Δροσος Γεωργιος

Κβαντική σύμπλεξη φωτονίων που δεν υπάρχουν την ίδια χρονική στιγμή. H κβαντική σύμπλεξη αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα της κβαντομηχανικής, επιτρέποντας σε δύο σωματίδια να συν-πλέκονται μεταξύ τους ακόμα και αν βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Η μέτρηση ενός σωματιδίου αλλάζει ταυτόχρονα την κατάσταση του κβαντικά συζευγμένου ζεύγους του, ανεξάρτητα από την απόσταση. Τώρα, Ισραηλινοί ερευνητές έδειξαν πως δύο φωτόνια μπορούν βρίσκονται σε κβαντική σύμπλεξη ακόμα και αν δεν υφίστανται την ίδια χρονική στιγμή. Η χρονικά ανεξάρτητη κβαντική σύμπλεξη προβλέπεται από την κβαντική θεωρία, αλλά δεν είχε πραγματοποιηθεί με επιτυχία, μέχρι να το προσπαθήσουν οι Ίλαϊ Μεγκιντίς (Eli Megidish) και Χαγκάι Άιζενμπεργκ (Hagai Eisenberg) του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. http://www.phys.huji.ac.il/ Οι ερευνητές ξεκίνησαν χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό που ονομάζεται εναλλαγή κβαντικής σύμπλεξης. Εκθέτοντας έναν ειδικό κρύσταλλο σε ακτινοβολία λέιζερ, δημιούργησαν δύο ζευγάρια “πεπλεγμένων” φωτονίων. Στην αρχή, τα φωτόνια 1 και 4 δεν βρίσκονται σε κατάσταση σύμπλεξης, αλλά μπορούν να βρεθούν εάν οι επιστήμονες πραγματοποιήσουν την κατάλληλη μέτρηση στα φωτόνια 2 και 3. Για να επιτύχουν την ανεξαρτησία από το χρόνο, οι Μεγκιντίς και Άιζενμπεργκ δημιούργησαν πρώτα το ζευγάρι με τα φωτόνια 1 και 2, και μέτρησαν κατευθείαν την πόλωση του φωτονίου 1, πριν δημιουργήσουν το ζευγάρι με τα φωτόνια 3 και 4. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν τη μέτρηση στα φωτόνια 2 και 3, και τελικά μέτρησαν την πόλωση του φωτονίου 4. Παρ’όλο που τα φωτόνια 1 και 4 δε συνυπήρξαν ποτέ, οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι πολώσεις τους κατέληξαν να συμπλέκονται κβαντικά. Σύμφωνα με τον Άιζενμπεργκ, το πείραμα δείχνει ότι δεν είναι απολύτως λογικό να σκεφτόμαστε την εμπλοκή ως μία απτή φυσική ιδιότητα. «Δεν υπάρχει καμία χρονική στιγμή κατά την οποία τα δύο φωτόνια συνυπάρχουν», δήλωσε. «Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε ότι το σύστημα είναι πεπλεγμένο σε εκείνη ή την άλλη χρονική στιγμή», πρόσθεσε. Ωστόσο, το φαινόμενο υπάρχει σίγουρα και το πείραμα αποδεικνύει πόσο διαφορετικές είναι οι έννοιες της κβαντικής μηχανικής. Τα κβαντικά γεγονότα είναι έξω από τις καθημερινές μας έννοιες του χώρου και του χρόνου και για αυτό εμφανίζουν διαφορετικές αντικειμενικές δυσκολίες στην πειραματική τους προσέγγιση και κατανόηση. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως το πείραμά τους θα βοηθήσει στη δημιουργία κβαντικών υπολογιστών και δικτύων, στα οποία θα χρησιμοποιείται η κβαντική σύμπλεξη ως πρωτόκολλο για τη δημιουργία κβαντικών συνδέσεων μεταξύ απομακρυσμένων χρηστών, για την ασφαλή και ιδιαίτερα γρήγορη μεταφορά κωδικοποιημένων πληροφοριών. http://physicsgg.me/2013/05/24/%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%85%cf%80/

Γαλαξίες στον χωροχρόνο. Ένα βίντεο διάρκειας περίπου τριών λεπτών που εξερευνά την κοσμική ιστορία 9 δισεκατομμυρίων χρόνων διαμέσου των εκπληκτικών φωτογραφιών του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble: http://physicsgg.me/2013/05/24/hubble-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/

Βίντεο: η περιστροφή του πλανήτη Ερμή. Η έγχρωμη χαρτογράφηση ολόκληρης της επιφάνειας του Ερμής από τις αμέτρητες φωτογραφίες που έβγαλε η κάμερα του διαστημικού σκάφους MESSENGER. http://physicsgg.me/2013/05/23/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ae/

Συγχαρητήρια σε ολους τους δημιουργούς του «Popeye on Mars» Η Ελλαδα μπορεί να εχει σημαντική θέση στην "Διαστημική Εξερεύνηση". Αρκει να το θελήσει και να υπάρξουν ανθρωποι που θα το τρέξουν!!!

Οι επιστήμονες σχεδιάζουν την αποστολή ζώων στο μακρινό διάστημα. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν την κατασκευή διαστημικού σκάφους για την αποστολή ζώων στο μακρινό διάστημα, δήλωσε σήμερα ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ιατρικών και Βιολογικών Ζητημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Γιεβγκένι Ιλίν. «Σήμερα παλεύουμε για τη δημιουργία ενός διαστημικού σκάφους με πολλά εργαστήρια, το οποίο θα μπορούσαμε να στείλουμε σε υψηλή τροχιά και μέγιστη απόσταση 200000 χιλιομέτρων, αλλά με υποχρεωτική επιστροφή στη Γη», - δήλωσε ο επιστήμονας. Όπως σημείωσε ο Γιεβγκένι Ιλίν, αν η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος αποφασίσει τη δημιουργία αυτού του διαστημικού σκάφους, για τη κατασκευή του, αλλά και την προετοιμασία των συσκευών και του προγράμματος θα χρειαστούν από 3 έως 5 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/2013_05_22/113986311/ Οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν τα ζώα-κοσμοναύτες. Το Ρωσικό Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων άρχισε να μελετά τα ζώα που έχουν επιστρέψει από τη διαστημική πτήση με το ρωσικό δορυφόρο Bion-M. Αυτό είναι ένα πολύτιμο υλικό για τους εμπειρογνώμονες, που μελετούν την επίδραση του διαστήματος στους ζωντανούς οργανισμούς. Τα ληφθέντα δεδομένα θα χρειαστούν για την προετοιμασία των μελλοντικών επανδρωμένων αποστολών στο διάστημα. Στη πτήση που διάρκεσε ένα μήνα ποντίκια, γκέκο, γερβίλοι και σαλιγκάρια συμμετείχαν για πρώτη φορά. Στη βιολογική λειτουργική μονάδα ήταν επίσης αποικίες μικροοργανισμών και φυτών. Τον υπερβολικό φόρτο του διαστήματος δεν το άντεξαν όλοι οι οργανισμοί: τα μισά από τα πενήντα ποντίκια και όλοι οι γερβίλοι έχασαν τη ζωή τους ενώ ήταν ακόμη σε τροχιά. Και όσα πειραματόζωα επέστρεψαν ζωντανά θα μελετηθούν προσεκτικά, λέει η επιστημονική λειτουργός του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων Λιουντμίλα Μπουράβκοβα: -Ένας από τους στόχουςτου πειράματοςήταν να μελετηθεί ηδιαδικασία αποκατάστασης μετά την πτήση. Μέρος των ποντικών είναι ζωντανοί και πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά. Το βιοϋλικό το έχουν πάρει επιστήμονες τουλάχιστον σαράντα ρωσικών ινστιτούτων, μεγάλη αμερικανική ομάδα, καθώς και Γάλλοι και Γερμανοί επιστήμονες. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποσταλεί στο διάστημα χωρίς μέσα πρόληψης. Θα επιστρέψει άρρωστος, με ατροφικούς μύες, με εύθραυστα οστά. Ίσως ακόμη και με σημάδια αρχόμενου καταρράκτη – που έχει παρατηρηθεί σε μια σειρά από αστροναύτες της NASA. Στο δορυφόρο Bion-M δεν υπήρχε ούτε ένα μέσο προφύλαξης. Εκτός αυτού, ο δορυφόρος πετούσε σε τροχιά ύψους σχεδόν 600 χλμ., δηλαδή πολύ υψηλότερα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και εκεί οι ραδιενεργοί παράγοντες επίδρασης του διαστήματος είναι ισχυρότεροι. Υπάρχει και άλλος ένας λόγος, γιατί χρειάζεται ειδικός δορυφόρος – τα ποντίκια, π.χ., δεν επιτρέπεται απλώς να παραμείνουν ένα μήνα μέσα στο ΔΔΣ για λόγους υγιεινής. Ας μην ξεχνάμε ότι ακριβώς τα ζώα, σκύλοι και πίθηκοι, ήταν που πραγματοποίησαν πτήση σε τροχιά της Γης στην αυγή της διαστημικής εποχής. Και βάσει αυτών προσδιορίστηκε κατά πόσο είναι επικίνδυνη η αποστολή ανθρώπου σε τροχιά. Όμως τους επιστήμονες για πολύ καιρό τους ενδιέφερε μόνο η φυσιολογική πλευρά του θέματος, διευκρινίζει ο επιστημονικός ειδικός Βλαντίμιρ Σιτσόφ: - Σήμερα υπάρχουν νέες μέθοδοι και δυνατότητες έρευνας των βαθιών διαδικασιών σε μοριακό και γενετικό επίπεδο. Μελέτης των αισθητήριων συστημάτων. Για την κατανόηση του πως οι βαθιές αλλαγές συντελούνται στον οργανισμό σε συνθήκες διαστημικής πτήσης – έλλειψης βαρύτητας και ραδιενεργούς ακτινοβολίας. Τέτοιου είδους έρευνες συμβάλλουν στην κατανόηση του τι μπορούμε να αναμένουμε σε περίπτωση μακράς πτήσης του ανθρώπου στο διάστημα, λόγου χάριν στον Άρη. Πρόκειται για απαραίτητο στάδιο, για την ασφαλή ανάπτυξη της επανδρωμένης κοσμοναυτικής και των πτήσεων ανθρώπου στο απώτερο διάστημα. Οι εκτοξεύσεις δορυφόρων Bion θα συνεχιστούν. http://greek.ruvr.ru/2013_05_22/114005771/ Βίντεο: Μythbusters και Διαστημικός Σταθμός. Ο αστροναύτης Chris Hadfield συνεργάζεται με τους Jamie Hyneman και Adam Savage των Mythbusters. Στο πρώτο βίντεο βλέπουμε τρία διασκεδαστικά παιχνίδια με τα οποία μπορεί κανείς να περνάει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο του, αν ποτέ βρεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: Στη συνέχεια ακολουθούν άλλα δυο βίντεο που ασχολούνται με τα τρόφιμα και το φαγητό στον Διαστημικό Σταθμό. http://physicsgg.me/2013/05/22/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bcythbusters-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%bc%cf%8c%cf%82/ Η ΝΑΣΑ άρχισε δοκιμές πλοηγού για το απώτερο διάστημα. Η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε την κατασκευή δοκιμαστικής κλίνης για τις συσκευές του σχεδίου NICER/SEXTANT, συστήματος διαστημικής πλοήγησης θεμελιωδώς νέου τύπου. Λόγω του ότι μακρυά από τη Γη οι πλοηγικοί δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά καθίστανται ανώφελοι, επιστήμονες και μηχανικοί πρότειναν πάλσαρς για τον προσανατολισμό στο χώρο. Λαμβάνοντας σήματα από 56 διάφορα πάλσαρς, το μελλοντικό πλοηγικό σύστημα θα μπορεί να υπολογίσει με μεγάλη ακρίβεια τη θέση του στο χώρο και να μετρήσει την απόσταση που έχει διανύσει. Σε αντίθεση από την παραδοσιακή δορυφορική πλοήγηση, αυτό το σύστημα θα λειτουργεί σε οποιαδήποτε απόσταση από τη Γη. http://greek.ruvr.ru/2013_05_21/113904433/ Βρετανός αστροναύτης συμμετέχει στο πλήρωμα της αποστολής στο ΔΔΣ. Μέλος του πληρώματος, που θα βρεθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2015, θα είναι ο Βρετανός αστροναύτης Τιμ Πικ. Στο ΔΔΣ θα διεξάγει μια σειρά από επιστημονικά πειράματα. Ο 41 έτους Πικ είναι ο μοναδικός Βρετανός, που έγινε δεκτός στο Ευρωπαϊκό Σώμα των αστροναυτών. Θα είναι ο πρώτος πολίτης της Μεγάλης Βρετανίας, που θα εργαστεί στο Διάστημα σύμφωνα με ένα πρόγραμμα, που χρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση. Μέχρι τώρα, ο μοναδικός αστροναύτης, που πραγματοποίησε πτήση στο Διάστημα ως επίσημος αντιπρόσωπος της Βρετανίας, είναι η Έλεν Σάρμαν, η οποία επισκέφθηκε το 1991 το σοβιετικό διαστημικό σταθμό Mir. http://greek.ruvr.ru/2013_05_20/113844197/ Ο φονικός ανεμοστρόβιλος της Οκλαχόμα από το Διάστημα. Στη δημοσιότητα έδωσε η NASA την εικόνα του φονικού ανεμοστρόβιλου που χτύπησε την Τρίτη το Μουρ της Οκλαχόμα προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 24 ατόμων, ανάμεσά τους εννέα παιδιών, και τον τραυματισμό 240. Την εικόνα τράβηξε ο ειδικά εξοπλισμένος δορυφόρος Ακουα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, 16 λεπτά προτού η καταιγίδα φτάσει στο έδαφος. Ο ανεμοστρόβιλος «ακούμπησε» το έδαφος το μεσημέρι της Τρίτης (τοπική ώρα) και ταξίδεψε σε μία απόσταση 30 χιλιομέτρων με σχετικά αργή ταχύτητα (32 χιλιόμετρα την ώρα) σκορπώντας την καταστροφή. Οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 305 χιλιομέτρων την ώρα! Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εξέδωσε επείγουσα προειδοποίηση για την περιοχή 16 λεπτά πριν η καταιγίδα «ακουμπήσει» το έδαφος. Είχε όμως προειδοποιήσει από την Κυριακή ότι αναμένονται ισχυροί ανεμοστρόβιλοι τις επόμενες μέρες. Ο Απρίλιος και ο Μάιος είναι άλλωστε, η σεζόν των τυφώνων σε μια μεγάλη περιοχή των ΗΠΑ. http://www.tanea.gr/news/world/article/5019022/sth-dhmosiothta-eikona-toy-fonikoy-anemostrobiloy-ths-oklaxoma-apo-to-diasthma/

CIBER: το πείραμα που θα ερευνήσει την απαρχή του Σύμπαντος. Ο σχηματισμός των γαλαξιών ακολουθεί τα βαρυτικά «πηγάδια» που παράγονται από τη σκοτεινή ύλη. Εκεί συγχωνεύτηκαν τα αέρια ελεύθερου υδρογόνου, και δημιουργήθηκαν τα πρώτα άστρα. Το Πείραμα Κοσμικού Υπέρυθρου Υποβάθρου (CIBER) μελετά τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού, ώστε να εξετάσει στοιχεία από τα πρώτα αστέρια και γαλαξίες, χρησιμοποιώντας φασματικές υπογραφές και αναζητώντας συγκεκριμένα χωρικά μοτίβα. Eπιστήμονες της NASA αναζητούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα με την έναρξη του πειράματος CIBER στις 4 Ιουνίου, αφού εκτοξευτεί με τον πύραυλο Black Brant XII από το Wallops Flight στη Βιρτζίνια. «Τα πρώτα μεγάλα αστέρια που σχηματίστηκαν στο σύμπαν παρήγαγαν άφθονο υπεριώδες φως, το οποίο ιόνισε αέρια από ουδέτερο υδρογόνο. Το CIBER παρατηρεί κοντά στο υπέρυθρο φάσμα, καθώς η διαστολή του σύμπαντος μετέτρεψε τα αρχικά βραχέα υπεριώδη μήκη κύματος σε μακρά σχεδόν υπέρυθρα σήμερα. Το πείραμα ερευνά δύο χαρακτηριστικές υπογραφές του σχηματισμού των πρώτων αστεριών: τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού μετά την αφαίρεση όλων των παρεμβολών, και ένα χαρακτηριστικό μοτίβο χωρικών διακυμάνσεων», δήλωσε o Τζέημι Μποκ, επικεφαλής ερευνητής του CIBER, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. «Οι στόχοι του πειράματος είναι θεμελιώδους σημασίας για την αστροφυσική, καθώς εξετάζει τη διαδικασία του σχηματισμού των πρώτων γαλαξιών, αλλά η μέτρηση είναι επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρουσα από άποψη τεχνικής δυσκολίας», πρόσθεσε. Αυτή θα είναι η τέταρτη πτήση του CIBER πάνω σε έναν πύραυλο της NASA. Οι προηγούμενες εκτοξεύσεις ήταν το 2009, 2010 και 2012 αντίστοιχα, από την περιοχή White Sands στο Νέο Μεξικό. Μετά από κάθε πτήση ο εξοπλισμός του πειράματος ανακτήθηκε για τροποποιήσεις, ανάλυση και προετοιμασία για μεταγενέστερες πτήσεις.. Σε αυτή την πτήση το CIBER θα πετάξει σε έναν αρκετά μεγαλύτερο και ισχυρότερο πύραυλο από ότι στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι το CIBER θα βρεθεί σε μεγαλύτερο υψόμετρο (563 χιλιόμετρα), διαθέτοντας έτσι περισσότερο χρόνο παρατήρησης για τα όργανά του. Το πείραμα θα προσθαλασσωθεί με ασφάλεια στον Ατλαντικό Ωκεανό, 400 μίλια από την ακτή της Βιρτζίνια, αλλά δε θα ανακτηθεί. Το CIBER αποτελεί προϊόν συνεργασίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας με το Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια, τη διαστημική υπηρεσία της Ιαπωνίας (JAXA), και το Ινστιτούτο Αστρονομίας και Επιστήμης του Διαστήματος της Κορέας (KASI). Η ίδια ομάδα αναπτύσσει μια βελτιωμένη εκδοχή του πειράματος, το οποίο θα ολοκληρωθεί το επόμενο έτος και θα διαθέτει πιο ισχυρούς αισθητήρες και οπτικές δυνατότητες. Στην φωτογραφία προσομοίωση της πυκνότητας της ύλης, όταν το σύμπαν είχε ηλικία ένα δισεκατομμύριο έτη. http://physicsgg.me/2013/05/22/ciber-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b1-%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%87/

Βακτήρια ως “ζωντανοί” υπολογιστές. Μηχανικοί του ΜΙΤ μετέτρεψαν βακτηριακά κύτταρα σε «ζωντανούς» υπολογιστές, που είναι σε θέση να υπολογίσουν λογαρίθμους, να κάνουν διαιρέσεις και να εξάγουν τετραγωνικές ρίζες, χρησιμοποιώντας τρία ή και λιγότερα γενετικά τμήματα. Η όλη ιδέα προήλθε από τον τρόπο λειτουργίας των αναλογικών ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. Οι ερευνητές δημιούργησαν συνθετικά υπολογιστικά κυκλώματα συνδυάζοντας υπάρχοντα γενετικά «τμήματα»- ειδικά παραμετροποιημένα γονίδια- με πρωτοποριακούς τρόπους. Τα κυκλώματα αυτά κάνουν τους υπολογισμούς τους με αναλογικό τρόπο, εκμεταλλευόμενα φυσικές βιοχημικές λειτουργίες οι οποίες είναι ήδη υπάρχουσες σε ένα κύτταρο, αντί να χρησιμοποιήσουν «ψηφιακή λογική», καθιστώντας τα έτσι αποτελεσματικότερα από τα ψηφιακά κυκλώματα με τα οποία ασχολούνται οι περισσότεροι συνθετικοί βιολόγοι, όπως επισημαίνουν οι Ραχούλ Σαρπεσκάρ και Τίμοθι Λου, επικεφαλής της έρευνας, στο Nature. Οι αναλογικοί υπολογισμοί θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά χρήσιμοι για το σχεδιασμό κυτταρικών αισθητήρων για παθογόνα ή άλλα μόρια, αναφέρουν οι ερευνητές. Αναλογικοί αισθητήρες θα μπορούσαν επίσης να συνδυαστούν με ψηφιακά κυκλώματα που μπορούν να προβούν σε εξειδικευμένες ενέργειες, ενεργοποιούμενες από προκαθορισμένες συγκεντρώσεις κάποιων μορίων. Ο Σαρπεσκάρ αποτελεί ένθερμο υποστηρικτή της αντίληψης ότι οι αναλογικοί υπολογισμοί αποτελούν πολύ πιο αποδοτική εναλλακτική στους ψηφιακούς στον τομέα των «βιολογικών» υπολογιστών, καθώς τα αναλογικά κυκλώματα είναι σε θέση να λαμβάνουν συνεχόμενες ροές δεδομένων (όπως, στην περίπτωση των κυττάρων, η ποσότητα της γλυκόζης) και να εκμεταλλεύονται τις φυσικές υπολογιστικές λειτουργίες που υπάρχουν ήδη στα κύτταρα. «Οι αναλογικοί υπολογισμοί είναι εξαιρετικά αποδοτικοί. Η δημιουργία ψηφιακών κυκλωμάτων με αντίστοιχα επίπεδα ακριβείας θα απαιτούσε πολύ περισσότερα γενετικά τμήματα» λέει σχετικά. Οι ερευνητές πλέον προσπαθούν να δημιουργήσουν αναλογικά κυκλώματα σε μη βακτηριακά κύτταρα. Επίσης, επεκτείνουν την «βιβλιοθήκη» των γενετικών τμημάτων που μπορούν να ενσωματωθούν στα κυκλώματα. Κατά τον Σαρπεσκάρ, η άνοδος της αποκαλούμενης «αναλογικής συνθετικής βιολογίας θα δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο θεμελιωδών και εφαρμοσμένων κυκλωμάτων που θα βελτιώσουν δραματικά τον έλεγχο της γονιδιακής έκφρασης, της διαχείρισης μορίων και των υπολογιστών. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/05/20/%ce%b2%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%89%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82/

«Διαστημικό μπιλιάρδο» από Ρώσους επιστήμονες. Ρώσοι επιστήμονες προτείνουν «να χτυπηθεί» ο αστεροειδής 1999 RQ36. Σήμερα θεωρείται το πιο επικίνδυνο από τα διαστημικά σώματα αυτού του είδους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς ορισμένων ειδικών, αυτός ο αστεροειδής ως αποτέλεσμα της θέρμανσης μιας από τις πλευρές του από τον Ήλιο μπορεί να αλλάξει τροχιά και να πέσει στη Γη το 2182. Οι ειδικοί του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών πρότειναν να εκτραπεί αυτός ο αστεροειδής από την τροχιά του χτυπώντας τον με έναν άλλο αστεροειδή. Και εν γένει τον αστεροειδή, που αποτελεί κίνδυνο για τον πλανήτη μας, μπορούμε να τον εκτρέψουμε από την τροχιά του, όπως στο συνηθισμένο μπιλιάρδο: ως στέκα θα λειτουργήσει ένα διαστημικό σκάφος, ως λευκή μπάλα ένας μικρός αστεροειδής και ως μαύρη μπάλα το επικίνδυνο για τη Γη διαστημικό σώμα. Η ιδέα προέκυψε με αφορμή το λεγόμενη ελιγμό βαρύτητας, που χρησιμοποιείται για τη μεταβολή της ταχύτητας ενός διαστημικού σκάφους, λέει ο επικεφαλής επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Νάταν Έισμοντ: Εάν έχετε ένα διαστημόπλοιο και θέλετε χωρίς κόστος σε καύσιμα να αλλάξετε την ταχύτητά του, τότε πετώντας δίπλα σε κάποιον πλανήτη, τη Γη ή τη Σελήνη, μπορείτε να αλλάξετε την ταχύτητα κατά τέτοιο τρόπο ώστε μετά από αυτό το σκάφος σας θα κινηθεί προς την κατεύθυνση, που θέλετε. Και τώρα ας βάλουμε στη θέση αυτού του σκάφους έναν αστεροειδή. Στην περίπτωση αυτή είμαστε σε θέση να στείλουμε αυτούς τους χίλιους πεντακόσιους τόνους προς τα εκεί, που χρειάζεται. Αρχικώς οι Ρώσοι επιστήμονες μελετούσαν το πρόβλημα του αστεροειδούς Άποφις. Το 2004, όταν ανακαλύφθηκε αυτός ο αστεροειδής, εθεωρείτο ότι απειλεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2036. Τώρα οι ειδικοί αποκλείουν αυτό το ενδεχόμενο. Ωστόσο διευκρινίστηκε ότι μπορούμε να αναμένουμε τα δυσάρεστα από άλλον «συνάδελφο» του Άποφις, τον αστεροειδή 1999 RQ36. Στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών άρχισαν να αναζητούν γι’ αυτόν την κατάλληλη λευκή μπάλα και συνειδητοποίησαν ότι ο πλέον κατάλληλος γι’ αυτό το ρόλο είναι ο Άποφις. Από τη Γη μπορεί να εκτοξευθεί προς την κατεύθυνση του Άποφις ένα διαστημικό σκάφος, το οποίο χρησιμοποιώντας τον ελιγμό βαρύτητας θα προσδώσει τη δέουσα ώθηση στον αστεροειδή. Αφού περάσει δίπλα από τη Γη ο διαστημικός περιηγητής θα αλλάξει την τροχιά του και σε τελική ανάλυση θα χτυπήσει τον αστεροειδή 1999 RQ36. Στη Ρωσία επεξεργάζονται την ιδέα της δημιουργίας ενός είδους διαστημικής παρατεταγμένης δύναμης αστεροειδών. Προτείνεται να «ακροβολιστούν» μικροί αστεροειδείς-οβίδες κατά τέτοιον τρόπο, ώστε με την εμφάνιση του «εχθρού» να μπορεί να επιλεγεί ο πιο κατάλληλος και να αποσταλεί απευθείας στο στόχο. Η μέθοδος αυτή, αν και ασυνήθιστη, είναι κατά τους εμπειρογνώμονες, απολύτως υλοποιήσιμη με βάση το τεχνικό επίπεδο, που υπάρχει σήμερα και δεν απαιτεί κανένα τεχνολογικό και επιστημονικό άλμα. Ο αστεροειδής σε περίγεια τροχιά 1999 RQ36 ανήκει στην ομάδα του Απόλλωνος. Η μέση διάμετρός του είναι 510 μέτρα. Η πτώση αυτού του αστεροειδή στη Γη ισοδυναμεί με έκρηξη 2.700 μεγατόνων τρινιτροτολουόλης. http://greek.ruvr.ru/2013_05_20/113777427/

Οι μικρότερες σταγόνες του κόσμου… από πλάσμα κουάρκ – γλοιονίων Αναγκάζοντας πρωτόνια να συγκρουστούν με βαριά ιόντα μολύβδου σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, ερευνητές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων φαίνεται ότι δημιούργησαν τα μικρότερα σταγονίδια υγρού που έχουν καταγραφεί ποτέ. Όμως το «υγρό» από το οποίο αποτελούνται δεν έχει καμία σχέση με τα υγρά που γνωρίζουμε στην καθημερινή ζωή. Τα εφήμερα σταγονίδια που καταγράφηκαν στον LHC έχουν μέγεθος που αντιστοιχεί σε τρία με πέντε πρωτόνια. Είναι επομένως περίπου 100.000 φορές μικρότερα από ένα άτομο υδρογόνου και 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από έναν μέσο ιό. Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα σταγονίδια αυτά είναι υγρά επειδή η ροή τους θυμίζει περισσότερο τα υγρά από ό,τι οποιαδήποτε οποιαδήποτε άλλη κατάσταση της φύσης. Συγκεκριμένα, τα σταγονίδια φαίνεται ότι αποτελούνται από «πλάσμα κουάρκ-γλουονίων». Τα κουάρκ είναι τα σωματίδια από τα οποία αποτελούνται τα πρωτόνια και τα νετρόνια, ενώ τα γλουόνια είναι οι φορείς της ισχυρής πυρηνικής δύναμης που συνδέει τα κουάρκ μεταξύ τους. Και το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων σχηματίζεται όταν τα πρωτόνια και τα νετρόνια «λιώνουν» σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες. Η ασυνήθιστη αυτή κατάσταση της ύλης παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 σε επιταχυντή του αμερικανικού Εθνικού Εργαστηρίου Brookhaven στο Λονγκ Άιλαντ. Οι φυσικοί πίστευαν αρχικά ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων συμπεριφέρεται σαν αέριο, αργότερα όμως συνειδητοποίησαν ότι παρουσιάζει ιδιότητες των υγρών. Σήμερα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ολόκληρο το Σύμπαν αποτελούνταν από αυτή τη σούπα κουάρκ και γλουονίων τις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του, όταν ήταν υπερβολικά καυτό για να επιτρέψει την εμφάνιση της ύλης όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πλάσμα κουάρκ-γλουονίων είχε δημιουργηθεί και στο παρελθόν τόσο στον LHC όσο και σε άλλους επιταχυντές. Παράχθηκε όμως από συγκρούσεις ανάμεσα σε σωματίδια μεγάλης μάζας, όπως πυρήνες χρυσού και μολύβδου. Στο τελευταίο πείραμα, η ενέργεια των συγκρούσεων ήταν πολύ μικρότερη: πυρήνες (ιόντα) μολύβδου αναγκάστηκαν να συγκρουστούν με πρωτόνια, των οποίων η μάζα είναι 208 φορές μικρότερη, Περιέργως, όμως, σταγονίδια κουάρκ-γλουονίων εμφανίστηκαν στον ανιχνευτή CMS του LHC ακόμα και σε αυτές τις συγκρούσεις χαμηλής ενέργειας. «Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πυρήνες μολύβδου είναι σαν να συγκρούεται ένα μήλο με ένα άλλο μήλο. Οι συγκρούσεις πρωτονίων-μολύβδου είναι σαν να πυροβολεί κανείς ένα μήλο με μια σφαίρα: η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ μικρότερη»σχολιάζει η Τζούλια Βελκόφσκα του αμερικανικού Πανεπιστημίου Vanderbilt, επικεφαλής της μελέτης στον LHC. Δεδομένου πάντως ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων παραμένει ακόμα και σήμερα η λιγότερο μελετημένη κατάσταση της ύλης, τα συμπεράσματα της μελέτης θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με ανεξάρτητα πειράματα. Η έρευνα έχει υποβληθεί για δημοσίευση στην επιθεώρηση Physics Letters B. Διαβάστε επίσης: Το πρώιμο Σύμπαν ήταν ένα «τέλειο υγρό», αποκαλύπτει πείραμα σε επιταχυντή. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=618380 «Αρχέγονη σούπα» στο CERN καταρρίπτει κάθε ρεκόρ θερμοκρασίας. ttp://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231209919

Έπιασε δουλειά ξανά το Curiosity Mετά από διακοπή των εργασιών, λόγω ελλιπούς επικοινωνίας με τη Γη (διαβάστε σχετικά: Όταν ευθυγραμμίζονται Γη- Ήλιος- Άρης) http://physicsgg.me/2013/04/06/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CF%85%CE%B8%CF%85%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B7-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82/ , το Curiosity άρχισε πάλι τις έρευνές του στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Το Curiosity πραγματοποίησε γεώτρηση στην τοποθεσία που φέρει το όνομα “Cumberland”, που μοιάζει με το σημείο που έκανε την πρώτη του γεώτρηση στην τοποθεσία “John Klein”. http://physicsgg.me/2013/02/10/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7/ Η τρύπα που άνοιξε το Curiosity στις 19 Μαΐου 2013 έχει διάμετρο περίπου 1,6 εκατοστά και βάθος 6,6 εκατοστά. Η επιστημονική ομάδα που ελέγχει το Curiosity αναμένει την σύγκριση της ανάλυσης του εδάφους του “Cumberland” με τα ευρήματα της προηγούμενης ανάλυσης από την τοποθεσία “John Klein”. Τα προκαταρκτικά ευρήματα της εργαστηριακής ανάλυσης του αρειανού εδάφους δείχνουν ότι η οι περιβαλλοντικές συνθήκες στον Άρη ήταν ευνοϊκές για την ανάπτυξη μικροβιακής ζωής. http://physicsgg.me/2013/05/21/%ce%ad%cf%80%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%b4%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%ac-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%cf%84%ce%bf-curiosity/

Kάψουλα με έμβιους οργανισμούς στο διάστημα. Μια ρωσική διαστημική κάψουλα που παρέμεινε στο διάστημα επί έναν μήνα έχοντας για επιβάτες της ποντίκια, σαύρες και σαλιγκάρια, στο πλαίσιο επιστημονικών πειραμάτων για την προετοιμασία μιας επανδρωμένης πτήσης στον πλανήτη Άρη, επέστρεψε την Κυριακή στη Γη. Η κάψουλα Bion-M προσεδαφίστηκε με την βοήθεια ενός αλεξίπτωτου στην περιοχή του Όρενμπουργκ, περίπου 1200 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόσχας. Μέσα στο σκάφος βρίσκονταν 45 ποντίκια, 8 γερβίλοι (τρωκτικά της Μογγολίας), 15 σαύρες, 20 σαλιγκάρια και άλλα ζώα, τα οποία παρακολουθούνταν διαρκώς κατά τη διάρκεια της “αποστολής” τους. “Είναι η πρώτη φορά που στέλνονται μόνα τους ζώα στο διάστημα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα”, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι Rossia ο Βλαντιμίρ Σίτσοφ του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών που ήταν επικεφαλής του προγράμματος. Χαρακτήρισε το πρόγραμμα “επιτυχημένο” αν και παραδέχτηκε ότι δεν επέζησαν όλα τα ζώα. “Όλες οι σαύρες είναι ζωντανές. Βρήκαμε ζωντανά λιγότερα από τα μισά ποντίκια. Δυστυχώς χάσαμε όλους τους γερβίλους λόγω ενός τεχνικού προβλήματος”, σημείωσε. Βασικός στόχος του πειράματος ήταν να διαπιστωθεί τι συνέπειες έχει για τους ζωντανούς οργανισμούς η παραμονή στο διάστημα. “Θέλουμε να καθορίσουμε κατά πόσο ο οργανισμός προσαρμόζεται στις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και να καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει για να διασφαλίσουμε την επιβίωση κατά τη διάρκεια μακρινών ταξιδιών”, είπε από την πλευρά του ο διευθυντής του προγράμματος στο ρωσικό διαστημικό κέντρο Βαλερί Αμπράσκιν. “Δεν ξέρουμε εάν η έλλειψη βαρύτητας μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά των ποντικών, ίσως να αρχίσουν να τσακώνονται μεταξύ τους για την τροφή τους”, είπε από την πλευρά του ο Εβγκένι Ιλίν, του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής. Σε ένα άλλο πείραμα, οι επιστήμονες τοποθέτησαν πλακίδια με βακτήρια στο εξωτερικό μέρος της κάψουλας για να μελετήσουν τη θεωρία ότι η ζωή μπορεί να έφτασε στη Γη από το διάστημα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ. http://physicsgg.me/2013/05/20/k%ce%ac%cf%88%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%ce%ad%ce%bc%ce%b2%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac/ Επόμενος προορισμός: διάστημα. Ο αστροναύτης της ESA Luca Parmitano έφυγε χθες για τη Μπαϊκονούρ, Καζακστάν, τελευταίο του σταθμό πριν από την άφιξή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 28 Μαΐου. Η εκτόξευσή του με έναν πύραυλο Soyuz θα είναι το αποκορύφωμα της άνω των δύο ετών προετοιμασίας που έστειλε τον Luca στη Ρωσία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ στις εγκαταστάσεις των εταιρικών Σταθμών. Ο Luca και οι συνταξιδιώτες του, ο κοσμοναύτης Fyodor Yurchikhin και η αστροναύτης της NASA Karen Nyberg , πέρασαν τις τελευταίες εβδομάδες στη Μόσχα, Ρωσία περνώντας τις τελικές εξετάσεις τους για την πλοήγηση του διαστημικού σκάφους Soyuz . Έλαβαν τα επίσημα εισιτήρια τους για το Διαστημικό Σταθμό στις 10 Μαΐου, όταν η εξεταστική επιτροπή του Soyuz δήλωσε πως πληρούν τα απαραίτητα προσόντα για να πετάξουν. Το ταξίδι από τη Μόσχα στο Μπαϊκονούρ είναι πάνω από 2000 χιλιόμετρα, περίπου πέντε φορές η απόσταση έως το επόμενο σπίτι τους στο διάστημα. Ο Soyuz του Luca θα φτάσει στο τροχιακό φυλάκιο σε λιγότερο από επτά ώρες - μόνο δύο ώρες περισσότερο από το ταξίδι με αεροπλάνο στο χώρο εκτόξευσης. Το πλήρωμα θα παραμείνει για τις τελευταίες ημέρες πριν από την εκτόξευση στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Cosmonaut . Ο Luca , ο Fyodor και η Karen θα είναι σε καραντίνα για να διασφαλιστεί ότι δεν θα μεταφέρουν οποιαδήποτε ανεπιθύμητα βακτήρια ή ιούς στο Διαστημικό Σταθμό. Η οικογένεια και το προσωπικό υποστήριξης, όπως οι χειρουργοί πτήσης θα είναι οι μόνοι άνθρωποι που επιτρέπεται να μείνουν μαζί τους. Οι κοσμοναύτες Pavel Vinogradov , Alexander Misurkin και ο αστροναύτης της NASA Chris Cassidy είναι ήδη στο σταθμό και θα υποδεχθούν τη νέα αποστολή, όταν θα αποβιβαστούν από τον Soyuz στις 29 Μαΐου. Η αποστολή Volare του Luca παρέχεται μέσω μιας συμφωνίας με τη διαστημική υπηρεσία της Ιταλίας ASI . Το πολυάσχολο πρόγραμμά του περιλαμβάνει δύο διαστημικούς περιπάτους για την εγκατάσταση νέου εξοπλισμού και την ανάκτηση πειραμάτων. Παρακολουθήστε την εκτόξευση ζωντανά στις 28 Μαΐου από τις 20:00 GMT (22:00 CEST ) και ακολουθήστε το blog Volare για ενημερώσεις από τους διευθύνοντες της αποστολής και τον ίδιο τον Luca . http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ephomenos_proorismhos_dihastema

Ο δορυφόρος Aura της NASA μετράει την ποιότητα του αέρα της Γης σε 24ωρη βάση. Ισως δεν το έχετε φανταστεί ποτέ, αλλά κάπου εκεί ψηλά, έξω ακόμη και από την εξώσφαιρα, ένα κινητό εργαστήριο ελέγχει σε 24ωρη βάση την ποιότητα του αέρα που αναπνέετε. Ο Aura, ένας ερευνητικός δορυφόρος της NASA που υποστηρίζεται από ένα πρόγραμμα διεθνούς συνεργασίας, περιφέρεται γύρω από τη Γη 14 φορές την ημέρα και ανιχνεύει ρύπους ως και στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Ο Aura (EOS-CH-1) κινείται σε τροχιά συγχρονισμένη με τον Ηλιο και αποτελεί μέρος ενός «αστερισμού» δορυφόρων που λειτουργούν συνδυαστικά για τη μελέτη του κλίματος, του λεγόμενου «A-Train» (από το «Afternoon Train»). [/b]«Πετάει» σε σειρά με τους δορυφόρους Aqua, Calipso, CloudSat, Parasol και Shizuku. Για οκτάλεπτα διαστήματα τα όργανα που υπάρχουν σε καθέναν από αυτούς τους δορυφόρους πραγματοποιούν μετρήσεις στο ίδιο σημείο καθώς περνούν διαδοχικά από επάνω του. Τα δεδομένα που συλλέγουν συγκεντρώνονται, αναλύονται και μεταξύ άλλων χρησιμοποιούνται για τη σύνθεση υψηλής ευκρίνειας τρισδιάστατων εικόνων της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας της Γης. Τα άλλα «βαγόνια» της δορυφορικής αμαξοστοιχίας μελετούν κυρίως την εξάτμιση, τις βροχοπτώσεις, τον κύκλο του νερού και τον σχηματισμό των νεφών. Ο Aura, όπως υποδηλώνει και το λατινικό όνομά του, ασχολείται με την ποιότητα του αέρα και τη μελέτη του κλίματος του πλανήτη. Πραγματοποιεί μετρήσεις των συγκεντρώσεων διαφόρων αερίων - πολλά εκ των οποίων συνιστούν αυτό που αποκαλούμε ρύπους - στην ατμόσφαιρα της Γης φθάνοντας ως την τροπόσφαιρα, το χαμηλότερο στρώμα της. Για τον σκοπό αυτόν είναι εξοπλισμένος με μια σειρά όργανα. Το HIRDLS (High Resolution Dynamics Limb Sounder) μετράει μέσω της υπέρυθρης ακτινοβολίας την κατανομή της θερμοκρασίας και τις συγκεντρώσεις του όζοντος, των υδρατμών, των χλωροφθορανθράκων (CFC), του μεθανίου, των οξειδίων του αζώτου και των αερολυμάτων στη μεσόσφαιρα, στη στρατόσφαιρα και στην ανώτερη τροπόσφαιρα. Αν και έχει υποστεί βλάβη εδώ και μερικά χρόνια, το συγκεκριμένο όργανο έχει συμβάλει σε πολύ σημαντικό βαθμό στις μελέτες ατμοσφαιρικής χημείας και εξακολουθεί να προσφέρει πολύτιμα δεδομένα ακόμη και σήμερα. Το MLS (Microwave Limb Sounder) μετράει τα επίπεδα όζοντος, χλωρίου και άλλων αερίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα και παρέχει πληροφορίες για τον ρόλο των υδρατμών στην άνοδο της θερμοκρασίας της Γης. Το OMI (Ozone Monitoring Instrument) μετράει μέσω της υπεριώδους και της ορατής ακτινοβολίας τα αερολύματα διακρίνοντας ανάμεσα στους διάφορους τύπους τους (π.χ., σκόνη, καπνός κτλ.) και παρέχει τα δεδομένα για την καθημερινή σύνθεση χαρτών της κατανομής του όζοντος. Τέλος, το TES (Tropospheric Emission Spectrometer) είναι το φασματόμετρο που ίσως φθάνει πιο κοντά μας καταγράφοντας το όζον, το μονοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο και τα οξείδια του αζώτου στην τροπόσφαιρα. Η «καθημερινότητα» του Aura παρουσιάζεται στο βίντεο που δημιούργησε η Αμερικανική Χημική Εταιρεία (American Chemical Society) για την εκπαιδευτική σειρά της ChemMatters. Σε αυτό ο Π. Κ. Μπαρτία, επιστήμονας της NASA, εξηγεί πώς ο ερευνητικός δορυφόρος μπορεί να παρέχει μια πλήρη εικόνα της ποιότητας του αέρα σε όλον τον πλανήτη μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο και μιλάει για τον συχνά υποτιμημένο ρόλο του όζοντος ως αερίου του θερμοκηπίου. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=512963

Η NASA εγκαταλείπει τα Windows στους φορητούς υπολογιστές του ISS. Οι φορητοί υπολογιστές που χρησιμοποιεί το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εγκαταλείπουν τα Windows της Microsoft για χάρη του Linux. «Μεταφέραμε ορισμένες βασικές λειτουργίες από τα Windows στo Linux επειδή χρειαζόμασταν ένα σταθερό και αξιόπιστο λειτουργικό σύστημα -ένα σύστημα που μας επιτρέπει να διορθώνουμε ή να προσαρμόζουμε το λογισμικό στις ανάγκες μας» δήλωσε εκπρόσωπος της United Space Alliance, ένας εργολάβος της NASA που έχει αναλάβει τη διαχείριση των φορητών. Τα «δεκάδες» λάπτοπ του ISS πρόκειται τώρα να αναβαθμιστούν στη διανομή Debian 6 του Linux. Άλλα συστήματα του τροχιακού εργαστηρίου τρέχουν άλλες διανομές του Linux, όπως το Scientific Linux που αναπτύσσεται στο CERN και το αντίστοιχο αμερικανικό εργαστήριο Fermilab. Οι αστροναύτες του ISS χρησιμοποιούν τους συγκεκριμένους υπολογιστές στις καθημερινές τους εργασίες, όπως η παρακολούθηση των προμηθειών και των επιστημονικών πειραμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λάπτοπ του ΙSS που έτρεχαν τα Windows XP έχουν μολυνθεί τουλάχιστον μία φορά από ιούς. Το 2008, ένας Ρώσος κοσμοναύτης έφερε μαζί του έναν φορητό με τον ιό W32.Gammima.AG, ο οποίος γρήγορα εξαπλώθηκε και στους άλλους φορητούς του σταθμού. Για τη μετάβαση στο Linux θα προσφέρει τώρα βοήθεια το Ίδρυμα Linux. http://training.linuxfoundation.org/why-our-linux-training/training-reviews/linux-foundation-training-prepares-the-international-space-station-for-linux-migration http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231248308 Οπτικοακουστικά «φάρμακα» για την ανία και το άγχος των αστροναυτών. Υλικό εναντίον του άγχους και της ανίας» θα μεταφέρει στον διαστημικό σταθμό ο ρώσος κοσμοναύτης Φιόντορ Γιουρτσίχιν όταν, μαζί με την Αμερικανίδα Κάρεν Νάιμπεργκ και τον Ιταλό Λούκα Παρμιτάνο εκτοξευθεί στο διάστημα στις 28 Μαιου. Το «υλικό» σχεδιάστηκε από τη ρώσικη Ένωση Φωτογράφων της Φύσης σε συνεργασία με ψυχολόγους, ιατρούς και τεχνικούς υπό την εποπτεία της αρμόδιας επιτροπής της ρώσικης δούμας. Είναι η πρώτη φορά που τέτοιας φύσης υλικό μεταφέρεται στον διαστημικό σταθμό. Πρόκειται για χιλιάδες DVDs, σλάιντς φωτογραφίες τοπίων της φύσης, μέρη και τοποθεσίες παγκόσμια γνωστές που συνοδεύονται από "ρομαντική, απολαυστική μουσική", δήλωσε ο βουλευτής Ολεγκ Παντελεγιεφ ο οποίος συντόνισε την όλη εργασία. «Φροντίσαμε και συγχρονίσαμε την προβολή των φωτογραφιών κλπ με την συγκεκριμένη θέση του διαστημικού σταθμού έναντι της γης. Έτσι, όταν το πλήρωμα θα βρίσκεται λ.χ. πάνω από τον Καναδά οι φωτογραφίες θα δείχνουν τοποθεσίες του Καναδά πουλιά, ζώα, ζωντανές εικόνες της περιοχής. Όταν θα είναι πάνω από την Ασία οι κοσμοναύτες θα μπορούν να απολαμβάνουν χαρακτηριστικές εικόνες της Άπω Ανατολής, συνοδεία ανατολικής μουσικής». Ο κ. Παντελέγιεφ απέφυγε να απαντήσει αν υπήρξαν προβλήματα άγχους, ψυχικής κόπωσης κλπ στα πληρώματα που έμειναν μήνες στον διαστημικό σταθμό, δήλωσε όμως ότι πιστεύει πως «ένα ψυχαγωγικό οπτικο-ακουστικο πρόγραμμα θα είναι πολύ χρήσιμο στους αστροναύτες οι οποίοι δεν μπορούν να δουν τα μέρη της γης πάνω από την οποία περνούν και, φυσικά, στενοχωριούνται για αυτό». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=512993 Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ ανεβηκε για τη σύζευξή του με το Soyuz. Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ ανεβάστηκε με σκοπό την εξασφάλιση βέλτιστων συνθηκών σύζευξής του με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-09M, που έχει προγραμματιστεί για τις τελευταίες μέρες Μαΐου,- ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαστήματος της Ρωσίας. Το εγχείρημα διήρκησε περίπου 15 δευτερόλεπτα. Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ αυξήθηκε περίπου κατά 2 χιλιόμετρα και τώρα ανέρχεται σε 415 σχεδόν χιλιόμετρα. http://greek.ruvr.ru/2013_05_17/113549372/ Ευρωπαϊκός δορυφόρος επικοινωνίας τοποθετήθηκε με επιτυχία σε τροχιά στόχου. Ο πύραυλος-φορέας Proton-M, που εκτοξεύτηκε την Τρίτη από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ τοποθέτησε με επιτυχία τον δορυφόρο επικοινωνίας W3D σε τροχιά στόχου. Η γαλλική διαστημική συσκευή W3D κατασκευάστηκε με παραγγελία του χειριστή επικοινωνίας Eutelsat από την εταιρεία Thales Alenia Space. Ο δορυφόρος αυτός βάρους 5,4 τόνων προορίζεται να παρέχει υπηρεσίες ψηφιακής τηλεόρασης, ραδιοφωνίας, τηλεφωνίας και να εξασφαλίζει την ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. http://greek.ruvr.ru/2013_05_15/113340327/ «Μετέφεραν» τη Νέα Υόρκη σε άλλους πλανήτες. Η Νέα Υόρκη με τους πανύψηλους ουρανοξύστες στο Μανχάταν, είναι η πιο αναγνωρίσιμη πόλη στον κόσμο. Το εντυπωσιακό τοπίο της αμερικανικής μεγαλούπολης θα άλλαζε δραματικά όμως στην όψη, αν κάποιος επιχειρούσε να μεταφέρει την πόλη στην...επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Την απόπειρα αυτή, τουλάχιστον σε εικαστικό επίπεδο, πραγματοποίησε με εντυπωσιακό αποτέλεσμα ο Nickolay Lamm για λογαριασμό του StorageFront.com. Συνεργάστηκε μάλιστα με ειδικούς επιστήμονες ώστε να λάβει υπ όψιν τους τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε πλανήτη που είναι τόσο διαφορετικές από της Γης. Την πολύ υψηλή θερμοκρασία, την έλλειψη ατμόσφαιρας, τους πανίσχυρους ανέμους, τα νέφη από διοξείδιο του θείου, την ελάχιστη ηλιοφάνεια. Και όπως φαίνεται σε μία εικόνα της Νέας Υόρκης με φόντο τον Ουρανό, η μεγαλούπολη δεν θα μπορούσε να επιζήσει για πολύ. Το Άγαλμα της Ελευθερίας και οι ουρανοξύστες, θα γκρεμίζονταν από τη δύναμη των ανέμων που όμοιοί τους δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον πλανήτη μας. Ο Nickolay Lamm λέει πως «ήθελα να δείξω πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε εδώ στη Γη, όπου επικρατούν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη της ζωής». Φωτ.1 Αν χτιζόταν η Νέα Υόρκη στον Άρη, σύντομα τα κτίρια θα οξειδώνονταν και ένα πέπλο σκόνης θα κάλυπτε τα πάντα, μεταφερόμενο από ισχυρούς ανέμους. Πολύ δουλειά για τα συνεργεία καθαριότητας. Φωτ.2 Η πόλη θα ήταν καλυμμένη από σύννεφα διοξειδίου του θείου και διοξειδίου του άνθρακα και γενικά δεν θα μπορούσε να δει κανείς τίποτα. Επειδή εκεί η θερμοκρασία ξεπερνά τους 400 βαθμούς Κελσίου, το νερό θα εξατμιζόταν αμέσως, οπότε ο καθένας θα μπορούσε να πάει με τα πόδια στο Άγαλμα της Ελευθερίας. Φωτ.3 Οι πανίσχυροι άνεμοι στον πλανήτη Ουρανό, θα γκρέμιζαν σε λίγα λεπτά το Άγαλμα της Ελευθερίας και τους ουρανοξύστες της πόλης. Φωτ.4 Μία νεφελοκοκκυγία που θα έλεγε και ο Αριστοφάνης. Η πόλη δεν πατά στο έδαφος αλλά ίπταται 100 χιλιόμετρα πάνω από αυτό εξαιτίας της ιδιόμορφης ατμόσφαιρας που επικρατεί εκεί μακριά. Φωτ.5 Ειδυλλιακό σκοτάδι θα επικρατούσε στον Ερμή, με τις ακτίνες του ήλιου να διαπερνούν σαν βεντάλια τους ουρανοξύστες.

NASA: στον Άρη πέφτουν περισσότεροι από 200 αστεροειδείς το χρόνο. Οι ειδικοί της NASA υπολόγισαν τον αριθμό των αστεροειδών, που πέφτουν στην επιφάνεια του Άρη κατά τη διάρκεια ενός έτους. Η συσκευή Mars Reconnaissance Orbiter, που είναι εξοπλισμένη με την πιο ισχυρή, για τροχιά κοντά στον πλανήτη, κάμερα HiRISE, κινηματογραφεί τον Άρη από το 2006. Οι επιστήμονες συνέκριναν τις εικόνες από τις ίδιες περιοχές, με διαφορά μερικών ετών και ανακάλυψαν 248 φρέσκους κρατήρες. Με τη βοήθεια αυτών των δεδομένων, οι ειδικοί υπολόγισαν ότι στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη πέφτουν περίπου 200 αστεροειδείς, διαφόρων μεγεθών, το χρόνο. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες υπέθεταν ότι ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος. http://greek.ruvr.ru/2013_05_16/113474602/

Η NAΣA ετοιμάζει ραντάρ για την επίσκεψη ενός αστεροειδούς 2 χλμ. Ο αστεροειδής 1998 QE2 μεγέθους 2,7 χιλιομέτρων την 1η Ιουνίου θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 5,8 εκατ. χιλιομέτρων. Οι ειδικοί της NAΣA υπολογίζουν να ανιχνεύσουν με ραντάρ τον τεράστιο αυτό «στόχο» και να εξασφαλίσουν ένα μεγάλο όγκο δεδομένων για τις ιδιότητες της επιφάνειας, το σχήμα και την τροχιά του, ανακοίνωσε σήμερα Πέμπτη το Εργαστήριο Αεριωθούμενης Κίνησης της NAΣA. Τα νέα δεδομένα θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να καθορίσουν την προέλευση του αστεροειδή και επιπλέον να προσδιορίσουν με ακρίβεια την τροχιά του και να μάθουν πώς θα κινηθεί στο μέλλον. http://greek.ruvr.ru/2013_05_16/113517085/

NASA και Google επενδύουν σε κβαντικό υπολογιστή. Η καναδική D-Wave, η μόνη εταιρεία που παράγει σήμερα κβαντικούς υπολογιστές, απέκτησε νέους πελάτες: το νέο της μοντέλο, το οποίο φέρεται να είναι χιλιάδες φορές ταχύτερο από τα συμβατικά PC σε ορισμένους μαθηματικούς υπολογισμούς, θα χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο μιας συνεργασίας ανάμεσα στη NASA, τη Google και ακαδημαϊκά ιδρύματα. Το σύστημα D-Wave Two θα εγκατασταθεί στο Εργαστήριο Κβαντικής Τεχνητής Νοημοσύνης στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια. Θα χρησιμοποιηθεί για έρευνες στη λεγόμενη μηχανική μάθηση, μια προσέγγιση που επιτρέπει στους υπολογιστές να αναλύουν δεδομένα και να βρίσκουν απαντήσεις σε προβλήματα βασιζόμενοι στην εμπειρία τους. «Πιστεύουμε μάλιστα ότι η κβαντική μηχανική μάθηση θα μπορούσε να προσφέρει την πιο δημιουργική διαδικασία επίλυσης προβλημάτων βάσει των γνωστών νόμων της φυσικής» αναφέρει η Google στο επίσημο εταιρικό ιστολόγιο. Ο νέος υπολογιστής θα χρησιμοποιείται κυρίως σε έρευνες της NASA και της Google, ωστόσο το 20% του χρόνου λειτουργίας του θα παραχωρηθεί σε ανεξάρτητους ερευνητές που ενδιαφέρονται να τον χρησιμοποιήσουν. Μέχρι σήμερα η D-Wave είχε πουλήσει μόνο ένα ακόμα σύστημα, το οποίο ανήκει στον γίγαντα της αεροδιαστημικής Lockheed Martin και βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Η NASA και η Google αποφάσισαν να αγοράσουν το νέο σύστημα έπειτα από τη διενέργεια τεστ που έδειξαν ότι ο D-Wave Two είναι 3.600 φορές ταχύτερος από ένα γρήγορο PC στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Δημοσ.13/5/2013 Στους σημερινούς υπολογιστές, η μονάδα πληροφορίας είναι το bit, το οποίο λαμβάνει τιμές είτε «0» είτε «1», και τα δεδομένα αποθηκεύονται ως ακολουθίες των δύο αυτών ψηφίων. Στους κβαντικούς υπολογιστές, το αντίστοιχο του bit είναι το κβαντικό bit, ή qubit, το οποίο μπορεί να λαμβάνει τιμές «0», «1» ή και τα δύο μαζί ταυτόχρονα, χάρη σε μια κβαντική ιδιότητα που ονομάζεται διεμπλοκή. Και το φαινόμενο αυτό επιτρέπει στους κβαντικούς υπολογιστές να εξετάζουν ταυτόχρονα πολλές πιθανές λύσεις σε ένα πρόβλημα. Ορισμένοι ερευνητές έχουν πάντως αμφισβητήσει ότι οι υπολογιστές της D-Wave όντως αξιοποιούν το φαινόμενο της διεμπλοκής -αν και δύο πρόσφατα, ανεξάρτητα τεστ στα συστήματά της έδωσαν έμμεσες τέτοιες ενδείξεις. Ο D-Wave Two, ο οποίος διαθέτει 512 qubit, διαφέρει από τους συμβατικούς υπολογιστές σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό: εγκαταλείπει τις «λογικές πύλες» των σημερινών τσιπ, οι οποίες έχουν αποδειχθεί ασταθείς στα κβαντικά συστήματα, και ακολουθεί τη λεγόμενη «αδιαβατική» προσέγγιση στον χειρισμό των qbit. Ο σχεδιασμός του κβαντικού υπολογιστή απαιτεί ωστόσο από τους προγραμματιστές να δίνουν στα προς επίλυση προβλήματα μια συγκεκριμένη μαθηματική μορφή. Συγκεκριμένα, ο D-Wave Two είναι σχεδιασμένος για την επίλυση «προβλημάτων βελτιστοποίησης», στα οποία ο υπολογιστής πρέπει να υπολογίσει τις τιμές ορισμένων παραμέτρων έτσι ώστε μια μαθηματική εξίσωση να ικανοποιεί ένα μεγάλο αριθμό κριτηρίων. Η D-Wave δεν αποκαλύπτει πόσο τιμάται το τελευταίο της μοντέλο, σύμφωνα όμως με ανεπίσημες πηγές το κόστος ήταν περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια. Η NASA και η Google δεν διευκρίνισαν πότε θα τεθεί το σύστημα σε λειτουργία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231248679

Βλάβη στο GPS του τηλεσκοπίου Kepler. Ο «κυνηγός των πλανητών», το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, έχει υποστεί μια σημαντική βλάβη η οποία σύμφωνα με τα στελέχη της NASA είναι πολύ πιθανό να μην μπορεί να αποκατασταθεί και έτσι η ιδιαίτερα σημαντική αποστολή να τερματιστεί πρόωρα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler ξεκίνησε την αποστολή του το 2009, φέρνοντας επανάσταση στη μελέτη των λεγόμενων εξωπλανητών, με την ανακάλυψη εκατοντάδων πλανητών που είναι σε τροχιά γύρω από άστρα με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του ήλιου. Συγκεκριμένα έχει εντοπίσει 132 επιβεβαιωμένους πλανήτες και πάνω από 2.000 πιθανούς πλανήτες, κάποιοι εκ των οποίων μοιάζουν με τη Γη. Το τηλεσκόπιο βρίσκεται σε τροχιά περίπου 64 εκατ. χιλιόμετρα από τη Γη και έχει σχεδιαστεί να κοιτάζει σταθερά σε περίπου 100.000 άστρα του Γαλαξία και να ψάχνει για πλανήτες. Το Kepler έχει υποστεί βλάβη σε ένα μηχανισμό που συνδέεται με το σύστημα εντοπισμού θέσης. Πρόκειται για μια σημαντική βλάβη η οποία όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ειδικοί καθιστά το τηλεσκόπιο «ανάπηρο». Τα στελέχη της NASA δεν δίνουν ακόμη πολλές λεπτομέρειες για την κατάσταση που βρίσκεται το τηλεσκόπιο και τις προβλέψεις για την αποκατάσταση της ζημιάς. Ετσι εκφράζονται φόβοι ότι είναι πιθανό η αποστολή να τερματιστεί πρόωρα. «Σίγουρα δεν είναι καλή είδηση για την αποστολή, η οποία έχει έως τώρα καλές επιδόσεις και είχε προσφέρει πολλές υποσχέσεις για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα» δήλωσε μέσω τηλεδιάσκεψης ο Τσαρλς Σόμπεκ ,αναπληρωτής διευθυντής της αποστολής του Kepler. Για την αναζήτηση των πλανητών είναι απαραίτητη στο τηλεσκόπιο σύστημα αναζήτησης-πλοήγησης. Για τη λειτουργία του Κέπλερ σε πλήρη απόδοση είναι απαραίτητα τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα γυροσκόπιά του, τη στιγμή, που τώρα έχουν απομείνει σε αυτό μόνο δύο. Ένα από τα γυροσκόπια τέθηκε εκτός λειτουργίας το 2012. Σύμφωνα με τον υπάρχοντα προγραμματισμό, το Kepler θα ολοκληρώσει την αποστολή του το 2016. Τη θέση του θα πάρει ο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) που θα «σαρώνει» μεγαλύτερη έκταση του Διαστήματος από εκείνη που καλύπτει με τα «μάτια» του το Kepler. Το Kepler εξερευνά περίπου 100 χιλιάδες άστρα στον Γαλαξία ενώ το TESS θα εξερευνά περί τα δύο εκατομμύρια άστρα. Βασικός στόχος του TESS θα είναι η ανακάλυψη μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών που βρίσκονται στη λεγόμενη φιλόξενη ή κατοικήσιμη ζώνη. Πλανήτες που βρίσκονται σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να υπάρχουν εκεί συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής όπως π.χ. νερό στην επιφάνεια τους. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512892

Το αρχαιότερο νερό της Γης; Νερό ηλικίας δισεκατομμυρίων ετών, ίσως το αρχαιότερο που έχει βρεθεί ως σήμερα, αναβλύζει από τα έγκατα της γης σε ένα ορυχείο του Καναδά, σε βάθος 2,4 χιλιομέτρων. Το νερό αυτό, το οποίο είναι παγιδευμένο ανάμεσα σε πανάρχαια πετρώματα και έχει μείνει ανέπαφο για όλο αυτό το διάστημα, είναι πολύ πιθανό να περιέχει εξίσου «ηλικιωμένα» μικρόβια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες μπορεί να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη της ζωής στη Γη αλλά και για την ενδεχόμενη ύπαρξή της σε άλλους πλανήτες. Η ανακάλυψη έγινε σε ένα ορυχείο στο Τίμινς του Οντάριο. Το «ανθρακούχο» νερό που βγήκε από τις τρύπες που άνοιξαν οι εργάτες αναλύθηκε από ερευνητές καναδικών και βρετανικών πανεπιστημίων προκειμένου να διαπιστωθεί η σύστασή του και να χρονολογηθεί. Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature», http://www.nature.com/nature/journal/v497/n7449/full/nature12127.html η ηλικία του κυμαίνεται από τα 2,64 δισ. χρόνια (ηλικία των πετρωμάτων στα οποία έχει παγιδευτεί) ως τα 1,5 δισ. χρόνια. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες είναι πλούσιο σε υδρογόνο και μεθάνιο – γεγονός το οποίο υποδηλώνει ότι μπορεί να υποστηρίξει ζωή – καθώς και σε ευγενή αέρια όπως ήλιο, νέον, αργό και ξένο. Το υδρογόνο μάλιστα βρίσκεται σε συγκεντρώσεις ανάλογες με αυτές που συναντώνται στις υδροθερμικές πηγές του ωκεάνιου βυθού, πολλές εκ των οποίων κυριολεκτικά σφύζουν από μικροβιακή ζωή. Επειδή το αρχαίο νερό είναι παγιδευμένο σε υπόγεια αποθέματα επί δισεκατομμύρια χρόνια οι ερευνητές πιστεύουν ότι το υδρογόνο και το μεθάνιο που περιέχει (τα οποία προέρχονται από την αλληλεπίδραση του νερού με τα πετρώματα ανάμεσα στα οποία κυκλοφορεί καθώς και με ραδιενεργά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτά) ενδέχεται να προσφέρουν την απαραίτητη ενέργεια για την ύπαρξη μικροβίων τα οποία δεν έχουν εκτεθεί ποτέ στο φως για όλο αυτό το διάστημα. Η χρονολόγηση του νερού έγινε με πρωτοποριακές τεχνικές με βάση τα ισότοπα των ευγενών αερίων που περιέχει, η ηλικία του ωστόσο δεν μπορεί να προσδιοριστεί με απόλυτη ακρίβεια – εξ ού και το εύρος των δισεκατομμυρίων ετών που αναφέρεται στη μελέτη. Οι αναλύσεις σχετικά με την ύπαρξη μικροβίων, οι οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό γιατί, αν αποβούν θετικές, το νερό του καναδικού ορυχείου θα είναι το αρχαιότερο που έχει βρεθεί ως σήμερα να περιέχει ζωή. Επί πλέον ενδέχεται να αλλάξει τη «φιλοσοφία» μας σχετικά με την αναζήτηση ζωής στον Αρη ή σε άλλους πλανήτες, στρέφοντας το βλέμμα μας από την επιφάνεια στο εσωτερικό τους. «Βρήκαμε βαθιά μέσα στο καναδικό κρυσταλλικό υπόβαθρο ένα συνδεδεμένο υγρό σύστημα το οποίο έχει ηλικία δισεκατομμυρίων ετών και είναι ικανό να υποστηρίξει τη ζωή. Τα ευρήματά μας είναι τεράστιου ενδιαφέροντος για τους ερευνητές που μελετούν πώς εξελίσσονται τα μικρόβια σε απομόνωση και κεντρικής σημασίας για το όλο ζήτημα της προέλευσης της ζωής, της διατήρησης της ζωής καθώς και της ζωής σε ακραία περιβάλλοντα ή σε άλλους πλανήτες» δήλωσε ο Κρις Μπαλεντάιν του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος σε σχετικό δελτίο Τύπου. Από την πλευρά του ο Γκρεγκ Χόλαντ του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ, κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο «Nature», επεσήμανε: «Οι καναδοί συνάδελφοί μας προσπαθούν αυτή τη στιγμή να ανακαλύψουν αν το νερό περιέχει ζωή. Αυτό για το οποίο μπορούμε πάντως ήδη να είμαστε βέβαιοι είναι ότι εντοπίσαμε έναν τρόπο με τον οποίο οι πλανήτες μπορούν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ένα περιβάλλον φιλικό για τη μικροβιακή ζωή επί δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το πόσο αφιλόξενη μπορεί να είναι η επιφάνειά τους, γεγονός το οποίο ανοίγει την πιθανότητα ύπαρξης ενός ανάλογου περιβάλλοντος κάτω από την επιφάνεια του Αρη». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=512836

Το Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα και η κοσμική σκόνη. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από την περιοχή που βρίσκεται το Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα έδωσε στη δημοσιότητα το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO). Ο αστερισμός του Ωρίωνα διαθέτει πολλά νεφελώματα αλλά το Μέγα Νεφέλωμα που είναι επίσης γνωστό ως M42 είναι το πιο «δραστήριο» και ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1350 ετών φωτός από τη Γη και η διάμετρος του εκτιμάται ότι είναι 24 έτη φωτός. Αποτελεί μάλιστα το κοντινότερο στη Γη εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Στην εικόνα το Μ42 εμφανίζεται σε όλη του την λαμπρότητα ενώ στην εικόνα διακρίνεται μια πορτοκαλί λωρίδα η οποία αναπαριστά το ασθενές φως που εκπέμπει η ψυχρή διαστρική κοσμική σκόνη. Στην πραγματικότητα η διαστρική ψυχρή σκόνη εκπέμπει φως σε μήκη κύματος που δεν είναι ορατά από το άνθρωπινο μάτι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512876

Νέα εποχή στην αστρονομία, λόγω της ανίχνευσης νετρίνο κοσμικής προέλευσης. Ένα παρατηρητήριο θαμμένο κάτω από τους πάγους του Νότιου Πόλου για πρώτη φορά ανίχνευσε φευγαλέα σωματίδια νετρίνο, που κατά πάσα πιθανότητα έχουν κοσμική προέλευση, προέρχονται δηλαδή από το μακρινό διάστημα και όχι από πιο κοντινές πηγές όπως η ατμόσφαιρα ή ο Ήλιος μας. Όπως ανακοινώθηκε σε αστροφυσικό συνέδριο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC και το «New Scientist», το πείραμα IceCube στην Ανταρκτική, το οποίο καταλαμβάνει έκταση ενός κυβικού χιλιομέτρου και είναι ο μεγαλύτεροις ανιχνευτής νετρίνο στον κόσμο, εντόπισε 28 ταχύτατα κινούμενα νετρίνο, τα οποία πιθανότατα είναι «κοσμικά», γεγονός που εγκαινιάζει μια νέα εποχή στη σωματιδιακή αστρονομία. Τα νετρίνο δεν διαθέτουν ηλεκτρικό φορτίο και έχουν απειροελάχιστη μάζα, συνεπώς αλληλεπιδρούν πολύ σπάνια με τη συμβατική ύλη, γι’ αυτό άλλωστε είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστούν. Μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί κυρίως ατμοσφαιρικά νετρίνο, που παράγονται στην ατμόσφαιρα της Γης, όταν προσκρούει πάνω της η κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία. Όμως οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και χρόνια να «πιάσουν» νετρίνο που έρχονται από τα βάθη του διαστήματος, έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Το υπόγειο αστρονομικό παρατηρητήριο IceCube διαθέτει χιλιάδες υπερευαίσθητους φωτο-αισθητήρες, οι οποίοι είναι σε θέση να αντιληφθούν τη στιγμιαία λάμψη που παράγεται, στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που ένα νετρίνο προσκρούει πάνω στον πυρήνα ενός ατόμου κάτω από τον πάγο. Φέτος τον Απρίλιο, οι ερευνητές του IceCube, με επικεφαλής τον Φράνσις Χάλζεν, καθηγητή του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν - Μάντισον, ανέφεραν την πιθανότατη ανίχνευση των πρώτων δύο κοσμικών νετρίνο (που πήραν τα χαϊδευτικά ονόματα «Μπερτ» και «Έρνι»). Τώρα ήλθαν να ανακοινώσουν άλλες 26 τέτοιες παρατηρήσεις, με κάθε σωματίδιο να έχει ενέργεια πάνω από 50 τερα-ηλεκτρονιοβόλτ, κατά πολύ μεγαλύτερη από την ενέργεια που παράγεται στις συγκρούσεις σωματιδίων του CERN. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι υπάρχει πιθανότητα μόλις 0,004% κάθε μια από αυτές τις παρατηρήσεις να οφείλονται σε στατιστικό σφάλμα. Η αστρονομία νετρίνο, στο μέτρο που γίνει πραγματικότητα, θα ανοίξει στο μέλλον, ένα πρόσθετο παράθυρο στο σύμπαν, επιτρέποντας παρατηρήσεις πέρα από τα διάφορα ήδη αξιοποιούμενα μήκη κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (παρατηρήσεις στο ορατό φως, στο υπέρυθρο, στις ακτίνες Χ κ.α.). Μέσω της παρατήρησης των εκπομπών νετρίνο, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να «δουν» και να κατανοήσουν καλύτερα τα πιο ενεργειακά και εκρηκτικά φαινόμενα στο σύμπαν, όπως οι μαύρες τρύπες, οι τεράστιες αστρικές εκρήξεις σούπερ - νόβα, οι ισχυροί ενεργειακοί γαλαξιακοί πυρήνες (κβάζαρ) κ.α. Επίσης η αστρονομία νετρίνο θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των κοσμικών ακτίνων, δηλαδή των ενεργειακά φορτισμένων σωματιδίων που πιθανότατα προέρχονται από τις ίδιες πηγές με εκείνες των νετρίνο. Η Γη βομβαρδίζεται διαρκώς από την κοσμική ακτινοβολία και τα νετρίνο, αλλά οι επιστήμονες αδυνατούν να εντοπίσουν την ακριβή προέλευσή τους. Μεταξύ άλλων πηγών, τα νετρίνο πιστεύεται ότι παράγονται στο κέντρο του γαλαξία μας, όταν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης - φάντασμα συγκρούονται μεταξύ τους. Έτσι, μετά τον εντοπισμό των πρώτων κοσμικών νετρίνο από το IceCube, το επόμενο ακόμα πιο δύσκολο βήμα θα είναι ο εντοπισμός της προέλευσής τους. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/05/2013_499105

Εϊμαι εγώ ο μόνος που το βλέπει έτσι, είμαι μήπως απλά ρομαντικός? Οχι Efstathios Υπάρχουν πια σε ολο τον πλανήτη εκατομμύρια ανθρωποι που κοιτάνε με δέος τον milky way,κοιτάνε τα αστρα και φαντάζονται προχωρημένους πολιτισμούς που εχουν επιλύσει τα εθνικιστικά και οικονομικά προβλήματα τους και ψάχνουν και αυτοι οπως και εμείς κατοικήσιμους πλανήτες,ψαχνουν να καταλάβουν την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη(μπορεί και να το εχουν πετύχει) και σκεφτονται πως θα αποκισουν το Γαλαξία τους. Κοιτάνε τα λουλούδια τους και αγαπουν τα ζωα τους και αναρωτιουνται και αυτοι για την δημιουργία την δική τους και του Σύμπαντος. Ολοι εμεις αποτελουμε πια μια ισχυρότατη κοινοτητα ανθρώπων με οράματα αδελφοσύνης και η παγκοσμιοποιηση της πληροφορίας και της επικοινωνιας μας φέρνει συνεχως πιο κοντα και μας κανει πιο ισχυρους. Μικρή απόδειξη το τραγουδι του Κρις Χάντφιλντ «Space Oddity» οταν το ανέβασα στην Διαστημική Εξερευνηση ηταν στα περίπου 1.000.000 ανοιγματα.Τώρα εχει φτάσει στα 10.000.000.

Οι κοσμοναύτες από το ΔΔΣ προσγειώθηκαν στη στέπα του Καζακστάν. Το όχημα καθόδου Soyuz TMA-07M με τρεις κοσμοναύτες από το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ΔΔΣ-35 σήμερα στις 02:30 GMT προσεδαφίστηκε στην προγραμματισμένη περιοχή της στέπας του Καζακστάν. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου της Αποστολής, το πλήρωμα αισθάνεται καλά στην υγεία του. Οι κοσμοναύτες που επέστρεψαν από το ΔΔΣ – ο Ρώσος Ρομάν Ρομανένκο, ο Αμερικανός Τόμας Μάσμπερν και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ εργάστηκαν στο Διάστημα 144 ημέρες. Τώρα στο Σταθμό εργάζονται οι Ρώσοι Πάβελ Βινογκράντοφ και Αλεξάντρ Μισούρκιν, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Κρίστοφερ Κεσίδι. Το επόμενο πλήρωμα θα πετάξει στο ΔΔΣ από το Μπαϊκονούρ στις 29 Μαΐου. http://greek.ruvr.ru/2013_05_14/113223572/

Ο Αϊνστάιν «ανακαλύπτει» πλανήτες. Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε έναν εξωηλιακό πλανήτη χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο. Η νέα μέθοδος βασίζεται στην Ειδική θεωρίας της Σχετικότητας και ειδικότερα σε μια σειρά από φαινόμενα που συμβαίνουν ταυτόχρονα κατά την τροχιακή κίνηση ενός πλανήτη γύρω από ένα άστρο. Μελετώντας την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας, δύο επιστήμονες στις ΗΠΑ είχαν υποστηρίξει το 2003 ότι ορισμένα φαινόμενα που προβλέπει η θεωρία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό πλανητών. Ενας εξ’ αυτών, ο Αβι Λεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, μαζί με συναδέλφους του από το Κέντρο και επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, επιχείρησαν να εντοπίσουν ένα πλανήτη χρησιμοποιώντας τις προβλέψεις του Αϊνστάιν. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο ο οποίος βοήθησε στην επεξεργασία των δεδομένων και τον εντοπισμό του πλανήτη. Πρόκειται για τον αλγόριθμο BEER (BEaming, Ellipsoidal, and Reflection/emission modulations) που αναλύει τις παραμορφώσεις στη φωτεινότητα και το σχήμα του άστρου οι οποίες προκαλούνται από την τροχιακή κίνηση των πλανητών. Σύμφωνα με την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας η κίνηση ενός πλανήτη γύρω από ένα άστρο προκαλεί μια σειρά από φαινόμενα που κάνουν σχεδόν ταυτόχρονα την εμφάνισή τους. Πρόκειται για φαινόμενα που δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρά και διαρκούν πολύ λίγο και με τα τεχνικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες μέχρι πρόσφατα δεν ήταν εφικτή η παρατήρησή τους. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler που είναι σχεδιασμένο για να εντοπίζει πλανήτες και να διενεργεί μεγάλης ακρίβειας μετρήσεις στα άστρα επιτρέπει πλέον στους ερευνητές να κάνουν τις σχετικές παρατηρήσεις. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ειδικής θεωρίας της Σχετικότητας, καθώς οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στο άστρο και τον πλανήτη οδηγούν το άστρο πιο κοντά προς τον πλανήτη η φωτεινότητα του άστρου αυξάνεται και ακολούθως μειώνεται όταν απομακρύνεται από αυτόν. Επίσης οι βαρυτικές δυνάμεις κατά την τροχιακή κίνηση του πλανήτη γύρω από το άστρο το υποχρεώνουν να «τεντωθεί» και να λάβει για λίγο ένα ωοειδές σχήμα παρόμοιο για παράδειγμα, με εκείνο μιας μπάλας του ράγκμπι. Οι ερευνητές αποφάσισαν να παρατηρήσουν ένα άστρο τύπου F ή άστρο ιονισμένου ασβεστίου. Τα άστρα αυτά εκπέμπουν ένα χαρακτηριστικό λευκο-κίτρινο χρώμα. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση δύο χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Οταν οι ερευνητές κατέγραψαν τα επίμαχα φαινόμενα και διαπιστώθηκε εμμέσως η ύπαρξη ενός πλανήτη στη συνέχεια στράφηκαν σε συναδέλφους τους σε αστεροσκοπεία των ΗΠΑ και της Ευρώπης για να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη. Χρησιμοποιώντας τους φασματογράφους στο αστεροσκοπείο Whipple στην Αριζόνα και στο αστεροσκοπείο Haute-Provence στη Γαλλία επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη του πλανήτη Kepler 76b που μετά την ανακοίνωση έχει λάβει και την ονομασία «πλανήτης του Αϊνστάιν». Πρόκειται για έναν γίγαντα αερίου που είναι 25% πιο μεγάλος και δύο φορές βαρύτερος από τον Δία. Ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε περίπου 36 ώρες. Είναι δηλαδή πολύ κοντά στο άστρο του γι αυτό και επικρατούν σε αυτόν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. «Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται αυτές οι παράμετροι της θεωρίας της Σχετικότητας για να γίνει εντοπισμός ενός πλανήτη» αναφέρει ο Τσέβι Μάζεχ του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512514

Η δημιουργία του «κβαντικού ιντερνετ» Οπως αποκάλυψαν ερευνητές από τα Εθνικά Εργαστήρια του Λος Αλαμος των ΗΠΑ, έχουν θέσει σε λειτουργία εδώ και δυόμισι χρόνια ένα δίκτυο που βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής, εξασφαλίζοντας αποστολή μηνυμάτων με απολύτως ασφαλή τρόπο. Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα των ειδικών ασφαλείας είναι η δημιουργία του «κβαντικού Ιντερνετ», ενός δικτύου δηλαδή που θα επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία, η οποία θα βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής. Η βασική ιδέα είναι ότι η πράξη της μέτρησης ενός κβαντικού αντικειμένου, όπως ένα πρωτόνιο, πάντα το αλλάζει. Συνεπώς οποιαδήποτε προσπάθεια να «κρυφοκοιτάξει» κανείς ένα κβαντικό μήνυμα δεν μπορεί παρά να αφήσει αποδεικτικά στοιχεία υποκλοπής, που θα μπορεί να δει ο παραλήπτης του μηνύματος. Αυτό επιτρέπει σε οποιονδήποτε να στείλει μια κρυπτογράφηση ΟΡΤ (one-time pad) μέσω ενός κβαντικού δικτύου, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ασφαλή επικοινωνία με τη χρήση συμβατικής επικοινωνίας. Ολο αυτό εξασφαλίζει απολύτως ασφαλή αποστολή μηνυμάτων, γνωστή και ως κβαντική κρυπτογραφία και είναι πραγματικά μια εξαιρετικά απλή τεχνική για οποιοδήποτε εργαστήριο κβαντικής οπτικής. Οντως, η εταιρεία ID Quantique (www.idquantique.com) διαθέτει προς πώληση ένα σύστημα που μπορεί να προμηθευτεί οποιοσδήποτε και το οποίο έχει αρχίσει να προσελκύει τράπεζες και άλλους οργανισμούς που ενδιαφέρονται για απόλυτη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους. Αυτά τα συστήματα έχουν, ωστόσο, ένα σημαντικό περιορισμό. Η σημερινή γενιά κβαντικής κρυπτογραφίας αποτελείται από συνδέσεις μεταξύ δύο σημείων κατά μήκος μιας οπτικής ίνας. Ετσι μπορούν να στείλουν ασφαλή μηνύματα από το σημείο Α στο σημείο Β, αλλά δεν μπορούν να κατευθύνουν αυτή την πληροφορία πιο πέρα στα σημεία C, D, Ε ή F. Και αυτό, γιατί η πράξη της αποστολής ενός μηνύματος σημαίνει την ανάγνωση ενός τμήματός του, το οποίο υποδεικνύει για πού προορίζεται. Και αυτό αναπόφευκτα το αλλάζει, τουλάχιστον με τη χρήση των συμβατικών ρούτερ. Αυτό κάνει αδύνατη τη λειτουργία ενός κβαντικού Ιντερνετ με τη σημερινή τεχνολογία. Διάφορες ερευνητικές ομάδες επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, προκειμένου να αναπτύξουν κβαντικά ρούτερ που θα λύσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, κατευθύνοντας τα κβαντικά μηνύματα χωρίς να τα αλλοιώνουν. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι συσκευές έχουν ακόμη δρόμο μέχρι να αποτελέσουν εμπορική πραγματικότητα. Πρόσφατα, ο Ρίτσαρντ Χιουγκ και άλλοι ειδικοί στα Εθνικά Εργαστήρια των ΗΠΑ στο Λος Αλαμος του Νέου Μεξικού αποκάλυψαν ένα εναλλακτικό κβαντικό Ιντερνετ, το οποίο ισχυρίζονται ότι λειτουργεί εδώ και δυόμισι χρόνια. Η προσέγγισή τους στο πρόβλημα αφορά τη δημιουργία ενός κβαντικού δικτύου που θα βασίζεται σε έναν κεντρικό κόμβο και ένα ακτινωτό δίκτυο γύρω του. Ολα τα μηνύματα κατευθύνονται από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε ένα άλλο μέσω του κεντρικού κόμβου. Δεν είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται αυτού του είδους η προσέγγιση στο πρόβλημα. Η ιδέα είναι ότι τα μηνύματα προς τον κεντρικό κόμβο βασίζονται στο σύνηθες επίπεδο κβαντικής ασφάλειας. Ωστόσο, ενώ βρίσκονται στον κεντρικό κόμβο, μετατρέπονται σε συμβατικά κλασικά bits και μετά ξαναμετατρέπονται σε κβαντικά bits, προκειμένου να αποσταλούν και να διανύσουν το δεύτερο μισό του ταξιδιού τους προς τον παραλήπτη. Συνεπώς όσο ο κεντρικός κόμβος είναι ασφαλής, τότε και το δίκτυο πρέπει να είναι ασφαλές. Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι η επέκτασή του σε άλλη κλίμακα. Καθώς ο αριθμός των συνδέσεων στον κεντρικό κόμβο αυξάνει, αυξάνει όλο και περισσότερο η δυσκολία διαχείρισης όλων των πιθανών συνδέσεων που μπορούν να γίνουν μεταξύ ενός σημείου του δικτύου με κάποιο άλλον. Ο Χιουγκ και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι έλυσαν αυτό το πρόβλημα με τη μοναδική τους προσέγγιση, η οποία εφοδιάζει κάθε κόμβο του δικτύου με κβαντικούς πομπούς -π.χ. με λέιζερ- αλλά χωρίς ανιχνευτές πρωτονίων, που είναι ακριβοί και ογκώδεις. Μόνο ο κεντρικός κόμβος έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει κβαντικά μηνύματα (αν και όλοι οι κόμβοι του δικτύου μπορούν να στέλνουν και να παραλαμβάνουν συμβατικά μηνύματα με το συνήθη τρόπο). Αυτό μπορεί να ακούγεται περιοριστικό, αλλά και πάλι επιτρέπει σε κάθε κόμβο να στέλνει δέσμες πληροφοριών μιας χρήσης στον κεντρικό κόμβο, τον οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιεί, για να επικοινωνήσει με ασφάλεια μέσω ενός κλασικού συνδέσμου. Ο κεντρικός κόμβος μπορεί τότε να κατευθύνει το μήνυμα σε έναν άλλο κόμβο, χρησιμοποιώντας μια νέα δέσμη μιας χρήσης που έχει φτιάξει με αυτόν το δεύτερο κόμβο. Ετσι, ολόκληρο το δίκτυο είναι ασφαλές, υπό την προϋπόθεση ότι ο κεντρικός κόμβος είναι επίσης ασφαλής. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι καθιστά την τεχνολογία που απαιτείται σε κάθε κόμβο εξαιρετικά απλή -κατ’ ουσίαν απαιτείται κάτι παραπάνω από ένα απλό λέιζερ. Στην πράξη, το Λος Αλαμος έχει ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει μονάδες έτοιμες για συναρμολόγηση, που είναι περίπου στο μέγεθος ενός σπιρτόκουτου. «Η επόμενη γενιά της μονάδας θα είναι μια τάξη μεγέθους μικρότερη σε κάθε γραμμική διάσταση», δηλώνουν. Ο τελικός στόχος τους είναι να έχουν μία από αυτές τις μονάδες ενσωματωμένη σχεδόν σε κάθε συσκευή συνδεδεμένη σε ένα δίκτυο οπτικών ινών, όπως τηλεοράσεις, οικιακούς υπολογιστές κ.λπ., ώστε να είναι εφικτή η απολύτως ασφαλής αποστολή μηνυμάτων. Εχοντας τρέξει αυτό το σύστημα επί δύο χρόνια τώρα, στο Λος Αλαμος πιστεύουν στην αποτελεσματικότητά του. Βέβαια, το δίκτυο δεν μπορεί ποτέ να είναι ασφαλέστερο από τον κεντρικό κόμβο του και αυτός είναι ένας σημαντικός περιορισμός της συγκεκριμένης προσέγγισης. Εν αντιθέσει, ένα καθαρά κβαντικό Ιντερνετ θα έπρεπε να επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε οποιοδήποτε άλλο. Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση θα γίνει παρωχημένη τη στιγμή που τα κβαντικά ρούτερ θα γίνουν εμπορικά βιώσιμα. Συνεπώς, το αν θα προσελκύσει επενδυτές το εγχείρημα εξαρτάται από το αν θα κάνουν απόσβεση στα χρήματα που έδωσαν, προτού συμβεί αυτό. Οπως φαίνεται, δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να το διαπιστώσουν… * Το κείμενο βασίζεται στην επιστημονική ανακοίνωση: Network-Centric Quantum Communications with Application to Critical Infrastructure Protection (arxiv.org/abs/1305.0305) http://physicsgg.me/2013/05/13/%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b9%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%b5%cf%84/

Από τη Γη στη Σελήνη με μια κολοκύθα. Τα σχέδια που ανέπτυξε για τη σεληνάκατό της, υπό το…ιδιαίτερο όνομα Pumpkin (Κολοκύθα) αποκάλυψε η ιδιωτική εταιρεία Golden Spike Company. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι το στρογγυλό της, δύο «επιπέδων» σχήμα- ένα για το σκάφος/ άκατο προσελήνωσης και ένα για την επάνοδο σε τροχιά. Παρά το ότι αυτή τη στιγμή τα σχέδια επιστροφής στη Σελήνη φαντάζουν εξαιρετικά αμφίβολα όσον αφορά την πιθανότητα πραγματοποίησής τους, το Pumpkin αξιολογήθηκε από την Northrop Grumman, η οποία το βρήκε λειτουργικό/ βιώσιμο, ενώ παράλληλα επεσήμανε ότι το σκάφος θα έπρεπε να χρησιμοποιεί μη κρυογενικά διατηρούμενα καύσιμα- κάτι που σημαίνει όχι υγρό υδρογόνο ή άλλου είδους καύσιμα τα οποία θα πρέπει να διατηρούνται υπό χαμηλές θερμοκρασίες. Η Golden Spike, στο προσωπικό της οποίας συμπεριλαμβάνονται πρώην στελέχη της NASA, σκοπεύει να αρχίσει κάποια στιγμή να προσφέρει εμπορικές πτήσεις προς της Σελήνη, αποσκοπώντας κυρίως σε κυβερνήσεις, που θα είναι σε θέση να πληρώσουν το «εισιτήριο», ύψους 750 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Northrop Grumman εξέτασε το αν το Pumpkin πληρούσε τις προϋποθέσεις για ένα χαμηλού κόστους και υψηλής απόδοσης σκάφος για αποστολές στη Σελήνη, αναπτύσσοντας παράλληλα νέα κριτήρια ελέγχου που ανταποκρίνονται στην εξέλιξη των σχετικών τεχνολογιών από την ολοκλήρωση του προγράμματος «Απόλλων» μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο του προγράμματος βρέθηκε πως, αν και τα κρυογενικά διατηρούμενα καύσιμα συνεπάγονται υψηλότερες επιδόσεις, είναι πιο δύσκολο να αποθηκευτούν για μία αποστολή τέτοιου είδους σε σχέση με τα καύσιμα που χρησιμοποιήθηκαν στο πρόγραμμα «Απόλλων». Επίσης, στα πλεονεκτήματα του «Pumpkin» συμπεριλαμβάνοεται ο πρωτοποριακός, οικονομικός σχεδιασμός του. Όπως είπε ο Μάρτιν ΜακΛάφλιν, που ηγήθηκε της μελέτης της Northrop Grumman, «Αυτό το σχέδιο έχει σημαντικά λειτουργικά πλεονεκτήματα για την εξερεύνηση της επιφάνειας, καθώς το σκάφος επιφανείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκέντρωση σεληνιακής σκόνης και παρέχει περισσότερο χώρο για διαμονή και επιλογή των πιο πολύτιμων σεληνιακών δειγμάτων. Χαϊδευτικά αποκαλούμε τη μινιμαλιστική άκατο επανόδου ‘Pumpkin’ λόγω του σφαιρικού της σχήματος και επειδή επιστρέφει το πλήρωμα σε τροχιά μετά το ‘πάρτι’ εξερεύνησης της επιφάνειας (όπως η άμαξα της ‘Σταχτοπούτας’)». http://physicsgg.me/2013/05/13/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%cf%8d%ce%b8%ce%b1/