Δροσος Γεωργιος

Nέο εμπορικό μεταγωγικό εκτοξεύτηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA συνεχίζει την ιδιωτικοποίηση των διαστημικών αποστολών: μία ακόμα εταιρεία, η Orbital Sciences Corp., εκτόξευσε το απόγευμα της Τετάρτης τη μη επανδρωμένη κάψουλα Cygnus. Φορτωμένος με προμήθειες συνολικού βάρους 700 κιλών για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ο «Κύκνος» εκτοξεύτηκε με πύραυλο Antares από το Περιφερειακό Διαστημοδρόμιο του Ουάλοπς, ενός νησιού έξω από τις ακτές της Βιρτζίνια, στις 17.50 ώρα Ελλάδας. Τις επόμενες ημέρες η κάψουλα θα υποβληθεί σε ελέγχους ενώ βρίσκεται σε τροχιά και την Κυριακή προγραμματίζεται να προσδεθεί στον ISS. Έπειτα από τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων της, η NASA προχωρεί στην ιδιωτικοποίηση των αποστολών από και προς το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα. Η υπηρεσία ελπίζει ότι θα μπορέσει έτσι να εξοικονομήσει πόρους για να εστιαστεί σε αποστολές εξερεύνησης πέρα από την τροχιά της Σελήνης. Η Orbital Sciences έχει εξασφαλίσει συμβόλαιο 1,9 δισ. δολαρίων που προβλέπει οκτώ αποστολές ανεφοδιασμού μέχρι το 2016. Αν η δοκιμαστική πτήση δεν αντιμετωπίσει προβλήματα, η πρώτη από αυτές τις αποστολές θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο. Η πρώτη εταιρεία που ολοκλήρωσε αποστολή ανεφοδιασμού στον ISS ήταν η SpaceX, της οποίας η κάψουλα Dragon συνδέθηκε για πρώτη φορά στον ISS τον Μάιο του 2012. Το συμβόλαιο των 1,6 δισ. δολαρίων που έχει υπογράψει με τη NASA προβλέπει δέκα ακόμα αποστολές. Σε επόμενη φάση, τόσο το Dragon όσο και το Cygnus θα μπορούσαν να τροποποιηθούν ώστε να χρησιμοποιούνται και σε επανδρωμένες αποστολές σε χαμηλή γήινη τροχιά, είτε για τη NASA είτε για ιδιώτες. Σε αντίθεση με το Dragon, το Cygnus δεν μπορεί να επιστρέψει στη Γη. Θα παραμείνει συνδεδεμένο στον ISS για περίπου ένα μήνα, και στη συνέχεια θα αφεθεί να αυτοκαταστραφεί φλεγόμενο πάνω από τον Ειρηνικό. Καλλιτεχνική απεικόνιση του Cygnus την ώρα που προσεγγίζει τον ISS. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231265593 Επαναλειτουργεί έπειτα από 10 χρόνια το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall Έπειτα από δέκα χρόνια «σιωπής», το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της επιστήμης της Αστρονομίας στην Ελλάδα, λειτουργεί στο Κέντρο Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στην Πεντέλη. Το τηλεσκόπιο παρέμενε εκτός λειτουργίας εξαιτίας προβλημάτων που αντιμετώπιζαν ο μηχανισμός του, ο θόλος που το περιβάλλει, αλλά και όλο το κτήριο του Κέντρου Επισκεπτών. «Ήταν θέμα προτεραιότητας για εμάς να μπει ξανά το τηλεσκόπιο στη “μάχη” της παρατήρησης» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου, Κανάρης Τσίγκανος. Έτσι, για περισσότερο από έναν χρόνο το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών προχώρησε σε εργασίες αποκατάστασης του τηλεσκοπίου και ανακαίνισης του κτηρίου, με αποτέλεσμα την πλήρη επαναλειτουργία του πριν από δύο μήνες. Το τηλεσκόπιο Newall οφείλει το όνομά του στον Robert Stirling Newall (1812-1889), ο οποίος ξεκινώντας ως ερασιτέχνης αστρονόμος οραματίστηκε και χρηματοδότησε την κατασκευή του, όταν το 1862 ανακάλυψε τυχαία δύο κρύσταλλα μεγάλων διαστάσεων από στεφανύαλο και πυριτύαλο. Αφού προμηθεύτηκε τα κρύσταλλα, ανέθεσε στο πρώτο εργοστάσιο κατασκευής ισημερινών τηλεσκοπίων στη Μεγάλη Βρετανία την κατασκευή του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου της εποχής, με διάμετρο φακού 62 εκατοστά. Παρά τη σημασία που είχε η κατασκευή ενός τόσο σημαντικού για την εποχή του αστρονομικού οργάνου, για διάστημα περίπου 20 ετών το τηλεσκόπιο παρέμεινε σε αχρηστία στο κτήμα του Newall. Τελικά, το 1891 έγινε δεκτό από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ύστερα από τη μεσολάβηση του γιου του Robert Stirling, ο οποίος πρότεινε στη διοίκηση του πανεπιστημίου όχι μόνο να αναλάβει την κάλυψη των εξόδων για τη μεταφορά του, αλλά και να εργαστεί αμισθί για πέντε χρόνια ως κύριος παρατηρητής και υπεύθυνος του τηλεσκοπίου. Η συμφωνία επιτεύχθηκε και το τηλεσκόπιο μεταφέρθηκε στο Κέμπριτζ στα τέλη του 1891, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του εμπνευστή του, που δεν πρόλαβε να δει την πλήρη αξιοποίησή του. Στο Κέμπριτζ το τηλεσκόπιο χρησιμοποιήθηκε για πληθώρα σημαντικών αστρονομικών ανακαλύψεων, όπως η παρατήρηση των ακτινικών ταχυτήτων των αστέρων, και ο μηχανισμός του αναβαθμίστηκε. Το 1955 το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ δωρίζει το τηλεσκόπιο στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Η κυβέρνηση χρηματοδοτεί την κατασκευή του διαμέτρου 14 μέτρων θόλου και το 1959 το τηλεσκόπιο εγκαθίσταται στην Πεντέλη. Παράλληλα, εξοπλίζεται με επιστημονικά όργανα, τα οποία αγοράστηκαν για την πραγματοποίηση αστροφυσικών παρατηρήσεων, όπως φωτογραφική κάμερα, φασματογράφος, πολωσίμετρο και φωτόμετρο. Η χρήση του εισήγαγε ουσιαστικά τους Έλληνες αστρονόμους στη σύγχρονη επιστήμη της παρατηρησιακής αστροφυσικής. Σήμερα το τηλεσκόπιο Newall χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ενώ η ερευνητική παρατήρηση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών γίνεται στο κατοπτρικό τηλεσκόπιο Αρίσταρχος του Χελμού. Εκδήλωση με αφορμή την επαναλειτουργία του τηλεσκοπίου Newall διοργανώνεται το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου, στις 19.30, στο Αστεροσκοπείο Πεντέλης. Η εκδήλωση έχει στόχο να αναδείξει τη σημασία και προσφορά του τηλεσκοπίου Newall στην ανάπτυξη της αστρονομικής επιστήμης στην Ελλάδα. Θα μιλήσουν ο πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Κανάρης Τσίγκανος, ο επόπτης του Κέντρου Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών Γεώργιος Κοντόπουλος, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παύλος Λασκαρίδης και ο επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών Χρήστος Ζερεφός. H εκδήλωση θα κλείσει με παρατήρηση από το τηλεσκόπιο Newall. Επίσης, το κοινό έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί το Κέντρο Επισκεπτών Πεντέλης, σύμφωνα με τις προγραμματισμένες ημερομηνίες ξενάγησης που υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Αστεροσκοπείου www.astro.noa.gr και ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία στο 210-6131247 για οργανωμένα γκρουπ και σχολεία. http://physicsgg.me/2013/09/19/%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%af-%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-10-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf/ Την διαστημική φωτογραφία ενός Έλληνα από την Θεσσαλονίκη επέλεξε γνωστό επιστημονικό site. Την φωτογραφία ενός Έλληνα από την Θεσσαλονίκη, ο οποίος στέλνει μετεωρολογικά μπαλόνια στα όρια του διαστήματος από...χόμπυ, επέλεξε το γνωστό επιστημονικό site Earth Science Picture of the Day ως την φωτογραφία της ημέρας. http://epod.usra.edu/ Η φωτογραφία δείχνει τα απομεινάρια του αερόστατου αφού έχει σκάσει λόγω της πολύ χαμηλής ατμοσφαιρικής πίεσης και ενω έχει φθάσει σε ύψος 33.923 μέτρων πάνω από την Θεσσαλία, ενω φαίνεται ο Όλυμπος και η Χαλκιδική. Πρόκειται για την πρώτη υποτροχιακή φωτογραφία της Ελλάδος η οποία τραβήχθηκε στις 26 Αυγούστου 2013. Ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάμε είναι ο 28χρονος Κώστας Ταματέας από την Θεσσαλονίκη, απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και εργαζόμενος σε εταιρεία πληροφορικής. Το πρόγραμμά του, για το οποίο έχει ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις σαν χορηγούς, λέγεται SLAROS PROJECT (από το teSLA+ikaROS). Το αερόστατο, το οποίο γεμίζεται με ήλιον, φέρει μια κάψουλα 700 γραμμαρίων μέσα στην οποία έχουν τοποθετηθεί κάμερες και διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα, για τον εντοπισμό του αερόστατου (δεν είναι τηλεκατευθυνόμενο), τα οποία κατασκευάζει μόνος του. Οι κάμερες κατά την διάρκεια της ανύψωσης του αερόστατου τραβάνε συνεχώς φωτογραφίες της ευρύτερης περιοχής και στην συνέχεια αφού το αερόστατο σκάσει προσγειώνονται με την βοήθεια αλεξίπτωτου το οποίο φέρει η κάψουλα. Μέχρι στιγμής ο Ταματέας έχει πραγματοποιήσει 2 αποστολές, η πρώτη από την Θεσσαλονίκη και η δεύτερη από την Καρδίτσα, και έχει τραβήξει 1.400 φωτογραφίες και 2 ώρες βίντεο της Θεσσαλίας, της Εύβοιας, της Θεσσαλονίκης, του Βόρειου Αιγαίου και της Στερεάς Ελλάδος. Ίσως να μπορούσε αυτή η πρωτοβουλία να βρεί εφαρμογή προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της εθνικής άμυνας; http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B5-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CF%8C-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-site Μια γάτα φαίνεται ότι θα είναι ο πρώτος Πέρσης στο Διάστημα. Το Ιράν κατέληξε ότι μια γάτα Περσίας είναι ο καταλληλότερος υποψήφιος για μια δοκιμαστική εκτόξευση που θα άνοιγε το δρόμο για την πρώτη ιρανική επανδρωμένη αποστολή στο Διάστημα. Η ανακοίνωση της Τεχεράνης έρχεται λίγους μήνες μετά την προηγούμενη απόπειρα, στην οποία ένας πίθηκος φέρεται να εκτοξεύτηκε με ιρανικό πύραυλο Kavoshgar και να επέστρεψε σώος στη Γη. Πολλοί όμως δεν πείστηκαν για τον ισχυρισμό, καθώς ο πίθηκος που παρουσιάστηκε πανηγυρικά μετά την υποτιθέμενη επιστροφή του ήταν διαφορετικός από αυτόν που είχε παρουσιαστεί πριν από την εκτόξευση. Το Ιράν, το οποίο κατάφερε να θέσει τον πρώτου δορυφόρο σε τροχιά το 2009, είχε προηγουμένως εκτοξεύσει στο Διάστημα μια ποικιλία από ζώα, όπως χελώνες, αρουραίους και σκουλήκια. Σειρά έχει τώρα μια γάτα Περσίας. Όπως αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο επικεφαλής του διαστημικού προγράμματος Μοχάμαντ Εμπραχίμι δήλωσε ότι το γατί προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το Μάρτιο του 2014. Το διαστημικό πρόγραμμα του Ιράν έχει ωστόσο προκαλέσει αντιδράσεις στις δυτικές κυβερνήσεις, οι οποίες ανησυχούν ότι πρόκειται για συγκεκαλυμμένη προσπάθεια ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων, κατάλληλων για τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών. Η Τεχεράνη αρνείται τις κατηγορίες και δηλώνει ότι προγραμματίζει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή γύρω στο 2020. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231265450 Ένας πρωτότυπος Περιοδικός Πίνακας Στοιχείων. Μας δείχνει την χρησιμότητα του καθενός στοιχείου στην καθημερινότητα.

Δεν υπάρχει μεθάνιο στον Άρη. Τα δεδομένα από το διαστημικό ρόβερ της NASA Curiosity, δείχνουν ότι το μεθάνιο δεν περιέχεται στο περιβάλλον του πλανήτη Άρη. Και αυτό προκαλεί τεράστια έκπληξη στους ερευνητές, διότι τα παλαιότερα δεδομένα έδειχναν το αντίθετο. Το αν περιέχεται ή όχι μεθάνιο στην ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη είναι ένα ερώτημα τεραστίου ενδιαφέροντος, διότι το μεθάνιο θα μπορούσε να αποτελεί μια ένδειξη ζωής. Η έλλειψη μεθανίου αποκλείει την ύπαρξη μικροβίων που παράγουν μεθάνιο. Βεβαίως υπάρχουν πολλοί τύποι επίγειων μικροβίων που δεν παράγουν μεθάνιο … Εκτός από την μικροβιακή δραστηριότητα, Το μεθάνιο στον Άρη θα μπορούσε προέρχεται από από κομήτες ή αστεροειδείς ή να παράγεται στο εσωτερικό του από γεωλογικές διεργασίες. Οι παρατηρήσεις με τηλεσκόπια στο παρελθόν έδειχναν μεγαλύτερη συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη (κόκκινο χρώμα = περιεκτικότητα 10ppbv ή 10 μέρη μεθανίου ανά δισεκατομμύριο στον αέρα του Άρη) Το Curiosity ανέλυσε έξι φορές δείγματα της ατμόσφαιρας του Άρη, από τον Οκτώβριο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2013 και οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ποσότητα του μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη δεν ξεπερνά τα 13/10.000.000.000 ! Και η εκτίμηση αυτή είναι έξι φορές μικρότερη από τις προηγούμενες. «Θα ήταν σίγουρα πιο συναρπαστικό αν το Curiosity ανακάλυπτε μεγαλύτερες ποσότητες μεθανίου», λέει ο Chris Webster του Jet Propulsion Laboratory της NASA, «αλλά οι μετρήσεις μας είναι πολύ ακριβείς και αυτό είναι το πιο σημαντικό, γιατί επεκτείνει και εδραιώνει τη γνώση μας». Στις φωτογραφίες: 1) δείχνει μια εργαστηριακή επίδειξη του θαλάμου μετρήσεων του φασματομέτρου, ενός οργάνου που αποτελεί τμήμα της συσκευής SAM (Sample Analysis at Mars) που φέρει το Curiosity. Στην επίδειξη χρησιμοποιείται λέιζερ ορατού φωτός – και όχι υπέρυθρη ακτινοβολία που χρησιμοποιεί το κανονικό φασματόμετρο. Στον θάλαμο παγιδεύεται Αρειανός αέρας και στη συνέχεια ακτινοβολείται από το λέιζερ. Μετρώντας την απορρόφηση της ακτινοβολίας σε συγκεκριμένα μήκη κύματος, η συσκευή αυτή μπορεί να προσδιορίσει τις συγκεντρώσεις των αερίων που συνιστούν την ατμόσφαιρα του Άρη. 2)Οι παρατηρήσεις με τηλεσκόπια στο παρελθόν έδειχναν μεγαλύτερη συγκέντρωση μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη (κόκκινο χρώμα = περιεκτικότητα 10ppbv ή 10 μέρη μεθανίου ανά δισεκατομμύριο στον αέρα του Άρη) http://physicsgg.me/2013/09/20/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Αναζητώντας την απαρχή του κόσμου. Η αναζήτηση για το πώς δημιουργήθηκε το Σύμπαν συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και διάφορες θεωρίες έχουν αναπτυχθεί ως σήμερα. Οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες είναι εντυπωσιακές και εξάπτουν τη φαντασία. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις νεότερες και πιο ενδιαφέρουσες εξ αυτών αλλά και σε ένα τηλεσκόπιο που θα ψάξει να βρει στοιχεία για τη γέννηση του Σύμπαντος. «Κοσμικό σκουπίδι» Την πιο πρόσφατη θεωρία για τη δημιουργία του Σύμπαντος ανέπτυξαν επιστήμονες του Περιμετρικού Ινστιτούτου Θεωρητικής Φυσικής Γουότερλου στον Καναδά. Η θεωρία αυτή δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες και υποστηρίζει ότι το Σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κοσμικό «σκουπίδι» ενός μεγαλύτερου και διαφορετικού σύμπαντος. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία το Σύμπαν (μας) σχηματίστηκε από τα υπολείμματα της ύλης που διασκορπίστηκε όταν ένα άστρο τεσσάρων διαστάσεων ενός μεγαλύτερου σύμπαντος κατέρρευσε και μετατράπηκε σε μελανή οπή. Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι αυτό το σενάριο μπορεί να δώσει απάντηση στο άλυτο μέχρι στιγμής μυστήριο της ομοιομορφίας του Σύμπαντος. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές, η θεωρία τους βασίστηκε σε μια ιδέα που είχε διατυπώσει διεθνής ομάδα επιστημόνων το 2000. Η ιδέα εκείνη ανέφερε ότι το δικό μας τρισδιάστατο σύμπαν είναι μια μεμβράνη που πλέει μέσα σε ένα γιγάντιο τετραδιάστατο σύμπαν. Οι επιστήμονες στον Καναδά προχώρησαν την ιδέα αυτή ένα βήμα περισσότερο. Σκέφθηκαν ότι αν υπάρχει αυτό το τετραδιάστατο σύμπαν τότε μέσα σε αυτό θα περιέχονται και τετραδιάστατα άστρα. Η κατάρρευση ενός τέτοιου άστρου, όπως συμβαίνει και στα δικά μας, τρισδιάστατα άστρα, θα έχει ως συνέπεια την εκδήλωση μιας έκρηξης σουπερνόβα, τα θραύσματα της οποίας δημιούργησαν τελικά το δικό μας σύμπαν. Κοσμική ανανέωση Η θεωρία του λεγόμενου «κυκλικού Σύμπαντος» αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και βασίζεται στην ιδέα ενός κοσμικού «κενού» ή ενός «ασταθούς κενού» όπως το ονομάζουν οι ειδικοί. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία εκτός από τον τρισδιάστατο κόσμο που εμείς βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε υπάρχει και ένας ακόμη τρισδιάστατος κόσμος που δεν μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε. Τους δύο κόσμους χωρίζει μια τέταρτη διάσταση που λειτουργεί ως ένα αδιαπέραστος κοσμικός φράχτης. Σε αυτόν τον φράχτη όμως υπάρχει ένα κενό, μικρό μεν αλλά ικανό, όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να επιτρέψει την αλληλεπίδραση των δύο κόσμων με τρόπο τέτοιον που τελικά να οδηγήσει στην αντικατάσταση του δικού μας σύμπαντος. Το Εκπυρωτικό Σύμπαν Το σενάριο του Εκπυρωτικού Σύμπαντος είναι ότι ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε είναι μια μεμβράνη τεσσάρων διαστάσεων που ενσωματώνεται σε έναν συμπαγή χώρο πέντε διαστάσεων. Πριν από τη δημιουργία του σημερινού μας σύμπαντος, μια άλλη μεμβράνη συγκρούστηκε με την προϋπάρχουσα δική μας, ελευθερώνοντας έτσι ενέργεια και θερμότητα που οδήγησαν τελικά στη δημιουργία και διαστολή του Σύμπαντός μας. Η θεωρία αυτή, η οποία βασίζεται στις θεωρίες των χορδών των 11 διαστάσεων, πιστεύει πως η 5η διάσταση είναι αυτή στην οποία πραγματοποιήθηκε ένα κατακλυσμικό γεγονός που κατέληξε στον κόσμο όπου εμείς ζούμε τώρα. Το τηλεσκόπιο των απαντήσεων Ενα τηλεσκόπιο που θα εγκατασταθεί σε βάθος εκατοντάδων μέτρων κάτω από την επιφάνεια της Γης θα προσπαθήσει ανάμεσα στα άλλα να εντοπίσει στοιχεία για την αρχή της γέννησης του Σύμπαντος. Οι επιστήμονες πιστεύουν μάλιστα ότι είναι πιθανό να μας δώσει στοιχεία για το τι υπήρχε πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη από την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν. Το τηλεσκόπιο έχει σχεδιαστεί ώστε να ανιχνεύει τα βαρυτικά κύματα, ένα κοσμικό φαινόμενο που αναφέρει στις θεωρίες του ο Αλβέρτος Αϊνστάιν και για τον λόγο αυτόν αποφασίστηκε να ονομαστεί «Τηλεσκόπιο Αϊνστάιν». «Μελετώντας τα βαρυτικά κύματα υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να δούμε το Σύμπαν με έναν εντελώς νέο τρόπο. Τα κύματα αυτά είναι εξαιρετικά ασθενή όταν φθάνουν τελικά στον πλανήτη μας, αλλά με ένα πολύ ευαίσθητο όργανο θα μπορέσουμε να τα εντοπίσουμε και να βρούμε άμεσες αποδείξεις και στοιχεία για τις μαύρες τρύπες και να μάθουμε περισσότερα για τη διαστολή του Σύμπαντος» αναφέρει o Μπ. Σ. Σατιαπρακάς, καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και εκ των επικεφαλής της κατασκευής του τηλεσκοπίου. «Αν μάλιστα σταθούμε πραγματικά πολύ τυχεροί, θα εντοπίσουμε και κάποια σήματα που θα προέρχονται από μια εποχή πριν από την εκδήλωση της Μεγάλης Εκρηξης. Ετσι θα μάθουμε τι υπήρχε πριν από την έκρηξη και τη δημιουργία του δικού μας σύμπαντος, ενώ επίσης θα λάβουμε απαντήσεις για το αν τελικά υπάρχει ένας αέναος κύκλος μεγάλων συμπάντων». Τον κεντρικό οργανωτικό ρόλο στην κατασκευή του τηλεσκοπίου έχει αναλάβει το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Βαρύτητας. Το τηλεσκόπιο υπολογίζεται ότι θα ξεκινήσει να λειτουργεί στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=530938

Εντυπωσιακή φωτογραφία του Hubble από τον αστερισμό του Κήτους. Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα προσέθεσε στον μακρύ κατάλογό του το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Τα όργανα του Hubble εστίασαν στον αστερισμό του Κήτους που είναι πιο γνωστός και με την προσωνυμία «Φάλαινα». Στην εικόνα που κατέγραψε το Hubble φαίνεταιι σαν ένα διαγαλαξιακό πλάσμα που μοιάζει με φάλαινα να έχει καταπιεί έναν ολόκληρο γαλαξία. Στην πραγματικότητα η φωτογραφία απεικονίζει τα άστρα που βρίσκονται στον γαλαξία ESO 540-31. Πρόκειται για έναν γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 11 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία των γαλαξιών-νάνων. Πρόκειται για γαλαξίες με σχετικά μικρό αριθμό άστρων που συνήθως είναι δορυφόροι μεγαλύτερων γειτονικών τους γαλαξιών. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=530697

Γιατί ο πυρήνας της Γης περιστρέφεται ανάποδα. Ακούγεται παράξενο, κι όμως τα τελευταία χρόνια συσσωρεύονται ενδείξεις ότι το εξωτερικό στρώμα του πυρήνα της Γης περιστρέφεται προς τη Δύση, αντίθετα δηλαδή από την επιφάνεια. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία δείχνει τώρα να εξηγεί γιατί ο εξώτερος πυρήνας κινείται με αυτόν τον τρόπο: τον αναγκάζει το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Ο πυρήνας της Γης άρχισε να σχηματίζεται όταν ο νεαρός πλανήτης βρισκόταν ακόμα σε διάπυρη, υγρή κατάσταση. Τα βαριά στοιχεία όπως ο σίδηρος βυθίστηκαν προς το κέντρο, ενώ τα ελαφρύτερα παρέμειναν στο φλοιό. Ο πυρήνας πιστεύεται ότι αποτελείται από δύο στρώματα: τον εξώτερο πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από λιωμένο σίδηρο και νικέλιο. Το υλικό αυτό κυκλοφορεί μέσα στον εξώτερο πυρήνα λόγω ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας, και η κίνηση αυτή δημιουργεί το προστατευτικό μαγνητικό πεδίο της Γης. Κάτω από τον εξώτερο πυρήνα βρίσκεται ο εσώτερος, μια σφαίρα στο μέγεθος της Σελήνης που αποτελείται από συμπαγή σίδηρο. Ο εξώτερος πυρήνας πιστεύεται ότι συμπεριφέρεται ως στερεό, λόγω όμως της υψηλότερης θερμοκρασίας του δεν παράγει μαγνητικό πεδίο. Τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει ενδείξεις (όπως αυτή η μελέτη στην επιθεώρηση «Science») ότι ο εσώτερος πυρήνας κινείται με μεγαλύτερη γωνιακή ταχύτητα από ό,τι ο πλανήτης -χρειάζεται δηλαδή λιγότερο από 24 ώρες για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή. Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο εξώτερος πυρήνας, ή τουλάχιστον το εξωτερικό στρώμα του, κινείται προς τη Δύση, αντίθετα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Αυτό γίνεται αντιληπτό στην επιφάνεια ως μετατόπιση του μαγνητικού πεδίου προς τη Δύση, ένα φαινόμενο που είχε παρατηρήσει το 1692 ο Έντμουντ Χάλεϊ, ο οποίος ανακάλυψε επίσης τον ομώνυμο κομήτη. Την εξήγηση για την ανάποδη κίνηση φαίνεται τώρα να προσφέρει μια νέα μελέτη που βασίστηκε σε προσομοιώσεις και δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση «PNAS». Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον υπερυπολογιστή Monte Rosa στην Ελβετία για να τρέξουν ένα υπολογιστικό μοντέλο του πυρήνα με τα δύο του στρώματα. Όπως υποστηρίζουν, η ακρίβεια της προσομοίωσης ήταν 100 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με άλλα μοντέλα. Όπως αναφέρει ο Φίλιπ Λίβερμορ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης, η συμπεριφορές του εξώτερου και του εσώτερου πυρήνα «εξηγείται με όρους ίσης και αντίθετης δράσης». Το μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί ο εξώτερος πυρήνας «σπρώχνει τον εσώτερο πυρήνα προς τα ανατολικά, αναγκάζοντάς τον να περιστρέφεται ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Ταυτόχρονα όμως σπρώχνει τον εξώτερο υγρό πυρήνα προς την αντίθετη κατεύθυνση, αναγκάζοντάς τον να περιστρέφεται προς τα δυτικά». Εκτός όμως του ότι εξηγούν την ανάποδη κίνηση του εξώτερου πυρήνα, οι ερευνητές προχωρούν και σε μια πρόβλεψη: επισημαίνουν ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης αλλάζει, έστω και με αργούς ρυθμούς, και οι μεταβολές αυτές μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξουν τις δυνάμεις που επηρεάζουν την κίνηση του πυρήνα. Αυτό σημαίνει ότι ο εξώτερος πυρήνας ενδέχεται να μην κινείται πάντα προς τη Δύση: όπως επισημαίνει η μελέτη, τα τελευταία 3.000 υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήρχαν περίοδοι κατά τις οποίες ο πυρήνας περιστρεφόταν προς την Ανατολή. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=530693

Στην εξερεύνηση του Άρη στο μέλλον θα βοηθήσει ένα ρομπότ-φίδι. Μηχανικοί της νορβηγικής ερευνητικής οργάνωσης SINTEF μίλησαν για την εργασία τους πάνω σε ένα πρωτότυπο ρομπότ εξερεύνησης του Άρη, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μελλοντική αποστολή της ESA. Η αναφορά με την περιγραφή του ρομπότ-φιδιού εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα της οργάνωσης. Κύρια αποστολή ενός τέτοιου ρομπότ θα είναι η συλλογή δειγμάτων σε εκείνα τα μέρη του Άρη, όπου προς το παρόν δεν είναι δυνατή η πρόσβαση των «συνηθισμένων» οχημάτων εξερεύνησης του Άρη, που είναι εξοπλισμένα με ρόδες. Εικάζεται, ότι το ρομπότ θα εργάζεται σε συνδυασμό με ένα όχημα εξερεύνησης του Άρη, από το οποίο θα απομακρύνεται όταν χρειάζεται και θα επιστρέφει πίσω. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_17/242975693/

Δίπλα από τη Γη θα περάσει ένας αστεροειδής. Στις 18 Σεπτεμβρίου στις 22:20 UTC σε απόσταση 235000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης θα περάσει ένας αστεροειδής, το μέγεθος του οποίου είναι από 1 έως 3 μέτρα. Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από το αμερικανικό αστεροσκοπείο Μάουντ Λέμμον, στη συνέχεια την ανακάλυψη επιβεβαίωσαν Αυστραλοί αστρονόμοι από το παρατηρητήριο του Σάιντινγκ Σπρινγκ. Το διαστημικό αντικείμενο ονόμασαν 2013 RZ53. Το ασυνήθιστο σε αυτό το φαινόμενο είναι ότι ο αστεροειδής κινείται με πολύ χαμήλη για τέτοια αντικείμενα ταχύτητα. Οπότε, ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι το αντικείμενο που ανακαλύφθηκε αποτελεί απλά ένα θραύσμα διαστημικών σκουπιδιών. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_17/242982587/ Ο μετεωρίτης του Τσεμπαρκούλ: μυστήριο από τα βάθη της λίμνης. Κοντά στο Τσελιάμπινσκ ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέλκυση του πιο μεγάλου τμήματος του μετεωρίτη, ο οποίος αφού πέταξε πάνω από τα κεφάλια των κατοίκων στις 15 Φεβρουαρίου 2013, προσγειώθηκε στην λίμνη Τσεμπαρκούλ. Το μέγεθος του μετεωρίτη, ο οποίος αναπαύεται στο νερό, είναι από 03 έως 1 μέτρο και βάρους 600 κιλών. Είναι τμήμα ενός μεγαλύτερου ουράνιου σώματος, το οποίο εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης και προκάλεσε έκρηξη, η οποία ήταν ορατή σε πολλές περιοχές της Ρωσίας και του Καζαχστάν. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_13/242355411/

Το τηλεσκόπιο VLBA φωτογράφισε τα ραδιοσήματα του Voyager 1 που εγκατέλειψε το Ηλιακό Σύστημα. Πριν από λίγα 24ωρα η NASA ανακοίνωσε ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό μας σύστημα και μάλιστα έδωσε στη δημοσιότητα ένα από τα πρώτα σήματα που έστειλε το διαστημικό σκάφος από το διαστρικό κενό στο οποίο ταξιδεύει. Το Voyager 1 βρίσκεται τόσο μακριά και είναι τόσο μικρό που με τα υπάρχοντα τεχνικά μέσα είναι αδύνατο να καταγραφεί οπτικά. Ομως το δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων VLBA κατάφερε πριν από μερικούς μήνες να εντοπίσει και να καταγράψει τα ραδιοσήματα που στέλνει το Voyager. Με αφορμή το ιστορικό σήμα που έστειλε το Voyager στο οποίο ακούγονται οι ήχοι του διαστρικού κενού δόθηκε στη δημοσιότητα μια από τις εικόνες που κατέγραψε το VLBA. Σε αυτή εικονίζεται μια μπλε κουκκίδα να «σπάει» το βαθύ σκοτάδι του Διαστήματος. Πρόκειται για ένα από τα ραδιοσήματα που έστειλε το Voyager 1 και το VLBA εντόπισε και φωτογράφισε στις 21 Φεβρουαρίου του 2013, ενώ δηλαδή το σκάφος βρισκόταν στα σύνορα του Ηλιακού Συστήματος. Ερώτηση:Μπορούν να φωτογραφηθουν τα ηλεκτρομαγνητικά κυματα εστω και στο κενο του Διαστήματος;Και πως; Τα σήματα που στέλνει το Voyager 1 χρειάζονται περίπου 17 ώρες για να φτάσουν στη Γη και οι ειδικοί τα αναμένουν πλέον με μεγάλη ανυπομονησία αφού κάθε νέο σήμα είναι πιθανό να περιέχει καινούργια και άγνωστα στοιχεία και δεδομένα για την περιοχή που βρίσκεται έξω από το ηλιακό μας σύστημα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=530545

Νέες ενδείξεις για τα ηφαίστεια πάγου στον Τιτάνα. Δύο περιοχές του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, ένδειξη ότι πράγματι φιλοξενούν ηφαίστεια από τα οποία αναβλύζει μεθάνιο, δείχνουν οι παρατηρήσεις της αποστολής Cassini. «Τα αποτελέσματα της μελέτης μας έχουν σημασία όσον αφορά το ενδεχόμενο να φιλοξενεί ζωή ο Τιτάνας -αυτά τα κρυοηφαίστεια ενδέχεται να προσφέρουν ένα περιβάλλον με συνθήκες κατάλληλες για την εμφάνιση ζωής» λέει η Ανεζίνα Σολωμονίδου, γεωλόγος του Αστεροσκοπείου του Παρισιού και του Καποδιστρειακού Πανεπιστημίου. Η Σολωμονίδου παρουσίασε την έρευνα στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης στο Λονδίνο. Για πολλά χρόνια, η επιφάνεια του Τιτάνα παρέμενε αθέατη κάτω από μια παχιά, πορτοκαλί ατμόσφαιρα, πλούσια σε οργανικά υλικά. Η αποστολή Cassini της ΝASA, η οποία μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004, ήταν η πρώτη που αποκάλυψε το τοπίο αυτού του κατεψυγμένου κόσμου, ο οποίος παραδόξως θυμίζει αρκετά τη Γη. Ο Τιτάνας διαθέτει σύννεφα που βρέχουν μεθάνιο, το οποίο σχηματίζει ποτάμια και λίμνες και διαβρώνει την επιφάνεια, όπως συμβαίνει με το νερό στης Γη. Στο δικό μας πλανήτη, το νερό της ατμόσφαιρας ανανεώνεται συνέχεια από τους ωκεανούς. Στον Τιτάνα, πολλοί ερευνητές υποψιάζονται ότι το μεθάνιο ανακυκλώνεται από έναν υπόγειο ωκεανό που αποτελείται από υγρό νερό, μεθάνιο και πιθανώς αμμωνία. Και, σύμφωνα με τη θεωρία των κρυοηφαιστείων, το μεθάνιο ανεβαίνει από τον ωκεανό σε υγρή μορφή και ξεχύνεται από σχηματισμούς ανάλογους με τα ηφαίστεια. Ενδείξεις για τέτοια «κρυοηφαίστεια», εξάλλου, υπάρχουν και σε άλλους παγωμένους δορυφόρους, όπως ο Τρίτωνας του Ποσειδώνα, η Ευρώπη του Δία και ο Εγκέλαδος του Κρόνου. Η Σολωμονίδου και οι συνεργάτες της αξιοποίησαν το Φασματόμετρο Οπτικής και Υπέρυθρης Χαρτογράφησης του Cassini (VIMS) για να μελετήσουν το πώς έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια τρία υποψήφια κρυοηφαίστεια, με τις ονομασίες Tui Regio, Hotei Regio και Sotra Patera (ονομαζόταν μέχρι πρόσφατα Sotra Facula) «Μπορέσαμε να διαπεράσουμε την ατμόσφαιρα με το VIMS και να δούμε τυχόν αλλαγές στα επιφανειακά χαρακτηριστικά» αναφέρει η Σολωμονίδου. «Πράγματι, το αλμπέντο [φωτεινότητα] είχε αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου σε δύο από αυτές τις περιοχές. Το Tui Regio έγινε πιο σκοτεινό από το 2005 έως το 2009, ενώ το Sotra Patera -το επικρατέστερο υποψήφιο κρυοηφαίστειο στον Τιτάνα -έγινε πιο φωτεινό από το 2005 έως το 2006». Σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρων, όπως τα επιφανειακά χαρακτηριστικά που θυμίζουν ροή λάβας στη Γη, δείχνουν ότι τα δύο αυτά κρυοηφαίστεια συνδέονται με τον υπόγειο ωκεανό που ενδέχεται να κρύβεται κάτω από την παγωμένη, αλλά δυναμική, επιφάνεια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231265286

Εκτοξεύθηκε το διαστημικό τηλεσκόπιο SPRINT-A Το τηλεσκόπιο SPRINT-A εκτοξεύθηκε στο διάστημα με τον φθηνότερο διαστημικό πύραυλο νέας γενιάς Epsilon από την Ιαπωνική υπηρεσία διαστήματος JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency’s), από το διαστημικό κέντρο Uchinoura στην πόλη Kimotsuki. Το τηλεσκόπιο θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη περίπου 1.000 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνειά της.Θα παρατηρεί πλανήτες όπως η Αφροδίτη, ο Άρης και ο Δίας, ενώ θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από την Γη. Ο πύραυλος Epsilon έχει το μισό μέγεθος από τα διαστημικά οχήματα της προηγούμενης γενιάς και χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη για τους ελέγχους ασφαλείας. Η κατασκευή του στοίχισε 37 εκατομμύρια δολάρια, κόστος 50% χαμηλότερο από εκείνο των διαστημικών πυραύλων στο παρελθόν, σύμφωνα με την ιαπωνική διαστημική υπηρεσία Jaxa. Λόγω της τεχνητής νοημοσύνης που διαθέτει ο νέος πύραυλος χρειάζεται μόνο οκτώ άτομα στο χώρο εκτόξευσης, σε σύγκριση με τα 150 άτομα που χρειάζονταν οι παλιότερες εκτοξεύσεις. Βίντεο εκτόξευσης: http://www.youtube.com/watch?v=bXg18nhZzGE http://physicsgg.me/2013/09/14/sprint-a-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80/ Αναβλήθηκε η εκτόξευση του πυραύλου προς το ΔΔΣ με το ιδιωτικό φορτηγό διαστημόπλοιο Cygnus. Η εκτόξευση του πυραύλου Antares που θα μεταφέρει το ιδιωτικό φορτηγό διαστημόπλοιο στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αναβλήθηκε από τις 17 για τις 18 Σεπτεμβρίου. Την παραμονή, ο πύραυλος-φορέας μεταφέρθηκε στην εξέδρα εκτόξευσης του διαστημικού κέντρου του Wallops Island (Πολιτεία της Βιρτζίνια), όπου κατά τη διάρκεια της δοκιμής διαπιστώθηκαν προβλήματα στην επικοινωνία μεταξύ επίγειου συστήματος διεύθυνσης και του υπολογιστή του πυραύλου. Οι ειδικοί έχουν ήδη αντιμετωπίσει το πρόβλημα και αναμένεται νέα δοκιμή του πυραύλου. Ο πύραυλος Antares και το διαστημικό φορτηγό Cygnus κατασκευάστηκαν από την αμερικανική εταιρεία Orbital Sciences, στο πλαίσιο σύμβασης με τη NASA για μεταφορά φορτίων στο ΔΔΣ. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_14/242513618/ Ρωσικός πύραυλος με δορυφόρους εκτοξεύτηκε από το Πλεσέτσκ. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας Rokot με τρεις δορυφόρους εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ,- ανακοίνωσε το Υπουργείο ΄Αμυνας της Ρωσίας. Οι δορυφόροι τηλεπικοινωνίας Gonets-M τοποθετήθηκαν με επιτυχία σε καθορισμένες τροχιές. Ο ελαφρός πύραυλος-φορέας Rokot κατασκευάστηκε πάνω στη βάση του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου RS-18, που αποσύρεται από τους εξοπλισμούς στο πλαίσιο προγράμματος μετατροπής. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_12/242132534/

Δορυφόρος που χαρτογράφησε τη βαρύτητα ετοιμάζεται για πύρινο τέλος. Μια φλεγόμενη μάζα από παλιοσίδερα βάρους εκατοντάδων κιλών θα συντριβεί τις επόμενες εβδομάδες σε μια άγνωστη προς το παρόν περιοχή του πλανήτη. Θα είναι τα απομεινάρια του Goce, ενός ασυνήθιστου, «αεροδυναμικού» δορυφόρου που χαρτογράφησε το βαρυτικό πεδίο της Γης. Το σκάφος του ενός τόνου κινείται σε ύψος μόλις 224 χιλιομέτρων μετρώντας τις απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας σε όλη την επιφάνεια της Γης. Στο χαμηλό αυτό ύψος δέχεται την τριβή των ανώτερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας, γι΄αυτό και έχει ασυνήθιστο σχήμα που περιορίζει τις εξωτερικές επιδράσεις. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA υπολογίζει ότι ο κινητήρας ιόντων του Goce θα εξαντλήσει το αέριο ξένο με το οποίο λειτουργεί στις 16 ή 17 Οκτωβρίου. Η τροχιά του δορυφόρου θα αρχίσει τότε να φθίνει και θα τον φέρνει ολοένα και πιο κοντά στην επιφάνεια. Είναι ωστόσο δύσκολο να υπολογιστεί πότε και πού θα εισέλθει ο Goce στην ατμόσφαιρα -αυτό ίσως είναι ευκολότερο να υπολογιστεί μετά την απενεργοποίηση του κινητήρα. Παγκόσμιος χάρτης της βαρύτητας κάνει τη Γη να μοιάζει με πατάτα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231102127 Η ESA εκτιμά πάντως ότι το μεγαλύτερο μέρος του σκάφους θα καταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα και μόνο 250 κιλά συντριμμιών, συνολικά 40 με 50 κομμάτια, θα φτάσουν μέχρι το έδαφος ή τη θάλασσα, ανάλογα με την περιοχή της συντριβής. O δορυφόρος θα παρακολουθείται πάντως στενά όχι μόνο από την ESA αλλά και την Διεθνή Συντονιστική Επιτροπή Διαστημικών Σκουπιδιών. «Το μεγαλύτερο μέρος που θα φτάσει μέχρι την επιφάνεια θα είναι το κεντρικό όργανο του δορυφόρου», το οποίο περιλαμβάνει εξαιρετικά ανθεκτικά υλικά από άνθρακα, δήλωσε ο Ρουν Φλόμεργκαγκεν, διαχειριστής της αποστολής. Στα τρία χρόνια λειτουργίας του, ο Goce δημιούργησε έναν χάρτη του βαρυτικού πεδίου που εμφανίζει τη Γη με ένα παράξενο, ακανόνιστο σχήμα. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, η δύναμη της βαρύτητας δεν είναι ίδια σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη -το βάρος ενός οποιουδήποτε σώματος αλλάζει απειροελάχιστα από περιοχή σε περιοχή. Η απόσταση από το κέντρο της Γης είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που επηρεάζουν τη δύναμη της βαρύτητας· άλλος βασικός παράγοντας είναι κατανομή της μάζας στον πλανήτη, η οποία δεν είναι καθόλου ομοιόμορφη. Το εσωτερικό της Γης δεν είναι ομοιογενές, αφού τα υπόγεια πετρώματα ποικίλλουν σημαντικά σε πυκνότητα. Το πάχος του φλοιού επίσης δεν είναι σταθερό, αφού, για παράδειγμα, τα Ιμαλάια συγκεντρώνουν μεγαλύτερη μάζα σε σχέση με το βυθό των ωκεανών. Ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί απειροελάχιστες διακυμάνσεις της βαρύτητας είναι η κίνηση των ωκεανών, ένα φαινόμενο για το οποίο ο Goce αναμένεται να προσφέρει πολύτιμα νέα δεδομένα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231264667 Προετοιμασίες για νέα διαστημική αποστολή. Τα πληρώματα της 37/38 αποστολής μακράς διάρκειας στο Διεθνή Διαστημικο Σταθμό αναχώρησαν για το Μπαϊκονούρ, προκειμένου να προετοιμαστούν για την επερχόμενη πτήση τους στο Διάστημα,- ανακοίνωσε το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών κοντά στη Μόσχα. Μέλη του βασικού πληρώματος είναι οι Ρώσοι Ολέγκ Κότοφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς. Η εκτόξευση του μεταγωγικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου Soyuz TMA-10M προς το ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_13/242303700/ Διορθώθηκε η τροχιά του ΔΔΣ. Το ευρωπαϊκό φορτηγό διαστημόπλοιο ATV με τη βοήθεια των κινητήρων του διόρθωσε το υψόμετρο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), ανέφεραν στο Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα. Μετά τον ελιγμό το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ΔΔΣ αυξήθηκε κατά 900 μέτρα και είναι 415,8 χλμ. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε για το σχηματισμό τροχιάς εργασίας του ΔΔΣ πριν τη σύνδεση με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ», το οποίο θα κατευθυνθεί προς το σταθμό στις 26 Σεπτεμβρίου με πλήρωμα τους κοσμοναύτες της Ροσκόσμος Ολέγκ Κότοφ, Σεργκέι Ριαζανσκι και τον αστροναύτη της ΝΑΣΑ Μάικλ Χόπκινς. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_15/242635788/ Η NASA έχει σταματήσει προσωρινά τις εξόδους στο διάστημα με αμερικανικές διαστημικές στολές. Στο εγγύς μέλλον οι ξένοι αστροναύτες στο ΔΔΣ δεν θα βγαίνουν στο ανοικτό διάστημα με αμερικανικές διαστημικές στολές λόγω μιας έκτακτης κατάστασης που σημειώθηκε τον Αύγουστο, όταν στο κράνος ευρωπαίου αστροναύτη άρχισε να χύνεται νερό, δήλωσε την Τετάρτη ο διευθυντής του προγράμματος διεθνών επιχειρήσεων της NASA Μάικλ Μπέικερ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τώρα διεξάγονται εργασίες για να προσδιοριστούν τα αίτια της βλάβης. Στο ΔΔΣ ήδη έχει εγκατασταθεί εξοπλισμός, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να εντοπιστεί το πρόβλημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_11/242061887/ Δεν υπήρξε βλάβη κατά την επιστροφή από την τροχιά του Sojuz TMA-08 H Roscosmos έκλεισε το σύστημα πληροφοριών των κοσμοναυτών κατά την επιστροφή τους από το διαστημικό σκάφος Sojuz TMA-08, αλλα τεχνικές βλάβες δεν υπήρξαν, δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Έτσι σχολίασε τα λόγια του Πάβελ Βινογκράντοφ ότι μετά τον αποχωρισμό του σκάφους οι κοσμοναύτες δεν έβλεπαν τα δεδομένα από τους δέκτες των συστημάτων. Ο Ποπόβκιν εξήγησε πως ο πίνακας πληροφοριών έκλεισε εξαιτίας της συσσώρευσης δεδομένων, αλλά οι άνθρωποι γνώριζαν πως η προσγείωση γίνεται κανονικά. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_13/242351397/

NASA: Εκτός ηλιακού συστήματος το Βόγιατζερ 1. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα αντικείμενο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο βγήκε από το ηλιακό σύστημά μας, ανακοίνωσαν σήμερα οι επιστήμονες που παρακολουθούν την πορεία του «Βόγιατζερ 1». Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, το διαστημόπλοιο της NASA που εκτοξεύτηκε το 1977 και πλέον απέχει περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, βγήκε από την ηλιόπαυση, το απώτατο όριο του ηλιακού συστήματος και πέρασε στο διαστρικό χώρο κατά πάσα πιθανότητα στις 25 Αυγούστου 2012, σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που έχουν σταλεί στη Γη και δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Science. "Τώρα που έχουμε καινούρια, σημαντικά δεδομένα, πιστεύουμε ότι αυτό ήταν το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο», δήλωσε ο Εντ Στόουν του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας. «Η ομάδα του Βόγιατζερ χρειαζόταν χρόνο για να αναλύσει τα δεδομένα και να βγάλει κάποιο νόημα. Όμως τώρα μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα που μας βασάνιζε όλους: Φτάσαμε; και η απάντηση είναι «Ναι», πρόσθεσε ο Στόουν. Το ακριβές «σύνορο» του ηλιακού συστήματος δεν είναι γνωστό. Οι επιστήμονες περίμεναν επί χρόνια μια ένδειξη ότι το «Βόγιατζερ 1», που ταξίδευε στα όρια της ηλιόσφαιρας, είχε βγει στο διαστρικό χώρο. Αρκετές φορές μάλιστα —πιο πρόσφατα σε δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν φέτος— είχαν συμπεράνει ότι το διαστημόπλοιο είχε φύγει από τα όρια του ηλιακού συστήματος, όμως η NASA δεν επιβεβαίωνε τα ευρήματά τους. Το «Βόγιατζερ 1» εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1977 και το ακολούθησε ένα μήνα αργότερα το «αδελφό» σκάφος «Βόγιατζερ 2». Το 1979 έφτασε στον Δία και τον επόμενο χρόνο στον Κρόνο, στέλνοντας στη Γη τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες από τους δορυφόρους αυτών των πλανητών. Ακολούθως επισκέφθηκε τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα ενώ το 1990 έστειλε και την πρώτη πλήρη φωτογραφία του ηλιακού συστήματός μας. "Το Βόγιατζερ έφτασε εκεί που δεν έχει πάει κανένα άλλο διαστημόπλοιο, πετυχαίνοντας ένα από τα σημαντικότερα τεχνολογικά επιτεύγματα στην ιστορία της επιστήμης» τόνισε ο διευθυντής των επιστημονικών αποστολών της NASA Τζον Γκράνσφελντ. Η διάρκεια ζωής των δύο Βόγιατζερ υπολογιζόταν αρχικά στα 5 έτη και η αποστολή τους ήταν να εξερευνήσουν τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Σήμερα πάντως βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση και εξακολουθούν να λειτουργούν. Εκτός των επιστημονικών οργάνων και των καμερών, μεταφέρουν και από έναν χρυσό δίσκο επικαλυμμένο με χαλκό που περιέχει 115 φωτογραφίες και διάφορους φυσικούς ήχους καθώς και μηνύματα σε 55 γλώσσες. Εδώ και 35 χρόνια μεταφέρουν τα μηνύματα του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ και του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα δύο διαστημόπλοια θα βρεθούν κοντά σε άλλα άστρα σε περίπου δύο έτη φωτός, αφού διανύσουν δηλαδή περίπου 19 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. «Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του Βόγιατζερ 1 στο διάστημα, θα συνεχίσει για πολύ-πολύ καιρό, ίσως για δισεκατομμύρια χρόνια», προέβλεψε ο αστροφυσικός Μαρκ Σουίσνταλ. Σχόλιο:Σε πόσες δεκαετίες αραγε το ανθρώπινο γένος θα βγεί στο διαστρικό διάστημα!!! Βίντεο: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_12/09/2013_518489

Αντίστροφη μέτρηση για την εξιχνίαση της «σκοτεινής» ενέργειας. Άρθρο των Διονύση Π. Σιμόπουλου και Αλέξη Α. Δεληβοριά, Διευθυντή και Αστρονόμου αντίστοιχα του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Από τις αρχές του τρέχοντος μηνός μία καταπληκτικής ανάλυσης φωτογραφική μηχανή 570 megapixels αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων, που έχει τοποθετηθεί στο τηλεσκόπιο τεσσάρων μέτρων Blanco στο Cerro Tololo της Χιλής, ξεκίνησε να καταγράφει τον νυχτερινό ουρανό του Νότιου ημισφαίριου, κάτι που θα συνεχιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια. Κάθε φωτογραφία καταγράφει 100.000 γαλαξίες, ενώ στο τέλος του προγράμματος θα έχουν καταγραφεί συνολικά 300 εκατομμύρια γαλαξίες και 4.000 σουπερνόβα εκρήξεις. Στο τέλος αυτής της προσπάθειας 200 ερευνητών, από 23 ερευνητικά κέντρα έξη χωρών, θα έχει δημιουργηθεί μία εντυπωσιακή κοσμική ταινία που θα μας ξεναγεί στα 13,82 δισεκατομμύρια χρόνια της εξελικτικής πορείας του Σύμπαντος. Στην ταινία αυτή θα βρίσκεται η απάντηση σε ένα από τα πιο πολύπλοκα και ενδιαφέροντα κοσμολογικά προβλήματα που εντοπίστηκε μόλις πριν από 15 περίπου χρόνια. Πρόκειται για το περίφημο πρόβλημα της επονομαζόμενης «σκοτεινής ενέργειας» που αποτελεί το 68,3% των συστατικών του Σύμπαντος και η οποία τα τελευταία 6,5 δισεκατομμύρια χρόνια υποχρεώνει το Σύμπαν να διαστέλλεται επιταχυνόμενο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Περισσότερα: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_12/09/2013_518430

Βιβλίο - αυτοβιογραφία του βρετανού θεωρητικού φυσικού και κοσμολόγου. Το οδυνηρό τέλος του πρώτου του γάμου αλλά και τις πικρές στιγμές του δεύτερου παρουσιάζει λεπτομερώς, μεταξύ άλλων, στην αυτοβιογραφία του, ο βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, και συγγραφέας, Στίβεν Χόκινγκ. Οι καταγέγραμμένες αναμνήσεις του πιο διάσημου εν ζωή επιστήμονα στον κόσμο θα κυκλοφορήσουν διεθνώς ( και στην Ελλάδα στις 30 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις «Τραυλός» ). Ο Χόκινγκ φανερώνει τις τραυματικές στιγμές του πρώτου του γάμου με την Τζέιν Γουάιλντ και την «παθιασμένη και θυελλώδη» σχέση του με τη νυν συζυγό του, τη νοσοκόμα Ελέιν Μέισον. Χάρη στην τεχνολογική πρόοδο, ο ιδιοφυής αστροφυσικός μπόρεσε να ολοκληρώσει το βιβλίο του, με την βοήθεια ενός ενισχυτή ήχου και ενός συνθετη τής φωνής που ελέγχονται από υπέρυθρους αισθητήρες στα γυαλιά του και ανταποκρίνονται στις συσπάσεις του προσώπου του. Ο 71χρονος Χόκινγκ για πάνω από μισό αιώνα ασχολήθηκε με μερικά από τα μεγαλύτερα ερωτήματα γύρω από τη θεωρητική κοσμολογία, την κβαντική βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες. Από την ηλικία όμως των 21 χρόνων, ο ίδιος μάχεται με την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, νόσο του κινητικού νευρώνα, η οποία τον έχει αφήσει σχεδόν εξ ολοκλήρου παράλυτο. Και οι δύο γυναίκες στάθηκαν στο πλευρό του αυτά τα δύσκολα χρόνια, με την Γουάιλντ να τον στηρίζει ψυχολογικά, όταν διαγνώσθηκε για πρώτη φορά, και την Μέισον να είναι η ιδανική νοσοκόμα για εκείνον. Στην αυτοβιογραφία του, που φέρει τον λιτό τίτλο «Στίβεν Χόκινγκ: Το χρονικό της ζωής μου», ο επιστήμονας αποκαλύπτει τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπιζε η Γουάιλντ, ιδιαίτερα μετά την γέννηση του τρίτου τους παιδιού το 1979, ως προς την φροντίδα των παιδιών και ενός συζύγου καθηλωμένου σε αναπηρικό καροτσάκι. «Φοβόταν πως θα πεθάνω σύντομα και χρειαζόταν κάποιον να στηρίζει εκείνη και τα παιδιά, τον οποίο μάλιστα θα παντρεύονταν μετά τον θάνατο μου», γράφει ο καθηγητής Χόκινγκ. «Έτσι, γνώρισε, έναν μουσικό, τον Τζόναθαν και του έδωσε ένα δωμάτιο στο διαμέρισμα μας. Θα είχα προβάλει αντίσταση, αλλά και εγώ ο ίδιος περίμενα πως θα πέθαινα από στιγμή σε στιγμή και ήθελα κάποιον να προσέξει την οικογένεια μου». Η κατάσταση, ωστόσο, μέσα στο σπίτι γινόταν αφόρητη για τον καθηγητή, όταν το 1990 αποφάσισε να μετακομίσει, παίρνοντας μαζί του μία από τις νοσοκόμες του, την Μέισον, την οποία παντρεύτηκε μετά από πέντε χρόνια. Ο γάμος τους αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες, με το διαζύγιο να έρχεται το 2007. Στο βιβλίο ο Χόκινγκ αφηγείται ιστορίες από την παιδική του ηλικία, τα φοιτητικά του χρόνια στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αλλά και τις πρώτες επιστημονικές ανακαλύψεις του. Η αγάπη του για τα τρενάκια όταν ήταν παιδί υπήρξε η αφορμή για να ξεκινήσει τον ταξίδι του στον κόσμο των επιστημών, με φιλόδοξο στόχο να κατανοήσει όσο γίνεται περισσότερο το σύμπαν. «Αν καταλάβουμε πως λειτουργεί το σύμπαν, μπορούμε κατά κάποιο τρόπο να το ελέγξουμε», εξηγεί ο διάσημος κοσμολόγος. Στο μπεστ σέλλερ βιβλίο του «Το Χρονικό του Χρόνου» _ που αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο, με μεταφράσεις σε τουλάχιστον 40 γλώσσες και δέκα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως _ έφερε την επιστημονική κοινότητα ένα βήμα πιο κοντά στην λεγόμενη «θεωρία των πάντων» σχετικά με τους νόμους της φύσης. Για τον Χόκινγκ, « η φυσική ήταν πάντα το πιο βαρετό μάθημα στο σχολείο, επειδή ήταν εύκολη και προφανής, ενώ η χημεία ήταν πιο διασκεδαστική, γιατί διαρκώς συνέβαιναν απροσδόκητα πράγματα. [...] Ήθελα πάντα να εντρυφήσω στα βάθη του Σύμπαντος». Αν και τα τελευταία χρόνια είναι καθηλωμένος και δεν μπορεί να μιλήσει, δηλώνει πως είναι ευχαριστημένος με την ζωή του: «Η αναπηρία μου δεν αποτέλεσε σοβαρό εμπόδιο στο επιστημονικό μου έργο. Στην πραγματικότητα, λειτούργησε σαν πλεονέκτημα, μιας και δεν χρειαζόταν να διδάξω ούτε να συμμετέχω σε ανιαρές επιτροπές. Έτσι, κατάφερα να αφοσιωθώ πλήρως στην έρευνα». Η αυτοβιογραφία του τελειώνει με την εξής φράση: «Νιώθω πανευτυχής που ήρθα στην ζωή και ασχολήθηκα με την φυσική επιστήμη. Χαίρομαι, αν κατάφερα να βάλω ένα λιθαράκι, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα το Σύμπαν». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=529860

Έχει μάζα το βαρυτόνιο; Στις 2-6 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του πανεπιστημίου Cambridge της Αγγλίας, το ετήσιο συνέδριο σωματιδιακής φυσικής και κοσμολογίας. Στο συνέδριο υπήρξαν συζητήσεις υπέρ μιας παραλλαγής της υπάρχουσας θεωρίας για τη βαρύτητα, στην οποία το βαρυτόνιο, το υποτιθέμενο σωματίδιο που φέρει τη βαρύτητα, έχει μία απειροστή μάζα. Η έρευνα για εναλλακτικές θεωρίες βαρύτητας έχει πυροδοτηθεί από το τέλος της δεκαετίας του ’90, όταν ανακαλύφθηκε πως το Σύμπαν διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό, ένα φαινόμενο που καθώς δε μπορούμε να εξηγήσουμε, το αποκαλούμε σκοτεινή ενέργεια. Η αρχική ιδέα που είχαν οι φυσικοί για την προέλευση αυτής της ενέργειας που επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος, ήταν η ενέργεια κενού. Πράγματι, σύμφωνα με τη κβαντική μηχανική, η ενέργεια του κενού χώρου είναι κάθε άλλο παρά μηδενική! Ωστόσο, οι υπολογισμοί έδειχναν πως αν συμπεριληφθεί η ενέργεια κενού σε κοσμολογικά μοντέλα, θα έπρεπε να παρατηρούμε μια επιτάχυνση 10120 φορές μεγαλύτερη από αυτή που δίνει η σκοτεινή ενέργεια. Εάν αυτό ίσχυε, το Σύμπαν θα είχε διαλυθεί πολύ πριν το σχηματισμό των πρώτων άστρων και γαλαξιών. Μια άλλη ιδέα που βρίσκεται στο τραπέζι τα τελευταία 3 χρόνια, είναι πως τα σωματίδια-φορείς της βαρύτητας, μπορούν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ενέργειας κενού, μετατρέποντάς τη σε μια μικρή μάζα, συμφωνώντας έτσι με τις παρατηρήσεις για τη διαστολή του Σύμπαντος. Από τα σωματίδια-φορείς των δυνάμεων, τα λεγόμενα μποζόνια, το φωτόνιο και το βαρυτόνιο θεωρούνταν πως δεν έχουν μάζα, σε αντίθεση με τα μποζόνια W και Ζ, και τα γκλουόνια. Το εύρος μιας δύναμης, εξαρτάται αντιστρόφως ανάλογα και από τη μάζα του αντίστοιχου σωματιδίου-φορέα: όσο μικρότερη η μάζα τόσο μεγαλύτερο εύρος. Έτσι, η έλλειψη μάζας για τα φωτόνια σημαίνει άπειρη εμβέλεια για τον ηλεκτρομαγνητισμό, και το ίδιο πιστεύαμε πως ισχύει για τη βαρύτητα. Εάν ισχύει όμως πως τα βαρυτόνια έχουν μια μικρή μάζα, αυτό θα σήμαινε πως η βαρύτητα έχει πεπερασμένη ακτίνα δράσης. Φυσικοί που ασχολούνται με αυτή την εκδοχή της βαρύτητας, τοποθετούν τη μάζα του βαρυτονίου στην κλίμακα των 10-33 ηλεκτρονιοβόλτ (eV). Συγκριτικά, τα νετρίνο που είναι τα πιο ελαφριά σωματίδια που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, έχουν μάζα της τάξεως του 1 eV, ενώ το ηλεκτρόνιο 511.000 eV. Η συζήτηση είναι ανοιχτή για το εάν η θεωρία της μαζικής βαρύτητας είναι πλήρως μαθηματικά ορισμένη, με αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις από υπέρμαχους της θεωρίας και από φυσικούς που ανήκουν αντίπαλο στρατόπεδο. Πέρα όμως από τις μαθηματικές της λεπτομέρειες, για να θεωρηθεί επιτυχημένη μια φυσική θεωρία, πρέπει να υπόκειται και στον πειραματικό έλεγχο. Ευτυχώς, η εν λόγω θεωρία προσφέρεται για παρατηρήσεις εντός του ηλιακού συστήματος. Προβλέπει μάλιστα μια απειροελάχιστη παραλλαγή στην κίνηση της Σελήνης γύρω από τον πλανήτη μας, της τάξεως του 1 προς 1012. Με διατάξεις λέιζερ, που πυροδοτούνται από τη Γη, ανακλώνται στην επιφάνεια της Σελήνης και επιστρέφουν σε δέκτες στη Γη, οι επιστήμονες είναι σε θέση να ανιχνεύσουν μεταβολές της τάξης του 1 προς 1011. Βρισκόμαστε δηλαδή ακριβώς ένα βήμα πριν μπορέσουμε να μετρήσουμε με ακρίβεια εάν η μαζική βαρύτητα κάνει τις σωστές προβλέψεις για την κίνηση των ουράνιων σωμάτων, ή είναι απλά μια όμορφη θεωρία δίχως πρακτική ισχύ. www.nature.com http://physicsgg.me/2013/09/11/%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%bf/

Φαέθων και Δον Κιχώτης είναι τελικά... κομήτες. Εδώ και 30 χρόνια ένα μεγάλο διαστημικό σώμα περνάει αρκετά κοντά από τη Γη και οι αστρονόμοι ως τώρα πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με άλλο έναν αστεροειδή. Όμως η εξονυχιστική μελέτη του αντικειμένου από μια διεθνή αστρονομική ομάδα αποκάλυψε ότι τελικά ο «3552 Δον Κιχώτης», όπως είναι το όνομά του, είναι κομήτης. Ακριβώς το ίδιο φαίνεται πως συμβαίνει με ένα άλλο ουράνιο σώμα, τον «Φαέθωνα». Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, που παρουσίασαν την ανακάλυψή τους σε αστρονομικό συνέδριο στο Λονδίνο, χρησιμοποίησαν το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» της NASA. Οι συνεχείς παρατηρήσεις τους έδειξαν ότι ο «Δον Κιχώτης» εμφανίζει σαφή στοιχεία κομήτη, τα οποία είχαν διαφύγει της προσοχής των αστρονόμων επί τρεις δεκαετίες. Μεταξύ άλλων, διαθέτει μια αραιή ατμόσφαιρα (νέφος εκλυομένων αερίων που περιβάλλει τον βραχώδη πυρήνα) και μια αχνή ουρά, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Μάλιστα, πρόκειται για ένα ενεργό και όχι για «νεκρό» κομήτη, που έχει αποβάλει το παγωμένο νερό και διοξείδιο του άνθρακα, τα οποία προσδίδουν στους κομήτες τη θεαματική ουρά τους. Ο κομήτης υπολογίζεται ότι θα μπορούσε να διαθέτει τεράστια αποθέματα νερού της τάξης των 100 δισεκατομμυρίων τόνων. Ο «Δον Κιχώτης» ανακαλύφθηκε το 1983 και έχει διάμετρο περίπου 19 χιλιομέτρων. Πρόκειται για το τρίτο μεγαλύτερο διαστημικό αντικείμενο που προσεγγίζει τον πλανήτη μας (Νear - Earth Οbject ή ΝΕΟ). Η άκρως ελλειπτική τροχιά του «Δον Κιχώτη» γύρω από τον Ήλιο εκτείνεται ως τον Δία και περνά αρκετά κοντά από τη Γη, αν και, σύμφωνα με τις ως τώρα εκτιμήσεις, είναι απίθανη μια σύγκρουσή του με τον πλανήτη μας. Περίπου το 5% των σωμάτων τύπου ΝΕΟ εκτιμάται ότι είναι «νεκροί» κομήτες. Εξάλλου, στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο, ανακοινώθηκε ότι ο θεωρούμενος μέχρι σήμερα αστεροειδής «Φαέθων» (ο οποίος περνά ξυστά από τον Ήλιο) στην πραγματικότητα είναι κομήτης, διαθέτοντας μια ουρά σωματιδίων. Όμως, αντίθετα με άλλους κομήτες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι οποίοι έκαναν παρατηρήσεις με το δορυφόρο STEREO της NASA, η ουρά του «Φαέθωνα», δεν δημιουργείται από την εξάτμιση των παγωμένων υλικών του, αλλά, καθώς πλησιάζει πολύ κοντά στην καυτή «ανάσα» του Ήλιου, ο βραχώδης πυρήνας του, εξαιτίας της υπερβολικής ανόδου της θερμοκρασίας στην επιφάνεια του (η οποία ξεπερνά τους 700 βαθμούς Κελσίου), θρυμματίζεται σε πολύ μικρά κομματάκια. Ο «Φαέθων» έχει διάμετρο πέντε χιλιομέτρων και η διασταύρωση της τροχιάς του με τη Γη προκαλεί μια βροχή από διάττοντες αστέρες ή πεφταστέρια κάθε Δεκέμβριο. Όπως είπε ο επικεφαλής της μελέτης, «με βάση το σχήμα της τροχιάς του ο Φαέθων είναι σίγουρα αστεροειδής, όμως επειδή αφήνει πίσω του μια ουρά από σκόνη, συμπεριφέρεται ακριβώς όπως ένας βραχώδης κομήτης». Οι αστεροειδείς και οι κομήτες προέρχονται από διαφορετικές περιοχές. Οι πρώτοι πηγάζουν συνήθως από τη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, ενώ οι δεύτεροι από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος πέρα από τον Ποσειδώνα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%86%CE%B1%CE%AD%CE%B8%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CF%87%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82

Τρία μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού επέστρεψαν στη γη. Δύο ρώσοι κοσμοναύτες και ένας αμερικανός αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού επέστρεψαν σήμερα στη Γη ύστερα από παραμονή τουλάχιστον πέντε μηνών στο διάστημα, ανακοίνωσε το ρωσικό κέντρο ελέγχου των διαστημικών πτήσεων. Οι Ρώσοι Πάβελ Βινογκράντοφ και Αλεξάντρ Μισούρκιν καθώς και ο Αμερικανός Κρις Κάσιντι πάτησαν στη Γη την προγραμματισμένη ώρα, στις 08.58 τοπική ώρα (05.58 ώρα Ελλάδος) στις στέπες του Καζακστάν, της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας στην κεντρική Ασία της οποίας η Ρωσία εκμεταλλεύεται το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Βίντεο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του ρωσικού κέντρου ελέγχου δείχνει τους τρεις άνδρες να βγαίνουν από την κάψουλα και να μεταφέρονται πάνω σε καθίσματα υπό τον πρωινό ήλιο. Οι τρεις άνδρες είχαν φθάσει στο ΔΔΣ στις 29 Μαρτίου αφού είχαν πραγματοποιήσει πτήση εξπρές, διάρκειας ρεκόρ, μικρότερης των έξι ωρών --έναντι δύο ημερών που χρειάζονταν παλαιότερα-- με το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ. Μετά την άφιξή τους στον ΔΔΣ πολλά συμβάντα είχαν καταγραφεί. Τον Μάιο μια διαρροή αμμωνίας είχε εντοπιστεί στο αμερικανικό τμήμα του ΔΔΣ η οποία ανάγκασε δύο αστροναύτες να βγουν εκτάκτως στο διάστημα για να αντικαταστήσουν μια αντλία. Ο ιταλός αστροναύτης Λούκα Παρμιτάνο, ο Ρώσος Φιοντόρ Γιουρτσίχιν και η Αμερικανίδα Κάρεν Νάιμπεργκ παραμένουν στον ΔΔΣ. Στα τέλη Σεπτεμβρίου θα μεταβούν εκεί ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς και οι Ρώσοι Ολέγκ Κοτόφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι. Περισσότερες φωτογραφίες από την προσεδάφιση του Soyuz http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_11/09/2013_518182 Νέο ρωσικό εργαστήριο θα εκτοξευτεί προς το ΔΔΣ το πρώτο εξάμηνο του 2014. Η εκτόξευση προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ενός νέου ρωσικού πολυλειτουργικού εργαστηρίου αναβλήθηκε επίσημα για το πρώτο εξάμηνο του 2014, - ανακοίνσε σήμερα ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος Ροσκόσμος Βλαντίμιρ Ποπόβκιν στο Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων. Το εργαστήριο αυτό, όπως είπε, υποβάλλεται σε ηλεκτρικές δοκιμές στην πυραυλική διαστημική εταιρεία «Ενέργεια». «Υπάρχουν ορισμένα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων και των συστημάτων καυσίμου και αγωγών, τα οποία χρειάζεται να εξαλειφθούν»,- παρατήρησε ο Ποπόβκιν. Αν δεν πειστεί η Ροσκόσμος ότι το εργαστήριο είναι πλήρως έτοιμο για εκτόξευση, δεν θα εκτοξευτεί προς το ΔΔΣ,- πρόσθεσε ο Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_11/241977366/ Διαστημική αποστολή με μασκότ μια... μαύρη γάτα! Μια μαύρη γάτα θα είναι η μασκότ της νέας αποστολής στο διάστημα με το διαστημόπλοιο Σογιούζ. Δεν πρόκειται για.. τυχαία γάτα, αλλά μια βετεράνο στις διαστημικές αποστολές αφού το ταξίδι της 26ης Σεπτεμβρίου θα είναι το τρίτο της ταξίδι πέρα από τα όρια της Γης, όπως δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο κοσμοναύτης Ολέγκ Κότοφ, ένα από τα μέλη του πληρώματος της νέας εκστρατείας του Roscosmos. Υπάρχει μια παράδοση των Ρώσων κοσμοναυτών: να φέρουν μαζί τους στις πτήσεις ένα μικρό παιχνίδι και να το κρεμάνε στην κάψουλα του "Σογιούζ". Ετσι το παιχνίδι , πέρα από καλοτυχία, χρησιμεύει ως δείκτης έλλειψης βαρύτητας. Ο Κότοφ μαζί με τον έτερο Ρώσο κοσμοναύτη τςη αποστολής, Σεργκέι Ριαζάνσκι και τον αστροναύτη της NASA Μάικλ Χόπκινς, θα ξεκινήσουν από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το ταξίδι προς τον Διεθνή Διαστημικό Στυαθμό, με το διαστημόπλοιο "Σογιούζ ΤΜΑ – 10Μ". Το πιο έμπειρο μέλος του πληρώματος είναι ο Κότοφ, ο οποίος είχε πάει δύο φορές στο σταθμό. Οι Ριαζάνσκι και Χόπκινς δεν έχουν εμπειρία της διαστημικής πτήσης. "Η μασκότ μου είναι βετεράνος δύο διαστημικών πτήσεων και θα έρθει μαζί μου για τρίτη φορά. Αυτή η μαύρη γάτα ονομάζεται Ντίμλερ, από τις πρώτες συλλαβές των ονομάτων των παιδιών μου - Ντίμα και Λέρα, και μου την έδωσαν πριν από την πρώτη πτήση," - είπε ο Κότοφ. Μασκότ για τον Ριαζάνσκι είναι οι οικογενειακές φωτογραφίες του, ενώ ο Χόπκινς θα πάρει μαζί του τα γαμήλια δαχτυλίδια – το δικό του και της συζύγου του! http://rbth.gr/news/2013/09/09/diastimiki_apostoli_me_maskot_mia_mayri_gata_24831.html Το Ιράν θα ξαναστείλει ζώο στο διάστημα. Το αμέσως επόμενο διάστημα το Ιράν σκοπεύει να στείλει στο διάστημα έναν πίθηκο, ποντίκι, κουνέλι ή γάτα, δήλωσε ο διευθυντής του Επιστημονικού – Ερευνητικού Κέντρου της Ιρανικής Υπηρεσίας Διαστήματος Μοχαμέντ Εμπραχίμι. Το ζώο θα σταλεί στο κόσμο μέσα στη διαστημική κάψουλα Pishgam II, η οποία θα χρησιμοποιεί υγρά καύσιμα. Στις 28 Ιανουαρίου 2013 το Ιράν εκτόξευσε έναν πύραυλο – φορέα, ο οποίος έθεσε σε τροχιά τη επονομαζόμενη «κάψουλα ζωής» - ένα σκάφος, στο οποίο βρισκόταν ένα πίθηκος. Το ιρανικό διαστημικό σκάφος επέστρεψε με επιτυχία στη Γη με τον πίθηκο ζωντανό. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_09/241703617/

Φίλε Explorer79 Δεν χρειάζονται χιλιαδες χρόνια για την Γαιοπλασία του Αρη.Καποιες μελέτες ορίζουν τα πιθανα διαστήματα απο 100 εως 1000 χρόνια.Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα αποτελει στην αρχή η σκόνη και η κοσμική ακτινοβολια μεχρι να αρχίσει να βρέχει και να δημιουργηθει ατμοσφαιρα και στρώμα του όζοντος για να αρχίσουν να αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά και αυτα τα προβλήματα.Μέχρι τότε σίγουρα τα πράγματα θα είναι δύσκολα αλλα υπάρχει και δημιουργούνται συνεχώς καινούργιες τεχνολογίες και αν υποθέσουμε οτι θα ξεκινησουμε για τον Αρη το 2035 αφου θα εχουμε πάει στην Σελήνη απο το 2020 μετα το πέρας της εκμετάλευσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και εκει θα εφαρμόσουμε ολες τις τεχνολογίες επιβίωσης η αποστολή στον Αρη θα ειναι σίγουρα πιο δυνατή. Οσο για το νερό ολες οι ενδείξεις ειναι οτι υπάρχει αρκετο.

ΗΠΑ: 200.000 άνθρωποι έτοιμοι για ένα ταξίδι άνευ επιστροφής στον Άρη. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι από 140 χώρες ζήτησαν να ενταχθούν στην ομάδα αυτών που θα αποτελέσουν ενδεχομένως τους πρώτους εποίκους στον πλανήτη Άρη, για ένα ταξίδι άνευ επιστροφής, ανακοίνωσε σήμερα η εταιρεία Mars One, η οποία έχει την πρωτοβουλία για το σχέδιο αυτό. Συνολικά 202.586 άνθρωποι έχουν δηλώσει υποψηφιότητα για να μετάσχουν ενδεχομένως σε αυτό το πρώτο κύμα, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ολλανδική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία κάλεσε φέτος το Απρίλιο όσους ενδιαφέρονται να δηλώσουν υποψηφιότητα για ένα ταξίδι επτά μηνών άνευ επιστροφής στον Άρη, το οποίο προβλέπεται να διοργανωθεί το 2023. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από τις ΗΠΑ (24%), την Ινδία (10%), την Κίνα (6%) και την Βραζιλία (5%) — αλλά υποψηφιότητες υποβλήθηκαν επίσης από την Βρετανία, τον Καναδά, την Ρωσία, το Μεξικό, τις Φιλιππίνες, την Ισπανία, την Κολομβία, την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Γαλλία, την Τουρκία, την Χιλή, την Ουκρανία, το Περού, την Γερμανία, την Ιταλία και την Πολωνία. Εντός δύο ετών θα διοργανωθούν τρία στάδια επιλογής, διευκρινίζει η Mars One, η οποία προσθέτει: «Από τώρα ως το 2015, από έξι ως δέκα ομάδες τεσσάρων ατόμων θα υποβληθούν σε μια διαδικασία πλήρους εκπαίδευσης» προτού, όπως διαβεβαιώνει η οργάνωση, «μια από αυτές τις ομάδες αποτελέσει το 2023 αυτή των πρώτων ανθρώπων που θα προσγειωθούν ποτέ στον Άρη και θα ζήσουν εκεί για το υπόλοιπο της ζωής τους». Το σχέδιο αυτό, κόστους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την Mars One, αν και αντιμετωπίζεται από πολλούς με σκεπτικισμό, έχει λάβει την υποστήριξη του Ολλανδού που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1999, Γκέραρντ Χουφτ. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει μόνον ρομποτικές αποστολές στον Άρη από την Nasa, οι οποίες έχουν στεφθεί με επιτυχία. Οι ΗΠΑ είναι ωστόσο αποφασισμένες να στείλουν αστροναύτες στον Άρη σε περίπου είκοσι χρόνια από σήμερα, όπως είχε ανακοινώσει η Nasa τον περασμένο Μάιο. Ωστόσο το σχέδιο της Mars One έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. Εκτός από την έλλειψη της δυνατότητας επιστροφής στην Γη για τους αστροναύτες, αυτοί θα πρέπει να ζήσουν μέσα σε μικρές κατοικίες, να βρουν νερό, να παράξουν το οξυγόνο που χρειάζονται και να καλλιεργήσουν την τροφή που χρειάζονται. Επιπλέον ο Άρης είναι μια μεγάλη έρημος στην οποία η ατμόσφαιρα συνίσταται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και στην οποία η μέση θερμοκρασία ανέρχεται σε -63 βαθμούς Κελσίου. Οι αστροναύτες θα έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους. Τέλος, δεν υπάρχει ακόμη πύραυλος και θαλαμίσκος για την μεταφορά αυτών των εθελοντών, το οποίο αναγνωρίζει η Mars One. Σχόλιο:Αν δεν γίνει το πρώτο βήμα μετα το πέρας της χρήσης του ISS το 2020 με την δημιουργία βάσεων στην Σελήνη και την απόκτηση τεχνογνωσίας το αλμα στον Αρη θα είναι η μη τι αλλο παρακινδυνευμενο.Τα βήματα ειναι πολυ συγκεκριμένα(ISS-Σελήνη-Αρης & Αστεροειδείς)και αυτο εχει γίνει κατανοητο απο ολους(Ρωσια-Κίνα-Ευρώπη κ.λ.π.)και μονο στις Η.Π.Α. παραπαίουν πότε με αστεροειδεις μετα Αρη αντε και Σελήνη και πάμε λέγοντας σε συνεδριάσεις του Κογκρέσου. Οσο για την πρωτοβουλία της εταιρείας Mars One ειναι ουσιαστικά ενα καλό διαφημιστικό βήμα για να μαζευτουν χρήματα (θέλουν 6 δις) οπως ειναι και το αλλο (Το BBC στέλνει ανταποκριτές στον… Αρη-σχετ.δημοσίευση στις 24/7/2013-Σελίδα 9) χωρίς ουσιαστικο επιστημονικό υπόβαθρο.Αν ηταν τοσο απλα να πας στον Αρη θα το είχαμε κάνει απο τον 20ο αιώνα. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_09/09/2013_517953

Αλλαγή κατεύθυνσης των διαστρικών ανέμων που δέχεται το Ηλιακό μας σύστημα. Η κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου, ενός ρεύματος σωματιδίων μέσα στα οποία κινείται ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα, έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, αποκαλύπτει μελέτη στο περιοδικό Science. Αυτό σημαίνει ότι ταξιδεύουμε σε μια ταραχώδη περιοχή, ίσως επειδή πλησιάζουμε στην άκρη ενός σύννεφου μέσα στο οποίο πλέουμε εδώ και 45.000 χρόνια. Από τη δεκαετία του 1970 γνωρίζουμε ότι ο Ήλιος και οι πλανήτες του δεν κινούνται στο απόλυτο κενό, αλλά διασχίζουν ένα σύννεφο διαστρικού αερίου με διάμετρο γύρω στα 30 έτη φωτός. Το σύννεφο αυτό φαίνεται εξαιρετικά αραιό: «Αν έπαιρνε κανείς μια χούφτα του αέρα που αναπνέουμε στη Γη, και την τέντωνε μέχρι να φτάσει το πλησιέστερο άστρο, θα είχε περίπου την ίδια πυκνότητα με αυτό το νέφος» σχολιάζει η Πρισίλα Φρις του Πανεπιστημίου του Σικάγο, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Το νέφος μπορεί να είναι αραιό, δεν είναι όμως αμελητέο: λόγω της κίνησης μέσα σε αυτό το σύννεφο, το Ηλιακό Σύστημα δέχεται ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων, γνωστό ως διαστρικός άνεμος. Μέχρι πρόσφατα, οι φυσικοί πίστευαν ότι το ταξίδι του Ηλιακού Συστήματος είναι σχετικά ήρεμο, και ότι ο διαστρικός άνεμος πνέει στην ίδια κατεύθυνση για εκατομμύρια χρόνια. Αυτό όμως δεν φαίνεται να ισχύει. Στην τελευταία μελέτη, οι ερευνητές αναφέρουν ότι η κατεύθυνση του ανέμου έχει αλλάξει κατεύθυνση τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. http://www.sciencemag.org/content/341/6150/1080 Αυτό σημαίνει είτε ότι ταξιδεύουμε σε μια ασυνήθιστα ταραγμένη περιοχή στο εσωτερικό του σύννεφου, είτε ότι το Ηλιακό Σύστημα πλησιάζει το όριο του νέφους και θα εξέλθει από αυτό σε περίπου 1.000 χρόνια. Το όριο του Ηλιακού Συστήματος αντιστοιχεί χονδρικά στο όριο της λεγόμενης ηλιόσφαιρας – μιας γιγάντιας φυσαλίδας γεμάτης φορτισμένα σωματίδια (πρωτόνια, ηλεκτρόνια) που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα σωματίδια του διαστρικού ανέμου. Τα περισσότερα σωματίδια του ανέμου είναι φορτισμένα, οπότε εκτρέπονται έξω από το Ηλιακό Σύστημα χάρη στο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Υπάρχουν ωστόσο βαρύτερα, ουδέτερα σωματίδια, όπως άτομα ήλιου και υδρογόνου, που καταφέρνουν να εισέλθουν στην ηλιόσφαιρα. Αυτά είναι τα σωματίδια χάρη στα οποία μπορούμε να αντιληφθούμε το διαστρικό άνεμο: τα ουδέτερα σωματίδια συγκρούονται με σωματίδια του ηλιακού ανέμου και εκπέμπουν αμυδρές, υπεριώδεις λάμψεις, οι οποίες γεμίζουν ολόκληρο τον ουρανό. Οι λάμψεις αυτές χαρτογραφήθηκαν για πρώτη φορά το 1972 από τον δορυφόρο STP 72-1 του αμερικανικού στρατού. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι η ένταση των λάμψεων δεν είναι σταθερή σε όλη τη διάρκεια του έτους. Καθώς τα ουδέτερα σωματίδια εισέρχονται στην ηλιόσφαιρα, οι τροχιές τους καμπυλώνουν λόγω της βαρυτικής έλξης του Ήλιου. Οι καμπύλες πορείες των εισερχόμενων σωματιδίων σχηματίζουν έναν κώνο, ο οποίος λειτουργεί ως ανεμοδείκτης και αποκαλύπτει την κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου. Η αυξομείωση στην ένταση των λάμψεων, συνειδητοποίησαν οι επιστήμονες, οφείλεται στο γεγονός ότι η Γη μπαινοβγαίνει στον κώνο των σωματιδίων καθώς περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Η αλλαγή ήρθε το 2009, όταν η NASA εκτόξευσε την αποστολή IBEX με στόχο να μετρήσει απευθείας τα ουδέτερα άτομα ηλίου που εισέρχονται στην ηλιόσφαιρα. Οι μετρήσεις αποκάλυψαν τότε ότι η κατεύθυνση του διαστρικού ανέμου είχε αλλάξει κατά 6 μοίρες σε διάστημα 40 ετών. Δεδομένου όμως ότι οι μετρήσεις των λάμψεων δεν είναι άμεσα συγκρίσιμες με τις μετρήσεις των ίδιων των ατόμων ηλίου που προκαλούν τις λάμψεις, οι φυσικοί ανησυχούσαν ότι η φαινόμενη αλλαγή κατεύθυνσης μπορεί να οφειλόταν σε σφάλμα της μεθοδολογίας. Στη νέα μελέτη, ερευνητές διαφόρων αμερικανικών ιδρυμάτων συγκεντρώνουν δεδομένα από το IBEX και εννέα ακόμα διαστημικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένων των αρχικών μετρήσεων του 1972 και μετρήσεων των ατόμων ηλίου από την αποστολή Ulysses της δεκαετίας του 1990. Η ανάλυση δείχνει να επιβεβαιώνει τις υποψίες για την αλλαγή του διαστρικού ανέμου. Παραμένει όμως ασαφές τι σημαίνει αυτή η αλλαγή. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι διανύουμε μια ταραγμένη περιοχή, στην οποία το διαστρικό νέφος μέσα στο οποίο κινούμαστε, το λεγόμενο Τοπικό Διαστρικό Νέφος, συναντά ένα άλλο νέφος αερίου, το λεγόμενο Νέφος G. Μια άλλη εξήγηση, την οποία δείχνουν να προτιμούν οι ερευνητές είναι ότι βρισκόμαστε κοντά στο όριο του νέφους. «Αν κανείς βρίσκεται μέσα σε ένα σύννεφο, δεν παρατηρεί μεγάλες αλλαγές» εξηγεί η ερευνητική ομάδα. «Αν όμως βρίσκεται κανείς κοντά στο όριο του νέφους, αρχίζει να βλέπει λεπτές δομές [...] Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να σχετίζεται με αυτές τις ταραχώδεις δομές». Στην φωτογραφία ο Ήλιος κινείται μέσα στο Τοπικό Διαστρικό Σύννεφο (LIC), το οποίο βρίσκεται κοντά σε ένα δεύτερο νέφος (G). Το βέλος δείχνει την κατεύθυνση του Ήλιου σε σχέση με τα γειτονικά άστρα. http://physicsgg.me/2013/09/09/%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%8d%ce%b8%cf%85%ce%bd%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%ce%bd/

Εκτός ελέγχου το σκάφος Deep Impact της NASA. Χάθηκε η επαφή της NASA με την αποστολή Deep Impact, η οποία είχε γίνει πρωτοσέλιδο το 2005 όταν εκτόξευσε ένα βλήμα στον κομήτη Temple 1. Το σκάφος περιστρέφεται εκτός ελέγχου και οι μηχανικοί της αποστολής πασχίζουν να ανακτήσουν τον έλεγχο και να κατεβάσουν τα πολύτιμα δεδομένα που συλλέχθηκαν τον περασμένο μήνα. Το πρόβλημα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα στο δικτυακό τόπο της αποστολής, ωστόσο ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Νature αναφέρει ότι η επικοινωνία με το σκάφος χάθηκε κάποια στιγμή το τετραήμερο 11-14 Αυγούστου. Η απώλεια επαφής πιστεύεται ότι προκλήθηκε από σφάλμα στο λογισμικό επικοινωνίας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γίνει επανεκκίνηση του κεντρικού υπολογιστή. Οι μηχανικοί της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια προσπαθούν τώρα να προσδιορίσουν τον προσανατολισμό του σκάφους ώστε να αποφασίσουν με ποια από τις δύο κεραίες του (χαμηλής ή υψηλής απολαβής) μπορούν να επικοινωνήσουν. Ίσως μπορέσουν έτσι να στείλουν εντολές που θα έθεταν ξανά σε λειτουργία το Deep Impact. Οι μηχανικοί δίνουν ουσιαστικά μάχη με το χρόνο, καθώς οι μπαταρίες του σκάφους κινδυνεύουν να αποφορτιστούν σε διάστημα λίγων ημερών αν οι ηλιακοί συλλέκτες του Deep Impact δεν εκτίθενται στον ήλιο. Και αν οι μπαταρίες αποφορτιστούν, η αποστολή είναι ουσιαστικά χαμένη. Έπειτα από το ραντεβού της με τον κομήτη Temple 1 το 2005, http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=648379 η αποστολή Deep Impact μετονομάστηκε σε Epoxi http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231065166 και ανέλαβε να μελετήσει άλλους κομήτες, καθώς και άστρα γύρω από τα οποία ενδέχεται να περιφέρονται εξωπλανήτες. Στις αρχές Αυγούστου το σκάφος ήταν προγραμματισμένο να συλλέξει εικόνες του κομήτη ISON, ωστόσο τα αρχεία δεν πρόλαβαν να μεταδοθούν στη Γη. Στην φωτογραφία η λάμψη που καταγράφηκε όταν το Deep Impact βομβάρδισε τον κομήτη Temple 1 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231264027 Η NASA θέτει ξανά σε λειτουργία το WISE. Προκειμένου να βοηθήσει στην έρευνα για τον εντοπισμό αστεροειδών και άλλων αντικειμένων που βρίσκονται κοντά στη Γη, η NASA ανακοίνωσε ότι θα θέσει εκ νέου σε λειτουργία το διαστημόπλοιο-τηλεσκόπιο WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer, Ευρυγώνιος Υπέρυθρος Εξερευνητής). Το διαστημόπλοιο, που εξακολουθεί και βρίσκεται σε τροχιά, θα περάσει τα τρία τουλάχιστον επόμενα χρόνια ψάχνοντας για ουράνια σώματα που μπορεί να αποτελέσουν απειλή για τη Γη, όπως και για σώματα που ίσως είναι υποψήφια για την πρωτοβουλία ανάκτησης αστεροειδών της NASA. Το WISE εκτοξεύθηκε πρώτη φορά το 2009 και η αρχική του αποστολή ήταν να σαρώνει τους ουρανούς με υπέρυθρη ακτινοβολία, ψάχνοντας δυσδιάκριτα σώματα τόσο κοντά, όσο και μακριά. Τράβηξε πάνω από 2,7 εκατομμύρια εικόνες προτού βγουν εκτός λειτουργίας δύο από τις τέσσερις υπέρυθρες κάμερές του. Με τις άλλες δύο που του απέμειναν, πραγματοποίησε μια πλήρη σάρωση της κύριας ζώνης αστεροειδών του ηλιακού συστήματος προτού απενεργοποιηθεί στις αρχές του 2011. Ενεργοποιώντας το εκ νέου, ο συνεργάτης της NASA Τζων Γκράνσφηλντ λέει ότι «επεκτείνουμε το εύρος της επιτυχίας του WISE…Η επανενεργοποίηση του WISE είναι ένα ιδανικό παράδειγμα του πώς χρησιμοποιούμε τις ήδη υπάρχουσες δυνατότητες της NASA για να πετύχουμε το σκοπό μας». http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-nasa-%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B5%CE%B9-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%83%CE%B5-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-wise Πιο κοντά στον διαστημικό τουρισμό: Πτήση σε ύψος ρεκόρ για το διαστημόπλοιο της Virgin. Στη στρατόσφαιρα, σε ύψος 21.000 μέτρων κατάφερε να φθάσει το διαστημικό σκάφος της Virgin SpaceShip2 (SS2) φέρνοντας έτσι ακόμη πιο κοντά την εποχή του διαστημικού τουρισμού. Είναι η πρώτη φορά που ένα επανδρωμένο σκάφος, με πτερύγια όπως τα συμβατικά αεροσκάφη, φθάνει σε τόσο μεγάλο υψόμετρο στην ατμόσφαιρα. Το σκάφος της Virgin τοποθετήθηκε σε ένα μεγάλο πύραυλο ο οποίος το μετέφερε σε ύψος 15.000 μέτρων, πάνω από την έρημο Μοχάβε στη νοτιοανατολική Καλιφόρνια, και στη συνέχεια οι δύο κυβερνήτες του SS2 ενεργοποίησαν τους κινητήρες για να φθάσουν τα 21χλμ πάνω από το έδαφος. Το SS2 έφθασε σε ταχύτητα το 1,4 Mach όμως για τους υπεύθυνους μηχανικούς του σκάφους η δοκιμαστική αυτή πτήση κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη καθώς λειτούργησε άψογα το σύστημα επανεισόδου του σκάφους στην ατμόσφαιρα. Το σκάφος που παρουσίασε ο ιδιοκτήτης της Virgin, Ρίτσαρντ Μπράνσον, στις 7 Δεκεμβρίου 2009, σκοπεύει αν όλα πάνε καλά, να ξεκινήσει τα διαστημικά του ταξίδια από του χρόνου. Θα μπορεί να ταξιδεύει σε υψόμετρο 110 χιλιομέτρων αναπτύσσοντας ταχύτητα 2.500 μιλίων την ώρα. Σε τέτοιο υψόμετρο, πάνω από τα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας, οι επιβάτες θα βιώνουν την ίδια αίσθηση όπως αν επέβαιναν σε ένα επιβατικό αεροπλάνο που ταξιδεύει στα 35.000 πόδια ύψος με ταχύτητα 650 μιλίων την ώρα. Για τον λόγο αυτό, ήταν ιδιαίτερα σημαντική η δοκιμή του συστήματος επανεισόδου του διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα, ενός συστήματος που αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δοκιμαστικής πτήσης, ο Ρίτσαρντ Μπράνσον χαρακτήρισε «αξιοθαύμαστο». Το SS2 έχει μήκος 18 μέτρα και πλοηγείται από δύο πιλότους. Θα μπορεί μεταφέρει έξι επιβάτες και οι διαστημικές του πτήσεις θα διαρκούν δύο ώρες. Στο διάστημα αυτό, οι επιβάτες θα βιώνουν επι έξι λεπτά συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Το κάθε εισιτήριο για μία πτήση με το SS2 κοστίζει 250.000 δολάρια και μέχρι τον Ιούνιο του 2013 είχαν πουληθεί 600. Ανάμεσα σε εκείνους που έχουν ήδη κάνει κράτηση, συγκαταλέγονται πολλές διασημότητες όπως ο Στήβεν Χόκινγκ, ο Μπραντ Πιτ, η Ατζελίνα Ζολί.(Βίντεο) http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5039591/ena-bhma-pio-konta-sto-diasthmiko-toyrismo-pthsh-se-ypsos-rekor-gia-to-diasthmoploio-ths-virgin/ Το νέο ρωσικό διαστημικό σκάφος θα έχει τουαλέτα. Το κατασκευασμένο στη Ρωσία επανδρωμένο διαστημικό σκάφος νέας γενιάς θα είναι εξοπλισμένο με άνετη τουαλέτα, σε αντίθεση με το αμερικανικό Orion, στο οποίο οι αστροναύτες της NASA κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν πάνες, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας. Μια μακέτα σε φυσικό μέγεθος του σκάφους για πρώτη φορά παρουσιάστηκε στην Αεροπορική – Διαστημική Έκθεση MAKS 2013. Η πρώτη δοκιμαστική μη επανδρωμένη πτήση του σκάφους σχεδιάζεται να γίνει το 2017 - 18, ενώ η επανδρωμένη πτήση πιο κοντά στο 2020. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_06/241252773/ 3D-εργοστάσιο θα δημιουργεί τεράστιες κατασκευές στο διάστημα. Οι μηχανικοί προγραμματίζουν απευθείας στην τροχιά της Γης να τοποθετήσουν ένα εργοστάσιο, το οποίο θα κατασκευάζει γιγαντιαίες δομές. Το σχέδιο αυτό, το οποίο ονομάστηκε ως SpiderFab, χρηματοδοτείται από τη NASA. Η έκδοση επίδειξής του μπορεί να είναι έτοιμη ήδη το 2020. Για την υλοποίηση των σχεδίων αυτών η τεχνολογική εταιρεία Tethers Unlimited Inc. (TUI) από την Ουάσιγκτον έχει διαθέσει $500000. Το εργοστάσιο θα χρησιμοποιεί την τεχνολογία της 3D εκτύπωσης και ρομπότ για τη δημιουργία και τη σύνδεση των τεράστιων διαστημικών κεραιών, δοκούς με αισθητήρες και ηλιακές μπαταρίες, τα οποία είναι πρακτικά αδύνατο να τοποθετηθούν σε τροχιά από τη Γη. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_08/241570105/

H εκτόξευση του LADEE Το διαστημικό σκάφος της NASA LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) - προφέρεται όπως το “laddie,” και όχι “lady” - εκτοξεύθηκε με επιτυχία στις 6 Σεπτεμβρίου (11:27 p.m. EDT) από το διαστημικό κέντρο της NASA στην ακτή της Βιρτζίνια. Η εκτόξευση έγινε για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας τον νέο τύπο πυραύλου Minotaur V. Το μικρό σκάφος, μέγεθος αμαξιού και κόστους 210 εκατομμυρίων ευρώ ονομάζεται LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer), και είναι μια ρομποτική αποστολή η οποία θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με σκοπό τη λεπτομερή συλλογή στοιχείων για τη σύνθεση και τη δομή της λεπτής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης. Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ίσως επιφέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία αντί ραδιοκυμάτων για τη μετάδοση πληροφοριών και μεταδίδει δεδομένα έξι φορές γρηγορότερα, ενώ ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο. Το βίντεο της εκτόξευσης: http://physicsgg.me/2013/09/07/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-ladee/

Όταν ανακαλύφθηκε ο πλανήτης Πλούτωνας. Το 1930, ένας Aμερικανός αστρονόμος ανακαλύπτει τον πλανήτη Πλούτωνα. Η ύπαρξη ενός άγνωστου ένατου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος είχε διατυπωθεί ως θεωρία από τον αστρονόμο Percival Lowell που επέμενε πως η παράξενη τροχιά του Ουρανού και του Ποσειδώνα οφειλόταν στην βαρύτητα ενός άγνωστου αστρικού σώματος. Ο Aμερικανός αστρονόμος υπολόγισε τις συντεταγμένες του υποθετικού 9ου πλανήτη και ξεκίνησε τις έρευνές του, που για μια ολόκληρη δεκαετία δεν απέδωσαν καρπούς. Το 1929 όμως, χρησιμοποιώντας τις υπολογιστικές μεθόδους δυο άλλων επιστημόνων ξεκίνησε και πάλι το κυνήγι ενός άγνωστου πλανήτη. Το Φεβρουάριο του 1930, ο αστρονόμος Clyde W. Tombaugh θα είναι ο πρώτος μέσα από τους φακούς του τηλεσκοπίου της Αριζόνα, που θα αντικρύσει για πρώτη φορά τον μικροσκοπικό μακρινό πλανήτη. Η ανακάλυψη του θα επιβεβαιωθεί και από άλλους επιστήμονες.Το όνομα που του δόθηκε, Πλούτωνας, από τον θεό του Κάτω Κόσμου σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Η μέση απόσταση του από τον ήλιο είναι σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια μίλια και χρειάζεται 268 χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή. Χαρακτηριστικά του η πιο μεγάλη ελλειπτική τροχιά σε σχέση με οποιαδήποτε άλλο γνωστό αστρικό σώμα. Μετά την ανακάλυψή του, πολλοί αστρονόμοι εξέφρασαν την αντίθεση τους στο αν ο Πλούτωνας διαθέτει την κατάλληλη μάζα για να μπορεί να επηρεάσει τις τροχιές του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Το 1978, ανακαλύφθηκε και το πρώτο του φεγγάρι, ο Χάροντας με διάμετρο μόλις 737 μιλίων. Το 2006, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση αποφάσισε να μη θεωρείται πλανήτης ο Πλούτωνας, αλλά μάλλον πλανήτης νάνος. Τον Ιούνιο του 2008 η ίδια Ένωση εισήγαγε τον όρο πλουτωνίδες για να περιγράψει τον Πλούτωνα και όλα τα υπόλοιπα σφαιρικά ουράνια σώματα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα (μεταποσειδώνια αντικείμενα) και είναι πολύ μικρά για να χαρακτηριστούν πλανήτες, αλλά αρκετά μεγάλα ώστε η βαρύτητα να τους έχει δώσει σφαιρικό σχήμα. Ο Πλούτωνας είναι το τελευταίο από τα βασικά σώματα του ηλιακού συστήματος που δεν έχει εξερευνηθεί. Το Βόγιατζερ 1 θα μπορούσε θεωρητικά να τον εξερευνήσει, όμως μετά την προσπέλαση του δορυφόρου Τρίτωνα του πλανήτη Ποσειδώνα μπήκε σε τροχιά που το οδήγησε πάνω από την εκλειπτική. Κατά τη δεκαετία του 1990, προτάθηκε η αποστολή της διαστημοσυσκευής Pluto-Kuiper Express, που τελικά δεν χρηματοδοτήθηκε. Μετά από πιέσεις πολιτικών και επιστημόνων, καθώς σε μερικές δεκαετίες ο Πλούτωνας δεν θα είναι εύκολα προσπελάσιμος, διότι λόγω διαρκώς αυξάνουσας απόστασης η ατμόσφαιρά του θα έχει παγώσει και πέσει στην επιφάνειά του σαν χιόνι (οπότε για 200 χρόνια δεν θα μπορεί να μελετηθεί), εγκρίθηκε η αποστολή της διαστημοσυσκευής New Horizons, (Νέοι Ορίζοντες), που εκτοξεύτηκε στις αρχές του 2006 και θα φτάσει στο σύστημα του Πλούτωνα το 2015. Βίντεο: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-vid

Και «αποτυχημένοι» και ψυχροί οι καφέ νάνοι. Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα νέας μελέτης για τους καφέ νάνους. Τα «εξωτικά» κοσμικά σώματα διατηρούνται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, χαμηλότερες από όσο πίστευαν οι επιστήμονες μέχρι σήμερα, γεγονός που έχει εκπλήξει τους επιστήμονες. Υπάρχει μια κατηγορία κοσμικών σωμάτων που οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν ως «αποτυχημένα άστρα». Πρόκειται για τους λεγόμενους «καφέ νάνους» που είναι σώματα τα οποία σύμφωνα με τους ειδικούς βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε ένα συμβατικό άστρο και έναν πλανήτη. Γνωρίζαμε ότι στους καφέ νάνους αναπτύσσονται σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες που σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζουν εκείνες των άστρων αλλά είναι υψηλότερες από εκείνες πολλών πλανητών. Χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer ομάδα επιστημόνων συνέλεξε νέα δεδομένα τα οποία τους επέτρεψαν να κάνουν νέες εκτιμήσεις για τις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στους καφέ νάνους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τρεντ Ντιπουά του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian διαπίστωσαν ότι υπάρχουν καφέ νάνοι με θερμοκρασίες που κυμαίνονται στους 125-175 βαθμούς Κελσίου. Η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει προσομοιώσεις που έχουν δείξει ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν καφέ νάνοι με θερμοκρασίες χαμηλότερες ακόμη και από εκείνες του ανθρώπινου σώματος. Ομως οι συγκεκριμένοι καφέ νάνοι εκπέμπουν ασθενές φως, ορατό μόνο στο υπέρυθρο του φάσματος γεγονός που κάνει τον εντοπισμό τους εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=529280

QCloud: ένας κβαντικός υπολογιστής στο διαδίκτυο. Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Bristol στην Αγγλία, δίνουν πλέον τη δυνατότητα σε απλούς χρήστες του διαδικτύου να χρησιμοποιήσουν έναν κβαντικό επεξεργαστή του ιδρύματος. Το επιχείρημα πίσω από την καινοτόμα αυτή δράση, είναι πως θέλουν να δημιουργήσουν πεπειραμένους προγραμματιστές, για τη στιγμή που οι κβαντικοί υπολογιστές θα αποτελέσουν κομμάτι της καθημερινότητάς μας. «Ένας κβαντικός υπολογιστής μπορεί να κάνει τα πράγματα πολύ γρηγορότερα για εμάς, αλλά κάποιος θα πρέπει να τον προγραμματίσει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο μια χούφτα από ανθρώπους που θα μπορούσαν να κάνουν αυτή τη δουλειά», λέει ο καθηγητής φυσικής Jeremy O’ Brien, που ηγείται της ομάδας που σχεδίασε τον επεξεργαστή και δημιούργησε αυτή την υπηρεσία στο διαδίκτυο, με το όνομα QCloud. Ένα κβαντικό τσιπ επεξεργάζεται την πληροφορία που περιέχουν τα κβαντικά bits (qubits), τα οποία, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα bit πληροφορίας που λαμβάνουν τιμές 0 και 1, μπορούν να βρίσκονται σε μια κατάσταση υπέρθεσης, όντας ταυτόχρονα στην κατάσταση 0 και 1. Μέχρι σήμερα, μόνο μερικά εργαστήρια στον κόσμο είχαν τη δυνατότητα να εκτελέσουν πειράματα σε κβαντικούς επεξεργαστές, σε οργανισμούς όπως η NASA ή η Google. Ο επεξεργαστής του QCloud, δουλεύει οδηγώντας ζεύγη από φωτόνια μέσα σε μια σειρά από οπτικά κανάλια. Καθώς τα φωτόνια διαδίδονται, «μπλέκονται» κβαντικά, το οποίο σημαίνει πως η κβαντική μέτρηση των ιδιοτήτων του ενός, επηρεάζουν τις ιδιότητες του άλλου. Ο χρήστης, προγραμματίζοντας τη συσκευή μπορεί να πραγματοποιήσει ένα πλήθος από υπολογισμούς. «Μπορεί να κάθεσαι στο λεωφορείο και με το κινητό σου τηλέφωνο να κάνεις ένα πείραμα κβαντικής οπτικής το οποίο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ», λέει ο φυσικός Peter Shadbolt, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Προς το παρόν στο διαδίκτυο υπάρχει μία έκδοση προσομοίωσης του επεξεργαστή μαζί με υλικό που βοηθάει τον χρήστη που δεν έχει εξοικειωθεί με το αντικείμενο, ενώ η πρόσβαση των χρηστών στο τσιπ θα αρχίσει από τις 20 Σεπτεμβρίου. Για την ώρα, ο επεξεργαστής θα αποτελείται από 2 qubits, ενώ η ομάδα του πανεπιστημίου πειραματίζεται με επεξεργαστές των 6 και 8 qubits. Αν και στα πρώτα του βήματα, ο υπολογιστής του QCloud δε συγκρίνεται με τις επιδόσεις των εμπορικών υπολογιστών, η πρώτη φορά που εφαρμόζεται η λογική των υπηρεσιών συννέφου (cloud services) στους κβαντικούς υπολογιστές είναι μια πολλά υποσχόμενη εξέλιξη. http://physicsgg.me/2013/09/08/22726/