάζεται Crater Live και αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο του Νιου Χάμπσαϊρ. Αντλεί δεδομένα από το όργανο Crater (Cosmic Ray Telescope for the Effects of Radiation) του δορυφόρου LRO. http://prediccs.sr.unh.edu/craterweb/craterliveradio.html Το Crater διαθέτει έξι ανιχνευτές που καταγράφουν τα ενεργητικά σωματίδια τόσο της κοσμικής ακτινοβολίας όσο και των ηλιακών εκρήξεων. Το όργανο επιτελεί δύο λειτουργίες: αφενός, μετράει την επίδραση της ακτινοβολίας σε ένα υλικό που μοιάζει με τους ανθρώπινους ιστούς -αυτό βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς η έκθεση στην ακτινοβολία θα επηρέαζε ένα ανθρώπινο πλήρωμα. Αφετέρου, μελετά την επίδραση της ακτινοβολίας στην ίδια τη σεληνιακή επιφάνεια. Κάθε σωματίδιο που προσκρούει στους ανιχνευτές καταγράφεται ως ένα «κλικ». Οι μετρήσεις μεταδίδονται στο Crater Live, όπου ειδικό λογισμικό μετατρέπει τα κλικ σε τόνους μιας κλίμακας τεσσάρων οκτάβων. Όσο χαμηλότερη είναι η συχνότητα του ήχου, τόσο μικρότερα είναι τα επίπεδα ακτινοβολίας. Επιπλέον, το λογισμικό καθορίζει το κλειδί της μελωδίας και το όργανο που θα ακούγεται με βάση την πρόσφατη δραστηριότητα: τα χαμηλότερα επίπεδα αντιστοιχούν στο πιάνο, ενώ τα υψηλότερα στον ήχο του μπάντζου. Ο ραδιοσταθμός λειτουργεί σε πραγματικό χρόνο, όχι όμως αδιαλείπτως: Το LRO χάνει την επαφή με τη Γη για περίπου μια ώρα όταν περνά πάνω από την αθέατη πλευρά της Σελήνης. Σε αυτό το διάστημα αναπαράγει τη δραστηριότητα της προηγούμενης ώρας. http://physicsgg.me/2014/01/17/%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%81%cf%85%ce%b8%ce%bc%cf%8c-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bf/

Εξωπλανήτες γύρω από έναν δίδυμο του Ήλιου. Βίντεο:

Νερό που μπορεί να ανάψει φωτιά. Ένα νέο ασυνήθιστο είδος δοκιμών πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που σκοπό έχει με τις κατάλληλες συνθήκες θερμότητας και πίεσης να καταστήσει το νερό ικανό να ανάψει φωτιά. Πιο συγκεκριμένα, σε θερμοκρασία 373° C και πίεση 217Atm το νερό είναι σε θέση να ανάψει φωτιά και εν συνεχεία να κάψει οποιοδήποτε υλικό έρθει σε επαφή μαζί του. Αν πάλι αναρωτιέστε ποιος ο σκοπός της ύπαρξης φωτιάς στο Διάστημα, αυτός δεν είναι άλλος από την καύση των ανθρωπίνων “αποβλήτων”. Προς το παρόν, μοναδικό πρόβλημα του συστήματος είναι το παραγόμενο αλάτι κάτι το οποίο οι επιστήμονες ελπίζουν να επιλύσουν μέσα από τις επόμενες 6 δοκιμές που θα πραγματοποιηθούν μέσα στη χρονιά. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%88%CE%B5%CE%B9-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF SpaceShipTwo. Βίντεο. http://www.youtube.com/watch?v=77CJx7obT7s

Ανακαλύφθηκε πλανήτης που βρίσκεται σε άστρο όμοιο με το δικό μας. Σημαντικές ανακαλύψεις έκανε ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ στη Γερμανία. Εντόπισαν τρεις ακόμη πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ένας εξ αυτών επειδή κινείται γύρω από ένα άστρο που δεν είναι απλά παρόμοιο με τον Ηλιο αλλά… ολόιδιο με αυτόν. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από χίλιοι πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα (εξωπλανήτες) και η συντριπτική πλειοψηφία τους βρίσκεται σε μεμονωμένα άστρα. Ελάχιστοι εξωπλανήτες έχουν εντοπισθεί μέσα σε αστρικά σμήνη. Για αυτό και η ανακάλυψη τριών πλανητών μέσα σε ένα αστρικό σμήνος κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντική. Οι ερευνητές αποφάσισαν πριν από έξι χρόνια να μελετήσουν το αστρικό σμήνος M67 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2.700 ετών φωτός στον αστερισμό του Καρκίνου. Το σμήνος περιέχει περίπου 500 άστρα τα περισσότερα άστρα εκ των οποίων είναι παρόμοιας ηλικίας, σύνθεσης και μεγέθους με τον Ηλιο. Για τις παρατηρήσεις τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο 3.6 μέτρων του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητήριου (ESO) που βρίσκεται στο αστεροσκοπείο La Silla στη Χιλή. Σε αυτό το τηλεσκόπιο υπάρχει ένα ειδικό όργανο, το HARPS, με το οποίο διευκολύνεται ο εντοπισμός πλανητών. Οι ερευνητές στόχευσαν 88 άστρα του σμήνους τα οποία παρατηρούσαν και μελετούσαν στο διάστημα των έξι ετών. Τα δεδομένα που συνέλεξαν τα διασταύρωσαν με δεδομένα από παρατηρήσεις που έγιναν σε αυτά τα άστρα από άλλα τηλεσκόπια. Εντόπισαν τελικά την ύπαρξη τριών πλανητών στο Μ67. Ο ένας εξ αυτών κινείται όπως προείπαμε σε ένα άστρο δίδυμο του Ηλιου. Ο δεύτερος πλανήτης κινείται σε ένα άστρο όχι εντελώς όμοιο αλλά παρόμοιο με τον Ηλιο. Ο τρίτος πλανήτης κινείται γύρω από ένα «ώριμο» άστρο, ένα άστρο που βρίσκεται πλέον στο τελικό στάδιο της ζωής του έχοντας μετεξελιχθεί σε ερυθρό γίγαντα. Ο πρώτος πλανήτης έχει μέγεθος περίπου 60% μικρότερο από αυτό του Δία και ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε επτά ημέρες. Πρόκειται για τον πλανήτη που βρίσκεται στο άστρο που είναι όμοιος με τον Ηλιο. Ο δεύτερος πλανήτης έχει παρόμοιο μέγεθος με τον πρώτο και ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε πέντε ημέρες. Ο τρίτος πλανήτης είναι γιγάντιος, μεγαλύτερος από τον Δία, και ολοκληρώνει την περιστροφή γύρω από το άστρο του σε 122 ημέρες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy&Astrophysics». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=557541

Η «ήσυχη» μαύρη τρύπα του Γαλαξία. Μια πραγματικά απρόσμενη ανακάλυψη έκαναν αστρονόμοι που εντόπισαν ένα σπάνιο είδος μελανής οπής στον γαλαξία μας. Πρόκειται για μια αδρανή μαύρη τρύπα που «συνοδεύει» ένα μεγάλο άστρο. Την ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες χρησιμοποιώντας δύο οπτικά τηλεσκόπια που βρίσκονται στο αστεροσκοπείο Roque de los Muchachos στα Κανάρια Νησιά. Εντόπισαν τη μελανή οπή κοντά στο άστρο MWC 656 που ανήκει στην κατηγορία των άστρων τύπου Β (Be stars) που είναι συνήθως πολύ μεγάλα και έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως την εκπομπή ύλης που είναι ελαφρώς ιονισμένη. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα άστρα τύπου Β κατά κανόνα συνοδεύονται από κάποιο άλλο κοσμικό σώμα που συνήθως είναι ένα άστρο νετρονίου δηλαδή το «κουφάρι» ενός άστρου που καταστράφηκε σε έκρηξη σουπερνόβα. Για πρώτη φορά όμως εντοπίζεται η παρουσία μιας μελανής οπής δίπλα σε ένα τέτοιο άστρο. Η μελανή οπή δεν είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα επειδή είναι αδρανής και δεν εκπέμπει ακτινοβολία. Το MWC 656 βρίσκεται σε απόσταση 8.500 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη και εκτιμάται ότι έχει μάζα 10-16 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Το άστρο περιστρέφεται με πολύ μεγάλη ταχύτητα με αποτέλεσμα η ύλη που εκπέμπει να έχει σχηματίσει ένα κοσμικό δίσκο γύρω του. Οι αστρονόμοι θα αρχίσουν πλέον να παρατηρούν πιο προσεκτικά τα άστρα τύπου Β (και) για να εντοπίζουν μελανές τρύπες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του σπάνιου κοσμικού ζεύγους που εντόπισαν οι αστρονόμοι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=557500

Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή ομολογουμένως εικόνα από το Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Ο αστερισμός του Ωρίωνα διαθέτει πολλά νεφελώματα αλλά το Μέγα Νεφέλωμα, που είναι επίσης γνωστό ως M42, είναι το πιο «δραστήριο» και ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1350 ετών φωτός από τη Γη και η διάμετρός του εκτιμάται ότι είναι 24 έτη φωτός. Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού άστρων και πλανητών καθώς και για διάφορα κοσμικά φαινόμενα. Η νέα φωτογραφία που δείχνει το νεφέλωμα σε όλη του την μεγαλοπρέπεια αποτελεί προϊόν επεξεργασίας από εικόνες που τράβηξε πρόσφατα το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=557488

Περισσότερα για την παράταση λειτουργίας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Οι ΗΠΑ θα παρατείνουν τη λειτουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τουλάχιστον μέχρι το 2024. Ο βοηθός του επικεφαλής της NASA, Γουίλιαμ Γερτσενμάγιερ, διευκρίνισε ότι η απόφαση αυτή ελήφθη μετά από ενδελεχή μελέτη της κατάστασης του σταθμού και διαβουλέυσεις με άλλες διαστημικές υπηρεσίες - εταίρους στο ΔΔΣ. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο εξοπλισμός του σταθμού θα είναι σε θέση να λειτουργήσει και μέχρι το 2028. Από την εκτόξευση της ρωσικής «Zarya», της πρώτης μονάδας του ΔΔΣ, έχουν περάσει 15 χρόνια. Από τότε, ο σταθμός έχει επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό και έχει γίνει το μεγαλύτερο ανθρώπινο φυλάκιο στο εγγύς διάστημα. Το βάρος του φθάνει τους 420 τόνους και το μέγεθός του είναι μεγαλύτερο από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Στο εξαμελές πλήρωμα εξασφαλίζονται όλες οι προϋποθέσεις εργασίας και ανάπαυσης, όπως πρόσβαση στο διαδίκτυο και εξοπλισμός γυμναστικής. Αυτό το μοναδικό διαστημικό εργαστήριο είναι σε θέση να λειτουργήσει πολύ περισσότερο - είναι πεπεισμένος ο Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής: Υπάρχει όφελος από το σταθμό. Το ενδιαφέρον εκ μέρους όλων των εταίρων παραμένει ζωντανό. Ας ελπίσουμε ότι η απόφαση των Αμερικανών θα τύχει υποστήριξης από τους Ευρωπαίους, τους Ιάπωνες και, φυσικά, εμάς. Και όχι μόνο ως το 2028, αλλά και ως το 2028, ο σταθμός θα είναι σε τροχιά. Τα προγράμματα και οι μελέτες που εκπονούνται σ΄αυτόν είναι ενδιαφέροντα για πολλούς κλάδους της επιστήμης: την ιατρική, τις τεχνολογίες και τη γεωφυσική. Για την εξυπηρέτηση του Σταθμού, δαπανώνται ετησίως 3 δις δολάρια, κατανεμημένα σε όλους τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα. Για τη NASA, η μετατόπιση πέραν του 2020 δεν συνεπάγεται πρόσθετο κόστος, διαβεβαιώνει ο Γουίλιαμ Γερτσενμάγιερ, Θα χρησιμοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα στον προϋπολογισμό της υπηρεσίας χρήματα, που έχουν διατεθεί για τη διαδικασία κατάργησης του σταθμού. Ωστόσο, ο εμπειρογνωμόνων 'Ιγκορ Λισόφ δεν είναι βέβαιος ότι θα επαρκέσουν: Κάθε πρόγραμμα μεγάλης κλίμακας προϋποθέτει στο τέλος του μέσα για τη διακοπή της λειτουργίας, την καταγγελία όλων των συμβάσεων και την τελική εξόφλησή τους. Έχω σοβαρές αμφιβολίες ότι τα κεφάλαια αυτά επαρκούν για περισσότερο από ένα επιπλέον έτος λειτουργίας του σταθμού. Η παράταση της προθεσμίας λειτουργίας του σταθμού μέχρι το 2024, για να μην αναφέρουμε το 2028, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα σχέδια των μεμονωμένων μελών του προγράμματος ΔΔΣ, αν και αυτή τη στιγμή τοποθετούνται «υπέρ» . Δεν αποκλείεται ότι σε κάποια φάση θα πάψουν να το χρηματοδοτούν. Τί μπορεί να γίνει; «Στη NASA ξέρουμε τί να κάνουμε εάν οι εταίροι διαφοροποιηθούν» - είναι η συγκεχυμένη απάντηση που δίνει η υπηρεσία. Όσον αφορά τη Ρωσία, αυτή τοποθετήθηκε υπέρ της λειτουργίας του σταθμού τουλάχιστον μέχρι το 2028. Και αυτό έχει νόημα: φέτος θα φθάσει στο ΔΔΣ η 20τονη ρωσική εργαστηριακή μονάδα πολλαπλών χρήσεων, η οποία είναι φανερό ότι δεν θα προλάβαινε να ολοκληρώσει όλο το φάσμα των εργασιών της μέχρι τη νέα δεκαετία. Έτσι, η ρωσική χρηματοδότηση του σταθμού δεν πρόκειται να σταματήσει. 'Εχει πάντως ετοιμαστεί μια εναλλακτική διέξοδος για κάθε ενδεχόμενο: ολόκληρο το ρωσικό τμήμα μπορεί να αποσυνδεθεί και να αρχίσει μια αυτόνομη τροχιακή πτήση. http://greek.ruvr.ru/2014_01_10/258777906/ Νέα δοκιμαστική πτήση της Virgin Galactic. Ακόμη πιο κοντά στο όριο του Διαστήματος έφτασε στην τελευταία δοκιμή το SpaceShipTwo, το σκάφος της Virgin Galactic που σχεδιάστηκε ειδικά για υποτροχιακές πτήσεις αναψυχής. Στην πτήση της περασμένης Παρασκευής το σκάφος δοκίμασε για μια ακόμη φορά τον πυραυλοκινητήρα του και έφτασε σε ύψος 21,6 χιλιομέτρων, λίγο πιο ψηλά σε σχέση με την προηγούμενη δοκιμή τον περασμένο Σεπτέμβριο. Μάλιστα αυτή τη φορά την πτήση κατέγραψε κάμερα που ήταν τοποθετημένη πάνω στο σκάφος. Η νέα δοκιμή πάνω από την έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια ξεκίνησε με την απογείωση του WhiteKnightTwo, ενός μητρικού αεροσκάφος που μετέφερε το SpaceShipTwo κάτω από τα φτερά του και το απελευθέρωσε όταν ξεπέρασε τα τρεις χιλιάδες πόδια. Το σκάφος πυροδότησε στη συνέχεια τον πυραυλοκινητήρα του και έσπασε το φράγμα του ήχου μέχρι τα Mach 1,4. O πυραυλοκινητήρας λειτούργησε για συνολικά 20 δευτερόλεπτα. Προκειμένου όμως να φτάσει στο ύψος των 100 χιλιομέτρων, το επίσημο όριο του Διαστήματος, ο πυραυλοκινητήρας θα πρέπει να παραμείνει σε λειτουργία για 70 δευτερόλεπτα. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=556549

Τα επόμενα βήματά μας στο... Διάστημα. 2014 Ξεχωρίζουν δύο αποστολές που σχετίζονται με την εξερεύνηση αστεροειδών. Το ιαπωνικό σκάφος Hayabusa 2 θα ξεκινήσει το ταξίδι του για να συναντήσει έναν αστεροειδή και θα προσπαθήσει να προσεδαφιστεί επάνω του προκειμένου να συλλέξει δείγματα. Η αμερικανική εταιρεία Planetary Resources έχει προγραμματίσει την εκτόξευση ενός στόλου μικρών δορυφόρων που θα αποτελέσουν το πρώτο τμήμα ενός ευρύτερου μηχανισμού εντοπισμού και παρατήρησης αστεροειδών-στόχων για μελλοντικές αποστολές εξόρυξης του ορυκτού τους πλούτου. Τα τελευταία δύο χρόνια διαπιστώθηκε ότι ορισμένοι αστεροειδείς διαθέτουν ορυκτό πλούτο αξίας δεκάδων ή ακόμη και εκατοντάδων δισ. δολαρίων. 2015 Το σκάφος DAWN της NASA αναμένεται να φθάσει σε έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος, τη Δήμητρα (Ceres), για να τον εξερευνήσει. Ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Ερευνας θα εκτοξεύσει ένα σκάφος εξερεύνησης της Αφροδίτης. Το σκάφος New Horizons της NASA αναμένεται να φθάσει στον Πλούτωνα και να στείλει τις πρώτες κοντινές και λεπτομερείς εικόνες από τον παγωμένο (πρώην) πλανήτη. Η Ρωσία θα στείλει στην επιφάνεια της Σελήνης δύο εξερευνητικά οχήματα, τα Luna-Glob 1 and 2. 2016 Θα φθάσει στον Αρη το επόμενο εξερευνητικό ρομπότ της NASA. Το InSight θα πραγματοποιήσει για πρώτη φορά έρευνες στο υπέδαφος του Κόκκινου Πλανήτη. Συγχρόνως, αναμένεται να φθάσει στον Δία το σκάφος Juno που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον γίγαντα του ηλιακού συστήματος για να ανακαλύψει τι κρύβεται κάτω από τα αδιαπέραστα νέφη του. Θα μελετήσει τον πλανήτη για περίπου έναν χρόνο, προτού τα ηλεκτρονικά του συστήματα αρχίσουν τελικώς να χαλάνε λόγω της ακτινοβολίας που «λούζει» αυτή τη γειτονιά του Διαστήματος. 2017 Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θα εκτοξεύσει το SOLO, ένα νέο προηγμένο διαστημικό παρατηρητήριο που θα μελετά τον Ηλιο. Η Κίνα θα στείλει στη Σελήνη άλλη μία αποστολή, η οποία φιλοδοξεί αυτή τη φορά να συλλέξει δείγματα από τον φυσικό μας δορυφόρο και να τα φέρει πίσω στη Γη για μελέτη. 2018 Θα ξεκινήσει η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη την οποία χρηματοδοτεί ο βαθύπλουτος αμερικανός επιχειρηματίας και λάτρης του Διαστήματος Ντένις Τίτο - ήταν ο πρώτος ιδιώτης που με την ιδιότητα του... τουρίστα ταξίδεψε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η αποστολή «Inspiration Mars» θα διαρκέσει περί τις 500 ημέρες, στις οποίες τα δύο μέλη του πληρώματος του σκάφους θα ταξιδέψουν στον Αρη και, αν όλα πάνε καλά, θα επιστρέψουν στη Γη. Οι υπεύθυνοι της αποστολής επιθυμούν για διαφόρους λόγους το ταξίδι να μην πραγματοποιηθεί από επαγγελματίες αστροναύτες αλλά από ένα ηλικιωμένο αντρόγυνο. Θέλουν στο πρώτο αυτό ταξίδι για συμβολικούς λόγους να μετέχουν ένας άνδρας και μια γυναίκα. Η πολύμηνη παραμονή μέσα σε ένα μικρό σκάφος στο απέραντο διαστημικό κενό είναι πιθανό να προκαλέσει προστριβές και έτσι, όπως εκτιμούν, ένα ζευγάρι που έχει ζήσει επί μακρόν μαζί θα μπορέσει να κάνει το ταξίδι χωρίς πολλά προβλήματα. Επιπλέον το προχωρημένο της ηλικίας είναι επιθυμητό με δεδομένο ότι οι δύο αστροναύτες αναμένεται να εκτεθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην άκρως βλαβερή κοσμική ακτινοβολία, οι παρενέργειες της οποίας μπορεί να είναι πολύ επιβαρυντικές για τον ανθρώπινο οργανισμό. Το 2018 είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που θεωρείται ο διάδοχος του Hubble. Θα είναι ένα πανίσχυρο τηλεσκόπιο που ανάμεσα στα άλλα θα μπορεί να συλλέγει στοιχεία από την ατμόσφαιρα πλανητών αναζητώντας ίχνη ύπαρξης ζωής. 2020 Η NASA και η ESA σχεδιάζουν να στείλουν από κοινού μια αποστολή που θα έχει ως στόχο τη συλλογή δειγμάτων στον Αρη και την επιστροφή τους για μελέτη πίσω στη Γη. 2022 Θα ξεκινήσει το ταξίδι του για τον Δία το σκάφος JUICE που θα εξερευνήσει ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα φεγγάρια του, όπως τον Γανυμήδη, την Καλλιστώ και κυρίως την Ευρώπη, τον παγωμένο κόσμο στο υπέδαφος του οποίου κρύβεται ένας ωκεανός που ίσως φιλοξενεί κάποιες μορφές ζωής. 2023 Αν ως τότε όλες οι προετοιμασίες έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία, η ολλανδική εταιρεία Mars One θα στείλει στον Αρη τους πρώτους... αποίκους. «Ενα μεγάλο ALMA στην εξερεύνηση» Ζητήσαμε από τον δρα Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Λιέγης κ. Θεόδωρο Νάκο να μας πει τι έχουμε να περιμένουμε τα επόμενα χρόνια στη διαστημική εξερεύνηση. Μέρος του διδακτορικού του ο κ. Νάκος το εκπόνησε στο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο του Νοτίου Ημισφαιρίου (ESO), ενώ για πέντε χρόνια εργάστηκε στην κατασκευή του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Εργάζεται στο αστεροσκοπείο ALMA στη Χιλή από τον Σεπτέμβριο του 2011. «Οι επιστημονικές ανακαλύψεις είναι στενά συνδεδεμένες με την τεχνολογική εξέλιξη. Σε περίπου 10 χρόνια από τώρα θα λειτουργούν τo μεγαλύτερo οπτικό τηλεσκόπιο, το E-ELT (European Extremely Large Telescope), με διάμετρο πρωτεύοντος καθρέφτη 39 μέτρων, καθώς και τρία πολύ μεγάλα τηλεσκόπια με διάμετρο καθρέφτη περίπου 30 μέτρων: πρόκειται για το Thirty Meter Telescope, το Giant Magellan Telescope και το Large Synoptic Survey Telescope. Επίσης θα λειτουργεί το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Ωσπου να λειτουργήσουν αυτά τα τηλεσκόπια, δεν προβλέπω ένα πραγματικό άλμα όσον αφορά τις αστρονομικές ανακαλύψεις στα οπτικά μήκη κύματος. Θέλω να πω ότι η γνώση μας όσον αφορά την Αστροφυσική θα συνεχίζει να βελτιώνεται, αλλά με γραμμικό ρυθμό. Από την άλλη πλευρά, το ALMA, το οποίο θα αρχίσει να λειτουργεί σε περίπου έναν χρόνο και με τις 66 κεραίες του (σήμερα λειτουργεί με τις 57), θα φέρει επανάσταση στην Αστρονομία - σε ό,τι αφορά τα χιλιοστά και υποχιλιοστά μήκη κύματος. Η ευαισθησία και η διακριτική ικανότητα του ALMA μάς επιτρέπουν μέσα σε ένα λεπτό να πραγματοποιούμε παρατηρήσεις που προηγουμένως χρειάζονταν ώρες! Για τους αστρονόμους όλες οι επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν φυσικά πολύ ενδιαφέρον. Ωστόσο πιστεύω πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο για ανακαλύψεις στην έρευνα εξωπλανητών. Ο αριθμός τους έχει ξεπεράσει τους 1.000, και συστηματικές έρευνες με τα καινούργια υπερευαίσθητα επίγεια τηλεσκόπια αλλά και με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb θα μας επιτρέψουν να βελτιώσουμε σημαντικά τη γνώση μας σχετικά με τη δημιουργία πλανητών παρομοίων με τη Γη και, γιατί όχι, κάποια στιγμή να ανακαλύψουμε έναν πλανήτη "αδελφό" της Γης. Και ίσως ίχνη ζωής...». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=555860 Έδεσε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το φορτηγό Cygnus. Ένα μη επανδρωμένο μεταγωγικό της εταιρείας Orbital Sciences, φορτωμένο με σχεδόν 1,5 τόνο προμηθειών, συνελήφθη την Κυριακή από το ρομποτικό βραχίονα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και μεταφέρθηκε με επιτυχία σε θυρίδα πρόσδεσης. Το σκάφος Cygnus είχε εκτοξευτεί δύο ημέρες νωρίτερα από βάση της NASA στο νησί Ουάλοπς έξω από τη Βιρτζίνια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231285950 Ήταν η πρώτη κανονική αποστολή της Orbital Sciences μετά τη δοκιμαστική πτήση του περασμένου Σεπτεμβρίου. Η Orbital Sciences Corp. είναι μία από τις δύο εταιρείες που έχουν αναλάβει αποστολές ανεφοδιασμού για λογαριασμό της NASA μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων. Η εταιρεία θα λάβει συνολικά 1,9 δισ. δολάρια για τη μεταφορά περίπου 18 τόνων προμηθειών στον ISS μέχρι το 2016. Η δεύτερη εταιρεία που έχει εξασφαλίσει ανάλογο συμβόλαιο της NASA είναι η SpaceX με την κάψουλα Dragon. Ο ρομποτικός «Κύκνος» μεταφέρει στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο προμήθειες για το πλήρωμα, ανταλλακτικά και εξοπλισμό για την πραγματοποίηση πειραμάτων, καθώς και περισσότερους από 20 μίνι δορυφόρους που θα παρακολουθούν το παγκόσμιο περιβάλλον. Μετέφερε επίσης χριστουγεννιάτικα δώρα για το εξαμελές πλήρωμα, καθώς η αποστολή ήταν αρχικά προγραμματισμένο να αναχωρήσει το Δεκέμβριο. Το Cygnus θα παραμείνει συνδεδεμένο στον ISS μέχρι τον Φεβρουάριο, οπότε θα φορτωθεί με απορρίμματα και θα καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα πάνω από τον ωκεανό. Βίντεο πρόσδεσης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231286481

Φωτογραφία της Γης από την Σελήνη μετά από 4 δεκαετίες. Περίπου ένα μήνα μετά την εντυπωσιακή και επιτυχημένη ομαλή προσγείωση της κινεζικής αποστολής Chang’e-3 στη Σελήνη, στις 14 Δεκεμβρίου 2013, δίνονται στη δημοσιότητα ψηφιακές φωτογραφίες πολύ υψηλότερης ποιότητας, που τραβήχτηκαν από τις κάμερες του διαστημικού σκάφους Chang’e-3 και του ρόβερ Yutu. Οι φωτογραφίες που είχαμε δει μέχρι τώρα ήταν χαμηλής ανάλυσης. Έτσι, μετά από 40 και πλέον χρόνια, βλέπουμε εικόνα της Γης από την επιφάνεια της Σελήνης Στις φωτογραφίες η Γη όπως φωτογραφήθηκε από το Chang’e-3 την ημέρα των Χριστουγέννων (25 – 12 – 2013)και το ρόβερ Yutu που φωτογραφήθηκε από την κάμερα του Chang’e-3: http://physicsgg.me/2014/01/12/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac/ Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει χρώμα τιρκουάζ. Πρώτη φορά οι επιστήμονες, μετά από διετείς παρατηρήσεις, κατέληξαν στη διαπίστωση ότι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού έχει χρώμα γαλαζοπράσινο (τιρκουάζ). Το φως του Ήλιου που παίρνει γαλαζωπή απόχρωση, όταν αντανακλάται από τη Γη και πέφτει πάνω στον δορυφόρο της, μετατρέπεται σε τιρκουάζ, όταν, με τη σειρά του, αντανακλάται από τη Σελήνη και επιστρέφει στη Γη. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Peter Thejll του Δανικού Μετεωρολογικού Ινστιτούτου της Κοπεγχάγης, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy and Astrophysics», σύμφωνα με τη βρετανική Guardian, χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Μάουνα Λόα της Χαβάης, το οποίο ανήκει στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ. Η λεγόμενη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού δεν δέχεται άμεσα το φως του Ήλιου, αλλά φωτίζεται από το φως που αντανακλάται από τη Γη. Είναι πολύ πιο αχνή και γίνεται καλύτερα ορατή κατά τις περιόδους της «Νέας Σελήνης». Οι εικόνες της Γης που έχουν ληφθεί από το διάστημα, δείχνουν ξεκάθαρα πως ο πλανήτης φαίνεται γαλάζιος. Όταν όμως αυτό το γαλαζωπό φως (το οποίο δεν είναι παρά το ηλιακό φως που έχει «χρωματιστεί» από την ατμόσφαιρα της Γης) πέσει πάνω στο φεγγάρι, τότε αντανακλάται πίσω και γίνεται αντιληπτό ως τιρκουάζ από τους παρατηρητές στη Γη. Για να μετρήσουν το χρώμα της σκοτεινής πλευράς της Σελήνης, οι επιστήμονες έπρεπε πρώτα να απομονώσουν το φως της φωτεινής πλευράς του φεγγαριού, χρησιμοποιώντας ειδικά φίλτρα πάνω στο τηλεσκόπιο. Αυτή ήταν η πρώτη ακριβής μέτρηση του χρώματος της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού. Η τελευταία προσπάθεια είχε γίνει το 1965 από ένα τηλεσκόπιο στη Νότια Αφρική. Η νέα ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να παρακολουθούν καλύτερα το χρώμα της ίδιας της Γης, πράγμα που, με τη σειρά του, θα είναι χρήσιμο στην ανάπτυξη καλύτερων κλιματολογικών μοντέλων, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν τις αλλαγές στη νεφοκάλυψη, συνεπώς και στο χρώμα του πλανήτη. Όπως είπε ο Thejll, «στην πραγματικότητα το χρώμα της Γης αλλάζει κάθε ώρα». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5073333/h-skoteinh-pleyra-toy-feggarioy-exei-xrwma-tirkoyaz/

Η σκοτεινή ενέργεια και τα τεράστια κοσμικά κενά. Το Σύμπαν διαστέλλεται και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό χωρίς όμως να είναι γνωστή η γενεσιουργός αιτία αυτού του φαινομένου. Για το λόγο αυτό, επινοήθηκε από τους επιστήμονες η έννοια της σκοτεινής ενέργειας, μιας αγνώστου μορφής ενέργειας που αντιστοιχεί στο 72% περίπου της συνολικής μάζας και ενέργειας που εμπεριέχονται στο Σύμπαν. Ένα ποσοστό δυσθεώρητο αν αναλογιστεί κανείς πως όλο το ορατό Σύμπαν που παρατηρούμε με τα τηλεσκόπια μας δεν είναι παρά το 4.6% του συνόλου των πραγμάτων που υπάρχουν εκεί έξω, με το υπόλοιπο 23% να αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη. Ένα από τα επικρατέστερα μοντέλα για την εξήγηση της σκοτεινής ενέργειας είναι η ενσωμάτωσή αυτής της μορφής ενέργειας στις εγγενείς ιδιότητες του κενού χώρου, μία ιδέα που έχει εμφανιστεί ξανά στις εξισώσεις της φυσικής με τη μορφή της κοσμολογικής σταθεράς*. Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες ιδέες γύρω από την εξήγηση του φαινομένου της επιταχυνόμενης διαστολής του Σύμπαντος, με μία από αυτές να αναπτύσσεται στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από τον ερευνητή Δρ. Μάρτιν Σαλέν και τους συνεργάτες τους. Η συγκεκριμένη ομάδα εργάζεται σε ένα μοντέλο όπου στην κοσμολογική σταθερά προστίθεται ένα νέο πεδίο, το οποίο επηρεάζει την πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας και σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με την τοπική πυκνότητα της συνηθισμένης ύλης. [Topology and Dark Energy: Testing Gravity in Voids (Phys. Rev. Lett. 111, 241103 (2013)) (PDF)] Ο συγκεκριμένος συλλογισμός οδηγεί στην παρατήρηση πως η πυκνότητα της σκοτεινής ύλης μεταβάλλεται με το χρόνο, αφού στα πρώιμα χρόνια της δημιουργίας του Σύμπαντος η πυκνότητα της ύλης ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή, και συνεπώς η επιρροή της σκοτεινής ενέργειας θα ήταν τότε μηδαμινή, σύμφωνα με τους ερευνητές. Όσο όμως το Σύμπαν διαστελλόταν και η πυκνότητα της ύλης μειωνόταν η σκοτεινή ενέργεια ξεκίνησε να διαδραματίζει ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο, με αποτέλεσμα σήμερα να επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος. Το καλό νέο είναι πως η νέα αυτή θεωρία μπορεί να επαληθευθεί από παρατηρήσεις αφού προϋποθέτει πως μεγάλες και καθόλου πυκνές περιοχές στο Σύμπαν, τα κοσμικά κενά, θα πρέπει να συμπεριφέρονται διαφορετικά από ότι προβλέπουν θεωρίες που περιέχουν μόνο την κοσμολογική σταθερά. Για την ακρίβεια, όταν περιοχές με μεγάλη πυκνότητα όπως τα γαλαξιακά σμήνη συμπεριφέρονται ως βαρυτικοί φακοί, συγκεντρώνοντας την ακτινοβολία γύρω τους όπως και ένα μεγεθυντικός φακός συγκεντρώνει τις ακτίνες του Ήλιου, έτσι και τα κοσμικά κενά θα πρέπει να στρέφουν το φως μακριά όπως ένας κοίλος φακός, ένα φαινόμενο που μπορεί να παρατηρηθεί με τα σύγχρονα μέσα. Μια ακόμη πρόβλεψη της θεωρίας είναι πως το γκραβιτόνιο*, το σωματίδιο που είναι υπεύθυνο για τη βαρύτητα, θα έχει και μία μικρή μάζα, κάτι που βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τις σημερινές αντιλήψεις, και που σημαίνει πως εάν η συγκεκριμένη θεωρία ευσταθεί θα οδηγήσει σε μία νέα θεωρία βαρύτητας. Θετικό στοιχείο για τους ερευνητές είναι πως τον περασμένο Σεπτέμβριο μία αστρονομική ομάδα είχε ανακοινώσει τα πρώτα ευρήματα απο-μεγένθυσης από κοσμικά κενά. Ωστόσο τα δεδομένα αυτά δεν είναι αρκετά για να βοηθήσουν τους επιστήμονες να αποφανθούν υπέρ της Γενικής Σχετικότητας ή υπέρ μιας θεωρίας με γκραβιτόνια που έχουν μάζα. Νέα όμως παρατηρητήρια και πειραματικές διατάξεις, όπως το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Ευκλείδης (Euclid) το οποίο αναμένεται να εκτοξευθεί το 2020, θα μπορέσουν να δώσουν οριστικές απαντήσεις στο πρόβλημα. Κοσμολογική Σταθερά: όρος που εισήγαγε ο Αϊνστάιν στις εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας, ώστε αυτές να περιγράφουν ένα στατικό Σύμπαν, όπως όριζε η αντίληψη της εποχής. Όταν μετέπειτα ανακαλύφθηκε από τον Χαμπλ η διαστολή του Σύμπαντος, ο Αϊνστάιν την αποκάλεσε «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του». Μετά την ανακάλυψη της σκοτεινής ενέργειας, η κοσμολογική σταθερά έχει επιστρέψει στο προσκήνιο. Γκραβιτόνιο: Όλες οι δυνάμεις στη φύση φέρονται από τα αντίστοιχα σωματίδια. Το σωματίδιο που προκύπτει από τα βαρυτικά πεδία είναι το γκραβιτόνιο, το μόνο από τα στοιχειώδη σωματίδια που έχουν προβλεφθεί και δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί πειραματικά, εξαιτίας της χαμηλής ενέργειας της βαρύτητας σε σχέση με τις υπόλοιπες τρεις δυνάμεις (ηλεκτρομαγνητισμός, ασθενής και ισχυρή πυρηνική). Το σωματίδιο δεν έχει ηλεκτρικό φορτίο, έχει σπιν 2 και η Γενική Σχετικότητα προβλέπει πως έχει μηδενική μάζα. http://physicsgg.me/2014/01/11/%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%b5%ce%bd%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%bf/

Ποιο είναι το χρώμα του γαλαξία μας; Υπάρχει η εξής ιστορία «εξεταστικής τρέλας»: Η εξέταση στο μάθημα της αστρονομίας από τον ιδιόρρυθμο καθηγητή γινόταν ως εξής: πρόβαλλε μια φωτογραφία από τηλεσκόπιο που περιείχε την εικόνα ενός γαλαξία, πανομοιότυπου με τον δικό μας. Και ρωτούσε τον φοιτητή: «είναι αυτός ο γαλαξίας μας;». Αν ο φοιτητής παρασυρμένος από την ομοιότητα του γαλαξία της φωτογραφίας με τον δικό μας απαντούσε «ναι είναι ο γαλαξίας μας», μηδενιζόταν. Στις διαμαρτυρίες των άτυχων φοιτητών ο καθηγητής απαντούσε ειρωνικά με την ερώτηση: «πότε ο άνθρωπος κατάφερε το κοσμοϊστορικό κατόρθωμα να βγει έξω από τα όρια του γαλαξία μας και να τον φωτογραφήσει;» Μια ομάδα αστρονόμων ίσως να εμπνεύστηκε από την ιστορία αυτή και αποφάσισε να διερευνήσει το πώς φαίνεται ο γαλαξίας μας σε κάποιον που τον παρατηρεί από μακριά. Και ενώ το σχήμα του γαλαξία μας είναι γνωστό, η ομάδα επικέντρωσε την έρευνά της στο χρώμα του. Τι χρώμα έχει ο γαλαξίας μας για έναν εξωτερικό παρατηρητή; Η ομάδα των αστρονόμων του πανεπιστημίου Pittsburgh (Dietrich School of Arts and Sciences) ισχυρίζεται ότι είναι καθαρό λευκό, σαν το χιόνι την άνοιξη. Δεδομένου ότι βρισκόμαστε μέσα στον γαλαξία ο μόνος τρόπος για να προσδιοριστεί το χρώμα του είναι να εξεταστούν άλλοι γαλαξίες παρόμοιοι με τον δικό μας. Το χρώμα ενός γαλαξία χαρακτηρίζει και την ηλικία του. Σύμφωνα με τους αστρονόμους οι νέοι σε ηλικία γαλαξίες έχουν χρώμα μπλε εξαιτίας των άστρων που γεννιούνται, ενώ οι γαλαξίες σε προχωρημένη ηλικία στους οποίους σταμάτησε η δημιουργία άστρων είναι κόκκινοι. Ο δικός μας γαλαξίας βρίσκεται σε ενδιάμεση ηλικία και αυτοί οι γαλαξίες έχουν λευκό χρώμα ένα φως παρόμοιο με το φως μιας λάμπας σε θερμοκρασία 4700 έως 5000 βαθμούς της κλίμακας Κέλβιν. http://physicsgg.me/2012/01/12/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8e%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82/

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: από την πληροφορία στην πληροφορική. Από την κρυπτογραφία έως τη θεωρία παιγνίων, και από τη θεωρία αριθμών στην υπολογιστική φυσική, η χθεσινή διάλεξη «Από την πληροφορία στην πληροφορική», του αναπληρωτή καθηγητή στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, στo πλαίσιo των hub science events, περιλάμβανε λίγα μόνο θέματα από τα πολλά και ενδιαφέροντα που ερευνά μαζί με τους συνεργάτες του. Ο κ. Δασκαλάκης, 32 ετών σήμερα, αποφοίτησε από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ με το μεγαλύτερο βαθμό που έχει μέχρι σήμερα επιτύχει απόφοιτος της σχολής (9.98), πριν συνεχίσει με διδακτορικές σπουδές στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Η διατριβή του τιμήθηκε με το βραβείο ACM (Association for Computing Machinery) ως η καλύτερη διδακτορική εργασία για το 2008, ενώ μοιράστηκε με τους Πολ Γκόλντμπεργκ και Χρήστο Δασκαλάκη (τον επιβλέποντά του) το βραβείο Θεωρίας Παιγνίων και Θεωρίας Υπολογιστών για την εργασία τους «Η πολυπλοκότητα στον Υπολογισμό Ισορροπιών Νας», η οποία διευθέτησε ένα γρίφο της θεωρίας παιγνίων που κρατούσε από το 1950. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2014/01/09/%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81/ Βίντεο:

NASA:Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μέχρι το 2024 Για 4 ακόμη χρόνια επιμηκύνεται η διάρκεια ζωής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ως το 2024, όπως ανακοίνωσε απόψε η NASA υπογραμμίζοντας τη σημασία του –αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων σταθμού–, που βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου 400 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, για την επιστημονική έρευνα και την εξερεύνηση του διαστήματος. «Πιστεύω ότι πρόκειται για μια θαυμάσια ανακοίνωση» δήλωσε ο Γουίλιαμ Γκερστενμάγερ, αναπληρωτής διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ υπεύθυνος για τις επανδρωμένες αποστολές εξερεύνησης του διαστήματος, κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης. Η απόφαση να δοθεί για δεύτερη φορά παράταση κατά τέσσερα έτη στο χρόνο λειτουργίας του Σταθμού βασίστηκε στις επιστημονικές δυνατότητές του, ιδίως την δυνατότητα εκτεταμένης χρήσης του εργαστηρίου του, του μεγαλύτερου που έχει τεθεί ποτέ σε τροχιά, εξήγησε ο Ντέιβιντ Γουίβερ, διευθυντής επικοινωνίας της NASA. Όπως μεταδίδει το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς, η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ θα κερδίσει κατ' αυτόν τον τρόπο χρόνο ώστε να αναπτύξει τις τεχνολογίες εκείνες που θα επιτρέψουν επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, κάτι το οποίο αποτελεί τον μακροπρόθεσμο στόχο του διαστημικού προγράμματος της NASA. Ταυτόχρονα, διατηρώντας το Σταθμό σε τροχιά πέραν του 2020 ανοίγει ένα παράθυρο προκειμένου εμπορικές επιχειρήσεις και ερευνητές να επωφεληθούν από τη σημαντική αμερικανική επένδυση στο σταθμό. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά περίπου 3 δισεκ. δολάρια σε ετήσια βάση για την επιχειρησιακή λειτουργία του ISS, ενώ άλλο ένα 1,5 δισεκ. δολάρια δαπανάται για να μεταφέρονται στο σταθμό προσωπικό και εφόδια. Το σταθμό επανδρώνουν αδιάκοπα εναλλασσόμενα πληρώματα αστροναυτών και κοσμοναυτών από το 2000 ως και σήμερα. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/01/2014_535094 Πραγματικά μια θαυμάσια ανακοίνωση για το μέλλον της Διαστημικής Εξερεύνησης γιατι ο Δ.Δ.Σ. μπορεί να αποτελέσει το ενδιάμεσο βήμα και για την δημιουργία βάσεων στην Σελήνη πριν το αλμα για τον Αρη γιατι θα μπορουν να εκτοξεύονται τμήματα για την Σελήνη που θα συναρμολογούνται στον Δ.Δ.Σ. και μετα οικονομικότερα και ευκολότερα θα φτάνουν στην Σελήνη. 'Εκτακτη έξοδος των Ρώσων κοσμοναυτών στο ανοικτό διάστημα. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες, Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάν, είναι πιθανό να πραγματοποιήσουν στα τέλη Ιανουαρίου έναν απρογραμμάτιστο διαστημικό περίπατο για την εγκατάσταση καμερών παρατήρησης της Γης, στην κάψουλα «Zvezda», του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Αυτές οι κάμερες δεν λειτούργησαν κατά την προηγούμενη έξοδο, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να επιστρέψουν στο εσωτερικό του σταθμού. Αυτές οι εργασίες έξω από το ΔΔΣ αποδείχθηκαν ως η πιο παρατεταμένη έξοδος στο ανοικτό διάστημα με ρωσικές διαστημικές στολές και διήρκεσε 8' και 7''. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα προβλήματα με τη λειτουργία των καμερών οφείλονται στα καλώδια στο εσωτερικό του σταθμού και όχι στην κατάσταση των ίδιων των καμερών. http://greek.ruvr.ru/news/2014_01_09/258655849/ Εκτόξευση διαστημικού φορτηγού αναβάλλεται λόγω ηλιακής καταιγίδας. Λόγω μιας ισχυρής ηλιακής έκλαμψης που θα μπορούσε να απειλήσει την αποστολή, η αμερικανική Orbital Sciences Corp., μια από τις δύο εταιρείες που έχουν αναλάβει τις αποστολές ανεφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αναγκάστηκε να αναβάλλει την εκτόξευση του μεταγωγικού Cygnus την Τετάρτη. Η πρώτη μεγάλη ηλιακή έκλαμψη για το 2014 ξέσπασε το απόγευμα της Τρίτης ώρα Ελλάδας και αύξησε δραματικά την ακτινοβολία που φτάνει στη Γη. Λίγο μετά την εμφάνιση της λάμψης ακολούθησε μια «εκτίναξη στεμματικού υλικού» (CME) μια έκρηξη που εκτόξευσε στο Διάστημα δισεκατομμύρια τόνους σωματιδίων, τα οποία αναμενόταν να φτάσουν στη Γη σε διάστημα δύο-τριών ημερών. Τόσο η ακτινοβολία όσο και τα σωματίδια θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα της κάψουλας Cygnus, η οποία περιμένει τώρα σε εξέδρα εκτόξευσης της Βιρτζίνια, φορτωμένη με σχεδόν τρεις τόνους προμηθειών. Η επόμενη ευκαιρία εκτόξευσης είναι την Πέμπτη, ωστόσο η τελική απόφαση δεν έχει ακόμα ληφθεί. Σε κάθε περίπτωση, το εξαμελές πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) δεν απειλείται από την ηλιακή καταιγίδα χάρη στην ειδική θωράκιση του πολυεθνικού τροχιακού εργαστηρίου. Η ηλιακή έκλαμψη της Τρίτης ξέσπασε στην περιοχή μιας ηλιακής κηλίδας, η οποία είναι σύμφωνα με τη NASA η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Ο Ήλιος βρίσκεται αυτές τις εβδομάδες στο λεγόμενο ηλιακό μέγιστο, την αποκορύφωση της ηλιακής δραστηριότητας σε έναν κύκλο αυξομείωσης με περίοδο 11 ετών. Η Orbital Sciences Corp. έχει εξασφαλίσει συμβόλαιο με τη NASA, ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, για τη μεταφορά περίπου 18 τόνων προμηθειών στον ISS μέχρι το 2016. Η αποστολή που προγραμματιζόταν να αναχωρήσει την Τετάρτη θα ήταν η πρώτη κανονική αποστολή της Orbital Sciences μετά τη δοκιμαστική πτήση του περασμένου Σεπτεμβρίου. Η δεύτερη εταιρεία που έχει εξασφαλίσει ανάλογο συμβόλαιο της NASA είναι η SpaceX με την κάψουλα Dragon. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231285635 Η Gaia εισέρχεται στην επιχειρησιακή τροχιά της. Ο παρατηρητής δισεκατομμυρίων αστεριών της ESA, Gaia είναι πλέον στην επιχειρησιακή τροχιά του γύρω από ένα βαρυτικά σταθερό εικονικό σημείο στο διάστημα που ονομάζεται "L2", σε απόσταση 1.500.000 χιλιομέτρων από τη Γη. Η Gaia κατευθυνόταν προς το L2 από τις 19 Δεκεμβρίου, όταν, λίγο πριν την αυγή τοπική ώρα, εκτοξεύθηκε θεαματικά από το Διαστημικό λιμάνι της ESA στο Κούρου της Γαλλικής Γουϊάνας. Μια ημέρα αργότερα, η Gaia πραγματοποίησε μια σημαντική προώθηση για να καθορίσει τη διαδρομή μέχρι τον προορισμό της. Χθες το βράδυ, ένας κρίσιμος ελιγμός ενίσχυσε τη Gaia στα 263 000 x 707 000 x 370 000 χλμ. της 180-ημερών τροχιάς της γύρω από το L2. Μια μικρή διόρθωση της πορείας θα γίνει την επόμενη εβδομάδα ώστε να ολοκληρωθεί ο ελιγμός. "Η εισαγωγή σε τροχιά γύρω από το L2 είναι ένα μάλλον περίπλοκο εγχείρημα, που επιτυγχάνεται με την πυροδότηση των προωθητήρων του Gaia με τέτοιο τρόπο ώστε να ωθήσουν το διαστημόπλοιο προς την επιθυμητή κατεύθυνση, κρατώντας ταυτόχρονα τον Ήλιο μακριά από τα ευαίσθητα επιστημονικά όργανα του", περιγράφει ο David Milligan, διευθυντής των επιχειρήσεων διαστημικών αεροσκαφών. "Μετά από μια πανέμορφη εκτόξευση από το Κούρου τον περασμένο μήνα, είμαστε πολύ χαρούμενοι που τώρα έχουμε φθάσει στον προορισμό μας, και ανυπομονούμε για την έναρξη των επιστημονικών επιχειρήσεων τους επόμενους μήνες", λέει ο Giuseppe Sarri, διευθυντής του προγράμματος Gaia της ESA. Μόλις τα όργανα του διαστημόπλοιου έχουν πλήρως δοκιμαστεί και βαθμονομηθεί- μια δραστηριότητα που ξεκίνησε καθ 'οδόν προς L2 και θα συνεχιστεί για άλλους τέσσερις μήνες – η Gaia θα είναι έτοιμη να εισέλθει σε μια επιχειρησιακή φάση πέντε ετών. Η Gaia θα κάνει πολύ ακριβείς παρατηρήσεις του ενός δισεκατομμυρίου αστέρων, αποτυπώνοντας τις ακριβείς θέσεις και τις κινήσεις τους, καθώς και τις θερμοκρασίες τους, τις λαμπρότητες και τις συνθέσεις τους. Αυτή η τεράστια απογραφή θα έχει ως αποτέλεσμα τον πιο ακριβή 3D χάρτη που έχει γίνει μέχρι σήμερα για το Γαλαξία μας και θα επιτρέψει στους αστρονόμους να καθορίσουν την προέλευση και την εξέλιξή του. Για να επιτύχει το στόχο της, η Gaia θα περιστρέφεται αργά, σαρώνοντας με τα δύο τηλεσκόπια της όλο τον ουρανό και εστιάζοντας το φως τους ταυτόχρονα σε μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή - τη μεγαλύτερη που έχει πετάξει ποτέ στο διάστημα με σχεδόν ένα δισεκατομμύριο pixels. Η Gaia θα παρατηρήσει κάθε αστέρι κατά μέσο όρο 70 φορές κατά την πενταετή αποστολή της, μετά την οποία το αρχείο δεδομένων θα υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο Gigabytes, που ισοδυναμούν περίπου με 200 000 DVDs δεδομένων. Το έργο της επεξεργασίας και της ανάλυσης αυτού του κολοσσιαίου θησαυρού δεδομένων θα ανατεθεί στο Gaia Data Processing and Analysis Consortium, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από 400 άτομα σε επιστημονικά ινστιτούτα σε όλη την Ευρώπη. "Η Gaia, η μηχανή ανακάλυψή μας, θα μας κρατήσει απασχολημένους καθ 'όλη την αποστολή, με τα τελικά αποτελέσματα να έρχονται μόνο μετά από πέντε χρόνια που τα δεδομένα θα έχουν αναλυθεί. Αλλά θα αξίζει η αναμονή, δίνοντάς μας τελικά μια νέα άποψη για την κοσμική γειτονιά μας και την ιστορία της", λέει ο Timo Prusti, επιστήμονας του έργου Gaia της ESA. Βίντεο. http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/12/Gaia_launch_to_orbit http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/12/Inside_Gaia_s_billion-pixel_camera http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Gaia_eisherchetai_sten_epicheiresiakhe_trochiha_tes

Το βιογραφικό του Ηλιου. To πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Ηλιου αλλάζει πολικότητα κάθε 11 χρόνια. Η NASA ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι έπειτα από διεργασίες λίγων μηνών το φαινόμενο ολοκληρώθηκε στο μητρικό μας άστρο. Ανάμεσα στα άλλα, η αντιστροφή αυτή επηρεάζει τη λεγόμενη ηλιόσφαιρα, μια γιγάντια σφαίρα που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα και αντιστοιχεί στην περιοχή μέσα στην οποία ασκεί την επιρροή του το μαγνητικό πεδίο του Ηλιου. Ποιος είναι όμως ο Ηλιος; Ας δούμε δέκα από τα πιο χαρακτηριστικά «βιογραφικά» στοιχεία του. 1) Ο Ηλιος συγκεντρώνει το 99,8% της μάζας ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ο πυρήνας του Ηλιου, αν και καταλαμβάνει μόνο το 2% του όγκου του μητρικού μας άστρου, διαθέτει το 50% της μάζας του. 2) Ο Ηλιος κινείται με ταχύτητα 220 χλμ./δευτ. και χρειάζεται 225-250 εκατομμύρια έτη για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Γαλαξία. 3) Με περιφέρεια κοντά στα 4,5 εκατομμύρια χλμ. ο Ηλιος θα μπορούσε να χωρέσει μέσα του ένα εκατομμύριο πλανήτες σαν τη Γη. 4) Ο Ηλιος αποτελείται κατά 92,1% από υδρογόνο και κατά 7,8% από ήλιο και περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του ολίγον... ασύμμετρα. Στον ισημερινό η περιστροφή γύρω από τον άξονά του γίνεται μία φορά κάθε 25 ημέρες, ενώ στους πόλους η περιστροφή αυτή διαρκεί 36 ημέρες. 5) Κάποια στιγμή έπειτα από μερικά δισ. έτη ο Ηλιος θα έχει μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης. Αρχικά το άστρο θα «φουσκώσει» και θα γίνει ερυθρός γίγαντας καταπίνοντας κυριολεκτικά τον Ερμή, την Αφροδίτη και πιθανώς τη Γη. Στη συνέχεια θα μετατραπεί σε έναν λευκό νάνο, ένα άστρο με μικρό μέγεθος αλλά γιγάντια μάζα. 6) Το μαγνητικό πεδίο του Ηλιου παράγει τους λεγόμενους «ηλιακούς ανέμους», γιγάντιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων που ταξιδεύουν στο Διάστημα και όταν πλησιάζουν τη Γη προκαλούν προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες και στα ηλεκτρικά δίκτυα. 7) Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη πλήρη εικόνα για τον μηχανισμό αντιστροφής των μαγνητικών πεδίων του Ηλιου. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Ηλιου αγγίζει τους 5.500 βαθμούς Κελσίου. Στον πυρήνα του οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται αγγίζουν τους 15 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου! 9) Στον Ηλιο λαμβάνουν χώρα μαγνητικές «καταιγίδες» που απελευθερώνουν μαγνητική ενέργεια και οι οποίες με τη σειρά τους παράγουν γιγάντιες «φλόγες» που εκτινάσσονται από το εσωτερικό του άστρου στο Διάστημα. Θεωρείται το πιο βίαιο φαινόμενο στο ηλιακό μας σύστημα. 10) Στον Ηλιο εμφανίζονται οι λεγόμενες «ηλιακές κηλίδες», σκοτεινά σημεία όπου η θερμοκρασία είναι αισθητά χαμηλότερη από τις υπόλοιπες περιοχές του άστρου. Οι ηλιακές κηλίδες προκαλούνται από διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Ο αριθμός τους αυξομειώνεται (από το ελάχιστο στο μέγιστο και ξανά στο ελάχιστο) κάθε 11 χρόνια, χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στην αντιστροφή των μαγνητικών πόλων του Ηλιου. Η δράση των κηλίδων προκαλεί το φαινόμενο των «ηλιακών καταιγίδων» (ή ηλιακών εκλάμψεων), την εκτόξευση τεράστιων ποσοτήτων φορτισμένων σωματιδίων. Οι ηλιακοί άνεμοι οδηγούν αυτά τα σωματίδια σε όλα τα μήκη και πλάτη του ηλιακού μας συστήματος. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=555145 Ο ηλιακός άνεμος φέρνει στη Γη μαγνητική θύελλα. Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να δεχτεί χτύπημα από ένα διαστημικό φαινόμενο μια ολόκληρη σειρά ισχυρών εκρήξεων στον Ήλιο, οι οποίες έλαβαν χώρα την 7η Ιανουαρίου, το αμέσως επόμενο διάστημα θα προκαλέσουν στη Γη μια ισχυρή μαγνητική θύελλα. Η Φωνή της Ρωσίας θέλησε να μάθει για τις επιπτώσεις της και ρώτησε ειδικούς. Η τωρινή εκτίναξη του ηλιακού πλάσματος, κατά τη γνώμη των ειδικών, είναι μία από τις ισχυρότερες των τελευταίων ετών. Αυτό κατ αρχάς συνδέεται με το γεγονός ότι οι εκρήξεις έγιναν στο κεντρικό τμήμα της ηλιακής επιφάνειας, το επονομαζόμενο «τμήμα κρούσεως» του Ηλίου. Όπως είπε στη «Φωνή της Ρωσίας» ο αστρονόμος Ίγκορ Νικούλιν, αυτό εξηγεί την ένταση της επίδρασής της στη Γη: Οι εκρήξεις που γίνονται κοντά στην ηλιακή περιφέρεια, σπανίως επιδρούν στη γήινη μαγνητική σφαίρα. Εκείνες όμως που γίνονται πιο κοντά στο κέντρο, προκαλούν, συνήθως, μαγνητική θύελλα. Παράλληλα, επιδρούν όχι μόνο το μαγνητικό πεδίο, αλλά και στους δορυφόρους, και τη βιοσφαίρα, και στους ανθρώπους. Σύννεφο μολυσμένων σωματιδίων, το οποίο, κατά διαφορετικές εκτιμήσεις, θα φτάσει στον πλανήτη μας το επόμενο δωδεκάωρο, θα συγκρουστεί με το μαγνητικό πεδίο της Γης μια ιδιότυπη ασπίδα, η οποία μας προστατεύει από τη διαστημική ραδιενέργεια. Ωστόσο η δύναμη του χτυπήματος θα είναι τέτοια που στα ατμοσφαιρικά στρώματα του πλανήτη θα ξεκινήσουν ισχυρές μαγνητικές αναταράξεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες συνέπειες, θεωρεί ο επιστημονικός γραμματέας του Ινστιτούτου Γενικής Φυσικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επίστημών Στεπάν Αντρέγιεφ: Πρώτα θα πληγεί το δίκτυο των δορυφόρων. Τα μολυσμένα σωματίδια θα προκαλέσουν αναταραχή στη μαγνητική σφαίρα και στα στρατόσφαιρα, οι οποίες είναι εκείνο το περιβάλλον, το οποίο πραγματοποιεί τη μεταφορά πληροφορίας και τη διάδοση των ραδιοκυμάτων. Όταν έχουμε ισχυρές εκρήξεις στον Ήλιο, τότε η ραδιοεπικοινωνία κυριολεκτικά χάνεται για ένα διάστημα. Επίσης, σοβαρή επίδραση η μαγνητική θύελλα θα ασκήσει στους ανθρώπους με εξάρτηση από τις μετεωρολογικές αλλαγές. Πριν απ όλα, αυτό αφορά όλους εκείνους που υποφέρουν από χρόνια καρδιοαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, οι αναταράξεις στην μαγνητική σφαίρα μπορεί να επηρεάσει και απολύτως υγιείς ανθρώπους, σημείωσε στη συζήτηση που είχε με τη «Φωνή της Ρωσίας, ο ειδικός Αλεξάντρ Μελερζάνοφ: Οι άνθρωποι αρχίζουν να έχουν πονοκεφάλους, ανησυχία, διαταραχές του ύπνου. Μπορεί να υπάρξουν και άλλα συμπτώματα, αλλά μόνο σε ατομικό επίπεδο. Συνήθως, αυξάνει ο αριθμός των ανθρώπων που απευθύνονται στα νοσοκομεία, κυρίως ανθρώπων μεγάλης ηλικίας. Οι ειδικοί ισχυρίζονται πως η μαγνητική θύελλα είναι φαινόμενο παγκόσμιο και είναι αδύνατο να το αποφύγει κανείς. Ταυτόχρονα, λένε πως οι αναταράξεις στη μαγνητική σφαίρα της Γης μπορούν να αποδειχτούν ευχάριστη έκπληξη είναι πολύ πιθανό οι κάτοικοι ορισμένων περιοχών κοντά στη γραμμή του ισημερινού θα δουν το Βόρειο Σέλας, φαινόμενο το οποίο συνήθως μπορεί να παρατηρήσει κανείς μόνο στον αρκτικό κύκλο. http://greek.ruvr.ru/2014_01_09/258663094/

Στους ρυθμούς ενός αστροναύτη. Όποιος έχει πετάξει σε μεγάλες αποστάσεις θα γνωρίζει το jetlag που συμβαίνει όταν ταξιδεύουμε μέσα στις διάφορες ζώνες της ώρας. Τα βιολογικά μας ρολόγια χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, όπως γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι ταξιδιώτες υψηλών πτήσεων ή οι τακτικοί ταξιδιώτες. Αλλά τι γίνεται με τους αστροναύτες, οι οποίοι ταξιδεύουν στις υψηλότερες αποστάσεις από κάθε άλλον; Μήπως πάσχουν από rocket-lag; Οι αστροναύτες στο διάστημα μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου ακριβώς όπως στη Γη. Η πίεση, ο μεγάλος φόρτος εργασίας, το άγχος, ο θόρυβος, το φως και η ποιότητα του αέρα μπορεί όλα να ταράξουν τα βιολογικά ρολόγια τους. Η ελαχιστοποίηση των διαταραχών ύπνου για τους αστροναύτες είναι μόνο ένας από τους στόχους της ιατρικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αστροναυτών. "Όπως στη Γη, υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι που συμβάλουν στην διευθέτηση ενός κανονικού προτύπου ύπνου", σημειώνει ο Volker Damann, επικεφαλής του γραφείου διαστημικής ιατρικής. Οι αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν μια πολύ δομημένη μέρα, εργάζονται δέκα ώρες κατ 'ανώτατο όριο που ακολουθείται από μια περίοδο ύπνου οκτώ ώρες. Περιλαμβάνει ακόμα πρωινό, μεσημεριανό γεύμα και δείπνο σε τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς και περιόδους χαλάρωσης, ενημερώσεων, χρόνο για να επικοινωνούν με την οικογένεια και τους φίλους, προσωπικό χρόνο και χρόνο για αθλητικές δραστηριότητες. Το πρόγραμμα βασίζεται σε μια 24-άωρη γήινη ημέρα συγχρονισμένη με την ώρα Γκρίνουϊτς. Ακόμα κι αν οι αστροναύτες βιώνουν 16 ανατολές και ηλιοβασιλέματα κάθε 24 ώρες, η εβδομάδα τους δεν διαφέρει από την κοινή επαγγελματική ζωή στη Γη. Μετά από μια εβδομάδα εργασίας από Δευτέρα έως Παρασκευή, το Σάββατο δαπανάται για περισσότερη δουλειά, συντήρηση, καθαριότητα και προσωπικό χρόνο, ενώ την Κυριακή δεν έχουν κανένα καθήκον, αν και πολλοί αστροναύτες συνεχίζουν να εκτελούν εθελοντικά επιστημονικές εργασίες και συντήρηση. Το πρόγραμμα σχεδιάζεται, ελέγχεται και συντονίζεται, αλλά διακόπτεται συχνά από τις απαιτήσεις της αποστολής, τα απρόβλεπτα γεγονότα, τις επισκευές, τη συντήρηση και την επιπρόσθετη επιστήμη. Τα διαστημόπλοια που φθάνουν, συχνά απαιτούν αλλαγές στο πρόγραμμα και το πλήρωμα μπορεί να κληθεί να κοιμηθεί νωρίτερα για να ξυπνήσει ανανεωμένο για σύνδεση . "Λόγω της δομημένης ρουτίνας τα χημικά συμπληρώματα για να βοηθήσουν τον ύπνο δεν είναι συνήθως απαραίτητα", λέει ο Volker. "Αν προκύψει η αίσθηση του jetlag, μπορεί να προτείνουμε μελατονίνη σε έναν αστροναύτη". Η μελατονίνη παράγεται από το σώμα μας για να ρυθμίσει τους βιορυθμούς μας. Βοηθά να συγχρονιστεί το εσωτερικό μας ρολόι σε μια αλλαγή στην ώρα που ξυπνάμε ή την ώρα που πέφτουμε για ύπνο, κάτι που συμβαίνει και στις διηπειρωτικές πτήσεις και τις πτήσεις σε τροχιά. Η κοινότητα διαστημικής ιατρικής πειραματίζεται επίσης με φως διαφορετικών χρωμάτων. Το πρωινό και απογευματινό φως του ήλιου στη Γη περιέχει περισσότερο κόκκινο, ενώ το έντονο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει περισσότερο μπλε μήκη κύματος, δίνοντας στο σώμα μας μια αίσθηση πως έχει ώρα μπροστά του. Ο μπλε φωτισμός στο Διαστημικό Σταθμό θα μπορούσε να επηρεάσει το σώμα να είναι σε εγρήγορση, ενώ ο κόκκινος φωτισμός θα μπορούσε να επιφέρει τον ύπνο. Η φαρμακευτική αγωγή είναι μια επιλογή εάν αποτύχουν όλα τα άλλα, αλλά οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν υπνηλία και δυσκολίες στο ξύπνημα. Πονοκέφαλοι ακόμη και παραισθήσεις είναι λιγότερο από ιδανικά όταν επιχειρείται επιστημονικός εξοπλισμός στο διάστημα. Το Κέντρο του Αστροναύτη δοκιμάζει φάρμακα για παρενέργειες, επειδή αυτές μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των αστροναυτών. Τα τυπικά φάρμακα ύπνου επιφέρουν τον ύπνο, αλλά φιλτράρονται γρήγορα από το σώμα. "Δεν θέλουμε οι αστροναύτες να κοιμούνται σε συναγερμούς πυρκαγιάς επειδή έχουν πάρει πάρα πολύ αγωγη., λέει ο Volker. Η διαστημική φαρμακολογία είναι ακόμα στα σπάργανα. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς λειτουργούν τα φάρμακα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και κατά πόσον μια τυπική δόση στη Γη θα είναι πολύ λίγο ή πάρα πολύ στο διάστημα. Οι Ευρωπαίοι ερευνητές ερευνούν αυτόν τον τομέα, ώστε οι αστροναύτες να μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι στο έδαφος ψάχνουν για αυτούς. Βίντεο. http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/12/From_night_to_day_to_night_again http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Stoys_rythmohus_enhos_astronahute Οι πρώτοι λιθουανικοί δορυφόροι φθάνουν στο ΔΔΣ. Την Τετάρτη, στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα παραδοθούν οι δύο πρώτοι δορυφόροι της Λιθουανίας, κατασκευασμένοι από δύο πανεπιστήμια της χώρας: ο LitSat-1 του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Κάουνας (CTI) και ο LituanicaSat-1 του Πανεπιστημίου του Βίλνιους. Σύμφωνα με την συνεργάτιδα του προγράμματος «Αποστολή Lituanica 80», που πραγματοποιείται από το CTI, Αούστρα Κουκελκάιτε, αναμένεται ότι οι λιθουανικοί δορυφόροι θα τεθούν από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε τροχιά το Φεβρουάριο. Προβλέπεται, ότι οι λιθουανικές δορυφόροι, που ζυγίζουν περίπου ένα κιλό, θα βρίσκονται σε υψόμετρο 400 χλμ. επί έξι μήνες. http://greek.ruvr.ru/news/2014_01_08/258541584/ Μαγνητική καταιγίδα πλησιάζει τη Γη. Στις 7 Ιανουαρίου στον Ήλιο σημειώθηκε ισχυρή τριαντάλεπτη έκρηξη ακτίνων Χ της πιο ισχυρής από τις πέντε υπάρχουσες κατηγορίες. Πηγή της έκρηξης ήταν μία ομάδα πολύ μεγάλων ηλιακών κηλίδων, η πιο μεγάλη κηλίδα της ομάδας είχε μέγεθος διπλάσιο της Γης. Σύμφωνα με ειδικούς, το νέφος πλάσματος που εκτοξεύθηκε ως αποτέλεσμα της έκρηξης θα φτάσει στη Γη προς την Πέμπτη (9 Ιανουαρίου), προκαλώντας στον πλανήτη μία ισχυρή μαγνητική καταιγίδα. Εκείνη τη μέρα είναι πιθανή η δυσλειτουργία των ηλεκτρονικών συσκευών και η αδιαθεσία ανθρώπων. http://greek.ruvr.ru/news/2014_01_08/258530635/

Τρομερές θύελλες μαίνονται πάνω σε καφέ νάνους. Εξάλλου, στο ίδιο αμερικανικό αστρονομικό συνέδριο, ανακοινώθηκε ότι το τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» για πρώτη φορά αποκάλυψε θυελλώδεις μετεωρολογικές συνθήκες σε «αποτυχημένα» άστρα (καφέ νάνους). Οι ερευνητές παρατήρησαν 44 άστρα-καφέ νάνους και εξεπλάγησαν, όταν είδαν ότι σχεδόν στα μισά από αυτά φαίνεται να λαμβάνουν χώρα εντυπωσιακές θύελλες. Οι επιστήμονες, με εικεφαλής τον καθηγητή Άνταμ Μπέργκασερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, σύμφωνα με το BBC, εκτιμούν ότι σε τέτοια ουράνια σώματα μπορεί να βρέχει λιωμένο σίδερο και να «χιονίζει» καυτή άμμο, ενώ παράλληλα μαίνονται τρομεροί τυφώνες μαζί με εκτυφλωτικές αστραπές. Το όλο σκηνικό είναι πολύ πιο βίαιο ακόμα και από την «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του Δία, την περιοχή του ηλιακού μας συστήματος όπου εδώ και αιώνες μαίνεται μια πανίσχυρη θύελλα. Ενδεικτικά, σε ένα καφέ νάνο η θύελλα καλύπτει το 20% της επιφάνειάς του, έναντι μόλις 1% που καλύπτει η μεγάλη θύελλα του Δία. «Τελικά η μεγάλη ερυθρά κηλίδα δεν είναι και τόσο μεγάλη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Άνταμ Μπέργκασερ. Οι νέες εκτιμήσεις αποτελούν ένα ακόμα βήμα προόδου για τη νέα επιστήμη της «αστρο-μετεωρολογίας», η οποία ευελπιστεί μελλοντικά να κάνει προβλέψεις για τον καιρό σε εξωπλανήτες. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63944757#

Το τηλεσκόπιο Χαμπλ «είδε» χιλιάδες άγνωστους γαλαξίες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA «είδε» πιο μακριά στις εσχατιές του σύμπαντος, από κάθε άλλη φορά έως τώρα, δημιουργώντας μια εικόνα «βαθιού πεδίου», η οποία, μεταξύ άλλων, αποκαλύπτει περίπου 3.000 άγνωστους μέχρι σήμερα γαλαξίες, οι οποίοι είχαν δημιουργηθεί κατά τα δύο πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια μετά την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ). Για τη νέα φωτογραφία χρειάστηκε να εκτεθεί η κάμερα του τηλεσκοπίου επί 50 ώρες, ώστε να συλλέξει επαρκές συμπαντικό φως, καταφέρνοντας έτσι να «δει» υπερβολικά αχνούς γαλαξίες, που βρίσκονται σε απόσταση άνω των 12 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. «Είναι η βαθύτερη φωτογράφηση του σύμπαντος που έχει γίνει ποτέ. Βλέπουμε πράγματα 10 έως 20 φορές πιο αχνά από ό,τι έχουμε δει ποτέ», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας Τζένιφερ Λοτζ στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας. Η πρώτη εικόνα «βαθιού πεδίου» του τηλεσκοπίου Χαμπλ είχε ληφθεί το 1996 και είχε γίνει αμέσως διάσημη. Κάτι ανάλογο αναμένεται να συμβεί με τη νέα σειρά νέων εικόνων «βαθιού πεδίου» (με την ονομασία "Frontier Fields"), που άρχισε να τραβά η αναβαθμισμένη κάμερα του τηλεσκοπίου. Το τηλεσκόπιο αξιοποιεί, παράλληλα, τη νέα αστρονομική τεχνική του «βαρυτικού φακού», η οποία χρησιμοποιεί τα παρεμβαλλόμενα ουράνια αντικείμενα (π.χ. γαλαξιακά σμήνη) ως μεγεθυντικούς φακούς για να «δει» πολύ πιο μακρινά αντικείμενα, ενισχύοντάς τα έτσι σε μέγεθος και φωτεινότητα κατά δέκα έως 20 φορές. Τον Μάιο το «Χαμπλ» θα διπλασιάσει τον συνολικό χρόνο έκθεσης της κάμερας βαθιού πεδίου στις 103 ώρες, έτσι ώστε να παράγει ακόμα πιο αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τα σύνορα του αισθητού σύμπαντος. Ένα βασικό ερώτημα που αναζητά απάντηση, όπως είπε η Λοτζ, είναι να διαπιστωθεί πότε για πρώτη φορά εμφανίστηκαν γαλαξίες όπως ο δικός μας, όπως επίσης πότε εμφανίστηκαν οι πρώτοι-πρώτοι γαλαξίες στο σύμπαν. Οι γαλαξίες πιστεύεται ότι δημιουργούνται μέσα σε νέφη σκοτεινής ύλης, κάτι όμως που δεν έχει επιβεβαιωθεί. Τα επόμενα χρόνια, οι νέες οπτικές και υπέρυθρες παρατηρήσεις του «Χαμπλ» θα συνδυαστούν με τις παρατηρήσεις σε πρόσθετα μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από δύο άλλα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, το «Σπίτσερ» (υπέρυθρο) και το «Τσάντρα» (ακτίνων-Χ), καθώς και από το μεγάλο επίγειο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή, για να δώσουν μια πληρέστερη εικόνα του σύμπαντος κατά την πρώτη περίοδο δημιουργίας του, ιδίως όσον αφορά τη διαχρονική εξέλιξη των γαλαξιών και των συνοδευτικών μαύρων οπών. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63944757#

Σήμερα είναι τα γενέθλια του Stephen Hawking. Γεννήθηκα στις 8 Ιανουαρίου 1942, ακριβώς τριακόσια χρόνια μετά το θάνατο του Γαλιλαίου. Υπολογίζω, ωστόσο, ότι την ίδια ημέρα ήρθαν στον κόσμο και άλλα, περίπου διακόσιες χιλιάδες μωρά. Δεν ξέρω αν κάποιο από αυτά ενδιαφέρθηκε αργότερα για την αστρονομία.(…) (…) Έζησα μια πλήρη και ικανοποιητική ζωή. Πιστεύω ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να επικεντρώνονται σ’ αυτά που δεν τα εμποδίζει η αναπηρία τους να κάνουν, και όχι να λυπούνται γι’ αυτά που δεν μπορούν. Προσωπικά εγώ, κατάφερα να κάνω περισσότερα απ’ όσα ήθελα. Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλο τον κόσμο (…) Έχω βρεθεί στον βυθό της θάλασσας με υποβρύχιο, ψηλά στον αέρα με αερόστατο, σε μια πτήση μηδενικής βαρύτητας, και έχω κλείσει θέση για ταξίδι στο διάστημα με τη Virgin Galactic. Η πρώιμη εργασία μου έδειξε πως η κλασική γενική σχετικότητα κατέρρεε πάνω σε μοναδικότητες, κατά τη Μεγάλη Έκρηξη και στις μαύρες τρύπες. Η μεταγενέστερη εργασία μου κατέδειξε πως μπορεί η κβαντική θεωρία να προβλέψει τι συμβαίνει στην αρχή και στο τέλος του χρόνου. Ήταν μια ένδοξη εποχή για να ζεις και να κάνεις έρευνα στη θεωρητική φυσική. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή, αν έχω προσθέσει ένα λιθαράκι στην κατανόησή μας για το σύμπαν.» (Και εμείς ευτυχείς που σε γνωρίσαμε!!!) Απόσπασμα από το βιβλίο: «Stephen Hawking – Το χρονικό της ζωής μου», Εκδόσεις Τραυλός http://physicsgg.me/2014/01/08/%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%ad%ce%b8%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-stephen-hawking/

Ρομποτικά σαμιαμίδια θα επισκευάζουν τα ευρωπαϊκά διαστημόπλοια. Τα πόδια του σαμιαμιδιού αποτέλεσαν την έμπνευση για ρομπότ που σκαρφαλώνουν σε τοίχους και ταβάνια και θα μπορούσαν μια μέρα να αναλαμβάνουν τις εξωτερικές εργασίες σε διαστημικά σκάφη. Το Abigaille III, ένα ρομπότ αναρρίχησης που ανέπτυξαν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο «Σάιμον Φρέιζερ» του Καναδά δοκιμάστηκε με επιτυχία σε έναν μεγάλο θάλαμο κενού που λειτουργεί στην Ολλανδία για δοκιμές της ESA, της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας. Οι κολλητικές ταινίες και οι ρευστές κόλλες θα ήταν ακατάλληλες για χρήση στο Διάστημα καθώς θα μάζευαν σκόνη και θα απελευθέρωναν αναθυμιάσεις που μπορούν να επηρεάσουν τον ευαίσθητο εξοπλισμό. Τη λύση έδωσαν οι σαύρες της ομάδας των γκεκκωτών, στην οποία ανήκουν και τα σαμιαμίδια. Τα ερπετά της ομάδας αυτής μπορούν να σκαρφαλώνουν σε τοίχους και ταβάνια χάρη στη μικροσκοπική δομή των ποδιών τους : οι πατούσες τους είναι καλυμμένες με τριχίδια, των οποίων το άκρο έχει πλάτος 100 με 200 νανόμετρα, μικρότερο από το μήκος πολλών βακτηρίων. Χάρη στις μικροσκοπικές διαστάσεις αυτών των δομών, οι διαμοριακές δυνάμεις Βαν Ντερ Βάαλς που αναπτύσσονται ανάμεσα στα τριχίδια και την επιφάνεια είναι αρκετά ισχυρές ώστε να συγκρατήσουν τη σαύρα. Σύμφωνα μάλιστα με προηγούμενη μελέτη, ακόμα και ένας άνθρωπος θα μπορούσε να περπατήσει στο ταβάνι αν κάλυπτε τις παλάμες και τα πέλματά του με ένα συνθετικό υλικό που μιμείται τα σαμιαμίδια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=461802 Τα πειράματα στο εργαστήριο της ESA έδειξαν ότι τα «πέλματα» του Abigaille III δεν χάνουν την απόδοσή τους σε συνθήκες καινού. Στο Διάστημα, μάλιστα, το ρομπότ θα ήταν αρκετά πιο σταθερό, καθώς δεν θα χρειαζόταν να σηκώνει το βάρος του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231284802 Σαν σήμερα: 7 Ιανουαρίου. 1610: Ο ιταλός μαθηματικός και αστρονόμος Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) ανακαλύπτει τέσσερις από τους δορυφόρους του Δία: την Ιώ, την Ευρώπη, τον Γανυμήδη και την Καλλιστώ. 1943: Πέθανε ο σέρβος φυσικός και εφευρέτης, από τους πρωτοπόρους στη χρήση του εναλλασσόμενου ηλεκτρικού ρεύματος, Νίκολα Τέσλα.

Η καρδιά του σουπερνόβα 1987Α παράγει κοσμική ύλη. Εντοπίστηκαν γιγάντιες ποσότητες κοσμικής σκόνης στο εσωτερικό ενός υπερκαινοφανούς αστέρα. Η ανακάλυψη δείχνει τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν οι εκρήξεις σουπερνόβα στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Το φως του έφτασε στη Γη το 1987Α από το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος και οι επιστήμονες του έδωσαν το όνομα 1987Α. Πρόκειται για ένα από τους πιο ενδιαφέροντες, όπως αποδεικνύεται, υπερκαινοφανείς αστέρες που μελετούν οι επιστήμονες. Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι στο εσωτερικό του βρίσκονται τεράστιες ποσότητες κοσμικής σκόνης. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι η έκρηξη σουπερνόβα παράγει κοσμική σκόνη. Ομως δεν ήταν βέβαιοι αν παράγονται πολύ μεγάλες ποσότητες ικανές για παράδειγμα, να γεμίσουν με κοσμική σκόνη το Σύμπαν όταν αυτό ήταν σε βρεφική ηλικία και να ξεκινήσει ο σχηματισμός γαλαξιών. Μελετώντας δεδομένα από τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra και τα ραδιοτηλεσκόπια του αστεροσκοπείου ALMA στη Χιλή οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο 1987Α αποτέλεσε ένα πραγματικό εργοστάσιο παραγωγής κοσμικής σκόνης μεγάλο μέρος της οποίας εξακολουθεί να βρίσκεται εγκλωβισμένο στο εσωτερικό του. Η ανακάλυψη έρχεται να στηρίξει τη θεωρία για τον κρίσιμο ρόλο των υπερκαινοφανών αστέρων στη λειτουργία και εξέλιξη του Σύμπαντος. Οι ερευνητές έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ουάσινγκτον και θα δημοσιεύσουν τα ευρήματα τους στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=554615

2014 ΑΑ: ένας αστεροειδής στη γήινη ατμόσφαιρα. Ένας διαστημικός βράχος διαμέτρου 2-3 μέτρων έγινε αντιληπτός από τους αστρονόμους λίγο πριν διαλυθεί φλεγόμενος στη γήινη ατμόσφαιρα το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ή την επόμενη μέρα, ανακοίνωσε η NASA. Κανένα τηλεσκόπιο δεν παρακολούθησε την πλήρη διαδρομή του αστεροειδή, ωστόσο οι μετρήσεις της τροχιάς του υποδεικνύουν ότι πρέπει να εισήλθε στην ατμόσφαιρα κάποια στιγμή από τις 21.00 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 1 Ιανουαρίου έως τις 17.00 της Πέμπτης 2 Ιανουαρίου. Ο αστεροειδής είναι μάλιστα ο πρώτος που ανακαλύπτεται το 2014 και πήρε την ονομασία 2014 ΑΑ. Εντοπίστηκε νωρίς την Τετάρτη από τηλεσκόπιο στην Αριζόνα και η πιθανή τροχιά του προσδιορίστηκε με υπολογισμούς τριών ανεξάρτητων ομάδων. Σύμφωνα με τον Στιβ Τσέσλι του προγράμματος NEO της NASA (Πρόγραμμα Κοντινών στη Γη Αντικειμένων) η αβεβαιότητα που υπάρχει όσον αφορά την τροχιά του 2014ΑΑ εμποδίζουν τον προσδιορισμό του σημείου εισόδου στην ατμόσφαιρα. Το σημείο αυτό πρέπει πάντως να βρίσκεται κατά μήκος ενός τόξου που εκτείνεται από την Κεντρική Αμερική μέχρι την Ανατολική Αφρική. Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι ο βράχος εισήλθε στην ατμόσφαιρα έξω από τις ακτές της Δυτικής Αφρικής γύρω στις 04.00 τα ξημερώματα της Πέμπτης ώρα Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση ο αστεροειδής είναι απίθανο να έφτασε μέχρι την επιφάνεια. Είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με τον 2008 TC3, ο οποίος ανακαλύφθηκε λίγο πριν διαλυθεί στην ατμόσφαιρα πάνω από το Σουδάν τον Οκτώβριο του 2008. Στην φωτογραφία η περιοχή στην οποία πιθανολογείται η πτώση του αστεροειδούς 2014 ΑΑ. http://physicsgg.me/2014/01/03/2014-%ce%b1%ce%b1-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86/ NASA: το τέλος του κόσμου μπορεί να έρθει την 5η Φεβρουαρίου, 2040. Επιστήμονες της NASA δήλωσαν ότι σε 30 χρόνια η Γη θα απειληθεί από σύγκρουση με έναν αστεροειδή 2011 AG5, το μέγεθος του οποίου είναι περίπου 150 μ. Η καταστροφή θα συμβεί την 5η Φεβρουαρίου 2040, με αρκετά μεγάλη πιθανότητα - 1 προς 625. Πιο ακριβή στοιχεία σχετικά με την πορεία της κίνησης του 2011 AG5 και την πιθανότητα σύγκρουσης με τη Γη, οι ερευνητές θα διαθέτουν τα επόμενα χρόνια, όταν το ουράνιο σώμα θα βρεθεί σε μια ικανοποιητική για παρατήρηση απόσταση από τη Γη. Η σύγκρουση του αστεροειδή 2011 AG5 με τη Γη θα οδηγήσει στο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς όμως να επιφέρει πλήρη εξαφάνιση της ανθρωπότητας - ισχυρίζονται οι επιστήμονες. http://greek.ruvr.ru/news/2014_01_06/258338296/

ΚΟΙ-314c: ο πιο ελαφρύς εξωπλανήτης. Ο εξωπλανήτης ΚΟΙ-314c είναι ο πιο ελαφρύς πλανήτης, του οποίου έχουν μετρηθεί η μάζα και οι διαστάσεις μέχρι σήμερα. H διάμετρός του είναι 60% μεγαλύτερη, επειδή ο εν λόγω πλανήτης, που απέχει περίπου 200 έτη φωτός, είναι σε μεγάλο βαθμό αεριώδης, καθώς διαθέτει μια πολύ μεγάλη και πυκνή ατμόσφαιρα. Ο εξωπλανήτης ΚΟΙ-314c είναι ο πιο ελαφρύς πλανήτης, του οποίου έχουν μετρηθεί η μάζα και οι διαστάσεις μέχρι σήμερα. Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ο πλανήτης Κέπλερ-78b. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Κίπινγκ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ – Σμιθσόνιαν, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας, σύμφωνα με το «Nature» και τη βρετανική «Γκάρντιαν», δήλωσαν ότι «ο πλανήτης μπορεί να έχει την ίδια μάζα με της Γης, αλλά σίγουρα δεν μοιάζει με τη Γη. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους βραχώδεις κόσμους όπως η Γη και στους πιο «αφράτους» πλανήτες όπως οι υδάτινοι κόσμοι και οι αέριοι γίγαντες». Η ανακάλυψη έγινε τυχαία, στη διάρκεια της ανάλυσης των δεδομένων του -εκτός λειτουργίας πλέον- διαστημικού τηλεσκοπίου «Κέπλερ» της NASA. Ο ΚΟΙ-314c περιφέρεται γύρω από ένα άστρο – ερυθρό νάνο, ολοκληρώνοντας μια πλήρη τροχιά (ένα «έτος») κάθε 23 ημέρες. Η θερμοκρασία του εκτιμάται σε 104 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή είναι πολύ θερμός για τη φιλοξενία ζωής (τουλάχιστον όπως την ξέρουμε στη Γη). Ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης έχει πυκνότητα μόλις 30% μεγαλύτερη από το νερό. Αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, περιβάλλεται από μια εκτεταμένη ατμόσφαιρα υδρογόνου και ηλίου με πάχος εκατοντάδων χιλιομέτρων. Γύρω από το ίδιο μητρικό άστρο ΚΟΙ-314, εντοπίστηκε ένας ακόμα εξωπλανήτης, ο KOI-314b, που έχει μεν περίπου το ίδιο μέγεθος με τον ΚΟΙ-314c, όμως είναι κατά πολύ πυκνότερος, αφού έχει μάζα περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. http://physicsgg.me/2014/01/07/%ce%ba%ce%bf%ce%b9-314c-%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%86%cf%81%cf%8d%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82/ Tριπλό αστρικό σύστημα, ιδανικό τέστ για τη σχετικότητα. Μια ομάδα αστρονόμων από το Αμερικανικό Παρατηρητήριο Ράδιο Αστρονομίας στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ εντόπισε έναν σπάνιο σχηματισμό τριών άστρων, των οποίων η συμπεριφορά μπορεί να αποβεί ένα από τα πιο κρίσιμα τεστ μέχρι σήμερα για τη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας. Τα αστρικά συστήματα που περιλαμβάνουν τρία συνήθη άστρα σε τροχιά γύρω από το κοινό κέντρου βάρους τους, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στο Γαλαξία μας. Η σπανιότητα της συγκεκριμένης περίπτωσης έγκειται στο γεγονός πως πρόκειται για τρία νεκρά άστρα, ένα από τα οποία είναι περιστρεφόμενος αστέρας νετρονίων (πάλσαρ) με δύο λευκούς νάνους να συμπληρώνουν την τριάδα. Οι αστέρες νετρονίων δημιουργούνται έπειτα από μία υπερκαινοφανή έκρηξη η οποία συνήθως έχει αρκετή ορμή ώστε να διώξει τα υπόλοιπα άστρα εκτός σχηματισμού. Κάτι τέτοιο δε φαίνεται όμως να συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού η ερευνητική ομάδα εκτελώντας ακριβείς μετρήσεις της ακτινοβολίας του πάλσαρ, εντόπισε παρεμβολές στο σήμα που αντιστοιχούν σε δύο λευκούς νάνους με μεγάλες ελλειπτικές τροχιές. «Αυτά τα συστήματα είναι πολύ σπάνια, ένα στο δισεκατομμύριο», δήλωσε σχετικά ο Σκοτ Ράνσομ, που συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature. http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature12917.html «Έχουν γίνει πολλές προσομοιώσεις σε υπολογιστή, αλλά συνήθως τέτοιου είδους συστήματα δεν επιβιώνουν», σημείωσε. Για να επιτευχθεί ένας τέτοιος σχηματισμός χρειάζεται να συμβεί μια ακολουθία από γεγονότα: το πιο βαρύ από τα τρία άστρα, εκρήγνυται σε μία λαμπρή έκρηξη αφήνοντας πίσω του έναν υπέρπυκνο αστέρα νετρονίων. Στη συνέχεια τα υπόλοιπα δύο άστρα, έχοντας επιζήσει της έκρηξης, εκτοξεύονται σε μεγάλες τροχιές. Ένα δισεκατομμύριο περίπου χρόνια αργότερα, το άστρο που βρίσκεται εξωτερικά των υπόλοιπων μετατρέπεται σε λευκό νάνο, αποβάλλοντας υλικό στο εσωτερικό του συστήματος και ακόμη ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά το μεσαίο άστρο ακολουθεί την ίδια πορεία. Το πάλσαρ στο κέντρο έλκει το υλικό από τα δύο άλλα άστρα αρχίζοντας να περιστρέφεται γρηγορότερα. Το αποτέλεσμα είναι ένας περίπλοκος συνδυασμός από βαρυτικές δυνάμεις, και ένας αστρικός χορός που αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μία ακόμη δοκιμή της ισχυρής αρχής της ισοδυναμίας, που βρίσκεται στην καρδιά της θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η συγκεκριμένη αρχή αναφέρει πως η βαρύτητα παραμένει ανεπηρέαστη από την ταχύτητα και τη θέση ενός αντικειμένου. Η πυκνότητα και η σχετική θέση των τριών αυτών αντικειμένων μετατρέπουν το συγκεκριμένο σύστημα σε ένα από τα καλύτερα «εργαστήρια» για την επαλήθευση ή τη διάψευση της αρχής της ισοδυναμίας, η οποία θα γίνει έπειτα από τις ακριβείς μετρήσεις των περιόδων και των μαζών των τριών σωμάτων και κατόπιν των συγκρίσεών τους με τις προβλέψεις της θεωρίας του Αϊνστάιν. Μέχρι σήμερα η Γενική Σχετικότητα έχει περάσει με επιτυχία όλα τα τεστ στα οποία την έχουν υποβάλει οι επιστήμονες, η αναντιστοιχία της όμως με τη κβαντική φυσική όπως και η αδυναμία της να προβλέψει τα φαινόμενα της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας έχουν δημιουργήσει την υποψία πως ίσως στο βάθος να κρύβεται μια πληρέστερη θεωρία. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/01/07/t%cf%81%ce%b9%cf%80%ce%bb%cf%8c-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%ad%cf%83%cf%84-%ce%b3%ce%b9/

Πτήση στον Άρη: «Μας είπαν να μην ελπίζουμε τίποτα» Ο ρώσος Αρτιόμ Γκοντσαρόφ, ο οποίος ήταν ένας από τους υποψήφιους ως μέλος της αποστολής στον Άρη στα πλαίσια της αποίκισης του κόκκινου πλανήτη Mars One, παραχώρησε συνέντευξη στο ρωσικό ραδιοφωνικό σταθμό Business FM. «Προς το παρόν οι διοργανωτές δεν υπόσχονται τίποτα. Δηλαδή, λένε ότι η πτήση είναι χωρίς επιστροφή, ώστε κανείς να μην ελπίζει τίποτα. Δεν αποκλείεται όμως, 40 χρόνια μετά την αποστολή στον Άρη να εμφανιστεί η δυνατότητα επιστροφής πίσω. Από την πρώτη τετράδα των αποίκων απαιτείται απλά να ζήσει εκεί, να προετοιμάσει το «έδαφος» για τους ανθρώπους που θα φτάνουν στον πλανήτη κάθε 2 χρόνια», - είπε ο υποψήφιος κάτοικος του Άρη. Ο Γκοντσαρόφ επίσης είπε ότι οι συγγενείς του δεν πιστεύουν ότι η πτήση προς τον 4ο σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτη θα γίνει και γι’ αυτό δε θεωρούν πως θα τους εγκαταλείψει για πάντα. Σχόλιο:Και εμείς αυτό πιστευουμε!!! http://greek.ruvr.ru/news/2014_01_04/258153962/

Tα πειράματα του CERN στο 2014. Καθώς ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (Large Hadron Collider – LHC) βρίσκεται εκτός λειτουργίας αφού θα αναβαθμίζεται για περίπου δύο ακόμη χρόνια, θα περίμενε κανείς πως θα είναι ένας πολύ ήσυχος χρόνος για το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN). Κι όμως, με δύο μικρότερους επιταχυντές να τίθενται σε λειτουργία στο δεύτερο μισό του έτους αλλά και ένα νέο εντυπωσιακό πείραμα που αποσκοπεί στην πειραματική ανακάλυψη μιας σπάνιας διάσπασης, η φετινή χρονιά προμηνύεται κάθε άλλο παρά αδιάφορη. Τα σωματίδια που επιταχύνονται και συγκρούονται στον LHC «προθερμαίνονται» σε μικρότερους επιταχυντές πριν περάσουν στο μεγάλο στίβο. Το Σύγχροτρο Πρωτονίων (PS) και το Υπερσύγχοτρο Πρωτονίων (SPS) είναι δύο από τους μικρότερους επιταχυντές που αναμένεται να λειτουργήσουν μέσα στο νέο έτος παρέχοντας τα πρώτα δεδομένα σε αρκετά νέα πειράματα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα νέα πειράματα είναι το ΝΑ62, ένα πείραμα μήκους 270 μέτρων που εξελίσσεται στον επιταχυντή SPS ο οποίος έχει περίμετρο 7 χιλιομέτρων. Στο πείραμα συμμετέχουν 150 φυσικοί από 20 διαφορετικά ινστιτούτα και ο πρωταρχικός σκοπός είναι η λεπτομερής μέτρηση της πιθανότητας διάσπασης ενός θετικά φορτισμένου καονίου σε ένα πιόνιο και ένα νετρίνο/αντινετρίνο. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός πως πρόκειται για μία πολύ δύσκολη μέτρηση αφού μία τέτοια διάσπαση συμβαίνει μία φορά στις 10 δισεκατομμύρια διασπάσεις καονίων. Η συγκεκριμένη μέτρηση αποτελεί μία ακόμη πρόκληση για το Καθιερωμένο Πρότυπο, τη θεωρία για τις θεμελιώδεις δυνάμεις τις Φύσης και τις αλληλεπιδράσεις τους, και μπορεί να ανοίξει δρόμους για φυσική που εκτείνεται πέρα από αυτό. Το πείραμα ξεκινά με τη σύγκρουση μίας δέσμης πρωτονίων που έχουν ενέργεια 400 GeV, σε ένα διάφραγμα βηρυλλίου μήκους 40 εκατοστών. Η συγκεκριμένη σύγκρουση παράγει περίπου 800 εκατομμύρια φορτισμένα σωματίδια το δευτερόλεπτο, 6% από τα οποία είναι τα καόνια που ενδιαφέρουν το συγκεκριμένο πείραμα. Τα καόνια αυτά εντοπίζονται από ένα είδος ακτινοβολίας που εκπέμπουν, που ονομάζεται ακτινοβολία Τσερένκοφ. Ειδικοί ανιχνευτές καταγράφουν τις διασπάσεις των καονίων, ενώ εκτελούν και μετρήσεις της ταχύτητας των πιονίων που προκύπτουν. Στις 8 εβδομάδες που θα διαρκέσει το αρχικό στάδιο του πειράματος οι επιστήμονες υπολογίζουν πως θα ανιχνεύσουν δύο από τις εν λόγω διασπάσεις. Στη συνέχεια το πείραμα θα συνεχιστεί για ακόμη τρία χρόνια, στα οποία αναμένεται να καταγραφούν άλλες 100 διασπάσεις. Εάν οι μετρήσεις διαφέρουν κατά ένα παράγοντα 1 προς 2 σε σχέση με την αναμενόμενη τιμή, το NA62 θα είναι σε θέση να ανακοινώσει την ανακάλυψη νέας φυσικής με ακρίβεια 5σ, η οποία είναι και το όριο για μία επιστημονική ανακάλυψη. Ταυτόχρονα με το ΝΑ62 θα λειτουργήσει και ένα πλήθος από νέα πειράματα, όπως το AEGIS στον Επιβραδυντή Αντιπρωτονίων (AD) το οποίο αναμένεται να υπολογίσει τη βαρυτική έλξη της Γης στην αντιύλη, ή το πείραμα BASE το οποίο θα εκτελέσει τη λεπτομερέστερη έως σήμερα μέτρηση της μαγνητικής ροπής του αντιπρωτονίου. Bίντεο. http://physicsworld.com/cws/article/news/2014/jan/03/cern-gears-up-for-new-experiments http://physicsgg.me/2014/01/03/t%ce%b1-%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-cern-%cf%83%cf%84%ce%bf-2014/