Δροσος Γεωργιος

Οι επιστήμονες «είδαν» να πέφτει χιόνι σε ένα υπό δημιουργία ηλιακό σύστημα και σε έναν εξωπλανήτη. Τα ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια και ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων συνεχίζουν να αποκαλύπτουν καθημερινά άγνωστες και εντυπωσιακές πτυχές του Σύμπαντος. Πριν από λίγα 24ωρα εντοπίστηκε μια γραμμή πάγου σε ένα υπό δημιουργία ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες έσπευσαν να μιλήσουν για «κοσμικό χιόνι». Πέρυσι εντοπίστηκαν ενδείξεις χιονόπτωσης στον Αρη και πριν από λίγους μήνες στην επιφάνεια ενός εξωπλανήτη διαπιστώθηκε ότι πέφτουν νιφάδες, που είναι όμως μαύρες και καυτές! Χρησιμοποιώντας τη συστοιχία τηλεσκοπίων ALMA στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή ομάδα επιστημόνων εντόπισε την ύπαρξη μιας γραμμής πάγου μέσα στον δίσκο κοσμικής ύλης που έχει σχηματιστεί γύρω από το άστρο TW Hydrae. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση 175 ετών φωτός από τη Γη και σε αυτό έχει ξεκινήσει ο σχηματισμός ενός ηλιακού συστήματος - μάλιστα οι επιστήμονες που παρατηρούν το άστρο θεωρούν ότι πρόκειται για ένα ηλιακό σύστημα με χαρακτηριστικά κοινά με εκείνα του δικού μας ηλιακού συστήματος. Η ανακάλυψη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» προσφέρει νέα στοιχεία στους ειδικούς για τον σχηματισμό και τη σύσταση των πλανητών αλλά και διαφόρων άλλων κοσμικών σωμάτων όπως οι κομήτες. Αναμένεται επίσης να ρίξει νέο φως στη δημιουργία και εξέλιξη του δικού μας ηλιακού συστήματος. Μία από τις πιο γνωστές ρήσεις που ακούγεται όταν θέλει κάποιος να τονίσει την επιμονή και την αποφασιστικότητά του σε κάποιο θέμα είναι ότι θα ασχολείται με αυτό «μέχρι να πέσει μαύρο χιόνι». Αν ζούσαμε στον πλανήτη HD 209458 b, η ρήση αυτή δεν θα υπήρχε αφού γάλλοι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι στον εξωπλανήτη πέφτει όντως μαύρο χιόνι! Ο HD 209458 b είναι ένας γίγαντας αερίου που βρίσκεται σε απόσταση 150 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Πηγάσου. «Κατοικεί» πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο και ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 84 ώρες. Ο σχηματισμός του χιονιού απαιτεί νερό, το οποίο δεν υπάρχει βέβαια στον HD 209458 b. Η πολύ μεγάλη διαφορά όμως στη θερμοκρασία ημέρας και νύχτας στον πλανήτη προκαλεί διάφορα φαινόμενα. Ενα από αυτά είναι η δημιουργία ατμοσφαιρικών ρευμάτων που μεταφέρουν στροβιλιζόμενη ύλη από τις περιοχές όπου υπάρχει ημέρα σε εκείνες όπου υπάρχει νύχτα και το αντίθετο. Αυτό (θεωρητικά) σημαίνει ότι οι αέριες μάζες που ξεκινούν από τις περιοχές όπου υπάρχει ημέρα στερεοποιούνται όταν εισέρχονται στις συνθήκες της νύχτας. Επιστήμονες του Αστεροσκοπείου Côte d' Azur στη Νίκαια δημιούργησαν ένα τρισδιάστατο μοντέλο των ατμοσφαιρικών συνθηκών που επικρατούν στον HD 209458 b. Σύμφωνα με αυτό, τα καυτά αέρια καθώς οδεύουν προς τις νυχτερινές περιοχές μετατρέπονται σε νιφάδες οξειδίου του τιτανίου. Οι ειδικοί το χαρακτηρίζουν «μαύρο, καυτό, καπνιστό χιόνι» που πέφτει προς το εσωτερικό του πλανήτη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι μαύρες νιφάδες είναι πιθανότατα προϊόν της πρόσμειξης διοξειδίου τιτανίου με κάποιο άλλο στοιχείο. Αν και το διοξείδιο του τιτανίου έχει λευκή και φωτεινή απόχρωση, η παρουσία κάποιου άλλου στοιχείου - π.χ., οξείδια πυριτίου - προσδίδει το μαύρο χρώμα στις νιφάδες. Ο δορυφόρος MRO της NASA (Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Αρη) ανίχνευσε σύννεφα διοξειδίου του άνθρακα και ενδείξεις χιονόπτωσης πάνω από τον νότιο πόλο του Κόκκινου Πλανήτη, o οποίος είναι γνωστό ότι καλύπτεται από ένα στρώμα παγωμένου CO2 καθ' όλη τη διάρκεια του αρειανού έτους. Ο πάγος διοξειδίου του άνθρακα, περισσότερο γνωστός ως ξηρός πάγος, σχηματίζεται σε θερμοκρασίες κάτω από -78 βαθμούς Κελσίου και συχνά χρησιμοποιείται για τη διατήρηση ευαίσθητων βιολογικών υλικών. Οι κατακρημνίσεις ξηρού πάγου καταγράφηκαν στη διάρκεια του αρειανού χειμώνα το διάστημα 2006-2007, όταν το κάλυμμα ξηρού πάγου στον νότιο πόλο έφτανε στη μέγιστη έκτασή του. «Καταλήξαμε με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι τα σύννεφα αποτελούνται από διοξείδιο του άνθρακα και ότι είναι αρκετά πυκνά ώστε να οδηγήσουν σε συσσώρευση χιονονιφάδων στην επιφάνεια» αναφέρει ο Πολ Χέιν, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Εργαστήριο Αεροπροώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του χιονιού που πέφτει στο TW Hydrae.http://www.tovima.gr/science/article/?aid=523511

40 χρόνια από την ανακάλυψη του ουδέτερου ασθενούς ρεύματος. Πέρασαν ακριβώς 40 χρόνια από την ανακάλυψη στο CERN ενός νέου τύπου ρεύματος, που ονομάστηκε ουδέτερο ασθενές ρεύμα. Δεν επρόκειτο για κάποιο ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο, αλλά για μία άμεση απόδειξη για την ύπαρξη κι άλλης μίας δύναμης στη Φύση, που πήρε το όνομα ασθενής δύναμη. Το αποτέλεσμα αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη δύο νέων σωματιδίων, των μποζονίων W και Ζ, τα οποία είναι και οι φορείς της ασθενούς δύναμης, εγκαινιάζοντας τις μεγάλες ανακαλύψεις του CERN, οι οποίες και οδήγησαν στην ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς, μόλις πέρυσι, συμπληρώνοντας έτσι το παζλ του Καθιερωμένου Προτύπου. Για την παρατήρηση αυτού του νέου είδους ρεύματος, χρειάστηκε ένας θάλαμος φυσαλίδων, με το όνομα Gargamelle. Ήταν μια κυλινδρική κατασκευή που ζύγιζε περίπου 1000 τόνους – και ήταν γεμάτη με 12 κυβικά μέτρα υγρό φρέον, ειδικά κατασκευασμένη για την ανακάλυψη του ασθενούς ρεύματος, μιας διαδικασίας που είχε προβλεφθεί τη δεκαετία του ’60, ανεξάρτητα, από τρεις φυσικούς: τους Sheldon Glashow, Abdus Salam, και Steven Weinberg. Οι τρεις θεωρητικοί, είχαν φτάσει στο συμπέρασμα πως χρειαζόταν ένα νέο σωματίδιο χωρίς ηλεκτρικό φορτίο, το οποίο θα ήταν ο φορέας της νέας αυτής δύναμης, η οποία ευθύνεται για τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στον πυρήνα των ατόμων. Το νέο σωματίδιο, ονομάστηκε μποζόνιο Ζ, και ήταν κομμάτι μια θεωρίας που μετέπειτα ονομάστηκε ηλεκτρασθενής, καθώς ενοποιούσε τον ηλεκτρομαγνητισμό με την ασθενή δύναμη, εντάσσοντάς τες στο πλαίσιο μιας κοινής θεωρίας. Στη φύση, υπάρχουν δύο ειδών σωματίδια: αυτά από τα οποία αποτελείται η ύλη, τα οποία ονομάζονται φερμιόνια (κουάρκ, ηλεκτρόνιο, νετρίνα) επειδή υπακούουν στη στατιστική Fermi-Dirac, και εκείνα που φέρουν τις θεμελιώδεις δυνάμεις, τα μποζόνια (φωτόνιο, γκλουόνια, W, Z, Χιγκς, γκραβιτόνιο) που ακολουθούν τη στατιστική Bose-Einstein. Η ανακάλυψη των W, Z έγινε με την παρατήρηση δύο φαινομένων που προέβλεπε η νέα θεωρία: την αλληλεπίδραση ενός νετρίνο με ένα ηλεκτρόνιο μέσα στο υγρό φρέον, και τη σκέδαση ενός νετρίνο σε ένα πρωτόνιο ή νετρόνιο. Τον Ιούλιο του 1973, είχαν παρατηρηθεί 166 συμβάντα της δεύτερης περίπτωσης, κι ένα συμβάν με ηλεκτρόνιο, τα οποία άνοιγαν το δρόμο για την απόδειξη της ηλεκτρασθενούς θεωρίας. Χρειάστηκαν ακόμη 10 χρόνια, μέχρι το 1983 και τα πειράματα UA1 και UA2 ώστε να διαπιστωθεί με απόλυτη σιγουριά η ύπαρξη των μποζονίων W και Z, χαρίζοντας στους τρεις θεμελιωτές της θεωρίας το Νόμπελ Φυσικής, και υποδεικνύοντας στην κοινότητα των θεωρητικών φυσικών, πως βρίσκονταν στο σωστό δρόμο για την περιγραφή της Φύσης. Διαβάστε επίσης: 1. 30 χρόνια από την ανίχνευση του μποζονίου Ζ http://physicsgg.me/2013/06/01/t%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80/ 2. 30 χρόνια από την ανίχνευση του μποζονίου W http://physicsgg.me/2013/01/26/30-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BF/ http://physicsgg.me/2013/07/23/40-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%ad%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/ H φυσική του δρόμου (ή είναι τρελοί αυτοί οι φυσικοί) Ο νομπελίστας φυσικός Leon Μ. Lederman http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1988/ στήνει ένα τραπεζάκι σε πολυσύχναστο δρόμο της Νέας Υόρκης και απαντά στις ερωτήσεις του κόσμου! Ο Leon Lederman είναι γνωστός στο ευρύ κοινό από το βιβλίο που έγραψε μαζί με τον Dick Teresi το 1993, «The God Particle : If the Universe is the Answer, what is the Question?» (Το σωματίδιο τού Θεού : Αν το σύμπαν είναι η απάντηση, ποια είναι η ερώτηση. Υπενθυμίζουμε για άλλη μια φορά -γιατί πολύς ντόρος γίνεται σχετικά με την φράση “σωματίδιο του Θεού”- ότι ο εκδότης του βιβλίου ήθελε να αποφύγει την αρχική ονομασία του Higgs ως «καταραμένο σωματίδιο» (goddamn particle) και κράτησε μόνο το πρώτο συνθετικό τής λέξης, God. Έτσι το μποζόνιο Higgs από “goddamn particle” έγινε “God particle”. http://physicsgg.me/2012/07/23/h-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%ae-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%81%ce%b5%ce%bb%ce%bf%ce%af-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf/

H Γη από τον Κρόνο! Μια σπάνια φωτογραφία της Γης και της Σελήνης που τραβήχτηκε από το εξωτερικό ηλιακό σύστημα και στην οποία απεικονίζονται τα δαχτυλίδια του Κρόνου έδωσε την Τρίτη στη δημοσιότητα η NASA. Η λήψη της φωτογραφίας έγινε στις 19 Ιουλίου από το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA σε απόσταση περίπου 1,4 δισ. χιλιομέτρων από τη Γη. Πριν από λίγες ημέρες, η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ είχε καλέσει τους κατοίκους της Γης να χαμογελάσουν στο Cassini για μια... διαστημική φωτογραφία – κάλεσμα που συγκέντρωσε 20.000 συμμετέχοντες, παρά το γεγονός ότι η Γη εμφανίζεται ως μια μικροσκοπική κουκίδα. Η εκδήλωση, με τίτλο «Η Ημέρα που η Γη χαμογέλασε», σηματοδότησε «την πρώτη φορά που οι Γήινοι είχαν εκ των προτέρων ειδοποιηθεί ότι το πορτρέτο τους θα συλλαμβάνονταν σε μια φωτογραφία τραβηγμένη από το διάστημα», ανακοίνωσε η NASA. «Είναι, επίσης, η πρώτη φορά που η υψηλής ανάλυσης κάμερα του Cassini συλλαμβάνει την Γη και τη Σελήνη ως δύο διαφορετικά αντικείμενα» αναφέρεται στην ανακοίνωση. Η ασυνήθιστη γωνία λήψης οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ηλιος είχε μετακινηθεί πίσω από τον Κρόνο από το σημείο που βρισκόταν το διαστημικό σκάφος, μπλοκάροντας το μεγαλύτερο μέρος του φωτός που διαφορετικά θα κατέστρεφε τους ανιχνευτές της φωτογραφικής μηχανής. «Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να δούμε τις ηπείρους ή τους ανθρώπους σε αυτό το πορτρέτο της Γης, αλλά αυτή η ανοιχτή μπλε κουκίδα είναι μια σύντομη περίληψη του ποιοι ήμασταν στις 19 Ιουλίου», δήλωσε η Λίντα Σπίλκερ, επιστήμονας της NASA. »Η φωτογραφία του Cassini μας θυμίζει πόσο μικρός είναι ο πλανήτης μας μπροστά στην απεραντοσύνη του διαστήματος» πρόσθεσε. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5031126/h-gh-apo-to-mpalkoni-toy-kronoy-mesa-apo-ton-fako-ths-nasa/

Ειδα τα βίντεο της Κατερίνας(wereniki) και μια αίσθηση μοναδικότητας με κυρίεψε.Μακάρι να είμασταν ολοι οι φίλοι και εραστές του Σύμπαντος εκεί.Συγχαρητήρια. Ελπίζω του χρόνου Κατερίνα να είμαι εκεί!!!

Τα κβάζαρ αποκαλύπτουν τα μυστικά τους. Μία νέα μέθοδο παρατήρησης των κβάζαρ – των πιο απομακρυσμένων και λαμπρών αντικειμένων στο σύμπαν – πρότειναν Βρετανοί επιστήμονες. Η ουσία της έγκειται στην εστίαση του φωτός από ενεργούς πυρήνες γαλαξιών στο βαρυτικό πεδίο, μέσω των οποίων αυτό περνάει στην πορεία προς τη Γη. Οι ειδικοί αποκαλούν την εργασία ενδιαφέρουσα, σημειώνοντας ότι η ίδια η αρχή της δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Άντριου Λόρενς μελετούσε με τους συναδέλφους του από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου ένα αρκετά σπάνιο γεγονός – την πτώση ενός άστρου σε μία μαύρη τρύπα, η οποία βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία. Το άστρο σε αυτήν την περίπτωση διαλύεται από το ισχυρό βαρυτικό πεδίο. Για αρκετούς γήινους μήνες το άστρο εκπέπει μία φωτεινή λάμψη, ενώ στη συνέχεια η φωτεινότητά του εξασθενεί. Παρατηρώντας εκατομμύρια γαλαξίες με τη βοήθεια ενός τηλεσκοπίου στη Χαβάη, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μόνο μερικές δεκάδες τέτοιους γαλαξίες, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται μία ισχυρή πηγή φωτός. Η φωτεινότητα μερικών από αυτά δεν άλλαζε για μήνες. Το πιθανότερο είναι, ότι τα απομακρυσμένα κβάζαρ εκπέμπουν το φως μέσω ενός πιο κοντινού γαλαξία. Αλλά σε ψηφιακές εικόνες πριν από 10 χρόνια δεν υπήρχαν εκεί. Ο Λόρενς πρότεινε, ότι η αμυδρή λάμψη του κβάζαρ αυξανόταν πολλές φορές, όταν μεταξύ αυτού και της Γης περνούσε ένα από τα άστρα του γαλαξία. Τα σωματίδια του φωτός διαθέτουν μάζα, και η έλξη από το άστρο εκτρέπει και εστιάζει τις ακτίνες φωτός, λειτουργώντας ως φακός. Αυτό το φαινόμενο διαρκεί για αρκετά χρόνια, μέχρι το άστρο να αλλάξει τη θέση του. Με τη βοήθεια αυτού του «φακού» ο Βρετανός επιστήμονας ελπίζει να μελετήσει τη δομή των κβάζαρ. Αστροφυσικοί από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας ήδη χρησιμοποιούν μία παρόμοια μέθοδο, όπου στη διάρκεια 20 ετών παρατηρούσαν το γνωστό κβάζαρ «Σταυρός του Αϊνστάιν», το οποίο φωτίζει μέσω ενός γαλαξία. Από το «φακό» της μαύρης τρύπας του κατάφεραν σε γενικές γραμμές να υποθέσουν τη δομή του, εξηγεί ο επιστήμονας Μιχαήλ Σάζιν: Στο κέντρο του κβάζαρ υπάρχει μία γιγάντια μαύρη τρύπα με μάζα ίση με δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες. Η μαύρη τρύπα περιστρέφεται, οπότε δημιουργούνται ηλεκτρομαγνητικά πεδία, και εμφανίζεται ένας πίδακας εκροής από τις δύο πλευρές του κβάζαρ. Γύρω από τη μαύρη τρύπα υπάρχει ένας δίσκος υλικού, το οποίο πέφτει πάνω της, αποκτά κινητική ενέργεια και μετατρέπεται σε ακτινοβολία. Ένα από τα σημαντικότερα μυστήρια για τους επιστήμονες παράμενει το ερώτημα, γιατί μία τεράστια ποσότητα ενέργειας εκπέμπεται από ένα τόσο μικρό αντικείμενο, λέει ο αναπληρωτής καθηγητής του τομέα Αστρονομίας του τμήματος Φυσικής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, Βλαντίμιρ Σούρντιν: Φανταστείτε μία περιοχή, όχι μεγαλύτερη από το ηλιακό μας σύστημα, γεμάτη με εκατοντάδες δισεκατομμύρια άστρα, όπως ο Ήλιος. Μία τέτοια εκπομπή ενέργειας παρατηρείται στο κβάζαρ. Ο πλανήτης μας θα είχε απλά εξατμιστεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, αν βρισκόταν εκεί. Τι συμβαίνει εκεί, δεν καταλαβαίνουμε. Σύμφωνα με τον Σούρντιν, η ενεργή περιοχή, την οποία ονομάζουν κβάζαρ, βρίσκεται στο κέντρο νεαρών γαλαξιών. Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται να μάθουν, γιατί τα κβάζαρ, που έχουν ήδη ανακαλυφθεί περίπου 200 χιλιάδες από αυτά, γεννήθηκαν μόνο την εποχή του πρώιμου σύμπαντος και είναι απομακρυσμένα σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Η περαιτέρω μελέτη των κβάζαρ θα επιτρέψει στους επιστήμονες να έρθουν λίγο πιο κοντά στην κατανόηση της ιστορίας του σύμπαντος. http://greek.ruvr.ru/2013_07_22/229666265/

Να γίνετε «ερασιτέχνες» σε οτιδήποτε κι αν κάνετε. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ (φυσικός, αστρονόμος, συγγραφέας, διευθυντής Ευγενιδείου Πλανηταρίου) Συνέντευξη στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ – enet.gr «Οταν ένα παιδί μετρά τα άστρα, τι το συμβουλεύω; Το ίδιο ακριβώς που έλεγα και στα παιδιά μου: ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν αυτό που τους υπαγορεύει η καρδιά τους. Να κάνουν κάτι που να αγαπούν με πάθος. Να γίνουν “ερασιτέχνες” σε οτιδήποτε κι αν θελήσουν να ακολουθήσουν, να γίνουν “εραστές της τέχνης”, της όποιας “τέχνης” κι αν διαλέξουν. Και να είστε βέβαιοι ότι και η επαγγελματική καταξίωση θα έρθει οπωσδήποτε, αργά ή γρήγορα, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό όταν κάποιος ξεκινάει, και μάλιστα κάτω από τις σημερινές οικονομικές συγκυρίες που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Γιατί σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να ξυπνάει κάποιος το πρωί για να αντιμετωπίσει μια εργασία που απεχθάνεται». Φυσικός, αστρονόμος, συγγραφέας, πολυβραβευμένος, ο Διονύσης Σιμόπουλος, επί 45 συναπτά χρόνια ακάματος εργάτης στο χώρο της εκλαΐκευσης της επιστήμης, πρώτα στην Αμερική και μετά στο Ιδρυμα Ευγενίδου, διευθυντής στο Ευγενίδειο Πλανητάριο. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2013/07/22/%ce%bd%ce%b1-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%84%ce%ad%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%bf%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b5/

Η Ευρώπη παρέχει ενίσχυση στην ακοή των σταθμών βαθέος διαστήματος. Η λήψη εξαιρετικά ασθενών σημάτων από το διαστημικό σκάφος που εξερευνά το βαθύ διάστημα στο Ηλιακό μας Σύστημά, απαιτεί την ψύξη ενός ανιχνευτή σε λίγους βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν. Χάρη στην υποστήριξη της ESA , η τεχνολογία αυτή είναι πλέον για πρώτη φορά διαθέσιμη στην Ευρώπη. Με τις μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης, όπως η Gaia , η BepiColombo και η Juice που είναι προγραμματισμένες να παρέχουν τεράστιες ποσότητες επιστημονικών δεδομένων, οι τρεις κεραίες παρακολούθησης του βαθέος διαστήματος της ESA χρειάζονται αναβάθμιση. Τα διαμέτρου 35 μέτρων πιάτα στην Αυστραλία, την Ισπανία και την Αργεντινή χρησιμοποιούν κρυογονική ψύξη για να επικοινωνούν μέσω συχνοτήτων μικροκυμάτων X-band , παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούν οι ανιχνευτές ταχύτητας ραντάρ οι οποίοι αποτελούν πολύ αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια της τροχαίας. Αυτό επιτρέπει την επικοινωνία σε τεράστιες αποστάσεις σε περίπου 750 εκατομμύρια χιλιόμετρα – απόσταση που ισοδυναμεί με την απόσταση από τον Ήλιο μέχρι τον Δία. Κρυογονικός δέκτης"Ήταν απαραίτητο να αναβαθμιστούν οι δέκτες των σταθμών ώστε να βελτιστοποιηθεί η ευαισθησία", λέει ο Stéphane Halté , διαχειριστής του έργου στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων ( European Space Operations Centre- ESOC ) της ESA στο Ντάρμστατ, Γερμανία. "Είχαν σχεδιαστεί για να είναι «έτοιμες για το μέλλον» ενώ μια αναβάθμιση του ρυθμού λήψης δεδομένων είχε από πάντα προβλεφθεί, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των νέων αποστολών, όπως η Juice ". Υπήρχε μόνο ένα πρόβλημα: η αναβάθμιση απαιτούσε ένα συγκεκριμένο τύπο ολοκληρωμένου κυκλώματος (ή αλλιώς τσιπ) - με φωσφορούχο ίνδιο - που δεν ήταν διαθέσιμο στην Ευρώπη λόγω των διεθνών περιορισμών στις εξαγωγές. Εάν δεν μπορείς να το αγοράσεις, κατασκεύασε το! Η ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής αρχικής έκδοσης του τσιπ χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Έρευνας Τεχνολογίας της ESA , σε συνεργασία με το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας ( ETH Zurich ), Ελβετία και το Πανεπιστήμιο Chalmers , Σουηδία. Το τσιπ επιτρέπει σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο ενισχυτή να λειτουργεί κάτω από τους -253 º C, περίπου μερικούς 20º πάνω από το απόλυτο μηδέν. Μονάδα ενισχυτή χαμηλού θορύβου"Η αναβάθμιση των σταθμών σημαίνει αύξηση της απόδοσης των επιστημονικών δεδομένων από τις διαστημικές αποστολές κατά 20%", λέει ο Stéphane . Η αναβάθμιση επιτρέπει στις διαμέτρου 35 μέτρων κεραίες της ESA να αποδώσουν όπως τα πιάτα της τάξης των 40 μέτρων, ενώ θα χρειαστούν πολύ λιγότερη ενέργεια πάνω στο διαστημικό σκάφος. "Αυτή η αύξηση της απόδοσης είναι ένα σημαντικό όφελος για τους δορυφόρους του βαθέος διαστήματος, που τώρα εξερευνούν τον Άρη και την Αφροδίτη και σύντομα θα πάνε στον Ερμή, τα σημεία Lagrange και τον Δία", λέει ο Andrea Accomazzo , υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις διαπλανητικών αποστολών στο ESOC . Ο τελευταίος από τις τρεις σταθμούς της ESA , ο Cebreros στην Ισπανία, ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο. Τα πανεπιστήμια που συμμετείχαν στην αρχική ανάπτυξη μετέτρεψαν έκτοτε την έρευνα σε spin-off ιδιωτική εταιρεία, τη Low Noise Factory , η οποία εμπορεύεται τώρα τη νέα τεχνολογία τσιπ. Οι δυνητικοί πελάτες περιλαμβάνουν ραδιο αστρονόμους και άλλες διαστημικές υπηρεσίες. Μια άλλη εταιρεία, η Callisto Γαλλία, είναι υπεύθυνη για την ενσωμάτωση του κρυογονικού δέκτη. Η ΕΕ και η περιοχή της Γαλλίας τα Νότια Πυρηναία πρόσφατα αποφάσισαν να υποστηρίξουν τις προσπάθειες έρευνας και ανάπτυξης, με στόχο την εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού κώδικα για τα διάφορα είδη ενισχυτών χαμηλού θορύβου. "Το τρανζίστορ φωσφορούχου ινδίου που κατασκευάστηκε στην Ευρώπη έχει περάσει τις διαστημικές δοκιμές προεπιλογής, αποδεικνύοντας την αξιοπιστία αυτής της τεχνολογίας. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί σε έναν δορυφόρο επικοινωνιών ή σε ένα πακέτο οργάνων ​​παρόμοιο με το όργανο HiFi που μεταφέρεται από το Herschel ", λέει ο Stéphane . "Έχουμε αναπτύξει μια έκδοση του ενισχυτή για υψηλότερες συχνότητες, στα 32 GHz . Αυτό θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα επιστροφής δεδομένων στις μελλοντικές αποστολές". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Eyrhope_parhechei_enhischyse_sten_akohe_ton_stathmhon_vathheos_diasthematos Η ΛΔΚ εκτόξευσε στο διάστημα τρεις δορυφόρους για διεξαγωγή πειραμάτων. Το Σάββατο, η Κίνα εκτόξευσε με επιτυχία και έθεσε σε τροχιά τρεις ταυτόχρονα δορυφόρους, τους «Shiyan-7», «Shijian-15» και «Chuangxin-3». Όλοι τους έχουν σχεδιαστεί για διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στο διαστημικό κέντρο Ταϊγιουάν, που βρίσκεται στη βόρεια επαρχία Σανξί. Οι δορυφόροι τέθηκαν σε τροχιά από τον πύραυλο - φορέα «Changzheng-3C», που το όνομά του μεταφράζεται ως «Μεγάλη πορεία». Πρόκειται για την 179η εκτόξευση, η οποία πραγματοποιείται με τη βοήθεια πυραύλων τύπου «Changzheng» . http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_20/229131176/ Η τροχία γύρω από τη Γη είναι «πνιγμένη» από σκουπίδια. 16600 τεχνητά διαστημικά αντικείμενα ανιχνεύονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, από τα μέσα εποπτείας του διαστημικού χώρου της NASA (NASA Orbital Debris Program Office). Με κριτήριο την κατάστασή τους στις αρχές Ιουλίου 2013, το 80% αυτών αποτελείται από διαστημικές συσκευές που έχουν υπερβεί το χρόνο λειτουργίας τους, διαμερίσματα πυραύλων – φορέων και άλλα θραύσματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA, η πλειονότητα των απορριμάτων σε τροχιά προέρχεται από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, η δεύτερη θέση ανήκει στις ΗΠΑ και η τρίτη στην Κίνα. Εκτός αυτών, η Γαλλία, η Ιαπωνία και η Ινδία έχουν επίσης αφήσει στο διάστημα αρκετές «νεκρές» συσκευές και το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Τον Ιούλιο, ο κατάλογος των εποπτευόμενων διαστημικών αντικειμένων συμπληρώνει 50 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_20/229148119/

Μια πολύ σπάνια διάσπαση παρατηρήθηκε στο CERN από την ομάδα CMS. Μετά από 25 χρόνια ερευνών, παρατηρήθηκε στο CERN μια πολύ σπάνια διάσπαση σωματιδίων, δίνοντας στους επιστήμονες ένα νέο έμμεσο τρόπο να ελέγξουν θεωρίες που έχουν να κάνουν με νέα φυσική. Όπως ενημέρωσαν σήμερα ερευνητές από τα πειράματα CMS και LHCb, του επιταχυντή σωματιδίων LHC, στο Συνέδριο Φυσικής Υψηλών Ενεργειών που λαμβάνει χώρα στη Στοκχόλμη, τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη μελέτη της διάσπασης αυτής, είναι σε συμφωνία με το Καθιερωμένο Πρότυπο, αλλά απορρίπτουν ορισμένα μοντέλα που προβλέπουν νέα σωματίδια, όπως οι υπερσυμετρικές θεωριες. Αν τα υπερσυμμετρικά σωματίδια υπάρχουν, αυτή η συγκεκριμένη διάσπαση θα έπρεπε να συμβαίνει πολύ πιο συχνά. Αυτό το τεστ θεωρείται σημαντικό και, στα μάτια πολλών φυσικών, σημαίνει πως, παρόλο που είναι πολύ δημοφιλής, η θεωρία της υπερσυμμετρίας μπορεί και να μην είναι αληθής Η νέα αυτή διάσπαση, δεν είναι άλλη από τη διάσπαση μεσονίων Bs σε ζεύγη μιονίων. Η διάσπαση αυτή σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο, συμβαίνει περίπου τρεις φορές για κάθε δισεκατομμύριο μεσόνια Bs. Οποιαδήποτε απόκλιση από την τιμή αυτή, θα άφηνε ανοιχτό το δρόμο για Φυσική πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. Όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία από το πείραμα CMS, η συμφωνία θεωρίας και πειράματος είναι εντυπωσιακή και με ακρίβεια πολλών δεκαδικών ψηφίων και πιθανότητα για στατιστικό σφάλμα μικρότερη από 1 στις 100.000! Το μεσόνιο Bs αποτελείται από δύο κουάρκ (ένα κάτω κουάρκ, κι ένα αντι-παράξενο) και η διάσπασή του σε δύο μιόνια θεωρείται ιδανική για την διερεύνηση νέου είδους φυσικής. Εάν υπήρχαν άλλα άγνωστα σωματίδια σε αυτές τις ενέργειες θα επενέβαιναν στη διάσπαση κάνοντάς τη είτε πιο πιθανή, είτε αποκλείοντάς τη. «Αυτό είναι το μέρος για να ψάξουμε για νέα φυσική» λέει ο φυσικός Sheldon Stone, του πειράματος LHCb. «Μικρές αποκλίσεις από το ρυθμό που προβλέπουμε θα σήμαινε την ανακάλυψη νέων αλληλεπιδράσεων ή σωματιδίων», καταλήγει. Τα αποτελέσματα αποτελούν σίγουρα ένα θρίαμβο για το Καθιερωμένο Πρότυπο, ενώ αντίθετα σημαίνουν προβλήματα για θεωρίες πέραν αυτού, μεταξύ των οποίων και ένα πλήθος υπερσυμμετρικών μοντέλων. Η υπερσυμμετρία είναι μια φιλόδοξη θεωρία που θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής, και υποθέτει πως υπάρχει ένα υπερ-συμμετρικό σωματίδιο για κάθε ένα από τα σωματίδια που βλέπουμε στη φύση. Αν και μέχρι σήμερα δεν έχει φανεί κανένα ίχνος από αυτά τα υπερσυμμετρικά σωματίδια, οι κυνηγοί υπερσυμμετρικών σωματιδίων δεν έχουν χάσει τελείως τις ελπίδες τους, καθώς αποκλείοντας συγκεκριμένες περιοχές που μπορεί να βρίσκονται τα σωματίδια αυτά, στρέφουν το βλέμμα τους αλλού. Υπάρχει άλλη μία πολύ σπάνια διάσπαση, αυτή των μεσονίων Bd, που o LHC δεν ήταν σε θέση να μελετήσει με αρκετή ευκρίνεια, αλλά θα μπορέσει να «φωτίσει» μετά τις αναβαθμίσεις που θα λάβουν χώρα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Για περισσότερες απαντήσεις, οι φυσικοί θα χρειαστεί να περιμένουν τα νέα δεδομένα από τις συγκρούσεις σωματιδίων στις αστρονομικές ενέργειες των 15 TeV που υπόσχεται ο νέος LHC. http://physicsgg.me/2013/07/19/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d-%cf%83%cf%80%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba/

H Γη και η Σελήνη όπως φαίνονται από τον Κρόνο. Το διαστημικό σκάφος Cassini φωτογράφισε τη Γη στις 19 Ιουλίου 2013, όπως είχε κάνει και το Voyager 1 το 1990, έτσι ώστε να προκύψει μια δεύτερη εκδοχή της χλωμής μπλε κουκκίδας. Η φωτογραφία λήφθηκε από απόσταση 898,4 εκατομμύρια μίλια (περίπου 1,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα). Στην πρωτη φωτογραφία Η Γη και η Σελήνη όπως την “είδε” το Cassini στις 19 Ιουλίου 2013. Η Σελήνη είναι η μικρή λευκή κουκίδα κάτω αριστερά και μια από τις πρώτες ακατέργαστες φωτογραφίες του Cassini.

Η αυτοματοποίηση και ο ανθρώπινος παράγοντας κατέστρεψαν τον Proton-M Το ατύχημα πυραύλου φορέα Proton-M έχει προκαλέσει μεγάλη απήχηση στους επιστημονικο-τεχνικούς κύκλους. Ανεπίσημα προτείνοται διάφορες εκδοχές για το συμβάν: μεταξύ άλλων είναι και η υπερβολικά πρώρη εκτόξευση, και το μπέρδεμα των ακροδεκτών των αισθητήρων γωνιακής ταχύτητας. Όμως οι εμπειρογνώμονες βλέπουν με αμφιβολία όλες τις εκδοχές. Ο πύραυλος-φορέας Proton-Μ που μετέφερε τρεις δορυφόρους GLONASS στο δωδέκατο δευτερόλεπτο μετά την εκτόξευση παρέκλινε από την τροχιά του, ο πύραυλος διασπάστηκε σε κομμάτια και εξερράγη. Σύμφωνα με μια από τις βασικές, όμως προς το παρόν ανεπίσημες εκδοχές, για όλα φταίει ο ανθρώπινος παράγοντας: ο αισθητήρας γωνιακών ταχυτήτων είχε τοποθετηθεί λανθασμένα. Όμως η ορθότητα αυτού του ισχυρισμού προκαλεί μεγάλες αμφιβολίες στον Αλεξάντρ Ζελεζνιακόφ, ακαδημαϊκό της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής με την επωνυμία του Κ.Ε. Τσιαλκόφσκι: - Κατά την εκτόξευση του πυραύλου ελέγχονται πολλές παράμετροι, ώστε να είναι ομαλή η πτήση και ελεγχόμενη. Αν οι ενδείξεις αυτών των αισθητήρων διαφέρουν από ό,τι προβλέπει το σύστημα διεύθυνσης, το σύστημα διεύθυνσης πρέπει με κάποιο τρόπο να εξαλείψει αυτή την αναντιστοιχία. Αν ο αισθητήρας αυτός είχε τοποθετηθεί λανθασμένα, σήμερα δήθεν κυκλοφορεί τέτοια εκδοχή, είναι απόλυτα δυνατό ότι οι ενδείξεις του οδήγησαν στη δυσλειτουργία του συστήματος διεύθυνσης. Αυτό δήθεν ήταν η αιτία, η επιτροπή ακόμα δεν την κοινοποίησε, βρίσκεται σε επίπεδο φημών, διότι τέτοιου είδους ελάττωμα του εξοπλισμού εντοπίζεται στη Γη και γενικά δεν είναι κατανοητό, πως μπορούσε να συμβεί τέτοιο πράγμα. Με τον πυραύλο-φορέα Proton-M παρόμοια καταστροφή συνέβηκε και το 2010. Και τότε η αιτία του ατυχήματος ήταν ο ανθρώπινος παράγοντας: στη δεξαμενή καυσίμου του συστήματος επιτάχυνσης έχυσαν ενάμιση τόνο οξειδωτή περισσότερο, από ότι χρειάζεται. Σχετικά με το ποιος φταίει γι΄αυτές τις λυπηρές αποτυχίες του διαστημικού τομέα, μιλά ο σχολιαστής του περιοδικού «Ειδήσεις της κοσμοναυτικής» Ίγκορ Λίσοφ: - Οι πύραυλοι Proton δεν εκτοξεύονται μόνο για τους GLONASS, χρησιμοποιούνται και σε εμπορικά προγράμματα. Και τα τελευταία χρόνια, χαρακτηρίζονται από μια πολύ κακή τάση. Οι εμπορικές εκτοξεύσεις, κατα κανόνα, είναι πιο επιτυχείς από τις εκτοξεύσεις προς το δημόσιο συμφέρο. Δηλαδή ο αριθμός των ατυχημάτων στο πλαίσιο του εθνικού μας προγράμματος είναι πεισματωδώς μεγαλύτερος, από ότι στα εμπορικά προγράμματα. Και η ουσία του προβλήματος δεν συνίσταται στον ίδιο τον πύραυλο Proton, αλλά, όπως φαίνεται, στη στάση των ανθρώπων προς την εργασία, που εκτελούν. Η ζημιά από την αποτυχημένη εκτόξευση ξεπέρασε τα 200 εκατ. δολάρια. Η κυβέρνηση της Ρωσίας έχει αναλάβει τη διερεύνηση του ατυχήματος υπό ειδικό έλεγχο. Πολύ σύντομα πρέπει να κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία θα κατονομάσουν την πραγματική αιτία της έκρηξης του πυραύλου Proton-Μ. http://greek.ruvr.ru/2013_07_18/228569809/ Η Ρωσία θα ξαναρχίσει τις εκτοξεύσεις του Proton το Σεπτέμβριο. Η επανάληψη των εκτοξεύσεων πυραύλων – φορέων τύπου Proton-M θα γίνει δυνατή μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της επιτροπής διερεύνησης του ατυχήματος, δήλωσε σήμερα ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Roskosmos Αλεξάντρ Λοπάτιν. «Νομίζω πως μέχρι το Σεπτέμβριο θα έχουμε ολοκληρώσει αυτή την εργασία», - είπε. Οι εκτοξεύσεις των «Proton» σταμάτησαν μετά το ατύχημα τις 2ας Ιουλίου, όταν ο πύραυλος με τρεις τηλεκατευθυνόμενους δορυφόρους GLONASS-M έπεσε και ανατινάχθηκε δέκα δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του. Η αιτία ήταν η λανθασμένη σύνδεση των αισθητήρων γωνιακών ταχυτήτων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_18/228691562/

Πυρηνικές… υποθέσεις. Μέχρι να το επιτρέψει η εξέλιξη της τεχνολογίας η εικόνα για το κέντρο της Γης ήταν για τον περισσότερο κόσμο εκείνη που περιέγραφαν οι συγγραφείς φαντασίας. Απεικόνιζε συνήθως έναν τόπο με χαρακτηριστικά κοινά με εκείνα της επιφάνειας όπου ζουν διαφόρων ειδών παράξενα όντα και πλάσματα. Κάποια στιγμή οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι στο κέντρο της Γης υπάρχει ένας πυρήνας η λειτουργία του οποίου καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη λειτουργία του πλανήτη μας. Ακόμη και τώρα δεν υπάρχει τεχνική δυνατότητα να πλησιάσουμε τον πυρήνα ώστε να γίνουν εκεί απευθείας παρατηρήσεις των φαινομένων του, καθημερινά όμως η επιστημονική έρευνα αναδεικνύει νέες πτυχές των μηχανισμών του. Ο πυρήνας της Γης αποτελείται από δύο στρώματα: το εξωτερικό και το εσωτερικό. Το εξωτερικό στρώμα αποτελείται κυρίως από λιωμένο σίδηρο και το εσωτερικό από στερεό σίδηρο, ενώ και στα δύο στρώματα υπάρχουν και μικρές ποσότητες νικελίου. Ειδικοί από μεγάλους ευρωπαϊκούς επιστημονικούς και ερευνητικούς οργανισμούς και ιδρύματα πραγματοποίησαν πρόσφατα πειράματα προσπαθώντας να μετρήσουν τη θερμοκρασία που επικρατεί στον πυρήνα του πλανήτη μας. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο πυρήνας της Γης είναι πιο καυτός από όσο πιστεύαμε. Η νέα μέτρηση κατέδειξε ότι η θερμοκρασία του κυμαίνεται γύρω στους 6.000 βαθμούς Κελσίου. Οι ως σήμερα υπολογισμοί τοποθετούσαν τη θερμοκρασία του πυρήνα γύρω στους 5.000 βαθμούς Κελσίου. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στις ΗΠΑ αποφάσισαν να μελετήσουν τις ιδιότητες του εσωτερικού πυρήνα και ειδικότερα τις μηχανικές αντοχές του. Εξέθεσαν ένα έλασμα σιδήρου σε πιέσεις 200 γιγαπασκάλ, πίεση δύο εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική. Να σημειωθεί ότι ο πυρήνας της Γης δέχεται ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις από αυτήν του πειράματος. Οι ερευνητές μέτρησαν την ταχύτητα με την οποία ταξίδευαν στο έλασμα παραμορφωτικά κύματα και ακολούθως μέτρησαν την πυκνότητα του ελάσματος από την οποία προέκυπτε και η αντοχή του. Στη συνέχεια έκαναν τις σχετικές αναγωγές με τις συνθήκες που επικρατούν στον πυρήνα της Γης. «Ο σίδηρος είναι τελικά λιγότερο ανθεκτικός από όσο πιστεύαμε όταν εκτίθεται σε ακραίες πιέσεις και θερμοκρασίες» αναφέρει η Αριάνα Γκλίσον, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα ευρήματα της νέας έρευνας βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση των φαινομένων που λαμβάνουν χώρα στον πυρήνα του πλανήτη μας, το κύριο όσο και μυστηριώδες χαρακτηριστικό του οποίου είναι ότι δεν έχει ομοιόμορφη δομή και συμπεριφορά. Εχει διαπιστωθεί, π.χ., ότι τα σεισμικά κύματα που ταξιδεύουν μέσα στη Γη κινούνται 3% ταχύτερα από τον έναν πόλο στον άλλον από ό,τι όταν κινούνται κατά μήκος του ισημερινού. «Αυτό είναι πραγματικά παράξενο» τονίζει η Γκλίσον. Ερευνητές στη Βρετανία δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες στην επιθεώρηση «Nature» μια μελέτη στην οποία παρουσιάζουν τη σαφέστερη απεικόνιση της διάρκειας του εικοσιτετραώρου μας για τα τελευταία 50 χρόνια. Οι επιστήμονες κατέγραψαν τρεις διαφορετικούς παράγοντες που προκαλούν «λόξιγκα» στην κίνηση της Γης καθώς αυτή γυρίζει γύρω από τον εαυτό της και αυξομειώνουν έτσι κατά κλάσματα του δευτερολέπτου τη διάρκεια της ημέρας μας σε τρεις διαφορετικούς κύκλους (κάθε 10 χρόνια, κάθε 5,9 χρόνια και σε τυχαία διαστήματα). Οι ειδικοί θεωρούν ότι οι κύκλοι αυτοί προκύπτουν από γεωλογικές διαδικασίες που συντελούνται στο εσωτερικό του πλανήτη μας. Συγκεκριμένα πιστεύεται ότι αιτία τους είναι οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στον ρευστό πυρήνα και στον στερεό μανδύα της Γης, οι οποίοι, καθώς έρχονται σε επαφή μεταξύ τους με διάφορους τρόπους, αλλάζουν αναλόγως τη γωνιακή ταχύτητα ή τη στροφορμή της. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=522772

Οι τρομερές βαρυτικές δυνάμεις του Τοξότη Α* «τεντώνουν» το νέφος G2. Η προσοχή της επιστημονικής κοινότητας έχει επικεντρωθεί το τελευταίο διάστημα στη γιγάντια μελανή οπή που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας. Εδώ και καιρό είχε εντοπιστεί ένα τεράστιο νέφος αερίου το οποίο ταξιδεύει προς τον Τοξότη Α* (όπως ονομάζεται η μαύρη τρύπα του Γαλαξία) και αναμένεται να φτάσει σε αυτόν στις αρχές του φθινοπώρου. Νέες παρατηρήσεις που έκαναν επιστήμονες του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ δείχνουν ότι το G2 (όπως έχει ονομαστεί αυτό το νέφος) εξαιτίας βαρυτικών δυνάμεων που είναι πιο γνωστές ως «παλιρροϊκές» έχει τεντωθεί και όπως αναφέρουν οι επιστήμονες μοιάζει πλέον με…σπαγγέτι. Η μελέτη της συμπεριφοράς και των μεταβολών που θα υποστεί το νέφος μέχρι τελικά να εξαφανιστεί πέφτοντας μέσα στον Τοξότη Α* προσφέρει νέα στοιχεία για τους μηχανισμούς των μελανών οπών και τα φαινόμενα που παράγονται σε αυτές. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=522803

Διακόπηκε απότομα ο διαστημικός περίπατος. Δύο μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο αμερικανός Κρις Κάσιντι και ο Ιταλός Λούκα Παρμιτάνο, βγήκαν έξω από τον Σταθμό για να πραγματοποιήσουν εργασίες υποδοχής μιας νέας «πτέρυγας», ενός ακόμη θαλάμου ερευνών, που θα ξεκινήσει από τη Γη για να συνδεθεί με τον ISS. Η διάρκεια των εργασιών θα διαρκούσε αρκετές ώρες αλλά 1:32 λεπτά μετά την έξοδο των δύο αστροναυτών από τον Σταθμό υπήρξε διαρροή νερού μέσα στο σκάφανδρο του Παρμιτάνο. Το Κέντρο Ελέγχου που παρακολουθούσε την εξέλιξη των εργασιών έδωσε αμέσως εντολή στους δύο αστροναύτες να επιστρέψουν στο εσωτερικό του Σταθμού. Τα μέλη του πληρώματος του ISS και τεχνικοί της NASA προσπαθούν να διαπιστώσουν τι ακριβώς συνέβη και που βρίσκεται το πρόβλημα χωρίς ωστόσο να το έχουν εντοπίσει μέχρι στιγμής. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=522678 Η NASA ονομάζει δύο πιθανές αιτίες της έκτακτης κατάστασης με τον Παρμιτάνο στο ανοικτό διάστημα. Οι ειδικοί της NASA έχουν ονομάσει τις δύο πιο πιθανές αιτίες της έκτακτης κατάστασης, η οποία προέκυψε κατά την έξοδο στο ανοικτό διάστημα των αστροναυτών Κρίστοφερ Κεσίντι και Λούκι Παρμιτάνο. Νωρίτερα σήμερα είχε αναφερθεί ότι η έξοδος στο ανοικτό διάστημα από το ΔΔΣ είχε διακοπεί πρόωρα λόγω διαρροής νερού από το σύστημα ψύξης στο κράνος του Παρμιτάνο. «Αυτή τη στιγμή οι ειδικοί εξετάζουν δύο εκδοχές – είτε ήταν διαρροή από το σύστημα ψύξης του σκάφανδρου, είτε ήταν διαρροή από τη φιάλη με νερό, από την οποία οι κοσμοναύτες πίνουν νερό κατά τη διάρκεια της εργασίας στο ανοικτό διάστημα», ανέφερε εκπρόσωπος της NASA στο ρωσικό Κέντρο ελέγχου πτήσεων. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_16/228349260/ Ρωσικό σκάφανδρο νέας γενιάς θα σταλεί στο ΔΔΣ Tο πρώτο ρωσικό σκάφανδρο νέας γενιάς «Orlan MKS» θα σταλεί με το φορτηγό διαστημόπλοιο «Progress» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) στα τέλη του χρόνου, ανέφερε σε δημοσιογράφους ο επικεφαλής των πτήσεων του ρωσικού τομέα στο ΔΔΣ Βλαντίμιρ Σολοβιόφ. Τον ακριβή αριθμό των νέων σκαφάνδρων ο Σολοβιόφ δεν κατονόμασε. Την παραμονή στη διάρκεια εξόδου στο ανοιχτό διάστημα, στο σκάφανδρο του Ιταλού αστροναύτη του ΔΔΣ Λούκι Παρμιτάνο σημειώθηκε διαρροή νερού. Η έξοδος των αστροναυτών γινόταν με τα αμερικανικά σκάφανδρα EMU (Extravehicular Mobility Unit). http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_17/228528000/ Η Ρωσική Ομοσπονδία δημιουργεί βάση σε τροχιά για τα διαστημικά της σκάφη. Η πυραυλική – διαστημική εταιρεία «Energia» πραγματοποιεί εργασίες για τη δημιουργία βάση σε τροχιά που θα εξυπηρετεί τα σκάφη, τα οποία κατευθύνονται στο ανοιχτό διάστημα, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο επικεφαλής πτήσεων της ρωσικής αποστολής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Βλαντιμίρ Σολοφιόφ. Η βάση αυτή, παράλληλα με τις ερευνητικές και πειραματικές εργασίες, θα έχει ακόμη και τα χαρακτηριστικά της βάσης τεχνικής υποστήριξης και δοκιμών, στην οποία θα μπορούν να δοκιμάζονται, να ρυθμίζονται και να εφοδιάζονται τόσο επανδρωμένα όσο και μη επανδρωμένα διαστημικά σκάφη που κατευθύνονται στο ανοιχτό διάστημα και να αποστέλλονται στο Φεγγάρι, τον Άρη ή σε άλλα σημεία. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_17/228476139/

Ο διαστημικός διεμβολιστής. Η βρετανική εταιρεία ανάπτυξης διαστημικών συστημάτων Astrium ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε μια πετυχημένη δοκιμή ενός συστήματος διάτρησης πάγων το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές εξερεύνησης παγωμένων φεγγαριών του ηλιακού μας συστήματος. Οι περισσότεροι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος διαθέτουν δορυφόρους. Ορισμένοι από αυτούς εμφανίζονται «παγωμένοι», δηλαδή ολόκληρη η επιφάνειά τους καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα πάγου. Εχει διαπιστωθεί ότι σε κάποιους εξ αυτών, όπως η Ευρώπη (δορυφόρος του Δία) και ο Εγκέλαδος (δορυφόρος του Κρόνου), κάτω από τους πάγους και σε βάθος δεκάδων ή και εκατοντάδων χλμ υπάρχει ωκεανός ο οποίος πιθανόν να κρύβει κάποιες μορφές ζωής έστω και βακτηριακές ή ίσως και πιο πολύπλοκες. Οι διαστημικές υπηρεσίες σχεδιάζουν αποστολές σε αυτά τα φεγγάρια αλλά το βασικό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί είναι η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού τρόπου πρόσβασης στους υπόγειους ωκεανούς. Όλα τα σενάρια εξερεύνησης των παγωμένων φεγγαριών βασίζονται σε κάποιο σύστημα διάτρησης του στρώματος πάγου ώστε να μπορέσει να περάσει από εκεί κάποια εξερευνητική συσκευή και τα όργανα αναλύσεων και μετρήσεων. Η βρετανική εταιρεία ανάπτυξης διαστημικών συστημάτων Astrium ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε μια πετυχημένη δοκιμή ενός συστήματος διάτρησης πάγων. Πρόκειται για έναν διεμβολιστή κατασκευασμένο από ατσάλι τον οποίο οι ερευνητές της Astrium «εκτόξευσαν» σε ένα κομμάτι πάγου δέκα τόνων. Ο διεμβολιστής «χτύπησε» το κομμάτι του πάγου με ταχύτητα 340 μέτρων/δευτ. Προοδευτικά η ταχύτητα του διεμβολιστή μειωνόταν όσο προχωρούσε προς το εσωτερικό του πάγου αλλά το σημαντικότερο είναι ότι το περιεχόμενό του δεν είχε υποστεί καμία ζημιά. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί στο εσωτερικό της συσκευής να τοποθετηθούν διάφορα όργανα αναλύσεων και μετρήσεων τα οποία να ενεργοποιηθούν όταν η συσκευή διεισδύσει στο εσωτερικό ενός δορυφόρου. Σύμφωνα με τα στελέχη της Astrium η συσκευή αυτή μπορεί να φέρει στο εσωτερικό της διάφορα όργανα (π.χ εργαστήρια χημικών αναλύσεων) εξερεύνησης στα παγωμένα φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος. Υποστηρίζουν επίσης ότι ο διεμβολιστής τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες αποστολές όπως για παράδειγμα, να τοποθετήσει στο εσωτερικό του Αρη σεισμογράφους. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=522413 Η NASA θα «εκτυπώνει» διαστημόπλοια. Μεγαλώνει καθημερινά η λίστα των αντικειμένων που μπορούν να δημιουργηθούν με την επαναστατική τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης. Το τελευταίο και ιδιαίτερα εντυπωσιακό επίτευγμα της 3D-εκτύπωσης είναι ένα εξάρτημα πυραύλων που είναι και το πρώτο αντικείμενο που δημιουργείται για διαστημική χρήση. Η NASA ανακοίνωσε ότι οι πρώτες δοκιμές του νέου εξαρτήματος ήταν πετυχημένες. Πρόκειται για ένα μηχανισμό διοχέτευσης καυσίμων το οποίο οι ειδικοί περιγράφουν ως την «καρδιά ενός κινητήρα πυραύλων». Στις δοκιμές που έκανε η NASA το εξάρτημα δοκιμάστηκε και με υγρά καύσιμα (υγρό οξυγόνο) και με αέρια (υδρογόνο). Το εξάρτημα δημιούργησε η εταιρεία Aerojet Rocketdyne με μια τεχνική στην οποία γίνεται χρήση υψηλής ισχύος λέιζερ με το οποίο μεταλλικές σκόνες αρχικά λιώνουν και στη συνέχεια λαμβάνουν το επιθυμητό σχήμα. Η κατασκευή του συγκεκριμένου εξαρτήματος ολοκληρώθηκε με αυτή την τεχνική σε λιγότερο από τέσσερις μήνες ενώ με τις συμβατικές μεθόδους απαιτείται διάστημα τουλάχιστον δώδεκα μηνών. Επίσης το κόστος για την κατασκευή του εξαρτήματος με την νέα τεχνική μειώθηκε σε ποσοστό 70%. «Η NASA αναγνωρίζει ότι τόσο στη Γη όσο και στο Διάστημα καινοτόμες μέθοδοι κατασκευής μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στην οργάνωση αποστολών μειώνοντας τον χρόνο προετοιμασίας αλλά και το κόστος εκτυπώνοντας εργαλεία, μηχανικά μέρη η ακόμη και ολόκληρα διαστημόπλοια» ανέφερε σε επίσημη ανακοίνωση ο Μάικλ Γκαζάρικ, υψηλόβαθμο στέλεχος της NASA. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=522421 Ο πιο «αδύναμος» Ηλιος του αιώνα. Η δραστηριότητα του Ηλιου ακολουθεί έναν κύκλο αυξομείωσης με περίοδο 11 ετών. Η κορύφωση του τρέχοντος κύκλου, η οποία αντιστοιχεί στο λεγόμενο ηλιακό μέγιστο, εξελίσσεται το 2013. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μέχρι στιγμής έχουμε να κάνουμε με το πιο εξασθενημένο ηλιακό μέγιστο των τελευταίων 100 ετών. Μάλιστα οι επιστήμονες που ασχολούνται με τη δραστηριότητα και τα φαινόμενα του μητρικού μας άστρου εκτιμούν ότι και το επόμενο ηλιακό μέγιστο θα είναι το ίδιο ή και ακόμη πιο ασθενές από το τωρινό. «Είναι το μικρότερο ηλιακό μέγιστο που γνωρίζουμε στη διάρκεια της Διαστημικής Εποχής» αναφέρει ο Ντέιβιντ Χαθαγούει, στέλεχος του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ της NASA. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=522428

Δωρεάν μαθήματα από το Πανεπιστήμιο Κρήτης μέσω διαδικτύου. To Πανεπιστήμιο της Κρήτης ακολουθώντας το παράδειγμα πολλών Πανεπιστημίων του εξωτερικού (η αρχή έγινε από το MIT ) προσφέρει δωρεάν 3 μαθήματα μέσω διαδικτύου στα οποία διδάσκοντες καθηγητές θα είναι οι: Στέφανος Τραχανάς (τίτλος μαθήματος: Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική), Θεόδωρος Τομαράς (τίτλος μαθήματος: Εισαγωγή στη Σχετικιστική Φυσική, τα Στοιχειώδη Σωμάτια και την Κοσμολογία), και ο Ελευθέριος Ν. Οικονόμου (τίτλος μαθήματος: Από τα Κουάρκ μέχρι το Σύμπαν). Η ανακοίνωση του Προέδρου του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης έχει ως εξής: e- Φυσική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Tο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, συνεχίζοντας την παράδοση που το έχει καθιερώσει ως το πρωτοπόρο Τμήμα Φυσικής στην Ελλάδα, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις τεχνολογικές δυνατότητες του διαδικτύου και να προσφέρει δωρεάν σε κάθε ενδιαφερόμενο στην Ελλάδα την ευκαιρία να παρακολουθήσει τον ακόλουθο κύκλο τριών πανεπιστημιακών μαθημάτων σύγχρονης Φυσικής: «Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική», Διδάσκων: Σ. Τραχανάς https://opencourses.physics.uoc.gr/course/view.php?id=2 «Εισαγωγή στη Σχετικιστική Φυσική, τα Στοιχειώδη Σωμάτια και την Κοσμολογία», Διδάσκων: Θ. Τομαράς https://opencourses.physics.uoc.gr/course/view.php?id=4 «Από τα Κουάρκ μέχρι το Σύμπαν», Διδάσκων: Ε.Ν. Οικονόμου https://opencourses.physics.uoc.gr/course/view.php?id=3 Τα δύο πρώτα μαθήματα απαρτίζουν τον κορμό του 2ου έτους του προγράμματος προπτυχιακών σπουδών του Τμήματος Φυσικής και αποτελούν μια συμπαγή και συμπληρωματική ενότητα. Το τρίτο είναι το τελευταίο υποχρεωτικό μάθημα του Τμήματος και παρουσιάζει συνοπτικά μια επανάληψη της βασικής φυσικής που έχουν ήδη διδαχθεί οι φοιτητές, εφαρμόζοντάς την για την κατανόηση των διαφόρων δομών του φυσικού κόσμου με μαθηματικά που δεν ξεπερνούν το επίπεδο του λυκείου. Οι διδάσκοντες καθηγητές προσφέρουν τα μαθήματα αυτά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης τα τελευταία 15 έτη και η διδασκαλία τους έχει αξιολογηθεί πολύ θετικά από τους φοιτητές τους. Ο κύκλος των τριών μαθημάτων θα ξεκινήσει την 1η Οκτωβρίου 2013 και θα ολοκληρωθεί στις 31 Μαρτίου 2014. Η εγγραφή και πρόσβαση στο πλήρες περιεχόμενο των μαθημάτων θα είναι είναι δυνατή από την 1η Σεπτεμβρίου 2013. Όσοι παρακολουθήσουν τις βιντεοσκοπημένες διαλέξεις ενός, ή και των τριών μαθημάτων, αφού μελετήσουν την αντίστοιχη ύλη και έχοντας αλληλεπιδράσει με τους διδάσκοντες και τους συμφοιτητές τους στο αντίστοιχο online-forum, μπορούν, εφόσον το επιθυμούν, να πιστοποιήσουν τη γνώση που αποκόμισαν. Το Τμήμα Φυσικής έχει προγραμματίσει να δοθεί η δυνατότητα γραπτής εξέτασης σε κάθε μάθημα με τη μορφή μίας προόδου και ενός τελικού διαγωνίσματος σε επιλεγμένες περιοχές της χώρας. Στους επιτυχόντες θα δοθεί η σχετική βεβαίωση υπογεγραμμένη από το διδάσκοντα και τον Πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής. Στους διακριθέντες στις εξετάσεις θα δοθούν, εάν το επιθυμούν, συστατικές επιστολές από τους διδάσκοντες. Ο Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής Ξ. Ζώτος http://physicsgg.me/2013/07/13/%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b9%ce%bf-%ce%ba/

Ο αστροναύτης Λούκα Παρμιτάνο σε ζωντανή σύνδεση από το διάστημα. Ο Λούκα Παρμιτάνο, ο νεότερος αστροναύτης σε αποστολή μακράς διάρκειας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αν και βρισκόταν εκτός... πλανήτη φρόντισε να λάβει μέρος στην εκπομπή I Talk του euronews, απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού και μιλώντας για τις μέχρι τώρα εμπειρίες του από τη ζωή στο διάστημα. Ο 36χρονος Ιταλός αστροναύτης μιλάει για όσα του έκαναν εντύπωση κατά τις πρώτες εβδομάδες παραμονής του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει και για την προσαρμογή του σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Παράλληλα, ο αναφέρεται στα πειράματα που διεξάγονται στον σταθμό. Εντυπωσιακότερο όλων είναι ένα μηχάνημα υπερήχου τελευταίας τεχνολογίας, το οποίο χρησιμοποιείται για τη διάγνωση τραυματισμών στην σπονδυλική στήλη και δοκιμάζεται στο διάστημα. Επιπλέον,ο... απεσταλμένος από τη NASA στο διάστημα υπογραμμίζει τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι αστροναύτες κατά τη διάρκεια παραμονής τους στο διάστημα και συνδέονται με την απώλεια ασβεστίου στα κόκαλα, την ατροφία των μυών και τα προβλήματα όρασης. Τέλος, ο Λούκα Παρμιτάνο απαντάει στο ερώτημα ενός πεντάχρονο θαυμαστή του από την Ιταλία, για το αν υπάρχει κάποια άλλη μορφή ζωής σε πλανήτες μακριά από την Γη. «Πρέπει να καταφέρουμε να συλλάβουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που εμείς αποκαλούμε ζωή. Μια μορφή ζωής που δεν βασίζεται στο νερό και το οξυγόνο», υποστηρίζει ο Ιταλός αστροναύτης. http://www.euronews.com/2013/07/04/luca-parmitano-on-board-the-international-space-station/ Οι Κινέζοι κοσμοναύτες θέλουν να ζήσουν στο διάστημα. Οι Κινέζοι κοσμοναύτες είναι πλήρως προετοιμασμένοι να εργαστούν και να ζήσουν στο διάστημα, δήλωσε ο αρχηγός του διαστημοπλοίου «Shenzhou 10» Νε Χαϊσένγκ. Μετά την ολοκλήρωση της καραντίνας μετά την πτήση πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου στο Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων σε προάστιο του Πεκίνου μαζί με τα 2 μέλη πληρώματος – Ζανγκ Σιαογκουάνγκ και Βανγκ Γιαπίνγκ. Οι γιατροί επιβεβαίωσαν, ότι είναι όλοι τους «πνευματικά και σωματικά υγιείς». Τον Ιούνιο το «Shenzhou 10» πραγματοποίησε πτήση διάρκειας 15 ημερών, εκτελώντας συνδέσεις με την εργαστηριακή μονάδα «Tiangong-1». Σε αυτό πραγματοποιήθηκαν ιατρικές έρευνες και τεχνολογικά πειράματα. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_11/227215446/ Βραβείο κοσμολογίας Gruber σε 2 Ρώσους επιστήμονες. Οι ρώσοι αστροφυσικοί,Βιατσεσλάβ Μουχάνοφ και Αλεξέι Σταρομπίνσκι, βραβεύτηκαν με το διεθνές βραβείο κοσμολογίας, Gruber, για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη των θεωριών της επιτάχυνσης της διαστολής του Σύμπαντος, ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου του Ιδρύματος Gruber. Ο Ακαδημαϊκός Σταρομπίνσκι, επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Λαντάου, και ο Βιατσεσλάβ Μουχάνοφ, πρόεδρος του Τμήματος Αστροσωματιδιακής Πανεπιστημίου LMU του Μονάχου θα μοιραστούν το έπαθλο των 500.000 δολαρίων, που θα τους απονεμηθεί στις αρχές του Σεπτεμβρίου στο συνέδριο COSMO2013 στ,ο Κέμπριτζ του Ηνωμένου Βασιλείου. http://rbth.gr/news/2013/07/11/brabeio_kosmologia_gruber_se_2_rosoy_epistimone_23509.html «Τσουνάμι» με ταχύτητα 400 χλμ το δευτερόλεπτο σάρωσε την επιφάνεια του ήλιου. Ενα «τσουνάμι» που διέτρεξε την επιφάνεια του ήλιου με ταχύτητα 400 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, κατέγραψαν δύο διαστημοσυσκευές που παρατηρούν σε μόνιμη βάση το μητρικό μας άστρο. Το «τσουνάμι» που ήταν καυτό ιονισμένο αέριο, προκλήθηκε μετά την εκτόξευση στεμματικού υλικού από τον ήλιο. Το στεμματικό υλικό αποτελείται από πρωτόνια, νετρόνια αλλά και χηµικά στοιχεία όπως το ήλιο, ο σίδηρος, το άζωτο – έχει µάλιστα και ψήγµατα χρυσού – είναι πλήρως ιονισµένο και για τον λόγο αυτόν ανάλογα µε τις… διαθέσεις του επηρεάζονται τα δορυφορικά δίκτυα τηλεπικοινωνιών ή οι σταθµοί ενέργειας ανά τον κόσµο. Το στεμματικό υλικό εξαπλώνεται σε μεγάλη έκταση στο ηλιακό μας σύστημα. Αν στην πορεία του βρεθούν κάποια διαστημόπλοια τότε οι υπεύθυνοι για την λειτουργία τους «απενεργοποιούν» ορισμένα κρίσιμα επιστημονικά τους όργανα για να μην υποστούν βλάβες. Το τσουνάμι, αποτελεί ωστικό κύμα που ακολουθεί την εκτόξευση στεμματικού υλικού. Αυτά τα κύματα, ωστόσο, είναι δύσκολο να παρατηρηθούν καθώς θα πρέπει οι διαστημοσυσκευές που παρακολουθούν τον ήλιο να βρίσκονται στη σωστή θέση την ώρα που πρέπει. Τα κύματα παρέχουν πληροφορίες για το στεμματικό υλικό το οποίο επηρεάζει άμεσα τη Γη ανάλογα με την κατεύθυνση που έχει. Γι αυτό και η μελέτη τους είναι σημαντική, ιδίως όταν πρόκειται το στεμματικό υλικό να πλήξει τη Γη. Το ηλιακό τσουνάμι κατέγραψαν το διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA, Solar Dynamics Observatory και ο ιαπωνικός δορυφόρος Hinode. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5029065/tsoynami-me-taxythta-400-xlm-to-deyterolepto-sarwse-thn-epifaneia-toy-hlioy/

Το πρόγραμμα Ekzomars ξεκίνησε. Στη Ρωσία άρχισαν οι εργασίες της από κοινού με τους Ευρωπαίους υλοποίησης του προγράμματος EkzoMars – της αποστολής στον Άρη ερευνητικών συστημάτων το 2016 και το 2018. Στον επιστημονικό παραγωγικό Οργανισμό Lavochkin την εκτέλεση του έργου ανέλαβε ειδική ομάδα. Τα θέματα του σχεδιασμού συζητούνται σε στενή επαφή με τους Ευρωπαίους ομολόγους τους. Η αποστολή EkzoMars αρχικά είχε σχεδιαστεί ως ευρωαμερικανική: η ΝΑΣΑ υποσχέθηκε να παραχωρήσει δυο πυραύλους «Άτλας 5». Όμως το φθινόπωρο του 2011 έγινε σαφές ότι με τους πυραύλους θα υπάρχουν προβλήματα. Τότε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) προσκάλεσε στο EkzoMars τη Ρωσία ως τρίτο συμμετέχον μέρος. Μετά από λίγο καιρό η ΝΑΣΑ εγκατέλειψε πλήρως το πρόγραμμα, λόγω του ότι ήταν ήδη απασχολημένη με την προετοιμασία της αποστολής στο Άρη με το rover Curiosity. Η Ρωσία δήλωσε ότι θα ενταχθεί στην αποστολή, και θα παραχωρήσει πυραύλους Proton μόνο σε περίπτωση ενός κοινού επιστημονικού προγράμματος. Αυτοί οι όροι έγιναν δεκτοί, λέει ο Διευθυντής του Ινστιτούτου διαστημικών ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Λεβ Ζελιόνι: - Το 2016 η συμμετοχή της Ρωσίας συνίσταται στην προμήθεια ενός πυραύλου Proton και τη δημιουργία οργάνων για την τροχιακή συσκευή Trace Gas Orbiter, που θα μελετήσει τα ίχνη αερίων στην ατμόσφαιρα του Άρη. Στη συσκευή θα λειτουργούν δυο συστήματα ρωσικών οργάνων. Η συσκευή Trace Gas Orbiter θα καταρτίσει χάρτη των σημείων, στα οποία από το υπέδαφος του πλανήτη εξέρχονται αέρια. Εκεί υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν ίχνη υποθετικών μικροοργανισμών, γι΄ αυτό ο χάρτης θα βοηθήσει στην επιλογή του μέρους προσγείωσης κατά το δεύτερο στάδιο του EkzoMars. Το στάδιο της εκτόξευσης του 2018 είναι πολύ πιο περίπλοκο, λέει συνεχίζοντας ο επιστήμονας: - Το 2018 η Ρωσία και πάλι θα προμηθεύσει ένα πύραυλο Proton. Εκτός αυτού, η ρωσική πλευρά θα κατασκευάσει την πλατφόρμα προσεδάφισης, με την οποία θα μεταφερθεί στην επιφάνεια του Άρη το rover. Στην πλατφόρμα θα τοποθετηθεί ένα σύστημα ρωσικών επιστημονικών οργάνων, ειδικών για τη μελέτη του εδάφους και της ατμόσφαιρας. Θα προσεδαφίσουμε προσεκτικά το rover, θα το κατεβάσουμε από την πλατφόρμα και στη συνέχεια θα εργαστούμε στο πλαίσιο του δικού μας ρωσικού προγράμματος. Χάρη στην πείρα του EkzoMars, καθώς και των προγραμματισμένων για το 2015 και το 2016 ρωσικών αποστολών στη Σελήνη, θα γίνει δυνατή η μείωση της πιθανότητας αποτυχίας της επαναληπτικής αποστολής στο δορυφόρο του Άρη Φόβο. Στις αρχές του 2012 στον Ειρηνικό ωκεανό έπεσε ο επιστημονικός σταθμός Phobos-Grunt και το μυστήριο του Φόβου έμεινε άλυτο. Συγκεκριμένα, δεν παύουν οι επίμαχες συζητήσεις σχετικά με τον τύπο αυτού του ουράνιου σώματος. Απλοποιημένη εκδοχή του Phobos-Grunt η Ρωσία υπολογίζει να εκτοξεύσει κατά την περίοδο 2011-2015. http://greek.ruvr.ru/2013_07_12/227354603/

Σκληρός δίσκος… Χαιλάντερ. Διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο για να κατασκευάσει ένα μέσο αποθήκευσης δεδομένων. Αυτός ο νέος τύπος σκληρού δίσκου είναι εξαιρετικά ανθεκτικός και σύμφωνα με τους κατασκευαστές του μπορεί να διατηρήσει αναλλοίωτα τα δεδομένα που είναι αποθηκευμένα σε αυτόν… για πάντα! Αποθήκευση 5 διαστάσεων. Τη νέα μέθοδο ανέπτυξαν επιστήμονες του Κέντρου Ερευνών Οπτοηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον και του Πολυτεχνείου του Αιντχόβεν στην Ολλανδία. Χρησιμοποίησαν λέιζερ για να αποθηκεύσουν δεδομένα σε γυάλινες νανο-δομές. Πιο συγκεκριμένα αποθήκευσαν ένα αρχείο (ένα κείμενο) 300 kb. Η αποθήκευση των δεδομένων έγινε πενταδιάστατα, διαδικασία που αυξάνει τις αποθηκευτικές δυνατότητες ενός μέσου. Οι «σκληροί δίσκοι» που προέκυψαν από αυτή τη διαδικασία αποδείχθηκε ότι αντέχουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Δεν παθαίνουν τίποτε αν εκτεθούν σε θερμοκρασία χιλίων βαθμών Κελσίου! Σύμφωνα με τους δημιουργούς τους τα νέα συστήματα αποθήκευσης μπορούν να κρατήσουν ανέπαφα και αναλλοίωτα τα δεδομένα που έχουν τοποθετηθεί σε αυτά για απεριόριστο χρονικό διάστημα. «Αναπτύσσουμε ένα υψηλής σταθερότητας και ασφάλειας αποθηκευτικό μέσο χρησιμοποιώντας γυαλί. Αυτό το μέσο θα έχει μεγάλη χρησιμότητα για οργανισμούς που διατηρούν μεγάλα αρχεία. Αυτή τη στιγμή οι εταιρείες πρέπει να δημιουργούν αντίγραφα των αρχείων τους κάθε 5-10 έτη επειδή οι σκληροί δίσκοι έχουν περιορισμένο χρόνο ζωής. Μουσεία, ιδρύματα, εθνικοί οργανισμοί κλπ που έχουν στην κατοχή τους και θέλουν να αποθηκεύουν μεγάλο αριθμό αρχείων και δεδομένων θα επωφεληθούν από την παρουσία αυτών των νέων μέσων αποθήκευσης. Μας έχει συναρπάσει η σκέψη ότι δημιουργήσαμε και αποθηκεύσαμε ένα αρχείο που πιθανώς θα υπάρχει ακόμη και μετά το τέλος της ανθρωπότητας. Αυτή η τεχνολογία θα διασφαλίσει ότι η ανθρώπινη γνώση δεν θα εξαφανιστεί μαζί με τον άνθρωπο» δήλωσαν στην βρετανική εφημερίδα «Independent» οι επικεφαλής της έρευνας. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=521846

Η Αθήνα υποδέχτηκε τους νέους επιστήμονες του διαστήματος. Η σειρά προηγμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων κατάρτισης της ESA φέρνει κάθε χρόνο κοντά παγκοσμίου φήμης εμπειρογνώμονες στον τομέα της τηλεπισκόπησης και μεταπτυχιακούς φοιτητές με στόχο να εξασφαλιστεί πως οι αυριανοί επιστήμονες θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα δεδομένα παρατήρησης της Γης για την επιστημονική έρευνα και τις εφαρμογές της. Φέτος το 4ο Προηγμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Κατάρτισης για την Παρακολούθηση του Χερσαίου περιβάλλοντος με τη χρήση δεδομένων τηλεπισκόπησης ( 4th Advanced Land Remote Sensing Course ) έλαβε χώρα στην Αθήνα, "Ο λόγος που επιλέχθηκε η Αθήνα ως ο τόπος διεξαγωγής του εκπαιδευτικού προγράμματος έχει μια μακρά ιστορία" αναφέρει ο Yves-Louis Desnos επικεφαλής της Έρευνας και Ανάπτυξης στην ESA . "Εδώ και 10 χρόνια συνεργαζόμαστε με την Ελληνική ερευνητική κοινότητα, αρχικά προετοιμάζοντας την Ελλάδα για να γίνει μέλος στην ESA και έπειτα διοργανώνοντας μια σειρά από ερευνητικά συνέδρια στην χώρα. Φυσικά γνωρίζουμε πολλούς Έλληνες επιστήμονες υψηλά καταρτισμένους στον τομέα τους καθώς και κάποια καλά Πανεπιστήμια στην Αθήνα". Περισσότεροι από 70 μεταπτυχιακοί, διδακτορικοί και μετά-διδακτορικοί φοιτητές από 31 χώρες συγκεντρώθηκαν από την 1η έως την 5η Ιουλίου 2013 στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα για να παραστούν στο εβδομαδιαίο προηγμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα κατάρτισης αφιερωμένο στην εκμετάλλευση των δεδομένων Παρατήρησης της Γης της ESA μέσω τηλεπισκόπησης για εφαρμογές χερσαίου περιβάλλοντος, όπως η δασοκομία, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και η διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων. Το σεμινάριο που οργανώθηκε στα πλαίσια του προγράμματος Επιστημονικής Εκμετάλλευσης των Επιχειρησιακών Αποστολών ( Scientific Exploitation of Operational Missions - SEOM ) της ESA , εισήγαγε τους φοιτητές σε εφαρμογές της τηλεπισκόπησης, και παρουσίασε τη χρήση ειδικών εργαλείων λογισμικού για την επιστημονική αξιοποίηση δεδομένων γεωσκόπησης των επιχειρησιακών αποστολών της ESA καθώς και τρίτων. Ανάμεσα στους διδάσκοντες ήταν μεταξύ άλλων και διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες που εξειδικεύονται στην Παρατήρηση της Γης μέσω δορυφορικών δεδομένων. Ο καθηγητής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Δρ Ισαάκ Παρχαρίδης με ειδίκευση στην Παρατήρηση της Γης μέσω δεδομένων ραντάρ, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Δρ Κώστας Καρτάλης με ειδίκευση στην Παρατήρηση της Γης μέσω θερμικών δεδομένων, ο Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης - Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών - Δρ Χαράλαμπος Κοντοές, ο Δρ Κώστας Παπαθανασίου από το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής καθώς και ο Δρ Μιχάλης Φουμέλης ερευνητής στο ESRIN της ESA . Ο καθηγητής Ισαάκ Παρχαρίδης τοπικός διοργανωτής του εκπαιδευτικού προγράμματος, δήλωσε "Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω την ESA που επέλεξε το Πανεπιστήμιο μας για την οργάνωση του προγράμματος κατάρτισης. Μέσω των σεμιναρίων αυτού του τύπου δίνεται η δυνατότητα σε νέους επιστήμονες να έρθουν σε επαφή με τα προηγμένα επιστημονικά θέματα γεωσκόπησης και να συζητήσουν με συναδέλφους τους από διαφορετικά ιδρύματα της Ευρώπης. Από ένα παρόμοιο σεμινάριο, με τίτλο "από την οπτική στο ραντάρ", που πραγματοποιήθηκε στο ESRIN την δεκαετία του ‘90 ξεκίνησε και το δικό μου επιστημονικό ταξίδι με τα δεδομένα SAR και τη συμβολομετρία". Στο σεμινάριο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις θεωρητικές έννοιες των ραντάρ, οπτικών και θερμικών αισθητήρων. Προσμετρώντας το διαφορετικό μαθησιακό υπόβαθρο των φοιτητών στα θέματα της τηλεπισκόπησης, παρουσιάστηκαν οι βασικές αρχές του μαθήματος σε παράλληλες συνεδρίες καλύπτοντας τόσο τα βασικά σημεία όσο και τις προηγμένες έννοιες σε κάθε τομέα. Εφαρμογές Παρατήρησης της Γης για το χερσαίο περιβάλλον στην Ελλάδα. Οι κύριες εφαρμογές της τηλεπισκόπησης του χερσαίου περιβάλλοντος προσεγγίστηκαν με διαλέξεις, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών ταξινόμησης κάλυψης της γης και χρήσης της γης, της χαρτογράφησης των δασών και των καλλιεργειών, την ανίχνευση φωτιάς και παρακολούθησης της ξηρασίας. "Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παραδείγματα εφαρμογών δορυφορικών δεδομένων Παρατήρησης της Γης" αναφέρει ο Δρ. Κώστας Καρτάλης. "Μια ενότητα είναι η πρόγνωση ακραίων καιρικών φαινομένων που πλήττουν κατά καιρούς τη χώρα μας. Με τη δορυφορική μετεωρολογία μπορεί να γίνει καλύτερη πρόγνωση, να εντοπιστεί το σημείο στο οποίο θα προκύψει το ακραίο καιρικό φαινόμενο, να κατανοηθεί η εξέλιξή του και να δούμε προς τα που κινείται ενώ παράλληλα να ενημερωθεί και το κοινό" "Δύο άλλα παραδείγματα είναι η θερμική συμπεριφορά των πόλεων και η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Με την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών ασχολούνται αρκετοί φορείς στην Ελλάδα. Παρότι η πρόγνωση μιας πυρκαγιάς δεν είναι εφικτή, μπορεί ωστόσο να υπολογιστεί η πιθανότητα εκδήλωσης μιας δασικής πυρκαγιάς. Ένας παράγοντας που καθορίζει την πιθανότητα αυτή είναι πόση καύσιμη ύλη υπάρχει μέσα στα δάση. Μέσα από μια δορυφορική εικόνα ένας έμπειρος επιστήμονας μπορεί να υπολογίσει την καύσιμη ύλη, δηλαδή την ποσότητα της βιομάζας που μπορεί να προκαλέσει - εάν συντρέχουν και άλλες συνθήκες - μια δασική πυρκαγιά και να δοθεί ο δείκτης επικινδυνότητας. Αυτή είναι μια εφαρμογή που γίνεται στην χώρα μας ίσως όχι σε τόσο μεγάλο ρυθμό όσο θα έπρεπε αλλά σίγουρα με καλύτερα αποτελέσματα από ότι στο παρελθόν". Κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου καλύφθηκαν επίσης προηγμένες τεχνικές όπως η συμβολομετρία SAR , που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση πολύ μικρής ηφαιστειακής ή τεκτονικής κίνησης της γης, και η πολωσιμετρία SAR , που χρησιμοποιείται για να προσθέσει πολλαπλής πόλωσης "χρώμα" σε εικόνες ραντάρ για την ενίσχυση της χαρτογράφησης της κάλυψη της γης. "Η νέα γενιά των επιστημόνων δείχνει έντονο ενδιαφέρον και είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τους νέους τρόπους τηλεπισκόπησης μέσω SAR που ξεκίνησε από την επερχόμενη γενιά των ευρωπαϊκών και διεθνών αποστολών SAR " είπε ο Δρ Κώστας Παπαθανασίου. "Οι περιβαλλοντικές εφαρμογές και οι εφαρμογές χαρτογράφησης αντανακλούν τις περισσότερες από τις ερωτήσεις και το ενδιαφέρον που έδειξαν οι σπουδαστές. Το επίπεδο των φοιτητών βελτιώνεται από χρόνο σε χρόνο". Στην φωτογραφία οι συμμετέχοντες στο προηγμένο πρόγραμμα κατάρτισης της ESA. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Athhena_ypodhechteke_toys_nheoys_episthemones_toy_diasthematos Λούσιμο σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η αμερικανίδα αστροναύτης Karen Nyberg, μέλος της αποστολής Expedition 36 του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού μας δείχνει πως γίνεται με επιτυχία ένα διαστημικό λούσιμο... http://physicsgg.me/2013/07/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b9%ce%bc%ce%bf-%cf%83%ce%b5-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b5%cf%82-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7%cf%82-%ce%b2/ Ειδική ομάδα θα ελέγξει την τεχνολογία παραγωγής του «Πρoτόν» Ειδική ομάδα θα δημιουργηθεί στο ρωσικό Κέντρο «Χρουνιτσέφ», την εταιρεία κατασκευαστή των διαστημικών πυραύλων, για τον έλεγχο όλης της τεχνολογικής αλυσίδας κατασκευής του πύραυλου – φορέα «Προτόν-M», ο οποίος κατέπεσε το πρώτο κιόλας λεπτό μετά την εκτόξευσή του στις 2 Ιουλίου. Όπως δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Ρογκόζιν, οι ειδικοί του Κέντρου δεν πρόκειται να μετέχουν στις εργασίες της ειδικής ομάδας. Ο πύραυλος με τρία κατευθυνόμενα ρωσικά σκάφη τύπου «Glonass-M» έπεσε στις 2 Ιουλίου στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_09/226713914/ Αθήνα-Παρίσι μέσω… Διαστήματος. Πετυχημένη ήταν η δοκιμαστική πτήση ενός αερόστατου που μπορεί να πετάξει πάνω από τη γήινη ατμόσφαιρα και να μεταφέρει επιβάτες σε διάφορους προορισμούς χαρίζοντάς τους ένα συγκλονιστικό ταξίδι. Η εταιρεία Zero2Infinity αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή ενός αερόστατου που μπορεί να πετάει έξω από την ατμόσφαιρα της Γης και να μεταφέρει με ασφάλεια επιβάτες. Το microbloon 2.0 όπως είναι το όνομα του αερόστατου αποτελείται από ένα μεγάλο μπαλόνι κάτω από το οποίο «κρέμεται» μια κάψουλα μέσα στην οποία θα υπάρχουν οι δύο πιλότοι και δυνατότητα φιλοξενίας 4 επιβατών. Οι επιβάτες θα μπορούν να απολαύσουν το ταξίδι και την πανοραμική θέα της Γης ενώ ταυτόχρονα θα βλέπουν τον Ηλιο και τα άστρα! Η εταιρεία εκτιμά ότι σε δύο χρόνια από σήμερα θα μπορούν να ξεκινήσουν οι πτήσεις του microbloon 2.0 με την τιμή του εισιτηρίου να κυμαίνεται πέριξ των 40 χιλιάδων ευρώ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=521666

Φίλε Irons. Μερικά στοιχεία για το Curiosity. Το Curiosity έχει μέγεθος μικρού αυτοκινήτου, με βάρος 889 κιλά, 2,9 μέτρα μήκος, 2,7 μέτρα πλάτος και 2,2 μέτρα ύψος. Το ρομπότ φέρει επιστημονικό εξοπλισμό με τον οποίο μπορεί να αναλύσει τη χημική σύσταση δειγμάτων που λαμβάνει. Τα όργανα αυτά είναι το φασματόμετρο μάζας για την ταυτοποίηση χημικών στοιχείων, ο αέριος χρωματογράφος για τη χημική ανάλυση πετρωμάτων, καθώς και το φασματόμετρο λέιζερ για τη μέτρηση ελαφρών στοιχείων που σχετίζονται με τη ζωή, όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και το άζωτο. Το ρομπότ προσγειώθηκε περίπου 2,4 χιλιόμετρα μακριά από το προκαθορισμένο σημείο, σε μια περιοχή που ονομάστηκε Μπράντμπερι Λάντινγκ, μετά από ταξίδι απόστασης 563 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Κάθε μέρα θα είναι σε θέση να διανύει 200 μέτρα. Μία από τις κάμερές του θα μεταδίδει εικόνα στους χειριστές του οχήματος στη Γη για να επισκοπούν την περιοχή, ενώ μια άλλη κάμερα υψηλής ανάλυσης θα μπορεί να ανιχνεύει λεπτομέρειες ή αντικείμενα λεπτότερα από μια ανθρώπινη τρίχα. Το πόσο γρήγορα θα παει εξαρτάται απο την μορφολογία του εδάφους.

Το Curiosity ξεκινά το επικό ταξίδι προς το αρειανό Όρος Σαρπ. Έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο γεωλογικών αναλύσεων στην περιοχή που προσεδαφίστηκε, το πυρηνοκίνητο ρομπότ Curiosity της NASA έβαλε μπρος για το μυστηριώδες Όρος Σαρπ, σε ένα ταξίδι που αναμένεται να διαρκέσει ένα χρόνο. Το Curiosity προσεδαφίστηκε τον Αύγουστο του 2012 μέσα στη λεκάνη του κρατήρα Γκέιλ, και έχει ήδη ανακαλύψει περιοχές που βρέχονταν κάποτε από νερό και ήταν θεωρητικά φιλόξενες για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Τελικός στόχος της αποστολής είναι το Όρος Σαρπ, ένα βουνό ύψους 5,5 χιλιομέτρων που ορθώνεται στο κέντρο του Κρατήρα Γκέιλ. Τα αλλεπάλληλα εκτεθειμένα στρώματα στις πλαγιές του εξωγήινου όρους θα επιτρέψουν στους πλανητολόγους να μελετήσουν τα στάδια της εξέλιξης του πλανήτη. Η απόσταση μέχρι τους πρόποδες του βουνού είναι περίπου 8 χιλιόμετρα και το εξάτροχο ρομπότ θα χρειαστεί γύρω στον ένα χρόνο για να τους φτάσει. Η μέγιστη ταχύτητά του σε επίπεδο έδαφος δεν ξεπερνά τα 0,14 χιλιόμετρα την ώρα. Το πρώτο βήμα έγινε στις 4 Ιουλίου όταν το ρομπότ κάλυψε τα πρώτα 18 μέτρα. Πέρασαν τρεις ημέρες, μέχρι τις 7 Ιουλίου, για να κινηθεί ξανά και να προχωρήσει ακόμα 40 μέτρα. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, το Curiosity θα επαγρυπνά για ενδιαφέροντα πετρώματα -από τα οποία μπορεί να πάρει δείγματα με το τρυπάνι του για να τα αναλύσει στο ενσωματωμένο χημικό-γεωλογικό εργαστήριο. Στον Άρη λειτουργεί πάντως και ένα δεύτερο ρομπότ της NASA -είναι το πολύ μικρότερο Opportunity, το οποίο συμπλήρωσε πρόσφατα μια δεκαετία περιπέτειας στον Κόκκινο Πλανήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231256683

Ρώσοι επιστήμονες πρωτεργάτες της κούρσας για τον υπολογιστή του μέλλοντος. Ρώσοι επιστήμονες έχουν κάνει μια σημαντική επανάσταση στον τομέα της τεχνολογίας πληροφοριών. Στο εργαστήριο ενός από τα τεχνικά πανεπιστήμια της Μόσχας δοκίμασαν και μέτρησαν το υπεραγώγιμο κβαντικό bit - ή qubit, όπως το αποκαλούν οι ειδικοί – τη στοιχειώδη μονάδα αποθήκευσης κβαντικής πληροφορίας. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτό δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας κβαντικών υπολογιστών στη Ρωσία, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ένα qubit δεν είναι απλά η μικρότερη μονάδα αποθήκευσης δεδομένων σε ένα κβαντικό υπολογιστή, αλλά και η καρδιά αυτού του μηχανήματος του μέλλοντος. Οι επιστήμονες σε διάφορες χώρες περιμένουν την εμφάνιση του κβαντικού υπολογιστή σαν θαύμα, στο βαθμό που θα είναι σε θέση να κάνει υπολογισμούς με ταχύτητες εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες φορές μεγαλύτερες από ένα συμβατικό υπολογιστή. Και αυτό δημιουργεί τεράστιες δυνατότητες σ΄ένα ευρύ φάσμα τομέων. Για παράδειγμα, ακόμη και οι μετεωρολογικές προγνώσεις μπορούν να γίνονται πριν από μήνες με ακρίβεια 100%. Τι ακριβώς είναι το qubit και με τί μοιάζει, εξήγησε στη «Φωνή της Ρωσίας» ο καθηγητής Αλεξέι Ουστίνοφ, επικεφαλής του εργαστηρίου στο οποίο δοκιμάστηκε το υπεραγώγιμο qubit. - Ένα qubit είναι ένας στενός βρόγχος, κατασκευασμένος από μέταλλο, που σε χαμηλή θερμοκρασία γίνεται υπεραγωγός. Το μέγεθος αυτού του βρόγχου είναι 10-20 microns, ο βρόχος διασπάται σε δύο σημεία με κυματικές φάσεις. Το qubit γίνεται υπεραγώγιμο σε ασθενές μαγνητικό πεδίο και θερμοκρασία κοντά στο απόλυτο μηδέν δηλαδή σχεδόν -273 βαθμούς Κελσίου. Τα qubits παραμένουν σ΄ αυτή την κατάσταση για ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μόνο. Αυτή όμως η στιγμή είναι χρόνος επαρκής για να υπολογίσουν εκατοντάδες διαδικασίες. Το πρόγραμμα που διευθύνει ο Αλεξέι Ουστίνοφ κέρδισε υποτροφία πέντε εκατομμυρίων δολαρίων σε διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Ρωσίας. Το νέο εργαστήριο που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος είναι εφοδιασμένο με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, κάτι που καθιστά δυνατή τη διεξαγωγή μοναδικών πειραμάτων. Για την εργασία που έγινε, ο επιστήμονας λέει σεμνά: - Δείξαμε ότι μπορούμε να εκτελέσουμε παρόμοιες μετρήσεις στη Ρωσία. Αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα, αλλά αυτό δείχνει ότι έχουμε τα εργαλεία για να ασχοληθούμε μ΄αυτό το είδος της Φυσικής. Το επίτευγμα αυτό τοποθετεί τη Ρωσία στην ομάδα των παγκοσμίων πρωτεργατών, που επεξεργάζονται κβαντικούς υπολογιστές. Στο εξής οι ρώσοι επιστήμονες προτίθενται να διεξάγουν πειράματα διαχείρισης της κβαντικής κατάστασης ενός και ακολούθως περισσότερων qubits. Και αυτό θα τους φέρει πιο κοντά στη δημιουργία του υπολογιστή του μέλλοντος. http://greek.ruvr.ru/2013_07_08/226556291/

Το αστεροσκοπείο Gemini δημοσιεύει εκπληκτικές εικόνες από το Σύμπαν. Τα στελέχη του αστεροσκοπείου Gemini στην Χιλή έδωσαν στη δημοσιότητα μια σειρά από εκπληκτικές φωτογραφίες που κατέγραψε ένα νέο όργανο που έχουν στην διάθεση τους για να δείξουν τις δυνατότητες του. Με το GeMS έχουν καταγραφεί το τελευταίο διάστημα μεγάλης ευκρίνειας και λεπτομέρειας εικόνες από μακρινούς γαλαξίες, αστρικά σμήνη, νεφελώματα και άλλες δομές του Σύμπαντος. Εδώ θα δείτε πολλές από τις εντυπωσιακές εικόνες του GeMS, εμείς επιλέξαμε να προβάλλουμε δύο από αυτές. http://www.gemini.edu/node/12020 Μια από τις πιο εντυπωσιακές είναι αυτή που καταγράφει αστρικά σμήνη στην περιοχή R136, στο Νεφέλωμα 30 Δοράδος. Το νεφέλωμα βρίσκεται στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, έναν γειτονικό μας γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το Νεφέλωμα 30 Δοράδος είναι η πιο γόνιμη περιοχή στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος. Οπως αναφέρουν, εκτός από το πλήθος των άστρων το νεφέλωμα και ειδικά η περιοχή R136 «γεννά» πολύ μεγάλα άστρα. Ορισμένα από αυτά έχουν μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Μια επίσης εξαιρετική φωτογραφία είναι αυτή από το σφαιρωτό σμήνος NGC 1851 που βρίσκεται σε απόσταση 40 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. Με τον όρο σφαιρωτό αστρικό σμήνος ή σφαιρωτό σμήνος περιγράφεται μια πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι είναι πιθανό να δημιουργηθούν μαύρες τρύπες στο εσωτερικό ενός σφαιρικού αστρικού σμήνους, όμως οι δυναμικές αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται τις απομακρύνουν όλες από το σμήνος πλην μιας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520949

Έως και το ένα τρίτο των εξωπλανητών μπορεί να είναι σφάλμα παρατήρησης. Αστρονόμοι πραγματοποίησαν επανέλεγχο των αποτελεσμάτων της αποστολής CoRoT για την αναζήτηση εξωπλανητών. Μία επαναληπτική μελέτη 25 αστρικών συστημάτων έδειξε, ότι σε 7 περιπτώσεις πρόκειται όχι για πλανήτες, αλλά για άγνωστα μέχρι τώρα άστρα συνοδούς. Το άρθρο των επιστημόνων έχει γίνει δεκτό προς δημοσίευση στο Astronomy & Astrophysics. Στο άρθρο των αστρονόμων επισημαίνεται, ότι ελέγχθηκαν άστρα, που ήδη έχουν περάσει από ελέγχους. Έλεγχοι που είχαν αναπτυχθεί στο παρελθόν επέτρεπαν τον αποκλεισμό έως το 83% υπόπτων άστρων, αλλά και το υπόλοιπο 17% αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ο τελικός κατάλογος άστρων με εξωπλανήτες. Σύμφωνα με την εκτίμηση των συντακτών της νέας μελέτης, έως και το ένα τρίτο των πρόσφατων αναφορών για πλανήτες μπορεί να είναι λανθασμένες. http://greek.ruvr.ru/news/2013_07_08/226614961/

Ελληνίδα 32 ετών καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μπορντό. Στα 30 της χρόνια κέρδισε με το σπαθί της και με σκληρή δουλειά την υποτροφία Μαρί Κιουρί της Ευρωπαϊκής Ένωσης-μόλις ένα 15% την παίρνει σε σύνολο τουλάχιστον 7.000 αιτήσεων-, ενώ σήμερα, σχεδόν 2 χρόνια αργότερα, η Ελένη Παυλοπούλου ανήκει πλέον στο δυναμικό του Πανεπιστημίου Μπορντό στη Γαλλία, όπου και εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών. Όπως τόνισε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο περιθώριο του πολυγεγονότος Nanotexnology 2013, που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη έως τις 13 Ιουλίου, «δεν είχα παιδικά όνειρα, απλά ήμουν συνεπής σε αυτό που επέλεξα να σπουδάσω και να ακολουθήσω, και με σκληρή καθημερινή δουλειά, κατόρθωσα να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα». Η Ελένη απόφοιτος του Τμηματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πήγε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λεϊζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, έκανε διδακτορικό στα πολυμερή και στη συνέχεια βρέθηκε στο πανεπιστήμιο Πρινστον στις ΗΠΑ, όπου ειδικεύτηκε στα οργανικά ηλεκτρονικά και πως τα πολυμερή ενσωματωνονται σε συσκευές ηλεκτρονικής που έχουν εφαρμογές στην καθημερινότητα του καταναλωτικού κοινού. Η συνέχεια είναι γνωστή, αφού η υποτροφία Μαρί Κιουρί που κέρδισε την οδήγησε στο πανεπιστήμιο του Μπορντό και στην ερευνητική ομάδα του καθηγητή, Γιώργου Χατζηιωάννου, επικεφαλής του Εργαστηρίου LCPO, CNRS. «Θέλει διάβασμα και δουλειά, ίσως και ταλέντο και να είσαι ενημερωμένος πάντα για τις εξελίξεις που τρέχουν», μας λέει η Ελένη, προσθέτοντας δε ότι για να μείνεις στο προσκήνιο και να προχωρήσεις θα πρέπει να έχεις και άλλα προσόντα όπως τη δυνατότητα να μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να παρουσιάσεις τα αποτελέσματα της έρευνάς σου, να μπορείς να συνεργαστείς με συναδέλφους σου, να γράφεις προτάσεις, να έχεις δικές σου ιδέες και να μην το βάζεις κάτω όταν σε συνέδρια θα βρίσκεσαι μπροστά σε απαιτητικό κοινό. Στο πλαίσιο της δουλειάς της πλέον, ως καθηγήτρια, η Ελένη συμμετέχει και στην ερευνητική ομάδα του κ. Χατζηιωάννου, έχωντας ως ερευνητικό αντικείμενο αφενός τη φυσική πολυμερών και το μορφολογικό χαρακτηρισμό των νανοδομών που σχηματίζουν και αφετέρου την ανάπτυξη φωτοβολταικων με βάση τα υλικά αυτά, τον χαρακτηρισμό τους και την βελτιστοποίηση της απόδοσης τους. «Ξέρουμε ότι το οργανικό υλικό που χρησιμοποιούμε είναι ικανό να μετατρέψει το φως σε ρεύμα. Από εκεί και πέρα πρέπει να το ενσωματώσουμε με μια συσκευή που συμπληρώνεται από δύο ηλεκτρώδια, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συλλέξουμε το ρεύμα. Για να γίνει αυτή η συσκευή έχει πολλά τρικς. Το θέμα είναι να μετατρέψουμε την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική έχοντας τη μέγιστη απόδοση. Σήμερα η απόδοση των οργανικών φωτοβολταικών ειναι στο 10% σε ερευνητικό επίπεδο και σε βιομηχανικό επίπεδο σε 5-7%. Στόχος είναι να αυξηθεί στο 10% και σε βιομηχανικό επίπεδο», μας λέει η Ελένη. Σε ερώτηση γιατί θα είναι καλύτερη η χρήση αυτής της συσκευής από τα ήδη υπάρχοντα φωτοβολταϊκά που είναι από ανόργανα υλικά, μας απαντά, «γιατί τα φτιάχνουμε από ανακυκλώσιμα υλικά και η κατασκευή τους θα είναι πιο εύκολη και λιγότερο δαπανηρή. Το μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των ανόργανων είναι το ότι είναι εύκαμπτα και μπορούν να πάρουν το σχήμα της επιφάνειας πάνω στην όποια θα μπούν, όποιο κι αν είναι αυτό. Η απόσβεση των φωτοβολταϊκών στοιχείων που υπάρχουν σήμερα στις σκεπές παίρνει 25 χρόνια, η πρόβλεψη για τα οργανικά υλικά με απόδοση 10% είναι στην διετία». Και μπορεί η Ελένη να τοποθετεί την εφαρμογή αυτής της συσκευής σε μια πενταετία, ωστόσο ο επικεφαλής της ομάδας στην οποία συμμετέχει θεωρεί ότι δεν πρόκειται να πάρει πάνω από τρία χρόνια. Ερωτηθείς για το εάν της λείπει η Ελλάδα, η Ελένη μας λέει ότι έρχεται συχνά και συμπληρώνει «στην Έλλάδα όπως είναι τώρα, δεν μπορούμε να έρθουμε πίσω σε αντίστοιχη δουλειά. Έφυγα πριν 3,5 χρόνια να κάνω δυνατό βιογραφικό και να έρθω πίσω. Το βιογραφικό το έκανα, αλλά στην Ελλάδα δεν ξέρω αν και πότε θα γυρίσω». http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/07/2013_508226