Δροσος Γεωργιος

Με ασφάλεια προσγειώθηκε η κινεζική διαστημική αποστολή του Shenzhou-10. Τρεις Κινέζοι αστροναύτες προσγειώθηκαν με ασφάλεια σε απομακρυσμένη περιοχή της εσωτερικής κινεζικής Μογγολίας, νωρίς το πρωί της Τετάρτης, ολοκληρώνοντας ένα βασικό στάδιο στην προσπάθειά του κινεζικού έθνους, να στήσει μόνιμο διαστημικό σταθμό. Η κρατική τηλεόραση της Κίνας έδειξε την τελική κάθοδο της κάψουλας επανεισόδου του διαστημικού σκάφους Shenzhou-10, την επιβράδυνσή του από τα ειδικά αλεξίπτωτα, πριν τελικά προσγειωθεί σε μια περιοχή της μογγολικής στέπας μετά από 15 ημέρες διαστημικής περιπλάνησης. Οι αστροναύτες Νίε Χαισχάνγκ, Ζανγκ Σιάογιανγκ και Ουάνγκ Γιαπίνγκ ήταν σε καλή φυσική κατάσταση κατά τη διάρκεια της καθόδου στη Γη, ανέφεραν οι ελεγκτές τοι κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Η αποστολή του διαστημοπλοίου Shenzhou-10, ήταν η μεγαλύτερη που έγινε έως σήμερα με κινεζικό πλήρωμα. Περιελάμβανε αυτόματους και χειροκίνητους ελιγμούς σύνδεσης και μια σειρά επιστημονικών πειραμάτων μέσα στην τροχιακή κάψουλα Tiangong-1. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231254580 Βίντεο: ο διαστημικός περίπατος των αστροναυτών Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντερ Μισούρκιν. Το Σογιούζ εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Ο πύραυλος-φορέας Σογιούζ-2.1β με το ρωσικό δορυφόρο τηλεπισκόπησης της Γης Ρεσούρς-Π εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Αναμένεται ότι θα είναι η πρώτη για το 2013 εκτόξευση, η οποία ακολουθεί τη λεγόμενη «βόρεια πορεία». Προηγουμένως η εκτόξευση είχε προγραμματιστεί για το Νοέμβριο του 2012, όμως αναβλήθηκε επ’ αόριστον, επειδή η πλευρά του Καζακστάν δεν είχε δώσει τότε την άδεια για τη μετακίνηση του σκάφους στην προγραμματισμένη διαδρομή. http://greek.ruvr.ru/2013_06_25/116625627/ IRIS: Το «μικροσκόπιο» του Ηλιου. Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο της τελευταίας στιγμής αύριο Τετάρτη 26 Ιουνίου, η NASA θα εκτοξεύσει ένα νέο διαστημικό παρατηρητήριο. Το IRIS θα λειτουργεί συμπληρωματικά στο διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά τον Ηλιο. Το IRIS (Interface Region Imaging Spectrograph) θα κάνει πιο στοχευμένες παρατηρήσεις στο μητρικό μας άστρο. Θα παρατηρεί συγκεκριμένες περιοχές για να εντοπίζει μεταβολές στην ύλη και στη ροή ενέργειας σε αυτές. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το SDO λειτουργεί ως «αξονικός τομογράφος» της παρατήρησης του Ηλιου και το IRIS θα λειτουργήσει ως «μικροσκόπιο». Η παρουσία του IRIS θα προσφέρει στους επιστήμονες μια πιο ολοκληρωμένη και σε μεγαλύτερο βάθος εικόνα της λειτουργίας και των φαινομένων του μητρικού μας άστρου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=519220

10.000 τα ουράνια σώματα που περιφέρουν τη Γη. Τα 10.000 έφθασαν πλέον τα ουράνια σώματα -αστεροειδείς και κομήτες- που έχουν ανακαλυφθεί ότι περνούν κοντά από τη Γη. Το ιστορικό ορόσημο επιτεύχθηκε με την ανακάλυψη του αστεροειδούς 2013 MZ5, όπως ανακοίνωσε η NASA, η οποία διαθέτει το ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης διαστημικών αντικειμένων κοντινών στη Γη (Near - Earth Object Program ή εν συντομία ΝΕΟ). «Η ανακάλυψη 10.000 αντικειμένων κοντά στη Γη αποτελεί σημαντικό ορόσημο», δήλωσε ο εκπρόσωπος του προγράμματος ΝΕΟ Λίντλεϊ Τζόνσον. «Όμως, υπάρχουν τουλάχιστον δεκαπλάσια αντικείμενα που απομένει να εντοπιστούν πριν καθησυχαστούμε ότι έχουμε βρει οποιοδήποτε αντικείμενο θα μπορούσε να πέσει στη Γη και να προξενήσει σημαντική ζημιά στους πολίτες του πλανήτη μας», πρόσθεσε. Το 98% των κοντινών στη Γη αντικειμένων έχουν ανακαλυφθεί από παρατηρητήρια της NASA. Ο Νο 10.000 στη σχετική λίστα, ο αστεροειδής 2013 MZ5, έχει μήκος περίπου 300 μέτρων και η τροχιά του δεν πλησιάζει πολύ τον πλανήτη μας, οπότε δεν θεωρείται δυνητικά απειλητικός. Ανακαλύφθηκε στις 18 Ιουνίου με το τηλεσκόπιο Pan-STARRS-1 στη Χαβάη. Αντικείμενα ΝΕΟ (Near - Earth Objects) θεωρούνται οι αστεροειδείς και κομήτες που, κατά την περιφορά τους, πλησιάζουν τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 45 εκατ. χιλιομέτρων. Οι διαστάσεις τους ποικίλουν από λίγα μέτρα έως 41 χιλιόμετρα για τον μεγαλύτερο αστεροειδή, τον 1036 Γανυμήδη. Το πρώτο αντικείμενο ΝΕΟ ανακαλύφθηκε το 1898 και για τον επόμενο αιώνα δεν είχαν ανακαλυφθεί πάνω από 500 ακόμα. Όμως, όταν μετά το 1998 η NASA έθεσε σε εφαρμογή το Πρόγραμμα ΝΕΟ, με επικεφαλής τον Ντον Γιέομανς, ο αριθμός των ανακαλύψεων αυξήθηκε κατακόρυφα για να φθάσει πλέον τις 10.000. Σήμερα, οι κυριότερες ομάδες παρατήρησης ΝΕΟ (υπό την εποπτεία της NASA) είναι το Catalina Sky Survey, το Pan-STARRS του πανεπιστημίου της Χαβάης και το LINEAR του πανεπιστημίου ΜΙΤ. Από τα 10.000 ήδη γνωστά σώματα ΝΕΟ, περίπου το ένα στα δέκα (ποσοστό 10%) είναι μεγαλύτερα από ένα χιλιόμετρο. Αυτό το μέγεθος κρίνεται αρκετό για να προκαλέσει παγκοσμίου επιπέδου καταστροφές, ακόμα και πλήρη εξαφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού, αν πέσει στη Γη. Ευτυχώς, σύμφωνα με τη NASA, κανένα από αυτά τα μεγάλα σώματα προς το παρόν δεν φαίνεται να αποτελεί άμεση απειλή, αν και εκτιμάται ότι μερικές δεκάδες μεγάλα σώματα δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα. Η μεγάλη πλειονότητα των ΝΕΟ είναι μικρότερα από ένα χιλιόμετρο- όσο μικρότερο το μέγεθός τους, τόσο μεγαλύτερος ο αριθμός τους. Έτσι, εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 15.000 σώματα με μέγεθος 140 μέτρων (περίπου όσο ένα γήπεδο) και πάνω από ένα εκατομμύριο με μέγεθος 30 μέτρων. Για να προκληθεί σημαντική καταστροφή σε μια κατοικημένη περιοχή, πρέπει να πληγεί από σώμα τουλάχιστον 30 μέτρων. Περίπου το 30% των σωμάτων μεγέθους 140 μέτρων και μόνο το 1% των σωμάτων μεγέθους 30 μέτρων έχουν βρεθεί, συνεπώς πολλά ακόμα πρέπει να ανακαλυφθούν για να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_26/06/2013_505888 Ο πύραυλος «Σατανάς» μπορεί να προστατεύσει από διαστημικές απειλές. Ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος, για παράδειγμα, όπως ο «Βοεβόντα» (σύμφωνα με την ταξινόμηση του ΝΑΤΟ «Σατανάς»), μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή μικρών διαστημικών σωμάτων μεγέθους μέχρι 100 μ, που απειλούν τη Γη, αν σε αυτόν τον πύραυλο προστεθεί ένα επιπλέον τμήμα επιτάχυνσης, δήλωσε ο Ρώσος επιστήμονας Σαμπίτ Σαϊτγκαράεφ. Οι πύραυλοι αυτού του τύπου μπορούν να βρίσκονται για περισσότερα από 10 χρόνια σε κατάσταση ετοιμότητας για εκτόξευση. Αυτοί οι πύραυλοι δε χρειάζεται να γεμίζουν με καύσιμα πριν την εκτόξευση, και με τη βοήθειά τους μπορούν να καταστραφούν αντικείμενα, τα οποία έχουν εντοπιστεί 5-6 ώρες πριν από την αναμενόμενη σύγκρουση με τη Γη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116452402/ Ο μετεωρίτης που έπεσε στο Τσελιάμπινσκ ίσως να περιείχε πάγο. Ο πυρήνας του μετεωρίτη, που έπεσε στην περιοχή Τσελιάμπινσκ στις 13 Φεβρουαρίου 2013, αποτελείται πιθανότατα από πάγο, σύμφωνα με τους επιστήμονες που συμμετείχαν στο διεθνές συνέδριο με τίτλο «Αστεροειδείς και κομήτες. Το φαινόμενο στο Τσελιάμπινσκ και η εξέταση της πτώσης μετεωρίτη στη λίμνη Τσεμπαρκούλ» μεταδίδει το πρακτορείο Itar-tass. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ο μετεωρίτης αντιστοιχεί στην κατηγορία των χονδριτών. Άλλοι ειδικοί τόνισαν ότι οι πετρώδεις μετεωρίτες δεν εκρήγνυνται στον ουρανό, επειδή δεν μπορούν να θερμανθούν αρκετά. Το συγκεκριμένο φαινόμενο οφείλεται στο γεγονός ότι, ο πυρήνας του κομήτη αποτελείται από πάγο. Κατά τη διάρκεια του διήμερου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Τσελιάμπινσκ παρουσιάστηκαν 30 μελέτες και το 40% τω συμμετεχόντων ήταν νέοι επιστήμονες. Ήταν το πρώτο συνέδριο αφιερωμένο στη μελέτη των μετεωριτών που πραγματοποιήθηκε στη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια. http://rbth.gr/news/2013/06/25/o_meteoriti_poy_epese_sto_tseliampinsk_iso_na_perieixe_pago_23077.html Η ανέλκυση του μετεωρίτη «Τσελιάμπινσκ» θα κοστίσει $1 εκατ. Ο προϊστάμενος του τμήματος εξωγήινης γεωφυσικής και γεωλογίας του τμήματος θετικών επιστημών του πανεπιστημίου του Καρόλου (Πράγα, Τσεχία) Γκιούντερ Κλέτετσκα δήλωσε ότι η ανέλκυση ενός μέρους του μετεωρίτη «Τσελιάμπινσκ» με διάμετρο 6 μέτρων από το βυθό της λίμνης Τσερμπακούλ μπορεί να κοστίσει 1$ εκατ. Οι Τσέχοι επιστήμονες θέλουν να παγώσουν μια στήλη λάσπης γύρω από το μετεωρίτη και με αυτό τον τρόπο να σηκώσουν στην επιφάνεια. Ο Κλέτετσκα ανέφερε και για μία άλλη, λιγότερο δαπανηρή εναλλακτική λύση, η οποία θα κοστίσει $10000. Ο επιστήμονας προτείνει να κατασκευαστεί γύρω από το μετεωρίτη που έπεσε, ένα πηγάδι από μπετόν και να μαζευτεί από εκεί το νερό μαζί με τη λάσπη. Ο μετεωρίτης που ονομάστηκε αργότερα «Τσελιάμπινσκ», έπεσε στην περιοχή του Τσελιάμπινσκ της ΡΟ στις 15 Φεβρουαρίου. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116445582/

CERN και ΤΕΙ Καβάλας υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας Μνημόνιο συνεργασίας υπεγράφη ανάμεσα στο ερευνητικό κέντρο CERN και στο ΤΕΙ Καβάλας, σε σχετική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες στη Γενεύη. Το μνημόνιο προβλέπει την εγκατάσταση του κόμβου HELLAS GRID στο ΤΕΙ Καβάλας, που εντάσσεται πλέον στο προηγμένο σύστημα πληροφορικής Worldwide LHC Computing Grid του CERN, στο οποίο συμμετέχουν περίπου 200 Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Οργανισμοί παγκοσμίως. Η συμμετοχή του ΤΕΙ Καβάλας στο εν λόγω πληροφοριακό δίκτυο αναμένεται να συμβάλλει στην ανάδειξη του ρόλου του, μέσα από νέες δράσεις έρευνας και επιχειρηματικής καινοτομίας, ενώ ταυτόχρονα θα δώσει νέες δυνατότητες συμμετοχής στην επιστημονική έρευνα και στην ανάπτυξη του επιστημονικού δυναμικού του Ιδρύματος. Η χρηματοδότηση της συμμετοχής του ΤΕΙ Καβάλας στο δίκτυο του CERN έχει εξασφαλιστεί από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Μακεδονία - Θράκη» 2007-2013. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκ μέρους της Ελλάδος ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στον ΟΗΕ, πρέσβης Αλέξανδρος Αλεξανδρής, ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Αριστείδης Γιαννακίδης, ο πρόεδρος του ΤΕΙ Καβάλας Αθανάσιος Μητρόπουλος, ο καθηγητής του ΕΜΠ Ευάγγελος Γαζής καθώς και μέλη της διοίκησης του ΤΕΙ, ενώ εκ μέρους του CERN παραβρέθηκαν ο Γενικός Διευθυντής Ρολφ-Ντίτερ Χόγιερ και ο διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του τομέα Πληροφορικής δρ Σέρτζιο Μπερτολούτσι. Μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ο κ. Χόγιερ επεσήμανε την υψηλή συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων στα διάφορα ερευνητικά προγράμματα του CERN. O κ. Γιαννακίδης, συνοδευόμενος από τον πρέσβη Αλεξανδρή, είχε την ευκαιρία να συναντηθεί κατ’ ιδίαν με τον Γενικό Διευθυντή του CERN, στον οποίο παρουσίασε προτάσεις για την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με το Ερευνητικό Κέντρο. Σε αυτό το πλαίσιο, εξέφρασε το έντονο ενδιαφέρον του αφενός για τη δημιουργία Κέντρου Αποθεραπείας Καρκίνου με πρωτόνια στη Θράκη, τονίζοντας ότι έχει ήδη ζητήσει την εκπόνηση σχετικής μελέτης σκοπιμότητας, και αφετέρου για τη δημιουργία μιας «θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων» με στόχο την προώθηση της τεχνολογίας και καινοτομίας του CERN στις επιχειρήσεις της περιοχής. Υπογράμμισε, επίσης, ότι προσβλέπει στη συμμετοχή του CERN στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή της στρατηγικής της Περιφέρειας για την «καινοτομία και την έξυπνη εξειδίκευση», στο πλαίσιο του σχεδιασμού της προγραμματικής περιόδου 2014-2020. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ξενάγηση των Ελλήνων επισκεπτών σε χώρους διεξαγωγής των πειραμάτων και ερευνών του CERN. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_25/06/2013_505794

Οι επιστήμονες ξέρουν πού κρύβεται η «σκοτεινή ύλη» Μια ρωσο-αμερικανική ομάδα επιστημώνων έχει υποβάλει μια νέα θεωρία της σύνθεσης και της θέσης της «σκοτεινής ύλης» στο Σύμπαν. Η ουσία αυτή δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και, συνεπώς, εξακολουθεί να είναι ακόμα άπιαστη για συσκευές. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες μόνο υπόθεταν για το πού είναι χαμένες οι συστάδες αυτής της μυστηριώδους ύλης. Τώρα όμως «ξέρουμε πού πρέπει να την αναζητούμε» - βεβαιώνει η ρωσο-αμερικανική ομάδα φυσικών. – Σχηματίζει δίσκους γύρω από τους γαλαξίες, τα αστέρια και τους πλανήτες». «Να δεις το αόρατο και να γνωρίσεις το αγνώριστο» - με τέτοιο σύνθημα εργάζεται τώρα η εν λόγω ρωσο-αμερικανική ομάδα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (ΗΠΑ). Όσον αφορά το θέμα της «σκοτεινής ύλης» μέχρι τώρα υπάρχουν εδώ περισσότερα ερωτήματα και εικασίες παρά διαπιστευμένα γεγονότα. Μέχρι σήμερα διαδιδόταν η γνώμη ότι τα σωματίδια αυτής της ουσίας δεν αλληλεπιδρούν σχεδόν καθόλου μεταξύ τους, ενώ η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Αντρέι Κάτς στις σελίδες του περιοδικού Physical Review Letters, διαψεύδει αυτή την υπόθεση. Τα σωματίδια της «σκοτεινής ύλης» θα πρέπει να είναι διαφορετικά - όχι μόνο παθητικά, αλλά και ενεργά. Υπάρχουν «σκοτεινά» πρωτόνια και ηλεκτρόνια, τα οποία αλληλεπιδρούν και σχηματίζουν «σκοτεινά» άτομα, - πιστεύουν οι επιστήμονες. Η ομάδα επιστημόνων άρχισε να μιλά για τη δραστηριότητα και την αλληλεπίδραση των σωματιδίων της «σκοτεινής ύλης» μετά την ανάλυση των βαρυτικών επιδράσεων. Κρίνοντας απ’ αυτές τις επιδράσεις, η «σκοτεινή ύλη» σχηματίζει δίσκους γύρω από τους γαλαξίες, τα αστέρια και τους πλανήτες. Τέτοιες συστάδες της άπιαστης ουσίας μπορούν να εμφανιστούν σαν αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των «σκοτεινών» πρωτονίων και ηλεκτρονίων. Προκαλούν την απώλεια της ενέργειας και τότε, τα σωματίδια θα πρέπει να αρχίσουν να κινούνται πιο αργά, - εξηγεί ο Αντρέι Κατς. Αυτό ακριβώς οδηγεί στη συσσώρευσή τους και στο σχηματισμό επίπεδου δίσκου γύρω από το Γαλαξία. Έτσι συμβαίνει και με τη συνήθη ύλη. Οι φυσικοί εξέφρασαν επίσης εικασίες ότι τα «σκοτεινά» άτομα μπορούσαν να σχηματίσουν «σκοτεινό» πλάσμα, οι παλμοί στο οποίο άσκησαν επίδραση στο σχηματισμό του πρώιμου Σύμπαντος και ότι τώρα τα μυστηριώδη σωματίδια ασκούν επίδραση στα κοσμικά αντικείμενα. «Η θεωρία του «σκοτεινού δίσκου» είναι ένας νέος ελικοειδής γύρος στην κατανόηση της ιστορίας του Σύμπαντος», - σχολίασε την έρευνα ο αστροφυσικός από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας Σον Κάρολ (Sean Carroll). Τις βαρυτικές επιδράσεις που προκαλούνται από το δίσκο της «σκοτεινής ύλης» θα πρέπει να τις καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia (Γαία), - θεωρεί ο Κάρολ. Αυτό το υπερισχυρό τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, που προβλέπεται να τοποθετηθεί σε τροχιά το φθινόπωρο του 2013, θα συντάξει λεπτομερή χάρτη του Γαλαξία και τότε οι επιστήμονες ελπίζουν να πάρουν επιβεβαιώσεις της θεωρίας τους. http://greek.ruvr.ru/2013_06_21/116317835/

Ενας ακόμη διαστημικός περίπατος για τον Γιουρτσίχιν. Διαστημικό περίπατο 6 ωρών και 35 λεπτών εκτός Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποίησε χθες ο ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης Φίοντορ Γιουρτσίχιν (Θεόδωρος Γραμματικόπουλος) μαζί με τον Αλεξάντερ Μισούρκιν. Οι δύο κοσμοναύτες άνοιξαν την εξωτερική πύλη του διεθνούς διαστημικού σταθμού στις 5:31 μ.μ. (1331 GMT), και άρχισαν τις εργασίες συντήρησης ανακοίνωσε, το ρωσικό κέντρο ελέγχου της διαστημικής αποστολής. Οι δύο κοσμοναύτες δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν όλες τις προβλεπόμενες εργασίες, διότι ορισμένες από αυτές «πήραν» περισσότερο χρόνο από ό, τι είχε προγραμματιστεί, σύμφωνα με το κέντρο ελέγχου. Και οι δυο κοσμοναύτες κατά τη διάρκεια του διαστημικού τους περιπάτου εργάζονται με σκάφανδρα Orlan-MK, εφοδιασμένα με ηλεκτρονικό σύστημα, και με οθόνες υγρών κρυστάλλων στο στήθος, οι οποίες δείχνουν ποια συστήματα και με ποια σειρά πρέπει να ελεχθούν πριν την έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, και τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Για τον ελληνικής καταγωγής Ρώσο κοσμοναύτη ήταν ο έκτος διαστημικός περίπατος, ενώ για τον Μισούρκιν ο οποίος έφτασε στον ISS το Μάρτιο ήταν μόλις ο πρώτος. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό παραμένουν τρεις Ρώσοι κοσμοναύτες, καθώς επίσης δύο Αμερικανοί και ένας Ιταλός αστροναύτης. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63847602 Το «Shenzhou 10» πραγματοποιεί με επιτυχία τη 2η φάση του διαστημικού προγράμματος της ΛΔΚ. Το κινεζικό επανδρωμένο διαστημικό σκάφος «Shenzhou 10» πραγματοποίησε μία επιτυχή διαδικασία σύνδεσης και αποσύνδεσης σε χειροκίνητη λειτουργία με το διαστημικό όχημα «Tiangong-1» που βρίσκεται σε τροχιά. Το πρόγραμμα των επανδρωμένων πτήσεων στην Κίνα υλοποιείται σε 3 φάσεις. Η 1η φάση περιλάμβανε την εκτόξευση 2 οχημάτων με κοσμοναύτες – το «Shenzhou 5» το 2003 και το «Shenzhou 6» το 2005. Η 2η φάση, που υλοποιείται σήμερα, προβλέπει τη δοκιμή της τεχνολογίας σύνδεσης οχημάτων σε τροχιά. Αυτή η φάση είναι πολύ σημαντική για τη 3η φάση του προγράμματος – τη δημιουργία κινεζικού διαστημικού σταθμού το 2020. http://greek.ruvr.ru/2013_06_23/116432877/ Η Ολυμπιακή φλόγα στο διάστημα. Η δάδα της Ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας του «Σότσι 2014», για πρώτη φορά στην ιστορία του Ολυμπιακού κινήματος, θα φθάσει στο ΔΔΣ με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Soyuz TMA-11M» και στη συνέχεια θα κάνει διαστημικό περίπατο στις αρχές Νοεμβρίου του 2013. Η δάδα δεν προβλέπεται να ανάψει, για λόγους ασφαλείας. Αυτό ανακοινώθηκε σε συνέντευξη τύπου στην Αστρούπολη από τον επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας, Βλαντιμίρ Ποπόβκιν. Η δάδα θα μεταφερθεί στο διάστημα από τους ρώσους κοσμοναύτες Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάν. Την επιστροφή της Ολυμπιακής φλόγας στη Γη θα πραγματοποιήσει ο κοσμοναύτης Φιόντορ Γιουρτσίχιν, που βρίσκεται αυτή την ώρα στο κατάστρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. http://greek.ruvr.ru/2013_06_24/116486404/ Ρώσοι επιστήμονες αναπτύσσουν ανθρώπινα όργανα στο διάστημα. Ρώσοι επιστήμονες από το «Κέντρο Στροβιλικών Τεχνολογιών» πρόκειται να δοκιμάσουν το πρωτοποριακό τους σχέδιο - το στροβιλικό βιοαντιδραστήρα – σε συνθήκες απουσίας βαρύτητας, στο ιπτάμενο εργαστήριο του Κέντρου Κατάρτισης Κοσμοναυτών Γκαγκάριν. Στο βιοαντιδραστήρα του «Κέντρου Στροβιλικών Τεχνολογιών» χρησιμοποιείται συμπιεσμένος αεροστροβιλισμός. Δεν υπάρχει στον κόσμο κάτι ανάλογο αυτής της συσκευής. Τα αποτελέσματα της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την οργάνωση της υποστήριξης της ζωής των κοσμοναυτών κατά τη διάρκεια αποστολών στον Άρη και για την καλλιέργεια ανθρωπίνων οργάνων σε σταθμούς που βρίσκονται σε τροχιά. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ομοιόμορφη ανάπτυξη των κυττάρων σε διαφορετικές κατευθύνσεις εξασφαλίζεται με το βέλτιστο τρόπο σε συνθήκες απαλλαγμένες από τη γήινη έλξη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116381454/ Η ρωσική διαστημική τεχνολογία στην αεροπορική έκθεση του Λε Μπουρζέ. Στην 50η έκθεση του Λε Μπουρζέ η ROSAVIAKOSMOS έκανε την παρουσία της όχι τόσο ηχηρή όσο τα Su-35 ή το ελικόπτερο Ka-52, αφού οι πύραυλοι δεν είναι δυνατό να κάνουν επίδειξη μπροστά στα μάτια των έκθαμβων θεατών. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά. Νά τί είπε σε αποκλειστική του συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας» ο Πρέσβης της Ρωσίας στη Γαλλία Αλεξάντρ Ορλόφ. Στα ρωσικά περίπτερα έλαβαν χώρα δεκάδες συναντήσεις και διαπραγματεύσεις, υπογράφηκε μια σειρά συμβάσεων. Μια από τις σημαντικότερες αφορά τη συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος για την εξερεύνηση της Σελήνης με ρομποτικά τεχνικά μέσα. Έτσι, η συνεργασία μας με τη Γαλλία στον τομέα του διαστήματος, η οποία ξεκίνησε το 1966, συνεχίζεται με επιτυχία. Στην αεροπορική έκθεση ήταν παρόντες εκπρόσωποι του Κρατικού Κέντρου 'Ερευνας και Παραγωγής Πυραύλων και Διαστήματος Progress – μιας από τις κορυφαίες εταιρείες της Ρωσικής πυραυλικής - διαστημικής βιομηχανίας. Σχετικά με όσα παρουσίασε στο αεροπορικό σαλόνι, μας μίλησε Βλαντιμίρ Αλιόσιν, επικεφαλής του τμήματος διεθνούς συνεργασίας και διαφήμισης της επιχείρησης. Στο περίπτερο επιδείχθηκαν 6 οχήματα εκτόξευσης, συσκευές εξ αποστάσεως κατόπτευσης της Γης και συσκευές για ζωολογικές δοκιμές. Από τα πολιτικά αεροσκάφη παρουσιάστηκε το «Rysachok», το οποίο πρόκειται να αντικαταστήσει το An-2. Ο Βλαντιμίρ Αλιόσιν χαρακτήρισε τον απολογισμό της έκθεσης ως θετικό: Συναντηθήκαμε με συνεργάτες που γνωρίζουμε από καιρό. Στον τομέα μας, οι συμφωνίες δεν συνάπτονται γρήγορα, δεδομένου ότι απαιτούν πολλή μελέτη. Έχουμε επιβεβαιώσει τις ικανότητές μας και εκείνοι - τις προθέσεις τους. Προηγούμενες συμφωνίες παραμένουν σε ισχύ. Επιπλέον, η Διεθνής Ένωση Διαστημικών Δραστηριοτήτων, στην οποία ανήκουμε, έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τη γαλλική ένωση Aerospace Industries (GIFAS). Εκτός από τα παραπάνω, μπορεί επίσης να σημειωθεί ότι το Progress προσέφερε υπηρεσίες εκτόξευσης 32 αμερικανικών επικοινωνιακών δορυφόρων «Globalstar» 4 ευρωπαϊκών ερευνητικών δορυφόρων «Cluster 2», ευρωπαϊκών διαστημικών συσκευών «Mars Express» και «Venus Express», του αμερικανικού επικοινωνιακού δορυφόρου «Amos-2», δύο ευρωπαϊκών δορυφόρων πλοήγησης «Galileo» και του γαλλικού ερευνητικού δορυφόρου «Coro». Ο γαλλικός τύπος δεν βιάζεται να διαφημίσει τον απολογισμό της Ρωσίας στην επετειακή έκθεση. Ωστόσο, ο αριθμός των υπογεγραμμένων συμβάσεων και των εκτοξεύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί – εντυπωσιάζει. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116391396/ Η Αρμενία θα εκτοξεύσει δικό της δορυφόρο στο διάστημα. Η Αρμενία σχεδιάζει να εκτοξεύσει στο διάστημα το δικό της δορυφόρο με το όνομα Armsat, αναφέρουν τοπικά ΜΜΕ. Οι αρχές έχουν λάβει πρόσφατα πολιτική απόφαση για την αξιοποίηση δύο τροχιακών θέσων που ανήκουν στην Αρμενία, η μία από τις οποίες προορίζεται για τηλεοπτικές μεταδόσεις και η δεύτερη για τηλεπικοινωνιακούς σκοπούς. Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, η εκτόξευση του δορυφόρου θα κοστίσει στην Αρμενία περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια. Το κράτος υπολογίζει να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές για την υλοποίηση του προγράμματος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_22/116396091/

Οι θυελλώδεις άνεμοι της Αφροδίτης γίνονται όλο και πιο γρήγοροι. Η πιο λεπτομερής καταγραφή της κίνησης νέφους στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης που καταγράφεται από το Venus Express της ESA , αποκάλυψε ότι οι άνεμοι του πλανήτη γίνονται σταθερά γρηγορότεροι τα τελευταία έξι χρόνια. Η Αφροδίτη είναι γνωστή για την περίεργη υπερ-περιστροφική της ατμόσφαιρα, η οποία περιστρέφεται απότομα γύρω από τον πλανήτη μία φορά κάθε τέσσερις γήινες ημέρες. Αυτό βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την περιστροφή του ίδιου του πλανήτη - το μήκος της ημέρας - η οποία περιλαμβάνει συγκριτικά 243 γήινες ημέρες. Με την παρακολούθηση των κινήσεων των διακριτών χαρακτηριστικών του νέφους στις κορυφές του, περίπου 70 χλμ. πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 10 ετών Αφροδίτης (6 γήινα έτη), οι επιστήμονες ήταν σε θέση να παρακολουθούν τα πρότυπα στις μακροπρόθεσμες συνολικές ταχύτητες του ανέμου. Όταν το Venus Express έφτασε στο πλανήτη το 2006, ο μέσος όρος των ταχυτήτων του ανέμου στις κορυφές του νέφους μεταξύ των γεωγραφικών πλατών 50 º και στις δύο πλευρές του ισημερινού, μετρήθηκαν στα περίπου 300 χλμ/ώρα. Τα αποτελέσματα δύο ξεχωριστών μελετών έχουν αποκαλύψει ότι αυτοί οι ήδη εντυπωσιακά ταχείς άνεμοι γίνονταν ακόμη πιο γρήγοροι, έχοντας αυξήσει την ταχύτητα τους στα 400 χλμ/ώρα κατά τη διάρκεια της αποστολής. "Πρόκειται για μια τεράστια αύξηση των ήδη υψηλών ταχυτήτων του ανέμου που είναι γνωστή στην ατμόσφαιρα. Μια τέτοια μεγάλη διακύμανση δεν έχει ποτέ πριν παρατηρηθεί στην Αφροδίτη, και δεν έχουμε ακόμα καταλάβει γιατί συνέβη αυτό", λέει ο Igor Khatuntsev από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Μόσχας και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης της οποίας ηγείται η Ρωσία που θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Icarus . http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103513002182 Η ομάδα του Dr. Khatuntsev καθόρισε τις ταχύτητες του ανέμου μετρώντας το πώς τα χαρακτηριστικά του νέφους σε εικόνες μετακινούνται μεταξύ των καρέ: πάνω από 45 000 χαρακτηριστικά που παρακολουθούνται προσεκτικά με το χέρι και πάνω από 350 000 επιπλέον χαρακτηριστικά που παρακολουθούνται αυτόματα χρησιμοποιώντας ένα υπολογιστικό πρόγραμμα. Σε μια συμπληρωματική μελέτη , τα μέλη της ομάδας της οποίας ηγείται η Ιαπωνία χρησιμοποίησαν τη δική τους αυτόματη μέθοδο εντοπισμού νέφους ώστε να αντλήσουν τις κινήσεις του: τα αποτελέσματά τους πρόκειται να δημοσιευθούν στο Journal of Geophysical Research . http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2011JE004013/abstract;jsessionid=C5B237FC652967601C9D11BB691E0079.d01t04 Ως επιστέγασμα αυτής της μακροχρόνιας αύξησης της μέσης ταχύτητας του ανέμου, ωστόσο, και οι δύο μελέτες έχουν αποκαλύψει επίσης τακτικές παραλλαγές που συνδέονται με την τοπική ώρα της ημέρας και το ύψος του Ήλιου πάνω από τον ορίζοντα, καθώς και με την περίοδο περιστροφής της Αφροδίτης. Μια τακτική ταλάντωση συμβαίνει περίπου κάθε 4,8 μέρες κοντά στον ισημερινό και πιστεύεται ότι συνδέεται με τα ατμοσφαιρικά κύματα στα χαμηλότερα υψόμετρα. Από την άλλη μεριά, η έρευνα επίσης αποκάλυψε μερικά φαινόμενα δυσκολότερα να εξηγηθούν. "Η ανάλυσή μας για τις κινήσεις νέφους σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη στο νότιο ημισφαίριο έδειξε ότι κατά τη διάρκεια των έξι ετών της μελέτης, η ταχύτητα των ανέμων άλλαξε μέχρι και 70 χλμ/ώρα πάνω από ένα χρονικό διάστημα 255 γήινων ημερών - λίγο περισσότερο από ένα χρόνο στην Αφροδίτη", λέει ο Toru Kouyama από το Ινστιτούτο Έρευνας της Τεχνολογίας της Πληροφορίας ( Information Technology Research Institute ) στο Ιμπαράκι, Ιαπωνία. Οι δύο ομάδες διαπίστωσαν επίσης δραματικές διακυμάνσεις στις μέσες ταχύτητες του ανέμου μεταξύ διαδοχικών τροχιών του Venus Express σε όλο τον πλανήτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ταχύτητες του ανέμου σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη διέφεραν. Τα νέφη σε μια περίπτωση είχαν ολοκληρώσει ένα ταξίδι γύρω από τον πλανήτη σε 3,9 ημέρες, ενώ σε άλλες περιπτώσεις χρειάστηκαν 5,3 ημέρες. Οι επιστήμονες δεν έχουν σήμερα καμία εξήγηση για οποιαδήποτε από αυτές τις διαφοροποιήσεις, ή για τη μακροπρόθεσμη συνολική αύξηση στις ταχύτητες του ανέμου. "Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι συνολικές μέσες ταχύτητες ανέμου έχουν αυξηθεί, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες προκειμένου να εξηγήσουμε ποιος μηχανισμός κρύβεται πίσω από τα μοντέλα ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που είναι υπεύθυνα, και να εξηγήσουμε τις αλλαγές που παρατηρούνται σε εντοπισμένες περιοχές για μικρές χρονικές κλίμακες", λέει ο Håkan Svedhem , επιστήμονας του έργου Venus Express της ESA . "Η ατμοσφαιρική υπερ-περιστροφή της Αφροδίτης είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανεξήγητα μυστήρια του Ηλιακού Συστήματος. Τα αποτελέσματα αυτά προσθέτουν περισσότερο μυστήριο σε αυτό, καθώς το Venus Express συνεχίζει να μας εκπλήσσει με τις τρέχουσες παρατηρήσεις του για αυτόν τον πλανήτη που παρουσιάζει αυτή τη δυναμική εναλλαγών". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_thyellhodeis_hanemoi_tes_Aphrodhites_ghinontai_holo_kai_pio_grhegoroi

Ο μικρότερος επιταχυντής του κόσμου … Ερευνητές αμερικανικού πανεπιστημίου επινόησαν έναν επιταχυντή ηλεκτρονίων σε μέγεθος βαλίτσας, ο οποίος προσφέρει ενέργειες και ταχύτητες που μπορούσαν μέχρι σήμερα να επιτευχθούν μόνο σε μεγάλες εγκαταστάσεις, οι οποίες καταλαμβάνουν εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα και κοστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Διαβάστε για τον πραγματικά μικρότερο επιταχυντή του κόσμου. http://physicsgg.me/2011/02/08/%CE%BF-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85/ Δεδομένου ότι οι επιταχυντές είναι σήμερα βασικό εργαλείο όχι μόνο για τη φυσική αλλά και για τη χημεία και άλλους κλάδες, η νέα διάταξη θα καθιστούσε τους επιταχυντές στάνταρτ εξοπλισμό για εργαστήρια σε όλο τον κόσμο, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Communications. «Επιταχύναμε περίπου μισό δισεκατομμύρια ηλεκτρόνια στα 2 GeV (2 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ) σε απόσταση μόλις μιας ίντσας [2,5 εκατοστών]» αναφέρει ο Μάικ Ντάουερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Μέχρι σήμερα, αυτά τα επίπεδα ισχύος απαιτούσαν συμβατικούς επιταχυντές που έχουν μήκος όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου. Αυτό σημαίνει ότι ο εξοπλισμός σμικρύνθηκε κατά περίπου 10.000 φορές» επισημαίνει. Ο Ντάουνερ πιστεύει μάλιστα ότι η τεχνολογία μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω ώστε να δημιουργηθούν επιταχυντές μήκους μερικών εκατοστών, οι οποίοι θα προσφέρουν ενέργειες 20 GeV. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μικρός σε σχέση με τα 7.000 GeV στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, θα επαρκούσε όμως για τα περισσότερα ερευνητικά εργαστήρια. Όπως επισημαίνει η ερευνητική ομάδα, ο μίνι επιταχυντής, ακόμα και στη σημερινή του μορφή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας, γνωστές και ως «σκληρές» ακτίνες Χ. Στο μέλλον, οι επιταχυντές αυτού του σχεδιασμού θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ένα «λέιζερ ακτίνων Χ ελεύθερων ηλεκτρονίων», την ισχυρότερη πηγή ακτίνων Χ που διαθέτει σήμερα η επιστήμη. Τα μικρά λέιζερ ακτίνων Χ θα μπορούσαν με τη σειρά τους να φέρουν επανάσταση στη χημεία και τη βιολογία, καθώς θα επέτρεπαν τη μελέτη μορίων σε ατομική ανάλυση. Προκειμένου να σμικρύνουν τον εξοπλισμό, οι ερευνητές αξιοποίησαν μια σχετικά νέα μέθοδο που ονομάζεται «επιτάχυνση πλάσματος λέιζερ»: ένα ισχυρό λέιζερ βομβαρδίζει ένα σύννεφο αερίου, το οποίο έτσι ιονίζεται και απελευθερώνει ηλεκτρόνια. Παρά το μικρό του μέγεθος, ο νέος επιταχυντής χρειάστηκε μια πολύ ισχυρή πηγή ακτινοβολίας λέιζερ: το Texas Petawatt Laser, ένα από τα ισχυρότερα λέιζερ του κόσμου. Όπως όμως επισημαίνει ο Δρ Ντάουερ, λέιζερ με ισχύ της τάξης των petawatt έχουν ήδη εμφανιστεί στο εμπόριο, οπότε οι ίδιες οι εταιρείες θα μπορούσαν στο μέλλον να παράγουν και τους αντίστοιχους μίνι επιταχυντές. Στην φωτογραφία ο επιτραπέζιος επιταχυντής 2 GeV (το κουτί δίπλα στην οθόνη του υπολογιστή) σε σύγκριση με έναν συμβατικό επιταχυντή 2 GeV και τo εσωτερικό του μίνι επιταχυντή. http://physicsgg.me/2013/06/21/%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Οι μικρότερες μπαταρίες του κόσμου. Μικροσκοπικές μπαταρίες lithium-ion, μεγέθους κόκκου άμμου, κατασκεύασαν επιστήμονες του Χάρβαρντ και του University of Illinois at Urbana Champaign, μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης. Τέτοιες μπαταρίες- «νάνοι» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικές μικροσυσκευές, όπως εμφυτεύματα και μικροσκοπικά ρομπότ. Της ομάδας ηγήθηκε η Τζένιφερ Λιούις του Χάρβαρντ. Για τους σκοπούς του προγράμματος αναπτύχθηκαν ειδικά «μελάνια», με τις σωστές ηλεκτροχημικές ιδιότητες, που θα στερεοποιούνταν αμέσως μετά την έγχυσή τους. Επίσης, κατασκευάστηκε και ένας ειδικός τρισδιάστατος εκτυπωτής, που θα ήταν σε θέση να απελευθερώσει τα μελάνια μέσω μίας πολύ στενής οπής. Τα μελάνια στερεοποιήθηκαν σε διαπλεκόμενες στοίβες ηλεκτροδίων, πάχους μικρότερου από αυτού μίας ανθρώπινης τρίχας. Στη συνέχεια, με τον «σκελετό» της μπαταρίας να έχει σχηματιστεί, τα ηλεκτρόδια καλύφθηκαν από διάλυμα ηλεκτρολυτών. Όπως έδειξαν οι δοκιμές, οι επιδόσεις των εν λόγω «μικρομπαταριών» είναι αντίστοιχες αυτών που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο εμπόριο. «Δεν αποδείξαμε απλά για πρώτη φορά ότι μπορούμε να εκτυπώσουμε τρισδιάστατα μία μπαταρία, αλλά το κάναμε και με τον πιο απαιτητικό τρόπο» είπε σχετικά η Λιούις. Μέχρι τώρα, οι κατασκευαστές προσπαθούσαν να κατασκευάσουν μικρομπαταρίες χρησιμοποιώντας λεπτές ταινίες στερεών υλικών, ωστόσο η ενέργεια που παρείχαν ήταν περιορισμένη. Η προσέγγιση της ομάδας της Λιούις είναι καινοτόμα, καθώς έχει να κάνει με στοίβες ηλεκτροδίων που μπλέκονται μεταξύ τους- κάτι που μπορεί να γίνει μέσω της τρισδιάστατης εκτύπωσης. «Τα πρωτοποριακά σχέδια ‘μελανιών’ της Τζένιφερ επεκτείνουν δραματικά τις πρακτικές χρήσεις της τρισδιάστατης εκτύπωσης, και ταυτόχρονα ανοίγουν νέες δυνατότητες σμίκρυνσης κάθε τύπου συσκευών, ιατρικών και μη. Είναι φοβερά συναρπαστικό» σχολίασε ο Ντόναλντ Ίνγκμπερ, Founding Director του Ινστιτούτου Wyss του Χάρβαρντ. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Advanced Materials. Το πρόγραμμα υποστηρίχθηκε από το National Science Foundation και το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας. http://physicsgg.me/2013/06/21/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/

Κινέζα αστροναύτης παρέδωσε μαθήματα για τη βαρύτητα από το Διάστημα. Η Γουάνγκ Γιάπινγκ, η δεύτερη γυναίκα αστροναύτης στη διαστημική ιστορία της Κίνας έδωσε μέσω βίντεο ομιλία σε μαθητές, φοιτητές και καθηγητές του Πεκίνου χρησιμοποιώντας μία σβούρα, μία μπάλα και νερό για να εξηγήσει τη μηδενική βαρύτητα. Μίλησε από το διαστημικό εργαστήριο Τιανγκόνγκ-1, στο οποίο προσδέθηκε το διαστημόπλοιο Σεντζού-10, η αποστολή του οποίου ολοκληρώνεται στις 26 Ιουνίου. Η Γουάνγκ χρησιμοποίησε απλούς τρόπους και διάφορα πειράματα για να δείξει στους κινέζους φοιτητές το βάρος και τη μάζα διαφόρων αντικειμένων στο διάστημα. Θεαματικό ήταν το τέλος της ομιλίας της με τη ροή νερού μέσα από έναν μεταλλικό δακτύλιο δημιουργώντας στη συνέχεια μια υδάτινη σφαίρα, γεγονός που προκάλεσε το ενθουσιώδες χειροκρότημα των περίπου 350 μαθητών και φοιτητών που την παρακολουθούσαν και στη συνέχεια είχαν την ευκαιρία να θέσουν ερωτήματα. «Ο ουρανός που βλέπουμε από το Διάστημα δεν είναι γαλάζιος αλλά μαύρος και κάθε μέρα βλέπουμε τον ήλιο να ανατέλλει 16 φορές επειδή περιστρεφόμαστε γύρω από τη γη κάθε 90 λεπτά» είπε στους φοιτητές η αστροναύτης ενώ οι κινεζικές αρχές σχεδιάζουν νέα ομιλία από το Διάστημα που θα την παρακολουθήσουν 60 εκατομμύρια μαθητές και φοιτητές σε απευθείας σύνδεση. http://www.tanea.gr/news/world/article/5024792/kineza-astronayths-edwse-apo-to-diasthma-omilia-se-foithtes/ Μπαϊκονούρ: το διάσημο κοσμοδρόμιο σε παρακμή. Το Μπαϊκονούρ, μια πόλη στο απομακρυσμένο Δυτικό Καζακστάν, ήταν κάποτε το καμάρι της Σοβιετικής Ενωσης. Εδώ βρίσκεται ακόμη η έδρα του διάσημου «κοσμοδρομίου του Μπαϊκονούρ». Από εδώ εκτοξεύτηκαν οι πύραυλοι Σπούτνικ. Από εδώ ξεκίνησε για να κάνει βόλτα στο Διάστημα ο πρώτος ζωντανός οργανισμός: η σκυλίτσα Λάικα, που δυστυχώς δεν επέστρεψε ζωντανή. Και βέβαια, το Μπαϊκονούρ ήταν η αφετηρία της μεγάλης περιπέτειας για τον πρώτο άνθρωπο που ταξίδεψε έξω από την ατμόσφαιρα: τον θρυλικό σοβιετικό κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν. Το κοσμοδρόμιο λειτουργεί και σήμερα. Ομως τίποτα δεν είναι όπως παλιά. «Ζωντανό» είναι μόνο ένα μικρό τμήμα των απέραντων εγκαταστάσεων. Στα περισσότερα κτίρια και στους αχανείς περιβάλλοντες χώρους βασιλεύει η εγκατάλειψη. Νομάδες, αγρότες και κτηνοτρόφοι από τις γειτονικές στέπες έχουν εισβάλει και ανακαταλάβει τον χώρο. Αυτό είναι ένα από τα πολλά σημάδια που καταδεικνύουν πως η πόλη του Μπαϊκονούρ παραμένει βυθισμένη στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της μετασοβιετικής εποχής - πράγμα παράδοξο, αν αναλογιστεί κανείς πως η υφήλιος, ακόμη και οι ΗΠΑ, συνεχίζει να εξαρτάται από αυτό το τεχνολογικά ξεπερασμένο κοσμοδρόμιο για να στείλει επανδρωμένες πτήσεις στο Διάστημα. Το μόνο διαστημικό κέντρο που επιτελεί την ίδια λειτουργία βρίσκεται στο Ζιουκουάν, στην αχανή έρημο Γκόμπι της Βόρειας Κίνας. «Είναι επώδυνο να σκέφτομαι την πόλη μου» λέει η Αννα Κοντακόφσκαγια, δημοσιογράφος της τοπικής εφημερίδας. Το πρώτο κινητό τηλέφωνο έφτασε στο Μπαϊκονούρ το 2004, ο πρώτος αξονικός τομογράφος το 2011, άρα «στο μόνο που είμαστε πρωτοπόροι στον κόσμο είναι ο τομέας των διαστημικών πτήσεων» συμπληρώνει η Κοντακόφσκαγια. Σήμερα, το 70% των κατοίκων του είναι καζάκοι πολίτες, αν και η πόλη μοιάζει με ρωσικό χωριό που νοικιάζεται από την κυβέρνηση του Καζακστάν και παραμένει υπό ρωσική δικαιοδοσία. Οταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, το 1990, η αναλογία ήταν αντίστροφη: μόλις το ένα τρίτο των κατοίκων της ήταν Καζάκοι. Δίπλα στους κτηνοτρόφους, περιδιαβαίνουν στους δρόμους καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου και έμποροι και αραιά και πού κάποιος μπορεί και να συναντήσει έναν ρώσο μηχανικό. Είναι μια βρώμικη πόλη, με πολλά από τα πεζοδρόμιά της καλυμμένα με σκόνη. Σχεδόν κάθε κτίριο είναι διακοσμημένο με το μωσαϊκό ενός πυραύλου, ενός κοσμοναύτη ή με αστέρια και πλανήτες. Είναι τόση η εξάρτηση του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, ώστε η ΝΑSΑ (που επέκτεινε το συμβόλαιό της με το κοσμοδρόμιο μέχρι τα μέσα του 2017) απαιτεί από όλους τους αστροναύτες να έχουν γνώσεις της ρωσικής γλώσσας, προκειμένου να αποφοιτήσουν από τη σχολή αστροναυτών. Αυτό από μόνο του, θα καθιστούσε το Μπαϊκονούρ διεθνές διαστημικό κέντρο, όμως η Ρωσία κατασκευάζει ήδη το νέο της κοσμοδρόμιο στο Βοστότσνι. Κάπως έτσι, η πόλη δεν βρίσκεται στα σχέδια της Μόσχας. Και σταδιακά καταρρέει. Επιπλέον, το Μπαϊκονούρ αντιμετωπίζει τα τυπικά προβλήματα σχεδόν κάθε πόλης στην Κεντρική Ασία σήμερα: το λαθρεμπόριο ηρωίνης από το γειτονικό Αφγανιστάν, τον αναδυόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό και τη μετανάστευση του εργατικού της δυναμικού, ενώ βλέπει επίσης να αναζωπυρώνονται στην περιοχή και εθνοτικές εντάσεις, αφού οι Ρώσοι έχουν καταλάβει όλες τις καλοπληρωμένες δουλειές στο Μπαϊκονούρ. Ακόμη κι ο ίδιος ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, χαρακτήρισε το κοσμοδρόμιο «γερασμένο», κατά τη διάρκεια της εφετινής του ομιλίας την Ημέρα Κοσμοναυτών στις 12 Απριλίου. «Οι άνθρωποι εδώ στέλνουν ανθρώπους στο Διάστημα, αλλά η ίδια η πόλη είναι σχεδόν τριτοκοσμική» λέει ο Τζιν Ράγκαν, ένας αμερικανός μηχανικός που ήρθε αρχικά στο Μπαϊκονούρ ως τουρίστας, προκειμένου να παρακολουθήσει μια εκτόξευση τον περασμένο Μάιο. Θορυβημένος από την κατάσταση που επικρατεί στο κοσμοδρόμιο, ο επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας του Καζακστάν, Ταλγκάτ Μουσαμπάγεφ, πρότεινε τον περασμένο Δεκέμβριο την ακύρωση της συμφωνίας επινοικίασης της πόλης με τη Ρωσία, που ανέρχεται στα 115 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, με τη λογική πως «η συμφωνία αυτή έκλεισε τον κύκλο της». Οι Καζάκοι επίσης θυμώνουν με τις προσπάθειες της Ρωσίας να εκκενώσουν τα εγκαταλελειμμένα σπίτια από τους κτηνοτρόφους που πλέον μένουν μέσα εκεί, και οι Ρώσοι απαντούν απειλώντας να αποχωρήσουν εντελώς από την πόλη το 2018, όταν και θα είναι έτοιμο το Βοστότσνι για να φιλοξενήσει εκτοξεύσεις επανδρωμένων πτήσεων στο Δάστημα, όπως σημειώνει η εφημερίδα «Ιzvestia». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=518774

Περισσότερα για το Asteroid Grand Challenge. Η νέα αυτή πρωτοβουλία της NASA έρχεται να συμπληρώσει την ήδη υπάρχουσα ARM (Asteroid Redirect Mission). Το ARM, που παρουσιάστηκε πριν από μερικούς μήνες, είναι μία πρόταση 100 εκατ. δολαρίων της NASA για τη δέσμευση ενός αστεροειδούς και την τοποθέτησή του σε σταθερή τροχιά κοντά στη Σελήνη για τη μελέτη του από αστροναύτες μέχρι το 2021. Όπως ανακοίνωσε η NASA, η ίδια έχει τη δυνατότητα εντοπισμού περίπου του 95% των πιθανών «επικίνδυνων» ιπτάμενων αντικειμένων (με διάμετρο ίση ή μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου). Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένας αστεροειδής αντίστοιχου μεγέθους είναι «υπεύθυνος» για την εξαφάνιση του 75% των διαφόρων ειδών του πλανήτη, μεταξύ των οποίων και οι δεινόσαυροι, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Και παρόλο που στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας υπάρχει πάντα η τεχνολογία για να αποφευχθεί μία τέτοια καταστροφή, στην πραγματικότητα η Γη δεν έχει κανέναν αποτελεσματικό τρόπο για να αποτρέψει έναν τέτοιο αστεροειδή σε περίπτωση που την απειλήσει. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση της πρωτοβουλίας Asteroid Grand Challenge στα κεντρικά γραφεία της NASA: http://physicsgg.me/2013/06/20/nasa-%ce%b2%ce%bf%ce%b7%ce%b8%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/

Στόχος: το έδαφος του Άρη. Τη λήψη δειγμάτων εδάφους από τον Άρη ή από τους δορυφόρους του στις αρχές του 2020 εξετάζουν σοβαρά όχι μόνο στη Ροσκόσμος, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, καθώς και στη ΝΑΣΑ. Στις ΗΠΑ οι επιστήμονες πρότειναν για αυτό το σκοπό να χρησιμοποιηθεί η εμπειρία της λεγόμενης «πρωτοβουλίας αστεροειδή», για να μη δημιουργείται ξεχωριστό πρόγραμμα. Θα κατονομάσουμε τα αντίστοιχα ρωσικά προγράμματα: το «Mars-grunt» (Άρης-έδαφος) και το «Fobos-grunt-2» (Φόβος-έδαφος-2) - ένα ελαφρύτερο αντίγραφο της κατεστραμμένης συσκευής. Οι στόχοι τους είναι κατανοητοί από τις ονομασίες. Η αποστολή των ευρωπαίων «Phootprint» έχει ως στόχο το Φόβο, αν και η εφεδρική επιλογή μπορεί να είναι και ο δεύτερος δορυφόρος του Άρη – ο Δήμος. Τώρα σχετικά με την πρωτοβουλία αστεροειδή (ΠΑ) και πως θα προσαρμοστεί για τον Άρη. Η ΠΑ προβλέπει τη σύλληψη ενός μικρού ουράνιου σώματος με ειδικό «σάκο», τον οποίο θα εγκαταστήσουν στο διαστημικό όχημα με κινητήρα ιόντων. Η αποστολή του είναι να ρυμουλκήσει και να θέσει το «βράχο» σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Εκεί το νωρίτερο το 2021 θα φτάσει το επανδρωμένο σκάφος «Orion». Στο «βράχο» θα προσεδαφιστούν αστροναύτες. Λαμβάνοντας υπόψη την ΠΑ η αρχή της μεταφοράς δειγμάτων εδάφους του Άρη θα ήταν ως εξής. Στον Κόκκινο πλανήτη προσεδαφίζεται διαστημικό όχημα και έως το 2020 συλλέγει δείγματα. Εκεί προσεδαφίζεται και δεύτερο, με πύραυλο. Μετά τη «συνάντηση» ο πύραυλος με την κάψουλα εκτοξεύεται και τίθεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, όπου το συναντά ένα παρόμοιο σκάφος του «μεταφορέα» με κινητήρα ιόντων. Αυτό μεταφέρει το φορτίο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Σε αυτό πετούν αστροναύτες με το «Orion» και παίρνουν την κάψουλα. Η αλήθεια είναι, ότι πριν φτάσει στη Γη, τα δείγματα εδάφους από τον Άρη αρχικά θα βρεθούν στο ΔΔΣ για να ελεγχθούν για παρουσία βακτηρίων. Ο Ρώσος επιστήμονας Αντρέι Ιόνιν δεν θεωρεί αυτό το μέτρο περιττό: Υπάρχουν ενδείξεις ότι στον Άρη υπήρχε νερό, κατάλληλο για ζωντανούς οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει βιολογικός κίνδυνος. Η παρουσία εντελώς διαφορετικών μορφών ζωής στη Γη θα ήταν αδικαιολόγητη διακινδύνευση. Αυτή πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Και μία τέτοια προσέγγιση πολλών βημάτων στην επίλυση αυτού του ζητήματος είναι δικαιολογημένη. Αν και η προσεδάφιση σε έναν αστεροειδή παραμένει πρωταρχικός στόχος για τις ΗΠΑ στο διάστημα, ο αριθμός όσων είναι κατά αυτού αυξάνεται ακόμα και μέσα στη ΝΑΣΑ. Τα επιχειρήματά τους είναι τα εξής: η «σύνδεση» ανθρώπων σε αστεροειδή δε θα δώσει πολύτιμη εμπειρία για μελλοντικές αποστολές στον Άρη, μάλλον θα δώσει η Σελήνη. Αμφίβολη επιστημονική αξία παρουσιάζει και η λήψη δειγμάτων από τον αστεροειδή, αφού στη Γη έχουν συλλεχθεί χιλιάδες κομμάτια από «συγγενείς» του. Ένα από αυτά ζυγίζει 60 τόνους, το οποίο είχε βρει ένας αφρικανός αγρότης. Ωστόσο, η κατεύθυνση προς τον Άρη αναπτύσσεται ραγδαία, και τα επόμενα χρόνια αναμένονται αρκετά ενδιαφέροντα προγράμματα. http://greek.ruvr.ru/2013_06_12/115619995/ Το νέο «Fobos-Grunt» θα ξεκινήσει για τον 'Αρη μετά το 2022. Ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, Βλαντιμίρ Ποπόβκιν, δήλωσε την Τρίτη ότι η επιστημονική αποστολή του «Phobos-Grunt» μπορεί να επανεκκινήσει κατά τα έτη 2022-2025. Ο αυτόματος διαπλανητικός σταθμός «Phobos-Grunt», προορισμένος για τη συλλογή δειγμάτων εδάφους από το δορυφόρο του 'Αρη, εκτοξεύτηκε το Νοέμβριο του 2011. Η κινητήρια εγκατάσταση πρόωσης δεν εκκίνησε αδυνατώντας να μεταφέρει την κατασκευή σε πορεία πτήσης προς τον Άρη. Ο «Phobos-Grunt» παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τη Γη και τη 15η Ιανουαρίου 2012 τα συντρίμμια του κατέπεσαν στη Γη, στον Ειρηνικό Ωκεανό. http://greek.ruvr.ru/2013_06_11/115533040/ Πανοραμική θέα του Κόκκινου Πλανήτη. Μια εκπληκτική εικόνα από την περιοχή που βρίσκεται ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity στον Αρη είναι στη διάθεση των φίλων του Διαστήματος. Η NASA έφτιαξε μια φωτογραφία που αποτελεί συνδυασμό 900 εικόνων που έχει τραβήξει με τις κάμερες που διαθέτει το ρομπότ. Πρόκειται για μια πανοραμική άποψη του κρατήρα Γκέιλ στον οποίο βρίσκεται το Curiosity. Η νέα εικόνα έχει ανάλυση ενός δισεκατομμυρίου εικονοστοιχείων (pixels)! Την πανοραμική εικόνα μπορείτε να δείτε εδώ. http://mars.nasa.gov/multimedia/interactives/billionpixel/index.cfm?image=PIA16918&view=cyl http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518621

Το πρόγραμμα Glimpse 360 χαρτογραφεί τον γαλαξία μας. Δόθηκαν στη δημοσιότητα νέες εικόνες του γαλαξία μας οι οποίες είναι προϊόν του προγράμματος Galactic Legacy Infrared Mid-Plane Survey Extraordinaire που είναι πιο γνωστό ως Glimpse 360. Οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο Glimpse 360 κάνουν τοπογραφικές μελέτες του γαλαξία μας. Στόχος είναι να χαρτογραφηθεί ο Γαλαξίας και ειδικά οι πιο απομακρυσμένες και «έρημες» περιοχές του. Στο τέλος του έτους αναμένεται να δημοσιοποιηθεί μια εικόνα που θα επιτρέπει στους φίλους του Διαστήματος να δουν ένα πανόραμα του ισημερινού του γαλαξία μας, μια εικόνα 360 μοιρών. Το βασικό εργαλείο των επιστημόνων του Glimpse είναι το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer, οι παρατηρήσεις του οποίου και οι εικόνες που καταγράφει αποτελούν τη βασική ύλη που τροφοδοτεί το πρόγραμμα. Οι υπέρυθρες παρατηρήσεις του Spitzer επιτρέπουν στους επιστήμονες που μετέχουν στο πρόγραμμα να χαρτογραφήσουν τον Γαλαξία με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί ως σήμερα. Η πιο σημαντική παράμετρος του Glimpse είναι ότι καθώς εξελίσσεται η χαρτογράφηση οι επιστήμονες ανακαλύπτουν «αστρικές οάσεις» σε άγνωστες ή ερημικές περιοχές του Γαλαξία. «Ανακαλύπτουμε τη δημιουργία άστρων στις λιγότερο γνωστές περιοχές στις άκρες του Γαλαξία» αναφέρει η Μπάρμπαρα Γουίτνεϊ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν και μέλος του προγράμματος. Μέσω του Glimpse οι αστρονόμοι εντόπισαν μια περιοχή κοντά στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός στην οποία υπάρχουν περί τα 30 νεαρά άστρα. Παράλληλα τα δεδομένα της χαρτογράφησης φωτίζουν διάφορες κοσμικές διεργασίες για τις οποίες οι επιστήμονες δεν έχουν πολλά στοιχεία στη διάθεσή τους, όπως, για παράδειγμα, τον ρόλο που παίζουν τα πολύ μεγάλα άστρα στον σχηματισμό άλλων άστρων. Εκτός όμως από τις εικόνες που καταγράφει το Spitzer, οι αστρονόμοι επιχειρούν να αξιοποιήσουν και εικόνες που συλλέγουν οι ερασιτέχνες αστρονόμοι, μέσω του προγράμματος «The Milky Way Project». «Αυτού του είδους το crowdsourcing έδειξε ότι πραγματικά λειτουργεί» επισημαίνει ο Τσαρλς Κέρτον από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Εξετάζουμε τις δομές παραγωγής άστρων που εντόπισαν οι εθελοντές στον γαλαξία μας για να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τη γέννησή τους» συμπληρώνει. Αυτές οι δομές άστρων έχουν την μορφή κοσμικών φυσαλίδων με τους ειδικούς να τις χαρακτηρίζουν «κουκούλια» μέσα στα οποία γεννιούνται τα άστρα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σχηματισμός των γαλαξιών ολοκληρώνεται πολλά δισεκατομμύρια έτη προτού αρχίσουν να δημιουργούνται ηλιακά συστήματα και να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι πλανήτες μέσα σε αυτά. Νέα μελέτη της NASA έρχεται να ανατρέψει αυτή τη θεωρία, και μάλιστα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, αφού, όπως δείχνει, οι γαλαξίες συνεχίζουν να εξελίσσονται για πολλά δισεκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, ο γαλαξίας μας ολοκλήρωσε τη διαμόρφωσή του και έφθασε το τελικό σημείο σχηματισμού του, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ίδια ακριβώς εποχή που γεννιόταν το ηλιακό μας σύστημα. Σύμφωνα με τα όσα πίστευαν ως σήμερα οι αστρονόμοι, οι γαλαξίες - ειδικά εκείνοι στη συμπαντική μας γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας - ολοκλήρωσαν τις διεργασίες σχηματισμού και μορφοποίησής τους πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια έτη και έκτοτε εμφάνισαν μικρές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας μεταβολές. Οι ερευνητές της NASA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι ειδικά οι σπειροειδείς γαλαξίες (όπως ο δικός μας) συνεχίζουν να εξελίσσονται και να διαμορφώνονται για αρκετά δισεκατομμύρια έτη μετά το χρονικό όριο που έχει θέσει η κρατούσα θεωρία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας συνέχιζε να βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης και διαμόρφωσης πριν από 4,6 δισεκατομμύρια έτη, την εποχή δηλαδή που είχε ξεκινήσει και ο σχηματισμός του ηλιακού μας συστήματος. Υπολογίζεται ότι η Γη γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη, οπότε, αν η μελέτη της NASA είναι ορθή, ο πλανήτης μας βρισκόταν σε διαδικασία σχηματισμού του ταυτόχρονα με τον Γαλαξία. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=518529 Στείλε το μήνυμά σου στους εξωγήινους. Eνα νέο πρόγραμμα φιλοδοξεί να αποτελέσει την γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους και τους… εξωγήινους. Το πρόγραμμα ονομάζεται Lone Signal και στην ιστοσελίδα του μπορεί όποιος το επιθυμεί να καταγράψει το μήνυμά του και οι υπεύθυνοι του προγράμματος θα φροντίσουν το μήνυμα να ταξιδέψει στο Διάστημα. Ο διάσημος συγγραφέας και μελλοντολόγος Ρέι Κουρτσβάιλ ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να στείλουν μήνυμα και μάλιστα το μήνυμά του κατευθύνεται στο άστρο Gliese 526. Πρόκειται για έναν κόκκινο νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 17.6 ετών φωτός από τη Γη. «Χαιρετισμούς στο Gliese 526 από το Πανεπιστήμιο Singularity. Λαμβάνοντας αυτό το μήνυμα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι υπολογιστές που διαθέτουμε μας έχουν κάνει πιο έξυπνους ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα εσάς αλλά και τη σοφία του Σύμπαντος» αναφέρει στο μήνυμά του ο Κουρτσβάιλ. Το μήνυμα υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 18 χρόνια για να φτάσει στον προορισμό του και σε περίπτωση που υπάρξει… απάντηση θα τη γνωρίζουμε κάπου στο 2050. Η επιστημονική κοινότητα πάντως είναι επιφυλακτική για το αν ήταν ορθή η επιλογή του συγκεκριμένου άστρου αφού μέχρι σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη πλανητών εκεί. Ομως τα στελέχη του Lone Signal πιστεύουν ότι το Gliese 526 όχι μόνο διαθέτει πλανήτες αλλά σε κάποιους από αυτούς υπάρχει ζωή. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518461

Νέο πρόγραμμα εντοπισμού και αντιμετώπισης επικίνδυνων αστεροειδών. Μπορεί να έχει εντοπιστεί το 95% των αστεροειδών που έχουν μέγεθος και τροχιά τέτοια που να αποτελούν εν δυνάμει κινδύνους για τη Γη αλλά η NASA δεν αισθάνεται... ασφαλής. Για αυτό τα στελέχη της ανακοίνωσαν ένα νέο πρόγραμμα εντοπισμού και αντιμετώπισης των απειλητικών διαστημικών αντικειμένων. Το πρόγραμμα ονομάζεται Asteroid Grand Challenge και η NASA ζητά την συμμετοχή και συνεργασία σε αυτό άλλων διαστημικών υπηρεσιών, διαφόρων επιστημονικών φορέων, του ιδιωτικού τομέα που δραστηριοποιείται στο Διάστημα αλλά και κάθε επιστήμονα ή ερασιτέχνη αστρονόμου που πιστεύει ότι έχει να συνεισφέρει κάτι σε αυτό το ζήτημα. (Πεδιο ερευνας για τους δεκαδες φιλους του AstroVox.Σημειωτέον οτι οι αστεροειδείς παιρνουν συχνα τα ονοματα οσων τους ανακαλύπτουν) Η NASA επιζητά όχι μόνο τον εντοπισμό όλων των απειλητικών αστεροειδών αλλά και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους. «Το πρόγραμμα επικεντρώνεται στον εντοπισμό και την κατηγοριοποίηση των αστεροειδών καθώς και στο να υπάρξουν νέες καινοτόμες προσεγγίσεις για την επίλυση του προβλήματος που είναι παγκόσμιο» ανέφερε στη διάρκεια της ανακοίνωσης του νέου προγράμματος η υποδιοικητής της NASA Λόρι Γκάρβερ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518454 Μετεωρίτης «φορέας» RNA. Η μελέτη ενός μετεωρίτη που εντοπίσθηκε στην Ανταρκτική ισχυροποιεί τη θεωρία ότι η ζωή ή τουλάχιστον τα δομικά υλικά της δεν παρήχθησαν στη Γη αλλά έφθασαν στον πλανήτη μας από το Διάστημα. Επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA (UHNAI) που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης μελέτησαν έναν από τους μετεωρίτες που εντοπίσθηκαν σε ερευνητική αποστολή στην Ανταρκτική την περίοδο 2009-2010. Αρχικά η ανάλυση της σύστασής του έδειξε ότι ο μετεωρίτης προερχόταν από τον Αρη. Χρησιμοποιώντας ένα προηγμένο φασματόμετρο μάζας (ion microprobe) οι ερευνητές ανέλυσαν τα «αγγεία» αργίλου του μετεωρίτη. Αφού διαχώρισαν οτιδήποτε αποτελούσε προϊόν μόλυνσης από τις γήινες συνθήκες οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα βορίου στα αγγεία ήταν δέκα φορές υψηλότερα από αυτά που έχουν βρεθεί σε οποιαδήποτε μετεωρίτη που έχει υποστεί ανάλυση. Είναι γνωστό ότι η οξειδωμένη μορφή του βορίου (ο εστέρας βορικού οξέως) είναι πιθανό να έχει παίξει κεντρικό ρόλο στη δημιουργία του RNA, ενός εκ των δομικών υλικών της ζωής που θεωρείται «προάγγελος» του DNA. «Ο εστέρας βορικού οξέως μπορεί να έχει παίξει κρίσιμο ρόλο στην εμφάνιση της ζωής στη Γη επειδή μπορεί να σταθεροποιήσει τη ριβόζη, ένα από τα βασικά συστατικά του RNA» αναφέρει ο Τζέιμς Στίβενσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το RNA ήταν το πρώτο μόριο που αποθήκευε πληροφορίες και τις περνούσε στην επόμενη γενιά, μηχανισμός κρίσιμος για την διαδικασία της εξέλιξης. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS One». Στην φωτογραφία εικόνα από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των «αγγείων» αργίλου του μετεωρίτη στα οποία εντοπίσθηκαν συστατικά που συνδέονται με τη ζωή. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517466

Zero Robotics - Ο διαγωνισμός των Λυκείων άνοιξε! Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν την ευκαιρία να παίξουν το απόλυτο παιχνίδι με ρομπότ: το ετήσιο τουρνουά Zero Robotics θα μετατρέψει το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σε γήπεδο όπου Ευρωπαίοι μαθητές θα ελέγχουν μίνι-δορυφόρους με τη χρήση λογισμικού που οι ίδιοι θα έχουν αναπτύξει. Ο έλεγχος δορυφόρων μεγέθους μπάλας του βόλεϊ στο διάστημα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι δορυφόροι Σφαίρες (Spheres - Synchronised Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites) κινούνται γύρω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιώντας 12 ακροφύσια που λειτουργούν με συμπιεσμένο αέριο. Αυτοί οι αυτόνομοι δορυφόροι ρομπότ έχουν τη δική τους ισχύ, πρόωσης και πλοήγησης. Για να ελέγξουν τις Σφαίρες, οι μαθητές πρέπει να γράψουν κώδικα που θα εκπληρώνει μια αποστολή. Οι λεπτομέρειες της αποστολής του τρέχοντος έτους θα αποκαλυφθούν τον Σεπτέμβριο. Αυτή είναι η τρίτη φορά που Ευρωπαίοι υποψήφιοι έχουν την ευκαιρία να υλοποιήσουν το λογισμικό τους στο διάστημα. Ο στόχος αυτής της διοργάνωσης είναι να οικοδομηθούν οι δεξιότητες των μαθητών στην επίλυση προβλημάτων, τη λειτουργία ενός λογισμικού και την ομαδική εργασία. Ακριβώς όπως σε οποιονδήποτε διεθνή διαγωνισμό, ο δρόμος για τον τελικό είναι μακρύς και δύσκολος. Ο διαγωνισμός ξεκινά με αγώνες προσομοίωσης αυξανόμενης δυσκολίας που θα πραγματοποιηθούν σε απευθείας σύνδεση. Οι διαγωνιζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν και να οπτικοποιήσουν τον κώδικά τους δωρεάν σε έναν web browser, έτσι ώστε να προετοιμάζονται για το παιχνίδι. Οι φιναλίστ μέσα από την online προσομοίωση θα δουν σε ζωντανή μετάδοση από το διάστημα τις εντολές τους να υλοποιούνται στους δορυφόρους Σφαίρες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Κάθε ομάδα φιναλίστ θα αποτελείται από τρεις ομάδες - συμμαχίες από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Η τελική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2014, με τις ομάδες των ΗΠΑ στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης (Massachusetts Institute of Technology - MIT) και των ευρωπαϊκών ομάδων στο Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας ESTEC της ESA στην περιοχή Noordwijk της Ολλανδίας. Η εγγραφή στο Τουρνουά Λυκείων 2013 της ESA είναι ανοιχτή μέχρι το Σεπτέμβριο σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που προέρχονται από τα κράτη μέλη της ESA. Οι ομάδες πρέπει να αποτελούνται από τρεις έως δέκα μαθητές. Βρείτε έναν μέντορα, εγγραφείτε και να αρχίσετε να προετοιμάζετε την τακτική σας! Σημαντικές ημερομηνίες Ιούνιος–Σεπτέμβριος Εγγραφή, βοηθήματα (tutorials) / ελεύθερη εξάσκηση/δοκιμές 7 Σεπτεμβρίου Η εναρκτήρια αναμετάδοση ζωντανά από το MIT 9 Σεπτεμβρίου Λήξη προθεσμίας εγγραφών 6 Οκτωβρίου Λήξη προθεσμίας διαγωνισμού προσομοίωσης 2D 27 Οκτωβρίου Διαγωνισμός προσομοίωσης 3D 1 Δεκεμβρίου Λήξη προθεσμίας υποβολής συμμαχιών 15 Δεκεμβρίου Τελική λήξη προθεσμίας υποβολής προτάσεων Μέσα-Ιανουαρίου 2014 Τελική εκδήλωση σε ζωντανή μετάδοση από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Τα 20 κράτη μέλη της ESA είναι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δανία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε με: Nigel Savage Επικεφαλής της Μονάδας Εκπαίδευσης (Head of Education Unit) Διεύθυνση Επανδρωμένων Διαστημικών Πτήσεων και Επιχειρήσεων (Directorate of Human Spaceflight and Operations) Email: nigel.savage@esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Zero_Robotics_-_O_diagonismhos_ton_Lykehion_hanoixe Απόσυρση του τυφλού διαστημικού τηλεσκοπίου Herschel Η αποστολή του διαστημικού τηλεσκοπίου Herschel είχε ουσιαστικά λήξει από τα τέλη Απριλίου, ωστόσο το τυφλωμένο πια όργανο κρατήθηκε σε μια «νεκροζώντανη» κατάσταση, σαν ένα είδος πειραματόζωου για τη δοκιμή διαστημικών τεχνολογιών. Η τελική πράξη ήρθε τη Δευτέρα, οπότε το Herschel πήρε εντολή να σωπάσει για πάντα και να βρει μόνιμη θέση στάθμευσης μακριά από τη Γη. Το τηλεσκόπιο της ESA, της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας, ήταν σχεδιασμένο να καταγράφει την άπω υπέρυθρη ακτινοβολία, η οποία διαπερνά τα νέφη αερίου και σκόνης στο Διάστημα και μεταφέρει πληροφορίες για τα πρώτα στάδια σχηματισμού των άστρων. Για να μπορεί να ανιχνεύει αυτή την απειροελάχιστη θερμική ακτινοβολία, το Herschel έπρεπε να διατηρείται παγωμένο σχεδόν στο απόλυτο μηδέν. Τον Απρίλιο όμως εξαντλήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποθέματα του απαραίτητου υγρού ήλιου, οπότε το τηλεσκόπιο τυφλώθηκε από την αύξηση της θερμοκρασίας του. Η αποστολή έληξε επίσημα στις 29 Απριλίου, ωστόσο η ESA συνέχισε να επικοινωνεί με το σκάφος προκειμένου να θέσει υπό δοκιμή μια σειρά τεχνολογιών που θα χρησιμοποιηθούν σε μελλοντικές αποστολές όπως το ExoMars στον Άρη. Στις 16.25 ώρα Ελλάδας τη Δευτέρα, το Κέντρο Ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας έδωσε εντολή στο σκάφος να απορρίψει όσα καύσιμα περίσσευαν. Το διέταξε επίσης να μην επικοινωνήσει ποτέ ξανά με τη Γη. To Herschel είχε ήδη απομακρυνθεί από την κανονική του θέση, τη λεγόμενη Θέση Λανγκράνζ 2, και βρίσκεται τώρα σε μια μια ασφαλή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, περίπου 2,14 εκατ. χιλιόμετρα από τη Γη. Η κληρονομιά που αφήνει πίσω του το τηλεσκόπιο είναι χιλιάδες εικόνες και ωκεανοί δεδομένων που θα συνεχίσουν να απασχολούν τους επιστήμονες για αρκετά ακόμα χρόνια. Μελετώντας την αμυδρή υπέρυθρη ακτινοβολία μακρινών γαλαξιών, το Herschel επιβεβαίωσε ότι το νεαρό Σύμπαν παρήγαγε άστρα με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από ό,τι σήμερα. Ανίχνευσε επίσης νερό στους δίσκους που περιβάλλουν νεογέννητα άστρα, και έδειξε ότι ο πάγος νερού που μεταφέρει ο κομήτης Hartley-2 έχει ίδια αναλογία ισοτόπων με τους ωκεανούς της Γης. Η ανακάλυψη προσέφερε νέα στήριξη στη θεωρία που θέλει το νερό της Γης να έφτασε στον πλανήτη μας με κομήτες. http://physicsgg.me/2013/06/18/%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%85%cf%81%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%85%cf%86%ce%bb%ce%bf%cf%8d-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5/ O «Κολοσσός» της διαστημικής εξερεύνησης. Ας ελπίσουμε ότι οι μητροπόλεις των εξωγήινων θα είναι θερμές σαν το λεκανοπέδιο Αττικής: Πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα σε όλο τον κόσμο προωθούν την κατασκευή του «Κολοσσού», ενός γιγάντιου οπτικού τηλεσκοπίου ικανού να αναλύει τις ατμόσφαιρες εξωπλανητών αλλά και να εντοπίζει εξωγήινες πόλεις από την υπέρυθρη ακτινοβολία τους. Το Colossus, του οποίου η κατασκευή δεν έχει ακόμα πάρει το πράσινο φως, εκτιμάται ότι θα κοστίσει γύρω στο 1 δισ. δολάρια και θα έχει σύνθετο κάτοπτρο διαμέτρου 74 μέτρων, υπερδιπλάσια σε σχέση με το ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει κατασκευαστεί ως σήμερα. Εφόσον βρεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια «θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε το τηλεσκόπιο εντός πέντε ετών» σχολίασε ο Τζεφ Κουν του Πανεπιστημίου της Χαβάης, το οποίο συμμετέχει στο σχέδιο. Σύμφωνα με τον ερευνητή, το Colossus δεν θα μπορούσε μεν να απεικονίσει πόλεις ή άλλες κατασκευές με άμεσες παρατηρήσεις, θα ήταν όμως ικανό να ανιχνεύσει έμμεσες ενδείξεις από απόσταση 60 έως 70 ετών φωτός. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι οι εξωγήινες πόλεις θα διακρίνονται στις υπέρυθρες εικόνες ως νησίδες θερμότητας, όπως συμβαίνει με τις πόλεις και τις βιομηχανικές περιοχές της Γης. Οι τεχνητές κατασκευές θα ήταν πιθανότατα δυνατό να διακριθούν από τις φυσικές πηγές θερμότητας, όπως τα ηφαίστεια, επειδή παρουσιάζουν μικρότερη διαφορά θερμοκρασίας σε σχέση με τη θερμότητα του υποβάθρου (τη θερμότητα του περιβάλλοντος). Ακόμα κι έτσι όμως ο Κολοσσός θα έχει τους περιορισμούς του, παραδέχεται ο Δρ Κουν: «Θα ήταν δυνατό να μπερδευτούμε στις περιπτώσεις πλανητών που καλύπτονται μόνιμα από νέφη» επισημαίνει. Επιπλέον, η μέθοδος θα ήταν σχεδόν άχρηστη στην περίπτωση εξωγήινων πολιτισμών που κατανέμουν τους πληθυσμούς τους και τις πηγές θερμότητας ομοιόμορφα στην επιφάνεια του πλανήτη. Τοποθεσία για το προτεινόμενο τηλεσκόπιο δεν έχει ακόμα επιλεχθεί, είναι όμως πιθανό να είναι τα όρη του Σαν Πέντρο Μάρτιρ στο Μεξικό. Στο σχέδιο συμμετέχουν ακόμα το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού, το Ινστιτούτο Ηλιακής Φυσικής Kiepenheuer στη Γερμανία, το Πανεπιστήμιο Τοκόχου της Ιαπωνίας, το Πανεπιστήμιο της Λιόν στη Γαλλία και η εταιρεία Innovative Optics. Λεπτομέρειες για το σχεδιασμό του τηλεσκοπίου δημοσιεύτηκαν φέτος στα περιοδικά «Physics World» και «Astronomy». Στην φωτογραφία ο Ήλιος, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη και ο Άρης όπως θα φαίνονταν με το Colossus από απόσταση 50 ετών φωτός. Οι αποστάσεις μεταξύ των σωμάτων δεν είναι υπό κλίμακα (Colossus Consortium) http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517234 Το ευρωπαϊκό «φορτηγό» ATV μπορεί να είναι μολυσμένο με μούχλα ή βακτήρια. Μούχλα ή βακτήρια μπορεί να βρίσκονται στο ευρωπαϊκό φορτηγό σκάφος ATV, και είναι ο λόγος για τον οποίο το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων της Μόσχας έως τώρα δεν έχει δώσει άδεια για το άνοιγμα της μεταβατικής θυρίδας από το σκάφος στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Η καθυστέρηση του ανοίγματος της θυρίδας σχετίζεται με την πιθανότητα μόλυνσης με μούχλα ή βακτήρια ορισμένων συσκευασιών με φορτία», - ανέφερε σήμερα ο ειδικός τηλεοπτικός σταθμός NASA-TV. Το άνοιγμα της θυρίδας θα οδηγήσει στην είσοδο μολυσμένου αέρα στο σταθμό. http://greek.ruvr.ru/2013_06_17/116009556/

Η NASA επέλεξε το πλήρωμα της πρώτης αποστολής στον 'Αρη. Η NASA έχει επιλέξει οκτώ Αμερικανούς που θα συμμετάσχουν στις πρώτες αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά, συμπεριλαμβανομένου του Άρη. Η επιλογή διήρκεσε ενάμιση χρόνο και ο αριθμός των υποψηφίων ξεπέρασε τους 780 ανά θέση. «Επιλέξαμε 8 ειδικούς υψηλών προσόντων, που επέδειξαν μια εντυπωσιακή ακαδημαϊκή, σωματική και ψυχολογική προετοιμασία» - δήλωσε ο εκπρόσωπος του Διαστημικού Κέντρου Λίντον Τζόνσον. Οι νικητές - τέσσερις άνδρες και τέσσερις γυναίκες – διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων και εμπειρίας. Μεταξύ τους βρίσκονται πιλότοι, γιατροί, ένας φυσικός ακόμη και ένας ωκεανολόγος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_18/116061536/ Το Opportunity βρήκε «φιλική παραλία» Χρειάστηκε να ξεπεράσει κατά πολύ την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής του μέχρι να φτάσει στη σημαντικότερη ανακάλυψή του: το γερασμένο ρομπότ Opportunity της NASA εντόπισε ενδείξεις ενός αρχαίου ποταμού ή λίμνης με νερό «που θα μπορούσες να πιεις», πολύ πιο φιλόξενο για τη ζωή από ό,τι τα θανατηφόρα, όξινα νερά που έλουσαν αργότερα τον Άρη. Το τροχοφόρο, ηλιακό Οpportunity προσεδαφίστηκε στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004 σε μια αποστολή ονομαστικής διάρκειας 90 ημερών. Τόσο το Opportunity όσο και το δίδυμο αδελφάκι του Spirit, το οποίο έπαψε να λειτουργεί πριν από τρία χρόνια, ανακάλυψαν πετρώματα που πρέπει να είχαν σχηματιστεί παρουσία όξινου και αλμυρού νερού. Στη Γη υπάρχουν σήμερα μικρόβια που λατρεύουν τα όξινα νερά, οι βιολόγοι όμως πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής είναι πιθανότερη σε πιο ουδέτερες συνθήκες. «Το πρόβλημα με τα όξινα περιβάλλοντα, πιστεύουμε, είναι ότι πολύ δύσκολα μπορούν να φιλοξενήσουν προβιοτική χημεία, το είδος των χημικών συνθηκών που απαιτούνται για την εμφάνιση ζωής» είπε στους δημοσιογράφους ο Στιβ Σκάιερς, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. «Αντίθετα, αυτό που έχουμε εδώ είναι νερό που μπορείς να πιεις» είπε, αναφερόμενος στα τελευταία δεδομένα. Οι ενδείξεις προήλθαν από έναν βράχο στο χείλος του κρατήρα Endeavour, ο οποίος βρέθηκε να περιέχει αργιλώδη πετρώματα πλούσια σε αλουμίνιο, τα οποία σχηματίζονται στη Γη παρουσία ουδέτερου νερού. Χρειάστηκαν μάλιστα επτά απόπειρες μέχρι το ρομπότ να καταφέρει να πάρει τη σωστή θέση και να ξύσει την επιφάνεια του βράχου. Όπως επισήμαναν οι ερευνητές, η χρονολόγηση των αρειανών πετρωμάτων θα ήταν ουσιαστικά αδύνατη χωρίς τη μεταφορά τους στη Γη. Το πιθανότερο όμως είναι ότι ο Άρης διέθετε ουδέτερο υγρό νερό στα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια της ζωής του, ενώ αργότερα οι συνθήκες άλλαξαν και μετέτρεψαν τον πλανήτη στην παγωμένη, ξηρή και όξινη έρημο που βλέπουμε σήμερα. Στη διάρκεια του ταξιδιού του, επομένως, το Opportunity ακολούθησε αυτή τη μεταβατική περίοδο από τη μια κατάσταση στην επόμενη. Στο μεταξύ, πάντως, ενδείξεις ουδέτερου νερού έχει προσφέρει και το μεγαλύτερο ρομπότ Curiosity που έφτασε στον Άρη τον περασμένο Αύγουστο: το πρώτο δείγμα που συνέλεξε με το προηγμένο τρυπάνι του περιείχε κι αυτό αργιλώδη πετρώματα ουδέτερης προέλευσης. Τα αποτελέσματα της δεύτερης ανάλυσης στο φορητό εργαστήριο του ρομπότ ακόμα αναμένονται. Το Opportunity βρίσκεται τώρα καθ' οδόν για μια άλλη περιοχή στο χείλος του κρατήρα Endeavour. Στόχος του ταξιδιού είναι ένας ψηλότερος ιζηματογενής βράχος, ο οποίος θα επέτρεπε στους ερευνητές να κοιτάξουν ακόμα πιο πίσω στο παρελθόν του πλανήτη. Κανείς βέβαια δεν ξέρει πόσο ακόμα θα ζήσει το κουρασμένο ρομπότ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=517254 Ρεματιές του Άρη που σχηματίστηκαν από ξηρό πάγο. Νέα μελέτη με τίτλο “A new dry hypothesis for the formation of martian linear gullies” των ερευνητών S. Diniega et al, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103513001668 αποδίδει στον ξηρό πάγο (παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα) τη δημιουργία των εντυπωσιακών αυλακώσεων που υπάρχουν σε ορισμένους αμμόλοφους και κρατήρες στον Αρη. Ο στόλος των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη έχει στείλει τα τελευταία χρόνια φωτογραφίες από κρατήρες και μεγάλους αμμόλοφους οι πλαγιές των οποίων είναι «σκαμμένες» από βαθιές αυλακώσεις.Οι αυλακώσεις αυτές ξεκινούν από την κορυφή του κρατήρα και φτάνουν στον πυθμένα του. Οι επιστήμονες δεν είχαν καταφέρει μέχρι σήμερα να εξηγήσουν την ύπαρξή τους. Ομάδα επιστημόνων στην οποία συμμετέχουν και ειδικοί της NASA με νέα μελέτη τους πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση, τουλάχιστον για ορισμένες από τις αυλακώσεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάποια από αυτά τα αυλάκια, και κυρίως εκείνα που φαίνονται ότι έχουν μεγαλύτερο βάθος από άλλα, δημιουργήθηκαν από ξηρό πάγο ο οποίος κάνει την εμφάνισή του στην επιφάνεια του Αρη κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάποια κομμάτια ξηρού πάγου αποσπώνται και, αν βρίσκονται πάνω σε αμμόλοφους ή στο χείλος κρατήρων, αρχίζουν να κυλούν δημιουργώντας τις αυλακώσεις. Οι αυλακώσεις που δημιουργούνται από ξηρό πάγο δεν αφήνουν ίχνη παρόμοια με εκείνα που αφήνουν τα αυλάκια που δημιουργεί το νερό. Το νερό που ρέει σε μια πλαγιά όταν φτάσει σε επίπεδη επιφάνεια θα δημιουργήσει σωρούς ιζημάτων που υποδεικνύουν την παρουσία του. Ο ξηρός πάγος αντίθετα δεν δημιουργεί το ίδιο φαινόμενο, καθώς κυλά επάνω σε «μαξιλάρι» από αέρο διοξείδιο του άνθρακος και δεν συμπαρασύρει υλικά. Οι ερευνητές σημειώνουν πάντως ότι δεν είναι υπεύθυνος ο ξηρός πάγος για όλες τις αυλακώσεις που υπάρχουν στον Αρη αλλά πολλές άλλες γεωλογικές διεργασίες. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Icarus» http://physicsgg.me/2013/06/12/%cf%81%ce%b5%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%80/ «Παράθυρο» στον Αρη ανοίγουν εντυπωσιακές εικόνες της NASA σε έκθεση στο Λονδίνο. Κλικ στο Διάστημα, με εικόνες που κατέγραψε το Curiosity Rover της NASA, ετοίμασε το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο στο Λονδίνο. Η έκθεση με τίτλο «Visions of the Universe», http://www1.rmg.co.uk/ που θα φιλοξενείται στο μουσείο έως τις 15 Σεπτεμβρίου, φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στον… Αρη, με φωτογραφίες πρόσφατες αλλά και παλαιότερες (1959). Ενα «παράθυρο» στον Κόκκινο Πλανήτη έχει στηθεί στον χώρο. Πρόκειται για μια εγκατάσταση 13 μέτρων με φωτογραφίες τις οποίες ένωσαν οι επιμελητές και οι επιστήμονες της NASA. Εκεί μπορεί κανείς να νιώσει πως είναι να βρίσκεται στον Αρη. Στις 100 φωτογραφίες της έκθεσης πρωταγωνιστούν επίσης σπειροειδείς γαλαξίες, πλανήτες και «κοντινά πλάνα» των φεγγαριών του ουρανού. http://www.tanea.gr/news/world/article/5023523/aa/

Ανακαλύφθηκε νέος τύπος μεταβλητών άστρων. Αστρονόμοι του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου του νότιου ημισφαιρίου (ESO) στο La Silla της Χιλής, ανακάλυψαν ένα νέο τύπο μεταβλητών αστέρων, καθώς παρατηρούσαν τις μεταβολές στην εκπομπή ακτινοβολίας σε μια ομάδα άστρων που ανήκει σε έναν μεγαλύτερο σχηματισμό αστέρων, στον αστερισμό του Κενταύρου, σε απόσταση 1700 παρσέκ (5500 έτη φωτός) από το ηλιακό μας σύστημα. Οι παρατηρήσεις αυτές θέτουν σε αμφισβήτηση την υφιστάμενη κατηγοριοποίηση των αστέρων, καθώς αποκαλύπτουν άγνωστες μέχρι σήμερα ιδιότητες για την προέλευση των μεταβολών στους αστέρες αυτούς. Οι μετρήσεις, που έγιναν με το σχετικά μικρό τηλεσκόπιο 1.2 μέτρων του παρατηρητηρίου, βασίζονται σε μετρήσεις φωτεινότητας περίπου τριών χιλιάδων αστεριών στη συστάδα NGC-3766 σε μια περίοδο επτά χρόνων. Οι αστρονόμοι N. Mowlavi, F. Barblan, S. Saesen και L. Eyer του τμήματος αστρονομίας του αστεροσκοπείου της Γενεύης, αναφέρουν πως βρήκαν 36 αστέρια, που δε μπορούν να κατανεμηθούν στις υπάρχουσες κατηγορίες αστέρων, καθώς επιδείκνυαν μια περιοδική μεταβολή στη φωτεινότητά τους της τάξης του 0.1%. Η συχνότητα των μεταβολών αυτών ήταν μεταξύ δύο και είκοσι ωρών, ενώ τα αστέρια αυτά είναι λίγο πιο θερμά και φωτεινά από το δικό μας Ήλιο. Οι επιστήμονες δεν προχώρησαν ακόμη στην ονοματοδοσία της νέας αυτής κατηγορίας αστέρων. Προκειμένου να παρατηρήσουν την αμυδρότατη αυτή μεταβολή στη φωτεινότητα των άστρων, χρειάστηκε να εκτελέσουν μετρήσεις με διπλάσια ακρίβεια από όση είχαν αντίστοιχες μελέτες άλλων παρατηρητηρίων. «Πετύχαμε αυτό το επίπεδο στην ευαισθησία των μετρήσεων εξαιτίας της υψηλής ποιότητας των μετρήσεων, σε συνδυασμό με την πολύ προσεκτική ανάλυση των δεδομένων, αλλά και επειδή εκτελέσαμε ένα εκτενές πρόγραμμα διάρκειας επτά χρόνων. Δε θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε τόσο πολύ χρόνο παρατήρησης σε μεγαλύτερο τηλεσκόπιο», λέει ο Nami Mowlavi, επικεφαλής της ομάδας. Πολλά αστέρια πάλλονται ή μεταβάλλουν τη φωτεινότητά τους με το χρόνο, ένα φαινόμενο που συνδέεται με περίπλοκο τρόπο με τις ιδιότητες του εσωτερικού τους. Η μελέτη των μεταβολών αυτών είναι ξεχωριστό πεδίο στην αστροφυσική και ονομάζεται αστροσεισμολογία, καθώς οι αστρονόμοι «ακούνε» τις δονήσεις των άστρων, κάνοντας εκτιμήσεις για το τι συμβαίνει εντός τους. Οι μέχρι τώρα εκτιμήσεις ήταν πως αυτού του είδους τα άστρα δεν θα έπρεπε να μεταβάλουν καθόλου τη φωτεινότητά τους, και έτσι ακόμη και η ύπαρξή τους είναι πρόκληση για τους αστροφυσικούς. Προς το παρόν οι αστρονόμοι αποσκοπούν στο να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα για τη συμπεριφορά τους, επικεντρώνοντας τις προσπάθειές τους σε περαιτέρω παρατηρήσεις. Όμως έχουν ανακαλύψει ένα στοιχείο που ίσως τους βοηθήσει να εξαγάγουν κάποια εξήγηση για αυτή την ανεξήγητη περιοδική μεταβολή στη φωτεινότητα: Και τα 36 άστρα, περιστρέφονται με μεγάλες ταχύτητες, περίπου το μισό της λεγόμενης κρίσιμης ταχύτητας, όπου οι φυγόκεντρες δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, έτσι ώστε ύλη από το άστρο «ξεκολλά» και πετάγεται στο διάστημα. http://physicsgg.me/2013/06/12/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%8d%cf%80%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b2%ce%bb%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd-%ce%ac/

Επέστρεψε τα πρωτεία στην Κίνα ο Τιανχέ-2. Η Κίνα ήταν παγκόσμιος «πρωταθλητής» μεταξύ Νοεμβρίου 2010 και Ιουνίου 2011, αλλά έκτοτε είχε χάσει την πρωτοκαθεδρία της. Ο Τιανχέ-2 (σημαίνει «Γαλαξίας-2»), που δημιουργήθηκε από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αμυντικής Τεχνολογίας της Κίνας, σύμφωνα με το BBC, βρίσκεται στη Νο 1 θέση της λίστας των 500 ισχυρότερων υπολογιστών διεθνώς, την οποία καταρτίζει μια διεθνής ομάδα αναλυτών με επικεφαλής τον καθηγητή Χανς Μόιερ του γερμανικού πανεπιστημίου του Μανχάιμ. Μεταξύ των 500 ισχυρότερων υπολογιστών, οι 252 είναι αμερικανικοί, οι 66 κινεζικοί, οι 30 ιαπωνικοί, οι 29 βρετανικοί, οι 23 γαλλικοί και οι 19 γερμανικοί. Η αναρρίχηση του κινεζικού υπολογιστή στην κορυφή αποτελεί έκπληξη, επειδή το εν λόγω σύστημα δεν αναμενόταν να είναι έτοιμο πριν το 2015. Την πρώτη πεντάδα των ταχύτερων σούπερ-υπολογιστών συμπληρώνουν κατά σειρά οι «Σεκόγια» (ΗΠΑ), Υπολογιστής Κ (Ιαπωνία) και Μίρα (ΗΠΑ). Ο Τιανχέ-2 «τρέχει» στα 33,86 petaflop ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή κάνει 33.860 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο, αν και θεωρητικά θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω την απόδοσή του στα 54,9 petaflop ανά δευτερόλεπτο. Συγκριτικά, ο δεύτερος αμερικανικός «Τιτάν» έχει πραγματική απόδοση 17,59 petaflop/sec και θεωρητική απόδοση 27,11 petaflop/sec, δηλαδή περίπου τη μισή σε σχέση με τον κινεζικό «γίγαντα». Το κινεζικό μηχάνημα χρησιμοποιεί συνολικά 3,13 εκατομμύρια πυρήνες επεξεργαστών και πολλά από τα εξαρτήματά του είναι καθαρά κινεζικής κατασκευής, μεταξύ των οποίων το λειτουργικό σύστημα Kylin (η ονομασία του μυθικού κινεζικού μονόκερου), που βασίζεται στο σύστημα Linux. Η ανάπτυξη του Τιανχέ-2 εντάσσεται στο φιλόδοξο πρόγραμμα υψηλής τεχνολογίας της κινεζικής κυβέρνησης, που αποσκοπεί στο να κάνει πιο ανταγωνιστική την Κίνα και λιγότερο εξαρτημένη τεχνολογικά από άλλες χώρες. Οι ΗΠΑ δεν αναμένεται να αποκτήσουν κάποιον ισχυρότερο υπερ-υπολογιστή από τον «Τιτάνα» πριν το 2015. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_17/06/2013_504398

Ανακάλυψη υποατομικού σωματιδίου που παραπέμπει σε άγνωστη εξωτική μορφή ύλης. Δύο μεγάλες ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες, μία στην Ιαπωνία και μία στην Κίνα, ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά ανίχνευσαν στους επιταχυντές τους σαφείς ενδείξεις για ένα υποατομικό σωματίδιο που αποτελείται από τέσσερα κουάρκ. Το εν λόγω σωματίδιο, που ονομάστηκε Zc(3900), είναι πιθανό ότι υπήρχε από τις πρώτες στιγμές μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με την «Μεγάλη Έκρηξη». Τα κουάρκ (και τα αντι-κουάρκ που αποτελούν την αντιύλη) είναι τα πιο θεμελιώδη σωματίδια της ύλης και δεν μπορούν να διαιρεθούν περαιτέρω. Συγκροτούν τα μεγαλύτερα στοιχειώδη σωματίδια, τα πρωτόνια και νετρόνια, τα οποία, με τη σειρά τους, απαρτίζουν τα άτομα. Μέχρι σήμερα, οι φυσικοί θεωρούσαν ότι τα υποατομικά σωματίδια περιέχουν είτε τρία κουάρκ (όπως τα πρωτόνια και νετρόνια), είτε δύο (όπως τα πιόνια και τα καόνια που υπάρχουν στην κοσμική ακτινοβολία). Κανείς νόμος της Φυσικής δεν απαγορεύει να υπάρχουν περισσότερα κουάρκ μέσα σε ένα σωματίδιο. Η -για πρώτη φορά- πειραματική ανακάλυψη ενός «κουαρτέτου» κουάρκ ανοίγει πιθανώς το δρόμο για την ανακάλυψη και άλλων μορφών «εξωτικής» ύλης. Οι ανακαλύψεις από το ιαπωνικό εργαστήριο Belle (στον επιταχυντή ΚΕΚ της Τσουκούμπα) και το κινεζικό BESIII, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters», σύμφωνα με το «Nature», ήρθαν ως αποτέλεσμα ερευνών στο σωματίδιο Υ(4260), που είχε ανακαλυφθεί το 2005 μετά τη σύγκρουση ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων (δηλαδή ύλης και αντιύλης) στους επιταχυντές. Αυτή τη φορά, οι επιστήμονες βρήκαν ενδείξεις για ένα νέο σωματίδιο με ενέργεια περίπου 3,9 γιγαηλεκτρονιοβόλτ (σχεδόν τετραπλάσια από το βάρος του πρωτονίου), το οποίο φαίνεται να έχει τέσσερα κουάρκ, ένα ζεύγος κουάρκ και ένα ζεύγος αντικουάρκ. Οι κατοπινές αναλύσεις ενισχύουν την πεποίθηση ότι το νέο σωματίδιο Zc(3900), που έχει ηλεκτρικό φορτίο, είναι μια άγνωστη έως τώρα μορφή ύλης. «Η ανακάλυψη του σωματιδίου αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη», δήλωσε ο φυσικός Ζιτσίνγκ Λίου του Ινστιτούτου Φυσικής Υψηλών Ενεργειών του Πεκίνου, μέλος του πειράματος Belle. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του ιαπωνικού πειράματος, που ανίχνευσαν 159 σωματίδια Zc(3900), η πιθανότητα στατιστικού λάθους στους υπολογισμούς τους είναι μικρότερη από μία στα 3,5 εκατομμύρια. Εξάλλου και το κινεζικό πείραμα BESIII εντόπισε 307 παρόμοια σωματίδια, οπότε η πιθανότητα λάθους απομακρύνεται κι άλλο. Πάντως, οι ίδιες ερευνητικές ομάδες, καθώς και άλλες ανά τον κόσμο, θα κάνουν περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματά αυτά και να αποκλείσουν άλλες πιο συμβατικές πιθανότητες. Η κυριότερη εναλλακτική λύση είναι ότι το Zc(3900) δεν είναι ένα σωματίδιο με ένα «κουαρτέτο» κουάρκ, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο ζεύγη σωματιδίων (συγκεκριμένα μεσονίων, που το καθένα έχει ένα κουάρκ και ένα αντικουάρκ), ενωμένων μεταξύ τους σε μια δομή σαν μόριο. Ένας νέος ισχυρότερος επιταχυντής σωματιδίων που θα είναι έτοιμος στο πείραμα Belle έως το 2015, αναμένεται να φωτίσει περαιτέρω το ζήτημα. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_19/06/2013_504734

Ρώσοι ερευνητές ετοιμάζονται για προσελήνωση. Ρώσοι σχεδιαστές αναπτύσσουν ένα νέο διαστημικό σκάφος. Σε πέντε χρόνια, μια τέτοια συσκευή προορίζεται να προσεληνώσει έναν άνθρωπο στη Σελήνη. Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο, το οποίο θα πάει στη Σελήνη, θα παρουσιαστεί από σχεδιαστές της εταιρείας «Ενέργεια» το Σεπτέμβριο στο Διεθνές Σαλόνι Αεροπορίας και Διαστήματος MAKS-2013. 'Ηδη όμως από τώρα υπάρχει δυνατότητα γνωριμίας με μια πλήρους κλίμακας μακέτα της συσκευής. Το επαναχρησιμοποιούμενο σκάφος νέας γενιάς διαφέρει σε όλα τα επίπεδα από την υπάρχουσα σειρά «Σογιούζ» - από την ακρίβεια της προσεδάφισης μέχρι τη χωρητικότητα. Στο σκάφος μπορούν να επιβαίνουν μέχρι επτά κοσμοναύτες, σε πτήσεις προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέχρι τέσσερις – στην περίπτωση αποστολής ανθρώπων στη Σελήνη. Το - για την ώρα ανώνυμο - πρωτότυπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ποικιλία αποστολών – από πτήσεις σε τροχιά γύρω από τη Γη και συλλογή διαστημικών απορριμάτων έως και τουριστικά δρομολόγια και πτήσεις στη Σελήνη. Ο λόγος στον γενικό σχεδιαστή της εταιρίας «Ενέργεια» Βιτάλι Λόποτα: -Μπορεί να πετάξει και να επιστρέψει στη Γη με την ταχύτητα διαφυγής. Δηλαδή, για παράδειγμα, προς τη σελήνη και πίσω. Αυτό, στο παρελθόν, δεν μπορούσαμε να το κάνουμε. Τώρα, οι σχεδιαστές προετοιμάζονται για την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες του Ρωσικού Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών αναπτύσσουν μια συσκευή που πρώτη θα προσεδαφιστεί στην περιοχή της Σελήνης όπου θα πρέπει κατευθυνθεί το σκάφος. Ο εμπειρογνώμονας του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας, 'Ιγκορ Μιτροφάνοφ εξηγεί: -Θα προσπαθήσουμε να βρεθούμε πρώτοι στην περιοχή του νοτίου πόλου της Σελήνης. Για τη μελέτη του επιτόπιου φυσικού περιβάλλοντος . Για να επεξεργαστούμε την τεχνική και την τεχνολογία. Έτσι, ώστε το 2017 να εκτοξεύσουμε προς την περιοχή μια αρκούντως βαριά συσκευή, η οποία θα μεταφέρει πολύ περισσότερα επιστημονικά όργανα. Το επόμενο βήμα, λέει ο ειδικός του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας, 'Ιγκορ Μιτροφάνοφ, θα είναι η μεταφορά πολικού σεληνιακού έδαφους στη Γη. Στα εργαστήρια στη Γη, οι επιστήμονες θα είναι να το μελετήσουν σε όλες άκρως διεξοδικά. Και μετά από αυτό θα δημιουργηθεί διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Από αυτό ακριβώς το σημείο, είναι πολύ πιθανό, ο άνθρωπος να κατευθυνθεί για πρώτη φορά στον 'Αρη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_15/115858523/

Μετεωρίτης του Τσεμπαρκούλ: οι αναζητήσεις συνεχίζονται Στο Τσελιάμπινσκ, πόλη στα νότια των Ουραλίων, όπου φέτος στα μέσα Φεβρουαρίου έπεσε ένας μετεωρίτης, οι επιστήμονες προχώρησαν στη μελέτη του μεγαλύτερου του θραύσματος.. Εξάλλου το βρήκαν μόλις πρόσφατα, μάλιστα όχι ειδικοί, αλλά ένας ερασιτέχνης ερευνητής. Μέχρι τώρα στο τοπικό Ινστιτούτο Ορυκτολογίας τη βάση των ερευνών του κοσμικού εξωγήινου αφιχθέντος ήταν μικρά, βάρους μερικών γραμμαρίων θραύσματα, που εντοπίστηκαν από τους ειδικούς του Ινστιτούτου. Για χάρη ενός γραμμαρίου του ουράνιου σώματος, οι ειδικοί αναγκάζονται να ερευνήσουν εκατοντάδες τόνους πετρωμάτων της γης. Εξάλλου το μεγαλύτερο θραύσμα του μετεωρίτη του Τσεμπαρκούλ, δεν το βρήκε ούτε ορυκτολόγος, ούτε και γεωλόγος, αλλά ένας συνηθισμένος διευθυντής μεσαίου κλιμακίου από το Τσελιαμπίνσκ. Το θραύσμα αυτό έχει βάρος 3,5 κιλών,- είπε ο ερασιτέχνης ερευνητής Αλεξέι Ουσενκόφ. - Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου όταν βρήκα πραγματικό μετεωρίτη. Οι πρώτες αναζητήσεις τον Φεβρουάριο, όταν ο μετεωρίτης έπεσε, δεν έδωσαν κανένα αποτέλεσμα. Όλα ήταν σκεπασμένα από χιόνι. Ο Αλεξέι μόνο πάγωσε τα χέρια του. Οι αναζητήσεις επανάρχισαν μόνο τον Απρίλιο. Από διάφορες εκδοχές καθόρισε την μεσαία τροχιά πτήσης του μετεωρίτη και πήγε στον τόπο της υποτιθέμενης πτώσης θραυσμάτων του. Τελευταία του χαμογέλασε η τύχη. Εξάλλου ο Αλεξέι πιστεύει ότι το εύρημά του - δεν είναι το μεγαλύτερο τεμάχιο, που έπεσε στη Γη. Κουβέντιασε με πολλούς ντόπιους κατοίκους και κατάλαβε ότι υπάρχουν προφανώς θραύσματα 500 και πάνω κιλών, αλλά η εξεύρεσή τους σήμερα, που όλα είναι σκεπασμένα από πυκνά χόρτα, είναι εξαιρετικά δύσκολο πράγμα. Εν τω μεταξύ, τώρα στο Τσελιάμπινσκ συνεχίζεται ο διαγωνισμός για το καλύτερο σχέδιο μνημείου του μετεωρίτη, με την επωνυμία «Γίνε διάσημος με τον μετεωρίτη». Από τα 700 και πάνω σχέδια επιλέχτηκαν 5, αλλά στις 24 Ιουνίου θα κατονομαστεί ο νικητής, που θα πάρει βραβείο 100 χιλιάδων ρουβλιών (λίγο περισσότερο από τρεις χιλιάδες δολάρια). http://greek.ruvr.ru/2013_06_18/116013169/ Σιδερένιος αστεροειδής προσέκρουσε στην Τουνγκούσκα. Ρώσοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι έχουν στην κατοχή τους μικρά θραύσματα από το μυστηριώδες αντικείμενο που εισήλθε στην ατμόσφαιρα και ισοπέδωσε 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους στη Σιβηρία στις 30 Ιουνίου 1908. H ανάλυσή τους δείχνει ότι επρόκειτο για αστεροειδή πλούσιο σε σίδηρο, ωστόσο το συμπέρασμα δεν πείθει όλους τους ειδικούς. Ένα και πλέον αιώνα μετά την εναέρια έκρηξη κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα στη Σιβηρία, κανείς δεν έχει καταφέρει να βρει μεγάλα θραύσματα του αντικειμένου, τα οποία θα έδειχναν αν επρόκειτο για αστεροειδή ή κομήτη. Υπάρχουν ωστόσο εκτιμήσεις για την ισχύ της έκρηξης: τρεις με πέντε μεγατόνοι TNT, όσο ένα ισχυρό πυρηνικό όπλο. Συγκριτικά, η ισχύς του μετεώρου που εξερράγη φέτος πάνω από το Τσελιαμπίνσκ της Ρωσίας εκτιμάται γύρω στους 460 κιλοτόνους TNT. Αν και μεγάλα θραύσματα δεν βρέθηκαν ποτέ, στο έδαφος της Τουνγκούσκα έχουν εντοπιστεί μικροσκοπικά μαγνητικά σφαιρίδια. Οι επιστήμονες όμως συνεχίζουν να διαφωνούν για το κατά πόσο είναι πραγματικά υπολείμματα του εισερχόμενου αντικειμένου. Η νέα μελέτη εστιάζεται σε θραύσματα βράχων, όλα μικρότερα από ένα χιλιοστό σε διάμετρο, τα οποία συλλέχθηκαν το 1978 από έναν τυρφώνα κοντά στο σημείο της έκρηξης. Ο Βίκτορ Κβασνότσια του Ινστιτούτου Γεωχημείας στην ουκρανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών παρουσιάζει εικόνες ηλεκτρονικού μικροσκοπίου διέλευσης, οι οποίες δείχνουν ότι τα θραύσματα αποτελούνται κυρίως από άνθρακα και περιέχουν νικέλιο και ενώσεις του σιδήρου σε αναλογίες που παραπέμπουν σε αστεροειδή. Επιπλέον, τα θραύσματα περιέχουν μια εξωτική μορφή του άνθρακα (lonsdaleite) με κρυσταλλική δομή ανάμεσα στο διαμάντι και το γραφίτη, η οποία σχηματίζεται σε συνθήκες ακραίας πίεσης και θερμοκρασίας. «Τα δείγματα έχουν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά ορυκτά που βλέπουμε σε μετεωρίτες πλούσιους σε διαμάντια» λέει ο Κβασνότσια στο Nature.com. http://www.nature.com/news/rock-samples-suggest-meteor-caused-tunguska-blast-1.13163 Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Planetary and Space Science. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0032063313001116 Ανεξάρτητοι ειδικοί που κλήθηκαν να σχολιάσουν τα αποτελέσματα στο Nature δηλώνουν πάντως ότι διατηρούν τις αμφιβολίες τους. Πρώτον, τα θραύσματα περιέχουν λιγότερο ιρίδιο από όσο θα αναμενόταν για έναν σιδερένιο μετεωρίτη. Δεύτερον και κυριότερο, το στρώμα τύρφης μέσα στο οποίο βρέθηκαν τα θραύσματα δεν έχει χρονολογηθεί, και επομένως θα μπορούσε θεωρητικά να πρόκειται για υλικά μετεωριτών που είχαν πέσει στη Γη πολύ νωρίτερα από το συμβάν του 1908. Ο Δρ Κβασνότσια σκοπεύει τώρα να συνεχίσει τις αναλύσεις προκειμένου να επιβεβαιώσει τα ευρήματά του. Δεδομένου όμως ότι έχουν περάσει 105 χρόνια μετά την έκρηξη, η απάντηση ίσως δεν γίνει ποτέ γνωστή πέραν πάσης αμφιβολίας. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=517499

Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας φαίνεται ότι διαθέτει δεκάδες μαύρες τρύπες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 150 παρατηρήσεις στον γαλαξία της Ανδρομέδας τα τελευταία 13 χρόνια. Ομάδα επιστημόνων του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard Smithsonian στις ΗΠΑ μελέτησαν τα δεδομένα που προέκυψαν από αυτές τις παρατηρήσεις και πιστεύουν ότι εντόπισαν 26 μικρές μελανές οπές. Στην Ανδρομέδα έχουν ήδη εντοπιστεί εννέα μαύρες τρύπες. Αν η ανακάλυψη των ερευνητών του Harvard Smithsonian επιβεβαιωθεί ο αριθμός των μελανών οπών στον γειτονικό μας γαλαξία θα φτάσει τους 35 και πιθανώς να υπάρχουν και άλλες. Οι ερευνητές εντόπισαν 26 κοσμικά αντικείμενα τα οποία πιστεύουν ότι είναι μικρές μαύρες τρύπες. Εκτιμούν ότι είναι προϊόν του θανάτου γιγάντιων άστρων και ότι κάθε μια εξ αυτών έχει μάζα 5-10 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Επτά από αυτές τις μελανές οπές βρίσκονται πέριξ του κέντρου του γαλαξία της Ανδρομέδας σε μια ακτίνα χιλίων ετών φωτός από αυτό. Οι ερευνητές συνεχίζουν την προσπάθεια τους και κάνουν νέες παρατηρήσεις για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα τους. Ηδη «στοχεύουν» αυτά τα 26 αντικείμενα με το διαστημικό παρατηρητήριο XMM-Newton και τα πρώτα αποτελέσματα των παρατηρήσεων δείχνουν ότι πράγματι πρόκειται για μελανές οπές. Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας (γνωστός και ως M31) είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ανδρομέδα, στον οποίο οφείλει και το όνομά του. Eίναι το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο ορατό με γυμνό μάτι. Βρίσκεται σε απόσταση 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς και μαζί με τον γαλαξία μας αποτελούν τους δύο μεγαλύτερους γαλαξίες τoυ τοπικού σμήνους γαλαξιών. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η Ανδρομέδα και ο δικός μας γαλαξίας βρίσκονται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης που αναμένεται να γίνει σε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=518290

Δορυφόρος Κβαντικής Επιστήμης. Για το 2016 είναι προγραμματισμένη η εκτόξευση του «Κινεζικού Δορυφόρου Κβαντικής Επιστήμης», με σκοπό να καταστήσει την Κίνα την πρώτη χώρα με δυνατότητες κβαντικής επικοινωνίας στο Διάστημα. Η δυνατότητα αποστολής ασφαλών μηνυμάτων από ένα σημείο του πλανήτη σε ένα άλλο είναι για ευνόητους λόγους εξαιρετικά ελκυστική σε κυβερνήσεις, στρατούς, αλλά και ιδιωτικές εταιρείες. Αυτό είναι δυνατόν για μικρές αποστάσεις, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, χάρη στη κβαντική κρυπτογραφία. Ωστόσο, αυτό είναι εφικτό μόνο σε αποστάσεις περίπου 100 χιλιομέτρων (143 σε πρόσφατο ευρωπαϊκό ρεκόρ). Ως εκ τούτου, και από τη στιγμή που αυτή η απόσταση αποτελεί ένα «καλό» τμήμα της απόστασης προς το Διάστημα, λαμβάνει χώρα μία ιδιότυπη «κούρσα του Διαστήματος» με σκοπό την αποστολή κβαντικών μηνυμάτων σε δορυφόρους και στη συνέχεια την προώθησή τους σε παραλήπτες σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Στην εν λόγω «κούρσα», η Κίνα ισχυρίζεται πως σημείωσε μία μικρή νίκη. Όπως αναφέρει το MIT Technology Review, http://www.technologyreview.com/view/515871/china-reveals-first-space-based-quantum-communications-experiment/ ο Τζιαν Γουέι Παν του πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας στη Σαγκάη και η ομάδα ερευνητών του κατάφεραν να αποστείλουν φωτόνια σε ένα δορυφόρο σε τροχιά, από όπου στη συνέχεια κατευθύνθηκαν πίσω στη Γη (μέσω ανάκλασης), όπου και ανιχνεύθηκαν. Για τους σκοπούς του πειράματος χρησιμοποιήθηκαν δύο τηλεσκόπια και ένα δορυφόρος εξοπλισμένος με ειδικούς ανακλαστήρες, σε ύψος 400 χιλιομέτρων. Το ένα τηλεσκόπιο εξέπεμψε παλμούς φωτός και το άλλο αναζήτησε την αντανάκλαση. Όπως ανέφερε ο Παν, τα φωτόνια που «επέστρεφαν» ανιχνεύθηκαν, σε «βαθμό» 600 ανά δευτερόλεπτο. «Τα αποτελέσματα αυτά είναι επαρκή για να στηθεί ένα ασφαλές QKD link μεταξύ γης και δορυφόρου, από τεχνικής πλευράς» αναφέρεται στη σχετική μελέτη. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια ερωτηματικά όσον αφορά το πείραμα, καθώς η ομάδα αναφέρει πως χρησιμοποιήθηκε ο γερμανικός δορυφόρος CHAMP, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 2000 και αποσύρθηκε το 2010- οπότε τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πότε έλαβε χώρα το πείραμα και για ποιο λόγο άργησε τόσο πολύ η δημοσίευση των αποτελεσμάτων. Η απάντηση όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα είναι κατά πάσα πιθανότητα η επερχόμενη (2016) εκτόξευση του «Κινεζικού Δορυφόρου Κβαντικής Επιστήμης», με στόχο το πρώτο πείραμα κβαντικής επιστήμης στο Διάστημα. Στόχος, κατά τον Παν, είναι στο στήσιμο ενός δικτύου κβαντικής επικοινωνίας από το Πεκίνο ως τη Βιέννη. http://physicsgg.me/2013/06/12/%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%82/ Kβαντική σύμπλεξη = Σκουληκότρυπες http://physicsgg.me/2013/06/12/k%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b7%ce%ba%cf%8c%cf%84%cf%81%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%82/

Η Κίνα πραγματοποίησε εκτόξευση επανδρωμένου διαστημοπλοίου. Στο κοσμοδρόμιο Jiuquan στα βορειοδυτικά της χώρας, εκτοξεύτηκε το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σεντζού-10» με τρεις κοσμοναύτες ως πλήρωμα. Το ρεπορτάζ για την εκτόξευση του διαστημοπλοίου μεταδόθηκε απευθείας από την κρατική τηλεόραση της Κίνας. Οι τρεις αστροναύτες – δύο άνδρες και μια γυναίκα (Νιε Χαϊσένγκ, Ζιανγκ Σιαογκουάνγκ και Ουάνγκ Γιαπίνγκ)— και τα στελέχη που ελέγχουν την αποστολή ανέφεραν ότι η πρώτη φάση της αποστολής ολοκληρώθηκε επιτυχώς, καθώς το διαστημόπλοιο τέθηκε σε τροχιά από τον πύραυλο Long March-2F, σύμφωνα με κινεζικά μέσα ενημέρωσης. Το «Σεντζού-10» θα βρίσκεται στο διάστημα για 15 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος το πλήρωμα θα πραγματοποιήσει δύο συνδέσεις με το διαστημικό σταθμό «Τiangong-1» - μία αυτόματη και μία χειροκίνητη. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας των συνδέσεων σε τροχιά είναι η βασική αποστολή της πτήσης. Η αποστολή του Shenzhou-10 είναι η πέμπτη επανδρωμένη κινεζική διαστημική αποστολή της χώρας και χαρακτηρίζεται ως «η πιο περίπλοκη» που έχει γίνει ως σήμερα, σύμφωνα με τον Μόρις Τζόουνς, έναν Αυστραλό ειδικό σε θέματα διαστήματος. Η πρώτη έγινε το 2003, όταν η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα που έχει στείλει ανθρώπους στο διάστημα, μετά τη Ρωσία (τότε ΕΣΣΔ) και τις ΗΠΑ. http://greek.ruvr.ru/2013_06_11/115543773/ Επέτειος της πτήσης της «Τσάικα» 71 ώρες μόνη με τα αστέρια, 48 περιφορές γύρω από τη Γη. Στις 16 Ιουνίου του 1963 η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης Βαλεντίνα Τερεσκόβα εκκίνησε στο διάστημα. Για αυτήν λένε: «Η σπουδαιότερη γυναίκα του 20ου αιώνα», «Μις Υφήλιος». Αλλά τότε, 50 χρόνια πριν, η ίδια αναγκαζόταν να ξεπερνάει όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και τα στερεότυπα. Ακόμα και ο Γκαγκάριν, ακούγοντας στο διαστημικό «αέρα» τη γενναία φωνή της μαθήτριάς του, δεν κρατήθηκε και της έκανε νύξη για τη στάση των ναυτικών ως προς τις γυναίκες στα πλοία, διηγείται η Τερεσκόβα: Μόλις ο πύραυλος εκκίνησε, εγώ φώναξα: «Έι, ουρανέ, βγάλε το καπέλο, έρχομαι σε σένα». Και ξαφνικά άκουσα τα λόγια του Γιούρι Γκαγκάριν: «Ξέχασες το ρητό των ναυτικών». Εγώ σιώπησα για ένα διάστημα. Αλλά δεν μπορείς να μη μιλάς. Όταν βλέπεις τη Γη, αυτό είναι μία έκσταση! Αυτό το αίσθημα, ότι όσο πιο μακριά από τη Γη σε μεταφέρει ο πύραυλος, τόσο πιο κοντά την αισθάνεσαι. Λίγοι γνώριζαν ότι στη διάρκεια της πτήσης προέκυψε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Λόγω λάθους στον προγραμματισμό ο πύραυλος μπορούσε να πετάξει πολύ πιο μακριά από την υπολογισμένη τροχιά: Την πρώτη ημέρα παρατήρησα το λάθος, το ανέφερα στον Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ. Όταν προσγειώθηκα, αυτός μου είπε: «Τσάικα, σε παρακαλώ, να μη μιλάμε για αυτό». Εγώ έδωσα το λόγο μου στον Σεργκέι Πάβλοβιτς. Δεν τον παραβίασα εγώ. Το μυστικό αποκαλύφθηκε. Η εποχή της «γυναικείας κοσμοναυτικής» που ξεκίνησε από την Τερεσκόβα είχε μία παύση για σχεδόν 20 χρόνια. Μία αλυσίδα μοιραίων συμπτώσεων δεν επέτρεψε την εκπλήρωση του ονείρου του Σεργκέι Κορολιόφ για την αποστολή γυναικείου πληρώματος. Σε αυτήν την ιδέα επέστρεψαν τη δεκαετία του 1980, αλλά τελικά περιορίστηκε μόνο στη Σβετλάνα Σαβίτσκαγια. Τη δεκαετία του 1990 στο διάστημα ταξίδεψε η Γιελένα Κοντακόβα. Είναι λίγες, αλλά η καθεμία είναι νούμερο ένα. Η Τερεσκόβα – η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης. Η Σαβίτσκαγια – η πρώτη που «περπάτησε» στο διάστημα. Η Κοντακόβα – η πρώτη σε πτήση διαρκείας. Η Γιελένα Σερόβα θα είναι η επόμενη. Η εκκίνησή της προγραμματίζεται για το φθινόπωρο του 2014. Κι αυτή είναι επίσης πρώτη – στη νέα χιλιετία. Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα είναι και σήμερα ένα όνομα διαστημικού μεγέθους. Υπάρχει κρατήρας προς τιμήν της στη Σελήνη. Ο μικρός πλανήτης 16-71 επίσης λέγεται Chaika. Ενώ η ίδια ονειρεύεται τον Άρη και είναι έτοιμη να τον συναντήσει ακόμα και τώρα. Ακόμα κι αν αυτή τη φορά αυτό θα είναι εκείνο το εισιτήριο χωρίς επιστροφή: - Ο Άρης είναι ο αγαπημένος μου πλανήτης. Φυσικά, το όνειρό μας είναι να πάμε στον Άρη, να μάθουμε αν υπήρχε εκεί ζωή. Αλλά, δυστυχώς, κατανοούμε τα ανθρώπινα όρια. Οι πρώτες αποστολές στον Άρη θα είναι χωρίς επιστροφή, έτσι πιστεύω. Αλλά είμαι έτοιμη. http://greek.ruvr.ru/2013_06_16/115892926/ Έκθεση στη Βιέννη, αφιερωμένη στην πρώτη πτήση γυναίκας στο διάστημα. Στο εκθεσιακό κέντρο του ΟΗΕ στη Βιέννη, στις 12 Ιουνίου, εγκαινιάστηκε μεγάλη έκθεση φωτογραφίας, αφιερωμένη στη ζωή της Βαλεντίνας Τερεσκόβα και την ηρωική της πτήση στο διάστημα. Η 50ετία αυτού του γεγονότος θα γιορταστεί σε όλο τον κόσμο στις 16 Ιουνίου. Ο ανταποκριτής μας στην Κεντρική Ευρώπη, Ίγκορ Μπελόφ μας μεταφέρει τις λεπτομέρειες. Στο κέντρο της αίθουσας υπάρχει μια μεγάλη φωτογραφία της ηρωίδας που φοράει το κράνος με το έμβλημα της ΕΣΣΔ. Άλλες φωτογραφίες αφηγούνται με λεπτομέρεια τη διαδρομή ζωής της Βαλεντίνας Τερεσκόβα, το πώς έγινε πιλότος – κοσμοναύτρια, τη δυνατή της φιλία με το Γιούρι Γκαγκάριν και τους συναδέλφους του, καθώς επίσης και για την μετέπειτα δραστηριότητά της ως πολιτικό και κρατικό στέλεχος μεγάλου βεληνεκούς. Φωτογκαλερί: Βιέννη: έκθεση για τα 50 χρόνια από την πτήση της Βαλεντίνας Τερεσκόβα στο διάστημα. http://greek.ruvr.ru/photoalbum/115693914/115714462/ Οι αυστριακές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας υπογραμμίζουν τη συμβολή της Βαλεντίνας Τερεσκόβα στη συμμετοχή των γυναικών στην εξερεύνηση του διαστήματος. Έτσι, η εφημερίδα «Der Standart» έχει λεπτομερές ρεπορτάζ για τους αναγνώστες της, αφιερωμένο στη μακρινή πλέον νιότη της Βαλεντίνας, η οποία ήταν κλωστοϋφαντουργός που της άρεσαν πολύ οι πτώσεις με αλεξίπτωτο και υπό την επίδραση της πτήσης του Γιούρι Γκαγκάριν κατέθεσε αμέσως αίτηση για να γίνει δεκτή στην ομάδα των κοσμοναυτών. Φυσικά, η πτήση στο διάστημα για τη γυναίκα, όπως άλλωστε και για τον άνδρα, δεν συνδέεται μόνο με μεγάλες φυσικές και ηθικές απαιτήσεις, αλλά και με απειλές για την ίδια τους τη ζωή. Είναι προφανές, ότι μόλις μετά από είκοσι χρόνια έκανε την εμφάνισή της στη χώρα μας η επόμενη γυναίκα κοσμοναύτης, η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, και στη συνέχεια η τρίτη, η τολμηρή κοσμοναύτρια Γιλένα Κοντακόβα. Στο εξωτερικό με ενδιαφέρον έγινε δεκτή η πρόσφατη δήλωση της Βαλεντίνας Τερεσκόβα ότι θα ήταν πρόθυμη να συμμετάσχει σε μια πτήση προς τον Άρη, ακόμη και χωρίς εισιτήριο «επιστροφής». Μια άλλη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας της Αυστρίας, η «Wiener Zeitung» αφιερώνει στη Βαλεντίνα Τερεσκόβα δίστηλο άρθρο με τίτλο «Η χειραφέτηση στο διάστημα». Συγκεκριμένα, στο άρθρο επισημαίνεται ότι με την πάροδο των χρόνων οι Αμερικανοί ξεπέρασαν ως προς τον αριθμό των γυναικών αστροναυτών, χάνοντας όμως σε τραγικά δυστυχήματα τέσσερις γυναίκες κατακτητές του διαστήματος. Το βράδυ της 13ης Ιουνίου στην αίθουσα Τύπου του Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, η Βαλεντίνα Τερεσκόβα και οι ξένοι συνάδελφοί της θα μιλήσουν για την εμπειρία που είχαν οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες, θα μοιραστούν τις σκέψεις τους για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ως προς την κατάκτηση του διαστήματος. Στην ανταλλαγή απόψεων θα συμμετάσχουν οι Αμερικανίδα Janet L. Kavandi, η Roberta Bondar από τον Καναδά, η Γιαπωνέζα Chiaki Mukai, η Helen Sharman από τη Μεγάλη Βρετανία και η Κινέζα Λιού Γιάνκ. http://greek.ruvr.ru/2013_06_13/115702797/ Το «Άλμπερτ Αϊνστάιν» συνδέθηκε με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το ευρωπαϊκό μη επανδρωμένο μεταφορικό διαστημόπλοιο ATV-4 «Άλμπερτ Αϊνστάιν», που εκτοξεύτηκε στις 6 Ιουνίου από το κοσμοδρόμιο Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα, συνδέθηκε με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το διαστημικό φορτηγό μετέφερε στο ΔΔΣ πάνω από 6,5 τόνους φορτίου, και συγκεκριμένα καύσιμα, νερό, οξυγόνο, τρόφιμα, πειραματικό εξοπλισμό, μέσα εξυπηρέτησης. Το σκάφος θα παραμείνει στο σύμπλεγμα του σταθμού μέχρι τις 28 Οκτωβρίου, που θα αποσυνδεθεί και θα καταβυθιστεί σε περιοχή άνευ ναυσιπλοΐας στον Ειρηνικό Ωκεανό. http://greek.ruvr.ru/2013_06_15/115884402/ Το «Ζορζ Λεμέτρ» δοκιμάζει συστήματα προσέγγισης με τους αστεροειδείς. Το επόμενο ευρωπαϊκό φορτηγό διαστημόπλοιο ATV-5 «Ζόρζ Λεμέρτ», η εκτόξευση του οποίου προγραμματίστηκε για το 2014, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη μέσων προσέγγισης με τα κοσμικά σκουπίδια ή τους αστεροειδείς. «Το διαστημικό σκάφος μπορεί να γίνει πειραματικό πεδίο για τις δοκιμές νέων οπτικών αισθητήρων, τους οποίους μπορούμε να χρησιμοποιούμε σε αυτού του είδους τις αποστολές», - αναφέρεται στην ανακοίνωση. http://greek.ruvr.ru/2013_06_15/115884572/

RoboPol: από την Κρήτη στην καρδιά των blazars. Ένα πρωτοποριακό όργανο εγκαταστάθηκε με επιτυχία αυτό τον μήνα στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα στον Ψηλορείτη όπου σε συνεργασία και με άλλα διάσημα ιδρύματα θα συμμετάσχει στο πείραμα ”Ρομποπόλ” ,όπως είναι και η ονομασία του οργάνου το οποίο εγκαταστάθηκε ήδη στο τηλεσκόπιο 1,3 μέτρων του Αστεροσκοπείου. Το πείραμα ”Ρομποπόλ” θα κάνει συστηματική καταγραφή τα επόμενα τρία χρόνια και θα καταγράψει τις αντιδράσεις της ύλης σε ακραίες ταχύτητες σε μια εφαρμογή της θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν ενώ επίσης θα χρησιμοποιηθεί ακόμη για τη χαρτογράφηση των μαγνητικών πεδίων σε μεσοαστρικά νεφελώματα, τα οποία αποτελούν “μαιευτήρια” νέων άστρων. Πρόκειται για παγκόσμια πρώτη σε τέτοιου είδους πείραμα και το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα θεωρείτε ιδανικό λόγω της εξαιρετικής του θέσης για παρατηρήσεις στην Ευρώπη αλλά και του υψηλού τεχνικού εξοπλισμού του. Το δελτίο Τύπου που εξεδόθη για το πείραμα ”Ρομποπολ” έχει ως εξής: ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΣΚΙΝΑΚΑ ΣΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ Σε μια μεγάλης σπουδαιότητας συνεργασία για την ελληνική επιστήμη, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας από κοινού με διάσημα ιδρύματα όπως το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (CALTECH) και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Ραδιοαστρονομίας της Γερμανίας, το Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Αστρονομίας και Αστροφυσικής της Ινδίας και το Πανεπιστήμιο Νικόλαος Κοπέρνικος της Πολωνίας, σχεδίασαν, κατασκεύασαν και εγκατέστησαν στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα ένα πρωτοποριακό όργανο για να μελετήσουν τα φαινόμενα γύρω από τις τεράστιες μαύρες τρύπες που βρίσκονται στα κέντρα των Κβάζαρ. Το όργανο τέθηκε αυτό το μήνα σε λειτουργία με απόλυτη επιτυχία. Το όργανο, που φέρει την ονομασία ΡΟΜΠΟΠΟΛ (Ρομποτικό Πολωσίμετρο) και τοποθετήθηκε στο τηλεσκόπιο των 1,3 μέτρων του Αστεροσκοπείου, είναι προϊόν τεχνολογίας αιχμής, με μοναδικό στον κόσμο σχεδιασμό που του προσδίδει απαράμιλλη ακρίβεια μετρήσεων και με πρωτοποριακή ρομποτική λειτουργία. Παράγει χωρίς κινούμενα μέρη πάνω στον δέκτη (CCD) τέσσερα συμμετρικά είδωλα του ίδιου αντικειμένου. Η σχετική φωτεινότητα των ειδώλων εξαρτάται από το ποσοστό γραμμικής πόλωσης του φωτός και την κατεύθυνση πόλωσής του. Η ταυτόχρονη παραγωγή και των τεσσάρων ειδώλων που απαιτούνται για μέτρηση της πόλωσης είναι μοναδική αυτή τη στιγμή στον κόσμο καινοτομία του ΡΟΜΠΟΠΟΛ και επιτρέπει ταχύτερη και ακριβέστερη από κάθε άλλο όργανο μέτρηση της πόλωσης. Για τα επόμενα τρία χρόνια το ΡΟΜΠΟΠΟΛ θα κάνει συστηματική καταγραφή της φωτεινής εκπομπής από 100 και πλέον μπλέιζαρ (blazars). Τα μπλέιζαρ είναι πολύ ξεχωριστά κβάζαρ: Έχουν μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους με μάζα έως και δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας, και εκτοξεύουν (με έναν τρόπο που παραμένει μυστήριο τριάντα χρόνια μετά την ανακάλυψή τους) τεράστιους πίδακες εκροής (στους οποίους η ύλη εκτινάσσεται προς το διάστημα με ταχύτητα που πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός), ο δε πίδακας εκροής τους “στοχεύει” τη Γη. Το γεγονός αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να κοιτάξουμε βαθιά στην καρδιά αυτών των πιο εξωτικών αντικειμένων του Σύμπαντος, να μελετήσουμε τη δομή των πιδάκων εκροής, και να δούμε στην πράξη τη συμπεριφορά της ύλης σε ακραίες ταχύτητες – μιας πρώτης τάξης εφαρμογή της ειδικής θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. (Η ονομασία μπλέιζαρ, στα ελληνικά “φλογαστέρας”, αποτελεί λογοπαίγνιο που επιλέχθηκε λόγω της εξαιρετικής μεταβλητότητάς τους, που συχνά κάνει το είδωλό τους να τρεμοπαίζει σαν φλόγα ακόμα και έξω από την ατμόσφαιρα της γης, της φωτεινότητας των αντικειμένων αυτών σε όλες τις συχνότητες – ακόμη και σε ακτίνες γάμμα υψηλότατων ενεργειών, και των δυο πρώτων γραμμάτων της πρότυπης πηγής αυτής της κατηγορίας, του BL Lacertae). Η μέτρηση της πόλωσης του φωτός των μπλέιζαρ αποκαλύπτει πληροφορίες για το μαγνητικό πεδίο γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα και στη βάση του πίδακα εκροής. Η συστηματική μέτρηση της πόλωσης του φωτός και κυρίως των μεταβολών της από έναν τόσο μεγάλο αριθμό μπλέιζαρ, κάτι που παγκοσμίως για πρώτη φορά πραγματοποιείται, θα παραγάγει έναν μοναδικό πλούτο επιστημονικών δεδομένων. Η συσχέτιση αυτών των δεδομένων με ταυτόχρονες μετρήσεις της εκπομπής ακτίνων γάμμα από τα ίδια μπλέιζαρ όπως καταγράφονται από τον δορυφόρο FERMI της NASA, μπορεί να επιτρέψει, για πρώτη φορά μετά από μελέτες δεκαετιών, τη λύση του μυστηρίου του σχηματισμού του πίδακα εκροής και του τρόπου παραγωγής της λαμπρότατης και εξαιρετικά μεταβλητής ακτινοβολίας του. Το ΡΟΜΠΟΠΟΛ θα χρησιμοποιηθεί ακόμη για τη χαρτογράφηση των μαγνητικών πεδίων σε μεσοαστρικά νεφελώματα, τα οποία αποτελούν “μαιευτήρια” νέων άστρων. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να δώσει λύση σε σειρά μυστηρίων της διαδικασίας με την οποία μεσοαστρικό αέριο δημιουργεί τελικά αστέρια και πλανήτες – τα λίκνα της ζωής. Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα είναι ιδανικό για τις μελέτες αυτές λόγω της εξαιρετικής του θέσης για αστρονομικές παρατηρήσεις στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τον υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό του, το υψηλό επιστημονικό επίπεδο των αστρονόμων του και τη λειτουργικότητά του. Η συνεργασία των ιδρυμάτων της Κρήτης με το CALTECH και τα άλλα διεθνή ιδρύματα δεν περιορίζεται μόνο στο πείραμα ΡΟΜΠΟΠΟΛ. Αντίθετα, είναι μια συνεργασία διαρκείας που επεκτείνεται σε τεχνολογίες αιχμής στις περιοχές της Οπτικής Πολωσιμετρίας και της Προσαρμοστικής Οπτικής, όπως επίσης και σε θεωρητικές μελέτες, και περιλαμβάνει ανταλλαγές επιστημόνων, μεταπτυχιακών φοιτητών και τεχνικού προσωπικού, όπως και την από κοινού χρήση επιστημονικών δεδομένων. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα ΡΟΜΠΟΠΟΛ και την επιστημονική του ομάδα περιέχονται στον Ιστότοπο του Αστεροσκοπείου Σκίνακα: www.skinakas.org.gr. http://physicsgg.me/2013/06/11/robopol-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%81%ce%ae%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%cf%89%ce%bd-blazars/ Βίντεο: προσομοίωση του περιβάλλοντος μιας μαύρης τρύπας. Το βίντεο που ακολουθεί μας μεταφέρει στην εσωτερική ζώνη του δίσκου προσαύξησης μιας μαύρης τρύπας. Αέρια θερμαίνονται στα 12 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου καθώς πέφτουν ταχέως σε σπειροειδή τροχιά προς την μαύρη τρύπα εκπέμποντας ακτινοβολία χαμηλής ενέργειας ή «μαλακές» ακτίνες Χ. Λίγο πριν το αέριο βυθιστεί στο κέντρο, η τροχιακή του κίνηση προσεγγίζει την ταχύτητα του φωτός. Τώρα παράγονται ακτίνες Χ, εκατοντάδες φορές πιο ισχυρές («σκληρές») σε σχέση με πριν, από την κορώνα, μια περιοχή με αραιότερο και θερμότερο αέριο γύρω από τον δίσκο. Εκεί οι θερμοκρασίες φτάνουν μέχρι αρκετά δισεκατομμύρια βαθμούς. Ο ορίζοντας των γεγονότων είναι το όριο όπου οι τροχιές, συμπεριλαμβανομένου και του φωτός, κατευθύνονται προς το εσωτερικό της μαύρης τρύπας. Τίποτε, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να διασχίσει προς τα έξω τον ορίζοντα των γεγονότων και να διαφύγει από την μαύρη τρύπα. Μια νέα μελέτη αστρονόμων της NASA, του πανεπιστημίου Johns Hopkins και του ινστιτούτου τεχνολογίας του Rochester, με επικεφαλής τον Jeremy Schnittman της NASA, επιβεβαιώνει τις υπάρχουσες εδώ και πολύ καιρό «υποψίες», ότι οι μαύρες τρύπες με μάζες πολύ μεγαλύτερες της μάζας του ήλιου, εκπέμπουν έμμεσα υψηλής ενέργειας ακτινοβολία. Δημιουργώντας σε έναν υπερυπολογιστή μια προσομοίωση αερίων που ρέουν προς μια μαύρη τρύπα, οι ερευνητές κατάφεραν να αναπαράγουν τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των ακτίνων Χ που παρατηρούνται σε ενεργές μαύρες τρύπες. Ιδού το αποτέλεσμα της προσομοίωσης: http://physicsgg.me/2013/06/15/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%af%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%bf/

Από τι είναι φτιαγμένη η σκοτεινή ύλη; «Η σκοτεινή ύλη μπορεί να αποτελείται από σωματίδια Μαχοράνα, μια κατηγορία σωματιδίων που έχει προβλεφθεί από την δεκαετία του 1930 αλλά δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί», υποστηρίζουν οι θεωρητικοί φυσικοί από το πανεπιστήμιο Βαντερμπιλτ των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Σέρερ και Τσου Μαν Χο. Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Ελβετό αστρονόμο Φριτζ Σβίκι το 1933, για να εξηγήσει την ανωμαλία στην περιστροφή των γαλαξιών γύρω από το κέντρο τους, καθώς οι μετρήσεις έδειχναν πως τα αστέρια που ήταν μακριά από το γαλαξιακό κέντρο, είχαν ταχύτητες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούσε να εξηγήσει η ορατή ποσότητα ύλης στον κάθε γαλαξία. Βάσει μετρήσεων η επιστήμη καταλήγει ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί σχεδόν το 85% της ύλης του Σύμπαντος. Το μέγεθός της υπολογίζεται μέσω της αλληλεπίδρασης με την ορατή ύλη. Οι δύο θεωρητικοί φυσικοί, εξετάζουν το ενδεχόμενο τα σωματίδια σκοτεινής ύλης να είναι φερμιόνια Μαχοράνα, μια μυστηριώδης κατηγορία σωματιδίων που ονομάστηκαν έτσι από τον Ιταλό φυσικό Ετόρε Μαχοράνα ο οποίος και τα πρότεινε λίγα χρόνια πριν εξαφανιστεί από προσώπου γης, το 1938, σε μια ιστορία που έχει προκαλέσει τη φαντασία πολλών ερευνητών. http://physicsgg.me/2013/06/13/t%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%8d-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b1/ http://physicsgg.me/2011/10/17/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF-majorana-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CF%82/ Μια ιδιότητα αυτών των σωματιδίων είναι πως ενώ είναι ηλεκτρικά ουδέτερα, μπορούν να αποκτήσουν τις ηλεκτρομαγνητικές ιδιότητες ενός ανάπολου. Πρόκειται για ένα είδος μαγνητισμού, που προβλέφθηκε το 1958 από το σοβιετικό φυσικό Γιακοβ Ζελτοβιτς, και έχει παρατηρηθεί στους πυρήνες βαριών ατομικών στοιχείων όπως ισότοπα του καισίου. Ενώ σωματίδια με κοινές ηλεκτρικές και μαγνητικές ιδιότητες αλληλεπιδρούν με ηλεκτρομαγνητικά πεδία ακόμη και όταν είναι ακίνητα, τα σωματίδια που φέρουν ανάπολα πεδία πρέπει να κινούνται, και μάλιστα όσο μεγαλύτερη η ταχύτητά τους, τόσο μεγαλύτερη και η αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Ως αποτέλεσμα, τα ανάπολα σωματίδια θα ήταν πολύ πιο ενεργά στα πρώιμα στάδια της εξέλιξης του Σύμπαντος, όταν αυτό ήταν ακόμη πολύ θερμό και κινητικό, και λιγότερο ενεργά αργότερα, όταν το Σύμπαν διαστελλόταν και κρύωνε. Έτσι, τα σωματίδια που προτείνουν οι φυσικοί εξαυλώθηκαν κατά κύριο λόγο στις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις στο νεαρό Σύμπαν, και τα υπόλοιπα που απέμειναν από εκείνες τις συγκρούσεις αποτελούν τη σκοτεινή ύλη που βλέπουμε σήμερα. Επειδή η σκοτεινή ύλη κινείται σήμερα με πολύ μικρότερες ταχύτητες, τα σωματίδια αυτά δεν αλληλεπιδρούν πολύ με την υπόλοιπη ύλη, διαφεύγοντας μέχρι σήμερα τον απευθείας εντοπισμό τους. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%8D%CE%BB%CE%B7