Δροσος Γεωργιος

Διαστημικός περίπατος αστροναυτών του ΔΔΣ για την επιδιόρθωση διαρροής ψυκτικού. Διαστημικό περίπατο εκαναν δυο αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), με σκοπό την επιδιόρθωση της διαρροής αμμωνίας σε ένα από τα συστήματα ψύξης των ηλιακών συλλεκτών του σταθμού. Η αμμωνία χρησιμοποιείται για την ψύξη των ηλιακών συστημάτων ισχύος, που παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια στο σταθμό. Κάθε μια από τις συνολικά οκτώ ηλιακές συστοιχίες έχει το δικό της ανεξάρτητο σύστημα ψύξης. Οι Αμερικανοί αστροναύτες Κρίς Κάσιντι και Τομ Μάρσμπερν βγήκαν από τον Διαστημικό Σταθμό το πρωί του Σαββάτου, για να σταματήσουν τη διαρροή, αντικαθιστώντας μια προβληματική αντλία στο σύστημα ψύξης. «Το πλήρωμα δεν είναι σε κίνδυνο και ο σταθμός συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά» αναφέρεται σε ανακοίνωση της NASA. Η διαρροή είναι στην αριστερή άκρη του δικτυώματος του σταθμού και σύμφωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις ενώ οι Κάσιντι και Μάρσμπερν θα εργάζονται έξω από το σταθμό, ο διοικητής του διαστημικού πληρώματος, Καναδός αστροναύτης Κρις Χάντφιλντ, θα καταγράφει τηλεοπτικά τις κινήσεις τους, μέσα από το «τροχιακό φυλάκιο». Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται επίσης οι Ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ, Αλεξάντερ Μισούρκιν και Ρομάν Ρομανένκο. http://physicsgg.me/2013/05/11/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8e%ce%bd-%cf%84/ Ο κυβερνήτης του ΔΔΣ κατέγραψε βίντεο για τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι. Ο κυβερνήτης του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Κρις Χάντφιλντ γύρισε ένα βιντεοκλίπ στο Σταθμό για το τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι «Space Oddity». Στο λογαριασμό του στο twitter ο Χάντφιλντ έγραψε: «Με σεβασμό στην ιδιοφυΐα του Ντέιβιντ Μπάουι, ιδού το «Space Oddity», γυρισμένο στο ΔΔΣ. Μια τελευταία ματιά στον κόσμο». Στο βίντεο ο Χάντφιλντ τραγουδάει και παίζει κιθάρα στο εσωτερικό του ΔΔΣ αλλά η εγγραφή της μουσικής επένδυσης έγινε στη Γη. Ο Χάντφιλντ έκανε μερικές αλλαγές στο τραγούδι και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο διαστημόπλοιο «Σογιούζ», το οποίο θα πρέπει να τον μεταφέρει πίσω στη Γη. Ο σύνδεσμος του βίντεο του Χάντφιλντ εμφανίστηκε στο επίσημο Twitter του Ντέιβιντ Μπάουι, ο οποίος το συνόδευσε με τα λόγια: Hallo spaceboy (Γειά σου αστροναύτη). Βίντεο: http://greek.ruvr.ru/2013_05_13/113138896/

Κβαντικός υπολογιστής «κάνει σκόνη τα συμβατικά PC» Ένας από τους ελάχιστους κβαντικούς υπολογιστές που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά φέρεται να κατατρόπωσε έναν συμβατικό προσωπικό υπολογιστή σε μαθηματικούς υπολογισμούς που χρησιμοποιούνται σε μια πληθώρα πρακτικών εφαρμογών. Τα συμβατικά PC αναμετρήθηκαν με ένα σύστημα της D-Wave, μιας καναδικής εταιρείας που παρουσίασε το 2011 τον πρώτο «εμπορικό κβαντικό υπολογιστή». Στους σημερινούς υπολογιστές, η μονάδα πληροφορίας είναι το bit, το οποίο λαμβάνει τιμές είτε «0» είτε «1», και τα δεδομένα αποθηκεύονται ως ακολουθίες των δύο αυτών ψηφίων. Στους κβαντικούς υπολογιστές, το αντίστοιχο του bit είναι το κβαντικό bit, ή qubit, το οποίο μπορεί να λαμβάνει τιμές «0», «1» ή και τα δύο μαζί ταυτόχρονα, χάρη σε μια κβαντική ιδιότητα που ονομάζεται διεμπλοκή. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13564 Ορισμένοι ερευνητές έχουν αμφισβητήσει ότι οι υπολογιστές της D-Wave όντως αξιοποιούν το φαινόμενο της διεμπλοκής, αν και δύο πρόσφατα, ανεξάρτητα τεστ στα συστήματά της έδωσαν έμμεσες ενδείξεις διεμπλοκής. Σε κάθε περίπτωση, ο «κβαντικός» υπολογιστής της D-Wave ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στην εργασία στην οποία εξειδικεύεται. Πρόκειται για ένα πρόβλημα βελτιστοποίησης στο οποίο το μηχάνημα πρέπει να υπολογίσει τις τιμές συγκεκριμένων παραμέτρων ώστε να περιορίσει τις λύσεις μιας περίπλοκης εξίσωσης. Όπως επισημαίνει το New Scientist, το συγκεκριμένο πρόβλημα βελτιστοποίησης εμπλέκεται σε πολλές εφαρμογές, από την αναγνώριση εικόνων μέχρι τη μηχανική μάθηση. Οι ερευνητές του Κολεγίου Amherst στη Μασαχουσέτη ανέθεσαν τους υπολογισμούς στον υπολογιστή D-Wave Two, ο οποίος διαθέτει 439 qubits, καθώς και σε δύο PC υψηλών επιδόσεων. Και τα τρία συστήματα είχαν περιθώριο μισό δευτερολέπτου για να βρουν τη λύση σε 100 παραλλαγές του προβλήματος. Σε όλες τις περιπτώσεις ο D-Wave Two βρήκε την απάντηση εντός της προθεσμίας, ειδικά στα προβλήματα με μεγάλο αριθμό παραμέτρων. Στα δυσκολότερα προβλήματα, τα PC χρειάστηκαν μισή ώρα για να βρουν την απάντηση που είχε δώσει το κβαντικό σύστημα σε μισό δευτερόλεπτο. Στο τέλος της δοκιμής, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι ο κβαντικός υπολογιστής είναι 3.600 φορές ταχύτερος από τους αντιπάλους του. Η αλήθεια πάντως είναι ότι η αναμέτρηση ήταν κάπως άνιση, δεδομένου ότι ο D-Wave Two έχει σχεδιαστεί ειδικά για την επίλυση τέτοιων προβλημάτων, ενώ τα PC έτρεξαν δύο εξειδικευμένους, πολύπλοκους αλγόριθμους. Παρόλα αυτά, η νίκη του D-Wave Two δείχνει ότι η επανάσταση των κβαντικών υπολογιστών ίσως βρίσκεται πιο κοντά από ό,τι νομίζουμε. Αρκεί βέβαια ο D-Wave Two να είναι πράγματι κβαντικός υπολογιστής. Περαιτέρω δοκιμές θα πρέπει τώρα να δείξουν ότι το σύστημα όντως αξιοποιεί το φαινόμενο της διεμπλοκής, στο οποίο η κβαντική κατάσταση ενός σωματιδίου επηρεάζει την κβαντική απόσταση ενός δεύτερου σωματιδίου ακόμα κι αν αυτό βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση. Τα αποτελέσματα της τελευταίας δοκιμής θα παρουσιαστούν την επόμενη εβδομάδα στο συνέδριο ACM στην Ιταλία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231247804

Η Ρωσία κατασκευάζει μια ριζικά νέα διαστημική συσκευή. «OKA-T» - έτσι ονομάζεται το κοινό δημιούργημα των επιστημόνων από το Περμ (στους πρόποδες των Ουραλίων) και της Πυραυλικής-Διαστημικής Εταιρείας Energia. Κατά το σχεδιασμό των ειδικών επιστημόνων, θα πρόκειται για μια ανεξάρτητη από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) βάση για διεξαγωγή πειραμάτων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η αυτονομία του δορυφόρου από το Διαστημικό Σταθμό θα επιτρέψει να διασφαλιστεί η καθαρότητα του πειράματος, καθόσον η καθημερινή ζωή των κοσμοναυτών δεν θα επηρεάσει τα αποτελέσματα των πειραμάτων. Στον ΔΔΣ επικρατεί συνήθως πολύς θόρυβος: λειτουργούν οι συμπιεστές και διάφορες συσκευές καθαρισμού, ώστε να εξασφαλιστεί η φυσιολογική ζωή των ενοίκων του. Ακόμη και οι ίδιοι οι κοσμοναύτες είναι αναγκασμένοι επί ώρες να τρέχουν φορώντας ειδικές μπότες και σέρνοντας τα βαριά τους βήματα στο πάτωμα, προκειμένου να επιβιώσουν σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν διαταραχές, «νοθεύουν» την έλλειψη βαρύτητας, αν και για τη διεξαγωγή ορισμένων εργασιών πρέπει να είναι τέλεια, είπε στη «Φωνή της Ρωσίας» ο επικεφαλής της έδρας Γενικής Φυσικής του Κρατικού Πανεπιστημίου του Περμ Γκενάντι Πούτιν: Προσπαθήστε να πιείτε σαμπάνια ή νερό από ένα ποτήρι μέσα σε αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο τρέμει στις επιταχύνσεις, στρίβει, φρενάρει. Θα βραχείτε με το ποτό σας και δεν θα έχετε καμία ικανοποίηση. Ακριβώς αυτά τα τραντάγματα στο Διεθνή Δαστημικό Σταθμό, εξαιτίας των στροφών και του αναπροσανατολισμού του «διαταράσσει» την έλλειψη βαρύτητας. Ενώ αυτός ο δορυφόρος δεν θα έχει ανθρώπους, συμπιεστές για τον καθαρισμό νερού και αέρα, επομένως η έλλειψη βαρύτητας εκεί θα είναι πολύ γνησιότερη. Στον «OKA-T» σχεδιάζεται να τοποθετηθούν κλίβανοι για την κατασκευή κρυστάλλων, εξήγησε ο επιστήμονας. Στη Γη, λόγω της βαρύτητας δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν τέλειοι κρύσταλλοι, ενώ είναι ένα απαραίτητο συστατικό των υπερυπολογιστών και των λέιζερ. Την ποιότητα της έλλειψης βαρύτητας στον δορυφόρο θα παρακολουθεί μια συσκευή, που κατασκευάστηκε στο Περμ, λέει ο καθηγητής Πούτιν: Θα τοποθετηθεί δίπλα στον κλίβανο, όπου θα συνθέτονται οι κρύσταλλοι. Εάν από τον κλίβανο βγει μετά από ένα μήνα ένας όχι και πολύ καλός κρύσταλλος, τότε θα εξεταστούν οι καταγραφές της συσκευής αυτής, εάν υπήρχαν κραδασμοί ή οποιεσδήποτε διαταραχές της βαρύτητας. Ο δορυφόρος όχι μόνο γεννά πολλές δυνατότητες για τη διεξαγωγή διαστημικών πειραμάτων, αλλά μειώνει σημαντικά και το κόστος τους. Η ανύψωση κάποιου πράγματος στο περίγειο Διάστημα είναι πολύ ακριβή υπόθεση - 30.000 δολάρια ανά κιλό φορτίου. Μέχρι σήμερα για κάθε ξεχωριστή επιστημονική εργασία κατασκευαζόταν μια διαφορετική συσκευή, η οποία εκτοξευόταν στο Διάστημα και εν συνεχεία ριχνόταν στη θάλασσα. Το κόστος αυτό ήταν υπέρογκο, διαμαρτύρεται ο επιστήμονάς μας: Η ιδέα είναι η συσκευή θα ανυψωθεί μία φορά, θα αγκιστρωθεί στον ΔΔΣ και μετά για έξι μήνες θα απωθηθεί μακριά από το Σταθμό. Θα πετάει μόνη τη και μετά από έξι μήνες θα προσεγγίσει και πάλι στο Σταθμό, θα επαναφορτιστεί, θα γίνει η περισυλλογή όλων των επιστημονικών δεδομένων της, θα τοποθετηθούν νέες συσκευές και θα σταλεί εκ νέου σε αυτόνομη πτήση. Αυτό είναι πολύ συμφέρον οικονομικά: δεν θα υπάρχει ανάγκη για κάθε πείραμα να δημιουργείται χωριστή συσκευή. http://greek.ruvr.ru/2013_05_09/112851203/ Διαρροή αμμωνίας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Διαρροή αμμωνίας παρατηρήθηκε στο σύστημα ψύξης έξω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Πέμπτη, ωστόσο κανένα από τα μέλη του πληρώματος διατρέχουν κίνδυνο και ο σταθμος λειτουργεί κανονικά, όπως ανακοίνωσε στον ιστότοπό της η NASA. Μέλη του πληρώματος παρατήρησαν λευκές νιφάδες αμμωνίας να ρέουν από το διαστημικό σταθμό περίπου το μεσημέρι της Πέμπτης, και σύμφωνα με τη NASA, η επιδίορθωση της διαρροής ίσως απαιτήσει το κλείσιμο για 48 ώρες τμήματος του συστήματος ψύξης του σταθμού. Σε ηχητικό μήνυμα που ανήρτησε στον ιστότοπο της διαστημικής υπηρεσίας ο καναδός διοικητής Κρις Χάντφιλντ, είπε ότι μπορεί να δει «ένα πολύ σταθερό ποτάμι νιφάδων να έρχεται από την περιοχή ενός εκ των τμημάτων του συστήματος ψύξης. Αξιωματούχοι αναφέρουν οτι η διαρροή φαίνεται να επιδεινώνεται, ενώ εξετάζεται αν οι νιφάδες αμμωνίας διέρρευσαν από περιοχή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που είχε γίνει ανάλογη διαρροή στα τέλη του 2012. Ρώσοι και αμερικανοί ειδικοί θα έχουν διαβουλεύσεις σχετικά με τη διαρροή αμμωνίας, δήλωσε σήμερα ο επικεφαλής του ρωσικού τμήματος του ISS, ο Βλαντίμιρ Σολόβιεφ, προσθέτοντας πως πρόκειται για μια «πολύ σοβαρή ανωμαλία». «Έχουν πραγματικά μια σοβαρή ανωμαλία, πολύ σοβαρή», δήλωσε ο Σολόβιεφ, τον οποίο επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ, προσθέτοντας ότι Ρώσοι και Αμερικανοί θα μιλήσουν σήμερα για το ενδεχόμενο να βγει το πλήρωμα στο διάστημα για να εντοπίσει την πηγή της διαρροής. Η υγρή αμμωνία χρησιμοποιείται για να εμποδίζει την αύξηση της θερμότητας στα ηλεκτρονικά συστήματα, αδειάζοντας αυτήν την υπερβολική ενέργεια στο διάστημα μέσω μίας σειράς σωμάτων. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63825081 Πολύχρωμα νέφη δημιουργεί η NASA. Μια πανδαισία χρωμάτων στον ουρανό βλέπουν τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι των νησιών Μάρσαλ. H NASA επέλεξε το συγκεκριμένο σύμπλεγμα των νησιών του Κεντρικού Ειρηνικού Ωκεανού για να πραγματοποιήσει ατμοσφαιρικά πειράματα. Οι επιστήμονες της NASA εκτοξεύουν ρουκέτες οι οποίες απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα αεριοποιημένο λίθιο καθώς και τριμεθυλαμίνη που παράγουν μεγάλα νέφη ερυθρού χρώματος αλλά και «τροχιοδεικτικά» λευκά και γαλάζια νέφη. Οι ρουκέτες διαθέτουν επίσης όργανα παρατήρησης και μετρήσεων. Τα νέφη που δημιουργούνται βοηθούν τους επιστήμονες να μελετούν τους λεγόμενους «ουδέτερους ανέμους», ένα σύνθετο σύστημα ρευμάτων που ρέει κυρίως στην ιονόσφαιρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511659 Εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που είδε το πλήρωμα του ISS. Μια ακόμη καταπληκτική φωτογραφία που κατέγραψαν μέλη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Πρόκειται για το ηλιοβασίλεμα τα ξημερώματα της 5ης Μαΐου στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Πιο συγκεκριμένα τα μέλη του πληρώματος κατέγραψαν την εικόνα ενώ ο Σταθμός βρισκόταν πάνω από μια θαλάσσια περιοχή ανατολικά από το Νησί του Πάσχα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511846

Κοινή η προέλευση του νερού Γης - Σελήνης. Κοινή προέλευση φαίνεται πως έχει το νερό στο εσωτερικό της Γης και της Σελήνης, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη. Η νέα μελέτη, δείχνει ότι η Γη είχε αρκετό νερό για να «χαρίσει» και στον δορυφόρο της. Παραμένει, όμως, ερωτηματικό πού βρήκε η πρωτο-Γη το δικό της αρχικό νερό και κατά πόσο το πήρε από αστεροειδείς και κομήτες ή αν εξαρχής γεννήθηκε με αυτό στα σπλάχνα της, καθώς οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ακόμα δεν έχουν την οριστική απάντηση. Τα νέα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό «Science» με επικεφαλής τον γεωχημικό Αλμπέρτο Σάαλ του πανεπιστημίου Μπράουν των ΗΠΑ, προέκυψαν από μια νέα ανάλυση δειγμάτων σεληνιακών βράχων που μετέφεραν οι αμερικανικές αποστολές «Απόλλων» το 1971 και 1972. Τα σεληνιακά πετρώματα περιέχουν κρυστάλλους ολιβίνη με σταγονίδια ηφαιστειακής υάλου, μέσα στα οποία έχουν παγιδευτεί σταγονίδια νερού ίδιας χημικής σύστασης με εκείνα στην αρχαία Γη. Από αυτό, προκύπτει το συμπέρασμα ότι πιθανότατα υπήρχε ήδη νερό στον πλανήτη μας, προτού συμβεί η κατακλυσμική πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος σαν τον Άρη, απ' όπου προήλθε το φεγγάρι, αποτελούμενο από διάσπαρτα κομμάτια τόσο της Γης, όσο και του σώματος που έπεσε πάνω της πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια, μόλις 100 εκατ. χρόνια μετά τον σχηματισμό της Γης. Συνεπώς, φαίνεται πως ο δορυφόρος μας, κατείχε νερό από τα πρώτα κιόλας χρόνια της δημιουργίας του, αν και παραμένει μυστήριο πώς το νερό αυτό κατάφερε να επιβιώσει και δεν εξατμίστηκε μετά την τρομακτική πρόσκρουση και την πολύ υψηλή θερμοκρασία που θα αναπτύχθηκε. Το νερό της Γης, είτε σχηματίστηκε έξω από το ηλιακό μας σύστημα και μεταφέρθηκε στον πλανήτη μας μέσω των μετεωριτών και των κομητών, είτε ήδη υπήρχε κατά τη γέννησή της γύρω από τον Ήλιο. Όταν σχηματίστηκε η Σελήνη, ένα μέρος από αυτό το νερό φαίνεται πως μεταφέρθηκε στο φεγγάρι. Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Σελήνη ήταν κατάξερη, αλλά αυτή η εικόνα έχει πλέον ανατραπεί. Σήμερα πια, εκτιμάται ότι το φεγγάρι έχει περίπου το ένα πέμπτο έως ένα δέκατο του νερού της Γης. Όσο πιο μακριά από τον Ήλιο σχηματίζονται τα μόρια του νερού, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα δευτέριου (ένα βαρύτερο ισότοπο του υδρογόνου) που περιέχουν. Το νερό των κομητών, οι οποίοι προέρχονται από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, όπως το Νέφος Όορτ, περιέχει περισσότερο δευτέριο σε σχέση με το νερό των αστεροειδών που βρίσκονται πιο κοντά στον Ήλιο. Η νέα γεωχημική ανάλυση έδειξε ότι η αναλογία δευτερίου - υδρογόνου στο νερό της Σελήνης είναι ίδια με αυτή στο νερό της Γης και παραπέμπει σε προέλευση από μια σχετικά κοντινή πηγή, τους αστεροειδείς. «Με αρκετή βεβαιότητα, ξέρουμε τώρα ότι το νερό στη Σελήνη και τη Γη μοιράζονται μια κοινή καταγωγή, από τους αρχαίους μετεωρίτες στη ζώνη των αστεροειδών», δήλωσε ο Αλμπέρτο Σάαλ, σύμφωνα με το Space.com, το "Nature" και το "New Scientist". Άλλοι επιστήμονες πάντως θεωρούν πιο πιθανό ότι το νερό της Γης -και κατ' επέκταση της Σελήνης- προήλθε από πιο μακρινούς κομήτες και όχι από αστεροειδείς. Η αποστολή του σκάφους «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που θα φθάσει στον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο το 2014, αναμένεται να φωτίσει το ζήτημα της προέλευσης του νερού, καθώς θα αναλύσει τις αναλογίες δευτέριου- υδρογόνου για να διαπιστωθεί κατά πόσο ταιριάζουν με αυτές του πλανήτη μας και του δορυφόρου του. Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) http://www.sciencemag.org/content/early/2013/05/08/science.1235142 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63825199

Συγχαρητήρια Στρατος τσιβιρλης για το βίντεο. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

Σεληνόχημα-1: η αποστολή συνεχίζεται Η σοβιετική διαπλανητική συσκευή Σεληνόχημα-1, που είχε προσεδαφιστεί στην επιφάνεια της Σελήνης το 1970, «ξαναμίλησε». Από αυτό λήφθηκε αντανακλασμένο σήμα λέιζερ, που απεστάλη από παρατηρητήριο στη Γαλλία. Με τη βοήθεια τέτοιων ηχητικών σημάτων οι επιστήμονες ελπίζουν να λάβουν πιο ακριβή στοιχεία για τις παραμέτρους περιστροφής του δορυφόρου μας και της εσωτερικής του δομής. Την εποχή τους οι Σοβιετικοί σχεδιαστές εγκατέστησαν στο σεληνόχημα ένα γωνιακό ανακλαστήρα, που τους έδωσαν οι Γάλλοι ομόλογοί τους. Αυτός ο απλός μηχανισμός βρίσκεται στην επιφάνεια του σεληνοχήματος και αντανακλά οποιεσδήποτε ακτίνες. Φυσικά, σε αντίθεση από τον καθρέπτη, ο ανακλαστήρας επιστρέφει την ακτίνα πίσω στο ίδιο σημείο, από το οποίο ξεκίνησε. Δηλαδή ο στόχος είχε διατυπωθεί απλά: έπρεπε να «φωτιστεί το σεληνόχημα με ακτίνα λέιζερ και να ληφθεί από αυτό αντανάκλαση. Στην πραγματικότητα αυτό είναι πολύ πιό δύσκολο – να βρεις από τη Γη με λεπτή ακτίνα το σοβιετικό αυτοκινούμενο ρομπότ (σεληνόχημα) είναι σχεδόν το ίδιο, με το να χτυπήσεις ένα μικρό νόμισμα από απόσταση μερικών χιλιομέτρων. Οι Γάλλοι αυτό το κατάφεραν. Διόμισι δευτερόλεπτα αργότερα μια αμυδρή ηχώ της παλμικής ακτίνας επέτρεψε στη Γη. Μετρώντας την καθυστέρηση του σήματος με ατομικό ρολόι μπορείτε να μάθετε για τη Σελήνη κάτι το νέο, λέει ο Διευθυντής του εργαστηρίου του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Ίγκορ Μιτροφάνοφ: - Αν εκπέμψετε ένα βραχύ παλμό, ο οποίος μετά επιστρέφει σε σας, και μετρήσετε το χρόνο που χρειάστηκε για να επιστρέψει, θα πάρετε με υψηλή ακρίβεια την απόσταση από το σημείο, στο οποίο βρίσκεται ο ανακλαστήρας στο σεληνόχημα. Νομίζω ότι μπορεί να εξακριβωθεί η ταλάντωση – μια ειδική κίνηση της Σελήνης. Όμως γι΄αυτό το σκοπό πρέπει να γίνουν μερικές μετρήσεις. Όσο κι αν αυτό είναι παράξενο, όμως το μέρος, όπου έχει σταματήσει για πάντα το σεληνόχημα, για πολύ καιρό το ήξεραν κατά προσέγγιση. Με επίγεια τηλεσκόπια είναι αδύνατο να το δεις. Ήταν γνωστό ότι μετά την προσελήνωση διένυσε πάνω από 10 χλμ. Και μόνο το 2010 το πρόσεξαν σε μερικές φωτογραφίες ενός αμερικανικού σεληνιακού δορυφόρου. Αφού προσδιόρισαν γρήγορα τις συντεταγμένες του, οι Αμερικανοί τότε μπόρεσαν να το «φωτίσουν» με λέιζερ. Αυτό συνέβηκε για πρώτη φορά από το 1971, που διακόπηκε η επικοινωνία του σεληνοχήματος με το σοβιετικό κέντρο ελέγχου. Το σήμα από τη συσκευή ήταν πολύ πιο δυνατό, σε σύγκριση με άλλους ανακλαστήρες στη Σελήνη, που είχαν αφήσει τα πληρώματα των διαστημοπλοίων «Απόλλων». Τώρα η απόσταση από το σεληνόχημα έχει υπολογιστεί με ακρίβεια ενός χιλιοστού. Η παραμικρή αλλαγή της θα διαλευκάνει τις ιδιομορφίες της σεληνιακής τροχιάς και ακόμα και την ιστορία του συστήματος Γης-Σελήνης. Για παράδειγμα, οι μετρήσεις με λέιζερ έχουν δείξει ότι η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη κατά 38 χιλιοστά το έτος. Όμως ξεκάθαρη απάντηση δεν υπάρχει. Σύμφωνα με μια εκδοχή, μειώνεται η μάζα και η δύναμη της βαρύτητας της Γης λόγω του ότι αυτή χάνει ατμόσφαιρα. Πριν εκατομμύρια χρόνια αυτό συνέβαινε με τον Άρη. Οι επιστήμονες και της Ρωσίας και της Αμερικής είναι πεπεισμένος ότι μετά από 40 χρόνια σιωπής η σοβιετική συσκευή θα αποκαλύψει ακόμη πολλά μυστικά. Η αποστολή του Σεληνοχήματος-1 συνεχίζεται. http://greek.ruvr.ru/2013_05_08/112774090/

Το Herschel ανακάλυψε ζεστό αέριο στο μενού της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μας. Το διαστημικό παρατηρητήριο Herschel της ESA έχει κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις του εκπληκτικά ζεστού μοριακού αερίου που είτε βρίσκεται σε τροχιά ή πέφτει προς την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία μας. Η τοπική μαύρη τρύπα βρίσκεται σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως Τοξότης Α * - Sgr Α * - κοντά σε μια πηγή ραδιοκυμάτων. Η μάζα της τρύπας είναι περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου μας και βρίσκεται 26 000 έτη φωτός μακριά από το Ηλιακό Σύστημα. Ακόμη και σε αυτή την απόσταση, είναι μερικές εκατοντάδες φορές πιο κοντά μας από ότι οποιοσδήποτε άλλος γαλαξίας που έχει μια ενεργή μαύρη τρύπα στο κέντρο του, καθιστώντας τη ιδανικό φυσικό εργαστήριο για τη μελέτη του περιβάλλοντος γύρω από αυτά τα αινιγματικά αντικείμενα. Τεράστιες ποσότητες σκόνης βρίσκονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας μεταξύ του σημείου που βρισκόμαστε και του κέντρου της, αποκρύπτοντας έτσι τα ορατά μήκη κύματος. Ωστόσο στα απώτερα υπέρυθρα μήκη κύματος είναι δυνατό να δούμε μέσα από τη σκόνη, γεγονός που δίνει την ευκαιρία στους επιστήμονες του Herschel να μελετήσουν την ταραχώδη εσώτατη περιοχή του Γαλαξία μας με μεγάλη λεπτομέρεια. Τα μόρια στο μενού της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μαςΤο Herschel εντόπισε μια μεγάλη ποικιλία από απλά μόρια στην καρδιά του Γαλαξία μας, συμπεριλαμβανομένου του μονοξειδίου του άνθρακα, των υδρατμών και του υδροκυανίου. Με την ανάλυση της υπογραφής αυτών των μορίων οι αστρονόμοι ήταν σε θέση να εξετάσουν μερικές από τις θεμελιώδεις ιδιότητες του διαστρικού αερίου που περιβάλλει την μαύρη τρύπα. "Το Herschel ανέλυσε την εκπομπή του απώτερου υπερύθρου μέσα σε ένα μόλις έτος φωτός της μαύρης τρυπάς, καθιστώντας για πρώτη φορά δυνατό το διαχωρισμό σε αυτά τα μήκη κύματος, εκπομπών που οφείλονται στην κεντρική κοιλότητα και εκπομπών από τον περιβάλλοντα πυκνό μοριακό δίσκο", λέει ο Javier Goicoechea του Κέντρου Αστροβιολογίας ( Centro de Astrobiología ) της Ισπανίας, και επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας όπου αναφέρονται τα αποτελέσματα. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν το πόσο ζεστό γίνεται το μοριακό αέριο στην εσώτατη κεντρική περιοχή του γαλαξία. Τουλάχιστον ένα μέρος του είναι περίπου 1 000 º C, πολύ θερμότερο από ό, τι τα τυπικά διαστρικά νέφη, τα οποία είναι συνήθως μόνο μερικές δεκάδες βαθμούς πάνω από τους -273 º C από το απόλυτο μηδέν. Ενώ γνωρίζουμε πως ένα μέρος της θερμότητας βρίσκεται σε έντονα υπεριώδη ακτινοβολία ρέοντας από ένα σύμπλεγμα τεράστιων άστρων που είναι πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο, δεν αρκεί από μόνο του να εξηγήσει τις υψηλές θερμοκρασίες. Εκτός από την αστρική ακτινοβολία, η ομάδα του Δρ Goicoechea υποθέτει ότι η εκπομπή από έντονους κραδασμούς άκρως μαγνητισμένου αέριου στην περιοχή μπορεί να συμβάλει σημαντικά στις υψηλές θερμοκρασίες. Τέτοιοι κραδασμοί μπορούν να παραχθούν σε συγκρούσεις μεταξύ νεφών αερίου, ή σε υλικό που ρέει με μεγάλη ταχύτητα από τα αστέρια και τους πρωταστέρες. "Οι παρατηρήσεις είναι συνεπείς επίσης με τις λωρίδες θερμού αερίου που επιταχύνονται προς τον Sgr Α * , πέφτοντας προς το κέντρο του γαλαξία", λέει ο Δρ Goicoechea . "Η μαύρη τρύπα του γαλαξία μας μπορεί να μαγειρεύει το δείπνο της μπροστά στα μάτια του Herschel ". Ακριβώς πριν πέσει το υλικό μέσα σε μια μαύρη τρύπα, θερμαίνεται πάρα πολύ και μπορεί να προκαλέσει υψηλής ενέργειας εκλάμψεις ακτίνων Χ και ακτίνων γάμμα. Ενώ ο Sgr A * παρουσιάζει επί του παρόντος λίγα σημάδια τέτοιας δραστηριότητας, αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει . Με τη χρήση παρατηρήσεων εγγύς υπερύθρου, άλλοι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει ένα ξεχωριστό, συμπαγές νέφος αερίου του οποίου η μάζα ανέρχεται συγκριτικά σε λίγες γήινες μάζες και κινείται σπειροειδώς προς τη μαύρη τρύπα. Εντοπισμένο πολύ πιο κοντά στη μαύρη τρύπα από ότι η δεξαμενή του υλικού που μελετήθηκε από το Herschel σε αυτή την εργασία, μπορεί τελικά να καταβροχθιστεί από την τρύπα αργότερα μέσα στο έτος. Τα διαστημικά οχήματα συμπεριλαμβανομένων του XMM-Newton και του Integral της ESA , θα περιμένουν να εντοπίσουν τυχόν ίχνη υψηλής ενέργειας καθώς η μαύρη τρύπα θα απολαμβάνει το γεύμα της. "Το κέντρο του Γαλαξία μας είναι μια περίπλοκη περιοχή, αλλά με αυτές τις παρατηρήσεις από το Herschel , έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση της γύρω περιοχής μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, γεγονός που τελικά θα συμβάλει στη βελτίωση της εικόνας μας για την εξέλιξη των γαλαξιών," λέει ο Göran Pilbratt , επιστήμονας του έργου Herschel της ESA http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Herschel_anakhalypse_zestho_aherio_sto_menohu_tes_mahures_trhupas_toy_Galaxhia_mas

«Οι ΗΠΑ πρέπει να αποικήσουν τον Αρη» Ο Μπαζ Ολντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη τον Ιούλιο του 1969, δήλωσε χθες Τετάρτη πως οι ΗΠΑ πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία, με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα, να στείλουν ανθρώπους στον Άρη για να δημιουργήσουν εκεί μια μόνιμη αποικία. «Οι ΗΠΑ οφείλουν να συνεχίσουν να είναι ο ηγέτης στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις και πιστεύω ότι μπορούμε επίσης να υπολογίσουμε στο δυναμισμό του ιδιωτικού τομέα για να αναπτύξουμε ένα σύστημα που θα επιτρέπει να προσεδαφισθούμε στον Άρη», δήλωσε αυτός ο 83χρονος πρώην αστροναύτης στη διάρκεια διάσκεψης αφιερωμένης στην κατάκτηση του κόκκινου πλανήτη στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα. «Θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και τις προσπάθειες της NASA στην εγκατάσταση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στον Άρη ως τις δεκαετίες του 2030 και του 2040», εξήγησε, αναφερόμενος λεπτομερώς στο σχέδιό του για διαστημόπλοια τα οποία θα κυκλοφορούν διαρκώς ανάμεσα στη Γη και τον Άρη επωφελούμενα από την τροχιακή ταχύτητα των δύο πλανητών. «Δεν βλέπω τι άλλο θα μπορούσε να κάνει αυτή η κυβέρνηση (του Μπαράκ Ομπάμα) για να δείξει στον κόσμο ότι οι ΗΠΑ παραμένουν ο φάρος της διαστημικής εξερεύνησης», τόνισε ο Μπαζ Όλντριν, ο οποίος πιστεύει πως «είμαστε έτοιμοι τώρα να στείλουμε ανθρώπους πέρα από τη Σελήνη». Σύμφωνα με τον ίδιο, «είναι τεχνικά και οικονομικά δυνατό, ακόμη και σ' αυτή την περίοδο των δημοσιονομικών δυσκολιών, να αρχίσουμε να εγκαθιστούμε αποικίες στον Άρη». Ο Όλντριν εξήγησε πως η NASA μπορεί να επωφεληθεί από την τεχνογνωσία που απέκτησε με την κατάκτηση της Σελήνης και με τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και εκτιμά πως «έχει ήδη γίνει το μεγαλύτερο μέρος των ερευνών» για να επιχειρηθεί μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Αντίθετα όμως από τον Όλντριν, ο επικεφαλής της NASA, ο Τσαρλς Μπόλντεν, πιστεύει πως οι ΗΠΑ δεν είναι έτοιμες από τεχνικής πλευράς. Ο Μπόλντεν είχε εξηγήσει τη Δευτέρα, κατά την πρώτη ημέρα της διάσκεψης, πως μένει ακόμη να καλυφθούν σημαντικές τεχνολογικές ελλείψεις. Για τον Μπαζ Όλντριν, πρέπει κυρίως να αποδεσμευθούν τα κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την αποστολή αυτή, καθώς και να υπάρξει η πολιτική βούληση. Σχόλιο:Αν δεν γίνει το πρώτο βήμα μετα το πέρας της χρήσης του ISS το 2020 με την δημιουργία βάσεων στην Σελήνη και την απόκτηση τεχνογνωσίας το αλμα στον Αρη θα είναι η μη τι αλλο παρακινδυνευμενο.Τα βήματα ειναι πολυ συγκεκριμένα(ISS-Σελήνη-Αρης & Αστεροειδείς)και αυτο εχει γίνει κατανοητο απο ολους(Ρωσια-Κίνα-Ευρώπη κ.λ.π.)και μονο στις Η.Π.Α. παραπαίουν πότε με αστεροείδεις μετα Αρη αντε και Σελήνη και πάμε λέγοντας σε συνεδριάσεις του Κογκρέσου. http://www.tanea.gr/news/world/article/5016412/oi-hpa-prepei-na-apoikhsoyn-ton-arh-leei-o-deyteros-anthrwpos-poy-perpathse-sth-selhnh/

Ελληνίδα αστροφυσικός της NASA στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ. Άλλη μια επιστήμων ελληνικής καταγωγής, που διαπρέπει στο εξωτερικό, γνώρισε μια σημαντική διεθνή καταξίωση. Πρόκειται για την αστροφυσικό της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) Χρύσα Κουβελιώτου, η οποία επελέγη ως νέο μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, του ανώτερου επιστημονικού φορέα της χώρας, ως αναγνώριση της πολλαπλής συνεισφοράς της στη διαστημική και αστρονομική έρευνα. Η κ. Κουβελιώτου είναι ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ της NASA, στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα και, εδώ και χρόνια, διεξάγει έρευνες πάνω σε διάφορα αστρονομικά-αστροφυσικά φαινόμενα στο πεδίο των υψηλών ενεργειών, όπως οι μαύρες τρύπες, οι αστέρες νετρονίων (πάλσαρ) και ιδίως οι εκρήξεις ακτινών-γάμα. Η Ελληνίδα επιστήμων άρχισε να εργάζεται στη NASA το 2000 και έχει υπάρξει επικεφαλής ερευνήτρια σε πολλές επιστημονικές έρευνες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Σήμερα, μεταξύ άλλων, συμμετέχει στην επιστημονική ομάδα που μελετά τις εκρήξεις ακτινών γάμα (Gamma-Ray Bursts ή GRBs) μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου «Fermi». Ακόμα, συμμετέχει στις επιστημονικές ομάδες που κατευθύνουν τα τηλεσκόπια Swift και NuSTAR, μελετώντας τα πιο εκρηκτικά φαινόμενα στο σύμπαν. Οι μελέτες της Χ. Κουβελιώτου έχουν ρίξει φως στις εκρήξεις ακτινών-γάμα (τα πιο φωτεινά και ισχυρά φαινόμενα που έχουν ποτέ καταγραφεί στις εσχατιές του διαστήματος) και η ίδια συμμετείχε στη διεθνή επιστημονική ομάδα που για πρώτη φορά επιβεβαίωσε ότι αυτά τα φαινόμενα προέρχονται από πηγές εκτός του γαλαξία μας (κυρίως από τη βαρυτική κατάρρευση μεγάλων άστρων και τη συνακόλουθη δημιουργία μαύρων οπών). Επιπλέον, η κ. Κουβελιώτου με τους συνεργάτες της έκανε την πρώτη επιβεβαιωμένη ανακάλυψη ενός σπάνιου είδους πολύ πυκνών μαγνητικών άστρων νετρονίων (magnetars), που αποτελούν απομεινάρια εκρήξεων υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα). Αυτά τα άστρα έχουν μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από το γήινο. Η Χρύσα Κουβελιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1975), έκανε το μεταπτυχιακό της στην αστροφυσική στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Σάσεξ (1977) και πήρε το διδακτορικό της από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία (1981), όντας πιθανώς η πρώτη επιστήμων στον κόσμο που έκανε PhD στις εκρήξεις ακτίνων-γάμα. Για 12 χρόνια δίδαξε Φυσική και Αστρονομία στο πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά τελικά την «κέρδισε» η έρευνα στη NASA. (Να ο δρόμος για πολλούς φίλους του AstroVox που επανειλλήμενα ρωτουν!!!) Έχει δεχτεί διάφορα βραβεία για το έργο της, όπως το «Βραβείο Ρόσι» (2003) και το «Βραβείο Ντεκάρτ» (2004), ενώ πέρυσι τιμήθηκε με το «Βραβείο Αστροφυσικής Ντάνι Χάινεμαν» (το απονέμουν από κοινού το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής και η Αμερικανική Αστρονομική Εταιρία), καθώς και το Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας της NASA. Το περιοδικό «Time» την χαρακτήρισε ένα από τα 25 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς στο πεδίο έρευνας του διαστήματος, έχοντας κάνει πάνω από 370 επιστημονικές δημοσιεύσεις. Όπως έχει δηλώσει η κ. Κουβελιώτου, «όταν ήμουν ακόμα στην Ελλάδα, παρακολούθησα τον Νιλ Άρμστρονγκ να κάνει το διάσημό βήμα του στο φεγγάρι. Γοητεύτηκα τόσο που αποφάσισα αμέσως ότι ήθελα να γίνω αστροναύτης. Όμως δεν υπήρχαν Έλληνες αστροναύτες κι έτσι επέλεξα ένα άλλο μονοπάτι: την αστρονομία». http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_07/05/2013_497505 Η Ρωσία θα εκτοξεύσει ένα γυάλινο δορυφόρο. Η Ρωσική εταιρία κατασκευής συστημάτων ακριβείας «Systems Precision Instrument» άρχισε την παραγωγή μιας νέας τροποποίησης του σφαιρικού γυάλινου αυτόνομου νανοδορυφόρου Blits, που προορίζεται για την ανάπτυξη των τεχνολογιών τηλεμετρίας λέιζερ, ανακοίνωσε η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος. Ο δορυφόρος δημιουργείται στο πλαίσιο του προγράμματος GLONASS στη θέση της πρώτης διαστημικής συσκευής Blits, η οποία χάθηκε τον Ιανουάριο του 2013, όπως πιστεύεται, λόγω της σύγκρουσής της με ένα θραύσμα διαστημικών σκουπιδιών. Σύμφωνα με τους ειδικούς της εταιρείας, οι επόμενοι δορυφόροι της σειράς Blits πρέπει να τίθενται σε υψηλότερες τροχιές, δήλωσαν στην Roskosmos. http://greek.ruvr.ru/2013_05_03/112393729/ Η Κίνα εκτόξευσε με επιτυχία τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο. Η εκτόξευση του διαστημικού δορυφόρου Zhongxing-11 πραγματοποιήθηκε από το κοσμοδρόμιο Σιτσάν στη νοτιοδυτική Κίνα, από τον πύραυλο μεταφορέα Changzheng-3B. Ο δορυφόρος θα μεταδίδει σήματα τηλεπικοινωνίας στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού ωκεανού. Το 2013, η Κίνα σχεδιάζει να εκτοξεύσει 20 διαστημικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένου του επανδρωμένου διαστημοπλοίου Shenzhou-10. Αυτή τη στιγμή στην τροχιά της Γης κινούνται περισσότερες από 200 κινεζικές διαστημικές συσκευές, οι οποίες αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο του συνολικού αριθμού των διαστημικών οχημάτων. http://greek.ruvr.ru/2013_05_02/112321964/ Το ΚΕΔΠ διόρθωσε την τροχιά του ΔΔΣ. Το ρωσικό Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων (ΚΕΔΠ) διόρθωσε σήμερα με επιτυχία την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με σκοπό την εξασφάλιση της σύζευξης εργασίας του με το μεταγωγικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-09M, το οποίο προβλέπεται να εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 29 Μαΐου. Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε με τη βοήθεια του διαστημοπλοίου εφοδιασμού Progress M-19M. Οι κινητήρες του Progress λειτούργησαν 859 δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα ο Σταθμός να ανυψωθεί περίπου κατά 2,6 χιλιόμετρα. http://greek.ruvr.ru/2013_05_08/112772261/ Ρώσοι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την κοσμική υπόθεση της δημιουργίας των κεραυνών. Οι Ρώσοι επιστήμονες Αλεξάντρ Γκουρέβιτς και Ανατόλι Καράστιν βρήκαν νέα πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας ότι η αιτία του κεραυνού είναι η κοσμική ακτινοβολία - υψηλής ενέργειας φορτισμένα σωματίδια από το διάστημα. Το άρθρο τους δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters. Η διαδικασία της δημιουργίας της ηλεκτρικής εκκένωσης είναι αρκετά πολύπλοκη και δεν είναι αξιόπιστα γνωστό, τι ακριβώς προκαλεί τον ίδιο τον κεραυνό. Στο έργο τους ο Γκουρέβιτς και ο Καράστιν ανέλυσαν τα στοιχεία των παρατηρήσεων περισσότερων από 3800 κεραυνών. Σε μερικές εκατοντάδες περιπτώσεις κατόρθωσαν να δείξουν αξιόπιστα ότι του κεραυνού προηγείται ραδιοπαλμός. http://greek.ruvr.ru/2013_05_07/112734350/

Καταπληκτική φωτογραφία από τον δορυφόρο του Κρόνου. Μια εξαιρετική φωτογραφία από τον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο έστειλε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον πλανήτη και τα δεκάδες φεγγάρια του τα τελευταία εννέα χρόνια. Το Cassini τράβηξε την φωτογραφία από απόσταση 777 χιλιάδων χλμ από τον παγωμένο δορυφόρο. Στην εικόνα, οι πίδακες πάγου και υδρατμών του δορυφόρου που βρίσκονται στο Νότιο Πόλο του μοιάζουν με μια φωτεινή...ουρά. Η NASA που έδωσε στη δημοσιότητα την εικόνα αναφέρει ότι ο Εγκέλαδος μοιάζει με «περήφανο παγώνι που επιδεικνύει τα υπέροχα φτερά του». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511298

Η αντιύλη υπακούει στη βαρύτητα; Επιστήμονες του CERN πραγματοποιούν ένα από τα πιο παράξενα πειράματα, εξετάζοντας εάν η αντιύλη υπακούει στη βαρύτητα ή πέφτει προς τα πάνω. Οι επιστήμονες πειραματίζονται με την αντιύλη ως πιθανό μέσο για τη δημιουργία ενός συστήματος προώθησης διαστημικών οχημάτων με βάση την αντιβαρύτητα. Τα σωματίδια αντιύλης ενεργούν αντίστροφα από την κανονική ύλη, φέροντας ίσο αλλά αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Οι ερευνητές δεν είναι ακόμα βέβαιοι για το πώς η αντιύλη ανταποκρίνεται στη βαρύτητα, αλλά η επικρατούσα θεωρία είναι ότι «πέφτει» προς τα πάνω αντί προς τα κάτω. Το πείραμα Alpha του CERN μπορεί να είναι το επόμενο βήμα για την επιβεβαίωση αυτής της ιδέας. To Alpha (Antihydrogen Laser Physics Apparatus) είναι μία συσκευή λέιζερ αντιυδρογόνου που έχει σχεδιαστεί για να παγιδεύει άτομα αντιύλης προς μελέτη. Το αντιυδρογόνο είναι ένα άτομο που αποτελείται από ένα αντιπρωτόνιο και ένα ποζιτρόνιο, τα αντισωματίδια του πρωτονίου και ηλεκτρονίου αντίστοιχα. Το 2011, οι ερευνητές του Alpha κατάφεραν να παγιδεύσουν άτομα αντιυδρογόνου για 1.000 δευτερόλεπτα. http://physicsgg.me/2011/06/06/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-1000-%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%80/ Νωρίτερα αυτό το έτος, επέστρεψαν πίσω σε αυτά τα δεδομένα προκειμένου να ελέγξουν με ποιον τρόπο η αντιύλη αντιδρά στη βαρύτητα. «Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, απελευθερώσαμε τα άτομα αντιυδρογόνου και εξετάσαμε την εξολόθρευσή τους», δήλωσε ο Τζέφρυ Χανγκστ, μέλος της πειραματικής ομάδας. «Εξετάσαμε όλα αυτά τα δεδομένα για να δούμε εάν υπάρχει οποιαδήποτε επίδραση της βαρύτητας στις θέσεις στις οποίες εξολοθρεύεται. Αναζητούσαμε άτομα που να πέφτουν στο σύντομο χρονικό διάστημα (30 χιλιοστά του δευτερολέπτου) που υπάρχουν όταν κλείνει το μαγνητικό πεδίο και πριν χτυπήσουν τον τοίχο», πρόσθεσε. Έως τώρα, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να καθορίσουν δύο πράγματα. Εάν ένα άτομο αντιυδρογόνου πέφτει προς τα κάτω, η βαρυτική μάζα του δεν μπορεί να είναι πάνω από 110 φορές μεγαλύτερη από ότι αδρανειακή μάζα του. Αν πέφτει προς τα πάνω, η βαρυτική του μάζα μπορεί να είναι το πολύ 65 φορές μεγαλύτερη. Η βαρυτική μάζα είναι η μάζα ενός σώματος, όπως αυτή μετράται από τη βαρυτική έλξη της σε άλλα σώματα, και είναι αυτή που παράγει το «βάρος» ενός αντικειμένου που έλκεται από τη Γη. Αδρανειακή μάζα είναι η μάζα του σώματος όπως μετράται από το πόσο έντονα έχει επιταχυνθεί από μια δεδομένη δύναμη. Ενώ τα στοιχεία ήταν πολύ ενδιαφέροντα, δεν ήταν αρκετά σαφή. Ωστόσο, η ομάδα Alpha αισιοδοξεί ότι τα πρόσφατα ευρήματα μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ξεκάθαρα συμπεράσματα στο άμεσο μέλλον. «Δεν είναι μία πολύ επιτυχημένη προσπάθεια ακόμα, αλλά είναι η πρώτη φορά που κάποιος έχει τη δυνατότητα να μιλήσει για αυτό», δήλωσε ο Χανγκστ. «Στην πραγματικότητα έχουμε ένα μηχάνημα που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το ερώτημα, και αυτό είναι συναρπαστικό για εμάς εδώ. Έχουμε πολλές επιλογές για τη μελέτη της αντιύλης και αυτή εδώ είναι μία που έχει πλούσιο μέλλον», κατέληξε. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/05/05/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%8d%ce%bb%ce%b7-%cf%85%cf%80%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/

Το μέλλον είναι μακριά από τη Γη! Ένας από τους κορυφαίους σήμερα κοσμολόγους είναι σίγουρος για το επόμενο στάδιο εξέλιξης του ανθρώπου. Τους ονομάζει «μεταανθρώπους». Είναι το επόμενο στάδιο της εξέλιξης του ανθρώπου που θα κληθεί να αποικίσει μακρινούς κόσμους. Ο βασιλικός αστρονόμος σε Μάρτιν Ρις, ένας από τους κορυφαίους σήμερα κοσμολόγους, είναι σίγουρος πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι πολύ μακριά από τη Γη. Το τι μας περιμένει πέρα από τη γήινη ατμόσφαιρα σε δεκαετίες ή αιώνες από σήμερα κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει με ακρίβεια. Όμως, όπως ο ίδιος πιστεύει, ακόμα και εμείς οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουμε με τους μακρινούς μας απογόνους. Η φυσική επιλογή, η κινητήρια δύναμη που οδηγεί την εξέλιξη της ζωής στη Γη εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, θα υποκατασταθεί σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο είδος από την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας και τις γενετικής τροποποίησης. Μα περιμένουν πολλές εκπλήξεις, λέει στην εφημερίδα «Independent» ο φημισμένος επιστήμονας. Ακόμα και το Σύμπαν «μας» που όλοι ξέρουμε ότι προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη μπορεί να αποδειχτεί μια νησίδα σε έναν κόσμο από αμέτρητα Σύμπαντα που προέκυψαν από αμέτρητες Μεγάλες Εκρήξεις. Αυτό που μας περιμένει εκεί έξω μπορεί να είναι τόσο μεγάλο και τόσο μεγάλο και τόσο περίπλοκο που οι θεωρίες του Αϊνστάιν να μην έχουν καμία αξία. Όπως το πλαγκτόν, που νιώθει ότι το σύμπαν του είναι ένας κουβάς νερό, όμως στην πραγματικότητα είναι μια απλή σταγόνα στον άπειρο ωκεανό. http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=229155&catID=22 Η NASA χρυσοπληρώνει την Μόσχα για μεταφορά αστροναυτών. Η NASA υποχρεούται να καταβάλει στην Ρωσία το ποσό των 424 εκατ. δολ. για τη μεταφορά των αστροναυτών της στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μέσω του διαστημοπλοίου Σογιούζ, όπως ανακοίνωσε η διαστημική υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κόστος της νέας σύμβασης με την οποία θα μεταφέρονται έξι αμερικανοί αστροναύτες στον ISS κατά το 2016 και τους πρώτους έξι μήνες του 2017, υπολογίζεται σε 70.600.000 δολάρια ανά αστροναύτη. Η τιμή είναι αυξημένη κατά 5,6 εκατομμύρια ευρώ ανά άτομο σε σύγκριση με το τρέχον κόστος με το οποίο χρεώνουν οι Ρώσοι τους Αμερικανούς για τις διαστημικές αποστολές. Ο επικεφαλής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, μέσω του προσωπικού του blog, κατηγόρησε το Κογκρέσο ότι ανάγκασε την αμερικανική διαστημική υπηρεσία να υπογράψει τη νέα ακριβότερη σύμβαση με τη Μόσχα, μετά τη μη έγκριση του συνολικού προϋπολογισμού 821 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση της υπηρεσίας και τη χρήση εναλλακτικής λύσης, για την αποστολή των αστροναυτών στο διάστημα. Το ρωσικό Σογιούζ είναι το μοναδικό διαθέσιμο μέσο για τη μεταφορά αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), μετά το τέλος των πτήσεων των διαστημικών λεωφορείων των Ηνωμένων Πολιτειών τον Ιούλιο του 2011. http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-424-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84-%CE%B4%CE%BF%CE%BB-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss Κίνα: Συνεχίζονται πυρετωδώς οι προετοιμασίες για την αποστολή Shenzhou 10. Ζήτημα εβδομάδων είναι η εκτόξευση της κινεζικής αποστολής στο διάστημα Shenzhou 10 η οποία θα έχει τριμελές πλήρωμα, 2 άνδρες και μια γυναίκα. Η αποστολή θα εκτοξευτεί από το κινεζικό διαστημικό κέντρο Jiuquan και θα συνδεθεί στο διάστημα με το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 1. Οι πληροφορίες που δίνονται στην δημοσιότητα είναι με το σταγονόμετρο και υπάρχει πέπλο μυστικότητας όπως συνηθίζουν άλλωστε οι Κινέζοι. Πάντως, δεν υπάρχουν ενδείξεις για τεχνικά ή άλλα προβλήματα και όλα αναμένονται να κυλήσουν ομαλώς. Το σκάφος Shenzhou 10 είναι αντίγραφο των Shenzhou 8 και 9 τα οποία έδειξαν ότι είναι άρτια από τεχνικής και επιχειρησιακής πλευράς στις αποστολές που συμμετείχαν. Το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 1 είναι ενα μικρό σε μέγεθος διαστημικό "διαμέρισμα", λίγο μεγαλύτερο από την κάψουλα του Shenzhou 10, και βρίσκεται σε τροχιά εδω και λίγους μήνες χωρίς πλήρωμα. Το Shenzhou 10 θα εκτοξευτεί στο διάστημα με τον πύραυλο-φορέα Long March 2F. Δεν υπάρχουν ασφαλής πληροφορίες για τα μέλη του πληρώματος. Σίγουρα θα υπάρχει μια γυναίκα όπως έχουν επιβεβαιώσει και οι ίδιοι οι Κινέζοι και μάλλον θα πρόκειται για την 35χρονη Σμηναγό Wang Yaping, την μια από τις δυο γυναίκες του σώματος ταϊκοναυτών του κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Η άλλη γυναίκα είναι η 34χρονη Ταγματάρχης Liu Yang, η οποία συμμετείχε στην αποστολή Shenzhou 9 το 2012 ως η πρώτη Κινέζα στο διάστημα. Για τους δυο άνδρες που θα συμπληρώσουν το πλήρωμα δεν υπάρχουν κάποιες ενδείξεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%87%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%B4%CF%8E%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-shenzhou-10 Τα σαλιγκάρια του δορυφόρου Bion-M θα συμβάλουν στην προετοιμασία των ανθρώπων για μακρινές διαστημικές αποστολές. Τα 20 σαλιγκάρια που στάλθηκαν στα μέσα Απριλίου στον επιστημονικό βιολογικό δορυφόρο Bion-M στο διάστημα, θα συμβάλουν στην προετοιμασία των ανθρώπων για μακρινές διαστημικές αποστολές, δήλωσε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Ανώτατης Νευρικής Δραστηριότητας πάβελ Μπαλαμπάν. Οι επιστήμονες με τη βοήθεια των σαλιγκαριών θα εξετάσουν τους αιθουσαίους πυρήνες στον εγκέφαλο. «Τα σαλιγκάρια έχουν θαυμάσιο αιθουσαίο σύστημα, γιατί αυτό είναι απλό - έχει μόνο 13 νευρώνες», - δήλωσε ο Μπαλαμπάν. Στους επιστήμονες τίθεται το καθήκον της εξεύρεσης των ρυθμιστικών μηχανισμών των αλλαγών, που προκαλούνται κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας επίδρασης της έλλειψης βαρύτητας. Επίσης, πρέπει να προσδιορίσουν, κατά πόσον οι διαδικασίες αυτές είναι αναστρέψιμες. http://greek.ruvr.ru/2013_04_30/112209058/ H Eλλάδα από τον Διαστημικό Σταθμό. Την παραπάνω φωτογραφία ανέβασε στο twitter πριν από λίγο ο αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield, συνοδευόμενη με το σχόλιο: “The Greek islands, like delicate shattered eggshell pieces” http://physicsgg.me/2013/04/30/h-e%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%bc%cf%8c/ 229154.pdf

O Leo P εντοπίστηκε στο Τοπικό Σμήνος. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell ανακάλυψαν έναν γειτονικό μας γαλαξία, αυξάνοντας τον αριθμό των γαλαξιών του Τοπικού Σμήνους, του γαλαξιακού σμήνους στο οποίο ανήκει και ο δικός μας. Η ανακάλυψη οδηγεί στην εκτίμηση ότι υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες στη γειτονιά μας τους οποίους δεν έχουν καταφέρει ακόμη οι επιστήμονες να εντοπίσουν. Οι ερευνητές εξερευνούσαν τις περιοχές εντός του Τοπικού Σμήνους με τα ραδιοτηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο και έπεσαν πάνω σε ένα κοσμικό αντικείμενο που έμοιαζε με ένα μεγάλο νέφος υδρογόνου. Αποφάσισαν να διαπιστώσουν τι ήταν αυτό το αντικείμενο και χρησιμοποίησαν τα οπτικά τηλεσκόπια του Εθνικού Αστεροσκοπείου Kitt Peak στην Αριζόνα. Διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για έναν μικρό γαλαξία που ανήκει στο είδος που οι επιστήμονες ονομάζουν «γαλαξίες νάνοι». Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal». Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 5-6 εκατομμυρίων φωτός από τον δικό μας γαλαξία στον αστερισμό του Λέοντα (Leo) όπου έχουν ανακαλυφθεί και άλλοι γαλαξίες. Ετσι, ο νέος γαλαξίας έλαβε την ονομασία Leo P. Ο γαλαξίας μας μαζί με εκείνον της Ανδρομέδας λειτουργούν ως «ομαδάρχες» του Τοπικού Σμήνους αφού η πλειονότητα των γαλαξιών του σμήνους συνωστίζονται γύρω τους. Ο Leo P ανήκει σε εκείνους που ζουν πιο απομονωμένα, πιο μοναχικά σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχουν σε κοντινή απόσταση άλλοι γαλαξίες. Δεδομένης της μεγαλύτερης απόστασης από τη Γη στην οποία βρίσκονται αλλά και της μειωμένης τους φωτεινότητας αυτοί οι γαλαξίες είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Αν και οι γαλαξίες νάνοι θεωρείται ότι επειδή υπολείπονται σε κοσμική ύλη δεν είναι παραγωγικοί εντούτοις ο Leo P φαίνεται ότι παράγει νέα και ιδιαίτερα λαμπερά άστρα. Βέβαια ο Leo P υπολογίζεται ότι διαθέτει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άστρα ενώ ο γαλαξίας μας εκτιμάται ότι διαθέτει 100-400 δισεκατομμύρια άστρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=510919

Τερατώδης κυκλώνας μαίνεται στον Κρόνο. Εννέα χρόνια μετά την άφιξή της στο σύστημα του Κρόνου, η αποστολή Cassini της NASA κατάφερε για πρώτη φορά να ζουμάρει σε έναν τερατώδη κυκλώνα που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη και καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας. Σε εικόνες και βίντεο υψηλής ανάλυσης, το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. Τα λεπτά, φωτεινά σύννεφα που διακρίνονται στην περιφέρεια της δίνης κινούνται με ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα. Επιπλέον, ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε έναν μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα που είχε εντοπιστεί σε προηγούμενα περάσματα του Cassini και βαφτίστηκε «το εξάγωνο». Η γιγάντια πολική δίνη «μοιάζει πολύ με τους κυκλώνες της Γης» σχολιάζει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Cassini στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Caltech). «Βρίσκεται όμως στον Κρόνο, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, και τροφοδοτείται με κάποιο τρόπο από τις μικρές ποσότητες υδρατμών που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα υδρογόνου του Κρόνου» συνεχίζει. Πέρα από το τεράστιο μέγεθός της, μια άλλη διαφορά της δίνης σε σχέση με τους κυκλώνες της Γης είναι ότι το μάτι της παραμένει ακίνητο πάνω από το βόρειο πόλο του πλανήτη. Ο κυκλώνας πιστεύεται ότι μαίνεται στον Κρόνο εδώ και πολλά χρόνια, μέχρι σήμερα όμως δεν ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί στα ορατά μήκη κύματος, καθώς ο βόρειος πόλος ήταν τυλιγμένος στο σκοτάδι ενός πολυετούς χειμώνα (ένα έτος στον Κρόνο διαρκεί 29 γήινα χρόνια). Με την αλλαγή των εποχών, το Cassini είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να φωτογραφίσει τη δίνη στο αμυδρό ηλιακό φως, εννέα χρόνια μετά την άφιξή του στον πλανήτη το 2004. Οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκε να ρυθμίσουν προσεκτικά την τροχιά του Cassini έτσι ώστε το σκάφος να περνά περιοδικά πάνω και κάτω από τον ισημερινό του Κρόνου. Βίντεο: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-vid

Στην Αυστραλία δημιούργησαν τη βάση για ένα κβαντικό «διαδίκτυο» Αυστραλοί φυσικοί δημιούργησαν μία υβριδική συσκευή με βάση ένα τρανζίστορ και άτομο ερβίου, το οποίο μπορεί να μετατρέπει το φως σε qubits (κβαντικά bit), γεγονός το οποίο επιτρέπει να συνδεθούν οι κβαντικοί υπολογιστές σε ένα είδος «διαδικτύου»,αναφέρεται σε άρθρο δημοσιευμένο στο περιοδικό Nature. «Τα δεδομένα σε μια κβαντική κατάσταση είναι πιο εύκολο να τα μεταφέρουμε με τη βοήθεια του φωτός, απ’ ότι με το ηλεκτρικό ρεύμα. Τελικά η ανάπτυξη της τεχνολογίας αυτής θα οδηγήσει στην εμφάνιση των κβαντικών δικτύων, τα οποία θα μπορούν να μεταφέρουν δεδομένα σε μεγάλες αποστάσεις», δήλωσε ο Τσουνμίνγκ Ιν από το πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας του Κέσινγκτον (Αυστραλία). http://greek.ruvr.ru/2013_05_01/112293592/

Αναδημιουργία της πρώτης ιστοσελίδας στο CERN. Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την υπογραφή του ιστορικού εγγράφου https://cds.cern.ch/record/1164399 με το οποίο οι υπεύθυνοι του CERN αποποιήθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα για τη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού, ο οποίος έκτοτε ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. (Ενα τεράστιο δωρο σε ολο τον πλανήτη!!!) Η επέτειος αυτή συμπίπτει με το πρόγραμμα που ξεκινά στο CERN για την αναδημιουργία της πρώτης σελίδας του Διαδικτύου, http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html που επιπλέον θα τρέχει στον αρχικό εξοπλισμό Πριν από 20 χρόνια ο πυρηνικός φυσικός Tim Berners-Lee «ανέβασε» στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του CERN την πρώτη ιστοσελίδα. H αρχέγονη αυτή ιστοσελίδα περιείχε λίγες γραμμές κειμένου και αρκετούς υπερσυνδέσμους. Το γεγονός αυτό μπορεί τότε να πέρασε απαρατήρητο. Στη συνέχεια όμως επηρέασε την εξέλιξη του πολιτισμού μας περισσότερο από οποιαδήποτε (μέχρι τώρα) ανακάλυψη των επιταχυντών του CERN. Πολλές φορές δημιουργείται σύγχυση μεταξύ του Διαδικτύου (Internet) και του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web ή www). Το Internet είναι η υποδομή πάνω στην οποία στηρίζεται ο Παγκόσμιος Ιστός. Το Internet δημιουργήθηκε στη δεκαετία του 70, όταν πολλά ανεξάρτητα δίκτυα υπολογιστών συνδέθηκαν σε μία ενιαία δομή, αλλά η χρήση του ήταν περιορισμένη. Χρησιμοποιείτο μόνο απ’ όσους είχαν πρόσβαση στους μεγάλους υπολογιστές της εποχής (προσωπικοί υπολογιστές τότε δεν υπήρχαν) και τέτοιους διέθεταν μόνο ο αμερικανικός στρατός (Arpanet), ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια ή μεγάλες επιχειρήσεις. Το 1990 ο άγγλος φυσικός Tim Berners-Lee, που εργαζόταν στο CERN υλοποίησε κάτι πρωτοποριακό σχετικά με τη χρήση του Διαδικτύου. Μέχρι τότε το διαδίκτυο το χρησιμοποιούσαν κυρίως για την αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Ο Berners-Lee σκέφτηκε ότι αν κάποιος ήθελε να «μεταδώσει» μια πληροφορία , αντί να την στέλνει με email σε ανυποψίαστους αποδέκτες, θα μπορούσε εναλλακτικά να κάνει το εξής: να την αποθηκεύσει πρώτα στον υπολογιστή του και στη συνέχεια να επιτρέψει στους υπόλοιπους χρήστες που είναι συνδεδεμένοι στο Internet να έχουν πρόσβαση σε αυτήν – σ’ αυτό που σήμερα λέμε ιστοσελίδα. Και υλοποίησε την ιδέα του σε δύο υπολογιστές NeXT, τους οποίους παρήγαγε τη διετία 1988-1990 η ομώνυμη εταιρεία του Steve Jobs, που τότε είχε εκδιωχθεί από την Apple. Επιπλέον Berners-Lee ανακάλυψε και το υπερ-κείμενο (hypertext) http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF : «πίσω» από ορισμένες λέξεις ή εικόνες του κειμένου της ιστοσελίδας υπάρχει η διεύθυνση μιας άλλης ιστοσελίδας που είναι σχετική με τη λέξη ή την εικόνα. Έτσι μπορούμε εύκολα να μεταβαίνουμε από μια ιστοσελίδα σε μια άλλη, χωρίς απαιτείται η γνώση των διευθύνσεών τους. Στην πρώτη ιστοσελίδα ο Burners-Lee είχε συμπεριλάβει οδηγίες για τη γραφή του κώδικα που «περιγράφει» τη δομή μιας ιστοσελίδας καθώς και για την εκτέλεσή του, έτσι ώστε στην οθόνη να εμφανίζεται το κείμενο με τον τρόπο που επιθυμεί ο συντάκτης της ιστοσελίδας. Τα πράγματα όμως απλοποιήθηκαν, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος λειτουργικός περιηγητής (browser), που ήταν ο Mosaic και στη συνέχεια πιο εύχρηστοι περιηγητές, όπως ο Netscape, ο Internet Explorer, ο Firefox και ο Chrome. Στις φωτογραφίες: Η πρώτη ιστοσελίδα: http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html Η πινακίδα που βρίσκεται στο CERN, εκεί όπου δημιουργήθηκε το World Wide Web. Ο υπολογιστής NeXT Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web. Στιγμιότυπο οθόνης από το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης.

Ο πιο επικίνδυνος αστεροειδής απέκτησε όνομα. Ο αστεροειδής 1999 RQ36, προς τον οποίο το 2016 θα κατευθυνθεί το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex για να συλλέξει δείγματα και να τα φέρει πίσω στη Γη, μετά το διαγωνισμό που διεξηχθει μεταξύ μαθητών, απέκτησε ένα νέο όνομα – το Benu, προς τιμήν της αρχαίας αιγυπτιακής θεότητας-ερωδιό, προσωποποίηση της ψυχής του Όσιρις, αναφέρεται στη σελίδα του προγράμματος. Ο αστεροειδής (101955) 1999 RQ36 μεγέθους 500 μέτρων, τον οποίο ανακάλυψαν οι επιστήμονες απασχολημένοι στο πρόγραμμα LINEAR του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, το 2182 θα προσεγγίσει τη Γη. Μετά από την «ακύρωση» της απειλής του Άποφις και μια σειράς άλλων αστεροειδών, αποτελεί τώρα πια το βασικό επικίνδυνο αντικείμενο για τον πλανήτη μας. http://greek.ruvr.ru/2013_05_01/112291228/

Το SpaceShipTwo πυροδοτησε τον κινητήρα του. Το σκάφος SpaceShipTwo της Virgin Galactic, της φιλόδοξης εταιρείας διαστημικών εκδρομών που ίδρυσε ο μεγιστάνας Ρίτσαρντ Μπράνσον, πυροδότησε για πρώτη φορά τον πυραυλοκινητήρα του σε δοκιμαστική πτήση. Στη δοκιμή της Δευτέρας, το SpaceShipTwo απογειώθηκε κρεμασμένο κάτω από το μητρικό αεροπλάνο WhiteKnightTwo. Όταν έφτασε σε ύψος 45.000 ποδών (14 χιλιόμετρα) πάνω από την έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια, το διαστημικό σκάφος αποδεσμεύτηκε, απομακρύνθηκε σε απόσταση ασφάλειας από το WhiteKnightTwo, και πυροδότησε τον πυραυλοκινητήρα του για 16 δευτερόλεπτα. Παρά τη μικρή διάρκεια πυροδότησης, το σκάφος επιτάχυνε μέχρι τα Mach 1,2. Στη συνέχεια επιβράδυνε και επέστρεψε στο αεροδρόμιο με ελεύθερη πτήση. Στις επόμενες δοκιμές, ο κινητήρας, ο οποίος καίει ένα μείγμα στερεού λάστιχου και υγρού υποξειδίου του αζώτου, θα ενεργοποιείται για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μέχρι το αεροσκάφος να φτάσει το τελικό ύψος των 100 χιλιομέτρων -το επίσημο όριο του Διαστήματος. Οι μελλοντικοί επιβάτες της Virgin Galactic θα μπορούν έτσι να απολαύσουν μια υποτροχιακή πτήση και να ζήσουν για λίγα λεπτά την εμπειρία της έλλειψης βαρύτητας. Η πτήση ονομάζεται υποτροχιακή επειδή το SpaceShipTwo δεν μπορεί να αναπτύξει αρκετά μεγάλη ταχύτητα ώστε να μπει σε τροχιά. Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα της εταιρείας, οι τουριστικές πτήσεις θα έπρεπε ήδη να έχουν αρχίσει. Όμως οι δοκιμές του SpaceShipTwo και του WhiteKnightTwo έχουν καθυστερήσει, και η εταιρεία είναι απρόθυμη να διευκρινίσει πότε θα αρχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της. Ωστόσο περισσότεροι από 500 υποψήφιοι πελάτες, ανάμεσά τους και ο διάσημος βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, έχουν ήδη δώσει προκαταβολές για τα μελλοντικά τους εισιτήρια. Το διαστημόπλοιο της Virgin Galactic θα απογειώνεται από το νέο διαστημικό κέντρο Spaceport America στο Νιου Μέξικο. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/04/29/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%cf%84%ce%bf-spaceshiptwo-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%af-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf/ Η Ολυμπιακή φλόγα θα μεταφερθεί στο Διάστημα. Κατά τη διάρκεια της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας πριν τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι, η δάδα θα μεταφερθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και θα «κάνει ακόμα και περίπατο» στον ανοιχτό χώρο. Θα την παραδόσουν μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα ο ένας στον άλλο ο Ολέγκ Κότοφ και ο Σεργκέι Ριαζάνσκι, οι οποίοι θα προσχωρήσουν στο βασικό πλήρωμα του Σταθμού. Για να πετάξει η Ολυμπιακή φλόγα στο Διάστημα, η εκτόξευση του διαστημοπλοίου Σογιούζ με το εναλλασσόμενο πλήρωμα του ΔΔΣ θα μεταφερθεί σε προγενέστερη ημερομηνία. Αρχικά προβλεπόταν ότι το Σογιούζ θα πετάξει στο ΔΔΣ στις 25 Νοεμβρίου, αλλά σύμφωνα με το νέο χρονοδιάγραμμα, η εκτόξευσή του έχει προγραμματιστεί για την 7η Νοεμβρίου. Εκτός από το νέο πλήρωμα με το διαστημόπλοιο αυτό θα μεταφερθεί στο Σταθμό και ο πυρσός με την Ολυμπιακή φλόγα, η οποία θα επιστρέψει στη Γη μετά από 5 ημέρες μαζί με το πλήρωμα που εργάζεται τώρα στο ΔΔΣ. Η ημερομηνία προσεδάφισης θα μεταφερθεί επίσης από τις 10 στις 12 Νοεμβρίου. Στο Σταθμό θα διαμορφωθεί σπάνια κατάσταση: εκεί θα εργαστούν για ορισμένο χρονικό διάστημα δύο πληρώματα, συνολικά 9 άτομα. Η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία ξεκινά από τη Μόσχα στις 7 Οκτωβρίου. Στο δρόμο προς Σότσι, οι δρομείς θα περάσουν από 2900 κατοικημένα σημεία, επισκεπτόμενοι και τις 83 οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για την Λαμπαδηδρομία θα κατασκευάσουν 14.000 δάδες ασημενιο-κόκκινου χρώματος με τη μορφή φτερού του μυθολογικού πουλιού Φοίνικα, που φέρνει καλή τύχη. Ο «διαστημικός» πυρσός θα έχει το ίδιο σχήμα, το ίδιο μέγεθος και θα είναι του ίδιου χρώματος με το συνηθισμένο. Μέχρι τον τελευταίο καιρό αποτελούσε κάποια ίντριγκα μόνο το αν η φλόγα θα καίγεται πραγματικά ή όχι. Η ανοιχτή φωτιά στο διαστημικό σκάφος μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη. Σε σχέση με αυτό ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Κοσμοναυτικής της Αγίας Πετρούπολης Ολέγκ Μούζιν είπε: - Ο όγκος του αέρα γύρω από τη φλόγα θα καεί. Αν αποφασιστεί να χρησιμοποιηθεί πραγματικός καυστήρας, χρειάζεται να εξασφαλιστεί η συνεχής ενεργοποίησή του. Θα πρέπει να σταλούν στο Σταθμό μεγάλες ποσότητες αερίου και ο καυστήρας θα κάψει εκεί όλο το οξυγόνο. Στη Γη η φωτιά μπορεί να μεταφέρεται, μαζί και αεροπορικώς, αλλά όχι στο διαστημικό χώρο επειδή είναι εντελώς διαφορετικές συνθήκες υπερφόρτωσης. Έτσι, λοιπόν, για να καίγεται η φλόγα στο ΔΔΣ και κατά την έξοδο των αστροναυτών στο ανοιχτό διάστημα, χρειάζεται εκτός από το δοχείο με αέριο, να υπάρχει επίσης και μεγάλο απόθεμα οξυγόνου. Στις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, τα πυρακτωμένα προϊόντα δεν θα υψώνονται προς τα πάνω, όπως συμβαίνει στην επιφάνεια της Γης, αλλά θα συγκεντρώνονται γύρω από τη φωτιά. Το γεγονός αυτό μπορεί να προκαλέσει υπερθέρμανση των δοχείων και έκρηξή τους, αν δεν προβλεφθεί ειδική, υπερβολικά ογκώδη προστατευτική εγκατάσταση. Για αυτό τον λόγο η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος αποφάσισε να μην ρισκάρει και τα βγάλει πέρα χωρίς τη ζωντανή φωτιά. Εξάλλου, δεν αποκλείεται ότι οι ειδικοί θα μιμηθούν κάπως την φλόγα στο «διαστημικό πυρσό». Εκτός από το Διάστημα κατά την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία θα χρησιμοποιηθούν και άλλες ασυνήθιστες διαδρομές. Η Ολυμπιακή φλόγα προβλέπεται να μεταφερθεί επίσης στην κορυφή του Ελμπρούς - του υψηλότερου βουνού της Ευρώπης, στο Βόρειο Πόλο, καθώς επίσης και να βυθιστεί στο βυθό της λίμνης Βαϊκάλης. Λεπτομέρειες της «υποβρύχιας» διαδρομής, η οποία ως προς την πολυπλοκότητά της είναι συγκρίσιμη με τη διαστημική» προς το παρόν δεν αποκαλύπτονται. http://greek.ruvr.ru/2013_04_30/112121243/ Οι αστροναύτες βρήκαν μια «τρύπα από σφαίρα» σε ηλιακή μπαταρία του ΔΔΣ. Ένας μικρός μετεωροειδής ή ένα κομμάτι των διαστημικών σκουπιδιών χτύπησε μιά από τις ηλιακές συστοιχίες του ΔΔΣ,- ανέφερε ο Καναδός αστροναύτης Κρις Χάντφιλντ. «Η τρύπα από σφαίρα – μικρή πέτρα από το Διάστημα διαπέρασε την ηλιακή μας μπαταρία. Ευτυχώς δεν χτύπησε το σώμα του Σταθμού»,- έγραψε ο Κρις Χάντφιλντ στο μικρομπλόγκ του στο Twitter. Τα λόγια αυτά συνοδεύονται από μια φωτογραφία των ηλιακών συλλεκτών, σε ένα από τους οποίους διακρίνεται μια μικρή τρύπα. Οι ειδικοί θεωρούν ότι αιτία του συμβάντος μπορούσε να γίνει ένα κομμάτι των διαστημικών σκουπιδιών. http://greek.ruvr.ru/2013_04_30/112139824/ H εξερεύνηση του ηλιακού μας συστήματος. Μέχρι στιγμής για κάθε εσωτερικό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος – Ερμής, Αφροδίτη, Γη (και η Σελήνη), Άρης - υπάρχει τουλάχιστον ένα ρομπότ ή διαστημικό σκάφος που τους εξερευνά. Ταυτόχρονα υπάρχουν κι άλλα διαστημικά σκάφη που παρακολουθούν τον Ήλιο, αστεροειδείς και κομήτες, ένα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, το New Horizons κατευθύνεται προς τον Πλούτωνα, ενώ άλλα έχουν ολοκληρώσει τον σκοπό τους και κινούνται προς τον διαστρικό χώρο πέραν του ηλιακού μας συστήματος (βλέπε εικόνες) http://physicsgg.me/2013/04/30/h-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf/

Δεν είναι σταθερή η ταχύτητα του φωτός; Αν υπάρχει μια κοσμική σταθερά πάνω στην οποία μάλιστα βασίζονται οι επιστήμονες στις έρευνές τους, αυτή είναι η ταχύτητα του φωτός. Δύο νέες μελέτες υποστηρίζουν ότι το λεγόμενο «διαστημικό κενό» δεν είναι εντελώς άδειο αλλά υπάρχει αλληλεπίδραση σωματιδίων που μεταβάλλει ελαφρώς την ταχύτητα του φωτός. Οι δύο μελέτες δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «European Physics Journal D» και αναφέρουν ότι στο διαστημικό κενό, εκεί που θεωρητικά δεν υπάρχει απολύτως τίποτε, κάνουν την εμφάνιση τους κάποια σωματίδια τα οποία οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «εικονικά» σωματίδια. Αυτά τα εικονικά σωματίδια εμφανίζονται και εξαφανίζονται κυριολεκτικά μέσα σε μια στιγμή, σε μια διαδικασία που διαρκεί εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Η μια μελέτη διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Paris-Sud στο Παρίσι και η δεύτερη από το τμήμα Φυσικής του Φωτός του Ινστιτούτου Max Planck στη Γερμανία. Οι δύο μελέτες περιγράφουν μεν διαφορετικούς μηχανισμούς παρουσίας και αλληλεπίδρασης των σωματιδίων στο διαστημικό κενό αλλά καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Υποστηρίζουν ότι τα φωτόνια καθώς ταξιδεύουν στο Διάστημα και περνούν από το διαστημικό κενό «συλλαμβάνονται» και απελευθερώνονται από τα «εικονικά» σωματίδια. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ενέργεια αυτών των σωματιδίων και ειδικότερα το φορτίο που διαθέτουν επηρεάζει την ταχύτητα του φωτός. Από τη στιγμή που η ποσότητα της ενέργειας ενός σωματιδίου όταν πέσει πάνω του ένα φωτόνιο είναι τυχαία, τότε και η ταχύτητα των φωτονίων θα μεταβάλλεται αναλόγως. Βέβαια αυτή η μεταβολή είναι σχεδόν ανεπαίσθητη αλλά παρόλα αυτά υπαρκτή. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μεταβολή της ταχύτητας του φωτός είναι της τάξης ενός εκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου ανά τετραγωνικό μέτρο. Αν διαπιστωθεί ότι η ταχύτητα του φωτός μεταβάλλεται αυτό θα έχει σημαντικές επιπτώσεις. Παραδείγματος χάριν, η Ειδική θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν και άλλες θεωρίες όπως εκείνη των χορδών βασίζονται στο σταθερό μέγεθος της ταχύτητας του φωτός. Η μελέτη του Σύμπαντος και δεδομένα όπως το μέγεθός του σχετίζονται άμεσα με την ταχύτητα του φωτός. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=510445

Ο μετεωρίτης του Τσελιάμπινσκ απειλεί με νέα καταστροφή. Ο μετεωρίτης, που περισσότερο από δύο μήνες πριν έπεσε στα Νότια Ουράλια έξω από το Τσελιάμπινσκ, μπορεί να στερήσει από τους κατοίκους της περιοχής το νερό. Εάν ανασυρθεί το θραύσμα του μετεωρίτη βάρους μισού τόνου από τον πυθμένα της λίμνης Τσεμπαρκούλ, μπορεί να σημειωθεί μια τοπική φυσική καταστροφή. Το θέμα είναι ότι η λίμνη αυτή είναι η μόνη πηγή πόσιμου νερού για τους κατοίκους της ομώνυμης πόλης. Τώρα οι τοπικές Αρχές και οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους για το πώς να γίνει αυτό χωρίς να πληγεί ταυτοχρόνως και το σύστημα ύδρευσης της πόλης. Ο βυθός στο σημείο της πτώσης του ουράνιου θραύσματος είναι καλυμμένος από στρώμα λάσπης πολλών μέτρων και σ’ αυτό έχει κυριολεκτικά κολλήσει ο μετεωρίτης. Η τεχνική που αντλεί το ιζηματογενές έδαφος δεν θα βοηθήσει. Εάν αναδευθεί το νερό, αυτό σημαίνει πως η χώρα θα μείνει χωρίς πόσιμο νερό. Οι ειδικοί έχουν προτείνει δύο πιθανές τεχνολογικές διαδικασίες. Είναι δυνατό να ανοιχθούν στο θραύσμα μικρές τρύπες, να τοποθετηθούν γάντζοι και προσεκτικά να ανασυρθεί ο μετεωρίτης με συρματόσχοινα. Να όμως που ένας επιστήμονας από την Τσεχία πρότεινε στα Ουράλια μια μοναδική τεχνολογία υποβρύχιας αλίευσης του μετεωρίτη. Το ριζοσπαστικό και ασφαλή αυτό τρόπο επινόησε ο Γκιούντερ Κλιέτσκα, ένας Τσέχος γεωφυσικός, βιολόγος και αστροβιολόγος. Εργάστηκε για 14 χρόνια στην Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία NASA, συμμετείχε στην εκτόξευση της ακάτου εξερεύνησης του Άρη Curiosity και τώρα πρότεινε έναν τρόπο ανέλκυσης του μετεωρίτη. Για το σκοπό αυτό θεωρεί ο επιστήμονας πρέπει να τον παγώσουν, για την ακρίβεια όλη τη λάσπη γύρω από το μετεωρίτη. Αυτό δεν είναι δύσκολο να γίνει, καθώς τώρα η θερμοκρασία στον πυθμένα της λίμνης είναι μόλις 3 βαθμοί Κελσίου, λέει ο Τσέχος γεωφυσικός Γκιούντερ Κλιέτσκα: Η αρχή εδώ έχει ως εξής. Πάνω από τον μετεωρίτη υπάρχουν 10 μέτρα νερού. Συν άλλα τρία μέτρα λάσπης, στην οποία έχει κυριολεκτικά βυθιστεί, όταν έπεσε στο βυθό. Πρωτίστως πάνω από τον μετεωρίτη είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί το στρώμα της ιλύς, ώστε να τοποθετηθεί σε αυτόν ένας αισθητήρας. Ο αισθητήρας είναι απαραίτητος για να υπολογιστεί το βάρος και το μέγεθος του «ξένου» επισκέπτη από το Διάστημα. Εν συνεχεία στον μετεωρίτη θα πλησιάσουν σωλήνες, οι οποίοι θα τροφοδοτούν με υγρό άζωτο. Ο χώρος γύρω τους παγώνει και σχηματίζει έτσι ένα είδος τεράστιου τούβλου από λάσπη. Μπορεί να ανελκυστεί χωρίς βλάβη για το αστικό σύστημα ύδρευσης υποστηρίζει ο Γκιούντερ Κλιέτσκα: Στον πυθμένα πρέπει να τοποθετηθεί μια φουσκωτή βάρκα, στην οποία μπορεί να ακουμπήσει ο μετεωρίτης. Απομένει να διοχετευτεί αέρας υπό πίεση στο φουσκωτό, ώστε να σηκώσει το μετεωρίτη στην επιφάνεια. Έτσι λοιπόν η εκσκαφή της λάσπης και κατ’ αυτόν τον τρόπο ο διασκορπισμός της σε ολόκληρη τη λίμνη μολύνοντας ολόκληρο το σύστημα διανομής νερού δεν θα χρειαστεί. Ο Τσέχος επιστήμονας είναι βέβαιος ότι ο μετεωρίτης θα μπορούσε να μεταφέρει στη Γη οργανισμούς από το Διάστημα. Και δεν χρειάζεται να τους διοχετεύσουμε στο σύστημα ύδρευσης της πόλης. Οι Ρώσοι επιστήμονες ήδη με ακρίβεια έχουν προσδιορίσει τον τόπο, που τώρα βρίσκεται ο μετεωρίτης. Με τη βοήθεια μαγνητομέτρου έχουν καταρτίσει τον μαγνητικό χάρτη της λίμνης και εντόπισαν ανώμαλες ενδείξεις στα 50 μέτρα από το άνοιγμα του πάγου στην επιφάνεια της λίμνης, που δημιουργήθηκε μετά την πτώση του ξένου επισκέπτη. Οι εργασίες για την ανέλκυση του μετεωρίτη σχεδιάζεται να αρχίσει τις αμέσως επόμενες ημέρες. http://greek.ruvr.ru/2013_04_29/112035069/

Προσδέθηκε ομαλα το "Progress M-19M" Στις 26 Μαρ, 16 ώρες και 25 λεπτά. 27 δευτερόλεπτα ωρα Μοσχας ελλιμενισθηκε το οχημα φορτίου (THC) «Progress M-19M" στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το THC "Progress M-19M» ελλιμενίστηκε στο διαμερισμα της μονάδας "Zvezda" Η διαδικασία σύγκλισης διεξήχθη στην αυτόματη λειτουργία, υπό την εποπτεία των ειδικών Ελέγχου της αποστολής του κέντρου και TsNIIMash FSUE και τα ρωσικά μέλη του πληρώματος του ΔΔΣ -. Κοσμοναύτη Roman Romanenko, Pavel Vinogradov και ο Αλέξανδρος Misurkin. SOS από NASA και Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος για τα διαστημικά σκουπίδια. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν γρήγορα για να μειώσουν τα διαστημικά σκουπίδια που περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τη Γη ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύουν αυτά τα «απορρίμματα» για τους υπάρχοντες δορυφόρους, για τις επανδρωμένες αποστολές αλλά και για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ανέφεραν σήμερα ευρωπαίοι ειδικοί που συναντήθηκαν για το σκοπό αυτό στη Γερμανία. Η ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) και η NASA έχουν καταγράψει περισσότερα από 23.000 αντικείμενα μεγέθους άνω των 10 εκατοστών. Τα περισσότερα από αυτά κινούνται σε χαμηλές τροχιές (κάτω από τα 2.000 χιλιόμετρα), τις ίδιες που χρησιμοποιούν οι δορυφόροι και ο ISS. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα θα πρέπει να βρεθεί κάποιο σύστημα ώστε οι γερασμένοι, εκτός λειτουργίας δορυφόροι να επιστρέφουν στη γήινη ατμόσφαιρα όπου θα αυτοκαταστρέφονται. Ταυτόχρονα, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, θα πρέπει κάθε χρόνο να απομακρύνονται από το διάστημα 5-10 από τα μεγαλύτερα σκουπίδια. Τμήματα διαστημοπλοίων, γερασμένοι δορυφόροι, εργαλεία που έχασαν οι αστροναύτες στις διαστημικές «βόλτες» τους και άλλα αντικείμενα είναι τα κατάλοιπα των περίπου 4.900 εκτοξεύσεων που έχουν γίνει από την αρχή της διαστημικής εποχής. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι με τα χρόνια πολλαπλασιάζεται ο κίνδυνος για μια αλυσιδωτή σύγκρουση των αντικειμένων αυτών, που θα προκαλούσε το λεγόμενο «σύνδρομο του Κέσλερ». Από το 1978 ο αριθμός των διαστημικών σκουπιδιών έχει τριπλασιαστεί και ο κίνδυνος σύγκρουσης «πολλαπλασιάστηκε», προειδοποίησε ο Χάινερ Κλίνκαρντ, διευθυντής του τμήματος διαστημικών σκουπιδιών της ESA. «Μέσα σε μερικές δεκαετίες ένα τέτοιο περιβάλλον θα γινόταν ασταθές», υπογράμμισε κατά το 6ο ευρωπαϊκό συνέδριο για τα διαστημικά σκουπίδια που φιλοξενήθηκε στο Ντάρμστατ. http://www.tanea.gr/news/world/article/5014345/o-katharismos-toy-diasthmatos-apo-ta-skoypidia-epeigei-lene-nasa-kai-eyrwpaikh-diasthmikh-yphresia/ Ρωσικός κινητήρας τοποθέτησε σε τροχιά αμερικανικό πύραυλο-φορέα. Στις ΗΠΑ έχει δοκιμαστεί με επιτυχία ο πύραυλος Antares, που προορίζεται για την εμπορική μεταφορά φορτίων στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο ίδιος ο πύραυλος-φορέας έχει κατασκευαστεί από Αμερικανούς ειδικούς, ενώ ο κινητήρας του είναι δημιούργημα Ρώσων ή με ακριβεια ακόμα Σοβιετικών επιστημόνων. Ο Antares είναι ο πρώτος ιδιωτικός πύραυλοις-φορέας μιας χρήσης, που είναι ικανός να τοποθετεί σε τροχιά φορτία βάρους 5,5 τόνων. Κατά την δοκιμαστική εκτόξευσή του ο πύραυλος μετέφερε με επιτυχία στο Διάστημα τον λεγόμενο προσομοιωτή μάζας, ο οποίος στο μέλλον θα αντικατασταθεί από το δομοστοιχείο φορτίου που θα συνδέεται με το ΔΔΣ. (Σχετ.Δημοσίευση:Η εκτόξευση του πυραύλου Antares.26/4/2013) Ο πύραυλος έχει δύο ορόφους. Στον πρώτο είναι τοποθετημένοι δύο κινητήρες οξυγόνο-κηροζίνης NK-33. Η ιστορία των κινητήρων NK-33 είχε αρχίσει πριν 40 χρόνια στο πλαίσιο του σοβιετικού σεληνιακού σχεδίου. Για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου απαιτούνταν ελαφροί, αλλά σταθεροί κινητήρες, ικανοί να ανυψώσουν σε τροχιά υπερβαρύ πύραυλο N-1 και να μεταφέρουν κοσμοναύτες στη Σελήνη. Υπό την καθοδήγηση του Σοβιετικού μηχανολόγου Νικολάι Κουζνετσόφ είχαν κατασκευάσει έναν μοναδικό στο είδος του κινητήρα. Σύντομα, όμως, αποφασίστηκε ότι το σχέδιο δεν έχει μέλλον και το έκλεισαν. Για τους άλλους πυραύλους ο κινητήρας ΝΚ-33 αποδείχθηκε ότι είναι υπερβολικά ισχυρός και έβαλαν δεκάδες έτοιμες πια συσκευές στην αποθήκη. Εξάλλου, τα χαρακτηριστικά αυτού του κινητήρα αποδείχτηκαν απαράμιλλα μέχρι τώρα,- είπε ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Αλεξάντρ Ιβανόφ. - Ο κινητήρας του κλειστού κυκλώματος είναι πολύ οικονομικός. Οι σχεδιαστές μας στην πόλη Κούιμπισεφ, τώρα Σαμάρα, κατάφεραν να του προσδώσουν ακόμα ένα σπάνιο χαρακτηριστικό - είναι πολύ ελαφρός. Ο NK-33 είναι ο ελαφρύτερος κινητήρας στην δική του κατηγορία έλξης 150-200 τόνων. Στα τέλη της δεκαερίας του ‘90 του περασμένου αιώνα έβγαλαν τους κινητήρες από την αποθήκη και πραγματοποίησαν δοκιμές πιστοποίησης. Οι Αμερικανοί, όταν έμαθαν για τις τεχνικές προδιαγραφές του NK-33, εντυπωσιάστηκαν πολύ,- παρατήρησε ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Ίγκορ Μαρίνιν. - Έχουμε ακόμα και πιο συμπαγείς κινητήρες που είναι τοπουθετημένοι στην ουσία μέσα στις δεξαμενές καυσίμων. Έτσι, λοιπόν, αυτό δεν είναι καθόλου εντυπωσιακό για μας. Για τους Αμερικανούς αυτό αποτελεί έκπληξη γιατί ποτέ δεν έδιναν προσοχή στα μεγέθη. Όποιον κινητήρα κι αν κατασκεύαζαν, τον τοποθετούσαν στον πύραυλο. Για αυτό τον λόγο το μικρό μέγεθος με τέτοια ισχύ κέντρισε το ενδιαφέρον των Αμερικανών. Οι Αμερικανοί αγόρασαν από τη Ρωσία μερικούς κινητήρες NK-33 και υπέγραψαν προσύμφωνο για την προμήθεια 50 άλλων τέτοιων κινητήρων. Εκτός από τους κινητήρες ήθελαν να αγοράσουν και την άδεια παραγωγής τους στις ΗΠΑ, αλλά η Ρωσία προτίμησε να κατασκευάζει η ίδια αυτούς τους κινητήρες και να εξασφαλίζει την τεχνική προετοιμασία τους για εκτοξεύσεις στο Διάστημα. Πολύ περισσότερο που φέτος ο κινητήρας NK-33 προβλέπεται να χρησιμοποιηθεί ως βασική κινητήρια δύναμη του νέου ρωσικού πυραύλου-φορέα ελαφρού τύπου Soyuz-2.1V. http://greek.ruvr.ru/2013_04_23/111499839/ Ανακάλυψη εξωτικού ζεύγους άστρων από νεαρό Έλληνα αστρονόμο της διασποράς. Μία ακόμα φορά, η γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν, η οποία προβλέπει ότι η βαρύτητα «βασιλεύει» στο σύμπαν, επιβεβαιώθηκε στις κοσμικές διαστάσεις της, χάρη σε μια ασυνήθιστη αστρονομική ανακάλυψη από μια μεγάλη διεθνή επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Γιάννη Αντωνιάδη του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Βόννη της Γερμανίας. Οι επιστήμονες από πολλές χώρες, που έκαναν τη σχετική σημαντική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», ανακάλυψαν ένα ασυνήθιστο ζευγάρι πολύ πυκνών άστρων (ένα άστρο νετρονίων και ένα λευκό νάνο) που γυρίζουν το ένα γύρω από το άλλο κάθε 2,5 ώρες και σε απόσταση μόλις διπλάσια από αυτή μεταξύ Γης - Σελήνης, ενώ οι τροχιές τους ακολουθούν τις πορείες ακριβώς που προβλέπει η θεωρία της σχετικότητας. Σε απόσταση περίπου 7.000 ετών φωτός από τη Γη, ανακαλύφθηκε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ) διαμέτρου 20 χιλιομέτρων, που προέκυψε μετά τον θάνατο ενός παλαιότερου μεγάλου άστρου μέσω έκρηξης σούπερ-νόβα και το οποίο πλέον περιστρέφεται αστραπιαία γύρω από τον εαυτό του με ρυθμό 25 φορές ανά δευτερόλεπτο. Γύρω από αυτό, εντοπίστηκε να περιφέρεται ένα άστρο-λευκός νάνος, δηλαδή το απομεινάρι κάποιου επίσης παλαιότερου άστρου σαν τον Ήλιο μας, που σταδιακά γέρασε, έχασε τα εξωτερικά στρώματά του και άρχισε να ψύχεται. Το δυαδικό αυτό αστρικό σύστημα (με την ονομασία PSR J0348+0432) ασκεί, λόγω της τεράστιας μάζας του, τεράστια βαρυτική επίδραση στο περιβάλλον του, εκατοντάδες δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη βαρύτητα στη Γη. Έτσι, παρέχει μια ακραία, αλλά ιδανική, ευκαιρία για να ελεγχθεί η θεωρία βαρύτητας του Αϊνστάιν. Οι ερευνητές εκμεταλλεύθηκαν τη σπάνια ευκαιρία ανακάλυψης των δύο υπέρ-πυκνων άστρων για να δουν αν η θεωρία του Αϊνστάιν καταρρέει σε αυτές τις εξωτικές συνθήκες, αλλά για μια ακόμη φορά δεν κατάφεραν να την κλονίσουν από το βάθρο της. Ο Γιάννης Αντωνιάδης, σύμφωνα με το «Nature» και το Space.com, παρατήρησε ως διδακτορικός φοιτητής το δυαδικό αστρικό σύστημα με τη βοήθεια του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή και, όπως είπε, ανακάλυψε ότι το συγκεκριμένο άστρο νετρονίων έχει τη μεγαλύτερη μάζα από οποιαδήποτε άλλο άστρο πάλσαρ έχει ποτέ ανακαλυφθεί. Το βαρυτικό πεδίο που δημιουργεί γύρω του το πάλσαρ, μεταβάλλει τον περιβάλλοντα χώρο και, κατά συνέπεια, την τροχιά του λευκού - νάνου γύρω του, ακριβώς όπως προβλέπει η θεωρία της γενικής σχετικότητας. Οι ερευνητές μέτρησαν μια αλλαγή στην τροχιά του λευκού νάνου της τάξης των οκτώ εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου ανά έτος, ακριβώς όσο προβλέπει η θεωρία του Αϊνστάιν. Ένα τέτοιο αστρικό σύστημα, σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, θα πρέπει επίσης να «ακτινοβολεί» στον χωροχρόνο ενέργεια με τη μορφή βαρυτικών κυμάτων, όμως οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να εντοπίσουν τέτοια κύματα, παρόλο που τα αναζητούν επίμονα με διάφορους επίγειους πειραματικούς ανιχνευτές. Ο Αϊνστάιν είχε προτείνει τη γενική σχετικότητα το 1915 και αυτή έκτοτε έχει κατά καιρούς επιβεβαιωθεί σε διάφορες συνθήκες, αλλά ακόμα δεν έχει καταστεί εφικτό να συμφιλιωθεί με την άλλη μεγάλη θεωρία της φυσικής, την κβαντομηχανική. Ο Γιάννης Αντωνιάδης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο και σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από τον Μάρτιο του 2010 είναι διδακτορικός φοιτητής στο Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Βόννη, ειδικευόμενος στην αναζήτηση και μελέτη δυαδικών αστρικών συστημάτων πάλσαρ, χρησιμοποιώντας οπτικά τηλεσκόπια και ραδιοτηλεσκόπια σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/content/340/6131/1233232 Περισσότερα: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=205522#205522 http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_26/04/2013_496076 Στο διάστημα θα μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα Ρώσοι κοσμοναύτες. Η ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos) ενέκρινε το σχέδιο για έναν μη προγραμματισμένο διαστημικό περίπατο των ρώσων κοσμοναυτών από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), κατά τη διάρκεια του οποίου θα βγάλουν την Ολυμπιακή φλόγα στο διάστημα. "Δεν θα είναι ένα αντίγραφο, αλλά ακριβώς το ίδιο είδος δάδας που θα χρησιμοποιηθεί στην Ολυμπιάδα. Μία από τις πολλές χιλιάδες δάδες," δήλωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της Roscosmos, Βιτάλι Ντάβιντοφ, στο πρακτορείο Interfax-AVN. Συμπλήρωσε ωστόσο ότι η δάδα δεν θα είναι αναμμένη, διότι κανείς δεν το επιτρέπει μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και ότι το σενάριο του διαστημικού περιπάτου με τη δάδα έχει συμφωνηθεί με την Ολυμπιακή Επιτροπή. «Νομίζω ότι αυτό έχει ήδη συμφωνηθεί» είπε, χωρίς ωστόσο να υπεισέλθει σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το πώς η δάδα θα μεταφερθεί στον εξωτερικό χώρο του διαστήματος. http://rbth.gr/news/2013/04/28/sto_diastima_tha_metaferoyn_tin_olympiaki_floga_rosoi_kosmonayte_21867.html

Βροχή μετεώρων διαταράσσει τους δακτύλιους του Κρόνου. Ένα είδος βροχής διαττόνων καταγράφηκε για πρώτη φορά μακριά από τη Γη: η αποστολή Cassini φωτογράφισε σύννεφα υλικού που εκτινάχθηκαν από τους δακτύλιους του Κρόνου έπειτα από προσκρούσεις μικρών αντικειμένων. Το σκάφος της ΝASA κατέγραψε πέντε συμβάντα την τριετία 2009-2012. Οι ερευνητές υποθέτουν τώρα ότι τα αντικείμενα που χτύπησαν τους δακτύλιους είναι θραύσματα μικρών κομητών ή αστεροειδών που παγιδεύτηκαν στο βαρυτικό πεδίο του Κρόνου. Και οι προσκρούσεις που δημιούργησαν τα γραμμικά ίχνη εκτιμάται ότι είχαν συμβεί το πολύ μία ώρα πριν τη φωτογράφηση από το Cassini. Οι γραμμές σκόνης που δημιούργησαν οι προσκρούσεις, μήκους πολλών χιλιομέτρων, έγιναν ορατές χάρη στην προσεκτική ρύθμιση της γωνίας λήψης, επισημαίνουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους στο Science. http://www.sciencemag.org/content/340/6131/460.full?sid=0cf310b3-0b68-4b29-b59c-410084a30932 To Cassini έπρεπε να βρίσκεται στη σκιά του γιγάντιου πλανήτη και να κοιτάζει προς τον Ήλιο μέσα από τους δακτύλιους. «Αυτή είναι η ίδια γεωμετρία που κάνει τη σκόνη να διαγράφεται στον αέρα του σπιτιού σας. Αν κοιτάξει κανείς μια σκονισμένη επιφάνειας προς την κατεύθυνση της πηγής του φωτός, η σκόνη φαίνεται πολύ πιο καθαρά σε σχέση με άλλες γωνίες θέασης» εξήγησε ο Μάθιου Τισκαρένο του Πανεπιστημίου Cornell της Nέας Υόρκης, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. Δεδομένου ότι οι προσκρούσεις αυτού του είδους επηρεάζουν την εξέλιξη των δακτυλίων του Κρόνου, οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία σχηματισμού αυτών των ουράνιων κύκλων. Όπως επισήμανε ο Τισκαρένο, «ακόμα δεν γνωρίζουμε αν οι δακτύλιοι είναι κατάλοιπα από την εποχή που σχηματίστηκε ο Κρόνος ή αν δημιουργήθηκαν πιο πρόσφατα από μια μεγάλη, καταστροφική πρόσκρουση. Στην φωτογραφία ενα μικρό, φωτεινό αντικείμενο διακρίνεται να σπάει τον δακτύλιο F. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231246161

Το μεταγωγικό διαστημόπλοιο Progress ξεκίνησε για το ΔΔΣ. Ο πύραυλος-φορέας Soyuz-U με το διαστημικό μεταγωγικό Progress-M 19M, ξεκίνησε με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Το Progress θα μεταφέρει στο Σταθμό πάνω από 2,5 τόνους φορτίων – επιστημονικό εξοπλισμό για τη δραστηριότητα του πληρώματος, καύσιμο για τη διατήρηση της τροχιάς του Σταθμού, είδη διατροφής, νερό και αέρα για τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες. Το γεγονός ότι η κεραία του συστήματος πλοήγησης Kurs του εκτοξευθέντος από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ μεταγωγικού διαστημοπλοίου Progress Μ-19Μ δεν άνοιξε δεν επηρεάζει τους ελιγμούς της περαιτέρω προσέγγισης με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και προς το παρόν η ημερομηνία και ο χρόνος σύνδεσης με το σταθμό παραμένουν χωρίς αλλαγές. Αυτό ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων του «Κεντρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Μηχανουργίας». «Δεν είναι τίποτα το φοβερό, παρόμοιες περιπτώσεις είχαν συμβεί και στο παρελθόν. Προς το παρόν η ημερομηνία και ο χρόνος σύνδεσης με το ΔΔΣ παραμένουν χωρίς αλλαγές», - πρόσθεσε ο εκπρόσωπος. Η σύνδεση του διαστημοπλοίου με το Σταθμό έχει προγραμματιστεί για την Παρασκευή, στις 16,27 ώρα Μόσχας και θα είναι αυτόματη. Η κεραία του συστήματος Course, που διαθέτει το φορτηγό διαστημόπλοιο Progress M-19M και δεν έχει ανοίξει, μπορεί να αγκιστρωθεί στην υποδοχή πρόσδεσης και να μην επιτρέψει την πλήρη σύνδεση του διαστημοπλοίου μέχρι τον αεροφράκτη με απόλυτα ερμητικό τρόπο, δήλωσε πηγή στη διαστημική βιομηχανία της χώρας. Για να διορθωθεί η κατάσταση ίσως χρειαστεί μία επιπλέον έξοδος των κοσμοναυτών στο ανοιχτό Διάστημα. Το ρωσικό φορτηγό διαστημόπλοιο Progress M-19M σήμερα θα συνδεθεί με το ΔΔΣ στις 16:26 ώρα Μόσχας. «Προς το παρόν η ημερομηνία και η ώρα σύζευξης παραμένουν αμετάβλητες», - ανακοίνωσε η Ροσκόσμος. Οι ειδικοί του Κέντρου Ελέγχου Διαστημικών Αποστολών έχουν προβλέψει εφεδρικό σύστημα αυτόματης προσέγγισης και σύνδεσης, όπου δεν χρησιμοποιούνται οι πληροφορίες από την κεραία που δεν έχει ανοίξει. http://greek.ruvr.ru/2013_04_26/111815150/ Η εκτόξευση του πυραύλου Antares. Η αμερικανική Orbital Sciences Corporation, μια από τις δύο εταιρείες που επέλεξε η NASA για την παράδοση φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ολοκλήρωσε με επιτυχία την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση του πυραύλου της Antares. O πύραυλος Antares, ύψους 40 μέτρων, πυροδοτήθηκε τα μεσάνυχτα της Κυριακής ώρα Ελλάδας στο αναβαθμισμένο διαστημικό κέντρο του νησιού Ουάλοπς, έξω από τις ακτές της Ουάσινγκτον. Περίπου δέκα λεπτά αργότερα, είχε θέσει ένα δοκιμαστικό, αδρανές φορτίο σε τροχιά σε ύψος 254 χιλιομέτρων. Ο Antares προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση της μη επανδρωμένης κάψουλας Cygnus, η οποία θα παραδίδει έως τρεις τόνους προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και στη συνέχεια θα αυτοκαταστρέφεται πέφτοντας στον ωκεανό. Η αποστολή της Δευτέρας ήταν η πρόβα τζενεράλε για την πρώτη δοκιμαστική αποστολή ανεφοδιασμού το Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) αργότερα φέτος. H Orbital Sciences έχει εξασφαλίσει συμβόλαιο με τη NASA, ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, για οκτώ μη επανδρωμένες αποστολές φορτίων στον ISS που θα ξεκινήσουν το 2016. Παρόμοιες αποστολές πραγματοποιεί ήδη η εταιρεία SpaceX, η οποία έχει ολοκληρώσει δύο από τις 12 εκτοξεύσεις φορτίων, για τις οποίες θα λάβει συνολικά 1,6 δισ. δολάρια από τη NASA. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/04/22/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b1%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-antares/ Εκτοξεύθηκαν κινητά τηλέφωνα στο διάστημα. Η NASA έθεσε σε τροχιά 3 κινητά τηλέφωνα σε απόσταση 241 χιλιομέτρων από τη Γη με σκοπό να δοκιμαστεί η δυνατότητα των smartphone να λειτουργούν ως κεντρικός υπολογιστής σε μελλοντικούς μικρο – δορυφόρους χαμηλού κόστους. Σύμφωνα με τη NASA πρόκειται για τρία μοντέλα HTC Nexus One (η παραγωγή του μοντέλου HTC Nexus One έχει σταματήσει). Ήδη, το 2011 η NASA είχε στείλει δύο κινητά τηλέφωνα iPhone στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εκεί οι συσκευές δοκιμάστηκαν σε συνθήκες διαστήματος, προκειμένου να διαπιστωθεί αν μπορούν να λειτουργήσουν εκτός Γης. Τα σημερινά κινητά τηλέφωνα, σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία Διαστήματος, διαθέτουν πολλά από τα συστήματα που χρησιμοποιούν οι δορυφόροι: γρήγορους επεξεργαστές, ευέλικτο λογισμικό, κάμερες υψηλής ανάλυσης, GPS, γυροσκόπια και άλλους ενσωματωμένους αισθητήρες. Ο σκοπός της διαστημικής εκτόξευσης των τριών έξυπνων κινητών είναι η δημιουργία δορυφόρων με κόστος μικρότερο των 10.000 δολαρίων. Ενώ οι περισσότεροι δορυφόροι κοστίζουν περισσότερο από 1 εκατομύρια δολάρια, οι τρεις PhoneSats κοστίζουν από 3.500 έως 7.000 δολάρια ο καθένας. Η τριάδα των PhoneSats — που ονομάστηκαν Alexander, Graham και Bell — εκτοξεύθηκε με επιτυχία την περασμένη Κυριακή ως το ως δευτερεύον φορτίο του πυραύλου Antares. Τα κινητά θα παραμείνουν σε τροχιά για δύο εβδομάδες και θα μεταδίδουν σήματα σε επίγειους σταθμούς λήψης. Ραδιοερασιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην αποστολή λαμβάνοντας σήματα και εικόνες των νανοδορυφόρων. Δείτε λεπτομέρειες ΕΔΩ: http://www.phonesat.org/ Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/04/25/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%ad%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac/ Στο Μπαϊκονούρ προετοιμάζεται η εκτόξευση του Resource-P. Στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ ξεκίνησαν πάλι οι εργασίες για την προετοιμασία εκτόξευσης της ρωσικής διαστημικής μηχανής τηλεπισκόπησης της Γης Resource-P. Η διαστημική μηχανή Resource-P κατασκευάστηκε από την εταιρεία TsSKB Progress στη Σαμάρα για να παρατηρεί την επιφάνεια της Γης και να διαβιβάζει τα δεδομένα μέσω ραδιοσυχνοτήτων στο συγκρότημα στη Γη. Ο νέος δορυφόρος έχει τη δυνατότητα να παρέχει εξαιρετικά ακριβή υπερφασματική και στερεοφωνική εικόνα. Επιπλέον, η νέα κατασκευή έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε τροχιά. http://greek.ruvr.ru/2013_04_25/111708136/ Το Εκουαδόρ εκτόξευσε τον πρώτο του δορυφόρο. Με πύραυλο φορέα που εκτοξεύτηκε από το κινεζικό κοσμοδρόμιο Jiuquan, τοποθετήθηκε σε περίγεια τροχιά το διαστημικό σκάφος Pegasus (Πήγασος). Η συσκευή έχει σχήμα κύβου με μήκος πλευράς 10 εκατοστών και που είναι εξοπλισμένη με ηλιακούς συλλέκτες μήκους 75 εκατοστών. Καθήκον του δορυφόρου είναι η ανίχνευση και η καταγραφή των διαστημικών αποβλήτων. Πετώντας πάνω από το Εκουαδόρ ο Pegasus θα μεταδίδει την απεικόνιση του διαστημικού χώρου και της Γης σε πραγματικό χρόνο με σκοπό την ενημέρωση των κατοίκων της χώρας για την πρακτική αστρονομία. Προβλέπεται ότι ο Pegasus θα λειτουργήσει σε τροχιά πέντε χρόνια και μετά θα βυθιστεί στον ωκεανό. http://greek.ruvr.ru/2013_04_26/111812322/

Ο πυρήνας της Γης είναι 1.000 βαθμούς Κελσίου πιο καυτός από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Ο καυτός πυρήνας της Γης έχει ακόμα μεγαλύτερη θερμότητα από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Η νέα εκτίμηση από γάλλους ερευνητές δείχνει ότι είναι περίπου 1.000 βαθμούς Κελσίου θερμότερος, φθάνοντας τους 6.000 βαθμούς, δηλαδή τόσο καυτός όσο και η επιφάνεια του Ήλιου. Οι ερευνητές από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), τη γαλλική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (CEA) και την Εγκατάσταση Ακτινοβολίας του Ευρωπαϊκού Σύγχροτρου (ESRF) στη Γκρενόμπλ, με επικεφαλής την Ανιές Ντεβαέλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», ανέφεραν ότι η νέα μεγαλύτερη εκτίμηση της θερμοκρασίας εξηγεί καλύτερα ορισμένα ζωτικά γεωφυσικά φαινόμενα, όπως η δημιουργία του γήινου μαγνητικού πεδίου. Επειδή δεν είναι δυνατό να γίνει απευθείας μέτρηση στο κέντρο της Γης, αλλά θεωρείται δεδομένο ότι αυτό περιέχει λιωμένο σίδηρο στο μεταίχμιο μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού τμήματός του πυρήνα, οι επιστήμονες έκαναν εργαστηριακά πειράματα ακριβείας για να μετρήσουν τη θερμοκρασία που λιώνει το συγκεκριμένο μέταλλο υπό συνθήκες μεγάλης πίεσης. Με αυτό τον τρόπο, έβγαλαν τα συμπεράσματά τους για τη θερμοκρασία που πρέπει να επικρατεί στα έγκατα της Γης. Ο πλανήτης μας έχει ένα στερεό εσωτερικό πυρήνα κυρίως από σίδηρο, που περιβάλλεται από ένα ρευστό εξωτερικό πυρήνα (όπου ο λιωμένος σίδηρος ρέει σχεδόν όπως το νερό), γύρω από τον οποίο υπάρχει ο μανδύας, ενώ πιο επιφανειακά βρίσκεται το στρώμα του φλοιού. Ανάμεσα στον εσωτερικό πυρήνα και στον μανδύα εκτιμάται ότι υπάρχουν διαφορές θερμοκρασίας της τάξης των 1.500 βαθμών Κελσίου, έτσι ώστε να παράγεται το μαγνητικό πεδίο της Γης, σε συνδυασμό με την περιστροφή της γύρω από τον άξονά της (όπως σε ένα «δυναμό»). Όμως ένα προηγούμενο ανάλογο πείραμα το 1993, με επικεφαλής τον Ράινχαρντ Μπέλερ του πανεπιστημίου του Μάιντς στη Γερμανία, δεν είχε μετρήσει μια τέτοια θερμοκρασιακή διαφορά, πράγμα που από τότε είχε προβληματίσει τους επιστήμονες, αλλά η νέα μέτρηση που εκτιμά πλέον πιο καυτό τον πυρήνα, συμφωνεί καλύτερα με τις κυρίαρχες γεωφυσικές θεωρίες. Η νέα μέτρηση βασίστηκε σε μια εξελιγμένη τεχνική ακτίνων-Χ που επιτρέπει ταχύτερες και ακριβέστερες μετρήσεις. Το πείραμα έδειξε ότι ο σίδηρος, υπό πίεση 2,2 εκατ. φορές μεγαλύτερη από την επιφάνεια της Γης, λιώνει στους 4.800 βαθμούς Κελσίου. Από αυτή τη διαπίστωση, προκύπτει η νέα εκτίμηση ότι στο κέντρο της Γης, στο σύνορο ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό πυρήνα, όπου υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη πίεση (3,3 εκατομμύρια φορές από ό,τι στην επιφάνεια του πλανήτη μας), η θερμοκρασία πρέπει να φθάνει στους 6.000 βαθμούς Κελσίου (συν/πλην 500 βαθμούς). Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.sciencemag.org/content/340/6131/464.abstract http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_26/04/2013_496043

H ανίχνευση των νετρίνων Bert και Ernie. Ένας τεράστιος ανιχνευτής βρίσκεται στην Ανταρκτική και ονομάζεται IceCube. http://icecube.wisc.edu/ Σκοπός του είναι η ανίχνευση των σωματιδίων που ονομάζονται νετρίνα. Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα, οπότε δεν αλληλεπιδρούν ηλεκτρομαγνητικά και το γεγονός ότι ανήκουν στην κατηγορία των λεπτονίων σημαίνει ότι δεν αλληλεπιδρούν ούτε διαμέσου της ισχυρής δύναμης. Αλληλεπιδρούν μόνο διαμέσου των ασθενών δυνάμεων με την ύλη – συνεπώς πολύ σπάνια – και για τον λόγο αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν. Τα νετρίνα μπορούν να διασχίσουν ανεπηρέαστα ανθρώπους, τοίχους, ακόμη και την Γη ολόκληρη. Ο ανιχνευτής IceCube καταγράφει τις σπάνιες αλληλεπιδράσεις των νετρίνων με τον πάγο. Για την ανίχνευση των νετρίων, το IceCube περιλαμβάνει ένα κυβικό χιλιόμετρο πάγων (χωράει τη μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας 400 φορές), και είναι εξοπλισμένο με 5.160 οπτικούς αισθητήρες, σε βάθος που φτάνουν μέχρι και 2,5 χιλιόμετρα βαθιά μέσα στον πάγο. Η ομάδα των επιστημόνων που «χειρίζεται» αυτόν τον τεράστιο ανιχνευτή νετρίνων IceCube στην Ανταρκτική δημοσίευσε μια εργασία με τίτλο «First observation of PeV-energy neutrinos with IceCube», http://arxiv.org/pdf/1304.5356.pdf στην οποία αναφέρεται η ανίχνευση των δυο (!!) πρώτων νετρίνων με ενέργειες της τάξης των PeV (1 Peta – electronvolt = 1015 eV) , πιο συγκεκριμένα με ενέργειες 1.04 ± 0.16 και 1.14 ± 0.17 PeV. Το πρώτο γεγονός ανιχνεύθηκε στις 8 Αυγούστου 2011 και του δόθηκε το παρατσούκλι “Bert”, ενώ το δεύτερο που βαφτίστηκε “Ernie”, εντοπίστηκε στις 3 Ιανουαρίου 2012. Τα δυο αυτά νετρίνα μάλλον δημιουργήθηκαν έξω από το ηλιακό μας σύστημα (τα νετρίνα που παράγονται κατά τη διάρκεια των πυρηνικών αντιδράσεων στο εσωτερικό του Ήλιου έχουν πολύ μικρότερες ενέργειες). Την τελευταία φορά που ανιχνεύθηκαν εξωηλιακά νετρίνα ήταν το 1987 και προήλθαν από την έκρηξη του σουπερνόβα 1987Α. http://en.wikipedia.org/wiki/SN_1987A Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε μια διαφορετική θεώρηση του σύμπαντος και στην επίλυση μιας σειράς από κοσμικούς γρίφους, για παράδειγμα την προέλευση των κοσμικών ακτίνων πολύ υψηλών ενεργειών. Μια από τις πιθανές πηγές τέτοιων κοσμικών ακτίνων είναι οι εκλάμψεις ακτίνων γάμα (Gamma Ray Bursts – GRB). Πρόκειται για πίδακες ακτίνων γάμα και Χ τεράστιας ισχύος (μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα απελευθερώνεται όση ενέργεια παράγει ο ήλιος μας σε όλη του τη ζωή) που εκπέμπονται από άστρα που πεθαίνουν καθώς καταρρέουν βαρυτικά σχηματίζοντας αστέρες νετρονίων ή μαύρες τρύπες. Όμως οι κοσμικές ακτίνες εκτρέπονται από τα μαγνητικά πεδία που συναντούν και είναι δύσκολο να ανιχνευθούν στη Γη. Μαζί με τις κοσμικές ακτίνες παράγονται και νετρίνα. Ο ανιχνευτής νετρίνων IceCube, ψάχνει και για νετρίνα που παράγονται από εκλάμψεις ακτίνων γάμα, μαζί με τις κοσμικές ακτίνες. Σύμφωνα με τη δημοσίευση της συνεργασίας IceCube, υπάρχει και μια μικρή πιθανότητα τα νετρίνα Bert και Ernie να μην έχουν εξωηλιακή προέλευση, αλλά να δημιουργήθηκαν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, καθώς οι κοσμικές ακτίνες μπορούν να παράγουν τα σωματίδια που ονομάζονται γοητευτικά μεσόνια τα οποία με τη σειρά τους δίνουν νετρίνα με ενέργειες της τάξης των PeV. Αλλά και αυτό το σενάριο είναι επίσης κάτι καινούργιο και συναρπαστικό. Εννοείται πως απαιτείται περαιτέρω έρευνα, διότι δύο γεγονότα δεν αποδεικνύουν τίποτα. Αποτελούν όμως μια καλή αρχή για την αστρονομία νετρίνων υψηλής ενέργειας. http://physicsgg.me/2013/04/25/h-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%af%ce%bd%cf%89%ce%bd-bert-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-ernie/