Δροσος Γεωργιος

H Νότιος Κορέα ελπίζει να προλάβει τον Διεθνή Θερμοπυρηνικό Αντιδραστήρα. Η Νότιος Κορέα επενδύει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάρια στην ανάπτυξη ενός αντιδραστήρα σύντηξης προκειμένου να δείξει ότι είναι εφικτή η παραγωγή ενέργειας από την αντίδραση που τροφοδοτεί τα άστρα. Ο αντιδραστήρας K-Demo προγραμματίζεται να είναι ο πρώτος που θα συνδεθεί στο δίκτυο ηλεκτροδότησης, αρκετά προτού ολοκληρωθούν τα πειράματα στον Διεθνή Πειραματικό Θερμοπυρηνικό Αντιδραστήρα (ITER), του οποίου η κατασκευή έχει καθυστερήσει σημαντικά. Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Νature, http://www.nature.com/news/south-korea-makes-billion-dollar-bet-on-fusion-power-1.12251 η εγκατάσταση K-Demo προβλέπεται να ολοκληρωθεί τη δεκαετία του 2030 στην πόλη του Νταεζόν. Θα προκύψει από τη συνεργασία του νοτιοκορεατικού Εθνικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Σύντηξης με το Εργαστήριο Φυσικής Πλάσματος του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας. Η Σεούλ ελπίζει ότι το Κ-Demo θα αποτελέσει το πρωτότυπο για την πρώτη γενιά αντιδραστήρων σύντηξης υδρογόνου. Όταν ολοκληρωθεί θα παράγει 1 Gigawatt ισχύος για πολλές συνεχόμενες εβδομάδες, ενώ ο ITER έχει τον πιο μετριοπαθή στόχο των 500 Megawatt σε μόλις 500 δευτερόλεπτα συνεχόμενης λειτουργίας. Επισήμως πάντως οι Νοτιοκορεάτες δεν ανταγωνίζονται τον ITER, αφού συμμετέχουν στην υλοποίησή του μαζί με την ΕΕ, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδία. Tο διεθνές πείραμα των 15 δισ. δολαρίων έχει συναντήσει σημαντικές καθυστερήσεις, κυρίως λόγω του προβληματικού μάνατζμεντ, και ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ. Τα συμβόλαια για την κατασκευή του κτηρίου που θα στεγάσει τον αντιδραστήρα στο Κανταράς της Γαλλίας υπογράφηκαν μόλις στις 15 Ιανουαρίου. Η Νότιος Κορέα συνεισφέρει στο πρόγραμμα του ITER με την τεχνογνωσία που απέκτησε στο K-Star, έναν πειραματικό αντιδραστήρα σύντηξης. Τόσο το K-Star όσο και το K-Demo και ο ITER βασίζονται σε έναν σχεδιασμό που ονομάζεται «tokamak. Οι αντιδραστήρες tokamak είναι θωρακισμένα κάνιστρα σε σχήμα ντόνατ, τα οποία χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία για να συγκρατούν μετέωρο ένα σύννεφο από ιόντα υδρογόνου. σε θερμοκρασία 100 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Κάτω από συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, τα άτομα υδρογόνου ενώνονται και σχηματίζουν άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσών ενέργειας. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν έχει καταφέρει να παράγει με σύντηξη περισσότερη ενέργεια από ό,τι καταναλώνει για τα ίδια τα πειράματα. Αν όμως ο K-Demo ή ο ITER δείξουν ότι είναι εφικτή η παραγωγή ενέργειας σε λογικό κόστος, ο δρόμος θα έχει ανοίξει για την αξιοποίηση της σύντηξης σε βιομηχανική κλίμακα. Η τεχνολογία θα μείωνε δραστικά την περιβαλλοντική ρύπανση από την παραγωγή ενέργειας χωρίς να αφήνει ραδιενεργά απόβλητα όπως οι αντιδραστήρες σχάσης. Επιπλέον, οι αντιδραστήρες σύντηξης θα χρησιμοποιήσαν ως πρώτη ύλη το υδρογόνο, το οποίο μπορεί να παραχθεί από θαλασσινό νερό και θεωρείται πρακτικά ανεξάντλητο. Αρκετοί πάντως αμφιβάλλουν για το κατά πόσο οι αντιδραστήρες tokamak θα προσφέρουν τελικά όσα υπόσχονται και μάλιστα με βιώσιμο κόστος. Εξάλλου μια άλλη ιδέα για την παραγωγή ενέργειας από σύντηξη, οι οποία βασιζόταν σε ισχυρές δέσμες λέιζερ που βομβαρδίζουν μια μικρή κάψουλα με υδρογόνο, φαίνεται ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ σε μεγάλη κλίμακα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231231698

Κατερίνα να βλέπεις καθε βήμα με θετικό τρόπο. Με την απόφαση στο Δήμο Σητείας ανοίγεται η προοπτική και οι αλλοι Δημοι της χώρας(ευτυχώς είναι τώρα μονο 325)να δουν τα αποτελέσματα και να δράσουν ανάλογα. Μια φορά εγώ που γνωρίζω το Δημαρχο Ηλιούπολης απο μαθητή Γυμνασίου θα το συζητήσω αναλυτικά.

Ο γύρος του Γαλαξία χωρίς ωτοστόπ ή ποια είναι η ηλικία του Ήλιου σε γαλαξιακά έτη; Η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τη Γη, η Γη γύρω από τον Ήλιο και ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας. Η Σελήνη χρειάζεται 4 περίπου εβδομάδες για μια πλήρη περιφορά γύρω από τη Γη και η Γη σε ένα έτος ολοκληρώνει την περιφορά της γύρω από το Ήλιο. Γνωρίζουμε επίσης ότι η ηλικία της Γης είναι περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, που σημαίνει ότι έχει κάνει 4,5 δισεκατομμύρια περιστροφές γύρω από τον Ήλιο. Τίθενται λοιπόν τα παρακάτω ερωτήματα: Πόσος χρόνος χρειάζεται στον Ήλιο μας (που κουβαλάει μαζί του όλους τους πλανήτες και εμάς τους ίδιους) – για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας; Πόσες φορές έχει γίνει αυτό μέχρι σήμερα και πόσες φορές θα γίνει στην διάρκεια της ζωής του Ήλιου; Γνωρίζουμε ότι κινούμαστε περίπου κυκλικά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία και ότι η ακτίνα μας από το κέντρο είναι περίπου 8 kpsec(κιλοπαρσέκ) ή περίπου 26000 έτη φωτός. Αυτό σημαίνει ότι σε μια πλήρη περιφορά του ο Ήλιος έχει διανύει απόσταση s=2πR=1,55×1018 χιλιόμετρα Ο Ήλιος κινείται με ταχύτητα (γραμμική) υ=220 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, οπότε χρησιμοποιώντας την εξίσωση της γραμμικής ταχύτητας στην ομαλή κυκλική κίνηση υ=2πR/T υπολογίζουμε ότι ο Ήλιος χρειάζεται περίπου 223 εκατομμύρια χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας ή ότι ένα γαλαξιακό έτος έχει διάρκεια 223 εκατομμύρια χρόνια. Έτσι, ο Ήλιος (και η Γη μαζί του) στα τελευταία 4,5 δισεκετομμύρια χρόνια έχει κάνει περίπου 20 κύκλους στον Γαλαξία μας. Και για να κάνουμε λίγη πλάκα ….. δεδομένου ότι ο Ήλιος έχει συνολικό χρόνο ζωής περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε θα έχει μια συνολική γαλαξιακή ηλικία περίπου 42 γαλαξιακών ετών. Ποια είναι λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας θεμελιώδες ερώτημα; Απλά 42 ! http://physicsgg.me/2011/10/27/%ce%bf-%ce%b3%cf%8d%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%af%cf%82-%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%80/ Κοσμικό νέφος «καπνού» γεννά και κρύβει αστρα. Με τη βοήθεια του MPG/ESO τηλεσκοπίου στο Αστεροσκοπείο La Silla στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή αστρονόμοι κατέγραψαν για πρώτη φορά οπτικά ένα σπάνιο αλλά και εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο. Σε απόσταση 600 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Σκορπιού, υπάρχει ένα σκοτεινό, κατάμαυρο, νέφος κοσμικής ύλης. Το Lupus 3 είναι ένα νέφος μέσα στο οποίο γεννιούνται νέα και μεγάλης λαμπρότητας άστρα το φως (και η ύπαρξη) των οποίων όμως αρχικά κρύβεται πίσω από την μαύρη «κουρτίνα» που σχηματίζει το νέφος. Για αυτό και το Lupus 3 έχει λάβει τον χαρακτηρισμό «διαστημικό νέφος μαύρου καπνού» «Εκ πρώτης όψεως οι δύο κοσμικές δομές φαίνονται εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, όμως στην πραγματικότητα συνδέονται και μάλιστα στενά. Καθώς οι πυκνότερες περιοχές του νέφους συστέλλονται από την βαρύτητα τους η θερμοκρασία εκεί αυξάνεται πολύ. Αυτή η διεργασία οδηγεί στη γέννηση νέων άστρων το φως των οποίων μπλοκάρεται όμως από τα σκοτεινά αέρια που τα περιβάλλει. Καθώς η θερμοκρασία των άστρων αυξάνεται οι άνεμοι που παράγονται διαλύουν τα αέρια και έτσι αποδεσμεύονται και λάμπουν ελεύθερα στο Διάστημα» αναφέρουν στελέχη του Νότιου Ευρωπαϊκού Αστεροσκοπείου στο οποίο ανήκει το La Silla. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=493473 Βρέθηκε ο πρόδρομος της ζωής; Ομάδα επιστημόνων ερευνώντας μια περιοχή του γαλαξία μας στην οποία υπάρχει έντονη κοσμική δραστηριότητα και ειδικότερα γέννηση νέων άστρων εντόπισε τα ίχνη μιας χημικής ουσίας η οποία είναι πιθανό να αποτελεί τον πρόδρομο της ζωής. Χρησιμοποιώντας τη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων CARMA οι ερευνητές μελέτησαν την περιοχή L1157-B1 που βρίσκεται σε απόσταση χιλίων ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για μια περιοχή όπου υπάρχει συνεχής γέννηση νέων άστρων. Οι ερευνητές εντόπισαν τα ίχνη μια χημικής ουσίας, της υδροξυλαμίνης που αποτελείται από άτομα αζώτου, υδρογόνου και οξυγόνου. Προσπαθούν τώρα να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη της ουσίας στο διαστρικό κενό. Αν αυτό συμβεί, η υδροξυλαμίνη αυτόματα μπαίνει στις πρώτες θέσεις της λίστας των υποψηφίων για τη δημιουργία των δομικών υλικών της ζωής. «Μια από τις θεωρίες για τα συστατικά της ζωής είναι ότι αυτά δημιουργούνται μέσα σε ψυχρά νέφη αερίων, σκόνης και πλάσματος που υπάρχουν στο διαστρικό κενό. Οι κομήτες, οι αστεροειδείς και οι μετεωρίτες που σχηματίζονται στα συγκεκριμένα νέφη περιέχουν αυτά τα συστατικά. Ετσι όταν αυτά τα σώματα πέφτουν πάνω σε πλανήτες γίνεται διασπορά των συστατικών της ζωής. Αν και μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες είναι ότι η ζωή στη Γη εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε υδροθερμικές πηγές στα βάθη των ωκεανών, τα μόρια που αποτέλεσαν τον καταλύτη για να σχηματιστούν οι πρώτες μορφές ζωής έπρεπε να προέρχονται από κάπου αλλού και όχι από τις περιοχές των υδροθερμικών πηγών. Και αυτό το κάπου αλλού μπορεί να είναι το Διάστημα» αναφέρει ο Αντονι Ρεμιτζάν, του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αστρονομίας των ΗΠΑ που ήταν ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Για να ελέγξουν αυτή τη θεωρία οι ερευνητές αναζήτησαν τα χημικά ίχνη απλών ανόργανων συστατικών που δημιουργούνται σε διαστρικά νέφη. Αυτά τα συστατικά δεν διαθέτουν άνθρακα και δεν σχετίζονται με τη ζωή αλλά μπορούν να αλληλεπιδράσουν με άλλα χημικά στοιχεία και να δημιουργήσουν ορισμένα δομικά υλικά της ζωής όπως π.χ., αμινοξέα και νουκλεοτίδια από τα οποία αποτελείται το DNA. Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει στο Διάστημα πολλά και διαφορετικά προ-βιοτικά μόρια. Η ερευνητική ομάδα αναζήτησε τέτοια μόρια στην περιοχή L1157-B1. Εντόπισε εκεί αμυδρά «σήματα» της υδροξυλαμίνης, η παρουσία της οποίας είναι αναμενόμενη με βάση τις συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη περιοχή, σύμφωνα με τους ειδικούς. Δέσμες αερίου από το εσωτερικό της περιοχής χτυπούν με «βιαιότητα» το διαστρικό κενό. Το «χτύπημα» των δεσμών αερίου στο διαστρικό κενό έχει ισχύ ικανή να προκαλέσει χημικές αντιδράσεις σε έναν κατά βάση στάσιμο, παγωμένο κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτών των αντιδράσεων είναι η παραγωγή υδροξυλαμίνης. Η αλληλεπίδραση της υδροξυλαμίνης με άλλα στοιχεία όπως το οξικό οξύ παράγει αμινοξέα τα οποία αποτελούν δομικά υλικά της ζωής. «Εχουμε μια πρώτη ένδειξη της παρουσίας υδροξυλαμίνης στην περιοχή. Δεν μπορούμε όμως να πούμε με βεβαιότητα ότι η ουσία υπάρχει. Κάθε μόριο έχει ''δακτυλικά αποτυπώματα''. Εχουμε εντοπίσει ένα δακτυλικό αποτύπωμα από... αντίχειρα, χρειαζόμαστε τα αποτυπώματα και από τα υπόλοιπα ''δάκτυλα'' για να πιστοποιήσουμε την ύπαρξή του» αναφέρει ο Ρεμιτζάν. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που έγινε στο Λονγκ Μπιτς στην Καλιφόρνια. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492913

Το «διαστημικό μπιλιάρδο» θα σώσει τη γη. Σε ρωσικό ερευνητικό κέντρο διεξάγονται πειράματα με στόχο έχουν να αποτρέψουν τη σύγκρουση ουράνιων σωμάτων με τη Γή. Ενας από τους τρόπους που εξετάζεται είναι να αλλάξουν την τροχιά ενός ουράνιου σώματος, κτυπώντας το με άλλον αστεροειδή (!). Ομάδα ρώσων επιστημόνων έχει αναπτύξει μια νέα μέθοδο για την προστασία της Γης από ενδεχόμενες συγκρούσεις με αστεροειδείς. Η πρότασή τους είναι να θέσουν τα επικίνδυνα ουράνια σώματα εκτός τροχιάς σύγκρουσης, με «χτυπήματα» από άλλους αστεροειδείς. «Το θέμα αφορά στην αλλαγή κατεύθυνσης μικρών αστεροειδών προς τη μεριά των μεγαλύτερων σωμάτων που βρίσκονται σε επικίνδυνη τροχιά για τη Γη. Για να αλλάξουμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση την τροχιά του αστεροειδή «βλήματος», χρησιμοποιούμε ως επιταχυντή τη βαρύτητα της Γης. Με τη βοήθεια του βαρυτικού «χτυπήματος», μπορούμε να αναπτύξουμε ταχύτητες μέχρι και τρία χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, αν και για να θέσουμε στην επιθυμητή τροχιά με ένα τέτοιο ελιγμό έναν αστεροειδή, αρκεί να προσθέσουμε στην ταχύτητά του μόλις 2,5 μέτρα το δευτερόλεπτο», είπε στο πρακτορείο RIA Novosti ο διακεκριμένος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών (ΙΔΕ), Νάταν Έϊσμοντ. Η ομάδα, στην οποία συμμετέχει ο Έισμοντ, καθώς και άλλοι επιστήμονες από το ΙΔΕ και από το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής και Μαθηματικών της Μόσχας, με επικεφαλής τον αμερικανό επιστήμονα David Dunham, δημιουργεί στη Ρωσία ένα νέο εργαστήριο για την έρευνα πάνω σε μεθόδους μαθηματικής μοντελοποίησης για την προστασία του πλανήτη από επικινδύνους αστεροειδείς και κομήτες. Το έργο χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών της Ρωσίας με το ποσό των 3,75 εκατομμυρίων ευρώ (150 εκατομμύρια ρούβλια). Στην παρούσα φάση, οι επιστήμονες έχουν εκπονήσει το σχέδιο για την προστασία της Γης από τον αστεροειδή Άποφις (Apophis), ο οποίος θεωρητικά θα μπορούσε να απειλήσει τη Γη, το 2036. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13918 Ο Έϊσμοντ και οι συνεργάτες του, προτείνουν την εξής λύση: Να επιταχύνουν έναν αστεροειδή «βλήμα» και με τη βοήθεια του «βαρυτικού ελιγμού» το ουράνιο σώμα να χτυπήσει τον Άποφις, βγάζοντας τον εκτός του «επικίνδυνου μονοπατιού». Ο ελιγμός βαρυτικής εκσφενδόνισης μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ταχύτητα μιας διαστημικής συσκευής, χρησιμοποιώντας την έλξη του πλανήτη. Με τη εκμετάλλευση του βαρυτικού πεδίου των πλανητών, αρκετά διαστημικά σκάφη σε διαπλανητικές αποστολές, έφτασαν στα μακρινά σύνορα του ηλιακού συστήματος με την ελάχιστη χρήση καυσίμων. Οι υπολογισμοί, σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, έδειξαν ότι για την εξασφάλιση της απαραίτητης βαρυτικής επιτάχυνσης από τη Γη ενός αστεροειδή «βλήματος» με διάμετρο 15 μέτρα και μάζας 1,4 χιλιάδων τόνους, αρκούν 1,2 τόνοι καυσίμων (τετροξειδίου του αζώτου και UDMH) και ένας κινητήρας ώσης περίπου 30 κιλών. Οι επιστήμονες, προτείνουν να εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Σογιούζ» μια συσκευή – φάρος που να προσγειωθεί στον Άποφις. Τη σχεδίαση και την ανάπτυξη ενός τέτοιου φάρου, θα υλοποιήσουν από κοινού το ΙΔΕ και η επιστημονική εταιρεία Lavochkin. Η δεύτερη συσκευή, ο κινητήρας για το «βλήμα», θα εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Proton». Ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για διαστημικό βλήμα, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στον αστεροειδή 2011 UK10. Για να «χτυπήσει» τον Άποφις τον Ιούνιο του 2027, ο κινητήρας θα πρέπει να εκτοξευθεί το Δεκέμβριο του 2021, και η προσγείωση του στον αστεροειδή να πρέπει να πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2022. Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή της αποστολής, η οποία έχει σχεδιαστεί στη βάση του σεναρίου σύγκρουσης του «βλήματος» με τον Άποφις το 2031. Σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, η μέθοδος που προτείνεται, είναι από τις πιο αποτελεσματικές. Αλλες μέθοδοι, όπως η χρήση ενός βαρυτικού «τρακτέρ» (ενός βαρέως δορυφόρου, του οποίου η βαρύτητα σταδιακά μεταβάλλει την τροχιά του αστεροειδή), ή βάφοντας την επιφάνεια του εδάφους με αντανακλαστικό χρώμα για να αυξηθεί η πίεση του ηλιακού φωτός, έχουν πολύ μικρή επίδραση στον αστεροειδή και απαιτούν πολύ χρόνο. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος David Dunham, έκθεση σχετικά με την πορεία του έργου θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο του 2013 στη συνδιάσκεψη για την προστασία των πλανητών που θα διεξαχθεί στην αμερικανική πολιτεία της Αριζόνα. http://rbth.gr/tecnology/2013/01/19/to_diastimiko_mpiliardo_tha_sosei_ti_gi_19413.html

Το παιχνίδι ξεκίνησε: Οι κώδικες των Ευρωπαίων μαθητών έφτασαν στον Διαστημικό Σταθμο. Τα ρομπότ που βρίσκονται ήδη σε λειτουργία στο διάστημα δεν αποτέλεσαν εμπόδιο για μια γερμανο-ιταλική συμμαχία να φθάσει στην γραμμή του τερματισμού στο τουρνουά Zero Robotics . Οι Ευρωπαίοι νικητές έδωσαν εντολές σε μίνι-ρομπότ να αποφύγουν εικονικά σύννεφα σκόνης και ανενεργούς δορυφόρους, όλα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο φετινός διαγωνισμός έδωσε την ευκαιρία σε πάνω από 130 μαθητές Λυκείου από όλη την Ευρώπη να χειριστούν ρομπότ που βρίσκονται στο διάστημα μέσω λογισμικού που έπρεπε να αναπτύξουν οι ίδιοι. Οι έξι συμμαχίες που αναπτύχθηκαν από ομάδες της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας είδαν στην πράξη τον τρόπο που λειτούργησαν οι κώδικες τους στο Διαστημικό Σταθμό από το κέντρο ESTEC της ESA για τη διαστημική έρευνα και την τεχνολογία στην Ολλανδία. Το διαστημικό παιχνίδι RetroSpheres περιλάμβανε δύο μίνι-ρομπότ τα οποία αγωνίστηκαν σε μια πορεία χρησιμοποιώντας την ελάχιστη ποσότητα καυσίμων. Κατά τη διάρκεια των τριών λεπτών προγραμματισμένου αγώνα, οι σφαίρες μεγέθους μπάλας του βόλεϊ κινήθηκαν χρησιμοποιώντας 12 εκτοξεύσεις συμπιεσμένου αερίου. Κατά τη διάρκεια της πλοήγησης μέσα από τα σύννεφα της σκόνης του αντιπάλου τους οι διαγωνιζόμενοι μπορούσαν να συλλέξουν επιπλέον καύσιμα από παροπλισμένους δορυφόρους και να θέσουν εκτός τροχιάς τους δορυφόρους για επιπλέον πόντους. Οι Ευρωπαίοι πρωταθλητές "Έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε τι έχουν δημιουργήσει αυτοί οι μαθητές και να θέσουμε σε εφαρμογή τους αλγορίθμους τους στο διάστημα", δήλωσε ο Kevin Ford της NASA στον Σταθμό. Ο αστροναύτης,μαζί με τον σύντροφό του στο πλήρωμα, Tom Marshburn , έστησαν τους αγώνες από το εργαστήριο Kibo της Ιαπωνίας. Στους Ευρωπαϊκούς τελικούς η ομάδα με το μεγαλύτερο περίσσευμα καυσίμων ήταν η συμμαχία BEER - Brotherhood of Esteemed European Researchers , στα ελληνικά η Αδελφότητα των Αξιότιμων Ευρωπαίων Ερευνητών. Γερμανοί και Ιταλοί μαθητές Λυκείου ανέπτυξαν το λογισμικό που υπολόγιζε το νικητήριο μονοπάτι για το ρομπότ τους σε ένα συναρπαστικό τελικό παιχνίδι που καταδείχθηκαν οι νόμοι της κίνησης του Νεύτωνα. Η πρόκληση για τον έλεγχο εξ αποστάσεως τέτοιων ρομπότ ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ένας καθηγητής με ανήσυχο πνεύμα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης ( Massachusetts Institute of Technology ) άντλησε έμπνευση από το έπος του Star Wars . Το μίνι-διαστημόπλοιο χρησιμοποιείται στο σταθμό από το 2006 για να δοκιμάζονται ελιγμοί. Ο αστροναύτης της ESA André Kuipers , ο οποίος διεξήγαγε τον διαγωνισμό από τον Σταθμό πέρυσι, φιλοξένησε τη φετινή εκδήλωση από το ESTEC . "Η Ευρώπη αποτελεί αφετηρία σε αποστολές που σχετίζονται με τα ρομπότ. Τα ρομπότ είναι και θα είναι μεγάλη βοήθεια στο διάστημα", σημείωσε. Η κατανάλωση καυσίμου των διαστημικών οχημάτων - το διοξείδιο του άνθρακα στην περίπτωση αυτή - αποτέλεσε θέμα προγραμματισμού για τους μαθητές. "Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνώριζαν τίποτα για την επιστήμη των υπολογιστών πριν από αυτό το διαγωνισμό. Η ομαδική εργασία και οι δημιουργικές στρατηγικές μας βοήθησαν να πετύχουμε", εξήγησε ο Jaime Sevilla , ένας από τους Ισπανούς παίκτες. Οι δάσκαλοι ήταν στην ευχάριστη θέση να δουν τους μαθητές τους να μαθαίνουν να επικοινωνούν μεταξύ τους, να αποκτούν τεχνικές γνώσεις και να ενισχύουν τον ενθουσιασμό τους. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_paichnhidi_xekhinese_Oi_khodikes_ton_Eyropahion_mathethon_hephtasan_ston_Diastemikho_Stathmho Η NASA θα φέρει στην τελετή εγκατάστασης στο προεδρικό αξίωμα του Ομπάμα ένα όχημα εξερεύνησης του Άρη. Την Κυριακή ο Μπαράκ Ομπάμα για δεύτερη φορά ορκίστηκε επίσημα πρόεδρος των ΗΠΑ. Η ιδιωτική τελετή πραγματοποιήθηκε στον Λευκό Οίκο. Στη τελετή ήταν παρόντες μόνο τα μέλη της οικογένειας του επικεφαλής του κράτους, μερικοί υπάλληλοι του προεδρικού γραφείου και ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν. Συνήθως την ημέρα αυτή διεξάγεται και η τελετή εγκατάστασης στο αξίωμα, όμως αποφασίστηκε να την μεταφέρουν για τη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου. Την ημέρα της τελετής, η NASA θα παρουσιάσει τα μοντέλα σε πραγματικό μέγεθος του ρομποτικού σκάφους εξερεύνησης του Άρη Curiosity και του διαστημοπλοίου Orion, το οποίο το 2017 θα πρέπει να πάει στο Φεγγάρι. Στη τελετή θα λάβουν μέρος αστροναύτες και επιστήμονες, οι οποίοι ασχολούνται με τα «αρειανά» σχέδια της υπηρεσίας, πληροφορεί η ιστοσελίδα της NASA. http://greek.ruvr.ru/2013_01_20/101758308/ Στη NASA πρότειναν να τοποθετήσει διαφήμιση σε ρομποτικό όχημα εξερεύνησης του Άρη. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA μπορεί να αυξήσει τον προϋπολογισμό της από την πώληση διαφημιστικών θέσεων πάνω σε μελλοντικό ρομποτικό όχημα εξερεύνησης του Άρη, η εκτόξευση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2020, και δεν αξίζει να αδιαφορεί για αυτή τη δυνατότητα, θεωρεί ο λομπίστας και πρώην μέλος του αμερικανικού Κογκρέσου Ρόμπερτ Γουόκερ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα χρήματα από τις διαφημίσεις θα μπορέσουν να βοηθήσουν τη NASA να ξεπεράσει τις οικονομικές της δυσκολίες. Το ίδιο σύστημα, θεωρεί ο Γουόκερ, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη του μελλοντικού διαστημοπλοίου Orion, ενώ σε περίπτωση συμφωνίας των εταίρων, διαφημίσεις μπορούν να τοποθετηθούν ακόμα και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://greek.ruvr.ru/2013_01_11/100785975/ Το ρομπότ Dextre θα ανεφοδιάζει με καύσιμα τους δορυφόρους σε τροχιά, κατά τη NASA. То καναδικό ρομπότ Dextre, που βρίσκεται σε λειτουργία στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), ξεκινά το πρώτο πείραμα για να δοκιμάσει τον αυτόματο ανεφοδιασμό δορυφόρων σε τροχιά, ανακοίνωσε η NASA. Το ρομπότ Dextre, που διευθύνεται από τη Γη, θα προσπαθήσει να ανοίξει τις βαλβίδες, να συνδέσει σ’ αυτές σωλήνα ανεφοδιασμού και να εκχύσει υγρό, που θα μιμείται τα καύσιμα. Οι χειρισμοί αυτοί θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του ειδικού πειραματικού συστήματος Robotic Refueling Mission, ενός «κουτιού» μεγέθους πλυντηρίου ρούχων στην εξωτερική επιφάνεια του ΔΔΣ, που διαθέτει διάφορα είδη βαλβίδων και άλλα εξαρτήματα. Ο ανεφοδιασμός και η επισκευή των δορυφόρων σε τροχιά, θα αυξήσουν σημαντικά τη διάρκεια ζωής των διαστημικών συσκευών, γεγονός, που θα επιτρέψει να εξοικονομηθούν δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία δαπανώνται σήμερα για τη συντήρηση των δορυφορικών συστημάτων. http://greek.ruvr.ru/2013_01_14/100990920/ Και στο διάστημα θα φτάσει η Ολυμπιακή φλόγα. Η ηγεσία της Ρώσικης Ολυμπιακής Επιτροπής θεωρεί «σχεδόν βέβαιο» ότι η Ολυμπιακή φλόγα για τους Χειμερινούς του 2014 «θα επισκεφθεί και το διάστημα», δηλαδή τους κοσμοναύτες που θα βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμο. «Τεχνικό πρόβλημα δεν υπάρχει», δήλωσε ο Ντμίτρι Τσερνισένκο, διευθυντής της οργανωτικής ομάδας των Ολυμπιακών του Σότσι. Η φλόγα, η οποία θα ανάψει τον ερχόμενο Οκτώβριο στην Ολυμπία, θα κάνει τη μεγαλύτερη διαδρομή που έκανε ποτέ Ολυμπιακή φλόγα και σ' αυτήν θα πάρει μέρος ένας όσο ποτέ μεγάλος αριθμός δρομέων. Η Ολυμπιακή φλόγα «θα επισκεφθεί διαδοχικά την κορυφή Ελμπρους του Καυκάσου, την λίμνη Βαικαλη και τον Βόρειο Πόλο», αποκάλυψε ο Τσερνισένκο τονίζοντας ότι η φλόγα «αν επισκεφθεί και το διάστημα, όπως προγραμματίζουμε», θα διανύσει την μεγαλύτερη απόσταση που επισκέφθηκε ποτέ, 65.000 χιλιομετρά προτού φθάσει στο Σότσι, για την έναρξη της Χειμερινής Ολυμπιάδας στις 7 Φεβρουαρίου 2014. Η διαδρομή της φλόγας από την Ολυμπία θα διαρκέσει 123 ημέρες προτού φθάσει στη Μοσχα--οπού θα κάνει «επισκεψη-περιπατο» σε 16 γειτονιές και πολιτιστικά κέντρα της ρωσικής πρωτευουσας--και κατόπιν θα κατευθυνθεί ανατολικά ως την χερσόνησο της Καμτσατκας στην Άπω Ανατολή, προς το Βλαδιβοστόκ και σε συνέχεια στη Νότιο Σιβηρία, διασχίζοντας την Βαικάλη, την μεγαλύτερη στον κόσμο λίμνη γλυκού νερου. Συνολικά, η φλόγα θα επισκεφθεί 83 πόλεις, μια σε κάθε ρωσική επαρχία, προτού επιστρέψει στην ευρωπαϊκή Ρωσία και κατευθυνθεί προς τη Μαύρη Θάλασσα και τις εγκαταστάσεις και τους άλλους χώρους των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σοτσι. Τουλάχιστον 14.000 άτομα θα κρατήσουν τον Ολυμπιακό πυρσό και 30.000 εθελοντές θα τους συνοδεύσουν σε μια απόσταση σχεδόν μια ώρας για τον καθενα. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=493462 Η Νότια Κορέα προσπαθεί απεγνωσμένα να κατακτήσει το διάστημα. Νότια Κορέα θα καταβάλει τρίτη προσπάθεια εκτόξευσης πυραύλου Naro-1 με επιστημονικό δορυφόρο στις 30 Ιανουαρίου. Αυτό ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Δημοκρατίας της Κορέας. Ο πρώτος όροφος υγρού καυσίμου είχε κατασκευαστεί στη Ρωσία και ο δεύτερος όροφος στερεού καυσίμου και ο δορυφόρος - στη Νότια Κορέα. Οι δύο πρώτες απόπειρες εκτόξευσης πυραύλου στο διάστημα το 2009 και το 2010 κατέληξαν σε αποτυχία. Σε περίπτωση επιτυχούς εκτόξευσης η Δημοκρατία της Κορέας θα γίνει η 13η χώρα στον κόσμο, που εκτόξευσε δορυφόρο από το έδαφός της. Εκτός του διαστημικού προγράμματος Naro, η Ν. Κορέα αναπτύσσει δικούς της πυραυλικούς κινητήρες. http://greek.ruvr.ru/2013_01_16/101301412/ Πίθηκο στο Διάστημα θα επιχειρήσει εκ νέου να εκτοξεύσει το Ιράν. Το Ιράν θα προσπαθήσει και πάλι να στείλει έναν ζωντανό πίθηκο στο Διάστημα μετά την αποτυχία της πρώτης απόπειρας το 2011, ανακοίνωσε στα ιρανικά μέσα ο επικεφαλής του διαστημικού προγράμματος της Τεχεράνης, το οποίο ανησυχεί εδώ και καιρό τη Δύση. «Τα τελευταία τεστ για την εκτόξευση της κάψουλας, η οποία θα μεταφέρει έναν πίθηκο, έχουν πλέον ολοκληρωθεί» είπε ο Χαμίντ Φαζελί, επικεφαλής του Ιρανικού Οργανισμού Διαστήματος, σε δηλώσεις που μετέδωσε το πρακτορείο Mehr. Ανέφερε ακόμα ότι η εκτόξευση προγραμματίζεται για το δεκαήμερο που ξεκινά στις 31 Ιανουαρίου, επέτειο της ισλαμικής επανάστασης του 1979. Όπως αναφέρει την Τετάρτη το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αξιωματούχοι του διαστημικού προγράμματος δηλώνουν ότι η πρώτη επανδρωμένη αποστολή προγραμματίζεται για το 2020. Τον Οκτώβριο του 2011, η Τεχεράνη επιβεβαίωσε ότι είχε επιχειρήσει λίγο νωρίτερα να στείλει έναν ζωντανό πίθηκο στο Διάστημα. Παραδέχτηκε όμως ότι η εκτόξευση -το πρώτο βήμα για μια επανδρωμένη αποστολή- κατέληξε σε αποτυχία, χωρίς να διευκρινίζει τι απέγινε το πειραματόζωο. Το μόνο που είχε γίνει γνωστό ήταν ότι ο πύραυλος Kavoshgar-5 με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η εκτόξευση επρόκειτο να φτάσει σε ύψος 120 χιλιομέτρων σε μια υποτροχιακή πτήση συνολικής διάρκειας 20 λεπτών. Το Ιράν υποστηρίζει ότι έχει ήδη καταφέρει να θέσει με επιτυχία σε τροχιά τρεις δορυφόρους εγχώριας κατασκευής -το 2009, το 2011 και το 2012- ενώ πέρυσι το Μάιο ανέβαλε για αδιευκρίνιστους λόγους μια τέταρτη εκτόξευση. Το διαστημικό πρόγραμμα του Ιράν ανησυχεί ωστόσο τη Δύση, καθώς η ίδια τεχνολογία που χρησιμοποιείται για αποστολές στο Διάστημα θα μπορούσε να επιτρέψει την ανάπτυξη βαλλιστικού πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς. Η Τεχεράνη βέβαια αρνείται ότι έχει τέτοιες βλέψεις. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230825

Βοήθεια για τον Στίβεν Χόκινγκ από την Intel. Ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ ζήτησε τη βοήθεια της Ιntel προκειμένου να βελτιωθεί το σύστημα μέσω του οποίου επικοινωνεί, καθώς η κατάσταση της υγείας του σταδιακά επιδεινώνεται. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Χόκινγκ χρησιμοποιεί τεχνολογία της Intel προκειμένου να επιλέγει γράμματα ένα-ένα από μια οθόνη. Το τελευταίο κεφάλαιο στη συνεργασία του Χόκινγκ με την εταιρεία άνοιξε το 2011, όταν ο καθηγητής απευθύνθηκε στον Γκόρντον Μουρ, συνιδρυτή της Intel, και τον ενημέρωσε ότι η ικανότητά του να συντάσσει κείμενο επιβραδυνόταν. Όπως αναφέρει τώρα το περιοδικό «»Scientific American», η Intel εκτιμά ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Ο διευθυντής Τεχνολογίας της εταιρείας Τζάστιν Ράτνερ σημείωσε, στη διάρκεια της έκθεσης CES του Λας Βέγκας, ότι το σύστημα ομιλίας του Χόκινγκ θα μπορούσε να αξιοποιήσει περισσότερα είδη κινήσεων στο πρόσωπο του καθηγητή. Εδώ και μια δεκαετία, ο Χόκινγκ μπορεί να επικοινωνεί μόνο με μια σύσπαση στο μάγουλό του, την οποία καταγράφει ένας υπέρυθρος αισθητήρας που βρίσκεται στα γυαλιά του. Ο καθηγητής κάθεται μπροστά σε μια οθόνη με αλφαριθμητικούς χαρακτήρες. Ένας κέρσορας περνάει διαδοχικά από χαρακτήρα σε χαρακτήρα και, όταν φτάσει στο επιθυμητό γράμμα, ο Χόκινγκ μπορεί να τον σταματήσει με μια σύσπαση του προσώπου του. Ένα συνθεσάιζερ φωνής αναλαμβάνει στο τέλος να εκφέρει κάθε πλήρη λέξη. Ο Τζάστιν Ράτνερ της Intel, ο οποίος συνάντησε πέρυσι το Χόκινγκ για τα 70ά γενέθλια του καθηγητή στο Κέμπριτζ, είπε ότι ελπίζει να επιταχύνει την επικοινωνία του φυσικού στις πέντε με δέκα λέξεις το λεπτό. Ο Ράτνερ σημείωσε ότι ο Χόκινγκ μπορεί επίσης να συσπά μυς στο στόμα και τα φρύδια του, κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να αξιοποιηθούν από το σύστημα, Επισήμανε ότι η χρήση μιας επιπλέον σύσπασης θα επέτρεπε στον χρήστη να επικοινωνεί με σήματα Μορς, κάτι που θα ήταν «μεγάλη βελτίωση». Το σύστημα βελτιώνεται τώρα με νέο αλγόριθμο πρόβλεψης λέξεων, ενώ η Ιntel προσπαθεί παράλληλα να ενσωματώσει λογισμικό αναγνώρισης των εκφράσεων του προσώπου. Η αναβάθμιση αυτή θα εντασσόταν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας της Ιntel για την ανάπτυξη λογισμικού και συσκευών που αντιλαμβάνονται όχι μόνο τι λέει ο χρήστης, αλλά και το πώς οι εκφράσεις του προσώπου μας ανακλούν τη διάθεση και τις προθέσεις μας. Ο Στίβεν Χόκινγκ, περισσότερο γνωστός για τις εργασίες του στις μαύρες τρύπες, εμφάνισε στην ηλικία των 21 ετών την ασθένεια της πλάγιας αμυοτροφικής σκλήρυνσης, η οποία τον άφησε σταδιακά παράλυτο. Είναι μια σπάνια περίπτωση, καθώς οι ασθενείς σπάνια επιβιώνουν για περισσότερο από δέκα χρόνια μετά τη διάγνωση. Εκτός από την τεχνολογία της Intel, ο καθηγητής έχει δοκιμάσει και το iBrain της αμερικανικής NeuroVigil, μια συσκευή σε σχήμα κορδέλας που διαβάζει τα εγκεφαλικά κύματα και τα μετατρέπει σε λέξεις. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=493785

Η «Μόνα Λίζα» ταξιδεύει στο φεγγάρι με λέιζερ. Μια ψηφιακή εικόνα της «Μόνα Λίζα», του διάσημου πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, έστειλε η NASA στο φεγγάρι μέσω λέιζερ. Η αποστολή έγινε συγκεκριμένα από το κέντρο διαστημικών πτήσεων Goddard προς τον δορυφόρο Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), ο οποίος από το 2009 βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Η μετάδοση αποτέλεσε την πρώτη επίδειξη της νέας δυνατότητας επικοινωνίας σε μεγάλες αποστάσεις με τη βοήθεια των ακτίνων λέιζερ. Ήταν η πρώτη φορά που υπήρξε επικοινωνία της Γης με ένα σεληνιακό δορυφόρο, σε απόσταση περίπου 384.000 χιλιομέτρων, μέσω αυτής της οπτικής τεχνολογίας. «Είναι η πρώτη φορά που κάποιος πέτυχε μονής κατεύθυνσης επικοινωνία μέσω λέιζερ σε πλανητικές αποστάσεις» δήλωσε ο επιστήμονας της NASA και του πανεπιστημίου ΜΙΤ Ντέηβιντ Σμιθ. Όπως είπε, στο μέλλον, αυτού του είδους η απλή επικοινωνία μέσω λέιζερ μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση σε σχέση με τις ραδιοεπικοινωνίες που σήμερα χρησιμοποιούν οι δορυφόροι. Ενώ στο απώτερο μέλλον είναι πιθανό ότι θα επιτρέψει επικοινωνίες με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων σε σχέση με τις σημερινές ραδιοεπικοινωνίες. Οι δορυφόροι που ξεφεύγουν από την τροχιά της Γης, όπως αυτοί γύρω από τη Σελήνη, χρησιμοποιούν ραδιοκύματα για τον έλεγχο της πορείας τους και την επικοινωνία τους με τη Γη. Ο LRO είναι ο μόνος δορυφόρος σε τροχιά γύρω από ένα ουράνιο σώμα άλλο από τη Γη, ο οποίος χρησιμοποιεί παράλληλα και την επικοινωνία μέσω λέιζερ. Ακριβώς γι’ αυτό, οι μηχανικοί της NASA αποφάσισαν να αξιοποιήσουν αυτή την ευκαιρία, ώστε να επιδείξουν, μέσω της μετάδοσης της «Μόνα Λίζα», τη δυνατότητα επικοινωνίας μέσω λέιζερ με ένα μακρινό δορυφόρο. Οι ερευνητές έκαναν και τη σχετική επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής «Optics Express». Η εικόνα της «Μόνα Λίζα» χωρίστηκε σε 152Χ200 pixel και κάθε pixel, αφού μετατράπηκε σε μια απόχρωση του γκρι, στάλθηκε στο φεγγάρι μέσω ενός παλμού λέιζερ με ταχύτητα μετάδοσης περίπου 300 δυαδικά ψηφίων (bits) ανά δευτερόλεπτο. Το όργανο LOLA (Lunar Orbiter Laser Altimeter) του δορυφόρου LRO έλαβε τους παλμούς λέιζερ και, στη συνέχεια, από αυτούς ανακατασκεύασε τη διάσημη εικόνα. Η επιτυχία της μετάδοσης επιβεβαιώθηκε χάρη στην επιστροφή της Μόνα Λίζα στη Γη μέσω του συστήματος ραδιο-τηλεμετρίας του δορυφόρου. Η επόμενη αποστολή LADEE της NASA, ενός δορυφόρου που θα εκτοξευτεί αργότερα φέτος και θα μελετήσει την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον του φεγγαριού, θα τεστάρει την επικοινωνία μέσω λέιζερ σε πιο υψηλές ταχύτητες μετάδοσης δεδομένων. Σε επόμενη φάση, η NASΑ θα δοκιμάσει την πρώτη μακράς διάρκειας οπτική (δηλαδή μέσω λέιζερ) δορυφορική επικοινωνία με τη Σελήνη, στο πλαίσιο του προγράμματός της να αναπτύξει νέες τεχνολογίες επικοινωνίας με το μακρινό διάστημα στο απώτερο μέλλον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231231099

Το Mars Express φωτογράφισε ένα ξερό σήμερα ποταμό 1500 χλμ. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ανακοίνωσε ότι το σκάφος της Mars Express, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, φωτογράφησε με την υψηλής ανάλυσης κάμερά του την περιοχή Reull Vallis, που μοιάζει εντυπωσιακά με ένα τεράστιο ποτάμι και πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε, όταν κάποτε υπήρχε τρεχούμενο νερό στον «κόκκινο πλανήτη», πριν από περίπου 1,8 έως 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ροή του νερού δημιούργησε ένα τεράστιο και βαθύ κανάλι μέσω των υψιπέδων της «Γης του Προμηθέα», το οποίο τελικά χύνεται στην πελώρια λεκάνη «Ελλάς» του Άρη. Το Reull Vallis, που έχει πολλούς ξερούς παραπόταμους, εκτείνεται σε μήκος σχεδόν 1.500 χιλιομέτρων, έχει μέγιστο πλάτος επτά χιλιομέτρων και βάθος 300 μέτρων. Η εν λόγω αρειανή περιοχή μοιάζει πολύ με την μορφολογία των περιοχών της Γης που έχουν επηρεαστεί από τους παγετώνες και οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι κάποτε το νερό είχε παγώσει, προτού εξατμιστεί οριστικά και ο γειτονικός πλανήτης μείνει σήμερα άνυδρος, τουλάχιστον στην επιφάνειά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231231099

Υπογράφηκαν τα συμβόλαια για το κτήριο του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα. Έπειτα από χρόνια καθυστερήσεων και διαφωνιών ανάμεσα στις χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε το συμβόλαιο για την κατασκευή του κτηρίου που θα στεγάσει στη Γαλλία τον ITER, τον Διεθνή Πειραματικό Θερμοπυρηνικό Αντιδραστήρα. Το γιγάντιο πείραμα, με κόστος γύρω στα 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει στόχο να δείξει αν είναι πρακτικά εφικτή η παραγωγή ενέργειας από τη σύντηξη υδρογόνου, την αντίδραση που τροφοδοτεί τα άστρα. Η υλοποίηση του φιλόδοξου έργου έχει μοιραστεί σε συμβόλαια, τα οποία με τη σειρά τους μοιράζονται στους εταίρους του πειράματος: ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία, Κίνα, Ινδία και Νότιος Κορέα. Στις 15 Ιανουαρίου, ο ευρωπαϊκός οργανισμός Fusion for Energy υπέγραψε συμβόλαιο για την κατασκευή του κεντρικού κτηρίου με μια κοινοπραξία ισπανικών και γαλλικών εταιρειών. http://www.fusionforenergy.europa.eu/mediacorner/newsview.aspx?content=663 Το κτήριο στο Κανταράς της Γαλλίας, μεγαλύτερο από γήπεδο ποδοσφαίρου, θα στεγάσει έναν αντιδραστήρα σύντηξης βασισμένο στο σχεδιασμό tokamak. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα θωρακισμένο κάνιστρο που χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία για να συγκρατεί μετέωρο ένα σύννεφο από ιόντα υδρογόνου σε θερμοκρασία 100 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Κάτω από συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, τα άτομα υδρογόνου ενώνονται και σχηματίζουν άτομα ήλιου με ταυτόχρονη απελευθέρωση μεγάλων ποσών ενέργειας. Αν τελικά αποδειχθεί ότι ο ITER μπορεί να παράγει περισσότερη ενέργεια από ό,τι καταναλώνει για τη λειτουργία του, ο δρόμος θα έχει ανοίξει για την αξιοποίηση της σύντηξης σε βιομηχανική κλίμακα τις επόμενες δεκαετίες. Το κτήριο του αντιδραστήρα στο Κανταράς προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2018, ενώ τα πρώτα πειράματα προγραμματίζονται για τα τέλη του 2020. Περισσότερα στο ιδιο thread στις 23/4/2012. Παλιό Σχολιο:Η επίτευξη της πυρηνικης συντηξης θα δώσει στην ανθρωπότητα την ανεξάντλητη και φτηνή ενέργεια( βλέπε ΔΕΗ) με αποτέλεσμα μια τεράστια αλλαγή στο μοντέλο ανάπτυξης με κατάργηση εκμετάλευσης ανθρακα,πετρελαίου,φυσικού αερίου,ουρανίου κ.λ.π.αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και αλλαγή ουσιαστικά της γεωστρατηγικής κατάστασης στον πλανήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231231038

Τα σχέδια της Roscosmos Στη Ρωσία δημοσιεύθηκε το Κρατικό Πρόγραμμα ανάπτυξης της διαστημικής δραστηριότητας στην περίοδο 2013-2020. Το έγγραφο εκπονήθηκε μετά από ολόκληρη σειρά αποτυχιών, συμπεριλαμβανομένης και της απώλειας του σταθμού Phobos Grunt και μερικών δορυφόρων. Ως κύρια προτεραιότητα στο πρόγραμμα αναφέρεται η εξασφάλιση εγγυημένης πρόσβασης της Ρωσίας στο διάστημα και η ανάπτυξη του πυραυλο-διαστημικού τεχνικού εξοπλισμού και γενικά της βιομηχανίας σ΄αυτό τον τομέα. Μεταξύ άλλων σχεδιάζεται η δημιουργία του βαριού πυραυλικού συστήματος «Angara-A5», το οποίο θα εκτοξευθεί από το νέο κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» (Ανατολικό). Τα εν ενεργεία κοσμοδρόμια «Πλεσέτσκ» και «Μπαϊκονούρ» θα εκσυγχρονιστούν. Προγραμματίζεται να αυξηθεί ο αριθμός των Ρώσων λειτουργικών μονάδων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τις 5 στις 7 το 2018. Τίθεται στόχος να βελτιωθεί η ακρίβεια του προσδιορισμού των συντεταγμένων μέσω του συστήματος GLONASS. Αυτό προβλέπεται να επιτευχθεί με τη βοήθεια εκτοξεύσεων νεοτάτου τύπου δορυφόρων. Στον τομέα των επιστημονικών ερευνών προβλέπεται να εκτοξευθούν τρεις δορυφόροι-παρατηρητήρια και να αναπτυχθεί πρόγραμμα εξερευνησης της Σελήνης με τη βοήθεια των σταθμών προσεδάφισης Luna-Glob και Luna-Resource, καθώς και αποστολής μεταφοράς στη Γη δειγμάτων του εδάφους της Σελήνης. Στο πρόγραμμα τίθεται ο στόχος ανάπτυξης τεχνολογιών διαπλανητικών πτήσεων και δημιουργίας ως το 2020 επανδρωμένου συστήματος, «ικανού να εξασφαλίσει τις πτήσεις ανθρώπων στη Σελήνη». Αυτό δεν σημαίνει ότι ήδη κατά το 2020 οι Ρώσοι θα ξεκινήσουν για τη Σελήνη, λέει ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ: - Στο πρόγραμμα αναφέρεται ότι πρέπει να εκπονηθούν τεχνικά μέσα. Όμως δεν γίνεται λόγος για την ίδια την πτήση. Αυτή θα πραγματοποιηθεί μετά το 2020. Σήμερα υπάρχει σαφής κατανόηση και χρηματοδότηση σε ό,τι αφορά μόνο το διαστημόπλοιο. Όταν θα ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός, τότε θα απαντηθεί και το ερώτημα – με τι είδους πύραυλο θα χρησιμοποιηθεί το διαστημόπλοιο. Όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα να πραγματοποιηθεί πτήση «προς τη Σελήνη» και να πραγματοποιηθεί προσεδάφιση σ΄αυτήν. Η δυνατότητα παρόμοιων πτήσεων προβλεπόταν από την αρχή και στο κατασκευαστικό σχήμα του θρυλικού διαστημοπλοίου Soyuz, επισημαίνει σε συνέντευξη που παραχώρησε στη "Φωνή της Ρωσίας" το Αντεπιστέλλον Μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Γιούρι Καράς: - Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να πάρουμε το Soyuz TMA, έτοιμο για πτήση προς το ΔΔΣ, και αντί στο σταθμό να το στείλουμε στη Σελήνη. Πρώτα πρέπει να εκσυγχρονιστεί, όμως ριζικά νέο διαστημόπλοιο δεν χρειάζεται. Κατα την άποψη του Γιούρι Καράς, πρέπει οπωσδήποτε να δημιουργηθεί διαστημόπλοιο για προσεδάφιση στη Σελήνη. Σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν επανάληψη του αμερικανικού προγράμματος, που έλαβε χώρα πριν μισό αιώνα. Το πλήρωμα του Απόλλων 8 είχε κάνει το γύρο της Σελήνης από το 1968. Δεν είναι σαφές επίσης μέσω ποιας αποστολής προγραμματίζεται κατά το 2020 να πραγματοποιηθεί μεταφορά σεληνιακού εδάφους στη Γη. Οι σταθμοί Luna-Glob και Luna-Resource δεν προορίζονται για επιστροφή στη Γη, επισημαίνει ο εμπειρογνώμονας. Ας σημειωθεί ότι το πρόγραμμα είναι έγγραφο πλαισίου και κάθε άλλο παρά είναι υποχρεωτικό να αναφέρονται σ΄αυτό λεπτομερώς όλες οι αποστολές και τα επιστημονικά προγράμματα, διευκρίνισε στη συνέντευξή του ο Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ. Πρέπει να εξαληφθεί η δυσαναλογία, η οποία δημιουργήθηκε μεταξύ των αναγκών της Ρωσίας σε σύγχρονα διαστημικά συστήματα και του σημερινού επιπέδου ανάπτυξής τους. Ακριβώς στην επίτευξη αυτού του στόχου αποσκοπεί το πρόγραμμα. http://greek.ruvr.ru/2013_01_15/101148737/ Τα «Σογιούζ» θα μεταφέρουν τους αμερικανούς στον ΔΔΣ. Ο πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε νόμο, που επιτρέπει στη NASA να πραγματοποιεί πληρωμές στη Ρωσία για τη μεταφορά αμερικανών αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) μέχρι το τέλος του 2020. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνθήκες περιορισμένης χρηματοδότησης του διαστημικού της προγράμματος εγκατέλειψε τις πτήσεις με διαστημικά οχήματα πολλαπλής χρήσης. Κάθε θέση στο ρωσικό «Σογιούζ» θα κοστίσει στις ΗΠΑ 60 εκατομμύρια δολάρια. Η τιμή για τη μεταφορά ενός αμερικανού αστροναύτη στον ΔΔΣ δεν προσδιορίστηκε τυχαία, αλλά υπολογίστηκε και από τις δύο πλευρές, και δεν αφορά μόνο τη θέση στο διαστημόπλοιο. Συμπεριλαμβάνει, επίσης, την παροχή τροφίμων και διαφόρων προμηθειών, αφού τα επόμενα χρόνια όλες οι προμήθειες θα μεταφέρονται αποκλειστικά με τα ρωσικά διαστημόπλοια. Όσον αφορά το ερώτημα, αν συμφέρει τη Ρωσία, τα επιπλέον χρήματα δεν θα βλάψουν τον τομέα του διαστήματος. Αλλά και η επιβάρυνση στο διαστημικό τομέα αυξάνεται, τονίζει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νόβοστι κοσμονάβτικι» (Ειδήσεις της κοσμοναυτικής) Ιγκόρ Μαρίνιν: - Οι βιομηχανικές εταιρείες παράγουν διαστημόπλοια και «Προγκρές» για την παράδοση εξοπλισμού στο σταθμό στα όρια των δυνατοτήτων τους. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν γίνεται δυνατή η κατασκευή επιπλέον διαστημοπλοίου για να πετούν με αυτό τουρίστες. Το εργοστάσιο, που πραγματοποιεί την ανάπτυξη και παραγωγή αυτών των διαστημοπλοίων, θα μπορούσε να ασχοληθεί με διαστημόπλοιο με καλές προοπτικές, όμως όλες οι δυνατότητές του είναι απασχολημένες. Για τη Ρωσία αυτό, σε γενικές γραμμές, είναι ένα μεγάλο βάρος. Αλλά την ίδια στιγμή είμαστε εταίροι στο διαστημικό σταθμό και αναλάβαμε αυτές τις υποχρεώσεις, όταν εξετάζαμε το ζήτημα της επέκτασης χρήσης του ΔΔΣ έως το 2020. Σήμερα στην αγορά διαστημικών υπηρεσιών εμφανίστηκαν νέοι παίκτες, αυξάνει ο ανταγωνισμός. Η Ρωσία πάντα συγκαταλεγόταν στους κορυφαίους σε αυτήν την αγορά, ειδικά στον τομέα των διαστημικών εκτοξεύσεων. Και σήμερα η θέση της δεν εξασθενεί, τονίζει ο Ιγκόρ Μαρίνιν: - Ο ανταγωνισμός αυξάνει μόνο από την πλευρά της Κίνας, η οποία έχει αυξήσει τον αριθμό των εκτοξεύσεων. Οι ΗΠΑ πραγματοποιούν λίγες εκτοξεύσεις, δεν έχουν αρκετούς πυραύλους. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος – επίσης δεν αποτελεί ανταγωνιστή. Πρέπει τώρα να αυξήσουμε την αξιοπιστία των πυραύλων-φορέων, ώστε να διατηρήσουμε τη θέση μας. Με αυτό ασχολείται η «Ροσκόσμος» (Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος). Συγκεκριμένο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα γίνει η παραγωγή της νέας σειράς πυραύλων-φορέων «Σογιούζ-2»: με αυτούς τα επόμενα χρόνια θα πετούν τα ρωσικά διαστημικά «φορτηγά» στον ΔΔΣ. Το ψηφιακό σύστημα ελέγχου, που έχει εγκατασταθεί σε αυτή τη σειρά των πυραύλων, θα διπλασιάσει την ακρίβεια της εργασίας. Ήδη στα τέλη του 2013 και το 2014 θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες δύο εκτοξεύσεις των διαστημοπλοίων «Προγκρές» με τη βοήθεια των νέων πυραύλων. http://greek.ruvr.ru/2013_01_16/101274368/ Συμφωνία Ευρώπης-ΗΠΑ για την επόμενη φάση επανδρωμένων αποστολών. Η NASA και η αντίστοιχη ευρωπαϊκή υπηρεσία ESA συμφώνησαν να συνεργαστούν στην ανάπτυξη του σκάφους που θα μεταφέρει αστροναύτες πίσω στη Σελήνη, στους αστεροειδείς και τελικά στον Άρη. Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη για την υπογραφή του νομικού πλαισίου της συμφωνίας, η Ευρώπη ανέλαβε και επίσημα την κατασκευή μιας υπομονάδας για την κάψουλα Orion, η οποία θα διαδεχθεί τα παροπλισμένα πλέον διαστημικά λεωφορεία. H NASA προγραμματίζει την πρώτη, μη επανδρωμένη αποστολή για το 2017, ενώ την επόμενη δεκαετία, πιθανώς το 2021, η κάψουλα θα μεταφέρει αστροναύτες πάνω από την αθέατη πλευρά της Σελήνης, πριν τελικά πέσει πίσω στη Γη με αλεξίπτωτο. Επόμενος προορισμός του επανδρωμένου προγράμματος της NASA θα είναι πιθανότατα κάποιος αστεροειδείς, ενώ αργότερα το Orion θα μεταφέρει για πρώτη φορά ανθρώπους στον Άρη. Η συμφωνία που υπεγράφη την Τετάρτη προβλέπει ότι η ESA θα αναπτύξει μια υπομονάδα που θα συνδεθεί στο πίσω μέρος του Orion και θα περιλαμβάνει σύστημα προώθησης, τροφοδοσίας με ενέργεια και ελέγχου θερμοκρασίας, καθώς και χώρο αποθήκευσης νερού και τροφίμων. «Είναι μια νέα σελίδα στην ιστορία της υπερατλαντικής συνεργασίας μας» δήλωσε ο Τόμας Ρέιτερ, διευθυντής του τμήματος ανθρώπινης διαστημικής πτήσης στην ESA. Η NASA δεν θα πληρώσει για την αξιοποίηση της νέας υπομονάδας, καθώς η ESA της χρωστά χρήματα που καταβλήθηκαν για την αξιοποίηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από την Ευρώπη. Η υπομονάδα προώθησης του Orion θα βασιστεί στα Αυτοματοποιημένα Οχήματα Μεταφοράς -ουσιαστικά πρόκειται για διαστημικά μεταγωγικά- τα οποία έχει αναπτύξει η ESA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. «Δεν θα ξεκινήσουμε από το μηδέν» τόνισε ο Τόμας Ρέιτερ της ESA. Βίντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230865 Φουσκωτό δωμάτιο θα προστεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA συμφώνησε να αγοράσει μια πειραματική φουσκωτή υπομονάδα που θα δοκιμαστεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το κατοικήσιμο μπαλόνι, με την ονομασία ΒEAM, θα είναι το τρίτο πρωτότυπο που κατασκευάζει η εταιρεία Bigelow Aerospace, με έδρα το Λας Βέγκας, την οποία ίδρυσε το 1999 ο ιδιοκτήτης αλυσίδας ξενοδοχείων Ρόμπερτ Μπίγκελοου Η Bigelow έγινε πρωτοσέλιδο το 2006 όταν εκτόξευσε το πρώτο πειραματικό φουσκωτό σκάφος. Ένα ακόμα πρωτότυπο ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα και παραμένει σήμερα σε τροχιά. Η εταιρεία φιλοδοξεί να προσφέρει φουσκωτά τροχιακά σκάφη σε ερευνητικά ιδρύματα, επιχειρήσεις, ακόμα και σε πλούσιους ιδιώτες που επιθυμούν να κάνουν διακοπές στο Διάστημα. Παρά τα προβλήματα που συναντά στο εγχείρημά της, έχει υπογράψει προκαταρκτικές συμφωνίες για μελλοντικά σκάφη με επτά ερευνητικά ιδρύματα στη Βρετανία, την Ολλανδία, την Αυστραλία, τη Σιγκαπούρη, την Ιαπωνία, τη Σουηδία και το Ντουμπάι. Τα φουσκωτά σκάφη, κατασκευασμένα με ελαστικά αλλά ανθεκτικά υλικά σαν το Kevlar, βασίστηκαν στα δεδομένα του προγράμματος TransHab που υλοποίησε η NASA τη δεκαετία του 1990. Η Bigelow αγόρασε την τεχνολογία από τη NASA, η οποία συμφώνησε τώρα να πληρώσει 17 εκατομμύρια δολάρια για την αγορά του BEAM. Οι δοκιμές της NASA έδειξαν ότι οι φουσκωτοί χώροι διαβίωσης παρουσιάζουν πράγματι σημαντικά πλεονεκτήματα. Το BEAM, ένας φουσκωτός κύλινδρος με μήκος 4 μέτρα και διάμετρο 3,2 μέτρα, θα ζυγίζει μόλις 1.300 κιλά, τρεις φορές λιγότερο από μεταλλικές υπομονάδες αντίστοιχου μεγέθους. Το μειωμένο αυτό βάρος ρίχνει δραστικά το εκτιμώμενο κόστος της εκτόξευσης. Αν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με το σχεδιασμό, το BEAM θα συνδεθεί το 2015 στην αμερικανική υπομονάδα Tranquilty του ISS, οπότε θα φουσκώσει με αέρα υπό πίεση. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230874 Η τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ανυψώθηκε κατά 800 μέτρα. Οι ειδικοί του ρωσικού Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων πραγματοποίησαν ελιγμό για την αύξηση του ύψους της τροχιάς πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), με αποτέλεσμα το μέσο ύψος της τροχιάς του Σταθμού να ανυψωθεί κατά 800 μέτρα, ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos). O ελιγμός έγινε με τη βοήθεια των κινητήρων του μεταγωγικού διαστημοπλοίου Progress M-17M. Σκοπός της επιχείρησης αυτής ήταν να διαμορφωθεί η κατάλληλη τροχιά εργασίας ενόψει της πτήσης του μεταγωγικού διαστημοπλοίου Progress M-18M, που θα ακολουθήσει τη «γρήγορη», εξάωρη διαδρομή. Η εκτόξευση του διαστημοπλοίου αυτού έχει προγραμματιστεί για τις 11 Φεβρουαρίου. http://greek.ruvr.ru/2013_01_17/101360783/

Ρωσική αποστολή στη Σελήνη το 2015. Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos) προτίθεται να στείλει μία μη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη το 2015, η οποία θα εκτοξευτεί από το σχεδιαζόμενο νέο κοσμοδρόμιο της χώρας που θα κατασκευαστεί στην Άπω Ανατολή, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο επικεφαλής της Roscosmos, Βλαντιμίρ Ποπόβκιν. Όπως δήλωσε ο κ. Ποπόβκιν, στόχος της αποστολής είναι η τοποθέτηση ενός εξερευνητικού οχήματος βάρους 500 κιλών στην επιφάνεια του δορυφόρου μας. Το όχημα θα μεταφέρει επιστημονικό εξοπλισμό βάρους 25 κιλών και θα διεξάγει έρευνα για την εύρεση νερού, συλλέγοντας παράλληλα δείγματα από το έδαφος. Όπως ανέφερε ο κ. Ποπόβκιν, η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους που θα μεταφέρει την αποστολή πρόκειται να γίνει από το σχεδιαζόμενο κοσμοδρόμιο Βοστόσνι, για την κατασκευή του οποίου ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει δεσμευτεί πως θα επενδύσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Το Luna 24 υπήρξε το τελευταίο διαστημικό σκάφος της Σοβιετικής Ένωσης των αποστολών Luna που είχε ως στόχο την εξερεύνηση της Σελήνης. Το πρώτο Luna εκτοξεύθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1959, και αφού έκανε το πρώτο προσπέρασμα της Σεληνιακής επιφάνειας, βρίσκεται ακόμη σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Το Luna 24 εκτοξεύθηκε στις 9 Αυγούστου 1976, προσσεληνώθηκε στις 18 Αυγούστου και επέστρεψε στη Γη στις 22 Αυγούστου 1976 Γη με 170 γραμμάρια σεληνιακών πετρωμάτων. http://physicsgg.me/2013/01/15/%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-2015/

Γήινα μικρόβια βρέθηκαν να επιβιώνουν στις συνθήκες του Άρη. Ανθεκτικά μικρόβια που επιβιώνουν σε μια ποικιλία από περιβάλλοντα στη Γη επέζησαν όταν τοποθετήθηκαν σε έναν θάλαμο που προσομοιώνει τη χαμηλή πίεση και θερμοκρασία στην επιφάνεια του Άρη -μια εντυπωσιακή ανακάλυψη που ίσως επηρεάσει τις έρευνες για εξωγήινη ζωή. Το πρώτο μικρόβιο που βρέθηκε να αντέχει αυτές τις συνθήκες ήταν ένα βακτήριο με την ονομασία Serratia liquefaciens, το οποίο απαντάται στο ανθρώπινο δέρμα, τις τρίχες και τους πνεύμονες, καθώς και σε ψάρια και φυτά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το βακτήριο αντέχει στο ακραίο κρύο, τις υψηλές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και στη χαμηλή πίεση της αρειανής ατμόσφαιρας, η οποία δεν ξεπερνά τα 7 millibar. Στη Γη, η ατμοσφαιρική πίεση στο επίπεδο της θάλασσας είναι 1.000 millibar. «Ήταν μεγάλη έκπληξη» σχολιάζει στο Reuters ο Άντριου Σούργκερ, μικροβιολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα. Το πείραμα, πάντως, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε εργαστήριο δίπλα στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, δεν εξέτασε την αντίδραση των μικροβίων στη σκληρή υπεριώδη ακτινοβολία που είναι γνωστό ότι λούζει την επιφάνεια του γειτονικού πλανήτη. Είκοσι πέντε άλλα είδη μικροβίων που υποβλήθηκαν στη δοκιμασία τελικά δεν επιβίωσαν, αναφέρει η ομάδα του Δρ Σούργκερ. Σε επόμενη φάση, οι ερευνητές εξέτασαν ακόμα 10.000 είδη μικροβίων που είχαν βρεθεί σε βάθος μερικών δεκάδων μέτρων μέσα στο μονίμως παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας. Έξι από τα είδη αυτά, όλα τους μέλη του γένους Carnobacterium όχι μόνο επιβίωσαν στο θάλαμο αλλά μπόρεσαν και να αναπτυχθούν. Τα αποτελέσματα του πειράματος δείχνουν να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μολυνθεί το περιβάλλον του Άρη από μικρόβια που καταφθάνουν εκεί με τις γήινες αποστολές. Η NASA καταβάλλει κάθε προσπάθεια να αποστειρώνει τα σκάφη πριν από την εκτόξευσή τους, ωστόσο το ενδεχόμενο μόλυνσης δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί. Το Serratia liquefaciens χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη επειδή «το είδος αυτό έχει ανακτηθεί από διαστημικά σκάφη» σχολιάζει ο Σούργκερ. Επιπλέον, όμως, τα αποτελέσματα δίνουν μια εικόνα για τις μορφές μικροβίων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να έζησαν ή να ζουν στον Άρη. Το κατά πόσο ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν ποτέ φιλόξενος για τη ζωή είναι ένα ερώτημα που καλείται τώρα να απαντήσει το ρομπότ Curiosity της NASA, το οποίο μελετά από τον περασμένο Αύγουστο τον αρχαίο Κρατήρα Γκέιλ. Πίσω στη Γη, επόμενο βήμα του Δρ Σούεγκερ είναι να υποβάλλει τα μικρόβια σε ακόμα πιο αντίξοες συνθήκες, όπως υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων, ισχυρή υπεριώδη ακτινοβολία και λιγότερο νερό. Θα προσπαθήσει επίσης να μελετήσει το γενετικό προφίλ και τις μεταβολικές ιδιαιτερότητες του Serratia liquefaciens. Οι μελέτες του ερευνητή δημοσιεύτηκαν το Δεκέμβριο στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS και αυτή την εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrobiology. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231230113 Οταν ο Αρης ήταν... Γη. Ενας αμερικανός μηχανικός λογισμικού χρησιμοποιώντας δεδομένα της NASA δημιούργησε ένα τρισδιάστατο μοντέλο του Αρη όπως αυτός ήταν πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, όταν επικρατούσαν συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης - όταν δηλαδή στον Αρη υπήρχε νερό σε υγρή μορφή αλλά και ατμοσφαιρικές συνθήκες παρόμοιες με αυτές του πλανήτη μας. Οι εικόνες που δημιουργήθηκαν αποκαλύπτουν μια εικόνα του Αρη στην οποία μοιάζει με δίδυμο αδελφάκι της Γης. Το μοντέλο δημιούργησε ο Κέβιν Γκιλ που έσπευσε να αναφέρει ότι οι εικόνες δεν αποτελούν απόλυτα πιστή ανασύνθεση των επιστημονικών δεδομένων για τον Αρη αλλά έχει γίνει η σχετική επεξεργασία ώστε η εικόνα του πλανήτη να προσομοιάζει με εκείνη της Γης. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491769 Η «Μαύρη Καλλονή» του Αρη. Σκούροχρωμο πέτρωμα από τον Άρη που βρέθηκε στην Σαχάρα έχει ενθουσιάσει τους επιστήμονες με την ιδιαιτερότητά του: Το πέτρωμα, με το παρατσούκλι «Μαύρη Καλλονή» και μέγεθος μπάλας του μπέιζμπολ, είναι σπάνιο τόσο λόγω της ηλικίας του -πάνω από δύο δισεκατομμύρια έτη- όσο και του περισσότερου νερού που περιέχει σε σύγκριση με άλλα πετρώματα που προέρχονται από τον Κόκκινο Πλανήτη. Επιπλέον, ο βράχος παρουσιάζει εντυπωσιακές ομοιότητες με ηφαιστειακά πετρώματα που έχουν εξετάσει στον Άρη τα δίδυμα ρομπότ Spirit και Opportunity. «Έχουμε εδώ ένα κομμάτι του Άρη που μπορώ να κρατήσω στα χέρια μου. Είναι συναρπαστικό!» δήλωσε ο Καρλ Έιτζι, διευθυντής του Ινστιτούτου Μετεωριτών στο Λος Άντζελες και επικεφαλής της ανάλυσης που δημοσιεύεται στο «Science». Τα περισσότερα ξένα σώματα που πέφτουν στη Γη προέρχονται από τη Ζώνη των Αστεροειδών, αλλά η προέλευση λίγων από αυτά φτάνει μέχρι τη Σελήνη ή τον Άρη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι χτυπήματα μετεωριτών στη Σελήνη και τον Άρη μπορούν να αποκολλήσουν κομμάτια του εδάφους τους και να τα στείλουν στο διάστημα -και έπειτα να φτάσουν έτσι στη Γη. Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί περίπου 65 πετρώματα στη Γη που θεωρούνται αρειανά, κυρίως στην Ανταρκτική και τη Σαχάρα. Το αρχαιότερο από αυτά έχει ηλικία 4,5 δισ. ετών, λιγότερα από δέκα είναι ηλικίας 1,5 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα δεν ξεπερνούν τα 600 εκατομμύρια χρόνια. Το εν λόγω πέτρωμα, με «επίσημο» όνομα NWA 7034, δώρησε Αμερικανός στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικό, ο οποίος με τη σειρά του το είχε αγοράσει πέρυσι από Μαροκινό έμπορο. Είναι το δεύτερο αρχαιότερο τέτοιο πέτρωμα που βρίσκεται στα χέρια των επιστημόνων. Εκτός από την ηλικία της, η Μαύρη Καλλονή ενθουσιάζει τους επιστήμονες επειδή προκύπτει ότι έχει αλλοιωθεί από νερό. Αν και η ποσότητα νερού που απελευθερώθηκε κατά την υποβολή σε υψηλές θερμοκρασίες ήταν μικρή (περίπου 6.000 μέρη ανά εκατομμύριο), και πάλι υπερτερεί εκείνων που έχουν παρατηρηθεί σε άλλα πετρώματα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491733

Το Curiosity βρήκε νέες γεωλογικές ενδείξεις νερού στον Άρη. Το ρομποτικό όχημα - εργαστήριο «Curiosity» της NASA, εισήλθε σε μια νέα περιοχή του κρατήρα Γκέιλ του Άρη, όπου ανακάλυψε νέες ενδείξεις ότι κάποτε υπήρχε νερό και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Το ρόβερ εντόπισε στο έδαφος φλέβες πετρωμάτων γεμάτες ορυκτά και σφαιρίδια (πιθανώς από ένυδρο θειικό ασβέστιο ή γύψο), που στη Γη σχηματίζονται με την κυκλοφορία του νερού μέσα από τις ρωγμές των βράχων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάποτε ο πυθμένας του κρατήρα ήταν καλυμμένος με νερό. Ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής Τζον Γκρότζινγκερ δήλωσε χαρακτηριστικά ότι το ρόβερ πέτυχε το «τζακπότ». Οι γεωλόγοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ιζηματογενή πετρώματα που το «Curiosity» έχει διασχίσει από το σημείο που προσεδαφίστηκε πριν από πέντε περίπου μήνες, έως εδώ που έχει φθάσει τώρα. Όσο προχωρά σε πίσω στο γεωλογικό χρόνο, περνώντας από διαδοχικά όλο και παλαιότερα εκτεθειμένα γεωλογικά στρώματα, ανακύπτουν ολοένα περισσότερες ενδείξεις για την ύπαρξη νερού στο παρελθόν του «κόκκινου πλανήτη». Η πιθανή ανακάλυψη γύψου είναι μια σαφής τέτοια ένδειξη. Η εικαζόμενη ύπαρξη μιας γαλήνιας λίμνης στο βάθος του κρατήρα εξάπτει περαιτέρω το επιστημονικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με τo ΒΒC και το «Science», επειδή ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον θεωρείται ότι θα προσέφερε κάποτε τις κατάλληλες συνθήκες για την ύπαρξη αρχαίας αρειανής ζωής (πιθανότατα σε επίπεδο μικροοργανισμών), ίχνη της οποίας με την μορφή οργανικής ύλης ίσως υπάρχουν ακόμα. Κατά πόσο αυτό όντως συμβαίνει, πιθανώς θα απαντηθεί όταν σε λίγες εβδομάδες το ρόβερ ξεκινήσει να κάνει γεωτρήσεις με το ειδικό όργανό του. Ως στόχος για τις γεωτρήσεις έχει τεθεί μια περιοχή του εδάφους που περιέχει μια ποικιλία πετρωμάτων, πολλά από τους οποία φαίνεται να βρίσκονταν κάποτε σε υδάτινο περιβάλλον. Η διαδικασία γεώτρησης θα είναι αργή, όπως είπαν οι επιστήμονες της NASA, ώσπου κάποια ορυκτολογικά δείγματα να μεταφερθούν για γεωχημική ανάλυση στα άλλα επιστημονικά όργανα που φέρει το ρόβερ. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/01/2013_478709

«Συννεφιασμένο» πορτρέτο της Γης. Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα της Γης κατέγραψαν με τις κάμερες τους τα μέλη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις αρχές Ιανουαρίου όταν ο ISS βρισκόταν σε ύψος 740 χλμ πάνω από την Ιαπωνία. Στην πανοραμική εικόνα ο Ειρηνικός ο οποίος καλύπτεται από στρωματοσωρείτη. Πρόκειται για ένα είδος χαμηλής νέφωσης που δημιουργείται συχνά σε αυτή την περιοχή του πλανήτη. Τα νέφη μεταφέρουν ψυχρές μάζες αέρα πάνω από τη θάλασσα η θερμοκρασία της οποίας είναι υψηλότερη από εκείνη που υπάρχει στα νέφη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγο πριν τη δύση του Ηλίου και όπως φαίνεται δεν υπάρχει σε εξέλιξη κάποιο έντονο καιρικό φαινόμενο όπως παραδείγματος χάριν, μια καταιγίδα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=493078

Ανακαλύφθηκαν το αρχαιότερο άστρο, ο μεγαλύτερος σπειροειδής γαλαξίας και η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν. Απανωτές ανακοινώσεις για σημαντικές ανακαλύψεις έγιναν στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας. Συγκεκριμένα, ανακοινώθηκε ότι ανακαλύφθηκαν ο μεγαλύτερος σπειροειδής γαλαξίας, το αρχαιότερο και μακρινότερο άστρο, καθώς και η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν, αποτελούμενη από μια τεράστια ομάδα κβάζαρ. Ακόμα, σύμφωνα, με νέες εκτιμήσεις, η μάζα του δικού μας γαλαξία, φαίνεται πως είναι πολύ μικρότερη από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι αστρονόμοι. Η ανακάλυψη του μεγαλύτερου σπειροειδούς γαλαξία, σύμφωνα με το ΒΒC, έγινε με τη βοήθεια του υπέρυθρου διαστημικού τηλεσκοπίου Galex (Galaxy Evolution Explorer) της NASA από βραζιλιάνους, χιλιανούς και αμερικανούς ερευνητές με επικεφαλής τον Ραφαέλ Εουφράζιο του Καθολικού Πανεπιστημίου της Αμερικής. Ο γαλαξίας NGC 6872, σε απόσταση περίπου 212 εκατ. φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του νότιου αστερισμού του Ταώ, είναι σχεδόν πενταπλάσιος από τον δικό μας, καθώς έχει διάμετρο πάνω από 522.000 έτη φωτός. Ο εν λόγω γαλαξίας ήταν γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι ήταν από τους μεγαλύτερους που έχουν ποτέ βρεθεί, αλλά οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι στην πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος. Εξάλλου, Αμερικανοί αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Χάουαρντ Μποντ του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, σύμφωνα με το «Nature», ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν τον «μαθουσάλα» των άστρων, ένα άστρο ηλικίας τουλάχιστον 13,2 δισεκατομμυρίων ετών, το οποίο σχηματίστηκε λίγο μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ). Το άστρο (με την ονομασία HD 140283) βρίσκεται στη σχετικά κοντινή απόσταση των 186 ετών φωτός από τη Γη και μελετάται από τους αστρονόμους εδώ και αιώνα, αλλά μόλις τώρα υπολόγισαν σωστά την ηλικία του. Αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά μόνο από υδρογόνο και ήλιο (δεν έχει βαρύτερα μέταλλα), μια σαφής ένδειξη για το πόσο πρώιμο είναι. Ακόμα, μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Ρότζερ Κλάους του βρετανικού πανεπιστημίου του Κεντρικού Λανκασάιρ, ανακάλυψε τη μεγαλύτερη γνωστή δομή στο σύμπαν. Πρόκειται για μια γιγάντια ομάδα κβάζαρ (ενεργών γαλαξιακών πυρήνων), τόσο μεγάλη που ένα διαστημόπλοιο με την ταχύτητα του φωτός θα χρειαζόταν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια για να τη διασχίσει. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας. Τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών από τις πρώτες μέρες του σύμπαντος, τα οποία περιοδικά εκδηλώνουν περιόδους τρομερά έντονης ενεργειακής ισχύος και φωτεινότητας, με αποτέλεσμα να γίνονται ορατά σε τεράστιες αποστάσεις. Οι περίοδοι αυτοί διαρκούν δέκα έως 100 εκατ. έτη. Από το 1982, έχει γίνει γνωστό ότι τα κβάζαρ τείνουν να σχηματίζουν ομάδες ή δομές εντυπωσιακά μεγάλου μεγέθους. Η ομάδα κβάζαρ που μόλις ανακαλύφθηκε, έχει μήκος περίπου 1.200 μεγαπαρσέκ ή 1.200 εκατ. παρσέκ (κάθε παρσέκ είναι 3,3 έτη φωτός), δηλαδή περίπου 4 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Όπως είπε ο Κλάους, είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος αυτό, που ουσιαστικά ανατρέπει τις έως τώρα αντιλήψεις των επιστημόνων ότι στο σύμπαν δεν είναι δυνατό να υπάρχει κάποια δομή μεγαλύτερη από 370 μεγαπαρσέκ. Στην ουσία, μάλιστα, απειλείται η ίδια η «Κοσμολογική Αρχή» του Αϊνστάιν ότι το σύμπαν σε μεγάλες κλίμακες είναι το ίδιο από όπου κι αν το παρατηρήσει κανείς. Τέλος, νέες μετρήσεις, με επικεφαλής την αστρονόμο Άλις Ντίσον, σύμφωνα με το «Science», δείχνουν ότι ο δικός μας γαλαξίας δεν έχει ούτε τη μισή μάζα από αυτή που θεωρούσαν έως τώρα οι επιστήμονες. Η εκτίμηση της γαλαξιακής μάζας ήταν ανέκαθεν δύσκολη υπόθεση, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της αφορά την μυστηριώδη και αόρατη σκοτεινή ύλη. Το 2009, μια ομάδα, με επικεφαλής τον Μαρκ Ράιντ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, είχε υπολογίσει ότι ο γαλαξίας μας έχει μάζα μερικά τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας. Η νέα εκτίμηση όμως είναι ότι η μάζα του γαλαξία μας είναι μόνο 500 έως 1.000 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, δηλαδή κατά πολύ μικρότερη. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_11/01/2013_477903

Δύο «φούξια» (μαύρες) τρύπες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο NuSTAR εντόπισε δύο μελανές οπές στον σπειροειδή γαλαξία IC-342 που βρίσκεται σε απόσταση 7 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη αφού αφορά μια σπάνια κατηγορία μελανών οπών που είναι ασυνήθιστα φωτεινές. Εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός ότι για πρώτη φορά χαρτογραφούνται σε έναν γαλαξία δύο μελανές οπές εκ των οποίων καμία δεν βρίσκεται στο κέντρο του. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για μεσαίου μεγέθους μαύρες τρύπες με μάζα μερικές χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου. Πιθανολογούν επίσης ότι και οι δύο μελανές οπές είναι ενεργές και απορροφούν ύλη από κάποιο γειτονικό τους άστρο. Στην εικόνα που δόθηκε στη δημοσιότητα οι δύο μαύρες τρύπες απεικονίζονται με φούξια χρώμα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492138

Βρήκαμε τη νέα Γη; Πριν από λίγα 24ωρα ομάδα ερευνητών ανακοίνωσε ότι στο γαλαξία μας υπάρχουν τουλάχιστον 17 δισ. πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης. Μια άλλη επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι από τους περίπου 700 εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα εντόπισε έναν που έχει τα περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά από κάθε άλλο με αυτά του πλανήτη μας. Πρόκειται για τον KOI 172.02 ένα πλανήτη με ακτίνα μόλις 1,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στην λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό του άστρο που να επιτρέπει την ανάπτυξη ευνοϊκών για την ανάπτυξη ζωής συνθηκών. Ο ΚΟΙ-172.02 βρίσκεται σε απόσταση 70 εκατομμυρίων μιλίων από το άστρο του (η Γη βρίσκεται 93 εκατομμύρια μίλια από τον Ηλιο) και ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε 242 μέρες. Την ανακοίνωση έκανε ο Κρίστοφερ Μπουρκ του Ινστιτούτου SETI στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που γίνεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς στην Καλιφόρνια. H NASA εδωσε στη δημοσιότητα ένα γράφημα σύγκρισης της Γης και του KOI 172.02 http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492506 Πλανητικό σύστημα στον Βέγα; Νέα εντυπωσιακά στοιχεία για ένα από τα πιο λαμπρά άστρα του ουρανού. Οι παρατηρήσεις που έκαναν τα διαστημικά τηλεσκόπια Herschel και Spitzer στον Βέγα (Vega) αποκαλύπτουν την ύπαρξη μιας ζώνης αστεροειδών γύρω από το άστρο παρόμοια με εκείνη που υπάρχει γύρω από τον Ηλιο. Οι αστρονόμοι που μελέτησαν αυτά τα νέα στοιχεία εικάζουν ότι ο Βέγας διαθέτει ένα πλανητικό σύστημα. Μάλιστα πιθανολογούν ότι το πλανητικό σύστημα του Βέγα είναι παρόμοιο με το δικό μας και θεωρούν πιθανό να υπάρχουν σε αυτό βραχώδεις πλανήτες παρόμοιου μεγέθους με τη Γη και τον Αρη. Ο Βέγας είναι το όνομα του αστέρα α (άλφα) του αστερισμού της Λύρας. Είναι το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού Λύρας και ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρου του βόρειου ημισφαιρίου στον ουράνιο θόλο. Τα διαστημικά τηλεσκόπια εντόπισαν υψηλές συγκεντρώσεις θερμής αλλά και ψυχρής κοσμικής ύλης στο άστρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι συγκεντρώσεις θερμής ύλης είναι μια ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε κοντινή τροχιά γύρω από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται κοντά στον Αρη η οποία οφείλει την ύπαρξη της στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του Κόκκινου Πλανήτη και 2 γιγάντων αερίου, του Δία και του Κρόνου. Οι συγκεντρώσεις ψυχρής κοσμικής ύλης είναι πιθανώς μια δεύτερη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Βέγα αλλά σε απομακρυσμένη απόσταση από το άστρο. Μια ζώνη παρόμοια με την ζώνη αστεροειδών Kuiper που βρίσκεται στις εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος έξω από τον Πλούτωνα. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Κέιτ Σου, καθηγήτρια αστρονομίας στο Αστεροσκοπείο Steward του Πανεπιστημίου της Αριζόνα μελέτησε τα δεδομένα και ανέπτυξε μια θεωρία. Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι συνθήκες στον Βέγα είναι σχεδόν πανομοιότυπες με εκείνες στο ηλιακό μας σύστημα. Εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό στο κενό ανάμεσα στις δύο ζώνες αστεροειδών θα έχει αναπτυχθεί ένα πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας. Οτι υπάρχουν γίγαντες αερίου χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα του Δία, του Κρόνου, του Ποσειδώνα και του Ουρανού αλλά και βραχώδεις πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο της Γης και του Αρη. Οι ερευνητές παρουσίασαν τη θεωρία τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια. H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια καλιτεχνική απεικόνιση της ζώνης αστεροειδών που πιθανώς υπάρχει στον Βέγα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492293 Ψάξτε για ζωή στην Πανδώρα. Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότερες πιθανότητες για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής υπάρχουν όχι σε πλανήτες αλλά σε δορυφόρους, και μάλιστα σε δορυφόρους με στοιχεία κοινά με εκείνα της Πανδώρας, του εκπληκτικού 3D κόσμου που δημιούργησε ο Τζέιμς Κάμερον στο «Avatar». Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler παρατηρεί ταυτόχρονα 115 χιλιάδες άστρα και στα τρία χρόνια λειτουργίας του έχει καταγράψει δεδομένα που υποδεικνύουν την παρουσία περίπου 2750 πλανητών στον γαλαξία μας. Από αυτούς οι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη περίπου εκατό. Ομάδα 40 ερευνητών που μετέχουν στο πρόγραμμα «The Planet Hunters» (Οι κυνηγοί πλανητών) επικέντρωσαν την προσοχή τους σε 15 από τους λεγόμενους «υποψηφίους» πλανήτες. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία αυτοί οι εξωπλανήτες είναι στο σύνολο τους γίγαντες αερίου με μεγέθη παρόμοια με εκείνα του Δία και του Ποσειδώνα. Από αυτούς τους 15 υποψηφίους εξωπλανήτες όμως μόνο ενός η ύπαρξη έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί. Ο πλανήτης αυτός βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου και έχει λάβει το όνομα PH2 b. Η θέση στην οποία έχει υποδειχθεί ότι βρίσκονται αυτοί οι 15 πλανήτες είναι εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης». Βρίσκονται δηλαδή σε απόσταση από το μητρικό τους άστρο τέτοια ώστε να αναπτύσσονται συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι πιθανότατα σε αυτούς τους 15 εξωπλανήτες δεν υπάρχει ζωή. Εκτιμούν όμως ότι γύρω από αυτούς τους πλανήτες είναι πολύ πιθανό να κινούνται δορυφόροι όπου υπάρχουν δάση, ωκεανοί και όχι απλά μικροβιακές μορφές ζωής αλλά κάποιου είδους πλάσματα. «Υπάρχει μια εμμονή στην προσπάθεια ανακάλυψης πλανητών σαν τη Γη αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε με πλανήτες σαν τον PH2 b είναι πολύ πιο παράξενο. Αν ένας τέτοιος πλανήτης διαθέτει δορυφόρους με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης αυτοί θα είναι κόσμοι με ποτάμια, λίμνες και όλων των ειδών τους κατοίκους. Πρόκειται για μια ιδέα που δεν είχε πέσει μέχρι σήμερα στο τραπέζι αλλά είναι πιθανό τέτοιοι κόσμοι να είναι ιδιαίτερα κοινοί. Ισως η πλειονότητα των κατοικήσιμων κόσμων στο Σύμπαν να μην είναι βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη αλλά δορυφόροι γύρω από γίγαντες αερίου» αναφέρει ο Κρις Λίντον, καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και μέλος των Planet Hunters. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της επιθεώρησης «Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491917

Ο Ρομποναύτης έπιασε δουλειά. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία του ανδροειδούς που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο R2 ανέλαβε καθήκοντα και άρχισε να εκτελεί εργασίες. Ο R2 είναι ο πρώτος Ρομποναύτης που ταξιδεύει στο Διάστημα. Η NASA έχει ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία την προσπάθεια κατασκευής ενός ρομποτικού ανδροειδούς που θα συμμετέχει σε διαστημικές αποστολές. Ο R2 είναι κατασκευασμένος από αλουμίνιο, ανοξείδωτο χάλυβα και ανθρακονήματα, ζυγίζει 150 κιλά, έχει ύψος 101 εκατοστά, κινείται με ταχύτητα 3 μέτρων ανά δευτερόλεπτο και θα είναι το πρώτο ρομπότ που θα κινείται αυτόνομα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Ο R2 αρχικά θα αναλάβει βοηθητικές εργασίες. Στόχος των επιτελών της NASA είναι τα επόμενα μοντέλα ρομποναυτών να μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους σε δύσκολες αλλά και επικίνδυνες εργασίες όπως για παράδειγμα, στους διαστημικούς περιπάτους. Σε επόμενο στάδιο οι ρομποναύτες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην διαστημική εξερεύνηση πηγαίνοντας στην Σελήνη, στον Άρη και σε άλλους πλανήτες για να τους εξερευνήσουν. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491956 Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα διοργανωθεί διαγωνισμός ρομπότ. Διαγωνισμός σφαιρών-ρομπότ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή στο εσωτερικό του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ). Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού τα ρομπότ θα εκτελούν τις εντολές φοιτητών από τη Γη, αναφέρει η ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Τα ρομπότ-σφαίρες κινούνται με τη βοήθεια πίδακα συμπιεσμένου αερίου. Κατά τη διάρκεια του επικείμενου διαγωνισμού θα προσομοιώνουν τα διαστημικά σκουπίδια. Στο παιχνίδι θα συμμετάσχουν έξι ομάδες φοιτητών από την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Ανάλογα με τους επιδιωκόμενους στόχους του παιχνιδιού, οι φοιτητές θα έχουν κάνει τον αντίστοιχο προγραμματισμό των ρομπότ. http://greek.ruvr.ru/2013_01_10/100599804/ Η Ρωσία θα βοηθήσει την Ευρώπη να εκτοξεύσει τους δορυφόρους Swarm. Τρεις ευρωπαϊκοί επιστημονικοί δορυφόροι Swarm θα εκτοξευθούν από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ τον Απρίλιο του 2013, σύμφωνα με ανακοίνωση, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Ο ρωσικός πυραυλικός φορέας δεν αναφέρεται στην ανακοίνωση, όμως προηγούμενα είχε προγραμματιστεί αυτή η εκτόξευση να πραγματοποιηθεί με τη χρήση του πυραύλου «Rokot». Οι συσκευές Swarm θα εξασφαλίσουν καλύτερα από κάθε άλλη φορά τη μελέτη του μαγνητικού πεδίου της Γης και την εξέλιξή του με το χρόνο. Οι δορυφόροι θα κατασκευαστούν από την εταιρεία EADS Astrium. Οι τρεις συσκευές Swarm θα πετούν σε διαφορετικές πολικές τροχιές με ύψη από 450 έως 530 χλμ. http://greek.ruvr.ru/2013_01_09/100538691/ Το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ το 2012 παρέμεινε πρώτο στον κόσμο σε αριθμό εκτοξεύσεων. Το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν, κατά το απερχόμενο έτος επιβεβαίωσε τον τίτλο του ως η το πιο πολυχρησιμοποιημένο πεδίο εκτόξευσης στον κόσμο. Εκεί πραγματοποιήθηκαν 21 εκτοξεύσεις διαστημικών πυραύλων. Συνολικά σε όλο τον κόσμο τη φετινή χρονιά πραγματοποιήθηκαν 76 εκτοξεύσεις πυραύλων μεταφορέων. Από αυτές αντιστοιχούν στη Ρωσία οι 26 (5 εκτοξεύσεις από το κοσμοδρόμιο Κούρου). Το αμερικανικό κοσμοδρόμιο, που χρησιμοποιείται πιο συχνά βρίσκεται στο ακρωτήριο Κανάβεραλ και πραγματοποίησε 7 εκτοξεύσεις, ενώ το κινεζικό Σιτσάν, 9. http://greek.ruvr.ru/2012_12_28/99568862/ Νέος κινητήρας ιόντων της NASA. Ένας νέος, ισχυρότερος κινητήρας ιόντων που δοκιμάζεται σε εργαστήριο της NASA συμπλήρωσε 43.000 ώρες συνεχούς λειτουργίας, ένα σημαντικό ορόσημο για την τελειοποίηση της τεχνολογίας που θα επέτρεπε μακρόχρονες περιοδείες πέρα από τη ζώνη των αστεροειδών. Οι κινητήρες ιόντων έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μη επανδρωμένες αποστολές, όπως η αποστολή Dawn της NASA που εξερευνά τον αστεροειδή Εστία και τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Σε αντίθεση με τους πυραυλοκινητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μεγάλη προωστική ισχύ αλλά λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν για πολλούς μήνες συνεχόμενα και εκπέμπουν έναν σταθερό αλλά αδύναμο πίδακα φορτισμένων ατόμων. Με άλλα λόγια, οι κινητήρες ιόντων προσφέρουν μικρή επιτάχυνση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί για μεγάλη επιτάχυνση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Δεδομένου ότι οι κινητήρες ιόντων καταναλώνουν μικρές ποσότητες αερίου -συνήθως αέριου ξένου- και παραμένουν σε λειτουργία τουλάχιστον 10.000 ώρες, η τελική ταχύτητα του σκάφους μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη. Ο νέος κινητήρας NEXT (Εξελικτικός Προωστήρας Ξένου) που δοκιμάζεται στο Ερευνητικό Εργαστήριο «Τζον Γκλεν» της NASA καταναλώνει 7 kilowatt ηλεκτρικής ενέργειας και είναι περίπου τρεις φορές ισχυρότερος από τον κινητήρα ιόντων της αποστολής Dawn. Στις 43.000 ώρες λειτουργίας του, ο νέος κινητήρας έχει καταναλώσει μόλις 770 κιλά αέριου ξένου και έχει προσφέρει συνολική ώση 30 εκατομμυρίων newton-second. Η απόδοσή του, αναφέρει η NASA, τον καθιστά ιδανικό για αποστολές μεγάλης διάρκειας στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ή στους εξώτερους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. http://physicsgg.me/2012/12/27/%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b9%cf%8c%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa/ Χορός από διαστημικά σκουπίδια γύρω από τη Γη. Επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τρόπους να περιορίσουν τη «χωματερή» από υπολείμματα δορυφόρων, πυραύλων και διαστημοπλοίων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει γνωστές τέσσερις συγκρούσεις με διαστημικά σκουπίδια. - Τον Δεκέμβριο του 1991 συγκρούστηκε ο ρωσικός δορυφόρος «Cosmos 1934» με εξαρτήματα από τον δορυφόρο «Cosmos 926«. Η σύγκρουση έγινε αντιληπτή το 2005. - Στις 24 Ιουλίου 1996 συγκρούστηκε ένας γαλλικός δορυφόρος με εξαρτήματα που προήλθαν από έκρηξη του ανώτερου τμήματος ενός πυραύλου τύπου Ariane. - Στις 17 Ιανουαρίου 2005 συγκρούστηκε τμήμα αμερικανικού πυραύλου με ένα κομμάτι από κινεζική διαστημοσυσκευή. - Στις 10 Φεβρουαρίου 2009 ο αμερικανικός δορυφόρος «Iridium 33» συγκρούστηκε με τον ανενεργό ρωσικό δορυφόρο «Cosmos 2251». Μεγάλος αριθμός σκουπιδιών διασκορπίστηκε σε απόσταση μέχρι και 800 χλμ. από τη Γη. Περισσότερα: http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4780774

Το πάλσαρ Vela. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra της NASA κατέγραψε εικόνες από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άστρα νετρονίου που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. To Vela βρίσκεται σε απόσταση χιλίων ετών φωτός από τη Γη και είναι ό,τι απέμεινε από ένα μεγάλο άστρο που καταστράφηκε πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια σε μια έκρηξη σουπερνόβα. Το Vela έχει διάμετρο μόλις 20 χλμ και περιστρέφεται με τρομερή ταχύτητα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών το άστρο κάνει 11 περιστροφές/δευτ. - δηλαδή κινείται πιο γρήγορα από ό,τι οι έλικες ενός ελικοπτέρου! Καθώς περιστρέφεται εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια. Μυστήριο επίσης αποτελεί το γεγονός ότι γύρω από το Vela έχει δημιουργηθεί ένα νέφος καυτού αερίου που έχει την εμφάνιση μάσκας. Η όψη του άστρου με τη «μάσκα» οδήγησε τους ειδικούς στο να το ονομάσουν «Το Φάντασμα της Όπερας». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492128

Περισσότερα για τον Απόφι. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Herschel_synhelave_ton_asteroeidhe_Apophis

Αστεροειδής «Απόφις»: σοβαρή απειλή ή θαυμάσιο δώρο; Ο αστεροειδής «Απόφις» προσέλκυσε για άλλη μια φορά την προσοχή των επιστημόνων: την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου, πέταξε σε απόσταση 14,5 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μιας σειράς ειδικών, το 2036 ο αστεροειδής, αν αλλάξει η τροχιά του, θα συγκρουστεί με τον πλανήτη μας. Ο εν λόγω αστεροειδής, που ονομάστηκε προς τιμήν του αρχαίου αιγυπτιακού θεού του σκότους και της καταστροφής, είναι ένας τεράστιος ογκόλιθος με μάζα 50 εκατομμύρια τόνους και διάμετρο περίπου 300 μέτρα. Τον Απρίλιο του 2029, όπως λένε οι ειδικοί, θα περάσει σε απόσταση περίπου 36 χιλιάδων χιλιομέτρων από τη Γη. Αυτό είναι το ύψος των τροχιών των γεωστατικών δορυφόρων. Και αν ο «Απόφις» βρεθεί ακριβώς σε απόσταση 30404,5 χιλιομέτρων από τη Γη, όπως λένε οι επιστήμονες, μπορεί να βρεθεί στην λεγόμενη βαρυτική κλειδαριά, στην οποία η δύναμη της βαρύτητας της Γης μπορεί να αναγκάσει τον αστεροειδή να στραφεί προς επικίνδυνη κατεύθυνση. Ωστόσο το ρίσκο σύγκρουσης του «Απόφις» με τη Γη δεν πρέπει να μεγαλοποιείται, υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας του ρωσικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Ντμίτρι Βίμπε: - Το ρίσκο σύγκρουσής του για σήμερα είναι ένα στις 50 χιλιάδες, δηλαδή η πιθανότητα σύγκρουσης το 2036 είναι ελάχιστη. Πρώτ΄ απ΄όλα, στον «Απόφις» δίνουν προσοχή, επειδή παρά το αρκετά μικρό μέγεθός του έχει σημαντική μάζα και ταχύτητα. Αν σημειωθεί σύγκρουσή του με τη Γη, θα ακολουθήσει έκρηξη ισχύος μερικών χιλιάδων μεγατόνων. Θα είναι καταστροφή περιφερειακής κλίμακας. Άραγε είναι δυνατή η αποφυγή του κινδύνου, που προέρχεται από το διάστημα με τη μορφή του «Απόφις»; Π.χ., να δοκιμάσουμε να τον καταρρίψουμε με κάποιο τρόπο ή να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την τροχιά της πτήσης του. Στο θέμα αναφέρεται ο Ντμίτρι Βίμπε: - Υπάρχουν μερικά σχέδια, τα οποία μας παρέχουν τη δυνατότητα να μετατοπίσουμε ελαφρά όμως έγκαιρα τον «Απόφις» σε άλλη τροχιά, προκειμένου να αποτραπεί η σύγκρουση μ΄αυτόν στο μέλλον. Όμως σε τέτοια περίπτωση πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί σήμερα η πιθανότητα σύγκρουσης μ΄αυτόν είναι πολύ μικρή. Και εμείς με τις ενέργειές μας μπορούμε να αυξήσουμε αυτή την πιθανότητα. Ανάμεσα στους επιστήμονες υπάρχουν και πεπεισμένοι πολέμιοι των προσπαθειών επέμβασης στην πτήση του «Απόφις». Όπως είπε ο Γραμματέας Τύπου του Παρατηρητηρίου του Πούλκοβο Σεργκέι Σμιρνόφ, ο αστεροειδής αυτός είναι πραγματικό δώρο για τους αστρονόμους. - Οι περιοδικές συναντήσεις με τον αστεροειδή είναι επωφελείς για την καλύτερη κατανόηση της φύσης των ουράνιων σωμάτων. Γι΄αυτό το καλύτερο είναι να τοποθετηθούν σ΄αυτόν συσκευές, με τη βοήθεια των οποίων θα καταγραφεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η θέση του στο διαστημικό χώρο. Και αν αποδειχτεί ότι κατά το 2019 η προσέγγιση είναι πιο επικίνδυνη, από ότι πιστευόταν, να αλλάξουμε κάπως αυτή την τροχιά. Για την παρακολούθηση της κίνησης του «Απόφις» στο διαστημικό χώρο οι επιστήμονες ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν στον αστεροειδή ή κοντά σ΄αυτόν ραδιοφάρο, με τη βοήθεια του οποίου θα αυξηθεί η ακρίβεια της πρόληψης της μελλοντικής κίνησης του διαστημικού σώματος. Η εκτόξευση διαστημοπλοίου, που θα μεταφέρει στον αστεροειδή τον δορυφόρο-ραδιοφάρο, προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί μετά το 2020. http://greek.ruvr.ru/2013_01_09/100539417/

Η πιο μακρινή έκρηξη σουπερνόβα. Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», την πιο μακρινή στον χώρο και τον χρόνο έκρηξη σούπερ-νόβα τύπου Ια που έχει ποτέ παρατηρηθεί στο σύμπαν. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ετών φωτός και είναι δυνατό να μελετηθεί καλύτερα από κάθε άλλη μακρινή παρόμοια αστρική έκρηξη, πράγμα πολύτιμο για τους αστροφυσικούς. Η σούπερ-νόβα, με την ονομασία SN SCP-0401 (έχει και το παρατσούκλι «Μίνγκους» από τον ομώνυμο μουσικό της τζαζ!) εντοπίστηκε από τους επιστήμονες του Προγράμματος Κοσμολογίας Σούπερ-νόβα του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Μπέρκλεϊ, όπου επικεφαλής είναι ο νομπελίστας καθηγητής αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Σαρλ Περλμούτερ. Η ανακάλυψη -που ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας- θα βοηθήσει στην καλύτερη «μέτρηση» της κοσμικής ιστορίας και της διαχρονικής εξέλιξης της σκοτεινής ενέργειας, της μυστηριώδους δύναμης που επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος (όπως ανακάλυψε ο Περλμούτερ το 1998 και γι' αυτό βραβεύτηκε το 2011). Ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, είναι πώς και γιατί η σκοτεινή ενέργεια φαίνεται να επηρεάζει την επέκταση του σύμπαντος διαφορετικά σε διαφορετικές περιοχές του. «Με τη SN SCP-0041, έχουμε το πρώτο παράδειγμα μιας καλά μετρήσιμης σούπερ-νόβα, τόσο μακριά που μπορεί να αξιοποιηθεί για την μελέτη της ιστορίας επέκτασης του σύμπαντος εδώ και σχεδόν 10 δισ. χρόνια», δήλωσε ο ερευνητής Ντέηβιντ Ρούμπιν. Οι περισσότερες σούπερ-νόβα ξεκινούν ως άστρα των οποίων καταρρέει ο πυρήνας, όμως μια σούπερ-νόβα τύπου Ια αρχίζει ως λευκός νάνος που απορροφά μάζα από ένα άλλο γειτονικό άστρο-συνοδό. Όταν το άστρο-νάνος φθάσει σε μια κρίσιμη μάζα, εκρήγνυται σε μια τιτάνια θερμοπυρηνική έκρηξη. Το φως από τις εκρήξεις αυτού του είδους, καθώς ταξιδεύει έως τη Γη, θεωρείται από τους αστρονόμους ιδανικό σημείο αναφοράς για τη μέτρηση των κοσμικών αποστάσεων, καθώς και για τον υπολογισμό του πόσο έχει επεκταθεί (διασταλεί) το σύμπαν από τότε που έγινε η συγκεκριμένη έκρηξη. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_10/01/2013_477670

Μετεωρολογικό δελτίο σε καφέ νάνο. Τι καιρό κάνει σε έναν καφέ νάνο; Οπωσδήποτε νεφελώδη και μάλιστα με πυκνά καφέ σύννεφα, όπως μπορείτε να δείτε στον πρώτο μετεωρολογικό χάρτη ενός τέτοιου ουράνιου σώματος που συντάχθηκε από τα δεδομένα των τηλεσκοπίων Spitzer και Hubble της NASA. Στην εικόνα, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας, ο παράξενος και σε μεγάλο βαθμό άγνωστος για εμάς κόσμος ενός καφέ γίγαντα, του 2MASSJ22282889-431026, εμφανίζεται καλυμμένος από τεράστια νέφη τα οποία κινούνται από έντονους ανέμους και καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνειά του. Οι καφέ γίγαντες είναι ψυχρά σώματα που μοιάζουν με άστρα – ορισμένοι μάλιστα τους αποκαλούν και «αποτυχημένα» άστρα. Αν και, όπως τα άστρα, σχηματίζονται από συμπυκνωμένα αέρια, δεν διαθέτουν την απαραίτητη μάζα ώστε να προκαλέσουν τη σύντηξη ατόμων υδρογόνου και να παραγάγουν ενέργεια. Ουσιαστικά αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία σωμάτων που φαίνονται να μοιάζουν περισσότερο με τους πλανήτες αερίων – φαίνονται να διαθέτουν σύνθετες και ποικίλες ατμόσφαιρες. Ο πρώτος «μετεωρολογικός χάρτης» καφέ νάνου θεωρείται λοιπόν ότι αποτελεί ένα βασικό πρώτο βήμα για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτούς τους μυστηριώδεις κόσμους αλλά και για να μάθουμε περισσότερα σχετικά με την ατμόσφαιρα πλανητών που βρίσκονται έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Η μελέτη, με επικεφαλής την Εστερ Μπουένζλι του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=492124

Στα 17 δισεκατομμύρια υπολογίζονται οι εξωπλανήτες σαν τη Γη. Τουλάχιστον ένα στα έξι άστρα του γαλαξία μας (ποσοστό 17%) διαθέτει σε τροχιά γύρω του ένα πλανήτη με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων. Αυτές προέκυψαν από την ανάλυση των έως τώρα δεδομένων για την αναζήτηση εξωπλανητών από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» της NASA, το οποίο από το 2009 μελετά εξονυχιστικά περίπου 150.000 άστρα σε μια περιοχή του ουρανού στον αστερισμό του Κύκνου. Με δεδομένο ότι ο γαλαξίας μας έχει γύρω στα 100 δισεκατομμύρια άστρα, ο συνολικός αριθμός εξωπλανητών σαν τη Γη φθάνει τουλάχιστον τα 17 δισεκατομμύρια! Οι νέες εκτιμήσεις των αστρονόμων, με επικεφαλής τον Φρανσουά Φρενσίν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, σύμφωνα με το «Science», ενώ παράλληλα δημοσιεύονται στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal». Η νέα εκτίμηση συνέπεσε με την ανακοίνωση ότι το «Κέπλερ» ανακάλυψε 461 ακόμα πιθανούς εξωπλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν περίπου το μέγεθος της Γης. Έτσι, οι εξωπλανήτες που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται συνολικά στους 2.740, από τους οποίους οι 105 έχουν ήδη επιβεβαιωθεί. Η νέα στατιστική ανάλυση των στοιχείων του «Κέπλερ» δείχνει ότι το 17% των άστρων έχουν τουλάχιστον ένα πλανήτη με μέγεθος 0,8 έως 1,2 φορές αυτό της Γης και με τροχιά πολύ κοντινή («έτος» κάτω των 85 ημερών).Περίπου το ένα τέταρτο των άστρων έχουν γύρω τους μια σούπερ-Γη με μέγεθος 1,25 έως δύο φορές αυτό της Γης και με «έτος» κάτω των 150 γήινων ημερών. Ένα ανάλογο ποσοστό άστρων (περίπου 25%) έχουν σε τροχιά γύρω τους ένα μίνι-Ποσειδώνα (δύο έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τη Γη) με «έτος» έως 250 ημερών. Οι ακόμα μεγαλύτεροι εξωπλανήτες είναι λιγότεροι συνηθισμένοι. Μόνο το 3% των άστρων διαθέτουν μεγάλους Ποσειδώνες (τέσσερις έως έξι φορές το μέγεθος της Γης), ενώ το 5% των άστρων έχουν γύρω τους αέριους γίγαντες (έξι έως 22 φορές το μέγεθος της Γης) με τροχιά έως 400 ημερών. Περίπου το 1% των άστρων φαίνεται να έχουν μεγάλους πλανήτες όσο ο Δίας. Μέχρι στιγμής ανακαλύπτονται κυρίως εξωπλανήτες σε μικρή απόσταση από τα άστρα τους, επειδή είναι πιο εύκολη η ανίχνευσή τους, όμως σταδιακά θα έρχονται στο φως όλο και περισσότεροι πλανήτες με μακρινές τροχιές. Μεγάλο ζητούμενο παραμένει η ανακάλυψη μιας δεύτερης Γης στη λεγόμενη «φιλόξενη ζώνη», όπου η θερμοκρασία δεν είναι ούτε πολύ χαμηλή, ούτε πολύ υψηλή και όπου θα υπάρχει νερό και, συνεπώς, πιθανότητα ζωής. Καθώς θα αυξάνονται τα δεδομένα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τελικά το ποσοστό των άστρων με πλανήτες γύρω τους στο μέγεθος της Γης ή ελαφρώς μεγαλύτερο μπορεί να φθάσει το 50% ή και παραπάνω. Πάντως, οι εξωπλανήτές με μέγεθος έως διπλάσιο της Γης δεν είναι κατ' ανάγκη κατοικήσιμοι, επειδή συχνά είναι καυτοί λόγω της εγγύτητας στο άστρο τους. Όμως τέτοιοι καυτοί κόσμοι στην επιφάνεια, δεν αποκλείεται να διαθέτουν πολύ νερό, βαθιά στο υπέδαφός τους. Από την άλλη, οι πλανήτες με μέγεθος δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο της Γης φαίνεται να είναι συνήθως σαν τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, δηλαδή έχουν ένα βραχώδη πυρήνα περιβαλλόμενο από αέριο ήλιο και υδρογόνο και ίσως νερό. Εξάλλου, η ομάδα συνεργαζόμενων επαγγελματιών και εθελοντών αστρονόμων «Κυνηγοί Πλανητών» ανακοίνωσε τη βέβαιη ανακάλυψη ενός αέριου γίγαντα πλανήτη στο μέγεθος του Δία (με την ονομασία PH2 b) στη «φιλόξενη ζώνη» του άστρου του, καθώς και άλλων 42 πιθανών μεγάλων αέριων εξωπλανητών, από τους οποίους τουλάχιστον οι 15 βρίσκονται επίσης στην «φιλόξενη ζώνη» των άστρων τους. Μάλιστα οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι γύρω από τον PH2 b μπορεί να περιφέρονται δυνητικά κατοικήσιμοι δορυφόροι, όπως η «Πανδώρα» στην ταινία «Αβατάρ». http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477258 «Νέους κόσμους» ανακάλυψε το τηλεσκόπιο Κέπλερ. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA ανακάλυψε επί πλέον 461 νέους πλανήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι στο μέγεθος της Γης ή μερικές φορές μεγαλύτεροι από τον δικό μας πλανήτη, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα οι επιστήμονες. Με αυτή την ανακοίνωση οι αποκαλούμενοι «νέοι κόσμοι» που έχει έως τώρα ανακαλύψει το τηλεσκόπιο, ανέρχονται στους 2.740, οι 105 εκ των οποίων έχουν επιβεβαιωθεί. «Πριν από δύο χρόνια είχαμε περίπου 1.200 υποψήφιους πλανήτες. Ένα χρόνο αργότερα, έχει προστεθεί ένας σημαντικός αριθμός νέων πολύ μικρών πλανητών ... δυο φορές το μέγεθος της Γης ή και μικρότερων», δήλωσε ο αστρονόμος του Κέπλερ Κρίστοφερ Μπούρκε σε συνέντευξη Τύπου της αμερικανικής αστρονομικής εταιρείας σε συνέδριο στο Λόγκ Μπιτς της Καλιφόρνια. Με την προσθήκη των 461 νέων υποψήφιων πλανητών πολλαπλασιάζεται η 22μηνη συλλογή του τηλεσκοπίου Κέπλερ.\ Ο στόχος της αποστολής Κέπλερ, η οποία ξεκίνησε το 2009, είναι να καθορίσει πόσα αστέρια στο Γαλαξία μας έχουν το μέγεθος της Γης, όπου μπορεί να υπάρχει νερό επί της επιφανείας τους. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/01/2013_477238

Ανασκόπηση του 2012 για τη Ρώσικη Διαστημική Υπηρεσία. Ο επικεφαλής της ρώσικης Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roscosmos), Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, μιλάει για τη νέα γενιά πυραύλων, το νέο κοσμοδρόμιο στην ρώσικη Απω Ανατολή και για τη διεθνή συνεργασία στην εξερεύνηση του διαστήματος. ΕΡ: Βλαντίμιρ Αλεξάντροβιτς, πόσο αποδοτικός ήταν ο χρόνος που μας πέρασε για τον τομέα σας; ΑΠ: Στις 19 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα διαστημικών εκτοξεύσεων της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας για το 2012. Φέτος, έγιναν 28 επιτυχείς εκτοξεύσεις πυραύλων και τέθηκαν σε τροχιά 35 δορυφόροι και άλλες διαστημικές μονάδες. Οι μόνες «ατυχίες» που δυστυχώς είχαμε, ήταν λόγω της δυσλειτουργίας του ανώτερου σταδίου του πυραύλου-φορέα «Briz-Μ». Δεν τέθηκαν στην κατάλληλη τροχιά οι δορυφορικές μονάδες «Express-MD2» και «Telkom-3», όπως το ίδιο και ο δορυφόρος «Yamal-402». Δύο εκτοξεύσεις πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχής της Ρωσίας από το κοσμοδρόμιο στη Γαλλική Γουιάνα και άλλες τρεις έγιναν στο πλαίσιο του προγράμματος «Sea Launch». Ο συνολικός αριθμός των εκτοξεύσεων για το 2012 ήταν μικρότερος από το 2011. Χωρίς να υπολογίζουμε τις εκτοξεύσεις από την πλατφόρμα «Sea Launch» και από το Διαστημικό Κέντρο της Γουιάνας, η Ρωσία είχε πραγματοποιήσει μέσα στο 2011, 32 εκτοξεύσεις. Να σημειωθεί πάντως, ότι οι διαστημικές εκτοξεύσεις στην παγκόσμια «πυραυλική – διαστημική» αγορά μειώνονται ελαφρά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα σχεδόν όλες οι χώρες να έχουν πραγματοποιήσει λιγότερες εκτοξεύσεις φέτος από ότι στο παρελθόν. ΕΡ: Τι γίνεται με τον κλάδο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας στο σύνολο του; ΑΠ: Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα του κλάδου, δείχνουν μια αύξηση του όγκου της παραγωγής στην αεροδιαστημική βιομηχανία κατά 14,9% το 2012, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Η αύξηση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο κρατικό εξοπλιστικό πρόγραμμα και στην αύξηση της χρηματοδότησης στο πλαίσιο του Ομοσπονδιακού διαστημικού προγράμματος. Ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα για το 2012, ήταν η έναρξη σε πλήρη κλίμακα των εργασιών για την κατασκευή του κοσμοδρομίου «Vostochny» στην περιφέρεια Αμούρ στην Άπω Ανατολή. Ηδη, εκεί προχωρούν οι ηλεκτρολογικό-μηχανολογικές εργασίες στις εγκαταστάσεις για τη δημιουργία της αναγκαίας τεχνικής υποδομής, των ενεργειακών συστημάτων, καθώς και του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου. ΕΡ: Πως πηγαίνουν οι δοκιμές του πυραύλου «Angara»; Θα έχουν ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2013; ΑΠ: Υπάρχει κάποια καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα, αλλά σήμερα λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα από τους μηχανικούς που κατασκευάζουν τον εξοπλισμό εδάφους, ώστε να εξαλειφθεί η καθυστέρηση μέχρι τον Μάρτιο του 2013. Ο μήνας αυτός είναι το σημείο αφετηρίας των δοκιμών. Τότε θα πρέπει να ξεκινήσουν δοκιμές φορτίου, ρυθμίσεων ανεφοδιασμού και είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι θα προχωρήσουμε σε δοκιμαστικές πτήσεις του «Angara» μέσα στο 2013. Για το χρονοδιάγραμμα, θα μπορούμε να σας ενημερώσουμε πιο συγκεκριμένα, τον Μάρτιο. ΕΡ: Οι πύραυλοι είναι έτοιμοι; ΑΠ: Ο «ελαφρύς» τύπος πυραύλου, είναι έτοιμος. Το μεγάλο, «βαρύ» μοντέλο, θα κατασκευαστεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013. ΕΡ: Πόσο πιθανό είναι να ξεκινήσει εκ νέου το πρόγραμμα διαστημικού τουρισμού στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ); ΑΠ: Δεν είμαστε αντίθετοι στο θέμα εκπαίδευση - προετοιμασία για διαστημική πτήση, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε υπογράψει καμία σύμβαση που να αναφέρεται σε ένα τέτοιο σκοπό. Σε συμφωνία της NASA και της Roscosmos, έχει προγραμματιστεί μια αποστολή μακράς διάρκειας στο ΔΔΣ για διμελές πλήρωμα, το 2015. Οι κοσμοναύτες θα παραμείνουν στο σταθμό για ένα χρόνο. Η εγγυημένη διάρκεια παραμονής του διαστημικού σκάφους «Soyuz» σε τροχιά, είναι έξι μήνες. Αυτό σημαίνει, ότι κατά τη διάρκεια της εξαιρετικά μεγάλης σε χρονική διάρκεια αποστολής στο ΔΔΣ, θα πρέπει να αλλάξει το προσδεμένο στον σταθμό σκάφος. Και η ερώτηση που προκύπτει: Πώς να το κάνουμε; Μπορούμε να φιλοξενήσουμε στο διαστημικό όχημα δύο τουρίστες και μετά από 10 ημέρες στο διάστημα να επιστρέψουν πίσω. Η δεύτερη επιλογή, είναι να προχωρήσουμε σε κανονική αποστολή. Να στείλουμε στο ΔΔΣ έναν εκπαιδευμένο κοσμοναύτη μας για 10 ημέρες. Στην πραγματικότητα, έναν τουρίστα με κρατική επιχορήγηση, μια επιλογή που μάλλον δεν αιτιολογείται πλήρως. Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι συνάδελφοι μας έχουν ανακοινώσει ότι θα ήθελαν να αγοράσουν τη μια κενή θέση για το δικό τους αστροναύτη. Τώρα σταθμίζουμε όλα τα «υπέρ» και τα «κατά». Η απόφαση θα ληφθεί στο πρώτο τρίμηνο του 2013. ΕΡ: Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για το έργο ExoMars; ΑΠ: Έχουμε συμφωνήσει επί της αρχής να συνεργαστούμε. Η συμφωνία θα υπογραφεί. Ξεκινάμε τη χρηματοδότηση του project. ΕΡ: Σε ποιο βαθμό έχετε προχωρήσει; ΑΠ: Σε ικανοποιητικό βαθμό, ώστε να μπορεί να προχωρήσει η υλοποίηση του έργου. ΕΡ: Τι άλλο απαιτείται από τη Ρωσία στο συγκεκριμένο project, εκτός από τον πύραυλο – φορέα; ΑΠ: Η συμμετοχή μας δεν θα περιοριστεί μόνο στον πύραυλο-φορέα. Συμφωνήσαμε για το ακόλουθο σχήμα συνεργασίας: Το 2016, ο πύραυλος «Proton» θα στείλει στον Άρη την ευρωπαϊκή τροχιακή μονάδα, στην οποία θα έχουν τοποθετηθεί αρκετά ρώσικα επιστημονικά όργανα και το δικό μας πειραματικό όχημα προσεδάφισης. Στη συνέχεια, το 2018, θα στείλουμε στον κόκκινο πλανήτη το αρειανό-όχημα που είναι εξοπλισμένο με ένα ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών και ρώσικων επιστημονικών οργάνων. Κάτι τέτοιο θα μας επιτρέψουν για πρώτη φορά να πάρουμε δείγματα πετρωμάτων του Άρη από βάθος αρκετών μέτρων. Τα επιστημονικά δεδομένα θα μεταδίδονται στη Γη, μέσω του δορυφόρου της αποστολής του 2016. Την 21η Δεκεμβρίου, είχα τηλεφωνική συνομιλία με τον επικεφαλής της ESA, Ζαν-Ζακ Ντορντέν και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στην υπογραφή της συμφωνίας μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013. Έχουμε κοινή αντίληψη των πραγμάτων για τη συνεργασία. Η καθυστέρηση εξηγείται από την πολυπλοκότητα των τυπικών διαδικασιών της ESA. Συμφωνήσαμε να έχουμε ολοκληρώσει το τελικό κείμενο του συμφωνητικού με κάθε λεπτομέρεια, μέχρι την 20η Ιανουαρίου 2013. ΕΡ: Ποιά άλλα έργα σχεδιάζονται να υλοποιηθούν σε συνεργασία με την ESA; Για παράδειγμα, μήπως βρίσκεται στα σκαριά η εκπόνηση ενός νέου project «Phobos-Grunt»; ΑΠ: Έχουμε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους για συνεργασία στο project του Άρη. Ταυτόχρονα, προχωράμε στην υλοποίηση σχεδίων για τη Σελήνη, στα κοινά έργα μελέτης του Ήλιου και του δορυφόρου του Δία, Γανυμήδη. Για όλα αυτά τα θέματα έχουν δημιουργηθεί ομάδες εργασίας με σκοπό να προετοιμαστούν οι σχετικές συμφωνίες. Σε γενικές γραμμές, η μελλοντική υλοποίηση των μεγάλων διαστημικών projects είναι αδύνατη χωρίς την παγκόσμια ολοκλήρωση στη διαστημική συνεργασία. http://rbth.gr/articles/2013/01/06/anaskopisi_toy_2012_gia_ti_rosiki_diastimiki_ypiresia_19129.html Διαστημικές υποχρεώσεις, γήϊνες απολαβές. Μπορεί η πατρίδα να ζητάει από τους Ρώσους κοσμοναύτες να ξεπεράσουν τα ανθρώπινα όριά τους, αλλά οι μισθοί που τους δίδει η Πολιτεία, ακόμα και με τις αυξήσεις που γίνονται τώρα, είναι χαμηλοί. Η κυβέρνηση ενέκρινε νέο μισθολόγιο για τους ρώσους αστροναύτες. Στο εξής, ανάλογα με τη θέση ευθύνης τους, την προϋπηρεσία και τα προσόντα τους, θα λαμβάνουν σαν βασικό μισθό από 1.525 έως 2.200 ευρώ μηναίως (61.000 - 88.000 ρούβλια). Προβλέπονται επίσης, και ειδικά πριμ. Όμως, οι μισθοί των ρώσων κοσμοναυτών είναι πέντε φορές μικρότεροι των αμερικανών αστροναυτών. Αμείβονται δε, λιγότερο ακόμα και από τους πιλότους της ρώσικης Πολιτικής Αεροπορίας. Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι το μισθολόγιο των κομσοναυτών παρέμενε το ίδιο από το 1993, οπότε είχε εγκριθεί και ο σχετικος κανονισμός (17 Μαΐου 1993). Τώρα λοιπόν, οι μηνιαίες αποδοχές του υποψηφίου κοσμοναύτη ανέρχονται σε 60.900 ρούβλια (1.522,5 ευρώ) , του κοσμοναύτη σε 63.800 ρούβλια (1.595 ευρώ) και του εκπαιδευτή κοσμοναυτών σε 88.450 ρούβλια (2.211,25 ευρώ). Μόλις ο κοσμοναύτης κάνει το πρώτο του ταξίδι στο διάστημα, ο μισθός του αυξάνεται στις 69,6 χιλιάδες ρούβλια (1.740 ευρώ). Ο επικεφαλής της διεύθυνσης επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων της Ρώσικης Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roskosmos), Αλεξέι Κρασνόφ, παραδέχτηκε ότι κατά τη σοβιετική εποχή, οι κοσμοναύτες είχαν καλύτερες απολαβές από το μέσο σοβιετικό πολίτη. Έπαιρναν σαν πριμ από το κράτος, διαμέρισμα, αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού (τα πολυτελή σοβιετικά ‘Volga’) και είχαν πολλά ακόμα ειδικά προνόμια και επιδόματα. Το κράτος παρείχε στους «Ήρωες του διαστήματος», σχεδόν τα πάντα. Σήμερα, οι μισθοί των ρώσων κοσμοναυτών είναι μικρότεροι ακόμα κι’ από εκείνους των κυβερνητών πολιτικών αεροσκαφών. Πόσο μάλλον, σε σχέση με συναδέλφους τους από άλλες χώρες. Για παράδειγμα, οι αμερικανοί αστροναύτες έχουν ένα σταθερό μισθό, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στη γη ή στο διάστημα, που κυμαίνεται από 120.000 – 130.000 δολάρια το χρόνο. Ο επίσημος μηνιαίος μισθός των υπαλλήλων της NASA, είναι 10.800 δολάρια (περ. 8.182 ευρώ, με ισοτιμία 21.12.2012). Ο ρώσοι κοσμοναύτες, για να εισπράξουν 130.000 με 150.000 δολάρια, στην καλύτερη περίπτωση θα πρέπει να ολοκληρώσουν μια εξάμηνη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), δήλωσε ο επικεφαλής πτήσεων του ρώσικου τμήματος των αποστολών στο ΔΔΣ, Βλαντίμιρ Σολοβιόφ. Οι μισθοί Γκαγκάριν και Αρμστρονγκ. Για λόγους σύγκρισης, το μηνιαίο εισόδημα του πρώτου κοσμοναύτη, Γιούρι Γκαγκάριν, ήταν το 1962 σχεδόν 575 δολάρια (με ισοτιμία: 1 ρούβλι = 0,9 δολάρια). Ο μισθός του κατακτητή της σελήνης, Neil Armstrong, το 1969, ήταν 1.666 δολάρια το μήνα. Έτσι, το εισόδημα ενός αμερικανού αστροναύτη ήταν περίπου 2,8 φορές του μισθού του σοβιετικού κοσμοναύτη, ενώ σήμερα το χάσμα έχει σχεδόν διπλασιαστεί (περίπου 5 φορές περισσότερες απολαβές). Οι αστροναύτες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), κατά το πρώτο έτος της εργασίας τους, λαμβάνουν 4,5 - 5,1 χιλ. ευρώ το μήνα, στη συνέχεια, ως αστροναύτες, αμείβονται με 5,6 - 6,3 χιλ. ευρώ το μήνα, και μετά την πρώτη πτήση τους, η διαστημική μηνιαία αποζημίωση ανέρχεται σε 6.500 – 7.300 ευρώ (περίπου 4 φορές περισσότερα από τον ρώσο κοσμοναύτη). Ο Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης, πιλότος-κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ, δήλωσε ότι «οι ρώσοι κοσμοναύτες δεν μπορεί να καυχιούνται για το «μεγάλο» μισθό τους. Κάποιοι από αυτούς, κάτοχοι του ύψιστου τίτλου, «Ήρωα της Ρωσίας», ζουν με τις οικογένειες τους σε διαμερίσματα ενός δωματίου και σε ξενώνες εργοστασίων για πολλά χρόνια». Κατά τη γνώμη του προϊστάμενου του κέντρου εκπαίδευσης κοσμοναυτών «Γιούρι Γκαγκάριν», Σεργκέι Κρικαλιόφ, ο ρώσος κοσμοναύτης θα πρέπει να αμείβεται με έναν αξιοπρεπή μισθό και αυτός θα πρέπει να είναι υψηλότερος από τον εθνικό μέσο όρο, όπως επίσης και από το μέσο όρο του κλάδου. Τα χρήματα όμως, δεν θα πρέπει να είναι το πρώτο και το κύριο κίνητρο. «Η αμοιβή του κοσμοναύτη θα πρέπει να συνδέεται με το έργο του, και από το βαθμό του επαγγελματικού κινδύνου. Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία παρεξήγηση για τη φύση της εργασίας του κοσμοναύτη», είχε πει ο ίδιος σε μια συνέντευξη του, στο πρακτορείο RIA «Novosti». Το αντεπιστέλλων μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιολκόβσκι», Γιούρι Καράς, πιστεύει ότι το επάγγελμα του κοσμοναύτη στη Ρωσία σήμερα, έχει υποβαθμιστεί στο επίπεδο «πιλότου αεροσκάφους», στην καλύτερη περίπτωση. «Οι πιλότοι πολιτικών αεροπλάνων, λαμβάνουν σήμερα περισσότερα χρήματα από ότι οι κοσμοναύτες. Ο μισθός του κυβερνήτη στο αεροσκάφος Α-320 μπορεί να φτάσει μέχρι και στα 11-12 χιλιάδες δολάρια, ή μέχρι τα 400 χιλιάδες ρούβλια το μήνα. Ενώ ο μισθός του κοσμοναύτη, στην καλύτερη περίπτωση είναι 88.000 ρούβλια», λέει. Και τονίζει: «Μίλησα πρόσφατα με έναν καλό κοσμοναύτη, ο οποίος τώρα ετοιμάζεται να πετάξει στο διάστημα. Για την πτήση του θα εισπράξει 90 χιλιάδες δολάρια. Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται ότι είναι ένα μεγάλο ποσό, αλλά τα χρήματα αυτά σήμερα δεν αρκούν ούτε για την αγορά μιας γκαρσονιέρας στη Μόσχα. Το πιο σημαντικό είναι ότι γι’ αυτή την πτήση ο κοσμοναύτης προετοιμάζονταν για 12 ολόκληρα χρόνια, λαμβάνοντας κατ' ανώτατο όριο, 60.000 ρούβλια το μήνα». http://rbth.gr/articles/2013/01/05/diastimike_ypoxreosei_giine_apolabe_19115.html Εταιρία "Energia": νέο διαστημόπλοιο με νέες δυνατότητες. Η πυραυλική διαστημική εταιρία "Energia" ολοκλήρωσε τον τεχνικό σχεδιασμό του νέου ρωσικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου, το οποίο πρέπει να αντικαταστήσει τα θρυλικά «Σογιούζ». Ως το 2017, πρέπει να ξεκινήσουν τις δοκιμές πτήσης του. Για πρώτη φορά μακέτα με πραγματικό μέγεθος του νέου διαστημοπλοίου παρουσιάστηκε στη Διεθνή Αεροδιαστημική Έκθεση MAKS 2011. Σήμερα η εταιρία "Energia" ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του τεχνικού σχεδιασμού του διαστημοπλοίου με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας. Σύμφωνα με το σχέδιο, το διαστημόπλοιο θα μπορεί να μεταφέρει σε τροχιά έως και 500 κιλά φορτίο. Όμως ο βασικός του προορισμός είναι η μεταφορά σε περίγεια τροχιά εξαμελούς πληρώματος και όχι τριμελούς, όπως συμβαίνει σήμερα. - Το νέο διαστημόπλοιο είναι πιο οικονομικό από άποψη καυσίμων και πυραύλων, καθώς και σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση των αναγκών του τροχιακού σταθμού – είτε αυτός θα είναι ο ΔΔΣ ή, ίσως, κάποιος άλλος σταθμός, τον οποίο θα κατασκευάσει η Ρωσία στο μέλλον. Ακόμα και αν χρειαστεί τριμελές πλήρωμα, θα μπορεί στη θέση των κοσμοναυτών να φορτωθεί στο διαστημόπλοιο επιπρόσθετος εξοπλισμός. Έτσι το διαστημόπλοιο θα εκτελεί και λειτουργία μεταγωγικού. Εκτός αυτού, είναι διαστημόπλοιο καθολικής χρήσης, δεν προορίζεται μόνο για πτήσεις σε περίγεια τροχιά και για τον εφοδιασμό του τροχιακού σταθμού, όπως η τωρινή εκδοχή του «Σογιούζ», αλλά και για μακρινές πτήσεις. Οι τροποποιήσεις του θα μπορούν να πετούν γύρω από τη Σελήνη και να πραγματοποιούν πτήση σε τροχιά της Σελήνης. Αν υιοθετηθεί απόφαση για την κατασκευή τροχιακού σταθμού σε περίγεια τροχιά, ο εφοδιασμός του μπορεί να πραγματοποιείται με τη βοήθεια αυτού του διαστημοπλοίου, υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας. Εκτός αυτού, έχοντας μεγάλα αποθέματα ενέργειας, θα μπορεί να εκτελεί αρκετά μακρές αυτόνομες πτήσεις. Στο νέο διαστημόπλοιο οι κοσμοναύτες θα έχουν πιό άνετες συνθήκες δουλειάς, σχεδόν έχει διπλασιαστεί ο οφέλιμος χώρος και είναι πιό εύκολη η διεύθυνση του σκάφους. Και, τέλος, χάρη στο νέο σύστημα προσεδάφισης έχουν μειωθεί σημαντικά οι υπερφορτίσεις. Οι Ρώσοι εμπειρογνώμονες στον τομέα της κοσμοναυτικής θεωρούν ότι το υπό ανάπτυξη διαστημόπλοιο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τις επανδρωμένες πτήσεις στη Σελήνη. Ο πιο κατάλληλος πύραυλος-φορέας για το νέο διαστημόπλοιο μπορεί να αποδειχτεί ο υπό ανάπτυξη ρωσικός μεταφορέας “Angara”. Ωστόσο, όπως λένε οι ειδικοί, το καθολικής χρήσης διαστημόπλοιο σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να τοποθετείται και σε άλλους πυραύλους-φορείς. http://greek.ruvr.ru/2012_12_28/99564951/ H NASA θα στείλει «παρέα» στη Σελήνη. Ενα σχέδιο βγαλμένο κυριολεκτικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας επεξεργάζεται η NASA. Ερευνητές του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Keck υποστηρίζουν ότι η NASA αναζητεί τρόπο για να μαγνητίσει έναν μικρό αστεροειδή, να τον βγάλει από την τροχιά του και να τον τοποθετήσει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Στόχος του εγχειρήματος είναι να αναπτυχθούν τρόποι ασφαλούς προσέγγισης και παραμονής σε αστεροειδείς για μελλοντικές αποστολές. Τα στελέχη του Keck αναφέρουν ότι έχει ήδη εκπονηθεί μια πρώτη πρόταση για το όλο εγχείρημα. Σύμφωνα με αυτή, ένα ρομποτικό σκάφος θα πλησιάσει έναν μικρό αστεροειδή και θα τον «φυλακίσει» μέσα σε έναν διαστημικό σάκο. Στη συνέχεια το σκάφος θα μεταφέρει τον σάκο κοντά στη Σελήνη και θα απελευθερώσει τον αστεροειδή ο οποίος θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον φυσικό μας δορυφόρο. Ενας πιθανός στόχος σύμφωνα με τους ειδικούς του Keck είναι ο 1999 Α010, ένας μικρός διαστημικός βράχος με διάμετρο 7 μέτρα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το αν τελικά αποφασισθεί, η αποστολή μπορεί να οργανωθεί και να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη 15ετία. Εκτιμούν ότι το κόστος θα κυμανθεί στα ίδια επίπεδα με εκείνα της αποστολής του Curiosity στον Αρη, δηλαδή περί τα 2,5 δισ. δολάρια. Στο ερώτημα σχετικά με το ποια είναι η χρησιμότητα μιας τέτοιας αποστολής, οι ειδικοί που κλήθηκαν να απαντήσουν αναφέρουν ότι πιθανότατα πρόκειται για μια πρόβα τζενεράλε μελλοντικών αποστολών σε αστεροειδείς. Τα τελευταία χρόνια έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη διάφορες αποστολές εξερεύνησης μεγάλων αστεροειδών. Υπάρχει μάλιστα επιθυμία όχι μόνο κρατών αλλά και του ιδιωτικού τομέα για την προσπάθεια εντοπισμού και εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και άλλων πολύτιμων για εμάς «συστατικών» των αστεροειδών. Αν τελικά το σχέδιο της NASA υλοποιηθεί, αναμένεται να προσφέρει σημαντικά στοιχεία που θα βοηθήσουν στην οργάνωση αποστολών «εκμετάλλευσης» αστεροειδών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491335 Οι επιστήμονες προτείνουν να κατασκευαστεί γυμναστήριο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το Ινστιτούτο ιατρικο-βιολογικών προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών προτείνει να μετατραπεί το Επιστημονικό-Ενεργειακό Διαμέρισμα υπ’ αριθμ. 1 του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σε γυμναστήριο. «Τώρα συζητείται τί θα τοποθετηθεί σε αυτό το διαμέρισμα. Εάν δεν πρόκειται για ένα αμιγώς ιατρικό τμήμα, τότε τουλάχιστον θα υπάρχει τμήμα ασκήσεων, όπου θα τοποθετηθεί διάδρομος και ένα μηχάνημα γυμναστικής», είπε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Ίγκορ Ουσακόφ. Κατά τα λεγόμενά του οι προτάσεις του Ινστιτούτου υποστηρίχθηκαν εν γένει από τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία (Roskosmos) και την Πυραυλική-Διαστημική Εταιρεία «Ενέργκια», η οποία πρόσφατα κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή του Επιστημονικού-Ενεργειακού Διαμερίσματος έως το 2016-2017. http://greek.ruvr.ru/2013_01_05/100178535/ Κίνδυνος Αλτσχάιμερ για τους αστροναύτες. Εναν άγνωστο μέχρι σήμερα κίνδυνο για τους αστροναύτες εντόπισαν επιστήμονες στις ΗΠΑ. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία προκαλεί βλάβες στον εγκέφαλο τέτοιες ώστε να αυξάνονται αξιοσημείωτα οι πιθανότητες εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ. Τις τελευταίες δεκαετίες και όσο ο άνθρωπος ταξιδεύει ολοένα και πιο... βαθιά στο Διάστημα γίνονται συνεχώς έρευνες σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία από την παραμονή στο Διάστημα. Εχει διαπιστωθεί ότι η έλλειψη βαρύτητας προκαλεί παθήσεις στο μυοσκελετικό σύστημα ενώ η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία έχει ενοχοποιηθεί για εμφάνιση καρκίνου. Εχει όμως επίσης διαπιστωθεί ότι οι αμυντικοί μηχανισμοί της Γης (π.χ το μαγνητικό πεδίο) προστατεύουν τον άνθρωπο από τη διαστημική ακτινοβολία. Με δεδομένη πάντως τη βούληση κρατών αλλά και του ιδιωτικού τομέα για παρουσία του ανθρώπου σε ολοένα και πιο μακρινές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος, οι ειδικοί έχουν αρχίσει να μελετούν ποιές άλλες πιθανές επιπτώσεις στην υγεία μπορεί να έχει η έκθεση στη διαστημική ακτινοβολία. Ερευνητές του Τμήματος Νευροβιολογίας και Ανατομίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη (URMC) αποφάσισαν να μελετήσουν τις πιθανές επιπτώσεις της έκθεσης στα ραδιενεργά σωματίδια της διαστημικής ακτινοβολίας. Πραγματοποίησαν πειράματα σε μοντέλα ζώων (ποντίκια) με Αλτσχάιμερ. Οι ερευνητές εξέθεσαν τα ποντίκια σε ακτινοβολία παρόμοια με εκείνη που θα δέχονταν οι αστροναύτες μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη. Τα ποντίκια εμφάνισαν νοητικά και άλλα νευρολογικής φύσεως προβλήματα πολύ νωρίτερα από ό,τι υπό κανονικές συνθήκες. Μέρος της έρευνας έγινε σε εργαστήρια της NASA. «Η κοσμική ακτινοβολία αποτελεί έναν από τους πολύ σημαντικούς κινδύνους για τους αστροναύτες που θα κάνουν μεγάλα ταξίδια στο μέλλον. Η πιθανή καρκινογόνος δράση της κοσμικής ακτινοβολίας είχε από καιρό εντοπιστεί. Αυτή η μελέτη για πρώτη φορά δείχνει ότι η έκθεση σε ακτινοβολία παρόμοια με εκείνη στην οποία θα εκτεθούν οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Αρη συνδέεται με νοητικά προβλήματα και επιταχύνει μεταβολές στον εγκέφαλο οι οποίες σχετίζονται με την εμφάνιση Αλτσχάιμερ. Τα ευρήματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι η διαστημική ακτινοβολία μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση της νόσου» αναφέρει ο καθηγητής Μάικλ Κέρι Ο'Μπάνιον, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491127