Δροσος Γεωργιος

Ποσειδώνας και Τρίτωνας … όπως τους είδε το Voyager 2 Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος, κατά σειρά απόστασης από τον ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με πράσινο δίσκο. O Ποσειδώνας ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε θεωρητικά το 1843, πριν παρατηρηθεί με τηλεσκόπιο, λόγω των βαρυτικών αλληλεπιδράσεών του με τον πλανήτη Ουρανό. Ο Τρίτωνας είναι ο μεγαλύτερους από τους δορυφόρους του Ποσειδώνα, ο μόνος που έχει σφαιρικό σχήμα και επίσης ο μόνος που περιστρέφεται ανάδρομα. Φωτογραφία που ελήφθη από το Voyager 2 το 1989: Ο πλανήτης Ποσειδώνας και ένας από τους δορυφόρους του, ο Τρίτωνας, και οι δυο σε φάση ημισελήνου http://physicsgg.me/2013/04/14/%cf%80%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b9%ce%b4%cf%8e%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%cf%82/ Επίσης Τρίτωνας http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=16493

Ένα σύννεφο φέρνει την άνοιξη στο νότιο ημισφαίριο του Τιτάνα. Η εμφάνιση ενός παράξενου σύννεφου από παγοκρυστάλλους στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου, επιβεβαιώνει ότι η άνοιξη ήρθε στο νότιο ημισφαίριο αυτού του παγωμένου κόσμου. Το σύννεφο, το οποίο αποτελείται από παγοκρυστάλλους άγνωστης σύστασης, δείχνει ότι υπάρχουν αέρια ρεύματα ψηλά στην ατμόσφαιρα τα οποία μεταφέρουν στο νότιο ημισφαίριο θερμότητα από το βορρά. Καθώς φτάνουν στα νότια γεωγραφικά πλάτη που υπέμεναν ένα μακρύ χειμώνα, τα ρεύματα αυτά ψύχονται και αρχίζουν να βυθίζονται, οπότε τα αέρια συστατικά τους παγώνουν και σχηματίζουν κρυστάλλους. Ένα παρόμοιο σύννεφο ήταν εξάλλου γνωστό ότι σχηματίζεται πάνω από το βόρειο πόλο του φεγγαριού όταν έρχεται η άνοιξη στο βόρειο ημισφαίριο. «Το συγκεκριμένο είδος νέφους παγοκρυστάλλων έχει συνδεθεί με τις εναλλαγές των εποχών στον Τιτάνα, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε στο νότιο ημισφαίριο» σχολιάζει ο Ντόναλντ Τζένινγκς του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA, επικεφαλής της τελευταίας μελέτης. Η αποστολή Cassini της NASA, η οποία μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004, εντόπισε το για πρώτη φορά το σύννεφο του νότιου πόλου τον Ιούλιο του 2012. Επισήμως, η άνοιξη είχε έρθει στο νότιο ημισφαίριο από τον Αύγουστο του 2009. Ωστόσο κάθε εποχή στον Τιτάνα διαρκεί 7,5 γήινα χρόνια, και οι ερευνητές δεν μπορούσαν να προβλέψουν πότε θα συνέβαινε η αντιστροφή των αέριων ρευμάτων ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια. Αυτό που παραμένει ακόμα ασαφές είναι η σύσταση αυτών των παράξενων νεφών από παγοκρυστάλλους. Οι ερευνητές έχουν αποκλείσει απλές χημικές ενώσεις που υπάρχουν στην τιτάνεια ατμόσφαιρα, όπως το μεθάνιο, το αιθάνιο και το υδροκυάνιο, και υποψιάζονται τώρα ότι πρόκειται για ένα μείγμα πιο σύνθετων οργανικών ενώσεων. Σε κάθε περίπτωση, η άνοιξη αναμένεται να φέρει αλλαγές τα επόμενα χρόνια στο νότιο ημισφαίριο του Τιτάνα, όπου η μέση θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους -180 βαθμούς Κελσίου. Στον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου, η άνοδος της θερμοκρασίας αυξάνει την εξάτμιση από τις λίμνες υγροποιημένου μεθανίου, οπότε οι υδρογονάνθρακες σχηματίζουν σύννεφα και πέφτουν πίσω στο έδαφος ως βροχή. Η μελέτη για το σύννεφο του νότιου πόλου δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο στο Astrophysical Journal. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231243971

12 Απριλίου: Ημέρα της Κοσμοναυτικής. Πριν 52 χρόνια – στις 12 Απριλίου 1961 – ο Γιούρι Γκαγκάριν με το διαστημόπλοιο Βοστόκ για πρώτη φορά στον κόσμο πραγματοποίησε μία περιστροφή γύρω από τη Γη. Η πτήση, η οποία διήρκεσε 108 λεπτά, έχει ανοίξει μια νέα εποχή στην εξερεύνηση του Διαστήματος. «Παγιέχαλι»-«Πάμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Παράλληλα, η Διεθνής Ημέρα Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα (International Day of Human Space Flight) καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 7 Απριλίου 2011, για να τιμήσει τα επιτεύγματα του ανθρώπου στο διάστημα. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 12 Απριλίου. Οπως είπε και ο Στίβεν Χόκινγκ «Πρέπει να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στο Διάστημα για το καλό της ανθρωπότητας. Δεν θα επιβιώσουμε τα επόμενα 1.000 χρόνια δίχως να δραπετεύσουμε από τον εύθραυστο πλανήτη μας» είπε ο βρετανός θεωρητικός φυσικός στην ομιλία που έδωσε στο Regenerative Medicine Institute του ιατρικού κέντρου Cedars-Sinai στο Λος Αντζελες. «Εάν κατανοήσεις πως λειτουργεί το Διάστημα, τότε μπορείς να έχεις τον έλεγχό του κατά κάποιο τρόπο» σχολίασε. Περισσότερα στην δημοσίευση 11/4/2011-Σελ.40 Ο Πούτιν επισκέφτηκε το κοσμοδρόμιο Βοστότσνι. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την περιοδεία του στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας επισκέφτηκε τις οικοδομές του συγκροτήματος εκτόξευσης του πυραύλου-φορέα Soyuz-2. Τον περιήγησε στο εργοτάξιο ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Ο Ποπόβκιν του είπε ότι μέχρι το 2015 προβλέται να κατασκευαστούν 9 τεχνικοί χώροι και εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης. Γύρω από το κοσμοδρόμιο κατασκευάζονται έργα υποδομής για την ανέγερση μιας νέας πόλης. Από το κοσμοδρόμιο Βοστότσνι θα εκτοξεύονται αυτόματες διαστημικές συσκευές στο πλαίσιο κρατικών, διεθνών και εμπορικών προγραμμάτων, καθώς επίσης και θα υλοποιούνται σχέδια, συνδεδεμένα με την μελέτη των ουρανίων σωμάτων και του ηλιακού συστήματος. http://greek.ruvr.ru/2013_04_12/110556752/ Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχάρη το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. 12 Απριλίου: Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Κοσμοδρόμιο Ανατολή συνεχάρη το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) για την Ημέρα της Κοσμοναυτικής. http://www.federalspace.ru/main.php?id=2&nid=20023 Ποιοι γίνονται δεκτοί στις γραμμές των κοσμοναυτών; Πιλότος, γιατρός, προγραμματιστής... ποιους προτιμούν κατά την εκπαίδευση των κοσμοναυτών; Ποιοι επιλέγουν κάποιο «επίγειο» επάγγελμα και ποιοι παραμένουν σ΄αυτό; Η ανταποκρίτρια του Ραδιοσταθμού «Η φωνή της Ρωσίας» είχε συνέντευξη με τους υποψηφίους κοσμοναύτες και προσπάθησε να αντιληφθεί σε τι διαφέρουν οι σημερινοί υπάλληλοι της Αστρούπολης από τους προκατόχους τους. Στη Σοβιετική Ένωση στον κατάλογο των απαιτήσεων για τους κοσμοναύτες ήταν και η ακόλουθη: ύψος μέχρι τα 170 εκατοστά, επάγγελμα –δοκιμαστής πιλότος, ηλικία – μέχρι τα 30 χρόνια. Βέβαια, υπήρχαν και πολλά άλλα κριτήρια επιλογής, που σχετίζονταν με τη φυσική και ψυχική υγεία. Όμως ένα πράγμα είναι προφανές: για να πετάξει κανείς στο διάστημα, έπρεπε να έχει υψηλό επίπεδο πτητικής εκπαίδευσης. Αργότερα αυτή η παράδοση απορρίφθηκε, γιατί ο διαστημικός κλάδος αναπτυσσόταν και για τη δραστηριότητα σε τροχιά χρειάστηκαν εκπρόσωποι διαφόρων επαγγελμάτων. Τη δεκαετία του ΄80 στη Σοβιετική Ένωση άρχισαν να προγραμματίζουν πτήση στον Άρη. Γι΄αυτή τη πτήση ετοιμάζονταν οκτώ γιατροί, - λέει ο Ανατόλι Μουρασόφ, ο οποίος συμμετείχε στο πείραμα «Προσομοίωση πτήσης διεθνούς πληρώματος σε διαστημικό σταθμό». - Προβλεπόταν να πετάξει στον Άρη μεγάλη αποστολή, ίσως, 15-16 άτομα, και το πλήρωμα να είναι διεθνές. Βάσει του σχεδίου η ομάδα θα έφτανε στον Άρη, θα εργαζόταν μερικούς μήνες σε τροχιά του Άρη, θα κατέβαινε στην επιφάνεια του πλανήτη και θα επέστρεφε πίσω στη Γη. Σύμφωνα με προκαταρκτικούς υπολογισμούς η αποστολή θα διαρκούσε μερικά χρόνια. Γι΄αυτό έπρεπε να εκπαιδευτούν μερικοί γιατροί στη σύνθεση της αποστολής. Σήμερα σε όλο τον κόσμο είναι δημοφιλής η πρόσκληση στις τροχιακές πτήσεις όχι μόνο ειδικών του διαστημικού τομέα, αλλά και μαθηματικών, φυσικών και μηχανικών. Ο προγραμματιστής Πιότρ Ντουμπρόφ εγκαταστάθηκε στην Αστρούπολη μέσω του πρώτου στην ιστορία διαγωνισμού αστικής Ανοικτής Πρόσληψης. Στο Διαδίκτυο υπέβαλαν αιτήσεις στο διαγωνισμό 300 άτομα από όλη τη Ρωσία. Οι βασικές απαιτήσεις ήταν: η ηλικία να μη ξεπερνά τα 35 χρόνια, η ύπαρξη ανώτατης μόρφωσης και η πείρα δουλειάς στην ειδικότητα τουλάχιστον 3 χρόνων. Όλους όσους πέρασαν αυτό το στάδιο τους προσκάλεσαν να περάσουν στα φυσικά τεστ, τα οποία άντεξαν μόνο 8 άτομα και σήμερα έχουν προσληφθεί στο «Αστρικό» προσωπικό της ομάδας κοσμοναυτών (της Αστρούπολης). Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα πετάξουν στο διάστημα, διευκρινίζει ο Πιότρ Ντουμπρόφ: - Το πρώτο στάδιο προετοιμασίας διαρκεί περίπου ενάμιση-δυο χρόνια. Σ΄ αυτό το διάστημα μας γνωρίζουν με τη στοιχειώδη βάση, πάνω στην οποία οικοδομείται η επανδρωμένη κοσμοναυτική και η κοσμοναυτική γενικά. Με το πέρας αυτού του σταδίου θα δώσουμε κρατικές εξετάσεις, στις οποίες θα αξιολογήσουν πόσο καλά έχουμε αφομοιώσει τις ληφθείσες γνώσεις. Στη διάρκεια μισού αιώνα στο διάστημα πρόλαβαν να πετάξουν 525 αστροναύτες. Και τα χρόνια προπόνησης θα δείξουν ποιοι θα επιλεγούν στην «αστρική» σύνθεση της επόμενης αποστολής. http://greek.ruvr.ru/2013_04_11/110476506/ Τα θαύματα του Concordia μέσα από τη ματιά του Έλληνα γιατρού. Ο Έλληνας ερευνητής γιατρός, Ευάγγελος Καϊμακάμης,περιγράφει την επιστήμη και τους πρόσφατους εορτασμούς στην παγωμένη βάση Concordia στην Ανταρκτική όπου βρίσκεται τους τελευταίους δύο περίπου μήνες υπό τη χορηγία της ESA . Αυτή τη χρονιά ο Έλληνας γιατρός είναι υπεύθυνος για εννέα ερευνητικά πρωτόκολλα υπό την επίβλεψη της ESA , τα οποία είναι οργανωμένα και υποστηρίζονται από ερευνητικά ινστιτούτα της Ευρώπης και της Αμερικής. Κάποια πρωτόκολλα απαιτούν τη χορήγηση στο πλήρωμα ερωτηματολογίων ψυχολογίας ή υπολογιστικών εφαρμογών καταγραφής της ψυχολογίας, καθώς η διάθεση και η κατάσταση του μυαλού των ατόμων είναι πιθανό να αλλάζει κατά τη διάρκεια της χειμωνιάτικης περιόδου. "Πολλοί στρεσογόνοι παράγοντες είναι παρόντες σε ένα απομονωμένο περιβάλλον, όπως είναι το Concordia ", υπογραμμίζει ο Έλληνας ερευνητής. Σε τακτά χρονικά διαστήματα υλοποιούνται επίσης υπολογιστικές εφαρμογές, που σκοπό έχουν να μετρήσουν την κοινωνική συνοχή και τη συνεργασία μεταξύ των μελών της ομάδας. Επίσης, με τη βοήθεια άλλων υπολογιστικών προγραμμάτων αναπτύσσεται και αξιολογείται ένας ηλεκτρονικός σύντροφος που θα μπορεί να αποτελεί στήριγμα σε απρόσμενες και περίπλοκες καταστάσεις. Όσον αφορά τη φυσική κατάσταση των ανθρώπων στο Concordia , ειδικές ιατρικές συσκευές χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του μεταβολικού ρυθμού ηρεμίας των ατόμων, καθώς και για την παρακολούθηση της καθημερινής τους δραστηριότητας και την πρόσληψη τροφής. Οι μετρήσεις αυτές θα συγκριθούν με τα προφίλ διάθεσης και τη μεταβολή τους μέσα στο χρόνο. Άλλα πειράματα σχετίζονται με το καρδιαγγειακό σύστημα και την ορθοστατική απόδοση, καθώς και τη μέτρηση των ορμονών και του RNA στο αίμα και το σάλιο. Επιπλέον, υπάρχει μια μελέτη που απαιτεί την καταγραφή του ύπνου, καθώς οι συνήθειες του ύπνου επηρεάζονται βαθιά από την υποξία, το σκοτάδι και την απομόνωση που αντιμετωπίζουν σε αυτές τις συνθήκες οι άνθρωποι. Τέλος, ορισμένα ειδικά σχεδιασμένα αντιμικροβιακά υλικά εκτίθενται στο Concordia με στόχο να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα και η καταλληλότητά τους για τη μακροπρόθεσμη χρήση τους σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές! "Ο τόπος δεν μοιάζει με κανέναν άλλον στον κόσμο κάτι που το θυμόμαστε κάθε φορά που βγαίνουμε έξω από τη βάση. Η εντελώς λευκή, τεράστιας έκτασης, ηρεμία που ατενίζουμε στο φως του ήλιου ή ο υπέροχος έναστρος νυχτερινός ουρανός με τον Γαλαξία μας να διασχίζει το θόλο πάνω από εμάς, προσθέτουν αξία στο χαρακτηρισμό τα Θαύματα του Concordia , όπως μου αρέσει να τα αποκαλώ!", αναφέρει ο Ε. Καϊμακάμης. "Ίσως μία από τις πιο υπέροχες θεάσεις που μπορούμε να θαυμάσουμε εδώ είναι το Νότιο Σέλας ( Aurora Australis ), αυτός ο μοναδικός σχηματισμός στο νυχτερινό ουρανό που προκαλείται από το βομβαρδισμό της ατμόσφαιρας της Γης από σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Μόνο πριν δύο βδομάδες είδαμε το φαινόμενο μια-δυό φορές! Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν την αίσθηση που έχει κανείς κοιτώντας αυτούς τους κιτρινοπράσινους αργοκίνητους λεπτούς σχηματισμούς που εκτείνονται από τη μία πλευρά του ορίζοντα στην άλλη, σα να είναι το απαλό χάδι του ήλιου στην επιφάνεια της Γης που κοιμάται! Ήμουν αρκετά τυχερός να είμαι έξω με τους αστρονόμους εκείνο το βράδυ και όπως μπορείτε να φανταστείτε οι κάμερες πήραν φωτιά για να συλλάβουν αυτό το εκπληκτικό θέαμα. Και είμαστε μόνο στην αρχή της περιόδου του σκότους, οπότε αναμένουμε να παρακολουθήσουμε πολλές πιο θεαματικές θεάσεις του Σέλαος!" Στα τέλη Μαρτίου η βάση Concordia έβαλε τα γιορτινά της. Στις 25 Μαρτίου μια μικρή γιορτή με άρωμα Ελλάδας διοργανώθηκε στη βάση για να τιμηθεί η εθνική εορτή, ενώ μια εβδομάδα αργότερα ακολούθησε ο εορτασμός του καθολικού Πάσχα. "Παρότι είναι η πρώτη φορά που περνάω μια μεγάλη γιορτή μακριά από το σπίτι μου, είμαι περήφανος που είμαι ο πρώτος Έλληνας που ζει την εμπειρία αυτή και ελπίζω αυτό να λειτουργήσει, έστω και λίγο, σαν κίνητρο στους ανθρώπους στην πατρίδα μου, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο" λέει ο Καϊμακάμης. Πλέον οι εορτασμοί τελείωσαν και όλοι επέστρεψαν στους καθημερινούς τους ρυθμούς. "Είτε στις καθημερινές εργασίες, είτε όταν θαυμάζουμε τα εκπληκτικά θαύματα αυτής της άγριας ηπείρου, αισθανόμαστε ότι κάνουμε κάτι μοναδικό και γνωρίζουμε ότι αυτή η εμπειρία θα αλλάξει για πάντα τις ζωές μας. Με τη σκέψη αυτή κατά νου, το πλήρωμα του Concordia εύχεται σε όλους μια χαρούμενη άνοιξη!" http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ta_thahumata_toy_Concordia_mhesa_apho_te_matiha_toy_Hellena_giatrohu

Οι «μουσώνες» του Κρόνου. Νέα έρευνα που χρηματοδότησε η NASA και εκπόνησε το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λέστερ επιβεβαιώνει την ύπαρξη βροχοπτώσεων στον πλανήτη Κρόνο και δείχνει ότι επηρεάζουν σημαντικά τη σύνθεση και τη θερμοκρασία της ανώτερης ατμόσφαιράς του. Είχε διαπιστωθεί από προηγούμενες έρευνες ότι από τα δαχτυλίδια του πλανήτη «βρέχει» σωματίδια νερού που περνούν από την ιονόσφαιρα και καταλήγουν στην επιφάνειά του. Η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η έκταση αυτών των «βροχοπτώσεων» είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ χρησιμοποίησαν τα όργανα του Αστεροσκοπείου Keck στη Μάουνα Κέα της Χαβάης. Εκτός από την έκταση των βροχοπτώσεων οι ερευνητές εντόπισαν και άλλα στοιχεία που αφορούν τις βροχές του Κρόνου. Πιο σημαντικό εύρημα είναι ότι η βροχή επηρεάζει τη σύνθεση και τη θερμοκρασία στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του πλανήτη. «Ο Κρόνος είναι ο πρώτος πλανήτης με δαχτυλίδια όπου διαπιστώνουμε ισχυρή αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτά και την ατμόσφαιρά του. Το πιο σημαντικό φαινόμενο που παρατηρήσαμε είναι ότι η βροχή που προέρχεται από τα δαχτυλίδια επηρεάζει την ιονόσφαιρα του Κρόνου. Εκεί όπου πέφτει μειώνει την πυκνότητα των ηλεκτρονίων» αναφέρει ο Τζέημς Ο’ Ντόναχιου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη αναμένεται εκτός των άλλων να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την προέλευση και εξέλιξη του συστήματος των δαχτυλιδιών του Κρόνου καθώς και τις μεταβολές στην ατμόσφαιρά του. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του πώς τα σωματίδια νερού πέφτουν στην ατμόσφαιρα του Κρόνου προκαλώντας μεταβολές στην φωτεινότητα της ατμόσφαιρας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=507319

Σχέδιο της NASA για την αντιμέτωση των αστεροειδών: πολλές ασάφειες Η Υπηρεσία Διαστήματος των ΗΠΑ NASA πρότεινε στη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος Ροσκόσμος να υλοποιήσουν από κοινού ένα ενδιαφέρον σχέδιο. Όπως είπε ο επικεφαλής της Ροσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, γίνεται λόγος για την «ρυμούλκηση» σε τροχιά της Σελήνης ενός μικρού αστεροειδούς, έτσι ώστε να διεξάγονται εκεί συγκεκριμένες έρευνες και εργασίες». Δηλαδή να σταλεί εκεί επανδρωμένη αποστολή ή να μελετηθεί αυτός ο αστεροειδής με τη βοήθεια αυτόματων συσκευών. Η συνέντευξη του Βλαντίμιρ Ποπόβκιν στη «Ροσίσκαγια γκαζέτα» συνέπεσε χρονικά με την δημοσίευση ενός νέου σχεδίου της NASA στις ΗΠΑ. Το 2019 οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να πιάσουν με διαστημόπλοιο-ρομπότ έναν αστεροειδή βάρους 500 τόνων και να τον μεταθέσουν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Ύστερα από 2 χρόνια προβλέπεται να σταλούν εκεί αστροναύτες με το διαστημόπλοιο «Ωρίων», το οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί μέχρι τότε. Το πλήρωμα θα βγει στην επιφάνεια αυτού του ουράνιου σώματος και θα πάρει δείγματα του εδάφους του. Η αποστολή θα κοστίσει 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Στο πρώτο της στάδιο που προγραμματίζεται για το οικονομικό έτος 2014 η NASA αναμένεται να ζητήσει 100 εκατομμύρια δολάρια για την επιλογή του βέλτιστου αστεροειδή. Σε σχέση με αυτό δημιουργείται το εξής ερώτημα: Ποιός θα είναι ο ρόλος της Ρωσίας; Απαντώντας σ΄αυτή την ερώτηση, ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νέα της Κοσμοναυτικής» Ιγκόρ Μαρίνιν είπε: - Επειδή δεν υπάρχει ακόμα κανένα συγκεκριμένο σχέδιο, είναι πρόωρα να μιλάμε για τον βαθμό της συμμετοχής μας. Οι ΗΠΑ, κατά τη γνώμη μου, δεν θα βρουν εκείνα τα δισεκατομμύρια που απαιτούνται για την εφαρμογή αυτού του προγράμματος, Όλα αυτά θα παραμείνουν εξερευνητικές εργασίες σχετικά με τη δυνατότητα πραγματοποίησης τέτοιου πειράματος. Η υπόθεση δεν θα προχωρήσει πιο πέρα, επειδή απαιτούνται πολύ μεγάλες δαπάνες. Νομίζω ότι το σχέδιο αυτό είναι απραγματοποίητο. Η Ρωσία έχει καλούς ειδικούς και πολύ καλή βιομηχανική βάση. Αλλά θα θελήσουν άραγε οι Αμερικανοί να φορτώσουν με παραγγελίες τον ρωσικό διαστημικό κλάδο, όταν ο δικός τους περνάει δύσκολους καιρούς,- αναρωτιέται ο Γιούρι Καράς αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής. - Στις ΗΠΑ ισχύει η αρχή, που λέει ότι όποιος συμμετέχει σε κάποιο διεθνές σχέδιο, πληρώνει ο ίδιος για τη συμμετοχή του. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι οι Αμερικανοί θα προσκαλέσουν τη Ρωσία σε αυτό το σχέδιο, η ίδια η Ρωσία θα πληρώσει για τη συμμετοχή της. Εννοείται, ότι αυτό σημαίνει βέβαια, κάποια κίνηση προς τα εμπρός, αλλά και εδώ όλα εξαρτώνται από τον ρόλο στον οποίο μπορεί να προσκληθεί. Οι ασάφειες δεν εξαντλούνται με τα προαναφερόμενα. Ας θυμηθούμε ότι ο σκοπός του στρατηγικού διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ ήταν η απόβαση ανθρώπων σε αστεροειδή μέχρι το 2025. Ο στόχος αυτός δεν έχει καταργηθεί από κανένα. Τότε πως συμβιβάζεται με το 2021 και με το νέο, συνδεδεμένο με τους αστεροειδείς σχέδιο; Είναι το ίδιο; Ίσως επεκτείνονται τα χρονικά όρια για 4 χρόνiα,- συλλογίζεται ο Γιούρι Καράς. - Όλο και περισσότεροι ειδικοί της NASA καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αποστολή σε αστεροειδή δεν θα δώσει σχεδόν τίποτα. Είναι πιο ενδιαφέρον να πετάξουμε στον Άρη, κάτι που είναι πιο δικαιολογημένο από πολλές απόψεις. Μάλλον, τις προσεχείς εβδομάδες θα μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για την νέα αποστολή. Αν το σχέδιο αυτό υλοποιηθεί κάποτε, το αναμφισβήτητο όφελός του θα είναι τότε η απόκτηση συγκεκριμένης πείρας σύλληψης και μετάθεσης του αστεροειδούς, κάτι που αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί οπωσδήποτε χρήσιμο. http://greek.ruvr.ru/2013_04_09/110301209/

Το Curiosity επιβεβαίωσε την υπόθεση της εξαφάνισης της ατμόσφαιρας του Άρη. Το ρόβερ του Άρη Curiosity με τη βοήθεια του εργαλείου Sample Analysis at Mars μπόρεσε να εξακριβώσει ότι η ατμόσφαιρα του Άρη περιέχει 4 φορές λιγότερο ελαφρότερο ισότοπο (αργό-36) σε σύγκριση με το βαρύτερο (αργό-τριάντα οκτώ). Πιθανώς στο παρελθόν εκεί υπήρξε μια διεργασία, κατά την οποία ο πλανήτης έχασε το ελαφρύτερο ισότοπο αργού. Αυτός ο δείκτης είναι μικρότερος από τον αρχικό δείκτη των πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Συνεπώς, από τον κόκκινο πλανήτη εξαφανίστηκαν πρώτα τα ελαφρά ισότοπα. Αυτά τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι στο παρελθόν Άρης είχε ένα πολύ πυκνότερη και θερμότερη ατμόσφαιρα, κατάλληλη για τη διατήρηση ζωής. http://greek.ruvr.ru/2013_04_10/110404329/

NASA: τέλος οι επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη. Σαράντα χρόνια και τέσσερις μήνες μετά την τελευταία επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι, η NASA ανακοίνωσε και επίσημα ότι δεν πρόκειται να προγραμματίσει άλλες αποστολές στη Σελήνη στο μέλλον. Στις 11 Δεκεμβρίου 1972 οι αστροναύτες Γιουτζίν Κέρμαν, Χάρισον Σμιτ και Ρόναλντ Έβανς αποτέλεσαν ως μέλη της αποστολής Απόλλων 17, το έκτο και τελευταίο πλήρωμα που περπάτησε στη Σελήνη. Σύμφωνα με δηλώσεις του διευθυντή της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, αυτό το γεγονός δεν πρόκειται να αλλάξει για πολλά χρόνια. Οι σημαντικότεροι λόγοι για αυτή την απόφαση είναι η αλλαγή στις προτεραιότητες των αποστολών της NASA και ο περιορισμός του προϋπολογισμού της τα τελευταία χρόνια. «Η NASA δεν πρόκειται να πάει στο φεγγάρι με επανδρωμένη αποστολή πιθανότατα για όσο ζω», δήλωσε ο Μπόλντεν, πρώην αστροναύτης και ο πρώτος Αφροαμερικάνος μόνιμος διευθυντής της NASA. «Ο λόγος για αυτό είναι ότι μπορούμε να κάνουμε μόνο ένα συγκεκριμένο αριθμό πραγμάτων», πρόσθεσε. Πρωταρχικός στόχος της NASA, όπως έχει εκφραστεί και από τον ίδιο τον πρόεδρο Ομπάμα, αποτελούν επανδρωμένες αποστολές σε αστεροειδείς έως το 2025 και στον Άρη έως το 2035. Για το σκοπό αυτό αναπτύσσεται ο καινούριος πύραυλος Space Launch System (SLS), αξίας 18 δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Αξίζει να σημειωθεί πως αντίθετα με τη NASA, το Κινέζικο Πρόγραμμα Εξερεύνησης της Σελήνης αναμένεται να στείλει Κινέζους «ταϊκοναύτες» (αστροναύτες στην Κινεζική) στο φεγγάρι τα επόμενα χρόνια, μετά τις πρόσφατες επιτυχημένες μη επανδρωμένες αποστολές του. Οι δορυφόροι Chang’e 1 και 2 πραγματοποίησαν με επιτυχία τροχιές γύρω από τη Σελήνη το 2007 και το 2010 αντίστοιχα, ενώ μέσα στο έτος αναμένεται να προσεληνωθεί ο Chang’e 3. Από την επιτυχία του τελευταίου εξαρτάται και το πότε θα πραγματοποιηθεί επανδρωμένη αποστολή, σύμφωνα με τον Ουγιάνγκ Ζιγιουάν, διευθυντή του προγράμματος. Σε κάθε περίπτωση αυτό δε θα συμβεί νωρίτερα από το 2017, όταν και αναμένεται να επιστρέψει ο Chang’e 3 και το 100 κιλών σεληνιακό όχημα που θα εξερευνήσει την επιφάνεια της Σελήνης. Κατά καιρούς ενδιαφέρον για αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη έχουν εκφράσει και οι διαστημικές υπηρεσίες της Ιαπωνίας και της Ινδίας, ενώ το μέλος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν δήλωσε πρόσφατα ότι η Ρωσία οφείλει να έχει ως απώτερο στόχο τη δημιουργία σεληνιακής βάσης. Σχόλιο:Οταν ξεκινήσουν οι Ρώσοι σε συνεργασία πιστευω με την Ευρωπη(ESA)και πιθανον μαζί και Ινδία-Βραζιλία-Νότια Αφρική(BRICS) και απο την αλλη οι Κινέζοι θα μείνει η Αμερική(ΝΑΣΑ) να κοιτάει; http://physicsgg.me/2013/04/11/nasa-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ad%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7/

Η Ελληνική συμμετοχή στο Solar Orbiter. Η αποστολή Solar Orbiter αποτελεί την πρώτη επιστημονική αποστολή μεσαίου μεγέθους για το Πρόγραμμα Cosmic Vision 2015 – 2025 της ESA . Έλαβε την τελική έγκριση της ESA και της Επιτροπής Επιστήμης (Science Programme Committee) τον Οκτώβριο του 2011 και είναι προγραμματισμένη για εκτόξευση το πρώτο τετράμηνο του 2017. Για την προετοιμασία των επόμενων φάσεων της αποστολής, αναμένονται οι τελευταίες Προκηρύξεις οι οποίες θα αφορούν εξαρτήματα του διαστημικού σκάφους και υπηρεσίες υποστήριξης και θα απευθύνονται σε Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (SMEs) από τα Κράτη Μέλη της ESA . Δεδομένης της απαιτούμενης ποσοστιαίας συμμετοχής όλων των κρατών μελών στις παραπάνω προκηρύξεις για την ενίσχυση της γεωγραφικής επιστροφής (ESA GEO Return mechanism) , η ESA έχει αποφασίσει να παρέχει προνομιακά κριτήρια υπέρ των προτάσεων που προέρχονται από χώρες μέλη με χαμηλή μέχρι σήμερα συμμετοχή όπως η Ελλάδα και για το λόγο αυτό διοργανώνονται σχετικές ενημερωτικές ημερίδες για την προώθηση της υποβολής προτάσεων από τη διαστημική βιομηχανία τους. Η Γενική Γραμματεία Έρευνας Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) έχει διοργανώσει από τον Ιούνιο του 2011, χρονιά έγκρισης της αποστολής, έως σήμερα τρεις τέτοιες ενημερωτικές ημερίδες για την προώθηση της συμμετοχής των ελληνικών εταιριών στην αποστολή Solar Orbiter της ESA .Οι ημερίδες αυτές διοργανώνονται από τη ΓΓΕΤ σε συνεργασία με τα αρμόδια στελέχη της ESA και τους εκπροσώπους της εταιρίας Astrium UK , Κύριου Ανάδοχου (Prime Contractor) της αποστολής. Στις δύο πρώτες ημερίδες που οργανώθηκαν (Ιούνιος 2011 και Μάιος 2012) το πρόγραμμα περιλάμβανε παρουσίαση της αποστολής Solar Orbiter καθώς και ενημέρωση της τρέχουσας κατάστασης της προετοιμασίας της αποστολής, των αντικειμένων των προκηρύξεων καθώς και άλλων υποχρεωτικών προγραμμάτων της ESA . Ακόμα παρουσιάστηκαν τα τεχνολογικά αντικείμενα που θα απαιτηθούν για την προετοιμασία των επόμενων επιστημονικών αποστολών της ESA (EUCLID) και γενικότερα των δράσεων στο πλαίσιο του Προγράμματος Επιστήμης της ESA . Αφού ολοκληρώθηκαν οι παρουσιάσεις ακολούθησαν, όπως συνηθίζεται, διμερείς επαφές μεταξύ των αρμοδίων στελεχών της ESA και του Κύριου Αναδόχου με τους εκπροσώπους των ενδιαφερομένων ελληνικών εταιριών. Στις συναντήσεις αυτές, οι ελληνικές εταιρίες είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα αντικείμενα και τις δυνατότητές τους ενώ οι εκπρόσωποι της ESA και της ASTRIUM UK μετέφεραν πληροφορίες για τις προοπτικές διασύνδεσης και συμμετοχής τους στις επόμενες Προκηρύξεις. Αξίζει να σημειωθεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που εκφράστηκε από την ελληνική βιομηχανία καθώς συμμετείχαν περίπου 30 εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των τεχνολογιών Διαστήματος. Κοινά συμπεράσματα των διμερών επαφών ήταν τόσο η αναγνώριση εκ μέρους της ESA των δυνατοτήτων των ελληνικών εταιριών όσο και η ικανοποίηση εκ μέρους των ελληνικών εταιριών για την σημαντική ευκαιρία επικοινωνίας με την ESA και τις προοπτικές για πιθανή συνεργασία με έμπειρους και στρατηγικής σημασίας "παίκτες" στην Ευρώπη. Πρόσφατα έλαβε χώρα η τρίτη ημερίδα για την αποστολή Solar Orbiter . Η ημερίδα εστιάστηκε στις αναμενόμενες και τελευταίες Προκηρύξεις προνομιακών δράσεων για την Ελλάδα της αποστολής που θα ανακοινωθούν σε λίγο καιρό στο Ηλεκτρονικό Σύστημα Προκηρύξεων της ESA (EMITS) καθώς και στις διμερείς επαφές των ενδιαφερόμενων εταιριών με την ASTRIUM UK . Η ΓΓΕΤ απεύθυνε πρόσκληση σε όλους τους ελληνικούς φορείς (εταιρίες, Πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα) οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον τομέα του Διαστήματος να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή στις Ημερίδες καθώς και σε διμερείς συναντήσεις με την ESA και την ASTRIUM UK . Ο οργανισμός παροτρύνει σθεναρά τους ενδιαφερόμενους φορείς να προετοιμάσουν και να υποβάλουν προτάσεις με στόχο την - κατά το δυνατό - υψηλότερη επιτυχία ελληνικών φορέων σε Προκηρύξεις της ESA . Οι συγκεκριμένες Προκηρύξεις αποτελούν μια ευκαιρία για τους ελληνικούς φορείς με σημαντικό ποσοστό επιτυχίας και επομένως τη βελτίωση του συντελεστή γεωγραφικής επιστροφής. Το Solar Orbiter θα επιχειρήσει πιο κοντά στον Ήλιο από οποιαδήποτε προηγούμενη αποστολή. Το διαστημόπλοιο είναι σχεδιασμένο να κάνει σημαντικές ανακαλύψεις στοχεύοντας στην κατανόησή μας για το πώς ο Ήλιος επηρεάζει το περιβάλλον του. Θα παρατηρήσει κυρίως πως ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια δημιουργούνται στο εσωτερικό του και πως στη συνέχεια εκτοξεύονται προς το διάστημα με τη μορφή του ηλιακού ανέμου. Η ηλιακή δραστηριότητα επηρεάζει τον ηλιακό άνεμο, καθιστώντας τον πολύ τυρβώδη, και οι ηλιακές εκλάμψεις δημιουργούν ισχυρές αναταράξεις σε αυτόν τον άνεμο, προκαλώντας φαντασμαγορικές θεάσεις σέλαος στη Γη και σε άλλους πλανήτες. Το Solar Orbiter θα είναι αρκετά κοντά στον Ήλιο ώστε να πάρει δείγματα από τον ηλιακό άνεμο λίγες στιγμές αργότερα από την εκτόξευσή του από την ηλιακή επιφάνεια, παρατηρώντας ταυτόχρονα με μεγάλη λεπτομέρεια τη διαδικασία επιτάχυνσης του ανέμου στην επιφάνεια του Ήλιου. Η εκτόξευση της αποστολής έχει προγραμματιστεί για το 2017 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με το όχημα εκτόξευσης Atlas που παρέχεται από τη NASA . Το Solar Orbiter είναι μια αποστολή που ηγείται από την ESA με συμμετοχή από τη NASA , η οποία θα συμβάλει παρέχοντας τον εκτοξευτή, ένα πλήρες όργανο και έναν αισθητήρα. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Ellenikhe_symmetochhe_sto_Solar_Orbiter Η απροσδόκητη «σιωπή» του Ηλιου. Τον προβληματισμό τους εκφράζουν οι επιστήμονες για το γεγονός ότι η δραστηριότητα του Ηλιου βρίσκεται σε υφεσιακή κατάσταση. Ο Ηλιος εμφανίζει κατά κανόνα έναν περίπου 11ετή κύκλο δραστηριότητας, κατά τον οποίο τα φαινόμενα στην επιφάνειά του εντείνονται και στη συνέχεια υποχωρούν. Το πλέον χαρακτηριστικό σημάδι της περιόδου μεγάλης δραστηριότητας είναι η αύξηση του αριθμού των ηλιακών κηλίδων που εμφανίζονται στην επιφάνεια του μητρικού μας άστρου. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, το 2013 ταυτίζεται με το σημείο του περιοδικού αυτού κύκλου όπου η δραστηριότητα του άστρου θα πιάσει...ταβάνι, θα είναι δηλαδή στο μάξιμουμ. Ομως, μέχρι σήμερα, ο Ηλιος παρουσιάζει εφέτος ελάχιστη δραστηριότητα. Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA η οποία απεικονίζει τον Ηλιο στις 28 Φεβρουαρίου. Την εικόνα κατέγραψε το διαστημικό παρατηρητήριο SDO και όπως είναι ευδιάκριτο ο Ηλιος είναι σχεδόν απόλυτα «καθαρός» και μόλις 2-3 μικρές κηλίδες σπάνε το κίτρινο ντεκόρ. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα του Ηλιου την οποία κατέγραψε την Τρίτη το διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά το μητρικό μας άστρο. Η εικόνα αποκαλύπτει την... ηρεμία που επικρατεί στον Ηλιο σε ορισμένες περιοχές του οποίου μάλιστα δεν φαίνεται να υπάρχει οποιαδήποτε δραστηριότητα. Το φαινόμενο διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες οι οποίοι προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει. Η έκπληξη αρχίζει να μετατρέπεται σε ανησυχία αφού αυτή την εποχή ο Ηλιος θα έπρεπε να βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους δραστηριότητας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=507067 Αρίσταρχος. Με τη βοήθεια του προηγμένου τηλεσκοπίου "Αρίσταρχος", Έλληνες ερευνητές κατόρθωσαν να ερμηνεύσουν από το Αστεροσκοπείο του Χελμού τον τρόπο δημιουργίας του πλανητικού νεφελώματος "KjPn8" που απασχολούσε εδώ και δεκαετίες τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. "Πρόκειται για μία πολύ σημαντική ανακάλυψη για δύο λόγους. Αφενός γιατί καταφέραμε για μία ακόμα φορά να αποδείξουμε ότι το ελληνικό ερευνητικό δυναμικό δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτό των ξένων, αλλά και ότι μπορούμε στην Ελλάδα, με την κατάλληλη υποστήριξη, να δημιουργήσουμε ερευνητικούς πυρήνες διεθνών προδιαγραφών στον τομέα της έρευνας και της τεχνολογίας. Αφετέρου, επειδή ανακαλύψαμε ότι το "KjPn8" είναι το δεύτερο πλανητικό νεφέλωμα που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής και ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία αστρικών αντικειμένων την οποία ονομάζουμε Ενδιάμεση Φωτεινότητα Οπτικών Μεταβλητών, κάτι που προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον της διεθνούς αστρονομικής κοινότητας" δήλωσε στον Τύπο της Κυριακής ο δρ Παναγιώτης Μπούμης, ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Τα πλανητικά νεφελώματα μελετώνται από πολλές νεφελώματα από πολλές επιστημονικές ομάδες ανά την υφήλιο επειδή προσφέρουν στους ειδικούς σημαντικές πληροφορίες για την εξελεγκτική πορεία των άστρων, την αστρογένεση και τη δημιουργία των γαλαξιών. "Χάρη στον "Αρίσταρχο", λοιπόν, ανακαλύψαμε ότι η μορφολογία του οφείλεται σε τρεις διαφορετικές εκτοπίσεις υλικού που πραγματοποιήθηκαν πριν από 3.200, 7.200 και 50.000 χρόνια. Επιπλέον, καταφέραμε και υπολογίσαμε με μεγάλη ακρίβεια την απόστασή του στα 6.000 έτη φωτός από εμάς. Μετρώντας, τέλος, την κινητική ενέργεια του νεότερου υλικού του εσωτερικού "λοβού" στα 10^47 erg, και σε συνδυασμό με τα παραπάνω αποτελέσματα, καταλήξαμε ότι πρόκειται για ένα αντικείμενο που ανήκει στην κατηγορία των ILOT", υπογράμμισε. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%B7-nasa-%CE%AD%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B5-%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82 Τι συμβαίνει όταν ένας αστροναύτης κλαίει στο διάστημα. Ο αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield μας δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν κανείς κλαίει στο διάστημα. Αφού δεν υπάρχει βαρύτητα τα δάκρυα δεν πέφτουν, δεν κυλάνε όπως συμβαίνει στη Γη. Έτσι, αν το κλάμα έχει διάρκεια τα δάκρυα συσσωρεύονται σαν μια “μεγάλη μπάλα υγρού” στο πρόσωπο. http://physicsgg.me/2013/04/09/%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bb/ Νέο επανδρωμένο διαστημόπλοιο θα παρουσιάσει η Ρωσία. Επανδρωμένο διαστημόπλοιο νέας γενιάς στη διεθνή αεροδιαστημική έκθεση MAKS 2013, θα παρουσιάσει η Ρωσία, η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 27 Αυγούστου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου στη Μόσχα. Το νέο διαστημόπλοιο θα μπορεί να εκτελεί πτήσεις όχι μόνο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά και στη Σελήνη. Προβλέπεται η δημιουργία μερικών τροποποιήσεων του διαστημοπλοίου, που προορίζονται για πτήσεις σε τροχιές της Γης και της Σελήνης, για την επισκευή διαστημοπλοίων, καθώς και για την απομάκρυνση από την τροχιά των δορυφόρων που έχουν υποστεί βλάβες και των μεγάλων διαστημικών σκουπιδιών. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1

O Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων αναβαθμίζεται. Ο πρώτος στόχος του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (Large Hadron Collider – LHC) στο CERN στέφθηκε με επιτυχία: Το μποζόνιο Higgs ανιχνεύθηκε. http://physicsgg.me/2012/07/04/%CF%84%CE%BF-cern-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF/ Τώρα άρχισε η αναβάθμισή του έτσι ώστε να διπλασιαστεί η ισχύς του, με στόχο την επιβεβαίωση (ή μη) της υπερσυμμετρίας, http://physicsgg.me/2011/01/03/%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1/ αλλά και την παρατήρηση της σκοτεινής ύλης. http://physicsgg.me/2012/10/27/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B3%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%8C%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82/ Ο επιταχυντής αποτελείται από ένα κυκλικό τούνελ διαμέτρου 27 χιλιομέτρων σε βάθος 175 μέτρων κάτω από το έδαφος, στα γαλλοελβετικά σύνορα έξω από τη Γενεύη. Μετά την αναβάθμιση οι επιστήμονες θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν συγκρούσεις πρωτονίων με συνολική ενέργεια 13 τέρα-ηλεκτρονιοβόλτ (TeV), αντί για 8 που ίσχυε έως τώρα. Για να το επιτύχουν αυτό, θα αλλάξουν 10.000 συνδέσεις και ορισμένους μαγνήτες, θα εγκαταστήσουν 5.000 μονωτικά συστήματα και θα πραγματοποιήσουν 10.170 δοκιμές διαρροών και 18.000 ηλεκτρικά τεστ. Τα έργα αναβάθμισης, που αναμένονται να ολοκληρωθούν στις αρχές του 2015, θα κοστίσουν περίπου 82 εκατομμύρια ευρώ. Το CERN έχει δεχθεί κριτικές για αυτή την αναβάθμιση, καθώς στην πραγματικότητα πρόκειται περισσότερο περί επισκευής. Το αρχικό σχέδιο για την ολοκλήρωση του επιταχυντή το 2008 έκανε λόγο για συγκρούσεις ενέργειας 14 TeV, αλλά ένα ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα οδήγησε στην έκρηξη έξι τόνων υγρού ηλίου σε ένα από τα τούνελ. Από τότε οι επιστήμονες δε λειτούργησαν το σύστημα σε αυτό το επίπεδο ενέργειας υπό το φόβο ενός νέου ατυχήματος. Η πρόσφατη επιτυχία της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs αποτέλεσε μία καλή ευκαιρία για το CERN να δικαιολογήσει αυτές τις εργασίες, ώστε να επιτευχθούν στο μέλλον οι κύριοι στόχοι του, ήτοι η εξερεύνηση της σκοτεινής ύλης και της θεωρίας της υπερσυμμετρίας. «Σκοπεύουμε να ανακαλύψουμε κάτι τελείως νέο που θα αλλάξει την κατανόηση του σύμπαντός μας. Είμαστε στο κατώφλι ανακάλυψης πολλών νέων σωματιδίων», δήλωσε η Πίππα Γουέλς, μέλος της ομάδας ATLAS του CERN. «Η υπερσυμμετρική εκδοχή του Κλασσικού Μοντέλου προβλέπει ουσιαστικά τα διπλάσια στοιχειώδη σωματίδια, αφού τα υπάρχοντα σωματίδια όπως τα γλουόνια και τα πρωτόνια δεν μπορούν να είναι υπερσυμμετρικά ζεύγη μεταξύ τους», πρόσθεσε Βίντεο: Πως γίνεται η επισκευή – αναβάθμιση του LHC http://physicsgg.me/2013/04/03/o-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b1%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b2%ce%b1%ce%b8/ Nέος τύπος επιταχυντή σωματιδίων … βασισμένος σε σύστημα λέιζερ Διεθνής ομάδα φυσικών πρότεινε ένα νέο επαναστατικό σύστημα λέιζερ, εμπνευσμένο από τις τεχνολογίες τηλεπικοινωνιών, για την παραγωγή της νέας γενιάς επιταχυντών σωματιδίων, όπως ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του CERN. Το Διεθνές Δίκτυο Συνεκτικής Ενίσχυσης (ICAN) δημιούργησε ένα νέο σύστημα λέιζερ αποτελούμενο από μαζικές συστοιχίες λέιζερ οπτικών ινών, τόσο για θεμελιώδη έρευνα σε εργαστήρια όπως το CERN, όσο και για εφαρμογές όπως η θεραπεία πρωτονίων και η πυρηνική μεταστοιχείωση. Τα λέιζερ έχουν τη δυνατότητα παροχής ενεργειακών «εκρήξεων» της τάξης των petawatts, ή αλλιώς ενέργειας χίλιες φορές μεγαλύτερης από όλα τα εργοστάσια ηλεκτρισμού του κόσμου, σε απειροελάχιστο χρονικό διάστημα (μικρότερο από 10-15 δευτερόλεπτα). Οι συμβατικοί επιταχυντές έχουν ήδη σημαντικές εφαρμογές, όπως στην αντικαρκινική θεραπεία πρωτονίων ή τη δραστική μείωση του χρόνου ζωής επικίνδυνων πυρηνικών αποβλήτων. Ωστόσο, υπάρχουν δύο μεγάλα εμπόδια που αποτρέπουν την ευρεία χρήση λέιζερ υψηλής έντασης στο κοντινό μέλλον. Το πρώτο εμπόδιο είναι το γεγονός ότι τα λέιζερ υψηλής έντασης συχνά λειτουργούν μόνο σε ρυθμό ενός παλμού λέιζερ το δευτερόλεπτο, ενώ για πρακτικές εφαρμογές θα χρειαζόταν ρυθμός δεκάδων χιλιάδων παλμών το δευτερόλεπτο. Το δεύτερο εμπόδιο είναι ότι τα λέιζερ ιδιαίτερα υψηλής έντασης είναι διαβόητα για τη χαμηλή απόδοση που εμφανίζουν, παράγοντας ισχύ εξόδου λιγότερη από 1% της ισχύς εισόδου. Οι οραματιζόμενες εφαρμογές θα απαιτούσαν ισχύ εξόδου δεκάδων κιλοβάτ ή και μεγαβάτ, συνεπώς η παραγωγή της ισχύς εισόδου θα ήταν οικονομικά και πρακτικά ανέφικτη. Για την αντιμετώπιση αυτών των εμποδίων συστάθηκε με κοινοτική χρηματοδότηση το κονσόρτσιουμ ICAN, το οποίο συντονίζει η Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού και στο οποίο συμμετέχουν το CERN, τα ερευνητικά κέντρα οπτοηλεκτρικής των Πανεπιστημίων του Σαουθάμπτον και της Ιένα, καθώς και άλλα δώδεκα σημαντικά εργαστήρια από όλο τον κόσμο. Ο στόχος του ICAN είναι να αντικαταστήσει το συμβατικό μονολιθικό ενισχυτή που τυπικά εξοπλίζει τα λέιζερ, με ένα δίκτυο ενισχυτών και τηλεπικοινωνιακών εξαρτημάτων οπτικών ινών. Σύμφωνα με τον δρ. Μπιλ Μπρόκλσμπι του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, ένα συνεκτικά ενισχυμένο λέιζερ υψηλής ενέργειας μπορεί να χρησιμοποιήσει χιλιάδες οπτικές ίνες, κάθε μία από τις οποίες θα φέρει ένα μικρό ποσοστό της συνολικής ενέργειας του λέιζερ. Η ισχύς εξόδου θα είναι αρκετή ώστε το λέιζερ να επιταχύνει ηλεκτρόνια σε ενέργειες αρκετών γιγα-ηλεκτρονιοβόλτ (GeV). Το γεγονός αυτό προσφέρει τη δυνατότητα χρησιμοποίησης δοκιμασμένων τηλεπικοινωνιακών στοιχείων όπως τα οπτικά λέιζερ. Τα οπτικά λέιζερ έχουν εξαιρετική απόδοση λόγω της άντλησης ενέργειας από εξωτερική πηγή, ενώ παρέχουν επίσης αρκετά μεγαλύτερη επιφάνεια ψύξης και επομένως δυνατότητα λειτουργίας σε υψηλότερο ρυθμό. http://physicsgg.me/2013/04/02/n%ce%ad%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%8d%cf%80%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9/

Ο Δημήτρης Νανόπουλος μίλησε στους μαθητές της ελληνογαλλικής σχολής και εντυπωσιάστηκε απ’ τις γνώσεις τους. «Στους νόμους της παγκόσμιας έλξης του Νεύτωνα και της δύναμης μεταξύ φορτίων του Κουλόμπ παρατηρούμε ότι υπάρχει μια αναλογία. Αυτή η παρατήρηση έχει παίξει ρόλο στη σκέψη σας για την ενοποίηση των δυνάμεων της φύσης;», ρώτησε ο μαθητής της Δευτέρας Λυκείου Αργύρης Μουζάκης τον κ. Δημήτρη Νανόπουλο, ο οποίος έμεινε για μια στιγμή σιωπηλός, σαν σαστισμένος, και έπειτα είπε: «Μπράβο αγόρι μου». Και μετά ξανά, με λίγο πιο δυνατή φωνή: «μπράβο αγόρι μου!». Οι υπόλοιποι μαθητές, που είχαν γεμίσει το θέατρο της ελληνογαλλικής σχολής των Ουρσουλινών για να παρακολουθήσουν την ομιλία του κορυφαίου φυσικού και ακαδημαϊκού σχετικά με το μποζόνιο Χιγκς στις αρχές Μαρτίου, βλέποντας την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό του καλεσμένου τους προς το πρόσωπο του συμμαθητή τους, ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και επευφημίες. Ακολούθησαν κι άλλες ερωτήσεις που, επίσης, εντυπωσίασαν τον κ. Νανόπουλο, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από έναν καθηγητή αν αυτοί οι μαθητές μπορούν να τον ξεπεράσουν, απάντησε: «αυτό είναι το μόνο σίγουρο». Μια μαθήτρια τον ρώτησε αν έπαιξε ρόλο στην καριέρα του το γεγονός ότι είναι Ελληνας. «Οχι», απάντησε εκείνος, «εκτός ίσως απο το ότι είχα πάντα μια δημιουργική τρέλα, μια διαίσθηση και φαντασία. Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά με βοήθησαν και, συνήθως, ο Ελληνας τα διαθέτει». Αφού τελείωσε η εκδήλωση, συνάντησα τον Αργύρη, μαθητή της Β λυκείου, ο οποίος εκθείασε τον κ. Νανόπουλο για την απλότητα με την οποία εξήγησε κάτι τόσο πολύπλοκο. Ο Αργύρης, διαβάζει Φυσική και στον ελεύθερο χρόνο του, έχει διακριθεί σε μαθητικούς διαγωνισμούς. Στο μέλλον θέλει να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο, συνδυάζοντας την θεωρία, όπως είπε, με την πράξη. Μαζί του ήταν άλλοι δυο συμμαθητές του, η Δάφνη και ο Αντώνης. Επίσης καλοί μαθητές, με κλίση προς τα θετικά μαθήματα, συμφώνησαν ότι η γνωριμία τους με τον κ. Νανόπουλο και η ομιλία του ίσως αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το μέλλον τους. Ο κ. Μίλτος Πρίφτης, καθηγητής Φυσικής στο σχολείο, μου εξήγησε ότι τα παιδιά είχαν προετοιμαστεί τις τελευταίες μέρες για να μπορούν να παρακολουθήσουν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη άνεση τη διάλεξη. Με περηφάνια, πάντως, παρατήρησε πως κάποιες απο τις ερωτήσεις που τέθηκαν στον κ. Νανόπουλο δεν ήταν απλώς θέμα καλών γνώσεων Φυσικής αλλά οξυμένης κριτικής και φιλοσοφικής σκέψης. Η ζωή θα συνεχίζεται κανονικά πλέον στην σχολή των Ουρσουλινών αλλά, έστω σε βάθος χρόνου, οι μαθητές της θα εκτιμήσουν ότι το σχολείο τους προσπάθησε να τους δώσει ερεθίσματα που θα τους φανούν χρήσιμα στο μέλλον. Ακόμα κι αν η Φυσική παίξει ελάχιστο ρόλο στην φοιτητική και επαγγελματική τους ζωή. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/04/2013_492697

Πράσινη πέτρα ίσως είναι ο πρώτος μετεωρίτης από τον Ερμή. Ένας μοναδικός πράσινος μετεωρίτης που βρέθηκε πέρυσι στο Μαρόκο δεν αποκλείεται να είναι ο πρώτος γνωστός επισκέπτης από τον Ερμή, εκτιμά ο αμερικανός ειδικός που τον εξέτασε. Οι πλανητολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι ορισμένους από τους μετεωρίτες που φτάνουν στην επιφάνεια της Γης είναι στην πραγματικότητα κομμάτια μεγάλων αστεροειδών ή πλανητών όπως ο Άρης, τα οποία εκτινάχθηκαν στο Διάστημα κατά την πρόσκρουση άλλων αστεροειδών, και έφτασαν τελικά στη Γη έπειτα από ταξίδι χιλιάδων ή εκατομμυρίων ετών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ειδικοί μπορούν να συμπεράνουν την προέλευση των μετεωριτών με σχετική ευκολία. Οι πέτρες που προέρχονται από τον Άρη, για παράδειγμα, περιέχουν ίχνη από την ατμόσφαιρα του πλανήτη, της οποίας η σύνθεση είναι χαρακτηριστική. Ανάλογες χημικές υπογραφές επιτρέπουν την ταυτοποίηση μετεωριτών που προέρχονται από την Εστία, έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς του Ηλιακού Συστήματος. Δεδομένου όμως ότι η τροχιά της Γης απέχει από την τροχιά του Ερμή πολύ περισσότερο από ό,τι απέχει από την τροχιά του Άρη, η πτώση μετεωριτών από τον Ερμή θεωρείται πολύ πιο απίθανη. Κι όμως, στο συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που θα πραγματοποιηθεί στο Τέξας, ο ειδικός στους μετεωρίτες Άντονι Άιρβινγκ θα παρουσιάσει τη μελέτη του σε έναν ασυνήθιστο πράσινο μετεωρίτη, με την ονομασία NWA 7325, που βρέθηκε το 2012 στο Μαρόκο διαλυμένος σε 35 κομμάτια. Η μοναδική πέτρα χρονολογήθηκε στα 4,56 δισεκατομμύρια χρόνια, περίπου όσο η ηλικία του Ηλιακού Συστήματος. Σύμφωνα με την ηλικία αυτή, ο μετεωρίτης θα μπορούσε να είχε αποσπαστεί από κάποιον αρχέγονο αστεροειδή. Ωστόσο το ενδεχόμενο αυτό φαίνεται να αποκλείεται με βάση τις αναλύσεις. Ο NWA 7325 παρουσιάζει μεταξύ άλλων πολύ χαμηλά επίπεδα μαγνητισμού. Όπως επισημαίνει ο Άιρβινγκ στο Space.com, τα δεδομένα της αποστολής Messenger που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή δείχνουν ότι ο ασθενής μαγνητισμός του πλανήτη ταιριάζει με τα μαγνητικά χαρακτηριστικά του μετεωρίτη. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%AF%CF%83%CF%89%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AE

Ανακαλύψεις σχετικά με τους γαλαξίες και τα πάλσαρ. Απροσδόκητα αποτελέσματα, προέκυψαν από παρατηρήσεις -μέσω ρωσικού τηλεσκοπίου σε τροχιά- δύο διεθνών ομάδων αστρονόμων, που μελετούν μακρινούς γαλαξίες και τα πάλσαρ. Κατόπιν τούτου μάλιστα, φαίνεται να ανατρέπεται η θεωρία για τη συμπεριφορά του διαστρικού μέσου στο γαλαξία μας. Να επανεξετάσουν τις θέσεις που είχαν στηρίξει ενάμισι χρόνο πριν, μέχρι την τοποθέτηση σε τροχιά του διαστημικού παρατηρητηρίου, καλούνται τώρα οι επιστήμονες. Το «Radioastron», ήρθε, είδε και χτύπησε, είπε παραφράζοντας τον Ιούλιο Καίσαρα, ο επικεφαλής ενός από τα πρώτα επιστημονικά προγράμματα, Γιούρι Κοβαλιόφ. «Η θεωρία του διαστρικού μέσου -εξήγησε- διαμορφώθηκε στη βάση των αποτελεσμάτων αστρονομικών μετρήσεων, οι οποίες μέχρι σήμερα καταγράφηκαν μόνο στις παρατηρήσεις των διαστημικών αντικειμένων πού έγιναν από τον πλανήτη μας. Με τη βοήθεια του ραδιοτηλεσκοπίου σε τροχιά εκτός της πυκνής ατμόσφαιρας, για πρώτη φορά καταφέραμε να διεξάγουμε πειράματα στα μήκη κύματος 92 και 18 cm, και με τη βοήθεια συμβολόμετρου από το έδαφος, να αποκτήσουμε νέες επιστημονικές πληροφορίες για το σύμπαν, που πριν δεν μπορούσαμε. Αποδείχθηκε, ότι τα νέα πειραματικά δεδομένα δεν μπορούν να εξηγηθούν από αυτή τη θεωρία». Θεωρητικά, τα ραδιοκύματα που έρχονται σε μας από τα μακρινά αντικείμενα του σύμπαντος, παραμορφώνονται από την επίδραση του διαστρικού πλάσματος. Ακόμη και το υπερευαίσθητο «Radioastron», με ανάλυση επτά μόλις μικροδευτερολέπτων, δεν μπορεί να εστιάσει απόλυτα σε πολύ μακρινά κοσμικά αντικείμενα. Θεωρήθηκε, ότι το βέλτιστο που μπορεί να αποδώσει, είναι να δει κάποια ασαφή χαρακτηριστικά των κοσμικών σωματιδίων. Οπότε, τι μπορούμε να πούμε για τις πιο αδύναμες πηγές όπως είναι τα πάλσαρ (μικρά νεκρά αστέρια στο μέγεθος μιας μικρής πόλης). Για τις παλλόμενες ραδιοπηγές, λέει ο διακεκριμένος ερευνητής του Αστροδιαστημικού Κέντρου του Ινστιτούτου Φυσικής «Lebedev» της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Μιχαήλ Ποπόφ: «Το αστέρι νετρονίων, είναι μόλις 10 km σε διάμετρο, αλλά ζυγίζει περισσότερο από τον ήλιο. Το πολύ ισχυρό μαγνητικό του πεδίο, παράγει πολικά σέλη, μόνο που οι “χρωματιστές κουρτίνες” των φορτισμένων σωματιδίων φαντάζουν πιο μεγαλοπρεπείς απ’ ότι στη Γη. Οι “διαστημικοί φάροι” εκπέμπουν ραδιοκύματα. Το αντικείμενο που τα εκπέμπει, το πάλσαρ, είναι μια σφαίρα μερικών χιλιομέτρων με την πιο λεία, στερεή επιφάνεια στο σύμπαν. Γι’ αυτό ήμασταν σίγουροι ότι αντιπροσωπεύουν ένα σημείο. Η εικόνα τους δεν φαίνεται και δεν μπορεί να φανεί ποτέ». Αλλά το «Radioastron» εξέπληξε ακόμη και τους ίδιους τους δημιουργούς του. Μαζί με ένα δίκτυο επίγειων τηλεσκοπίων, δημιούργησε ένα ενιαίο εργαλείο μετρήσεων, το συμβολόμετρο. Η ισχύς του είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από το αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο «Hubble» που εργάζεται στο οπτικό φάσμα των συχνοτήτων. Με την αυξημένη διακριτική ικανότητα που του προσέδωσε το σύστημα των τηλεσκοπίων, το ρωσικό διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιο κατάφερε να δει αντικείμενα που οι θεωρητικοί δεν είχαν σκεφτεί ότι μπορούν να δουν, ακόμα και στις πιο απίθανες υποθέσεις τους. Στην πράξη, οι επιστήμονες έλαβαν απροσδόκητα θετικά αποτελέσματα, συνεχίζει ο Μιχαήλ Ποπόφ: «Σύμφωνα με τη θεωρία, δεν μπορούμε να δούμε ένα πάλσαρ, που σε τέτοιες αποστάσεις μετατρέπεται σε ένα δίσκο. Νομίζαμε ότι θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τη δομή του δίσκου, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν κάτι το απλό. Αντί του αναμενόμενου φωτεινού κυκλικού δίσκου, που δύσκολα διακρίνει κανείς από τι αποτελείται, με την μέχρι πρότινος ευαισθησία των τηλεσκοπίων, είδαμε φωτεινά αστέρια, που ζουν για λίγο και στη συνέχεια εξαφανίζονται και στη θέση τους εμφανίζονται άλλα. Το αποτέλεσμα μας εξέπληξε. Νομίζαμε ότι θα βλέπαμε μια τηγανίτα, αντ’ αυτής όμως, είδαμε φωτεινά μπιζέλια». Μετά από αυτή την ανακάλυψη, η μελέτη των πάλσαρ αποκτά νέο νόημα. Θα τα μελετήσουμε σε κάθε τους λεπτομέρεια. Ειδικά, επειδή οι αστέρες αυτοί επιτρέπουν τη διόρθωση της θεωρίας της διάδοσης των ραδιοκυμάτων στο διαστρικό μέσο, η μελέτη τους θα μας βοηθήσει να προβλέψουμε τη συμπεριφορά άλλων διαστημικών αντικειμένων και να φτάσουμε στο κέντρο του γαλαξία μας. Και αυτό, ξεφεύγει των σημερινών ορίων. Περνάει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο «ευαισθησίας», μοιράζεται μαζί μας το επαγγελματικό μυστικό ο Γιούρι Κοβαλιόφ: «Θα σας πω ένα μικρό μυστικό. Ίσως με μια καλύτερη κατανόηση για το πώς δουλεύει το διαστρικό μέσο, μπορούμε με κάποιες έξυπνες τεχνικές και προσεγγίσεις να φτάσουμε στη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας». Η διακριτική ικανότητα του «Radioastron» θα πρέπει να είναι αρκετή για να δούμε τον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας. Και αυτό θα είναι η «φωτεινότερη» ανακάλυψη στη σύγχρονη αστρονομία. Έτσι, η ικανότητα του ρωσικού ραδιοτηλεσκοπίου μπορεί να του επιτρέψει να δει μέχρι και το βραβείο Νόμπελ! Καλές βέβαια είναι οι μελλοντικές προβλέψεις και τα επιστημονικά όνειρα. Ωστόσο, για αρχή, το μόνο που προσπαθεί να κάνει το τηλεσκόπιο, είναι να μετρήσει τα πάλσαρ του σύμπαντος… http://rbth.gr/tecnology/2013/04/07/anakalypsei_sxetika_me_ton_galaksia_ma_gia_brabeio_nompel_21407.html Σχετικά: Το τηλεσκόπιο που ερευνά τις μαύρες τρύπες. http://rbth.gr/articles/2012/10/16/to_tileskopio_poy_ereyna_ti_mayre_trype_17533.html Οι σπείρες των γαλαξιών είναι... «αυτοδιαιωνιζόμενες». Την απάντηση σε ένα από τα άλυτα κοσμικά μυστήρια υποστηρίζουν ότι βρήκαν ερευνητές στις ΗΠΑ. Οι σπειροειδείς γαλαξίες είναι ένα από τα πιο κοινά είδη γαλαξιών στο Σύμπαν. Είναι ταυτόχρονα το πιο εντυπωσιακό, το πιο «φωτογενές» είδος γαλαξιών. Ομως η ύπαρξη των σπειρών αποτελεί ένα μυστήριο για τους ειδικούς οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει ακόμη να εξακριβώσουν το πώς δημιουργούνται οι σπείρες, το πώς εξελίσσονται και το πώς διατηρούνται. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το μυστικό βρίσκεται σε γιγάντια μοριακά νέφη. Εχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την ύπαρξη των σπειρών στους γαλαξίες με δύο εξ αυτών να είναι οι πιο δημοφιλείς. Η πρώτη αναφέρει ότι οι σπείρες δεν είναι μόνιμες αλλά δημιουργούνται και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα διαλύονται για να σχηματιστούν στη συνέχεια εκ νέου σε έναν συνεχή γαλαξιακό κύκλο. Η δεύτερη, που είναι και εκείνη που ασπάζονται οι περισσότεροι αστροφυσικοί, συμφωνεί με την πρώτη θεωρία στο ότι οι σπείρες αφού δημιουργηθούν για πρώτη φορά στη συνέχεια διαλύονται και επανασχηματίζονται. Ομως η δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι η αυτή η διεργασία σχηματισμού και διάλυσης των σπειρών δεν γίνεται συχνά. Οι σπείρες αποτελούνται από άστρα, αέρια και κοσμική σκόνη. Σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία βαρυτικές αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν την ύλη από την οποία αποτελούνται οι σπείρες με αποτέλεσμα η ύλη αυτή να «στριμώχνεται» και να παραμένει στη θέση της για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ειδικοί παρομοιάζουν αυτή τη διεργασία με αυτό που συμβαίνει στους δρόμους σε συνθήκες μποτιλιαρίσματος - αν υποθέσουμε ότι τα αυτοκίνητα είναι η κοσμική ύλη των σπειρών. Αυτά τα βαρυτικά φαινόμενα έχουν τελικά ως αποτέλεσμα οι σπείρες να διατηρούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Wisconsin-Madison και του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard Smithsonian πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων για να βρουν απαντήσεις για τη δημιουργία και εξέλιξη των σπειρών στους γαλαξίες. «Για πρώτη φορά εμφανίζονται στοιχεία που δείχνουν ότι οι σπείρες δεν είναι εφήμεροι σχηματισμοί όπως πιστεύεται εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι σπείρες έχουν αναπάντεχα μεγάλη μακροβιότητα» αναφέρει ο Μαρκ Βογκελσμπέργκερ μέλος της ερευνητικής ομάδας που χαρακτηρίζει τις σπείρες «αυτοδιαιωνιζόμενες». Σύμφωνα με τους ερευνητές οι σπείρες σχηματίζονται από ύλη που προέρχεται από γιγάντια μοριακά νέφη μέσα στα οποία γεννιούνται άστρα. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι τα νέφη αυτά είναι ικανά και να παρέχουν τα υλικά για τη γέννηση νέων άστρων αλλά και να συντηρούν σταθερά και μόνιμα τις σπείρες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=505844

Οι “ραδιοφωνικές εκπομπές” του σουπερνόβα SN1987Α. Διεθνής ομάδα επιστημόνων έδωσε στη δημοσιότητα μια ασυνήθιστη και ταυτόχρονα εντυπωσιακή εικόνα ενός υπερκαινοφανούς αστέρα. Η εικόνα αποκαλύπτει με λεπτομέρεια τις ραδιοφωνικές εκπομπές σε μήκη κύματος της τάξης του χιλιοστού από το σουπερνόβα 1987Α που παρατηρήθηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1987 στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου. Οι νέες παρατηρήσεις αναμένεται να επιτρέψουν στους επιστήμονες να μελετήσουν τον πυρήνα του νεκρού πλέον άστρου και να αποκαλύψουν στοιχεία για το παρελθόν του. Οι παρατηρήσεις έγιναν από τους ερευνητές του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας Ραδιοαστρονομίας (International Centre for Radio Astronomy Research – ICRAR) που χρησιμοποίησαν το ραδιοτηλεσκόπιο ATCA στην Αυστραλία. http://www.icrar.org/news/news_items/media-releases/supernova-remnant-1987a-continues-to-reveal-its-secrets Οι ερευνητές κατάφεραν να αποτυπώσουν εικόνες από τις ισχυρές ραδιοεκπομπές που παράγονται από τα υπολείμματα του 1987Α. Οι ειδικοί περιγράφουν τις εικόνες αυτές ως ένα κοσμικό ουράνιο τόξο. «Τα υπολείμματα των σουπερνόβα αστέρων λειτουργούν σαν φυσικοί επιταχυντές σωματιδίων, οι ραδιοεκπομπές που παρατηρήσαμε προέρχονται από ηλεκτρόνια που στροβιλίζονται σε μαγνητικές ζώνες εκπέμποντας φωτόνια σε κάθε περιστροφή που κάνουν. Οσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση των εικόνων τόσο περισσότερα μπορούμε να μάθουμε για τη δομή του υπερκαινοφανούς αστέρα. Μέχρι στιγμής όχι μόνο καταφέραμε να αναλύσουμε τη μορφολογία του 1987Α αλλά και να βρούμε δεδομένα που θα μας βοηθήσουν να δούμε τι συνέβη στο παρελθόν του» αναφέρει ο Lister Staveley-Smithαναπληρωτής διευθυντής του ICRAR. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». http://physicsgg.me/2013/04/04/%ce%bf%ce%b9-%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd/

Η Ρωσία επιστρέφει στη Σελήνη το 2015. Επιστρέφει η Ρωσία στο Φεγγάρι καθώς όπως όλα δείχνουν το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα θα επεκταθεί με διαστημικές αποστολές με χρήση βολιστήρων και ρομποτικών συστημάτων στα πρότυπα της NASA καθώς προσφέρουν περιορισμένο κόστος και προσπάθεια σε σχέση με τις επανδρωμένες αποστολές. Ουσιαστικά πρόκειται για την επάνοδο της Ρωσίας σε έναν προορισμό τον οποίο είχε εγκαταλείψει μετά το αποκορύφωμα της «κούρσας προς το Διάστημα. Όπως έχει γνωστοποιήθηκε πρόσφατα από τον Ιγκόρ Μιτροφάνοφ του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας της Μόσχας στο Microsymposium 54 (με θέμα τη Σελήνη και τους νέους προορισμούς για εξερεύνηση) στο Τέξας, η Ρωσία αναπτύσσει ένα πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης μέσω ρομποτικών οχημάτων. Το νέο πρόγραμμα, κατά τον Μιτροφάνοφ, θα περιλαμβάνει πιθανώς την αποστολή ενός μικρού οχήματος (υπό την ονομασία Luna 25- συνεχίζοντας την παράδοση του παλιού σοβιετικού προγράμματος) στο νότιο πόλο της Σελήνης το 2015, την αποστολή ενός σκάφους σε τροχιά το 2016 (Luna 26) το οποίο θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια του φυσικού δορυφόρου του πλανήτη μας, την αποστολή ενός μεγάλου οχήματος εδάφους το 2017 (Luna 27) και δύο επιπλέον αποστολές χαρακτήρα που δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα. το 2019 και το 2020 (Luna 28 και Luna 29). http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF-2015

Ένα ακόμα βήμα προς τους κβαντικούς υπολογιστές. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο αξιοποίησης σημάτων μικροκυμάτων που θα βοηθήσει το μακροπρόθεσμο στόχο για την ανάπτυξη του πρώτου κβαντικού υπολογιστή, ένα πανίσχυρο εργαλείο που θα φέρει επανάσταση στην επεξεργασία της πληροφορίας και την καθημερινή μας ζωή με την άνευ προηγουμένου ταχύτητα και ισχύ του. Όπως οι σύγχρονοι υπολογιστές, έτσι και οι κβαντικοί υπολογιστές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα λήψης, αποθήκευσης και επεξεργασίας πληροφοριών, ώστε να εκτελούν υπολογισμούς. Όμως η εύθραυστη φύση της κβαντικής πληροφορίας (η οποία υφίσταται ως “0″, “1″ ή και τα δύο ταυτόχρονα), θέτει προς το παρόν αξεπέραστες δυσκολίες. Τώρα, μία νέα έρευνα από φυσικούς του Γέιλ αναφέρει μία σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη μηχανισμών μνήμης. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Nature , http://www.nature.com/nature/journal/v495/n7440/full/nature11902.html περιλαμβάνει φωτόνια, τις μικρότερες μονάδες σημάτων μικροκυμάτων, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ως μνήμη του κβαντικού υπολογιστή, όπως οι μνήμες RAM ενός σύγχρονου υπολογιστή. Τα φωτόνια μπορούν να συγκρατήσουν και να μεταφέρουν κβαντική πληροφορία για μεγάλο χρονικό διάστημα, διότι κατά κανόνα αντιδρούν πολύ αδύναμα με το μέσο στο οποίο μεταφέρονται, για παράδειγμα ομοαξονικά καλώδια ή αέρας. Η αδυναμία αυτών των αλληλεπιδράσεων αποτρέπει την απορρόφηση των φωτονίων από το μέσο μεταφοράς και διατηρεί την κβαντική πληροφορία, αφού αυτή κωδικοποιηθεί. Οι ερευνητές αναφέρουν πως κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τεχνητό μέσο στο οποία φωτόνια απωθούν φωτόνια, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα αποτελεσματικής και μη καταστρεπτικής κωδικοποίησης, καθώς και επεξεργασίας των κβαντικών πληροφοριών. «Το πείραμα μάς έδειξε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μέσο το οποίο μας επιτρέπει να επεξεργαζόμαστε την φωτονική κατάσταση χωρίς να απορροφά τα φωτόνια και να καταστρέφει την κβαντική πληροφορία που φέρουν», δήλωσε ο Γκέρχαρντ Κίρχμαϊρ, μέλος της ερευνητικής ομάδας υπό τον καθηγητή Σέλκοπφ και συγγραφέας της δημοσίευσης. «Το γεγονός αυτό δημιουργεί μία πηγή για καινοφανείς κβαντικές καταστάσεις χωρίς τη χρήση πολύπλοκων μηχανισμών ελέγχου και ταυτόχρονα απλοποιεί ορισμένους αλγόριθμους κβαντικών υπολογισμών. Στο εγγύς μέλλον θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα από τα απαραίτητα συστατικά για την κατασκευή ενός κβαντικού υπολογιστή», πρόσθεσε. Το τεχνητό μέσο αποτελείται από ένα υπεραγώγιμο qubit (το κβαντικό ανάλογο του bit) συζευγμένο σε ένα αντηχείο. Τα επόμενα πειράματα της ομάδας επικεντρώνονται στην ενεργοποίηση και απενεργοποίηση αυτού του μηχανισμού κατά βούληση. http://physicsgg.me/2013/03/29/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%82-%cf%85%cf%80/ Επίσης: Μ. Λαζαρίδης: Aπό το BlackΒerry στους κβαντικούς υπολογιστές. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=506395

Αβέβαιες ενδείξεις για τον εντοπισμό σωματιδίων σκοτεινής ύλης. Ένα πανάκριβο επιστημονικό μηχάνημα εγκατεστημένο στην εξωτερική επιφάνεια του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το «Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο», το οποίο αποκαλείται και «διαστημικός επιταχυντής CERN», έκανε παρατηρήσεις που, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, μπορεί να αποτελούν τα πρώτα ίχνη για την ανακάλυψη των σωματιδίων της μυστηριώδους «σκοτεινής» ύλης, η οποία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της Φύσης και της Φυσικής. Η τελευταία (που δεν αλληλεπιδρά με το φως, για αυτό ονομάστηκε «σκοτεινή») εκτιμάται ότι αποτελεί περίπου το 26,8% της μάζας-ενέργειας του σύμπαντος και αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αποτελείται από ξεχωριστά σωματίδια, τα οποία όμως ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί. Το 4,9% του σύμπαντος αποτελείται από τη συμβατική ορατή ύλη και το υπόλοιπο 68,3% από την ακόμα πιο μυστηριώδη «σκοτεινή» ενέργεια, σύμφωνα με τις νέες πρόσφατες μετρήσεις του ευρωπαϊκού δορυφορικού τηλεσκοπίου «Πλανκ». Το διεθνές πείραμα «Alpha Magnetic Spectrometer» (AMS), κόστους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και βάρους σχεδόν επτά τόνων, που ξεκίνησε στον ΔΔΣ τον Μάιο του 2011, καταγράφει τα σωματίδια υψηλής ενέργειας της κοσμικής ακτινοβολίας. Προσπαθεί έτσι έμμεσα να εντοπίσει τα σωματίδια σκοτεινής ύλης από τα κανονικά σωματίδια ύλης που θεωρητικά αφήνουν πίσω τους οι συγκρούσεις των πρώτων. Όπως ανακοίνωσε στο CERN ο εκπρόσωπος του φιλόδοξου πειράματος καθηγητής του πανεπιστημίου ΜΙΤ και νομπελίστας Σαμ Τινγκ, σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερ, το «Nature» και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», το φασματόμετρο «είδε» ενδείξεις για πιθανές συγκρούσεις που οδηγούν στην εκμηδένιση σωματιδίων, τα οποία πιθανώς αφορούν τη σκοτεινή ύλη. Όμως εμφανίστηκε επιφυλακτικός, τονίζοντας ότι οποιοδήποτε πιο οριστικό συμπέρασμα θα αργήσει, εωσότου γίνουν και άλλες παρατηρήσεις και αναλύσεις. «Θα χρειαστούν λίγα ακόμα χρόνια. Όμως, η ακρίβεια του AMS είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλο προηγούμενο πείραμα, συνεπώς πλησιάζουμε στο να αποκαλύψουμε την αιτία των σωματιδιακών συμβάντων που ανιχνεύουμε», δήλωσε ο ερευνητής Ρομπέρτο Μπατιστόν, καθηγητής φυσικής του πανεπιστημίου της Περούτζια. Η σκοτεινή ύλη είναι αόρατη για τα τηλεσκόπια, αλλά η ύπαρξή της τεκμαίρεται από διάφορες ενδείξεις, όπως από την ισχυρή βαρυτική επίδραση που ασκεί στους γαλαξίες. Το όργανο AMS ανιχνεύει τον αριθμό ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων (των αντίστοιχων σωματιδίων αντι-ύλης), τα οποία, με βάση τουλάχιστον τη θεωρία, παράγονται όταν τα -υποτιθέμενα- σωματίδια σκοτεινής ύλης συγκρούονται μεταξύ τους στο διάστημα και αυτοκαταστρέφονται. Όπως αναφέρεται στην πρώτη επιστημονική δημοσίευση των ερευνητών του πειράματος στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters», ανιχνεύτηκε ήδη μια μικρή υπεροχή στην ποσότητα των ποζιτρονίων, κάτι που θεωρητικά αναμένεται μετά από μια τέτοια σύγκρουση σωματιδίων σκοτεινής ύλης (αυτοκαταστρέφονται και δημιουργούνται ποζιτρόνια). Ακόμα, οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα ποζιτρόνια «πέφτουν» πάνω στο AMS από κάθε κατεύθυνση του ουρανού και δεν μεταβάλλονται καθόλου διαχρονικά. Αυτό θεωρείται άλλη μια ένδειξη ότι ίσως προέρχονται από τη σκοτεινή ύλη, επειδή αν προέρχονταν από πιο συμβατικές πηγές (π.χ. αστέρες νετρονίων ή πάλσαρ), μάλλον θα εμφάνιζαν μεταβολές στον χώρο ή το χρόνο. Όμως, σε κάθε περίπτωση, θα χρειαστεί χρόνος για να υπάρξει μια πιο βέβαιη ερμηνεία των παρατηρήσεων. Όπως ανακοίνωσαν οι φυσικοί, οι πρώτες μετρήσεις δείχνουν ότι τα σωματίδια σκοτεινής ύλης πιθανώς έχουν μάζα αρκετών εκατοντάδων γιγαηλεκτρονιοβόλτ (GeV), έναντι περίπου 1 GeV που είναι η μάζα του πρωτονίου και 125 GeV της μάζας του σωματιδίου Χιγκς που πρόσφατα ανακαλύφθηκε. Εκτός από το διαστημικό πείραμα AMS, στο οποίο συμμετέχουν με χρηματοδότηση 16 χώρες, σε εξέλιξη βρίσκονται αρκετά ακόμα επίγεια και υπόγεια επιστημονικά πειράματα για την ανίχνευση της σκοτεινής ύλης. Ακόμα και το CERN συμμετέχει σε αυτό το «κυνήγι», που αναμένεται να ενταθεί όταν ο επιταχυντής του τεθεί ξανά σε λειτουργία στις αρχές του 2015, με ακόμα περισσότερη ενεργειακή ισχύ. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/04/2013_491782 Στην φωτογραφία ο Samuel Ting παρουσιάζει στο CERN τα πρόσφατα αποτελέσματα του AMS (Alpha Magnetic Sectrometer) – Την ομιλία μπορείτε να δείτε το βίντεο: https://cdsweb.cern.ch/record/1537419

Με τον Άρη σε ακατάλληλη θέση, το Curiosity διακόπτει την εξερεύνηση. Με τον Ήλιο να βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στον Άρη και τη Γη, εμποδίζοντας την επικοινωνία μεταξύ των δύο πλανητών, ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity θα παραμείνει ακίνητος και μισοκοιμισμένος μέχρι τα τέλη Απριλίου. Οι λεγόμενες εξωτερικές συζυγίες της Γης με τον Άρη, κατά τις οποίες ο Άρης όπως τον βλέπουμε από τη Γη κρύβεται πίσω από τον Ήλιο, συμβαίνουν περίπου κάθε 26 μήνες. Όσο διαρκεί αυτή η ευθυγράμμιση, τα σήματα που στέλνει το Curiosity είναι δύσκολο να φτάνει στη Γη. Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα το Curiosity βρίσκεται στην αθέατη πλευρά του Άρη, το ρομπότ μπορεί να επικοινωνήσει με τη Γη χρησιμοποιώντας ως αναμεταδότες τους δύο δορυφόρους της NASA που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη. Η εξωτερική συζυγία, όμως, εμποδίζει την επικοινωνία και με τα δύο αυτά σκάφη. Ο πρώτος από τους δύο δορυφόρους, το Mars Odyssey, ενδέχεται να καταφέρει να μεταδώσει ορισμένα από τα δεδομένα που λαμβάνει από το Curiosity. Ωστόσο ο δεύτερος δορυφόρος, το Mars Reconnaissance Orbiter, θα κρατήσει τα δεδομένα στη μνήμη του μέχρι να τελειώσει η συζυγία. Στο μεταξύ, το Curiosity θα παραμείνει σταθμευμένο με τον κεντρικό ιστό και το ρομποτικό του βραχίονα διπλωμένα σε ασφαλή θέση. Τα μόνα όργανα που θα παραμείνουν σε λειτουργία είναι μετεωρολογικός σταθμός REMS και το πείραμα RAD, το οποίο παρακολουθεί την κοσμική ακτινοβολία στην οποία λούζεται το ρομπότ. Περιοδικά, όμως, το ρομπότ θα στρέφει προς τη Γη την κεραία χαμηλής απολαβής για να μεταδώσει ένα χαρακτηριστικό «μπιπ». «Είναι ένα πολύ απλό σήμα, σαν ένα «ναι» ή ένα «όχι», που μας λέει ότι το όχημα είναι OK, ή τουλάχιστον ότι δεν πιστεύει ότι πάσχει από κάποιο πρόβλημα» ανέφερε στο BBC ο Τζιμ Έρικσον της NASA, Το πυρηνοκίνητο εξάτροχο ρομπότ προσεδαφίστηκε τον Αύγουστο του 2012 στον Κρατήρα Γκέιλ, κοντά στον ισημερινό, προκειμένου να διαπιστώσει αν ο πλανήτης ήταν ποτέ φιλόξενος για τη ζωή. Έχει ήδη ανακαλύψει περιοχές που καλύπτονταν κάποτε από ρηχά νερά και προσέφεραν τις κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής, Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχει ανιχνεύσει οργανικές ουσίες. Στην φωτογραφια πανοραμική εικόνα του Όρους Σαρπ, το οποίο είναι ο τελικός προορισμός του Curiosity. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231242986

Ενας Δούρειος Ιππος στον Ουρανό. Μια σημαντική ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες επιστήμονες του Πανεπιστημίου British Columbia στον Καναδά. Εντόπισαν ένα μεγάλο αστεροειδή που «μοιράζεται» την ίδια τροχιά με αυτή του Ουρανού. Ο αστεροειδής ανήκει στην οικογένεια των Δούρειων Ιππων, μια μυστηριώδη κατηγορία διαστημικών σωμάτων, και είναι ο πρώτος αστεροειδής που εντοπίζεται να βρίσκεται στην ίδια τροχιά με αυτή του Ουρανού. Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική γιατί οι επιστήμονες πίστευαν μέχρι σήμερα ότι οι Δούρειοι Ιπποι δεν είναι δυνατόν να κινούνται στον Ουρανό και τον Κρόνο επειδή σε αυτές τις περιοχές του ηλιακού συστήματος οι πανίσχυρες βαρυτικές δυνάμεις του Δία τους τραβούν στη δική του τροχιά. Η ανακάλυψη αναμένεται επίσης να αποκαλύψει νέα στοιχεία για τους Δούρειους Ιππους. Ο αστεροειδής που συντροφεύει τον Ουρανό έχει διάμετρο 60 χιλιομέτρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=505079

Πτήση-εξπρές με το Σογιούζ προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Πτήση-εξπρές διάρκειας κάτω των έξι ωρών πραγματοποιήσαν οι δύο ρώσοι κοσμοναύτες και ένας αμερικανός αστροναύτης που έφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με ένα ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ. Οι ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ και Αλεξάντρ Μισούρκιν και ο αμερικανός αστροναύτης Κρίστοφερ Κάσιντι απογειώθηκαν στις 22:43 (ώρα Ελλάδας) από το ρωσικό κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις στέπες του Καζακστάν και το σκάφος τους προσδέθηκε με επιτυχία στον ISS το πρωί της Παρασκευής στις 04:28 (ώρα Ελλάδας), ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos. Πρίν το διαστημικό σκάφος ειχε τέθη σε τροχιά στάθμευσης με τις ακόλουθες παραμέτρους: κλίση του 51,68 βαθμούς, το ελάχιστο ύψος των 200,76 χιλιόμετρα, κατ 'ανώτατο όριο - 246,76 χιλιόμετρα, τροχιακή περίοδο - 88,69 λεπτά. Ύστερα από αυτή την πτήση διάρκειας-ρεκόρ κάτω των έξι ωρών, σε σύγκριση με τις δύο ημέρες που χρειάζονταν ως τώρα και δύο ώρες που είναι απαραίτητες για τις διαδικασίες πρόσδεσης, τους υποδέχθηκαν θερμά οι άλλοι τρεις αστροναύτες και κοσμοναύτες που βρίσκονταν ήδη στον ISS, όπως έδειξαν εικόνες της ρωσικής τηλεόρασης. Αυτό το τεράστιο κέρδος σε χρόνο κατέστη δυνατό χάρη σε τεχνολογικές βελτιώσεις οι οποίες επιτρέπουν στο διαστημόπλοιο Σογιούζ να πραγματοποιεί, πριν προσδεθεί στο σταθμό, μόνο τέσσερις τροχιές γύρω από τη Γη, αντί των 34 που χρειάζονταν ως τώρα. Αυτή η πτήση-εξπρές αποφασίστηκε, αφού η Ρωσία εκτόξευσε με επιτυχία προς τον ISS τρία φορτηγά διαστημικά σκάφη Progress τον Αύγουστο, τον Οκτώβριο και το Φεβρουάριο με την ίδια επιταχυμένη διαδικασία. Ο Ρώσος Βινογκράντοφ, ο οποίος έχει ήδη πραγματοποιήσει δύο αποστολές στο διάστημα, μία από τις οποίες στον παλιό ρωσικό διαστημικό σταθμό Mir, αναφέρθηκε πριν από την αναχώρησή στα πλεονεκτήματα μιας πτήσης τόσο μικρής διάρκειας. Το πλήρωμα βρίσκεται έτσι σε καλύτερη φόρμα για τη διαδικασία της πρόσδεσης, δήλωσε. Η μείωση του χρόνου μετάβασης επιτρέπει, επίσης, να μεταφέρονται βιολογικές ύλες για να πραγματοποιηθούν πειράματα μέσα στον ISS, κάτι που δεν ήταν δυνατό όταν η πτήση διαρκούσε δύο ημέρες. «Με μια πτήση τόσο σύντομης διάρκειας, το πλήρωμα θα μπορούσε ακόμη και να μεταφέρει ένα παγωτό χωρίς να λιώσει» αστειεύτηκε ο Βινογκράντοφ. Η Ρωσία θέλει τώρα να εφαρμόσει αυτή τη νέα διαδικασία σε όλες τις πτήσεις σκαφών προς τον ISS, όμως η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA ανακοίνωσε πως θέλει λίγο χρόνο για να το σκεφτεί. Η NASA εξέφρασε ανησυχίες για το γεγονός ότι οι αστροναύτες είναι υποχρεωμένοι να μένουν δεμένοι στο κάθισμά τους στη διάρκεια της πτήσης-εξπρές και δεν μπορούν έτσι να ξεμουδιάσουν τα πόδια τους ή να μεταβούν στο κατοικήσιμο τμήμα του διαστημοπλοίου, όπως συνέβαινε πριν. Η αμερικανική υπηρεσία υπογράμμισε επίσης την τεχνική δυσκολία της χάραξης του σχεδίου πτήσης για εκτόξευση και πρόσδεση την ίδια μέρα. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το πλήρωμα της αποστολής MKS-35/36 θα κάνει 4 διαστημικούς περιπάτους, καθώς επίσης και 42 πειράματα διαφορετικής πολυπλοκότητας. Συγκεκριμένα, το πείραμα Molniya-Gamma θα βοηθήσει την ανθρωπότητα στο μέλλον να κάνει προβλέψεις σεισμών και άλλων θεομηνιών, και το πείραμα «Περιβάλλον» θα συγκεντρώσει για τους κατασκευαστές στοιχεία που θα χρησιμοποιούνται κατά τον σχεδιασμό διαστημοπλοίων για τις πτήσεις στη Σελήνη, τον Άρη ή την Αφροδίτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231241552 Η Ρωσία κατασκευάζει νέους πυραύλους-φορείς. Οι πύραυλοι-φορείς βαριάς κατηγορίας Proton-M θα τεθούν εκτός λειτουργίας μετά από τις επιτυχημένες δοκιμές του πύραυλου Angara, -δήλωσε ο επικεφαλής της Ροσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν κατά τη σημερινή συνέντευξη Τύπου στο Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Οι πύραυλοι Angara ανήκουν στη νέα γενιά πυραύλων-φορέων φέρουσας ικανότητας 25 τόνων. Ο ελαφρός πύραυλος αυτού του τύπου είχε υποβληθεί ήδη σε 3 δοκιμές. Η Ροσκόσμος αποφάσισε να κατασκευάσει στο κοσμοδρόμιο Βοστότσνι εκτοξευτήρα για αυτό τον πολλά υποσχόμενο πύραυλο,- πρόσθεσε ο Ποπόβκιν. Νωρίτερα, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ντμίτρι Ρογκόζιν είπε ότι η εκτόξευση του Angara μπορεί να πραγματοποιηθεί το 2015. http://greek.ruvr.ru/2013_03_29/109296961/ Συναρμολογήθηκε το πρώτο ηλιακό αεροσκάφος Solar Impulse. Η ώρα για την πρώτη εμφάνιση του Solar Impulse πλησιάζει. Το πρωτότυπο ηλιακό αεροπλάνο έφτασε στις ΗΠΑ τον προηγούμενο μήνα από την Ελβετία και πλέον η συναρμολόγησή του έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον εξειδικευμένο, σε θέματα τεχνολογίας, διαδικτυακό τόπο cnet. Το Solar Impulse έχει τη δυνατότητα να πετάει ακατάπαυστα για 26 ώρες, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και τη νύχτα, με τη μέση ενεργειακή του κατανάλωση να μην ξεπερνά εκείνη ενός... σκούτερ! Ο πιλότος του Solar Impulse, Αντρέ Μπόρσμπεργκ, δήλωσε ότι στόχος τού εγχειρήματος είναι να εμπνευστούν και άλλοι κατασκευαστές και να προωθήσουν καινοτόμες μεθόδους εξοικονόμησης ενέργειας. Στο όλο εγχείρημα του Solar Impulse συμμετέχουν 80 εταιρείες, οι οποίες έκαναν έρευνες για τα υλικά κατασκευής, τα ηλεκτρονικά μέρη και φυσικά για την παροχή ενέργειας στο πρωτότυπο αεροπλάνο. Το αεροπλάνο θα πραγματοποιήσει «επίδειξη» πετώντας πάνω από πέντε αμερικανικές Πολιτείες ενώ αναμένεται να πραγματοποιήσει το γύρο του κόσμου αποκλειστικά κινούμενο με ηλιακή ενέργεια. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5008975/synarmologhthhke-to-prwto-hliako-aeroskafos/

Πως βλέπει τον Άρη το Curiosity. Χρησιμοποιώντας τις φωτογραφίες από την επιφάνεια του Άρη που μας έστειλε το διαστημικό ρόβερ Curiosity, ο φωτογράφος Andrew Bodrov δημιούργησε ένα εντυπωσιακό διαδραστικό πανόραμα των 4 δισεκατομμυρίων pixel. http://www.360cities.net/image/mars-gigapixel-panorama-curiosity-solar-days-136-149#23.40,1.10,42.5 http://physicsgg.me/2013/03/28/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%84%ce%bf-curiosity/

Πλήθος παμπάλαιων αντικειμένων του ηλιακού συστήματος στον Κρόνο και τα φεγγάρια του. Ομάδα επιστημόνων που μετέχουν στην αποστολή του διαστημικού σκάφους Cassini το οποίο εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του υποστηρίζει ότι εκεί βρίσκεται πλήθος στοιχείων και αντικειμένων που προέρχονται από τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος επισημαίνοντας ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της εξέλιξης του. Σύμφωνα με τους ερευνητές στον Κρόνο και τα φεγγάρια υπάρχουν διάφορα στοιχεία και αντικείμενα ηλικίας άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών. Οπως αναφέρουν αυτές οι κοσμικές «αντίκες» υπήρχαν όταν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μόλις είχαν αρχίσει να ξεπηδούν από το πρωτοπλανητικό νεφέλωμα, τον κοσμικό δίσκο που αποτελούνταν κατά βάση από ύλη που είχε εκτοξεύσει κατά τις διεργασίες της δημιουργίας του ο Ηλιος. «Μελετώντας το σύστημα του Κρόνου θα κατανοήσουμε καλύτερα τη χημική αλλά και τη υλική εξέλιξη ολόκληρου του ηλιακού συστήματος» αναφέρει ο Τζιανρίκο Φιλατσιόνε επιστήμονας του Εθνικού Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρώμης που είναι μέλος της αποστολής του Cassini και μετέχει στην ερευνητική ομάδα. Οι ερευνητές μελετούν δεδομένα που έχει συλλέξει το ορατού και υπέρυθρου φωτός φασματόμετρο χαρτογράφησης VIMS του Cassini. Αυτά τα δεδομένα αποκαλύπτουν πώς ο πάγος νερού αλλά και τα χρώματα (τα οποία περιέχουν ενδείξεις για την απουσία νερού καθώς και την παρουσία οργανικών υλών) κατανέμονται σε ολόκληρο το σύστημα του Κρόνου. Οι ερευνητές επικέντρωσαν την προσοχή τους στα δαχτυλίδια του Κρόνου ενώ συνέλεξαν επίσης δεδομένα από τα δεκάδες φεγγάρια του. «Γνωρίζουμε ότι για να έχουμε μια καλή εικόνα της εξέλιξης του συστήματος του Κρόνου θα πρέπει να μελετήσουμε όχι μόνο τα δαχτυλίδια και τα φεγγάρια ξεχωριστά αλλά και τις αλληλεπιδράσεις που έχουν μεταξύ τους» εξηγεί ο Φιλατσιόνε. Με τη βοήθεια του VIMS οι ερευνητές εντόπισαν στα δαχτυλίδια και τα φεγγάρια του Κρόνου αποθέματα πάγου νερού η ποσότητα των οποίων είναι τόσο μεγάλη που αποκλείεται να έχουν μεταφερθεί από κομήτες ή άλλα σώματα σε σχετικά πρόσφατο (κοσμολογικής κλίμακας) χρόνο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα αποθέματα αυτά δημιουργήθηκαν την ίδια εποχή που σχηματιζόταν το ηλιακό σύστημα. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο Κρόνος και τα φεγγάρια του βρίσκονται σε τέτοια απόσταση και θέση από τον Ηλιο που λειτουργούν ως ένα είδος ψυγείου όπου διάφορα συστατικά όπως ο πάγος νερού και άλλα ασταθή στοιχεία μπορούν να διατηρούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα σε σχέση με άλλες περιοχές όπου η επίδραση του μητρικού μας άστρου τα αλλοιώνει. Εξίσου σημαντικές είναι οι παρατηρήσεις που έκαναν οι ερευνητές και σχετίζονται με τον σχηματισμό ορισμένων δαχτυλιδιών και φεγγαριών του Κρόνου. Κάποιοι δορυφόροι όπως ο Προμηθέας έχουν απόχρωση παρόμοια με εκείνη που έχουν τα κοντινά σε αυτούς δαχτυλίδια κάτι που υποδηλώνει ότι αποτελούνται από υλικά που έχουν αυτά τα δαχτυλίδια. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι η Φοίβη εκτοξεύει κόκκινη σκόνη η οποία καταλήγει στην επιφάνεια δύο άλλων δορυφόρων του Κρόνου, του Ιαπετού και του Υπερίωνα. Αυτές οι ανακαλύψεις αναμένεται να φωτίσουν τις διεργασίες σχηματισμού των πλανητών και των δορυφόρων του ηλιακού μας συστήματος. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=504824

Μικροτσίπ που προσαρμόζεται στις ζημιές. Μεγάλες αλλαγές στον χώρο των τσιπ «υπόσχεται» να φέρει ένα πρωτοποριακό μικροτσίπ που παρουσίασαν επιστήμονες του Caltech, το οποίο έχει τη δυνατότητα να «προσαρμόζεται» στις συνθήκες που προκύπτουν από ζημιές, αλλάζοντας τον τρόπο που διαχειρίζεται τα δεδομένα. Όπως αναφέρει δημοσίευμα του MIT Technology Review, πρόκειται για ένα ενσωματωμένο κύκλωμα το οποίο μπορεί να καταστήσει τα «συμβατικά» τσιπ πιο αξιόπιστα και αποδοτικά. Το τσιπ δεν επισκευάζει «φυσικά» τις ζημιές, αλλά χρησιμοποιεί έναν δευτερεύοντα επεξεργαστή για να βρει νέους τρόπους να φέρει σε πέρας τις εργασίες του, παρά την παρουσία φθορών. Το τσιπ, επιπροσθέτως μπορεί να προγραμματιστεί ανάλογα με τις εκάστοτε προτεραιότητες, όπως η εξοικονόμηση ενέργειας ή η αύξηση της ταχύτητας. Όπως αναφέρει στο MIT Technology Review o Άλι Χατζιμίρι, ο καθηγητής του Caltech που ηγήθηκε της έρευνας, τα τσιπ «νέας γενιάς», πέρα από το ότι θα έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλλουν τις επιδόσεις τους ακαριαία, θα λειτουργούν καλύτερα και σε πιο συνηθισμένες/ συμβατικές εργασίες. Αυτοεπισκευαζόμενα κυκλώματα τέτοιου είδους θα είναι πιο ανθεκτικά σε κατασκευαστικά προβλήματα, ενώ παράλληλα θα αντέχουν σε αντίξοες συνθήκες, όπως υψηλές θερμοκρασίες ή φθορά λόγω χρόνου. Οι εν δυνάμει εφαρμογές είναι απεριόριστες, και θα μπορούσαν να κυμαίνονται από πιο αξιόπιστο στρατιωτικό εξοπλισμό μέχρι ανθεκτικότερες «καθημερινές» καταναλωτικές συσκευές. Το αυτοεπισκευαζόμενο τσιπ το οποίο παρουσίασε η ομάδα του Χατζιμίρι – η οποία σημείωσε πρωτιά με το εν λόγω επίτευγμα, λόγω του σύνθετου χαρακτήρα του κυκλώματος- αποτελείται από 100.000 τρανζίστορ, διάφορα είδη αισθητήρων, και έναν επιπλέον επεξεργαστή ο οποίος παρακολουθεί τη λειτουργία και τις επιδόσεις, και παράλληλα «τρέχει» αλγορίθμους για βρει τρόπους βελτίωσής τους. Η δουλειά της ομάδας του Caltech παρουσιάστηκε στο IEEE Transactions on Microwave Theory and Techniques. Σε δοκιμές που έγιναν, τα κυκλώματα συνέχιζαν να λειτουργούν ακόμα και μετά από επανειλημμένα πλήγματα με λέηζερ, που αχρήστευσαν σχεδόν τα μισά τρανζίστορ- η διαδικασία προσαρμογής στα νέα δεδομένα διαρκούσε μόλις μερικά μιλισεκόντ, ενώ σε περιπτώσεις που δεν υπήρχε ζημιά, η κατανάλωση ενέργειας ήταν μικρότερη κατά 50%. Βασικό στοιχείο στην όλη υπόθεση αποτελεί ένα πρόγραμμα στον δευτερεύοντα επεξεργαστή, το οποίο αναλύει δεδομένα που προκύπτουν από τους αισθητήρες σχετικά με τη θερμοκρασία, την τάση του ρεύματος, την παροχή ενέργειας κ.α. Σε κατασκευαστικό επίπεδο, εκτιμάται πως η συγκεκριμένη τεχνολογία θα βοηθήσει πολύ τους κατασκευαστές τσιπ, καθώς δεν θα χρειάζεται να κατασκευάζουν τσιπ έχοντας κατά νου τα χειρότερα δυνατά σενάρια, με τις επιπτώσεις που έχει κάτι τέτοιο στις επιδόσεις τους. Στην φωτογραφία εικόνα σάρωσης ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που δείχνει τη ζημιά που προκλήθηκε σε κύκλωμα από ένα λέιζερ. http://physicsgg.me/2013/03/26/%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%af%cf%80-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%bc%cf%8c%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b6%ce%b7%ce%bc/ .

Ελένη Αντωνιάδου: η Γυναίκα της Χρονιάς. Ζει έξι μήνες στο Σικάγο και έξι στη Σίλικον Βάλεϊ, εργάζεται ταυτόχρονα σε τρία διαφορετικά πρότζεκτ που αφορούν την αναγεννητική ιατρική και τη νανοτεχνολογία. Ένα μήνα τον χρόνο προσφέρει εθελοντική εργασία σε αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λατινική Αμερική.Αυτή είναι η «γυναίκα της χρονιάς 2013» σύμφωνα με την κριτική επιτροπή της διοργάνωσης «FDM Everywoman in Technolgy Awards», που επέλεξε την 25χρονη Ελληνίδα Ελένη Αντωνιάδου. «Αν δεν κυνηγήσεις τα όνειρά σου, δεν θα τα πιάσεις ποτέ» λέει συγκινημένη στην «Κ» μέσω skype, σε ένα κενό μεταξύ των διαλέξεών της στο πανεπιστήμιο του Illinois. «Ηταν πολύ μεγάλη έκπληξη για μένα η διάκριση αυτή». H εν λόγω διάκριση, που γίνεται σε ετήσια βάση στη Μ. Βρετανία, απονέμεται κατ’ εξοχήν σε γυναίκες Βρετανίδες επιστήμονες μεγαλύτερης ηλικίας. Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη φορά που το χαμογελαστό κορίτσι από τη Θεσσαλονίκη διαψεύδει όλα τα προγνωστικά. «Πριν από μερικά χρόνια, όταν έκανα λόγο για τη δημιουργία τεχνητών ιστών και νευρώνων, όλοι με κοιτούσαν με γουρλωμένα μάτια» θυμάται «τα θεωρούσαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας». Η Ελένη ξεκίνησε τις σπουδές στην Ελλάδα στο νεοσύστατο τότε τμήμα «Πληροφορική με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική» στο πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας, στη Λαμία. «Ολοι με προέτρεπαν να στοχεύσω σε μια παραδοσιακή σχολή». Η Ελένη, όμως, έχοντας και την υποστήριξη του πατέρα της, έκλεισε τα αυτιά της στις σειρήνες και προχώρησε στον στόχο της, μια που «από παιδί με μάγευε η Ιατρική και η Πληροφορική». Το 2008 φεύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στη Μ. Βρετανία και έκτοτε ξεκινάει για την Ελένη η «απογείωση». «Το 2009 είχα την τιμή να με διαλέξει για να εργαστώ στην ερευνητική του ομάδα ένας από τους καλύτερους επιστήμονες της σύγχρονης Ιατρικής, ο καθ. Alexander Seifalian» διηγείται η 25χρονη επιστήμων. «Μαζί με τη συμφοιτήτριά μου, Claire Crowley, δημιουργήσαμε μια τεχνητή τραχεία και το επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε αυτό το ερευνητικό-πειραματικό μοντέλο να μετατραπεί σε κλινικό προϊόν». Η μελέτη αυτή κέρδισε το 1ο βραβείο στο University College London. Κάπου αλλού στην Αγγλία ένας 36χρονος καρκινοπαθής τελικού σταδίου μαθαίνει για το πόνημα των δύο φοιτητριών, που αποτελούσε κυριολεκτικά την τελευταία του ελπίδα. «Επικοινώνησε μαζί μας και ζήτησε να προχωρήσουμε σε μεταμόσχευση της τεχνητής τραχείας» περιγράφει η Ελένη. «Ημασταν πολύ επιφυλακτικές, καθώς δεν είχε προηγηθεί ακόμα δοκιμή in vivo». Ωστόσο, ο ασθενής ήταν διατεθειμένος να ρισκάρει. Και καθώς η τύχη αγαπά τους τολμηρούς, η επέμβαση έγινε λίγους μήνες μετά και ο ασθενής σώθηκε. «Πολλές φορές μας εκφράζει την ευγνωμοσύνη του, τα συναισθήματα όμως είναι αμοιβαία, γιατί και εμένα έκτοτε η ζωή μου άλλαξε». Με τη δημοσιοποίηση στον ακαδημαϊκό κόσμο της εν λόγω επιτυχίας, πρώτης στα ιατρικά χρονικά, αλλά και την ίδρυση της εταιρείας Transplants Without Donors LLC (Μεταμοσχεύσεις χωρίς δότες) που θα παράγει τεχνητά όργανα ως εναλλακτική μεταμοσχευτική μέθοδο, πολλαπλασιάζονται οι επαγγελματικές προτάσεις στην Ελένη, η οποία υπέκυψε στη γοητεία των ΗΠΑ, όπου εκπονεί τη διατριβή της στο πανεπιστήμιο του Ιllinois έχοντας εννέα υποτροφίες! «Είμαι η μοναδική γυναίκα στο τμήμα μου και η μοναδική Ευρωπαία» επισημαίνει σκιαγραφώντας τη νέα της ζωή. «Ο ανταγωνισμός είναι έντονος, ενώ κατέβαλα επιπλέον προσπάθεια για να με αποδεχτούν και ως Ελληνίδα». Παράλληλα, η NASA επέλεξε την Ελένη το 2012 μεταξύ 1.200 φοιτητών για να φοιτήσει στη NASA Academy. Σήμερα, εργάζεται στον «Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Αρη» στη Σίλικον Βάλεϊ. «Μελετάμε τις αλλαγές στο νευρικό σύστημα των αστροναυτών, που ο προσανατολισμός και η ισορροπία τους επηρεάζεται από την αλλαγή στην ατμοσφαιρική πίεση» εξηγεί η Ελληνίδα επιστήμων. «Επίσης, έχουμε διαπιστώσει ότι μπορούμε να δημιουργούμε ταχύτερα ιστούς στο Διάστημα χάρη στην έλλειψη ατμοσφαιρικής πίεσης, κάτι που μπορεί να επιφέρει μια πραγματική επανάσταση στον κλάδο». Μπορεί η Ελένη να εργάζεται στο πρόγραμμα εξερεύνησης του Αρη, το επίκεντρο του ενδιαφέροντός της, όμως, είναι ο άνθρωπος και μέλημά της η επούλωση του ανθρώπινου πόνου. «Στην εταιρεία, που έχει παράρτημα και στη Μ. Βρετανία και στις ΗΠΑ, συνυπάρχουμε μηχανικοί και επιστήμονες και έχουμε ήδη κατορθώσει να δημιουργήσουμε αρτηρίες, δέρμα, νεύρα, τραχείες, αυτιά και μύτη» διευκρινίζει. «Απευθυνόμαστε είτε σε καρκινοπαθείς είτε σε άτομα που έχουν υποστεί κάποιο ατύχημα». Η νεαρή γυναίκα, που καλείται καθημερινά ανά τρεις ώρες να ελέγχει την πορεία των πειραμάτων της, -μένει ακριβώς απέναντι και έχει προσαρμόσει το βιολογικό της ρολόι- ομολογεί ότι είναι αδύνατον να έχει μια προσωπική ζωή, έτσι όπως την ορίζουμε εμείς. Η ζωή της, όμως, έχει όραμα. «Εχω γίνει μάρτυρας απαγωγών με σκοπό την αφαίρεση δέρματος από μικρά παιδιά στο Περού. Τέτοιες στιγμές πεισμώνω ακόμα περισσότερο για να συνεχίσω την έρευνά μου, με κάθε κόστος». http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2013_490350 Το πλουτώνιο δεν θα μας λείψει. Οι ΗΠΑ ξαναρχίζουν για τις ανάγκες της ΝΑΣΑ την παραγωγή πλουτωνίου-238, που είχε διακοπεί πριν από 25 χρόνια. Το ισότοπο αυτό χρησιμοποιείται στους θερμοσυσσωρευτές των διαστημικών συσκευών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από τον Ήλιο, όπου οι ηλιακοί συσσωρευτές λειτουργούν ανεπαρκώς. Τώρα τα σχέδια της ΝΑΣΑ θα αποκτήσουν πιο σαφή περιγραφή, εκτιμούν οι ειδικοί, οι οποίοι είναι επίσης πεπεισμένοι ότι δεν θα υπάρξει έλλειψη πλουτωνίου ούτε για τις ανάγκες της ρωσικής εξερεύνησης του Διαστήματος. Το πλουτώνιο-238 συσσωρεύεται ως υποπροϊόν της απόκτησης σχάσιμων υλικών για πυρηνικά όπλα, καθώς και κατά την επεξεργασία των πυρηνικών καυσίμων από τα πυρηνικά εργοστάσια. Το 1988 τα προγράμματα αυτά στις ΗΠΑ διακόπηκαν και οι Αμερικανοί αγόραζαν πλουτώνιο από τη Ρωσία. Τώρα μεταβάλλεται η αντιμετώπιση της επεξεργασίας του υλικού, εξηγεί ο πυρηνικός επιστήμονας Nικολάι Κουχάρκιν: Κατανοούν ότι σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να το επεξεργαστούν, ώστε να κλείσει ο κύκλος του πυρηνικού καυσίμου. Ήδη έχουν ξεκινήσει οι δραστηριότητες στο πλαίσιο της άρσης αυτής της απαγόρευσης. Ένας από τους λόγους της αναθεώρησης της «πολιτικής πλουτωνίου» στις ΗΠΑ ήταν το γεγονός ότι τα ρωσικά αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα. Πριν από 3 χρόνια η Ρωσία σταμάτησε να προμηθεύει με το ισότοπο τους Αμερικανούς. Όμως η εκτόξευση μη επανδρωμένων συσκευών με πλουτώνιο παραμένει στα σχέδια της NASA. Για το 2020 έχει προγραμματιστεί η ρωσική αποστολή στη γειτονιά του Δία με προσεδάφιση στο δορυφόρο του Γανυμήδη. Χωρίς το ισότοπο δεν μπορεί να γίνει η αποστολή. Πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση; Εξηγεί ο ειδικός Βίκτορ Σινιάφσκι: Λειτουργούν πολλά πυρηνικά εργοστάσια. Κατά τη λειτουργία τους σχηματίζεται ένας μεγάλος αριθμός διαφόρων ισοτόπων, συμπεριλαμβανομένου του πλουτωνίου-238. Σκοπός είναι να αποχωριστεί αυτό το στοιχείο από το χρησιμοποιημένο καύσιμο, καθώς είναι ιδιαίτερα δραστικό. Πρόκειται δηλαδή για μια επικίνδυνη και δαπανηρή παραγωγή. Το χρησιμοποιημένο καύσιμο, ως ένα είδος κοιτάσματος για το ισότοπο, είναι αρκετό. Δεν διακρίνω κάποια έλλειψη του υλικού αυτού για τις γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων στο μέλλον. Το μόνο που χρειάζεται είναι να οργανωθεί η πιο ολοκληρωμένη παραγωγή του. Όταν η Ρωσία χρειαστεί το ισότοπο για έναν συγκεκριμένο δορυφόρο ισότοπο, τότε αναμφίβολα ότι η απαραίτητη ποσότητά του θα παραχθεί. Με ποιο τρόπο δεν είναι τόσο σημαντικό. Σε κάθε περίπτωση οι ρυθμοί των διαστημικών ερευνών δεν θα μειωθούν λόγω της έλλειψης του πλουτωνίου, λένε οι ειδικοί. Επίσης προσβλέπουν στην κατασκευή πιο τελειοποιημένων πηγών τροφοδότησης των δορυφόρων, οι οποίοι θα χρειάζονται λιγότερο ισότοπο. Το πρωτότυπο του θερμοσυσσωρευτή, που βασίζεται στο φαινόμενο του Στίρλινγκ (Advanced Stirling Radioisotope Generator), έχει ήδη κατασκευαστεί. Ο συντελεστής της αποδοτικότητάς του είναι 4 φορές ανώτερος εκείνου των συμβατικών θερμοσυσσωρευτών, που έχουν τοποθετηθεί στην άκατο επιφανείας του Άρη Curiosity και το σκάφος Cassini, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. http://greek.ruvr.ru/2013_03_25/108902319/ Το διαστημικό μεταγωγικό Dragon προσεδαφίστηκε στον Ειρηνικό ωκεανό. Το ιδιωτικό διαστημόπλοιο Dragon πραγματοποίησε προσεδάφιση στον Ειρηνικό ωκεανό, σε απόσταση 400 χλμ. από τις ακτές της Καλιφόρνια (ΗΠΑ). Αφού ολοκλήρωσε επιτυχώς το τρίτο ταξίδι του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η κάψουλα κατάβασης Dragon μετέφερε στη Γη σχεδόν ενάμιση τόνο φορτίο – πειραματικά δείγματα, πλήρως χρησιμοποιημένος εξοπλισμός και διάφορες συσκευές. Πρόκειται για την τρίτη πτήση του Dragon στο ΔΔΣ και τη δεύτερη στο πλαίσιο του συμβολαίου μεταξύ της ΝΑΣΑ και της Space-X για τη μεταφορά φορτίων στο Σταθμό. Η πρώτη αποστολή, η οποία ήταν επιδεικτική, εκτελέστηκε πέρυσι τον Μαϊο και η πρώτη εμπορική πτήση – τον Οκτώβριο του ιδιου έτους. http://greek.ruvr.ru/2013_03_26/109080384/ Εκτόξευση του πυραύλου-φορέα Proton-M από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Ο πύραυλος-φορέας Proton-M με το μεξικανικό δορυφόρο τηλεπικοινωνίας SatMex-8 εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος ανακοίνωσε ότι η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε την καθορισμένη ώρα - στις 23,06 ώρα Μόσχας. Η διαστημική συσκευή SatMex-8, που ζυγίζει 5,6 τόνους, προορίζεται για την παροχή υπηρεσιών ψηφιακής τηλεόρασης, τηλεφωνίας και ευρυζωνικής πρόσβασης στο Διαδίκτυο στο δυτικό ημισφαίριο. http://greek.ruvr.ru/2013_03_27/109094148/ Η Ρωσία σκέπτεται να κατασκευάσει δικό της διαστημικό σταθμό. Η Ρωσία ίσως στο μέλλον χρησιμοποιήσει τα ρωσικά "διαμερίσματα" του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για να κατασκευάσει τον δικό της τροχιακό εργαστήριο όπως ανέφερε υψηλόβαθμο στέλεχος της ρωσικής αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Τα νεα ρωσικά "διαμερίσματα" του ISS, 4 στον αριθμό (ενα πολαπλών ρόλων (MLM), ενα σε ρόλο συνδέσμου και δυο επιστημονικά εργαστήρια), θα έχουν εκτοξευθεί μέχρι το 2020, όταν και θα πλησιάζει και η λήξη της διάρκειας ζωής του υπάρχοντος Διεθνούς Σταθμού. Τότε, αν παραστεί η αναγκη, μπορεί να αποσυγκοληθούν τα υπάρχοντα ρωσικά "διαμερίσματα" και μαζί με τα 4 νεα να δημιουργηθούν οι βάσεις για την δημιουργία ενος ρωσικού διαστημικού σταθμού νεας γενιάς, είπε ο Alexander Derechin, βοηθός του Αρχισχεδιαστή της RKK Energia σε ενα επιστημονικό φόρουμ στη Μόσχα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%80%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C Σοβιετικό σκάφανδρο αγοράστηκε για περισσότερο από 100000 ευρώ. Το σκάφανδρο της σοβιετικής εποχής τύπου Orlan-D, που χρησιμοποιήθηκε στη δεκαετία του 1980, πουλήθηκε σε δημοπρασία στο Παρίσι για 112484 ευρώ, και αποκτήθηκε μέσω του διαδικτύου από ευρωπαίο συλλέκτη. Το όνομα του κοσμοναύτη, που χρησιμοποιούσε το σκάφανδρο, είναι άγνωστο. Μεταξύ άλλων αντικειμένων προς πώληση – ένα ρολόι, που χρησιμοποιήθηκε στα διαστημικά σκάφη Soyuz, η τιμή του οποίου ήταν 2300 ευρώ. Το κλειδί, που εκκινούσε την αντίστροφη μέτρηση μέχρι την προσεδάφιση της κάψουλας με τους κοσμοναύτες στη Γη, πουλήθηκε για 1600 ευρώ. http://greek.ruvr.ru/2013_03_27/109172205/

Η εκπληκτική... ασημαντότητα της Γης (video) Κρόνος, Δίας, Άρης και άλλοι γνωστοί πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος συγκρίνονται σε μέγεθος με τη Γη και τον Ήλιο, σε μια εντυπωσιακή αναμέτρηση που προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γιατί αν νομίζετε ότι η Γη μας είναι μεγάλη μάλλον πρέπει να αναθεωρήσετε και να σκεφτείτε ότι είμαστε εντέλει πολύ μικροί μέσα στο Σύμπαν! Και το βίντεο που ακολουθεί καταδεικνύει αυτή μας την… εκπληκτική ασημαντότητα μεγέθους! http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B7%CF%82-video

Μια νέα εποχή παρατήρησης του Διαστήματος εγκαινιάζεται με την επίσημη έναρξη λειτουργίας του ισχυρότερου επίγειου τηλεσκοπίου στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Πριν από λίγες ημέρες έγιναν τα επίσημα εγκαίνια του διαστημικού τηλεσκοπίου ALMA που βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα, στη Χιλή. Πρόκειται για το ισχυρότερο επίγειο τηλεσκόπιο στον κόσμο, η λειτουργία του οποίου αναμένεται να ανοίξει νέους ορίζοντες στη διαστημική εξερεύνηση. Ας δούμε το προφίλ του νέου υπερ-τηλεσκοπίου, καθώς και τι λέει στο «Βήμα» ο μοναδικός έλληνας αστρονόμος που εργάζεται εκεί. Το ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) είναι ένα «πάρκο» ραδιοτηλεσκοπίων, μια συστοιχία που αποτελείται από 66 μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια. Το νέο αστεροσκοπείο αποτελεί προϊόν συνεργασίας της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Βρίσκεται στην περιοχή Chajnantor στην έρημο Ατακάμα, που είναι η πιο ξηρή και άνυδρη περιοχή του πλανήτη και άρα ιδανική για διαστημικές παρατηρήσεις, αφού ο ουρανός είναι πάντα καθαρός από νεφώσεις και άλλα φυσικά εμπόδια. Τα τηλεσκόπια τοποθετήθηκαν σε ένα σημείο της περιοχής Chajnantor που βρίσκεται σε ύψος 5.000 μέτρων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο υψόμετρο στο οποίο υπάρχει εγκατάσταση διαστημικής παρατήρησης πάνω στη Γη. Καθένα από τα ραδιοτηλεσκόπια διαθέτει μια κεραία με διάμετρο 12 μέτρων και ζυγίζει 100 τόνους. Το πρώτο τηλεσκόπιο τοποθετήθηκε το 2009 και το τελευταίο είναι προγραμματισμένο να τοποθετηθεί στα τέλη του 2013. Τα επίσημα εγκαίνια του ALMA έγιναν στις 13 Μαρτίου, αλλά το τηλεσκόπιο λειτουργεί από το 2011. Παρ' ότι δεν βρίσκεται ακόμη σε πλήρη ισχύ, έχει ήδη παρουσιάσει σημαντικά αποτελέσματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι προτού καν ολοκληρωθεί η λειτουργία του τα στελέχη του ALMA έχουν δεχθεί περισσότερες από 1.000 αιτήσεις από επιστημονικές ομάδες για έρευνες και παρατηρήσεις. Οι δυνατότητες. Το ALMA βλέπει το Σύμπαν σε μια περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που βρίσκεται ανάμεσα στα μικροκύματα και στην υπέρυθρη ακτινοβολία. Το αόρατο αυτό φως εκπέμπεται από κοσμικά νέφη και άλλα σώματα εξαιρετικά χαμηλής θερμοκρασίας - περίπου 10 με 50 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν στους -273,15 βαθμούς. Το ALMA θα μπορέσει έτσι να μελετήσει τα ψυχρά και σκοτεινά νέφη αερίου από τα οποία σχηματίζονται νέα άστρα. Το μεγάλο πλεονέκτημα του ALMA είναι ότι μπορεί όχι μόνο να κάνει παρατηρήσεις στα βάθη του Σύμπαντος σε απόσταση πολλών δισεκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς, αλλά και να παράγει εικόνες πολλαπλάσιας ευκρίνειας από εκείνες όχι μόνο των επίγειων αλλά και των διαστημικών τηλεσκοπίων. Με την τοποθέτηση και του 66ου τηλεσκοπίου του, το ALMA θα μπορεί να παράγει εικόνες με ποιότητα δέκα φορές υψηλότερη από εκείνη του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Ταυτόχρονα, με τη χρήση του ALMA οι ερευνητές θα κερδίζουν πολύτιμο χρόνο, αφού με τη βοήθειά του θα μπορούν να ολοκληρώνουν μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών παρατηρήσεις που με άλλα όργανα θα χρειάζονταν πολλές ώρες για να το επιτύχουν. Ετσι, το ALMA αναμένεται να συμβάλει αποφασιστικά στην προσπάθεια να σχηματίσουμε μια πιο καθαρή εικόνα για τη δημιουργία και την εξέλιξη του Σύμπαντος. Επικοινωνήσαμε με τον έλληνα αστρονόμο Θεόδωρο Νάκο που εργάζεται στο ALMA τα τελευταία δύο χρόνια και μας μίλησε για όσα περιμένουμε από αυτό. Σε ποια φάση βρίσκεται αυτή τη στιγμή η εγκατάσταση; «Αυτή τη στιγμή στο συμβολόμετρο συμμετέχουν 57 κεραίες. Η φάση κατασκευής του αστεροσκοπείου θα ολοκληρωθεί σε περίπου έξι μήνες από τώρα, όταν και οι 66 κεραίες θα έχουν συμπεριληφθεί στο συμβολόμετρο. Αν και τα εγκαίνια έγιναν πριν από λίγες ημέρες, εν τούτοις το τηλεσκόπιο έχει ξεκινήσει να λειτουργεί πριν από δύο χρόνια». Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα από τη λειτουργία του; «Οι επιστημονικές παρατηρήσεις του ALMA ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2011, όταν το συμβολόμετρο αποτελούνταν από περίπου 16 - 20 κεραίες. Με περίπου 1/4 - 1/3 του συνολικού αριθμού κεραιών, τα επιστημονικά αποτελέσματα του ALMA ξεπέρασαν οποιοδήποτε άλλο αστεροσκοπείο που παρατηρεί σε παρόμοιες συχνότητες. Για παρατηρήσεις που προηγουμένως χρειάζονταν ώρες για να πραγματοποιηθούν, 10 - 15 λεπτά με τις κεραίες του ALMA είναι αρκετά για να δώσουν αποτελέσματα καλύτερης ποιότητας, όχι μόνο από άποψη ευαισθησίας αλλά και από άποψη διακριτικής ικανότητας! Είναι λοιπόν προφανές ότι με την πλήρη ισχύ του (66 κεραίες) τα επιστημονικά αποτελέσματα θα προκαλέσουν μια πραγματική επανάσταση στην επιστημονική γνώση μας στις συγκεκριμένες συχνότητες». Τι θα αναζητεί το ALMA στο Διάστημα; «Οι επιστημονικές παρατηρήσεις που πραγματοποιούνται καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος, από τη δημιουργία πλανητών και τη βαθύτερη κατανόηση της αστρικής εξέλιξης ως την ανίχνευση των πρώτων γαλαξιών στα πιο απομακρυσμένα σημεία του Σύμπαντος. Οι συχνότητες στις οποίες παρατηρεί το ALMA επιτρέπουν τη μελέτη φυσικών φαινομένων που παράγουν ενέργεια περίπου 1/1.000 (ένα χιλιοστό) της ενέργειας που αντιστοιχεί στο ορατό μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Αυτό σημαίνει ότι χάρη στις παρατηρήσεις με τις κεραίες του ALMA θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς εκπομπής ενέργειας πολύ ψυχρών αντικειμένων, αλλά και την εκπομπή που προέρχεται από ουράνια σώματα τα οποία περιέχουν συγκεντρώσεις σκόνης και αερίων σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες - ενέργεια που δεν μπορεί να ανιχνευθεί με οπτικά τηλεσκόπια. Μέχρι στιγμής έχουν δημοσιευθεί περίπου 30 επιστημονικές δημοσιεύσεις βασισμένες σε δεδομένα που έχουν συλλεγεί με το ALMA». Σε ποιον τομέα του αστεροσκοπείου εργάζεστε; «Είμαι ένας από τους αστρονόμους που "τεστάρουν" τις κεραίες, στις 3.000 μέτρα, για να ελέγξουμε αν κάθε κεραία πληροί τις προδιαγραφές (φόρμα της παραβολοειδούς επιφανείας, ακρίβεια στόχευσης, ανταπόκριση όσον αφορά την κίνηση της κεραίας σε σχέση με τις επιθυμητές συντεταγμένες, λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων δεκτών κ.λπ.), προτού η κάθε κεραία μεταφερθεί στις 5.000 μέτρα, για να συμπεριληφθεί στο συμβολόμετρο. Ελπίζω ωστόσο στο μέλλον να μπορέσω να συμμετάσχω σε επιστημονικά προγράμματα σχετικά με τη μελέτη ενεργών πυρήνων γαλαξιών και quasars, συμπεριλαμβανομένων βαρυτικών φακών». Αν σας δοθεί η δυνατότητα να πραγματοποιήσετε μια δική σας έρευνα με το ALMA, ποια θα είναι αυτή; «Αν έχω αυτή τη δυνατότητα, θα επιθυμούσα να παρατηρήσω την περιοχή του ουρανού που αντιστοιχεί στο υπερ-βαθύ πεδίο που έχει παρατηρηθεί με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (Hubble Ultra Deep Field, HUDF). Αυτό το πεδίο περιέχει περίπου 10.000 γαλαξίες, και οι πιο απόμακροι από αυτούς δημιουργήθηκαν όταν η ηλικία του Σύμπαντος ήταν μεταξύ 400 και 800 εκατομμυρίων χρόνων. Παρατηρήσεις στις συχνότητες του ALMA θα μας επιτρέψουν να αποκτήσουμε μια συμπληρωματική εικόνα του Σύμπαντος όταν ήταν σε βρεφική ηλικία, ώστε να βελτιώσουμε τις προσομοιώσεις που προσπαθούν να αναπαραγάγουν την εξελικτική πορεία του Σύμπαντος από τη δημιουργία του ως τώρα. Τέτοια δεδομένα δεν ήταν εφικτό να ληφθούν ως τώρα, λόγω της έλλειψης διακριτικής ικανότητας των υπαρχόντων τηλεσκοπίων, αλλά και του υπερβολικά μεγάλου αριθμού ωρών παρατήρησης που θα απαιτούνταν». Ποιος είναι Ο κ. Θεόδωρος Νάκος είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και διδάκτωρ Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Λιέγης (Βέλγιο), ενώ μέρος του διδακτορικού του το πραγματοποίησε στο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο του Νοτίου Ημισφαιρίου (ESO), στη Χιλή. Για πέντε χρόνια εργάστηκε για το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ως μέλος της ομάδας ελέγχου και βαθμονόμησης ενός από τα επιστημονικά όργανα του τηλεσκοπίου. Εργάζεται στο αστεροσκοπείο ALMA από τον Σεπτέμβριο του 2011. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=503993 Επίσης: http://physicsgg.me/2013/03/14/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-alma-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CF%81%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80/