Δροσος Γεωργιος

Νέο κβαντικό ολοκληρωμένο κύκλωμα. Μια διεθνής ερευνητική ομάδα έχει προχωρήσει στη δημιουργία ενός νέου, πολλά υποσχόμενου, κβαντικού ολοκληρωμένου κυκλώματος, που φαίνεται ν’ ανοίγει τον δρόμο για απολύτως ασφαλείς επικοινωνίες και για πολύ γρήγορους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής ερευνητές του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που αναμένεται να κάνουν τις σχετικές επίσημες ανακοινώσεις αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο του Βρετανικού Φεστιβάλ Επιστήμης στο Αμπερντίν της Σκωτίας, φιλοδοξούν ότι το νέο τσιπ θα κάνει τις ηλεκτρονικές συσκευές άτρωτες έναντι πιθανών απειλών. Το νέο κβαντικό «τσιπ» είναι κατασκευασμένο από πυρίτιο, χρησιμοποιεί το φως και είναι χιλιάδες φορές μικρότερο από τα υπάρχοντα. Οι ερευνητές θεωρούν εφικτή τη μαζική παραγωγή και αξιοποίησή του σε εμπορικά προϊόντα. Η χρησιμοποίηση του πυριτίου στο κβαντικό τσιπ έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι παρέχει συμβατότητα με τα υπάρχοντα εξαρτήματα, που εδώ και χρόνια η βιομηχανία ηλεκτρονικών χρησιμοποιεί. Σύμφωνα με τον καθηγητή φυσικής, Τζέρεμι Ο΄Μπράιαν, του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, οι κβαντικοί επεξεργαστές θα ήταν δυνατό να ενσωματωθούν στα συμβατικά μικροηλεκτρονικά κυκλώματα το πολύ μέσα στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια. Για το νέο τσιπ, εκτός από το Μπρίστολ, έχουν συνεργαστεί το σκοτσέζικο πανεπιστήμιο Heriot-Watt, το ολλανδικό πανεπιστήμιο Delft και τρεις εταιρίες (η ιαπωνική Toshiba, η φινλανδική Nokia και η βρετανική Oclaro). Ο Άντι Νισκάνεν του Ερευνητικού Κέντρου της Nokia στο Κέμπριτζ δήλωσε ότι «η κατανόηση της κβαντικής φωτονικής ανοίγει συναρπαστικές προοπτικές για περαιτέρω έρευνα στην ασφάλεια, στους αισθητήρες και στην επεξεργασία των πληροφοριών. Η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων, η ικανότητα μιας συσκευής να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω της και η δυνατότητά της να ερμηνεύει γρήγορα αυτές τις πληροφορίες, θα προσφέρουν από κοινού μελλοντικά οφέλη στους χρήστες των κινητών συσκευών». Τα νέα κβαντικά κυκλώματα είναι συμβατά και με την τεχνολογία των οπτικών ινών, που χρησιμοποιείται στις υποδομές των ευρυζωνικών τηλεπικοινωνιακών δικτύων και του διαδικτύου, καθώς λειτουργούν στα ίδια μήκη κύματος. Τα φωτόνια των κβαντικών τσιπ και το φως, που μεταφέρει τις πληροφορίες μέσω των οπτικών ινών, όπως είπε ο Μαρκ Τόμσον του Κέντρου Κβαντικής Φωτονικής του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, «μιλούν την ίδια γλώσσα». http://physicsgg.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5.html

To Διάστημα το 2012 σύμφωνα με το New Scientist. Ακολουθώντας πιστά την παράδοση αυτών των ημερών το περιοδικό «New Scientist» κάνει έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε μέσα από τα σημαντικότερα γεγονότα που σημειώθηκαν σε διάφορους τομείς. Το Curiosity προσεδαφίζεται στον Αρη. Η SpaceX «δένει» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εξωπλανήτης εντοπίζεται δίπλα μας. Η διάβαση της Αφροδίτης. Αλεξιπτωτιστής σπάζει το φράγμα του ήχου. Ο επαναπροσδιορισμός της αστρονομικής σταθεράς. Ο θάνατος (25 Αυγούστου) του Νιλ Αρμστρονγκ. Eξόρυξη πρώτων υλών από αστεροειδείς. Η ανακοίνωση της έναρξης τουριστικών πτήσεων για τη Σελήνη ως το 2020. Η παρουσίαση, τον περασμένο Νοέμβριο, της πιο ολοκληρωμένης ανάλυσης των ακτίνων γ στο Σύμπαν – της ακτινοβολίας που εκπέμπουν τα άστρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231228605

Εκτοξεύτηκε το Soyuz. Ο πύραυλος με το μεταγωγικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-07M εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 16 και 12 λεπτά ώρα Μόσχας. Η πρόσδεση με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) σχεδιάζεται να γίνει στις 21 Δεκεμβρίου. Το πλήρωμα αποτελείται από τον διοικητή του διαστημοπλοίου, το Ρώσο Ρομάν Ρομανιένκο, τον Καναδό Κρις Χάλφιλντ και τον Αμερικανό Τόμας Μάσμπερν. Η βασική τους φροντίδα είναι να είναι άψογη η επικείμενη πρόσδεση με τον διαστημικό σταθμό, η οποία και θα είναι η 150ή κατά σειρά, άρα και ιωβηλαία. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πληρώματος είναι ότι και οι τρεις δεν είναι νέοι στα διαστημικά ταξίδια.Έχουν όλοι τους εμπειρία διαστημικών πτήσεων. Σε αντίθεση με τους συναδέλφους του ο Ρομάν Ρομανιένκο έχει συμμετάσχει σε αποστολή μεγάλης διάρκειας, η οποία διήρκεσε από το Μάιο ως το Δεκέμβριο του 2009. Ενώ ο Κρις Χάτφιλντ έχει στο ενεργητικό του δύο διαστημικές πτήσεις με διαστημικά λεωφορεία, έχει δηλαδή εμπειρία πτήσεων σύντομης διάρκειας. Αλλά και ο Τόμας Μάσμπερν δεν είναι νέος στην υπόθεση. Έχει κι αυτός πραγματοποιήσει μία πτήση με διαστημικό λεωφορείο. Το συνθηματικό όνομα αυτού του πληρώματος είναι «Πάρους» και σκοπεύουν να εργαστούν σε τροχιά περίπου 150 ημέρες. Η αποστολή στον ΔΔΣ πρέπει να εκτελέσει ένα μεγάλο πρόγραμμα εργασιών, μεταξύ των οποίων δύο έξοδοι στο ανοιχτό Διάστημα. Το επιστημονικό πρόγραμμα μόνο στο ρωσικό διαμέρισμα του διαστημικού σταθμού προϋποθέτει περίπου 40 πειράματα. Το πλήρωμα επίσης πρέπει να υποδεχθεί και να ξεφορτώσει τέσσερα ρωσικά, καθώς και ένα ευρωπαϊκό και ένα αμερικανικό μεταγωγικό πλοίο. Τα μέλη του πληρώματος σχεδιάζουν να αφιερώσουν τα ελεύθερα από διαστημικές εργασίες λεπτά, μεταξύ άλλων στη μουσική. Και οι τρεις τους λατρεύουν να παίζουν κιθάρα, ενώ ο Κρις Χάλφιλντ σκοπεύει ακόμη και να ηχογραφήσει στο Διάστημα ορισμένα τραγούδια. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη ήδη επί 14 χρόνια. Τα χρόνια αυτά εργάστηκαν σ’ αυτόν περισσότεροι από 200 κοσμοναύτες από 15 χώρες της Γης, Ο Διεθνής Σταθμός είναι φυσικά ένα αριστούργημα της σύγχρονης τεχνολογίας. Ένα άλμα στην τεχνολογία, αλλά παρ’ όλ’ αυτά πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο για το πώς ζουν σήμερα όσοι εργάζονται σε τροχιά. Είναι υπερφορτωμένο το πρόγραμμα ζωής του ρωσικού τομέα του Σταθμού. Είμαστε αναγκασμένοι να διατηρούμε όλον τον εξοπλισμό στο κεντρικό διοικητικό διαμέρισμα «Ζβεζντά». Εκεί βρίσκεται, μπορούμε να πούμε, ο εγκέφαλος, όπου συγκεντρώνονται για να γευματίσουν οι κοσμοναύτες και την ίδια στιγμή πρέπει και να εργάζονται για το πρόγραμμα της πτήσης και να παραλαμβάνουν τις πληροφορίες, που καταφθάνουν από τη Γη. Υπάρχουν ειδικές δυσκολίες εδώ, γι’ αυτό και πρέπει, φυσικά, το σύστημα αυτό πρέπει να βελτιωθεί τόσο ως προς την εσωτερική του συνοχή, όσο και ως προς τη διαφοροποίηση των εργασιών. Η αποστολή αυτή είναι απολύτως υλοποιήσιμη. Την επόμενη χρονιά στα πέντε διαμερίσματα του ρωσικού τομέα του διαστημικού σταθμού σχεδιάζεται να προστεθεί ένα νέο διαμέρισμα πειραμάτων. Κατόπιν στον ΔΔΣ θα μεταφερθούν άλλα 2 ρωσικά διαμερίσματα. Οι ειδικοί των διαστημικών υπηρεσιών Ρωσίας, Καναδά, Ευρώπης, Ιαπωνίας και ΗΠΑ θεωρούν ότι ο ΔΔΣ θα βρίσκεται σε τροχιά τουλάχιστον έως το 2020. http://greek.ruvr.ru/2012_12_19/98591817/ Χρωματιστός φωτισμός στον ISS θα ρυθμίζει το βιολογικό ρολόι των αστροναυτών. Με τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού να αναγκάζονται να παίρνουν υπνωτικά χάπια λόγω χρόνιας αϋπνίας, η NASA σκοπεύει να εξοπλίσει το συγκρότημα με φώτα που αλλάζουν χρώματα και ρυθμίζουν το βιολογικό ρολόι. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού είναι ακολουθούν τους ρυθμούς του βιολογικού, ή «κιρκαδικού», ρολογιού, το οποίο βρίσκεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Με τη σειρά τους, τα κύτταρα του βιολογικού ρολογιού αντιλαμβάνονται την ώρα της ημέρας χάρη σε σήματα που διαβιβάζονται στον εγκέφαλο από το μάτι. Συγκεκριμένα, η έκθεση του ματιού στην μπλε ακτινοβολία του πρωινού φωτός ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι πρέπει να σταματήσει την παραγωγή της ορμόνης μελατονίνης, γνωστής και ως ορμόνης του ύπνου, προκειμένου να βρίσκεται σε εγρήγορση. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται έρευνες που δείχνουν ότι η έκθεση σε έντονο φως στη διάρκεια της νύχτας, όπως το γαλαζωπό φως της τηλεόρασης ή της οθόνης του υπολογιστή, μπορεί να αποσυντονίσει το βιολογικό ρολόι και να προκαλέσει αϋπνία και άλλα προβλήματα υγείας. Το πρόβλημα φαίνεται ότι μεγεθύνεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο οποίος περιφέρεται γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά και αναγκάζει έτσι τους αστροναύτες να ζουν κάτω από μόνιμο τεχνητό φωτισμό. Ο αφύσικος φωτισμός και οι αυξημένες απαιτήσεις της διαβίωσης στο Διάστημα είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο οι αστροναύτες κοιμούνται κατά μέσο όρο μόλις 6 ώρες την ημέρα. Και αυτή η χρόνια έλλειψη ύπνου είναι γνωστό ότι μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά λάθη ή ακόμα και σε κατάθλιψη. Το πρόβλημα της διαστημικής αϋπνίας είναι μάλιστα τόσο έντονο ώστε, σε ορισμένες αποστολές του διαστημικού λεωφορείου, έως και τα μισά μέλη της αποστολής κατέφευγαν στα υπνωτικά χάπια, τα οποία αντιστοιχούν στα μισά από τα φάρμακα που καταναλώνονται στο Διάστημα. Το πρόβλημα θα μπορούσε να μετριαστεί από το 2016, οπότε η NASA θα εγκαταστήσει στον ISS ένα σύστημα φωτισμού με LED που θα εκπέμπει μπλε φως τις «πρωινές» ώρες, λευκό φως στο ενδιάμεσο και κόκκινο φως τις «βραδινές» ώρες. Οι ερευνητές της NASA επισήμαναν ότι η τεχνολογία της Βoeing που θα εγκατασταθεί στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο θα μπορούσε μια μέρα να οδηγήσει σε μεθόδους για την αντιμετώπιση της αϋπνίας και στο έδαφος. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231227074 Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα δημιουργήσουν μια βιβλιοθήκη σε τροχιά. Μία μεγάλη βιβλιοθήκη πολυμέσων θα δημιουργηθεί στο ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) η οποία θα χρησιμεύσει ως ψυχολογική υποστήριξη για τους αστροναύτες. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, υπάρχει πλέον η δυνατότητα να διατηρούν στο ρωσικό τμήμα του ΔΔΣ περίπου δύο terabytes δεδομένων κι έτσι να δημιουργήσουν μια μεγάλη αποθήκη βιβλιών, ήχου και βίντεο, η οποία θα μπορεί να ανανεώνεται καθημερινά, ανακοίνωσαν στην υπηρεσία ψυχολογικής υποστήριξης των κοσμοναυτών του Ινστιτούτου βιοϊατρικών προβλημάτων της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Στο διαστημικό σταθμό έχει ήδη συγκεντρωθεί μια μεγάλη συλλογή κινηματογραφικών ταινιών καθώς και μια συλλογή από διάφορα είδη μουσικής. Επίσης καθημερινά αποστέλλονται στους κοσμοναύτες ειδησεογραφικά μπλογκς. http://greek.ruvr.ru/2012_12_20/98682475/ Διαστημική στολή με πατρόν από...κόμικ. Η NASA παρουσίασε τη νέα στολή των Αμερικανών αστροναυτών, την πρώτη μετά από 20 χρόνια. Η Z-1 είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να διευκολύνει τους αστροναύτες σε διαφόρους τομείς με κυριότερο σημείο της ότι μπαίνει και βγαίνει ευκολότερα και ταχύτερα από ότι οι υπάρχουσες στολές που απαιτούν περίπου μία ώρα για φορεθούν. Διαθέτει επίσης ένα νέο πιο σύγχρονο και εργονομικό σύστημα παροχής οξυγόνου και υποστήριξης της ζωής του αστροναύτη. Η Ζ-1 είναι κατασκευασμένη από ένα συνδυασμό υλικών που επιτρέπουν στον αστροναύτη να κινείται καλύτερα και πιο άνετα από ό,τι με τις υπάρχουσες στολές. Η Ζ-1 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για να καλύπτει τις ανάγκες των αστροναυτών που θα μετέχουν σε επανδρωμένες αποστολές και που προβλέπεται να πατήσουν στο έδαφος πλανητών και δορυφόρων όπως, παραδείγματος χάριν, του Αρη. Ομως δεν είναι τα τεχνικά της χαρακτηριστικά εκείνα που συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας αλλά το design της νέας στολής η οποία μοιάζει πολύ με τη στολή του Buzz, του κεντρικού ήρωα στη δημοφιλή σειρά ταινιών «Toy Story». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=489689 Πιο κοντά στον Άρη. Η πραγματοποίηση ρωσο-αμερικανικής αποστολής διάρκειας ενός έτους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αποτελεί ένα ακόμη βήμα στο πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών σε άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Mόνο οι επανδρωμένες διαστημικές αποστολές που στοχεύουν πέρα από τα όρια της σεληνιακής τροχιάς, στο μακρινό διάστημα, είναι ικανές να αποτελέσουν τον κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ο ρώσος κοσμοναύτης, Μιχαήλ Κορνιένκο, και ο αμερικανός, Σκοτ Κέλι, θα αναχωρήσουν σε αποστολή στον διαστημικό σταθμό την Ανοιξη του 2015, και θα επιστρέψουν στη Γη την ίδια εποχή, το 2016. Η εκπαίδευσή τους θα ξεκινήσει σε λίγους μήνες. Την Ανοιξη του 2013. Η συγκεκριμένη αποστολή θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν την αντίδραση του ανθρώπινου σώματος κατά τη διάρκεια μεγάλης παραμονής στο διάστημα. Κάτι που θα καταστεί αναπόφευκτο στα μελλοντικά ταξίδια γύρω από τη Σελήνη, στους αστεροειδείς, και τέλος στον Άρη. Στο σκάφος-διαστημικό εργαστήριο θα μελετηθεί η ανταπόκριση του ανθρώπινου σώματος στις σκληρές συνθήκες του Διαστήματος και η ικανότητα προσαρμογής του σε αυτές. Τα στοιχεία από τη 12μηνη παραμονή του πληρώματος στον σταθμό, θα βοηθήσουν να αξιολογηθεί η ικανότητα του πληρώματος για εργασία και η κατάσταση της υγείας του. Ετσι, θα υπολογιστεί ακριβέστερα τι είναι απαραίτητο ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι σε μελλοντικές αποστολές σε τροχιές κοντά στη Σελήνη, σε αστεροειδείς, και στον Άρη.Περισσότερα: http://rbth.gr/articles/2012/12/11/pio_konta_ston_ari_18681.html

Χιονισμένο τοπίο στον Άρη. Το τοπίο μοιάζει σχεδόν χριστουγεννιάτικο, στην πραγματικότητα όμως θα ήταν υπερβολικά κρύο ακόμα και για τον Άη Βασίλη: το πασπαλισμένο χιόνι είναι ξηρός πάγος, δηλαδή κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα. Η ESA, το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της NASA, δημοσίευσε αυτή την τρισδιάστατη εικόνα του Άρη, η οποία δημιουργήθηκε από στερεοσκοπικά και τοπογραφικά δεδομένα που συνέλεξε ο δορυφόρος Mars Express στις 18 Ιουνίου, λίγο πριν από την αρχή του φθινοπώρου στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη (δείτε το ημερολόγιο των εποχών στον Άρη στο platetary.org) http://www.planetary.org/explore/space-topics/mars/mars-calendar.html Η θερμοκρασία επιφανείας στον Άρη κυμαίνεται από τους -140 βαθμούς Κελσίου στους πόλους στη διάρκεια του χειμώνα μέχρι τους +35 βαθμούς στο ισημερινό καλοκαίρι. Όπως συμβαίνει και στη Γη, οι χιονοπτώσεις είναι εποχιακό φαινόμενο. Στον Άρη δεν υπάρχουν πάντως βροχοπτώσεις, αφού ούτε το νερό ούτε το διοξείδιο του άνθρακα μπορούν να υπάρξουν σε υγρή μορφή σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας. Αντίθετα, το CO2 εξαχνώνεται, δηλαδή μετατρέπεται απευθείας από στερεό σε αέριο. Μεγάλες ποσότητες ξηρού πάγου καλύπτουν τους πόλους του πλανήτη και πρόσφατα η NASA ανίχνευσε ενδείξεις χιονόπτωσης στο νότιο πόλο. H εικόνα δείχνει έναν χιονισμένο κρατήρα στην οροσειρά Charitum Montes, η οποία έχει μήκος σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα και είναι ορατή από τη Γη με ένα σχετικά ισχυρό τηλεσκόπιο. Η οροσειρά βαφτίστηκε επίσημα από τον Έλληνα αστρονόμο Ευγένιο Μιχαήλ Αντωνιάδη (1870-1944) στο έργο του La Planete Mars που δημοσιεύτηκε το 1929. http://en.wikipedia.org/wiki/E._M._Antoniadi Η περιοχή που καλύπτει η εικόνα βρίσκεται επίσης σχετικά κοντά στον Κρατήρα Γκέιλ τον οποίο εξερευνά από τον Αύγουστο το τροχοφόρο ρομπότ Curiosity της NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231225648

Ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας ανιχνεύονται στην Αφροδίτη. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι η Αφροδίτη έχει πολλά ηφαίστεια αλλά για πολλά χρόνια υπήρχε επιστημονική διαμάχη για το αν τα ηφαίστεια αυτά, ορισμένα εκ των οποίων είναι γιγάντια, εξακολουθούν να είναι ενεργά. Πριν από δύο χρόνια το σκάφος Venus Express που εξερευνά τον πλανήτη εντόπισε μια λάμψη η οποία σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν προϊόν μιας μεγάλης ηφαιστειακής έκρηξης. Μια νέα μελέτη έρχεται να ενισχύσει τους θιασώτες της ύπαρξης ηφαιστειακής δραστηριότητας στην Αφροδίτη. Ερευνητές στη Γαλλία υποστηρίζουν ότι το διοξείδιο του θείου στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι προϊόν έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας στον πλανήτη. Η πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει ένα εκατομμύριο περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης. Οι μεγαλύτερες ποσότητες του διοξειδίου του θείου «κρύβονται» στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης επειδή στα ανώτερα στρώματα καταστρέφεται από το ηλιακό φως. Αυτό σύμφωνα με τους ερευνητές σημαίνει ότι τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας τροφοδοτούνται συνεχώς με κάποιες ποσότητες του διοξειδίου του άνθρακα που φθάνουν εκεί με ορμή από κάτω. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο αυτό υποδηλώνει ότι πηγή του διοξειδίου του θείου είναι τα πολλά μεγάλα ηφαίστεια του πλανήτη. «Αν υπάρχει αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του θείου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας είναι βέβαιο ότι κάτι το έσπρωξε εκεί πρόσφατα επειδή τα ανεξάρτητα μόρια όπως αυτά του διοξειδίου του θείου καταστρέφονται από το ηλιακό φως μέσα σε διάστημα λίγων ημερών» αναφέρει ο Εμανουέλ Μαρκ, του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικών, Περιβαλλοντικών Παρατηρήσεων στη Γαλλία που ήταν ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Nature Geoscience. Τα ηφαίστεια. Η έκρηξη που εντοπίστηκε πριν δύο χρόνια στην Αφροδίτη έγινε σύμφωνα με τα στελέχη της αποστολής του Venus Express στο ηφαίστειο Ιdunn Μons που έχει ύψος 2,5 χλμ. και περίμετρο 200 χλμ. Πρόκειται για μια αποστολή συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της ΝΑSΑ, καθώς το σκάφος είναι ευρωπαϊκό ενώ η ομάδα των επιστημόνων που μελετά και αναλύει τα δεδομένα είναι της αμερικανικής υπηρεσίας. Ο αμερικανικός δορυφόρος Μαγγελάνος τη δεκαετία του 1990 χαρτογράφησε με τα ραντάρ του την επιφάνεια της Αφροδίτης. Το μεγαλύτερο ηφαίστειο στον πλανήτη είναι το Μaat Μons που με ύψος 8 χλμ. είναι πιθανώς το δεύτερο σε μέγεθος ηφαίστειο στο ηλιακό μας σύστημα μετά τον Όλυμπο στον Άρη, που έχει ύψος 21 χλμ. Στην φωτογραφία η διακύμανση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του θείου τα τελευταία 40 χρόνια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231225146

2,2 εκατ. ευρώ για τον άνθρωπο που επιμένει να κοιτάζει ψηλά. «Κανένας δεν αρχίζει μια έρευνα στη Φυσική αποσκοπώντας να κερδίσει κάποιο βραβείο. Η χαρά της ανακάλυψης είναι ο σκοπός. Ωστόσο βραβεία όπως αυτό διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο καθώς προσφέρουν τη δημόσια αναγνώριση σε επιτεύγματα της Φυσικής. Αυξάνουν το κύρος της και προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου». Με αυτά τα λόγια, τα οποία απέστειλε με email στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», σχολίασε ο εξαιρετικός βρετανός θεωρητικός της Φυσικής Στίβεν Χόκινγκ το γεγονός ότι του απονεμήθηκε το πιο προσοδοφόρο επιστημονικό βραβείο στον κόσμο, ποσού 2,2 εκατ. ευρώ. Ο Στίβεν Χόκινγκ ή αλλιώς ο άνθρωπος που κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου προέτρεψε εκατομμύρια ανθρώπους «να είναι περίεργοι και να κοιτούν ψηλά στα άστρα και όχι χαμηλά στα πόδια τους», κέρδισε το Special Fundamental Physics Prize για το σύνολο των επιτευγμάτων του στην επιστήμη της Φυσικής, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η ανακάλυψη της ακτινοβολίας που εκπέμπουν οι μαύρες τρύπες καθώς και οι συνεισφορές του σχετικά με την κβαντική θεωρία της βαρύτητας και τα πρώιμα στάδια του Σύμπαντός μας. Εκτός από τον Χόκινγκ, το ίδιο βραβείο καθώς και το αντίστοιχο χρηματικό ποσό απονεμήθηκε και σε άλλους επτά επιστήμονες από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) για τη συμβολή τους στην ανακάλυψη ενός νέου υποατομικού σωματιδίου, που ενδέχεται να είναι το αποκαλούμενο μποζόνιο του Χιγκς. Το βραβείο είναι ένα από τα πολλά που θέσπισε τον περασμένο Ιούλιο ο ζάπλουτος ρώσος επιχειρηματίας Γιούρι Μίλνερ. Μη έχοντας καταφέρει να ολοκληρώσει το διδακτορικό του στη Φυσική, ενώ έχει κερδίσει εκατομμύρια δολάρια από επενδύσεις που πραγματοποίησε σε εταιρείες-κολοσσούς του Διαδικτύου όπως το twitter, το facebook και η Grupon, ο Γιούρι Μίλνερ αποφάσισε να απονέμει στους πρωτοπόρους της αγαπημένης του επιστήμης ένα τμήμα της τεράστιας περιουσίας του. Ο κύριος λόγος για τον οποίο ο ρώσος πολυεκατομμυριούχος θέσπισε αυτά τα βραβεία είναι για να υπογραμμίσει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «έλλειψη αναγνώρισης» στον σύγχρονο κόσμο προς τους πρωτοπόρους της επιστήμης. Οι νικητές του βραβείου επιλέχτηκαν από μια ανεξάρτητη επιτροπή φυσικών, στην οποία συμμετείχαν καταξιωμένοι επιστήμονες όπως οι Αμερικανοί Εντ Γουίτεν και Αλαν Γκουθ. Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου βραβείου, εκτός από το ιδιαίτερα υψηλό χρηματικό ποσό που το συνοδεύει, αποτελεί το γεγονός ότι μπορεί να απονεμηθεί και σε επιστήμονες μικρότερης ηλικίας από εκείνη όσων είναι υποψήφιοι για το βραβείο Νομπέλ, καθώς δεν είναι απαραίτητη η πειραματική απόδειξη θεωρητικών ερευνών. http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4774896 Το Hubble ανοίγει τα μάτια στους αρχαιότερους γνωστούς γαλαξίες. Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ εντόπισε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble επτά πανάρχαιους γαλαξίες. Πρόκειται για γαλαξίες που δημιουργήθηκαν όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη στη βρεφική του ηλικία. Ενας εξ αυτών μάλιστα ίσως είναι και ο αρχαιότερος γαλαξίας που γνωρίζουμε. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,7 δισ. έτη και για ένα διάστημα περίπου 200 εκατομμυρίων ετών η μόνη δραστηριότητα που υπήρχε ήταν η ψύξη και συνένωση των νεφών υδρογόνου που είχαν δημιουργηθεί μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Πρόκειται για μια περίοδο που οι επιστήμονες έχουν ονομάσει «Κοσμικό Μεσαίωνα» αφού το Σύμπαν ήταν ένας κρύος, σκοτεινός κόσμος. Οταν οι διεργασίες στα νέφη υδρογόνου ολοκληρώθηκαν άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτοι γαλαξίες και να γεννιούνται τα πρώτα άστρα. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη αν υπήρξε ένα μεμονωμένο γεγονός που άναψε το φιτίλι και οδήγησε στην ταυτόχρονη γέννηση άστρων στους πρώτους γαλαξίες που είχαν δημιουργηθεί στο Σύμπαν ή ανη συγκεκριμένη διαδικασία εξελίχθηκε σε βάθος χρόνου πολλών εκατομμυρίων ετών. Οι ερευνητές κατάφεραν με τη βοήθεια του Ηubble να φτάσουν στις εσχατιές του Σύμπαντος και να εντοπίσουν επτά γαλαξίες που οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι δημιουργήθηκαν σε ένα διάστημα 350-600 εκατομμυρίων ετών μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Ενας εξ αυτών, εκτιμάται ότι γεννήθηκε μόλις 380 εκατομμύρια έτη μετά γέννηση του Σύμπαντος. Αν η εκτίμηση επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για τον αρχαιότερο γαλαξία που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. «Η έρευνά μας δείχνει ότι δεν υπήρξε ένα μεμονωμένο γεγονός που προκάλεσε τη μαζική δημιουργία γαλαξιών και άστρων αλλά ήταν μια διαδικασία με προοδευτικό χαρακτήρα» αναφέρει ο Μπραντ Ρόμπερτσον, του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι θα επανέλθουν στις έρευνες στα βάθη του Σύμπαντος όταν τεθεί σε λειτουργία ο διάδοχος του Hubble, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb η εκτόξευση του οποίου έχει προγραμματιστεί για το 2018. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226547 Οι καφέ νάνοι διαθέτουν τα υλικά για τον σχηματισμό μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών. Νέες παρατηρήσεις σε καφέ νάνους δείχνουν οτι αυτά τα άστρα διαθέτουν τα κοσμικά υλικά που είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό πλανητών μικρομεσαίου μεγέθους όπως η Γη. Η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική αφού μέχρι σήμερα οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι καφέ νάνοι δεν μπορούν να σχηματίσουν τέτοιους πλανήτες. Ο καφέ νάνος είναι ένα «αποτυχημένο άστρο», όπως χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες αυτά τα κοσμικά αντικείμενα. Οι καφέ νάνοι ξεκινούν τη ζωή τους ως συμβατικά άστρα αλλά πολύ γρήγορα καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος και μετατρέπονται σε υπέρπυκνες «μπάλες» αερίου. Βασικό δομικό υλικό για τον σχηματισμό βραχωδών πλανητών είναι οι κόκκοι σκόνης οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από τα άστρα, αρχικά συγκρούονται μεταξύ τους και μετά συγκολλούνται. Οι επιστήμονες πίστευαν μέχρι σήμερα ότι στους καφέ νάνους υπάρχουν μικρές ποσότητες κόκκων σκόνης που περιστρέφονται με μεγάλη ταχύτητα γύρω από το άστρο τους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιτευχθεί το φαινόμενο της σύγκρουσης και συγκόλλησής τους. Ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) παρατήρησε με το ραδιοτηλεσκόπιο ALMΑ το άστρο ISO-Oph 102, έναν καφέ νάνο σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Οφιούχου. Στον δίσκο κοσμικής ύλης του άστρου οι ερευνητές εντόπισαν μεγάλου μεγέθους κόκκους σκόνης οι οποίοι σύμφωνα με τους ερευνητές είναι προϊόν του φαινομένου σύγκρουσης/συγκόλλησης και άρα, θεωρητικώς τουλάχιστον, είναι εφικτός ο σχηματισμός μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών εκεί. «Μείναμε κυριολεκτικά έκπληκτοι όταν ανακαλύψαμε μεγάλους κόκκους σκόνης στον λεπτό δίσκο ύλης του άστρου» δηλώνει ο Λούκα Ρίτσι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Το ALMA είναι μια συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή. Η εγκατάσταση βρίσκεται ακόμη υπό κατασκευή και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε περίπου έναν χρόνο. Σε πλήρη ισχύ το ALMA θα μπορεί να πραγματοποιεί παρατηρήσεις πολύ μεγάλης ακρίβειας. «Σύντομα θα μπορούμε όχι μόνο να εντοπίζουμε την παρουσία μικρών σωματιδίων σε έναν δίσκο κοσμικής ύλης αλλά να χαρτογραφούμε την κατανομή αυτών των σωματιδίων. Οταν το τηλεσκόπιο τεθεί σε πλήρη λειτουργία θα μπορέσουμε επίσης να διαπιστώσουμε το πώς αλληλεπιδρούν οι κόκκοι σκόνης με το μονοξείδιο του άνθρακα που εντοπίσαμε στον δίσκο του καφέ νάνου. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον σχηματισμό των πλανητών εκεί» καταλήγει ο Ρίτσι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487896 Θερμαινόμενος υπεργίγαντας. Ομάδα ευρωπαίων ερευνητών δημοσίευσε τα ευρήματα από την πολυετή παρατήρηση ενός άστρου που ανήκει στην κατηγορία των «υπεργιγάντων». Πρόκειται για άστρα με διάμετρο δεκάδες ή και εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου τα οποία έχουν φωτεινότητα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από το μητρικό μας άστρο. Οι ερευνητές μελετούσαν το άστρο HR 8752 τα τελευταία 30 χρόνια και έκαναν πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις. Η πιο σημαντική είναι ότι σε αυτό διάστημα η θερμοκρασία στην επιφάνεια του άστρου έχει αυξηθεί περισσότερο από 50%. Το HR 8752 βρίσκεται σε απόσταση 11 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Κασσιόπης. Είναι ένας από τους 12 υπεργίγαντες που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον γαλαξία μας. Πρόκειται για ένα άστρο 250 χιλιάδες φορές πιο λαμπρό από τον Ηλιο που ήταν γνωστό στους επιστήμονες από τα τέλη του 19ου αιώνα. Οι παρατηρήσεις που γίνονταν κατά καιρούς στο άστρο είχαν δείξει ότι στο διάστημα 1900-1980 η ατμοσφαιρική θερμοκρασία του ήταν σταθερή και κυμαινόταν γύρω στους 5 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. Το 1980 το HR 8752 εισήλθε σε μια κατάσταση την οποία οι επιστήμονες ονομάζουν «Κίτρινο Εξελικτικό Κενό». Πρόκειται για ένα πολύ σύντομο χρονικά στάδιο στη ζωή ενός υπεργίγαντα κατά το οποίο η θερμοκρασία και η φωτεινότητά του μεταβάλλονται γρήγορα. Μάλιστα το HR 8752 ανήκει σε μια σπάνια υπο-ομάδα της οικογένειας των υπεργιγάντων με αποτέλεσμα και το φαινόμενο του εξελικτικού κενού στο συγκεκριμένο άστρο να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα του εξελικτικού κενού στους «συμβατικούς» υπεργίγαντες. Οι επιστήμονες ξεκίνησαν να παρατηρούν το άστρο τη δεκαετία του 1980 και , όπως αναφέρουν σήμερα, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του έχει αυξηθεί κατά τρεις χιλιάδες βαθμούς Κελσίου έχοντας φτάσει τους 8 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. «Προβληματιζόμαστε έντονα με τις τρομακτικές μεταβολές που έχουν συμβεί στο άστρο μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα» αναφέρει ο Αλεξ Λομπέλ, του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Βελγίου (ROB) που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική διότι προσφέρει νέα στοιχεία σε ό,τι αφορά την κατανόηση των υπεργιγάντων για τους οποίους σήμερα γνωρίζουμε λίγα. Η έρευνα για το HR 8752 δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy and Astrophysics». Γράφημα στο οποίο απεικονίζονται οι διαφορές στη θερμότητα και στη λαμπρότητα του υπεργίγαντα HR 8752 από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487927 Το NGC 604 είναι ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων. Ενα από τα πιο δραστήρια και εντυπωσιακά νεφελώματα του Σύμπαντος κατέγραψε ο φακός του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Πρόκειται για το NGC 604 που βρίσκεται στον γαλαξία M33, ένα από τους γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους γαλαξιών στον οποίο ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας. Το NGC 604 έχει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων ηλικία περίπου τριών εκατομμυρίων ετών και είναι ένα γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων. Αν και τα περισσότερα άστρα που έχουν γεννηθεί εκεί βρίσκονται σε βρεφική ηλικία εντούτοις τα περισσότερα είναι εξαιρετικά λαμπρά ενώ άλλα αναπτύχθηκαν ταχύτατα και έφτασαν σε τόσο μεγάλο μέγεθος που τελικά κατέρρευσαν και καταστράφηκαν σε εκρήξεις σουπερνόβα. Οι επιστήμονες έκαναν μια ακόμη ενδιαφέρουσα όσο και εντυπωσιακή ανακάλυψη μελετώντας το νεφέλωμα. Διαπίστωσαν ότι σε μια περιοχή όπου υπάρχουν συγκεντρωμένα τα πιο λαμπρά άστρα του το φως που εκπέμπεται έχει τόση ενέργεια ωστε να δημιουργηθεί εκεί ένα από τα μεγαλύτερα νέφη ιονισμένου υδρογόνου που έχει εντοπιστεί μέχρι στιγμής στο Σύμπαν http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=488674

H ΝΑΣΑ θα ωθήσει σε συντριβή στη Σελήνη τα δύο διαστημικά σκάφη. Οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ δήλωσαν ότι θα οδηγήσουν σε συντριβή στην επιφάνεια της Σελήνης τις δύο διαστημικές «ομπρέλες» Ebb и Flow, στις οποίες έχουν εξαντληθεί τα καύσιμα. Τα διαστημικά σκάφη αναμένεται να συντριβούν στη Σελήνη στις 17 Δεκεμβρίου. Το σύννεφο αερίων και συντριμμιών, που αναπόφευκτα θα υψωθεί μετά τη σύγκρουση των σκαφών-ομπρελών με τη Σελήνη, θα αναλυθεί για το ενδεχόμενο να υπάρχουν σε αυτό νερό ή άλλα αιωρούμενα στοιχεία. Αποτέλεσμα της λειτουργίας των «ομπρελών» ήταν να συγκροτήσουν οι επιστήμονες έναν μέγιστης δυνατής ακρίβειας χάρτη των πεδίων βαρύτητας της Σελήνης, με τη βοήθεια του οποίου σκοπεύουν να διευκρινίσουν τις λεπτομέρειες της εσωτερικής δομής του δορυφόρου, καθώς και να διασταυρώσουν ορισμένες υποθέσεις για τη γέννηση και την εξέλιξη της Σελήνης. Οι υπεύθυνοι της αποστολής αναζητούν το πιο ενδεδειγμένο σημείο για να οδηγήσουν σε συντριβή τους δίδυμους δορυφόρους. Θέλουν να τους καταρρίψουν σε κάποιο σημείο που να βρίσκεται μακριά από απομεινάρια άλλων διαστημικών αποστολών που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης ώστε να μην υπάρξει καμία πιθανότητα να πέσουν πάνω τους. Εχει ήδη επιλεγεί μια περιοχή σε ένα όρος της Σελήνης στον Βόρειο Πόλο αλλά μέχρι τη Δευτέρα που έχει προγραμματιστεί η καταστροφή των δύο δορυφόρων τα στελέχη της αποστολής θα αναζητούν το καταλληλότερο «νεκροταφείο». http://greek.ruvr.ru/2012_12_13/97891629/

Όλα τα θεμελιώδη σωματίδια της ύλης «έχουν ήδη ανακαλυφθεί» Από πόσα διαφορετικά θεμελιώδη σωματίδια αποτελείται η ύλη γύρω μας; Το ερώτημα απασχολεί τους φυσικούς εδώ και καιρό. Τώρα, Ευρωπαίοι ερευνητές εκτιμούν ότι, εφόσον ευσταθούν οι τελευταίες μετρήσεις στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του CERN, το Σύμπαν δεν κρύβει άλλα τέτοια σωματίδια πέρα από τα 12 είδη που γνωρίζουμε. Και η βεβαιότητα για αυτό το συμπέρασμα φτάνει το 99,99999 τοις εκατό. Ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν πιστεύεται ότι αποτελείται από θεμελιώδη σωματίδια τα οποία χωρίζονται χονδρικά σε δύο κατηγορίες: Η πρώτη είναι τα μποζόνια, τα οποία λειτουργούν ως φορείς των φυσικών δυνάμεων (για παράδειγμα, το φωτόνιο είναι φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης). Η δεύτερη είναι τα φερμιόνια, τα οποία είναι συστατικά της ύλης. Για παράδειγμα, το ηλεκτρόνιο είναι φερμιόνιο, ενώ τα πρωτόνια και τα νετρόνια στον πυρήνα των ατόμων αποτελούνται από συνδυασμούς διαφορετικών φερμιονίων που ονομάζονται κουάρκ. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής , η ύλη στο Σύμπαν αποτελείται από 12 είδη φερμιονίων. Αν συνυπολογίσουμε και τις διάφορες «ποικιλίες» κάθε είδους, προκύπτουν συνολικά 48 διαφορετικά φερμιόνια. Άραγε, υπάρχουν στο Σύμπαν κι άλλα είδη φερμιονίων που περιμένουν να ανακαλυφθούν; Η απάντηση είναι όχι, σύμφωνα τουλάχιστον με μελέτη που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Physical Review Letters. http://prl.aps.org/abstract/PRL/v109/i24/e241802 Η ομάδα του Μάρτιν Βίμπους, ερευνητή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καρλσρούης, κατέληξε στο καθησυχαστικό αυτό συμπέρασμα βασιζόμενη στα τελευταία ευρήματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN. Φέτος τον Απρίλιο, οι ερευνητές του CERN προχώρησαν στην ιστορική ανακοίνωση ότι ανίχνευσαν ένα νέο σωματίδιο το οποίο είναι πιθανότατα το περιβόητο μποζόνιο του Χιγκς. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι η μάζα αυτού σωματιδίου είναι περίπου 136 GeV (γιγαηλεκτρονιοβόλτ, μονάδα μέτρησης της ενέργειας, η οποία σύμφωνα με τον Άινσταϊν είναι ισοδύναμη με την ύλη). Η νέα μελέτη βασίζεται σε δύο παραδοχές: πρώτον, αν υπάρχουν άγνωστα φερμιόνια η μάζα τους θα είναι μεγάλη, τόσο μεγάλη ώστε τα σωματίδια αυτά δεν θα μπορούσαν να παραχθούν με τους σημερινούς επιταχυντές. Η δεύτερη παραδοχή είναι ότι το Χιγκς έχει πράγματι τη μάζα που μετρήθηκε στο CERN. Συνδυάζοντας δεδομένα από τον LHC, τον αμερικανικό επιταχυντή Tevatron και άλλα πειράματα, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι, αν υπήρχαν άγνωστα φερμιόνια, θα αλληλεπιδρούσαν με το Χιγκς, θα άλλαζαν τις ιδιότητές του και θα εμπόδιζαν έτσι την παρατήρησή του. Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι ανακαλύψαμε το Χιγκς σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άγνωστα φερμιόνια. Μάλιστα, το τελικό συμπέρασμα της στατιστικής ανάλυσης είναι ότι η ύπαρξη νέων φερμιονίων μπορεί να αποκλειστεί με ακρίβεια 5,3σ (τυπική απόκλιση), δηλαδή με βεβαιότητα 99,99999%. Το αποτέλεσμα αυτό σίγορα φέρνει ανακούφιση στους σωματιδιακούς φυσικούς. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όλα τα μυστήρια της ύλης έχουν λυθεί. Μερικά φλέγοντα ερωτήματα που μένει να απαντηθούν: Γιατί άραγε η φύση φύση χρειάζεται 12 είδη φερμιονίων και όχι λιγότερα; Γιατί το Σύμπαν αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ύλη και όχι από αντιύλη; Και ποια είναι η φύση της αόρατης «σκοτεινής ύλης», η οποία αλλά είναι πέντε φορές περισσότερη στο Σύμπαν από την η ύλη που βλέπουμε; Αν είμαστε τυχεροί, ο LHC θα μπορέσει να δώσει λύση σε κάποια από αυτά τα μυστήρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226571 Δείτε ακόμα: Ερωτήσεις και απαντήσεις για το μποζόνιο του Χιγκς http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231203470 Δείτε ακόμα: Τι μένει να ανακαλύψει ο LHC μετά το «σωματίδιο του Θεού» http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231226571

«Στενό πέρασμα» του αστεροειδή Τουτάτι κοντά από τη Γη. Ένας μεγάλος αστεροειδής που βρίσκεται σε σχεδόν ίδια τροχιά με τη Γη, θα κάνει ένα «στενό» πέρασμα γύρω από τον πλανήτη μας, αλλά δεν υπάρχει καμία πιθανότητα σύγκρουσης, τουλάχιστον για τα επόμενα μερικές εκατοντάδες χρόνια, δήλωσαν την Τετάρτη οι αστρονόμοι της NASA. «Δεν υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης με τη Γη. Γνωρίζουμε ότι δεν θα χτυπήσει τη Γη για εκατοντάδες χρόνια. Όμως οι νέες παρατηρήσεις θα μας επιτρέψουν να προβλέψουμε την τροχιά του για πολύ μεγάλο διάστημα μελλοντικά», ανέφερε σε δήλωση του ο αστρονόμος της NASA, Λανς Μπένερ. Ο αστεροειδής, που ονομάζεται Τουτάτις προσεγγίζει τη Γη κάθε τέσσερα χρόνια. Κατά την πλησιέστερη προσέγγιση του, την Τετάρτη, ο «ουράνιος βράχος » θα περάσει περίπου 4,3 εκατομμύρια μίλια (7.000.000 χιλιόμετρα) από τη Γη, απόσταση η οποία είναι περίπου 18 φορές μεγαλύτερη από ότι η απόσταση της Γης από το φεγγάρι. Σύμφωνα με τη NASA πάντως ο αστεροειδείς διαμέτρου 4,3 χιλιομέτρων που είναι σε τροχιά στενά συνδεδεμένος με τη Γη, θεωρείται δυνητικά ένα επικίνδυνο ουράνιο αντικείμενο για το μέλλον. Ο Τουτάτις εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1934 και η τροχιά του επιβεβαιώθηκε το 1989. Το 2004, ο αστεροειδής πέρασε από τη Γη μόλις τέσσερις φορές πιο μακριά από ότι βρίσκεται η Γη από το φεγγάρι, πολύ πιο κοντά δηλαδή από ότι το πέρασμά του αυτή την φορά. Οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας ραντάρ και οπτικά τηλεσκόπια, λαμβάνουν την όσο το δυνατόν καλύτερη οπτική γωνία για τη θέση του Τουτάτις, την ασυνήθιστη περιστροφή του και την πορεία πτήσης του, ώστε να εκτιμήσουν πού θα ταξιδεύει στο μέλλον. Πηγή: ΑΜΠΕ Εικόνες του αστεροειδή Τουτάτι. http://www.google.gr/search?q=toutatis+asteroid&hl=el&tbo=u&site=webhp&tbm=isch&source=univ&sa=X&ei=I7vJUOzmO4TS0QXP5YCQCQ&ved=0CEsQsAQ&biw=1024&bih=545 http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/12/2012_474201

Βίντεο: η αυτο-προσωπογραφία του Curiosity. To animation που ακολουθεί δείχνει το πως κινήθηκε η κάμερα MAHLI (Mars Hand Lens Image), που βρίσκεται στο άκρο του βραχίονα του διαστημικού ρόβερ Curiosity, ώστε να φωτογραφίσει από διάφορες οπτικές γωνίες τον εαυτό του. Aπό τον συνδυασμό αυτών των φωτογραφιών προέκυψε η αυτο-προσωπογραφία του …. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=C-7lA30cUJQ

Οδηγώντας αυτοκίνητο στη Σελήνη. Σαν σήμερα, πριν από σαράντα χρόνια, στις 11 Δεκεμβρίου 1972, ο αστροναύτης Eugene Α. Cernan, οδηγεί πάνω στη Σελήνη το ειδικά κατασκευασμένο ρόβερ για την αποστολή Απόλλων 17. Στο rover δεν είχει φορτωθεί ακόμη ο εξοπλισμός του. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αστροναύτη Harrison H . Schmitt. Η αποστολή Απόλλων 17 ήταν η τελευταία φορά που πάτησε ο άνθρωπος στη Σελήνη. http://physicsgg.me/2012/12/11/%ce%bf%ce%b4%ce%b7%ce%b3%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7/

Πινακας των εξωπλανητων και τα ηλιοβασιλέματα σε υποψηφίους για ζωή πλανήτες.

Η NASA μοιάζει χαμένη στο Διάστημα, λέει ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή. Κυρίως λόγω των επιλογών της κυβέρνησης Ομπάμα, η NASA δεν φαίνεται να έχει σαφές όραμα και μοιάζει σήμερα πελαγωμένη, προειδοποιεί έκθεση της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Η έκθεση http://www.nap.edu/catalog.php?record_id=18248 επιρρίπτει ευθύνες κυρίως στον Ομπάμα και το Κογκρέσο, επικρίνει όμως και την ίδια τη NASA για την αδυναμία της να καθορίσει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε κάποιον αστεροειδή, όπως είχε αποφασιστεί από την κυβέρνηση το 2010. «Πιστεύω ότι οι άνθρωποί της [της NASA] πρέπει να είναι περισσότερο εστιασμένοι και να γνωρίζουν πού πηγαίνουν» σχολίασε ο Μπομπ Κρίπεν, πιλότος της NASA στην πρώτη αποστολή του διαστημικού λεωφορείου και μέλος της επιτροπής. Η NASA, από την πλευρά της, διαβεβαίωσε ότι δεν είναι χαμένη στο Διάστημα. Μετά την τραγική απώλεια του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους αποφάσισε να παροπλίσει το γερασμένο στόλο της ΝASA και να θέσει ως στόχο την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη τη δεκαετία του 2020. 'Οταν ο Ομπάμα ανέλαβε πρόεδρος το 2008, ζήτησε τη γνωμοδότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής, η οποία κατέληξε ότι η Σελήνη δεν ήταν η σωστή επιλογή. Ο Ομπάλα επέλεξε τελικά να θέσει ως στόχο μια επανδρωμένη αποστολή σε έναν αστεροειδή, ως εφαλτήριο με τελικό προορισμό τον Άρη. Πολλοί όμως αμφισβητούν την επιλογή της κυβέρνησης Ομπάμα. Ο Μπομπ Κρίπεν δήλωσε ότι θεωρεί πως μια αποστολή σε αστεροειδή δεν έχει νόημα από πολιτική άποψη και ίσως αποδειχθεί υπερβολικά δύσκολη από τεχνική άποψη. Το Κογκρέσο, εξάλλου, δεν έχει εγκρίνει χρηματοδότηση για το σχέδιο, και η NASA δεν έχει αναπτύξει νέο σκάφος για επανδρωμένες αποστολές. Ακόμα και το επίσημο στρατηγικό της σχέδιο, εξάλλου, αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά για ταξίδι στους αστεροειδείς. «Ο κόσμος αναρρωτιέται: Τι κάνουμε για να πετύχουμε αυτό το στόχο;» σχολίασε ο Άλμπερτ Κάρνσεϊλ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και μέλος της επιτροπής. Την ίδια γνώμη είχε και η Μάρσια Σμιθ του Space and Technology Policy Group. H έκθεση αναφέρει επίσης ότι η NASA δεν διαθέτει κονδύλια για την κάλυψη των πολυάριθμων προγραμμάτων της και αδυνατεί να διαχειριστεί αποτελεσματκά τα δέκα ερευνητικά κέντρα της. Απαντώντας στις επικρίσεις της ανεξάρτητης επιτροπής, ο εκπρόσωπος της NASA Ντέιβιντ Ουίβερ διαβεβαίωσε ότι η υπηρεσία έχει ξεκάθαρους και ενδιαφέροντες στόχους, όπως η συνέχιση των αποστολών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η εκτόξευση του τηλεσκοπίου James Webb που θα διαδεχθεί το Hubble, καθώς και η ανάπτυξη ενός νέου πυραύλου για επανδρωμένες αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Σχόλιο:Αποτελεί μεγαλη παραδοξολογία η απόφαση του Ομπάμα ενω ολα τα κράτη (Ρωσία,Κίνα,Ευρώπη,Ινδία κ.λ.π.)ετοιμάζονται ουσιαστικά μετα το τέλος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για το επόμενο βήμα στην Σελήνη η Η.Π.Α. να κοιτάει τους αστεροειδείς.Εκτός αν συγκεκριμένα λομπυ εχουν επενδύσει πολλά λεφτά σε αυτην την υπόθεση των αστεροειδών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231225480 To πλήρωμα της νέας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μετέβη αεροπορικώς στο Μπαϊκονούρ. Στη βασική σύνθεση συμμετέχουν ο Ρώσος Ρομάν Ρομανιένκο, ο Καναδός Κρις Χέντφιντ και ο Αμερικανός Τόμας Μάσμπουρν, οι οποίοι θα εργαστούν στον τροχιακό σταθμό εγγύς της Γης περίπου 5 μήνες. Ήδη αύριο θα πρέπει να κάνουν την πρώτη προπόνησή τους, να δοκιμάσουν τα σκάφανδρα της πτήσης και να επιθεωρήσουν το διαστημόπλοιο επανδρωμένων πτήσεων Soyuz, με το οποίο πρόκειται να μεταβούν στο Διάστημα. Η εκτόξευση προς τον ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 19 Δεκεμβρίου, η προσκόλληση στο Σταθμό για τις 21 Δεκεμβρίου. http://greek.ruvr.ru/2012_12_06/97081712/ Αστρο βρέφος «εγκυμονεί» ηλιακό σύστημα. Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ εντόπισαν ένα άστρο που βρίσκεται σε βρεφική ηλικία και οι πρώτες παρατηρήσεις δείχνουν πώς όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάπτυξής του είναι πιθανό να δημιουργηθεί γύρω του ένα μεγάλο ηλιακό σύστημα. Πρόκειται για το νεαρότερο εν δυνάμει ηλιακό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα και η μελέτη του αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για τη δημιουργία των πλανητών και τη σχέση τους με τα μητρικά τους άστρα. Το άστρο εντόπισε ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ραδιοαστρονομίας των ΗΠΑ στο Σάρλοτσβιλ, στη Βιρτζίνια. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση 450 ετών φωτός από τη Γη και οι ερευνητές του έδωσαν την κωδική ονομασία L1527. Υπολογίζουν ότι έχει ηλικία μόλις 300 χιλιάδων ετών ενώ συγκριτικά ο Ηλιος έχει ηλικία 4.6 δισ ετών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα πρωτοαστέρα που εξακολουθεί να «τρέφεται» από τον δίσκο κοσμικής ύλης που το περιβάλλει. Το άστρο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ένα πέμπτο του μεγέθους του Ηλιου. Η πιο ενδιαφέρουσα εκτίμηση που κάνουν οι ερευνητές είναι ότι ο κοσμικός δίσκος που περιβάλλει το άστρο έχει τόση ύλη ώστε θα του επιτρέψει να φθάσει σε μέγεθος και λαμπρότητα τον Ηλιο ενώ θα περισσέψει τόσο υλικό που φθάνει για να δημιουργηθούν τουλάχιστον επτά γίγαντες αερίου με μέγεθος ανάλογο με αυτό του Δία. Οι επιστήμονες αναμένεται να στρέψουν το βλέμμα τους στο L1527 αφού (θεωρητικώς τουλάχιστον) θα δουν πώς ήταν το ηλιακό μας σύστημα στα πρώιμα στάδια της δημιουργίας του. Το βέβαιο πάντως είναι ότι θα συγκεντρώσουν στοιχεία για την εξέλιξη των άστρων και των πλανητικών συστημάτων που δημιουργούνται γύρω τους. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487349 Ο γαλαξίας που... αστράφτει. Αλλη μια εντυπωσιακή εικόνα από το Σύμπαν προσέθεσε στον μακρύ του κατάλογο το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο φωτογράφισε τον γαλαξία ESO 318-13 σε ένα εντυπωσιακό στιγμιότυπο αφού ο ελλειπτικός γαλαξίας απεικονίζεται με εξαιρετική λαμπρότητα αλλά και καθαρότητα. Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) «η εικόνα είναι τόσο λαμπρή και καθαρή που μπορείς κυριολεκτικά να μετρήσεις τα άστρα του γαλαξία». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=486961 Το μαγνητικό πεδίο της Γης «κελαηδά» Οι δίδυμοι δορυφόροι Van Allen κατέγραψαν τους καθαρότερους ήχους που έχουμε «ακούσει» μέχρι σήμερα από το μαγνητικό πεδίο της Γης στο οποίο είναι παγιδευμένα αμέτρητα σωματίδια. Οι επιστήμονες που άκουσαν τους ήχους υποστηρίζουν ότι μοιάζουν με το κελάηδισμα των πουλιών. Οι δύο δορυφόροι πήραν το όνομα τους από τον Αμερικανό αστροφυσικό Τζέιμς Βαν Αλλεν που ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας το 1958. Οι δύο ζώνες ακτινοβολίας έχουν σχήμα ντόνατ και εκτείνονται χιλιάδες χιλιόμετρα στο Διάστημα. Η εσωτερική ξεκινά σε απόσταση περίπου 1.000 χιλιομέτρων από το έδαφος και η εξωτερική τελειώνει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων. Οι ζώνες αυτές είναι επικίνδυνες για τους δορυφόρους και τις επανδρωμένες αποστολές, καθώς κατακλύζονται από σωματίδια που προέρχονται από τον Ήλιο ή το διαστρικό χώρο και παγιδεύονται λόγω του ηλεκτρικού φορτίου τους στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Οι δύο δορυφόροι έχουν μέγεθος και βάρος αυτοκινήτου και είναι ειδικά σχεδιασμένοι ώστε να μην επηρεάζονται από το μαγνητικό πεδίο και βρίσκονται εκεί ήδη επί τρεις μήνες με στόχο να παραμείνουν για δύο έτη. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι οι δορυφόροι θα ρίξουν νέο φως στο μηχανισμό με τον οποίο ο Ήλιος επηρεάζει τις ζώνες Van Allen. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=487087 Θερμοκήπια στο διάστημα ετοιμάζει η Κίνα. Ο όρος «αγρότης του διαστήματος» δεν θα αποτελεί σχήμα οξύμωρο σε μερικά χρόνια για τους κινέζους αστροναύτες, καθώς στο μέλλον πρόκειται να καλλιεργούν φρέσκα λαχανικά στον... Άρη και το φεγγάρι, αφότου ολοκλήρωσαν με επιτυχία μια προσομοίωση του φιλόδοξου προγράμματος. Καλλιεργήθηκαν τέσσερα είδη λαχανικών με ένα «οικολογικό σύστημα υποστήριξης της ζωής», σε μια καμπίνα - θερμοκήπιο μεγέθους 300 κυβικών μέτρων που θα επιτρέψει στους ταϊκοναύτες να δημιουργούν φρέσκο αέρα, νερό και φαγητό ενόσω βρίσκονται σε διαστημικές αποστολές. Το σύστημα, το οποίο επαφίεται σε φυτά και φύκη αναμένεται να χρησιμοποιηθεί «σε διαστημικές βάσεις στο φεγγάρι και τον Άρη», σύμφωνα με ανακοίνωση του κινεζικού πρακτορείου ειδήσεων Σινχουά, παρόλο που η επεκτεινόμενη και φιλόδοξη, αλλά ακόμη «νεαρή» διαστημική υπηρεσία της χώρας δεν διαθέτει μόνιμο διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά παράλληλα ούτε στη σελήνη ούτε στον Κόκκινο Πλανήτη. Τα πειράματα θυμίζουν παρόμοια σχέδια τα οποία κατά καιρούς έχει αποπειραθεί να πραγματοποιήσει η Nasa και ιδιωτικές εταιρίες, με την προοπτική μόνιμης εγκατάστασης ανθρώπων σε άλλους πλανήτες. «Οι κινέζοι αστροναύτες θα μπορούν να έχουν φρέσκα λαχανικά και να τροφοδοτούνται με οξυγόνο καλλιεργώντας φυτά σε διαστημικές βάσεις στο μέλλον», δήλωσε ο ερευνητής στο Κινεζικό Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης Αστροναυτών Ντενγκ Γιμπίνγκ. Η Κίνα σκοπεύει να προσγειώσει διαστημόπλοιο στη Σελήνη εντός του επόμενου έτους, αν και δεν θα είναι επανδρωμένο. Στο πλαίσιο των σχεδίων της να γίνει μια νέα διαστημική υπερδύναμη, τα τελευταία χρόνια εντείνει τις προσπάθειές της να πραγματοποιήσει επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη - σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες κυριαρχούν παγκοσμίως στον τομέα των διαστημικών προγραμμάτων. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=487046 To Ikaros αναγνωρίστηκε ως το πρώτο στον κόσμο ηλιακό ιστιοφόρο. Ένα ιαπωνικό διαστημικό σκάφος αναγνωρίστηκε ως το πρώτο στον κόσμο ηλιακό ιστιοφόρο. Τη δήλωση αυτή έκανε η Επιτροπή του Βιβλίου Ρεκόρ Γκίνες. Το Ikaros ξεκίνησε το ταξίδι του στο Διάστημα το 2010 και κατόρθωσε επιτυχώς να ανοίξει το ηλιακό ιστίο του. Τώρα ο τεχνητός δορυφόρος κινείται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και τα αμέσως επόμενα χρόνια θα είναι σε θέση να φθάσει ως τον Δία. Η επιφάνεια του ιστίου του σκάφους φθάνει τα 200 τετραγωνικά μέτρα και το πάχος του είναι μόλις 7,5 μικρομέτρα. Το ηλιακό ιστίο είναι ένας μηχανισμός, που χρησιμοποιεί την πίεση του ηλιακού φωτός για να θέσει σε κίνηση το διαστημικό σκάφος. http://greek.ruvr.ru/2012_12_07/97222060/ Την παραμονή του τέλους του κόσμου!!!!! θα πέσει στη Γη ένας σοβιετικός δορυφόρος. Ο δορυφόρος «Κόσμος-1484», που είχε εκτοξευθεί πριν από περίπου 30 χρόνια από τη Σοβιετική Ένωση, μπορεί το αμέσως επόμενο διάστημα να πέσει στη Γη. Σύμφωνα με τις προγνώσεις των ειδικών, η συσκευή μπορεί να μπει στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας περίπου στις 19 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες πριν επέλθει το τέλος του κόσμου, που έχει προβλεφθεί από τον αρχαίο λαό των Μάγια. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ειδικό Φίλιπ Κλαρκ, τον Οκτώβριο του 1993 σημειώθηκε στο δορυφόρο έκρηξη του συσσωρευτή του. Οι στρατιωτικοί των ΗΠΑ παρακολούθησαν τα 48 θραύσματα, τα οποία έχουν ήδη εισέλθει στην ατμόσφαιρα, αλλά λόγω του μικρού τους μεγέθους δεν προκάλεσαν σοβαρή ζημιά πέφτοντας στη Γη. Προς το παρόν είναι άγνωστο ποιο ακριβώς τμήμα της βάρους 2,5 τόνων συσκευής θα βρεθεί το Δεκέμβριο στην ατμόσφαιρα. Σχόλιο:Με μόλις 2,5 τόνους μάλλον την γλιτώνουμε!!!!!!!!!!! http://greek.ruvr.ru/2012_10_27/92617552/

Νέος ακριβής χάρτης της NASA για το βίαιο παρελθόν της Σελήνης. Ο πιο ακριβής έως τώρα χάρτης βαρύτητας της Σελήνης από την αποστολή Grail αποκαλύπτει το βίαιο γεωλογικό παρελθόν του φεγγαριού, λόγω βομβαρδισμού από απανωτές προσκρούσεις. Πιο αναλυτικά, δύο «δίδυμοι» δορυφόροι της NASA, στο πλαίσιο της αποστολής Grail, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, δημιούργησαν τον ακριβέστερο έως σήμερα χάρτη του πεδίου βαρύτητας του φεγγαριού και, γενικότερα, οποιουδήποτε άλλου ουράνιου σώματος. Μεταξύ άλλων, ο χάρτης αποκαλύπτει το βίαιο παρελθόν του φεγγαριού, καθώς οι απανωτές προσκρούσεις κομητών και αστεροειδών έχουν αφήσει τα ίχνη τους όχι μόνο στην επιφάνεια της Σελήνης (τους ορατούς κρατήρες), αλλά και βαθύτερα στο αόρατο εσωτερικό του φλοιού της. Αντίθετα με τη Γη όπου η αέναη κίνηση των τεκτονικών πλακών, η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η διάβρωση των εδαφών έχουν σβήσει τα ίχνη των αρχαίων προσκρούσεων, ιδίως κατά τη νεαρή ηλικία του πλανήτη μας, στη Σελήνη τόσο η επιφάνεια όσο και το εσωτερικό της έχουν μείνει σχεδόν ανέπαφα στο πέρασμα δισεκατομμυρίων χρόνων. Παρέχουν, έτσι, ένα γεωλογικό αρχείο των βίαιων συμβάντων του παρελθόντος, ιδίως κατά την πρώιμη φάση του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες της NASA και του πανεπιστημίου ΜΙΤ παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, καθώς και σε τρεις ξεχωριστές εργασίες στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Reuters. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα που συνέλλεξαν από τον Μάρτιο οι δορυφόροι "Ebb" και "Flow" της αποστολής Grail (Gravity Recovery and Interior Laboratory), οι οποίοι από το Σεπτέμβριο του 2011 πετούν σε ύψος περίπου 55 χλμ και σε απόσταση έως 200 χλμ. μεταξύ τους, αλλά σε απόλυτο συντονισμό. Οι παραμικρές αποκλίσεις στην μεταξύ τους απόσταση -σε συνδυασμό με άλλα τοπογραφικά στοιχεία- καταγράφουν τις μεταβολές στο πεδίο βαρύτητας της Σελήνης που προκαλούνται λόγω των διαφορετικών γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών στην επιφάνεια και στο υπέδαφός της και, συνεπώς, εξαιτίας της άνισης κατανομής της μάζας. Ο νέος χάρτης υψηλής ανάλυσης του φεγγαριού, που προκύπτει από τις μετρήσεις του Grail, δείχνει τις διακυμάνσεις της βαρύτητας που προκαλούνται είτε από τα εξογκώματα (π.χ. βουνά), είτε από τα βαθουλώματα του εδάφους (π.χ. κρατήρες), αλλά και από τις βαθύτερες γεωλογικές δομές στο εσωτερικό της Σελήνης, αποκαλύπτοντας σε όλο το μεγαλείο του πλέον τα «κατάγματα» και τα συντριπτικά πλήγματα που έχει υποστεί ο φλοιός του φεγγαριού στο παρελθόν. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, κάτω από τη γεμάτη κρατήρες επιφάνεια, ο φλοιός της Σελήνης είναι σχεδόν τελείως κονιορτοποιημένος (σε ποσοστό 98%) από τις πολλαπλές πτώσεις διαφόρων ουράνιων σωμάτων. Η ανακάλυψη δείχνει ότι το φεγγάρι μας και πιθανώς η ίδια η Γη, κατά το πρώτο δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη δημιουργία τους (σε μια εποχή που εμφανίστηκαν οι πρώτοι μικροοργανισμοί), υπέστησαν ακόμα πιο μαζική και καταστροφική επίθεση τεράστιων βράχων από το διάστημα, από ό,τι εκτιμούσαν ως τώρα οι επιστήμονες. «Ήταν γνωστό ότι οι πλανήτες έχουν πληγεί από ισχυρές προσκρούσεις, αλλά κανείς δεν φανταζόταν ότι ο φλοιός της Σελήνης είχε υποστεί τέτοια χτυπήματα. Αποτελεί πράγματι μεγάλη έκπληξη», δήλωσε η Μαρία Ζούμπερ, καθηγήτρια γεωφυσικής του ΜΙΤ και επικεφαλής της αποστολής Grail. Οι νέες μετρήσεις δείχνουν ότι ο σεληνιακός φλοιός έχει πάχος 34 έως 43 χιλιομέτρων και είναι κατά 10 έως 20 χλμ. πιο λεπτός από ό,τι πίστευαν έως τώρα οι γεωλόγοι. Μάλιστα κάτω από μερικές επίπεδες περιοχές, φαίνεται πως δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου φλοιός, γεγονός που σημαίνει ότι εκεί ακριβώς υπάρχει ένα «παράθυρο» προς τον βαθύτερο γεωλογικό στρώμα, τον μανδύα του φεγγαριού, που βρίσκεται μεταξύ φλοιού και πυρήνα. Ο χάρτης αποκαλύπτει ότι ο ανώτερος σεληνιακός φλοιός δεν περιλαμβάνει πολλά πυκνά πετρώματα, αλλά αποτελείται κυρίως από πορώδη υλικά, που υπέστησαν κατακερματισμό στο παρελθόν. Ανάμεσα σε αυτό το ελαφρύτερο υλικό παρατηρούνται επίσης διάσπαρτοι μεγάλοι υπόγειοι -μήκους έως 500 χιλιομέτρων- γραμμικοί «τάφροι», αποτελούμενοι από βαρύτερο και πυκνότερο υλικό, το οποίο πιθανώς προέρχεται από στερεοποιημένο μάγμα που ανήλθε υψηλότερα μετά τις προσκρούσεις. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%AE%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B8%CF%8C%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82 Μια από τις εικόνες που δημοσιεύει η NASA από τις πρόσφατες παρατηρήσεις των δορυφόρων GRAIL. Σε αυτή καταγράφονται οι διαφοροποιήσεις στο μαγνητικό πεδίο της Σελήνης. Τα κόκκινα σημεία αντιστοιχούν σε περιοχές της επιφάνειας της Σελήνης όπου υπάρχει μεγαλύτερης πυκνότητας μάζα και τα μπλε σε περιοχές μικρότερης πυκνότητας.

Το «διάδοχο» του Curiosity ετοιμάζει η NASA Η NASA ανακοίνωσε, στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, ότι σχεδιάζει να στείλει ένα νέο ρομποτικό ρόβερ, παρόμοιο με το επιτυχημένο «Curiosity», στον Άρη το 2020, παρά τους περιορισμούς του προϋπολογισμού της. Το νέο όχημα, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερ, θα χρησιμοποιήσει την ίδια τεχνολογία προσεδάφισης με το «Curiosity», θα διαθέτει νέα επιστημονικά όργανα και θα κάνει ακόμα πιο εξελιγμένες αναλύσεις στον «κόκκινο πλανήτη» σε σχέση με το «δίδυμο» αδελφάκι του. Oι λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμα αποφασιστεί από τους επιστήμονες της NASA, ούτε έχει επιλεγεί η περιοχή προσεδάφισης στον Άρη. Το νέο ρόβερ υπολογίζεται ότι θα κοστίσει γύρω στα 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι 2,5 δισ. δολ. που κόστισε το «Curiosity». Εκτιμάται ότι, αν όλα πάνε καλά, όταν το νέο ρόβερ φθάσει στον Άρη το 2021, το «Curiosity» θα γυροφέρνει ακόμα πάνω στον γειτονικό πλανήτη. Βασικός στόχος που έχει τεθεί από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ είναι πλέον η επιστροφή στη Γη δειγμάτων από τον γειτονικό πλανήτη, προκειμένου να μελετηθούν καλύτερα. Προς το παρόν, το «Curiosity» συλλέγει και αναλύει επί τόπου δείγματα αρειανού εδάφους και, μετά στέλνει τα αποτελέσματα στη Γη. Η νέα αποστολή θα πρέπει, αυτή τη φορά, να βρει ένα τρόπο για να φυλάξει τα δείγματα και να τα μεταφέρει στο δικό μας πλανήτη προς λεπτομερή εξέταση. Το νέο ρόβερ θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα έως τον τελικό στόχο: Την αποστολή επιτέλους μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, κάτι που μπορεί να συμβεί στη δεκαετία του 2030. Στο μεταξύ, το 2013 η NASA θα εκτοξεύσει το διαστημικό σκάφος MAVEN που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη για να μελετήσει τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς του, ενώ το 2016 θα στείλει το σκάφος InSight που επίσης θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη και θα μελετήσει από ψηλά το εσωτερικό του. Επίσης η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία θα συμμετάσχει στις αποστολές ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) το 2016 και 2018, που θα τοποθετήσουν ένα ευρωπαϊκό ρόβερ πάνω στον «κόκκινο πλανήτη».Σχόλιο!!! Τέλος, η NASA ανακοίνωσε ότι το παλαιότερο ρομποτικό ρόβερ της «Opportunity», που βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία μετά από εννέα χρόνια (ενώ προοριζόταν να διαρκέσει μόνο τρεις μήνες!), μόλις ολοκλήρωσε την εξερεύνηση μιας ακόμα αρειανής τοποθεσίας, του «Λόφου Ματίεβιτς», στο δυτικό άκρο του κρατήρα «Εντέβορ», ανεβάζοντας πλέον σε 35,4 τα χιλιόμετρα που έχει συνολικά διανύσει. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_05/12/2012_473005 Σχόλιο:Δεν ειναι σωστό οτι η ΝΑΣΑ θα συμμετάσχει στο ExoMars.Το φθινόπωρο, όπως αναμένεται, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roscosmos θα υπογράψουν την τελική συμφωνία για το ExoMars.(Υπεγράφη.) Το πρόγραμμα ExoMars έγινε ρωσο-ευρωπαϊκό από το Φεβρουάριο αυτής της χρονιάς, όταν οι ΗΠΑ αρνήθηκαν για οικονομικούς λόγους τη συμμετοχή τους σ’ αυτό.Σχετ.16/07/2012. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14246&postdays=0&postorder=asc&start=60

Βρέθηκε νερό στον Ερμή. Μπορεί ο Ερμής, ο κοντινότερος στον Ήλιο πλανήτης, να ψήνεται από τις ακτίνες του άστρου μας, όμως αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στο να διαθέτει νερό με μορφή πάγου και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες, όπως επιβεβαίωσαν τα νέα στοιχεία που συνέλλεξε το σκάφος «Messenger» (Αγγελιαφόρος) της NASA. Ο όγκος του πάγου μπορεί να φθάνει από 100 δισεκατομμύρια έως ένα τρισεκατομμύριο τόνους, δηλαδή όσο 20 δισεκατομμύρια παγοδρόμια Ολυμπιακών διαστάσεων. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η ανακάλυψη παγωμένων οργανικών υλικών στον Ερμή. Τα νέα δεδομένα, με τη βοήθεια εκπομπών ακτίνων λέιζερ που ανακλάστηκαν στην επιφάνεια του πλανήτη, και τα οποία δημοσιεύτηκαν σε τρεις ξεχωριστές μελέτες στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το «Nature», έρχονται να επιβεβαιώσουν τις υποψίες δύο δεκαετιών των επιστημόνων. Αντίθετα με τη Γη που ο άξονάς της έχει κλίση περίπου 23 μοιρών, ο άξονας του Ερμή έχει μηδενική κλίση σε σχέση με το επίπεδο περιστροφής του γύρω από τον Ήλιο, με συνέπεια να μην έχει εποχές και οι πόλοι του να μην θερμαίνονται ποτέ από την ηλιακή ακτινοβολία. Έτσι, παρόλο που η θερμοκρασία στον υπόλοιπο Ερμή μπορεί να φθάσει τους 427 βαθμούς Κελσίου, στο βόρειο πόλο του, σε εννέα κρατήρες που δεν βλέπει ποτέ ο Ήλιος και όπου η θερμοκρασία ποτέ δεν ανεβαίνει πάνω από τους μείον 170 βαθμούς Κελσίου, εντοπίστηκε ένα μίγμα παγωμένου νερού και πιθανών οργανικών ουσιών. Ίχνη για μεγάλα αποθέματα νερού είναι ορατά σε γεωγραφικό πλάτος βόρεια των 85 μοιρών, ενώ μικρότερα αποθέματα εντοπίζονται και πιο νότια (βορειότερα από τις 65 μοίρες). Η ανακάλυψη αυτή - η οποία θυμίζει το νερό σε μορφή πάγου που επίσης ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε ανήλιαγους κρατήρες της Σελήνης- έχει δημιουργήσει έξαψη στους επιστήμονες, που θα καθοδηγήσουν το «Messenger» να κάνει νέες παρατηρήσεις για νερό τους επόμενους μήνες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι και ο νότιος πόλος του πλανήτη έχει πάγους, κάτι που μένει να επιβεβαιωθεί, όταν το σκάφος -που τέθηκε για πρώτη φορά σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη τον Μάρτιο του 2001- θα προσεγγίσει ξανά τον Ερμή, όπου και τελικά θα προσκρούσει, όταν θα τελειώσουν τα καύσιμά του. Σύμφωνα με τις πρώτες αναλύσεις, ο πάγος του Ερμή μετά από κάποιο βάθος είναι σχεδόν καθαρό νερό, άρα είναι σχετικά πρόσφατος (το πολύ 50 εκατ. ετών). Η προέλευση του νερού πιθανολογείται ότι προέρχεται από κομήτες και αστεροειδείς που έχουν προσκρούσει στον πλανήτη (ανάλογη θεωρία υπάρχει και για την προέλευση του νερού της Γης). Εξάλλου, σκούρα πτητικά υλικά, πιθανότατα οργανικής προέλευσης (πολύπλοκοι υδρογονάνθρακες), ανιχνεύθηκαν ανακατεμένα με τον πάγο, τα οποία θυμίζουν άνθρακα ή πίσσα. Είναι πάντως πρόωρο να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι όντως πρόκειται για υλικά που αποτελούν θεμελιώδη συστατικά της ζωής. Οι επιστήμονες, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν πιστεύουν ότι ο Ερμής φιλοξένησε ποτέ ζωή. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο πάγος του Ερμή, ιδίως στις πιο νότιες και θερμές περιοχές, μακρύτερα από το βόρειο πόλο, καλύπτεται από ένα στρώμα πάχους δέκα εκατοστών από αυτό το οργανικό υλικό που δρα ως θερμομονωτικό. Περαιτέρω έρευνες θα ρίξουν φως στη φύση αυτού του υλικού, που έχει μειωμένη ανακλαστικότητα και έτσι είναι δύο φορές πιο σκούρο από την υπόλοιπη επιφάνεια του πλανήτη. Και αυτό, όπως το νερό, πιθανώς μεταφέρθηκε στον Ερμή από κομήτες και αστεροειδείς. Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος επιστήμων για την αποστολή του «Messenger», o Σον Σόλομον του πανεπιστημίου Κολούμπια, μεταξύ άλλων, ανακύπτει πλέον το ερώτημα αν υπάρχουν περιοχές μέσα ή πάνω στον Ερμή, όπου υπάρχει τόσο υγρό νερό, όσο και οργανικά συστατικά, κάτι που θα ενδιέφερε μια μελλοντική επανδρωμένη ή ρομποτική αποστολή -ή ακόμα και μια αποικία- στον πλανήτη. Σχόλιο:Ξαφνικά μεσα απο την συνεχή εξερεύνηση του Ηλιακού μας συστήματος προκύπτουν δεδομένα που δεν τα φανταζόμασταν οπως αυτό με την πιθανότητα ακόμα και την δημιουργία αποικίας οπως λεει o Σον Σόλομον του πανεπιστημίου Κολούμπια.Τόσο νερό να πάει χαμένο!!! http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_30/11/2012_472286

Λίγα ενδιαφέροντα στοιχεία ακομη!!! Χλωροπαράγωγα του μεθανίου ανίχνευσε το Curiosity. Τα όργανα του Curiosity ανίχνευσαν καταρχήν οξυγόνο και χλώριο από υπερλωρικά άλατα, κάτι που είχε βρεθεί και από το Phoenix στο παρελθόν Όμως, το νέο εύρημα είναι η ανίχνευση χλωροπαραγώγων του μεθανίου (CH3Cl, CH2Cl2, CHCl3, CCl4) από την συσκευή SAM. Και ενώ το χλώριο είναι σίγουρα αρειανής προέλευσης, δεν υπάρχει η ίδια βεβαιότητα και για τον άνθρακα – που μπορεί να μεταφέρθηκε με το Curiosity από τη Γη. Ανιχνεύθηκαν επίσης και μερικά μόρια νερού (όχι λίμνες, ή χιονισμένα βουνά) … απλά μερικά μόρια νερού δεσμευμένα σε κόκκους άμμου ή σκόνης, λίγο παραπάνω από το αναμενόμενο. Προς το παρόν, τo μόνο σίγουρο είναι πως τα εκπληκτικής ακρίβειας όργανα του διαστημικού ρόβερ δουλεύουν σωστά και ότι η έρευνά του βρίσκεται ακόμη στην αρχή…. Στις φωτογραφίες τα σημεία που το Curiosity πήρε την αμμο. http://physicsgg.me/2012/12/03/%cf%87%ce%bb%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83/

Ο Πολικός Αστέρας βρίσκεται 111 έτη φωτός πιο κοντά στη Γη από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Το διασημότερο «σημάδι» του νυκτερινού ουρανού, ο Πολικός Αστέρας, είναι σύμφωνα με νέους υπολογισμούς πολύ πιο κοντά στη Γη από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Η τελευταία εκτίμηση είχε γίνει στην δεκαετία του 1990 και σύμφωνα με αυτή ο Πολικός Αστέρας βρισκόταν σε απόσταση 434 ετών φωτός από εμάς. Διεθνής ομάδα αστρονόμων διαπίστωσε ότι το άστρο απέχει 323 έτη φωτός από τη Γη. Ο Πολικός Αστέρας, γνωστός και ως Polaris ή α της Μικρής Άρκτου, «πέφτει» σχεδόν πάνω στη νοητή προέκταση του άξονα της Γης, γι΄αυτό και φαίνεται να βρίσκεται πάντα πάνω από τον γεωγραφικό βορρά. Για να βρει κανείς πού είναι ο βορράς, χωρίς να χρησιμοποιήσει πυξίδα, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να εντοπίσει τον Πολικό Αστέρα στην άκρη της «λαβής» της Μικρής Άρκτου. Ο Πολικός Αστέρας έχει αποκληθεί «ο χρησιμότερος πρακτικά αστέρας στον ουρανό», επειδή βοηθά όχι μόνο τη ναυσιπλοΐα αλλά και τον κάθε εντοπισμό του βορρά από ξηρά και θάλασσα στην οποιαδήποτε αστροφώτιστη νύχτα: βρίσκεται πρακτικά στο ίδιο σημείο οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου και οποιαδήποτε στιγμή του έτους. Ανήκει σε ένα σύστημα που αποτελείται από τρία άστρα και υπολογίζεται ότι έχει τέσσερις χιλιάδες φορές μεγαλύτερη φωτεινότητα από αυτή του Ηλιου. Χρησιμοποιώντας τον ευρωπαϊκό δορυφόρο «Ίππαρχο» που κατέγραφε τροχιές άστρων οι επιστήμονες είχαν υπολογίσει παλαιότερα ότι ο Πολικός Αστέρας βρισκόταν σε απόσταση 434 ετών φωτός. Ομάδα αστρονόμων από τον Καναδά, την Ουκρανία και το Βέλγιο χρησιμοποίησαν νέα προηγμένα όργανα παρατήρησης και διαπίστωσαν ότι το άστρο βρίσκεται 111 έτη φωτός πιο κοντά στη Γη. «Ο Πολικός Αστέρας παρουσιάζει ορισμένες ανωμαλίες που με τα προϋπάρχοντα τεχνολογικά μέσα έκαναν ιδιαίτερα δύσκολη την μελέτη του. Τα νέα τεχνικά μέσα και ειδικά οι υψηλής ανάλυσης φασματοσκοπικές παρατηρήσεις ανοίγουν νέους δρόμους στην μελέτη του άστρου» αναφέρει ο Ντέιβιντ Τέρνερ, του Πανεπιστημίου Saint Mary στο Χάλιφαξ του Καναδά που ήταν ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=486773 To Voyager 1 εγκαταλείπει το ηλιακό μας σύστημα. Το μη επανδρωμένο διαπλανητικό διαστημόπλοιο της NASA, Voyager 1, το οποίο κατευθύνεται εκτός του ηλιακού μας συστήματος, έχει πλησιάσει μια «μαγνητική οδό» που οδηγεί στο διαστρικό χώρο, δήλωσαν τη Δευτέρα επιστήμονες. Το διερευνητικό διαστημικό σκάφος, το οποίο απογειώθηκε 35 χρόνια πριν, με στόχο να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με τους μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, απέχει περίπου 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Από αυτή την απόσταση, απαιτούνται 17 ώρες ώστε τα ραδιοσήματα, τα οποία ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, να φτάσουν στον πλανήτη μας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το Voyager 1 βρίσκεται σε μια περιοχή όπου οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου συνδέονται με μαγνητικές γραμμές του πεδίου του διαστρικού διαστήματος. Το φαινόμενο αυτό προκαλεί τα υψηλής ενέργειας σωματίδια από μακρινές σουπερνόβα εκρήξεις να εισέρχονται στο ηλιακό μας σύστημα, ενώ τα λιγότερο ενεργητικά ηλιακά σωματίδια να εξέρχονται. «Είναι σαν μια οδός που επιτρέπει στα σωματίδια να εισέρχονται και να εξέρχονται», δήλωσε σε δημοσιογράφους ο επιστήμονας Εντ Στόουν, υπεύθυνος για το πρόγραμμα Voyager. Οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν σε πόσο χρόνο το διερευνητικό σκάφος θα διασχίσει τη «μαγνητική οδό», αλλά πιστεύουν ότι είναι το τελευταίο επίπεδο ενός πολυσύνθετου ορίου μεταξύ της περιοχής του διαστήματος που επηρεάζεται από τον Ήλιο και του διαστρικού διαστήματος. «Πιστεύουμε ότι ίσως χρειαστούν μερικοί μήνες έως δύο χρόνια», δήλωσε ο Στόουν. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_04/12/2012_472790 Ακτίνες Χ από ένα κβάζαρ που βρίσκεται 12.4 δισ. έτη φωτός μακριά. Μια ανακάλυψη που μπαίνει στον κατάλογο των κοσμικών ρεκόρ έκανε το διαστημικό παρατηρητήριο Chandra. Εντόπισε την εκπομπή ακτίνων Χ από ένα κβάζαρ που βρίσκεται στις εσχατιές του Σύμπαντος και πιο συγκεκριμένα σε απόσταση 12.4 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Πρόκειται για την πιο μακρινή «πηγή» ακτίνων Χ που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. H NASA στη συνέχεια έστρεψε και άλλα διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια προς αυτή την πηγή και όλα τράβηξαν εικόνες. Η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία που αποτελεί σύνθεση αυτών των εικόνων. Τα κβάζαρ είναι μακρινά και λαμπρά αντικείμενα του Σύμπαντος, που το καθένα εκπέμπει ενέργεια εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από έναν γιγάντιο γαλαξία. Πρωτοανακαλύφθηκαν το 1960, όταν οι αστρονόμοι έψαχναν για πολύ ισχυρές ραδιοπηγές. Γι' αυτόν το λόγο ονομάστηκαν QUAsi-stellAR (ημιαστρικές ραδιοπηγές) ή ημιαστέρες. Σήμερα ξέρουμε πως δεν έχουν καμιά ομοιότητα με τους αστέρες αν και στις φωτογραφίες μοιάζουν. Η μελέτη τους είναι σπουδαία λόγω της εικόνας που σχηματίζουμε για τα αρχαιότερα αντικείμενα του Σύμπαντος. Δημιουργήθηκαν στο αρχέγονο Σύμπαν και η ηλικία τους συγκρίνεται με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος. Αν και υπήρχαν πολλές θεωρίες για την προέλευσή τους η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι πως τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν στο κέντρο τους μια μεγάλη μαύρη τρύπα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=486371 Ο Zenith τοποθέτησε σε τροχιά ευρωπαϊκό δορυφόρο τηλεπικοινωνίας. Ο ρωσο-ουκρανικός πύραυλος-δορυφόρος Zenith τοποθέτησε σε τροχιά ευρωπαϊκό δορυφόρο τηλεπικοινωνίας. Ο Zenith εκτοξεύτηκε από την πλωτή εξέδρα εκτόξευσης Odyssey από ισημερινό σημείο στον Ειρηνικό Ωκεανό. Την προκαθορισμένη χρονική στιγμή η μονάδα ανάπτυξης ταχύτητας μαζί με το διαστημική συσκευή αποσυνδένθηκε από τον δεύτερο όροφο του πυραύλου και συνέχισε την αυτόνομη πτήση της. Ο δορυφόρος προβλέπεται να χρησιμοποιείται π.χ. για την στήριξη της ευρυζωνικής πρόσβασης, της κινητής επικοινωνίας και της βίντεο μετάδοσης στις χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, της Κεντρικής και της Νοτιοανατολική Ασίας. http://greek.ruvr.ru/2012_12_04/96788723/ Νέο βίντεο: η Γη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Πιθανή η δημιουργία μιας νέας μορφής ύλης. Δείγματα μιας ασυνήθιστης συμπεριφοράς εκ μέρους ορισμένων σωματιδίων που παράγονται, έχουν δώσει οι συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων και ιόντων μολύβδου στον επιταχυντή του CERN. Οι νέες αυτές παρατηρήσεις, σύμφωνα με μερικούς επιστήμονες, αποτελούν ενδείξεις για τη δημιουργία, κατά τις συγκρούσεις, μιας νέας μορφής ύλης, η οποία πιθανώς συνίσταται σε ένα κύμα γκλουονίων που μοιάζει με υγρό. Οι ενδείξεις εντοπίστηκαν από τους ερευνητές του ανιχνευτή Compact Muon Solenoid (CMS) του CERN σε ένα δείγμα περίπου 2 εκατ. συγκρούσεων πρωτονίων-μολύβδου, όπου παρατηρήθηκαν να δημιουργούνται μερικά ζεύγη σωματιδίων, τα οποία περιέργως εκτοξεύτηκαν μακριά με τρόπο που υποδήλωνε μια αλληλοσυσχέτιση ανάμεσα στις κατευθύνσεις τους. «Με κάποιον τρόπο, κινήθηκαν μετά τη σύγκρουση προς την ίδια κατεύθυνση, μολονότι δεν είναι ακόμα σαφές πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Αυτό εξέπληξε πολλούς επιστήμονες, μεταξύ των οποίων εμάς», δήλωσε ο καθηγητής φυσικής Γκούντερ Ρόλαντ του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν από τις συγκρούσεις των υποατομικών σωματιδίων. Κάτι ανάλογο είχε παρατηρηθεί από την ίδια ερευνητική ομάδα σε συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων προ διετίας περίπου, καθώς και μετά τη σύγκρουση ιόντων βαρέων μετάλλων όπως μολύβδου, χρυσού και χαλκού μεταξύ τους. Αυτές οι συγκρούσεις βαρέων ιόντων π.χ. μολύβδου-μολύβδου (αλλά όχι μεταξύ πρωτονίων-μολύβδου) είναι γνωστό ότι παράγουν ένα κύμα πλάσματος κουάρκ-γκλουονίων, δηλαδή την «καυτή σούπα» που υπήρχε στο σύμπαν κατά τα πρώτα εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ-Μπανγκ). Αυτό το κύμα πλάσματος φαίνεται να ωθεί ορισμένα σωματίδια προς την ίδια κατεύθυνση. Από την άλλη, μερικοί θεωρητικοί φυσικοί έχουν υποστηρίξει ότι οι συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων μπορεί να παράγουν ένα κύμα γκλουονίων σαν υγρό, που αποτελεί μια νέα μορφή ύλης (γνωστή ως «color-glass condensate»). Είναι αυτή ακριβώς η -θεωρητική έως τώρα- ύλη που πιθανώς παρατηρήθηκε μετά τις συγκρούσεις πρωτονίων-ιόντων μολύβδου στο CERN. Πιστεύεται ότι τα σωματίδια αυτής της ύλης αλληλοεπηρεάζονται εξ αποστάσεως μέσω του μυστηριώδους φαινομένου της «κβαντικής εμπλοκής». Από τον Ιανουάριο του 2013, οι ερευνητές του ανιχνευτή CMS σχεδιάζουν να κάνουν επί εβδομάδες μια σειρά νέων συγκρούσεων πρωτονίων-μολύβδου για να επιβεβαιώσουν αν όντως παράγεται αυτή η παράξενη υγρή μορφή ύλης στον επιταχυντή. Τα γκλουόνια είναι σωματίδια μηδενικής μάζας που ανταλλάσσονται μεταξύ των κουάρκ και είναι οι φορείς της δύναμης ισχυρής αλληλεπίδρασης, η οποία συγκρατεί τα υποατομικά σωματίδια μέσα στον πυρήνα. Τα πρωτόνια αποτελούν ένα από τα θεμελιώδη συστατικά των ατόμων, ενώ τα ιόντα μολύβδου είναι άτομα μολύβδου με 82 πρωτόνια το καθένα (χωρίς τα ηλεκτρόνιά τους). Η σχετική επιστημονική δημοσίευση θα γίνει στο περιοδικό φυσικής «Physical Review B», ενώ έγινε ήδη η σχετική προδημοσίευση στο «arXiv». http://www.defencenet.gr/defence/item/cern-%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AE-%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AE%CF%82-%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82

Υλικό απ’ τη Σελήνη για τρισδιάστατους εκτυπωτές. Αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν, μέσω τρισδιάστατου εκτυπωτή, μικρά αντικείμενα από λιωμένο σεληνιακό βράχο. Όπως αναφέρει η μελέτη που δημοσίευσε και το BBC, η τεχνική θα μπορούσε να βοηθήσει μελλοντικές αποστολές στο δορυφόρο της Γης. Ο λόγος είναι ότι θα ελαχιστοποιούνταν τα αντικείμενα που πρέπει να πάρουν μαζί τους ξεκινώντας το διαστημικό ταξίδι. Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να τα κατασκευάσουν στη Σελήνη, αξιοποιώντας τους βράχους της. Ωστόσο, ο αντίλογος είναι ότι ο εκτυπωτής θα πρέπει να είναι εξαιρετικά ακριβής στην κατασκευή αντικειμένων και ανταλλακτικών, καθώς, χωρίς αυτά, οι αποστολές δεν θα έχουν παρά ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Το πείραμα για τη δημιουργία αντικειμένων από σεληνιακούς βράχους ξεκίνησε το 2010 με πρωτοβουλία της NASA. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ζήτησε από ομάδα επιστημόνων του πανεπιστημίου Ουάσινγκτον Στέιτ να εξετάσει εάν είναι δυνατόν να κατασκευαστούν ανταλλακτικά από βράχους που προέρχονται από αποστολές στη Σελήνη, όπως οι αμερικανικές Απόλλο και οι σοβειτικές Λούνα. Στους ερευνητές διατέθηκε μια προσομοίωση σεληνιακού βράχου, η οποία περιείχε πυρίτιο, αλουμίνιο, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Ο λόγος που δεν τους διατέθηκε «αυθεντικό» σεληνιακό υλικό είναι ότι στις ΗΠΑ οι βράχοι που έχουν καταφτάσει μέσω διαστημικών αποστολών ή μέσω πτώσεων μετεωριτών θεωρούνται «εθνικός θησαυρός». Έπειτα από δύο χρόνια ερευνών, οι επιστήμονες πέτυχαν το στόχο τους. «Ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία, αλλά τώρα είναι πραγματικά δυνατό», δήλωσε ο καθηγητής Αμίτ Μπαντιοπαντιάι, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_29/11/2012_472242 Η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα «πιο παχιά από της Γης» Νέα, ακριβέστερα μαθηματικά μοντέλα δείχνουν ότι η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα διογκώνεται περιοδικά μέχρι το ύψος των 10.000 χιλιομέτρων, και είναι επομένως περισσότερο από δέκα φορές πιο παχιά από την ατμόσφαιρα της Γης. Η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα -ο οποίος εξοστρακίστηκε από το κλαμπ των πλανητών και θεωρείται πλέον πλανήτης νάνος- αποτελείται κυρίως από μεθάνιο, άζωτο και μονοξείδιο του άνθρακα, και είναι πολύ αραιότερη από τη γήινη ατμόσφαιρα. Οι πλανητολόγοι γνώριζαν ότι το πάχος αυτής της αραιής ατμόσφαιρας δεν είναι σταθερό, αλλά αυξομειώνεται ανάλογα με την εποχή του πλουτώνιου έτους: όταν ο πλανήτης νάνος βρίσκεται στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο, η αύξηση της εισερχόμενης θερμότητας κάνει τη ατμόσφαιρα να διαστέλλεται. Η ακριβής εκτίμηση του ύψους της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα έχει σημασία ενόψει της άφιξης της αποστολής New Horizons της NASA το 2015, επισημαίνουν οι ερευνητές. Στη Γη, η θερμόσφαιρα φτάνει σε ύψος 700 περίπου χιλιομέτρων. Είναι τόσο αραιή ώστε ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και αρκετοί δορυφόροι κινούνται σε τροχιά μέσα της χωρίς να συναντούν σημαντική αντίσταση. Στον Πλούτωνα, όμως, η ασθενική δύναμη της βαρύτητας αδυνατεί να συμπιέσει την ατμόσφαιρα όπως συμβαίνει στη Γη, με αποτέλεσμα η θερμόσφαιρα να φτάνει σε πολύ μεγαλύτερο ύψος. Οι ερευνητές υπολογίζουν τώρα ότι η θερμόσφαιρα του Πλούτωνα φτάνει σε ύψος 10.000 χιλιομέτρων, απόσταση περίπου 4,5 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο του ίδιου του πλανήτη-νάνου. Αυτό σημαίνει ότι μόρια που δραπετεύουν από την ατμόσφαιρα δεν αποκλείεται να φτάνουν μέχρι τον Χάροντα, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Πλούτωνα, το οποίο απέχει λιγότερο από 20.000 χιλιόμετρα από τον πλανήτη-νάνο. Η μελέτη έχει υποβληθεί για δημοσίευση στην επιθεώρηση Icarus http://arxiv.org/abs/1211.3994 και είναι διαθέσιμη στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXiv. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231223963 Ο Pac-Man επιστρέφει στα φεγγάρια του Κρόνου. Οι ερευνητές της αποστολής Cassini της NASA έδωσαν στη δημοσίευσή τους τον ανορθόδοξο τίτλο Pac-Man, η Επιστροφή. Ένας σχηματισμός που μοιάζει με τον ήρωα του θρυλικού βιντεοπαιχνιδιού εντοπίστηκε σε υπέρυθρες εικόνες της Τηθύος, ενός μικρού δορυφόρου του Κρόνου. Το ίδιο σχήμα είχε βρεθεί το 2010 και στον Μίμα, ένα ακόμα φεγγάρι του πλανήτη των δαχτυλιδιών. Και στις δύο περιπτώσεις, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Icarus, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103512004204 το πορτρέτο του Pac-Man σχηματίζεται από περιοχές με υψηλότερη θερμοκρασία σε σχέση με την υπόλοιπη επιφάνεια των δύο δορυφόρων. Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι οι περιοχές αυτές βομβαρδίζονται από ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας. Ο βομβαρδισμός αυτός αλλοιώνει το απαλό χιόνι της παγωμένης επιφάνειας και το μετατρέπει σε σκληρό πάγο, με αποτέλεσμα η λεία πια επιφάνεια να καθυστερεί να ζεσταθεί στη διάρκεια της ημέρας, αλλά και να κρυώσει στη διάρκεια της νύχτας. «Ο εντοπισμός ενός δεύτερου Pac-Man στο σύστημα του Κρόνου μας λέει ότι οι διαδικασίες που δημιουργούν αυτούς τους Pac-Men είναι πιο διαδεδομένες από ό,τι πιστεύαμε» σχολίασε η Κάρλι Χάουατ του Southwest Research Institute, επικεφαλής της νέας μελέτης. Η «θερμική ανωμαλία» στην Τηθύ καταγράφηκε με το υπέρυθρο φασματόμετρο του Cassini, το οποίο μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004. Οι θερμότερες περιοχές του δορυφόρου έχουν θερμοκρασία -183 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι πιο ψυχρές, όπως το άνοιγμα του «στόματος» του Pac-Man, είναι 15 βαθμούς ψυχρότερες. Σε αντίθεση όμως με ό,τι συμβαίνει στον Μίμα, ο Pac-Man της Τηθύος είναι ορατός, έστω και αμυδρά, σε εικόνες ορατού φωτός. Μάλιστα αυτή η διακύμανση της φωτεινότητας είχε καταγραφεί για πρώτη φορά από την αποστολή Voayger το 1980. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231223942 Ο εντυπωσιακός στροβιλισμός στον βόρειο πόλο του Κρόνου.Φωτογραφίες.

Διέψευσε τα περί «ιστορικής ανακάλυψης» στον Άρη η NASA. Η NASA διέψευσε χθες Πέμπτη ότι το αμερικανικό ρομπότ Curiosity έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη στον Άρη, απαντώντας σε πρόσφατες δηλώσεις ενός επιστήμονα της αποστολής, ο οποίος έκανε λόγο σε συνέντευξή του για μια ανακοίνωση που «θα μπει στα βιβλία της ιστορίας». "Οι φήμες και οι εικασίες σύμφωνα με τις οποίες μια μεγάλη ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο της αποστολής Curiosity, η οποία βρίσκεται στην αρχή της, είναι εσφαλμένες», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η αμερικανική διαστημική υπηρεσία. "Στο στάδιο αυτό της αποστολής τα όργανα του ρομπότ δεν έχουν εντοπίσει καμιά οριστική ένδειξη αρειανής οργανικής ύλης», προσθέτει η NASA. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/11/2012_472266 Σχόλιο:Μαλλον αναμενόμενη η διάψευση.Τετοια θέματα τοσο σημαντικά δεν βγαίνουν με δηλώσεις τετοιου τύπου οπως αυτη του Τζον Γκρότσινγκερ προς το δημόσιο ραδιοσταθμό NPR πριν από δύο εβδομάδες. Ενισχύοντας το Curiosity: Ο Mars Express αναμεταδίδει εικόνες βράχων από τον Άρη. http://www.esa.int/esaCP/SEM655EQZ9H_Greece_0.html

Επιλέχθηκαν οι κοσμοναύτες για την ετήσια αποστολή στο ΔΔΣ Η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος και η ΝΑΣΑ από κοινού με τους διεθνείς εταίρους επέλεξαν τους κοσμοναύτες για την ετήσια αποστολή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτοί οι – ο Ρώσος Μιχαήλ Κορνιένκο και ο Αμερικανός Σκοτ Κέλι. Η έναρξη της πτήσης προγραμματίζεται για την άνοιξη του 2015.Ο στόχος της αποστολής είναι η έρευνα των αντιδράσεων του ανθρώπινου σώματος στις συνθήκες του διαστήματος και της ικανότητας προσαρμογής σ΄αυτές. Η ετήσια παραμονή θα διευρύνη τα όρια της ζωής και δραστηριότητας του ανθρώπου στο διάστημα, θα αυξήσει τις γνώσεις σχετικά με την επίδραση της μικροβαρύτητας και θα συμβάλει στην προετοιμασία των μελλοντικών αποστολών πέραν των ορίων της περίγειας τροχιάς. Η Ρωσία και ο ESA θα υπογράψουν ως το τέλος του 2012 Συνθήκη για το σχέδιο ExoMars. Η Ρωσία και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θα υπογράψουν εντός του τρέχοντος έτους Συνθήκη για την από κοινού εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη, - ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos), Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Την επόμενη εβδομάδα ο Ποπόβκιν θα συναντηθεί με τον επικεφαλής του ESA Ζαν-Ζακ Ντορντέν (Jean-Jacques Dordenom) για να συζητήσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου ExoMars. Ύστερα απ’ αυτό θα ανακοινωθεί η ακριβής ημερομηνία υπογραφής της Συνθήκης. Η συνεργασία με τη Ρωσία έχει ήδη εγκριθεί απο τις χώρες-μέλη του ESA) κατά τη συνεδρίασή τους στην Νεάπολη. Οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη δαπανήσει για αυτό το σχέδιο 400 εκατομμύρια και πάνω ευρώ. Οι ολικές δαπάνες του Ευρωπαϊκού Οργανισμου Διαστήματος προβλέπεται να φτάσουν το ένα δισεκατομμύριο και πάνω ευρώ http://greek.ruvr.ru/2012_11_26/95904790/ Είναι άραγε δυνατόν να ζήσει ο άνθρωπος στον ΄Αρη; Στην επιφάνεια του Άρη θα μπορούσαν να ζήσουν οι άνθρωποι. Το επίπεδο ραδιενέργειας στον Κόκκινο πλανήτη είναι σχεδόν το ίδιο με το επίπεδο σε χαμηλή περίγεια τροχιά, όπου πετά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΔΣ). Σε τέτοιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει οι επιστήμονες, αποκτώντας τους πρώτους στην ιστορία δείχτες μέτρησης της ακτινοβολίας στον Άρη. Ωστόσο οι ειδικοί δεν σπεύδουν να αναθεωρήσουν τις προσεγγίσεις, σε ό.τι αφορά την προστασία των ανθρώπων κατά την προετοιμασία των μελλοντικών αποστολών στον Άρη. http://greek.ruvr.ru/2012_11_26/95936635/ Η NASA φωτογραφίζει αμμοθύελλα στον Άρη. Η πρώτη ανοιξιάτικη αμμοθύελλα στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη έχει ήδη καλύψει μια τεράστια έκταση ανάμεσα στο ρομπότ Curiosity και τον γερασμένο του συνάδελφο Opportunity, στην άλλη άκρη του πλανήτη. Αν η αμμοθύελλα τυλίξει τελικά όλο τον Άρη όπως έχει συμβεί παλαιότερα, το Opportunity δεν αποκλείεται να τα βρει κυριολεκτικά σκούρα. http://physicsgg.me/2012/11/25/%ce%b7-nasa-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%bf%ce%b8%cf%8d%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/ Συνεργασία Ευρώπης και ΝASΑ για την κατασκευή επανδρωμένου διαστημοπλοίου. Η Ευρώπη προσανατολίζεται να συνδράμει τη NASA στην κατασκευή ενός επανδρωμένου διαστημοπλοίου που θα μπορεί να μεταφέρει τέσσερις αστροναύτες. Το διαστημόπλοιο είναι ο «Ωρίων», ένα όχημα πολλαπλών σκοπών, όπως λέγεται, που αν όλα πάνε καλά θα μπορεί να ταξιδεύει από το 2017 και μετά. Ο «Ωρίων» αποτελεί το βασικό μοντέλο της νέας γενιάς διαστημοπλοίων που θα καλύψουν το κενό που άφησαν τα διαστημικά λεωφορεία. Θα μπορεί να μεταφέρει εφόδια στον διαστημικό σταθμό ή ακόμη και αστροναύτες στη Σελήνη. Ο σχεδιασμός του όμως, που προβλέπει διάρκεια στις πτήσεις μέχρι και έξι μήνες, το καθιστά δυνητικά ικανό στο απώτερο μέλλον να πραγματοποιεί ταξίδια σε μακρινότερους προορισμούς από το φεγγάρι. Γεγονός είναι πάντως ότι εφόσον η συμφωνία ευοδωθεί η Ευρώπη θα αναλάβει την κατασκευή των συστημάτων προώθησης και πλοήγησης του διαστημοπλοίου ενώ η NASA θα έχει λόγο για τα μέρη εκείνα που θα μεταφέρουν τους αστροναύτες. Ο Ζαν Ζακ Ντορντέν, γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, λέει πως σήμερα στον κόσμο δεν υπάρχει κανένα κράτος που να μπορεί να αντέξει μόνο του το κόστος επανδρωμένων αποστολών. «Η αποστολή ανδρών και γυναικών στη Σελήνη ή στον Αρη είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με διεθνή συνεργασία. Ακόμη και οι Κινέζοι που έκαναν τόσο δρόμο μόνοι τους μέχρι εδώ, αναζητούν συνεταίρους». Κατά τις πρώτες δοκιμαστικές του πτήσεις ο «Ωρίων» θα χρησιμοποιεί ως μέσο εκτόξευσης πυραύλους τύπου Atlas V. Στη συνέχεια θα πρέπει να κατασκευαστούν μεγαλύτεροι πύραυλοι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν με πλήρες φορτίο το διαστημόπλοιο εκτός γήινων συνόρων. http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4770165 To Σύμπαν αναπτύσσεται όπως ο εγκέφαλος. Ερευνητές στις ΗΠΑ πραγματοποίησαν προσομοιώσεις που δείχνουν ότι το Σύμπαν είναι πολύ πιθανό να αναπτύσσεται με τρόπο ανάλογο με εκείνο του εγκεφάλου. Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι η ανάπτυξη του Σύμπαντος έχει επίσης κοινά χαρακτηριστικά με την ανάπτυξη του Internet αλλά και των κοινωνικών δικτύων όπως το facebook. «Είναι πιθανό ότι κάποιοι ακόμη άγνωστοι σε εμάς νόμοι της φύσης καθορίζουν τον τρόπο που τα δίκτυα αναπτύσσονται και μεταβάλλονται, από τα μικρότερα κύτταρα του εγκεφάλου μέχρι και τους μεγάλους γαλαξίες» http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=485854

Η παρατήρηση του νάνου πλανήτη Makemake. Οι πλανήτες-νάνοι της γειτονιάς μας έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό το 2006, όταν ο Πλούτωνας «καθαιρέθηκε» από πλανήτης και πέρασε σε αυτήν την «υποδεέστερη» κατηγορία ύστερα από σχετική απόφαση της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης. Εκτός από τον μέχρι πρόσφατα θεωρούμενο πιο απομακρυσμένο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος αυτή περιλαμβάνει τέσσερα ακόμη ουράνια σώματα, τη Δήμητρα, την Εριδα, τη Χαουμέα και τον Μακεμάκε. Ολοι οι πλανητικοί νάνοι πλην του Μακεμάκε είχαν γίνει ορατοί είτε άμεσα, με τηλεσκόπια (όπως η Δήμητρα) είτε έμμεσα, μέσω των διαβάσεών τους μπροστά από άστρα (όπως η Εριδα και η Χαουμέα). Το 2011 μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Χοσέ Λουίς Ορτίθ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στη Γρανάδα (ο οποίος έχει επίσης ανακαλύψει τη Χαουμέα) κατόρθωσε να εντοπίσει τον έως τότε αόρατο πέμπτο νάνο στις λήψεις επτά τηλεσκοπίων από τη Νότιο Αμερική καθώς αυτός διάβαινε μπροστά από ένα μακρινό άστρο. Οι πρώτες παρατηρήσεις είχαν δώσει κάποιες ενδείξεις για τα χαρακτηριστικά του. Λαμβάνοντας υπόψη την απόστασή του από τον Ηλιο και το φως που εξέπεμπε οι αστρονόμοι είχαν εκτιμήσει ότι ο Μακεμάκε είχε μέγεθος όσο περίπου τα δυο τρίτα του μεγέθους του Πλούτωνα και ότι, όπως και οι άλλοι νάνοι του ηλιακού μας συστήματος, ήταν καλυμμένος από πάγο μεθανίου και αζώτου. Πίστευαν επίσης ότι, όπως ο Πλούτωνας, θα πρέπει να είχε μια λεπτή ατμόσφαιρα από άζωτο. Η πιο ολοκληρωμένη μελέτη των δεδομένων που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature» ανατρέπει τις πρώτες εικασίες προσφέροντας την πρώτη σαφή εικόνα του Μακεμάκε. Κατ’ αρχάς δίνει μια ακριβέστερη εκτίμηση του μεγέθους του: ο πλανήτης-νάνος έχει πλάτος 1.430 χλμ και ύψος 1.500 χλμ, κάτι το οποίο σημαίνει ότι τελικά δεν είναι σφαιρικός. Η πυκνότητά του είναι 1,7 γραμ. ανά κυβικό εκατοστό, παρόμοια με αυτή του Πλούτωνα αλλά μικρότερη από το ένα τρίτο εκείνης της Γης. Αντίθετα από ό,τι υπολόγιζαν οι ειδικοί και κατά παρέκκλιση από όλους τους άλλους «συγγενείς» του, ο Μακεμάκε φαίνεται στη νέα μελέτη να μην έχει ατμόσφαιρα. Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο πλανήτης-νάνος είναι τόσο ελαφρύς ώστε έχασε όλη την ατμόσφαιρά του «ωριμάζοντας». «Πιστεύουμε ότι ο Μακεμάκε είχε άφθονο πάγο αζώτου στο πολύ μακρινό παρελθόν, όπως ο Πλούτωνας και η Ερις. Επειδή όμως ο Μακεμάκε δεν έχει μεγάλη μάζα η βαρύτητά του δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το αέριο» δήλωσε ο δρ Ορτίθ μιλώντας στο περιοδικό «New Scientist». Το παγωμένο άζωτο, όπως εξηγεί, μετατράπηκε σε αέριο και διέφυγε, στο πέρασμα των χιλιετιών, αφήνοντας πίσω μόνο μεθάνιο. http://www.eso.org/public/news/eso1246/ Το τηλεσκόπιο Planck βλέπει το φαινόμενο Sunyaev-Zel’dovich. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck ανακάλυψε μια γέφυρα θερμού αερίου που συνδέει τα σμήνη γαλαξιών Abell 399 (κάτω προς το κέντρο) και Abell 401 (πάνω αριστερά). Τα δυο σμήνη απέχουν περίπου ένα δισεκατομμύριο έτη φωτός από τη Γη και η γέφυρα του αερίου εκτείνεται περίπου 10 εκατομμύρια έτη φωτός μεταξύ τους. Η εικόνα δείχνει τα δύο σμήνη γαλαξιών, όπως φαίνονται στα οπτικά μήκη κύματος με τα επίγεια τηλεσκόπια και αποτυπώνει ταυτόχρονα (με το πορτοκαλί χρώμα) το φαινόμενο Sunyaev-Zel’dovich όπως ανιχνεύεται από διαστημικό τηλεσκόπιο Planck. Το φαινόμενο Sunyaev–Zel’dovich (SZ) http://en.wikipedia.org/wiki/Sunyaev%E2%80%93Zel%27dovich_effect είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ ηλεκτρονίων υψηλής ενέργειας και φωτονίων μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου , διαμέσου της αντίστροφης σκέδασης Compton. Στην συνήθη σκέδαση Compton http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CE%B4%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CF%80%CF%84%CE%BF%CE%BD ένα φωτόνιο σκεδάζεται από ένα ελεύθερο ηλεκτρόνιο, με αποτέλεσμα την μείωση της ενέργειάς του (και αύξηση του μήκους κύματός του). Αντίθετα, στην αντίστροφη σκέδαση Compton τα μικρής ενέργειας φωτόνια της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου μετά από την σύγκρουσή τους με τα υψηλής ενέργειας σχετικιστικά ηλεκτρόνια, αυξάνουν την ενέργειά τους (και μειώνουν το μήκος κύματός τους). Αυτά τα φωτόνια «βλέπει» το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck (το προτοκαλί χρώμα), το οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε για να εντοπίσει τις ανισοτροπίες που παρουσιάζει η μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου. http://www.nasa.gov/mission_pages/planck/multimedia/pia16466.html

«Περιπλανώμενο» άστρο άλλαξε την τροχιά της Γης. Μια ανατρεπτική αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεωρία για την κίνηση των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα που εξάπτει τη φαντασία ανέπτυξε ένας επιστήμονας στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, στις απαρχές της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος έκανε την εμφάνιση του στην περιοχή ένα άστρο που οι ειδικοί χαρακτηρίζουν ως «περιπλανώμενο». Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις που προκλήθηκαν από την παρουσία αυτού του άστρου μετέβαλαν την τροχιά των περισσότερων πλανητών, συμπεριλαμβανομένης της Γης. Τη θεωρία ανέπτυξε ο Κονσταντίν Μπάτιγκιν, του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian που θέλησε να δώσει μια εξήγηση στο γιατί οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος κινούνται με τροχιακή κλίση προς τον ισημερινό του Ηλιου. Η Γη κινείται με τροχιακή κλίση 7 μοιρών. Ο Μπάτιγκιν πιστεύει ότι αρχικά όλοι πλανήτες κινούνταν «τακτοποιημένα» γύρω από τον ισημερινό του Ηλιου. Ομως κάποια στιγμή έκανε την εμφάνιση του στη γειτονιά μας ένα άστρο που κινείτο ελεύθερα στο Διάστημα. Σύμφωνα με τον ερευνητή ,το πέρασμα αυτού του άστρου από το ηλιακό μας σύστημα και οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις που συνόδεψαν την παρουσία του στην περιοχή μας, «τρέλαναν» τους πλανήτες βγάζοντάς τους από τη φυσιολογική τροχιά τους. Εχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για αυτή την ακανόνιστη τροχιακή κίνηση των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Μια εξ αυτών δείχνει ως «ένοχο» κάποιον πλανήτη που υπήρχε στο ηλιακό μας σύστημα και «εκδιώχθηκε» από αυτό, με αποτέλεσμα η απομάκρυνσή του να προκαλέσει τη μεταβολή της τροχιάς των υπόλοιπων πλανητών. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για κάποιο άστρο το οποίο πιθανώς επηρέασε την τροχιά των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Στη στέπα του Καζακστάν προσγειώθηκε η κάψουλα Σογιούζ. Στη στέπα του Καζακστάν προσγειώθηκε νωρίς σήμερα το πρωί η διαστημική κάψουλα Σογιούζ που μετέφερε τρεις αστροναύτες, ύστερα από την σχεδόν τετράμηνη αποστολή τους στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κάψουλα Σογιούζ ΤΜΑ-05Μ που μετέφερε στον ιάπωνα αστροναύτη Ακιχίκο Χοσίντε, τον ρώσο κοσμοναύτη Γιούρι Μαλεντσένκο και την Αμερικανίδα Σουνίτα Ουίλιαμς, προσγειώθηκε στις 07.56' τοπική ώρα (03.56' ώρα Ελλάδος), σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από τον προβλεπόμενο στόχο. Ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης μετέβησαν στο σημείο της προσγείωσης, στα βορειοανατολικά της πόλης Αρκαλίκ του κεντρικού Καζακστάν. Αφού οι αστροναύτες βγήκαν ένας ένας από την κάψουλα, τυλίχθηκαν με ένα μπλε κάλυμμα για να προστατευτούν από το κρύο, καθώς η θερμοκρασία ήταν 10 βαθμοί Κελσίου υπό το μηδέν. Οι τρείς αστροναύτες μεταφέρθηκαν σε μια μεγάλη σκηνή κοντά στο σημείο της προσγείωσης, για να υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις. "Προσγειωθήκαμε» αναφωνεί η ομάδα, σύμφωνα με το βίντεο από το Κέντρο Ελέγχου της ρωσικής αποστολής, που μετέδωσε η τηλεόραση της NASA και η δημόσια ρωσική τηλεόραση. "Όλες οι επιχειρήσεις πήγαν καλά, από την αποσύνδεση από τον ΔΔΣ μέχρι την προσγείωση στο έδαφος», δήλωσε εκπρόσωπος της NASA. http://www.tovima.gr/webtv/#367593 Δύο ημέρες που καθορίζουν το μέλλον της Ευρώπης στο διάστημα. http://www.esa.int/esaCP/SEMBSNGPI9H_Greece_0.html Η εικασία του Πουανκαρέ αποδείχτηκε χάρη στην…ιστορία του Ιησού. Ο Ρώσος μαθηματικός Γκριγκόρι Πέρελμαν, ο οποίος απέδειξε την εικασία του Πουανκαρέ, ένα από τα πιο πολύπλοκα προβλήματα της μαθηματικής επιστήμης, διηγείται σε μία από τις εξαιρετικά σπάνιες συνεντεύξεις του ότι προπονήθηκε στην επίλυση προσπαθώντας να κατανοήσει πώς ο Χριστός περπατούσε επάνω στο νερό. «Δεν υπάρχουν προβλήματα που δε μπορούν να επιλυθούν, υπάρχουν προβλήματα που είναι δύσκολο να επιλυθούν», δηλώνει ο ιδιοφυής μαθηματικός σε συνέντευξή του σε κινηματογραφική εταιρεία αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα Komsomolskaia Pravda. Αναφερόμενος στις αναμνήσεις του από τα μαθητικά του χρόνια, ο μοναχικός επιστήμονας, ο οποίος μέχρι σήμερα αρνείτο κάθε επαφή με τα μέσα ενημέρωσης, δήλωσε ότι ήθελε να εξηγήσει τον μύθο του Ιησού Χριστού. «Θυμάστε τον βιβλικό μύθο ότι ο Χριστός περπατούσε στο νερό. Έπρεπε να υπολογίσω την ταχύτητα με την οποία περπατούσε χωρίς να πέφτει μέσα», εξηγεί. Δεδομένου ότι «ο μύθος εξακολουθεί να υπάρχει, αυτό σημαίνει ότι δεν έκανα λάθος», συνεχίζει. «Ενα παιδί μαθαίνει από τη γέννησή του. Εάν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τα χέρια και τα πόδια, γιατί δεν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλο;», αναρωτιέται. Ο Γκριγκόρι Πέρελμαν εξηγεί στη συνέντευξή του τους λόγους για τους οποίους δεν δέχθηκε πέρυσι το χρηματικό βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων του Clay Mathematics Institute για την επίλυση του μαθηματικού προβλήματος, λέγοντας ότι γνωρίζει «πώς να κυβερνήσει το Σύμπαν». «Ξέρω πώς να κυβερνήσω το Σύμπαν. Γιατί να τρέχω πίσω από ένα εκατομμύριο;», λέει. Ο 44χρονος μαθηματικός, ο οποίος ζει μαζί με τη μητέρα του σε απόκεντρη συνοικία της Αγίας Πετρούπολης, βραβεύθηκε το 2010 από το Clay Mathematics Institute για τη ανάρτηση στο Ιντερνετ της λύσης του προβλήματος που ετέθη στο 1904 από τον Γάλλο μαθηματικό Ανρί Πουανκαρέ. Έπειτα από εβδομάδες αναμονής, ανακοίνωσε ότι αρνείται το βραβείο εξαιτίας «διαφωνίας» του με την μαθηματική κοινότητα.