Δροσος Γεωργιος

Εγκρίθηκε το νέο πλήρωμα του ΔΔΣ. Η Διατμηματική Επιτροπή κατά τη συνεδρίασή της στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών κοντά στη Μόσχα ενέκρινε τη σύνθεση του βασικού και του αναπληρωματικού πληρώματος της νέας αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέλη του βασικού πληρώματος είναι: οι Ρώσοι Φρανσουά Ολέγκ Κότοφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Μάικλ Χόπκινς. Η πτήση της νέας αποστολής με το διαστημόπλοιο «Σογιούζ» από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου. Στις 9 Νοεμβρίου ο Κότοφ και ο Ριαζάνσκι θα πάρουν για πρώτη φορά στο ανοικτό Διάστημα τον πυρσό με την φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_06/241222512/ Οι αστρονόμοι έχασαν την επικοινωνία με τη συσκευή Deep Impact. Οι ειδικοί της NASA, που διατηρούν την επαφή με το διαστημικό όχημα Deep Impact στα πλαίσια του προγράμματος για τη μελέτη των κομητών και των αστεροειδών ΕΡΟΧΙ ανέφεραν την απώλεια της επικοινωνίας. Η βλάβη συνέβη μεταξύ 11 και 14 Αυγούστου, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει εφικτή η αποκατάσταση της επικοινωνίας. Για τους λόγους της απώλειας της επικοινωνίας και για το αν μπορεί πλέον να θεωρείται οριστικά χαμένη η συσκευή, στην επίσημη ιστοσελίδα του προγράμματος προς το παρόν δεν αναφέρεται. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/241144033/ Σειρά μαγνητικών καταιγίδων θα καλύψει τη Γη το Σεπτέμβριο. Σύμφωνα με προγνώσεις των μετεωρολόγων, το Σεπτέμβριο τους κατοίκους της Γης αναμένουν ταυτόχρονα έξι μαγνητικές καταιγίδες. Οι γεωμαγνητικές διαταραχές θα συμβούν στις 7, 13, 14, 15, 17 και 27 Σεπτεμβρίου. Αιτία των μαγνητικών καταιγίδων στη Γη είναι η αλλαγή στη δραστηριότητα του Ήλιου. Αυτή τη στιγμή ο κύκλος της δραστηριότητας του Ήλιου φτάνει στην εντεκαετή κορύφωσή του και τα μαγνητικά πεδία του αστέρα αλλάζουν θέσεις. Αυτό οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των γεωμαγνητικών διαταραχών. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/241121181/

Έτοιμη για εκτόξευση η νέα αποστολή της NASA στο φεγγάρι. H NASA ανακοίνωσε ότι όλες οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του ερευνητικού σκάφους LADEE έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία. Το LADEE που έχει ως βασική αποστολή την πραγματοποίηση ατμοσφαιρικών μελετών στη Σελήνη είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου. Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer, Εξερευνητής Σεληνιακής Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος Σκόνης) θα συλλέξει στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της αραιής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης. Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά και σύμφωνα με τους δημιουργούς του μπορεί να φέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί ραδιοκύματα. Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231263847

Το Konotori αποσυνδέθηκε από το ΔΔΣ. Το ιαπωνικό διαστημόπλοιο εφοδιασμού Konotori αποσυνδέθηκε την Τετάρτη από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η απόρυψη του διαστημοπλοίου από την τροχιά και η βύθισή του στην περιοχή του Ειρηνικού έχει προγραμματιστεί για τις 7 Σεπτεμβρίου. Το φορτηγό διαστημόπλοιο συζεύτηκε με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 9 Αυγούστου. Μετέφερε στην τροχιά περίπου 6 τόνους φορτίου, μαζί και το ομιλών ανδροειδές Kirobo με τεχνητή νοημοσύνη. Ως το 2015 η Ιαπωνία σχεδιάζει να εκτοξευσει στο Διάστημα ακόμα πέντε παρόμοια διαστημόπλοια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_05/240997071/ Τί κοινό έχει το ηφαίστειο της Σαντορίνης με το μικροκλίμα της Αθήνας? Δύο διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες, ο Δρ Κωνσταντίνος Καρτάλης και ο Δρ Ισαάκ Παρχαρίδης, έδωσαν αποκλειστική συνέντευξη στην ESA μιλώντας για τη σημασία της αξιοποίησης των δορυφορικών δεδομένων σε διάφορες εφαρμογές με έμφαση στην παρατήρηση χερσαίου περιβάλλοντος στην Ελλάδα. Στα πλαίσια του 4ου προηγμένου προγράμματος κατάρτισης της ESA, το οποίο φιλοξενήθηκε φέτος από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, οι δύο επιστήμονες παρουσίασαν κατά τη διάρκεια των διαλέξεών τους τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο της τηλεπισκόπησης για το χερσαίο περιβάλλον. Οι δύο καθηγητές εξηγούν μέσα από παραδείγματα τη μεγάλη σημασία που έχει η ανάπτυξη και η αξιοποίηση της τεχνολογίας παρατήρησης της γης με δορυφορικά δεδομένα για τους ερευνητές, αλλά και τη συνεισφορά των επιστημονικών αποτελεσμάτων που βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία στην κοινωνία. Ο Δρ Κωνσταντίνος Καρτάλης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδίκευση στη Φυσική περιβάλλοντος, ενώ ερευνητικά εστιάζει στη χρήση της δορυφορικής τηλεπισκόπησης για τη μελέτη του αστικού περιβάλλοντος. Ο κ.Καρτάλης μιλάει για την έως τώρα αξιοποίηση αυτής της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας στη χώρα μας και περιγράφει τη σημασία της χρήσης των οπτικών και θερμικών δορυφορικών δεδομένων σε διάφορες εφαρμογές από τα ανώτερα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων ο Δρ Καρτάλης αναφέρεται σε τρεις βασικές ενότητες εφαρμογών τηλεπισκόπησης μέσω οπτικών και θερμικών δορυφορικών δεδομένων: τον προσδιορισμό των θαλάσσιων επιφανειακών θερμοκρασιακών αλλαγών στο Αιγαίο, την πρόγνωση ακραίων καιρικών φαινομένων (δορυφορική μετεωρολογία) καθώς και τη θερμική συμπεριφορά των πόλεων. Παρακολουθείστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Καρτάλης στην ESA http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/07/LTC2013_Athens_-_interview_to_Prof._Costantinos_Cartalis_-_University_of_Athens Ο Δρ Ισαάκ Παρχαρίδης είναι καθηγητής τηλεπισκόπησης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, όπου όπως αναφέρει και ο ίδιος, διδάσκει όλο το εύρος των εφαρμογών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του κ.Παρχαρίδη επικεντρώνονται στις χρήσεις και εφαρμογές δεδομένων ραντάρ στην Ελλάδα, που αφορούν κυρίως τις φυσικές καταστροφές με έμφαση στους σεισμούς. Ο κ.Παρχαρίδης ως τοπικός διοργανωτής του φετινού προγράμματος μιλάει για την ευκαιρία που είχαν οι φοιτητές που παρακολούθησαν το πρόγραμμα, να ασχοληθούν με προχωρημένα θέματα παρατήρησης της γης από δορυφορικά δεδομένα. Η παρακολούθηση της περιοχής γύρω από το ηφαίστειο της Σαντορίνης μέσω της συμβολομετρίας ραντάρ που επιτρέπει στους ειδικούς να παρατηρούν ακόμα και πολύ μικρές μεταβολές στην περιοχή λόγω της δραστηριότητας που παρουσίασε τα τελευταία χρόνια το ηφαίστειο, είναι ένα από τα παραδείγματα που ανέφερε ο Δρ Παρχαρίδης στη διάλεξη του. Παρακολουθείστε παρακάτω όλη τη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Παρχαρίδης στην ESA http://spaceinvideos.esa.int/Videos/2013/07/LTC2013_Athens_-_interview_to_Prof._Issaak_Parcharidis_-_Harokopio_University2 http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Thi_koinho_hechei_to_ephahisteio_tes_Santorhines_me_to_mikroklhima_tes_Athhenas

4 Σεπτεμβρίου 1682: Όταν εντοπίστηκε ο κομήτης Χάλεϊ. Kομήτης Χάλεϊ: Ο διασημότερος από τους κομήτες, που κάνει την εμφάνισή του κάθε 75 με 76 χρόνια στη «γειτονιά» μας. Οι κομήτες είναι μεγάλα σε μέγεθος ουράνια σώματα, τα οποία κινούνται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, μπορεί να γίνουν ορατοί σε μας και στη συνέχεια να χαθούν με ταχύτητα στο μακρύτερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Σε ότι αφορά τη σύνθεσή τους, αποτελούνται από παγωμένο νερό, διοξείδιο του άνθρακα, σκόνη, πετρώματα και άλλα σωματίδια. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζουν τον Ήλιο, το ηλιακό φως θερμαίνει τον πάγο, ο οποίος και υποβάλλεται σε εξάχνωση. Το αέριο αυτό απομακρύνεται από τον Ήλιο και είναι ακριβώς εκείνο που εμείς βλέπουμε ως ουρά του κομήτη. Ο κομήτης Χάλεϊ πήρε το όνομά του από τον βρετανό αστρονόμο Έντμοντ Χάλεϊ (1656–1742), ο οποίος στις 4 Σεπτεμβρίου 1682 τον παρατήρησε για πρώτη φορά και το περιέγραψε. Υπάρχουν καταγεγραμμένες αστρονομικές παρατηρήσεις για τον συγκεκριμένο κομήτη στην Κίνα ήδη από το 240 π.Χ. Η εμφάνισή του το 12 π.Χ. παρακίνησε πολλούς θεολόγους να εικάσουν ότι το Άστρο της Βηθλεέμ, που καθοδήγησε τους Τρεις Μάγους όταν θέλησαν να επισκεφθούν τον νεογέννητο Ιησού, μπορεί να ήταν ο κομήτης Χάλεϊ. Από τα αρχαία χρόνια οι κομήτες αποσπούσαν την προσοχή των ανθρώπων, κυρίως ως κακοί οιωνοί, λόγω της σπανιότητας της εμφάνισής τους. Συνήθως συνδέονταν με επερχόμενα γεγονότα καταστροφής, με λοιμούς, θανάτους βασιλέων και καταστροφή αυτοκρατοριών. Τον Μάιο του 1910 η ανθρωπότητα είχε πιστέψει ότι έφτασε το τέλος της, όταν εμφανίστηκε ο κομήτης του Χάλεϊ, παρακινούμενη από αστρολόγους και μελλοντολόγους, που υποστήριζαν ότι θα συγκρουστεί με τη Γη. Ο πανικός μεγιστοποιήθηκε, όταν αποκαλύφθηκε ότι η ουρά του κομήτη περιείχε ένα δηλητηριώδες κυανιούχο αέριο. Μερικοί απατεώνες βρήκαν τότε την ευκαιρία να θησαυρίσουν, πουλώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες στους αδαείς! Στην Οκλαχόμα μια θρησκευτική σέχτα προσπάθησε να θυσιάσει μία παρθένα για να εξορκίσει το κακό, αλλά εμποδίστηκε από την αστυνομία. Στη Βιέννη ένας μικροσεισμός πανικόβαλε τους κατοίκους, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα των Αψβούργων και κατέφυγαν στους γύρω λόφους για να παρακολουθήσουν τη συντέλεια του κόσμου. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν διατηρώντας την ψυχραιμία του δήλωσε, όταν τον ρώτησαν αν ο κομήτης θα συγκρουσθεί με τη Γη: «Με βεβαιότητα σας λέω όχι». Και όταν τον ξαναρώτησαν πώς είναι τόσο βέβαιος, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Αν δεν πέσει, θα επιβεβαιωθώ. Αν όμως πέσει τελικά, κανείς μας δεν θα ζει για να μου πει ότι έκανα λάθος». Τελικά, ο κομήτης πέρασε σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από τη Γη στις 18 Μαϊου του 1910, διαψεύδοντας πανηγυρικά τις προβλέψεις των καταστροφολόγων. Μας επισκέφθηκε και πάλι στις 9 Φεβρουαρίου 1986, προσελκύοντας μόνο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Η επόμενη στάση του στον Πλανήτη Γη είναι προγραμματισμένη για τις 28 Ioυλίου 2061. http://www.defencenet.gr/defence/item/4-%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-1682-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%8A

Nερό στη Σελήνη. Στη Σελήνη υπάρχει πολύ νερό, αλλά βρίσκεται σε μεγάλα βάθη. Το συμπέρασμα αυτό βγάλθηκε με βάση τη μελέτη των δεδομένων από το ινδικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Chandrayaan-1. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των μελλοντικών αποστολών, συμπεριλαμβανομένων και των επανδρωμένων, - θεωρούν οι επιστήμονες. Το Chandrayaan-1 μετέδιδε σήματα από την περισεληνιακή τροχιά ως το 2009. Μετά η επικοινωνία με το ινδικό διαστημόπλοιο διακόπηκε ξαφνικά, αλλά η επεξεργασία των αποθηκευμένων πληροφοριών που είχε μεταδόσει, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τελευταία, π.χ., φανερώθηκε ότι ο μεγάλος κρατήρας Bullialdus, πάνω από τον οποίο πετούσε το διαστημόπλοιο περιέχει νερό. Η ύπαρξη του νερού στη Σελήνη επιβεβαιώθηκε πριν μερικά χρόνια ακόμα από τους ερευνητικούς σταθμούς, μαζί και με τη βοήθεια ρωσικών συσκευών. Αλλά τότε γινόταν λόγος για τις πολικές περιοχές, όπου ο πάγος διαμορφώνεται στους κρατήρες από τον ηλιακό άνεμο. Ο κρατήρας Bullialdus όμως βρίσκεται κοντά στον ισημερινό. Μάλιστα, τα ίχνη του νερού εντοπίστηκαν μόνο στο κέντρο του σε ένα λόφο από μαγματικά, αναστρεφόμενα από κάποιο αρχαίο χτύπημα, πετρώματα. Το Chandrayaan-1 παρατήρησε το φάσμα της λεγόμενης ομάδας υδροξυλίου (ένα άτομο οξυγόνου συν ένα άτομο υδρογόνου). Η ομάδα αυτή υπάρχει μόνο στο μαγματικό νερό από μεγάλα βάθη. Τα νέα δεδομένα θα αλλάξουν, προφανώς, την αντίληψη για το πώς διαμορφωνόταν ο φυσικός μας δορυφόρος. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά βασιζόμενοι μόνο στις πληροφορίες από ένα κρατήρα ότι το νερό υπάρχει παντού στη Σελήνη: πολύ λίγα είναι τα στατιστικά στοιχεία. Χρειάζεται να ελεγχθούν και άλλοι κρατήρες και λεκάνες που προέρχονται από διάφορα χτυπήματα και να διευκρινιστεί με τη βοήθεια των αναλύσεων ισοτόπων τι συγκεκριμένα νερό είναι – των κομητών ή του μεγάλου βάθους. Τέτοιες αναλύσεις μπορούν να κάνουν σεληνιακά οχήματα ή σταθμοί προσελήνωσης, αν εφοδιαστούν με συσκευή ανάλυσης και εγκατάσταση διάτρησης σε βάθος δεκάδων μέτρων. Κι όμως ακόμα και σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα είναι εύκολη η ανακάλυψη αυτού του νερού, - θεωρεί ο επιστήμονας του ρωσικού του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας Βλαντισλάβ Τρετιακόφ. - Είναι μάλλον απίθανο ότι το νερό αυτό υπάρχει σε υγρή κατάσταση. Είναι, προφανώς, δεσμευμένο, οπως στα μεταλλεύματα. Όπως και στο τσιμέντο – αν προστεθεί εκεί νερό θα πάρουμε μπετόν. Για να εξαχθεί το νερό από το μπετόν χρειάζεται να θερμανθεί πολύ. Έτσι συμβαίνει και εκεί. Αν είναι δεσμευμένο νερό, τότε θα είναι δύσκολο να εξαχθεί. Ο Βλαντισλάβ Τρετιακόφ επέστησε την προσοχή και στο γεγονός ότι ο ίδιος ο κρατήρας σχηματίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς το πεταγμένο έξω μαζί με τα πετρώματα νερό βάθους μάλλον δεν διατηρήθηκε. Στη θέση του εμφανίστηκε προφανώς, άλλο νερό που βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια, π.χ., των κομητών. Τα συγκεντρωμένα δεδομένα θα πρέπει να ελέγχθούν επισταμένα σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης,- πιστεύουν οι ειδικοί. Καλύτερα να ανοίξουμε κάποιο πηγάδι σαν το αρτεσιανό. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να γίνει το ρωσο-ευρωπαϊκό πείραμα διάτρησης της Σελήνης σε βάθος μερικών μέτρων – το πείραμα αυτό βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας. http://greek.ruvr.ru/2013_09_04/240638616/

Ολυμπιάδα Αστρονομίας. «Η αστροφυσική είναι ένας κλάδος της φυσικής που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς εξετάζει φαινόμενα που συμβαίνουν στο Διάστημα, το οποίο μοιάζει άγνωστο σε εμάς» δηλώνει στο «Βήμα» η Κρινιώ Μαρούδα. Αυτή η μαγεία του αγνώστου που προσφέρουν το Σύμπαν και οι αστερισμοί φαίνεται ότι ήταν το στοιχείο που κέντρισε το ενδιαφέρον και των εφετινών διαγωνιζόμενων στην 7η διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας για την επιστήμη αυτή, οδηγώντας τους στην περαιτέρω εμβάθυνση και στη μελέτη της. «Η αστρονομία είναι μια επιστήμη που μελετά το μεγαλείο του Σύμπαντος. Ως εκ τούτου κρύβει πολλά μυστήρια που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Από υπέρμαζες μελανές οπές που "απορροφούν" αστέρες μέχρι πολύχρωμα υπολείμματα αστέρων που έχουν εκραγεί είναι όλα εντυπωσιακά θεάματα για κάθε φυσιοδίφη του διαστήματος» δηλώνει ο Νίκος Κουκουλεκίδης. Ως την επιστήμη που σε φέρνει πιο κοντά στην αρχή, σε αυτό που μας κάνει να υπάρχουμε, χαρακτηρίζει την αστρονομία ο Νικος Κουκουφίλιππας, ο οποίος εξηγεί στη συνέχεια: «Παρά όλα τα επιχειρήματα που θα μπορούσα να παραθέσω, όμως, ασχολούμαι με την αστρονομία γιατί απλώς μ' αρέσει. Διευρύνω τις γνώσεις μου. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να εξηγήσεις το γιατί σου αρέσει κάτι. Απλά όταν ασχολείσαι με αυτό, νιώθεις την ανάγκη να συνεχίσεις. Ο διαγωνισμός ήταν μια ευκαιρία για εμένα, να διευρύνω τις γνώσεις μου και να προκαλέσω τον εαυτό μου». Παράλληλα για τον Περικλή Οκαλίδη η παρατήρηση των αστεριών συνιστά ένα τρόπο για να «αντιλαμβάνεται κανείς τη μηδαμινότητα κάποιων επίγειων καταστάσεων που μεγαλοποιούνται από τους ανθρώπους». «Θεωρώ ότι οι άνθρωποι θα συμπεριφέρονταν τελείως διαφορετικά αν γνώριζαν πραγματικά το μέγεθος της Γης στην κλίμακα του Σύμπαντος, αν αντιλαμβάνονταν πόσο μικρός είναι ο καθένας από εμάς» σχολιάζει ο Περικλής. «Το ενδιαφέρον μου για την αστρονομία το ανακάλυψα σε σχετικά μικρή ηλικία κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό και μεγάλωνε όσο μεγάλωνα κι εγώ» δηλώνει ο Αχιλλέας Παλάσκος, λέγοντας χιουμοριστικά πως «ακόμα και αν αποτύχεις στην αστρονομία, θα βρίσκεσαι ανάμεσα στ' άστρα». «Θεωρώ τρομερά εντυπωσιακό το ότι ένα μικροσκοπικό ον, φτιαγμένο από αστρική σκόνη, μπορεί να αγγίζει με τη νόησή του κάτι τόσο χαοτικό και άπιαστο, όπως το Σύμπαν, και από ασήμαντο να γίνεται σημαντικό από το θάρρος των ερωτήσεών του! Είναι ένας τρόπος επαφής με τη φύση» δηλώνει η Ιωάννα Καλογεροπούλου. Η διεθνής διοργάνωση του Βόλου. Με πλήρη επιτυχία στέφθηκε η 7η Διεθνής Ολυμπιάδα Αστρονομίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στην πόλη του Βόλου από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 5 Αυγούστου. Την ελληνική ομάδα εκπροσώπησαν δέκα μαθητές, μετά την επιτυχία τους στην 4η φάση του διαγωνισμού «Πτολεμαίος», που διοργάνωσε η Εταιρεία Αστρονομίας. Οι δέκα αυτοί μαθητές κατέβαλαν αξιόλογες θέσεις και στην τελική κατάταξη. «Πολλές και σημαντικές ήταν οι διακρίσεις των ελλήνων μαθητών. Ειδικότερα από τους δέκα μαθητές, βραβεύτηκαν με αργυρό μετάλλιο ο ένας, με χάλκινο μετάλλιο οι τέσσερις και άλλες τιμητικές διακρίσεις άλλοι τέσσερις» δηλώνει ο κ. Λουκάς Ζαχείλας, καθηγητής Αστρονομίας και γενικός γραμματέας της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος. Την ελληνική ομάδα εκπροσώπησαν οι μαθητές Περικλής Οκαλίδης από τη Θεσσαλονίκη (αργυρό μετάλλιο), Νίκος Κουκουφίλιππας από την Αθήνα (χάλκινο μετάλλιο), Νίκος Κουκουλεκίδης από την Θεσσαλονίκη (χάλκινο μετάλλιο), Κρινιώ Μαρούδα από τα Λεχαινά Ηλείας (χάλκινο μετάλλιο), Νίκος Καραμπίτσος από την Αθήνα (χάλκινο μετάλλιο), Φώτης-Ιωάννης Γιασεμής από την Αγία Άννα Εύβοιας (εύφημη μνεία), Ευθύμιος-Αλκιβιάδης Πράπας από την Λάρισα (εύφημη μνεία), Νίκος Σκοκέας-McKellen από την Καλαμάτα (εύφημη μνεία) και Αχιλλέας Παλάσκος από τη Θεσσαλονίκη (εύφημη μνεία). Η επιτροπή του διαγωνισμού έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη τόσο από τις διακρίσεις αυτές όσο και από την όλη διεξαγωγή του πολύμοχθου και μεγάλου διαγωνισμού. Ιδιαίτερα ικανοποιημένη έμεινε από το ότι καθιερώθηκε παμψηφεί της Γενικής Συνέλευσης των Αρχηγών όλων των αποστολών, ο Ύμνος της Αστρονομικής Ολυμπιάδας «Ιριδα», που ήταν μουσική σύνθεση του κ. Βασίλη Τασούδη, αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Βόλου. Έτσι σε κάθε επόμενη Ολυμπιάδα στην έναρξη θα ανακρούεται ο ύμνος αυτός. Στην εφετινή ολυμπιάδα συμμετείχαν 180 μαθητές και 100 συνοδοί καθηγητές από όλα τα μέρη του πλανήτη. «Παράλληλα στην πόλη μας βρέθηκαν άλλοι 100 καθηγητές, ερευνητές και πανεπιστημιακοί που συμμετείχαν σε εργασίες θερινών σχολείων για τη Φυσική και την Αστρονομία» συμπληρώνει ο κ. Ζαχείλας σχολιάζοντας πως «η "καρδιά" της παγκόσμιας αστρονομίας χτύπησε στην περιοχή μας, όπου οι πολίτες μπόρεσαν να μυηθούν στο πνεύμα της ενδιαφέρουσας αυτής επιστήμης». Μπορεί η Ολυμπιάδα να διήρκησε συνολικά δέκα ημέρες, όμως το διαγωνιστικό μέρος (θεωρητικό και πρακτικό) κράτησε μόλις τέσσερις. «Το θεωρητικό μέρος αποτελούνταν από 15 μικρά και 3 μεγάλα προβλήματα-ασκήσεις αστρονομίας, αστροφυσικής και κοσμολογίας που εξέταζαν τις γνώσεις των μαθητών και απαιτούσαν καλή χρήση της φυσικής και των μαθηματικών. Το παρατηρησιακό μέρος σχετιζόταν με την ικανότητα χρήσης του τηλεσκοπίου και την γνώση των αστερισμών και των αντικειμένων του ουρανού» εξηγεί ο Περικλής. «Στην ολυμπιάδα είχαμε πολλές δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο, σκάκι, πεζοπορία και άλλα παιχνίδια. Το πρόγραμμα δεν ήταν ιδιαίτερα κουραστικό αλλά οι τέσσερις ημέρες του διαγωνισμού ήταν εξουθενωτικές γιατί είχαμε μερικές καθυστερήσεις εξαιτίας των δυσμενών καιρικών φαινομένων» σχολιάζει η Κρινιώ. Τις υπόλοιπες ημέρες, οι 180 συμμετέχοντες μαζί με τους συνοδούς τους και με την καθοριστική συμβολή των εθελοντών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είχαν την δυνατότητα να περιπλανηθούν στα καλντερίμια του Πηλίου και του Βόλου να συμμετάσχουν σε αθλητικές και άλλες δραστηριότητες (ποδόσφαιρο, σκάκι κ.ά.), δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να γνωρισθούν καλύτερα μεταξύ τους και να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες σχετικά με τον μαγικό κόσμο των αστεριών. «Γνώρισα παιδιά από άλλες χώρες τα οποία έχουν κοινά ενδιαφέροντα με εμένα και ο διαγωνισμός υπήρξε η μεγαλύτερη πρόκληση που είχα ποτέ σε μαθητικό επίπεδο» σχολιάζει ο Ν. Κουκουλεκίδης. Στην Ολυμπιάδα συμμετείχαν συνολικά 36 χώρες μερικές από τις οποίες εκπροσωπούνταν για πρώτη φορά, ενώ άλλες αποτελούν παραδοσιακές «δυνάμεις» σε αυτόν τον διαγωνισμό. Οι χώρες που είχαν την καλύτερη παρουσία ήταν η Ρουμανία, το Ιράν, η Ταϊλάνδη και η Σλοβακία. Παράλληλα υπήρξαν και χώρες που συμμετείχαν σε μια τέτοια Ολυμπιάδα για πρώτη φορά, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Κύπρος. «Όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως είχαν μεγάλη αγάπη για την αστρονομία, την φυσική και τα μαθηματικά, και ήταν πολύ αξιόλογες προσωπικότητες» δηλώνει ο Περικλής, συμπληρώνοντας: «Κάποιες αποστολές, όπως του Ιράν, προετοιμάζονταν για έξι μήνες πριν από την Ολυμπιάδα, ενώ και η Ινδία επιλέγει και προετοιμάζει πολύ σχολαστικά τα μέλη της ομάδας της. Κάποιες χώρες όπως η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σερβία, όπως και οι χώρες τις Άπω Ανατολής στέλνουν επίσης πολύ καλές αποστολές καθώς εμφυσούν την ομορφιά και την σημασία της αστρονομίας στους μαθητές. Η απειρία των πρωτοεμφανιζόμενων όπως ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Κύπρος ήταν αντιληπτή, όμως και αυτά τα παιδία πιστεύω ότι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό». Η Αστρονομία στο λύκειο. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=210372#210372 Το μάθημα της αστρονομίας διδάσκεται τα τελευταία χρόνια ως μάθημα επιλογής στη Β' Λυκείου και αυτό συμβαίνει μόνο εάν συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός μαθητών. «Το σχολείο δίνει το ερέθισμα για ενασχόληση με την αστρονομία. Ωστόσο, σε πολλά δεν γίνεται σωστά το μάθημα λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος των μαθητών. Αν δεν το θέλει κανείς πάρα πολύ από μόνος του δεν θα τον βοηθήσει ιδιαίτερα το σχολείο» υποστηρίζει η Κρινιώ. Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει και ο Ν. Κουκουφίλιππας, ο οποίος δηλώνει: «Δεν δίνεται βάση στην προσέγγιση του όρου επιστήμης, θεωρώντας ότι η επιστήμη είναι κάτι μακριά από αυτούς, κάτι με το οποίο δεν έχουν σχέση. Κι όμως, ξεχνούν, για παράδειγμα, ότι το κινητό τους τηλέφωνο είναι απόρροια της τεχνολογίας που πρώτα χρησιμοποιήθηκε στην επικοινωνία της Γης με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό». Από την άλλη ο Αχιλλέας υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της συμβολής της πολιτείας στην ανάδειξη της επιστήμης της αστρονομίας «Θεωρώ ότι στη χώρα μας στην οποία γεννήθηκε αυτή η επιστήμη υπάρχουν ευφυή και ικανότατα παιδιά που μπορούν και δικαιούνται να διαπρέψουν στο χώρο αυτό, αρκεί η πολιτεία και το σχολείο να τους δείξει το δρόμο εγκαίρως». «Είναι κρίμα σε μία χώρα με τεράστια αστρονομική παράδοση και σπουδαίους αστρονόμους (Ίππαρχος, Ερατοσθένης, Εύδοξος, Αρίσταρχος, Αναξίμανδρος και ένα σωρό άλλοι), η αστρονομία να είναι παραμελημένη» συμπληρώνει η Ιωάννα. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=528574

Αστεροειδής πάγωσε τη Γη πριν από 13.000 χρόνια. Η δραματική αλλαγή του παγκόσμιου κλίματος πριν από 13.000 χρόνια προκλήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή στην περιοχή του σημερινού Κεμπέκ, υποστηρίζουν εκ νέου ερευνητές στις ΗΠΑ. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση PNAS, αφορά την περίοδο της λεγόμενης «Νεότερης Δρυάδος», μιας περιόδου χαμηλών θερμοκρασιών που άρχισε πριν από 12.900 χρόνια και διήρκεσε 1.300 χρόνια (παίρνει το όνομά της από το αλπικό λουλούδι Dryas octopetala). Ήταν μια περίοδος δραστικών μεταβολών για ολόκληρο τον πλανήτη και ειδικά για τη Βόρεια Αμερική, όπου εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς όλα τα γιγαντόσωμα ζώα που ζούσαν εκεί την τελευταία περίοδο των παγετώνων, από τα τριχωτά μαμούθ μέχρι τα σπαθόδοντα αιλουροειδή και τους γιγάντιους βραδύποδες. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, η θερμοκρασία έπεσε όταν κατέρρευσε ένα γιγάντιο τείχος από πάγο στη Βόρεια Αμερική, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στον ωκεανό τεράστιες ποσότητες γλυκού, ψυχρού νερού. Αυτό διατάραξε τα ωκεάνια ρεύματα που μεταφέρουν θερμό νερό από τους τροπικούς προς τον βορρά και βύθισε έτσι τον πλανήτη στο ψύχος. Πολλοί όμως πιστεύουν ότι η πραγματική αιτία ήταν η πρόσκρουση ενός αστεροειδή, η οποία προκάλεσε εκτεταμένες πυρκαγιές και γέμισε την ατμόσφαιρα με τέφρα. Η ιδέα είναι αμφιλεγόμενη, υποστηρίζεται όμως από τουλάχιστον 11 μελέτες τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα αυτή. Στη νέα έρευνα, ο Μούκουλ Σάρμα και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Ντάρτμαθ του Νιου Χάμπσαϊρ αναφέρουν ότι βρήκαν πιο πειστικές ενδείξεις: σφαιρίδια λιωμένων πετρωμάτων που εκτοξεύτηκαν από το Κεμπέκ του Καναδά και έφτασαν μέχρι την Πενσιλβάνια και το Νιου Τζέρσι. Τα σφαιρίδια ανακτήθηκαν από ιζήματα που χρονολογούνται στην εποχή της Νεότερης Δρυάδος. Τα γεωχημικά και ορυκτολογικά προφίλ τους είναι πανομοιότυπα με τα χαρακτηριστικά του νότιου Κεμπέκ, διαβεβαιώνουν οι ερευνητές. Τα νέα στοιχεία πιθανώς ενισχύουν τη θεωρία της κοσμικής πρόσκρουσης, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστικό μέχρι να βρεθεί ο κρατήρας μιας τέτοιας πρόσκρουσης και να χρονολογηθεί στην εποχή της Νεότερης Δρυάδας. Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο η κατάσταση να είναι πιο περίπλοκη. Όπως δηλώνει ο δρ Σάρμα, «δεν αποκλείεται να υπήρξαν πολλές ταυτόχρονες προσκρούσεις για να φέρουν τις εκτεταμένες περιβαλλοντικές μεταβολές της Νεότερης Δρυάδος. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί κρατήρες πρόσκρουσης, ωστόσο η μελέτη μας θα μας βοηθήσουμε να εντοπίσουμε έναν από αυτούς». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=528534

Ρωσικός πύραυλος φορέας τοποθέτησε σε τροχιά ισραηλινό δορυφόρο. Ο ρωσικός πύραυλος φορέας Zenit-2SB, εκτοξευμένος την Κυριακή από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, τοποθέτησε σε τροχιά τον ισραηλινό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Amos-4 (AMOS - Afro-Mediterranean Orbital System). «Η αποσύνδεση του διαστημικού σκάφους από το ρωσικό σύστημα επιτάχυνσης πραγματοποιήθηκε στις 6.50 ώρα Μόσχας. Η διαχείριση του δορυφόρου Amos-4 έχει παραχωρηθεί στον πελάτη που παρήγγειλε την εκτόξευση», ανέφερε εκπρόσωπος της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Ροσκόσμος. Ο δορυφόρος Amos-4 προορίζεται για την παροχή υπηρεσιών της δορυφορικής τηλεόρασης και ευρυζωνικού διαδικτύου για τις περιοχές της Ρωσίας, της Μέσης Ανατολής, της Νότιο-Ανατολικής και Κεντρικής Ασίας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_01/239453829/ Πυρηνοκίνητο διαστημόπλοιο στη MAKS 2013. Στην αεροδιαστημική έκθεση MAKS 2013, στο Ζούκοβσκι, η Roscosmos παρουσίασε ένα μοναδικό πυρηνικό κινητήρα, ο οποίος θα επιτρέψει την πραγματοποίηση διαπλανητικών ταξιδιών. 'Ενας θαλαμίσκος με δυνατότητα επιστροφής, εξοπλισμένος με τον κινητήρα του μέλλοντος, ήταν ένα από τα κύρια εκθέματα της αεροδιαστημικής έκθεσης. Βάσει προγραμματισμού, η πρώτη πτήση του μεταγωγικού διαστημοπλοίου θα πραγματοποιηθεί το 2015. Το διαστημόπλοιο νέου τύπου έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τετραμελή πληρώματα σε τροχιές γύρω από τη Σελήνη και γύρω από τη Γη. Εκτός αυτών, στη MAKS παρουσιάστηκε η τελική μορφή του υπερσύγχρονου διαστημικού λιμένα Vostochny, στην περιφέρεια Αμούρ της Ρωσίας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239087045/ Η Roskosmos παρουσίασε στη MAKS 2013 «έξυπνα» σκάφανδρα. Νέα σκάφανδρα θα διαθέτουν οι κοσμοναύτες από το 2014. Η στολή πήρε την ονομασία Orlan MKS, όπου MKS σημαίνει: εκσυγχρονισμένο, συνθετικό, βασισμένο σε υπολογιστές». Ο εξοπλισμός νέας γενιάς για εργασία στο ανοιχτό διάστημα είναι ένα μίνι διαστημικό σκάφος. Στο σκάφανδρο για πρώτη φορά στον κόσμο τοποθετήθηκε έλεγχος του κλίματος, ενώ τα λαστιχένια καλύμματα αντικαταστάθηκαν με άλλα από πολυουρεθάνη, πράγμα που θα επιτρέψει την αύξηση του χρόνου χρήσης κατά 1.5 φορά. Αυτή η «ενδυμασία» ζυγίζει περίπου 110 κιλά, γι’ αυτό και είναι αδύνατο να φορεθεί – σε αυτή θα πρέπει «να μπαίνει» μέσω ειδικής πόρτας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239197572/ Οι κοσμοναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις επισκεπτών της MAKS απευθείας από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποίησε πολύωρη σύνδεση με τους επισκέπτες της Αεροπορικής – Διαστημικής Έκθεσης MAKS 2013. Η μετάδοση γίνονταν σε μεγάλη οθόνη, η οποία είχε εγκατασταθεί στο περίπτερο της εταιρείας Roskosmos. Στη συνεδρία έλαβαν μέρος οι Ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ, Φιόντορ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν. Δέκα περίπου άνθρωποι μπόρεσαν να υποβάλουν τις ερωτήσεις τους στους κοσμοναύτες. Πρώτοι έθεσαν τα ερωτήματα τους οι νικητές του διαγωνισμού της Roskosmos ο οποίος είχε κηρυχθεί λίγο πριν τα εγκαίνια της MAKS 2013. Συγκεκριμένα, ένας από τους νικητές, πολίτης της Γερμανίας, ρώτησε τους κοσμοναύτες: «Μπορείτε να φανταστείτε τη διεξαγωγή Ολυμπιακών αγώνων στο διάστημα;» «Γιατί όχι, λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν έρθει εκπρόσωποι πολλών κρατών», - απάντησαν οι κοσμοναύτες. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_31/239101581/ Ρωσία: Οι κάτοικοι της Άπω Ανατολής πέρασαν τη βαθμίδα πυραύλου για μετεωρίτη. Οι κάτοικοι της περιοχής του Πριμόρσκ σήμερα το πρωί παρατηρούσαν την πτώση της δεύτερης βαθμίδας του πυραύλου Zenit, εκτοξευμένου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Μερικοί από τους αυτόπτες μάρτυρες υπέθεσαν ότι είδαν την έκρηξη ενός μετεωρίτη. Στη ρωσική διαστημική υπηρεσία Ροσκόσμος ανέφεραν ότι η τροχιά και η ώρα της πτώσης του αντικειμένου συμφωνούν με τα στοιχεία που έχουν υπολογιστεί για τη δεύτερη βαθμίδα του Zenit, ο οποίος τοποθέτησε σε τροχιά τον ισραηλινό δορυφόρο Amos-4. Το αντικείμενο αυτό είχε αφήσει ίχνος στον ουρανό, το οποίο παρέμεινε εκεί περίπου μιάμιση ώρα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_09_01/239515063/ Έχει άραγε ο Ήλιος μια «αδελφή» η οποία φέρει το θάνατο; Ο Ήλιος μπορεί να έχει μια «αδελφή», η οποία μαζί με αυτόν αποτελεί ένα διπλό σύστημα αστέρων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το αστέρι αυτό είναι ένας καφέ νάνος, ο οποίος σχετίζεται με τις περιοδικές εξαφανίσεις των γήινων ειδών. Η ιστορία του υποθετικού αστέρα ξεκινά από το 1984. Τότε οι παλαιοντολόγοι από το Σικάγο Ντέβιντ Ράουπ και Τζεκ Σεπκόσκι δημοσίευαν μια εργασία, στην οποία ισχυρίζονταν ότι η μαζική εξαφάνιση των γήινων ειδών συμβαίνει κάθε 26 εκατομμύρια χρόνια. Το συμπέρασμά τους το έκαναν βάσει της μελέτης των απολιθωμάτων των θαλάσσιων οργανισμών για την περίοδο των 250 εκατομμύριων ετών. Οι επιστήμονες επέθεσαν ότι την αιτία των επαναλήψεων πρέπει να ψάξουν όχι στη Γη και την απάντηση άρχισαν να την ψάχνουν οι αστρονόμοι. Σύντομα εμφανίστηκαν δημοσιεύσεις με επεξήγηση ότι ο Ήλιος είναι ένα διπλό αστέρι. Η δεύτερη και ελαφρύτερη συνιστώσα αυτού του ζεύγους, την οποία ονόμασαν ως Νέμεσις, κινείται ακολουθώντας μια επιμήκη τροχιά, η οποία απομακρύνεται από τον Ήλιο σε απόσταση ενός και μισού έτους φωτός. Όταν μια φορά στα 26 εκατομμύρια έτη έρχονται πιο κοντά, ο νάνος μπαίνει στο Νέφος του Οόρτ, μιας γιγαντιαίας σφαίρας αποτελούμενης από τρισεκατομμύρια κομμάτια πάγου γύρω από το Ηλιακό σύστημα. Λόγω της βαρυτικής διαταραχής μεγάλη μάζα των κομματιών ξεφεύγει από το Νέφος και πέφτει πάνω στη Γη και στους άλλους πλανήτες σε μορφή κομητών. Οι ισχυροί περιοδικοί «βομβαρδισμοί» της Γης είναι ακριβώς αυτοί που προκαλούν το θάνατο των οργανισμών. Ο καφέ νάνος δεν εκπέμπει φως και μπορεί να εντοπιστεί μόνο με αισθητήρες υπερύθρων. Οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν τα υπέρυθρα τηλεσκόπια δεν απέδωσαν τίποτα. Το 2012 η NASA δημοσίευσε την πληρέστερη επισκόπηση του ουρανού, καταρτισμένη από το βρισκόμενο σε τροχιά τηλεσκόπιο WISE. Στην επισκόπηση συμπεριλήφθηκαν οι καφέ νάνοι που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε ακτίνα έως 20 έτη φωτός από τον Ήλιο. Οι παράμετροί τους δεν συμπίπτανε με τη Νέμεσις. Πρόσφατα είχαν ληφθεί νέες αποδείξεις ότι η μαζική εξαφάνιση των γήινων ειδών επαναλαμβανόταν κατά την ίδια περίοδο. Όμως όχι σε 26 αλλά σε 27 εκατομμύρια έτη. Έτσι, οι υποστηρικτές της υπόθεσης για το «αστέρι του θανάτου» έχουν πάρει νέες δυνάμεις. Τονίζουν τις παραδοξότητες στην κίνηση του Πλούτωνα και των πιο μακρινών σωμάτων, των μικρών πλανητών Χαουμέα, Μακεμάκε, Έριδα. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι τροχιές τους έχουν πολύ μεγάλη κλίση προς το επίπεδο της τροχιάς των άλλων πλανητών λόγω επίδρασης της Νέμεσις. Ο αστρονόμος επιστήμονας Ντμίτρι Βίμπε δεν συμφωνεί με αυτό το επιχείρημα: Πριν από πολύ καιρό το Ηλιακό Σύστημα μπορεί να ήταν μέρος ενός όχι διπλού η τριπλού συστήματος αλλά ενός σμήνος αστέρων, όπου οι αστέρες συχνά πλησίαζαν μεταξύ τους. Στη συνέχεια το σμήνος διασπάστηκε και τα αστέρια του συνέχισαν την κίνηση στο Γαλαξία από μόνα τους. Ένα από αυτά τα αστέρια που εκτινάχτηκαν από το σμήνος ήταν και ο Ήλιος. Ωστόσο κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει αποδείξει ότι «αστέρι του θανάτου» δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει. Δεν αποκλείεται ότι η Νέμεσις θα «εμφανιστεί» στις μελλοντικές επισκοπήσεις του ουρανού, τις οποίες θα δημιουργήσουν τα πιο ευαίσθητα τηλεσκόπια νέων γενιών. http://greek.ruvr.ru/2013_09_01/239379604/

Η εξερεύνηση της σεληνιακής ατμόσφαιρας από την αποστολή LADEE της NASA. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/09/01/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%84/

Η μελέτη της μαύρης τρύπας Τοξότης από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ Chandra. Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι παρατηρούν τη μαύρη τρύπα που ζει στο κέντρο του Γαλαξία, προσπαθώντας να εξηγήσουν τη σχετικά χαμηλή της «όρεξη». Η μαύρη τρύπα, το όνομα της οποίας είναι Τοξότης Α*, έχει μάζα ίση με 4 εκατομμύρια δικούς μας Ήλιους, και είναι ασυνήθιστα ανενεργή καταπίνοντας ένα μικρό μόνο μέρος από τα αέρια και τα υλικά που την περιβάλλουν. Μια ομάδα των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Amherst, από τη Βοστόνη των ΗΠΑ, αναλύοντας 3 εκατομμύρια δευτερόλεπτα παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ Chandra, έφτασε στη λεπτομερή εξήγηση του φαινομένου. Από την ανάλυση του φάσματος της ακτινοβολίας, οι ερευνητές ταυτοποίησαν το φως που λάμβαναν από κάθε άτομο ξεχωριστά. Στη συνέχεια, επικέντρωσαν την προσοχή τους στις συνεισφορές από άτομα σιδήρου. Ο σίδηρος υπάρχει σε αφθονία στο Γαλαξία, είτε στην επιφάνεια αστέρων, είτε και στα αέρια γύρω από τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ωστόσο, ο σίδηρος στα άστρα, βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτόν που γυρνάει γύρω από τη μαύρη τρύπα. Αναλύοντας τη θερμότητα από την ακτινοβολία που λάμβαναν, οι επιστήμονες συμπέραναν πως το μεγαλύτερο μέρος προερχόταν από το θερμό σίδηρο γύρω από τον Τοξότη Α*, επιτρέποντας να καταγράψουν με λεπτομέρεια το προφίλ των ενεργειών που επικρατεί στην περιοχή. Αυτό που παρατήρησαν είναι πως υπάρχει συσσωρευμένη αρκετή ενέργεια, υπό τη μορφή θερμότητας, ώστε να σπρώξει τα αέρια προς τα έξω αντί να τα αφήσει να πέσουν προς τη μαύρη τρύπα. Με την εξήγηση αυτή, δεν είναι η μαύρη τρύπα που ευθύνεται για τη χαμηλή κατανάλωση των αερίων γύρω της, αλλά τα ίδια τα αέρια που έχουν αρκετή ενέργεια ώστε να δραπετεύσουν από τη βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας, καταδικάζοντάς τη σε «δίαιτα». Τα αποτελέσματα αυτά, που δημοσιεύονται στα περιοδικά Science και The Astrophysical Journal, είναι η λεπτομερέστερη ματιά που έχουμε ρίξει στον Τοξότη Α* μέχρι σήμερα. «Σπάνια έχουμε την ευκαιρία να απαντήσουμε σε τέτοια ερωτήματα με λεπτομέρεια», λέει ο καθηγητής Jen Neilsen, που συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι η πρώτη φορά, και ίσως η μοναδική στο προσεχές μέλλον, που έχουμε τόσο καλά δεδομένα για τον πυρήνα ενός γαλαξία». Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=5rfyNsA36JM http://physicsgg.me/2013/08/30/%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%be%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1/

Περισσότερα!!! Έκλειψη Ηλίου στον Άρη … όπως την είδε το Curiosity. Το Curiosity έβαλε στο μάτι τους δορυφόρους του Άρη, Φόβο (διάμετρος 22.2 km) και Δείμο (12.6 km). http://physicsgg.me/2013/08/18/%CF%84%CE%BF-curiosity-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%BF/ Στις 17 Αυγούστου, το ρομπότ Curiosity έστρεψε την κάμερά του ξανά στον ουρανό την στιγμή που ο Φόβος, περνούσε μπροστά από τον Ήλιο. Το αντίστοιχο φαινόμενο στη Γη, όταν η Σελήνη διέρχεται ακριβώς μπροστά από τον Ήλιο, θα γινόταν ορατό ως ολική έκλειψη του Ηλίου, δεδομένου ότι το φαινόμενο μέγεθος της Σελήνης είναι (εντελώς) συμπτωματικά ίδιο με το φαινόμενο μέγεθος του Ήλιου. Αυτό δεν συμβαίνει με τα αντίστοιχα φαινόμενα μεγέθη Φόβου και Ήλιου, στον Άρη. Ο Φόβος, ένας διαστημικός βράχος με ακανόνιστο σχήμα, είναι πολύ μικρός για να καλύψει τον δίσκο του Ήλιου. «Αυτό είναι ότι πιο κοντινό σε μια ολική έκλειψη που μπορεί κανείς να δει στον Άρη» δήλωσε ο Mark Lemmon του Πανεπιστημίου του Texas και μέλος της ερευνητικής ομάδας που αναλύει τις εικόνες της Mastcam, της κύριας κάμερας του Curiosity. Επιπλέον, η παρατηρήσεις αυτές έδειξαν πως η θέση του Φόβου την ώρα της έκλειψης ήταν δύο με τρία χιλιόμετρα πιο κοντά στο κέντρο του ηλιακού δίσκου σε σχέση με τις προβλέψεις της ερευνητικής ομάδας. http://physicsgg.me/2013/08/31/%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Φίλε Explorer79 Ειναι ο Δορυφόρος του Αρη ο Φόβος. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%86%CF%81%CE%B7

MAKS 2013: Η Roscosmos και η ESA συζήτησαν τα θέματα συνεργασίας στην εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη. Ο αναπληρωτής του επικεφαλής της Roscosmos Ολέγκ Φρολόφ και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) Ζαν-Ζακ Ντορντέν συζήτησαν κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Αερο-διαστημικής Έκθεσης MAKS 2013 στα περίχωρα της Μόσχας τα θέματα συνεργασίας στην εξερεύνηση του Άρη και της Σελήνης. Οι ESA και NASA ανέπτυξαν το πρόγραμμα ExoMars, το οποίο προέβλεπε την αποστολή το 2016 ενός τροχιακού δορυφόρου για τη μελέτη του Άρη και την αποστολή στην επιφάνειά του μιας μονάδας προσεδάφισης, ενώ το 2018 – την αποστολή ενός ρομποτικού οχήματος εξερεύνησης του Άρη. Ωστόσο, η NASA λόγω έλλειψης χρηματοδότησης μείωσε τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα. Μετά από αυτό, με πρόσκληση της ESA, στο πρόγραμμα εντάχθηκε η Ρωσία. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_29/238399489/ Βίντεο από τη δοκιμή πυραύλου με τυπωμένα εξαρτήματα. Το μεγαλύτερο εξάρτημα πυραύλου που έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα η NASA με τρισδιάστατη εκτύπωση άντεξε στις ακραίες συνθήκες της δοκιμαστικής πυροδότησης ενός πυραύλου στο έδαφος. Η 3D εκτύπωση, πιστεύουν οι μηχανικοί, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές πέρα από τη Σελήνη. Το εξάρτημα που δοκιμάστηκε ήταν ένα ακροφύσιο ψεκασμού καυσίμων, το οποίο διοχέτευσε υγρό οξυγόνο και αέριο υδρογόνο στον θάλαμο καύσης του πυραύλου. Η καύση του υδρογόνου έδωσε ώση 20.000 λιβρών (9.072 κιλά), δέκα φορές μεγαλύτερη από ό,τι προηγούμενα ακροφύσια ψεκασμού που κατασκευάστηκαν με 3D εκτύπωση. Το εξάρτημα δημιουργήθηκε με την τεχνική της «επιλεκτικής τήξης με λέιζερ», στην οποία μια ισχυρή δέσμη λέιζερ δημιουργεί μια τρισδιάστατη δομή λιώνοντας τοπικά μια μεταλλική σκόνη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ακροφύσιο αποτελείται από ένα κράμα νικελίου-χρωμίου. Η δοκιμή έδειξε ότι το εξάρτημα αντέχει σε θερμοκρασίες 4.900 βαθμών Κελσίου και σε πιέσεις σχεδόν 985.000 κιλών ανά τετραγωνικό μέτρο. Η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης, ελπίζει η NASA, θα μπορούσε να μειώσει δραστικά το κόστος του «Συστήματος Διαστημικών Εκτοξεύσεων», ή SLS, ενός νέου, ισχυρού πυραύλου που θα μεταφέρει αστροναύτες πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231263097 H Ρωσία θα εκτοξεύσει δορυφόρο για την Αίγυπτο. Η Ρωσία θα εκτοξεύσει διαστημικό σκάφος τηλεπισκόπησης της Γης για την Αίγυπτο, στο τέλος του τρέχοντος έτους. Αυτό ανακοίνωσε σήμερα ο εκπρόσωπος της ρωσικής πυραυλοδιαστημικής εταιρείας «Ενέργεια» στο πλαίσιο της Αεροπορικής Έκθεσης MAKS 2013, όπου παρουσιάζεται η μακέτα αυτού του δορυφόρου «Είναι διαστημόπλοιο τηλεπισκόπησης της Γης με υψηλή χωρική ανάλυση έως ένα μέτρο σε τροχιά ύψους 700 χιλιομέτρων. Προορίζεται για τη φωτογράφηση της επιφάνειας της Γης στην ορατή και την υπέρυθρή διαπασών, δηλαδή, σε παγχρωματική μορφή με ανάλυση ενός μέτρου, και σε πολυφασματική μορφή - έως τέσσερα μέτρα», - είπε ο εκπρόσωπος της εταιρείας. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_29/238311190/ Στις ΗΠΑ εκτόξευσαν κατασκοπευτικό δορυφόρο. Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα Delta-4, ο οποίος μεταφέρει κατασκοπευτικό δορυφόρο. Την εκτόξευση πραγματοποίησαν οι συνεργάτες της αεροπορικής βάσης των ΗΠΑ Vandenberg και ο στρατιωτικός ανάδοχος «United Launch Alliance». Η εκτόξευση του κατασκοπευτικού δορυφόρου έγινε προς όφελος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ. Η ακριβής αποστολή και τα χαρακτηριστικά της συσκευής δεν διευκρινίζονται. Οι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν, ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα κόστισε μερικά δισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ ο δορυφόρος έχει τοποθετηθεί για τη φωτογράφιση εγκαταστάσεων, που βρίσκονται στη Γη, διαθέτει πολύ υψηλή ανάλυση, ώστε στις φωτογραφίες του μπορεί να φανεί το μοντέλο ενός αυτοκινήτου. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_29/238402844/ Η Ινδία τοποθέτησε σε τροχιά τον πρώτο της στρατιωτικό δορυφόρο. Οι Ινδοί ειδικοί έχουν ανακοινώσει την επιτυχημένη τοποθέτηση σε τροχιά του στρατιωτικού δορυφόρου GSAT-7 της δικής τους κατασκευής. Η είδηση αυτή μεταδόθηκε σήμερα από το πρακτορείο EFE. Είναι ο πρώτος στην ιστορία ινδικός δορυφόρος που θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στρατιωτικούς σκοπούς. Η συσκευή βάρους 2,5 τόνων προορίζεται για επικοινωνία και μετάδοσης δεδομένων μεταξύ των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού της Ινδίας. Η εκτόξευση έγινε από το κοσμοδρόμιο Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_30/238661210/

Ίχνη νερού στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Σημάδια ύπαρξης νερού στο φεγγάρι εντόπισε η αμερικανική Υπηρεσία Ορυκτολογίας και Χαρτογράφησης της Σελήνης, που χρηματοδοτείται από την NASA, μέσω του ερευνητικού προγράμματος Apollo. Πρόκειται για στοιχεία νερού που βρίσκονται σε μαγματικά πετρώματα και ορυκτούς κρυστάλλους άγνωστης μέχρι στιγμής προέλευσης. «Τώρα που εντοπίσαμε νερό το οποίο πιθανώς προέρχεται από το εσωτερικό του πλανήτη, μπορούμε να αρχίσουμε να συγκρίνουμε αυτό το νερό με άλλα χαρακτηριστικά της επιφάνειας της Σελήνης», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που συνέταξε την εν λόγω έρευνα, Ρέητσελ Κλίμα. «Η επιστημονική έρευνα προχωρά με αυτή την ανακάλυψη ένα βήμα περισσότερο στις έρευνες για την σύσταση της Σελήνης και την διαδικασία εξέλιξης των μαγμάτων μετά την πτώση της θερμοκρασίας πάνω στον πλανήτη», συμπλήρωσε. Το 2009, η NASA είχε ανακοινώσει πως η αποστολή LCROSS, κατά την οποία συνετρίβη ελεγχόμενα μια συσκευή στον νότιο πόλο της Σελήνης, είχε καταφέρει να ανακαλύψει σημαντικές ποσότητες νερού. http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82

Τo Curiosity ενεργοποιεί τον αυτόματο πιλότο του στον Άρη. Οι υπεύθυνοι της αποστολής στη NASA δεν χρειάζεται πια να προγραμματίζουν κάθε βήμα σε αυτή τη συναρπαστική, αλλά βασανιστικά αργόσυρτη πορεία: Ένα χρόνο μετά την άφιξή του στον Άρη, το ρομπότ Curiosity ενεργοποίησε για πρώτη φορά το σύστημα αυτόνομης πλοήγησης. Ο πυρηνοκίνητος ρομποτικός γεωλόγος βρίσκεται στην αρχή ενός πολύμηνου ταξιδιού προς τους πρόποδες του Όρους Σαρπ, το οποίο ορθώνεται σε ύψος πέντε χιλιομέτρων μέσα στη λεκάνη του Κρατήρα Γκέιλ. Από την έναρξη αυτού του ταξιδιού το ρομπότ έχει διανύσει 1,39 χιλιόμετρα και απομένει να καλύψει περίπου 7,18 χιλιόμετρα. Μέχρι σήμερα κάθε κίνηση του ρομπότ έπρεπε να προγραμματίζεται εκ των προτέρων από εκπαιδευμένους οδηγούς στη Γη. Και η οδήγηση δεν μπορεί να συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο, αφού οι εντολές χρειάζονται ολόκληρα λεπτά για να φτάσουν στον Άρη με την ταχύτητα του φωτός. Επιπλέον, οι οδηγοί δεν μπορούν πάντα να ελέγχουν εκ των προτέρων την ασφάλεια της διαδρομής: οι λόγοι και οι κοιλότητες στην επιφάνεια του πλανήτη τους εμποδίζουν να δουν τυχόν εμπόδια μπροστά τους. Το έργο τους θα διευκολυνθεί τώρα από τον αυτόματο πιλότο που ενεργοποιήθηκε την Τρίτη, όταν το Curiosity κάλυψε απόσταση περίπου 40 μέτρων σε μία μέρα. Το σύστημα αυτόνομης πλοήγησης συλλέγει πολλαπλές, στερεοσκοπικές λήψεις του τοπίου και δημιουργεί στον υπολογιστή έναν ανάγλυφο χάρτη. Εξετάζει στη συνέχεια πολλές δυνατές διαδρομές και επιλέγει αυτή που κρίνεται πιο ασφαλής και σύντομη. Μια παρόμοια, αλλά απλούστερη εκδοχή του ίδιου συστήματος χρησιμοποιείται και στο μικρότερο ρομπότ Opportunity που συνεχίζει την εξερεύνηση στον Άρη από το 2004. Το Curiosity προσεδαφίστηκε στον Κρατήρα Γκέιλ τον Αύγουστο του 2012. Στην πρώτη φάση της αποστολής, η οποία επικεντρώθηκε στην περιοχή «Γκλένελγκ», το Curiosity πέτυχε τον πρωτεύοντα στόχο του: επιβεβαίωσε ότι το περιβάλλον του Άρη ήταν κάποτε υγρό και φιλόξενο για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Στις πλαγιές του Όρους Σαρπ που βρίσκεται στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ, οι ερευνητές της NASA ελπίζουν να εντοπίσουν ενδείξεις για το πώς και το πότε ο πλανήτης άλλαξε και έγινε η άνυδρη έρημος που βλέπουμε σήμερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231263092

Νέα στοιχεία δείχνουν ότι είμαστε όλοι Αρειανοί. Γεωχημικοί επιστήμονες που μετέχουν στο Συνέδριο Goldschmidt 2013, που διεξάγεται από τις 25 Αυγούστου στη Φλωρεντία της Ιταλίας και λήγει αύριο, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν «νέα στοιχεία» που δείχνουν πως οι «σπόροι» της ζωής προήλθαν από τον πλανήτη Αρη και μεταφέρθηκαν στη Γη από μετεωρίτες και εκρήξεις ηφαιστείων. Σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωχημείας Στίβεν Μπένερ ένα συγκεκριμένο είδος ύλης κρίσιμο για τη δημιουργία ζωής ήταν διαθέσιμο μόνον στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Μάλιστα, όπως υποστηρίζει ο ίδιος είναι διαθέσιμο, ακόμη και σήμερα. Πιθανότατα οι «σπόροι» της ζωής, σύμφωνα με τον Μπένερ να έφθασαν στη Γη από βροχή μετεωριτών που προήλθε από τον Αρη ή υλικά που εκτοξεύτηκαν μετά την έκρηξη ηφαιστείων. Ως απόδειξη ο Μπένερ θεωρεί την οξείδωση της μεταλλικής μορφής του μολυβδαινίου, που δρα ως καταλύτης στην ανάπτυξη οργανικών μορίων που μπορούν να δημιουργήσουν τις πρώτες μορφές ζωής. «Μόνο όταν μολυβδαίνιο οξειδώνεται, σε μεγάλο βαθμό, είναι σε θέση να επηρεάσει τον σχηματισμό πρώιμης ζωής», δήλωσε ο καθηγητής του Ινστιτούτου Γουεστχάιμερ για την Επιστήμη και την Τεχνολογία στις ΗΠΑ. «Αυτή η μορφή του μολυβδαινίου δεν θα μπορούσε να ήταν διαθέσιμη στη Γη όταν ξεκίνησαν να υπάρχουν οι πρώτες μορφές ζωής γιατί πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, η επιφάνεια της Γης είχε πολύ λίγο οξυγόνο, αλλά ο Άρης αρκετό». «Είναι ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο που καθιστά πιο πιθανό ότι η ζωή ήρθε στη Γη από ένα μετεωρίτη του Άρη, αντί να αρχίσει από αυτόν τον πλανήτη». Όλα τα ζωντανά πλάσματα προέρχονται από οργανική ύλη, αλλά η προσθήκη ενέργειας στα οργανικά μόρια δεν δημιουργεί ζωή. Αν αφεθούν να δράσουν αυτόνομα τα οργανικά μόρια γίνονται κάτι που μοιάζει είτε με πίσσα είτε με άσφαλτο εξηγεί ο καθηγητής Μπένερ. «Ορισμένα στοιχεία όμως δείχνουν ότι μπορούν να ελέγξουν την τάση των οργανικών υλικών να στραφούν σε κάτι σαν πίσσα, ιδίως το βόριο και μολυβδαίνιο, έτσι πιστεύουμε ότι τα μέταλλα που τα περιείχαν ήταν θεμελιώδους σημασίας για την εκκίνηση της ζωής». «Η ανάλυση ενός μετεωρίτη από τον Άρη πρόσφατα έδειξε ότι υπήρχε βόριο και τώρα πιστεύουμε ότι υπήρχε και η οξειδωμένη μορφή του μολυβδαινίου εκεί». Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η ζωή δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει από τη Γη ήταν ότι πιθανότατα όλη η επιφάνειά της είχε καλυφθεί από νερό, είπε ο Μπένερ. Το νερό, σύμφωνα και με άλλους γεωχημικούς, θα εμπόδιζε τις επαρκείς συγκεντρώσεις βορίου σχηματισμού και θα ήταν διαβρωτικό για το RNA, τον εξάδελφο του DNA, που πιστεύεται ότι είναι το πρώτο γενετικό μόριο που εμφανίστηκε. Οι ανακοινώσεις του Μπένερ και τα στοιχεία της ερευνητικής του ομάδας παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο Goldschmidt 2013 στη Φλωρεντία της Ιταλίας. «Τα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είμαστε όλοι Αρειανοί, ότι η ζωή ξεκίνησε από τον Αρη και έφθασε στη Γη από έναν βράχο» είπε ο Μπένερ κατά την εισήγησή του στο Συνέδριο. «Είμαστε, όμως, τυχεροί που καταλήξαμε εδώ, καθώς σίγουρα η Γη ήταν η καλύτερη από τις δύο πλανήτες για τη διατήρηση της ζωής. Εάν υποθετικά οι πρόγονοί μας είχαν παραμείνει στον Άρη, δεν θα υπήρχαν και πολλά για να πούμε, ίσως και τίποτε πλέον». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5037646/episthmones-yposthrizoyn-oti-h-zwh-sth-gh-ksekinhse-apo-ton-arh/

Η NASA σχεδιάζει ιστιοφόρο για την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Οι ειδικοί της NASA σχεδιάζουν ένα ιστιοφόρο με ρόδες, τα ηλεκτρονικά συστήματα του οποίου θα τροφοδοτούνται με ενέργεια από ηλιακές μπαταρίες. Το σκάφος, κατά τις προβλέψεις των επιστημόνων, θα εργαστεί στην Αφροδίτη για ένα μήνα. Το τρίτροχο ιστιοφόρο ύψους μερικών μέτρων θα μετακινείται με τη βοήθεια του ανέμου. Αν η ταχύτητα του ανέμου στην Αφροδίτη είναι μικρή (λιγότερο από ένα μέτρο το λεπτό) υπό την τεράστια ατμοσφαιρική πίεση το ρεύμα του ανέμου μπορεί να είναι αρκετά δυνατό για τη μετακίνηση του ιστιοφόρου. Μέχρι σήμερα μόνο ο σοβιετικός αυτοματοποιημένος διαπλανητικός σταθμός «Βενέρα 2» κατάφερε να εργαστεί στην επιφάνεια της Αφροδίτης για δύο σχεδόν ώρες. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_28/237986661/

Οι διαστημικές αποικίες Ο’Neill και η ταινία Εlysium. Ο Konstantin Tsiolkovsky (1857 – 1935) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD_%CE%A4%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BA%CF%8C%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9 – από πολλούς θεωρείται ο πατέρας της θεωρητικής αστροναυτικής – ήταν από τους πρώτους που ονειρεύτηκε τον αποικισμό του διαστήματος, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα. Αποικίες στο διάστημα οραματίστηκαν πολλοί ερευνητές και συγγραφείς όπως ο Herman Potočnik (1892 – 1929), ο Wernher von Braun (1912 –1977) , ο αστρονόμος Fred Whipple (1906 – 2004) , ο Αrthur Clarke (1917 –2008) και άλλοι. Ο βρετανός φυσικός John Desmond Bernal (1901 – 1971), http://en.wikipedia.org/wiki/John_Desmond_Bernal για παράδειγμα, το 1929 πρότεινε την επονομαζόμενη σφαίρα Bernal, ένα κοίλο σφαιρικό κέλυφος με διάμετρο 16 χιλιομέτρων που θα φιλοξενούσε 20 με 30 χιλιάδες ανθρώπους. Τα κείμενά του όμως – όπως και τα έργα των υπολοίπων συγγραφέων - δεν έδιναν αναλυτικές λεπτομέρειες για την κατασκευή και την λειτουργία των διαστημικών αποικιών. Ο κύλινδρος Ο’Neill Αυτός που έφερε τις ιδέες αυτές ξανά στην επιφάνεια ήταν ο αμερικανός φυσικός Gerard Kitchen O’Neill (1927 – 1992) στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Ο’Neill άρχισε να ενδιαφέρεται για τον αποικισμό του διαστήματος το 1969, όταν δίδασκε φυσική στους πρωτοετείς του Πρίνστον. Εξαιτίας του ψυχρού πολέμου και της διαμάχης για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, οι φοιτητές του ήταν ιδιαίτερα αρνητικοί και απαισιόδοξοι όσον αφορά τα οφέλη της ανθρωπότητας από την επιστήμη και την φυσική. Για να προκαλέσει το ενδιαφέρον των φοιτητών συνδύαζε διάφορα παραδείγματα από το πρόγραμμα Απόλλων με εφαρμογές απλής φυσικής ή τους έβαζε εργασίες με ερωτήματα όπως: «Η επιφάνεια ενός πλανήτη αποτελεί το κατάλληλο μέρος για την ανάπτυξη ενός εξελισσόμενου τεχνολογικού πολιτισμού;» Οι εργασίες των φοιτητών του τον έπεισαν πως η απάντηση στο ερώτημα ήταν αρνητική. Έτσι μελέτησε εμπεριστατωμένα την προοπτική κατασκευής αποικιών στο διάστημα και εμπνεύστηκε τον κύλινδρο Ο’Neill. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας περιγράφονται στο βιβλίο του «The High Frontier: Human Colonies in Space». Ο’Neill προφανώς συμφωνούσε με την άποψη ότι η απεριόριστη ανάπτυξη σε έναν πλανήτη με περιορισμένες πηγές ενέργειας είναι αδύνατη (άλλωστε μόνο ηλίθιοι ή οικονομολόγοι πιστεύουν στο αντίθετο). Εκ των πραγμάτων το ανθρώπινο είδος για να επιβιώσει θα αναγκαστεί να δημιουργήσει αποικίες στο διάστημα. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: http://physicsgg.me/2013/08/27/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%bfneil-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd/ Ανεστάλη την τελευταία στιγμή η εκτόξευση του ιαπωνικού πυραύλου Epsilon. Ανεστάλη αιφνιδίως την Τρίτη η εκτόξευση του πρώτου νέου πυραύλου που κατασκεύασε η Ιαπωνία τα 12 τελευταία χρόνια, του Epsilon, ο οποίος πήρε το όνομά του από το πέμπτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Μετά το τέλος της αντίστροφης μέτρησης ο πύραυλος δεν ανυψώθηκε ούτε μετακινήθηκε καθόλου από τη βάση του, καθώς παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα 19 μόλις δευτερόλεπτα πριν την εκτόξευσή του. «Αυτή τη στιγμή ελέγχουμε, θα γνωστοποιήσουμε τις πληροφορίες αργότερα» δήλωσε εκπρόσωπος της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας JAXA. Ο ύψους 24 μέτρων πύραυλος επρόκειτο να εκτοξευθεί από τη βάση της Ουτσινούρα στις 13:45 (τοπική ώρα, 07:45 ώρα Ελλάδας), αλλά τίποτε δεν συνέβη και μισή ώρα αργότερα ο πύραυλος εξακολουθούσε να βρίσκεται σ' αυτή τη βάση μέσα στα δασώδη βουνά της νότιας νομαρχίας Καγκοσίμα. Η εκτόξευση, η οποία είχε προγραμματιστεί αρχικά για τις 22 Αυγούστου, είχε ήδη αναβληθεί εξαιτίας τεχνικού προβλήματος. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231262669 Στη MAKS 2013 παρουσιάστηκε το διαστημικό σκάφος της επόμενης γενιάς. Την μακέτα του νέου επανδρωμένου μεταφορικού διαστημοπλοίου, το οποίο παρουσιάζεται στη MAKS 2013, και βρίσκεται στη βάση της κατασκευής του διαστημικού σκάφους, η εκτόξευση του οποίου σχεδιάζεται για το 2018, ανακοίνωσε ο γενικός σχεδιαστής της ρωσικής εταιρείας Ενέργεια, Βιτάλι Λοπότα. «Είναι η οριστική μορφή, αυτή θα είναι η βάση για την κατασκευή του πραγματικού διαστημοπλοίου. Η μακέτα φτιάχτηκε σε φυσικό μέγεθος, με τα ίδια μηχανήματα στο εσωτερικό, με πίνακες και πολυθρόνες για τους κοσμοναύτες», είπε ο Λοπότα. Το σχεδιαζόμενο επανδρωμένο μεταγωγικό διαστημόπλοιο θα πρέπει να αντικαταστήσει τη γενιά των Σογιούζ και να εξασφαλίσει ένα ποιοτικό άλμα στην ανάπτυξη της ρωσικής διαστημικής. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_27/237628321/ MAKS 2013: ο Μεντβέντεφ μίλησε με τους κοσμοναύτες στο ΔΔΣ. Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη διεθνή αεροδιαστημική έκθεση MAKS 2013 μίλησε με τους κοσμοναύτες που βρίσκονται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η επικοινωνία διοργανώθηκε από τη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος Roscosmos. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της Roscosmos, οι δημόσιες επαφές με το ΔΔΣ θα συνεχιστούν μέχρι και τη λήξη των εργασιών του αεροπορικού σαλονιού. Εκτός της επικοινωνίας με τον πρωθυπουργό, οι Ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ, Θεόδωρος Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν απάντησαν σήμερα Τρίτη στις ερωτήσεις των νικητών του διαγωνισμού για την καλύτερη ερώτηση προς τους κοσμοναύτες, που διοργανώθηκε από τη Roscosmos. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_27/237698129/ Ununpentium: νέα δεδομένα για τo στοιχείο με ατομικό αριθμό 115. Ununpentium (Ουνουνπέντιο; ) είναι το προσωρινό όνομα του τεχνητά κατασκευασμένου υπερ – βαρέoς στοιχείου του περιοδικού πίνακα με ατομικό αριθμό 115. Συμβολίζεται με Uup. Παρότι δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 2004: «Fusion-fission dynamics of super-heavy clement formation and decay» V.I. Zagrebacv], τα ευρήματα μέχρι σήμερα δεν ήταν αρκετά ώστε να χαρακτηριστεί νέο στοιχείο του Περιοδικού Πίνακα. Το πείραμα μιας διεθνούς ομάδας ερευνητών, που καθοδηγείται από φυσικούς του Πανεπιστημίου του Lund στη Σουηδία, επιβεβαιώνει την ύπαρξη του εξωτικού αυτού στοιχείου. Σύμφωνα με τον Dirk Rudolph, καθηγητή στον Τομέα Ατομικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Lund, πρόκειται για ένα πολύ επιτυχημένο πείραμα και από τα σημαντικότερα των τελευταίων χρόνων στον τομέα αυτόν. Εκτός από τις παρατηρήσεις επιβεβαίωσης σχηματισμού του νέου στοιχείου, οι ερευνητές απέκτησαν επίσης δεδομένα που αποκαλύπτουν τα μυστικά της δομής και των ιδιοτήτων των υπερ – βαρέων πυρήνων. Το στοιχείο Uup προέκυψε από τον βομβαρδισμό ενός λεπτού στόχου Αμερίκιου με ιόντα Ασβεστίου. Ταυτοποιήθηκε ανιχνεύοντας την ακτινοβολία Χ που εκπέμπει το νέο στοιχείο, σε συνδυασμό με την διάσπαση άλφα που υφίσταται. Οι ενέργειες των ακτίνων Χ που εκπέμπονται αποτελούν τα «δακτυλικά αποτυπώματα» του Ununpentium. Παρατηρήθηκαν τρία ισότοπα του στοιχείου με ατομικό αριθμό 115: που το καθένα έχει 172, 173 και 174 νετρόνια αντίστοιχα. Με βάση τα δεδομένα το ισότοπο 288 Uup έχει χρόνο ημιζωής 160 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Τα πορίσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο περιοδικό Physical Review Letters. To όνομα Un –un – pentium δεν είναι επίσημο και προέρχεται από τα ψηφία 115 που αντιστοιχούν στον ατομικό αριθμό του νέου στοιχείου. Tο un αντιστοιχεί στο 1 από το λατινικό Unus (Unum) και το pentium στο 5 από το ελληνικό πέντε (αν θυμηθούμε και τους επεξεργαστές pentium ) Αφού επανεξετάσει τα νέα ευρήματα η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) θα αποφασίσει για το αν απαιτούνται νέα πειράματα για την επισημοποίηση της ανακάλυψης του νέου στοιχείου. Η ίδια ένωση θα αποφασίσει και για την τελική ονομασία του νέου στοιχείου (όπως έκανε με τα στοιχεία Λιβερμόριο και Φλερόβιο) http://physicsgg.me/2013/08/27/ununpentium-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84o-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%b9/

Παγκόσμιος Οδικός Χάρτης για την εξερεύνηση του Διαστήματος Κονσόρτιουμ, που συνεδρίασε στην Ουάσιγκτον, από 12 διαστημικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων η NASA και η ROSCOSMOS, σε κοινή τους ανακοίνωση αποκάλυψαν τις διαθέσεις τους για συνεργασία στο διάστημα συντάσσοντας έναν κοινό οδικό χάρτη για την διαστημική εξερεύνηση, ο οποίος θέτει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ως βάση για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη και στο απώτερο Διάστημα.(ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!) Ο «Παγκόσμιος Οδικός Χάρτης Εξερεύνησης» (Global Exploration Roadmap), http://www.nasa.gov/sites/default/files/files/GER-2013_Small.pdf όπως εκδόθηκε από τη NASA και όπως αναφέρεται στο site της: «προσδιορίζει τα μελλοντικά σενάρια αποστολών στην Σελήνη, στην ζώνη των αστεροειδών και ετοιμάζει για διεθνείς αποστολές στον Άρη ως το 2030 καθώς και δίνει την δυνατότητα για παράλληλες ανακαλύψεις κατά την διάρκεια αυτής της πορείας». Η Διεθνής Ομάδα Συντονισμού της Διαστημικής Εξερεύνησης (ISECG), η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην σύνταξη του Χάρτη, αναφέρει την σπουδαιότητά του και το ότι αντικατοπτρίζει την κοινή πανανθρώπινη προσπάθεια για την εξερεύνηση του Διαστήματος η οποία ξεκινά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και έχει σαν επόμενο σταθμό τις επανδρωμένες αποστολές στον Άρη. Σύμφωνα με την Ομάδα ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, σύμβολο της διεθνούς συνεργασίας στο Διάστημα, αποτελεί σημαντική βάση για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές οι οποίες θα είναι μεγάλης διάρκειας και αρκετά πιο επικίνδυνες. Εκτός από τη NASA και την ROSCOSMOS οι διαστημικές υπηρεσίες του Καναδά, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ινδίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ουκρανίας αλλά και η ESA συνέβαλλαν στην σύνταξη του Χάρτη. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82 Αστροναύτης αφηγείται πώς κόντεψε να πνιγεί στον ISS. «Μπορώ να τους ακούσω μετά βίας και αυτοί δεν με ακούν. Είμαι μόνος. Προσπαθώ απελπισμένα να σκεφτώ ένα σχέδιο» λέει ο Ιταλός Λούκα Παρμιτάνο, περιγράφοντας πώς κόντεψε να πνιγεί όταν γέμισε με νερό το κράνος του στη διάρκεια ενός εφιαλτικού διαστημικού περίπατου. Το περιστατικό που αποκαλύπτει ο Παρμιτάνο συνέβη στις 16 Ιουλίου, όταν ο ίδιος και o αμερικανός συνάδελφός του βγήκαν για εργασίες επισκευής στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σε ανάρτησή του σε ιστολόγιο της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, http://blogs.esa.int/luca-parmitano/2013/08/20/eva-23-exploring-the-frontier/ ο 36χρονος Ιταλός αφηγείται πώς το κράνος του άρχισε να γεμίζει νερό, περίπου μία ώρα μετά την έξοδό τους στο κενό του Διαστήματος. «Νιώθω το νερό να καλύπτει τους σπόγγους στα ακουστικά μου και αναρωτιέμαι αν θα χάσω την επικοινωνία με τους άλλους» γράφει. «Το νερό έχει καλύψει σχεδόν τελείως την προσωπίδα, κολλάει πάνω της και εμποδίζει την όρασή μου [...] το νερό καλύπτει τη μύτη μου -μια πραγματικά απαίσια αίσθηση, την οποία επιδεινώνω από τις μάταιες προσπάθειές μου να τινάξω το νερό κουνώντας το κεφάλι μου». Έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του, ο Παρμιτάνο πασχίζει να καταλάβει προς ποια κατεύθυνση βρίσκεται η αεροστεγής θυρίδα του σταθμού. Καταφέρνει τελικά να πιάσει το καλώδιο ασφάλειας και να το ακολουθήσει μέχρι την ασφάλεια. Παραμένει πάντως ασαφές από πού ήρθε το νερό που γέμισε το κράνος και παραλίγο να σκοτώσει τον Ιταλό αστροναύτη. Μέχρι να διευκρινιστούν τα αίτια η NASA έχει αναστείλει όλους τους διαστημικούς περιπάτους των αμερικανών, ευρωπαίων και ιαπώνων αστροναυτών. Διαστημικούς περιπάτους θα συνεχίσουν στο μεταξύ να πραγματοποιούν οι ρώσοι κοσμοναύτες του ISS, των οποίων οι στολές έχουν εντελώς διαφορετικό σχεδιασμό. Συνολικά έξι άτομα διαμένουν σήμερα στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα. «Το Διάστημα είναι ένα σκληρό, αφιλόξενο περιβάλλον και εμείς είμαστε εξερευνητές και όχι άποικοι» λέει ο Παρμιτάνο. «Το ταλέντο των μηχανικών και η τεχνολογία που μας περιβάλλει το κάνει να φαίνεται απλό ενώ δεν είναι, και καμιά φορά τείνουμε να το ξεχνάμε. Καλύτερα να μην το ξεχνάμε» καταλήγει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231261992 Στην αεροπορική έκθεση MAKS 2013 θα παρουσιάσουν το νέο ρωσικό διαστημικό σκάφανδρο. Ένα νέο σκάφανδρο για έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, ένα εκτινασσόμενο κάθισμα και ένα σύνολο εξοπλισμού πτήσης για καταδιωκτικά πέμπτης γενιάς θα παρουσιαστούν από την επιστημονικο-παραγωγική επιχείρηση «Ζβεζντά» στην αεροπορική έκθεση MAKS 2013. «Παραδοσιακά συμμετέχουμε στην αεροπορική έκθεση MAKS 2013. Η επιστημονικο-παραγωγική επιχείρηση «Ζβεζντά» κύρια θα παρουσιάσει τα σημαντικά επιτεύγματά της: το σκάφανδρο «Ορλάν-ΔΔΣ» για την εργασία στο ανοιχτό διάστημα και ένα σύνολο, που περιλαμβάνει ένα εκτινασσόμενο κάθισμα και εξοπλισμό για πιλότο πολεμικής αεροπορίας, το οποίο παρέχεται για το καταδιωκτικό πέμπτης γενιάς Τ-50 και το πολυλειτουργικό αεροσκάφος Su-35», - είπε ο επικεφαλής σχεδιαστής της εταιρείας Σεργκέι Ποζντνιακόφ. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_25/237103207/ Οι κοσμοναύτες δεν μπόρεσαν να εγκαταστήσουν εξοπλισμό. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Αλεξάντρ Μισούρκιν και Θεόδωρος Γιουρτσίχιν δεν μπόρεσαν να εγκαταστήσουν εξοπλισμό στη μονάδα Zvezda λόγω λανθασμένου προσανατολισμού της. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος αποφασίστηκε να μεταφερθεί ο εξοπλισμός πίσω στο ΔΔΣ. Νωρίτερα οι Ρώσοι αφαίρεσαν από την επιφάνεια της Zvezda τη συσκευή «Πλευρικό τερματικό λέιζερ επικοινωνίας» του πειράματος «SLS», στη θέση του οποίου προγραμματιζόταν να τοποθετηθεί μία πλατφόρμα στόχευσης δύο αξόνων. Το «SLS» έχει ως στόχο να καταδείξει τη ρωσική τεχνολογία λήψης και αποστολής πληροφορίας μέσω διαστημικής λέιζερ γραμμής. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_22/236195094/ Οι κοσμοναύτες θα εξετάσουν τις κεραίες του ΔΔΣ λόγω των αναφορών της ΝΑΣΑ για «ΑΤΙΑ» Την Πέμπτη τα ρωσικά μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, Φιόντορ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν, θα πραγματοποιήσουν έξοδο στο ανοιχτό διάστημα, και θα εξετάσουν τις εξωτερικές κεραίες στη μονάδα Zvezda λόγω των αναφορών της ΝΑΣΑ για διέλευση ενός «αγνώστης ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου» (ΑΤΙΑ), που αποδείχτηκε αργότερα ότι ήταν η θήκη μιας εκ των κεραιών. Ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κρίστοφερ Κάσιντι είδε ένα αγνώστης ταυτότητας αντικείμενο, που πέρασε δίπλα από το αγκυροβολημένο στο ΔΔΣ φορτηγό διαστημόπλοιο «Progress», το πρωί της 19ης Αυγούστου. Ο αστροναύτης το βιντεοσκόπισε, ενώ αργότερα το βίντεο βρέθηκε ελεύθερα διαθέσιμο στο Διαδίκτυο. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_21/235911343/ Χορτόσουπα και «παραδοσιακά μανιτάρια» περιλήφθηκαν στο διαιτολόγιο των κοσμοναυτών. Οι ρώσοι επιστήμονες επεξεργάστηκαν νέα «πιάτα» για τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) και, μεταξύ αυτών, τέσσερα είδη γευμάτων - σούπα από πράσινα χόρτα, μανιταρόσουπα, «μανιτάρια με παλιά ρωσική συνταγή», μανιτάρια με λαχανικά και φασόλια και, επιπλέον, δύο επιδόρπια – μυζήθρα με πουρέ από κολοκύθι και μήλο και μυζήθρα με σουσάμι. Πάντως, το κόστος της ημερήσιας διατροφής των κοσμοναυτών, κατά το τρέχον έτος, δεν αυξήθηκε παρά τη διαρκή άνοδο των τιμών των προϊόντων. Σήμερα, το ημερήσιο σιτηρέσιο ενός ρώσου κοσμοναύτη στοιχίζει 500 ευρώ περίπου. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_24/236729927/ Η ρωσική σημαία ξεδιπλώθηκε στο ανοιχτό διάστημα. Μετά τη διενέργεια των προγραμματισμένων εργασιών στο ανοιχτό διάστημα οι Ρώσοι κοσμοναύτες Φιόντορ Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν ξεδίπλωσαν τη σημαία της χώρας τους πριν εισέλθουν πίσω στο διαστημικό σταθμό, ενώ η μετάδοση πραγματοποιήθηκε από την ιστοσελίδα της Roskosmos. «Σήμερα είναι μια γιορτή – η ημέρα της ρωσικής σημαίας. Συγχαίρουμε όλους τους Ρώσους. Πρέπει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τη σημαία μας, και τότε θα μας σέβονται οι άλλοι», - δήλωσε ο Γιουρτσίχιν. Μέχρι το τέλος του έτους οι κοσμοναύτες θα βγουν στο ανοιχτό διάστημα σύμφωνα με το ρωσικό πρόγραμμα πτήσης άλλες δύο φορές: στις 9 Νοεμβρίου, όταν θα μεταφέρουν στο ανοιχτό διάστημα την Ολυμπιακή δάδα, και στις 16 Δεκεμβρίου. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_22/236224725/ Ο πύραυλος «Σατανάς» θα μεταφέρει στο διάστημα νοτιοκορεατικό δορυφόρο. Η Διεθνής Διαστημική Εταιρεία (ΔΔΕ) «Κοσμοτράς» θα πραγματοποιήσει, την Πέμπτη, την εκτόξευση του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου MBR PC-20 (κατά τη νατοϊκή ταξινόμηση - SS18 Satana) – σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΔΕ. Η εκτόξευση του MBR θα εκτελεστεί σύμφωνα με το πρωτόκολλο Dnepr, που προβλέπει τη χρησιμοποίηση του πυραύλου με τη μέθοδο της εκτόξευσης και στη συνέχεια της καθ΄ οδόν απόρριψης του ωφέλιμου φορτίου στο διάστημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα τεθεί σε τροχιά ο νοτιοκορεατικός δορυφόρος τηλεπισκόπησης της Γης, KompSat-5. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_22/236058461/

Οι κβαντικοί υπολογιστές σε κινούμενα σχέδια. Ο Jorge Cham , γνωστός από τα ” PHD Comics“, δημιούργησε μια ταινία κινουμένων σχεδίων, στην οποία οι John Preskill και ο Σπύρος Μιχαλάκης, από το IQIM (Institute for Quantum Information and Matter) στο Caltech, περιγράφουν την διαφορετικότητα των πραγμάτων στον κβαντικό κόσμο και το πως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ισχυρούς κβαντικούς υπολογιστές. Στο σχεδιο ο Σπύρος Μιχαλάκης ως Φάουστ! http://physicsgg.me/2013/08/23/%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5%ce%bd/

ΜΑΡΙΑ ΤΖΩΡΤΖΙΟΥ H Ελληνίδα επικεφαλής διεθνών projects της NASA. Η Μαρία Τζώρτζιου πρόσφατα έγινε αναπληρώτρια καθηγήτρια-ερευνήτρια στο Maryland State University. Εδώ και δώδεκα χρόνια είναι υπάλληλος της NASA, στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Μόλις γύρισε από μια αποστολή της NASA στο Chesapeake Bay κι ετοιμάζεται για άλλη μια στον Κόλπο του Μεξικό το Σεπτέμβριο. Η Μαρία τελείωσε με distinction το Φυσικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημείου Θεσσαλονίκης, έχει 2 masters, PhD με distinction, ενώ πριν το PhD είχε πρόσκληση από τη NASA για συνεργασία στο πλαίσιο ενός προγράμματος δορυφορικών μετρήσεων ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Το eirinika.gr την βρήκε λίγο μετά τις διακοπές της στη Νάξο, και είχε μαζί της μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη: Το βιογραφικό σας και η θέση σας στην NASA, θα έκοβε σε πολλούς την ανάσα. Αν σας ζητούσα να μου περιγράψετε σε δύο φράσεις, αυθόρμητα πως φτάσατε στην NASA; Σίγουρα χωρίς διαστημόπλοιο; Σε δύο φράσεις; Carl Sagan και το documentary "Cosmos; A personal Voyage", που είμαι σίγουρη ότι μάγεψε και ενέπνευσε πολλούς της γενιάς μας. Και στη συνέχεια, πολλή δουλειά, πολύ πείσμα, μα και καλή τύχη να έχω θαυμάσιους μέντορες. Διάβασα ότι είστε επικεφαλής ορισμένων projects για την ποιότητα του νερού στην Μεσόγειο, στον Ινδικό Ωκεανό, στον Κόλπο του Μεξικού και στα Ιμαλάια, τι επιδιώκετε μέσα από αυτές τις έρευνες; Είναι γνωστή η αγωνία όλου του κόσμου τα τελευταία χρόνια για την κατάσταση του περιβάλλοντος, την ποιότητα και ποσότητα του νερού, τη διαθεσιμότητα και τη σωστή χρήση των υδάτινων πόρων. Οι έρευνες αποσκοπούν στο να γνωρίσουμε την κατάσταση παγκόσμια, να μελετήσουμε τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε διάφορες κλίμακες, να βελτιώσουμε την επιστημονική γνώση και διαθέσιμη τεχνογνωσία, και να καταλάβουμε πως μπορούμε να συνδυάσουμε πρόοδο και καινοτομία αλλά ταυτόχρονα και προστασία του περιβάλλοντος. Ξένα επιστημονικά περιοδικά αναγνωρίζουν ότι χάρις στις δικές σας ερευνητικές εργασίες θα βελτιωθεί ο τρόπος με τον οποίο προβλέπουμε τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις στα διεθνή ύδατα. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια από πολλούς αναγνωρισμένους επιστήμονες ανά τον κόσμο για καλύτερη αξιοποίηση των παρατηρήσεων απο το διάστημα και εφαρμογή στη βελτίωση μοντέλων πρόβλεψης περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων. Στη NASA, σε συνεργασία με ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια, έχουμε αναπτύξει κάποιες καινούριες μεθοδολογίες για εφαρμογή σε μεγάλες και συνεχείς χρονοσειρές δορυφορικών δεδομένων, οι οποίες, σε συνδυασμό με επίγειες παρατηρήσεις και ενσωμάτωση των νέων δεδομένων σε υδροδυναμικά και βιογεωχημικά μοντέλα, θα βελτιώσουν την κατανόηση των σχέσεων μεταξύ διαφόρων διεργασιών, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο προβλέπουμε τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις στα διεθνή ύδατα. Το γεγονός ότι μεγαλώσατε στον Βόλο, αγναντεύοντας τον Παγασητικό συνέβαλε στην απόφαση σας να αφοσιωθείτε στην ομορφιά των ωκεανών; Η αλήθεια είναι, ότι έχω περάσει μαγικά καλοκαίρια στο Πήλιο. Αλλά γεννήθηκα, μεγάλωσα και άρχισα τις σπουδές μου στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη. Η θέα του Θερμαϊκού σίγουρα με έκανε να αγαπήσω τη θάλασσα, αλλά ταυτόχρονα με ευαισθητοποίησε σε θέματα σχετικά με ανθρωπογενείς επιβαρύνσεις στο φυσικό περιβάλλον. Ταξιδεύετε πολύ σε όλον τον κόσμο, παρατηρείτε και καταγράφετε πολλούς και διαφορετικούς τύπους οικοσυστημάτων, δώστε μου παρακαλώ σε λίγες γραμμές τις εντυπώσεις σας και εκείνα που σαν άνθρωπος και σαν επιστήμων ξεχωρίσατε; Τον τελευταίο καιρό έχω επικεντρώσει την έρευνα μου σε παράκτια οικοσυστήματα και υδροβιότοπους, όπου ποιότητα νερού και βιοποικιλότητα επηρεάζονται από διεργασίες, τόσο στο νερό, όσο και στην στεριά και στην ατμόσφαιρα, όπως το Chesapeake Bay, ο κόλπος του Μεξικού, εκβολικά συστήματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι ανθρώπινες κοινωνικο-οικονομικές δραστηριότητες έχουν άμεση επίδραση στις ευαίσθητες ισορροπίες που αναπτύσσονται σε τέτοιους ιδιαίτερους τύπους οικοσυστημάτων. Στόχος των projects μας σε αυτά τα οικοσυστήματα είναι η ανάπτυξη βελτιωμένων μεθοδολογιών και νέων επιστημονικών εργαλείων (παρατηρήσεις και μοντέλα), τα οποία θα μπορούν να υποστηρίζουν διαδικασίες λήψης αποφάσεων και ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ανάπτυξης της παράκτιας ζώνης. Γιατί σας αρέσει και να διδάσκετε; Όπως σας είπα, νιώθω πολύ τυχερή για τους καθηγητές και μέντορες που είχα ως φοιτήτρια. Έτσι, εκτός από χαρά, νιώθω και υποχρέωση να μοιράζομαι τη γνώση και εμπειρίες με νέους φοιτητές. Είναι φανταστικό να βλέπει κανείς πόσο ευαισθητοποιημένα είναι τα νέα παιδιά σε περιβαλλοντικά θέματα, και πόσο αναζητούν ευκαιρίες να μάθουν, να καταλάβουν τα προβλήματα, και να βοηθήσουν στο να βρεθούν λύσεις. Το βλέπω ιδιαίτερα εμφατικά στους φοιτητές που έχω στα projects μου. Σας λείπει η Ελλάδα; Σας λείπει ο Βόλος ή το Πήλιο; Η Ελλάδα πάντα μου λείπει, η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, τα νησιά, η θάλασσα. Αλλά, όχι επαγγελματικά. Παρόλο που υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες και πολύ σοβαρά Ερευνητικά Ιδρύματα στην Ελλάδα, οι ευκαιρίες για νέους ανθρώπους είναι περιορισμένες, οι ευκαιρίες χρηματοδότησης λίγες, και η συμπεριφορά από δημόσιους υπαλλήλους ξεχασμένους σε καίριες θέσεις βάζουν, μερικές φορές, φρένο σε όνειρα και πρωτοβουλίες. Θαυμάζω τους Έλληνες επιστήμονες συνεργάτες μου, γιατί παρά τις τόσες αντιξοότητες μπορούν και τα καταφέρνουν. Δεν είναι εύκολο. Όταν σας μιλούν άσχημα για την Ελλάδα πώς νιώθετε και πώς αντιδράτε; Δεν έχω συναντήσει πολύ κόσμο έξω από την Ελλάδα που μιλάει άσχημα για την χώρα μας. Όσες φορές, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχω ζητήσει τις εντυπώσεις από γνωστούς και φίλους που έχουν επισκεφτεί την Ελλάδα, ακούω τα καλύτερα λόγια για το πόσο ωραίες εντυπώσεις είχαν από το ταξίδι τους. Ποια είναι η εικόνα που έχουν συνομήλικοι σας, οι μαθητές σας, το περιβάλλον σας γενικά για την χώρα μας; Οι μαθητές μου και οι συνάδελφοι μου στο Goddard και στο Πανεπιστήμιο του Maryland πάντα δείχνουν πόσο ζηλεύουν (καλοπροαίρετα), όταν τους λέω ότι πηγαίνω ταξίδι στην Ελλάδα. Η αρχαία ιστορία της Ελλάδας, τα μνημεία, οι φυσικές ομορφιές, τα βουνά και οι θάλασσες μας, το φαγητό, η φιλοξενία, ο καιρός, ο ήλιος, θεωρούνται εντυπωσιακά. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, λέμε ότι θα ήταν πολύ ωραίο όλη η ομάδα να έρθει να δουλέψει αμισθί, αν οι επόμενες μετρήσεις μας γίνουν στα παράκτια νερά της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Νάξου. Θα γινόσασταν ποτέ αστροναύτης; Οχι, για δύο λόγους: δεν θα μπορούσα να ζήσω για μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από τη Γη. Μου αρέσει πολύ αυτός ο πλανήτης και δεν μου είναι αρκετό να τον βλέπω από απόσταση. Επίσης, η παραμονή του ανθρώπου στο διάστημα έχει επιπτώσεις (πολλές ακόμα άγνωστες) στο ανθρώπινο σώμα, στους μύες, στα κόκαλα, στον εγκέφαλο. Θεωρώ την ανθρώπινη ζωή πολύτιμη και δεν θα ρίσκαρα την υγεία μου για μια συμμετοχή σε διαστημική αποστολή. Προτιμώ την αποστολή ρομπότ στο διάστημα. Πώς ζει μια κοπέλα της ηλικίας σας όταν δεν είναι επιστήμων; Έχετε χρόνο να γυμναστείτε, να ασχοληθείτε με την μόδα; Παρόλο που ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός, τα σαββατοκύριακα είναι (εκτός σπάνιων περιπτώσεων) αφιερωμένα στην οικογένεια και παιχνίδι με την κόρη μας. Προσπαθούμε κάθε βδομάδα να βρίσκουμε χρόνο για να πάμε γυμναστήριο, να βγούμε για ποτό ή φαγητό με καλούς φίλους, να ακούσουμε μουσική, να πάμε για ψώνια, εκδρομές, ή απλά για περπάτημα στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Αλλά εκτός σαββατοκύριακου, οι υπόλοιπες μέρες έχουν αρκετή δουλειά, συχνά 12ωρα στο γραφείο ή στο εργαστήριο, και οι διακοπές είναι περιορισμένες. Θα θέλατε να συνδυάσετε μια τόσο δύσκολη καριέρα με την οικογένεια; Ναι, βέβαια. Δεν πιστεύω ότι είναι αδύνατο για μια γυναίκα, να συνδυάσει απαιτητική καριέρα με οικογένεια, αλλά ούτε είναι και εύκολο. Είμαι τυχερή να έχω τον κατάλληλο σύζυγο που, παρά τις απαιτήσεις της δικής του καριέρας, μοιράζεται και συνεισφέρει εξίσου στην φροντίδα της οικογένειας. Έχω πολλά παραδείγματα στον χώρο μου πετυχημένων γυναικών που ταυτόχρονα είναι εξαιρετικές μητέρες και έχουν χαρούμενες και δεμένες οικογένειες. Μια από τις πιο καταξιωμένες συναδέλφους μου και μέντορας μου στο Goddard, έχει τέσσερα παιδιά και πριν από ένα χρόνο περίπου είχε την τύχη να γίνει γιαγιά σε τετράδυμα από την μικρότερη κόρη της. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς είχαμε κι εγώ με τον σύζυγο μου την τύχη να γίνουμε γονείς. Τι προτείνετε στα Ελληνόπουλα που νιώθουν ότι χάνετε η γενιά τους από την ανεργία και τα προβλήματα; Η ανεργία των νέων είναι πραγματικά σε απογοητευτικά επίπεδα. Θα πρότεινα στα παιδιά στην Ελλάδα ό,τι λέω και στους φοιτητές μου εδώ. Να μαζέψουν όσα εφόδια μπορούν ως μαθητές, ως φοιτητές. Να επενδύσουν χρόνο στο να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να καταλάβουν τί είναι αυτό που πραγματικά θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, και να προσπαθήσουν να γίνουν οι καλύτεροι σε αυτό. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες και υποτροφίες για νέα παιδιά, κυρίως μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά πρέπει να ψάξουν αυτές τις ευκαιρίες και να τις εκμεταλλευτούν. Δικτύωση και συνεργασίες με άλλες ομάδες σε άλλες χώρες, πάντα βοηθούν στο να γεννηθούν νέες ιδέες που θα γίνουν καινούρια projects. Αυτό, όμως, που ταυτόχρονα πρέπει να γίνει, είναι να βρεθεί και ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, επενδύσεων και επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, έτσι ώστε να γίνει η χώρα μας πιο ανταγωνιστική. Θα πρέπει να γίνει, επιτέλους, εύκολο για νέους ανθρώπους με καλές, πρωτοποριακές ιδέες και εξωτερική χρηματοδότηση, να μπορούν να υλοποιήσουν αυτές τις ιδέες στην Ελλάδα. Θα θέλατε να δουλέψετε για υγρότοπους και οικοσυστήματα της Ελλάδας; Κι αν ναι, ποια θα ήταν αυτά; Η Ελλάδα είναι χώρα πλούσια σε υγροτόπους. Πριν από πέντε χρόνια, και με χρηματοδότηση από τη NASA και τα Ευρωπαϊκά προγράμματα Marie Curie International Re-integration και Marie Curie Excellence Team Grant, άρχισα ένα διεπιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα που είχε ως κύριο στόχο τη μελέτη των διακυμάνσεων στην ποσότητα και ποιότητα των διαλυμένων οργανικών ουσιών που προέρχονται απο διαφόρους παράκτιους υγροτόπους (έλη, υγρολίβαδα, παραποτάμια δάση κτλ) στη Ν.Α. Ευρώπη, και την κατανόηση των επιπτώσεων που έχουν αυτές οι διακυμάνσεις στη βιοχημεία και παραγωγικότητα του οικοσυστήματος και τις οπτικές ιδιότητες των παράκτιων υδάτων. Οι μετρήσεις και τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν σε εφαρμογές τηλεπισκόπησης μέσω ανάπτυξης αλγορίθμων συσχέτισης βιογεωχημικών μεταβλητών και οπτικών παραμέτρων. Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με επιστήμονες και φοιτητές από το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, τη NASA, το Ινστιτούτο Smithsonian και το Πανεπιστήμιο του Maryland. Ανάμεσα στα οικοσυστήματα της Ελλάδας που μελετήσαμε ήταν το δέλτα του Σπερχειού, οι υγρότοποι του Αμβρακικού, οι υγρότοποι και το δέλτα του Έβρου, οικοσυστήματα που έχουν μεγάλη οικολογική σημασία και κάποια, ως υγρότοποι Ramsar, τελούν υπό καθεστώς ειδικής προστασίας. Οι γονείς σας είναι υπερήφανοι, πολύ δικαιολογημένα βέβαια για σας, νιώθετε ότι η αγάπη των γονιών ήταν μεγάλο στήριγμα; Σε όλες, μάλλον, τις οικογένειες οι γονείς είναι περήφανοι για τα παιδιά τους. Αυτό που διαφέρει απο οικογένεια σε οικογένεια είναι περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς εκδηλώνουν τα συναισθήματα τους. Αναμφίβολα, ο ενθουσιασμός, η αυτοπεποίθηση και η αισιοδοξία που με μοναδικό τρόπο οι γονείς μπορούν να μεταδώσουν στα παιδιά τους, μέσα απο την εκδήλωση όχι μόνο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα και της εμπιστοσύνης και της αποδοχής τους, αποτελούν τεράστιο στήριγμα σε κάθε φάση της ζωής του παιδιού. Ήμουν ιδιαίτερα τυχερή με τους γονείς μου. Ελπίζω και εύχομαι κάπως έτσι να αισθάνεται και η κόρη μου. http://www.defencenet.gr/defence/item/h-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CF%8E%CE%BD-projects-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa

Μυστηριώδες μάγναστρο φέρει ένα από τα ισχυρότερα μαγνητικά πεδία στο σύμπαν. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου της ESA XMM-Newton , πως ένα παράξενο νεκρό αστέρι κρύβει εδώ και πολύ καιρό ένα από τα ισχυρότερα μαγνητικά πεδία στο Διάστημα, παρότι είχαν γίνει παλαιότερα εκτιμήσεις για ένα ασυνήθιστα ασθενές μαγνητικό πεδίο. Το αντικείμενο που είναι γνωστό ως SGR 0418+5729 (ή SGR 0418 εν συντομία) είναι ένα μάγναστρο ( magnetar στα αγγλικά), ένα ξεχωριστό είδος αστέρων νετρονίων. Ένας αστέρας νετρονίων είναι ο νεκρός πυρήνας ενός τεράστιου αστέρα που κατέρρευσε στον εαυτό του αφού κατανάλωσε όλα του τα καύσιμα και εξερράγη με ένα δραματικό συμβάν υπερκαινοφανούς αστέρα. Είναι εξαιρετικά πυκνά αντικείμενα που περικλείουν μάζα περισσότερη από αυτή του Ήλιου σε μια σφαίρα μόνον 20 χιλιομέτρων – περίπου όσο το μέγεθος μιας πόλης. Ένα μικρό ποσοστό αστέρων νετρονίων σχηματίζουν και ζουν για λίγο ως μάγναστρα, ονομαζόμενοι έτσι από τα εξαιρετικά ισχυρά μαγνητικά τους πεδία τα οποία είναι δισεκατομμύρια με τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από εκείνα που παράγονται για παράδειγμα στα μηχανήματα MRI των νοσοκομείων. Τα πεδία αυτά κάνουν τα μάγναστρα να εκρήγνυνται σποραδικά με ριπές υψηλής-ενέργειας ακτινοβολίας. Ο SGR 0418 βρίσκεται στο γαλαξία μας, περίπου 6500 έτη φωτός από τη Γη. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2009 από διαστημικά τηλεσκόπια μεταξύ των οποίων το Fermi της NASA και το Koronas-Photon της Roscosmos όταν ξαφνικά φωτίστηκαν με ακτίνες-Χ και ασθενείς ακτίνες γάμμα. Έχει μελετηθεί στη συνέχεια από ένα στόλο παρατηρητηρίων, συμπεριλαμβανομένου και του XMM-Newton της ESA . "Μέχρι πρόσφατα, όλες οι ενδείξεις ήταν πως αυτό το μάγναστρο είχε ένα από τα γνωστά πιο ασθενή επιφανειακά μαγνητικά πεδία, στα 6 x 10 12 Gauss, ήταν χοντρικά 100 φορές χαμηλότερο από τα τυπικά μάγναστρα", λέει ο Ανδρέα Τιένγκο από το Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανώτατων Σπουδών, στην Πάβια, Ιταλία, και κύριος συγγραφέας της εργασίας που εκδόθηκε στο περιοδικό Nature . "Η κατανόηση αυτών των αποτελεσμάτων ήταν μια πρόκληση. Παρόλα αυτά, υποψιαζόμασταν πως ο SGR 0418 έκρυβε στην πραγματικότητα ένα πολύ ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο, έξω από τα όρια των συνηθισμένων αναλυτικών τεχικών μας". Τα μάγναστρα περιστρέφονται πιο αργά από ότι οι αστέρες νετρονίων, πραγματοποιώντας ωστόσο και πάλι μια περιστροφή μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ο συμβατικός τρόπος να καθοριστεί το μαγνητικό πεδίο ενός μάγναστρου είναι να μετρηθεί ο ρυθμός με τον οποίο μειώνεται η περιστροφή. Μετά από τρία χρόνια παρατηρήσεων του SGR 0418, οι επιστήμονες οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ενός ασθενούς μαγνητικού πεδίου. Η νέα τεχνική που αναπτύχθηκε από τον Δρ. Τιένγκο και τους συνεργάτες του, περιλαμβάνει αναζήτηση για διαφοροποιήσεις στο φάσμα των ακτίνων-Χ του μάγναστρου σε εξαιρετικά σύντομα χρονικά διαστήματα καθώς αυτό περιστρέφεται. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στους αστρονόμους να αναλύσουν το μαγνητικό πεδίο σε πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια αποκαλύπτοντας πως ο SGR 0418 είναι τελικά ένα μαγνητικό «τέρας». "Για να εξηγηθούν οι παρατηρήσεις μας, αυτό το μάγναστρο πρέπει να έχει ένα υπέρ-δυνατό, περιστρεμμένο μαγνητικό πεδίο το οποίο φτάνει τα 10 15 Gauss γύρω από μικρές περιοχές στην επιφάνεια και εκτείνεται μόνο μερικές εκατοντάδες μέτρα", είπε ο Δρ. Τιένγκο. "Κατά μέσο όρο, το πεδίο μπορεί να φανεί αρκετά ασθενές, όπως είχε προταθεί από προηγούμενες μελέτες. Ωστόσο, είμαστε τώρα σε θέση να εξετάσουμε την επιμέρους δομή στην επιφάνεια και να δούμε ότι το πεδίο είναι πολύ ισχυρό σε τοπικό επίπεδο". Μια απλή αναλογία μπορεί να γίνει με τα τοπικά μαγνητικά πεδία που βρίσκονται στις ηλιακές κηλίδες στον Ήλιο, όπου μια αλλαγή στη διάταξη μπορεί ξαφνικά να οδηγήσει στην κατάρρευση τους και την παραγωγή μιας έκλαμψης ή, στην περίπτωση του SGR 0418, μια έκρηξη ακτίνων-Χ. "Τα φασματικά δεδομένα που παρέχονται από το XMM-Newton , σε συνδυασμό με ένα νέο τρόπο ανάλυσης των δεδομένων, μας επέτρεψε να κάνουμε επιτέλους τις πρώτες λεπτομερείς μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου ενός μάγναστρου, επιβεβαιώνοντας ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες τιμές που έχουν μετρηθεί ποτέ στο Σύμπαν", προσθέτει ο Νόρμπερτ Σαρτελ, επιστήμονας του έργου του XMM-Newton της ESA . "Έχουμε τώρα ένα νέο εργαλείο για την ανίχνευση των μαγνητικών πεδίων και των άλλων μάγναστρων, το οποίο θα βοηθήσει στους περιορισμούς των μοντέλων αυτών των εξωτικών αντικειμένων". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Mysterihodes_mhagnastro_phherei_hena_apho_ta_ischyrhotera_magnetikha_pedhia_sto_shumpan

Η επανδρωμένη διαστημική αποστολή για την πρώτη «επίσκεψη» σε αστεροειδή. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την επανδρωμένη αποστολή που εξετάζει η ΝΑΣΑ, με σκοπό τη συλλογή δειγμάτων από αστεροειδή, «φέρνει στο φως» το βίντεο που ετοίμασε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Από τις αρχές του 2013, η ΝΑΣΑ μελετά ένα σενάριο το οποίο προβλέπει την εκτροπή ενός αστεροειδούς από την πορεία του και τη μεταφορά του σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Η μεταφορά αυτή θα μπορούσε να γίνει από μια ρομποτική διαστημική «φορτηγίδα», η οποία γι’ αυτό τον σκοπό θα έκλεινε τον βράχο μέσα σε ένα πλαστικό περίβλημα, ώστε να τον σύρει μέχρι τη «γειτονιά» του πλανήτη μας. Έτσι, ένα δεύτερο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος θα χρειαζόταν λίγο σχετικά χρόνο για να φτάσει σε εκείνο το σημείο, ώστε να μπορέσουν οι αστροναύτες να πάρουν δείγματα και να τα φέρουν πίσω στη Γη. Με την προτεινόμενη αποστολή να ονομάζεται «Asteroid Redirect Mission», το βίντεο δείχνει πως για τη μεταφορά των αστροναυτών η διαστημική υπηρεσία προορίζει την κάψουλα Orion, η οποία βρίσκεται υπό κατασκευή από την εταιρεία Lockheed Martin. Το Orion αναμένεται να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2014, ώστε να ξεκινήσουν οι πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις του. Σύμφωνα με το animation, η κάψουλα θα χρειαστεί εννιά ημέρες για να φτάσει στον διαστημικό βράχο. Επίσης, αν και το Orion θα έχει χωρητικότητα έως και 6 άτομα, για τη συλλογή των δειγμάτων θα είναι αρκετοί δύο αστροναύτες. Ήδη από τον Απρίλιο, εκπρόσωποι της ΝΑΣΑ έχουν δηλώσει πως μια τέτοια διαστημική αποστολή θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα το 2025. Πάντως, απαραίτητη προϋπόθεση είναι το αμερικανικό Κογκρέσο να εγκρίνει τον προϋπολογισμό της, ο οποίος εκτιμάται ότι θα αγγίξει τα 14 δισ. δολάρια, τη στιγμή που αρκετοί από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχουν εκφράσει ήδη δημόσια την αντίθεσή τους. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_23/08/2013_515206 Ζήτημα χρόνου οι «απρόσκλητοι επισκέπτες» στον πλανήτη μας. Οι κίνδυνοι από το διάστημα πληθαίνουν. Γι’ αυτό, οι ρώσοι επιστήμονες επεξεργάζονται συστήματα, τα οποία, όχι μόνο θα συλλέγουν πληροφορίες για τα -πιο απειλητικά για τη Γη- αντικείμενα, αλλά, αν κριθεί απαραίτητο, θα καταστρέφουν τους «απρόσκλητους επισκέπτες». Οι τελευταίες «πληροφορίες» που έρχονται από το διάστημα δεν είναι καθησυχαστικές για τους κατοίκους της Γης, καθώς ο κίνδυνος πτώσης «αντικειμένων» στον πλανήτη αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA από τις 3 Ιουλίου 2013, σε τροχιά γύρω από τη Γη έχουν παρατηρηθεί 16602 αντικείμενα που έχουν κατασκευαστεί από τον άνθρωπο. Από αυτά μόνο τα 3612 είναι ενεργοί δορυφόροι. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν τεχνητά διαστημικά απόβλητα κάθε λογής προέλευσης. Επίσης, στη Γη επιτίθενται ενεργά τα τελευταία χρόνια και μακρινοί επισκέπτες, οι αστεροειδείς. Όπως αναφέρει ο ακαδημαϊκός σύμβουλος της Ακαδημίας Μηχανικών Επιστημών, Γιούρι Ζάιτσεφ, ενώ προηγουμένως θεωρούταν ότι η πτώση στη Γη θραυσμάτων μετεωριτών τύπου Τουνγκούσκα συμβαίνει μια φορά στα 700-900 χρόνια, τώρα επικρατεί η άποψη ότι ανάλογα συμβάντα μπορούν να έχουν μεγαλύτερη συχνότητα, περίπου κάθε 90-100 χρόνια. Δεδομένου μάλιστα ότι την τελευταία δεκαετία ανακαλύφθηκαν περισσότεροι αστεροειδείς από ότι τους προηγούμενους δυο αιώνες, «οι συγκρούσεις είναι ουσιαστικά αναπόφευκτες και ζήτημα χρόνου», θεωρεί ο επιστήμονας. Το 2004 οι αστρονόμοι είχαν προβλέψει ότι ο «Άποφις» μπορεί να συντριβεί στη Γη το 2029, αλλά αργότερα διασαφηνίστηκε ότι θα περάσει δίπλα της. Αν όμως κατά το πέρασμά του δίπλα από τη Γη ο «Άποφις» διέλθει μια από τις πολλές λεγόμενες «βαρυτικές κλειδαρότρυπες» που αποτελούν μικρές περιοχές του διαστήματος εύρους από 2 έως 600 μέτρων, τότε μπορεί να περιέλθει σε ένα πεδίο βαρύτητας-παγίδα, και η σύγκρουση αργά η γρήγορα θα καταστεί αναπόφευκτη. Από τη μεριά του, ο γενικός διευθυντής του συλλόγου «Κέντρο πλανητικής άμυνας», Ανατόλι Ζάιτσεφ, αναφερόμενος στο Διεθνές σύστημα πλανητικής προστασίας «Φρούριο», το πρόγραμμα του οποίου είχε παρουσιαστεί το Μάρτιο 2013, σημείωσε ότι πρέπει να προστεθούν σε αυτό δύο με τρεις συσκευές παρατήρησης, δορυφόροι αναγνώρισης οι οποίοι θα διευκρινίζουν τις παραμέτρους των αστεροειδών και τις τροχιές της πτήσης τους, καθώς και δορυφόροι αναχαίτισης που θα είναι ικανοί να καταστρέφουν τους αστεροειδείς ή να αλλάζουν την πορεία τους. Πάντως, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, η ολοκλήρωση του συστήματος μπορεί να διαρκέσει 5-6 χρόνια, ενώ το κόστος του θα φτάσει περί τα δυο δις δολάρια. Τα δικά τους σχέδια έχουν παρουσιάσει και οι κορυφαίες ρωσικές διαστημικές εταιρίες. Η εταιρία πυραύλων και διαστήματος «Energia» έχει ανακοινώσει ότι μέσα στο διάστημα 2020-2030, δεν αποκλείεται να έχει έτοιμο για να στείλει στο διάστημα, έναν ισχυρό φορέα με πυρηνικό κινητήρα, και πυρομαχικά κατά αστεροειδών. Την ίδια στιγμή, η Ενωση Επιστημονικών Ερευνών και Ανάπτυξης Διαστημικών Συστημάτων, «Λαβότσκιν», έχει δημιουργήσει επί χάρτου ένα σχέδιο συσκευής η οποία θα προορίζεται να προσγειωθεί στην επιφάνεια του αστεροειδή και να τοποθετήσει πάνω σε αυτή έναν ραδιοφάρο με τη βοήθεια του οποίου θα μπορεί να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η τροχιά πτήσης του ουράνιου σώματος. Ο επικεφαλής της ρωσικής Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roscosmos), Βλαντίμιρ Ποπόβκιν, στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η επιλογή του τρόπου που πρέπει να αντιμετωπίζεται μια τέτοια απειλή, εξαρτάται από τις διαστάσεις, τη μάζα, τη σύνθεση και τις ιδιότητες των πετρωμάτων του επικίνδυνου αντικειμένου. Μερίδα ρώσων ειδικών υποστηρίζει ότι για την καταστροφή τέτοιων αστεροειδών και κομητών, είναι αναγκαία ακόμα και η χρήση πυρηνικών όπλων. Ωστόσο, για την ώρα παραμένει ασαφές ποιος θα είναι ο ακριβής τρόπος εξουδετέρωσης της απειλής από το διάστημα που θα επιλέξει η Ρωσία. Εν τω μεταξύ, η μεταφορά στο διάστημα πυρηνικών πυρομαχικών για την αντιμετώπιση της απειλής των αστεροειδών μπορεί να δημιουργήσει διεθνές στρατιωτικοπολιτικό πρόβλημα. Τη σχετική δήλωση έκανε τον περασμένο Φεβρουάριο ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο οποίος, ωστόσο, υπογράμμισε ότι ορισμένες χώρες είναι πιθανόν να χρησιμοποιήσουν ως αφορμή το ζήτημα της αντιμετώπισης των αστεροειδών, για τη μεταφορά στο διάστημα πυρηνικών όπλων για στρατιωτικούς σκοπούς. Η φυσική καταστροφή ενός αστεροειδή, είναι ένα θέμα που αφορά το μέλλον. Προς το παρόν, λόγος γίνεται μόνο για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα πιο επικίνδυνα διαστημικά σώματα που προσεγγίζουν τη Γη. Ένα από αυτά τα σώματα είναι ο αστεροειδής «Άποφις». Παρά το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2013 οι επιστήμονες της NASA, με βάση νέες παρατηρήσεις, διαπίστωσαν πως τις προσεχείς δεκαετίες η πιθανότητα σύγκρουσης του «Άποφις» με τη Γη ουσιαστικά θα πρέπει να αποκλειστεί, ένας τέτοιος κίνδυνος εξακολουθεί να υφίσταται και οι προετοιμασίες γι’ αυτόν πρέπει να γίνουν ήδη τώρα, δηλώνει με βεβαιότητα ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Λεβ Ζελιόνι. Κατά τον ίδιο, το πιο αποτελεσματικό μέσο για ένα τόσο επικίνδυνο σώμα όπως αυτό, είναι η μαλακή προσεδάφιση μιας διαστημικής συσκευής επάνω του, και με τη βοήθεια ηλεκτρικών κινητήρων μικρής ώσης να επιχειρηθεί για ένα μεγάλο διάστημα η αλλαγή της τροχιάς του. Την ανάπτυξη μιας τέτοιας τεχνολογίας θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα κοινό ρωσο-αμερικανικό πρόγραμμα «αιχμαλώτισης» και μεταφοράς προς την τροχιά της Σελήνης, ενός μικρού αστεροειδούς. Τον Απρίλιο, ο Βλαντίμιρ Ποπόβκιν είχε αναφερθεί στο σχέδιο δημιουργίας ενός διαστημικού «ρυμουλκού», με τη βοήθεια του οποίου θα «συρόταν» προς την τροχιά της Σελήνης ένας αστεροειδής διαμέτρου 15-20 μέτρων. Της διαδικασίας αυτής θα έπονταν επιστημονικές παρατηρήσεις με την αποστολή σε αυτόν επανδρωμένης αποστολής ή με τη χρήση αυτόματων συσκευών. Το συνολικό κόστος του προγράμματος μπορεί να φτάσει τα 2,65 δις δολάρια. http://rbth.gr/tecnology/2013/08/25/zitima_xronoy_oi_aprosklitoi_episkepte_ston_planiti_ma_24433.html

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες τοποθέτησαν εξοπλισμό στο εξωτερικό του ΔΔΣ. Οι κοσμοναύτες Θεόδωρος Γιουρτσίχιν και Αλεξάντρ Μισούρκιν, που εργάστηκαν στο ανοιχτό διάστημα σύμφωνα με το ρωσικό πρόγραμμα, τοποθέτησαν πάνελ για το πείραμα «Αντοχή» στο εξωτερικό του ΔΔΣ, ανέφεραν στο Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων της Μόσχας. Το πείραμα έχει ως στόχο τη μελέτη της επίδρασης του διαστήματος στα χαρακτηριστικά των μηχανικών ιδιοτήτων των υλικών. Επιπλέον, οι Γιουρτσίχιν και Μισούρκιν τοποθέτησαν μαλακές χειρολαβές, με τη βοήθεια των οποίων το πλήρωμα θα μπορεί να μετακινείται στο εξωτερικό του ΔΔΣ κατά τη διάρκεια των εξόδων στο ανοιχτό διάστημα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_16/234766349/ Οι ρώσοι κοσμοναύτες έθεσαν ένα νέο «διαστημικό» ρεκόρ. Οι ρώσοι κοσμοναύτες Αλεξάντρ Μισούρκιν και Φιόντορ Γιουρτσίχιν ολοκλήρωσαν μια έξοδο στο ανοιχτό διάστημα και εργάστηκαν εκτός Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού περισσότερο από 7 ώρες, θέτοντας ένα νέο ρεκόρ διάρκειας παραμονής στο διάστημα. Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος του ΔΔΣ 36/37, ο ρώσος Πάβελ Βινογκράντοφ, οι αστροναύτες της NASA Κάρεν Νάιμπεργκ και Κρίστοφερ Κάσιντι και επίσης ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Λούκα Παρμιτάνο – εξασφάλισαν ασφαλιστική κάλυψη στους συναδέλφους τους από το σταθμό. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_17/234872717/ Η Ολυμπιακή δάδα των Αγώνων στο Σότσι θα μεταφερθεί στο ανοιχτό διάστημα. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Ολέγκ Κότοφ και Σεργκέι Ριαζάνσκι, οι οποίοι θα αναχωρήσουν για το ΔΔΣ στα τέλη Σεπτεμβρίου, στις 9 Νοεμβρίου θα μεταφέρουν στο ανοιχτό διάστημα την Ολυμπιακή δάδα. «Καμία άλλη εργασία, εκτός από την επίδειξη της Ολυμπιακής δάδας του Σότσι, δεν προγραμματίζεται σε αυτήν την έξοδο», - ανέφερε πηγή του διαστημικού τομέα. Η δάδα των Αγώνων θα μεταφερθεί στο ανοιχτό διάστημα για πρώτη φορά στην ιστορία. Στις αρχές Νοεμβρίου θα μεταφερθεί στο ΔΔΣ με το διαστημόπλοιο «Soyuz TMA-11Μ». Τη δάδα θα επιστρέψει στη Γη ο κοσμοναύτης Φιόντορ Γιουρτσίχιν, ο οποίος βρίσκεται τώρα στο σταθμό. Η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία θα ξεκινήσει την πορεία της από τη Μόσχα στις 7 Οκτωβρίου του 2013 http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_18/235083773/ Θα οξυνθεί το πρόβλημα των απορριμάτων σε τροχιά; Στις ΗΠΑ σχεδιάζουν να καταργήσουν ένα από τα συστήματα ελέγχου του περίγειου διαστημικού χώρου, που, μεταξύ άλλων, παρακολουθεί τα διαστημικά απορρίμματα. Αυτό μπορεί να θέσει τις πτήσεις των δορυφόρων, και ειδικότερα του Διεθνούς Διατημικού Σταθμού, σε κίνδυνο. Το σύστημα διαστημικής εποπτείας των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ (Air Force Space Surveillance System), απλούστερα ονομάζεται Space Fence ή «Διαστημικός Φράκτης». Πρόκειται για τρία γιγαντιαία ραντάρ, στις νότιες ΗΠΑ, που παρακολουθούν αντικείμενα στον περίγειο χώρο, από την αρχή της δεκαετίας του '60. Και νά που η διοίκηση των Διαστημικών Δυνάμεων – μίας από τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας – δεν ανανεώνει τη σύμβαση με την εταιρεία, η οποία για 4 χρόνια εξασφάλιζε τη λειτουργία του Space Fence. Την 1η Οκτωβρίου, τα ραντάρ πρέπει να παύσουν να λειτουργούν. Παρά το ότι, προς στιγμήν, δεν γίνεται λόγος για αποσυναρμολόγηση του «Φράκτη», η μοίρα του είναι απροσδιόριστη. Αυτά τα ραντάρ διακρίνουν οποιοδήποτε αντικείμενο πάνω από 10 εκατοστά, που βρίσκεται σε τροχιά και αποτελεί κίνδυνο για τους δορυφόρους και, πολύ περισσότερο για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Λαμβάνοντας προειδοποίηση από τη Γη, ο Σταθμός ελίσσεται για να αποφύγει τη σύγκρουση. Ωστόσο, μετά την παύση λειτουργίας του Space Fence, η διακινδύνευση του πληρώματος δεν θα αυξηθεί, αφού τη σχολαστική παρακολούθηση των απορριμμάτων θα αναλάβουν άλλα συστήμτα - όπως είναι πεπεισμένος ο Γιούρι Κάρας, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής: Η Ρωσία διαθέτει το σύστημα «Παράθυρο», εγκατεστημένο στην Κεντρική Ασία. Για το λόγο αυτό δεν προκύπτει από την κατάργηση του «Φράκτη» κανένας δυνητικός κίνδυνος για το πλήρωμα του ΔΔΣ. Ο δεύτερος από τους συνομιλητές της «Φωνής της Ρωσίας» εστίασε την προσοχή του στην ιδιαιτερότητα του «Φράκτη». Ο λόγος στον συντάκτη του περιοδικού «Τα Νέα της Κοσμοναυτικής», 'Ιγκορ Αφανάσιεφ: Το βασικό πλεονέκτημα του αμερικανικού συστήματος Space Fence βρίσκεται στο ότι έχει τη δυνατότητα να εποπτεύει αντικείμενα σε ύψος μέχρι 24000 χλμ. Ο ΔΔΣ πετά αρκετά χαμηλότερα. Τα υπόλοιπα όργανα και συστήματα παρακολουθούν τον περίγειο χώρο, μέχρι το ύψος των 1000 χλμ. Νομίζω ότι δεν αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος. Δεν το βλέπουν όμως έτσι όλοι οι ειδικοί. Ο αμερικανός παρατηρητής δορυφόρων και ιδιοκτήτης του ιστοτόπου http://www.satwatch.org/ , Μάικ Κολέτα, σημειώνει ακόμα μια ιδιαιτερότητα του Space Fence. Το δίκτυο αυτό δεν χρειάζεται να το κατευθύνει κανείς, πάνω του πέφτουν τα πάντα – τα ραντάρ λειτουργούν επί 24ώρου βάσης. Εν πολλοίς, χάρη σε αυτό έγινε εφικτό να εντοπιστούν τα συντρίμμια μετά από τη δοκιμή του αντιδορυφορικού όπλου από την Κίνα, το 2007 και η σύγκρουση της αμερικανικής με τη ρωσική συσκευή, το 2009. Οπότε η πρόγνωση των κυμάτων σκουπιδιών που κινούνται στις πιο «πυκνοκατοικημένες» τροχιές, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στην οποία βρίσκεται ο ΔΔΣ, γίνεται τώρα πιο πολύπλοκη. Στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι η κατάργηση του πεπαλαιωμένου εξοπλισμού συνδέεται με την εξοικονόμηση μέσων. Δεν είναι και τόσο πιστευτό: για το «Φράκτη» ξοδευόταν ετησίως το σεμνό ποσό των 14 εκατομμυρίων δολαρίων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_19/235288309/ Η Ινδία ανέβαλε την εκτόξευση δορυφόρου με κρυογενικό κινητήρα. Λόγω τεχνικών προβλημάτων αναβλήθηκε η εκτόξευση του πρώτου ινδικού δορυφόρου με κινητήρα που λειτουργεί με κρυογενικά καύσιμα. Η δοκιμή του διαστημικού οχήματος αποφασίστηκε να διακοπεί μία ώρα πριν την προγραμματισμένη εκτόξευση. Η προηγούμενη προγραμματισμένη δοκιμαστική πτήση του δορυφόρου, που είναι κατασκευασμένος με τη χρήση κρυογενικών τεχνολογιών, είχε αναβληθεί το 2010. Σύμφωνα με ειδικούς, αυτές οι αποτυχίες αποτελούν χτύπημα στις ινδικές διαστημικές φιλοδοξίες. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_19/235375894/ Αστροναύτης της ΝΑΣΑ παρατήρησε ένα ΟΥΦΟ κοντά στο ΔΔΣ (βίντεο) Ο αστροναύτης της NASA Κρις Κάσιντι παρατήρησε δίπλα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, «ένα Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο». Το βίντεο του ΟΥΦΟ που περνούσε δίπλα στο ΔΔΣ έχει αναρτιθεί σε ένα κανάλι της ΝΑΣΑ στο YouTube. Ο Κάσιντι είδε το άγνωστο αντικείμενιο που πετούσε κοντά στο αγκυροβολημένο στο ΔΔΣ διαστημόπλοιο εφοδιασμού Progress, χθες το πρωί. Αργότερα αποδείχθηκε ότι είναι θήκη μιας κεραίας της ρωσικής μονάδας Zvezda. http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_20/235589804/ Xombi o κάθετος πύραυλος της NASA (vid) Ενα νέο επαναστατικό σύστημα απογείωσης και προσγείωσης δοκιμάζει η NASA τους τελευταίους 18 μήνες. H αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε την Τρίτη ότι και η τελευταία δοκιμή που πραγματοποίησε ήταν απόλυτα επιτυχής. Το σύστημα βασίζεται σε ένα πύραυλο που ονομάζεται «Xombie» και επιτρέπει στο σκάφος στο οποίο βρίσκεται να απογειώνεται και να προσγειώνεται κάθετα. Το σύστημα δοκιμάζεται για χρήση σε διαστημικά σκάφη που θα πραγματοποιούν προσεδαφίσεις σε άλλους πλανήτες ή αστεροειδείς. Στην ανάπτυξη του πυραύλου η NASA συνεργάζεται με την Masten Space Systems. Βίντεο: Η κάθετη προσγείωση και κυρίως προσεδάφιση κρίνεται ως πιο πρακτική και ασφαλής για τα διαστημικά σκάφη και όχι μόνο. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι αν εκτός από διαστημικά σκάφη σχεδιαστούν και αεροσκάφη που θα μπορούν να απογειώνονται και προσγειώνονται κάθετα στον πλανήτη μας όχι μόνο θα μπορούν να φτάσουν σε περιοχές και σημεία που τα σημερινά αεροσκάφη δεν έχουν δυνατότητα να το κάνουν αλλά θα αλλάξει συνολικά η βιομηχανία αερομεταφορών. http://www.defencenet.gr/defence/item/xombie-%CE%BF-%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF %CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa- Έγγραφο της CIA λύνει το μυστήριο της διαβόητης «Area 51» Τελικά δεν ήταν πάρκινγκ για ιπτάμενους δίσκους, ούτε χειρουργείο για νεκροτομές σε εξωγήινους: Η Area 51, η διαβόητη βάση στην έρημο της Νεβάδα (και ίσως η παγκόσμια πρωτεύουσα των συνωμοσιολόγων σε όλο τον κόσμο) ήταν απλώς ένα πεδίο δοκιμών για κατασκοπευτικά αεροπλάνα, αποκαλύπτει ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA. Με τη δημοσιοποίηση του εγγράφου, η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζει για πρώτη φορά την ύπαρξη και τη χρησιμότητα της Area 51, σχολιάζουν την Παρασκευή τα αμερικανικά μέσα. Είναι επίσης η πρώτη φορά που δημοσιοποιείται επίσημα ο χάρτης της περιοχής, αν και η βάση εμφανίζεται και στο Google Earth. Η έκθεση των 400 σελίδων αποκαλύπτει ότι η Area 51 δημιουργήθηκε το 1954 για τις δοκιμές του αναγνωριστικού αεροπλάνου U-2, το οποίο κατασκόπευε τη Σοβιετική Ένωση και άλλες χώρες την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Το U-2 πετούσε σε ύψος 60.000 ποδών, ή 18,3 χιλιομέτρων, ψηλότερα από κάθε άλλο αεροσκάφος της περιοχής, επισημαίνει η έκθεση. Το μεγάλο ύψος φαίνεται ότι προκαλούσε σύγχυση στους κατοίκους της Νεβάδα, οι οποίοι πίστευαν ότι έβλεπαν ιπτάμενους δίσκους. «Οι δοκιμές του U-2 σε μεγάλο ύψος σύντομα οδήγησαν σε μια απρόσμενη παρενέργεια -μια δραματική αύξηση στις αναφορές για Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα» αναφέρεται στην έκθεση. Μάλιστα οι πτήσεις του U-2 και οι δοκιμές του προγράμματος για το διάδοχό του, με την ονομασία Oxcart, αντιστοιχούσαν σε περισσότερες από τις μισές αναφορές για UFO στις ΗΠΑ τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Έκτοτε η Area 51 πέρασε στη λαϊκή κουλτούρα ως σύμβολο κυβερνητικής μυστικότητας. Και μια πληθώρα θεωριών συνωμοσίας ήθελαν τη βάση να εξυπηρετεί μια ποικιλία σκοτεινών δραστηριοτήτων: νεκροτομές σε εξωγήινους που συνετρίβησαν στη Γη, ταξίδια στο χρόνο, έλεγχος του καιρού και άλλα. Η CIA υποχρεώθηκε να δημοσιοποιήσει το έγγραφο έπειτα από αίτημα που υπέβαλε ο Τζέφρι Ρίκελσον, ερευνητής του Πανεπιστημίου George Washington, εκμεταλλευόμενος νόμο για την ελεύθερη πρόσβαση σε κυβερνητικά έγγραφα (Freedom of Information Act). Η αποκάλυψη είναι πάντως απίθανο να βάλει τέλος στις θεωρίες συνωμοσίας -η CIA φρόντισε εξάλλου να κρατήσει απόρρητες ορισμένες σελίδες της έκθεσης, κίνηση που σίγουρα θα προσφέρει τροφή για το μέλλον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231261505

Το Curiosity κοιτά τα φεγγάρια του Άρη να περνούν. Το μεγαλύτερο από τα δύο φεγγάρια του Άρη περνά ακριβώς μπροστά από το μικρότερο σε αυτό το βίντεο που μετέδωσε από την επιφάνεια του πλανήτη το ρομπότ Curiosity. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται σε βίντεο η έκλειψη του ενός δορυφόρου από τον άλλο, επισημαίνουν οι υπεύθυνοι της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Οι ερευνητές της ΝASA είχαν υπολογίσει ότι το Curiosity θα βρισκόταν στην κατάλληλη θέση για να καταγράψει το πέρασμα την 1η Αυγούστου. Το ρομπότ είχε ξυπνήσει λίγο νωρίτερα εκείνη την ημέρα προκειμένου να στείλει δεδομένα στον δορυφόρο MRO, ο οποίος θα αναλάμβανε να τα αναμεταδώσει στη Γη. To βίντεο δημιουργήθηκε από τη συρραφή μιας σειράς εικόνων που έλαβε ο τηλεφακός της κύριας κάμερας του ρομπότ. Στις εικόνες διακρίνονται αρκετοί μεγάλοι κρατήρες στην επιφάνεια του Φόβου, του μεγαλύτερου από τους δύο δορυφόρους. Ο πολύ μικρότερος Δήμος μοιάζει περισσότερο με διερχόμενη διαστημική πέτρα. Ο Φόβος έχει διάμετρο μικρότερη 100 φορές μικρότερη από της δικής μας Σελήνης, κινείται όμως σε ιδιαίτερα μικρή απόσταση από την επιφάνεια του Άρη. Λόγω των παραμέτρων αυτών, από την επιφάνεια του Άρη ο Φόβος φαίνεται να έχει το μισό μέγεθος σε σχέση με τη Σελήνη όπως φαίνεται από την επιφάνεια της Γης. Οι τελευταίες παρατηρήσεις θα επιτρέψουν τώρα στους ερευνητές να υπολογίσουν καλύτερα τις τροχιές των δύο φεγγαριών και να διευκρινίσουν αν ο Δείμος σταδιακά απομακρύνεται από τον μητρικό του πλανήτη. Κύρια αποστολή του Curiosity, πάντως, είναι να διαπιστώσει αν η περιοχή του Κρατήρα Γκέιλ στην οποία προσεδαφίστηκε πέρυσι ήταν ποτέ κατάλληλη για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Στην ελληνική μυθολογία, ο Φόβος ήταν γιος του Άρη και της Αφροδίτης. Ο Δείμος ήταν ο δίδυμος αδελφός του και εκπροσωπούσε τον τρόμο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231261607