Δροσος Γεωργιος

Τα μυστικά της αρειανής άμμου. Το Curiosity προχώρησε στη χημική διερεύνηση του εδάφους του Άρη.Ο μηχανικός βραχίονας πήρε το πρώτο του δείγμα στην πεδιάδα του γιγαντιαίου κρατήρα Gale. Μια χούφτα κόκκινη άμμο ερευνήθηκε για δύο ημέρες στο εργαστήριο του ρόβερ. Σύμφωνα με τo επίγειο πλήρωμα του Curiosity έχουν συγκεντρωθεί πάρα πολλές πληροφορίες, που θα πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία. Η ανακοίνωση του πληρώματος είναι αρκετά περίεργη: «για να κατανοηθεί καλύτερα τι έχουμε μάθει, σχεδιάζουμε να πάρουμε πρόσθετα δείγματα». Άλλες λεπτομέρειες δεν υπάρχουν. Ερεύνησαν την άμμο δύο συσκευές. Η πρώτη και μάλλον η κυριότερη συσκευή, που είναι τοποθετημένη στο αρειανό όχημα ονομάζεται αναλυτής δειγμάτων SAM. Η συσκευή αυτή αποτελεί το μισό όλης της μάζας του επιστημονικού φόρτου εργασίας. Καθήκον του αναλυτή είναι η ανίχνευση της παρουσίας των οργανικών ουσιών στον πλανήτη. Η δεύτερη συσκευή - CheMin – έχει σαν στόχο της την χημική και ορυκτολογική σύνθεση. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η πιθανή ανακάλυψη κάποιων οργανικών ενώσεων στον Άρη δεν θα σημαίνει αναμφίβολα την εξεύρεση ιχνών αρειανής ζωής. Εξάλλου, ορισμένες οργανικές ουσίες είχαν εντοπιστεί με τη βοήθεια της φασματικής μεθόδου και στον Πλούτωνα ακόμη. - Υπάρχουν πολλές και διάφορες οργανικές ουσίες. Ορισμένες απ’αυτές δεν είναι συνδεδεμένες με τη ζωή. Πρόκειται για τις λεγόμενες αρωματικές ενώσεις, που βρέθηκαν σε μεγάλες ποσότητες στο Διάστημα. Υπάρχουν επίσης ιδιόμορφες οργανικές ουσίες, που είναι συνδεδεμένες με τη ζωή. Η στοιχειακή σύνθεση δεν δίνει ακόμα συγκεκριμένη απάντηση ωστόσο το Curiosity είναι εξοπλισμένο με συσκευές, ικανές να κάνουν ανάλυση, όχι μόνο των στοιχείων, αλλά και των συνδυασμών τους. Αν οι αναλύσεις εμπίπτουν στην έννοια, που σχετίζεται με τη ζωή, το αποτέλεσμα αυτό είναι αρκετά ελπιδοφόρο. Το Curiosity κάθε άλλα παρά ψάχνει για σημάδια της ζωής, όπως μεταδίδεται λανθασμένα από τα πρακτορεία ειδήσεων. Καθήκον του είναι να προσδιορίσει αν μπορούσαν να υπάρχουν κάποτε στον Άρη κατάλληλες συνθήκες για τη ζωή κάποιων μικροοργανισμών. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί επίσης και ο ρόλος. που είχε παίξει σ΄αυτό τον τομέα το νερό και από πού εμφανίστηκε στο πλανήτη το μεθάνιο, που βρίσκεται στην αρειανή ατμόσφαιρα σε μικρές ποσότητες - Αυτός είναι ένας από τους βιολογικούςς δείκτες (marker) - το μεθάνιο διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της ζωής, αλλά μπορεί να σχηματίζεται και εκτός ζωής, με άλλους τρόπους. Συνεπώς, δεν υπάρχει καμιά εγγύηση 100%, ακόμα και αν ανακαλυφθεί το μεθάνιο. Παρόλα αυτά, αυτό θα ήταν συγκεκριμένο αποτέλεσμα, που θα επέτρεπε στο μέλλον να σταλεί συγκεκριμένη αστροβιολογική αποστολή στον πλανήτη. Εξάλλου, μία καθαρά αστροβιολογική αποστολή στον ΄Αρη είχε σταλεί στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Οι εξερευνητικές συσκευές του Viking έψαχναν τότε να βρουν οποιαδήποτε ίχνη ζωής και είχαν πάρει αντιφατικά αποτελέσματα. Οι πληροφορίες που είχαν συγκεντρωθεί πριν 35 χρόνια, έχουν αποκτήσει σήμερα, νέα επιστημονική ερμηνεία, η οποία επιβεβαιώνει την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στο έδαφος του Άρη. Χρειάζεται μόνο να ερευνηθεί πιο λεπτομεριακά η σύνθεσή του. Με αυτό ακριβώς ασχολείται το αρειανό όχημα Curiosity. Για την αποκάλυψη των μυστικών της χημικής σύνθεσης του Άρη έχουν δωθεί 23 μήνες. Το Curiosity έστειλε πληροφορίες για τους ανέμους στον Άρη. Η NASA δημοσίευσε τα στοιχεία των μετεωρολογικών παρατηρήσεων της ακάτου επιφανείας στον Άρη Curiosity. Η άκατος εντόπισε διακυμάνσεις στην πίεση της ατμόσφαιρας του Άρη. Η διαφορά μεταξύ της πίεσης την ημέρα και τη νύχτα αποδείχθηκε εξαιρετικά σημαντική, περίπου 10 %. Αυτό συμβαίνει διότι την ημέρα εξαιτίας της θέρμανσης της επιφάνειας του πλανήτη στην ατμόσφαιρα σχηματίζονται ισχυρά ανοδικά ρεύματα αέρος. Οι διακυμάνσεις της πίεσης στον πλανήτη συνοδεύονται από αλλαγή του επιπέδου της ραδιενεργού ακτινοβολίας, πράγμα, που εξηγείται από το ότι ο Αρης, σε αντίθεση με τη Γη, στερείται προστατευτικού μαγνητικού πεδίου. Εκτός από τις ημερήσιες διακυμάνσεις η άκατος εξερεύνησης του Άρη διαπίστωσε και ύπαρξη εποχιακών αλλαγών στην ατμοσφαιρική πίεση. Το Curiosity επίσης συνέταξε χάρτη των ανέμων στο εσωτερικό του κρατήρα Γκέιλ. Όπως δήλωσαν οι ειδικοί της ΝASA, οι άνεμοι διαφέρουν ουσιαστικά σε σχέση με τις προσδοκίες τους.

Πέντε συχνές παρανοήσεις σχετικά με το μποζόνιο Higgs. Η περιγραφή μιας φυσικής θεωρίας είναι ακριβής εφόσον χρησιμοποιείται η μαθηματική γλώσσα. Όταν όμως επιχειρείται η εκλαΐκευσή της, τότε δημιουργούνται παρανοήσεις και παρερμηνείες. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το σωματίδιο Higgs, του οποίου η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις αρχές Ιουλίου. Ο φυσικός Mark Kruse , από το πανεπιστήμιο Duke, εντόπισε τις παρερμηνείες που κυκλοφορούν σε εκλαϊκευτικά άρθρα σχετικά με το Higgs, και τις παρουσίασε σε δημοσιογράφους που ασχολούνται με επιστημονικά θέματα. Στη διάλεξη που έδωσε περιέγραψε τις 5 βασικές παρανοήσεις που γίνονται κατά την εκλαΐκευση θεμάτων σχετικά με το σωματίδιο Higgs: Παρανόηση 1η: Το σωματίδιο Higgs δίνει μάζα στα άλλα σωματίδια Διόρθωση: Οι μάζες των θεμελιωδών σωματιδίων προέρχονται από τις αλληλεπιδράσεις με το πεδίο Higgs Ακούμε αυτή τη δήλωση συνεχώς, αλλά πως γίνεται ένα σωματίδιο να «δίνει» μάζα σε κάποιο άλλο. Το πεδίο Higgs είναι αυτό που προσδίδει μάζα σε στοιχειώδη σωματίδια όπως τα ηλεκτρόνια, τα νετρίνα και τα quarks. Tο σωματίδιο Higgs είναι μια συνέπεια του πεδίου Higgs. Η ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs αποδεικνύει την ύπαρξη του πεδίου Higgs. Στα μαθηματικά που χρησιμοποιούν οι φυσικοί για να κατανοήσουν το μποζόνιο και το πεδίο Higgs, υπάρχει ένα τμήμα σε μια εξίσωση στο οποίο θεωρούν την ύπαρξη του μποζονίου Higgs, ως ενός σημειακού σωματιδίου που προκύπτει από την «συστροφή» του πεδίου Higgs στον εαυτό του – όπως ένας κόμπος στον ιστό της αράχνης. Οι φυσικοί δεν θεωρούν πως το μποζόνιο Higgs μπορεί να δίνει από μόνο του οιαδήποτε μάζα, όμως αλληλεπιδρώντας με τα άλλα σωματίδια, υποστηρίζουν ότι το πεδίο Higgs δημιουργεί «αντίσταση» στην κίνηση των σωματιδίων, και ως εκ τούτου προκύπτει η μάζα τους. Παρανόηση 2η: Το πεδίο Higgs δημιουργεί την μάζα των πάντων. Διόρθωση: Το πεδίο Higgs δημιουργεί τη μάζα του 1% της παρατηρήσιμης μάζας στο σύμπαν και πιθανώς όλης της σκοτεινής ύλης. Το πεδίο Higgs ευθύνεται για την μάζα των quarks, από τα οποία αποτελούνται τα πρωτόνια και τα νετρόνια, που με τη σειρά τους σχηματίζουν τους πυρήνες των ατόμων. Η μάζα των quarks αντιπροσωπεύει μόνο το 1% της μάζας ενός πρωτονίου ή νετρονίου. Το υπόλοιπο 99% προέρχεται από την ενέργεια σύνδεσης των πρωτονίων και νετρονίων, μέσω της οποίας τα συστατικά τους (τα quarks) διατηρούνται συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μπορεί να φαίνεται μικρό το ποσοστό της ύλης, η μάζα της οποίας καθορίζεται από το πεδίο Higgs, πρόκειται όμως για την μάζα των θεμελιωδών συστατικών του σύμπαντος. Το πεδίο Higgs έχει απίστευτες συνέπειες στη δομή των ατόμων και των μορίων. Χωρίς αυτό η μάζα των ηλεκτρονίων για παράδειγμα θα ήταν μηδενική και τα άτομα και εμείς μαζί θα είχαμε διαλυθεί. Πέραν της γνωστής ύλης, υπάρχει και η σκοτεινή ύλη που αλληλεπιδρά ελάχιστα με την γνωστή μας ύλη, και αποτελεί το 80% της συνολικής ύλης του σύμπαντος. Επειδή έχει σημαντική μάζα πρέπει να αλληλεπιδρά με το πεδίο Higgs και αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα στην σημερινή έρευνα των υψηλών ενεργειών. Παρανόηση 3η: Το μποζόνιο Higgs δημιουργεί το πεδίο Higgs Διόρθωση: Το πεδίο Higgs δημιουργεί το μποζόνιο Higgs. Το μποζόνιο Higgs είναι μια συνέπεια του πεδίου Higgs. To ίδιο το πεδίο γίνεται αισθητό ως θεμελιώδη σωμάτια στο πολύ πρώιμο σύμπαν, περίπου στο ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν μια θεμελιώδης συμμετρία το σύμπαντος – η ηλεκτρασθενής – έσπασε. Παρανόηση 4η: Το πεδίο Higgs είναι αυτό που οι επιστήμονες ονόμαζαν στο παρελθόν αιθέρα. Διόρθωση: Το πεδίο Higgs δεν είναι ένα μέσο. Είναι ένα πεδίο ενέργειας. Στα τέλη του 1800 οι επιστήμονες αντιλαμβάνονταν τον αιθέρα ως το μέσο στο οποίο διαδίδονταν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή το φως – όπως τα ηχητικά κύματα για να διαδοθούν χρειάζονται κάποιο μέσο (π.χ. αέρα). Η υπόθεση του αιθέρα εγκαταλείφθηκε οριστικά με την έλευση της θεωρίας της σχετικότητας του Einstein. Όταν φυσικοί και συγγραφείς προσπαθούν να εξηγήσουν το πεδίο Higgs, το περιγράφουν σαν γλοιώδες – κολλώδες μέσο, στο οποίο τα σωματίδια συναντούν δυσκολία στην κίνησή τους και η αντίσταση που αισθάνονται δημιουργεί τη μάζα τους. Το πεδίο βέβαια δεν είναι κάποια κολλώδης επιβραδυντική ουσία. Δεν είναι ένα μέσο, αλλά μάλλον ένας τύπος ενέργειας που διαποτίζει ομοιόμορφα όλο το χώρο. Παρανόηση 5η: Υπήρξε κάποια στιγμή που χαρακτηρίζεται ως η «στιγμή εύρηκα» για την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs. Διόρθωση: Δεν θα υπάρξουν ποτέ στιγμές εύρηκα για ανακαλύψεις όπως το μποζόνιο Higgs και το πεδίο Higgs στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Η ανακάλυψη βασίζεται στη συνεχή συσσώρευση αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο θα θεωρηθούν αρκετά ισχυρά υπέρ της ύπαρξης του Higgs ή καλύτερα, η πιθανότητα πίσω από τα δεδομένα αυτά να κρύβεται κάτι άλλο θα είναι πολύ μικρή. today.duke.edu

Επιστήμονας της Nasa λέει ότι είναι 95% σίγουρος ότι υπάρχει ζωή στον Άρη. Πειράματα που κάνουν στο έδαφος του Άρη περισσότερο από δύο δεκαετίες και συλλέγονται από το Viking Lander παρέχουν στοιχεία ότι μπορεί να υπάρχει ζωή στον κόκκινο πλανήτη, σύμφωνα με τον Joseph Miller, Ph.D που ήδη εργάζεται για τα διαστημικά προγράμματα της NASA για 30 χρόνια. Ο Miller έκανε πρόσφατα μία εκ νέου ανάλυση των δεδομένων που συλλέγονται από τα Viking Landers, και διαπίστωσε από τα στοιχεία που συλλέγονται, ότι στο έδαφος υπήρχε προφανώς μεταβολισμός θρεπτικών συστατικών, ένας ξεχωριστός βιολογικός ρυθμός που, όπως λέει, μπορεί να βρεθεί μόνο σε ένα ζωντανό κύτταρο. Το 1975, το διαστημόπλοιο Viking φτάνει στην ατμόσφαιρα του Άρη και αναπτύχθηκε στην επιφάνεια του πλανήτη. Εκεί, πραγματοποιήθηκαν πειράματα, συμπεριλαμβανομένου ενός στο οποίο ένας ρομποτικός βραχίονας scooped πήρε δείγματα χώματος και πρόσθεσε μια σταγόνα ενός θρεπτικού διαλύματος που είχε σημανθεί με ραδιενεργό άνθρακα. Πιστεύουμε ότι σε συνδυασμό με τις ισχυρές ενδείξεις από τον Άρη με τις εικόνες που δείχνουν ότι το νερό έρεε στην επιφάνεια του κατά το πρόσφατο παρελθόν, υπάρχουν εκεί πολλά από τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ζωής. Νομίζω ότι το 1976, οι ερευνητές του Viking είχαν έναν εξαιρετικό λόγο να πιστεύουν ότι θα ανακαλυφθεί ζωή. Θα έλεγα ότι ήταν 75% τοις εκατό σίγουρο. Τώρα, με την ανακάλυψη αυτή, θα έλεγα ότι είμαι πάνω από 95% τοις εκατό. Ο καθηγητής Joseph Miller έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα εικόνα για το τι συμβαίνει εκεί.

Πώς ανακαλύπτουμε τους εξωπλανήτες; http://physicsgg.wordpress.com/2012/11/18/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82/

Πυρηνικά βλήματα κατά αστεροειδών! Η NASA ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει ένα σκάφος το οποίο θα έχει ως αποστολή να «αναχαιτίζει» αστεροειδείς ή άλλα διαστημικά σώματα που κινούνται απειλητικά προς τον πλανήτη μας. Πρόκειται για ένα μη επανδρωμένο σκάφος το HAIV (Hypervelocity Asteroid Intercept Vehicle) που είναι ένα μη επανδρωμένο σκάφος το οποίο θα φέρει δύο βλήματα το ένα χωρίς γόμωση τα οποία θα εκτοξεύει και θα δημιουργεί ένα μεγάλο κρατήρα στην επιφάνεια του. Στη συνέχεια το HAIV θα εκτοξεύει το δεύτερο βλήμα το οποιο θα έχει πυρηνική γόμωση. Το πυρηνικό βλήμα θα εκρύγνυεται μέσα στον κρατήρα ώστε να μεγιστοποείται η ζημιά που θα προκαλείται στον αστεροειδή ο οποίος είτε θα διαλυθεί σε μικρότερα και ακίνδυνα για τη Γη κομμάτια είτε το χτύπημα θα τον υποχρεώσει να αλλάξει τροχιά.

Ο γαλαξίας MACS00647-JD

Ο Ακρίτας των γαλαξιών. Διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Spitzer εντόπισαν ένα πανάρχαιο και πολύ μακρινό γαλαξία. Αν επιβεβαιωθούν οι υπολογισμοί που έχουν κάνει ο γαλαξίας αυτός θα είναι ο αρχαιότερος και πιο μακρινός που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του προγράμματος CLASH οι οποίοι εντόπισαν τον MACS00647-JD. Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 13.3 δισ. ετών φωτός από εμάς, δηλαδή δημιουργήθηκε 420 εκατομμύρια έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Ο γαλαξίας λάμπει μόνο στα ερυθρά μήκη του φάσματος και η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι έχει εντοπίσει και άλλους παρόμοιους γαλαξίες στην μελέτη των οποίων θα επικεντρωθεί σε μια προσπάθεια να κάνει μια γαλαξιακή χαρτογράφηση της πρώιμης εποχής του Σύμπαντος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal». http://www.spacetelescope.org/videos/heic1217a/

Καταπληκτική φωτογραφία του σουπερνόβα W44 Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα ενός σουπερνόβα. Το W44 βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιάδων ετών φωτός στον αστερισμό του Αετού και τα διαστημικά παρατηρητήρια Herschel και XMM Newton της ESA τράβηξαν πολλές φωτογραφίες από το σουπερνόβα. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η ESA αποτελεί σύνθεση αυτών των εικόνων. Σε αυτή διακρίνεται ένα βυσσινί σφαιρικό νέφος κοσμικής ύλης που δεν είναι τίποτε άλλο από τα απομεινάρια της αστρικής έκρηξης. Η κοσμική ύλη συνεχίζει να κινείται με δύναμη και ταχύτητα στο Διάστημα. Αυτή η «τελευταία ανάσα» του W44 έχει διάμετρο 100 έτη φωτός.

Απώλεια επαφής με τους ρωσικούς δορυφόρους και τον ISS λόγω κομμένου καλωδίου. H Ρωσία έχασε για λίγο την επαφή με τους δορυφόρους της και με το ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) λόγω ενός κομμένου καλωδίου στην περιοχή της Μόσχας, μεταδίδουν το απόγευμα της Τετάρτης τα ρωσικά πρακτορεία. Η υπηρεσία Διαστήματος Roscosmos έσπευσε πάντως να διαβεβαιώσει ότι η βλάβη δεν επηρέασε τη λειτουργία των δορυφόρων και του ISS, καθώς οι επικοινωνίες δρομολογήθηκαν τελικά μέσω εναλλακτικών δικτύων. Το καλώδιο φέρεται να κόπηκε από συνεργείο οικοδομών. «Ένα καλώδιο έχει κοπεί, και το κέντρο ελέγχου πτήσεων [TSOUP, ανατολικά της Μόσχας δεν έχει πλέον επικοινωνία» δήλωσε ανώνυμη πηγή στο πρακτορείο Interfax. «Οι ειδικοί μας δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να ελέγχουν από απόσταση τους πολιτικούς δορυφόρους ούτε το ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού» ανέφερε διαφορετική πηγή στο πρακτορείο RIA Novosti. Εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας δήλωσε στο Interfax ότι το περιστατικό δεν επηρέασε την επικοινωνία με τους στρατιωτικούς δορυφόρους. Όπως αναφέρει το Reuters, ο εκπρόσωπος της Roscosmos Αλεξέι Κουζνέτσοφ διαβεβαίωσε αργότερα ότι οι επικοινωνίες έχουν αποκατασταθεί και ότι η βλάβη δεν θα επηρεάσει την αποστολή του σκάφους Soyuz που θα μεταφέρεο πίσω στη Γη τρία μέλη του πληρώματος του ISS τη Δευτέρα. Σύμφωνα πάντως με το RIA, θα χρειαστούν τουλάχιστον 48 ώρες μέχρι να επιδιορθωθεί το καλώδιο δεδομένων. Η προσγείωση του επανδρωμένου διαστημοπλοίου «Σογιούζ ΤΜΑ-05Μ», με το οποίο από το ΔΔΣ πρέπει να επιστρέψουν στη Γη ο κοσμοναύτης της Ροσκόσμος Γιούρι Μαλετσένκο, ο αστροναύτης της NASA Sunita Williams και ο αστροναύτης της JAXA Akihiko Hoshide, δεν θα αναβληθεί. H Kίνα στη διαστημική κούρσα. Ρωσία και ΗΠΑ διατηρούν την διεθνή ηγεμονία στον διαστημικό τομέα, όμως αντιμετωπίζουν αυξανόμενο ανταγωνισμό από την πλευρά άλλων κρατών και πρωτίστως της Κίνας. Αυτό το συμπέρασμα περιέχεται σε έκθεση της εταιρείας ερευνών Futron από τις ΗΠΑ. Η εταιρεία Futron συντάσσει ήδη για πέμπτη διαδοχική χρονιά τον δείκτη ανταγωνιστικότητας στον τομέα του Διαστήματος. Οι ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμά τους βασιζόμενοι στην ανάλυση των κυβερνητικών προγραμμάτων, της βιομηχανικής βάσης και του ανθρώπινου δυναμικού διαφόρων χωρών. Στην τελευταία έκθεσή τους αναφέρεται ότι η αδιαφιλονίκητη ηγεμονία Ρωσίας και ΗΠΑ στον διαστημικό τομέα επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι τα τελευταία 10 χρόνια από τις 640 επιτυχείς εκτοξεύσεις, που πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, στο μερίδιο της Ρωσίας αναλογούν 255, των ΗΠΑ 191 και της Κίνας 87. Ωστόσο εάν λάβουμε υπ’ όψη μας τις ετήσιες μετρήσεις, τότε καθίσταται κατανοητό ότι η Κίνα προσπαθεί δραστήρια να μειώσει την υστέρησή της από τους δύο επικεφαλής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2012 η Κίνα προηγείται για πρώτη φορά ως προς τον αριθμό των διαστημικών εκτοξεύσεων. Η Κίνα πραγματοποίησε δέκα διαστημικές εκτοξεύσεις, η Ρωσία εννέα και οι ΗΠΑ οκτώ. Η Κίνα αυξάνει την κρατική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης ειδικών του διαστημικού τομέα. Επί σειρά ετών στην Κίνα αυξάνονται σταθερά τα κονδύλια για την υλοποίηση επιστημονικών-ερευνητικών διαστημικών προγραμμάτων. Η Κίνα προς το παρόν δεν διαθέτει επιτεύγματα, που θα αποτελούσαν κάτι το νέο στην κατάκτηση του Διαστήματος. Στον τομέα των διαστημικών ερευνών η Κίνα κυρίως προσπαθεί να εξαλείψει την καθυστέρησή της από το διεθνές επίπεδο, εκτιμά ο ειδικός σινολόγος Βίκτωρ Σουπιάν: Η Κίνα έχει στο ενεργητικό της όλο και περισσότερες εκτοξεύσεις πυραύλων. Δεν χρειάζεται μόνο να θυμόμαστε ότι επαναλαμβάνουν ό,τι είχε υλοποιηθεί στην εποχή του από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ. Το κινεζικό πρόγραμμα βασίζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του σε ρωσική τεχνολογία. Μπορούμε να διακρίνουμε τις προσπάθειες της Κίνας να καλύψει το χαμένο έδαφος, ωστόσο θα χρειαστούν ακόμη πολλά χρόνια, ώστε να φθάσει το σημερινό ρωσικό επίπεδο διαστημικής τεχνικής και τεχνολογίας. Κατά τη γνώμη της πλειονότητας των ειδικών, η συσσώρευση επιστημονικού και τεχνικού δυναμικού στην Κίνα εξελίσσεται ολοταχώς, όμως πραγματικό άλμα στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις της ΛΔ Κίνας μπορούμε να αναμένουμε μετά από 10-15 χρόνια. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους. Η Κίνα τοποθέτησε σήμερα σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους της σειράς «Σιτζάν». Οι δορυφόροι εκτοξεύτηκαν από το αεροδρόμιο T'ai Yuan με την βοήθεια του πυραύλου-φορέα "Changzheng-2C". Οι δορυφόροι αυτής της σειράς προορίζονται για παρακολούθηση της κατάστασης του περιβάλλοντος, για την έρευνα του διαστήματος και για την διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Η σημερινή εκτόξευση ήταν η 169η τοποθέτηση δορυφόρων σε τροχιά με την βοήθεια των πυραύλων φορέων της σειράς "Changzheng". Ο ρωσικός δορυφόρος «Meridian» τοποθετήθηκε επιτυχώς σε τροχιά. Ο ρωσικός δορυφόρος διπλής χρήσης «Meridian» τοποθετήθηκε επιτυχώς σε προγραμματισμένη τροχιά, δήλωσε σήμερα ο επίσημος εκπρόσωπος των στρατευμάτων της Αεροδιαστημικής Άμυνας συνταγματάρχης Αλεξέι Ζολοτούχιν. Η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα «Σογιούζ-2.1α» με το σύστημα επιτάχυνσης «Fregat» και το δορυφόρο «Meridian», πραγματοποιήθηκε σήμερα στις 15:42 ώρα Μόσχας από το κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ, όπως και η πτήση, πραγματοποιήθηκαν κανονικά. Κατά την εκτόξευση παρευρισκόταν ο υπουργός Άμυνας της ΡΟ Σεργκέι Σόιγκου. Νέα αναβολή εκτόξευσης πυραύλου από την Ν.Κορέα. Η εκτόξευση του πυραύλου της Ν.Κορέας που είχε προγραμματισθεί για τις 24 Νοεμβρίου αναβλήθηκε σύμφωνα με την νοτιοκορεατική υπηρεσία Διαστήματος αναφέρει το Ria Novosti. Σύμφωνα με αυτήν , ο λόγος της απόφασης αναβολής έχει σχέση με την έλλειψη ανταλλακτικών που είχαν ζητηθεί από την ρωσική πλευρά . Η Ρωσία συμμετέχει από κοινού με την Ν.Κορέα στην εκτόξευση δορυφόρου στο διάστημα . Τα ανταλλακτικά αναμένονται να φτάσουν στις 17 Νοεμβρίου στην Ν.Κορέα και θα απαιτηθούν τρείς ημέρες να τα τοποθετήσουν οι τεχνικοί στο πύραυλο και επτά ημέρες να τα θέσουν σε δοκιμή. Η πύραυλος της Ν. Κορέας με την ονομασία «Naro» επρόκειτο αρχικά εκτοξευθεί στις 26 Οκτωβρίου. Λίγα ακομη για τους «Αστεγους» πλανήτες. Η ανακάλυψη του CFBDSIR2149 αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στην έρευνα των «άστεγων» πλανητών.(Σχετ.Δημοσ.14/11/2012) Η τεχνική (του βαρυτικού μικροφακού) που χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό των περιπλανώμενων αυτών πλανητών, βασίζεται στο φαινόμενο της βαρυτικής εστίασης – όπου η βαρύτητα του πλανήτη παίζει το ρόλο του μεγεθυντικού φακού για το φως ενός μακρινού άστρου. Αυτό συμβαίνει όταν ο πλανήτης θα περάσει μπροστά από ένα απομακρυσμένο άστρο, που είναι ορατό στα γήινα τηλεσκόπια. Η ανακάλυψη θα δημοσιευτεί στο Astronomy and Astrophysics και είναι διαθέσιμη στην υπηρεσία online προδημοσίευσης aRxiv. http://arxiv.org/pdf/1210.0305v1.pdf Βίντεο:

Μια σπάνια διάσπαση μεσονίου απειλεί την υπερσυμμετρία. Μια από τις πιο σπάνιες «μεταμορφώσεις» στον κόσμο των σωματιδίων εθεάθη για πρώτη φορά «live» στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN και ανάβει φωτιές ποικιλοτρόπως στον κόσμο της Σωματιδιακής Φυσικής και όχι μόνο. Η πρωτοφανής στα ανθρώπινα μάτια διάσπαση ενός μεσονίου Bs σε ένα μιόνιο και ένα αντιμιόνιο προσφέρει μια «γερή» επιβεβαίωση στο Καθιερωμένο Πρότυπο. Ταυτοχρόνως όμως καταφέρει ένα ακόμη πλήγμα στην Υπερσυμμετρία, τη «σούπερ» θεωρία που έχει προταθεί για τη συμπλήρωση των κενών του Καθιερωμένου Προτύπου αλλά ακόμη δεν έχει βρει την απόδειξή της. Η επιβεβαίωση για το Καθιερωμένο Πρότυπο ήρθε από το γεγονός ότι οι επιστήμονες του πειράματος LHCb ή beauty, οι οποίοι και «είδαν» το μεσόνιο Bs να διασπάται σε ένα ζεύγος μιονίων, ανακοίνωσαν ότι, σύμφωνα με τις ως τώρα μετρήσεις τους η διάσπαση του είδους είναι εξαιρετικά σπάνια, ακριβώς όπως προβλέπει ο θεμελιώδης «νόμος» της Σωματιδιακής Φυσικής. Η «σπανιότητα» αυτή έρχεται όμως σε σύγκρουση με πολλά από τα μοντέλα που φιλοξενούνται στην ομπρέλα SUSY (όπως αποκαλείται χαϊδευτικά η Υπερσυμμετρία από τη σύντμηση του αγγλικού «Supersymmetry») και τα οποία υποστηρίζουν ότι η εν λόγω διάσπαση είναι πολύ πιο συχνή. Συγκεκριμένα οι υπεύθυνοι του πειράματος beauty, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο Συμπόσιο Φυσικής του Επιταχυντή Αδρονίων που διεξάγεται στο Κιότο της Ιαπωνίας, http://cdsweb.cern.ch/record/1493237 υπολόγισαν ότι η συχνότητα του συγκεκριμένου είδους διάσπασης είναι μια ανά 300 εκατομμύρια μεσόνια Bs, τιμή η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στην πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου αλλά είναι πολύ μικρότερη από εκείνες των υπερσυμμετρικών μοντέλων. «Η μέτρηση αυτή οπωσδήποτε περιορίζει ακόμη περισσότερο τον χώρο των παραμέτρων της SUSY» δήλωσε ο Γιοχάνες Αλμπρεχτ του LHCb. «Δυστυχώς όμως κανείς δεν μπορεί ακόμη να την αποκλείσει εντελώς». Το «δυστυχώς» της δήλωσης του φυσικού του CERN σηκώνει ωστόσο πολλή συζήτηση. Η Υπερσυμμετρία, η οποία «φιλοξενεί» πολλές θεωρίες και στηρίζεται στην υπόθεση ότι κάθε γνωστό σωματίδιο έχει ένα λίγο μεγαλύτερης μάζας «υπερσυμμετρικό» αντίστοιχο το οποίο ενδεχομένως δεν αλληλεπιδρά με την «κανονική» ύλη, είναι βεβαίως αμφιλεγόμενη. Από την άλλη πλευρά όμως προσφέρει «ωραίες» λύσεις που μπορούν να καλύψουν τα – αρκετά – κενά που υπάρχουν στο Καθιερωμένο Πρότυπο και να εξηγήσουν διάφορα μυστήρια του Σύμπαντος, όπως η σκοτεινή ύλη. Αν και βολική, η «υπερθεωρία» δεν έχει βρει ωστόσο ακόμη την απόδειξή της. Κανένα υπερσυμμετρικό σωματίδιο δεν έχει εντοπισθεί ως τώρα, παρά το γεγονός ότι διάφορα πειράματα έχουν αφιερωθεί σε αυτόν τον σκοπό, ειδικά στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Καθώς οι απογοητεύσεις από τις άκαρπες αναζητήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη, πολλοί θεωρητικοί έχουν αρχίσει να μιλούν εδώ και αρκετό καιρό για το τέλος της. Αρκετοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι αν δεν έχουμε κάποια υπερσυμμετρική «εμφάνιση» στον LHC ως το τέλος του 2012 η SUSY θα πρέπει να κηρυχθεί επισήμως νεκρή. Ορισμένοι θεωρούν ότι τα τελευταία αποτελέσματα του LHCb για τη διάσπαση των μεσονίων ετοιμάζουν την… ταφόπλακα. Αλλοι όμως διαφωνούν, αντιτείνοντας ότι το πεδίο της Υπερσυμμετρίας είναι τόσο ευρύ ώστε να αντέχει τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις νέες μετρήσεις. «Πρόκειται για ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ και με αυτό ο κόσμος φαίνεται να μοιάζει περισσότερο σύμφωνος με το Καθιερωμένο Πρότυπο» δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ο Ολιβερ Μπουχμύλερ του CMS, ενός από τα μεγάλα «γενικά» πειράματα του LHC. «Αυτό στηρίζει τη SUSY, γιατί αυτή είναι η μόνη θεωρία που μπορεί να περιλάβει το Καθιερωμένο Πρότυπο σε μια ευρύτερη έννοια της Νέας Φυσικής».

To ατμοσφαιρικό πορτρέτο της Γης. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα στην οποία καταγράφονται οι συγκεντρώσεις των αερολυμάτων στην ατμόσφαιρα της Γης. Η εικόνα αποτελεί προϊόν του προγράμματος GEOS-5 στο πλαίσιο του οποίου γίνονται μετεωρολογικές προσομοιώσεις ώστε να μελετάται ο ρόλος που παίζουν οι καιρικές συνθήκες στο κλιματικό σύστημα του πλανήτη. Στην εικόνα με ερυθρό χρώμα καταγράφεται η σκόνη που σηκώνεται στην ατμόσφαιρα από την επιφάνεια της Γης. Με μπλε χρώμα καταγράφεται το θαλάσσιο άλας ενώ στροβιλίζεται μέσα σε τυφώνες. Το πράσινο χρώμα αντιστοιχεί στους καπνούς από πυρκαγιές και το λευκό στα σωματίδια που προέρχονται από ηφαιστειακή δραστηριότητα και καύση ορυκτών καυσίμων.

«Αστεγοι» πλανήτες. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπάρχουν πλανήτες που είναι «ορφανοί» και περιπλανώμενοι στο κρύο και αφιλόξενο διαστρικό κενό. Οι πλανήτες αυτοί δεν ανήκουν σε κάποιο πλανητικό σύστημα και ακολουθούν μια μοναχική ζωή και πορεία κινούμενοι σε ελεύθερη τροχιά στο Διάστημα. Οι ειδικοί τους έχουν ονομάσει «άστεγους» πλανήτες αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν κάποιον. Διεθνής ομάδα ερευνητών τα κατάφερε. Πρόκειται για τον CFBDSIR2149, ένα γιγάντιο πλανήτη με μέγεθος επτά φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Δία. Την ανακάλυψη έκανε ομάδα επιστημόνων από τον Καναδά και τη Γαλλία χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια VLT στο Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο καθώς και το CFH Telescope που βρίσκεται στη Χαβάη. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο CFBDSIR2149 βρίσκεται σε βρεφική ηλικία αφού υπολογίζουν ότι είναι μόλις 50-120 εκατομμυρίων ετών και έχει θερμοκρασία 400 βαθμών Κελσίου. Ο πλανήτης κινείται σε ελεύθερη τροχιά χωρίς καμία βαρυτική δύναμη να τον δεσμεύει. Ο CFBDSIR2149 κινείται σε μια περιοχή όπου βρίσκεται ένα αστρικό σμήνος που αποτελείται από 30 νεαρά άστρα. Το σμήνος είναι γνωστό ως AB Doradus Moving Group και οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο CFBDSIR2149 ήταν μέρος κάποιου πλανητικού συστήματος που άρχισε να δημιουργείται σε κάποιο εξ αυτών των άστρων αλλά κάτι συνέβη κατά τη διαδικασία του σχηματισμού του και απομακρύνθηκε από την «εστία» του. Η ανακάλυψη αναμένεται να δώσει νέα πολύτιμα στοιχεία για τους «άστεγους» πλανήτες. Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός «άστεγου» πλανήτη.

H ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης σε ένα λεπτό.

Εντοπίστηκε ένα άγνωστο είδος πλανητικού νεφελώματος. Το Fleming 1 είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό του Κενταύρου που ήταν εδώ και πολλά χρόνια γνωστό στους επιστήμονες αλλά αποτελούσε μέχρι σήμερα έναν κοσμικό γρίφο εξαιτίας των ασυνήθιστων για πλανητικό νεφέλωμα χαρακτηριστικών του. Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφερε να διεισδύσει στο εσωτερικό του και να αποκαλύψει τα μυστικά του. Οπως διαπιστώθηκε, στο κέντρο του υπάρχει ένα ζευγάρι άστρων που κινούνται σε κοντινή τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Η αλληλεπίδραση των δύο άστρων δημιουργεί ένα νεφέλωμα με χαρακτηριστικά που δεν έχουν εντοπισθεί μέχρι σήμερα σε κάποιο άλλο πλανητικό νεφέλωμα. Από τον πυρήνα του νεφελώματος εκπέμπονται αέρια με τέτοιον τρόπο ώστε οι ειδικοί του προσέδωσαν τον χαρακτηρισμό του «κοσμικού ψεκαστήρα». Ενα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν κρίσιμο ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία. Το Fleming 1 ανακαλύφθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα από την ερασιτέχνη αστρονόμο Ουιλιαμίνα Φλέμινγκ. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου VLT στο Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO) οι αστρονόμοι κατάφεραν να μελετήσουν σε βάθος το Fleming 1 και να αποκαλύψουν τα μυστικά του. «Η πηγή των περίπλοκων και πανέμορφων σχημάτων που παίρνει το Fleming 1 αποτελούσε για δεκαετίες αντικείμενο αντικρουόμενων επιστημονικών προσεγγίσεων. Οι παρατηρήσεις και οι προσομοιώσεις που κάναμε αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός ασυνήθιστου αστρικού συστήματος. Η παρουσία ενός ζεύγους άστρων στο εσωτερικό του νεφελώματος είχε προταθεί και στο παρελθόν. Οι θεωρίες αυτές όμως έκαναν λόγο για δύο άστρα που κινούνταν σε πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Εμείς εισχωρήσαμε στην καρδιά του νεφελώματος και διαπιστώσαμε την ύπαρξη των δύο άστρων που κινούνται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Καταφέραμε να μελετήσουμε με μεγάλη λεπτομέρεια αυτό το ασυνήθιστο σύστημα» αναφέρει ο Χένρι Μπόφιν, αστρονόμος του Νότιου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου και επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας που διενήργησε τη μελέτη. Δορυφόρο ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το Ιράν με πύραυλο στερεών καυσίμων. Δορυφόρο ετοιμάζεται να εκτοξεύσει το Ιράν με πύραυλο στερεών καυσίμων σύμφωνα με τον διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης Mohammad Ali Jafari. Το Ιράν έχει ήδη εκτοξεύσει στο διάστημα δορυφόρους αλλά αυτή την φορά η συσκευή θα έχει βάρος άνω των 100 κιλών που ήταν και το βάρος του προηγούμενου δορυφόρου. Σημειώνεται ότι ο προηγούμενος πυραυλικός φορέας που είχε στείλει στο διάστημα ιρανικούς δορυφόρους ήταν υγρών καυσίμων. Αυτή την φορά όπως αναφέρθηκε θα είναι στερεών καυσίμων γεγονός που σηματοδοτεί μία σημαντική ποιοτική διαφορά όσον αφορά την εξέλιξη της πυραυλικής τεχνολογίας του Ιράν. Συνολικά μέχρι σήμερα το Ιράν έχει εκτοξεύσει τρείς δορυφόρους με τον πύραυλο Safir Τρισδιάστατος εκτυπωτής «κατασκευάζει» ανταλλακτικά για διαστημόπλοια. Σύμφωνα με το BBC, ο νέος τρισδιάστατος - και... πολυδιάστατος λειτουργικά - εκτυπωτής αναπτύσσεται στο εξειδικευμένο στο διάστημα και τους αμυντικούς πυραύλους αρχηγείο του στρατού των ΗΠΑ, στην Αλαμπάμα. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές δημιουργούν αντικείμενα «λιώνοντας» και σχηματοποιώντας πλαστικό, σύμφωνα με τις οδηγίες που λαμβάνουν από ένα αρχείο πληροφοριών και εντολών. Ήδη, αρκετοί τρισδιάστατοι εκτυπωτές κυκλοφορούν στην αγορά και πολλοί κατασκευαστές και εταιρείες που πραγματοποιούν επιστημονικές μελέτες τους χρησιμοποιούν προκειμένου να πάρουν «σάρκα και οστά» τα πρωτότυπα σχέδιά τους. Σύμφωνα με τον αμερικανικό στρατό, ο νέος τρισδιάστατος εκτυπωτής θα κοστίζει μόλις 695 δολάρια, την ώρα που στην αγορά κυκλοφορούν μοντέλα που φτάνουν τις 3.000 δολάρια. «Η ικανότητα να κατασκευάζεις γρήγορα και φθηνά ανταλλακτικά είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα στον πόλεμο» τονίζει ο Σάνον Μπέρι, ερευνητής και αναλυτής στο αρχηγείο του αμερικανικού στρατού στην Αλαμπάμα. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι «ανταλλακτικά για διαστημικά και πολεμικά συστήματα παρουσιάζουν συχνά βλάβες και με δεδομένο ότι τα περισσότερα παράγονται στο εξωτερικό απαιτείται πολύς χρόνος για την αγορά και την εισαγωγή τους». Μελλοντικά, ο τρισδιάστατος εκτυπωτής θα αξιοποιηθεί από τις αμερικανικές δυνάμεις στις βάσεις αλλά και τις πολεμικές τους επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Μάλιστα, όπως τονίζει ο Σάνον Μπέρι, οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές έχουν την δυνατότητα να αυτοεπιδιορθώνονται, κατασκευάζοντας οι ίδιοι εκείνα τα λειτουργικά κομμάτια τους που παρουσιάζουν βλάβες.

Το Σύμπαν τρέχει... Διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφερε να «χαρτογραφήσει» την εξέλιξη του Σύμπαντος και να αποκαλύψει τον ρυθμό της ανάπτυξης και ειδικά της διαστολής του. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι μετά τη Μεγάλη Εκρηξη το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα με ακρίβεια τα στάδια της ανάπτυξής του στον χώρο. Η νέα μελέτη πήγε πολύ πίσω το ρολόι του χρόνου και αποκάλυψε τους ρυθμούς αυτής της ανάπτυξης. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης η διαστολή του Σύμπαντος δεν ήταν γραμμική αλλά όπως αναφέρουν οι ερευνητές έμοιαζε με την κίνηση στα τρενάκια ταχύτητας των λούνα παρκ. Η διαστολή ξεκίνησε με αργό ρυθμό και κάποια στιγμή έκανε την εμφάνιση της η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια που έδωσε στο Σύμπαν την ώθηση που χρειαζόταν για να αρχίσει να διαστέλλεται με ταχύτητα και οι γαλαξίες να αρχίσουν να απομακρύνονται με επιτάχυνση ο ένας από τον άλλον. Ερευνητές που εργάζονται στο πρόγραμμα BOSS (Φασματοσκοπική Έρευνα Ταλάντωσης Βαρυονίων) μελετούν τα κοσμικά αντικείμενα που είναι γνωστά με τον όρο κβάζαρ. Βασικό εργαλείο του προγράμματος είναι το τηλεσκόπιο Sloan Foundation Telescope στο Νέο Μεξικό. Το πρόγραμμα BOSS ξεκίνησε το 2009 και η διάρκεια του είναι πενταετής. Σε αυτό συμμετέχουν 63 επιστήμονες από εννέα χώρες οι οποίοι έχουν μελετήσει μέχρι στιγμής περισσότερα από 50 χιλιάδες κβάζαρ. Τελικός στόχος είναι ο αριθμός των κβάζαρ που θα μελετηθούν να αγγίζει τις 160 χιλιάδες. Η μελέτη των κβάζαρ επέτρεψε στους ερευνητές να χαρτογραφήσουν τα νέφη του υδρογόνου στο Διάστημα. Η τρισδιάστατη κατανομή των νεφών υδρογόνου χρησιμοποιήθηκε ως ένα είδος «ιχνηλάτη» της επιρροής που είχε η σκοτεινή ενέργεια στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Μοντέλο Κοσμολογίας η σκοτεινή ενέργεια (μαζί με τη σκοτεινή ύλη) αποτελεί το 96% του Σύμπαντος. Τα κβάζαρ είναι μακρινά και λαμπρά αντικείμενα του Σύμπαντος, που το καθένα εκπέμπει ενέργεια εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από έναν γιγάντιο γαλαξία. Πρωτοανακαλύφθηκαν το 1960, όταν οι αστρονόμοι έψαχναν για πολύ ισχυρές ραδιοπηγές. Γι' αυτόν το λόγο ονομάστηκαν QUAsi-stellAR (ημιαστρικές ραδιοπηγές) ή ημιαστέρες. Σήμερα ξέρουμε πως δεν έχουν καμιά ομοιότητα με τους αστέρες αν και στις φωτογραφίες μοιάζουν. Η μελέτη τους είναι σπουδαία λόγω της εικόνας που σχηματίζουμε για τα αρχαιότερα αντικείμενα του Σύμπαντος. Δημιουργήθηκαν στο αρχέγονο Σύμπαν και η ηλικία τους συγκρίνεται με αυτή του ίδιου του Σύμπαντος. Αν και υπήρχαν πολλές θεωρίες για την προέλευσή τους η κυρίαρχη επιστημονική άποψη είναι πως τα κβάζαρ είναι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν στο κέντρο τους μια μεγάλη μαύρη τρύπα. Σύμφωνα με τους ερευνητές μετά τη Μεγάλη Εκρηξη που υπολογίζεται ότι συνέβη πριν από περίπου 13.7 δισ. έτη υπήρξε ταχεία διαστολή του Σύμπαντος όμως τρία δισ. έτη αργότερα ο ρυθμός διαστολής άρχισε να μειώνεται σταδιακά και να υπάρχει επιβράδυνση. Οπως αναφέρει η μελέτη, λίγο αργότερα θα κάνει την καταλυτική εμφάνισή της η σκοτεινή ενέργεια που θα δώσει την απαραίτητη ώθηση στους γαλαξίες ώστε να αρχίσουν να απομακρύνονται με ταχύτητα ο ένας από τον άλλο. «Τώρα για πρώτη φορά βλέπουμε την εφηβεία του Σύμπαντος στην εποχή λίγο πριν ξεκινήσει η ραγδαία ανάπτυξή του. Αν σκεφτούμε το Σύμπαν ως τρενάκι του λούνα παρκ τότε αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη ράγα της καθόδου και τρέχουμε με επιτάχυνση. Η μελέτη που κάναμε δείχνει πότε το Σύμπαν βρισκόταν στη ράγα της ανόδου και ο αργός ρυθμός επέκτασής του οφειλόταν στις βαρυτικές δυνάμεις που επιδρούσαν αρνητικά στην ταχύτητά του» αναφέρει ο Ματ Πιέρι, του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics». Καλλιτεχνική απεικόνιση στην οποία καταγράφεται η εξέλιξη του Σύμπαντος. Ακτίνες φωτός από μακρινά κβάζαρ (οι κουκκίδες αριστερά) απορροφώνται μερικώς καθώς περνούν μέσα από νέφη διαγαλαξιακού υδρογόνου (κέντρο): CREDIT: Zosia Rostomian, LBNL; Nic Ross, BOSS Lyman-alpha team, LBNL; and Springel et al, Virgo Consortium and the Max Planck Institute for Astrophysics

Μερικά ακόμη για το Curiosity. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=483365

Η αποστολή BepiColombo που θα εξερευνήσει τον Ερμή. O Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα λεπτομέρειες της αποστολής BepiColombο. Η αποστολή θα έχει ως στόχο την εξερεύνηση και χαρτογράφηση του πλανήτη Ερμή. Το σκάφος θα είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να αντέχει τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον πλανήτη. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, το BepiColombο θα μπορεί να αντέχει και να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα σε θερμοκρασίες 430 βαθμών Κελσίου. Η κατασκευή του σκάφους την οποία έχει αναλάβει ο ευρωπαϊκός κολοσσός αεροδιαστημικής τεχνολογίας EADS Astrium ολοκληρώθηκε και το BepiColombo παρουσιάστηκε πριν από λίγα 24ωρα στους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Αυτό που απομένει είναι τοποθετηθούν στο σκάφος ορισμένα από τα όργανα που θα το εξοπλίσουν. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της ESA το BepiColombο θα ξεκινήσει το ταξίδι του για τον Ερμή το 2014. Ο Ερμής είναι ο κοντινότερος στον Ηλιο πλανήτης. Είναι ο λιγότερο εξερευνημένος βραχώδης πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος γι αυτό και η αποστολή κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντική. Το BepiColombο είναι το τρίτο σκάφος που θα ταξιδέψει στον Ερμή για να τον μελετήσει. Η προσπάθεια των κατασκευαστών ήταν ιδιαίτερα δύσκολη αφού το σκάφος θα δέχεται θερμότητα τόσο από τον Ηλιο όσο και από τον ίδιο τον Ερμή. Ετσι είναι σχεδιασμένο με τέτοιον τρόπο ώστε παρά τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες στις οποίες θα είναι εκτεθειμένο να διατηρεί στο εσωτερικό του θερμοκρασίες 30 βαθμών Κελσίου για να μην υποστούν κάποια ζημιά τα όργανά του. Το BepiColombο θα φέρει ένα μεγάλο σύστημα ψύξης (η διάμετρος του οποίου θα είναι περίπου 4 μέτρα) ώστε να διατηρεί χαμηλά τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του. Το BepiColombο θα κάνει πλήθος ερευνών στον Ερμή. Ανάμεσα στα άλλα θα τραβήξει μεγάλης λεπτομέρειας φωτογραφίες της επιφάνειας του Ερμή (τις πιο λεπτομερείς μέχρι σήμερα) και θα προσπαθήσει να διαπιστώσει από τι είναι φτιαγμένη η επιφάνεια του πλανήτη. Το BepiColombo θα κουβαλάει μαζί του και έναν μικρό Ιαπωνικό δορυφόρο που θα απελευθερωθεί μόλις το σκάφος μπει σε τροχιά στον Ερμή. Ο δορυφόρος θα μελετήσει το μαγνητικό πεδίο του Ερμή.

Σύστημα «διαπλανητικού Διαδικτύου» δοκιμάστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μια «διαπλανητική» εκδοχή του Διαδικτύου, η οποία βασίζεται σε διαφορετικό πρωτόκολλο επικοινωνίας, δοκιμάστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με την προοπτική να γίνει το στάνταρτ για τις διαστημικές επικοινωνίες του μέλλοντος. Το πλήρωμα του ISS χρησιμοποίησε το σύστημα για να τηλεκατευθύνει ένα μικρό τροχοφόρο ρομπότ στη Γερμανία. Το Διαδίκτυο βασίζεται στο λεγόμενο Διαδικτυακό Πρωτόκολλο, ή IP, το οποίο είναι σχεδιασμένο να διαβιβάζει πακέτα δεδομένων μέσω συνδέσεων που παραμένουν μόνιμα ενεργές. Αν η σύνδεση χαθεί, τα δεδομένα πρέπει να μεταδοθούν από την αρχή. Γεωμαγνητικές καταιγίδες, βλάβες και άλλοι παράγοντες που διακόπτουν την απευθείας σύνδεση καθιστούν προβληματική τη χρήση του IP έξω από τον πλανήτη. Η λύση είναι το πρωτόκολλο DTN (Disruption Tolerant Networking, δικτύωση με ανοχή στις διακοπές) που αναπτύχθηκε από τη NASA σε συνεργασία με την ESA, την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία. http://www.nasa.gov/mission_pages/station/research/experiments/DTN.html Στη δοκιμή του DTN που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου, η κυβερνήτης του σταθμού Σουνίτα Ουίλιαμς χρησιμοποίησε έναν φορητό υπολογιστή για να στείλει εντολές καθοδήγησης σε ένα ρομπότ ρομπότ LEGO, το οποίο βρισκόταν στο Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. «Το πειραματικό πρωτόκολλο που δοκιμάσαμε θα μπορούσε μια μέρα να χρησιμοποιείται από αστροναύτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Άρη προκειμένου να χειρίζονται ρομπότ στο έδαφος. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει από τη Γη, χρησιμοποιώντας δορυφόρους ως αναμεταδότες» αναφέρει ανακοίνωση της NASA. Το κύριο χαρακτηριστικό του DTN είναι ότι, σε περίπτωση διακοπής της σύνδεσης, τα πακέτα δεδομένων αποθηκεύονται προσωρινά σε ενδιάμεσους κόμβους και προωθούνται στον τελικό προορισμό τους όταν η σύνδεση ξανανοίξει. Το Αμούρ και το «Ανγκαρά» Το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι», η ενεργή κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 2011, πρέπει να είναι έτοιμο για την πρώτη εκτόξευση το 2015. Το «Βοστότσνι» θα χρησιμοποιείται ως εξέδρα εκτόξευσης για το συγκρότημα «Ανγκαρά» το οποίο ακόμη αναπτύσσεται. Με όλα αυτά, υπό ερώτηση βρίσκεται το μέλλον του Μπαϊκονούρ, γεγονός το οποίο προκαλεί την ανησυχία του Καζακστάν. Όπως αναμένεται, η πρώτη εκτόξευση από το «Βοστότσνι» πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2015, και θα είναι η εκτόξευση του «Σογιούζ-2». Μετά από το «Βοστότσνι» θα πρέπει να εκτοξευθεί το «Ανγκαρά». Και εδώ παρουσιάζονται μερικές δυσκολίες. Η οικογένεια των πυραύλων-φορέων «Ανγκαρά», η οποία περιλαμβάνει μερικές παραλλαγές για διάφορα φορτία, αναπτύσσεται από το 1995. Αναμένεται, πως η πρώτη του εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο «Πλεσέτσκ» θα πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2013. Οι σκεπτικιστές έχουν αμφιβολίες σχετικά με το ότι οι κατασκευαστές θα προλάβουν να μείνουν στα δηλωμένα χρονικά πλαίσια της πρώτης εκτόξευσης. Ταυτόχρονα στο «Ανγκαρά» αναθέτουν πολλές ελπίδες: πρέπει όχι μόνο να αντικαταστήσει το βαρύ «Προτόν» σαν ένας πιο ασφαλής πύραυλος-φορέας (το «Ανγκαρά» λειτουργεί με οξυγόνο και κηροζίνη) αλλά και μελλοντικά να γίνει η βάση του σεληνιακού προγράμματος. Με αυτόν τον τρόπο το κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» και ο πύραυλος-φορέας «Ανγκαρά» μπορεί να γίνουν τα νέα βασικά στοιχεία του μελλοντικού διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας (δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί). Εν των μεταξύ, η κατασκευή του «Βοστότσνι» προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο Καζακστάν. Αρχικά σχεδιάζονταν, πως το κύριο μέρος εκτόξευσης του «Ανγκαρά» θα είναι το πυραυλικό διαστημικό συγκρότημα «Μπαϊτερέκ» στο Μπαϊκονούρ, ένα κοινό ρώσο-καζακστανικό έργο. Όμως οι προθεσμίες κατασκευής του συνεχώς παρατείνονται, γεγονός το οποίο στα πλαίσια της δραστηριοποίησης των εργασιών στο «Βοστότσνι» μοιάζει με την εξασθένηση ενδιαφέροντος για το «Μπαϊτερέκ» - και στο μέλλον και για το Μπαϊκονούρ. Είναι κατανοητό, γιατί το Μπαϊκονούρ δεν αποτελεί την πιο βολική λύση ως κοσμοδρόμιο: βρίσκεται σε έδαφος ξένου κράτους, αυξάνεται το κόστος ενοικίου, εξάρτηση από την πολιτική κατάσταση. Όμως το Μπαϊκονούρ ήταν ενσωματωμένο στο προηγούμενο διαστημικό πρόγραμμα, το οποίο καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από αυτό. Το «Βοστότσνι» και το «Ανγκαρά» - είναι οι νέοι «κύβοι» σε αυτό το κατασκεύασμα. Το τι μπορεί να κατασκευαστεί από αυτά θα προσδιοριστεί στο εγγύς μέλλον. Κίνα: Στις αρχές Ιουνίου 2013 η εκτόξευση επανδρωμένου διαστημικού σκάφους. Για τις αρχές Ιουνίου 2013 προγραμματίζει η Κίνα την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Σενζού-10, ανακοίνωσε αξιωματούχος υπεύθυνος για το επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας, σύμφωνα με το πρακτορείο Νέα Κίνα. Η αποστολή αυτή σηματοδοτεί ένα βήμα ακόμη προς την εκπλήρωση του στόχου του Πεκίνου να αποκτήσει μεγαλύτερη παρουσία στο διάστημα, στο πλαίσιο του οποίου περιλαμβάνεται και η κατασκευή έως το 2020 ενός διαστημικού σταθμού. Το πλήρωμα του Σενζού-10 θα αποτελείται από μία γυναίκα και δύο άνδρες κοσμοναύτες, όπως διευκρίνισε ο Νιου Χονγκουάνγκ, αναπληρωτής διευθυντής του επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος της Κίνας, στο περιθώριο του συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Νιου πρόσθεσε εξάλλου ότι αν δεν καταστεί δυνατή η εκτόξευση τον Ιούνιο έχουν προβλεφθεί επόμενες προσπάθειες τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Γαλλικός πύραυλος μετέφερε σε τροχιά δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Ο γαλλικός πύραυλος Ariane 5, ο οποίος εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουινέα, μετέφερε επιτυχώς σε τροχιά δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Σχετική ενημέρωση δημοσίευσε ο ευρωπαϊκός αεροδιαστημικός όμιλος Arianespace. Ο Ariane 5 μετέφερε σε τροχιά έναν ευρωπαϊκό δορυφόρο, ο οποίος θα εξασφαλίζει την μεταφορά δεδομένων και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες για τους πελάτες από την Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Αφρική και Κεντρική Ασία. Εκτός τούτων, ο πύραυλος μετέφερε συσκευή από τη Βραζιλία, προοριζόμενη για μετάδοση σήματος δορυφορικής τηλεόρασης και εξασφάλιση τηλεφωνικής επικοινωνίας στη Βραζιλία και σε άλλες χώρες της Νότιας Αμερικής. Από το Μπαϊκανούρ ετοιμάζεται η εκτόξευση μεξικανικού δορυφόρου. O πύραυλος-μεταφορέας «Proton-M» έχει ήδη μεταφερθεί στο κοσμοδρόμιο. Η εκτόξευση έχει οριστεί για τις 27 Δεκεμβρίου και θα είναι η τελευταία για το 2012. Ο δορυφόρος βάρους άνω των 5,5 τόνων κατασκευάζεται από τον αμερικανικό όμιλο Space Systems/Loral. Σχεδιάζεται ότι κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 ετών θα παρέχει τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στους κατοίκους του Μεξικού.

Σαν σήμερα γεννήθηκε το WWW! Στις 12 Νοεμβρίου του 1990, ο επονομαζόμενος και «πατέρας» του Ίντερνετ Τιμ Μπέρνερς Λι ανακαλύπτει τον Παγκόσμιο Ευρύ Ιστό, γνωστότερο με τα αρχικά WWW (World Wide Web), πάνω στον οποίο βασίζεται η λειτουργία του διαδικτύου. Ο Τιμ Μπέρνερς Λι γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Ιουνίου 1955. Φοίτησε στο Queens College της Οξφόρδης. Εκεί κατασκεύασε τον πρώτο του υπολογιστή, με μόνα υλικά παλιά ηλεκτρονικά εξαρτήματα και ένα κολλητήρι. Στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φυσική, συνελήφθη ως χάκερ με συνέπεια να αποκλειστεί από τη χρήση του πανεπιστημιακού υπολογιστή. Από την Οξφόρδη αποφοίτησε το 1976 και εργάστηκε σε επιχειρήσεις ως προγραμματιστής / σύμβουλος μέχρι το 1980, οπότε και μετακλήθηκε από το CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, ως Σύμβουλος Μηχανικός Προγραμματισμού. Εκεί επινόησε και το πρόγραμμα Enquire, τον πρόδρομο του Παγκόσμιου Ιστού, που τον βοηθούσε να παρακολουθεί τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων (projects) του Ιδρύματος. Αυτό το πρόγραμμα ποτέ δε δόθηκε για χρήση στο κοινό. Έφυγε από το CERN σε άλλες εργασίες, για να επιστρέψει εκεί το 1984 και να αναλάβει τα κατανεμημένα συστήματα μεταφοράς επιστημονικών δεδομένων και ελέγχου. Σύντομα βρέθηκε ξανά αντιμέτωπος με το παλιό πρόβλημα χειρισμού του τεράστιου όγκου ερευνητών και προγραμμάτων του Ιδρύματος συν το μάλλον ιδιότροπο σύστημα του CERN για τη διακίνηση επιστημονικών πληροφοριών ανάμεσα στα μέλη του. Άρχισε να οραματίζεται ένα παγκόσμιο σύστημα διακίνησης πληροφοριών, ταχύτερο και ολοσχερώς αποκεντρωμένο, ανεξάρτητο της πλατφόρμας του κάθε υπολογιστή, πολύγλωσσο και χωρίς γραφειοκρατικούς περιορισμούς και καθυστερήσεις. Υπέβαλε ένα υπόμνημα σχετικά με το σχέδιό του στη διοίκηση, αλλά, τότε, δεν πήρε καμία απάντηση. Περιμένοντας να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα της διοίκησης, άρχισε να εργάζεται πάνω στις λεπτομέρειες του συστήματος που είχε σκεφθεί. Έτσι δημιούργησε το πρωτόκολλο http (hypertext transfer protocol), δηλαδή τη «γλώσσα» επικοινωνίας των υπολογιστών στο διαδίκτυο και, παράλληλα, επινόησε ένα τρόπο αναγνώρισης κάθε «εγγράφου», αποδίδοντάς του ένα μοναδικό παγκόσμιο αναγνωριστικό (Universal Resource Identifier), μαζί με ένα αναγνωριστικό διεύθυνσης. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνδυάστηκαν και σήμερα αποτελούν το URL Ενιαίο Χαρακτηριστικό Εντοπισμού (Uniform Resource Locator). Το 1990 και συγκεκριμένα το Νοέμβριο, στις 12, ολοκλήρωσε τη δημιουργία του πρώτου προγράμματος περιήγησης (browser), έπρεπε όμως να δημιουργήσει και ένα πρόγραμμα εξυπηρέτησης (server) και μια γλώσσα για την περιγραφή του εγγράφου. Έτσι, επινόησε τη γλώσσα HTML (HyperText Markup Language). Το 1991 τα είχε ετοιμάσει όλα και, μη έχοντας ακόμη επίσημη απάντηση από το CERN, δημιούργησε τον πρώτο server, τον info.cern.ch., διαθέτοντας παράλληλα ελεύθερα το πρόγραμμα περιήγησης και το λογισμικό του server μέσω του Διαδικτύου. Παράλληλα, άρχισε να «διαφημίζει» το δημιούργημά του μέσω των Ομάδων Νέων (Newsgroups). Σύντομα άρχισε να επικοινωνεί με χρήστες και να βελτιώνει τη δημιουργία του, χρησιμοποιώντας τις υποδείξεις τους. Στο μεταξύ, οι χρήστες της νέας υπηρεσίας, που ο ίδιος είχε ονομάσει Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), άρχισαν να αυξάνονται αλματωδώς, ενώ οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ήταν πολύ πιο εύκολο και εξυπηρετικό να «δημοσιεύουν» τις πληροφορίες τους σε μια ιστοσελίδα , αντί να απαντούν σε πολυάριθμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή να τις δημοσιεύουν στις ομάδες νέων, των οποίων η κίνηση πολλές φορές τις «έθαβε» (με την έννοια ότι περνούσαν απαρατήρητες). Ενδιαφέρον επίσης έδειξαν για το επίτευγμα του Λι και κυβερνητικές υπηρεσίες. Σύντομα, η κίνηση της νέας υπηρεσίας έγινε τόση, ώστε προέκυψε η ανάγκη δημιουργίας νέου λογισμικού περιήγησης. Ο Marc Andreessen, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις δημιούργησε το λογισμικό Mosaic, τον πρόγονο του σημερινού λογισμικού περιήγησης Netscape Navigator. Σημαντική συμβολή στο όλο εγχείρημα είχε, επίσης, και η συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα των Windows της Microsoft με το γραφικό τους περιβάλλον. Η υπηρεσία του Παγκόσμιου Ιστού είναι σήμερα η δημοφιλέστερη στο Διαδίκτυο, με περισσότερες από 25 δισεκατομμύρια δημοσιευμένες σελίδες και περίπου 1,3 δισ. χρήστες παγκοσμίως, αριθμός που αυξάνεται μέρα με την ημέρα. Σήμερα ο Τιμ Μπέρνερς Λι είναι ο Πρόεδρος του W3C Κονσόρτσιουμ του Παγκόσμιου Ιστού, ερευνητής στο ΜΙΤ και έχει πολλές τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ πολλών άλλων και Ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (2004) από την Βασίλισσα της Αγγλίας και παράσημο εξαίρετων υπηρεσιών (Order of Merit) από την ίδια το 2007. Το περιοδικό Time τον κατέταξε ανάμεσα σε ένα από τα 100 λαμπρότερα πνεύματα του αιώνα. Τον Δεκέμβριο του 2004 ονομάσθηκε επίτιμος Καθηγητής στο τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Είναι, επίσης, συν-διευθυντής του φορέα «Web Science Research Initiative (WSRI)» (Πρωτοβουλία Επιστημονικής Έρευνας στον Ιστό), που δημιουργήθηκε το 2006. Η επινόηση του Τιμ Μπέρνερς Λι μεταμόρφωσε τον κόσμο, αφού άλλαξε τα στάνταρ όχι μόνο στην ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά και σε θέματα της καθημερινότητας, όπως διακίνηση και εμπόριο αγαθών, εκπαίδευση, ταξίδια, ενημέρωση, χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Είναι αυτή που πραγματικά άνοιξε το Διαδίκτυο σε πολύ ευρεία μάζα χρηστών σε ολόκληρο τον πλανήτη. [Πηγή tvxs.gr]

Aνθρώπινη αποστολή στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης; Μετά την επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα η NASA φέρεται να προγραμματίζει νέα ανθρώπινη αποστολή στη Σελήνη, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Συγκεκριμένα, ερευνάται το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός επανδρωμένου φυλακίου και η προγραμματισμένη επίσκεψη σε έναν αστεροειδή το 2025. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες τα σχέδια αυτά έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση Ομπάμα, αλλά έμειναν στον «πάγο» καθώς περίμεναν να τελειώσει η εκλογική διαδικασία. Το 2010, ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε δώσει στην NASA εντολή, να εργαστούν για την αποστολή αστροναυτών σε έναν αστεροειδή που θα περάσει κοντά στη Γη μέχρι το 2025, και στη συνέχεια με κατεύθυνση αποστολών στον Άρη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Για να φτάσει τόσο βαθιά στο χώρο, η Nasa αναπτύσσει τεράστιους πύραυλους (σύστημα εκτόξευσης στο διάστημα SLS) και μια κάψουλα για το πλήρωμα με όνομα Orion που θα είναι είναι έτοιμο να πετάξει το 2021. Τον τελευταίο χρόνο, έχει αρχίσει η διαρροή ότι η NASA θέλει να εξερευνήσει τη Σελήνη σε ένα σημείο που βρίσκεται στην σκοτεινή πλευρά του. Δεν είναι μόνο η NASA που ενδιαφέρεται για την αποστολή αστροναυτών πίσω στο φεγγάρι, επίσης η Κίνα θέλει να γίνει μια παγκόσμια δύναμη στο διάστημα, λένε οι ειδικοί, και οι φιλοδοξίες της πάνε πολύ πιο πέρα ​​από μια συμβολική προσελήνωση.

Γνωρίστε την ESA, την υπηρεσία διαστήματος της Ευρώπης. http://www.esa.int/esaCP/SEM3PK62Q8H_Greece_0.html Συνεργασία Ρωσιας-Η.Π.Α. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο "Ria Novosti" η πρώτη εκτόξευση του αμερικανικού πυραύλου Taurus II-Antares με κινητήρα NK-33 μπορεί να γίνει ήδη στις αρχές του νέου έτους. Η σχετική συμφωνία επιτεύχθηκε μεταξύ εκπροσώπων της αμερικανικής εταιρείας Aerojet και του εργοστασίου Kuznetsov στη Σαμάρα. Ο κινητήρας ΝΚ-33 είχε σχεδιαστεί για το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα, όμως η παραγωγή του είχε «παγώσει», καθώς δεν υπήρχαν οι οικονομικοί πόροι για την υλοποίηση του αλλά τώρα οι κινητήρες αυτοί παρουσιάζονται ως οι πλέον αποτελεσματικοί για τη νέα γενεά πυραύλων, τόσο των αμερικανικών, όσο και των ρωσικών Soyuz-1, οι δοκιμές των οποίων επίσης αναμένονται να πραγματοποιηθούν στο αμέσως προσεχές διάστημα. Εκπληκτικό αστρικό «κολάζ» Μια καταπληκτική εικόνα από το αστρικό σμήνος «Κύκνος ΟΒ2» έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Το σμήνος βρίσκεται σε απόσταση 4.700 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κύκνου. Στο σμήνος έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής 1.450 άστρα τύπου Ο και Β κατηγορίες στις οποίες ανήκουν νεαρά, γιγάντια και υπέρθερμα άστρα. Οι επιστήμονες έχουν στρέψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια στο συγκεκριμένο σμήνος για να μελετήσουν αυτά τα άστρα και να διαπιστώσουν τις διεργασίες γέννησης και εξέλιξης τους. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA αποτελεί μια σύνθεση εικόνων που έχουν τραβήξει τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και Chandra καθώς και το επίγειο Isaac Newton.

Μερικά ακόμη για το άστρο HD 40307 Ο πλανήτης HD40307g έχει επτά φορές τη μάζα της Γης, περιστρέφεται γύρω από το άστρο HD40307 (που ανήκει στον αστερισμό του Οκρίβαντα) σε απόσταση 0,6 αστρονομικές μονάδες με τροχιακή περίοδο 200 ημερών. Ο HD40307g βρίσκεται μέσα στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή σε τέτοια απόσταση από το μητρικό του άστρο που δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής. Γύρω από το άστρο περιστρέφονται και άλλοι 5 πλανήτες σε πολύ κοντινή απόσταση, που δεν επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics».

Κοντά στην αποκάλυψη των μυστικών του Κόκκινου Πλανήτη. Οι κάτοικοι της Γης μελετούν τις φωτογραφίες, που ελήφθησαν από το αμερικανικό όχημα επιφανείας του Άρη Curiosity μετά την προσεδάφισή τους στον πλανήτη αυτό. Το ενδιαφέρον για τις φωτογραφίες από το Διάστημα είναι πρωτοφανές. Αποστέλλονται από ιστολόγιο σε ιστολόγιο και δραστήρια συζητούνται στο Διαδίκτυο. Οι φωτογραφίες του αμερικανικού Rover θα μπορέσουν να αποκαλύψουν μερικά από τα μυστικά του Κόκκινου Πλανήτη, είναι βέβαιοι οι επιστήμονες. Πάντως ένα από τα μυστικά του Άρη ήδη αποκαλύφθηκε. Στην πρώτη φωτογραφία, που εστάλη από τον πλανήτη, οι λάτρεις των διαστημικών μυστηρίων διέκριναν μια "κηλίδα" ασαφούς περιγράμματος, αλλά τεράστιου μεγέθους. Στο Διαδίκτυο εμφανίστηκαν αμέσως διάφορες εκδοχές για το τί μπορεί να είναι, από τις συνηθισμένες αντανακλάσεις στο φωτογραφικό φακό έως τους Αρειανούς, που σχεδόν φεύγουν τρέχοντας και κρύβονται βιαστικά από τους Γήινους, που κατέφθασαν. Αλλά οι εμπειρογνώμονες του προγράμματος Curiosity εξήγησαν ότι στις φωτογραφίες απεικονίζεται το σύννεφο της σκόνης, που σήκωσε το όχημα της Rover τη στιγμή της προσεδάφισης. Ωστόσο ακόμη και αν σημάδια ζωής δεν εντοπιστούν στον ίδιο τον πλανήτη, είναι πολύ πιθανό να προσαρμοστεί για να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της Γης. Από όλους τους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος, ο Άρης είναι από άποψη συνθηκών ο πιο κοντινός πλανήτης προς τη Γη. Και η μελέτη του Άρη θα επιτρέψει πλήρως να δοθεί απάντηση στο ερώτημα ποιοι είμαστε και από πού προήλθαμε και ακόμη να αναζητήσουμε τα έλλογα αδέλφια μας ή έστω τουλάχιστον τα ίχνη τους. Επιπλέον ο Άρης είναι εκείνος ο πλανήτης, που μπορεί να κατακτηθεί και ως εκ τούτου να διευρύνει το χώρο διαβίωσης των ανθρώπων. Το όχημα Curiosity είναι εξοπλισμένο με όργανα γενικής χρήσης, τα οποία πρέπει να δώσουν απάντηση στο ερώτημα εάν είναι δυνατή η εμφάνιση ζωής στον Άρη και αν ποτέ υπήρξε ζωή εκεί. Για την προσεδάφιση του Curiosity σχεδιάστηκε μια μοναδική τεχνολογία που ονομάζεται "ουράνιος γερανός". Χάρη σε αυτήν το όχημα μετακίνησης στην επιφάνεια του Άρη καθελκύστηκε με συρματόσκοινα από το "πιάτο" με τους πυραυλοκινητήρες και τοποθετήθηκε πάνω στους δικούς του τροχούς. Η νέα τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον και για την προσεδάφιση ανθρώπων στον Άρη. Το πόδι του ανθρώπου μπορεί και τώρα να πατήσει στον Άρη, αν και η αλήθεια είναι μόνο εικονικά. Ενδιαφερόμενοι να ταξιδεύσουν στον Κόκκινο Πλανήτη μόνο στο επίσημο ιστολόγιο του οχήματος της Rover ήδη συγκεντρώθηκαν περίπου 900.000. Κάθε λίγες ώρες στο Twitter Curiosity Rover ( ) εμφανίζονται μηνύματα του οχήματος, στα οποία όχι μόνο μοιράζεται τις εντυπώσεις του, αλλά και διηγείται για το πώς αισθάνεται κατά τη μακρά αποστολή του, αλλά και προτείνει φωτογραφίες και βίντεο από το γύρω τοπίο. Υπάρχουν στο ιστολόγιο ακόμα και φωτογραφίες του ίδιου του Rover. Τις δικές του φωτογραφίες το όχημα τις έκανε με τη μέθοδο της επικόλλησης αρκετών φωτογραφιών από την κάμερα πλοήγησης, που είναι τοποθετημένη στην οροφή του οχήματος. Κατ' αυτόν τον τρόπο το Rover δοκιμάζει το φωτογραφικό και βίντεο εξοπλισμό του, ο οποίος τους επόμενους μήνες θα βοηθήσει το Curiosity να ταξιδεύσει στον Άρη. Και ποιος ξέρει, μπορεί ειδικά οι χρήστες του Διαδικτύου στη Γη να μπορέσουν να διακρίνουν από τους πρώτους με τί μοιάζουν οι πόλεις στον Άρη και τί χρώμα έχει το δέρμα των Αρειανών. Γιατί πράγματι στην παγκόσμια επιστημονική φαντασία σχετικά με το θέμα αυτό διεξάγονται ως και σήμερα έντονες συζητήσεις.

H γήινη Αποκάλυψη και η στρατηγική για τη σωτηρία μας. Η έμβια ζωή στη Γη θα εξαφανιστεί πλήρως μετά από 2,8 δισεκατομμύρια χρόνια εξαιτίας του ανυπόφορου καύσωνα από τον γηράσκοντα Ήλιο, ο οποίος θα αρχίσει να διογκώνεται, καθώς θα μετατρέπεται σε κόκκινο γίγαντα. Οι ανώτεροι ζωντανοί οργανισμοί θα εκλείψουν μετά από 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε το υπόλοιπο διάστημα θα επιβιώνουν μόνο τα βακτήρια, τα οποία κατόπιν θα έχουν την ίδια τύχη. Αυτή είναι η πρόγνωση των Βρετανών επιστημόνων, οι οποίοι για πρώτη φορά σχεδίασαν το χρονολόγιο της εξάλειψης των γήινων ειδών ζωής. Οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι τα παρόμοια με τον Ήλιο αστέρια μετεξελίσσονται σε κόκκινους γίγαντες και δεν υπάρχουν λόγοι να υποτεθεί ότι θα υπάρξει κάποιου άλλου είδους εξέλιξη. Μετατρεπόμενος σε κόκκινο γίγαντα ο Ήλιος θα μεγεθυνθεί σε διαστάσεις κατά δεκάδες φορές και το φως του θα αρχίσει να έχει κόκκινη απόχρωση. Η ζωή στη Γη θα γίνει αφόρητη πολύ πριν το διογκωμένο άστρο μας καταπιεί τις τροχιές του Ερμή και της Αφροδίτης και εξατμιστούν στη Γη οι ωκεανοί. Η βιολόγος από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (Λομονόσωφ) Γελένα Βορομπιόβα συμφωνεί ότι τα βακτήρια θα απομείνουν ως τελευταίοι κάτοικοι της Γης, άλλωστε αυτά ήταν και οι πρώτοι: Τα βακτήρια είναι οι πλέον ανθεκτικοί οργανισμοί, οι οποίοι μπορούν να υποστούν φανταστικά αντίξοες συνθήκες από την άποψη της ζωής του ανθρώπου. Μπορούμε ήδη να φανταστούμε ότι ειδικά με τη ζωή των βακτηρίων ξεκίνησε η έμβια ζωή στον πλανήτη μας, όταν ακόμη δεν υπήρχαν φυτά και ανώτεροι οργανισμοί. Ειδικά η εξέλιξη της μικροβιακής ζωής οδήγησε στη συγκρότηση του ζωντανού πλανητικού ιστού, ο οποίος επέτρεψε στη ζωή να αναπτυχθεί περαιτέρω προς ανώτερες μορφές. Έτσι λοιπόν οι απλούστεροι οργανισμοί θα ζήσουν επί της Γης περισσότερο όλων. Αλλά τί θα γίνει με την ανθρωπότητα; Μπορεί να μετακινηθεί προς τον Άρη. Στον Άρη υπάρχουν αποθέματα ύδατος στην κρυόσφαιρα του πλανήτη. Με τη θέρμανση το νερό θα αποκτήσει υγρή μορφή και ο Άρης θα αρχίσει να «ζωντανεύει». Είναι πιθανό ότι ο Άρης θα γίνει ο τόπος σωτηρίας για την ανθρωπότητα, όταν οι συνθήκες στη Γη καταστούν εντελώς ανυπόφορες. Στο βαθμό, που θα γιγαντώνεται ο Ήλιος οι συνθήκες στον Άρη μπορούν να γίνουν πιο παραπλήσιες με τις γήινες. Αλλά είναι δύσκολο να πούμε εάν θα οδηγήσει το λιώσιμο του παγωμένου ύδατος στην εμφάνιση μια άνετης για εμάς ατμόσφαιρας. Υπάρχει η ελπίδα ότι για ένα σύντομο διάστημα ο Άρης θα καταστεί πιο ευνοϊκός για τη ζωή. Κατόπιν από τον Άρη επίσης θα χρειαστεί να μετακομίσουμε πιο μακριά. Έως εκείνη την εποχή θα έχουν μελετηθεί πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα και σίγουρα κάπου οι συνθήκες θα ταιριάζουν στους ανθρώπους. Σχόλιο:Νομίζω οτι μεχρι τότε αν δεν εχουμε εμείς οι ίδιοι καταλύσει τον πλανήτη μας σίγουρα θα εχουμε φύγει προς αλλες κατευθύνσεις. Σχετ.Σχέδιο Ίκαρος. Ο Αλέξανδρος Τζιόλας, είναι επικεφαλής της προσπάθειας δημιουργίας ενός υπερ-διαστημοπλοίου. Η ανθρωπότητα έχει κάνει κάποια βήματα προόδου εντός του ηλιακού μας συστήματος, όσον αφορά τα πιο κοντινά διαστημικά ταξίδια που δεν είναι επανδρωμένα με αστροναύτες, όμως τα μακρινά διαστρικά ταξίδια σε άλλους ήλιους και σε άλλα αστρικά συστήματα, πέρα από το δικό μας, παραμένουν ένα άπιαστο όνειρο και αποκλειστικό πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους και σίγουρα όχι για τον Αλέξανδρο Τζιόλα, τον ελληνικής καταγωγής επιστήμονα, που ηγείται του φιλόδοξου διεθνούς ''Σχεδίου Ίκαρος'', http://www.icarusinterstellar.org/ το οποίο έχει θέσει ως στόχο να εκπληρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ίσως και έως το 2100, για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ένα διαστημόπλοιο και την πραγματοποίηση, πιθανώς εντός του επόμενου αιώνα, ενός διαστρικού ταξιδιού που θα διαρκέσει λιγότερο από 100 χρόνια. Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτός είναι ένας στόχος που ξεπερνά το προσδόκιμο ζωής μιας γενιάς ανθρώπων και συνιστά ένα διαγενεακό εγχείρημα μακράς πνοής. Αυτό το όραμα παρουσίασε ο Τζιόλας σε εκτενή συνέντευξή του σε ένα από τα μεγαλύτερου κύρους αμερικανικά περιοδικά, το «The Atlantic». http://www.theatlantic.com/technology/archive/2012/02/project-icarus-laying-the-plans-for-interstellar-travel/253335/ http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=765

Ο 2007 PA8 πέρασε δίπλα από τον πλανήτη μας στις 5 Νοεμβρίου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες του αστεροειδή 2007 PA8 ο οποίος στις 5 Νοεμβρίου πέρασε πολύ κοντά από τη Γη. Ο αστεροειδής, που έχει διάμετρο 70 μέτρων, βρισκόταν στην περιοχή μας από τα τέλη Οκτωβρίου και το κοντινότερο πέρασμα του το έκανε πριν από λίγα 24ωρα. Bρέθηκε σε απόσταση 6.4 εκατομμυρίων χλμ και οι επιστήμονες που τον παρακολουθούν αναφέρουν ότι θα συνεχίσει το ταξίδι του στο ηλιακό μας σύστημα και θα επιστρέψει πάλι στη διαστημική μας γειτονιά σε περίπου 200 χρόνια.