Jump to content

Δροσος Γεωργιος

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    14839
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    15

Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος

  1. Ο ρομποτοπίθηκος του Διαστήματος. Η πιο συγκλονιστική στιγμή ήταν όταν ο ρομποτοπίθηκος σηκώθηκε στα δύο του πόδια και προσπάθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα», αφηγείται στο «Κ» ο κ. Ντάνιελ Κιν, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του γερμανικού Κέντρου Ερευνας Τεχνητής Νοημοσύνης και του Πανεπιστημίου Βρέμης, η οποία δημιούργησε ένα καταπληκτικό ρομποτικό κατασκεύασμα που προορίζεται να εξερευνήσει το Διάστημα. Tο iStruct, χαϊδευτικά «Τσάρλι», είναι ένα ρομπότ βάρους 18 κιλών με τη μορφή αλλά και τις «ιδιότητες» του πιθήκου (κινείται, περπατάει και κουνάει τα χέρια του όπως το συγκεκριμένο θηλαστικό), που μπορεί να μεταδίδει πληροφορίες χρησιμοποιώντας ειδικούς αισθητήρες. Αρχικώς μπουσουλούσε στα τέσσερα. Και μπορεί ο άνθρωπος να χρειάστηκε εκατομμύρια χρόνια για να σταθεί στα δύο πόδια, ο ρομποτοπίθηκος όμως το κατάφερε μέσα σε μόλις έξι μήνες. Οταν ο κύριος Κιν περιγράφει τη στιγμή που το τετράποδο ρομπότ... έγινε δίποδο, διακρίνει κανείς στη φωνή του αισθήματα περηφάνιας και χαράς. Κατά τα άλλα, αποφεύγει να περιαυτολογήσει για το επίτευγμα της ομάδας του και επισημαίνει ότι, ευτυχώς, οι δύσκολες στιγμές ήταν λίγες και αναμενόμενες. Οι επιστήμονες που έδωσαν ζωή στον Τσάρλι εργάστηκαν εντατικά τρία χρόνια, ο σχεδιασμός και η κατασκευή έγιναν εξ ολοκλήρου από την αρχή, ενώ το συνολικό κόστος του πρότζεκτ έφτασε τα 3,3 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό που διαφοροποιεί το συγκεκριμένο ρομπότ από τους προγόνους του είναι η κινούμενη σπονδυλική στήλη του, που λειτουργεί ως σύστημα συλλογής πληροφοριών και ελέγχου και συντονίζει τα μέλη και τις αρθρώσεις του σώματός του, καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχει εξωτερική μονάδα ελέγχου. Πρωτοποριακά θεωρούνται επίσης τα επίπεδα πόδια του με 120 αισθητήρες (60 σε κάθε πόδι), οι οποίοι προσομοιάζουν στις ανθρώπινες νευρικές απολήξεις, στέλνουν πληροφορίες στο σύστημα ελέγχου της σπονδυλικής στήλης και με αυτό τον τρόπο το «πιθηκάκι» θα μπορεί να αποφεύγει τα εμπόδια που συναντά στο δρόμο του και να κινείται αναλόγως. «Ο πίθηκος είναι το βιολογικό πρότυπο που επιλέξαμε», εξηγεί ο κύριος Κιν, «επειδή αυτό που επιδιώκουμε είναι το iStruct να κινείται και να περπατάει όπως το συγκεκριμένο ζώο». Μέχρι το καλοκαίρι του 2014 ο ρομποτοπίθηκος θα περάσει, όπως ευελπιστεί η επιστημονική ομάδα, στο επόμενο στάδιο, θα μπορέσει δηλαδή όχι μόνο να στέκεται, αλλά και να περπατάει. Επιπλέον, θα συνεχίσουν να δουλεύουν στο σύστημα των αισθητήρων, έτσι ώστε να εξελίξουν τις αισθήσεις και την αντίληψή του. Και όταν τελειοποιηθεί και φτάσει στην τέταρτη γενιά, τότε θα είναι έτοιμος να πραγματοποιήσει το ταξίδι στο Διάστημα και να «ζήσει» πάνω σε έναν πλανήτη, συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες. Προς το παρόν έχει το μειονέκτημα της υψηλής κατανάλωσης ρεύματος - δεν ενδείκνυται λοιπόν για μακρινές αποστολές. Αν και κάποια δημοσιεύματα αναφέρουν ότι έχει γίνει ήδη πρόταση στη NASA ή ότι αρχικώς το iStruct θα χρησιμοποιηθεί σε στρατιωτικές αποστολές, ο κύριος Κιν διαψεύδει και τα δύο αυτά σενάρια. Οι δοκιμές πραγματοποιούνται σε έναν τεχνητό κρατήρα και ο στόχος είναι να συμμετάσχει στο μέλλον σε ευρωπαϊκό διαστημικό πρόγραμμα. http://www.kathimerini.gr/753050/article/epikairothta/episthmh/o-rompotopi8hkos-toy-diasthmatos Αντίδοτο ψάχνει η NASA για το ταξίδι στον Αρη. Το ανθρώπινο σώμα δεν είναι φτιαγμένο για το Διάστημα. Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, καθώς αποτελείται από νερό κατά το 60%, τα υγρά ανεβαίνουν στον θώρακα και στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να ατροφούν τα πόδια, να πρήζεται το πρόσωπο και να αυξάνεται η ενδοκρανιακή πίεση. «Το κεφάλι σου το αισθάνεσαι πρησμένο», λέει στον Κένεθ Τσανγκ των «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Μαρκ Κέλι, πρώην αστροναύτης της NASA, μέλος τεσσάρων αποστολών σε διαστημικά λεωφορεία. «Είναι σαν να έχεις κρεμαστεί ανάποδα για δύο λεπτά» προσθέτει. Η NASA ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στη μελέτη των ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο οργανισμός του ανθρώπου στο Διάστημα, καθώς προγραμματίζει το ιερό δισκοπότηρο της εξερεύνησης του Διαστήματος: το ταξίδι στον Αρη, το οποίο θα γίνει κάποια στιγμή μέσα στη δεκαετία του 2030. Αν μάλιστα ευοδωθούν οι προσπάθειες αμερικανικών ιδιωτικών εταιρειών δεν αποκλείεται να γίνει πολύ νωρίτερα. Το ταξίδι στον Αρη θα χρειαστεί τουλάχιστον δυόμισι χρόνια παραμονής στο Διάστημα, ενώ το ρεκόρ μέχρι σήμερα είναι οι 438 ημέρες του Ρώσου Βαλέρι Πολιακόφ. Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη επανδρωμένη πτήση πολλά ιατρικά προβλήματα είναι ήδη γνωστά - η αύξηση της πιθανότητας εκδήλωσης καρκίνου λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας, η αραίωση της πυκνότητας των οστών κ.λπ. - αλλά οι επιστήμονες εξακολουθούν να εκπλήσσονται με νέα θέματα που έρχονται στο φως κατά την παραμονή αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Για παράδειγμα, το 2009 οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αρκετοί αστροναύτες παρουσιάζουν πρεσβυωπία λόγω της έλλειψης βαρύτητας. Αυτό διαπίστωσε πρώτος ο Μάικλ Μπάρατ, αστροναύτης και γιατρός της NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όταν κατάλαβε ότι δεν έβλεπε καλά σε κοντινή απόσταση. Με διάφορα τεστ στον Μπάρατ και σε ένα άλλο μέλος του πληρώματος διαπιστώθηκε ότι είχαν αναπτύξει πρεσβυωπία, καθώς κάτι πίεζε τους βολβούς των ματιών τους, ενδεχομένως λόγω της υψηλής πίεσης που ασκεί στον εγκέφαλο το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Για να μελετήσει προσεκτικά όλα τα ιατρικά ζητήματα, γνωστά και άγνωστα, ενόψει της αποστολής στον Αρη, η NASA ανακοίνωσε πως θα διατηρήσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έως το 2024. Εκεί θα στείλει για έναν χρόνο, το 2015, τον Σκοτ Κέλι, δίδυμο αδελφό του Μαρκ Κέλι, ο οποίος έχει ήδη περάσει δύο περιόδους έξι μηνών στο Διάστημα. Η NASA θα συγκρίνει την υγεία των δύο αδελφών ως μέρος του πειράματος. Οι ειδικοί θέλουν να δουν αν ο ένας χρόνος παραμονής έχει μεγαλύτερη επίδραση στο σώμα από ό,τι το εξάμηνο. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς στόχους του ταξιδιού του Κέλι, λέει ο Τζον Τσαρλς, επικεφαλής του προγράμματος ανθρώπινων ερευνών της NASA, που έχει σχεδιάσει τα ιατρικά πειράματα της αποστολής. «Είναι πιθανό, μετά το αρχικό σοκ, ο οργανισμός να προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες και να επιστρέφει στην αρχική του κατάσταση, για παράδειγμα όσον αφορά την όραση και την πυκνότητα των οστών» εξηγεί ο Τσαρλς. Σε προσομοίωση μιας αποστολής στον Αρη, έξι Ρώσοι πέρασαν 17 μήνες κλεισμένοι σε ψεύτικο διαστημόπλοιο. Οι τέσσερις εκδήλωσαν ψυχολογικές διαταραχές. http://www.tanea.gr/news/world/article/5083586/antidoto-gia-to-taksidi-ston-arh/
  2. Η Αλλη Γη, στο Α του Κενταύρου. Το Αλφα του Κενταύρου μια νυχτιά με το παλλινώριο πήρα κάτου Μου 'πες με φωνή ετοιμαθανάτου Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά. Ν. Καββαδίας, «Σταυρός του Νότου», 1947 Ας υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά: η ανθρωπότητα ευημερεί, χωρίς πολέμους και απειλές από κλιματική αλλαγή ή οτιδήποτε άλλο, με αφθονία ενεργειακών πόρων, νερού και τροφίμων. Τι είναι αναπόφευκτο να συμβεί στα «αγαπημένα πλάσματα του Θεού»; Να «κατακυριεύσουν τη Γη», σε βαθμό που να μην έχει μείνει σπιθαμή στεριάς ή θάλασσας διαθέσιμη. Και τότε; Μόνη διέξοδος ο εποικισμός άλλων πλανητών. Αλλά πού; Στην άμεση γειτονιά μας - το ηλιακό μας σύστημα - οι υπόλοιποι πλανήτες είναι είτε «ανεπίδεκτοι ζωής» ή χρειάζονται πολλά χρόνια «γεωδιαμόρφωσης» ώσπου να γίνουν κατοικήσιμοι από εμάς. Οπότε η λύση πρέπει να βρεθεί έξω από τη γειτονιά μας, σε πλανήτες άλλων ηλιακών συστημάτων. Η αναζήτηση αυτή έχει αρχίσει από πολύ παλιά αλλά έγινε συστηματική μόλις την τελευταία δεκαετία. Και είχαμε αποτελέσματα όντως εντυπωσιακά: Ως το 2012 οι αστρονόμοι είχαν επιβεβαιώσει τηλεσκοπικά την ύπαρξη χιλίων «εξωπλανητών», αλλά στις 4 Νοεμβρίου 2013 ανακοίνωσαν πως τα στοιχεία που συνέλεξαν από τη διαστημική αποστολή Kepler ανεβάζουν τον αριθμό των κατοικήσιμων πλανητών στον γαλαξία μας σε... 40 δισεκατομμύρια! Επιπλέον, τον Ιανουάριο 2014 επιβεβαιώθηκε ότι η κοσμική σκόνη διαχέει στο Σύμπαν νερό και οργανικό άνθρακα, παρέχοντας αφειδώς τα συστατικά της ζωής (βλ. www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=559118). Αρα όχι μόνο έχουμε πού να στείλουμε μελλοντικά το πλεόνασμά μας αλλά είναι και πιθανόν να βρούμε εκεί κάποιους... ιθαγενείς να το περιμένουν. Ποιος όμως είναι ο κοντινότερος στη Γη επόμενος πλανήτης μας; Περισσότερα: http://www.tovima.gr/science/article/?aid=565598
  3. PandaX: ένας ανιχνευτής σκοτεινής ύλης στην Κίνα. Κινέζοι φυσικοί ελπίζουν πως η απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα κοσμικά μυστήρια θα βρεθεί στην «καρδιά» ενός βουνού στην επαρχία Σετσουάν, σε βάθος 2.400 μέτρων από την κορυφή του. Εκεί, στο βαθύτερο ερευνητικό εργαστήριο στον πλανήτη, θα ξεκινήσει σε λίγες ημέρες το PandaX, ένα πείραμα που θα ελέγξει την επικρατέστερη θεωρία για την εξήγηση της σκοτεινής ύλης, η οποία κατακλύζει το σύμπαν χωρίς οι επιστήμονες να έχουν διαπιστώσει τη φύση της. Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως η βαρυτική αλληλεπίδραση της συμβατικής ύλης δεν μπορεί να εξηγήσει την κίνηση των γαλαξιών. Από τότε, μέσω αστρονομικών παρατηρήσεων, έχει υπολογιστεί πως η κανονική ύλη αναλογεί μόλις στο 16% της μάζας του σύμπαντος, με το υπόλοιπο 84% να αντιστοιχεί στη μυστηριώδη και «εξωτική» ύλη, η οποία ονομάζεται σκοτεινή επειδή δεν εκπέμπει ορατό φως ή άλλου είδους ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, με συνέπεια να μην είναι «ορατή» από κάποιο αστρονομικό όργανο. Παρ’ όλο που έχουν διατυπωθεί διάφορες ιδέες για τη φύση της, η πιο αποδεκτή είναι πως αποτελείται από σωματίδια WIMP (Weakly Interacting Massive Particles, ασθενώς αλληλεπιδρώντα σωματίδια με μάζα), υποθετικά σωματίδια τα οποία αλληλεπιδρούν μέσω της ασθενούς πυρηνικής δύναμης και της βαρύτητας, όχι όμως και του ηλεκτρομαγνητισμού και της ισχυρής πυρηνικής δύναμης. Οι ιδιότητες των WIMP θυμίζουν αρκετά τα νετρίνια, με τη διαφορά ότι έχουν μεγαλύτερη μάζα και κινούνται πιο αργά, ενώ η ύπαρξή τους προβλέπεται από την υπερσυμμετρία – μια προτεινόμενη ιδιότητα του σύμπαντος, σύμφωνα με την οποία σε κάθε γνωστό στοιχειώδες σωμάτιο του Καθιερωμένου Προτύπου αντιστοιχεί και ένας υπερσυμμετρικός «σύντροφος», με διαφορετικό σπιν. Επειδή η θεωρία προβλέπει πως τα WIMP διαπερνούν την ύλη σχεδόν ανεπηρέαστα, η συντριπτική πλειονότητά τους θα φτάνει στο υπόγειο εργαστήριο χωρίς να αλληλεπιδρά με την υπερκείμενη μάζα του βουνού. Εκεί, οι επιστήμονες έχουν εγκαταστήσει μια δεξαμενή όγκου 1,2 κυβικών μέτρων, γεμάτη με το χημικό στοιχείο ξένο σε υγρή μορφή. Ετσι, αν υπάρχουν τα σωμάτια, ορισμένα από αυτά θα συγκρούονται με άτομα ξένου, με συνέπεια να διεγείρονται τα άτομα και να εκπέμπουν ηλεκτρόνια και φωτόνια, τα οποία θα καταγράφουν ειδικοί ανιχνευτές. Από αυτές τις δύο εκπομπές, οι επιστήμονες θα μπορούν να υπολογίσουν τα σημεία των συγκρούσεων και τις ταχύτητες που απέκτησαν τα άτομα, δύο δεδομένα με βάση τα οποία θα μπορούν να εξακριβώσουν αν η διέγερση του υλικού της δεξαμενής προήλθε όντως από την αλληλεπίδραση με σωμάτια WIMP ή με ραδιενέργεια του περιβάλλοντος και την κοσμική ακτινοβολία. Δύο παράγοντες που έχουν προσπαθήσει να αποκλείσουν με την επιλογή του συγκεκριμένου σημείου για το πείραμα, καθώς το υπερκείμενο βουνό θα φιλτράρει την κοσμική ακτινοβολία, ενώ η περιεκτικότητά του σε ραδιενεργά ορυκτά είναι πολύ μικρή, αφού αποτελείται κυρίως από μάρμαρο. Η ιδιαιτερότητα που έχει η εν λόγω τοποθεσία, μαζί με τη γεωμετρία του μηχανήματος και τα υλικά κατασκευής τους, είναι πλεονεκτήματα που κάνουν τους Κινέζους ερευνητές να ελπίζουν πως θα βρουν την άκρη του νήματος της «σκοτεινής ύλης». http://physicsgg.me/2014/02/08/pandax-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd/
  4. Δροσος Γεωργιος

    Περί Αστέρων

    Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο άστρο στο σύμπαν. Αυστραλοί αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα άστρο πραγματικό «μαθουσάλα», που εκτιμάται ότι έχει ηλικία περίπου 13,6 δισεκατομμυρίων ετών και θεωρείται το αρχαιότερο που έχει ποτέ βρεθεί στο σύμπαν. Η ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τη «βρεφική» φάση του σύμπαντος, λίγο μετά την «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ) της δημιουργίας του. Οι ερευνητές της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου στην Κανμπέρα, με επικεφαλής τον Στέφαν Κέλερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερς και Γαλλικό, ανακοίνωσαν ότι το εν λόγω άστρο βρίσκεται στο δικό μας γαλαξία, σε απόσταση μόλις 6.000 ετών φωτός από τη Γη. Τα προηγούμενα άστρα που κατείχαν έως τώρα το ρεκόρ του αρχαιότερου γνωστού στο σύμπαν, είχαν ηλικία περίπου 13,2 δισεκατομμυρίων ετών και είχαν παρατηρηθεί από Ευρωπαίους και Αμερικανούς αστρονόμους το 2007 και 2013 αντίστοιχα. Με δεδομένο ότι το σύμπαν εκτιμάται πως έχει ηλικία περίπου 13,8 δισ. ετών, ο νέος κάτοχος του ρεκόρ «γηρατειών» δημιουργήθηκε μόλις 200 εκατ. χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ». Το διακριτικό χαρακτηριστικό που προδίδει την μεγάλη ηλικία του συγκεκριμένου άστρου, είναι η παντελής απουσία ανιχνεύσιμου σιδήρου (χημικό αποτύπωμα) στο φάσμα του φωτός που εκπέμπεται από το άστρο. Όσο λιγότερο σίδηρο περιέχει ένα άστρο, τόσο αρχαιότερο είναι. Το συνολικό επίπεδο σιδήρου στο σύμπαν αυξάνει διαχρονικά, καθώς νέες γενιές άστρων σχηματίζονται και πεθαίνουν. Στο συγκεκριμένο άστρο, σύμφωνα με τον Στέφαν Κέλερ, «η ποσότητα σιδήρου είναι λιγότερη από το ένα εκατομμυριοστό εκείνης του Ήλιου μας και τουλάχιστον 60 φορές μικρότερη από οποιοδήποτε άλλο γνωστό άστρο. Αυτό ακριβώς δείχνει ότι το άστρο είναι το αρχαιότερο που έχει ποτέ βρεθεί». Το άστρο ανακαλύφθηκε με το τηλεσκόπιο SkyMapper (Χαρτογράφος του Ουρανού) του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου, στο πλαίσιο μιας πενταετούς μελέτης για να δημιουργηθεί ο πρώτος ψηφιακός «χάρτης» του ουρανού του νοτίου ημισφαιρίου. Η ανακάλυψη επιβεβαιώθηκε από το Μαγγελανικό Τηλεσκόπιο στη Χιλή. Το άστρο πιστεύεται ότι σχηματίστηκε από υλικό που προήλθε από έναν υπερκαινοφανή αστέρα (σούπερ νόβα) χαμηλής ενέργειας, δηλαδή από ένα προϋπάρχον άστρο, που είχε μάζα περίπου 60 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας. Αυτού του είδους οι σούπερ νόβα θεωρείται ότι έπαιξαν ζωτικό ρόλο στη δημιουργία των άστρων και, σε επόμενο στάδιο, των γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν. http://www.kathimerini.gr/753031/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-to-arxaiotero-astro-sto-sympan
  5. Η Ινδία στο κυνήγι των φευγαλέων βαρυτικών κυμάτων. Η Ινδία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να φιλοξενήσει μια διεθνή ερευνητική εγκατάσταση που θα αναζητήσει τα φευγαλέα βαρυτικά κύματα, των οποίων η ύπαρξη προβλέφθηκε το 1916 από τον Άινσταϊν αλλά μέχρι σήμερα παραμένει ανεπιβεβαίωτη.Η πρόθεση της χώρας να φιλοξενήσει τον ανιχνευτή IndIGO ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Μανμοχάν Σιγκ στο Συνέδριο Ινδικής Επιστήμης στην πόλη του Τζαμού. http://pib.nic.in/newsite/pmreleases.aspx?mincode=3 Ινδοί επιστήμονες εκτιμούν ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να διαθέσει 200 εκατ. δολάρια για το πρόγραμμα σε ορίζοντα δεκαπενταετίας. Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, http://news.sciencemag.org/asia/2014/02/india-join-hunt-gravity-waves?rss=1 το IndIGO θα λειτουργεί παράλληλα με άλλους ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων που βλέπουν διαφορετικές περιοχές του ουρανού. Στην Ευρώπη λειτουργούν οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ δύο μεγαλύτεροι ανιχνευτές, με την ονομασία LIGO, έχουν τεθεί σε λειτουργία σε δύο τοποθεσίες των ΗΠΑ, στο Χάνφορντ της Ουάσινγκτον και το Λίβινγκστοουν της Λουιζιάνα. Τα βαρυτικά κύματα είναι θεωρητικές ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο οι οποίες διαδίδονται σαν κύμα με την ταχύτητα του φωτός. Η ύπαρξή τους προβλέφθηκε από τον Άλμπερτ Άινσταϊν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας, μέχρι σήμερα όμως κανείς δεν έχει καταγράψει τέτοια κύματα. Βαρυτικά κύματα παράγονται θεωρητικά από την περιστροφή σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων, τα οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο. Η κίνηση αυτών των δυαδικών συστημάτων προκαλεί κύματα παραμόρφωσης στην καμπυλότητα του χωροχρόνου τα οποία μπορούν θεωρητικά να γίνουν αντιληπτά στη Γη από τις αμυδρές μεταβολές που προκαλούν στις διαστάσεις μεγάλων αντικειμένων. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές LIGO στις ΗΠΑ αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ που μετρούν το μήκος των σωλήνων με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. To 2008, η αμερικανική κυβέρνηση ενέκρινε κονδύλι 205 εκατ. δολαρίων για αναβαθμίσεις στα συστήματα LIGO που θα αυξήσουν την ευαισθησία του πειράματος κατά δέκα φορές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=892426 Η παράλληλη λειτουργία των LIGO και του IndIGO στην Ινδία θα μεγιστοποιούσε τις πιθανότητες επιτυχίας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231293481 Ενα υπέροχο κοσμικό «ζευγάρι» O Ιάπωνας αστροναύτης Κοίτσι Γακάτα που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τράβηξε μια εντυπωσιακή φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται μέρος της ατμόσφαιρας της Γης με φόντο τη Σελήνη που βρίσκεται στη φάση της ημισελήνου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα την εικόνα η οποία κέντρισε γρήγορα το ενδιαφέρον του κυβερνοχώρου και αναπαράγεται συνεχώς τις τελευταίες ώρες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=565130 Επιτυχής σύνδεση του «Progress M-22M» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://video.in.gr/intro/#1749798
  6. ΝΑΣΑ-Ετσι φαίνεται η Γη απο τον Αρη. Την ευκαιρία να δούν οι κάτοικοι της Γης το πώς μπορεί να φαίνεται ο πλανήτης από τον Άρη έδωσε το όχημα Curiosity της NASA. Ευρισκόμενο αισίως στην 529η ημέρα του στον Άρη (στις 31 Ιανουαρίου 2014) το Curiosity τράβηξε μια φωτογραφία περίπου 80 λεπτά μετά τη δύση του Ηλίου στην οποία απεικονίζεται η Γη (η μεγάλη κουκίδα) αλλά και η Σελήνη (η μικρή κουκίδα). Σημειώνεται ότι η απόσταση ανάμεσα στον Άρη και τη Γη όταν ελήφθη η φωτογραφία ήταν περίπου 160 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Υπενθυμίζεται ότι αποστολή του Curiosity είναι να εντοπίσει και να εκτιμήσει αρχαία κατοικήσιμα περιβάλλοντα και μεγάλες αλλαγές στο περιβαλλοντικές συνθήκες του «κόκκινου πλανήτη». http://www.prisonplanet.gr/διάστημα
  7. Δροσος Γεωργιος

    Κομήτες

    Οι Έλληνες μαθητές που μας βοήθησαν να ξυπνήσουμε τη Rosetta μιλούν για την εμπειρία τους. Οι νικητές του διαγωνισμού της ESA που με το βίντεο τους βοήθησαν τη Rosetta να ξυπνήσει μιλούν για την εμπειρία τους. Δύο από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής που δημιούργησαν το νικητήριο βίντεο του διαγωνισμού #WakeupRosetta της ESA, η Χριστίνα Μανούρη και ο Αννίβας Οικονόμου συνοδευμένοι από την εκπαιδευτικό του σχολείου κ.Θάλεια Τσακνιά, μίλησαν σε εκπομπή της Δημόσιας Ελληνικής τηλεόρασης για την αποστολή της Rosetta, για τα συναισθήματα που τους προκάλεσε η συμμετοχή στο διαγωνισμό αλλά και για τη χαρά της νίκης. Σε συνέντευξή που παραχώρησε σε Ελληνικό ιδιωτικό κανάλι, η διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής, κ.Αγάπη Βαβουράκη, εξηγεί το πως προέκυψε η ιδέα της συμμετοχής στο διαγωνισμό της ESA. "Ξύπνα, Ροζέτα" φώναξαν οι 1002 μαθητές του Δημοτικού Σχολείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής, βοηθώντας με το δικό τους μοναδικό τρόπο, τους επιστήμονες της ESA να ξυπνήσουν το διαστημόπλοιο Rosetta που βρισκόταν σε λήθαργο για πάνω από δύο χρόνια (31 μήνες). Συνολικά στο διαγωνισμό της ESA έλαβαν μέρος 218 συμμετοχές, όχι μόνο από όλη την Ευρώπη, αλλά και από όλο τον κόσμο, από την Κολομβία και τον Καναδά μέχρι το Χονγκ Κονγκ. Οι επισκέπτες στη σελίδα του διαγωνισμού μπορούσαν να ψηφίσουν το αγαπημένο τους βίντεο, διαμορφώνοντας την κατάταξη για τις κορυφαίες δέκα συμμετοχές. Το βίντεο του Δημοτικού Σχολείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής, συγκέντρωσε περισσότερες από 10.000 ψήφους και βρέθηκε έτσι στην πρώτη θέση των 10 νικητήριων συμμετοχών του διαγωνισμού. Ο ενθουσιασμός των παιδιών για το διάστημα καθώς και η αστείρευτη φαντασία τους ήταν τα βασικά συστατικά αυτής της επιτυχίας. Κοιτώντας τα βίντεο βλέπεις μια αλλη Ελλαδα που υπάρχει μεσα στην Ελλάδα της μιζέριας και της καταστροφολογίας και ελπίζεις στο αύριο.Συγχαρητήρια στα παιδία και στους δασκάλους τους!!! Βίντεο. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_Hellenes_mathethes_poy_mas_vohethesan_na_xypnhesoyme_te_Rosetta_milohun_gia_ten_empeirhia_toys
  8. Δροσος Γεωργιος

    Περί Αστέρων

    O Πολικός Αστέρας «ξανάνιωσε» Ο Πολικός Αστέρας, το αστέρι που χρησιμοποιούν εδώ και αιώνες οι ναυτικοί για να προσανατολίζονται, εμφανίζει τις δύο τελευταίες δεκαετίες μείωση στη φωτεινότητα του. Ομάδα ερευνητών υποστηρίζει ωστόσο ότι η φωτεινότητα του άστρου αυξάνεται με εκπληκτικό (αλλά και μυστηριώδη) ρυθμό. Ο Πολικός Αστέρας βρίσκεται σε απόσταση 434 ετών φωτός από εμάς αν και κάποιοι υπολογισμοί τον τοποθετούν σε απόσταση 30% μικρότερη. Γνωστός και ως Polaris ή α της Μικρής Άρκτου, βρίσκεται σχεδόν πάνω στη νοητή προέκταση του άξονα της Γης, για αυτό και φαίνεται να βρίσκεται πάντα πάνω από τον γεωγραφικό βορρά. Τις τελευταίες δεκαετίες ο Πολικός Αστέρας εμφάνιζε συνεχή μείωση της φωτεινότητας του. Μια Αστρονόμοι με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια αποφάσισαν το 1999 να παρακολουθούν και να μελετούν συνεχώς τον Polaris. Μετά από 15 χρόνια παρατηρήσεων και αφού μελέτησαν ιστορικά στοιχεία για τον Πολικό Αστέρα από την εποχή του Πτολεμαίου καθώς και πρόσφατα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέληξαν σε ένα συμπέρασμα που προκαλεί έκπληξη. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Polaris είναι 2,5 φορές φωτεινότερος κατά μέσο όρο σήμερα από ό,τι την εποχή του Πτολεμαίου. Αν αυτό ισχύει, τότε η ταχύτητα αυτής της μεταβολής είναι 100 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που προβλέπουν οι κρατούσες θεωρίες για τη συμπεριφορά και εξέλιξη των άστρων. Προς το παρόν ούτε οι ερευνητές ούτε κάποιος άλλος ειδικός μπορεί να δώσει μια εξήγηση για το φαινόμενο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=564845
  9. Μακρινός γαλαξίας δίνει μια εικόνα για τους προγόνους του Μίλκι Ουέι. Οι περισσότεροι γαλαξίες που μπορούμε να διακρίνουμε στο όριο του ορατού Σύμπαντος είναι υπέρλαμπροι γίγαντες εντελώς διαφορετικοί από τον δικό μας Γαλαξία. Για πρώτη φορά, αμερικανοί αστρονόμοι κατάφεραν να παρατηρήσουν άμεσα έναν «κανονικό» αρχέγονο γαλαξία, ο οποίος δεν αποκλείεται να μοιάζει με τον Μίλκι Ουέι στα αρχικά στάδια του σχηματισμού του. Ο γαλαξίας, με την ονομασία DLA2222-0946, φαίνεται στη Γη όπως ήταν πριν από 10,8 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν το Σύμπαν είχε μόνο το 20% της σημερινής του ηλικίας. Οι γαλαξίες αυτής της ηλικίας, οι οποίοι πιστεύεται ότι ήταν πρόγονοι των σημερινών σπειροειδών γαλαξιών, περιείχαν το ουδέτερο αέριο που αποτέλεσε την πρώτη ύλη για το σχηματισμό άστρων -και η μελέτη τους μπορεί να βελτιώσει τα μοντέλα των κοσμολόγων για την εξέλιξη των άστρων και των μεταγενέστερων γαλαξιών. Ο DLA2222-0946 ήταν ήδη γνωστός, δεν είχε όμως ανιχνευτεί από το δικό του φως. Προηγούμενες μελέτες τον είχαν εντοπίσει επειδή απορροφά ένα μέρος της ακτινοβολίας ενός ακόμα πιο μακρινού κβάζαρ που βρίσκεται πίσω του. Οι γαλαξίες που έχουν ανιχνευθεί με αυτόν τον τρόπο ονομάζονται DLA (Damped Lyman-alpha). «Η ιδιαιτερότητα αυτών των γαλαξιών είναι το πόσο κανονικοί είναι. Αντιστοιχούν σε κανονικούς γαλαξίες αντί στους υπέρλαμπρους, ακραίους γαλαξίες που παρατηρούμε συνήθως σε αυτές τις αποστάσεις. Όμως το γεγονός ότι είναι κανονικοί [και άρα αμυδροί] γαλαξίες καθιστά σχεδόν αδύνατη την άμεση παρατήρησή τους» αναφέρει η Ρεγκίνα Γιόργκενσον του Πανεπιστημίου της Χαβάης, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Από τα χιλιάδες DLA που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα, ο DLA2222-0946 είναι ο πρώτος που παρατηρείται άμεσα. Το τηλεσκόπιο Keck της Χαβάης, ένα από τα ισχυρότερα του κόσμου, μόλις που κατάφερε να διακρίνει ένα τμήμα του γαλαξία, με πλάτος 16.000 έτη φωτός. Κατάφερε επίσης να χαρτογραφήσει την κίνηση του αερίου μέσα σε αυτό το τμήμα. Η μελέτη του DLA2222-0946 και η άμεση παρατήρηση άλλων DLA θα μπορούσε να προσφέρει νέα στοιχεία για την εξέλιξη των γαλαξιών και την αστρογένεση στο νεαρό Σύμπαν. Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, και είναι διαθέσιμη στη μορφή προέκδοσης μέσω της υπηρεσίας arXiv. http://arxiv.org/abs/1311.0045 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231293506
  10. Δροσος Γεωργιος

    Μαύρες Τρύπες

    Οι μαύρες τρύπες άργησαν να θερμάνουν το Σύμπαν. Σύμφωνα με μία νέα μελέτη οι αρχέγονες μαύρες τρύπες που σχηματίστηκαν από τα πρώτα άστρα, θέρμαναν το Σύμπαν αργότερα από ό,τι είχε υπολογιστεί. Εάν ευσταθεί αυτό το συμπέρασμα, η διαδικασία αυτή θα πρέπει να έχει εντυπωθεί σε μία ακτινοβολία ραδιοκυμάτων που οι επιστήμονες είναι σε θέση να παρατηρήσουν. Μετά τη Μεγάλη Έκρηξη τα πρωτόνια και τα νετρόνια συνενώθηκαν δημιουργώντας άτομα υδρογόνου το οποίο είναι και το πρωταρχικό στοιχείο στα αέρια που υπάρχουν στο Σύμπαν. Οι ποσότητες υδρογόνου ήταν τόσο μεγάλες κατά τα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια του Σύμπαντος, που απορροφούσαν όλες τις ακτινοβολίες από γεγονότα υψηλών ενεργειών, καθιστώντας το Σύμπαν εντελώς αδιαφανές. Η μεταγενέστερη δημιουργία των πρώτων γαλαξιών και η εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας ήταν που πυροδότησε τη διαδικασία του επαναϊονισμού, περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όπου τα άτομα υδρογόνου έχασαν τα ηλεκτρόνια τους (ιονίστηκαν) και το Σύμπαν έγινε πάλι διάφανο για τις ακτινοβολίες υψηλών συχνοτήτων. Το φως από τα πρώιμα άστρα δεν κατάφερε να αποφύγει αυτή τη Σκοτεινή Εποχή του Σύμπαντος για περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ωστόσο, ακτινοβολία χαμηλότερων συχνοτήτων, μπορεί να δώσει στους επιστήμονες πληροφορίες για το τι συνέβαινε εκείνη την εποχή. Μία ομάδα επιστημόνων από τα πανεπιστήμια του Τελ Αβίβ, το École Normale Supérieure στο Παρίσι και το πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, μελέτησε την ακτινοβολία ακτινών χ που θα πρέπει θεωρητικά να εξέπεμπαν δυαδικά άστρα, ένα εκ των οποίων είναι μαύρη τρύπα. Καθώς η μαύρη τρύπα έλκει υλικό από το άστρο που περιφέρεται γύρω της, το υλικό αυτό επιταχύνει σε ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός εκπέμποντας πολύ ισχυρή ακτινοβολία. Οι ακτίνες χ που εξέπεμπαν αυτά τα συστήματα χρησίμευσαν για να θερμάνουν το αέριο υδρογόνο που υπήρχε στο Σύμπαν. Οι ερευνητές χρησιμοποιώντας βελτιωμένα υπολογιστικά μοντέλα, κατάφεραν να υπολογίσουν πως οι πρώιμες μαύρες τρύπες παρήγαγαν πιο ενεργές ακτίνες χ από όσο πίστευαν μέχρι σήμερα. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, οι πιο ενεργές ακτίνες χ χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αυξήσουν τη θερμοκρασία του υδρογόνου, με τους ερευνητές να πιστεύουν πως αυτή η διαδικασία μπορεί να κράτησε έως και 400 εκατομμύρια χρόνια, έως δηλαδή την εποχή που το Σύμπαν έγινε πάλι διαφανές. Εάν ισχύει η εικασία τους, τότε η ακτινοβολία αυτή θα πρέπει να μπορεί να ανιχνευθεί με τη μορφή ραδιοκυμάτων, αφού τα άτομα υδρογόνου που θερμαίνοντας από τις ακτίνες χ, επανέκπεμπαν την ενέργεια στο χαρακτηριστικό μήκος κύματος των 21 cm. Για να ερευνήσουν την περίπτωση αυτή έχουν ήδη κινητοποιηθεί ραδιοτηλεσκόπια στην Ολλανδία, την Αυστραλία και τη Νότιο Αφρική, τα οποία μεταξύ άλλων θα ερευνήσουν και για αυτή την πιθανότητα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature:Detecting the First Stars and Black Holes with 21-cm Cosmology http://arxiv.org/abs/1401.7935 http://physicsgg.me/2014/02/06/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%ce%ac%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bd%ce%b1-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd/
  11. Tα πλάνα του CERN για το μέλλον. Η πολυπλοκότητα της κατασκευής των εγκαταστάσεων στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) απαιτεί μακρόχρονο σχεδιασμό. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) για παράδειγμα, μέσω του οποίου ανακαλύφθηκε πειραματικά το σωματίδιο Χιγκς, χρειάστηκε περισσότερα από 25 χρόνια για να υλοποιηθεί και αναμένεται να λειτουργήσει για περίπου 20 ακόμη χρόνια. Για την ώρα ο LHC παραμένει κλειστός για αναβαθμίσεις οι οποίες θα του επιτρέψουν μέσα στο 2015 να λειτουργήσει με ενέργειες διπλάσιες από αυτές που είχε φτάσει νωρίτερα, αγγίζοντας τα 14 TeV. Ένα ακόμη πρόγραμμα αναβάθμισης του LHC θα ακολουθήσει αργότερα (θα ολοκληρωθεί γύρω στο 2024), το οποίο θα δεκαπλασιάσει την ανιχνευτική ικανότητα του επιταχυντή. Ακόμη όμως και αν το μέλλον προμηνύεται ήδη ενδιαφέρον για τον LHC, στο CERΝ ετοιμάζουν τα πλάνα για ένα διάδοχο επιταχυντή με περίμετρο 80-100 χιλιομέτρων (3-4 φορές μεγαλύτερο από τον LHC), o οποίος θα έχει τη δυνατότητα να αγγίξει ενέργειες τις τάξης των 100 TeV. H αύξηση της ενέργειας ενός επιταχυντή επιτρέπει στους επιστήμονες να ερευνήσουν όλο και πιο βαθιά τα μυστήρια της φύσης, προσομοιώνοντας τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Για την κατασκευή ενός ισχυρότερου επιταχυντή σωματιδίων θα απαιτηθεί ανάπτυξη νέων μαγνητών. Για το σκοπό αυτό, το CERN έχει σχεδιάσει το πρόγραμμα Future Circular Colliders (FCC), το οποίο για τα επόμενα πέντε χρόνια θα ασχοληθεί με το μέλλον των κυκλικών επιταχυντών. Το FCC ξεκινάει επίσημα τις εργασίες του στις 12-15 Φεβρουαρίου με την πρώτη συνάντηση των ενδιαφερόμενων μερών να λαμβάνει χώρα στο πανεπιστήμιο της Γενεύης. Παράλληλα με τα σχέδια για έναν υπερεπιταχυντή ενέργειας 100 TeV όμως, στο CERN ερευνούν και το ενδεχόμενο κατασκευής και ενός γραμμικού επιταχυντή (Compact Linear Collider CLIC), o οποίος αντί για αδρόνια θα επιταχύνει λεπτόνια, δηλαδή ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια, συγκρούοντας τα μεταξύ τους. Τα λεπτόνια, όντας πολύ ελαφρύτερα από τα αδρόνια, δεν προσφέρονται για επιτάχυνση σε κυκλικούς επιταχυντές διότι ακτινοβολούν ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας που τους προσφέρεται. Για το λόγο αυτό, η μελέτη συγκρούσεων λεπτονίων χρειάζεται γραμμικούς επιταχυντές με την τεχνική δυσκολία να έγκειται στο γεγονός πως σε ένα περιορισμένο μήκος τα σωματίδια πρέπει να επιταχυνθούν σε ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Τα σχέδια για τον CLIC αφορούν σε ένα γραμμικό επιταχυντή μήκους 50 χιλιομέτρων, ο οποίος θα λειτουργεί στις ενέργειες των 3 ΤeV. Αν και η ενέργεια αυτή είναι μικρότερη από αυτή που μπορούν να πετύχουν οι κυκλικοί επιταχυντές, το κέρδος με τις συγκρούσεις λεπτονίων είναι πως όλη η ενέργεια από τη σύγκρουση εστιάζεται σε ένα στοιχειώδες σωματίδιο, σε αντίθεση με τα αδρόνια τα οποία είναι σύνθετα σωματίδια και αποτελούνται από τρία κουάρκ. Με τον τρόπο αυτό οι επιστήμονες εκμεταλλεύονται καλύτερα την ενέργεια της δέσμης, ενώ είναι πιο εύκολη η ανάλυση των δεδομένων. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για τα συγκεκριμένα εγχειρήματα είναι ασφαλώς η χρηματοδότηση, με τους επιστήμονες πάντως να υποστηρίζουν πως τα οφέλη από την έρευνα που γίνεται στο CERN επηρεάζουν πολλούς τομείς της επιστήμης πέραν της φυσικής αλλά και πτυχές της καθημερινότητας (δίκτυα υπολογιστών, ιατρική, βιολογία κτλ). http://physicsgg.me/2014/02/06/t%ce%b1-%cf%80%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-cern-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd/
  12. Εκτοξεύτηκε το " Progress M - 22M " Από το κοσμοδρόμιο " Μπαϊκονούρ " στις 20:23:32 Ώρα Μόσχας ( MSK ) ξεκίνησε το φορτηγό οχήμα ( THC ) " Progress M - 22M » . Ο κύριος στόχος της αποστολής ειναι να σταλούν στο σταθμό περίπου 2,4 τόνους φορτίου για να συνεχιστεί η λειτουργία του ISS και να βελτιωθουν οι συνθήκες εργασίας του πληρώματος. Η σύνδεση με τον χώρο-φορτηγών στο σταθμό έχει προγραμματιστεί για την 6η Φλεβάρη στις 02:25 MSK . Στο Progress M - 22M υπάρχουν αποθέματα καυσίμων , οξυγόνο, αέρας , νερό , μερίδες τροφίμων , συμπεριλαμβανομένων φρέσκα τρόφιμα , εξοπλισμό για τη λειτουργία των συστημάτων και των συστατικών των εγκαταστάσεων, του εξοπλισμού για την έρευνα και πειράματα , πρόσθετες μονάδες εξοπλισμού για το ρωσικό τμήμα του σταθμού , καθώς και αγροτεμάχια για το πλήρωμα του ISS . Στο ΔΔΣ απασχολούνται σήμερα οι Ρώσοι κοσμοναύτες Oleg Kotov , Σεργκέι Ryazan , Mikhail Tyurin , ΗΠΑ-ο αστροναύτης Michael Hopkins και Richard Mastracchio και ο Ιάπωνας αστροναύτης Koichi Wakata. Η σύνδεση με το ρώσικο τομέα " Pirs " ( RS ) , πραγματοποιήθηκε στις 02:22 ώρα Μόσχας . Στον ΔΔΣ ειναι συνδεδεμενα το επανδρωμένο διαστημόπλοιο " Soyuz TMA - 10M » και « Soyuz TMA - 11M " και τα φορτηγα διαστημόπλοια « Progress M - 21M »και« Progress M - 22M » http://www.energia.ru/ru/iss/iss38/progress_m-22m/photo_02-05.html http://www.energia.ru/ru/iss/iss38/progress_m-22m/photo_02-06.html
  13. Μια ισχυρή λευκή λάμψη στον πλανήτη Άρη. Κοιτωντας προσεκτικά αυτή τη φωτογραφία από τον πλανήτη Άρη και θα παρατηρήσετε μία ισχυρή λευκή λάμψη που προέρχεται από κάποια βράχια σε μια μικρή πλαγιά. Φυσικά η παρακάτω φωτογραφία είναι από την Nasa και μπορείτε να την δείτε ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο: Φωτογραφία Πηγή: http://mars.jpl.nasa.gov/msl-raw-images/proj/msl/redops/ods/surface/sol/00532/opgs/edr/ncam/NLB_444726490EDR_F0260208NCAM00256M_.JPG Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CE%AE-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%AE-%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7
  14. Δροσος Γεωργιος

    CURIOSITY Rover

    Το Curiosity θα προσπαθήσει να ανεβοκατέβει έναν αμμόλοφο του Αρη. Μια νέα δοκιμασία ετοιμάζεται να φέρει εις πέρας το Cuiriosity. Το ρομπότ της NASA που εξερευνά τον Αρη θα προσπαθήσει να ξεπεράσει το εμπόδιο ενός αμμόλοφου του Κόκκινου Πλανήτη. Το Curiosity προσεδαφίστηκε στον Κρατήρα Γκέιλ του Αρη τον Αύγουστο του 2012 προκειμένου να εξετάσει αν ο Κόκκινος Πλανήτης διέθετε ποτέ τις κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Αυτή τη στιγμή το ρομπότ προσπαθεί να φτάσει σε μια μικρή κοιλάδα του κρατήρα και οι υπεύθυνοι της αποστολής έχουν επιλέξει μια διαδρομή στην οποία το Curiosity δεν θα περάσει πάνω ή δίπλα από «κοφτερά» πετρώματα τα οποία πιθανώς να προκαλέσουν ζημιές στους τροχούς του. Ομως στο ασφαλές «μονοπάτι» που κινείται το ρομπότ βρίσκεται αυτός ο αμμόλοφος που έχει ύψος ένα μέτρο. Η προσπάθεια φέρνει στον νου των επιστημόνων της NASA τον ρομποτικό εξερευνητή Spirit που το 2009 χάθηκε σε μια «παγίδα» άμμου στον Αρη. Παρά το γεγονός ότι το Curiosity είναι πολύ πιο προηγμένο από το Spirit, τα μέλη της αποστολής έχουν σχεδιάσει μια άκρως προσεκτική μετακίνηση του ρομπότ στον αμμόλοφο ώστε να περιορίσουν στο ελάχιστο δυνατό τον όποιο κίνδυνο να υποστεί βλάβη. Ενας από αυτούς τους κινδύνους είναι το να κρύβεται κάτω από την άμμο κάποιο πέτρωμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει ζημιά στον ρομποτικό εξερευνητή. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=564395
  15. Επειδή η συζήτηση ειναι πολυ ενδιαφέρουσα να μια αλλη άποψη!!! Το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από μαθηματικά. Από τι είναι φτιαγμένο το Σύμπαν; Οι πιο ρομαντικοί θα έλεγαν από αστερόσκονη, οι πιο πρακτικοί θα πουν από ύλη - φανερή, που τη βλέπουμε γύρω μας, και αόρατη, που την ονομάζουμε σκοτεινή. Ενας διάσημος κοσμολόγος, ο Μαξ Τέγκμαρκ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), έχει μια διαφορετική ιδέα: υποστηρίζει ότι το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από... μαθηματικά. Ο καθηγητής Τέγκμαρκ, ο οποίος έχει επίσης διατυπώσει τη λεγόμενη Θεωρία των πάντων του απόλυτου συνόλου (Ultimate ensemble theory of everything), που υποστηρίζει ότι όλες οι δομές που υπάρχουν μαθηματικά υπάρχουν επίσης και φυσικά, κυκλοφόρησε μόλις ένα βιβλίο με τον τίτλο «Our Mathematical Universe: My Quest for the Ultimate Nature of Reality» (Knopf, 2014), στο οποίο αναλύει τις απόψεις του για το ευρύ κοινό. Με αυτή την αφορμή έδωσε τον περασμένο Ιανουάριο μια διάλεξη στη Νέα Υόρκη, από την οποία σας μεταφέρουμε - μέσω των όσων γράφτηκαν στον αμερικανικό Τύπο - την κεντρική ιδέα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Τέγκμαρκ, ό,τι υπάρχει στον κόσμο μας - από τα «άψυχα» πράγματα όπως οι πλανήτες ως τα έμψυχα όντα όπως οι άνθρωποι - αποτελεί μέρος μιας μαθηματικής δομής. Κάθε μορφή ύλης αποτελείται από άτομα τα οποία έχουν ιδιότητες, όπως π.χ. το φορτίο ή το σπιν τους, όμως αυτές οι ιδιότητες περιγράφονται μαθηματικά, επισημαίνει. Αντίστοιχα, προσθέτει, το ίδιο το Διάστημα έχει και αυτό ιδιότητες, όπως π.χ. οι διαστάσεις του, αλλά τελικά στο σύνολό του δεν είναι παρά μια μαθηματική δομή. «Αν δεχθείτε την ιδέα ότι τόσο το ίδιο το Διάστημα όσο και όλα τα πράγματα που υπάρχουν μέσα σε αυτό δεν έχουν καθόλου ιδιότητες εκτός από τις μαθηματικές τους ιδιότητες, τότε η ιδέα ότι όλα είναι μαθηματικά αρχίζει να ακούγεται λίγο λιγότερο τρελή» είπε στη διάλεξή του. «Αν η ιδέα μου είναι λανθασμένη, τότε η Φυσική είναι τελικά καταδικασμένη. Αν όμως το Σύμπαν είναι μαθηματικά, τότε δεν υπάρχει σε αυτό τίποτε που να μην μπορούμε κατ' αρχήν να καταλάβουμε». Ο καθηγητής Τέγκμαρκ επεσήμανε ότι στη φύση βλέπουμε παντού μοτίβα. Ως ένα παράδειγμα ανέφερε την ακολουθία του Φιμπονάτσι, μια σειρά αριθμούς όπου ο κάθε αριθμός είναι το άθροισμα των δύο αριθμών που προηγούνται από αυτόν, την οποία βλέπουμε συχνά στη φύση: τα άνθη της αγκινάρας, μεταξύ άλλων, φαίνεται να υπακούουν πιστά σε αυτό το μαθηματικό μοτίβο, αφού η απόσταση που έχει κάθε πέταλο από το προηγούμενο ακολουθεί κατ' αναλογίαν αυτή την ακολουθία. Εκτός από τον έμβιο κόσμο, τα μαθηματικά, προσέθεσε, είναι επίσης πανταχού παρόντα στον άψυχο κόσμο: όταν πετάμε μια μπάλα του μπέιζμπολ στον αέρα, αυτή ακολουθεί σε γενικές γραμμές μια παραβολική πορεία, ενώ οι πλανήτες και τα άλλα αστροφυσικά σώματα ακολουθούν ελλειπτικές τροχιές. «Υπάρχει μια κομψή απλότητα και ομορφιά στη φύση που αποκαλύπτεται από μαθηματικά μοτίβα και σχήματα και την οποία τα μάτια μας μπόρεσαν να συλλάβουν» τόνισε, επισημαίνοντας ότι η μαθηματική φύση του Σύμπαντος είναι αυτή που δίνει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να προβλέψουν θεωρητικά οποιαδήποτε παρατήρηση ή μέτρηση στη Φυσική. Ως παραδείγματα ανέφερε ότι τα μαθηματικά ήταν εκείνα που προέβλεψαν την ύπαρξη του πλανήτη Ποσειδώνα, των ραδιοκυμάτων και του μποζονίου Χιγκς πολύ πριν από την «απτή» απόδειξή τους. Για τον Μαξ Τέγκμαρκ (ο οποίος λατρεύει τόσο τα μαθηματικά ώστε έχει διακοσμήσει το σαλόνι του με κορνιζαρισμένες διάσημες εξισώσεις) η μαθηματική δομή που υπάρχει στον φυσικό κόσμο δείχνει ότι τα μαθηματικά είναι πραγματικά και δεν υπάρχουν μόνο μέσα στο ανθρώπινο μυαλό. Πιστεύει δε ότι κάποτε θα μπορέσουν να εξιχνιάσουν τα ίδια τα μυστικά του φωτίζοντας το εκπληκτικό μυστήριο του ανθρώπινου εγκεφάλου και της συνείδησης. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=564547
  16. Η μουσική των Voyager 1 & 2 Τα δίδυμα σκάφη Voyager 1 και 2 εκτοξεύθηκαν στο διάστημα πριν από 37 χρόνια, το 1977. Το Voyager 1, το οποίο ξεκίνησε πρώτο, έχει ήδη βγει από το ηλιακό μας σύστημα, ενώ το Voyager 2 που εκτοξεύθηκε ένα μήνα μετά, ακολουθεί διαφορετική πορεία και δεν έχει ακόμη περάσει τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους και οι δυο «εξερευνητές» στέλνουν ανελλιπώς τα δεδομένα τους πίσω στη Γη. Αυτά τα δεδομένα μετατράπηκαν από έναν φυσικό σε νότες για να συνθέσουν ένα μουσικό κομμάτι. Το πρωτότυπο εγχείρημα δεν έχει μόνο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον – η σύνθεση ακούγεται απρόσμενα καλή όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο ηχητικό απόσπασμα – αλλά μπορεί επίσης να βοηθήσει τους επιστήμονες να ανιχνεύσουν «κρυφές¬ πλευρές του Σύμπαντος. Η «ηχοποίηση των δεδομένων», όπως ονομάστηκε, έγινε από έναν φυσικό με άρτια μουσική παιδεία, τον Ντομένικο Βιτσινάντσα, διευθυντή ερευνών στο Geant, το πανευρωπαϊκό δίκτυο δεδομένων υψηλών ταχυτήτων που υποστηρίζει ερευνητικά κέντρα και εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλη την Ευρώπη – μεταξύ αυτών τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Ο κ. Βιτσινάντσα συγκέντρωσε 320.000 μετρήσεις που έχει κάνει από το 1977 μέχρι σήμερα ο ανιχνευτής κοσμικής ακτινοβολίας (Cosmic Ray System – CRS) που φέρει το καθένα από τα δίδυμα σκάφη. Το συγκεκριμένο όργανο δίνει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να μετρήσουν πόσα πρωτόνια χτυπούν ανά μια ώρα το Voyager 1 και το Voyager 2. Ο κ. Βιτσινάντσα μετέτρεψε τις τιμές των δεδομένων σε νότες, κατ’ αναλογία προς το ύψος των μουσικών φθόγγων. Το αποτέλεσμα είναι μια μουσική σύνθεση σε «ντουέτο», για πιάνο και έγχορδα. «Θέλησα να συνθέσω ένα μουσικό κομμάτι-ύμνο για το Voyager 1 και το Voyager 2 μαζί, γι’ αυτό χρησιμοποίησα τον ίδιο τύπο μετρήσεων από τα δυο σκάφη – δηλαδή τον αριθμό των πρωτονίων –, που έγιναν ακριβώς την ίδια χρονική στιγμή αλλά σε απόσταση αρκετών δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μεταξύ τους» δήλωσε ο δρ Βιτσινάντσα στην εφημερίδα «Guardian». Ο φυσικός ένωσε στη συνέχεια τις δυο μελωδίες που προέκυψαν από τα δεδομένα του κάθε σκάφους σε μια σύνθεση. Στο ηχητικό απόσπασμα που ακολουθεί το Voyager 1 είναι το πιάνο και το Voyager 2 τα έγχορδα. Ο κ. Βιτσινάντσα υπογράμμισε ότι το ευχάριστο αυτό άκουσμα προσφέρει τη δυνατότητα μιας διαφορετικής ανάλυσης των δεδομένων. «Η ανάλυση της μελωδίας είναι το ίδιο πράγμα με την ανάλυση που γίνεται στο χαρτί, μόνο που χρησιμοποιεί το αφτί» εξήγησε. «Οι πληροφορίες που περιέχονται είναι ακριβώς οι ίδιες, αντιπροσωπεύονται από ομαλότητες, μοτίβα, μεταβολές, τάσεις και κορυφές» πρόσθεσε επισημαίνοντας ότι η ανάλυση με το αφτί μπορεί ενδεχομένως να εντοπίσει μοτίβα τα οποία ως τώρα έχουν ξεφύγει από το μάτι. http://physicsgg.me/2014/02/05/%ce%b7-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-voyager-1-2/ Σαν σήμερα: 5 Φεβρουαρίου. 1924: Το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς ξεκινά τη μετάδοση της ωριαίας ώρας γνωστό ως Greenwich Time Signal http://www.tovima.gr/
  17. Δροσος Γεωργιος

    Περί Αστέρων

    Νέφη σκόνης και αερίων που αρνούνται να γίνουν άστρα. Tα άστρα είναι γνωστό πως δημιουργούνται από γιγάντια νέφη αερίων τα οποία συμπυκνώνονται από την ίδια τη βαρύτητά τους. Όταν οι πιέσεις και οι θερμοκρασίες φτάσουν στο απαραίτητο σημείο, τότε στο εσωτερικό του άστρου πυροδοτούνται οι πυρηνικές αντιδράσεις οι οποίες ισορροπούν τις βαρυτικές πιέσεις οπότε και το άστρο ξεκινά να εκπέμπει έντονη ακτινοβολία. Χωρίς όμως τη θερμότητα από τις αντιδράσεις πυρηνικής σύντηξης, τα νέφη αερίων είναι δύσκολο να εντοπισθούν από τη Γη. Για να παρακάμψει αυτό το εμπόδιο, μία διεθνής ομάδα αστρονόμων εστίασε στα μόρια σκόνης που υπάρχουν σε αυτά τα νέφη, τα οποία έχουν μέγεθος ακόμη και χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από τα μόρια των αερίων. Καθώς τα μόρια σκόνης απορροφούν το φως από άλλα άστρα και θερμαίνονται, το επανακπέμπουν στη συνέχεια σε συχνότητες υπέρυθρης ακτινοβολίας. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τις δύο υπέρυθρες κάμερες στο τηλεσκόπιο James Clerk Maxwell στη Χαβάη, εντοπίζοντας πέντε μεγάλα και πυκνά νέφη αερίων, που στο κέντρο τους έχουν θερμοκρασία μόλις 8 με 20 βαθμών Κέλβιν. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται συχνά δίπλα σε περιοχές στις οποίες δημιουργούνται αστέρια με ταχείς ρυθμούς. Το παράδοξο στην ανακάλυψη είναι πως κανονικά τα πυκνά αυτά νέφη θα έπρεπε σύμφωνα με τις εκτιμήσεις από τις παρατηρήσεις να είναι βαρυτικά ασταθή και να έχουν ξεκινήσει να συμπυκνώνονται, κάτι που θα οδηγούσε στην αύξηση της εσωτερικής τους θερμοκρασίας. Για κάποιο άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, και οι ιδιότροπες αυτές περιοχές αρνούνται στην κυριολεξία να γίνουν άστρα, έστω και αν θεωρητικά πληρούν όλες τις προϋποθέσεις. Πιθανές εξηγήσεις που έχουν προταθεί μέχρι στιγμής είναι η ύπαρξη μαγνητικών πεδίων ή ο στροβιλισμός των αερίων του νέφους, που εμποδίζουν τη βαρυτική κατάρρευση του. Το σίγουρο για την ώρα είναι πως θα χρειαστεί περαιτέρω μελέτη των περιοχών αυτών, για να αποσαφηνιστούν όλες τους οι ιδιότητες. Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Astronomical Journal. http://iopscience.iop.org/1538-3881/147/3/53/article http://physicsgg.me/2014/02/04/%ce%bd%ce%ad%cf%86%ce%b7-%cf%83%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bd/
  18. O Κepler 413b κυριολεκτικά «χορεύει» στην τροχιά του. Ενα πρωτοφανές γεγονός στα χρονικά της αστρονομίας παρατήρησαν ερευνητές της NASA, με το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. Πρόκειται για τον πρώτο πλανήτη, που όχι μόνο κινείται σε τροχιά γύρω από το μητρικό του άστρο, αλλά κυριολεκτικά χορεύει -κιόλας- πάνω σ'αυτήν. Ο πλανήτης , που ονομάστηκε Kepler - 413b , ταλαντεύεται καθώς περιστρέφεται γύρω από τον άξονα Βορρά-Νότου, κατά τη διάρκεια της περιστροφής του. Μάλιστα, οι ταλαντεύσεις έχουν αλλάξει την κλίση του πλανήτη έως και 30 μοίρες κατά τη διάρκεια των τελευταίων 11 ετών, όπως αναφέρει η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τον Βέσελιν Κοστόφ του Ινστιτούτου Επιστημών του Διαστήματος στη Βαλτιμόρη. Συγκριτικά: η Γη βρίσκεται στην ίδια ακριβώς κλίση των 23,5 μοιρών, εδώ και τουλάχιστον 26.500 χρόνια . Ο Kepler – 413b, βρίσκεται περίπου 2.300 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Κύκνου και περιφέρεται γύρω από ένα ζεύγος άστρων, μία φορά κάθε 66 ημέρες. Μάλιστα, η ταλάντευση του είναι τόσο έντονη, που επηρεάζει το πώς βλέπουμε την τροχιά του, σύμφωνα με τους ερευνητές της NASA . Οι ταλαντεύσεις του Kepler - 413b θα μπορούσαν να σημαίνουν απότομες εποχιακές αλλαγές για έναν πλανήτη όπως η Γη, όμως, ο Kepler - 413b είναι ένας πλανήτης αερίων, περίπου 65 φορές βαρύτερος από το δικό μας, και είναι πάρα πολύ καυτός για να επιβιώσει ζωή, όπως την ξέρουμε. http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-o-%CE%BAepler-413b-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%C2%AB%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85
  19. ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΩΝ!!! Οι Αμερικανοί αστροναύτες θα συνεχίσουν να πετούν προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μόνο με την χρήση του Ρώσικου Soyuz μέχρι το 2018, όπως ανακοίνωσε η NASA την προηγούμενη Τετάρτη. «Μέχρι να αποκτήσουμε το δικό μας εμπορικό όχημα μεταφοράς η πρόσβαση στον Διεθνή διαστημικό σταθμό καθώς και η επιστροφή αλλά και οι υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης και διάσωσης των αστροναυτών μας θα γίνονται μόνο μέσω του Ρωσικού διαστημικού οχήματος» ανακοίνωσε η NASA μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Η NASA σκοπεύει να αγοράσει έξι ακόμα θέσεις στο Ρωσικό διαστημικό όχημα Soyuz με σκοπό να μεταφέρει τους Αμερικανούς αστροναύτες στο διάστημα μέχρι και το 2017. Επίσης το ίδιο θα συμβεί και για την αγορά θέσεως κατά την επιχείρηση διάσωσης και εκκένωσης του διαστημικού σταθμού αν αυτό χρειαστεί μέχρι το 2018. Το κόστος για την συμφωνία αυτή δεν ανακοινώθηκε αλλά είναι γνωστό ότι η NASA υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία ROSOKOSMOS το οποίο ανέρχεται σε 70 εκατομμύρια δολάρια για κάθε επινοικιασμένη θέση. Κατά συνέπεια το συνολικό κόστος μόνο για τις υπηρεσίας μεταφοράς στον διεθνή διαστημικό σταθμό για τους Αμερικανούς αστροναύτες ανέρχεται περίπου στο μισό δισεκατομμύριο δολάρια και αυτό μόνο για υπηρεσίες μεταφοράς και όχι για τις ενδεχόμενες επιχειρήσεις διάσωσης αστροναυτών. Παράλληλα, η NASA προωθεί την αγορά ενός εμπορικού διαστημικού οχήματος για την μεταφορά των αστροναυτών της στον διεθνή διαστημικό σταθμό από την εταιρεία Space X Dragon και Orbital Sciences Corp Cygnus μέχρι το 2017, αλλά μέχρι να γίνει αυτό θα είναι πλήρως εξαρτώμενη από το Ρωσικό όχημα. Από το 2011 και μετά, αφότου αποσύρθηκε το space shuttle, κανένας Αμερικανός αστροναύτης δεν έχει μεταφερθεί στο διάστημα με Αμερικανικό όχημα. Σήμερα υπάρχουν δύο διαθέσιμα οχήματα μεταφοράς αστροναυτών, το ένα είναι το Ρωσικό Soyuz και το άλλο το Κινεζικό Shenzhou. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την στρατηγική σημασία των ανωτέρω προεκτάσεων, αφού οι ΗΠΑ μέχρι το 2017 θα είναι και οικονομικά εξαρτώμενες αλλά και επιχειρησιακά δεσμευμένες προς την Ρωσία για την μεταφορά των αστροναυτών της στο διάστημα. http://www.defencenet.gr/defence/item/500-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-nsa-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%BF-2018
  20. Ολοκαίνουργιο πορτρέτο του Κρόνου. Μία νέα εντυπωσιακή φωτογραφία του Κρόνου έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Την φωτογραφία τράβηξε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά την τελευταία δεκαετία τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του. Το Cassini φωτογράφησε εκ νέου τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών στις 23 Νοεμβρίου από απόσταση 2.5 εκ. χλμ. από αυτόν. Στη νέα φωτογραφία ο Κρόνος εμφανίζεται σε όλο του το μεγαλείο, μια τέλεια σφαίρα με τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια του. Απεικονίζεται επίσης σε όλο του το εύρος ο γιγάντιος κυκλώνας που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη πλανήτη και καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας. Ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε ένα μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα και γι αυτό έχει λάβει την ονομασία «το εξάγωνο». Το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=563941
  21. «Να πάω στον Αρη κι' ας πεθάνω» Οι Ρώσοι που θέλουν να μετάσχουν στο πρόγραμμα, Mars-1, μιλάνε στην RBTH για το τι θα πάρουν μαζί τους, γιατί κανείς τους δεν θα θέλει να επιστρέψει στη Γη, και για το ... πολιτικό σύστημα που θα κτίσουν στον Άρη! Η δημοσιογράφος, Αναστασία Στεπάνοβα, από τη Μόσχα και ο τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, Αρτιόμ Γκοντσαρόφ από το Βορόνεζ, είναι δύο επιλαχόντες, που μαζί με άλλα 1056 άτομα πέρασαν στο δεύτερο γύρο για την επιλογή των υποψηφίων που θα στελεχώσουν την επανδρωμένη αποστολή για τον Άρη με τον ονομασία «project Mars One». Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην ΡΒΤΗ, μίλησαν για τα όνειρά τους, για το πώς βλέπουν το ταξίδι και πως είναι να προετοιμάζεσαι για να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις ζωής και θανάτου. Αναλυτικά, η συνέντευξη έχει ως εξής: ΕΡ: Η ερώτηση που αυτονόητα έρχεται πρώτη, είναι: Τι σας ενέπνευσε για να συμμετάσχετε στο Mars One; Αναστασία: Έμαθα για το πρόγραμμα το 2013 από ένα δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση. Εκείνη την εποχή, ήμουν προβληματισμένη για το τι θα κάνω στη ζωή μου και τότε κατάλαβα: Το όνειρό μου να γίνω κοσμοναύτης δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Είμαι δημοσιογράφος, δεν είμαι επιστήμονας, ούτε κάποια προσωπικότητα με ειδικές γνώσεις για να με πάρουν στο διαστημόπλοιο, τέλος, δεν είμαι πλούσια –εκατομμυριούχος- για να πληρώσω για ένα τέτοιο ταξίδι. Και εκείνη τη στιγμή βλέπω στην οθόνη της τηλεόρασης: Καθένας που το επιθυμεί, μπορεί να δοκιμάσει! Αποφάσισα ότι ήταν ένα σημάδι και θα πρέπει ν’ αρπάξω την ευκαιρία. Αρτιόμ: Έμαθα για το πρόγραμμα το 2011. Βρισκόμουν στη δουλειά μου και διαβάζοντας διάφορα άρθρα στη Wikipedia για το διάστημα, έτυχε να κάνω link σε ένα άρθρο για το πρόγραμμα Mars One. Από αυτό ξεκίνησαν όλα. ΕΡ: Δηλαδή και οι δύο σας είχατε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το διάστημα. Από πού σας προέκυψε αυτή η αγάπη για το διάστημα; Σας αρέσει να διαβάζετε βιβλία επιστημονικής φαντασίας; Ή είναι όπως στο παλιό ανέκδοτο που λέει: Όλα τα αγόρια στη Σοβιετική Ένωση ονειρεύονταν να γίνουν κοσμοναύτες, επειδή ήταν ο μόνος τρόπος για να «φύγουν» έξω από τη χώρα; Αναστασία: Όχι, δεν είναι έτσι. Νομίζω ότι και το όνειρο του κάθε σοβιετικού νέου δεν ήταν γι’ αυτό που είπατε. Ονειρεύονταν να γίνουν ήρωες, να κάνουν κάτι το ουσιαστικό. Αυτό, είναι και το δικό μας όνειρο. Θαυμάζω τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, είναι για μένα πραγματικοί ήρωες που δεν φοβήθηκαν να ακολουθήσουν το όνειρό τους και να κατάφεραν να κατακτήσουν ότι είχαν ονειρευτεί. Μακάρι να είχαμε περισσότερο από τον ιδεαλισμό τους και σήμερα, αντί για τον κυνισμό που κυριαρχεί. Τέλος πάντων, εγώ δεν «φεύγω» από τη Γη, είμαι μια χαρά εδώ. Απλά πάντα πίστευα ότι είμαστε εδώ για να κάνουμε κάτι μεγαλύτερο. Αρτιόμ: Ο κόσμος της φαντασίας έχει για μένα και άλλες διαστάσεις, εκτός από τη διαστημική περιπλάνηση. Για παράδειγμα, έχω ονειρευτεί πως ζω σε πράσινο γκαζόν κάτω από ένα θόλο, ή σε νερόμυλο, δίπλα στο ποτάμι. Κάτι παρόμοιο – ονειρικό- είδα και στο ταξίδι στον Αρη. Αυτό ήταν που μ’ έσπρωξε να δηλώσω συμμετοχή. Πολύ περισσότερο που πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία να κάνουμε κάτι μεγάλο. Θα είμαστε εμείς αυτοί που θα πετάξουν πρώτοι σε άλλο πλανήτη και σε μόλις δύο χρόνια, ξεκινώντας από το μηδέν, θα προετοιμάσουμε το έδαφος για να έρθουν κι' άλλοι άνθρωποι. Είναι απλά, φανταστικό! ΕΡ: Αν σας επιτρέψουν να πάρετε μαζί σας στον Άρη μόνο ένα πράγμα, τι θα πάρετε; Αρτιόμ: Θα έπαιρνα μαζί μου ένα σκληρό δίσκο τεράστιας χωρητικότητας, γεμάτο με ταινίες, βιβλία, φωτογραφίες, μουσική ... Αναστασία: Θα έπαιρνα μαζί μου μια γάτα. Αν και σίγουρα δεν θα επιτρέπεται... Αλλά, θα το ήθελα πολύ. Ελπίζω, ότι για πειραματικούς σκοπούς θα πάρουν κάποια ζώα στο σκάφος. ΕΡ: Η τελική ομάδα που θα ταξιδέψει στο διάστημα, σίγουρα θα διαμορφωθεί έτσι ώστε θα υπάρχουν άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς. Ποιό νομίζετε ότι θα είναι το πολιτικό σύστημα στον Άρη; Αναστασία: Νομίζω ότι σε κάθε πλήρωμα πρέπει να υπάρχει καπετάνιος που θα παίρνει τις υπεύθυνες αποφάσεις. Αυτός, πρέπει να είναι έξυπνος και ικανός. Μια εξαιρετική προσωπικότητα... Αρτιόμ: Έτσι, θα έχουμε μοναρχία! (γελάει). Στην πραγματικότητα, στην ομάδα σίγουρα θα υπάρχουν εκπρόσωποι από τέσσερις ηπείρους. Αναστασία: Στην ομάδα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ένας Ρώσος! Και σίγουρα ένας Αμερικανός. ΕΡ: Και για το θέμα της συνέχισης της ζωής στο νέο πλανήτη; Αναστασία: Αυτό που ρωτάτε μέχρι στιγμής δεν έχει ούτε καν τεθεί σε συζήτηση. Είναι πολύ επικίνδυνο. Και ακόμα, αν μια γυναίκα καταφέρει να γεννήσει εκεί, δεν είναι σαφές τι θα συμβεί με το παιδί, πώς θα είναι. Αρτιόμ: Να δοκιμάσουμε βέβαια, μπορούμε... Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς αυτό είναι δυνατό να γίνει με τη διαφορετική βαρύτητα του πλανήτη και την ακτινοβολία. ΕΡ: Το ταξίδι αυτό έχει πολλούς επικριτές. Μερικοί μάλιστα αναφέρονται σε αυτό σαν μια «μαζική αυτοκτονία». Πώς νιώθετε για το ότι είναι στη μοίρα των μελών της αποστολής να πεθάνουν στον Κόκκινο Πλανήτη; Αρτιόμ: Οι άνθρωποι σταματούν πάντα άλλους ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν κάτι μεγάλο. Έτσι ήταν μάλλον, όταν οι άνθρωποι αναχωρούσαν για το πρώτο ταξίδι στην Αμερική ή για την Αυστραλία. Και πάντα υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι «δεν θα τα καταφέρετε». Αλλά υπήρχαν και οι άλλοι άνθρωποι. Αυτοί που προσαρμόστηκαν στις δύσκολες συνθήκες της ζωής και κατάφεραν να πετύχουν το στόχο τους. Αναστασία: Το σύνθημά μου είναι: «Να δω το διάστημα και ας πεθάνω». Μόλις θα εκπληρώσω το όνειρό μου, μπορώ να πεθάνω ήσυχη. Αλλά δεν είμαι αυτοκτονική, αγαπώ τη ζωή. Δεν φοβάμαι όμως να πεθάνω στον Άρη. ΕΡ: Και αν παρ’ όλα αυτά, εμφανιστεί η δυνατότητα επιστροφής στη Γη; Αρτιόμ: Γιατί να επιστρέψουμε; Ας πούμε ότι έχουμε ζήσει εκεί πενήντα χρόνια και όλες οι επαφές που μας συνδέουν με τη Γη έχουν χαθεί. Να γυρίσουμε πίσω μόνο για να δούμε και πάλι το γαλάζιο ουρανό; Δεν ξέρω. Για να δούμε τους απογόνους των συγγενών μας; Έτσι γενικά και αόριστα, δεν βλέπω το λόγο. Αναστασία: Εξαρτάται από το πώς θα περνάμε το χρόνο μας εκεί. Σε κάθε περίπτωση, θα είναι πολύ δύσκολο σωματικά. Θα ήθελα να επιστρέψω, αν εκείνη τη στιγμή θα ήταν ζωντανοί οι γονείς μου. Έτσι απλά, όχι. http://rbth.gr/tecnology/2014/02/04/na_pao_ston_ari_ki_a_pethano_28257.html
  22. Δροσος Γεωργιος

    Κομήτες

    Η Ροζέτα έτοιμη να σπάσει τα σύνορα της γνώσης. Ένας δορυφόρος ονόματι Ροζέτα θα κάνει κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ. Θα πετάξει μαζί με έναν κομήτη, κι έπειτα θα εναποθέσει στην επιφάνειά του ένα όχημα προσεδάφισης. Η Ροζέτα είχε εκτοξευθεί το 2004. Δέκα χρόνια μετά και για την ακρίβεια πριν λίγες ημέρες, το σήμα που έδωσε ότι ξεκίνησε να εξέρχεται από το λήθαργό της σκόρπισε ένα τεράστιο συναίσθημα ανακούφισης στο επιχειρησιακό κέντρο της ESA, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας στο Ντάρμστατ της Γερμανίας. Ένας λόγος για αυτό ήταν και τα πρώτα στοιχεία που ήρθαν πίσω, τα οποία αποτέλεσαν μια ευχάριστη έκπληξη. Δέκα χρόνια μετά την εκτόξευσή της, ακόμη και μέσα στο σκληρό διαστημικό περιβάλλον, τα ηλιακά κάτοπτρά της παρέχουν το ίδιο επίπεδο ενέργειας με πριν τον λήθαργό της. Το euronews ήταν εκεί, όπως και σχεδόν 90 δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία. Δεν ήταν μια συνηθισμένη ημέρα για το προσωπικό του κέντρου επιχειρήσεων, το οποίο βρέθηκε εν μέσω ενός μπαράζ ερωτήσεων, δηλώσεων και συνεντεύξεων. Κι αυτή η προσοχή από τα ΜΜΕ μόνο αδικαιολόγητη δεν ήταν, αφού πρόκειται για μια αποστολή μεγάλου... θράσους. Η Ροζέτα θα κυνηγήσει στην κυριολεξία έναν κομήτη και, μόλις τον προλάβει, θα μπει σε τροχιά γύρω του για ένα χρόνο μέσα στο εσωτερικό του Ηλιακού μας συστήματος. Πάνω από 20 επιστημονικά όργανα θα χαρτογραφήσουν, θα ανιχνεύσουν και θα λάβουν λεπτομερή δείγματα από τον κομήτη. Πρόκειται για μια τεράστια πρόκληση. Η Ροζέτα δεν πετά στο κενό, θα ακολουθήσει μια τροχιά γύρω από μια απρόβλεπτη σφαίρα σκόνης και πάγου στο μέγεθος του Λευκού Όρους. Η αποστολή θα φέρει τους τεχνικούς στα όρια των αντοχών τους. Παράλληλα όμως, θα αναβαθμίσει τις επιστημονικές μας γνώσεις σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς θα παρακολουθήσουμε εδώ στο euronews την εκπληκτική πορεία της Ροζέτα. Από την πρώτη εικόνα του κομήτη μέχρι τη στιγμή που το όχημα προσεδάφισης θα τρυπήσει την επιφάνειά του. Θα ζήσουμε αυτό το ταξίδι της ανακάλυψης μαζί με τους μηχανικούς και τους επιστήμονες που το υλοποιούν. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/01/ESA_Euronews_Rosetta_The_Comet_Hunter_Awakes http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Euronews_E_Rozheta_hetoime_na_sphasei_ta_shunora_tes_gnhoses
  23. Η ΝASA ετοιμάζει νέα διαστημικά προγράμματα. Ο Λευκός Οίκος αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση, αναλαμβάνει να αναδιοργανώσει τη NASA και να μειώσει το κόστος για την εξερεύνηση του διαστήματος. Η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα προσκάλεσε ιδιωτικές εταιρείες να επενδύσουν τα επόμενα χρόνια στα διαστημικά ταξίδια και να συμμετάσχουν στο επόμενο μεγάλο έργο, την κατασκευή ενός νέου διαστημοπλοίου. Η NASA θα ξοδέψει 6 δισεκ. δολάρια προκειμένου να ενθαρρύνει ιδιωτικές εταιρείες να τα δικά τους διαστημόπλοια, ώστε να μεταφέρουν τους αστροναύτες τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Απώτερος σκοπός της κυβέρνησης Ομπάμα θεωρείται η αποστολή αστροναυτών στον Άρη. Ο Αμερικανός πρόεδρος παρουσιάζει ένα αναθεωρημένο σχέδιο για το σκοπό αυτό, με το οποίο όμως θα δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει την εξερεύνηση του διαστήματος, θα κατασκευάζει διαστημόπλοια και θα διατηρήσει τις θέσεις εργασίας. Το σχέδιο προβλέπει επέκταση κατά πέντε χρόνια της ζωής του ISS και χρηματοδότηση με αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια της έρευνας για την κατασκευή ενός νέου πυραύλου, ο οποίος θα μπορεί να φτάσει σε γειτονικούς αστεροειδής, το φεγγάρι και άλλα σημεία στο διάστημα. Αυτοί οι σταθμοί, θα είναι τα πρώτα βήματα προς τον Άρη. Ο ιδρυτής της PayPal, Έλον Μασκ δήλωσε πως ελπίζει με την εταιρεία του SpaceX να καταφέρει έως το τέλος του 2014, να ξεκινήσει τη μεταφορά αστροναυτών στον ISS. Μάλιστα, υπολογίζει ότι θα χρεώνει στη NASA περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια για κάθε αστροναύτη που θα μεταφέρει. Παρόλα αυτά το κόστος είναι μειωμένο σε σχέση με το σχέδιο Μπους, που προέβλεπε το κόστος ανά αστροναύτη στα 300 εκατομμύρια δολάρια και τα 56 εκατομμύρια δολάρια, που πληρώνει η NASA στη Ρωσία για το ταξίδι με τα διαστημόπλοια Soyuz. Στο διαστημικό κέντρο στο Καπ Κανάβεραλ περιμένει ο μη επανδρωμένος πύραυλος Falcon 9 του Ε. Μασκ, που αναμένεται να πραγματοποιήσει το πρώτο του ταξίδι σ' ένα μήνα. Παρόλα αυτά ο Μασκ έχει ήδη ανταγωνισμό, ενώ μεταξύ των βασικών αντιπάλων του είναι ο ιδρυτής της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Ο Μπαράκ Ομπάμα προσπαθεί να διασώσει το διαστημικό πρόγραμμα, το οποίο βρίσκεται στον πάγο μετά την απόφαση της κυβέρνησης Μπους ν' αποσύρει τα παλιά διαστημόπλοια και της απόφασης του Λευκού Οίκου, τον περασμένο Φεβρουάριο να ακυρώσει τα σχέδια για μία αποστολή στο Φεγγάρι. Παρόλα αυτά ο Αμερικανός πρόεδρος επιθυμεί να επιταχύνει τις διαδικασίες για την ολοκλήρωση του διαστημικού οχήματος, ώστε να είναι έτοιμο να πραγματοποιήσει το πρώτο του ταξίδι μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Τέλος, το νέο σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία επιπλέον 2.500 θέσεων εργασίας, σε σχέση με το προηγούμενο σχέδιο Μπους. Αυτό είναι ένα στοιχείο, που ΗΠΑ περιμένουν απελπισμένα να ακούσουν σε μία περίοδο οικονομικής ύφεσης. Νέες θέσεις εργασίας, με ένα λιγότερο ακριβό διαστημικό πρόγραμμα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CE%BDasa-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1 Βίντεο της ΝASA δείχνει έκρηξη ηφαιστείου από το Διάστημα. Στις 12 Ιουνίου 2009 σημειώθηκε έκρηξη στο ηφαίστειο Σάριτσεφ στις ρωσικές Κουρίλες Νήσους του βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έτυχε να περνά πάνω από το σημείο αυτό, ακριβώς την ώρα που το ηφαίστειο εκτόξευε ατμό και τέφρα μέχρι τη στρατόσφαιρα. Η NASA δημοσιεύει τώρα ένα εντυπωσιακό βίντεο που δημιουργήθηκε από τη συρραφή των εικόνων που τράβηξαν οι αστροναύτες. Το ηφαίστειο Σάριτσεφ ορθώνεται 1.500 μέτρα πάνω από το νησί Ματούα, μέρος του ρωσικού αρχιπελάγους των Κουρίλων, μιας αλυσίδας 56 νησιών βορειοανατολικά της Ιαπωνίας. Το animation που παρουσίασε το Παρατηρητήριο Γης της NASA δείχνει τα αρχικά στάδια της έκρηξης: Η κορυφή μιας πανύψηλης στήλης τέφρας αγκαλιάζει μια γιγάντια σφαίρα υδρατμών, οι οποίοι σχηματίστηκαν όταν η έκρηξη δημιούργησε ένα ανοδικό ρεύμα αέρα που πάγωσε και υγροποιήθηκε σε μεγάλο ύψος. Στις πλαγιές του ηφαιστείου διακρίνεται ένα γκρίζο ρεύμα υπέρθερμων αερίων και τέφρας που ονομάζεται «πυροκλαστική ροή» και είναι ένα από τα καταστροφικότερα ηφαιστειακά φαινόμενα. Τέτοιες ροές σχηματίζονται όταν ένα νέφος βαριάς ηφαιστειακής τέφρας καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος και κυλά παράλληλα με το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα. Το πλήρωμα του ISS φωτογράφισε την έκρηξη του Σάριτσεφ μέσα από μια μυστηριώδη τρύπα στα σύννεφα. Οι επιστήμονες της NASA δεν είναι σίγουροι για την προέλευσή της: είτε σχηματίστηκε τυχαία την ώρα της έκρηξης, είτε δημιουργήθηκε όταν το ωστικό κύμα έσπρωξε προς τα πάνω την ατμόσφαιρα και τρύπησε τα σύννεφα. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BDasa-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%AD%CE%BA%CF%81%CE%B7%CE%BE%CE%B7-%CE%B7%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1 Μια έκλειψη ηλίου από το διάστημα. Στις 30 Ιανουαρίου 2014 η σελήνη πέρασε ανάμεσα από το διαστημικό τηλεσκόπιο SDO και τον ήλιο, προκαλώντας μια μερική έκλειψη ηλίου στο διάστημα. Τέτοιες διαβάσεις της σελήνης συμβαίνουν δυο με τρεις φορές κάθε χρόνο. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/01/30/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84/
  24. Ένας μάγος της κβαντικής φυσικής στην Αθήνα. Την ερχόμενη Τρίτη, στο Μέγαρο Μουσικής, ο νομπελίστας γάλλος φυσικός Serge Haroche (Σερζ Αρός) θα παρουσιάσει στο κοινό τα «Παράδοξα και παράξενα του κβαντικού κόσμου» Kβαντικοί υπολογιστές, qubits σε παγίδες ιόντων, κβαντικά ρολόγια (αδιανόητης ακρίβειας), παγίδες με φωτόνια σε υπέρθεση, κβαντική σύμπλεξη φωτονίων με άτομα Rydberg και ο γάτος του Schrodinger … σε όλα τα «Παράξενα και παράδοξα του κβαντικού κόσμου» θα μας ταξιδέψει την Τρίτη 4/2 (7 μ.μ. ) ο κάτοχος του Νόμπελ Φυσικής 2012, Serge Haroche. Η διάλεξη θα γίνει στα γαλλικά (με ταυτόχρονη μετάφραση). Συντονίζει ο Λεωνίδας Ρεσβάνης, τέως Καθηγητής της Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η διάλεξη θα μεταδοθεί ζωντανά από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας https://webcast.grnet.gr/ Διαβάστε σχετικά με την έρευνα του Serge Haroche (αλλά και του David J. Wineland με τον οποίο μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ)-Στους μάγους της κβαντικής φυσικής το βραβείο Νόμπελ Φυσικής http://physicsgg.me/2012/10/13/%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF/ Επίσης, στις 5 Φεβρουαρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 13.00, θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Πατρών (Κτήριο Διοίκησης, Α΄ όροφος) η τελετή αναγόρευσης του βραβευμένου με βραβείου Nobel (2012) Καθηγητή Φυσικής κ. Serge Haroche, σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Αναλυτικά, το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής: • Προσφώνηση από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, Καθηγητή κ. Γεώργιο Παναγιωτάκη • Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Σχολής Θετικών Επιστημών, Καθηγητή κ. Χρήστο Κορδούλη • Παρουσίαση του τιμώμενου από τον Πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής, Αναπληρωτή Καθηγητή κ. Αθανάσιο Α. Αργυρίου • Αναγόρευση του κ. Serge Haroche σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Θετικών Επιστημών από τον Κοσμήτορα της Σχολής Θετικών Επιστημών, Καθηγητή κ. Χρήστο Κορδούλη • Περιένδυση του τιμώμενου με την τήβεννο του Πανεπιστημίου από τον Πρύτανη • Επίδοση του μεταλλίου του Πανεπιστημίου από τον Πρύτανη στον τιμώμενο • Ομιλία του τιμώμενου, με θέμα: «Αναπολώντας την καριέρα και την έρευνά μου» Ο Serge Haroche γεννήθηκε το 1949 στην Καζαμπλάνκα. Σπούδασε στην Ecole Normale Superieure. Εργάσθηκε ως ερευνητής στο CNRS, ως maitre de conferences στην Ecole Polytechnique και ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο Pierre-et-Marie-Curie και ως μέλος του Institut de France. Ταυτοχρόνως δίδαξε επί 9 έτη στο πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ. Διηύθυνε το Τμήμα Φυσικής της Ecole Normale Superieure από το 1994 έως το 2000. Είναι μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Γαλλίας και administrateur του College de France από την 1η Σεπτεμβρίου του 2012. Διευθύνει την ερευνητική ομάδα «κβαντικής ηλεκτροδυναμικής σε κοιλότητα» η οποία ανήκει στο διιδρυματικό εργαστήριο Kastler Brossel (École normale supérieure/UPMC/CNRS/Collège de France). Το ερευνητικό του αντικείμενο είναι η ατομική φυσική και η κβαντική οπτική. Ο Καθηγητής Serge Haroche και η ομάδα του, σχεδίασαν πρωτοποριακά πειράματα με τα οποία απομόνωσαν και μέτρησαν τις ιδιότητες των φωτονίων. Η βασική ιδέα των πειραμάτων αυτών είναι η παγίδευσή τους, για χρόνο της τάξεως του δεκάτου του δευτερολέπτου, σε ένα «κιβώτιο φωτονίων» αποτελούμενο από δυο υπεραγώγιμα κάτοπτρα. Ανήκει στους πρωτοπόρους της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής σε κοιλότητα, καθιστώντας την γονιμότατο ερευνητικό πεδίο της πειραματικής επιβεβαιώσεως των θεμελίων της κβαντικής θεωρίας, μέσω της υλοποιήσεως σειράς πειραμάτων βασισμένων σε θεωρίες των θεμελιωτών της. Τα πειράματα αυτά επέτρεψαν επίσης την πραγματοποίηση βασικών πράξεων κβαντικής λογικής, τις πρώτες σε ένα νέο πεδίο, αυτό της κβαντικής επεξεργασίας της πληροφορίας. Για το έργο του, μοιράστηκε με τον Αμερικανό David Wineland, στις 9 Οκτωβρίου 2012 το βραβείο Nobel Φυσικής, για το έργο τους στην κβαντική φυσική, το οποίο επέτρεψε τη μέτρηση και χειρισμό αυτονόμων κβαντικών συστημάτων. Πρόκειται για το τρίτο κατά σειράν βραβείο Nobel για το εργαστήριο το οποίο διευθύνει ο Καθηγητής Serge Haroche. Το προηγούμενο είχε απονεμηθεί το 1997 στον Claude Cohen-Tannoudji, επιβλέποντα της διδακτορικής διατριβής του κ. Haroche, και το πρώτο στον Alfred Kastler το 1966, επιβλέποντα της διδακτορικής διατριβής του Cohen-Tannoudji. http://physicsgg.me/2014/02/02/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%ac%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd/ Ραδιόφωνο από γραφένιο. Τα γράμματα του ονόματος «IBM» ήταν το μήνυμα που έλαβε το μικρότερο ίσως ραδιόφωνο του κόσμου, ένα αναλογικό τσιπ κατασκευασμένο από πυρίτιο και γραφένιο -το υλικό που αναμένεται να φέρει επανάσταση στην ηλεκτρονική τον 21ο αιώνα. Το γραφένιο, μια δισδιάστατη μορφή του γραφίτη που χρησιμοποιείται στις μύτες των μολυβιών, αποτελείται από φύλλα άνθρακα με πάχος μόλις ενός ατόμου. Πιο ανθεκτικό από το ατσάλι, ελαστικό σαν καουτσούκ, καλύτερος αγωγός του ηλεκτρισμού από τον χαλκό, το γραφένιο εξασφάλισε το Νόμπελ Φυσικής του 2010 στους ερευνητές που το ανακάλυψαν πριν από μια δεκαετία. Δεκάδες εταιρείες και ερευνητικά ιδρύματα σπεύδουν τώρα να αξιοποιήσουν το γραφένιο στην ηλεκτρονική αντικαθιστώντας το παραδοσιακό πυρίτιο. Στον τομέα των ραδιοεπικοινωνιών, μια σημαντική επιτυχία ανακοινώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, όταν αμερικανοί ερευνητές παρουσίασαν έναν μικροσκοπικό ραδιοσταθμό από γραφένιο. Η τελευταία μελέτη της ΙΒΜ, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications, http://www.nature.com/ncomms/2014/140130/ncomms4086/full/ncomms4086.html δείχνει τώρα ότι το θαυματουργό υλικό μπορεί χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για τη μετάδοση αλλά και τη λήψη ραδιοσημάτων. Οι ερευνητές της εταιρείας είχαν κατασκευάσει έναν πρώτο δέκτη από γραφένιο το 2011, διαπίστωσαν όμως ότι τοποθέτηση άλλων εξαρτημάτων, όπως αντιστάσεις και πηνία, προκαλούσαν μηχανικές φθορές στα τρανζίστορ και επιπλέον, το γραφένιο δύσκολα έμενε κολλημένο πάνω στην βάση από πυρίτιο. Η ερευνητική ομάδα φαίνεται ότι βρήκε τρόπο να ξεπεράσει το εμπόδιο: αντέστρεψε τη διαδικασία συναρμολόγησης έτσι ώστε τα τρανζίστορ γραφενίου να μπαίνουν στη θέση τους τελευταία. Αυτό απέτρεψε τις βλάβες από την τοποθέτηση άλλων εξαρτημάτων και αύξησε την απόδοση του ραδιολήπτη κατά 1.000 φορές, σε σχέση με το κύκλωμα του 2011. Στις δοκιμές της συσκευής, οι ερευνητές μετέδωσαν ένα ραδιοσήμα που κωδικοποιούσε τα γράμματα I, B και M. To μήνυμα ελήφθη τέλεια, υπερηφανεύεται η ομάδα. Χάρη στην άριστη αγωγιμότητα του γραφενίου, το νέο κύκλωμα καταναλώνει σημαντικά λιγότερη ενέργεια -είναι επομένως ιδανικό για τους φορητούς ραδιοπομπούς του στρατού. Αργότερα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και σε ειρηνικές εφαρμογές. http://physicsgg.me/2014/02/01/%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%cf%8c%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf/
  25. Η Αμερική απαγορεύει τις εκτοξεύσεις Κινέζων στο Διάστημα. Η Virgin Galactic, η εταιρεία που σκοπεύει να προσφέρει τουριστικές πτήσεις αναψυχής στο όριο του Διαστήματος, βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσει ότι δεν μπορεί να δεχθεί Κινέζους πελάτες. Το πρόβλημα είναι ότι τα σκάφη της θα απογειώνονται από τις ΗΠΑ, όπου ισχύουν αυστηροί περιορισμοί λόγω φόβων κατασκοπείας. To σκάφος SpaceShipTwo της Virgin Galactic χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρα, μια τεχνολογία που θα μπορούσε δυνητικά να έχει στρατιωτικές εφαρμογές και καλύπτεται από την αμερικανική νομοθεσία για τη Διεθνή Διακίνηση Όπλων. Ο νόμος, εξηγεί την Τετάρτη ο Independent, χρονολογείται στην εποχή του Ψυχρού πολέμου και περιορίζει τα προνόμια πολιτών από χώρες όπως η Κίνα, το Ιράν και η Βόρειος Κορέα. «Έχουμε δεχθεί κλήσεις από την Κίνα, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να τους ενημερώνουμε ότι δεν μπορούμε να τους δεχτούμε αν έχουν μόνο κινεζικό διαβατήριο» είπε στην εφημερίδα εκπρόσωπος της Virgin Galactic στο Χονγκ Κονγκ. «Τους συμβουλεύουμε όμως για το πώς μπορούν να γίνουν υποψήφιοι -για παράδειγμα, μπορούν να αποκτήσουν διαβατήριο διαφορετικής χώρας ή να υποβάλουν αίτηση για [αμερικανική] Πράσινη Κάρτα» συμπλήρωσε. Μέχρι σήμερα, εκατοντάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν πληρώσει 250.000 έκαστος για μια θέση στις υποτροχιακές πτήσεις της Virgin Galactic. Το SpaceShipTwo θα απογειώνεται στερεωμένο κάτω από τα φτερά ενός μητρικού αεροπλάνου και θα απελευθερώνεται σε μεγάλο ύψος. Εκεί, θα πυροδοτεί τον πυραυλοκινητήρα του και θα ανεβαίνει σε ύψος 60 περίπου χιλιομέτρων, όπου οι επιβάτες θα έχουν για λίγα λεπτά την εμπειρία της έλλειψης βαρύτητας. Η εταιρεία διαβεβαιώνει τώρα ότι οι πρώτες τουριστικές πτήσεις θα πραγματοποιηθούν φέτος. Φαίνεται όμως ότι τα τεχνικά προβλήματα είναι σημαντικά, καθώς ο αρχικός στόχος είχε τεθεί για το 2007 και μέχρι σήμερα έχει μετατεθεί πέντε φορές. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231291256
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης