Δροσος Γεωργιος

Ο Ρωσικός πύραυλος Proton ανεφλέγη και κατέπεσε λίγο μετά την εκτόξευσή του. Ρωσικός πύραυλος Proton, που μετέφερε ευρωπαϊκό δορυφόρο, ανεφλέγη και κατέπεσε λιγότερο από δέκα λεπτά μετά την εκτόξευσή του, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ITAR-TASS. Ο βασικός κινητήρας του πυραύλου σταμάτησε να λειτουργεί 545 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση από το ρωσικό διαστημικό κέντρο του Μπαϊκονούρ, στο Καζακστάν. Η ρωσική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες με τον πύραυλο και τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P, αξίας 21 εκατομμυρίων ευρώ, να αναφλέγονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας επάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. «Έχουμε επείγουσα κατάσταση. Η πτήση τερματίστηκε», δήλωσε ο υπεύθυνος της πτήσης. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι όρισε επιτροπή για «να αναλύσει τα τηλεμετρικά στοιχεία ώστε να διαπιστωθούν τα αίτια του περιστατικού». Σύμφωνα με το Κανάλι Ένα της ρωσικής τηλεόρασης, ο δορυφόρος, ο οποίος είχε κατασκευασθεί από την εταιρεία Astrium, θυγατρική της Airbus, επρόκειτο να τεθεί σε τροχιά και να προσφέρει πρόσβαση στο Ιντερνετ σε απομακρυσμένες περιοχές της Ρωσίας. Οι ρωσικές αρχές απομάκρυναν από τη θέση του τον πρώην επικεφαλής της Roscosmos, τον Βλαντίμιρ Ποπόφκιν, τον Οκτώβριο 2013 έπειτα από σειρά αποτυχημένων εκτοξεύσεων και άλλων ατυχημάτων. Ο νέος επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Ολεγκ Οσταπένκο επιφορτίσθηκε από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν με την εφαρμογή εκτεταμένης μεταρρύθμισης στην Roscosmos συνεπικουρούμενος από την αύξηση του προϋπολογισμού της κατά πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Βίντεο. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64008449 Σχόλιο:Δυστυχως το Ρωσικο Διαστημικό πρόγραμμα διέρχεται συστημική κρίση.Προκειται για την φθορά και παλαιότητα του εξοπλισμού,απουσία ειδικευμένου προσωπικου(η πλειοψηφία ειναι πάνω των 55 ετων ενω νέοι επιστημονες και τεχνικοί μπαίνουν ελάχιστοι στον τομέα που καποτε αποτελούσε την κορωνίδα των επιτυχιων της Σοβιετικής Ενωσης) και η απουσία σαφώς διατυπωμενων στοχων!!! Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P

Η μεγάλη κηλίδα του Δία συρρικνώνεται. Μια πολύ ενδιαφέρουσα διαπίστωση έκανε διεθνής ομάδα επιστημόνων με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Οπως φαίνεται η περίφημη «κόκκινη κηλίδα» του Δία έχει αρχίσει να συρρικνώνεται. Η γιγάντια σε εύρος και ένταση καταιγίδα ξεκίνησε πριν από περίπου 300 χρόνια. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά για αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο για αυτό και αποτελεί μόνιμο στόχο των επιστημόνων. Η μεγάλη κηλίδα είναι μια μόνιμη καταιγίδα, ένας αντικυκλώνας, που βρίσκεται 22 μοίρες νότια του ισημερινού του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος. Η κόκκινη κηλίδα είναι τόσο μεγάλη ώστε θα μπορούσαν να «χωρέσουν» μέσα σε αυτή 2-3 πλανήτες σαν τη Γη. Στο τέλος του 19ου αιώνα η κηλίδα υπολογιζόταν ότι είχε διάμετρο σχεδόν 41.000 χιλιομέτρων. Οι παρατηρήσεις των Voyager 1 και 2 όταν πέρασαν κοντά από τον Δία το 1979 και το 1980 επέτρεψαν στους ειδικούς να μετρήσουν την διάμετρό της κηλίδας. Η κηλίδα είχε διάμετρο 22.500 χιλιομέτρων. Ομάδα Αμερικανών και Ευρωπαίων επιστημόνων με επικεφαλής την Έιμι Σάιμον του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA μελέτησαν νέες εικόνες της κηλίδας που κατέγραψε το Hubble. Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι η κηλίδα έχει πλέον διάμετρο σχεδόν 16.500 χιλιομέτρων αλλά και ότι είναι πιο στρογγυλή αντί για οβάλ. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η κηλίδα συρρικνώνεται κατά περίπου 1.000 χιλιόμετρα κάθε χρόνο χωρίς ωστόσο να μπορούν να δώσουν μια εξήγηση για αυτή την εξέλιξη. Η ίδια ερευνητική ομάδα σχεδιάζει τώρα νέες έρευνες και μετρήσεις για να διαπιστώσουν τι συμβαίνει στην ταραχώδη ατμόσφαιρα του Δία εικάζοντας ότι πιθανώς απορροφά την ενέργεια της κηλίδας, με συνέπεια αυτή να μικραίνει συνεχώς. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=596594

Υπερυπολογιστής προσομοιώνει τη γέννηση μιας μαύρης τρύπας. Στην τελευταία προσομοίωση που παρουσιάζει η υπηρεσία οπτικοποίησης της NASA, ο επιθανάτιος χορός δύο άστρων νετρονίων τελειώνει με τη γέννηση μιας μελανής οπής -ίσως το πιο βίαιο φαινόμενο στο Σύμπαν. Η προσομοίωση ξεκινά με δύο άστρα νετρονίων που περιστρέφονται το ένα γύρω από το άλλο σε απόσταση μόλις 18 χιλιομέτρων. Τα ίδια τα άστρα νετρονίων -κατάλοιπα από τον εκρηκτικό θάνατο μεγάλων άστρων- έχουν κι αυτά μικρή διάμετρο, περίπου 20 χιλιόμετρα, συγκεντρώνουν όμως απίστευτα μεγάλη μάζα. Η πυκνότητά τους είναι τόσο μεγάλη ώστε ένα κουταλάκι από το υλικό τους θα ζύγιζε περισσότερο από ολόκληρο το Όρος Έβερεστ. Τα άστρα νετρονίων στην προσομοίωση έχουν μάζα 1,4 και 1,7 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου. Στην αρχή του animation, η απόσταση που χωρίζει τα δύο σώματα είναι μικρότερη από τις διαμέτρους τους και ολοένα μικραίνει. Καθώς τα άστρα πλησιάζουν το ένα το άλλο, αρχίζουν να αναπτύσσονται μεταξύ τους ισχυρές παλιρροϊκές δυνάμεις που τα παραμορφώνουν (αυτό συμβαίνει επειδή η πλευρά του ενός άστρου που κοιτάζει το άλλο άστρο δέχεται ισχυρότερη βαρυτική έλξη από την αντιδιαμετρική πλευρά και δημιουργεί έτσι μια ανισορροπία). Το animation τρέχει σε αργή κίνηση, στην πραγματικότητα όμως χρειάζονται μόλις επτά χιλιοστά του δευτερολέπτου μέχρι οι παλλιροϊκές δυνάμεις να διαλύσουν το μικρότερο άστρο νετρονίων και να εκτοξεύσουν το περιεχόμενό του σε έναν υπέρθερμο σπειροδειδή βραχίονα. Το δεύτερο άστρο καταπίνει ένα μέρος αυτού του υλικού. Έξι χιλιοστά του δευτερολέπτου αργότερα, το δεύτερο άστρο έχει απορροφήσει τόση μάζα ώστε αδυνατεί πια να συγκρατήσει το ίδιο του το βάρος. Σχεδόν ακαριαία, καταρρέει και δημιουργεί στο χωροχρόνο ένα σημείο άπειρης πυκνότητας από το οποίο τίποτα δεν μπορεί να δραπετεύσει: μια μαύρη τρύπα. Η μαύρη τρύπα είναι εξ΄ορισμού μαύρη, ωστόσο το animation σημειώνει με μια γκρι σφαίρα τον λεγόμενο ορίζοντα των γεγονότων της μαύρης τρύπας, το όριο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει δυνατότητα διαφυγής. Η μαύρη τρύπα περιέχει το μεγαλύτερο μέρος από τη μάζα των άστρων, ωστόσο το ένα τέταρτο του υλικού που περιείχαν τίθεται σε τροχιά και σχηματίζει έναν δακτύλιο ακτίνας 200 χιλιομέτρων. Όπως σημειώνουν οι ειδικοί της NASA σε ανακοίνωσή τους, η συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων σε μαύρη τρύπα πιστεύεται ότι παράγει τις λεγόμενες εκλάμψεις ακτίνων γάμμα ή GRB. Πρόκειται για πίδακες ενέργειας που πηγάζουν από τους πόλους της μαύρης τρύπας και δημιουργούνται από υλικό που θερμαίνεται και λάμπει πριν χαθεί για πάντα στη μελανή οπή. Οι εκλάμψεις αυτές είναι συνήθως βραχύβιες, απελευθερώνουν όμως σε λίγα δευτερόλεπτα την ενέργεια που παράγουν τα άστρα ολόκληρου του Γαλαξία μας στη διάρκεια ενός έτους. Είναι μάλιστα τόσο ισχυρές ώστε θα μπορούσαν να αποστειρώσουν έναν πλανήτη αν τον έβρισκαν στο δρόμο τους σε απόσταση δεκάδων ετών φωτός. Η εντυπωσιακή προσομοίωση δημιουργήθηκε στους υπερυπολογιστές του Στούντιο Οπτικοποίησης του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA στο Μέριλαντ. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231319292

Διαστημικά αντίποινα από τη Ρωσία για τις αμερικανικές κυρώσεις. Η ρωσική κυβέρνηση θέτει υπό αμφισβήτηση το μέλλον του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος αποτέλεσε σύμβολο της συνεργασίας με τις ΗΠΑ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ανακοινώνοντας μέτρα σε αντίποινα για τις αμερικανικές κυρώσεις εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσίας Ντμίτρι Ρογκόζιν δήλωσε ότι η Μόσχα θα απορρίψει το αίτημα των ΗΠΑ να παραταθεί η χρήση του ISS πέραν του 2020, ενώ θα απαγορεύσει στην Ουάσινγκτον να χρησιμοποιεί ρωσικής κατασκευής μηχανές πυραύλων για να εκτοξεύει δορυφόρους για στρατιωτική χρήση. Η Μόσχα ανακοίνωσε ακόμη ότι πρόκειται να αναστείλει τη λειτουργία του συστήματος δορυφορικού γεωγραφικού εντοπισμού θέσης GPS από τον Ιούνιο, αντιδρώντας στα σχέδια της Ουάσινγκτον να αρνηθεί να χορηγήσει άδειες εξαγωγής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας που θεωρεί πως θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στο ρωσικό στρατό. «Ανησυχούμε πολύ για τη συνέχιση της ανάπτυξης σχεδίων υψηλής τεχνολογίας σε συνεργασία με έναν τόσο αναξιόπιστο εταίρο όπως οι ΗΠΑ, η κυβέρνηση των οποίων πολιτικοποιεί τα πάντα» είπε ο Ρογκόζιν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Η Ουάσινγκτον επιδίωκε ο ISS -πρόγραμμα αξίας 100 δισ. δολαρίων στο οποίο συμμετέχουν 15 χώρες- να παραμείνει σε λειτουργία ως το 2024, τέσσερα χρόνια πέραν της καθορισμένης προθεσμίας. Αν και η τρέχουσα προθεσμία απέχει ακόμη έξι χρόνια, η απόφαση της Μόσχας να διακόψει τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα, το οποίο υποτίθεται ότι θα έδινε τέλος στη λεγόμενη «κούρσα του διαστήματος» δείχνει σε ποιο βαθμό έχουν επιδεινωθεί οι διμερείς σχέσεις αφότου η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, τον περασμένο Μάρτιο. Τον περασμένο μήνα, οι ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει ότι σκοπεύουν να επιβάλλουν νέο γύρο κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας και μεταξύ άλλων θα επανεξέταζαν τις προϋποθέσεις για την εξαγωγή εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς και ενδεχομένως θα προέβαιναν στην ανάκληση υφιστάμενων αδειών. Από την πλευρά της η Μόσχα είχε ανακοινώσει ότι θα ανταποδώσει ανάλογα. Ο Ρογκόζιν έκρινε ότι αυτές οι κυρώσεις είναι «απρεπείς». Τα μέτρα της ρωσικής κυβέρνησης ενδέχεται να επηρεάσουν τις εξαγωγές στις ΗΠΑ των κινητήρων MK-33 και RD-180, δήλωσε ο Ρογκόζιν. «Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε παραδόσεις αυτών των κινητήρων, αλλά υπό μία προϋπόθεση, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την εκτόξευση στρατιωτικών δορυφόρων», είπε. Παρά τις διαφορές μεταξύ των δύο χωρών σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, η Ουάσινγκτον και η Μόσχα συνεργάζονταν ευρύτατα σε ό,τι αφορά την εξερεύνηση του διαστήματος τα τελευταία χρόνια. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται 3 Ρώσοι κοσμοναύτες και 2 Αμερικανοί αστροναύτες. Ο Ρογκόζιν επισήμανε ότι το ρωσικό τμήμα του ISS θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς την αμερικανική συνεργασία, κάτι όμως το οποίο «δεν ισχύει» αντιστρόφως. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231318596 Σενάρια για το μέλλον του Σύμπαντος. Ο Αμερικανός κωμικός και σεναριογράφος Τζοε Χάνσον ανάμεσα στις άλλα δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στη δημιουργία και παρουσίαση διαδικτυακών εκπομπών. Η τελευταία του διαδικτυακή εκπομπή τιτλοφορείται «Το Μακρινό Μέλλον του Σύμπαντος» και με ένα πρωτότυπο για το αντικείμενο του θέματος τρόπο ο Χάνσον περιγράφει και σχολιάζει τα πιθανά σενάρια για το μέλλον της Γης αλλά και του Σύμπαντος. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών σε 100 χιλιάδες έτη η θέση της Γης και του Γαλαξία θα έχουν μεταβληθεί με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του πλανήτη (αν υπάρχουν βέβαια ακόμη άνθρωποι εδώ) θα βλέπουν ένα τελείως διαφορετικό ουράνιο θόλο από τον σημερινό. Μέσα στα επόμενα 500 χιλιάδες έτη θεωρείται πιθανότατη η πτώση στη Γη ενός αστεροειδούς με τέτοιο μέγεθος που η σύγκρουση θα οδηγήσει σε αλλαγή των κλιματικών συνθηκών. Σε 600 εκ. έτη η διαδικασία της φωτοσύνθεσης θα είναι αδύνατη αφού στον φλοιό της Γης θα παγιδεύονται τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Σε ένα δισ. έτη θα έχει ξεκινήσει η διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ηλιου με τη σταδιακή του διόγκωση αρχικά. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί τόσο πολύ η θερμοκρασία στη Γη ώστε το νερό των ωκεανών να αρχίσει να βράζει και να καταστραφεί κάθε ίχνος χλωρίδας στην επιφάνεια του πλανήτη. Στο βίντεο γίνονται επίσης αναφορές για το πώς θα είναι το Σύμπαν σε δεκάδες δισεκατομμύρια ή και τρισεκατομμύρια έτη. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=596198

Οι ηλιακοί άνεμοι γεννούν κεραυνούς. Είχε διαπιστωθεί ότι τα φορτισμένα σωματίδια που φτάνουν στη Γη από τον Ηλιο μέσω των λεγόμενων ηλιακών ανέμων είναι υπεύθυνα για το υπέροχο θέαμα του σέλαος. Μια νέα μελέτη συνδέει τους ηλιακούς ανέμους με ένα ακόμη φαινόμενο. Σύμφωνα με τη μελέτη «ριπές» των ηλιακών ανέμων των ρευμάτων προσπίπτουν με μεγάλη ταχύτητα πάνω στον πλανήτη, και προκαλούν περισσότερους κεραυνούς στη Γη. Οι ερευνητές -με επικεφαλής τον δρα Κρις Σκοτ του Τμήματος Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ βρήκαν ότι όταν αυξάνεται η ένταση του ηλιακού ανέμου, που εισέρχεται στη γήινη ατμόσφαιρα, τότε ο αριθμός των κεραυνών αυξάνει. Επειδή η αυξομείωση της ηλιακής δραστηριότητας παρακολουθείται συνεχώς μέσω δορυφόρων, στο μέλλον -χάρη στη νέα ανακάλυψη- ίσως γίνεται καλύτερη πρόβλεψη για το πότε θα αυξηθούν οι ηλεκτρικές καταιγίδες και οι κεραυνοί. Οι ηλιακοί άνεμοι πηγάζουν από την περιστρεφόμενη σφαίρα καυτού πλάσματος του Ήλιου, από όπου εκτοξεύονται ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια (κυρίως ηλεκτρόνια και πρωτόνια), τα οποία ταξιδεύουν στο διάστημα και φθάνουν στη Γη με ταχύτητες 400 έως 800 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Η άφιξη αυτών των σωματιδίων στον πλανήτη μας -καθώς έρχονται σε επαφή με το γήινο μαγνητικό πεδίο- «πυροδοτεί» το θεαματικό πολικό σέλας, αλλά επίσης επηρεάζει τον καιρό και, μεταξύ άλλων, διευκολύνει τους κεραυνούς. Ο ηλιακός άνεμος εμφανίζει έναν κύκλο αυξομείωσης, με αποκορύφωμα έντασης περίπου κάθε 27 μέρες. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όσο αυξάνεται η ένταση και η ταχύτητα των ηλιακών ανέμων, τόσο αυξάνεται η συχνότητα και η ένταση των κεραυνών. Αυτή η ηλεκτρική αναταραχή μπορεί να διαρκέσει στη Γη πάνω από ένα μήνα μετά την πρόσκρουση των σωματιδίων του ηλιακού ανέμου στον πλανήτη μας. Αναλύοντας μετεωρολογικά στοιχεία από τη Βόρεια Ευρώπη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι υπάρχουν κατά μέσο όρο 422 κεραυνοί στις 40 μέρες μετά την άφιξη ενός ισχυρού ηλιακού ανέμου, έναντι 321 κεραυνών στις 40 μέρες πριν η ηλιακή «ριπή» πλήξει τη Γη. Οι κεραυνοί κορυφώνονται 12 έως 18 μέρες μετά την άφιξη του ηλιακού ανέμου. Το εύρημα θεωρείται απρόσμενο, καθώς, όπως είπε ο Σκοτ, έως τώρα θεωρείτο ότι μία ενίσχυση των ηλιακών ανέμων θα είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα στη Γη. Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η κοσμική ακτινοβολία από το διάστημα (π.χ. λόγω έκρηξης σούπερ-νόβα) μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των κεραυνών. Τώρα ανακαλύπτεται ότι και ο Ήλιος έχει ένα ανάλογο αποτέλεσμα. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι μέσω ποιού μηχανισμού αυτό επιτυγχάνεται (ούτως ή άλλως δεν είναι σίγουροι γενικότερα πώς γεννιέται ένας κεραυνός μέσα σε μια καταιγίδα). Πιθανώς τα ηλιακά σωματίδια υψηλής ενέργειας, καθώς διαπερνούν τα καταιγιδοφόρα νέφη και ιονίζουν τον αέρα, διευκολύνουν τη δημιουργία των κεραυνών. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Environmental Research Letters». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=596179

Στη στέπα του Καζακσταν προσγειώθηκε με ασφάλεια το Σογιουζ. Στη στέπα του Καζακστάν προσγειώθηκε η διαστημική κάψουλα Σογιούζ μεταφέροντας τριμελές πλήρωμα από την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που ολοκλήρωσαν τη διαμονή τους, διάρκειας 188 ημερών, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στη Γη επέστρεψαν ο Ιάπωνας Koichi Wakata, ο Αμερικανός Rick Mastracchio και ο Ρώσος κοσμοναύτης Mikhail Tyurin. Ο Τyurin ήταν ο πρώτος που βίωσε τη βαρύτητα της Γης ύστερα από έξι μήνες σε τροχιά γύρω της και χαμογελαστός περίμενε να κάνουν οι γιατροί τις πρώτες εξετάσεις. Το πρώτο πράγμα που ζήτησε, με την επιστροφή του στον πλανήτη μας, ήταν ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Δεύτερος βγήκε ο Wakata, βετεράνος του διαστήματος με τέσσερις αποστολές στο ενεργητικό του και περισσότερες από 300 ημέρες στο διάστημα. Τελευταίος εμφανίστηκε ο Mastracchio. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B6%CE%B1%CE%BA%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B6-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82vid Το πρόγραμμα Copernicus ωφελεί την κοινωνία και το περιβάλλον. Τα οικονομικά οφέλη που αναδύονται μέσω του Copernicus, καθώς και οι ευκαιρίες για αειφόρο οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ευρώπη, ήρθε στο προσκήνιο σε ένα διήμερο συνέδριο στην Αθήνα, στην Ελλάδα. Το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Copernicus χρησιμοποιεί ακριβή και έγκαιρα δεδομένα από τους δορυφόρους παρατήρησης της Γης και άλλες πηγές για την παροχή βασικών υπηρεσιών πληροφοριών για να βελτιώσει τον τρόπο διαχείρισης του περιβάλλοντος, την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, ενώ θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων εφαρμογών και υπηρεσιών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, και θα συμβάλλει στη διασφάλιση της καθημερινής ζωής. Πέρα από τη βελτίωση της καθημερινής ζωής, το φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα αναμένεται επίσης να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και επιχειρηματικές ευκαιρίες σε όλη την Ευρώπη. Το συνέδριο "Copernicus Sentinels Serving Society and the Environment" συγκέντρωσε εκπροσώπους από μια ποικιλία των πολιτικών ιδρυμάτων καθώς και εκπρόσωποι από ευρωπαϊκούς επιστημονικούς οργανισμούς. Στην εναρκτήρια ομιλία αυτής της συνόδου υψηλού επιπέδου την πρώτη ημέρα, ο Χρήστος Βασιλάκος, Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας στο πλαίσιο του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, υπογράμμισε τη σημασία του Copernicus για την οικονομική ανάπτυξη. Εκτός από την παροχή των αναγκαίων πληροφοριών για την εκτέλεση των ζωτικής σημασίας υπηρεσιών του Copernicus, τα δεδομένα από τους δορυφόρους Sentinel που αναπτύχθηκε ειδικά για το πρόγραμμα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή έρευνα και ανάπτυξη. Για παράδειγμα, οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να έχουν δωρεάν πρόσβαση στα δεδομένα στο πλαίσιο της πολιτικής ανοιχτών δεδομένων και τη χρήση τους για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό το κέρδος. Επιπλέον, το Copernicus διασφαλίζει μακροπρόθεσμη διαθεσιμότητα των δεδομένων για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Εκτιμάται ότι κάθε 1€ που επενδύεται στο Copernicus θα ανταποδώσει έως και 10€. "Επενδύοντας στο διάστημα σήμερα σημαίνει επένδυση στην ανάπτυξη, την απασχόληση και την καινοτομία αύριο," δήλωσε ο Paul Weissenberg, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Επιχειρήσεις και τη Βιομηχανία. Με την εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου Sentinel στις 3 Απριλίου, το Copernicus μεταβαίνει από την φάση ανάπτυξης προς τη λειτουργική φάση. Ο Γενικός Διευθυντής της ESA, Jean-Jacques Dordain, τόνισε πως το πρόγραμμα Copernicus ανοίγει μια νέα εποχή στην παρατήρηση της Γης με συνεχή παρακολούθηση και συνεχή βελτίωση. "Το Copernicus είναι μοναδικό στον κόσμο," είπε ο κ. Dordain, «αποδεικνύοντας ότι όταν ενώνουμε τις δυνάμεις μας, η Ευρώπη μπορεί να είναι μπροστά από όλους τους άλλους, προς όφελος των πολιτών της". Η Εκδήλωση αποτέλεσε μεταξύ άλλων ένα βήμα/forum για εκπροσώπους από διαφορετικούς κυβερνητικούς φορείς, ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και υπηρεσίες, τον ακαδημαϊκό χώρο και ερευνητικούς φορείς, παρόχους δεδομένων και υπηρεσιών και εκπροσώπους του επιχειρηματικού χώρου και έδωσε τη δυνατότητα να συζητήσουν τις ευκαιρίες που δημιουργούνται από τα δεδομένα Παρατήρησης Γης και το πρόγραμμα Copernicus. Μετά το πέρας των ομιλιών του συνεδρίου, Ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του Διαστήματος και ειδικότερα την Παρατήρηση της Γης, μέσω προγραμμάτων της ΕΕ και της ESA καθώς και μέσα από την ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών στον τομέα αυτό, είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις δραστηριότητες τους ενώ ακολούθησαν διμερείς επαφές των εκπροσώπων των εταιρειών. Το συνέδριο διοργανώθηκε από την Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ (Υπεύθυνος Εθνικός Οργανισμός η ΓΓΕΤ), την ESA και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EE). http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_prhogramma_Copernicus_ophelehi_ten_koinonhia_kai_to_perivhallon

Νέος παράξενος εξωπλανήτης. Συνεχίζεται με εντατικό ρυθμό η ανακάλυψη εξωπλανητών (πλανητών σε άλλα ηλιακά συστήματα) ορισμένοι από τους οποίους διαθέτουν χαρακτηριστικά που εκπλήσσουν τους επιστήμονες. Η τελευταία ανακάλυψη αφορά ένα εξωπλανήτη που βρίσκεται σε τεράστια απόσταση από το μητρικό του άστρο. Στη μεγαλύτερη απόσταση πλανήτη-άστρου που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τη Μαρί Ιβ Ναντ του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ εντόπισε τον εξωπλανήτη χρησιμοποιώντας πολλά ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια στον Καναδά, τη Χιλή και τη Χαβάη. Πρόκειται για ένα γίγαντα αερίου που βρίσκεται σε απόσταση 155 ετών φωτός από το δικό μας ηλιακό μας σύστημα. Ο πλανήτης κινείται γύρω από το άστρο GU Psc και έλαβε την ονομασία GU Psc b. Το άστρο αυτό βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων και είναι περίπου τρεις φορές μικρότερο από τον Ηλιο. Ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση από το μητρικό του άστρο δύο χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης-Ηλιου! Σύμφωνα με τους ερευνητές ο πλανήτης αυτός χρειάζεται 80 χιλιάδες μέρες για να ολοκληρώσει μια περιστροφή γύρω από το άστρο του. Η τεράστια απόσταση που χωρίζει τον πλανήτη από το μητρικό του άστρο τον κάνει ιδανικό στόχο για τους επιστήμονες αφού το φως αλλά και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του άστρου (βαρύτητα κλπ) δεν επηρεάζουν καθόλου την παρατήρηση του. «Ο GU Psc b είναι ένα αληθινό δώρο της φύσης. Η μεγάλη απόσταση που τον χωρίζει από το άστρο του επιτρέπει την παρατήρηση και μελέτη του σε βάθος με διάφορα όργανα. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε πολλά νέα στοιχεία για τους γιγάντιους εξωπλανήτες» αναφέρουν οι ερευνητές. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=595724

Ψάχνοντας για σκοτεινά φωτόνια με το πείραμα HADES. Σε μία πρόσφατη επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Physics Letters B, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0370269314001336 παρουσιάζονται τα τελευταία δεδομένα από το πείραμα HADES που μελετά την πιθανή φύση της σκοτεινής ύλης και στο οποίο συμμετέχουν 18 ευρωπαϊκά ερευνητικά ιδρύματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα υποτιθέμενα σωματίδια U ή αλλιώς τα σκοτεινά φωτόνια δεν συγκεντρώνουν πολλές πιθανότητες για να αποτελέσουν τους βασικούς φορείς της σκοτεινής ύλης. Η γνώση που έχουμε σήμερα για τη σύνθεση του Σύμπαντος είναι πως μόνο το 5% αποτελείται από τη συνηθισμένη ύλη και ενέργεια που παρατηρούμε γύρω μας και περιγράφεται μέσω του Καθιερωμένου Προτύπου, της επικρατούσας θεωρίας μας για τη φύση. Το υπόλοιπο 20% αντιστοιχεί στη σκοτεινή ύλη, μία άγνωστη μορφή ύλης της οποίας την ύπαρξη εικάζουμε εξαιτίας της βαρυτικής επίδρασης που ασκεί στη γνωστή ύλη, ενώ το υπόλοιπο 75% αποτελεί η σκοτεινή ενέργεια, η μυστηριώδης δύναμη που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος. Η φύση του σκοτεινού 95% του Σύμπαντος αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα επιστημονικά μυστήρια με πλήθος από πειράματα να λαμβάνουν χώρα, τόσο στη Γη όσο και στο διάστημα, με σκοπό την ανακάλυψη των «σκοτεινών» σωματιδίων και την επέκταση της φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ένα από τα πειράματα αυτά είναι και το HADES (High-Acceptance Di-Electron Spectrometer), μία συνεργασία εκατοντάδων φυσικών από την Ευρώπη που στεγάζεται στο κέντρο Helmholtz στο Ντάρμστατ της Γερμανίας. To HADES αποτελεί ένα σύστημα ανιχνευτών που ερευνούν για σήματα από τη δημιουργία φωτονίων καθώς συμπιέζονται ζεύγη από αντισωματίδια. Τα τελευταία χρόνια έχει αναλύσει δεκάδες δισεκατομμύρια τέτοια συμβάντα, ερευνώντας μεταξύ άλλων και για ένα υποθετικό σωματίδιο που ονομάζεται μποζόνιο U. Το συγκεκριμένο σωματίδιο έχει παρόμοιες ιδιότητες με το φωτόνιο με τη διαφορά όμως πως έχει και μία μικρή μάζα. Η μάζα αυτή είναι και ο λόγος που το κάνει να φαίνεται σκοτεινό, καθώς καθιστά πολύ αμυδρή την αλληλεπίδρασή του με την ύλη. Το σκοτεινό φωτόνιο μπορεί να διασπαστεί σε ένα ζεύγος από αντισωματίδια, όπως και τα φωτόνια και είναι αυτή ακριβώς η αντίδραση που προσπαθούν να ανακαλύψουν στο HADES. Μέχρι σήμερα όμως, κάθε τέτοια προσπάθεια έχει αποτύχει υποδεικνύοντας άλλες κατευθύνσεις για την πιθανή φύση της σκοτεινής ύλης. Η συγκεκριμένη διαπίστωση έχει αντίκτυπο και σε άλλους ερευνητικούς τομείς, καθώς για παράδειγμα η παρουσία μποζονίων U έλυνε ένα πρόβλημα που αφορούσε στις μαγνητικές ροπές των μιονίων, οι οποίες δεν εξηγούνται επαρκώς από το Καθιερωμένο Πρότυπο, παρουσιάζοντας έτσι νέες προκλήσεις στην υφιστάμενη θεωρία. http://physicsgg.me/2014/05/13/%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%cf%86%cf%89%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1/

Αστροναύτες σε αστεροειδή σχεδιάζει να στείλει η NASA. «Απόβαση» σε αστεροειδή σχεδιάζει να κάνει η NASA στο απώτερο μέλλον και για το λόγο αυτό προετοιμάζει αστροναύτες στις εγκαταστάσεις της στο Χιούστον για το ριψοκίνδυνο εγχείρημα. Η επανδρωμένη αποστολή σε ένα μικρό αστεροειδή δεν θα γίνει με σκοπό την καταστροφή του, όπως στην ταινία «Αρμαγεδδών», επειδή το συγκεκριμένο ουράνιο σώμα αποτελεί δυνητικό κίνδυνο για τη Γη. Αντιθέτως το σχέδιο είναι, αφού επιλεγεί πρώτα ο «στόχος», δηλαδή ο κατάλληλος αστεροειδής, αυτός να παγιδευτεί με τη βοήθεια κάποιου διαστημοπλοίου σε ελεγχόμενη τροχιά γύρω από το φεγγάρι και στη συνέχεια να προσεδαφιστούν στην επιφάνειά του αστροναύτες με σκοπό να μελετήσουν τη σύστασή του. Έτσι, όπως λέει ο Σταν Λοβ, ένας από τους αστροναύτες που μετέχει στην προετοιμασία για την αποστολή, «δοκιμάζουμε διάφορες τεχνικές και εργαλεία που μπορεί να μας χρησιμεύσουν όταν προσεδαφιστούμε στην επιφάνειά του». Τα εργαλεία αυτά θα «μας χρησιμεύσουν για να λάβουμε δείγματα και να τα φέρουμε πίσω στη Γη ώστε να μελετήσουμε τη χημική και γεωλογική τους σύσταση». Ο Λοβ μαζί και ο συνάδελφός του Στηβ Μπόουεν έχουν στο ενεργητικό τους περισσότερες από 62 ώρες διαστημικού περιπάτου. Τις προηγούμενες μέρες, στο Διαστημικό Κέντρο Johnson, οι δύο αστροναύτες σε μία ειδική πισίνα βάθους 15 μέτρων. Μέσα στο νερό και φορώντας τις στολές τους, προσομοίωναν το πώς θα κινούνται πάνω στην επιφάνεια του αστεροειδούς, βγαίνοντας από το διαστημόπλοιο, σε ένα περιβάλλον δηλαδή χωρίς καθόλου βαρύτητα. Η λήψη δειγμάτων από αστεροειδείς θα φανεί χρήσιμη επειδή θα δώσει την ευκαιρία στους ειδικούς να μελετήσουν για πρώτη φορά και από πρώτο χέρι το πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα ουράνια σώματα. Οι αστεροειδείς που μεγάλος όγκος τους βρίσκονται σε τροχιές πολύ πίσω από τον Άρη, θεωρούνται απομεινάρια από την εποχή δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος. Επιπλέον όμως, επειδή μεταφέρουν νερό και πολύτιμα μέταλλα, μελλοντικά ,όλο και περισσότεροι ειδικοί, σκέφτονται τρόπους για την εξόρυξη αυτού του ορυκτού πλούτου. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5119630/astronaytes-se-asteroeidh-sxediazei-na-steilei-h-nasa/

Η Ελλάδα εξασφαλίζει πρόσβαση στα δεδομένα των δορυφόρων Sentinel Μερικές μόνο εβδομάδες μετά την εκτόξευση του Sentinel-1A, η ESA και η Ελλάδα υπέγραψαν την αρχική συμφωνία που θεσπίζει την πρόσβαση στα δεδομένα των δορυφόρων Sentinel, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην αξιοποίηση τους. Η οικογένεια των δορυφόρων Sentinel έχει αναπτυχθεί για να καλύψει τις επιχειρησιακές ανάγκες του Ευρωπαικού προγράμματος παρακολούθησης του περιβάλλοντος, Copernicus. Οι πληροφορίες που παρέχονται από τις αποστολές παρατήρησης της Γης θα παρέχουν έναν πλούτο πληροφοριών για διάφορες υπηρεσίες που βοηθούν στη βελτίωση της καθημερινής ζωής και την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος. Τα δεδομένα θα είναι ελεύθερα προσβάσιμα για τις Υπηρεσίες του Copernicus, καθώς και για την επιστημονική κοινότητα και άλλους χρήστες. Σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά την εκμετάλλευση των δεδομένων, η ESA και η Ελλάδα υπέγραψαν σήμερα μνημόνιο Συνεργασίας για την Από Κοινού χρήση των υποδομών και των υπηρεσιών Copernicus σε μια τελετή στην Αθήνα, Ελλάδα. Ο Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Αθήνας (Ε.Α.Α) Κανάρης Χ. Τσίγκανος που υπέγραψε εκ μέρους της Ελλάδας, εξέφρασε την ευχαρίστησή του για τη συνεργασία με την ESA στη θέσπιση της συμφωνίας που κατοχυρώνει στην Ελλάδα τη σπουδαίας σημασία πρόσβαση στα δεδομένα των Sentinel. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, το Ε.Α.Α σκοπεύει να δημιουργήσει αντίστοιχους εθνικούς ιστότοπους για την φιλοξενία και την διάθεση των δεδομένων Sentinel, διασφαλίζοντας την πρόσβαση, την αρχειοθέτηση και την επαναδιανομή των δεδομένων Sentinel καθώς και των προϊόντων τους για την παραγωγή περιβαλλοντικών υπηρεσιών και πληροφοριών προστιθέμενης αξίας. "Ο στόχος αυτής της δράσης είναι να παρέχει δεδομένα για τις δραστηριότητες εθνικής προτεραιότητας με την προοπτική να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των διακρατικών συνεργασιών ανάμεσα στην Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, καθώς και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας', δήλωσε ο καθηγητής Τσίγκανος. Η ESA στηρίζει τις εθνικές πρωτοβουλίες για την θέσπιση άμεσης και αποτελεσματικής πρόσβασης στα δεδομένα Sentinel, παρέχοντας τεχνικές συμβουλές σχετικά με την συλλογή των δεδομένων και τη διάδοση τους, καθώς και της επεξεργασίας των δεδομένων και της αρχειοθέτησης του λογισμικού ώστε να βρίσκεται στη διάθεση για κάθε εθνική πρωτοβουλία. "Το μνημόνιο που μόλις υπογράψαμε με την Ελλάδα, η οποία έχει την προεδρία της ΕΕ, είναι το πρώτο του είδους του. Ανυπομονούμε να υπογράψουμε μελλοντικές συμφωνίες με άλλα κράτη μέλη για να καθιερώσουν την επιτυχή πρόσβαση σε δεδομένα και την αξιοποίηση των δεδομένων Sentinel σε εθνικό επίπεδο", δήλωσε ο Βόλκερ Λίεμπιγκ, Διευθυντής Προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης της ESA και συν υπογράφων του μνημονίου. "Είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την εκμετάλλευση των δεδομένων Sentinel" Η τελετή υπογραφής έλαβε χώρα στην έναρξη του διήμερου συνεδρίου, Copernicus Sentinels Serving Society and Environment, που έγινε στην Αθήνα, στην Ελλάδα. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Ellhada_exasphalhizei_prhosvase_sta_dedomhena_ton_doryphhoron_Sentinel

Πως ήταν ο Αρης πριν 4 δισ.χρόνια. Μπορεί σήμερα ο Άρης να είναι ένας ψυχρός και έρημος πλανήτης αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν πως στο (μακρινό) παρελθόν δεν ήταν έτσι τα πράγματα… Συγκεκριμένα, πολλοί επιστήμονες εκτιμούν πως πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν εντελώς διαφορετικός και έμοιαζε αρκετά με τη Γη. Για να στηρίξουν αυτούς τους ισχυρισμούς, το εργαστήριο Goddard Conceptual Image Lab της NASA δημιούργησε ένα video που παρουσιάζει πώς ήταν ο Άρης εκείνη την εποχή βάσει των στοιχείων που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα. Όπως εξηγεί ο Δρ. Joseph Grebowsky από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard, στον Άρη υπάρχουν κανάλια τα οποία, όπως και στη Γη, παρουσιάζουν σημάδια διάβρωσης από τη ροή του νερού. Μάλιστα υπάρχουν κρατήρες συνδεδεμένοι με κανάλια που μετατράπηκαν σε λίμνες και υπέστησαν διάβρωση από το νερό πριν 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως επισημαίνει ο επιστήμονας, στην επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ορυκτά που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με την παρουσία νερού, όπως για παράδειγμα ο αιματίτης και ο άργιλος. Αν κάποτε στον Άρη υπήρχε υγρό νερό, τότε η ατμόσφαιρά του θα έπρεπε να έχει διαφορετικό, θερμότερο κλίμα. Τα σύννεφα που κινούνται γρήγορα στο video δείχνουν την πάροδο του χρόνου και τη μεταβολή από θερμό σε ένα παγωμένο, ξηρό κλίμα. Οι λίμνες ξηραίνονται και παγώνουν, ενώ η ατμόσφαιρα αλλάζει και ο ουρανός από γαλάζιος γίνεται ροζ, όπως οι εικόνες που έχουμε από τον Άρη σήμερα. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτό το ευνοϊκό κλίμα διήρκησε αρκετά ώστε να γεννηθεί ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη. «Τα μόνα άμεσα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής στην ιστορία της εξέλιξης ενός πλανήτη είναι αυτά που συγκεντρώνουμε μελετώντας τη Γη», δήλωσε ο Δρ. Grebowsky. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-4-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Η απόκρυψη του Κρόνου από τη Σελήνη. Παρακολουθείστε στις 14 Μαΐου live την απόκρυψη του Κρόνου από την Σελήνη http://www.virtualtelescope.eu/webtv/ όπως θα την βλέπουν οι παρατηρητές από την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία. Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε το ίδιο φαινόμενο, όπως το συνέλαβε ο Colin Legg από το Perth της Αυστραλίας, στις 22 Φεβρουαρίου 2014 : http://physicsgg.me/2014/05/13/%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%ba%cf%81%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7/

Στέλνουμε selfie στους… εξωγήινους! Το διαστημικό σκάφος Rosetta κυνηγά ένα κομήτη και για ένα διάστημα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) είχε θέσει το σκάφος σε ένα είδος «χειμερίας νάρκης» για να γλιτώσει ενέργεια. Η «αφύπνιση» του σκάφους ήταν προγραμματισμένη για τον περασμένο Ιανουάριο και στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας η ESA οργάνωσε ένα χάπενινγκ. Ζήτησε από τους φίλους του Διαστήματος να φτιάξουν και να της στείλουν βίντεο με τον εαυτό τους, ένα video-selfie δηλαδή. Το Rosetta αφυπνίστηκε και ξεκίνησε εκ νέου το κυνήγι του κομήτη και αφού όλα πάνε καλά στην αποστολή οι επιτελείς της ESA αποφάσισαν να αξιοποιήσουν τα video-selfies. Αποφάσισαν να τα μεταδώσουν στο Διάστημα και να τα αφήσουν να ταξιδέψουν στα πέρατα του Σύμπαντος. Αν κάποιος νοήμον πολιτισμός τα εντοπίσει η πρώτη επαφή που θα έχουν οι εξωγήινοι μαζί μας θα είναι λοιπόν ένα… selfie. H ESA θα μεταδώσει τα video-selfie από την πολύ ισχυρή κεραία ραδιοσημάτων που έχει εγκαταστήσει στον σταθμό Cebreros στην Ισπανία. Οι επιστήμονες της ESA μάλιστα υπολόγισαν το ταξίδι των video-selfies στο Διάστημα. Σε ένα δευτερόλεπτο τα selfies θα έχουν φτάσει στη Σελήνη, σε πέντε λεπτά στον Ερμή και σε 21 λεπτά στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος. Σε 4 ώρες θα έχουν ξεπεράσει τον Ποσειδώνα και σε περίπου 15 ώρες θα έχουν βγει από το ηλιακό μας σύστημα. Σε ένα έτος θα έχει βγει από το τοπικό διαστρικό νέφος στο οποίο ανήκει ο Ηλιος. Σε 300 έτη τα selfie θα βγουν από την σπείρα του Ωρίωνα στην οποία βρίσκεται το ηλιακό μας σύστημα. Σε 20 χιλιάδες έτη θα εγκαταλείψουν τον γαλαξία μας και σε 2.5 εκ. έτη θα φτάσουν στον γαλαξία της Ανδρομέδας. Σε 10 εκ. έτη θα εγκαταλείψουν το τοπικό σμήνος γαλαξιών στο οποίο ανήκει ο και ο δικός μας. Θα έχει σίγουρα τεράστιο το αν τα selfie θα τα δουν κάποιοι εξωγήινοι και ακόμη περισσότερο αν αποφασίσουν να απαντήσουν με… τον ίδιο τρόπο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=594962 Το ισχυρότερο ατομικό λέιζερ αναπτύχθηκε στην Κρήτη. Ένα λέιζερ που αναπτύχθηκε από ερευνητές στην Κρήτη και εκπέμπει άτομα αντί για φως είναι το ισχυρότερο του είδους του στον κόσμο. Ο όρος «λέιζερ ατόμων» είναι ελαφρώς παραπλανητικός, αφού το ακρωνύμιο laser (light amplification by stimulated emission of radiation) αφορά εξ΄ορισμού την εκπομπή φωτός. Παρόλα αυτά, η λέξη λέιζερ περιγράφει με ακρίβεια τη λειτουργία της νέας συσκευής, η οποία εκπέμπει μια συνεκτική δέσμη ύλης που συμπεριφέρεται ως κύμα. Τα λέιζερ ατόμων θα μπορούσαν να βρουν σημαντικές πρακτικές εφαρμογές, κυρίως στην έρευνα, μέχρι σήμερα όμως ήταν υπερβολικά αδύναμα. Το νέο λέιζερ που αναπτύχθηκε στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) προσφέρει τώρα επτά φορές υψηλότερη ροή ατόμων σε σχέση με τον προηγούμενο κάτοχο του ρεκόρ. Η ροή φτάνει τα 40 εκατομμύρια άτομα ανά δευτερόλεπτο, αναφέρει η ομάδα του Δρ Βολφ φον Κλίτσινγκ στο New Journal of Physics. Όπως ισχύει και σε άλλα ατομικά λέιζερ, η πειραματική διάταξη αντλεί άτομα από ένα «συμπύκνωμα Μπόζε-Άινσταϊν», ένα νέφος αερίου κατεψυγμένο κοντά στο απόλυτο μηδέν, στο οποίο όλα τα άτομα συμπεριφέρονται ως μια ενιαία κβαντική οντότητα. Ισχυρά ραδιοκύματα αποσπούν άτομα από τη μαγνητική παγίδα που συγκρατεί το συμπύκνωμα και τα διοχετεύουν στη συνεκτική δέσμη του λέιζερ. Εκτός όμως του ότι αύξησαν τη ροή ατόμων, τη λεγόμενη «λαμπρότητα» του λέιζερ, οι ερευνητές κατάφεραν επίσης να παραγάγουν δέσμες από εξαιρετικά κρύα άτομα, σε θερμοκρασία μόλις 200 nanokelvin. Στο μέλλον, αναφέρει η ερευνητική ομάδα, με πρώτη συγγραφέα τη μεταδιδακτορική ερευνήτρια Βασιλική Μπόλπαση, λέιζερ ατόμων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη μέτρηση των μαγνητικών και ηλεκτρικών ιδιοτήτων μιας επιφάνειας με πρωτοφανή ακρίβεια, ή ακόμα και στο σχεδιασμό ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. http://physicsgg.me/2014/05/10/%cf%84%ce%bf-%ce%b9%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%bb%ce%ad%ce%b9%ce%b6%ce%b5%cf%81-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%81%ce%ae/

Μια συζήτηση με τον Δημήτρη Νανόπουλο. Ας ξεκινήσουμε από τα παιδικά σας χρόνια. Θέλω να θυμηθείτε πότε ανακαλύψατε για πρώτη φορά την αγάπη σας για την φυσική, τις θετικές επιστήμες γενικότερα; Η ιστορία ξεκίνα από το γυμνάσιο που μας χώριζαν οι καθηγητές σε κλασικές και θετικές σπουδές. Είχα διαλέξει αρχικά τις κλασικές σπουδές. Δεν ήμουν και καλός μαθητής, μάλλον μέτριος ήμουν. Ύστερα όμως συνέβη κάτι παράξενο στη ζωή μου. Ο πατέρας μου στην 4η γυμνάσιου μου έφερε ένα καταπληκτικό εξωσχολικό βιβλίο φυσικής. Όταν το έπιασα στα χέρια μου μαγεύτηκα, τρελάθηκα. Και το παράξενο είναι, πως πραγματικά μου ήρθε και το πήρα στα χέρια μου γιατί τότε δεν ήμουν αυτό που μπορεί να φαντάζονται. Δεν ήμουν το κάλο παιδί με τα γυαλιά μυωπίας, που τριγυρνούσε γύρω από τη μάνα του και τα βιβλία του. Καμιά σχέση, εγώ το μυαλό μου τότε μέχρι και την 3η γυμνάσιου το είχα στα γήπεδα και στις αλάνες. Εκεί λοιπόν που ξεφύλλιζα το βιβλίο άρχισα να το διαβάζω μετά μανίας, όπως όταν διαβάζει κάποιος πρώτη φορά στη ζωή του ένα μυθιστόρημα. Δεν το άφηνα από τα χέρια μου, έλεγα συνέχεια «τι γίνεται, τι λέει εδώ πέρα;» αυτό το βιβλίο ήταν που μου έδωσε την πρώτη μεγάλη ώθηση. Στην 4η Γυμνασίου άρχισα να λύνω συνέχεια ασκήσεις φυσικής από μόνος μου. Είχε αποκτήσει μεγάλο ενδιαφέρον στη ζωή μου αυτή η επιστήμη. Θυμάμαι ότι από τότε, από την εποχή του Γιώργου Παπανδρέου, αρκετά παιδιά παγαίνανε φροντιστήριο για να λύσουν αυτές τις ασκήσεις και εγώ καθόμουν και τις έλυνα μόνος μου. Με σηκώνει κάποια στιγμή ο καθηγητής να πω το μάθημα, λύνω τις ασκήσεις και με ρωτάει Νανόπουλε μόνος σου τις έλυσες; Είχε το βλέμμα τις δυσπιστίας, δεν μπορούσε να το πιστέψει, φανταζόταν και εκείνος πως το πιθανότερο ήταν να πηγαίνω φροντιστήριο όπως και οι υπόλοιποι συμμαθητές μου. Το φροντιστήριο για μένα τότε ήταν μια πολυτέλεια. Δεν είχαμε πολλά χρήματα για να κάνουμε τέτοιες κινήσεις. Μια φυσιολογική μικροαστική οικογένεια ήμασταν. Μετά προς το τέλος του γυμνάσιου, άλλαξα σχολείο και γνώρισα ένα φοβερό καθηγητή φυσικής τον Τσιγκούνη, που με βοήθησε πάρα πολύ. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Αλλά είχα τρέλα. Είχα τρέλα με τη μπάλα και με τη φυσική. (Συνέντευξη: Τάσος Αντωνόπουλος) Περισσότερα. http://physicsgg.me/2014/05/11/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf/ Στη σκηνή παρουσιάζεται η ανάλυση του φαινομένου του φωτός. Μέσω της εκτέλεσης του κομματιού Follow me. Το λευκό φως είναι μια σύνθεση όλων των γνωστών χρωμάτων και όταν του αναλύουμε στην ουσία χωρίζουμε τα χρώματα με τη βοήθεια ενός πρίσματος. Η επιστήμη είναι παντού. Πίσω από ένα στίχο. Ένα τραγούδι. Μια μπάντα.

Copernicus - Οι δορυφόροι Sentinels στην υπηρεσία της Κοινωνίας και του Περιβάλλοντος. H Γενική Γραμματεία Έρευνας & Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) οργανώνει σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδήλωση με αντικείμενο το Πρόγραμμα Παρατήρησης Γης Copernicus με τίτλο: «Copernicus – Sentinels Serving Society and the Environment», που θα λάβει χώρα στην Αθήνα στις 12-13 Μαΐου 2014. Ο τομέας του Διαστήματος αναγνωρίζεται ως βασική παράμετρος για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, ενώ η Παρατήρηση Γης παρέχει πλήθος εφαρμογών χρήσιμων για την αντιμετώπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών αναγκών. Στόχος της εκδήλωσης που φιλοξενηθεί στο ίδρυμα Ευγενίδου, είναι να δώσει έμφαση στην επικείμενη εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου Sentinel στο πλαίσιο του προγράμματος Copernicus, που σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής για το πιο φιλόδοξο Πρόγραμμα Παρατήρησης Γης μέχρι σήμερα. Το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Copernicus χρησιμοποιεί ακριβή δεδομένα, που παρέχονται έγκαιρα από τους δορυφόρους παρατήρησης της Γη και άλλες πηγές, για την παροχή βασικών υπηρεσιών πληροφοριών ώστε να βελτιώσει τον τρόπο διαχείρισης του περιβάλλοντος, την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, ενώ θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων εφαρμογών και υπηρεσιών για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, και θα διευκολύνει τη διασφάλιση της καθημερινής ζωής. Παράλληλα με τη βελτίωση της καθημερινής ζωής, το φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα αναμένεται επίσης να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και επιχειρηματικές ευκαιρίες σε όλη την Ευρώπη για όλους. Το συνέδριο επικεντρώνεται στο πώς πληροφορίες μέσω του προγράμματος Copernicus μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων, για τη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών και των επιχειρήσεων με γνώμονα τα κοινωνικό - οικονομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Τα οφέλη και τη σημασία του Copernicus για τους πολίτες της Ευρώπης θα συζητηθούν. Με τον πρώτο δορυφόρο Sentinel να έχει εκτοξευθεί πρόσφατα, οι ομιλίες θα καλύψουν το πώς οι εικόνες που θα παρέχει η νέα αυτή αποστολή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μια πληθώρα εφαρμογών. Επιπλέον, θα συζητηθούν οι εφαρμογές παρατήρησης της Γης σε όλο τον κόσμο καθώς και οι αναδυόμενες τεχνολογίες και υπηρεσίες. Ο δορυφόρος Sentinel-1A της ESA που εκτοξεύθηκε στις 3 Απριλίου παρέδωσε ήδη τις πρώτες εικόνες ραντάρ της Γης. Οι εικόνες αυτές προσφέρουν μια δελεαστική γεύση από το είδος των επιχειρησιακών εικόνων που θα παρέχει αυτή η νέα αποστολή για το πρόγραμμα παρακολούθησης του περιβάλλοντος Copernicus. Την πρώτη ημέρα, η Εκδήλωση θα ξεκινήσει τις εργασίες της με μια εισαγωγική συνεδρία στην οποία θα τοποθετηθούν ομιλητές υψηλού επιπέδου από σημαντικό αριθμό Ευρωπαϊκών και Διεθνών Οργανισμών που αναμένεται να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες του Copernicus. Θα ακολουθήσουν θεματικές συνεδρίες οι οποίες θα παρουσιάσουν το ρόλο του Copernicus ως προς την Οικονομική και Περιφερική Ανάπτυξη, τη Θάλασσα και την Αλιεία, τη Γεωργία, τον Τουρισμό και την διατήρηση της Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό και τις Δημόσιες Υπηρεσίες, την Ασφάλεια και τον Έλεγχο των Συνόρων και τη Διαχείριση Εκτάκτων Αναγκών (Πολιτική Προστασία). Η ημέρα θα κλείσει με πολιτικές τοποθετήσεις εκπροσώπων της Ελληνικής Κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Αντικείμενα της δεύτερης ημέρας της Εκδήλωσης θα είναι η πρόσβαση στα δεδομένα του Copernicus καθώς και η πρόκληση του να διατηρηθεί αυτή βιώσιμη στα επόμενα χρόνια – δύο ιδιαίτερα σημαντικά θέματα με πολλαπλές προεκτάσεις. Το κλείσιμο της Εκδήλωσης θα γίνει με μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης από την οποία θα προκύψουν συμπεράσματα που θα παρουσιάζουν τις μελλοντικές υπηρεσίες του Copernicus από τη σκοπιά των - εν δυνάμει - χρηστών. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Copernicus_-_Oi_doryphhoroi_Sentinels_sten_ypereshia_tes_Koinonhias_kai_toy_Perivhallontos Ένα εκατομμύριο ευρώ για σοβιετική διαστημική κάψουλα. Στην πρώτη δημοπρασία του είδους της στην Ευρώπη, μια σοβιετική κάψουλα που μετέφερε τρεις κοσμοναύτες στο Διάστημα τη δεκαετία του 1970 πουλήθηκε για ένα εκατομμύριο ευρώ. Σύμφωνα με το γερμανικό οίκο Lempertz, ο οποίος πραγματοποίησε τη δημοπρασία στα νέα γραφεία του στις Βρυξέλλες, η κάψουλα πουλήθηκε σε Ευρωπαίο αγοραστή που υπέβαλε προσφορά μέσω τηλεφώνου. Η κάψουλα Vozvrashchayemyi Apparat («συσκευή επανεισόδου») εκτοξεύτηκε σε μια επανδρωμένη αποστολή το 1977 και μια μη επανδρωμένη το 1978, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκε για εκπαίδευση κοσμοναυτών. Πριν από την πώληση αφαιρέθηκαν τα μαύρα ίχνη που είχαν καλύψει την κάψουλα κατά την τελευταία επανείσοδό της στην ατμόσφαιρα και το λευκό της χρώμα αποκαταστάθηκε. Δεδομένου μάλιστα ότι η κάψουλα θεωρείται ακόμα λειτουργική, η δημοπρασία έπρεπε να λάβει άδεια από τη ρωσική κυβέρνηση. Στο σφυρί βγήκαν την ίδια μέρα και δύο διαστημικές στολές. Η στολή που φορούσε ο αμερικανο-βρετανός αστροναύτη Μάικλ Φόουλ κατά το ταξίδι του προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2003 έπιασε 70.000 ευρώ, ενώ η στολή που χρησιμοποίησε ο Ρώσος Αλεξάντερ Καλέρι σε μια πτήση προς τον ρωσικό σταθμό MIR το 1996 πουλήθηκε για 63.000 ευρώ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231317198

Ενας κατακλυσμός στον Αρη μας οδηγει σε εξωγηινη ζωη. Μικροβιακή ζωή μπορεί να κρύβεται σε πάγους κάτω από τα τεράστια κανάλια που παρατηρούνται στην επιφάνεια του Άρη, υποστηρίζει νέα μελέτη Ολλανδών επιστημόνων. Η νέα δουλειά δείχνει ότι τα κανάλια δημιουργήθηκαν από τεράστιες πλημμύρες, στον κόκκινο πλανήτη, οι οποίες δεν αποκλείεται να μετέφεραν σκληραγωγημένους ζωντανούς οργανισμούς. Ο Άρης, τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των επιστημών του διαστήματος, αποτελώντας όχι μόνο πεδίο ερευνών, για την εύρεση εξωγήινης ζωής, αλλά και πιθανό προορισμό για εποίκηση, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Παράλληλα, οι μελέτες που υποστηρίζουν ότι οι ενδείξεις πως ο κόκκινος πλανήτης, κάποτε, φιλοξενούσε ή φιλοξενεί, ακόμα, ζωή όλο και πληθαίνουν. Τώρα, μία νέα επιστημονική δουλειά έρχεται να στηρίξει μία ακόμα θεωρία που κινείται προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Πρόκειται για μελέτη Ολλανδών επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία, ο Άρης, πριν από εκατομμύρια χρόνια, βίωσε μία κολοσσιαία πλημμύρα, όταν ο πάγος που κάλυπτε μία λίμνη άνοιξε, και το νερό που συγκρατούνταν από κάτω όρμησε προς την επιφάνεια. Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο σενάριο είναι το γεγονός ότι υπαινίσσεται πως, κάποτε, στον γειτονικό πλανήτη, υπόγειες λίμνες, όπως αυτή της θεωρίας, αποτελούσαν καταφύγιο για μικρόβια, τα οποία μπορεί, ακόμα και σήμερα, να βρίσκονται αδρανή, σε πάγο στο υπέδαφος. Στο παρελθόν, ορισμένες περιοχές στον Άρη έχουν χαρακτηριστεί ως η πηγή τεράστιων καναλιών εκροής. Μέχρι σήμερα, τέσσερα σενάρια έχουν προταθεί για να εξηγήσουν τη δημιουργία τους. Η νέα μελέτη ελέγχει αυτά τα σενάρια, με αναλύσεις εικόνων και υψομετρικών δεδομένων. Η βασική θεωρία πίσω από τα σενάρια λέει ότι στα εν λόγω κανάλια που έχουν παρατηρηθεί στον Άρη, και τα οποία φαίνεται να προέρχονται από κρατήρες που δημιουργήθηκαν από συγκρούσεις με άλλα ουράνια σώματα, έρεαν με ορμή τεράστιες ποσότητες νερού. Ωστόσο, το έδαφος στο οποίο βρίσκονται χρονολογείται από μία εποχή που ο Άρης εξελισσόταν στην κρύα έρημο που γνωρίζουμε σήμερα. Οι συνθήκες, επομένως, ήταν ακατάλληλες για την ύπαρξη νερού. Από που ήρθε, λοιπόν, το νερό που εκτιμάται ότι τα σχημάτισε; Για να απαντήσουν στο ερώτημα, ο Manuel Roda του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης και η ομάδα του, εξέτασαν τον κρατήρα Aram Chaos και το κανάλι του, το οποίο έχει πλάτος 10 χιλιομέτρων και βάθος 2 χιλιομέτρων, και οδηγεί μακριά από εκείνον. Η ομάδα πίστευε ότι μία λίμνη γέμιζε τον κρατήρα, όταν ο Άρης ήταν ακόμα ζεστός, η οποία, καθώς ο πλανήτης ψύχονταν, πάγωσε και, σιγά-σιγά, καλύφθηκε από ένα στρώμα ιζημάτων. Την επόμενη περίοδο, ο παγιδευμένος πάγος ζεσταινόταν από τη γεωθερμική ενέργεια από κάτω του. Παρόλο που, έτσι, τα πιο χαμηλά επίπεδα της παγωμένης λίμνης άρχισαν να λιώνουν, το υγρό σώμα που δημιουργήθηκε παρέμενε παγιδευμένο. Ωστόσο, χιλιάδες χρόνια μετά, το στρώμα ιζημάτων κατέρρευσε ξαφνικά, σπάζοντας τον πάγο και επιτρέποντας στο νερό να ξεχυθεί στην επιφάνεια. Πράγματι, οι μορφολογικές και γεωλογικές αναλύσεις της ομάδας έδειξαν μία μεγάλης κλίμακας κατάρρευση και καθίζηση ολόκληρης της περιοχής του κρατήρα, πριν από εκατομμύρια χρόνια, η οποία είναι συνεπής με τη θεωρία ότι από εκεί υπήρξε μία μαζική έξοδος υγρού νερού. Μάλιστα, για το χάραγμα του καναλιού στον Aram Chaos, ο Roda και η ομάδα του υπολόγισαν ότι θα χρειάστηκε να έρεαν μέσα του, σχεδόν, 90 χιλιάδες κυβικά χιλιόμετρα νερού, για περίοδο, στη μέγιστη περίπτωση, 10 ημερών! Ένα πραγματικά καταστροφικό πέρασμα. Επομένως, το παραπάνω σενάριο, τώρα, έχει τα γεωλογικά και υδρολογικά στοιχεία που δείχνουν ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί, κατά τη διάρκεια της πρώιμης ιστορίας του Άρη. Και τα αποτελέσματα της νέας μελέτης μπορεί, επίσης, να αποτελούν έναν καλό οιωνό, στο κυνήγι για εξωγήινη ζωή. Ξέρουμε ότι παγωμένα περιβάλλοντα στη Γη μπορούν να φιλοξενούν μικρόβια, που καταφεύγουν σε μία αδρανή κατάσταση, για χιλιάδες χρόνια, αναβιώνοντας μόνο όταν το κλίμα αναθερμανθεί. Οπότε, δεν αποκλείεται, στον Άρη, να συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Συγκεκριμένα, η νέα έρευνα προτείνει ότι, στην περίπτωση του Aram Chaos, το υγρό μέρος της παγωμένης λίμνης μπορεί να ήταν το σπίτι σκληραγωγημένων μικροβίων, τα οποία ελευθερώθηκαν με το σπάσιμο του πάγου, και κινήθηκαν στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Εκεί, λόγω του ψυχρού κλίματος, πιθανότατα να πάγωσαν ξανά, μαζί με το νερό που τα μετέφερε, και να καλύφθηκαν, στο πέρασμα των αιώνων, από ιζήματα. Ίσως, λοιπόν, σε αυτά τα κανάλια εκροής, αρειανά μικρόβια να μας περιμένουν να ανοίξουμε μία τρύπα, να πάρουμε ένα δείγμα πάγου και να τα επαναφέρουμε στη ζωή. *Οι φωτογραφίες δεν είναι πραγματικές - Αποτελούν τυχαίες καλλιτεχνικές απεικονίσεις* http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE

Από το 2030 η πρώτη ρωσική αποικία στο φεγγάρι! Τον... εποικισμό της Σελήνης προγραμματίζει από το 2030 η Ρωσία, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας Izvestia. Σύμφωνα με το το ρωσικό “σεληνιακό σχέδιο” που εκπονήθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος Roscosmos, τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας προβλέπονται οι πρώτες αποστολές κοσμοναυτών με σκοπό τη δημιουργία μιας μόνιμης σεληνιακής βάσης δοκιμών καθώς επίσης και μία βάση εξαγωγής των φυσικών πόρων. Οπως είχε γράψει ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν σε άρθρο του που δημοσίευσε η εφημερίδα Rossiiskaya Gazeta στις 11 Απριλίου, οι στρατηγικοί στόχοι της Ρωσίας στην εξερεύνηση του διαστήματος συνδέονται με τον εποικισμό της Σελήνης και την περαιτέρω εξερεύνηση του Αρη και άλλων πλανητών του ηλιακού συστήματος. Σύμφωνα με το σημερινό δημοσίευμα της Izvestia, το σχέδιο δεν αποκλείει και την προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών στα διαστημικά προγράμματα στην Σελήνη, τα οποία θα διερευνήσουν ευκαιρίες ανάπτυξης που θα μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή τα επόμενα 20-30 χρόνια. «Η Σελήνη είναι η πρώτη στάση σε ένα μακρύ και βαθύ ταξίδι στο διάστημα» λέει ο επικεφαλής επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Διαστημικής Πολιτικής Ιβάν Μοϊσέγιεφ: «Είναι απόλυτα λογικά να θεωρείται η Σελήνη ένα πολλά υποσχόμενο διαστημικό λιμάνι! Όσον αφορά στην εξόρυξη ορυκτών πόρων, είναι παράλογο να σκεφθεί κανείς την... εισαγωγή στη Γη, δεδομένου και του τεράστιου κόστους μεταφοράς, ακόμα και εάν επρόκειτο για διαμάντια! Σε κάθε περίπτωση όμως οι έρευνες μπορούν να ξεκινήσουν από την παραγωγή οξυγόνου, το οποίο βρίσκεται σε πολλές χημικές ενώσεις σεληνιακών στοιχείων», κατέληξε ο επιστήμονας. Σύμφωνα με την Roscosmos, οι πρωτοβουλίες στο ομοσπονδιακό διαστημικό πρόγραμμα θα παρέχουν μια πολύ σημαντική εμπειρία σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων και επιστημόνων από διάφορες βιομηχανίες, ώστε να υποβάλλουν συγκεκριμένες προτάσεις στην κυβέρνηση. http://gr.rbth.com/news/2014/05/08/apo_to_2030_i_proti_rosiki_apoikia_sto_feggari_30265.html

Στην καρδιά της Φλόγας! Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία από το νεφέλωμα της Φλόγας που βρίσκεται σε απόσταση 1.400 ετών φωτός από τη Γη. Η φωτογραφία αποτελεί σύνθεση εικόνων που έχουν καταγράψει από το νεφέλωμα τα διαστημικά τηλεσκόπια Chandra και Spitzer. Στην εικόνα εμφανίζονται με λεπτομέρεια ορισμένες από τις περιοχές γέννησης άστρων στο εσωτερικό του. Το νεφέλωμα της Φλόγας ανήκει σε ένα κολοσσιαίο σύνθετο μοριακό νέφος που έχει ονομαστεί Μεγάλο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Εκεί βρίσκονται πολλά νεφελώματα με έντονη κοσμική δραστηριότητα και συνεχή παραγωγή άστρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=593780

Κατι διαφορετικό!!! Οταν ο Πλουταρχος μιλούσε για ΑΤΙΑ στους "Βίους Παράλληλους" Εδώ και πολλά χρόνια αρκετοι ιστορικοί και "ερευνητές" επισημαίνουν την ύπαρξη πολλών αναφορών σε αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενων αντικειμένων (ΑΤΙΑ) μέσα στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Σχεδόν σπάνια όμως κάποιος παρέθετε περαιτέρω στοιχεία, όπως συγκεκριμένα βιβλία, κεφάλαια, εδάφια, για να μπορεις να κάνεις την δική σου μελέτη. Έτσι βρέθηκε μετά απο καιρό το έργο του Πλούταρχου "Λεύκολλος" από τους Βίους Παράλληλους. Διαβάζοντάς το, υπάρχει μία αναφορά που είχε γίνει για το συγκεκριμένο έργο, σχετικά με την εμφάνιση ενός αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενου αντικειμένου κατά την διάρκεια μίας μάχης. Στο παρακάτω απόσπασμα, ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Λεύκολλος με τον Ρωμαϊκό στρατό του ήταν έτοιμος να πολεμήσει εναντίον του Βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη καί του συμμάχου του Μαρίου, τον οποίον είχε στείλει ο Σερτώριος προς βοήθεια του Μιθριδάτη. Ενώ ο στρατός των Ρωμαίων είχε παραταχθεί εναντίων του στρατού του Μιθριδάτη και όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει η μάχη, ξαφνικά, μέσα από τα σύννεφα εμφανίζεται ένα αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο... "[...]καταστὰς δ' εἰς ἔποψιν τῶν πολεμίων καὶ θαυμάσας τὸ πλῆθος, ἐβούλετο μὲν ἀπέχεσθαι μάχης καὶ τρίβειν τὸν χρόνον, Μαρίου δ', ὃν Σερτώριος ἐξ Ἰβηρίας ἀπεστάλκει Μιθριδάτῃ μετὰ δυνάμεως στρατηγόν, ἀπαντήσαντος αὐτῷ καὶ προκαλουμένου, κατέστη μὲν εἰς τάξιν ὡς διαμαχούμενος, ἤδη δ' ὅσον οὔπω συμφερομένων, ἀπ' οὐδεμιᾶς ἐπιφανοῦς μεταβολῆς, ἀλλ' ἐξαίφνης τοῦ ἀέρος ὑπορραγέντος, ὤφθη μέγα σῶμα φλογοειδὲς εἰς μέσον τῶν στρατοπέδων καταφερόμενον, τὸ μὲν σχῆμα πίθῳ μάλιστα, τὴν δὲ χρόαν ἀργύρῳ διαπύρῳ προσεοικός, ὥστε δείσαντας ἀμφοτέρους τὸ φάσμα διακριθῆναι. τοῦτο μὲν οὖν φασιν ἐν Φρυγίᾳ περὶ τὰς λεγομένας Ὀτρύας συμβῆναι τὸ πάθος." "[...] όταν αντίκρισε τους εχθρούς, απόρησε με το πλήθος τους καί θέλησε να αποφύγει την μάχη καί να καθυστερήσει, επειδή όμως ο Μάριος, που είχε στείλει από την Ιβηρία ο Σερτώριος στον Μιθριδάτη ως στρατηγό μαζί με στρατιωτική δύναμη, τον συνάντησε καί τον προκαλούσε, παρατάχθηκε για να πολεμήσει. Ενώ βάδιζαν ήδη προς τη σύγκρουση, χωρίς να συμβεί καμμιά φανερή μεταβολή, άνοιξε ο αέρας καί φάνηκε να κατεβαίνει με ορμή ένα μεγάλο σώμα σαν φλόγα, που έμοιαζε πολύ με πιθάρι στο σχήμα καί με πυρακτωμένο ασήμι στο χρώμα, καί οι δύο στρατοί φοβισμένοι από το όραμα αποσύρθηκαν. Λένε λοιπόν πως αυτό έγινε στη Φρυγία, κοντά στις λεγόμενες Οτρύες." Αυτό το γεγονός συνέβη κατά τον Τρίτο Μιθριδατικό Πόλεμο, τα έτη 74-66 π.Χ. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3-%CE%BC%CE%B9%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF

Ολη η εξέλιξη του Σύμπαντος σε... 4 λεπτά. Την πιο ολοκληρωμένη οπτική προσομοίωση της εξελικτικής πορείας του σύμπαντος, ξεκινώντας λίγο μετά τη δημιουργία του με τη Μεγάλη Έκρηξη πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια και φθάνοντας μέχρι σήμερα, πραγματοποίησε μια ομάδα Αμερικανών και Γερμανών αστροφυσικών και κοσμολόγων, με τη βοήθεια ισχυρών υπερυπολογιστών. Είναι η πρώτη φορά που το σύμπαν έχει «μοντελοποιηθεί» με τόσο μεγάλη ακρίβεια, πράγμα που, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει στον έλεγχο της αξιοπιστίας διαφόρων επιστημονικών θεωριών σχετικά με την προέλευση και τη σύστασή του. Η νέα προσομοίωση- μαμούθ με την ονομασία «Illustris» αποτελεί ένα είδος χρονομηχανής, επιτρέπει στους επιστήμονες να δουν με οπτικοποιημένο τρόπο αυτό που περιγράφουν οι εξισώσεις τους εδώ και χρόνια, όσον αφορά τη δημιουργία των άστρων και των γαλαξιών, ιδίως σε σχέση με τον ρόλο της σκοτεινής ύλης. Στην ουσία, πρόκειται για ένα εξελιγμένο πρόγραμμα λογισμικού, το οποίο ενσωματώνει τις βασικές κοσμολογικές θεωρίες και, στη συνέχεια, αναλαμβάνει το ίδιο να αναδημιουργήσει την «ιστορία» του σύμπαντος. Η προσομοίωση ξεκινά «μόλις» 12 εκατ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Εκρηξη και παρακολουθεί την εξέλιξη του σύμπαντος μέχρι να δημιουργηθεί στην εποχή μας ένα κύβος με πλευρά 350 εκατ. ετών φωτός, ο οποίος περιέχει 41.416 γαλαξίες. Οι μικρότερες δομές που δείχνει η προσομοίωση, έχουν έκταση περίπου 1.000 ετών φωτός. Η όλη εργασία που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» και είχε επικεφαλής τον αστροφυσικό Μαρκ Βογκελσμπέργκερ του ΜΙΤ. Η προσομοίωση δίνει για πρώτη φορά ένα τελικό αποτέλεσμα που φαίνεται να επιβεβαιώνει τα βασικά αξιώματα της κοσμολογίας, καθώς συμφωνεί τόσο πολύ με τις πραγματικές παρατηρήσεις των αστρονόμων μέσω των επίγειων και διαστημικών τηλεσκοπίων- χωρίς πάντως να λείπουν και οι μεταξύ τους διαφορές, κάτι που πρέπει να εξηγηθεί στο μέλλον. Το νέο συμπαντικό μοντέλο κατέστη εφικτό χάρη στη συνδυασμένη επεξεργαστική ισχύ αρκετών αμερικανικών και ευρωπαϊκών υπερυπολογιστών που χρησιμοποιήθηκαν. Ένας απλός φορητός ή επιτραπέζιος υπολογιστής θα χρειαζόταν 2.000 χρόνια για να «τρέξει» μια τέτοια προσομοίωση. Για τη δημιουργία της προσομοίωσης, η οποία είναι μία από τις πιο πολύπλοκες που έχουν ποτέ δημιουργηθεί για οποιονδήποτε λόγο και η οποία χρησιμοποιεί 12 δισεκατομμύρια τρισδιάστατα εικονοστοιχεία (πίξελ), χρειάστηκαν τρεις μήνες υπολογιστικής εργασίας, με τη βοήθεια των βελτιωμένων αλγόριθμων του «έξυπνου» λογισμικού Arepo. Όπως είπε ο Βογκελσμπέργκερ, η προσομοίωση, μεταξύ άλλων, αναδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο της σκοτεινής ύλης ως συνδετικού ιστού και «σκελετού» γύρω από τον οποίο συναρθρώνονται οι μεγάλες δομές των γαλαξιών. «Αν δεν την συμπεριλαμβάναμε, η προσομοίωση δεν θα έμοιαζε με το πραγματικό σύμπαν» όπως είπε. Η προσομοίωση επίσης είναι η πρώτη που δείχνει την ορατή ύλη να προκύπτει από τη σκοτεινή. Εκτιμάται ότι το σύμπαν αποτελείται κατά περίπου 4% από κοινή ύλη, 23% από τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη και 73% από -την ακόμη πιο μυστηριώδη- σκοτεινή ενέργεια. Βίντεο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=593742

Το κοντινότερο άστρο «δραπέτης» Πριν από λίγο καιρό οι επιστήμονες εντόπισαν μια ομάδα άστρων στον γαλαξία μας την ύπαρξη των οποίων αγνοούσαμε μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μοναχικά άστρα που κινούνται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από εκείνη των συμβατικών. Αυτού του είδους τα άστρα ονομάζονται άστρα υπερυψηλής ταχύτητας τα οποία σπάνε τα βαρυτικά δεσμά του γαλαξία μας και μπορούν να το εγκαταλείψουν. Διεθνής ομάδα ερευνητών εντόπισε ένα ακόμη τέτοιο άστρο που είναι το κοντινότερο στη Γη άστρο αυτού του είδους. Τα άστρα υπερυψηλής ταχύτητας είναι γιγάντιοι υπέρθερμοι μπλε αστέρες που ανήκουν σε δυαδικά συστήματα τα οποία βρίσκονται κοντά στην κολοσσιαία μελανή οπή στο κέντρο του γαλαξία μας. Το ένα άστρο του συστήματος παγιδεύεται από τη βαρυτική έλξη μαύρης τρύπας δημιουργώντας μια κοσμική «σφεντόνα» που εκτοξεύει το άλλο άστρο προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση με τρομερή ταχύτητα επιτρέποντας του να βγει από τα γαλαξιακά σύνορα. Οι ειδικοί έχουν υπολογίσει ότι για να δημιουργηθεί μια κοσμική «σφεντόνα» είναι απαραίτητο να εμπλέκεται μια γιγάντια μελανή οπή ενώ η ταχύτητα που πρέπει να αναπτύξει το άστρο...βολίδα για να ξεφύγει από τη βαρυτική έλξη του γαλαξία του θα πρέπει να ξεπερνάει το 1,6 εκ.χλμ/ώρα. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει 18 άστρα «δραπέτες» στον Γαλαξία μας τα οποία βρίσκονταν όλα στο κέντρου του όπου ως γνωστόν υπάρχει μια γιγάντια μελανή οπή. Πρόσφατα όμως εντοπίστηκε μια ομάδα 20 τέτοιων άστρων που βρίσκονται πολύ μακριά από το κέντρο του γαλαξία μας προκαλώντας πονοκεφάλους στους ειδικούς. Ομάδα αστρονόμων από τις ΗΠΑ και την Κίνα έκαναν παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο LAMOST στο αστεροσκοπείο Xinglong που βρίσκεται 200 χλμ έξω από το Πεκίνο. Εντόπισαν ένα νέο άστρο υπερυψηλής ταχύτητας το οποίο είναι το πλέον κοντινό σε εμάς από όλα τα άστρα του είδους. Το άστρο ονομάστηκε LAMOST-HVS1, τρέχει με ταχύτητα περίπου 1,6 εκ. χλμ/ώρα και είναι το πιο φωτεινό από όλα τα άστρα υπερυψηλής ταχύτητας που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophsysical Journal Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=593756

Η θέα της Γης από την Σελήνη. Το διαστημικό σκάφος της NASA, Lunar ReconnaissanceOrbiter (LRO), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, βλέπει την «ανατολή» της Γης 12 φορές κάθε μέρα. Όμως, η LROC (συντομογραφικά η κάμερα του LRO) είναι συνεχώς απασχολημένη με την απεικόνιση της σεληνιακής επιφάνειας και πάρα πολύ σπάνια έχει την δυνατότητα να συλλάβει την εικόνα της Γης. Όμως, την 1η Φεβρουαρίου 2014, καθώς η τροχιά του LRO κατευθυνόταν προς τον βόρειο πόλο της Σελήνης, η κάμερά του συνέλαβε την ανατολή της Γης που βλέπουμε στην παραπάνω εικόνα. Είναι αξιοσημείωτη η φωτεινότητα της Γης σε σχέση με αυτή της Σελήνης. Λεπτομέρειες για τις τεχνικές των εικόνων. http://www.nasa.gov/content/goddard/lro-view-of-earth/#.U2qhQYby58r http://physicsgg.me/2014/05/08/%ce%b7-%ce%b8%ce%ad%ce%b1-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7/

Το μαγνητικό πεδίο του γαλαξία μας όπως το είδε το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Έναν χάρτη που απεικονίζει το μαγνητικό πεδίο στο Γαλαξία μας με τη μεγαλύτερη έως σήμερα λεπτομέρεια δημοσίευσε μία διεθνής ομάδα αστροφυσικών, στηριζόμενη στα στοιχεία από το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Πλανκ. Πρωταρχική αποστολή για το Πλανκ ήταν η μελέτη της ακτινοβολίας υποβάθρου, της θερμικής ακτινοβολίας που αποτελεί τον απόηχο από τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν πριν από 13.8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ακτινοβολία υποβάθρου είναι το παλαιότερο φως στο Σύμπαν και σήμερα πιστεύουμε πως εκπέμφθηκε όταν το Σύμπαν είχε ηλικία 380.000 χρόνων και θερμοκρασία κατάλληλη ώστε τα ελεύθερα πρωτόνια και ηλεκτρόνια να συνενωθούν σε πυρήνες υδρογόνου, επιτρέποντας έτσι στο πρώτο φως να διαδοθεί. Πέρα όμως από τη μεγάλη επιτυχία της παρατήρησης της ακτινοβολίας υποβάθρου με ασύγκριτη λεπτομέρεια, το Πλανκ ήταν εξοπλισμένο και με ένα όργανο παρατήρησης των σωματιδίων σκόνης που υπάρχουν στο Γαλαξία. Τα σωματίδια αυτά εκπέμπουν το δικό τους φως αφού θερμανθούν από το φως των κοντινών τους άστρων. Παρατηρώντας την πόλωση του συγκεκριμένου φωτός οι επιστήμονες ήταν σε θέση να αποκρυπτογραφήσουν τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου του Γαλαξία, το οποίο είναι γνωστό πως είναι 100.000 φορές ασθενέστερο κατά μέσο όρο σε σύγκριση με αυτό της Γης. Όπως ακριβώς όμως πολλά φαινόμενα στον πλανήτη μας μπορούν να εξηγηθούν μέσω του μαγνητικού του πεδίου, έτσι και στο Γαλαξία είναι εξίσου σημαντική η γνώση της συμπεριφοράς του. Στο χάρτη φαίνεται ξεκάθαρα πως υπάρχουν ισχυρές μαγνητικές γραμμές παράλληλες με το επίπεδο του Γαλαξία, ενώ σχηματίζονται και αρκετοί έντονοι βρόχοι και σπείρες σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση αερίων και σκόνης. «Η σκόνη συχνά παραμελείται στις μελέτες, πρέπει όμως να θυμόμαστε πως περιέχει τα ίδια υλικά από τα οποία σχηματίζονται οι βραχώδεις πλανήτες», υποστηρίζει ο καθηγητής Πίτερ Μάρτιν εκ μέρους του Καναδικού Ινστιτούτου Θεωρητικής Αστροφυσικής, που συμμετείχε στην έρευνα. «Παρατηρώντας τη σκόνη, το Πλανκ μας βοήθησε να κατανοήσουμε τη σύνθετη ιστορία του Γαλαξία και συνεπώς και της ζωής σε αυτόν», καταλήγει. Το αποτύπωμα του μαγνητικού πεδίου του Γαλαξία θα δημοσιευτεί σε τέσσερα διαδοχικά άρθρα του επόμενου τεύχους του περιοδικού Astronomy & Astrophysics. http://physicsgg.me/2014/05/07/%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b5%ce%b4%ce%af%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82/

Πτήση ανάμεσα σε 1.700 εξωπλανήτες με ένα... animation. Όλοι οι γνωστοί πλανήτες που κινούνται γύρω από μεμονωμένα άστρα περιστρέφονται σαν ζαλισμένοι στο animation που δημιούργησε ένας διδακτορικός φοιτητής στη Βρετανία. Ο Τομ Χαντς του τμήματος Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ συγκέντρωσε δεδομένα από τον Ανοιχτό Κατάλογο Εξωπλανητών και τα τροφοδότησε σε ένα πρόγραμμα Javascript για να απεικονίσει τις τροχιές τους. Όλα τα γνωστά πλανητικά συστήματα -με εξαίρεση αυτά που αφορούν δυαδικά συστήματα, δηλαδή συστήματα στα οποία ένα άστρο κινείται γύρω από ένα δεύτερο άστρο- εμφανίζονται κατά σειρά φθίνουσας ακτίνας τροχιάς. Αυτό σημαίνει ότι οι πρώτοι πλανήτες που εμφανίζονται στο animation κινούνται σε μεγάλες αποστάσεις γύρω από το μητρικό τους άστρο και χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρώσουν μια πλήρη περιφορά. Αντίθετα, στους πλανήτες που εμφανίζονται στο τέλος του animation το έτος διαρκεί μόνο λίγες μέρες ή ώρες. O Ανοιχτός Κατάλογος Εξωπλανητών περιλαμβάνει μέχρι σήμερα 1.776 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες κατανεμημένους σε 1082 συστήματα, από τα οποία τα 62 είναι δυαδικά συστήματα. Βίντεο. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5117219/pthsh-anamesa-se-1-700-ekswplanhtes/

Υπερφωτεινή κίνηση Alcubierre λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου. Μια ιδέα για να γίνει πιθανό ένα διαστημικό ταξίδι με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή που ταξιδεύει το φως, προτάθηκε για πρώτη φορά από το Μεξικανό θεωρητικό φυσικό Miguel Allcubierre το 1994. Αυτή η ιδέα αρχίζει από την αντίληψη, που υπονοείται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ότι η ύλη αναγκάζει την επιφάνεια του χωροχρόνου γύρω της να κυρτώνεται. Ο Miguel Alcubierre ενδιαφέρθηκε για το αν θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί η "κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου" (warp drive), όπως παρουσιαζόταν στο έργο επιστημονικής φαντασίας Star Trek. Αυτό τον οδήγησε στην αναζήτηση μιας έγκυρης μαθηματικής περιγραφής του πεδίου βαρύτητας, που θα επέτρεπε ένα είδος χωροχρονικής στρέβλωσης σαν μέσο υπερφωτεινής προώθησης. Ο Alcubierre κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου θα ήταν εφικτή, εάν η ύλη θα μπορούσε να κανονιστεί έτσι ώστε να διαστέλλεται ο χωροχρόνος πίσω από ένα διαστημόπλοιο (κι έτσι να απομακρύνει το σημείο αναχώρησης πολλά έτη φωτός πίσω), και να συρρικνώνει τον χωροχρόνο μπροστά (ώστε να φέρνει τον προορισμό πιο κοντά). Με αυτό τον τρόπο θα αφήνει το ίδιο το διαστημόπλοιο σε μια τοπικά επίπεδη περιοχή του χωροχρόνου που θα ορίζεται από μια "φυσαλίδα στρέβλωσης", που θα βρίσκεται μεταξύ των δύο στρεβλώσεων του χωροχρόνου. Το σκάφος έτσι θα ήταν σαν να έκανε σερφ κατά μήκος της φυσαλίδας του με μια αυθαίρετα υψηλή ταχύτητα, ωθούμενο προς τα εμπρός λόγω της διαστολής του διαστήματος στο πίσω τμήμα του και της συστολής του διαστήματος μπροστά του. Θα μπορούσε λοιπόν να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως χωρίς καμιά παράβαση οποιουδήποτε φυσικού νόμου επειδή, ο χωροχρόνος στην τοπική φυσαλίδα στρέβλωσης θα ήταν σε ηρεμία. Επίσης, όντας τοπικά στάσιμο, το διαστημόπλοιο και το πλήρωμά του δεν θα επηρεαζόταν από τις τρομακτικές επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις (που προλαμβάνουν την ανάγκη για "διατάξεις απόσβεσης της αδράνειας"), και από τα σχετικιστικά αποτελέσματα, όπως η χρονική διαστολή (επειδή το πέρασμα του χρόνου μέσα στη φυσαλίδα στρέβλωσης θα ήταν η ίδια με αυτό στο εξωτερικό). Θα μπορούσε άραγε να γίνει πραγματικότητα μια τέτοια κίνηση λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου; Όπως επισημαίνει ο Alubierre θα απαιτούσε τον επιδέξιο χειρισμό της ύλης με μια αρνητική ενεργειακή πυκνότητα. Τέτοια ύλη, γνωστή ως εξωτική ύλη, είναι το ίδιο είδος της ουσίας που απαιτείται προφανώς για να διατηρήσει ανοικτές τις σκουληκότρυπες - ένα άλλα μέσον που έχει προταθεί για να ταξιδέψουμε χωρίς το φραγμό της ταχύτητας του φωτός. Η κβαντομηχανική επιτρέπει την ύπαρξη περιοχών αρνητικής ενεργειακής πυκνότητας κάτω από ειδικές περιστάσεις, όπως είναι το φαινόμενο Casimir. Το 1999 ο Chris Van Den Broeck, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Leuven του Βελγίου, ανέλυσε περισσότερο την ιδέα της κίνησης Alubierre λόγω στρέβλωσης. Έτσι, ίσως ήρθε πιο κοντά η κατασκευή ενός διαστημοπλοίου τύπου Enterprise. Οι υπολογισμοί του Van Den Broeckο έδειξαν ότι δεν χρειάζεται τόση ενέργεια όση υπολόγισε ο Alcubierre στην εργασία του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε στα πρόθυρα της ικανότητας να στρεβλώσουμε τον χωροχρόνο. Όπως συμπεραίνει ο Van Den Broeck: "Το πρώτο υπερφωτεινό ταξίδι λόγω στρέβλωσης είναι ακόμα πολύ μακρινή υπόθεση, αλλά ίσως έχει γίνει τώρα ελαφρώς λιγότερο απίθανο." Φυσική της κίνησης Alubierre Για εκείνους που είναι εξοικειωμένοι με τα φαινόμενα της ειδικής σχετικότητας, όπως είναι η συστολή Lorentz και η χρονική διαστολή, η κίνηση Alcubierre έχει μερικές προφανώς ειδικές πτυχές. Ειδικότερα, ο Alcubierre έχει δείξει ότι ακόμα και όταν επιταχύνει το σκάφος, ταξιδεύει σε μια γεωδαισιακή ελεύθερης πτώσης. Με άλλα λόγια, ένα σκάφος που χρησιμοποιεί τη στρέβλωση του χωροχρόνου για να επιταχυνθεί και να επιβραδυνθεί είναι πάντα σε ελεύθερη πτώση, και το πλήρωμα του σκάφους δεν θα δοκίμαζε καμία βαρυτική δύναμη επιτάχυνση. Κάποιες τεράστιες παλιρροιακές δυνάμεις θα παρουσιάζονταν πλησίον των άκρων του επίπεδου διαστημικού σκάφους, λόγω της μεγάλης χωρικής κυρτότητας εκεί, αλλά με την κατάλληλη προδιαγραφή της μετρικής, αυτές θα γίνονταν πολύ μικρές μέσα στον όγκο του σκάφους. Ο D. Coule έχει υποστηρίξει ότι σχέδια όπως αυτό που προτείνεται από τον Alcubierre δεν είναι εφικτά επειδή η ύλη που τοποθετείται στο δρόμο πρέπει εκ των προτέρων να τοποθετηθεί με ταχύτητα υπερφωτεινή. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Coule, απαιτείται μια κίνηση Alcubierre προκειμένου να φτιαχτεί μια κίνηση Alcubierre. Γι αυτό και είναι αδύνατη η κατασκευή αυτής της κίνησης, ακόμα κι αν η μετρική είναι φυσικά σημαντική. Σημαντικά προβλήματα με τη μετρική αυτής της μορφής προέρχονται από το γεγονός ότι όλες οι γνωστές κινήσεις λόγω στρεβλώσεων του χωροχρόνου, παραβιάζουν διάφορες ενεργειακές συνθήκες. Είναι αλήθεια ότι ορισμένα πειραματικά ελεγμένα κβαντικά φαινόμενα, όπως το φαινόμενο Casimir, όταν περιγράφονται στα πλαίσια της κβαντικής θεωρίας πεδίου, παραβιάζουν επίσης τις ενεργειακές συνθήκες. Έτσι, κάποιος μπορεί να ελπίζει ότι οι κινήσεις τύπου Alcubierre, λόγω στρεβλώσεων του χωροχρόνου, θα μπορούσαν ίσως να πραγματοποιηθούν με μια έξυπνη εφαρμοσμένη μηχανική που θα εκμεταλλεύεται τέτοια κβαντικά αποτελέσματα. Πάντως, υπολογισμοί έδειξαν ότι απαιτούνται παράλογα τεράστιες ενέργειες για τέτοιες κινήσεις, π.χ. απαιτείται ενέργεια ισοδύναμη με 1067 gr, για να μεταφέρει ένα μικρό σκάφος πέρα από το Γαλαξία μας. Αυτά είναι μεγέθη μεγαλύτερα από τη μάζα όλου του σύμπαντος. Υπάρχουν βέβαια αντεπιχειρήματα σε αυτά τα προφανή προβλήματα ενέργειας, αλλά δεν έχουν πείσει τους φυσικούς ότι μπορούν να υπερνικηθούν. Το υπερφωτεινό ταξίδι λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου χρησιμοποιείται συχνά στην επιστημονική φαντασία για να δείξει μια ευρεία ποικιλία φανταστικών μεθόδων προώθησης, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την κίνηση Alcubierre ή οποιαδήποτε άλλη φυσική θεωρία. Η φυσική της κίνησης λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου στο έργο Star Trek δεν ήταν ποτέ καθορισμένη, ούτε οι συγγραφείς του έχουν κάνει οποιαδήποτε αναφορά στη θεωρία του Dr. Alcubierre. Όμως το 1978 ένα υπόμνημα του Jesco von Puttkamer, τεχνικού συμβούλου για το Star Trek, προτείνει μια θεωρία σημαντικά όμοια με την θεωρία στρεβλώσεων του χωροχρόνου Alcubierre. Η κίνηση Alcubierre αναφέρεται επίσης στο Orbiter, ένα μυθιστόρημα του Warren Ellis. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=270 (18/12/2009)