Δροσος Γεωργιος

Δορυφόρος που χαρτογράφησε τη βαρύτητα ετοιμάζεται για πύρινο τέλος. Μια φλεγόμενη μάζα από παλιοσίδερα βάρους εκατοντάδων κιλών θα συντριβεί τις επόμενες εβδομάδες σε μια άγνωστη προς το παρόν περιοχή του πλανήτη. Θα είναι τα απομεινάρια του Goce, ενός ασυνήθιστου, «αεροδυναμικού» δορυφόρου που χαρτογράφησε το βαρυτικό πεδίο της Γης. Το σκάφος του ενός τόνου κινείται σε ύψος μόλις 224 χιλιομέτρων μετρώντας τις απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας σε όλη την επιφάνεια της Γης. Στο χαμηλό αυτό ύψος δέχεται την τριβή των ανώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας, γι΄αυτό και έχει ασυνήθιστο σχήμα που περιορίζει τις εξωτερικές επιδράσεις. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA υπολογίζει ότι ο κινητήρας ιόντων του Goce θα εξαντλήσει το αέριο ξένο με το οποίο λειτουργεί στις 16 ή 17 Οκτωβρίου. Η τροχιά του δορυφόρου θα αρχίσει τότε να φθίνει και θα τον φέρνει ολοένα και πιο κοντά στην επιφάνεια. Είναι ωστόσο δύσκολο να υπολογιστεί πότε και πού θα εισέλθει ο Goce στην ατμόσφαιρα -αυτό ίσως είναι ευκολότερο να υπολογιστεί μετά την απενεργοποίηση του κινητήρα. Παγκόσμιος χάρτης της βαρύτητας κάνει τη Γη να μοιάζει με πατάτα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231102127 Η ESA εκτιμά πάντως ότι το μεγαλύτερο μέρος του σκάφους θα καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα και μόνο 250 κιλά συντριμμιών, συνολικά 40 με 50 κομμάτια, θα φτάσουν μέχρι το έδαφος ή τη θάλασσα, ανάλογα με την περιοχή της συντριβής. O δορυφόρος θα παρακολουθείται πάντως στενά όχι μόνο από την ESA αλλά και την Διεθνή Συντονιστική Επιτροπή Διαστημικών Σκουπιδιών. «Το μεγαλύτερο μέρος που θα φτάσει μέχρι την επιφάνεια θα είναι το κεντρικό όργανο του δορυφόρου», το οποίο περιλαμβάνει εξαιρετικά ανθεκτικά υλικά από άνθρακα, δήλωσε ο Ρουν Φλόμεργκαγκεν, διαχειριστής της αποστολής. Στα τρία χρόνια λειτουργίας του, ο Goce δημιούργησε έναν χάρτη του βαρυτικού πεδίου που εμφανίζει τη Γη με ένα παράξενο, ακανόνιστο σχήμα. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, η δύναμη της βαρύτητας δεν είναι ίδια σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη -το βάρος ενός οποιουδήποτε σώματος αλλάζει απειροελάχιστα από περιοχή σε περιοχή. Η απόσταση από το κέντρο της Γης είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που επηρεάζουν τη δύναμη της βαρύτητας· άλλος βασικός παράγοντας είναι κατανομή της μάζας στον πλανήτη, η οποία δεν είναι καθόλου ομοιόμορφη. Το εσωτερικό της Γης δεν είναι ομοιογενές, αφού τα υπόγεια πετρώματα ποικίλλουν σημαντικά σε πυκνότητα. Το πάχος του φλοιού επίσης δεν είναι σταθερό, αφού, για παράδειγμα, τα Ιμαλάια συγκεντρώνουν μεγαλύτερη μάζα σε σχέση με το βυθό των ωκεανών. Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας είναι η κίνηση των ωκεανών, ένα φαινόμενο για το οποίο ο Goce αναμένεται να προσφέρει πολύτιμα νέα δεδομένα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231264667 Προετοιμασίες για νέα διαστημική αποστολή. Τα πληρώματα της 37/38 αποστολής μακράς διάρκειας στο Διεθνή Διαστημικο Σταθμό αναχώρησαν για το Μπαϊκονούρ, προκειμένου να προετοιμαστούν για την επερχόμενη πτήση τους στο Διάστημα,- ανακοίνωσε το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών κοντά στη Μόσχα. Μέλη του βασικού πληρώματος είναι οι Ρώσοι Ολέγκ Κότοφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς. Η εκτόξευση του μεταγωγικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου Soyuz TMA-10M προς το ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_13/242303700/ Διορθώθηκε η τροχιά του ΔΔΣ. Το ευρωπαϊκό φορτηγό διαστημόπλοιο ATV με τη βοήθεια των κινητήρων του διόρθωσε το υψόμετρο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), ανέφεραν στο Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα. Μετά τον ελιγμό το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ΔΔΣ αυξήθηκε κατά 900 μέτρα και είναι 415,8 χλμ. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε για το σχηματισμό τροχιάς εργασίας του ΔΔΣ πριν τη σύνδεση με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ», το οποίο θα κατευθυνθεί προς το σταθμό στις 26 Σεπτεμβρίου με πλήρωμα τους κοσμοναύτες της Ροσκόσμος Ολέγκ Κότοφ, Σεργκέι Ριαζανσκι και τον αστροναύτη της ΝΑΣΑ Μάικλ Χόπκινς. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_15/242635788/ Η NASA έχει σταματήσει προσωρινά τις εξόδους στο διάστημα με αμερικανικές διαστημικές στολές. Στο εγγύς μέλλον οι ξένοι αστροναύτες στο ΔΔΣ δεν θα βγαίνουν στο ανοικτό διάστημα με αμερικανικές διαστημικές στολές λόγω μιας έκτακτης κατάστασης που σημειώθηκε τον Αύγουστο, όταν στο κράνος ευρωπαίου αστροναύτη άρχισε να χύνεται νερό, δήλωσε την Τετάρτη ο διευθυντής του προγράμματος διεθνών επιχειρήσεων της NASA Μάικλ Μπέικερ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τώρα διεξάγονται εργασίες για να προσδιοριστούν τα αίτια της βλάβης. Στο ΔΔΣ ήδη έχει εγκατασταθεί εξοπλισμός, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να εντοπιστεί το πρόβλημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_11/242061887/ Δεν υπήρξε βλάβη κατά την επιστροφή από την τροχιά του Sojuz TMA-08 H Roscosmos έκλεισε το σύστημα πληροφοριών των κοσμοναυτών κατά την επιστροφή τους από το διαστημικό σκάφος Sojuz TMA-08, αλλα τεχνικές βλάβες δεν υπήρξαν, δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Έτσι σχολίασε τα λόγια του Πάβελ Βινογκράντοφ ότι μετά τον αποχωρισμό του σκάφους οι κοσμοναύτες δεν έβλεπαν τα δεδομένα από τους δέκτες των συστημάτων. Ο Ποπόβκιν εξήγησε πως ο πίνακας πληροφοριών έκλεισε εξαιτίας της συσσώρευσης δεδομένων, αλλά οι άνθρωποι γνώριζαν πως η προσγείωση γίνεται κανονικά. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_13/242351397/

NASA: Εκτός ηλιακού συστήματος το Βόγιατζερ 1. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα αντικείμενο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο βγήκε από το ηλιακό σύστημά μας, ανακοίνωσαν σήμερα οι επιστήμονες που παρακολουθούν την πορεία του «Βόγιατζερ 1». Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, το διαστημόπλοιο της NASA που εκτοξεύτηκε το 1977 και πλέον απέχει περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, βγήκε από την ηλιόπαυση, το απώτατο όριο του ηλιακού συστήματος και πέρασε στο διαστρικό χώρο κατά πάσα πιθανότητα στις 25 Αυγούστου 2012, σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που έχουν σταλεί στη Γη και δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Science. "Τώρα που έχουμε καινούρια, σημαντικά δεδομένα, πιστεύουμε ότι αυτό ήταν το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο», δήλωσε ο Εντ Στόουν του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας. «Η ομάδα του Βόγιατζερ χρειαζόταν χρόνο για να αναλύσει τα δεδομένα και να βγάλει κάποιο νόημα. Όμως τώρα μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα που μας βασάνιζε όλους: Φτάσαμε; και η απάντηση είναι «Ναι», πρόσθεσε ο Στόουν. Το ακριβές «σύνορο» του ηλιακού συστήματος δεν είναι γνωστό. Οι επιστήμονες περίμεναν επί χρόνια μια ένδειξη ότι το «Βόγιατζερ 1», που ταξίδευε στα όρια της ηλιόσφαιρας, είχε βγει στο διαστρικό χώρο. Αρκετές φορές μάλιστα —πιο πρόσφατα σε δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν φέτος— είχαν συμπεράνει ότι το διαστημόπλοιο είχε φύγει από τα όρια του ηλιακού συστήματος, όμως η NASA δεν επιβεβαίωνε τα ευρήματά τους. Το «Βόγιατζερ 1» εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1977 και το ακολούθησε ένα μήνα αργότερα το «αδελφό» σκάφος «Βόγιατζερ 2». Το 1979 έφτασε στον Δία και τον επόμενο χρόνο στον Κρόνο, στέλνοντας στη Γη τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες από τους δορυφόρους αυτών των πλανητών. Ακολούθως επισκέφθηκε τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα ενώ το 1990 έστειλε και την πρώτη πλήρη φωτογραφία του ηλιακού συστήματός μας. "Το Βόγιατζερ έφτασε εκεί που δεν έχει πάει κανένα άλλο διαστημόπλοιο, πετυχαίνοντας ένα από τα σημαντικότερα τεχνολογικά επιτεύγματα στην ιστορία της επιστήμης» τόνισε ο διευθυντής των επιστημονικών αποστολών της NASA Τζον Γκράνσφελντ. Η διάρκεια ζωής των δύο Βόγιατζερ υπολογιζόταν αρχικά στα 5 έτη και η αποστολή τους ήταν να εξερευνήσουν τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Σήμερα πάντως βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση και εξακολουθούν να λειτουργούν. Εκτός των επιστημονικών οργάνων και των καμερών, μεταφέρουν και από έναν χρυσό δίσκο επικαλυμμένο με χαλκό που περιέχει 115 φωτογραφίες και διάφορους φυσικούς ήχους καθώς και μηνύματα σε 55 γλώσσες. Εδώ και 35 χρόνια μεταφέρουν τα μηνύματα του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ και του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα δύο διαστημόπλοια θα βρεθούν κοντά σε άλλα άστρα σε περίπου δύο έτη φωτός, αφού διανύσουν δηλαδή περίπου 19 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. «Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του Βόγιατζερ 1 στο διάστημα, θα συνεχίσει για πολύ-πολύ καιρό, ίσως για δισεκατομμύρια χρόνια», προέβλεψε ο αστροφυσικός Μαρκ Σουίσνταλ. Σχόλιο:Σε πόσες δεκαετίες αραγε το ανθρώπινο γένος θα βγεί στο διαστρικό διάστημα!!! Βίντεο: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_12/09/2013_518489

Αντίστροφη μέτρηση για την εξιχνίαση της «σκοτεινής» ενέργειας. Άρθρο των Διονύση Π. Σιμόπουλου και Αλέξη Α. Δεληβοριά, Διευθυντή και Αστρονόμου αντίστοιχα του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Από τις αρχές του τρέχοντος μηνός μία καταπληκτικής ανάλυσης φωτογραφική μηχανή 570 megapixels αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων, που έχει τοποθετηθεί στο τηλεσκόπιο τεσσάρων μέτρων Blanco στο Cerro Tololo της Χιλής, ξεκίνησε να καταγράφει τον νυχτερινό ουρανό του Νότιου ημισφαίριου, κάτι που θα συνεχιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια. Κάθε φωτογραφία καταγράφει 100.000 γαλαξίες, ενώ στο τέλος του προγράμματος θα έχουν καταγραφεί συνολικά 300 εκατομμύρια γαλαξίες και 4.000 σουπερνόβα εκρήξεις. Στο τέλος αυτής της προσπάθειας 200 ερευνητών, από 23 ερευνητικά κέντρα έξη χωρών, θα έχει δημιουργηθεί μία εντυπωσιακή κοσμική ταινία που θα μας ξεναγεί στα 13,82 δισεκατομμύρια χρόνια της εξελικτικής πορείας του Σύμπαντος. Στην ταινία αυτή θα βρίσκεται η απάντηση σε ένα από τα πιο πολύπλοκα και ενδιαφέροντα κοσμολογικά προβλήματα που εντοπίστηκε μόλις πριν από 15 περίπου χρόνια. Πρόκειται για το περίφημο πρόβλημα της επονομαζόμενης «σκοτεινής ενέργειας» που αποτελεί το 68,3% των συστατικών του Σύμπαντος και η οποία τα τελευταία 6,5 δισεκατομμύρια χρόνια υποχρεώνει το Σύμπαν να διαστέλλεται επιταχυνόμενο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Περισσότερα: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_12/09/2013_518430

Βιβλίο - αυτοβιογραφία του βρετανού θεωρητικού φυσικού και κοσμολόγου. Το οδυνηρό τέλος του πρώτου του γάμου αλλά και τις πικρές στιγμές του δεύτερου παρουσιάζει λεπτομερώς, μεταξύ άλλων, στην αυτοβιογραφία του, ο βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, και συγγραφέας, Στίβεν Χόκινγκ. Οι καταγέγραμμένες αναμνήσεις του πιο διάσημου εν ζωή επιστήμονα στον κόσμο θα κυκλοφορήσουν διεθνώς ( και στην Ελλάδα στις 30 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις «Τραυλός» ). Ο Χόκινγκ φανερώνει τις τραυματικές στιγμές του πρώτου του γάμου με την Τζέιν Γουάιλντ και την «παθιασμένη και θυελλώδη» σχέση του με τη νυν συζυγό του, τη νοσοκόμα Ελέιν Μέισον. Χάρη στην τεχνολογική πρόοδο, ο ιδιοφυής αστροφυσικός μπόρεσε να ολοκληρώσει το βιβλίο του, με την βοήθεια ενός ενισχυτή ήχου και ενός συνθετη τής φωνής που ελέγχονται από υπέρυθρους αισθητήρες στα γυαλιά του και ανταποκρίνονται στις συσπάσεις του προσώπου του. Ο 71χρονος Χόκινγκ για πάνω από μισό αιώνα ασχολήθηκε με μερικά από τα μεγαλύτερα ερωτήματα γύρω από τη θεωρητική κοσμολογία, την κβαντική βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες. Από την ηλικία όμως των 21 χρόνων, ο ίδιος μάχεται με την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, νόσο του κινητικού νευρώνα, η οποία τον έχει αφήσει σχεδόν εξ ολοκλήρου παράλυτο. Και οι δύο γυναίκες στάθηκαν στο πλευρό του αυτά τα δύσκολα χρόνια, με την Γουάιλντ να τον στηρίζει ψυχολογικά, όταν διαγνώσθηκε για πρώτη φορά, και την Μέισον να είναι η ιδανική νοσοκόμα για εκείνον. Στην αυτοβιογραφία του, που φέρει τον λιτό τίτλο «Στίβεν Χόκινγκ: Το χρονικό της ζωής μου», ο επιστήμονας αποκαλύπτει τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπιζε η Γουάιλντ, ιδιαίτερα μετά την γέννηση του τρίτου τους παιδιού το 1979, ως προς την φροντίδα των παιδιών και ενός συζύγου καθηλωμένου σε αναπηρικό καροτσάκι. «Φοβόταν πως θα πεθάνω σύντομα και χρειαζόταν κάποιον να στηρίζει εκείνη και τα παιδιά, τον οποίο μάλιστα θα παντρεύονταν μετά τον θάνατο μου», γράφει ο καθηγητής Χόκινγκ. «Έτσι, γνώρισε, έναν μουσικό, τον Τζόναθαν και του έδωσε ένα δωμάτιο στο διαμέρισμα μας. Θα είχα προβάλει αντίσταση, αλλά και εγώ ο ίδιος περίμενα πως θα πέθαινα από στιγμή σε στιγμή και ήθελα κάποιον να προσέξει την οικογένεια μου». Η κατάσταση, ωστόσο, μέσα στο σπίτι γινόταν αφόρητη για τον καθηγητή, όταν το 1990 αποφάσισε να μετακομίσει, παίρνοντας μαζί του μία από τις νοσοκόμες του, την Μέισον, την οποία παντρεύτηκε μετά από πέντε χρόνια. Ο γάμος τους αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες, με το διαζύγιο να έρχεται το 2007. Στο βιβλίο ο Χόκινγκ αφηγείται ιστορίες από την παιδική του ηλικία, τα φοιτητικά του χρόνια στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αλλά και τις πρώτες επιστημονικές ανακαλύψεις του. Η αγάπη του για τα τρενάκια όταν ήταν παιδί υπήρξε η αφορμή για να ξεκινήσει τον ταξίδι του στον κόσμο των επιστημών, με φιλόδοξο στόχο να κατανοήσει όσο γίνεται περισσότερο το σύμπαν. «Αν καταλάβουμε πως λειτουργεί το σύμπαν, μπορούμε κατά κάποιο τρόπο να το ελέγξουμε», εξηγεί ο διάσημος κοσμολόγος. Στο μπεστ σέλλερ βιβλίο του «Το Χρονικό του Χρόνου» _ που αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο, με μεταφράσεις σε τουλάχιστον 40 γλώσσες και δέκα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως _ έφερε την επιστημονική κοινότητα ένα βήμα πιο κοντά στην λεγόμενη «θεωρία των πάντων» σχετικά με τους νόμους της φύσης. Για τον Χόκινγκ, « η φυσική ήταν πάντα το πιο βαρετό μάθημα στο σχολείο, επειδή ήταν εύκολη και προφανής, ενώ η χημεία ήταν πιο διασκεδαστική, γιατί διαρκώς συνέβαιναν απροσδόκητα πράγματα. [...] Ήθελα πάντα να εντρυφήσω στα βάθη του Σύμπαντος». Αν και τα τελευταία χρόνια είναι καθηλωμένος και δεν μπορεί να μιλήσει, δηλώνει πως είναι ευχαριστημένος με την ζωή του: «Η αναπηρία μου δεν αποτέλεσε σοβαρό εμπόδιο στο επιστημονικό μου έργο. Στην πραγματικότητα, λειτούργησε σαν πλεονέκτημα, μιας και δεν χρειαζόταν να διδάξω ούτε να συμμετέχω σε ανιαρές επιτροπές. Έτσι, κατάφερα να αφοσιωθώ πλήρως στην έρευνα». Η αυτοβιογραφία του τελειώνει με την εξής φράση: «Νιώθω πανευτυχής που ήρθα στην ζωή και ασχολήθηκα με την φυσική επιστήμη. Χαίρομαι, αν κατάφερα να βάλω ένα λιθαράκι, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα το Σύμπαν». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=529860

Έχει μάζα το βαρυτόνιο; Στις 2-6 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του πανεπιστημίου Cambridge της Αγγλίας, το ετήσιο συνέδριο σωματιδιακής φυσικής και κοσμολογίας. Στο συνέδριο υπήρξαν συζητήσεις υπέρ μιας παραλλαγής της υπάρχουσας θεωρίας για τη βαρύτητα, στην οποία το βαρυτόνιο, το υποτιθέμενο σωματίδιο που φέρει τη βαρύτητα, έχει μία απειροστή μάζα. Η έρευνα για εναλλακτικές θεωρίες βαρύτητας έχει πυροδοτηθεί από το τέλος της δεκαετίας του ’90, όταν ανακαλύφθηκε πως το Σύμπαν διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό, ένα φαινόμενο που καθώς δε μπορούμε να εξηγήσουμε, το αποκαλούμε σκοτεινή ενέργεια. Η αρχική ιδέα που είχαν οι φυσικοί για την προέλευση αυτής της ενέργειας που επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος, ήταν η ενέργεια κενού. Πράγματι, σύμφωνα με τη κβαντική μηχανική, η ενέργεια του κενού χώρου είναι κάθε άλλο παρά μηδενική! Ωστόσο, οι υπολογισμοί έδειχναν πως αν συμπεριληφθεί η ενέργεια κενού σε κοσμολογικά μοντέλα, θα έπρεπε να παρατηρούμε μια επιτάχυνση 10120 φορές μεγαλύτερη από αυτή που δίνει η σκοτεινή ενέργεια. Εάν αυτό ίσχυε, το Σύμπαν θα είχε διαλυθεί πολύ πριν το σχηματισμό των πρώτων άστρων και γαλαξιών. Μια άλλη ιδέα που βρίσκεται στο τραπέζι τα τελευταία 3 χρόνια, είναι πως τα σωματίδια-φορείς της βαρύτητας, μπορούν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ενέργειας κενού, μετατρέποντάς τη σε μια μικρή μάζα, συμφωνώντας έτσι με τις παρατηρήσεις για τη διαστολή του Σύμπαντος. Από τα σωματίδια-φορείς των δυνάμεων, τα λεγόμενα μποζόνια, το φωτόνιο και το βαρυτόνιο θεωρούνταν πως δεν έχουν μάζα, σε αντίθεση με τα μποζόνια W και Ζ, και τα γκλουόνια. Το εύρος μιας δύναμης, εξαρτάται αντιστρόφως ανάλογα και από τη μάζα του αντίστοιχου σωματιδίου-φορέα: όσο μικρότερη η μάζα τόσο μεγαλύτερο εύρος. Έτσι, η έλλειψη μάζας για τα φωτόνια σημαίνει άπειρη εμβέλεια για τον ηλεκτρομαγνητισμό, και το ίδιο πιστεύαμε πως ισχύει για τη βαρύτητα. Εάν ισχύει όμως πως τα βαρυτόνια έχουν μια μικρή μάζα, αυτό θα σήμαινε πως η βαρύτητα έχει πεπερασμένη ακτίνα δράσης. Φυσικοί που ασχολούνται με αυτή την εκδοχή της βαρύτητας, τοποθετούν τη μάζα του βαρυτονίου στην κλίμακα των 10-33 ηλεκτρονιοβόλτ (eV). Συγκριτικά, τα νετρίνο που είναι τα πιο ελαφριά σωματίδια που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, έχουν μάζα της τάξεως του 1 eV, ενώ το ηλεκτρόνιο 511.000 eV. Η συζήτηση είναι ανοιχτή για το εάν η θεωρία της μαζικής βαρύτητας είναι πλήρως μαθηματικά ορισμένη, με αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις από υπέρμαχους της θεωρίας και από φυσικούς που ανήκουν αντίπαλο στρατόπεδο. Πέρα όμως από τις μαθηματικές της λεπτομέρειες, για να θεωρηθεί επιτυχημένη μια φυσική θεωρία, πρέπει να υπόκειται και στον πειραματικό έλεγχο. Ευτυχώς, η εν λόγω θεωρία προσφέρεται για παρατηρήσεις εντός του ηλιακού συστήματος. Προβλέπει μάλιστα μια απειροελάχιστη παραλλαγή στην κίνηση της Σελήνης γύρω από τον πλανήτη μας, της τάξεως του 1 προς 1012. Με διατάξεις λέιζερ, που πυροδοτούνται από τη Γη, ανακλώνται στην επιφάνεια της Σελήνης και επιστρέφουν σε δέκτες στη Γη, οι επιστήμονες είναι σε θέση να ανιχνεύσουν μεταβολές της τάξης του 1 προς 1011. Βρισκόμαστε δηλαδή ακριβώς ένα βήμα πριν μπορέσουμε να μετρήσουμε με ακρίβεια εάν η μαζική βαρύτητα κάνει τις σωστές προβλέψεις για την κίνηση των ουράνιων σωμάτων, ή είναι απλά μια όμορφη θεωρία δίχως πρακτική ισχύ. www.nature.com http://physicsgg.me/2013/09/11/%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%bf/

Φαέθων και Δον Κιχώτης είναι τελικά... κομήτες. Εδώ και 30 χρόνια ένα μεγάλο διαστημικό σώμα περνάει αρκετά κοντά από τη Γη και οι αστρονόμοι ως τώρα πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με άλλο έναν αστεροειδή. Όμως η εξονυχιστική μελέτη του αντικειμένου από μια διεθνή αστρονομική ομάδα αποκάλυψε ότι τελικά ο «3552 Δον Κιχώτης», όπως είναι το όνομά του, είναι κομήτης. Ακριβώς το ίδιο φαίνεται πως συμβαίνει με ένα άλλο ουράνιο σώμα, τον «Φαέθωνα». Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, που παρουσίασαν την ανακάλυψή τους σε αστρονομικό συνέδριο στο Λονδίνο, χρησιμοποίησαν το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» της NASA. Οι συνεχείς παρατηρήσεις τους έδειξαν ότι ο «Δον Κιχώτης» εμφανίζει σαφή στοιχεία κομήτη, τα οποία είχαν διαφύγει της προσοχής των αστρονόμων επί τρεις δεκαετίες. Μεταξύ άλλων, διαθέτει μια αραιή ατμόσφαιρα (νέφος εκλυομένων αερίων που περιβάλλει τον βραχώδη πυρήνα) και μια αχνή ουρά, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Μάλιστα, πρόκειται για ένα ενεργό και όχι για «νεκρό» κομήτη, που έχει αποβάλει το παγωμένο νερό και διοξείδιο του άνθρακα, τα οποία προσδίδουν στους κομήτες τη θεαματική ουρά τους. Ο κομήτης υπολογίζεται ότι θα μπορούσε να διαθέτει τεράστια αποθέματα νερού της τάξης των 100 δισεκατομμυρίων τόνων. Ο «Δον Κιχώτης» ανακαλύφθηκε το 1983 και έχει διάμετρο περίπου 19 χιλιομέτρων. Πρόκειται για το τρίτο μεγαλύτερο διαστημικό αντικείμενο που προσεγγίζει τον πλανήτη μας (Νear - Earth Οbject ή ΝΕΟ). Η άκρως ελλειπτική τροχιά του «Δον Κιχώτη» γύρω από τον Ήλιο εκτείνεται ως τον Δία και περνά αρκετά κοντά από τη Γη, αν και, σύμφωνα με τις ως τώρα εκτιμήσεις, είναι απίθανη μια σύγκρουσή του με τον πλανήτη μας. Περίπου το 5% των σωμάτων τύπου ΝΕΟ εκτιμάται ότι είναι «νεκροί» κομήτες. Εξάλλου, στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο, ανακοινώθηκε ότι ο θεωρούμενος μέχρι σήμερα αστεροειδής «Φαέθων» (ο οποίος περνά ξυστά από τον Ήλιο) στην πραγματικότητα είναι κομήτης, διαθέτοντας μια ουρά σωματιδίων. Όμως, αντίθετα με άλλους κομήτες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι οποίοι έκαναν παρατηρήσεις με το δορυφόρο STEREO της NASA, η ουρά του «Φαέθωνα», δεν δημιουργείται από την εξάτμιση των παγωμένων υλικών του, αλλά, καθώς πλησιάζει πολύ κοντά στην καυτή «ανάσα» του Ήλιου, ο βραχώδης πυρήνας του, εξαιτίας της υπερβολικής ανόδου της θερμοκρασίας στην επιφάνεια του (η οποία ξεπερνά τους 700 βαθμούς Κελσίου), θρυμματίζεται σε πολύ μικρά κομματάκια. Ο «Φαέθων» έχει διάμετρο πέντε χιλιομέτρων και η διασταύρωση της τροχιάς του με τη Γη προκαλεί μια βροχή από διάττοντες αστέρες ή πεφταστέρια κάθε Δεκέμβριο. Όπως είπε ο επικεφαλής της μελέτης, «με βάση το σχήμα της τροχιάς του ο Φαέθων είναι σίγουρα αστεροειδής, όμως επειδή αφήνει πίσω του μια ουρά από σκόνη, συμπεριφέρεται ακριβώς όπως ένας βραχώδης κομήτης». Οι αστεροειδείς και οι κομήτες προέρχονται από διαφορετικές περιοχές. Οι πρώτοι πηγάζουν συνήθως από τη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, ενώ οι δεύτεροι από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος πέρα από τον Ποσειδώνα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%86%CE%B1%CE%AD%CE%B8%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CF%87%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82

Τρία μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού επέστρεψαν στη γη. Δύο ρώσοι κοσμοναύτες και ένας αμερικανός αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού επέστρεψαν σήμερα στη Γη ύστερα από παραμονή τουλάχιστον πέντε μηνών στο διάστημα, ανακοίνωσε το ρωσικό κέντρο ελέγχου των διαστημικών πτήσεων. Οι Ρώσοι Πάβελ Βινογκράντοφ και Αλεξάντρ Μισούρκιν καθώς και ο Αμερικανός Κρις Κάσιντι πάτησαν στη Γη την προγραμματισμένη ώρα, στις 08.58 τοπική ώρα (05.58 ώρα Ελλάδος) στις στέπες του Καζακστάν, της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας στην κεντρική Ασία της οποίας η Ρωσία εκμεταλλεύεται το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Βίντεο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ρωσικού κέντρου ελέγχου δείχνει τους τρεις άνδρες να βγαίνουν από την κάψουλα και να μεταφέρονται πάνω σε καθίσματα υπό τον πρωινό ήλιο. Οι τρεις άνδρες είχαν φθάσει στο ΔΔΣ στις 29 Μαρτίου αφού είχαν πραγματοποιήσει πτήση εξπρές, διάρκειας ρεκόρ, μικρότερης των έξι ωρών --έναντι δύο ημερών που χρειάζονταν παλαιότερα-- με το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ. Μετά την άφιξή τους στον ΔΔΣ πολλά συμβάντα είχαν καταγραφεί. Τον Μάιο μια διαρροή αμμωνίας είχε εντοπιστεί στο αμερικανικό τμήμα του ΔΔΣ η οποία ανάγκασε δύο αστροναύτες να βγουν εκτάκτως στο διάστημα για να αντικαταστήσουν μια αντλία. Ο ιταλός αστροναύτης Λούκα Παρμιτάνο, ο Ρώσος Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και η Αμερικανίδα Κάρεν Νάιμπεργκ παραμένουν στον ΔΔΣ. Στα τέλη Σεπτεμβρίου θα μεταβούν εκεί ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς και οι Ρώσοι Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι. Περισσότερες φωτογραφίες από την προσεδάφιση του Soyuz http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_11/09/2013_518182 Νέο ρωσικό εργαστήριο θα εκτοξευτεί προς το ΔΔΣ το πρώτο εξάμηνο του 2014. Η εκτόξευση προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ενός νέου ρωσικού πολυλειτουργικού εργαστηρίου αναβλήθηκε επίσημα για το πρώτο εξάμηνο του 2014, - ανακοίνσε σήμερα ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος Ροσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν στο Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων. Το εργαστήριο αυτό, όπως είπε, υποβάλλεται σε ηλεκτρικές δοκιμές στην πυραυλική διαστημική εταιρεία «Ενέργεια». «Υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων και των συστημάτων καυσίμου και αγωγών, τα οποία χρειάζεται να εξαλειφθούν»,- παρατήρησε ο Ποπόβκιν. Αν δεν πειστεί η Ροσκόσμος ότι το εργαστήριο είναι πλήρως έτοιμο για εκτόξευση, δεν θα εκτοξευτεί προς το ΔΔΣ,- πρόσθεσε ο Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_11/241977366/ Διαστημική αποστολή με μασκότ μια... μαύρη γάτα! Μια μαύρη γάτα θα είναι η μασκότ της νέας αποστολής στο διάστημα με το διαστημόπλοιο Σογιούζ. Δεν πρόκειται για.. τυχαία γάτα, αλλά μια βετεράνο στις διαστημικές αποστολές αφού το ταξίδι της 26ης Σεπτεμβρίου θα είναι το τρίτο της ταξίδι πέρα από τα όρια της Γης, όπως δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο κοσμοναύτης Ολέγκ Κότοφ, ένα από τα μέλη του πληρώματος της νέας εκστρατείας του Roscosmos. Υπάρχει μια παράδοση των Ρώσων κοσμοναυτών: να φέρουν μαζί τους στις πτήσεις ένα μικρό παιχνίδι και να το κρεμάνε στην κάψουλα του "Σογιούζ". Ετσι το παιχνίδι , πέρα από καλοτυχία, χρησιμεύει ως δείκτης έλλειψης βαρύτητας. Ο Κότοφ μαζί με τον έτερο Ρώσο κοσμοναύτη τςη αποστολής, Σεργκέι Ριαζάνσκι και τον αστροναύτη της NASA Μάικλ Χόπκινς, θα ξεκινήσουν από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το ταξίδι προς τον Διεθνή Διαστημικό Στυαθμό, με το διαστημόπλοιο "Σογιούζ ΤΜΑ – 10Μ". Το πιο έμπειρο μέλος του πληρώματος είναι ο Κότοφ, ο οποίος είχε πάει δύο φορές στο σταθμό. Οι Ριαζάνσκι και Χόπκινς δεν έχουν εμπειρία της διαστημικής πτήσης. "Η μασκότ μου είναι βετεράνος δύο διαστημικών πτήσεων και θα έρθει μαζί μου για τρίτη φορά. Αυτή η μαύρη γάτα ονομάζεται Ντίμλερ, από τις πρώτες συλλαβές των ονομάτων των παιδιών μου - Ντίμα και Λέρα, και μου την έδωσαν πριν από την πρώτη πτήση," - είπε ο Κότοφ. Μασκότ για τον Ριαζάνσκι είναι οι οικογενειακές φωτογραφίες του, ενώ ο Χόπκινς θα πάρει μαζί του τα γαμήλια δαχτυλίδια – το δικό του και της συζύγου του! http://rbth.gr/news/2013/09/09/diastimiki_apostoli_me_maskot_mia_mayri_gata_24831.html Το Ιράν θα ξαναστείλει ζώο στο διάστημα. Το αμέσως επόμενο διάστημα το Ιράν σκοπεύει να στείλει στο διάστημα έναν πίθηκο, ποντίκι, κουνέλι ή γάτα, δήλωσε ο διευθυντής του Επιστημονικού – Ερευνητικού Κέντρου της Ιρανικής Υπηρεσίας Διαστήματος Μοχαμέντ Εμπραχίμι. Το ζώο θα σταλεί στο κόσμο μέσα στη διαστημική κάψουλα Pishgam II, η οποία θα χρησιμοποιεί υγρά καύσιμα. Στις 28 Ιανουαρίου 2013 το Ιράν εκτόξευσε έναν πύραυλο – φορέα, ο οποίος έθεσε σε τροχιά τη επονομαζόμενη «κάψουλα ζωής» - ένα σκάφος, στο οποίο βρισκόταν ένα πίθηκος. Το ιρανικό διαστημικό σκάφος επέστρεψε με επιτυχία στη Γη με τον πίθηκο ζωντανό. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_09/241703617/

Φίλε Explorer79 Δεν χρειάζονται χιλιαδες χρόνια για την Γαιοπλασία του Αρη.Καποιες μελέτες ορίζουν τα πιθανα διαστήματα απο 100 εως 1000 χρόνια.Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα αποτελει στην αρχή η σκόνη και η κοσμική ακτινοβολια μεχρι να αρχίσει να βρέχει και να δημιουργηθει ατμοσφαιρα και στρώμα του όζοντος για να αρχίσουν να αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά και αυτα τα προβλήματα.Μέχρι τότε σίγουρα τα πράγματα θα είναι δύσκολα αλλα υπάρχει και δημιουργούνται συνεχώς καινούργιες τεχνολογίες και αν υποθέσουμε οτι θα ξεκινησουμε για τον Αρη το 2035 αφου θα εχουμε πάει στην Σελήνη απο το 2020 μετα το πέρας της εκμετάλευσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και εκει θα εφαρμόσουμε ολες τις τεχνολογίες επιβίωσης η αποστολή στον Αρη θα ειναι σίγουρα πιο δυνατή. Οσο για το νερό ολες οι ενδείξεις ειναι οτι υπάρχει αρκετο.

ΗΠΑ: 200.000 άνθρωποι έτοιμοι για ένα ταξίδι άνευ επιστροφής στον Άρη. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι από 140 χώρες ζήτησαν να ενταχθούν στην ομάδα αυτών που θα αποτελέσουν ενδεχομένως τους πρώτους εποίκους στον πλανήτη Άρη, για ένα ταξίδι άνευ επιστροφής, ανακοίνωσε σήμερα η εταιρεία Mars One, η οποία έχει την πρωτοβουλία για το σχέδιο αυτό. Συνολικά 202.586 άνθρωποι έχουν δηλώσει υποψηφιότητα για να μετάσχουν ενδεχομένως σε αυτό το πρώτο κύμα, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ολλανδική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία κάλεσε φέτος το Απρίλιο όσους ενδιαφέρονται να δηλώσουν υποψηφιότητα για ένα ταξίδι επτά μηνών άνευ επιστροφής στον Άρη, το οποίο προβλέπεται να διοργανωθεί το 2023. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από τις ΗΠΑ (24%), την Ινδία (10%), την Κίνα (6%) και την Βραζιλία (5%) — αλλά υποψηφιότητες υποβλήθηκαν επίσης από την Βρετανία, τον Καναδά, την Ρωσία, το Μεξικό, τις Φιλιππίνες, την Ισπανία, την Κολομβία, την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Γαλλία, την Τουρκία, την Χιλή, την Ουκρανία, το Περού, την Γερμανία, την Ιταλία και την Πολωνία. Εντός δύο ετών θα διοργανωθούν τρία στάδια επιλογής, διευκρινίζει η Mars One, η οποία προσθέτει: «Από τώρα ως το 2015, από έξι ως δέκα ομάδες τεσσάρων ατόμων θα υποβληθούν σε μια διαδικασία πλήρους εκπαίδευσης» προτού, όπως διαβεβαιώνει η οργάνωση, «μια από αυτές τις ομάδες αποτελέσει το 2023 αυτή των πρώτων ανθρώπων που θα προσγειωθούν ποτέ στον Άρη και θα ζήσουν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους». Το σχέδιο αυτό, κόστους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την Mars One, αν και αντιμετωπίζεται από πολλούς με σκεπτικισμό, έχει λάβει την υποστήριξη του Ολλανδού που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1999, Γκέραρντ Χουφτ. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει μόνον ρομποτικές αποστολές στον Άρη από την Nasa, οι οποίες έχουν στεφθεί με επιτυχία. Οι ΗΠΑ είναι ωστόσο αποφασισμένες να στείλουν αστροναύτες στον Άρη σε περίπου είκοσι χρόνια από σήμερα, όπως είχε ανακοινώσει η Nasa τον περασμένο Μάιο. Ωστόσο το σχέδιο της Mars One έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. Εκτός από την έλλειψη της δυνατότητας επιστροφής στην Γη για τους αστροναύτες, αυτοί θα πρέπει να ζήσουν μέσα σε μικρές κατοικίες, να βρουν νερό, να παράξουν το οξυγόνο που χρειάζονται και να καλλιεργήσουν την τροφή που χρειάζονται. Επιπλέον ο Άρης είναι μια μεγάλη έρημος στην οποία η ατμόσφαιρα συνίσταται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και στην οποία η μέση θερμοκρασία ανέρχεται σε -63 βαθμούς Κελσίου. Οι αστροναύτες θα έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους. Τέλος, δεν υπάρχει ακόμη πύραυλος και θαλαμίσκος για την μεταφορά αυτών των εθελοντών, το οποίο αναγνωρίζει η Mars One. Σχόλιο:Αν δεν γίνει το πρώτο βήμα μετα το πέρας της χρήσης του ISS το 2020 με την δημιουργία βάσεων στην Σελήνη και την απόκτηση τεχνογνωσίας το αλμα στον Αρη θα είναι η μη τι αλλο παρακινδυνευμενο.Τα βήματα ειναι πολυ συγκεκριμένα(ISS-Σελήνη-Αρης & Αστεροειδείς)και αυτο εχει γίνει κατανοητο απο ολους(Ρωσια-Κίνα-Ευρώπη κ.λ.π.)και μονο στις Η.Π.Α. παραπαίουν πότε με αστεροειδεις μετα Αρη αντε και Σελήνη και πάμε λέγοντας σε συνεδριάσεις του Κογκρέσου. Οσο για την πρωτοβουλία της εταιρείας Mars One ειναι ουσιαστικά ενα καλό διαφημιστικό βήμα για να μαζευτουν χρήματα (θέλουν 6 δις) οπως ειναι και το αλλο (Το BBC στέλνει ανταποκριτές στον… Αρη-σχετ.δημοσίευση στις 24/7/2013-Σελίδα 9) χωρίς ουσιαστικο επιστημονικό υπόβαθρο.Αν ηταν τοσο απλα να πας στον Αρη θα το είχαμε κάνει απο τον 20ο αιώνα. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/09/2013_517953

Αλλαγή κατεύθυνσης των διαστρικών ανέμων που δέχεται το Ηλιακό μας σύστημα. Η κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου, ενός ρεύματος σωματιδίων μέσα στα οποία κινείται ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα, έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, αποκαλύπτει μελέτη στο περιοδικό Science. Αυτό σημαίνει ότι ταξιδεύουμε σε μια ταραχώδη περιοχή, ίσως επειδή πλησιάζουμε στην άκρη ενός σύννεφου μέσα στο οποίο πλέουμε εδώ και 45.000 χρόνια. Από τη δεκαετία του 1970 γνωρίζουμε ότι ο Ήλιος και οι πλανήτες του δεν κινούνται στο απόλυτο κενό, αλλά διασχίζουν ένα σύννεφο διαστρικού αερίου με διάμετρο γύρω στα 30 έτη φωτός. Το σύννεφο αυτό φαίνεται εξαιρετικά αραιό: «Αν έπαιρνε κανείς μια χούφτα του αέρα που αναπνέουμε στη Γη, και την τέντωνε μέχρι να φτάσει το πλησιέστερο άστρο, θα είχε περίπου την ίδια πυκνότητα με αυτό το νέφος» σχολιάζει η Πρισίλα Φρις του Πανεπιστημίου του Σικάγο, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το νέφος μπορεί να είναι αραιό, δεν είναι όμως αμελητέο: λόγω της κίνησης μέσα σε αυτό το σύννεφο, το Ηλιακό Σύστημα δέχεται ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων, γνωστό ως διαστρικός άνεμος. Μέχρι πρόσφατα, οι φυσικοί πίστευαν ότι το ταξίδι του Ηλιακού Συστήματος είναι σχετικά ήρεμο, και ότι ο διαστρικός άνεμος πνέει στην ίδια κατεύθυνση για εκατομμύρια χρόνια. Αυτό όμως δεν φαίνεται να ισχύει. Στην τελευταία μελέτη, οι ερευνητές αναφέρουν ότι η κατεύθυνση του ανέμου έχει αλλάξει κατεύθυνση τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. http://www.sciencemag.org/content/341/6150/1080 Αυτό σημαίνει είτε ότι ταξιδεύουμε σε μια ασυνήθιστα ταραγμένη περιοχή στο εσωτερικό του σύννεφου, είτε ότι το Ηλιακό Σύστημα πλησιάζει το όριο του νέφους και θα εξέλθει από αυτό σε περίπου 1.000 χρόνια. Το όριο του Ηλιακού Συστήματος αντιστοιχεί χονδρικά στο όριο της λεγόμενης ηλιόσφαιρας – μιας γιγάντιας φυσαλίδας γεμάτης φορτισμένα σωματίδια (πρωτόνια, ηλεκτρόνια) που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα σωματίδια του διαστρικού ανέμου. Τα περισσότερα σωματίδια του ανέμου είναι φορτισμένα, οπότε εκτρέπονται έξω από το Ηλιακό Σύστημα χάρη στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Υπάρχουν ωστόσο βαρύτερα, ουδέτερα σωματίδια, όπως άτομα ήλιου και υδρογόνου, που καταφέρνουν να εισέλθουν στην ηλιόσφαιρα. Αυτά είναι τα σωματίδια χάρη στα οποία μπορούμε να αντιληφθούμε το διαστρικό άνεμο: τα ουδέτερα σωματίδια συγκρούονται με σωματίδια του ηλιακού ανέμου και εκπέμπουν αμυδρές, υπεριώδεις λάμψεις, οι οποίες γεμίζουν ολόκληρο τον ουρανό. Οι λάμψεις αυτές χαρτογραφήθηκαν για πρώτη φορά το 1972 από τον δορυφόρο STP 72-1 του αμερικανικού στρατού. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι η ένταση των λάμψεων δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκεια του έτους. Καθώς τα ουδέτερα σωματίδια εισέρχονται στην ηλιόσφαιρα, οι τροχιές τους καμπυλώνουν λόγω της βαρυτικής έλξης του Ήλιου. Οι καμπύλες πορείες των εισερχόμενων σωματιδίων σχηματίζουν έναν κώνο, ο οποίος λειτουργεί ως ανεμοδείκτης και αποκαλύπτει την κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου. Η αυξομείωση στην ένταση των λάμψεων, συνειδητοποίησαν οι επιστήμονες, οφείλεται στο γεγονός ότι η Γη μπαινοβγαίνει στον κώνο των σωματιδίων καθώς περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Η αλλαγή ήρθε το 2009, όταν η NASA εκτόξευσε την αποστολή IBEX με στόχο να μετρήσει απευθείας τα ουδέτερα άτομα ηλίου που εισέρχονται στην ηλιόσφαιρα. Οι μετρήσεις αποκάλυψαν τότε ότι η κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου είχε αλλάξει κατά 6 μοίρες σε διάστημα 40 ετών. Δεδομένου όμως ότι οι μετρήσεις των λάμψεων δεν είναι άμεσα συγκρίσιμες με τις μετρήσεις των ίδιων των ατόμων ηλίου που προκαλούν τις λάμψεις, οι φυσικοί ανησυχούσαν ότι η φαινόμενη αλλαγή κατεύθυνσης μπορεί να οφειλόταν σε σφάλμα της μεθοδολογίας. Στη νέα μελέτη, ερευνητές διαφόρων αμερικανικών ιδρυμάτων συγκεντρώνουν δεδομένα από το IBEX και εννέα ακόμα διαστημικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένων των αρχικών μετρήσεων του 1972 και μετρήσεων των ατόμων ηλίου από την αποστολή Ulysses της δεκαετίας του 1990. Η ανάλυση δείχνει να επιβεβαιώνει τις υποψίες για την αλλαγή του διαστρικού ανέμου. Παραμένει όμως ασαφές τι σημαίνει αυτή η αλλαγή. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι διανύουμε μια ταραγμένη περιοχή, στην οποία το διαστρικό νέφος μέσα στο οποίο κινούμαστε, το λεγόμενο Τοπικό Διαστρικό Νέφος, συναντά ένα άλλο νέφος αερίου, το λεγόμενο Νέφος G. Μια άλλη εξήγηση, την οποία δείχνουν να προτιμούν οι ερευνητές είναι ότι βρισκόμαστε κοντά στο όριο του νέφους. «Αν κανείς βρίσκεται μέσα σε ένα σύννεφο, δεν παρατηρεί μεγάλες αλλαγές» εξηγεί η ερευνητική ομάδα. «Αν όμως βρίσκεται κανείς κοντά στο όριο του νέφους, αρχίζει να βλέπει λεπτές δομές [...] Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να σχετίζεται με αυτές τις ταραχώδεις δομές». Στην φωτογραφία ο Ήλιος κινείται μέσα στο Τοπικό Διαστρικό Σύννεφο (LIC), το οποίο βρίσκεται κοντά σε ένα δεύτερο νέφος (G). Το βέλος δείχνει την κατεύθυνση του Ήλιου σε σχέση με τα γειτονικά άστρα. http://physicsgg.me/2013/09/09/%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%8d%ce%b8%cf%85%ce%bd%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%ce%bd/

Εκτός ελέγχου το σκάφος Deep Impact της NASA. Χάθηκε η επαφή της NASA με την αποστολή Deep Impact, η οποία είχε γίνει πρωτοσέλιδο το 2005 όταν εκτόξευσε ένα βλήμα στον κομήτη Temple 1. Το σκάφος περιστρέφεται εκτός ελέγχου και οι μηχανικοί της αποστολής πασχίζουν να ανακτήσουν τον έλεγχο και να κατεβάσουν τα πολύτιμα δεδομένα που συλλέχθηκαν τον περασμένο μήνα. Το πρόβλημα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα στο δικτυακό τόπο της αποστολής, ωστόσο ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Νature αναφέρει ότι η επικοινωνία με το σκάφος χάθηκε κάποια στιγμή το τετραήμερο 11-14 Αυγούστου. Η απώλεια επαφής πιστεύεται ότι προκλήθηκε από σφάλμα στο λογισμικό επικοινωνίας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γίνει επανεκκίνηση του κεντρικού υπολογιστή. Οι μηχανικοί της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια προσπαθούν τώρα να προσδιορίσουν τον προσανατολισμό του σκάφους ώστε να αποφασίσουν με ποια από τις δύο κεραίες του (χαμηλής ή υψηλής απολαβής) μπορούν να επικοινωνήσουν. Ίσως μπορέσουν έτσι να στείλουν εντολές που θα έθεταν ξανά σε λειτουργία το Deep Impact. Οι μηχανικοί δίνουν ουσιαστικά μάχη με το χρόνο, καθώς οι μπαταρίες του σκάφους κινδυνεύουν να αποφορτιστούν σε διάστημα λίγων ημερών αν οι ηλιακοί συλλέκτες του Deep Impact δεν εκτίθενται στον ήλιο. Και αν οι μπαταρίες αποφορτιστούν, η αποστολή είναι ουσιαστικά χαμένη. Έπειτα από το ραντεβού της με τον κομήτη Temple 1 το 2005, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=648379 η αποστολή Deep Impact μετονομάστηκε σε Epoxi http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231065166 και ανέλαβε να μελετήσει άλλους κομήτες, καθώς και άστρα γύρω από τα οποία ενδέχεται να περιφέρονται εξωπλανήτες. Στις αρχές Αυγούστου το σκάφος ήταν προγραμματισμένο να συλλέξει εικόνες του κομήτη ISON, ωστόσο τα αρχεία δεν πρόλαβαν να μεταδοθούν στη Γη. Στην φωτογραφία η λάμψη που καταγράφηκε όταν το Deep Impact βομβάρδισε τον κομήτη Temple 1 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231264027 Η NASA θέτει ξανά σε λειτουργία το WISE. Προκειμένου να βοηθήσει στην έρευνα για τον εντοπισμό αστεροειδών και άλλων αντικειμένων που βρίσκονται κοντά στη Γη, η NASA ανακοίνωσε ότι θα θέσει εκ νέου σε λειτουργία το διαστημόπλοιο-τηλεσκόπιο WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer, Ευρυγώνιος Υπέρυθρος Εξερευνητής). Το διαστημόπλοιο, που εξακολουθεί και βρίσκεται σε τροχιά, θα περάσει τα τρία τουλάχιστον επόμενα χρόνια ψάχνοντας για ουράνια σώματα που μπορεί να αποτελέσουν απειλή για τη Γη, όπως και για σώματα που ίσως είναι υποψήφια για την πρωτοβουλία ανάκτησης αστεροειδών της NASA. Το WISE εκτοξεύθηκε πρώτη φορά το 2009 και η αρχική του αποστολή ήταν να σαρώνει τους ουρανούς με υπέρυθρη ακτινοβολία, ψάχνοντας δυσδιάκριτα σώματα τόσο κοντά, όσο και μακριά. Τράβηξε πάνω από 2,7 εκατομμύρια εικόνες προτού βγουν εκτός λειτουργίας δύο από τις τέσσερις υπέρυθρες κάμερές του. Με τις άλλες δύο που του απέμειναν, πραγματοποίησε μια πλήρη σάρωση της κύριας ζώνης αστεροειδών του ηλιακού συστήματος προτού απενεργοποιηθεί στις αρχές του 2011. Ενεργοποιώντας το εκ νέου, ο συνεργάτης της NASA Τζων Γκράνσφηλντ λέει ότι «επεκτείνουμε το εύρος της επιτυχίας του WISE…Η επανενεργοποίηση του WISE είναι ένα ιδανικό παράδειγμα του πώς χρησιμοποιούμε τις ήδη υπάρχουσες δυνατότητες της NASA για να πετύχουμε το σκοπό μας». http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-nasa-%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%83%CE%B5-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-wise Πιο κοντά στον διαστημικό τουρισμό: Πτήση σε ύψος ρεκόρ για το διαστημόπλοιο της Virgin. Στη στρατόσφαιρα, σε ύψος 21.000 μέτρων κατάφερε να φθάσει το διαστημικό σκάφος της Virgin SpaceShip2 (SS2) φέρνοντας έτσι ακόμη πιο κοντά την εποχή του διαστημικού τουρισμού. Είναι η πρώτη φορά που ένα επανδρωμένο σκάφος, με πτερύγια όπως τα συμβατικά αεροσκάφη, φθάνει σε τόσο μεγάλο υψόμετρο στην ατμόσφαιρα. Το σκάφος της Virgin τοποθετήθηκε σε ένα μεγάλο πύραυλο ο οποίος το μετέφερε σε ύψος 15.000 μέτρων, πάνω από την έρημο Μοχάβε στη νοτιοανατολική Καλιφόρνια, και στη συνέχεια οι δύο κυβερνήτες του SS2 ενεργοποίησαν τους κινητήρες για να φθάσουν τα 21χλμ πάνω από το έδαφος. Το SS2 έφθασε σε ταχύτητα το 1,4 Mach όμως για τους υπεύθυνους μηχανικούς του σκάφους η δοκιμαστική αυτή πτήση κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη καθώς λειτούργησε άψογα το σύστημα επανεισόδου του σκάφους στην ατμόσφαιρα. Το σκάφος που παρουσίασε ο ιδιοκτήτης της Virgin, Ρίτσαρντ Μπράνσον, στις 7 Δεκεμβρίου 2009, σκοπεύει αν όλα πάνε καλά, να ξεκινήσει τα διαστημικά του ταξίδια από του χρόνου. Θα μπορεί να ταξιδεύει σε υψόμετρο 110 χιλιομέτρων αναπτύσσοντας ταχύτητα 2.500 μιλίων την ώρα. Σε τέτοιο υψόμετρο, πάνω από τα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας, οι επιβάτες θα βιώνουν την ίδια αίσθηση όπως αν επέβαιναν σε ένα επιβατικό αεροπλάνο που ταξιδεύει στα 35.000 πόδια ύψος με ταχύτητα 650 μιλίων την ώρα. Για τον λόγο αυτό, ήταν ιδιαίτερα σημαντική η δοκιμή του συστήματος επανεισόδου του διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα, ενός συστήματος που αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δοκιμαστικής πτήσης, ο Ρίτσαρντ Μπράνσον χαρακτήρισε «αξιοθαύμαστο». Το SS2 έχει μήκος 18 μέτρα και πλοηγείται από δύο πιλότους. Θα μπορεί μεταφέρει έξι επιβάτες και οι διαστημικές του πτήσεις θα διαρκούν δύο ώρες. Στο διάστημα αυτό, οι επιβάτες θα βιώνουν επι έξι λεπτά συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Το κάθε εισιτήριο για μία πτήση με το SS2 κοστίζει 250.000 δολάρια και μέχρι τον Ιούνιο του 2013 είχαν πουληθεί 600. Ανάμεσα σε εκείνους που έχουν ήδη κάνει κράτηση, συγκαταλέγονται πολλές διασημότητες όπως ο Στήβεν Χόκινγκ, ο Μπραντ Πιτ, η Ατζελίνα Ζολί.(Βίντεο) http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5039591/ena-bhma-pio-konta-sto-diasthmiko-toyrismo-pthsh-se-ypsos-rekor-gia-to-diasthmoploio-ths-virgin/ Το νέο ρωσικό διαστημικό σκάφος θα έχει τουαλέτα. Το κατασκευασμένο στη Ρωσία επανδρωμένο διαστημικό σκάφος νέας γενιάς θα είναι εξοπλισμένο με άνετη τουαλέτα, σε αντίθεση με το αμερικανικό Orion, στο οποίο οι αστροναύτες της NASA κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν πάνες, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας. Μια μακέτα σε φυσικό μέγεθος του σκάφους για πρώτη φορά παρουσιάστηκε στην Αεροπορική – Διαστημική Έκθεση MAKS 2013. Η πρώτη δοκιμαστική μη επανδρωμένη πτήση του σκάφους σχεδιάζεται να γίνει το 2017 - 18, ενώ η επανδρωμένη πτήση πιο κοντά στο 2020. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_06/241252773/ 3D-εργοστάσιο θα δημιουργεί τεράστιες κατασκευές στο διάστημα. Οι μηχανικοί προγραμματίζουν απευθείας στην τροχιά της Γης να τοποθετήσουν ένα εργοστάσιο, το οποίο θα κατασκευάζει γιγαντιαίες δομές. Το σχέδιο αυτό, το οποίο ονομάστηκε ως SpiderFab, χρηματοδοτείται από τη NASA. Η έκδοση επίδειξής του μπορεί να είναι έτοιμη ήδη το 2020. Για την υλοποίηση των σχεδίων αυτών η τεχνολογική εταιρεία Tethers Unlimited Inc. (TUI) από την Ουάσιγκτον έχει διαθέσει $500000. Το εργοστάσιο θα χρησιμοποιεί την τεχνολογία της 3D εκτύπωσης και ρομπότ για τη δημιουργία και τη σύνδεση των τεράστιων διαστημικών κεραιών, δοκούς με αισθητήρες και ηλιακές μπαταρίες, τα οποία είναι πρακτικά αδύνατο να τοποθετηθούν σε τροχιά από τη Γη. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_08/241570105/

H εκτόξευση του LADEE Το διαστημικό σκάφος της NASA LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) - προφέρεται όπως το “laddie,” και όχι “lady” - εκτοξεύθηκε με επιτυχία στις 6 Σεπτεμβρίου (11:27 p.m. EDT) από το διαστημικό κέντρο της NASA στην ακτή της Βιρτζίνια. Η εκτόξευση έγινε για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας τον νέο τύπο πυραύλου Minotaur V. Το μικρό σκάφος, μέγεθος αμαξιού και κόστους 210 εκατομμυρίων ευρώ ονομάζεται LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer), και είναι μια ρομποτική αποστολή η οποία θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με σκοπό τη λεπτομερή συλλογή στοιχείων για τη σύνθεση και τη δομή της λεπτής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης. Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ίσως επιφέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία αντί ραδιοκυμάτων για τη μετάδοση πληροφοριών και μεταδίδει δεδομένα έξι φορές γρηγορότερα, ενώ ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο. Το βίντεο της εκτόξευσης: http://physicsgg.me/2013/09/07/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-ladee/

Όταν ανακαλύφθηκε ο πλανήτης Πλούτωνας. Το 1930, ένας Aμερικανός αστρονόμος ανακαλύπτει τον πλανήτη Πλούτωνα. Η ύπαρξη ενός άγνωστου ένατου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος είχε διατυπωθεί ως θεωρία από τον αστρονόμο Percival Lowell που επέμενε πως η παράξενη τροχιά του Ουρανού και του Ποσειδώνα οφειλόταν στην βαρύτητα ενός άγνωστου αστρικού σώματος. Ο Aμερικανός αστρονόμος υπολόγισε τις συντεταγμένες του υποθετικού 9ου πλανήτη και ξεκίνησε τις έρευνές του, που για μια ολόκληρη δεκαετία δεν απέδωσαν καρπούς. Το 1929 όμως, χρησιμοποιώντας τις υπολογιστικές μεθόδους δυο άλλων επιστημόνων ξεκίνησε και πάλι το κυνήγι ενός άγνωστου πλανήτη. Το Φεβρουάριο του 1930, ο αστρονόμος Clyde W. Tombaugh θα είναι ο πρώτος μέσα από τους φακούς του τηλεσκοπίου της Αριζόνα, που θα αντικρύσει για πρώτη φορά τον μικροσκοπικό μακρινό πλανήτη. Η ανακάλυψη του θα επιβεβαιωθεί και από άλλους επιστήμονες.Το όνομα που του δόθηκε, Πλούτωνας, από τον θεό του Κάτω Κόσμου σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Η μέση απόσταση του από τον ήλιο είναι σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια μίλια και χρειάζεται 268 χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή. Χαρακτηριστικά του η πιο μεγάλη ελλειπτική τροχιά σε σχέση με οποιαδήποτε άλλο γνωστό αστρικό σώμα. Μετά την ανακάλυψή του, πολλοί αστρονόμοι εξέφρασαν την αντίθεση τους στο αν ο Πλούτωνας διαθέτει την κατάλληλη μάζα για να μπορεί να επηρεάσει τις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Το 1978, ανακαλύφθηκε και το πρώτο του φεγγάρι, ο Χάροντας με διάμετρο μόλις 737 μιλίων. Το 2006, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση αποφάσισε να μη θεωρείται πλανήτης ο Πλούτωνας, αλλά μάλλον πλανήτης νάνος. Τον Ιούνιο του 2008 η ίδια Ένωση εισήγαγε τον όρο πλουτωνίδες για να περιγράψει τον Πλούτωνα και όλα τα υπόλοιπα σφαιρικά ουράνια σώματα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα (μεταποσειδώνια αντικείμενα) και είναι πολύ μικρά για να χαρακτηριστούν πλανήτες, αλλά αρκετά μεγάλα ώστε η βαρύτητα να τους έχει δώσει σφαιρικό σχήμα. Ο Πλούτωνας είναι το τελευταίο από τα βασικά σώματα του ηλιακού συστήματος που δεν έχει εξερευνηθεί. Το Βόγιατζερ 1 θα μπορούσε θεωρητικά να τον εξερευνήσει, όμως μετά την προσπέλαση του δορυφόρου Τρίτωνα του πλανήτη Ποσειδώνα μπήκε σε τροχιά που το οδήγησε πάνω από την εκλειπτική. Κατά τη δεκαετία του 1990, προτάθηκε η αποστολή της διαστημοσυσκευής Pluto-Kuiper Express, που τελικά δεν χρηματοδοτήθηκε. Μετά από πιέσεις πολιτικών και επιστημόνων, καθώς σε μερικές δεκαετίες ο Πλούτωνας δεν θα είναι εύκολα προσπελάσιμος, διότι λόγω διαρκώς αυξάνουσας απόστασης η ατμόσφαιρά του θα έχει παγώσει και πέσει στην επιφάνειά του σαν χιόνι (οπότε για 200 χρόνια δεν θα μπορεί να μελετηθεί), εγκρίθηκε η αποστολή της διαστημοσυσκευής New Horizons, (Νέοι Ορίζοντες), που εκτοξεύτηκε στις αρχές του 2006 και θα φτάσει στο σύστημα του Πλούτωνα το 2015. Βίντεο: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-vid

Και «αποτυχημένοι» και ψυχροί οι καφέ νάνοι. Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα νέας μελέτης για τους καφέ νάνους. Τα «εξωτικά» κοσμικά σώματα διατηρούνται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, χαμηλότερες από όσο πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα, γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες. Υπάρχει μια κατηγορία κοσμικών σωμάτων που οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν ως «αποτυχημένα άστρα». Πρόκειται για τους λεγόμενους «καφέ νάνους» που είναι σώματα τα οποία σύμφωνα με τους ειδικούς βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε ένα συμβατικό άστρο και έναν πλανήτη. Γνωρίζαμε ότι στους καφέ νάνους αναπτύσσονται σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες που σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζουν εκείνες των άστρων αλλά είναι υψηλότερες από εκείνες πολλών πλανητών. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer ομάδα επιστημόνων συνέλεξε νέα δεδομένα τα οποία τους επέτρεψαν να κάνουν νέες εκτιμήσεις για τις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στους καφέ νάνους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τρεντ Ντιπουά του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian διαπίστωσαν ότι υπάρχουν καφέ νάνοι με θερμοκρασίες που κυμαίνονται στους 125-175 βαθμούς Κελσίου. Η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προσομοιώσεις που έχουν δείξει ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν καφέ νάνοι με θερμοκρασίες χαμηλότερες ακόμη και από εκείνες του ανθρώπινου σώματος. Ομως οι συγκεκριμένοι καφέ νάνοι εκπέμπουν ασθενές φως, ορατό μόνο στο υπέρυθρο του φάσματος γεγονός που κάνει τον εντοπισμό τους εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=529280

QCloud: ένας κβαντικός υπολογιστής στο διαδίκτυο. Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Bristol στην Αγγλία, δίνουν πλέον τη δυνατότητα σε απλούς χρήστες του διαδικτύου να χρησιμοποιήσουν έναν κβαντικό επεξεργαστή του ιδρύματος. Το επιχείρημα πίσω από την καινοτόμα αυτή δράση, είναι πως θέλουν να δημιουργήσουν πεπειραμένους προγραμματιστές, για τη στιγμή που οι κβαντικοί υπολογιστές θα αποτελέσουν κομμάτι της καθημερινότητάς μας. «Ένας κβαντικός υπολογιστής μπορεί να κάνει τα πράγματα πολύ γρηγορότερα για εμάς, αλλά κάποιος θα πρέπει να τον προγραμματίσει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο μια χούφτα από ανθρώπους που θα μπορούσαν να κάνουν αυτή τη δουλειά», λέει ο καθηγητής φυσικής Jeremy O’ Brien, που ηγείται της ομάδας που σχεδίασε τον επεξεργαστή και δημιούργησε αυτή την υπηρεσία στο διαδίκτυο, με το όνομα QCloud. Ένα κβαντικό τσιπ επεξεργάζεται την πληροφορία που περιέχουν τα κβαντικά bits (qubits), τα οποία, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα bit πληροφορίας που λαμβάνουν τιμές 0 και 1, μπορούν να βρίσκονται σε μια κατάσταση υπέρθεσης, όντας ταυτόχρονα στην κατάσταση 0 και 1. Μέχρι σήμερα, μόνο μερικά εργαστήρια στον κόσμο είχαν τη δυνατότητα να εκτελέσουν πειράματα σε κβαντικούς επεξεργαστές, σε οργανισμούς όπως η NASA ή η Google. Ο επεξεργαστής του QCloud, δουλεύει οδηγώντας ζεύγη από φωτόνια μέσα σε μια σειρά από οπτικά κανάλια. Καθώς τα φωτόνια διαδίδονται, «μπλέκονται» κβαντικά, το οποίο σημαίνει πως η κβαντική μέτρηση των ιδιοτήτων του ενός, επηρεάζουν τις ιδιότητες του άλλου. Ο χρήστης, προγραμματίζοντας τη συσκευή μπορεί να πραγματοποιήσει ένα πλήθος από υπολογισμούς. «Μπορεί να κάθεσαι στο λεωφορείο και με το κινητό σου τηλέφωνο να κάνεις ένα πείραμα κβαντικής οπτικής το οποίο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ», λέει ο φυσικός Peter Shadbolt, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Προς το παρόν στο διαδίκτυο υπάρχει μία έκδοση προσομοίωσης του επεξεργαστή μαζί με υλικό που βοηθάει τον χρήστη που δεν έχει εξοικειωθεί με το αντικείμενο, ενώ η πρόσβαση των χρηστών στο τσιπ θα αρχίσει από τις 20 Σεπτεμβρίου. Για την ώρα, ο επεξεργαστής θα αποτελείται από 2 qubits, ενώ η ομάδα του πανεπιστημίου πειραματίζεται με επεξεργαστές των 6 και 8 qubits. Αν και στα πρώτα του βήματα, ο υπολογιστής του QCloud δε συγκρίνεται με τις επιδόσεις των εμπορικών υπολογιστών, η πρώτη φορά που εφαρμόζεται η λογική των υπηρεσιών συννέφου (cloud services) στους κβαντικούς υπολογιστές είναι μια πολλά υποσχόμενη εξέλιξη. http://physicsgg.me/2013/09/08/22726/

Εγκρίθηκε το νέο πλήρωμα του ΔΔΣ. Η Διατμηματική Επιτροπή κατά τη συνεδρίασή της στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών κοντά στη Μόσχα ενέκρινε τη σύνθεση του βασικού και του αναπληρωματικού πληρώματος της νέας αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέλη του βασικού πληρώματος είναι: οι Ρώσοι Φρανσουά Ολέγκ Κότοφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς. Η πτήση της νέας αποστολής με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ» από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου. Στις 9 Νοεμβρίου ο Κότοφ και ο Ριαζάνσκι θα πάρουν για πρώτη φορά στο ανοικτό Διάστημα τον πυρσό με την φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_06/241222512/ Οι αστρονόμοι έχασαν την επικοινωνία με τη συσκευή Deep Impact. Οι ειδικοί της NASA, που διατηρούν την επαφή με το διαστημικό όχημα Deep Impact στα πλαίσια του προγράμματος για τη μελέτη των κομητών και των αστεροειδών ΕΡΟΧΙ ανέφεραν την απώλεια της επικοινωνίας. Η βλάβη συνέβη μεταξύ 11 και 14 Αυγούστου, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει εφικτή η αποκατάσταση της επικοινωνίας. Για τους λόγους της απώλειας της επικοινωνίας και για το αν μπορεί πλέον να θεωρείται οριστικά χαμένη η συσκευή, στην επίσημη ιστοσελίδα του προγράμματος προς το παρόν δεν αναφέρεται. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/241144033/ Σειρά μαγνητικών καταιγίδων θα καλύψει τη Γη το Σεπτέμβριο. Σύμφωνα με προγνώσεις των μετεωρολόγων, το Σεπτέμβριο τους κατοίκους της Γης αναμένουν ταυτόχρονα έξι μαγνητικές καταιγίδες. Οι γεωμαγνητικές διαταραχές θα συμβούν στις 7, 13, 14, 15, 17 και 27 Σεπτεμβρίου. Αιτία των μαγνητικών καταιγίδων στη Γη είναι η αλλαγή στη δραστηριότητα του Ήλιου. Αυτή τη στιγμή ο κύκλος της δραστηριότητας του Ήλιου φτάνει στην εντεκαετή κορύφωσή του και τα μαγνητικά πεδία του αστέρα αλλάζουν θέσεις. Αυτό οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των γεωμαγνητικών διαταραχών. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/241121181/

Έτοιμη για εκτόξευση η νέα αποστολή της NASA στο φεγγάρι. H NASA ανακοίνωσε ότι όλες οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του ερευνητικού σκάφους LADEE έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία. Το LADEE που έχει ως βασική αποστολή την πραγματοποίηση ατμοσφαιρικών μελετών στη Σελήνη είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου. Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer, Εξερευνητής Σεληνιακής Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος Σκόνης) θα συλλέξει στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της αραιής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης. Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά και σύμφωνα με τους δημιουργούς του μπορεί να φέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί ραδιοκύματα. Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231263847

Το Konotori αποσυνδέθηκε από το ΔΔΣ. Το ιαπωνικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Konotori αποσυνδέθηκε την Τετάρτη από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η απόρυψη του διαστημοπλοίου από την τροχιά και η βύθισή του στην περιοχή του Ειρηνικού έχει προγραμματιστεί για τις 7 Σεπτεμβρίου. Το φορτηγό διαστημόπλοιο συζεύτηκε με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 9 Αυγούστου. Μετέφερε στην τροχιά περίπου 6 τόνους φορτίου, μαζί και το ομιλών ανδροειδές Kirobo με τεχνητή νοημοσύνη. Ως το 2015 η Ιαπωνία σχεδιάζει να εκτοξευσει στο Διάστημα ακόμα πέντε παρόμοια διαστημόπλοια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/240997071/ Τί κοινό έχει το ηφαίστειο της Σαντορίνης με το μικροκλίμα της Αθήνας? Δύο διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες, ο Δρ Κωνσταντίνος Καρτάλης και ο Δρ Ισαάκ Παρχαρίδης, έδωσαν αποκλειστική συνέντευξη στην ESA μιλώντας για τη σημασία της αξιοποίησης των δορυφορικών δεδομένων σε διάφορες εφαρμογές με έμφαση στην παρατήρηση χερσαίου περιβάλλοντος στην Ελλάδα. Στα πλαίσια του 4ου προηγμένου προγράμματος κατάρτισης της ESA, το οποίο φιλοξενήθηκε φέτος από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, οι δύο επιστήμονες παρουσίασαν κατά τη διάρκεια των διαλέξεών τους τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο της τηλεπισκόπησης για το χερσαίο περιβάλλον. Οι δύο καθηγητές εξηγούν μέσα από παραδείγματα τη μεγάλη σημασία που έχει η ανάπτυξη και η αξιοποίηση της τεχνολογίας παρατήρησης της γης με δορυφορικά δεδομένα για τους ερευνητές, αλλά και τη συνεισφορά των επιστημονικών αποτελεσμάτων που βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία στην κοινωνία. Ο Δρ Κωνσταντίνος Καρτάλης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδίκευση στη Φυσική περιβάλλοντος, ενώ ερευνητικά εστιάζει στη χρήση της δορυφορικής τηλεπισκόπησης για τη μελέτη του αστικού περιβάλλοντος. Ο κ.Καρτάλης μιλάει για την έως τώρα αξιοποίηση αυτής της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας στη χώρα μας και περιγράφει τη σημασία της χρήσης των οπτικών και θερμικών δορυφορικών δεδομένων σε διάφορες εφαρμογές από τα ανώτερα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων ο Δρ Καρτάλης αναφέρεται σε τρεις βασικές ενότητες εφαρμογών τηλεπισκόπησης μέσω οπτικών και θερμικών δορυφορικών δεδομένων: τον προσδιορισμό των θαλάσσιων επιφανειακών θερμοκρασιακών αλλαγών στο Αιγαίο, την πρόγνωση ακραίων καιρικών φαινομένων (δορυφορική μετεωρολογία) καθώς και τη θερμική συμπεριφορά των πόλεων. Παρακολουθείστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Καρτάλης στην ESA http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/07/LTC2013_Athens_-_interview_to_Prof._Costantinos_Cartalis_-_University_of_Athens Ο Δρ Ισαάκ Παρχαρίδης είναι καθηγητής τηλεπισκόπησης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, όπου όπως αναφέρει και ο ίδιος, διδάσκει όλο το εύρος των εφαρμογών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του κ.Παρχαρίδη επικεντρώνονται στις χρήσεις και εφαρμογές δεδομένων ραντάρ στην Ελλάδα, που αφορούν κυρίως τις φυσικές καταστροφές με έμφαση στους σεισμούς. Ο κ.Παρχαρίδης ως τοπικός διοργανωτής του φετινού προγράμματος μιλάει για την ευκαιρία που είχαν οι φοιτητές που παρακολούθησαν το πρόγραμμα, να ασχοληθούν με προχωρημένα θέματα παρατήρησης της γης από δορυφορικά δεδομένα. Η παρακολούθηση της περιοχής γύρω από το ηφαίστειο της Σαντορίνης μέσω της συμβολομετρίας ραντάρ που επιτρέπει στους ειδικούς να παρατηρούν ακόμα και πολύ μικρές μεταβολές στην περιοχή λόγω της δραστηριότητας που παρουσίασε τα τελευταία χρόνια το ηφαίστειο, είναι ένα από τα παραδείγματα που ανέφερε ο Δρ Παρχαρίδης στη διάλεξη του. Παρακολουθείστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Παρχαρίδης στην ESA http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/07/LTC2013_Athens_-_interview_to_Prof._Issaak_Parcharidis_-_Harokopio_University2 http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Thi_koinho_hechei_to_ephahisteio_tes_Santorhines_me_to_mikroklhima_tes_Athhenas

4 Σεπτεμβρίου 1682: Όταν εντοπίστηκε ο κομήτης Χάλεϊ. Kομήτης Χάλεϊ: Ο διασημότερος από τους κομήτες, που κάνει την εμφάνισή του κάθε 75 με 76 χρόνια στη «γειτονιά» μας. Οι κομήτες είναι μεγάλα σε μέγεθος ουράνια σώματα, τα οποία κινούνται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, μπορεί να γίνουν ορατοί σε μας και στη συνέχεια να χαθούν με ταχύτητα στο μακρύτερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Σε ότι αφορά τη σύνθεσή τους, αποτελούνται από παγωμένο νερό, διοξείδιο του άνθρακα, σκόνη, πετρώματα και άλλα σωματίδια. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζουν τον Ήλιο, το ηλιακό φως θερμαίνει τον πάγο, ο οποίος και υποβάλλεται σε εξάχνωση. Το αέριο αυτό απομακρύνεται από τον Ήλιο και είναι ακριβώς εκείνο που εμείς βλέπουμε ως ουρά του κομήτη. Ο κομήτης Χάλεϊ πήρε το όνομά του από τον βρετανό αστρονόμο Έντμοντ Χάλεϊ (1656–1742), ο οποίος στις 4 Σεπτεμβρίου 1682 τον παρατήρησε για πρώτη φορά και το περιέγραψε. Υπάρχουν καταγεγραμμένες αστρονομικές παρατηρήσεις για τον συγκεκριμένο κομήτη στην Κίνα ήδη από το 240 π.Χ. Η εμφάνισή του το 12 π.Χ. παρακίνησε πολλούς θεολόγους να εικάσουν ότι το Άστρο της Βηθλεέμ, που καθοδήγησε τους Τρεις Μάγους όταν θέλησαν να επισκεφθούν τον νεογέννητο Ιησού, μπορεί να ήταν ο κομήτης Χάλεϊ. Από τα αρχαία χρόνια οι κομήτες αποσπούσαν την προσοχή των ανθρώπων, κυρίως ως κακοί οιωνοί, λόγω της σπανιότητας της εμφάνισής τους. Συνήθως συνδέονταν με επερχόμενα γεγονότα καταστροφής, με λοιμούς, θανάτους βασιλέων και καταστροφή αυτοκρατοριών. Τον Μάιο του 1910 η ανθρωπότητα είχε πιστέψει ότι έφτασε το τέλος της, όταν εμφανίστηκε ο κομήτης του Χάλεϊ, παρακινούμενη από αστρολόγους και μελλοντολόγους, που υποστήριζαν ότι θα συγκρουστεί με τη Γη. Ο πανικός μεγιστοποιήθηκε, όταν αποκαλύφθηκε ότι η ουρά του κομήτη περιείχε ένα δηλητηριώδες κυανιούχο αέριο. Μερικοί απατεώνες βρήκαν τότε την ευκαιρία να θησαυρίσουν, πουλώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες στους αδαείς! Στην Οκλαχόμα μια θρησκευτική σέχτα προσπάθησε να θυσιάσει μία παρθένα για να εξορκίσει το κακό, αλλά εμποδίστηκε από την αστυνομία. Στη Βιέννη ένας μικροσεισμός πανικόβαλε τους κατοίκους, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα των Αψβούργων και κατέφυγαν στους γύρω λόφους για να παρακολουθήσουν τη συντέλεια του κόσμου. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν διατηρώντας την ψυχραιμία του δήλωσε, όταν τον ρώτησαν αν ο κομήτης θα συγκρουσθεί με τη Γη: «Με βεβαιότητα σας λέω όχι». Και όταν τον ξαναρώτησαν πώς είναι τόσο βέβαιος, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Αν δεν πέσει, θα επιβεβαιωθώ. Αν όμως πέσει τελικά, κανείς μας δεν θα ζει για να μου πει ότι έκανα λάθος». Τελικά, ο κομήτης πέρασε σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από τη Γη στις 18 Μαϊου του 1910, διαψεύδοντας πανηγυρικά τις προβλέψεις των καταστροφολόγων. Μας επισκέφθηκε και πάλι στις 9 Φεβρουαρίου 1986, προσελκύοντας μόνο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Η επόμενη στάση του στον Πλανήτη Γη είναι προγραμματισμένη για τις 28 Ioυλίου 2061. http://www.defencenet.gr/defence/item/4-%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-1682-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%8A

Nερό στη Σελήνη. Στη Σελήνη υπάρχει πολύ νερό, αλλά βρίσκεται σε μεγάλα βάθη. Το συμπέρασμα αυτό βγάλθηκε με βάση τη μελέτη των δεδομένων από το ινδικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Chandrayaan-1. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των μελλοντικών αποστολών, συμπεριλαμβανομένων και των επανδρωμένων, - θεωρούν οι επιστήμονες. Το Chandrayaan-1 μετέδιδε σήματα από την περισεληνιακή τροχιά ως το 2009. Μετά η επικοινωνία με το ινδικό διαστημόπλοιο διακόπηκε ξαφνικά, αλλά η επεξεργασία των αποθηκευμένων πληροφοριών που είχε μεταδόσει, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τελευταία, π.χ., φανερώθηκε ότι ο μεγάλος κρατήρας Bullialdus, πάνω από τον οποίο πετούσε το διαστημόπλοιο περιέχει νερό. Η ύπαρξη του νερού στη Σελήνη επιβεβαιώθηκε πριν μερικά χρόνια ακόμα από τους ερευνητικούς σταθμούς, μαζί και με τη βοήθεια ρωσικών συσκευών. Αλλά τότε γινόταν λόγος για τις πολικές περιοχές, όπου ο πάγος διαμορφώνεται στους κρατήρες από τον ηλιακό άνεμο. Ο κρατήρας Bullialdus όμως βρίσκεται κοντά στον ισημερινό. Μάλιστα, τα ίχνη του νερού εντοπίστηκαν μόνο στο κέντρο του σε ένα λόφο από μαγματικά, αναστρεφόμενα από κάποιο αρχαίο χτύπημα, πετρώματα. Το Chandrayaan-1 παρατήρησε το φάσμα της λεγόμενης ομάδας υδροξυλίου (ένα άτομο οξυγόνου συν ένα άτομο υδρογόνου). Η ομάδα αυτή υπάρχει μόνο στο μαγματικό νερό από μεγάλα βάθη. Τα νέα δεδομένα θα αλλάξουν, προφανώς, την αντίληψη για το πώς διαμορφωνόταν ο φυσικός μας δορυφόρος. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά βασιζόμενοι μόνο στις πληροφορίες από ένα κρατήρα ότι το νερό υπάρχει παντού στη Σελήνη: πολύ λίγα είναι τα στατιστικά στοιχεία. Χρειάζεται να ελεγχθούν και άλλοι κρατήρες και λεκάνες που προέρχονται από διάφορα χτυπήματα και να διευκρινιστεί με τη βοήθεια των αναλύσεων ισοτόπων τι συγκεκριμένα νερό είναι – των κομητών ή του μεγάλου βάθους. Τέτοιες αναλύσεις μπορούν να κάνουν σεληνιακά οχήματα ή σταθμοί προσελήνωσης, αν εφοδιαστούν με συσκευή ανάλυσης και εγκατάσταση διάτρησης σε βάθος δεκάδων μέτρων. Κι όμως ακόμα και σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα είναι εύκολη η ανακάλυψη αυτού του νερού, - θεωρεί ο επιστήμονας του ρωσικού του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας Βλαντισλάβ Τρετιακόφ. - Είναι μάλλον απίθανο ότι το νερό αυτό υπάρχει σε υγρή κατάσταση. Είναι, προφανώς, δεσμευμένο, οπως στα μεταλλεύματα. Όπως και στο τσιμέντο – αν προστεθεί εκεί νερό θα πάρουμε μπετόν. Για να εξαχθεί το νερό από το μπετόν χρειάζεται να θερμανθεί πολύ. Έτσι συμβαίνει και εκεί. Αν είναι δεσμευμένο νερό, τότε θα είναι δύσκολο να εξαχθεί. Ο Βλαντισλάβ Τρετιακόφ επέστησε την προσοχή και στο γεγονός ότι ο ίδιος ο κρατήρας σχηματίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς το πεταγμένο έξω μαζί με τα πετρώματα νερό βάθους μάλλον δεν διατηρήθηκε. Στη θέση του εμφανίστηκε προφανώς, άλλο νερό που βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια, π.χ., των κομητών. Τα συγκεντρωμένα δεδομένα θα πρέπει να ελέγχθούν επισταμένα σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης,- πιστεύουν οι ειδικοί. Καλύτερα να ανοίξουμε κάποιο πηγάδι σαν το αρτεσιανό. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να γίνει το ρωσο-ευρωπαϊκό πείραμα διάτρησης της Σελήνης σε βάθος μερικών μέτρων – το πείραμα αυτό βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας. http://greek.ruvr.ru/2013_09_04/240638616/

Ολυμπιάδα Αστρονομίας. «Η αστροφυσική είναι ένας κλάδος της φυσικής που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς εξετάζει φαινόμενα που συμβαίνουν στο Διάστημα, το οποίο μοιάζει άγνωστο σε εμάς» δηλώνει στο «Βήμα» η Κρινιώ Μαρούδα. Αυτή η μαγεία του αγνώστου που προσφέρουν το Σύμπαν και οι αστερισμοί φαίνεται ότι ήταν το στοιχείο που κέντρισε το ενδιαφέρον και των εφετινών διαγωνιζόμενων στην 7η διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας για την επιστήμη αυτή, οδηγώντας τους στην περαιτέρω εμβάθυνση και στη μελέτη της. «Η αστρονομία είναι μια επιστήμη που μελετά το μεγαλείο του Σύμπαντος. Ως εκ τούτου κρύβει πολλά μυστήρια που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Από υπέρμαζες μελανές οπές που "απορροφούν" αστέρες μέχρι πολύχρωμα υπολείμματα αστέρων που έχουν εκραγεί είναι όλα εντυπωσιακά θεάματα για κάθε φυσιοδίφη του διαστήματος» δηλώνει ο Νίκος Κουκουλεκίδης. Ως την επιστήμη που σε φέρνει πιο κοντά στην αρχή, σε αυτό που μας κάνει να υπάρχουμε, χαρακτηρίζει την αστρονομία ο Νικος Κουκουφίλιππας, ο οποίος εξηγεί στη συνέχεια: «Παρά όλα τα επιχειρήματα που θα μπορούσα να παραθέσω, όμως, ασχολούμαι με την αστρονομία γιατί απλώς μ' αρέσει. Διευρύνω τις γνώσεις μου. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να εξηγήσεις το γιατί σου αρέσει κάτι. Απλά όταν ασχολείσαι με αυτό, νιώθεις την ανάγκη να συνεχίσεις. Ο διαγωνισμός ήταν μια ευκαιρία για εμένα, να διευρύνω τις γνώσεις μου και να προκαλέσω τον εαυτό μου». Παράλληλα για τον Περικλή Οκαλίδη η παρατήρηση των αστεριών συνιστά ένα τρόπο για να «αντιλαμβάνεται κανείς τη μηδαμινότητα κάποιων επίγειων καταστάσεων που μεγαλοποιούνται από τους ανθρώπους». «Θεωρώ ότι οι άνθρωποι θα συμπεριφέρονταν τελείως διαφορετικά αν γνώριζαν πραγματικά το μέγεθος της Γης στην κλίμακα του Σύμπαντος, αν αντιλαμβάνονταν πόσο μικρός είναι ο καθένας από εμάς» σχολιάζει ο Περικλής. «Το ενδιαφέρον μου για την αστρονομία το ανακάλυψα σε σχετικά μικρή ηλικία κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό και μεγάλωνε όσο μεγάλωνα κι εγώ» δηλώνει ο Αχιλλέας Παλάσκος, λέγοντας χιουμοριστικά πως «ακόμα και αν αποτύχεις στην αστρονομία, θα βρίσκεσαι ανάμεσα στ' άστρα». «Θεωρώ τρομερά εντυπωσιακό το ότι ένα μικροσκοπικό ον, φτιαγμένο από αστρική σκόνη, μπορεί να αγγίζει με τη νόησή του κάτι τόσο χαοτικό και άπιαστο, όπως το Σύμπαν, και από ασήμαντο να γίνεται σημαντικό από το θάρρος των ερωτήσεών του! Είναι ένας τρόπος επαφής με τη φύση» δηλώνει η Ιωάννα Καλογεροπούλου. Η διεθνής διοργάνωση του Βόλου. Με πλήρη επιτυχία στέφθηκε η 7η Διεθνής Ολυμπιάδα Αστρονομίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πόλη του Βόλου από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 5 Αυγούστου. Την ελληνική ομάδα εκπροσώπησαν δέκα μαθητές, μετά την επιτυχία τους στην 4η φάση του διαγωνισμού «Πτολεμαίος», που διοργάνωσε η Εταιρεία Αστρονομίας. Οι δέκα αυτοί μαθητές κατέβαλαν αξιόλογες θέσεις και στην τελική κατάταξη. «Πολλές και σημαντικές ήταν οι διακρίσεις των ελλήνων μαθητών. Ειδικότερα από τους δέκα μαθητές, βραβεύτηκαν με αργυρό μετάλλιο ο ένας, με χάλκινο μετάλλιο οι τέσσερις και άλλες τιμητικές διακρίσεις άλλοι τέσσερις» δηλώνει ο κ. Λουκάς Ζαχείλας, καθηγητής Αστρονομίας και γενικός γραμματέας της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος. Την ελληνική ομάδα εκπροσώπησαν οι μαθητές Περικλής Οκαλίδης από τη Θεσσαλονίκη (αργυρό μετάλλιο), Νίκος Κουκουφίλιππας από την Αθήνα (χάλκινο μετάλλιο), Νίκος Κουκουλεκίδης από την Θεσσαλονίκη (χάλκινο μετάλλιο), Κρινιώ Μαρούδα από τα Λεχαινά Ηλείας (χάλκινο μετάλλιο), Νίκος Καραμπίτσος από την Αθήνα (χάλκινο μετάλλιο), Φώτης-Ιωάννης Γιασεμής από την Αγία Άννα Εύβοιας (εύφημη μνεία), Ευθύμιος-Αλκιβιάδης Πράπας από την Λάρισα (εύφημη μνεία), Νίκος Σκοκέας-McKellen από την Καλαμάτα (εύφημη μνεία) και Αχιλλέας Παλάσκος από τη Θεσσαλονίκη (εύφημη μνεία). Η επιτροπή του διαγωνισμού έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη τόσο από τις διακρίσεις αυτές όσο και από την όλη διεξαγωγή του πολύμοχθου και μεγάλου διαγωνισμού. Ιδιαίτερα ικανοποιημένη έμεινε από το ότι καθιερώθηκε παμψηφεί της Γενικής Συνέλευσης των Αρχηγών όλων των αποστολών, ο Ύμνος της Αστρονομικής Ολυμπιάδας «Ιριδα», που ήταν μουσική σύνθεση του κ. Βασίλη Τασούδη, αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Βόλου. Έτσι σε κάθε επόμενη Ολυμπιάδα στην έναρξη θα ανακρούεται ο ύμνος αυτός. Στην εφετινή ολυμπιάδα συμμετείχαν 180 μαθητές και 100 συνοδοί καθηγητές από όλα τα μέρη του πλανήτη. «Παράλληλα στην πόλη μας βρέθηκαν άλλοι 100 καθηγητές, ερευνητές και πανεπιστημιακοί που συμμετείχαν σε εργασίες θερινών σχολείων για τη Φυσική και την Αστρονομία» συμπληρώνει ο κ. Ζαχείλας σχολιάζοντας πως «η "καρδιά" της παγκόσμιας αστρονομίας χτύπησε στην περιοχή μας, όπου οι πολίτες μπόρεσαν να μυηθούν στο πνεύμα της ενδιαφέρουσας αυτής επιστήμης». Μπορεί η Ολυμπιάδα να διήρκησε συνολικά δέκα ημέρες, όμως το διαγωνιστικό μέρος (θεωρητικό και πρακτικό) κράτησε μόλις τέσσερις. «Το θεωρητικό μέρος αποτελούνταν από 15 μικρά και 3 μεγάλα προβλήματα-ασκήσεις αστρονομίας, αστροφυσικής και κοσμολογίας που εξέταζαν τις γνώσεις των μαθητών και απαιτούσαν καλή χρήση της φυσικής και των μαθηματικών. Το παρατηρησιακό μέρος σχετιζόταν με την ικανότητα χρήσης του τηλεσκοπίου και την γνώση των αστερισμών και των αντικειμένων του ουρανού» εξηγεί ο Περικλής. «Στην ολυμπιάδα είχαμε πολλές δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο, σκάκι, πεζοπορία και άλλα παιχνίδια. Το πρόγραμμα δεν ήταν ιδιαίτερα κουραστικό αλλά οι τέσσερις ημέρες του διαγωνισμού ήταν εξουθενωτικές γιατί είχαμε μερικές καθυστερήσεις εξαιτίας των δυσμενών καιρικών φαινομένων» σχολιάζει η Κρινιώ. Τις υπόλοιπες ημέρες, οι 180 συμμετέχοντες μαζί με τους συνοδούς τους και με την καθοριστική συμβολή των εθελοντών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είχαν την δυνατότητα να περιπλανηθούν στα καλντερίμια του Πηλίου και του Βόλου να συμμετάσχουν σε αθλητικές και άλλες δραστηριότητες (ποδόσφαιρο, σκάκι κ.ά.), δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να γνωρισθούν καλύτερα μεταξύ τους και να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες σχετικά με τον μαγικό κόσμο των αστεριών. «Γνώρισα παιδιά από άλλες χώρες τα οποία έχουν κοινά ενδιαφέροντα με εμένα και ο διαγωνισμός υπήρξε η μεγαλύτερη πρόκληση που είχα ποτέ σε μαθητικό επίπεδο» σχολιάζει ο Ν. Κουκουλεκίδης. Στην Ολυμπιάδα συμμετείχαν συνολικά 36 χώρες μερικές από τις οποίες εκπροσωπούνταν για πρώτη φορά, ενώ άλλες αποτελούν παραδοσιακές «δυνάμεις» σε αυτόν τον διαγωνισμό. Οι χώρες που είχαν την καλύτερη παρουσία ήταν η Ρουμανία, το Ιράν, η Ταϊλάνδη και η Σλοβακία. Παράλληλα υπήρξαν και χώρες που συμμετείχαν σε μια τέτοια Ολυμπιάδα για πρώτη φορά, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Κύπρος. «Όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως είχαν μεγάλη αγάπη για την αστρονομία, την φυσική και τα μαθηματικά, και ήταν πολύ αξιόλογες προσωπικότητες» δηλώνει ο Περικλής, συμπληρώνοντας: «Κάποιες αποστολές, όπως του Ιράν, προετοιμάζονταν για έξι μήνες πριν από την Ολυμπιάδα, ενώ και η Ινδία επιλέγει και προετοιμάζει πολύ σχολαστικά τα μέλη της ομάδας της. Κάποιες χώρες όπως η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σερβία, όπως και οι χώρες τις Άπω Ανατολής στέλνουν επίσης πολύ καλές αποστολές καθώς εμφυσούν την ομορφιά και την σημασία της αστρονομίας στους μαθητές. Η απειρία των πρωτοεμφανιζόμενων όπως ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Κύπρος ήταν αντιληπτή, όμως και αυτά τα παιδία πιστεύω ότι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό». Η Αστρονομία στο λύκειο. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=210372#210372 Το μάθημα της αστρονομίας διδάσκεται τα τελευταία χρόνια ως μάθημα επιλογής στη Β' Λυκείου και αυτό συμβαίνει μόνο εάν συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός μαθητών. «Το σχολείο δίνει το ερέθισμα για ενασχόληση με την αστρονομία. Ωστόσο, σε πολλά δεν γίνεται σωστά το μάθημα λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος των μαθητών. Αν δεν το θέλει κανείς πάρα πολύ από μόνος του δεν θα τον βοηθήσει ιδιαίτερα το σχολείο» υποστηρίζει η Κρινιώ. Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο Ν. Κουκουφίλιππας, ο οποίος δηλώνει: «Δεν δίνεται βάση στην προσέγγιση του όρου επιστήμης, θεωρώντας ότι η επιστήμη είναι κάτι μακριά από αυτούς, κάτι με το οποίο δεν έχουν σχέση. Κι όμως, ξεχνούν, για παράδειγμα, ότι το κινητό τους τηλέφωνο είναι απόρροια της τεχνολογίας που πρώτα χρησιμοποιήθηκε στην επικοινωνία της Γης με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό». Από την άλλη ο Αχιλλέας υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της συμβολής της πολιτείας στην ανάδειξη της επιστήμης της αστρονομίας «Θεωρώ ότι στη χώρα μας στην οποία γεννήθηκε αυτή η επιστήμη υπάρχουν ευφυή και ικανότατα παιδιά που μπορούν και δικαιούνται να διαπρέψουν στο χώρο αυτό, αρκεί η πολιτεία και το σχολείο να τους δείξει το δρόμο εγκαίρως». «Είναι κρίμα σε μία χώρα με τεράστια αστρονομική παράδοση και σπουδαίους αστρονόμους (Ίππαρχος, Ερατοσθένης, Εύδοξος, Αρίσταρχος, Αναξίμανδρος και ένα σωρό άλλοι), η αστρονομία να είναι παραμελημένη» συμπληρώνει η Ιωάννα. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=528574

Αστεροειδής πάγωσε τη Γη πριν από 13.000 χρόνια. Η δραματική αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος πριν από 13.000 χρόνια προκλήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή στην περιοχή του σημερινού Κεμπέκ, υποστηρίζουν εκ νέου ερευνητές στις ΗΠΑ. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS, αφορά την περίοδο της λεγόμενης «Νεότερης Δρυάδος», μιας περιόδου χαμηλών θερμοκρασιών που άρχισε πριν από 12.900 χρόνια και διήρκεσε 1.300 χρόνια (παίρνει το όνομά της από το αλπικό λουλούδι Dryas octopetala). Ήταν μια περίοδος δραστικών μεταβολών για ολόκληρο τον πλανήτη και ειδικά για τη Βόρεια Αμερική, όπου εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς όλα τα γιγαντόσωμα ζώα που ζούσαν εκεί την τελευταία περίοδο των παγετώνων, από τα τριχωτά μαμούθ μέχρι τα σπαθόδοντα αιλουροειδή και τους γιγάντιους βραδύποδες. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η θερμοκρασία έπεσε όταν κατέρρευσε ένα γιγάντιο τείχος από πάγο στη Βόρεια Αμερική, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στον ωκεανό τεράστιες ποσότητες γλυκού, ψυχρού νερού. Αυτό διατάραξε τα ωκεάνια ρεύματα που μεταφέρουν θερμό νερό από τους τροπικούς προς τον βορρά και βύθισε έτσι τον πλανήτη στο ψύχος. Πολλοί όμως πιστεύουν ότι η πραγματική αιτία ήταν η πρόσκρουση ενός αστεροειδή, η οποία προκάλεσε εκτεταμένες πυρκαγιές και γέμισε την ατμόσφαιρα με τέφρα. Η ιδέα είναι αμφιλεγόμενη, υποστηρίζεται όμως από τουλάχιστον 11 μελέτες τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα αυτή. Στη νέα έρευνα, ο Μούκουλ Σάρμα και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Ντάρτμαθ του Νιου Χάμπσαϊρ αναφέρουν ότι βρήκαν πιο πειστικές ενδείξεις: σφαιρίδια λιωμένων πετρωμάτων που εκτοξεύτηκαν από το Κεμπέκ του Καναδά και έφτασαν μέχρι την Πενσιλβάνια και το Νιου Τζέρσι. Τα σφαιρίδια ανακτήθηκαν από ιζήματα που χρονολογούνται στην εποχή της Νεότερης Δρυάδος. Τα γεωχημικά και ορυκτολογικά προφίλ τους είναι πανομοιότυπα με τα χαρακτηριστικά του νότιου Κεμπέκ, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές. Τα νέα στοιχεία πιθανώς ενισχύουν τη θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστικό μέχρι να βρεθεί ο κρατήρας μιας τέτοιας πρόσκρουσης και να χρονολογηθεί στην εποχή της Νεότερης Δρυάδας. Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο η κατάσταση να είναι πιο περίπλοκη. Όπως δηλώνει ο δρ Σάρμα, «δεν αποκλείεται να υπήρξαν πολλές ταυτόχρονες προσκρούσεις για να φέρουν τις εκτεταμένες περιβαλλοντικές μεταβολές της Νεότερης Δρυάδος. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί κρατήρες πρόσκρουσης, ωστόσο η μελέτη μας θα μας βοηθήσουμε να εντοπίσουμε έναν από αυτούς». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=528534

Ρωσικός πύραυλος φορέας τοποθέτησε σε τροχιά ισραηλινό δορυφόρο. Ο ρωσικός πύραυλος φορέας Zenit-2SB, εκτοξευμένος την Κυριακή από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, τοποθέτησε σε τροχιά τον ισραηλινό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Amos-4 (AMOS - Afro-Mediterranean Orbital System). «Η αποσύνδεση του διαστημικού σκάφους από το ρωσικό σύστημα επιτάχυνσης πραγματοποιήθηκε στις 6.50 ώρα Μόσχας. Η διαχείριση του δορυφόρου Amos-4 έχει παραχωρηθεί στον πελάτη που παρήγγειλε την εκτόξευση», ανέφερε εκπρόσωπος της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Ροσκόσμος. Ο δορυφόρος Amos-4 προορίζεται για την παροχή υπηρεσιών της δορυφορικής τηλεόρασης και ευρυζωνικού διαδικτύου για τις περιοχές της Ρωσίας, της Μέσης Ανατολής, της Νότιο-Ανατολικής και Κεντρικής Ασίας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_01/239453829/ Πυρηνοκίνητο διαστημόπλοιο στη MAKS 2013. Στην αεροδιαστημική έκθεση MAKS 2013, στο Ζούκοβσκι, η Roscosmos παρουσίασε ένα μοναδικό πυρηνικό κινητήρα, ο οποίος θα επιτρέψει την πραγματοποίηση διαπλανητικών ταξιδιών. 'Ενας θαλαμίσκος με δυνατότητα επιστροφής, εξοπλισμένος με τον κινητήρα του μέλλοντος, ήταν ένα από τα κύρια εκθέματα της αεροδιαστημικής έκθεσης. Βάσει προγραμματισμού, η πρώτη πτήση του μεταγωγικού διαστημοπλοίου θα πραγματοποιηθεί το 2015. Το διαστημόπλοιο νέου τύπου έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τετραμελή πληρώματα σε τροχιές γύρω από τη Σελήνη και γύρω από τη Γη. Εκτός αυτών, στη MAKS παρουσιάστηκε η τελική μορφή του υπερσύγχρονου διαστημικού λιμένα Vostochny, στην περιφέρεια Αμούρ της Ρωσίας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239087045/ Η Roskosmos παρουσίασε στη MAKS 2013 «έξυπνα» σκάφανδρα. Νέα σκάφανδρα θα διαθέτουν οι κοσμοναύτες από το 2014. Η στολή πήρε την ονομασία Orlan MKS, όπου MKS σημαίνει: εκσυγχρονισμένο, συνθετικό, βασισμένο σε υπολογιστές». Ο εξοπλισμός νέας γενιάς για εργασία στο ανοιχτό διάστημα είναι ένα μίνι διαστημικό σκάφος. Στο σκάφανδρο για πρώτη φορά στον κόσμο τοποθετήθηκε έλεγχος του κλίματος, ενώ τα λαστιχένια καλύμματα αντικαταστάθηκαν με άλλα από πολυουρεθάνη, πράγμα που θα επιτρέψει την αύξηση του χρόνου χρήσης κατά 1.5 φορά. Αυτή η «ενδυμασία» ζυγίζει περίπου 110 κιλά, γι’ αυτό και είναι αδύνατο να φορεθεί – σε αυτή θα πρέπει «να μπαίνει» μέσω ειδικής πόρτας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239197572/ Οι κοσμοναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις επισκεπτών της MAKS απευθείας από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποίησε πολύωρη σύνδεση με τους επισκέπτες της Αεροπορικής – Διαστημικής Έκθεσης MAKS 2013. Η μετάδοση γίνονταν σε μεγάλη οθόνη, η οποία είχε εγκατασταθεί στο περίπτερο της εταιρείας Roskosmos. Στη συνεδρία έλαβαν μέρος οι Ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ, Φιόντορ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν. Δέκα περίπου άνθρωποι μπόρεσαν να υποβάλουν τις ερωτήσεις τους στους κοσμοναύτες. Πρώτοι έθεσαν τα ερωτήματα τους οι νικητές του διαγωνισμού της Roskosmos ο οποίος είχε κηρυχθεί λίγο πριν τα εγκαίνια της MAKS 2013. Συγκεκριμένα, ένας από τους νικητές, πολίτης της Γερμανίας, ρώτησε τους κοσμοναύτες: «Μπορείτε να φανταστείτε τη διεξαγωγή Ολυμπιακών αγώνων στο διάστημα;» «Γιατί όχι, λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν έρθει εκπρόσωποι πολλών κρατών», - απάντησαν οι κοσμοναύτες. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239101581/ Ρωσία: Οι κάτοικοι της Άπω Ανατολής πέρασαν τη βαθμίδα πυραύλου για μετεωρίτη. Οι κάτοικοι της περιοχής του Πριμόρσκ σήμερα το πρωί παρατηρούσαν την πτώση της δεύτερης βαθμίδας του πυραύλου Zenit, εκτοξευμένου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Μερικοί από τους αυτόπτες μάρτυρες υπέθεσαν ότι είδαν την έκρηξη ενός μετεωρίτη. Στη ρωσική διαστημική υπηρεσία Ροσκόσμος ανέφεραν ότι η τροχιά και η ώρα της πτώσης του αντικειμένου συμφωνούν με τα στοιχεία που έχουν υπολογιστεί για τη δεύτερη βαθμίδα του Zenit, ο οποίος τοποθέτησε σε τροχιά τον ισραηλινό δορυφόρο Amos-4. Το αντικείμενο αυτό είχε αφήσει ίχνος στον ουρανό, το οποίο παρέμεινε εκεί περίπου μιάμιση ώρα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_01/239515063/ Έχει άραγε ο Ήλιος μια «αδελφή» η οποία φέρει το θάνατο; Ο Ήλιος μπορεί να έχει μια «αδελφή», η οποία μαζί με αυτόν αποτελεί ένα διπλό σύστημα αστέρων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το αστέρι αυτό είναι ένας καφέ νάνος, ο οποίος σχετίζεται με τις περιοδικές εξαφανίσεις των γήινων ειδών. Η ιστορία του υποθετικού αστέρα ξεκινά από το 1984. Τότε οι παλαιοντολόγοι από το Σικάγο Ντέβιντ Ράουπ και Τζεκ Σεπκόσκι δημοσίευαν μια εργασία, στην οποία ισχυρίζονταν ότι η μαζική εξαφάνιση των γήινων ειδών συμβαίνει κάθε 26 εκατομμύρια χρόνια. Το συμπέρασμά τους το έκαναν βάσει της μελέτης των απολιθωμάτων των θαλάσσιων οργανισμών για την περίοδο των 250 εκατομμύριων ετών. Οι επιστήμονες επέθεσαν ότι την αιτία των επαναλήψεων πρέπει να ψάξουν όχι στη Γη και την απάντηση άρχισαν να την ψάχνουν οι αστρονόμοι. Σύντομα εμφανίστηκαν δημοσιεύσεις με επεξήγηση ότι ο Ήλιος είναι ένα διπλό αστέρι. Η δεύτερη και ελαφρύτερη συνιστώσα αυτού του ζεύγους, την οποία ονόμασαν ως Νέμεσις, κινείται ακολουθώντας μια επιμήκη τροχιά, η οποία απομακρύνεται από τον Ήλιο σε απόσταση ενός και μισού έτους φωτός. Όταν μια φορά στα 26 εκατομμύρια έτη έρχονται πιο κοντά, ο νάνος μπαίνει στο Νέφος του Οόρτ, μιας γιγαντιαίας σφαίρας αποτελούμενης από τρισεκατομμύρια κομμάτια πάγου γύρω από το Ηλιακό σύστημα. Λόγω της βαρυτικής διαταραχής μεγάλη μάζα των κομματιών ξεφεύγει από το Νέφος και πέφτει πάνω στη Γη και στους άλλους πλανήτες σε μορφή κομητών. Οι ισχυροί περιοδικοί «βομβαρδισμοί» της Γης είναι ακριβώς αυτοί που προκαλούν το θάνατο των οργανισμών. Ο καφέ νάνος δεν εκπέμπει φως και μπορεί να εντοπιστεί μόνο με αισθητήρες υπερύθρων. Οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν τα υπέρυθρα τηλεσκόπια δεν απέδωσαν τίποτα. Το 2012 η NASA δημοσίευσε την πληρέστερη επισκόπηση του ουρανού, καταρτισμένη από το βρισκόμενο σε τροχιά τηλεσκόπιο WISE. Στην επισκόπηση συμπεριλήφθηκαν οι καφέ νάνοι που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε ακτίνα έως 20 έτη φωτός από τον Ήλιο. Οι παράμετροί τους δεν συμπίπτανε με τη Νέμεσις. Πρόσφατα είχαν ληφθεί νέες αποδείξεις ότι η μαζική εξαφάνιση των γήινων ειδών επαναλαμβανόταν κατά την ίδια περίοδο. Όμως όχι σε 26 αλλά σε 27 εκατομμύρια έτη. Έτσι, οι υποστηρικτές της υπόθεσης για το «αστέρι του θανάτου» έχουν πάρει νέες δυνάμεις. Τονίζουν τις παραδοξότητες στην κίνηση του Πλούτωνα και των πιο μακρινών σωμάτων, των μικρών πλανητών Χαουμέα, Μακεμάκε, Έριδα. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι τροχιές τους έχουν πολύ μεγάλη κλίση προς το επίπεδο της τροχιάς των άλλων πλανητών λόγω επίδρασης της Νέμεσις. Ο αστρονόμος επιστήμονας Ντμίτρι Βίμπε δεν συμφωνεί με αυτό το επιχείρημα: Πριν από πολύ καιρό το Ηλιακό Σύστημα μπορεί να ήταν μέρος ενός όχι διπλού η τριπλού συστήματος αλλά ενός σμήνος αστέρων, όπου οι αστέρες συχνά πλησίαζαν μεταξύ τους. Στη συνέχεια το σμήνος διασπάστηκε και τα αστέρια του συνέχισαν την κίνηση στο Γαλαξία από μόνα τους. Ένα από αυτά τα αστέρια που εκτινάχτηκαν από το σμήνος ήταν και ο Ήλιος. Ωστόσο κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει αποδείξει ότι «αστέρι του θανάτου» δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει. Δεν αποκλείεται ότι η Νέμεσις θα «εμφανιστεί» στις μελλοντικές επισκοπήσεις του ουρανού, τις οποίες θα δημιουργήσουν τα πιο ευαίσθητα τηλεσκόπια νέων γενιών. http://greek.ruvr.ru/2013_09_01/239379604/

Η εξερεύνηση της σεληνιακής ατμόσφαιρας από την αποστολή LADEE της NASA. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/09/01/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%84/

Η μελέτη της μαύρης τρύπας Τοξότης από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ Chandra. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι παρατηρούν τη μαύρη τρύπα που ζει στο κέντρο του Γαλαξία, προσπαθώντας να εξηγήσουν τη σχετικά χαμηλή της «όρεξη». Η μαύρη τρύπα, το όνομα της οποίας είναι Τοξότης Α*, έχει μάζα ίση με 4 εκατομμύρια δικούς μας Ήλιους, και είναι ασυνήθιστα ανενεργή καταπίνοντας ένα μικρό μόνο μέρος από τα αέρια και τα υλικά που την περιβάλλουν. Μια ομάδα των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Amherst, από τη Βοστόνη των ΗΠΑ, αναλύοντας 3 εκατομμύρια δευτερόλεπτα παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ Chandra, έφτασε στη λεπτομερή εξήγηση του φαινομένου. Από την ανάλυση του φάσματος της ακτινοβολίας, οι ερευνητές ταυτοποίησαν το φως που λάμβαναν από κάθε άτομο ξεχωριστά. Στη συνέχεια, επικέντρωσαν την προσοχή τους στις συνεισφορές από άτομα σιδήρου. Ο σίδηρος υπάρχει σε αφθονία στο Γαλαξία, είτε στην επιφάνεια αστέρων, είτε και στα αέρια γύρω από τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ωστόσο, ο σίδηρος στα άστρα, βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτόν που γυρνάει γύρω από τη μαύρη τρύπα. Αναλύοντας τη θερμότητα από την ακτινοβολία που λάμβαναν, οι επιστήμονες συμπέραναν πως το μεγαλύτερο μέρος προερχόταν από το θερμό σίδηρο γύρω από τον Τοξότη Α*, επιτρέποντας να καταγράψουν με λεπτομέρεια το προφίλ των ενεργειών που επικρατεί στην περιοχή. Αυτό που παρατήρησαν είναι πως υπάρχει συσσωρευμένη αρκετή ενέργεια, υπό τη μορφή θερμότητας, ώστε να σπρώξει τα αέρια προς τα έξω αντί να τα αφήσει να πέσουν προς τη μαύρη τρύπα. Με την εξήγηση αυτή, δεν είναι η μαύρη τρύπα που ευθύνεται για τη χαμηλή κατανάλωση των αερίων γύρω της, αλλά τα ίδια τα αέρια που έχουν αρκετή ενέργεια ώστε να δραπετεύσουν από τη βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας, καταδικάζοντάς τη σε «δίαιτα». Τα αποτελέσματα αυτά, που δημοσιεύονται στα περιοδικά Science και The Astrophysical Journal, είναι η λεπτομερέστερη ματιά που έχουμε ρίξει στον Τοξότη Α* μέχρι σήμερα. «Σπάνια έχουμε την ευκαιρία να απαντήσουμε σε τέτοια ερωτήματα με λεπτομέρεια», λέει ο καθηγητής Jen Neilsen, που συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι η πρώτη φορά, και ίσως η μοναδική στο προσεχές μέλλον, που έχουμε τόσο καλά δεδομένα για τον πυρήνα ενός γαλαξία». Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=5rfyNsA36JM http://physicsgg.me/2013/08/30/%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%be%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1/